အခန္း ၅၆။ ဦးတိုးစိန္
ဥကၠာတေယာက္ မိုးမ နဲ႕ ျဖစ္ၿပီးေန႕ကစၿပီး ေနာက္ေန႕ေတြ သူအလုပ္ဝင္တာ မိုးမ တို႕ အခန္းကို ေစာင့္ၾကည့္ေနၿပီး ကိုရင္ဦးေမာင္ အလုပ္သို႕ ထြက္သြားသည္ႏွင့္ သူေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း မိုးမ ကို ဖံုးေခၚၿပီး အသိေပးေလသည္။ မိုးမ ကလည္း ဝရံတာသို႕ ထြက္လာၿပီး ဥကၠာ ရွိရာဘက္သို႕ လက္ေဝွ႕ယမ္း ႏူတ္ဆက္ေလသည္။ တခါတေလ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ တြင္ လူျပတ္ၿပီး ဘယ္သူမွ မျမင္ႏိုင္ဘူး ထင္လွ်င္ အနမ္းပ်ံ ေခၚ ဖလိုင္းကစ္ေလးမ်ားပင္ အျပန္အလွန္ေပးၾကေသးသည္။ တခါတရံ ဖံုးထဲတြင္ ဥကၠာက မိုးမ ကို ဘယ္လို အဝတ္အစားမ်ိဳးႏွင့္ ျမင္ခ်င္ေၾကာင္း ၊ တခါတရံ စကဒ္တိုတို ဝတ္ထားသည္ကို ျမင္ခ်င္ေၾကာင္း ေျပာတတ္သည္။ မိုးမ ကလည္း စကဒ္တိုတို ကို ဝတ္ကာ ဝရံတာသို႕ ထြက္လာၿပီး ေရွ႕မွ သံတန္းေလး ေပၚ ေျခေထာက္တဖက္ကို တင္၍ ျပတတ္သည္။ ထိုအခါမ်ိဳး တြင္ ဥကၠာေနရာမွ လွမ္းၾကည့္လွ်င္ မိုးမ ေပါင္လံုးႀကီးမ်ား၊ တခါတရံ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလး တို႕ကို ျမင္ရသည္။ မိုးမ က တခါတေလ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ပင္မဝတ္ပဲ ဥကၠာေမာ့ၾကည့္လွ်င္ သူ႕ေစာက္ဖုတ္ကို တန္းျမင္ေနရေအာင္ ေျခေထာက္တေခ်ာင္း ေရွ႕တန္းေပၚတင္ကာ ေပါင္ကားထားတတ္ေသးသည္။ ဥကၠာတို႕ ကုမၸဏီ မွ အင္စပက္တာ က အျမဲတန္းလိုလို သူတို႕ ဝန္ထမ္းမ်ားကို လွည့္ပတ္ စစ္ေဆးတတ္သျဖင့္ ဥကၠာတေယာက္ သူတက္လာခ်င္တိုင္း တက္လာလို႕ မရမွန္းသိထားသျဖင့္လည္း တမင္ စေနျခင္းလည္း ျဖစ္ေလသည္။ ထိုအင္စပက္လာ လာေသာအခ်ိန္ သူ႕ေနရာတြင္ မေတြ႕ပါက အလုပ္ျပဳတ္ႏိုင္သျဖင့္ ဥကၠာတေယာက္ မစြန္႕စားရဲျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ထို အခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ေမာ့ၾကည့္ကာ သြားရည္က်ရင္းျဖင့္ အိမ္သာထဲဝင္ ဂြင္းထုျခင္းျဖင့္သာ အာသာေျဖရေလသည္။
သို႕ရာတြင္ တခါတေလ သူတို႕ ဖံုးျဖင့္ လည္း ဆက္ခ်ပ္ လုပ္ျဖစ္ၾကသည္။ ထို သို႕ ေျပာၾကသည့္အခါ မိုးမ က ဥကၠာကို တအား စိတ္ထလာေစသည့္အျပင္ သူ႕ကိုယ္သူလည္း ေစာက္ရည္မ်ား ရြဲေနေအာင္ ဖီးတက္ တတ္ေလသည္။ ဥကၠာက သူမိုးမ ကို ေနာက္တခါလိုးခ်င္ေၾကာင္း ေျပာတတ္သလို မိုးမ ကလည္း အလိုးခံခ်င္ေၾကာင္း ေျပာသည္။ သို႕ေသာ္လည္း မိုးမ က ဥကၠာ အလုပ္ခ်ိန္မွာ သူ႕ဆီ မလာခိုင္းသလို၊ ကိုရင္ဦေမာင္က လည္း အိုဗာတိုင္ မလုပ္ေသးသျဖင့္ အခြင့္အေရးမရ ျဖစ္ေနရသည္။ ဥကၠာေတြး ေနသည္ကေတာ့ သူ မိုးမ ကို ေန႕ခင္းဘက္ သြားလိုးဖို႕ ဆိုတာ သူ႕အလုပ္က တရက္ ေလာက္ခြင့္ယူမွ ရမည္။ ဒါမွ မဟုတ္ ညဘက္တာဝန္က် သည့္ သူ႕ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ တေယာက္ကို သူ႕ေနရာမွာ ခန တာဝန္ယူခိုင္းၿပီး သူက မိုးမ အခန္းတက္လိုးမွ ရမည္။
စာဖတ္သူမ်ား အခန္း ၂၁ ကို ျပန္သြားဖတ္ၾကည့္ပါက မိုးမ ညဘက္ႀကီး ကိုရင္ဦးေမာင္ မူးၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့ စိတ္ဆာလာသျဖင့္ ေအာက္ဖက္သို႕ ဆင္းကာ ဥကၠာကို သြားရွာရင္း ဥကၠာႏွင့္ မေတြ႕ပဲ အသက္၅၀ ခန္႕ ရွိ လူႀကီးတေယာက္ႏွင့္ ဆံုခဲ့ရသည္ကို သတိထားမိေပမည္။ မမွတ္မိလွ်င္ ေအာက္မွာ ထိုအခန္းမွ ေကာက္ႏူတ္ခ်က္ေလးတခု ျပန္တင္ေပးလိုက္ပါသည္။ ထိုလံုျခံဳေရး ဝန္ထမ္းလူႀကီးက မိုးမ ပုခံုးေလးကို ကိုင္ရင္း ဓါတ္ေလွခါးရွိရာသို႕ ေလွ်ာက္လာလိုက္သည္။ ဓါတ္ေလွခါးထဲ အေရာက္တြင္ သူက သူ႕လက္ေမာင္ကို မိုးမ ပုခံုးတြင္ ဆက္တင္ထားလိုက္ၿပီး မိုးမ က သူ႕ေခါင္းေလး ကို ထိုသူ၏ရင္ဘတ္ေပၚတြင္ ေမွးတင္ထားလိုက္သည္။ မိုးမ ရင္သား မ်ားက ထိုလူႀကီး၏ ရင္ဘတ္ကို ဖိမိေန ရာ ထိုသူႀကီးမွာ စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားလာၿပီး မိုးမ ရင္သား ေျမွာင္းကို ငံု႕ၾကည့္ရင္းက အေတြးေတြ က်ယ္ျပန္႕လာေလသည္။ သူက မိုးမကို၊
“မမေလး ရဲ႕ ေယာက္်ား မွာ စီးကရက္ လံုးဝမက်န္ေတာ့လို႕လား ခင္ဗ်”
မိုးမ က သူ႕မ်က္လံုးေတြကို အရမ္း အိပ္ငိုက္ေနသလို စင္းစင္း ေလး လုပ္ရင္း မူးေနသလို ဟန္ျဖင့္၊
“ဟင့္အင္း၊ သူက ေဆးလိပ္မေသာက္ဘူး၊ သူ႕သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က လာတယ္၊ အခုေတာ့ျပန္သြားၿပီ၊ က်မက ေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္စိတ္ေပါက္လာလို႕၊ က်မ အမ်ိဳးသားက အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ၊ က်မ ကသာ အိပ္မေပ်ာ္ဘူး ျဖစ္ေနလို႕”
ညေစာင့္လူႀကီးက ေတြးလိုက္သည္၊ အင္း သူ႕ေယာက္်ားက လည္း အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္၊ ဒီေလာက္ ငယ္ရြယ္လွပတဲ့ မိန္းမ ကို ထားထားၿပီးေတာ့၊ အခုေတာ့ၾကည့္စမ္း ေယာက္်ား ဂရုစိုက္မခံရတဲ့ မိန္းမ ေတြက ရြတဲ့ အဆင့္ကို ေရာက္ေနၿပီ၊ ငါ လိုးခ်င္ရင္ ေတာင္ ဒီအမ်ိဳးသမီးကို လိုးလို႕ရႏိုင္ေနၿပီ၊ စမ္းၾကည့္လိုက္အုန္းမယ္၊ တကယ္လို႕ သူငါ့ကို အခန္းထဲ ဝင္ခြင့္ျပဳရင္၊ သူ႕ေယာက္်ား တကယ္ကို အေသေကာင္လို၊ အိပ္ေမာက်ေနတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ငါသူ႕ ကို က်ိဳးစားၾကည့္အုန္းမယ္၊အဲဒီ လူႀကီးနာမည္ က ဦးတိုးစိန္ ျဖစ္သည္။ ဦးတိုးစိန္မွာ မိုးမ အခန္းထဲ ဝင္လိုက္ၿပီး မိုးမ ကို ႀကိဳးစား ဖို႕ ႀကံေသာ္လည္း မိုးမ အခန္းနားကပ္ရက္က ေကာင္ကေလး ရဲေက်ာ္ ထြက္လာသျဖင့္ မိုးမကို ထားၿပီး အျမန္လစ္လာခဲ့ရေလသည္။ သူတို႕ လံုျခံဳေရးအခန္းကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဦးတိုးစိန္မွာ လီးႀကီး တအားမာ ေနၿပီ မို႕ မိုးမ ကို မွန္းၿပီး ထုမိေလသည္။ တကယ္ေတာ့ မိုးမ မွာ ဦးတိုးစိန္ သမီးထက္ပင္ငယ္အံုးမည္ျဖစ္သည္။ ဦးအံုးစိန္မွာ ထိုအရြယ္ မိန္းခေလး တေယာက္ကို တခါမွ အခု လို လိုးခ်င္စိတ္မေပၚခဲ့ဘူးေျခ။ ထိုညက မိုးမ ဝတ္ထားသည့္ ညဝတ္ပါးပါးက အတြင္းမွ ဘရာဇီယာမဝတ္ထားသျဖင့္ ႏို႕ႀကီးေတြကို အလံုးလိုက္ျမင္ေနရတာက တေၾကာင္း မိုးမ မွာ လည္း ယားေနသျဖင့္ မူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး သူ႕ဆီကို လာမွန္းလည္း သိထားတက တေၾကာင္းေၾကာင့္ အရမ္းကို လိုးခ်င္ေနမိသည္။ သူ႕စိတ္ထဲတြင္လည္း တေန႕ေတာ့ ရေအာင္ဖန္အံုးမည္ဟု ေတြးခဲ့မိေလသည္။
ထို႕ေၾကာင့္လည္း ထိုညအျဖစ္အပ်က္ၿပီးေနာက္ပိုင္းညေတြမွာ မိုးမ တို႕ အခန္းနားကို မေယာင္မလည္ျဖင့္ အကဲခပ္ေလ့ရွိေသာ္လည္း အခြင့္အေရးက မႀကံဳလာေတာ့ေျခ။ ဦးတိုးစိန္မွာ တျခားအလုပ္တခု လည္းေန႕လည္ ဘက္ အခ်ိန္ပိုင္း လုပ္ေသးသျဖင့္ မိုးမ တို႕ အိမ္ယာတြင္ သူက ညပိုင္းသာ အျမဲ ဆင္းႏိုင္ေလသည္။
သို႕ေသာ္လည္း မိုးမ ကို စြဲလမ္းသြားသျဖင့္ တခါတရံ ေန႕လည္ဘက္ အားလပ္ခ်ိန္မွာ တခါတေလ မေယာင္မလည္ျဖင့္ လာၿပီး ေန႕လည္တာဝန္က်ေနေသာ ဥကၠာ ႏွင့္ စကား စၿမီလာေျပာတတ္ေလသည္။ ထို႕ေၾကာင့္လည္း တေန႕ ဥကၠာက သူ႕ကို သူ႕အစား ခနေစာင့္ေပးႏိုင္မလား သူတေနရာကို သြားစရာရွိလို႕ ဟု ေမးလာေတာ့ သူက လက္ခံလိုက္ေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ဘာရယ္မဟုတ္ ဦးတိုးစိန္က ဥကၠာကို ပံုမွန္ပင္ တနာရီေလာက္ ဘယ္သြားမွာလဲ ဟု ေမးလိုက္သည္။ ဥကၠာက ျပန္မေျဖခင္ သူက ေနာက္သလို ေျပာင္သလိုျဖင့္၊
“ဟဲဟဲ မင္း ေစာ္နဲ႕ သြားႏွပ္မလို႕ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ ဒါနဲ႕ မင္းသိလား ဒီအပတ္မန္႕ မွာ ငါအရမ္းလိုးခ်င္တဲ့ ေစာက္ရမ္းေခ်ာၿပီး ဆက္ဆီ အရမ္းက်တဲ့ ေကာင္မငယ္ငယ္ေလး တေယာက္ရွိတယ္။ သူ႕နာမည္က မိုးမ တဲ့၊ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့ ည တညတုန္းက ေကာင္မေလး မူး ၿပီး ငါ့ဆီကို ေရာက္လာတယ္၊ ညဝတ္အက်ႌပါးပါးေလးနဲ႕ ေအာက္မွာ လည္း ဘရာ မပါဘူး၊ ငါသူ႕ကို သူ႕အခန္းျပန္လိုက္ပို႕ေတာ့ ငါ ေရွာက္ကိုင္တာ အရမ္းမိုက္တယ္ကြာ၊ ငါ အဲဒီေကာင္မေလး အခန္းထဲ ဝင္လိုက္သြားၿပီး ဆြဲေတာ့မလို႕၊ သူတို႕ အခန္းေဘးနားက ေစာက္ေကာင္ေလးတေယာက္ ထြက္လာစကားေျပာတာနဲ႕ ငါသူ႕ကို ထားၿပီး လစ္လာခဲ့ရတာ၊ ခ်ီး ငါ အဲဒီေစာ္ေလးကို တအားကို လိုးခ်င္ေနတာ အဟီး”
ဥကၠာ မွာ ဦးတိုးစိန္ေျပာတာ ၾကားလိုက္ရ ေတာ့ အေတာ္အံ့ၾသသြားသည္။
“ဟင္ အဘ လည္း သူ႕ကို လုပ္ခ်င္ေနတယ္။ အဟီး ယံုႏိုင္စရာေတာင္မရွိဘူး ၊ေျပာစမ္းပါအံုး ဘယ္လို ျဖစ္တာလဲ အျဖစ္အပ်က္က၊ မိုးမ က ဘယ္တုန္းက ညဘက္ႀကီး ဒီကို ဆင္းလာတာတုန္း”
“ဟာ ေျပာမေနပါနဲ႕ေတာ့ကြာ အဲဒီေကာင္မေလး က တကယ္ကို ေဟာ့တာ၊ ၾကည့္ရတာ အဲဒီညတုံးက သူအေတာ္ စိတ္ဆာေနလို႕ ဆင္းလာတာျဖစ္မယ္၊ အဲဒီညက ငါအတင္းႀကံရင္ေတာင္ ေပးလုပ္မဲ့ သေဘာရွိတယ္ ၾကည့္ရတာ”
“အင္း ဟုတ္ တယ္ အဘ မိုးမ က ေပးလုပ္မွာပဲ ၊ ေသျခာတယ္။ က်ေနာ္ သူ႕အေၾကာင္းေကာင္းေကာင္းသိတာေပါ့”
“ေဟ ဟုတ္လား၊ မင္းေရာ လုပ္ၿပီးပလား”
“ဟုတ္ပ အဘ ဒါေၾကာင့္လည္း အဘ ကို က်ေနာ့္ေနရာမွာ ခနေစာင့္ခိုင္းတာေပါ့၊ က်ေနာ္ အခု မမမိုး ဆီ သြားၿပီးေတာ့ ဆြဲေတာ့မလို႕ ေလ။ အခု ေတာ့ က်ေနာ္ စိတ္ေျပာင္းသြားၿပီ၊ အဘ ပဲ သြားလိုက္ေတာ့”
“ဟာ ဟုတ္ရဲ႕လားကြာ မင္း အဲလိုသာ ငါ့ကို အခြင့္အေရးေပးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ မင္းေက်းဇူး ငါမေမ့ပါဘူး၊ ငါက အဲဒီညကထဲက သူ႕ကို စြဲလမ္းေနတာကြ၊ အခု ဆိုရင္ သူတေယာက္ထဲ အခန္းထဲမွာေပါ့ ဟုတ္လား”
“ဟုတ္တယ္ အဘ၊ တံခါးသာ သြားေခါက္လိုက္၊ မမမိုး အခန္းတံခါးလာဖြင့္တာနဲ႕ အထဲကို အတင္းဝင္ၿပီး ဆြဲသာ လိုးျပစ္လိုက္ေတာ့၊ သြားသြား အဘ သြားႏွပ္လိုက္၊ အေတြးပင္လယ္က ဇာတ္လမ္းေတြကိုပဲ ဖတ္ၿပီး ဂြင္းထု မေနနဲ႕ေတာ့ တကယ္သြားလုပ္လိုက္ေတာ့”
“မင္း အဲ့ေကာင္မေလးကို တကယ္လိုးခဲ့ရလို႕လားကြာ၊ ေျပာစမ္းပါအံုး၊ အဲေကာင္မေလးက ဘာေတြ ႀကိဳက္တတ္တယ္ ဘာေတြ မႀကိဳက္တတ္ဘူးဆိုတာ၊ ေကာင္မေလးက ၾကမ္းၾကမ္းႀကိဳက္လား ညွင္ညွင္သာသာေလး ႀကိဳက္သလား၊ ငါက ေတာ့ သူ႕ကို အျပတ္ၾကမ္းျပစ္ခ်င္တာပဲကြာ၊ အဲလိုမ်ိဳး ေခတ္ဆန္ဆန္ ခပ္ငယ္ငယ္၊ ေတာင့္ေတာင့္ အိမ္ရွင္မေလး တေယာက္ကို လိုးရမယ္ ဆိုတာ သိန္းထီေပါက္သလိုပါပဲကြာ၊ ငါတို႕ ညဘက္ မအိပ္ပဲနဲက သူတို႕ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းအိပ္ရေအာင္ ေစာင့္ေပးေနရတာကို လက္စားျပန္ေျခရမယ္၊ ေကာင္မ ငါ့ကို အဲဒါေတြ ျပန္ေပးဆပ္ရမယ္၊”
ဥကၠာက ေလသံတိုးတိုးျဖင့္၊
“အဘ က်ေနာ္ကို မမမိုး က ရွင္ျပဳေပးခဲ့တာ အဟီးး၊ မမမိုးက အရမ္းကို သိမ္ေမြ႕တာ၊ ဒါေပမဲ့ အဘ ၾကမ္းလဲ သူႀကိဳက္မွာပဲ အဲဒါေတာ့ ေသျခာတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အဘ ၿပီးလို႕ ျပန္လာရင္ေတာ့ က်ေနာ့္ကို အေသးစိတ္ေျပာရမယ္ ေနာ္ ဒါပဲ အဟိ”
“ ေအး သြားမယ္၊ ငါ က သူ႕ကို မွန္းမွန္းၿပီး ထုေနရတာၾကာၿပီ ဒီေန႕ေတာ့ တကယ္လုပ္ရေတာ့မွာေပါ့ကြာ၊ မင္းက ငါ့ကို လည္း ေျမွာက္ေပးတာကိုး ခိခိ မင္းငါ့ကို အင္ထု တာ မဟုတ္ဘူးလို႕ေတာ့ ငါထင္တာပဲ၊ ႏို႕မို႕ ဆို ငါ ေစာက္ျပႆနာ အႀကီးႀကီးတက္မွာ”
“က်ေနာ္က အဘကို ဘာလို႕ ေျခာက္တြန္းရမွာလဲ ဗ်ာ။ က်ေနာ္မလိမ္ပါဘူး၊ ဒါေပမဲ့ အဘ က်ေနာ့္ကို မိုးမ ညဘက္ႀကီး ဆင္းလာတယ္ ဆိုတာကို ေျပာလိုက္ ေတာ့ က်ေနာ္စဥ္းစားမိတာက၊ ငါသာ အဲဒီတုန္းက ညဘက္တာဝန္က်ေနတဲ့သူဆိုရင္ေတာ့ သူ႕အခန္းကို ျပန္မပို႕ခင္ ကားပတ္ကင္ မွာ တခ်ီေလာက္ေတာ့ ဆြဲလိုက္မိမွာပဲ”
“ေအးပါကြာ၊ ငါ ျပန္လာရင္ အကုန္ျပန္ေျပာျပပါ့မယ္၊ အခု ငါ့ကံကို သြားစမ္းလိုက္အံုးမယ္၊ လစ္ၿပီ”
မိုးမ မွာ ေရခ်ိဳးခန္းက ထြက္လာကာစ သဘက္ကို ကိုယ္မွာ ပတ္လွ်က္ ျဖင့္ သူ႕အလွျပင္မွန္တင္ခံုေရွ႕မွာ ထိုင္ရင္း ဆံပင္ကို ဒရိုင္ယာျဖင့္ မႈတ္လွ်က္ရွိေလသည္။ မွန္ထဲမွာ ျမင္ေနရေသာ သူ႕ ရင္သားေျမွာင္း၊ ႏွင့္ ေပါင္လံုးႀကီးမ်ားကို ၾကည့္ရင္း ေယာက္်ားတေယာက္သာ သူ႕ကို အဲလို ျမင္လိုက္ရရင္ဟု ေတြးရင္း ျပံဳးလိုက္မိသည္။ ေနာက္ေတာ့ ဒရိုင္ယာကို ခ်လိုက္ၿပီး သူ႕ရင္သား ေနရာကို အသာကိုင္ရင္း မွန္ထဲမွာ ျပန္ၾကည့္ေနခ်ိန္ အခန္းတံခါးေခါက္သံၾကားလိုက္ရေလသည္။ ဟင္ ဒီအခ်ိန္ႀကီး ဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္၊ မိုးမ ကမတ္တတ္ထရပ္လိုက္ၿပီး တံခါးဆီသို႕ သြားရင္း၊ အေပၚက ေရခ်ိဳးခန္းဝတ္အက်ႌကို ထပ္ဝတ္သြားရမလား ခ်ီတံုခ်တံုျဖင့္ တံခါးဆီ ေရာက္သြားကာ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေလသည္။
ဦးတိုးစိန္မွာ မိုးမ ၏ ေရခ်ိဳးၿပီးစ ဆံပင္ဖားယား မ်က္ႏွာသုပ္ပုဝါ တထည္သာ ရင္လွ်ားထားေသာ လတ္လတ္ဆပ္ဆပ္ ကိုယ္လံုးကို ေျခဆံုးေခါင္းဆံုး ၾကည့္ရင္း ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္သြားေလသည္။ မိုးမ မွာ လက္တဖက္ျဖင့္ သူ႕ရင္သားေပၚမွ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါကို ဖိထားရင္း လက္တဖက္က တံခါးလက္ကိုင္ဘုကို ကိုင္ထားရင္း ဦးတိုးစိန္ကို ၾကည့္လွ်က္ အံအားသင့္သြားေလသည္။ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါမွာ မိုးမ ေပါင္ရင္းနားေလာက္ထိသာ ေရာက္သျဖင့္ ေပါင္တန္ျပည့္ျပည့္ျဖိဳးျဖိဳး ဝင္းဝင္းႀကီးမ်ား မွာ ဦးတိုးစိန္ အတြက္ ဂလု ခ်င္စရာျဖစ္ေနရသည္။ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုး စကား မေျပာႏိုင္ၾကပဲ တေယာက္ကို တေယာက္ ေၾကာင္ၾကည့္ေနၾကရမွ ဦးတိုးစိန္က ေခ်ာင္းတခ်က္ဟန္႕ရင္း စကား စေျပာေလသည္။
“ အဟမ္း၊ အာ…...အဲ….. ဟို….ဟို.. ေလ ေသာက္ေရေလး တခြက္ေလာက္ ရႏိုင္မလားလို႕၊ အဘ ေဆးေသာက္ခ်င္လို႕ပါ၊ အဘ ဒီမွာ လံုျခံဳေရး အေစာင့္ေလ သိတယ္မလား”
မိုးမ က အခန္းတြင္းသို႕ ေနာက္တလွမ္းဆုပ္လိုက္ရင္း ဦးတိုးစိန္ဝင္ဖို႕ လမ္းေပးလိုက္ရင္း၊
“ဟုတ္ကဲ့ အဘ က်မ မွတ္မိပါတယ္”
ဦးတိုးစိန္ အိမ္ထဲ ေရာက္သည္ႏွင့္ မိုးမ က ေရယူရန္ မီးဖိုဘက္သို႕ ထြက္သြားသည္ကို အေနာက္မွ ရပ္ၾကည့္ရင္း ဦးတိုးစိန္တေယာက္ သူ႕နဖူးမွ ေခၽြးကို လက္ကိုင္ပုဝါထုတ္ကာ သုတ္လိုက္မိသည္။အခန္း ၅၇။ ဦးတိုးစိန္ ႏွင့္ မိုးမ
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ေရာက္ေတာ့ မိုးမ အေတြးထဲမွာ သူ အရမ္းစိတ္ဆာလာလို႕ မူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဥကၠာဆီ သြားခဲ့တံုး ဦးတိုးစိန္နဲ႕ ေတြ႕ခဲ့ရတာကို ျပန္သတိရမိသည္။ ထိုအခ်ိန္က အဲဒီ အဖိုးႀကီး က စိတ္ထဲ ဘာရွိေနလည္းဆိုတာကိုေတာ့ သူသိပ္မေသျခာပါ။ အခုေတာင္ သူ႕စိတ္ထဲမွာ ေရကို အရင္ခတ္ၿပီးေပးရေကာင္းမလား အဝတ္အစားအရင္ဝတ္ရမလား ခ်ီတံု ခ်တံု ျဖစ္ေနေလသည္။ အခုသူ႕ကိုယ္မွာက သဘက္တထည္ပဲ ပတ္ထားသည္မဟုတ္လား။ သူ႕ ေပါင္တန္ ေတြနဲ႕ အေပၚက ရင္သား ေျမွာင္းက အထင္းသား ေပၚေနသည္မဟုတ္လား။ ထိုညက အဲဒီ အဖိုးႀကီး က မိုးမ မူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ယိုင္ႏွဲ႕ ယိုင္ထုိး သြားေနတာကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး မိုးမ ကိုယ္လံုးကို ဟိုထိဒီထိ လုပ္တာကိုလည္း သူသတိထားမိခဲ့သည္။
ဦးတိုးစိန္ တေယာက္က ေတာ့ မိုးမ သူ႕ကို ေသာက္ေရလာေပးရင္ ဆြဲဖက္လိုက္မည္ဟု စိတ္ကူးလိုက္တာႏွင့္ လီးက ခ်က္ခ်င္းေတာင္လာသည္။ ဦးတိုးစိန္ စိတ္အေတြးထဲမွာေတာ့ မိုးမ ကို ဒီဆိုဖာအရွည္ေပၚမွာ ပက္လက္ကေလး လွဲေနတာကို ပံုေဖၚေနမိသည္။ ဦးတိုးစိန္က ဧည့္ခန္းတခုလံုးကိုလည္း အကဲခတ္ေလ့လာ လိုက္သည္။ မိုးမ က ေသာက္ေရခြက္ကိုင္ ၿပီးထြက္လာကာ သူ႕ကို ကမ္းေပးမည့္အစား ေကာ္ဖီစားပြဲေလးေပၚ သို႕ လွမ္းတင္လိုက္သျဖင့္ ေရခြက္ကမ္းေပးသည့္လက္ကို ဆြဲကာ ဖက္လိုက္မည္ဟုေသာ ဦးတိုးစိန္ အႀကံအစည္ ပ်က္သြားေလသည္။
“ဒီမွာ ေသာက္ေရ ဦးေလး၊ က်မ အဝတ္လဲၿပီးျပန္လာခဲ့မယ္ ခနေလး”
မိုးမ က သူတို႕ အိပ္ခန္းထဲ သို႕ အဝတ္အစား ဝတ္ရန္ ဝင္သြားလိုက္သည္။ ဦးတိုးစိန္ က အနည္းငယ္ စိတ္ပ်က္သြားၿပီး ေခါင္းကို ခါရမ္းလိုက္မိသည္။ မိုးမ အဝတ္လဲတာမ်ား ေတြ႕ရမလားဟု ေသျခာမပိတ္သြားေသာ တံခါးၾကားမွ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္။ မိုးမ က သူ႕အဝတ္အစားတို႕ကို ဘီဒိုမွ ထုတ္ယူၿပီး ဝတ္ရန္ တံခါးေနာက္ကြယ္ဘက္သို႕ ဝင္သြားလိုက္သည္။ ဦးတိုးစိန္က မိုးမ အိပ္ခန္းထဲ လိုက္ဝင္သြားလိုက္ဖို႕ စဥ္းစားေသးသည္၊ သို႕ေသာ္လည္း မိုးမ တေယာက္ လန္႕သြားရင္ သူ႕ အႀကံအစည္ လည္း ေအာင္ျမင္မည္မထင္သျဖင့္ မိုးမ အဝတ္လဲျပီး ျပန္ထြက္လာမွ အေျခအေနၾကည့္ၿပီး ဆက္လုပ္မည္ဟု ေတြးလိုက္သည္။ မိုးမ ဘယ္လို အဝတ္အစားေတြ ဝတ္လာလဲ ဆိုတာကို ၾကည့္ၿပီးမွ သိပ္လွတာပဲ ဘာညာ ပြားၿပီး ခ်ဴပ္မည္ဟု ေတြးထားလိုက္သည္၊ တဆက္ထည္းမွာပင္ မိုးမ ဆက္ဆီ အဝတ္အစားေလး ဝတ္လာပါေစလည္း ဆုေတာင္းလိုက္မိသည္။ မၾကာခင္ မိုးမ အဝတ္အစားဝတ္ၿပီးထြက္လာေတာ့ ဦးတိုးစိန္တေယာက္ ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္သြားရသည္။ မိုးမ က အနီရဲရဲ႕ အသားေခ်ာေခ်ာ ပါးပါး ဒရက္စ္ကို ဝတ္လာခဲ့သည္။ ဒရက္မွာ ပုခံုးသိုင္းႀကိဳး ႏွင့္ ေခါင္းေပၚမွ စြတ္ရေသာ ဒရက္မ်ိဳးျဖစ္ၿပီး ေပါင္လည္ေလာက္ထိသာ ေရာက္သျဖင့္ အနီေရာင္ေအာက္မွ ေပါင္လံုးႀကီးမ်ားမွာ လည္းေဖြးၿပီး ဝင္းေနရာ ဂလုခ်င္စရာႀကီးျဖစ္ေနရသည္။ ဦးတိုးစိန္ မွာ အာေစးထည့္ထားသလို စကားပင္ မေျပာႏိုင္၊ နားလည္းမလည္သလို ျဖစ္ေနရသည္။ မိုးမ သူ႕ကို ျဖားေယာင္းခ်င္လို႕ ပဲ အဲလို ဝတ္လာတာလား၊ သူ႕ကိုယ္တိုင္ စရိုက္ကိုက အဲလိုပဲ ဝတ္တတ္တာလား၊ ဦးတိုးစိန္ မ်က္လံုးေတြက မိုးမ ေပါင္လံုးႀကီးမ်ား မွ တဆင့္ ပုခံုးႀကိဳးသိုင္းလြတ္ေနေသာ ပုခံုးသားမ်ား၊ လက္ေမာင္းေဖာင္းေဖာင္းအိအိကေလးမ်ားကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ ေနာက္ေတာ့ မိုးမ သူ႕ကို ျပံဳးၾကည့္ေနသည္ကို သတိထားမိသြား၍ တံေတြးကို ျမိဳခ်လိုက္ၿပီး လည္ေခ်ာင္းရွင္းသလို ေခ်ာင္းဟန္႕လိုက္ရင္းမွ၊စကားစေျပာဖို႕ ႀကိဳးစားလိုက္သည္။
သို႕ေသာ္လည္း ဦးတိုးစိန္ စကားမစခင္ မိုးမက ဦးတိုးစိန္ ေရွ႕ ဆိုဖါေပၚမွာ ထိုင္ခ်လိုက္ရင္း ေပါင္ႏွစ္လံုး ကို ခ်ိတ္ကာ ထိုင္လိုက္သည္။ ေပါင္ႏွစ္လံုးကို ထပ္မခ်ိတ္ခင္ ကားလိုက္ေသာ ေပါင္လံုးႀကီး ႏွစ္လံုးၾကားကို ဦးတိုးစိန္ ကမန္ကတမ္း လိုက္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ဘာမွေတာ့ မျမင္လိုက္ရေပမဲ့ မိုးမ ေပါင္တန္ စင္းစင္းႀကီးက ဦးတိုးစိန္ ရင္ကို ဘေလာင္ဆူလာေစသည္။ မိုးမ က သူ႕ဆံပင္ဖားယားကို လက္ျဖင့္ အေနာက္ဖက္သို႕ သပ္လိုက္ရာ မိုးမ ဂ်ိဳင္းၾကားကိုလည္း ဦးတိုးစိန္တေယာက္ လိုက္ၾကည့္မိသည္။ မိုးမ ဘရာဇီယာႀကိဳးက မိုးမ ပုခံုးသား ေပၚမွာ တင္းေနသည္ကို လည္း သူျမင္မိသည္။ ဦးတိုးစိန္တေယာက္ မိုးမ လက္ေမာင္းလံုးေတြကို ကုန္းကိုက္ ခ်င္စိတ္ေပါက္လာရသည္။ မိုးမ က ေရခ်ိဳးၿပီးစ မေျခာက္တေျခာက္ သူ႕ဆံပင္ေတြကို လက္ျဖင့္ ဆက္ဖြကာ ေဆာ့ကစားသလို လုပ္ေနလိုက္သည္။ ဦးတိုးစိန္ က မိုးမ ေပါင္လံုးေတြကို ထပ္ၾကည့္လိုက္သည္။ ဒီေကာင္မေလး ငါ့လို တစိမ္းေယာက္်ားတေယာက္ေရွ႕မွာ ပံုစံမ်ိဳးစံု လုပ္ျပေနပါလားဟုလည္း ေတြးေနမိသည္။
ေနာက္ေတာ့ မိုးမ က ထၿပီး ကိုရင္ဦးေမာင္ အရက္ထားသည့္ ေကာင္တာနားသို႕ သြားလိုက္သည္။ ဦးတိုးစိန္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ မိုးမ ရဲ႕ အျပံဳးေတြက သူ႕ကို ျမဴဆြယ္ေနသည္ဟု ေတြးေနမိၿပီး နည္းနည္းလည္းရဲလာသည္။ ေကာင္မေလး ငါ့ကို ျမဴဆြယ္ေနတာလား။ ေကာင္မေလး ငါသူ႕ကို လိုးဖို႕ အခ်က္ျပေနတာလား၊ ဒါမွ မဟုတ္ဒါက သူ႕ရဲ႕ ပံုမွန္ အျပဳအမူအေနအထိုင္ပဲလား။ စိတ္ထဲက အေတြးမ်ိဳးစံုႏွင့္ ဦးတိုးစိန္ တေယာက္ မိုးမ အနားသို႕ ခ်ဥ္းကပ္သြားမိသည္။
“နင္ တည ငါ့ဆီ ေရာက္လာတာ မွတ္မိေသးလား၊ ငါ အဲဒီညက နင့္ကို အိမ္ခန္းထဲ ထိလိုက္ပို႕ေပးဖို႕ တြဲေခၚလာခဲ့တာေလ၊ ေကာင္ေလးတေယာက္ထြက္လာၿပီး နင့္ကို စကားလာေျပာလို႕ ငါထြက္သြားလိုက္တာ သတိရေသးလား”
မိုးမ က ဦးတိုးစိန္မ်က္ႏွာကို ျပံဳးၾကည့္လွ်က္၊
“အင္း က်မ သိသားပဲ”
ဟု ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ ဦးတိုးစိန္က၊
“ငါ အဲဒီတုံုးက အထဲကို ဝင္လိုက္ခ်င္ေနတယ္ဆိုတာေရာ နင္သိလား”
“သိသားပဲ”
မိုးမ က ေခါင္းေလးကို အသာငံု႕ရင္း ႏူတ္ခမ္းကေလးကိုက္လွ်က္ မပြင့္တပြင့္ ျပံဳးရင္း ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ ဦးတိုးစိန္ တေယာက္ မိုးမ မွာ ေတာ္ေတာ္ ထန္ေသာ ဟာမေလး ဆိုတာ သေဘာေပါက္လိုက္သည္။ ဥကၠာ ငါ့ကို ေျပာသားပဲ ငါကိုယ္ႏိူက္က စိတ္မရဲဘူး ျဖစ္ေနတာ၊ ဟု စိတ္ထဲ ေပၚလာေသာ္လည္း ၊ မိုးမ ကဲ့သို႕ ေခတ္ဆန္ကာ ေခ်ာေမာလွေသာ မိန္းမငယ္ေလး တေယာက္က ဘာလို႕ အဲေလာက္လြယ္ရတာလဲ ဆိုတာကိုမယံၾကည္ႏိုင္ေသး၊ ၾကည့္ရတာ ဒီေကာင္မေလးကလည္း ဆာေန၊ ငါကလည္းကံေကာင္းေနတာပဲ ျဖစ္မယ္၊ ငါဒဲ့ဝင္ၾကည့္မွ ဟုအေတြးျဖင့္၊
“အဲဒါဆိုရင္ ဦးေလး ဘာလို႕ အဲဒီညက နင့္အခန္းထဲ လိုက္ဝင္ခ်င္ရတာလဲ ဆိုတာသိတယ္ဟုတ္၊ နင္ေျပာေတာ့ နင့္ေယာက္်ားက အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီး နင္က နည္းနည္းမူးေနတယ္ ဆိုေတာ့ နင္က ဘာလို႕ ငါ့ကို အခန္းထဲ လိုက္ဝင္ေစခ်င္ရတာလည္း”
မိုးမ က ဆိုဖာ အရွည္ရွိရာသို႕ လွမ္းေလွ်ာက္လိုက္ရင္းက ျပန္ေျဖလိုက္သည္။
“က်မ ေယာက္်ား အခန္းထဲမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနမွန္းသိရဲ႕နဲက ဦးေလး အခန္းထဲ ဘာလို႕လိုက္ဝင္ခ်င္သလဲ ဆိုတာ က်မသိပါတယ္”
ဦးတိုးစိန္က သူ႕ ပုဆိုးေအာက္က ေထာင္မတ္ေနတဲ့ လီးႀကီးကို အသာစမ္းရင္း မိုးမအနားကပ္လာခဲ့သည္။မိုးမ ရဲ႕ လည္ကုတ္ကေလးကို သူ႕ႏွာေခါင္းႀကီးျဖင့္ ငံုနမ္းလိုက္ရင္းက၊
“ အား… နင့္ရဲ႕ ကိုယ္နံ႕ေလးက အရမ္းေမႊး တာပဲ၊ ငါ အဲဒီညတုန္းက ရခဲ့တဲ့ အနံ႕အတိုင္းပဲ၊ နင့္ရဲ႕ ကိုယ္နံ႕ေလးက အရမ္းစြဲေဆာင္မႈရွိတယ္ ဆိုတာ နင္သိရဲ႕လား”
မိုးမ က သူ႕ႏူတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္ၿပီး သူ႕အျပံဳးကို ဦးတိုးစိန္မျမင္ေအာင္ မ်က္ႏွာကို တဖက္လြဲလိုက္သည္။
“ဒါဆိုရင္ ဦးေလး အခုလာတာကလဲ ဟိုညတံုးကလိုပဲေပါ့ဟုတ္လား၊ ေရငတ္လို႕ ေသာက္ေရလာေတာင္းတယ္ဆိုတာက အေၾကာင္းရွာတာ မဟုတ္လား”
ထိုအခ်ိန္မွာ ဦးတိုးစိန္က မိုးမ ႏွင့္ တအားကို ကပ္ေနၿပီ ျဖစ္ရာ အခ်ိန္ျဖဳန္းမေနေတာ့ပဲ မိုးမ ကို ျဖတ္ကနဲ ဆြဲကာ သိမ္းက်ံဴးဖက္လိုက္သည္။ မိုးမ ႏူတ္ခမ္းမ်ားကို သူ႕ပါးစပ္ျဖင့္ နမ္းဖို႕ႀကိဳးစားေလသည္။ မိုးမ က သူ႕မ်က္ႏွာကို ဘယ္ညာရမ္းရင္း ျဖင့္ ေရွာင္ဖယ္ဖို႕ ႀကိဳးစားေလသည္။ေနာက္ ဦးတိုးစိန္ မ်က္ႏွာကို သူ႕လက္ကေလးျဖင့္ တြန္းထားရင္းက၊
“အို႕ မေလာနဲ႕ေလ၊ အခုမွ ဘာလို႕ တအားေလာခ်င္ရတာလဲ ျဖည္းျဖည္းေပါ့၊ က်မလည္း အားေနတယ္၊ ဦးေလးလည္း ဒီေန႕ အလုပ္နားတယ္မဟုတ္လား”
မိုးမ က ဦးတိုးစိန္ လက္ေတြကို ျဖည္လိုက္ၿပီးေတာ့ ထိုေနရာမွ ထြက္ကာ ဆိုဖာအရွည္နားေလွ်ာက္သြားကာ ဦးတိုးစိန္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ လိုက္သည္။ မိုးမ က ေပါင္ႏွစ္လံုး ကို မထပ္ေသးပဲ ခပ္ကြာကြာခ်ဲထိုင္လိုက္ရာ ဦးတိုးစိန္ မွာ မိုးမ ေပါင္လံုးႀကီး ႏွစ္လံုးၾကားမွ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ အျဖဴေရာင္ကေလးကို ပင္ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ဦးတိုးစိန္ တကိုယ္လံုး တံုတက္လာကာ မိုးမ တကိုယ္လံုးကို ခ်က္ခ်င္းကုံးရက္ ခ်င္စိတ္ေပါက္လာရသည္။ မိုးမ က ဦးတိုးစိန္ မ်က္ႏွာကို ေအးေဆးပင္ ၾကည့္ကာ၊
“ဦးေလးက က်မ ေယာက္်ားအိပ္ေနတံုး အဲဒီညက ဝင္လာၿပီး က်မ ကို ႀကံလို႕ ရၿပီး ေအးေဆးႏွပ္မယ္လို႕ ေတြးခဲ့တယ္မဟုတ္လား”
ဟု ေမးလိုက္ရာ ဦးတိုးစိန္မွာ ေခါင္းကို ျငိမ့္ျပ ကာ မိုးမ မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ရင္း၊
“အင္း ဟုတ္တယ္၊ နင္ေျပာေတာ့ သူ႕ေမြးေန႕ ပါတီလုပ္ၿပီး သူက အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ ဆိုေတာ့ ငါထင္တာကေတာ့ သူမူးၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီေပါ့၊ အဲဒါေၾကာင့္ ငါက နင္လိုေနမယ္ထင္တာ”
မိုးမ က ဦးတိုးစိန္ရွိရာကို ေလွ်ာက္လာရင္း အျပံဳးကေလးျဖင့္ ၾကည့္ကာ ဥိးတိုးစိန္ ရွပ္အက်ႌေကာ္လာကို ဆြဲကိုင္လိုက္ရင္းတိုးတိုးေလးျဖင့္၊
“ဟုတ္တယ္ အဲဒီညတုံုးက က်မ စိတ္အရမ္းဆာေနတာ၊ က်မလိုေနတာ ရွင္ထင္တဲ့ အတိုင္းပဲ”
ဦးတိုးစိန္ ေျမာက္သြားမိသည္။ မိုးမ ကုိ ဆြဲဖက္ကာ မိုးမ ႏူတ္ခမ္းေတြကို စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ ဒီတခါေတာ့ မိုးမ က သူ႕ႏူတ္ခမ္းကို ဖြင့္ေပးလိုက္ကာ သူတို႕ လွ်ာခ်င္း ပြတ္သပ္ စုတ္နမ္းေနၾကသည္။ ဦးတိုးစိန္ လက္ေတြက မိုးမ ဖင္လံုးႀကီးေတြကို ပြတ္သတ္ဆုပ္နယ္ေပးရင္း သူ႕ကိုယ္ႏွင့္ ဆြဲကပ္လိုက္ရာ လံုခ်ည္ေအာက္မွ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးႀကီးက မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ကို အဝတ္အစားမ်ားၾကားခံလွ်က္က ေထာက္ပြတ္ေနေလသည္။ ဦးတိုးစိန္းက မိုးမ ဒရက္စ္ ေအာက္အနားကို လွန္ကာ မိုးမ ေပါင္ခြဆံုၾကားသို႕ ပင္တီ ေပၚမွ စမ္းကာ ပြတ္ေနေလသည္။
မိုးမ လက္ေတြကလည္း ဦးတိုးစိန္ အက်ႌၾကယ္သီး မ်ားကို ျဖဳတ္ေပးရင္း သူ႕လက္ဖဝါးမ်ားကို ဦးတိုးစိန္ ရင္ဘတ္ေပၚမွ အေမႊးျဖဴျဖဴ ေတြေပၚ ပြတ္သတ္ေပးေနမိသည္။ မိုးမ က ဦးတိုးစိန္ လည္ပင္းကို ငံု႕နမ္းရင္း မွ ၾကယ္သီးအကုန္ျပဳတ္သြားၿပီ ျဖစ္ေသာ ရွပ္အက်ႌကို ၾကမ္းေပၚ ျပစ္ခ်လိုက္သည္။
ေနာက္တာ့ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ႏူတ္ခမ္းခ်င္း ဖိကပ္ၿပီး စုပ္နမ္းေနၾကရင္းျဖင့္ လက္မ်ားကလည္း တေယာက္ အဝတ္အစားမ်ား ကို တေယာက္ ခၽြတ္ျပစ္ေနၾကသည္။ႏွစ္ေယာက္သား မွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မတ္တပ္ရပ္လွ်က္ လုပ္ေနၾကျခင္းျဖစ္ရာ ဦးတိုးစိန္က မိုးမ အႀကိဳက္ အရမ္းမေလာပဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အခ်ိန္ယူကာ မိုးမ လႈပ္ရွားမႈေပၚသာ ၾကည့္ၿပီး မီးစင္ၾကည့္ကေနေလသည္။ တဆက္ထဲမွာပဲ ဦးတိုးစိန္က မိုးမ ဘရာဇီယာ ပုခံုးႀကိဳးကို ေဆာ့ကစားရင္းက ပုခံုးသားေလးမ်ားကို သူ႕လွ်ာႀကီးျဖင့္ ရက္ေနလိုက္သည္။
တျဖည္းျဖည္းျဖင့္ ဦးတိုးစိန္ အရွိန္ရလာၿပီး နည္းနည္းၾကမ္းလာခဲ့သည္။ မိုးမ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ဆြဲျဖဲေတာ့မတတ္ ဆြဲခၽြတ္လိုက္ရင္းက အသံအက္ကြဲကြဲျဖင့္၊
“ေခြးမေလး နင္က အဖိုးႀကီးဆီက လည္း လိုခ်င္တယ္ေပါ့ေလ၊ နင္ထင္တာက အဖိုးႀကီးကေတာ့ ငါ့ကို တကယ္တမ္းက်ေတာ့ မလုပ္ႏိုင္ပါဘူးလို႕ ထင္ေနတယ္မဟုတ္လား၊ ငါ နင့္ကို ေကာင္းေကာင္းလိုးျပမယ္ ေခြးမ၊ နင့္ေယာက္်ားက နင့္ကို အလိုမျဖည့္ေပးႏိုင္ဘူး မဟုတ္လား၊ နင္က ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး လိုခ်င္တာ မဟုတ္လား၊ ၾကည့္ေန ငါနင့္ကို ျပမယ္။ နင္ ႀကိဳက္တဲ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးရေစ႕ရမယ္ ေကာင္မ”
မိုးမ မွာ ဦးတိုးစိန္ အေျပာအဆို ၾကမ္းၾကမ္းေၾကာင့္ နည္းနည္းလန္႕သြားမိသည္။ထို႕ေၾကာင့္လည္း ေတာင္းပန္သံေလးျဖင့္၊
“အိုး ဦးေလး ေက်းဇူးျပဳၿပီးေတာ့ အဲလို စကားရိုင္းရိုင္းေတြ မသံုးပါနဲ႕ က်မ မႀကိဳက္ဘူး”
သို႕ေသာ္လည္း ဦးတိုးစိန္မွာ စိတ္အေတာ္ၾကြေနၿပီျဖစ္ရာ၊
“ဘာ ညွင္သာရမယ္ ဟုတ္လား၊ ဟင့္အင္း၊ မင္းလိုမ်ိဳး ေယာက္်ားအလုပ္သြားေနတုန္း တစိမ္းေယာက္်ားတေယာက္ကို အလိုးခံတဲ့ မိန္းမ မ်ိဳးဟာ လူေတြ ဝိုင္းမုဒိန္းက်င့္ခံရဖို႕ေကာင္းတယ္၊ အဲလို ေကာင္မ မ်ိဳးကို ငါက ဘာလို႕ ညွာတာေနရမွာလဲ၊ မင္းက လည္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းၾကိဳက္တယ္ ငါကလည္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း လိုးခ်င္တယ္ အေတာ္ပဲေပါ့ကြာ”
ဦးတိုးစိန္က မိုးမ လက္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းအေနာက္ဖက္တို႕ လိမ္ ခ်ိဳးလိုက္ကာ ဆိုဖာေပၚသို႕ တြန္းခ်လိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မိုးမ ေရာ ဦးတိုးစိန္ေရာ ႏွစ္ေယာက္စလံုးမွာ ကိုယ္လံုးတီး ျဖင့္ ျဖစ္ေနၾကေလၿပီ။ မိုးမ မွာ သူ႕လက္ေမာင္ နာက်င္သြားသျဖင့္ ျငီးတြားလိုက္မိသည္။မိုးမ မွာ သူ႕လက္မွာ နာလြန္းလွေတာ့သျဖင့္ ငိုေတာ့မလို အသံျဖင့္ လႊတ္ေပးဖို႕ ေတာင္းပန္ရွာသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ဦးတိုးစိန္က နားမေထာင္ေျခ။ မိုးမ ဖင္လံုးႀကီးကို ကုံးကိုက္လိုက္သည္။ မိုးမ မွာ ဖင္ကို ဦးတိုးစိန္ က သြားျဖင့္ ကိုက္တာ ခံလိုက္ရသျဖင့္နာက်င္ကာ ေအာ္ျငီးလိုက္မိသည္။ ဦးတိုးစိန္က မိုးမ ဖင္ကို ျဖန္းကနဲ ရိုက္ျပစ္လိုက္ကာ မေအာ္ႏွင့္ ေအာ္ရင္ ဒိထက္ႏွာမည္ဟု ႀကိမ္းေမာင္းလိုက္ေလသည္။ မိုးမ မွ ငိုယိုရင္းက သူ႕ကို လႊတ္ေပးဖို႕ ေတာင္းပန္ရွာေလသည္။
ဦးတိုးစိန္က သူ႕လက္ဖဝါးႀကီးမ်ားျဖင့္ မိုးမ တင္သားလံုးမ်ားကို တျဖန္းျဖန္းျဖင့္ ဆက္တိုက္ ရိုက္ျပစ္လိုက္ရာ မိုးမ တင္သားေတြ မွာ နီရဲ တက္လာရသည္။ ဦးတိုးစိန္မွာ ရိုက္ရင္းက ပိုၿပီးၾကမ္းတမ္းလာခဲ့သည္။ မိုးမ မွာ ေကာင္းမေလး တေယာက္ပမာ၊ မ်က္ရည္ေတြ တြင္တြင္စီးက်ကာ ငိုရင္း ဦးတိုးစိန္မ်က္ႏွာကို ေတာင္းပန္သည့္အၾကည့္ျဖင့္ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ဒီတခါေတာ့ သူ လူေရြးမွားမိၿပီဟုလည္း ေနာင္တရေနမိသည္။ မိုးမ က ဦးတိုးစိန္ကို ေခ်ာ့၍တမ်ိဳး သူ႕ေယာက္်ားကို တိုင္ေျပာမည္၊ ပုလိပ္ကို တိုင္ေျပာမည္ဟု ေျခာက္၍ တသြယ္ ေျပာရွာသည္။ သို႕ေသာ္ ဦးတိုးစိန္က၊
“အိုး မင္း ရဲတိုင္လို႕ကေတာ့ ငါက ေျပာမွာပဲ မင္းက ညဆိုရင္ ငါ့ဆီ လာလာၿပီး အလိုးခံတယ္၊ ငါတို႕ ႏွစ္ေယာက္ လိုးေနၾကတာ ၾကာၿပီ၊ မင္းေယာက္်ားေရာ ဒီအပတ္မန္႕က လူေတြေရာ အကုန္လံုးမင္းဟာ ဖာသည္မ ဆိုတာ သိသြားမွာေပါ့၊ မင္းက အဲလို ျဖစ္ခ်င္သလား၊ ဒါဆိုလည္း တိုင္လိုက္ေလ ၾကည့္ၾကတာေပါ့၊ ဘာျဖစ္မလဲဆိုတာ”
မိုးမ တေယာက္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ အားကိုးရာမဲ့ အေျခအေနကို ခံစားလိုက္ရသည္။ မိုးမ သူ႕ကိုယ္သူ ထိုသို႕ေသာ သူမ်ိဳးႏွင့္ ႀကံဳရလိမ့္မည္ဟု တခါမွ မေတြးခဲ့ဘူးေျခ။ ဦးတိုးစိန္မွာ ၾကမ္းတမ္းၿပီး ရိုင္းစိုင္းေလသည္။ မိုးမ အေနႏွင့္ သူ႕အလိုလိုက္ၿပီး သူ႕အမိန္႕နာခံ ကာ ေအးေဆးေနလိုက္တာက သက္သာမည္ဟု ပင္ေတြးထားလိုက္မိသည္။
ဦးတိုးစိန္ က သူ႕လီးႀကီးကို မိုးမ ပါးစပ္ဝမွာ ေတ့ၿပီး မိုးမ ကို စုပ္ခိုင္းေလသည္။ မိုးမ က ပါးစပ္ဟေပးေတာ့ ပါးစပ္ထဲသို႕ လီးႀကီးကို ေဆာင့္ထိုးခ်ရာ မိုးမ လည္ေခ်ာင္းကို ထိုးမိၿပီး မိုးမ မွာ နင္သြားၿပီး ေခ်ာင္းတဟြတ္ဟြတ္ ဆိုးရသည္၊ မိုးမ မွာ ေအာ့အံခ်င္သလို ျဖစ္လာရေသာ္လည္း ဦးတိုးစိန္က ေနာက္မဆုတ္၊ မိုးမ ပါးစပ္ကို သူ႕လီးႀကီးျဖင့္ ေဆာင့္ကာ လိုးေလသည္။ မိုးမ က သူ႕ပါးစပ္ကို ပိတ္ဖို႕ ႀကိဳးစားေတာ့ မိုးမ ပါးကို ျဖတ္ရိုက္လိုက္သည္။ မိုးမ ပါးျပင္မွာ ဦးတိုးစိန္ လက္ဖဝါးရာျဖင့္ နီရဲသြားသည္။ ေနာက္တႀကိမ္ ဦးတိုးစိန္က မိုးမ ပါးကို ခပ္ျပင္းျပင္းေလး ရိုက္ထည့္လိုက္ေတာ့ မိုးမ ႏူတ္ခမ္းေလးပင္ အနည္းငယ္ကြဲသြားကာ ေသြးစေလးမ်ားထြက္လာရသည္။ ဦးတိုးစိန္က ထိုေသြးထြက္လာေသာ ႏူတ္ခမ္းကို ေသြးထြက္ရပ္သြားေအာင္ ငံု႕စုပ္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ သူ႕လီးကို ျပန္စုပ္ခိုင္းျပန္ေလသည္။
ေနာက္ေတာ့ မိုးမ ကို ဆိုဖာအရွည္ေပၚမွာ ဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္ ခိုင္းၿပီး သူ႕လီးႀကီးကို မိုးမ ဖင္ေပါက္ထဲ ထိုးသြင္းဖို႕ ႀကိဳးစားေလသည္။ မိုးမ က ျငင္းဆိုၿပီး တြန္းျပစ္ကာ ရုန္းကန္ေသာ္လည္း ဦးတိုးစိန္ က မိုးမ ထက္ သန္စြမ္းတာမို႕ မိုးမ ကို အတင္းခ်ဴပ္ထားရာ မိုးမ မွာ ရုန္း၍ မရျဖစ္ေနရသည္။ ဦးတိုးစိန္ က သူမ်က္ႏွာ ေရွ႕ ေရာက္လာေသာ မိုးမ ဖင္ေပါက္ထဲသို႕ လက္မ ကို ထိုးထည့္ ၿပီး ေနာက္ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းဝင္ေအာင္ အတင္းထိုးသြင္းေလသည္။ မိုးမ မွာ ငိုေၾကြးရင္းက မလုပ္ဖို႕ ေတာင္းပန္ရွာသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ဦးတိုးစိန္မွာ နားမေထာင္၊ အတင္းကို ဖိခ်ဴပ္ၿပီး သူ႕လီးႀကီးကို ဝင္ေအာင္ ထိုးသြင္းျပစ္လိုက္သည္။ မိုးမ ဖင္ေပါက္ေလးထဲ သူ႕လီးႀကီး ဝင္သြားေသာ သံုးေလးခ်က္ခန္႕ ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္လိုက္သည္။ သို႕ေသာ္လည္း သူ႕လီးႀကီးမွာ ေပ်ာ့သြားသျဖင့္ ဆက္ေဆာင့္ မရေတာ့ေျခ။ ထို႕ေၾကာင့္ သူ႕လီးႀကီးကို ထုတ္ကာ မိုးမ ဖင္လံုးႀကီးေတြမွာ ပြတ္သတ္လိုက္ လီးေပ်ာ့ႀကီးျဖင့္ မိုးမ ဖင္သားကို ရိုက္လိုက္ ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ေသာ္လည္း လီးႀကီးမွာ ျပန္မာမလာေျခ။ မိုးမ မွာ မ်က္ရည္လည္ဆြဲျဖင့္ ငိုေနရင္းက ဦးတိုးစိန္ မ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ ဦးတိုးစိန္ လီးေပ်ာ့ႀကီးကို ငံု႕ၾကည့္လိုက္ ျဖင့္ ဦးတိုးစိန္ တေယာက္ လိုးမရေတာ့ေၾကာင္းသေဘာေပါက္သြားသည္။ ဦးတိုးစိန္ လီးမေတာင္ႏိုင္ေတာ့ပါလား၊ ထိုအခါက်မွ မိုးမ မွာ ေအာ္ဟစ္ၿပီး ရန္ေတြ႕လိုက္သည္။
“မေအလိုးႀကီး ၊ လူက ျဖင့္ ပန္းေသ ေနၿပီ သူမ်ားကို လိုးဖို႕ ႀကိဳးစားေနေသးတယ္။ ခုထြက္သြားစမ္း။ နင့္ဟာနင္ လီးမေတာင္လို႕ မလိုးႏိုင္ေတာ့လို႕ စိတ္ပ်က္ေနတာေတြကို သူမ်ားအေပၚမွာ လာၿပီး ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း နဲ႕ နင့္ေဒါသ ေတြကို လာဖြင့္ခ်ေနတယ္။ ဖာေခါင္းႀကီး နင္အခုထြက္သြားရင္ ထြက္သြား မထြက္သြားရင္ ငါ လူေတြ ၾကားေအာင္ တကယ္ေအာ္ျပစ္လိုက္မယ္။ ကိုယ္ေမကိုယ္လိုးႀကီး အခုထြက္သြား စမ္း”
ဦးတိုးစိန္က မိုးမ ေခါင္းကို ဆြဲယူၿပီး သူ႕လီးႀကီးကို မိုးမ ပါးစပ္နားမွာ ေတ့လိုက္သည္။
“ေကာင္မ ငါ့လီးျပန္မာလာေအာင္ နင္စုပ္ေပးစမ္း၊ မလုပ္ေပးရင္ နင့္လည္ပင္းငါညွစ္သတ္မယ္ဘာမွတ္လဲ”
ဒီတခါေတာ့ မိုးမ မွာ မခံေေတာ့ ရေအာင္ ရုန္းထြက္လိုက္ၿပီး အားျဖင့္ တြန္းလိုက္ရာ ဦးတိုးစိန္မွာ ၾကမ္းျပင္ေပၚလဲက်သြားေလသည္။ မိုးမ က သူ႕အဝတ္အစားမ်ားကိုေကာက္ယူလိုက္ၿပီး သူ႕အိပ္ခန္းထဲ အျမန္ ေျပးဝင္ကာတံခါးကို အတြင္းမွ ပိတ္လိုက္ၿပီး ေအာ္ေျပာလိုက္ေလသည္။
“ရွင္ထြက္သြားရင္ သြားမသြားရင္ က်မ တကယ္ပုလိပ္ေခၚလိုက္မွာ ေစာက္ရူးႀကီး ခုျမန္ျမန္ထြက္သြား”
ဦးတိုးစိန္ က ဒီတခါေတာ့ မိုးမ ပုလိပ္တကယ္ေခၚေတာ့မည္ဟု ေတြးကာ လန္႕သြားၿပီး သူ႕အဝတ္အစားေတြ ေကာက္ဝတ္ကာ သူသြားပါေတာ့မည္ဟု မိုးမကို လွမ္းေျပာရင္း ထြက္သြားေလေတာ့သည္။ မိုးမ က အိမ္ေရွ႕ တံခါးမႀကီးပိတ္သံဖြင့္သံ ၾကားသည္ႏွင့္ အျပင္ကို အသာေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ရာ ဦးတိုးစိန္တကယ္ထြက္သြားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ အျမန္ အိမ္ေရွ႕တံခါးမႀကီးကို သြားပိတ္ကာ ေလာ့ခ်လိုက္ေလသည္။
အင္း မိုးမ တေယာက္ တကယ့္သင္ခန္းစာကို ရလိုက္ရပါကလား။
အခန္း ၅၈။ ကိုေအာင္ႏိုင္ မိုးမ ကို ဖံုးေခၚျခင္း
ကိုေအာင္ႏိုင္ တေယာက္ မိုးမ ႏွင့္ အဆင္ေျပစ ျပဳၿပီး ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္တုံးက မိုးမ က အခ်ိန္ေစာင့္ပါအံုး ေျပာထားေသာ္လည္း အခြင့္အေရးက လြယ္လြယ္ႏွင့္ မေပၚျဖစ္ေနရသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ မသိေအာင္ ရံုးမွ လစ္ကာ မိုးမ ဆီ သြားခဲ့ၿပီးတဲ့ ေန႕က စၿပီး မိုးမ ႏွင့္ သူ တခါမွ မဆံုရေတာ့ေပ၊ သို႕ေသာ္လည္း တခါတရံ ဖံုး ျဖင့္ ဆက္ၿပီး က်ဴ ခဲ့ျဖစ္ေလသည္။ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ေနာက္ဆံုး အႀကိမ္ ေတြ႕ခဲ့ၾကတာကို စာဖတ္သူမ်ား အခန္း ၂၉။ ၃၀။ ၃၁။ တို႕ တြင္ ျပန္ဖတ္ၾကည့္ႏိုင္ၾကပါသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ မိဘေတြ ရြာမွ ျပန္လာၿပီးေနာက္ မိုးမ တေယာက္ ဦးႏိုင္ဝင္း၊ ဥကၠာ၊ တို႕ႏွင့္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ခုေနာက္ဆံုး ဦးတိုးစိန္ ႏွင့္ ပင္ ျပႆနာတက္ခဲ့ရသည္။ အဲဒီ ၾကားထဲမွာေတာ့ ကိုေအာင္ႏိုင္ ႏွင့္ ဖံုးပဲ ေျပာျဖစ္ခဲ့သည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ အေဖ့အိမ္ မွာ မိုးမ ရွိေနစဥ္ပင္ ကိုေအာင္ႏိုင္ ဖံုးေခၚခဲ့ေသးသည္ မဟုတ္လား။
အဲဒီ ဖံုးေျပာခဲ့သည့္ရက္ေတြထဲက တရက္ဆိုလွ်င္ ကိုေအာင္ႏိုင္ အလုပ္က ေန႕လည္စာစားခ်ိန္ ေခၚၿပီး မိုးမ နဲ႕ ဆက္ခ္ခ်ပ္ လုပ္ၿပီး ေဂြေတာင္လွိမ့္ လိုက္ေသးသည္။ ထိုအျဖစ္အပ်က္ မွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္ေလသည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္ က ကိုရင္ဦးေမာင္ ကို သူ သြားဆရာဝန္ ေဆးခန္းသြားစရာရွိသည္ဟု ေျပာတာ ေန႕လည္စားစားခ်ိန္ အလုပ္မွ ထြက္လာခဲ့သည္။ တကယ္ေတာ့ သူတို႕ အလုပ္ႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းက အပတ္မန္႕ တခုက ကားပတ္ကင္ မွ လံုျခံဳေရးဝန္ထမ္းကို ေပးကမ္းၿပီး ေျမေအာက္ ကားပတ္ကင္မွာ သြားရပ္ရင္း ကားထဲမွ မိုးးမ ကို ဖံုးေခၚဖို႕ ျဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ့ မိုးမ ဆီသို႕ တန္းသြားခ်င္ေသာ္လည္း မိုးမ ခြင့္ျပဳခ်က္မရပဲ သြားပါက မိုမ သူ႕ကို စိတ္ဆိုးသြားမွာလည္း စိုးသည္။ တကယ္ေတာ့ တေန႕က ပင္ သူ မိုးမ ကို သူလာခဲ့လို႕ ရမလားဟု ေမးလိုက္ေသးသည္။ မိုးမ က မလာပါနဲ႕အံုး သူအဆင္ေျပတဲ့ အခ်ိန္ေျပာပါမည္ဟု ေျပာခဲ့သျဖင့္ သူသြားဖို႕ အဆင္မေျပျဖစ္ေနရသည္။ ထို႕ေၾကာင့္လည္း သူ မိုးမ ႏွင့္ ဖံုးဆက္ခ္ လုပ္ရေအာင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေျပာႏိုင္မည့္ ေျမေအာက္ကားပတ္ကင္တခု ကို ရွာေဖြထားျခင္းျဖစ္ေလသည္။
တကယ္ေတာ့ ကိုေအာင္ႏိုင္တေယာက္ မိုးမ ႏွင့္ စကားစမေျပာခင္ ဖံုးနံပတ္ႏွိပ္ကထဲက လီးေတာင္ေနၿပီ ျဖစ္ေလသည္။ မိုးမ သည္သူ႕အတြက္ အရမ္းကို ဆြဲေဆာင္မႈရွိလြန္းေနသည္။ မိုးမ ရဲ႕ အျပံဳး၊ အေျပာ၊ အၾကည့္၊ အသံ၊ မိုးမ ကိုယ္လံုး၊ မိုးမ ကိုယ္အနံ႕ နဲ႕ မိုးမ ကို ေပြ႕ဖက္ထားခ်င္စိတ္ေတြ၊ မိုးမ ရဲ႕ ျငီးတြားသံေလးေတြ က ကိုေအာင္ႏိုင့္ ကို ေတြးၾကည့္လိုက္ရံုႏွင့္ပင္ ေသြးဆူလာေစခဲ့သည္။ မိုးမ ရဲ႕ ညဳတုတု အမူအယာေလး နဲ႕ မသိသလို နားမလည္သလိုလို ဟန္ပန္ ေလး နဲ႕ လုပ္တာမ်ိဳးက မိန္းကေလးတိုင္း မလုပ္တတ္ဘူးလို႕ ကိုေအာင္ႏိုင္ ထင္မိသည္။ မိုးမ ကို ဆြဲလမ္းမိတဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ ကိုေအာင္ႏိုင္တေယာက္ သူ႕မိန္းမ ကိုပင္ ဂရုမစိုက္မိေတာ့ေျခ။ ညဖက္ တခါတေလ သူ႕မိန္းမ ကို လိုးသည့္အခါမ်ားတြင္ေတာင္ မိုးမ ကို လုပ္ေနသည္ဟု ေတြးရင္း လုပ္ေနမိသည္။ ဒါေၾကာင့္မို႕လည္း ဒီမနက္ ကိုရင္ဦးေမာင္ အိမ္မွ ရံုးသို႕ သြားသည့္အခ်ိန္တြင္ မိုးမကို ဖံုးေခၚၿပီး ေန႕လည္ထမင္းစားခ်ိန္ ဖံုးေျပာရေအာင္ဟု လွမ္းေျပာထားျခင္းျဖစ္ေလသည္။ တျဖည္းျဖည္း ႏွင့္ ထိုကဲ့ သို႕ ဖံုးႏွင့္ ၾကဴၾကျခင္းမ်ာ ပံုမွန္လို ျဖစ္လာၾကသည္။ကိုရင္ဦးေမာင္ အိမ္က ထြက္သည္ႏွင့္ ကိုေမာင္ႏိုင္က သူ႕ အိမ္ ကားဂိုေဒါင္ မွာ ကားေပၚတက္ၿပီး ဖံုးေခၚေလသည္။ မိုးမ က ကိုေအာင္ႏိုင့္ ဆီမွ ဖံုးကို မနက္ ကိုးနာရီ ခြဲတြင္ လာမည္ဆိုတာကို ေမွ်ာ္လင့္ထားသည္။သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္မွာ ခ်စ္သူေတြ ကဲ့သို႕ ခၽြဲႏြဲ႕ စကားေျပာၾကသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ ရံုးမွ အိမ္သို႕ ျပန္သည့္ အခ်ိန္ မွာလည္း အလားတူ ျဖစ္ေလသည္။ကိုရင္ဦးေမာင္ ရံုးမွ သူ႕အိမ္သို႕ ကားေမာင္းသြားေနစဥ္ အခ်ိန္ေလးမွာ ကိုေအာင္ႏိုင္က သူ႕ကားကို ရပ္ကာ မိုးမ ကို ေခၚေလ့ရွိသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ကား သူ႕တို႕ အပတ္မန္႕ထဲ ဝင္လာတာ ေတြ႕သည္ ႏွင့္ မိုးမ က ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို ေျပာၿပီး ဖံုးခ်လိုက္ေလ့ရွိသည္။ ညဘက္ဆိုလည္း ကိုရင္ဦးေမာင္ လစ္ရင္ လစ္သလို သူတို႕ အခ်င္းခ်င္း မက္ေဆ့ အျပန္အလွန္ပို႕ေလ့ရွိသည္။
အခုေတာ့ ေန႕လည္စာစားခ်ိန္ ေျမေအာက္ ကားပတ္ကင္မွ ကိုေအာင္ႏိုင္က ဖံုးေခၚလိုက္သည္ႏွင့္ မိုးမ က ခ်က္ခ်င္း ေကာက္ကိုင္ေလသည္။ ၾကည့္ရသည္မွာ မိုးမ မွာလည္း ကိုေအာင္ႏိုင့္ဖံုးအေခၚကို ေစာင့္ေနသလိုပင္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က ကေမာကေတာျဖင့္၊
“ကို႕ ကို မင္း အခု ဘာအဝတ္အစားေတြ ဝတ္ထားတယ္ဆိုတာကို အရင္ဆံုး ေျပာျပစမ္းပါကြာ၊ ကို တုိ႕ မွာ အခ်ိန္မရွိသိပ္မရဘူး ခ်ိဳသဲရယ္”
မိုးမ က ကိုေအာင္ႏိုင့္ အေလာသံုးဆယ္ ႏိုင္ေနမႈကို တခစ္ခစ္ရီေမာရင္း၊
“ဘယ္သူက အခ်ိန္မရွိတာလဲ၊ က်မ တေန႕လံုး အခ်ိန္ရွိတယ္ေလ၊ ရွင္ က စိတ္မရွည္ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတာပဲ ေနာ္ ဦးေအာင္ႏိုင္”
ဟုျပန္ေျပာလိုက္ေလသည္။ မိုးမ ရဲ႕ ေနာက္ေတာက္ေတာက္ အသံေလးကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ ကိုေအာင္ႏိုင္ ခမွ်ာ မတတ္ႏိုင္ စိတ္ကို နည္းနည္းေလး ေလွ်ာ့ခ်လိုက္ၿပီး၊
“ခ်ိဳသဲ အခု ဘာအဝတ္အစားေတြ ဝတ္ထားတယ္ ဆိုတာ ကို႕ ကို ေျပာျပပါလား၊ ကို႕ စိတ္ထဲမွာ မွန္းၾကည့္လို႕ ရေအာင္ပါ”
“က်မ အခု ရိုးရိုး ဘေလာ့စ္ အက်ႌ နဲ႕ စကဒ္ဝတ္ထားတယ္”
“အင္း ဘယ္လို ပံုမ်ိဳးေတြလဲ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အသဲေလးက ဘယ္မွာလည္း အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာလား အိပ္ခန္းထဲမွာလား”
ကိုေအာင္ႏိုင္က စကားေျပာရင္းမွ သူ႕ကား ထိုင္ခံုကို ေနာက္မွီ အဆံုးေလာက္ထိ လွဲခ်လိုက္ကာ အိပ္ယာေပၚလွဲေနသလို လွဲလိုက္သည္။
“ဒူးေခါင္းေက်ာ္တဲ့ စကဒ္အရွည္ရယ္၊ တင္ပါးနားထိ ေလွ်ာက္ေနတဲ့ ဘေလာ့စ္ အက်ႌရယ္ ဝတ္ထားတယ္၊ က်မက အခု ဧည့္ခန္းမွာလည္း မဟုတ္ဘူး၊ အိပ္ခန္းမွာလည္း မဟုတ္ဘူး၊ အခု ဝရံတာမွာ ထြက္ၿပီး လမ္းမ ကိုၾကည့္ရင္း ဖံုးေျပာေနတာ”
“အို ဝရံတာမွာ မေနနဲ႕ေလ ကို နဲ႕ ခ်ပ္ရင္ စိတ္ေတြ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္ မေရာက္ရေအာင္ အခန္းထဲကို သြား၊ သြားသြား ကို ေျပာမယ္ ခ်ိဳသဲ ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာကိုေျပာမယ္၊ အခ်ိန္နည္းေနလို႕ပါ”
“အင္းပါ အင္းပါ၊ အခု သြားၿပီ”
မိုးမ အခန္းထဲကို ဝင္ၿပီး ဝရံတာ တံခါးကို ပိတ္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ သူ႕အခန္းရွိရာသို႕ ေလွ်ာက္လာရင္း ဖံုးထဲမွ ကိုေအာင္ႏိုင့္ စိတ္မရွည္သံကို ျပံဳးၿပီး နားေထာင္လာခဲ့သည္။
“ကဲ အိပ္ခန္းထဲ ေရာက္ရင္ အိပ္ယာေပၚမွာ လွဲလိုက္ အိုေက၊ မညာေၾကးေနာ္ အဲဒါ အေရးႀကီးတယ္”
မိုးမ က အိပ္ယာေပၚမွာ ပက္လက္လွန္လွဲလိုက္ရင္း၊ ေခါင္းအံုးတလံုးကို ဆြဲၿပီး သူ႕ေခါင္းေအာက္ထည့္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို ျပန္ေျပာလိုက္သည္။
“ဘာေတြ အေရးႀကီးေနတာလဲ၊ ဒီမွာ လိုက္လုပ္ေနတယ္ေလ”
“အခု ခ်ိဳသဲေလးရဲ႕ ေျခေထာက္တဖက္ကို မလိုက္ ၿပီးေတာ့ စကဒ္ကို ဆြဲမ နည္းနည္းခ်င္းၿပီးရင္ စကဒ္ဘယ္ေလာက္ထိ ဆြဲခ်လို႕ ဘယ္နားအထိ ျမင္ရတယ္ဆိုတာ ကို႕ကို ေျပာျပ၊ ကို အခု မ်က္ေစ့ထဲမွာ ျမင္ၾကည့္ေနတယ္၊ ကိုက အခု မင္းနဲ႕ အခန္းထဲ မွာ အတူတူရွိေနတယ္လို႕ စိတ္ထားလိုက္”
မိုးမ မွာ ကိုရင္ဦးေမာင္ ႏွင့္ ရိုးပေလး ကစား ေနၾက ျဖစ္ရာ အခု ကိုေအာင္ႏိုင့္ အေျပာအဆိုမ်ား မွာ စိတ္ဝင္စားၿပီး လုပ္ၾကည့္ေလသည္။ မိုးမ က သူ႕ညာဖက္ေျခေထာက္ကို အေပၚေျမာက္ကာ စကဒ္ကို ဆြဲခ်လိုက္ရာ သူ႕ေပါင္လံုး ဝင္းဝင္းႀကီးမွာ ေပၚလာရေလသည္၊ သူ႕ အသံတိုးတိုးေလးျဖင့္၊
“ၿပီးၿပီ”
ဟုလွမ္းေျပာလိုက္ေလသည္။ကိုေအာင္ႏိုင္က၊
“ဟင္၊ ဘာၿပီးတာလဲ ခ်ိဳသဲ ကို ေျပာတာ နားမလည္ဘူးထင္တယ္၊ ဘာကို ျမင္သလဲ ဆိုတာရယ္ စကဒ္က ဘယ္အထိလွန္ေနပလဲ ဆိုတာရယ္ကို ေျပာျပေလကြာ”
မိုးမ မွာ တခစ္ခစ္ရီေမာရင္းက ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို ျပန္ေျဖလိုက္ေလသည္၊
“က်မ ရဲ႕ ညာေျခေထာက္ကို ေထာင္ထားတယ္၊ က်မ စကဒ္က အသားေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလး ဆိုေတာ့ အခု က်မ ေပါင္ခြဆံုမွာ ပံုေနလို႕ ေျခေထာက္တေခ်ာင္းလံုးကို ျမင္ေနရတယ္ေလ၊ ကဲ ေက်နပ္ပလား”
အခန္း ၅၉။ မိုးမ ႏွင့္ ကိုေအာင္ႏိုင္ တို႕ ဖံုးခ်ပ္
ကိုေအာင္ႏိုင္ က သက္ျပင္းခ်လိုက္ၿပီး ကၽြတ္စ္တခ်က္စုပ္ကာ၊
“အခု မင္းရဲ႕ အက်ႌၾကယ္သီးေတြကို ျဖဳတ္လိုက္၊ ဖံုးကို ၾကယ္သီးနားမွာထားလိုက္ အဲဒါမွ ကို ၾကားမွာ”
မိုးမ ကသူ႕ႏူတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္လိုက္ၿပီး ၿပံဳးလိုက္မိသည္။ သူက ဖံုးကို တကယ္ပင္ သူ႕အက်ႌႏွိပ္ၾကယ္သီးမ်ားနား ကပ္ၿပီး ၾကယ္သီးမ်ားကို ဆြဲျဖဳတ္လိုက္သည္။ကိုေအာင္ႏိုင္ က တေဖါက္ေဖါက္ ၾကယ္သီးမ်ား ျပဳတ္သြားသံကို ၾကားလိုက္ရသည္။ သူ႕မ်က္ေစ့ထဲ မွာ ပံုေဖၚၾကည့္ေနရင္း အသက္ရူျမန္လာရသည္။ကိုေအာင္ႏိုင္ လည္ေခ်ာင္းပင္ ေျခာက္သြားသျဖင့္ အသံအက္ကြဲကြဲ ျဖင့္၊
“အခု မင္းရဲ႕ လက္ဖဝါးေတြကို လည္ပင္း နဲ ရင္သားေတြဆီကို ကို ပြတ္ေပးေနတယ္လို႕ သေဘာထားၿပီး ပြတ္လာလိုက္ ျမန္ျမန္ေလး လုပ္ကြာ ခ်ိဳသဲ”
မိုးမ ကလည္း ကိုေအာင္ႏိုင္ ေျပာသည့္အတိုင္းလုပ္ပါသည္။ မိုးမ အေတြးထဲမ်ာလဲ ကိုေအာင္ႏိုင္ သူ႕ကို ပြတ္သတ္ေနသည္ဟု ေတြးၿပီးေတာ့ ဖီးတက္လာသည္။
“ၿပီးေတာ့ေရာ ဦးေအာင္ႏိုင္”
“ၿပီး ရင္ မင္းရဲ႕ ဘရာဇီယာကို ပါခၽြတ္လိုက္ေတာ့၊ ကို႕ကို အသံၾကားရေအာင္ လုပ္ေနာ္”
“အဲဒါလုပ္ဖို႕ က်မ အေပၚက ဘေလာ့အက်ႌကို အရင္ခၽြတ္ျပစ္မွ ရမွာေပါ့”
“အင္းေလ၊ ခၽြတ္ျပစ္လိုက္ေပါ့”
မိုးမ ကလည္း ကိုေအာင္ႏိုင္ ေျပသမွ် လိုက္လုပ္ရတာ ေပ်ာ္ေနမိသည္။ ဘေလာ့စ္ကို ခၽြတ္ျပစ္လိုက္ၿပီး အိပ္ယာေပၚထထိုင္လိုက္သည္။ဘရာဇီယာဂ်ိတ္ေတြကိုလည္းျဖဳတ္ၿပီး ကိုေအာင္ႏိုင္ကို လွမ္းေမးလိုက္သည္။
“ၾကားလား အခု က်မဘာလုပ္လိုက္တယ္ဆိုတာ”
