ပန္ကန္းျပားပ်ံတစင္း ပုပၸါးသို႔ အလည္ေရာက္ သတိေပးစကားMR

က်ေနာ့္မိတ္ေဆြ ကိုပုပၸါး (ခ) ကိုေအာင္ေက်ာ္ဦး Azure Popa ရဲ႕ ျခံထဲမွာ ၁၁. ၇. ၂၀၁၆ ရက္ေန႔ ေန႔လည္ ၁၂နာရီမွာ ကိုပုပၸါးက အပင္ေပၚက ပိန္ညွင္းငွက္ကို ဓာတ္ပံုရိုက္ရင္း အမွတ္မထင္ ေတြ႔ရွိတာကို မွတ္တမ္းတင္ထားတာပါ။ အရင္ကလဲ အဲ့ေဒသမွာ ကိုပုပၸါးက ေတြ႔ဖူးခဲ့ပါတယ္။ ပုပၸါးဟာ ျမန္မာျပည္ အလယ္ပိုင္းရဲ႕ အိုေအစစ္ပါ။ ပုပၸါးေတာင္မၾကီးကို တည္မွီျပီး ျမန္မာျပည္ေတာင္ပိုင္း အျပင္ အီေကြတာေဒသမွ ငွက္မ်ဳိးစိတ္မ်ားလဲ အပူေရွာင္လိုသည့္အခါ လာေရာက္တည္းခိုးၾကသည့္အျပင္ ေျမာက္ပိုင္းအျပင္ တရုတ္ေတာင္ပိုင္းမွ ငွက္မ်ဳိးစိတ္မ်ားလည္း အေအးေရွာင္သည့္အခါ လာေရာက္ စတည္းခ်သည့္ေနရာလည္းျဖစ္သည္။ သမပိုင္းဇံု၊ အေအးပိုင္းဇံု၊ အပူပိုင္းဇံု စသည့္ အေရးပါေသာ ဇံုသံုးခု ဆံုုရာ ေဒသလည္းျဖစ္သည္။ ငွက္မ်ဳိးစိတ္တို႔ မ်ားစြာ စံုလင္သည့္ နည္းတူ ဇံုသံုးခုလံုးတြင္ ေပါက္ေရာက္ရွင္သန္ၾကေသာ ရုကၡမ်ဳိးစိတ္ သတၱမ်ဳိးစိတ္မ်ားလည္း မွီခိုက်က္စားရာ ေဒသလည္းျဖစ္သည္။ ဒါေၾကာင့္ ပုပၸါးဟာ အင္မတန္မွ ဇီ၀မ်ဳိးစိတ္ အစံုလင္ဆံုးေနရာလို႔ ေျပာရင္ မလြန္ႏုိင္ပါ။ ပုပၸါးေတာင္အေၾကာင္း စပ္မိလို႔ ေလ့လာမိသမွ် ေရးသားလိုက္ရပါတယ္။ ပုပၸါးေတာင္ဟာ Stratovalcano မီးေတာင္အမ်ဳိးအစားျဖစ္ျပီး ေဒသခံေတြက ႏွစ္သန္း ၄၀ေလာက္က ေပါက္ကြဲခဲ့တယ္ ဆိုေပမယ့္ သိပၸံပညာရွင္ အခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဘီစီ (ခရစ္ေတာ္မေပၚမီ) ၄၄၂ မွာ ေနာက္ဆံုး ေပါက္ကြဲခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ (Stephenson and Marshall, 1984) အျမင့္အားျဖင့္ ၁၅၁၈မီတာ (၄၉၇၉ေပ) ရွိျပီး မီးေတာင္ေပါက္ကြဲစဥ္က ထြက္ခဲ့တဲ့ ေခ်ာ္စာေတြက ၃ ကုဗကီလိုမီတာေလာက္ရွိျပီး မီးေတာင္ပတ္လည္ အက်ယ္အားျဖင့္ ၂၇ စတုရန္း ကီလိုမီတာ အက်ယ္၀န္းအထိ ပ်ံ႔ႏွံ႔ခဲ့ပါတယ္။ ဒီ ေခ်ာ္စာေတြကပဲ ေျမဆီၾသဇာ ေကာင္းမြန္ေစခဲ့ျပီး ရုကၡမ်ဳိးစိတ္တို႔ မ်ားစြာျဖစ္ထြန္းခဲ့ရာမွ ပန္းေပါင္းစံုပြင့္လန္းခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပန္းေပါင္းစံုေပါက္ေရာက္ေသာ ေတာင္လို႔ ေဒသက အစြဲျပဳ ေခၚေ၀ၚခဲ့ပါတယ္။ ပါဠိလို ပန္းကို ပုပၹ လို႔ေခၚျပီး စကားေရြ႕ေလ်ာရာမွ ပုပၹ ... ပုပၸါးလို႔ရယ္ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ မီးေတာင္၀က ေတာင္မၾကီးထိပ္မွာ ရွိျပီး အခ်င္းတမိုင္က်ယ္ျပန္႔ပါတယ္။ ေတာင္ကလပ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ သိတဲ့ ပုပၸါေတာင္ကေတာ့ ၆၅၇ မီတာ (၂၁၅၆ေပ) ျမင့္ပါတယ္။ ပုပၸါးေတာင္ဟာ မီးျငိမ္းေတာင္မဟုတ္ပါဘူး။ မီးေတာင္အရွင္လဲ မဟုတ္ပါဘူး။ အတိအက်ေတာ့ ဘူမိပညာရွင္ေတြမွပဲ သိမွာပါ။ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ေတာင္ဘက္ျခမး္ဟာ Indian Tectonic Plate ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္း ျဖစ္ျပီး အထက္ပိုင္း အေရွ႕ပိုင္းကေတာ့ Asian Tectonic Plate ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းျဖစ္ပါတယ္။ ႏွစ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာက ဒီ Tectonic Plate (ကမာၻ႕ေက်ာက္ခ်ပ္လႊာၾကီးေတြ ၀င္တုိက္မိရာက Himalayan Ranges ( ဟိမ၀ႏာၱ ေတာင္တန္းၾကီးရယ္) လို႔ ျဖစ္ေပၚလာတာပါ။ ဒီ ကမာၻ႕ေက်ာက္ခ်ပ္လႊာ ႏွစ္ခု အစပ္ေတြဟာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ စစ္ကိုင္း၊ ပုဂံ၊ ပဲခူး စတဲ့ေနရာေတြမွာျဖစ္ျပီး ငလ်င္ေၾကာအေနနဲ႔ ဆယ္စုႏွစ္ အနည္းငယ္ၾကာတုိင္း ၾကီးမားတဲ့ လႈပ္ခတ္မႈေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ဟာ သစ္ေတာ သယံဇာ၀ ဆံုးရွံဳးမႈ၊ ဇီ၀မ်ဳိးကြဲစံုလင္မႈဆိုင္ရာ နည္းပါးလာမႈ၊ စတဲ့ လူေတြရဲ႕ မဆင္မျခင္ျပဳလုပ္မႈ၊ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟမီးေတြေၾကာင့္ ရာသီဥတု ကပ္ေဘးမ်ာစြားနဲ႔ ဒီဆယ္စုႏွစ္အတြင္းမွာပဲ မ်ားစြာသင့္ခဲ့ပါျပီ။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ပင္မ ဗဟိုလည္းျဖစ္၊ သမပိုင္းဇံု အပူပိုင္းဇံု အေအးပိုင္းဇံုကဲ့သို႔ ရာသီဥတုဇုံမ်ားလည္းရွိရာ၊ ဇီ၀မ်ဳိးကြဲစံုလင္မႈ အမ်ားဆံုးလည္းျဖစ္ရာ၊ အလယ္ပိုင္း အပူပိုင္းဇုံ၏ တခုတည္းေသာ အိုေအစစ္လည္းျဖစ္ရာ၊ ေက်ာက္ခ်ပ္လႊာစပ္ၾကား ပုဂံငလ်င္ေၾကာႏွင့္ နီးကပ္ေနေသာ မီးေတာင္ေဟာင္းတခုလည္း ျဖစ္ရာ၊ ဤ ဂႏၱ၀င္ ေဒသကိုကား က်ေနာ္တို႔ အေလးထား တန္းဖိုးထားဖို႔လိုေၾကာင္း ကမာၻ႔ျပင္ပက က်ေနာ္တို႔ထက္ သိပၸံနည္း အဆင့္တန္းျမင့္ေသာ ျဂိဳလ္သားမ်ားမွ သတင္းစကား ပံုရိပ္တို႔ လာေရာက္ေပးေနသေလာဟု ထင္ျမင္မိရင္း ဤေဆာင္းပါးကို ေရးသားလိုက္ရပါတယ္။အမွားယြင္းမ်ားရွိက သက္ဆိုင္ရာပညာရွင္မ်ားက ဂရုဏာေရွ႕ထားေျပာၾကားေပးေစလိုပါတယ္။ ခင္မင္တဲ့ ကိုေ၀ေအာင္ ၁၃ ၾသဂုတ္ ၂၀၁၆

JTRE

ေဒါက္တာၿမဲ အစြမ္းကုန္ ၾကိဳးစားေပမယ္႕ က်ည္ဆံေတြ ဗလပြ မွန္ထားတဲ႕ ေဘာၾကီး ဆံုးသြားသည္ ။ ဇြန္သလႅာရဲ႕ ေအာ္ငိုသံက တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ သူတို႕ စခန္းထဲ က်ယ္ေလာင္လွသည္ လို႕ ဦးဇြဲ ထင္သည္ ။ ဇြန္သလႅာက စားပြဲရွည္ေပၚမွာ ခ်ထားတဲ႕ ေသနတ္ေတြကို ေကာက္ဆြဲၿပီး ေၿမြေဟာက္နက္ကို လိုက္ရွာၿပီး အၿပတ္ရွင္းပစ္ဖို႕ စခန္းကေန ထြက္မယ္ လို႕ လုပ္လို႕ ဦးဇြဲက တားထားသည္ ။ “ ဇြန္သလႅာ.....စိတ္ကို ထိန္း....ေလာၾကီးရင္ ကိုယ္ဘဲ ခံသြားရမယ္.....ခဏေလး ေစာင္႕...ေၿမြေဟာက္နက္ ဘယ္သူ ဆိုတာ ငါတို႕ သိရေတာ႕မွာပါ......” “ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ကို ခုေလာက္ ဆိုရင္ ေၿမြေဟာက္နက္ အဖြဲ႕က ညွင္းပန္း ေနေလာက္ၿပီ ထင္တယ္....ဦးဇြဲ.....က်ေနာ္တို႕ အၿမန္ လိုက္ကယ္မွ ၿဖစ္မယ္......” လို႕ ဆင္ေပါက္က ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေဘာၾကီး ေသဆံုးသြားရလို႕ ဆင္ေပါက္လည္း စိတ္ထိခိုက္ ေၾကကြဲေနသည္ ။ ဦးဇြဲက “ ေဘာၾကီး ေသတာ ငါလည္း စိတ္တအား ထိခိုက္တာေပါ႕ကြာ..သူက ငါ႕ရဲ႕ အားကိုးရတဲ႕ ညာလက္ရံုး ဘဲ....မင္းတို႕နဲ႕ ထပ္တူထပ္မွ် ငါလည္း စိတ္မေကာင္း ၀မ္းနည္းေနပါတယ္....ဒါေၾကာင္႕ ဒီေကာင္ေတြကို လက္တံု႕ၿပန္မွာပါ.....ခဏေလးပါ...မာကာေတာ႕ပါဘူး.......” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ခ်ိဳကန္းသည္ လက္ေမာင္းကို မွန္တဲ႕ ေသနတ္ဒါဏ္ရာကို ေၿမြေဟာက္နက္ရဲ႕ လက္သံုး ဆရာ၀န္က ခြဲၿပီး က်ည္ဖူးကို ထုတ္ေပးၿပီးလို႕ အကိုက္အခဲေပ်ာက္ေဆးလည္း ေပးထားတာေၾကာင္႕ ကုလားထိုင္ တလံုးမွာ ေမွးေနသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ေၿမြေဟာက္နက္ က သူ႕ဆီကို ဖုန္းေခၚသည္ ။ “ ခ်ိဳကန္း...ဘယ္လိုေနလဲ..ေနသာရဲ႕လား.....” “ ဟုတ္...သက္သာပါတယ္...” “ ဟို ခ်ာတိတ္ စံုတြဲကို စစ္ေနၿပီလား...သူတို႕ဆီက ဘာ သိရလဲ..” “ ဘိုေလး..စစ္ေမးေနတယ္..က်ေနာ္လည္း က်ည္ဖူး ဆြဲထုတ္ေနတာနဲ႕ ဘိုေလးကို တာ၀န္ေပးထားတယ္..အခုဘဲ က်ေနာ္ သြားၾကည္႕လိုက္မယ္ .....” ခ်ိဳကန္းလည္း ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ကို ဖမ္းေလွာင္ထားတဲ႕ အခ်ဳပ္ခန္းေတြ ရွိတဲ႕ ေၿမတိုက္ခန္းထဲကို ဆင္းသြားလိုက္သည္ ။ သူ အခ်ဳပ္ခန္းထဲကို ၀င္သြားလိုက္တဲ႕အခါ ကိုယ္တံုးလံုး ၿဖစ္ေနတဲ႕ စန္ဒီကို ဘိုေလး က မုဒိန္းက်င္႕ဖို႕ ၾကိဳးစားေနတာနဲ႕ သြားတိုးသည္ ။ စန္ဒီရဲ႕ ႏို႕လံုးၾကီးေတြကို ဘိုေလးက သူ႕လက္ေတြနဲ႕ ဆုပ္ကိုင္ထားေနသည္ ။ ၿဖဴေဖြးတဲ႕ စန္ဒီရဲ႕ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္လံုးလွလွေလးကို ခ်ိဳကန္း ၿမင္လိုက္ရလို႕ ခဏေလာက္ ေငးေမာသြားမိသည္ ။ ဘိုေလးရဲ႕ ရွည္လ်ားလွတဲ႕ လိင္တန္ၾကီးက တရမ္း၇မ္းနဲ႕ ၿဖစ္ေနသည္ ။ “ ဘိုေလး.....ဒါ ဘာလုပ္ေနတာလဲ......” ဘိုေလးလည္း ခ်ိဳကန္းကို ရုတ္တရက္ ေတြ႕လိုက္လို႕ တုန္လွဳပ္သြားသည္ ။ “ မင္းကို သူတို႕စံုတြဲကို စစ္ေမးခိုင္းတာကြ..တက္လိုး ခိုင္းတာ မဟုတ္ဖူး......” ဘိုေလးက ခ်ိဳကန္းကို ေၾကာက္ရသည္ ။ အခုဟာက တက္လိုးခါနီးဆဲဆဲ ၿဗံဳး ကနဲ ခ်ိဳကန္း ေရာက္လာတာ ဆိုေတာ႕ ႏွာစိတ္ကလည္း တအား ၿပင္းထန္ေနေတာ႕ “ ဟာ..က်ဳပ္ ဒီဟာမေလး ဒီေလာက္ ေခ်ာတာ မလိုးဘဲ မေနႏိုင္ဘူး..” လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ ။ ခ်ိဳကန္း က “ ေဟ႕ေကာင္....ဘိုေလး..မင္း ငါ႕ကို ဘယ္တံုးက ဒီလို ၿပန္ေၿပာဘူးလို႕လဲ.....” လို႕ ေငါက္လိုက္သည္ ။ “ က်ေနာ္..က်ေနာ္.....” ဖင္တံုးလံုး နဲ႕ ဘိုေလး လီးၾကီး ေငါလ်က္ ခ်ိဳကန္းကို ရွင္းၿပဖို႕ ၿပင္ေနသည္ ။ ခ်ိဳကန္းလည္း ညာလက္နဲ႕ သူ႕ခါးမွာ ထိုးထားတဲ႕ ေသနတ္ကို ဖ်တ္ကနဲ ဆြဲထုတ္ၿပီး ဘိုေလး မ်က္ႏွာကို ေၿပာင္းနဲ႕ ၿဖတ္ရိုက္ ထည္႕လိုက္သည္ ။ “ အား......” ေသြးေတြ ၿဖာထြက္လာသည္ ။ ဘိုေလး အေနာက္ကို လန္က်သြားသည္ ။ စန္ဒီလည္း ဘိုေလး လက္က လြတ္သြားလို႕ ဘိုေလး ခြ်တ္ပစ္ထားတဲ႕ သူ႕အ၀တ္ေတြကို ေၿပးေကာက္ေနသည္ ။ “ ဘိုေလး....ေခြးသား....ဒူးေထာက္လိုက္စမ္း......” “ ဆရာ..ဆရာခ်ိဳကန္း.....က်ေနာ္..က်ေနာ္.....ေတာင္းပန္တယ္ဗ်ာ...ႏွာထန္သြားတာဗ်ာ..ခြင္႕လႊတ္....” ခ်ိဳကန္းက သူ႕ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္တဲ႕ ဘိုေလးရဲ႕ နဖူးကို ေသနတ္ေၿပာင္း ေတ႕လိုက္သည္ ။ “ ေၿမြေဟာက္နက္ ခိုင္းရင္ ခိုင္းတာကို ခ်က္ခ်င္း လုပ္ကြ.....” “ ေဆာရီးဘဲဗ်ာ...ဒီတခါေတာ႕...ခြင္႕လႊတ္.......” “ ပစ္သတ္လိုက္ ခ်ိဳကန္း...” ေၿမတိုက္ခန္းကို ဆင္းတဲ႕ ေလွခါးဆီက အသံ ကို ခ်ိဳကန္း ၾကားလိုက္ရလို႕ လန္႕သြားသည္ ။ ေၿမြေဟာက္နက္ ရဲ႕ အသံ ၿဖစ္ေနလို႕ ။ သူကိုယ္တိုင္ လိုက္လာတာကိုး...။ “ ဘာေၾကာင္ေနတာလဲ..ဒီေကာင္ကို ပစ္သတ္လိုက္...လို႕ မင္းကို အမိန္႕ေပးေနတယ္.....” ခ်ိဳကန္းသည္ ေနာက္ထပ္ ထပ္ ေၿပာလိုက္တာေၾကာင္႕ ဘိုေလးနဖူးကို ေတ႕ထားတဲ႕ ေသနတ္ကို ေမာင္းေကြးညွစ္ထည္႕လိုက္သည္ ။ ၿပင္းထန္တဲ႕ ယမ္းေပါက္ကြဲသံ...ဘိုေလးေခါင္းက ေသြးစေတြ သူ႕မ်က္ႏွာကို လာစင္...စန္ဒီရဲ႕ ေအာ္သံ..တခ်ိန္ထဲ ၿဖစ္ကုန္ပ်က္ကုန္သည္ ။ ဘိုေလး ေခြလဲက်သြားသည္ ။ ပြိဳင္႕ဖိုးဖိုက္ က်ည္ဖူးက သူ႕ေခါင္းကို ေဖါက္ထြက္သြားၿပီး နံရံကို ထိမွန္သည္ ။ ယမ္းခိုးေတြ ေၿမတိုက္ခန္းထဲမွာ ေ၀သြားသည္ ။ ေသနတ္သံေၾကာင္႕ တၿခားအခန္းေတြက ခ်ိဳကန္းရဲ႕ လူေတြ ေၿပး၀င္လာသည္ ။ “ ဆရာခ်ိဳကန္း....ဘာၿဖစ္လဲ....” ေၿမြေဟာက္နက္သည္ ခြာၿမင္႕ေလဒီရွဴးသံ တခြပ္ခြပ္နဲ႕ ေလ်ာက္လွမ္းလာသည္ ။ “ မိန္းမတေယာက္ကို လိင္ကိစၥမွာ အၾကမ္းဖက္တာကို လံုး၀ မုန္းတယ္.......စက္ဆုပ္တယ္...ရြံတယ္.....ကြ...” ်ခ်ိဳ ကန္း ေမာ႕ၾကည္႕လိုက္သည္ ။ ဟာ.... အင္မတန္ ေခ်ာလွ က်က္သေရ ရွိတဲ႕ မိန္းမ တေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္ရလို႕ပါ ။ ဒါ...ဒါ...ဒါ.....ေၿမြေဟာက္နက္......။ခ်ိဳကန္းသည္ မ်က္လံုး အၿပဴးသားနဲ႕ ေၿမြေဟာက္နက္ကို ေၾကာင္ေငးၾကည္႕ေနသည္ ။ ေၿမြေဟာက္နက္ ဆိုတာ သူကိုး ။ ဒုစရိုက္ေလာကမွာ က်င္လည္ ေနခဲ႕တာ ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာၿပီ ၿဖစ္တဲ႕ မိုးပ်ံခ်ိဳကန္း သည္ စီအိုင္ဒီ ရဲအုပ္ မွံဳရတီကို ေကာင္းေကာင္း သိေနပါသည္ ။ မွံဳရတီသည္ ဒုစရိုက္ အလုပ္မ်ိဳးစံုကို တာ၀န္ယူ လုပ္ကိုင္ေနတဲ႕ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ လူဆိုးဂိုဏ္းၾကီး တခုရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ေၿမြေဟာက္နက္ ၿဖစ္ေနတာက သူ အံ႕ၾသရင္လည္း အံ႕ၾသစရာဘဲ ေလ ။ ရဲအုပ္ မွံဳရတီသည္ ထြန္းဇံေအာင္ကို ေၿမြေဟာက္နက္ အေနနဲ႕ ဟန္ၿပလုပ္ထားၿပီး ေနာက္ကြယ္ကေန ၾကိဳးကိုင္ေနခဲ႕တာမို႕ ခ်ိဳကန္း အပါအ၀င္ သူ႕လက္ေအာက္မွာ သူ ၾကိဳးဆြဲရာကို ကေနၾကတဲ႕ လူမိုက္လူဆိုးေတြသည္ ထြန္းဇံေအာင္ကိုဘဲ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ေၿမြေဟာက္နက္ လို႕ ထင္ေနခဲ႕ၾကသည္ ။ “ ခ်ိဳကန္း ....” ရုတ္တရက္ ေခၚလိုက္လို႕ ခ်ိဳကန္း တုန္သြားသည္ ။ “ ဗ်ာ.....” “ ေနာက္ကို မင္း လက္ေအာက္က လူေတြကို ၿပတ္ၿပတ္သားသား ခိုင္းပါ...အခုတၾကိမ္ ကေတာ႕ မင္းက လက္ေမာင္းမွာ ေသနတ္ ဒါဏ္ရာ ရထားတယ္ ဆိုေတာ႕ ငါ ခြင္႕လႊတ္တယ္.....ေနာက္တခါဆိုရင္ မင္း ေသေသခ်ာခ်ာ ခိုင္းပါ...ေဘဘီတို႕ စံုတြဲကို စစ္ေမးဖို႕ ငါ စိတ္ေစာေနတယ္...ကဲ ငါကိုယ္တိုင္ဘဲ စစ္ေမးေတာ႕မယ္......” စန္ဒီသည္ ဘိုေလး စုတ္ၿဖဲထားလို႕ အေပၚ အက်ၤ ီေရာ ဘရာစီယာေရာ စုတ္ၿပတ္သတ္ ပ်က္စီးေနၿပီ ။ စကပ္ေလးကိုေတာ႕ ၿပန္ ၀တ္ထားေပမယ္႕ အေပၚပိုင္းမွာ အ၀တ္မဲ႕ေနလို႕ ဖြံ႕ထြားတဲ႕ ရင္သား ေတြကို လက္ကေလး ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ယွက္ကာထားေနရသည္ ။ ၇ဲအုပ္ မွံဳရတီ သို႕မဟုတ္ ေၿမြေဟာက္နက္က သူမ ၀တ္လာတဲ႕ အၿပာေရာင္ ဂ်ာကင္အပါးစားေလးကို ခြ်တ္ၿပီး စန္ဒီ႕ကို ေပးလိုက္သည္ ။ မွံဳရတီ ဂ်ာကင္ကို ခြ်တ္လိုက္တဲ႕အခါ အၿပာရင္႕ေရာင္ ေဘာင္းဘီရွည္ကို ၀တ္ထားတဲ႕ မွံဳရတီရဲ႕ ခါးမွာ ပစၥတိုတလက္ကို အိတ္နဲ႕ ထည္႕ ခ်ိတ္ထားတာကို စန္ဒီနဲ႕ ခ်ိဳကန္းတို႕ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ လူေတြလည္း မွဳရတီနဲ႕ ခ်ိဳကန္းတို႕ ကို နားမလည္တဲ႕ မ်က္ႏွာေတြနဲ႕ ေငးၾကည္႕ၿပီး သူတို႕ဆရာ ခ်ိဳကန္း ဘာခိုင္းမလဲ ဆိုတာကို ေစာင္႕ေနၾကသည္ ။ ေၿမြေဟာက္နက္ မွံဳရတီက စန္ဒီကို “ ကဲ စန္ဒီ.....မင္းရဲ႕ ဘဲေလး ေဘဘီရဲ႕ အေၾကာင္းကို မမကို အကုန္ ေၿပာၿပစမ္း.....မင္း ေမးတာကို ေၿဖရင္..မင္းကို မသတ္ဘဲ လႊတ္ေပးလိုက္မယ္....ေဘဘီရဲ႕ ေဘာ႕စ္က ဘယ္သူလဲ.....ဘယ္မွာလဲ...မမ သိခ်င္တယ္...” လို႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕အခါ စန္ဒီလည္း....“ မသိဘူး..မသိဘူး.....က်မကို လာ မေမးနဲ႕...” လို႕ ၿပန္ေအာ္ေၿပာလိုက္သည္ ။ မွံဳရတီလည္း စန္ဒီ႕ဆီကို တိုးကပ္သြားၿပီး စန္ဒီ႕ပါးကို ဖ်န္းကနဲ လႊဲရိုက္ထည္႕လိုက္သည္ ။ “ အာ႕.....” “ ေမးတာကို ေၿဖ....ေကာင္မေလး..အသား အနာ မခံခ်င္နဲ႕.....” မွံဳရတီက “ ေဘဘီ ေကာ ဘယ္အခန္းမွာလဲ....” လို႕ ခ်ိဳကန္းကို လွည္႕ၾကည္႕ၿပီး ေမးလိုက္သည္ ။ ခ်ိဳကန္းက “ ဟိုဖက္ အခန္းမွာ...” လို႕ ေၿဖသည္ ။ “ တေယာက္ သြားေခၚခဲ႕လိုက္” လို႕ မွံဳရတီက ေၿပာလိုက္သည္ ။ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ တပည္႕တေယာက္ ေဘဘီ႕ကို ေခၚလာဖို႕ တဖက္ခန္းကို ထြက္သြားလိုက္သည္ ။ မွံဳရတီ က “ ခ်ိဳကန္း..ဒီအခ်ိန္က စၿပီး မင္းဟာ ေၿမြေဟာက္နက္ ၿဖစ္သြားၿပီ....မင္းဟာ ဒို႕အဖြဲ႕ရဲ႕ ဦးေဆာင္တဲ႕ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ လုပ္ရမယ္....” လို႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕ အခ်ိန္မွာ ေဘဘီ သူတို႕ေရွ႕ကို ေရာက္လာသည္ ။ ေဘဘီလည္း စန္ဒီ႕ဆီကို ေၿပးသြားဖို႕ လုပ္လိုက္သည္ ။ သို႕ေပမယ္႕ ခ်ိဳကန္း က ာကားက ၿဖတ္တားလိုက္ၿပီး....“ ေဟ႕..ခ်ာတိတ္.....မင္း အလြမ္းသယ္ရမယ္႕ အခ်ိန္ မဟုတ္ဖူး...မင္း....ငါတို႕ ေမးတာ ေတြကို ေၿဖရမယ္႕ အခ်ိန္....” လို႕ ေၿပာလိုက္သလို မွံဳရတီက သူ႕ခါးက ပစၥတိုကို အိတ္ထဲက ဆြဲထုတ္လိုက္သည္ ။ “ ကဲ ေဘဘီ.....မင္း ငါေမးတာေတြကို ေၿဖ..မေၿဖရင္ မင္းေစာ္ေလးရဲ႕ ေၿခေထာက္တဖက္ကို ပစ္ရလိမ္႕မယ္.....” လို႕ မွံဳရတီက ေဘဘီ႕ကို ေၿပာလိုက္သည္ ။ “ ဘာေမးမွာလဲ....” “ မင္းရဲ႕ ေဘာ႕စ္..ဘယ္သူလဲ ဆိုတာနဲ႕ သူ ဘယ္မွာလဲ ဆိုတာ..မင္းတို႕ လုပ္ခဲ႕တဲ႕ ဘဏ္ဓါးၿပ တိုက္တဲ႕ အေၾကာင္းစံု.....” “ မေၿဖဘူး ဆိုရင္ေကာ.....” “ ေၿပာၿပီးၿပီေလ..မင္းေကာင္မေလးရဲ႕ ေၿခေထာက္ေတြကို တဖက္ၿပီးတဖက္ ပစ္ခ်ိဳးရလိမ္႕မယ္....” “ ဘယ္လိုဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ခင္ဗ်ားတို႕က က်ေနာ္တို႕ကို အရွင္ထားမွာ မဟုတ္ပါဘူး..သတ္ပစ္မွာဘဲ.....က်ေနာ္႕ကို သတ္လိုက္ဗ်ာ..စန္ဒီ႕ကိုေတာ႕ ၿပန္ လႊတ္ေပးလိုက္ပါ....သူ ဘာမွ မသိ ဘာမွ မပါဘူး.... သူနဲ႕ မဆိုင္ဘူး....” “ လႊတ္လို႕ေတာ႕ ဘယ္ၿဖစ္မလဲကြ..ငါတို႕ကို သူက သတင္းပို႕မွာေပါ႕......” စန္ဒီက “ မပို႕ပါဘူး..စိတ္ခ်ပါ..က်မ အဲလို အက်င္႕ မရွိပါဘူး..ကိုယ္႕ဖါသာ ေအးေအးလူလူဘဲ ေနခ်င္တဲ႕သူပါ...အမရယ္.....” လို႕ ေၿပာရင္း မွံဳရတီကို လက္အုပ္ခ်ီကာ ရွစ္ခိုး ေတာင္းပန္သည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ တပည္႕တေယာက္ ေၿမတိုက္ထဲကို ေၿပးဆင္းလာသည္ ။ “ ဆရာခ်ိဳကန္း......ဆရာခ်ိဳကန္း..အၿပင္မွာ လူေတြ ကားေတြ ေရာက္ေနတယ္..ရဲေတြ လား မသိဘူး.....” မွံုရတီက “ ရဲေတြ မဟုတ္ဘူး ....အဲဒါ ေဘဘီတို႕ အဖြဲ႕ ၿဖစ္လိမ္႕မယ္....မင္းတို႕ ၿပန္ ခုခံၾက....သြား...အေပၚတက္ၾက...ရွိတဲ႕ လက္နက္နဲ႕ ၿပန္ခ်ၾက.....” လို႕ ေအာ္ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ တပည္႕ေတြ ေသနတ္ေတြ အသင္႕ကိုင္ၿပီး ေၿမတိုက္ထဲက အေပၚကို ေၿပးတက္သြားၾကသည္ ။ မွံဳရတီက “ ခ်ိဳကန္း.....ငါတို႕ အေနာက္ဖက္ လွိဳဏ္ေခါင္း ထြက္ေပါက္ ကေန လစ္ၾကစို႕....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ခ်ိဳကန္းက ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီကို ေသနတ္ေၿပာင္းနဲ႕ ထိုးၿပရင္း..“ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ကိုဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ..ေခၚသြားမလား....ပစ္သတ္ခဲ႕မလား....” လို႕ ေမးလိုက္တဲ႕အခါ မွံဳရတီလည္း...“ ေခၚသြားမယ္....” လို႕ ေၿဖလိုက္သည္ ။ ခ်ိဳကန္းက ဘီဒိုၾကီးကို တြန္းဖယ္ၿပီး လွိဳ႕၀ွက္ လွိဳဏ္ေခါင္း တံခါးကို ဖြင္႕လိုက္သည္ ။ “ ကဲ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီ..အေရွ႕က ၾကြ.....” လက္ထိတ္ တြဲခတ္ထား ခံရတဲ႕ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီသည္ မွံဳရတီ နဲ႕ ခ်ိဳကန္္းတို႕ရဲ႕ အက်ဥ္းသားေတြ အၿဖစ္ လိုက္ပါသြားၾကရၿပီ ။ ခ်ိဳကန္္းရဲ႕ လူေတြ အကုန္ ေသကုန္လို႕ ဦးဇြဲတို႕ ေၿမေအာက္ခန္းကို ဆင္းလာၾကတဲ႕အခါ ဘယ္သူမွ မရွိေတာ႕ ။ ဇြန္သလႅာက ေတာက္ေခါက္ၿပီး ဆဲေရးတိုင္းထြာ လိုက္သည္ ။ “ လစ္သြားၾကၿပီ.....ဦးဇြဲ...ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲဟင္......” ဦးဇြဲက “ အေပၚမွာ ဒါဏ္ရာနဲ႕ မေသေသးတဲ႕ ခ်ိဳကန္္းရဲ႕ တပည္႕တေယာက္ကို ညွင္းၿပီး စစ္ေမးၾကမယ္..သူတို႕ရဲ႕ တၿခား စခန္းေတြကို သိရေအာင္....” လို႕ ေၿပာလိုက္လို႕ ဆင္ေပါက္နဲ႕ ကိုသံုညတို႕က ဒါဏ္ရာရထားတဲ႕ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ တပည္႕ကို သြားၿပီး ဆြဲေခၚလာသည္ ။ မွံဳရတီရဲ႕ အရုပ္ဆိုးဆိုး နီဆန္း ဂ်ဳ( က္ )ကားေလးရဲ႕ အေနာက္ခန္းထဲမွာ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီကို လကထိပ္ပူးခတ္ထား ရက္နဲ႕ ေခၚလာသည္ ။ မွံဳရတီက ကားကို ေမာင္းၿပီး ခ်ိဳကန္းက ေဘးက ထိုင္သည္ ။ ခ်ိဳကန္းက သူ႕ပစၥတိုေသနတ္ကို ညာဖက္လက္နဲ႕ ကိုင္ထားၿပီး အေပၚက ဂ်ာကင္နဲ႕ အုပ္ထားသည္ ။ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ကို မ်က္စိ မစည္းထားတာေၾကာင္႕ သူတို႕သည္ တံတားၾကီးတခုကို ၿဖတ္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ၿပင္က ၿမိဳ႕သစ္တခုထဲကို ဦးတည္ေနတာကို သိေနရသည္ ။ လူေနအိမ္ေၿခ ရပ္ကြက္ေတြကို ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာေအာင္ၿဖတ္သြားၿပီးတဲ႕ေနာက္ အိမ္ေၿခ အေဆာက္အဦး မရွိတဲ႕ ကြင္းေခါင္ေခါင္ေနရာတခုက အိမ္ပ်က္ၾကီးလိုလို ဂိုေဒါင္ၾကီးလိုလို အေဆာက္အအံု စုတ္စုတ္ၾကီးတလံုးဆီကို သူတို႕ေရာက္သြားၾကသည္ ။ “ ကဲ..ဆင္းၾက....ေၿပးဖို႕ေတာ႕ မစဥ္းစားနဲ႕..တကယ္ပစ္သတ္ပစ္မွာ.....နင္တို႕ေၾကာင္႕ ငါတို႕ အဖြဲ႕ၾကီးလည္း ပ်က္စီး သြားတာ ယဲ႕ယဲ႕ဘဲ က်န္ေတာ႕တယ္....”ွ ခ်ိဳကန္းက ေသနတ္ကို အသင္႕ခ်ိန္ထားရင္း ေၿပာလိုက္သည္ ။ မွံဳရတီက ဦးေဆာင္ၿပီး အေဆာက္အအံုၾကီးထဲကို ၀င္လိုက္သည္ ..။ အထဲေရာက္ၿပီး မီးေတြ ဖြင္႕လိုက္ၿပီးတဲ႕ အခါ ေဘဘီသည္ သူတို႕ဟာ သစ္ခြဲစက္ၾကီး တလံုးထဲကို ေရာက္ေနတယ္ ဆိုတာကို သိလိုက္သည္ ။ မွံဳရတီက ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီကို မနက္က်မွ စစ္ေတာ႕မည္ ..ေအာက္ထပ္မွာဘဲ ေသေသခ်ာခ်ာ တုပ္ေႏွာင္ထားလိုက္ လို႕ ခ်ိဳကန္းကို အမိန္႕ဆန္ဆန္ ခပ္ေငါက္ေငါက္ နဲ႕ ေၿပာလိုက္ၿပီး အထပ္ခိုးေပၚကို ေလွခါးေလးကေန တက္သြားသည္ ။ ခ်ိဳကန္းလည္း ေဘဘီတို႕ႏွစ္ေယာက္ကို လက္ထိပ္ သံၾကိဳး ကို ထုတ္တန္းက တန္းလန္းက်ေနတဲ႕ ၾကိဳးတေခ်ာင္းနဲ႕ ခ်ည္ေႏွာင္လိုက္သည္ ။ “ တညလံုး ဒီလိုဘဲ ေနရမွလားဗ်ာ.....ထိုင္ခြင္႕ လွဲခြင္႕ေလး မေပးဘူးလား....” ေဘဘီ ေၿပာလိုက္တဲ႕အခါ ခ်ိဳကန္းက ဆတ္ကနဲလွည္႕ၾကည္႕သည္ ။ သူ႕မီးေသေနတဲ႕ ေဆးၿပင္းလိပ္ကေလးက ကိုက္ထားဆဲ ။ “ ဒီမွာ ေကာင္ေလး......မင္း.....ဂ်ီးမမ်ားနဲ႕....မင္း လုပ္ရမွာက အေပၚက ငါတို႕ ေခါင္းေဆာင္ ေၿမြေဟာက္နက္ကို မင္းနဲ႕ မင္းေစာ္ေလးတို႕ ကို အသက္က ခ်မ္းသာေပးဖို႕ ရွစ္ခိုး ေတာင္းပန္ရမွာ...ဒါက အေရးၾကီးေနတာ....တၿခား ကြန္ပလိန္႕ေတြ ခဏ ေဘးခ်ိတ္ထားစမ္းကြာ......” လို႕ ေလသံတိုးတိုးနဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ထပ္ခိုးေပၚကို ေရာက္သြားတဲ႕ မွံဳရတီသည္ သူမကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြကိုတခုၿပီးတခု တလႊာၿပီး တလႊာ ခြ်တ္ခ်ပစ္ေနသည္ ။ တေနကုန္ ေၿပးရလႊားရတာေတြေၾကာင္႕ တကုိယ္လံုး ညစ္ႏြမ္းေနသည္ ညစ္ပတ္ေနသည္ လို႕ သူမ ထင္ေနသည္ ။ အ၀တ္ေတြ အကုန္လံုး ခြ်တ္လိုက္ၿပီးတဲ႕အခါ သူမေရာက္ေနတဲ႕ အခန္းေလးရဲ႕ ေထာင္႕က ေရခ်ိဳးခန္းနဲ႕ အိမ္သာ တြဲရက္ အခန္းေလးထဲကို ေလ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။ ေအာက္ထပ္မွာ ကြပ္ပ်စ္တခုေပၚမွာ သူ အိပ္ဖို႕ ေနရာ ခင္းက်င္းေနတဲ႕ ခ်ိဳကန္းလည္း နံရံမွာ ေထာင္ထားတဲ႕ ဂစ္တာၾကီးတလက္ကို ဆြဲယူလိုက္ၿပီး သူ ခင္းက်င္းထားတဲ႕ အိပ္ရာေလးေပၚ ထိုင္လိုက္ရင္း ဂစ္တာၾကိဳးေတြကို ညွိစမ္းေနသည္ ။ ေဘဘီက“ ဗ်ိဳ႕ ကိုခ်ိဳကန္းၾကီး....ဘာ သီခ်င္း တီးမွာလဲဗ်....” လို႕ လွမ္းေမးလိုက္သည္ ။ ခ်ိဳကန္းက ဘာမွ ၿပန္မေၿဖ ။ ဂစ္တာကို တင္ကေလာင္ တင္ကေလာင္နဲ႕ အသံစမ္းေနသည္ ။ ပါးစပ္မွာလည္း ေဆးၿပင္းလိပ္ကေလးက ကိုက္ထားသည္ ။ ေကာင္းဘြိဳင္ဦးထုပ္ၾကီးတလံုးကိုလည္း သူ ဘယ္က ေကာက္ေဆာင္း လိုက္သလဲေဘဘီ မၿမင္လိုက္ ။ ဦးထုပ္ ငိုက္ငိုက္ေဆာင္းထားတဲ႕ ပါးသိုင္းေမြး မုတ္ဆိတ္ေမြးနဲ႕ ခ်ိဳကန္းသည္ ေဒၚလာလက္တဆုပ္ ဆိုတဲ႕ ရုပ္ရွင္ကားထဲက ဇာတ္၀င္ခန္း ေတးသြားကို က်က်နန တီးခတ္လိုက္တာကို ေဘဘီ တို႕ ၾကားလိုက္ၾကရသည္ ။ သူၿပီးတဲ႕အခါမွာ ေဘဘီက “ လက္ေတြကို တုပ္ထားလို႕ လက္ခုတ္တီးလို႕ မရတာကို ခြင္႕လႊတ္ဗ်..ကိုခ်ိဳကန္း..ခင္ဗ်ား တီးတာ တအား ေကာင္းတယ္......” လို႕ ခ်ီးမြမ္းခန္း ထုတ္လိုက္သည္ ။ စန္ဒီကလည္း “ ဟုတ္တယ္ ကိုခ်ိဳကန္း......တအား နားေထာင္လို႕ ေကာင္းတာဘဲ....” လို႕ အေနာက္ကေန သံေယာင္လိုက္ သည္ ။ ခ်ိဳကန္းက ဘာမွ ၿပန္မေၿပာ ။ ေနာက္ တပုဒ္ကိုိ တီးခတ္လိုက္ၿပန္သည္ ။ ဒီတခါ တီးလိုက္တဲ႕ ေတးသြားကေတာ႕ လူေကာင္း..လူဆိုး နဲ႕ လူရုပ္ဆိုး ဆိုတဲ႕ ရုပ္ရွင္ကားထဲက ေတးသြား ပါ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ အထပ္ခိုးေပၚက “ ခ်ိဳကန္း..အေပၚ တက္ခဲ႕...” လို႕ ေအာ္ေၿပာလိုက္တဲ႕ မွံဳရတီရဲ႕ အသံကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ ဂစ္တာသံ ရပ္သြားသည္ ။ “ ခ်ိဳကန္း.....ေခၚေနတာ ၾကားလား.....” “ ဟုတ္.....ဆရာမ...