ပန္းရိုင္း ေရးသည္
BY PANN YIN
လူတိုင္းသည္ ကိုယ္႕အလုပ္ကို ကိုယ္လုပ္ေနၾကသည္ ။
ဆရာ၀န္သည္ လူနာကို ေဆးကုေနသလို ေက်ာင္းဆရာသည္ ေက်ာင္းသားေတြကို စာသင္ေနသည္ ။ ဆံပင္ညွပ္ဆရာသည္ ဆံသဆိုင္မွာ လူေတြရဲ႕ ဆံပင္ကို ညွပ္ေနသည္ ။ ေဘာ္လံုးသမားသည္ေဘာ္လံုးကြင္းထဲမွာ ေဘာလံုးကန္သည္ ။ ဆိုက္ကားဆရာသည္ ဆိုက္ကား နင္းေနသည္ ။ ေရွ႕ေနသည္ တရားရံုမွာ အမွဳၿဖစ္သူ အတြက္ လြတ္ေၿမာက္ေရးကို ေရွ႕ေန လိုက္ ..ကူညီေနသည္ ။ ရဲေတြကလည္း ရဲအလုပ္ ရဲတာ၀န္ေတြကို လုပ္ေနသည္ ။ ဥပေဒ ေဖါက္ဖ်က္သူေတြကို ဖမ္းဆီးအေရးယူတဲ႕ အလုပ္ေတြကို လုပ္ေနၾကသည္ ။
ဒါေပမယ္႕ ေလာကမွာ အေကာင္းနဲ႕ အဆိုး အၿမဲ ဒြန္တြဲၿပီး ရွိေနသည္ ။ လူေကာင္းေတြ ရွိသလို လူဆိုးေတြလည္း ရွိေနသည္ ။ ထို႕အတူဘဲ ရဲေကာင္းေတြ ရွိသလို ရဲဆိုးေတြ လည္း ရွိေနသည္ ။
အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႕ ဒုကၡေရာက္လာသူ အမွဳၿဖစ္လာသူေတြကို ကူညီပါရေစ လို႕ ရဲစခန္း အေပါက္၀မွာ ေဆာင္ပုဒ္ စာတန္း ေရးထိုးထားေပမယ္႕ ရဲတိုင္းက ကူညီလိမ္႕မယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင္႕ထားလို႕ မရပါ ။ ေကာင္းတဲ႕ရဲေကာင္းေတြ အမ်ားၾကီး ရွိသလို လူေတြကို ႏွိပ္စက္ အႏိုင္က်င္႕ခ်င္တဲ႕ အက်င္႕ပ်က္ရဲေတြ ကလည္း ရွိေနသည္ ။
ရန္ကုန္ရဲ႕ ၿမိဳ႕လည္လမ္းမေတြမွာ လူေတြက စံုသည္ ။ ေကာင္းေရာင္းေကာင္း၀ယ္ လုပ္စားေနတဲ႕လူေတြ ရွိသလို မေကာင္းမွဳ လုပ္စားေနတဲ႕ ဒုစရိုက္သမားေတြကလည္း တပံုတေခါင္း ရွိသည္ ။ ဒုစရိုက္ အမွဳအခင္းကို ႏွိမ္နင္းဖို႕ တားဆီးဖို႕ ၾကိဳတင္ ကာကြယ္ဖို႕ ဥပေဒဘက္ေတာ္သားေတြလည္း ရွိေနသည္ ။
ဒုစရိုက္ ႏွိမ္နင္းေရး အထူးအဖြဲ႕သည္ ခိုးဆိုးလုႏွိဳက္တိုက္ လုပ္ေနၾကတဲ႕ ေအာက္ဆံုးအလႊာ ဒုစရိုက္သမား လူဆိုးေတြနဲ႕ ေန႕တဓူ၀ ထိေတြ႕ ရင္ဆိုင္ လုပ္ကိုင္ေနၾကရသူေတြ ၿဖစ္သည္ ။ သူတို႕သည္ သာမန္ ရံုး၀န္ထမ္းေတြကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ၀တ္စားဆင္ယင္ၿပီး ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေလး ေၿပာဆို ဆက္ဆံလုပ္ကိုင္ေနလို႕ မရ ။ လမ္းမမွာ လုပ္စားရသူမ်ားမို႕ အမ်ားၾကားထဲမွာ ေရာေရာေႏွာေႏွာ ၿဖစ္ေနဖို႕ အေၿခခံ လူတန္းစားလိုဘဲ ၀တ္စားဆင္ယင္ၾကရသည္ ။
မတေထာင္သား လူရမ္းကား လူညစ္ပတ္ လူယုတ္မာေတြကို တားဆီး ဖမ္းခ်ဳပ္ ရတဲ႕ အလုပ္မို႕ သူတို႕သည္ ဒီလိုလူေတြကို အေပၚစီးက ကိုင္တြယ္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဖို႕ သူတို႕နည္းတူ သြက္လက္ရသည္ ။ လ်င္ရသည္ ။ မိုက္ကန္းကန္း လုပ္တဲ႕အခါ လုပ္ရသည္ ။ ေပ်ာ႕ေန ယဥ္ေက်းေနလို႕မရ ။
ရဲအုပ္စိုးရေအာင္ နဲ႕ အဖြဲ႕သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ဒုစရိုက္မွဳေတြကို ႏွိမ္နင္းကာကြယ္ တားဆီးဖို႕ တာ၀န္ယူထားရသည္ ။ သူတို႕သည္ ေန႕ေရာညပါ လမ္းမေတြမွာ ဒီအလုပ္ကို လုပ္ေနၾကရသည္ ။ အလုပ္ခ်ိန္ရယ္လို႕ တိတိပပ မရွိ ။ အေရးၾကီးရင္ ၾကီးသလို လုပ္ရသည္ ။
စိုးရေအာင္ သည္ အဖမ္းၾကမ္းတဲ႕ ရဲတေယာက္ ၿဖစ္သည္ ။ အထက္လူၾကီးေတြက ၿပတ္ၿပတ္သားသား လုပ္တဲ႕ သူ႕ကို သေဘာက်ၾကသည္ ။ သို႕ေသာ္ သူသည္ ေၿခာက္ပစ္ကင္း သဲလဲစင္ သူေတာ္ေကာင္း ရဲအရာရွိတေယာက္ေတာ႕ မဟုတ္ ။
တခ်ိဳ႕ကလည္း သူ႕ကို ရဲဆိုး တေယာက္လို႕ ထင္ၾကသည္ ။ ေ၀ဖန္ၾကသည္ ။ အၿပစ္တင္ၾကသည္ ။ သို႕ေပမယ္႕ ဒီလို ေ၀ဖန္ အၿပစ္တင္ ကဲ႕ရဲ႕တဲ႕ လူေတြ အားလံုးဟာ ဥပေဒကို လက္တလံုးၾကားနဲ႕ လွည္႕ဖ်ား လုပ္စားေနသူ ေတြ အသိုင္းအ၀ိုင္း ထဲက ခ်ည္းဘဲ ။
သူ႕အဖြဲ႕မွာ သူ အပါအ၀င္ လူအင္အား ငါးေယာက္ ရွိသည္ ။
ဘၾကီးခိုင္ လို႕ သူတို႕က ေခၚတဲ႕ ခိုင္ထူးေမာင္...ေ၀လၾကီး လို႕ နံမည္တြင္ေနတဲ႕ လင္းသိန္းထြန္း....ဘုလက္ လို႕ ေခၚၾကတဲ႕ ၿငိမ္းဦးလင္း....နဲ႕ စေနမ လို႕ ေခၚၾကတဲ႕ ေလးေလး ။
ခိုင္ထူးေမာင္ သည္ ရဲၾကပ္ၾကီး အဆင္႕ ၿဖစ္သည္ ။ အသက္က စိုးရေအာင္နဲ႕ မတိမ္းမယိမ္းပါ ။ သူက အဖိုးၾကီး တေယာက္လို ညည္းတြား ေၿပာဆိုတတ္လြန္းလို႕ “ ဘၾကီးခိုင္ ” လို႕ သူတို႕အဖြဲ႕က ေခၚၾကတာ ။ သူတို႕အဖြဲ႕က ေခၚၾကေတာ႕ ပတ္၀န္းက်င္က လူေတြကပါ ႏုတ္က်ိဳးၿပီး ဘၾကီးခိုင္လို႕ လိုက္ေခၚၾကသည္ ။
လင္းသိန္းထြန္း ကေတာ႕ တပ္ၾကပ္ အဆင္႕ပါ ။ လူေကာင္ၾကီးက ထြား အရပ္ၾကီးက ၿမင္႕လို႕ ေ၀လငါးၾကီး တေကာင္နဲ႕ တူသည္ ဆိုၿပီး စိုးရေအာင္က “ ေ၀လၾကီး ” လို႕ တရင္းတႏွီး ေခၚရာက နံမည္တြင္သြားခဲ႕တာ ။
ၿငိမ္းဦးလင္း က ႏိုင္ငံၿခား ရုပ္ရွင္ေတြထဲကလို ဆံုလည္နဲ႕ ေၿခာက္လံုးၿပဴးထဲကို က်ည္ဆံ တေတာင္႕ထဲ ထည္႕ၿပီး
ဆံုလည္ကို ဇီးကနဲ လွည္႕...ဓါးၿပတေယာက္ကို ခ်ိန္ၿပီး “ ကံက်ရာဘဲကြာ....ထြက္ခ်င္ထြက္မယ္....မထြက္ခ်င္ မထြက္ဘူး..” လို႕ ေၿပာၿပီး ေမာင္းခလုပ္ကုိ ေၿခာက္ကနဲ ေၿခာက္ကနဲ ဆြဲခဲ႕တဲ႕လူမို႕ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ေတြက “ ဘုလက္ ” လို႕ ေခၚခဲ႕ၾကရင္း နံမည္တြင္သြားတာ ။ ဒီလို လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင္႕ တပ္ဖြဲ႕၀င္ ၿဖစ္ေနတာ ၾကာခဲ႕
ေပမယ္႕ ရာထူး မတက္ ။ အလုပ္မၿပဳတ္တာေတာင္ ေက်းဇူးတင္ရမည္ ။
ေလးေလးကေတာ႕ ဒုတပ္ၾကပ္ အဆင္႕ ပါ ။ ဆံပင္အရွည္ကို မ်က္ႏွာ တၿခမ္း ဖံုးထားတဲ႕ စတိုင္နဲ႕မို႕ ဟိုးတုန္းက ေခတ္စားခဲ႕တဲ႕ ကာတြန္းဇာတ္ေကာင္ စေနမ နဲ႕ တူသည္ ဆိုၿပီး သူတို႕က “ စေနမ ” လို႕ ေခၚခဲ႕ၾကတာ ။ အခု ေလးေလး သည္ ဆံပင္ အတိုနဲ႕ ၿဖစ္ေနလည္း နံမည္က “ စေနမ ” လို႕ဘဲ တြင္ေနသည္ ။
ေယာက်္ားေတြနဲ႕ ရင္ေဘာင္တန္းၿပီး ဖမ္းလားဆီးလား ကန္လားေက်ာက္လား လုပ္ႏိုင္တဲ႕ ေလးေလး သည္ က်စ္လစ္ သန္မာသလို သတၱိကလည္း ေကာင္းသည္ ။ မူးယစ္ေဆး ေရာင္းၿဖန္႕တဲ႕ ဂိုဏ္းေတြနဲ႕ ရင္ဆိုင္တဲ႕ေနရာမွာ မေၾကာက္မရြံ ေနာက္မတြန္႕ဘဲ ဖိုက္ရဲတဲ႕ စြမ္းရည္ေၾကာင္႕ စိုးရေအာင္က ေလးေလး ကို သူ႕အဖြဲ႕သား အၿဖစ္ ေခၚထားသည္ ။
သူတို႕ ငါးေယာက္သည္ အၿမဲ တသံထဲ ထြက္သည္ ။ စည္းလံုးသည္ ။ သူတို႕ကို ဘယ္သူၿဖစ္ၿဖစ္ လာၿပီး ေသြးခြဲလို႕ သူတို႕မကြဲဘူး ။
အလုပ္အေပၚမွာ မူတည္ၿပီး အေရးၾကီးရင္ ၾကီးသလို လုပ္ၾကရသည္ ။ သူတို႕ အလုပ္က သူခိုး လူလိမ္ ဓါးၿပ ခါးပိုက္ႏွိဳက္ ဖါသည္ ဖါေခါင္း ဖါဆြယ္ မူးယစ္ေဆးသမား မူးယစ္ေဆးေရာင္းသမား နဲ႕ၿဖန္႕ခ်ီသမား ေတြနဲ႕ ထိေတြ႕ေနရတဲ႕ အလုပ္ ။
အေနာ္ရထာလမ္းမၾကီး တေနရာက ခ်စ္တီး ထမင္းဆိုင္ထဲမွာ စိုးရေအာင္ ထမင္းစားေနသည္ ..။ ငရုပ္သီးစပ္စပ္ ဆိတ္ဦးေႏွာက္ဟင္း..ပဲဟင္း..ဘူးသီးေၾကာ္ခ်က္ဟင္း..မလုပ္တာနီဟင္းခ်ိဳ ခ်ဥ္ခ်ဥ္ေလးနဲ႕ ။ ဆိုင္ထဲကို ေ၀လၾကီး ၀င္လာသည္ ။ စိုးရေအာင္ရဲ႕ စားပြဲမွာ လာထိုင္သည္ ။
“ ဆရာစိုး..ဆရာစိုးနဲ႕ စကားေၿပာခ်င္လို႕တဲ႕...”
ေ၀လၾကီးက ေလသံတိုးတိုးနဲ႕ ႏွစ္ကိုယ္ၾကား ေၿပာလိုက္သည္ ။
“ ဘယ္သူကလဲ...” လို႕ ပါပလာေၾကာ္ခ်ပ္ေလးကို ကြ်တ္ကြ်တ္ ၿမည္ေအာင္ ၀ါးစားေနရင္း စိုးရေအာင္က ေမးသည္ ။
“ သူသူေသာ္....မစ္ကီရဲ႕ ေစာ္ ...”
“ ရတယ္ေလ....ဘယ္မွာ ေၿပာမလဲ....အခု အဲ႕ေစာ္က ဘယ္မွာလဲ...”
“ အၿပင္က ကားေပၚမွာ....လႊတ္လိုက္မယ္ေနာ္ ဆရာစိုး.....”
” ေအး...”
ေ၀လၾကီး ဆိုင္ထဲက ၿပန္ထြက္သြားသည္ ။
မစ္ကီကို ေစာေစာကဘဲ သူတို႕ ဆြဲစိထားၾကသည္ ။ ဆြဲစိတာဘဲ ရွိေသးတယ္ ။ အဖမ္း မၿပေသးဘူး ။ သူ႕ဆီက
ပစၥည္း သိပ္မရဘူး ။ သူ႕ကို စစ္ရဦးမည္ ။ ဒါေၾကာင္႕ လက္ထိပ္ခတ္ၿပီး ကားထဲမွာဘဲ ထားထားသည္ ။ ေရႊဘံုသာ လမ္းက အေမရိကန္ဗီြးရွင္း အေရွ႕က လမ္းေဘး တေနရာမွာ ၿဖစ္သည္ ။
မစ္ကီကို ဆြဲသြားမွန္း သိလို႕ သူသူေသာ္ လိုက္လာတာ ။ သိေနတယ္ ။ လာညွိေတာ႕မယ္ ဆိုတာ ။ အဖမ္းမၿပေသးတဲ႕အခ်ိန္ ၿပင္ခ်င္တာၿပင္လို႕ ရေသးတယ္ေလ ။ ၿပန္လႊတ္ခ်င္လည္း လႊတ္လိုက္လို႕ရတယ္ ။
မစ္ကီသည္ သူတို႕အဖြဲ႕ကို ရိုရိုေသေသနဲ႕ ေၿပေၿပလည္လည္ ဆက္ဆံသည္ ။ အလိုက္သိတဲ႕ ခ်ာတိတ္ပါ ။ ဒါေၾကာင္႕လည္း သူတို႕က မစ္ကီကို ေဘးမဲ႕ေပးထားသည္ ။ မစ္ကီကို သူတို႕လိုတာ ခိုင္းဖို႕ လႊတ္ေပးထားသည္ ။
ငါးေသးေသးေလးေတြကို မဖမ္းခ်င္ ။ ငါးၾကီးၾကီးေတြကို ဖမ္းခ်င္သည္ ။ ဒီလို လႊတ္ေပးထားတာေၾကာင္႕ မစ္ကီလို အေသးအဖြဲေကာင္ေတြက သူတို႕ သတင္းတခုခု လိုခ်င္တဲ႕အခါ စံုစမ္းေပးၾကသည္ ။ အင္ေဖၚမာ ( သတင္းေပး )အေနနဲ႕ သံုးေလ႕ရွိသည္ ။ ခိုင္းခ်င္တာ ခိုင္းလို႕ ရသည္ ။ သူတို႕ ေသာက္သြားတဲ႕ လဖက္ရည္ဖိုး...ေဆးလိပ္ဖိုးေတြ..ထမင္းဖိုးေတြကို ရွင္းသည္ ။
လူေတြက ရဲေတြ ၀ါးသည္ လို႕ဘဲ ေၿပာတတ္သည္ ။ ရဲေတြမွာ ရဲအလုပ္လုပ္ဖို႕ စားရိတ္စက လိုအပ္သည္..ဆိုတာ ကိုေတာ႕ ထည္႕မတြက္ၾကဘူး ။
သြားဖို႕ လာဖို႕ ညနက္သန္းေကာင္ စားဖို႕ ေသာက္ဖို႕ ကားမလံုေလာက္လို႕ တက္စီငွားစီးဖို႕ ဘတ္ဂ်က္ မရွိ မရ ။ ဘယ္က ေငြနဲ႕ လုပ္ၾကကိုင္ၾကမလဲ ။
မစ္ကီက သူတို႕အဖြဲ႕နဲ႕ ေၿပလည္လို႕ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ အတင္႕ရဲေနသည္ လို႕ လမ္းေဘးမွာ ေၿပာဆိုေနၾကတာေတြ ကို သူတို႕ရဲ႕ အထက္က ေဘာစိ ရဲမွဴး ၿပန္ၾကားပံုရသည္ ။ ရဲမွဴးက “ ေဟ႕ေကာင္ေတြ..ၾကည္႕လုပ္ၾကအံုး..သိပ္ အတင္႕မရဲၾကနဲ႕.အၿမင္မေတာ္တာေတြ ၾကည္႕လုပ္ၾကအံုး.” လို႕ သတိေပးးထားလို႕ ..မစ္ကီကို အထဲထည္႕မွ ၿဖစ္မည္လို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္ၾကၿပီး ဒီမနက္ဘဲ လာဆြဲလိုက္တာ ။
မစ္ကီက လက္ထိပ္တန္းလန္းနဲ႕ ငိုယိုေတာင္းပန္သည္ ။
“ မလုပ္ပါနဲ႕ ဆရာရယ္...က်ေနာ္ ေထာင္ၾကြေနတယ္ လို႕ ထင္ရင္လည္း က်ေနာ္ ခဏ ေတာကို ဒိုးလိုက္မယ္...
က်ေနာ္႕အေမ ေတာ္ေတာ္ အသဲအသန္ၿဖစ္ေနလို႕ပါ ဆရာ..က်ေနာ္ဘဲ ေဆးရံုတင္ေပးထားၿပီး ၿပဳစုေနရတာ....က်ေနာ္ အထဲ ၀င္ေနလို႕မၿဖစ္ဘူး....လုပ္ပါ ဆရာရယ္...ဆရာတို႕ ခိုင္းရင္ရာ ခိုင္းပါ....ဘာၿဖစ္ၿဖစ္လုပ္ေပးပါမယ္.....” လို႕ မ်က္ရည္ေတြ က်ၿပီး ေၿပာဆိုေနတဲ႕ မစ္ကီကို “ ငါတို႕လည္း မင္းကို လႊတ္ေပးထားတာဘဲ..မင္းက ကုပ္ကုပ္ၿငိမ္ၿငိမ္မွ မေနတာ..သတင္းေတြက ပြထလာတယ္...ေရလည္ ေက်ာ္ေဇာေနတယ္...ဒီလို မရဘူးကြ...ဒီေခတ္က တိုင္တဲ႕ေတာတဲ႕ ေခတ္....ေနာက္ မလုပ္နဲ႕..” လို႕ သူ ေစာေစာကဘဲ ေၿပာခဲ႕သည္ ။
ဆိုင္ထဲကို လန္ပ်ံေနေအာင္ ၀တ္စားထားတဲ႕ ေဆးဆိုးပန္းရိုက္ ေကာင္မေလး တေယာက္ လွဳပ္လီလွဳပ္လဲ႕နဲ႕ ၀င္လာသည္ ။ ေဆးေရာင္းတဲ႕ ေဆးကုန္သည္ မစ္ကီရဲ႕ မယား သူသူေသာ္ ပါ ။ သူသူေသာ္သည္ လူေကာင္က မထြားေပမယ္႕ ရင္သားေတြ တင္ပါးေတြက ထြားသည္ ။ ပစၥည္း ေကာင္းသည္ ။
“ ဆရာ.....မစ္ကီ႕အတြက္ ဆရာနဲ႕ ေၿပာခ်င္လို႕....”
အသံေလးက တိုးသည္ ။ အသနားခံတဲ႕ ေလသံေလး ။
“ ေၿပာ....ဘာေၿပာခ်င္လဲ....”
“ ဆရာ..မစ္ကီ႕ကို ဖမ္းမသြားပါနဲ႕....မစ္ကီက တကယ္ဘဲ အေမ ေဆးရံုတင္တဲ႕အလုပ္ေတြ မ်ားေနလို႕ ...ဆရာတို႕ကို ဘာလုပ္ေပးရ လုပ္ေပးရပါ ...ဆရာ ကူညီပါ...ေက်းဇူး မေမ႕ပါဘူး....ဆရာတို႕ မ်က္စိ မေနာက္ေအာင္ သူ႕အေမ ေဆးရံုတင္ၿပီးတဲ႕အခ်ိန္ နယ္မွာ သြားေရွာင္ခိုင္းထားလိုက္ပါမယ္ ဆရာ.....ဖမ္းေတာ႕ ဖမ္း မသြားပါနဲ႕...”
သူသူေသာ္ဆီက ေရေမႊးနံ႕ေတြ ေထာင္းကနဲ ရလိုက္သည္ ။ စိုးရေအာင္သည္ သူသူေသာ္ကို နည္းနည္း အၿမင္ကပ္ေနခဲ႕သည္ ။ မစ္ကီက ရိုက်ိဳးေပမယ္႕ သူသူေသာ္က သူတို႕ကို ၈ရုမစိုက္ခ်င္သလိုလို ပံုစံ လုပ္သည္လို႕ ထင္သည္ ။ အခုလို သူတို႕အဖြဲ႕က မစ္ကီ႕ကို လက္ထိပ္ခတ္ၿပီး ကားေပၚကို ဆြဲတင္သြားေတာ႕ သူသူေသာ္ အရမ္း လန္႕သြားသည္ ။
“ သူသူေသာ္....”
“ ဆရာ....”
“ နင္ ခုနေၿပာတဲ႕ စကားထဲမွာ ဘာလုပ္ေပးရ လုပ္ေပးရ လုပ္ေပးမယ္..ဆိုတာ စကား အၿဖစ္ ေၿပာတာလား...တကယ္ လုပ္ေပးခ်င္တာလား...”
“ ဆရာရယ္..ဆရာ မစ္ကီ႕ကိုသာ မဖမ္းပါနဲ႕ ..သူသူေလ..ဆရာ လိုခ်င္တာ အကုန္ေပးမယ္...ေငြလိုခ်င္လား..ေရႊလိုခ်င္လား...”
“ ဒါေတြ ငါ မလိုခ်င္ဘူး....ငါ လိုခ်င္ေနတာ တခု ရွိတယ္.....”
“ ဘာလဲဟင္..ဆရာ.....”
“ နင္ ...”
“ ရွင္..ဆရာ..ဘာ...ဘာေၿပာတာလဲဟင္....က်မ နားမလည္လို႕...”
“ ေအာ္..ဒံုးေ၀းတဲ႕ ကေလးမ....ငါ လိုခ်င္တာက နင္..နင္႕ကို လိုခ်င္တယ္...”
“ အာ..ဆရာကလဲ....”
သူသူေသာ္႕မ်က္ႏွာေလး နီၿမန္းသြားသည္ ။
“ ဘာလဲ...မရဘူးလား...”
သူသူေသာ္ ေခါင္းေလးငံု႕သြားၿပီး စကၠန္႕ပိုင္း ၿငိမ္သြားသည္ ။
“ အို..ဆရာကလဲ...ဟင္း..ခက္တာဘဲ....ဆရာရယ္....တမ်ိဳးၾကီးဘဲ....”
“ ကဲ..မရလည္း ေနဟာ...မစ္ကီ႕ကို အမွဳဖြင္႕လိုက္မယ္...ၿပီးေရာ...”
“ မရဘူးလို႕ သူသူက ေၿပာေသးလို႕လား..ဆရာရယ္....”
“ ကဲ...ဘယ္မွာ ေတြ႕မလဲ...နင္႕မွာ ေနရာ ရွိလား.....”
“ အင္း...ရွိတယ္...ဆရာ...ဒီ လမ္း၃၀ထဲတင္.....က်မတို႕ ေရာင္းဖို႕ လုပ္ေနတဲ႕ တိုက္ခန္း ရွိတယ္...”
“ အဲ႕မွာ ဘယ္သူ ရွိေနလဲ..”
“ ဘယ္သူမွ မရွိေနဘူး....”
“ အခုသြားမလား..”
“ ဟုတ္...တခုေတာ႕ ရွိတယ္..ဆရာ...ဒီကိစၥ ..ဘယ္သူမွ သိလို႕ေတာ႕ မၿဖစ္ဖူးေနာ္..အထူးသၿဖင္႕ က်မေယာက်္ား မစ္ကီ..သူက သိပ္ သ၀န္ေၾကာင္တာ.....က်မကို ခုထိ သူနဲ႕ ယူတဲ႕ အခ်ိန္ အပ်ိဳ စစ္ရဲ႕လား..သူ႕အရင္ ဘယ္သူနဲ႕“ ေန ” ဘူးလဲ..တခ်ိန္လံုး ေမးေနေသး တာ....”
“ နင္ဘဲေၿပာ..နင္ထင္လား..ငါကေကာ လူသိေစခ်င္တယ္လို႕...”
“ က်မေယာက်္ား ကို လန္႕လို႕ပါ..သူ လြတ္ဖို႕လည္း က်မက လုပ္ေပးရမယ္..သူကဘဲ က်မကို ကြ်ဲရိုက္ႏြားရိုက္ ရိုက္မွာ..ဆရာရဲ႕.....သူ႕အေၾကာင္း သိလြန္းလို႕....”
စိုးရေအာင္ ေ၀လၾကီးကို ဖုန္းနဲ႕ လွမ္း ေခၚလိုက္သည္ ။
“ မင္းတို႕ မစ္ကီကို ဆိုင္တဆိုင္ကို ေခၚသြားၿပီး အရက္နဲ႕ အစား တိုက္လိုက္ ေကြ်းလိုက္ကြာ....ငါ ေနာက္ေတာ႕ မင္းတို႕ကို ဖုန္းနဲ႕ ဆက္သြယ္မယ္....”
“ ဟုတ္....ဆရာစိုး...”
သူသူေသာ္က ေငြသိမ္း ေကာင္တာမွာ သူစားထားတာအတြက္ ေငြရွင္းေပးေနသည္ ။
ေက်ာခိုင္းထားတဲ႕ သူသူေသာ္ရဲ႕ ခါးေသးေသးေလး ေအာက္က စြင္႕ကားေနတဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြကို သူ ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည္႕ေနသည္ ။
ဒါၾကီးေတြကို မၾကာခင္ မိနစ္ပိုင္း အတြင္းမွာ အ၀တ္မပါဘဲ သူ ေတြ႕ၿမင္ရေတာ႕မယ္႕အၿပင္ ကိုင္တြယ္ ကစားႏိုင္ေတာ႕မည္ ဆိုတာကို
သိလိုက္တာနဲ႕ ေပါင္ၾကားက သူ႕ဖြားဖက္ေတာ္ လက္နက္က ရုတ္ခ်ည္း ထြားမာ တက္လာသည္ ။
လူေတြ ၾကားထဲ တိုးၿပီး သူသူေသာ္ ေခၚသြားတဲ႕ေနရာကို သူ လိုက္သြားသည္ ။ ပလက္ေဖါင္းေပၚမွာ ေစ်းသည္ေတြ နဲ႕ လမ္းသြားလမ္းလာေတြ ၿပည္႕ေနတဲ႕ၾကားက သူသူေသာ္ရဲ႕ ေနာက္က စိုးရေအာင္ လိုက္သြားေနသည္ ။
သူသူေသာ္ကို သူ ဗ်င္းခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ ။
တညမွာ အလုပ္လုပ္ရင္း လမ္းမေတာ္က ညလံုးေပါက္ ဖြင္႕တဲ႕ နံရိုးေပါင္း ေခါက္ဆြဲဆိုင္မွာ သူစားေနတံုး သူသူေသာ္ကို ဘဲတေကာင္ရဲ႕ကားေပၚမွာ ေတြ႕မိခဲ႕သည္ ။ သူသူေသာ္က သူ႕လင္ကြယ္ရာမွာ တၿခားဘဲနဲ႕ ကုန္းေနတယ္လို႕ သူထင္သည္ ။ အဲဒီကထဲက သူသူေသာ္ကို သူ စိတ္၀င္စားေနသည္ ။ မစ္ကီရဲ႕ မယား ၿဖစ္ေနေပမယ္႕ ဒီေစာ္ကို စိတ္လာေနသည္ ။ အခုေတာ႕ အခါအခြင္႕ ၾကံဳလာေတာ႕ ေၿပာပစ္လိုက္သည္ ။
လမ္း၃၀ထဲကို ခ်ိဳးေကြ႕ ၀င္တဲ႕အခ်ိန္ လမ္းေထာင္႕က ပလာတာဆိုင္မွာ ထိုင္စားေနတဲ႕ညိဳညိဳညိမ္းက “ ဆရာစိုး ဘယ္လဲ..အု(ပ္ ) (စ္ )...ဆရာစိုးက အတြဲ နဲ႕ပါလား.....” လို႕ ၿပံဳးစိစိနဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ညိဳညိဳညိမ္းက ဒီနယ္ေၿမ မွာ လုပ္စားေနတဲ႕ လိုင္း ။
ေစာေစာက ေၿပာသလိုေပါ႕ ။ ရဲက ရဲအလုပ္လုပ္...သူခိုးက သူခိုး အလုပ္ကို လုပ္သလို ဖါခံစားတဲ႕ လိုင္းေတြကလည္း သူတို႕အလုပ္ကို သူတို႕ လုပ္ေနၾကတာေပါ႕ ။ ကိုယ္႕လိုင္းနဲ႕ကိုယ္ ဆိုေပမယ္႕ လိုင္းလာမပူးဖို႕ လိုတာေပါ႕ ။
ညိဳညိဳညိမ္းသည္ ေဆးဂြင္က သူသူေသာ္ကို သိသလို သူသူေသာ္ကလည္း ညိဳညိဳညိမ္းကို သိေနသည္ ။ သူသူေသာ္ အေနာက္က ဆက္မလိုက္ေသးဘဲ ညိဳညိဳညိမ္းကို “ မိညိဳ..နင္ ငါ႕ကို မၿမင္ဘူးေနာ္....နင္႕ေစာက္ေပါက္ ကို ဇစ္ဆြဲထား....” လို႕ တိုးတိုး ကပ္ေၿပာလိုက္သည္ ။ ညိဳညိဳညိမ္းက မစ္ကီကို ၿပန္အာေခ်ာင္ေနမွာ စိုးလို႕ ။
“ စိတ္ခ် ဆရာစိုး...ညိဳညိမ္းက ဆရာစိုးကို ေနာက္ေက်ာ ဓါးနဲ႕ ဘယ္ေတာ႕မွ မထိုးဘူး.....”
“ ေအး..ၿပီးေရာ.....”
သူသူေသာ္က တိုက္တတိုက္ရဲ႕ ေလွခါးကို မတက္ေသးဘဲ သူ႕ကို ေစာင္႕ေနသည္ ။
သူ ညိဳညိဳညိမ္းကို ေက်ာခိုင္းလိုက္တဲ႕အခ်ိန္ ညိဳညိဳညိမ္းက “ ဆရာစိုး....ဘာလိုေသးလဲ..အေဖၚလိုခ်င္လား...”
လို႕ ေမးလိုက္လို႕ အေဖၚ ( ကြန္ဒံုး ) လိုတာကို သတိရသြားသည္ ။ “ ေအး..နင္႕မွာ ရွိရင္ လုပ္ပါအံုး...” လို႕ ေၿပာလိုက္ေတာ႕ ညိဳညိဳညိမ္းက ကြန္ဒံုး တထုပ္ လက္ထဲကို လာထည္႕သည္ ။
သူသူေသာ္က သူလည္း အနားေရာက္ေရာ တိုက္ေလွခါးေပၚကို စတက္သည္ ။
စြင္႕ကားတဲ႕ အိုးေကာင္းၾကီးေတြရဲ႕ အေနာက္က ကပ္ၿပီး ေလွခါးမတ္မတ္ကို တက္ရင္း စိုးရေအာင္ရဲ႕ စိတ္ေတြ ၿပင္းထန္သထက္ ၿပင္းထန္လာသည္ ။
အခန္းတံခါးကို သူသူေသာ္ ဖြင္႕ေနတဲ႕အခ်ိန္မွာ စိုးရေအာင္ရဲ႕ လက္တဖက္က အိုးၾကီးကို ဖမ္းညွစ္လိုက္သည္ ။
သူသူေသာ္က မ်က္ေစာင္းေလးထိုးၿပီး...“ အို႕...အခန္းထဲ ေရာက္ေအာင္ေတာင္ မေစာင္႕ႏိုင္ေတာ႕ဘူးလား..” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ေ၀လၾကီး နဲ႕ဘုလက္တို႕ လည္း ဆရာစိုး ခိုင္းတဲ႕အတိုင္း မစ္ကီကို ဆရာစိုးနဲ႕ သူသူေသာ္တို႕ ရွိေနမယ္႕ လမ္း၃၀ နဲ႕ ေ၀းသထက္ေ၀းေအာင္ ေရႊဂံုတိုင္ဖက္ကို ေခၚသြားလိုက္သည္ ။
ကားရပ္လိုက္တဲ႕အခါ မစ္ကီက ဆိုင္ကို တခ်က္ လွမ္းၾကည္႕ၿပီး...“ ဆရာတို႕ ထမင္းစားမလို႕လား...က်ေနာ္ ေကြ်းပါရေစ..အဟီး..က်ေနာ္လည္း စားလို႕ ရမလား....ဘိုက္ဆာေနလို႕ ...” လို႕ ၿပံဳးၿဖီးၿဖီးနဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ဘုလက္သည္ မစ္ကီကို ၾကည္႕ၿပီး အံ႕ၾသေနသည္ ။ အင္း လူေတြ လူေတြ...တူၿဖစ္ရင္ ႏွံၾကၿပီး ေပၿဖစ္ရင္ ခံၾကရတယ္ ဆိုတာမ်ိဳး.....မစ္ကီသည္ သူတို႕ ေဆးကုန္သည္ ေလာကမွာ “ က်ား ” တေကာင္ ။ ခပ္ရင္႕ရင္႕ခပ္ေက်ာေက်ာေကာင္ ။ မာလိုက္တဲ႕ မ်က္ႏွာေပးက သူက တေလာကလံုးကို လုပ္ေကြ်းေနတဲ႕ပံု ။ အခုေတာ႕ လက္ထိတ္တန္းလန္းနဲ႕ “ ၀င္ ”ေတာ႕မယ္ ဆိုေတာ႕ ခ်ိဳလိုက္တာ အသံေလးက အေၿခာက္လိုလို ခပ္ႏြဲ႕ႏြဲ႕နဲ႕ ။
“ ေအး..မစ္ကီ..ထမင္း စားၾကမလို႕လာတာ..မင္းလည္း စားေပါ႕..အဲ..တခုေတာ႕ ရွိတယ္...မင္းကို လက္ထိတ္ ၿဖဳတ္ေပးမယ္....ေၿပးေတာ႕ မေၿပးနဲ႕ကြာ....ဘာလို႕လည္း သိလား....”