“အင္း ၾကားတယ္၊ မင္း ဘရာဇီယာကို ခၽြတ္လိုက္တယ္မလား”
ကိုေအာင္ႏိုင္အသံမွာ အရမ္းတက္ၾကြေနသည့္အသံျဖစ္ေနသည္ကို မိုးမ ၾကားေနရသည္။
“ခ်စ္ေလး အခု ဖံုးကို ပုခံုးနဲ႕ ေမး မွာညွပ္ထားၿပီး မင္းရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္စလံုးကို ႏို႕ေတြေပၚကို တင္ၿပီး ဆုပ္ႏွယ္လိုက္စမ္းပါ။ ငါ့ကို အသံၾကားေအာင္လုပ္ေပးေနာ္”
မိုးမ မွာ တခစ္ခစ္ရီေမာလိုက္မိျပန္သည္။ ေနာက္ေတာ့ အိပ္ယာေပၚ ပက္လက္လွန္လွဲလိုက္ကာ ကိုေအာင္ႏိုင္ ေျပာသည့္အတိုင္း သူ႕ႏို႕ေတြကို သူ လက္ျဖင့္ ဆုပ္ႏွယ္ေပးေနေလသည္။ အိပ္ယာ မွ လႈပ္ရွားသံ၊ ႏုိ႕မ်ားကို လက္ျဖင့္ တျဖတ္ျဖတ္ထိသံေလးေတြအျပင္ မိုးမ ၏ သဲ့သဲ့ ျငီးသံေလးက ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို အလြန္ပင္ စိတ္ႏိုးၾကြ ေစေလသည္။
“မင္းရဲ႕ ႏို႕တလံုးကို ပါးစပ္နားကို မယူၾကည့္စမ္း၊ လုပ္လို႕ရလား”
“ဟင့္အင္း တခါမွ ေတာ့ မစမ္းၾကည့္ဖူးဘူး၊ လုပ္ၾကည့္မယ္ အင္းးးးးးးး အီးးးအင္းးး ရွီးးး ႏိုးးးး ေတာ္ၿပီ ေတာ္ၿပီ”
ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ တေယာက္ သူ႕ႏို႕ကို သူျပန္ရက္ ဒါမွ မဟုတ္ စို႕လို႕ ရသည္သို႕ေသာ္လည္း မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး ဟုသေဘာေပါက္လိုက္သည္၊ ထို႕ေၾကာင့္၊
“ခ်ိဳသဲ ကလည္းကြာ ဆက္လုပ္စမ္းပါ။ ကို က ခ်ိဳသဲရဲ႕ ႏို႕ေလးကို နမ္းေနရက္ေနတယ္လို႕ ခံစားၾကည့္လိုက္။ မင္းရဲ႕ လွ်ာထိပ္ကေလးနဲ႕ ႏို႕သီးေခါင္းေလးကို ပါတ္လည့္ၿပီးရက္လိုက္ လုပ္ပါကြာ”
မိုးမ က ကိုေအာင္ႏိုင္ စိတ္ခ်မ္းသာ ေစရန္ ႀကိဳးစားလုပ္ၾကည့္သည္။ မိုးမ လွ်ာက မိုးမ ႏို႕သီးေခါင္းကေလးကို ထိတာႏွင့္ မိုးမ မခံႏိုင္ အသံေလး ရွီးကနဲ ထြက္သြားရသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္ကလည္း ဖံုးထဲ မွ အသံၾကားလိုက္ရသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္ မွာ သူေျပာသမွ်ကို လိုက္လုပ္ေပးေနေသာ မိုးမ ေၾကာင့္ သူ၏ လီးႀကီးမွာ အစြမ္းကုန္ေထာင္မတ္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။
“ေတာ္ၿပီေနာ္၊ က်မ ဒီထက္ပိုမလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ဒီေလာက္ဆို ရွင္ေက်နပ္ေရာေပါ့။က်မ ဆက္လုက္ရင္ အရမ္းထန္လာၿပီး တခုခု ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္ ေက်းဇူးျပဳၿပီးေတာ္ၾကရေအာင္ေနာ္”
“ဟင္ ဒီအဆင့္ထိေရာက္မွေတာ့ ကြာ ခနေလး ေနပါအံုး၊ ကို တအားကို ဆာေနၿပီ နည္းနည္းေတာ့ လုပ္ေပးပါအံုး၊ ဒီမွာ အခု မင္းရဲ႕ စကဒ္ကို ခါးေပၚထိလွန္တင္လိုက္ ေနာက္ၿပီး မင္းရဲ႕ ပင္တီကို ကို ျမင္ေနရၿပီ ဆိုတာကို ေျပာျပ စမ္းပါအံုး”
မိုးမ က ပက္လက္အိပ္ေနရာမွ သူ႕စကဒ္ကို လွန္တင္လိုက္သည္။
“ကဲ အခု စကဒ္တခုလံုးလန္သြားၿပီ က်မ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေရာ၊ ဘိုက္သားေတာင္ ျမင္ေနရၿပီ”
“ ေဘဘီ အခု မင္းရဲ႕ ပင္တီကို ပါ ဆြဲခ်လိုက္ပါ ဒူးအထိပဲေနာ္ ဖံုးထဲမွာ အသံၾကားေအာင္လည္းလုပ္ေပး”
မိုးမ က သူတို႕ အခန္းမွာ တေယာက္ထဲ မွ သူဘာလုပ္လုပ္အေၾကာင္းမဟုတ္ပါဘူးေလ ဟု ေတြးကာ ကိုေအာင္ႏိုင္ ခိုင္းသည့္ အတိုင္း လိုက္လုပ္ေပးေနေလသည္။ မိုးမ က သူ႕ရဲ႕ ဖံုးကို ခါးနားမွာ ထားၿပီး ဖင္ကို ၾကြကာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို သူ႕ရဲ႕ ဆက္ဆီ က်လွတဲ့ ေပါင္တန္လံုးလံုးေလးေတြ ေက်ာ္ေအာင္ တြန္းခ်လိုက္သည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္မွာ ဖံုးထဲမွ အဝတ္ေတြ ပြတ္သံလႈပ္ရွားသံအကုန္ၾကားေနရသည္။ သူ႕မ်က္ေစ့ထဲမ်ာေတာ့ မိုးမ တေယာက္ ပက္လက္လွန္၍ ဒူးေထာင္ေပါင္ကား လွ်က္ ပင္တီက ဒူးေခါင္းနားမွာ၊ မိုးမရဲ႕ လံုးဝန္းအိစက္ေနတဲ့ ႏို႕လံုးမ်ားနဲ႕ ႏို႕သီးေခါင္းမ်ားက မ်က္ႏွာခ်က္ကို မ်က္ႏွာမူေနၾကမည္ကို လည္းေကာင္း၊ ျမင္ေယာင္ေနမိသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က သူ႕ဖံုးကို သူ႕ေဘာင္းဘီဇစ္အနားကပ္၍ ဇစ္ကို ဆြဲဖြင့္လိုက္ရင္း မိုးမ ကိုလည္း လွမ္းေမးလိုက္ေလသည္။
“ၾကားလား အဲဒါ ဘာသံလဲ သိလား”
“ရွင့္ရဲ႕ ေဘာင္းဘီဇစ္မဟုတ္လား၊ အခု ရွင္ ဇစ္ဖြင့္လိုက္တယ္မဟုတ္လား”
“ဟုတ္တယ္ ခ်ိဳသဲေရ တကယ္အမွန္အကန္ပဲ၊ အခု ငါက မင္းကို အိပ္ယာေပၚမွာ ပက္လက္ ႏုိ႕ေတြလည္းအိုးပန္း၊ ပင္တီကလည္း ဒူးေခါင္းနားအထိခၽြတ္ထားတဲ့နားကို ငါလာေနၿပီ။ ငါ ့ကို မ်က္လံုးထဲမွာေတြးၾကည့္လိုက္၊ မင္းရဲ႕ လက္ကေလးနဲ႕ ငါ့လီးႀကီးကို အတြင္းခံေဘာင္းဘီထဲက ဆြဲထုတ္လိုက္”
“ဟြန္႕ အဲေလာက္ အေဝးႀကီးကေန ဘယ္လို လုပ္လို႕ရမွာလဲ၊ ရွင့္ဘာသာ လုပ္ရင္း က်မလုပ္ေနတယ္လို႕ ဖီးခံလိုက္ေပါ့”
“အင္း ဟုတ္ ခ်စ္ေလး အခု လီးမာမာ ရွည္ရွည္ႀကီး ထြက္လာၿပီ မင္းရဲ႕ အရသာ ရွိလွတဲ့ ႏူတ္ခမ္းေတြ နဲ႕ မင္းရဲ႕ ခ်ိဳျမိန္တဲ့ လွ်ာေလး ေတြနဲ႕ ရက္မွာ စုပ္ ေပးမွာကို ေတာင္းတေနမိၿပီ”
မိုးမ လည္း သူ႕ကိုယ္သူ စိတ္မထိန္းႏိုင္ခ်င္ေတာ့ေပ၊ အသံေလး ထြက္ျငီးရင္း၊
“ဒုကၡပါပဲ၊ ရွင္ က်မကို ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲ ဦးေအာင္ႏိုင္ရယ္”
“ေဘဘီ အခု မင္းရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို မင္းေစာက္ဖုတ္ေလးေပၚတင္၊ အေစ့ေလးရယ္၊ ေစာက္ဖုတ္ ႏူတ္ခမ္းႏွစ္ခုၾကားရယ္ကို ပြတ္ေပးေနစမ္းပါ။ အေရရြဲေနၿပီလားလည္း ကို႕ကို ေျပာ၊ ငါအခု ငါ့လီးကို တံေတြးဆြတ္ၿပီး ဂြင္းစတိုက္ေနၿပီ ငါဖံုးကို အဲဒီနားကပ္ထားလိုက္မယ္ မင္း ငါဂြင္းထုေနတဲ့အသံၾကားရေအာင္။ မင္းလည္း ငါ့လိုပဲ လုပ္ေပး”
မိုးမ မွာ ဖံုးထဲမွ အသံကို ေသျခာနားေထာင္လိုက္သည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္ ဂြင္းထုေနသည့္ ဖြတ္ဖတ္ဖြတ္ဖတ္ အသံကို ၾကားေနရသည္။ မိုးမ ကိုေအာင္ႏိုင္ကို သနားသြားသည္။ သူ႕လက္ျဖင့္ သူ႕ေစာက္ပတ္ကေလးရွိရာကို ပြတ္သတ္ရင္းက သူ႕ဆဲဖံုးကိုလည္း ထိုေနရာနား ကပ္ထားလိုက္သည္။ကိုေအာင္ႏိုင္လည္း မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ လက္ကေလး ပြတ္သတ္ေနသံ အေရတစြပ္စြပ္သံကေလးကို ၾကားေနရသျဖင့္ ဖီးပိုတက္သြားသည္။သူ႕လက္ေတြကို လည္း ျမန္ျမန္လႈပ္ရွားေနမိသည္။မိုးမ ဆီမွ ျငီးသံ ေလးကိုလည္း ၾကားေနရေလသည္။မိုးမ က ေမာဟိုက္ေလသံေလးျဖင့္၊
“ရွင္ၾကားရဲ႕ လား ဦးေအာင္ႏိုင္၊ က်မ ေစာက္ဖုတ္ကေလးမွာ အေရေတြ စိုရြဲ ေနၿပီ က်မ တခါမွ အဲလို ဖံုးနဲ႕ မလုပ္ဖူးဘူး ရွင္ဟာေလ တကယ့္လူပဲ၊ ရွင္ လီးႀကီးက က်မ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ ဝင္ေနသလိုပဲရွင္”
မိုးမ ရဲ႕ ဆက္ဆီသံေလး ကို ၾကားလိုက္ရတဲ့ ကိုေအာင္ႏိုင္တေယာက္ ဆက္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပါ။
“အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးအူးးးးးးးးးးးးးးးသြားၿပီထြက္ကုန္ၿပီ အားးးးးးးးးးးး”
သူ႕လီးမွ သုတ္ေရေတြ ပန္းထြက္ကုန္ရာ ကားေပၚမွာ ေရွာက္စင္ကုန္ေတာ့သည္။မိုးမ လည္း ကိုေအာင္ႏိုင္ ၿပီးသြားသည့္အသံကို ဖံုးထဲမွာ နားေထာင္ရင္းေခါင္းအံုးတြင္ မ်က္ႏွာအပ္ကာ ကိုေအာင္ႏိုင့္အတြက္ အလြန္သနားသြားမိေလသည္။ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ ကိုေအာင္ႏိုင္တေယာက္ သူ႕ေဘး အိပ္ယာေပၚမွာ အတူရွိေနေစခ်င္ေလသည္။ သူ႕လက္ေတြကို သူ႕ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ စိမ္ထားရင္း ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို လိန္လိုက္သည္။ ေနာက္ ဝမ္းနည္းသံေလးျဖင့္၊
“က်မ စိတ္မေကာင္းပါဘူး ဦးေအာင္ႏိုင္ရယ္၊ ရွင့္ကို အဲလိုမ်ိဳး ခံစားေစရတာကို”
“အေၾကာင္းမဟုတ္ပါဘူး ခ်စ္ေလးရယ္ အေႏွးနဲ႕ အျမန္ဆိုသလို ကို တို႕ အျပင္မွာ တကယ္လုပ္ၾကရမွာပါ”
မိုးမက၊
“က်မ တကယ့္ကို စိတ္မေကာင္းပါဘူး၊ ရွင့္ကို မလာခိုင္းမိတာကို အျပစ္ရွိသလို ခံစားရပါတယ္၊ ရွင္က တကယ္ဆိုရင္ ဖံုးထဲမွာ လုပ္မဲ့ အစား ဒီကို လာသင့္တာေပါ့၊ ေန႕တဝက္ေလာက္ခြင့္ယူၿပီး က်မဆီ လာလိုက္ပါလား၊ ရွင့္အေပၚမွာ က်မ လုပ္ခဲ့တာေတြ ျပန္အစားေလွ်ာ္ေပးပါ့မယ္”
ကိုေအာင္ႏိုင္က ကားေပၚမွာ ေလွ်ာက္ေပကုန္ေသာ သူ႕လေရေတြကို လိုက္သုတ္ရင္းမွ၊
“ဟင့္အင္း ကိုခြင့္ယူလို႕ မျဖစ္ဘူး ကိုရင္ဦးေမာင္ သံသယျဖစ္သါားလိမ့္မယ္၊ ေတာ္ၾကာသူေနာက္ေရာင္ခံလိုက္လာရင္ အႏၱရာယ္မ်ားတယ္၊ စိတ္မပူနဲ႕ တနည္းနည္း နဲ႕ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့ မင္းရဲ႕ အိပ္ယာေပၚ ကို ေရာက္လာရမွာပါ။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အခုဖံုးကေန ၿပီး ကိုခိုင္းတာလိုက္လုပ္ေပးတာကို ေက်းဇူးအရမ္းတင္ပါတယ္။ ကို တကယ့္ကို တခ်ီၿပီးသြားခဲ့ရတာပဲေလ”
အခန္း ၆၀။ ဆာေလာင္ေနတဲ့ မိုးမ
မိုးမ တေယာက္ ကိုေအာင္ႏိုင္နဲ႕ ဖံုးဆက္ခ္ လုပ္ၿပီးေတာ့ အရမ္းကို စိတ္ေတြ ၾကြေနခဲ့ရပါတယ္။ မိုးမ စိတ္ထဲ သူ႕အနား မွာ အလိုျဖည့္ေပးဖို႕ တေယာက္ေယာက္ အခုေန ရွိေနခဲ့ရင္ ေကာင္းမွာပဲလို႕လည္းေတြးမိလိုက္သည္။ကုတင္ေပၚမွာ တလူးလူး တလိမ့္လိမ့္ႏွင့္ အကိုင္၊ အပြတ္ခံ အခ်စ္ခံခ်င္ေနမိသည္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း ဟိုပြတ္ဒီပြတ္၊ ပိပိေလး ကိုင္လိုက္၊ ႏို႕သီးေခါင္းေလးဖိပြတ္လိုက္ ႏွင့္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးမွာလည္း ေစာက္ရည္ေတြ နဲ႕ ရြဲေနၿပီ။ မိုးမ အသက္ျပင္းျပင္းတခ်က္ရႈလိုက္ၿပီး အိပ္ယာမွ ထကာ ဝရံတာဘက္ထြက္လာလိုက္သည္။ အျပင္ဘက္ ကို လွမ္းေမ်ာ္လိုက္ၿပီး ေအာက္ဘက္ ဥကၠာတို႕ လံုျခံဳေရးတဲဘက္ကိုလည္း လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ကံေခေတာ့ ဥကၠာကိုလည္း အစအနပင္ မျမင္ရေျခ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ မိုးမ တေယာက္ ေရေအးေအး ေလာင္းခ်ိဳးလိုက္ရင္းျဖင့္ သူရဲ႕ ထၾကြေနတဲ့ စိတ္ေတြကို ေလွ်ာ့ျပစ္လိုက္ရသည္။ ေရခ်ိဳးရင္းနဲ႕ ဒီေဂ်ပြတ္လိုက္ဖို႕ ေတြးလိုက္မိေပမဲ့ တကယ့္ ေယာက္်ားတေယာက္ရဲ႕ အလိုးကို ပဲ ခံခ်င္ေနတာမို႕ တမင္ ဒီေဂ်မပြတ္ေတာ့ပဲ လႊတ္ထားလိုက္ေတာ့သည္။
ထိုည က ကိုရင္ဦးေမာင္ နဲ႕ ခ်စ္ပြဲဝင္ေတာ့ အရမ္းကို တက္ၾကြ ၿပီး ေဟာ့ေနသည့္ မိုးမ ေၾကာင့္ ကိုရင္ဦးေမာင္ ပင္ အံၾသခဲ့ရသည္။ မိုးမ က သူ႕ကိုယ္သူ သူတို႕ အိမ္နီးခ်င္း တေယာက္ရဲ႕ မယား ဆိုၿပီး ရိုးပေလး သရုပ္ေဆာင္ ျခင္းျဖင့္ သူတို႕ရဲ႕ လိုးပြဲက အရမ္းကို ပြဲၾကမ္းသြားၾကရသည္။ စိတ္တူကိုယ္တူ အစြမ္းကုန္ ခ်စ္တလင္း ေခၚၾကၿပီးမွ ႏွစ္ဦးသား တေယာက္ကို တေယာက္ဖက္ကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကေလသည္။
မနက္ အိပ္ယာက ႏိုးေတာ့ မိုးမ တေယာက္ စိတ္ေတြ ျပန္ထလာၿပီး အလိုးခံခ်င္လာျပန္ေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ကိုရင္ဦးေမာင္ ႏွင့္ေတာ့ မဟုတ္ေျခ။ မိုးမ တေယာက္ စိတ္အလို မက်ျဖစ္ေနရသည္။ သူတကယ္ လိုေနသည့္ အခ်ိန္မွာ တေယာက္မွ အနားမွာ မရွိၾကပဲ၊ တခါတေလမလိုအပ္ပဲ ႏွင့္ တေန႕ထဲကို သံဳုးေလးေယာက္ ျပံဳက်လာတာမ်ိဳးေတြ က ရွိတတ္သည္မဟုတ္လား။
ကိုရင္ဦးေမာင္ ရံုးကို ထြက္သြားတာႏွင့္ မိုးမ တေယာက္ ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို ဖံုးေခၚလိုက္သည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္မွာ လည္း ရံုးသို႕ သြားေမာင္းသြားေနတုန္းျဖစ္သည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္ကလည္း ရံုးသို႕ ကားေမာင္းသြားေနရင္း မိုးမ အေၾကာင္းေတြးေနရာက ဖံုးဝင္လာသျဖင့္ ကိုင္လိုက္ရာ မိုးမ ျဖစ္ေန၍ အံအားသင့္သြားေလသည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္က သူေျမေအာက္ကားပါကင္ မွ မိုးမ ႏွင့္ ဖံုးဆက္ခ္ လုပ္ခဲ့တာကို သတိရေနမိသည္။ ထိုေန႕ညက သူအိမ္မွာ မိုးမ ကိုပဲ လုပ္ခ်င္ေနခဲ့သျဖင့္ သူ႕မိန္းမ ကိုပင္ လုပ္ဖို႕ စိတ္မပါခဲ့ေျခ။ မိုးမ နဲ႕ ဘယ္လိုေတြ႕ရမလဲ ဆိုတာကို ပဲ သူ႕စိတ္ထဲမွာ ေတြးေနမိသျဖင့္ အခု မိုးမ ေခၚလိုက္ေတာ့ ကားကို လမ္းေဘးခနထိုးရပ္ကာ မိုးမ ႏွင့္ ဖံုးေျပာလိုက္သည္။
“ ဦးေအာင္ႏိုင္ အခု ရံုးကို ေရာက္ေနၿပီလား၊ “
“မေရာက္ေသးဘူးေလ၊ အခုမွ လမ္းမွာပဲ ရွိေသးတယ္”
“အာ့ဆိုလည္း မသြားနဲ႕ေတာ့ ၊ မ ဆီကိုပဲ လာခ့ဲေတာ့ ၊ မေန႕က ကားထဲ မွာ ထုလိုက္ရတာကို စိတ္မေကာင္းလို႕ ေလွ်ာ္ေၾကးေပးမလို႕”
“ကိုကို လည္း ခ်စ္ေလး အေၾကာင္းပဲ ေတြးေနမိတာ၊ ညတုန္းက ကိုကို႕ မိန္းမ ေတာင္ ကိုကို မထိခ်င္ေတာ့ဘူး၊ ခ်စ္ေလး ကပဲ ကိုကို႕ အေတြးထဲမွာ အျမဲ ရွိေနေတာ့တာပဲ၊ ခ်စ္ေလး က အရမ္းကို ခ်စ္ခ်င္စရာေကာင္းေနေတာ့ ကိုကို တျခား ဘယ္သူ႕ကို မွ ေခါင္းထဲ ထည့္လို႕ မရေတာ့ဘူး၊ ကိုရင္ဦးေမာင္ ထြက္သြားတာ ေသျခားလို႕လား ကိုကို႕ကို ေခၚေနတာ၊ ေတာ္ေတာ္ၾကာ ကိုကို နဲ႕ သူနဲ႕ အဝင္အထြက္မွာ ဆံုေနအံုးမယ္၊ သူရံုးကို ေရာက္မွာ ကိုကို လာခဲ့မယ္၊ ကိုကိုလည္း ရံုးေတာ့တက္ရအံုးမယ္ေလ ခ်စ္ေလး”
“ဟင့္အင္း ကိုကို ရံုးကို ဒီေန႕ ေတာ့ သြားမေနပါနဲ႕ေတာ့ကြာ၊ ကိုကို နဲ႕ ခ်စ္ေလးတို႕ တေန႕လံုး အတူတူေနၾကရေအာင္၊ ခ်စ္ေလး ကိုကို နဲ႕ ေနခ်င္လို႕ ရံုးက ခြင့္ပဲ ယူလိုက္ပါလား ကိုကို”
“အင္း ကိုကို ခြင့္ယူလို႕ ရတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ေတာ္ၾကာ ကိုရင္ဦးေမာင္က ကိုကို႕ အိမ္ကို ဖံုးေခၚၿပီး ေမးေနလို႕ ကိုကို႕ မိန္းမ က ဖံုးကို ေျဖလိုက္ရင္ျပႆနာ တက္ေနမွာေပါ့”
“သူက ကိုကို႕ ကို ေခၚရင္ အိမ္ဖံုးေတာ့ ေခၚမွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဆဲဖံုးကို ပဲ ေခၚမွာ မဟုတ္ဘူးလား”
“အင္း ထားလိုက္ပါေတာ့ အာ့တာေတြ ကိုကို ၾကည့္လုပ္လိုက္ပါ့မယ္၊ ကိုကို လာခဲ့မယ္၊ အခု ကိုရင္ဦးေမာင္ ရံုးမေရာက္ခင္ ကိုကို ရံုးကို ေခၚၿပီး ခြင့္ယူလိုက္မယ္”
ကိုေအာင္ႏိုင္က သူ႕ရံုးကို ဖံုးဆက္ၿပီး ေနမေကာင္းလို႕ ခြင့္ယူမည္ျဖစ္ေၾကာင္းမက္ေဆ့ထားခဲ့လိုက္သည္။ ေနာက္သူ႕အိမ္မွ မိန္းမ ကိုေခၚကာ သူတို႕ အိမ္ လမ္းလိုင္းကို ႀကိဳးျဖတ္ထားခိုင္းလိုက္သည္။ ဒီေန႕ အေကာက္ခြန္က လူေတြ ဖံုးေခၚခ်င္ေခၚမွာမို႕ သူျပန္လာမွ ရွင္းမည္ဟု ဆင္ေျခေပးလိုက္သည္။ သူ႕ကို ေခၚခ်င္ရင္ ဆဲဖံုးကို ေခၚဟု ေျပာထားလိုက္သည္။
မိုးမ တေယာက္ ေရမိုးခ်ိဳး ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ေပၚမွာ တီရွပ္တထည္သာ ဝတ္ထားလိုက္သည္။ တီရွပ္မွာ ေပါင္ရင္းနားေလာက္ထိ အရွည္ရွိၿပီး အတြင္းမွာ ဘရာဇီယာ ေရာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီပါ ဝတ္မထားေျခ။ မိုးမ ႏို႕သီးေခါင္းေလး ေတြက ခၽြန္ၿပီး ေထာင္ေနသည္ကို တီရွပ္ေပၚမွာ အထင္းသား ျမင္ေနရေလသည္။ မိုးမတေယာက္ ဆာေလာင္ေနသည္မွာ အရမ္းျဖစ္ေနရသည္။ အခု အခ်ိန္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး လိုးတာကို ခံခ်င္ေနမိသည္။ မိုးမ ပီေကကို ဝါးရင္းက ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို ေမွ်ာ္ေနမိသည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္ မိုးမတို႕ အိမ္ယာတြဲ ဆီကို ေရာက္ေတာ့ ကားဂိတ္မွာ ဥကၠာက ဆီးႀကိဳ ႏူတ္ဆက္လိုက္သည္။ ဥကၠာက ကိုေအာင္ႏိုင္ တေယာက္ မိုးမ ဆီသို႕ လာသည္ဆိုတာကို အထာေပါက္လို႕ မိုးမ ဝရံတာဆီသို႕ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ မိုးမ တေယာက္ အလိုးခံပြဲ က်င္းပေတာ့မည္ဆိုတာကို သိလို႕ သူ႕လီးႀကီးမာလာသျဖင့္ ေဘာင္းဘီေအာက္မွာ အေနအထားေျပာင္းေပးလိုက္ရသည္။ မိုးမ က ဝရံတာမွ ေန၍ ဥကၠာကို လွမ္းျပံုးျပရင္းအိမ္ခန္း ထဲ ျပန္ေလွ်ာက္ဝင္သြားလိုက္သည္။ မိုးမ တင္သားေတြမွာ တီရွပ္အသားက ကပ္ေနသျဖင့္ မိုးမ ဖင္လံုးႀကီးေတြ တလံုးျခင္း နိမ့္ျမင့္ လႈပ္ရွားတံုခါသြားသည္ကို ဥကၠာတေယာက္ ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖင့္ ၾကည့္ေနမိသည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္ မိုးမ တို႕ အခန္းေရွ႕ကို ေရာက္ေတာ့ မိုးမ က အိမ္မႀကီးတံခါးဖြင့္ကာ ႀကိဳေနေလသည္။ မိုးမ က ခ်စ္စရာေကာင္းသည့္ အျပံုးေလးျဖင့္ လက္ကမ္းႀကိဳဆိုေနၿပီး ကိုေအာင္ႏိုင္ကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဖက္ထားလိုက္သည္။ ကိုေအာင္ႏိုင့္ လည္ပင္းကို လည္း သူ႕ႏူတ္ခမ္းေတြ ျဖင့္ နမ္းရံႈ႕လိုက္ရင္း ကိုေအာင္ႏိုင့္ ေျခေထာက္ကို သူ႕ေပါင္တေခ်ာင္းျဖင့္ ခြပြတ္လိုက္သည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ ၏ ေပါင္တန္ေဖြးေဖြ.ေတြကို ျမင္လိုက္ရၿပီး မိုးမ ေပါင္တေခ်ာင္းကို လွမ္းပြတ္ကာ အိမ္ထဲ ဝင္လာခဲ့ေလသည္။ မိုးမ က ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို ဖက္တြယ္ေနရင္းက သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ အိမ္ထဲ ေလွ်ာက္လာၾကသည္။ အထဲေရာက္သည္ႏွင့္ မိုးမ က အိမ္တံခါးကို ဂလန္႕ထိုးပိတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ကိုယ္ေပၚခြတက္ကာ ကိုေအာင္ႏိုင့္ခါးေပၚသူ႕ေပါင္ႏွစ္လံုးျဖင့္ ညွပ္ခိုရင္း ကိုေအာင္ႏိုင့္ ပါးစပ္ကို သူ႕ႏူတ္ခမ္းေတြျဖင့္ ဖိကပ္ စုပ္နမ္းလိုက္သည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ ကို ထိုပံုစံျဖင့္ပင္ ခါးထစ္ခြင္ခ်ီသြားၿပီး အိပ္ခန္းတြင္းသို႕ ဝင္ကာ ကုတင္ေပၚအသာ လွဲခ်လိုက္သည္။ ၿပီးမွ သူ႕ရွပ္ အက်ႌႏွင့္ ေဘာင္းဘီတို႕ကို ခၽြတ္ကာ မိုးမ ေဘးတြင္ ဝင္လွဲလိုက္သည္။ မိုးမ က ကိုေအာင္ႏိုင္ဘက္ တေစာင္းေလး လွဲလိုက္ရင္းမွ ေခါင္းရင္းဘက္သို႕ ကိုယ္ကို တိုးတက္လိုက္သည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ တီရွပ္ေလးကို ေပါင္းရင္းနားထိလွန္တင္လိုက္ရင္းက ေပါင္အတြင္းသားေလး မ်ားကို ျမိန္ရည္ယွက္ရည္ ရက္လိိုက္သည္။ တခ်ိန္ထဲမွာပဲ သူ႕လက္ေတြက မိုးမ တီရွပ္အေပၚမွ ပင္ ဘရာဇီယာဝတ္မထား သိသာေနသည့္ မိုးမ ႏို႕လံုးေတြကို အုပ္ကိုင္ကာ ဆုပ္ႏွယ္ေပးလိုက္သည္။
မိုးမ ရဲ႕ ႏို႕လံုး အိအိေလးေတြ၏ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ သူ႕လီးႀကီးမွာ ပိုၿပီးမာလာရသည္။ မိုးမ တီရွပ္ကို အေပၚသို႕ ထပ္ျမွင့္တင္လိုက္ေတာ့ မိုးမ တေယာက္ပန္တီ ေတာင္ ဝတ္မထားတာ ေတြ႕လိုက္ရသည္။ မိုးမ သူ႕ကို အဆင္သင့္ျပင္ဆင္ၿပီး ေစာင့္ေနသည္ဆိုတာကို သိလိုက္ရေတာ့ ကိုေအာင္ႏိုင္အရမ္းကို စိတ္တက္ၾကြသြားရသည္။ သူ႕ေယာက္်ား အခုေလးတင္ ရံုးကို ထြက္သြားတာႏွင့္ တျပိဳင္နက္ ေယာက္်ား သူငယ္ခ်င္းကို သူ႕အိပ္ယာေပၚ ေခၚသြင္း သည့္မိန္းမ တေယာက္အေနႏွင့္ မိုးမ ကို ေတြးလိုက္ မိသည္ႏွင့္ ကိုေအာင္ႏိုင္တေယာက္ အူအသည္းထဲ ယားသြားရသည္။အဲ လို မိန္းမ မ်ိဳး ျဖစ္ေသာ္လည္း လွပ ဆက္ဆီက်လြန္းလွသည့္ မိုးမ ျဖစ္သည္မို႕ သူ႕မွာ ပိုၿပီးေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားရေလသည္။
မိုးမ က အသံတိုးတိုးေလး ျငီးရင္း သူ႕လက္ဖဝါးကို ကိုေအာင္ႏိုင့္ ဗိုက္သား ေပၚမွ ပြတ္သတ္ရင္း လီးရွိရာသို႕ စမ္းလိုက္ရာ ကိုေအာင္ႏိုင္မွာ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ မခၽြတ္ေသးတာ စမ္းလိုက္မိသျဖင့္၊
“ရွင့္ အတြင္းခံ ႀကီးကို ခၽြတ္လိုက္စမ္းပါရွင္၊ က်မ အဲဒီအေခ်ာင္းႀကီးကို ကိုင္ၿပီး ကိုက္လိုက္ခ်င္လို႕”
ကိုေအာင္ႏိုင္က အိပ္ယာေပၚမွာ ဒူးေထာက္ထလိုက္သည္။ မိုးမ က ထၿပီး ကိုေအာင္ႏိုင့္ လီးေခ်ာင္းေနရာကို ပါးျဖင့္ ပြတ္သပ္ထိကပ္ရင္းမွ သူ႕လက္ဖဝါးႏွစ္ဘက္ကို ကိုေအာင္ႏိုင့္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ထဲသို႕ ထိုးထည့္ၿပီး လက္ေခ်ာင္းကေလးေတြႏွင့္ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ဖင္လံုးေတြကို ပြတ္သပ္ေဆာ့ကစားေနရင္းမွ ေဘာင္းဘီကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပဲ ပါးစပ္မွ ညဳတုတု အသံေလးျဖင့္၊
“မေန႕တုန္းက ရွင့္ေန႕လည္စာ စားခ်ိန္မွာ က်မကို ကားထဲက ေန ဖံုးေခၚၿပီး ဖံုးထဲက ေန လိုးခဲ့တယ္မဟုတ္လား၊ အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက က်မ ရွင့္ စိတ္အရမ္းဆာ ေနၿပီး ရွင့္ဟာႀကီးကို ကိုင္ စုပ္ျပစ္လိုက္ခ်င္ေနတာ၊ အခုေတာ့ မေန႕က လြမ္းခဲ့ရသမွ် အတိုးခ် လုပ္ခြင့္ေပးပါေတာ့ရွင္”
ကိုေအာင္ႏိုင္က ေတာ့ ဒူးေထာက္လွ်က္က မိုးမ ရဲ႕ ၾကက္သည္းထစရာ အထိအေတြ႕ အကိုင္အတြယ္ေတြကို ေခါင္းေမာ့ မ်က္ေစ့မွိတ္ခံေနရင္း၊ အံကို ႀကိတ္ကာ၊
“ကိုယ္လည္း လြမ္းေနရတာေပါ့ ခ်စ္ေလးရယ္၊ ကိုယ္ က အရမ္းကို ေတြ႕ခ်င္ေနရတာ၊ ကိုယ္မင္းကို ဖက္ထား ၿပီး ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲမွာ ေထြးထားခ်င္တာ၊ ခု ခ်စ္ေလး လုပ္ခ်င္တာ ကိုကို႕ကို လုပ္ေတာ့ေလ၊ ကိုကိုက ဒိထက္ေတာင္ ပိုလိုခ်င္ေသးတယ္၊ ခ်စ္ေလးရယ္၊ အား၊ ေကာင္းလိုက္တာ ခ်စ္ေလး၊ ဆက္လုပ္ပါကြာ”
မိုးမ က ေနာက္တီးေနာက္ေတာက္ အျပံဳးျဖင့္ ကိုေအာင္ႏိုင့္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ဆြဲခၽြတ္ခ်လိုက္ၿပီး လီးႀကီးကို လက္တဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ကာ တျခားတဖက္မွ လက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားျဖင့္ ထိပ္အေရခံြကို အေနာက္ဘက္ဆြဲကာ ပြင့္ထြက္လာေသာ ဒစ္ဖူးကို သူ႕လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ ရက္လိုက္သည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္ မွာတုံတက္သြားၿပီး အသံထြက္ေအာင္ပင္ ျငီးလိုက္မိသည္။ မိုးမ လက္ေခ်ာင္းေတြက ကိုေအာင္ႏိုင့္ ေဂြးဥ ေတြကို ပြတ္သတ္ေပးေနရင္းက လီးေခ်ာင္းႀကီး ကို သူ႕ပါးစပ္ထဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ငံုစုပ္ကာ ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို ညို႕မ်က္လံုးေတြႏွင့္ ေမာ့ၾကည့္ေနေလသည္။
ကိုေအာင္ႏိုင့္ လီးႀကီး ကို မိုးမ က သူ႕ပါးစပ္ထဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသြင္းကာ စုပ္ေနစဥ္ပင္ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ဆဲလ္ဖံုးမွ ေခၚသံ ထျမည္လာသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ ရံုးေရာက္ေတာ့ ကိုေအာင္ႏိုင္ ့ကို ရံုးလာတာမေတြ႕သျဖင့္ အက်ိဳးအေၾကာင္းေမးရန္ လွမ္းေခၚလိုက္ျခင္းျဖစ္ေလသည္။
အခန္း ၆၁။ ကိုေအာင္ႏိုင္ ႏွင့္ ဆက္လက္၍
ကိုေအာင္ႏိုင္ က မိုးမ သူ႕လီးကို ရက္ လိုက္ စုပ္လိုက္ လုပ္ေပးေနသညကို ဇိမ္ခံေနတံုး ကိုရင္ဦးေမာင္ ဖံုး ဝင္လာသျဖင့္ ဖံုးကို မကိုင္ခ်င္။ မိုးမက လည္း ကိုေအာင္ႏိုင့္ လီးႀကီးကို သူမလက္ကေလးျဖင့္ ကိုင္ပြတ္ေနရင္းျဖင့္ ဖံုး စခရင္ကို လွမ္းၾကည့္ေနသည့္ ကိုေအာင္ႏိုင့္ မ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ ကိုေအာင္ႏုိင္က၊
“ကိုရင္ဦးေမာင္ ေခၚေနတာ”
ဟု ေျပာလိုက္ေသာ္လည္း မိုးမ က ဂရု မစိုက္ပဲ ႏွင့္ ေခါင္းငံု႕ကာ ကိုေအာင္ႏိုင့္ လီးႀကီးကို ငံု႕ကာ ျပန္စုပ္လိုက္ သျဖင့္ ကိုေအာင္ႏိုင္ မွာ ေကာင္းလြန္းလွသျဖင့္ ကိုယ္လံုး ပင္ တံုခါသြားရသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က ဖုံုး ကို ကိုင္လိုက္ၿပီး လူမမာ အသံမ်ိဳးျဖင့္၊
“ ေဟး ကိုရင္ဦးေမာင္ ကိုယ္ ဒီေန႕ ေနသိပ္မေကာင္းလို႕ အလုပ္မဆင္းေတာ့ဘူး အိမ္မွာ နားေနတယ္”
“ေအာ္ အင္းအင္း၊ ခင္ဗ်ား ကို မေတြ႕လို႕ တခုခု မ်ား ျဖစ္သလားလို႕ ဖံုးေခၚၾကည့္တာ၊ အာ့ဆိုလည္း နားေလ၊ မနက္ျဖန္ၾကမွ ေတြ႕တာေပါ့”
မိုးမ ကေတာ့ ကိုေအာင္ႏိုင္ သူ႕ေယာက္်ား ႏွင့္ စကားေျပာေနသည္ကို နားေထာင္ရင္းမွ ကိုေအာင္ႏိုင့္ လီးကို အားရ ပါးရ စုပ္ေနေလသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို လည္း ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ မ်က္ႏွာေပးျဖင့္ မ်က္ေစ့တဖက္ မွိတ္ျပလိုက္ေသးသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က သူဖံုးကို ေဘးခ်လိုက္ၿပီး မိုးမ ေခါင္းကို ကိုင္ဖိက သူ႕လီးႀကီးျဖင့္ မိုးမ ပါးစပ္ကို ေဆာင့္လိုးလိုက္သည္။ မိုးမ မွာ သူမ လည္ေခ်ာင္းထဲ လီးထိပ္တိုးဝင္သြားသျဖင့္ အသက္ရႈက်ပ္သြားၿပီး လီးႀကီးကို ပါးစပ္မွ ဆြဲထုတ္လိုက္ကာ၊
“ဘာလို႕ အဲလိုလုပ္ရတာလဲ၊ ရွင့္လီးႀကီးက ဒီေလာက္ႀကီးၿပီး အရွည္ႀကီးဟာ၊ က်မ ပါးစပ္ထဲ တေခ်ာင္းလံုး မဝင္ႏိုင္ဘူး ဆိုတာသိသားနဲ႕၊ လည္ပင္းထဲေတာင္ ေရာက္သြားတယ္”
ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ ဆံပင္ေတြကို လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ဆြဲၿပီး မိုးမ ေခါင္းကို မကာ သူ႕လွ်ာႀကီးျဖင့္ မိုးမ ပါးျပင္ ႏူတ္ခမ္းမ်ားကို ရက္လိုက္သည္။ မိုးမ ကလည္း သူမ လွ်ာေလးကို ထုတ္ကာ ကိုေအာင္ႏိုင့္လွ်ာျဖင့္ ထိေတြ႕လိုက္သည္။ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ စလံုး သြားရည္တမွ်ားမွ်ား ျဖင့္ တေယာက္ကို တေယာက္ ရက္စုပ္နမ္းေနလိုက္ၾကသည္။
ႏွစ္ေယာက္စလံုးက လွ်ာခ်င္း ပြတ္သတ္နမ္းေနစဥ္မွာပဲ သူတို႕ လက္ေတြက တေယာက္ ကိုယ္လံုးကို တေယာက္ပြတ္ သတ္ေပးေနသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ ကို ပက္လက္လွဲေစၿပီး သူ႕ပါးစပ္ကို မိုးမ ႏူတ္ခမ္း မ်ားမွ တျဖည္းျဖည္း လည္တိုင္ ေနာက္ ေအာက္ သို႕ ဆင္းလာရာ မိုးမ ႏို႕မ်ား ေပၚသို႕ ေရာက္ေလသည္။ သူ႕လက္ေတြကလည္း မိုးမ ႏို႕ေတြကို ဖ်စ္ညွစ္ ဆုပ္ႏွယ္ေပးရင္း ႏို႕သီးေခါင္းေတြကို စို႕ေပးေနေလရာ မိုးမ တေယာက္ ေမြ႕ယာေပၚမွာ တြန္႕လိမ္ေနေလသည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ ႏို႕သီးေခါင္းေလးကို ဖြဖြေလး ကိုက္ေပးရင္း က ေအာက္သို႕ ဆက္ေရြ႕လာၿပီး မိုးမ ဗိုက္သား ေလးမ်ားကို ရက္ရင္းက မိုးမ ခ်က္ကေလးကို လွ်ာထိပ္ျဖင့္ ထိုးထည့္ ေဆာ့ကစားေနရာ မိုးမ မွာ အိပ္ယာခင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ရင္း တဟင္းဟင္း ျဖင့္ အဖ်ားတက္သလို ျငီးတြားေနရေလသည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ ေစာက္ေမႊးေတြ ကို ပါ ရက္လာၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသား မ်ား ေရာက္ေတာ့ သူ႕လွ်ာႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးထဲ ထိုးသြင္းၾကည့္ေလသည္။ မိုးမ မွာ ထိန္းမႏိုင္ သိမ္းမႏိုင္ေအာင္ စိတ္ေတြ ၾကြလာရၿပီး ဒူးေထာင္ေပါင္ကား ျဖင့္ ဖင္ကိုႀကံဳ႕ထားရင္း ကိုေအာင္ႏိုင့္ ေခါင္းမွ ဆံပင္ေတြကို ဆုပ္ဆြဲ ထားမိေလသည္။ ကို ေအာင္ႏိုင္ကလည္း မိုးမ ေစာက္ဖုတ္မွ တစိမ့္စိမ့္ ယိုက်ေနသည့္ ေစာက္ရည္မ်ားကို ရက္ေပး ေနခ်ိန္တြင္ မိုးမ မွာ လည္ေခ်ာင္းသံ ေလးျဖင့္ သူမ ကို လိုးဖို႕ ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို ေတာင္းဆိုေနေလသည္။ကိုေအာင္ႏိုင္က ၊
“သူ႕ငယ္ခ်င္း အရင္းရဲ႕ မိန္းမ ကို ကိုယ္လံုးတီးခၽြတ္ၿပီး အိပ္ယာေပၚမွာ ခုလို ထင္သလို လုပ္ခြင့္ရာ ဘယ္ေလာက္ ဖီးလာသလဲ ဆိုတာ ခ်စ္ေလး သိလား၊ အထူးသျဖင့္ ေယာက္်ား တေယာက္ အေနနဲ႕ သူ႕မိန္းမ မဟုတ္။ သူ႕ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း မိန္းမ ဆိုရင္ အရမ္းကို အရသာ ရွိတာကလား၊ ကို႕ကိုယ္ကို ေတာင္ တေန႕ မွာ အဲလို ကံေကာင္းတဲ့ ငတ ျဖစ္လာမယ္လို႕ တခါမွ မေတြးမိခဲ့ဘူး၊ အထူးသျဖင့္ အရမ္းကို ဆက္ဆီ ျဖစ္ၿပီး ေခ်ာေမာလွပလွတဲံ အခ်စ္ေလး လို ေကာင္မေလးဆိုရင္ေပါ့။ ကို ဘယ္သူ႕ကို ေက်းဇူးတင္ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး… မးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးမြ”
“လာပါ လုပ္ပါေတာ့ ဦးေအာင္ႏိုင္ရယ္၊ က်မ အထဲထဲ ကို ရွင့္ဟာႀကီးထိုးထည့္လိုက္ပါေတာ့”
ကိုေအာင္ႏိုင္က လည္း အခ်ိန္မျဖန္းပါ ခ်က္ခ်င္းပင္ မိုးမ ကားေပးလိုက္ေသာ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားကို ဝင္လိုက္သည္၊ ေနာက္ေတာ့ သူ႕လီးႀကီးကို ထိုးထည့္ရန္ ျပင္လိုက္စဥ္ မိုးမ က သူ႕လီးႀကီးကို လွမ္းဆုပ္ကိုင္ကာ သူမ ေစာက္ဖုတ္ဝ တြင္ ေတ့ေပးလိုက္ၿပီး အတြင္းဝင္သြားေအာင္ သူမ ခါးေလးကို ေကာ့ေပးလိုက္သည္။ ကိုေအာင္ႏိုင့္ လက္ေတြက မိုးမ ေက်ာေအာက္မွ လ်ိဳလိုက္ကာ ဆြဲဖက္လိုက္သျဖင့္ မိုးမ ရဲ႕ ႏို႕လံုးႀကီးေတြက အေမႊးထူထူ သူ႕ရင္ဘတ္ႀကီး ႏွင့္ ဖိကပ္မိေလသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင့္ လီးႀကီးကလည္း မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ထဲ သို႕ တိုးဝင္သြားေတာ့သည္။ မိုးမ မွာ ပါးစပ္ေလးဟ က အ ကနဲ ျဖစ္သြားၿပီး ကိုေအာင္ႏိုင့္ ပုခံုးမ်ားကို တြယ္ဖက္လွ်က္ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ပါးစပ္မ်ားကို သူမ ပါးစပ္ျဖင့္ လိုက္နမ္းစုပ္ဖို႕ က်ိုးစားေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း မ်က္ေစ့ပိတ္ရင္ႏွင့္ ျဖစ္သျဖင့္ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ပုခံုးေပၚကိုသာ လွမ္းစုပ္မိရာ သူမ သြားေလးျဖင့္ အသာကိုက္ၿပီး အနီမွတ္ က်န္ခဲ့ေအာင္ပင္ တအားစုပ္ျပစ္လိုက္မိသည္။ တခ်ိန္ထဲမွာပဲ သူမ ဖင္ ကို ကိုေအာင္ႏိုင့္ ေအာက္မွ စေကာဝိုင္း လႈပ္ရွားေပးေနေလရာ ကိုေအာင္ႏိုင္မွာလည္း တအားကို ေဆာင့္လိုးေပးေနမိေတာ့သည္။
မ်က္ႏွာမွေတာင္မွ ေခၽြးတလံုးလံုး ထြက္လာေအာင္ အားရ ပါးရ ေဆာင့္လိုးေနေသာ ကိုေအာင္ႏိုင့္ မ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္ရင္း မိုးမက၊
“ရွင္ ဟိုေန႕က ကားထဲက ေန ဖုံုးဆက္ခ္ လုပ္ရင္း ဂြင္းထုေနတာကို က်မ အရမ္းသနားမိတာ အဲဒီအခ်ိန္ထဲက ရွင့္ကို ေပးလိုးခ်င္ေနမိတာ ရွင္က အေဝးႀကီးမွာ ေရာက္ေနလို႕၊ အခု ေတာ့ ရွင္ ႀကိဳက္သေလာက္သာ က်မကို လိုးပါေတာ့၊ က်မ က ရွင့္ရင့္ သူငယ္ခ်င္းအရင္းႀကီးရဲ႕ မိန္းမေလ၊ ရွင့္အလိုးကို ခံခ်င္ေနတဲ့ မိန္းမေပါ့၊ ဦးေအာင္ႏိုင္ အဲဒီ ရွင့္သူငယ္ခ်င္းမိန္းမ ကို အားရပါးရလိုးလိုက္စမ္းပါ။ အားးးးးးး အိုးးးးး ေကာင္းလိုက္တာရွင္၊ .. အဲလိုေလး နာနာေဆာင့္ေပးစမ္းပါ ဦးေအာင္ႏိုင္ရယ္၊ က်မ ကို ဟိုးအထဲထိ ဝင္ၿပီးေအာင့္သြားေအာင္ ေဆာင့္ေပး စမ္းပါ၊ နာနာေလး အိုးးးးးးးး”
ကိုေအာင္ႏိုင္မွာလည္း မိုးမ စကားသံေၾကာင့္ ဖီးအရမ္းတက္လာၿပီး သူ႕လီးႀကီးမွာလည္း ထူထဲလာၿပီး လေရမ်ား ထြက္ခ်င္လာသည္ထိကို တင္းမာလာခဲ့ရသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္မွာ ပိုၿပီးၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္ေလ မိုးမ ကလည္း သူမ ေစာက္ေခါင္းတြင္းမွ တအားညစ္ကာ ေခါင္းကိုခါယမ္းရင္း အသံထြက္ေအာ္ျငီးေလသည္။
“အားးးး ေကာင္းးးးးးးးးးတယ္းးးးဦးးးးးးးေအာင္းးးးးႏိုင္းးးးးးၿပီးးးးးးးအားးးးးးးးးၿပီးးးးးးၿပီးးးးးးးအိုးးးးးးးး”
မိုးမ ကတကိုယ္လံုးတြန္႕လိမ္ၿပီး ေတာင့္တင္းသြားသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္လည္း ဆက္မထိန္းထားႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ သူ႕လီးႀကီးကို မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ဆြဲထုတ္ေတာ့မလိုျပင္လိုက္သည္။ မိုးမ က ကိုေအာင္ႏိုင့္ခါးကို အတင္းဆြဲဖက္ထားၿပီး၊
“ဟင့္အင္း မထုတ္နဲ႕ အထဲမွာပဲ ၿပီးလိုက္၊ က်မ ေဆးေသာက္ထားတယ္၊ စိတ္မပူနဲ႕၊ ရွင့္စိတ္ႀကိဳက္သာလုပ္။ က်မ အထဲမွာၿပီးလိုက္ အိုးးးးးးးးးးး”
ကိုေအာင္ႏိုင္ လည္း သူ႕လီးႀကီးကို မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ထဲ အဆံုးထိ ထိုးဖိသြင္းလိုက္ ၿပီး လေရမ်ားကို ပန္းထုတ္လိုက္ေလသည္။ မိုးမ လည္း ေအာ္ဟစ္ျငီးျငဴရင္း ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို တြယ္ဖက္ထားေလသည္။
ခနအၾကာမွာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ျငိမ္က်သြားၿပီး အခန္းထဲမွာ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္၏ အသက္ရူသံျပင္းျပင္း ကိုသာ ၾကားေနရေတာ့သည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္မွာ မိုးမ အေပၚမွာ ထပ္ရက္သား ခနေနလိုက္ေသးသည္။ သူ႕နဖူးမွ ေခၽြးစက္ တို႕ေတာင္ မိုးမ နဖူးေပၚသို႕ လိမ့္က်သြားသည္။ မိုးမ မွာ ကိုေအာင္ႏိုင့္ကိုယ္လံုးႀကီးသူမ အေပၚဖိထားခံရသျဖင့္ ႏုိ႕ႀကီးမ်ားမွာ ေဘာလံုးကို အေပၚမွ အေလးျဖင့္ ဖိထားသလို ေဘးသို႕ ျပားထြက္ေနရေလသည္။
အခန္း ၆၂။ ေယာက္်ားရံုးက ပါတီမွာ….
တေန႕ ကိုရင္ဦးေမာင္ အလုပ္က လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္တေယာက္က သူ႕ ရာထူးတိုးလို႕ သူ႕အိမ္မွာ ပါတီေလး တခု ေပးမည္ဟု ဆိုကာ ရံုးမွလူမ်ား အရာရွိႀကီးမ်ား ကို ဖိတ္သည္။ အိမ္ေထာင္သည္ မ်ားကို သူတို႕ မိန္းမ မ်ားပါ ေခၚလာဖို႕ ဖိတ္ေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း မ်ားေသာအားျဖင့္ မိန္းမ မ်ားက ထိုသို႕ ေသာ ပါတီမ်ားကို မတက္ေရာက္ခ်င္ၾက ေပ။ ထို႕ေၾကာင့္လည္း မိန္းမ မ်ား အမ်ားအျပားပါလာမည္ဟု မတြက္ထားၾကေျခ။ ကိုရင္ဦးေမာင္ ကေတာ့ ကိုေအာင္ႏိုင္လည္း ပါတီ လာမည္ဆိုသည္ကို သိသျဖင့္ မိုးမ ကို ေခၚသြားၿပီး သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ကို အကဲခတ္မည္ဟု ႀကံထားသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္ ကလည္း သူ႕ကား ယူလာမည္၊ ကိုရင္ဦးေမာင္တို႕ကို ဝင္ေခၚမည္၊ အျပန္မွာလည္း သူတို႕ ကို ျပန္ပို႕ေပးမည္ ဆိုသျဖင့္ အဆင္ေျပသြားသည္။
မိုးမ ကလည္း သူမ အတြက္ ထိုသို႕ေသာ ပါတီမ်ိဳး ကို ပထမဦးဆံုး တက္ေရာက္ရမည္ျဖစ္သျဖင့္ စိတ္လႈပ္ရွား တက္ၾကြေနရေလသည္။ ထို႕ေၾကာင့္လည္း ပါတီ မတိုင္ခင္ ရက္ပိုင္းအတြင္း ဘာအဝတ္အစား ဝတ္ရမည္ကို မသိ၊ သူမ မွာ ရွိသမွ်၊ အေကာင္းဆံုး ထင္သည့္ အဝတ္အစားမ်ားကို စမ္းသပ္ ဝတ္စားရင္း ဆံုးျဖတ္ရခက္ေနေလသည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကိုရင္ဦးေမာင္ ဝယ္ေပးထားၿပီး အရမ္းေခတ္မွီၿပီး ေဟာ့လြန္းသျဖင့္ သူမ မဝတ္ရဲေသာ ဝတ္စံု ကို စမ္းဝတ္ၾကည့္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္ေလသည္။ ထိုဝတ္စံု မွာ သူခါတိုင္း ဝတ္ေနၾက ရိုးရာ ဝတ္စံု မ်ိဳး မဟုတ္ေျခ။ အလတ္စတစ္လို အသား ေပ်ာ့ေပ်ာ့ ကိုယ္က်ပ္ ကို တဆက္ထည္း ျဖင့္ ေပါင္လည္အထိသာ ရွည္ေသာ ဒရက္စ္ ျဖစ္ေလသည္။ အေပၚပိုင္းမွာ လက္ျပတ္ျဖစ္ၿပီး အေရွ႕မွာ လည္း အေတာ္ေလး ဟိုက္ေလရာ သူမ ရင္သား ေျမွာင္းမ်ားကို လည္း ထင္ထင္ရွားရွားကို ျမင္ေနရေလသည္။ ဒရက္စ္မွာ အနက္ေရာက္ ျဖစ္သျဖင့္ သူမ အသား မွာ ပိုၿပီး ဝင္းလက္ထင္ရွား ေနေလသည္။ သူမ ေပါင္တန္ႀကီးမ်ား မွာလည္း စင္းေျဖာင့္လ့ုံုးၾကြေနေလသည္။ ေျခာက္လက္မ ခန္႕ ျမင့္သည့္ ေဒါက္ဘိနပ္ အမဲ ကလည္း သူမ တင္လံုးႀကီးမ်ားကို ပိုၿပီး ကားစြင့္ ကာ အသားကပ္အဝတ္အစားေအာက္မွာ လံုးထ ေနေဟေလသည္။ ဒရက္စ္ အမဲ ေပၚမွာ စီးကြင့္ ေငြေရာင္ ေလးမ်ား တလက္လက္ျဖင့္လည္း အလြန္ လွပေနသလို သူမ ရင္ညႊန္႕ ေပၚမွ ပုလဲ ပုတီးလံုး မ်ား ႏွင့္ပုလဲလံုး နားကပ္ေလးမ်ား ျဖင့္ အရမ္းကို လွေနေလေတာ့သည္။ သူတို႕ အိမ္ထဲမွ အထြက္ခင္မွာပင္ ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ သူ႕မိန္းမ အရမ္းလွၿပီး ဆက္ဆီ ျဖစ္လြန္းလွသျဖင့္ ပါတီက ေယာက္်ား ေတြ အထူးသျဖင့္ ကိုေအာင္ႏိုင္ပါ သြားရည္တျမွားျမွား က်ကာ ငမ္းၾကေတာ့မည္ကို ျမင္ေယာင္ရင္း သေဘာက်ေနမိေလသည္။
ညဘက္ ၈နာရီလာက္ ကိုေအာင္ႏိုင္ သူတို႕ကို လာေခၚတို႕ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ မွာ သူတို႕ အပတ္မန္႕ ဂိတ္ဝသို႕ ေရာက္ေနၾကၿပီ ျဖစ္ေလသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က ကားေပၚမွ သူတို႕ ဆီ ေရာက္ခါနီး ဖံုးႀကိဳဆက္ထား၍လည္း ျဖစ္သည္။ ဥကၠာမွာ မိုးမ တို႕ ကို တခ်ိန္လံုး အကဲခတ္ကာ ၾကည့္ေနေလသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္က တမင္သက္သက္ မိုးမ နားမွ မသာခြာကာ ဥကၠာ ႏွင့္ မိုးမ ကို အကဲခတ္ေနသည္။ မိုးမ က သူမ အဝတ္အစား ႏွင့္ အျပင္အဆင္ေၾကာင့္ ဒီည သူမ အရမ္း ေဟာ့ေနသည္ဆိုသည္ကို သိသည္။ ဥကၠာ တေယာက္ သူမ ကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတြ တအားထ ေနၿပီး မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ ျဖစ္ေနသည္ကို လည္း သတိထားမိသျဖင့္ မရီမိေအာင္ ေအာက္ႏူတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္ထားၿပီး မသိမသာေလး ျပံဳးေနေလသည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္ေရာက္လာေတာ့ ကိုရင္ဦးေမာင္က ကားေရွ႕ခန္းကို အသြား ကိုေအာင္ႏိုင္က ကားထဲမွ ထြက္လာၿပီး မိုးမ အတြက္ ကားေနာက္ခန္း တံခါးကို ဖြင့္ေပးေလသည္။မိုးမ ကားထဲ သို႕ ကုန္း အဝင္မွာ ကိုေအာင္ႏိုင့္ လက္ေတြက မိုးမ ေက်ာျပင္ေလးကို ပြတ္သတ္ေပးၿပီး မိုးမ ဖင္လံုး ေတြကို လက္ဖဝါးျဖင့္ အသာ ျဖစ္ညွစ္ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ထို အရာကို မ်က္ေျခမျပတ္ၾကည့္ေနေသာ ဥကၠာကလည္း ျမင္လိုက္သည္။ ဥကၠာက ေဘာင္းဘီထဲမွာ မာတင္းလာေသာ သူ႕လီးႀကီးကို လက္ျဖင့္ အသာ ေနရာေရြ႕ေပးလိုက္သည္။ စိတ္ထဲမွလည္း ..အင္း ဒီညေတာ့ မမမိုး ေတာ့ သူ႕ေယာက္်ားေရာ သူ႕ေယာက္်ား သူငယ္ခ်င္းကို လိုးတာကို ခံရေတာ့မယ္၊ ခီြး ငါ မလိုးရတာ နာလိုက္တာ၊ ဟု ေတြးေနမိသည္။ သို႕ေသာ္လည္း အဲဒါက ဥကၠာရဲ႕ အေတြး၊ တကယ္ျဖစ္လာတာကေတာ့ ဥကၠာေတြးတဲ့အတိုင္း ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္မွာေပါ့ေလ။
ပါတီပြဲမွာ..လူေတြ အကုန္ေရာက္ေနၾကၿပီ။ သူတို႕ သံုးေယာက္က ေနာက္က်ေနသည္။ ေယာက္်ားေတြသာ မ်ားၿပီး အမ်ိဳးသမီး မွာ စုစုေပါင္း ေလးငါးေယာက္သာ ေတြ႕ရသည္။ သူ႕တို႕ ဧည့္ခန္းထဲကို ဝင္သြားေတာ့ ေယာက္်ား ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ရွမ္ပိန္ခြက္ေတြ ကိုင္ထားၾကၿပီး တခ်ိဳ႕ကလည္း ေဆးျပင္းလိပ္ေတြ တခ်ိဳ႕ကလည္း စီးကရက္ေတြ ခဲထားၾကသည္။
ကိုရင္ဦးေမာင္ တို႕ ႏွစ္ေယာက္ ႏွင့္ ကိုေအာင္ႏိုင္ တို႕ ဝင္လာၾကေတာ့ ေယာက္်ား ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ၏ မ်က္လံုးေတြက မိုးမ ဆီကို ပဲ တန္းေရာက္သြားၾကသည္။ အမ်ိဳးသမီးေတြက ေတာ့ သူတို႕ နားက ေယာက္်ား ေတြ နဲ႕ စကားလက္ဆံုက်ေနၾကလို႕ သူတို႕ ဝင္လာတာ သတိမထားမိၾက။ အိမ္ရွင္က သူတို႕ သံုးေယာက္ကို ဆီးႀကိဳ ႏူတ္ဆက္လိုက္ေတာ့မွ အားလံုးရဲ႕ မ်က္လံုးေတြက မိုးမ ကို ေျခဆံုးေခါင္းဆံုး ၾကည့္ၾကကုန္၏။ အခ်ိဳ႕ အမ်ိဳးသား မ်ားမွာ သူတို႕ ေဘာင္းဘီေရွ႕ေတြကို လက္ျဖင့္ အတြင္းက မာလာသည့္ အေခ်ာင္းကို အေနအထားေျပာင္းၾကသည္။
ကိုရင္ဦးေမာင္ မွာ အခုမွ ပင္ မိုးမ ကို သူ႕လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္မ်ား ျဖင့္ မိတ္ဆက္ေပးရေလသည္။ မိုးမ ကို လက္ဆြဲေခၚလွ်က္ သူ႕ အလုပ္မွ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္မ်ား ႏွင့္ လိုက္လံ မိတ္ဆက္ေပးေနေလသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က ထို လူမ်ား၏ မ်က္လံုး မ်ားကို ေလ့လာေနသည္။ တခ်ိဳ႕ မွာ ဘိုဆန္ဆန္ မိုးမ ႏွင့္ လက္ဆြဲ ႏူတ္ဆက္ ၾကသည္။ လက္ျပတ္အက်ႌမို႕ မိုးမ ၏ ဝင္းဝါေနေသာ လက္ေမာင္းသား ႏွင့္ ဆက္ဆီ ကေသာ ဂ်ိဳင္း တို႕မွာ ေယာက္်ား တိုင္း၏ မ်က္လံုး မ်ားကို ဆြဲေဆာင္ေနေလသည္။ မိုးမ ရင္သား ေျမွာင္း မ်ားကို စူးစိုက္ မၾကည့္မိေအာင္ အတင္း အားထုတ္ေနၾကရေလသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္မွာ မနာလိုစိတ္ပင္ ျဖစ္ေပၚလာရၿပီး မိုးမ နားကို မၾကာခန လာကာ စကားစၿမီ ေျပာဖို႕ ႀကိဳးစားသည္။
ဒါရိုက္တာ ႏွင့္ မန္ေနဂ်ာ မွာ ေနာက္ဆံုး ကိုရင္ဦးေမာင္ မိတ္ဆက္ေပး ေသာ သူႏွစ္ေယာက္ ျဖစ္ေလသည္။ ထိုေဘာစိမ်ား အနားသို႕ေတာ့ ကိုေအာင္ႏိုင္တေယာက္ မကပ္ရဲသျဖင့္ မသိမသာေလး ခြာကာ အကဲခပ္ေနရသည္။
“ဒါက ကိုတို႕ ေဘာစိ၊ ကိုတို႕ ကုမၸဏီ က ဒါရိုက္တာ ေလ”
ဟုေျပာကာ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ေတာ့ မိုးမ မွာ အျပံဳးကေလး ျဖင့္ သူမလက္ကေလးကို ကမ္းေပးကာ လက္ဆြဲႏူတ္ဆက္ေလသည္။ ထိုသူမွာ အသက္ ငါးဆယ္ခန္႕ ရွိၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း အေတာ္ပင္ႏုေလသည္။ တန္ဖိုးႀကီး အေနာက္တိုင္းဝတ္စံုကို ဝတ္ထားၿပီး ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိေသာ အျပဳးျဖင့္ မိုးမ မ်က္လံုး တည့္တည့္ကို စိုက္ၾကည့္ရင္း၊
“ဟဲလို ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာတယ္၊ အရမ္းေခ်ာတာပဲေနာ္”
ဟုေျပာရင္း မိုးမ လက္ကေလးကို ဆြဲယူကာ သူ႕ႏူတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္ ထိနမ္းလိုက္သည္။ မိုးမ ကလည္း ကိုယ္ေလးကို ကိုင္းကာ သူမလက္ကေလးကို ေျမွာက္ေပးရင္း၊
“က်မ ကလည္း အရမ္းကို ဝမ္းသာပါတယ္ရွင္”
ဟုျပန္ေျပာလိုက္သည္။ ေဘး၌ရပ္ေနေသာ၊ မန္ေနဂ်ာ မွာ မိုးမ လက္ေမာင္းသား ဝင္းဝင္း ေလး ႏွင့္ အေမႊးအျမွာင္ မရွိသည့္ ဂ်ိဳင္းသား ေလးမ်ားကို အနီးကပ္ ငမ္းေနရင္း က သူႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးမည့္အခ်ိန္ကို စိတ္မရွည္စြာ ေစာင့္ေနရသည္။
ထို မန္ေနဂ်ာမွာလည္း အသက္ ၅၀ ခန္႕ ျဖစ္ၿပီး ဒါရိုက္တာႏွင့္မတူ သူက ဆံပင္ျဖဴမ်ား ႏွင့္ လူႀကီးပံု ေပါက္ေလသည္။ မန္ေနဂ်ာက လည္း မိုးမ လက္ကေလးကို ဆြဲယူကာ ႏူတ္ဆက္လိုက္ရင္း၊
“ဟဲလို၊ ေမာ္ဒယ္ေလး မ်ားလားကြယ္”
ဟု ႏူတ္ဆက္လိုက္ေလသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ က သူ႕ ေဘာစိ မ်ားကို သေဘာက်စြာ ျပံဳးရင္း ၾကည့္ေနေလသည္။ ဒါရိုက္တာ ဦးေမာင္ေမာင္ၾကပ္ က၊
“ေမာင္ရင္ဦးေမာင္ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ဇနီးေခ်ာ ေလးက ဘယ္မွာမ်ား အလုပ္လုပ္သလဲကြယ့္၊ အဲလို ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေလးမ်ိဳး ကိုယ္တို႕ ကုမၸဏီမွာ ရွိရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲ”
ဟု ေျပာလိုက္ရာ၊ ကိုရင္ဦးေမာင္က ျပာျပာသလဲ၊
“အိုး...က်ေနာ့္ အမ်ိဳးသမီးက ဘယ္မွာ မွ မလုပ္ပါဘူး ခင္ဗ်ာ”
ဟု ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ မန္ေနဂ်ာ ဦးသာဒင္ က ျပံဳးျဖဲျဖဲ ျဖင့္၊
“သူၾကည့္ရတာ ေမာ္ဒယ္ေလး လိုပဲကြာ၊ တကယ္ဆို သူေမာ္ဒယ္ ဝင္စမ္းၾကည့္သင့္တယ္ကြ”
ဦးေမာင္ေမာင္ၾကပ္ ကလည္း မိုးမ မ်က္လံုး အစံုကို စူးစိုက္ၾကည့္ရင္း၊
“ဟုတ္တယ္ ကိုသာဒင္ရဲ႕ ခင္ဗ်ားေျပာတာ အမွန္ပဲ၊ အခုေခတ္စားေနတဲ့ ေမာ္ဒယ္မေလး ဘယ္သူလဲ ဗ်ာ ဟိုဟာ၊ အိုးေကာင္းေကာင္းနဲ႕ဟာေလး၊ အား ေခ်ာတီးေခ်ာတီး၊ အဲသူနဲ႕ ေတာ္ေတာ္တူတာပဲ”
မိုးမ တေယာက္ မ်က္ႏွာေလး ရွက္ေသြးျဖန္းသြားၿပီး ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို ျပံဳးျပလိုက္မိသည္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုရင္ဦးေမာင္ကို တလွည့္၊ သူမကို ေမးခြန္းထုတ္သည့္ မ်က္ႏွာေပးျဖင့္လွမ္းၾကည့္ေနသည့္ ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို တလွည့္ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ထို အခ်ိန္တြင္ စားပြဲထိုးတေယာက္က ရွန္ပိန္း ခြက္မ်ားတင္ထားေသာ လင္ပန္းျဖင့္ သူတို႕ အနားေရာက္လာရာ၊ ေဘာစိ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက၊
“ေဟး သူ႕ကို လည္း အမ်ားနည္းတူ ရွန္ပိန္းေပးလိုက္အံုးေလကြာ”
ဟု ေျပာလိုက္ရာ မိုးမ က ကိုရင္ဦးေမာင္ဘက္သို႕ ခြင့္ေတာင္းသည့္ အၾကည့္ျဖင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္က ေခါင္းျငိမ့္ျပလိုက္သျဖင့္ မိုးမ က သူ႕အတြက္ ရွန္ပိန္းခြက္ကို လွမ္းယူလိုက္ရင္း အားလံုး တညီတညႊတ္ထည္း ဖန္ခြက္ခ်င္း ေျမွာက္တိုက္ ၿပီး။
“ခ်ီးယားစ္”
ဟု ေအာ္လိုက္ၾကေလသည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္တေယာက္ မိုးမ အနား မွ မခြာ တရစ္ဝဲဝဲ ျဖင့္ လုပ္ေနေသာ္လည္း မိုးမ မွာ တျခား အမ်ိဳးသမီး အုပ္စု ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ အျခား ဝန္ထမ္းမ်ား ျဖင့္ လည္းေကာင္း စကားစၿမီ ေျပာဆို ေနသျဖင့္ အနားကပ္ မရပဲ ျဖစ္ေနသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ကိုေအာင္ႏိုင္မွာ မိုးမ ကို မ်က္ေစ့ေအာက္မွ တစကၠန္႕ ေတာင္ အေပ်ာက္မခံႏိုင္ ေအာင္ ျဖစ္ေနရသည္မွာ မိုးမ ေယာက္်ား ကိုရင္ဦးေမာင္ ထက္ အကဲပိုသလိုပင္ ျဖစ္ေနရသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ က ေတာ့ မိုးမ ကို လွည့္ပင္ မၾကည့္ေတာ့ပဲသူ႕ဖာသာ သူ ပါတီပြဲမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနေလသည္။
မန္ေနဂ်ာ ဦးသာဒင္ တေယာက္ မိုးမ အနားကို ကပ္သြားေတာ့ ကိုေအာင္ႏိုင္ အရမ္းကို စိတ္လႈပ္ရွားသြားသည္။ သူ႕ေနရာမွ လည္း မိုးမ တို႕ ဘာေတြ ေျပာေနသည္ကို မၾကားရ၊ ဦးသာဒင္ကို ေၾကာက္ရသျဖင့္လည္း အနားကပ္ၿပီး မစပ္စုရဲ ျဖစ္ေနရသည္။ မိုးမ က တခစ္ခစ္ ရီေမာ ရင္း ဦးသာဒင့္ အေျပာ မွာ က်ေနပံု ရသျဖင့္လည္း ေဒါသေတြ အလိပ္လိပ္ထြက္ေနရသည္။ ဦးသာဒင္က ဦးေမာင္ေမာင္ၾကပ္ကို လွမ္းေခၚရင္း မိုးမ ကို လက္ညိဳးထိုးျပကာ တခုခု ေျပာလိုက္ရာ ဦးေမာင္ေမာင္ၾကပ္က မိုးမ ကို လွမ္းၾကည့္ၿပီး ၿပံဳးၿဖီးျဖၤး လုပ္ျပရာ မိုးမ ကလည္း ျပန္ျပံဳးျပေနသည္ကို ျမင္ေနရသည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္ မွာ ကိုရင္ဦးေမာင္ကို လိုက္ရွာၾကည့္ေတာ့ ဆိုဖာတခု မွာ ထိုင္ၿပီး တျခား သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ စကားေျပာရင္း အရက္ကို သာ စိတ္ႀကိဳက္ ေသာက္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသျဖင့္ သြားကို ႀကိတ္ရင္း သူ႕ဖာသာသူ ေရရြတ္ေျပာဆိုမိေလသည္။
..ဘယ္လို ေယာက္်ား မ်ိဳးလဲ မသိဘူး ေခြးမသား၊ ကိုယ့္မိန္းမ ကို ေခၚလာၿပီး သူမ်ား ေတြ ဝိုင္းက်ဴ ေနၾကတာကို ဒီအတိုင္းလႊတ္ထားတယ္..လီးလိုပဲ..