ၾကားတယ္....” “ ၾကားရင္ တက္ခဲ႕.....” “ ဟုတ္.....” ခ်ိဳကန္းလည္း ဂစ္တာကို နံရံမွာ ၿပန္ေထာင္လိုက္ၿပီး ထပ္ခိုးေပၚကို တက္သြားသည္ ။ အေပၚထပ္ကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ခ်ိဳကန္း သည္ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္နဲ႕ အိပ္ရာထဲမွာ လွဲေလ်ာင္းေနတဲ႕ မွံဳရတီကို ေတြ႕လိုက္ရလို႕ ေၿခလွမ္းေတြ တံု႕ဆိုင္းသြားသည္ ။ မွံဳရတီရဲ႕ ခ်ိဳဗူးၾကီး ႏွစ္လံုးက ေကာ႕ေကာ႕တင္းတင္းၾကီးေတြ နဲ႕ သူ႕ကို လက္ယပ္ေခၚေနသည္ လို႕ ခ်ိဳကန္း ထင္မိသည္ ။ ႏို႕သီးေခါင္း နီညိဳညိဳၾကီးေတြက လာစုိ႕ပါေတာ႕ လို႕ ေခၚယူေနၾကသလိုဘဲ ။ “ လာေလ.....”မွံဳရတီသည္ ထြန္းဇံေအာင္ အသက္ရွိေနကထဲက ခ်ိဳကန္းကို သေဘာက်ေနတာ ။ ခ်ိဳကန္းကို တဖက္သပ္ ၾကိတ္ၾကိဳက္ေနခဲ႕သည္ ။ ခ်ိုကန္းသည္ မွံဳရတီ႕စိတ္ကူးထဲက ခ်စ္သူ ။ ခ်ိဳကန္းက မသိေပမယ္႕ မွံဳရတီ႕မွာ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ ဓါတ္ပံုေတြ..ဗီဒီယိုေတြ ရွိေနသည္ ။ မွံဳရတီရဲ႕ လွိဳ႕၀ွက္ အိမ္ပုန္းတခု မွာ ခ်ိဳကန္းအခန္း ရွိသည္ ။ ခ်ိဳကန္းကို ခိုးရိုက္ထားတဲ႕ ဗီဒီယိုေတြ ဓါတ္ပံုေတြ ကို ထားသည္ ။ ခ်ိဳကန္းကို လူမိုက္ေလာက ဒုစရိုက္အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ နံမည္ၾကီးလာေအာင္ သူကဘဲ ေနာက္ကြယ္ကေန တြန္းပို႕ေပးခဲ႕တာ ၿဖစ္သည္ ။ မွံဳရတီရဲ႕ စိတ္ကူးထဲက ခ်စ္သူသည္ ခိုးဆိုးတိုက္ခိုက္တဲ႕ လူဆိုးေတြရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ဂိုဏ္းစတား တေယာက္ ၿဖစ္ခဲ႕သည္ ။ ဒီလိုလူကို မွံဳရတီ သေဘာက်သည္ ။ စိတ္လည္း လာသည္ ။ ဂိုဏ္းစတား တေယာက္နဲ႕ လိင္ဆက္ဆံသည္ လို႕လည္း ဆယ္ေက်ာ္သက္ ဘ၀ထဲက စိတ္ကူးယဥ္ခဲ႕တာ ..။ မွံဳရတီသည္ ငယ္ငယ္ထဲက ဆိုးသြမ္းတဲ႕ ရာဇ၀တ္ေကာင္ေတြ ..ဟစ္တလာ.လိုအာဏာရွင္ေတြကို သေဘာက် အားက်ခဲ႕တဲ႕ ကေလးတေယာက္ ။ တလြဲဆံပင္ေကာင္းသည္ လို႕လည္း ေၿပာလို႕ရသည္ ။ မွံဳရတီသည္ သာမန္ကေလး တေယာက္ စဥ္းစားသလို မစဥ္းစား ။ မေကာင္းမွဳ ၿပစ္မွဳလို႕ လူ႕ကမၻာက သတ္မွတ္ထားတာေတြကို အားက်သည္ ။ အထင္ၾကီးသည္ ။ ဆက္တိုက္ လူသတ္တဲ႕ နံမည္ေက်ာ္ လူသတ္သမားေတြရဲ႕ အေၾကာင္း ေရးသားထားတဲ႕ စာအုပ္ေတြကို ဖတ္ရံုမက စုေဆာင္းသည္ ။ ဘဏ္ဓါးၿပတိုက္တာေတြကို အားက်သည္ ။ ဟိုတခ်ိန္က ဘဏ္ဓါးၿပတိုက္ခဲ႕လို႕ နံမည္ၾကီးခဲ႕တဲ႕ သန္းၾကြယ္သူေဌးသမီး ပက္တီဟိစ္ရဲ႕ ဓါတ္ပံုေတြကုိ နံရံမွာ ကပ္ထားခဲ႕သည္ ။ အကပ္ေကာင္းလို႕လား ရဲတပ္ဖြဲ႕က ဘက္ဂေရာင္း စစ္ေဆးတာက သိပ္ မပီၿပင္လို႕လားမသိဘူး ။ မွံဳရတီ ဘြဲ႕ရၿပီး ရဲတပ္ဖြဲ႕က အရာရွိေလာင္း သင္တန္း အတြက္ ေလ်ာက္ထားတဲ႕အခါ ဘာ အတားအဆီးမွ မရွိဘဲ ၀င္ခြင္႕တက္ခြင္႕ ရသြားသည္ ။ အင္တာဗ်ဴးေတြမွာလည္း မွံဳရတီရဲ႕ ဆိုးသြမ္းတာေတြကို ကိုးကြယ္ခ်င္ အားက်ခ်င္တဲ႕ စိတ္၇ိုင္းေတြက မေပၚလြင္ခဲ႕ဘဲ မွံဳရတီသည္ ဒုရဲအုပ္တေယာက္ ၿဖစ္လာခဲ႕သည္ ။ မွဳခင္းေတြကို စံုစမ္းေထာက္လွမ္းတာေတြက ပီၿပင္ထက္ၿမက္လို႕ စီအိုင္ဒီ စံုေထာက္အဖြဲ႕ကိုေတာင္ ေရာက္သြားခဲ႕သည္ ။ မွံဳရတီ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ ဘ၀မွာ ေဇာ္ေမာ္ထက္ ဆိုတဲ႕ လူနဲ႕ ရည္းစား ၿဖစ္ၾကေတာ႕ ေဇာ္ေမာ္ထက္သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ တခြင္မွာ ဒုစရိုက္အလုပ္ေတြကို ေနာက္ကြယ္က ခ်ဳပ္ကိုင္ ဦးစီးေနတဲ႕ လူဆိုးဂိုဏ္းၾကီးတခုရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ဦးထက္ၿမက္ရဲ႕သားတေယာက္ ၿဖစ္ေနတာကလည္း မွံဳရတီကို ေၿမြေဟာက္နက္ ၿဖစ္ေစဖို႕ အေထာက္အပံ႕ ၿဖစ္သြားရသည္ ။ ဒီလို ဒုစရိုက္ အလုပ္ေတြကို အားက် ခံုမင္တဲ႕ မွံဳရတီသည္ တိုက္ဆိုင္စြာနဲ႕ ေဇာ္ေမာ္ထက္ရဲ႕ ခ်စ္သူ ၿဖစ္ခဲ႕တာ သူမကိုယ္ သူမလည္း အံ႕ၾသလို႕ မဆံုးဘူး ။ ေဇာ္ေမာ္ထက္က ခ်စ္သူ သက္တမ္း ၾကာလာတဲ႕အခါ သူ႕အိမ္ကို ေခၚသြားၿပီး အေဖ နဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးခဲ႕လို႕ ဦးထက္ၿမက္နဲ႕ မွံဳရတီ ရင္းႏွီးခဲ႕ရသည္ ။ ေဇာ္ေမာ္ထက္က မွံဳရတီကို သူတို႕မိသားစုဟာ ဂိုဏ္းစတားမိသားစု ဆိုတာကို ဖံုးထားခဲ႕တာပါ ။ မွံဳရတီကလည္း ေဇာ္ေမာ္ထက္ကို သာမန္ ပိုက္ဆံရွိ သူေဌးသား တေယာက္လို႕ဘဲ ထင္ထားခဲ႕တာပါ ။ တေန႕မွာ ေဇာ္ေမာ္ထက္တေယာက္ သူ႕အေဖ ခိုင္းေစတာ တခုကို ထြက္လုပ္ရင္း မေတာ္တဆမွဳနဲ႕ ေသဆံုးသြားခဲ႕ရသည္ ။ သူ႕အေဖရဲ႕ ၿပိဳင္ဖက္ လူတေယာက္ဆီက စိန္ေတြကို ရန္ကုန္ ေမာ္လၿမိဳင္ သြား ရထားေပၚမွာ လုယူရင္း ရထားေပၚက ၿပဳတ္က်ၿပီး ေသဆံုးသြားခဲ႕သည္ ။ ေဇာ္ေမာ္ထက္ ေသဆံုးေတာ႕မွ သူတို႕မိသားစုဟာ ဒုစရိုက္ အလုပ္ေတြကို တသက္လံုး လုပ္လာၾကတဲ႕ ဂိုဏ္းစတားေတြမွန္း မွံဳရတီ သိသြားခဲ႕ရသည္ ။ သာမန္ မိန္းကေလး တေယာက္ ဆိုရင္ ဒီလို ေပၚေပါက္ သိရွိခဲ႕ရင္ စက္ဆုတ္ရြံရွာ ေၾကာက္လန္႕ၿပီး ဒီမိသားစုနဲ႕ ေ၀းရာကို ေရွာင္ရွားမွာ ၿဖစ္ေပမယ္႕လို႕ မွံဳရတီကေတာ႕ ပိုလို႕ေတာင္ သေဘာက်သြားခဲ႕ၿပီး ေဇာ္ေမာ္ထက္ရဲ႕ အေဖၾကီး ဦးထက္ၿမက္ဆီမွာ ပညာဆည္းပူး ေလ႕လာသင္ယူခဲ႕ေပသည္ ။ ဒီအခ်ိန္ထဲက ပါ၀င္ လုပ္ကိုင္ခဲ႕တဲ႕ မွံဳရတီသည္ တဖက္က ရဲအရာရွိ လုပ္ေနသလို တဖက္ကလည္း လူဆိုးဂိုဏ္းကို ေခါင္းေဆာင္ ေနတဲ႕ နံမည္ေက်ာ္ ေၿမြေဟာက္နက္ ၿဖစ္လာရသည္ ။ ခ်ိဳကန္းသည္ မိေမြးတိုင္းကိုယ္ေတြနဲ႕ တအားကို လွေနတဲ႕ မွံဳရတီကို ၿမင္တာနဲ႕ စိတ္ေတြ ၀ုန္းကနဲ ထၾကြသြားရသည္ ။ ေၿမြေဟာက္နက္ ရဲ႕ အေၾကာင္းကို သူ႕လက္ေအာက္မွာ လုပ္ေနခဲ႕လို႕ သိေန ၾကားဖူးေနသည္ ။ ဘယ္သူမွန္းသာ မသိခဲ႕တာ ။ ထြန္းဇံေအာင္ကို စစၿခင္းတံုးက ေၿမြေဟာက္နက္ လို႕ သူထင္ခဲ႕ေပမယ္႕ ေနာက္ပိုင္းမွာ ထြန္းဇံေအာင္က သူ႕ေရွ႕မွာ ဖုန္းနဲ႕ အမိန္႕ခံယူေနတာေတြကို ေတြ႕ၿပီး ထြန္းဇံေအာင္ရဲ႕ အထက္မွာ ေခါင္းေဆာင္ တေယာက္ ရွိေနတာကို သူ သိလာခဲ႕သည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ ေသသြားၿပီးတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ေၿမြေဟာက္နက္က သူ႕ကို ေခါင္းေဆာင္ တင္ၿပီး အလုပ္တခ်ိဳ႕ကို လုပ္ခိုင္းခဲ႕သည္ ။ ပထမ မိန္းမတေယာက္ ဆိုတာ မသိခဲ႕ ။ အခု သိမယ္႕သိေတာ႕လည္း ေခါင္းေဆာင္ သည္ ရဲအရာရွိတေယာက္ ၿဖစ္ေနတာကို သိလိုက္ရသည္ ။ ေၿမြေဟာက္နက္ က ကိုယ္တံုးလံုး ခြတ္ၿပီး သူ႕ကို ကုတင္ဆီကို ေခၚေနတာကလည္း အိပ္မက္တခု မက္ေနသလို ခံစားေနရသည္ ။ “ ခ်ိဳကန္း..မင္း ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြကို အကုန္ ခြ်တ္လိုက္ကြာ......” ရွက္တတ္တဲ႕ ခ်ိဳကန္းသည္ မွံဳရတီ ေၿပာလိုက္တဲ႕ စကားေၾကာင္႕ ၾကက္သီးေတြ ထသြားသည္ ။ ဒါေပမယ္႕ ေၿမြေဟာက္နက္ရဲ႕ အမိန္႕ကို နာခံေနက်မို႕ ခ်က္ခ်င္းဘဲ သူ႕အ၀တ္ေတြကို ခြ်တ္ပစ္ေနသည္ ။ မ်က္ႏွာက်က္က မီးေရာင္နဲ႕ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ အခ်ိဳးက် က်စ္လစ္တဲ႕ ကိုယ္လံုးကိုယ္ထည္ကို မွံဳရတီ ၿမင္ေနရသည္ ။ မွံဳရတီ သည္ တပည္႕တေယာက္က ခ်ိဳကန္းကို လိုက္ေခ်ာင္းေၿမာင္းၿပီး ဓါတ္ပံု ဗီဒီယို ရိုက္ေပး ခဲ႕တာေၾကာင္႕ ငပလီ ေခ်ာင္းသာ ေငြေဆာင္လို ပင္လယ္ကမ္းေၿခေတြမွာ ေရကူးေဘာင္းဘီၿပတ္ေလးနဲ႕ ေရထဲက တက္လာတဲ႕ ပံုေတြကို ၿမင္ဘူးထားခဲ႕တာပါ ။ သို႕ေပမယ္႕ အခုလို ဒုတ္ၾကီး တေထာင္ ေထာင္ကိုေတာ႕ ခုမွဘဲ ၿမင္ဘူးရတာ ၿဖစ္သည္ ။ “ ဟယ္.....လွလိုက္တဲ႕ဟာၾကီး.....” မွဳံရတီသည္ ေပါင္တန္သြယ္ ႏွစ္ဖက္ၾကားက မတ္မတ္ၾကီး ေထာင္ေနတဲ႕ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ ေယာက်္ားတန္ဆာေခ်ာင္းၾကီးကို ၿမင္ရေတာ႕ မေအာင္႕ႏိုင္ဘဲ ႏုတ္က ထုတ္ၿပီး ခ်ီးမြမ္းလိုက္မိသည္ ။ “ ခ်ိဳကန္း.....” “ ဗ်ာ....” “ မင္းကေတာ႕ ငါ႕ကို အခုလို ကိုယ္လံုးတီးနဲ႕ ေတြ႕လိုက္ရေတာ႕ အထင္အၿမင္ေသးသြားမလားေတာ႕ မသိဘူး..ငါက မင္းကို တဖက္သပ္ သေဘာက်ေနခဲ႕တာ ၾကာၿပီကြ.....” “ ဗ်ာ.....” “ ဟြန္႕...တဗ်ာဗ်ာနဲ႕......ခ်ာတိတ္ကေလး က်ေနတာဘဲ...သူ႕ပစၥည္းၾကီးကေတာ႕ တကယ္႕ အယ္စတံုၾကီး...လာ...ဒီကို......” “ ဟုတ္....” “ ငါ႕ကို မမမွံဳ လို႕ ေခၚကြာ..ငါက မင္းထက္ အသက္နည္းနည္းၾကီးတယ္....” “ ဟုတ္...မမမွံဳ .....” “ မင္း ဘာဂ်ာမွဳတ္ဘူးတယ္ မဟုတ္လား....” ခ်ိဳကန္းက ရွက္သလိုလို ၿဖစ္သြားေပမယ္႕ ခ်က္ခ်င္းဘဲ “ ဟုတ္..မွဳတ္ပါတယ္....” လို႕ ေၿဖလိုက္သည္ ။ “ လာ....မမမွံဳကို မွဳတ္ေပးကြယ္....မမမွံဳ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ႕တဲ႕ဟာေတြ တကယ္ ၿဖစ္လာေအာင္...” “ ဟုတ္..မမမွံဳ....” မွံဳရတီရဲ႕ ေပါင္တန္ေတြကို ေဘးကို ၿဖဲကားလိုက္ၿပီး ေခါင္းကို ထိုးကပ္လို႕ ေဖါင္းမို႕တဲ႕ ေၿပာင္တင္းေနတဲ႕ အေမႊးမဲ႕ အဂၤါစပ္ၾကီးကို ခ်ိဳကန္း အရင္ဆံုး နမ္းရွံဳ႕ေနသည္ ။ “ အိုး...ယား...ယားတယ္ကြာ....ဟင္႕ဟင္႕....” မွံဳရတီရဲ႕ ရသာဖူးအစိေလးကို ခ်ိဳကန္းရဲ႕ ႏွာေခါင္းက ပြတ္သပ္ၾကည္ဆယ္လိုက္လို႕ မွံဳရတီ ကိုယ္လံုးေလး လူးလြန္႕လွဳပ္ခါသြားသည္ ။ ခ်ိဳကန္းလည္း ႏွဳတ္ခမ္းသား ထူထူေတြကို လိုက္ နမ္းသည္ ။ အကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္ သူ႕ႏွာတန္ထိပ္နဲ႕ ပြတ္ဆြဲကာ နမ္းသည္ ။ “ အား...အား...အင္း......ဟင္႕........” သူမစိတ္ကူးထဲက ခ်စ္သူ ခ်ိဳကန္းသည္ ေတာင္႕တထားတဲ႕ ဒီလို နမ္းေပးတာကို တကယ္ လုပ္ေပးေနၿပီမို႕ မွံဳရတီ အရမ္း ၾကည္ႏူးမိေနသည္ ။ ခ်ိဳကန္းနဲ႕ လူသူမရွိတဲ႕ ပင္လယ္ၿပင္ၾကီးထဲက ကြ်န္းေလးတ ကြ်န္းေပၚကို ထြက္သြားခ်င္တဲ႕ စိတ္ကူးေတြကို ထပ္ၿပီး အေကာင္အထည္ ေဖၚမယ္ လို႕လည္း မွံဳရတီ စဥ္းစားထားသည္ ။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဒုစရိုက္ အလုပ္ေတြကို လုပ္ခဲ႕တဲ႕ မွံဳရတီသည္ လွိဳ႕၀ွက္ၿပီး ေငြသားနဲ႕ စိန္ေရႊ ရတနာပစၥည္းေတြ အေၿမာက္အမ်ားကို စုေဆာင္းထားခဲ႕လို႕ ဒီ ဒုစရိုက္ အလုပ္ေတြကေန အၿပီးအပိုင္ အနား ယူလို႕ ရေနၿပီ ဆိုေတာ႕ လက္ရွိ အလုပ္နဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္ကို ထားခဲ႕လိုက္ၿပီး ခ်စ္သူ ခ်ိဳကန္းနဲ႕ အေပ်ာ္ခရီး ထြက္သြားလိုက္ဖို႕ ၾကံစည္ထားခဲ႕သည္ ။ ဒီ သစ္ခြဲစက္ေဟာင္းၾကီးကို ေရာက္ၿပီး အေပၚထပ္ေလးကို တက္..တကိုယ္လံုးကို ဆပ္ၿပာရည္ေမႊးေမႊးနဲ႕ ေဆးေၾကာ သန္႕စင္ခဲ႕ၿပီးတဲ႕ေနာက္ မွံဳရတီသည္ မေတာ္လိုက္ရတဲ႕ ေယာကၡမၾကီး ဦးထက္ၿမက္ဆီကို ဖုန္းဆက္ခဲ႕သည္ ။ ဦးထက္ၿမက္သည္ လူအင္အား ေတာ္ေတာ္မ်ားၿပားတဲ႕ ဒုစရိုက္ဂိုဏ္းၾကီးကို ဆက္လုပ္ေနဆဲ လူဆိုးဂိုဏ္းခ်ဳပ္ အဓိပတိၾကီး တေယာက္ ၿဖစ္လို႕ မွံဳရတီ လူလိုတဲ႕အခါ လူေတြ လႊတ္ေပးေနက် ၿဖစ္လို႕ အခု လည္း သူမဆီကို တပည္႕လက္သား တခ်ိဳ႕ လႊတ္ေပးဖို႕ အကူအညီ ေတာင္းလိုက္သည္ ။ ဦးထက္ၿမက္က ၀မ္းသာအားရဘဲ လူေလးေယာက္ကို သစ္ခြဲစက္ၾကီး ဆီကို လႊတ္ေပးလိုက္မည္ လို႕ ေၿပာ လိုက္သည္ ။ မွံဳရတီက ဦးထက္ၿမက္ရဲ႕ တပည္႕ေလးေယာက္ကို သစ္ခြဲစက္ၾကီးထဲကို မ၀င္ခိုင္းဘဲ အၿပင္မွာဘဲ လံုၿခဳံေရး အေနနဲ႕ ေစာင္႕ၾကပ္ေပးဖို႕ ေၿပာသည္ ။ သူမမွာ ခ်ိဳကန္းနဲ႕ အခ်စ္ပြဲေလး ႏႊဲခ်င္တဲ႕ စိတ္ကူးက ရွိေနသည္ မဟုတ္လား ။ ခ်ိဳကန္းသည္ မွံဳရတီရဲ႕ အဂၤါစပ္ၾကီးကို တ၀ၾကီး နမ္းရွံဳ႕လိုက္တဲ႕အခါ ကာမရာဂစိတ္ေတြက ၿပင္းထန္ ထၾကြလြန္းလာလို႕ သူ႕လ်ာနဲ႕ အဂၤါစပ္ကို တအား ဖိဖိ ယက္ေလၿပီ ။ “ အိုး....အိုး.......အာ႕..အာ႕.......အိ.........အမေလး......ဟာ..........အာ႕အာ႕......” မွံဳရတီ အတြက္ တကယ္႕ကို ထူးၿခားတဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳပါဘဲ ။ ဘယ္ေယာက်္ားရဲ႕ အယက္အစုတ္ကိုမွ မခံဘူးေသးတဲ႕ သူမ အတြက္ ခ်စ္မိသူ ခ်ိဳကန္းက ေပးလိုက္တဲ႕ “ ဘာဂ်ာ ” ပါ ။ အဂၤါစပ္ကို အားရပါးရ ယက္စုတ္ရင္း ခ်ိဳကန္းရဲ႕ လက္တဖက္က ဆန္႕ထုတ္ၿပီး မွံဳရတီရဲ႕ ဖြ႕ံထြားတဲ႕ ရင္သားၾကီးတလံုးကို ဆုပ္နယ္ေနသည္ ။ ( အင္း..ခ်ိဳကန္းရယ္....မင္းကို မမမွံဳက စြဲလန္းေနမိခဲ႕တာ ၾကာပါၿပီ.....) ခ်ိဳကန္းရဲ႕ လ်ာထိပ္က မွံဳရတီရဲ႕ အဂၤါစပ္ အတြင္းထဲကို တစြပ္စြပ္နဲ႕ ထိုးကစားေပးလာသည္ ။ “ အား...အား.......ခ်ိဳကန္းရယ္.....မမမွံဳ...မေနႏိုင္ေတာ႕ဘူး...မင္း..မင္း...သိပ္...သိပ္......လုပ္တတ္တာဘဲကြာ........” ဒီအခ်ိန္မွာ ေအာက္ထပ္မွာ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီသည္ ဘယ္လိုနည္းနဲ႕ လြတ္ေၿမာက္ႏိုင္မလဲ ဆိုတာကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ၾကိဳးစား ၾကံစည္ေနၾကသည္ ။ “ ေဘဘီ....အသံေတြ..အသံေတြ......” စန္ဒီ တိုးတိုးေလး ေၿပာလိုက္လို႕ ေဘဘီက နားစြင္႕လိုက္ေတာ႕ အေပၚထပ္က ညည္းၿငဴသံေတြနဲ႕ တဒုတ္ဒုတ္ အသံေတြကို ၾကားရသည္ ။ “ ဟား....သူတို႕...လုပ္ေနၾကတာဘဲ......” သစ္ခြဲစက္ၾကီးရဲ႕ မလွမ္းမကမ္းကို ကားတစီး ေရာက္လာတဲ႕ အသံကို ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ ၾကားလိုက္ရသည္ ။ ထြက္ေၿပး လြတ္ေၿမာက္ဖို႕ ၾကိဳးစားေနၾကတဲ႕ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ အတြက္ကေတာ႕ ဒီကားသံေၾကာင္႕ စိတ္အားတက္သြားသသလိုဘဲ ။ လြတ္ေၿမာက္ဖို႕အတြက္ အကူအညီမ်ား ရလာေလမလားလို႕ ထင္ၿပီး ။ တကယ္ေတာ႕ မွံဳရတီ ေခၚထားတဲ႕ ဦးထက္ၿမက္ရဲ႕ တပည္႕ေလးေယာက္ ေရာက္လာတာပါ ။ မွံဳရတီ ၿဖစ္ေစခ်င္တဲ႕အတိုင္း ဒီ လူေလးေယာက္သည္ သစ္စက္ေဟာင္းၾကီး ရဲ႕ အၿပင္မွာဘဲ ေစာင္႕ၾကပ္တဲ႕အေနနဲ႕ ရွိေနၾကမွာ ၿဖစ္သည္ ။ စန္ဒီက ေဘဘီ႕ကို “ ေဘဘီ....စန္ဒီတို႕ကို ဒီ မိန္းမက လႊတ္ေပးလိမ္႕မယ္ေတာ႕ မထင္ဘူး..သူသိခ်င္တာေတြ စစ္ေမးၿပီးရင္ သတ္ပစ္မွာ ေသခ်ာတယ္....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ စန္ဒီ ေၿပာတာ မွန္ သည္ ။ ေၿမြေဟာက္နက္သည္ သူ ဘယ္သူဆိုတာ သိသြားတဲ႕ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ကို ၿပန္လႊတ္ေးမွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ ေဘဘီလည္း သိသည္ ..။ သူတို႕ အေပၚထပ္မွာ ကာမပြဲၾကမ္းေနတဲ႕အခ်ိန္ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ အမ်ိဳးမ်ိဳး ၾကိဳးစားၾကပါသည္ ။ ပုခံုးသား မြတ္မြတ္ေလးေတြဆီကေန နမ္းလာရင္း ခါးသိမ္ေလးဆီကို အနမ္းေတြက ဆင္းလာသည္ ။ စြင္႕ကားတဲ႕ တင္သားႏွစ္လံုးဆီကို ထပ္ဆင္းလာေတာ႕ မေလးေသာင္းရဲ႕ ရယ္သံေလး ထြက္လာတယ္ ။ “ ယားတယ္..ကိုကို.....” ဦးဇြဲရဲ႕ အနမ္းေတြက ရပ္မသြားေသး ။ မေလးေသာင္းရဲ႕ ခါးေလး ေကာ႕တက္လာၿပီး တင္ပါးေတြ ၾကြေထာင္သြားသည္ ။ တင္ပါးလွလွၾကီးေတြရဲ႕ၾကားေအာက္က မို႕ထြက္ေနတဲ႕ မေလးေသာင္းရဲ႕ မိန္းမအဂၤါကို ဦးဇြဲရဲ႕ ႏွာေခါင္းခြ်န္ခြ်န္ က စနမ္းလိုက္တဲ႕အခါ ရယ္ေနတဲ႕ မေလးေသာင္းဟာ ဆက္မရယ္ႏိုင္ဘဲ....“ အိုး........ဟင္း..........အူး.....အူး....” ဆိုတဲ႕ ညည္းသံေလးေတြ နဲ႕ ဦးဇြဲရဲ႕ အနမ္းေတြကို ေရွာင္ရွားဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္ပါသည္ ။ ဦးဇြဲက မေလးေသာင္းရဲ႕ ခါးသိမ္ေလးကေန ဖမ္းဆြဲထားလိုက္လို႕ ငါးရွဥ္႕ေလးတေကာင္လို ေလ်ာကနဲ ထြက္သြားဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္တဲ႕ မေလးေသာင္းရဲ႕ အၾကံအစည္သည္ မေအာင္ၿမင္ေတာ႕ ။ “ ကိုကို မလုပ္နဲ႕...ေရမခ်ိဳးရေသးဘူး . . .” မေလးေသာင္းရဲ႕စကားကို ဦးဇြဲက နားမေထာင္ပါဘူး ။ ၿပဴးအစ္ထြက္ေနတဲ႕ အဂၤါစပ္ေဖါင္းေဖါင္းေလးကို နမ္းရွံဳ႕ေန ၿပီ ။ “ အို..............အား.......ဟင္႕.............ကိုကို.......အင္ဟင္.......” လို႕ မေလးေသာင္း ညည္းသည္ ။ ဦးဇြဲရဲ႕ ႏွာတန္ထိပ္က မေလးေသာင္းရဲ႕ အဂၤါစပ္ အကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္ စုန္လိုက္ဆန္လိုက္နဲ႕ မထိတထိ ပြတ္ တိုက္ ရွပ္တိုက္ေနသည္ ။ မေလးေသာင္းရဲ႕ ေပါင္တန္ေတြ လူးလြန္႕လွဳပ္ခါေနၾကသည္ ။ ဦးဇြဲရဲ႕ ႏွာေခါင္းေပါက္က မွဳတ္ထုတ္လိုက္တဲ႕ ေလေႏြးေႏြးက မေလးေသာင္းရဲ႕ အဂၤါစပ္ထိပ္နားက ရသာဖူးေလးကို လာ တိုးတာကလည္း မေလးေသာင္းအတြက္ ထူးၿခားတဲ႕ အထိအေတြ႕ေလးမို႕ မေလးေသာင္းရဲ႕ စိတ္ေတြဟာ ထၾကြေသာင္းက်န္းလာရပါေတာ႕သည္ ။ “ ကိုကိုရယ္....လိုခ်င္ၿပီ.....မေလးေသာင္းကို ခ်စ္ေပးပါေတာ႕....” မေလးေသာင္းက ဦးဇြဲကို ပြင္႕ပြင္႕လင္းလင္းဘဲ ေတာင္းဆိုလိုက္ၿပီမို႕ ဦးဇြဲလည္း ေမွာက္ရက္ အနမ္းေတြ ေပးေနရာ က ထထိုင္လိုက္ၿပီး မေလးေသာင္းရဲ႕ ေပါင္တန္ၿဖဴၿဖဴႏွစ္ေခ်ာင္းကို တြန္းၿဖဲကား လိုက္ရင္း သူ႕ကိုယ္ကို ေပါင္ၾကားမွာ ေနရာယူလိုက္သည္ ။ ဦးဇြဲရဲ႕ ေယာက်္ားအဂၤါသည္ အစြမ္းကုန္ ၾကီးထြားမာေက်ာေနၿပီး မတ္မတ္ၾကီး ေထာင္ေနသည္ ။ ထၾကြလြန္းတဲ႕ ကာမရာဂစိတ္အစဥ္ေၾကာင္႕ အဂၤါတန္ၾကီးသည္ တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေနသည္ ။ သူ ေတြ႕ခ်င္လြန္းေနတဲ႕ မေလးေသာင္းရဲ႕ မိန္းမအဂၤါဆီကို အေရာက္သြားဖို႕ အဆင္သင္႕ ၿဖစ္ေနသည္ ။ မေလးေသာင္းရဲ႕ မိန္းမအဂၤါသည္လည္း ဦးဇြဲရဲ႕ ေယာက်္ားတန္ဆာၾကီးကို ငံ႕လင္႕ေစာင္႕စားေနသည္ ။ မၾကာခင္ ထိေတြ႔စပ္ယွက္ရမယ္႕ အထိအေတြ႕ကို သိေနလို႕ တအားဘဲ ေဖါင္းၾကြ စုိရႊဲေနသည္ ။ အရည္ၾကည္ေတြသည္ အဂၤါစပ္က လ်ံထြက္ၿပီး ေပါင္ၿခံတေလ်ာက္ကို စီးက်ေနသည္ အထိ ။ ဦးဇြဲက မေလးေသာင္းရဲ႕ ရင္စိုင္လွလွၾကီးေတြကို တဖက္ၿပီးတဖက္ နမ္းလိုက္သည္ ။ သူ႕ႏွာေခါင္းနဲ႕ ရင္သီးဖုေလး ေတြကို ပြတ္သပ္ၾကည္ဆည္ေပးလိုက္တာေတြက မေလးေသာင္းကို စိတ္ေတြ ထၾကြေစသည္ ။ ဒီအခ်ိန္ တၿပိဳင္နက္မွာဘဲ ဦးဇြဲရဲ႕ ေယာက်္ားတန္ဆာေခ်ာင္းထိပ္ဖူးၾကီးက မေလးေသာင္းရဲ႕ မိန္းမအဂၤါေပါက္၀ကို လာေတ႕ၿပီ ။ မေလးေသာင္းရဲ႕ ေပါင္တန္ေတြ အလိုလို ေဘးကို ကားသြားရသည္ ။ ဦးဇြဲရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းၾကီးက ရင္သီးမာမာေလးကို ဖမ္းငံုဟတ္လိုက္တဲ႕အခ်ိန္မွာဘဲ သူ႕တန္ဆာထိပ္ဖူးၾကီးသည္ မေလးေသာင္းရဲ႕ အဂၤါစပ္ထဲကို ၿငင္ၿငင္သာသာေလး တိုး၀င္သြားသည္ ။ “ အိုး..........ကိုကိုး..........” လွပလြန္းတဲ႕ ေလးကိုင္းပံု ႏွဳတ္ခမ္းရဲရဲေလး ဖတ္ကနဲ ပြင္႕ဟသြားသည္ ။ လိင္တန္ထိပ္ဖူးၾကီးလည္း တြင္းၾကပ္ၾကပ္ထဲကို ပြတ္တိုက္ ၀င္ေရာက္သြားသည္ ။ လိင္တန္ၾကီးသည္ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္နဲ႕ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆုတ္တက္လွဳပ္ရွားေနသည္ ။ မေလးေသာင္းရဲ႕ ခပ္တိုးတိုး ညည္းသံေလးေတြက ဦးဇြဲကို ပိုၿပီး စိတ္ထၾကြေစသည္ ။ ၿဖည္းၿဖည္း မွန္မွန္ ၀င္ထြက္ေနရာက ၿမန္ဆန္လာသည္ ။ တဖပ္ဖပ္ အသံေတြ ထြက္ေနသည္ ။ ကာမရဲ႕ အရသာကို ႏွစ္ဦးသား တင္ၿပည္႕ၾကပ္ၿပည္႕ ခံစားေနၾကရင္း ကာမခရီးဆံုးကို ေရာက္ ရွိဖို႕ စိတ္တူကုိယ္တူ ၾကိဳးပမ္းၾကေတာ႕သည္ ။ “ အိုး...ကိုကို......တအား...တအား.....တအား....ကိုကို.....အမေလး.....ေဆာင္႕ပါ ကိုကို.....အား...ေကာင္း..ေကာင္း တယ္.......အိုး....ေဆာင္႕ေဆာင္႕......အီး..........အားဟား......ၿပီး...ၿပီးခါနီးၿပီ...........” တရွဴးရွဴး အသက္ရွဴသံၿပင္းၿပင္းနဲ႕ ဦးဇြဲ တအားၾကဲၿပီ ။ တဖပ္ဖပ္အသံေတြ စိပ္လာသည္ ။ ၿပၿပၿမင္ေနရတဲ႕ လမ္း ဆံုးထိပ္ေနရာကို မေရာက္ေရာက္ေအာင္ အၿပင္းအထန္ ၾကိဳးစားသည္ ။ မေလးေသာင္းကလည္း ေကာ႕ပင္႕တံု႕ၿပန္ခ်က္ေတြနဲ႕ အဂၤါစပ္ကို ညွစ္ညွစ္ေပးေနသည္ ။ တအားေကာင္းလာသည္ ။ အိုး....အိုး..ေကာင္းသထက္ေကာင္းလာသည္ ။ ေနာက္ဆံုး လမ္းဆံုးကို ေရာက္သြားေတာ႕ တကိုယ္လံုးက အေၾကာေတြ တုန္ခါသြားရေအာင္ ေကာင္းလြန္းတဲ႕ ကာမအရသာထူးကို ႏွစ္ေယာက္စလံုး ၿပိဳင္တူ ရရွိခံစားလိုက္ၾကရင္း တေယာက္နဲ႕တေယာက္ ထပ္ရက္ ဖက္ရက္နဲ႕ ၿငိမ္က်သြားေလသည္ ။ စကၠန္႕ကေန မိနစ္......မိနစ္ကေန နာရီ …. ။ ဖ်တ္ကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ႕ ဦးဇြဲသည္ ဖုန္းက တဂီ၈ီ လွဳပ္ေနလို႕ ႏိုးသြားသည္ ။ ဟင္....ဘယ္သူေခၚလဲ....။ ဖုန္းကို ကိုင္လိုက္သည္ ။ ၾကည္႕သည္ ။ ဇြန္ ေခၚတာပါလား . ..။ “ ေၿပာ ဇြန္.....ထူးၿပီလား . .” “ ထူးၿပီ.....သတိက ေခါင္းမာ တင္းခံေနတယ္...ေတာ္ေတာ္ေလး ႏွိပ္စက္ၿပီးမွ ဘရိတ္ခ္ ၿဖစ္သြားတယ္....ေနရာ သံုးခု ေၿပာတယ္....ႏွစ္ေနရာကို ခ်က္ၿပီးၿပီ......အခု ေနာက္ဆံုး ေနရာကို သြားေနတယ္.....သစ္ခြဲစက္ အေဟာင္းတလံုးဘဲ.....ေၿမြေဟာက္နက္ အဲ႕မွာ ေဘဘီတို႕နဲ႕ ရွိေနမွာ ေသခ်ာသေလာက္ဘဲ.....” “ အိုေက..ဇြန္..ကိုသံုညကို ပီပီၿပင္ၿပင္ လွဳပ္ရွားဖို႕ ေၿပာေနာ..ထြန္းအံုၾကီးေကာ ပါတယ္ မဟုတ္လား....ေဘဘီတို႕စံုတြဲေလးကို ဘာမွ မထိခိုက္ေစနဲ႕..ငါ႕ဆီ အသက္ရွင္ရက္ ၿပန္ေခၚလာခဲ႕....” “ ေကာင္းၿပီ ေဘာ႕စ္..စိတ္ခ်.....” ဦးဇြဲ ထထိုင္လိုက္သည္ ။ ေရငတ္သည္ ။ ေရထေသာက္ဖို႕ ထလိုက္တဲ႕အခ်ိန္ မေလးေသာင္း လူးလြန္႕လာသည္။ “ ကိုကို...ထူးၿပီလား.....” “ အင္း....ေဘဘီတို႕ ရွိတဲ႕ေနရာကို သိၿပီ.....” မေလးေသာင္းရဲ႕ “ ေဘဘီ စန္ဒီတို႕ ေဘးကင္းၾကပါေစ....” လို႕ ဆုေတာင္းသံေလး ထြက္ေပၚလာသည္ ။ မနက္လင္းအားၾကီး အခ်ိန္ ဇြန္သလႅာတို႕ လူစုသည္ သစ္ခြဲစက္ေဟာင္းၾကီး နားကို တၿဖည္းၿဖည္း တိုးကပ္လို႕ သြားေနၾကသည္ ။ ညသည္ ၿငိမ္သက္ တိတ္ဆိတ္ေနသည္ ။ တခါတခါ အေ၀းဆီက ေခြးေဟာင္သံသဲ႕သဲ႕ကို ၾကားေနရသည္ ။ ကိုသံုညသည္ သူ႕လက္ထဲက က်ည္အေတာင္႕၃၀ဆန္႕ က်ည္ကပ္တပ္ထားတဲ႕ ေအေက၄၇ ေမာင္းၿပန္ ရိုင္ဖယ္ကို အသင္႕ခ်ိန္ရြယ္ရင္း ဇြန္သလႅာနဲ႕ ေဘးခ်င္းယွဥ္လ်က္ မွံဳရတီရဲ႕ လံုၿခံဳေရး အေစာင္႕ေတြ ရွိေနတဲ႕ ဂ်စ္ကား အနား ကို တေရြ႕ေရြ႕နဲ႕ တိုးကပ္သြားေနသည္ ။ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေဘးနဲ႕ အေနာက္မွာ သူတို႕အဖြဲ႕က လူေတြ သည္လည္း ေသနတ္ေတြကို ခ်ိန္ရြယ္ရင္း လိုက္ပါလာၾကသည္ ။ ဇြန္သလႅာရဲ႕ လက္ေတြထဲမွာ အသံတိတ္ေၿပာင္း တပ္ထားတဲ႕ ကင္းဘား အမ်ိဳးအစား ပြိဳင္႕၄၅ ပစ္စတိုလ္ေသနတ္ ႏွစ္လက္ ရွိေနသည္ ။ မွံဳရတီရဲ႕ လံုၿခံဳေရး ကင္းသမား ေလးေယာက္သည္ တရွဴးရွဴးနဲ႕ အိပ္ေမာက်ေနၾကပါလား...။ ကိုသံုညက မီးစိမ္းၿပသည္႕သေဘာနဲ႕ လက္ၿပလိုက္တဲ႕အခါ ဇြန္သလႅာသည္ ရႊတ္...ရႊတ္...ရႊတ္ ..လို႕ အသံေပးလိုက္သည္ ။ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ႕ဂ်စ္ကားထဲက လူေလးေယာက္ မ်က္လံုးေတြ ပြင္႕လာၿပီး ဇြန္သလႅာကို ေတြ႕သြားၾကလို႕ သူတို႕ ခါးက ေသနတ္ေတြကို လက္လွမ္းလိုက္ၾကတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ဇြန္သလႅာက အသံတိတ္ေၿပာင္းတပ္ ေသနတ္ ႏွစ္လက္နဲ႕ စတင္ ပစ္ခတ္သည္ ။ လူေလးေယာက္သည္ ပြိဳင္႕၄၅ေသနတ္ေတြနဲ႕ အနီးကပ္ ပစ္ခတ္တာကို ခံလိုက္ရလို႕ ခုခံခ်ိန္ေတာင္ မရလိုက္ဘဲ အသက္ေပ်ာက္သြားၾကရသည္ ။ ကိုသံုညက လက္မေထာင္ၿပသည္ ။ သူတို႕သည္ ကင္းေတြကို အခက္အခဲ မရွိဘဲ ရွင္းပစ္လိုက္ႏိုင္ၿပီ ။ အိပ္ေမာက်ေနတဲ႕မွံဳရတီရဲ႕နေဘးမွာ ခ်ိဳကန္း ပက္လက္ အေနအထားနဲ႕ လွဲေလ်ာင္းေနသည္ ။ ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားရာက နားထဲမွာ အသံလိုလို ၾကားလိုက္လို႕ သူႏိုးသြားသည္ ။ မွံဳရတီသည္ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္နဲ႕ တေစာင္းေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္ ။ အၿပင္ဖက္က လူသံလိုလို ေၿခသံလိုလိုေတြ ၾကားေနသည္ ။ ခ်ိဳကန္း ထထိုင္လိုက္ရင္း ေခါင္းအံုးေအာက္မွာ ထိုးထားတဲ႕ သူ႕ေသနတ္ကို လွမ္း စမ္းလိုက္သည္ ။ ခ်က္ကိုစလိုဗက္ကီးယား လုပ္ ၉မမ စီဇီ ပစ္စတိုလ္ေသနတ္ ။ သူ႕စိတ္တိုင္းက်တဲ႕ ေသနတ္ ။ အသံေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားစြင္႕ လိုက္သည္ ။ ေသခ်ာသည္ ။ ေၿခသံေတြ ။ လူသံေတြ ။ ဒါ......ရန္သူလား...။ “ မမမွံဳ.....မမမွံဳ......” သူ ခပ္တုိးတိုး ေခၚလိုက္ေတာ႕ မွံဳရတီရဲ႕ မ်က္လံုးေတြ ဖပ္ကနဲ ပြင္႕လာသည္ ။ ခ်က္ခ်င္း သူမ ထထိုင္လိုက္ရင္း“ ဘာထူးလဲ..” လို႕ ခ်ိဳကန္းကို ေမးလိုက္သည္ ။ခ်ိဳကန္းက “ လူသံၾကားတယ္....” လို႕ ေၿပာလိုက္၇င္း ကုတင္ေပၚက ထလိုက္သည္ ။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီကို ေကာက္၀တ္လိုက္သည္ ။ မွံဳရတီလည္း ဖ်တ္ကနဲ ထလိုက္သည္ ။ သူမ အ၀တ္ေတြကို အၿမန္ေကာက္ ၀တ္လိုက္ၿပီး ခ်ိဳကန္း မအိပ္ခင္က နံရံမွာ ေထာင္ထားခဲ႕တဲ႕ စမစ္အင္ ၀ပ္ဆင္ ေအအာရ္၁၅ ေမာင္းၿပန္ကို ေကာက္ကိုင္လိုက္သည္ ။ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီသည္ သူတို႕နားမွာ ေတြ႕တဲ႕ အင္ဂ်င္၀ိုင္ စက္ဆီေဟာင္းေတြ ထည္႕ထားတဲ႕ ဘူးၾကီးထဲက စက္ဆီေဟာင္းေတြ နဲ႕ သူတို႕ကို ခတ္ထားတဲ႕ လက္ထိပ္ေတြကို ရေအာင္ ခြ်တ္လိုက္ၾကၿပီးေနာက္ အၿပင္ဖက္ ကို ထြက္ဖို႕ ၾကိဳးစားေနတဲ႕အခ်ိန္ အၿပင္က ကိုသံုညနဲ႕ ဇြန္သလႅာတို႕ ဦးေဆာင္တဲ႕ သူတို႕အဖြဲ႕သားေတြနဲ႕ ပက္ပင္းတိုးသည္ ။ “ ဟာ....