“ မသိဘူးဆရာ.....”
“ မင္းကို ငါတို႕ အခ်ဳပ္ထဲ မထည္႕ဘဲ ညွိေပးမလို႕.....”
“ ဗ်ာ..တကယ္လား ဆရာ.....”
မစ္ကီ႕ပံုက တအား ၀မ္းသာသြားတဲ႕ ပံု ။
“ လုပ္ေပးပါ ဆရာ..ညွိေပးပါ ..က်ေနာ္ ေက်းဇူး မေမ႕ပါဘူး...ဆရာ....ဆရာတို႕ ေပ်ာ္ဖို႕ အကုန္ တာ၀န္ယူပါတယ္..
စားးတာေရာ ေသာက္တာေရာ ေစာ္ေရာ ဘိေရာ....ၿပဳစုပါရေစ....”
“ ေဟ႕ေကာင္..ေတာ္ရံုဘဲ ဖါး.....ထမင္းစားၿပီးမွ ဆရာစုိးနဲ႕ စကားေၿပာ..” လို႕ ေ၀လၾကီးက ေငါက္လိုက္လို႕ မစ္ကီ ၿငိမ္ကုတ္သြားသည္ ။ ေ၀လၾကီး က စိတ္မထင္ရင္ နားရင္းအုပ္တတ္တာကို သူ သိသည္ ။
“ မစ္ကီ....”
“ ဆရာ...”
“ တခု ၾကိဳေၿပာထားမယ္...ေနတာထိုင္တာ သိုသိုသိပ္သိပ္ လုပ္ကြာ..မေထာင္နဲ႕..ငါတို႕ကို ဒုကၡမေပးနဲ႕..အထက္က
ရဲမွဴးက မင္းက ဘယ္သူမွ လူမထင္တဲ႕ အခ်ိဳး ခ်ိဳးေနတာ သတင္းတက္လာေတာ႕ ငါတို႕အဖြဲ႕က မင္းနဲ႕ လက္၀ါးခ်င္း ရိုက္ထားတယ္ လို႕ ထင္သြားေရာ....”
“ ေဆာရီးပါ..ဆရာ..ေနာက္ မၿဖစ္ေစရပါဘူး ...က်ေနာ္ ဆင္ၿခင္ပါ႕မယ္....ဟီး....”
မစ္ကီက ထမင္းဆိုင္ထဲ ေရာက္တာနဲ႕ ဟင္းမ်ိဳးစံု မွာသည္ ။
ေ၀လၾကီးလည္း ခုေလာက္ဆို ဆရာစိုး တေယာက္ သူသူေသာ္ကို ဘယ္လို ပံုစံနဲ႕ ဗ်င္းေနၿပီလဲ လို႕ စိတ္ထဲမွာ ၿမင္ေယာင္ ေတြးဆေနသည္ ။
သူသူေသာ္သည္ အဲကြန္း ဖြင္႕လိုက္ၿပီး စိုးရေအာင္ကို အၿပင္ခန္းမွာ ထားခဲ႕ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ၀င္သြားသည္ ။
စိုးရေအာင္သည္ ေသနတ္နဲ႕ လက္ထိပ္ ပါတဲ႕ လြယ္အိတ္ႏြမ္းေလးကို စားပြဲပုေလးေပၚမွာ ခ်ထားလိုက္ၿပီး သူ႕ တိုက္ပံုနဲ႕ ရွပ္ကို ခြ်တ္လိုက္သည္ ။
သူသူေသာ္သည္ သူမကိုယ္ခႏၶာကို သန္႕စင္ေနဟန္တူသည္ ။ ေနၿပင္းလွလို႕ ေခြ်းတလံုးလံုးနဲ႕ ဆိုေတာ႕ ေပါင္
ၾကားဂ်ိဳင္းၾကား ဖင္ၾကားေနရာေတြ ကို ေဆးေၾကာသန္႕စင္ေနတာ ၿဖစ္မည္ ။ ေရသံေတြ သဲ႔သဲ႔ေလး ၾကားေနရသည္ ။
ဂ်ေလာက္ ဆိုတဲ႕ အသံေလး ၾကားလိုက္ရသည္ ။ သူသူေသာ္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာသည္ ။ သူ ထင္တဲ႕အတိုင္းဘဲ ။ သူသူေသာ္သည္ မ်က္ႏွာသုတ္ တဘက္ၾကီး တထည္ကို ကိုယ္မွာ ပတ္ထားၿပီး “ လာ... ဆရာ...” လို႕ သူ႕ကို ေခၚသည္ ။
အိပ္ခန္းထဲကို ဦးေဆာင္ ၀င္သြားတဲ႕ သူသူေသာ္ရဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြကို သူ ကိုင္လိုက္သည္ ။
“ နင္႕ကို ငါ ၾကည္႕ေနတာ ၾကာၿပီ သိလား...သူသူေသာ္....”
“ သိသားဘဲ...ဟင္းဟင္း...ဆရာ က်မတို႕ဆီကို လာရင္ စိုက္စိုက္ၾကည္႕ေနတာ.....”
“ နင္႕ကို တခါ လမ္းမေတာ္မွာ သန္းေကာင္ေက်ာ္ၾကီး ေတြ႕လိုက္တယ္...အဲဒီေကာင္နဲ႕ နင္ ၿဖစ္ေနတာလား..”
သူသူေသာ္က ကုတင္ေပၚ ထိုင္လိုက္လို႕ စိုးရေအာင္ကလည္း ေဘးမွာ ၀င္ထိုင္လိုက္သည္။
“ ေအာ္...ထင္ေအာင္ေက်ာ္ ကို ေၿပာတာလား...မၿဖစ္ပါဘူး..သူနဲ႕ အဲ႕တံုးက အလုပ္နဲ႕ ပတ္သက္တာ ပါ ..”
“ ဒီေကာင္ကလည္း နင္တို႕လို ၿဖန္႕တဲ႕ေကာင္လား..”
“ ဟင္႕အင္း..သူက ၀ယ္လက္ပါ....”
စိုးရေအာင္က သူသူေသာ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါၾကီးကို ဆြဲၿဖဳတ္ဖို႕ လုပ္သည္ ။
“ ဟင္းဟင္း....ဆရာ တအား ထန္ေနပါလား . ...လာ...လာ.....”
သူသူေသာ္က သူ႕ကို ေရၿမဳပ္ေမြ႕ရာၾကီးအေပၚကို တြန္းခ်လိုက္သည္ ။ ပက္လက္ က်သြားတဲ႕ အခါ သူ႕ခါးက ပုဆိုးကို သူသူေသာ္ ဆြဲခြ်တ္သည္ ။
စိုးရေအာင္ ကိုယ္ေပၚမွာ ဘာ အ၀တ္မွ မရွိေတာ႕ဘူး ။
ေပါင္ၾကားက လက္နက္က မာေၾကာ မတ္ေထာင္ေနသည္ ။ သူသူေသာ္ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြက စိုးရေအာင္ရဲ႕ ကိုယ္ ေအာက္ပိုင္း ေပါင္ဂြဆံုေနရာကို အရင္ဆံုး ေရာက္သြားသည္ ။
“ အူး...အၾကီးၾကီးဘဲ....”
သူသူေသာ္က ၿပံဳးစိစိနဲ႕ ေၿပာလိုက္လို႕ “ မစ္ကီနဲ႕ ဘယ္သူ ပိုၾကီးလဲ...” လို႕ စိုးရေအာင္က ေမးလိုက္တဲ႕အခါ
သူသူေသာ္က ေသခ်ာ ၾကည္႕ၿပီး..“ အင္း...အတူတူ ေလာက္ဘဲ ” လို႕ ေၿဖသည္ ။ စိုးရေအာင္ရဲ႕ တန္ဆာကို လက္ကေလးနဲ႕ ဖြဖြေလး စကိုင္သည္ ။ ပြတ္သပ္လိုက္သည္လို႕ ဆိုႏိုင္သည္ ။
လံုးပတ္တုတ္တုတ္နဲ႕ လိင္တန္ဆာၾကီးသည္ အေၾကာၾကီးေတြ ထင္းေနသည္ ။ ထိပ္ဖူး မွိဳပြင္႕ၾကီးကလည္း နီညိဳညိဳၾကီး ။
သူသူေသာ္က တန္ဆာၾကီးကို တယုတယပံုစံနဲ႕ ပြတ္သပ္ေနသည္ ။
“ စုတ္ေပးမလား....”
စိုးရေအာင္ ေမးလိုက္သည္ ။ သူသူေသာ္က ရွက္ၿပံဳးေလးနဲ႕ ေခါင္းညွိမ္႕လိုက္သည္ ။
သူသူေသာ္က ကိုယ္ေလးကို ကိုင္းညႊတ္ၿပီး သူ႕ပစၥည္းကို ငံုလိုက္ဖို႕ ၿပင္လိုက္တဲ႕ အခ်ိန္မွာ စိုးရေအာင္က သူသူေသာ္ရဲ႕ ကိုယ္မွာ ပတ္ရစ္ထားတဲ႕ မ်က္ႏွာသုတ္ ပု၀ါၾကီးကို ဆြဲၿဖဳတ္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေဘးက ၾကမ္းေပၚကို ပစ္ခ်လိုက္သည္ ။
ဗလာက်င္းသြားတဲ႕ သူသူေသာ္ရဲ႕ ဖြံ႕ၿဖိဳးတင္းလံုးတဲ႕ ရင္သားစိုင္ႏွစ္မႊာကို စိုးရေအာင္ သေဘာက်ၿပီး လွမ္းကိုင္လိုက္တဲ႕ အခ်ိန္မွာ သူသူေသာ္ရဲ႕ ပါးစပ္ထဲကို သူ႕ပစၥည္းၾကီး ေရာက္ေနၿပီ ။ သူသူေသာ္ရဲ႕ လ်ာေလးက သူ႕ကြမ္းသီးေခါင္း ကို လာမိတ္ဆက္လိုက္တဲ႕ အခ်ိန္မွာ စိုးရေအာင္ရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေတြက မာတင္းေထာင္ၾကြေနတဲ႕ သူသူေသာ္ရဲ႕ ရင္သီးဖုေလးတဖက္ကို ေခ်လိုက္သည္ ။ သူသူေသာ္ သည္ ပုေလြမွဳတ္ အရမ္းကြ်မ္းတဲ႕ ေကာင္မေလး တေယာက္ ပါလား ။
သူ႕ပစၥည္းကို အရင္းအထိ ဖမ္းဖမ္းငံုၿပီး စုတ္ယူေနသည္ ။ လ်ာကေလးကလည္း ကြမ္းသီးေခါင္းကို ရစ္ပတ္ စက္၀ိုင္း၀ိုင္းေပးေနသည္ ။ စိုးရေအာင္ရဲ႕ လက္က သူသူေသာ္ရဲ႕ ေပါင္တန္ေတြ ၾကားထဲကိုေရာက္သြားသည္ ။ သူသူေသာ္ရဲ႕ အဂၤါစပ္ အကြဲေၾကာင္းကို သူ စမ္းေနသည္ ။ အရည္ေတြ စိုစိုရႊဲေနတဲ႕ အဂၤါစပ္ထဲကို သူ႕လက္ညွိဳးနဲ႕ လက္ခလယ္ကို သြင္းလိုက္ ထုတ္လိုက္ ကစားေနသည္ ။
သူသူေသာ္ စုတ္ေပးေနတာက ပညာသားပါၿပီး တအား ထိတာမို႕ သူလည္း ၿပီးလုလု ၿဖစ္လာတာေၾကာင္႕ မလိုးလိုက္ရဘဲ ပုေလြနဲ႕တင္ ၿပီးမသြားခ်င္လို႕ သူသူေသာ္ကို ပုေလြမွဳတ္တာကို ရပ္ေတာ႕လို႕ သူေၿပာလိုက္သည္ ။ သူသူေသာ္က ပစၥည္းကို စုတ္ရက္နဲ႕ ေမာ႕ၾကည္႕သည္ ။
“ ေတာ္ၿပီ...မင္းနဲ႕ကိုယ္ လိုးၾကစို႕...”
သူသူေသာ္ စိုးရေအာင္ရဲ႕ ပစၥည္းၾကီးကို ပါးစပ္ထဲကေန ထုတ္လိုက္သည္ ။ စုတ္ရလြန္းလို႕ သူသူေသာ္ရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းေတြလည္း ထူပူေနၿပီ ။
“ ဆရာ....ဘယ္လို ပံုစံနဲ႕ ေနေပးရမလဲဟင္...”
“ ဖင္ပူးေတာင္း ေထာင္ေပး....”
“ ဟုတ္..”
ဟိုးအရင္ထဲက မစ္ကီဆီကို သြားရင္ သူသူေသာ္ရဲ႕ ဖင္တံုးၾကီးေတြကို သူ တိတ္တခိုး တပ္မက္ေနခဲ႕တာ ၾကာၿပီ ။ အခုလို လိုးခြင္႕ၾကံဳတဲ႕အခ်ိန္ စိတ္ကူးနဲ႕ ပစ္မွား မွန္းခဲ႕တာကို တကယ္ အေကာင္အထည္ေဖၚလိုက္ၿပီ ။
သူသူေသာ္က ကုတင္ေစာင္းမွာ ဖင္ပူးေတာင္းေထာင္ေပးလိုက္တာကို သူက ကုတင္ေအာက္မွာ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ဖင္တံုးကားကားၾကီးေတြ ၾကားထဲက ၿပဴးထြက္ေနတဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္းၾကီးထဲကို သူ႕ပစၥည္းၾကီးကို သြင္းမယ္ လုပ္ၿပီးမွ လက္ဖ၀ါးထဲကို တံေတြးေထြးထည္႕ၿပီး ပစၥည္းရဲ႕ ထိပ္ဖူးၾကီးကို နယ္လိုက္ သုတ္လိမ္းလိုက္သည္ ။ သူသူေသာ္ရဲ႕ စအိုေပါက္ ညိဳညိဳေလးကို ဘယ္လက္မနဲ႕ေခ်ကစားေပးလိုက္ရင္း ညာလက္နဲ႕ ပစၥည္းအရင္းပိုင္းကေန ဆုပ္ကိုင္ကာ ပစၥည္းကို အဂၤါစပ္ထဲကို ဖိသြင္းထည္႕လိုက္သည္ ။
“ အို႕....”
မွိဳပြင္႕ ထိပ္ဖူးလံုးၾကီး ၿပိကနဲ ၀င္သြားေတာ႕ သူသူေသာ္ လန္႕ေအာ္လိုက္တာ ။
မစ္ကီကို ေထာင္ထဲ မပို႕ဖို႕အတြက္ စိုးရေအာင္ကို ခုလို ကုန္းရတာ ၿဖစ္ေပမယ္႕ တကယ္တန္း စိုးရေအာင္ရဲ႕ ပစၥည္းၾကီးကို စုတ္ၿပီး အခုလို အလုိးခံရတဲ႕အခ်ိန္ တာ၀န္အရ ကုန္းရတာ မဟုတ္ေတာ႕ဘဲစိတ္ေတြ လာၿပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲက တအား ယားယံေနတဲ႕အတြက္ စိုးရေအာင္ ပစၥည္းၾကီးကို ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး လက္ခံမိသည္ ။ မစ္ကီ လတ္တေလာ ေထာင္ထဲေရာက္သြားလို႕ မၿဖစ္ဖူး ။ မစ္ကီ အၿပင္မွာ ရွိတာက သူသူေသာ္တို႕ မိသားစုအတြက္ “ ေငြတြင္း ” ။ ဒါတင္မက သူတို႕ကို ကုန္ပစၥည္း ဆပ္ပလိုင္း လုပ္ေနတဲ႕ “ ဟန္သိန္း ” နဲ႕ စာရင္းရွင္းစရာေတြက အေရးၾကီးေနသည္ ဆိုေတာ႕ မစ္ကီ အၿပင္မွာ ရွိေနဖို႕က အရမ္းကို အေရးၾကီးသည္ ။ ဒါေၾကာင္႕ သူသူေသာ္ စိုးရေအာင္နဲ႕ လိုးဖို႕ ဆံုးၿဖတ္ခဲ႕တာပါ ။
စိုးရေအာင္က မစ္ကီနဲ႕ လာေတြ႕တိုင္း သူသူေသာ္႕ကို တပ္မက္တဲ႕ တဏွာခိုး ေ၀တဲ႕ မ်က္လံုးၾကီးေတြနဲ႕ စိုက္စိုက္ၾကည္႕ခဲ႕တာကို သူသူေသာ္ သိတာမွ ဟိုဖက္ေတာင္ လြန္ေနေသး ။ ေယာက်္ားေတြရဲ႕ အၾကည္႕ေတြကို ေကာင္းေကာင္း သိတာေပါ႕ ။ ဒီရဲအုပ္ ငါ႕ကို လိုးခ်င္ေနတယ္ ဆိုတာ ။
ဟင္း..အခုေတာ႕ သူနဲ႕ ပက္ပက္စက္စက္စက္ ဖင္ကုန္းၿပီး အလိုးခံေနရၿပီ ။
သူ႕ဟာၾကီးက ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္နဲ႕ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕ အတြင္းထဲကို တိုးတိုးေရာက္လာသည္ ။ လံုးပတ္တုတ္လြန္းတာေၾကာင္႕ သူ႕ဟာၾကီးနဲ႕ အလိုးခံရတာ “ ထိ ” သည္ ။ သိသိသာသာ ေကာင္းသည္ ။ အမွန္အတိုင္း ၀န္ခံရရင္ ေယာက်္ား မစ္ကီ လိုးတာထက္ ပိုေကာင္းေနသည္ ။ စြပ္ စြပ္ စြပ္နဲ႕ စိုးရေအာင္ လိုးေနသည္ ။
“ အီး.....အား...အား.......”
“ ဘာၿဖစ္လဲ..နာလို႕လား.....သူသူေသာ္...”
“ ဟင္႕အင္း.....နာဘူး..”
“ဒါၿဖင္႕ ဘာလို႕ အသံထြက္တာလဲ”
“ အိုး....ဖီးတက္လို႕ေပါ႕...”
သူသူေသာ္ရဲ႕ ေၿပာစကားေၾကာင္႕ စိုးရေအာင္လည္း ထန္းကနဲ စိတ္ေတြ ပိုမိုထၾကြသြားရၿပီး ေဆာင္႕ကာေဆာင္႕ကာ လိုးထည္႕ေတာ႕သည္ ။
“ အိုး....အိုး...အား.....အား.....ဆရာရယ္....အိုး...ဆရာရယ္.........”
သူသူေသာ္လည္း စိုးရေအာင္ရဲ႕ ေဆာင္႕လိုးခ်က္ေတြက ထိလြန္းအားၾကီးလို႕ တအားေအာ္သလို တင္ပါးၾကီးေတြကို အေနာက္ကို ေနာက္ၿပန္ ေကာ႕ေကာ႕ေပးေနသည္ ။ ေဆာင္႕ထည္႕တိုင္း တင္ပါး၀ိုင္းကားကားၾကီးေတြက တုန္ေနသည္ ။ စအိုေပါက္ေလးကို ကလိေပးေနတဲ႕ စိုးရေအာင္ရဲ႕ လက္မက အထဲကို တ၀က္ေလာက္ ေရာက္ေနၿပီး သြင္းလိုက္ ထုတ္လိုက္ ကစားေနသည္ ။
အေမႊး ရွင္းထားတဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးထဲကို သူ႕တန္ဆာေခ်ာင္း တုတ္တုတ္ၾကီး တစြပ္စြပ္နဲ႕ ၀င္ထြက္ေနတာကို အေပၚစီ: ကေန ၿမင္ေနရတာက စိတ္ၾကြစရာမို႕ စိုးရေအာင္ စိတ္ရွိလက္ရွိ ဆက္တိုက္ ေဆာင္႕သည္ ။သူသူေသာ္ရဲ႕ ေအာ္သံေတြက အသားခ်င္း ရိုက္ထိသံေတြနဲ႕အတူ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ တိုက္ခန္းထဲမွာ သိသာေန
သည္ ။
“ အား....အား.........အားရွီး...အိုး....အာ......အ.......အ.......အိုး....အိုး.........”
စိုးရေအာင္ရဲ႕ လက္မ တေခ်ာင္းလံုး သူသူေသာ္ရဲ႕ စအိုေပါက္ေလးထဲ ေရာက္ေနသည္ ။ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို လီး က ထိုးေညွာင္႕ေနသလို စအိုေပါက္ေလးထဲကို လက္မက ထိုးေညွာင္႕ေနသည္ ။
“ အို...အို....ၿပီးေတာ႕မယ္ ဆရာ....တအား...တအား....ေဆာင္႕...ေဆာင္႕....အမေလး.....အိုး...ေဆာင္႕ပါ..မညွာနဲ႕...
တအား.....တအား.....အိုး........အိုး.....ၿပီး.....ၿပီး.....ၿပီး........အမေလး.......ဟားဟား.......အား.......အီး.......”
သူသူေသာ္ရဲ႕ လမ္းဆံုး တက္ေရာက္သြားတာက သိသာလွသည္ ။ သူ႕ကို တအား ဆြဲဖက္ၿပီး တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေနရင္း ေအာ္ညည္းေနသည္ ။
သူသူေသာ္ ၿပီးေပမယ္႕ စိုးရေအာင္က မၿပီးေသး ။
သူသူေသာ္က စိုးရေအာင္ကို “ ဆရာ ၿပီးေအာင္ က်မ ပါးစပ္နဲ႕ လုပ္ေပးမယ္ ” လို႕ ေၿပာလိုက္လို႕ စိုးရေအာင္လည္း သူ႕ တန္ဆာကို သူသူေသာ္ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ထဲက ဆြဲႏုတ္လိုက္သည္ ။
သူ႕တန္ဆာေခ်ာင္း တခုလံုး အရည္ေတြနဲ႕ ေပလူးေနသည္ ။
သူသူေသာ္က တန္ဆာရဲ႕ အရင္းပိုင္းကို လက္တဖက္နဲ႕ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး ထိပ္ဖူးပိုင္းကို ပါးစပ္နဲ႕ ငံုလိုက္ၿပီး သြက္သြက္လက္လက္နဲ႕ စုတ္ေပးေလသည္ ။
သူမ လ်ာေလးက ထိပ္ဖူးပိုင္း ကို ေမႊ႕ပတ္ေပးေနေတာ႕ စိုးရေအာင္လည္း အရမ္း ထိထိမိမိ ေကာင္းေနသည္ ။
“ အိုး........အိုး......အင္း.......”
မရပ္မနား ဆက္တုိက္ ဖိ စုတ္ေပးေနလို႕ စိုးရေအာင္ ေကာင္းလြန္းေနၿပီး သူသူေသာ္ရဲ႕ ေခါင္းကို လက္နဲ႕ ဖမ္းကိုင္မိရသည္ ။ သူသူေသာ္က မရပ္မနား ဖိဖိ စုတ္ေနသည္ ။လ်ာနဲ႕လည္း ကလိေနသည္ ။
“ အိုး..........အား......အား........အား..........”
တအားေကာင္းလြန္းၿပီး သူသူေသာ္ရဲ႕ ေခါင္းေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ကိုင္ဆုပ္ထားလိုက္မိတဲ႕အခ်ိန္ သူ႕တန္ဆာထဲကေန သုတ္ရည္ေတြ တေဖ်ာေဖ်ာနဲ႕ ပန္းထြက္သြားသည္ ။ သူသူေသာ္ရဲ႕ ပါးစပ္ထဲကို သုတ္ရည္ေတြ ေရာက္သြားတဲ႕အခါ သူသူေသာ္သည္ အားလံုးကို ၿမိဳခ်ပစ္လိုက္သည္ ။
ေ၀လၾကီးနဲ႕ ဘုလက္တို႕သည္ စိုးရေအာင္ အခ်ိန္ရေအာင္ ထမင္းကို ေအးေအးေဆးေဆး စားေနၾကသည္ ။
စားပြဲေပၚ ခ်ထားတဲ႕ မစ္ကီရဲ႕ ဖုန္းက တကီကီနဲ႕ လွဳပ္လာသည္ ။
မစ္ကီက ဖုန္းကို လွမ္းၾကည္႕လိုက္ၿပီး ခြင္႕ေတာင္းတဲ႕ ပံုစံနဲ႕ ေ၀လၾကီးနဲ႕ ဘုလက္ကို “ ဟီး...က်ေနာ္႕မိန္းမ ေခၚ
တာ....” လို႕ ေၿပာလိုက္ေတာ႕ ေ၀လၾကီးနဲ႕ ဘုလက္တို႕ တေယက္မ်က္ႏွာကို တေယာက္ ၾကည္႕လိုက္ၾကသည္ ။
စိုးရေအာင္နဲ႕ ပြဲၾကမ္းေနမယ္႕ သူသူေသာ္က သူ႕လင္ဆီကို ဖုန္းေခၚတယ္ ဆိုတာက ဆန္းေနသည္ ။
“ ကိုင္လိုက္မယ္ေနာ္ ….ဆရာ....”
သာမန္အခ်ိန္မွာ ကိုယ္႕ဖုန္းကိုယ္ထူးတာက အေရးမၾကီး ။ အခု ေစာေစာကဘဲ သူက လက္ထိပ္ခတ္ခံရ အဖမ္းခံ ထားရတာ ဆိုေတာ႕ ဖမ္းသူေတြကို ခြင္႕ေတာင္းလိုက္ရသည္ ။
“ ေအး....ကိုင္လိုက္...စပီကာဖုန္း ဖြင္႕ေၿပာ.”
ဘုလက္က အသံမာမာနဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
မစ္ကီက ဖုန္းကိုင္လိုက္သည္ ။ စပီကာကို ဖြင္႕လိုက္သည္ ။
“ ေမာင္....လား.....”
“ ေအး သူသူ ..ေၿပာ...”
“ေပါက္စတို႕ လာ၀ယ္ေနတယ္.....အိတ္အစိမ္းထဲကဟာေတြ သူတို႕ကို ေရာင္းလိုက္မယ္ေနာ္....”
“ နင္လုပ္ခ်င္သလို လုပ္လိုက္..ငါ႕ေမးစရာ မလိုဘူး ...”
“ ေသခ်ာေအာင္ ေမးတာပါ..ေနာက္မွ ေမာင္ လာ အၿပစ္တင္မေနနဲ႕..”
“ ေအး..ငါ အလုပ္မ်ားေနတယ္.....နင္ဘဲ ၾကည္႕လုပ္လိုက္ဟာ.....အာ....နင္႕သေဘာ..နင္႕သေဘာ.....ငါ ဒီမွာ
အေရးၾကီးေနတယ္...အလုပ္ရွဳပ္ေနတယ္....ဒန က ဆရာေတြနဲ႕...”
“ ဟင္....ဟုတ္လား.....ဘာ.....ဘာၿဖစ္လို႕လဲ.....ဒနက ဘယ္သူလဲ...ဟို ခပ္ရိုင္းရိုင္း ရဲအုပ္ လား . . ”
“အာ..သူသူ..နင္ ဘာေတြ ေလ်ာက္ေမးေနတာလဲ..ကဲ....ကဲ..ဒါဘဲ..ေနာက္မွ ဆက္....”
မစ္ကီ ဖုန္းပိတ္လိုက္သည္ ။
ဘုလက္နဲ႕ ေ၀လၾကီးတို႕ စဥ္းစားေနၾကၿပီ ။
သူသူေသာ္ ဘယ္က ဖုန္းေခၚတာလဲ သူတို႕ သိပ္ သိခ်င္သြားသည္ ။
“ မစ္ကီ..မင္းမိန္းမ ဘယ္က ေခၚတာလဲ.....”
“ ေရႊဘံုသာလမ္း ဆိုင္ခန္းက ဆရာ....သူ႕ကို ေစ်း၀ယ္သူေတြ လာ၀ယ္ေနလို႕..ဟီး....က်ေနာ္႕ကို ေသခ်ာေအာင္
ေမးတာပါ....”
ဘုလက္နဲ႕ ေ၀လၾကီးတို႕ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုမွ မၿဖစ္ႏိုင္ဘူး လို႕ တြက္ဆလိုက္ၾကသည္ ။ သူသူေသာ္က ဆရာစိုး နဲ႕ လမ္း၃၀မွာ ဗ်င္းေနၾကတာဘဲ ။
“ မစ္ကီ....”
“ ဗ်ာ....ဆရာ....”
“ မင္း မလိမ္နဲ႕..မင္းမယား......ဘယ္က ေခၚေနတာလဲ....”
“ မလိမ္ပါဘူး...ဆရာ..ဆရာတို႕ကို က်ေနာ္ မလိမ္ရဲပါဘူး . . သူသူ ေရႊဘံုသာလမ္း ဆိုင္က ေခၚတာပါ.....”
“ မင္းဆိုင္က လိုင္းဖုန္းနဲ႕ ေခၚတာလား....”
“ ဟုတ္ကဲ႕ဆရာ....”
“ အဲ႕ကို ၿပန္ေခၚလိုက္စမ္း..ငါတို႕ မင္း မယားနဲ႕ စကားေၿပာခ်င္တယ္....”
“ ေခၚဆို ေခၚေပးပါ႕မယ္...ဆရာတို႕ရယ္..သူသူကိုေတာ႕ ဖမ္းမဆြဲလိုက္ပါနဲ႕...ရွစ္ခိုးေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ...”
“ လ်ာမရွည္နဲ႕ မစ္ကီ...ေခၚဆိုေခၚလိုက္....”
ေ၀လၾကီးက လက္သီးဆုပ္လိုက္ၿပီး ေၿပာလိုက္လို႕ မစ္ကီ တုန္သြားသည္ ။ ထန္းသီးလံုးေလာက္ ရွိတဲ႕ လက္သီးဆုပ္ၾကီးကို သူ လန္႕သည္ ။
ဖုန္းေခၚေပးလိုက္သည္ ။
စပီကာ ဖြင္႕ထားတာေၾကာင္႕....“ ဒိုင္းမြန္းစတား မ်က္မွန္ လုပ္ငန္းကပါ …. ” လို႕ ဖုန္းထူးလိုက္တဲ႕ မိန္းမတေယာက္ရဲ႕ အသံကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။
“ သူသူ..ငါပါ.....”
“ ေမာင္..ဘာလို႕ က်မ ဟန္းဖုန္းကို မေခၚဘဲ ဆိုင္ဖုန္းကို ေခၚတာလဲ..က်မက ခဏ ၾကာရင္ ေစ်းထဲ သြားေတာ႕မွာ ေမာင္ရဲ႕..ေခၚရင္ ဟန္းဖုန္းကို ေခၚ.....”
မစ္ကီက ေ၀လၾကီးနဲ႕ ဘုလက္ကို “ ဆရာ..သူ ေရႊဘံုသာလမ္း ဆိုင္မွာပါ..ေတြ႕လား...” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
“ အင္း.....တခုခုေတာ႕ မွားယြင္းေနၿပီ …. ” လို႕ ေ၀လၾကီးနဲ႕ ဘုလက္တို႕ စိတ္ေတြထဲ စဥ္းစားလိုက္ၾကသည္ ။
“ ဟုတ္ၿပီေလ..ဖုန္းပိတ္လိုက္ေတာ႕...”
မစ္ကီက “ သူသူ..ဒါဘဲ.....နင္ ဆိုင္မွာ ရွိေနလား ေခၚၾကည္႕တာ..ရွိရင္ ၿပီးေရာ...” ဆိုၿပီး ဖုန္းပိတ္လိုက္သည္ ။
ေ၀လၾကီး မေအာင္႕ႏိုင္ ။
ဆိုင္အ၀ ကို ထြက္သြားၿပီး သူ႕ဟန္းဖုန္းနဲ႕ ဆရာစိုးကို ေခၚလိုက္သည္ ။
ဆရာစိုးက ေတာ္ေတာ္နဲ႕ ဖုန္းမကိုင္ဘူး ။ ႏွစ္ခါေခၚလိုက္ေတာ႕မွ ကိုင္သည္ ။
“ ေ၀လ.....ဘာအေရးၾကီးလဲ.....”
“ ဆရာစိုး....ဟိုတေယာက္ ဆရာစိုးနဲ႕ ရွိေနတံုးဘဲလား....”
“ ေအး...ရွိေနတယ္..ဘာလို႕လဲ......”
“ သူ ဖုန္းသံုးေသးလား.....ဆရာစိုးနဲ႕ ရွိေနတဲ႕အခ်ိန္..ခုနက...”
“ မသံုးဘူး ...ဘာလို႕လဲ.....”
“ ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး..ဟီး..ေအးေဆးသာေနပါ..အဆင္ေၿပတယ္....ေတြ႕မွ ေၿပာၿပမယ္....မဟုတ္လား...”
“ ေအး.....ငါ ၿပန္ရင္ ဖုန္းေခၚလိုက္မယ္..ခုဘဲ ၿပန္ေတာ႕မွာပါ....”
“ ဟုတ္ၿပီ..ဆရာစိုး.....”