ဒါရိုက္တာ ႏွင့္ မန္ေနဂ်ာ တို႕ ႏွစ္ေယာက္ မိုးမ အနားမွ မခြာပဲ တခ်ိန္လံုးကပ္ေနသည္ကို သတိထားမိျပန္သည္။ သူတို႕ မ်က္လံုးေတြက မိုးမ လႈပ္ရွားသမွ် ကို အရသာ ခံၾကည့္ေနၾကသည္ကို လည္း ေတြ႕ရသည္။ မိုးမ ကသူတို႕ ကို ျပန္ၾကည့္သည့္ အၾကည့္ကလည္း ျမူဆြယ္ေနတဲ့ ပံုစံပဲ ဟုလည္း ကိုေအာင္ႏိုင္ စိတ္ထဲ ထင္မိသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္ မခံႏိုင္ေတာ့ မိုးမ နား အသာ သြားကာ မသိမသာ စကားေရာေဖာ လုပ္ေနရင္းမွ အေနာက္မွ ကပ္ကာ မိုးမ အား တိုးတိုးေလး၊
“ေဟး ကိုတို႕ ဒီည အခြင့္အေရး ေကာင္းေကာင္း ရၿပီ။ ကိုရင္ဦးေမာင္လည္း မူးေနၿပီကြ၊ ကိုတို႕ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ သူ အေတာ္ေျမွာက္ေနေလာက္ၿပီ။ အိပ္ေတာင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားမွာ၊ အဲဒါဆို ကို တို႕ ႏွစ္ေယာက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပဲ အခ်စ္ေရ”
မိုးမ က ႏူတ္ခမ္းေလး တြန္႕ ရံုသာ ျပံဳးလိုက္သည္။ သူမ ပုခံဳးေပၚက အက်ႌစေလးကို ဆြဲတင္သလို ဟန္လုပ္ရင္း မန္ေနဂ်ာႏွင့္ ဒါရိုက္တာ တို႕ကို ျငဳတုတု အျပံဳးေလး ျဖင့္ လွမ္းၾကည့္ ကာ ကိုေအာင္ႏိုင့္ အေျပာကို မၾကားဟန္ျပဳ ေနသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္ ကလည္း သူ႕အေျပာကို မၾကားခ်င္ေယာင္ ေဆာင္မွန္းသိသျဖင့္ ေဒါသထြက္လာၿပီး ထိုင္ရမွ ထကာ၊
“မိုးမ ေရ ျခံထဲ ထြက္ေလွ်ာက္ၾကည့္ရေအာင္လား”
ဟု လွမ္းေခၚလိုက္သည္။ မိုးမက ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို အျပံဳးလွလွေလးျဖင့္ ေဝွ႕ပတ္ၾကည့္လိုက္ရင္း၊
“အိုး အျပင္မွာ ေအးေနေလာက္ၿပီ၊ က်မ ဒီအက်ႌနဲ႕ ဆို အခ်မ္းခံႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ ဒီမွာ ပဲ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးနဲ႕ ေနေတာ့မယ္”
ကိုေအာင္ႏိုင္ မွာ အံကို ႀကိတ္ကာ ပါးစပ္မွ မပီမသ ဗလံုးဗေထြး ေျပာဆိုလွ်က္ စားပြဲထိုးဆီ သြားၿပီး အရက္တခြက္ ယူေမာ့ေသာက္လိုက္ေလသည္။
အခန္း ၆၃။ ကိုေအာင္ႏိုင္ အိမ္သို႕ ျပန္ေမာင္းပို႕ေပးျခင္း။
ေနာက္ဆံုး ပါတီ ၿပီး သြားေတာ့ စိတ္အလို မက် ျဖစ္ေနတဲ့ ကိုေအာင္ႏိုင္ တေယာက္ မိုးမ တို႕ လင္မယားကို အိမ္ျပန္ေမာင္းပို႕ရပါေတာ့သည္။ မိုးမ တေယာက္ ပါတီမွာ မန္ေနဂ်ာ ႏွင့္ ဒါရိုက္တာတို႕ အေပၚ မွာ ညိဳျမ လုပ္ေနသည္ကို ၾကည့္ရင္း စိတ္အေႏွာက္အယွက္လည္း ျဖစ္ေနခဲ့ရသည္။ ထို ဘဲႀကီးေတြကလည္း မိုးမ နားမွာ တရစ္ဝဲဝဲ ျဖင့္ ဘာေတြ ႀကိတ္ႀကံေနၾကသလဲ ၊ သူတို႕ စိတ္ထဲ မွာ ဘာေတြ ျဖစ္ေနသလဲ ဆိုသည္ကို ကိုေအာင္ႏိုင္ က ေကာင္းေကာင္းသိသျဖင့္လည္း ပို ေဒါပြရသည္။
ကိုရင္ဦးေမာင္က ေတာ့ အရက္မမူးပဲ ႏွင့္ မူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ရင္း ကိုေအာင္ႏိုင္ကို၊
“က်ေနာ့္ ကို အိမ္လိုက္ပို႕ေပးပါေတာ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္လမ္းေတာင္ မေလွ်ာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး အရမ္းကို အိပ္ခ်င္ေနၿပီ ၊ က်ေနာ့္ကို ကားေနာက္မွာပဲ တင္ေပးလိုက္ေတာ့ လမ္းမွာ အိပ္သြားလို႕ ရေအာင္”
ဟု ေျပာေလသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က ကိုရင္ဦးေမာင္ကို ကားဆီသို႕ တြဲေခၚသြားခ်ိန္တြင္ မိုးမ က မန္ေနဂ်ာ ႏွင့္ ဒါရိုက္တာတို႕ကို ႏူတ္ဆက္ေနေလသည္။ ထို ဘဲႀကီးမ်ားကလည္း မိုးမ လက္ကို မလြတ္တမ္းဆြဲကိုင္ ၿပီး စကားေတြ ေျပာေနသည္မွာ မဆံုးေတာ့ေျခ။
ေနာက္ဆံုး မိုးမ ကားဆီ ေရာက္လာေတာ့ ကိုရင္ဦးေမာင္က ေနာက္ခန္းမွာ တံုးလံုးလဲ အိပ္ေနသျဖင့္ ေရွ႕ခန္းမွာပင္ထိုင္လိုက္ရသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္က အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း က ဒီညကံေကာင္းရင္ေတာ့ မိုးမ တေယာက္ ကိုေအာင္ႏိုင္ နဲ႕ လႈပ္ရွားတာ ျမင္ရ ၾကားရေျခေသးဟု ေတြးရင္း ဝမ္းသာေနမိသည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္က ကားကုိစေမာင္း ၿပီး မၾကာခင္မွာပင္ လက္ကို မိုးမ ေပါင္ေပၚ လွမ္းတင္လိုက္သည္။ မိုးမ က ေလသံေလးျဖင့္၊
“ရွင္ ဘာလုပ္တာလဲ အေနာက္မွာ သူရွိတယ္ေလ”
“သူ မူးၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနပါၿပီကြာ၊ တကယ္လို႕ ၾကားရင္ေတာင္မွ ေနာက္ေန႕ ဘာမွ မွတ္မိစရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူး စိတ္ပူမေနပါနဲ႕”
“ဟင့္အင္း၊ အခု မလုပ္ပါနဲ႕ ရွင့္လက္ႀကီးဖယ္လိုက္စမ္းပါ”
ကိုေအာင္ႏိုင္က ဂရု မစိုက္၊ လက္တဖက္ က ကား စီရာတိုင္ ကို ကိုင္ေမာင္းေနရင္းျဖင့္ ေနာက္လက္တဖက္ျဖင့္ မိုးမ ႏို႕ႀကီးေတြကို အက်ႌေတြေပၚမွ အုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ မိုးမ က ကားအေနာက္ဖက္ခန္းခံုမွာ အိပ္ေနေသာ ကိုရင္ဦးေမာင္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ညအေမွာင္ေၾကာင္ဝိုးတဝါးသာ ျမင္ရသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္က လည္း ေဟာက္သံ ေလးပင္ေပးၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း သူ႕မ်က္လံုးေတြက ေတာ့ တဝက္ေလာက္ဖြင္ထားၿပီး မိုးမ တို႕ ကို မ်က္ေျခမျပတ္ၾကည့္ေနေလသည္။သူ လွဲေနေသာ ေနရာမွာ ညအေမွာင္ ႏွင့္ အရိပ္မ်ားေၾကာင့္ ေမွာင္ေနၿပီး သူ႕မ်က္လံုး ျပဴးထားတာေတာင္မွ မိုးမ အေနျဖင့္ ျမင္ရဖို႕ မလြယ္ေပ။
ကိုေအာင္ႏိုင့္လက္မွာ အခုေတာ့ မိုးမ လက္ဟိုက္မွ လက္ထိုးထည့္ၿပီး ႏို႕တလံုးကို ေကာင္းေကာင္း ဆုပ္မိေနၿပီ ျဖစ္ေလသည္။ မိုးမ ကလည္း ခုခ်င္းခ်င္းကို ထလိုးခ်င္စိတ္ေပၚေနသျဖင့္ လီးကလည္း အစြမ္းကုန္ မာေတာင္ေနေလၿပီ။ ကားလည္း တဖက္က ေမာင္းရင္း လုပ္ေနရတာ မလြတ္လပ္ေတာ့သျဖင့္ ကိုေအာင္ႏိုင္ က လူရွင္းေသာ ေတာလမ္းေလး တခုထဲသို႕ ေမာင္းဝင္လာလိုက္သည္။
လူအသြား အလာျပတ္သည့္ ေနရာ အေရာက္တြင္ ကိုေအာင္ႏိုင္က ကားကိုထိုးရပ္လိုက္ၿပီး စက္ပါ သတ္လိုက္သည္။ မိုးမ က ကိုေအာင္ႏိုင္ ဘာလုပ္ေတာ့မည္ ဆိုတာကို ရိပ္မိကာ စိုးရိမ္တႀကီးျဖင့္၊
“အို ဒီေနရာႀကီးမွာ ၊ မလုပ္ပါနဲ႕ရွင္ မေတာ္တဆ ပုလိပ္ေတြ ကင္းလွည့္လာတာနဲ႕ မိသြားရင္၊ ကိုရင္ဦးေမာင္လည္း ကားထဲ မွာ ရွိတယ္ေလ။ ရွင္ ရႈးေနပလား ဦးေအာင္ႏိုင္”
ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ အနားကိုတိုးကပ္သြားၿပီး၊
“ဘယ္ပုလိပ္မွ ဒီေနရာမ်ိဳးကို မလာဘူး၊ ကိုယ္တို႕က လမ္းမႀကီးနဲ႕ ေဝးတဲ့ေနရာေရာက္လာၿပီ၊ ေဘးနားမွာ ျခံဳဘုပ္နဲ႕ သစ္ပင္ႀကီးေတြ ပဲ ရွိတာ။ စိတ္မပူေနပါနဲ႕ ခ်စ္ရာ”
သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ေျပာေနသံကို ၾကားေနရသည့္ ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ လီးေတာင္လာၿပီး စိတ္ထဲက လည္းႀကိတ္ဆု ေတာင္းေနမိသည္။
..ဟုတ္ၿပီ..လုပ္စမ္းပါကြာ ေအာင္ႏိုင္ရာ၊ ဆြဲစမ္းပါ။ မိုးမ ကလည္းကြာ သူ႕ကို ေပးစားလိုက္စမ္းပါ။ ကိုယ္ၾကည့္ခ်င္လို႕ပါ၊ မင္းရဲ႕ ျငီးျငဴသံေလးကို နားေထာင္ခ်င္လို႕ပါ၊ အလိုလိုက္လိုက္စမ္းပါ ခ်စ္ေလးရာ…
ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ကိုေအာင္ႏိုင္ က မိုးမ ထိုင္ခံု ေနာက္မွီကို ရႏိုင္သေလာက္ အေနာက္ကို လွန္ခ် ျပစ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မိုးမ ကိုယ္ေပၚကိုင္းကာ မိုးမ လည္တိုင္ ပါးျပင္ တို႕ကို တရႈတ္ရႈတ္ နမ္း ေနေလသည္။ မိုးမ မွာ ကိုရင္ဦးေမာင္ကို လွည့္ၾကည့္လွည့္ၾကည့္ျဖင့္ စိတ္ရႈတ္ေနေလသည္။ မိုးမ ခံုေနာက္မွီကိုလည္း ပက္လက္နီးပါးမွ် လွန္ခ်ထားသျဖင့္ မိုးမ ဆံပင္ေတြက ကိုရင္ဦးေမာင္ ေျခေထာက္ေတြေပၚကို က်လွ်က္ ေလသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္ကေတာ့ မိုးမ ဒရက္စ္ ေအာက္ေျခမွ လက္လ်ိဳကာ ေပါင္တန္ႀကီးမ်ားကို ပြတ္လွ်က္ မိုးမ ပင္တီေလးကို ဆြဲဖို႕ ႀကိုးစားရင္းက မိုးမ ရင္သားေျမွာင္းကိုလည္း လွ်ာျဖင့္ ကုန္းရက္ေလသည္။ ပါးစပ္ကလည္း၊
“ငါတို႕ ရံုးက ေဘာစိေတြက ညီးကို စိတ္ဝင္စားေနတာ ကို ညီးက လည္း အိစီကလီလုပ္ေနတယ္မဟုတ္လား၊ ဟင္၊ ညီးဟာေလ ေတာ္ေတာ္ေလးကို တင္းတဲ့ ဟာမေလး၊ ေျပာစမ္းပါအံုး ညီး လည္း ပီတိ ျဖစ္ေနတယ္မဟုတ္လား”
“ရွင္ပါးစပ္ပိတ္ ၿပီး လုပ္စာရွိတာ လုပ္ပါလား၊ က်မ မေနတတ္ဘူး အခု လို အေျခအေနမ်ိဳး၊ က်မ ေယာက္်ား လည္း ကားထဲမွာ ရွိေနတာကို ေတာ္ပါေတာ့၊ က်မ မေနတတ္ေတာ့ဘူး”
ကိုေအာင္ႏိုင္က ေတာ့ မိုးမ ေျပာသမွ် စကားတလံုးမွ သူ႕နားထဲ မဝင္ေတာ့၊ အစာငတ္ေနေသာ ျခေသၤ့ႀကီးလို မိုးမ အသားေတြကို သာ ကုန္းရက္ေနသည္။ မိုးမ ပါးစပ္ကို နမ္းဖို႕ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း မိုးမ က လက္မခံ၊ ကိုေအာင္ႏိုင္ နမ္းမည္လုပ္တိုင္း မ်က္ႏွာကို လွည့္လွည့္ျပစ္လိုက္ကာ ေရွာင္ရွားေနသည္။ အေနာက္မွာ အိပ္ေနေသာ ကိုရင္ဦးေမာင္ကိုလည္း မၾကာခန လွည့္လွည့္ၾကည့္ေနသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ကလည္း သူအိပ္ေပ်ာ္ေနတာကို သူတို႕ယံုၾကည္ေအာင္ ေဟာင္သံကို ပိုက်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ေလး ျမည္သံထြက္ေပးေနလိုက္သည္။
ကားေပၚမွာ က်ဥ္းက်ဥ္း က်ပ္က်ပ္ မို႕ လႈပ္ရွားရခက္ေသာ္လည္း ကိုေအာင္ႏိုင္က သူ႕ေဘာင္းဘီ ဇစ္ျဖုတ္ကာ သူ႕လီးႀကီးကို ထုတ္လိုက္ကာ မိုးမ ေပါင္လံုးႀကီးေတြ ၾကားထဲ ကို အတင္းပြတ္ထည့္ရင္း မိုးမ ဒရက္စ္ကို အေပၚလွန္တင္ေနေလသည္။ မိုးမ မွာ အတင္းရုန္းကန္ ျငင္းဖယ္ေနေသာ္လည္း ကိုေအာင္ႏိုင္ ကေခါင္းမာမာ ျဖင့္ အတင္းတိုးေနေတာ့သည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္က အေနာက္မွ မိုးမ ေပါင္ေတြကို မ်ား ျမင္ရမလားဟု အသာ ေခါင္းေလး ေထာင္ၾကည့္ေသးသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ေဘာင္းဘီ ဇစ္ျဖဳတ္သံ မိုးမ အေပၚ အတင္းခြတက္သည္တို႕ကို ၾကားေန ျမင္ေနရသျဖင့္ ပိုၿပီး ျမင္ခ်င္ေနမိသည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္က ကားအတြင္းမီးကို ရုတ္တရက္ ဖြင္လိုက္ေတာ့ မိုးမ မွာ ရုတ္တရက္ ေၾကာင္လန္႕ တၾကား ျဖင့္ ကိုရင္ဦးေမာင္ဘက္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သလို ကိုရင္ဦးေမာင္က လည္း မ်က္လံုးအစံုကို ကမန္းကတမ္း ပိတ္လိုက္ရသည္။ မိုးမ ကကားမီးကို ျပန္ပိတ္ဖို႕ လက္ကမ္းလိုက္သည္ကို ပင္ ကိုေအာင္ႏိုင္က ဆြဲကာ တားဆီးလိုက္သည္။
“ထားလိုက္ပါ၊ ကို က ခ်စ္ေလး ရဲ႕ ေပါင္တန္လွလွေလးေတြကို ရယ္ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေလး ရယ္ကို ျမင္ခ်င္လို႕ပါကြာ၊ ကို ရက္ေပးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ အဲဒါေလးေတြကို မ်က္ေစ့အရသာခံခ်င္လို႕ပါ။ ေပါင္ေလး နည္းနည္းကားေပးလိုက္၊ ခ်စ္ေလး ႀကိဳက္မွာပါ”
မိုးမ မွာ ကိုရင္ဦးေမာင္ကို ၾကည့္လိုက္ ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို စိတ္တိုေသာ အၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္လိုက္ျဖင့္ မေအာ္ျပစ္ရံု တမယ္ အသံကိုထိန္းရင္း၊
“အို ဒါေပမဲ့ အျပင္က လူေတြလည္း ျမင္ရမွာေပါ့၊ ဒါမွ မဟုတ္ က်မ ေယာက္်ား ႏိုးလာရင္ေရာ၊ ခုေတာင္ က်မ တို႕ အသံေတြ အရမ္းထြက္ေနၿပီ၊ ေက်းဇူးျပဳၿပီး မီးကိုေတာ့ ပိတ္လိုက္ပါရွင္”
မိုးမ ရဲ႕ ဒူးေခါင္းေလးေတြကို ရက္ေနရာက ေပါင္တန္ႀကီးေတြေပၚကို ေရာက္လာတဲ့ကိုေအာင္ႏိုင္ကေတာ့ ဖီလင္သံေလးနဲ႕၊
“ အို ေတာတိရစာၦန္ေတြနဲ႕႔ ေမ်ာက္ေတြပဲ ကိုယ္တို႕ကို အျပင္က ျမင္မွာပါကြာ၊ ဒီ လို အခ်ိန္ ဒီေနရာႀကီးမွာ ဘယ္သူမွ မလာပါဘူး။ စိတ္မပူေနပါနဲ႕ ကိုယ့္ကို သာ အျမန္ေလး လုပ္ခြင့္ေပးပါ၊ ခနေလးပါကြာ”
ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ ဒရက္စ္ကို အေပၚသို႕ ပင့္တင္လာရာ မိုးမ ကိုယ္လံုးေလးမွာ ေခၽႊးေလးေတြ စို႕ေနသည္ကိုပင္ သူ႕လက္ဖဝါးမွာ ကိုင္မိေနသည္။ မိုးမ ေခါင္းမွာ လည္း ကိုရင္ဦးေမာင္ ေျခေထာက္ႏွင့္ ထိလုနီးပါး ကပ္ေနေလၿပီ။ ကိုရင္ဦးေမာင္က မ်က္လံုးေလးကို ေမွးကာ သူ႕မိန္းမ တကိုယ္လံုးကို ပြတ္သတ္ေနေသာ သူ႕သူငယ္ခ်င္းကို ေတြ႕ေနရေလရာ အလြန္ပင္ စိတ္ေက်နပ္ေနမိသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္ က သူ႕မ်က္ႏွာကို မိုးမ ပင္တီေပၚတြင္ကပ္ကာ ေစာက္ဖုတ္ကို ပင္တီ ေပၚမွ ရက္လိုက္ေတာ့ မိုးမ မွာ ျငီးသံေလးပင္ ထြက္လာရသည္။
ေနာက္ေတာ့ ကိုေအာင္ႏိုင္က ပင္တီကို ဆြဲခၽြတ္ေတာ့ မိုးမ က ဖင္ႀကီးကို ၾကြေပးမိသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ စိုစို ႀကီးကို သူ႕လွ်ာႀကီးျဖင့္ ပလတ္ပလတ္ျမည္ေအာင္ကို ရက္ေပးေလသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ပလပ္ပလပ္ ျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ရက္သံ တျပြတ္ျပြတ္ ေစာက္ေရ စုပ္သံမ်ားကို ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ အတိုင္းသားၾကားေနရေလသည္။ မိုးမ တေယာက္ စၿပီး ဖီးတက္လာေလၿပီ၊ မိုးမ ေနာက္မွီ မွာ အေနာက္ကို ပို ယိုင္က်လာၿပီး ကိုရင္ဦးေမာင္ ေအာက္ပိုင္းႏွင့္ပင္ ထိေနေလၿပီ။
ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားထဲ မ်က္ႏွာအပ္ကာ မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ကို ရက္ေပးေနခ်ိန္ မိုးမ မွာ ေနာက္ျပန္ လက္ကို ဆြဲမိဆြဲရာ လွမ္းကိုင္လိုက္ရာ ကိုရင္ဦးေမာင္ ေဘာင္းဘီေအာက္မွ ေဖာင္းထေနသည့္ လီးႀကီးကို သြားကိုင္မိေလသည္။ မိုးမ က ကိုရင္ဦးေမာင္ မ်က္ႏွာကိုလွမ္းၾကည့္ လိုက္ၿပီး မွ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ဘက္လို႕ လွည့္ကာ အသံတိုးတိုးေလးျဖင့္၊
“သူ႕လီးေတာင္ေနတယ္။ သူႏိုးေနတယ္ထင္တယ္”
ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ ေပါင္ႏွစ္လံုးကို ျဖဲကားလိုက္ကာ ၾကားတြင္ ေနရာဝင္ယူလိုက္ၿပီး သူ႕လီးႀကီးကို မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ဝတြင္ ေတ့လိုက္ရင္း၊
“အဲလို မူးၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့ ဘဲေတြ လီးေတာင္ေနတာကေတာ့ ပံုမွန္ပါ၊ သူဒီေလာက္ မူးေနတာ မေတြ႕ဘူးလား၊ စိတ္ပူမေနနဲ႕ ခ်စ္ေလး ခု ေလာေလာဆယ္ ခ်စ္ေလး ေစာက္ဖုတ္ထဲ က ကိုယ့္ လီးကို ပဲ အရသာ ခံလိုက္စမ္းပါကြာ “
ေျပာေျပာဆိုဆို သူ႕လီးႀကီးကို မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ဖိသြင္းခ်လိုက္သည္။ မိုးမ ပါးစပ္မွ စိတ္လႈပ္ရွားမႈႏွင့္ ကာမ အရသာ ႏွစ္ခု ေရာျပြမ္း ေနေသာ ျငီးသံေလး ထြက္လာရသည္။ မိုးမ ကိုရင္ဦးေမာင္ ဘက္သို႕ လွည့္ၾကည့္လိုက္မိျပန္သည္။ ကိုေအာင္ႏိုင့္ လီးႀကီးက မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႕ တိုးဝင္ ဆြဲထုတ္ အဝင္အထြက္လုပ္ေန သည္ကို ခံစားေနရင္းက ျမန္ျမန္ေလး ၿပီးရ႔ေအာင္ စိတ္ကူးကာ သူမ ဖင္ႀကီးကို ေျမွာက္ေျမွာက္ကာ ေပးလိုက္မိသည္။ သူမ လက္ေတြကို လည္း ကိုေအာင္ႏိုင့္ ပုခံုးကို သုိင္းဖက္လွ်က္ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ႏူတ္ခမ္းေတြကို လွမ္းစုပ္လိုက္ကာ သူမ ေယာက္်ား ရွိေနသည္ကို ေမ့ဖို႕ ႀကိဳးစားလိုက္သည္။ မၾကာခင္ မွာပင္ ႏွစ္ေယာက္စလံုး အရွိန္ရလာၾကၿပီး အားရ ပါးရ ပါးစပ္ခ်င္းနမ္းစုပ္ရင္း သြက္သြက္ေလး လိုးေနမိၾကေတာ့သည္။ မိုးမ တို႕ ႏွစ္ေယာက္ စိတ္ေတြၾကြၿပီး တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ ႏူတ္ခမ္းခ်င္း ဖိကပ္ၿပီး စုပ္နမ္း ေနၾကစဥ္ ကိုရင္ဦးေမာင္ က မ်က္လံုးကို ဖြင့္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ သည္။ သူ႕ကို ႏွစ္ေယာက္စလံုး ခနေမ့ေနၾကသည္ကို သိသျဖင့္ အသာေခါင္းကို ေထာင္ၿပီး ျမင္ႏိုင္သေလာက္ လွမ္းၾကည့္မိသည္။ သို႕ေသာ္လည္း သူ႕ေနရာမွ ဆိုလွ်င္ မိုးမ ေပါင္တန္ႀကီးေတြ ႏွင့္ ေဘာင္းဘီတပိုင္းတစ ကၽြတ္ေနေသာ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ဖင္ေျပာင္ႀကီးသာ ေတြ႕ေနရသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္ လိုးေဆာင့္ေနသည့္ တဖတ္ဖတ္ အသံကိုေတာ့ က်ယ္ေလာင္စြာ ၾကားေနရသည္။
မၾကာခင္မွာ ပင္ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ၾကမ္း ၿပီးျမန္လာကာ ကားထိုင္ခံုမွ တကၽြိကၽြိ အသံမ်ားပင္ထြက္လာခဲ့ရသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ပါးစပ္မွ အီးအား ျဖင့္ အံႀကိတ္သံ ထြက္ိလာၿပီး မိုးမ ေပါင္ေပၚမွာ သူ႕ကိုယ္ႀကီးကို ဖိကပ္ထားတာ ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ ကိုေအာင္ႏိုင္တေယာက္ ၿပီးသြားၿပီး မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လရည္ေတြ ပန္းထုတ္ေနၿပီ ဆိုတာကို သိလုိက္ရသည္။ မိုးမ ကလည္း ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ျပန္ဖက္ထားၿပီး ကိုေအာင္ႏိုင့္ မ်က္ႏွာ၊ ႏွာေခါင္း နားရြက္ အႏွံ႕ ကို တရႈပ္ရႈပ္ ျဖင့္ နမ္းရံႈ႕ေနသည္မွာ ခုနတုန္းက ျငင္းဆန္ေနသည့္ မိန္းမ ပင္ ဟုတ္ရဲ႕လားဟု ေတြးခ်င္စရာပင္။ မိုးမ မ်က္ႏွာမွာ ေတာ့ ေက်နပ္မႈ၊ အခ်စ္ စသည့္ အရိပ္အေယာင္မ်ား ပါသည့္ အၿပံဳးကေလး ကို ျမင္ေနရသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ပုခံုးကို ပင္ သူမ သြားေလးျဖင့္ မနာတနာကိုက္ရင္း လက္သီးဆုပ္ကေလးျဖင့္ ထုကာ၊
“ရွင္ေတာ္ေတာ္ဆိုးပါလား ဦးေအာင္ႏိုင္၊ ရွင္ က်မကို က်မ လင္ႀကီး ေဘးမွာ ငုတ္တုတ္ထားၿပီးေတာ့ကို ရေအာင္လိုးတယ္ ဟြန္႕”
အခန္း ၆၄။ မန္ေနဂ်ာ ႏွင့္ ဒါရိုက္တာတို႕ ၏ ကမ္းလွမ္းခ်က္
ေနာက္ေန႕ ကိုရင္ဦးေမာင္ ရံုးေရာက္ေတာ့ ဒါရိုက္တာ က သူ႕အခန္းလာေတြ႕ဖို႕ ေခၚသျဖင့္ ဒါရိုက္တာရံုးခန္း သို႕ ေရာက္သြားေလသည္။ မန္ေနဂ်ာလည္း ဒါရိုက္တာ ရံုးခန္းတြင္းတြင္ ရွိေနေလသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ ကို ကုလားထိုင္ မွာ ထိုင္ဖို႕ လက္ဟန္ျပလိုက္သျဖင့္ ဝင္ထိုင္လိုက္ရသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ မွာ သူအလုပ္မွာ အမွားတခုခု မ်ားလုပ္မိေလသလားဟု စိုးရိမ္ပူပန္ေနမိသည္။
ဒါရိုက္တာႏွင့္ မန္ေနဂ်ာ တို႕မွာ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ ၾကည့္လိုက္ၾကၿပီး မွ ကိုရင္ဦးေမာင္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ မန္ေနဂ်ာက၊
ကိုရင္ဦးေမာင္၊ ခင္ဗ်ားရဲ႕ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္နဲ႕ ကုမၸဏီ အေပၚ သစြာသိမႈေတြေၾကာင့္ ခင္ဗ်ား အေနနဲ႕ ရာထူးတိုးသင့္ၿပီလို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ထင္မိတယ္။ အခုလည္း ကုမၸဏီ မွာ ရာထူး တေနရာ လြတ္လပ္သြားတာမို႕ ခင္ဗ်ား နဲ႕ ဆိုရင္ ကြက္တိပဲလို႕ ထင္တယ္ေလ”
ကိုရင္ဦးေမာင္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ အရမ္းေပ်ာ္သြားမိၿပီး သူ႕မ်က္လံုးေတြ က ခ်က္ခ်င္း အေရာင္ေတာက္ေျပာင္ လာခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္လည္း သူက ေမးခြန္းထုတ္ခ်င္ေသာ အၾကည့္ျဖင့္ သူ႕ေရွ႕မွ ေဘာစိ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ကို ၾကည့္ေနမိသည္။ ဒါရိုက္တာႀကီးက၊
“ဒါေပမဲ့ ဒီကုမၸဏီ မွာ ေရွ႕တဆင့္တိုးတိုင္းမွာ ခံစားမႈေတြ နဲ႕ ထိုက္တန္ေအာင္ ကိုယ့္ဘက္ကလည္း ေပးဆပ္မႈ တခု ေတာ့ ရွိတယ္ ဆိုတာ မင္းသတိျပဳမိတယ္မဟုတ္လား”
ကိုရင္ဦးေမာင္ ရုတ္တရက္ နားမလည္သျဖင့္ သူ႕ေဘာစိ ႏွစ္ေယာကစလံုးကို ဘာဆက္ေျပာမလဲ နားေထာင္ရင္း ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ ဒါရိုက္တာ ႏွင့္ မန္ေနဂ်ာ ႏွစ္ေယာက္က တျပိဳင္နက္လိုလို ျဖင့္၊
“မင္း မွာ အရမ္းလွၿပီး အရမ္းမိုက္တဲ့ မိန္းမ ရွိတယ္မဟုတ္လား၊ ငါတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက သူနဲ႕ ေတြ႕ဆံု ရင္းႏွီးခ်င္တယ္ကြာ မင္းစီစဥ္ေပးႏိုင္မလား”
ကိုရင္ဦးေမာင္ ရုတ္တရက္ တံုလႈပ္သြားမိသည္။ သူအရမ္းကို ေပ်ာ္သြားရမွာလား တျခားတခုခု ျဖစ္ဟန္ေဆာင္ရမလားေတာင္ မေရမရာ ျဖစ္သြားမိသည္။ သူ႕ရဲ႕ အိပ္မက္ က ဘာမွ ေတာင္ မႀကိဳးစားလိုက္ရေတာ့ပဲ နဲ႕ ျဖစ္လာေတာ့မွာပါလား။ သူကိုယ္တိုင္ က မိုးမ ကို တျခား ေယာက္်ား လုပ္တာခံေစခ်င္ေနတာ အခုေတာ့ အဲဒီကိစၥကို သူ႕ကိုလာကမ္းလွမ္းေနတာ ခံေနရပါလား၊ သူ႕မ်က္ႏွာေပၚ မွာ သူ႕ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို မေပၚေစပဲ ႏွင့္ ကိုရင္ဦးေမာင္က ေဘာစိႏွစ္ေယာက္စလံုးကို ဘာမွ နားမလည္သလို အူေၾကာင္ေၾကာင္ ႏွင့္ ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ မန္ေနဂ်ာႀကီးက၊
“ဒီမွာ မင္းရဲ႕ အနာဂတ္မွာ ရလာမဲ့ ဝင္ေငြ နဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ကို စဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါ။ ငါတို႕က မင္းကို ငါတို႕ ကုမၸဏီ ရဲ႕ ျမိဳ႕ နယ္ အေထြေထြ မန္ေနဂ်ာ ရာထူး အတြက္ စဥ္းစားထားတယ္။ ေနာက္ၿပီး မင္းအတြက္ ဘန္ဂလို တလံုးရယ္၊ ကုမၸဏီကား ရယ္ လည္း ခံစားခြင့္ ရမယ္”
ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ ကိုယ့္ကံၾကမၼာကို ပင္ ကိုယ္မယံုႏိုင္ ျဖစ္မိရသည္။ ဒါေတြ အားလံုးဟာ မိုးမ ေၾကာင့္ ဆိုတာကို သူေကာင္းေကာင္းႀကီး သိသည္။ မိုးမ က သူ႕ရဲ႕ ကံေကာင္းေစတဲ့ အေဆာင္ ျဖစ္ေနၿပီ မဟုတ္ပါလား။
“ဟုတ္ကဲ့၊ အဲဒါဆိုရင္ ဒီ ပရိုမိုးရွင္းကို ရေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ဘက္က ဘာလုပ္ေပးရမွာလဲ နည္းနည္းရွင္းျပပါအံုးခင္ဗ်ာ”
ဒါရုိက္တာက ေတာ့ ခပ္ရွင္းရွင္းျဖင့္ ဒဲ့ဒိုးပင္ေျပာခ်လိုက္သည္။
“ငါတို႕ လာမဲ့ တေန႕ေန႕ မွာ လုပ္မဲ့ ပါတီ တခုကို မင္း မိန္းမ မိုးမ ကို ေခၚလာခဲ့ေစခ်င္တယ္။ ေနာက္ အဲဒီညမွာ ငါတို႕နဲ႕ အတူတူ ေနခိုင္းလိုက္၊ မင္းပရိုးမိုးရွင္း ရၿပီပဲ၊ “
ကိုရင္ဦးေမာင္က ထပ္ေမးလိုက္သည္။
“ကၽြန္ေတာ္နားမလည္ေသးဘူးခင္ဗ်ာ။ မိုးမ ကို ဆရာသမားတို႕နဲ႕ တည ေနခိုင္းရမယ္ ဟုတ္လား”
မန္ေနဂ်ာႀကီးက၊
“ဒီလိုကြာ၊ ငါတို႕က ဟိုက္ကလပ္စ္ ပါတီေတြကို မၾကာခဏသြားရေလ့ရွိတယ္။ အဲဒီပါတီေတြကို ငါတို႕နဲ႕ အတူသြားဖို႕ အရမ္းမိုက္ ၿပီး ဆက္ဆီ ျဖစ္တဲ့ ေခ်ာေမာသားနားတဲ့ ေကာင္မေလး ေတြ လိုက္လာဖို႕လိုတယ္။ ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ့ အဲဒီပါတီေတြမွာ လူေတြက အဲလို ေကာင္မေလးေတြ အထူးသျဖင့္ မင္းမိန္းမလို၊ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ေခၚလာၾကတာကိုး၊ ေနာက္ၿပီး ေတာ့ ငါတို႕ ကုမၸဏီအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ ေဆြးေႏြး ပြဲေတြမွာ မင္းမိန္းမ ပါလာရင္ သူ႕ရဲ႕ ကံအက်ိဳးေပးနဲ႕ ကုမၸဏီ အတြက္ စီးပြားလည္း တက္ႏိုင္တယ္ေလ”
“ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမ က သေဘာတူပါ့မလားမသိေသးဘူး”
ဒါရိုက္တာက၊
“မေန႕ညက ငါတို႕နဲ႕ စကားေျပာၾကည့္ရသေလာက္ေတာ့ မိုးမ က ေတာ္ေတာ္နားလည္မႈရွိမဲ့ ေကာင္မေလးပဲ။ သူသေဘာတူမွာပါ။ မင္း သူ႕ကို ေျပာလိုက္ ငါတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက သူ႕ကို ငါတို႕ အနားမွာ ရွိေနေစခ်င္တယ္လို႕။ မေန႕ညကထည္းက အဲဒီကိစၥကို ေျပာမလို႕ပဲ မင္းက အရမ္းမူးေနလို႕”
ကိုရင္ဦးေမာင္က သူတို႕ ဘာလိုခ်င္တယ္ဆိုတာကို သေဘာေပါက္ၿပီးသား ေပမဲ့ ခပ္အအ ရိုးရိုးသားသား အိမ္ေထာင္ရွင္ ခင္ပြန္းေကာင္းပံုစံမ်ိဳးဖမ္းရင္း၊
“အဲဒီပါတီ ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္ကေရာ သူနဲ႕ အတူတူ လိုက္ရမွာလားခင္ဗ်ာ”
ဟုေမးလိုက္ရာ၊ ဒါရိုက္တာႀကီးက၊
“ အိုး မလိုပါဘူးကြ၊ ဒါေပမဲ့ မင္းရွိေနဖို႕လိုတဲ့ အခ်ိန္က်ရင္လည္း ငါတို႕က ေခၚလိုက္မွာေပါ့”
မန္ေနဂ်ာက ဒါရိုက္တာနားနား သို႕ကပ္ၿပီး တိုးတိုးေလး၊
“ ကၽြန္ေတာ္တို႕ သူ႕ေခၚသြားလဲ ဒီငတ က မူးေနမွာပဲ ကိစၥမရွိပါဘူး လိုက္လာေပ့ေစ”
ေျပာလိုက္ၿပီး ကိုရင္ဦးေမာင္ဘက္လွည့္ကာ၊
“အိုေကေလ၊ မင္းက မင္းမိန္းမ နားမွာ ကပ္လိုက္ခ်င္တယ္ဆိုရင္လည္း လိုက္လာခဲ့ေပါ့၊ ဒါေပမဲ့ ငါတို႕က ေတာ့ မင္းမိန္းမ တေယာက္ထဲ လာတာကို ပိုလိုလားပါတယ္”
ကိုရင္ဦးေမာင္ မွာ ခဏာတာ တိတ္ဆိတ္ၿပီး စဥ္းစားေန၏။ တကယ္လို႕ သူတို႕ မိုးမကို လိုးၾကမယ္ ဆိုရင္၊ သူေစာင့္ၾကည့္ဖို႕ အခြင့္အေရးလြတ္သြားမယ္မဟုတ္လား၊ သူ႕ရဲ႕ တကယ့္ဖီးလာတာက မိုးမ ကို သူမ်ားက လိုးေနတာကို ေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီး အဲဒီအခ်ိန္ မိုးမ ရဲ႕ ဟန္အမူအယာ၊ ျငီးျငဴသံေလးေတြကို ၾကားခ်င္တာမဟုတ္လား၊ မိုးမ တေယာက္ တစိမ္းေယာက္်ား တေယာက္ရဲ႕ လီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး သူမ ပါးစပ္ထဲ ငံုစုပ္ေနတာကိုလည္း ၾကည့္ခ်င္ေနတာေလ။ သူ မလိုက္သြားရင္ အဲဒါေတြ သူဘယ္လို ေတြ႕ရမလဲ။ အေတြးေတြ ႏွင့္ ဆိတ္ျငိမ္ေနေသာ ကိုရင္ဦးေမာင္ကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္မရွည္ေတာ့ေသာ မန္ေနဂ်ာက၊
“ကဲ ငါေျပာျပမယ္၊ ဒီလိုလုပ္၊ ဒီည ငါတို႕ရဲ႕ ဘန္ဂလိုကို မင္းမိန္းမ ေခၚလာခဲ့၊ ဒါရိုက္တာရဲ႕ ေမြးေန႕ပါတီလို႕၊ ဘယ္သူ႕မွ မဖိတ္ဘူး ငါတို႕ ႏွစ္ေယာက္နဲ႕ မင္းတို႕ လင္မယား ပဲ သီးသန္႕ လုပ္ေပးတာလို႕ မင္းကလည္း မၾကာခင္ ရာထူးတိုးေတာ့မွာ မို႕ ငါတို႕က ဖိတ္တာလို႕၊ ေနာက္ မင္းက မိန္းမ ကို ထားခဲ့ၿပီး အရင္ျပန္လိုက္၊ ငါတို႕က မင္းမိန္းမ ကို အိမ္ျပန္လိုက္ပို႕ေပးမယ္။ အဲဒါ အစပဲ။ သူက နားလည္မႈရွိၿပီး ငါတို႕ အလိုကို နားလည္မႈ ရွိရင္ မင္း ရဲ႕ အနာဂတ္က ေအာင္ျမင္ဖို႕ပဲ ရွိတယ္။ ဘယ္ ဇနီးမယား မဆို သူတို႕ ေယာက္်ား အတြက္ တိုက္ခန္းအသစ္ ကားအသစ္ ရဖို႕ ဆိုရင္ မႀကိဳက္တဲ့သူ မရွိပါဘူး၊ မင္းမိန္းမ ကို လည္းေျပာလိုက္၊ ျဖစ္ႏိုင္ရင္၊ မေန႕ညက ပါတီတုန္းက ဝတ္လာတဲ့ အဝတ္အစားမ်ိဳးေလး ပဲ ဝတ္လာခဲ့လို႕”
ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ မိုးမ ႏွင့္ ထိုလူႀကီး ႏွစ္ေယာက္တို႕ ကိုေတြးၾကည့္ရင္းႏွင့္ပင္ လီးေတာင္လာခဲ့ရသည္။ မိုးမ အေနနဲ႕ ဝမ္းသာအားရ လက္ခံမည္ဆိုတာကိုလည္း သူသိေနသည္မဟုတ္လား။
ထိုေန႕က ကိုရင္ဦးေမာင္ကို ရံုးမွ ေစာေစာပင္ ဆင္းၿပိး အိမ္ျပန္ခြင့္ေပးလိုက္ၾကသည္။ ဒီညအတြက္ မိုးမ ကို ျပင္ဆင္ဖို႕ အခ်ိန္ေပးရအံုးမည္ မဟုတ္ပါလား။
ကိုရင္ဦးေမာင္ အိမ္ကို အေစာႀကီးျပန္ေရာက္လာတာေတြ႕ေတာ့ မိုးမ တေယာက္ အံ့အားသင့္ၿပီး ေမးလိုက္မိသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္က ဝမ္းသာအားရ ေအာ္ဟစ္ကာပင္ေျပာမိသည္။
“ကိုကို ရာထူးတိုးၿပီ အခ်စ္ေလးရဲ႕၊ ကိုကို ေနာက္ ဆိုက္တခုမွာ မန္ေနဂ်ာ ျဖစ္ၿပီ။ ကိုကိုတို႕ အိမ္ခန္းအသစ္ ရယ္ ကားအသစ္ရယ္ ရမယ္၊ ဟူးးးးးးးး ဟားဟား”
မိုးမ လည္း တအားေပ်ာ္ကာ ကိုရင္ဦးေမာင္ကို ခုန္ဖက္လိုက္ရင္းသူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ေပ်ာ္ရြင္ကာ ဖက္ရမ္းကခုန္ၾကေလသည္။ ေနာက္ေတာ့မွ ကိုရင္ဦးေမာင္က မိုးမကို ဒီည ဒါရိုက္တာ ရဲ႕ ဘန္ဂလိုမွာ သူ႕ေမြးေန႕ ပါတီ သြားဖို႕ ျပင္ဆင္ခိုင္းေလသည္။ ပါတီမွာ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ မန္ေနဂ်ာ တို႕ကိုသာ ဖိတ္ထားေၾကာင္း၊ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ အေပၚမွာ ရိုရိုေသေသ ဆက္ဆံဖို႕၊ သူ႕ကို ပရိုမိုးရွင္း ေပးဖို႕ သူတို႕ ေထာက္ခံေပးတာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပေလသည္။ မိုးမ က မေန႕ညက ဒါရိုက္တာ ႏွင့္ မန္ေနဂ်ာတို႕ သူ႕အေပၚဆက္ဆန္ၾကပံုကို ေတြးမိရင္းျဖင့္ ၿပံုးကာ၊
“ေအာင္မယ္ ေယာက္်ားက မိန္းမ ကို ငတံုးမ်ား ထင္ေနလို႕လား၊ မိန္းမ က ကိုယ့္ေယာက္်ား ဒီလို ပရိုမိုးရွင္းရတာကို ဖ်က္လို ဖ်က္ဆီး လုပ္ပါ့မလား၊ က်မ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ကို ေကာင္းေကာင္းျပဳစု ေပးလိုက္မယ္၊ သူတို႕ က်မ ပါလာတာကို စိတ္ေက်နပ္ေစရမယ္။ မေန႕ညက လို မ်ိဳး ဒရက္စ္ ပဲ ဝတ္သြားရမွာလား ေျပာပါအံုး ကိုကိုရဲ႕၊ “
ကိုရင္ဦးေမာင္က မန္ေနဂ်ာတို႕ ေျပာထားတာကို ျပန္စဥ္းစားရင္း မေန႕ညက အဝတ္စားမ်ိဳးမွာမွ ရင္ အရမ္းဟိုက္ ၿပီး ေက်ာမွာ ဇာ အပြင့္မ်ားသာ ပါသည့္ ဘေလာ့စ္ အက်ႌကို ေရြးေပးလိုက္ေလသည္။
အခန္း ၆၅။ မိုးမ ႏွင့္ ဒါရိုက္တာ
မၾကာခင္ အခ်ိန္တြင္းမွာ ပဲ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ဒါရိုက္တာ ရဲ႕ ဘန္ဂလို သို႕ ေရာက္ရွိလာၾကေလသည္။ မိုးမ ရဲ႕ အဝတ္အစားေတြက အပ်ံစားမို႕ အရမ္းကို ဆက္ဆီ ျဖစ္ေနေလသည္။လက္ျပတ္ ဘေလာ့အက်ႌဝတ္ထားတာ ေၾကာင့္ သူ႕လက္ေမာင္းအိုးေတြက ဝင္းေနသည္။ ခါးတို အျပတ္ေလးမို႕ တခ်က္တခ်က္ ခါးႏွင့္ဘိုက္သားေလး မ်ားက ဝင္းကနဲ ထြက္ထြက္လာသည္ကို တခါတေလ ဆြဲခ်ေနရသည္။ စြံ႕ကားေသာ တင္သားႀကီးမ်ားက ေအာက္မွ စကဒ္အတိုက်ပ္က်ပ္ေလး မွာ အတြင္းသံ အနားရာေလ ထင္းထင္းေပၚေနေအာင္ တြန္းကန္ထားေလသည္။ ေပါင္လည္ေလာက္ေရာက္ေသာ စကဒ္ အမဲ ေရာင္ေၾကာင့္ ေပါင္လံုး ေျခသလံုးသားမ်ား ကလည္း ဝင္းေနၿပီး ျမင္ရသူ ပုရိႆ တို႕ ရင္ပူေရငတ္၊ လည္ေခ်ာင္းေျခာက္ရမည့္ ပံုျဖစ္ေနေလသည္။ အဲဒီ အျပင္မွာမွ ခ်စ္စရာ အသံသာသာေလး ႏွင့္ ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိေသာ အျပံုးတို႕က ေယာက္်ားသား တို႕ ႏွလံုးကို အရည္ေပ်ာ္ေစဖို႕ ထပ္ေပါင္းထားသလို ျဖစ္ေနရသည္။ ဒါေတာင္မွ နက္ရိႈင္းလွတဲ့ ရင္သားေျမွာင္း ကို ထည့္မေျပာရေသးလို႕။ ထိုရင္သား အစံုက လည္း နည္းနည္းေလး ကိုယ္ ကို ကိုင္းလိုက္ တာနဲ႕ အလံုးလိုက္ ဘေလာက္စ္အက်ႌထဲက ခုန္ထြက္လာမည့္အလား ျဖစ္ေနေလသည္။
ဘန္ဂလို ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ဒါရိုက္တာ ႏွင့္ မန္ေနဂ်ာတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုး သူတို႕ကို တံခါးဝမွ ထြက္ႀကိဳေနၾကေလသည္။ မိုး မ က ေၾကာက္သလို ရြံ႕သလိုေလး ခံစားရသျဖင့္ ကိုရင္ဦးေမာင္ လက္ကို တင္းတင္းေလး ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ္လည္း မ်က္ႏွာကေတာ့ ဒါရိုက္တာႀကီးတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို ခ်စ္စရာအျပံုးေလး ျဖင့္ ျပံုးျပထားရင္း အိမ္တံခါးဝသို႕ ေလွ်ာက္လာၾကေလသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ က မိုးမ မ်က္ႏွာကို ေမးခြန္းထုတ္ေသာ အၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိုးမ က၊
“က်မ စိတ္ထဲ သူတို႕ ေရွ႕မွာ ဒီလို အဝတ္အစား ေတြနဲ႕ လာရတာ စိတ္မလံုသလိုပဲ၊ သိပ္ေဖၚသလို မ်ားျဖစ္ေနသလားလို႕”
ကိုရင္ဦးေမာင္က တခုခု ျပန္ေျပာမလို႕ ျပင္ေနတုန္း သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ အိမ္ရွင္မ်ား ေရွ႕ကို ေရာက္ေနၿပီ သျဖင့္ ဘာမွ မေျပာလိုက္ရေတာ့ေျခ။
ဒါရိုက္တာႀကီးက သူ႕လက္ေတြ ကို ဆန္႕တန္းကာ မိုးမ ကို ႀကိဳဆို ေလရာ၊ မိုးမ ကလည္း ဘိုဆန္ဆန္ပင္ ဒါရိုက္တာ ႀကီးကို ဖက္ၿပီး ႏူတ္ဆက္လိုက္သည္။ ဒါရိုက္တာႀကီးက မိုးမ ပါးေလးကို နမ္းၿပီး ႏူတ္ဆက္လိုက္ရာ မိုးမ က။
“ဟက္ပီးဘတ္ေဒး ပါ ဆရာ”
လို႕ ႏူတ္ဆက္လိုက္ေလသည္။ မန္ေနဂ်ာ က ကိုရင္ဦးေမာင္ကို လက္ဆြဲ ႏူတ္ဆက္လိုက္ေလသည္။ ေနာက္ေတာ့ မန္ေနဂ်ာ ကလည္း မိုးမ ကို ဖက္ၿပီး ႏူတ္ဆက္လိုက္သည္။
ေနာက္ေတာ့ သူတို႕ ဧည့္ခန္းတြင္းသို႕ ဝင္လာၾကေလသည္။ ဧည့္ခန္းထဲမွာေတာ့ အရက္ဘား ႏွင့္ အစားအေသာက္မ်ား ကလည္း စားပြဲေပၚမွာ တည္ခင္းထားၿပီးသား ေတြ႕ရသည္။ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္ ယူၿပီး ေသာက္စားၾကရံုသာ။ သီခ်င္းသံျငိမ့္ျငိမ့္ေလးက လည္း အခန္းထဲမွာ ဖြင့္ထားလို႕။ ကိုရင္ဦးေမာင္ ႏွင့္ မန္ေနဂ်ာတို႕ ႏွစ္ေယာက္သား ယွဥ္လွ်က္ အရက္ေကာင္တာဆီ သို႕ ေလွ်ာက္သြားၾကသည္။ ဒါရိုက္တာႀကီးက ေတာ့ မိုးမ ေဘးနားမွ ခါးေလးကို သိုင္းဖက္ကာ ကပ္ေလွ်ာက္လာရင္းက လက္ဖဝါးကို ေအာက္သို႕ အသာေလွ်ာခ်လာရာ မိုးမ တင္သားမ်ားေပၚသို႕ လက္ဝါးႀကီး ေရာက္လာေလသည္။ မိုးမ က အျပံဳးမပြင့္တပြင့္ေလး ၿပံဳးရင္းမွ ကိုရင္ဦးေမာင္ဘက္သို႕ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
မန္ေနဂ်ာ က ဖန္ခြက္ေလးခြက္ယူကာ ရွန္ပိန္း မ်ားကို ခြက္ထဲငွဲ႕ထည့္ေနသည္။ မိုးမ က ကိုရင္ဦးေမာင္ မ်က္ႏွာကို လွမ္းၾကည့္ရင္း သူမေသာက္ခ်င္ ေၾကာင္း အရိပ္အေျချပလိုက္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ကိုရင္ဦးေမာင္ က
“ဆရာ မိုးမ က အခ်ိဳရည္ပဲ ေသာက္ခ်င္တယ္တဲ့”
မန္ေနဂ်ာက မိုးမ ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ရင္း၊
“ အိုကြာ မိုးမ ကလည္း၊ ဒီလို အခ်ိန္ေလးပဲ ေပ်ာ္ရတာ၊ တခြက္ပဲ ေသာက္ ဟုတ္လား ကိုယ္တို႕ အားလံုး ေပ်ာ္ရေအာင္ေပါ့ ၊ ေနာက္ထပ္မေသာက္နဲ႕ေတာ့ အိုေက”
ဒါရိုက္တာႀကီးက မန္ေနဂ်ာ လက္ထဲမွ ရွန္ပိန္းခြက္ ကို လွမ္းယူလိုက္ကာ မိုးမ ကို ကမ္းေပးလိုက္သည္။
“ဒီမွာ မိန္းခေလးရယ္၊ ဆရာ့ ေမြးေန႕ ကို ဒါေလး တခြက္ ေသာက္ၿပီးေတာ့ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါကြာ၊ ဟုတ္လား ႏို႕မို႕ ဆို ဆရာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရမွာ၊”
မိုးမ က ျပံုးရင္းက ဖန္ခြက္ကို လွမ္းယူလိုက္သည္။ ဒါရိုက္တာႀကီး၏ တျခားလက္တဖက္ကေတာ့ မိုးမ ခါးေလး ေပၚမွ မရုတ္သိမ္းေသးေျခ။ မိုးမ ကို သိုင္းဖက္ၿပီးကိုင္ထားလိုက္တာ၊ သူ႕မိန္းမ လိုလို သူ႕သမီးလိုလို၊ ကိုရင္ဦးေမာင္က လည္း ဒါရိုက္တာႀကီး၏ ထိုလက္ကို မၾကာမၾကာ လွမ္းလွမ္းၾကည့္မိသည္။ မိုးမ မ်က္ႏွာတြင္လည္း ထိုလက္ေၾကာင့္ အနည္းငယ္ေတာ့ စိတ္ရႈတ္ေနပံုရသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ဒါရိုက္တာႀကီး ၏ လက္ က တခ်က္တခ်က္ သူ႕တင္ပါးေပၚသို႕ ေရာက္သြားလိုက္ ခါးဆီ ေရာက္သြားလိုက္ လုပ္ေနသည္ကိုေတာ့ မိုးမ တေယာက္ ကန္႕ကြက္မည့္ပံု မေတြ႕ရေျခ။ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေလသည္။
သူတို႕ ေလးေယာက္ အလာဘသလာဘ ေျပာဆိုေနၾက ရင္း နာရီဝက္ေလာက္ၾကေတာ့ ထမင္းစားၾကသည္။ ထမင္းစားပြဲတြင္ ဒါရိုက္တာ ႏွင့္ မိုးမ မွာ ေဘးခ်င္းယွဥ္ထုိင္ရင္း မန္ေနဂ်ာ ႏွင့္ ကိုရင္ဦးေမာင္ တို႕က သူတို႕ နဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ ထိုင္ၾကသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္တေယာက္ ဒါရိုက္တာႀကီး ၏ လက္ စားပြဲေအာက္မွာ မိုးမ ကို ဘယ္လို ကိုင္ေနသလဲ ဆိုတာကို အရမ္းကို ၾကည့္ခ်င္ျမင္ခ်င္ေနမိသည္။ မိုးမ ရဲ႕ မ်က္ႏွာရိပ္ မ်က္ႏွာကဲ ႏွင့္ ဒါရိုက္တာႀကီး၏ လက္တဖက္က စားပြဲေအာက္ မွာ အျမဲ ေရာက္ေနတာကို ဆက္စပ္လိုက္တာႏွင့္ ဒါရိုက္တာႀကီး မိုမ ကို လက္သရမ္းေနေၾကာင္း သိသာလွေပသည္။ မိုးမ တေယာက္ မခ်ိျပံဳးေလး ႏွင့္ ကိုရင္ဦးေမာင္ကို ၾကည့္လိုက္၊ ဒါရိုက္တာႀကီးကို လက္္စားပြဲေအာက္ ေရာက္သြားခ်ိန္ ဒါရိုက္တာႀကီးကို ၾကည့္လိုက္၊ မန္ေနဂ်ာ မ်က္ႏွာကိုလည္း တခ်က္တခ်က္လွမ္း ၾကည့္လိုက္၊ လုပ္ေနပံုမွာ စားပြဲခုံေအာက္မွာ တခုခု ျဖစ္ေနသည္ဆိုတာ သိပ္ကို ေသျခာေနေလသည္။
ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ အရမ္းကို ၾကည့္ခ်င္ ျမင္ခ်င္သည္မွာ အူယားေနရေလသည္။ သူတခုခု ျပဳတ္က်ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ၿပီး ကံုးေကာက္ရင္လည္း ဒါရိုက္တာႀကီးက လက္ရုတ္သြားမွာပင္။ ဒါရိုက္တာႀကီး သူ႕မိန္းမ ကို ေပါင္ေတြ ကိုင္ေနသလား အဖုတ္ထဲထိ ႏိုက္ေနသလား ဆိုတာကို အရမ္း သိခ်င္ေနမိေလသည္။ ထို အျဖစ္အပ်က္တို႕ကို ပံုေဖၚေတြးေနရင္းက ကို သူ႕လီးႀကီးမွာ မာေတာင္လာရေလသည္။
မိုးမ တေယာက္ ခုပဲ ထိုင္ရာမွ ထေတာ့မလိုလို ဖင္ၾကြလိုက္ ျပန္ထိုင္လိုက္ ဂဏွာမျငိမ္ လႈပ္လႈပ္ရြရြ ျဖစ္ေနတာရယ္၊ မိုးမ ေအာက္ႏူတ္ခမ္းေလးကို ဖိကိုက္ထားတာရယ္ကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး ဒါရိုက္တာႀကီးလက္ မိုးမ အတြင္း ေတာ္ေတာ္ ေရာက္ေနၿပီလို႕ ကိုရင္ဦးေမာင္ တြက္မိေလသည္။ မိုးမ အရမ္းထန္ၿပီး အလိုးခံခ်င္သည့္ အခ်ိန္မ်ားတြင္ ထိုကဲ့ သို႕ ႏူတ္ခမ္းကိုက္ထားတတ္မွန္း ကိုရင္ဦးေမာင္ သိထားလို႕လည္း ျဖစ္သည္။ ဒါရိုက္တာႀကီး ၏ မ်က္လံုးအစံုက လည္း မိုးမ ရင္သားေျမွာင္း ကို စိုက္စိုက္ၾကည့္ေနတာ ကိုရင္ဦးေမာင္ ႏွင့္ မန္ေနဂ်ာ တို႕ ႏွစ္ေယာက္ ေပၚတင္ႀကီးျမင္ေနရေလသည္။
ထမင္းစားၿပီးေတာ့ သူတို႕ ဧည့္ခန္းထဲကို လာၾကၿပီး တီဗီေရွ႕ က ဆိုဖာရွည္ႀကီးေပၚထိုင္ၾကေလသည္။ တီဗီကို ဖြင့္ထားရင္းက ေရာက္တတ္ရာရာ စကားေတြ ေျပာေနၾကရင္းတီဗီ ၾကည့္ေနၾကေလသည္။ မိုးမ က ဆိုဖာ အစြန္ဆံုးမွာ ထိုင္လိုက္ရာ ဒါရို္က္တာႀကီးက သူ႕ေဘးဝင္ထိုင္ၿပီး ဆိုဖာေနာက္မွီေပၚမွာ လက္တင္ထားေလသည္။ ဒါရိုက္တာႀကီးေဘးမွာ မန္ေနဂ်ာက ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး မွ မန္ေနဂ်ာေဘးတြင္ ကိုရင္ဦးေမာင္ ဝင္ထိုင္လိုက္ရသည္။ အခုေတာ့ မိုးမ ႏွင့္ ကိုရင္ဦးေမာင္မွာ ဆိုဖာ အစြန္းတဖက္တခ်က္မွာ ျဖစ္ၿပီး ဒါရိုက္တာ နွင့္ မန္ေနဂ်ာက ေတာ့ အလယ္မွာ ထိုင္ၾကေလသည္။ ဟုတ္ပါတယ္။ ဆိုဖာႀကီးက ငါးေယာက္ထိုင္ ဆိုဖာရွည္ႀကီးပါ။ သူတို႕ အားလံုး ဖန္ခြက္ကိုယ္စီကိုင္ထားၾကၿပီး ရွန္ပိန္း ကို ဆက္ေသာက္ေနၾကေသာ္လည္း မိုးမ ကေတာ့ အခ်ိဳရည္ကိုသာ ေသာက္ေတာ့သည္။ ပထမဆံုး ရွန္ပိန္းတခြက္ ကို ေသာက္ၿပီးၿပီ မလား။
အခန္း ၆၆။ မိုးမ ကို တေယာက္ထဲ ထားခဲ့ၿပီ။
ဒါရိုက္တာျဖစ္သူက ကိုရင္ဦးေမာင္ ကို စကားေျပာစာ ရွိလို႕ ဟု ဆိုကာ အခန္းျပင္ဘက္က ေလွ်ာက္လမ္းေလး ဘက္သို႕ ေခၚလာခဲ့ေလသည္။
“ကဲ မင္း အခု မိုးမ ကို ငါတို႕ နဲ႕ ထားခဲ့ေတာ့မယ္မဟုတ္လား၊ တေနရာရာ ဒါမွ မဟုတ္ မင္းအိမ္ကို မင္းျပန္ေနလိုက္၊ မနက္ တနာရီေလာက္က်မွ လာေခၚလိုက္ေလ။ ဒါမွ မဟုတ္ လည္းမင္း အိပ္ေရးမပ်က္ခ်င္ရင္ ငါတို႕ ပဲ မင္းအိမ္ထိ မိုးမ ကို လိုက္ပို႕ေပးလိုက္မယ္၊ ဘယ္လိုထင္လဲ”
“ ဟာ ဆရာ၊ မိုးမ က သူ႕ကို ကၽြန္္ေတာ္ ဒီမွာ ထားခဲ့မယ္ဆိုတာ သူမသိဘူး၊ တကယ္လို႕ သူက ကၽြန္ေတာ့္ကို အိမ္ဘာျပန္လုပ္မွာလဲ လို႕ ေမးရင္ေရာ၊ ဒါမွ မဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ျပန္လိုက္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေရာ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ”
“ကဲ အဲဒါဆိုရင္လည္း မင္း မိန္းမ ကို သြားၿပီး ေျပာလိုက္ ငါက မင္းကို အေရးတႀကီးအလုပ္ေပၚလို႕ ရံုးကို လႊတ္ေနတယ္၊ ဟို မွာ ညပိုင္းဆင္းေနတဲ့ လူေတြနဲ႕ သြားလုပ္ေပးရမယ္၊ မင္း ဒီမွာ ပဲ ငါ့ကို ေစာင့္ေနလိုက္ ငါျပန္လာေခၚမယ္လို႕”
ကိုရင္ဦးေမာင္က သူေျပာၾကည့္အံုးမယ္ ဟု ဆိုကာ မိုးမ ဆီသို႕ ထြက္လာခဲ့ေလသည္။ မိုးမ မွာ ဆိုဖာတခုေပၚတြင္ မန္ေနဂ်ာ ႏွင့္ အတူတူ ထိုင္လွ်က္ မန္ေနဂ်ာက ဘာေတြ အာေနသည္မသိ၊ မိုးမ လက္ေတြကိုကိုင္ထားရင္းက စကား တတြတ္တြတ္ေျပာ ေနသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္က မိုးမ ကို မ်က္ရိပ္ျပလိုက္ ေတာ့ ကိုရင္ဦးေမာင္ ရွိရာသို႕ ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္က မိုးမ ကို အသာေထြးေပြ႕လိုက္ရင္း သူ႕မွာ အေရးေပၚ အလုပ္ေၾကာင့္ ရံုးသို႕ သြားရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူ မိုးမ ကို ျပန္လာေခၚ မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာေလသည္။ မိုးမ က သူမ တေယာက္တည္း ဒီမွာ မက်န္ခဲ့ခ်င္ေၾကာင္း ျငင္း ဆိုေသာ္လည္း၊ ကိုရင္ဦးေမာင္က သူတို႕ အတြက္ ဘန္ဂလို ႏွင့္ ကားအသစ္ ရယ္ သူ႕ပရိုမိုးရွင္းရယ္က ဒီဘဲႀကီးေတြ နဲ႕ အဆင္ေျပမွ ဆိုတာ မေမ့ဖို႕၊ မိုးမ ကိုယ္တိုင္ ပဲ သူ႕ကို ဒီလူႀကီးေတြနဲ႕ အဆင္ေျပေအာင္ေနပါမယ္လို႕ ဂတိေပးထားသည္မဟုတ္လားဟု ေျပာေလသည္။ မိုးမက၊
“ဟုတ္တယ္ေလ ကိုကို ခ်စ္ေလး က သူတို႕ကို အဆင္ေျပေအာင္ေနပါမယ္ ဆိုတာ ကိုကို ရွိေနမွေလ၊ ခ်စ္ေလး က ေသျခာေတာင္ မရင္းႏွီးေသးတဲ့ လူႀကီး ႏွစ္ေယာက္နဲ႕ မေနခဲ့ခ်င္ပါဘူး၊ ခ်စ္ေလး ဝတ္စားထားတာေတြပဲ ၾကည့္လိုက္အံုး၊ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုးပံုေတြကလည္း ေတာ္ေတာ္ႏွာဘူးက်မဲ့ ပံုေတြ၊ ကိုကို သိရဲ႕သားနဲ႕”
ထိုကဲ့သို႕ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ ျငင္းခုန္ ေျပာဆိုေနၾကသည္မွာ အခ်ိန္္ အနည္းငယ္ ၾကာသြားသည္ မို႕ မန္ေနဂ်ာ ႀကီးက သူတို႕ နား ေရာက္လာၿပီး ဘာေတြ ျဖစ္ေနသလဲ ဟု ေမးပါသည္။ ကို ရင္ဦးေမာင္က မိုးမ က အိမ္ျပန္ခ်င္ေနေၾကာင္းေျပာလိုက္သည္။ မန္ေနဂ်ာက အထဲ ျပန္ဝင္သြားၿပီး ဒါရိုက္တာ ကို ေျပာၾကည့္ဖို႕ ေျပာပါသည္။ ဒါရိုက္တာႀကီးက ထြက္လာၿပီး မိုးမ ကို မင္းေယာက္်ား က ခနေနရင္ ျပန္ေရာက္လာမွာကို ဘာစိတ္ပူစရာလိုလဲ ငါတို႕ လည္း ရွိေနတာပဲ ဟု ဆိုပါသည္။
ဒါရိုက္တာႀကီး ၏ ႀသဇာသံ ပါေသာ အေျပာအဆိုေၾကာင့္ မိုးမ တေယာက္ ျပန္မေျပာ ပဲ ျငိမ္ေနစဥ္ ဒါရိုက္တာႀကီးက ကိုရင္ဦးေမာင္ကို သြားဖို႕ ေျပာပါသည္။ သူ႕လက္ေတြက မိုးမ ေက်ာျပင္ကို အသာေလ ပုတ္ေပးလိုက္ပါသည္။
ကိုရင္ဦးေမာင္ ထြက္သြားေတာ့ ဒါရိုက္တာႀကီးက ရွန္ပိန္ ေနာက္တခြက္ ထပ္ငွဲ႕ကာ မိုးမ ကို လွမ္းေပးေသာ္လည္း မိုးမ က ေခါင္းယမ္းျပသျဖင့္ ဝိုင္ အနီေသာက္ပါလားဟု ဆိုေလသည္။ မိုးမ က အင္း ဟု ဆိုလိုက္ရာ ခ်က္ခ်င္းပင္ ဝိုင္အနီတပုလင္းကို ဖြင္လိုက္ေလသည္။
ထိုသို႕ျဖင့္ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္အတြင္း ေထြရာေလးပါး ေျပာဆိုၾကရင္းက မိုးမ မွာ ဝိုင္ သံုးခြက္ေလာက္ ေသာက္မိၿပီး သူတို႕ ႏွင့္ ပိုရင္းႏွီးလာေတာ့သည္။ မိုးမ က ထိုလူႀကီး ႏွစ္ေယာက္ ၾကားမွာ ထိုင္ ၿပီး ေသာက္ေနသျဖင့္ ထိုဘူတားႀကီး ႏွစ္ေယာက္မွာ အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့လိုလို ျဖင့္ မိုးမ ေပါင္၊ တင္၊ ဘိုက္၊ တခါတေလ ရင္သား မ်ားကို ပင္ မထိခလုပ္ထိခလုပ္ လုပ္ေနၾကေလသည္။
ခန အၾကာတြင္ ဒါရိုက္တာႀကီးက မတ္တတ္ထရပ္လိုက္ၿပီး မိုးမ ကိုလက္ကမ္းေပးလိုက္ရာ မိုးမ ကလည္း လက္တဖက္က ဝိုင္ခြက္ကို ကိုင္ရင္း တျခားတဖက္ျဖင့္ ဒါရိုက္တာႀကီးလက္ကို ဆြဲကာ ထရပ္လိုက္သည္။ ဒါရိုက္တာႀကီးက မိုးမ ကို လက္ဆြဲ၍ သူ႕အိပ္ခန္းရွိရာသို႕ ေခၚသြားေလရာ မန္ေနဂ်ာ ကလည္း အေနာက္မွ ကပ္လိုက္လာခဲ့ေလသည္။ အခန္းဝ ေရာက္ေတာ့ အခန္းထဲ ဝင္ခါနီးတြင္ မိုးမ က မန္ေနဂ်ာ ကို လွည့္ၾကည့္ လိုက္ၿပီး ျပံုးျပ လိုက္ကာ ဒါရိုက္တာႀကီးအခန္းထဲသို႕ ဝင္လိုက္သြားေတာ့သည္။
အခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ မိုးမ မွာ မေျပမဆို ျဖင့္ ကုတင္ရွိရာသို႕ သြားၿပီး ထိုင္ခ်လိုက္ေလသည္။ ဘူတားႀကီး ႏွစ္ေယာက္က မတ္တတ္ရပ္လွ်က္ျဖင့္ မိုးမ ေသာက္လက္စ ဝိုင္ခြက္ကို ယူကာ တစိမ့္စိမ့္ ေသာက္ရင္း အိပ္ယာေပၚသို႕ ပက္လက္လွန္ လွဲခ်ရင္း အေၾကာအခ်ဥ္ ဆန္႕ေနေသာ မိုးမ ကို မိုးမ အံအားတသင့္ မ်က္လံုးအျပဴးသားျဖင့္ ၾကည့္ေနၾကေလသည္။ မိုးမ ဝတ္ထားေသာ ဂ်ိဳင္းျပတ္ ဘေလာ့ ေၾကာင့္ မိုးမ ၏ ဝင္းမြတ္ေနေသာ ဂ်ိဳင္းသားမ်ား၊ မို႕ေမာက္ဖြံ႕ထားသည့္ ရင္သား အစံု၊ဘေလာ့့ခါးတိုေၾကာင့္ အိပ္ယာေပၚ အေၾကာဆန္႕လိုက္ေတာ့ ေပၚလာသည့္ ဘိုက္သားေဖြးေဖြး ႏွင့္ ခ်က္နက္နက္ေလး၊ စကဒ္တိုတိုေအာက္ ကေပါင္တန္တုတ္တုတ္ေလးေတြက ဘူတားႀကီးႏွစ္ေယာက္ကို တံေတြးေတာင္ သီးသြားေစသည္။ မိုးမ ၾကည့္ရတာကလည္း တကယ့္ကို ပင္ပန္းၿပီးအိပ္ခ်င္ေနပံုရသည္။ တကယ္က အေစာပိုင္းက ေသာက္ထားခဲ့ တဲ့ ရွန္ပိန္းရယ္ ေနာက္ ထပ္ဝိုင္ေတြရယ္။ ႏွစ္ပင္လိမ္ ၿပီး မူးသြားတာလည္းျဖစ္သည္။
ဒါရိုက္တာႀကိီးက သူ႕ မာေတာင္လာေသာ လီးႀကီးိကို ေဘာင္းဘီေအာက္မွာ အေနအထားျပင္လိုက္သည္။ မန္ေနဂ်ာ က ဒါရိုက္ကို ေမာ့ၾကည့္ရင္း ကုတင္ေပၚမွ မိုးမ ကို ေမးေငါ့ျပလိုက္ကာ၊
“ဒီညေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အပီဆြဲရမဲ့ ညပဲ ဆရာေရ႕”
သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ မိုးမ နားသို႕ တဖက္တခ်က္စီ မွ ကပ္သြားၾကၿပီး ငံုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိုးမ တေယာက္ မ်က္လံုးမွိတ္ထားတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ မန္ေနဂ်ာက ေလသံတိုးတိုး ျဖင့္၊
“သူတကယ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီလို႕ ထင္လား”
ဟု ေမးလိုက္သည္။ ဒါရိုက္တာႀကီးက အခ်ိန္မျဖဳန္းေတာ့ပဲ မိုးမ ေဘးမွာ လွဲေလွ်ာင္းလိုက္ၿပီး သူ႕လွ်ာျဖင့္ မိုးမ နံေဘးေလးမွ စကာ မိုးမ ဂ်ိဳင္း၊လက္ေမာင္းအတြင္းသား လက္ျဖန္မွ တဆင့္ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားထိ ရက္သြားၿပီး လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားကို ပါးစပ္ထဲ ငံုကာ တျပြတ္ျပြတ္ စုပ္ေနေလသည္။
မန္ေနဂ်ာ ကလည္း တျခားတဖက္မွ အားက်မခံ မိုးမ ဘိုက္သားေလးမ်ား ႏွင့္ ခ်က္ကေလးကို သူ႕လွ်ာ ထိုးထည့္ကာ ရစ္ပတ္တို႕ကစားေနေလသည္။ မိုးမမွာ အိပ္ေပ်ာ္ရင္း ေယာင္သလိုလို အသံေလးထြက္ကာ ျငီးေနေလသည္။
ဘူတားႀကီး ႏွစ္ေယာက္စလံုး သူတို႕ အဝတ္အစားမ်ားကို ခၽြတ္ျပစ္ေနရင္းက အခ်င္းခ်င္းလည္းစကားေျပာလိုက္ ၾကေသးသည္။
“ငါတို႕ ရဲ႕ ဝန္ထမ္း တေယာက္ရဲ႕ မိန္းမ က ငါတို႕ ကုတင္ေပၚမွာ အသံုးေတာ္ခံဖို႕ ေစာင့္ေနတာ မမိုက္ဘူးလားကြာ၊ အထူးသျဖင့္ အခုလို မိ်ဳး ငယ္ငယ္ ကိတ္ကိတ္ ဆက္ဆီ က်က် မယားေလး ဆိုရင္ ပိုမိုက္ေပါ့။ ကဲ ငါတို႕ သူ႕အရသာကို ၿမီးစမ္းၾကည့္ရေအာင္ ဟဲဟဲ”
“အင္း သူလည္းပဲ ငါတို႕ လိးအရသာကို ၿမီးစမ္းဖို႕ လိုလိမ့္မယ္၊ ငိငိ။ ငါတို႕ သူ႕ကို ေစာက္ဖုတ္ေရာ ဖင္ပါ အကုန္ လိုးျပစ္ရမယ္ ဟဲဟဲ”
“ေအး ငါတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ျပိဳင္တူ ဝင္ၾကရေအာင္။ ဒီေကာင္မေလလးပံု ကလည္း ျငင္းမဲ့ပံု မရွိပါဘူး။ ကဲကဲ သူ႕ကို ႏိုးလိုက္ရေအာင္”
မန္ေနဂ်ာ က ကုတင္ေပၚအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ မိုးမ ကို ေနရာေရြ႕ၿပီး ကုတင္ေပၚတက္လိုက္ေလသည္။ ဒါရိုက္တာ ကလည္း ကိုယ္တံုးလံုး ခၽြတ္ၿပီး ကုတင္ေပၚတက္ကာ မိုးမ ပါးစပ္နားသို႕ သူ႕လီးႀကီးကိုေတ့လိုက္သည္။ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ မိုးမ ပါးစပ္ထဲ သူ႕လီးႀကီးထိုးထည့္လို႕ ရေအာင္ မိုးမ ပါးကို သူ႕လက္ျဖင့္ ျဖစ္ညွစ္လိုက္သည္။မန္ေနဂ်ာ ကလည္း မိုးမ ဘေလာ့ အက်ႌကို သူမ ေက်ာေအာက္ လက္လ်ိဳ ၿပီး ခၽြတ္ဖို႕ ႀကိဳးစားေနသည္။
အခန္း ၆၇။ မိုးမ ႏွင့္ ဘူတားႀကီး ႏွစ္ေယာက္
အိမ္သို႕ ကားေမာင္းျပန္ေနေသာ ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ စိတ္ေတြက ဘန္ဂလို ဆီမွာ က်န္ခဲ့သည္။ မိုးမ ကို တျခား ေယာက္်ား နဲ႕ အတူတူ ေတြ႕ခ်င္ျမင္ခ်င္ေနသည့္ သူ႕စိတ္က ဘယ္လို မွ ထိန္းမရ၊ မိုးမ ကို တျခားေယာက္်ား တေယာက္ လိုးေနတာကို ျမင္ခ်င္သည့္ စိတ္၊ တျခား ေယာက္်ားတေယာက္ လိုးေနခ်ိန္မွာ ျဖစ္ေပၚေနသည့္ မိုးမ မ်က္ႏွာျပင္ေပၚက ခံစားခ်က္ေတြကို ျမင္ခ်င္သည့္စိတ္၊ အဲဒီစိတ္ေတြက သူ႕ ေခါင္းထဲမွာ တျခားအရာေတြထက္ကို လႊမ္းမိုးလြန္းလွသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ကာ ကားကို ေနာက္ျပန္လွည့္လိုက္သည္။ ဘန္ဂလိုနားအထိ ေမာင္းသြားၿပီးမွ မလွမ္းမကမ္းတါင္ ရပ္ကာ ေျခသံလံုလံု ျဖင့္ ဘန္ဂလို ရွိရာသို႕ ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။ စိတ္ထဲက လည္း အထဲကို ဘယ္လို ေခ်ာင္းလို႕ ရမလဲ ဆိုတာကို အႀကံထုတ္လာခဲ့သည္။
အေဆာက္အဦးတခုလံုးမွာ မီးေတြက ထိန္ထိန္လင္းေနသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ က ဧည့္ခန္းကို ေခ်ာင္းလိုက္ေတာ့ ဘယ္သူမွ မေတြ႕၊ အေဆာက္အဦး ညာဘက္က လမ္းေလးအတိုင္း ေလွ်ာက္သြားၿပီး ၾကည့္ေတာ့လည္း အခန္းတိုင္းလိုလို က မီးလင္းေနၿပီး ျပတင္းေပါက္ေတြ ပိတ္ထားလွ်က္ အထဲက လည္း လိုက္ကာ မ်ားခ်ထားသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ ဘာမွ ကို ၾကည့္လို႕ မျမင္ရေပ။
ထိုအခ်ိန္ အိမ္တြင္းက အိပ္ခန္းထဲမွာေတာ့ တေစာင္းေလး အိပ္ေနသည့္ မိုးမ ပါးစပ္ထဲသို႕ ဒါရိုက္တာက သူ႕လီးႀကီးထိုးထည့္ဖို႕ ႀကိဳးစားေနသည္။ မန္ေနဂ်ာက မိုးမ ဘေလာ့အက်ႌကို ခၽြတ္ၿပီးၿပီျဖစ္သျဖင့္ မိုးမ ေနာက္ေက်ာျပင္ကငို လွ်ာျဖင့္ ရက္ရင္းက မိုးမ ႏို႕ ေတြကို သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ႏွယ္ေပးေနေလသည္။
ဒါရိုက္တာ က အိုက္စပ္စပ္ျဖစ္လာသျဖင့္ မန္ေနဂ်ာကို ျပူတင္းေပါက္ တံခါးဖြင့္ဖို႕ ေျပာသည္။ မန္ေနဂ်ာက အဲယားကြန္းဖြင့္ဖို႕ အႀကံျပဳေသာ္လည္း ဒါရိုက္တာက ၿပီးခဲ့သည့္အပတ္က ပ်က္သြားသည္မွာ ခုထိ ျပန္မျပင္ရေသးေၾကာင္း ေျပာသျဖင့္ မန္ေနဂ်ာ က ထကာ အိပ္ခန္းျပဴတင္းေပါက္ ကို ဖြင္လိုက္ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ကိုရင္ဦးေမာင္ က ထို ျပဴတင္းေပါက္နားမွာ ျဖစ္ေနေလသည္။ ကံအားေလွ်ာ္စြာပင္ အျပင္ဘက္မွာ ေမွာင္မဲ ေနသျဖင့္ သူ႕ကို သတိမထားမိလိုက္ေျခ။ ကိုရင္ဦးေမာင္ကလည္း ခ်က္ခ်င္းထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ဒါရိုက္တာက မန္ေနဂ်ာကို ခန္းစီးပိတ္လိုက္ရန္ လွမ္းေျပာသံၾကားလိုက္ရေလသည္။
ကိုရင္ဦးေမာင္က ျပဴတင္းေပါက္ ေအာက္ေျခနားတြင္ ထိုင္ပုန္း ေနရင္း သူတို႕ ေျပာသမွ် စကားေတြကို အကုန္ၾကားေနရေလသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္က အသာထလိုက္ၿပီး ခန္းစီး ကို လက္တလံုးစာ အသာ ဖယ္ၿပီး အခန္းတြင္းသို႕ ၾကည့္လိုက္သည္။ မိုးမ တေယာက္ အေပၚပိုင္း မွာ ဘရာဇီယာပင္ မရွိေတာ့ေျခ။ သူမ စကဒ္ က လန္တက္ေနၿပီး ပင္တီေလးကို ပင္ ျမင္ေနရသည္။ ေပါင္လံုးႀကီးေတြက မီးေရာင္ေအာက္မွာ ေဖြးေနသည္။ ဒါရိုက္တာႀကီးက သူ႕လီးႀကီးကို မိုးမ ႏူတ္ခမ္းမွာ ပြတ္သတ္ရင္း ပါးစပ္ေပါက္ထဲ ထုိးထည့္ဖို႕ ႀကိဳးစားေနသည္။ မိုးမ တေယာက္ကေတာ့ အရက္မူးၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားပံု ရသည္။ ဦးတည္ခ်က္မရွိ လူးလြန္႕ေနသည္။ မန္ေနဂ်ာ က မိုးမ ႏို႕ တဖက္ကို ကေလးေလး တေယာက္လို တျပြတ္ျပြတ္ စို႕ေနသည္။
ကိုရင္ဦးေမာင္ က သူ႕ေဘာင္းဘီ ဇစ္ကို အသာဆြဲဖြင့္ကာ လီးကို သူ႕လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ရင္း ျဖင့္ မိုးမ တခုခု တံု႕ျပန္ပါေစဟု ဆုေတာင္းေနေလသည္။ မိုးမ အရက္ မူးသြားသည္ဆိုတာကို သူသိေပမဲ့ မိုးမ အသိေတာ့ ရွိေနေစခ်င္မိသည္။
မိုးမ ပါးစပ္မွ တခုခု ေယာင္ယမ္း ေျပာဆိုလိုက္ေသာ္လည္း မည္သူမွ မယ္မယ္ရရ မၾကားၾကေျခ။ မိုးမ က မ်က္လံုးကို ႀကိုးစားပမ္းစား ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဒါရိုက္တာႀကီး လီးက သူမ ႏႈတ္ခမ္းကို လာထိုးေနတာေတြ႕လိုက္ရသည္။ သူမ လက္ျဖင့္ တြန္းဖယ္ဖို႕ ႀကိဳးစားေလသည္။ ဒါရိုက္တာႀကီး က ထိုအခိုက္ကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး သူမလက္ကို ဆြဲကာ သူ႕လီးေပၚတင္ေပးကာ ကိုင္ခိုင္းလုိက္သည္။ မိုးမ မွာ ဘာမွန္း ေရေရရာရာမသိလိုက္ပဲ လက္ထဲ ေရာက္လာေသာလီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္မိေလသည္။ ေနာက္တခါ မ်က္ေစ့ ျပန္ပြင့္လာၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမလက္ထဲ တြင္ ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ ဒါရိုက္တာ လီးႀကီးကို ေတြ႕လိုက္ရံုမက သူမ ႏို႕ကို အတင္းစို႕ေနေသာ မန္ေနဂ်ာကိုပါေတြ႕လိုက္ရေလသည္။
“ရွင္ ကလည္း စို႕ေနလိုက္တာ ခေလးတေယာက္ သူ႕အေမႏို႕ကို ဘိုက္ဆာလို႕ စို႕ေနသလိုပဲ ခစ္ခစ္”
မိုးမ က အူေၾကာင္ေၾကာင္ႏွင့္ ရီလိုက္ေလသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ က မိုးမ အသံၾကားလိုက္ရသျဖင့္ အလြန္ တက္ၾကြ သြားသည္။ သူ႕စိတ္ထဲက သူမ အမူးေျပၿပီး ႏိုးၾကြား ေနေစခ်င္ေလသည္။
ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ဒါရိုက္တာႀကီး က သူ႕လီးထိပ္ဖူးကို မိုးမ ႏူတ္ခမ္းဝ သို႕ ထိုးထည့္လိုက္တာ ေအာင္ျမင္သြားသည္။ မိုးမ က ဒါရိုက္တာႀကီးကို ေမာ့ၾကည့္ၿပီး တခုခု ေျပာမည့္ဟန္ျပင္ လိုက္ေသာ္လည္း ဒါရိုက္တာႀကီးက လီးကို အထဲပိုဝင္ေအာင္ထုိးထည့္လိုက္ကာ သူမ ပါးစပ္ကို ေစာက္ဖုတ္လို သေဘာထားေဆာင့္လိုးေနသျဖင့္ လီးထိပ္မွာ သူမ လည္ေခ်ာင္းဝထိ ေရာက္သြားၿပီး၊ ပ်ို႕တက္ကာ ေခ်ာင္းဆိုး မလို အံမလို ျဖစ္သြားရသည္။ မိုးမ က ဒါရိုက္တာႀကီးကို တြန္းလြတ္လိုက္ကာ ထထိုင္ၿပီး ေခ်ာင္း တဟြတ္ဟြတ္ ဆိုးေတာ့သည္။ မန္ေနဂ်ာ က ထသြားကာ ေရ ယူလာေပးသျဖင့္ မိုးမ လည္း ေရကို တဂြက္ဂြက္ ေမာ့ေသာက္လိုက္ေလသည္။ မိုးမ မွာ ေရကို တဝေသာက္လိုက္ ၿပီးေတာ့မွ သူမ ကိုယ္အထက္ပိုင္းမွာ အဝတ္အစား မရွိေတာ့သည္ကို သတိထားမိေတာ့သည္။
“ဟင္ က်မ အက်ႌ………...ဘယ္...ဘယ္…..”
ယခုမွ မိုးမ တေယာက္ သူမ ပတ္ဝန္းက်င္ကို လွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ေခါင္းက လည္း ရီေဝေဝ ျဖစ္ေနသျဖင့္ ေခါင္းမူးလိုက္တာ ဟု ေျပာမိေလသည္။ ဒါရိုက္တာ က မိုးမ ကို အသာေပြ႕ဖက္ကာ သူမ ႏို႕ေတြကို အသာ ပြတ္သတ္ဆုပ္ႏွယ္ေပးရင္းက၊
“ေဟ မိန္းခေလး ဒီမွာ ၊ မင္းေယာက္်ား က မင္းကို ငါတို႕ နဲ႕ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေနလို႕ ရေအာင္ ထားခဲ့တာေလ၊ သေဘာေပါက္လား၊ ငါ က မင္းကို ဟို ပါတီမွာ ပထမဆံုး ျမင္ဖူးကတည္းက စြဲမိေနတာ၊ မင္းကို အဲလို မ်ိဳးေလး အိပ္ယာေပၚမွာ ကိုယ္လံုးတီးေလး နဲ႕ ျမင္ခ်င္ခဲ့တာ။ မင္း အခု ဘယ္ေလာက္ကံေကာင္းလည္း ေတြ႕လား မင္း ငါတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုး နဲ႕ ေပ်ာ္ပါးဖို႕ အခြင့္ေရးရတာေလ။ မင္းလိုမ်ိဳး ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း က်န္းမာေရးေကာင္းတဲ့ ေကာင္မေလးမ်ိဳးက ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး အရသာခံစားသင့္ပါတယ္ကြာ၊ ၾကည့္စမ္း ဘယ္ေလာက္လွတဲ့ ကိုယ္လံုးေလးလဲ အားးးးးး”
မိုးမ က အခန္းထဲ ကို မ်က္လံုး ေဝ့ပတ္ၾကည့္လိုက္ၿပီး၊
“က်မ ေယာက္်ား က ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ”
ဟု ေမးလိုက္သည္။ မန္ေနဂ်ာ က မိုးမ ရဲ႕ အိစက္ေနတဲ့ ရင္သား တဖက္ကို ပြတ္သတ္ေပးရင္းက၊
“မင္းေယာက္်ား က မင္းကို ငါတို႕နဲ႕ ေပ်ာ္ပါးရေအာင္ ခ်န္ထားခဲ့တာကြယ့္၊ မင္းရဲ႕ ႏို႕ေလး ကို ငါဆက္စို႕ပါရေစကြယ္”
ဟု ေျပာဆိုရင္း မိုးမ ႏို႕သီးေခါင္းေလးကို သူ႕ႏူတ္ခမ္းျဖင့္ ညပ္ရင္း က စို႕ဖို႕ ႀကိဳးစားလိုက္သည္။ ဒါရိုက္တာႀကီးကလည္း မိုးမ ကုိ ျပန္လွဲေအာင္ အိပ္ယာေပၚအသာေလးတြန္းဖိလွဲလိုက္သည္။
ကိုရင္ဦးေမာင္က ေတာ့ ေနရာေကာင္းက ေခ်ာင္းေနေလၿပီ။
အခန္းထဲက ကုတင္ေပၚ မွာေတာ့ ဒါရိုက္တာႀကီးက မိုးမ ႏူတ္ခမ္းေတြကို စုပ္ယူ နမ္းရံႈ႕ ေနၿပီး မန္ေနရာက မိုးမ ေအာက္ပိုင္းက အဝတ္အစားေတြကို ဆြဲခၽြတ္ေနေလသည္။ မိုးမ က ဒါရိုက္တာႀကီးကို သူမ လက္ကေလးမ်ားျဖင့္ ျပန္လည္ဖက္တြယ္ၿပီး ႏူတ္ခမ္းခ်င္း ျပန္စုပ္နမ္းေနစဥ္မွာပင္ မန္ေနရာက မိုးမ ေအာက္ပိုင္းတခုလံုး ကို အဝတ္အစားတမွ်င္မွ မက်န္ေအာင္ တာဝန္ယူ ေျဖရွင္ေးနေလသည္။
မန္ေနရဂ်ာ ႀကီးက မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ပင္တီေပၚမွာ အုပ္ကိုင္ပြတ္သတ္ေပးေနရင္း ေပါင္အတြင္းသားေလးမ်ားကို တမက္တေမာ နမ္းရံႈ႕ ေနသည္။ ေနာက္သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ မိုးမ ပင္တီကို ခါးသရည္ေမွ်ာ့ႀကိုးမွ ဆြဲခႊၽႊတ္ေလရာ မိုးမ က သူမ ဖင္ႀကီးကို ၾကြေပးလိုက္ေလသည္။ မန္ေနရာက မိုးမ ပင္တီကုိ သူဆြဲခၽြတ္ဖို႕လြယ္ေစရန္ မိုးမ ကဖင္ၾကြေပးလိုက္သျဖင့္ မိုးမ မ်က္ႏွာကို လွမ္းၾကည့္လိုက္မိသည္။ ဒါရိုက္တာႀကီးကလည္း မန္ေနဂ်ာ မိုးမ ပင္တီခၽြတ္လိုက္တာကို မ်က္စ က ျမင္လိုက္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္လည္း ေလာဘတႀကီး မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ရွိရာသို႕ မ်က္ႏွာကို ေရႊ႕လိုက္သည္။ ဘူတားႀကီးႏွစ္ေယာက္ မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ သို႕ မ်က္ႏွာခ်င္း ပူးကပ္ကာ အလုအယက္ ေစာက္ရည္ေသာက္ဖို႕ ႀကိုးပန္းၾကသည္ကို မိုးမ က ေခါင္းငံု႕ကာ ၾကည့္လိုက္မိသလို၊ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ ကိုရင္ဦးေမာင္ကလည္း ျမင္ေလသည္။
ဒါရိုက္တာႀကီးက သူ႕လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ ႏူတ္ခမ္းလႊာႏွစ္ဖတ္ကို အသာျဖဲရင္း လွ်ာႀကီးကို ေျမြတေကာင္အလား ထုတ္ကာ မိုးမ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသို႕ထိုးထည့္ကစားေလသည္။ မန္ေနဂ်ာမွာလည္း တအားလုပ္ခ်င္ေနေသာ္လည္း မိမိ ေဘာ့စ္ျဖစ္သူ ကို ဦးစားေပးရမည္မို႕ အသာေလး ရပ္ၾကည့္ေနရေလသည္။ မိုးမ ကေတာ့ ဒါရိုက္တာႀကီး ၏ လွ်ာစြမ္းေၾကာင့္ အိပ္ယာခင္းကို လက္ေလးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကာ အသံေလးထြက္ ျငီးျငဴရွာသည္။ သူမ ေပါင္လံုးႀကီးေတြကိုလည္း ဘူတားႀကီးႏွစ္ေယာက္ ဝင္ႏိုင္ေအာင္။ ကားႏိုင္သမွ် ကားေပးလိုက္ေလသည္။
အခန္း ၆၈။ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ ကိုရင္ဦးေမာင္။
မိုးမ က ဒါရိုက္တာႀကီး သူမ အေစ့ကို စုပ္ေပးေနမႈေၾကာင့္ ေမြယာေပၚမွာ လူးရင္း လိမ့္ရင္း အိပ္ယာခင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ကာ တဟင္းဟင္း ျငီးျငဴေနရွာေလသည္။
ခနအၾကာတြင္ ဒါရိုက္တာႀကီးက မိုးမ အေပၚတက္ကာ သူ႕လီးႀကီးကို မိုးမ ေစာက္ပတ္ ေလးတြင့္ ေတ့လိုက္ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မန္ေနဂ်ာ က မိုးမ ႏို႕ေတြကို စို႕ေပးေနေလသည္။ မိုးမ က သူမ လက္ေတြျဖင့္ ဒါရိုက္တာႀကီးပုခံုး ကို ဆြဲကာ သူမ ရင္ဘတ္ေပၚသို႕ ဆြဲခ်ေလရာ မန္ေနဂ်ာ ခင္ျမာ ကမန္းကတန္း ေရွာင္ထြက္ေပးလိုက္ရေလသည္။
မိုးမ က ဒါရိုက္တာႀကီး ပါး ႏွင့္ လည္ပင္းတို႕ကို သူမ လွ်ာေလးျဖင့္ ရက္ေပးရင္း လက္တဖက္က လည္းဒါရိုက္တာႀကီး လီးကို ဆုပ္ကိုင္ကာ သူမ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းကို ပြတ္ရင္း လမ္းေၾကာင္းတည့္ေပးလိုက္ေလသည္။ သူမ ၏ေစာက္ရည္ရြဲၿပီး ေခ်ာမြတ္ေနေသာ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႕ ဒါရိုက္တာ လီးႀကီး တအိအိ ဝင္ သြား သည္မွာ အရသာ ရွိလြန္းလွသျဖင့္ ဒါရိုက္တာႀကီးပါးစပ္မွ ျငီးသံပင္ထြက္လာရေလသည္။
မန္ေနဂ်ာမွာ ယခုေတာ့ ကိုယ္လံုးတီး ျဖင့္ ကုတင္ေအာက္ ဆင္းကာ မိုးမ ေခါင္းရင္း ဘက္သို႕ ေလွ်ာက္သြားရင္း မိုးမ နဖူးေလး ကို ငံု႕နမ္းလိုက္ရင္းမွ မိုးမ ႏွာေခါင္းေလးကို လွ်ာျဖင့္ ရက္လိုက္သည္။ ေနာက္ေတာ့ မိုးမ ပါးစပ္ထဲ သူ႕လွ်ာႀကီးကို ထိုးထည့္ေလသည္။ မိုးမ က ဒါရိုက္တာႀကီးပုခံုးကို ကိုင္ထားရင္းက မန္ေနဂ်ာ လွ်ာကို ျပန္စုပ္ေနၿပီး ဒါရိုက္တာႀကီး သူမ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ေဆာင့္လိုးေနသည္ကို အရသာခံေနေလသည္။
ဒါရိုက္တာႀကီးမွာ မိုးမ ကို အဆက္မျပတ္ေဆာင့္လိုးေနေသာ္လည္း ပါးစပ္ကေတာ့ သူတအားအိုက္ၿပီးေခၽြးျပန္ေနသျဖင့္ ေလေအးေအးလိုေၾကာင္း ျငီးေနျပန္သည္။ အျပင္မွ ေခ်ာင္းေနေသာ ကိုရင္ဦးေမာင္ ကေတာ့ သူ႕ေခ်ာင္းေနေသာ ေနရာမွ ခန္းစီးကို လာဖယ္လိုက္မွာ စိုးေနေလသည္။ မိုးမ ကေတာ့ မန္ေနရဂ်ာ ႏွင့္ လွ်ာျခင္း စုပ္ေနရင္းက သူမ ကို ဒါရိုက္တာႀကိးေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနသည္ကို ေကာ့ခံကာ ဇိမ္ယူေနေလသည္။ သူမ စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ အနီးတဝိုက္ကေန လာေခ်ာင္းေန မလားဟု ေတြးမိေနေသးသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ ေတြ႕သြားရင္ေတာ့ သူမ ေယာက္်ား ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ အခုလို လိုးေနတာကို သူ သေဘာက်မွာပဲဟုလည္း ေတြးေနမိသည္။
ဒါရိုက္တာႀကီးမွာ ေခၽြးတလံုးလံုးျဖင့္ မိုးမ ကို ေဆာင့္လိုးေနရင္းမွ ေခၽြးေတြလည္းတအားထြက္လာၿပီး ျငီးျငဴသံျဖင့္ သူ႕ရင္ဘတ္ကို သူဖိကာ အေဆာင့္ ရပ္လိုက္ေလသည္။ မိုးမ က ဘာျဖစ္သလဲဟု စူးစမ္း ၾကည့္ေနစဥ္ ဒါရိုက္တာႀကီးမွာ သူ႕ရင္ဘတ္သူဖိ ရင္း အသက္ကို မဝတဝရူကာ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႕ ပက္လက္လန္က် သြားေလသည္။ မန္ေနဂ်ာ ကိုလည္း လုပ္ပါအံုး၊ လုပ္ပါအံုး ဟု ေအာ္ရင္း ပက္လက္ျဖစ္ေနေလသည္။
“ဆရာဝန္ ေခၚးးးးးးးးးပါ…. ငါ...ဟတ္အတက္ျဖစ္ျပီထင္တယ္...အားးးးးးးးးးးးးးးး”
မိုးမ အရမ္းလန္႕သြားသည္။ ကုတင္ေပၚမွ ကမန္းကတမ္းထခုန္ကာ ေအာက္ဆင္းၿပီး သူ႕အဝတ္အစားေတြကို အျမန္ ျပန္ဝတ္ေလသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ ကလည္း အိမ္ေရွ႕ကို ပတ္ေျပးကာ တံခါးကို သြားေခါက္ေလသည္။ မိုးမ ေျပးလာၿပီး တံခါးလာဖြင့္တာေတြ႕လိုက္ရသည္။ မိုးမ က ကိုရင္ဦးေမာင္ကို ေျပးဖက္ကာ ငိုေလသည္။ မန္ေနဂ်ာ က ကိုရင္ဦးေမာင္ကို လွမ္းေခၚကာ ၾကမ္းေပၚ ကိုယ္တံုးလံုး ပက္လက္ျဖစ္ေနေသာ ဒါရိုက္တာႀကီးကို အျမန္ဆံုး အဝတ္ျပန္ဝတ္ေပးဖို႕ အကူညီေတာင္းသည္။ ဒါရိုက္တာႀကီးမွာ စကားပင္ မေျပာႏိုင္ ျငီးျငဴသံသာ ေပးသည္။ သူ႕ရင္ဘတ္မွာ တအားေအာင့္ေနေၾကာင္း မ်က္လံုးထဲမွာလဲ ေမွာင္ေနၿပီး ဘာမွ မျမင္ေတာ့ေၾကာင္း ျငီးေနသည္။ မန္ေနဂ်ာက ကိုရင္ဦးေမာင္ ႏွင့္ မိုးမ ကို အိမ္သို႕ ျပန္ၿပီး ထိုအေၾကာင္းဘယ္သူမွ ျပန္မေျပာရန္ မွာၾကားေလသည္။ ဒါရိုက္တာႀကီးကပင္ ျငီးျငဴေနသည့္ ၾကားက ကိုရင္ဦးေမာင္တို႕ အိမ္ျပန္ဖို႕ ဝင္ေျပာေလသည္။
ကိုရင္ဦးေမာင္ ႏွင့္ မိုးမ တို႕ ကိုရင္ဦးေမာင္ ကားရပ္ ထားသည့္ ခပ္လွမ္းလွမ္းေနရာသို႕ လမ္းေလွ်ာက္လာၾကၿပီး အိမ္သို႕ ျပန္လာခဲ့ၾကေတာ့သည္။ အိမ္ ျပန္လမ္းတြင္ မိုးမ က၊
“ကိုကို က ဘယ္သြားေနတာလဲ၊ ခု ျပႆနာျဖစ္ျဖစ္ခ်င္း ေရာက္လာတာကလည္း ျမန္လိုက္တာ၊ တေနရာရာကေန ကိုကို ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတာလား၊ ဒါမွ မဟုတ္ဘန္ဂလိုထဲမွာပဲ ပုန္းေနတာလား”
ဟု ေမးေလသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္က သူ ဒီနားမွာ မရွိေၾကာင္း ညဘက္ အလုပ္သမားေတြကို သြားစစ္ေနၿပီး ျပန္လာသည့္ အခ်ိန္ ႏွင့္ တိုက္ဆိုင္သြားတာ ျဖစ္ေၾကာင္း လိမ္ေျပာေလသည္။ ေနာက္ေတာ့ ဒါရိုက္တာႀကီး ဘယ္ကေန ဘယ္လို ျဖစ္သြားတာလဲဟု ေမးျမန္းေလသည္။ မိုးမ က သူမ တို႕ အျဖစ္အပ်က္ကို မေျပာေတာ့ ဘဲဒါရိုက္တာႀကီး သူ႕ဘာသာ ဟတ္အတက္ျဖစ္ကာ လဲက်သြားသည္ဟု ေျပာေလသည္။
မိုးမ တေယာက္ ထိုည အိမ္မေပ်ာ္ ဒါရိုက္တာႀကီး သူမ ကို ေဆာင့္လိုးေနရင္းက ျငီးျငဴကာ လဲက်သြားသည္ကို ျပန္ျမင္ေယာင္မိေနၿပီး “ဘုရား ဘုရား သူငါ့ကို လိုးေနရင္းတန္းလန္း ငါ့အေပၚမွာ ေသသြားႏိုင္တယ္ေနာ္၊ ကံေကာင္းလို႕” ဟု လည္းေတြးေနမိသည္။
မနက္က်ေတာ့ သူတို႕ ဒါရိုက္တာႀကီး ႏွလံုးေရာဂါျဖင့္ မနက္သံုးနာရီ ေလာက္က သူ႕အိမ္နားက ေဆးရံုတြင္ ကြယ္လြန္သြားေၾကာင္း သတင္းဆိုးကို ၾကားလိုက္ရေလသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ေရာ မိုးမ ပါ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားသြားၾကရေလသည္။
ဒါရိုက္တာႀကီး အသုဘ သို႕ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသလို ကုမၼဏီဝန္ထမ္းမ်ားအားလံုးလိုလိုလညဘ္း အသုဘ လာပို႕ၾကေလသည္။
ေနာက္ပိုင္း တြင္ ကိုရင္ဦးေမာင္က မန္ေနဂ်ာႀကီးကို သူ႕ရာထူးတိုး ဖို႕ အေၾကာင္းကို ေမးျမန္းရာ၊ စိတ္ပ်က္စရာ အေျဖကိုသာ ရေလသည္။ မန္ေနဂ်ာႀကီးက ဒါရိုက္တာ မွာ ပါးစပ္ျဖင့္သာ ေျပာဆိုခဲ့ၿပီး တရားဝန္ စာရြက္စာတမ္းမလုပ္ရေသးေသာေၾကာင့္ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ျငင္းဆိုေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္။ သူတို႕ ကုမၸဏီ မွ အမႈေဆာင္ လူႀကီးမ်ားက ဒါရိုက္တာ အသစ္တေယာက္ကို တင္ေျမွာက္လိုက္ၿပီး ထိုသူ မွာ ယခင္ဒါရိုက္တာ ႀကီး ၏ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ကိုရင္ဦးေမာင္ ကို ရာထူးတိုးေပးမည့္ အေၾကာင္းတို႕ကို လံုးဝ မသိရဟု ဆိုၿပီး ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ အေျခာက္တိုက္ ဘာမွ မျဖစ္လာပဲ မိုးမ ကို သာ လြတ္ေပးလိုက္ရသည့္ သေဘာ ျဖစ္သြားရေတာ့သည္။
ကိုရင္ဦးေမာင္ ႏွင့္ မိုးမ တို႕ ႏွစ္ေယာက္ အိမ္အသစ္ ကားအသစ္ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္လည္း ပ်က္ျပားသြားရေတာ့သည္။ သူ႕တို႕ ႏွစ္ေယာက္ အေျခအေနမွာလည္း ပံုမွန္ဒံုရင္း ျပန္ျဖစ္သြားေတာ့သည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ ၏ အထက္သို႕ တက္လွမ္းရမည့္ စိတ္ကူးယဥ္ပ်က္သြားရၿပီး ပံုမွန္အလုပ္ျပန္လုပ္ေနရေတာ့သည္။ မိုးမ အဖို႕ကေတာ့ မထူးျခားလွ ဥကၠာ ႏွင့္ က်ဴလိုက္ ကိုေအာင္ႏိုင္ ႏွင့္ က်ဴ လိုက္ နဂိုအတိုင္းျပန္ျဖစ္သြားရေတာ့သည္။
ေနာက္ေတာ့လည္း ထို အျဖစ္အပ်က္တို႕ကို ေမ့သြားၾကၿပီး သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ၏ ရိုးပေလး ဂိမ္း ျပန္စလာခဲ့ရေတာ့သည္။ မိုးမ အဖို႕လည္း ကိုရင္ဦးေမာင္ ကြယ္ရာတြင္ ဥကၠာ တလွည့္ ကိုေအာင္ႏိုင္ တလွည့္ ႀကံုသလို အလိုးခံေနခဲ့ျပန္ေလသည္။
တေန႕ ေတာ့ ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ ကိုယ္ေတြ ပူုၿပီး ေနမေကာင္းခ်င္လာသျဖင့္ ခြင့္ယူၿပီး အိမ္ျပန္လာခဲ့ေလသည္။ အခ်ိန္က ေနလည္ ၁၁ နာရီခန္႕သာရွိေသးသည္။
သူ႕ကားကို ေျမေအာက္ထပ္ပါကင္မွာ ရပ္ၿပီး ဓါတ္ေလွခါးျဖင့္ တက္လာခဲ့ေလသည္။ သူ႕ကိုယ္လက္ေတြ နာက်င္ကိုက္ခဲေနၿပီး လမ္းပင္မနည္းေလွ်ာက္လာရေလသည္။ သူ႕အိမ္ေရွ႕တံခါးကို သူ႕ေသာ့ျဖင့္ ပင္ဖြင့္ကာ ဝင္ခဲ့ရသည္။ သူ႕အိပ္ခန္းရွိရာသို႕ သြားကာ တံခါးကို ဆြဲဖြင့္လိုက္ေတာ့ မိုးမ တေယာက္ ပင္တီ ကေလးျဖင့္ အေပၚပိုင္းမွာ ဘရာမရွိ ႏို႕ႀကီးေတြ တယမ္းယမ္း ျဖင့္ အိပ္ယာေပၚသို႕ကုံးကာ လူတေယာက္ကို ကစ္စ္ေပးေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ ကိုယ္လံုးတီးျဖင့္ ျဖင့္ အိပ္ယာေပၚမွာ ပက္လက္လွဲေနသည့္ သူမွာ သူ႕အကို ကိုသူရေမာင္ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။အခန္း ၆၉။ ကိုသူရေမာင္ ႏွင့္ မိုးမ
ကိုရင္ဦးေမာင္ တံခါးဝမွ ခနတာရပ္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ဧည့္ခန္းဖက္သို႕ ျပန္ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ မိုးမ မွာ စိတ္ထဲက အေနာက္က တေယာက္ေယာက္ ရွိေနသည္ဟု စိတ္ထဲ ထင္လိုက္သျဖင့္ ခ်က္ျခင္းထရပ္လိုက္ၿပီး ဧည့္ခန္းထဲသို႕ ထြက္လာၾကည့္လိုက္သည္။ သူမ တကိုယ္လံုးမွာ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေလးတထည္သာရွိ ေလသည္။ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ မ်က္လံုးကို မွိတ္ ၍ ဆိုဖာေပၚတြင္ လွဲေလွ်ာင္းေနေသာ ကိုရင္ဦးေမာင္ကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ မိုးမ ရုတ္တရက္ လန္႕သြားၿပီး ခ်က္ျခင္း အခန္းထဲသို႕ ျပန္လွည့္ေျပးဝင္ကာ ကိုသူရေမာင္ကို တိုးတိုးေလး ကိုရင္ဦးေမာင္ ျပန္ေရာက္ေနေၾကာင္း၊ ၾကည့္ရတာ ေနလည္းေကာင္းပံုမရေၾကာင္း ေျပာၿပီး ႏွစ္ေယာက္စလံုး အဝတ္အစား မ်ား အျမန္ျပန္ဝတ္ၾကသည္။ ေနာက္ေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲ ဝင္လာၾကကာ ကိုရင္ဦးေမာင္ကို အက်ိဳးအေၾကာင္း ေမးၾကေလသည္။
ကိုရင္ဦးေမာင္မွာ တကယ့္ကို အဖ်ားတက္ေနၿပီး အားနည္းကာ ဆရာဝန္ေခၚဖို႕သာ ေျပာေလသည္။ မိုးမလည္း ဥကၠာကို ဖံုးေခၚကာ ဆရာဝန္ေခၚလာခဲ့ဖို႕ ေျပာေလသည္။ ကိုသူရေမာင္က မိုးမ ကုိ ေဘးနားေခၚၿပီး တိုးတိုးေလး ကိုရင္ဦးေမာင္ သူတို႕ကို ေတြ႕သြားလားဟု ေမးသည္။ မိုးမ ကလည္း သူမ မသိေၾကာင္း သူအကုန္လံုး ျမင္သြားခ်င္လည္း ျမင္သြားမွာ ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာသည္။ ကိုသူရေမာင္ က မုိးမကို ခပ္တည္တည္ ဘာမွ မျဖစ္သလိုသာ ေနဖို႕၊ သူက လာလည္တုန္း မိုးမ က သူ႕အတြက္ လဘက္ရည္ေဖ်ာ္ေနစဥ္ ကိုရင္ဦးေမာင္ ေရာက္လာတာ ျဖစ္ေၾကာင္း အဲလို ေျပာဖို႕ သင္ေပးသည္။ မိုးမ ကလည္း သူမ လည္း အဲလိုပင္ ၾကည့္က်က္ ေျပာမည္ဟု ရည္ရြယ္ထားေၾကာင္း ျပန္ေျပာေလသည္။
ေနာက္အတန္ၾကာေတာ့ ဆရာဝန္ေရာက္လာၿပီး ကိုရင္ဦးေမာင္ကို ၾကည့္ စစ္ေဆးၿပီး ေဆးထိုး ကာ စားေဆး ဝယ္ဖို႕ ေရးေပးေလသည္။ ကိုသူရေမာင္ က ေဆးစာရြက္ယူကာ ေဆးသြားဝယ္ၿပီး ျပန္လာသည့္ အခ်ိန္ တြင္ ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ ေဆးအရွိန္ျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေလၿပီ။
ကိုသူရေမာင္က ကိုရင္ဦးေမာင္ အိပ္ေနေသာ အိပ္ခန္းတံခါးကို အသာပိတ္လိုက္ၿပီး မိုးမ ကို ဧည့္ခန္းေခၚထုတ္လာၿပီး လိုးဖို႕ ႀကံေလသည္။ မိုးမ က လန္႕ၿပီး မလုပ္ဖို႕ ျငင္းဆန္ေသးသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ကိုသူရေမာင္ က အတင္း အၾကပ္ ဆြဲေခၚၿပီး ဆိုဖာေပၚရေအာင္ လွဲေစကာ အဝတ္အစားမ်ား ခၽြတ္ေလသည္။ မိုးမ မွာ သိပ္ၿပီး ဖီးမလာေသာ္လည္း ဘာမွ မေျပာေတာ့ပဲ ကိုသူရေမာင္ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ဖို႕ လက္ေလွ်ာ့ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ သူမ ေခါင္းထဲ တြင္ သူတို႕ အိပ္ခန္းထဲ မွာ ရွိေနတံုး ကိုရင္ဦးေမာင္ ေရာက္လာၿပီး အခန္းဝ က ၾကည့္ေနသည့္ပံုကို ေတြးေနမိၿပီး ကိုသူရေမာင္ကို ေျပာလိုက္သည္။
“က်မ ထင္တာေတာ့ က်မတို႕ ကုတင္ေပၚမွာ နမ္းေနတံုး ၊ က်မ အဝတ္အစားေတြ ခၽြတ္ခ်ၿပီး ကုတင္ေပၚက ရွင့္ကို ကံုးနမ္းေနတုန္း ကိုရင္ဦးေမာင္ အခန္းဝကေန ရပ္ၾကည့္ေနတယ္ထင္တယ္။ ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ့ က်မ စိတ္ထဲ တေယာက္ေယာက္ အေနာက္မွာ ေရာက္လာတယ္လို႕ စိတ္ထဲ ထင္လို႕ ခ်က္ျခင္း အျပင္ထြက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ ဧည့္ခန္းထဲက ဆိုဖာေပၚမွာ လွဲေနတာေတြ႕ရတာ၊ က်မ စိတ္ထဲမွာေတာ့ သူ က်မတို႕ကို ေတြ႕သြားတာ ေသျခာသေလာက္ပဲ၊ တကယ္လို႕ သူက်မ ကို ေမးလာရင္ ဘယ္လို ေျဖရေတာ့မလဲ၊ အခု က်မ စိတ္ပူေနၿပီ၊ ကိုသူရေမာင္”
ကိုသူရေမာင္ ကေတာ့ အခု မိုးမ ကို အရမ္းလိုးခ်င္စိတ္ျပင္းျပေနခ်ိန္ျဖစ္ေလသည္။ သူဒီကို လာတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုက မိုးမ ကို လိုးဖို႕ ျဖစ္ေလရာ ထိုအခြင့္အေရးကို လက္မလႊတ္ခ်င္ေပ၊ ထို႕ေၾကာင့္လည္း မိုးမ အဝတ္အစားမ်ားကိုသာ အျမန္ဆံုးရေအာင္ ခၽြတ္ေနေလသည္။ မိုးမ တေယာက္ ျငင္းရင္း ဆန္ရင္း ႏွင့္ပင္ သူမ ကိုယ္ေပၚတြင္ ဘရာ ႏွင့္ ပင္တီသာ က်န္ေတာ့ေလသည္။ ဆိုဖာေပၚတြင္ ပက္လက္ကေလး ျဖစ္ေနေသာ မိုးမ ေပၚသို႕ တက္ခြကာ က်န္ေနေသးေသာ ဘရာႏွင့္ ပင္တီကို ရေအာင္ခၽြတ္ကာ ၾကမ္းေပၚသို႕ ျပစ္ခ်လိုက္ေလသည္။ ကိုသူရေမာင္ မိုးမ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားသို႕ ကံုးဝင္ကာ ေစာက္ပတ္ကို လွ်ာျဖင့္ စရက္ေလသည္။ မိုးမ မွာ ေလာေလာဆယ္ ဆက္ခ္ ကိစၥကို အာရံု မစိုက္ႏိုင္ျဖစ္ေနရေသာ္လည္း ကိုသူရေမာင္က ေတာ့ မိုးမ တကိုယ္လံုးကို ပြတ္သတ္ၿပီး ဖီးခံစားေနေလသည္။ ကိုသူရေမာင္မွာ မုိးမ ေစာက္ပတ္ကို အသားကုန္ ရက္ေနေသာလည္း စိတ္ပူပန္ေနေသာ မိုးမ ေစာက္ပတ္မွာ အရည္မရြဲလာခဲ့ေပ၊ ေလာေလာဆယ္ ျပႆနာ မ်ားက မိုးမ ကို ဖီးငုတ္ေနေစေလသည္။ ကိုသူရေမာင္ က မိုးမ ေစာက္ပတ္ကို ျဖဲကာ တံေတြးေထြးထည့္ၿပီး လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ထိုးသြင္းကာ ဆြျပန္သည္။ မိုးမ မွာ ဆိုဖာေပၚတြင္ လူးလြန္႕ရင္း ျငီးျငဴရွာသည္။ ကိုသူရေမာင္ က မိုးမ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ရင္း သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြျဖင့္ မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ကို ထိုးသြင္းလႈပ္ရွားေနသည္။ သူက သူလိုးေနသည့္အခ်ိန္ မိုးမ မ်က္ႏွာေပၚက အေျပာင္းအလဲမ်ားကို ၾကည့္ ရတာ အရမ္းဖီးလာေလသည္။
ေနာက္ေတာ့ ကိုသူရေမာင္က မိုးမ ေခါင္းရင္းနား လာကာ မိုးမ ပါးစပ္ထဲ သူ႕လီးႀကီးကို ထိုးသြင္းျပန္သည္။ မိုးမ မွာ လက္တဖက္ေထာက္လွ်က္ တဖက္က ကိုသူရေမာင္ လီးကို ကိုင္ရင္း သူ႕လည္ေခ်ာင္းထဲ လီးႀကီးတအားမဝင္ေအာင္ ထိန္းထားေနရေလသည္။ မိုးမ မွာ စိတ္မပါေသာ္လည္း ျမန္ျမန္ၿပီး ျမန္ျမန္ေအး ရေအာင္ဟူေသာ စိတ္ထားျဖင့္ ကိုသူရေမာင္ လီးအရင္းကို ဂြင္းတိုက္ရင္း အဖ်ားကို သူမ ပါးစပ္ေလးျဖင့္ ငံုစုပ္ေပးေနရသည္။ ကိုသူရေမာင္က ေတာ့ မိုးမ ၏ ခုလို အင္တင္တင္ ႏွင့္ ျဖစ္ေနျခင္းကိုပင္ ဖိးတက္သလားမသိ၊ ခနေလးျဖင့္ သူ႕လီးႀကီးမွ လရည္မ်ား ပန္းထုတ္ကာ ၿပီးသြားေတာ့သည္။ မိုးမ မွာ လည္ေခ်ာင္းထဲ ဝင္လာေသာ လရည္တခ်ိဳ႕ကို မ်ိဳခ်လိုက္ရေသာ္လည္း ရုတ္တရက္ ျဖစ္သြားသျဖင့္ အလွ်င္မမွီ ေတာ့ပဲ သည္းသြားကာ ေခ်ာင္းထဆိုးေတာ့သည္။ ကိုသူရေမာင္ လီးႀကီးမွာ သုတ္ရည္မ်ား ပန္းေနတံုးမို႕ သူမ လည္ပင္း ႏို႕မ်ား ေပၚသို႕ လရည္မ်ား စင္က်ကုန္ေလသည္။
ကိုသူရေမာင္ က သူ႕လီးႀကီးကို သူ႕လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ထိပ္ဖူးျဖင့္ မိုးမ ႏူတ္ခမ္း ပါးျပင္ လည္တိုင္တို႕ ကို လုိက္ပြတ္ေပးေနေသးသည္။ ေနာက္ဆံုးသူ႕လီးထိပ္ျဖင့္ မိုးမ ႏို႕ ေတြ ႏို႕သီးေခ်ာင္းေတြကို ပြတ္ေနျပန္သည္။ အခုေတာ့ သူ႕လီးႀကီးမွာ ေပ်ာ့ေခြက်ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း မိုးမ ပါးစပ္ထဲသို႕ ထည့္ဖို႕ ႀကိဳးစားျပန္သည္။ မိုးမ က လည္း သူ႕လေပ်ာ့ႀကီးကို ပါးစပ္ထဲ ျပန္ထည့္ၿပီး သူမ လွ်ာေလးျဖင့္ လီးထပ္အကြဲေၾကာင္းေလးကို ထိုးဆြေပးလိုက္ရာ ကိုသူရေမာင္ တေယာက္ တကိုယ္လံုးတံုတက္သြားရသည္။ ကိုသူရေမာင္ လီးမွာ အခုေတာ့ ေပ်ာ့ရာမွ တိုတက္သြားေလရာ မိုးမ က ၿပံုးလိုက္ရင္း၊
“ကဲ ျပန္သိမ္းထားလိုက္ေတာ့ ဒီေကာင္ေလး က က်မ အတြက္ ေလာေလာဆယ္ အသံုးမဝင္ေတာ့ဘူး”
ဟု ေနာက္ေျပာင္ေျပာလိုက္ေလသည္။
ကိုသူရေမာင္ က ကိုရင္ဦးေမာင္ မ်ား ႏိုး လာမလားဟု ေစာင့္ေနေသာ္လည္း ေနာက္ထပ္ ႏွစ္နာရီေလာက္ထိ ႏိုးမလာေသးသျဖင့္ ျပန္ဖို႕ ျပင္ေတာ့သည္။ သူက မျပန္ခင္ မိုးမ အား ကိုရင္ဦးေမာင္ ကို ဘာမွ ျပန္မေျပာဖို႕ ၊ သူအတင္းေမးရင္ေတာင္မွ ျငင္းဖို႕ မွာၾကားေလသည္။ ကိုသူရေမာင္ ျပန္ဖို႕ အိမ္တံခါးဝအေရာက္တြင္ မိုးမ က အတင္းဖက္တြယ္ၿပီး သူ႕ကို ရင္ဘတ္ပါးျပင္တို႕ကို နမ္းရံႈ႕ရင္း က တီတီတာတာအသံေလးျဖင့္၊
“က်မ ဒီေန႕ ခါတိုင္းလို မေပ်ာ္ျဖစ္တာကို စိတ္မရွိနဲ႕ေနာ္၊ ကိုႀကီးကို က်မ အရင္တံုးကေတြလို ေကာင္းေကာင္း လုပ္မေပးလိုက္ႏိုင္တာကို သိပါတယ္။ ေနာက္တခါက်ရင္ ပိုေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးမယ္ေနာ္၊ ဟုတ္လား ကိုႀကီး”
ေျပာရွာသည္။ ကိုသူရေမာင္က မိုးမ နဖူးေလးကို နမ္းရံႈ႕ၿပီး ႏူတ္ဆက္ကာ ျပန္သြားေတာ့သည္။
ညကိုးနာရီေလာက္က်မွ ကိုရင္ဦးေမာင္ အိပ္ရာက ႏိုးလာခဲ့သည္။ လူက လည္း သက္သာသြားၿပီး ဘိုက္အရမ္းဆာ လာသျဖင့္ မိုးမ ကို ညစာျပင္ခိုင္းေလသည္။ မိုးမ မွာ ကိုရင္ဦးေမာင္ကို အထူးဂရုစိုက္ ၿပီး ေတာ့ ျပဳစုေလသည္။ ၿမီးေကာင္ေပါက္ ေကာင္မေလးတေယာက္လိုပင္ ကိုရင္ဦးေမာင္ ေပါင္ေပၚထိုင္လိုက္၊ ရင္ဘတ္ကို သူမ လက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားျဖင့္ပြတ္ေပးလိုက္၊ ပြတ္သီးပြတ္သတ္လုပ္ေနေလသည္။
ကိုရင္ဦးေမာင္ စားေသာက္ၿပီးေတာ့ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္သား ဧည့္ခန္းထဲ တီဗီေရွ႕ ဆိုဖာေပၚတြင္ ထိုင္ရင္း တီဗီၾကည့္ေနၾကေလသည္။ မိုးမ က ကိုရင္ဦးေမာင္ ရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းျဖင့္ မွီကာ ဆိုဖာေပၚေကြးေကြးေလးေနၿပီး ကိုရင္ဦးေမာင္က လည္း မိုးမ ကိုယ္ေလးကို ေထြးဖက္ထားရင္းက စကားစေျပာေလသည္။
“အင္း အကိုႀကီးက ခ်စ္ေလး နဲ႕ တအားေပ်ာ္ေနတာလား၊ ခ်စ္ေလးနဲ႕ ဘယ္အခ်ိန္ထဲက စျဖစ္ေနၾကတာလည္း၊ ကိုကို႕ ကို အစအဆံုး အေသးစိတ္ေျပာျပစမ္းပါ။ ကိုကို ခ်စ္ေလး အေၾကာင္း အကုန္သိခ်င္တယ္၊ အေဖ ရယ္ ကိုႀကီးရယ္၊ ညီေလး ရယ္ အေၾကာင္းေရာ၊ ကိုကို က သူတို႕ အားလံုးနဲ႕ ခ်စ္ေလးကို ေတြ႕ျမင္ဖူးၿပီး ေနၿပီ။ ကိုကို စိတ္အေႏွာက္အယွက္လည္းမျဖစ္ဘူး၊ ခ်စ္ေလးကိုလည္း စိတ္မဆိုးဘူး၊ ကိုကို တို႕ အခ်စ္ေရးမွာ အဲဒါက ပိုၿပီးေတာ့ စိတ္ကို ႏိုးၾကြေစတယ္ ဆိုတာ ခ်စ္ေလး သိၿပီးသားပဲ မဟုတ္လား၊ အဲဒါေၾကာင့္ ခ်စ္ေလး ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့ ကိုကို႕အတြက္ စိတ္ဆိုးစရာ ဆိုတာ ဘာမွ မရွိဘူး၊ ကိုကို က ခ်စ္ေလး ျဖစ္ပ်က္ပံု အစအဆံုးကိုပဲ သိခ်င္ေနတာ အဲဒါကို ေျပာျပေပး”
အခန္း ၇၀။ မိုးမ စေျပာၿပီ။
ဆိုဖာေပၚမွာ ထိုင္ေနေသာ ကိုရင္ဦးေမာင္ ရင္ခြင္ထဲသို႕ ေခါင္းတိုးဝင္ကာ ဖက္ထားေသာ မိုးမ ကို ကိုရင္ဦးေမာင္ က သိုင္းဖက္ထားရင္းက၊
“အကိုႀကီးက ခ်စ္ေလး နဲ႕ ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္ရဲ႕လား၊ ဘယ္တုန္းကတည္းက သူနဲ႕ ဇာတ္လမ္း စခဲ့တာလည္း၊ ကိုကို အားလံုး ကို အစအဆံုး အေသးစိတ္ သိခ်င္တယ္။ ကိုကို ခ်စ္ေလး ျဖစ္ခဲ့တာေတြကို အကုန္သိၿပီးသား ခ်စ္ေလး က ကိုကို႕ ေဖေဖ နဲ႕ေရာ ကိုႀကီးနဲ႕ေရာ ညီေလး နဲ႕ေရာ ျဖစ္ေနတာ ကိုကို သိတယ္။ ျမင္လည္းျမင္ဘူးခဲ့ၿပီ၊ ကိုကို စိတ္လည္းမဆိုးဘူး၊ ခ်စ္ေလးကို လည္း မုန္းမသြားဘူး၊ ကိုကို တို႕ အခ်စ္ေရးမွာ အဲဒါေလးေတြက ပိုၿပီး စိတ္တက္ၾကြေစၾကတယ္ဆိုတာ ခ်စ္ေလး သိၿပီးသားပဲ မဟုတ္လား၊ အဲေတာ့ အဲဒါေတြက ကိုကို႕ အတြက္ ျပႆနာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာလည္း ခ်စ္ေလးသိတယ္၊ ကိုကို ခ်စ္ေလး ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ် အစအဆံုးသိခ်င္တယ္ကြာ”
မိုးမ စိတ္ထဲ မွာ ခ်ီတံု ခ်တံု ျဖစ္ေနၿပီး ကိုရင္ဦးေမာင္ကို ဘယ္လို မ်က္ႏွာထားရမည္၊ ဘယ္လို ျပန္ေျပာရ မည္မွန္းမသိ ျဖစ္ေနရသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ မ်က္ႏွာကို ပဲ ေစ့ေစ့ၾကည့္ကာ သူတကယ္ေျပာေနတာလား သူမ ကိုပဲ ဝန္ခံရေအာင္ အခ်ိဳသပ္ ေျပာေနတာလား ဟု စူးစမ္းေနမိသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ ကလည္း မိုးမ ဘာစေျပာမလဲ ေစာင့္ေနရင္းက စိတ္မရွည္လာေတာ့သျဖင့္၊
“ဒီမွာ ခ်စ္ေလး ကိုကို ေျပာေနတယ္ေလ၊ ကိုကို အစက အဆံုး အားလံုး သိခ်င္တယ္လို႕ “
ဟု အသံက်ယ္က်ယ္ေလး ျဖင့္ ေအာ္ေျပာလိုက္ေလသည္။
မိုးမ မွာ မ်က္ႏွာေလး နီသြားရင္းက ဆိုဖာေပၚမွ ထကာ ဝရံတာ ဘက္က တံခါးေပါက္ဆီ သို႕ ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။ အျပင္ဘက္ကို ေငးၾကည့္လိုက္ရင္းက အျပင္က ေလေအးေအး ကို တဝ ရႈလိုက္ ၿပီး ကိုရင္ဦးေမာင္ ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ေနာက္ေတာ့ သက္ျပင္းရွည္ေလးကို ခ်ကာ ကိုရင္ေမာင္ဆီသို႕ ျပန္ေလွ်ာက္လာကာ ကိုရင္ဦးေမာင္ေဘး ဆိုဖာေပၚတြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္သည္။ ေနာက္ေတာ့ သူမ ႏူတ္ခမ္းေလးကို တခ်က္ကိုက္ရင္း၊
“ကိုကို ေသျခာလား ကိုကို စိတ္မဆိုးဘူး ဆိုတာရယ္ ဘာမွ ျပႆနာ မရွိပါဘူး ဆိုတာရယ္၊ ခ်စ္ေလး ကေတာ့ ခ်စ္ေလး အေၾကာင္းေတြ ဖြင့္ေျပာလိုက္ရင္ ခ်စ္ေလး နဲ႕ ကိုကို႕ အခ်စ္အေရးကို ထိခိုက္ေတာ့မယ္လို႕ စိတ္ထဲ ထင္ေနတယ္”
ကိုရင္ဦးေမာင္က မိုးမ ဒူးကေလးကို လက္တင္လိုက္ၿပိး သူ႕လက္ဖဝါးျဖင့္ မိုးမ ေပါင္တန္ေလးကို ပြတ္သတ္ေပးရင္းက၊
“ခ်စ္ေလးရယ္၊ ကိုကို အားလံုး သိၿပီးသားပါလို႕ ခ်စ္ေလးကို ေျပာၿပီးၿပီ မဟုတ္လား၊ ကိုကို႕ မ်က္ေစ့နဲ႕လည္း သူတို႕ တဦးစီနဲ႕ ခ်စ္ေလးနဲ႕ ေနတာကို တပ္အပ္ ျမင္ထားၿပီးၿပီ၊ လို႕ ေျပာထားတယ္မဟုတ္လား”
“ေကာင္းၿပီ ကိုကို ဒါဆိုရင္ ခ်စ္ေလးကို အရင္ေျပာ၊ ဘယ္တုန္းက သူတို႕ တဦးခ်င္းစီနဲ႕ ခ်စ္ေလးကို ျမင္တာလဲ ဆိုတာကို”
“ေအာ္ အဲဒီ ကိစၥ ကို စျငင္း မလို႕လား၊ ခ်စ္ေလး က ကိုကို ျမင္ခဲ့တယ္ ဆိုတာကို မယံုဘူးေပါ့၊ ဒီေန႕ ခ်စ္ေလး နဲ႕ ကိုႀကီး တို႕ ျဖစ္ေနတာကို ျမင္ခဲ့ရသလို ပဲ ၊ ေဖေဖ နဲ႕ ညီေလး ကိုလည္း ခ်စ္ေလး နဲ႕ ေတြ႕ခဲ့ရတာေပါ့”
“အဲ့ဒါဘယ္တုန္းကလဲ၊ ဟိုးအရင္တုန္းကလား မၾကာေသးခင္ ကလား”
“အမေလး ခ်စ္ေလး ရယ္ ၾကာတာ မၾကာ တာက အေၾကာင္းလား၊ တကယ့္ အေၾကာင္းက ကိုကို မရွိတဲ့ အခ်ိန္ သူတို႕က ခ်စ္ေလးကို အိမ္မွာ လာေတြ႕ၾကတယ္၊ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား၊ အဲေတာ့ ကိုကို႕ကို ေမးခြန္းေတြ ေမးေနမဲ့ အစား ကိုကို ေမးတာကိုသာ ေျဖေတာ့၊ ဘယ္တုန္းက စျဖစ္ခဲ့ၾကတာလဲ၊ ဘယ္သူက စတာလဲ၊ ဘယ္ေနရာမွာ ျဖစ္ၾကတာလဲ၊ ဆိုတာေတြ၊ ေနအံုး ကိုကို ေျပာျပမယ္၊ ဘယ္သူက ခ်စ္ေလးကို စ ၿပီး ႀကိဳးစားတာလဲ၊ ေဖေဖ လား ကိုကို႕ အကို နဲ႕ ညီလား”
မိုးမ မ်က္ႏွာေလး နီသြားၿပီး ကိုရင္ဦးေမာင္ ႏွင့္ မ်က္ႏွာကို လြဲလိုက္သည္။
“ဟင့္အင္း ခ်စ္ေလး မေျပာဘူး၊ ခ်စ္ေလး ဟိုးအစ ကေန စေျပာမွ အဲဒါေတြ ဘယ္လို ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တယ္၊ ခ်စ္ေလး လဲ အဲဒီ အရႈပ္ထုပ္ ထဲ ဘယ္လို ေရာက္ခဲ့တာလဲ ဆိုတာကို ကိုကို သေဘာေပါက္မွာ”
ကိုရင္ဦးေမာင္ က မိုးမ လက္ကေလးကို ဆြဲကာ သူ႕ေပါင္ေပၚတြင္ ထိုင္ခိုင္းလိုက္သည္။ မိုးမ မ်က္ႏွာေလးကို ယုယုယယ ၾကင္နာစြာ ၾကည့္ရင္း၊
“ခ်စ္ေလး၊ သူတို႕ ထဲ က တေယာက္ေယာက္ ကို ခ်စ္ေလး ေမတၱာသက္ဝင္သြားသလား”
မိုးမ က ျပံုးလိုက္ၿပီး ခ်က္ျခင္းအေျဖေပးလိုက္သည္။
“ခ်စ္ေလး က ကိုကို႕ မိသားတစု လံုးကို ခ်စ္ပါတယ္၊ ကိုကို႕ ညီမေလး ပါေပါ့”
“အင္း ထားပါေတာ့ ကိုကို႕ကို တခုေျပာစမ္းပါအံုး၊ ကိုကိုတို႕ ဟို ဘုရားပြဲေတာ္ ရြာျပန္တုန္းက ေရာ ကိုကို မသိပဲ နဲ႕ သူတို႕ ထဲက တေယာက္ေယာက္နဲ႕ ခ်စ္ေလး ျဖစ္ခဲ့ေသးလား”
“ကိုကို က ဘာလို႕ အစ ကေန သိခ်င္တယ္ ဆိုၿပီး အလယ္ကေန ေဖါက္ေမးတာလည္း”
“ေအးပါကြာ အာ့တာဆိုလဲ အစကေန စေျပာေတာ့ကြာ၊ ကိုကို အရမ္းကို စိတ္လႈပ္ရွားၿပီး သိခ်င္လွၿပီ၊ ကိုကို႕ လီးေတာင္ မတရားမာေတာင္ေနၿပီ ေတြ႕တယ္မလား၊ ကဲ စေတာ့ တစ္..ႏွစ္..သံုး.”