ကိုသံုည......မမဇြန္ ......” “ မင္းတို႕ကို လာ ကယ္ထုတ္တာ.....” ကိုသံုညနဲ႕ ဇြန္သလႅာက ေၿမြေဟာက္နက္ ဘယ္မွာလဲ လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီက အေပၚထပ္ကို လက္ညွိဳးညႊန္ၿပၾကတဲ႕အခါ သူတို႕အားလံုးသည္ အေပၚထပ္ကို ေသနတ္ေတြနဲ႕ ထိုးခ်ိန္ထားကာ တက္လွမ္းဖို႕ ၿပင္ေနခိုက္ အေပၚထပ္ကေန အတြဲလိုက္ ပစ္ခတ္လိုက္တဲ႕ ေမာင္းၿပန္ေသနတ္က်ည္ဆံေတြက ပ်ားပိတုန္းေကာင္ေတြလို သူတို႕ဆီကို ၿမန္လြန္းတဲ႕ အရွိန္အဟုန္နဲ႕ ေၿပးလာၾကသည္ ။ ေသနတ္သံေတြ ဆူညံသြားသည္ . .။ တဒုန္းဒုန္း တထိန္းထိန္း နဲ႕ က်ယ္ေလာင္လွသည္ ။ အေပၚထပ္က မွံဳရတီနဲ႕ ခ်ိဳကန္းတို႕က စတင္ ပစ္ခတ္ တိုက္ခိုက္ၿပီ ။ ကိုသံုညနဲ႕ ဇြန္သလႅာတို႕ အဖြဲ႕လည္း အေပၚထပ္ကို ၀ိုင္းပစ္ခတ္ၾကသည္ ။ ေသနတ္သံေတြက တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ မနက္လင္းအားၾကီး အခ်ိန္ကို ဖ်က္ဆီးလိုက္ၿပီ ။ တေ၀ါေ၀ါ ေသနတ္သံေတြက ေသာေသာညံညံ ..။ ေဘဘီက ကိုသံုည ဆီက ေသနတ္ ေတာင္းသည္ ။ ကိုသံုည က မေပး ။ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ကို ကိုသံုညက ကားဆီကို ေၿပးခိုင္းသည္ ။ တိုက္ပြဲေလးတပြဲလို ပစ္ခတ္မွဳေတြက ၿပင္းထန္လွသည္ ။ တဖက္နဲ႕တဖက္ ပစ္ခတ္မွဳေတြက ၿပင္းထန္ၿပီး အခ်ိန္က ၾကာလာလို႕ ကိုသံုညက ဇြန္သလႅာတို႕ကို “ ၾကာရင္ ရဲေတြ ေရာက္လာလိမ္႕မယ္....ၿမန္ၿမန္ၿဖတ္ရင္ ေကာင္းမယ္....” လို႕ ေၿပာရင္း သူ႕ ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက လက္ပစ္ဗံုးေတြကို ထုတ္ယူလိုက္သည္ ။ အေပၚထပ္က ပစ္ခတ္တာေတြ ရပ္သြားသည္ ။ ကိုသံုည အကာအကြယ္ ယူထားရာကေန လက္ပစ္ဗံုးကို ပင္ၿဖဳတ္ၿပီး ေလွခါးေပၚကို လွမ္းပစ္တင္လိုက္သည္ ။ “ ၀ုန္း....” လက္ပစ္ဗံုး ေပါက္ကြဲသံၾကီးက က်ယ္ေလာင္လွသလို သစ္ခြဲစက္ေဟာင္းၾကီး တုန္ခါရမ္းသြားသည္ ။ ကိုသံုည ေနာက္ထပ္ တလံုး ကို ထပ္ ပစ္ၿပန္သည္ ။ “ အံုး.....” “ တက္...တက္...တက္ၾက....ပစ္ၾက...ပစ္...ပစ္.....ပစ္.......” “ ဒိန္း..ထုန္းထုန္း.......” ကိုသံုညနဲ႕ ဇြန္သလႅာတို႕ရဲ႕ ေအာ္ဟစ္ အမိန္႕ေပးသံေတြ ဆူညံသြားသည္ ။ သူတို႕ အေပၚထပ္ကို ေရာက္သြားၾကတဲ႕အခါ မွံဳရတီ နဲ႕ ခ်ိဳကန္းတို႕ မရွိၾကေတာ႕ ။ ေသြးကြက္ေတြကို ေတြ႕ရလို႕ သူတို႕ထဲက တေယာက္ေယာက္ဒါဏ္ရာ ရသြားသည္ လို႕ ယူဆရသည္ ။ အေပၚထပ္ကို ရွင္းလင္းၾကေတာ႕ တဖက္မွာ ေလွခါး အေသးစားေလး ရွိေနတာကို ေတြ႕ၾကရသည္ ။ “ ဒီေလွခါးေလးကေန လစ္သြားၾကတာဘဲကြ...ေတာက္.....လြတ္သြားတယ္......” ကိုသံုညက သူ႕လူေတြကို စုစည္းသည္ ။ “ ကဲ ...အားလံုး......ထြက္ၾက ..ရဲေတြ မေရာက္လာခင္.....လစ္ၾကစို႕.....” သူတို႕ ထင္ထားတဲ႕အတိုင္းပါဘဲ ။ မၾကာခင္မွာ ေခါင္မိုးမွာ မီးနီတန္းေတြ တလက္လက္နဲ႕ ရဲကားေတြ အေၿပးအလႊား ေရာက္ရွိလာၾကသည္ ။ သူတို႕ကေတာ႕ အခ်ိန္မွီ ဒီသစ္ခြဲစက္ေဟာင္းၾကီးကေန ခြာသြားလိုက္ၾကၿပီ ။ ေဘဘီက ကားေမာင္းသည္ ။ ကိုသံုညက ဖုန္းနဲ႕ ဦးဇြဲဆီကို ၿဖစ္ပ်က္တာေတြ အစီရင္ ခံသည္ ။ ဇြန္သလႅာက ရဲနဲ႕ ထိပ္တိုက္တိုးရင္ ႏွိပ္ဖို႕ ေမာင္းၿပန္ေသနတ္တလက္ကို အဆင္သင္႕ ၿပင္ေနသည္ ။ သူတို႕နဲ႕ ဆန္႕က်င္ဖက္ တဖက္လမ္းမၾကီးေပၚမွာ ရဲကားတခ်ိဳ႕ မီးနီ မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္နဲ႕ သစ္ခြဲစက္ၾကီး ဖက္ကို အၿပင္း ေမာင္းသြားေနၾကတာကို သူတို႕ ေတြ႕ရသည္ ။ ေဘဘီက ကိုသံုညနဲ႕ ဇြန္သလႅာကို “ ေၿမြေဟာက္နက္ ဆိုတာ မိန္းမဗ်....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ “ ဘာ.....” “ ဟုတ္တယ္..မိန္းမမွ ေတာ္ေတာ္႕ကို ေခ်ာတဲ႕ မိန္းမ.....” လို႕ စန္ဒီက ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဇြန္သလႅာက စန္ဒီ႕ဖက္ကို လွည္႕ၾကည္႕သည္ ။ ကိုသံုညက “ ဒါဆို မင္းတို႕ႏွစ္ေယာက္က ေၿမြေဟာက္နက္ ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြ႕ဘူးသြားတာေပါ႕..ဟုတ္လား....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ စခန္း ( ၂ ) မွာ ဦးဇြဲက သူ႕လူေတြကို အစည္းအေ၀း ေခၚသည္ ။ ေၿမြေဟာက္နက္ အဖြဲ႕လည္း ၿပိဳကြဲသြားၿပီ လို႕ ယူဆလို႕ ရသည္ ။ ေၿမြေဟာက္နက္ ကိုယ္တိုင္ လည္း ဒါဏ္ရာ ရသြားပံု ရသည္ ။ “ ဘာဘဲေၿပာေၿပာ..ေဘာၾကီး ေသသြားတာက လြဲလို႕ ငါတို႕က စင္ေပၚကဘဲ..ဒီဂိုဏ္းစစ္ပြဲမွာ ငါတို႕ ႏိုင္တယ္ကြ.....မင္းတို႕အားလံုးကို ငါ ခ်ီးက်ဴးပါတယ္.....” လို႕ ဦးဇြဲက ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဇြန္သလႅာက ၀ိုင္ပုလင္းၾကီးကို ပါးစပ္မွာ ေတ႕ၿပီး ေမာ႕ေသာက္လိုက္ၿပီး....“ ဆရာဇြဲ.....ဇြန္တို႕ကို အေႏွာက္အယွက္ ေပးမယ္႕ ေၿမြေဟာက္နက္ အုပ္စုလည္း ေခြးေၿပး ၀က္ေၿပး လစ္သြားရၿပီ ဆိုေတာ႕ ရန္သူေတြ ရွဲသြားတံုး ဇြန္တို႕ အလုပ္တခုခု ၾကီးၾကီးမားမား လုပ္ၾကရင္ မေကာင္းဘူးလား.....အိုနာစာ ရံပံုေငြေလးေပါ႕.....ဒါၿပီး အၿငိမ္းစား ယူလိုက္မယ္ေလ.....” လို႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕ အခါ ဦးဇြဲက “ ငါ႕မွာ အစီအစဥ္ သစ္ေတြ ရွိေနပါတယ္..ဇြန္....မပူပါနဲ႕ မင္းတို႕သာ အားေမြးထား.....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ စန္ဒီက မွန္တင္ခံု ေရွ႕မွာ ထိုင္ရင္း ေခါင္းဖီးေနရင္း ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္ လွဲေနတဲ႕ ေဘဘီ႕ကို “ ဒီတခါ ေဘဘီတို႕ အလုပ္သြားလုပ္ရင္ စန္ဒီလည္း ပါခ်င္တယ္...” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေဘဘီက မ်က္လံုးၿပဴးသြားၿပီး “ ဟာ....စန္ဒီ....ေအးေဆး ေနပါ....စန္ဒီ ပါလို႕ ဘယ္ၿဖစ္မလဲ...အႏၱရာယ္ ဘယ္ေလာက္ ၾကီးသလဲ....ေဘဘီဘဲသြားလုပ္မယ္....ဒီတခါ အလုပ္ၿပီးရင္ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ ေအးခ်မ္းတဲ႕ ဘ၀ေလး တခုကို လူေတြနဲ႕ ေ၀းတဲ႕ ေန ရာေလး တခုမွာ သြား တည္ေဆာက္ၾကမယ္....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ စန္ဒီက “ ေဘဘီရယ္..ေသအတူ ရွင္အတူေပါ႕...စန္ဒီက စြန္႕စားခ်င္တယ္...” လို႕ ေၿပာလိုက္ရင္း ေဘဘီ ရွိေနတဲ႕ ကုတင္ဆီကို ေလ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။ ေဘဘီက လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန္႕တန္းၿပီး စန္ဒီ႕ကို ၾကိဳေနသည္ ။ စန္ဒီသည္ ေဘဘီ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ ေဘဘီ႕အနမ္းေတြကို ရယူေနရင္း ေဘဘီ႕ကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ၿပန္ဖက္ထားလိုက္သည္ ။ သူတို႕ရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းေတြ ပူးကပ္သြားသည္ ။ အနမ္းေတြက ဖြဖြေလး မထိတထိနဲ႕ စသည္ ။ “ ခ်စ္တယ္ ေဘဘီရယ္....” “ စန္ဒီရယ္...ေဘဘီလည္း ခ်စ္တယ္....” ေဘဘီက စန္ဒီ႕ အိမ္ေနရင္း၀တ္ ဘေလာက္စ္ပါးေလးကို ခြ်တ္လိုက္သည္ ။ ေဖြးကနဲ ၀င္းကနဲ စန္ဒီ႕ ႏို႕လွလွၾကီးေတြ ဘြားကနဲ ေပၚလာသည္ ။ နီရဲရဲ ႏို႕သီးေလးေတြက လံုးတင္း ေထာင္ထေနၾကသည္ ။ ေဘဘီ႕ႏွဳတ္ခမ္းေတြက ရင္သီးဖု နီရဲရဲေလး ကို ငံုလိုက္သည္ ။ လ်ာနဲ႕ တို႕ကစားလိုက္ေတာ႕ စန္ဒီ႕ ကိုယ္လံုး ေလး တုန္ခါသြားသည္ ။ စန္ဒီ႕ႏွဳတ္ခမ္းေလးေတြ ဖတ္ကနဲ ပြင္႕ဟသြားသည္ ။ “ အိုး....” ေဘဘီ စန္ဒီ႕ရဲ႕ႏို႕ေလးကို စုိ႕ေနသည္ ။ ဖြဖြေလး လ်ာထိပ္နဲ႕ မထိတထိ တို႕ကစား လိုက္ေတာ႕ “ အိုး....ေဘဘီ ...ဟင္႕ဟင္႕ဟင္႕...” ဆိုၿပီး ေဘဘီ႕ကို တအား ဖက္သည္ ။ စန္ဒီ႕ေပါင္တန္တဖက္နဲ႕ ေဘဘီ႕ပူေႏြးေႏြး အတန္ၾကီး ထိမိသြားသည္ ။ စန္ဒီ႕တကိုယ္လံုး ၾကက္သီးေတြ ထသြားသည္ ။ ေဘဘီ႕ႏွဳတ္ခမ္းေတြက ရင္သီးလံုး ေနာက္တဖက္ကို စို႕ေပးၿပန္သည္ ။ ေဘဘီ႕လက္တဖက္က စန္ဒီ႕ေပါင္ၾကား က ေဖါင္းမို႕မို႕ မုန္႕ေပါင္းအိအိၾကီးကို ပြတ္ေနသည္ ။ “အို...ေဘဘီရယ္...” စန္ဒီ႕အကြဲေၾကာင္းသည္ အရည္ေတြနဲ႕ ရႊဲရႊဲစိုေနသည္ ။ ေဘဘီ႕အႏွဴးအႏွပ္ေတြေၾကာင္႕ စန္ဒီ႕ရဲ႕ စိတ္ေတြ တအား ထၾကြေနသည္ ။ “ ေဘဘီရယ္...စန္ဒီ႕ကို လိုးေပးပါေတာ႕ကြာ....” လို႕ စိတ္ထဲက ေၿပာမိေနသည္ ။ ႏုတ္ကေတာ႕ မေၿပာရဲ ။ ရွက္ေနေသးသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ မွံဳရတီနဲ႕ ခ်ိဳကန္းတို႕သည္ မွံဳရတီရဲ႕ မေတာ္လိုက္ရတဲ႕ ေယာကၡမၾကီး ဦးထက္ၿမက္ရဲ႕ တိုက္ၾကီးမွာ ေရာက္ေနသည္ ။ ခ်ိဳကန္းသည္ သစ္ခြဲစက္ေဟာင္းၾကီးမွာ က်ည္ထိခဲ႕လို႕ ဦးထက္ၿမက္ရဲ႕ လူယံုတပည္႕ ဆရာ၀န္ နဲ႕ တိတ္တဆိတ္ ၾကိတ္ကုေနရသည္ ။ မွံဳရတီလည္း စီအိုင္ဒီက အလုပ္ကို ေဆးခြင္႕ယူထားလိုက္ၿပီး ခ်ိဳကန္းကို အနီးကပ္ ၿပဳစုေပးေနသည္ ။ သူ႕လူေတြ ကုန္သေလာက္ ၿဖစ္ကုန္တာေၾကာင္႕ ေဘဘီတို႕ အဖြဲ႕အေပၚကို နာက်ည္း မုန္းတီးေနၿပီး ခ်ိဳကန္း ၿပန္ေနေကာင္းလာတဲ႕အခ်ိန္မွာ ေဘဘီတို႕အဖြဲ႕ကို လက္စားေခ်အံုးမယ္ လို႕ ၾကံဳး၀ါးေနသည္ ။ ဦးထက္ၿမက္သည္ မွံဳရတီကို သံေယာဇဥ္ ရွိၿပီး အစစ အကူအညီ ေပးခ်င္ေပမယ္႕ ခ်ိဳကန္း ပါလာတာကို သိပ္ မၾကိဳက္လွဘူး ။ သူ႕လူေလးေယာက္လည္း မွံဳရတီ က အကူေတာင္းလို႕ လႊတ္ေပးခဲ႕တာ အခု ေသကုန္ခဲ႕သည္ ။ ဒါေၾကာင္႕ ခ်ိဳကန္းကို ေဆးကုမေပးခ်င္ ။ မွံဳရတီကို အားနာလို႕ မတတ္သာဘဲ ေဆးကုေပးေနရသည္ ။ ဒါကို မွံဳရတီကလည္း ရိပ္မိသည္ ။ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ ဒါဏ္ရာ သက္သာလာတဲ႕အခါ ဦးထက္ၿမက္ရဲ႕ တိုက္ကေန ထြက္ၾကဖို႕ စဥ္းစားေနသည္ ။ လတ္တေလာေတာ႕ မွံဳရတီအဖို႕ ေဘဘီတို႔ အဖြဲ႕ေတြရဲ႕ တိုက္ခိုက္တာေတြေၾကာင္႕ အထိနာၿပီး အင္အား ၿပန္စုရအံုးမည္ ။ စခန္း( ၂ ) က အလုပ္ခန္းမွာ လူေတြ စံုၿပီ ။ ဦးဇြဲ ေရာက္လာသည္ ။ စားပြဲရွည္ၾကီးရဲ႕ တဖက္တခ်က္မွာ ဦးဇြဲရဲ႕ လူေတြ ထိုင္ေနၾကသည္ ။ ေဘဘီက စားပြဲရဲ႕ အဆံုးတဖက္မွာ ထိုင္သည္ ။ အေရွ႕က ေက်ာက္သင္ပုန္းၾကီး အနားမွာ ဦးဇြဲ က ရပ္လိုက္ၿပီး....“ မင္းတို႕ အားလံုး ေသေသခ်ာခ်ာနားေထာင္...အခု အလုပ္က ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို ၾကီးတယ္...ရရင္လည္း အလံုးအရင္းနဲ႕ ရမယ္...ရဖို႕က ၉၈% ရွိ တယ္...ငါ ေသေသခ်ာခ်ာ အခ်ိန္ယူၿပီး ေလ႕လာထားတယ္...မင္းတို႕ ငါတို႕ တိတိက်က် လုပ္ရင္ ေအာင္ၿမင္မယ္.. ဒီအလုပ္ၾကီး ၿပီးရင္ မင္းတို႕ နားခ်င္သပ ဆိုရင္ နားလို႕ ရၿပီ...ငါလည္း အခိုက္အတန္႕ နားေတာ႕မယ္...အၿပီးအပိုင္ လည္း နားခ်င္နားသြားမယ္...ဒါၾကီးကိုေတာ႕ ေနာက္ဆံုးပိတ္ အေနနဲ႕ အိတ္နဲ႕လြယ္ပစ္လိုက္မယ္ကြာ....” လို႕ စေၿပာလိုက္သည္ ။ ေဘဘီသည္ ထံုးစံအတိုင္း နားၾကပ္ေလး နားမွာ တပ္ထားၿပီး ေနကာမ်က္မွန္အနက္ၾကီးကို တပ္ထားေနသည္ ။ ဆင္္ေပါက္ ကိုသံုည ဇြန္သလႅာ တို႕လည္း ဦးဇြဲ ေၿပာေနတာေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ အာရံုစိုက္ နားေထာင္ေနၾက သည္ ။ လူသစ္ေတြ အေနနဲ႕ လွိဳင္ဘြားနဲ႕ ခိုင္ဘြား ဆိုတဲ႕ အမႊာညီေနာင္ တို႕ကို ဦးဇြဲက ဒီအလုပ္မွာ သံုးမည္ ။ သူတို႕ ညီေနာင္သည္ ရုပ္ခ်င္း ခြဲမရေအာင္ တူၾကၿပီး စိတ္ခ်င္းလည္း ညီသည္ ။ “ အလုပ္ကေတာ႕ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လည္က ဗဟိုဘဏ္ အမွတ္ ( ၁ ) ကို ဒို႕တေတြ ေဆာ္မယ္.....” အားလံုး ဟာကနဲ ၿဖစ္သြားသည္ ။ ဗဟိုဘဏ္ အမွတ္ ( ၁ ) ဆိုတာက ၿမန္မာၿပည္မွာ အၾကီးဆံုး ဘဏ္ၾကီး ။ လံုၿခံဳေရးကလည္း ဘာေကာင္းသလဲ မေမးနဲ႕ ။ ဒီ ဘဏ္ၾကီးမွာ ႏိုင္ငံၿခားေငြေတြေရာ ေရႊေခ်ာင္းေတြေရာ ထားသည္ ။ ခ်မ္းသာတဲ႕ သူေဌးသူၾကြယ္ေတြရဲ႕ စိန္ေရႊရတနာေတြကိုလည္း သိမ္းဆည္းေပးတဲ႕ေနရာၾကီး တခုလည္း ၿဖစ္သည္ ။ ေၿမေအာက္ခန္းၾကီးေတြထဲမွာ လံုၿခံဳတဲ႕ မီးခံေသတၱာၾကီးေတြနဲ႕ သိမ္းဆည္းထားေပးသည္ ။ ဦးဇြဲရဲ႕ အၾကံက ၾကီးမားလွခ်ည္လား ။ ၿဖစ္မွ ၿဖစ္ႏိုင္ပါမလား ဆိုတဲ႕ စိုးရိမ္စိတ္ေတြ သူတို႕ အသီးသီးရဲ႕ ေခါင္းေတြထဲမွာ ၀င္သြားၾကသည္ ။ ဦးဇြဲသည္ အကြက္ခ်ေကာင္း အၾကံေကာင္းသူ တေယာက္ ဆိုတာေတာ႕ သူတို႕တေတြ သိၿပီးသား ။ သူက လုပ္မယ္႕ေနရာကို ၾကိဳတင္ၿပီး ေလ႕လာထားသလို လုပ္မယ္႕လူကိုလည္း မင္းဘာလုပ္ ဆိုၿပီး အကြက္ခ် ေပးတာလည္း ေတာ္သည္ ။ ဦးဇြဲက ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ဆိုတာေတြ ေၿပာၿပသည္ ။ ဘယ္သူက ဘယ္ေနရာမွာ တာ၀န္ယူရမည္ ကိုလည္း ေၿပာၿပသည္ ။ “ ကားေမာင္းရမယ္႕လူကေတာ႕ ထံုးစံ အတိုင္း..ေဘဘီ ေပါ႕...” လို႕ ဦးဇြဲက ေၿပာလိုက္ေတာ႕ ေဘဘီက “ ဟုတ္ကဲ႕..အိုေကပါ ဦးဇြဲ ” လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ ။ လွိဳင္ဘြား ခိုင္ဘြား ညီေနာင္ကေတာ႕ ကိုသံုညတို႕နဲ႕အတူ ဘဏ္ထဲကို ၀င္ၾကရမည္ ။ ဦးဇြဲ သတိေပးတာက မလိုအပ္ဘဲ ေသနတ္မေဖါက္ဖို႕ လူမသတ္ဖို႕ ပါဘဲ ။ “ ဒါေပမယ္႕ သတင္းမေပါက္ၾကားေရး အတြက္ မင္းတို႕ အားလံုး အၿပင္ကို ဖုန္းေခၚခြင္႕ မရွိဘူး..ဖုန္းေတြ အား လံုး စားပြဲေပၚ တင္လိုက္ပါ....ဒို႕ အားလံုး ဒီစခန္းမွာဘဲ ဒီည အိပ္ၾကမယ္....အၿပင္ မထြက္ၾကဘူး...မနက္က်ရင္ ဒီအလုပ္ကို လုပ္ၾကမယ္...ကားေတြ လက္နက္ေတြ အကုန္ ငါ ၿပင္ဆင္ထားၿပီးၿပီ.....ကဲ သေဘာတူလား” အားလံုးက “ တူတယ္ ဦးဇြဲ....” လို႕ ၿပိဳင္တူ ေၿဖလိုက္ၾကသည္ ။ ခဏၾကာေတာ႕ ဦးဇြဲ ၿပန္သြားသည္ ။ ၿပန္ခါနီးေလး မွာ ေဘဘီကို အနားကို ေခၚၿပီး “ စန္ဒီ အတြက္ စိတ္မပူနဲ႕ ...မေလးေသာင္းနဲ႕ အတူတူ ရွိေနမယ္...မနက္ဖန္ အလုပ္ၾကီးက အေရးၾကီးတယ္ ဆိုေတာ႕ ငါကိုယ္တိုင္ တေနရာရာ ကေနပါ၀င္ေနမယ္ကြာ...အကယ္လို႕ မင္းတို႕ လြတ္လမ္း မရွိဘူး ၾကံဳခဲ႕ရင္ ငါလာကူမယ္.....မင္းရဲ႕ ကားေမာင္းတဲ႕ အရည္အခ်င္းကို ငါယံုၿပီးသား.....ေအာင္ၿမင္မွာပါ.....” လို႕ ေၿပာသြားသည္ ။ စခန္းမွာ ၿဖစ္သလိုဘဲ စားပြဲေတြ ဆိုဖါေတြေပၚမွာ တညတာ အိပ္ၾကရသည္ ။ ေဘဘီလည္း စတိုခန္းေလးထဲက ကုလားထိုင္မွာ တေရးေလာက္ ေမွးလိုက္ဦးမည္ လို႕ ၾကံခိုက္ စတိုခန္းေလးရဲ႕ တံခါး ပြင္႕လာသည္ ။ ဟင္....ဇြန္သလႅာ......။ “ ေဟး....ခ်ာတိတ္..တေယာက္ထဲ..ဒီအခန္းေလးထဲ လာပုန္းေနသလား....” လို႕ ေမးလိုက္တဲ႕ ဇြန္ၾကီးကိုဘာၿပန္ေၿဖရမလဲ မသိလို႕ ၿပံဳးၿပီး ေခါင္းညွိမ္႕ၿပလိုက္သည္ ။ သူတို႕က ဇြန္ၾကီးလို႕ ခ်စ္စနိုး ေခၚၾကသည္ ။ သူ႕ဘဲၾကီး ေဘာၾကီး ေသသြားလို႕ ဇြန္ၾကီး ေငါင္ေနသည္ ။ အေဆြးေတြ မ်ားေနသည္ ။ ဒီလိုဘဲေလ သူသတ္လို႕ ကိုယ္ေသ ကိုယ္သတ္လို႕ သူေသ....ဂိုဏ္းစတား ေလာကမွာ ေသတာက မဆန္းဘူး ။ “ မင္း မနက္ဖန္ကိစၥ ေအာင္ၿမင္သြားရင္ ဒီေလာကကို ေက်ာခိုင္းေတာ႕မလား..ဘာစိတ္ကူးထားလဲ...” “ မသိေသးဘူး..အေၿခအေနအေပၚ မူတည္မွာေပါ႕....” “ ငါလည္း ယိုးဒယားက ေတာၿမိဳ႕ေလးတၿမိဳ႕မွာ ေအးေအးေဆးေဆး သြားေနမလားလို႕ စဥ္းစားေနတယ္” “ ေကာင္းတယ္...” ဇြန္ၾကီးက သူ႕ေဘးနားမွာ လာထိုင္သည္ ။ ၿပံဳးစိစိနဲ႕ “ ေဘဘီ..မင္း ...မင္းေစာ္ေလးကို ၿဗံဳးၿပီးၿပီလား...” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။ ေဘဘီက သူ႕ေမးခြန္းကို မေၿဖဘူး ။ ရယ္ေနလိုက္သည္ ။ “ မင္းကို ၾကည္႕ရတာ ေစာ္ အေတြ႕အၾကံဳေတာ႕ ရွိခဲ႕မယ္႕ပံုဘဲ....ဟင္းဟင္း....ငါေလ...မင္းကို စေတြ႕ေတြ႕ ၿခင္းတံုးက ေတာ္ေတာ္ဘဲ စိတ္၀င္စားမိတယ္.....ဒါေပမယ္႕ ေဘာၾကီးက လက္ၿမန္တယ္....ငါလည္း သူနဲ႕ ညိသြားခဲ႕ေတာ႕ မင္းေလးဖက္ကို မလွည္႕အားေတာ႕ဘူး....ဘယ္လိုလဲ...မင္းကေကာ ငါ႕ကို မိုက္တယ္လို႕ မထင္ဘူးလား.....ခ်ာတိတ္....” “ ထင္တာေပါ႕..ဇြန္ၾကီးက တကယ္႕ ေဟာ႕တာဘဲ ေလ....” “ တကယ္လား.....ဘာက ေဟာ႕တာလဲ.....” “ အင္း...ဒီဇိုင္းေပါ႕..ဆံပင္ပံု...အ၀တ္အစား...အဲ....ၿပီးေတာ႕ ဇြန္ၾကီးရဲ႕ အိုး.....” ဇြန္ၾကီးက တဟားဟားနဲ႕ ရယ္လိုက္သည္ ။ “ မင္း ငါ႕အိုးကို ၿပစ္မွားေနတယ္ ေပါ႕ေလ.....ခိခိခိ.....မင္းတို႕ ငါ႕အိုးကို အ၀တ္မပါဘဲ ေတြ႕ဖူးခ်င္ေနၾကလား ...” “ ေတြ႕ခြင္႕ရရင္ေတာ႕ ေတြ႕ခ်င္တာေပါ႕...ဇြန္ၾကီးရာ....” ဇြန္ၾကီးက စတိုခန္းေလးရဲ႕ တံခါးကို အတြင္းကေန ဂ်က္ခ်လိုက္သည္ ။ “ မင္း ၾကည္႕ခ်င္ရင္ ငါက ၿပမွာေပါ႕....” ေဘဘီ႕ေရွ႕မွာ ဇြန္ၾကီး ေဘာင္းဘီကို ခြ်တ္ခ်လိုက္သည္ ။ အတြင္းခံပင္တီ အနက္ေလးသည္ ဇြန္ၾကီး ရဲ႕ တင္ပါးအိအိၾကီးေတြကို လံုၿခံဳေအာင္ မဖံုးႏိုင္ၾကဘူး ။ “ ဘယ္လိုလဲ ေဘဘီ.....ၾကိဳက္လား....” “ အင္း..လွတယ္ဗ်ာ....ပင္တီေလးပါ ခြ်တ္ၿပပါလား....ဇြန္ၾကီး...” ဇြန္ၾကီးက ေကာက္ေကြ႕ပြေယာင္းတဲ႕ ဆံပင္ေတြကို ယမ္းခါေအာင္ ေခါင္းကို ခါလိုက္ၿပီး ရယ္ေမာရင္း လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ဇာနားကြပ္ ပင္တီအနက္ေလးကို ခြ်တ္လိုက္ပါသည္ ။ “ အို...” ေဘဘီရဲ႕ မ်က္လံုးေတြ ၿပဴးက်ယ္သြားလို ပါးစပ္လည္းပြင္႕ဟလို႕ သြားသည္ ။ အာပါပါး....၀ွဴး........ဇြန္ၾကီးရဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြနဲ႕ ၾတိဂံပံု အဂၤါစပ္လွလွၾကီးကို ေတြ႕လိုက္ရလို႕ပါ ။ ႏွဳတ္ခမ္းသားထူထူေတြနဲ႕ အကြဲေၾကာင္း ညိဳညိဳၾကီးက ေၿပးယက္ပစ္ခ်င္စရာၾကီး ။ ဇြန္ၾကီးက စတိုခန္း တံခါးကို မ်က္ႏွာအပ္ လက္ေတြကို တံခါးမွာ ေၿမွာက္ကားထားရင္း ဖင္ၾကီးေတြကို ကုန္းလိုက္သည္ ။ “ ဟာ....” ေစာက္ဖုတ္ၾကီးက ၿပဴးထြက္ေနတာကို ေဘဘီ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ အေမႊးရိပ္ထားတဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ ေဖါင္းေဖါင္းၾကီး ...။ ဇြန္သလႅာ က သမင္လည္ၿပန္ လွည္႕ၾကည္႕ရင္း..“ ေဘဘီ..ဘယ္လိုလဲ...ၾကိဳက္လား....” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။ ေဘဘီ ၀ုန္းကနဲ ထရပ္လိုက္သည္ ။ ထၾကြလာတဲ႕သူ႕စိတ္ရိုင္းေတြေၾကာင္႕ ေဘာင္းဘီထဲက တုတ္ရိုင္းက မတ္မတ္ေထာင္ေနၿပီ ။ ေရွ႕ကို တိုးဖို႕ ေၿခလွမ္းလိုက္တဲ႕အခ်ိန္ သူ႕ဖုန္း ၿမည္လာသည္ ။ ေကာ္လာအိုင္ဒီမွာ “ စန္ဒီ ” ဆိုတဲ႕ နံမည္ေလးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ “ ဟယ္လို.....” “ ေဘဘီ....စန္ဒီပါ.....အိပ္ေနလား.....” “ မအိပ္ေသးပါဘူး..အိပ္ေတာ႕မလို႕....” ေဘဘီလည္း စတိုခန္းထဲကေန အၿပင္ကို လွမ္းထြက္လိုက္သည္ ။ စန္ဒီ႕ရဲ႕ ဖုန္းက သူ႕ကာမစိတ္ေတြကို ေလ်ာ႕ က်သြားေစသည္ ။ အင္း..နည္းနည္းေလးဘဲ လိုသည္ ။ “ မေလးေသာင္း ကေလ..စန္ဒီ႕ကို အရမ္း ဂရုစိုက္တာဘဲ သိလား...စန္ဒီေလ...မေလးေသာင္းကို တအား ခင္တာ ဘဲ ေဘဘီ...” “ ေကာင္းတာေပါ႕ စန္ဒီ...ေဘဘီ မနက္ဖန္က်ရင္ အလုပ္ၿပီးတာနဲ႕ ၿပန္လာမယ္....” “ မေလးေသာင္းကလည္း ေၿပာတယ္...စန္ဒီနဲ႕ ေဘဘီ...အလုပ္ၿပီးရင္ သူတို႕ လင္မယားနဲ႕ လိုက္ခဲ႕ၾကတဲ႕....” “ အင္း....” “ ေဘဘီတို႕ အလုပ္ ေအာင္ၿမင္ပါေစကြာ..စန္ဒီ ဆုေတာင္းေပးေနမယ္. . ” “ ေက်းဇူးဘဲ..စန္ဒီ...” စတိုခန္းေလးထဲက ဇြန္သလႅာ ထြက္လာသည္ ။ ေဘဘီ႕ကို ႏွဳတ္ခမ္းေလး ေထာ္ၿပသည္ ။ ဇြန္သလႅာသည္ အ၀တ္ေတြ ၿပည္႕ၿပည္႕စံုစံု ၿပန္၀တ္ထားၿပီးေနတာကို သူေတြ႕ရသည္ ။ ဇြန္သလႅာ ရဲ႕ ၿမွဴဆြယ္ ဖ်ားေယာင္းမွဳေတြ မေအာင္ၿမင္ေတာ႕ဘူး ။ ေဘဘီလည္း ဧည္႕ခန္းမက ဆိုဖါေပၚမွာ လွဲလိုက္သည္ ။ မ်က္လံုးေတြကို ပိတ္ထားလိုက္သည္ ။ ဘယ္ေလာက္ ၾကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ႕သလဲ မသိဘူး ။ နားထဲမွာ “ ေဘဘီ...ေဘဘီ...” လို႕ လူတေယာက္ ေခၚသံေၾကာင္႕ ႏိုးလာသည္ ။ “ အခ်ိန္ ...နီးလာၿပီ...ခ်ာတိတ္...ထေတာ႕..မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးရင္ ဘရိတ္ဖတ္စ္ စားၾကရေအာင္ကြာ...” လို႕ ဆင္ေပါက္ က လာႏွိဳးလို႕ ေဘဘီ ႏိုးလာတာ ။ ဟင္...ဦးဇြဲလည္း ေရာက္ေနပါလား...။ ဦးဇြဲက သူတို႕ အားလံုးကို စကားေၿပာသည္ ။ လက္နက္ေတြ ေ၀ေပးသည္ ။ ေဘဘီ ရတာက ပြိဳင္႕ဖိုးဖိုက္ ပစ္စတိုလ္ တလက္ က်ည္ႏွစ္ကပ္ ။ ဟြန္ဒိုင္း ဆိုနာတား ကားၾကီးကို ေဘဘီ ေမာင္းေနသည္ ။ ခါးၾကားမွာ ပြိဳင္႕ဖိုးဖိုက္ကို ထိုးထားသည္ ။ သူ႕ကားေပၚမွာ ဆင္ေပါက္ ..ကိုသံုညနဲ႕ ဇြန္သလႅာ တို႕ လိုက္ပါလာသည္ ။ ကိုသံုညက လက္နက္ေတြကို စစ္ေဆးေနသည္ ။ သူတို႕ ဦးတည္ေနတာက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ၿမိဳ႕လည္ေခါင္က ဗဟိုဘဏ္ ( ၁ ) ဆီကို ။ ဇြန္သလႅာက သီခ်င္းေဟာင္း ေလး တပုဒ္ကို ညည္းေနသည္ ။ “ တဒိုင္းဒိုင္း ေကာင္းဘြိဳင္လိုဘဲ.......ေသနတ္နဲ႕ပစ္မယ္ ခ်စ္သူေရ.......” ဘဏ္ေရွ႕တံခါးေပါက္ၾကီး တည္႕တည္႕မွာကားကို ေဘဘီ ထိုးရပ္လိုက္သည္ ။ စိတ္တည္ၿငိမ္စြာနဲ႕ ၿဖည္းၿဖည္း ရပ္ လိုက္တာ ၿဖစ္သည္ ။ ဘဏ္ထဲကို ကိုသံုည..ဆင္ေပါက္နဲ႕ ဇြန္ၾကီးတို႕ ၀င္သြားၾကသည္ ။ ကားေပၚက အဆင္း မ်က္ႏွာဖံုးေတြကို စြပ္လိုက္ၾကသည္ ။ ကိုသံုညနဲ႕ဆင္ေပါက္တို႕လက္ထဲမွာ ေအေက၄၇ေမာင္းၿပန္ ေၿခမွဳန္းေရးရိုင္ဖယ္ေတြကို ကိုင္ထားၾကသလို ဇြန္သလႅာကေတာ႕ ပြိဳင္႕ဖိုးဖိုက္ ပစ္စတိုလ္ ႏွစ္လက္ကို လက္ေတြမွာ ဆုပ္ကိုင္ထားေနသည္ ။ ဘဏ္ထဲကို သူတို႕ ၀င္သြားတဲ႕အခ်ိန္ ေဘဘီသည္ ကားေရွ႕ဖက္နဲ႕ အေနာက္ဖက္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေစာင္႕ၾကည္႕ေနသည္ ။ ေဘဘီရဲ႕ ဆိုနာတား အေနာက္ဖက္ကို အနက္ေရာင္ တိုယိုတာ ကလူးဂါတစီး ထိုးဆိုက္လာၿပီး ခိုင္ဘြားနဲ႕ လွိဳင္ဘြား ဆင္းလိုက္တာကို ေဘဘီ ေနာက္ၾကည္႕မွန္ထဲမွာ ၿမင္ေနသည္ ။ ခိုင္ဘြားနဲ႕လွိဳင္ဘြားတို႕လည္း ေရွ႕က ၀င္သြားတဲ႕ ကိုသံုည ဆင္ေပါက္နဲ႕ဇြန္ၾကီးတို႕လိုဘဲ အ၀င္မွာ မ်က္ႏွာဖံုုးေတြ စြပ္လိုက္ၾကတာကို ေဘဘီ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ေဘဘီသည္ နားၾကပ္နဲ႕ သီခ်င္းတပုဒ္ကို နားေထာင္ေနသည္ ။ ဘြန္ဂ်ိဳဗီရဲ႕ သီခ်င္းတပုဒ္ ...။ “ ေဟး.....အားလံုး လက္ေတြကို ေလထဲကို ေၿမွာက္ထားၾက.....အကုန္ ပစ္သတ္ပစ္လိုက္ရမလား.......” “ မင္းတို႕ ငါတို႕ ခိုင္းတာကို လုပ္....” ကိုသံုညနဲ႕ ဆင္ေပါက္သည္ ဘဏ္ထဲကို ေရာက္တာနဲ႕ ေအေကေသနတ္ေတြကို ထိုးခ်ိန္ၿပီး...ေငြေတြကို အိတ္မဲ ၾကီးေတြနဲ႕ ထည္႕ေပးၾကဖို႕ ဘဏ္ အမွဳထမ္းေတြကို အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႕ အမိန္႕ေပး ခိုင္းေစလိုက္သည္ ။ ဘဏ္လံုၿခံဳေရးေတြသည္ ခိုင္ဘြားနဲ႕လွိဳင္ဘြားတို႕ရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မွဳေအာက္မွာ ဒူးေထာက္ရက္ အညံ႕ခံေနၾကရၿပီ ။ ဇြန္ၾကီးသည္ ေကာင္တာေပၚကို တက္ၿပီး အေပၚစီးကေန လူေတြကို ေကေအ၄၇နဲ႕ ခ်ိန္ထားသည္ ။ ဘဏ္အမွဳထမ္းေတြသည္ တုန္တုန္ရီရီနဲ႕ေငြထုပ္ေတြကို အိတ္ၾကီးေတြထဲကို ထည္႕ေနၾကသည္ ။ ကိုသံုညက “ ၿမန္ၿမန္လုပ္..ၿမန္ၿမန္......ၿမန္ၿမန္......” လို႕ အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႕ ေအာ္လိုက္သည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ မေလးေသာင္းနဲ႕ စန္ဒီတို႕သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လည္က ေၿမအိုးၿမီးရွည္ဆိုင္မွာ ထိုင္စားေနၾကရင္း ေဘဘီတို႕ အဖြဲ႕သားေတြ အဆင္ေၿပ ေဘးကင္းၾကပါေစ လို႕ ဆုေတာင္းေနၾကသည္ ။ ေဘဘီတို႕ ေရာက္ေနတဲ႕ ဗဟိုဘဏ္နဲ႕ သိပ္မေ၀းလွတဲ႕ ဆိပ္ကမ္းသာလမ္းထဲက ေရွးေဟာင္း တိုက္ပ်က္ၾကီးတလံုးထဲမွာ မွံဳရတီ ေရာက္ေနသည္ ။ သူမ တေယာက္ထဲ ေတာ႕ မဟုတ္ ။ သူမရဲ႕ စီအိုင္ဒီ အဖြဲ႕သားေတြနဲ႕ ။ ပုတ္ပြေနတဲ႕ လူေသအေလာင္းတေလာင္းကို စစ္ေဆးေနၾကသည္ ။ နံလြန္းလို႕ မွံဳရတီတို႕သည္ မ်က္ႏွာေတြကို အ၀တ္စည္းကာထားၾကရသည္ ။ သူမလက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတဲ႕ စကားေၿပာစက္ကေန ရုတ္တရက္ အသံေတြ ထြက္လာသည္ ။ ဗဟိုဘဏ္( ၁ ) ကို ဓါးၿပတိုက္ေနသည္ ဆိုတဲ႕ သတင္းပို႕ခ်က္ ကို ၾကားလိုက္သည္ ။ မွံဳရတီရဲ႕ ၀ိုင္းစက္တဲ႕ မ်က္လံုးေတြ က်ဥ္းေၿမာင္း မွံဳမွိဳင္းသြားသည္ ။ ေမာင္းၿပန္လက္နက္ေတြနဲ႕ဆိုတာကိုပါ ထပ္ဆင္႕ ၾကားလိုက္ရသည္ ။ “ ဟင္ . .