ေ၀လၾကီး နားမလည္ဘူး ။ ဘယ္လို ၿဖစ္တာလဲ...။ ဆရာစိုးနဲ႕ ၿဗံဳးေနတာ ..မစ္ကီ႕မယား သူသူေသာ္မွ ဟုတ္ရဲ႕လား ဆိုတာ သံသယ ၿဖစ္သြားသည္ ။ သို႕ေပမယ္႕ သူကိုယ္တိုင္ဘဲ သူသူေသာ္ကို ဆရာစိုး ထမင္းစားေနတဲ႕ ဆိုင္ထဲကို လိုက္ပို႕ေပးခဲ႕တာ ။ သူသူေသာ္ကို အၿမဲလို ေတြ႕ဖူးေနတာဘဲ ။ သူသူေသာ္မွ သူသူေသာ္
အစစ္ပါ ။
သူတို႕ ထမင္းစားလို႕ ၿပီးသြားလို႕ ေ၀လၾကီးနဲ႕ ခင္မင္ေနတဲ႕ ဆိုင္ရွင္ အမ်ိဳးသမီးက ခ်ေကြ်းတဲ႕ ငွက္ေပ်ာေပါင္းနဲ႕
ေရႊခ်ီဆႏြင္းမကင္းေတြ ထိုင္စားေနတဲ႕အခ်ိန္ ဆရာစိုး ဖုန္းေခၚၿပီး လာခဲ႕ေတာ႕ လို႕ ေၿပာတာနဲ႕ ထမင္းဆိုင္ကေန ထြက္ခဲ႕ၾကသည္ ။
စိုးရေအာင္သည္ သူသူေသာ္ကို ေနာက္ထပ္တခ်ီ ထပ္ ဆြဲခ်င္ေသးေပမယ္႕ သူသူေသာ္က နာေနၿပီ....ေနာက္မွ ထပ္ခ်ိန္းပါ လို႕ ေၿပာတာနဲ႕ မလုပ္ၿဖစ္ေတာ႕ဘူး ။ သူသူေသာ္က တိုက္ေပၚကေန အတူတူ မဆင္းဘဲ ခြဲဆင္းၾကရေအာင္ လို႕ ေၿပာသည္ ။ လူေတြ ေတြ႕မွာ စိုးလို႕ပါ တဲ႕ ။
စိုးရေအာင္လည္း ေ၀လၾကီးနဲ႕ ဘုလက္ကို မစ္ကီကို သူ႕ဆိုင္ကို ၿပန္ပို႕ခိုင္းလိုက္ၿပီး သူနဲ႕ ဆူးေလဘုရားလမ္းက
လဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ဆံုဖို႕ ခ်ိန္းလိုက္သည္ ။ သူ လဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ဂ်ာနယ္ဖတ္ရင္း သူတို႕ကို ေစာင္႕ေနလိုက္သည္ ။
သူတို႕ ဆိုင္ထဲကို ေရာက္လာေတာ႕ ေ၀လၾကီး နဲ႕ ဘုလက္ကို ဘာေၾကာင္႕ သူ႕ဆီကို ဖုန္းဆက္ၿပီး သူသူေသာ္
အေၾကာင္းကို ေမးတာလဲ လို႕ စိုး၇ေအာင္က ေမးလိုက္သည္ ။ ေ၀လၾကီးက “ မစ္ကီ ဆီကို သူသူေသာ္ ဖုန္းဆက္တယ္...ဆရာစိုး.....သူတို႕ ကုန္ေတြ ေရာင္းဖို႕ ေမးတာ....ေရႊဘံုသာလမ္း ဆိုင္ခန္းကေန....က်ေနာ္တို႕လည္းေရႊဘံုသာလမ္းဆိုင္က လိုင္းဖုန္းကို ၿပန္ဆက္ခိုင္းၿပီး ကြန္ဖန္းလုပ္တာ ဟုတ္တယ္...သူသူေသာ္ ရွိေနတယ္...ဆရာစိုး
ဆီမွာလည္း သူသူေသာ္ ရွိေနတယ္....တခုခုေတာ႕ တခုခုဘဲ...” လို႕ ေၿပာသည္ ။
စိုးရေအာင္လည္း “ သူသူေသာ္က ႏွစ္ေယာက္ ၿဖစ္ေနတာေပါ႕ေလ..ကဲ....ေၿပာေနၾကာတယ္ကြာ...လိုက္သြား ေမးရေအာင္....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဆူးေလဘုရားလမ္းနဲ႕ ေရႊဘံုသာလမ္းသည္ ဘာမွ မေ၀းကြာလွ ။
ေရႊဘံုသာလမ္းက မစ္ကီတို႕ ပိုင္တဲ႕ ဒိုင္းမြန္းစတား မ်က္မွန္ဆိုင္ကို သူတို႕ ေရာက္သြားသည္ ။
ဆိုင္ေပါက္၀မွာ ေခြးေခ်ေလးနဲ႕ ထိုင္ေနတဲ႕ ေကာင္ေလးက ထေၿပးဖို႕ လုပ္လို႕ ဘုလက္က “ ေဟ႕....ထိုင္...ဘာမွတ္ေနလဲ...” လို႕ ေဟာက္လိုက္သည္ ။ ေကာင္ေလးသည္ သူတို႕ကို ရဲေတြမွန္း သိသည္ ။
ဒီဆိုင္သည္ မ်က္မွန္ဆိုင္ လို႕ ဆိုေပမယ္႕ မစ္ကီက လုပ္ငန္းစံု လုပ္ေနတဲ႕ သူ႕စားတဲခ်တဲ႕ သူ႕ဌာနခ်ဳပ္တခု ၿဖစ္ေနသည္ ။ ထပ္ခိုးေပၚမွာ ဥပေဒနဲ႕ မကင္းတာေတြ မ်ိဳးစံုေအာင္ ရွိေနမွာ ေသခ်ာသည္ ။
အတြင္းက ထြက္လာတဲ႕ ခပ္ဖိုင္႕ဖိုင္႕လူၾကီးကို “ ေဟ႕...မစ္ကီနဲ႕ သူသူေသာ္ ေကာ...ေခၚစမ္း...” လို႕ ေ၀လၾကီးက
အသံၾသၾကီးနဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ လူၾကီးက “ မစ္ကီ သူ႕အိမ္မွာ ဆရာ..ဒီကို မလာေသးဘူး ...သူသူေသာ္လည္း
ေစာေစာကဘဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်းဖက္ ခဏ ထြက္သြားတယ္....ဘာလိုလဲဆရာ..ထိုင္ပါအံုး..အေအးေလးဘာေလး ေသာက္မလား....မွာလိုက္မယ္....” လို႕ အသံတုန္တုန္နဲ႕ ေၿပာသည္ ။
စိုးရေအာင္တို႕ ရဲ႕ တင္းမာတဲ႕ မ်က္ႏွာေတြေၾကာင္႕ရယ္..မနက္က မစ္ကီကို ဆြဲသြားတာကို သိေနလို႕ရယ္ေၾကာင္႕
ၿဖစ္မည္ ။
“ သူသူေသာ္ရဲ႕ ဟန္းဖုန္းကို ေခၚၾကည္႕စမ္း....သူ ဘယ္ေတာ႕ ၿပန္လာမလဲ..သိခ်င္တယ္....” လို႕ စိုးရေအာင္က
ေၿပာလိုက္သည္ ။ “ ဟုတ္ကဲ႕ပါ ဆရာ...” လို႕ လူဖိုင္႕ၾကီးက ေၿပာရင္း ခ်က္ခ်င္း ဖုန္းေခၚလိုက္သည္ ။ သူေခၚေနတဲ႕အခ်ိန္မွာဘဲ သူသူေသာ္သည္ ဆိုင္ခန္းထဲကို ၀င္လာသည္ ။
စိုးရေအာင္တို႕ကို ၿမင္ေတာ႕ မ်က္ႏွာ ပ်က္သြားသည္ ။ လူဖိုင္႕ၾကီးက “ ဟာ သူသူ..နင္႕ကို ငါ ခုဘဲ ေခၚၾကည္႕ေနတာ...” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ သူသူေသာ္က “ ခင္ဗ်ားတို႕...က်မကို လာရွာတာလား..” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။ “ ဟုတ္တယ္..ေနပါအံုး..မင္း အိတ္က ေဖါင္းလွခ်ည္လား..ဘာေတြလဲ...ၿပစမ္း....” ဆိုၿပီး ဘုလက္က အိတ္ကို ဆတ္ကနဲ ဆြဲယူလိုက္လို႕ သူသူေသာ္ အၾကီးအက်ယ္ မ်က္ႏွာပ်က္ၿပီး အိတ္ကို ၿပန္လိုက္
ဆြဲသည္ ။ ဘုလက္က ၿမန္သည္ ။ အိတ္ကို ဖြင္႕ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ ေဆးၿပားထုပ္ေတြ အၿပည္႕ဘဲ ။
“ ကဲ..သူသူေသာ္..ငါတို႕နဲ႕ လိုက္ခဲ႕...ေ၀လၾကီး...လက္ထိပ္ခတ္ကြာ...” လို႕ စိုးရေအာင္က ေၿပာလိုက္ေသာအခါ
သူသူေသာ္သည္ တုန္လွဳပ္ေၿခာက္ၿခားစြာနဲ႕“ မ.....မခတ္ပါနဲ႕..က်မ ဆရာတို႕နဲ႕ စကားေၿပာပါရေစ....” လို႕ ေၿပာ
သည္ ။
“ ကဲ...ဒါဆို ...ကားဆီ လိုက္ခဲ႕....” လို႕ စိုးရေအာင္က ေခၚသည္ ။ သူသူေသာ္ ကုတ္ကုတ္ေလး လိုက္လာသည္ ။
“သူသူေသာ္....”
“ ရွင္...”
“ ငါ႕ကို လမ္း၃၀ အခန္းမွာ လိုက္ကုန္းတာ မင္း မဟုတ္ပါဘူး...အဲဒါ ဘယ္သူလဲ.....”
“ ဟို..ဟို.....”
“ ညာဖို႕ မစဥ္းစားနဲ႕...မင္း ကို ဒီအထုပ္ေတြနဲ႕ ထည္႕လိုက္ရင္ ၁၀ႏွစ္ကေတာ႕ တန္းေနၿပီ သိလား....ဘယ္လိုလုပ္မလဲ...ေမးတာကို အမွန္အတိုင္း ေၿဖ....”
“ ဒီလိုပါ ဆရာ...ဆရာတို႕ကို စကားေၿပာဖို႕ အခ်ိန္မွာ က်မက ခရီးလြန္ေနတယ္...ဒါနဲ႕ က်မ ညီမ မူမူေသာ္ကို
က်မကိုယ္စား ဆရာ႕ဆီကို လႊတ္လိုက္တာ ...မူမူေသာ္ က က်မရဲ႕ အမႊာ ညီမ ပါ ….. ”
“ ေအာ္...ဒီလိုကိုး . . ”
“ ဟုတ္ပါတယ္..ဆရာ...က်မညီမက က်မကိုယ္စား..ဆရာ႕ကို ၿပဳစုလိုက္တာပါ......”
“ ကဲ..သူသူေသာ္....ဒီအထုပ္ေတြ နဲ႕ လက္ပူးလက္ၾကပ္ မိေနတာ အတြက္ နင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ....”
“ ဆရာရယ္....အခ်င္းခ်င္းေတြဘဲ..က်မကို ခြင္႕လႊတ္ေပးပါ...က်မကို တၾကိမ္တခါ ခြင္႔လႊတ္ေပးလိုက္လို႕ မရဘူး
လားဟင္....”
“ညည္းက ခုေတာ႕ ေလသံေပ်ာ႕ေလးနဲ႕..ခါတိုင္း ငါတို႕ကို ဆက္ဆံေရး ေတာ္ေတာ္ က်ဲတယ္...သူသူေသာ္...”
“ ေဆာရီးပါ...ဆရာတို႕၇ယ္.....ေတာင္းပန္ပါတယ္....”
“ ကဲ...ညည္း ဒီအတြက္ ဘာလုပ္မလဲ..ဘယ္လို အေပးအယူ လုပ္မလဲ...ေၿပာ....”
“ ဆရာတို႕ကို က်မ ဘယ္ေလာက္ ေပးရမလဲ....ေပးပါမယ္...လူကို မဖမ္းပါနဲ႕....”
စိုးရေအာင္က “ ေငြစကား မေၿပာနဲ႕...ေငြမယူဘူး....သူသူေသာ္....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
သူသူေသာ္က “ ဒါၿဖင္႕ ဆရာတို႕ ဘာၿဖစ္ခ်င္လဲဟင္..က်မ....ဘာလုပ္ေပးရမလဲ....” လို႕ ေမးသည္ ။
“ ေစာေစာက ငါနဲ႕ လမ္း၃၀မွာ ေတြ႕ခဲ႕တာက နင္႕ညီမ မူမူေသာ္ ၿဖစ္ေနတယ္ ဆိုေတာ႕ အခုတခါ နင္နဲ႕ငါ
ေတြ႕ခ်င္တယ္....ဘယ္လိုလဲ....ၿဖစ္မလား.....”
သူသူေသာ္သည္ ေဆးၿပားေတြ တေထာၾကီးနဲ႕ ေထာင္ထဲ သြားရမယ္႕အစား စိုးရေအာင္ကို ကုန္းလိုက္တာက ပို
အဆင္ေၿပတာေၾကာင္႕ “ ဆရာနဲ႕ လိုက္ခဲ႕ပါမယ္...” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ စုိးရေအာင္လည္း “ ေကာင္းၿပီေလ...
ဘယ္မွာ ေတြ႕ၾကမလဲ...ဟိုတိုက္ခန္းမွာဘဲလား...” လို႕ ေမးလိုက္ေတာ႕ “ အဲ႕မွာေတာ႕ မၿဖစ္ဖူး ဆရာ..မစ္ကီ ေရာက္လာႏိုင္တယ္...ဆရာ႕မွာ အခန္း ရွိလားဟင္....” လို႕ သူသူေသာ္က ၿပန္ေမးလိုက္သည္ ။ စိုးရေအာင္လည္း သူသူေသာ္ကို ဘယ္ေခၚသြားရမလဲ စဥ္းစားတဲ႕အခ်ိန္ ဘုလက္က သူ႕တိုက္ခန္းကို ေခၚသြားဖို႕ အၾကံေပးသည္ ။
“ ကဲ..သူသူေသာ္...သြားစို႕.....သိပ္ မေ၀းပါဘူး....လမ္း၅၀ ဖက္တင္ပါ.....”
သူသူေသာ္ သူတို႕နဲ႕ ပါလာသည္ ။ စိုရေအာင္သည္ ေစာေစာက မူမူေသာ္ကို သူသူေသာ္ အမွတ္နဲ႕ စိတ္ၾကိဳက္ လိုးခဲ႕ၿပီး အခု သူသူေသာ္ အစစ္နဲ႕ ထပ္ၿပီး လိုးရေတာ႕မည္ မို႕ စိတ္ရိုင္းေတြ တအားကို
ထၾကြေသာင္းက်န္းေနသည္ ။ သူသူေသာ္နဲ႕ ေဘးခ်င္းကပ္ရက္ ထိုင္ေနတာမို႕ သူ႕လက္ကို သူသူေသာ္ရဲ႕ ေပါင္တန္ဆီကို ေရာက္သြားသည္ ။ သူသူေသာ္က သူ႕ဖက္ကို ဖ်တ္ကနဲ ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
“ သူသူေသာ္....မင္း ဘာေၾကာင္႕ မင္းညီမ မူမူေသာ္ကို မင္းေနရာမွာ မင္း ဆိုၿပီး အစားထိုး လႊတ္လိုက္တာလဲ...”
“ က်မက အေရာင္းအ၀ယ္ကိစၥက အရမ္း အေရးၾကီးေနလို႕ က်မကိုယ္စား ညီမ ကို လႊတ္လိုက္တာပါ..သူနဲ႕ က်မက ခြဲလို႕ မရေအာင္ တူတဲ႕ အေမႊာညီအမေတြ မဟုတ္လား....ဆရာက ေခၚအိပ္ခ်င္လိမ္႕မယ္ လို႕လည္း မထင္ခဲ႕ဘူးေလ ....အေပးအယူက ေငြဘဲ ေပးရလိမ္႕မယ္ လို႕ က်မ ထင္မိၿပီး ညီမ ကို ဆရာ႕ဆီကို လႊတ္ခဲ႕တာပါ ....”စေနမ( ေလးေလး) သည္ အိမ္အကူမိန္းမ အစိန္ အေနနဲ႕ အသြင္ယူထားရင္း ေဖါက္ထြင္းဂိုဏ္း တခုထဲမွာ ေရာက္ေနသည္ ။ ကုန္သည္လမ္းေပၚက ေတာက္ပေရႊစိန္ရတနာဆိုင္ၾကီးရဲ႕ ပိုင္ရွင္ ဦးကက္ကင္းရဲ႕ ၄၂လမ္းက တိုက္ခန္းကို ေဖါက္ထြင္းတဲ႕ေနရာမွာ ပံ႕ပိုးကူညီသူ အၿဖစ္ ပါ၀င္ခဲ႕သည္ ။ ေဖါက္ထြင္းတဲ႕အခ်ိ န္မွာဒီေဖါက္ထြင္းဂိုဏ္းကို ဆြဲစိလိုက္လို႕ ရေပမယ္႕ စိုးရေအာင္က သူတို႕ရဲ႕ ခိုးရာပါ ရတနာစိန္ေရႊထည္ေတြကို လက္ခံတဲ႕ သူခိုးလက္ခံ ကိုပါတပါတည္း ဆြဲစိခ်င္တာေၾကာင္႕ ၾကိဳးရွည္ရွည္နဲ႕ လွန္ထားလို႕ စေနမသည္ အခုထိ ဒီအုပ္စုနဲ႕ ပူးေနရသည္ ။တြဲေနရသည္ ။
သို႕ေပမယ္႕ စေနမ စိတ္ညစ္လွၿပီ ။ ေဖါက္ထြင္းအုပ္စုထဲက နသိုး ဆိုတဲ႕ေကာင္က စေနမကို တခ်ိန္
လံုး ဗ်င္းဖို႕ ၾကိဳးစားေနသည္ ။ လက္သြက္တဲ႕ နသိုးသည္ စေနမကို လစ္ရင္လစ္သလို လက္ေဆာ႕သည္ ။
စိုးရေအာင္သည္ ေဖါက္ထြင္းဂိုဏ္းထဲကို စြန္႕စြန္႕စားစား အသြင္ယူ ထိုးေဖါက္ စံုစမ္း သတင္းယူေနတဲ႕ စေနမ( ေခၚ )ေလးေလး အတြက္ စိုးရိမ္လို႕ ဘၾကီးခိုင္ ( ခိုင္ထူးေမာင္ )ကို အေရးေပၚ ဘက္ကပ္ ( Back Up ) အၿဖစ္ စေနမ နဲ႕ မနီးမေ၀းမွာ အၿမဲ ရွိေနဖို႕ တာ၀န္ေပးထားသည္ ။ သို႕ေပမယ္႕ ေဖါက္ထြင္းဂိုဏ္းက နသိုးတို႕သည္
လ်စ္ေနေအာင္ ပါးတဲ႕ လူလည္ေတြ ၿဖစ္လို႕ ဘၾကီးခိုင္သည္ အနီးကပ္ သိပ္ ေနလို႕ မရဘူး ။ အေရးၾကီးတဲ႕အခါ ေခၚဖို႕ စေနမကို မွာထားၿပီး နီးကပ္တဲ႕မ်က္ကြယ္တေနရာမွာ တခ်ိန္လံုး ေစာင္႕ေနေပးသည္ ။
အခုလည္း ေဖါက္ထြင္းလို႕ ရခဲ႕တဲ႕ ရတနာေတြကို နသိုးတို႕သည္ ေ၀ခြဲယူၾကၿပီးတဲ႕ေနာက္ ခိုးရာပါ လက္ခံသူ ပြဲစား ထြန္းေအာင္ရွိန္ကို သူ႕ ကမ္းနားလမ္းက ကုန္ေလွာင္ခန္းတခုမွာ လက္လႊဲေရာင္းခ်ေနၾကၿပီ ။ ၿပီးတာနဲ႕ လူစုခြဲ ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္ လစ္ၾကဖို႕ တိုင္ပင္ထားသည္ ။
နသိုး က စေနမကို လက္လႊတ္မခံဘူး ။ စေနမကို သူ႕ေစာ္အၿဖစ္ သိမ္းပိုက္ခ်င္သည္ ။ စေနမကလည္း
ခိုးရာပါ လက္ခံသူကို သိခ်င္လို႕ နသိုးနဲ႕ ဆက္ပူးေနရတာ ၿဖစ္သည္ ။ အခုေတာ႕ သိခ်င္ေနတဲ႕လူဟာ ထြန္းေအာင္ရွိန္ ဆိုတာကို သိရၿပီမို႕ ဘက္ကပ္ ဘၾကီးခိုင္ကို ေခၚၿပီး ဒီငတိေတြကို ဆြဲစိလိုက္ဖို႕ ၿပင္သည္ ။
သို႕ေပမယ္႕ နသိုးသည္ စေနမကို ဘယ္ေလာက္ ထန္ေနသလဲ ဆိုရင္ ဒီက အထြက္ စေနမ လစ္သြားမွာ စိုးလို႕
ထြန္းေအာင္ရွိန္က ဘယ္အထည္ကို သူ ဘယ္ေလာက္ ဆိုတာ သူ႕လူေတြကို တြက္ခ်က္ၿပေနတံုး ကုန္ေလွာင္ခန္းရဲ႕ အတြင္းပိုင္းက ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဆြဲသြင္းၿပီး ဗ်င္းဖို႕ ၾကိဳးစားေလသည္ ။
စေနမသည္ နသိုးကို အခ်ိဳသတ္ထားခဲ႕လို႕ နသိုးက စေနမရဲ႕ စေနႏွစ္ခိုင္ကို လစ္ရင္ လစ္သလို ႏွိဳက္တာ နယ္တာကို မသိေက်းကြ်န္ၿပဳေနခဲ႕သလို ေပါင္ၾကားက ေစာက္ဖုတ္ကို လိုင္းဆြဲတာ ကိုင္တာေတြ လုပ္တာေတြကို
လည္း ပစ္ပစ္ခါခါ မၿငင္းလိုက္ခဲ႕ ။
ေရွးေခတ္က သမ၀ါယမဆိုင္ေတြမွာ ဆပ္ၿပာေတာင္႕ လိုခ်င္ရင္ မီးသီး တြဲယူရမည္ ဆိုတာမ်ိဳးလိုေပါ႕ ။ အလုပ္တာ၀န္ လုပ္ရင္းကိုင္ရင္း ထိမိရွမိတဲ႕သေဘာမ်ိဳး နဲ႕ ကိုယ္႕အသြင္ယူထားတာကို ေပၚမသြားေအာင္ ၿငိမ္ခံ
ခဲ႕သည္ ။
အခုေတာ႕ နသိုးက ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဆြဲသြင္းၿပီး နံရံမွာ လက္ေထာက္ မွီခိုင္းၿပီး ထမိန္ကို လွန္တင္တဲ႕အခ်ိန္ ၿငင္းဆန္လိုက္သည္ ။ “ အိုး..ကိုနသိုး....ဒီလို ၾကမ္းတာ အစိန္ မၾကိဳက္ဘူး ...” လို႕လည္း ေအာ္လိုက္သည္ ။
နသိုးရဲ႕ လက္ေခ်ာင္း ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးက စေနမရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေၿမာင္းကြဲထဲ လိုင္းဆြဲ ပြတ္သပ္လိုက္လို႕ စေနမ တြန္႕
သြားသည္ ။
“ အို႕.....ဟင္႕.....”
နသိုးက “ အစိန္...နင္႕ကို အခု ဒို႕ ရတဲ႕အထဲက ၿမက္ၿမက္ေလး ေပးမယ္လို႕ ငါေၿပာထားသားဘဲ...နင္ ကဂ်ီ
ကေဂ်ာင္ မလုပ္ပါနဲ႕ဟာ...စိန္တိုက္သူေဌးက နင္႕ကို အၿမဲ ေခၚလိုးခဲ႕တယ္ လို႕ နင္ဘဲ ေၿပာခဲ႕ၿပီး....ငါ႕လည္း ေပးလိုးလိုက္ဟာ.....” လို႕ ေၿပာရင္းသူ႕ခါးက ေဘာင္းဘီကို ေလ်ာ႕ခ်ၿပီး ညိဳမဲမဲ လီးတန္ေခ်ာင္းၾကီးကို လက္နဲ႕ အရင္းက ကိုင္ၿပီးစေနမရဲ႕ ဖင္တံုးေတြ ၾကားထဲက ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္း ထဲကို သြင္းဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္သည္ ။
“ အို...မလုပ္ပါနဲ႕ဆို....”
စေနမ ရုန္းလိုက္လို႕ နသိုးရဲ႕ လီးထိပ္ဖူးၾကီးသည္ ေစာက္ဖုတ္ေပါက္ထဲ မ၀င္ဘဲ ေခ်ာ္ထြက္သြားသည္ ။ တအား ထန္တင္းေနတဲ႕ နသိုး ေဒါသထြက္သြားသည္ ။
“ ဟိတ္..ၿငိမ္ၿငိမ္ေန....” လို႕ ေငါက္လိုက္ၿပီး စေနမရဲ႕ ေၿခေထာက္ေတြကို သူ႕ေၿခေထာက္နဲ႕ ေဘးကို တြန္းခြဲ ကားေစၿပီး လီးကို ေစာက္ဖုတ္မွာ ၿပန္ေတ႕လိုက္သည္ ။ နသိုးရဲ႕ လက္တဖက္က စေနမ လည္ဂုတ္ကို ဖိတြန္းထားသည္ ။
စေနမ သူလိုးတာကို ဘယ္လိုမွ ခံမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။
သူ႕လက္ကေန ရုန္းထြက္လိုက္ၿပီး သူ႕ေပါင္ၾကားတည္႕တည္႕ကို ဒူးနဲ႕ တိုက္လိုက္သည္ ။ ရုတ္တရက္မို႕ နသိုး ခံလိုက္ရသည္ ။
“ အိုး ...”
စေနမရဲ႕ လက္ေတြက နသိုးရဲ႕ ဆံပင္ေတြကေန ဆြဲကိုင္ၿပီး နသိုးေခါင္းကို ေရခ်ိဳးခန္းရဲ႕အုတ္နံရံနဲ႕ေဆာင္႕ပစ္လိုက္
သည္ ။ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေဆာင္႕ပစ္သည္ ။ တဒိန္းဒိန္း အသံနဲ႕ နသိုးရဲ႕ နာနာက်ည္းက်ည္း ေအာ္ဟစ္လိုက္တဲ႕ အ
သံေတြ နဲ႕အတူ အၿပင္ အေရွ႕ခန္းက ဆူဆူညံညံ အသံေတြကိုပါ ၾကားလိုက္ရသည္ ။
ေရခ်ိဳးခန္း ၾကမ္းၿပင္ကို လဲက်သြားတဲ႕ နသိုးကို စေနမ ဆက္ ကန္ထည္႕သည္ ။
“ စေနမ...စေနမ . . .”
“ ဒုန္း...ဒုန္း...ဒုန္း.......ဒုန္း.....”
ေရခ်ိဳးခန္း တံခါးကို လာထုတဲ႕ အသံနဲ႕အတူ ဘၾကီးခိုင္ရဲ႕ ေအာ္ေခၚသံကို စေနမ ၾကားရသည္ ။ ေရခ်ိဳးခန္း တံခါး
ကို ဖြင္႕လိုက္သည္ ။ ဘၾကီးခိုင္ရဲ႕ စိုးရိမ္တၾကီး ၾကည္႕ေနတဲ႕ မ်က္ႏွာၾကီးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
“ နင္.အိုေကရဲ႕လား..စေနမ . . ” လို႕ ဘၾကီးခိုင္က ေမးလိုက္သည္ ။
စေနမ က “ အိုေကတယ္....ဘၾကီးခိုင္..ဒီေကာင္က နသိုးတဲ႕..ဟိုငတိေတြေရာ ဆြဲစိၿပီးၿပီလား....” လို႕ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ
ေမွာက္ရက္ ၿငီးၿငဴေနတဲ႕ နသိုးကို ၿပရင္း ေမးလိုက္သည္ ။
ဘၾကီးခိုင္က “ ညည္း သတင္းပို႕တာနဲ႕ငါလည္း ခ်က္ခ်င္း လာခဲ႕တာဘဲ..ဆြဲစိၿပီးၿပီ.....စခန္းက အဖြဲ႕ေတြနဲ႕ လာခဲ႕
တာ....” လို႕ ၿပန္ေၿဖၿပီး နသိုးကို လက္ထိပ္ခတ္လိုက္သည္ ။
ထမိန္ေလ်ာ႕ရည္းရည္းနဲ႕ ဖရိုဖရဲ ၿဖစ္ေနတဲ႕ စေနမကို ဘၾကီးခိုင္က “ နင္ အိုေကတယ္ ဆိုတာ ေသခ်ာရဲ႕လား..စေနမ ...” လို႕ ထပ္ ေမးလို႕ စေနမလည္း..“ အိုိေကတယ္....ဘၾကီးခိုင္...” လို႕ ထပ္ေၿဖလိုက္သည္ ။
ေဖါက္ထြင္းဂိုဏ္း၀င္ေတြနဲ႕ ခိုးရာပါ လက္ခံတဲ႕ ထြန္းေအာင္ရွိန္ တို႕ကို လက္ထိပ္တန္းလန္းေတြနဲ႕ ေဆာင္႕ေၾကာင္႕
ထိုင္ခိုင္းထားတာကို စေနမ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘုလက္နဲ႕ ေ၀လၾကီးတို႕ ေရာက္လာသည္ ။
“ စေနမ.....ေလးစားတယ္ဟာ...နင္႕ေၾကာင္႕ ငါတို႕ အဖြဲ႕ နံမည္ေကာင္း အံုးမွာဘဲ.....” လို႕ ဘုလက္က ေၿပာလိုက္ရင္း စေနမ ပုခံုးကို ဖက္လိုက္သည္ ။
စေနမ ႏွိပ္ထားတဲ႕ နသိုးကို ၾကည္႕ၿပီး ေ၀လၾကီးက “ စေနမ..နင္႕လက္ခ်က္လား..ဒီေကာင္႕ရုပ္က စုတ္ၿပတ္သပ္
ေနတယ္....ဟီးဟီး.....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
စေနမ က “ ဟုတ္တယ္...ဒီေကာင္က နံမည္ကိုက နသိုး.....ႏြားသိုးၾကိဳးၿပတ္...ၾကမ္းခ်င္တဲ႕အေကာင္ကို ဆံုးမထား
တာ..အခ်ဳပ္ခန္းထဲ ေရာက္မွ ထပ္ၿပီး “ ကိုင္”ေပးရအံုးမယ္.......ဆရာေအးေမာင္တို႕ကို ကေဇာ္တိုက္ၿပီး.....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
“ ဆရာစိုး...ေကာ.....” လို႕ စေနမ က ေမးသည္ ။
ေ၀လၾကီးက ခပ္တည္တည္နဲ႕ “ သူ အေရးၾကီးတာ တခု လုပ္ေနတယ္....မၾကာခင္ သူ လိုက္လာလိမ္႕မယ္....” လို႕ ေၿဖသည္ ။
တကယ္ေတာ႕ စိုးရေအာင္သည္ လမ္း၅၀ က ဘုလက္ရဲ႕ တိုက္ခန္းမွာ သူသူေသာ္ကို ၿဖဳတ္ေနသည္ ။
သူသူေသာ္သည္ ညီမ မူမူေသာ္က သူမကိုယ္စား စိုးရေအာင္ကို ကုန္းလိုက္တာကို မူမူေသာ္က ဖုန္းဆက္ ေၿပာၿပလို႕ သိခဲ႕ၿပီး ညီမ ၀င္ခံလိုက္လို႕ စိုးရေအာင္ လိုးတာကို မခံရေတာ႕ဘူး ထင္ေနတာ အခုေတာ႕ စိုးရေအာင္ရဲ႕ လက္က မလြတ္ႏိုင္ေသးဘဲ အလိုးခံဖို႕ လမ္း၅၀ တိုက္ခန္း ကို ေရာက္လာရသည္ ။
တကယ္ေတာ႕ သူသူေသာ္သည္ စိုးရေအာင္တို႕ အဖြဲ႕ကို မ်က္ႏွာ အမူအရာေတြနဲ႕ မႏွစ္ၿမိဳ႕ မၾကည္ၿဖဴေၾကာင္း
အၾကိမ္ၾကိမ္ ၿပခဲ႕သည္ ။ လင္ၿဖစ္တဲ႕ မစ္ကီက ဒီအဖြဲ႕ေတြကို ေၿပလည္ေအာင္ ေပါင္းသင္းေနတာမို႕ သူသူေသာ္
သည္ ၀င္ပါစရာ မလိုလို႕ ထင္ခဲ႕ၿပီး သူတို႕ကို ခပ္ကင္းကင္း ေနခဲ႕သည္ ။
ဒါေၾကာင္႕လည္း စိုးရေအာင္ သည္ မာနတခြဲသားနဲ႕ ဂိုက္ေပးေနတဲ႕ သူသူေသာ္ကို ခ်ဥ္ေနသည္ ။ တေန႕ေန႕ အ
ခြင္႕သာရင္ ဒီေကာင္မကို ၿဖဳတ္ပစ္မည္ လို႕ ေတးထားခဲ႕သည္ ။ ေန႕လည္ကလည္း မူမူေသာ္ကို သူသူေသာ္ အ
မွတ္နဲ႕ ၿဖဳတ္ခဲ႕သည္ ။ အခု သူသူေသာ္ အစစ္ကို ထပ္ ၿဖဳတ္ရမည္မို႕ တအား ေက်နပ္ေနသည္ ။
ဘုလက္ရဲ႕ တိုက္ခန္းက အိပ္ခန္းထဲကို ေရာက္ေတာ႕ သူသူေသာ္ကို သူ က “ ကဲ သူသူေသာ္..နင္႕ အ၀တ္ေတြ
ၿမန္ၿမန္ ခြ်တ္စမ္းဟာ....အခ်ိန္ မရွိဘူး...” လို႕ ခပ္မာမာ ေၿပာလိုက္သည္ ။ သူသူေသာ္ လည္း စိုးရေအာင္ကို မ်က္ေစာင္း တခ်က္ထိုးလိုက္ၿပီး မေက်မနပ္ ပံုစံနဲ႕ ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြကို ခြ်တ္ပစ္သည္ ။
စိုးရေအာင္လည္း ေဒါသ ေထာင္းကနဲ ထြက္သြားသည္ ။
သူသူေသာ္ရဲ႕ အမူအရာကို အစထဲက သူ မၾကိဳက္ဘူး ။
မဟုတ္တာလည္း လုပ္ေနေသးရဲ႕..ဘ၀င္က ၿမင္႕..မာနက ၾကီးေနသည္ ။
“ နင္႕ေစာက္ခ်ိဳးကို ၿပင္လိုက္စမ္း..သူသူေသာ္....ငါတို႕...အခ်ိန္ရွိေသးတယ္...နင္ ငါနဲ႕ မလိုးခ်င္ရင္ ..ေဆးၿပားထုပ္ေတြနဲ႕ ...အခ်ဳပ္ခန္းထဲ ေညာင္းမလား....ငါ ပို႕ေပး
လိုက္မယ္....အၿပတ္ေၿပာ..ခု ဆံုးၿဖတ္ ....” လို႕ ေငါက္လိုက္ေတာ႕ သူသူေသာ္ လည္း “ ဆရာစိုးရယ္...ဆရာစိုး သေဘာက် ေနဖို႕ သူသူ လိုက္လာၿပီဘဲ...အဲလို ေလစိမ္း မတိုက္ပါနဲ႕...” လို႕ ႏွဳတ္ခမ္းေလး စူေထာ္ၿပီး ေၿပာလိုက္ရင္း စိုးရေအာင္ရဲ႕ ေပါင္ၾကားကို လွမ္း စမ္းလိုက္သည္ ။
စိုးရေအာင္လည္း ကိုယ္တံုးလံုးၾကီး ၿဖစ္ေနတဲ႕ သူသူေသာ္ကို ၾကည္႕ၿပီး စိတ္ေတြ အရမ္း ထန္လာသည္ ။
ဆူၿဖိဳးေကာ႕တင္းတဲ႕ ႏို႕လံုးၾကီးေတြက ေန႕လည္က ၿဖဳတ္ခဲ႕တဲ႕ မူမူေသာ္ထက္ေတာင္ ပိုၾကီးသည္လို႕ သူထင္သည္ ။ ႏို႕သီးေခါင္းေလးေတြက နီညိဳညိဳ လံုးလံုးေလးေတြ စူထြက္ေနၾကသည္ ။
စိုးရေအာင္လည္း သူ႕အ၀တ္ေတြကို တခုၿပီးတခု အကုန္ ခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္ ။
“ ဟင္...ဆရာစိုး....ဆရာစိုးက တကယ္႕ စံခ်ိန္မွီၾကီးနဲ႕ပါလား . . ”
သူသူေသာ္က ၿပံဳးစိစိနဲ႕ ေၿပာလိုက္ရင္း ေငါေငါၾကီး တရမ္းရမ္း ၿဖစ္ေနတဲ႕ စိုးရေအာင္ရဲ႕ လီးကို လွမ္းကိုင္လိုက္
သည္ ။ ပူေႏြးေႏြး လီးတုတ္တုတ္ၾကီးက သူသူေသာ္ကို စိတ္ထသြားေစသည္ ။ စိုးရေအာင္ အေရွ႕မွာ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ေမာ႕ၾကည္႕လိုက္ရင္း..“ စုတ္ေပးရမလားဟင္...” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ လက္ကလည္း လီးတန္ ထိပ္ပိုင္းကို ဖြဖြေလး နယ္ေပးလိုက္ရင္း ႏွဳတ္ခမ္းေလးေတြ ဟၿပီး လ်ာတစ္လစ္ေလးနဲ႕ သိမ္းယက္လိုက္သည္ ။
စိုးရေအာင္လည္း သူသူေသာ္ရဲ႕ လုပ္ရပ္ေၾကာင္႕ စိတ္ထဲ ေက်နပ္မွဳ ရသြားၿပီး သူသူေသာ္ စုတ္ေပးယက္ေပးတာ ေတြကို မတ္တပ္ရပ္ရင္း ခံယူေနသည္ ။ သူသူေသာ္ကလည္း စိုးရေအာင္ရဲ႕ လီးကို က်က်နန ႕ စုတ္ေပးပါေတာ႕သည္ ။ေစာေစာက သူသူေသာ္ အမွတ္နဲ႕ သူ လိုးခဲ႕တဲ႕ မူမူေသာ္သည္လည္း အခု စုတ္ေပးေနတဲ႕ သူသူေသာ္လိုဘဲ အစုတ္ေကာင္းသည္ ။ အမႊာညီအမ
ႏွစ္ေယာက္စလံုးသည္ လီးစုတ္တာ ကြ်မ္းလွပါလား လို႕စိတ္ထဲမွာ စဥ္းစားေနမိတဲ႕အခ်ိန္ သူသူေသာ္သည္ သူ႕ေဂြးစိႏွစ္လံုးကို လ်ာနဲ႕ လိုက္ယက္ေနသလို
တခါတခါလည္း ပါးစပ္နဲ႕ စုတ္ယူေပးေနသည္ ။
“ အင္း........အား...အား........အင္း.......မင္း..မင္း...ပုေလြ တအား ေကာင္းပါလား သူသူေသာ္.........”