မိုးမ ႏွလံုးခုံ ႏံႈးေတြ ျမန္လာၿပီး သူမ ေျခေထာက္ေတြပင္ အားမရွိေတာ့သလို ေခြညႊတ္သြားသလို ခံစားလာရသည္။ အားကို တင္းၿပီး သူမ ဖားယားက်ေနတဲ့ ဆံပင္ေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္ ျဖင့္သိမ္းၿပီး ေနာက္သို႕ ပို႕ကာ ကိုရင္ဦးေမာင္ မ်က္ႏွာအမူအယာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ရင္း၊
“ကိုကို နဲ႕ မဂၤလာေဆာင္ ၿပီး ရက္သိ္ပ္မၾကာ ပါဘူး စခဲ့တာ ၊ ခ်စ္ေလး အဲလို အရႈပ္ေတာ္ပံုထဲ မွာ ပါဝင္ပတ္သက္လာရလိမ့္မယ္လို႕ ခ်စ္ေလး တသက္မွာ မထင္ထားခဲ့ဘူး”
ကိုရင္ဦးေမာင္ တအားေပ်ာ္သြားပံု ျဖင့္ မိုးမ ကို သူ႕ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲဖက္ရင္း၊
“အိုး မဂၤလာေဆာင္ၿပီးကာစ ရက္ပိုင္းအတြင္းမွာ ၊ ျမန္လွေျခလား၊ ဘယ္လို ျဖစ္သြားတာလဲ”
“မိုးမ က ရွက္တက္တက္ မ်က္ႏွာေလးျဖင့္ ကိုရင္ဦးေမာင္ ႏွဖူး ကို လက္ျဖင့္ ေခါက္လိုက္ၿပီး၊
“နားေထာင္ပါအံုး ၊ အဲလို လဲ မဟုတ္ပါဘူး၊ ကဲ အခု ကိုကို က ခ်စ္ေလးကို ျပန္ေျပာပါအံုး၊ ကိုကို တို႕ အိမ္မွာ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဘာေတြ ျဖစ္ပ်က္ေနသလဲ ဆိုတာ ကိုကို သိလား၊ ကိုကို႕ အိမ္ထဲ က အျဖစ္အပ်က္ေတြကို သတိထားၿပီးေတာ့ေရာ ေလ့လာမိလို႕လား၊ ကိုကို ဘာမွ မသိဘူး မဟုတ္လား၊ ဟြန္း၊ ခ်စ္ေလး ကိုကိုတို႕ အိမ္ ေရာက္ၿပီး သံုးေလးပတ္ အတြင္းမွာ ခ်စ္ေလး သိသြားတာ၊ ၾကက္သည္းေတာင္ထတယ္”
ကိုရင္ဦးေမာင္က မိုးမ ကို နားမလည္ေသာ အၾကည့္ျဖင့္ၾကည့္ရင္းက၊
“ဘာေတြ ျဖစ္ေနလို႕ ကိုကိုက ဘာသိရမွာလဲ၊ ကိုကို မသိတဲ့ ဘယ္ဟာကို ခ်စ္ေလး သိရတာလဲ၊ ကဲပါ ခ်စ္ေလး ပဲ ေျပာျပပါေတာ့ ဘာေတြ ကိုကို မသိျဖစ္ေန၇တာလဲ ဆိုတာ”
မိုးမ က ကိုရင္ဦးေမာင္ ရင္ခြင္ထဲ တိုးကပ္လိုက္ရင္းက တိုးတိုးေလး၊
“ကိုကို က ကိုႀကီးသူရ ကို ဘာလို႕ ခုထိ အိမ္ေထာင္မျပဳပဲ လူၿပိုႀကီးလုပ္ေနတာလည္း လို႕ တခါမွ မေမးဖူးဘူးလား၊ ဘာလို႕ သူခုထိ မိန္းမ မယူေသးတာလဲ”
“အဲဒါက လြယ္လြယ္ေလးပဲေလ၊ သူက တခါမွ မိန္းမ ယူဖို႕ စိတ္မဝင္စားခဲ့သလို သူ႕အသက္ကလည္းႀကီးလာၿပီ ဆိုေတာ့ သူက လူပ်ိဳႀကီးလုပ္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာပဲ ျဖစ္မွာေပါ့၊ သူက ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကံေကာင္းသြားတာက ကိုကို ကခ်စ္ေလးကို အိမ္ေခၚလာခဲ့ေတာ့ သူက အခု ခ်စ္ေလး နဲ႕ အဆင္ေျပသြားၿပီး မိန္းမ ယူစရာမလိုေတာ့ဘူးေပါ့”
မိုးမ က ရီေမာလိုက္ရင္း၊
“ကိုကို အရူး၊ ခ်စ္ေလးက ခ်စ္ေလး အေၾကာင္းေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး၊ ခ်စ္ေလး ကိုကို႕ အိမ္မေရာက္ခင္ကတည္းက ကိုႀကီးသူရ မွာ ေစာ္ရွိေနၿပီ အဲဒါေၾကာင့္ သူ အိမ္ေထာင္မျပဳတာ”
ကိုရင္ဦးေမာင္ ရုတ္တရက္ အငိုက္မိသြားသည္။ ဦးေႏွာက္စားသြားၿပီ၊ မိုးမ မ်က္နာကို ေသျခာၾကည့္ၿပီး၊
“ဘယ္လို၊ ဘုရားေရ၊ ဒါဆို ကိုႀကီး က ေစာ္ ကို အိမ္ေခၚလာၿပီး ဆြဲေနတုန္း ခ်စ္ေလးက မိသြားခဲ့တာေပါ့၊ အဲဒါေၾကာင့္ သူက ခ်စ္ေလးကို ျမဴဆြယ္ ၿပီး ေတာ့ ရေအာင္ လိုးခဲ့တာလား၊ အဲလိုလား”
ဟု ေမးလိုက္ေလသည္။ မိုးမ က သက္ျပင္းအသာခ်ရင္း မ်က္ႏွာက်က္ကို ေမာ့ၾကည့္ကာ၊
“ကဲ ကိုကို ခ်စ္ေလးကို အဲလို ျဖတ္ျဖတ္ၿပီးေတာ့ ေမးခြန္းေတြ မေမးပါနဲ႕လား၊ ခ်စ္ေလး အစအဆံုးေျပာျပမယ္ ျငိမ္ျငိမ္ေလး နားေထာင္ ဟုတ္ပလား”
ဟု ေျပာလိုက္ေတာ့ ကိုရင္ဦးေမာင္ သူ႕လက္ညိဳးကို သူ ပါးစပ္ေရွ႕မွာ ပိတ္ကာ ေခါင္းကို ျငိမ့္ျပလိုက္သည္။ မိုးမ က ဆက္လက္ကာ ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္ေတာ့သည္။
“တေန႕ေပါ့ ထူးထူးဆန္းဆန္း ကိုကို႕ ညီမေလးကို အိမ္မွာ ရွာမေတြ႕ဘူး၊ အဲဒီေန႕က သူ စက္ခ်ဴပ္သင္သြားတဲ့ ေန႕မဟုတ္ဘူး၊ ေန႕လည္ခင္းႀကီးဆိုေတာ့ ရွာမေတြ႕တာနဲ႕ သူ႕နာမည္လိုက္ေခၚၿပီးရွာတယ္၊ အဲဒါလဲ ျပန္ထူးသံ မၾကားတာနဲ႕ အိမ္ထဲကို တခန္းၿပီးတခန္းလိုက္ရွာမိတယ္။ လဲ့ နဲ႕ ခ်စ္ေလး နဲ႕က အခ်ိန္တိုေလး နဲ႕ သမီးေယာင္းမ ေပမဲ့ ညီမ အရင္းလို ခင္သြားၾကတာေလ၊ ခ်စ္ေလး တို႕ ႏွစ္ေယာက္က ဘာမဆို တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ အကုန္ေျပာၾကတာ၊ ဟို အေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္း ေပါ့။ သူနဲ႕ ခ်စ္ေလးက အသက္လည္း သိပ္မွ မကြာတာ။ ခ်စ္ေလး တို႕ က မိန္းခေလးခ်င္း တေယာက္ကို တေယာက္ နားလည္သေဘာေပါက္တယ္ေလ။ အဲဒါ အခန္းေတြ ႏွံ႕ေပမဲ့ ကိုကို႕ ေဖေဖ နဲ႕ ကိုႀကီး သူရတို႕ အခန္းေတာ့ မရွာမိဘူး သူတို႕ က အဲဒီအခ်ိန္ဆို အလုပ္သြားၾကၿပီေလ၊ လဲ့ က အဲဒီအခန္းထဲ သြားရင္လည္း ပစၥည္းတခုခု လိုခ်င္လို႕ သြားရွာတာပဲ ျဖစ္မွာေပါ့။ အဲဒါနဲ႕ ခ်စ္ေလးလည္း ေတြ႕လိုေတြ႕ျငား ကိုႀကီးသူရ အခန္းဘက္ကို အရင္သြားလိုက္တယ္။ အခန္းနား ေရာက္ေတာ့ အခန္းထဲက ျငီးသံျငဴသံေတြ ၾကားလိုက္ရေတာ့ ခ်စ္ေလး ၾကက္သည္းေတာင္ထ သြားတယ္ ရုတ္တရက္ လန္႕ၿပီး အသက္ေတာင္ ျပင္းျပင္းမရူရဲေတာ့ဘူး တံခါးဖြင့္ၾကည့္ဖို႕မ ေျပာနဲ႕ ေခါက္ဖို႕ေတာင္ လန္႕ေနတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ျင္ီးသံက မိန္းခေလး အသံ ဆိုေတာ့ လဲ့ မ်ား အခန္းထဲ ဝင္ၿပီး ကိုယ့္ဖာသာ ပြတ္ၿပီး စိတ္ေျဖ ေနသလားေပါ့၊ အဲဒါနဲ႕ အသာေလး တံခါးကို အသံမျမည္ေအာင္ ျဖည္းျဖည္းေလးဟၿပီး အထဲကုိေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္မိတယ္။ ခ်စ္ေလး တသက္တာ မွာ လံုးဝ မထင္မွတ္တာကို ေတြ႕လိုက္ရတာပဲ။ လဲ့ က ကို္ယ္လံုးတီး နဲ႕ ကိုႀကီးသူရ ရဲ႕ ကုတင္ေပၚမွာ ကိုႀကီးသူရ ရဲ႕ လီးကို စုပ္ေပးေနတာပဲ။ “အခန္း ၇၁။ မိုးမ ဆက္ေျပာျခင္း
ကိုရင္ဦးေမာင္ မွာ ရုတ္တရက္ အံ့အားသင့္ သြားၿပီး မိုးမ မ်က္ႏွာကိုသာ စူးစူးစိုက္စုိက္ ၾကည့္ေနေလသည္။ မိုးမ ကလည္း ကိုရင္ဦးေမာင္ မ်က္ႏွာ အမူအယာကို အကဲခတ္ေနၿပီး စကားကို ဆက္မေျပာေသးပဲ ရပ္ထားလိုက္သည္။ သူမ ထင္သည္က ကိုရင္ဦးေမာင္ သူမ ကို တခုခု မ်ား ေမးမလားဟု ေစာင့္ေနျခင္းပင္။ ထိုကဲ့ သို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံဳး ျငိမ္ေနၾကၿပီ. ကိုရင္ဦးေမာင္က သူ႕ေခါင္းကို ခါယမ္းလိုက္ကာ မိုးမ မ်က္ႏွာ ကို အတန္ၾကာေအာင္ စူးစိုက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ မိုးမ စကားေျပာတာကို နားထားေတာ့ ကိုရင္ဦးေမာင္ က ထရပ္လိုက္ၿပီး ဝရံတာဘက္ထြက္ကာ စီးကရက္ တလိပ္ ကို မီးညိွ ကာ ဖြာေနလိုက္သည္။ မိုးမ က ထိုင္ေနရာက မထပဲ ကိုရင္ဦးေမာင္ ကို လုိက္ၾကည့္ေန ကာ လဲ့လဲ့ႏြယ္အေၾကာင္း သူမ ေျပာလိုက္မိသည္မွာ မွားသြားၿပီလား ဟုေတြးေနမိသည္။ သူမ ရင္ေတြ လည္း တဒိန္းဒိန္း ခံု ေနလွ်က္ ကိုရင္ဦးေမာင္ ရွိရာ ဝရံတာသို႕ လိုက္ထြက္လာခဲ့ လိုက္သည္။
မိုးမ ကိုရင္ဦးေမာင္ အနားေရာက္ေတာ့ သူမ လက္ကေလးကို ကိုရင္ဦးေမာင္ ပုခံုးေပၚတင္လိုက္ရင္း၊
“ကိုကို႕ ကို ခ်စ္ေလး ဒီအေၾကာင္း မေျပာသင့္ဘူး ထင္တယ္ေနာ္၊ ကိုကို႕ ကို စိတ္ထိခိုက္သြားေစလား၊ ကိုကို က ခ်စ္ေလးကို အစ ကေန ေျပာဆိုလို႕ ခ်စ္ေလး က တကယ့္ အျဖစ္အပ်က္ေတြရဲ႕ အစကို ျပန္ေျပာရတာပါကိုကို”
ဟုေျပာလိုက္သည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္က စီးကရက္ ကို တခ်က္ဖြာရိႈက္လိုက္ရင္း၊ ျပံုးကာ ျပန္ေျပာလိုက္သည္။
“ဟင့္အင္း ကိုကို စိတ္မထိခိုက္ပါဘူး၊ ကိုကို က ညီမေလး လဲ့ အေၾကာင္း စဥ္းစားေနတာ၊ ကိုကို႕ အေတြးထဲမွာ ညီမေလး ကို ကေလးေလး လို႕ပဲ ထင္ေနတာ၊ ဒါမ်ိဳးေတြ ကို နားေတာင္လည္မွာ မဟုတ္ေသးဘူး လို႕ ထင္တာ၊ အခုေတာ့ ကိုကို နည္းနည္းသေဘာေပါက္လာၿပီ၊ ကိုႀကီးသူရ က ဒါေၾကာင့္မို႕ မိန္းမ မယူတာပဲ ဆိုတာ၊ ဒါေပမဲ့ သူတို႕ ဘယ္လို စျဖစ္ခဲ့ၾကသလဲ ဆိုတာ ခ်စ္ေလး သိလား၊ ခ်စ္ေလးကိုေတာ့ ညီမေလး က ေျပာျပမွာ ပဲ မဟုတ္လား၊ ျဖစ္ခဲ့ရင္လည္း ညီမေလး ငယ္ငယ္ ေလးတုန္းက စျဖစ္ခဲ့တာပဲ ျဖစ္ရမယ္၊ ကိုကို ေျပာတာ မွန္လား”
မိုးမ က ကိုရင္ဦးေမာင္ ပုခံုးေပၚကို သူမ ေခါင္းေလး မွီလိုက္ရင္းက တိုးတိုးေလး ေမးလိုက္သည္။
“ကိုကို ခ်စ္ေလးကို အဲဒီအေၾကာင္းေတြ ဆက္ေျပာေစခ်င္ေသးလား၊ ကိုကို စိတ္ထိန္းႏိုင္လို႕လား”
ကိုရင္ဦးေမာင္ က စီးကရက္ ကို ဝရံတာ လက္ရမ္း တြင္ ဖိေျခကာ မီးသတ္လိုက္ၿပီး အျပင္ဘက္လို႕ လႊတ္ျပစ္လိုက္ကာ မိုးမ လက္ကို ဆြဲလွ်က္ အိမ္ထဲ ျပန္ဝင္လာခဲ့ေလသည္။
“အင္း ခ်စ္ေလး၊ ကိုကို က ပိုပို ၿပီးေတာင္ စိတ္ဝင္စား ၿပီး ပိုပို ၿပီး သိခ်င္လာၿပီ၊ ဒီမွာ ေအးေဆး ထိုင္ၿပီး ဆက္ေျပာပါအံုး”
သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ဆိုဖာေပၚမွာ ထိုင္လိုက္ၾကသည္။ မိုးမ က ဆက္ၿပီး၊
“ခ်စ္ေလး သူတို႕ အဲလို လုပ္ေနတာကိုလည္း ျမင္ေရာ အေနာက္ကို အျမန္ျပန္ဆုတ္လိုက္ရတယ္။ က်မ ရင္ေတြ ကို တံုေနတာပဲ၊ လဲ့ က ခ်စ္ေလးကို မျမင္ေပမဲ့ ကိုႀကီးသူရ က ခ်စ္ေလး တံခါးဖြင့္ၿပီး ခ်က္ခ်င္း ျပန္ေစ့သြားတာကို ျမင္လိုက္တယ္”
“ဘာလို႕ ညီမေလးက ခ်စ္ေလးကို မျမင္ရတာလဲ”
“လဲ့ က တံခါးဖက္ကို ေက်ာေပးထားတယ္ေလ၊ သူက ၾကမ္းမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ရင္း ကိုႀကီး သူရ လီးႀကီးကိုင္ၿပီး စုပ္ေနတာ၊ ကိုႀကီးသူရ က တံခါးဖက္ကို မ်က္ႏွာေပးထားတာ၊ ခ်စ္ေလး တံခါးဖြင့္လိုက္တာနဲ႕ သူက ခ်က္ခ်င္းျမင္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္တယ္။ ခ်စ္ေလး နဲ႕ မ်က္လံုးခ်င္း ခန ဆံုလိုက္တယ္။ သူမ်က္ႏွာ က ၿပံဳးေစ့ေစ့ နဲ႕၊ အဲဒါေတြ႕လိုက္ေတာ့ ခ်စ္ေလး မ်က္ႏွာဘယ္လို မွ မထားတတ္ေတာ့ဘူး၊ စိတ္လည္း ေတာ္ေတာ္ပ်က္သြားတယ္။ အဲဒါနဲ႕ ခ်စ္ေလးတို႕ အခန္းကို အျမန္ျပန္ေျပးလာလိုက္မိတယ္။ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္ ရင္လည္း တအားခံုေနတယ္။ အသက္ေတာင္ ရႈလို႕ မဝခ်င္ဘူးရယ္၊ ခ်စ္ေလး ကိုႀကီးသူရ ကို ဘယ္လို မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ရမယ္ ဆိုတာေတာင္ စဥ္းစားလို႕ မရဘူး၊ ခ်စ္ေလး သူတို႕ကုိ ေတြ႕သြားတယ္ ဆိုတာေတာင္ ကိုႀကီးသူရ လဲ့ကို မေျပာပါေစနဲ႕လို႕ ဆိုေတာင္းေနမိတယ္။ ခ်စ္ေလး အဲဒီအေၾကာင္းကို လဲ့ နဲ႕ လည္းမေျပာခ်င္ဘူး၊ လဲ့ နဲ႕လည္း ခ်စ္ေလး တို႕ ညီအမ လို ခင္တာ ကို မပ်က္ေစခ်င္ဘူးေလ။ အဲေတာ့ ကိုႀကီးသူရကို အဲလို ပိတ္လိုက္ဖို႕ စိတ္ကူးရလာၿပီး သူတို႕ အခန္းကို ျပန္လာခဲ့လိုက္တယ္။ အခန္းနားေရာက္ေတာ့ သူတို႕ ဘာေတြမ်ား ေျပာေနၾကမလဲ ဆိုတာ သိခ်င္တာနဲ႕ အခန္းတံခါးကို နားကပ္ၿပီး နားေထာင္ ၾကည့္လိုက္တယ္။ ဘာစကားေျပာသံမွ မၾကားဘူး၊ လဲ့ ရဲ႕ ျငီးသံ နဲ႕ ကိုႀကီးသူရ ရဲ႕ .. အသက္ရႈသံ မႈတ္ထုတ္သံ ေတြပဲၾကားရတယ္။ အဲဒါနဲ႕ ကိုႀကီးသူရ ကို ေခၚၿပီး ႏူတ္ပိတ္ဖို႕ အႀကံရလာတယ္”
ကိုရင္ဦးေမာင္ က မိုးမ ေျပာေနတာကို စိတ္ဝင္တစားနားေထာင္ေနရာက မိုးမ က စကား အဆက္မျပတ္ေျပာေနရတာ ေမာလို႕ ခနနားေနတုံး ေမးခြန္းထုတ္လိုက္သည္။
“အဲေတာ့ ခ်စ္ေလးက ကိုႀကီး ဆဲဖံုး ကို ေခၚလိုက္တယ္မဟုတ္လား၊ “
မိုးမ က သူမ နဖူးေပၚက ဆံစ ေတြကို လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕ ထိုးၿပီး ေနာက္ျပန္သိမ္းလိုက္ရင္း သူမ ေယာက္်ားမ်က္ႏွာကို လွမ္းၾကည့္ရင္း ျပန္ေျဖလိုက္သည္။
“အင္း ခ်စ္ေလး ခ်က္ခ်င္းေခၚလိုက္တယ္၊ သူက ဖံုးကို ကိုင္တယ္ အသံက ေမာေနတဲ့အသံနဲ႕၊ ခ်စ္ေလး က ေျပာလိုက္တယ္။ က်မ ျမင္လိုက္တယ္ ဆိုတာကို လဲ့ ကို မသိပါေစနဲ႕လို႕၊ ဆိုေတာ့ သူက ရီၿပီး ဘာျဖစ္လို႕တုန္းတဲ့၊ ခ်စ္ေလးက သူ႕ကို ေတာင္းပန္တယ္၊ ခ်စ္ေလး အဲဒီအခန္းတံခါးကို ဖြင့္လိုက္တယ္ ဆိုတာကိုလည္း ေမ့ျပစ္လိုက္ပါလို႕၊ ဘယ္သူ႕ကိုမွ လည္း မေျပာပါနဲ႕လို႕၊ ဆိုေတာ့ သူက ရီတယ္၊ ဖံုးထဲမွာ လဲ့ က သူ႕ကို တိုးတိုးေလး ဘယ္သူ႕ဆီကလဲ လို႕ လွမ္းေမးေနသံ ၾကားရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုႀကီးသူရ က ဆက္ေျပာေနတယ္၊ မင္းေရာ ပါခ်င္ေသးလားတဲ့၊ ခ်စ္ေလး အရမ္းလန္႕ သြားတယ္။ ဘာ လို႕ ေအာ္လိုက္မိၿပီး ေတာ္ေတာ္ လို႕ ေျပာၿပီး ဖံုးကို ခ်ျပစ္လိုက္တယ္၊ ခ်စ္ေလး ရွက္လိုက္တာ၊ တကယ္လို႕ သာ ကိုႀကီးသူရ လဲ့ ကို ေျပာခဲ့မယ္ဆိုရင္ လဲ့ကို ခ်စ္ေလး ဘယ္လို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရမယ္ ဆိုတာ မသိေတာ့ဘူးလို႕၊ အင္း ေနာက္ေတာ့ ခ်စ္ေလး လည္း ကိုယ့္အခန္းထဲ မွာ ကိုယ္ တံခါးပိတ္ၿပီး စိတ္ျငိမ္ေအာင္ ထားၿပီး အၾကာႀကီး ေနလိုက္တယ္။ လဲ့ တေယာက္ ခ်စ္ေလး ျမင္သြားတယ္ ဆိုတာကို သိလိုက္ရရင္ ဘယ္လိုမ်ား ေနမလဲ ဆိုတာကိုလည္း ေတြးေနမိတယ္၊ လဲ့ ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ မ်က္ႏွာပူၿပီး ခ်စ္ေလးနဲ႕ ဘယ္လို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရမွန္းသိမွာေတာင္ မဟုတ္ဘူးေပါ့၊ ခ်စ္ေလး ကိုယ္လည္း ခ်စ္ေလး စုိးရိမ္ မိတယ္။ လူေတြက ဘယ္လိုထင္ၾကမလဲေပါ့၊ ငါ့ကို လိုက္ေခ်ာင္းေနတဲ့သူလို႕ မ်ား ထင္ၾကမလား၊ ေတာ္ေတာ္စပ္စု တဲ့ ဟာမေလးလို႕ပဲ ေျပာၾကမလား၊ အဲဒီ အျဖစ္အပ်က္ ကို ခ်စ္ေလး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပဲ အျပစ္တင္မိတယ္၊ အဲဒီတံခါးကို အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘာလို႕ သြားဖြင့္မိရတာလည္း ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို က်ိန္ဆဲမိတယ္။ အဲလို စိတ္ပူေနရင္းကကို ခ်စ္ေလး အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္”
ကိုရင္ဦးေမာင္ က မိုးမ ေျပာသမွ်ကို နားေထာင္ရင္း ေခါင္းေလးကို ပြတ္သတ္ေပးရင္းက မိုးမ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အျပစ္တင္ေနတာကို ေျဖာင္းဖ်သည့္အေနျဖင့္၊
“ခ်စ္ေလး ကလည္း ခ်စ္ေလးမွာ လံုးဝ အျပစ္မရွိပါဘူး၊ ခ်စ္ေလး အဲဒီတံခါးကို သြားဖြင့္တာက ရိုးရိုး ပဲ ကိုယ္အျမဲ လုပ္ေနၾကပဲဟာ၊ သူတို႕ အထဲမွာ ဘာလုပ္ေနၾကလဲ ခ်စ္ေလးသိတာမွ မဟုတ္တာကို၊ ကဲ ဆက္ေျပာပါအံုး ေနာက္ေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ ဆိုတာ”
“ေနာက္ ခ်စ္ေလး တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ ႏိုးလာတယ္၊ ပထမေတာ့ ဟိုးအေဝးႀကီးက အသံလိုလိုပဲ အိပ္မက္လိုလို ျဖစ္ေနတာ၊ တကယ္အခန္းတံခါးေခါင္ေနမွန္းသိေတာ့ ႏိုးလာၿပီး အာေခါင္ေတြလည္းေျခာက္လို႕ ဘယ္သူလဲ ေမး မလို႕ အသံက ထြက္မလာဘူး။ ပထမ ထင္တာက လဲ့ တေယာက္ ဟိုကိစၥေတြ ၿပီးသြားလို႕ ခ်စ္ေလးနဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း လာစကားေျပာဖို႕လာတာေပါ့ေလ၊ ေနာက္ တံခါးပြင့္ ၿပီးဝင္လာတာက ကိုႀကီးသူရ ျဖစ္ေနတယ္။ ကိုႀကီးသူရ က အခန္းထဲ ဝင္လာေတာ့ ခ်စ္ေလး လန္႕လိုက္တာ၊ တကယ္ေတာ့ ကိုႀကီးသူရ နဲ႕ ဇာနည္ တို႕က ခ်စ္ေလးတို႕ အခန္းထဲ ဝင္ေနၾကပါ၊ ဒါေပမဲ့ အခု သူ႕ကို လဲ့နဲ႕ ဟိုဟာလုပ္ေနတာ ေတြ႕ၿပီးတဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့ ခ်စ္ေလး ထင္တာက ခ်စ္ေလးကို သူ အခုအေတာအတြင္းေတာ့ ေရွာင္ေနအံုးမယ္လို႕ ထင္ထားတာ၊ ခ်စ္လး အခန္းထဲကို ခုလို ဝင္လာလိမ့္မယ္လို႕ မေမွ်ာ္လင့္ထားဘူးေလ၊ ခ်စ္ေလး အိပ္ယာေပၚက ကမန္းကတန္းထလိုက္တယ္၊ အိပ္ယာခင္းကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ဆန္႕လိုက္ၿပီး ေလွ်ာ့ရိေလွ်ာ့ရဲ ျဖစ္ေနတဲ့ ထမိန္ကိုလည္း ကမန္းကတန္း ျပန္ဝတ္လိုက္တယ္။ ခ်စ္ေလး က၊ “လဲ့ေရာ၊ ဘယ္မွာလဲ”လို႕ ေမးလိုက္တယ္၊ ကိုႀကီးသူရ က ျပံုးျဖီးၿဖီး နဲ႕ ခ်စ္ေလး တို႕ အိပ္ယာဆီ ေလွ်ာက္လာၿပီး ကုတင္ေစာင္းမွာ ထိုင္လိုက္ရင္း၊ နင္က ဘာျဖစ္လို႕ ညီမေလး အတြက္ ဒီေလာက္စိုးရိမ္ေနရတာလဲတဲ့၊ ခ်စ္ေလး လည္ေခ်ာင္းေတြ တအားေျခာက္ေနလို႕ တံေတြးေတာင္ မ်ိဳခ်ရတယ္။ ႏို႕မို႕ ဆို စကား ေျပာလို႕ေတာင္ရမွာ မဟုတ္ဘူးေလ၊ လဲ့ က က်မ ျမင္သြားတယ္ ဆိုတာကို သိသြားလား လို႕ပဲ ထပ္ေမးမိတယ္။ ကိုႀကီး သူ႕ကို မေျပာရဘူးေလ၊ သူအရမ္းရွက္သြားမွာေပါ့၊ က်မကို ဘယ္လို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရဲေတာ့မွာလဲ၊ ကိုႀကီးသူ႕ကို တကယ္ေျပာလိုက္တာလား၊ လို႕ပဲ ေမးေနမိတယ္။ ကိုႀကီးသူရ က ခ်စ္ေလး လက္ကို ဆြဲၿပီးေတာ့ သူ႕အနား ကိုဆြဲေခၚတယ္၊ ခ်စ္ေလး အတင္းရုန္းပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အားက မမွ်ဘူးေလ၊ သူက အတင္းဆြဲၿပီး ကုတင္ေစာင္းသူ႕ေဘးမွာ ခ်စ္ေလးကို ထိုင္ခိုင္းတယ္၊ ခ်စ္ေလး တကိုယ္လံုး တံုေနတယ္၊ သူကေျပာတယ္၊
ဒီမွာ မိုးမ ဘာမွ စိတ္မပူေနနဲ႕ အဲဒါ နင့္အျပစ္မွ မဟုတ္တာ ငါတို႕ အထဲမွာ ရွိေနတယ္ဆိုတာ နင္မွ မသိတာ လို႕ ေျပာတယ္၊ ခ်စ္ေလး နည္းနည္းေလး စိတ္ေလွ်ာ့သြားတယ္၊ အာ့နဲ႕ သူ႕မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ရင္း၊ အဲဒါဆိုရင္ ကိုႀကီး လဲ့ကို မေျပာျပလိုက္ဘူးေပါ့၊ ေက်းဇူးပါပဲ ခုမွ ပဲ က်မ စိတ္နည္းနည္းသက္သာေတာ့တယ္၊ လို႕ ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုႀကီးသူရ လက္ေမာင္းက ခ်စ္ေလး ပုခံုးကို ဖက္ထားၿပီး သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြက ခ်စ္ေလး လက္ေမာင္းကို ပြတ္ေပးေနတယ္ အဲဒါကို မခံခ်င္လို႕ သူ႕လက္ ေတြကို ဆက္မလုပ္ႏိုင္ေအာင္ ခ်စ္ေလးက ဆုပ္ကိုင္ၿပီးတားလိုက္တယ္”
အခန္း ၇၂။ မိုးမ ကိုႀကီးသူရ အေၾကာင္း ဆက္ေျပာျခင္း
“ခ်စ္ေလးကို ကိုႀကီး အဲလို လာကိုင္ပြတ္သတ္ေနတာ က တမ်ိဳးႀကီး မို႕ ခ်စ္ေလး ကုတင္ေပၚက ထၿပီး ဘီဒို ဘက္ကို ထြက္လာလိုက္တယ္။ အထဲမွာ တခုခု လိုခ်င္လို႕ ရွာသလိုလို ဟန္ေဆာင္ေနလိုက္တယ္။ အဲဒါ ကိုႀကီးသူရ က အေနာက္က ေနလိုက္လာၿပီးေတာ့ ..ေနာက္ ေတာ့ မိုးမ တျဖည္းျဖည္း နဲ႕ လဲ့ အေၾကာင္းေတြ ပိုသိလာမွာပါ၊ အဲခါက်ရင္ လဲ့အေၾကာင္း ကိုယ္ တို႕ ေျပာၾကတာေပါ့၊ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ညီမေလးကို ကိုႀကီး ဘာမွ မေျပာပါဘူး၊ မိုးမ ဘာမွ စိတ္မပူနဲ႕ သူနဲ႕ ေတြ႕ဖို႕ လည္း မ်က္ႏွာ မပူနဲ႕၊ ဒါေပမဲ့ ကိုႀကီးက ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေတြးမိတာ၊ မိုးမ က ကိုႀကီး နဲ႕ ညီမေလးတို႕ အေၾကာင္းကို ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ညီမေလး နဲ႕ မေျပာမဆိုပဲ ထိန္းထားႏိုင္မလဲ ဆိုတာေပါ့.. ခ်စ္ေလး လဲ ကိုႀကီးသူရ ေျပာေနတာေတြ နားေထာင္ၿပီး ဘာဆိုလိုတယ္ဆိုတာကို နားမလည္လိုက္ဘူး၊ အာ့ေၾကာင့္ သူ႕ဘက္ကို လွည့္ၿပီး ကိုႀကီး ဘာကို ဆိုလိုခ်င္တာလဲ လို႕ ေမးလိုက္တယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုႀကီးသူရ က ခ်စ္ေလး အေနာက္ကို တအားကပ္ ေနတယ္ေလ၊ ခ်စ္ေလး လွည့္လိုက္ေတာ့ သူ႕ ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္သလို ျဖစ္သြားတာေပါ့၊ သူက ခ်စ္ေလး ပုခံုးေပၚလက္တင္ၿပီး ခ်စ္ေလး နား နားကို ကပ္ၿပီး ေျပာေတာ့ သူ႕ ေလမႈတ္တာေတြ သူ႕ႏူတ္ခမ္းေတြက ခ်စ္ေလး နားရြက္ကို လာထိေတြ႕ေနတာ ခ်စ္ေလး ၾကက္သည္းထၿပီး တကိုယ္လံုးေတာင္ တံုသြားတယ္။ ေနာက္သူက ေျပာလက္စ စကားကို ရပ္ၿပီး ခ်စ္ေလးကို စက်ဴ ေတာ့တာပဲ၊ ..ကဲေျပာပါအံုး၊ မင္း က ညီမေလးကို ငါနဲ႕ အဲလို ပံုစံ ေတြ႕ရေတာ့ ဘယ္လို ေနလဲ၊ မင္းရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုေနလဲ၊ ေသြးေတြ ဘာေတြေရာ ပူလာသလား၊ သိခ်င္လို႕ ပါ..တဲ့ အဲလို ေျပာေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကိုႀကီး ကိုယ္ႀကီးက ခ်စ္ေလး နဲ႕ တအားကို ကပ္ေနတာ မို႕ ခ်စ္ေလးက ေျခေထာက္ကို ေနာက္ဆုတ္လိုက္ေတာ့လည္းသူက ကပ္လိုက္လာတယ္။ ခ်စ္ေလးက သူ႕ကို ေက်ာေပးလိုက္ေတာ့ သူက ခ်စ္ေလး ေနာက္ပိုင္းကို ထိေနၿပီ။ ခ်စ္ေလး ေရွ႕မွာ လည္း အဝတ္ဘီဒို နဲ႕ ေျပးစရာလမ္းမရွိေတာ့ဘူး”
ထိုအခ်ိန္ထိ ျငိမ္နားေထာင္ေနတဲ့ ကိုရင္ဦးေမာင္ က ေမးခြန္းထေမးလိုက္သည္။
“ဆိုေတာ့ အကိုႀကီးလက္က ခ်စ္ေလး ပုခံုးေပၚမွာပဲ ရွိေသးတာေပါ့ ဟုတ္လား အား အရမ္း ဖီးတယ္ကြာ၊ ကိုယ့္ေယာက္်ား အကိုႀကီးက သူ႕ညီ မိန္းမ နဲ႕ အိပ္ခန္းထဲမွာ ခုနက မွ ညီမိန္းမ ျမင္ခဲ့ရတဲ့ ဆက္ခ္ ကိစၥေတြကို ေျပာေနတယ္၊ ဟားးး အင္း ေနာက္ၿပီး ေတာ့ အဲဒါက ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ေပါ့..ကဲကဲ ဆက္ေျပာပါအံုး”
မိုးမ က ကိုရင္ဦးေမာင္ တကယ္အတည္ေျပာေနတာလား၊ သူမ ကို ဆက္ေျပာေစခ်င္လို႕ တမင္ေျပာေပးေနတာလား ဆိုတာကို အကဲခပ္လိုက္ေသးသည္။ ၿပီးမွ ဆက္ေျပာသည္။
“အင္းေပါ့၊ သူ႕လက္ဖဝါးႀကီးက ခ်စ္ေလး ပုခံုးေပၚမွာေလ၊ ခ်စ္ေလးက လည္း အက်ႌလက္ျပတ္ဝတ္ထားတာ ဆိုေတာ့ သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြ က ခ်စ္ေလး လက္ေမာင္း နဲက အသားျခင္း ထိေနတာေပါ့၊ အဲဒီ လက္ေတြက လည္း အျငိမ္မေနဘူး ပြတ္ေပးေနတာ၊ ေနာက္ သူက ခ်စ္ေလး နဲ႕ အရမ္းကပ္ေနေတာ့ သူ႕ ႏူတ္ခမ္းကလည္း ခ်စ္ေလး ပုခံုး နဲ႕ အရမ္းကိုထိမတတ္ကပ္ေနတာေလ။ ခ်စ္ေလး ႏွလံုး ေတြ အရမ္းကို ခံုေနတာ စိတ္ထဲမွာလည္း တမ်ိဳးႀကီးပဲ၊ သူေမးတဲ့ ေမးခြန္းလည္း မေျဖခ်င္တာနဲ႕ စကားလမ္းေၾကာင္းေျပာင္းၿပီး သူ႕ကို ျပန္ေမးခြန္းထုတ္လို္က္တယ္၊ ..အခု လဲ့ ကဘယ္မွာလဲ ၊ ေတာ္ၾကာ လဲ့ က က်မ ကို လိုက္ရွာ ေနမွာ၊ နည္းနည္းဖယ္ေပးပါအံုး၊ ေတာ္ၾကာ သူအခန္းထဲ ဝင္လာရင္ အဲလို ကိုႀကီး အရမ္းကပ္ေနတာ ျမင္သြားရင္ တမ်ိဳးထင္သြားပါအံုးမယ္ ေပါ့၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုႀကီးသူရ ရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္စလံုးက ခ်စ္ေလး ဘိုက္ ကို အေနာက္က ေန သိုင္းဖက္လိုက္တယ္။ သူ႕တကိုယ္လံုး က က်မ ေနာက္ေက်ာ္မွာ လာကပ္ေနၿပီေလ။ က်မ ဖင္ႀကီးမွာ သူ႕ဟိုဟာႀကိးက……”
မိုးမ ေရွ႕မဆက္ခင္ ကိုရင္ဦးေမာင္က ဝင္ေျပာလိုက္ျပန္သည္။
“ဟား မိုက္လွေျခလား၊ ခ်စ္ေလး ဖင္မွာ သူ႕လီးႀကီးလာေထာက္တာကို ခ်စ္ေလး သိလိုက္ရတယ္ေပါ့၊ သူက အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ေတာင္ေနပလား၊ ခ်စ္ေလး ေသျခာေပါက္သိမွာပဲ ေျပာစမ္းပါအံုး”
ထိုအခါမွာေတာ့ မိုးမ မွာ ကိုရင္ဦးေမာင္ ကို မ်က္လံုးခ်င္းမဆိုင္ေတာ့ပဲ ႏွင့္ ဆက္ေျပာေလသည္။
“အင္း ခ်စ္ေလး သူ႕လီးႀကီး မာေတာင္ေနတာကို သိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခ်စ္ေလး သူ႕လက္က ရုန္းထြက္ၿပီး တံခါးေပါက္ဆီကို ေလွ်ာက္လာလိုက္တယ္။ ခ်စ္ေလး တကိုယ္လံုးလဲ ေခၽြးျပန္ေနၿပီး ေတာ့ လူကေလား ေမာခ်င္သလို ျဖစ္လာတယ္၊ ခ်စ္ေလး ရင္ေတြ က တဒိန္းဒိန္းကို ခံုေနတာ၊ ကိုႀကီး က အျမန္ေလွ်ာက္လာၿပီး တံခါးနားမေရာက္ခင္ ခ်စ္ေလးကို လမ္းပိတ္လိုက္တယ္။ စကားကလည္းဆက္ေျပာေနေသးတယ္၊..ေအးပါကြာ မိုးမ နင္ အခန္းထဲက မထြက္သြားခင္ ငါေမးတာာကို ေျဖစမ္းပါ၊ နင္ လဲ့ က ငါ့ကို လီးစုပ္ေပးေနတာ ျမင္ရေတာ့ စိတ္မလႈပ္ရွားဘူးလား..တဲ့၊ ခ်စ္ေလး ရွက္လိုက္တာ မ်က္ႏွာမွာ ပူကနဲကို ျဖစ္သြားတယ္၊ သူဘာကို လုပ္ဖို႕ႀကိဳးစားေနသလဲ ဆိုတာလည္း သိေတာ့ သူ႕မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ၿပီး အသံက်ယ္က်ယ္ နဲ႕ ကို ေျပာလိုက္တယ္။ ဘာစိတ္လႈပ္ရွားသြားသလား ဟုတ္လား၊ က်မ အရမ္းကို ေရွာ့ ျဖစ္သြားတာ၊ ရွင္ မို႕လို႕ အဲလို ညစ္ညစ္ညမ္းညမ္းေတါ ေမးရဲတယ္။ ရွင္ဟာေလ၊ ေစာက္က်င့္မေကာင္းတဲ့ လူယုတ္မာပဲလို႕ ေျပာၿပီး တံခါးတြန္းဖြင့္ထြက္ၿပီး ဝုန္းကနဲ ေဆာင့္ပိတ္ခဲ့တယ္”
ကိုရင္ဦးေမာင္ ကအားရပါးရ ရီေမာလိုက္ရင္းက မိုးမ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ကာေမးခြန္းထုတ္လိုက္ုသည္။
“ခ်စ္ေလး တကယ္ပဲ ကိုႀကီးကို အဲလို ေျပာျပစ္လိုက္တယ္ေပါ့၊ ဟားဟား၊ သူ႕မ်က္ႏွာ ဘယ္လို ျဖစ္ေနမလဲ ကိုကို သိခ်င္လိုက္တာ၊ ခိြးးး၊ သူလည္း သူ႕ကို ၁၈ ႏွစ္ပဲ ရွိေသးတဲ့ ခယ္မေလးက အဲလို ျပန္ေျပာျပစ္လိုက္မယ္ လို႕ ထင္မွာ မဟုတ္ဘူးေလ၊ အဲဒီတုန္းက သူက ေလးဆယ္ေလာက္ရွိ ေနၿပီ မဟုတ္လား ဟားဟား၊ ခ်စ္ေလး ေရာ အဲလို ေျပာလိုက္ၿပီး မွ ေနာင္တ မရဘူးလား အဟီး ကိုကို သူဘယ္လိုမ်ား ျဖစ္က်န္ခဲ့မလဲ ဆိုတာ ေတြး ေနတုံုး ခိခိ”
မိုးမ မွာ ကိုရင္ဦးေမာင္ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရီေမာေနမႈေၾကာင့္ သူမ ပါ လိုက္ရီမိၿပီး ကိုရင္ဦးေမာင္ ရင္ဘတ္ကို သူမ လက္သီးဆုပ္ကေလးျဖင့္ ထုရိုက္လိုက္မိသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္က၊
“ေကာင္းတယ္ ခ်စ္ေလး အဲလို အေသးစိတ္ေျပာျပတာ အရမ္းကို စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတယ္၊ ဆက္ပါအံုး ေနာက္ဘယ္လို ျဖစ္သလဲ ဆိုတာကို”
ဟု ဆက္ေမးေလသည္။ မိုးမ ကလည္း သူ႕အျဖစ္အပ်က္ကို ဆက္ေျပေလသည္။
“ခ်စ္ေလးလဲ အခန္းျပင္ေရာက္ေတာ့ ကိုႀကီးသူရ လိုက္လာလို႕ မရေအာင္ လဲ့ ကို ေအာ္ေခၚေတာ့တာေပါ့။ ကိုႀကီးသူရ ခ်စ္ေလးတို႕ အခန္းထဲက ေန ထြက္လိုက္လာသလား မလားသလားေတာင္ လွည့္မၾကည့္ေတာ့ဘူး၊ ခ်စ္ေလး တေၾကာ္ေၾကာ္ ေအာ္ေခၚေနေတာ့ လဲ့ ေနာက္ေဖး မီးဖိုေခ်ာင္ ကေန ျပန္ထူးသံ ၾကားလိုက္ရတယ္။ အဲဒါနဲ႕ မီးဖိုထဲကို ေလွ်ာက္ဝင္မလို ဝင္ကာနီး လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုႀကီးသူရ က ဧည့္ခန္းဘက္ကို သြားေတာ့ မလို႕ ျပင္ေနတာေတြ႕လိုက္ရတယ္။ အေဝးကေန သူက လက္ဟုန္ေျခဟန္နဲ႕ သူ႕ပါးစပ္မွာ လက္ညိဳးေထာင္ၿပီး ျပတာက သူ ခ်စ္ေလးနဲ႕ ေတြ႕တာ ေျပာတာေတြ လဲ့ကို ျပန္မေျပာလိုက္နဲ႕ ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္မ်ိဳး၊ ခ်စ္ေလးထဲ မီးဖိုထဲ ဝင္လိုက္တယ္။ လဲ့ က မီးဖိုထဲမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ပံုပါပဲ ဘာမွ မသိသလို ၊ ဘာမွ မျဖစ္ခဲ့သလိုပဲ၊ ခ်စ္ေလး ေတာင္ သံသယ ျဖစ္မိတယ္။ ဒီေကာင္မေလး ဘယ္လို ေၾကာင့္ အခု လို ေနႏိုင္ရတာလဲ ဘာမွ မျဖစ္သလို အမူအယာနဲ႕၊ ဒီေလာက္ သူ႕အကိုႀကီး (လင္ပါ ႏွင့္ မယားပါ ေမာင္ႏွမ) တေယာက္လံုး ရဲ႕ လီးကို စုပ္ေပးခဲ့ ၿပီး ဘာမွ မျဖစ္သလိုေနႏိုင္တယ္ေပါ့။ ခ်စ္ေလးရဲ႕ အၾကည့္ ကို လဲ့ က သတိထားမိသြားၿပီးေတာ့၊ မမ ဘာလို႕ လဲ့ ကို အဲလို ၾကည့္ေနတာလဲ တဲ့ ေမးတယ္။ မမ မ်က္ႏွာေတြ လည္း ျဖဴဖတ္ျဖဴေယာ္နဲ႕ ဘာျဖစ္ေနတာလဲတဲ့၊ အဲေတာ့မွ ခ်စ္ေလး လဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ပံုမွန္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သတိရသြားၿပီး ေခါင္းနည္းနည္းကိုက္ေနလို႕ပါဆိုၿပီး ကိုယ့္နားထင္ ကိုယ္ႏွိပ္ ဟန္ေဆာင္ျပရတယ္။လဲ့ က အို ငါ့ အမ သနားပါတယ္ လဲ့ ခုခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္ေအာင္လုပ္ေပးမယ္၊ လဲ့ လက္ေတြမွာ ပါဝါရွိတယ္ ေျပာၾကတယ္ လဲ့ႏွိပ္ေပးလိုက္ရင္ ခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္သြားတယ္တဲ့ အဲဒါနဲ႕ ခ်စ္ေလးလဲ ခံုတခုမွာ ဝင္ထိုင္ရင္း၊ ေအာ္ ဟုတ္လား ဘယ္သူေတြက ေျပာၾကတာလဲ အဲဒါကို လို႕ ေမးလိုက္တယ္။ လဲ့က သူ႕ လက္ကေလးေတြနဲ႕ ခ်စ္ေလး နားထင္ ကို ႏွိပ္ေပးရင္းက ..အားလံုးပဲ ေျပာၾကတာေလ၊ ကိုႀကီးတို႕ ကိုေလး တို႕ ေဖေဖ တို႕ ေလတဲ့။ ခ်စ္ေလးလည္း မ်က္ေစ့ကို မွိတ္ရင္း လဲ့ရင္ဘတ္ကို မွီနားရင္းက၊ ေအာ္ လဲ့က သူတို႕ ကို ခနခန ႏွိပ္ေပးရတာလား လို႕ ေမးလိုက္ေတာ့ လဲ့ က အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႕၊ ခနခန ရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ သူတို႕က ကိုယ္ေတြ လက္ေတြ တခုခု နာရင္ လဲ့ ကို လာႏွိပ္ခိုင္းၿပီး လဲ့ လက္ကေလးေတြက တကယ္ တံခိုး ရွိတယ္ကြာ လို႕ ေျပာတတ္ၾကတယ္။ အာ့တာေၾကာင့္ သူတို႕ ႏွာတယ္ဆိုတဲ့ ေနရာေတြကို လဲ့က ႏွိပ္ေပးရတယ္။အဲလို ႏွိပ္ေပးလိုက္ရင္ သူတို႕ နာတာေတြ သက္သာသြားေရာ ခစ္ခစ္၊ ခ်စ္ေလး လည္း ဆက္ေမးတာေပါ့၊ သူတို႕က ဘယ္ေနရာေတြ နာ တယ္ေျပာၾကသလဲေပါ့၊ အဲေတာ့ လဲ့ က နည္းနည္းေတာ့ တံု႕ဆိုင္းသြားတယ္၊ ၿပီးမွ ၊ သူတို႕ လက္တို႕ ေျခေထာက္တို႕ ရင္ဘတ္ တို႕ ေနာက္ ေခါင္းေရာေပါ့ အခု မမ ကို လဲ့ ႏွိပ္ေပးေနသလိုေလ၊ ဒါေပမဲ့ ေဖေဖ ကေတာ့ လဲ့ကို သူ႕ပုခံုးနဲ႕ ေက်ာေတြကို ဆီနဲ႕ လိမ္း ႏွိပ္ခိုင္းတယ္။ အဲ့ ဒီ အခ်ိန္မွာ ခ်စ္ေလး မ်က္ေစ့ထဲ ဘာသြားေပၚလဲ ဆိုေတာ့ လဲ့ ကိုႀကီးသူရ လီး ႀကီးကို သူ႕လက္ကေလးနဲ႕ ဆုပ္ကိုင္ရင္း စုပ္ေပးေနတာကို ျမင္ေယာင္မိတယ္။ အာ့နဲ႕ ေတာ္ၿပီ မမ သက္သာသြားၿပီ ဆိုၿပီး သူ႕လက္ကေလးေတြကို ဖယ္လိုက္မိတယ္ိ၊ လဲ့က ေတြ႕လား မမ အခု သက္သာသြားၿပီ မလား အာ့ေၾကာင့္ လဲ့ လက္ေတြက ပါဝါရွိတယ္လို႕ ေျပာၾကတာေလ ေဟးးးး၊ တဲ့”
အခန္း ၇၃။ ကိုႀကီးသူရ ႏွင့္ မိုးမ
မိုးမ က ဆက္ေျပာသည္။
“ခ်စ္ေလး မွာ ေန႕ခင္းတုန္းက စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္ခဲ့ရတာ ေတြ၊ ညဖက္က်ေတာ့ ပိုဆိုးတယ္။ ကိုကို က အဲဒီေန႕ က ည ၁၁ ေလာက္မွ ျပန္ေရာက္မယ္ ဆိုၿပီးဖံုးေခၚ ေျပာတယ္ေလ။ ညေနက်ေတာ့ ကိုႀကီး သူရ အျပင္ က ျပန္ေရာက္လာတယ္။ ခ်စ္ေလး သူ႕ကို မ်က္ႏွာခ်င္း မဆိုင္ခ်င္ဘူး၊ ဒါေပမဲ ညေနစာ စားၾကေတာ့ ထမင္းစားပြဲမွာ က ေရွာင္လို႕ မရဘူးေလ၊ သူမ်ားေတြ ေရွ႕ ဆိုေတာ့ ဟန္ေဆာင္ ၿပီး ေျပာဆုိေနရတာေပါ့၊ ခ်စ္ေလး က အားလံုး အတြက္ ထမင္းဟင္း ျပင္ဆင္ေပးေနတုန္း လူလစ္တာနဲ႕ သူ လက္ေသာင္းက်န္း လာတယ္။ သူ က တခုခု လိုလို႕ သူ႕အနား ဟင္း ပုဂံ ယူေပးမလုိ႕သြားေတာ့ ခ်စ္ေလး ဖင္ကို သူ႕လက္ဝါးႀကီး နဲ႕ လွမ္းဆုပ္ကိုင္တယ္၊ ထမင္းဝိုင္းက လူေတြ အားလံုး မ်က္လံုးေတြက စားပြဲေေပၚ မွာပဲ ၾကည့္ေနၾကေတာ့ ဘယ္သူမွ မျမင္လိုက္ဘူး၊ စားၿပီးၾကေတာ့ ခ်စ္ေလး ပုဂံေဆးေနတဲ့ နားလာၿပီး လက္ေဆးသလိုလို ဘာလိုလုိ နဲ႕ သူ႕ဟာႀကီး နဲ႕ ခ်စ္ေလး ဖင္ ကို လာပြတ္သြားတယ္။ တကယ္က လဲ့ လည္း အနားမွာ ရွိေနတယ္။ ဘယ္ေလာက္ဆိုးလဲ ဆို၊ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ေဖေဖ နဲ႕ ကိုေလး ဇာနည္တို႕က အိမ္ေရွႈ႕ခန္းမွာ တီဗီ ၾကည့္ေနၾကတယ္။ ကိုႀကီးသူရ က လဲ့ကို၊
“ဟဲ့ နင္ႀကိဳက္တဲ့ တီဗီ စီးရီး လာေနၿပီ မၾကည့္ေတာ့ဘူးလား”
လို႕ ေျပာလိုက္တယ္။ သူ က ခ်စ္ေလး နဲ႕ မီးဖိုခန္းထဲ ႏွစ္ေယာက္ထဲ က်န္္ခဲ့ခ်င္လို႕ ေျပာတာမွန္း ခ်စ္ေလး သိတယ္၊ အာ့တာေၾကာင့္ လဲ့ကို ဒီမွာ ပုဂံေတြ သိမ္းစာ ရွိေသးတယ္ေလ လို႕ ခ်စ္ေလးက ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ လဲ့က ဘာမွ မသိဘူး မလား၊ သူက ကိုႀကီးသူရ ကို “ကိုႀကီး သမီး အလုပ္ကို ကူေပးမလား သမီး ၾကည့္ခ်င္လို႕ “ ဆိုေတာ့ ကိုႀကီးသူရ က ေခါင္းျငိမ့္ျပတာနဲ႕ အတင္း ေျပးထြက္သြားေတာ့တာပဲ”
ကိုရင္ဦးေမာင္က မိုးမ မ်က္ႏွာေလးကို ၿပံဳးၾကည့္ရင္းက ေျပာလိုက္သည္။
“အဲေတာ့ ခ်စ္ေလး မွာ ကိုကို႕ အစား ေနရာယူမဲ့ လူ တေယာက္ မီးဖိုထဲ ေရာက္ေနတာေပါ့ေလ၊ ကိုကို ရွိေနရင္ ခ်စ္ေလး နဲ႕ မီးဖို ထဲမွာ အတူရွိေနမွာ အခုေတာ့ ကိုကို႕ အစား ခ်စ္ေလးနားကို သူ ေရာက္ေနတာေပါ့၊ ကဲ ေျပာပါအံုး ဘာဆက္ျဖစ္ေသးသလဲ ဆိုတာ ၊ ဒီမွာ ၾကည့္စမ္း ကိုကို႕ လီးႀကီးေတာင္ေနၿပီ၊ ခ်စ္ေလး ေျပာျပတာကို နားေထာင္ရင္းနဲ႕ကို ေတာင္လာတာ”
“ဘာ.. ကိုကို က အာ့တာကို ရီစရာမ်ား မွတ္ေနသလား၊ ခ်စ္ေလးက အရမ္း ေဒါသျဖစ္ေနတာ အဲဒီအခ်ိန္က သူ႕ကိုလည္း အရမ္းမုန္းေနတာ၊ လက္ထဲ ရွိတဲ့ ေယာင္းမ နဲ႕ေတာင္ ေကာက္ရိုက္ျပစ္ခ်င္ေနတာ”
“အဲဒါ က အစပိုင္းမို႕ ခ်စ္ေလး အဲလို ျဖစ္ေနတာပါ၊ ခ်စ္ေလး သူ႕ကို ဘယ္လို ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ခြင့္ေပးလိုက္သလဲ ဆိုတာ ကိုကို က အရမ္းသိခ်င္ေနတာ၊ ဒါေပမဲ့ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အေသးစိတ္သာ ေျပာျပ၊ မေလာနဲ႕၊ တဆင့္ခ်င္းတဆင့္ခ်င္း၊ အဲဒီမီးဖိုထဲက အေၾကာင္း၊ ေနာက္ေတာ့ ဘာျဖစ္သလဲ၊ အိမ္သားေတြ အားလံုး က အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာ တီဗီၾကည့္ေနၾကတုန္း ခ်စ္ေလး နဲ႕ ကိုႀကီးနဲ႕ က မီးဖိုထဲမွာ ကဲ ၿပီးေတာ့…”
“ဘာလဲ ကိုကို ကခ်စ္ေလးကို ဘယ္လိုထင္လို႕လဲ၊ ကိုႀကီး ကို ခ်စ္ေလး အနားကို အကပ္ခံမယ္ထင္လို႕လား”
“မသိဘူးေလ အဲဒါေတာ့၊ အေျခအေနအရေပါ့၊ သူ က ခ်စ္ေလးကို တခုခု နဲ႕ ခ်ိန္းေျခာက္ႏိုင္တာပဲ၊ ဥပမာ လဲ့ ကို သူက ခ်စ္ေလး နဲ႕ ျဖစ္သမွ် အကုန္ဖြင့္ေျပာမယ္ ဘာညာဆိုၿပီး၊ ထားပါေတာ့ ၊ ကိုကို က ည ၁၁ နာရီမွ ျပန္လာမယ္၊ ကိုႀကီး ကခ်စ္ေလး နဲ႕ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ၊ ကဲ ဘာဆက္ျဖစ္ၾကသလဲ ဆက္ပါအံုး”
ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ အရမ္းကို စိတ္ဝင္စားေနတာကို မိုးမ သိလိုက္သည္။ မိုးမ ဆက္ေျပာသည္။
“ ခ်စ္ေလးက သူ႕ကို ေျပာလိုက္တယ္။ က်မ ဘာအကူအညီမွ မလိုဘူးလို႕ အိမ္ေရွ႕ခန္းကို သြားပါလို႕၊ အဲဒါ သူက လဲ့ အိမ္ေရွ႕ခန္း ကထိုင္ခံုေပၚမွာ ထိုင္ခ်လိုက္တဲ့ အခ်ိန္ထိ ေစာင့္ေနတယ္ ၿပီးမွ ခ်စ္ေလးအနားကပ္လာၿပီးေတာ့၊ “ရင္ဦးေမာင္ ဒီည ေနာက္က်မွာလား” တဲ့ေမးတယ္။ ခ်စ္ေလး လည္း ေဆာင့္ေအာင့္ၿပီး ေျဖလိုက္တယ္၊ “အဲဒါ ရွင္နဲ႕ မဆိုင္ပါဘူး”လို႕ေပါ့၊ သူက ရီၿပီးေတာ့ အဲဒါက မင္းနဲ႕ေတာ့ ဆိုင္မွာေပါ့တဲ့၊ သူျပန္လာတဲ့ အခ်ိန္ အထိ ငါမင္းနဲ႕ ေနေပးမယ္ေလ ဘယ္လိုလဲ ခ်စ္ခယ္မ ေလးေရ တဲ့၊ ခ်စ္ေလးလဲ ခ်က္ခ်င္းပဲ၊ ဘာခ်စ္ခယ္မ လဲ အဲလို မေခၚပါနဲ႕၊ က်မ က လဲ့ မဟုတ္ဘူးလို႕ ရန္ေတြ႕လိုက္တယ္။ သူက ပိုေတာင္ ရီလိုက္ၿပီး၊ ေအးေလ နင္ က ဘဲ့ထက္ ေတာင္ ပိုေကာင္းတယ္ မဟုတ္ဘူးလား၊ မင္းက အေတြ႕အႀကံဳ ပိုမ်ားတယ္ ဆိုေတာ့ ငါနဲ႕ ဆိုရင္ ပိုၿပီးေတာင္ အစြမ္းျပႏိုင္အံုးမွာတဲ့။ ခ်စ္ေလး မ်က္ႏွာတခုလံုး ေရေႏြးပက္ခံလိုက္ရသလိုပဲ၊ အရမ္းလည္း စိတ္ဆိုးတယ္။ အသံေတာင္ တုန္တယ္ သူ႕ကို ျပန္ေအာ္လိုက္တာ၊ ရွင္ အခုထြက္သြား လိုက္ အဲလို စကားေတြ လာမေျပာနဲ႕ လို႕ေပါ့။ သူလည္း ခ်စ္ေလး အဲလို ျပန္ေအာ္လိုက္လို႕ နည္းနည္းရွက္သြားပံုရတယ္ ခ်စ္ေလးအနားကို ကပ္လာၿပီး ဖက္ဖို႕ ႀကိဳးစားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခ်စ္ေလးက ေရွာင္ထြက္လိုက္ၿပီး၊ ရွင္ က်မ အသားလာထိရင္ အခု ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ေတြ အကုန္လံုး ျပစ္ထားခဲ့ၿပီး အိမ္ေရွ႕ကို ထြက္သြားမွာ၊ ဘာလို႕ ပန္းကန္ေတြ မေဆးပဲ ထားခဲ့တာလဲ ဆိုတာ အကုန္လံုး က သိခ်င္ေနၾကေတာ့မွာ လို႕ ေျပာလိုက္တယ္။ သူက လက္ႏွစ္ဖက္ ကို ေျမွာက္ျပရင္းက အိုးးး ကေလးမရယ္ ငါမင္းကို မထိပါဘူးကြာ အရမ္း လည္း မေၾကာက္ေနပါနဲ႕ ၊ငါစကားပဲ ေျပာမွာပါ မင္းသာ ပုဂံ ဆက္ေဆးေနပါတဲ့၊ ေျပာၿပီး ခ်စ္ေလးနဲ႕ တေပေလာက္အကြာ မွာ ရပ္ေနတယ္။ ခ်စ္ေလး လည္း သူေတာ့ လန္႕သြားၿပီဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေက်နပ္သြားတယ္။ သူက ဆက္ေျပာတယ္။ “ေျပာစမ္းပါအံုး မင္း လဲ့ နဲ႕ ဘယ္လို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္သလဲတဲ့၊ အားလံုး အဆင္ေျပၾကရဲ႕လားတဲ့၊ မင္း လဲ့ ကိုေရာ သြားေမးေသးလားတဲ့၊” ခ်စ္ေလး ဘာမွ မေျဖဘူး၊ အဲေတာ့သူက မင္းမေျဖရင္ ငါ ကလဲ့ ကို ေမးရမွာပဲ တဲ့ ခ်စ္ေလးက ဘာမွ ျပန္မေျပာဘူး၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူက ခ်စ္ေလး ညာဘက္မွာ ရပ္ေနတာ၊ သူ႕ မ်က္လံုးေတြက ခ်စ္ေလး တကိုယ္လံုးကို ေျခဆံုး ေခါင္းဆံုး ၾကည့္ေနတယ္ ဆိုတာသိေနတယ္။ ခ်စ္ေလးက အိမ္ေနရင္း အက်ႌလက္ျပတ္ ခါးတို နဲ႕ထမိန္ပါးပါးေလး ဝတ္ထားတာ ဆိုေတာ့ ခ်စ္ေလး ဘိုက္သားေတြ လည္း နည္းနည္းေပၚေနတယ္ေလ။ သူလည္းအာ့တာကို ငမ္းေနမွန္းသိလို႕ ခ်စ္ေလး လက္က ေရေတြကို ခါလိုက္ၿပီး အက်ႌစ ကို ခါးေပၚ ဆြဲခ်လိုက္တယ္။ အဲဒါကို လည္း သူက ခ်က္ျခင္း၊ မင္းကလည္း ကြာ ဘာလို႕ ဖံုးေနရတာလဲ မင္းရဲ႕ အသားအရည္က ဒီေလာက္လွတာကို တဲ့ ဆက္ဆီလည္း အရမ္းက်တာ၊ လဲ့ထက္ေတာင္ ဆက္ဆီ ျဖစ္ေသးတယ္တဲ့။ ငါ မင္းအသားကို မထိပါဘူးတဲ့ အနည္းဆံုးေတာ့ ၾကည့္ခြင့္ေပးပါကြာတဲ့၊ ခ်စ္ေလး ဘာမွ ကို ျပန္မေျပာဘူး၊ သူ ခ်စ္ေလး အနားကို တိုးလာတာ သိလိုက္တယ္။ အာ့တာနဲ႕ ခ်စ္ေလး သူ႕ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္တယ္။ ခ်စ္ေလး ရဲ႕ မ်က္လံုး ျပဴးၾကည့္တာကို ေတြ႕ေတာ့ သူ ေရွ႕ဆက္မတိုးလာပဲ ရပ္သြားတယ္၊ “
ကိုရင္ဦးေမာင္က၊
“ဟားဟား ခ်စ္ေလး က သူ႕ကို လန္႕သြားေအာင္ ျပဴးျပလိုက္တာလား၊ အကိုႀကီး အဲဒီအခ်ိန္ မွာ ဘယ္လို ဖီးျဖစ္ေနသလဲသိခ်င္လိုက္တာ ခိခိ။ သူ ခ်စ္ေလး အသားကို လာကိုင္ေသးလား၊ သူ႕လီးေတာင္ေနသလား၊ ခ်စ္ေလး သူ႕လီးႀကီးေတာင္ေနတာကို သတိျပဳမိလား”
“ဲဒီ အခ်ိန္က ခ်စ္ေလး အရမ္းေဒါသထြက္ေနေတာ့ ဘာကိုမွ သတိမထားမိဘူး၊ ဒါေပမဲ့ မီးဖို ထဲက ထြက္ေတာ့ သတိထားမိတယ္၊ သူ႕လီးႀကီးက ပုဆိုးေအာက္က ေထာင္ထေနတယ္”
“ကိုကို ထင္သားပဲ၊ ဒါဆို သူ မီးဖိုထဲမွာ ဘာမွ ဆက္မေျပာေတာ့ဘူးေပါ့”
“ဟင့္အင္း ခ်စ္ေလးလည္း ဘာမွ ကို ျပန္မေျပာေတာ့ဘူးေလ၊ သူက အဲဒီေနရာမွာပဲ ရပ္ၿပီး
ၾကည့္ေနတယ္။ ခ်စ္ေလး မီးဖိုထဲက ထြက္သြားေတာ့မွ ေနာက္ဆံုးသူေျပာတာက၊ “ငါ မင္း ကို ၾကည့္ၿပီး ခ်ီးမြန္းလို႕ မဆံုးဘူး၊ ဘယ္လိုမွ ကို တင္းမခံႏိုင္ေအာင္ကို ဆက္ဆီ ျဖစ္လြန္းတယ္ကြာ၊ မိုးမ ရယ္ ငါ မင္းကို ငါ့ရင္ခြင္ထဲမွာ ဖြဖြေလး ဖက္ထားလိုက္ခ်င္တယ္” တဲ့၊ ဒါေပမဲ့ ခ်စ္ေလး အဲဒီေနရာက ေန အျမန္ဆံုးထြက္ၿပီး ခ်စ္ေလးတို႕ အခန္းဆီကို ေလွ်ာက္လာလိုက္တယ္၊ ခ်စ္ေလးတို႕ အခန္းသြားေတာ့ ဧည့္ခန္းက အျဖတ္မွာ လဲ့က မမ ကိုႀကီးက ပုဂံသိမ္းတာ ကူရဲ႕လားလို႕ လွမ္းေမးတယ္၊ ခ်စ္ေလးလဲ ေခါင္းပဲ ျငိမ့္ျပၿပီး အခန္းထဲ ဝင္လာလိုက္တယ္”
“အဲဒီည က အဲေလာက္ပဲလား”
“ဟင့္အင္း ဘယ္ဟုတ္မလဲ ကိုကို ရဲ႕ သူေနာက္ ေတာ့ဘာလုပ္လဲ ဆိုတာ နားေထာင္အံုး၊ အဲဒါနဲ႕ ခ်စ္ေလးလဲ ေရမိုးခ်ိဳး ၿပီး ညဝတ္အက်ႌလဲလိုက္တယ္။ ထံုးစံအတိုင္းေလ ကိုကို က ညဝတ္ေအာက္မွာ ဘာအတြင္းခံမွ မဝတ္နဲ႕ ဆိုေတာ့ ခ်စ္ေလး က ဘရာလည္း မဝတ္ေတာ့ဘူးေလ၊ ခ်စ္ေလး အိမ္မွာတုန္းက ညဝတ္ေအာက္မွာ အျမဲတမ္းအတြင္းခံဝတ္တယ္၊ ကိုကို နဲ႕ ရၿပီးမွ ကိုကို အတင္းေျပာလို႕ အဲလို မဝတ္တဲ့ အက်င့္ရသြားတာ၊ ေနာက္ ခါတိုင္း အိမ္ေရွ႕သြားၿပီး တီဗီၾကည့္ေနၾက ကို အဲဒီညက်ေတာ့ စိတ္ထဲမွာ တြန္႕ဆုတ္ဆုတ္ ျဖစ္ေနရတယ္ေလ၊ ဒါေပမဲ့ ကိုႀကီးသူရ က ဘယ္ေတာ့မွ ညဘက္ဆို တီဗီၾကည့္တာ မဟုတ္ေတာ့ သူမရွိေလာက္ပါဘူးေလ ဆိုၿပီး အိမ္ေရွ႕ထြက္လာမိခဲ့တယ္။ သူက လဲ့ နား မွာ မိန္႕မိန္႕ႀကီးထိုင္လို႕၊ ခ်စ္ေလး လည္း အိမ္ေရွ႕ခန္းေရာက္ေရာ လဲ့က လာ မမ လာ ရုပ္ရွင္ ကတအားေကာင္းေနတယ္ မမႀကိဳက္မွာ ဆိုၿပီး အတင္းေခၚ၊ ကိုႀကီးသူရကလည္း လဲ့နဲ႕ သူနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ၾကားကို ခ်ဲေပးလိုက္တယ္၊ ခ်စ္ေလးက သြားမထိုင္ခ်င္ဘူး၊ ေတာ္ၾကာ လဲ့ ကေရာ၊ ေဖေဖ နဲ႕ ကိုေလး ဇာနည္ ကေရာ ေမးၾကလိမ့္မယ္ေလ၊ ဘာျဖစ္လို႕လဲ လို႕၊ ခ်စ္ေလး ေရြးစရာလမ္းမရွိလို႕ သြားထိုင္လိုက္ရတယ္။ လဲ့က အရမ္း ေဆြးဖို႕ေကာင္းတာပဲ မမ ၾကည့္ၾကည့္လို႕ ေျပာတယ္၊ မၾကာပါဘူး သူ႕လက္ဖဝါးႀကိးက ခ်စ္ေလး ေပါင္ေပၚေရာက္လာေတာ့တာပဲ”ဆက္ပါအံုးမည္။..