ငါ႕ရန္သူ အုပ္စုမ်ား ၿဖစ္ေနမလား ...” မွံဳရတီသည္ တိုက္ပ်က္ၾကီးထဲကေန ထြက္လိုက္ၿပီး သူမရဲ႕ နီဆန္း ဂ်ဳ( ဒ္ ) ကားေလးထဲကို ၀င္ကာ အရွိန္ၿပင္းၿပင္းနဲ႕ ေမာင္းထြက္လိုက္သည္ ။ ေဘဘီသည္ ေနကာမ်က္မွန္ အနက္ေရာင္ကို တပ္ထားသည္ ။ သူ႕မ်က္လံုးေတြက ဘဏ္ အေပါက္၀ကို သတိထားၾကည္႕ေနသလို သူ႕ကားရဲ႕ အေရွ႕ဖက္ ေဘးဘက္ေတြကိုလည္း အလစ္တခ်က္ မေပးဘဲ သတိထား ၾကည္႕ေနသည္ ။ သူ႕မွာ အထဲ၀င္သြားၾကတဲ႕ သူ႕လူေတြနဲ႕ ဆက္သြယ္ဖို႕ စကားေၿပာစက္လည္း ေပါင္တဖက္ေပၚမွာ တင္ထားတာ ရွိေနသည္ ။ ညာဖက္ေပါင္ေပၚမွာ အေရးေပၚရင္ သံုးႏိုင္ေအာင္ ၉မမ ပစၥတိုေသနတ္တလက္ကိုလည္း တင္ထား သည္ ။ ကိုသံုညတို႕က ေငြအိတ္ေတြနဲ႕ ဘဏ္ အၿပင္ကို ထြက္ခာေတာ႕မယ္႕အေၾကာင္း စက္နဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ အၿပင္မွာ လမ္းေၾကာင္း ရွင္းမရွင္း ေဘဘီကို ေမးသည္ ။ ေဘဘီက “ ရွင္းတယ္.....အိုေက ထြက္ခဲ႕ေတာ႕..” လို႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕အခ်ိန္မွာ နီဆန္း ဂ်ဳ( ဒ္ ) ကားေလးကို သူ႕တဖက္ကမ္း လမ္းေဘးမွာ ေတြ႕လိုက္ရလို႕ အသင္႕ရွိေနတဲ႕ မွန္ေၿပာင္းနဲ႕ လွမ္းၾကည္႕လိုက္သည္ ။ “ ဟင္.....ေၿမြေဟာက္နက္.....” ေၿမြေဟာက္နက္ လို႕ သူသိထားခဲ႕တဲ႕ မွံဳရတီကို ေတြ႕လိုက္ရလို႕ ေဘဘီ ဆတ္ကနဲ တုန္သြားသည္ ။ သူ သည္ မွံဳရတီကို ရဲအုပ္ တေယာက္ ဆိုတာေတာ႕ သိမထား ။ ထြက္လာေနတဲ႕ ကိုသံုညတို႕ကို ေၿမြေဟာက္နက္ လမ္းတဖက္တခ်က္မွာ ရွိေနသည္ လို႕ သတိေပးလိုက္သည္ ။ သူ႕ပစၥတိုလ္ကိုလည္း ေကာက္ကိုင္လိုက္သည္ ။ ကိုသံုညတို႕ အုပ္စုသည္ ေငြထုပ္ၾကီးေတြ အသီးသီး ဆြဲတဲ႕လူကဆြဲ..ထမ္းတဲ႕လူက ထမ္း နဲ႕ ဘဏ္အၿပင္ကို ထြက္လာၾကသည္ ။ လွိဳင္ဘြားနဲ႕ ခိုင္ဘြားတို႕ကေတာ႕ ေငြပါတဲ႕ ေက်ာပိုးအိတ္ေတြကို အ သီးသီး ေက်ာပိုးထားၾကေပမယ္႕ လက္ထဲမွာ ေအေက၄၇ေမာင္းၿပန္ေတြကို အသင္႕အေနအထားနဲ႕ ကိုင္ထားၾကသည္ ။ ဘဏ္ အၿပင္ကုိ ေရာက္တာနဲ႕ ကိုသံုညတို႕ က ေဘဘီ႕ကားဆီကိူ တန္းလာၾကၿပီး ကားေပၚ တက္လိုက္ၾကေပမယ္႕ လွိဳင္ဘြားနဲ႕ ခိုင္ဘြားတို႕က နီဆန္းဂ်ဳ( ဒ္ ) ကားေလးဆီကို တန္းတန္းမတ္မတ္ ေလ်ာက္သြားၾကၿပီး ကိုက္ငါးဆယ္ အကြာေလာက္ ေရာက္တဲ႕အခ်ိန္ လမ္းမေပၚကေန ေအေကစက္ေသနတ္ေတြနဲ႕ စတင္ ပစ္ခတ္ၾကသည္ ။ ေသနတ္သံေတြ ေသာေသာညံသြားသည္ ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လည္ေခါင္ လူစည္ကားရာ ေနရာၾကီးမို႕ လူေတြ ေၾကာက္လန္႕တၾကား ေၿပးလႊားေနၾကသည္ ။ မွံဳရတီသည္ လွိဳင္ဘြား ခိုင္ဘြားတို႕ သူ႕ကားဆီကို တန္းမတ္စြာ ေလ်ာက္လာၾကကထဲက ကားတဖက္ေအာက္ကို ကမူးရွဴးတိုး ေၿပးဆင္းလိုက္တဲ႕အတြက္ ေကေအ က်ည္ဆံေတြသည္ သူမကားေလးရဲ႕ ကုိယ္ထည္ေတြနဲ႕ မွန္ခ်ပ္ေတြကို ထိမွန္ကုန္ေပမယ္႕ သူမကို မထိေသး ။ မွံဳရတီသည္ သူမကို ဘဏ္ဓါးၿပေတြက သိမည္ မဟုတ္ ဆိုၿပီး ဘဏ္ေရွ႕ မလွမ္းမကမ္းမွာ လာရပ္လိုက္ရင္း ရဲတပ္ဖြဲ႕ အထူး ဆြပ္အဖြဲ႕ေတြကို ေခၚယူေနတာၿဖစ္သည္ ။ ကားတဖက္ ပလက္ေဖါင္းမွာ ၀ပ္ေနရာက ပစ္ခတ္သူေတြကို ၿပန္ပစ္ဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္ေပမယ္႕ ေအာ္တိုဆြဲေနတဲ႕ ပစ္အားက ေကာင္းလွလို႕ ေခါင္းမေဖၚႏိုင္ေအာင္ဘဲ ၿဖစ္ေနရသည္ ။ လွိဳင္ဘြားတိျ႕ ညီေနာင္လည္း ကားေလး အနားကို ေရာက္လာၿပီး ကဲၾကည္႕လိုက္ၾကတဲ႕အခါ ကားေလးထဲမွာ ဘယ္သူမွ မေတြ႕လို႕ ကားေဘးတဖက္ကို ၾကည္႕ဖို႕အလုပ္ ကားေအာက္ကေန မွံဳရတီက သူတို႕ကို ပစၥတိုလ္နဲ႕ ပစ္သည္ ။ လွိဳင္ဘြားတို႕ရဲ႕ ေၿခမ်က္စိေတြကို ေသနတ္ ထိမွန္လုိ႕ သူတို႕ နာနာက်ည္းက်ည္း ေအာ္ဟစ္ၾကၿပီး ပစ္လဲကုန္တဲ႕အခ်ိန္ ေဘဘီ႕ကားေပၚက ဆင္ေပါက္က ခုန္ဆင္းလာၿပီး သူ႕လက္ထဲက ေအေက ၄၇ နဲ႕ မွံဳရတီကို ဒလစပ္ ပစ္ခတ္ေလသည္ ။ မွံဳရတီလည္း သူ႕ကားေရွ႕မွာ ရပ္ထားတဲ႕ ကားၾကီးတစီးရဲ႕ ေနာက္ကြယ္ကို ေၿပး၀င္လိုက္လို႕ က်ည္ဆံေတြက တေထာင္းေထာင္းနဲ႕ ပလက္ေဖါင္းနဲ႕ ကားေဘာ္ဒီေတြကို ထိမွန္ကုန္သည္ ။ မွံဳရတီက အကြယ္ကေနၿပီး ၿပန္ ပစ္ခတ္ဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္သည္ ။ ေဘဘီတို႕ကားေပၚကေန ဆင္ေပါက္ကို အၿမန္ ၿပန္လာဖို႕ ေအာ္ေခၚေနၾကလို႕ ဆင္ေပါက္လည္း မွံဳရတီ ဖက္ကို ဆက္ မပစ္ၾကဘဲ ေဘဘီ႕ကားဆီကို ၿပန္ေၿပးလာသည္ ။ ဦးဇြဲရဲ႕ တၿခား တပည္႕ေတြရဲ႕ ကားတစီးလည္း ထိုးဆိုက္လာၿပီး လွိဳင္ဘြားတို႕ ညီေနာင္ကို ကားေပၚ ဆြဲတင္သည္ ။ မွံဳရတီလည္း သူတို႕ကို ထြက္ ပစ္သည္ ။ ကားေပၚက လူေတြကလည္း ၿပန္ပစ္သည္ ။ ေဘဘီလည္း ဘဏ္ အေရွ႕ကေန တရွိန္ထိုး ေမာင္းထြက္လာသည္ ။ ကမ္းနားလမ္းဖက္ကေန ေခါင္မိုးမွာ မီးနီတန္း တလက္လက္နဲ႕ တေ၀ါ႕ေ၀ါ႕ ဥၾသဆြဲလာတဲ႕ ရဲ ဆီဒင္ကား ႏွစ္စီးကို ေဘဘီတို႕ ေတြ႕လိုက္ၾကသည္ ။ ကိုသံုညက “ ဟိုေကာင္ေတြ ဒို႕ကားေနာက္ကို လိုက္လာၿပီကြ ေဘဘီ....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေဘဘီသည္ ဆူးေလလမ္းမၾကီးအတိုင္း အရွိန္ ၿပင္းၿပင္းနဲ႕ ေမာင္းလိုက္ၿပီး အေနာ္ရထာလမ္းဖက္ကို ေကြ႕ခ်လိုက္သည္ ။ ရဲကား ႏွစ္စီးက အေနာက္က ပါလာသည္ ။ ကားေတြ ၾကားထဲ ဟိုထိုးဒီ၀င္နဲ႕ ေဘဘီရဲ႕ ကားေမာင္းပညာစြမ္းေတြ ၿပသေနတာကို ဇြန္ၾကီးတို႕ ကိုသံုညတို႕ ေတြ႕ၾကရသည္ ။ ေရႊတိဂုန္ဘုရားလမ္းအတိုင္း သူ ေမာင္းေနသည္ ။ မီးနီကို ၿဖတ္ေမာင္းလို႕ တဖက္က လာေနတဲ႕ ကားေတြနဲ႕ ထိမိခမန္းေတြ ၿဖစ္သြားေပမယ္႕ ဆက္ၿပီး အရွိန္ၿပင္းၿပင္းနဲ႕ သူ ေမာင္းေနသည္ ။ ရဲကားေတြက ႏွစ္စီး မကေတာ႕ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းမၾကီးဖက္ကေန ေကြ႕၀င္လာတဲ႕ ရဲကားတစီး ထပ္တိုးလာသည္ ။ ရဲကားစုစုေပါင္း သံုးစီး ။ တေ၀ါ႕ေ၀ါ႕ အသံေတြ ဆူညံေနသည္ ။ ဇြန္ၾကီးက ကားထဲက ကိုယ္တပိုင္း ထြက္ၿပီး ေအေကနဲ႕ တဒိန္းဒိန္း ပစ္ခတ္သည္ ။ ရဲကားတစီးရဲ႕ ေရွ႕မွန္ခ်ပ္ၾကီးကို တေဖါင္းေဖါင္း ထိမွန္ကြဲေၾကကုန္သည္ ။ သို႕ေပမယ္႕ ရဲကားသံုးစီးက လိုက္လာေနဆဲဘဲ ။ ေဘဘီက “ ကားေၿပာင္းမယ္..ရယ္ဒီ.....” လို႕ ေအာ္ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဇြန္ၾကီးတင္ မက ဆင္ေပါက္ကပါ ကားတဖက္တခ်က္ ကေန ကိုယ္တပိုင္း ၿပဴထြက္ၿပီး အေနာက္က ရဲကားေတြကို ေမာင္းၿပန္ေတြနဲ႕ ဒလစပ္ ပစ္ခတ္ၾကသည္ ။ ဒီတခ်ီမွာေတာ႕ ပစ္အားမ်ားလို႕ ရဲကားေတြကို တိုက္ရိုက္ ထိမွန္ကုန္သည္ ။ ရဲကားေတြ ထပ္ခ်ပ္ ဆက္ မလိုက္လာႏိုင္ဘဲ နည္းနည္း ၿပတ္က်န္ခဲ႕သည္ ။ “ ေဟး..ဒီေကာင္ေတြ ခ်က္ေကာင္း ထိသြားတယ္နဲ႕ တူတယ္ကြ..က်န္ခဲ႕ၿပီ..” လို႕ ကိုသံုညက ေအာ္လုိက္သည္ ။ ေဘဘီက ကားကို ေယာက္လမ္းထဲကို ခ်ိဳးေကြ႕၀င္လိုက္သည္ ။ မၾကာခင္ သူတို႕ ကားလဲမယ္႕ ေၿမေအာက္ ကားဂိုေဒါင္ထဲကို အရွိန္နဲ႕ ထိုးေကြ႕ ဆင္းလိုက္သည္ ။ ကားရပ္လုိက္တာနဲ႕ သူတို႕ အားလံုးသည္ တိုင္ပင္ထားသလို သူတို႕ ေတြ႕ၾကတဲ႕ ၾကိဳတင္ ၿပင္ဆင္ထားတဲ႕ ဆူဘားရူးကားၿပာေလး တစီးထဲကို ကူးေၿပာင္းလိုက္ၾကသည္ ။ ေဘဘီလည္း မွန္အမဲေရာင္ေတြ ကပ္ထားတဲ႕ ဒီ ဆူဗာရူးကားေလးကို ခပ္မွန္မွန္ အရွိန္နဲ႕ ဂိုေဒါင္ထဲက ၿပန္ေမာင္းထြက္ လိုက္သည္ ။ ေယာက္လမ္းထဲမွာ ဘာရဲကားမွ မေတြ႕ ။ သူ အလံၿပဘုရားလမ္းဖက္ကို ေမာင္းသြားလိုက္သည္ ။ ဦးဇြဲရဲ႕ အသံ စက္ထဲမွာ ေပၚလာသည္ ။ “ ဗဟန္းဖက္မွာ ခ်က္ပြိဳင္႕တခု ရွိေနတယ္..တိရစာၦန္ရံု နားက်ရင္ လမ္းၾကားေလးထဲကို ေကြ႕၀င္လိုက္.....” ေဘဘီလည္း “ အိုေက ...” လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္ရင္း ဦးဇြဲ ေၿပာတဲ႕အတိုင္း ေမာင္းလိုက္သည္ ။ မွံဳရတီသည္ ပ်က္စီးေနတဲ႕ သူမ နီဆန္း ဂ်ဳ ( ဒ္ ) ကားေလးရဲ႕ နေဘးမွာ ေဒါသထြက္ၿပီး ရဲအထူးအဖြဲ႕ေတြ ေရာက္လာတာကို ေစာင္႕ေနသည္ ။ ဒီတပြဲလည္း “ ေဘဘီတို႕ အဖြဲ႕ ” က လုပ္ၿပသြားၿပန္ၿပီ ။ သူမ ေတာင္ ကံေကာင္းလို႕ က်ည္ မထိဘူး ။ နင္တို႕ကို တသက္ေတာင္ မေၾကဘူးေဟ႕......တေန႕ေတာ႕ ေတြ႕မယ္.......။ ဦးဇြဲ ညႊန္ၾကားတဲ႕ လမ္းေၾကာင္းေတြ အတိုင္း ေဘဘီ ေမာင္းလာခဲ႕ၿပီး သူတို႕ရဲ႕ ကန္ေတာ္ကေလးက စခန္း ( ၃ ) ထဲကို ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ေရာက္ရွိသြားသည္ ။ စခန္း ( ၃ ) သည္ အေရးေပၚ အတြက္ မသံုးဘဲ ထားထားတဲ႕ ေနရာသစ္ ၿဖစ္လို႕ ရဲတပ္ဖြဲ႕က လံုး၀ မသိႏိုင္ဘူး ။ “ ကဲ....အၿပတ္ နားၾက..ဘာေသာက္မလဲ ဘာစားမလဲ..အကုန္ ရွိတယ္..ဒီအထဲမွာ ခဏ ေအာင္းေနၾကမယ္..ထြက္ရင္လည္း တေယာက္ခ်င္း ထြက္ၾကမယ္...” ကိုသံုည က စခန္း ( ၃ ) က ၾကိဳဆိုေနတဲ႕ သူတို႕အဖြဲ႕က တာ၀န္ခံ ညိဳမီေအး ဦးေဆာင္ ေခၚသြားတဲ႕ အေပၚထပ္ ကို တက္လိုက္ဖို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေဘဘီ ကားေမာင္း ေတာ္တာ ၿမန္တာေတြကို ဇြန္ၾကီးက ခ်ီးက်ဴးလိုက္သည္ ။ “ ဒို႕ဖက္က လွိဳင္ဘြားတို႕ ညီေနာင္ ေၿခမ်က္စိေတြ မွန္ခံရတာ လြဲလို႕ ဘာမွ အထိအခိုက္ မရွိဘူး..ဒါလည္း ေၿမြေဟာက္နက္ ပစ္လိုက္လို႕ကြ..ေတာက္..ေၿမြေဟာက္နက္ကို လိုက္ရ်ာၿပီး အၿပတ္ ရွင္းပစ္ရမယ္......” လို႕ ဇြန္ၾကီးက ၾကိမ္း၀ါးလိုက္သည္ ။ ဦးဇြဲဆီက ဖုန္းလာသည္ ။ စီမံခ်က္ ေအာင္ၿမင္သည္ တဲ႕ ။ “ ရဲေတြ ေၿခရာမခံမိေစဖို႕ အထူး သတိရွိၾကပါ......” လို႕ ဦးဇြဲ႕ ေသေသခ်ာခ်ာ မွာသည္ ။ ေဘဘီလည္း ဒီ စခန္း ( ၃ ) မွာဘဲ ခဏ ေအာင္းေနရဦးမည္ ။ စန္ဒီ႕ကို လြမ္းေနေပမယ္႕ ခဏေတာ႕ ခြဲခြာေနၾကရဦးမည္ ။ သူ႕အတြက္ ေနရာခ်ထားေပးတဲ႕ အခန္းေလးထဲကို သူ ၀င္လိုက္သည္ ။ ေလေအးစက္က ေအးစိမ္႕ေနသည္ ။ အခန္းေလးက သန္႕ၿပန္႕သည္ ။ ကုတင္ေလးေပၚ လွဲခ် အိပ္လိုက္သည္ ။ တကယ္႕ စြန္႕စားခန္းၾကီး တခုကို ၿပီးေၿမာက္ခဲ႕တာဘဲ...။ ေၿခသံေလး ၾကားရသည္ ။ ဘယ္သူလာတာလဲ ....။ ေမာ႕ၾကည္႕လိုက္သည္ ။ စခန္းတာ၀န္ခံေလး ပါလား...။ မိန္းမေခ်ာေလးက ၿပံဳးၿပံဳးေလး ...။ နံမည္က ညိဳမီေအး.....။ “ ေဘဘီ ....” “ ဗ်ာ....” “ ဘိုက္ဆာလားဟင္ ....” “ ဟင္႕အင္း ...ႏိုး...မဆာေသးပါဘူး ....” “ စားစရာေတြ ...အဆင္သင္႕ ရွိတယ္ေနာ္ ....တရုတ္ အစားအစာ.....ကုလား အစားအစာ......ၾကိဳက္တာ စားလို႕ ရတယ္....ဆာရင္ . . ညိဳမီ႕ကို ေၿပာ....ေဘဘီ.....” ညိဳမီေအး စကားေၾကာင္႕ ေဘဘီ႕မ်က္လံုးေတြက လွတဲ႕ မ်က္ႏွာေလးကေန ထြားမို႕လံုးေနတဲ႕ ရင္သားစိုင္ ႏွစ္မႊာဆီကို ေရာက္သြားသည္ ။ သူ စားခ်င္တာက ကုလားစာ တရုတ္စာမွ မဟုတ္ဘဲ ။ သူ စားခ်င္ေနတာက .....ဟင္း . . . ။ စားခ်င္စရာ ေကာင္းေနတာက ညိဳမီေအး ။ ညိဳမီကလည္း ေဘဘီ႕အၾကည္႕ေတြ ဟာ ဘယ္ကို ေရာက္ေနတယ္ ဆိုတာကို သိသည္ ။ ေဘဘီ ဘာေတြ စားခ်င္ေနတယ္ ဆိုတာကို သိသည္ ။ ေဟာၾကည္႕...သူ႕မ်က္လံုးေတြက ရင္မို႕လံုးလံုးေတြ ကေန ၀မ္းပ်င္သား ဆီကို ေရာက္သြားၾကသည္ ။ ဟင္ ..သူ႕အၾကည္႕စူးစူးေတြက .ေအာက္ဖက္ကို ဆက္..ဆင္းေနသည္ ။ ညိဳမီေအး ရင္ေတြ တအား ခံုလာသည္ ။ “ ေဘဘီ....ညိဳမီ သြားလိုက္အံုးမယ္.....ေဘဘီ ဆာရင္ လာခဲ႕လိုက္ေနာ္...စားေသာက္ခန္းကို.....” “ အိုေက ညိဳမီ......” ညိုမီေအးလည္း ေဘဘီ႕အခန္းက ၿပန္ထြက္လာသည္ ။ စိတ္ေတြက တအား လွဳပ္ရွားေနသည္ ။ ဟင္း..အရမ္း ေဟာ႕ၿဖစ္တဲ႕ ဘဲေလး ...။ ေဘဘီလည္း ညိဳမီေအးရဲ႕ တင္ပါးလွလွေတြကို ေငးစိုက္ၾကည္႕ရင္း က်န္ခဲ႕သည္ ။ စိတ္ေတြက ဆူေ၀ေသာင္းက်န္းေနသည္ ။ စန္ဒီ႕အေပၚ သစၥာေစာင္႕သိရမည္ ဆိုတာကို သိေနေပမယ္႕ ညိဳမီေအးရဲ႕ အလွအပေတြေၾကာင္႕ စိတ္ေတြက ထိန္းလို႕ မရဘူး ၿဖစ္ေနသည္ ။ “ ဟင္း.....ေတာ္ေတာ္ က်န္းမာေရး ေကာင္းတဲ႕ ေကာင္မေလး...” တီ တီ တီ တီ တီတီတီတီ ......။ ေဘဘီ႕ဖုန္းေလး ၿမည္လာသည္ ။ ဖုန္းကို ေစာင္းငဲ႕ၾကည္႕လိုက္သည္ ။ ဟင္..စန္ဒီ ေခၚတာ ...။ “ ဟယ္လို....စန္ဒီ....” “ ေဘဘီ..အရမ္း လြမ္းတယ္ကြာ.....” “ မၾကာခင္ ေဘဘီတို႕ မွန္းထားတဲ႕ သာယာတဲ႕ ဘ၀ေလးကို ေရာက္ေတာ႕မွာပါ ....ေဘဘီတို႕ အလုပ္ ေအာင္ၿမင္တယ္ေလ..စန္ဒီ......ဦးဇြဲ ေၿပာၿပတယ္ မဟုတ္လား.....” “ အင္း....ေၿပာၿပတယ္..မေလးေသာင္းနဲ႕ ဦးဇြဲက စန္ဒီနဲ႕ ေဘဘီတို႕ကို သူတို႕နဲ႕ ေခၚသြားမယ္ လို႕ ေၿပာထားတယ္ေလ.....” “ ေဘဘီတို႕ လက္ရွိ အလုပ္ေတြကို စြန္႕လႊတ္လိုက္ၾကဖို႕ ဆံုးၿဖတ္ထားၿပီးၿပီ...စန္ဒီ....ေအးေအးေဆးေဆးဘဲ ေနၿပီး ရိုးရိုးသားသားဘဲ လုပ္စားၾကေတာ႕မယ္.....” “ ေကာင္းတာေပါ႕ ေဘဘီ....၀မ္းသာလိုက္တာ....” “ ဒါဆို မၾကာခင္ ေတြ႕ၾကမယ္ေနာ္..စန္ဒီ.....” “ အိုေက ေဘဘီ..ဂြတ္ႏိုက္ေနာ္.....ဆီးယူး......” “ ဆီးယူး..စန္ဒီ.....” ဒီအခ်ိန္မွာ စားေသာက္ခန္းမထဲမွာ အဖြဲ႕သားေတြကို အစားအေသာက္ေတြ ၿပင္ဆင္ စီစဥ္ေပးေနတဲ႕ ညိဳမီေအးသည္ စိတ္က ေဘဘီ႕ဆီမွာဘဲ ေရာက္ေနသည္ ။ ေဘဘီ႕ႏွဳတ္ခမ္းေတြကို ေၿပးၿပီး နမ္းစုတ္ပစ္လိုက္ခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚေပါက္ေနသည္ ။ ေစာေစာက ဇြန္သလႅာက သူ႕အတြက္ ပုဇြန္ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ ကို ေႏႊးေပးပါလို႕ ေၿပာထားတာကို သတိရလို႕ သူမကို ကူညီေနတဲ႕ မိန္းကေလးကို ေႏႊးခိုင္းခဲ႕သည္ ။ မိန္းကေလးက ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ ပုဂံကို လာေပးလို႕ ညိဳမီေအး လွမ္းယူလိုက္ၿပီး ဇြန္သလႅာကို ေပးထားတဲ႕ အခန္းေလး ဆီကို သြားလိုက္သည္ ။ အခန္းေလးရဲ႕ တံခါးကို ဖြင္႕ဖို႕ လက္လွမ္းလိုက္တဲ႕ အခ်ိန္မွာ အခန္းထဲက ထူးၿခားတဲ႕ အသံေတြကို ညိဳမီေအး ၾကားလိုက္ရသည္ ။ ပြတ္ပတ္ၿပတ္ၿပတ္ ..ပလပ္ပလပ္ ဆိုတဲ႕ အသံမ်ိဳးစံု ...။ ဟင္..မဇြန္ၾကီး..ဘာမ်ား လုပ္ေနတာလဲ.....။ ညိဳမီေအး အခန္းတံခါးကို အသာေလး တြန္းၾကည္႕သည္ ။ ေစ႕ရံုတင္ ေစ႕ထားလို႕ ပြင္႕ဟသြားတဲ႕ တံခါးကေန အခန္းထဲကို ေခ်ာင္းၾကည္႕လိုက္သည္ ။ ဟင္....ညိဳမီေအး....တအား အံ႕ၾသသြားသည္ ။ မဇြန္ၾကီးသည္ ကုတင္ေစာင္းမွာ ေပါင္ၾကီးကားေပးထားေနသည္ ။ ၿဖဴေဖြးတဲ႕ ေပါင္တန္ၾကီး ႏွစ္ဖက္ၾကားက ဂြဆံုေနရာမွာ မဇြန္ၾကီးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးက နီညိဳညိဳၾကီး ထင္းေနသည္ ။ အာ..လူတေယာက္ ..မဇြန္ၾကီးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ကို လ်ာၾကီးနဲ႕ ယက္ေပးေနပါလား...။ ေနာက္ေက်ာက ၿမင္ကြင္း ၿဖစ္လို႕ စစခ်င္း ဘယ္သူလည္း မသိ ။ ေနာက္ေတာ႕ ဦးဆင္ေပါက္ၾကီး ၿဖစ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ဦးဆင္ေပါက္သည္လည္း မဇြန္ၾကီးလိုဘဲ ကိုယ္ေပၚမွာ ဘာ အ၀တ္မွ မရွိေနဘဲ ကိုယ္တံုးလံုးၾကီး ။ အယ္.... ဦးဆင္ေပါက္ၾကီးရဲ႕ ညိဳမဲမဲ အတန္ၾကီးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ အာပါး....ေတာ္ေတာ္႕ကို ၇ွည္တဲ႕ အတန္ၾကီးပါလား ...။ ညိဳမီေအးရဲ႕ တကုိယ္လံုး ၾကက္သီးေတြ တဖ်န္းဖ်န္း ထသြားရသည္ ။ မဇြန္ၾကီးသည္ ကိုဆင္ေပါက္ ေစာက္ဖုတ္ ယက္တာကို တအား သေဘာက်ေနတဲ႕ ပံု ရွိသည္ ။ တဟင္းဟင္း တအူးအူး ေအာ္ရင္း ကိုဆင္ေပါက္ရဲ႕ ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို ဆုပ္ကိုင္ ဆြဲယူေနသည္ .။ ကိုဆင္ေပါက္က သဲသဲမဲမဲကို ယက္ေနသည္ ။ “ အား...အား.......အိုး....အူး......အူး............”ကိုိဆင္ေပါက္က မဇြန္ၾကီးရဲ႕ ေစာက္ပတ္ကို တရႊတ္ရႊတ္နဲ႕ စုတ္ယူေနတဲ႕အသံၾကီးနဲ႕ ၿမင္ကြင္းေၾကာင္႕ ညိဳမီေအး သည္ ၾကက္သီးေတြ တဖ်န္းဖ်န္းထၿပီး စိတ္ေတြ အရမ္းကို ထၾကြေသာင္းက်န္းလာရသည္ ။ ေစာက္ပတ္ယားၿပီး အလိုးခံခ်င္စိတ္ေတြက ထိန္းလို႕ မရေအာင္ ေပၚေပါက္လာရသည္ ။ ကိုယ္႕ေပါင္ၾကားကို ကိုယ္ စမ္းမိလိုက္သည္ ။ ေစာက္ပတ္ အရည္စိမ္႕ထြက္ စိုရႊဲေနတာကို သိလိုက္သည္ ။ ေစာက္ပတ္ အရမ္းကို ယားေနၿပီ ။ မဇြန္ၾကီးက..“ ဆင္ေပါက္ရယ္...ဘာဂ်ာမွဳတ္မေနပါနဲ႕ေတာ႕..ငါ႕ကို လိုးေပးပါေတာ႕ဟာ...” လို႕ ပြင္႕ပြင္႕လင္းလင္းေတာင္းခံလိုက္တာကိုလည္း ညိဳမီေအး ၾကားလိုက္ရသည္ ။ မဇြန္ၾကီးကို သူ႕ဘဲၾကီး ေဘာၾကီး ေသသြားလို႕ ပူေဆြးေနသည္ ..ေသာကေရာက္ေနသည္ လို႕ ညိဳမီေအးက ထင္ထားခဲ႕တာ ။ အင္းေလ..သူလည္း ေသြးနဲ႕ကိုယ္သားနဲ႕ကိုယ္ဘဲ.. လို႕ ညိဳမီေအး ေတြးလိုက္မိသည္ ။ ညိဳမီေအးသည္ ေစာက္ပတ္က တအား ယားၾကြလာလို႕ ေပါင္ၾကားကို လက္နဲ႕ စမ္းလိုက္မိတဲ႕အခါ အရည္ေတြအရမ္းကို စိုစုိရႊဲေနတာကို စမ္းမိလိုက္သည္ ။ မဇြန္ၾကီး လိုဘဲ ေယာက်္ားလီးကို ရယူလိုတဲ႕စိတ္ေတြ ေပၚေပါက္ၿပီး ဆာရင္ေၿပးထ စားလိုက္ၾကသလိုဘဲ ေစာက္ပတ္ယား ခံခ်င္စိတ္ေပါက္လာရင္ ခံပစ္ကုန္းပစ္လိုက္ခ်င္သည္ ။ ဆင္ေပါက္သည္ ကုတင္ေစာင္းမွာ ေလးဖက္ေထာက္ ကုန္းေပးတဲ႕ မဇြန္ၾကီးကို အေနာက္ကေန ေကာင္းေကာင္း လိုးေပးေနၿပီ ။ မဇြန္ၾကီးရဲ႕ ေအာ္သံက က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ထြက္ေပၚလာသည္ ။ “ အား....အား.......အားရွီး.....အမေလး.....ရွီး.....ေကာင္းလွခ်ည္လား....အီး.....အီး....အိုး...ရွီး.....ဟား.......” ( ဖပ္ဖပ္ဖပ္....ဖပ္ဖပ္ဖပ္..ဖြတ္ဖြတ္..ဖပ္..ဘြတ္.ဖပ္ဖပ္....ဖြတ္ဖြတ္..ဖပ္ဖပ္ဖပ္...ဖပ္ဖပ္ဖပ္...ဘြတ္..ဖြတ္ဖြတ္ဖြတ္....) ညိဳမီေအးသည္ ေတြ႕ေနရတဲ႕ ၿမင္ကြင္းေၾကာင္႕ တအား ခံခ်င္လာလို႕ သူတို႕လိုးေနတဲ႕ဆီကိုေတာင္ ေၿပးထြက္သြားၿပီး..“ က်မကိုလည္း လိုးေပးပါ..” လို႕ ေတာင္းဆိုမိေတာ႕မလို ၿဖစ္ေနသည္ ။ ဆင္ေပါက္နဲ႕ မဇြန္ၾကီးတို႕ ပံုစံေၿပာင္းလိုက္ၾကတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ညိဳမီေအး ေခ်ာင္းေနတာကို ဆင္ေပါက္ ေတြ႕သြားသည္ ။ ညိဳမီေအးကို မ်က္စိမွိတ္ၿပလိုက္တဲ႕ ဆင္ေပါက္ေၾကာင္႕ ညိဳမီေအးလည္း ရွက္သြားၿပီး ဆက္ မေခ်ာင္းေတာ႕ဘဲ သူတို႕ လိုးေနတဲ႕ အခန္းေလး အနားကေန ထြက္ေၿပးသြားလိုက္သည္ ။ ညိဳမီေအး ဦးတည္လိုက္တာက ေဘဘီ ရွိေနတဲ႕ အခန္းကိုပါဘဲ ...။ ညိဳမီေအး ေဘဘီရဲ႕ အခန္းေလးဆီကို ေရာက္သြားတဲ႕အခါ အခန္းထဲမွာ ေဘဘီ မရွိေတာ႕ဘူး ။ ဟင္..ေဘဘီ ဘယ္ေရာက္သြားသလဲ....။ ဆင္ေပါက္နဲ႕ မဇြန္ၾကီးတို႕ရဲ႕ ကာမပြဲၾကမ္းေလးကို ေတြ႕ၿပီး ညိဳမီေအးသည္ စိတ္ရိုင္းေတြ အလြန္အမင္း ထၾကြလ်က္ ခံခ်င္စိတ္ေတြ တအား တဖြားဖြား ေပၚေပါက္ေနတဲ႕အခ်ိန္ ေဘဘီကလည္း အခန္းထဲမွာမရွိလို႕ စိတ္ပ်က္သြားတဲ႕အခ်ိန္ အခန္းထဲကို သူ႕အေနာက္က ထပ္ခ်ပ္မကြာ ၀င္လိုက္လာတဲ႕ လူတေယာက္က ညိဳမီေအးကို အ ေနာက္ဖက္ကေန သိုင္းဖက္လိုက္သည္ ။ အို....ဘယ္သူလဲ.......။ “ ေကာင္မေလး..နင္ ဇြန္ၾကီးနဲ႕ ဆင္ေပါက္တို႕ လိုးေနတာကို သြားေခ်ာင္းၿပီး ဖီးတက္ေနတာ ငါသိတယ္...နင္႕ကို ငါေကာင္းေကာင္းလိုးေပးမယ္....” အို..ကိုသံုည ...ပါလား....။ “ အို....ဟင္႕အင္းဟင္႕အင္း...က်မ...က်မ......” “ လာပါဟာ..နင္ ခံခ်င္ေနတယ္ ဆိုတာ ငါသိပါတယ္...လာ....လာ........” ကိုသံုညက ညိဳမီေအးကို ေဘဘီရဲ႕ ကုတင္ေပၚကို တြန္းလွဲလိုက္သည္ ။ “ ဦးသံုည.....မလုပ္ပါနဲ႕..က်မ ေၾကာက္တယ္.....” ပက္လက္ကေလး လန္က်ေနတဲ႕ ညိဳမီေအးကို အေပၚစီးကေန ကိုသံုညက ၾကည္႕ေနသည္ ။ “ မင္း အရမ္းလွတယ္ ေကာင္မေလး . .” ညိဳမီေအးက ရုန္းကန္ဖို႕ ၾကိဳးစားေပမယ္႕ ကိုသံုညက သူမကိုယ္ေပၚမွာ အုပ္မိုးတက္ခြထားေနသည္ ။ “ နင္ လိုခ်င္ေနလို႕ ေစာက္ရည္ေတြ ထမိန္မွာ ေပကြက္ေနတာ ငါေတြ႕ေနရတယ္..ဒါေၾကာင္႕ ငါနင္႕ေနာက္ကလိုက္လာတာ....” လို႕ ေၿပာရင္း ညိဳမီေအးရဲ႕ ေၿပကြ်တ္လုလု ထမိန္ႏြမ္းေလးကို ဖ်တ္ကနဲ ဆြဲေၿဖခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္။ “ အို......” “ ၾကည္႕ နင္႕ပင္တီဂြၾကား တခုလံုး စိုစိုရႊဲေနတယ္...ကဲ...ဒီပင္တီေလးကိုပါ ခြ်တ္လိုက္ရေအာင္....” ကိုသံုညက ဇာနားကြပ္ ပင္တီ အနက္ေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ဆြဲခြ်တ္လိုက္သည္ ။ တင္ပါးကားတဲ႕ ညိဳမီေအး သည္ တင္ပါးနားမွာ တစ္ေနလို႕ တင္ပါးေတြကို ၾကြေပးလိုက္သည္ ။ ပင္တီေလး ေလ်ာကနဲ ကြ်တ္သြားသည္ ။ ကိုသံုညသည္ ဗလာက်င္းသြားတဲ႕ ညိဳမီေအးရဲ႕ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည္႕ၿပီး ဆတ္ကနဲ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္ၿပီး ေပါင္ဂြဆံုက အေမႊးေရးေရး အုပ္ေနတဲ႕ ေစာက္ဖုတ္အကြဲၾကီးကို မ်က္ႏွာနဲ႕ လူးလွိမ္႕ နမ္းရွံဳ႕ပါေတာ႕သည္ ။ ညိဳမီေအးမွာလည္း တကယ္႕ကို အလိုးခံခ်င္ေနလို႕ ဆက္ မူမေနေတာ႕ဘဲ ကိုသံုည လုပ္သမွ်ကို မ်က္လံုး စံုပိတ္ လို႕ ခံေနလိုက္သည္ ။ ကိုသံုညရဲ႕ လ်ာၾကီးက ညိဳမီေအးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ကို တၿပတ္ၿပတ္နဲ႕ စယက္ေနၿပီ ။ေဘဘီသည္ ညိဳမီေအး ေၾကာင္႕ ထၾကြခဲ႕တဲ႕ စိတ္ေတြကို ေၿပေပ်ာက္သြားေအာင္ ကား ဂိုေဒါင္ၾကီးထဲမွာ ေခါက္ တံု႕ေခါက္ၿပန္ လမ္းေလ်ာက္ေနရင္း မၾကာခင္ စန္ဒီနဲ႕ ေအးခ်မ္းသာယာတဲ႕ တေနရာကို ထြက္သြားၾကႏိုင္ၿပီမို႕ ဒီ အခ်ိန္မွာ စန္ဒီနဲ႕ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေနၾကဖို႕ကို စဥ္းစားေနခိုက္ သူ႕ဖုန္း ၿမည္လာသည္ ။ ဟင္....ဦးဇြဲ.....ေခၚတာပါလား . . .။ ############################################## ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ထဲက ကား၀ပ္ေရွာ႕ အလုပ္ရံုေဟာင္းၾကီးထဲက အခန္းတခန္းမွာ ခ်ိဳကန္း ရွိေနသည္ ။ ေသနတ္ထိ ဒါဏ္ရာလည္း ေပ်ာက္ကင္းလာၿပီမို႕ ခ်ိဳကန္းသည္ ၿပိဳကြဲသြားတဲ႕ ဂိုဏ္းကို ၿပန္လည္ စုစည္း ထူေထာင္ေနသည္။ တပည္႕ေဟာင္းေတြနဲ႕ တပည္႕သစ္ေတြကို စည္းရံုးၿပီး မွံဳရတီရဲ႕ ပံ႕ပိုးမွဳနဲ႕ အင္အား ေတာင္႕တင္းခိုင္မာစ ၿပဳလာၿပီ ။ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ အလုပ္ရံုေဟာင္းၾကီးရဲ႕ အေနာက္ဖက္က တံခါးကို တစံုတေယာက္က လာဖြင္႕ေနတဲ႕ အသံကို ခ်ိဳကန္း ၾကားလိုက္ရလို႕ စားပြဲေပၚက ေသနတ္ဆီကို လက္လွမ္းလိုက္သည္ ။ နံရံမွာ ရွိေနတဲ႕ ေမာ္နီတာ ကို ေမာ႕ၾကည္႕လိုက္သည္ ။ “ ဟင္....မမမွံဳ.....” ၀င္လာတဲ႕လူက မွံဳရတီ ၿဖစ္ေနသည္ ။ မွံဳရတီသည္ ခ်ိဳကန္းကို ဒီလိုဘဲ ညအခ်ိန္ လာေတြ႕တတ္သည္ ။ ခြာၿမင္႕ေလဒီရွဳးသံ တေဒါက္ေဒါက္ နဲ႕ မွံဳရတီသည္ ခ်ိဳကန္း ရွိေနတဲ႕ အခန္းေလးဆီကို ေလ်ာက္လာေနသည္ ။ ခ်ိဳကန္းလည္း ထိုင္ရာကေန ထလိုက္သည္ ။ “ ေမာင္ ...” “ မမမွံဳ.......” “ ေမာင္..တေယာက္ထဲလား....ဘာလုပ္ေနလဲ...ဟင္....ေမာင္ အရက္ေတြ ေသာက္ေနတယ္..” “ အင္း....မမ.....မမေရာ ေသာက္မလား......” “ ဟင္႕အင္း......မမ.....ေမာင္႕ကို တအား လြမ္းလို႕ လာခဲ႕တာ.....” မွံဳရတီနဲ႕ ခ်ိဳကန္းတို႕ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖက္လိုက္ၾကသည္ ။ ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း ပူးကပ္သြားၾကသည္ ။ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ လက္ေတြက မွံဳရတီရဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြေပၚကို ေရာက္သြားသည္ ။ မွံဳရတီရဲ႕ ရင္ထြားထြားေတြက ခ်ိဳကန္းရဲ႕ ရင္ ဘတ္နဲ႕ တသားထဲကို ပိကပ္ထိပူးေနသည္ ။ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ နမ္းစုတ္လိုက္ၾကၿပီး ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း အခြာမွာ ခ်ိဳကန္းက “ သိပ္ခ်စ္တာဘဲ မမရယ္...လြမ္းလိုက္ တာ..မမနဲ႕ အတူတူ ေနခ်င္ၿပီ....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ မွံဳရတီက “ မမလည္း ေနခ်င္တာေပါ႕ ေမာင္ရယ္..ဒါေၾကာင္႕လည္း အခု မမ ေမာင္႕ဆီကို ေရာက္လာတာေပါ႕ ...” လို႕ ေၿပာလိုက္ရင္ူ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ ေပါင္ ၾကားဂြဆံုေနရာကို လက္နဲ႕ စမ္းလိုက္သည္ ။ “ ဟင္...ေမာင္....ေတာင္ေနၿပီ...တအား မာေနၿပီ...” လို႕ ရယ္သံေလးနဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ခ်ိဳကန္းက မွံဳရတီရဲ႕ အ၀တ္ေတြကို ခြ်တ္ပစ္ေတာ႕ မွံဳရတီက “ ေနအံုး..မမဖါသာ ခြ်တ္မယ္..အ၀တ္ေတြ ေၾကကုန္ လို႕ မၿဖစ္ဘူး..ဒီကေန အၿပန္မွာ မမ အလုပ္တခု သြားလုပ္ရအံုးမယ္..ေမာင္..” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ “ ေမာင္နဲ႕ဘဲ အိပ္လိုက္ပါလား..မမရယ္....” လို႕ ခ်ိဳကန္းက ေၿပာလိုက္ရင္း မိေမြးတိုင္း ဗလာကိုယ္နဲ႕ လွခ်င္တိုင္း လွေနတဲ႕ မွံဳရတီကို ကုတင္ေပၚကို တြန္းလွဲလိုက္သည္ ။ “ ေမာင္ရယ္....ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေနၾကဖို႕က ေငြမ်ားမ်ား ရွိမွ ၿဖစ္မယ္ေလ....မမတို႕ ေငြမ်ားမ်ား ရွာလိုက္ၾကဦးစို႕....မၾကာခင္ေတာ႕ ေမာင္နဲ႕မမ စိတ္ကူးေတြ အေကာင္အထည္ ေဖၚႏိုင္ၾကမွာပါကြာ.....” မွံဳရတီ ေၿပာေနတဲ႕အခ်ိန္ ခ်ိဳကန္းသည္ မွံဳရတီရဲ႕ ခ်ိဳဗူးၾကီးေတြကို အားရပါးရ ဆုပ္နယ္ကိုင္တြယ္ရင္း ခ်ိဳဗူးသီး ေလးေတြကို တဖက္ၿပီးတဖက္ စို႕ေပးေနသည္ ။ “ ဟိတ္...