စိုးရေအာင္ရဲ႕ ခ်ီးက်ဴးလိုက္တာကို ခံရတဲ႕ သူသူေသာ္သည္ ေက်နပ္စြားနဲ႕ ၿပံဳးလိုက္ရင္း ေဂြးစိေတြကို လက္တဖက္နဲ႕ အေပၚကို မတင္ၿပီး လ်ာနဲ႕
လိုက္ယက္ေပးၿပန္သည္ ။
“ အား.....အား....အူး.......”
စိုးရေအာင္သည္ ကုတင္ၾကီးေပၚကို ပက္လက္လန္ က်သြားသည္ ။ သူသူေသာ္က သူ႕ကိုေပၚကို ခြတက္လိုက္သည္ ။
ၾကည္႕ရတာ သူသူေသာ္သည္ သူ႕ကို အေပၚကေန တက္ ဖိုက္ေတာ႕မည္ လို႕ စိုးရေအာင္ တြက္ဆလိုက္သည္ ။ သူသူေသာ္ အစစ္သည္ ညီမ မူမူေသာ္ထက္ေတာင္
လိင္ကိစၥမွာ ပိုကြ်မ္းေနပါလား ။
သူ႕အေပၚကို ခြတက္လိုက္တဲ႕အခ်ိန္ သူသူေသာ္ရဲ႕ ႏို႕ၾကီး ႏွစ္လံုးသည္ လွဳပ္ရမ္း တုန္ခံုသြားၾကသည္ ။ ႏို႕သီးလံုး နီညိဳညိဳေလးေတြက စုတ္ပစ္ခ်င္စရာ
ေကာင္းေနသည္ ။
စိုးရေအာင္ရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္က ႏို႕လံုးၾကီးေတြကို လွမ္း ဆုပ္ညွစ္လိုက္သည္ ။ သူသူေသာ္သည္ လ်ာေလး တစ္လစ္ ထုတ္ထားၿပီး မ်က္လံုးေလးေတြ ေမွးစင္းထားရင္း
လက္ကေလးတဖက္နဲ႕ စိုးရေအာင္ရဲ႕ လီးထိပ္ကို အကြဲေၾကာင္းဆီကို တြန္းပို႕လိုက္သည္ ။
အရည္ေတြ စိုရႊဲေနတဲ႕ အကြဲေၾကာင္း က ႏွဳတ္ခမ္းသားထူထူ ႏွစ္ခ်ပ္ရဲ႕ ၾကားက လွိဳင္ဂူေပါက္ကို ထိပ္ဖူးၾကီး ေတ႕မိလိုက္တဲ႕အခ်ိန္ သူသူေသာ္သည္
ခါးကေလးေကာ႕ကာ ဖိခ်လိုက္သည္ ။ ပ်ပ္ကနဲ တင္းကနဲ လီးထိပ္ဖူး ဒစ္လံုးၾကီး အေပါက္က်ဥ္းေလးထဲ တင္းၾကပ္ၾကပ္ၾကီး ၀င္သြားသည္ ။ သူသူေသာ္ရဲ႕
ပါးစပ္လွလွေလး ပြင္႕ဟသြားသည္ ။ အို...ဆိုတဲ႕ အသံတိုးတိုးေလး ထြက္သြားသည္ ။
စိုးရေအာင္က ဆတ္ကနဲ ေကာ႕ထည္႕လိုက္ေတာ႕ လီးတ၀က္ေလာက္ စြပ္ရက္ၾကီး ၀င္သြားသည္ ။
“ အိုး..ၿဖည္းၿဖည္း...........”
သူသူေသာ္က ေၿပာလိုက္ေပမယ္႕ သူ႕ဖင္ၾကီးေတြကို ႏွဲ႕ကာႏွဲ႕ကာနဲ႕ ၾကြလိုက္ ထိုင္လိုက္ စ လိုးေနၿပီ ။ စိုးရေအာင္ရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေတြက သူသူေသာ္႕ ႏို႕သီးေတြကို
ဆြဲလိုက္ ေခ်လိုက္ လုပ္ေနသည္ ။
စိုးရေအာင္ရဲ႕ လီးနဲ႕ သူသူေသာ္႕ ေစာက္ဖုတ္တို႕ သြတ္သြင္း ပြတ္တိုက္တဲ႕ေနရာက အသံသဲ႕သဲ႕ေတြ ထြက္ေနသည္ ။ စိုအိတင္းၾကပ္တဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ရဲ႕ အရသာကို
စိုးရေအာင္ သေဘာက် ေနသည္ ။
သူသူေသာ္သည္လည္း လံုးပတ္တုတ္တဲ႕ စိုးရေအာင္ရဲ႕ လီးရွည္ၾကီးအေပၚ တက္ထိုင္ ဖိေဆာင္႕ရတဲ႕ အရသာကို ၿမိန္ၿမိန္ယွက္ယွက္ၾကီး ခံစားေနသည္ ။
“ အား...အိုး...အား....အိုးအိုး......ရွီး......”
ေကာင္းဘြိဳင္မေလးလို တၿငိမ္႕ၿငိမ္႕ တသိမ္႕သိမ္႕နဲ႕ ၿမင္းစီးေနတဲ႕ သူသူေသာ္ရဲ႕ ႏို႕လံုးၾကီးေတြက တုန္ခါ ခုန္ေပါက္ေနၾကသည္ ။ သူက ေဆာင္႕ခ် စိုးရေအာင္က
ေကာ႕ပင္႕ထိုး လီးအရင္းအထိ ၀င္သြားတဲ႕အခါ သူသူေသာ္ရဲ႕ မခ်ိမဆန္႕ ညည္းသံေလး ထြက္ထြက္လာသည္ ။
စိုးရေအာင္က သူသူေသာ္ကို ဖက္သိုင္းလိုက္ၿပီး ပက္လက္အေနအထားကေန ထလိုက္ရင္း အေပၚစီး အေနအထား ၿပန္ေရာက္ေအာင္ ပံုစံေၿပာင္းလိုက္သည္ ။
သူသူေသာ္ အေပၚက တက္ေဆာင္႕တဲ႕ ပံုစံနဲ႕ သူ အားမရဘူး ။ သူသူေသာ္ရဲ႕ ေၿခေထာင္ေတြကို သူ႕ပုခံုးေပၚ ထမ္းတင္ၿပီး အားရပါးရ ေဆာင္႕လိုးေတာ႕မွ
အရသာထူးကဲၿပီး တအားေကာင္းသြားသည္ ။
သူသူေသာ္လည္း သူ႕ေဆာင္႕ခ်က္ၿပင္းၿပင္းေတြေၾကာင္႕ တအားအား ေအာ္ရင္း အရသာေတြ႕ေနပံုရသည္ ။ ဖြတ္ဖြတ္ဖပ္ဖပ္ အသံေတြ ဆူညံေနသည္ ။ သူေရာ
သူသူေသာ္ေရာ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ေကာင္းတဲ႕ အားရစရာလိုးေဆာင္႕ခ်က္ေတြပါဘဲ ။
တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕ ေဆာင္႕ခ်က္ေတြက ၿပင္းထန္သထက္ ၿပင္းထန္လာသည္ ။ ဖပ္ဖပ္ဖပ္ဖပ္ အသံေတြ စိပ္လာသည္ ။ သူသူေသာ္ ရဲ႕ ေအာ္သံေတြ ပိုက်ယ္လာသည္ ။
“ အား.....ၿပီးေတာ႕မယ္......အား...ေဆာင္႕..တအားေဆာင္႕ေပး......တအား...အိုး.........အိုး.....အား.....”
ဆက္တိုက္ တအား မီးကုန္ယမ္းကုန္ ေဆာင္႕ထည္႕ေနတံုး သူသူေသာ္ ၿပီးသြားသည္ ။ စိုးရေအာင္က မၿပီးေသး ။ စြပ္ကနဲ သူသူေသာ္ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ထဲက သူ႕လီးကို
ဆြဲႏုတ္လိုက္သည္ ။
“ အို႕....”
“ ဖင္ကုန္းေပး..”
သူသူေသာ္လည္း သူ႕ကို ေမာ႕ၾကည္႕လိုက္သည္ ။ ၿပီးေတာ႕ သူခိုင္းတဲ႕အတုိင္း ေလးဖက္ေထာက္ ေပးလိုက္သည္ ။သူသူေသာ္ရဲ႕ စြင္႕ကားတဲ႕ ဖင္တံုးေတြရဲ႕
ၾကားက ၿပဴးထြက္ေနတဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကို စိုးရေအာင္က လက္ဖ၀ါးတဖက္နဲ႕ အုပ္ကိုင္လိုက္သည္ ။ စိုစိုရႊဲေနတဲ႕ အရည္ေတြကို လက္နဲ႕ သပ္ယူလိုက္ၿပီး
သူသူေသာ္ရဲ႕ စအိုေပါက္ ညိဳညိဳေလးမွာသုတ္လိမ္းလိုက္သည္ ။ ဒါတင္မကဘဲ သူ႕လက္ဖ၀ါးထဲကို တံေတြးေတြ ေထြးထည္႕လိုက္ၿပီး သူ႕လီးထိပ္ဖူးမွာ
သုတ္လိမ္းလိုက္သည္ ။
သူသူေသာ္က ေနာက္ကို သမင္လည္ၿပန္ လွည္႕ၾကည္႕ရင္း..“ ဖင္လိုးမလို႕လားဟင္....” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။ “ အင္း..နင္႕ဖင္ကို လိုးခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ....” လို႕
စိုးရေအာင္က ေၿပာလိုက္ၿပီး စအိုေပါက္ေလးထဲကို သူ႕လီးကို ဖိသြင္းလိုက္သည္ ။
“ အီး....အမေလး...ၿဖည္းၿဖည္း.....က်မ..ဖင္မခံဖူးဘူး.....”တင္းမထားနဲ႕...ညွစ္မထားနဲ႕...ေတာင္႕မထားနဲ႕....ေလ်ာ႕ထား......သူသူေသာ္......
စိုးရေအာင္က ေၿပာရင္း လီးကို ဖိသြင္းလိုက္ၿပန္သည္ ။ တင္းၾကပ္ေနေပမယ္႕ တထစ္ထစ္နဲ႕ လီးတ၀က္ထိ ၀င္သြားသည္ ။ စိုးရေအာင္ရဲ႕ လံုးပတ္တုတ္တုတ္ လီးၾကီးက သူသူေသာ္ရဲ႕ စအိုေပါက္ေလးထဲမွာ ၾကပ္ၾကပ္
တည္းတည္း တန္းလန္းၾကီး ၿဖစ္ေနသည္ ။ စိုးရေအာင္က နည္းနည္း ၿပန္ဆြဲႏုတ္လိုက္ၿပီး အထဲကို ထပ္ ဖိသြင္းလိုက္ၿပန္သည္ ။
“ အား..ကြ်တ္ကြ်တ္..ၿဖည္း ၿဖည္း.......”
စိုးရေအာင္ ၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း အသြင္းအထုတ္ ခပ္တုိတုိေလးေတြနဲ႕ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ ကစားေပးေနသည္ ။
“ အီး.....အား............အား.......အိုး........”
စိုးရေအာင္သည္ သူ ဖင္လိုးခ်င္ေနတဲ႕ သူသူေသာ္ကို ဖင္လိုးေနရလို႕ အရမ္း ေက်နပ္ေနသည္ ။ သူသူေသာ္သည္ အရင္က စိုးရေအာင္ကို မထီေလးစား မခန္႕ေလးစား ပံုစံေတြနဲ႕ ဆက္ဆံခဲ႕လို႕ အကြက္ေကာင္းကို ေစာင္႕ေခ်ာင္းေနခဲ႕တဲ႕ စိုးရေအာင္သည္ အခုေတာ႕ ဖင္ကုန္းခိုင္းၿပီး ဖင္ေပါက္ကို ေဆာ္ေနၿပီ ။
သားေရကြင္းနဲ႕ အထပ္ထပ္ စည္းထားသလို ၾကပ္ေနတဲ႕ သူသူေသာ္ရဲ႕ ဖင္ေပါက္ေလးထဲ လိုးရတာ သူ႕လီးထိပ္ေတြေတာင္ က်ိန္းစပ္ နာက်င္ေနသည္ လို႕ စိုးရေအာင္ ထင္သည္ ။
“ အိုေကတယ္ မဟုတ္လား..သူသူေသာ္....”
“ အင္း.....အင္း...အီး.......”
သူသူေသာ္လည္း သူ႕ဖင္ကို တစြပ္စြပ္နဲ႕ လိုးေနတဲ႕ စိုးရေအာင္ကို ၾကိတ္မွိတ္ၿပီး ခံေနသည္ ။ စိုးရေအာင္လည္း အစပိုင္းမွာ ၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း တခ်က္ခ်င္း လိုးေနေပမယ္႕ သူသူေသာ္ ခံႏိုင္တာကို သိသြားတဲ႕အခါ ၾကမ္းၾကမ္းၿမန္ၿမန္ ဖိဖိေဆာင္႕ေလေတာ႕သည္ ။
“ အား......အား......အား.........အားရွီး..........”
စိုးရေအာင္က သံုးခ်ီေကာင္း ဆြဲၿပီး သူသူေသာ္ကို ၿပန္ပို႕သည္ ။ ေရႊဘံုသာလမ္း ထိပ္နားမွာ ကားရပ္ေပးလိုက္သည္ ။ သူသူေသာ္ ကားေပၚက ဆင္းတဲ႕အခါ ေစာက္ပတ္ေကာ ဖင္ေပါက္ေကာ က်ိန္းစပ္ နာက်င္ေနသည္ ။
ဆိုင္ထဲကို ၀င္လိုက္ေတာ႕ မစ္ကီ က ၿပဴးတူးၿပဲတဲနဲ႕ “ သူသူ..နင္႕ကို ဆြဲစိသြားတယ္ဆို....” လို႕ ေမးသည္ ။သူသူေသာ္လည္း “ အင္း....မနည္း ညွိလိုက္ရတယ္.....” လို႕ ေၿပာရင္း ေရတဘူး ကို ထုတ္ၿပီး ေမာ႕ေသာက္လိုက္သည္ ။ “ ေအး..ငါ႕ကိုလည္း မနက္က ဆြဲသြားၿပီး ထူးထူးဆန္းဆန္း ထမင္း၀ယ္ေကြ်းၿပီး ၿပန္လႊတ္လိုက္တယ္...ငါ လည္း မယံုၾကည္ႏိုင္ဘူး.....” လို႕ မစ္ကီက သူသူေသာ္ကို ေၿပာလိုက္သည္ ။ မူမူေသာ္ က စိုးရေအာင္ကို သူ လြတ္ဖို႕အတြက္ လိုက္ကုန္းရတာကို မစ္ကီ မသိေသး ။
xxxxxxxxxxxxxxxxx
နသိုးသည္ အခ်ဳပ္ခန္းထဲမွာ တၿခား အခ်ဳပ္သားေတြနဲ႕ အတူ ရွိေနရာက အခ်ဳပ္ခန္းဆီကို ေရာက္လာတဲ႕ ရဲသံုးေယာက္ထဲက တေယာက္က “ နသိုး.....”လို႕ ေအာ္လိုက္တာေၾကာင္႕ မတ္တပ္ ထရပ္လိုက္သည္ ။
“ ငါတို႕နဲ႕ လိုက္ခဲ႕....” လို႕ ဒီရဲက ေၿပာသည္ ။ အခ်ဳပ္ခန္းတံခါးကို ဖြင္႕ နသုိးကို လက္ထိပ္ ေနာက္ၿပန္ ခတ္ၿပီး ေခၚထုတ္သြားသည္ ။ သိပ္ေ၀းေ၀းေတာ႕ မဟုတ္ပါဘူး..။ ရဲစခန္းရဲ႕ အေနာက္ဖက္က စတိုခန္းေလး တခုထဲကိုပါ ။
“ ေဟ႕ေကာင္ နသိုး..မင္းက မုဒိန္းသမားလား...မင္းက လူမိုက္လား..ေတာ္ေတာ္ မိုက္တယ္ေပါ႕ေလ.....” လို႕ ရဲသံုးေယာက္ထဲက တေယာက္က ေၿပာလိုက္တဲ႕အခ်ိန္ ေနာက္ရဲတေယာက္က ေၿဖာင္းကနဲ လက္ၿပန္ရိုက္ထည္႕သည္ ။
နသိုး တပတ္လည္ထြက္သြားသည္ ။ အရွိန္ၿပင္းၿပင္ ရိုက္ခ်က္ေၾကာင္႕ နသိုး ေမွာက္ရက္ကေန ၿပန္မႏိုင္ဘူး ။
“ ထ...ထ....ထ...ၿပန္ထ....မင္းကို ထူေပးမယ္႕ မင္းမေအလင္ မရွိဘူး....မင္းဖါသာမင္းထ.....”
နသိုး ၾကိဳးစားၿပီး ထသည္ ။ ဒူးေထာက္ရက္ အေနအထားမွာ တေၿဖာင္းေၿဖာင္းနဲ႕ ထပ္ႏွိပ္ၾကၿပန္သည္ ။ ေၿခသံထပ္ၾကားလို႕ ေမာ႕ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ သူ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ အတင္းၾကမ္းခဲ႕တဲ႕ အိမ္အကူ ဟန္ေဆာင္ထားခဲ႕တဲ႕ ရဲမ ၿဖစ္ေနသည္ ။
“ ဘယ္လိုလဲ..လူစြမ္းေကာင္းၾကီး ...နင္ ငါ႕ကို အတင္း ႏို႕လိုက္ကိုင္ ေစာက္ပတ္လိုက္ ႏွိဳက္ခဲ႕တာေတြ မွတ္မိရဲ႕လား....ဟင္....ေခြးမသား...မေအလိုး.....”
နသိုးရဲ႕ ေပါင္ၾကားကို တအား ပိတ္ကန္သည္ ။
“ အား.......”
နသိုး ဆန္႕ငင္ဆန္႕ငင္ ၿဖစ္ေနသည္ ။
ရဲမကို အတင္းက်င္႕ဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္ခဲ႕လို႕ နသိုး ေရေရလည္လည္ ခံေနရသည္ ။
စေနမသည္ စိတ္ၾကိဳက္ ဗ်င္းၿပီးတဲ႕အခါ သူ႕အတြက္ ၀ိုင္းႏွိပ္ေပးတဲ႕ ရဲသံုးေယာက္ကို အရက္ပုလင္း လက္ေဆာင္ေပးၿပီး ရဲစခန္းထဲက ၿပန္ထြက္သြားသည္ ။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
မူမူေသာ္သည္ အမ သူသူေသာ္ကို ကူညီတဲ႕အေနနဲ႕ စိုးရေအာင္ကို သြားေတြ႕ခဲ႕တဲ႕အခါ စိုးရေအာင္က သူသူေသာ္နဲ႕ လိုးခ်င္တယ္ လို႕ ေတာင္းဆိုလာတဲ႕အခါ အမ အဆင္ေၿပေရးအတြက္ စိုး၇ေအာင္ အလုိက် အလိုၿဖည္႕ေပးခဲ႕သည္ ။ အေပးအယူအေနနဲ႕ မစ္ကီကို မဖမ္းဘဲ လႊတ္ေပးဖို႕အတြက္ ကုန္းရတာ ၿဖစ္ေပမယ္႕ မူမူေသာ္သည္ ရုပ္ေခ်ာအေၿပာေကာင္းၿပီး လီးလည္း သန္တဲ႕ အလိုးေကာင္းတဲ႕ စိုးရေအာင္ကို သေဘာက်ခဲ႕သည္ ။ စိုးရေအာင္ကေတာ႕ သူသူေသာ္ အမွတ္နဲ႕ သူ႕ကို စိတ္ၾကိဳက္ လိုးသြားခဲ႕သည္ ။
ဒီေန႕ ေက်ာက္ပြဲစား တေယာက္ ၿဖစ္တဲ႕ မူမူေသာ္သည္ အေရာင္းအ၀ယ္တခု ရွိလို႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်းထဲကို ေရာက္ေန
တဲ႕အခ်ိန္ “ ေဟ႕.....မူမူေသာ္....” လို႕ အေနာက္ကေန အနီးကပ္ ေခၚလိုက္တဲ႕ အသံကို ၾကားရလို႕ လန္႕သြားသည္ ။ ဟင္..ရဲအုပ္ စိုးရေအာင္ ...။
“ ဘယ္လုိသိလဲ..က်မ မူမူေသာ္ ဆိုတာ....”
“ ဟင္းဟင္း...သိတာေပါ႕....ရုတ္တရက္ ၾကည္႕လိုက္ရင္ သူသူေသာ္နဲ႕ မူမူေသာ္က ခြဲမရေအာင္ တူတဲ႕ အမႊာညီအမေတြ လို႕ ဆိုေပမယ္႕ မတူတဲ႕ အခ်က္ေလးေတြလည္း ရွိေနတယ္ေလ.....” လို႕ စိုးရေအာင္က ေၿပာလိုက္၇င္း...“ တခုခု စားမလား.....ငါ ေကြ်းမယ္..” လို႕ ေခၚသည္ ။ မူမူေသာ္လည္း လုပ္စရာလုပ္ၿပီးၿပီမို႕ အားသြားတာမို႕ သူေခၚရာကို လိုက္သြားလိုက္သည္ ။
ေစ်းရံုထဲက ဦးၾကြ ဆီခ်က္ဆိုင္မွာ ထိုင္ၾကသည္ ။
“ ဟိတ္..ဘာၾကည္႕တာလဲ..မၿမင္ဖူးတာ က်ေနတာဘဲ....”
“ မူမူေသာ္....အခု စားၿပီးရင္ အားတယ္ မဟုတ္လား....”
“ ဘာၿဖစ္လို႕လဲ.....”
“ တေနရာ သြားရေအာင္....”
မူမူေသာ္လည္း “ အို....ဘာလုပ္မလို႕လဲ..ဟိုတခါက အမ အတြက္ က်မက ၾကားကေန လိုက္ အကူအညီေပးခဲ႕တာ.....” လို႕ ၿငင္းခ်င္သလို ေၿပာေနလို႕ စိုးရေအာင္လည္း..“ နင္နဲ႕ သိပ္ေတြ႕ခ်င္ေနတယ္ဟာ..လာပါ..ဒို႕ ေတြ႕ၾကရေအာင္ပါ ” လို႕ အတင္း ေခၚသည္ ။
ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲ စားရတာေတာင္ မေၿဖာင္႕ဘူး ။ သူ႕ေနာက္ လိုက္သြားရင္ သူ႕လီးကို စုတ္ေပးရေတာ႕မယ္ ဆိုတာ သိေနလို႕ ။ သူတအားလိုးတာကိုလည္း ခံရေတာ႕မယ္ေလ ။
“ ခဏ....” လို႕ သူ႕ကို ေၿပာၿပီး ဖုန္းနဲ႕ သူသူေသာ္ကို ဆက္လိုက္သည္ ။
“ ဟိတ္..မိသူ....ညည္းလူၾကီး....ငါ႕ကို အတင္း ေခၚေနတယ္....”
“ ဘယ္သူလဲ....”
“ စိုးရေအာင္ၾကီး....”
“ အဟင္း..မိမူ..လိုက္သြားလိုက္ပါဟာ........အဆင္ေၿပေအာင္ လပ္ေပူလိုက္ပါ...သူက ငါတို႕ အလုပ္အတြက္ အေ၇း
ၾကီးတယ္...သူ စိတ္ၿငိဳၿငင္သြားရင္ မေကာင္းဘူး....ကူညီပါအံုး...မိမူရယ္......”
“ အင္း....မိသူ......နင္ကလည္း နင္ မခံရတိုင္း...”
“ မိမူရယ္..ငါလည္း တခါ လိုက္သြားဖူးပါတယ္...အမေလး...ေရွ႕ေကာ ေနာက္ေကာ..ၾကံဳၿပီးၿပီ....ကဲ..ကဲ...လိမ္မာ
တယ္ဟာ..မိမူ...လိုက္သြားလိုက္....”
“ ဟြန္း....ေအး....ေအး...ၿပီးေရာ.....”
မူမူေသာ္လည္း စိုးရေအာင္ နဲ႕ လိုက္သြားဖို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္သည္ ။
တကယ္ေတာ႕ သူသူေသာ္ လိုက္သြားခိုင္းလို႕ လိုက္သြားရသည္ လို႕ သူ႕ဖါသာ စိတ္ပိုင္းၿဖတ္လိုက္ေပမယ္႕ တကယ္ေတာ႕ စိုးရေအာင္နဲ႕ တခါေတြ႕ၿပီးတဲ႕ေနာက္ သူကိုယ္တိုင္ကလည္း စိုးရေအာင္ နဲ႕ ထပ္ေတြ႕ခ်င္မိတာ အမွန္ပါဘဲ ။ စိုးရေအာင္ရဲ႕ အကိုင္အတြယ္ အလိုးအေဆာင္႕ေတြကို ၿပန္ၿပန္ သတိရၿပီး ထပ္ေတြ႕ခ်င္ လိုးခ်င္မိခဲ႕သည္ မဟုတ္လား ။
မူမူေသာ္သည္ လိင္ကိစၥ အေတြ႕အၾကံဳ ရွိခဲ႕ေပမယ္႕ ေယာက်္ား မရဘူးေသး ။
လိမ္လည္ လွည္႕ဖ်ားၿပီး သူမရဲ႕ ကာမကို ရယူသြားတဲ႕ ငယ္ရည္းစားနဲ႕ လိုးဖူးတယ္ ဆိုေပမယ္႕ စိုးရေအာင္နဲ႕ လိုးလိုက္တာက မူမူေသာ္႕အတြက္ တအား ခိုက္သြားရတဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳပါ ။ မူမူေသာ္လည္း အေရာင္းအ၀ယ္ကိစၥနဲ႕ ေစ်းထဲ လာခဲ႕တာ မထင္မမွတ္ဘဲ စိုးရေအာင္နဲ႕ ေတြ႕သြားၿပီး သူေခၚရာ
ကို လိုက္ခဲ႕တဲ႕အခ်ိန္မွာ ဒီလူၾကီး ငါ႕ကို လိုးေတာ႕မွာ ေသခ်ာတယ္ လို႕စဥ္းစားမိၿပီး စိတ္ေတြ အရမ္း လွဳပ္ရွားေနသည္ ။
စိုးရေအာင္သည္ သူသူေသာ္ကို ေစာက္ဖုတ္ကိုေရာ ဖင္ေပါက္ကိုေရာ စိတ္ၾကိဳက္ လိုးၿပီးခဲ႕ေပမယ္႕ စစခ်င္း သူသူေသာ္ အမွတ္နဲ႕ လိုးခဲ႕တဲ႕ မူမူေသာ္ကို ထပ္ေတြ႕ၿပီး ထပ္လိုးခ်င္စိတ္ေတြ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ ၿဖစ္ေပၚခဲ႕တဲ႕အတြက္ သူ႕အဖြဲ႕က ဘၾကီးခိုင္ လို႕ ေခၚၾကတဲ႕ ခိုင္ထူးေမာင္ကိုေတာင္ “ မူမူေသာ္ကို ၿပန္ေတြ႕ခ်င္တယ္ကြာ...” လို႕ ေၿပာမိသည္ ။ ဘၾကီးခိုင္က ၿပံဳးၿဖီးၿဖီးနဲ႕ “ ေတြ႕ခ်င္ရင္ ေတြ႕လိုက္ေပါ႕ အာစရိရယ္....” လို႕ ၿပန္ေၿပာသည္ ။
အခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်းထဲမွာ မူမူေသာ္ကို မထင္မမွတ္ဘဲ ရုတ္တရက္ ဆံုလိုက္ၿပီး မူမူေသာ္ကလည္း သူေခၚရာေနာက္
ကို ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္လာတာေၾကာင္႕ သူ႕စိတ္ကူးေတြ အေကာင္အထည္ေပၚေတာ႕မည္ ဆိုၿပီး ပီတိၿဖစ္ ေက်နပ္ေနသည္ ။
သူေမာင္းလာတဲ႕ ဟြန္ဒါဖစ္ကားေလးဆီကို မူမူေသာ္ကို ေခၚလာခဲ႕သည္ ။ မူမူေသာ္ကလည္း ငါ လိုက္လာမိတာ
မွားမ်ားသြားၿပီလား....မိသူေၿပာတာ သူ႕ဖင္ကိုေတာင္ လုပ္တယ္တဲ႕..အမေလး...ငါ႕ဖင္ကိုလည္း လိုးမွာ ထင္တာဘဲ..လို႕ ေတြးေနသည္ ။ “ က်မ မလိုက္ေတာ႕ဘူး...” လို႕ ေၿပာလိုက္ၿပီး အတင္း ထြက္ေၿပးလိုက္ရင္လည္း ရသားနဲ႕ သူေခၚရာကို လိုက္သြားေနမိသည္ ။ မသိစိတ္က သူနဲ႕ လိုက္ခ်င္ေနသလိုဘဲ ။
စိုးရေအာင္က ကားေမာင္းရင္း မူမူေသာ္ကို ၾကည္႕ၿပီး တဏွာစိတ္ေတြ ပြားေနသည္ ။
မူမူေသာ္က အမွတ္မထင္ ေစာင္းငဲ႕ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ စိုးရေအာင္က သူ႕ကို စူးစိုက္ၾကည္႕ေနတာကို ေတြ႕သြားလို႕“ ဘာၾကည္႕တာလဲ...” လို႕ ရန္ေထာင္သလို အမူအရာနဲ႕ ေမးလိုက္သည္ ။ စိုးရေအာင္က “ လွလို႕ၾကည္႕တာ” လို႕ ၿပံဳးစိစိနဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
“ လွပါဘူး....” လို႕ မူမူေသာ္က မ်က္ေစာင္းေလး ထိုးၿပီး ေၿပာရင္း တဖက္ကို လွည္႕သြားသည္ ။
စိုးရေအာင္ ေမာင္းထြက္သြားတဲ႕ ဟြန္ဒါဖစ္ကားနက္ကေလးကို လဖက္ရည္ဆိုင္ထဲမွာ ထိုင္ေနတဲ႕ ဘၾကီးခိုင္နဲ႕ ေ၀လၾကီးတို႕က မ်က္စိတဆံုး ၾကည္႕ေနၾကတဲ႕အခ်ိန္ စေနမ ဆိုင္ထဲကို ၀င္လာသည္။
“ ဆရာစိုး..ဘယ္ဒိုးသြားလဲ..သူ႕ေဘးက ေစာ္က မစ္ကီ႕မယား သူသူေသာ္လား.....”
စေနမ ေမးလိုက္တာကို ခ်က္ခ်င္း မေၿဖၾက ။ ေ၀လၾကီးက ပ်င္းရိပ်င္းတြဲပံုနဲ႕ ၀ါးကနဲ သန္းလိုက္ၿပီးမွ “ မစ္ကီ႕မယား မဟုတ္ဘူး..စေနမ..မစ္ကီ႕ခယ္မ.....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
စေနမက သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ ထိုင္ေနတဲ႕ စားပြဲမွာ ၀င္ထိုင္လိုက္ၿပီး....“ ဆရာစိုးလည္း ခုတေလာ ႏြားသိုးၾကိဳးၿပတ္ ၿဖစ္ေနသလား မသိဘူး....အဲ႕ မစ္ကီတို႕နဲ႕ အေရာ၀င္တာက သိပ္ေကာင္းတာ မဟုတ္ဘူး..ရဲမွဴးကလည္း မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ ၾကည္႕ေနတာ.....” လို႕ မေက်နပ္သလို ႏွဳတ္ခမ္း စူေထာ္ၿပီး ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဘၾကီးခိုင္က “ စေနမရယ္...နင္ကလည္း ေဂ်၀င္မေနစမ္းပါနဲ႕..ဆရာစိုးက သူငယ္ႏွပ္စား မဟုတ္ပါဘူးဟာ....သူက သိလြန္းလို႕.....နင္က ဘာလဲ..မူမူေသာ္ အစား နင္က သူ႕ေဘးမွာ လိုက္သြားခ်င္ေနတာလား....ဟီး......” လို႕ ေနာက္သလို စသလိုနဲ႕ ေၿပာလိုက္ေတာ႕ စေနမလည္း..“ ဘၾကီးခိုင္ ေနာ္...သူမ်ား ေခါင္းစားေနရတဲ႕အထဲ လာၾကပ္မေနနဲ႕....” လို႕ မေက်မနပ္ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ေ၀လၾကီးကေတာ႕ စေနမ အေၾကာင္းကို ဘၾကီးခိုင္ထက္ေတာင္ ပို သိေသးသည္ ။
စေနမသည္ ဆရာစိုးကို တဖက္သပ္ ၾကိဳက္ေနတယ္ ဆိုတာကို သိေနတာ ၾကာၿပီ ။ ဆရာစိုးက စေနမ သူ႕ကို ၾကိဳက္ေနတယ္ အထာေပးေနတယ္ ဆိုတာကို မသိဘဲ ေနမည္ မဟုတ္ ။ ဒါေပမယ္႕ စေနမကို လ်စ္လ်ဴရွဳၿပီး တၿခားေစာ္ေတြကို လိုက္ဗ်င္းေနသည္ ။
“ ဘုလက္က အဖြဲ႕ကို အေရးတၾကီး ေၿပာစရာ ရွိလို႕ ဆိုၿပီး ေစာေစာက ဖုန္းဆက္တယ္.....ငါတုိ႕ သူ႕ကို ေစာင္႕ေနၾကတာဟ....” လို႕ ဘၾကီးခိုင္က ငိုမဲ႕မဲ႕ ၿဖစ္ေနတဲ႕ စေနမကို သနားလို႕ စကားေၿပာင္း လိုက္သည္ ။
“ ဟင္..ဒါ..ဒါကို ဆရာစိုး သိလား.....”
“ အင္း..သိတယ္....ဆရာစိုးလည္း ဒို႕တေတြနဲ႕ အတူ ဘုလက္ကို ေစာင္႕ေနၾကတာ..အခု ကိစၥေပၚလို႕ မစ္ကီ႕ခယ္မနဲ႕ လိုက္သြားတာ.....”
“ မစ္ကီ႕ခယ္မ ဟုတ္လို႕လား....မယား..မဟုတ္ဘူးလား.....”
“ မဟုတ္ဘူး..မစ္ကီ႕မယားမွာ အမႊာညီမ ရွိတယ္..မူမူေသာ္...တဲ႕....”