အခန္း ၅၆။ ဦးတိုးစိန္
ဥကၠာတေယာက္ မိုးမ နဲ႕ ျဖစ္ၿပီးေန႕ကစၿပီး ေနာက္ေန႕ေတြ သူအလုပ္ဝင္တာ မိုးမ တို႕ အခန္းကို ေစာင့္ၾကည့္ေနၿပီး ကိုရင္ဦးေမာင္ အလုပ္သို႕ ထြက္သြားသည္ႏွင့္ သူေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း မိုးမ ကို ဖံုးေခၚၿပီး အသိေပးေလသည္။ မိုးမ ကလည္း ဝရံတာသို႕ ထြက္လာၿပီး ဥကၠာ ရွိရာဘက္သို႕ လက္ေဝွ႕ယမ္း ႏူတ္ဆက္ေလသည္။ တခါတေလ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ တြင္ လူျပတ္ၿပီး ဘယ္သူမွ မျမင္ႏိုင္ဘူး ထင္လွ်င္ အနမ္းပ်ံ ေခၚ ဖလိုင္းကစ္ေလးမ်ားပင္ အျပန္အလွန္ေပးၾကေသးသည္။ တခါတရံ ဖံုးထဲတြင္ ဥကၠာက မိုးမ ကို ဘယ္လို အဝတ္အစားမ်ိဳးႏွင့္ ျမင္ခ်င္ေၾကာင္း ၊ တခါတရံ စကဒ္တိုတို ဝတ္ထားသည္ကို ျမင္ခ်င္ေၾကာင္း ေျပာတတ္သည္။ မိုးမ ကလည္း စကဒ္တိုတို ကို ဝတ္ကာ ဝရံတာသို႕ ထြက္လာၿပီး ေရွ႕မွ သံတန္းေလး ေပၚ ေျခေထာက္တဖက္ကို တင္၍ ျပတတ္သည္။ ထိုအခါမ်ိဳး တြင္ ဥကၠာေနရာမွ လွမ္းၾကည့္လွ်င္ မိုးမ ေပါင္လံုးႀကီးမ်ား၊ တခါတရံ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလး တို႕ကို ျမင္ရသည္။ မိုးမ က တခါတေလ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ပင္မဝတ္ပဲ ဥကၠာေမာ့ၾကည့္လွ်င္ သူ႕ေစာက္ဖုတ္ကို တန္းျမင္ေနရေအာင္ ေျခေထာက္တေခ်ာင္း ေရွ႕တန္းေပၚတင္ကာ ေပါင္ကားထားတတ္ေသးသည္။ ဥကၠာတို႕ ကုမၸဏီ မွ အင္စပက္တာ က အျမဲတန္းလိုလို သူတို႕ ဝန္ထမ္းမ်ားကို လွည့္ပတ္ စစ္ေဆးတတ္သျဖင့္ ဥကၠာတေယာက္ သူတက္လာခ်င္တိုင္း တက္လာလို႕ မရမွန္းသိထားသျဖင့္လည္း တမင္ စေနျခင္းလည္း ျဖစ္ေလသည္။ ထိုအင္စပက္လာ လာေသာအခ်ိန္ သူ႕ေနရာတြင္ မေတြ႕ပါက အလုပ္ျပဳတ္ႏိုင္သျဖင့္ ဥကၠာတေယာက္ မစြန္႕စားရဲျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ထို အခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ေမာ့ၾကည့္ကာ သြားရည္က်ရင္းျဖင့္ အိမ္သာထဲဝင္ ဂြင္းထုျခင္းျဖင့္သာ အာသာေျဖရေလသည္။
သို႕ရာတြင္ တခါတေလ သူတို႕ ဖံုးျဖင့္ လည္း ဆက္ခ်ပ္ လုပ္ျဖစ္ၾကသည္။ ထို သို႕ ေျပာၾကသည့္အခါ မိုးမ က ဥကၠာကို တအား စိတ္ထလာေစသည့္အျပင္ သူ႕ကိုယ္သူလည္း ေစာက္ရည္မ်ား ရြဲေနေအာင္ ဖီးတက္ တတ္ေလသည္။ ဥကၠာက သူမိုးမ ကို ေနာက္တခါလိုးခ်င္ေၾကာင္း ေျပာတတ္သလို မိုးမ ကလည္း အလိုးခံခ်င္ေၾကာင္း ေျပာသည္။ သို႕ေသာ္လည္း မိုးမ က ဥကၠာ အလုပ္ခ်ိန္မွာ သူ႕ဆီ မလာခိုင္းသလို၊ ကိုရင္ဦေမာင္က လည္း အိုဗာတိုင္ မလုပ္ေသးသျဖင့္ အခြင့္အေရးမရ ျဖစ္ေနရသည္။ ဥကၠာေတြး ေနသည္ကေတာ့ သူ မိုးမ ကို ေန႕ခင္းဘက္ သြားလိုးဖို႕ ဆိုတာ သူ႕အလုပ္က တရက္ ေလာက္ခြင့္ယူမွ ရမည္။ ဒါမွ မဟုတ္ ညဘက္တာဝန္က် သည့္ သူ႕ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ တေယာက္ကို သူ႕ေနရာမွာ ခန တာဝန္ယူခိုင္းၿပီး သူက မိုးမ အခန္းတက္လိုးမွ ရမည္။
စာဖတ္သူမ်ား အခန္း ၂၁ ကို ျပန္သြားဖတ္ၾကည့္ပါက မိုးမ ညဘက္ႀကီး ကိုရင္ဦးေမာင္ မူးၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့ စိတ္ဆာလာသျဖင့္ ေအာက္ဖက္သို႕ ဆင္းကာ ဥကၠာကို သြားရွာရင္း ဥကၠာႏွင့္ မေတြ႕ပဲ အသက္၅၀ ခန္႕ ရွိ လူႀကီးတေယာက္ႏွင့္ ဆံုခဲ့ရသည္ကို သတိထားမိေပမည္။ မမွတ္မိလွ်င္ ေအာက္မွာ ထိုအခန္းမွ ေကာက္ႏူတ္ခ်က္ေလးတခု ျပန္တင္ေပးလိုက္ပါသည္။ ထိုလံုျခံဳေရး ဝန္ထမ္းလူႀကီးက မိုးမ ပုခံုးေလးကို ကိုင္ရင္း ဓါတ္ေလွခါးရွိရာသို႕ ေလွ်ာက္လာလိုက္သည္။ ဓါတ္ေလွခါးထဲ အေရာက္တြင္ သူက သူ႕လက္ေမာင္ကို မိုးမ ပုခံုးတြင္ ဆက္တင္ထားလိုက္ၿပီး မိုးမ က သူ႕ေခါင္းေလး ကို ထိုသူ၏ရင္ဘတ္ေပၚတြင္ ေမွးတင္ထားလိုက္သည္။ မိုးမ ရင္သား မ်ားက ထိုလူႀကီး၏ ရင္ဘတ္ကို ဖိမိေန ရာ ထိုသူႀကီးမွာ စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားလာၿပီး မိုးမ ရင္သား ေျမွာင္းကို ငံု႕ၾကည့္ရင္းက အေတြးေတြ က်ယ္ျပန္႕လာေလသည္။ သူက မိုးမကို၊
“မမေလး ရဲ႕ ေယာက္်ား မွာ စီးကရက္ လံုးဝမက်န္ေတာ့လို႕လား ခင္ဗ်”
မိုးမ က သူ႕မ်က္လံုးေတြကို အရမ္း အိပ္ငိုက္ေနသလို စင္းစင္း ေလး လုပ္ရင္း မူးေနသလို ဟန္ျဖင့္၊
“ဟင့္အင္း၊ သူက ေဆးလိပ္မေသာက္ဘူး၊ သူ႕သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က လာတယ္၊ အခုေတာ့ျပန္သြားၿပီ၊ က်မက ေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္စိတ္ေပါက္လာလို႕၊ က်မ အမ်ိဳးသားက အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ၊ က်မ ကသာ အိပ္မေပ်ာ္ဘူး ျဖစ္ေနလို႕”
ညေစာင့္လူႀကီးက ေတြးလိုက္သည္၊ အင္း သူ႕ေယာက္်ားက လည္း အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္၊ ဒီေလာက္ ငယ္ရြယ္လွပတဲ့ မိန္းမ ကို ထားထားၿပီးေတာ့၊ အခုေတာ့ၾကည့္စမ္း ေယာက္်ား ဂရုစိုက္မခံရတဲ့ မိန္းမ ေတြက ရြတဲ့ အဆင့္ကို ေရာက္ေနၿပီ၊ ငါ လိုးခ်င္ရင္ ေတာင္ ဒီအမ်ိဳးသမီးကို လိုးလို႕ရႏိုင္ေနၿပီ၊ စမ္းၾကည့္လိုက္အုန္းမယ္၊ တကယ္လို႕ သူငါ့ကို အခန္းထဲ ဝင္ခြင့္ျပဳရင္၊ သူ႕ေယာက္်ား တကယ္ကို အေသေကာင္လို၊ အိပ္ေမာက်ေနတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ငါသူ႕ ကို က်ိဳးစားၾကည့္အုန္းမယ္၊အဲဒီ လူႀကီးနာမည္ က ဦးတိုးစိန္ ျဖစ္သည္။ ဦးတိုးစိန္မွာ မိုးမ အခန္းထဲ ဝင္လိုက္ၿပီး မိုးမ ကို ႀကိဳးစား ဖို႕ ႀကံေသာ္လည္း မိုးမ အခန္းနားကပ္ရက္က ေကာင္ကေလး ရဲေက်ာ္ ထြက္လာသျဖင့္ မိုးမကို ထားၿပီး အျမန္လစ္လာခဲ့ရေလသည္။ သူတို႕ လံုျခံဳေရးအခန္းကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဦးတိုးစိန္မွာ လီးႀကီး တအားမာ ေနၿပီ မို႕ မိုးမ ကို မွန္းၿပီး ထုမိေလသည္။ တကယ္ေတာ့ မိုးမ မွာ ဦးတိုးစိန္ သမီးထက္ပင္ငယ္အံုးမည္ျဖစ္သည္။ ဦးအံုးစိန္မွာ ထိုအရြယ္ မိန္းခေလး တေယာက္ကို တခါမွ အခု လို လိုးခ်င္စိတ္မေပၚခဲ့ဘူးေျခ။ ထိုညက မိုးမ ဝတ္ထားသည့္ ညဝတ္ပါးပါးက အတြင္းမွ ဘရာဇီယာမဝတ္ထားသျဖင့္ ႏို႕ႀကီးေတြကို အလံုးလိုက္ျမင္ေနရတာက တေၾကာင္း မိုးမ မွာ လည္း ယားေနသျဖင့္ မူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး သူ႕ဆီကို လာမွန္းလည္း သိထားတက တေၾကာင္းေၾကာင့္ အရမ္းကို လိုးခ်င္ေနမိသည္။ သူ႕စိတ္ထဲတြင္လည္း တေန႕ေတာ့ ရေအာင္ဖန္အံုးမည္ဟု ေတြးခဲ့မိေလသည္။
ထို႕ေၾကာင့္လည္း ထိုညအျဖစ္အပ်က္ၿပီးေနာက္ပိုင္းညေတြမွာ မိုးမ တို႕ အခန္းနားကို မေယာင္မလည္ျဖင့္ အကဲခပ္ေလ့ရွိေသာ္လည္း အခြင့္အေရးက မႀကံဳလာေတာ့ေျခ။ ဦးတိုးစိန္မွာ တျခားအလုပ္တခု လည္းေန႕လည္ ဘက္ အခ်ိန္ပိုင္း လုပ္ေသးသျဖင့္ မိုးမ တို႕ အိမ္ယာတြင္ သူက ညပိုင္းသာ အျမဲ ဆင္းႏိုင္ေလသည္။
သို႕ေသာ္လည္း မိုးမ ကို စြဲလမ္းသြားသျဖင့္ တခါတရံ ေန႕လည္ဘက္ အားလပ္ခ်ိန္မွာ တခါတေလ မေယာင္မလည္ျဖင့္ လာၿပီး ေန႕လည္တာဝန္က်ေနေသာ ဥကၠာ ႏွင့္ စကား စၿမီလာေျပာတတ္ေလသည္။ ထို႕ေၾကာင့္လည္း တေန႕ ဥကၠာက သူ႕ကို သူ႕အစား ခနေစာင့္ေပးႏိုင္မလား သူတေနရာကို သြားစရာရွိလို႕ ဟု ေမးလာေတာ့ သူက လက္ခံလိုက္ေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ဘာရယ္မဟုတ္ ဦးတိုးစိန္က ဥကၠာကို ပံုမွန္ပင္ တနာရီေလာက္ ဘယ္သြားမွာလဲ ဟု ေမးလိုက္သည္။ ဥကၠာက ျပန္မေျဖခင္ သူက ေနာက္သလို ေျပာင္သလိုျဖင့္၊
“ဟဲဟဲ မင္း ေစာ္နဲ႕ သြားႏွပ္မလို႕ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ ဒါနဲ႕ မင္းသိလား ဒီအပတ္မန္႕ မွာ ငါအရမ္းလိုးခ်င္တဲ့ ေစာက္ရမ္းေခ်ာၿပီး ဆက္ဆီ အရမ္းက်တဲ့ ေကာင္မငယ္ငယ္ေလး တေယာက္ရွိတယ္။ သူ႕နာမည္က မိုးမ တဲ့၊ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့ ည တညတုန္းက ေကာင္မေလး မူး ၿပီး ငါ့ဆီကို ေရာက္လာတယ္၊ ညဝတ္အက်ႌပါးပါးေလးနဲ႕ ေအာက္မွာ လည္း ဘရာ မပါဘူး၊ ငါသူ႕ကို သူ႕အခန္းျပန္လိုက္ပို႕ေတာ့ ငါ ေရွာက္ကိုင္တာ အရမ္းမိုက္တယ္ကြာ၊ ငါ အဲဒီေကာင္မေလး အခန္းထဲ ဝင္လိုက္သြားၿပီး ဆြဲေတာ့မလို႕၊ သူတို႕ အခန္းေဘးနားက ေစာက္ေကာင္ေလးတေယာက္ ထြက္လာစကားေျပာတာနဲ႕ ငါသူ႕ကို ထားၿပီး လစ္လာခဲ့ရတာ၊ ခ်ီး ငါ အဲဒီေစာ္ေလးကို တအားကို လိုးခ်င္ေနတာ အဟီး”
ဥကၠာ မွာ ဦးတိုးစိန္ေျပာတာ ၾကားလိုက္ရ ေတာ့ အေတာ္အံ့ၾသသြားသည္။
“ဟင္ အဘ လည္း သူ႕ကို လုပ္ခ်င္ေနတယ္။ အဟီး ယံုႏိုင္စရာေတာင္မရွိဘူး ၊ေျပာစမ္းပါအံုး ဘယ္လို ျဖစ္တာလဲ အျဖစ္အပ်က္က၊ မိုးမ က ဘယ္တုန္းက ညဘက္ႀကီး ဒီကို ဆင္းလာတာတုန္း”
“ဟာ ေျပာမေနပါနဲ႕ေတာ့ကြာ အဲဒီေကာင္မေလး က တကယ္ကို ေဟာ့တာ၊ ၾကည့္ရတာ အဲဒီညတုံးက သူအေတာ္ စိတ္ဆာေနလို႕ ဆင္းလာတာျဖစ္မယ္၊ အဲဒီညက ငါအတင္းႀကံရင္ေတာင္ ေပးလုပ္မဲ့ သေဘာရွိတယ္ ၾကည့္ရတာ”
“အင္း ဟုတ္ တယ္ အဘ မိုးမ က ေပးလုပ္မွာပဲ ၊ ေသျခာတယ္။ က်ေနာ္ သူ႕အေၾကာင္းေကာင္းေကာင္းသိတာေပါ့”
“ေဟ ဟုတ္လား၊ မင္းေရာ လုပ္ၿပီးပလား”
“ဟုတ္ပ အဘ ဒါေၾကာင့္လည္း အဘ ကို က်ေနာ့္ေနရာမွာ ခနေစာင့္ခိုင္းတာေပါ့၊ က်ေနာ္ အခု မမမိုး ဆီ သြားၿပီးေတာ့ ဆြဲေတာ့မလို႕ ေလ။ အခု ေတာ့ က်ေနာ္ စိတ္ေျပာင္းသြားၿပီ၊ အဘ ပဲ သြားလိုက္ေတာ့”
“ဟာ ဟုတ္ရဲ႕လားကြာ မင္း အဲလိုသာ ငါ့ကို အခြင့္အေရးေပးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ မင္းေက်းဇူး ငါမေမ့ပါဘူး၊ ငါက အဲဒီညကထဲက သူ႕ကို စြဲလမ္းေနတာကြ၊ အခု ဆိုရင္ သူတေယာက္ထဲ အခန္းထဲမွာေပါ့ ဟုတ္လား”
“ဟုတ္တယ္ အဘ၊ တံခါးသာ သြားေခါက္လိုက္၊ မမမိုး အခန္းတံခါးလာဖြင့္တာနဲ႕ အထဲကို အတင္းဝင္ၿပီး ဆြဲသာ လိုးျပစ္လိုက္ေတာ့၊ သြားသြား အဘ သြားႏွပ္လိုက္၊ အေတြးပင္လယ္က ဇာတ္လမ္းေတြကိုပဲ ဖတ္ၿပီး ဂြင္းထု မေနနဲ႕ေတာ့ တကယ္သြားလုပ္လိုက္ေတာ့”
“မင္း အဲ့ေကာင္မေလးကို တကယ္လိုးခဲ့ရလို႕လားကြာ၊ ေျပာစမ္းပါအံုး၊ အဲေကာင္မေလးက ဘာေတြ ႀကိဳက္တတ္တယ္ ဘာေတြ မႀကိဳက္တတ္ဘူးဆိုတာ၊ ေကာင္မေလးက ၾကမ္းၾကမ္းႀကိဳက္လား ညွင္ညွင္သာသာေလး ႀကိဳက္သလား၊ ငါက ေတာ့ သူ႕ကို အျပတ္ၾကမ္းျပစ္ခ်င္တာပဲကြာ၊ အဲလိုမ်ိဳး ေခတ္ဆန္ဆန္ ခပ္ငယ္ငယ္၊ ေတာင့္ေတာင့္ အိမ္ရွင္မေလး တေယာက္ကို လိုးရမယ္ ဆိုတာ သိန္းထီေပါက္သလိုပါပဲကြာ၊ ငါတို႕ ညဘက္ မအိပ္ပဲနဲက သူတို႕ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းအိပ္ရေအာင္ ေစာင့္ေပးေနရတာကို လက္စားျပန္ေျခရမယ္၊ ေကာင္မ ငါ့ကို အဲဒါေတြ ျပန္ေပးဆပ္ရမယ္၊”
ဥကၠာက ေလသံတိုးတိုးျဖင့္၊
“အဘ က်ေနာ္ကို မမမိုး က ရွင္ျပဳေပးခဲ့တာ အဟီးး၊ မမမိုးက အရမ္းကို သိမ္ေမြ႕တာ၊ ဒါေပမဲ့ အဘ ၾကမ္းလဲ သူႀကိဳက္မွာပဲ အဲဒါေတာ့ ေသျခာတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အဘ ၿပီးလို႕ ျပန္လာရင္ေတာ့ က်ေနာ့္ကို အေသးစိတ္ေျပာရမယ္ ေနာ္ ဒါပဲ အဟိ”
“ ေအး သြားမယ္၊ ငါ က သူ႕ကို မွန္းမွန္းၿပီး ထုေနရတာၾကာၿပီ ဒီေန႕ေတာ့ တကယ္လုပ္ရေတာ့မွာေပါ့ကြာ၊ မင္းက ငါ့ကို လည္း ေျမွာက္ေပးတာကိုး ခိခိ မင္းငါ့ကို အင္ထု တာ မဟုတ္ဘူးလို႕ေတာ့ ငါထင္တာပဲ၊ ႏို႕မို႕ ဆို ငါ ေစာက္ျပႆနာ အႀကီးႀကီးတက္မွာ”
“က်ေနာ္က အဘကို ဘာလို႕ ေျခာက္တြန္းရမွာလဲ ဗ်ာ။ က်ေနာ္မလိမ္ပါဘူး၊ ဒါေပမဲ့ အဘ က်ေနာ့္ကို မိုးမ ညဘက္ႀကီး ဆင္းလာတယ္ ဆိုတာကို ေျပာလိုက္ ေတာ့ က်ေနာ္စဥ္းစားမိတာက၊ ငါသာ အဲဒီတုန္းက ညဘက္တာဝန္က်ေနတဲ့သူဆိုရင္ေတာ့ သူ႕အခန္းကို ျပန္မပို႕ခင္ ကားပတ္ကင္ မွာ တခ်ီေလာက္ေတာ့ ဆြဲလိုက္မိမွာပဲ”
“ေအးပါကြာ၊ ငါ ျပန္လာရင္ အကုန္ျပန္ေျပာျပပါ့မယ္၊ အခု ငါ့ကံကို သြားစမ္းလိုက္အံုးမယ္၊ လစ္ၿပီ”
မိုးမ မွာ ေရခ်ိဳးခန္းက ထြက္လာကာစ သဘက္ကို ကိုယ္မွာ ပတ္လွ်က္ ျဖင့္ သူ႕အလွျပင္မွန္တင္ခံုေရွ႕မွာ ထိုင္ရင္း ဆံပင္ကို ဒရိုင္ယာျဖင့္ မႈတ္လွ်က္ရွိေလသည္။ မွန္ထဲမွာ ျမင္ေနရေသာ သူ႕ ရင္သားေျမွာင္း၊ ႏွင့္ ေပါင္လံုးႀကီးမ်ားကို ၾကည့္ရင္း ေယာက္်ားတေယာက္သာ သူ႕ကို အဲလို ျမင္လိုက္ရရင္ဟု ေတြးရင္း ျပံဳးလိုက္မိသည္။ ေနာက္ေတာ့ ဒရိုင္ယာကို ခ်လိုက္ၿပီး သူ႕ရင္သား ေနရာကို အသာကိုင္ရင္း မွန္ထဲမွာ ျပန္ၾကည့္ေနခ်ိန္ အခန္းတံခါးေခါက္သံၾကားလိုက္ရေလသည္။ ဟင္ ဒီအခ်ိန္ႀကီး ဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္၊ မိုးမ ကမတ္တတ္ထရပ္လိုက္ၿပီး တံခါးဆီသို႕ သြားရင္း၊ အေပၚက ေရခ်ိဳးခန္းဝတ္အက်ႌကို ထပ္ဝတ္သြားရမလား ခ်ီတံုခ်တံုျဖင့္ တံခါးဆီ ေရာက္သြားကာ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေလသည္။
ဦးတိုးစိန္မွာ မိုးမ ၏ ေရခ်ိဳးၿပီးစ ဆံပင္ဖားယား မ်က္ႏွာသုပ္ပုဝါ တထည္သာ ရင္လွ်ားထားေသာ လတ္လတ္ဆပ္ဆပ္ ကိုယ္လံုးကို ေျခဆံုးေခါင္းဆံုး ၾကည့္ရင္း ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္သြားေလသည္။ မိုးမ မွာ လက္တဖက္ျဖင့္ သူ႕ရင္သားေပၚမွ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါကို ဖိထားရင္း လက္တဖက္က တံခါးလက္ကိုင္ဘုကို ကိုင္ထားရင္း ဦးတိုးစိန္ကို ၾကည့္လွ်က္ အံအားသင့္သြားေလသည္။ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါမွာ မိုးမ ေပါင္ရင္းနားေလာက္ထိသာ ေရာက္သျဖင့္ ေပါင္တန္ျပည့္ျပည့္ျဖိဳးျဖိဳး ဝင္းဝင္းႀကီးမ်ား မွာ ဦးတိုးစိန္ အတြက္ ဂလု ခ်င္စရာျဖစ္ေနရသည္။ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုး စကား မေျပာႏိုင္ၾကပဲ တေယာက္ကို တေယာက္ ေၾကာင္ၾကည့္ေနၾကရမွ ဦးတိုးစိန္က ေခ်ာင္းတခ်က္ဟန္႕ရင္း စကား စေျပာေလသည္။
“ အဟမ္း၊ အာ…...အဲ….. ဟို….ဟို.. ေလ ေသာက္ေရေလး တခြက္ေလာက္ ရႏိုင္မလားလို႕၊ အဘ ေဆးေသာက္ခ်င္လို႕ပါ၊ အဘ ဒီမွာ လံုျခံဳေရး အေစာင့္ေလ သိတယ္မလား”
မိုးမ က အခန္းတြင္းသို႕ ေနာက္တလွမ္းဆုပ္လိုက္ရင္း ဦးတိုးစိန္ဝင္ဖို႕ လမ္းေပးလိုက္ရင္း၊
“ဟုတ္ကဲ့ အဘ က်မ မွတ္မိပါတယ္”
ဦးတိုးစိန္ အိမ္ထဲ ေရာက္သည္ႏွင့္ မိုးမ က ေရယူရန္ မီးဖိုဘက္သို႕ ထြက္သြားသည္ကို အေနာက္မွ ရပ္ၾကည့္ရင္း ဦးတိုးစိန္တေယာက္ သူ႕နဖူးမွ ေခၽြးကို လက္ကိုင္ပုဝါထုတ္ကာ သုတ္လိုက္မိသည္။အခန္း ၅၇။ ဦးတိုးစိန္ ႏွင့္ မိုးမ
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ေရာက္ေတာ့ မိုးမ အေတြးထဲမွာ သူ အရမ္းစိတ္ဆာလာလို႕ မူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဥကၠာဆီ သြားခဲ့တံုး ဦးတိုးစိန္နဲ႕ ေတြ႕ခဲ့ရတာကို ျပန္သတိရမိသည္။ ထိုအခ်ိန္က အဲဒီ အဖိုးႀကီး က စိတ္ထဲ ဘာရွိေနလည္းဆိုတာကိုေတာ့ သူသိပ္မေသျခာပါ။ အခုေတာင္ သူ႕စိတ္ထဲမွာ ေရကို အရင္ခတ္ၿပီးေပးရေကာင္းမလား အဝတ္အစားအရင္ဝတ္ရမလား ခ်ီတံု ခ်တံု ျဖစ္ေနေလသည္။ အခုသူ႕ကိုယ္မွာက သဘက္တထည္ပဲ ပတ္ထားသည္မဟုတ္လား။ သူ႕ ေပါင္တန္ ေတြနဲ႕ အေပၚက ရင္သား ေျမွာင္းက အထင္းသား ေပၚေနသည္မဟုတ္လား။ ထိုညက အဲဒီ အဖိုးႀကီး က မိုးမ မူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ယိုင္ႏွဲ႕ ယိုင္ထုိး သြားေနတာကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး မိုးမ ကိုယ္လံုးကို ဟိုထိဒီထိ လုပ္တာကိုလည္း သူသတိထားမိခဲ့သည္။
ဦးတိုးစိန္ တေယာက္က ေတာ့ မိုးမ သူ႕ကို ေသာက္ေရလာေပးရင္ ဆြဲဖက္လိုက္မည္ဟု စိတ္ကူးလိုက္တာႏွင့္ လီးက ခ်က္ခ်င္းေတာင္လာသည္။ ဦးတိုးစိန္ စိတ္အေတြးထဲမွာေတာ့ မိုးမ ကို ဒီဆိုဖာအရွည္ေပၚမွာ ပက္လက္ကေလး လွဲေနတာကို ပံုေဖၚေနမိသည္။ ဦးတိုးစိန္က ဧည့္ခန္းတခုလံုးကိုလည္း အကဲခတ္ေလ့လာ လိုက္သည္။ မိုးမ က ေသာက္ေရခြက္ကိုင္ ၿပီးထြက္လာကာ သူ႕ကို ကမ္းေပးမည့္အစား ေကာ္ဖီစားပြဲေလးေပၚ သို႕ လွမ္းတင္လိုက္သျဖင့္ ေရခြက္ကမ္းေပးသည့္လက္ကို ဆြဲကာ ဖက္လိုက္မည္ဟုေသာ ဦးတိုးစိန္ အႀကံအစည္ ပ်က္သြားေလသည္။
“ဒီမွာ ေသာက္ေရ ဦးေလး၊ က်မ အဝတ္လဲၿပီးျပန္လာခဲ့မယ္ ခနေလး”
မိုးမ က သူတို႕ အိပ္ခန္းထဲ သို႕ အဝတ္အစား ဝတ္ရန္ ဝင္သြားလိုက္သည္။ ဦးတိုးစိန္ က အနည္းငယ္ စိတ္ပ်က္သြားၿပီး ေခါင္းကို ခါရမ္းလိုက္မိသည္။ မိုးမ အဝတ္လဲတာမ်ား ေတြ႕ရမလားဟု ေသျခာမပိတ္သြားေသာ တံခါးၾကားမွ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္။ မိုးမ က သူ႕အဝတ္အစားတို႕ကို ဘီဒိုမွ ထုတ္ယူၿပီး ဝတ္ရန္ တံခါးေနာက္ကြယ္ဘက္သို႕ ဝင္သြားလိုက္သည္။ ဦးတိုးစိန္က မိုးမ အိပ္ခန္းထဲ လိုက္ဝင္သြားလိုက္ဖို႕ စဥ္းစားေသးသည္၊ သို႕ေသာ္လည္း မိုးမ တေယာက္ လန္႕သြားရင္ သူ႕ အႀကံအစည္ လည္း ေအာင္ျမင္မည္မထင္သျဖင့္ မိုးမ အဝတ္လဲျပီး ျပန္ထြက္လာမွ အေျခအေနၾကည့္ၿပီး ဆက္လုပ္မည္ဟု ေတြးလိုက္သည္။ မိုးမ ဘယ္လို အဝတ္အစားေတြ ဝတ္လာလဲ ဆိုတာကို ၾကည့္ၿပီးမွ သိပ္လွတာပဲ ဘာညာ ပြားၿပီး ခ်ဴပ္မည္ဟု ေတြးထားလိုက္သည္၊ တဆက္ထည္းမွာပင္ မိုးမ ဆက္ဆီ အဝတ္အစားေလး ဝတ္လာပါေစလည္း ဆုေတာင္းလိုက္မိသည္။ မၾကာခင္ မိုးမ အဝတ္အစားဝတ္ၿပီးထြက္လာေတာ့ ဦးတိုးစိန္တေယာက္ ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္သြားရသည္။ မိုးမ က အနီရဲရဲ႕ အသားေခ်ာေခ်ာ ပါးပါး ဒရက္စ္ကို ဝတ္လာခဲ့သည္။ ဒရက္မွာ ပုခံုးသိုင္းႀကိဳး ႏွင့္ ေခါင္းေပၚမွ စြတ္ရေသာ ဒရက္မ်ိဳးျဖစ္ၿပီး ေပါင္လည္ေလာက္ထိသာ ေရာက္သျဖင့္ အနီေရာင္ေအာက္မွ ေပါင္လံုးႀကီးမ်ားမွာ လည္းေဖြးၿပီး ဝင္းေနရာ ဂလုခ်င္စရာႀကီးျဖစ္ေနရသည္။ ဦးတိုးစိန္ မွာ အာေစးထည့္ထားသလို စကားပင္ မေျပာႏိုင္၊ နားလည္းမလည္သလို ျဖစ္ေနရသည္။ မိုးမ သူ႕ကို ျဖားေယာင္းခ်င္လို႕ ပဲ အဲလို ဝတ္လာတာလား၊ သူ႕ကိုယ္တိုင္ စရိုက္ကိုက အဲလိုပဲ ဝတ္တတ္တာလား၊ ဦးတိုးစိန္ မ်က္လံုးေတြက မိုးမ ေပါင္လံုးႀကီးမ်ား မွ တဆင့္ ပုခံုးႀကိဳးသိုင္းလြတ္ေနေသာ ပုခံုးသားမ်ား၊ လက္ေမာင္းေဖာင္းေဖာင္းအိအိကေလးမ်ားကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ ေနာက္ေတာ့ မိုးမ သူ႕ကို ျပံဳးၾကည့္ေနသည္ကို သတိထားမိသြား၍ တံေတြးကို ျမိဳခ်လိုက္ၿပီး လည္ေခ်ာင္းရွင္းသလို ေခ်ာင္းဟန္႕လိုက္ရင္းမွ၊စကားစေျပာဖို႕ ႀကိဳးစားလိုက္သည္။
သို႕ေသာ္လည္း ဦးတိုးစိန္ စကားမစခင္ မိုးမက ဦးတိုးစိန္ ေရွ႕ ဆိုဖါေပၚမွာ ထိုင္ခ်လိုက္ရင္း ေပါင္ႏွစ္လံုး ကို ခ်ိတ္ကာ ထိုင္လိုက္သည္။ ေပါင္ႏွစ္လံုးကို ထပ္မခ်ိတ္ခင္ ကားလိုက္ေသာ ေပါင္လံုးႀကီး ႏွစ္လံုးၾကားကို ဦးတိုးစိန္ ကမန္ကတမ္း လိုက္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ဘာမွေတာ့ မျမင္လိုက္ရေပမဲ့ မိုးမ ေပါင္တန္ စင္းစင္းႀကီးက ဦးတိုးစိန္ ရင္ကို ဘေလာင္ဆူလာေစသည္။ မိုးမ က သူ႕ဆံပင္ဖားယားကို လက္ျဖင့္ အေနာက္ဖက္သို႕ သပ္လိုက္ရာ မိုးမ ဂ်ိဳင္းၾကားကိုလည္း ဦးတိုးစိန္တေယာက္ လိုက္ၾကည့္မိသည္။ မိုးမ ဘရာဇီယာႀကိဳးက မိုးမ ပုခံုးသား ေပၚမွာ တင္းေနသည္ကို လည္း သူျမင္မိသည္။ ဦးတိုးစိန္တေယာက္ မိုးမ လက္ေမာင္းလံုးေတြကို ကုန္းကိုက္ ခ်င္စိတ္ေပါက္လာရသည္။ မိုးမ က ေရခ်ိဳးၿပီးစ မေျခာက္တေျခာက္ သူ႕ဆံပင္ေတြကို လက္ျဖင့္ ဆက္ဖြကာ ေဆာ့ကစားသလို လုပ္ေနလိုက္သည္။ ဦးတိုးစိန္ က မိုးမ ေပါင္လံုးေတြကို ထပ္ၾကည့္လိုက္သည္။ ဒီေကာင္မေလး ငါ့လို တစိမ္းေယာက္်ားတေယာက္ေရွ႕မွာ ပံုစံမ်ိဳးစံု လုပ္ျပေနပါလားဟုလည္း ေတြးေနမိသည္။
ေနာက္ေတာ့ မိုးမ က ထၿပီး ကိုရင္ဦးေမာင္ အရက္ထားသည့္ ေကာင္တာနားသို႕ သြားလိုက္သည္။ ဦးတိုးစိန္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ မိုးမ ရဲ႕ အျပံဳးေတြက သူ႕ကို ျမဴဆြယ္ေနသည္ဟု ေတြးေနမိၿပီး နည္းနည္းလည္းရဲလာသည္။ ေကာင္မေလး ငါ့ကို ျမဴဆြယ္ေနတာလား။ ေကာင္မေလး ငါသူ႕ကို လိုးဖို႕ အခ်က္ျပေနတာလား၊ ဒါမွ မဟုတ္ဒါက သူ႕ရဲ႕ ပံုမွန္ အျပဳအမူအေနအထိုင္ပဲလား။ စိတ္ထဲက အေတြးမ်ိဳးစံုႏွင့္ ဦးတိုးစိန္ တေယာက္ မိုးမ အနားသို႕ ခ်ဥ္းကပ္သြားမိသည္။
“နင္ တည ငါ့ဆီ ေရာက္လာတာ မွတ္မိေသးလား၊ ငါ အဲဒီညက နင့္ကို အိမ္ခန္းထဲ ထိလိုက္ပို႕ေပးဖို႕ တြဲေခၚလာခဲ့တာေလ၊ ေကာင္ေလးတေယာက္ထြက္လာၿပီး နင့္ကို စကားလာေျပာလို႕ ငါထြက္သြားလိုက္တာ သတိရေသးလား”
မိုးမ က ဦးတိုးစိန္မ်က္ႏွာကို ျပံဳးၾကည့္လွ်က္၊
“အင္း က်မ သိသားပဲ”
ဟု ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ ဦးတိုးစိန္က၊
“ငါ အဲဒီတုံုးက အထဲကို ဝင္လိုက္ခ်င္ေနတယ္ဆိုတာေရာ နင္သိလား”
“သိသားပဲ”
မိုးမ က ေခါင္းေလးကို အသာငံု႕ရင္း ႏူတ္ခမ္းကေလးကိုက္လွ်က္ မပြင့္တပြင့္ ျပံဳးရင္း ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ ဦးတိုးစိန္ တေယာက္ မိုးမ မွာ ေတာ္ေတာ္ ထန္ေသာ ဟာမေလး ဆိုတာ သေဘာေပါက္လိုက္သည္။ ဥကၠာ ငါ့ကို ေျပာသားပဲ ငါကိုယ္ႏိူက္က စိတ္မရဲဘူး ျဖစ္ေနတာ၊ ဟု စိတ္ထဲ ေပၚလာေသာ္လည္း ၊ မိုးမ ကဲ့သို႕ ေခတ္ဆန္ကာ ေခ်ာေမာလွေသာ မိန္းမငယ္ေလး တေယာက္က ဘာလို႕ အဲေလာက္လြယ္ရတာလဲ ဆိုတာကိုမယံၾကည္ႏိုင္ေသး၊ ၾကည့္ရတာ ဒီေကာင္မေလးကလည္း ဆာေန၊ ငါကလည္းကံေကာင္းေနတာပဲ ျဖစ္မယ္၊ ငါဒဲ့ဝင္ၾကည့္မွ ဟုအေတြးျဖင့္၊
“အဲဒါဆိုရင္ ဦးေလး ဘာလို႕ အဲဒီညက နင့္အခန္းထဲ လိုက္ဝင္ခ်င္ရတာလဲ ဆိုတာသိတယ္ဟုတ္၊ နင္ေျပာေတာ့ နင့္ေယာက္်ားက အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီး နင္က နည္းနည္းမူးေနတယ္ ဆိုေတာ့ နင္က ဘာလို႕ ငါ့ကို အခန္းထဲ လိုက္ဝင္ေစခ်င္ရတာလည္း”
မိုးမ က ဆိုဖာ အရွည္ရွိရာသို႕ လွမ္းေလွ်ာက္လိုက္ရင္းက ျပန္ေျဖလိုက္သည္။
“က်မ ေယာက္်ား အခန္းထဲမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနမွန္းသိရဲ႕နဲက ဦးေလး အခန္းထဲ ဘာလို႕လိုက္ဝင္ခ်င္သလဲ ဆိုတာ က်မသိပါတယ္”
ဦးတိုးစိန္က သူ႕ ပုဆိုးေအာက္က ေထာင္မတ္ေနတဲ့ လီးႀကီးကို အသာစမ္းရင္း မိုးမအနားကပ္လာခဲ့သည္။မိုးမ ရဲ႕ လည္ကုတ္ကေလးကို သူ႕ႏွာေခါင္းႀကီးျဖင့္ ငံုနမ္းလိုက္ရင္းက၊
“ အား… နင့္ရဲ႕ ကိုယ္နံ႕ေလးက အရမ္းေမႊး တာပဲ၊ ငါ အဲဒီညတုန္းက ရခဲ့တဲ့ အနံ႕အတိုင္းပဲ၊ နင့္ရဲ႕ ကိုယ္နံ႕ေလးက အရမ္းစြဲေဆာင္မႈရွိတယ္ ဆိုတာ နင္သိရဲ႕လား”
မိုးမ က သူ႕ႏူတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္ၿပီး သူ႕အျပံဳးကို ဦးတိုးစိန္မျမင္ေအာင္ မ်က္ႏွာကို တဖက္လြဲလိုက္သည္။
“ဒါဆိုရင္ ဦးေလး အခုလာတာကလဲ ဟိုညတံုးကလိုပဲေပါ့ဟုတ္လား၊ ေရငတ္လို႕ ေသာက္ေရလာေတာင္းတယ္ဆိုတာက အေၾကာင္းရွာတာ မဟုတ္လား”
ထိုအခ်ိန္မွာ ဦးတိုးစိန္က မိုးမ ႏွင့္ တအားကို ကပ္ေနၿပီ ျဖစ္ရာ အခ်ိန္ျဖဳန္းမေနေတာ့ပဲ မိုးမ ကို ျဖတ္ကနဲ ဆြဲကာ သိမ္းက်ံဴးဖက္လိုက္သည္။ မိုးမ ႏူတ္ခမ္းမ်ားကို သူ႕ပါးစပ္ျဖင့္ နမ္းဖို႕ႀကိဳးစားေလသည္။ မိုးမ က သူ႕မ်က္ႏွာကို ဘယ္ညာရမ္းရင္း ျဖင့္ ေရွာင္ဖယ္ဖို႕ ႀကိဳးစားေလသည္။ေနာက္ ဦးတိုးစိန္ မ်က္ႏွာကို သူ႕လက္ကေလးျဖင့္ တြန္းထားရင္းက၊
“အို႕ မေလာနဲ႕ေလ၊ အခုမွ ဘာလို႕ တအားေလာခ်င္ရတာလဲ ျဖည္းျဖည္းေပါ့၊ က်မလည္း အားေနတယ္၊ ဦးေလးလည္း ဒီေန႕ အလုပ္နားတယ္မဟုတ္လား”
မိုးမ က ဦးတိုးစိန္ လက္ေတြကို ျဖည္လိုက္ၿပီးေတာ့ ထိုေနရာမွ ထြက္ကာ ဆိုဖာအရွည္နားေလွ်ာက္သြားကာ ဦးတိုးစိန္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ လိုက္သည္။ မိုးမ က ေပါင္ႏွစ္လံုး ကို မထပ္ေသးပဲ ခပ္ကြာကြာခ်ဲထိုင္လိုက္ရာ ဦးတိုးစိန္ မွာ မိုးမ ေပါင္လံုးႀကီး ႏွစ္လံုးၾကားမွ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ အျဖဴေရာင္ကေလးကို ပင္ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ဦးတိုးစိန္ တကိုယ္လံုး တံုတက္လာကာ မိုးမ တကိုယ္လံုးကို ခ်က္ခ်င္းကုံးရက္ ခ်င္စိတ္ေပါက္လာရသည္။ မိုးမ က ဦးတိုးစိန္ မ်က္ႏွာကို ေအးေဆးပင္ ၾကည့္ကာ၊
“ဦးေလးက က်မ ေယာက္်ားအိပ္ေနတံုး အဲဒီညက ဝင္လာၿပီး က်မ ကို ႀကံလို႕ ရၿပီး ေအးေဆးႏွပ္မယ္လို႕ ေတြးခဲ့တယ္မဟုတ္လား”
ဟု ေမးလိုက္ရာ ဦးတိုးစိန္မွာ ေခါင္းကို ျငိမ့္ျပ ကာ မိုးမ မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ရင္း၊
“အင္း ဟုတ္တယ္၊ နင္ေျပာေတာ့ သူ႕ေမြးေန႕ ပါတီလုပ္ၿပီး သူက အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ ဆိုေတာ့ ငါထင္တာကေတာ့ သူမူးၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီေပါ့၊ အဲဒါေၾကာင့္ ငါက နင္လိုေနမယ္ထင္တာ”
မိုးမ က ဦးတိုးစိန္ရွိရာကို ေလွ်ာက္လာရင္း အျပံဳးကေလးျဖင့္ ၾကည့္ကာ ဥိးတိုးစိန္ ရွပ္အက်ႌေကာ္လာကို ဆြဲကိုင္လိုက္ရင္းတိုးတိုးေလးျဖင့္၊
“ဟုတ္တယ္ အဲဒီညတုံုးက က်မ စိတ္အရမ္းဆာေနတာ၊ က်မလိုေနတာ ရွင္ထင္တဲ့ အတိုင္းပဲ”
ဦးတိုးစိန္ ေျမာက္သြားမိသည္။ မိုးမ ကုိ ဆြဲဖက္ကာ မိုးမ ႏူတ္ခမ္းေတြကို စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ ဒီတခါေတာ့ မိုးမ က သူ႕ႏူတ္ခမ္းကို ဖြင့္ေပးလိုက္ကာ သူတို႕ လွ်ာခ်င္း ပြတ္သပ္ စုတ္နမ္းေနၾကသည္။ ဦးတိုးစိန္ လက္ေတြက မိုးမ ဖင္လံုးႀကီးေတြကို ပြတ္သတ္ဆုပ္နယ္ေပးရင္း သူ႕ကိုယ္ႏွင့္ ဆြဲကပ္လိုက္ရာ လံုခ်ည္ေအာက္မွ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးႀကီးက မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ကို အဝတ္အစားမ်ားၾကားခံလွ်က္က ေထာက္ပြတ္ေနေလသည္။ ဦးတိုးစိန္းက မိုးမ ဒရက္စ္ ေအာက္အနားကို လွန္ကာ မိုးမ ေပါင္ခြဆံုၾကားသို႕ ပင္တီ ေပၚမွ စမ္းကာ ပြတ္ေနေလသည္။
မိုးမ လက္ေတြကလည္း ဦးတိုးစိန္ အက်ႌၾကယ္သီး မ်ားကို ျဖဳတ္ေပးရင္း သူ႕လက္ဖဝါးမ်ားကို ဦးတိုးစိန္ ရင္ဘတ္ေပၚမွ အေမႊးျဖဴျဖဴ ေတြေပၚ ပြတ္သတ္ေပးေနမိသည္။ မိုးမ က ဦးတိုးစိန္ လည္ပင္းကို ငံု႕နမ္းရင္း မွ ၾကယ္သီးအကုန္ျပဳတ္သြားၿပီ ျဖစ္ေသာ ရွပ္အက်ႌကို ၾကမ္းေပၚ ျပစ္ခ်လိုက္သည္။
ေနာက္တာ့ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ႏူတ္ခမ္းခ်င္း ဖိကပ္ၿပီး စုပ္နမ္းေနၾကရင္းျဖင့္ လက္မ်ားကလည္း တေယာက္ အဝတ္အစားမ်ား ကို တေယာက္ ခၽြတ္ျပစ္ေနၾကသည္။ႏွစ္ေယာက္သား မွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မတ္တပ္ရပ္လွ်က္ လုပ္ေနၾကျခင္းျဖစ္ရာ ဦးတိုးစိန္က မိုးမ အႀကိဳက္ အရမ္းမေလာပဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အခ်ိန္ယူကာ မိုးမ လႈပ္ရွားမႈေပၚသာ ၾကည့္ၿပီး မီးစင္ၾကည့္ကေနေလသည္။ တဆက္ထဲမွာပဲ ဦးတိုးစိန္က မိုးမ ဘရာဇီယာ ပုခံုးႀကိဳးကို ေဆာ့ကစားရင္းက ပုခံုးသားေလးမ်ားကို သူ႕လွ်ာႀကီးျဖင့္ ရက္ေနလိုက္သည္။
တျဖည္းျဖည္းျဖင့္ ဦးတိုးစိန္ အရွိန္ရလာၿပီး နည္းနည္းၾကမ္းလာခဲ့သည္။ မိုးမ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ဆြဲျဖဲေတာ့မတတ္ ဆြဲခၽြတ္လိုက္ရင္းက အသံအက္ကြဲကြဲျဖင့္၊
“ေခြးမေလး နင္က အဖိုးႀကီးဆီက လည္း လိုခ်င္တယ္ေပါ့ေလ၊ နင္ထင္တာက အဖိုးႀကီးကေတာ့ ငါ့ကို တကယ္တမ္းက်ေတာ့ မလုပ္ႏိုင္ပါဘူးလို႕ ထင္ေနတယ္မဟုတ္လား၊ ငါ နင့္ကို ေကာင္းေကာင္းလိုးျပမယ္ ေခြးမ၊ နင့္ေယာက္်ားက နင့္ကို အလိုမျဖည့္ေပးႏိုင္ဘူး မဟုတ္လား၊ နင္က ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး လိုခ်င္တာ မဟုတ္လား၊ ၾကည့္ေန ငါနင့္ကို ျပမယ္။ နင္ ႀကိဳက္တဲ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးရေစ႕ရမယ္ ေကာင္မ”
မိုးမ မွာ ဦးတိုးစိန္ အေျပာအဆို ၾကမ္းၾကမ္းေၾကာင့္ နည္းနည္းလန္႕သြားမိသည္။ထို႕ေၾကာင့္လည္း ေတာင္းပန္သံေလးျဖင့္၊
“အိုး ဦးေလး ေက်းဇူးျပဳၿပီးေတာ့ အဲလို စကားရိုင္းရိုင္းေတြ မသံုးပါနဲ႕ က်မ မႀကိဳက္ဘူး”
သို႕ေသာ္လည္း ဦးတိုးစိန္မွာ စိတ္အေတာ္ၾကြေနၿပီျဖစ္ရာ၊
“ဘာ ညွင္သာရမယ္ ဟုတ္လား၊ ဟင့္အင္း၊ မင္းလိုမ်ိဳး ေယာက္်ားအလုပ္သြားေနတုန္း တစိမ္းေယာက္်ားတေယာက္ကို အလိုးခံတဲ့ မိန္းမ မ်ိဳးဟာ လူေတြ ဝိုင္းမုဒိန္းက်င့္ခံရဖို႕ေကာင္းတယ္၊ အဲလို ေကာင္မ မ်ိဳးကို ငါက ဘာလို႕ ညွာတာေနရမွာလဲ၊ မင္းက လည္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းၾကိဳက္တယ္ ငါကလည္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း လိုးခ်င္တယ္ အေတာ္ပဲေပါ့ကြာ”
ဦးတိုးစိန္က မိုးမ လက္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းအေနာက္ဖက္တို႕ လိမ္ ခ်ိဳးလိုက္ကာ ဆိုဖာေပၚသို႕ တြန္းခ်လိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မိုးမ ေရာ ဦးတိုးစိန္ေရာ ႏွစ္ေယာက္စလံုးမွာ ကိုယ္လံုးတီး ျဖင့္ ျဖစ္ေနၾကေလၿပီ။ မိုးမ မွာ သူ႕လက္ေမာင္ နာက်င္သြားသျဖင့္ ျငီးတြားလိုက္မိသည္။မိုးမ မွာ သူ႕လက္မွာ နာလြန္းလွေတာ့သျဖင့္ ငိုေတာ့မလို အသံျဖင့္ လႊတ္ေပးဖို႕ ေတာင္းပန္ရွာသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ဦးတိုးစိန္က နားမေထာင္ေျခ။ မိုးမ ဖင္လံုးႀကီးကို ကုံးကိုက္လိုက္သည္။ မိုးမ မွာ ဖင္ကို ဦးတိုးစိန္ က သြားျဖင့္ ကိုက္တာ ခံလိုက္ရသျဖင့္နာက်င္ကာ ေအာ္ျငီးလိုက္မိသည္။ ဦးတိုးစိန္က မိုးမ ဖင္ကို ျဖန္းကနဲ ရိုက္ျပစ္လိုက္ကာ မေအာ္ႏွင့္ ေအာ္ရင္ ဒိထက္ႏွာမည္ဟု ႀကိမ္းေမာင္းလိုက္ေလသည္။ မိုးမ မွ ငိုယိုရင္းက သူ႕ကို လႊတ္ေပးဖို႕ ေတာင္းပန္ရွာေလသည္။
ဦးတိုးစိန္က သူ႕လက္ဖဝါးႀကီးမ်ားျဖင့္ မိုးမ တင္သားလံုးမ်ားကို တျဖန္းျဖန္းျဖင့္ ဆက္တိုက္ ရိုက္ျပစ္လိုက္ရာ မိုးမ တင္သားေတြ မွာ နီရဲ တက္လာရသည္။ ဦးတိုးစိန္မွာ ရိုက္ရင္းက ပိုၿပီးၾကမ္းတမ္းလာခဲ့သည္။ မိုးမ မွာ ေကာင္းမေလး တေယာက္ပမာ၊ မ်က္ရည္ေတြ တြင္တြင္စီးက်ကာ ငိုရင္း ဦးတိုးစိန္မ်က္ႏွာကို ေတာင္းပန္သည့္အၾကည့္ျဖင့္ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ဒီတခါေတာ့ သူ လူေရြးမွားမိၿပီဟုလည္း ေနာင္တရေနမိသည္။ မိုးမ က ဦးတိုးစိန္ကို ေခ်ာ့၍တမ်ိဳး သူ႕ေယာက္်ားကို တိုင္ေျပာမည္၊ ပုလိပ္ကို တိုင္ေျပာမည္ဟု ေျခာက္၍ တသြယ္ ေျပာရွာသည္။ သို႕ေသာ္ ဦးတိုးစိန္က၊
“အိုး မင္း ရဲတိုင္လို႕ကေတာ့ ငါက ေျပာမွာပဲ မင္းက ညဆိုရင္ ငါ့ဆီ လာလာၿပီး အလိုးခံတယ္၊ ငါတို႕ ႏွစ္ေယာက္ လိုးေနၾကတာ ၾကာၿပီ၊ မင္းေယာက္်ားေရာ ဒီအပတ္မန္႕က လူေတြေရာ အကုန္လံုးမင္းဟာ ဖာသည္မ ဆိုတာ သိသြားမွာေပါ့၊ မင္းက အဲလို ျဖစ္ခ်င္သလား၊ ဒါဆိုလည္း တိုင္လိုက္ေလ ၾကည့္ၾကတာေပါ့၊ ဘာျဖစ္မလဲဆိုတာ”
မိုးမ တေယာက္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ အားကိုးရာမဲ့ အေျခအေနကို ခံစားလိုက္ရသည္။ မိုးမ သူ႕ကိုယ္သူ ထိုသို႕ေသာ သူမ်ိဳးႏွင့္ ႀကံဳရလိမ့္မည္ဟု တခါမွ မေတြးခဲ့ဘူးေျခ။ ဦးတိုးစိန္မွာ ၾကမ္းတမ္းၿပီး ရိုင္းစိုင္းေလသည္။ မိုးမ အေနႏွင့္ သူ႕အလိုလိုက္ၿပီး သူ႕အမိန္႕နာခံ ကာ ေအးေဆးေနလိုက္တာက သက္သာမည္ဟု ပင္ေတြးထားလိုက္မိသည္။
ဦးတိုးစိန္ က သူ႕လီးႀကီးကို မိုးမ ပါးစပ္ဝမွာ ေတ့ၿပီး မိုးမ ကို စုပ္ခိုင္းေလသည္။ မိုးမ က ပါးစပ္ဟေပးေတာ့ ပါးစပ္ထဲသို႕ လီးႀကီးကို ေဆာင့္ထိုးခ်ရာ မိုးမ လည္ေခ်ာင္းကို ထိုးမိၿပီး မိုးမ မွာ နင္သြားၿပီး ေခ်ာင္းတဟြတ္ဟြတ္ ဆိုးရသည္၊ မိုးမ မွာ ေအာ့အံခ်င္သလို ျဖစ္လာရေသာ္လည္း ဦးတိုးစိန္က ေနာက္မဆုတ္၊ မိုးမ ပါးစပ္ကို သူ႕လီးႀကီးျဖင့္ ေဆာင့္ကာ လိုးေလသည္။ မိုးမ က သူ႕ပါးစပ္ကို ပိတ္ဖို႕ ႀကိဳးစားေတာ့ မိုးမ ပါးကို ျဖတ္ရိုက္လိုက္သည္။ မိုးမ ပါးျပင္မွာ ဦးတိုးစိန္ လက္ဖဝါးရာျဖင့္ နီရဲသြားသည္။ ေနာက္တႀကိမ္ ဦးတိုးစိန္က မိုးမ ပါးကို ခပ္ျပင္းျပင္းေလး ရိုက္ထည့္လိုက္ေတာ့ မိုးမ ႏူတ္ခမ္းေလးပင္ အနည္းငယ္ကြဲသြားကာ ေသြးစေလးမ်ားထြက္လာရသည္။ ဦးတိုးစိန္က ထိုေသြးထြက္လာေသာ ႏူတ္ခမ္းကို ေသြးထြက္ရပ္သြားေအာင္ ငံု႕စုပ္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ သူ႕လီးကို ျပန္စုပ္ခိုင္းျပန္ေလသည္။
ေနာက္ေတာ့ မိုးမ ကို ဆိုဖာအရွည္ေပၚမွာ ဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္ ခိုင္းၿပီး သူ႕လီးႀကီးကို မိုးမ ဖင္ေပါက္ထဲ ထိုးသြင္းဖို႕ ႀကိဳးစားေလသည္။ မိုးမ က ျငင္းဆိုၿပီး တြန္းျပစ္ကာ ရုန္းကန္ေသာ္လည္း ဦးတိုးစိန္ က မိုးမ ထက္ သန္စြမ္းတာမို႕ မိုးမ ကို အတင္းခ်ဴပ္ထားရာ မိုးမ မွာ ရုန္း၍ မရျဖစ္ေနရသည္။ ဦးတိုးစိန္ က သူမ်က္ႏွာ ေရွ႕ ေရာက္လာေသာ မိုးမ ဖင္ေပါက္ထဲသို႕ လက္မ ကို ထိုးထည့္ ၿပီး ေနာက္ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းဝင္ေအာင္ အတင္းထိုးသြင္းေလသည္။ မိုးမ မွာ ငိုေၾကြးရင္းက မလုပ္ဖို႕ ေတာင္းပန္ရွာသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ဦးတိုးစိန္မွာ နားမေထာင္၊ အတင္းကို ဖိခ်ဴပ္ၿပီး သူ႕လီးႀကီးကို ဝင္ေအာင္ ထိုးသြင္းျပစ္လိုက္သည္။ မိုးမ ဖင္ေပါက္ေလးထဲ သူ႕လီးႀကီး ဝင္သြားေသာ သံုးေလးခ်က္ခန္႕ ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္လိုက္သည္။ သို႕ေသာ္လည္း သူ႕လီးႀကီးမွာ ေပ်ာ့သြားသျဖင့္ ဆက္ေဆာင့္ မရေတာ့ေျခ။ ထို႕ေၾကာင့္ သူ႕လီးႀကီးကို ထုတ္ကာ မိုးမ ဖင္လံုးႀကီးေတြမွာ ပြတ္သတ္လိုက္ လီးေပ်ာ့ႀကီးျဖင့္ မိုးမ ဖင္သားကို ရိုက္လိုက္ ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ေသာ္လည္း လီးႀကီးမွာ ျပန္မာမလာေျခ။ မိုးမ မွာ မ်က္ရည္လည္ဆြဲျဖင့္ ငိုေနရင္းက ဦးတိုးစိန္ မ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ ဦးတိုးစိန္ လီးေပ်ာ့ႀကီးကို ငံု႕ၾကည့္လိုက္ ျဖင့္ ဦးတိုးစိန္ တေယာက္ လိုးမရေတာ့ေၾကာင္းသေဘာေပါက္သြားသည္။ ဦးတိုးစိန္ လီးမေတာင္ႏိုင္ေတာ့ပါလား၊ ထိုအခါက်မွ မိုးမ မွာ ေအာ္ဟစ္ၿပီး ရန္ေတြ႕လိုက္သည္။
“မေအလိုးႀကီး ၊ လူက ျဖင့္ ပန္းေသ ေနၿပီ သူမ်ားကို လိုးဖို႕ ႀကိဳးစားေနေသးတယ္။ ခုထြက္သြားစမ္း။ နင့္ဟာနင္ လီးမေတာင္လို႕ မလိုးႏိုင္ေတာ့လို႕ စိတ္ပ်က္ေနတာေတြကို သူမ်ားအေပၚမွာ လာၿပီး ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း နဲ႕ နင့္ေဒါသ ေတြကို လာဖြင့္ခ်ေနတယ္။ ဖာေခါင္းႀကီး နင္အခုထြက္သြားရင္ ထြက္သြား မထြက္သြားရင္ ငါ လူေတြ ၾကားေအာင္ တကယ္ေအာ္ျပစ္လိုက္မယ္။ ကိုယ္ေမကိုယ္လိုးႀကီး အခုထြက္သြား စမ္း”
ဦးတိုးစိန္က မိုးမ ေခါင္းကို ဆြဲယူၿပီး သူ႕လီးႀကီးကို မိုးမ ပါးစပ္နားမွာ ေတ့လိုက္သည္။
“ေကာင္မ ငါ့လီးျပန္မာလာေအာင္ နင္စုပ္ေပးစမ္း၊ မလုပ္ေပးရင္ နင့္လည္ပင္းငါညွစ္သတ္မယ္ဘာမွတ္လဲ”
ဒီတခါေတာ့ မိုးမ မွာ မခံေေတာ့ ရေအာင္ ရုန္းထြက္လိုက္ၿပီး အားျဖင့္ တြန္းလိုက္ရာ ဦးတိုးစိန္မွာ ၾကမ္းျပင္ေပၚလဲက်သြားေလသည္။ မိုးမ က သူ႕အဝတ္အစားမ်ားကိုေကာက္ယူလိုက္ၿပီး သူ႕အိပ္ခန္းထဲ အျမန္ ေျပးဝင္ကာတံခါးကို အတြင္းမွ ပိတ္လိုက္ၿပီး ေအာ္ေျပာလိုက္ေလသည္။
“ရွင္ထြက္သြားရင္ သြားမသြားရင္ က်မ တကယ္ပုလိပ္ေခၚလိုက္မွာ ေစာက္ရူးႀကီး ခုျမန္ျမန္ထြက္သြား”
ဦးတိုးစိန္ က ဒီတခါေတာ့ မိုးမ ပုလိပ္တကယ္ေခၚေတာ့မည္ဟု ေတြးကာ လန္႕သြားၿပီး သူ႕အဝတ္အစားေတြ ေကာက္ဝတ္ကာ သူသြားပါေတာ့မည္ဟု မိုးမကို လွမ္းေျပာရင္း ထြက္သြားေလေတာ့သည္။ မိုးမ က အိမ္ေရွ႕ တံခါးမႀကီးပိတ္သံဖြင့္သံ ၾကားသည္ႏွင့္ အျပင္ကို အသာေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ရာ ဦးတိုးစိန္တကယ္ထြက္သြားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ အျမန္ အိမ္ေရွ႕တံခါးမႀကီးကို သြားပိတ္ကာ ေလာ့ခ်လိုက္ေလသည္။
အင္း မိုးမ တေယာက္ တကယ့္သင္ခန္းစာကို ရလိုက္ရပါကလား။
အခန္း ၅၈။ ကိုေအာင္ႏိုင္ မိုးမ ကို ဖံုးေခၚျခင္း
ကိုေအာင္ႏိုင္ တေယာက္ မိုးမ ႏွင့္ အဆင္ေျပစ ျပဳၿပီး ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္တုံးက မိုးမ က အခ်ိန္ေစာင့္ပါအံုး ေျပာထားေသာ္လည္း အခြင့္အေရးက လြယ္လြယ္ႏွင့္ မေပၚျဖစ္ေနရသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ မသိေအာင္ ရံုးမွ လစ္ကာ မိုးမ ဆီ သြားခဲ့ၿပီးတဲ့ ေန႕က စၿပီး မိုးမ ႏွင့္ သူ တခါမွ မဆံုရေတာ့ေပ၊ သို႕ေသာ္လည္း တခါတရံ ဖံုး ျဖင့္ ဆက္ၿပီး က်ဴ ခဲ့ျဖစ္ေလသည္။ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ေနာက္ဆံုး အႀကိမ္ ေတြ႕ခဲ့ၾကတာကို စာဖတ္သူမ်ား အခန္း ၂၉။ ၃၀။ ၃၁။ တို႕ တြင္ ျပန္ဖတ္ၾကည့္ႏိုင္ၾကပါသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ မိဘေတြ ရြာမွ ျပန္လာၿပီးေနာက္ မိုးမ တေယာက္ ဦးႏိုင္ဝင္း၊ ဥကၠာ၊ တို႕ႏွင့္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ခုေနာက္ဆံုး ဦးတိုးစိန္ ႏွင့္ ပင္ ျပႆနာတက္ခဲ့ရသည္။ အဲဒီ ၾကားထဲမွာေတာ့ ကိုေအာင္ႏိုင္ ႏွင့္ ဖံုးပဲ ေျပာျဖစ္ခဲ့သည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ အေဖ့အိမ္ မွာ မိုးမ ရွိေနစဥ္ပင္ ကိုေအာင္ႏိုင္ ဖံုးေခၚခဲ့ေသးသည္ မဟုတ္လား။
အဲဒီ ဖံုးေျပာခဲ့သည့္ရက္ေတြထဲက တရက္ဆိုလွ်င္ ကိုေအာင္ႏိုင္ အလုပ္က ေန႕လည္စာစားခ်ိန္ ေခၚၿပီး မိုးမ နဲ႕ ဆက္ခ္ခ်ပ္ လုပ္ၿပီး ေဂြေတာင္လွိမ့္ လိုက္ေသးသည္။ ထိုအျဖစ္အပ်က္ မွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္ေလသည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္ က ကိုရင္ဦးေမာင္ ကို သူ သြားဆရာဝန္ ေဆးခန္းသြားစရာရွိသည္ဟု ေျပာတာ ေန႕လည္စားစားခ်ိန္ အလုပ္မွ ထြက္လာခဲ့သည္။ တကယ္ေတာ့ သူတို႕ အလုပ္ႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းက အပတ္မန္႕ တခုက ကားပတ္ကင္ မွ လံုျခံဳေရးဝန္ထမ္းကို ေပးကမ္းၿပီး ေျမေအာက္ ကားပတ္ကင္မွာ သြားရပ္ရင္း ကားထဲမွ မိုးးမ ကို ဖံုးေခၚဖို႕ ျဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ့ မိုးမ ဆီသို႕ တန္းသြားခ်င္ေသာ္လည္း မိုးမ ခြင့္ျပဳခ်က္မရပဲ သြားပါက မိုမ သူ႕ကို စိတ္ဆိုးသြားမွာလည္း စိုးသည္။ တကယ္ေတာ့ တေန႕က ပင္ သူ မိုးမ ကို သူလာခဲ့လို႕ ရမလားဟု ေမးလိုက္ေသးသည္။ မိုးမ က မလာပါနဲ႕အံုး သူအဆင္ေျပတဲ့ အခ်ိန္ေျပာပါမည္ဟု ေျပာခဲ့သျဖင့္ သူသြားဖို႕ အဆင္မေျပျဖစ္ေနရသည္။ ထို႕ေၾကာင့္လည္း သူ မိုးမ ႏွင့္ ဖံုးဆက္ခ္ လုပ္ရေအာင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေျပာႏိုင္မည့္ ေျမေအာက္ကားပတ္ကင္တခု ကို ရွာေဖြထားျခင္းျဖစ္ေလသည္။
တကယ္ေတာ့ ကိုေအာင္ႏိုင္တေယာက္ မိုးမ ႏွင့္ စကားစမေျပာခင္ ဖံုးနံပတ္ႏွိပ္ကထဲက လီးေတာင္ေနၿပီ ျဖစ္ေလသည္။ မိုးမ သည္သူ႕အတြက္ အရမ္းကို ဆြဲေဆာင္မႈရွိလြန္းေနသည္။ မိုးမ ရဲ႕ အျပံဳး၊ အေျပာ၊ အၾကည့္၊ အသံ၊ မိုးမ ကိုယ္လံုး၊ မိုးမ ကိုယ္အနံ႕ နဲ႕ မိုးမ ကို ေပြ႕ဖက္ထားခ်င္စိတ္ေတြ၊ မိုးမ ရဲ႕ ျငီးတြားသံေလးေတြ က ကိုေအာင္ႏိုင့္ ကို ေတြးၾကည့္လိုက္ရံုႏွင့္ပင္ ေသြးဆူလာေစခဲ့သည္။ မိုးမ ရဲ႕ ညဳတုတု အမူအယာေလး နဲ႕ မသိသလို နားမလည္သလိုလို ဟန္ပန္ ေလး နဲ႕ လုပ္တာမ်ိဳးက မိန္းကေလးတိုင္း မလုပ္တတ္ဘူးလို႕ ကိုေအာင္ႏိုင္ ထင္မိသည္။ မိုးမ ကို ဆြဲလမ္းမိတဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ ကိုေအာင္ႏိုင္တေယာက္ သူ႕မိန္းမ ကိုပင္ ဂရုမစိုက္မိေတာ့ေျခ။ ညဖက္ တခါတေလ သူ႕မိန္းမ ကို လိုးသည့္အခါမ်ားတြင္ေတာင္ မိုးမ ကို လုပ္ေနသည္ဟု ေတြးရင္း လုပ္ေနမိသည္။ ဒါေၾကာင့္မို႕လည္း ဒီမနက္ ကိုရင္ဦးေမာင္ အိမ္မွ ရံုးသို႕ သြားသည့္အခ်ိန္တြင္ မိုးမကို ဖံုးေခၚၿပီး ေန႕လည္ထမင္းစားခ်ိန္ ဖံုးေျပာရေအာင္ဟု လွမ္းေျပာထားျခင္းျဖစ္ေလသည္။ တျဖည္းျဖည္း ႏွင့္ ထိုကဲ့ သို႕ ဖံုးႏွင့္ ၾကဴၾကျခင္းမ်ာ ပံုမွန္လို ျဖစ္လာၾကသည္။ကိုရင္ဦးေမာင္ အိမ္က ထြက္သည္ႏွင့္ ကိုေမာင္ႏိုင္က သူ႕ အိမ္ ကားဂိုေဒါင္ မွာ ကားေပၚတက္ၿပီး ဖံုးေခၚေလသည္။ မိုးမ က ကိုေအာင္ႏိုင့္ ဆီမွ ဖံုးကို မနက္ ကိုးနာရီ ခြဲတြင္ လာမည္ဆိုတာကို ေမွ်ာ္လင့္ထားသည္။သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္မွာ ခ်စ္သူေတြ ကဲ့သို႕ ခၽြဲႏြဲ႕ စကားေျပာၾကသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ ရံုးမွ အိမ္သို႕ ျပန္သည့္ အခ်ိန္ မွာလည္း အလားတူ ျဖစ္ေလသည္။ကိုရင္ဦးေမာင္ ရံုးမွ သူ႕အိမ္သို႕ ကားေမာင္းသြားေနစဥ္ အခ်ိန္ေလးမွာ ကိုေအာင္ႏိုင္က သူ႕ကားကို ရပ္ကာ မိုးမ ကို ေခၚေလ့ရွိသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ကား သူ႕တို႕ အပတ္မန္႕ထဲ ဝင္လာတာ ေတြ႕သည္ ႏွင့္ မိုးမ က ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို ေျပာၿပီး ဖံုးခ်လိုက္ေလ့ရွိသည္။ ညဘက္ဆိုလည္း ကိုရင္ဦးေမာင္ လစ္ရင္ လစ္သလို သူတို႕ အခ်င္းခ်င္း မက္ေဆ့ အျပန္အလွန္ပို႕ေလ့ရွိသည္။
အခုေတာ့ ေန႕လည္စာစားခ်ိန္ ေျမေအာက္ ကားပတ္ကင္မွ ကိုေအာင္ႏိုင္က ဖံုးေခၚလိုက္သည္ႏွင့္ မိုးမ က ခ်က္ခ်င္း ေကာက္ကိုင္ေလသည္။ ၾကည့္ရသည္မွာ မိုးမ မွာလည္း ကိုေအာင္ႏိုင့္ဖံုးအေခၚကို ေစာင့္ေနသလိုပင္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က ကေမာကေတာျဖင့္၊
“ကို႕ ကို မင္း အခု ဘာအဝတ္အစားေတြ ဝတ္ထားတယ္ဆိုတာကို အရင္ဆံုး ေျပာျပစမ္းပါကြာ၊ ကို တုိ႕ မွာ အခ်ိန္မရွိသိပ္မရဘူး ခ်ိဳသဲရယ္”
မိုးမ က ကိုေအာင္ႏိုင့္ အေလာသံုးဆယ္ ႏိုင္ေနမႈကို တခစ္ခစ္ရီေမာရင္း၊
“ဘယ္သူက အခ်ိန္မရွိတာလဲ၊ က်မ တေန႕လံုး အခ်ိန္ရွိတယ္ေလ၊ ရွင္ က စိတ္မရွည္ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတာပဲ ေနာ္ ဦးေအာင္ႏိုင္”
ဟုျပန္ေျပာလိုက္ေလသည္။ မိုးမ ရဲ႕ ေနာက္ေတာက္ေတာက္ အသံေလးကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ ကိုေအာင္ႏိုင္ ခမွ်ာ မတတ္ႏိုင္ စိတ္ကို နည္းနည္းေလး ေလွ်ာ့ခ်လိုက္ၿပီး၊
“ခ်ိဳသဲ အခု ဘာအဝတ္အစားေတြ ဝတ္ထားတယ္ ဆိုတာ ကို႕ ကို ေျပာျပပါလား၊ ကို႕ စိတ္ထဲမွာ မွန္းၾကည့္လို႕ ရေအာင္ပါ”
“က်မ အခု ရိုးရိုး ဘေလာ့စ္ အက်ႌ နဲ႕ စကဒ္ဝတ္ထားတယ္”
“အင္း ဘယ္လို ပံုမ်ိဳးေတြလဲ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အသဲေလးက ဘယ္မွာလည္း အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာလား အိပ္ခန္းထဲမွာလား”
ကိုေအာင္ႏိုင္က စကားေျပာရင္းမွ သူ႕ကား ထိုင္ခံုကို ေနာက္မွီ အဆံုးေလာက္ထိ လွဲခ်လိုက္ကာ အိပ္ယာေပၚလွဲေနသလို လွဲလိုက္သည္။
“ဒူးေခါင္းေက်ာ္တဲ့ စကဒ္အရွည္ရယ္၊ တင္ပါးနားထိ ေလွ်ာက္ေနတဲ့ ဘေလာ့စ္ အက်ႌရယ္ ဝတ္ထားတယ္၊ က်မက အခု ဧည့္ခန္းမွာလည္း မဟုတ္ဘူး၊ အိပ္ခန္းမွာလည္း မဟုတ္ဘူး၊ အခု ဝရံတာမွာ ထြက္ၿပီး လမ္းမ ကိုၾကည့္ရင္း ဖံုးေျပာေနတာ”
“အို ဝရံတာမွာ မေနနဲ႕ေလ ကို နဲ႕ ခ်ပ္ရင္ စိတ္ေတြ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္ မေရာက္ရေအာင္ အခန္းထဲကို သြား၊ သြားသြား ကို ေျပာမယ္ ခ်ိဳသဲ ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာကိုေျပာမယ္၊ အခ်ိန္နည္းေနလို႕ပါ”
“အင္းပါ အင္းပါ၊ အခု သြားၿပီ”
မိုးမ အခန္းထဲကို ဝင္ၿပီး ဝရံတာ တံခါးကို ပိတ္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ သူ႕အခန္းရွိရာသို႕ ေလွ်ာက္လာရင္း ဖံုးထဲမွ ကိုေအာင္ႏိုင့္ စိတ္မရွည္သံကို ျပံဳးၿပီး နားေထာင္လာခဲ့သည္။
“ကဲ အိပ္ခန္းထဲ ေရာက္ရင္ အိပ္ယာေပၚမွာ လွဲလိုက္ အိုေက၊ မညာေၾကးေနာ္ အဲဒါ အေရးႀကီးတယ္”
မိုးမ က အိပ္ယာေပၚမွာ ပက္လက္လွန္လွဲလိုက္ရင္း၊ ေခါင္းအံုးတလံုးကို ဆြဲၿပီး သူ႕ေခါင္းေအာက္ထည့္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို ျပန္ေျပာလိုက္သည္။
“ဘာေတြ အေရးႀကီးေနတာလဲ၊ ဒီမွာ လိုက္လုပ္ေနတယ္ေလ”
“အခု ခ်ိဳသဲေလးရဲ႕ ေျခေထာက္တဖက္ကို မလိုက္ ၿပီးေတာ့ စကဒ္ကို ဆြဲမ နည္းနည္းခ်င္းၿပီးရင္ စကဒ္ဘယ္ေလာက္ထိ ဆြဲခ်လို႕ ဘယ္နားအထိ ျမင္ရတယ္ဆိုတာ ကို႕ကို ေျပာျပ၊ ကို အခု မ်က္ေစ့ထဲမွာ ျမင္ၾကည့္ေနတယ္၊ ကိုက အခု မင္းနဲ႕ အခန္းထဲ မွာ အတူတူရွိေနတယ္လို႕ စိတ္ထားလိုက္”
မိုးမ မွာ ကိုရင္ဦးေမာင္ ႏွင့္ ရိုးပေလး ကစား ေနၾက ျဖစ္ရာ အခု ကိုေအာင္ႏိုင့္ အေျပာအဆိုမ်ား မွာ စိတ္ဝင္စားၿပီး လုပ္ၾကည့္ေလသည္။ မိုးမ က သူ႕ညာဖက္ေျခေထာက္ကို အေပၚေျမာက္ကာ စကဒ္ကို ဆြဲခ်လိုက္ရာ သူ႕ေပါင္လံုး ဝင္းဝင္းႀကီးမွာ ေပၚလာရေလသည္၊ သူ႕ အသံတိုးတိုးေလးျဖင့္၊
“ၿပီးၿပီ”
ဟုလွမ္းေျပာလိုက္ေလသည္။ကိုေအာင္ႏိုင္က၊
“ဟင္၊ ဘာၿပီးတာလဲ ခ်ိဳသဲ ကို ေျပာတာ နားမလည္ဘူးထင္တယ္၊ ဘာကို ျမင္သလဲ ဆိုတာရယ္ စကဒ္က ဘယ္အထိလွန္ေနပလဲ ဆိုတာရယ္ကို ေျပာျပေလကြာ”
မိုးမ မွာ တခစ္ခစ္ရီေမာရင္းက ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို ျပန္ေျဖလိုက္ေလသည္၊
“က်မ ရဲ႕ ညာေျခေထာက္ကို ေထာင္ထားတယ္၊ က်မ စကဒ္က အသားေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလး ဆိုေတာ့ အခု က်မ ေပါင္ခြဆံုမွာ ပံုေနလို႕ ေျခေထာက္တေခ်ာင္းလံုးကို ျမင္ေနရတယ္ေလ၊ ကဲ ေက်နပ္ပလား”
အခန္း ၅၉။ မိုးမ ႏွင့္ ကိုေအာင္ႏိုင္ တို႕ ဖံုးခ်ပ္
ကိုေအာင္ႏိုင္ က သက္ျပင္းခ်လိုက္ၿပီး ကၽြတ္စ္တခ်က္စုပ္ကာ၊
“အခု မင္းရဲ႕ အက်ႌၾကယ္သီးေတြကို ျဖဳတ္လိုက္၊ ဖံုးကို ၾကယ္သီးနားမွာထားလိုက္ အဲဒါမွ ကို ၾကားမွာ”
မိုးမ ကသူ႕ႏူတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္လိုက္ၿပီး ၿပံဳးလိုက္မိသည္။ သူက ဖံုးကို တကယ္ပင္ သူ႕အက်ႌႏွိပ္ၾကယ္သီးမ်ားနား ကပ္ၿပီး ၾကယ္သီးမ်ားကို ဆြဲျဖဳတ္လိုက္သည္။ကိုေအာင္ႏိုင္ က တေဖါက္ေဖါက္ ၾကယ္သီးမ်ား ျပဳတ္သြားသံကို ၾကားလိုက္ရသည္။ သူ႕မ်က္ေစ့ထဲ မွာ ပံုေဖၚၾကည့္ေနရင္း အသက္ရူျမန္လာရသည္။ကိုေအာင္ႏိုင္ လည္ေခ်ာင္းပင္ ေျခာက္သြားသျဖင့္ အသံအက္ကြဲကြဲ ျဖင့္၊
“အခု မင္းရဲ႕ လက္ဖဝါးေတြကို လည္ပင္း နဲ ရင္သားေတြဆီကို ကို ပြတ္ေပးေနတယ္လို႕ သေဘာထားၿပီး ပြတ္လာလိုက္ ျမန္ျမန္ေလး လုပ္ကြာ ခ်ိဳသဲ”
မိုးမ ကလည္း ကိုေအာင္ႏိုင္ ေျပာသည့္အတိုင္းလုပ္ပါသည္။ မိုးမ အေတြးထဲမ်ာလဲ ကိုေအာင္ႏိုင္ သူ႕ကို ပြတ္သတ္ေနသည္ဟု ေတြးၿပီးေတာ့ ဖီးတက္လာသည္။
“ၿပီးေတာ့ေရာ ဦးေအာင္ႏိုင္”
“ၿပီး ရင္ မင္းရဲ႕ ဘရာဇီယာကို ပါခၽြတ္လိုက္ေတာ့၊ ကို႕ကို အသံၾကားရေအာင္ လုပ္ေနာ္”
“အဲဒါလုပ္ဖို႕ က်မ အေပၚက ဘေလာ့အက်ႌကို အရင္ခၽြတ္ျပစ္မွ ရမွာေပါ့”
“အင္းေလ၊ ခၽြတ္ျပစ္လိုက္ေပါ့”
မိုးမ ကလည္း ကိုေအာင္ႏိုင္ ေျပသမွ် လိုက္လုပ္ရတာ ေပ်ာ္ေနမိသည္။ ဘေလာ့စ္ကို ခၽြတ္ျပစ္လိုက္ၿပီး အိပ္ယာေပၚထထိုင္လိုက္သည္။ဘရာဇီယာဂ်ိတ္ေတြကိုလည္းျဖဳတ္ၿပီး ကိုေအာင္ႏိုင္ကို လွမ္းေမးလိုက္သည္။
“ၾကားလား အခု က်မဘာလုပ္လိုက္တယ္ဆိုတာ”