ၾကမ္းလွခ်ည္လား..ေမာင္ေမာင္လူဆိုးေလး . . ” မွံဳရတီက ေပါင္ၾကားက ၾတိဂံပံုေနရာကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ အုပ္ၿပီး ၿပံဳးၿပံဳးေလး ေၿပာလုိက္သည္ ။ ခ်ိဳကန္းက ကုတင္ေအာက္မွာ ဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး မွံဳရတီရဲ႕ လက္ေတြကို ဆြဲဖယ္ပစ္လိုက္ၿပီး မို႕ေမာက္ ခံုးေနတဲ႕ မွံဳရတီရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ကို လ်ာၾကီးနဲ႕ ပင္႕ယက္လိုက္သည္ ။ မွံဳရတီရဲ႕ ေပါင္တန္လွလွေတြ ဖတ္ကနဲ ၿဖဲကားသြားသည္ ။ ခ်ိဳကန္း မွံဳရတီကို ဘာဂ်ာဆြဲေပးၿပီ ။ ခ်ိဳကန္းနဲ႕ မေတြ႕ရတာ ၾကာလို႕ ေတာင္႕တေနမိတဲ႕ အထိအေတြ႕ေတြကို မွံဳရတီ ၿပန္ရလိုက္လို႕ တအား သေဘာက်ၿပီး တအိုအို တအားအားနဲ႕ ေအာ္ရင္း ခ်ိဳကန္းရဲ႕ ေခါင္းကို ဆုပ္ကိုင္ထားသည္ ။ တၿပတ္ၿပတ္ အသံေတြ နဲ႕ မွံဳရတီရဲ႕ ေအာ္သံေတြဟာ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ အလုပ္ရံုေဟာင္းၾကီးထဲမွာ က်ယ္ေလာင္ေနသည္ ။ ################ ကိုသံုညရဲ႕ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင္႕ခ်က္ေတြကို ညိဳမီေအး ေကာ႕ပင္႕ တံု႕ၿပန္ေပးေနသည္ ။ တဖပ္ဖပ္ အသံေတြ ထြက္ေနသည္ ။ အေပါစား ကုတင္က တကြ်ိကြ်ိ ၿမည္ကာ လွဳပ္ခါေနသည္ ။ ကြ်ီ . . . တံခါးပြင္႕သြားတဲ႕အသံေၾကာင္႕ ကိုသံုညေရာ ညိဳမီေအးေရာ လွည္႕ၾကည္႕ၾကသည္ ။ “ ဟင္...ဦးဇြဲ . . ” အနက္ေရာင္ အေနာက္တိုင္း ၀တ္စံုနဲ႕ လည္စည္းအနက္နဲ႕ ဦးဇြဲ …. ။ “ ေဟ႕..ဘယ္လိုလဲကြ..ငါ႕လူေတြက..စိတ္ေတြ ၿပင္းထန္ေနၾကသလား..” ကိုသံုညနဲ႕ ညိဳမီေအးတို႕ တပ္ရက္ၾကီး ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ေၾကာင္ေနၾကသည္ ။ ဦးဇြဲက ကိုသံုညရဲ႕ လီးနဲ႕ ညိဳမီေအးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ စြပ္ရက္တပ္ရက္ေနရာကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည္႕လိုက္ၿပီးမွ “ မင္းတို႕ ၿပီးၾကမွ ဧည္႕ ခန္းကို လာခဲ႕ၾက.....” လို႕ ေၿပာလိုက္ၿပီး အခန္းထဲက ၿပန္ထြက္သြားလိုက္သည္ ။ မၾကာခင္ ဦးဇြဲသည္ ဧည္႕ခန္းက စားပြဲရွည္ၾကီးရဲ႕ ထိပ္မွာ ရပ္ၿပီး သူ႕လူေတြကို စကားေၿပာသည္ ။ တိုတိုတုတ္တုတ္ ပါဘဲ ။ သူတို႕အားလံုးကို ေ၀စု ခြဲေပးသည္ ။ ၿပီးေတာ႕ ၿမိဳ႕တြင္းကေန နယ္ေတြကို ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္သြားၾကဖို႕ ..တေန႕ အလုပ္ရွိရင္..ေပးထားတဲ႕ ဖုန္းေတြ ကေန ဆက္သြယ္ ေခၚယူလိုက္မည္ လို႕ ေၿပာသည္ ။ “ ကဲ....ဂြတ္လပ္ အားလံုးဘဲ..ကံမကုန္ရင္ ၿပန္ဆံုၾကမယ္......” ဦးဇြဲက ေဘဘီကို ေခၚလိုက္သည္ ။ ေဘဘီလည္း ဦးဇြဲရဲ႕ လက္ကိုင္အိတ္ၾကီးကို ဆြဲကိုင္ကာ ေနာက္က လိုက္သြားသည္ ။ ကားဂိုေဒါင္ထဲက ဦးဇြဲရဲ႕ အနက္ေရာင္ မာစီဒီး ဘင္႕ဇ္ကားၾကီးဆီကို ဦးဇြဲနဲ႕ ေဘဘီတို႕ ေလ်ာက္သြားၾကတဲ႕အခ်ိန္ ညိဳမီေအး..ဇြန္ၾကီး..ဆင္ေပါက္ နဲ႕ ကိုသံုညတို႕ အေနာက္က လိုက္လာတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ဦးဇြဲက ကားေပၚ တက္ရင္း..“ သိုသိုသိပ္သိပ္နဲ႕ ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္ၾကကြာ..ေၿမြေဟာက္နက္...အသက္ရွင္ေနေသး တယ္ ဆိုတာ မေမ႕ၾကနဲ႕...” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေဘဘီလည္း ကားေမာင္းသူ ေနရာမွာ ၀င္ထိုင္ေနရာယူလိုက္ သည္ ။ ခါးပတ္ကို ဆြဲပတ္လိုက္သည္ ။ ညိဳမီေအး..ဇြန္ၾကီး..ဆင္ေပါက္နဲ႕ ကိုသံုညတို႕ လက္ၿပၿပီး က်န္ခဲ႕ၾကသည္ ။ “ ကဲ ေဘဘီေရ..ငါတို႕ ဒီေလာကကို အၿပီးအပိုင္ ေက်ာခိုင္းလိုက္ၾကစို႕....မင္း မမ...မေလးေသာင္းနဲ႕ မင္းရဲ႕ စန္ဒီေလးတို႕ ေစာင္႕ေနၾကတယ္...လစ္စို႕........” အနက္ေရာင္ မာစီဒီး ဘင္႕ဇ္ကားၾကီးသည္ ပြင္႕တက္သြားတဲ႕ ကားဂိုေဒါင္ တံခါး ေပါက္ ကေန လမ္းမေပၚကို ေမာင္းထြက္သြားလိုက္ၿပီ ။ နားပါဦးမည္ ဘြား atwaypinlel.com ေအာက္တုိဘာလ ၃ရက္ေန႕ ၂၀၁၇

ေဘဘီ(၂)

ေန႕လည္စာ ထမင္းဂ်ိဳင္႕ ေရာက္လာေတာ႕ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီ တို႕ ငါးဆင္႕ စတီးဂ်ိဳင္႕ၾကီးကို ၀မ္းသာ အားရ ဖြင္႕ၾကသည္ ။ ပုဇြန္ဟင္း...ဂဏန္းဟင္း...ငါးဟင္း သံုးမ်ိဳးနဲ႕ ထမင္း ပူပူေႏြးေႏြး ကို ဘိုက္ဆာဆာနဲ႕ သူတို႕ စားလိုက္ၾကတာ အရမ္းၿမိန္သည္ ။ ထမင္း စားအၿပီး နီရဲ ခ်ိဳၿမတဲ႕ ဖရဲသီးစိပ္ေလးေတြကို စားၾကၿပန္သည္ ။ စန္ဒီသည္ ေဘဘီ႕ကို နားမလည္ ၿဖစ္ေနသည္ ။ ညဖက္ တင္ မဟုတ္ဘူး ။ ေန႕ဖက္လည္း ဟိုတယ္ အခန္းထဲက အတူတူ ေနၾကတာ ေဘဘီသည္ ဖက္တာ နမ္းတာထက္ မပိုဘူး ။ ပင္လယ္ထဲ ေရ ဆင္း ခ်ိဳးၾက အၿပီး အခန္းကို ၿပန္ေရာက္ၾကတဲ႕အခ်ိန္ စန္ဒီ ေရခ်ိဳးတဲ႕အခ်ိန္ ေဘဘီမ်ား ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ၀င္လိုက္လာေလမလား..အငမ္းမရ အတင္း ဖက္ေပြ႕နမ္းစုတ္ ေလမလား လို႕ ေမွ်ာ္လင္႕ေနခဲ႕ေပမယ္႕ ေဘဘီက ေပၚမလာဘူးေလ ။ စန္ဒီလည္း အရင္က ဘဲေတြနဲ႕ အီစီကလီ အဆင္႕ကေန မပိုခဲ႕တဲ႕ အပ်ိဳစင္ေလး တေယာက္ ပါ ။ အရမ္း ခ်စ္မိၾကတဲ႕ ခ်စ္သူခ်င္းမို႕ အခုလို ပင္လယ္ကမ္းစပ္မွာ ႏွစ္ေယာက္ထဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြ႕ၾကတဲ႕အခါမွာ စန္ဒီ႕ရဲ႕ အပ်ိဳစင္ ဘ၀ကို သူနဲ႕ စြန္႕လႊတ္လိုက္ေတာ႕မယ္လို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္တာပါ။ သို႕ေပမယ္႕ ေဘဘီက မတုန္မလွဳပ္ ေက်ာက္ဆစ္ရုပ္ လုပ္ေနသည္ ။ သူ႕ကို ၿမွဴဆြယ္တဲ႕ အေနနဲ႕ ထမင္းစားၾကတဲ႕ အခ်ိန္ စန္ဒီလည္း တီရွပ္ပါးပါးကို ဘရာ မပဘဲ တထပ္ထဲ ၀တ္ထားလိုက္ခဲ႕သည္ ။ စန္ဒီ႕ရင္ထြားထြားေတြက အခုအခံ မပါေတာ႕ လွဳပ္တုတ္တုတ္ နဲ႕ ရင္ သီးေလးေတြကလည္း တီရွပ္ အသားမွာ ကပ္ၿပီး ထင္းေနသည္ေလ ။ ဒါလည္း သူက အထားမညက္ဘူး ။ ရိုးရိုးၾကီး လုပ္ေနသည္ ။ စားပြဲေပၚက ေဘဘီ႕ဖုန္းက မက္ေဆ႕ ၀င္တဲ႕ အသံေလး ထြက္လာသည္ ။ ေဘဘီသည္ ဖုန္းကို အံ႕ၾသသလို ၾကည္႕လိုက္သည္ ။ သူ႕ဆီ ေခၚမယ္႕လူက ဦးဇြဲ တေယာက္ဘဲ ရွိသည္ မဟုတ္လား ။ အလုပ္က ခုေလးတင္ တခု ၿပီးခဲ႕လို႕ ရဲေတြ မ်က္စိ ေဒါက္ေထာက္ ၾကည္႕ေနတဲ႕ အခ်ိန္ ။ ရဲစံုေထာက္ေတြ ေၿခရွဳပ္ လိုက္ စံုစမ္းေနတဲ႕ အခ်ိန္ ဦးဇြဲသည္ ေနာက္ အလုပ္တခုကိုေတာ႕ လုပ္ေသးမွာ မဟုတ္ဘူး ။ ဘာေၾကာင္႕ ေခၚတာလဲ....။ ဦးဇြဲမွ ဟုတ္ရဲ႕လား ။ ဦးဇြဲကို ရဲေတြ မိသြားၿပီလား။ မက္ေဆ႕ကို ဖြင္႕ၾကည္႕လိုက္သည္ ။ ေဘဘီ မင္းတို႕ အလွဴ မွာ စားလိုက္တဲ႕ ဟင္း၂ပြဲက ၾကက္သားဟင္း မဟုတ္ဘူး.....ေၿမြသားဟင္းေတြ ၿဖစ္ေနတယ္... ေၿမြေဟာက္နက္ က သူ႕သားေပါက္ေလး ၂ေကာင္ ေသသြားရတာကို မေက်နပ္ဘူး....စားတဲ႕လူေတြကို လိုက္ေပါက္သတ္ခ်င္ေနတယ္ တဲ႕ မင္းတို႕ကို သတိေပးတာပါ..အစစ သတိရွိပါ..လက္ဦးပါေစ... ဦးဇြဲ ေငြလဲဌာနမွာ သူတို႕ နဲ႕ ရင္ဆိုင္မိတဲ႕ ေသနတ္ကိုင္ လူႏွစ္ေယာက္ကို သူတို႕ လက္ဦးေအာင္ ပစ္ခတ္ခဲ႕ရသည္ ။ ေသသူ၂ေယာက္ဟာ အရပ္၀တ္နဲ႕ ရဲေတြ မဟုတ္ဘဲ ရန္ကုန္မွာ ၾကီးစိုးေနတဲ႕ လူမိုက္ ဂိုဏ္းၾကီး တခုက ေၿမြေဟာက္နက္ ( ဘလက္ခိ ေကာ္ဘရာ ) ဆိုတဲ႕ လူမိုက္ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ တပည္႕လက္သား ႏွစ္ေယာက္ ၿဖစ္ေနသည္ ။ ေၿမြေဟာက္နက္က ဓါးၿပတိုက္တာ ဘယ္သူ႕လက္ခ်က္လည္း ဆိုတာကို မသိေသးဘူး ။ ဒါေၾကာင္႕ ေၿမြေဟာက္နက္ အဖြဲ႕က ေဘဘီတို႕အဖြဲ႕ကို အပူတၿပင္း လိုက္ စံုစမ္းေနတယ္..တဲ႕ ။ ဒါေၾကာင္႕ ဦးဇြဲက ပစ္စတိုေသနတ္တလက္ကို အတင္း ထည္႕ေပးလိုက္တာကိုး ။ ေဘဘီသည္ ေသနတ္ ကိုင္ေလ႕ရွိတျ႕လူ မဟုတ္ဘူးေလ...။ ေဘဘီသည္ အရမ္း လွတဲ႕ စန္ဒီ ဆိုတဲ႕ ခ်စ္သူေလးကိုလည္း ရထား သည္ ဆိုေတာ႕ ခ်စ္သူေလး နဲ႕ လြတ္ရာကြ်တ္ရာ အေ၀း တေနရာကို ထြက္သြားၿပီး ေအးခ်မ္းတဲ႕ ဘ၀ေလး တခုကို တည္ေဆာက္ လိုက္ခ်င္ၿပီ ။ သူ႕ကို ဘယ္သူက တားဆီးေနလို႕လဲ ။ သူ ရွာေဖြထားတဲ႕ စုေဆာင္းထားတဲ႕ ေငြပမာဏက နည္းေနေသးလို႕လား ။ ဥပေဒဖက္ေတာ္သား ရဲေတြ စံုေထာက္ေတြကတင္ အေနာက္က လိုက္ေနတာ မဟုတ္ဘူး ။ ဥပေဒ ၿပင္ပက လူမိုက္ဂိုဏ္းၾကီး ကလည္း ေနာက္က လိုက္ေနၿပီ ။ ေၿခရာေဖ်ာက္ၿပီး ေၿပးဖို႕ လုပ္ရေတာ႕မည္ ။ ေဘဘီသည္ သူနဲ႕ စန္ဒီနဲ႕ အေ၀းကို ေၿပးၾကတဲ႕ အခါ သူနဲ႕ အတူတူ ေနတဲ႕ ဦးဘဘြားကိုေတာ႕ တပါတည္း ေခၚမသြားႏိုင္ဘူး ဆိုတာကို ေတြးမိေတာ႕ စိတ္မေကာင္းဘူး ။ ဦးဘဘြားကို သူ သံေယာဇဥ္ ၿဖစ္ေနသည္ ။ သူ႕ကို အရမ္း ခင္တဲ႕ လူၾကီး ။ ဒုကၡိတၾကီးမို႕ ဒီအတိုင္းေတာ႕ ပစ္မထားခဲ႕ခ်င္ဘူး ။ သူ႕ကို ဘိုးဘြားရိပ္သာ တခုခု ကို ပိူ႕အပ္ေပးခဲ႕ရမည္ ။ ဖြက္ထားတဲ႕ စု ေဆာင္းေငြေတြကို ထုတ္ယူရမည္ ။ ဘယ္ကုိ ေၿပးမလဲ ဆိုတာ ေဘဘီ မသိေသးဘူး ။ သူတို႕လို ဥပေဒ ေဖါက္ဖ်က္ က်ဴးလြန္တဲ႕ လူေတြ အၿမဲတမ္း ထြက္ေၿပးၾကတာကေတာ႕ တဖက္က အိမ္နီးၿခင္း ႏိုင္ငံ ထိုင္း ကိုပါဘဲ ။ သူလည္း ထိုင္းကိုဘဲ ေၿပးရမလား ။ သူ စဥ္းစားေနဆဲဘဲ ။ “ ေဘဘီ...” စန္ဒီက သူ႕ကို အကဲခတ္သလို ၾကည္႕ေနသည္ ။ “ ေဘဘီ..သူ႕မ်က္ႏွာ မေကာင္းပါလား..ဘာၿဖစ္လဲဟင္..ေနေကာင္းရဲ႕လား...” လို႕ ေမးလိုက္ရင္း ေဘဘီ႕ကို အေနာက္ကေန ဖက္လိုက္သည္ ။ စန္ဒီရဲ႕ လံုး၀န္းတဲ႕ ရင္စိုင္ေတြရဲ႕ ဖိကပ္ထိေတြ႕တာက သိသာလြန္းသည္ ။ ထြားလံုး တင္းအိတဲ႕ အသားစိုင္ေတြက ေက်ာၿပင္ကို ဖိကပ္လိုက္တာ ။ “ ေကာင္းတယ္..စန္ဒီ..ေဘဘီ ေဘဘီတို႕ ေရွ႕ေရး ကို စဥ္းစားေနတာပါ....” လို႕ စန္ဒီ႕ကို ၿပန္ေၿဖလိုက္သည္ ။ စန္ဒီက “ ေဘဘီရယ္..စန္ဒီတို႕..ဒီေနရာကေန အေ၀းကို ထြက္သြားၾကရေအာင္ကြာ..လူသူနဲ႕ ေ၀းတဲ႕ ေအးခ်မ္းတဲ႕ ေတညအရပ္တေနရာရာမွာ ႏွစ္ေယာက္ထဲ သြားေနၾကရေအာင္ပါ” လို႕ ေၿပာလိုက္ ေတာ႕ ေဘဘီက စန္ဒီ႕ကို ၿပန္ဖက္လိုက္ရင္း စန္ဒီ႕ နဖူးေလးကို ထိတယ္ ဆိုရံုေလး ဖြဖြေလး နမ္းလိုက္ပါသည္ ။ မွဳခင္း တပ္ဖြဲ႕ ရွိ ရဲအုပ္ မွံဳရတီရဲ႕ ရံုးခန္း “ ေဒၚမွံဳရတီ ...ဧည္႕သည္ လာပါတယ္....” “ ဘယ္သူလဲ..ဘာကိစၥလို႕ေၿပာလဲ...” “ ဦးတိုး...တဲ႕..ဓါးၿပမွဳနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး သတင္းတခု ေပးခ်င္လို႕ပါ.....တဲ႕ ” မွံဳရတီသည္ ေခါင္းထဲမွာ စဥ္းစားတာေတြ မ်ားၿပား ရွဳပ္ေထြးေနလို႕ ဘယ္ဧည္႕သည္နဲ႕မွ မေတြ႕ခ်င္ပါ ။ ၿငင္းပစ္မယ္လို႕ စိတ္ကူးဆဲ ဓါးၿပမွု အတြက္ သတင္းေပးမယ္႕လူ ၿဖစ္ေနေတာ႕ မၿငင္းပယ္တဲ႕အၿပင္ ဒီလူကို အရမ္းကို ေတြ႕ခ်င္မိသြားသည္ ။ “ လႊတ္လိုက္ပါ ..” ေလးမိနစ္တိတိ အၾကာမွာ လူတေယာက္ မွံဳရတီ႕ရံုးခန္းေလးထဲကို ၀င္လာသည္ ။ အသက္ သံုးဆယ္ေလာက္ ရွိတဲ႕ အသားညိဳညိဳ ခပ္ဖိုင္႕ဖိုင္႕ လူတေယာက္ပါ ။ ဆံပင္က ခပ္ရွည္ရွည္လို႕ ဆိုရမလား ညွင္းသိုးသိုး ပံုလို႕ ေၿပာရမလား ...။ “ က်မ မွံဳရတီပါ ...ၾကြပါ ထိုင္ပါ....” “ က်ေနာ္က ဦးတိုး ပါ ..က်ေနာ္က အၿမန္လမ္းမၾကီးက စားေသာက္ဆိုင္မွာ ညမန္ေနဂ်ာပါ.....” “ ဟုတ္ကဲ႕႔ပါ...ဓါးၿပမွဳနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး သတင္း ေပးခ်င္တာလား..ေၿပာပါ..ဘာသတင္းမ်ားပါလဲ...” “ ဒီလိုပါ..က်ေနာ္ ညက တီဗီသတင္းမွာ ရဲတပ္ဖြဲ႕က ထုတ္လႊင္႕လိုက္တဲ႕ ဓါးၿပေတြရဲ႕ ကားကို ေမာင္းတဲ႕ လူငယ္ရဲ႕ ပံုကို ေတြ႕လိုက္လို႕ ဒီလူငယ္ဟာ က်ေနာ္ သိထားတဲ႕ လူငယ္တေယာက္နဲ႕ တူလြန္းတာေၾကာင္႕ ဒီလူငယ္ ဘဲ ၿဖစ္မယ္ ဆိုၿပီး လာ သတင္းေပးတာပါ.....” “ ေကာင္းပါၿပီ....ဦးတိုး သိထားတယ္ ဆိုတဲ႕ လူငယ္က ဘယ္သူပါလဲ...ဘယ္မွာ သိတာပါလဲ....” “ က်ေနာ္နဲ႕ မသိကြ်မ္းပါဘူး..က်ေနာ္က သူ႕ကို ၿမင္ဘူးေနတာပါ..သိတယ္ ဆိုတာက ….ဒီလိုပါ..က်ေနာ္႕ဆိုင္မွာ အလုပ္လုပ္တဲ႕ ၀န္ထမ္း ေကာင္မေလး တေယာက္နဲ႕ ညိတိတိ ၿဖစ္ေနတဲ႕ ေကာင္ေလး တေယာက္ပါ.....ဓါတ္ပံုထဲ က လူငယ္ဟာ သူပါဘဲ လို႕ က်ေနာ္က တပ္အပ္ ေၿပာခ်င္ပါတယ္....” “ သူ႕နံမည္က....” “ ေဘဘီ..သူ႕နံမည္က ေဘဘီ ….တဲ႕...က်ေနာ္႕ဆိုင္မွာ လုပ္တဲ႕ ေကာင္မေလးက စန္ဒီ တဲ႕....” “ ေဘဘီ..ဟုတ္လား.....ထူးဆန္းသား...နံမည္က..ေယာက်္ားေလး မွည္႕ခဲတယ္..ဒီနံမည္ . . ” “ ဟုတ္တယ္ဗ်.....စန္ဒီ ေၿပာၿပတာကလည္း သူ႕ေကာင္ေလး ေဘဘီ က “ ဒရိုင္ဘာ ” အလုပ္ လုပ္တယ္ တဲ႕..” “ သူ ဘယ္မွာ ေနလဲ သိလား....” “ ဒါေတာ႕ မသိဘူးဗ်.....ဒီေကာင္ေလးက စန္ဒီ႕ဆီကို အၿမဲ လာေတြ႕တယ္...ေန႕တိုင္းလိုဘဲေပါ႕ဗ်ာ.....” “ ဒါဆို..က်မတို႕ အခုဘဲ ဦးတိုးရဲ႕ ဆိုင္ကို လိုက္ခဲ႕ၿပီး ၾကည္႕လို႕ ရမလားဟင္...” “ အဲ....ဒီေန႕ေတာ႕ သူတို႕ ဆိုင္ကို လာၾကမွာ မဟုတ္ဖူးဗ်..သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ခရီးသြားၾကမယ္ လို႕ မီးဖိုထဲက ၀န္ထမ္းေတြကို စန္ဒီက ေၿပာေနသံ ၾကားလိုက္တယ္....” “ ဘယ္ကို ခရီးထြက္ၾကမယ္ ဆိုတာကို ၾကားပါလား ...” “ ၾကားတယ္ဗ်...ေငြေဆာင္ ကမ္းေၿခကို သြားၾကမွာ တဲ႕....” “ လတ္တေလာ ဒီခ်ာတိတ္က ဆိုင္ကိုု လာရင္ ကားေတြဘာေတြနဲ႕ လာသလား...ဘာကား အမ်ိဳးအစားကို သံုးသလဲ..ဦးတိုး သတိထားမိလား.....” “ ဟား...ထားမိတာေပါ႕...ဒီေကာင္ေလးကို က်ေနာ္တို႕က ပိုက္ဆံရွိ သူေဌးသားေလး ထင္ေနခဲ႕တာ..ကား အပ်ံစားၾကီးေတြနဲ႕ လာတတ္တယ္...ေနာက္ဆံုး စန္ဒီကို လာေခၚသြားတာကေတာ႕ ဟြန္ဒါဖစ္ေလး...အၿဖဴေရာင္ေလး....” “ ဟုတ္ၿပီ....ေက်းဇူးပါ...ခုလို တာ၀န္သိသိနဲ႕ သတင္းေပးတာကို....ဦးတိုး အေနနဲ႕ မသိသလိုဘဲ ဆက္ ေနေစခ်င္ပါတယ္..က်မတို႕ ခ်က္ခ်င္းဘဲ စံုစမ္း ေဖၚထုတ္ပါမယ္....” “ ေကာင္းပါၿပီဗ်ာ....က်ေနာ္႕ကို ခြင္႕ၿပဳပါအံုး.....”ေၿမြေဟာက္နက္သည္ ေငြလဲဌာန အတြက္ လံုၿခံဳေရး ယူေပးထားတဲ႕ သူ႕တပည္႕ႏွစ္ေယာက္ကို သတ္သြားတဲ႕ ဓါးၿပအုပ္စုကို သဲသဲမဲမဲ လိုက္ရွာေနသည္ ။ ရန္ကုန္ နယ္နမိတ္မွာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြကို အကာအကြယ္ေပးတဲ႕ အလုပ္ကို ေၿမြေဟာက္နက္က လုပ္ကိုင္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာၿပီ ။ သူ႕နယ္ေၿမထဲမွာ ဓါးၿပ လာမတိုက္ေစရ လို႕ သူက အာမခံေပးထားခဲ႕သည္ ။ လတ္တေလာခံလိုက္ရတဲ႕ ေဇာ္ဦးေဇာ္ ေငြလဲဌာနကို ေငြေတြ တပံုတပင္ နဲ႕ လုပ္ကိုင္ေနတာေတြကို ဘာမွ မစိုးရိမ္ဖို႕ သူက ရဲရဲၾကီး အာမခံခဲ႕သည္ ။ ေသနတ္ကိုင္ သူ႕လူ ႏွစ္ေယာက္ကို ေန႕နဲ႕ည လံုၿခံဳေရး ခ်ထားေပးခဲ႕သည္ ။ ေဇာ္ဦးေဇာ္ ေငြလဲဌာနက ဒီအတြက္ ေၿမြေဟာက္နက္ကို လစဥ္ အခေၾကးေငြ ေပးထားသည္ ။ အခုေတာ႕ ဘယ္က ေပၚလာမွန္း မသိရတဲ႕ ဓါးၿပေကာင္ တစုက ၀င္ေဆာ္သြားလို႕ ခံလိုက္ရသည္ . .။ ေၿမြေဟာက္နက္ အတြက္ မ်က္ႏွာ ပ်က္ အရွက္ကြဲရတဲ႕ အၿဖစ္ဆိုး ဘဲ ။ ဒါေၾကာင္႕ ဒီ လုပ္သြားတဲ႕ေကာင္ကို လွလွပပ လက္စားေၿခခ်င္သည္ ။ သူ႕လူ ႏွစ္ေယာက္က ၿမ၀တီကေန ဆက္သြယ္လာသည္ ။ ဓါးၿပမွဳ မွာ ပါ၀င္တဲ႕ အဖြဲ႕၀င္ ၂ေယာက္ကို သူတို႕ ေၿခရာခံလို႕ ရၿပီ....တဲ႕ ။ ေဘာၾကီးနဲ႕ ဇြန္သလႅာတို႕ ၿမ၀တီၿမိဳ႕မွာ ေရာက္ေနသည္ ။ ဆရာဇြဲဆီက ရလိုက္တဲ႕ ေ၀စုကလည္း နည္းနည္းေနာေနာ မဟုတ္ေတာ႕ ေဘာၾကီး ၾကြေနသည္ ။ ဓါးၿပတိုက္ၿပီးလို႕ ၿပန္အထြက္ သူတို႕ ကား အေနာက္ကို ေရာက္လာတဲ႕ ေခါင္မိုးမွာ မီးတန္း အနီ တဖ်တ္ဖ်တ္နဲ႕ ရဲကားကို M16 ေမာင္းၿပန္နဲ႕ တဒုန္းဒုန္း ပစ္လိုက္တာကို သူ ေက်နပ္လို႕ မဆံုးဘူး ။ ဇြန္သလႅာက ဖုန္းနဲ႕ ဗီဒီယို ရိုက္ထားလိုက္တာေၾကာင္႕ ဒီ ဗီဒီယိုကို ခဏ ခဏ ၿပန္ဖြင္႕ၾကည္႕ေနခဲ႕သည္ ။ အရက္နဲ႕ အစားအေသာက္ ေရာင္းတဲ႕ ဆိုင္ၾကီးထဲမွာ ေဘာၾကီးတို႕ စံုတြဲ သည္ စေကာ႕ခ်္ ၀စ္စကီနဲ႕ ဘဲၾကြတ္ေၾကာ္နဲ႕ ဂဏန္းေပ်ာ႕ေၾကာ္နဲ႕ ၿငိမ္႕ေနသည္ ။ တည္းတဲ႕ ဟိုတယ္ကလည္းၿမ၀တီမွာ အေကာင္းဆံုး ထိပ္တန္း ..။ ဇြန္သလႅာလည္း ဒီပြဲကို ေတာ္ေတာ္ ေက်နပ္သည္ ။ ဆရာဇဲြနဲ႕ လုပ္လိုက္ရတာ အေတာ္ ဟန္က်သြားသည္ ။ နယ္စပ္နဲ႕ ထိုင္းဖက္ကမ္းမွာ ခဏ ေရွာင္ေနၿပီး မၾကာခင္ တပြဲေလာက္ ထပ္ႏႊဲမည္ လို႕ ဆရာဇြဲက ေဘာၾကီးကို ေၿပာသည္ ။ ေဘာၾကီးက တခ်ီ ႏွစ္ခ်ီ ၿပီးရင္ အနားယူေတာ႕မည္ လို႕ ဆရာဇြဲကို ေၿပာထားသည္ ။ ဆရာဇြဲက မထင္မွတ္တဲ႕ ၿမိဳ႕ မထင္မွတ္တဲ႕ ေနရာမွာ ၿဗံဳးကနဲ ၀ုန္းကနဲ ထလုပ္တတ္လို႕ ရဲေတြ မ်က္စိလည္ကုန္တတ္သည္လို႕ ေဘာၾကီးက ေၿပာၿပသည္ ။ ဆရာဇြဲဟာ အၾကံပိုင္တဲ႕ ငေခြးလို႕ ေဘာၾကီးက ကြယ္ရာမွာ ေၿပာတတ္သည္ ။ ဆရာဇြဲရဲ႕ အကြက္ခ်တာေတြ ၾကိဳတင္ ေလ႕လာ ၿပင္ဆင္တာေတြက ေကာင္းလြန္းသည္ ဘရိန္းေၿပးလြန္းသည္..ဒါေၾကာင္႕ ဒီကေန႕တိုင္ သူတိုက္တဲ႕ ဓါးၿပမွဳေတြက မေပၚခဲ႕ဘူး လို႕ေဘာၾကီးက ေၿပာသည္ ။ ဇြန္သလႅာလည္း ေဘာၾကီးနဲ႕အတူတူ ေသာက္လိုက္စားလိုက္နဲ႕ တအား မူးေနသည္ ။ သူတို႕ကို ဆိုင္ရဲ႕ ေထာင္႕တေနရာက စားပြဲမွာ အရက္ထိုင္ေသာက္ေနတဲ႕ လူႏွစ္ေယာက္က မသိမသာ အကဲခတ္ေနၾကတာကို သူတို႕ မသိ ။ သူတို႕ထဲက တေယာက္က ဖုန္းေၿပာေနသည္ ။ ဒီလူ ႏွစ္ေယာက္သည္ ေၿမြေဟာက္နက္ရဲ႕ တပည္႕ႏွစ္ေယာက္ ၿဖစ္သည္ ။ ေၿမြေဟာက္နက္က သူ႕လူ ႏွစ္ေယာက္ကို ေဘာၾကီးနဲ႕ ဇြန္သလႅာတို႕ပံုကို ဓါတ္ပံုရိုက္ ပို႕ခိုင္းသည္ ။ ေၿမြေဟာက္နက္ လိုခ်င္တာက ဓါဒၿပဂိုဏ္း၀င္ ဂိုဏ္းသားေတြ ကို အဓိက မဟုတ္ ။ သူ႕အာဏာစက္ကို ထိပါးလာတဲ႕ ယွဥ္လာတဲ႕ ၿပိဳင္ဖက္ ဓါးၿပဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္ ကို ဘယ္သူဘယ္၀ါ ဆိုတာ သိခ်င္ေနတာ ။ လိုခ်င္ေနတာ ။ ေငြေဆာင္ ကမ္းေၿခက သဲၿပင္ေပၚမွာ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ လက္ခ်င္းတြဲလ်က္ လမ္းေလ်ာက္ေနၾကသည္ ။ မၾကာခင္ မိုးၾကီး ခ်ဳပ္ေတာ႕မည္ ။ ေနလံုုးၾကီးသည္ ပင္လယ္ၿပင္တဆံုး မိုးကုပ္စက္၀ိုင္းမွာ ေမးတင္ေနၿပီ ။ ေန၀င္ေတာ႕မည္ ။ စန္ဒီသည္ ေဘဘီ႕ကို “ ေဘဘီဟာ ဓါးၿပအဖြဲ႕ကို ကားေမာင္းေပးတဲ႕လူလား...” လို႕ ေမးခ်င္ေနသည္ ။ ပါးစပ္ ယားေနသည္ ။ ခုထိေတာ႕မေမးၿဖစ္ေသးဘူး ။ ခပ္ေ၀းေ၀းမွာ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ကေန လူေလးေယာက္ ေလ်ာက္လာေနသည္ ။ ေဘဘီက “ ၿပန္ၾကရေအာင္ စန္ဒီ....” လို႕ ေၿပာလိုက္ၿပီး ေရွ႕ကို ဆက္ မေလ်ာက္ေတာ႕ဘဲ ဟိုုတယ္ ရွိရာဖက္ကို ဦးလွည္႕လိုက္သည္ ။ စန္ဒီက “ ေဘဘီ....ေမွာင္တဲ႕အထိ ေလ်ာက္မယ္ဆို...” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။ “ ေဘဘီ..အိမ္သာ တက္ခ်င္လို႕ စန္ဒီ....မနက္ေစာေစာ က်မွဘဲ ထေလ်ာက္ၾကတာေပါ႕ ” လို႕ ေဘဘီက ေၿပာၿပီး စန္ဒီ႕လက္ကို ဆြဲၿပီး ခပ္ၿမန္ၿမန္ လွမ္းလိုက္သည္ ။ စန္ဒီက ေဘဘီ ဘာလို႕ အၿမန္သြားခ်င္ေနလဲ ဆိုတာကို ပထမ သေဘာမေပါက္ဘူး ။ ေနာက္ေတာ႕ ေရွ႕က လာေနတဲ႕ လူေလးေယာက္က သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ကို ၀ိုင္းထားလိုက္တဲ႕အခါက်မွ ေဘဘီ ဟာ ဒီလူေလးေယာက္ ေၾကာင္႕ ေရွာင္ေၿပးဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္တယ္ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္သြားသည္ ။ “ ဟိတ္..ေဘဘီ ဆိုတာ မင္း မဟုတ္လား . . ” လူေလးေယာက္ ထဲက အသားမဲမဲ ပိန္ေညာင္ေညာင္ ကတံုးနဲ႕လူက ေရွ႕ထြက္ၿပီး ေမးလိုက္သည္ ။ သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္သည္ အသားမဲရတဲ႕ၾကားထဲ တက္တူးေတြ ထိုးထားတာမို႕ ပိုၿပီး မဲသြားသည္ လို႕ ထင္ရသည္ ။ ေဘဘီက မေၿဖဘူး ။ “ ေဟ႕...ခ်ာတိတ္..ေမးေနတယ္ေလကြာ..မင္း နားမၾကားဖူးလား....” ေဘဘီ႕ေရွ႕က ထုတ္ဆီးတိုးသလို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ကာထားရင္း ဆံပင္ရွည္ရွည္ မ်က္ႏွာမွာ ဘုသီးေတြ ဗလပ်စ္နဲ႕လူက ေမးလိုက္သည္ ။ ေဘဘီက “ ခင္ဗ်ားတို႕ လမ္းဖယ္ေပးဗ်ာ.....က်ေနာ္တို႕ သြားပါရေစ...” လို႕ ေလသံတိုးတုိးနဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ အသားမဲမဲနဲ႕ ကတံုးက သြားမဲမဲေတြ ေပၚေအာင္ ရယ္လိုက္သည္ ။ “ မရဘူး...ေဘဘီ..မရဘူး....မင္း ငါ႕ေၿခဖ၀ါးကို ကုန္းနမ္းၿပီး သြားခြင္႕ေတာင္းရင္ေတာင္ မင္းကို မသြားခိုင္းဘူး...ဘာလို႕လည္း သိလား....ငါတို႕ရဲ႕ ေဘာစိ ( ေၿမြေဟာက္နက္ ) က မင္းကို ေမးခြန္းေလးေတြ ေမးခ်င္လို႕....ေခၚခိုင္းလိုက္တယ္..မင္း လဒူ ..လယ္ဒဂြန္ဂ်ာ မဟုတ္ရင္ ေၿမြေဟာက္နက္ ဘယ္သူ ဆိုတာ ၾကားဖူးမွာေပါ႕ ....ကဲ...မင္းတို႕ အသာတၾကည္ လိုက္ခဲ႕ကြာ......” ေန၀င္သြားၿပီ ။ ေမွာင္သြားတဲ႕ ကမ္းေၿခ သဲေသာင္ၿပင္ေပၚမွာ ၀ိုင္းထားတဲ႕ လူေလးေယာက္နဲ႕ ေဘဘီတို႕ တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ ေစာင္ေနၾကသည္ ။ “ မလိုက္ဖူး ဆိုရင္ ဘာလုပ္မလဲ......” ဒါ ေဘဘီ႕ရဲ႕ အေၿဖ ။ “ မလုိက္လို႕ မရဘူး..မရရေအာင္ ေခၚမယ္....ကဲ...စႏိုက္..ခ်ာတိတ္ကို အေၾကာေလ်ာ႕ေပးလိုက္ရေအာင္.....” ေဘဘီက ၿပံဳးလိုက္သည္ ။ သူ႕အၿပံဳးကို ဟိုေကာင္ ေလးေကာင္ ၿမင္လိမ္႕မည္ မဟုတ္ ။ ေတာ္ေတာ္ေလး ေမွာင္သြားၿပီ ။ “ စမ္းၾကည္႕ေလ ...” ေဘဘီ႕ႏုတ္ဖ်ားက ထြက္လာတဲ႕ စကားလံုးေတြပါ ။ စန္ဒီလည္း ေဘဘီနဲ႕ ဒီလူ ေလးေယာက္ အနားကေန အေနာက္ကို အလိုလို ေရာက္သြားသည္ ။ ေဘဘီသည္ လြယ္လြယ္နဲ႕ ေနာက္ဆုတ္မယ္႕ ေကာင္ မဟုတ္ဘူး ။ ေဘဘီသည္ သူ ေငြေဆာင္မွာ ရွိေနတာကို ဒီေကာင္ေတြ ဘယ္လို ေၿခရာခံမိသြားသလဲ ဆိုတာကို စဥ္းစားေနရင္း ဘယ္လက္ကို ဆန္႕ထုတ္..ညာလက္သီးဆုပ္ကို မ်က္ႏွာနဲ႕ တတန္းထဲ အသင္႕ ခ်ိန္ရြယ္ထားရင္း ေၿခႏွစ္ဖက္ကို ခြဲရပ္လိုက္သည္ ။ “ က်ား . . .” အသားမဲမဲ တက္တူးေကာင္က ေၿခေထာက္ေရာ လက္ေရာနဲ႕ တဟုန္ထိုး စၿပီး ၀င္သည္ ။ အေ၀းက ဟိုတယ္၀င္းက မီးေရာင္ ဘဲ ရွိေနသည္ ။ ေဘဘီသည္ ေပ်ာ႕ႏြဲ႕သည္ လို႕ ထင္ရေပမယ္႕ တကယ္တမ္း ဖိုက္တဲ႕အခါ မာေက်ာ ၿမန္ဆန္လွတာကို စန္ဒီ အံ႕ၾသစြာနဲ႕ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ တဖက္ေကာင္ရဲ႕ ခုန္ကန္ခ်က္ကို တိမ္းေပးၿပီး သူ႕လက္သီးကိုလည္း ဘယ္လက္ဖ်န္နဲ႕ ပုတ္ထုတ္ပစ္ၿပီး ဒီငတိရဲ႕မ်က္ခြက္ကို လက္သီးနဲ႕ ထိုးခ်ပစ္လိုက္တာက ၿမန္လြန္းသည္ ။ ၿပင္းထန္တဲ႕ ေဘဘီ႕လက္သီးခ်က္ေၾကာင္႕ အသားမဲတက္တူးငနာ ဖုန္းကနဲ လန္က်သြားသည္ ။ “ အားးး....” အသံနက္ၾကီးနဲ႕ စူးစူး၀ါး၀ါး ေအာ္သံၾကီး.....။ “ ေဟး..ယား......” ေနာက္တေကာင္က ဘယ္ညာလက္သီးေတြနဲ႕ ေၿပးထိုးရင္း ၀င္လာသည္ ။ “ ယား...ယိစ္ . . .” ေဘဘီက လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ သူ႕လက္သီးေတြကို ရိုက္ထုတ္ ဖယ္ပစ္ၿပီး အနီးကုိ ေၿခတလွမ္းတိုး ပူးကပ္သြားသည္ ။ ၿပီးေတာ႕ လက္ဖေနာင္႕နဲ႕ ဒၤငတိရဲ႕ ေမးေအာက္ကေန ပင္႕တင္ရိုက္ထည္႕လိုက္သည္ ။ “ အု.....” ဒီေကာင္ ေၿခလြတ္ လက္လြတ္ ပက္လက္ လန္က်သြားတဲ႕အခ်ိန္ ေနာက္ႏွစ္ေကာင္က တၿပိဳင္နက္ ေၿပး ၀င္လာၿပီး ေဘဘီ႕ကို တိုက္ခိုက္ၾကသည္ ။ တုတ္သမားနဲ႕ ဓါးသမား ...။ တခ်ိန္ထဲမွာ ဓါးနဲ႕ ၀င္ထိုး တုတ္နဲ႕ ၀င္ရိုက္သည္ ။ ေဘဘီက ၿမန္လြန္းသည္ ။ သူ႕ကို ေၿပးထိုးတဲ႕ ဓါးသမားရဲ႕ ဓါးကို လြတ္ရံုေလး ေရွာင္လိုက္ၿပီး ဓါးကိုင္ လက္ကို ဖမ္းလိန္လိုက္ၿပီး သူ႕အရွိန္နဲ႕ဘဲ သူ႕ကို တုတ္သမားဆီကို တြန္းပို႕လိုက္သည္ ။ ဓါးက တုတ္သမားရဲ႕ ရင္၀ကို စိုက္မိသြားသည္ ။ ေဘဘီက ဆိုင္းမေနဘဲ ဓါးသမားရဲ႕ ဇက္ပိုးကို လက္သီးဆုပ္နဲ႕ ထုခ်လိုက္သည္ ။ လူေလးေယာက္စလံုး ေဘဘီ႕ရဲ႕ လက္ခ်က္နဲ႕ အလူးအလဲ ခံသြားၾကရတာကို စန္ဒီ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ေဘဘီ႕ကို စန္ဒီ အထင္ၾကီးသြားသည္ ။ ရုပ္ရွင္ ဇာတ္ကား တခုထဲက လိုဘဲ ကိုယ္႕ခ်စ္သူက အတိုက္အခိုက္ ကြ်မ္းက်င္တဲ႕ လူတေယာက္ ၿဖစ္ေနတာက အိပ္မက္မက္ေနသလိုလို စိတ္ကူးယဥ္ ဇာတ္လမ္းထဲ ေရာက္ေနရသလိုလို ။ အသားမဲမဲ တက္တူးနဲ႕ ေကာင္ ကုန္းကုန္းၾကီး ထလာသည္ ။ ေဘဘီက ေၿပး ကန္ထည္႕လိုက္သည္ ။ “ အားးး........” “ လာ..စန္ဒီ.....သြားၾကမယ္....” စန္ဒီ႕လက္ကို ဆြဲၿပီး ေဘဘီ ဟိုတယ္ခန္းဆီကို ေၿပးသည္ ။ “ အေရးၾကီးတာေတြ အၿမန္ ေကာက္ထည္႕ စန္ဒီ..ဒို႕ ေၿပးရမယ္......” “ ဟုတ္...