စေနမက မဲ႕၇ြဲ႕ၿပီး..“ ဟတ္လား..တခါမွ မၾကားဖူးပါဘူး...ဘၾကီးခိုင္ရယ္.....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ စေနမအဖို႕ ရည္းစားလူလု အူႏုကြ်ဲခတ္ ဆိုသလို ၿဖစ္ေနၿပီ လို႕ ေ၀လၾကီးက ေတြးမိၿပီး ၿပံဳးလိုက္သည္ ။ စေနမက ေ၀လၾကီး မ်က္ႏွာၾကီး ၿပံဳးသြားတာကို ေတြ႕လိုက္သည္ ။
“ ေ၀လ....နင္ ဘာၿပံဳးတာလဲ..ငါ႕ကို ေလွာင္တာလား...”
“ စေနမရယ္.....ငါ႕ဖက္ လာရမ္းမေနပါနဲ႕....နင္နဲ႕ မဖိုက္ခ်င္ပါဘူး..ဘုလက္က ဘာၿပတ္သနာ ယူလာအံုးမယ္ မသိဘူး..ခဏ ေအးေဆး ေနစမ္းပါ......”
ေ၀လၾကီးက အိပ္ခ်င္ေနသလိုပံုၾကီးနဲ႕ ေၿပာလိုက္ၿပီး ဂ်ာနယ္တေစာင္ကို ေကာက္ဖတ္ေနလိုက္သည္ ။
ဘၾကီးခိုင္က “ ေ၀လ..မင္း ငၿပဴးနဲ႕ ငၿပဲ ညီေနာင္ကို မွတ္မိလား....မဟာရန္ကုန္ စီမံခ်က္တံုးက ငါတို႕ကို ဘလိပ္ဓါးနဲ႕ လွီးသြားတဲ႕ “ ခါး ” ေတြေလ.....” လို႕ ေမးလိုက္ေတာ႕ “ သိရံုတင္ ဘယ္ကမလဲ..ဒီေကာင္ေတြ ၀င္သြားၿပီးတဲ႕ေနာက္ သူတို႕ရဲ႕ ေမြးစားညီမကိုေတာင္ က်ေနာ္ ၿဖဳတ္လိုက္ေသးတယ္....”
စေနမသည္ သူ႕ေရွ႕မွာ “ ၿဖဳတ္သည္ ” ဆိုတဲ႕ စကားလံုးကို သံုးလိုက္တဲ႕ ေ၀လၾကီးကို မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္သည္ ..။ ေယာက်္ားတအုပ္နဲ႕ အၿမဲ တတြဲတြဲ အလုပ္ပူးတြဲ လုပ္ရတဲ႕ စေနမသည္ သူတို႕ ပါးစပ္က အၿမဲလို ထြက္တဲ႕ ရိုင္းစိုင္းညစ္ပတ္တဲ႕ စကားလံုး အသံုးအႏွံဳးေတြကို ၾကားေနရတာ ရိုးေနပါၿပီ ။
ဘၾကီးခိုင္က တဟားဟားနဲ႕ သေဘာက်သြားသည္ ။ “ ေအး..ဟားဟား..မင္း အဲဒီ ေယာက္ဖ ႏွစ္ေယာက္ အခု ရန္ကုန္ကို ၿပန္ေရာက္လာၿပီလို႕ သတင္းရတယ္....အရင္လို ခါးေလာက္ အဆင္႕ မဟုတ္ေတာ႕ဘူးတဲ႕..ဒီေကာင္ေတြ ေဆးကုန္သည္ေတြ ၿဖစ္ေနၾကၿပီတဲ႕....” လို႕ ေၿပာလိုက္ေတာ႕ ေ၀လၾကီးလည္း “ ဒီေကာင္ေတြက က်ေနာ္႕ကို သူ႕ညီမကို အတညမယူလို႕ ဆိုၿပီး မၾကည္ၾကဘူး ဘၾကီးခိုင္ေရ..တကယ္ေတာ႕ ေမြးစားညီမ ပါ....” လို႕ ေၿပာေလသည္ ။
စေနမက “ ေ၀လ..နင္ သတိထား..နင္ အေပါက္က်ဥ္းမိမယ္...” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေ၀လၾကီးက အဓိပၸါယ္ တမ်ိဳးေကာက္ၿပီး..“ ငါက အေပါက္က်ဥ္းတာဆို တအားၾကိဳက္တာဘဲဟ...” လို႕ ေၿပာလိုက္လို႕ စေနမလည္း “ နင္လည္း တဥွာရူးေနရတာနဲ႕ဘဲ မလြယ္ဘူး....ေ၀လ ” လုိ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ဘုလက္ ၀င္လာသည္ ။
ဘုလက္သည္ သူတို႕အဖြဲ႕၀င္ သူတို႕ရဲေဘာ္ရဲဖက္ တေယာက္ ၿဖစ္လို႕သာ ဘုလက္လို႕ သူတို႕က သိေနၾကသည္ ။ ဘုလက္သည္ အသြင္ယူ ရုပ္ဖ်က္ထားလို႕ သူေတာင္းစားတေယာက္လို ဆင္းရဲသား တေယာက္လို စုတ္စုတ္ၿပတ္ၿပတ္ ၀တ္စားထားသည္ ။ ဆံပင္ေတြကလည္း ပြေယာင္း ရွဳပ္ပြေနသည္ ။ စေနသည္ ဘုလက္ကို ရုတ္တရက္ မမွတ္မိ ။
“ ဘုလက္..ဘယ္လို ၿဖစ္လာတာလဲ....”
ဘုလက္က ၿပံဳးသည္ ။
“ အသြင္ယူ စံုစမ္းေနတာ...စေနမ.....”
စေနမ က ဘုလက္ရဲ႕ ပံုစံကို သေဘာက်ေနသည္ ။
ဘုလက္က “ ဆရာစိုး ဘယ္ေတာ႕ ၿပန္လာမလဲ ဘၾကီးခိုင္.....” လို႕ ေမးသည္ ။ ဘၾကီးခိုင္က “ သူ မၾကာခင္ ၿပန္လာမွာပါ....မင္း တခုခု မွာ စားေလ....” လို႕ ဘုလက္ကို ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဘုလက္က “ အင္း စားမယ္ဗ်ာ..ဘိုက္ဆာေနတာ အရမ္းဘဲ...” လို႕ ေၿပာၿပီး စားပြဲထိုး ေကာင္ေလးကို လွမ္းေခၚလိုက္သည္ ။
စိုးရေအာင္သည္ မူမူေသာ္ကို သူ႕မိတ္ေဆြ တေယာက္ရဲ႕ တိုက္ခန္းကို ေခၚသြားသည္ ။
ကားေပၚက ဆင္းကထဲက စိုးရေအာင္သည္ မူမူေသာ္႕ကို ဘယ္လိုဗ်င္းမည္ ဆိုတာကို စဥ္းစားလာသည္ ။ သူ႕ေသြးေတြ ဆူၾကြေနသည္ ။ သူ႕ဖြားဖက္ေတာ္သည္ မာေၾကာထၾကြေနသည္ ။ မူမူေသာ္လည္း သူ႕လိုဘဲ စိတ္ေတြ လွဳပ္ရွားေနတာ သိသာသည္ ။ ဒီတိုက္ခန္းကို သူ မၾကာခဏ ေစာ္ေတြ ေခၚလာေလ႕ရွိသည္ ။ ဓါတ္ေလွခါး မရွိဘူး ။ မတ္ေစာက္တဲ႕ ေလွခါးက်ဥ္းေလးကေန တက္ရသည္။
ေလွခါးက တက္တဲ႕အခ်ိန္ ေမွာင္မဲေနသည္ ။ ဘယ္သူမွလည္း မရွိတာေၾကာင္႕ စိုးရေအာင္က မူမူေသာ္ရဲ႕ ဖင္တံုးေတြကို ဆုပ္ညွစ္လိုက္သည္ ။
“ အိုး..ဘယ္လိုၿဖစ္ေနတာလဲ...”
“ နင္႕ဖင္ၾကီးေတြက တအား ေတာင္႕တာဘဲ..မူမူေသာ္...”
“ အာ...တိုက္ခန္းထဲ ေရာက္တဲ႕အထိေတာင္ မေစာင္႕ႏိုင္ေတာ႕ဘူးလားလို႕....”
တိုက္ခန္းထဲကို ၀င္လိုက္တာနဲ႕ စိုးရေအာင္သည္ မူမူေသာ္႕တကိုယ္လံုးကို ကိုင္တြယ္ ပြတ္သပ္ၿပီး အ၀တ္ေတြကို အတင္းခြ်တ္ သည္ ။
“ အာ..ၿဖည္ၿဖည္း..အ၀တ္ေတြ ေၾကကုန္မယ္..က်မ ဖါသာ ခြ်တ္မယ္...”
မူမူေသာ္က အ၀တ္အစားေတြကို တခုၿပီး တခု ခြ်တ္ပစ္ေနသည္ ။ ဘရာစီယာကို ၿဖဳတ္ခြာလိုက္တဲ႕အခ်ိန္ ၿဖဴေဖြး ေခ်ာမြတ္တဲ႕ဖြံ႕ထြားတဲ႕ ႏို႕ၾကီး ႏွစ္လံုး ေပၚလာတာကို စိုးရေအာင္ ၿမင္တာနဲ႕ လက္နဲ႕ ဖမ္းဆုပ္လိုက္ဖို႕ ၾကိဳးစားတဲ႕အခါ မူမူေသာ္လည္း အငမ္းမရ ၿဖစ္ေနတဲ႕ သူ႕ကို “ ဘာၿဖစ္ေနတာလဲ..ခဏေလး မေစာင္႕ႏိုင္ဘူးလား..” လို႕
ရန္ေတြ႕လိုက္ရင္း စကပ္ကို ဆက္ခြ်တ္သည္ ။
စိုးရေအာင္လည္း သူ႕အ၀တ္အစားေတြကို အၿမန္ခြ်တ္ပစ္ေနသည္ ။ မူမူေသာ္သည္ ပင္တီေဘာင္းဘီေလးကို ဆက္ခြ်တ္ေနတဲ႕အခ်ိန္ စိုးရေအာင္က ကုတင္ေပၚမွာ ကန္႕လန္႕ၿဖတ္ လွဲအိပ္လိုက္သည္ ။ သူ႕ဖြားဖက္ေတာ္သည္ တအား တင္းမာထြားၾကိဳင္းေနၿပီး မတ္မတ္ ေထာင္ေနသည္ ။ ၿပင္းၿပတဲ႕ စိတ္ရိုင္းေတြေၾကာင္႕ ထိပ္ေပါက္ေလးကေန အရည္ၾကည္ေတြ စိမ္႕ယိုကာ အတန္တေလ်ာက္ စီးက်ေနသည္ ။
မူမူေသာ္ ကုတင္ အနားကို ေရာက္လာတဲ႕အခါ စိုးရေအာင္က “ စုတ္ေပး” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ မူမူေသာ္ကပါးစပ္ေလး မဲ႕ရြဲ႕ၿပေပမယ္႕ ကုတင္ေအာက္ ၾကမ္းၿပင္မွာ ဒူးေထာက္လိုက္ၿပီး လိင္တန္ကို လက္နဲ႕ လွမ္းကိုင္လိုက္သည္ ။ ပူေႏြးေႏြး လိင္တန္ၾကီးကို ခဏတာ ဆုပ္ကိုင္ ပြတ္သပ္ေနၿပီးမွ ပါးစပ္ထဲ ငံုလိုက္သည္ ။
မူမူေသာ္သည္ အစုတ္ေကာင္းတဲ႕အေၾကာင္း စိုးရေအာင္ အရင္တခါထဲက သိသည္ ။ အခု တေခါက္လည္း မူမူေသာ္သည္ အရင္တေခါက္လိုဘဲ ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္ ပီပီၿပင္ၿပင္ စုတ္ေပးပါသည္ ။
စိုးရေအာင္လည္း အစုတ္ခံေနတဲ႕ အခ်ိန္ မူမူေသာ္ရဲ႕ ႏို႕ၾကီးႏွစ္လံုးကို အားရပါးရ ဆုပ္ထားသည္ ။ တခါတခါ ႏို႕သီးေခါင္း မာမာလံုးလံုးေလးေတြကို သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕ဆြဲေပး ေခ်ေပးသည္ ။
မူမူေသာ္က လီးကို လ်ာနဲ႕ ကစားေပးရင္း စုတ္ေနတာမို႕ အရသာက ထူးကဲေနသည္ ။ အလုပ္ေတြကို ပစ္ထားၿပီး တဏွာရာဂဖက္ကို ဦးစားေပးေနတဲ႕ သူ႕ကို သူ႕အဖြဲ႕ေတြ ေစာင္႕ဆိုင္းေနၾကမွာဘဲ လို႕ သူေတြးမိေပမယ္႕ သူ႕လူေတြသည္ သူ႕အေပၚ နားလည္မွဳ ရွိၾကလို႕ သိပ္မပူပင္ဘူး ။
“ ေကာင္းလိုက္တာ မူမူေသာ္ရယ္.....”
မူမူေသာ္ရဲ႕ ကြ်မ္းက်င္တာကို ၾကည္႕ၿခင္းအားၿဖင္႕ သူ႕အေတြ႕အၾကံဳသည္ နည္းမည္ မဟုတ္လို႕ စိုးရေအာင္ ခန္႕မွန္းလိုက္သည္ ။
လီး အစုတ္ခံရတာ ေတာ္ေတာ္ အရသာ ရွိသည္ ။ မူမူေသာ္သည္ တာ၀န္ေက်ရံု စုတ္ေပးတာ မဟုတ္ဘဲ တကယ္႕ကို စိတ္ပါလက္ပါနဲ႕ စုတ္ေပးမွန္း သိသာလွသည္ ။ လီးစုတ္သံ ၿပြတ္ကနဲ ၿပြတ္ကနဲ
အသံေတြက တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ တိုက္ခန္းထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ က်ယ္သည္ ။
တခါတခါ မူမူေသာ္ရဲ႕ လ်ာစြမ္း ၿပခ်က္ေတြေၾကာင္႕ စိုးရေအာင္သည္ တအားကို ထိမိလြန္းလို႕ အသံထြက္ၿပီး ညည္းမိတာလည္း ရွိသည္ ။
“ အူး....အား....အား....အား....အား......”
လီးကို တ၀ အစုတ္ခံၿပီးတဲ႕ေနာက္ မူမူေသာ္႕ ေၿခေထာက္ေတြကို သူ႕ပုခံုးေပၚ ထမ္းတင္ၿပီး စိတ္ရွိလက္ရွိ ၾကံဳးလိုးေလသည္ ။ မူမူေသာ္လည္း စိတ္ပါလက္ပါ ခံသည္ ။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ေကာင္းတဲ႕
အလိုးပြဲပါဘဲ ။ ဒီလို စိတ္တိုင္းက် မလိုးရတာ ၾကာၿပီ ။ မူမူေသာ္ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္သည္ လိုးလို႕ အေတာ္႕ကို ေကာင္းသည္ ။ စီးစီးပိုင္ပိုင္နဲ႕ အရသာထူးသည္ ။
မူမူေသာ္သည္ သူ႕အေပၚ တအား သေဘာေကာင္းသည္ ။ အေပးအယူမွ်သည္ ။ ခိုင္းတာကို မညည္းမၿငဴနဲ႕ အကုန္ လုပ္သည္ ။ ေလးဖက္ကုန္းခိုင္းၿပီး တအားေဆာင္႕လိုးသည္ ။
ပြဲအၿပီးမွာ မူမူေသာ္က သူ႕ပါးကို နမ္းၿပီး အရမ္းေကာင္းတယ္...ၾကိဳက္တယ္....လို႕ တိုးတိုးေလး ေၿပာသည္ ။
စိုးရေအာင္ တေယာက္ ေတာ္ေတာ္ ၾကာသည္အထိ ၿပန္ေရာက္မလာတာကို စေနမ တေယာက္ထဲ စိတ္ပ်က္တာ မဟုတ္ဘူး ။ ဘုလက္ကလည္း အလုပ္ေတြ ရွိေသးလို႕ ဆရာစိုး
ၿပန္မလာေတာ႕ရင္လည္း သူ လစ္ေတာ႕မယ္ လို႕ ေၿပာလာသည္ ။ ဘၾကီးခိုင္နဲ႕ ေ၀လၾကီးတို႕ကေတာ႕ ေအးေအးေဆးေဆးဘဲ ။ စေနမ ကေတာ႕ ဆရာစိုး ဟိုေကာင္မနဲ႕ အိပ္ေနပါၿပီ..ေသခ်ာပါတယ္
လို႕ ေၿပာသည္ ။
ဘၾကီးခိုင္က ဒီညေနစာကိုေတာ႕ ဆရာစိုး ကို ဟို ဘူးသီး ဆိုတဲ႕ ဆိုင္က ဆိတ္သားဟင္း အေကာင္းစားေလးနဲ႕ ထမင္းသြားစားဖို႕ တိုက္တြန္းလိုက္အံုးမယ္ကြာ.....လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ စေနမ က
“ ဘၾကီးခိုင္ေနာ္....ဘိုက္ထြက္လာေနၿပီ..အစားသိပ္ပုတ္မေနနဲ႕ ” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ဘၾကီးခိုင္က တဟဲဟဲနဲ႕ ရယ္ေနသည္ ။
ဘုလက္ မသြားခင္မွာ စိုးရေအာင္ဆီက ဖုန္း ၀င္လာသည္ ။ သူၿပန္လာၿပီတဲ႕ ။
မၾကာခင္ သူတို႕ အဖြဲ႕သားေတြ ကားေမာင္းရင္း ကားေပၚမွာ ဘုလက္ ေၿပာတာေတြကို နားေထာင္ၾကသည္ ။ ကားကို စေနမ က ေမာင္းသည္ ။
ဘုလက္သည္ မူးယစ္ေဆး ထုတ္လုပ္တဲ႕ လူတစုကို အသြင္ယူၿပီး စံုစမ္းေထာက္လွမ္းေနသည္ ။ သူတို႕ရဲ႕ ေဆးၿပားေတြ ထုတ္လုပ္တဲ႕ ေနရာကို သူ သိခဲ႕ရၿပီမို႕ ဒီေနရာကို သူတို႕အဖြဲ႕ ၀င္ “ ၀ုန္း ” ဖို႕
တိုင္ပင္တာ ၿဖစ္သည္ ။
ဘုလက္က “ ဒီေကာင္ေတြမွာ ေသနတ္ေတြ ရွိတယ္....လက္ရဲဇက္ရဲ လုပ္ရဲတဲ႕ ေကာင္ေတြမို႕ က်ဳပ္တို႕ သတိေတာ႕ ထားၾကရမယ္....” လို႕ ေၿပာတဲ႕အခါ စိုးရေအာင္က “
ဘယ္လို ေသနတ္မ်ိဳးေတြလဲ..မင္း အတိအက် သိသလား..မ်က္စိနဲ႕ ၿမင္ဘူးလား....” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။ ဘုလက္က “ ပစၥတို ေသနတ္ေတြဘဲ....” လို႕ ၿပန္ေၿဖသည္ ။
ဒီ မူးယစ္ဂိုဏ္းကို သူတို႕အဖြဲ႕ အလစ္အငိုက္ ၀င္စီးနင္းဖို႕ ၿပင္ဆင္ၾကသည္ ။
ဒီ မူးယစ္ဂိုဏ္း က ေကာင္ေတြဆီမွာ ေငြေတြ အလံုးအရင္း ရွိေနၿပီး ေဆးၿပားေတြကလည္း ေတာင္ပံုရာပံု ဆိုေတာ႕ ဒီေနရာကို သူတို႕ ရလိုက္ရင္ သူတို႕အဖြဲ႕ရဲ႕ ေလ်ာ႕နည္းေနၿပီ ၿဖစ္တဲ႕ ရံပံုေငြကို
ၿပန္ၿပီး ၿဖည္႕တင္းႏိုင္လိမ္႕မယ္ လို႕ စိုးရေအာင္က ေၿပာလိုက္သည္ ။
သူတို႕အဖြဲ႕သည္ သူတို႕လုပ္ရမယ္႕ ရဲအလုပ္ကို တာ၀န္ေက်ေအာင္ လုပ္ၾကတဲ႕အခါ လိုအပ္တဲ႕ စားရိတ္စားခရံပံုေငြ ရွာထားၾကရသည္ ။
ဖမ္းမိလိုက္တဲ႕ ေငြေတြကို အကုန္လံုးကို အဖမ္းမၿပ..ၿပန္မအပ္ဘဲ “ ဒိုင္ ” ထားလိုက္တတ္သည္ ။
ဒီလို လုပ္ၿခင္းအားၿဖင္႕ သူတို႕သည္ ကားငွားစီးႏိုင္သည္ ။ ေန႕စဥ္ ထမင္းဆိုင္မွာ စားေသာက္ႏိုင္သည္ ။ အူမေတာင္႕မွ သီလေစာင္႕ႏိုင္မည္ မဟုတ္လား ။
မဟုတ္ရင္ ရတဲ႕ လစာနဲ႕ ဘယ္လို လုပ္ၿပီး ရပ္တည္ႏိုင္မလဲ ။
တဖက္ကလည္း ဒုစရိုက္ အလုပ္ေတြကို လုပ္ေနၾကတဲ႕ ငၿပဲေတြကို ဖမ္းသည္ ။ ေထာင္ထဲ ပို႕သည္ ။ သူတို႕ လုပ္ရမယ္႕ အလုပ္ကို တာ၀န္ေက်ေက် လုပ္ၾကေတာ႕ အထက္လူၾကီးေတြကလည္း သ
ေဘာက်ၾကလို႕ သူတို႕သည္ နံမည္ေကာင္း လည္း ရၾကသည္ ။
ဘုလက္က သူတိ႕ ၀င္စီးနင္းမယ္႕ ဂိုဏ္း အေၾကာင္းကို အေသးစိတ္ ေၿပာၿပသည္ ။
ေခါင္းေဆာင္က ငေမႊ ( ေခၚ )ေစာက္ရမ္း ( ေခၚ ) သင္ကိုမင္း ။ ဒီေကာင္က ရာဇ၀င္နဲ႕ေကာင္ ။ အရင္က ဘုရားခိုးဂိုဏ္းက ။ ေရွးေဟာင္း ပစၥည္းေတြ ဘုရားေတြကို ခိုးၿပီး တဖက္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္ကို ပို႕တဲ႕
ေကာင္ ။ ေထာင္က်သြားၿပီး လိုင္းေၿပာင္းၿပီး မူးယစ္ေဆးၿပားေတြ ထုတ္ေနတဲ႕ ေကာင္ ..။ ဘုလက္ကို အသြင္ယူၿပီး လိုက္ခိုင္းထားတာ ၾကာၿပီ ။
အခုေတာ႕ ဒီ ငေမႊရဲ႕ ဂိုဏ္း တည္ေနရာ လူအင္အား....သူတို႕ ၀င္တာထြက္တာ အထာေတြ အားလံုးကို ဘုလက္က သိထားေနၿပီ ။
“ ကဲ....သူတို႕က လူေလးေယာက္ ...ဒို႕ကလည္း ငါးေယာက္....ဒို႕ မနက္ဖန္ဘဲ ေဆာ္ပစ္မယ္...ဘယ္လို သေဘာရလဲ...ေၿပာစရာရွိ ေၿပာၾက......”
စိုးရေအာင္က အားလံုးကို ေမးလိုက္သည္ ။
“ မရွိပါဘူး ....”
“ မရွိဘူး...”
“ အိုေကတယ္..ဆရာစိုး......”
စေနမ က “ ဒီေကာင္ေတြ ခုခံရင္ ရွင္းပစ္မွာ မဟုတ္လား.....” လို႕ ေမးလိုက္လို႕ စိုးရေအာင္ က ...“ ဟ..စေနမရယ္.....ခုခံေလ ေကာင္းေလ ဘဲေပါ႕ဟာ....မခုခံလည္း ခုခံတယ္
ဆိုၿပီး...ဒို႕ ႏွိပ္ရမွာဘဲ....ထံုးစံအတိုင္းေပါ႕ကြာ......ေ၀လၾကီး တာ၀န္ ထားလိုက္..ေ၀လက အားအားရွိ တားဂက္ သြား ပစ္ေနတာ.....ငါတို႕ရဲ႕ လက္ေၿဖာင္႕တပ္သား......ဟားဟားဟား......” လို႕
ရယ္ၿပီး ေၿပာလိုက္သည္ ။
သူတို႕အဖြဲ႕သည္ ေသနတ္ ဓါးနဲ႕ ခုခံတဲ႕ ဒုစရိုက္ ေလာကသားေတြကို အၿပတ္ရွင္းပစ္ေလ႕ ရွိသည္ ။ အထူးသၿဖင္႕ သူတို႕အတြက္ ရံပံုေငြ ရမယ္႕ ေနရာမ်ိဳးကို ၀င္ေဆာ္ရင္ေပါ႕ ။
သူတို႕ အဖြဲ႕သည္ တေသြးထဲ တသံထဲ အၿမဲ စည္းလံုးသည္ ။ လူညီသည္ ။ ဒါေၾကာင္႕ အခုထိ သူတို႕ ေအာင္ၿမင္သည္ ။ အဆင္ေၿပသည္ ။
ဘၾကီးခိုင္က “ ေၿပာေနၾကာတယ္ ဆရာစိုး...ေသနတ္ သြား က်င္႕ၾကရေအာင္......” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဘုလက္က “ မလိုပါဘူးဗ်ာ....က်ဳပ္တို႕က ေၿဖာင္႕ၿပီးသားပါ...” လို႕ စပ္ၿဖဲၿဖဲနဲ႕ ေၿပာသည္ ။
“ ဆရာစိုး.....”
ဘၾကီးခိုင္ ေခၚလိုက္လို႕ စိုးရေအာင္က လွည္႕ၾကည္႕သည္ ။
“ ဆိတ္သားဟင္းနဲ႕ ထမင္း သြား စားၾကရေအာင္ဗ်ာ.....ေစာ္ၾကည္တဲ႕ ဆရာစိုးက ေကြ်း......”
“ ဟားဟား....အိုေက...အိုေက......ေကြ်းပါတယ္ဗ်ာ.......ကဲ သြားၾကမယ္......စေနမေရ...ဘူးသီးကို ေမာင္းကြာ......”တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ အခန္းေလးထဲမွာ လူတေယာက္သည္ သူ႕ေရွ႕ နံရံမွာ ရွိေနတဲ႕ ဓါတ္ပံုေတြနဲ႕ တြဲထားတဲ႕ နံမည္ေတြကို စိုက္ၾကည္႕ေနသည္ ။
စိုးရေအာင္ ..ဘၾကီးခိုင္လို႕ သူတို႕က ေခၚတဲ႕ ခိုင္ထူးေမာင္...ေ၀လၾကီး လို႕ နံမည္တြင္ေနတဲ႕ လင္းသိန္းထြန္း....ဘုလက္ လို႕ ေခၚၾကတဲ႕ ၿငိမ္းဦးလင္း....နဲ႕
စေနမ လို႕ ေခၚၾကတဲ႕ ေလးေလး.....သူ႕ခါးက ဖုန္း တကီကီနဲ႕ လွဳပ္လာသည္ ။
“ အမိန္႕ရွိပါ....ဟန္သာေက်ာ္ ပါ ....ဟုတ္...က်ေနာ္ ေလ႕လာေနပါတယ္.....ဟုတ္...ညႊန္မွဴး.....ေၿပာပါမယ္......ဟုတ္ကဲ႕ပါ .........ေကာင္းပါၿပီ......ဟုတ္ကဲ႕.....”