“အင္း ၾကားတယ္၊ မင္း ဘရာဇီယာကို ခၽြတ္လိုက္တယ္မလား”
ကိုေအာင္ႏိုင္အသံမွာ အရမ္းတက္ၾကြေနသည့္အသံျဖစ္ေနသည္ကို မိုးမ ၾကားေနရသည္။
“ခ်စ္ေလး အခု ဖံုးကို ပုခံုးနဲ႕ ေမး မွာညွပ္ထားၿပီး မင္းရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္စလံုးကို ႏို႕ေတြေပၚကို တင္ၿပီး ဆုပ္ႏွယ္လိုက္စမ္းပါ။ ငါ့ကို အသံၾကားေအာင္လုပ္ေပးေနာ္”
မိုးမ မွာ တခစ္ခစ္ရီေမာလိုက္မိျပန္သည္။ ေနာက္ေတာ့ အိပ္ယာေပၚ ပက္လက္လွန္လွဲလိုက္ကာ ကိုေအာင္ႏိုင္ ေျပာသည့္အတိုင္း သူ႕ႏို႕ေတြကို သူ လက္ျဖင့္ ဆုပ္ႏွယ္ေပးေနေလသည္။ အိပ္ယာ မွ လႈပ္ရွားသံ၊ ႏုိ႕မ်ားကို လက္ျဖင့္ တျဖတ္ျဖတ္ထိသံေလးေတြအျပင္ မိုးမ ၏ သဲ့သဲ့ ျငီးသံေလးက ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို အလြန္ပင္ စိတ္ႏိုးၾကြ ေစေလသည္။
“မင္းရဲ႕ ႏို႕တလံုးကို ပါးစပ္နားကို မယူၾကည့္စမ္း၊ လုပ္လို႕ရလား”
“ဟင့္အင္း တခါမွ ေတာ့ မစမ္းၾကည့္ဖူးဘူး၊ လုပ္ၾကည့္မယ္ အင္းးးးးးးး အီးးးအင္းးး ရွီးးး ႏိုးးးး ေတာ္ၿပီ ေတာ္ၿပီ”
ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ တေယာက္ သူ႕ႏို႕ကို သူျပန္ရက္ ဒါမွ မဟုတ္ စို႕လို႕ ရသည္သို႕ေသာ္လည္း မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး ဟုသေဘာေပါက္လိုက္သည္၊ ထို႕ေၾကာင့္၊
“ခ်ိဳသဲ ကလည္းကြာ ဆက္လုပ္စမ္းပါ။ ကို က ခ်ိဳသဲရဲ႕ ႏို႕ေလးကို နမ္းေနရက္ေနတယ္လို႕ ခံစားၾကည့္လိုက္။ မင္းရဲ႕ လွ်ာထိပ္ကေလးနဲ႕ ႏို႕သီးေခါင္းေလးကို ပါတ္လည့္ၿပီးရက္လိုက္ လုပ္ပါကြာ”
မိုးမ က ကိုေအာင္ႏိုင္ စိတ္ခ်မ္းသာ ေစရန္ ႀကိဳးစားလုပ္ၾကည့္သည္။ မိုးမ လွ်ာက မိုးမ ႏို႕သီးေခါင္းကေလးကို ထိတာႏွင့္ မိုးမ မခံႏိုင္ အသံေလး ရွီးကနဲ ထြက္သြားရသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္ကလည္း ဖံုးထဲ မွ အသံၾကားလိုက္ရသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္ မွာ သူေျပာသမွ်ကို လိုက္လုပ္ေပးေနေသာ မိုးမ ေၾကာင့္ သူ၏ လီးႀကီးမွာ အစြမ္းကုန္ေထာင္မတ္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။
“ေတာ္ၿပီေနာ္၊ က်မ ဒီထက္ပိုမလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ဒီေလာက္ဆို ရွင္ေက်နပ္ေရာေပါ့။က်မ ဆက္လုက္ရင္ အရမ္းထန္လာၿပီး တခုခု ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္ ေက်းဇူးျပဳၿပီးေတာ္ၾကရေအာင္ေနာ္”
“ဟင္ ဒီအဆင့္ထိေရာက္မွေတာ့ ကြာ ခနေလး ေနပါအံုး၊ ကို တအားကို ဆာေနၿပီ နည္းနည္းေတာ့ လုပ္ေပးပါအံုး၊ ဒီမွာ အခု မင္းရဲ႕ စကဒ္ကို ခါးေပၚထိလွန္တင္လိုက္ ေနာက္ၿပီး မင္းရဲ႕ ပင္တီကို ကို ျမင္ေနရၿပီ ဆိုတာကို ေျပာျပ စမ္းပါအံုး”
မိုးမ က ပက္လက္အိပ္ေနရာမွ သူ႕စကဒ္ကို လွန္တင္လိုက္သည္။
“ကဲ အခု စကဒ္တခုလံုးလန္သြားၿပီ က်မ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေရာ၊ ဘိုက္သားေတာင္ ျမင္ေနရၿပီ”
“ ေဘဘီ အခု မင္းရဲ႕ ပင္တီကို ပါ ဆြဲခ်လိုက္ပါ ဒူးအထိပဲေနာ္ ဖံုးထဲမွာ အသံၾကားေအာင္လည္းလုပ္ေပး”
မိုးမ က သူတို႕ အခန္းမွာ တေယာက္ထဲ မွ သူဘာလုပ္လုပ္အေၾကာင္းမဟုတ္ပါဘူးေလ ဟု ေတြးကာ ကိုေအာင္ႏိုင္ ခိုင္းသည့္ အတိုင္း လိုက္လုပ္ေပးေနေလသည္။ မိုးမ က သူ႕ရဲ႕ ဖံုးကို ခါးနားမွာ ထားၿပီး ဖင္ကို ၾကြကာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို သူ႕ရဲ႕ ဆက္ဆီ က်လွတဲ့ ေပါင္တန္လံုးလံုးေလးေတြ ေက်ာ္ေအာင္ တြန္းခ်လိုက္သည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္မွာ ဖံုးထဲမွ အဝတ္ေတြ ပြတ္သံလႈပ္ရွားသံအကုန္ၾကားေနရသည္။ သူ႕မ်က္ေစ့ထဲမ်ာေတာ့ မိုးမ တေယာက္ ပက္လက္လွန္၍ ဒူးေထာင္ေပါင္ကား လွ်က္ ပင္တီက ဒူးေခါင္းနားမွာ၊ မိုးမရဲ႕ လံုးဝန္းအိစက္ေနတဲ့ ႏို႕လံုးမ်ားနဲ႕ ႏို႕သီးေခါင္းမ်ားက မ်က္ႏွာခ်က္ကို မ်က္ႏွာမူေနၾကမည္ကို လည္းေကာင္း၊ ျမင္ေယာင္ေနမိသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က သူ႕ဖံုးကို သူ႕ေဘာင္းဘီဇစ္အနားကပ္၍ ဇစ္ကို ဆြဲဖြင့္လိုက္ရင္း မိုးမ ကိုလည္း လွမ္းေမးလိုက္ေလသည္။
“ၾကားလား အဲဒါ ဘာသံလဲ သိလား”
“ရွင့္ရဲ႕ ေဘာင္းဘီဇစ္မဟုတ္လား၊ အခု ရွင္ ဇစ္ဖြင့္လိုက္တယ္မဟုတ္လား”
“ဟုတ္တယ္ ခ်ိဳသဲေရ တကယ္အမွန္အကန္ပဲ၊ အခု ငါက မင္းကို အိပ္ယာေပၚမွာ ပက္လက္ ႏုိ႕ေတြလည္းအိုးပန္း၊ ပင္တီကလည္း ဒူးေခါင္းနားအထိခၽြတ္ထားတဲ့နားကို ငါလာေနၿပီ။ ငါ ့ကို မ်က္လံုးထဲမွာေတြးၾကည့္လိုက္၊ မင္းရဲ႕ လက္ကေလးနဲ႕ ငါ့လီးႀကီးကို အတြင္းခံေဘာင္းဘီထဲက ဆြဲထုတ္လိုက္”
“ဟြန္႕ အဲေလာက္ အေဝးႀကီးကေန ဘယ္လို လုပ္လို႕ရမွာလဲ၊ ရွင့္ဘာသာ လုပ္ရင္း က်မလုပ္ေနတယ္လို႕ ဖီးခံလိုက္ေပါ့”
“အင္း ဟုတ္ ခ်စ္ေလး အခု လီးမာမာ ရွည္ရွည္ႀကီး ထြက္လာၿပီ မင္းရဲ႕ အရသာ ရွိလွတဲ့ ႏူတ္ခမ္းေတြ နဲ႕ မင္းရဲ႕ ခ်ိဳျမိန္တဲ့ လွ်ာေလး ေတြနဲ႕ ရက္မွာ စုပ္ ေပးမွာကို ေတာင္းတေနမိၿပီ”
မိုးမ လည္း သူ႕ကိုယ္သူ စိတ္မထိန္းႏိုင္ခ်င္ေတာ့ေပ၊ အသံေလး ထြက္ျငီးရင္း၊
“ဒုကၡပါပဲ၊ ရွင္ က်မကို ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲ ဦးေအာင္ႏိုင္ရယ္”
“ေဘဘီ အခု မင္းရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို မင္းေစာက္ဖုတ္ေလးေပၚတင္၊ အေစ့ေလးရယ္၊ ေစာက္ဖုတ္ ႏူတ္ခမ္းႏွစ္ခုၾကားရယ္ကို ပြတ္ေပးေနစမ္းပါ။ အေရရြဲေနၿပီလားလည္း ကို႕ကို ေျပာ၊ ငါအခု ငါ့လီးကို တံေတြးဆြတ္ၿပီး ဂြင္းစတိုက္ေနၿပီ ငါဖံုးကို အဲဒီနားကပ္ထားလိုက္မယ္ မင္း ငါဂြင္းထုေနတဲ့အသံၾကားရေအာင္။ မင္းလည္း ငါ့လိုပဲ လုပ္ေပး”
မိုးမ မွာ ဖံုးထဲမွ အသံကို ေသျခာနားေထာင္လိုက္သည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္ ဂြင္းထုေနသည့္ ဖြတ္ဖတ္ဖြတ္ဖတ္ အသံကို ၾကားေနရသည္။ မိုးမ ကိုေအာင္ႏိုင္ကို သနားသြားသည္။ သူ႕လက္ျဖင့္ သူ႕ေစာက္ပတ္ကေလးရွိရာကို ပြတ္သတ္ရင္းက သူ႕ဆဲဖံုးကိုလည္း ထိုေနရာနား ကပ္ထားလိုက္သည္။ကိုေအာင္ႏိုင္လည္း မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ လက္ကေလး ပြတ္သတ္ေနသံ အေရတစြပ္စြပ္သံကေလးကို ၾကားေနရသျဖင့္ ဖီးပိုတက္သြားသည္။သူ႕လက္ေတြကို လည္း ျမန္ျမန္လႈပ္ရွားေနမိသည္။မိုးမ ဆီမွ ျငီးသံ ေလးကိုလည္း ၾကားေနရေလသည္။မိုးမ က ေမာဟိုက္ေလသံေလးျဖင့္၊
“ရွင္ၾကားရဲ႕ လား ဦးေအာင္ႏိုင္၊ က်မ ေစာက္ဖုတ္ကေလးမွာ အေရေတြ စိုရြဲ ေနၿပီ က်မ တခါမွ အဲလို ဖံုးနဲ႕ မလုပ္ဖူးဘူး ရွင္ဟာေလ တကယ့္လူပဲ၊ ရွင္ လီးႀကီးက က်မ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ ဝင္ေနသလိုပဲရွင္”
မိုးမ ရဲ႕ ဆက္ဆီသံေလး ကို ၾကားလိုက္ရတဲ့ ကိုေအာင္ႏိုင္တေယာက္ ဆက္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပါ။
“အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးအူးးးးးးးးးးးးးးးသြားၿပီထြက္ကုန္ၿပီ အားးးးးးးးးးးး”
သူ႕လီးမွ သုတ္ေရေတြ ပန္းထြက္ကုန္ရာ ကားေပၚမွာ ေရွာက္စင္ကုန္ေတာ့သည္။မိုးမ လည္း ကိုေအာင္ႏိုင္ ၿပီးသြားသည့္အသံကို ဖံုးထဲမွာ နားေထာင္ရင္းေခါင္းအံုးတြင္ မ်က္ႏွာအပ္ကာ ကိုေအာင္ႏိုင့္အတြက္ အလြန္သနားသြားမိေလသည္။ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ ကိုေအာင္ႏိုင္တေယာက္ သူ႕ေဘး အိပ္ယာေပၚမွာ အတူရွိေနေစခ်င္ေလသည္။ သူ႕လက္ေတြကို သူ႕ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ စိမ္ထားရင္း ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို လိန္လိုက္သည္။ ေနာက္ ဝမ္းနည္းသံေလးျဖင့္၊
“က်မ စိတ္မေကာင္းပါဘူး ဦးေအာင္ႏိုင္ရယ္၊ ရွင့္ကို အဲလိုမ်ိဳး ခံစားေစရတာကို”
“အေၾကာင္းမဟုတ္ပါဘူး ခ်စ္ေလးရယ္ အေႏွးနဲ႕ အျမန္ဆိုသလို ကို တို႕ အျပင္မွာ တကယ္လုပ္ၾကရမွာပါ”
မိုးမက၊
“က်မ တကယ့္ကို စိတ္မေကာင္းပါဘူး၊ ရွင့္ကို မလာခိုင္းမိတာကို အျပစ္ရွိသလို ခံစားရပါတယ္၊ ရွင္က တကယ္ဆိုရင္ ဖံုးထဲမွာ လုပ္မဲ့ အစား ဒီကို လာသင့္တာေပါ့၊ ေန႕တဝက္ေလာက္ခြင့္ယူၿပီး က်မဆီ လာလိုက္ပါလား၊ ရွင့္အေပၚမွာ က်မ လုပ္ခဲ့တာေတြ ျပန္အစားေလွ်ာ္ေပးပါ့မယ္”
ကိုေအာင္ႏိုင္က ကားေပၚမွာ ေလွ်ာက္ေပကုန္ေသာ သူ႕လေရေတြကို လိုက္သုတ္ရင္းမွ၊
“ဟင့္အင္း ကိုခြင့္ယူလို႕ မျဖစ္ဘူး ကိုရင္ဦးေမာင္ သံသယျဖစ္သါားလိမ့္မယ္၊ ေတာ္ၾကာသူေနာက္ေရာင္ခံလိုက္လာရင္ အႏၱရာယ္မ်ားတယ္၊ စိတ္မပူနဲ႕ တနည္းနည္း နဲ႕ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့ မင္းရဲ႕ အိပ္ယာေပၚ ကို ေရာက္လာရမွာပါ။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အခုဖံုးကေန ၿပီး ကိုခိုင္းတာလိုက္လုပ္ေပးတာကို ေက်းဇူးအရမ္းတင္ပါတယ္။ ကို တကယ့္ကို တခ်ီၿပီးသြားခဲ့ရတာပဲေလ”
အခန္း ၆၀။ ဆာေလာင္ေနတဲ့ မိုးမ
မိုးမ တေယာက္ ကိုေအာင္ႏိုင္နဲ႕ ဖံုးဆက္ခ္ လုပ္ၿပီးေတာ့ အရမ္းကို စိတ္ေတြ ၾကြေနခဲ့ရပါတယ္။ မိုးမ စိတ္ထဲ သူ႕အနား မွာ အလိုျဖည့္ေပးဖို႕ တေယာက္ေယာက္ အခုေန ရွိေနခဲ့ရင္ ေကာင္းမွာပဲလို႕လည္းေတြးမိလိုက္သည္။ကုတင္ေပၚမွာ တလူးလူး တလိမ့္လိမ့္ႏွင့္ အကိုင္၊ အပြတ္ခံ အခ်စ္ခံခ်င္ေနမိသည္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း ဟိုပြတ္ဒီပြတ္၊ ပိပိေလး ကိုင္လိုက္၊ ႏို႕သီးေခါင္းေလးဖိပြတ္လိုက္ ႏွင့္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးမွာလည္း ေစာက္ရည္ေတြ နဲ႕ ရြဲေနၿပီ။ မိုးမ အသက္ျပင္းျပင္းတခ်က္ရႈလိုက္ၿပီး အိပ္ယာမွ ထကာ ဝရံတာဘက္ထြက္လာလိုက္သည္။ အျပင္ဘက္ ကို လွမ္းေမ်ာ္လိုက္ၿပီး ေအာက္ဘက္ ဥကၠာတို႕ လံုျခံဳေရးတဲဘက္ကိုလည္း လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ကံေခေတာ့ ဥကၠာကိုလည္း အစအနပင္ မျမင္ရေျခ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ မိုးမ တေယာက္ ေရေအးေအး ေလာင္းခ်ိဳးလိုက္ရင္းျဖင့္ သူရဲ႕ ထၾကြေနတဲ့ စိတ္ေတြကို ေလွ်ာ့ျပစ္လိုက္ရသည္။ ေရခ်ိဳးရင္းနဲ႕ ဒီေဂ်ပြတ္လိုက္ဖို႕ ေတြးလိုက္မိေပမဲ့ တကယ့္ ေယာက္်ားတေယာက္ရဲ႕ အလိုးကို ပဲ ခံခ်င္ေနတာမို႕ တမင္ ဒီေဂ်မပြတ္ေတာ့ပဲ လႊတ္ထားလိုက္ေတာ့သည္။
ထိုည က ကိုရင္ဦးေမာင္ နဲ႕ ခ်စ္ပြဲဝင္ေတာ့ အရမ္းကို တက္ၾကြ ၿပီး ေဟာ့ေနသည့္ မိုးမ ေၾကာင့္ ကိုရင္ဦးေမာင္ ပင္ အံၾသခဲ့ရသည္။ မိုးမ က သူ႕ကိုယ္သူ သူတို႕ အိမ္နီးခ်င္း တေယာက္ရဲ႕ မယား ဆိုၿပီး ရိုးပေလး သရုပ္ေဆာင္ ျခင္းျဖင့္ သူတို႕ရဲ႕ လိုးပြဲက အရမ္းကို ပြဲၾကမ္းသြားၾကရသည္။ စိတ္တူကိုယ္တူ အစြမ္းကုန္ ခ်စ္တလင္း ေခၚၾကၿပီးမွ ႏွစ္ဦးသား တေယာက္ကို တေယာက္ဖက္ကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကေလသည္။
မနက္ အိပ္ယာက ႏိုးေတာ့ မိုးမ တေယာက္ စိတ္ေတြ ျပန္ထလာၿပီး အလိုးခံခ်င္လာျပန္ေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ကိုရင္ဦးေမာင္ ႏွင့္ေတာ့ မဟုတ္ေျခ။ မိုးမ တေယာက္ စိတ္အလို မက်ျဖစ္ေနရသည္။ သူတကယ္ လိုေနသည့္ အခ်ိန္မွာ တေယာက္မွ အနားမွာ မရွိၾကပဲ၊ တခါတေလမလိုအပ္ပဲ ႏွင့္ တေန႕ထဲကို သံဳုးေလးေယာက္ ျပံဳက်လာတာမ်ိဳးေတြ က ရွိတတ္သည္မဟုတ္လား။
ကိုရင္ဦးေမာင္ ရံုးကို ထြက္သြားတာႏွင့္ မိုးမ တေယာက္ ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို ဖံုးေခၚလိုက္သည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္မွာ လည္း ရံုးသို႕ သြားေမာင္းသြားေနတုန္းျဖစ္သည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္ကလည္း ရံုးသို႕ ကားေမာင္းသြားေနရင္း မိုးမ အေၾကာင္းေတြးေနရာက ဖံုးဝင္လာသျဖင့္ ကိုင္လိုက္ရာ မိုးမ ျဖစ္ေန၍ အံအားသင့္သြားေလသည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္က သူေျမေအာက္ကားပါကင္ မွ မိုးမ ႏွင့္ ဖံုးဆက္ခ္ လုပ္ခဲ့တာကို သတိရေနမိသည္။ ထိုေန႕ညက သူအိမ္မွာ မိုးမ ကိုပဲ လုပ္ခ်င္ေနခဲ့သျဖင့္ သူ႕မိန္းမ ကိုပင္ လုပ္ဖို႕ စိတ္မပါခဲ့ေျခ။ မိုးမ နဲ႕ ဘယ္လိုေတြ႕ရမလဲ ဆိုတာကို ပဲ သူ႕စိတ္ထဲမွာ ေတြးေနမိသျဖင့္ အခု မိုးမ ေခၚလိုက္ေတာ့ ကားကို လမ္းေဘးခနထိုးရပ္ကာ မိုးမ ႏွင့္ ဖံုးေျပာလိုက္သည္။
“ ဦးေအာင္ႏိုင္ အခု ရံုးကို ေရာက္ေနၿပီလား၊ “
“မေရာက္ေသးဘူးေလ၊ အခုမွ လမ္းမွာပဲ ရွိေသးတယ္”
“အာ့ဆိုလည္း မသြားနဲ႕ေတာ့ ၊ မ ဆီကိုပဲ လာခ့ဲေတာ့ ၊ မေန႕က ကားထဲ မွာ ထုလိုက္ရတာကို စိတ္မေကာင္းလို႕ ေလွ်ာ္ေၾကးေပးမလို႕”
“ကိုကို လည္း ခ်စ္ေလး အေၾကာင္းပဲ ေတြးေနမိတာ၊ ညတုန္းက ကိုကို႕ မိန္းမ ေတာင္ ကိုကို မထိခ်င္ေတာ့ဘူး၊ ခ်စ္ေလး ကပဲ ကိုကို႕ အေတြးထဲမွာ အျမဲ ရွိေနေတာ့တာပဲ၊ ခ်စ္ေလး က အရမ္းကို ခ်စ္ခ်င္စရာေကာင္းေနေတာ့ ကိုကို တျခား ဘယ္သူ႕ကို မွ ေခါင္းထဲ ထည့္လို႕ မရေတာ့ဘူး၊ ကိုရင္ဦးေမာင္ ထြက္သြားတာ ေသျခားလို႕လား ကိုကို႕ကို ေခၚေနတာ၊ ေတာ္ေတာ္ၾကာ ကိုကို နဲ႕ သူနဲ႕ အဝင္အထြက္မွာ ဆံုေနအံုးမယ္၊ သူရံုးကို ေရာက္မွာ ကိုကို လာခဲ့မယ္၊ ကိုကိုလည္း ရံုးေတာ့တက္ရအံုးမယ္ေလ ခ်စ္ေလး”
“ဟင့္အင္း ကိုကို ရံုးကို ဒီေန႕ ေတာ့ သြားမေနပါနဲ႕ေတာ့ကြာ၊ ကိုကို နဲ႕ ခ်စ္ေလးတို႕ တေန႕လံုး အတူတူေနၾကရေအာင္၊ ခ်စ္ေလး ကိုကို နဲ႕ ေနခ်င္လို႕ ရံုးက ခြင့္ပဲ ယူလိုက္ပါလား ကိုကို”
“အင္း ကိုကို ခြင့္ယူလို႕ ရတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ေတာ္ၾကာ ကိုရင္ဦးေမာင္က ကိုကို႕ အိမ္ကို ဖံုးေခၚၿပီး ေမးေနလို႕ ကိုကို႕ မိန္းမ က ဖံုးကို ေျဖလိုက္ရင္ျပႆနာ တက္ေနမွာေပါ့”
“သူက ကိုကို႕ ကို ေခၚရင္ အိမ္ဖံုးေတာ့ ေခၚမွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဆဲဖံုးကို ပဲ ေခၚမွာ မဟုတ္ဘူးလား”
“အင္း ထားလိုက္ပါေတာ့ အာ့တာေတြ ကိုကို ၾကည့္လုပ္လိုက္ပါ့မယ္၊ ကိုကို လာခဲ့မယ္၊ အခု ကိုရင္ဦးေမာင္ ရံုးမေရာက္ခင္ ကိုကို ရံုးကို ေခၚၿပီး ခြင့္ယူလိုက္မယ္”
ကိုေအာင္ႏိုင္က သူ႕ရံုးကို ဖံုးဆက္ၿပီး ေနမေကာင္းလို႕ ခြင့္ယူမည္ျဖစ္ေၾကာင္းမက္ေဆ့ထားခဲ့လိုက္သည္။ ေနာက္သူ႕အိမ္မွ မိန္းမ ကိုေခၚကာ သူတို႕ အိမ္ လမ္းလိုင္းကို ႀကိဳးျဖတ္ထားခိုင္းလိုက္သည္။ ဒီေန႕ အေကာက္ခြန္က လူေတြ ဖံုးေခၚခ်င္ေခၚမွာမို႕ သူျပန္လာမွ ရွင္းမည္ဟု ဆင္ေျခေပးလိုက္သည္။ သူ႕ကို ေခၚခ်င္ရင္ ဆဲဖံုးကို ေခၚဟု ေျပာထားလိုက္သည္။
မိုးမ တေယာက္ ေရမိုးခ်ိဳး ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ေပၚမွာ တီရွပ္တထည္သာ ဝတ္ထားလိုက္သည္။ တီရွပ္မွာ ေပါင္ရင္းနားေလာက္ထိ အရွည္ရွိၿပီး အတြင္းမွာ ဘရာဇီယာ ေရာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီပါ ဝတ္မထားေျခ။ မိုးမ ႏို႕သီးေခါင္းေလး ေတြက ခၽြန္ၿပီး ေထာင္ေနသည္ကို တီရွပ္ေပၚမွာ အထင္းသား ျမင္ေနရေလသည္။ မိုးမတေယာက္ ဆာေလာင္ေနသည္မွာ အရမ္းျဖစ္ေနရသည္။ အခု အခ်ိန္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး လိုးတာကို ခံခ်င္ေနမိသည္။ မိုးမ ပီေကကို ဝါးရင္းက ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို ေမွ်ာ္ေနမိသည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္ မိုးမတို႕ အိမ္ယာတြဲ ဆီကို ေရာက္ေတာ့ ကားဂိတ္မွာ ဥကၠာက ဆီးႀကိဳ ႏူတ္ဆက္လိုက္သည္။ ဥကၠာက ကိုေအာင္ႏိုင္ တေယာက္ မိုးမ ဆီသို႕ လာသည္ဆိုတာကို အထာေပါက္လို႕ မိုးမ ဝရံတာဆီသို႕ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ မိုးမ တေယာက္ အလိုးခံပြဲ က်င္းပေတာ့မည္ဆိုတာကို သိလို႕ သူ႕လီးႀကီးမာလာသျဖင့္ ေဘာင္းဘီေအာက္မွာ အေနအထားေျပာင္းေပးလိုက္ရသည္။ မိုးမ က ဝရံတာမွ ေန၍ ဥကၠာကို လွမ္းျပံုးျပရင္းအိမ္ခန္း ထဲ ျပန္ေလွ်ာက္ဝင္သြားလိုက္သည္။ မိုးမ တင္သားေတြမွာ တီရွပ္အသားက ကပ္ေနသျဖင့္ မိုးမ ဖင္လံုးႀကီးေတြ တလံုးျခင္း နိမ့္ျမင့္ လႈပ္ရွားတံုခါသြားသည္ကို ဥကၠာတေယာက္ ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖင့္ ၾကည့္ေနမိသည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္ မိုးမ တို႕ အခန္းေရွ႕ကို ေရာက္ေတာ့ မိုးမ က အိမ္မႀကီးတံခါးဖြင့္ကာ ႀကိဳေနေလသည္။ မိုးမ က ခ်စ္စရာေကာင္းသည့္ အျပံုးေလးျဖင့္ လက္ကမ္းႀကိဳဆိုေနၿပီး ကိုေအာင္ႏိုင္ကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဖက္ထားလိုက္သည္။ ကိုေအာင္ႏိုင့္ လည္ပင္းကို လည္း သူ႕ႏူတ္ခမ္းေတြ ျဖင့္ နမ္းရံႈ႕လိုက္ရင္း ကိုေအာင္ႏိုင့္ ေျခေထာက္ကို သူ႕ေပါင္တေခ်ာင္းျဖင့္ ခြပြတ္လိုက္သည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ ၏ ေပါင္တန္ေဖြးေဖြ.ေတြကို ျမင္လိုက္ရၿပီး မိုးမ ေပါင္တေခ်ာင္းကို လွမ္းပြတ္ကာ အိမ္ထဲ ဝင္လာခဲ့ေလသည္။ မိုးမ က ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို ဖက္တြယ္ေနရင္းက သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ အိမ္ထဲ ေလွ်ာက္လာၾကသည္။ အထဲေရာက္သည္ႏွင့္ မိုးမ က အိမ္တံခါးကို ဂလန္႕ထိုးပိတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ကိုယ္ေပၚခြတက္ကာ ကိုေအာင္ႏိုင့္ခါးေပၚသူ႕ေပါင္ႏွစ္လံုးျဖင့္ ညွပ္ခိုရင္း ကိုေအာင္ႏိုင့္ ပါးစပ္ကို သူ႕ႏူတ္ခမ္းေတြျဖင့္ ဖိကပ္ စုပ္နမ္းလိုက္သည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ ကို ထိုပံုစံျဖင့္ပင္ ခါးထစ္ခြင္ခ်ီသြားၿပီး အိပ္ခန္းတြင္းသို႕ ဝင္ကာ ကုတင္ေပၚအသာ လွဲခ်လိုက္သည္။ ၿပီးမွ သူ႕ရွပ္ အက်ႌႏွင့္ ေဘာင္းဘီတို႕ကို ခၽြတ္ကာ မိုးမ ေဘးတြင္ ဝင္လွဲလိုက္သည္။ မိုးမ က ကိုေအာင္ႏိုင္ဘက္ တေစာင္းေလး လွဲလိုက္ရင္းမွ ေခါင္းရင္းဘက္သို႕ ကိုယ္ကို တိုးတက္လိုက္သည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ တီရွပ္ေလးကို ေပါင္းရင္းနားထိလွန္တင္လိုက္ရင္းက ေပါင္အတြင္းသားေလး မ်ားကို ျမိန္ရည္ယွက္ရည္ ရက္လိိုက္သည္။ တခ်ိန္ထဲမွာပဲ သူ႕လက္ေတြက မိုးမ တီရွပ္အေပၚမွ ပင္ ဘရာဇီယာဝတ္မထား သိသာေနသည့္ မိုးမ ႏို႕လံုးေတြကို အုပ္ကိုင္ကာ ဆုပ္ႏွယ္ေပးလိုက္သည္။
မိုးမ ရဲ႕ ႏို႕လံုး အိအိေလးေတြ၏ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ သူ႕လီးႀကီးမွာ ပိုၿပီးမာလာရသည္။ မိုးမ တီရွပ္ကို အေပၚသို႕ ထပ္ျမွင့္တင္လိုက္ေတာ့ မိုးမ တေယာက္ပန္တီ ေတာင္ ဝတ္မထားတာ ေတြ႕လိုက္ရသည္။ မိုးမ သူ႕ကို အဆင္သင့္ျပင္ဆင္ၿပီး ေစာင့္ေနသည္ဆိုတာကို သိလိုက္ရေတာ့ ကိုေအာင္ႏိုင္အရမ္းကို စိတ္တက္ၾကြသြားရသည္။ သူ႕ေယာက္်ား အခုေလးတင္ ရံုးကို ထြက္သြားတာႏွင့္ တျပိဳင္နက္ ေယာက္်ား သူငယ္ခ်င္းကို သူ႕အိပ္ယာေပၚ ေခၚသြင္း သည့္မိန္းမ တေယာက္အေနႏွင့္ မိုးမ ကို ေတြးလိုက္ မိသည္ႏွင့္ ကိုေအာင္ႏိုင္တေယာက္ အူအသည္းထဲ ယားသြားရသည္။အဲ လို မိန္းမ မ်ိဳး ျဖစ္ေသာ္လည္း လွပ ဆက္ဆီက်လြန္းလွသည့္ မိုးမ ျဖစ္သည္မို႕ သူ႕မွာ ပိုၿပီးေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားရေလသည္။
မိုးမ က အသံတိုးတိုးေလး ျငီးရင္း သူ႕လက္ဖဝါးကို ကိုေအာင္ႏိုင့္ ဗိုက္သား ေပၚမွ ပြတ္သတ္ရင္း လီးရွိရာသို႕ စမ္းလိုက္ရာ ကိုေအာင္ႏိုင္မွာ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ မခၽြတ္ေသးတာ စမ္းလိုက္မိသျဖင့္၊
“ရွင့္ အတြင္းခံ ႀကီးကို ခၽြတ္လိုက္စမ္းပါရွင္၊ က်မ အဲဒီအေခ်ာင္းႀကီးကို ကိုင္ၿပီး ကိုက္လိုက္ခ်င္လို႕”
ကိုေအာင္ႏိုင္က အိပ္ယာေပၚမွာ ဒူးေထာက္ထလိုက္သည္။ မိုးမ က ထၿပီး ကိုေအာင္ႏိုင့္ လီးေခ်ာင္းေနရာကို ပါးျဖင့္ ပြတ္သပ္ထိကပ္ရင္းမွ သူ႕လက္ဖဝါးႏွစ္ဘက္ကို ကိုေအာင္ႏိုင့္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ထဲသို႕ ထိုးထည့္ၿပီး လက္ေခ်ာင္းကေလးေတြႏွင့္ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ဖင္လံုးေတြကို ပြတ္သပ္ေဆာ့ကစားေနရင္းမွ ေဘာင္းဘီကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပဲ ပါးစပ္မွ ညဳတုတု အသံေလးျဖင့္၊
“မေန႕တုန္းက ရွင့္ေန႕လည္စာ စားခ်ိန္မွာ က်မကို ကားထဲက ေန ဖံုးေခၚၿပီး ဖံုးထဲက ေန လိုးခဲ့တယ္မဟုတ္လား၊ အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက က်မ ရွင့္ စိတ္အရမ္းဆာ ေနၿပီး ရွင့္ဟာႀကီးကို ကိုင္ စုပ္ျပစ္လိုက္ခ်င္ေနတာ၊ အခုေတာ့ မေန႕က လြမ္းခဲ့ရသမွ် အတိုးခ် လုပ္ခြင့္ေပးပါေတာ့ရွင္”
ကိုေအာင္ႏိုင္က ေတာ့ ဒူးေထာက္လွ်က္က မိုးမ ရဲ႕ ၾကက္သည္းထစရာ အထိအေတြ႕ အကိုင္အတြယ္ေတြကို ေခါင္းေမာ့ မ်က္ေစ့မွိတ္ခံေနရင္း၊ အံကို ႀကိတ္ကာ၊
“ကိုယ္လည္း လြမ္းေနရတာေပါ့ ခ်စ္ေလးရယ္၊ ကိုယ္ က အရမ္းကို ေတြ႕ခ်င္ေနရတာ၊ ကိုယ္မင္းကို ဖက္ထား ၿပီး ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲမွာ ေထြးထားခ်င္တာ၊ ခု ခ်စ္ေလး လုပ္ခ်င္တာ ကိုကို႕ကို လုပ္ေတာ့ေလ၊ ကိုကိုက ဒိထက္ေတာင္ ပိုလိုခ်င္ေသးတယ္၊ ခ်စ္ေလးရယ္၊ အား၊ ေကာင္းလိုက္တာ ခ်စ္ေလး၊ ဆက္လုပ္ပါကြာ”
မိုးမ က ေနာက္တီးေနာက္ေတာက္ အျပံဳးျဖင့္ ကိုေအာင္ႏိုင့္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ဆြဲခၽြတ္ခ်လိုက္ၿပီး လီးႀကီးကို လက္တဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ကာ တျခားတဖက္မွ လက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားျဖင့္ ထိပ္အေရခံြကို အေနာက္ဘက္ဆြဲကာ ပြင့္ထြက္လာေသာ ဒစ္ဖူးကို သူ႕လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ ရက္လိုက္သည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္ မွာတုံတက္သြားၿပီး အသံထြက္ေအာင္ပင္ ျငီးလိုက္မိသည္။ မိုးမ လက္ေခ်ာင္းေတြက ကိုေအာင္ႏိုင့္ ေဂြးဥ ေတြကို ပြတ္သတ္ေပးေနရင္းက လီးေခ်ာင္းႀကီး ကို သူ႕ပါးစပ္ထဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ငံုစုပ္ကာ ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို ညို႕မ်က္လံုးေတြႏွင့္ ေမာ့ၾကည့္ေနေလသည္။
ကိုေအာင္ႏိုင့္ လီးႀကီး ကို မိုးမ က သူ႕ပါးစပ္ထဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသြင္းကာ စုပ္ေနစဥ္ပင္ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ဆဲလ္ဖံုးမွ ေခၚသံ ထျမည္လာသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ ရံုးေရာက္ေတာ့ ကိုေအာင္ႏိုင္ ့ကို ရံုးလာတာမေတြ႕သျဖင့္ အက်ိဳးအေၾကာင္းေမးရန္ လွမ္းေခၚလိုက္ျခင္းျဖစ္ေလသည္။
အခန္း ၆၁။ ကိုေအာင္ႏိုင္ ႏွင့္ ဆက္လက္၍
ကိုေအာင္ႏိုင္ က မိုးမ သူ႕လီးကို ရက္ လိုက္ စုပ္လိုက္ လုပ္ေပးေနသညကို ဇိမ္ခံေနတံုး ကိုရင္ဦးေမာင္ ဖံုး ဝင္လာသျဖင့္ ဖံုးကို မကိုင္ခ်င္။ မိုးမက လည္း ကိုေအာင္ႏိုင့္ လီးႀကီးကို သူမလက္ကေလးျဖင့္ ကိုင္ပြတ္ေနရင္းျဖင့္ ဖံုး စခရင္ကို လွမ္းၾကည့္ေနသည့္ ကိုေအာင္ႏိုင့္ မ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ ကိုေအာင္ႏုိင္က၊
“ကိုရင္ဦးေမာင္ ေခၚေနတာ”
ဟု ေျပာလိုက္ေသာ္လည္း မိုးမ က ဂရု မစိုက္ပဲ ႏွင့္ ေခါင္းငံု႕ကာ ကိုေအာင္ႏိုင့္ လီးႀကီးကို ငံု႕ကာ ျပန္စုပ္လိုက္ သျဖင့္ ကိုေအာင္ႏိုင္ မွာ ေကာင္းလြန္းလွသျဖင့္ ကိုယ္လံုး ပင္ တံုခါသြားရသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က ဖုံုး ကို ကိုင္လိုက္ၿပီး လူမမာ အသံမ်ိဳးျဖင့္၊
“ ေဟး ကိုရင္ဦးေမာင္ ကိုယ္ ဒီေန႕ ေနသိပ္မေကာင္းလို႕ အလုပ္မဆင္းေတာ့ဘူး အိမ္မွာ နားေနတယ္”
“ေအာ္ အင္းအင္း၊ ခင္ဗ်ား ကို မေတြ႕လို႕ တခုခု မ်ား ျဖစ္သလားလို႕ ဖံုးေခၚၾကည့္တာ၊ အာ့ဆိုလည္း နားေလ၊ မနက္ျဖန္ၾကမွ ေတြ႕တာေပါ့”
မိုးမ ကေတာ့ ကိုေအာင္ႏိုင္ သူ႕ေယာက္်ား ႏွင့္ စကားေျပာေနသည္ကို နားေထာင္ရင္းမွ ကိုေအာင္ႏိုင့္ လီးကို အားရ ပါးရ စုပ္ေနေလသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို လည္း ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ မ်က္ႏွာေပးျဖင့္ မ်က္ေစ့တဖက္ မွိတ္ျပလိုက္ေသးသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က သူဖံုးကို ေဘးခ်လိုက္ၿပီး မိုးမ ေခါင္းကို ကိုင္ဖိက သူ႕လီးႀကီးျဖင့္ မိုးမ ပါးစပ္ကို ေဆာင့္လိုးလိုက္သည္။ မိုးမ မွာ သူမ လည္ေခ်ာင္းထဲ လီးထိပ္တိုးဝင္သြားသျဖင့္ အသက္ရႈက်ပ္သြားၿပီး လီးႀကီးကို ပါးစပ္မွ ဆြဲထုတ္လိုက္ကာ၊
“ဘာလို႕ အဲလိုလုပ္ရတာလဲ၊ ရွင့္လီးႀကီးက ဒီေလာက္ႀကီးၿပီး အရွည္ႀကီးဟာ၊ က်မ ပါးစပ္ထဲ တေခ်ာင္းလံုး မဝင္ႏိုင္ဘူး ဆိုတာသိသားနဲ႕၊ လည္ပင္းထဲေတာင္ ေရာက္သြားတယ္”
ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ ဆံပင္ေတြကို လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ဆြဲၿပီး မိုးမ ေခါင္းကို မကာ သူ႕လွ်ာႀကီးျဖင့္ မိုးမ ပါးျပင္ ႏူတ္ခမ္းမ်ားကို ရက္လိုက္သည္။ မိုးမ ကလည္း သူမ လွ်ာေလးကို ထုတ္ကာ ကိုေအာင္ႏိုင့္လွ်ာျဖင့္ ထိေတြ႕လိုက္သည္။ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ စလံုး သြားရည္တမွ်ားမွ်ား ျဖင့္ တေယာက္ကို တေယာက္ ရက္စုပ္နမ္းေနလိုက္ၾကသည္။
ႏွစ္ေယာက္စလံုးက လွ်ာခ်င္း ပြတ္သတ္နမ္းေနစဥ္မွာပဲ သူတို႕ လက္ေတြက တေယာက္ ကိုယ္လံုးကို တေယာက္ပြတ္ သတ္ေပးေနသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ ကို ပက္လက္လွဲေစၿပီး သူ႕ပါးစပ္ကို မိုးမ ႏူတ္ခမ္း မ်ားမွ တျဖည္းျဖည္း လည္တိုင္ ေနာက္ ေအာက္ သို႕ ဆင္းလာရာ မိုးမ ႏို႕မ်ား ေပၚသို႕ ေရာက္ေလသည္။ သူ႕လက္ေတြကလည္း မိုးမ ႏို႕ေတြကို ဖ်စ္ညွစ္ ဆုပ္ႏွယ္ေပးရင္း ႏို႕သီးေခါင္းေတြကို စို႕ေပးေနေလရာ မိုးမ တေယာက္ ေမြ႕ယာေပၚမွာ တြန္႕လိမ္ေနေလသည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ ႏို႕သီးေခါင္းေလးကို ဖြဖြေလး ကိုက္ေပးရင္း က ေအာက္သို႕ ဆက္ေရြ႕လာၿပီး မိုးမ ဗိုက္သား ေလးမ်ားကို ရက္ရင္းက မိုးမ ခ်က္ကေလးကို လွ်ာထိပ္ျဖင့္ ထိုးထည့္ ေဆာ့ကစားေနရာ မိုးမ မွာ အိပ္ယာခင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ရင္း တဟင္းဟင္း ျဖင့္ အဖ်ားတက္သလို ျငီးတြားေနရေလသည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ ေစာက္ေမႊးေတြ ကို ပါ ရက္လာၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသား မ်ား ေရာက္ေတာ့ သူ႕လွ်ာႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးထဲ ထိုးသြင္းၾကည့္ေလသည္။ မိုးမ မွာ ထိန္းမႏိုင္ သိမ္းမႏိုင္ေအာင္ စိတ္ေတြ ၾကြလာရၿပီး ဒူးေထာင္ေပါင္ကား ျဖင့္ ဖင္ကိုႀကံဳ႕ထားရင္း ကိုေအာင္ႏိုင့္ ေခါင္းမွ ဆံပင္ေတြကို ဆုပ္ဆြဲ ထားမိေလသည္။ ကို ေအာင္ႏိုင္ကလည္း မိုးမ ေစာက္ဖုတ္မွ တစိမ့္စိမ့္ ယိုက်ေနသည့္ ေစာက္ရည္မ်ားကို ရက္ေပး ေနခ်ိန္တြင္ မိုးမ မွာ လည္ေခ်ာင္းသံ ေလးျဖင့္ သူမ ကို လိုးဖို႕ ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို ေတာင္းဆိုေနေလသည္။ကိုေအာင္ႏိုင္က ၊
“သူ႕ငယ္ခ်င္း အရင္းရဲ႕ မိန္းမ ကို ကိုယ္လံုးတီးခၽြတ္ၿပီး အိပ္ယာေပၚမွာ ခုလို ထင္သလို လုပ္ခြင့္ရာ ဘယ္ေလာက္ ဖီးလာသလဲ ဆိုတာ ခ်စ္ေလး သိလား၊ အထူးသျဖင့္ ေယာက္်ား တေယာက္ အေနနဲ႕ သူ႕မိန္းမ မဟုတ္။ သူ႕ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း မိန္းမ ဆိုရင္ အရမ္းကို အရသာ ရွိတာကလား၊ ကို႕ကိုယ္ကို ေတာင္ တေန႕ မွာ အဲလို ကံေကာင္းတဲ့ ငတ ျဖစ္လာမယ္လို႕ တခါမွ မေတြးမိခဲ့ဘူး၊ အထူးသျဖင့္ အရမ္းကို ဆက္ဆီ ျဖစ္ၿပီး ေခ်ာေမာလွပလွတဲံ အခ်စ္ေလး လို ေကာင္မေလးဆိုရင္ေပါ့။ ကို ဘယ္သူ႕ကို ေက်းဇူးတင္ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး… မးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးမြ”
“လာပါ လုပ္ပါေတာ့ ဦးေအာင္ႏိုင္ရယ္၊ က်မ အထဲထဲ ကို ရွင့္ဟာႀကီးထိုးထည့္လိုက္ပါေတာ့”
ကိုေအာင္ႏိုင္က လည္း အခ်ိန္မျဖန္းပါ ခ်က္ခ်င္းပင္ မိုးမ ကားေပးလိုက္ေသာ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားကို ဝင္လိုက္သည္၊ ေနာက္ေတာ့ သူ႕လီးႀကီးကို ထိုးထည့္ရန္ ျပင္လိုက္စဥ္ မိုးမ က သူ႕လီးႀကီးကို လွမ္းဆုပ္ကိုင္ကာ သူမ ေစာက္ဖုတ္ဝ တြင္ ေတ့ေပးလိုက္ၿပီး အတြင္းဝင္သြားေအာင္ သူမ ခါးေလးကို ေကာ့ေပးလိုက္သည္။ ကိုေအာင္ႏိုင့္ လက္ေတြက မိုးမ ေက်ာေအာက္မွ လ်ိဳလိုက္ကာ ဆြဲဖက္လိုက္သျဖင့္ မိုးမ ရဲ႕ ႏို႕လံုးႀကီးေတြက အေမႊးထူထူ သူ႕ရင္ဘတ္ႀကီး ႏွင့္ ဖိကပ္မိေလသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင့္ လီးႀကီးကလည္း မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ထဲ သို႕ တိုးဝင္သြားေတာ့သည္။ မိုးမ မွာ ပါးစပ္ေလးဟ က အ ကနဲ ျဖစ္သြားၿပီး ကိုေအာင္ႏိုင့္ ပုခံုးမ်ားကို တြယ္ဖက္လွ်က္ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ပါးစပ္မ်ားကို သူမ ပါးစပ္ျဖင့္ လိုက္နမ္းစုပ္ဖို႕ က်ိုးစားေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း မ်က္ေစ့ပိတ္ရင္ႏွင့္ ျဖစ္သျဖင့္ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ပုခံုးေပၚကိုသာ လွမ္းစုပ္မိရာ သူမ သြားေလးျဖင့္ အသာကိုက္ၿပီး အနီမွတ္ က်န္ခဲ့ေအာင္ပင္ တအားစုပ္ျပစ္လိုက္မိသည္။ တခ်ိန္ထဲမွာပဲ သူမ ဖင္ ကို ကိုေအာင္ႏိုင့္ ေအာက္မွ စေကာဝိုင္း လႈပ္ရွားေပးေနေလရာ ကိုေအာင္ႏိုင္မွာလည္း တအားကို ေဆာင့္လိုးေပးေနမိေတာ့သည္။
မ်က္ႏွာမွေတာင္မွ ေခၽြးတလံုးလံုး ထြက္လာေအာင္ အားရ ပါးရ ေဆာင့္လိုးေနေသာ ကိုေအာင္ႏိုင့္ မ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္ရင္း မိုးမက၊
“ရွင္ ဟိုေန႕က ကားထဲက ေန ဖုံုးဆက္ခ္ လုပ္ရင္း ဂြင္းထုေနတာကို က်မ အရမ္းသနားမိတာ အဲဒီအခ်ိန္ထဲက ရွင့္ကို ေပးလိုးခ်င္ေနမိတာ ရွင္က အေဝးႀကီးမွာ ေရာက္ေနလို႕၊ အခု ေတာ့ ရွင္ ႀကိဳက္သေလာက္သာ က်မကို လိုးပါေတာ့၊ က်မ က ရွင့္ရင့္ သူငယ္ခ်င္းအရင္းႀကီးရဲ႕ မိန္းမေလ၊ ရွင့္အလိုးကို ခံခ်င္ေနတဲ့ မိန္းမေပါ့၊ ဦးေအာင္ႏိုင္ အဲဒီ ရွင့္သူငယ္ခ်င္းမိန္းမ ကို အားရပါးရလိုးလိုက္စမ္းပါ။ အားးးးးးး အိုးးးးး ေကာင္းလိုက္တာရွင္၊ .. အဲလိုေလး နာနာေဆာင့္ေပးစမ္းပါ ဦးေအာင္ႏိုင္ရယ္၊ က်မ ကို ဟိုးအထဲထိ ဝင္ၿပီးေအာင့္သြားေအာင္ ေဆာင့္ေပး စမ္းပါ၊ နာနာေလး အိုးးးးးးးး”
ကိုေအာင္ႏိုင္မွာလည္း မိုးမ စကားသံေၾကာင့္ ဖီးအရမ္းတက္လာၿပီး သူ႕လီးႀကီးမွာလည္း ထူထဲလာၿပီး လေရမ်ား ထြက္ခ်င္လာသည္ထိကို တင္းမာလာခဲ့ရသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္မွာ ပိုၿပီးၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္ေလ မိုးမ ကလည္း သူမ ေစာက္ေခါင္းတြင္းမွ တအားညစ္ကာ ေခါင္းကိုခါယမ္းရင္း အသံထြက္ေအာ္ျငီးေလသည္။
“အားးးး ေကာင္းးးးးးးးးးတယ္းးးးဦးးးးးးးေအာင္းးးးးႏိုင္းးးးးးၿပီးးးးးးးအားးးးးးးးးၿပီးးးးးးၿပီးးးးးးးအိုးးးးးးးး”
မိုးမ ကတကိုယ္လံုးတြန္႕လိမ္ၿပီး ေတာင့္တင္းသြားသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္လည္း ဆက္မထိန္းထားႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ သူ႕လီးႀကီးကို မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ဆြဲထုတ္ေတာ့မလိုျပင္လိုက္သည္။ မိုးမ က ကိုေအာင္ႏိုင့္ခါးကို အတင္းဆြဲဖက္ထားၿပီး၊
“ဟင့္အင္း မထုတ္နဲ႕ အထဲမွာပဲ ၿပီးလိုက္၊ က်မ ေဆးေသာက္ထားတယ္၊ စိတ္မပူနဲ႕၊ ရွင့္စိတ္ႀကိဳက္သာလုပ္။ က်မ အထဲမွာၿပီးလိုက္ အိုးးးးးးးးးးး”
ကိုေအာင္ႏိုင္ လည္း သူ႕လီးႀကီးကို မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ထဲ အဆံုးထိ ထိုးဖိသြင္းလိုက္ ၿပီး လေရမ်ားကို ပန္းထုတ္လိုက္ေလသည္။ မိုးမ လည္း ေအာ္ဟစ္ျငီးျငဴရင္း ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို တြယ္ဖက္ထားေလသည္။
ခနအၾကာမွာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ျငိမ္က်သြားၿပီး အခန္းထဲမွာ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္၏ အသက္ရူသံျပင္းျပင္း ကိုသာ ၾကားေနရေတာ့သည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္မွာ မိုးမ အေပၚမွာ ထပ္ရက္သား ခနေနလိုက္ေသးသည္။ သူ႕နဖူးမွ ေခၽြးစက္ တို႕ေတာင္ မိုးမ နဖူးေပၚသို႕ လိမ့္က်သြားသည္။ မိုးမ မွာ ကိုေအာင္ႏိုင့္ကိုယ္လံုးႀကီးသူမ အေပၚဖိထားခံရသျဖင့္ ႏုိ႕ႀကီးမ်ားမွာ ေဘာလံုးကို အေပၚမွ အေလးျဖင့္ ဖိထားသလို ေဘးသို႕ ျပားထြက္ေနရေလသည္။
အခန္း ၆၂။ ေယာက္်ားရံုးက ပါတီမွာ….
တေန႕ ကိုရင္ဦးေမာင္ အလုပ္က လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္တေယာက္က သူ႕ ရာထူးတိုးလို႕ သူ႕အိမ္မွာ ပါတီေလး တခု ေပးမည္ဟု ဆိုကာ ရံုးမွလူမ်ား အရာရွိႀကီးမ်ား ကို ဖိတ္သည္။ အိမ္ေထာင္သည္ မ်ားကို သူတို႕ မိန္းမ မ်ားပါ ေခၚလာဖို႕ ဖိတ္ေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း မ်ားေသာအားျဖင့္ မိန္းမ မ်ားက ထိုသို႕ ေသာ ပါတီမ်ားကို မတက္ေရာက္ခ်င္ၾက ေပ။ ထို႕ေၾကာင့္လည္း မိန္းမ မ်ား အမ်ားအျပားပါလာမည္ဟု မတြက္ထားၾကေျခ။ ကိုရင္ဦးေမာင္ ကေတာ့ ကိုေအာင္ႏိုင္လည္း ပါတီ လာမည္ဆိုသည္ကို သိသျဖင့္ မိုးမ ကို ေခၚသြားၿပီး သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ကို အကဲခတ္မည္ဟု ႀကံထားသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္ ကလည္း သူ႕ကား ယူလာမည္၊ ကိုရင္ဦးေမာင္တို႕ကို ဝင္ေခၚမည္၊ အျပန္မွာလည္း သူတို႕ ကို ျပန္ပို႕ေပးမည္ ဆိုသျဖင့္ အဆင္ေျပသြားသည္။
မိုးမ ကလည္း သူမ အတြက္ ထိုသို႕ေသာ ပါတီမ်ိဳး ကို ပထမဦးဆံုး တက္ေရာက္ရမည္ျဖစ္သျဖင့္ စိတ္လႈပ္ရွား တက္ၾကြေနရေလသည္။ ထို႕ေၾကာင့္လည္း ပါတီ မတိုင္ခင္ ရက္ပိုင္းအတြင္း ဘာအဝတ္အစား ဝတ္ရမည္ကို မသိ၊ သူမ မွာ ရွိသမွ်၊ အေကာင္းဆံုး ထင္သည့္ အဝတ္အစားမ်ားကို စမ္းသပ္ ဝတ္စားရင္း ဆံုးျဖတ္ရခက္ေနေလသည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကိုရင္ဦးေမာင္ ဝယ္ေပးထားၿပီး အရမ္းေခတ္မွီၿပီး ေဟာ့လြန္းသျဖင့္ သူမ မဝတ္ရဲေသာ ဝတ္စံု ကို စမ္းဝတ္ၾကည့္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္ေလသည္။ ထိုဝတ္စံု မွာ သူခါတိုင္း ဝတ္ေနၾက ရိုးရာ ဝတ္စံု မ်ိဳး မဟုတ္ေျခ။ အလတ္စတစ္လို အသား ေပ်ာ့ေပ်ာ့ ကိုယ္က်ပ္ ကို တဆက္ထည္း ျဖင့္ ေပါင္လည္အထိသာ ရွည္ေသာ ဒရက္စ္ ျဖစ္ေလသည္။ အေပၚပိုင္းမွာ လက္ျပတ္ျဖစ္ၿပီး အေရွ႕မွာ လည္း အေတာ္ေလး ဟိုက္ေလရာ သူမ ရင္သား ေျမွာင္းမ်ားကို လည္း ထင္ထင္ရွားရွားကို ျမင္ေနရေလသည္။ ဒရက္စ္မွာ အနက္ေရာက္ ျဖစ္သျဖင့္ သူမ အသား မွာ ပိုၿပီး ဝင္းလက္ထင္ရွား ေနေလသည္။ သူမ ေပါင္တန္ႀကီးမ်ား မွာလည္း စင္းေျဖာင့္လ့ုံုးၾကြေနေလသည္။ ေျခာက္လက္မ ခန္႕ ျမင့္သည့္ ေဒါက္ဘိနပ္ အမဲ ကလည္း သူမ တင္လံုးႀကီးမ်ားကို ပိုၿပီး ကားစြင့္ ကာ အသားကပ္အဝတ္အစားေအာက္မွာ လံုးထ ေနေဟေလသည္။ ဒရက္စ္ အမဲ ေပၚမွာ စီးကြင့္ ေငြေရာင္ ေလးမ်ား တလက္လက္ျဖင့္လည္း အလြန္ လွပေနသလို သူမ ရင္ညႊန္႕ ေပၚမွ ပုလဲ ပုတီးလံုး မ်ား ႏွင့္ပုလဲလံုး နားကပ္ေလးမ်ား ျဖင့္ အရမ္းကို လွေနေလေတာ့သည္။ သူတို႕ အိမ္ထဲမွ အထြက္ခင္မွာပင္ ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ သူ႕မိန္းမ အရမ္းလွၿပီး ဆက္ဆီ ျဖစ္လြန္းလွသျဖင့္ ပါတီက ေယာက္်ား ေတြ အထူးသျဖင့္ ကိုေအာင္ႏိုင္ပါ သြားရည္တျမွားျမွား က်ကာ ငမ္းၾကေတာ့မည္ကို ျမင္ေယာင္ရင္း သေဘာက်ေနမိေလသည္။
ညဘက္ ၈နာရီလာက္ ကိုေအာင္ႏိုင္ သူတို႕ကို လာေခၚတို႕ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ မွာ သူတို႕ အပတ္မန္႕ ဂိတ္ဝသို႕ ေရာက္ေနၾကၿပီ ျဖစ္ေလသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က ကားေပၚမွ သူတို႕ ဆီ ေရာက္ခါနီး ဖံုးႀကိဳဆက္ထား၍လည္း ျဖစ္သည္။ ဥကၠာမွာ မိုးမ တို႕ ကို တခ်ိန္လံုး အကဲခတ္ကာ ၾကည့္ေနေလသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္က တမင္သက္သက္ မိုးမ နားမွ မသာခြာကာ ဥကၠာ ႏွင့္ မိုးမ ကို အကဲခတ္ေနသည္။ မိုးမ က သူမ အဝတ္အစား ႏွင့္ အျပင္အဆင္ေၾကာင့္ ဒီည သူမ အရမ္း ေဟာ့ေနသည္ဆိုသည္ကို သိသည္။ ဥကၠာ တေယာက္ သူမ ကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတြ တအားထ ေနၿပီး မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ ျဖစ္ေနသည္ကို လည္း သတိထားမိသျဖင့္ မရီမိေအာင္ ေအာက္ႏူတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္ထားၿပီး မသိမသာေလး ျပံဳးေနေလသည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္ေရာက္လာေတာ့ ကိုရင္ဦးေမာင္က ကားေရွ႕ခန္းကို အသြား ကိုေအာင္ႏိုင္က ကားထဲမွ ထြက္လာၿပီး မိုးမ အတြက္ ကားေနာက္ခန္း တံခါးကို ဖြင့္ေပးေလသည္။မိုးမ ကားထဲ သို႕ ကုန္း အဝင္မွာ ကိုေအာင္ႏိုင့္ လက္ေတြက မိုးမ ေက်ာျပင္ေလးကို ပြတ္သတ္ေပးၿပီး မိုးမ ဖင္လံုး ေတြကို လက္ဖဝါးျဖင့္ အသာ ျဖစ္ညွစ္ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ထို အရာကို မ်က္ေျခမျပတ္ၾကည့္ေနေသာ ဥကၠာကလည္း ျမင္လိုက္သည္။ ဥကၠာက ေဘာင္းဘီထဲမွာ မာတင္းလာေသာ သူ႕လီးႀကီးကို လက္ျဖင့္ အသာ ေနရာေရြ႕ေပးလိုက္သည္။ စိတ္ထဲမွလည္း ..အင္း ဒီညေတာ့ မမမိုး ေတာ့ သူ႕ေယာက္်ားေရာ သူ႕ေယာက္်ား သူငယ္ခ်င္းကို လိုးတာကို ခံရေတာ့မယ္၊ ခီြး ငါ မလိုးရတာ နာလိုက္တာ၊ ဟု ေတြးေနမိသည္။ သို႕ေသာ္လည္း အဲဒါက ဥကၠာရဲ႕ အေတြး၊ တကယ္ျဖစ္လာတာကေတာ့ ဥကၠာေတြးတဲ့အတိုင္း ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္မွာေပါ့ေလ။
ပါတီပြဲမွာ..လူေတြ အကုန္ေရာက္ေနၾကၿပီ။ သူတို႕ သံုးေယာက္က ေနာက္က်ေနသည္။ ေယာက္်ားေတြသာ မ်ားၿပီး အမ်ိဳးသမီး မွာ စုစုေပါင္း ေလးငါးေယာက္သာ ေတြ႕ရသည္။ သူ႕တို႕ ဧည့္ခန္းထဲကို ဝင္သြားေတာ့ ေယာက္်ား ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ရွမ္ပိန္ခြက္ေတြ ကိုင္ထားၾကၿပီး တခ်ိဳ႕ကလည္း ေဆးျပင္းလိပ္ေတြ တခ်ိဳ႕ကလည္း စီးကရက္ေတြ ခဲထားၾကသည္။
ကိုရင္ဦးေမာင္ တို႕ ႏွစ္ေယာက္ ႏွင့္ ကိုေအာင္ႏိုင္ တို႕ ဝင္လာၾကေတာ့ ေယာက္်ား ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ၏ မ်က္လံုးေတြက မိုးမ ဆီကို ပဲ တန္းေရာက္သြားၾကသည္။ အမ်ိဳးသမီးေတြက ေတာ့ သူတို႕ နားက ေယာက္်ား ေတြ နဲ႕ စကားလက္ဆံုက်ေနၾကလို႕ သူတို႕ ဝင္လာတာ သတိမထားမိၾက။ အိမ္ရွင္က သူတို႕ သံုးေယာက္ကို ဆီးႀကိဳ ႏူတ္ဆက္လိုက္ေတာ့မွ အားလံုးရဲ႕ မ်က္လံုးေတြက မိုးမ ကို ေျခဆံုးေခါင္းဆံုး ၾကည့္ၾကကုန္၏။ အခ်ိဳ႕ အမ်ိဳးသား မ်ားမွာ သူတို႕ ေဘာင္းဘီေရွ႕ေတြကို လက္ျဖင့္ အတြင္းက မာလာသည့္ အေခ်ာင္းကို အေနအထားေျပာင္းၾကသည္။
ကိုရင္ဦးေမာင္ မွာ အခုမွ ပင္ မိုးမ ကို သူ႕လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္မ်ား ျဖင့္ မိတ္ဆက္ေပးရေလသည္။ မိုးမ ကို လက္ဆြဲေခၚလွ်က္ သူ႕ အလုပ္မွ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္မ်ား ႏွင့္ လိုက္လံ မိတ္ဆက္ေပးေနေလသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က ထို လူမ်ား၏ မ်က္လံုး မ်ားကို ေလ့လာေနသည္။ တခ်ိဳ႕ မွာ ဘိုဆန္ဆန္ မိုးမ ႏွင့္ လက္ဆြဲ ႏူတ္ဆက္ ၾကသည္။ လက္ျပတ္အက်ႌမို႕ မိုးမ ၏ ဝင္းဝါေနေသာ လက္ေမာင္းသား ႏွင့္ ဆက္ဆီ ကေသာ ဂ်ိဳင္း တို႕မွာ ေယာက္်ား တိုင္း၏ မ်က္လံုး မ်ားကို ဆြဲေဆာင္ေနေလသည္။ မိုးမ ရင္သား ေျမွာင္း မ်ားကို စူးစိုက္ မၾကည့္မိေအာင္ အတင္း အားထုတ္ေနၾကရေလသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္မွာ မနာလိုစိတ္ပင္ ျဖစ္ေပၚလာရၿပီး မိုးမ နားကို မၾကာခန လာကာ စကားစၿမီ ေျပာဖို႕ ႀကိဳးစားသည္။
ဒါရိုက္တာ ႏွင့္ မန္ေနဂ်ာ မွာ ေနာက္ဆံုး ကိုရင္ဦးေမာင္ မိတ္ဆက္ေပး ေသာ သူႏွစ္ေယာက္ ျဖစ္ေလသည္။ ထိုေဘာစိမ်ား အနားသို႕ေတာ့ ကိုေအာင္ႏိုင္တေယာက္ မကပ္ရဲသျဖင့္ မသိမသာေလး ခြာကာ အကဲခပ္ေနရသည္။
“ဒါက ကိုတို႕ ေဘာစိ၊ ကိုတို႕ ကုမၸဏီ က ဒါရိုက္တာ ေလ”
ဟုေျပာကာ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ေတာ့ မိုးမ မွာ အျပံဳးကေလး ျဖင့္ သူမလက္ကေလးကို ကမ္းေပးကာ လက္ဆြဲႏူတ္ဆက္ေလသည္။ ထိုသူမွာ အသက္ ငါးဆယ္ခန္႕ ရွိၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း အေတာ္ပင္ႏုေလသည္။ တန္ဖိုးႀကီး အေနာက္တိုင္းဝတ္စံုကို ဝတ္ထားၿပီး ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိေသာ အျပဳးျဖင့္ မိုးမ မ်က္လံုး တည့္တည့္ကို စိုက္ၾကည့္ရင္း၊
“ဟဲလို ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာတယ္၊ အရမ္းေခ်ာတာပဲေနာ္”
ဟုေျပာရင္း မိုးမ လက္ကေလးကို ဆြဲယူကာ သူ႕ႏူတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္ ထိနမ္းလိုက္သည္။ မိုးမ ကလည္း ကိုယ္ေလးကို ကိုင္းကာ သူမလက္ကေလးကို ေျမွာက္ေပးရင္း၊
“က်မ ကလည္း အရမ္းကို ဝမ္းသာပါတယ္ရွင္”
ဟုျပန္ေျပာလိုက္သည္။ ေဘး၌ရပ္ေနေသာ၊ မန္ေနဂ်ာ မွာ မိုးမ လက္ေမာင္းသား ဝင္းဝင္း ေလး ႏွင့္ အေမႊးအျမွာင္ မရွိသည့္ ဂ်ိဳင္းသား ေလးမ်ားကို အနီးကပ္ ငမ္းေနရင္း က သူႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးမည့္အခ်ိန္ကို စိတ္မရွည္စြာ ေစာင့္ေနရသည္။
ထို မန္ေနဂ်ာမွာလည္း အသက္ ၅၀ ခန္႕ ျဖစ္ၿပီး ဒါရိုက္တာႏွင့္မတူ သူက ဆံပင္ျဖဴမ်ား ႏွင့္ လူႀကီးပံု ေပါက္ေလသည္။ မန္ေနဂ်ာက လည္း မိုးမ လက္ကေလးကို ဆြဲယူကာ ႏူတ္ဆက္လိုက္ရင္း၊
“ဟဲလို၊ ေမာ္ဒယ္ေလး မ်ားလားကြယ္”
ဟု ႏူတ္ဆက္လိုက္ေလသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ က သူ႕ ေဘာစိ မ်ားကို သေဘာက်စြာ ျပံဳးရင္း ၾကည့္ေနေလသည္။ ဒါရိုက္တာ ဦးေမာင္ေမာင္ၾကပ္ က၊
“ေမာင္ရင္ဦးေမာင္ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ဇနီးေခ်ာ ေလးက ဘယ္မွာမ်ား အလုပ္လုပ္သလဲကြယ့္၊ အဲလို ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေလးမ်ိဳး ကိုယ္တို႕ ကုမၸဏီမွာ ရွိရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲ”
ဟု ေျပာလိုက္ရာ၊ ကိုရင္ဦးေမာင္က ျပာျပာသလဲ၊
“အိုး...က်ေနာ့္ အမ်ိဳးသမီးက ဘယ္မွာ မွ မလုပ္ပါဘူး ခင္ဗ်ာ”
ဟု ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ မန္ေနဂ်ာ ဦးသာဒင္ က ျပံဳးျဖဲျဖဲ ျဖင့္၊
“သူၾကည့္ရတာ ေမာ္ဒယ္ေလး လိုပဲကြာ၊ တကယ္ဆို သူေမာ္ဒယ္ ဝင္စမ္းၾကည့္သင့္တယ္ကြ”
ဦးေမာင္ေမာင္ၾကပ္ ကလည္း မိုးမ မ်က္လံုး အစံုကို စူးစိုက္ၾကည့္ရင္း၊
“ဟုတ္တယ္ ကိုသာဒင္ရဲ႕ ခင္ဗ်ားေျပာတာ အမွန္ပဲ၊ အခုေခတ္စားေနတဲ့ ေမာ္ဒယ္မေလး ဘယ္သူလဲ ဗ်ာ ဟိုဟာ၊ အိုးေကာင္းေကာင္းနဲ႕ဟာေလး၊ အား ေခ်ာတီးေခ်ာတီး၊ အဲသူနဲ႕ ေတာ္ေတာ္တူတာပဲ”
မိုးမ တေယာက္ မ်က္ႏွာေလး ရွက္ေသြးျဖန္းသြားၿပီး ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို ျပံဳးျပလိုက္မိသည္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုရင္ဦးေမာင္ကို တလွည့္၊ သူမကို ေမးခြန္းထုတ္သည့္ မ်က္ႏွာေပးျဖင့္လွမ္းၾကည့္ေနသည့္ ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို တလွည့္ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ထို အခ်ိန္တြင္ စားပြဲထိုးတေယာက္က ရွန္ပိန္း ခြက္မ်ားတင္ထားေသာ လင္ပန္းျဖင့္ သူတို႕ အနားေရာက္လာရာ၊ ေဘာစိ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက၊
“ေဟး သူ႕ကို လည္း အမ်ားနည္းတူ ရွန္ပိန္းေပးလိုက္အံုးေလကြာ”
ဟု ေျပာလိုက္ရာ မိုးမ က ကိုရင္ဦးေမာင္ဘက္သို႕ ခြင့္ေတာင္းသည့္ အၾကည့္ျဖင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္က ေခါင္းျငိမ့္ျပလိုက္သျဖင့္ မိုးမ က သူ႕အတြက္ ရွန္ပိန္းခြက္ကို လွမ္းယူလိုက္ရင္း အားလံုး တညီတညႊတ္ထည္း ဖန္ခြက္ခ်င္း ေျမွာက္တိုက္ ၿပီး။
“ခ်ီးယားစ္”
ဟု ေအာ္လိုက္ၾကေလသည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္တေယာက္ မိုးမ အနား မွ မခြာ တရစ္ဝဲဝဲ ျဖင့္ လုပ္ေနေသာ္လည္း မိုးမ မွာ တျခား အမ်ိဳးသမီး အုပ္စု ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ အျခား ဝန္ထမ္းမ်ား ျဖင့္ လည္းေကာင္း စကားစၿမီ ေျပာဆို ေနသျဖင့္ အနားကပ္ မရပဲ ျဖစ္ေနသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ကိုေအာင္ႏိုင္မွာ မိုးမ ကို မ်က္ေစ့ေအာက္မွ တစကၠန္႕ ေတာင္ အေပ်ာက္မခံႏိုင္ ေအာင္ ျဖစ္ေနရသည္မွာ မိုးမ ေယာက္်ား ကိုရင္ဦးေမာင္ ထက္ အကဲပိုသလိုပင္ ျဖစ္ေနရသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ က ေတာ့ မိုးမ ကို လွည့္ပင္ မၾကည့္ေတာ့ပဲသူ႕ဖာသာ သူ ပါတီပြဲမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနေလသည္။
မန္ေနဂ်ာ ဦးသာဒင္ တေယာက္ မိုးမ အနားကို ကပ္သြားေတာ့ ကိုေအာင္ႏိုင္ အရမ္းကို စိတ္လႈပ္ရွားသြားသည္။ သူ႕ေနရာမွ လည္း မိုးမ တို႕ ဘာေတြ ေျပာေနသည္ကို မၾကားရ၊ ဦးသာဒင္ကို ေၾကာက္ရသျဖင့္လည္း အနားကပ္ၿပီး မစပ္စုရဲ ျဖစ္ေနရသည္။ မိုးမ က တခစ္ခစ္ ရီေမာ ရင္း ဦးသာဒင့္ အေျပာ မွာ က်ေနပံု ရသျဖင့္လည္း ေဒါသေတြ အလိပ္လိပ္ထြက္ေနရသည္။ ဦးသာဒင္က ဦးေမာင္ေမာင္ၾကပ္ကို လွမ္းေခၚရင္း မိုးမ ကို လက္ညိဳးထိုးျပကာ တခုခု ေျပာလိုက္ရာ ဦးေမာင္ေမာင္ၾကပ္က မိုးမ ကို လွမ္းၾကည့္ၿပီး ၿပံဳးၿဖီးျဖၤး လုပ္ျပရာ မိုးမ ကလည္း ျပန္ျပံဳးျပေနသည္ကို ျမင္ေနရသည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္ မွာ ကိုရင္ဦးေမာင္ကို လိုက္ရွာၾကည့္ေတာ့ ဆိုဖာတခု မွာ ထိုင္ၿပီး တျခား သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ စကားေျပာရင္း အရက္ကို သာ စိတ္ႀကိဳက္ ေသာက္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသျဖင့္ သြားကို ႀကိတ္ရင္း သူ႕ဖာသာသူ ေရရြတ္ေျပာဆိုမိေလသည္။
..ဘယ္လို ေယာက္်ား မ်ိဳးလဲ မသိဘူး ေခြးမသား၊ ကိုယ့္မိန္းမ ကို ေခၚလာၿပီး သူမ်ား ေတြ ဝိုင္းက်ဴ ေနၾကတာကို ဒီအတိုင္းလႊတ္ထားတယ္..လီးလိုပဲ..