ေဘဘီ . . . ” စန္ဒီနဲ႕ ေဘဘီ ေဘဘီ႕ ဟြန္ဒါဖစ္ကားေလး ဆီကို အၿမန္ေၿပးခဲ႕ၾကသည္ ။ ေၿမြေဟာက္နက္က သူဟာ ဓါးၿပဂိုဏ္း၀င္ ဆိုတာ သိသြားၿပီ ။ ဦးဇြဲကို ေဘဘီ ဆက္သြယ္ဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္သည္ ။ ေဘာၾကီးသည္ မူးေနေပမယ္႕ လ်စ္ေနေအာင္ ပါးတဲ႕အမူးပါး ။ သူတို႕ ဟိုတယ္ကို ၿပန္တဲ႕အခ်ိန္ အေနာက္က လူႏွစ္ေယာက္ ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္လာတာကို သတိထားမိသည္။ဆရာဇြဲ မက္ေဆ႕ပို႕ထားလို႕ ရန္ကုန္က လူမိုက္ရာဇာေၿမြေဟာက္နက္က သူတို႕အုပ္စုကို သဲသဲမဲမဲ လိုက္ေနတယ္ဆိုတာ ေဘာၾကီးနဲ႕ ဇြန္သလႅာတို႕ သိၿပီးၿပီ ။ အခု သူတို႕ရဲ႕ အေနာက္က လိုက္ေနတဲ႕ လူႏွစ္ေယာက္က ေၿမြေဟာက္နက္ရဲ႕ လူေတြဘဲ ၿဖစ္လိမ္႕မည္ ဆိုၿပီး ေဘာၾကီးတို႕ ႏွစ္ေယာက္သည္ အခ်ိန္မေရြး ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္ႏိုင္ ဖို႕အတြက္ သူတို႕ရဲ႕ ပစၥတိုေသနတ္ေတြကို က်ည္ထိုးေမာင္းတင္ထားၿပီးၿပီ ။ ေဘာၾကီးသည္ တအားမူးေနဟန္ေဆာင္လိုက္သည္ ။ အမူးသမားေတြ သိုင္းကြက္နင္းသည္လို႕ လူေတြ သံုးႏွံဳးတာမ်ိဳး ယိုင္ေခြၿပီး ေလ်ာက္လွမ္းေနသည္ ။ ဇြန္သလႅာကလည္း တဟားဟား ေအာ္ရယ္ရင္း မူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေဘာၾကီးကို တြဲသလို ပံု လုပ္ေနသည္ ။ သူတို႕ ထင္ထားတဲ႕အတိုင္းဘဲ အေနာက္က လူႏွစ္ေယာက္သည္ ဟိုတယ္ ေရာက္ခါနီး အခ်ိန္ လူၿပတ္တဲ႕ ေမွာင္မဲေနတဲ႕ ေနရာလည္း ေရာက္ေရာ သူတို႕ရွိရာကို တဟုန္ထိုး ေၿပးလာၿပီး ခါးၾကားထဲ ဖြက္ထိုးလာၾကတဲ႕ သူတို႕ရဲ႕ ေသနတ္ေတြကို ဆြဲထုတ္လိုက္ၾကသည္ ။ သတိနဲ႕ အဆင္သင္႕ ၾကိဳတင္ ၿပင္ဆင္ထားၾကတဲ႕ ေဘာၾကီးနဲ႕ ဇြန္သလႅာတို႕က သူူတို႕ေသနတ္ေတြကို ဆြဲထုတ္ၿပီး လက္ဦးေအာင္ ပစ္ခတ္လိုက္ၾကသည္ ။ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ညဥ္႕နက္သန္းေကာင္ အခ်ိန္မွာ ေသနတ္သံႏွစ္ခ်က္က က်ယ္ေလာင္လြန္းသည္ ။ အနီးကပ္ ပစ္ခတ္တာ ခံလိုက္ရတဲ႕ လူႏွစ္ေယာက္သည္ ေဆာင္႕ကန္ခံလိုက္ရသလို အေနာက္ဖက္ကို လန္ထြက္သြားၾကသည္ ။ ၉မမ က်ည္ဖူးေတြ ထိမွန္ခံရတဲ႕ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္သည္ အသံေတာင္ မထြက္ႏိုင္ဘဲ ၀ုန္းကနဲ ေၿမေပၚကို ပက္လက္လန္ကာ က်သည္ ။ ေဘာၾကီးက သူတို႕ကိုယ္ေတြအေပၚကို ခြမိုး ရပ္လိုက္ၿပီး ေနာက္ထပ္ ထပ္ပစ္သည္ ။ “ အကို...ဇြန္တို႕ လစ္ၾကမယ္....ၿမန္ၿမန္လာ...” ဇြန္သလႅာက ေဘာၾကီးရဲ႕ အက်ၤ ီစကို ဆြဲၿပီး ေခၚသည္ ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လည္ တေနရာက ေၿခာက္လႊာေပၚက အခန္းၾကီးတခန္းထဲမွာ ထြန္းဇံေအာင္သည္ သူ႕ရံုးခန္းထဲမွာ ထိုင္ေနသည္ ။ ေၿပာင္လက္ေတာက္ပတဲ႕ ကြ်န္းစားပြဲၾကီးရဲ႕ ေနာက္ဖက္မွာ အနက္ေရာင္ သားေရ ဆံုလည္ ကုလားထိုင္ၾကီးနဲ႕ ထိုင္ေနတဲ႕ ထြန္းဇံေအာင္ရဲ႕ စားပြဲအေရွ႕မွာ လူတေယာက္သည္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေနာက္ပစ္ၿပီး ရပ္ေနသည္ ။ ဆံပင္ရွည္ရွည္ အသားလတ္လတ္ ပိန္ပါးပါး လူတေယာက္ ။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အၿပာေရာင္နဲ႕ စပို႕ရွပ္ အၿပာႏုေရာင္ကို ၀တ္ထားသည္ ။ သူ႕မ်က္ႏွာသည္ ေသြးမရွိသလို ၿဖဴေယာ္ေနသည္ ။ ေနာက္ပစ္ထားတဲ႕ သူ႕လက္ေတြဟာ မသိမသာ တုန္ေနသည္ ။ သူ႕နံမည္က ခ်ိဳကန္း ။ မီးခြက္ေစ်း ခ်ိဳကန္း လို႕ နံမည္တလံုးနဲ႕ ေနေနတဲ႕ လူမိုက္ ေခါင္းေဆာင္ တေယာက္ပါ ။ မီးခြက္ေစ်း ဆိုတဲ႕ေနရာ တခုမွာ လူအမ်ား ၾကားထဲ လူတေယာက္ကို ဓါးနဲ႕ ထိုးသတ္ပစ္လိုက္တဲ႕ အမွဳကို က်ဴးလြန္ခဲ႕ၿပီး ဒီနံမည္ တြင္သြားတာ ။ ဒီအမွဳနဲ႕ ေထာင္က်သြားၿပီး လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင္႕ေၾကာင္႕ ႏွစ္တုိတုိနဲ႕ ၿပန္ထြက္လာသည္ ။ အၿပင္ ၿပန္ေရာက္တာနဲ႕ သူၿပန္မိုက္ကန္းသလို အရင္အရွိန္နဲ႕ လူေတြက ပိုေတာင္ ၿဖဳန္ေၾကာက္ၾကၿပီး လူမိုက္ေခါင္းေဆာင္ တေယာက္ ၿဖစ္လာသည္ ။ “ ခ်ိဳကန္း.....ဘယ္လိုၿဖစ္တာလဲကြ..မင္းလူေတြရဲ႕အရည္အေသြးက မစြံပါလား....အလြဲလြဲအကြဲကြဲေတြ ၿဖစ္ေနတာမန္နီခ်ိန္ဂ်ာမွာထဲက ထီကနဲဆို ကြဲပဟ...ဆိုတာမ်ိဳး.....မင္း..ေသေသခ်ာခ်ာ မကြပ္ကဲဘူးကြာ.....မင္း ေပါ႕တယ္...”လို႕ ထြန္းဇံေအာင္က ခပ္မာမာ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ခ်ိဳကန္းသည္ ေခါင္းၾကီးငံု႕ၿပီး ဘာမွ ၿပန္မေၿပာဘူး ။ ထြန္းဇံေအာင္သည္ ၿပန္ေၿပာရင္ ၾကိဳက္တဲ႕ ေဘာစိမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး ။ ခ်ိဳကန္းက ထြန္းဇံေအာင္ကို ေၿမြေဟာက္နက္ အၿဖစ္ သိထားသည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ကို ခ်ိဳကန္း အေသေၾကာက္သည္ ။ ေၾကာက္ေအာင္လည္း ၿပထားခဲ႕တာေတြရွိလို႕ပါ ။ ေၿမြေဟာက္နက္သည္ ေၿခတံလက္တံရွည္ၿပီး ေပါက္ေရာက္သည္ ။ အဆက္အသြယ္ေကာင္းသည္ ။ ေငြအင္အား လူအင္အား ေတာင္႕တဲ႕ ဘက္ဂေ၇ာင္းေကာင္းတဲ႕ လူမိုက္ဂိုဏ္းကို ဦးေဆာင္ေနတဲ႕လူ ။ ခ်ိဳကန္းတို႕ကို သူ႕အရွိန္နဲ႕ ကာဘာေပးခဲ႕သလို သူဟာ ဘယ္ေလာက္ မိုက္သလဲ..ရက္စက္သလဲ ဆိုတာကိုလည္း ထြန္းဇံ ေအာင္က တခ်ီတခ်ီ ၿပသတတ္သည္ ။ အခ်ိန္အခါမေရြး..ေန၇ာမေရြး...လူေတြကို သတ္ၿပသည္ ။ အပိုင္းပိုင္း အစိပ္စိပ္ လွီးၿဖတ္ၿပသည္ ။ ခ်ိုကန္းသည္ ေၿမြေဟာက္နက္ကို မလွန္ရဲ ။ သူသည္ ထြန္းဇံေအာင္ ခိုင္းတာေတြကို တပည္႕ေတြ လႊတ္ၿပီး လုပ္ခိုင္းသည္ ။ ေဘဘီ ဆိုတဲ႕ေကာင္ေလးသည္ သူ႕တပည္႕ေလးေယာက္ကို အေမွာက္ ေဆာ္လိုက္ ၿဖဲလိုက္သလို ေဘာၾကီးနဲ႕ ဇြန္သလႅာတို႕ စံုတြဲသည္ ၿမ၀တီမွာ သူ႕တပည္႕ႏွစ္ေယာက္ကို အၿပတ္ေလ်ာ႕ပစ္လိုက္သည္ ။ လက္သန္ေၿပာင္သလား မေမးနဲ႕ ။ ဒီအဖြဲ႕က အာဂေတြဘဲ ။ သူတို႕ကို ဘယ္သူ ေခါင္းေဆာင္ေနတယ္ ဆိုတာကို ထြန္းဇံေအာင္က သိပ္ သိခ်င္ေနသည္ ။ ဒီအဖြဲ႕ကို စိစိညက္ညက္ ေၾကေအာင္ ေခ်မည္ ေခြ်မည္လို႕ ၾကိမ္း၀ါးေနသည္ ။ ဒီတခါေတာ႕ ခ်ိဳကန္း ကိုယ္တိုင္ ၀င္လုပ္မွ ၿဖစ္ေတာ႕မည္ ။ ခ်ိဳကန္းသည္ ထြန္းဇံေအာင္ရဲ႕ ညႊန္ၾကားခ်က္ကို ေစာင္႕ေနသည္ ။ေဘဘီသည္ ကားကို အရွိန္ၿပင္းၿပင္းနဲ႕ ေမာင္းေနသည္ ။ ရန္ကုန္ဖက္ကို ဦးတည္ေနတဲ႕ သူတို႕ကားေလးရဲ႕ အေနာက္ဖက္မွာ တေယာက္ေယာက္မ်ား လိုက္ပါလာေလသလားလို႕ စိတ္ပူၿပီး စန္ဒီက မၾကာခဏ လွည္႕ၾကည္႕ေနသည္ ။ ေဘဘီ စဥ္းစားေနတာက သူ႕ပံုကို စီစီတီဗီကေန ကူးၿပီး တီဗီ သတင္းမွာ ၿပလိုက္တဲ႕အတြက္ ပံုက ၀ါးတား တားၿဖစ္ေနေပမယ္႕ တေယာက္ေယာက္က မွတ္မိသြားတာ ၿဖစ္မည္ ဆိုတာကိုပါဘဲ ။ ေၿမြေဟာက္နက္ဂိုဏ္းက သူနဲ႕စန္ဒီ ေငြေဆာင္ ကမ္းေၿခမွာ ေရာက္ေနတာကို ဘယ္လိုသိသလဲ ။ ေငြေဆာင္ကမ္းေၿခကို သြားမယ္ ဆိုတာ သူ ရယ္ စန္ဒီရယ္ အဘဦးဘဘြားရယ္ဘဲ သိသည္ ။ “ စန္ဒီ....” “ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ ေငြေဆာင္ကမ္းေၿခကို လာၾကမယ္႕အေၾကာင္း..စန္ဒီ တေယာက္ေယာက္ကို ေၿပာၿပလိုက္ေသးလားဟင္....” “ အင္း..ေၿပာတာေပါ႕ ေဘဘီ...တေယာက္ေယာက္ ဘယ္ကမလဲ....” “ ဟင္..ဘယ္သူေတြကို ေၿပာၿပလိုက္တာလဲ...” “ ဟီး....ဆိုင္က ၀န္ထမ္း အားလံုးကိုေပါ႕ ေဘဘီ..ၾကြားလိုက္တာေလ...” “ အင္း....” ဘယ္သူ႕ဆီေန ေၿမြေဟာက္နက္ေတြ ဆီကို သတင္းေပါက္သြားမလဲ မသိဘူး ။ ေဘဘီ စိတ္ပူေနတာ တခုက ရန္ကုန္ကို အခုလို သန္းေကာင္ေက်ာ္ အခ်ိန္ၾကီး ၀င္သြားတဲ႕အခါ ရန္ကုန္ မေရာက္ခင္ အရင္ ေရာက္မယ္႕ ရပ္ကြက္တခုမွာ ညဖက္ ဆိုရင္ သစ္တံုးၾကီး အေရွ႕က ပိတ္တားၿပီး လူေတြ တပံုတေခါင္းၾကီးနဲ႕ လုယက္တတ္လို႕ အဲလိုမ်ား ၿဖစ္ခဲ႕ရင္ ဘယ္လို လုပ္မလဲ ဆိုတာ သူ ၾကိဳစဥ္းစားေနတာ ။ သူ စိတ္ပူတဲ႕ ရပ္ကြက္နားကို မၾကာခင္ ေရာက္ေတာ႕မည္ ။ ဒီအခ်ိန္က်မွဘဲ စန္ဒီက “ ေဘဘီ..ကား ခဏ ရပ္ေပးပါလားဟင္.....စန္ဒီ ..ရွဴးေပါက္ခ်င္လို႕..” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေဘဘီလည္း..“ ေအာင္႕ႏိုင္ရင္ ခဏ ေအာင္႕ထားလိုက္ပါလား....စန္ဒီ....ဒီနယ္ေၿမက ရပ္လို႕ မသင္႕ေတာ္ဘူးၿဖစ္ေနတယ္...” လို႕ စန္ဒီ႕ကို ေၿပာလိုက္ေပမယ္႕ စန္ဒီက “ ဟင္႕အင္းကြာ...တအား ေပါက္ခ်င္ေနၿပီ...အို....ထြက္... ထြက္က်ေတာ႕မယ္...အခုဟာက နံပါတ္၀မ္း တင္ မဟုတ္ဘူး..နံပါတ္တူးပါ ထြက္ေတာ႕မွာ.....” လို႕ ေၿပာလိုက္လို႕ ေဘဘီလည္း မတတ္ႏိုင္ေတာ႕ဘျ ကားကို လမ္းေဘး တေနရာမွာ ရပ္ေပးလိုက္ရပါသည္ ။ “ ေဘဘီ..လိုက္ခဲ႕အံုး....စန္ဒီ တေယာက္ထဲ...ေၾကာက္လို႕...ေအာ္..ေဘဘီ..စကၠဴ ရွာေပးအံုး.....” ေဘဘီလည္း ကားဒက္ရွ္ဘုတ္ထဲကေန အိမ္သာသံုး စကၠဴလိပ္ကို ထုတ္ၿပီး ေပးလိုက္သည္ ။ “ လာ..ေဘဘီ..လိုက္ခဲ႕ပါ ဆို...” ေဘဘီလည္း စန္ဒီ႕ေနာက္ကေန လမ္းေဘးက ၿခံဳပုတ္ေတြ ဆီကို လိုက္သြားရသည္ ။ စန္ဒီလည္း ေဆာင္႕ေၾကာင္႕ထိုင္လိုက္ၿပီး စကပ္ေလးကို မတင္လိုက္သည္ ။ ေဒါသတၾကီး အတင္း တြန္းကန္ထြက္ေနတဲ႕ ဘိုက္ထဲက အစာေဟာင္းေတြကို စြန္႕ထုတ္ပစ္ေနတဲ႕ စန္ဒီ႕ရဲ႕ အနား ရပ္ေစာင္႕ေပးေနရတဲ႕ ေဘဘီသည္ သူတို႕ ရပ္ခဲ႕တဲ႕ သူ႕ကားေလး ဖက္ကို အမွတ္မထင္ ၿပန္ၾကည္႕လိုက္တဲ႕အခါလူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရာက္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရလို႕ အရမ္းကို ေၿခာက္ၿခား တုန္လွဳပ္သြားရသည္ ။ “ စန္ဒီ....ၿပီးေတာ႕မလား.....” “ အင္း..ေဘဘီ....ၿပီးၿပီ....” “ ေဘဘီတို႕ေတာ႕ မလြယ္ဘူး.....” “ ဘာလို႕လံဟင္...ေဘဘီ.....” “ ကားဖက္ကို ၾကည္႕လိုက္ပါအံုး.....” “ ဟယ္......ဘယ္က လူေတြလဲ...ေဘဘီ......” “ လုခ်င္ယက္ခ်င္တဲ႕ လူေတြေပါ႕....” “ အို...” စန္ဒီ ေၾကာက္သြားသည္ ။ အမွန္က သူတို႕ကား ကို ၀ိုင္းေနတဲ႕ လူစုၾကီးသည္ သာမန္ လုယက္တဲ႕လူေတြ မဟုတ္ဘဲ ေငြေဆာင္ကမ္းေၿခမွာ လူ၄ေယာက္နဲ႕ တိုက္ခိုက္တာ မေအာင္ၿမင္လို႕ ေနာက္တေက်ာ႕အေနနဲ႕ လမ္းကေန လူႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္နဲ႕ ထပ္လုပ္တယ္ ဆိုတာကို ေဘဘီက စန္ဒီ႕ကို ရွင္းၿပမေနေတာ႕ပါ ။ ကားလမ္းနဲ႕ ေ၀းရာ ေတာအုပ္ေလးထဲကို စန္ဒီ႕လက္ကို ဆြဲၿပီး ေၿပးသြားလိုက္သည္ ။ သူတို႕ကို ကားထဲမွာ မေတြ႕တဲ႕အတြက္ လမ္းေဘး ၿခံဳေတာ သစ္ပင္ေတြ ၾကားထဲကို လိုက္ရွာႏိုင္သည္ေလ ။စန္ဒီ႕လက္ကေလးကိုတင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ၿပီး အေမွာင္ထုထဲကို တိုး၀င္ၿပီး ခပ္ေ၀းေ၀းကို ေလ်ာက္သြားလိုက္ၾကသည္ ။ ဒီထက္ ေငြစုခ်င္ေသးလို႕ ဦးဇြဲနဲ႕ ေနာက္ထပ္ ၂ၾကိမ္ေလာက္ အလုပ္ အတူတူ လုပ္လိုက္အံုးမယ္လို႕ ေဘဘီ စဥ္း စားထားခဲ႕ေပမယ္႕ အခု အေၿခအေနအတိုင္းက အေနာက္က မွ်ားတစင္းမက ကိုယ္႕ဆီကို လိုက္လာေနၿပီ ဆိုေတာ႕ ဆက္ လုပ္လို႕ မၿဖစ္ေတာ႕ ။ လက္ရွိ စုမိသေလာက္နဲ႕ဘဲ ဒီေနရာကေန အေ၀းကို ေၿပးၾကဖို႕ဘဲ ရွိေတာ႕သည္ ။ ေၿမြေဟာက္နက္က အဆက္ေကာင္း လူအင္အား ေငြအင္အားေကာင္းလွခ်ည္လား ။ ဒီအတိုင္းဆိုရင္ ရဲေတြ စံုေထာက္ေတြရဲ႕ ရန္သာမက ေၿမြေဟာက္နက္အဖြဲ႕ရဲ႕ ရန္ကုိပါ သူတို႕တေတြ ရင္ဆိုင္ေန ရၿပီ ဆိုေတာ႕ သူသည္ ဦးဇြဲနဲ႕ ဆက္ မလုပ္သင္႕ေတာ႕ဘူး ဆိုတာက ေသခ်ာေနၿပီ ။ ဦးဇြဲဆီက မက္ေဆ႕တခု ၀င္လာသည္ ။ သူ လူလႊတ္လိုက္မည္ တဲ႕ ။ ေမွာင္မဲမဲ မညီမညာ ေၿမလမ္းကေလး အတိုင္း ခပ္ၿမန္ၿမန္ ေလ်ာက္ခဲ႕ၿပီး တဲအိမ္ေလးေတြ ၾကားထဲက ၿဖတ္ၿပီး ေနာက္ထပ္ လမ္းမၾကီး တခုေပၚကို ေရာက္ခဲ႕ရသည္ ။ “ ေလ်ာက္ႏိုင္ရဲ႕လား..စန္ဒီ.....” “ ရတယ္ ေဘဘီ....” လမ္းမၾကီးေဘးက လဖက္ရည္ဆိုင္ကေလးကို ေရာက္ေတာ႕ ဆိုင္ထဲကို ၀င္ထိုင္ လဖက္ရည္ႏွစ္ခြက္ မွာၿပီးခ်ိန္ ဦးဇြဲဆီကို မက္ေဆ႕ ၿပန္ပို႕လိုက္သည္ ။ သူတို႕ ေရာက္ေနတဲ႕ “ပ်ဥ္းမငုတ္တို တီးေဟာက္စ္ ” ရဲ႕ တည္ေနရာ ကို ဦးဇြဲကို ေၿပာၿပလိုက္သည္ ။ ဦးဇြဲက “ အဲဒီမွာ ေစာင္႕ေနပါ..လူလႊတ္လိုက္မည္ ..လူတစိမ္းကို မလႊတ္ပါ... မေလးေသာင္းလာၾကိဳမွာ...” လို႕ မက္ေဆ႕ ပို႕လာသည္ ။ လဖက္ရည္ ခ်ဳိရဲရဲကို တစိမ္႕စိမ္႕ ေသာက္ရင္း မေလးေသာင္းကို ေစာင္႕ေနသည္ ။ အိတ္ထဲက က်ည္ထိုးေမာင္း တင္ထားတဲ႕ ပစၥတိုေသနတ္ကို လက္တင္ထားမိသည္ ။ ေဘဘီ စိတ္ပူေနသည္ ။ ငါတို႕အဖြဲ႕ကို ရန္သူေတြက ပတ္လည္၀ိုငး္ေနၿပီလား မသိဘူး ။ ရဲေတြလည္း အခ်ိန္မေ၇ြး ၀ိုင္းဖမ္းႏိုင္သည္ ။ စန္ဒီက ဘိုက္ဆာတယ္ ဆိုၿပီး လဖက္ရည္ဆိုင္ရွင္ကို ဘာေတြ ရမလဲ ေမးၿပီး ေပါက္စီနဲ႕ ၀က္သားေပါင္း မွာေန သည္ ။ မေလးေသာင္းရဲ႕ ဟြန္ဒါပိုင္းေလာ႕ အနက္ေရာင္ၾကီး ထိုးဆိုက္လာတဲ႕အခ်ိန္ စန္ဒီလည္း ေပါက္စီ သံုးလံုးေတာင္ စားၿပီးလို႕ အိပ္ငိုက္ေနၿပီ ။ သူကေတာ႕ သတိၾကီးၾကီးနဲ႕ ရန္သူကို ငံ႕လင္႕ရင္း မေလးေသာင္း လာတဲ႕အခ်ိန္ထိ စိတ္ေလးလံပူပင္ေနခဲ႕သည္ ။ မေလးေသာင္းက ရုပ္ရွင္မင္းသမီးေလး တေယာက္လို ၿပင္ဆင္လိမ္းၿခယ္ထားသည္ ။ ကားထဲမွာ ေမႊးၾကိဳင္သင္းပ်ံ႕ ေနသည္ ။ မေလးေသာင္းက စန္ဒီ႕ကို တအားလွတယ္ ဘာညာကြိကြ ခ်ီးမြမ္းလိုက္လို႕ စန္ဒီကလည္း မေလးေသာင္းက တကယ္႕ကို ရုပ္ရွင္မင္းသမီး ေမာ္ဒယ္ေလးလိုဘဲ ကြိကြိကြကြ ၿပန္ေၿမွာက္ေပးလိုက္ေတာ႕ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ အဖြဲ႕က် ခင္မင္ရင္းႏွီးသြားၾကရသည္ ။ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ ေရာက္သြားရတာက ဦးဇြဲရဲ႕ အိမ္ကိုပါဘဲ ။ မေလးေသာင္းက သူနဲ႕ ဦးဇြဲတို႕ ေနတဲ႕ ေၿခာက္မိုင္ခြဲက အိမ္ကို ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီကို ေခၚသြားသည္ ။ “ ဦးဇြဲရဲ႕ လူေတြ ထဲမွာ ေဘဘီဟာ ပထမဆံုး ဦးဇြဲရဲ႕ အိမ္ကို ေရာက္ဖူးတာ” လို႕ မေလးေသာင္းက ေၿပာလိုက္ သည္ ။ “ ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ႕ ဦးဇြဲက ဘယ္ အဖြဲ႕သားကိုမွသူ႕တကယ္႕အိမ္ကို မေခၚဖူးဘူး ေဘဘီ.... ေဘဘီကို သူ႕ညီေလးအရင္း တေယာက္လိုဘဲ သေဘာထားလို႕ ဘယ္သူမွ မသိတဲ႕ သူေနတဲ႕ေနရာကို ေခၚခိုင္းလိုက္တာ ..” လို႕ မေလးေသာင္းက ေၿပာသည္ ။မေလးေသာင္းက ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီကို တခုခု ၀ယ္ေကြ်းခ်င္သည္ ။ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီက ဘိုက္ၿပည္႕ေနၿပီ ဆိုၿပီး မစားခ်င္ဘူး ။ ေဘဘီ စဥ္းစားေနတာက ဦးဇြဲရဲ႕ အေၾကာင္း ။ ဦးဇြဲသည္ ေငြေၾကးလည္း တအား ခ်မ္းသာေနၿပီ ။ သူ႕အရင္းအႏွီးက မနည္းလွ ။ ဘဏ္ေတြကို ၀င္တိုက္တဲ႕အခါ သံုးတဲ႕ ကားေတြက တကယ္႕ အသစ္နီးပါး ေကာင္းတဲ႕ ကားေတြ ။ ခိုးကားေတြ ေတာ္ေတာ္႕ကို ေစ်းၾကီးမည္ ။ သံုးတဲ႕ ေသနတ္ေတြကလည္း ေတာ္ေတာ္႕ကို သစ္လြင္ ေခတ္မွီတဲ႕ နံမည္ၾကီးေတြ ၿဖစ္သည္ ။ ေေငြကုန္ခံသည္ ။ သူ႕စခန္းေတြကလည္း သူ႕အပိုင္ေတြ ဘဲ ။ ၀ါသနာ အရ လုပ္ေနသလားလို႕ေတာင္ ထင္ရသည္ ။ ဒီေလာက္ ခ်မ္းသာၿပီး မေလးေသာင္းလို အင္မတန္ က်က္သေရ ရွိတဲ႕ မိန္းမ ေခ်ာေခ်ာေလးကို ရထားတာ ထပ္ၿပီး ေလာဘမၾကီးသင္႕ေတာ႕ဘူး မဟုတ္လား ။ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕လည္း ဦးဇြဲနဲ႕ မေလးေသာင္းတို႕ ေနတဲ႕ ၿခံနဲ႕ တိုက္ကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ႕ ဟယ္ဟာ..အမေလး ဆိုတဲ႕ အသံေတြ ထြက္သြားရတဲ႕အထိ သူတို႕ ၿခံနဲ႕ တိုက္က အရမ္း သားနား လြန္း လွသည္ ။ မေလးေသာင္း ေမာင္းလာတဲ႕ ဟြန္ဒါ ပိုင္းေလာ႕ကားၾကီး ၿခံေပါက္၀ကို ေခါင္းတည္လိုက္တာနဲ႕ ၿခံတံခါးၾကီး ပြင္႕လာသည္ ..။ ၿခံေစာင္႕တဲ႕ လူႏွစ္ေယာက္သည္ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းနဲ႕ အၿပာရင္႕ေရာင္ အထက္ေအာက္ ဆင္တူ ယူနီေဖါင္းေတြကို ေသေသသပ္သပ္ ၀တ္ထားၾကတာကိုလည္း ေဘဘီတို႕ ေတြ႕ရသည္ ။ တိုင္ၾကီးရဲ႕ ဆင္၀င္ၾကီး ေအာက္ကို ကား ထိုးရပ္လိုက္တဲ႕အခါ အသက္ ၁၄ႏွစ္ခန္႕ ေကာင္ေလးတေယာက္က လည္ပတ္ သားေရၾကိဳး တန္းလန္း နဲ႕ၾကီးမားတဲ႕ ဒိုးဗားမင္း ေခြးနက္ၾကီး တေကာင္ကို ကိုင္ထားရင္း ရပ္ေနတာကိုလည္း ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ “ ဟာ..မမတို႕ ေခြးၾကီးက အရမ္း လွတာဘဲေနာ္....” လို႕ စန္ဒီက တအံ႕တၾသ ေၿပာလိုက္သည္ ။ မေလးေသာင္းက “ မင္းတို႕ ဦးဇြဲက ေခြး ၀ါသနာ ပါတယ္ေလ...သူ႕မွာ ေခြး မ်ိဳးစံု ရွိတယ္.....ဂ်ာမန္ရွက္ပတ္ ေတြလည္း ရွိတယ္....အင္းေခြးေတြလည္း ရွိတယ္...” လို႕ ေၿပာရင္း သူတို႕ကို တိုက္ထဲကိုေခၚသြားသည္ ။ ဧည္႕ခန္းလွလွၾကီးသည္ စန္ဒီနဲ႕ ေဘဘီတို႕ ေနၾကတဲ႕ အိမ္ခန္းေတြ ဆယ္ခန္းစာေလာက္ ၾကီးလိမ္႕မည္ ။ “ ထိုင္ၾကကြယ္..ဦးဇြဲ လာပါလိမ္႕မယ္....သူက နည္းနည္း အလုပ္မ်ားေနတယ္...” မေလးေသာင္းက ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ကို အေအးပုလင္းေတြ ယူလာေပးၿပီး အေပၚထပ္ကို ေလွခါးၾကီး ကေန တက္သြားသည္ ။ “ အေအးေသာက္ၾက..မမ....ခဏၾကာ ၿပန္ဆင္းလာမယ္....ဦးဇြဲကို သြားၾကည္႕လိုက္အံုးမယ္.....” လို႕ ေၿပာသြားတဲ႕ မေလးေသာင္းရဲ႕ ခါးေလးက တအားေသးၿပီး တင္ပါးေတြက ေတာ္ေတာ္ လွတယ္ ဆိုတာ ေဘဘီ ေတြ႕ေနရသည္ ။ အင္း..အရမ္း က်န္းမာေရး ေကာင္းတဲ႕ မေလးေသာင္း ...။ ကံေကာင္းလိုက္တဲ႕ ဦးဇြဲ ...။ စန္ဒီက “ ေဘဘီ....စန္ဒီတို႕ ဘယ္ကို ထြက္ေၿပးၾကမွာလဲဟင္...” လို႕ ေဘဘီ႕ကို ေလသံေလးနဲ႕ ေမးလိုက္သည္ ။ ေဘဘီက “ မသိေသးဘူး..စန္ဒီ..အေၿခအေန အရဘဲ ..ေဘဘီ႕မွာ စုထားတဲ႕ ေငြေတြ ရွိပါတယ္..စန္ဒီ႕ကို ႏိုင္ငံၿခားကို ေခၚသြားႏိုင္ပါတယ္..ဘာမွ စိတ္ မပူနဲ႕ ေနာ္....” လို႕ ေၿပာရင္း စန္ဒီ႕လက္ကေလးေတြကို သူ႕လက္ေတြနဲ႕ ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္ ။ “ ၾကည္႕ပါအံုး ေဘဘီရယ္..ငါးကန္နဲ႕ ငါးေတြက လွလိုက္တာ....ဒါ ပင္လယ္နက္ထဲက ငါးအလွစားေတြ ေနာ္..” လို႕ စန္ဒီက ဦးဇြဲတို႕ရဲ႕ ဧည္႕ခန္းက ၾကီးမား ရွည္လ်ားတဲ႕ ငါးကန္ၾကီးကို ၿပလိုက္သည္ ။ “ အင္း..စန္ဒီ ၾကိဳက္လား..တေန႕က် ေဘဘီက စန္ဒီ႕ အတြက္ အဲလို ငါးကန္ၾကီး ထားေပးမယ္ေလ..” “ ဟင္႕အင္း..လွလို႕ ေၿပာၿပတာပါ..စန္ဒီ မလိုခ်င္ပါဘူး...ေဘဘီ႕ကို ေအးေဆးဘဲ ေနေစခ်င္ပါတယ္.....ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးဘဲ ေနခ်င္တယ္....” “ ေနရမွာပါ စန္ဒီရယ္.....” ေလွခါးေပၚက ဦးဇြဲနဲ႕ မေလးေသာင္းတို႕ စံဳတြဲ ဆင္းလာၾကသည္ ။ မေလးေသာင္းက သူ႕သစ္ခြပန္းပင္ေတြကို ၿပခ်င္သည္ ဆိုၿပီး စန္ဒီ႕ကို တိုက္ အေနာက္ဖက္ထဲကို ေခၚသြားသည္ ။ မေလးေသာင္းနဲ႕ စန္ဒီတို႕ရဲ႕ အေနာက္ဖက္ ၿမင္ကြင္းကို ေဘဘီ အမွတ္မထင္ ၾကည္႕လိုက္မိသည္ ။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးရဲ႕ လွပ အခ်ိဳးက်တဲ႕ တင္္ပါးေတြက စိတ္လွဳပ္ရွား စရာ ေကာင္းလြန္းေနသည္ ။ “ ေဘဘီ...” “ ဗ်ာ..ဦးဇြဲ.....” ေဘဘီလည္း သူ႕မေဟသီ မေလးေသာင္းရဲ႕ အိုးေတြကို ရိွဳးေနတာကို ဦးဇြဲ ေတြ႕သြားသလား ဆိုၿပီး လိပ္ၿပာမလံု ၿဖစ္သြားသည္ ။ ဦးဇြဲက သူ႕ကို အလုပ္အေၾကာင္း ေၿပာၾကရေအာင္ လို႕ စကားစသည္ ။ ဒါေၾကာင္႕ စန္ဒီ႕ကို မေလးေသာင္းက ေခၚထုတ္သြားလိုက္တာလို႕ ေဘဘီ သေဘာေပါက္လိုက္သည္ ။ “ အေၿခအေနက ဒို႕အလုပ္ ဒို႕လုပ္ေနတာကို ေၿမြေဟာက္နက္အဖြဲ႕က ၀င္ရွဳပ္လာတဲ႕သေဘာ ၿဖစ္ေနတယ္...ေဘဘီ တကယ္ေတာ႕ ငါက အလုပ္လုပ္တဲ႕ေနရာမွ တိက်ေသခ်ာတဲ႕လူ ..ဒီေလာကထဲက ဘယ္သူေတြ ဘာလုပ္ေနတယ္ဆိုတာ ငါအကုန္သိၿပီးသား.....ေၿမြေဟာက္နက္ေတြ ရွိေနတယ္ ဆိုတာလည္း ငါသိေနတာဘဲ..သူ႕အလုပ္သူလုပ္.. ငါ႕အလုပ္ ငါလုပ္...သြားမပတ္သက္ဘူး ...အခု မန္နီခ်ိန္ဂ်ာကို လုပ္တဲ႕အခ်ိန္က်မွ မန္နီခ်ိန္ဂ်ာ ပိုင္ရွင္က ေၿမြေဟာက္နက္က ေကာင္ေတြကို လံုၿခံဳေရးအၿဖစ္ ငွားထား..ငါတို႕အဖြဲ႕က ရင္ဆိုင္ တိုးၾကတဲ႕အခ်ိန္ သူ႕လူေတြကို ေလ်ာ႕ပစ္လိုက္ၾကေတာ႕...ေၿမြေဟာက္နက္နဲ႕ ငါတို႕ ထိပ္တိုက္ ေတြ႕ၾကတဲ႕ သေဘာဘဲ ” “ ဦးဇြဲက ဘာဆက္လုပ္ခ်င္လဲဟင္...” “ ငါက ကိုယ္႕အလုပ္ကိုယ္လုပ္ ေနတဲ႕ေကာင္..ေၿမြေဟာက္နက္ အဖြဲ႕ကို အခု မတတ္သာလို႕ ၿငိသြားရတာကြ.. လာၿငိရင္လည္း အၿပတ္ရွင္းဖို႕ ငါ ၀န္မေလးဘူး ...မိုက္လို႕ ဒီအလုပ္ လုပ္ေနတာ မဟုတ္လား ေဘဘီ....သူရဲေဘာနည္းတဲ႕ေကာင္ ဆိုရင္...ဘဏ္ဓါးၿပ လုပ္မေနဘူး....ငါ႕လာထိရင္ ၿပန္ထိရံုမကဘူး...စိစိညက္ညက္ ၿဖစ္တဲ႕အထိေခ်မွဳန္းပစ္ပလိုက္မယ္......မင္းနဲ႕ မင္းေစာ္ေလးက ဒီအေတာအတြင္း ငါနဲ႕ဘဲေန.....အားလံုး ရွင္းၿပီးသြားတဲ႕အခါက်ရင္ မင္းတို႕ စံုတြဲကို ငါကိုယ္တိုင္ ေနသင္႕တဲ႕ ေနရာေကာင္းေလး တခုကို လိုက္ပို႕ေပး ေနရာခ်ထားေပးမယ္ ကြာ.....” “ ဟုတ္..ဦးဇြဲ …. ” “ ေၿမြေဟာက္နက္က ေသးေသးေကြးေကြး ေကာင္ေတာ႕ မဟုတ္ဘူး . . ၀င္ဆန္႕တယ္..အဆက္အသြယ္ေကာင္း တယ္....လူအားေငြအား ေတာင္႕တယ္....ငါက မမွဳပါဘူး ...ငါတို႕ကဘဲ စၿပီးလိုက္ႏွိပ္မယ္.....ATTACKလုပ္မယ္......အကုန္ ရွင္းပစ္မယ္...I will distroy all of them completly...” “ ဟုတ္ ...ဦးဇြဲ ...” “ မင္းကို ခိုင္းတဲ႕အခါလည္း ခိုင္းမယ္...မင္းေစာ္ေလးကေတာ႕ မေလးေသာင္းနဲ႕ ေနခိုင္းလိုက္...ငါတို႕ ေၿမြေဟာက္နက္ေတြကို ရွင္းၿပီးတဲ႕ အခ်ိန္က်ရင္ မင္းတို႕စံုတြဲနဲ႕ ငါတို႕ စံုတြဲ....ခရီးရွည္တခုကို ထြက္ၾကမယ္ …. ေဘဘီ ” “ ဟုတ္...ဦးဇြဲ ...” ဦးဇြဲ နဲ႕ မေလးေသာင္းတို႕က ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ကို ကုတင္ၾကီးတလံုးထဲ ရွိတဲ႕ အိပ္ခန္းတခန္းမွာ ေနရာ ခ်ထားေပးသည္ ။ စန္ဒီသည္ အိပ္ရာ ၀င္ၾကတဲ႕အခ်ိန္ စိတ္ေတြ အရမ္း ၿပင္းထန္ လွဳပ္ရွားေနခဲ႕သည္ ။ ေဘဘီနဲ႕ ခ်စ္စခန္းဖြင္႕ၿဖစ္ ဖို႕က ေသခ်ာေနၿပီေလ ။ ေငြေဆာင္ ကမ္းေၿခတံုးက ေဘဘီသည္ သူ႕အလုပ္နဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး စိတ္ပူ စိတ္ရွဳပ္ေထြးစရာေတြ ရွိေနလို႕ စန္ဒီ႕ကို အခ်စ္စခန္း မဖြင္႕ၿဖစ္ခဲ႕တာဘဲ ေနမည္ ။ အခုေတာ႕ ဦးဇြဲတို႕ မေလးေသာင္းတို႕ရဲ႕ အပ်ံစား တိုက္ၾကီးထဲက သားနားသန္႕ရွင္းတဲ႕ အိပ္ခန္းၾကီးထဲမွာ အတူတူ တကုတင္ထဲ အိပ္ၾကရၿပီ ဆိုေတာ႕ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ႏွစ္ပါးသြားခန္းေလး စၿပီလို႕ တထစ္ခ် တြက္ဆထားလို႕ စိတ္ေတြလည္း ထၾကြၿပီး ေပါင္ၾကားဂြဆံုမွာ စိုစိုရႊဲေနရတဲ႕ အေၿခအေနကို ေရာက္ေနသည္ ။ သို႕ေသာ္ မနက္ မိုးစင္စင္သာ လင္းသြားေရာ ေဘဘီသည္ စန္ဒီ႕ကို နဖူးေလးကို ညင္ညင္သာသာေလး နမ္းတာက လြဲၿပီး ဘာမွ မလုပ္လို႕ စန္ဒီ လည္း ေဘဘီ႕အေပၚ သံသယ ၿဖစ္မိသြားသည္ ။ ေဘဘီသည္ ေယာက်္ားစစ္စစ္မွ ဟုတ္ပါရဲ႕လား ဆိုၿပီးေပါ႔ ။ ေဘဘီ ကား စက္ကို ႏွိဳးလိုက္သည္ ။ ကား စီဒီက ကမၻာေက်ာ္ အဆိုေတာ္ BEE GEES( ဘီးဂ်ီး ) ရဲ႕ HOW DEEP IS YOUR LOVE ဆိုတဲ႕ ၿငိမ္႕ၿငိမ္႕ေညာင္းေညာင္း သီခ်င္းေလး ဖြင္႕ထားသည္ ။ ေလေအးစက္ အဲကြန္းက ေလးေအးေအးေလးထဲ စပယ္နံ႕ ကားေရေမႊး အနံ႕ေလးက သင္းထံုေနသည္ ။ ဦးဇြဲဆီက ဒီကားေလးကို သူ ယူသံုးေနသည္ ။ ပထမဆံုး သူ ခ်န္ခဲ႕တဲ႕ သူ႕အိမ္ခန္းက ဦးဘဘြားဆီကို သူ ေၿပးသည္ ။ ဦးဘဘြားသည္ ဘီးတပ္ကုလားထိုင္နဲ႕ဒုကၡိတ တေယာက္ ၿဖစ္သလို နားကလည္း ေကာင္းေကာင္း မၾကားဘူး ။ သူက ဂိုဏ္းစစ္ပြဲ ႏႊဲရအံုးမွာ ဆိုေတာ႕ ဘာၿဖစ္လို႕ ဘယ္ေရာက္မယ္ မသိ ။ ဦးဘဘြားကို လံုၿခံဳ စိတ္ခ်ရတဲ႕ တေနရာကို ပို႕ရမည္ ။ ကံအားေလ်ာ္စြာ ဦးဘဘြားသည္ သူ ေရခဲေသတၱာထဲမွာ ထားခဲ႕တဲ႕ ေပါင္မုန္႕..ေထာပတ္နဲ႕ ယိုဘူးကို သူ႕ဖါသာယူစားၿပီး အိုေကေနသည္ ။ သူ႕အိမ္ကိုလည္း ဘယ္သူမွ ေရာက္မလာေသးဘူး ။ အိမ္ခန္းက ထပ္ခိုး မ်က္ႏွာက်က္ေပၚမွာ ဖြက္ထားတဲ႕ သူ႕စုေဆာင္းေငြေတြကို ထုတ္ယူလိုက္သည္ ။ ဦးဘဘြားက စပ္စုသည္ ။ ေငြေတြ အမ်ားၾကီးကို ဆာလာအိတ္ၾကီးနဲ႕ ထည္႕ေနတာကို ေတြ႕သြားေတာ႕..“ ေဘဘီ...မင္းဟာေတြက မ်ားလွခ်ည္လားကြာ....ဒါေတြက ဥပေဒေဘာင္ထဲက ရွာေဖြထားတာေတြမွ ဟုတ္ရဲ႕လား...” လို႕ အသံတုန္တုန္နဲ႕ ခပ္တုိးတိုး လာေမးသည္ ။ တကယ္ေတာ႕ ဦးဘဘြားသည္ တီဗီ သတင္းက ရဲတပ္ဖြဲ႕ရဲ႕ ေမတၱာရပ္ခံခ်က္မွာ ေဘဘီ႕ဓါတ္ပံု ကို ေတြ႕ၿပီးၿပီ ။ ၀ါးတားတား ပံု ၿဖစ္ေပမယ္႕ အတူတူ တအိမ္ထဲ ေနၾကတဲ႕ ေဘဘီဘဲ ဆိုတာကို ဦးဘဘြား ေကာင္းေကာင္း သိတာေပါ႕ ။ ေဘဘီသည္ ဓါးၿပမွဳထဲ ပါ၀င္ က်ဴးလြန္ေနတယ္ ဆိုတာကို ဦးဘဘြား သိသြားသည္ ။ေဘဘီက သူ႕ကို အိမ္ေခၚထား ေကြ်းေပးထားတာမို႕ တင္းတင္းမာမာလည္း မေၿပာရဲ ။ ေဘဘီ႕ကို သတိေပးအံုးမွဘဲ လို႕ သူဆံုးၿဖတ္ထားတဲ႕အတိုင္း..“ ေဘဘီ...သတိထားပါကြာ..မင္းအတြက္ ငါ အရမ္း စိုးရိမ္တယ္...” လို႕ ပုခံုးကို ကိုင္ၿပီး ေၿပာသည္ ။ ေဘဘီလည္း ဦးဘဘြားကို “ က်ေနာ္ ဒီအိမ္ခန္းမွာ ဆက္ေနလို႕ မၿဖစ္ေတာ႕ဘူး...ေရႊ႕ရေတာ႕မယ္...ဦးဘဘြားကို စိတ္ခ်ရတဲ႕ ေနရာကို က်ေနာ္ ပို႕ေပးမယ္...