ရဲမွဴးၾကီး ဦးေဇယ်ာသိမ္းထင္ က သူ႕ကို သူလုပ္ရမယ္႕ စံုစမ္းစစ္ေဆးမွဳ တာ၀န္ အတြက္ ဖုန္းေခၚတာ ၿဖစ္သည္ ။
သူ႕နံမည္က ရဲမွဴး ဟန္သာေက်ာ္ ။
လြန္ခဲ႕တဲ႕ ႏွစ္ရက္ကမွာ ဟန္သာေက်ာ္သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို ေရာက္လာခဲ႕သည္ ။
ၿမန္မာႏိုင္ငံ ရဲတပ္ဖြဲ႕ ရဲခ်ဳပ္ရဲ႕ ဆင္႕ေခၚလိုက္တာေၾကာင္႕ သူသည္ တရုတ္ႏိုင္ငံနဲ႕ ၿမန္မာႏိုင္ငံ နယ္စပ္ၿမိဳ႕ ၿဖစ္တဲ႕ ၾကယ္ေခါင္ၿမိဳ႕႕ေန ေရာက္ရွိလာရတာ ၿဖစ္သည္ ။ၾကယ္ေခါင္ၿမိဳ႕မွာ
ကုန္သည္ တေယာက္ အေနနဲ႕ အသြင္ယူ လွိဳ႕၀ွက္ ေထာက္လွမ္းေနတဲ႕အခ်ိန္ ရဲဌာနခ်ဳပ္က ေခၚလိုက္တဲ႕အတြက္ လုပ္လက္စ အလုပ္ေတြကို လက္ေထာက္ ၿဖစ္တဲ႕ ရဲအုပ္
ညြန္႕ေ၀တင္႕ နဲ႕ လႊဲခဲ႕ၿပီး ရန္ကုန္ကိုေရာက္လာခဲ႕သည္ ။
ရဲမွဴးၾကီး ဦးေဇယ်ာသိမ္းထင္ နဲ႕ လွိဳ႕၀ွက္ ေတြ႕ဆံုခဲ႕ရသည္ ။ ဦးေဇယ်ာသိမ္းထင္ ေပးတဲ႕ ဒီအခန္းေလးကို ေရာက္လာခဲ႕ရသည္ ။ သူ႕ကို တာ၀န္တခု ေပးအပ္တာ ခံရသည္ ။
ရန္ကုန္ၿမို႕က ဒုစရိုက္မွဳေတြကို ႏွိမ္နင္းဖို႕ တာ၀န္ေပးထားတဲ႕ အဖြဲ႕ေလး တဖြဲ႕ကို ေစာင္႕ၾကည္႕ ေထာက္လွမ္း စံုစမ္းဖို႕ ...။
ဦးေဇယ်ာသိမ္းထင္ ေၿပာၿပတာက ဒီ ရဲအုပ္စိုးရေအာင္နဲ႕ အဖြဲ႕က ဒုစရိုက္မွဳေတြကို ေဖၚထုတ္ ႏွိမ္နင္း ဖမ္းဆီး ေနခဲ႕တာ ႏွစ္နဲ႕ ခ်ီၿပီး ၾကာခဲ႕ၿပီ ။ သူတို႕သည္
ဒုစရိုက္ေလာကသားေတြကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ဖမ္းဆီး အေရးယူေနတာေတြက အမ်ားၾကီးဘဲ..သူတို႕ေၾကာင္႕ မက်ဴးလြန္ခင္ ၾကိဳတင္ ဖမ္းဆီးရမိတာေတြ ရွိသလို
က်ဴးလြန္ၿပီးတာေတြကို သူတို႕အဖြဲ႕က လိုက္လံ စံုစမ္း စစ္ေဆးၿပီး ေပၚေပါက္လာတဲ႕ အမွဳေတြလည္း အမ်ားၾကီးဘဲ...။ ဒါေၾကာင္႕ သူတို႕ အဖြဲ႕ဟာ နံမည္ေကာင္းတဲ႕ အဖြဲ႕ငယ္ တခု
ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး ။ ဒါေပမယ္႕ သူတို႕ လုပ္ကိုင္ေနတာေတြကို အထက္ပိုင္း လူၾကီးေတြက မသက္ာၾကဘူး ။ ရဲတပ္ဖြဲ႕အေနနဲ႕ သူ႕တပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြကို အမွဳေတြ လိုက္လံ
ေဖၚထုတ္ စံုစမ္းဖို႕ စားရိတ္စာခက လံုေလာက္ေအာင္ ထုတ္ေပးႏိုင္တာမ်ိဳး မရွိဘူး ။ ဥပမာ ကား မေပးႏိုင္ဘူး ။ လိုအပ္တဲ႕ လက္နက္ ကရိယာ တန္ဆာပလာေတြလည္း
ထုတ္မေပးႏိုင္ခဲ႕ဘူး ။ ဒါေပမယ္႕ စိုးရေအာင္နဲ႕ အဖြဲ႕က စီးလံုးငွား တက္စီကားေတြနဲ႕ ေခတ္မွီ စကားေၿပာစက္ေတြနဲ႕ စားေသာက္ေနထိုင္ေနတာကလည္း ေဖါေဖါသီသီနဲ႕
ၿဖစ္ေနတာကို တပ္ဖြဲ႕၀င္ တခ်ိဳ႕က ေတြ႕ရွိလို႕ မသက္ာ ၿဖစ္ၾကတဲ႕အတြက္ အထက္ကို တိုင္ၾကား သတင္းပို႕ခဲ႕ၾကသည္ ။
သူတို႕သည္ ရဲအလုပ္ကို ၀ါသနာပါလို႕ ၾကိဳက္လို႕ ၀င္လုပ္ေနၾကတဲ႕ ေငြ ခ်မ္းသာတဲ႕ သူေဌးၾကီးေတြရဲ႕ သားသမီးေတြဘဲလား....ဒါမွ မဟုတ္ ဘယ္က လပ္စားၿပီး ရတဲ႕ ေငြေတြနဲ႕
သံုးစြဲေနသလဲ....ဆိုၿပီး ေမးခြန္းေတြ ေမးလာၾကသည္ ။
သူတို႕ အတြင္းေရးကို စံုစမ္း ေဖၚထုတ္ဖို႕အတြက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ယူနီေဖါင္း မ၀တ္ဘဲ အသြင္ယူ စံုစမ္းေထာက္လွမ္းတဲ႕ တာ၀န္ေတြကို ယူခဲ႕တဲ႕ ရဲမွဴးဟန္သာေက်ာ္ ကို ရဲခ်ဳပ္က
ေခၚယူခိုင္းၿပီး စံုစမ္းေထာက္လွမ္း ခိုင္းခ်င္သည္ ။ ဒီကိစၥကို ဌာနခ်ဳပ္က ရဲမွဴးၾကီး ဦးေဇယ်ာသိမ္းထင္ တေယာက္ထဲကို တာ၀န္ေပး အသိေပးၿပီး ခိုင္းေစတာ ၿဖစ္သည္ ။
ဟန္သာေက်ာ္သည္ သူ နံရံမွာ ကပ္ထားတဲ႕ စိုးရေအာင္တို႕ အဖြဲ႕သားေတြရဲ႕ ပံုေတြ ကိုယ္ေရး မွတ္တမ္းေတြကို ၾကည္႕ေနရာက စားပြဲေလးေပၚက သူ႕လက္ေတာ႕ေလးကို ဖြင္႕ၿပီး
စေနမ ( ေခၚ ) ေလးေလး ရဲ႕ လူမွဳကြန္ယက္ စာမ်က္ႏွာကို ေလ႕လာေနသည္ ။
စေနမ ( ေခၚ ) ေလးေလးသည္ ေတာ္ေတာ္႕ကို စြဲမက္ဖြယ္ရာ မိန္းမ တေယာက္ ဆိုတာ ေတြ႕ရသည္ ။ ေလးေလးရဲ႕ ေရကူး၀တ္စံုနဲ႕ ဓါတ္ပံုေတြကို သူ စူးစိုက္ ၾကည္႕ရင္း
သေဘာက်ေနသည္ ။
အင္း......အလန္းစားေလး ဘဲ ...။
စိုးရေအာင္တို႕ လူစုကို အနီးကပ္ ထိုးေဖါက္ ၀င္ပူး ဖို႕က ေလးေလး ဆိုတဲ႕ စေနမ ကို ၀င္လံုးတာက ပို အိုေကလိမ္႕မယ္လို႕ ဟန္သာေက်ာ္ ယူဆသည္ ။ငေမႊ ( ေခၚ )ေစာက္ရမ္း ( ေခၚ ) သင္ကိုမင္း
တေဇာက္ကန္းေတြ လုပ္ခဲ႕လို႕ ေထာင္ကို အိမ္ဦးနဲ႕ ၾကမ္းၿပင္လို အၾကိမ္ၾကိမ္ ၀င္လိုက္ ထြက္လိုက္ လုပ္ခဲ႕တဲ႕
လူမိုက္ ။
ေရွးေဟာင္း ဘုရားဆင္းတုေတြကို ဘုရားေတြမွာ လိုက္ခိုးၿပီး နယ္စပ္ကို ခိုးထုတ္တဲ႕ ဂိုဏ္းစတား တေယာက္လို႕
ရဲမွတ္တမ္းေတြမွာ ေတြ႕ရသည္ ။ သူသည္ ေထာင္ထဲမွာ မူးယစ္ေဆး ၿဖန္႕ခ်ီမွဳနဲ႕ ေထာင္က်ေနတဲ႕ တိုးလြင္ညြန္႕ ဆိုတဲ႕လူနဲ႕ ေပါင္းမိသြားခဲ႕ၿပီး ေထာင္က ထြက္ၿပီးတဲ႕ေနာက္ မူးယစ္ေဆး စိတ္ၾကြေဆးေတြကို ၿဖန္႕တဲ႕ အလုပ္ကို စလုပ္သည္ ။
တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕ ၾကီးပြားလာေတာ႕ အရင္းအႏွီးလည္း တတ္ႏိုင္လာ အဆက္အသြယ္ေတြလည္း ပိုေကာင္းလာတဲ႕အခါ ငေမႊသည္ စိတ္ၾကြေဆးၿပားေတြကို ထုတ္လုပ္သူဆီက ရယူၿပီး ၿဖန္႕ခ်ီတာထက္ ထုတ္လုပ္တာကိုပါ သူကိုယ္တိုင္ လုပ္ဖို႕ စိတ္ကူးရလာသည္ ။ ထုတ္လုပ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားေတာ႕သည္ ။
ၿမိဳ႕စြန္က ရပ္ကြက္တခုမွာ ၿခံၾကီးတၿခံကို ငွားလိုက္သည္ ။
တခုခု အလိုက္ခံရရင္ ထြက္ေၿပးလို႕ ေကာင္းေအာင္ ၿခံကို သူ အပိုင္ မ၀ယ္ဘူး ။ ငွားဘဲငွားသည္ ။
လူေနရပ္ကြက္နဲ႕ ေ၀းတဲ႕ လယ္ကြင္းေတြ ေဘးက အစြန္အဖ်ားမွာ စိတိၾကြေဆးၿပား စထုတ္သည္ ။
သူ႕မွာ တပည္႔တပန္းလည္း ရွိလာေတာ႕ ငေမႊသည္ ဆရာၾကီးတေကာင္ ၿဖစ္လာသည္ ။ သူ႕အဖြဲ႕၀င္ေတြကို သူ႕ပုဆိုးထဲကလိုဘဲ လုပ္ရဲကိုင္ရဲတဲ႕ ဇ ရွိတဲ႕ လူမိုက္ေတြနဲ႕ ဖြဲ႕စည္းထားသည္ ။
ဓါးကိုင္တဲ႕ လူမိုက္ အဆင္႕ကေန ပစၥတိုေသနတ္ေဆာင္တဲ႕ လူဆိုးဂိုဏ္းတခုကို ဦးေဆာင္ လာႏိုင္တဲ႕ အေၿခအေနေရာက္လာတဲ႕ ငေမႊသည္ တိုယိုတာ ေရႊငါး တစီးကို ေနာက္ခန္းက အခန္႕သား စီးသည္ ။ တပည္႕ေတြကလည္းဆရာၾကီး ဆိုၿပီး ပင္႕ေၿမွာက္သည္ ။ သူ႕တပည္႕ေတြထဲက ကက္နက္ ဆိုတဲ႕ေကာင္က ၿမိဳ႕နယ္က ရဲေတြနဲ႕ ေၿပလည္ေတာ႕ သူနဲ႕ပါ မိတ္ဆက္ေပးထားလို႕ သူက ေကာင္းေကာင္း ေပးေကြ်းေတာ႕တာဘဲ ။သူသည္ ရဲေတြကို ပိုင္သည္ ဆိုၿပီး ေပၚေပၚတင္တင္ဘဲ ေဆးၿပာ ၿဖန္႕ခ်ီေရးကို လုပ္သည္ ။
တခါတေလ နယ္ထိန္းၾကီးကိုပါ ေဆးၿဖန္႕တဲ႕ အခ်ိန္ အေဖၚေခၚသြားတတ္သည္ ။
ဒါေၾကာင္႕ သူ႕ကို လိုက္စံုစမ္းေထာက္လွမ္းေနတဲ႕ စိုးရေအာင္တို႕ အဖြဲ႕သည္ သူ႕ဂိုဏ္းမွာ ရဲေတြပါ ပါ၀င္ေနသည္
လို႕ အထင္ေရာက္ခဲ႕သည္။ ေနာက္ပိုင္း ဘုလက္ က အသြင္ယူၿပီး ေဆးၿပား ၿဖန္႕တဲ႕ သူ ဟန္ေဆာင္ၿပီး အနီးကပ္ ခ်ဥ္းကပ္ ေထာက္လွမ္းတဲ႕အခါ နယ္ထိန္းသည္ ထမင္းစားရ စီးကရက္ဘူး ရလို႕ ငေမႊတို႕နဲ႕ ေရာေနတာ ဆိုတာေတြကို သိရွိရသည္ ။
မနက္ဖန္မွာ ငေမႊတို႕ေနရာကို စိုးရေအာင္တို႕ ၀င္စီးနင္းၾကမည္ ။
သူတို႕ ေနရာမွာ ေဆးၿဖန္႕လို႕ ရတဲ႕ ေငြေတြလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိေနသည္ ဆိုတာကို ဘုလက္က တိတိ
က်က် သတင္းရထားသည္ ။ ဒီအဖြဲ႕ကို ႏွိပ္လိုက္ၿခင္းအားၿဖင္႕ သူတို႕သည္ ေဆးၿပား ထုတ္လုပ္တဲ႕ ဂိုဏ္းကို
ေဖၚထုတ္ ဖမ္းဆီးႏိုင္တဲ႕အတြက္ အထက္က ခ်ီးက်ဴးတာကို ခံၾကရမွာ ၿဖစ္သလို ရမိတဲ႕ ေငြေတြကို အကုန္ မ
အပ္ဘဲ ကိုယ္႕အဖြဲ႕ ၇ံပံုေငြ အတြက္ ေၿဖာင္ထားလိုက္ႏိုင္မွာမို႕ အားလံုး စိတ္၀င္စားၾကသည္ ။ လက္နက္ကိုင္
ဂိုဏ္းနဲ႕ ရင္ဆိုင္ရမွာကိုလည္း ေခါင္း မေရွာင္ခ်င္ေတာ႕ဘူး ။
အပီေဆာ္ႏိုင္ရင္ ကိုယ္႕အိတ္ကပ္ထဲကို ၿမက္ၿမက္ေလး ထည္႕ႏိုင္မည္ မဟုတ္လား ။ အူမေတာင္႕မွ သီလေစာင္႕
ႏိုင္မည္ေလ ။
စိုးရေအာင္သည္ ပြဲမ၀င္ခင္ ၾကိဳတင္ ေလ႕က်င္႕တတ္သူ တေယာက္ ၿဖစ္သည္ ။ ေသေသခ်ာခ်ာ ပိုင္မွ လုပ္တတ္သူ တေယာက္လည္း ၿဖစ္သည္ ။ ငေမႊတို႕ ေနရာကို တအားေ၀းကြာတဲ႕ အကြာအေ၀းကေန အား
ေကာင္းတဲ႕ မွန္ေၿပာင္း တလက္နဲ႕ သူ ေစာင္႕ၾကည္႕သည္ ။
ငေမႊသည္ ၿမိဳ႕နယ္ကို ပိုင္ထားလို႕ ခပ္ေပါ႕ေပါ႕ဘဲ ေနသည္ ။
သူသည္ ပိုက္ဆံရွိလာေတာ႕ ဖင္တၾကြၾကြ ၿဖစ္ေနသူ ။ ဒီကေန႕ “ စိုင္းလံုး” ဆိုတဲ႕ သူ႕တပည္႕တေယာက္က
ေစာ္တေကာင္ကို မလာလို႕ ငေမႊ အရမ္း အလုပ္မ်ားေနသည္ ။ ေစ္ေလးက တအားမိုက္သည္ ။ အိမ္ေၿပးေလး တေယာက္ကို မ လာတာလို႕ စိုင္းလံုးက ေၿပာသည္ ။
ေဆးၿပား ထုတ္လုပ္ေနတဲ႕ေနရာမို႕ တပည္႕တခ်ိဳ႕က ေစာ္ ေခၚမလာသင္႕ဘူးလို႕ ငေမႊ႕ကို သတိေပးသည္ ။
ငေမႊသည္ လတ္တေလာ မိန္းမ မလုပ္ရတာ ေတာ္ေတာ္ ၾကာေနခဲ႕လို႕ တအား တင္းေနသည္ ။ စိုင္းလံုးကို ေခၚသာေခၚခဲ႕ကြာ..ရပါတယ္...လို႕ ခြင္႕ၿပဳလိုက္သည္ ။
ေကာင္မေလးသည္ တကယ္႕ကို ေတာင္႕ေတာင္႕ ေခ်ာေခ်ာေလး ။ နံမည္က “ အိပံု႕ ” တဲ႕ ။
စိုင္းလံုးကို အားကိုးတၾကီးနဲ႕ လိုက္လာေပမယ္႕ ၿဖဳတ္လို႕ေတာ႕ မရဘူး။ အတင္း ရုန္းကန္ ခုခံေနသည္ ။ တကယ္႕
ကို ၿမင္းရိုင္းမေလး တေကာင္လိုဘဲ ။
ငေမႊက “ စိုင္းလံုးေရ..မင္းက ငါ႕ကို အမွဳတြဲ လာေပးတာဘဲကြ....ဟီး.....၁၀ ( က ) နဲ႕ ၁၉ ( စ ) နဲ႕မကဘဲ ၃၇၆
ပါ တြဲေတာ႕မယ္....” လို႕ ေၿပာၿပီး တခြီးခြီး နဲ႕ ရယ္လိုက္သည္ ။
စိုင္းလံုးက “ ဟီး....အာစရိက အဲလို မႏူးမနပ္ အထိန္းမတတ္ ဇိန္းဇတ္ဇတ္ေလးေတြကို ၾကိဳက္တတ္တာ က်ေနာ္က သိလို႕ ေခၚလာေပးတာပါ အာစရိရယ္......ဟီး....ပစၥည္းေလးက တအား လတ္လို႕ပါ....ပက္ကင္ေလး....
၀က္သားတုတ္ထိုး စားရသလို တထုတ္ထုတ္နဲ႕ ေနမယ္......” လို႕ ေၿပာလိုက္ေလသည္ ။
အိပံု႕ေလးသည္ ထြက္ေၿပးဖို႕ ၾကိဳးစားလို႕ လက္ကို ၾကိဳးနဲ႕ တုပ္ထားၾကသည္ ။
၀ိုင္းစက္တဲ႕ မ်က္လံုးၾကီးေတြ ပုလဲခေနၿပီ ။
ရုပ္ေၿဖာင္႕ေၿဖာင္႕နဲ႕ သားနားတဲ႕ အ၀တ္အစားေတြ ၀တ္ထားတဲ႕ စိုင္းလံုးကို ယံုစားမိၿပီး အားကိုးမိတဲ႕ အိပံု႕သည္
ငေမႊတို႕ အိမ္ၾကီးထဲမွာ အက်ဥ္းသား တေယာက္ ၿဖစ္ေနၿပီ ။
ငေမႊက အိပံု႕ ေရာက္ေရာက္လာၿခင္း စိတ္ေလေနတဲ႕ အေၿခအေနမဲ႕ေလး ထင္ၿပီး အိပံု႕ကို ၿဖဳတ္ဖို႕ လုပ္သည္ ။
အိပံု႕က “ က်မ မိန္းမေကာင္းပါ..မိေကာင္းဖခင္ သားသမီးပါ...စိတ္ဆိုးလို႕ အိမ္က ထြက္ေၿပးလာတာပါ...” ဆိုၿပီး
ငေမႊကို ကန္ေက်ာက္ ရုန္းကန္ေတာ႕ ငေမႊလည္း တအားကလည္း စားခ်င္ေနၿပီး တပည္႕ေတြ မရွိမွ အတင္း က်င္႕မယ္ လို႕ စဥ္းစားရင္း ၾကိဳးနဲ႕ တုပ္ၿပီး အခန္းလြတ္တခုမွာ ပိတ္ေလွာင္ထားလိုက္သည္ ။
ငေမႊက တပည္႕ေတြ အၿပင္ထြက္ ထမင္းစား အရက္ေသာက္ၾကမယ္႕ ညဖက္မွာ အိပံု႕ရဲ႕ အပ်ိဳစင္ ဘ၀ေလးကိုရယူဖို႕ ၿပင္ဆင္ေနသည္ ။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ တေယာက္ထဲက်မွ အိပံု႕ေလးကို အၿပတ္ကိုင္မည္ ။ ရုန္းကန္ရင္တခ်က္ႏွစ္ခ်က္ နားဘံကိုင္လိုက္မည္ ။ အင္း မ်က္ႏွာေလး အလွပ်က္သြားမွာကို မလိုလားရင္လည္း တင္ပါးအိအိ
ၾကီးေတြကို တဖ်န္းဖ်န္း ရိုက္ထည္႕ၿပီး ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး အလိုးခံဖို႕ ေၿပာမည္ ။
တေယာက္ထဲ အိပံု႕ေလးကို ဘယ္လိုေတြ လုပ္မယ္ကိုင္မယ္ စိတ္ကူးယဥ္ေနခဲ႕သည္ ။
သို႕ေပမယ္႕ ညအခ်ိန္အထိ သူ မေရာက္လိုက္ဘူး ။ ညေန ငါးနာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ ေဆးၿပား ၀ယ္ေနက် လူတေယာက္ ေရာက္လာသည္ ။ အေဖၚႏွစ္ေယာက္လည္း ပါသည္ ။ သူတို႕က ေဖါက္သည္ ရွာခဲ႕ေပးဖို႕ ေၿပာလို႕ ဒီလူက ၀ယ္လက္ေတြ ေခၚလာေပးတာ ။
ဒါေပမယ္႕ ဒီလူဟာ အသြင္ယူရဲတေယာက္ ဆိုတာကို ငေမႊတို႕ မသိလိုက္ေတာ႕ အေၿခအေနေတြက ရွဳပ္ေထြးကုန္သည္ ။
ဘုလက္သည္ ဒြန္းၾကီး ဆိုတဲ႕ နံမည္နဲ႕ အသြင္ယူၿပီး အနီးကပ္ ၀င္လံုးေနတာ သံုးေလ ေလာက္ ရွိၿပီ ။
ရုပ္ဖ်က္ေကာင္းလြန္းတာေၾကာင္႕ ဘုလက္ကို ရဲတေယာက္မွန္း ဘယ္သူမွ မရိပ္မိခဲ႕ဘူး ငေမႊတို႕ လူစုထဲက အစိန္ ဆိုတဲ႕ေကာင္ကို အတည္ေပါက္နဲ႕ ေထာင္ထဲတံုးက ခင္မင္ခဲ႕ဘူးတဲ႕ ဒြန္းၾကီး လို ဟန္ေဆာင္ၿပီး ၀င္လံုးရာကေဆးၿပား ေရာင္းခ်င္လို႕ ဆိုၿပီး ငေမႊတို႕ဆီမွာ သြားသြား ၀ယ္သည္ ။ သံုးလေလာက္ ၾကာလာေတာ႕ ယံုၾကည္
လာၿပီး ၀င္ရထြက္ရ ညက္ေညာလာသည္ ။ ငေမႊကိုယ္တိုင္က ဒြန္းၾကီး ကို ခင္မင္လာသည္ ။ အေၾကြးေပးလာသည္ ။
ဒီကေန႕ ညေနေတာ႕ ဒြန္းၾကီးသည္ အေဖၚႏွစ္ေယာက္နဲ႕ ကုန္လာ၀ယ္သည္ ။ သို႕ေပမယ္႕ သူ႕အေဖၚႏွစ္ေယာက္သည္ ေလးေလးနဲ႕ စိုးရေအာင္ ဆိုတဲ႕ ဒုစရိုက္ ႏွိမ္နင္းေရး အဖြဲ႕ခြဲက ရဲေတြ ၿဖစ္ေနသလို သူကိုယ္တိုင္ကလည္း ၿငိမ္းဦးလင္း ဆိုတဲ႕ ရဲတေယာက္ ၿဖစ္ေနသည္ ။
စိုးရေအာင္နဲ႕ ေလးေလးသည္ ဘုလက္ရဲ႕ ေဘာ္ဒါေတြ အၿဖစ္ ငေမႊတို႕ ၿခံထဲကို လိုက္သြားၾကသည္ ။
ၿခံအေပါက္မွာ ငေမႊရဲ႕ တပည္႕တေယာက္ ရွိေနသည္ ။
အရိပ္အေၿခကို အၿမဲ ေလ႕လာေစာင္႕ၾကည္႕ဖို႕ ခ်ထားတဲ႕ ကင္းသမား ၿဖစ္သည္ ။
ဘုလက္က ဒြန္းၾကီး အၿဖစ္ လာေနက်မို႕ ကင္းသမား လုပ္တဲ႕ ငေတာက မ်က္မွန္းတန္းေနၿပီး ၀င္ခြင္႕ေပးသည္ ။
ဖုန္းနဲ႕ အထဲကို လွမ္းေခၚၿပီး ေစ်း၀ယ္သူ ဒြန္းၾကီးနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ လာတယ္ လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ..။
သူတို႕သည္ အိမ္ၾကီးထဲကို ေရာက္လာတဲ႕အခ်ိန္ ငေမႊရဲ႕ လက္ေထာက္ ဘိန္းသိန္းက ဒီေန႕ ဘာေတြ ဘယ္
ေလာက္ဖိုး ယူၾကမလဲ လို႕ လာေမးသည္ ။
စိုးရေအာင္သည္ ေလးေလးနဲ႕အတူ ငေမႊရဲ႕ လူေတြရဲ႕ အေၿခအေနကို အကဲခတ္ ေလ႕လာလိုက္သည္ ။
ဘိန္းသိန္းရဲ႕ ခါးမွာ ပစၥတိုေသနတ္ တလက္ ထိုးထားတာကို ေတြ႕ရသည္ ။ ငေမႊသည္ ခပ္လွမ္းလွမ္းက အခန္းေလး ထဲမွာ ထိုင္ၿပီး စီးကရက္ ေသာက္ေနသည္ ။ သူ႕မွာ ေသနတ္တလက္ ရွိမွာ အေသအခ်ာပါဘဲ ။
ေဆးၿပား ထုတ္လုပ္တဲ႕ေနရာမွာ တပည္႕သံုးေယာက္ ရွိသည္ ။ သူတို႕မွာ ေသနတ္ ရွိမရွိေတာ႕ ဘုလက္က အတိ
အက် မေၿပာၿပႏိုင္ဘူး ။
စိုးရေအာင္လည္း သူက ဘိန္းသိန္းကို တာ၀န္ယူမည္.....ဘုလက္က ငေမႊကို တာ၀န္ယူ.....ေလးေလး...က...ေဆးၿပားထုတ္ေနသူေတြကို တာ၀န္ယူလို႕ အခ်က္ၿပလိုက္ၿပီး ဘိန္းသိန္းကို ေသနတ္နဲက ရုတ္တရက္ ထုတ္ခ်ိန္လိုက္သည္။
“ ေဟ႕ေကာင္..မင္းတို႕ေငြေတြ ဘယ္မွာလဲ..ထုတ္ေပး.....မေပးရင္ ပစ္သတ္လိုက္မယ္....”
စိုးရေအာင္ ေသနတ္နဲ႕ ခ်ိန္ၿပီး ေၿပာလိုက္တာေၾကာင္႕ ဘိန္းသိန္း ရုတ္တရက္ ေၾကာင္သြားသည္ ။
“ ေဟ႕ေကာင္...ေငြေတြ ဘယ္မွာလဲ လို႕ ငါေမးေနတယ္...ေခြးမသား...ေၾကာင္မေနနဲ႕.. မင္း လက္ေတြ အေပၚေၿမွာက္ထား......”
ဘိန္းသိန္းရဲ႕ ခါးက ေသနတ္ကို ဆြဲယူလိုက္တဲ႕အခ်ိန္ ငေမႊက အခန္းေလးထဲက ေၿပးထြက္လာၿပီး ေသနတ္နဲ႕
ထိုးခ်ိန္ၿပီး ပစ္ဖို႕ လုပ္သည္ ။ ေလးေလးက ထုတ္ခ်ိန္ထားတဲ႕ ေသနတ္နဲ႕ ပစ္ထည္႕လိုက္သည္ ။ ငေမႊက ေသနတ္ေမာင္းခလုပ္ကို ဆြဲလိုက္ေပမယ္႕ က်ည္ဆံက ေလးေလးဆီကို မေရာက္ဘူး ။ ေလးေလး ရွိေနတဲ႕ေနရာက နံရံကို ထိသည္ ။
ဘိန္းသိန္းက မိုက္မိုက္မဲမဲနဲ႕ စိုးရေအာင္ကို ၀င္လံုးဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္သည္ ။ စိုးရေအာင္က အနီးကပ္ အေနအထား
နဲ႕ ဘိန္းသိန္းကို ပစ္ခ်လိုက္သည္ ။ ေဆးၿပားထုတ္ေနတဲ႕လူသံုးေယာက္လည္း ေသနတ္ေတြနဲ႕ သူတို႕ကို လွမ္းပစ္ၾကသည္ ။ သူတို႕သံုးေယာက္က ၿပန္ပစ္ခတ္ၾကသည္ ။ တိုက္ပြဲ အေသးစားေလး တပြဲလို အၿပန္အလွန္ပစ္ခတ္ေနၾကသည္ ။ မၾကာလိုက္ ။ အေလ႕အက်င္႕မ်ားၿပီး အေတြ႕အၾကံဳမ်ားခဲ႕တဲ႕ စိုးေအာင္ ဘုလက္နဲ႕ ေလးေလးတို႕သည္ သြက္သြက္လက္လက္နဲ႕ ငေမႊတို႕ လူစုကို အၿပတ္ ရွင္းပစ္လိုက္ႏိုင္သည္ ။
ၿခံေပါက္က ကင္းသမားသည္ ေသနတ္သံေတြေၾကာင္႕ အိမ္ၾကီးဆီကို ေၿပးအလာ အေနာက္ကေန ေခ်ာင္းေနတဲ႕ ေ၀လၾကီးနဲ႕ ဘၾကီးခိုင္တို႕က ေသနတ္ေတြနဲ႕ ခ်ိန္ၿပီး ဖမ္းဆီးလိုက္သည္ ။
ၿခံေပါက္ ေစာင္႕ရတဲ႕ ကင္းသမား သည္ ဒူးေထာက္ရက္နဲ႕ စိုးရေအာင္တို႕ အဖြဲ႕ အေရွ႕မွာ ရွိေနသည္ ။
စိုးရေအာင္က “ မင္း ..ေငြေတြ ဘယ္မွာ ထားသလဲ သိလား...” လို႕ ေမးသည္ ။
ကင္းသမားက ေစာေစာက ငေမႊ ရွိေနတဲ႕ အခန္းေလးကို ညႊန္ၿပသည္ ။
“ ဆရာငေမႊက အဲ႕ထဲမွာ ထားတာဘဲ..က်ဳပ္တို႕နဲ႕ မဆိုင္လို႕ တိတိက်က်ေတာ႕ မသိဘူး.....” လို႕ ေၿဖတာနဲ႕ စိုးရေအာင္နဲ႕ ေလးေလးတုိ႕ အဲဒီအခန္းေလးထဲကို ၀င္ရွာၾကသည္ ။ ၾကမ္းၿပင္မွာ ခင္းထားတဲ႕ ဖ်ာၾကမ္းကို ဖယ္ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ အံ၀ွက္ တံခါးကို ေတြ႕သည္ ။ အထဲမွာ အိတ္ေတြနဲ႕ ထည္႕ထားတဲ႕ ေငြေတြကို ေတြ႕ရသည္ ။
စိုးရေအာင္က “ ကဲ..ေဆးၿပားထုပ္ေတြ အကုန္ စုပံုလိုက္..ဘၾကီးခိုင္က ေငြထုတ္ေတြကို ကားေပၚသယ္မယ္...အကုန္ ကားေပၚေရာက္ရင္ ေ၀လက ဘုလက္နဲ႕ အတူ ေလးေထာင္႕ကန္ကို ေမာင္းသြားေပေတာ႕....”လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
သူတို႕အားလံုးသည္ ရသမွ် ေငြေတြနဲ႕ ေဆးၿပားထုပ္ေတြကို ဘယ္ဟာေတြကို အမိၿပမည္..ဘယ္ဟာေတြကို သူတို႕ယူမည္ လို႕ အၿမန္ ေ၀ခြဲလိုက္ၾကသည္ ။ ဘုလက္နဲ႕ ေ၀လၾကီးက ေလးေထာင္႕ကန္က သူတို႕ လွိဳ႕၀ွက္အိမ္မွာ သြားဖြက္လိုက္သည္ ။
စိုးရေအာင္က မ်က္ရိပ္ၿပလိုက္တဲ႕အခါ ဘၾကီးခိုင္က ၿခံေပါက္မွာ ေစာင္႕တဲ႕ ကင္းသမားေလးကို “ ေလ်ာ႕ ”လိုက္သည္ ။ ခပ္လွမ္းလွမ္းကေန ပစ္သည္ ။ သူ႕လက္ထဲကို ပစ္ခတ္ၿပီးသား ေသနတ္တလက္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ထည္႕ေပးလိုက္သည္ ။ အၿပန္အလွန္ ပစ္ခတ္ရင္းနဲ႕ ေသဆံုးတဲ႕ ပံုစံ လုပ္လိုက္သည္ ။
ဒါေပမယ္႕ ေလးေလးက အိမ္တအိမ္လံုးကို ေသေသခ်ာခ်ာ လိုက္စစ္ေဆးၾကည္႕ေတာ႕ အခန္းလြတ္တခန္းထဲမွာ ၾကိဳးတုပ္ထားတဲ႕ ေကာင္မေလး တေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္သည္ ။
“ ဆရာစိုး..ဆရာစိုး........”
ေလးေလး ေအာ္ေခၚလို႕ စိုးရေအာင္ အသံလာရာကို ေၿပးသြားလိုက္သည္ ။
“ ဆရာစိုး..ၾကည္႕ပါအံုး.....ေကာင္မေလးကို ၾကိဳးတုပ္ ဖမ္းထားတယ္....” လို႕ ေၿပာၿပီး ၿပလိုက္သည္ ။
“ ဟား......ဟို လဒေတြကို ရွင္းပစ္တာက ဒို႕ စိတ္လံုတယ္....ဒီေကာင္ေတြက ဆန္ကုန္ေၿမေလးေတြ..သူခိုး ဂ်ပိုးေတြကြ...ဒီလို အၿပစ္မဲ႕တဲ႕ မိန္းကေလး ကို ရွင္းပစ္ဖို႕ကေတာ႕ စိတ္မလံုဘူး...” လို႕ စိုးရေအာင္က ေလးေလးကိုေၿပာလိုက္သည္ ။
ဘယ္လိုလုပ္မလဲ...။
ဒို႕လည္ပင္းကို ၾကိဳးကြင္း စြပ္မယ္႕ မ်က္ၿမင္သက္ေသ ကိုေတာ႕ မထားသင္႕တာ အမွန္ဘဲ......။ အၿပစ္မဲ႕တဲ႕ မိန္းမေခ်ာေလးကို သတ္လည္း သတ္မပစ္ခ်င္ ။
လတ္တေလာ ဒီ ခ်ာတိတ္မကို တေနရာရာကို ေရႊ႕ထားလိုက္မလား ဆရာစိုး....လို႕ ေလးေလးက ေမးသည္ ။
အိုေက..ေနာက္မွ တခုခု လုပ္ၾကမယ္ ...လို႕ စိုးရေအာင္က ၿပန္ေၿဖသည္ ။
“ ကဲ ေကာင္မေလးကို သြားပုိ႕လိုက္အံုး....ၿပီးရင္ ဇာတ္ နည္းနည္း တိုက္ၾကမယ္.....”
အားလံုး ရယ္ဒီ ၿဖစ္ေတာ႕ စိုးရေအာင္က အထက္လူၾကီးေတြကို ဖုန္းဆက္ အေၾကာင္းၾကားသည္ ။ မူးယစ္ေဆးၿပားေတြ ထုတ္လုပ္တဲ႕ ဂိုဏ္းနဲ႕ တိုက္ပြဲကေလး ၿဖစ္ၿပီး အကုန္လံုးကို အေသရမိလိုက္တဲ႕အေၾကာင္းနဲ႕ ေဆးၿပားေတြနဲ႕ ေငြသိန္း သံုးဆယ္ကို ေသနတ္ငါးလက္နဲ႕ ရလိုက္တဲ႕အေၾကာင္း သတင္းပို႕လိုက္သည္ ။
ခဏၾကာေတာ႕ ရဲမွဴးၾကီး အပါအ၀င္ ရဲအရာရွိေတြ ေရာက္လာၾကသည္ ။
ၿခံၾကီး အထဲမွာေကာ အၿပင္မွာေကာ ရဲကားေတြ ေဆးရံုကားေတြ အမ်ားၾကီး ေရာက္လာၿပီး ရပ္ထားေနသည္ ။
သူတို႕ရဲ႕ အခင္းၿဖစ္ပြားေနရာ ( Crime scene )ကို ေသေသခ်ာခ်ာ စစ္ေဆး တိုင္းထြာမယ္႕ စီအိုင္ဒီ အဖြဲ႕ေတြ မလာလို႕ စိုးရေအာင္တို႕ စိတ္ထဲမွာ ေက်နပ္ေနၾကသည္ ။ သူတို႕ကို ခ်ီးက်ဴးၾကတာ အရမ္း ။ သူတို႕ကို ဘယ္သူကမွ မသက္ာ မၿဖစ္ၾကဘူး ။ ေဆးၿပားေတြ ေငြေတြနဲ႕ ေသနတ္ေတြ ရလိုက္တာကိုး ။
သူတို႕ အုပ္စု သူတို႕ရဲ႕ လွိဳ႕၀ွက္အိမ္မွာ စုၾကဆံုၾကသည္ ။
“ ေအာင္ၿမင္မွဳ အထိမ္းအမွတ္နဲ႕ ေသာက္ၾကကြာ.....စားလည္း စားၾက......”
ဘၾကီးခိုင္နဲ႕ ေ၀လၾကီးတို႕က အရက္နဲ႕ အစားအစာေတြ ၀ယ္လာၾကတာ ။
“ ဟို..အိပံု႕ ဆိုတဲ႕ ခ်ာတိတ္မ ကို ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ..ဆရာစိုး...” လို႕ ေလးေလး က ဘီယာေမာ႕ေသာက္အၿပီးမွာ ေမးလိုက္သည္ ။
“ အခု ေလးေလး အခန္းမွာလား.....”
“ ဟုတ္တယ္...လတ္တေလာေတာ႕ ၾကိဳးတပ္ထားရက္ဘဲ ထားထားတယ္......”