ဒါရိုက္တာ ႏွင့္ မန္ေနဂ်ာ တို႕ ႏွစ္ေယာက္ မိုးမ အနားမွ မခြာပဲ တခ်ိန္လံုးကပ္ေနသည္ကို သတိထားမိျပန္သည္။ သူတို႕ မ်က္လံုးေတြက မိုးမ လႈပ္ရွားသမွ် ကို အရသာ ခံၾကည့္ေနၾကသည္ကို လည္း ေတြ႕ရသည္။ မိုးမ ကသူတို႕ ကို ျပန္ၾကည့္သည့္ အၾကည့္ကလည္း ျမူဆြယ္ေနတဲ့ ပံုစံပဲ ဟုလည္း ကိုေအာင္ႏိုင္ စိတ္ထဲ ထင္မိသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္ မခံႏိုင္ေတာ့ မိုးမ နား အသာ သြားကာ မသိမသာ စကားေရာေဖာ လုပ္ေနရင္းမွ အေနာက္မွ ကပ္ကာ မိုးမ အား တိုးတိုးေလး၊
“ေဟး ကိုတို႕ ဒီည အခြင့္အေရး ေကာင္းေကာင္း ရၿပီ။ ကိုရင္ဦးေမာင္လည္း မူးေနၿပီကြ၊ ကိုတို႕ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ သူ အေတာ္ေျမွာက္ေနေလာက္ၿပီ။ အိပ္ေတာင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားမွာ၊ အဲဒါဆို ကို တို႕ ႏွစ္ေယာက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပဲ အခ်စ္ေရ”
မိုးမ က ႏူတ္ခမ္းေလး တြန္႕ ရံုသာ ျပံဳးလိုက္သည္။ သူမ ပုခံဳးေပၚက အက်ႌစေလးကို ဆြဲတင္သလို ဟန္လုပ္ရင္း မန္ေနဂ်ာႏွင့္ ဒါရိုက္တာ တို႕ကို ျငဳတုတု အျပံဳးေလး ျဖင့္ လွမ္းၾကည့္ ကာ ကိုေအာင္ႏိုင့္ အေျပာကို မၾကားဟန္ျပဳ ေနသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္ ကလည္း သူ႕အေျပာကို မၾကားခ်င္ေယာင္ ေဆာင္မွန္းသိသျဖင့္ ေဒါသထြက္လာၿပီး ထိုင္ရမွ ထကာ၊
“မိုးမ ေရ ျခံထဲ ထြက္ေလွ်ာက္ၾကည့္ရေအာင္လား”
ဟု လွမ္းေခၚလိုက္သည္။ မိုးမက ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို အျပံဳးလွလွေလးျဖင့္ ေဝွ႕ပတ္ၾကည့္လိုက္ရင္း၊
“အိုး အျပင္မွာ ေအးေနေလာက္ၿပီ၊ က်မ ဒီအက်ႌနဲ႕ ဆို အခ်မ္းခံႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ ဒီမွာ ပဲ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးနဲ႕ ေနေတာ့မယ္”
ကိုေအာင္ႏိုင္ မွာ အံကို ႀကိတ္ကာ ပါးစပ္မွ မပီမသ ဗလံုးဗေထြး ေျပာဆိုလွ်က္ စားပြဲထိုးဆီ သြားၿပီး အရက္တခြက္ ယူေမာ့ေသာက္လိုက္ေလသည္။
အခန္း ၆၃။ ကိုေအာင္ႏိုင္ အိမ္သို႕ ျပန္ေမာင္းပို႕ေပးျခင္း။
ေနာက္ဆံုး ပါတီ ၿပီး သြားေတာ့ စိတ္အလို မက် ျဖစ္ေနတဲ့ ကိုေအာင္ႏိုင္ တေယာက္ မိုးမ တို႕ လင္မယားကို အိမ္ျပန္ေမာင္းပို႕ရပါေတာ့သည္။ မိုးမ တေယာက္ ပါတီမွာ မန္ေနဂ်ာ ႏွင့္ ဒါရိုက္တာတို႕ အေပၚ မွာ ညိဳျမ လုပ္ေနသည္ကို ၾကည့္ရင္း စိတ္အေႏွာက္အယွက္လည္း ျဖစ္ေနခဲ့ရသည္။ ထို ဘဲႀကီးေတြကလည္း မိုးမ နားမွာ တရစ္ဝဲဝဲ ျဖင့္ ဘာေတြ ႀကိတ္ႀကံေနၾကသလဲ ၊ သူတို႕ စိတ္ထဲ မွာ ဘာေတြ ျဖစ္ေနသလဲ ဆိုသည္ကို ကိုေအာင္ႏိုင္ က ေကာင္းေကာင္းသိသျဖင့္လည္း ပို ေဒါပြရသည္။
ကိုရင္ဦးေမာင္က ေတာ့ အရက္မမူးပဲ ႏွင့္ မူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ရင္း ကိုေအာင္ႏိုင္ကို၊
“က်ေနာ့္ ကို အိမ္လိုက္ပို႕ေပးပါေတာ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္လမ္းေတာင္ မေလွ်ာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး အရမ္းကို အိပ္ခ်င္ေနၿပီ ၊ က်ေနာ့္ကို ကားေနာက္မွာပဲ တင္ေပးလိုက္ေတာ့ လမ္းမွာ အိပ္သြားလို႕ ရေအာင္”
ဟု ေျပာေလသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က ကိုရင္ဦးေမာင္ကို ကားဆီသို႕ တြဲေခၚသြားခ်ိန္တြင္ မိုးမ က မန္ေနဂ်ာ ႏွင့္ ဒါရိုက္တာတို႕ကို ႏူတ္ဆက္ေနေလသည္။ ထို ဘဲႀကီးမ်ားကလည္း မိုးမ လက္ကို မလြတ္တမ္းဆြဲကိုင္ ၿပီး စကားေတြ ေျပာေနသည္မွာ မဆံုးေတာ့ေျခ။
ေနာက္ဆံုး မိုးမ ကားဆီ ေရာက္လာေတာ့ ကိုရင္ဦးေမာင္က ေနာက္ခန္းမွာ တံုးလံုးလဲ အိပ္ေနသျဖင့္ ေရွ႕ခန္းမွာပင္ထိုင္လိုက္ရသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္က အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း က ဒီညကံေကာင္းရင္ေတာ့ မိုးမ တေယာက္ ကိုေအာင္ႏိုင္ နဲ႕ လႈပ္ရွားတာ ျမင္ရ ၾကားရေျခေသးဟု ေတြးရင္း ဝမ္းသာေနမိသည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္က ကားကုိစေမာင္း ၿပီး မၾကာခင္မွာပင္ လက္ကို မိုးမ ေပါင္ေပၚ လွမ္းတင္လိုက္သည္။ မိုးမ က ေလသံေလးျဖင့္၊
“ရွင္ ဘာလုပ္တာလဲ အေနာက္မွာ သူရွိတယ္ေလ”
“သူ မူးၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနပါၿပီကြာ၊ တကယ္လို႕ ၾကားရင္ေတာင္မွ ေနာက္ေန႕ ဘာမွ မွတ္မိစရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူး စိတ္ပူမေနပါနဲ႕”
“ဟင့္အင္း၊ အခု မလုပ္ပါနဲ႕ ရွင့္လက္ႀကီးဖယ္လိုက္စမ္းပါ”
ကိုေအာင္ႏိုင္က ဂရု မစိုက္၊ လက္တဖက္ က ကား စီရာတိုင္ ကို ကိုင္ေမာင္းေနရင္းျဖင့္ ေနာက္လက္တဖက္ျဖင့္ မိုးမ ႏို႕ႀကီးေတြကို အက်ႌေတြေပၚမွ အုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ မိုးမ က ကားအေနာက္ဖက္ခန္းခံုမွာ အိပ္ေနေသာ ကိုရင္ဦးေမာင္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ညအေမွာင္ေၾကာင္ဝိုးတဝါးသာ ျမင္ရသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္က လည္း ေဟာက္သံ ေလးပင္ေပးၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း သူ႕မ်က္လံုးေတြက ေတာ့ တဝက္ေလာက္ဖြင္ထားၿပီး မိုးမ တို႕ ကို မ်က္ေျခမျပတ္ၾကည့္ေနေလသည္။သူ လွဲေနေသာ ေနရာမွာ ညအေမွာင္ ႏွင့္ အရိပ္မ်ားေၾကာင့္ ေမွာင္ေနၿပီး သူ႕မ်က္လံုး ျပဴးထားတာေတာင္မွ မိုးမ အေနျဖင့္ ျမင္ရဖို႕ မလြယ္ေပ။
ကိုေအာင္ႏိုင့္လက္မွာ အခုေတာ့ မိုးမ လက္ဟိုက္မွ လက္ထိုးထည့္ၿပီး ႏို႕တလံုးကို ေကာင္းေကာင္း ဆုပ္မိေနၿပီ ျဖစ္ေလသည္။ မိုးမ ကလည္း ခုခ်င္းခ်င္းကို ထလိုးခ်င္စိတ္ေပၚေနသျဖင့္ လီးကလည္း အစြမ္းကုန္ မာေတာင္ေနေလၿပီ။ ကားလည္း တဖက္က ေမာင္းရင္း လုပ္ေနရတာ မလြတ္လပ္ေတာ့သျဖင့္ ကိုေအာင္ႏိုင္ က လူရွင္းေသာ ေတာလမ္းေလး တခုထဲသို႕ ေမာင္းဝင္လာလိုက္သည္။
လူအသြား အလာျပတ္သည့္ ေနရာ အေရာက္တြင္ ကိုေအာင္ႏိုင္က ကားကိုထိုးရပ္လိုက္ၿပီး စက္ပါ သတ္လိုက္သည္။ မိုးမ က ကိုေအာင္ႏိုင္ ဘာလုပ္ေတာ့မည္ ဆိုတာကို ရိပ္မိကာ စိုးရိမ္တႀကီးျဖင့္၊
“အို ဒီေနရာႀကီးမွာ ၊ မလုပ္ပါနဲ႕ရွင္ မေတာ္တဆ ပုလိပ္ေတြ ကင္းလွည့္လာတာနဲ႕ မိသြားရင္၊ ကိုရင္ဦးေမာင္လည္း ကားထဲ မွာ ရွိတယ္ေလ။ ရွင္ ရႈးေနပလား ဦးေအာင္ႏိုင္”
ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ အနားကိုတိုးကပ္သြားၿပီး၊
“ဘယ္ပုလိပ္မွ ဒီေနရာမ်ိဳးကို မလာဘူး၊ ကိုယ္တို႕က လမ္းမႀကီးနဲ႕ ေဝးတဲ့ေနရာေရာက္လာၿပီ၊ ေဘးနားမွာ ျခံဳဘုပ္နဲ႕ သစ္ပင္ႀကီးေတြ ပဲ ရွိတာ။ စိတ္မပူေနပါနဲ႕ ခ်စ္ရာ”
သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ေျပာေနသံကို ၾကားေနရသည့္ ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ လီးေတာင္လာၿပီး စိတ္ထဲက လည္းႀကိတ္ဆု ေတာင္းေနမိသည္။
..ဟုတ္ၿပီ..လုပ္စမ္းပါကြာ ေအာင္ႏိုင္ရာ၊ ဆြဲစမ္းပါ။ မိုးမ ကလည္းကြာ သူ႕ကို ေပးစားလိုက္စမ္းပါ။ ကိုယ္ၾကည့္ခ်င္လို႕ပါ၊ မင္းရဲ႕ ျငီးျငဴသံေလးကို နားေထာင္ခ်င္လို႕ပါ၊ အလိုလိုက္လိုက္စမ္းပါ ခ်စ္ေလးရာ…
ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ကိုေအာင္ႏိုင္ က မိုးမ ထိုင္ခံု ေနာက္မွီကို ရႏိုင္သေလာက္ အေနာက္ကို လွန္ခ် ျပစ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မိုးမ ကိုယ္ေပၚကိုင္းကာ မိုးမ လည္တိုင္ ပါးျပင္ တို႕ကို တရႈတ္ရႈတ္ နမ္း ေနေလသည္။ မိုးမ မွာ ကိုရင္ဦးေမာင္ကို လွည့္ၾကည့္လွည့္ၾကည့္ျဖင့္ စိတ္ရႈတ္ေနေလသည္။ မိုးမ ခံုေနာက္မွီကိုလည္း ပက္လက္နီးပါးမွ် လွန္ခ်ထားသျဖင့္ မိုးမ ဆံပင္ေတြက ကိုရင္ဦးေမာင္ ေျခေထာက္ေတြေပၚကို က်လွ်က္ ေလသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္ကေတာ့ မိုးမ ဒရက္စ္ ေအာက္ေျခမွ လက္လ်ိဳကာ ေပါင္တန္ႀကီးမ်ားကို ပြတ္လွ်က္ မိုးမ ပင္တီေလးကို ဆြဲဖို႕ ႀကိုးစားရင္းက မိုးမ ရင္သားေျမွာင္းကိုလည္း လွ်ာျဖင့္ ကုန္းရက္ေလသည္။ ပါးစပ္ကလည္း၊
“ငါတို႕ ရံုးက ေဘာစိေတြက ညီးကို စိတ္ဝင္စားေနတာ ကို ညီးက လည္း အိစီကလီလုပ္ေနတယ္မဟုတ္လား၊ ဟင္၊ ညီးဟာေလ ေတာ္ေတာ္ေလးကို တင္းတဲ့ ဟာမေလး၊ ေျပာစမ္းပါအံုး ညီး လည္း ပီတိ ျဖစ္ေနတယ္မဟုတ္လား”
“ရွင္ပါးစပ္ပိတ္ ၿပီး လုပ္စာရွိတာ လုပ္ပါလား၊ က်မ မေနတတ္ဘူး အခု လို အေျခအေနမ်ိဳး၊ က်မ ေယာက္်ား လည္း ကားထဲမွာ ရွိေနတာကို ေတာ္ပါေတာ့၊ က်မ မေနတတ္ေတာ့ဘူး”
ကိုေအာင္ႏိုင္က ေတာ့ မိုးမ ေျပာသမွ် စကားတလံုးမွ သူ႕နားထဲ မဝင္ေတာ့၊ အစာငတ္ေနေသာ ျခေသၤ့ႀကီးလို မိုးမ အသားေတြကို သာ ကုန္းရက္ေနသည္။ မိုးမ ပါးစပ္ကို နမ္းဖို႕ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း မိုးမ က လက္မခံ၊ ကိုေအာင္ႏိုင္ နမ္းမည္လုပ္တိုင္း မ်က္ႏွာကို လွည့္လွည့္ျပစ္လိုက္ကာ ေရွာင္ရွားေနသည္။ အေနာက္မွာ အိပ္ေနေသာ ကိုရင္ဦးေမာင္ကိုလည္း မၾကာခန လွည့္လွည့္ၾကည့္ေနသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ကလည္း သူအိပ္ေပ်ာ္ေနတာကို သူတို႕ယံုၾကည္ေအာင္ ေဟာင္သံကို ပိုက်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ေလး ျမည္သံထြက္ေပးေနလိုက္သည္။
ကားေပၚမွာ က်ဥ္းက်ဥ္း က်ပ္က်ပ္ မို႕ လႈပ္ရွားရခက္ေသာ္လည္း ကိုေအာင္ႏိုင္က သူ႕ေဘာင္းဘီ ဇစ္ျဖုတ္ကာ သူ႕လီးႀကီးကို ထုတ္လိုက္ကာ မိုးမ ေပါင္လံုးႀကီးေတြ ၾကားထဲ ကို အတင္းပြတ္ထည့္ရင္း မိုးမ ဒရက္စ္ကို အေပၚလွန္တင္ေနေလသည္။ မိုးမ မွာ အတင္းရုန္းကန္ ျငင္းဖယ္ေနေသာ္လည္း ကိုေအာင္ႏိုင္ ကေခါင္းမာမာ ျဖင့္ အတင္းတိုးေနေတာ့သည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္က အေနာက္မွ မိုးမ ေပါင္ေတြကို မ်ား ျမင္ရမလားဟု အသာ ေခါင္းေလး ေထာင္ၾကည့္ေသးသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ေဘာင္းဘီ ဇစ္ျဖဳတ္သံ မိုးမ အေပၚ အတင္းခြတက္သည္တို႕ကို ၾကားေန ျမင္ေနရသျဖင့္ ပိုၿပီး ျမင္ခ်င္ေနမိသည္။
ကိုေအာင္ႏိုင္က ကားအတြင္းမီးကို ရုတ္တရက္ ဖြင္လိုက္ေတာ့ မိုးမ မွာ ရုတ္တရက္ ေၾကာင္လန္႕ တၾကား ျဖင့္ ကိုရင္ဦးေမာင္ဘက္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သလို ကိုရင္ဦးေမာင္က လည္း မ်က္လံုးအစံုကို ကမန္းကတမ္း ပိတ္လိုက္ရသည္။ မိုးမ ကကားမီးကို ျပန္ပိတ္ဖို႕ လက္ကမ္းလိုက္သည္ကို ပင္ ကိုေအာင္ႏိုင္က ဆြဲကာ တားဆီးလိုက္သည္။
“ထားလိုက္ပါ၊ ကို က ခ်စ္ေလး ရဲ႕ ေပါင္တန္လွလွေလးေတြကို ရယ္ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေလး ရယ္ကို ျမင္ခ်င္လို႕ပါကြာ၊ ကို ရက္ေပးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ အဲဒါေလးေတြကို မ်က္ေစ့အရသာခံခ်င္လို႕ပါ။ ေပါင္ေလး နည္းနည္းကားေပးလိုက္၊ ခ်စ္ေလး ႀကိဳက္မွာပါ”
မိုးမ မွာ ကိုရင္ဦးေမာင္ကို ၾကည့္လိုက္ ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို စိတ္တိုေသာ အၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္လိုက္ျဖင့္ မေအာ္ျပစ္ရံု တမယ္ အသံကိုထိန္းရင္း၊
“အို ဒါေပမဲ့ အျပင္က လူေတြလည္း ျမင္ရမွာေပါ့၊ ဒါမွ မဟုတ္ က်မ ေယာက္်ား ႏိုးလာရင္ေရာ၊ ခုေတာင္ က်မ တို႕ အသံေတြ အရမ္းထြက္ေနၿပီ၊ ေက်းဇူးျပဳၿပီး မီးကိုေတာ့ ပိတ္လိုက္ပါရွင္”
မိုးမ ရဲ႕ ဒူးေခါင္းေလးေတြကို ရက္ေနရာက ေပါင္တန္ႀကီးေတြေပၚကို ေရာက္လာတဲ့ကိုေအာင္ႏိုင္ကေတာ့ ဖီလင္သံေလးနဲ႕၊
“ အို ေတာတိရစာၦန္ေတြနဲ႕႔ ေမ်ာက္ေတြပဲ ကိုယ္တို႕ကို အျပင္က ျမင္မွာပါကြာ၊ ဒီ လို အခ်ိန္ ဒီေနရာႀကီးမွာ ဘယ္သူမွ မလာပါဘူး။ စိတ္မပူေနပါနဲ႕ ကိုယ့္ကို သာ အျမန္ေလး လုပ္ခြင့္ေပးပါ၊ ခနေလးပါကြာ”
ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ ဒရက္စ္ကို အေပၚသို႕ ပင့္တင္လာရာ မိုးမ ကိုယ္လံုးေလးမွာ ေခၽႊးေလးေတြ စို႕ေနသည္ကိုပင္ သူ႕လက္ဖဝါးမွာ ကိုင္မိေနသည္။ မိုးမ ေခါင္းမွာ လည္း ကိုရင္ဦးေမာင္ ေျခေထာက္ႏွင့္ ထိလုနီးပါး ကပ္ေနေလၿပီ။ ကိုရင္ဦးေမာင္က မ်က္လံုးေလးကို ေမွးကာ သူ႕မိန္းမ တကိုယ္လံုးကို ပြတ္သတ္ေနေသာ သူ႕သူငယ္ခ်င္းကို ေတြ႕ေနရေလရာ အလြန္ပင္ စိတ္ေက်နပ္ေနမိသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္ က သူ႕မ်က္ႏွာကို မိုးမ ပင္တီေပၚတြင္ကပ္ကာ ေစာက္ဖုတ္ကို ပင္တီ ေပၚမွ ရက္လိုက္ေတာ့ မိုးမ မွာ ျငီးသံေလးပင္ ထြက္လာရသည္။
ေနာက္ေတာ့ ကိုေအာင္ႏိုင္က ပင္တီကို ဆြဲခၽြတ္ေတာ့ မိုးမ က ဖင္ႀကီးကို ၾကြေပးမိသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ စိုစို ႀကီးကို သူ႕လွ်ာႀကီးျဖင့္ ပလတ္ပလတ္ျမည္ေအာင္ကို ရက္ေပးေလသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ပလပ္ပလပ္ ျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ရက္သံ တျပြတ္ျပြတ္ ေစာက္ေရ စုပ္သံမ်ားကို ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ အတိုင္းသားၾကားေနရေလသည္။ မိုးမ တေယာက္ စၿပီး ဖီးတက္လာေလၿပီ၊ မိုးမ ေနာက္မွီ မွာ အေနာက္ကို ပို ယိုင္က်လာၿပီး ကိုရင္ဦးေမာင္ ေအာက္ပိုင္းႏွင့္ပင္ ထိေနေလၿပီ။
ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားထဲ မ်က္ႏွာအပ္ကာ မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ကို ရက္ေပးေနခ်ိန္ မိုးမ မွာ ေနာက္ျပန္ လက္ကို ဆြဲမိဆြဲရာ လွမ္းကိုင္လိုက္ရာ ကိုရင္ဦးေမာင္ ေဘာင္းဘီေအာက္မွ ေဖာင္းထေနသည့္ လီးႀကီးကို သြားကိုင္မိေလသည္။ မိုးမ က ကိုရင္ဦးေမာင္ မ်က္ႏွာကိုလွမ္းၾကည့္ လိုက္ၿပီး မွ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ဘက္လို႕ လွည့္ကာ အသံတိုးတိုးေလးျဖင့္၊
“သူ႕လီးေတာင္ေနတယ္။ သူႏိုးေနတယ္ထင္တယ္”
ကိုေအာင္ႏိုင္က မိုးမ ေပါင္ႏွစ္လံုးကို ျဖဲကားလိုက္ကာ ၾကားတြင္ ေနရာဝင္ယူလိုက္ၿပီး သူ႕လီးႀကီးကို မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ဝတြင္ ေတ့လိုက္ရင္း၊
“အဲလို မူးၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့ ဘဲေတြ လီးေတာင္ေနတာကေတာ့ ပံုမွန္ပါ၊ သူဒီေလာက္ မူးေနတာ မေတြ႕ဘူးလား၊ စိတ္ပူမေနနဲ႕ ခ်စ္ေလး ခု ေလာေလာဆယ္ ခ်စ္ေလး ေစာက္ဖုတ္ထဲ က ကိုယ့္ လီးကို ပဲ အရသာ ခံလိုက္စမ္းပါကြာ “
ေျပာေျပာဆိုဆို သူ႕လီးႀကီးကို မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ဖိသြင္းခ်လိုက္သည္။ မိုးမ ပါးစပ္မွ စိတ္လႈပ္ရွားမႈႏွင့္ ကာမ အရသာ ႏွစ္ခု ေရာျပြမ္း ေနေသာ ျငီးသံေလး ထြက္လာရသည္။ မိုးမ ကိုရင္ဦးေမာင္ ဘက္သို႕ လွည့္ၾကည့္လိုက္မိျပန္သည္။ ကိုေအာင္ႏိုင့္ လီးႀကီးက မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႕ တိုးဝင္ ဆြဲထုတ္ အဝင္အထြက္လုပ္ေန သည္ကို ခံစားေနရင္းက ျမန္ျမန္ေလး ၿပီးရ႔ေအာင္ စိတ္ကူးကာ သူမ ဖင္ႀကီးကို ေျမွာက္ေျမွာက္ကာ ေပးလိုက္မိသည္။ သူမ လက္ေတြကို လည္း ကိုေအာင္ႏိုင့္ ပုခံုးကို သုိင္းဖက္လွ်က္ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ႏူတ္ခမ္းေတြကို လွမ္းစုပ္လိုက္ကာ သူမ ေယာက္်ား ရွိေနသည္ကို ေမ့ဖို႕ ႀကိဳးစားလိုက္သည္။ မၾကာခင္ မွာပင္ ႏွစ္ေယာက္စလံုး အရွိန္ရလာၾကၿပီး အားရ ပါးရ ပါးစပ္ခ်င္းနမ္းစုပ္ရင္း သြက္သြက္ေလး လိုးေနမိၾကေတာ့သည္။ မိုးမ တို႕ ႏွစ္ေယာက္ စိတ္ေတြၾကြၿပီး တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ ႏူတ္ခမ္းခ်င္း ဖိကပ္ၿပီး စုပ္နမ္း ေနၾကစဥ္ ကိုရင္ဦးေမာင္ က မ်က္လံုးကို ဖြင့္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ သည္။ သူ႕ကို ႏွစ္ေယာက္စလံုး ခနေမ့ေနၾကသည္ကို သိသျဖင့္ အသာေခါင္းကို ေထာင္ၿပီး ျမင္ႏိုင္သေလာက္ လွမ္းၾကည့္မိသည္။ သို႕ေသာ္လည္း သူ႕ေနရာမွ ဆိုလွ်င္ မိုးမ ေပါင္တန္ႀကီးေတြ ႏွင့္ ေဘာင္းဘီတပိုင္းတစ ကၽြတ္ေနေသာ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ဖင္ေျပာင္ႀကီးသာ ေတြ႕ေနရသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္ လိုးေဆာင့္ေနသည့္ တဖတ္ဖတ္ အသံကိုေတာ့ က်ယ္ေလာင္စြာ ၾကားေနရသည္။
မၾကာခင္မွာ ပင္ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ၾကမ္း ၿပီးျမန္လာကာ ကားထိုင္ခံုမွ တကၽြိကၽြိ အသံမ်ားပင္ထြက္လာခဲ့ရသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ပါးစပ္မွ အီးအား ျဖင့္ အံႀကိတ္သံ ထြက္ိလာၿပီး မိုးမ ေပါင္ေပၚမွာ သူ႕ကိုယ္ႀကီးကို ဖိကပ္ထားတာ ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ ကိုေအာင္ႏိုင္တေယာက္ ၿပီးသြားၿပီး မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လရည္ေတြ ပန္းထုတ္ေနၿပီ ဆိုတာကို သိလုိက္ရသည္။ မိုးမ ကလည္း ကိုေအာင္ႏိုင့္ကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ျပန္ဖက္ထားၿပီး ကိုေအာင္ႏိုင့္ မ်က္ႏွာ၊ ႏွာေခါင္း နားရြက္ အႏွံ႕ ကို တရႈပ္ရႈပ္ ျဖင့္ နမ္းရံႈ႕ေနသည္မွာ ခုနတုန္းက ျငင္းဆန္ေနသည့္ မိန္းမ ပင္ ဟုတ္ရဲ႕လားဟု ေတြးခ်င္စရာပင္။ မိုးမ မ်က္ႏွာမွာ ေတာ့ ေက်နပ္မႈ၊ အခ်စ္ စသည့္ အရိပ္အေယာင္မ်ား ပါသည့္ အၿပံဳးကေလး ကို ျမင္ေနရသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင့္ ပုခံုးကို ပင္ သူမ သြားေလးျဖင့္ မနာတနာကိုက္ရင္း လက္သီးဆုပ္ကေလးျဖင့္ ထုကာ၊
“ရွင္ေတာ္ေတာ္ဆိုးပါလား ဦးေအာင္ႏိုင္၊ ရွင္ က်မကို က်မ လင္ႀကီး ေဘးမွာ ငုတ္တုတ္ထားၿပီးေတာ့ကို ရေအာင္လိုးတယ္ ဟြန္႕”
အခန္း ၆၄။ မန္ေနဂ်ာ ႏွင့္ ဒါရိုက္တာတို႕ ၏ ကမ္းလွမ္းခ်က္
ေနာက္ေန႕ ကိုရင္ဦးေမာင္ ရံုးေရာက္ေတာ့ ဒါရိုက္တာ က သူ႕အခန္းလာေတြ႕ဖို႕ ေခၚသျဖင့္ ဒါရိုက္တာရံုးခန္း သို႕ ေရာက္သြားေလသည္။ မန္ေနဂ်ာလည္း ဒါရိုက္တာ ရံုးခန္းတြင္းတြင္ ရွိေနေလသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ ကို ကုလားထိုင္ မွာ ထိုင္ဖို႕ လက္ဟန္ျပလိုက္သျဖင့္ ဝင္ထိုင္လိုက္ရသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ မွာ သူအလုပ္မွာ အမွားတခုခု မ်ားလုပ္မိေလသလားဟု စိုးရိမ္ပူပန္ေနမိသည္။
ဒါရိုက္တာႏွင့္ မန္ေနဂ်ာ တို႕မွာ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ ၾကည့္လိုက္ၾကၿပီး မွ ကိုရင္ဦးေမာင္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ မန္ေနဂ်ာက၊
ကိုရင္ဦးေမာင္၊ ခင္ဗ်ားရဲ႕ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္နဲ႕ ကုမၸဏီ အေပၚ သစြာသိမႈေတြေၾကာင့္ ခင္ဗ်ား အေနနဲ႕ ရာထူးတိုးသင့္ၿပီလို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ထင္မိတယ္။ အခုလည္း ကုမၸဏီ မွာ ရာထူး တေနရာ လြတ္လပ္သြားတာမို႕ ခင္ဗ်ား နဲ႕ ဆိုရင္ ကြက္တိပဲလို႕ ထင္တယ္ေလ”
ကိုရင္ဦးေမာင္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ အရမ္းေပ်ာ္သြားမိၿပီး သူ႕မ်က္လံုးေတြ က ခ်က္ခ်င္း အေရာင္ေတာက္ေျပာင္ လာခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္လည္း သူက ေမးခြန္းထုတ္ခ်င္ေသာ အၾကည့္ျဖင့္ သူ႕ေရွ႕မွ ေဘာစိ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ကို ၾကည့္ေနမိသည္။ ဒါရိုက္တာႀကီးက၊
“ဒါေပမဲ့ ဒီကုမၸဏီ မွာ ေရွ႕တဆင့္တိုးတိုင္းမွာ ခံစားမႈေတြ နဲ႕ ထိုက္တန္ေအာင္ ကိုယ့္ဘက္ကလည္း ေပးဆပ္မႈ တခု ေတာ့ ရွိတယ္ ဆိုတာ မင္းသတိျပဳမိတယ္မဟုတ္လား”
ကိုရင္ဦးေမာင္ ရုတ္တရက္ နားမလည္သျဖင့္ သူ႕ေဘာစိ ႏွစ္ေယာကစလံုးကို ဘာဆက္ေျပာမလဲ နားေထာင္ရင္း ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ ဒါရိုက္တာ ႏွင့္ မန္ေနဂ်ာ ႏွစ္ေယာက္က တျပိဳင္နက္လိုလို ျဖင့္၊
“မင္း မွာ အရမ္းလွၿပီး အရမ္းမိုက္တဲ့ မိန္းမ ရွိတယ္မဟုတ္လား၊ ငါတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက သူနဲ႕ ေတြ႕ဆံု ရင္းႏွီးခ်င္တယ္ကြာ မင္းစီစဥ္ေပးႏိုင္မလား”
ကိုရင္ဦးေမာင္ ရုတ္တရက္ တံုလႈပ္သြားမိသည္။ သူအရမ္းကို ေပ်ာ္သြားရမွာလား တျခားတခုခု ျဖစ္ဟန္ေဆာင္ရမလားေတာင္ မေရမရာ ျဖစ္သြားမိသည္။ သူ႕ရဲ႕ အိပ္မက္ က ဘာမွ ေတာင္ မႀကိဳးစားလိုက္ရေတာ့ပဲ နဲ႕ ျဖစ္လာေတာ့မွာပါလား။ သူကိုယ္တိုင္ က မိုးမ ကို တျခား ေယာက္်ား လုပ္တာခံေစခ်င္ေနတာ အခုေတာ့ အဲဒီကိစၥကို သူ႕ကိုလာကမ္းလွမ္းေနတာ ခံေနရပါလား၊ သူ႕မ်က္ႏွာေပၚ မွာ သူ႕ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို မေပၚေစပဲ ႏွင့္ ကိုရင္ဦးေမာင္က ေဘာစိႏွစ္ေယာက္စလံုးကို ဘာမွ နားမလည္သလို အူေၾကာင္ေၾကာင္ ႏွင့္ ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ မန္ေနဂ်ာႀကီးက၊
“ဒီမွာ မင္းရဲ႕ အနာဂတ္မွာ ရလာမဲ့ ဝင္ေငြ နဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ကို စဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါ။ ငါတို႕က မင္းကို ငါတို႕ ကုမၸဏီ ရဲ႕ ျမိဳ႕ နယ္ အေထြေထြ မန္ေနဂ်ာ ရာထူး အတြက္ စဥ္းစားထားတယ္။ ေနာက္ၿပီး မင္းအတြက္ ဘန္ဂလို တလံုးရယ္၊ ကုမၸဏီကား ရယ္ လည္း ခံစားခြင့္ ရမယ္”
ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ ကိုယ့္ကံၾကမၼာကို ပင္ ကိုယ္မယံုႏိုင္ ျဖစ္မိရသည္။ ဒါေတြ အားလံုးဟာ မိုးမ ေၾကာင့္ ဆိုတာကို သူေကာင္းေကာင္းႀကီး သိသည္။ မိုးမ က သူ႕ရဲ႕ ကံေကာင္းေစတဲ့ အေဆာင္ ျဖစ္ေနၿပီ မဟုတ္ပါလား။
“ဟုတ္ကဲ့၊ အဲဒါဆိုရင္ ဒီ ပရိုမိုးရွင္းကို ရေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ဘက္က ဘာလုပ္ေပးရမွာလဲ နည္းနည္းရွင္းျပပါအံုးခင္ဗ်ာ”
ဒါရုိက္တာက ေတာ့ ခပ္ရွင္းရွင္းျဖင့္ ဒဲ့ဒိုးပင္ေျပာခ်လိုက္သည္။
“ငါတို႕ လာမဲ့ တေန႕ေန႕ မွာ လုပ္မဲ့ ပါတီ တခုကို မင္း မိန္းမ မိုးမ ကို ေခၚလာခဲ့ေစခ်င္တယ္။ ေနာက္ အဲဒီညမွာ ငါတို႕နဲ႕ အတူတူ ေနခိုင္းလိုက္၊ မင္းပရိုးမိုးရွင္း ရၿပီပဲ၊ “
ကိုရင္ဦးေမာင္က ထပ္ေမးလိုက္သည္။
“ကၽြန္ေတာ္နားမလည္ေသးဘူးခင္ဗ်ာ။ မိုးမ ကို ဆရာသမားတို႕နဲ႕ တည ေနခိုင္းရမယ္ ဟုတ္လား”
မန္ေနဂ်ာႀကီးက၊
“ဒီလိုကြာ၊ ငါတို႕က ဟိုက္ကလပ္စ္ ပါတီေတြကို မၾကာခဏသြားရေလ့ရွိတယ္။ အဲဒီပါတီေတြကို ငါတို႕နဲ႕ အတူသြားဖို႕ အရမ္းမိုက္ ၿပီး ဆက္ဆီ ျဖစ္တဲ့ ေခ်ာေမာသားနားတဲ့ ေကာင္မေလး ေတြ လိုက္လာဖို႕လိုတယ္။ ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ့ အဲဒီပါတီေတြမွာ လူေတြက အဲလို ေကာင္မေလးေတြ အထူးသျဖင့္ မင္းမိန္းမလို၊ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ေခၚလာၾကတာကိုး၊ ေနာက္ၿပီး ေတာ့ ငါတို႕ ကုမၸဏီအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ ေဆြးေႏြး ပြဲေတြမွာ မင္းမိန္းမ ပါလာရင္ သူ႕ရဲ႕ ကံအက်ိဳးေပးနဲ႕ ကုမၸဏီ အတြက္ စီးပြားလည္း တက္ႏိုင္တယ္ေလ”
“ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမ က သေဘာတူပါ့မလားမသိေသးဘူး”
ဒါရိုက္တာက၊
“မေန႕ညက ငါတို႕နဲ႕ စကားေျပာၾကည့္ရသေလာက္ေတာ့ မိုးမ က ေတာ္ေတာ္နားလည္မႈရွိမဲ့ ေကာင္မေလးပဲ။ သူသေဘာတူမွာပါ။ မင္း သူ႕ကို ေျပာလိုက္ ငါတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက သူ႕ကို ငါတို႕ အနားမွာ ရွိေနေစခ်င္တယ္လို႕။ မေန႕ညကထည္းက အဲဒီကိစၥကို ေျပာမလို႕ပဲ မင္းက အရမ္းမူးေနလို႕”
ကိုရင္ဦးေမာင္က သူတို႕ ဘာလိုခ်င္တယ္ဆိုတာကို သေဘာေပါက္ၿပီးသား ေပမဲ့ ခပ္အအ ရိုးရိုးသားသား အိမ္ေထာင္ရွင္ ခင္ပြန္းေကာင္းပံုစံမ်ိဳးဖမ္းရင္း၊
“အဲဒီပါတီ ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္ကေရာ သူနဲ႕ အတူတူ လိုက္ရမွာလားခင္ဗ်ာ”
ဟုေမးလိုက္ရာ၊ ဒါရိုက္တာႀကီးက၊
“ အိုး မလိုပါဘူးကြ၊ ဒါေပမဲ့ မင္းရွိေနဖို႕လိုတဲ့ အခ်ိန္က်ရင္လည္း ငါတို႕က ေခၚလိုက္မွာေပါ့”
မန္ေနဂ်ာက ဒါရိုက္တာနားနား သို႕ကပ္ၿပီး တိုးတိုးေလး၊
“ ကၽြန္ေတာ္တို႕ သူ႕ေခၚသြားလဲ ဒီငတ က မူးေနမွာပဲ ကိစၥမရွိပါဘူး လိုက္လာေပ့ေစ”
ေျပာလိုက္ၿပီး ကိုရင္ဦးေမာင္ဘက္လွည့္ကာ၊
“အိုေကေလ၊ မင္းက မင္းမိန္းမ နားမွာ ကပ္လိုက္ခ်င္တယ္ဆိုရင္လည္း လိုက္လာခဲ့ေပါ့၊ ဒါေပမဲ့ ငါတို႕က ေတာ့ မင္းမိန္းမ တေယာက္ထဲ လာတာကို ပိုလိုလားပါတယ္”
ကိုရင္ဦးေမာင္ မွာ ခဏာတာ တိတ္ဆိတ္ၿပီး စဥ္းစားေန၏။ တကယ္လို႕ သူတို႕ မိုးမကို လိုးၾကမယ္ ဆိုရင္၊ သူေစာင့္ၾကည့္ဖို႕ အခြင့္အေရးလြတ္သြားမယ္မဟုတ္လား၊ သူ႕ရဲ႕ တကယ့္ဖီးလာတာက မိုးမ ကို သူမ်ားက လိုးေနတာကို ေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီး အဲဒီအခ်ိန္ မိုးမ ရဲ႕ ဟန္အမူအယာ၊ ျငီးျငဴသံေလးေတြကို ၾကားခ်င္တာမဟုတ္လား၊ မိုးမ တေယာက္ တစိမ္းေယာက္်ား တေယာက္ရဲ႕ လီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး သူမ ပါးစပ္ထဲ ငံုစုပ္ေနတာကိုလည္း ၾကည့္ခ်င္ေနတာေလ။ သူ မလိုက္သြားရင္ အဲဒါေတြ သူဘယ္လို ေတြ႕ရမလဲ။ အေတြးေတြ ႏွင့္ ဆိတ္ျငိမ္ေနေသာ ကိုရင္ဦးေမာင္ကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္မရွည္ေတာ့ေသာ မန္ေနဂ်ာက၊
“ကဲ ငါေျပာျပမယ္၊ ဒီလိုလုပ္၊ ဒီည ငါတို႕ရဲ႕ ဘန္ဂလိုကို မင္းမိန္းမ ေခၚလာခဲ့၊ ဒါရိုက္တာရဲ႕ ေမြးေန႕ပါတီလို႕၊ ဘယ္သူ႕မွ မဖိတ္ဘူး ငါတို႕ ႏွစ္ေယာက္နဲ႕ မင္းတို႕ လင္မယား ပဲ သီးသန္႕ လုပ္ေပးတာလို႕ မင္းကလည္း မၾကာခင္ ရာထူးတိုးေတာ့မွာ မို႕ ငါတို႕က ဖိတ္တာလို႕၊ ေနာက္ မင္းက မိန္းမ ကို ထားခဲ့ၿပီး အရင္ျပန္လိုက္၊ ငါတို႕က မင္းမိန္းမ ကို အိမ္ျပန္လိုက္ပို႕ေပးမယ္။ အဲဒါ အစပဲ။ သူက နားလည္မႈရွိၿပီး ငါတို႕ အလိုကို နားလည္မႈ ရွိရင္ မင္း ရဲ႕ အနာဂတ္က ေအာင္ျမင္ဖို႕ပဲ ရွိတယ္။ ဘယ္ ဇနီးမယား မဆို သူတို႕ ေယာက္်ား အတြက္ တိုက္ခန္းအသစ္ ကားအသစ္ ရဖို႕ ဆိုရင္ မႀကိဳက္တဲ့သူ မရွိပါဘူး၊ မင္းမိန္းမ ကို လည္းေျပာလိုက္၊ ျဖစ္ႏိုင္ရင္၊ မေန႕ညက ပါတီတုန္းက ဝတ္လာတဲ့ အဝတ္အစားမ်ိဳးေလး ပဲ ဝတ္လာခဲ့လို႕”
ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ မိုးမ ႏွင့္ ထိုလူႀကီး ႏွစ္ေယာက္တို႕ ကိုေတြးၾကည့္ရင္းႏွင့္ပင္ လီးေတာင္လာခဲ့ရသည္။ မိုးမ အေနနဲ႕ ဝမ္းသာအားရ လက္ခံမည္ဆိုတာကိုလည္း သူသိေနသည္မဟုတ္လား။
ထိုေန႕က ကိုရင္ဦးေမာင္ကို ရံုးမွ ေစာေစာပင္ ဆင္းၿပိး အိမ္ျပန္ခြင့္ေပးလိုက္ၾကသည္။ ဒီညအတြက္ မိုးမ ကို ျပင္ဆင္ဖို႕ အခ်ိန္ေပးရအံုးမည္ မဟုတ္ပါလား။
ကိုရင္ဦးေမာင္ အိမ္ကို အေစာႀကီးျပန္ေရာက္လာတာေတြ႕ေတာ့ မိုးမ တေယာက္ အံ့အားသင့္ၿပီး ေမးလိုက္မိသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္က ဝမ္းသာအားရ ေအာ္ဟစ္ကာပင္ေျပာမိသည္။
“ကိုကို ရာထူးတိုးၿပီ အခ်စ္ေလးရဲ႕၊ ကိုကို ေနာက္ ဆိုက္တခုမွာ မန္ေနဂ်ာ ျဖစ္ၿပီ။ ကိုကိုတို႕ အိမ္ခန္းအသစ္ ရယ္ ကားအသစ္ရယ္ ရမယ္၊ ဟူးးးးးးးး ဟားဟား”
မိုးမ လည္း တအားေပ်ာ္ကာ ကိုရင္ဦးေမာင္ကို ခုန္ဖက္လိုက္ရင္းသူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ေပ်ာ္ရြင္ကာ ဖက္ရမ္းကခုန္ၾကေလသည္။ ေနာက္ေတာ့မွ ကိုရင္ဦးေမာင္က မိုးမကို ဒီည ဒါရိုက္တာ ရဲ႕ ဘန္ဂလိုမွာ သူ႕ေမြးေန႕ ပါတီ သြားဖို႕ ျပင္ဆင္ခိုင္းေလသည္။ ပါတီမွာ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ မန္ေနဂ်ာ တို႕ကိုသာ ဖိတ္ထားေၾကာင္း၊ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ အေပၚမွာ ရိုရိုေသေသ ဆက္ဆံဖို႕၊ သူ႕ကို ပရိုမိုးရွင္း ေပးဖို႕ သူတို႕ ေထာက္ခံေပးတာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပေလသည္။ မိုးမ က မေန႕ညက ဒါရိုက္တာ ႏွင့္ မန္ေနဂ်ာတို႕ သူ႕အေပၚဆက္ဆန္ၾကပံုကို ေတြးမိရင္းျဖင့္ ၿပံုးကာ၊
“ေအာင္မယ္ ေယာက္်ားက မိန္းမ ကို ငတံုးမ်ား ထင္ေနလို႕လား၊ မိန္းမ က ကိုယ့္ေယာက္်ား ဒီလို ပရိုမိုးရွင္းရတာကို ဖ်က္လို ဖ်က္ဆီး လုပ္ပါ့မလား၊ က်မ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ကို ေကာင္းေကာင္းျပဳစု ေပးလိုက္မယ္၊ သူတို႕ က်မ ပါလာတာကို စိတ္ေက်နပ္ေစရမယ္။ မေန႕ညက လို မ်ိဳး ဒရက္စ္ ပဲ ဝတ္သြားရမွာလား ေျပာပါအံုး ကိုကိုရဲ႕၊ “
ကိုရင္ဦးေမာင္က မန္ေနဂ်ာတို႕ ေျပာထားတာကို ျပန္စဥ္းစားရင္း မေန႕ညက အဝတ္စားမ်ိဳးမွာမွ ရင္ အရမ္းဟိုက္ ၿပီး ေက်ာမွာ ဇာ အပြင့္မ်ားသာ ပါသည့္ ဘေလာ့စ္ အက်ႌကို ေရြးေပးလိုက္ေလသည္။
အခန္း ၆၅။ မိုးမ ႏွင့္ ဒါရိုက္တာ
မၾကာခင္ အခ်ိန္တြင္းမွာ ပဲ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ဒါရိုက္တာ ရဲ႕ ဘန္ဂလို သို႕ ေရာက္ရွိလာၾကေလသည္။ မိုးမ ရဲ႕ အဝတ္အစားေတြက အပ်ံစားမို႕ အရမ္းကို ဆက္ဆီ ျဖစ္ေနေလသည္။လက္ျပတ္ ဘေလာ့အက်ႌဝတ္ထားတာ ေၾကာင့္ သူ႕လက္ေမာင္းအိုးေတြက ဝင္းေနသည္။ ခါးတို အျပတ္ေလးမို႕ တခ်က္တခ်က္ ခါးႏွင့္ဘိုက္သားေလး မ်ားက ဝင္းကနဲ ထြက္ထြက္လာသည္ကို တခါတေလ ဆြဲခ်ေနရသည္။ စြံ႕ကားေသာ တင္သားႀကီးမ်ားက ေအာက္မွ စကဒ္အတိုက်ပ္က်ပ္ေလး မွာ အတြင္းသံ အနားရာေလ ထင္းထင္းေပၚေနေအာင္ တြန္းကန္ထားေလသည္။ ေပါင္လည္ေလာက္ေရာက္ေသာ စကဒ္ အမဲ ေရာင္ေၾကာင့္ ေပါင္လံုး ေျခသလံုးသားမ်ား ကလည္း ဝင္းေနၿပီး ျမင္ရသူ ပုရိႆ တို႕ ရင္ပူေရငတ္၊ လည္ေခ်ာင္းေျခာက္ရမည့္ ပံုျဖစ္ေနေလသည္။ အဲဒီ အျပင္မွာမွ ခ်စ္စရာ အသံသာသာေလး ႏွင့္ ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိေသာ အျပံုးတို႕က ေယာက္်ားသား တို႕ ႏွလံုးကို အရည္ေပ်ာ္ေစဖို႕ ထပ္ေပါင္းထားသလို ျဖစ္ေနရသည္။ ဒါေတာင္မွ နက္ရိႈင္းလွတဲ့ ရင္သားေျမွာင္း ကို ထည့္မေျပာရေသးလို႕။ ထိုရင္သား အစံုက လည္း နည္းနည္းေလး ကိုယ္ ကို ကိုင္းလိုက္ တာနဲ႕ အလံုးလိုက္ ဘေလာက္စ္အက်ႌထဲက ခုန္ထြက္လာမည့္အလား ျဖစ္ေနေလသည္။
ဘန္ဂလို ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ဒါရိုက္တာ ႏွင့္ မန္ေနဂ်ာတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုး သူတို႕ကို တံခါးဝမွ ထြက္ႀကိဳေနၾကေလသည္။ မိုး မ က ေၾကာက္သလို ရြံ႕သလိုေလး ခံစားရသျဖင့္ ကိုရင္ဦးေမာင္ လက္ကို တင္းတင္းေလး ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ္လည္း မ်က္ႏွာကေတာ့ ဒါရိုက္တာႀကီးတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို ခ်စ္စရာအျပံုးေလး ျဖင့္ ျပံုးျပထားရင္း အိမ္တံခါးဝသို႕ ေလွ်ာက္လာၾကေလသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ က မိုးမ မ်က္ႏွာကို ေမးခြန္းထုတ္ေသာ အၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိုးမ က၊
“က်မ စိတ္ထဲ သူတို႕ ေရွ႕မွာ ဒီလို အဝတ္အစား ေတြနဲ႕ လာရတာ စိတ္မလံုသလိုပဲ၊ သိပ္ေဖၚသလို မ်ားျဖစ္ေနသလားလို႕”
ကိုရင္ဦးေမာင္က တခုခု ျပန္ေျပာမလို႕ ျပင္ေနတုန္း သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ အိမ္ရွင္မ်ား ေရွ႕ကို ေရာက္ေနၿပီ သျဖင့္ ဘာမွ မေျပာလိုက္ရေတာ့ေျခ။
ဒါရိုက္တာႀကီးက သူ႕လက္ေတြ ကို ဆန္႕တန္းကာ မိုးမ ကို ႀကိဳဆို ေလရာ၊ မိုးမ ကလည္း ဘိုဆန္ဆန္ပင္ ဒါရိုက္တာ ႀကီးကို ဖက္ၿပီး ႏူတ္ဆက္လိုက္သည္။ ဒါရိုက္တာႀကီးက မိုးမ ပါးေလးကို နမ္းၿပီး ႏူတ္ဆက္လိုက္ရာ မိုးမ က။
“ဟက္ပီးဘတ္ေဒး ပါ ဆရာ”
လို႕ ႏူတ္ဆက္လိုက္ေလသည္။ မန္ေနဂ်ာ က ကိုရင္ဦးေမာင္ကို လက္ဆြဲ ႏူတ္ဆက္လိုက္ေလသည္။ ေနာက္ေတာ့ မန္ေနဂ်ာ ကလည္း မိုးမ ကို ဖက္ၿပီး ႏူတ္ဆက္လိုက္သည္။
ေနာက္ေတာ့ သူတို႕ ဧည့္ခန္းတြင္းသို႕ ဝင္လာၾကေလသည္။ ဧည့္ခန္းထဲမွာေတာ့ အရက္ဘား ႏွင့္ အစားအေသာက္မ်ား ကလည္း စားပြဲေပၚမွာ တည္ခင္းထားၿပီးသား ေတြ႕ရသည္။ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္ ယူၿပီး ေသာက္စားၾကရံုသာ။ သီခ်င္းသံျငိမ့္ျငိမ့္ေလးက လည္း အခန္းထဲမွာ ဖြင့္ထားလို႕။ ကိုရင္ဦးေမာင္ ႏွင့္ မန္ေနဂ်ာတို႕ ႏွစ္ေယာက္သား ယွဥ္လွ်က္ အရက္ေကာင္တာဆီ သို႕ ေလွ်ာက္သြားၾကသည္။ ဒါရိုက္တာႀကီးက ေတာ့ မိုးမ ေဘးနားမွ ခါးေလးကို သိုင္းဖက္ကာ ကပ္ေလွ်ာက္လာရင္းက လက္ဖဝါးကို ေအာက္သို႕ အသာေလွ်ာခ်လာရာ မိုးမ တင္သားမ်ားေပၚသို႕ လက္ဝါးႀကီး ေရာက္လာေလသည္။ မိုးမ က အျပံဳးမပြင့္တပြင့္ေလး ၿပံဳးရင္းမွ ကိုရင္ဦးေမာင္ဘက္သို႕ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
မန္ေနဂ်ာ က ဖန္ခြက္ေလးခြက္ယူကာ ရွန္ပိန္း မ်ားကို ခြက္ထဲငွဲ႕ထည့္ေနသည္။ မိုးမ က ကိုရင္ဦးေမာင္ မ်က္ႏွာကို လွမ္းၾကည့္ရင္း သူမေသာက္ခ်င္ ေၾကာင္း အရိပ္အေျချပလိုက္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ကိုရင္ဦးေမာင္ က
“ဆရာ မိုးမ က အခ်ိဳရည္ပဲ ေသာက္ခ်င္တယ္တဲ့”
မန္ေနဂ်ာက မိုးမ ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ရင္း၊
“ အိုကြာ မိုးမ ကလည္း၊ ဒီလို အခ်ိန္ေလးပဲ ေပ်ာ္ရတာ၊ တခြက္ပဲ ေသာက္ ဟုတ္လား ကိုယ္တို႕ အားလံုး ေပ်ာ္ရေအာင္ေပါ့ ၊ ေနာက္ထပ္မေသာက္နဲ႕ေတာ့ အိုေက”
ဒါရိုက္တာႀကီးက မန္ေနဂ်ာ လက္ထဲမွ ရွန္ပိန္းခြက္ ကို လွမ္းယူလိုက္ကာ မိုးမ ကို ကမ္းေပးလိုက္သည္။
“ဒီမွာ မိန္းခေလးရယ္၊ ဆရာ့ ေမြးေန႕ ကို ဒါေလး တခြက္ ေသာက္ၿပီးေတာ့ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါကြာ၊ ဟုတ္လား ႏို႕မို႕ ဆို ဆရာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရမွာ၊”
မိုးမ က ျပံုးရင္းက ဖန္ခြက္ကို လွမ္းယူလိုက္သည္။ ဒါရိုက္တာႀကီး၏ တျခားလက္တဖက္ကေတာ့ မိုးမ ခါးေလး ေပၚမွ မရုတ္သိမ္းေသးေျခ။ မိုးမ ကို သိုင္းဖက္ၿပီးကိုင္ထားလိုက္တာ၊ သူ႕မိန္းမ လိုလို သူ႕သမီးလိုလို၊ ကိုရင္ဦးေမာင္က လည္း ဒါရိုက္တာႀကီး၏ ထိုလက္ကို မၾကာမၾကာ လွမ္းလွမ္းၾကည့္မိသည္။ မိုးမ မ်က္ႏွာတြင္လည္း ထိုလက္ေၾကာင့္ အနည္းငယ္ေတာ့ စိတ္ရႈတ္ေနပံုရသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ဒါရိုက္တာႀကီး ၏ လက္ က တခ်က္တခ်က္ သူ႕တင္ပါးေပၚသို႕ ေရာက္သြားလိုက္ ခါးဆီ ေရာက္သြားလိုက္ လုပ္ေနသည္ကိုေတာ့ မိုးမ တေယာက္ ကန္႕ကြက္မည့္ပံု မေတြ႕ရေျခ။ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေလသည္။
သူတို႕ ေလးေယာက္ အလာဘသလာဘ ေျပာဆိုေနၾက ရင္း နာရီဝက္ေလာက္ၾကေတာ့ ထမင္းစားၾကသည္။ ထမင္းစားပြဲတြင္ ဒါရိုက္တာ ႏွင့္ မိုးမ မွာ ေဘးခ်င္းယွဥ္ထုိင္ရင္း မန္ေနဂ်ာ ႏွင့္ ကိုရင္ဦးေမာင္ တို႕က သူတို႕ နဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ ထိုင္ၾကသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္တေယာက္ ဒါရိုက္တာႀကီး ၏ လက္ စားပြဲေအာက္မွာ မိုးမ ကို ဘယ္လို ကိုင္ေနသလဲ ဆိုတာကို အရမ္းကို ၾကည့္ခ်င္ျမင္ခ်င္ေနမိသည္။ မိုးမ ရဲ႕ မ်က္ႏွာရိပ္ မ်က္ႏွာကဲ ႏွင့္ ဒါရိုက္တာႀကီး၏ လက္တဖက္က စားပြဲေအာက္ မွာ အျမဲ ေရာက္ေနတာကို ဆက္စပ္လိုက္တာႏွင့္ ဒါရိုက္တာႀကီး မိုမ ကို လက္သရမ္းေနေၾကာင္း သိသာလွေပသည္။ မိုးမ တေယာက္ မခ်ိျပံဳးေလး ႏွင့္ ကိုရင္ဦးေမာင္ကို ၾကည့္လိုက္၊ ဒါရိုက္တာႀကီးကို လက္္စားပြဲေအာက္ ေရာက္သြားခ်ိန္ ဒါရိုက္တာႀကီးကို ၾကည့္လိုက္၊ မန္ေနဂ်ာ မ်က္ႏွာကိုလည္း တခ်က္တခ်က္လွမ္း ၾကည့္လိုက္၊ လုပ္ေနပံုမွာ စားပြဲခုံေအာက္မွာ တခုခု ျဖစ္ေနသည္ဆိုတာ သိပ္ကို ေသျခာေနေလသည္။
ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ အရမ္းကို ၾကည့္ခ်င္ ျမင္ခ်င္သည္မွာ အူယားေနရေလသည္။ သူတခုခု ျပဳတ္က်ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ၿပီး ကံုးေကာက္ရင္လည္း ဒါရိုက္တာႀကီးက လက္ရုတ္သြားမွာပင္။ ဒါရိုက္တာႀကီး သူ႕မိန္းမ ကို ေပါင္ေတြ ကိုင္ေနသလား အဖုတ္ထဲထိ ႏိုက္ေနသလား ဆိုတာကို အရမ္း သိခ်င္ေနမိေလသည္။ ထို အျဖစ္အပ်က္တို႕ကို ပံုေဖၚေတြးေနရင္းက ကို သူ႕လီးႀကီးမွာ မာေတာင္လာရေလသည္။
မိုးမ တေယာက္ ခုပဲ ထိုင္ရာမွ ထေတာ့မလိုလို ဖင္ၾကြလိုက္ ျပန္ထိုင္လိုက္ ဂဏွာမျငိမ္ လႈပ္လႈပ္ရြရြ ျဖစ္ေနတာရယ္၊ မိုးမ ေအာက္ႏူတ္ခမ္းေလးကို ဖိကိုက္ထားတာရယ္ကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး ဒါရိုက္တာႀကီးလက္ မိုးမ အတြင္း ေတာ္ေတာ္ ေရာက္ေနၿပီလို႕ ကိုရင္ဦးေမာင္ တြက္မိေလသည္။ မိုးမ အရမ္းထန္ၿပီး အလိုးခံခ်င္သည့္ အခ်ိန္မ်ားတြင္ ထိုကဲ့ သို႕ ႏူတ္ခမ္းကိုက္ထားတတ္မွန္း ကိုရင္ဦးေမာင္ သိထားလို႕လည္း ျဖစ္သည္။ ဒါရိုက္တာႀကီး ၏ မ်က္လံုးအစံုက လည္း မိုးမ ရင္သားေျမွာင္း ကို စိုက္စိုက္ၾကည့္ေနတာ ကိုရင္ဦးေမာင္ ႏွင့္ မန္ေနဂ်ာ တို႕ ႏွစ္ေယာက္ ေပၚတင္ႀကီးျမင္ေနရေလသည္။
ထမင္းစားၿပီးေတာ့ သူတို႕ ဧည့္ခန္းထဲကို လာၾကၿပီး တီဗီေရွ႕ က ဆိုဖာရွည္ႀကီးေပၚထိုင္ၾကေလသည္။ တီဗီကို ဖြင့္ထားရင္းက ေရာက္တတ္ရာရာ စကားေတြ ေျပာေနၾကရင္းတီဗီ ၾကည့္ေနၾကေလသည္။ မိုးမ က ဆိုဖာ အစြန္ဆံုးမွာ ထိုင္လိုက္ရာ ဒါရို္က္တာႀကီးက သူ႕ေဘးဝင္ထိုင္ၿပီး ဆိုဖာေနာက္မွီေပၚမွာ လက္တင္ထားေလသည္။ ဒါရိုက္တာႀကီးေဘးမွာ မန္ေနဂ်ာက ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး မွ မန္ေနဂ်ာေဘးတြင္ ကိုရင္ဦးေမာင္ ဝင္ထိုင္လိုက္ရသည္။ အခုေတာ့ မိုးမ ႏွင့္ ကိုရင္ဦးေမာင္မွာ ဆိုဖာ အစြန္းတဖက္တခ်က္မွာ ျဖစ္ၿပီး ဒါရိုက္တာ နွင့္ မန္ေနဂ်ာက ေတာ့ အလယ္မွာ ထိုင္ၾကေလသည္။ ဟုတ္ပါတယ္။ ဆိုဖာႀကီးက ငါးေယာက္ထိုင္ ဆိုဖာရွည္ႀကီးပါ။ သူတို႕ အားလံုး ဖန္ခြက္ကိုယ္စီကိုင္ထားၾကၿပီး ရွန္ပိန္း ကို ဆက္ေသာက္ေနၾကေသာ္လည္း မိုးမ ကေတာ့ အခ်ိဳရည္ကိုသာ ေသာက္ေတာ့သည္။ ပထမဆံုး ရွန္ပိန္းတခြက္ ကို ေသာက္ၿပီးၿပီ မလား။
အခန္း ၆၆။ မိုးမ ကို တေယာက္ထဲ ထားခဲ့ၿပီ။
ဒါရိုက္တာျဖစ္သူက ကိုရင္ဦးေမာင္ ကို စကားေျပာစာ ရွိလို႕ ဟု ဆိုကာ အခန္းျပင္ဘက္က ေလွ်ာက္လမ္းေလး ဘက္သို႕ ေခၚလာခဲ့ေလသည္။
“ကဲ မင္း အခု မိုးမ ကို ငါတို႕ နဲ႕ ထားခဲ့ေတာ့မယ္မဟုတ္လား၊ တေနရာရာ ဒါမွ မဟုတ္ မင္းအိမ္ကို မင္းျပန္ေနလိုက္၊ မနက္ တနာရီေလာက္က်မွ လာေခၚလိုက္ေလ။ ဒါမွ မဟုတ္ လည္းမင္း အိပ္ေရးမပ်က္ခ်င္ရင္ ငါတို႕ ပဲ မင္းအိမ္ထိ မိုးမ ကို လိုက္ပို႕ေပးလိုက္မယ္၊ ဘယ္လိုထင္လဲ”
“ ဟာ ဆရာ၊ မိုးမ က သူ႕ကို ကၽြန္္ေတာ္ ဒီမွာ ထားခဲ့မယ္ဆိုတာ သူမသိဘူး၊ တကယ္လို႕ သူက ကၽြန္ေတာ့္ကို အိမ္ဘာျပန္လုပ္မွာလဲ လို႕ ေမးရင္ေရာ၊ ဒါမွ မဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ျပန္လိုက္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေရာ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ”
“ကဲ အဲဒါဆိုရင္လည္း မင္း မိန္းမ ကို သြားၿပီး ေျပာလိုက္ ငါက မင္းကို အေရးတႀကီးအလုပ္ေပၚလို႕ ရံုးကို လႊတ္ေနတယ္၊ ဟို မွာ ညပိုင္းဆင္းေနတဲ့ လူေတြနဲ႕ သြားလုပ္ေပးရမယ္၊ မင္း ဒီမွာ ပဲ ငါ့ကို ေစာင့္ေနလိုက္ ငါျပန္လာေခၚမယ္လို႕”
ကိုရင္ဦးေမာင္က သူေျပာၾကည့္အံုးမယ္ ဟု ဆိုကာ မိုးမ ဆီသို႕ ထြက္လာခဲ့ေလသည္။ မိုးမ မွာ ဆိုဖာတခုေပၚတြင္ မန္ေနဂ်ာ ႏွင့္ အတူတူ ထိုင္လွ်က္ မန္ေနဂ်ာက ဘာေတြ အာေနသည္မသိ၊ မိုးမ လက္ေတြကိုကိုင္ထားရင္းက စကား တတြတ္တြတ္ေျပာ ေနသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္က မိုးမ ကို မ်က္ရိပ္ျပလိုက္ ေတာ့ ကိုရင္ဦးေမာင္ ရွိရာသို႕ ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္က မိုးမ ကို အသာေထြးေပြ႕လိုက္ရင္း သူ႕မွာ အေရးေပၚ အလုပ္ေၾကာင့္ ရံုးသို႕ သြားရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူ မိုးမ ကို ျပန္လာေခၚ မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာေလသည္။ မိုးမ က သူမ တေယာက္တည္း ဒီမွာ မက်န္ခဲ့ခ်င္ေၾကာင္း ျငင္း ဆိုေသာ္လည္း၊ ကိုရင္ဦးေမာင္က သူတို႕ အတြက္ ဘန္ဂလို ႏွင့္ ကားအသစ္ ရယ္ သူ႕ပရိုမိုးရွင္းရယ္က ဒီဘဲႀကီးေတြ နဲ႕ အဆင္ေျပမွ ဆိုတာ မေမ့ဖို႕၊ မိုးမ ကိုယ္တိုင္ ပဲ သူ႕ကို ဒီလူႀကီးေတြနဲ႕ အဆင္ေျပေအာင္ေနပါမယ္လို႕ ဂတိေပးထားသည္မဟုတ္လားဟု ေျပာေလသည္။ မိုးမက၊
“ဟုတ္တယ္ေလ ကိုကို ခ်စ္ေလး က သူတို႕ကို အဆင္ေျပေအာင္ေနပါမယ္ ဆိုတာ ကိုကို ရွိေနမွေလ၊ ခ်စ္ေလး က ေသျခာေတာင္ မရင္းႏွီးေသးတဲ့ လူႀကီး ႏွစ္ေယာက္နဲ႕ မေနခဲ့ခ်င္ပါဘူး၊ ခ်စ္ေလး ဝတ္စားထားတာေတြပဲ ၾကည့္လိုက္အံုး၊ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုးပံုေတြကလည္း ေတာ္ေတာ္ႏွာဘူးက်မဲ့ ပံုေတြ၊ ကိုကို သိရဲ႕သားနဲ႕”
ထိုကဲ့သို႕ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ ျငင္းခုန္ ေျပာဆိုေနၾကသည္မွာ အခ်ိန္္ အနည္းငယ္ ၾကာသြားသည္ မို႕ မန္ေနဂ်ာ ႀကီးက သူတို႕ နား ေရာက္လာၿပီး ဘာေတြ ျဖစ္ေနသလဲ ဟု ေမးပါသည္။ ကို ရင္ဦးေမာင္က မိုးမ က အိမ္ျပန္ခ်င္ေနေၾကာင္းေျပာလိုက္သည္။ မန္ေနဂ်ာက အထဲ ျပန္ဝင္သြားၿပီး ဒါရိုက္တာ ကို ေျပာၾကည့္ဖို႕ ေျပာပါသည္။ ဒါရိုက္တာႀကီးက ထြက္လာၿပီး မိုးမ ကို မင္းေယာက္်ား က ခနေနရင္ ျပန္ေရာက္လာမွာကို ဘာစိတ္ပူစရာလိုလဲ ငါတို႕ လည္း ရွိေနတာပဲ ဟု ဆိုပါသည္။
ဒါရိုက္တာႀကီး ၏ ႀသဇာသံ ပါေသာ အေျပာအဆိုေၾကာင့္ မိုးမ တေယာက္ ျပန္မေျပာ ပဲ ျငိမ္ေနစဥ္ ဒါရိုက္တာႀကီးက ကိုရင္ဦးေမာင္ကို သြားဖို႕ ေျပာပါသည္။ သူ႕လက္ေတြက မိုးမ ေက်ာျပင္ကို အသာေလ ပုတ္ေပးလိုက္ပါသည္။
ကိုရင္ဦးေမာင္ ထြက္သြားေတာ့ ဒါရိုက္တာႀကီးက ရွန္ပိန္ ေနာက္တခြက္ ထပ္ငွဲ႕ကာ မိုးမ ကို လွမ္းေပးေသာ္လည္း မိုးမ က ေခါင္းယမ္းျပသျဖင့္ ဝိုင္ အနီေသာက္ပါလားဟု ဆိုေလသည္။ မိုးမ က အင္း ဟု ဆိုလိုက္ရာ ခ်က္ခ်င္းပင္ ဝိုင္အနီတပုလင္းကို ဖြင္လိုက္ေလသည္။
ထိုသို႕ျဖင့္ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္အတြင္း ေထြရာေလးပါး ေျပာဆိုၾကရင္းက မိုးမ မွာ ဝိုင္ သံုးခြက္ေလာက္ ေသာက္မိၿပီး သူတို႕ ႏွင့္ ပိုရင္းႏွီးလာေတာ့သည္။ မိုးမ က ထိုလူႀကီး ႏွစ္ေယာက္ ၾကားမွာ ထိုင္ ၿပီး ေသာက္ေနသျဖင့္ ထိုဘူတားႀကီး ႏွစ္ေယာက္မွာ အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့လိုလို ျဖင့္ မိုးမ ေပါင္၊ တင္၊ ဘိုက္၊ တခါတေလ ရင္သား မ်ားကို ပင္ မထိခလုပ္ထိခလုပ္ လုပ္ေနၾကေလသည္။
ခန အၾကာတြင္ ဒါရိုက္တာႀကီးက မတ္တတ္ထရပ္လိုက္ၿပီး မိုးမ ကိုလက္ကမ္းေပးလိုက္ရာ မိုးမ ကလည္း လက္တဖက္က ဝိုင္ခြက္ကို ကိုင္ရင္း တျခားတဖက္ျဖင့္ ဒါရိုက္တာႀကီးလက္ကို ဆြဲကာ ထရပ္လိုက္သည္။ ဒါရိုက္တာႀကီးက မိုးမ ကို လက္ဆြဲ၍ သူ႕အိပ္ခန္းရွိရာသို႕ ေခၚသြားေလရာ မန္ေနဂ်ာ ကလည္း အေနာက္မွ ကပ္လိုက္လာခဲ့ေလသည္။ အခန္းဝ ေရာက္ေတာ့ အခန္းထဲ ဝင္ခါနီးတြင္ မိုးမ က မန္ေနဂ်ာ ကို လွည့္ၾကည့္ လိုက္ၿပီး ျပံုးျပ လိုက္ကာ ဒါရိုက္တာႀကီးအခန္းထဲသို႕ ဝင္လိုက္သြားေတာ့သည္။
အခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ မိုးမ မွာ မေျပမဆို ျဖင့္ ကုတင္ရွိရာသို႕ သြားၿပီး ထိုင္ခ်လိုက္ေလသည္။ ဘူတားႀကီး ႏွစ္ေယာက္က မတ္တတ္ရပ္လွ်က္ျဖင့္ မိုးမ ေသာက္လက္စ ဝိုင္ခြက္ကို ယူကာ တစိမ့္စိမ့္ ေသာက္ရင္း အိပ္ယာေပၚသို႕ ပက္လက္လွန္ လွဲခ်ရင္း အေၾကာအခ်ဥ္ ဆန္႕ေနေသာ မိုးမ ကို မိုးမ အံအားတသင့္ မ်က္လံုးအျပဴးသားျဖင့္ ၾကည့္ေနၾကေလသည္။ မိုးမ ဝတ္ထားေသာ ဂ်ိဳင္းျပတ္ ဘေလာ့ ေၾကာင့္ မိုးမ ၏ ဝင္းမြတ္ေနေသာ ဂ်ိဳင္းသားမ်ား၊ မို႕ေမာက္ဖြံ႕ထားသည့္ ရင္သား အစံု၊ဘေလာ့့ခါးတိုေၾကာင့္ အိပ္ယာေပၚ အေၾကာဆန္႕လိုက္ေတာ့ ေပၚလာသည့္ ဘိုက္သားေဖြးေဖြး ႏွင့္ ခ်က္နက္နက္ေလး၊ စကဒ္တိုတိုေအာက္ ကေပါင္တန္တုတ္တုတ္ေလးေတြက ဘူတားႀကီးႏွစ္ေယာက္ကို တံေတြးေတာင္ သီးသြားေစသည္။ မိုးမ ၾကည့္ရတာကလည္း တကယ့္ကို ပင္ပန္းၿပီးအိပ္ခ်င္ေနပံုရသည္။ တကယ္က အေစာပိုင္းက ေသာက္ထားခဲ့ တဲ့ ရွန္ပိန္းရယ္ ေနာက္ ထပ္ဝိုင္ေတြရယ္။ ႏွစ္ပင္လိမ္ ၿပီး မူးသြားတာလည္းျဖစ္သည္။
ဒါရိုက္တာႀကိီးက သူ႕ မာေတာင္လာေသာ လီးႀကီးိကို ေဘာင္းဘီေအာက္မွာ အေနအထားျပင္လိုက္သည္။ မန္ေနဂ်ာ က ဒါရိုက္ကို ေမာ့ၾကည့္ရင္း ကုတင္ေပၚမွ မိုးမ ကို ေမးေငါ့ျပလိုက္ကာ၊
“ဒီညေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အပီဆြဲရမဲ့ ညပဲ ဆရာေရ႕”
သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ မိုးမ နားသို႕ တဖက္တခ်က္စီ မွ ကပ္သြားၾကၿပီး ငံုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိုးမ တေယာက္ မ်က္လံုးမွိတ္ထားတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ မန္ေနဂ်ာက ေလသံတိုးတိုး ျဖင့္၊
“သူတကယ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီလို႕ ထင္လား”
ဟု ေမးလိုက္သည္။ ဒါရိုက္တာႀကီးက အခ်ိန္မျဖဳန္းေတာ့ပဲ မိုးမ ေဘးမွာ လွဲေလွ်ာင္းလိုက္ၿပီး သူ႕လွ်ာျဖင့္ မိုးမ နံေဘးေလးမွ စကာ မိုးမ ဂ်ိဳင္း၊လက္ေမာင္းအတြင္းသား လက္ျဖန္မွ တဆင့္ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားထိ ရက္သြားၿပီး လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားကို ပါးစပ္ထဲ ငံုကာ တျပြတ္ျပြတ္ စုပ္ေနေလသည္။
မန္ေနဂ်ာ ကလည္း တျခားတဖက္မွ အားက်မခံ မိုးမ ဘိုက္သားေလးမ်ား ႏွင့္ ခ်က္ကေလးကို သူ႕လွ်ာ ထိုးထည့္ကာ ရစ္ပတ္တို႕ကစားေနေလသည္။ မိုးမမွာ အိပ္ေပ်ာ္ရင္း ေယာင္သလိုလို အသံေလးထြက္ကာ ျငီးေနေလသည္။
ဘူတားႀကီး ႏွစ္ေယာက္စလံုး သူတို႕ အဝတ္အစားမ်ားကို ခၽြတ္ျပစ္ေနရင္းက အခ်င္းခ်င္းလည္းစကားေျပာလိုက္ ၾကေသးသည္။
“ငါတို႕ ရဲ႕ ဝန္ထမ္း တေယာက္ရဲ႕ မိန္းမ က ငါတို႕ ကုတင္ေပၚမွာ အသံုးေတာ္ခံဖို႕ ေစာင့္ေနတာ မမိုက္ဘူးလားကြာ၊ အထူးသျဖင့္ အခုလို မိ်ဳး ငယ္ငယ္ ကိတ္ကိတ္ ဆက္ဆီ က်က် မယားေလး ဆိုရင္ ပိုမိုက္ေပါ့။ ကဲ ငါတို႕ သူ႕အရသာကို ၿမီးစမ္းၾကည့္ရေအာင္ ဟဲဟဲ”
“အင္း သူလည္းပဲ ငါတို႕ လိးအရသာကို ၿမီးစမ္းဖို႕ လိုလိမ့္မယ္၊ ငိငိ။ ငါတို႕ သူ႕ကို ေစာက္ဖုတ္ေရာ ဖင္ပါ အကုန္ လိုးျပစ္ရမယ္ ဟဲဟဲ”
“ေအး ငါတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ျပိဳင္တူ ဝင္ၾကရေအာင္။ ဒီေကာင္မေလလးပံု ကလည္း ျငင္းမဲ့ပံု မရွိပါဘူး။ ကဲကဲ သူ႕ကို ႏိုးလိုက္ရေအာင္”
မန္ေနဂ်ာ က ကုတင္ေပၚအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ မိုးမ ကို ေနရာေရြ႕ၿပီး ကုတင္ေပၚတက္လိုက္ေလသည္။ ဒါရိုက္တာ ကလည္း ကိုယ္တံုးလံုး ခၽြတ္ၿပီး ကုတင္ေပၚတက္ကာ မိုးမ ပါးစပ္နားသို႕ သူ႕လီးႀကီးကိုေတ့လိုက္သည္။ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ မိုးမ ပါးစပ္ထဲ သူ႕လီးႀကီးထိုးထည့္လို႕ ရေအာင္ မိုးမ ပါးကို သူ႕လက္ျဖင့္ ျဖစ္ညွစ္လိုက္သည္။မန္ေနဂ်ာ ကလည္း မိုးမ ဘေလာ့ အက်ႌကို သူမ ေက်ာေအာက္ လက္လ်ိဳ ၿပီး ခၽြတ္ဖို႕ ႀကိဳးစားေနသည္။
အခန္း ၆၇။ မိုးမ ႏွင့္ ဘူတားႀကီး ႏွစ္ေယာက္
အိမ္သို႕ ကားေမာင္းျပန္ေနေသာ ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ စိတ္ေတြက ဘန္ဂလို ဆီမွာ က်န္ခဲ့သည္။ မိုးမ ကို တျခား ေယာက္်ား နဲ႕ အတူတူ ေတြ႕ခ်င္ျမင္ခ်င္ေနသည့္ သူ႕စိတ္က ဘယ္လို မွ ထိန္းမရ၊ မိုးမ ကို တျခားေယာက္်ား တေယာက္ လိုးေနတာကို ျမင္ခ်င္သည့္ စိတ္၊ တျခား ေယာက္်ားတေယာက္ လိုးေနခ်ိန္မွာ ျဖစ္ေပၚေနသည့္ မိုးမ မ်က္ႏွာျပင္ေပၚက ခံစားခ်က္ေတြကို ျမင္ခ်င္သည့္စိတ္၊ အဲဒီစိတ္ေတြက သူ႕ ေခါင္းထဲမွာ တျခားအရာေတြထက္ကို လႊမ္းမိုးလြန္းလွသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ကာ ကားကို ေနာက္ျပန္လွည့္လိုက္သည္။ ဘန္ဂလိုနားအထိ ေမာင္းသြားၿပီးမွ မလွမ္းမကမ္းတါင္ ရပ္ကာ ေျခသံလံုလံု ျဖင့္ ဘန္ဂလို ရွိရာသို႕ ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။ စိတ္ထဲက လည္း အထဲကို ဘယ္လို ေခ်ာင္းလို႕ ရမလဲ ဆိုတာကို အႀကံထုတ္လာခဲ့သည္။
အေဆာက္အဦးတခုလံုးမွာ မီးေတြက ထိန္ထိန္လင္းေနသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ က ဧည့္ခန္းကို ေခ်ာင္းလိုက္ေတာ့ ဘယ္သူမွ မေတြ႕၊ အေဆာက္အဦး ညာဘက္က လမ္းေလးအတိုင္း ေလွ်ာက္သြားၿပီး ၾကည့္ေတာ့လည္း အခန္းတိုင္းလိုလို က မီးလင္းေနၿပီး ျပတင္းေပါက္ေတြ ပိတ္ထားလွ်က္ အထဲက လည္း လိုက္ကာ မ်ားခ်ထားသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ ဘာမွ ကို ၾကည့္လို႕ မျမင္ရေပ။
ထိုအခ်ိန္ အိမ္တြင္းက အိပ္ခန္းထဲမွာေတာ့ တေစာင္းေလး အိပ္ေနသည့္ မိုးမ ပါးစပ္ထဲသို႕ ဒါရိုက္တာက သူ႕လီးႀကီးထိုးထည့္ဖို႕ ႀကိဳးစားေနသည္။ မန္ေနဂ်ာက မိုးမ ဘေလာ့အက်ႌကို ခၽြတ္ၿပီးၿပီျဖစ္သျဖင့္ မိုးမ ေနာက္ေက်ာျပင္ကငို လွ်ာျဖင့္ ရက္ရင္းက မိုးမ ႏို႕ ေတြကို သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ႏွယ္ေပးေနေလသည္။
ဒါရိုက္တာ က အိုက္စပ္စပ္ျဖစ္လာသျဖင့္ မန္ေနဂ်ာကို ျပူတင္းေပါက္ တံခါးဖြင့္ဖို႕ ေျပာသည္။ မန္ေနဂ်ာက အဲယားကြန္းဖြင့္ဖို႕ အႀကံျပဳေသာ္လည္း ဒါရိုက္တာက ၿပီးခဲ့သည့္အပတ္က ပ်က္သြားသည္မွာ ခုထိ ျပန္မျပင္ရေသးေၾကာင္း ေျပာသျဖင့္ မန္ေနဂ်ာ က ထကာ အိပ္ခန္းျပဴတင္းေပါက္ ကို ဖြင္လိုက္ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ကိုရင္ဦးေမာင္ က ထို ျပဴတင္းေပါက္နားမွာ ျဖစ္ေနေလသည္။ ကံအားေလွ်ာ္စြာပင္ အျပင္ဘက္မွာ ေမွာင္မဲ ေနသျဖင့္ သူ႕ကို သတိမထားမိလိုက္ေျခ။ ကိုရင္ဦးေမာင္ကလည္း ခ်က္ခ်င္းထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ဒါရိုက္တာက မန္ေနဂ်ာကို ခန္းစီးပိတ္လိုက္ရန္ လွမ္းေျပာသံၾကားလိုက္ရေလသည္။
ကိုရင္ဦးေမာင္က ျပဴတင္းေပါက္ ေအာက္ေျခနားတြင္ ထိုင္ပုန္း ေနရင္း သူတို႕ ေျပာသမွ် စကားေတြကို အကုန္ၾကားေနရေလသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္က အသာထလိုက္ၿပီး ခန္းစီး ကို လက္တလံုးစာ အသာ ဖယ္ၿပီး အခန္းတြင္းသို႕ ၾကည့္လိုက္သည္။ မိုးမ တေယာက္ အေပၚပိုင္း မွာ ဘရာဇီယာပင္ မရွိေတာ့ေျခ။ သူမ စကဒ္ က လန္တက္ေနၿပီး ပင္တီေလးကို ပင္ ျမင္ေနရသည္။ ေပါင္လံုးႀကီးေတြက မီးေရာင္ေအာက္မွာ ေဖြးေနသည္။ ဒါရိုက္တာႀကီးက သူ႕လီးႀကီးကို မိုးမ ႏူတ္ခမ္းမွာ ပြတ္သတ္ရင္း ပါးစပ္ေပါက္ထဲ ထုိးထည့္ဖို႕ ႀကိဳးစားေနသည္။ မိုးမ တေယာက္ကေတာ့ အရက္မူးၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားပံု ရသည္။ ဦးတည္ခ်က္မရွိ လူးလြန္႕ေနသည္။ မန္ေနဂ်ာ က မိုးမ ႏို႕ တဖက္ကို ကေလးေလး တေယာက္လို တျပြတ္ျပြတ္ စို႕ေနသည္။
ကိုရင္ဦးေမာင္ က သူ႕ေဘာင္းဘီ ဇစ္ကို အသာဆြဲဖြင့္ကာ လီးကို သူ႕လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ရင္း ျဖင့္ မိုးမ တခုခု တံု႕ျပန္ပါေစဟု ဆုေတာင္းေနေလသည္။ မိုးမ အရက္ မူးသြားသည္ဆိုတာကို သူသိေပမဲ့ မိုးမ အသိေတာ့ ရွိေနေစခ်င္မိသည္။
မိုးမ ပါးစပ္မွ တခုခု ေယာင္ယမ္း ေျပာဆိုလိုက္ေသာ္လည္း မည္သူမွ မယ္မယ္ရရ မၾကားၾကေျခ။ မိုးမ က မ်က္လံုးကို ႀကိုးစားပမ္းစား ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဒါရိုက္တာႀကီး လီးက သူမ ႏႈတ္ခမ္းကို လာထိုးေနတာေတြ႕လိုက္ရသည္။ သူမ လက္ျဖင့္ တြန္းဖယ္ဖို႕ ႀကိဳးစားေလသည္။ ဒါရိုက္တာႀကီး က ထိုအခိုက္ကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး သူမလက္ကို ဆြဲကာ သူ႕လီးေပၚတင္ေပးကာ ကိုင္ခိုင္းလုိက္သည္။ မိုးမ မွာ ဘာမွန္း ေရေရရာရာမသိလိုက္ပဲ လက္ထဲ ေရာက္လာေသာလီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္မိေလသည္။ ေနာက္တခါ မ်က္ေစ့ ျပန္ပြင့္လာၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမလက္ထဲ တြင္ ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ ဒါရိုက္တာ လီးႀကီးကို ေတြ႕လိုက္ရံုမက သူမ ႏို႕ကို အတင္းစို႕ေနေသာ မန္ေနဂ်ာကိုပါေတြ႕လိုက္ရေလသည္။
“ရွင္ ကလည္း စို႕ေနလိုက္တာ ခေလးတေယာက္ သူ႕အေမႏို႕ကို ဘိုက္ဆာလို႕ စို႕ေနသလိုပဲ ခစ္ခစ္”
မိုးမ က အူေၾကာင္ေၾကာင္ႏွင့္ ရီလိုက္ေလသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ က မိုးမ အသံၾကားလိုက္ရသျဖင့္ အလြန္ တက္ၾကြ သြားသည္။ သူ႕စိတ္ထဲက သူမ အမူးေျပၿပီး ႏိုးၾကြား ေနေစခ်င္ေလသည္။
ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ဒါရိုက္တာႀကီး က သူ႕လီးထိပ္ဖူးကို မိုးမ ႏူတ္ခမ္းဝ သို႕ ထိုးထည့္လိုက္တာ ေအာင္ျမင္သြားသည္။ မိုးမ က ဒါရိုက္တာႀကီးကို ေမာ့ၾကည့္ၿပီး တခုခု ေျပာမည့္ဟန္ျပင္ လိုက္ေသာ္လည္း ဒါရိုက္တာႀကီးက လီးကို အထဲပိုဝင္ေအာင္ထုိးထည့္လိုက္ကာ သူမ ပါးစပ္ကို ေစာက္ဖုတ္လို သေဘာထားေဆာင့္လိုးေနသျဖင့္ လီးထိပ္မွာ သူမ လည္ေခ်ာင္းဝထိ ေရာက္သြားၿပီး၊ ပ်ို႕တက္ကာ ေခ်ာင္းဆိုး မလို အံမလို ျဖစ္သြားရသည္။ မိုးမ က ဒါရိုက္တာႀကီးကို တြန္းလြတ္လိုက္ကာ ထထိုင္ၿပီး ေခ်ာင္း တဟြတ္ဟြတ္ ဆိုးေတာ့သည္။ မန္ေနဂ်ာ က ထသြားကာ ေရ ယူလာေပးသျဖင့္ မိုးမ လည္း ေရကို တဂြက္ဂြက္ ေမာ့ေသာက္လိုက္ေလသည္။ မိုးမ မွာ ေရကို တဝေသာက္လိုက္ ၿပီးေတာ့မွ သူမ ကိုယ္အထက္ပိုင္းမွာ အဝတ္အစား မရွိေတာ့သည္ကို သတိထားမိေတာ့သည္။
“ဟင္ က်မ အက်ႌ………...ဘယ္...ဘယ္…..”
ယခုမွ မိုးမ တေယာက္ သူမ ပတ္ဝန္းက်င္ကို လွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ေခါင္းက လည္း ရီေဝေဝ ျဖစ္ေနသျဖင့္ ေခါင္းမူးလိုက္တာ ဟု ေျပာမိေလသည္။ ဒါရိုက္တာ က မိုးမ ကို အသာေပြ႕ဖက္ကာ သူမ ႏို႕ေတြကို အသာ ပြတ္သတ္ဆုပ္ႏွယ္ေပးရင္းက၊
“ေဟ မိန္းခေလး ဒီမွာ ၊ မင္းေယာက္်ား က မင္းကို ငါတို႕ နဲ႕ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေနလို႕ ရေအာင္ ထားခဲ့တာေလ၊ သေဘာေပါက္လား၊ ငါ က မင္းကို ဟို ပါတီမွာ ပထမဆံုး ျမင္ဖူးကတည္းက စြဲမိေနတာ၊ မင္းကို အဲလို မ်ိဳးေလး အိပ္ယာေပၚမွာ ကိုယ္လံုးတီးေလး နဲ႕ ျမင္ခ်င္ခဲ့တာ။ မင္း အခု ဘယ္ေလာက္ကံေကာင္းလည္း ေတြ႕လား မင္း ငါတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုး နဲ႕ ေပ်ာ္ပါးဖို႕ အခြင့္ေရးရတာေလ။ မင္းလိုမ်ိဳး ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း က်န္းမာေရးေကာင္းတဲ့ ေကာင္မေလးမ်ိဳးက ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး အရသာခံစားသင့္ပါတယ္ကြာ၊ ၾကည့္စမ္း ဘယ္ေလာက္လွတဲ့ ကိုယ္လံုးေလးလဲ အားးးးးး”
မိုးမ က အခန္းထဲ ကို မ်က္လံုး ေဝ့ပတ္ၾကည့္လိုက္ၿပီး၊
“က်မ ေယာက္်ား က ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ”
ဟု ေမးလိုက္သည္။ မန္ေနဂ်ာ က မိုးမ ရဲ႕ အိစက္ေနတဲ့ ရင္သား တဖက္ကို ပြတ္သတ္ေပးရင္းက၊
“မင္းေယာက္်ား က မင္းကို ငါတို႕နဲ႕ ေပ်ာ္ပါးရေအာင္ ခ်န္ထားခဲ့တာကြယ့္၊ မင္းရဲ႕ ႏို႕ေလး ကို ငါဆက္စို႕ပါရေစကြယ္”
ဟု ေျပာဆိုရင္း မိုးမ ႏို႕သီးေခါင္းေလးကို သူ႕ႏူတ္ခမ္းျဖင့္ ညပ္ရင္း က စို႕ဖို႕ ႀကိဳးစားလိုက္သည္။ ဒါရိုက္တာႀကီးကလည္း မိုးမ ကုိ ျပန္လွဲေအာင္ အိပ္ယာေပၚအသာေလးတြန္းဖိလွဲလိုက္သည္။
ကိုရင္ဦးေမာင္က ေတာ့ ေနရာေကာင္းက ေခ်ာင္းေနေလၿပီ။
အခန္းထဲက ကုတင္ေပၚ မွာေတာ့ ဒါရိုက္တာႀကီးက မိုးမ ႏူတ္ခမ္းေတြကို စုပ္ယူ နမ္းရံႈ႕ ေနၿပီး မန္ေနရာက မိုးမ ေအာက္ပိုင္းက အဝတ္အစားေတြကို ဆြဲခၽြတ္ေနေလသည္။ မိုးမ က ဒါရိုက္တာႀကီးကို သူမ လက္ကေလးမ်ားျဖင့္ ျပန္လည္ဖက္တြယ္ၿပီး ႏူတ္ခမ္းခ်င္း ျပန္စုပ္နမ္းေနစဥ္မွာပင္ မန္ေနရာက မိုးမ ေအာက္ပိုင္းတခုလံုး ကို အဝတ္အစားတမွ်င္မွ မက်န္ေအာင္ တာဝန္ယူ ေျဖရွင္ေးနေလသည္။
မန္ေနရဂ်ာ ႀကီးက မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ပင္တီေပၚမွာ အုပ္ကိုင္ပြတ္သတ္ေပးေနရင္း ေပါင္အတြင္းသားေလးမ်ားကို တမက္တေမာ နမ္းရံႈ႕ ေနသည္။ ေနာက္သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ မိုးမ ပင္တီကို ခါးသရည္ေမွ်ာ့ႀကိုးမွ ဆြဲခႊၽႊတ္ေလရာ မိုးမ က သူမ ဖင္ႀကီးကို ၾကြေပးလိုက္ေလသည္။ မန္ေနရာက မိုးမ ပင္တီကုိ သူဆြဲခၽြတ္ဖို႕လြယ္ေစရန္ မိုးမ ကဖင္ၾကြေပးလိုက္သျဖင့္ မိုးမ မ်က္ႏွာကို လွမ္းၾကည့္လိုက္မိသည္။ ဒါရိုက္တာႀကီးကလည္း မန္ေနဂ်ာ မိုးမ ပင္တီခၽြတ္လိုက္တာကို မ်က္စ က ျမင္လိုက္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္လည္း ေလာဘတႀကီး မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ရွိရာသို႕ မ်က္ႏွာကို ေရႊ႕လိုက္သည္။ ဘူတားႀကီးႏွစ္ေယာက္ မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ သို႕ မ်က္ႏွာခ်င္း ပူးကပ္ကာ အလုအယက္ ေစာက္ရည္ေသာက္ဖို႕ ႀကိုးပန္းၾကသည္ကို မိုးမ က ေခါင္းငံု႕ကာ ၾကည့္လိုက္မိသလို၊ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ ကိုရင္ဦးေမာင္ကလည္း ျမင္ေလသည္။
ဒါရိုက္တာႀကီးက သူ႕လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ ႏူတ္ခမ္းလႊာႏွစ္ဖတ္ကို အသာျဖဲရင္း လွ်ာႀကီးကို ေျမြတေကာင္အလား ထုတ္ကာ မိုးမ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသို႕ထိုးထည့္ကစားေလသည္။ မန္ေနဂ်ာမွာလည္း တအားလုပ္ခ်င္ေနေသာ္လည္း မိမိ ေဘာ့စ္ျဖစ္သူ ကို ဦးစားေပးရမည္မို႕ အသာေလး ရပ္ၾကည့္ေနရေလသည္။ မိုးမ ကေတာ့ ဒါရိုက္တာႀကီး ၏ လွ်ာစြမ္းေၾကာင့္ အိပ္ယာခင္းကို လက္ေလးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကာ အသံေလးထြက္ ျငီးျငဴရွာသည္။ သူမ ေပါင္လံုးႀကီးေတြကိုလည္း ဘူတားႀကီးႏွစ္ေယာက္ ဝင္ႏိုင္ေအာင္။ ကားႏိုင္သမွ် ကားေပးလိုက္ေလသည္။
အခန္း ၆၈။ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ ကိုရင္ဦးေမာင္။
မိုးမ က ဒါရိုက္တာႀကီး သူမ အေစ့ကို စုပ္ေပးေနမႈေၾကာင့္ ေမြယာေပၚမွာ လူးရင္း လိမ့္ရင္း အိပ္ယာခင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ကာ တဟင္းဟင္း ျငီးျငဴေနရွာေလသည္။
ခနအၾကာတြင္ ဒါရိုက္တာႀကီးက မိုးမ အေပၚတက္ကာ သူ႕လီးႀကီးကို မိုးမ ေစာက္ပတ္ ေလးတြင့္ ေတ့လိုက္ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မန္ေနဂ်ာ က မိုးမ ႏို႕ေတြကို စို႕ေပးေနေလသည္။ မိုးမ က သူမ လက္ေတြျဖင့္ ဒါရိုက္တာႀကီးပုခံုး ကို ဆြဲကာ သူမ ရင္ဘတ္ေပၚသို႕ ဆြဲခ်ေလရာ မန္ေနဂ်ာ ခင္ျမာ ကမန္းကတန္း ေရွာင္ထြက္ေပးလိုက္ရေလသည္။
မိုးမ က ဒါရိုက္တာႀကီး ပါး ႏွင့္ လည္ပင္းတို႕ကို သူမ လွ်ာေလးျဖင့္ ရက္ေပးရင္း လက္တဖက္က လည္းဒါရိုက္တာႀကီး လီးကို ဆုပ္ကိုင္ကာ သူမ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းကို ပြတ္ရင္း လမ္းေၾကာင္းတည့္ေပးလိုက္ေလသည္။ သူမ ၏ေစာက္ရည္ရြဲၿပီး ေခ်ာမြတ္ေနေသာ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႕ ဒါရိုက္တာ လီးႀကီး တအိအိ ဝင္ သြား သည္မွာ အရသာ ရွိလြန္းလွသျဖင့္ ဒါရိုက္တာႀကီးပါးစပ္မွ ျငီးသံပင္ထြက္လာရေလသည္။
မန္ေနဂ်ာမွာ ယခုေတာ့ ကိုယ္လံုးတီး ျဖင့္ ကုတင္ေအာက္ ဆင္းကာ မိုးမ ေခါင္းရင္း ဘက္သို႕ ေလွ်ာက္သြားရင္း မိုးမ နဖူးေလး ကို ငံု႕နမ္းလိုက္ရင္းမွ မိုးမ ႏွာေခါင္းေလးကို လွ်ာျဖင့္ ရက္လိုက္သည္။ ေနာက္ေတာ့ မိုးမ ပါးစပ္ထဲ သူ႕လွ်ာႀကီးကို ထိုးထည့္ေလသည္။ မိုးမ က ဒါရိုက္တာႀကီးပုခံုးကို ကိုင္ထားရင္းက မန္ေနဂ်ာ လွ်ာကို ျပန္စုပ္ေနၿပီး ဒါရိုက္တာႀကီး သူမ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ေဆာင့္လိုးေနသည္ကို အရသာခံေနေလသည္။
ဒါရိုက္တာႀကီးမွာ မိုးမ ကို အဆက္မျပတ္ေဆာင့္လိုးေနေသာ္လည္း ပါးစပ္ကေတာ့ သူတအားအိုက္ၿပီးေခၽြးျပန္ေနသျဖင့္ ေလေအးေအးလိုေၾကာင္း ျငီးေနျပန္သည္။ အျပင္မွ ေခ်ာင္းေနေသာ ကိုရင္ဦးေမာင္ ကေတာ့ သူ႕ေခ်ာင္းေနေသာ ေနရာမွ ခန္းစီးကို လာဖယ္လိုက္မွာ စိုးေနေလသည္။ မိုးမ ကေတာ့ မန္ေနရဂ်ာ ႏွင့္ လွ်ာျခင္း စုပ္ေနရင္းက သူမ ကို ဒါရိုက္တာႀကိးေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနသည္ကို ေကာ့ခံကာ ဇိမ္ယူေနေလသည္။ သူမ စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ အနီးတဝိုက္ကေန လာေခ်ာင္းေန မလားဟု ေတြးမိေနေသးသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ ေတြ႕သြားရင္ေတာ့ သူမ ေယာက္်ား ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ အခုလို လိုးေနတာကို သူ သေဘာက်မွာပဲဟုလည္း ေတြးေနမိသည္။
ဒါရိုက္တာႀကီးမွာ ေခၽြးတလံုးလံုးျဖင့္ မိုးမ ကို ေဆာင့္လိုးေနရင္းမွ ေခၽြးေတြလည္းတအားထြက္လာၿပီး ျငီးျငဴသံျဖင့္ သူ႕ရင္ဘတ္ကို သူဖိကာ အေဆာင့္ ရပ္လိုက္ေလသည္။ မိုးမ က ဘာျဖစ္သလဲဟု စူးစမ္း ၾကည့္ေနစဥ္ ဒါရိုက္တာႀကီးမွာ သူ႕ရင္ဘတ္သူဖိ ရင္း အသက္ကို မဝတဝရူကာ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႕ ပက္လက္လန္က် သြားေလသည္။ မန္ေနဂ်ာ ကိုလည္း လုပ္ပါအံုး၊ လုပ္ပါအံုး ဟု ေအာ္ရင္း ပက္လက္ျဖစ္ေနေလသည္။
“ဆရာဝန္ ေခၚးးးးးးးးးပါ…. ငါ...ဟတ္အတက္ျဖစ္ျပီထင္တယ္...အားးးးးးးးးးးးးးးး”
မိုးမ အရမ္းလန္႕သြားသည္။ ကုတင္ေပၚမွ ကမန္းကတမ္းထခုန္ကာ ေအာက္ဆင္းၿပီး သူ႕အဝတ္အစားေတြကို အျမန္ ျပန္ဝတ္ေလသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ ကလည္း အိမ္ေရွ႕ကို ပတ္ေျပးကာ တံခါးကို သြားေခါက္ေလသည္။ မိုးမ ေျပးလာၿပီး တံခါးလာဖြင့္တာေတြ႕လိုက္ရသည္။ မိုးမ က ကိုရင္ဦးေမာင္ကို ေျပးဖက္ကာ ငိုေလသည္။ မန္ေနဂ်ာ က ကိုရင္ဦးေမာင္ကို လွမ္းေခၚကာ ၾကမ္းေပၚ ကိုယ္တံုးလံုး ပက္လက္ျဖစ္ေနေသာ ဒါရိုက္တာႀကီးကို အျမန္ဆံုး အဝတ္ျပန္ဝတ္ေပးဖို႕ အကူညီေတာင္းသည္။ ဒါရိုက္တာႀကီးမွာ စကားပင္ မေျပာႏိုင္ ျငီးျငဴသံသာ ေပးသည္။ သူ႕ရင္ဘတ္မွာ တအားေအာင့္ေနေၾကာင္း မ်က္လံုးထဲမွာလဲ ေမွာင္ေနၿပီး ဘာမွ မျမင္ေတာ့ေၾကာင္း ျငီးေနသည္။ မန္ေနဂ်ာက ကိုရင္ဦးေမာင္ ႏွင့္ မိုးမ ကို အိမ္သို႕ ျပန္ၿပီး ထိုအေၾကာင္းဘယ္သူမွ ျပန္မေျပာရန္ မွာၾကားေလသည္။ ဒါရိုက္တာႀကီးကပင္ ျငီးျငဴေနသည့္ ၾကားက ကိုရင္ဦးေမာင္တို႕ အိမ္ျပန္ဖို႕ ဝင္ေျပာေလသည္။
ကိုရင္ဦးေမာင္ ႏွင့္ မိုးမ တို႕ ကိုရင္ဦးေမာင္ ကားရပ္ ထားသည့္ ခပ္လွမ္းလွမ္းေနရာသို႕ လမ္းေလွ်ာက္လာၾကၿပီး အိမ္သို႕ ျပန္လာခဲ့ၾကေတာ့သည္။ အိမ္ ျပန္လမ္းတြင္ မိုးမ က၊
“ကိုကို က ဘယ္သြားေနတာလဲ၊ ခု ျပႆနာျဖစ္ျဖစ္ခ်င္း ေရာက္လာတာကလည္း ျမန္လိုက္တာ၊ တေနရာရာကေန ကိုကို ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတာလား၊ ဒါမွ မဟုတ္ဘန္ဂလိုထဲမွာပဲ ပုန္းေနတာလား”
ဟု ေမးေလသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္က သူ ဒီနားမွာ မရွိေၾကာင္း ညဘက္ အလုပ္သမားေတြကို သြားစစ္ေနၿပီး ျပန္လာသည့္ အခ်ိန္ ႏွင့္ တိုက္ဆိုင္သြားတာ ျဖစ္ေၾကာင္း လိမ္ေျပာေလသည္။ ေနာက္ေတာ့ ဒါရိုက္တာႀကီး ဘယ္ကေန ဘယ္လို ျဖစ္သြားတာလဲဟု ေမးျမန္းေလသည္။ မိုးမ က သူမ တို႕ အျဖစ္အပ်က္ကို မေျပာေတာ့ ဘဲဒါရိုက္တာႀကီး သူ႕ဘာသာ ဟတ္အတက္ျဖစ္ကာ လဲက်သြားသည္ဟု ေျပာေလသည္။
မိုးမ တေယာက္ ထိုည အိမ္မေပ်ာ္ ဒါရိုက္တာႀကီး သူမ ကို ေဆာင့္လိုးေနရင္းက ျငီးျငဴကာ လဲက်သြားသည္ကို ျပန္ျမင္ေယာင္မိေနၿပီး “ဘုရား ဘုရား သူငါ့ကို လိုးေနရင္းတန္းလန္း ငါ့အေပၚမွာ ေသသြားႏိုင္တယ္ေနာ္၊ ကံေကာင္းလို႕” ဟု လည္းေတြးေနမိသည္။
မနက္က်ေတာ့ သူတို႕ ဒါရိုက္တာႀကီး ႏွလံုးေရာဂါျဖင့္ မနက္သံုးနာရီ ေလာက္က သူ႕အိမ္နားက ေဆးရံုတြင္ ကြယ္လြန္သြားေၾကာင္း သတင္းဆိုးကို ၾကားလိုက္ရေလသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ေရာ မိုးမ ပါ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားသြားၾကရေလသည္။
ဒါရိုက္တာႀကီး အသုဘ သို႕ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသလို ကုမၼဏီဝန္ထမ္းမ်ားအားလံုးလိုလိုလညဘ္း အသုဘ လာပို႕ၾကေလသည္။
ေနာက္ပိုင္း တြင္ ကိုရင္ဦးေမာင္က မန္ေနဂ်ာႀကီးကို သူ႕ရာထူးတိုး ဖို႕ အေၾကာင္းကို ေမးျမန္းရာ၊ စိတ္ပ်က္စရာ အေျဖကိုသာ ရေလသည္။ မန္ေနဂ်ာႀကီးက ဒါရိုက္တာ မွာ ပါးစပ္ျဖင့္သာ ေျပာဆိုခဲ့ၿပီး တရားဝန္ စာရြက္စာတမ္းမလုပ္ရေသးေသာေၾကာင့္ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ျငင္းဆိုေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္။ သူတို႕ ကုမၸဏီ မွ အမႈေဆာင္ လူႀကီးမ်ားက ဒါရိုက္တာ အသစ္တေယာက္ကို တင္ေျမွာက္လိုက္ၿပီး ထိုသူ မွာ ယခင္ဒါရိုက္တာ ႀကီး ၏ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ကိုရင္ဦးေမာင္ ကို ရာထူးတိုးေပးမည့္ အေၾကာင္းတို႕ကို လံုးဝ မသိရဟု ဆိုၿပီး ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ အေျခာက္တိုက္ ဘာမွ မျဖစ္လာပဲ မိုးမ ကို သာ လြတ္ေပးလိုက္ရသည့္ သေဘာ ျဖစ္သြားရေတာ့သည္။
ကိုရင္ဦးေမာင္ ႏွင့္ မိုးမ တို႕ ႏွစ္ေယာက္ အိမ္အသစ္ ကားအသစ္ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္လည္း ပ်က္ျပားသြားရေတာ့သည္။ သူ႕တို႕ ႏွစ္ေယာက္ အေျခအေနမွာလည္း ပံုမွန္ဒံုရင္း ျပန္ျဖစ္သြားေတာ့သည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ ၏ အထက္သို႕ တက္လွမ္းရမည့္ စိတ္ကူးယဥ္ပ်က္သြားရၿပီး ပံုမွန္အလုပ္ျပန္လုပ္ေနရေတာ့သည္။ မိုးမ အဖို႕ကေတာ့ မထူးျခားလွ ဥကၠာ ႏွင့္ က်ဴလိုက္ ကိုေအာင္ႏိုင္ ႏွင့္ က်ဴ လိုက္ နဂိုအတိုင္းျပန္ျဖစ္သြားရေတာ့သည္။
ေနာက္ေတာ့လည္း ထို အျဖစ္အပ်က္တို႕ကို ေမ့သြားၾကၿပီး သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ၏ ရိုးပေလး ဂိမ္း ျပန္စလာခဲ့ရေတာ့သည္။ မိုးမ အဖို႕လည္း ကိုရင္ဦးေမာင္ ကြယ္ရာတြင္ ဥကၠာ တလွည့္ ကိုေအာင္ႏိုင္ တလွည့္ ႀကံုသလို အလိုးခံေနခဲ့ျပန္ေလသည္။
တေန႕ ေတာ့ ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ ကိုယ္ေတြ ပူုၿပီး ေနမေကာင္းခ်င္လာသျဖင့္ ခြင့္ယူၿပီး အိမ္ျပန္လာခဲ့ေလသည္။ အခ်ိန္က ေနလည္ ၁၁ နာရီခန္႕သာရွိေသးသည္။
သူ႕ကားကို ေျမေအာက္ထပ္ပါကင္မွာ ရပ္ၿပီး ဓါတ္ေလွခါးျဖင့္ တက္လာခဲ့ေလသည္။ သူ႕ကိုယ္လက္ေတြ နာက်င္ကိုက္ခဲေနၿပီး လမ္းပင္မနည္းေလွ်ာက္လာရေလသည္။ သူ႕အိမ္ေရွ႕တံခါးကို သူ႕ေသာ့ျဖင့္ ပင္ဖြင့္ကာ ဝင္ခဲ့ရသည္။ သူ႕အိပ္ခန္းရွိရာသို႕ သြားကာ တံခါးကို ဆြဲဖြင့္လိုက္ေတာ့ မိုးမ တေယာက္ ပင္တီ ကေလးျဖင့္ အေပၚပိုင္းမွာ ဘရာမရွိ ႏို႕ႀကီးေတြ တယမ္းယမ္း ျဖင့္ အိပ္ယာေပၚသို႕ကုံးကာ လူတေယာက္ကို ကစ္စ္ေပးေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ ကိုယ္လံုးတီးျဖင့္ ျဖင့္ အိပ္ယာေပၚမွာ ပက္လက္လွဲေနသည့္ သူမွာ သူ႕အကို ကိုသူရေမာင္ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။အခန္း ၆၉။ ကိုသူရေမာင္ ႏွင့္ မိုးမ
ကိုရင္ဦးေမာင္ တံခါးဝမွ ခနတာရပ္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ဧည့္ခန္းဖက္သို႕ ျပန္ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ မိုးမ မွာ စိတ္ထဲက အေနာက္က တေယာက္ေယာက္ ရွိေနသည္ဟု စိတ္ထဲ ထင္လိုက္သျဖင့္ ခ်က္ျခင္းထရပ္လိုက္ၿပီး ဧည့္ခန္းထဲသို႕ ထြက္လာၾကည့္လိုက္သည္။ သူမ တကိုယ္လံုးမွာ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေလးတထည္သာရွိ ေလသည္။ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ မ်က္လံုးကို မွိတ္ ၍ ဆိုဖာေပၚတြင္ လွဲေလွ်ာင္းေနေသာ ကိုရင္ဦးေမာင္ကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ မိုးမ ရုတ္တရက္ လန္႕သြားၿပီး ခ်က္ျခင္း အခန္းထဲသို႕ ျပန္လွည့္ေျပးဝင္ကာ ကိုသူရေမာင္ကို တိုးတိုးေလး ကိုရင္ဦးေမာင္ ျပန္ေရာက္ေနေၾကာင္း၊ ၾကည့္ရတာ ေနလည္းေကာင္းပံုမရေၾကာင္း ေျပာၿပီး ႏွစ္ေယာက္စလံုး အဝတ္အစား မ်ား အျမန္ျပန္ဝတ္ၾကသည္။ ေနာက္ေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲ ဝင္လာၾကကာ ကိုရင္ဦးေမာင္ကို အက်ိဳးအေၾကာင္း ေမးၾကေလသည္။
ကိုရင္ဦးေမာင္မွာ တကယ့္ကို အဖ်ားတက္ေနၿပီး အားနည္းကာ ဆရာဝန္ေခၚဖို႕သာ ေျပာေလသည္။ မိုးမလည္း ဥကၠာကို ဖံုးေခၚကာ ဆရာဝန္ေခၚလာခဲ့ဖို႕ ေျပာေလသည္။ ကိုသူရေမာင္က မိုးမ ကုိ ေဘးနားေခၚၿပီး တိုးတိုးေလး ကိုရင္ဦးေမာင္ သူတို႕ကို ေတြ႕သြားလားဟု ေမးသည္။ မိုးမ ကလည္း သူမ မသိေၾကာင္း သူအကုန္လံုး ျမင္သြားခ်င္လည္း ျမင္သြားမွာ ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာသည္။ ကိုသူရေမာင္ က မုိးမကို ခပ္တည္တည္ ဘာမွ မျဖစ္သလိုသာ ေနဖို႕၊ သူက လာလည္တုန္း မိုးမ က သူ႕အတြက္ လဘက္ရည္ေဖ်ာ္ေနစဥ္ ကိုရင္ဦးေမာင္ ေရာက္လာတာ ျဖစ္ေၾကာင္း အဲလို ေျပာဖို႕ သင္ေပးသည္။ မိုးမ ကလည္း သူမ လည္း အဲလိုပင္ ၾကည့္က်က္ ေျပာမည္ဟု ရည္ရြယ္ထားေၾကာင္း ျပန္ေျပာေလသည္။
ေနာက္အတန္ၾကာေတာ့ ဆရာဝန္ေရာက္လာၿပီး ကိုရင္ဦးေမာင္ကို ၾကည့္ စစ္ေဆးၿပီး ေဆးထိုး ကာ စားေဆး ဝယ္ဖို႕ ေရးေပးေလသည္။ ကိုသူရေမာင္ က ေဆးစာရြက္ယူကာ ေဆးသြားဝယ္ၿပီး ျပန္လာသည့္ အခ်ိန္ တြင္ ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ ေဆးအရွိန္ျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေလၿပီ။
ကိုသူရေမာင္က ကိုရင္ဦးေမာင္ အိပ္ေနေသာ အိပ္ခန္းတံခါးကို အသာပိတ္လိုက္ၿပီး မိုးမ ကို ဧည့္ခန္းေခၚထုတ္လာၿပီး လိုးဖို႕ ႀကံေလသည္။ မိုးမ က လန္႕ၿပီး မလုပ္ဖို႕ ျငင္းဆန္ေသးသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ကိုသူရေမာင္ က အတင္း အၾကပ္ ဆြဲေခၚၿပီး ဆိုဖာေပၚရေအာင္ လွဲေစကာ အဝတ္အစားမ်ား ခၽြတ္ေလသည္။ မိုးမ မွာ သိပ္ၿပီး ဖီးမလာေသာ္လည္း ဘာမွ မေျပာေတာ့ပဲ ကိုသူရေမာင္ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ဖို႕ လက္ေလွ်ာ့ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ သူမ ေခါင္းထဲ တြင္ သူတို႕ အိပ္ခန္းထဲ မွာ ရွိေနတံုး ကိုရင္ဦးေမာင္ ေရာက္လာၿပီး အခန္းဝ က ၾကည့္ေနသည့္ပံုကို ေတြးေနမိၿပီး ကိုသူရေမာင္ကို ေျပာလိုက္သည္။
“က်မ ထင္တာေတာ့ က်မတို႕ ကုတင္ေပၚမွာ နမ္းေနတံုး ၊ က်မ အဝတ္အစားေတြ ခၽြတ္ခ်ၿပီး ကုတင္ေပၚက ရွင့္ကို ကံုးနမ္းေနတုန္း ကိုရင္ဦးေမာင္ အခန္းဝကေန ရပ္ၾကည့္ေနတယ္ထင္တယ္။ ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ့ က်မ စိတ္ထဲ တေယာက္ေယာက္ အေနာက္မွာ ေရာက္လာတယ္လို႕ စိတ္ထဲ ထင္လို႕ ခ်က္ျခင္း အျပင္ထြက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ ဧည့္ခန္းထဲက ဆိုဖာေပၚမွာ လွဲေနတာေတြ႕ရတာ၊ က်မ စိတ္ထဲမွာေတာ့ သူ က်မတို႕ကို ေတြ႕သြားတာ ေသျခာသေလာက္ပဲ၊ တကယ္လို႕ သူက်မ ကို ေမးလာရင္ ဘယ္လို ေျဖရေတာ့မလဲ၊ အခု က်မ စိတ္ပူေနၿပီ၊ ကိုသူရေမာင္”
ကိုသူရေမာင္ ကေတာ့ အခု မိုးမ ကို အရမ္းလိုးခ်င္စိတ္ျပင္းျပေနခ်ိန္ျဖစ္ေလသည္။ သူဒီကို လာတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုက မိုးမ ကို လိုးဖို႕ ျဖစ္ေလရာ ထိုအခြင့္အေရးကို လက္မလႊတ္ခ်င္ေပ၊ ထို႕ေၾကာင့္လည္း မိုးမ အဝတ္အစားမ်ားကိုသာ အျမန္ဆံုးရေအာင္ ခၽြတ္ေနေလသည္။ မိုးမ တေယာက္ ျငင္းရင္း ဆန္ရင္း ႏွင့္ပင္ သူမ ကိုယ္ေပၚတြင္ ဘရာ ႏွင့္ ပင္တီသာ က်န္ေတာ့ေလသည္။ ဆိုဖာေပၚတြင္ ပက္လက္ကေလး ျဖစ္ေနေသာ မိုးမ ေပၚသို႕ တက္ခြကာ က်န္ေနေသးေသာ ဘရာႏွင့္ ပင္တီကို ရေအာင္ခၽြတ္ကာ ၾကမ္းေပၚသို႕ ျပစ္ခ်လိုက္ေလသည္။ ကိုသူရေမာင္ မိုးမ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားသို႕ ကံုးဝင္ကာ ေစာက္ပတ္ကို လွ်ာျဖင့္ စရက္ေလသည္။ မိုးမ မွာ ေလာေလာဆယ္ ဆက္ခ္ ကိစၥကို အာရံု မစိုက္ႏိုင္ျဖစ္ေနရေသာ္လည္း ကိုသူရေမာင္က ေတာ့ မိုးမ တကိုယ္လံုးကို ပြတ္သတ္ၿပီး ဖီးခံစားေနေလသည္။ ကိုသူရေမာင္မွာ မုိးမ ေစာက္ပတ္ကို အသားကုန္ ရက္ေနေသာလည္း စိတ္ပူပန္ေနေသာ မိုးမ ေစာက္ပတ္မွာ အရည္မရြဲလာခဲ့ေပ၊ ေလာေလာဆယ္ ျပႆနာ မ်ားက မိုးမ ကို ဖီးငုတ္ေနေစေလသည္။ ကိုသူရေမာင္ က မိုးမ ေစာက္ပတ္ကို ျဖဲကာ တံေတြးေထြးထည့္ၿပီး လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ထိုးသြင္းကာ ဆြျပန္သည္။ မိုးမ မွာ ဆိုဖာေပၚတြင္ လူးလြန္႕ရင္း ျငီးျငဴရွာသည္။ ကိုသူရေမာင္ က မိုးမ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ရင္း သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြျဖင့္ မိုးမ ေစာက္ဖုတ္ကို ထိုးသြင္းလႈပ္ရွားေနသည္။ သူက သူလိုးေနသည့္အခ်ိန္ မိုးမ မ်က္ႏွာေပၚက အေျပာင္းအလဲမ်ားကို ၾကည့္ ရတာ အရမ္းဖီးလာေလသည္။
ေနာက္ေတာ့ ကိုသူရေမာင္က မိုးမ ေခါင္းရင္းနား လာကာ မိုးမ ပါးစပ္ထဲ သူ႕လီးႀကီးကို ထိုးသြင္းျပန္သည္။ မိုးမ မွာ လက္တဖက္ေထာက္လွ်က္ တဖက္က ကိုသူရေမာင္ လီးကို ကိုင္ရင္း သူ႕လည္ေခ်ာင္းထဲ လီးႀကီးတအားမဝင္ေအာင္ ထိန္းထားေနရေလသည္။ မိုးမ မွာ စိတ္မပါေသာ္လည္း ျမန္ျမန္ၿပီး ျမန္ျမန္ေအး ရေအာင္ဟူေသာ စိတ္ထားျဖင့္ ကိုသူရေမာင္ လီးအရင္းကို ဂြင္းတိုက္ရင္း အဖ်ားကို သူမ ပါးစပ္ေလးျဖင့္ ငံုစုပ္ေပးေနရသည္။ ကိုသူရေမာင္က ေတာ့ မိုးမ ၏ ခုလို အင္တင္တင္ ႏွင့္ ျဖစ္ေနျခင္းကိုပင္ ဖိးတက္သလားမသိ၊ ခနေလးျဖင့္ သူ႕လီးႀကီးမွ လရည္မ်ား ပန္းထုတ္ကာ ၿပီးသြားေတာ့သည္။ မိုးမ မွာ လည္ေခ်ာင္းထဲ ဝင္လာေသာ လရည္တခ်ိဳ႕ကို မ်ိဳခ်လိုက္ရေသာ္လည္း ရုတ္တရက္ ျဖစ္သြားသျဖင့္ အလွ်င္မမွီ ေတာ့ပဲ သည္းသြားကာ ေခ်ာင္းထဆိုးေတာ့သည္။ ကိုသူရေမာင္ လီးႀကီးမွာ သုတ္ရည္မ်ား ပန္းေနတံုးမို႕ သူမ လည္ပင္း ႏို႕မ်ား ေပၚသို႕ လရည္မ်ား စင္က်ကုန္ေလသည္။
ကိုသူရေမာင္ က သူ႕လီးႀကီးကို သူ႕လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ထိပ္ဖူးျဖင့္ မိုးမ ႏူတ္ခမ္း ပါးျပင္ လည္တိုင္တို႕ ကို လုိက္ပြတ္ေပးေနေသးသည္။ ေနာက္ဆံုးသူ႕လီးထိပ္ျဖင့္ မိုးမ ႏို႕ ေတြ ႏို႕သီးေခ်ာင္းေတြကို ပြတ္ေနျပန္သည္။ အခုေတာ့ သူ႕လီးႀကီးမွာ ေပ်ာ့ေခြက်ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း မိုးမ ပါးစပ္ထဲသို႕ ထည့္ဖို႕ ႀကိဳးစားျပန္သည္။ မိုးမ က လည္း သူ႕လေပ်ာ့ႀကီးကို ပါးစပ္ထဲ ျပန္ထည့္ၿပီး သူမ လွ်ာေလးျဖင့္ လီးထပ္အကြဲေၾကာင္းေလးကို ထိုးဆြေပးလိုက္ရာ ကိုသူရေမာင္ တေယာက္ တကိုယ္လံုးတံုတက္သြားရသည္။ ကိုသူရေမာင္ လီးမွာ အခုေတာ့ ေပ်ာ့ရာမွ တိုတက္သြားေလရာ မိုးမ က ၿပံုးလိုက္ရင္း၊
“ကဲ ျပန္သိမ္းထားလိုက္ေတာ့ ဒီေကာင္ေလး က က်မ အတြက္ ေလာေလာဆယ္ အသံုးမဝင္ေတာ့ဘူး”
ဟု ေနာက္ေျပာင္ေျပာလိုက္ေလသည္။
ကိုသူရေမာင္ က ကိုရင္ဦးေမာင္ မ်ား ႏိုး လာမလားဟု ေစာင့္ေနေသာ္လည္း ေနာက္ထပ္ ႏွစ္နာရီေလာက္ထိ ႏိုးမလာေသးသျဖင့္ ျပန္ဖို႕ ျပင္ေတာ့သည္။ သူက မျပန္ခင္ မိုးမ အား ကိုရင္ဦးေမာင္ ကို ဘာမွ ျပန္မေျပာဖို႕ ၊ သူအတင္းေမးရင္ေတာင္မွ ျငင္းဖို႕ မွာၾကားေလသည္။ ကိုသူရေမာင္ ျပန္ဖို႕ အိမ္တံခါးဝအေရာက္တြင္ မိုးမ က အတင္းဖက္တြယ္ၿပီး သူ႕ကို ရင္ဘတ္ပါးျပင္တို႕ကို နမ္းရံႈ႕ရင္း က တီတီတာတာအသံေလးျဖင့္၊
“က်မ ဒီေန႕ ခါတိုင္းလို မေပ်ာ္ျဖစ္တာကို စိတ္မရွိနဲ႕ေနာ္၊ ကိုႀကီးကို က်မ အရင္တံုးကေတြလို ေကာင္းေကာင္း လုပ္မေပးလိုက္ႏိုင္တာကို သိပါတယ္။ ေနာက္တခါက်ရင္ ပိုေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးမယ္ေနာ္၊ ဟုတ္လား ကိုႀကီး”
ေျပာရွာသည္။ ကိုသူရေမာင္က မိုးမ နဖူးေလးကို နမ္းရံႈ႕ၿပီး ႏူတ္ဆက္ကာ ျပန္သြားေတာ့သည္။
ညကိုးနာရီေလာက္က်မွ ကိုရင္ဦးေမာင္ အိပ္ရာက ႏိုးလာခဲ့သည္။ လူက လည္း သက္သာသြားၿပီး ဘိုက္အရမ္းဆာ လာသျဖင့္ မိုးမ ကို ညစာျပင္ခိုင္းေလသည္။ မိုးမ မွာ ကိုရင္ဦးေမာင္ကို အထူးဂရုစိုက္ ၿပီး ေတာ့ ျပဳစုေလသည္။ ၿမီးေကာင္ေပါက္ ေကာင္မေလးတေယာက္လိုပင္ ကိုရင္ဦးေမာင္ ေပါင္ေပၚထိုင္လိုက္၊ ရင္ဘတ္ကို သူမ လက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားျဖင့္ပြတ္ေပးလိုက္၊ ပြတ္သီးပြတ္သတ္လုပ္ေနေလသည္။
ကိုရင္ဦးေမာင္ စားေသာက္ၿပီးေတာ့ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္သား ဧည့္ခန္းထဲ တီဗီေရွ႕ ဆိုဖာေပၚတြင္ ထိုင္ရင္း တီဗီၾကည့္ေနၾကေလသည္။ မိုးမ က ကိုရင္ဦးေမာင္ ရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းျဖင့္ မွီကာ ဆိုဖာေပၚေကြးေကြးေလးေနၿပီး ကိုရင္ဦးေမာင္က လည္း မိုးမ ကိုယ္ေလးကို ေထြးဖက္ထားရင္းက စကားစေျပာေလသည္။
“အင္း အကိုႀကီးက ခ်စ္ေလး နဲ႕ တအားေပ်ာ္ေနတာလား၊ ခ်စ္ေလးနဲ႕ ဘယ္အခ်ိန္ထဲက စျဖစ္ေနၾကတာလည္း၊ ကိုကို႕ ကို အစအဆံုး အေသးစိတ္ေျပာျပစမ္းပါ။ ကိုကို ခ်စ္ေလး အေၾကာင္း အကုန္သိခ်င္တယ္၊ အေဖ ရယ္ ကိုႀကီးရယ္၊ ညီေလး ရယ္ အေၾကာင္းေရာ၊ ကိုကို က သူတို႕ အားလံုးနဲ႕ ခ်စ္ေလးကို ေတြ႕ျမင္ဖူးၿပီး ေနၿပီ။ ကိုကို စိတ္အေႏွာက္အယွက္လည္းမျဖစ္ဘူး၊ ခ်စ္ေလးကိုလည္း စိတ္မဆိုးဘူး၊ ကိုကို တို႕ အခ်စ္ေရးမွာ အဲဒါက ပိုၿပီးေတာ့ စိတ္ကို ႏိုးၾကြေစတယ္ ဆိုတာ ခ်စ္ေလး သိၿပီးသားပဲ မဟုတ္လား၊ အဲဒါေၾကာင့္ ခ်စ္ေလး ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့ ကိုကို႕အတြက္ စိတ္ဆိုးစရာ ဆိုတာ ဘာမွ မရွိဘူး၊ ကိုကို က ခ်စ္ေလး ျဖစ္ပ်က္ပံု အစအဆံုးကိုပဲ သိခ်င္ေနတာ အဲဒါကို ေျပာျပေပး”
အခန္း ၇၀။ မိုးမ စေျပာၿပီ။
ဆိုဖာေပၚမွာ ထိုင္ေနေသာ ကိုရင္ဦးေမာင္ ရင္ခြင္ထဲသို႕ ေခါင္းတိုးဝင္ကာ ဖက္ထားေသာ မိုးမ ကို ကိုရင္ဦးေမာင္ က သိုင္းဖက္ထားရင္းက၊
“အကိုႀကီးက ခ်စ္ေလး နဲ႕ ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္ရဲ႕လား၊ ဘယ္တုန္းကတည္းက သူနဲ႕ ဇာတ္လမ္း စခဲ့တာလည္း၊ ကိုကို အားလံုး ကို အစအဆံုး အေသးစိတ္ သိခ်င္တယ္။ ကိုကို ခ်စ္ေလး ျဖစ္ခဲ့တာေတြကို အကုန္သိၿပီးသား ခ်စ္ေလး က ကိုကို႕ ေဖေဖ နဲ႕ေရာ ကိုႀကီးနဲ႕ေရာ ညီေလး နဲ႕ေရာ ျဖစ္ေနတာ ကိုကို သိတယ္။ ျမင္လည္းျမင္ဘူးခဲ့ၿပီ၊ ကိုကို စိတ္လည္းမဆိုးဘူး၊ ခ်စ္ေလးကို လည္း မုန္းမသြားဘူး၊ ကိုကို တို႕ အခ်စ္ေရးမွာ အဲဒါေလးေတြက ပိုၿပီး စိတ္တက္ၾကြေစၾကတယ္ဆိုတာ ခ်စ္ေလး သိၿပီးသားပဲ မဟုတ္လား၊ အဲေတာ့ အဲဒါေတြက ကိုကို႕ အတြက္ ျပႆနာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာလည္း ခ်စ္ေလးသိတယ္၊ ကိုကို ခ်စ္ေလး ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ် အစအဆံုးသိခ်င္တယ္ကြာ”
မိုးမ စိတ္ထဲ မွာ ခ်ီတံု ခ်တံု ျဖစ္ေနၿပီး ကိုရင္ဦးေမာင္ကို ဘယ္လို မ်က္ႏွာထားရမည္၊ ဘယ္လို ျပန္ေျပာရ မည္မွန္းမသိ ျဖစ္ေနရသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ မ်က္ႏွာကို ပဲ ေစ့ေစ့ၾကည့္ကာ သူတကယ္ေျပာေနတာလား သူမ ကိုပဲ ဝန္ခံရေအာင္ အခ်ိဳသပ္ ေျပာေနတာလား ဟု စူးစမ္းေနမိသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္ ကလည္း မိုးမ ဘာစေျပာမလဲ ေစာင့္ေနရင္းက စိတ္မရွည္လာေတာ့သျဖင့္၊
“ဒီမွာ ခ်စ္ေလး ကိုကို ေျပာေနတယ္ေလ၊ ကိုကို အစက အဆံုး အားလံုး သိခ်င္တယ္လို႕ “
ဟု အသံက်ယ္က်ယ္ေလး ျဖင့္ ေအာ္ေျပာလိုက္ေလသည္။
မိုးမ မွာ မ်က္ႏွာေလး နီသြားရင္းက ဆိုဖာေပၚမွ ထကာ ဝရံတာ ဘက္က တံခါးေပါက္ဆီ သို႕ ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။ အျပင္ဘက္ကို ေငးၾကည့္လိုက္ရင္းက အျပင္က ေလေအးေအး ကို တဝ ရႈလိုက္ ၿပီး ကိုရင္ဦးေမာင္ ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ေနာက္ေတာ့ သက္ျပင္းရွည္ေလးကို ခ်ကာ ကိုရင္ေမာင္ဆီသို႕ ျပန္ေလွ်ာက္လာကာ ကိုရင္ဦးေမာင္ေဘး ဆိုဖာေပၚတြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္သည္။ ေနာက္ေတာ့ သူမ ႏူတ္ခမ္းေလးကို တခ်က္ကိုက္ရင္း၊
“ကိုကို ေသျခာလား ကိုကို စိတ္မဆိုးဘူး ဆိုတာရယ္ ဘာမွ ျပႆနာ မရွိပါဘူး ဆိုတာရယ္၊ ခ်စ္ေလး ကေတာ့ ခ်စ္ေလး အေၾကာင္းေတြ ဖြင့္ေျပာလိုက္ရင္ ခ်စ္ေလး နဲ႕ ကိုကို႕ အခ်စ္အေရးကို ထိခိုက္ေတာ့မယ္လို႕ စိတ္ထဲ ထင္ေနတယ္”
ကိုရင္ဦးေမာင္က မိုးမ ဒူးကေလးကို လက္တင္လိုက္ၿပိး သူ႕လက္ဖဝါးျဖင့္ မိုးမ ေပါင္တန္ေလးကို ပြတ္သတ္ေပးရင္းက၊
“ခ်စ္ေလးရယ္၊ ကိုကို အားလံုး သိၿပီးသားပါလို႕ ခ်စ္ေလးကို ေျပာၿပီးၿပီ မဟုတ္လား၊ ကိုကို႕ မ်က္ေစ့နဲ႕လည္း သူတို႕ တဦးစီနဲ႕ ခ်စ္ေလးနဲ႕ ေနတာကို တပ္အပ္ ျမင္ထားၿပီးၿပီ၊ လို႕ ေျပာထားတယ္မဟုတ္လား”
“ေကာင္းၿပီ ကိုကို ဒါဆိုရင္ ခ်စ္ေလးကို အရင္ေျပာ၊ ဘယ္တုန္းက သူတို႕ တဦးခ်င္းစီနဲ႕ ခ်စ္ေလးကို ျမင္တာလဲ ဆိုတာကို”
“ေအာ္ အဲဒီ ကိစၥ ကို စျငင္း မလို႕လား၊ ခ်စ္ေလး က ကိုကို ျမင္ခဲ့တယ္ ဆိုတာကို မယံုဘူးေပါ့၊ ဒီေန႕ ခ်စ္ေလး နဲ႕ ကိုႀကီး တို႕ ျဖစ္ေနတာကို ျမင္ခဲ့ရသလို ပဲ ၊ ေဖေဖ နဲ႕ ညီေလး ကိုလည္း ခ်စ္ေလး နဲ႕ ေတြ႕ခဲ့ရတာေပါ့”
“အဲ့ဒါဘယ္တုန္းကလဲ၊ ဟိုးအရင္တုန္းကလား မၾကာေသးခင္ ကလား”
“အမေလး ခ်စ္ေလး ရယ္ ၾကာတာ မၾကာ တာက အေၾကာင္းလား၊ တကယ့္ အေၾကာင္းက ကိုကို မရွိတဲ့ အခ်ိန္ သူတို႕က ခ်စ္ေလးကို အိမ္မွာ လာေတြ႕ၾကတယ္၊ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား၊ အဲေတာ့ ကိုကို႕ကို ေမးခြန္းေတြ ေမးေနမဲ့ အစား ကိုကို ေမးတာကိုသာ ေျဖေတာ့၊ ဘယ္တုန္းက စျဖစ္ခဲ့ၾကတာလဲ၊ ဘယ္သူက စတာလဲ၊ ဘယ္ေနရာမွာ ျဖစ္ၾကတာလဲ၊ ဆိုတာေတြ၊ ေနအံုး ကိုကို ေျပာျပမယ္၊ ဘယ္သူက ခ်စ္ေလးကို စ ၿပီး ႀကိဳးစားတာလဲ၊ ေဖေဖ လား ကိုကို႕ အကို နဲ႕ ညီလား”
မိုးမ မ်က္ႏွာေလး နီသြားၿပီး ကိုရင္ဦးေမာင္ ႏွင့္ မ်က္ႏွာကို လြဲလိုက္သည္။
“ဟင့္အင္း ခ်စ္ေလး မေျပာဘူး၊ ခ်စ္ေလး ဟိုးအစ ကေန စေျပာမွ အဲဒါေတြ ဘယ္လို ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တယ္၊ ခ်စ္ေလး လဲ အဲဒီ အရႈပ္ထုပ္ ထဲ ဘယ္လို ေရာက္ခဲ့တာလဲ ဆိုတာကို ကိုကို သေဘာေပါက္မွာ”
ကိုရင္ဦးေမာင္ က မိုးမ လက္ကေလးကို ဆြဲကာ သူ႕ေပါင္ေပၚတြင္ ထိုင္ခိုင္းလိုက္သည္။ မိုးမ မ်က္ႏွာေလးကို ယုယုယယ ၾကင္နာစြာ ၾကည့္ရင္း၊
“ခ်စ္ေလး၊ သူတို႕ ထဲ က တေယာက္ေယာက္ ကို ခ်စ္ေလး ေမတၱာသက္ဝင္သြားသလား”
မိုးမ က ျပံုးလိုက္ၿပီး ခ်က္ျခင္းအေျဖေပးလိုက္သည္။
“ခ်စ္ေလး က ကိုကို႕ မိသားတစု လံုးကို ခ်စ္ပါတယ္၊ ကိုကို႕ ညီမေလး ပါေပါ့”
“အင္း ထားပါေတာ့ ကိုကို႕ကို တခုေျပာစမ္းပါအံုး၊ ကိုကိုတို႕ ဟို ဘုရားပြဲေတာ္ ရြာျပန္တုန္းက ေရာ ကိုကို မသိပဲ နဲ႕ သူတို႕ ထဲက တေယာက္ေယာက္နဲ႕ ခ်စ္ေလး ျဖစ္ခဲ့ေသးလား”
“ကိုကို က ဘာလို႕ အစ ကေန သိခ်င္တယ္ ဆိုၿပီး အလယ္ကေန ေဖါက္ေမးတာလည္း”
“ေအးပါကြာ အာ့တာဆိုလဲ အစကေန စေျပာေတာ့ကြာ၊ ကိုကို အရမ္းကို စိတ္လႈပ္ရွားၿပီး သိခ်င္လွၿပီ၊ ကိုကို႕ လီးေတာင္ မတရားမာေတာင္ေနၿပီ ေတြ႕တယ္မလား၊ ကဲ စေတာ့ တစ္..ႏွစ္..သံုး.”