က်ေနာ္ အၿမဲလည္း ေစာင္႕ေရွာက္ တာ၀န္ယူမွာပါ...” လို႕ ေၿပာၿပီး သူပိုင္ ပစၥည္းေလးေတြကို ထုပ္ပိုးခိုင္းသည္ ။ ဦးဘဘြားက ေဘဘီနဲ႕ မခြဲခ်င္ဘူး ။ သို႕ေပမယ္႕ ေဘဘီလည္း သူကိုယ္တိုင္က ဘာၿဖစ္လာမည္ကို သိတာ မဟုတ္လို႕ ဦးဘဘြား တေယာက္ သူ မရွိရင္ အခက္ၾကံဳမွာ စိုးလို႕ အိမ္မွာ ထားခဲ႕လို႕ မၿဖစ္ ။ ကန္ေတာ္ကေလး လူအိုရံုကို ေခၚသြားလိုက္သည္ ။ ေစာေသာထဲက ဦးဇြဲရဲ႕ အိမ္ကေန ကန္ေတာ္ကေလး လူအိုရံုကို ဖုန္းနဲ႕ ဆက္သြယ္ၿပီး ကူသူမဲ႕ေနတဲ႕ အဖိုးအို တေယာက္ကို လာထားခ်င္တဲ႕အေၾကာင္း သူ စီစဥ္ထားၿပီးၿပီ ။ လူအိုရံုကို ဦးဘဘြားအတြက္ စားရိတ္စားခေတြ ကို သူ ထုတ္ေပးခဲ႕သည္ ။ သူမၾကာခင္ ၿပန္လာမည္ လို႕လည္း မွာၾကားခဲ႕သည္ ။ မ်က္၇ည္လည္ေနတဲ႕ ဦးဘဘြားကို ဖက္သိုင္း ႏုတ္ဆက္ၿပီး ေဘဘီ လူအိုရံုက သီလရင္ ဆရာမၾကီးေတြကို ေက်းဇူးတင္စကား ေၿပာသည္ ။ သူ လူအိုရံုထဲက ၿပန္ထြက္လာတဲ႕အခ်ိန္မွာ ဦးဇြဲရဲ႕ မက္ေဆ႕က ၀င္လာသည္ ။ “ ေဘာၾကီးနဲ႕ ဇြန္သလႅာတို႕ကို အေ၀းေၿပးကားဂိတ္မွာ သြားၾကိဳပါ ...ဆက္လက္ ညႊန္ၾကားမည္ ” တဲ႕ ။ ရန္ကုန္ေနက ၿပင္းၿပင္း ပူေနသည္ ။ ကားအဲကြန္း ခလုပ္ကို ေရႊ႕တိုးလိုက္သည္ ။ စီဒီကို ႏွိပ္ဖြင္႕သည္ ။ အဆိုေတာ္ ေဇာ္၀င္းထြဋ္ရဲ႕ “ ရန္မ်ားကို ကိုယ္ရွင္းမယ္...” ဆိုတဲ႕ သီခ်င္း ထြက္ေပၚလာသည္ ။ ေဘဘီ သည္ ကြ်ဲေကာ္ကိုင္း မ်က္မွန္ အညိဳေရာင္ၾကီးကို တပ္လိုက္ၿပီး ကားကို ေမာင္းထြက္လိုက္ သည္ ။ ေနာက္ထပ္ မက္ေဆ႕တခု ၀င္လာသည္ ။ ဟင္..စန္ဒီဆီက ...။ “ ေဘဘီ...ေဘဘီ႕ကို စန္ဒီ ..အရမ္းခ်စ္တယ္...”.......တဲ႕ ...။ ေဘဘီ႕ရဲ႕ ပါးစပ္က “ စန္ဒီ႕ကို ေဘဘီလည္း သိပ္ ခ်စ္တယ္....” လို႕ တိုးတိုးေလး ေၿပာလိုက္သည္ ။ အေ၀းေၿပးကားဂိတ္ကို ေရာက္ေတာ႕ ေဘာၾကီးနဲ႕ ဇြန္သလႅာတို႕ ေရာက္ႏွင္႕ေနတာကို ေဘဘီ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ေဘာၾကီးသည္ ဇြန္သလႅာရဲ႕ လက္ကို ဆြဲကိုင္ထားၿပီး သူ႕ကားဆီကို ေလ်ာက္လာေနသည္ ။ ေဘာၾကီးနဲ႕ ဇြန္သလႅာ တို႕ ေဘဘီ႕ကား ဆီကို ေရာက္လာတဲ႕အခ်ိန္ ေဘဘီ႕ဖုန္းကို ဦးဇြဲ ေခၚသည္ ။ ဦးဇြဲက “ ေဘဘီ..ေဘာၾကီးတို႕ စံုတြဲ ေရာက္လာၿပီလား....” လို႕ ေမးသည္ ။ “ ေရာက္လာၿပီ..ဦးဇြဲ.....” “ မင္း အခု ေမာင္းတဲ႕ကား အေနာက္ဖက္ထဲမွာ လက္နက္ေတြ ရွိတယ္...မင္း ေဘာၾကီးတို႕ စံုတြဲနဲ႕ အတူ ငါ မွာထားတဲ႕အတိုင္း ဆက္လုပ္ပါ....” “ အိုေက ဦးဇြဲ.....” ေဘာၾကီးက ကာေရွ႕ခန္းကို ၀င္ထိုင္လိုက္ရင္း “ ေဘဘီ..ဘယ္လိုလဲကြ...မင္းကိုလည္း ေၿမြေဟာက္နက္အဖြဲ႕ေတြက လာဖိုက္ၾကတယ္ဆို....ငါတို႕ကိုလည္း လာဖိုက္ဖို႕ ၾကိဳးစားတယ္ကြ....အေကာင္း ဆံုးကေတာ႕ သူတို႕ဆီကို ငါတို႕ လိုက္သြားၿပီး တဖြဲ႕ၿပီး တဖြဲ႕ကို အကုန္ ရွင္းပစ္လိုက္တာဘဲ ...ဆရာဇြဲက သူတို႕ ဘယ္မွာ ရွိေနတယ္ ဆိုတာေတြကို သူ႕နည္းနဲ႕ သူ ေထာက္လွမ္းၿပီး ဒို႕တေတြကို ညႊန္ ၿပလိမ္႕မယ္....ကဲ..အရင္ဆံုး ပုဇြန္ေတာင္က သူတို႕ ေနရာတခုကို ဒို႕သြားရွင္းမယ္....မင္းက ကားထဲဘဲ အဆင္သင္႕ စက္ႏွဗိဳးထားၿပီး ေစာင္႕..ငါနဲ႕ ဇြန္သလႅာ ၀င္ရွင္းမယ္......” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဇြန္သလႅာက ကားထဲကို မ၀င္ေသးဘဲ ကားေနာက္ဖံုးထဲက လက္ဆြဲအိတ္ ႏွစ္အိတ္ကို ထုတ္ယူလိုက္ၿပီးမွ ကားေနာက္ခန္းထဲကို ၀င္ထိုင္လိုက္သည္ ။ ေဘဘီက ကားကို ေမာင္းထြက္လိုက္သည္ ။ ဇြန္သလႅာက လက္ဆြဲအိတ္ေတြထဲက ေသနတ္ေတြကို ထုတ္ယူလိုက္သည္ ။ ပစၥတိုက ႏွစ္လက္ ။ က်ည္ဆံအၿပည္႕နဲ႕ က်ည္ကပ္ေတြက အမ်ားၾကီး ။ ေအေက၄၇ေမာင္းၿပန္ ရိုင္ဖယ္က တလက္ ။ ဟူး......ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာေတာ႕ ေၿခာက္ၿခားစရာ သတင္း တပုဒ္ ၾကားရေတာ႕မည္ ..။ ေအေက၄၇နဲ႕ ပစ္ခတ္ သတ္ၿဖတ္သြားလို႕ အတံုးအရံုး ေသကုန္ၾကသည္ ဆိုတာေပါ႕.... ။ ဇြန္သလႅာက ေသနတ္ေတြကို အၿမတ္တႏိုး ပံုစံနဲ႕ ပြတ္သပ္ေနသည္ ။ လူသတ္ရမွာကိုမ်ား ေပ်ာ္ေနသလား မသိဘူး ။ “ ေဘဘီ.....” “ ဟင္..ကိုေဘာၾကီး.....” “ မင္း မန္နီခ်ိန္ဂ်ာ အေရွ႕မွာ ငါတို႕ကို ပစ္ဖို႕ ၾကံေနတဲ႕ ေကာင္ကို ကားထဲကေန ပစ္ခ်လိုက္တာေတာ႕ ငါ အၿမဲ အမွတ္ရေနတယ္ကြ....မင္း တကယ္ လက္ေၿဖာင္႕တဲ႕ေကာင္ေလး.....” ေဘဘီက ကားကိုဘဲ ဂရုစိုက္ ေမာင္းေနသည္ ။ ဘာမွ ၿပန္မေၿပာဘူး ။“ က်မ အေဆာင္က ပစၥည္းေလးေတြ သြား ယူခ်င္လို႕....” စန္ဒီက ဦးဇြဲနဲ႕မေလးေသာင္းကို ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဦးဇြဲ က “ ရတာေပါ႕ စန္ဒီ ....ဦးဇြဲတို႕ လိုက္ပို႕ေပးမယ္.....” လို႕ ၿပန္ေၿပာသည္ ။ အတူတူေနတဲ႕ အခန္းေဖၚ မမသက္ က စန္ဒီ ေငြေဆာင္ကမ္းေၿခ ကို သြားလိုက္တာ ၿပန္မလာလို႕ စိတ္ပူေနၿပီလို႕ စန္ဒီ ထင္ေနသည္ ။ ဦးဇြဲကို မေလးေသာင္းက သူ စန္ဒီ႕ကို လိုက္ပို႕ေပးခ်င္တယ္လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဦးဇြဲက “ ဇီးရိုး နဲ႕ကိုသာထူးတို႕ကို လိုက္ပို႕ခိုင္းမယ္...မေလးေသာင္း က ဦးဇြဲကို ကူစရာ တခု ရွိတယ္....” လို႕ ေၿပာသည္ ။ မေလးေသာင္း က ဦးဇြဲရဲ႕ စကားကို နားေထာင္သည္ ။ စန္ဒီ သူ႕အခန္းမွာ ပိုက္ဆံအိတ္ သြားယူတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ဦးဇြဲက ဇီးရိုး ေခၚ ကိုသံုညနဲ႕ ကိုသာထူးတို႕ကို ေခၚလိုက္သည္ ။ “ စန္ဒီ႕ကို လိုက္ပို႕တဲ႕အခါ သူ႕ကို ေစာင္႕ၾကည္႕ေနတဲ႕ တစံုတေယာက္ ရွိႏိုင္တယ္ ..မင္းတို႕ သတိထားၾကကြာ....အေနာက္က အရိပ္လည္း ပါမလာေစနဲ႕..ပါလာရင္လည္း အၿပတ္ ၿဖတ္ခဲ႕ၾက....” လို႕ ေသေသခ်ာခ်ာ မွာသည္ ။ “ ေဟ႕..မင္းတို႕ ေသနတ္လည္း ယူသြားၾကကြာ..လုိလုိမယ္မယ္...” လို႕ ထပ္ မွာလိုက္ေသးသည္ ။ ရန္ကုန္ တေနရာက ေၿခာက္လႊာ တိုက္ခန္းတခန္းထဲမွာ ထြန္းဇံေအာင္ ရွိေနသည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္သည္ တဖက္က ေၿပာတာေတြကို ေလးေလးစားစား နဲ႕ “ ဟုတ္..ဟုတ္.....လုပ္ခိုင္းလိုက္ပါမယ္..စိတ္ခ်ပါ....” လို႕ ၿပန္ေၿပာအၿပီး ဖုန္းကို ပိတ္လိုက္သည္ ။ သူ႕ေရွ႕မွာ ထိုင္ေနတဲ႕ ခ်ိဳကန္းသည္ ထြန္းဇံေအာင္ ရဲ႕ ဖုန္းေၿပာေနတဲ႕ အမူအရာ ကို မသိမသာ အကဲခတ္ေနသည္ ။ သူက ထြန္းဇံေအာင္ကို “ ေၿမြေဟာက္နက္ ” အၿဖစ္နဲ႕ သိထားတာ ။ ေၿမြေဟာက္နက္ရဲ႕ အထက္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိဘူး လို႕လည္း ထင္ထားခဲ႕တာ ။ အခုေတာ႕ ထြန္းဇံေအာင္ကို တစံုတေယာက္က ညႊန္ၾကား ခိုင္းေစေနတာကို ထြန္းဇံေအာင္က တရိုတေသနဲ႕ ဟုတ္ကဲ႕ ခ်င္း ထပ္ေနေအာင္ ေၿပာေနသည္ ။ ဟိုဖက္က ညႊန္ၾကားေနတာ ဘယ္သူလဲ ။ အစိုးရ အာဏာပိုင္ တေယာက္လား ။ ဒါဆုိ ေၿမြေဟာက္နက္သည္ အစိုးရပိုင္းက လူေတြရဲ႕ လက္ေအာက္ခံလား...။ သူ စဥ္းစားေနသည္ ။ “ ခ်ိဳကန္းေရ....မင္း အဖြဲ႕သားေတြကို အၿမန္လမ္းမၾကီး နားေနစခန္းက “ ပင္လယ္ၿပာ စားေသာက္ဆိုင္ ” ဆီကို လႊတ္လိုက္ကြာ..စန္ဒီ ဆိုတဲ႕ ခ်ာတိတ္မေလး..ကို ေစာင္႕ၾကည္႕ခိုင္း....သူ အလုပ္လုပ္တဲ႕ဆီကို သူ ၿပန္လာမွာဘဲ..သူ႕ဘဲေလး ...ေဘဘီ ဆိုတဲ႕ ခ်ာတိတ္လည္း သူနဲ႕အတူ ပါလာႏိုင္တယ္.....အတူတူ မပါလာလည္း သူ႕အေနာက္ကို လိုက္ၾကည္႕ရင္ ေဘဘီ ရွိတဲ႕ ေနရာကို သိရလိမ္႕မယ္...” လို႕ ထြန္းဇံေအာင္က ေၿပာလိုက္သည္ ။ “ ေကာင္းၿပီ...က်ေနာ္ လႊတ္လိုက္မယ္.....”လို႕ ခ်ိဳကန္းက ၿပန္ေၿပာသည္ ။ “ ဒီ ေဘဘီ ဆိုတဲ႕ ေကာင္ေလးက ဘယ္သူ႕အတြက္ အလုပ္လုပ္ေနတာလည္း ဆိုတာကို သိခ်င္လွၿပီ....ဒီတခါ ေဘဘီနဲ႕ ရင္ဆိုင္ရင္ ေသနတ္ သံုးၾကကြာ.. ဒီေကာင္က ကရာေတ႕လား ကြန္ဖူးလား မသိဘူး....ကိုယ္ခံပညာကေတာ႕ ေစာက္ရမ္း ကြ်မ္းတယ္....” “ ဟုတ္တယ္....က်ေနာ္လည္း ေသနတ္ လိုမယ္ မထင္လို႕...” “ ၿမ၀တီမွာ ဒို႕လူ ၂ေယာက္ကို ပစ္သတ္သြားတဲ႕ စံုတြဲလည္း ၿမ၀တီကေန ေပ်ာက္သြားတယ္ လို႕ ငါတို႕ လူတေယာက္က ေၿပာတယ္.....မင္းေကာင္ေတြကို ေသခ်ာ လိုက္ခိုင္းပါအံုး.....ခ်ဳိကန္း....” လို႕ ထြန္းဇံေအာင္က အားမရတဲ႕ ေလသံနဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ “ က်ေနာ္ လိုက္ခိုင္းထားပါတယ္.....” ခ်ိဳကန္းလည္း ထြန္းဇံေအာင္ အားမရဘူး ဆိုတာ သိေနသည္ ။ ပုဇြန္ေတာင္ကို ေရာက္ေတာ႕ ေဘာၾကီးက “ ေဘဘီ...ငါတို႕ ဘဲ အထဲ ၀င္မယ္..မင္းက ကား စက္ မသတ္နဲ႕ အဆင္သင္႕သာ ေစာင္႕ေပး...ေသနတ္ တလက္ေတာ႕ အဆင္သင္႕ ယူထား.....လိုလိုမယ္မယ္....” လို႕ ေၿပာၿပီး မ်က္ႏွာဖံုးေတြကို အဆင္သင္႕ ၿပင္သည္ ။ ဇြန္သလႅာက မ်က္ႏွာဖံုး တခုကို ေဘာၾကီးရဲ႕ လက္ထဲက လွမ္း ယူလိုက္သည္ ။ ေဘဘီ က ေဘာၾကီးရဲ႕ လက္ထဲက မ်က္ႏွာဖံုးကို ဖ်တ္ကနဲ တခ်က္ ၾကည္႕သည္ ။ သမၼတ ဘရတ္ အိုဘားမား ရဲ႕ မ်က္ႏွာပံု မ်က္ႏွာဖံုးအစြပ္ ..။ ေဘဘီက ၿပံဳးလိုက္သည္ ။ ဇြန္သလႅာ က “ ေဘဘီ...မမ ဟာက မီရွဲအိုဘားမား.....ကြ....” လို႕ ရယ္ၿပီး ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဇြန္သလႅာရဲ႕ လက္ထဲမွာ ပြိဳင္႕ဖိုးဖိုက္ ပစၥတို တလက္ ရွိေနသည္ ။ အိမ္နံပါတ္ ( ၅၅ ) ေၿမြေဟာက္နက္ရဲ႕ အဖြဲ႕သားေတြ ရဲ႕ တခုေသာ စခန္း ။ “ ၿပည္လံုးခ်မ္းသာ ရုပ္၇ွင္နဲ႕ ဗီဒီယို ထုတ္လုပ္ေရး “ “ ေရာက္ၿပီ.....ကိုေဘာၾကီး.....” “ အိုေက....” ေဘာၾကီးနဲ႕ ဇြန္သလႅာတို႕ သူတို႕ရဲ႕ အိုဘားမား ေမာင္ႏွံ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ေတြကို အသီးသီး စြပ္လိုက္ၾကသည္ ။ “ ဂြတ္လပ္ခ္ ဗ်ာ....” ကိုေဘာၾကီးက ေအေက၄၇ ေမာင္းၿပန္ကို အသင္႕အေနအထားနဲ႕ ကိုင္ရင္း အေရွ႕ကေန အိမ္နံပါတ္ ၅၅ အခန္းထဲကို ၀င္သြားသည္ ။ အေနာက္ကေန ေၿခလွမ္းက်ဲက်ဲ နဲ႕ လိုက္၀င္သြားတာက ဇြန္သလႅာ ...။ သူမ လက္ထဲမွာက မဲနက္ ေၿပာင္လက္တဲ႕ “ ကင္းဘား ” အမ်ိဳးအစား ပြိဳင္႕ဖိုးဖိုက္ ပစၥတို ၾကီး ကိုင္ထားသည္ ။ ေဘဘီလည္း ကားကို ဂငယ္ေကြ႕ ၿပန္ေကြ႕ၿပီး အမွတ္ ၅၅ အိမ္အေရွ႕တည္႕တည္႕မွာ ရပ္ေစာင္႕ေနလိုက္သည္ ။ ကား စက္ကို မသတ္ ။ သီခ်င္းလည္း မဖြင္႕ ။ ေနကာမ်က္မွန္ အနက္ ေအာက္က သူ႕မ်က္လံုးေတြက အမွတ္၅၅ ထဲကို ၾကည္႕ေနသည္ ။ စကၠန္႕ပိုင္း အတြင္း ၿပင္းထန္ က်ယ္ေလာင္တဲ႕ ေသနတ္သံေတြ အတြဲလိုက္ အစုလိုက္ တဒုန္းဒုန္း တဒိုင္း ဒိူင္း တဘုန္းဘုန္း ထြက္ေပၚလာသည္ ။ ကိုေဘာၾကီးနဲ႕ ဇြန္သလႅာတို႕ အၿပတ္ ႏွိပ္ေနၿပီ ။ ေဟာ...သူတို႕ ေၿပးထြက္လာၾကၿပီ ။ ေဘဘီကလည္း ကားကို ေမာင္းထြက္ဖို႕ အဆင္သင္႕ပါဘဲ ။ ေဘးအိမ္ေတြက လူေတြ ေၿပးထြက္လာၿပီး ၾကည္႕ၾကသည္ ။ သူတို႕သည္ ဒီကိစၥမွာ မ်က္ညမင္ သက္ေသေတြ ၿဖစ္ၾကေတာ႕မည္ ။ ေဘာၾကီးနဲ႕ ဇြန္သလႅာတို႕ ကားေပၚကို ခုန္တက္လိုက္ၾကသည္ ။ ေဘဘီလည္း ကားကို တရွိန္ထိုး ေမာင္းထြက္ခဲ႕လိုက္သည္ ။ ေဘာၾကီး က “ ငါတို႕ အကုန္လံုးကို ရွင္းပစ္လိုက္တယ္ကြ....အၿပင္မွာလည္း အားလံုး အိုေကတယ္ မဟုတ္လား.....ေဘဘီ...” လို႕ ေမးသည္ ။ “ အိုေကပါတယ္..ကိုေဘာၾကီး.....” လို႕ ေဘဘီကေၿဖသည္ ။ ဦးဇြဲ ရဲ႕ ညႊန္ၾကားခ်က္ကေတာ႕ အခု ေမာင္းေနတဲ႕ ကားကို တေနရာမွာ ထားခဲ႕ၿပီး လံုး၀ မတူတဲ႕ ကားတစီးကို လဲလိုက္ဖို႕ ။ ေဘဘီလည္း ဗိုလ္တေထာင္ ကမ္းနား တေနရာမွာ ကားလဲလိုက္သည္ ။ လူေတြ အမ်ားၾကီးကို သတ္ခဲ႕ၿပီး ဘာမွ မၿဖစ္သလိုေသြးေအးေနၾကတဲ႕ ကိုေဘာၾကီးနဲ႕ ဇြန္သလႅာတို႕ကို ေဘဘီ သေဘာက်ေနသည္ ။ “ ဒီေကာင္ေတြကို လက္ဦးမွဳ ရယူၿပီး ဆက္တုိက္ လိုက္ၿဖဳတ္ပစ္လိုက္မယ္..ဟီး....အားလံုး ရွင္းသြားမွ အေႏွာက္အယွက္ မရွိဘဲ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္လို႕ရမယ္ကြ.....ဆရာဇြဲကို သတင္းပို႕လိုက္ပါအံုး...တာ၀န္ေက်ၿပီး... လို႕..ဟီးဟီး......” ပုဇြန္ေတာင္ တေနရာက ရုပ္ရွင္ ထုတ္လုပ္ေရး ရံုးခန္းကို ေသနတ္သမား ႏွစ္ေယာက္ ၀င္ၿပီး ေမာင္းၿပန္ အပါအ၀င္ ေသနတ္ေတြနဲ႕ ရွိသမွ် လူေတြကို ပစ္သတ္သြားၾကတဲ႕ သတင္းက ေရဒီယို မွာ တီဗီမွာ အင္တာနက္မွာ ခ်က္ခ်င္းဘဲ ပ်ံ႕ႏွံ႕သြားၿပီ ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ၿမိဳ႕ၿပ နယ္နမိတ္ထဲမွာ ေမာင္းၿပန္ေသနတ္နဲ႕ အသားကုန္ ပစ္သတ္သြားတဲ႕ လူသတ္မွဳက တတိုင္းၿပည္လံုးကို တုန္လွဳပ္သြားေစသည္ ။ ရဲတပ္ဖြဲ႕ကလည္း လုပ္သြားသူေတြကုိ အပူတၿပင္း လိုက္လံၿပီး စံုစမ္း ေထာက္လွမ္းေနသည္ လို႕ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲမွာ ရဲတပ္ဖြဲ႕ရဲ႕ အၾကီးအကဲက ေၿပာသြားတာကို သတင္းဗီဒီယိုေတြမွာ ၿမင္လိုက္ၾကရသည္ ။ ဦးဇြဲသည္ ၿပံဳးၿပံဳးၾကီးနဲ႕ သေဘာက်ေနသည္ ။ သူ႕ရဲ႕ စခန္း ( ၁ ) မွာ ေခၚယူတဲ႕ ဂိုဏ္း အစည္းအေ၀းမွာ လက္သံေၿပာင္ေၿပာင္နဲ႕ ေဆာ္ထည္႕လိုက္တဲ႕ ေဘာၾကီးနဲ႕ ဇြန္သလႅာတို႕ကို ခ်ီးက်ဴးစကား ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဆက္ၿပီး ေၿမြေဟာက္နက္ကို စိစိညက္ညက္ ေၾကတဲ႕ အထိ ဆက္လက္ ေၿခမွဳန္းသြားရမွာ ၿဖစ္တယ္ လို႕ ဦးဇြဲက ေၿပာလိုက္ေတာ႕ ဂိုဏ္းသားေတြက တခဲနက္ ေထာက္ခံၾကသည္ ။ ဦးဇြဲက သူ႕၇ဲ႕အဆက္အသြယ္ေတြနဲ႕ မၾကာခင္ ေၿမြေဟာက္နက္ ရဲ႕ အဓိက ဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္ ဟာ ဘယ္သူဘယ္၀ါ ဆိုတာကိုလည္း သိၾကရေတာ႕မည္ ..သိလာတဲ႕အခါ ဒီ ေခါင္းေဆာင္ကို လက္သံေၿပာင္တဲ႕အဖြဲ႕၀င္တေယာက္ကေနၿပီး ရွင္းလင္း သုတ္သင္ပစ္ရမည္ ..သုတ္သင္ႏိုင္တဲ႕ အဖြဲ႕၀င္ကုိ သူက ထိုက္ထိုက္တန္တန္ ဆု ခ်ီးၿမွင္႕မွာ ၿဖစ္သည္ လို႕ ေၾကၿငာလိုက္သည္ ။ သူ ရွင္းခ်င္တယ္.ငါ ရွင္းခ်င္တယ္ ဆိုၿပီး ေတာင္းခံေတာင္းဆို သူေတြ ေပၚလာသည္ ။ ဦးဇြဲက “ အင္း..၀ိုင္းလုပ္၀ိုင္းစား စုေပါင္းညီညာ ေအာင္ေၾကာင္းၿဖာ ေပါ႕ ငါ႕လူတို႕....ဒို႕ဖါသာ ဘဏ္ ဓါးၿပတိုက္ စားေနတာကို သူတို႕ဖက္က စၿပီး တိုက္ခိုက္ လာလို႕ အခုလို တန္ၿပန္ ထိုးစစ္ ဆင္ႏႊဲရတာပါ ...ဒို႕က ေအးေဆးသမားေတြပါ..ကိုယ္႕ကို လာမထိရင္ ဘာမွကို လုပ္မယ္႕ေကာင္ေတြ မဟုတ္ပါဘူး....အဲ..လာထိရင္ေတာ႕ ေရဆံုးမိုးဆံုး ဘဲေပါ႕....” လို႕ ေၿပာလိုက္ၿပန္သည္ ။ ေဘဘီသည္ အစည္းအေ၀းမွာ နားၾကပ္ေလးနဲ႕ သီခ်င္း နားေထာင္ေနသည္ ။ ဒါကို ဆင္ေပါက္က မေက်နပ္ဘူး ။ ဦးဇြဲလည္း စကားေၿပာၿပီးေရာ “ အဖြဲ႕သားေတြထဲက ဘာမ်ား ေၿပာခ်င္ေသးလဲ....ေၿပာႏိုင္တယ္....” လို႕ ဦးဇြဲက ေၿပာလိုက္တဲ႕ ခအါ ဆင္ေပါက္က “ ေဘဘီက ဒီဂိုဏ္းမွာ အထူး အခြင္႕အေရး ရထားတဲ႕ဗီအိုင္ပီေလး လား” လို႕ ေမးလိုက္လို႕ ဦးဇြဲက “ ဆင္ေပါက္ မင္းစကားက ဟိုေရာက္ဒီေရာက္နဲ႕ကြာ..မင္းက ငါ႕ကို ေစာင္းေၿပာတာလား....ေဘဘီ႕ကို ဘာလို႕ ဗီအိုင္ပီ အဆင္႕ ေပးရမွာလဲ....” လို႕ဆင္ေပါက္ကို ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဆင္ေပါက္က “ ဒီလိုပါ ဆရာဇြဲ ....ေဘဘီက အေရးၾကီး တိုင္ပင္ေနၾကတဲ႕ အစည္းအေ၀းမွာ နားၾကပ္နဲ႕ သီခ်င္း နားေထာင္ေနတာကေတာ႕ အစည္းအေ၀းကို ေဘာဘဲ ထင္တယ္ ဆိုတဲ႕ သေဘာၿဖစ္ေနတယ္...ဒါက ဗီအိုင္ပီ လုပ္ေနတာ မဟုတ္ဖူးလား....” လို႕ ထပ္ ေၿပာၿပန္သည္ ။ ေဘဘီက “ က်ေနာ္က နားၾကပ္ တပ္ထားေပမယ္႕ ဦးဇြဲနဲ႕ ခင္ဗ်ားတို႕ ေၿပာတာေတြကို အကုန္ ၾကားတယ္...” လို႕ ဆင္ေပါက္ကို ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ ။ ရဲအုပ္မွံဳရတီ သည္ ပုဇြန္ေတာင္ ပစ္ခတ္မွဳ ကို ခ်က္ခ်ငး္ေၿပးသြားၿပီး စံုစမ္း စစ္ေဆး ေထာက္လွမ္းမွဳေတြ လုပ္ကိုင္ေနတဲ႕ အခ်ိန္မွာဘဲ အၿမန္လမ္းမၾကီး နားေနစခန္းက ေဘဘီ ဆိုတဲ႕ ေကာင္ေလးရဲ႕ ခ်စ္သူ စန္ဒီ ဆိုတဲ႕ ေကာင္မေလး အလုပ္လုပ္သြားတဲ႕ ပင္လယ္ၿပာ စားေသာက္ဆိုင္ကို ေစာင္႕ၾကည္႕ေနတဲ႕ လူေတြနဲ႕ စန္ဒီကို သူေနတဲ႕ အေဆာင္မွာ က်န္ခဲ႕တဲ႕ သူပိုင္ ပစၥည္းေလးေတြကို လာသိမ္းတဲ႕အခါ စန္ဒီနဲ႕ အတူ ပါလာတဲ႕ လူႏွစ္ေယာက္တို႕ ညိၾကတဲ႕ သတင္းက ဆက္တုိက္ ၿဖစ္သြားသည္ ။ စန္ဒီ အလုပ္လုပ္ခဲ႕တဲ႕ ပင္လယ္ၿပာ စားေသာက္ဆိုင္ကို စန္ဒီက သူ႕အေဆာင္က အၿပန္မွာ ႏုတ္ဆက္ဖို႕ ခဏ ၀င္သည္ ။ အလုပ္သမား ၀န္ထမ္းေတြ နဲ႕ မန္ေနဂ်ာေတြကို ႏုတ္ဆက္ၿပီး ဆိုင္ထဲက ၿပန္ အထြက္မွာ စန္ဒီ႕ကို ေစာင္႕ၾကည္႕ေနတဲ႕ လူတစုက တားၿပီး သူတို႕နဲ႕ လိုက္ခဲ႕ဖို႕ ေခၚသည္ ။ စန္ဒီက မလိုက္ခ်င္ဘူး လို႕ ၿငင္းပယ္တဲ႕အခါ “ ေဘဘီ ဘယ္မွာလဲ..” လို႕ ေမးၾကသည္ ။ စန္ဒီက “ မသိဘူး..သိလည္း မေၿပာဘူး..” လို႕ ခပ္မာမာနဲ႕ ၿပန္ေၿပာတဲ႕အခါ လူတစုက စန္ဒီ႕ကို အတင္း ဖမ္းခ်ဳပ္ ေခၚေဆာင္ဖို႕ ၾကိဳးစားၾကသည္ ။ ဒီမွာဘဲ စန္ဒီ႕ကို လိုက္ပို႕တဲ႕ လူႏွစ္ေယာက္က ကား ထဲက ခုန္ဆင္း လာၾကၿပီး စန္ဒီ႕ကို အတင္း ဖမ္းေခၚဖို႕ ၾကိဳးစားတဲ႕ လူစုကို ေသနတ္နဲ႕ ခ်ိန္ၿပီး ေနာက္ဆုတ္ခိုင္းသည္ ။ ႏွစ္ဖက္ အခ်င္းမ်ားၾကၿပီး စန္ဒီ႕ကို ဖမ္းေခၚခ်င္တဲ႕ လူစုဖက္ကေန ေသနတ္ထုတ္ၿပီး စပစ္ခတ္လို႕ အၿပန္အလွန္ ပစ္ခတ္မွဳေလး ၿဖစ္ပြားသြားရသည္ ။ စန္ဒီ႕ကို ဖမ္းေခၚခ်င္တဲ႕ ေၿမြေဟာက္နက္ အဖြဲ႕သားေတြ ထိမွန္ လဲက် က်န္ခဲ႕သည္ ။ မွံုဳရတီတို႕ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြ အခင္းၿဖစ္ပြားရာကို ေရာက္သြားၾကတဲ႕အခါ ဒါဏ္ရာရသြားတဲ႕ ေၿမြေဟာက္နက္ အဖြဲ႕၀င္ေတြလည္း မရွိၾကေတာ႕ ။ ကားရပ္ ကြက္လပ္မွာ က်ေနတဲ႕ က်ည္ခြံေတြ နဲ႕ ေသြးကြက္ေတြကိုဘဲ ေတြ႕ၾကရသည္ ။ မွဳံရတီလည္း ေဘဘီ ေရာက္ေနတဲ႕ အဖြဲ႕သည္ ေခါင္းေဆာင္မွဳ ေကာင္းၿပီး လုပ္တာကိုင္တာ ပိရိေသသပ္သည္ ဆိုတာကို ခန္႕မွန္းၾကည္႕ေနသည္ ။ ပုဇြန္ေတာင္ ပစ္ခတ္မွဳမွာလည္း ေဘဘီဘဲ ကားေမာင္းေပးတာ လို႕ မွံဳရတီ က မ်က္ၿမင္သက္ေသေတြကို လိုက္ ေမးၿမန္းရာက သိလိုက္ရသည္ ။ ေဘဘီနဲ႕ အတူ စန္ဒီလည္း ရွိေနသည္ လို႕ မွံဳရတီ ထင္သည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္သည္ ပုဇြန္ေတာင္ ပစ္ခတ္မွဳ သတင္းကို ၾကားၾကားၿခင္း မူးလဲမတတ္ စိတ္ထိခိုက္သြားသည္ ..။ ဒီ ရုပ္ရွင္ ထုတ္လုပ္ေရး ဟန္ၿပ လုပ္ငန္းကို ထြန္းဇံေအာင္ရဲ႕ ညီအရင္း ေခါက္ေခါက္ ေတာ္မီထြန္းေအးက ဦးစီး လုပ္ကိုင္ေနတာမို႕ပါဘဲ ။ လူအကုန္လံုးကို ပစ္သတ္သြားသည္ လို႕ စစၿခင္း ၾကားသိလိုက္တဲ႕အခါ သူ႕ညီေလး ေတာ္မီ ထြန္းေအး တေယာက္ေတာ႕ ေသၿပီ လို႕ သူ တထစ္ခ် ထင္မိလိုက္လို႕ အရမ္းကို ေၾကကြဲ ထိခိုက္သြားသည္ ။ ခ်က္ခ်င္းဘဲ ပုဇြန္ေတာင္ကို ေၿပးလိုက္သြားခဲ႕သည္ ။ ကံအားေလ်ာ္စြာ သူ႕ညီေလး ေတာ္မီထြန္းေအးသည္ အၿပင္သြားေနလို႕ အပစ္ခံရၿပီး ေသဆံုးတဲ႕ အထဲ မပါသြားဘူး ။ ခ်ိဳကန္းလည္း တဖက္ အုပ္စု ကို အထင္ မေသးခဲ႕ေပမယ္႕ အခုလို ရုတ္တရက္ လာခ်လိုက္တာကို ခံလိုက္ရလို႕ “ ဒီအုပ္စုသည္ ေပါ႕ေသးေသးေတာ႕ မဟုတ္ဘူး..” လို႕ သေဘာေပါက္သြားသည္ ။ တန္ၿပန္ တိုက္ခိုက္ဖို႕ ခ်က္ခ်င္း လူေတြ စု ဖြက္ထားတဲ႕ လက္နက္ေတြကို ထုတ္ယူၿပီး ရန္ကုန္ၿမို႕ ဒုစရိုက္ ေလာကမွာ “ လုပ္သြားတဲ႕ လူေတြက ဘယ္အုပ္စုကလည္း..ဘယ္သူေတြလဲ..” လို႕ လိုက္ စံုစမ္းသလို အခင္း ၿဖစ္ပြားရာ ေနရာက မ်က္ၿမင္သက္ေသေတြရဲ႕ ထြက္ခ်က္ေတြကိုလည္း ေလ႕လာၿခင္းအားၿဖင္႕ ၿမ၀တီၿမိဳ႕မွာ သူတို႕ ေၿမြေဟာက္နက္ေတြကို ပစ္ခတ္ သတ္ၿဖတ္သြားတဲ႕ ေဘာၾကီးနဲ႕သူ႕ရည္းစား ခပ္ေတာင္႕ေတာင္႕ ေကာင္မ ပါ၀င္ေနတယ္ ဆိုတာကို သိလိုက္ရသည္ ။ ဒါေၾကာင္႕ ခ်ိဳကန္းလည္း ေဘဘီ ဆိုတဲ႕ ေကာင္ေလးနဲ႕ ေဘာၾကီးတို႕ စံုတြဲကို အဓိက ထားၿပီး သဲသဲမဲမဲ လိုက္ေလေတာ႕သည္ ။ ဦးဇြဲသည္ သူ႕လူေတြကို အၿပင္ မထြက္ဘဲ ခဏ အိမ္တြင္း ေအာင္းေနဖို႕ တားထားသည္ ။ အထူးသၿဖင္႕ ပုဇြန္ေတာင္ ပစ္ခတ္မွဳကို လုပ္ခဲ႕တဲ႕ ေဘာၾကီးတို႕ စံုတြဲနဲ႕ ေဘဘီတို႕ကို ၿငိမ္ေနခိုင္းသည္ ။သို႕ေပမယ္႕ သူ႕လုပ္ငန္းစဥ္ကိုေတာ႕ ရပ္မပစ္လိုက္ဘူး ။ ဒီတခါ ဒုတိယေၿမာက္ တိုက္ခိုက္မွဳကို ဇက္နဲ႕ ဆင္ေပါက္တို႕ကို လုပ္ခိုင္းသည္ ။ ေၿမြေဟာက္နက္ လို႕ သတင္းေၿပးေနတဲ႕ ထြန္းဇံေအာင္ ဆိုတဲ႕ ပြဲစားေယာင္ေယာင္ စီးပြားေရးသမား လိုလို လူကို ရွင္းပစ္လိုက္ လို႕ ညႊန္ၾကားခ်က္ ေပးလိုက္ၿပီး လိုအပ္တာေတြကို သူ႕တပည္႕အရင္း ဇီးရိုး ေခၚ ကိုသံုည က အေနာက္ကေန ပံ႕ပိုးေပးမည္ လို႕ ဇက္နဲ႕ ဆင္ေပါက္ကို တာ၀န္ေပးလိုက္သည္ ။ ထြနး္ဇံေအာင္ ဘယ္သြားလဲ ဘာလုပ္လဲ ခဏေလာက္ ေစာင္႕ၾကည္႕လိုက္ၿပီး အကြက္အကြင္း ေကာင္းတဲ႕ တေနရာမွာ ေလ်ာ႕လိုက္ဖို႕ ဇက္နဲ႕ ဆင္ေပါက္က တိုင္ပင္လိုက္ၾကၿပီး ထြန္းဇံေအာင္ရဲ႕ အေနာက္ က ေနာက္ေယာင္ခံၿပီး လိုက္သည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္သည္ တေယာက္ထဲ အသြားအလာ မလုပ္ဘူး ။ သူ႕မွာ လက္နက္ကိုင္ သက္ေတာ္ေစာင္႕ေတြ ရွိသည္ ။ သူ အၿပင္ထြက္ရင္ အနည္းဆံုး ေလးေယာက္ သူနဲ႕ ပါသည္ ။ ဒါေၾကာင္႕လည္း သူ႕ကို “ ေၿမြေဟာက္နက္ ” လို႕ ဦးဇြဲရဲ႕ လူေတြက ထင္ၾကသည္ ။ ဇက္သည္ ေတာတြင္းမွာ တိုက္ပြဲၾကီးေတြ လုပ္ခဲ႕တဲ႕ စစ္ အေတြ႕အၾကံဳ ရွိဘူးသူ ၿဖစ္သည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ကို ရွင္းပစ္ဖို႕ သူနဲ႕ ဆင္ေပါက္သည္ ေမာင္းၿပန္ရိုင္ဖယ္ေတြကို သံုးမယ္႕အေၾကာင္း ေဘာစိ ၿဖစ္တဲ႕ ဦးဇြဲဆီကို သတင္းပို႕လိုက္သည္ ။ ဦးဇြဲက “ ေအာင္ၿမင္ဖို႕ဘဲ အေရးၾကီးတယ္...ၾကိဳက္တဲ႕ လက္နက္ကို သံုးပါ....” လို႕ သူတို႕ကို အေၾကာင္းၿပန္သည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္သည္ ပင္လယ္ၿပာ စားေသာက္ဆုိင္ ပစ္ခတ္တာနဲ႕ ပုဇြန္ေတာင္ ပစ္ခတ္တာေတြ ၿဖစ္ပ်က္ၿပီးတဲ႕ ေနာက္ပိုင္း ပို သတိရွိသည္ ။ သက္ေတာ္ေစာင္႕ တပည္႕ေတြ ပိုၿပီး သံုးစြဲသည္ ။ သူ႕ကို တပူပူ တစာစာ.... လုပ္ေနတဲ႕ သူ ညိေနတဲ႕ ေစာ္ေလး ဆီကို သူ မသြားမၿဖစ္ သြားရသည္ ။ ေစာ္ေလးက ေၿမာက္ဥကၠလာပ မွာ ေနသည္ ။ ေစာ္ေလးနဲ႕ သြားေတြ႕တဲ႕ အခ်ိန္ ေအးေဆးဘဲ ။ ေစာ္ေလးရဲ႕ အိမ္ကေန အထြက္မွာ ေမာင္းၿပန္ စက္ေသနတ္နဲ႕ ညွပ္ပူးညွပ္ပိတ္ ဘယ္ညာ ၀ိုင္းဆြဲတာ ခံလိုက္ရသည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ရဲ႕ လူေတြက အေသခံ ကာကြယ္ ၾကေပမယ္႕ ပစ္အားက မ်ားလို႕ ထြန္းဇံေအာင္ ကို က်ည္ခသြားသည္ ။ လဲက်သြားတဲ႕ သူ႕ကိုယ္ေပၚကို ခြရပ္ၿပီး အမ္၁၆ နဲ႕ အနားကပ္ တကပ္လံုး ထပ္ၿဖဳတ္သြားတာကေတာ႕ မလိုအပ္ဘဲ ရမ္းသြားၾကတာဘဲ လို႕ ခ်ိဳကန္း ထင္သည္ ။ ခ်ိဳကန္းသည္ အစက ထြန္းဇံေအာင္ကို ေၿမြေဟာက္နက္ လို႕ ထင္ထားခဲ႕သည္ ။ အခု ထြန္းဇံေအာင္ ေလ်ာသြားၿပီးတဲ႕ေနာက္ သူ႕ဖုန္းကို လူတေယာက္က ေခၚလာသည္ ။ အသံဖ်က္ထားသလို အသံၾသၾသၾကီးနဲ႕ ထြန္းဇံေအာင္ေတာ႕ ေသၿပီ....မင္းက ဦးေဆာင္ပါ ..ဘာေတြ ဘာေတြ ဆက္လုပ္ပါ လို႕ ညႊန္ၾကားလာသည္ ။ “ ခင္ဗ်ား ဘယ္သူလဲ....ရွင္းရွင္းေၿပာပါ..” လို႕ ခ်ိဳကန္းက ေမးလိုက္သည္ ။ တဖက္က လူက ဟားဟားဟားဟား နဲ႕ ေအာ္ရယ္လိုက္ၿပီး..“ ငါက မင္းတို႕ကို ခိုင္းေနတဲ႕ မင္းတို႕ ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ေၿမြေဟာက္နက္ဘဲ ” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ စန္ဒီသည္ ေဘဘီက မၾကာခင္ သူ႕အလုပ္ေတြ ၿပီးစီးေတာ႕မည္..အဲဒီ အခါက်ရင္ ဒီကေန အေ၀းၾကီး တေနရာ ကို ထြက္သြားၾကမည္...ခဏေလးဘဲ သည္းခံေစာင္႕ပါ လို႕ ေၿပာလို႕ တေန႕တေန႕ မေလးေသာင္းနဲ႕ ေစ်းထြက္၀ယ္လိုက္..စားေသာက္ဆိုင္ သြားစားၾကနဲ႕ အခ်ိန္ကုန္ေနခဲ႕သည္ ။ ေဘဘီသည္ ဦးဇြဲ ခိုင္းထားလို႕ ဆိုၿပီး ဦးဇြဲရဲ႕ အိမ္ကို ၿပန္မလာဘူး ။ စန္ဒီလည္း သူ႕အတြက္ စိတ္ပူေပမယ္႕ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ ။ သူေၿပာတဲ႕ အလုပ္အားလံုး ၿပီးဆံုးတဲ႕ တေန႕ကိုဘဲ ေစာင္႕ဆိုင္းေနရမွာေပါ႕ ။ ဒီေန႕ မေလးေသာင္းနဲ႕စန္ဒီတို႕ ေစ်း၀ယ္ထြက္ၾကၿပန္သည္ ။ ထံုးစံအတိုင္း ဦးဇြဲက စိတ္ပူတတ္တဲ႕ လူၾကီး ဆိုေတာ႕ မေလးေသာင္းနဲ႕ စန္ဒီတို႕ အေနာက္ကို သက္ေတာ္ေစာင္႕ေတြ ထည္႕ေပးလိုက္သည္ ။ စန္ဒီလည္း အေဆာင္မွာ က်န္ခဲ႕တဲ႕ဟာေတြ သြားယူတံုးက ပင္လယ္ၿပာဆိုင္ကို ႏုတ္ဆက္ဖို႕ ခဏ ၀င္လိုက္တဲ႕အခ်ိန္ လူတစုက စန္ဒီ႕ကို အတင္း လိုက္ခဲ႕ရမည္ လို႕ လုပ္ၾကတဲ႕အခါ ဦးဇြဲရဲ႕ လူႏွစ္ေယာက္က အဲဒီ လူေတြနဲ႕ ဖိုက္ၾကတာ ေသနတ္နဲ႕ ပစ္တာေတြ ၿဖစ္ကုန္သည္ ။ စန္ဒီလည္း တအားေၾကာက္တာဘဲ ။ ေဘဘီ႕ကို ခ်စ္မိရာက စန္ဒီလည္း ဒီ ပတ္၀န္းက်င္ထဲ ေရာက္ေနရသည္ ။ စန္ဒီ႕ ဘ၀ကေတာ႕ တေကာင္ၾကြက္ ေဆြမရွိ မ်ိဳးမရွိပါ ။ ေဘဘီက စန္ဒီ႕ကို တကယ္ခ်စ္တယ္ ဆိုတာနဲ႕ အရမ္း ခ်စ္တယ္ ဆိုတာကို စန္ဒီ ယံုၾကည္ သည္ ။ သူေၿပာတဲ႕တေန႕ကို ေဘးမခ ရန္မသီဘဲ ေရာက္ပါေစ လို႕ စန္ဒီ ဆုေတာင္းေနသည္ ။ ဒီေန႕ မေလးေသာင္း ေကြ်းလို႕ ထိုင္းအစားအစာေတြ အမ်ားၾကီး စားလိုက္ရသည္ ။ စန္ဒီလည္း ဒီအတိုင္းသာဆိုရင္ ၀လာေတာ႕မွာ ၾကိမ္းေသဘဲ ။ အလုပ္လည္းပင္ပင္ပန္းပန္း မလုပ္ရေတာ႕ဘူးေလ ။ သူေဌးအိမ္မွာ ေနၿပီး တီဗီၾကည္႕လိုက္ ဂိန္းကစားလိုက္နဲ႕ အၿပင္ေစ်း၀ယ္ထြက္ၿပန္ေတာ႕လည္း စားစရာ ဆိုင္ အေကာင္းစားေတြမွာ အပီအၿပင္ စားေသာက္ၾကၿပန္ေရာ ။ မေလးေသာင္း ဖ်က္ဆီးလို႕ စန္ဒီလည္း ၀ိုင္ေသာက္တဲ႕ အက်င္႕ ရေနၿပီ ။ အၿပင္က ၿပန္ေရာက္ေတာ႕ စားထားတာ ဘိုက္တင္းေနသလိုဘဲ ။ ေဘဘီကလည္း ၿပန္မလာေသးဘူး ။ စန္ဒီလည္း ေဘဘီ ေဘးမသီ ရန္မခပါေစနဲ႕ လို႕ ဘုရား ဆုေတာင္းေနမိသည္ ။ ကိုယ္မွာ စားေသာက္ဆိုင္က ေညွာ္နံ႕ေတြ စြဲကပ္ၿပီး ပါလာခဲ႕သည္ လို႕ ထင္ေနမိသည္ ။ မေလးေသာင္းက တိုက္အေနာက္ဖက္က ေရကူးကန္မွာ ေရကူးဖို႕ ၿပင္ေနသည္ ။ ဘီကီနီ တူးပိစ္ ေရကူး ၀တ္စံု ႏွစ္လႊာေလးက ေသးမွ်င္လြန္းလွသည္ ။ မေလးေသာင္းရဲ႕ ရင္စိုင္ ထြားထြားေတြက ဒီ ရင္စည္းေသးေသးေလးထဲက အတင္းၾကီးကို ရုန္းထြက္ဖို႕ ၾကိဳးစားေနၾကသလိုဘဲ ။ မေလးေသာင္းသည္ အိုးကလည္း ရွယ္ဘဲ ။ “ မေလးေသာင္း.....