ေ၀လၾကီးက “ သနားပါတယ္...တအား ေခ်ာတဲ႕ ကေလးမေလးဗ်...” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ဘုလက္က “ မင္း သနားတာ ငါ သိပါတယ္ကြာ...” လို႕ ၿပံဳးၿဖီးၿဖီးနဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ရဲမွဴးဟန္သာေက်ာ္သည္ ၾကားရတဲ႕ သတင္းေတြေၾကာင္႕ အံ႕အားသင္႕ေနသည္ ။
သူ စံုစမ္းေထာက္လွမ္းခဲ႕တဲ႕ အမွဳေတြထဲမွာ ဒီအမွဳက ဆန္းသည္ ။ ထူးၿခားသည္ ။ ကိုယ္႕ဌာနတြင္းက လူေတြကို ၿပန္စံုစမ္းခိုင္းတာေတြ ဟန္သာေက်ာ္ လုပ္ခဲ႕သည္ ။ ခဏ ခဏ ဘဲ ။ ၿပတ္ၿပတ္သားသား ေဖၚထုတ္ခဲ႕သည္ ။
သူ႕ေၾကာင္႕ ဘ၀တူ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြ ရာထူးက်သူက် အလုပ္ၿပဳတ္သူၿပဳတ္ ေထာင္က်သူက်သည္ ။
ဒီ ရဲအုပ္စိုးရေအာင္နဲ႕ အဖြဲ႕ကို အထက္က မသက္ာလို႕ လွိဳ႕၀ွက္စြာ စံုစမ္းေထာက္လွမ္းခိုင္းခဲ႕သည္ ။ သူ႕ရဲ႕ စံုစမ္းေထာက္လွမ္းတာေတြ စရံုဘဲ ရွိေသးသည္ ။ စိုးရေအာင္နဲ႕ အဖြဲ႕က ၾကီးမားတဲ႕ မူးယစ္ ထုတ္လုပ္တဲ႕ ဂိုဏ္း စခန္းကို ရဲရဲ၀ံ႕၀ံ႕ ၀င္တိုက္ခိုက္ စီးနင္း ေဖၚထုတ္လိုက္သည္ ။ ေဆးၿပားေတြ တပံုၾကီး..ေငြေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႕ ေသနတ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရမိလိုက္သည္ ။ ရင္ဆိုင္ ပစ္ခတ္မွဳေတြ ရွိခဲ႕ၿပီး လက္နက္ကိုင္ ဂိုဏ္းသားေတြကို အေသရမိလိုက္သည္ ။
ရဲဌာနခ်ဳပ္နဲ႕ ၿပည္ထဲေရး က သေဘာက်သြားသည္ ။ ရဲအုပ္စိုးရေအာင္နဲ႕အဖြဲ႕ နံမည္ေကာင္းတာမွ အရမ္းကိုဘဲ ။
သူကေတာ႕ ဒီအဖြဲ႕ကို ႏွိပ္ဖို႕ တိတ္တဆိတ္ ေခ်ာင္းေနရသည္ ။ ဒီေလာက္ နံမည္ေကာင္းမွေတာ႕ ဘာလို႕ စံုစမ္းေထာက္လွမ္းခိုင္း ေနေသးလဲ ။
ဒါေပမယ္႕ အခုေလးတင္ဘဲ ရဲမွဴးၾကီးက သူ႕ဆီ ဖုန္းေခၚသြားသည္ ။
“ ကိုဟန္သာေက်ာ္..ဆက္လုပ္ပါ.....” တဲ႕ ။
ရဲဌာနခ်ဳပ္က အပတ္စဥ္ တခုထဲ ဆင္းခဲ႕တဲ႕ ရဲမွဴးေအာင္သူသိမ္း ကလည္း သူ႕ဆီကို ဖုန္းေခၚ ေၿပာၿပတာက ဌာ
နခ်ဳပ္က ရဲအုပ္စိုးရေအာင္နဲ႕အဖြဲ႕ကို သေဘာက်လို႕ လက္နက္ကရိယာ အေဆာင္အေယာင္ေတြ ထပ္တိုး ၿမွင္႕တင္ေပးဖို႕ စည္းေ၀းတိုင္ပင္ေနသည္ တဲ႕ ။
ဒီလို ရဲရဲ၀န္႕၀န္႕ လုပ္ၾကတဲ႕ အဖြဲ႕ေတြကို ၀ါယာလက္ေတြ ေမာင္းၿပန္ေသနတ္ေတြ က်ည္ကာ ၀တ္စံုေတြ .. တပ္ဆင္ေပးဖို႕ လုပ္မည္ တဲ႕ ..။
ဘာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ သူ႕ကိုေတာ႕ ဆက္လက္ တာ၀န္ေပးဆဲမို႕ သူကေတာ႕ ဆက္လက္ စံုစမ္းေထာက္လွမ္း ရမွာဘဲ ။
အိပံု႕သည္ ေလးေလး သို႕မဟုတ္ စေနမရဲ႕ တိုက္ခန္းမွာ ၾကိဳးတုပ္ရက္ ပိတ္ေလွာင္ထားတာ ခံေနရသည္ ။
အိပံု႕လည္း စေနမတို႕ကို ရဲေတြ ဆိုတာ မသိဘူး ။ ရဲ၀တ္စံုမွ မ၀တ္ထားၾကတာ ။
ငေမႊတို႕ အုပ္စုကို ေသနတ္ေတြနဲ႕ ၀င္ပစ္ၿပီး အၿပတ္ရွင္းပစ္လိုက္တဲ႕ သူတုိ႕အုပ္စုသည္ ၿပိဳင္ဖက္ လူဆိုးဂိုဏ္း
တခုဘဲလို႕ အိပံု႕ ထင္ခဲ႕သည္ ။
ငေမႊ သို႕မဟုတ္ ေစာက္ရမ္း ဆီကို အိပံု႕ ေရာက္သြားၿပီးေနာက္ ငေမႊရဲ႕ အတင္း ၾကမ္းတာေတြကို အိပံု႕ ခံလိုက္
ရသည္ ။ ယုတ္မာ ရိုင္းစိုင္းတဲ႕ သူတို႕ အဖြဲ႕သည္ အိပံု႕ကို သူတို႕ရဲ႕ အစားအစာ တခုလိုဘဲ အာသာငန္းငန္းနဲ႕ ၿဖစ္ေနခဲ႕ၾကသည္ ။ အိပံု႕ အိမ္သာထဲ ေသးေပါက္တာကိုေတာင္ လာေခ်ာင္းၾကသည္ ။ ငေမႊနဲ႕ ရင္ဆိုင္ မေတြ႕ခင္ က်န္တဲ႕ သူ႕တပည္႔ေတြကလည္း လစ္ရင္ လစ္သလို အိပံု႕ရဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြကို ကိုင္တြယ္ ဆုပ္ညွစ္ၾကသလို ရင္သားေတြကိုလည္း ကိုင္သည္ ။ ေပါင္ၾကားကိုလည္း စမ္းသည္ ။
အိပံု႕သည္ သူတို႕အၾကမ္းဖက္တာေတြ ကို ေခါင္းငံု႕မခံဘဲ တတ္စြမ္းသမွ် ၿပန္လွန္ တိုက္ခိုက္ ခုခံခဲ႕သည္ ။
ငေမႊကေတာ႕ အဆိုးဆံုး ..။
အိပံု႕သည္ သူ႕အကိုင္အတြယ္ေတြကို ခံခဲ႕ရေပမယ္႕ သူ မုဒိန္းေတာ႕ မက်င္႕ႏိုင္ခဲ႕ဘူး ။ အေပၚယံလို႕ ေၿပာရမဲ႕ရင္သားေတြကို ကိုင္ဆုပ္တာ ဖ်စ္ညွစ္တာေတြ ေပါင္တန္ေတြရဲ႕ ၾကားကို ကိုင္ပြတ္တာေတြ ႏွိဳက္တာေတြ..တင္ပါးၾကီးေတြကို ကိုင္ဆုပ္ ပြတ္သပ္တာေတြေတာ႕ အိပံု႕ ရုန္းကန္တဲ႕ၾကားက ခံခဲ႕ရသည္ ။
သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြက အိပံု႕ရဲ႕ တင္ပါးေတြၾကားကို ႏွိဳက္တာမို႕ အိပံု႕ရဲ႕ ဖင္ေပါက္ေလးထဲကို လက္ညွိဳးတုတ္တုတ္ၾကီးက ထိုးေမႊတာကို ခံခဲ႕ရသည္ ။
အိပံု႕သည္ အိမ္က ထြက္ေၿပးခဲ႕တာကိုေတာ႕ ေနာင္တ မရဘူး ။
မေၿပးလို႕လည္း မၿဖစ္ဘူးေလ ။
အိပံု႕ရဲ႕ အေမက သူ႕ဘဲၾကီးကို အိမ္ေပၚကို ေခၚတင္ၿပီေလ ။ ဘဲၾကီးဲ႕ နံမည္က ဘပုေသာ္ တဲ႕ ။
ဒီ ဘဲၾကီးက တကယ္႕ တဏွာရူးၾကီး ။ တကယ္႕ကို ေစာက္ပတ္ၾကိဳက္တဲ႕ ဘဲၾကီး ။
သူ အိပံု႕ကို ခဏ ခဏ လိုးဖို႕ ၾကံသည္ ။ အၿမဲ လိုးဖို႕ ေခ်ာင္းေနခဲ႕သည္ ။
အိပံု႕ အိမ္မွာ ရွိေနတဲ႕အခ်ိန္ အိပံု႕အေမ႕ကို သူ လိုးသည္ ။ အိပံု႕ သိေအာင္ၾကားေအာင္ အသံေတြ ထြက္ၿပီး လုပ္ၿပခဲ႕တာ ။
အိပံု႕ လိင္စိတ္ေတြ ထၾကြေအာင္ သူ တမင္ လုပ္တာလို႕ ထင္မိတာဘဲ ။
သူနဲ႕ တအိမ္ထဲ ဘယ္လိုမွ မေနႏိုင္ေတာ႕ဘူး ။ သူကေတာ႕ မရရေအာင္ လိုးမယ္႕ သေဘာ ရွိသည္ ။
အေမ႕ကို လိုးၿပီးရင္ လီးတန္းလန္းနဲ႕ အိမ္ေနာက္က အိမ္သာမွာ သူ ေသးေပါက္သည္ ။ အိပံု႕က အိမ္သာတက္ဖို႕ အသြား သူနဲ႕ ပက္ပင္းတိုးသည္ ။ ေငါေငါၾကီး ၿဖစ္ေနတဲ႕ လီးၾကီး တန္းလန္းနဲ႕ သူက ၿပံဳးၿပသည္ ။
သူ႕အၾကည္႕ေတြက တဏွာခိုးေတြ ေ၀ေနသည္ ။
အိပံု႕ တအား လန္႕လည္းလန္႕..စိတ္ေတြလည္း လွဳပ္ရွားခဲ႕သည္ ။ ေယာက်္ား လီးကို ပထမဆံုး ၿမင္ဖူးသြားရတာ ။ မိန္းမေတြကို လိင္ဆက္ဆံ စပ္ယွက္တဲ႕ လက္နက္ တန္ဆာၾကီး ဆိုတာကိုေတာ႕ အပ်ိဳေပါက္ေလး တေယာက္ ၿဖစ္ေနၿပီမို႕ သိသည္ ။
အေမက သူ႕ကို ေၾကာက္ရသည္ ။ သူ႕ကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ဘူး ။ သမီးပ်ိဳေလး ရွိရက္နဲ႕ ေယာက်္ား တေယာက္ကို
အိမ္ေခၚလာၿပီး ေပါင္းသင္းေနတာေတာ႕ အေမ႕အမွား ။
အေမလည္း ငတ္ၿပတ္လာတဲ႕ ဘ၀ အေၿခအေနေၾကာင္႕ ေငြမ်က္ႏွာနဲ႕ လုပ္လိုက္တယ္ ဆိုတာကို အိပံု႕ သိသည္ ။
သူက အေမ႕ကို ေငြရွာေပးေနတာေလ ။
အေမ႕ကို တ၀န္ယူေပးသလို အေမ႕ကိုလည္း လိုးေနတဲ႕လူ ။ အခု အိပံု႕ကိုပါ လိုးဖို႕ သူ ၾကံေနသည္ ။
အိမ္က ထြက္ေၿပးလာၿပီးတဲ႕ေနာက္ ေတြ႕လုိက္သမွ် ေယာက်္ားေတြက အိပံု႕ကို လိုးခ်င္ၾကတဲ႕သူေတြ ခ်ည္းဘဲ ။
အိပံု႕လည္း အားကိုးရာမဲ႕ ၿဖစ္ေနတဲ႕အခ်ိန္ ငေမႊရဲ႕ တပည္႕ စိုင္းလံုနဲ႕ ေတြ႕သည္ ။ စိုင္းလံုက ရုပ္သန္႕ၿပီး အ၀တ္အစားေတြက သားနား သန္႕ၿပန္႕သည္ ။ လူၾကီးလူေကာင္း ပံုဖမ္းထားတဲ႕ စိုင္းလံုသည္ အိပံု႕ကို ကယ္တင္မယ္ ဆိုၿပီး ေခၚသြားသည္ ။ တကယ္ေတာ႕ က်ားရဲတြင္းကို ေခၚသြားၿပီး က်ားစာေကြ်းတာ ၿဖစ္ေနသည္ ။
စိုင္းလံုက ဆရာသမား ငေမႊကို ဖါးတဲ႕အေနနဲ႕ အိပံု႕ကို ထိုးေကြ်းတာ ။
ငေမႊက ဒါမ်ိဳးဆို လဖက္ထက္ ၾကိဳက္သည္ ။
အိပံု႕လို ေယာက်္ားနဲ႕ မၾကံဳဖူးေသးတဲ႕ အပ်ိဳစစ္စစ္ အရိုင္းကေလး ဆိုရင္ ပိုလို႕ေတာင္ ၾကိဳက္သည္ ။ တန္ဖိုးထားသည္ ။
ငေမႊသည္ တကယ္႕ တဏွာရူး ဆိုတာကို အိပံု႕ သူ႕အိမ္ထဲကို ေရာက္ေရာက္ၿခင္း ကထဲက သိလိုက္သည္ ။
သူက အိပံု႕ရဲ႕ အတြင္းခံ ပင္တီကို ခြ်တ္ခိုင္းခဲ႕ၿပီး အိပံု႕က ၿငင္းဆန္ေတာ႕ အိပံု႕ကို အၾကမ္းဖက္ၿပီး ပင္တီကို ရေအာင္ ခြ်တ္သည္ ။ အိပံု႕လည္း ေယာက်္ားၾကီး ငါးေယာက္ေလာက္က အတင္း ဖမ္းခ်ဳပ္ၿပီး ပင္တီကို ခြ်တ္ဖို႕ လုပ္ေတာ႕ ကိုယ္႕ဖါသာဘဲ ခြ်တ္ေပးလိုက္သည္ ။ ဒီအိပံု႕ပင္တီေလးကို လံုးေခ်ၿပီး ႏွာေခါင္းမွာ ေတ႕ၿပီး ရွဴေတာ႕
တာဘဲ ။ သူ႕လုပ္ရပ္ကို တပည္႕ေတြက တဟားဟား တဟီးဟီးနဲ႕ သေဘာက်ၾကသည္ ။ ရယ္ေမာ အားေပးၾက
သည္ ။ ေတာ္ေတာ္႕ကို မိုက္ရိုင္းတဲ႕ လူေတြပါ ။
အခုလည္း အိပံု႕ ေသး အရမ္းေပါက္ခ်င္ေနသည္ ။
ၾကိဳးတုပ္ခံထားရၿပီး အခန္းေလးထဲ ပိတ္ေလွာင္ထားခံေနရလို႕ ေသးက ထြက္က်ေတာ႕မည္ ။
သူခိုးလက္က သူ၀ွက္ အလုခံလိုက္ရတာကို အိပံု႕ ေၾကကြဲလို႕ မဆံုး ။ စေနမ ဆိုတဲ႕ မိန္းမသည္ တကယ္႕အာဂ
ဘဲ ။ ေသနတ္ကို ခါးထိုးထားၿပီး ေယာက်္ားေတြနဲ႕ ရင္ေဘာင္တန္းၿပီး ပစ္လားခတ္လား လုပ္ႏိုင္သည္ ။ သေဘာေတာ႕ ေကာင္းပံုရသည္ ။ သတ္မပစ္တာကိုဘဲ ေက်းဇူးတင္ရမည္ ။ အခုထိ အိပံု႕ အသက္ရွင္ေနႏိုင္တာ ။
ေဟာ.....
ေၿခသံေတြ ၾကားတယ္ . .
လက္ၿပန္ၾကိဳး တုပ္ခံထားရတဲ႕ အိပံု႕ ေခါင္းေထာင္ ၾကည္႕လိုက္မိသည္ ။ တံခါး ပြင္႕လာသည္ ။ စေနမ နဲ႕ သူ႕
ေဘာစိလို႕ ထင္ရတဲ႕ ဆရာစိုး ဆိုတဲ႕လူၾကီး ။
“ ဟိတ္....ညီမ...ေဆာရီးဘဲကြာ..အကိုတို႕လည္း ညီမကို အခုလို ၾကိဳးတုပ္ ပိတ္ေလွာင္တာ မလုပ္ခ်င္ၾကပါဘူး...
အေၿခအေနအရပါကြာ......စေနမေရ....ၾကိဳးၿဖည္ေပးလိုက္ပါကြာ....”
ဆရာစိုး ဆိုတဲ႕လူၾကီးက ေလေၿပေလးနဲ႕ ၿပံဳးၿပီး စကားစေၿပာသည္ ။
စေနမ က အိပံု႕ကို တုပ္ထားတဲ႕ ၾကိဳးေတြကို ၿဖည္ေပးလိုက္သည္ ။ “ နံမည္က ဘာလဲ...” လို႕ ဆရာစိုးက ေမး
တာကို အိပံု႕က မေၿဖဘဲ သူ႕ကို “ ခင္ဗ်ားတို႕က ဘာလဲ..ဂိုဏ္းစတားေတြဘဲလား....”လို႕ ၿပန္ေမးလိုက္သည္ ။
ဆရာစိုးက ရယ္လိုက္သည္ ။
“ မင္းေလးက မဆိုးဘူးဘဲ....ငါေမးတာ မေၿဖဘဲ ငါ႕ကို ေမးခြန္း ၿပန္ထုတ္ေနတယ္....ဟားဟားဟား....”
ဟြန္း...သူ႕ပံုက မင္းသား လိုလို ဘာလိုလို...။ မင္းသား လူမင္း ဂိုက္ဖမ္းေနတယ္ ...။
စေနမက အိပံု႕ရဲ႕ စလင္းဘက္ေလးကို ယူလာသည္ ။
“ ဒါ သူ႕အိတ္ ဆရာစိုး..ဒီထဲမွာ သူ ဘယ္သူလဲ ဆိုတာ သိႏိုင္တဲ႕ တခုခုေတာ႕ ပါမွာေပါ႕...”
အိပံု႕လည္း..“ က်မ အိပံု႕ပါ....က်မ အိမ္ကေန ထြက္ေၿပးခဲ႕တာ စိုင္းလံု ဆိုတဲ႕လူက က်မကို ကူညီမယ္ ဆိုလို႕
ယံုၾကည္မိၿပီး သူနဲ႕ လိုက္ခဲ႕ရာက ဒီ ငေမႊ ဆိုတဲ႕ လူဆိုးၾကီးရဲ႕ ေနရာကို ေရာက္ခဲ႕ရတာပါဘဲ ...အကိုၾကီး.....”လို႕ သြက္သြက္လက္လက္ ေၿပာလိုက္ပါသည္ ။
“ က်မ အိမ္သာ သြားလို႕ရမလား.....”
“ ေအး...ရတယ္....စေနမေရ..လိုက္ပို႕ေပးလိုက္ပါ...”
စေနမ က အိပံု႕ကို အိမ္သာခန္းဆီကို ေခၚသြားလိုက္သည္ ။ အိမ္သာဆီကို ေရာက္ေတာ႕ အိပံု႕ကို တံခါး မပိတ္ခိုင္းဘူး ။
အိပံု႕လည္း စေနမကို “ စိတ္ခ်ပါ..က်မ ထြက္မေၿပးပါဘူး....အမရယ္...” လို႕ ေၿပာလိုက္ပါသည္ ။
စိုးရေအာင္သည္ အိပံု႕ ဆိုတဲ႕ ခ်စ္စရာ ေကာင္မေလးကို ဘယ္လို ဆက္လုပ္ရမလဲ ဆိုတာ အေၿဖရွာလို႕ မရေသး။
သူတို႕ ငေမႊတို႕ဂုိဏ္း နဲ႕ ပစ္တာခတ္တာေတြ ကိုလည္း အိပံု႕ မေတြ႕ခဲ႕ ။ သူတို႕ ေငြေတြနဲ႕ ေဆးၿပားေတြ ေၿဖာင္လိုက္ၾကတာလည္း အိပံု႕အေရွ႕မွာ မဟုတ္ဘူး ။ ဒါေပမယ္႕ အိပံု႕ အဲဒီမွာ ရွိေနတယ္ ဆိုတာကို ခ်မၿပခ်င္ ။
သူတို႕လည္ပင္းကို ၾကိဳးစြပ္ႏိုင္မယ္႕ တခုခုကို အိပံု႕က ရဲအဖြဲ႕ကို ေၿပာမိမွာကို စိုးေနသည္ ။သူ ဘာမွ မၿမင္ဘူး ဘာမွ မၾကားဖူး ဆိုတာကို ေသခ်ာေအာင္ အရင္လုပ္ရမည္ ။
စေနမသည္ အိပံု႕ကို စည္းရံုးေနသည္ ။ သူတို႕အဖြဲ႕ လုပ္ရပ္ကို ဘာသိသလဲလည္း အစ္ၾကည္႕ေနသည္ ။
အိပံု႕သည္ ငေမႊတို႕က အခန္းထဲ ပိတ္ေလွာင္ထားခံေနရတဲ႕အခ်ိန္ စေနမတို႕ စိုးရေအာင္တို႕ ေရာက္လာၿပီး ပစ္ခတ္မွဳေတြ ၿဖစ္သည္ ။ အိပံု႕ ဘာမွ မၿမင္ ဘာမွ မၾကား ။ အိပံု႕က သူ႕ကို ၿပန္လႊတ္ပါ...သူ ဒီလို ငေမႊတို႕ဆီ ေရာက္သြားၿပီး စေနမတို႕နဲ႕ ေတြ႕တာေတြကို ဘယ္သူ႕ကိုမွ ဒီ တသက္ မေၿပာပါ လို႕ အထပ္ထပ္ ကတိေပးသည္ ။ စေနမဖက္ကလည္း အိပံု႕ အခက္အခဲေတြကို သူတို႕အဖြဲ႕က ကူညီမည္ ကတိတည္ဖို႕ သစၥာမေဖါက္ဖို႕ လိုသည္ လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ ။ အိပံု႕က သူ ကတိေပးသည္ ေဖါက္ခဲ႕ရင္ သတ္ပစ္လိုက္ပါ လို႕ ေၿပာသည္ ။
အိပံု႕ကို ေနစရာနဲ႕ ပညာဆက္သင္ဖို႕ ေထာက္ပံ႕ၾကမည္ လို႕ စေနမနဲ႕ စိုးရေအာင္တို႕ အဖြဲ႕က ကတိေပး ဆံုးၿဖတ္လိုက္ၾကသည္ ။
“ မေကာင္းသူကိုပယ္ ေကာင္းသူကို ကယ္မည္ ” ဆိုတဲ႕ ေဆာင္ပုဒ္ကို က်င္႕သံုးၾကမည္ လို႕ စိုးရေအာင္က အဖြဲ႕ကို ေၿပာသည္ ။ အားလံုးက လက္ခံသည္ ။
အိပံု႕က သူ႕ၿမိဳ႕ကို ၿပန္ၿပီး သူ႕ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းေလးေတြကို ၿပန္ယူခ်င္သည္..စေနမ လိုက္ခဲ႕ေပးႏိုင္မလား....လို႕ ေမးသည္ ။
စိုးရေအာင္က မင္းအေမရဲ႕ ဘဲၾကီးက မင္းကို ခြင္႕ၿပဳမတဲ႕လား လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။ အိပံု႕က “ သူနဲ႕ ဘာဆိုင္လဲ....က်မက အသက္ ေ၈ႏွစ္လည္း ၿပည္႕ၿပီးၿပီေလ....က်မ အေမနဲ႕ ဒီဘဲၾကီး မရွိတဲ႕အခ်ိန္ က်မ အိမ္ၿပန္ၿပီး ယူမွာပါ.....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
စေနမ က “ က်မ သူနဲ႕ မလိုက္ေပးႏိုင္ဘူး..ဆရာစိုး..က်မ လုပ္စရာေလးေတြ နည္းနည္း ရွိေနတယ္...” လို႕ စိုးရေအာင္ကို ေၿပာလိုက္သည္ ။ စိုးရေအာင္က “ ဘာ ရွိေနလဲ..ေလးေလး....” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။
စေနမ က “ က်မ “ ဇာတ္လိုက္ ” တို႕ အဖြဲ႕ကို ေၿခရာခံ လိုက္ေနတာ ကြင္းဆက္ေလး ၿပတ္သြားမွာ စိုးလို႕ ဒီရက္အတြင္း ခရီး မထြက္ႏိုင္ဘူး...အိပံု႕က ေ၀လၾကီးကို ေခၚသြားရင္ ရမလား....” လို႕ ေၿပာ
လိုက္သည္ ။
စိုးရေအာင္က “ ရတယ္ေလ..ကူမယ္႕ကူ ခရီးဆံုးေရာက္ေအာင္ ကူလိုက္ၾကေပါ႕ကြာ.....” လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္ၿပီး ေ၀လၾကီး ဖက္ကို လွည္႕ၿပီး..“ ေ၀လ ...မင္း အိပံု႕နဲ႕ လိုက္သြားေပးလိုက္..ၿဖစ္တယ္ မ
ဟုတ္လား..” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။
ေ၀လၾကီးက အိပံု႕လို ေခ်ာေခ်ာလွလွေလးနဲ႕ အတူတူ ခရီးသြားရမွာကို မၿငင္း ။
“ ရတယ္ေလ....လိုက္ေပးမယ္.....” လို႕ အေၿဖေပးလိုက္သည္ ။
သူတို႕ အားလံုးသည္ ငေမႊတို႕ အဖြဲ႕ဆီက ေငြေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႕ ေဆးၿပားေတြ အမ်ားအၿပား ရလိုက္တာေၾကာင္႕ စိတ္ေတြ လန္းဆန္း ေနၾကသည္ ။
ေဖါေဖါသီသီ သံုးစြဲႏိုင္ၾကၿပီေလ..။လြန္ခဲ႕တဲ႕ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ ေလာက္တံုးက ရန္ကုန္တိုင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ပတ္၀န္းက်င္မွာ “ ငွက္ခါးစစ္ဆင္ေရးၾကီး ” အၾကီးအက်ယ္ လုပ္ခဲ႕သည္ ။
ရန္ကုန္တိုင္း ရဲတပ္ဖြဲ႕ရဲ႕ ၾကီးမားတဲ႕ စစ္ဆင္ေရးၾကီး တခု ၿဖစ္သည္ ။
ရန္ကုန္တခြင္က “ ခါးပိုက္ႏွိဳက္ ”ေတြကို ရွင္းလင္းပစ္တဲ႕ စစ္ဆင္ေရးၾကီး ၿဖစ္သည္ ။ စေနမ ( ေလးေလး )သည္ ဒီ ငွက္ခါး စစ္ဆင္ေရးၾကီးမွာ အသြင္ယူၿပီး စံုစမ္းေထာက္လွမ္းတဲ႕ တာ၀န္ကို ယူခဲ႕သည္ ။
ေၾကးစားမိန္းကေလး တေယာက္လို အသြင္ယူၿပီး စစ္ဆင္ေရးၾကီး မစခင္ တလထဲကေန ခါးပိုက္ႏွိဳက္ ဂိုဏ္း အၾကီးစားၾကီးကို ေထာက္လွမ္းစံုစမ္းေနခဲ႕ၿပီး စစ္ဆင္ေရးၾကီးလည္း စလုပ္ေရာ လူအင္အားကို သံုးၿပီး ဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္ တိုးေအာင္ၾကီးနဲ႕ အေပါင္းအပါေတြကို ဖမ္းဆြဲၾကသည္ ။ စေနမကို တိုးေအာင္ၾကီးက ရဲမွန္း မသိဘူး ။ စေနမက တိုးေအာင္ၾကီး အတြက္ တအားမိုက္တဲ႕
ေၾကးစားေလးေတြကို ေခၚလာေပးခဲ႕သည္ ။ တိုးေအာင္ၾကီးက စေနမသည္ ေခါင္း လုပ္စားတဲ႕ ေၾကးစားမ ဘဲလို႕ ထင္ခဲ႕သည္ ။ ခိုးရာပါ ပစၥည္းေတြ ေ၇ာင္းေပးတဲ႕ ၾကားပြဲစား အၿဖစ္ အိမ္ကို ေခၚ
ခဲ႕သည္ ။ စေနမကလည္း ပစၥည္းေတြကို ထုတ္ေပးသည္ ။
တိုးေအာင္ၾကီးရဲ႕ အိမ္မွာက တပည္႕ ခါးပိုက္ႏွိဳက္ေတြ ႏွိဳက္လို႕ ရသမွ် ပစၥည္းေတြကို တပံုတေခါင္းၾကီး မိတာေၾကာင္႕ အိမ္သားအားလံုးကိုလည္း စေနမတို႕က ဖမ္းဆြဲသည္ ။ တိုးေအာင္ၾကီးရဲ႕ အေမပါ
ဖမ္းခ်ဳပ္ ခံရသည္ ။ တိုးေအာင္ၾကီးက သူ႕ကို ဖမ္းပါ..ပစၥည္းေတြလည္း သိမ္းပါ..သူ႕အေမကိုေတာ႕ မဆိုင္လို႕ ၿပန္လႊတ္ေပးပါလို႕ ေၿပာေပမယ္႕ ဒါက စစ္ဆင္ေရးနဲ႕ လုပ္တာမို႕ ရဲေတြက ၿပန္လႊတ္မေပး ။
တိုးေအာင္ၾကီးရဲ႕ အေမသည္ ေထာင္ အခ်ဳပ္ကို ေရာက္သြားရသည္ ။
ေနာက္ေက်ာကို ဓါးနဲ႕ ထိုး ခံရတာဘဲ လို႕ တိုးေအာင္ၾကီးက အခ်ဳပ္ထဲမွာ ေဒါသတၾကီး ေၿပာသည္ ။ စေနမကို မုန္းတီးတဲ႕ စိတ္ေတြနဲ႕ တခုခု လုပ္ခ်င္ေနတဲ႕အခ်ိန္ ေထာင္အခ်ဳပ္မွာ သူ႕အေမ ေနမေကာင္းၿဖစ္ၿပီး ေထာင္ေဆးရံုကို တင္လိုက္ရသည္ ဆိုတဲ႕ သတင္းကို တိုးေအာင္ၾကီး ၾကားလိုက္ရသည္ ။
ေတာက္..ဟို ပုလိပ္မေၾကာင္႕ ငါ႕အေမ အခုလို ဒုကၡေရာက္ရတာ....ေခြးမကို တသက္ မေက်ဘူး...လို႕ တိုးေအာင္ၾကီး ၾကံဳး၀ါးေနတံုးဘဲ သူ႕အေမသည္ ေထာင္ေဆးရံုမွာ ေသသြားၿပီ ဆိုတဲ႕ သတင္းကို
သူ ထပ္ၾကားလိုက္ရသည္ ။
တိုးေအာင္ၾကီးသည္ စေနမကို သတ္ပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ မုန္းတီးေနသည္ ။
ဒါေပမယ္႕ စစ္ဆင္ေရး စီမံခ်က္မို႕ သူ ေထာင္ သံုးႏွစ္ က်သြားသည္ ။ သာမန္ ခါးပိုက္ႏွိဳက္ အမွဳ မဟုတ္ဘဲ သူ႕ကို ပုဒ္မေတြ အမ်ားၾကီး တပ္လိုက္ၾကလို႕ ။ အေရးထဲ လိုလိုမယ္မယ္ ေဆာင္ထားတဲ႕
ေၿခာက္လံုးၿပဴးေသနတ္ကို အိမ္ကို ရွာတံုးက ေတြ႕သြားၾကလို႕ လက္နက္ ပုဒ္မလည္း တိုးလာေသးသည္ ။ ေထာင္က်ေနတဲ႕ အခ်ိန္ထဲက စေနမကို ႏွိပ္ဖို႕ တိုးေအာင္ၾကီး ၾကံစည္ခဲ႕သည္ ။ သို႕ေသာ္
မေအာင္ၿမင္ခဲ႕ ။ ဒီစစ္ဆင္ေရးမွာ သူ႕လူေတြ အကုန္လံုးကလည္း သူ႕လိုဘဲ အထဲ ေရာက္ကုန္တာကိုး ။
စိတ္ကို ခ်ဳပ္တီးၿပီး ေထာင္ထဲက ထြက္တဲ႕ အထိ ေစာင္႕ရသည္ ။
ေထာင္ထဲက ထြက္ခဲ႕ၿပန္ေတာ႕လည္း တကြဲတၿပားစီ ၿဖစ္ေနတဲ႕ သူ႕တပည္႔ေတြကို စုစည္းရသည္ ။ ၿပိဳကြဲသြားခဲ႕တဲ႕ သူ႕တပည္႕ေတြကို ၿပန္ စုစည္းရသည္ ။ အိမ္မွာ သူ႕ကို အၿမဲ ကူညီ လုပ္ကိုင္ေပး
ခဲ႕တဲ႕ အခ်စ္ဆံုး အေမ မရွိေတာ႕တာကို သိသိသာသာ သတိထားမိတဲ႕အခါ အေမ႕ကို ေသေအာင္ လုပ္ခဲ႕တဲ႕ ပုလိပ္မ စေနမ ( ေခၚ ) ေလးေလးကို စိတ္နာခ်က္က သူ႕ကို ၿပန္ ဖိစီးလာၿပန္သည္ ။
စေနမကို လက္စားေၿခဖို႕ လုပ္ေတာ႕မည္ ။
အရင္ဆံုး သူ႕ညာလက္ရံုး ၿဖစ္တဲ႕ ေပၚဦးဆက္ကို စေနမကို ေနာက္ေယာင္ခံခိုင္းသည္ ။ စေနမ ေနတဲ႕တိုက္ခန္း...စေနမ ဘာလုပ္သည္ ဘယ္သြားသည္ စတဲ႕ အေသးစိတ္ အခ်က္အလက္ေတြကို သူ
သိခ်င္သည္ ။ အဲဒီလို သိရမွ စေနမကို ဘယ္ေနရာမွာ လုပ္ၾကံရမည္ကို သိမည္ ။ ရဲေမတေယာက္ ၿဖစ္လို႕ သူ႕မွာက အသိုင္းအ၀ိုင္း ဘက္ဂေရာင္း ရွိသည္ ။ ေသာက္ရမ္း လုပ္လို႕ မရဘူး ဆိုတာကို
တိုးေအာင္ၾကီး သိသည္ ။
လုပ္တာကေတာ႕ လုပ္မွာဘဲ ။ တဆံုး လုပ္မွာ ။ တိုးေအာင္ၾကီးတို႕ ဂိုဏ္းသည္ ခါးပိုက္ႏွိဳက္ အလုပ္ကို လုပ္တဲ႕အခါ ၀င္ေႏွာက္ယွက္တဲ႕ လူေတြကို ခြ်န္ထားတဲ႕ ဖဲထီးသံေခ်ာင္း...ဓါး အမ်ိဳးမ်ိဳး....သံခ်ြန္
ေခ်ာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႕နဲ႕ ထိုးၿပီး ရန္၇ွာေလ႕ ရွိသည္ ။ တခါတရဲ သူတို႕ကို ဖမ္းဖို႕ ၾကိဳးစားၾကတဲ႕ ရပ္ကြက္လူၾကီးလို လူေတြ နဲ႕ ရဲေတြကိုေတာင္ တိုက္ခိုက္တတ္ၾကသည္ ။
ေပၚဦးဆက္က ဖင္ေပါ႕သည္ ။ သြက္လက္ ၿမန္ဆန္တာကို ဆိုလိုသည္ ။
အားကိုးရတဲ႕ တပည္႕ ။ တိုးေအာင္ၾကီးရဲ႕ ဂိုဏ္းမွာ တိုးေအာင္ၾကီးက နံပါတ္တစ္ ဆိုရင္ သူက နံပါတ္ႏွစ္ ေပါ႕ ။
ေထာင္က ထြက္တာနဲ႕ အုပ္ ၿပန္လုပ္ၾကသည္ . .။ အရင္လို “ ခါး ” အလုပ္ေတြကိုဘဲ ဦးစီး လုပ္တာ မဟုတ္ေတာ႕ဘူး ။
“ ငွက္ခါး စစ္ဆင္ေရး ” ေၾကာင္႕ ကြဲသြားတဲ႕ သူ႕စီးပြားေတြကို အလ်င္အဟုန္နဲ႕ ၿပန္ တိုးတက္လာဖို႕က ခါး အလုပ္နဲ႕တင္ မလံုေလာက္ဘူး ။ ဓါးၿပမွဳေတြ ေဖဖါက္ထြင္းမွဳေတြ ကို ဆက္တိုက္ လုပ္သည္ ။
တိုးေအာင္ၾကီးက ဒီလို အညွိဳးထားေနတာကို စေနမ ကေတာ႕ လံုး၀ မသိ ။ လံုး၀ ထင္မထား ။
ရဲအလုပ္က ဒုစရိုက္မွဳ က်ဴးလြန္သူေတြ ၿပစ္မွဳက်ဴးလြန္သူေတြကို စံုစမ္းေဖၚထုတ္ ဖမ္းဆီး တရားစြဲဆိုၿပီးလို႕ က်ဴးလြန္သူေတြ ေထာင္နန္းစံသြားၾကၿပီးတဲ႕အခါ ေမ႕ေမ႕ေပ်ာက္ေပ်ာက္ဘဲ ေနာက္ထပ္ အမွဳေတြနဲ႕ အလုပ္မ်ားေနတတ္ၾကသည္ ။ အမွဳေဟာင္းက ေထာင္က်သြားသူေတြကို သတိေတာင္ မရၾကေတာ႕ ။
စေနမ လိုက္ စံုစမ္းေနတာက “ ဇာတ္လိုက္ ” ဆိုတဲ႕ ေကာင္ကို ။
ဇာတ္လိုက္သည္ ဖိုးတြမ္တီးေကာင္ ။
အမွဳေတြက မွိဳလိုေပါက္ေနသည္ လို႕ ေၿပာရမည္ ။ ေထာင္ထဲကို ၀င္လိုက္ ထြက္လိုက္ လုပ္ေနတဲ႕ “ ဇာတ္လိုက္” သည္ ေနာက္ဆံုး တမွဳကို ရင္ဆိုင္တဲ႕အခါ ေထာင္က်မည္ ကို သိေနတာေၾကာင္႕ ရံုးခ်ိန္းကို မလာေတာ႕ ။ ေရွာင္တိမ္းေနတဲ႕ “ ဇာတ္လိုက္ ” ကို ဖမ္းဖို႕ စေနမတို႕ရဲ႕ တာ၀န္ ၿဖစ္လာသည္ ။
ရဲသတင္းေပး တေယာက္က ဇာတ္လိုက္သည္ ဦးေထာင္ဘိုလမ္းက မုန္႕ဟင္းခါးဆိုင္ကို မနက္တိုင္း လိုလို လာစားတတ္သည္ လို႕ သတင္းေပးတာနဲ႕ စေနမသည္ သူလာတတ္သည္ လို႕ သိထားတဲ႕
မနက္ ရွစ္နာရီ အခ်ိန္မွာ ဦးေထာင္ဘိုလမ္းက မုန္႕ဟင္းခါးဆိုင္ေလးဆီကို သြားေစာင္႕သည္ ။
ဇာတ္လိုက္ကို ဖမ္းဖို႕က စေနမ အေဖၚလိုသည္ ။
ဇာတ္လိုက္သည္ လူလိမ္တေယာက္ ၿဖစ္သလို လူလည္ တေယာက္လည္း ၿဖစ္ေတာ႕ စေနမ တေယာက္ထဲ ဆိုရင္ ခုခံၿပီး ထြက္ေၿပးႏိုင္သည္ ။ စေနမလည္း ဘၾကီးခိုင္ကို သူနဲ႕ လိုက္လာေစခ်င္ေပမယ္႕ ဘၾကီးခိုင္က ဆရာစိုးနဲ႕ အလုပ္တခု ရွိေနတယ္ ဆိုၿပီး ဘုလက္ကို ေခၚသြားဖို႕ ေၿပာသည္ ။ ဘုလက္က စေနမနဲ႕ ဦးေထာင္ဘိုလမ္းမွာ ဆံုမည္ လို႕ ခ်န္းထားသည္ ။
စေနမသည္ မုန္႕ဟင္းခါးဆိုင္ နဲ႕ ကပ္ေနတဲ႕ လဖက္ရည္ဆိုငေလးထဲမွာ ၀င္ထိုင္လိုက္သည္ ။ ဘုလက္က ေရာက္မလာေသးဘူး ။
ဒီအခ်ိန္မွာ စေနမ ေတြ႕လိုက္တာက မုန္႕ဟင္းခါးဆိုင္ေလးမွာ ၀င္ထိုင္လိုက္တဲ႕ “ ဇာတ္လိုက္ ” ။
ဟင္..ဇာတ္လိုက္ ေရာက္လာၿပီ....။
စေနမသည္ စလင္းဘက္အိတ္ထဲမွာ ေၿခာက္လံုးၿပဴး ေၿပာင္းတို တလက္နဲ႕ လက္ထိပ္တစံု ထည္႕လာခဲ႕သည္ ။ စေနမ စဥ္းစားေနသည္ ။ ဘုလက္ကို မေစာင္႕ေတာ႕ဘဲ ဇာတ္လိုက္ကို ဆြဲစိလိုက္ရင္ ေကာင္းမလား ။
ဒီလို စေနမ ဇာတ္လိုက္ ကို ေခ်ာင္းေနတဲ႕အခ်ိန္ စေနမကို ကားေလးတစီးထဲက ေပၚဦးဆက္က ေခ်ာင္းေနသည္ ။ ေပၚဦးဆက္သည္ စေနမကို တိုးေအာင္ၾကီးဆီကို ဖမ္းေခၚသြားဖို႕ အလစ္အငိုက္ကို
ေခ်ာင္းေနတာ ၿဖစ္သည္ ။
စေနမကို ေခ်ာင္းေနတာ ေပၚဦးဆက္ တေယာက္ထဲ မဟုတ္ဘူး ။
ရဲမွဴး ဟန္သာေက်ာ္လည္း စေနမကို ေခ်ာင္းေနသည္ ။ စေနမကို သူ႕လိုဘဲ လူတေယာက္က ေခ်ာင္းေနတယ္ ဆိုတာကိုလည္း ဟန္သာေက်ာ္က သိသည္ ။ ေတြ႕ေနသည္ ။ အဲဒီ ေပၚဦးဆက္သည္ ဘယ္သူ ဘယ္၀ါ ဆိုတာကို ဟန္သာေက်ာ္ မသိပါ ။ ရဲ စံုေထာက္..ေထာက္လွမ္းေရး အဖြဲ႕အစည္း တခုခုက မဟုတ္မွန္းေတာ႕ ဟန္သာေက်ာ္ သိသည္ ။ စေနမကို ေခ်ာင္းေနတဲ႕ လူသည္ ဒုစရိုက္
ေလာကသား တေယာက္ဘဲ ၿဖစ္မည္ လို႕လည္း ခန္႕မွန္းမိသည္ ။“ ဇာတ္လိုက္ ” သည္ စေနမတို႕ ထင္ထားတာထက္ ပို လ်င္သည္ ။
သူတပါးရဲ႕ မ်က္ခံုးေမြးေပၚ စၾကၤန္ေလ်ာက္ေနတဲ႕ လူစား ။ လက္တလံုးၾကား ဖိုးတြမ္တီး ရိုက္ေနတဲ႕ လူလိမ္တေယာက္ ။ ရဲရဲ႕ အဖမ္းကို အၾကိမ္ၾကိမ္ ခံဖူးၿပီးသူ ။ ေထာင္ ခဏ ခဏ က်ဘူးခဲ႕သူ ။
သူ ဒီ မုန္႕ဟင္းခါးဆိုင္ကို တစိုက္မတ္မတ္ လာလာစားေနသည္ ။
တကယ္ေတာ႕ ဒီလို လာမစားသင္႕ဘူး ဆိုတာ သူ သိသည္ ။ ဂရုမစိုက္တာ ။ သူ႕မွာ ဂရုမစိုက္တတ္တဲ႕ အက်င္႕ေလး ရွိသည္ ။ အက်င္႕ဆိုးတခုေပါ႕ ။ ဒီလို လာလာစားေနရင္ ရဲေတြ ၿေခရာခံမိႏိုင္သည္ ဆိုတာကို သိရက္နဲ႕ ဂရုမစိုက္တာ ။ ဒါေပမယ္႕ သူ႕မ်က္စိက လ်င္သည္ ။ တခ်က္ ပတ္၀န္းက်င္ကို ေ၀႕ၾကည္႕လုိက္တာနဲ႕ ဘယ္လို အေၿခအေနလဲ ဆိုတာကို သိသည္ ။ လဖက္ရည္ဆိုင္ေလးထဲကေန သူ႕ကို အကဲခတ္ေနတဲ႕ မိန္းမသည္ ရဲတေယာက္ ၿဖစ္လိမ္႕မည္ ဆိုတာ သူ ေတြးမိလိုက္သည္ ။
မုန္႕ဟင္းခါးကို အိေၿႏၵမပ်က္ ဆက္စားေနေပမယ္႕ ဘယ္လို ဒိုးရမည္ ဆိုတာကို အၾကံထုတ္ေနသည္ ။ စေနမကလည္း ဇာတ္လိုက္ကို ဘယ္လို ဖမ္းရမလဲ ဆိုတာကို ခ်ိန္ေနသည္ ။
စေနမကို ေခ်ာင္းေနတဲ႕ ေပၚဦးဆက္ကလည္း စေနမကို အခြင္႕သာရင္ ဆရာတိုးေအာင္ၾကီးဆီကို ဖမ္းေခၚမည္..အခြင္႕မသာရင္ အၿပတ္ ေလ်ာ႕ပစ္ခဲ႕မည္ လို႕ စဥ္းစားေနသည္ ။
ရဲမွဴးဟန္သာေက်ာ္သည္ သူ႕ကားထဲကေနၿပီး စေနမကို ေခ်ာင္းေနတဲ႕ ေကာင္ကို ဓါတ္ပံု လွမ္းရိုက္လိုက္ၿပီး သူ႕ လက္ေထာက္ဆီကို တက္စ္မက္ေဆ႕နဲ႕ ပို႕လိုက္သည္ ။
ဒီငတိ ဘယ္သူလဲ ဆိုတာ သိခ်င္သည္ အၿမန္ဆံုး အေၾကာင္းၿပန္ေပးပါ လို႕လည္း ေတာင္းဆိုလိုက္သည္ ။
ဇာတ္လိုက္သည္ မုန္႕ဟင္းခါး ဟင္းရည္ အဆစ္ေတာင္းရင္း မုန္႕ဟင္းခါးသယ္ၾကီးရဲ႕ လက္ထဲကို ပိုက္ဆံ ထည္႕ေပးလိုက္သည္ ။
“ ၿပန္မအမ္းနဲ႕ေတာ႕..”