မိုးမ ႏွလံုးခုံ ႏံႈးေတြ ျမန္လာၿပီး သူမ ေျခေထာက္ေတြပင္ အားမရွိေတာ့သလို ေခြညႊတ္သြားသလို ခံစားလာရသည္။ အားကို တင္းၿပီး သူမ ဖားယားက်ေနတဲ့ ဆံပင္ေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္ ျဖင့္သိမ္းၿပီး ေနာက္သို႕ ပို႕ကာ ကိုရင္ဦးေမာင္ မ်က္ႏွာအမူအယာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ရင္း၊
“ကိုကို နဲ႕ မဂၤလာေဆာင္ ၿပီး ရက္သိ္ပ္မၾကာ ပါဘူး စခဲ့တာ ၊ ခ်စ္ေလး အဲလို အရႈပ္ေတာ္ပံုထဲ မွာ ပါဝင္ပတ္သက္လာရလိမ့္မယ္လို႕ ခ်စ္ေလး တသက္မွာ မထင္ထားခဲ့ဘူး”
ကိုရင္ဦးေမာင္ တအားေပ်ာ္သြားပံု ျဖင့္ မိုးမ ကို သူ႕ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲဖက္ရင္း၊
“အိုး မဂၤလာေဆာင္ၿပီးကာစ ရက္ပိုင္းအတြင္းမွာ ၊ ျမန္လွေျခလား၊ ဘယ္လို ျဖစ္သြားတာလဲ”
“မိုးမ က ရွက္တက္တက္ မ်က္ႏွာေလးျဖင့္ ကိုရင္ဦးေမာင္ ႏွဖူး ကို လက္ျဖင့္ ေခါက္လိုက္ၿပီး၊
“နားေထာင္ပါအံုး ၊ အဲလို လဲ မဟုတ္ပါဘူး၊ ကဲ အခု ကိုကို က ခ်စ္ေလးကို ျပန္ေျပာပါအံုး၊ ကိုကို တို႕ အိမ္မွာ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဘာေတြ ျဖစ္ပ်က္ေနသလဲ ဆိုတာ ကိုကို သိလား၊ ကိုကို႕ အိမ္ထဲ က အျဖစ္အပ်က္ေတြကို သတိထားၿပီးေတာ့ေရာ ေလ့လာမိလို႕လား၊ ကိုကို ဘာမွ မသိဘူး မဟုတ္လား၊ ဟြန္း၊ ခ်စ္ေလး ကိုကိုတို႕ အိမ္ ေရာက္ၿပီး သံုးေလးပတ္ အတြင္းမွာ ခ်စ္ေလး သိသြားတာ၊ ၾကက္သည္းေတာင္ထတယ္”
ကိုရင္ဦးေမာင္က မိုးမ ကို နားမလည္ေသာ အၾကည့္ျဖင့္ၾကည့္ရင္းက၊
“ဘာေတြ ျဖစ္ေနလို႕ ကိုကိုက ဘာသိရမွာလဲ၊ ကိုကို မသိတဲ့ ဘယ္ဟာကို ခ်စ္ေလး သိရတာလဲ၊ ကဲပါ ခ်စ္ေလး ပဲ ေျပာျပပါေတာ့ ဘာေတြ ကိုကို မသိျဖစ္ေန၇တာလဲ ဆိုတာ”
မိုးမ က ကိုရင္ဦးေမာင္ ရင္ခြင္ထဲ တိုးကပ္လိုက္ရင္းက တိုးတိုးေလး၊
“ကိုကို က ကိုႀကီးသူရ ကို ဘာလို႕ ခုထိ အိမ္ေထာင္မျပဳပဲ လူၿပိုႀကီးလုပ္ေနတာလည္း လို႕ တခါမွ မေမးဖူးဘူးလား၊ ဘာလို႕ သူခုထိ မိန္းမ မယူေသးတာလဲ”
“အဲဒါက လြယ္လြယ္ေလးပဲေလ၊ သူက တခါမွ မိန္းမ ယူဖို႕ စိတ္မဝင္စားခဲ့သလို သူ႕အသက္ကလည္းႀကီးလာၿပီ ဆိုေတာ့ သူက လူပ်ိဳႀကီးလုပ္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာပဲ ျဖစ္မွာေပါ့၊ သူက ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကံေကာင္းသြားတာက ကိုကို ကခ်စ္ေလးကို အိမ္ေခၚလာခဲ့ေတာ့ သူက အခု ခ်စ္ေလး နဲ႕ အဆင္ေျပသြားၿပီး မိန္းမ ယူစရာမလိုေတာ့ဘူးေပါ့”
မိုးမ က ရီေမာလိုက္ရင္း၊
“ကိုကို အရူး၊ ခ်စ္ေလးက ခ်စ္ေလး အေၾကာင္းေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး၊ ခ်စ္ေလး ကိုကို႕ အိမ္မေရာက္ခင္ကတည္းက ကိုႀကီးသူရ မွာ ေစာ္ရွိေနၿပီ အဲဒါေၾကာင့္ သူ အိမ္ေထာင္မျပဳတာ”
ကိုရင္ဦးေမာင္ ရုတ္တရက္ အငိုက္မိသြားသည္။ ဦးေႏွာက္စားသြားၿပီ၊ မိုးမ မ်က္နာကို ေသျခာၾကည့္ၿပီး၊
“ဘယ္လို၊ ဘုရားေရ၊ ဒါဆို ကိုႀကီး က ေစာ္ ကို အိမ္ေခၚလာၿပီး ဆြဲေနတုန္း ခ်စ္ေလးက မိသြားခဲ့တာေပါ့၊ အဲဒါေၾကာင့္ သူက ခ်စ္ေလးကို ျမဴဆြယ္ ၿပီး ေတာ့ ရေအာင္ လိုးခဲ့တာလား၊ အဲလိုလား”
ဟု ေမးလိုက္ေလသည္။ မိုးမ က သက္ျပင္းအသာခ်ရင္း မ်က္ႏွာက်က္ကို ေမာ့ၾကည့္ကာ၊
“ကဲ ကိုကို ခ်စ္ေလးကို အဲလို ျဖတ္ျဖတ္ၿပီးေတာ့ ေမးခြန္းေတြ မေမးပါနဲ႕လား၊ ခ်စ္ေလး အစအဆံုးေျပာျပမယ္ ျငိမ္ျငိမ္ေလး နားေထာင္ ဟုတ္ပလား”
ဟု ေျပာလိုက္ေတာ့ ကိုရင္ဦးေမာင္ သူ႕လက္ညိဳးကို သူ ပါးစပ္ေရွ႕မွာ ပိတ္ကာ ေခါင္းကို ျငိမ့္ျပလိုက္သည္။ မိုးမ က ဆက္လက္ကာ ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္ေတာ့သည္။
“တေန႕ေပါ့ ထူးထူးဆန္းဆန္း ကိုကို႕ ညီမေလးကို အိမ္မွာ ရွာမေတြ႕ဘူး၊ အဲဒီေန႕က သူ စက္ခ်ဴပ္သင္သြားတဲ့ ေန႕မဟုတ္ဘူး၊ ေန႕လည္ခင္းႀကီးဆိုေတာ့ ရွာမေတြ႕တာနဲ႕ သူ႕နာမည္လိုက္ေခၚၿပီးရွာတယ္၊ အဲဒါလဲ ျပန္ထူးသံ မၾကားတာနဲ႕ အိမ္ထဲကို တခန္းၿပီးတခန္းလိုက္ရွာမိတယ္။ လဲ့ နဲ႕ ခ်စ္ေလး နဲ႕က အခ်ိန္တိုေလး နဲ႕ သမီးေယာင္းမ ေပမဲ့ ညီမ အရင္းလို ခင္သြားၾကတာေလ၊ ခ်စ္ေလး တို႕ ႏွစ္ေယာက္က ဘာမဆို တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ အကုန္ေျပာၾကတာ၊ ဟို အေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္း ေပါ့။ သူနဲ႕ ခ်စ္ေလးက အသက္လည္း သိပ္မွ မကြာတာ။ ခ်စ္ေလး တို႕ က မိန္းခေလးခ်င္း တေယာက္ကို တေယာက္ နားလည္သေဘာေပါက္တယ္ေလ။ အဲဒါ အခန္းေတြ ႏွံ႕ေပမဲ့ ကိုကို႕ ေဖေဖ နဲ႕ ကိုႀကီး သူရတို႕ အခန္းေတာ့ မရွာမိဘူး သူတို႕ က အဲဒီအခ်ိန္ဆို အလုပ္သြားၾကၿပီေလ၊ လဲ့ က အဲဒီအခန္းထဲ သြားရင္လည္း ပစၥည္းတခုခု လိုခ်င္လို႕ သြားရွာတာပဲ ျဖစ္မွာေပါ့။ အဲဒါနဲ႕ ခ်စ္ေလးလည္း ေတြ႕လိုေတြ႕ျငား ကိုႀကီးသူရ အခန္းဘက္ကို အရင္သြားလိုက္တယ္။ အခန္းနား ေရာက္ေတာ့ အခန္းထဲက ျငီးသံျငဴသံေတြ ၾကားလိုက္ရေတာ့ ခ်စ္ေလး ၾကက္သည္းေတာင္ထ သြားတယ္ ရုတ္တရက္ လန္႕ၿပီး အသက္ေတာင္ ျပင္းျပင္းမရူရဲေတာ့ဘူး တံခါးဖြင့္ၾကည့္ဖို႕မ ေျပာနဲ႕ ေခါက္ဖို႕ေတာင္ လန္႕ေနတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ျင္ီးသံက မိန္းခေလး အသံ ဆိုေတာ့ လဲ့ မ်ား အခန္းထဲ ဝင္ၿပီး ကိုယ့္ဖာသာ ပြတ္ၿပီး စိတ္ေျဖ ေနသလားေပါ့၊ အဲဒါနဲ႕ အသာေလး တံခါးကို အသံမျမည္ေအာင္ ျဖည္းျဖည္းေလးဟၿပီး အထဲကုိေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္မိတယ္။ ခ်စ္ေလး တသက္တာ မွာ လံုးဝ မထင္မွတ္တာကို ေတြ႕လိုက္ရတာပဲ။ လဲ့ က ကို္ယ္လံုးတီး နဲ႕ ကိုႀကီးသူရ ရဲ႕ ကုတင္ေပၚမွာ ကိုႀကီးသူရ ရဲ႕ လီးကို စုပ္ေပးေနတာပဲ။ “အခန္း ၇၁။ မိုးမ ဆက္ေျပာျခင္း
ကိုရင္ဦးေမာင္ မွာ ရုတ္တရက္ အံ့အားသင့္ သြားၿပီး မိုးမ မ်က္ႏွာကိုသာ စူးစူးစိုက္စုိက္ ၾကည့္ေနေလသည္။ မိုးမ ကလည္း ကိုရင္ဦးေမာင္ မ်က္ႏွာ အမူအယာကို အကဲခတ္ေနၿပီး စကားကို ဆက္မေျပာေသးပဲ ရပ္ထားလိုက္သည္။ သူမ ထင္သည္က ကိုရင္ဦးေမာင္ သူမ ကို တခုခု မ်ား ေမးမလားဟု ေစာင့္ေနျခင္းပင္။ ထိုကဲ့ သို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံဳး ျငိမ္ေနၾကၿပီ. ကိုရင္ဦးေမာင္က သူ႕ေခါင္းကို ခါယမ္းလိုက္ကာ မိုးမ မ်က္ႏွာ ကို အတန္ၾကာေအာင္ စူးစိုက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ မိုးမ စကားေျပာတာကို နားထားေတာ့ ကိုရင္ဦးေမာင္ က ထရပ္လိုက္ၿပီး ဝရံတာဘက္ထြက္ကာ စီးကရက္ တလိပ္ ကို မီးညိွ ကာ ဖြာေနလိုက္သည္။ မိုးမ က ထိုင္ေနရာက မထပဲ ကိုရင္ဦးေမာင္ ကို လုိက္ၾကည့္ေန ကာ လဲ့လဲ့ႏြယ္အေၾကာင္း သူမ ေျပာလိုက္မိသည္မွာ မွားသြားၿပီလား ဟုေတြးေနမိသည္။ သူမ ရင္ေတြ လည္း တဒိန္းဒိန္း ခံု ေနလွ်က္ ကိုရင္ဦးေမာင္ ရွိရာ ဝရံတာသို႕ လိုက္ထြက္လာခဲ့ လိုက္သည္။
မိုးမ ကိုရင္ဦးေမာင္ အနားေရာက္ေတာ့ သူမ လက္ကေလးကို ကိုရင္ဦးေမာင္ ပုခံုးေပၚတင္လိုက္ရင္း၊
“ကိုကို႕ ကို ခ်စ္ေလး ဒီအေၾကာင္း မေျပာသင့္ဘူး ထင္တယ္ေနာ္၊ ကိုကို႕ ကို စိတ္ထိခိုက္သြားေစလား၊ ကိုကို က ခ်စ္ေလးကို အစ ကေန ေျပာဆိုလို႕ ခ်စ္ေလး က တကယ့္ အျဖစ္အပ်က္ေတြရဲ႕ အစကို ျပန္ေျပာရတာပါကိုကို”
ဟုေျပာလိုက္သည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္က စီးကရက္ ကို တခ်က္ဖြာရိႈက္လိုက္ရင္း၊ ျပံုးကာ ျပန္ေျပာလိုက္သည္။
“ဟင့္အင္း ကိုကို စိတ္မထိခိုက္ပါဘူး၊ ကိုကို က ညီမေလး လဲ့ အေၾကာင္း စဥ္းစားေနတာ၊ ကိုကို႕ အေတြးထဲမွာ ညီမေလး ကို ကေလးေလး လို႕ပဲ ထင္ေနတာ၊ ဒါမ်ိဳးေတြ ကို နားေတာင္လည္မွာ မဟုတ္ေသးဘူး လို႕ ထင္တာ၊ အခုေတာ့ ကိုကို နည္းနည္းသေဘာေပါက္လာၿပီ၊ ကိုႀကီးသူရ က ဒါေၾကာင့္မို႕ မိန္းမ မယူတာပဲ ဆိုတာ၊ ဒါေပမဲ့ သူတို႕ ဘယ္လို စျဖစ္ခဲ့ၾကသလဲ ဆိုတာ ခ်စ္ေလး သိလား၊ ခ်စ္ေလးကိုေတာ့ ညီမေလး က ေျပာျပမွာ ပဲ မဟုတ္လား၊ ျဖစ္ခဲ့ရင္လည္း ညီမေလး ငယ္ငယ္ ေလးတုန္းက စျဖစ္ခဲ့တာပဲ ျဖစ္ရမယ္၊ ကိုကို ေျပာတာ မွန္လား”
မိုးမ က ကိုရင္ဦးေမာင္ ပုခံုးေပၚကို သူမ ေခါင္းေလး မွီလိုက္ရင္းက တိုးတိုးေလး ေမးလိုက္သည္။
“ကိုကို ခ်စ္ေလးကို အဲဒီအေၾကာင္းေတြ ဆက္ေျပာေစခ်င္ေသးလား၊ ကိုကို စိတ္ထိန္းႏိုင္လို႕လား”
ကိုရင္ဦးေမာင္ က စီးကရက္ ကို ဝရံတာ လက္ရမ္း တြင္ ဖိေျခကာ မီးသတ္လိုက္ၿပီး အျပင္ဘက္လို႕ လႊတ္ျပစ္လိုက္ကာ မိုးမ လက္ကို ဆြဲလွ်က္ အိမ္ထဲ ျပန္ဝင္လာခဲ့ေလသည္။
“အင္း ခ်စ္ေလး၊ ကိုကို က ပိုပို ၿပီးေတာင္ စိတ္ဝင္စား ၿပီး ပိုပို ၿပီး သိခ်င္လာၿပီ၊ ဒီမွာ ေအးေဆး ထိုင္ၿပီး ဆက္ေျပာပါအံုး”
သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ဆိုဖာေပၚမွာ ထိုင္လိုက္ၾကသည္။ မိုးမ က ဆက္ၿပီး၊
“ခ်စ္ေလး သူတို႕ အဲလို လုပ္ေနတာကိုလည္း ျမင္ေရာ အေနာက္ကို အျမန္ျပန္ဆုတ္လိုက္ရတယ္။ က်မ ရင္ေတြ ကို တံုေနတာပဲ၊ လဲ့ က ခ်စ္ေလးကို မျမင္ေပမဲ့ ကိုႀကီးသူရ က ခ်စ္ေလး တံခါးဖြင့္ၿပီး ခ်က္ခ်င္း ျပန္ေစ့သြားတာကို ျမင္လိုက္တယ္”
“ဘာလို႕ ညီမေလးက ခ်စ္ေလးကို မျမင္ရတာလဲ”
“လဲ့ က တံခါးဖက္ကို ေက်ာေပးထားတယ္ေလ၊ သူက ၾကမ္းမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ရင္း ကိုႀကီး သူရ လီးႀကီးကိုင္ၿပီး စုပ္ေနတာ၊ ကိုႀကီးသူရ က တံခါးဖက္ကို မ်က္ႏွာေပးထားတာ၊ ခ်စ္ေလး တံခါးဖြင့္လိုက္တာနဲ႕ သူက ခ်က္ခ်င္းျမင္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္တယ္။ ခ်စ္ေလး နဲ႕ မ်က္လံုးခ်င္း ခန ဆံုလိုက္တယ္။ သူမ်က္ႏွာ က ၿပံဳးေစ့ေစ့ နဲ႕၊ အဲဒါေတြ႕လိုက္ေတာ့ ခ်စ္ေလး မ်က္ႏွာဘယ္လို မွ မထားတတ္ေတာ့ဘူး၊ စိတ္လည္း ေတာ္ေတာ္ပ်က္သြားတယ္။ အဲဒါနဲ႕ ခ်စ္ေလးတို႕ အခန္းကို အျမန္ျပန္ေျပးလာလိုက္မိတယ္။ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္ ရင္လည္း တအားခံုေနတယ္။ အသက္ေတာင္ ရႈလို႕ မဝခ်င္ဘူးရယ္၊ ခ်စ္ေလး ကိုႀကီးသူရ ကို ဘယ္လို မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ရမယ္ ဆိုတာေတာင္ စဥ္းစားလို႕ မရဘူး၊ ခ်စ္ေလး သူတို႕ကုိ ေတြ႕သြားတယ္ ဆိုတာေတာင္ ကိုႀကီးသူရ လဲ့ကို မေျပာပါေစနဲ႕လို႕ ဆိုေတာင္းေနမိတယ္။ ခ်စ္ေလး အဲဒီအေၾကာင္းကို လဲ့ နဲ႕ လည္းမေျပာခ်င္ဘူး၊ လဲ့ နဲ႕လည္း ခ်စ္ေလး တို႕ ညီအမ လို ခင္တာ ကို မပ်က္ေစခ်င္ဘူးေလ။ အဲေတာ့ ကိုႀကီးသူရကို အဲလို ပိတ္လိုက္ဖို႕ စိတ္ကူးရလာၿပီး သူတို႕ အခန္းကို ျပန္လာခဲ့လိုက္တယ္။ အခန္းနားေရာက္ေတာ့ သူတို႕ ဘာေတြမ်ား ေျပာေနၾကမလဲ ဆိုတာ သိခ်င္တာနဲ႕ အခန္းတံခါးကို နားကပ္ၿပီး နားေထာင္ ၾကည့္လိုက္တယ္။ ဘာစကားေျပာသံမွ မၾကားဘူး၊ လဲ့ ရဲ႕ ျငီးသံ နဲ႕ ကိုႀကီးသူရ ရဲ႕ .. အသက္ရႈသံ မႈတ္ထုတ္သံ ေတြပဲၾကားရတယ္။ အဲဒါနဲ႕ ကိုႀကီးသူရ ကို ေခၚၿပီး ႏူတ္ပိတ္ဖို႕ အႀကံရလာတယ္”
ကိုရင္ဦးေမာင္ က မိုးမ ေျပာေနတာကို စိတ္ဝင္တစားနားေထာင္ေနရာက မိုးမ က စကား အဆက္မျပတ္ေျပာေနရတာ ေမာလို႕ ခနနားေနတုံး ေမးခြန္းထုတ္လိုက္သည္။
“အဲေတာ့ ခ်စ္ေလးက ကိုႀကီး ဆဲဖံုး ကို ေခၚလိုက္တယ္မဟုတ္လား၊ “
မိုးမ က သူမ နဖူးေပၚက ဆံစ ေတြကို လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕ ထိုးၿပီး ေနာက္ျပန္သိမ္းလိုက္ရင္း သူမ ေယာက္်ားမ်က္ႏွာကို လွမ္းၾကည့္ရင္း ျပန္ေျဖလိုက္သည္။
“အင္း ခ်စ္ေလး ခ်က္ခ်င္းေခၚလိုက္တယ္၊ သူက ဖံုးကို ကိုင္တယ္ အသံက ေမာေနတဲ့အသံနဲ႕၊ ခ်စ္ေလး က ေျပာလိုက္တယ္။ က်မ ျမင္လိုက္တယ္ ဆိုတာကို လဲ့ ကို မသိပါေစနဲ႕လို႕၊ ဆိုေတာ့ သူက ရီၿပီး ဘာျဖစ္လို႕တုန္းတဲ့၊ ခ်စ္ေလးက သူ႕ကို ေတာင္းပန္တယ္၊ ခ်စ္ေလး အဲဒီအခန္းတံခါးကို ဖြင့္လိုက္တယ္ ဆိုတာကိုလည္း ေမ့ျပစ္လိုက္ပါလို႕၊ ဘယ္သူ႕ကိုမွ လည္း မေျပာပါနဲ႕လို႕၊ ဆိုေတာ့ သူက ရီတယ္၊ ဖံုးထဲမွာ လဲ့ က သူ႕ကို တိုးတိုးေလး ဘယ္သူ႕ဆီကလဲ လို႕ လွမ္းေမးေနသံ ၾကားရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုႀကီးသူရ က ဆက္ေျပာေနတယ္၊ မင္းေရာ ပါခ်င္ေသးလားတဲ့၊ ခ်စ္ေလး အရမ္းလန္႕ သြားတယ္။ ဘာ လို႕ ေအာ္လိုက္မိၿပီး ေတာ္ေတာ္ လို႕ ေျပာၿပီး ဖံုးကို ခ်ျပစ္လိုက္တယ္၊ ခ်စ္ေလး ရွက္လိုက္တာ၊ တကယ္လို႕ သာ ကိုႀကီးသူရ လဲ့ ကို ေျပာခဲ့မယ္ဆိုရင္ လဲ့ကို ခ်စ္ေလး ဘယ္လို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရမယ္ ဆိုတာ မသိေတာ့ဘူးလို႕၊ အင္း ေနာက္ေတာ့ ခ်စ္ေလး လည္း ကိုယ့္အခန္းထဲ မွာ ကိုယ္ တံခါးပိတ္ၿပီး စိတ္ျငိမ္ေအာင္ ထားၿပီး အၾကာႀကီး ေနလိုက္တယ္။ လဲ့ တေယာက္ ခ်စ္ေလး ျမင္သြားတယ္ ဆိုတာကို သိလိုက္ရရင္ ဘယ္လိုမ်ား ေနမလဲ ဆိုတာကိုလည္း ေတြးေနမိတယ္၊ လဲ့ ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ မ်က္ႏွာပူၿပီး ခ်စ္ေလးနဲ႕ ဘယ္လို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရမွန္းသိမွာေတာင္ မဟုတ္ဘူးေပါ့၊ ခ်စ္ေလး ကိုယ္လည္း ခ်စ္ေလး စုိးရိမ္ မိတယ္။ လူေတြက ဘယ္လိုထင္ၾကမလဲေပါ့၊ ငါ့ကို လိုက္ေခ်ာင္းေနတဲ့သူလို႕ မ်ား ထင္ၾကမလား၊ ေတာ္ေတာ္စပ္စု တဲ့ ဟာမေလးလို႕ပဲ ေျပာၾကမလား၊ အဲဒီ အျဖစ္အပ်က္ ကို ခ်စ္ေလး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပဲ အျပစ္တင္မိတယ္၊ အဲဒီတံခါးကို အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘာလို႕ သြားဖြင့္မိရတာလည္း ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို က်ိန္ဆဲမိတယ္။ အဲလို စိတ္ပူေနရင္းကကို ခ်စ္ေလး အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္”
ကိုရင္ဦးေမာင္ က မိုးမ ေျပာသမွ်ကို နားေထာင္ရင္း ေခါင္းေလးကို ပြတ္သတ္ေပးရင္းက မိုးမ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အျပစ္တင္ေနတာကို ေျဖာင္းဖ်သည့္အေနျဖင့္၊
“ခ်စ္ေလး ကလည္း ခ်စ္ေလးမွာ လံုးဝ အျပစ္မရွိပါဘူး၊ ခ်စ္ေလး အဲဒီတံခါးကို သြားဖြင့္တာက ရိုးရိုး ပဲ ကိုယ္အျမဲ လုပ္ေနၾကပဲဟာ၊ သူတို႕ အထဲမွာ ဘာလုပ္ေနၾကလဲ ခ်စ္ေလးသိတာမွ မဟုတ္တာကို၊ ကဲ ဆက္ေျပာပါအံုး ေနာက္ေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ ဆိုတာ”
“ေနာက္ ခ်စ္ေလး တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ ႏိုးလာတယ္၊ ပထမေတာ့ ဟိုးအေဝးႀကီးက အသံလိုလိုပဲ အိပ္မက္လိုလို ျဖစ္ေနတာ၊ တကယ္အခန္းတံခါးေခါင္ေနမွန္းသိေတာ့ ႏိုးလာၿပီး အာေခါင္ေတြလည္းေျခာက္လို႕ ဘယ္သူလဲ ေမး မလို႕ အသံက ထြက္မလာဘူး။ ပထမ ထင္တာက လဲ့ တေယာက္ ဟိုကိစၥေတြ ၿပီးသြားလို႕ ခ်စ္ေလးနဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း လာစကားေျပာဖို႕လာတာေပါ့ေလ၊ ေနာက္ တံခါးပြင့္ ၿပီးဝင္လာတာက ကိုႀကီးသူရ ျဖစ္ေနတယ္။ ကိုႀကီးသူရ က အခန္းထဲ ဝင္လာေတာ့ ခ်စ္ေလး လန္႕လိုက္တာ၊ တကယ္ေတာ့ ကိုႀကီးသူရ နဲ႕ ဇာနည္ တို႕က ခ်စ္ေလးတို႕ အခန္းထဲ ဝင္ေနၾကပါ၊ ဒါေပမဲ့ အခု သူ႕ကို လဲ့နဲ႕ ဟိုဟာလုပ္ေနတာ ေတြ႕ၿပီးတဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့ ခ်စ္ေလး ထင္တာက ခ်စ္ေလးကို သူ အခုအေတာအတြင္းေတာ့ ေရွာင္ေနအံုးမယ္လို႕ ထင္ထားတာ၊ ခ်စ္လး အခန္းထဲကို ခုလို ဝင္လာလိမ့္မယ္လို႕ မေမွ်ာ္လင့္ထားဘူးေလ၊ ခ်စ္ေလး အိပ္ယာေပၚက ကမန္းကတန္းထလိုက္တယ္၊ အိပ္ယာခင္းကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ဆန္႕လိုက္ၿပီး ေလွ်ာ့ရိေလွ်ာ့ရဲ ျဖစ္ေနတဲ့ ထမိန္ကိုလည္း ကမန္းကတန္း ျပန္ဝတ္လိုက္တယ္။ ခ်စ္ေလး က၊ “လဲ့ေရာ၊ ဘယ္မွာလဲ”လို႕ ေမးလိုက္တယ္၊ ကိုႀကီးသူရ က ျပံုးျဖီးၿဖီး နဲ႕ ခ်စ္ေလး တို႕ အိပ္ယာဆီ ေလွ်ာက္လာၿပီး ကုတင္ေစာင္းမွာ ထိုင္လိုက္ရင္း၊ နင္က ဘာျဖစ္လို႕ ညီမေလး အတြက္ ဒီေလာက္စိုးရိမ္ေနရတာလဲတဲ့၊ ခ်စ္ေလး လည္ေခ်ာင္းေတြ တအားေျခာက္ေနလို႕ တံေတြးေတာင္ မ်ိဳခ်ရတယ္။ ႏို႕မို႕ ဆို စကား ေျပာလို႕ေတာင္ရမွာ မဟုတ္ဘူးေလ၊ လဲ့ က က်မ ျမင္သြားတယ္ ဆိုတာကို သိသြားလား လို႕ပဲ ထပ္ေမးမိတယ္။ ကိုႀကီး သူ႕ကို မေျပာရဘူးေလ၊ သူအရမ္းရွက္သြားမွာေပါ့၊ က်မကို ဘယ္လို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရဲေတာ့မွာလဲ၊ ကိုႀကီးသူ႕ကို တကယ္ေျပာလိုက္တာလား၊ လို႕ပဲ ေမးေနမိတယ္။ ကိုႀကီးသူရ က ခ်စ္ေလး လက္ကို ဆြဲၿပီးေတာ့ သူ႕အနား ကိုဆြဲေခၚတယ္၊ ခ်စ္ေလး အတင္းရုန္းပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အားက မမွ်ဘူးေလ၊ သူက အတင္းဆြဲၿပီး ကုတင္ေစာင္းသူ႕ေဘးမွာ ခ်စ္ေလးကို ထိုင္ခိုင္းတယ္၊ ခ်စ္ေလး တကိုယ္လံုး တံုေနတယ္၊ သူကေျပာတယ္၊
ဒီမွာ မိုးမ ဘာမွ စိတ္မပူေနနဲ႕ အဲဒါ နင့္အျပစ္မွ မဟုတ္တာ ငါတို႕ အထဲမွာ ရွိေနတယ္ဆိုတာ နင္မွ မသိတာ လို႕ ေျပာတယ္၊ ခ်စ္ေလး နည္းနည္းေလး စိတ္ေလွ်ာ့သြားတယ္၊ အာ့နဲ႕ သူ႕မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ရင္း၊ အဲဒါဆိုရင္ ကိုႀကီး လဲ့ကို မေျပာျပလိုက္ဘူးေပါ့၊ ေက်းဇူးပါပဲ ခုမွ ပဲ က်မ စိတ္နည္းနည္းသက္သာေတာ့တယ္၊ လို႕ ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုႀကီးသူရ လက္ေမာင္းက ခ်စ္ေလး ပုခံုးကို ဖက္ထားၿပီး သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြက ခ်စ္ေလး လက္ေမာင္းကို ပြတ္ေပးေနတယ္ အဲဒါကို မခံခ်င္လို႕ သူ႕လက္ ေတြကို ဆက္မလုပ္ႏိုင္ေအာင္ ခ်စ္ေလးက ဆုပ္ကိုင္ၿပီးတားလိုက္တယ္”
အခန္း ၇၂။ မိုးမ ကိုႀကီးသူရ အေၾကာင္း ဆက္ေျပာျခင္း
“ခ်စ္ေလးကို ကိုႀကီး အဲလို လာကိုင္ပြတ္သတ္ေနတာ က တမ်ိဳးႀကီး မို႕ ခ်စ္ေလး ကုတင္ေပၚက ထၿပီး ဘီဒို ဘက္ကို ထြက္လာလိုက္တယ္။ အထဲမွာ တခုခု လိုခ်င္လို႕ ရွာသလိုလို ဟန္ေဆာင္ေနလိုက္တယ္။ အဲဒါ ကိုႀကီးသူရ က အေနာက္က ေနလိုက္လာၿပီးေတာ့ ..ေနာက္ ေတာ့ မိုးမ တျဖည္းျဖည္း နဲ႕ လဲ့ အေၾကာင္းေတြ ပိုသိလာမွာပါ၊ အဲခါက်ရင္ လဲ့အေၾကာင္း ကိုယ္ တို႕ ေျပာၾကတာေပါ့၊ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ညီမေလးကို ကိုႀကီး ဘာမွ မေျပာပါဘူး၊ မိုးမ ဘာမွ စိတ္မပူနဲ႕ သူနဲ႕ ေတြ႕ဖို႕ လည္း မ်က္ႏွာ မပူနဲ႕၊ ဒါေပမဲ့ ကိုႀကီးက ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေတြးမိတာ၊ မိုးမ က ကိုႀကီး နဲ႕ ညီမေလးတို႕ အေၾကာင္းကို ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ညီမေလး နဲ႕ မေျပာမဆိုပဲ ထိန္းထားႏိုင္မလဲ ဆိုတာေပါ့.. ခ်စ္ေလး လဲ ကိုႀကီးသူရ ေျပာေနတာေတြ နားေထာင္ၿပီး ဘာဆိုလိုတယ္ဆိုတာကို နားမလည္လိုက္ဘူး၊ အာ့ေၾကာင့္ သူ႕ဘက္ကို လွည့္ၿပီး ကိုႀကီး ဘာကို ဆိုလိုခ်င္တာလဲ လို႕ ေမးလိုက္တယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုႀကီးသူရ က ခ်စ္ေလး အေနာက္ကို တအားကပ္ ေနတယ္ေလ၊ ခ်စ္ေလး လွည့္လိုက္ေတာ့ သူ႕ ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္သလို ျဖစ္သြားတာေပါ့၊ သူက ခ်စ္ေလး ပုခံုးေပၚလက္တင္ၿပီး ခ်စ္ေလး နား နားကို ကပ္ၿပီး ေျပာေတာ့ သူ႕ ေလမႈတ္တာေတြ သူ႕ႏူတ္ခမ္းေတြက ခ်စ္ေလး နားရြက္ကို လာထိေတြ႕ေနတာ ခ်စ္ေလး ၾကက္သည္းထၿပီး တကိုယ္လံုးေတာင္ တံုသြားတယ္။ ေနာက္သူက ေျပာလက္စ စကားကို ရပ္ၿပီး ခ်စ္ေလးကို စက်ဴ ေတာ့တာပဲ၊ ..ကဲေျပာပါအံုး၊ မင္း က ညီမေလးကို ငါနဲ႕ အဲလို ပံုစံ ေတြ႕ရေတာ့ ဘယ္လို ေနလဲ၊ မင္းရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုေနလဲ၊ ေသြးေတြ ဘာေတြေရာ ပူလာသလား၊ သိခ်င္လို႕ ပါ..တဲ့ အဲလို ေျပာေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကိုႀကီး ကိုယ္ႀကီးက ခ်စ္ေလး နဲ႕ တအားကို ကပ္ေနတာ မို႕ ခ်စ္ေလးက ေျခေထာက္ကို ေနာက္ဆုတ္လိုက္ေတာ့လည္းသူက ကပ္လိုက္လာတယ္။ ခ်စ္ေလးက သူ႕ကို ေက်ာေပးလိုက္ေတာ့ သူက ခ်စ္ေလး ေနာက္ပိုင္းကို ထိေနၿပီ။ ခ်စ္ေလး ေရွ႕မွာ လည္း အဝတ္ဘီဒို နဲ႕ ေျပးစရာလမ္းမရွိေတာ့ဘူး”
ထိုအခ်ိန္ထိ ျငိမ္နားေထာင္ေနတဲ့ ကိုရင္ဦးေမာင္ က ေမးခြန္းထေမးလိုက္သည္။
“ဆိုေတာ့ အကိုႀကီးလက္က ခ်စ္ေလး ပုခံုးေပၚမွာပဲ ရွိေသးတာေပါ့ ဟုတ္လား အား အရမ္း ဖီးတယ္ကြာ၊ ကိုယ့္ေယာက္်ား အကိုႀကီးက သူ႕ညီ မိန္းမ နဲ႕ အိပ္ခန္းထဲမွာ ခုနက မွ ညီမိန္းမ ျမင္ခဲ့ရတဲ့ ဆက္ခ္ ကိစၥေတြကို ေျပာေနတယ္၊ ဟားးး အင္း ေနာက္ၿပီး ေတာ့ အဲဒါက ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ေပါ့..ကဲကဲ ဆက္ေျပာပါအံုး”
မိုးမ က ကိုရင္ဦးေမာင္ တကယ္အတည္ေျပာေနတာလား၊ သူမ ကို ဆက္ေျပာေစခ်င္လို႕ တမင္ေျပာေပးေနတာလား ဆိုတာကို အကဲခပ္လိုက္ေသးသည္။ ၿပီးမွ ဆက္ေျပာသည္။
“အင္းေပါ့၊ သူ႕လက္ဖဝါးႀကီးက ခ်စ္ေလး ပုခံုးေပၚမွာေလ၊ ခ်စ္ေလးက လည္း အက်ႌလက္ျပတ္ဝတ္ထားတာ ဆိုေတာ့ သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြ က ခ်စ္ေလး လက္ေမာင္း နဲက အသားျခင္း ထိေနတာေပါ့၊ အဲဒီ လက္ေတြက လည္း အျငိမ္မေနဘူး ပြတ္ေပးေနတာ၊ ေနာက္ သူက ခ်စ္ေလး နဲ႕ အရမ္းကပ္ေနေတာ့ သူ႕ ႏူတ္ခမ္းကလည္း ခ်စ္ေလး ပုခံုး နဲ႕ အရမ္းကိုထိမတတ္ကပ္ေနတာေလ။ ခ်စ္ေလး ႏွလံုး ေတြ အရမ္းကို ခံုေနတာ စိတ္ထဲမွာလည္း တမ်ိဳးႀကီးပဲ၊ သူေမးတဲ့ ေမးခြန္းလည္း မေျဖခ်င္တာနဲ႕ စကားလမ္းေၾကာင္းေျပာင္းၿပီး သူ႕ကို ျပန္ေမးခြန္းထုတ္လို္က္တယ္၊ ..အခု လဲ့ ကဘယ္မွာလဲ ၊ ေတာ္ၾကာ လဲ့ က က်မ ကို လိုက္ရွာ ေနမွာ၊ နည္းနည္းဖယ္ေပးပါအံုး၊ ေတာ္ၾကာ သူအခန္းထဲ ဝင္လာရင္ အဲလို ကိုႀကီး အရမ္းကပ္ေနတာ ျမင္သြားရင္ တမ်ိဳးထင္သြားပါအံုးမယ္ ေပါ့၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုႀကီးသူရ ရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္စလံုးက ခ်စ္ေလး ဘိုက္ ကို အေနာက္က ေန သိုင္းဖက္လိုက္တယ္။ သူ႕တကိုယ္လံုး က က်မ ေနာက္ေက်ာ္မွာ လာကပ္ေနၿပီေလ။ က်မ ဖင္ႀကီးမွာ သူ႕ဟိုဟာႀကိးက……”
မိုးမ ေရွ႕မဆက္ခင္ ကိုရင္ဦးေမာင္က ဝင္ေျပာလိုက္ျပန္သည္။
“ဟား မိုက္လွေျခလား၊ ခ်စ္ေလး ဖင္မွာ သူ႕လီးႀကီးလာေထာက္တာကို ခ်စ္ေလး သိလိုက္ရတယ္ေပါ့၊ သူက အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ေတာင္ေနပလား၊ ခ်စ္ေလး ေသျခာေပါက္သိမွာပဲ ေျပာစမ္းပါအံုး”
ထိုအခါမွာေတာ့ မိုးမ မွာ ကိုရင္ဦးေမာင္ ကို မ်က္လံုးခ်င္းမဆိုင္ေတာ့ပဲ ႏွင့္ ဆက္ေျပာေလသည္။
“အင္း ခ်စ္ေလး သူ႕လီးႀကီး မာေတာင္ေနတာကို သိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခ်စ္ေလး သူ႕လက္က ရုန္းထြက္ၿပီး တံခါးေပါက္ဆီကို ေလွ်ာက္လာလိုက္တယ္။ ခ်စ္ေလး တကိုယ္လံုးလဲ ေခၽြးျပန္ေနၿပီး ေတာ့ လူကေလား ေမာခ်င္သလို ျဖစ္လာတယ္၊ ခ်စ္ေလး ရင္ေတြ က တဒိန္းဒိန္းကို ခံုေနတာ၊ ကိုႀကီး က အျမန္ေလွ်ာက္လာၿပီး တံခါးနားမေရာက္ခင္ ခ်စ္ေလးကို လမ္းပိတ္လိုက္တယ္။ စကားကလည္းဆက္ေျပာေနေသးတယ္၊..ေအးပါကြာ မိုးမ နင္ အခန္းထဲက မထြက္သြားခင္ ငါေမးတာာကို ေျဖစမ္းပါ၊ နင္ လဲ့ က ငါ့ကို လီးစုပ္ေပးေနတာ ျမင္ရေတာ့ စိတ္မလႈပ္ရွားဘူးလား..တဲ့၊ ခ်စ္ေလး ရွက္လိုက္တာ မ်က္ႏွာမွာ ပူကနဲကို ျဖစ္သြားတယ္၊ သူဘာကို လုပ္ဖို႕ႀကိဳးစားေနသလဲ ဆိုတာလည္း သိေတာ့ သူ႕မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ၿပီး အသံက်ယ္က်ယ္ နဲ႕ ကို ေျပာလိုက္တယ္။ ဘာစိတ္လႈပ္ရွားသြားသလား ဟုတ္လား၊ က်မ အရမ္းကို ေရွာ့ ျဖစ္သြားတာ၊ ရွင္ မို႕လို႕ အဲလို ညစ္ညစ္ညမ္းညမ္းေတါ ေမးရဲတယ္။ ရွင္ဟာေလ၊ ေစာက္က်င့္မေကာင္းတဲ့ လူယုတ္မာပဲလို႕ ေျပာၿပီး တံခါးတြန္းဖြင့္ထြက္ၿပီး ဝုန္းကနဲ ေဆာင့္ပိတ္ခဲ့တယ္”
ကိုရင္ဦးေမာင္ ကအားရပါးရ ရီေမာလိုက္ရင္းက မိုးမ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ကာေမးခြန္းထုတ္လိုက္ုသည္။
“ခ်စ္ေလး တကယ္ပဲ ကိုႀကီးကို အဲလို ေျပာျပစ္လိုက္တယ္ေပါ့၊ ဟားဟား၊ သူ႕မ်က္ႏွာ ဘယ္လို ျဖစ္ေနမလဲ ကိုကို သိခ်င္လိုက္တာ၊ ခိြးးး၊ သူလည္း သူ႕ကို ၁၈ ႏွစ္ပဲ ရွိေသးတဲ့ ခယ္မေလးက အဲလို ျပန္ေျပာျပစ္လိုက္မယ္ လို႕ ထင္မွာ မဟုတ္ဘူးေလ၊ အဲဒီတုန္းက သူက ေလးဆယ္ေလာက္ရွိ ေနၿပီ မဟုတ္လား ဟားဟား၊ ခ်စ္ေလး ေရာ အဲလို ေျပာလိုက္ၿပီး မွ ေနာင္တ မရဘူးလား အဟီး ကိုကို သူဘယ္လိုမ်ား ျဖစ္က်န္ခဲ့မလဲ ဆိုတာ ေတြး ေနတုံုး ခိခိ”
မိုးမ မွာ ကိုရင္ဦးေမာင္ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရီေမာေနမႈေၾကာင့္ သူမ ပါ လိုက္ရီမိၿပီး ကိုရင္ဦးေမာင္ ရင္ဘတ္ကို သူမ လက္သီးဆုပ္ကေလးျဖင့္ ထုရိုက္လိုက္မိသည္။ ကိုရင္ဦးေမာင္က၊
“ေကာင္းတယ္ ခ်စ္ေလး အဲလို အေသးစိတ္ေျပာျပတာ အရမ္းကို စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတယ္၊ ဆက္ပါအံုး ေနာက္ဘယ္လို ျဖစ္သလဲ ဆိုတာကို”
ဟု ဆက္ေမးေလသည္။ မိုးမ ကလည္း သူ႕အျဖစ္အပ်က္ကို ဆက္ေျပေလသည္။
“ခ်စ္ေလးလဲ အခန္းျပင္ေရာက္ေတာ့ ကိုႀကီးသူရ လိုက္လာလို႕ မရေအာင္ လဲ့ ကို ေအာ္ေခၚေတာ့တာေပါ့။ ကိုႀကီးသူရ ခ်စ္ေလးတို႕ အခန္းထဲက ေန ထြက္လိုက္လာသလား မလားသလားေတာင္ လွည့္မၾကည့္ေတာ့ဘူး၊ ခ်စ္ေလး တေၾကာ္ေၾကာ္ ေအာ္ေခၚေနေတာ့ လဲ့ ေနာက္ေဖး မီးဖိုေခ်ာင္ ကေန ျပန္ထူးသံ ၾကားလိုက္ရတယ္။ အဲဒါနဲ႕ မီးဖိုထဲကို ေလွ်ာက္ဝင္မလို ဝင္ကာနီး လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုႀကီးသူရ က ဧည့္ခန္းဘက္ကို သြားေတာ့ မလို႕ ျပင္ေနတာေတြ႕လိုက္ရတယ္။ အေဝးကေန သူက လက္ဟုန္ေျခဟန္နဲ႕ သူ႕ပါးစပ္မွာ လက္ညိဳးေထာင္ၿပီး ျပတာက သူ ခ်စ္ေလးနဲ႕ ေတြ႕တာ ေျပာတာေတြ လဲ့ကို ျပန္မေျပာလိုက္နဲ႕ ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္မ်ိဳး၊ ခ်စ္ေလးထဲ မီးဖိုထဲ ဝင္လိုက္တယ္။ လဲ့ က မီးဖိုထဲမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ပံုပါပဲ ဘာမွ မသိသလို ၊ ဘာမွ မျဖစ္ခဲ့သလိုပဲ၊ ခ်စ္ေလး ေတာင္ သံသယ ျဖစ္မိတယ္။ ဒီေကာင္မေလး ဘယ္လို ေၾကာင့္ အခု လို ေနႏိုင္ရတာလဲ ဘာမွ မျဖစ္သလို အမူအယာနဲ႕၊ ဒီေလာက္ သူ႕အကိုႀကီး (လင္ပါ ႏွင့္ မယားပါ ေမာင္ႏွမ) တေယာက္လံုး ရဲ႕ လီးကို စုပ္ေပးခဲ့ ၿပီး ဘာမွ မျဖစ္သလိုေနႏိုင္တယ္ေပါ့။ ခ်စ္ေလးရဲ႕ အၾကည့္ ကို လဲ့ က သတိထားမိသြားၿပီးေတာ့၊ မမ ဘာလို႕ လဲ့ ကို အဲလို ၾကည့္ေနတာလဲ တဲ့ ေမးတယ္။ မမ မ်က္ႏွာေတြ လည္း ျဖဴဖတ္ျဖဴေယာ္နဲ႕ ဘာျဖစ္ေနတာလဲတဲ့၊ အဲေတာ့မွ ခ်စ္ေလး လဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ပံုမွန္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သတိရသြားၿပီး ေခါင္းနည္းနည္းကိုက္ေနလို႕ပါဆိုၿပီး ကိုယ့္နားထင္ ကိုယ္ႏွိပ္ ဟန္ေဆာင္ျပရတယ္။လဲ့ က အို ငါ့ အမ သနားပါတယ္ လဲ့ ခုခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္ေအာင္လုပ္ေပးမယ္၊ လဲ့ လက္ေတြမွာ ပါဝါရွိတယ္ ေျပာၾကတယ္ လဲ့ႏွိပ္ေပးလိုက္ရင္ ခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္သြားတယ္တဲ့ အဲဒါနဲ႕ ခ်စ္ေလးလဲ ခံုတခုမွာ ဝင္ထိုင္ရင္း၊ ေအာ္ ဟုတ္လား ဘယ္သူေတြက ေျပာၾကတာလဲ အဲဒါကို လို႕ ေမးလိုက္တယ္။ လဲ့က သူ႕ လက္ကေလးေတြနဲ႕ ခ်စ္ေလး နားထင္ ကို ႏွိပ္ေပးရင္းက ..အားလံုးပဲ ေျပာၾကတာေလ၊ ကိုႀကီးတို႕ ကိုေလး တို႕ ေဖေဖ တို႕ ေလတဲ့။ ခ်စ္ေလးလည္း မ်က္ေစ့ကို မွိတ္ရင္း လဲ့ရင္ဘတ္ကို မွီနားရင္းက၊ ေအာ္ လဲ့က သူတို႕ ကို ခနခန ႏွိပ္ေပးရတာလား လို႕ ေမးလိုက္ေတာ့ လဲ့ က အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႕၊ ခနခန ရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ သူတို႕က ကိုယ္ေတြ လက္ေတြ တခုခု နာရင္ လဲ့ ကို လာႏွိပ္ခိုင္းၿပီး လဲ့ လက္ကေလးေတြက တကယ္ တံခိုး ရွိတယ္ကြာ လို႕ ေျပာတတ္ၾကတယ္။ အာ့တာေၾကာင့္ သူတို႕ ႏွာတယ္ဆိုတဲ့ ေနရာေတြကို လဲ့က ႏွိပ္ေပးရတယ္။အဲလို ႏွိပ္ေပးလိုက္ရင္ သူတို႕ နာတာေတြ သက္သာသြားေရာ ခစ္ခစ္၊ ခ်စ္ေလး လည္း ဆက္ေမးတာေပါ့၊ သူတို႕က ဘယ္ေနရာေတြ နာ တယ္ေျပာၾကသလဲေပါ့၊ အဲေတာ့ လဲ့ က နည္းနည္းေတာ့ တံု႕ဆိုင္းသြားတယ္၊ ၿပီးမွ ၊ သူတို႕ လက္တို႕ ေျခေထာက္တို႕ ရင္ဘတ္ တို႕ ေနာက္ ေခါင္းေရာေပါ့ အခု မမ ကို လဲ့ ႏွိပ္ေပးေနသလိုေလ၊ ဒါေပမဲ့ ေဖေဖ ကေတာ့ လဲ့ကို သူ႕ပုခံုးနဲ႕ ေက်ာေတြကို ဆီနဲ႕ လိမ္း ႏွိပ္ခိုင္းတယ္။ အဲ့ ဒီ အခ်ိန္မွာ ခ်စ္ေလး မ်က္ေစ့ထဲ ဘာသြားေပၚလဲ ဆိုေတာ့ လဲ့ ကိုႀကီးသူရ လီး ႀကီးကို သူ႕လက္ကေလးနဲ႕ ဆုပ္ကိုင္ရင္း စုပ္ေပးေနတာကို ျမင္ေယာင္မိတယ္။ အာ့နဲ႕ ေတာ္ၿပီ မမ သက္သာသြားၿပီ ဆိုၿပီး သူ႕လက္ကေလးေတြကို ဖယ္လိုက္မိတယ္ိ၊ လဲ့က ေတြ႕လား မမ အခု သက္သာသြားၿပီ မလား အာ့ေၾကာင့္ လဲ့ လက္ေတြက ပါဝါရွိတယ္လို႕ ေျပာၾကတာေလ ေဟးးးး၊ တဲ့”
အခန္း ၇၃။ ကိုႀကီးသူရ ႏွင့္ မိုးမ
မိုးမ က ဆက္ေျပာသည္။
“ခ်စ္ေလး မွာ ေန႕ခင္းတုန္းက စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္ခဲ့ရတာ ေတြ၊ ညဖက္က်ေတာ့ ပိုဆိုးတယ္။ ကိုကို က အဲဒီေန႕ က ည ၁၁ ေလာက္မွ ျပန္ေရာက္မယ္ ဆိုၿပီးဖံုးေခၚ ေျပာတယ္ေလ။ ညေနက်ေတာ့ ကိုႀကီး သူရ အျပင္ က ျပန္ေရာက္လာတယ္။ ခ်စ္ေလး သူ႕ကို မ်က္ႏွာခ်င္း မဆိုင္ခ်င္ဘူး၊ ဒါေပမဲ ညေနစာ စားၾကေတာ့ ထမင္းစားပြဲမွာ က ေရွာင္လို႕ မရဘူးေလ၊ သူမ်ားေတြ ေရွ႕ ဆိုေတာ့ ဟန္ေဆာင္ ၿပီး ေျပာဆုိေနရတာေပါ့၊ ခ်စ္ေလး က အားလံုး အတြက္ ထမင္းဟင္း ျပင္ဆင္ေပးေနတုန္း လူလစ္တာနဲ႕ သူ လက္ေသာင္းက်န္း လာတယ္။ သူ က တခုခု လိုလို႕ သူ႕အနား ဟင္း ပုဂံ ယူေပးမလုိ႕သြားေတာ့ ခ်စ္ေလး ဖင္ကို သူ႕လက္ဝါးႀကီး နဲ႕ လွမ္းဆုပ္ကိုင္တယ္၊ ထမင္းဝိုင္းက လူေတြ အားလံုး မ်က္လံုးေတြက စားပြဲေေပၚ မွာပဲ ၾကည့္ေနၾကေတာ့ ဘယ္သူမွ မျမင္လိုက္ဘူး၊ စားၿပီးၾကေတာ့ ခ်စ္ေလး ပုဂံေဆးေနတဲ့ နားလာၿပီး လက္ေဆးသလိုလို ဘာလိုလုိ နဲ႕ သူ႕ဟာႀကီး နဲ႕ ခ်စ္ေလး ဖင္ ကို လာပြတ္သြားတယ္။ တကယ္က လဲ့ လည္း အနားမွာ ရွိေနတယ္။ ဘယ္ေလာက္ဆိုးလဲ ဆို၊ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ေဖေဖ နဲ႕ ကိုေလး ဇာနည္တို႕က အိမ္ေရွႈ႕ခန္းမွာ တီဗီ ၾကည့္ေနၾကတယ္။ ကိုႀကီးသူရ က လဲ့ကို၊
“ဟဲ့ နင္ႀကိဳက္တဲ့ တီဗီ စီးရီး လာေနၿပီ မၾကည့္ေတာ့ဘူးလား”
လို႕ ေျပာလိုက္တယ္။ သူ က ခ်စ္ေလး နဲ႕ မီးဖိုခန္းထဲ ႏွစ္ေယာက္ထဲ က်န္္ခဲ့ခ်င္လို႕ ေျပာတာမွန္း ခ်စ္ေလး သိတယ္၊ အာ့တာေၾကာင့္ လဲ့ကို ဒီမွာ ပုဂံေတြ သိမ္းစာ ရွိေသးတယ္ေလ လို႕ ခ်စ္ေလးက ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ လဲ့က ဘာမွ မသိဘူး မလား၊ သူက ကိုႀကီးသူရ ကို “ကိုႀကီး သမီး အလုပ္ကို ကူေပးမလား သမီး ၾကည့္ခ်င္လို႕ “ ဆိုေတာ့ ကိုႀကီးသူရ က ေခါင္းျငိမ့္ျပတာနဲ႕ အတင္း ေျပးထြက္သြားေတာ့တာပဲ”
ကိုရင္ဦးေမာင္က မိုးမ မ်က္ႏွာေလးကို ၿပံဳးၾကည့္ရင္းက ေျပာလိုက္သည္။
“အဲေတာ့ ခ်စ္ေလး မွာ ကိုကို႕ အစား ေနရာယူမဲ့ လူ တေယာက္ မီးဖိုထဲ ေရာက္ေနတာေပါ့ေလ၊ ကိုကို ရွိေနရင္ ခ်စ္ေလး နဲ႕ မီးဖို ထဲမွာ အတူရွိေနမွာ အခုေတာ့ ကိုကို႕ အစား ခ်စ္ေလးနားကို သူ ေရာက္ေနတာေပါ့၊ ကဲ ေျပာပါအံုး ဘာဆက္ျဖစ္ေသးသလဲ ဆိုတာ ၊ ဒီမွာ ၾကည့္စမ္း ကိုကို႕ လီးႀကီးေတာင္ေနၿပီ၊ ခ်စ္ေလး ေျပာျပတာကို နားေထာင္ရင္းနဲ႕ကို ေတာင္လာတာ”
“ဘာ.. ကိုကို က အာ့တာကို ရီစရာမ်ား မွတ္ေနသလား၊ ခ်စ္ေလးက အရမ္း ေဒါသျဖစ္ေနတာ အဲဒီအခ်ိန္က သူ႕ကိုလည္း အရမ္းမုန္းေနတာ၊ လက္ထဲ ရွိတဲ့ ေယာင္းမ နဲ႕ေတာင္ ေကာက္ရိုက္ျပစ္ခ်င္ေနတာ”
“အဲဒါ က အစပိုင္းမို႕ ခ်စ္ေလး အဲလို ျဖစ္ေနတာပါ၊ ခ်စ္ေလး သူ႕ကို ဘယ္လို ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ခြင့္ေပးလိုက္သလဲ ဆိုတာ ကိုကို က အရမ္းသိခ်င္ေနတာ၊ ဒါေပမဲ့ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အေသးစိတ္သာ ေျပာျပ၊ မေလာနဲ႕၊ တဆင့္ခ်င္းတဆင့္ခ်င္း၊ အဲဒီမီးဖိုထဲက အေၾကာင္း၊ ေနာက္ေတာ့ ဘာျဖစ္သလဲ၊ အိမ္သားေတြ အားလံုး က အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာ တီဗီၾကည့္ေနၾကတုန္း ခ်စ္ေလး နဲ႕ ကိုႀကီးနဲ႕ က မီးဖိုထဲမွာ ကဲ ၿပီးေတာ့…”
“ဘာလဲ ကိုကို ကခ်စ္ေလးကို ဘယ္လိုထင္လို႕လဲ၊ ကိုႀကီး ကို ခ်စ္ေလး အနားကို အကပ္ခံမယ္ထင္လို႕လား”
“မသိဘူးေလ အဲဒါေတာ့၊ အေျခအေနအရေပါ့၊ သူ က ခ်စ္ေလးကို တခုခု နဲ႕ ခ်ိန္းေျခာက္ႏိုင္တာပဲ၊ ဥပမာ လဲ့ ကို သူက ခ်စ္ေလး နဲ႕ ျဖစ္သမွ် အကုန္ဖြင့္ေျပာမယ္ ဘာညာဆိုၿပီး၊ ထားပါေတာ့ ၊ ကိုကို က ည ၁၁ နာရီမွ ျပန္လာမယ္၊ ကိုႀကီး ကခ်စ္ေလး နဲ႕ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ၊ ကဲ ဘာဆက္ျဖစ္ၾကသလဲ ဆက္ပါအံုး”
ကိုရင္ဦးေမာင္ တေယာက္ အရမ္းကို စိတ္ဝင္စားေနတာကို မိုးမ သိလိုက္သည္။ မိုးမ ဆက္ေျပာသည္။
“ ခ်စ္ေလးက သူ႕ကို ေျပာလိုက္တယ္။ က်မ ဘာအကူအညီမွ မလိုဘူးလို႕ အိမ္ေရွ႕ခန္းကို သြားပါလို႕၊ အဲဒါ သူက လဲ့ အိမ္ေရွ႕ခန္း ကထိုင္ခံုေပၚမွာ ထိုင္ခ်လိုက္တဲ့ အခ်ိန္ထိ ေစာင့္ေနတယ္ ၿပီးမွ ခ်စ္ေလးအနားကပ္လာၿပီးေတာ့၊ “ရင္ဦးေမာင္ ဒီည ေနာက္က်မွာလား” တဲ့ေမးတယ္။ ခ်စ္ေလး လည္း ေဆာင့္ေအာင့္ၿပီး ေျဖလိုက္တယ္၊ “အဲဒါ ရွင္နဲ႕ မဆိုင္ပါဘူး”လို႕ေပါ့၊ သူက ရီၿပီးေတာ့ အဲဒါက မင္းနဲ႕ေတာ့ ဆိုင္မွာေပါ့တဲ့၊ သူျပန္လာတဲ့ အခ်ိန္ အထိ ငါမင္းနဲ႕ ေနေပးမယ္ေလ ဘယ္လိုလဲ ခ်စ္ခယ္မ ေလးေရ တဲ့၊ ခ်စ္ေလးလဲ ခ်က္ခ်င္းပဲ၊ ဘာခ်စ္ခယ္မ လဲ အဲလို မေခၚပါနဲ႕၊ က်မ က လဲ့ မဟုတ္ဘူးလို႕ ရန္ေတြ႕လိုက္တယ္။ သူက ပိုေတာင္ ရီလိုက္ၿပီး၊ ေအးေလ နင္ က ဘဲ့ထက္ ေတာင္ ပိုေကာင္းတယ္ မဟုတ္ဘူးလား၊ မင္းက အေတြ႕အႀကံဳ ပိုမ်ားတယ္ ဆိုေတာ့ ငါနဲ႕ ဆိုရင္ ပိုၿပီးေတာင္ အစြမ္းျပႏိုင္အံုးမွာတဲ့။ ခ်စ္ေလး မ်က္ႏွာတခုလံုး ေရေႏြးပက္ခံလိုက္ရသလိုပဲ၊ အရမ္းလည္း စိတ္ဆိုးတယ္။ အသံေတာင္ တုန္တယ္ သူ႕ကို ျပန္ေအာ္လိုက္တာ၊ ရွင္ အခုထြက္သြား လိုက္ အဲလို စကားေတြ လာမေျပာနဲ႕ လို႕ေပါ့။ သူလည္း ခ်စ္ေလး အဲလို ျပန္ေအာ္လိုက္လို႕ နည္းနည္းရွက္သြားပံုရတယ္ ခ်စ္ေလးအနားကို ကပ္လာၿပီး ဖက္ဖို႕ ႀကိဳးစားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခ်စ္ေလးက ေရွာင္ထြက္လိုက္ၿပီး၊ ရွင္ က်မ အသားလာထိရင္ အခု ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ေတြ အကုန္လံုး ျပစ္ထားခဲ့ၿပီး အိမ္ေရွ႕ကို ထြက္သြားမွာ၊ ဘာလို႕ ပန္းကန္ေတြ မေဆးပဲ ထားခဲ့တာလဲ ဆိုတာ အကုန္လံုး က သိခ်င္ေနၾကေတာ့မွာ လို႕ ေျပာလိုက္တယ္။ သူက လက္ႏွစ္ဖက္ ကို ေျမွာက္ျပရင္းက အိုးးး ကေလးမရယ္ ငါမင္းကို မထိပါဘူးကြာ အရမ္း လည္း မေၾကာက္ေနပါနဲ႕ ၊ငါစကားပဲ ေျပာမွာပါ မင္းသာ ပုဂံ ဆက္ေဆးေနပါတဲ့၊ ေျပာၿပီး ခ်စ္ေလးနဲ႕ တေပေလာက္အကြာ မွာ ရပ္ေနတယ္။ ခ်စ္ေလး လည္း သူေတာ့ လန္႕သြားၿပီဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေက်နပ္သြားတယ္။ သူက ဆက္ေျပာတယ္။ “ေျပာစမ္းပါအံုး မင္း လဲ့ နဲ႕ ဘယ္လို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္သလဲတဲ့၊ အားလံုး အဆင္ေျပၾကရဲ႕လားတဲ့၊ မင္း လဲ့ ကိုေရာ သြားေမးေသးလားတဲ့၊” ခ်စ္ေလး ဘာမွ မေျဖဘူး၊ အဲေတာ့သူက မင္းမေျဖရင္ ငါ ကလဲ့ ကို ေမးရမွာပဲ တဲ့ ခ်စ္ေလးက ဘာမွ ျပန္မေျပာဘူး၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူက ခ်စ္ေလး ညာဘက္မွာ ရပ္ေနတာ၊ သူ႕ မ်က္လံုးေတြက ခ်စ္ေလး တကိုယ္လံုးကို ေျခဆံုး ေခါင္းဆံုး ၾကည့္ေနတယ္ ဆိုတာသိေနတယ္။ ခ်စ္ေလးက အိမ္ေနရင္း အက်ႌလက္ျပတ္ ခါးတို နဲ႕ထမိန္ပါးပါးေလး ဝတ္ထားတာ ဆိုေတာ့ ခ်စ္ေလး ဘိုက္သားေတြ လည္း နည္းနည္းေပၚေနတယ္ေလ။ သူလည္းအာ့တာကို ငမ္းေနမွန္းသိလို႕ ခ်စ္ေလး လက္က ေရေတြကို ခါလိုက္ၿပီး အက်ႌစ ကို ခါးေပၚ ဆြဲခ်လိုက္တယ္။ အဲဒါကို လည္း သူက ခ်က္ျခင္း၊ မင္းကလည္း ကြာ ဘာလို႕ ဖံုးေနရတာလဲ မင္းရဲ႕ အသားအရည္က ဒီေလာက္လွတာကို တဲ့ ဆက္ဆီလည္း အရမ္းက်တာ၊ လဲ့ထက္ေတာင္ ဆက္ဆီ ျဖစ္ေသးတယ္တဲ့။ ငါ မင္းအသားကို မထိပါဘူးတဲ့ အနည္းဆံုးေတာ့ ၾကည့္ခြင့္ေပးပါကြာတဲ့၊ ခ်စ္ေလး ဘာမွ ကို ျပန္မေျပာဘူး၊ သူ ခ်စ္ေလး အနားကို တိုးလာတာ သိလိုက္တယ္။ အာ့တာနဲ႕ ခ်စ္ေလး သူ႕ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္တယ္။ ခ်စ္ေလး ရဲ႕ မ်က္လံုး ျပဴးၾကည့္တာကို ေတြ႕ေတာ့ သူ ေရွ႕ဆက္မတိုးလာပဲ ရပ္သြားတယ္၊ “
ကိုရင္ဦးေမာင္က၊
“ဟားဟား ခ်စ္ေလး က သူ႕ကို လန္႕သြားေအာင္ ျပဴးျပလိုက္တာလား၊ အကိုႀကီး အဲဒီအခ်ိန္ မွာ ဘယ္လို ဖီးျဖစ္ေနသလဲသိခ်င္လိုက္တာ ခိခိ။ သူ ခ်စ္ေလး အသားကို လာကိုင္ေသးလား၊ သူ႕လီးေတာင္ေနသလား၊ ခ်စ္ေလး သူ႕လီးႀကီးေတာင္ေနတာကို သတိျပဳမိလား”
“ဲဒီ အခ်ိန္က ခ်စ္ေလး အရမ္းေဒါသထြက္ေနေတာ့ ဘာကိုမွ သတိမထားမိဘူး၊ ဒါေပမဲ့ မီးဖို ထဲက ထြက္ေတာ့ သတိထားမိတယ္၊ သူ႕လီးႀကီးက ပုဆိုးေအာက္က ေထာင္ထေနတယ္”
“ကိုကို ထင္သားပဲ၊ ဒါဆို သူ မီးဖိုထဲမွာ ဘာမွ ဆက္မေျပာေတာ့ဘူးေပါ့”
“ဟင့္အင္း ခ်စ္ေလးလည္း ဘာမွ ကို ျပန္မေျပာေတာ့ဘူးေလ၊ သူက အဲဒီေနရာမွာပဲ ရပ္ၿပီး
ၾကည့္ေနတယ္။ ခ်စ္ေလး မီးဖိုထဲက ထြက္သြားေတာ့မွ ေနာက္ဆံုးသူေျပာတာက၊ “ငါ မင္း ကို ၾကည့္ၿပီး ခ်ီးမြန္းလို႕ မဆံုးဘူး၊ ဘယ္လိုမွ ကို တင္းမခံႏိုင္ေအာင္ကို ဆက္ဆီ ျဖစ္လြန္းတယ္ကြာ၊ မိုးမ ရယ္ ငါ မင္းကို ငါ့ရင္ခြင္ထဲမွာ ဖြဖြေလး ဖက္ထားလိုက္ခ်င္တယ္” တဲ့၊ ဒါေပမဲ့ ခ်စ္ေလး အဲဒီေနရာက ေန အျမန္ဆံုးထြက္ၿပီး ခ်စ္ေလးတို႕ အခန္းဆီကို ေလွ်ာက္လာလိုက္တယ္၊ ခ်စ္ေလးတို႕ အခန္းသြားေတာ့ ဧည့္ခန္းက အျဖတ္မွာ လဲ့က မမ ကိုႀကီးက ပုဂံသိမ္းတာ ကူရဲ႕လားလို႕ လွမ္းေမးတယ္၊ ခ်စ္ေလးလဲ ေခါင္းပဲ ျငိမ့္ျပၿပီး အခန္းထဲ ဝင္လာလိုက္တယ္”
“အဲဒီည က အဲေလာက္ပဲလား”
“ဟင့္အင္း ဘယ္ဟုတ္မလဲ ကိုကို ရဲ႕ သူေနာက္ ေတာ့ဘာလုပ္လဲ ဆိုတာ နားေထာင္အံုး၊ အဲဒါနဲ႕ ခ်စ္ေလးလဲ ေရမိုးခ်ိဳး ၿပီး ညဝတ္အက်ႌလဲလိုက္တယ္။ ထံုးစံအတိုင္းေလ ကိုကို က ညဝတ္ေအာက္မွာ ဘာအတြင္းခံမွ မဝတ္နဲ႕ ဆိုေတာ့ ခ်စ္ေလး က ဘရာလည္း မဝတ္ေတာ့ဘူးေလ၊ ခ်စ္ေလး အိမ္မွာတုန္းက ညဝတ္ေအာက္မွာ အျမဲတမ္းအတြင္းခံဝတ္တယ္၊ ကိုကို နဲ႕ ရၿပီးမွ ကိုကို အတင္းေျပာလို႕ အဲလို မဝတ္တဲ့ အက်င့္ရသြားတာ၊ ေနာက္ ခါတိုင္း အိမ္ေရွ႕သြားၿပီး တီဗီၾကည့္ေနၾက ကို အဲဒီညက်ေတာ့ စိတ္ထဲမွာ တြန္႕ဆုတ္ဆုတ္ ျဖစ္ေနရတယ္ေလ၊ ဒါေပမဲ့ ကိုႀကီးသူရ က ဘယ္ေတာ့မွ ညဘက္ဆို တီဗီၾကည့္တာ မဟုတ္ေတာ့ သူမရွိေလာက္ပါဘူးေလ ဆိုၿပီး အိမ္ေရွ႕ထြက္လာမိခဲ့တယ္။ သူက လဲ့ နား မွာ မိန္႕မိန္႕ႀကီးထိုင္လို႕၊ ခ်စ္ေလး လည္း အိမ္ေရွ႕ခန္းေရာက္ေရာ လဲ့က လာ မမ လာ ရုပ္ရွင္ ကတအားေကာင္းေနတယ္ မမႀကိဳက္မွာ ဆိုၿပီး အတင္းေခၚ၊ ကိုႀကီးသူရကလည္း လဲ့နဲ႕ သူနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ၾကားကို ခ်ဲေပးလိုက္တယ္၊ ခ်စ္ေလးက သြားမထိုင္ခ်င္ဘူး၊ ေတာ္ၾကာ လဲ့ ကေရာ၊ ေဖေဖ နဲ႕ ကိုေလး ဇာနည္ ကေရာ ေမးၾကလိမ့္မယ္ေလ၊ ဘာျဖစ္လို႕လဲ လို႕၊ ခ်စ္ေလး ေရြးစရာလမ္းမရွိလို႕ သြားထိုင္လိုက္ရတယ္။ လဲ့က အရမ္း ေဆြးဖို႕ေကာင္းတာပဲ မမ ၾကည့္ၾကည့္လို႕ ေျပာတယ္၊ မၾကာပါဘူး သူ႕လက္ဖဝါးႀကိးက ခ်စ္ေလး ေပါင္ေပၚေရာက္လာေတာ့တာပဲ”ဆက္ပါအံုးမည္။..
No comments:
Post a Comment