ဟင္းရည္ကို ခပ္ေသာက္လုိက္သည္ ။ ၿပီးေတာ႕ ပုဂံကို စားပြဲေပၚကို ခ်သည္ ။ ဖ်တ္ကနဲထၿပီး တက်ိဳးထဲ လစ္သည္ ။ ကားလမ္းကို ၿဖတ္ေၿပးသည္ ။
စေနမသည္ ရုတ္တရက္ ထလစ္ေၿပးတဲ႕ ဇာတ္လိုက္ကို ၿမင္တာနဲ႕ တက်ိဳးထဲ အေနာက္က ေၿပးလိုက္သည္ ။
“ ေဟ႕ ဇာတ္လိုက္..မေၿပးနဲ႕ ရပ္..ရပ္..ရပ္လိုက္....”
ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ေၿပးၾကလိုက္ၾက ၿဖစ္သြားတာကို ေပၚဦးဆက္ က ေတြ႕ေနသလို ရဲမွဴးဟန္သာေက်ာ္ကလည္း ေတြ႕ေနသည္ ။
ဇာတ္လိုက္သည္ လူေတြ ၾကားထဲ တိုးေ၀ွ႕ၿပီး အတင္း ေၿပးလို႕ စေနမ တေယာက္ ၿပတ္က်န္ခဲ႕တာကို အရမ္း ေက်နပ္ေနသည္ ။
“ ဟားဟားဟားဟား.........ေစာက္ပုလိပ္မ က်န္ခဲ႕ၿပီ..ဟီးဟီးဟီး........”
ေနာက္ကို လွည္႕ၾကည္႕ေနရာက အေရွ႕ဖက္ကို ၿပန္လွည္႕လိုက္တဲ႕အခ်ိန္ သူ႕မ်က္ႏွာတည္႕တည္႕ကို အရွိန္ၿပင္းၿပင္း ၀င္လာတဲ႕ လက္သီးၾကီးေၾကာင္႕ နာက်င္မွဳနဲ႕အတူ ပလက္ေဖါင္းေပၚကို အရုပ္ၾကိဳးၿပတ္ လန္က်သြားသည္ ။
“ ခြပ္ ”
“ အား.......”
သူ႕အေပၚက ခြစီးထားၿပီး ေနာက္ထပ္ လက္သီးေတြ ဆက္တိုက္ ထိုးေနတဲ႕ လူကို “ ေတာ္ပါေတာ႕....” လို႕ တားဆီးရင္း ႏွာေခါင္းထဲက ထြက္က်လာတဲ႕ ေသြးေတြကို လက္ခံုနဲ႕ သုတ္လိုက္တဲ႕အခ်ိန္
ဒီလူက သူ႕လက္ကို ေခ်ာက္ကနဲ စတီးလက္ထိပ္ နဲ႕ ခတ္ပစ္လိုက္သည္ ။
“ အဟဲ..ခင္ဗ်ားက ဘယ္သူလဲ..ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္ လား....”
အရႊမ္းေဖါက္လိုက္ေပမယ္႕ သူ႕အေပၚက ခြစီးထားတဲ႕ သူက မရယ္မၿပံဳးဘူး ။
သူ႕ေနာက္က လိုက္လာတဲ႕ ရဲမ သူတို႕ အနားကို ေရာက္လာသည္ ။
“ ဘုလက္....အခ်ိန္မွီ ေရာက္လာတာဘဲ...မေရာက္လာဘူး ထင္ေနတာ......”
ဘုလက္ ဆိုတဲ႕ လက္သံေၿပာင္တဲ႕ ငတိက “ ေဆာရီးဘဲ...နည္းနည္း ေနာက္က်သြားတယ္....စေနမ .” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ စေနမဆိုတဲ႕ ရဲမ က “ ဒါဆို ဒီ ေကာင္ကို စခန္းကို ပို႕ၾကမလား..”
လို႕ ေမးတဲ႕အခါ ဘုလက္က “ ဟင္႕အင္း..ဒီေကာင္႕ကို အစာမေၾကေသးဘူး..တေနရာကို ေခၚသြားၿပီး ႏွိပ္အံုးမယ္.....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ဇာတ္လိုက္ တုန္လွဳပ္သြားသည္ ။
“ မတရား မလုပ္ပါနဲ႕ဗ်ာ....ဥပေဒ အတိုင္း လုပ္ပါ....”
“ ေဟ႕ေကာင္...လ်ာမရွည္နဲ႕..မင္႕ေစာက္ပါးစပ္ကို ပိတ္ထား....”
ဘုလက္က ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ဆြဲၿပီး ကားေပၚကို တက္ခိုင္းသည္ ။
“ စေနမ နားေတာ႕..ငါဘဲ ..ဆက္ လုပ္လိုက္မယ္......”
“ လိုက္ခဲ႕မယ္ေလ.....”
“ မလိုက္နဲ႕ေတာ႕.....အိုေကပါတယ္...”
“ ဒါဆိုလည္း ဒိုးၿပီ.......”
“ အင္း.......”
ေပၚဦးဆက္သည္ တေယာက္ထဲ ေကာ႕ေကာ႕ေလး လွမ္းထြက္သြားတဲ႕ စေနမ ေနာက္ကို ခပ္ခြာခြာေလး လိုက္သြားသည္ ။
အိပံု႕တို႕ ၿမိဳ႕ကို ေ၀လၾကီး လိုက္သြားသည္ ။
ေကာ႕တင္း စိုေၿပေနတဲ႕ ေကာင္မေလးနဲ႕ ကားတစီးထဲ ႏွစ္ေယာက္ အတူတူ ခရီးသြားရတာကို ေ၀လၾကီး ေက်နပ္ေနသည္ ။ ေပ်ာ္ေနသည္ ။ အိပံု႕ကလည္း ေ၀လၾကီးကို တအားကို ခင္မင္ေနသည္ ။
ရန္ကုန္နဲ႕ သိပ္ မေ၀းလွတဲ႕ အိပံု႕တို. ၿမိဳ႕ကေလးကို ေရာက္ေတာ႕ မနက္က ဘာမွ စားမလာခဲ႕တဲ႕ ေ၀လ ဆာၿပီ ။
အိမ္ကို မသြားခင္ တခုခု ၀င္စားလိုက္ၾကမယ္ေလ....လို႕ အိပံု႕က ေၿပာသည္ ။ ေကာင္းတဲ႕ဆိုင္တဆိုင္ကို အိပံု႕က ေခၚသြားသည္ ။ ေ၀လၾကီးရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ အိပံု႕နဲ႕သူသည္ ခ်စ္သူေတြ ၿဖစ္လိုက္ရင္
ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းမလဲ လို႕ ေတြးေနသည္ ။ ဆိုင္ထဲကို ေရွ႕ကေန ၀င္သြားတဲ႕ အိပံု႕ရဲ႕ ေသးက်ဥ္တဲ႕ ခါးေလး နဲ႕ စြင္႕ကားထြက္ေနတဲ႕ တင္ပါးေတြက သြားရည္ယိုစရာ ေကာင္းလွသည္ ။
ဒီတင္ပါးလွလွေတြက လမ္းေလ်ာက္လွမ္းလိုက္တဲ႕အခါ အေပၚေအာက္ လွဳပ္ခါသြားၾကသလို တင္တလံုးခ်င္းစီက
လည္း ဆတ္ဆတ္ ဆတ္ဆတ္ တုန္ခါလို႕ေနၾကသည္ ။
၀ွဴး..ဟူးဟူး....ဒါေတြကို အ၀တ္မပါဘဲ သဘာ၀ မိေမြးတိုင္း အတိုင္းသာ ေတြ႕လိုက္ရရင္ ရူးသြပ္သြားႏိုင္တယ္...။
ဥမၼာဒႏၱီကို သိ၀ိမင္း စြဲလန္းသြားရတယ္ ဆိုတာမ်ိဳးေပါ႕ ။
စားပြဲေလးမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ၾကေတာ႕ အိပံု႕က “ ဒီဆိုင္မွာ နန္းၾကီးသုတ္ သိပ္ေကာင္းတယ္..အိပံု႕က နန္းၾကီးသုတ္ စားမယ္.....ကိုေ၀လေကာ စားမလား....” လို႕ ေမးလိုက္တဲ႕အခါ ေ၀လလည္း
ၿပံဳးၿပံဳးၾကီးနဲ႕ ေခါင္းညွိမ္႕ၿပသည္ ။
အိပံု႕ကို စူးစိုက္ၾကည္႕ေနတဲ႕ ေ၀လၾကီးရဲ႕ မ်က္လံုးေတြမွာ အခ်စ္ရဲ႕ အရိပ္အေရာင္ အေငြ႕အသက္ေတြ ယွက္သန္းေနသည္ ။ဘိုက္လည္း ၿပည္႕ၿပီ ။
အိပံု႕ရဲ႕ အိမ္ကို သြားၾကသည္ ။
အိပံု႕ လိုခ်င္တဲ႕ပစၥည္းေလးေတြကို ယူ..အိပံု႕အေမ အတြက္ အိပံု႕ ေပးခ်င္တာေလးေတြကို စာေလး ေရးၿပီး ထားခဲ႕မည္ ။ အိပံု႕တို႕ အိမ္ကို ေရာက္သြားေတာ႕ အေၿခအေနက တမ်ိဳး ၿဖစ္ေနသည္ ။
အိပံု႕ရဲ႕ အေမရဲ႕ နာနာက်ည္းက်ည္း ေအာ္လုိက္တဲ႕ အသံကို အိမ္ေရွ႕ကေန အိပံု႕နဲ႕ ေ၀လၾကီးတို႕ ၾကားလိုက္ၾကရသည္ ။
“ ဟင္.....”
မ်က္လံုးေလး ၿပဴးက်ယ္သြားတဲ႕ အိပံု႕ ..ႏုတ္ဖ်ားက ေၾကာက္လန္႕တၾကား ထြက္လာတဲ႕ အသံေလး ။
ေ၀လၾကီးလည္း လြယ္ထားတဲ႕ လြယ္အိတ္ထဲကို လက္ ႏွိဳက္ထားလိုက္သည္ ။ ေအးစက္တဲ႕ ၃၈ ေၿပာင္းတို ေသနတ္ေလးကို စမ္းမိလိုက္သည္ ။
“ ေစာက္ေကာင္မ....ခိုင္းရင္ လုပ္စမ္း..အသား နာခ်င္ေနလား......ငါ တယ္......”
ဘပုေသာ္ရဲ႕ အသံၿပဲၾကီးကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။
“ ကိုေ၀လ....အေမ႕ကို ဟိုလူၾကီး ႏွိပ္စက္ေနၿပီ.....”
“ ရွဴးတိုးတိုး..ကိုယ္တို႕ ၀င္ၾကည္႕ရေအာင္......”
ေ၀လၾကီးက အိပံု႕ရဲ႕ လက္ကေလးကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး အိပံု႕တို႕ အိမ္ရဲ႕ အေနာက္ဖက္ေပါက္ကေန အိမ္ထဲကို ၀င္လိုက္ၾကသည္ ။ အိမ္ေရွ႕က အသံေတြ ထြက္လာၿပန္သည္ ။ အိပံု႕အေမရဲ႕ ေအာ္ငိုတဲ႕ အ
သံ ...။ ဘပုေသာ္ရဲ႕ နားၾကားၿပင္း ကပ္စရာ အသံၾကီး....။
“ ကဲ....လုပ္ဆိုလုပ္ဟာ....”
“ ဖ်န္း.....ဖ်န္း....”
ေ၀လၾကီးနဲ႕ အိပံု႕လည္း အသံလာရာ အိပ္ခန္းထဲကို ေခ်ာင္းၾကည္႕လုိက္ၾကသည္ ။
ႏွစ္ေယာက္အိပ္ ကုတင္ၾကီးေပၚမွာ လူတေယာက္ ကိုယ္တံုးလံုးၾကီး ထိုင္ေနသည္ ။ လီးမဲမဲၾကီးက ေထာင္လို႕ ..။
အိပံု႕ရဲ႕ အေမသည္ ၾကမ္းၿပင္ေပၚမွာ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္နဲ႕ ..ဒူးေထာက္ရက္ေလး ။ ေဘးမွာက အ၀တ္အစား အၿပည္႕အစံုနဲ႕ ဘလုေသာ္ ။ လူယုတ္မာၾကီး ဘပုေသာ္ ။ လက္ထဲမွာက ကင္မရာၾကီး
တလံုးကို ကိုင္ထားသည္ ။
“ စုတ္ဆို စုတ္စမ္း.......နင္ ငါ႕လီးကို စုတ္ေနက်ဘဲဟာ...လီးစုတ္တာ နင္ ဒီေလာက္ ကြ်မ္းတာၾကီး......”
“ က်မ မိန္းမေကာင္းပါ..မစုတ္ပါရေစနဲ႕..ကိုဘပုေသာ္ရယ္.....”
အိပံု႕သည္ ငိုယိုေတာင္းပန္ေနတဲ႕ အေမ႕ကို ၾကည္႕ၿပီး အရမ္း စိတ္ထိခိုက္သြားသည္ ။
ဘပုေသာ္က ၿဖဴေဖြးတဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြကို လက္၀ါးၾကီးနဲ႕ တအား ရိုက္ထည္႕ၿပန္သည္ ။ “ လုပ္စမ္းဟာ..နင္ မလုပ္ရင္ နင္႕ကို အေသရိုက္မယ္.....” လို႕ ေၿပာရင္း ဆံပင္ေတြကေန ဆြဲကိုင္လိုက္ၿပီး
ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္ေနတဲ႕ လူရဲ႕ လီးဆီကို မ်က္ႏွာကို ကပ္ပစ္လိုက္သည္ ။
“ ကိုေ၀လ... အေမ႕ကို ကယ္ပါအံုး....”
အိပံု႕က ငိုရင္း ေၿပာလိုက္တဲ႕အခါ ေ၀လၾကီးလည္း အခန္းထဲကို လွမ္း ၀င္လိုက္ၿပီး...“ ဘယ္လိုေတြ ၿဖစ္ေနၾကတာလဲ.....” လို႕ ခပ္မာမာ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ဘပုေသာ္လည္း ေ၀လၾကီးကို ရုတ္တရက္ ၿမင္လိုက္ရလို႕ တအား လန္႕သြားသည္ ။
“ မင္း..မင္း ဘယ္ကလဲ..ဘာေကာင္လဲ.....” လို႕ ေအာ္ရင္း အေနာက္ကို ဆုတ္သြားသည္ ။
“ က်ဳပ္ ဘယ္သူလဲ ဆိုတာက အေရးမၾကီးပါဘူး..ခင္ဗ်ားတို႕ အႏိုင္က်င္႕ေနတာက ၿပစ္မွဳ ေၿမာက္ေနတယ္... ဘလုေသာ္ ဆိုတာ မင္းလား.....”
“ မင္းက ဘာေကာင္လဲ..ဘာ ၀င္ရွဳပ္တာလဲ.....”
ကုတင္ေပၚက လီးၾကီး မတ္လ်က္နဲ႕ ထိုင္ေနတဲ႕လူ က ေၿပာရင္း ေခါင္းအံုးေအာက္ထဲက ေသနတ္တလက္ကို ဆြဲထုတ္လိုက္သည္ ။ မ်က္စိလ်င္တဲ႕ ေ၀လၾကီးက ၿမင္လိုက္သည္ ။ သူ႕လြယ္အိတ္ထဲက
ေသနတ္ကို ဖ်တ္ကနဲ ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ထိုးခ်ိန္လိုက္ရင္း... “ မလုပ္နဲ႕...မကိုင္နဲ႕...” လို႕ ေအာ္လိုက္သည္ ။ ဒါေပမယ္႕ ဟိုလူက ေ၀လၾကီးရဲ႕ အမိန္႕ကုိ မနာခံဘူး ။ မလုိက္နာဘူး ။ ေခါင္းအံုးေအာက္
က ေသနတ္ကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း ေ၀လၾကီး ဖက္ကို ခ်ိန္လိုက္သည္ ။
“ ဒိုင္း..”
ေ၀လၾကီး ပစ္ခ်လိုက္သည္ ။
ကိုယ္ မပစ္ရင္ သူက ပစ္ေတာ႕မည္ မဟုတ္လား ။
ကုတင္ေပၚက လီးမဲၾကီးနဲ႕လူ ပက္လက္လန္က်သြားသည္ ။ သူ႕လက္ထဲက ေသနတ္လည္း လြတ္က်သြားသည္ ။
ေသနတ္သံက က်ယ္လြန္းသည္ ။ နားေတြ အူထြက္သြားသည္ ။
ဘပုေသာ္ တအား လန္႕သြားသည္ ။
“ ဟာ...ဟာ......ဟာ....ဦးကာ..ဦးကာ.....ထိသြားၿပီး.....မင္း..မင္း ...ဘာေကာင္လဲ.....”
“ က်ဳပ္က မပစ္ရင္ သူက က်ဳပ္ကို ပစ္ေနၿပီ...” လို႕ေ၀လၾကီးက ေၿပာလိုက္သည္ ။ အိပံု႕ အခန္းထဲကို ေၿပး၀င္လာၿပီး သူ႕အေမကို ဆြဲထူသည္ ။
“ အေမရယ္..ၿဖစ္မွ ၿဖစ္ရေလ......”
ေ၀လၾကီးလည္း ကုတင္ေပၚက လူကို သြားၾကည္႕သည္ ။ သူပစ္လိုက္တဲ႕ က်ည္ဆံက ဒီလူၾကီးရဲ႕ နဖူးတည္႕တည္႕ကို ေဖါက္ထြင္းသြားသည္ ။ ပြဲၿခင္းၿပီး ေရွာေနၿပီ ။
ေ၀လၾကီးသည္ ၿမန္ဆန္လွတဲ႕ အၿဖစ္အပ်က္ေတြေၾကာင္႕ သူသည္ လူတေယာက္ကို အေသ ပစ္သတ္လိုက္မိၿပီကို သိလိုက္သည္ ။ ဘပုေသာ္ရဲ႕ နဖူးေၿပာင္ကို ေသနတ္ေၿပာင္းနဲ႕ ေတ႕ကာ
ခ်ိန္လိုက္ၿပီး...“ သူက ဘယ္သူလဲ..ဘာလို႕ ေသနတ္ ကိုင္တာလဲ..ဘာလို႕ မင္းက သူ႕ကို ေခၚလာၿပီး အိပံု႕အေမကို ဒီလိုေတြ လုပ္ခိုင္းေနတာလဲ..ေခြးသား.....” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။
ဘပုေသာ္က “ သူက ရဲကြ..ၿမိဳ႕နယ္မွဴ း .....ငါ႕ေက်းဇူးရွင္......ငါသူ႕ကို ေက်းဇူး ဆပ္စရာေတြ မ်ားေနလို႕....ေခၚလာၿပီး ေက်းဇူးဆပ္ေနတာ.....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
“ ဘာ...ေခြးသား.....လူယုတ္မာ.....”
ေ၀လၾကီး က ဘပုေသာ္ရဲ႕ ေခါင္းကို ေသနတ္ဒင္နဲ႕ ခပ္ၿပင္းၿပင္း ထုခ်လိုက္သည္ ။
“ အား ..”
အိပံု႕က သူ႕အေမကို အ၀တ္အစားေတြ ၿပန္ ၀တ္ေပးေနသည္ ။
အိပံု႕အေမက ေ၀လၾကီးကို လက္ညွိဳးထိုးၿပီး “ သူက ဘယ္သူလဲ သမီး..” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။ အိပံု႕က “ သမီးရဲ႕ မိတ္ေဆြပါ..သမီးကို ကူညီေနတဲ႕လူ....” လို႕ ေၿဖလိုက္သည္ ။
ဘပုေသာ္လည္း ေခါင္းက ေသြးေတြ စီးသ်ေနၿပီး တအင္းအင္းနဲ႕ ညည္းေနသည္ ။
ေ၀လၾကီးရဲ႕ ေခါင္းထဲမွာ “ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ.....” ဆိုတဲ႕ ေမးခြန္းေတြ ထပ္ခါထပ္ခါ ေပၚေနသည္ ။ သူ လူတေယာက္ကို ပစ္သတ္မိၿပီ ။ ေသသူက ရဲ ၿမိဳ႕နယ္မွဴး တေယာက္ တဲ႕ ။ ဘာဆက္
လုပ္ရမလဲ။ ဘပုေသာ္ ဆိုတဲ႕ လူယုတ္မာကိုေကာ ဘာဆက္ လုပ္ရမလဲ ။
ဖုန္းကို ထုတ္ၿပီး ဆရာစိုးဆီကို ေခၚလိုက္သည္ ။
အေၿခအေနေတြကို ရွင္းၿပလိုက္သည္ ။ သူ႕အသက္ ကိုယ္႕အသက္မို႕ ပစ္လိုက္ရတဲ႕အေၾကာင္း ရွင္းၿပလိုက္သည္ ။ ဆရာစိုးက သူ ဘာလုပ္သင္႕သည္ ဆိုတာကို ေၿပာၿပသည္ ။
“ ဟုတ္ ..ဆရာစိုး...က်ေနာ္ လုပ္လိုက္မယ္......”
အိပံု႕နဲ႕ သူ႕အေမသည္ သူ႕ကို ေငးၾကည္႕ေနၾကသည္ ။ ဘပုေသာ္ကေတာ႕ ပုဆိုးတထည္နဲ႕ သူ႕ေခါင္းက ဒါဏ္ရာကို ဖိေနသည္ ။
“ အိပံု႕.....”
“ ဟင္..အကိုေ၀လ....”
အိပံု႕တို႕ ယူခ်င္တာေတြကို အိတ္ေတြထဲ ထည္႕ခိုင္းလိုက္သည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘပုေသာ္ကို သူ ေနာက္ေဖးခန္းဆီကို ဆြဲေခၚသြားလိုက္သည္ ။
“ ငါ႕...ငါ႕ကို ဘာ...ဘာ....ဘာ.....လုပ္မလို႕လဲ.....”
“ သတ္မလို႕....”
“ ဘာ......ဟာ....မလုပ္...မလုပ္နဲ႕ကြာ....”
ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ေရာက္သြားသည္ ။
ဘပုေသာ္ရဲ႕ နားထင္ကို ေသနတ္ေၿပာင္း ေတ႕လိုက္သည္ ။
“ မလုပ္ပါနဲ႕ကြာ..မင္း ေငြလိုခ်င္ရင္ ငါ အကုန္ ေပးမယ္..ငါ႕ မသတ္ပါနဲ႕............”
“ မင္း..အိပံု႕ကို လိုးဖို႕ ခဏ ခဏ ၾကံခဲ႕တာ ငါသိတယ္...မင္း လူယုတ္မာ....ေခြးသား......မင္းကို ရွင္းပစ္မယ္......”
“ ငါ..ငါ...မွားပါတယ္ကြာ..ငါ ေတာင္းပန္ပါတယ္.......ငါ႕ မသတ္ပါနဲ႕....”
“ တကယ္ေတာ႕ မင္းလိုေကာင္ကို တခ်က္ထဲနဲ႕ ပစ္သတ္လိုက္ဖို႕ မေကာင္းဘူး...မင္...တစစ္စစ္ နဲ႕ နာက်င္ ခံစားၿပီးမွ ေသေအာင္ မင္း ကို ႏွိပ္စက္ရအံုးမွာကြ...”
ေ၀လၾကီးက ေသနတ္ေၿပာင္းနဲ႕ ဘပုေသာ္ရဲ႕ ေပါင္ၾကားကို ေဆာင္႕ထိုးလိုက္သည္ ။
“ အား.....”
အိပံု႕နဲ႕ အေမ လိုတာေတြကို အၿမန္ေကာက္ထည္႕ေနတံုး အိမ္ေရွ႕ဖက္ဆီက “ ဘာၿဖစ္ၾကလဲ ..ဒိန္း ဆိုတဲ႕ အသံၾကီး နင္တို႕ အိမ္က ၾကားလိုက္ရတယ္....” လို႕ ေမးလိုက္တဲ႕ အသံကို ၾကားလိုက္ၾကရသည္ ။ အေမက အိပံု႕ကို “ တအိမ္ေက်ာ္က ဦးေအာင္ေမာ္ ေလ...” လို႕ ေၿပာသည္ ။
“ အေမ တခုခု ထြက္ ေၿပာမွ ၿဖစ္မယ္....သမီး..” လို႕ ေၿပာၿပီး အိမ္ေရွ႕ကို ထြက္လိုက္သည္ ။
ေ၀လၾကီးသည္ ေဘး တအိမ္ေက်ာ္က လာစပ္စုတဲ႕လူၾကီး အိမ္ေရွ႕မွာ ေရာက္ေနတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ဘပုေသာ္ ပါးစပ္က အသံမထြက္ႏိုင္ေအာင္ အ၀တ္စုတ္တစနဲ႕ ဆို႕ထားလိုက္ၿပီး သူ႕ကို ေရခ်ိဳးခန္း ၾကမ္းၿပင္မွာ ထိုင္ခိုင္းထားသည္ ။
သူ႕ေခါင္းကို ေသနတ္နဲ႕ ေတ႕ေထာက္ထားသည္ ။
ေ၀လၾကီး ေခါင္းထဲမွာ စဥ္းစားေနသည္ ။ ၿမိဳ႕နယ္မွဴး ဆိုတဲ႕ ေကာင္ၾကီးရဲ႕ အေလာင္းကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ရမွာမို႕ အေရးၾကီးေန တဲ႕အခ်ိန္ ဘပုေသာ္ကို သတ္လိုက္ရင္ အေနာက္အေလာင္းတေလာင္း ထပ္တိုးလာမည္ ။ ဒီေကာင္႕ကို မသတ္ေသးဘဲ အရွင္ထားရင္ သတ္လို႕ ေကာင္းမယ္႕ လြတ္ရာကြ်တ္ရာကို သူ႕ဖါသာ လမ္းေလ်ာက္ခိုင္းႏိုင္တာေၾကာင္႕ မသတ္ေသးဘဲ ထားမည္ လို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္သည္ ။
တီတစ္..တီတစ္..တီတစ္...
ေ၀လၾကီး ဖုန္းကို ၾကည္႕လိုက္သည္ ။ ဆရာစိုး ေခၚတာ ။
“ ဆရာစိုး...”
“ ေ၀လ..အေၿခအေန ဘယ္လိုလဲ..မင္းဖါသာ ဟင္ဒယ္လ္ လုပ္ႏိုင္လား...”
“ အင္း..ၿဖစ္ပါတယ္....”
“ အခက္အခဲ ရွိရင္ ေၿပာ....ဒို႕ဆီမွာလည္း စေနမ ေပ်ာက္ေနတယ္....ကြန္တက္ မလုပ္လို႕ စိတ္ပူေနၾကတယ္...ဘာ
ညိေနလဲ မသိဘူး.....”
“ စေနမကိုဘဲ အာရံုထားလိုက္..ဆရာစိုး...ဒီက က်ေနာ္႕ကိစၥ က်ေနာ္ ၾကည္႕လုပ္မယ္...ညက်မွ ဒီကေန ထြက္မယ္
စိတ္ကူးေနတယ္.....”
“ အိုေက..အေၾကာင္းထူးရင္ ၿပန္ဆက္...”
“ ဟုတ္...”
ရဲဆိုး ( ပန္းရိုင္း ).....
အခန္း၁။ ဇာတ္ေကာင္မ်ားႏွင့္မိတ္ဆက္ေပးျခင္း။ ကိုရင္ဦးေမာင္ အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ့ အသက္က ၂၇ ရွိၿပီ။ ဘာျဖစ္လို႕ အဲေလာက္ေတာင္ အခ်ိန္ဆြဲေနခဲ့မိလဲ ဆိုေ...
ကုတင္ေစာင္းမွာ ဖင္ပူးေတာင္း ေထာင္ေပးထားတဲ႕ စေနမကို ကုတင္ေအာက္ ၾကမ္းၿပင္မွာ မတ္တပ္ရက္ၿပီး ေဆာင္႕ထည္႕ေနတဲ႕ စိုးရေအာင္သည္ ဆက္တိုက္ အၾကိမ္ တရာေက...
ရဲဆိုး part 2..( ပန္းရိုင္း ) ရဲမွဴး ဟန္သာေက်ာ္သည္ သူ ရိုက္ထားတဲ႕ စေနမ ရဲ႕ ဓါတ္ပံုေတြကို သူ႕ဖုန္းထဲမွာ ၾကည္႕ေနသည္ ။ ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္ လွဲေ...
No comments:
Post a Comment