စန္ဒီ႕ကိုယ္က ေညွာ္နံ႕ေတြ ရလားဟင္...” “ အနားလာခဲ႕..ရွဴၾကည္႕မယ္....” စန္ဒီလည္း မေလးေသာင္း အနားကို တိုးကပ္သြားလိုက္သည္ ။ မေလးေသာင္းက စန္ဒီ႕ကိုယ္နား ႏွာေခါင္းေလး တိုးကပ္ၿပီး တရွဴးရွဴးနဲ႕ အနံ႕ခံ ရွဴၾကည္႕ၿပီး “ ဟင္႕အင္း...ဘာ အနံ႕မွ မရဘူး..စန္ဒီ စိတ္ထင္လို႕ပါ....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ မေလးေသာင္းနဲ႕ ဦးဇြဲတို႕ရဲ႕ အမဲေရာင္ ဒိုးဗားမင္း ေခြးၾကီးသည္ အရုပ္ၾကီးတရုပ္လိုဘဲ မလွဳပ္မယွက္နဲ႕ ထိုင္ေန သည္ ။ သူ႕သခင္ေတြရဲ႕ စကားကိုေတာ႕ တကယ္႕ကို နားေထာင္တဲ႕ေကာင္ၾကီး ။ “ စန္ဒီ....မေလးေသာင္းနဲ႕ ေရလာကူးပါလား....” “ စန္ဒီ...အိမ္သာ ခဏ သြားတက္လိုက္အံုးမယ္...မေလးေသာင္း...ၿပီးေတာ႕ ဆင္းလာခဲ႕မယ္....” မေလးေသာင္းက ေရကူးကန္ထဲမွာ ေရကူးေနသည္ ။ စန္ဒီလည္း အေပၚထပ္က စန္ဒီနဲ႕ ေဘဘီတို႕ကို ေပးထားတဲ႕ အခန္းကို ၿပန္တက္ခဲ႕သည္ ။ ကိုယ္က ေညွာ္နံ႕ေၾကာင္႕ ေရခ်ိဳးပစ္လိုက္ခ်င္စိတ္ ေပါက္ေနသည္ ။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ၀င္ခဲ႕ၿပီး ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြ အကုန္လံုးကို တခုမက်န္ ခြ်တ္ပစ္လိုက္မိသည္ ။ ေရခ်ိဳးခန္းရဲ႕ တဖက္ နံရံၾကီး တခုလံုးက မွန္ၾကီး ဆိုေတာ႕ စန္ဒီ႕ကိုယ္ကို စန္ဒီ ၿပန္ၿမင္ေနရသည္ ။ ခုနက အစားေတြ တအား တုပ္လာလို႕ စန္ဒီ႕၀မ္းပ်င္ေလးက စူတူတူမ်ား ၿဖစ္ေနၿပီလား လို႕ မွန္ထဲမွာ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည္႕ေနမိသည္ ။ ဟြန္း...စန္ဒီ႕ႏို႕ၾကီး ႏွစ္လံုးက တင္းလံုးၿပီး ေကာ႕ေထာင္ေထာင္နဲ႕ ။ တခါတခါ လည္း ဒီလိုၾကီး ႏို႕ၾကီးတာကို စန္ဒီ စိတ္ပ်က္သလိုဘဲ ။ ဒီႏို႕ၾကီးေတြေၾကာင္႕လည္း ဘဲေတြ လိုက္ရွိဳးတာကို ခံရသည္ ။ ဘတ္စ္ကား စီးရင္လည္း လိုက္ကိုင္ခ်င္ ပြတ္ခ်င္တဲ႕ ဘဲေတြကလည္း တပံုၾကီးဘဲ ။ ေယာက်္ားေတြက ၾကီးၾကီး ငယ္ငယ္ ႏွာစိတ္ရိုင္းေတြက ၾကီးၾကတယ္ေလ ။ လက္ေမာင္းသားကို အသားယူၿပီး လာပြတ္တာတို႕ လာရွဴတာတို႕ေတာင္ ခဏခဏ ၾကံဳရသည္ ။ စူထြက္ေနတဲ႕ ႏို႕သီးေခါင္းေလးေတြက တင္းမာၿပီး ေထာင္ထေနၾကသည္ ။ စန္ဒီ ႏွာစိတ္ထလာရင္ ဆြဲဆြဲေခ်ပစ္ လို႕ ဒါေလးေတြလည္း အခုလို စူထြက္လာတာ ။ ဟြန္း....ေဘဘီက စန္ဒီ႕ ဒီဟာေတြကို နမ္းၿပီ စို႕ၿပီလို႕ ထင္ထားခဲ႕ေပမယ္႕ သူက မခုတ္တတ္တဲ႕ ေၾကာင္ေလး လုပ္ေနသည္ ။ ပါးေလး ထိရံုေလး နမ္းလိုက္ နဖူးေလး ကိုဘဲ ၿငင္ၿငင္သာသာေလး နမ္းလိုက္နဲ႕ ။ မုန္းလိုက္တာ ။ ေရပန္းကို ဖြင္႕လိုက္သည္ ။ မေလးေသာင္းတို႕ အိမ္ကို ေရာက္မွ စန္ဒီလည္း ေရေႏြးနဲ႕ ေရခ်ိဳးတဲ႕ အက်င္႕ ရလာသည္ ။ တေ၀ါေ၀ါ က်ေနတဲ႕ ေရပန္းေအာက္ကို မတ္တပ္ ၀င္ရပ္ၿပီး ေရခ်ိဳးရတဲ႕ အရသာကို စန္ဒီ ၾကိဳက္ေနၿပီ ။ မွန္ထဲမွာ ကိုယ္ေအာက္ဖက္ေနရာေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည္႕လိုက္သည္ ။ အိုး.....ဆီးခံုေဖါင္းအိအိမွာ အေမႊးေလးေတြေတာင္ ၿပန္ထြက္ေနၿပီ ။ နီညိဳညိဳ အကြဲေၾကာင္းၾကီးက ၿဖဴေဖြးႏုေနတဲ႕ စန္ဒီ႕အသားေၾကာင္႕ သိသိသာသာ ထင္းေနသည္ ။ ဒီ ႏွဳတ္ခမ္းသား ထူထူေလးေတြကို သြားမကိုင္ရဲဘူး ။ ဟင္း..ကိုင္မိရင္ လက္က မ ခြာခ်င္ေတာ႕ဘဲ ပြတ္မိေရာ ။ ပြတ္မိရင္ ဆက္တိုက္ ထပ္ထပ္ ပြတ္ခ်င္မိေရာ ။ ေဘဘီကေတာ႕ စန္ဒီ႕ကို ခ်စ္တယ္လည္း ေၿပာေသးတယ္..ခုထိ ဖြဖြေလး နမ္းတဲ႕ အဆင္႕ကေန မတက္ေသး ။ စန္ဒီလည္း ေရပန္းေအာက္ထဲ ၀င္ၿပီး အရင္ဆံုး တင္းမာလံုးထေနတဲ႕ ႏို႕ၾကီးေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ပြတ္သပ္လိုက္မိသည္ ။ ဆပ္ၿပာရည္ ပန္းေရာင္ ေမႊးေမႊးေလးေတြကို လက္နဲ႕ ခံယူလိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာအႏွံ႕ လည္တိုင္နဲ႕ ပုခံုးႏွစ္ဖက္ကို ပြတ္သပ္လိုက္သည္ ။ ေဘဘီ႕ကို သတိရလိုက္တာ ။ တေန႕က်ရင္ေတာ႕ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ ေရ အတူတူ ခ်ိဳးတဲ႕ဘ၀ကို ေရာက္ဦးမွာပါ ။ ဒီအခါက်ရင္ေတာ႕ ဟင္း...ေဘဘီ႕တကိုယ္လံုး ေနရာလပ္ မက်န္ေအာင္ လိုက္ နမ္းပစ္လိုက္မယ္ ။ ႏို႕ၾကီးေတြကို ဆပ္ၿပာရည္နဲ႕ ပြတ္ရင္း လက္ေခ်ာင္းေတြက ႏို႕သီးေလးေတြကို ထိမိခိုက္မိၾကေတာ႕ စိတ္ထဲမွာ တမ်ိဳးၾကီး ခံစားလာရသည္ ။ ဒီႏို႕ၾကီးေတြကို ဆုပ္နယ္တာကို ခံလိုစိတ္ေတြနဲ႕ ႏို႕သီးေတြကို စို႕တာကို ခံခ်င္တဲ႕ စိတ္ေတြ ေပၚေပါက္လာရသည္ ။ ႏို႕သီးေလးေတြကို ပြတ္လိုက္ ေခ်လိုက္ လုပ္ေနမိၿပီ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ေပါင္ၾကားက စန္ဒီ႕အဂၤါစပ္က တင္းမာေဖါင္း ၾကြၿပီး အထဲက ယားလာသလိုဘဲ ။ လက္တဖက္က ဒီေနရာကို အလုိလို ေရာက္သြားမိ ကိုင္မိသြားသည္ ။ ႏွဳတ္ခမ္းသား ထူထူေလးေတြကို လက္နဲ႕ ပြတ္သပ္ေနမိရသည္ ။ “ အင္း..ဟင္.......အင္း......ေဘဘီရယ္....လြမ္းတယ္ကြာ....ၿပန္လာပါေတာ႕.....” မ်က္လံုးေတြကို စံုမွိတ္ၿပီး ညည္းတြား ေၿပာဆိုေနမိသည္ ။ လက္ေတြကေတာ႕ တဖက္က စူေထာင္ေနတဲ႕ ႏို႕သီး မာမာတင္းတင္းေလးေတြကို ဆြဲ ..က်န္တဖက္က ေပါင္ၾကား ဂြဆံုေနရာက မိန္းမအဂၤါကို ဖိဖိ ပြတ္ေနမိသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ စန္ဒီ ရွိေနတဲ႕ ေရခ်ိဳးခန္း တံခါးသည္ ၿဖည္းၿဖည္းေလး ပြင္႕ဟလာသည္ ။ ဒါကို စန္ဒီ မသိ ။ “ စန္ဒီ.....” “ ဟင္...” အေနာက္က ေခၚလိုက္တဲ႕ အသံေၾကာင္႕ စန္ဒီ အရမ္း လန္႕သြားသည္ ။ ေဘဘီရဲ႕ အသံ ။ ဆတ္ကနဲ တုန္သြားတဲ႕ စန္ဒီ ။ တုန္တာမွ ရင္သားထြားထြားေတြလည္း တုန္ခါသြားၾကသည္ ။ တင္ပါးၾကီးေတြလည္း လွဳပ္ခါသြားၾကသည္ ။ လွည္႕ၾကည္႕လိုက္တဲ႕အခါ ေဘဘီသည္ သူ႕အေနာက္မွာ ကပ္ရက္ ေရာက္ေနသည္ ။ ေရသံေတြေၾကာင္႕ ေဘဘီ ၀င္လာတာကို စန္ဒီ သတိမၿပဳမိလိုက္ဘူး ။ ေဘဘီရဲ႕ အထိအေတြ႕ေတြကို အားမရဘဲ ေဘဘီ႕ကို ေယာက်္ားစစ္စစ္မွ ဟုတ္ပါ႔မလားလို႕ေတာင္ ထင္ခဲ႕တဲ႕ စန္ဒီသည္ တကယ္တမ္း ေဘဘီ႕ေရွ႕မွာ ဖင္အေၿပာင္သားနဲ႕ ၿဖစ္ေနရတာကို က်ေတာ႕ တအား ရွက္မိသြားသည္။ ေဘဘီကလည္း တံုးလံုးၾကီး ေလ ။သူ႕ေပါင္တန္ေတြ ၾကားက အေမႊးမဲမဲအံုၾကီးထဲက ထိုးေထာင္ထြက္ေနတဲ႕ တုတ္တုတ္ရွည္ရွည္ အတန္ေခ်ာင္းၾကီးက တရမ္းရမ္းနဲ႕ ။ ထိပ္ဖူးလံုးၾကီးက မွိဳပြင္႕ကားၾကီးတပြင္႕လိုဘဲ ။ သည္ မွိဳပြင္႕ၾကီးက စန္ဒီရဲ႕ ထူထူတြန္႕တြန္႕ ႏွဳတ္ခမ္းသားေတြၾကားထဲက အေပါက္ေလးထဲကို ထိုးသြင္း ဖိေဆာင္႕မယ္႕ လက္နက္ၾကီးတခု ဆိုတာကို စန္ဒီ သိသည္ ။ အတင္းအၾကပ္ၾကီး ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္း မဆန္႕မၿပဲ တိုး၀င္လာမယ္႕ ေကာင္းေဆးေဖၚေပးမယ္႕ လက္နက္ၾကီး ဆိုတာ သိေနသည္ ။ ဒါၾကီးကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ ေတြ႕ရေတာ႕လည္း ေၾကာက္မိၿပန္ေရာ ..။ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္..ရွက္လည္းရွက္ ။ တန္းေပၚမွာ လႊားထားတဲ႕ မ်က္ႏွာသုတ္ တဘက္ကို လွမ္း ဆြဲယူဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္သည္ ။ သို႕ေသာ္ ေဘဘီက စန္ဒီ႕ကို အလြတ္မေပး ။ ခါးသိမ္ေလး ကေန ဆြဲယူဖက္သိုင္းလိုက္သည္ ။ “ အို..ေဘဘီ...တံုးလံုးၾကီး ကြယ္ . . ရွက္တယ္ . . . ” ေဘဘီက အေနာက္ကေန ဖက္ထားတာမို႕ စြင္႕ကားတဲ႕ စန္ဒီ႕ဖင္တံုးၾကီးေတြနဲ႕ ေဘဘီ႕ ဖြားဖက္ေတာ္ၾကီးက ထိကပ္မိေနသည္ ။ ေဘဘီ႕လက္ေတြကလည္း ခါးသိမ္ေလးမွာ တဖက္ ရင္ထြားထြားတလံုးေပၚမွာက တဖက္ ေရာက္ေနသည္ ။ “ ခ်စ္တယ္..စန္ဒီရယ္......ေဘဘီ..စန္ဒီ႕ကို အရမ္းခ်စ္တယ္....စန္ဒီလည္း ေဘဘီ႕ကို ခ်စ္တယ္ မဟုတ္လားဟင္..” “ ဘယ္လို ေမးလိုက္တာလဲ ေဘဘီရယ္...စန္ဒီက ေဘဘီ႕ကို သိပ္ ခ်စ္မိေနလို႕ ေဘဘီ ေခၚရာကို လိုက္လာခဲ႕တဲ႕ မိန္းမပါ......” ေဘဘီသည္ စကားထပ္ မေၿပာေတာ႕ ။ အလုပ္နဲ႕ သက္ေသ ၿပပါေတာ႕သည္ ။ စန္ဒီ႕လည္ဂုတ္သားေဖြးေဖြးေလးကို နမ္းရွဴၿပီး ရင္သားစိုင္ၾကီးေတြကို စိတ္ၾကိဳက္ ကိုင္ဆုပ္ ညွစ္နယ္သည္ ။ ရင္သီးေလးေတြကို သူ႕ႏွဳတ္ခမ္းၾကီးေတြနဲ႕ ငံုစုတ္သည္ ။ “ အိုး...ဟား......ေဘဘီရယ္.....” သူက ရင္သီးေလးေတြကို စို႕စုပ္လိုက္တဲ႕အခါ စန္ဒီ႕တကိုယ္လံုး ၾကက္သီးေတြ တအား ထသြားရၿပီး ေပါင္ၾကား က ေဖါင္းမို႕မို႕ေနရာက တစစ္စစ္နဲ႕ ယားတက္လာေတာ႕သည္ ။ ဒီေနရာထဲကုိ သူ႕လက္နက္ၾကီးနဲ႕ ထိုးႏွက္တာကို ခံခ်င္စိတ္ေတြ ၿဖစ္ေပၚလာရသည္ ။ ေဘဘီ႕လက္ေခ်ာင္းေတြကလည္း စန္ဒီ႕ကိုယ္ ေနရာအႏွံ႕အၿပားမွာေၿပးလႊားေနသည္ ။ ေရပန္းေအာက္မွာ ၿဖစ္လို႕ စန္ဒီလည္း “ ခ်မ္းလာၿပီ..ေဘဘီ..အိပ္ရာေပၚကို သြားၾကပါစုိ႕ကြယ္...” လို႕ ေၿပာလိုက္ေတာ႕ ေဘဘီလည္း စန္ဒီ႕ကို ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ ေခၚထုတ္သြားလိုက္ပါသည္ ။ အ၀တ္မဲ႕ လူသားႏွစ္ေယာက္..ထၾကြလွဳပ္ရွားေနတဲ႕ စိတ္ေတြနဲ႕ အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္ဆီကို ေရာက္သြားၾကတဲ႕အခါ အငမ္းမရ အနမ္းၾကမ္းေတြနဲ႕ တေယာက္ကို တေယာက္ နမ္းစုတ္ၾက ယက္ၾက ပြတ္ၾကရင္း စန္ဒီရဲ႕ ကိုယ္ေပၚကို ေဘဘီ ေရာက္သြားသည္ ။ စန္ဒီရဲ႕ လံုးတင္းေနတဲ႕ ရင္စိုင္ေတြကို ေဘဘီ နမ္းရွံဳ႕လို႕ မ၀ႏိုင္ဘူး ။ သူ႕လက္ေတြနဲ႕လည္း ရင္သားလံုးၾကီးေတြကို ဆုပ္ညွစ္သည္ ။စန္ဒီလည္း ေဘဘီရဲ႕ အနမ္းေတြ အကိုင္ေတြ အစုတ္ေတြကို ေစာင္႕စား လိုလားေနခဲ႕တာ ေငြေဆာင္ကမ္းေၿခကို သြားကထဲကပါဘဲ ။ ေဘဘီ စန္ဒီ႕ကို အခုလို ကိုင္ဆုပ္ ပြတ္သပ္လိမ္႕မယ္လို႕ ထင္ထားခဲ႕ေပမယ္႕ ေဘဘီက နဖူးေလး ပါးေလးကို ဖြဖြေလး နမ္းတာထက္ မပိုခဲ႕လို႕အားမလိုအားမရ ၿဖစ္ၿပီး ေဘဘီဟာ ေယာက်္ား စစ္စစ္မွ ဟုတ္ရဲ႕လား လို႕ေတာင္ ထင္ခဲ႕ေသးတယ္ေလ ။ အခုေတာ႕ စန္ဒီ လိုခ်င္ ေတာင္႕တေနတဲ႕ ဟာေတြကို ေဘဘီက ေပးေနၿပီ ။ ေဘဘီ႕လက္က စန္ဒီ႕ ေပါင္တန္လွလွၿဖဳဴၿဖဴေတြရဲ႕ ၾကားထဲကို ေရာက္သြားသည္ ။ စန္ဒီသည္ စိတ္ေတြ တအားၾကြ ကာမမီးေတြ ဟုန္းဟန္းေတာက္ေလာင္ေနရေတာ႕ အဂၤါစပ္က ကာမေရွ႕ေၿပး အရည္ၾကည္ေတြ သြင္သြင္စိမ္႕ထြက္ စီးက်ေနတာ အဂၤါစပ္ကေန လ်ံထြက္ၿပီး ေပါင္တန္တေလ်ာက္မွာေတာင္ အရည္စီးေၾကာင္းေတြ စီးက်လို႕ ေနရသည္ ။ ေဘဘီသည္ စန္ဒီရဲ႕ အဂၤါစပ္ကို စမ္းသပ္ပြတ္သပ္လိုက္တဲ႕အခါ အရည္ေတြ တအား စိုရႊဲေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရလို႕ စန္ဒီ တအား စိတ္လာေနၿပီ ဆိုတာကိုလည္း သေဘာေပါက္လိုက္သည္ ။ သူကိုယ္တိုင္လည္း ကာမစိတ္ေတြက အၿမင္႕ဆံုး အေၿခအေနကိူ ေရာက္ရွိေနၿပီ ၿဖစ္သည္ ။ စန္ဒီ႕ကို အခ်စ္စစ္နဲ႕ ခ်စ္တာကို သက္ေသၿပခ်င္တာနဲ႕ အခ်စ္သန္႕သန္႕ေလး သေဘာနဲ႕ နဖူးေလးနဲ႕ ပါးေလးကိုဘဲ နမ္းခဲ႕ေပမယ္႕ စန္ဒီသည္ ဒီထက္ ပိုၿပီး လိုခ်င္ ေတာင္႕တေနေၾကာင္းကို ေဘဘီ သိသည္ ။ ဦးဇြဲတို႕ အိမ္မွာ တကုတင္ထဲ အတူတူ အိပ္ၾကေတာ႕ စန္ဒီ႕ကို ေဘဘီ ႏွဳတ္ခမ္းကို စုတ္နမ္းတဲ႕အခါ စန္ဒီ႕ရဲ႕ အနမ္းေတြနဲ႕ ဖက္တာကိုင္တာေတြက ဒီအဆင္႕ထက္ ထပ္ တိုးခ်င္ေနတယ္ ဆိုတာ သိသာေနခဲ႕သည္ ။ ဒါေၾကာင္႕လည္း ေဘဘီသည္ အၿပင္က ၿပန္လာတဲ႕အခါ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ေရခ်ိဳးေနတဲ႕ စန္ဒီ႕ကို ေခ်ာင္းၾကည္႕မိတဲ႕အခါ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္ေတြနဲ႕ လွခ်င္တိုင္း လွေနတဲ႕စန္ဒီ႕ကို “ ခ်စ္” ပစ္လိုက္ဖို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို တိတ္တိတ္ေလး လွမ္း ၀င္လိုက္ၿပီး စန္ဒီ႕ကို ဖက္သိုင္း နမ္းစုတ္လိုက္တာ ၿဖစ္သည္ ။ စန္ဒီလည္း ေဘဘီ႕အထိအေတြ႕ေတြကို ေမ််ာ္လင္႕ေနရတဲ႕သူ ဆိုေတာ႕ ေဘဘီ႕ကို အငမ္းမရဘဲ တံု႕ၿပန္ နမ္းစုတ္ ပြတ္သပ္ရင္း အခ်စ္ပင္လယ္က်ယ္ၾကီးကို အတူတူ လက္တြဲ ကူးခတ္ဖို႕ အဆင္သင္႕ၿဖစ္ေနၿပီ ။ ေဘဘီက စန္ဒီရဲ႕ လက္ကေလးကို ဆြဲယူၿပီး သူ႕ေပါင္ၾကားက မတ္မတ္ၾကီး ေထာင္ထေနတဲ႕ လံုးပတ္တုတ္တုတ္ ရွည္လေမ်ာ အတန္ၾကီးကို ကိုင္ခိုင္းလိုက္သည္ ။ စန္ဒလည္း ေယာက်္ား လိင္တန္ကို အၿပာဇာတ္ကားေတြမွာ ေတြ႕ဖူးေပမယ္႕ အၿပင္မွာ တခါမွ မေတြ႕ဘူး မၾကံဳဘူးေသးလို႕ အရမ္းကို အထူးအဆန္းၿဖစ္ အရမ္း စိတ္လွဳပ္ရွားေနရသည္ ။ “ ဟယ္....ေဘဘီ...ပူပူေႏြးေႏြးၾကီး......မာမာၾကီး.....” “ စန္ဒီ တခါမွ မေတြ႕ဖူးဘူးလား...” “ ေတြ႕ဖူးဘူး...ခစ္...အင္တာနက္မွာေတာ႕ ပံုေတြ ၾကည္႕ဖူးတာေပါ႕...အခန္းေဖၚ အပ်ိဳၾကီး မမသက္တို႕နဲ႕.....” စန္ဒီလည္း ထိပ္ဖူး အလံုးကားာကီးကို ပြတ္သပ္ ဖ်စ္ညွစ္ၾကည္႕ေနမိသည္ ။ “ ဒါၾကီးက စန္ဒီ႕ကို ခ်စ္ေပးမယ္႕ အခ်စ္တန္ဆာၾကီးေပါ႕...” “ စန္ဒီ႕အထဲကို ဒါၾကီးနဲ႕ ထည္႕မွာေပါ႕ေနာ္.....” “ အင္း...စန္ဒီနဲ႕ ေဘဘီနဲ႕ ႏွသ္ကိုယ္႕တကိုယ္ ေပါင္းစပ္ၾကမွာ....” “ ဒါဆို စန္ဒီတို႕ လင္မယား ၿဖစ္ၾကၿပီေပါ႕ေနာ္..” “ အင္း....” ေဘဘီက စန္ဒီ႕ကို စကား မေၿပာေတာ႕ဘဲ အလုပ္နဲ႕ သက္ေသၿပၿပီ ။ စန္ဒီ႕ ရင္သားစိုင္ႏွစ္လံုးကို စို႕ေပး ယက္ေပးရာက သူ႕မ်က္ႏွာကို ကိုယ္ ေအာက္ပိုင္းကို ဆင္းခ်သြားၿပီး ေပါင္တန္ေဖြးေဖြးေတြ ခလယ္ကို ေရာက္ေတာ႕ မို႕ေဖါင္းခံုးေနတဲ႕ စန္ဒီ႕ အဂၤါစပ္လွလွၾကီးကို က်က်နန နမ္းရွဴလိုက္ပါသည္ ။ “ အို႕ ေဘဘီ...ယားတယ္......ဟင္႕...ေဘဘီရယ္...မရြံဘူးလား...” ေဘဘီက စန္ဒီ႕ကို စကား ၿပန္မေၿပာအားဘူး ။အဂၤါစပ္အကြဲေၾကာင္းကို သူ႕ႏွာေခါင္းနဲ႕ ထိုး ကစားေပးေနေတာ႕ စန္ဒီလည္း..“ ယားတယ္..ယားတယ္...” နဲ႕ ထြန္႕ထြန္႕လူး ေနေလသည္ ။ ႏွဳတ္ခမ္းသား ထူထူ ႏွစ္ခ်ပ္ ရဲ႕ ၾကားထဲကို ေဘဘီက လ်ာထိုးသြင္းၿပီး ယက္ေပးလိုက္ေတာ႕ စန္ဒီလည္း...“ အူး...ေဘဘီ...အမေလး......အားအား...” လို႕ ေအာ္ညည္းရင္း ေဘဘီ႕ေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ လွမ္း ကိုင္လိုက္ပါသည္ ။ ေဘဘီက လ်ာနဲ႕ ယက္လိုက္ ႏွဳတ္ခမ္းေတြနဲ႕ စုပ္လိုက္ လုပ္ေပးေနသည္ ။ “ အား...အား...အား...ေဘဘီ...အိုး....ေဘဘီရယ္.......” ေဘဘီလည္း မိန္းမသားခ်င္း တီးတိုး ေဖါက္သည္ခ်တာကို ၾကားခဲ႕ရတဲ႕ ဘာဂ်ာ အမွဳတ္ ခံရတယ္ ဆိုတာကို ဘယ္လိုလဲ ဆိုတာ လက္ေတြ႕ ခံဘူးသြားရၿပီ ။ အခန္းေဖၚ အပ်ိဳၾကီး မမသက္ကို ေၿပာၿပခ်င္ လိုက္တာ...မမသက္တို႕က ဘာဂ်ာ အမွဳတ္ ခံဘူးခ်င္ေနၾကတာေလ...။ စန္ဒီ႕ရဲ႕ ေအာ္ညည္းသံေတြက ေဘဘီ႕ရဲ႕ လ်ာယက္သံ ဘာဂ်ာသံေတြကို ဖံုးလႊမ္းသြားသည္ ။ စန္ဒီ ေခါင္းေလး ဘယ္ညာ ရမ္းခါလို႕ေနသည္ ။ တင္ပါးၾကီးေတြ တုန္ခါလို႕ ေနသည္ ။ ကာမ အရသာကို အပီ အၿပင္ ခံစားေနရပါၿပီ ။တကယ္ေတာ႕ ေဘဘီသည္ စန္ဒီ လို ေခ်ာလည္းေခ်ာ ကိုယ္လံုးကလည္း ေၿပၿပစ္လြန္းတဲ႕ ေတာင္႕တင္းတဲ႕ ခ်စ္သူတေယာက္ ရလိုက္တာကို အရမ္းကို ေက်နပ္ သေဘာက်ၿပီး စန္္ဒီနဲ႕ နီးနီးကပ္ကပ္ ေနလိုက္တာနဲ႕ ကာမစိတ္ေတြ ေဖါက္ၿပန္ ကာမမီးေတြ တဟုန္းဟုန္း ေတာက္ေလာင္ထၾကြ ခဲ႕တာပါ ။ စန္ဒီ႕ကို ေမတၱာစစ္စစ္ နဲ႕ သူ ခ်စ္တယ္ ဆိုတာကို သက္ေသၿပခ်င္လို႕ ေငြေဆာင္မွာ တခန္းထဲ တကုတင္ထဲ အတူတူ အိပ္တာေတာင္ နမ္းတာေလးထက္ မပိုခဲ႕ ။ အခုေတာ႕ စန္ဒီ႕ကို ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ မိေမြးတိုင္း ေတြ႕လိုက္ရတဲ႕အခါ ေဘဘီသည္ စိတ္ေတြ မထိန္းႏိုင္ေတာ႕ ။ စန္ဒီ႕ အဂၤါစပ္ကို လ်ာနဲ႕ အစုန္အဆန္ ယက္ေနတဲ႕ ေဘဘီ႕ရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္ဟာ စန္ဒီ႕ ဖြံ႕ထြားတဲ႕ ရင္သားေတြ ကို လွမ္း ကိုင္ဆုပ္ေနသည္ ။ ေခ်ာမြတ္ အိစက္ေနတဲ႕ ရင္သားစိုင္ေတြရဲ႕ ရင္သီးလံုးေလးေတြက မာတင္းၿပီး ေထာင္ထေနၾကသည္ ။ ဒီ ရင္သီးေလးေတြကို ေစာေစာက ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ သူ တ၀ၾကီး နမ္းလိုက္ စို႕လိုက္ လ်ာနဲ႕ ေမႊ႕ကစားလိုက္ လုပ္ခဲ႕သည္ ။ အခုလည္း သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕ ပူးညွပ္ကိုင္ၿပီး ေခ်ေပးေနသည္ ။ ေဘဘီရဲ႕ လ်ာကစားေပးေနတာေတြေၾကာင္႕ စန္ဒီသည္ ကာမအရသာထူးေတြ ကို တုန္လွဳပ္စြာနဲ႕ ခံစားရင္းတခါတခါ ထိလြနးအားၾကီးလို႕ မခံႏိုင္ ၿဖစ္ရၿပီး ေဘဘီ႕ေခါင္းကို လက္နဲ႕ တြန္းမိရသည္ ။ ေဘဘီကေတာ႕ ဂရုမစိုက္ ။ စန္ဒီ႕အဂၤါစပ္ထဲကို သူ႕လ်ာထိပ္ကို ထိုးသြင္း ကလိေပးေနသလို လက္ေတြကလည္း ရင္စိုင္ၾကီးေတြကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ကိုင္ဆုပ္ ပြတ္သပ္ေပးေနသည္ ။ စန္ဒီသည္ ေဘဘီ႕ႏွိဳးဆြ ႏွဴးႏွပ္မွဳေတြေၾကာင္႕ တအားကို ခံခ်င္ေနၿပီ ။ ေဘဘီရဲ႕ လိင္တန္ၾကီးကိုလည္း ေဘဘီ ကိုင္ဆုပ္ခိုင္းလို႕ ေစာေစာက ကိုင္ဆုပ္ ပြတ္သပ္ရေတာ႕ ကာမစိတ္ေတြ ထၾကြမွဳက အၿမင္႕ဆံုး အေၿခအေနကို ေရာက္ရွိေနၿပီ ။ ေဘဘီလည္း စန္ဒီ႕ကို ယက္ေပးေနတာေတြကို ရပ္လိုက္သည္ ။ စန္ဒီ႕ရဲ႕ မွိတ္ထားတဲ႕ မ်က္လံုးေလးေတြ ဖ်တ္ကနဲ ပြင္႕လာသည္ ။ ေဘဘီက စန္ဒီ႕အဂၤါစပ္ကေန ပါးစပ္ ခြာလိုက္ တာမို႕ ေဘဘီ႕ကို ၾကည္႕လိုက္တာ ။ ေဘဘီကစန္ဒီ႕ကိုယ္ေပၚကို ခြရက္သား ၿပန္ေရာက္လာၿပီး လက္တဖက္နဲ႕သူ႕အတန္ တုတ္တုတ္ၾကီးကို အရင္းက ကိုင္ၿပီး စန္ဒီ႕ ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းကို အစုန္အဆန္ ဖိပြတ္လိုက္လို႕.“ အူး.......အား......အား...” လို႕ တုန္ခါတဲ႕ အသံေလးနဲ႕ ညည္းလိုက္ပါသည္ ။ သူ႕အတန္ရဲ႕ ထိပ္ဖူးလံုးလံုးၾကီးက စန္ဒီ႕ရဲ႕ ကာမ ရသာဖူး အစိေလးကို ပြတ္ထိုး တုိက္ခ်သြားလို႕ပါ ။ ေဘဘီလည္း စိုအိႏူးညံ႕တဲ႕ေစာက္ဖုတ္ ႏွဳတ္ခမ္းသားေတြနဲ႕ လိင္တန္ထိပ္ဖူး ထိေတြ႕ ပြတ္တိုက္မွဳ အရသာထူးေၾကာင္႕ အရမ္း စိတ္ေတြ ထၾကြသြားရသည္ ။ မာေထာင္ေနတဲ႕ လိင္တန္သည္ ေပါက္ကြဲထြက္လုမတတ္ တင္းမာၾကီးထြားလာသည္ ။ “ ဆန္႕ပါ႕မလား ေဘဘီ....စန္ဒီ ေၾကာက္တယ္....” “ အိုေကမွာပါ စန္ဒီ....စန္ဒီက အရည္ေတြ တအား ထြက္ေနစိုေနတယ္ေလ....အဆင္ေၿပမွာပါ....” လို႕ ေဘဘီက ေၿပာလိုက္သည္ ။ သူေၿပာသလိုဘဲ သူ ဖိသြင္းလိုက္တဲ႕အခါ စန္ဒီ ထင္ထားသလို တအားမနာဘဲ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ၾကီးေပမယ္႕ သြင္းလို႕ရသြားတာကို စန္ဒီ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ေဘဘီ႕ထိပ္ဖူးၾကီးက ၀င္သြားေပမယ္႕ စန္ဒီ႕အထဲမွာ တစ္ေနသည္ ။ တင္းၾကပ္တဲ႕ အထိအေတြ႕က သူတို႕ႏွစ္ဦးစလံုးကို ထူးၿခားတဲ႕ ဖီလင္ အရသာေတြကို ေပးေနသည္ ။ ေဘဘီက ဆက္ဖိသြင္းေပမယ္႕ တင္းခံေနလို႕ စန္ဒီဟာ ဘယ္ေယာက်္ားနဲ႕မွ မၾကံဳဖူးေသးတဲ႕ အပ်ိဳစင္စစ္စစ္ေလး ဆိုတာကို သိလိုက္လို႕ ၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္နဲ႕ ေခ်ာ႕သြင္းဖို႕ ေဘဘီ ဆံုးၿဖတ္လိုက္ပါသည္ ။စန္ဒီသည္ ေဘဘီရဲ႕ လည္ဂုတ္ကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ဆြဲဖက္ၿပီး ေဘဘီ႕ႏွဳတ္ခမ္းေတြကို သူ႕ႏွဳတ္ခမ္းေတြနဲ႕ ငံုထားရင္း ေဘဘီ ဖိသြင္းေနတာကို ခံေနသည္ ။ ေရွ႕တိုးလိုက္ ေနာက္ဆုတ္လိုက္ နဲ႕ ၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း ေဘဘီ႕အေခ်ာင္းၾကီးက စိုအိေနတဲ႕ လွိဳဏ္ေခါင္းထဲကို တထစ္ထစ္ တအိအိနဲ႕ တိုး၀င္ေနသည္ ။ ၾကပ္တည္းလြန္းလို႕ ဒီ အေခ်ာင္းၾကီးနဲ႕ စန္ဒီ႕အတြင္းသားေတြရဲ႕ ပြတ္တိုက္မွဳက စန္ဒီ႕ကို ထူးၿခားတဲ႕ ကာမ အရသာေတြကို ေပးေနသည္ ။ “ အိုး.......အား........ကြ်တ္ကြ်တ္...ေဘဘီ......အား.......အား.........” လို႕ စန္ဒီ ညည္းလိုက္ရင္း အလိုလို ဖင္ၾကီးေတြ ကို ေကာ႕ေပးမိေနသည္ ။ ေပါင္ေတြကိုလည္း အစြမ္းကုန္ ၿဖဲေပးထားမိသည္ ။ စန္ဒီ႕ႏို႕ၾကီးႏွစ္လံုးကို တလွည္႕စီ ကိုင္နယ္ေပးရင္း လက္မနဲ႕ မာတင္းၿပီး ၾကြေနတဲ႕ ႏို႕သီးေလးကိုလည္း ဖိပြတ္ေပးေနရင္း သူ႕တန္ဆာကို ၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္ လုပ္ေနသည္ ။ စန္ဒီ႕အတြက္က ပထမဆံုး အေတြ႕အၾကံဳမို႕ ဖီလင္ေတြ တအား စြတ္တက္ေနၿပီး “ အိုး....အိုး.....အိုး....” လို႕ ေအာ္လိုက္ “ အင္း.အင္း..အင္း...” လို႕ ညည္းလိုက္ ဖင္ၾကီးေတြကို ပင္႕ေပးလိုက္ လုပ္ေနသည္ ။ ေဘဘီသည္ အရည္ေတြ စုိစုိရႊဲေနတဲ႕ စန္ဒီရဲ႕ အခ်စ္လွိဳဏ္ဂူထဲကို ဖိဖိၿပီး ထိုးေညွာင္႕ေနသည္ ။ အသြင္းအထုတ္ေလးေတြက ပိုၿမန္လာသြက္လာသည္ ။ စန္ဒီရဲ႕ အဂၤါစပ္က ေစာေစာကေလာက္ အခက္အခဲ မရွိေတာ႕ဘဲ စပ္ယွက္လို႕ ရလာသည္ ။ ေဘဘီရဲ႕ ထိုးေဆာင္႕ခ်က္ေတြကို စန္ဒီ ၾကိဳက္လာသည္ ။ တအားေကာင္းလာသည္ ။ ေဘဘီ တအား ေဆာင္႕ထည္႕ေနၿပီ ။ ရဲအုပ္မွံဳရတီသည္ အထက္လူၾကီးေတြက လတ္တေလာ ဆက္တိုက္ ၿဖစ္ေနတဲ႕ ေသနတ္ပစ္မွဳေတြ အတြက္ အၿမန္စစ္ေဆးေဖၚထုတ္ဖို႕ ဖိအားေပးတာကို ခံေနရသည္ ။ အထူး စစ္ဆင္ေရး SWATအဖြဲ႕က ရဲအုပ္ေဇမင္းေမာင္တို႕နဲ႕ တြဲဖက္ၿပီး ၿဖစ္ၿပီးခဲ႕တဲ႕ အမွဳေတြကို ေဖၚထုတ္ဖို႕နဲ႕ေနာက္ထပ္ အမွဳေတြ ထပ္မၿဖစ္ဖို႕ ၾကိဳတင္ ကာကြယ္ဖို႕ လုက္ၾကပါ လို႕ အေပၚပိုင္းက လူၾကီးေတြက ပုညံပူညံလုပ္ေနၿပီ ။ ေနာက္ဆံုး လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ၿဖစ္ပ်က္သြားတဲ႕ လမ္း၄၀ ဒိန္ခ်ဥ္ဆိုင္ ေသနတ္ပစ္မွဳကို မွံဳရတီနဲ႕ အဖြဲ႕ ေရာက္ သြားသည္ ။ နယ္ေၿမခံ စခန္းမွဴးက ၾကိဳဆိုေနသည္ ။ သူတို႕က ၿဖစ္ၿဖစ္ခ်င္း ေရာက္သြားၾကတဲ႕ ရဲေတြ ။ သံမံတလင္း ၾကမ္းၿပင္ေပၚမွာက အေလာင္းသံုးေလာင္. ။ စခန္းမွဴးက “ သံုးေယာက္စလံုး က “ ေၿမြေဟာက္နက္ ” ၇ဲ႕ လူေတြ ဗ်....ၿပိဳင္ဖက္ ဂိုဏ္းက ရွင္းသြားလိုက္တာ” လို႕ ေၿပာၿပသည္ ။ မွံဳရတီလည္း အေလာင္းေတြကို စစ္ေဆးၾကည္႕ရွဳလိုက္သည္ ။ “ စခန္းမွဴး....ၿပိဳင္ဖက္ ဂိုဏ္း ဆိုတာက ဘာဂိုဏ္းလဲ...ဘယ္သူေတြလဲ ဆိုတာေလး သိရင္ ရွယ္ေပးပါအံုး....” လို႕ မွံဳရတီက ေမးလိုက္သည္ ။ စခန္းမွဴးက “ ဒါေတာ႕ က်ေနာ္လည္း အတိအက် မေၿပာႏိုင္ဘူး...လူဆိုးဂိုဏ္း အခ်င္းခ်င္း ဗိုလ္လုေနၾကတာဘဲလို႕ က်ေနာ္ ထင္လို႕ ေၿပာတာပါ ...” လို႕ ေၿဖလိုက္ၿပီး ေရရာတဲ႕ အေၿဖကို မရလိုက္ ။ စခန္း ( ၂ )မွာ ဦးဇြဲ နဲ႕ အဖြဲ႕ အစည္းအေ၀း လုပ္ေနသည္ ။ စားပြဲထိပ္မွာ ဦးဇြဲ ရပ္ေနသည္ ။ ေက်ာက္သင္ပံုးၾကီးမွာ ေၿမြေဟာက္နက္အဖြဲ႕ကို ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ရွင္းပစ္လိုက္ၿပီ ဆိုတဲ႕ စာရင္း ေရးထားသည္ ။ ဦးဇြဲက “ မင္းတို႕ လက္ရာကို ခ်ီးက်ဴး ေလးစားတယ္ကြာ...မင္းတို႕ ေသသပ္တယ္..လုပ္တာကိုင္တာ...အခုထိ မင္းတို႕ ငါတို႕အဖြဲ႕၀င္ေတြ တေယာက္ တဦးမွ မထိခိုက္ေသးဘူး ...ေၿမြေဟာက္နက္အဖြဲ႕ကေတာ႕ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ၿပဳန္းသြားၿပီ ...မသကာ ေလးငါးဆယ္ေယာက္ေလာက္ဘဲ က်န္လိမ္႕မယ္..” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေဘာၾကီးက “ ဆရာဇြဲ....ေၿမြေဟာက္နက္က ထြန္းဇံေအာင္ မဟုတ္ဖူး ဆိုတာ ေသခ်ာသြားၿပီလား..ဒါဆိုရင္ ေၿမြေဟာက္နက္က ဘယ္သူလဲ...ဆရာဇြဲ သိရၿပီလား ...” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။ ဦးဇြဲက “ ထြန္းဇံေအာင္ မဟုတ္တာေတာ႕ ေသခ်ာသြားၿပီ......ဘယ္သူလဲ ဆိုတာေတာ႕ မသိေသးဘူး...ငါ႕အဆက္ အသြယ္ေတြက မၾကာခင္ ေၿပာၿပပါလိမ္႕မယ္ ….. ” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဇြန္သလႅာ က “ ဒိန္ခ်ဥ္ဆိုင္ မွာ လုပ္လိုက္တာေတာ႕ ဆင္ေပါက္နဲ႕ ဇက္တို႕ရဲ႕ လွပတဲ႕ လက္ရာေလး တခုပါဘဲ” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ေဘဘီသည္ အာေခါင္ေၿခာက္ ေရငတ္လို႕ အိပ္ေပ်ာ္ရာက ႏိုးလာသည္ ။ သူ႕ေဘးမွာ စန္ဒီသည္ ေဘးတေစာင္းေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္ ။ အ၀တ္မဲ႕ေနတဲ႕ စန္ဒီ႕ရဲ႕ အေနာက္ပိုင္းၿမင္ကြင္းေတြက တပ္မက္စရာ ရင္ခံုစရာေကာင္းလြန္းေနသည္ ။ ခါးသိမ္ေလးရဲ႕ ေအာက္က စြင္႕ကား ၀ိုင္းၿဖိဳးတဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြက မက္ေမာစရာ ေကာင္းလြန္းေနသည္ ။ ေဘဘီ ကုတင္ေပၚကေန ထလိုက္သည္ ။ သူ႕ဖြားဖက္ေတာ္သည္ ေစာေစာက အလုပ္ အရမ္းလုပ္ခဲ႕လို႕ ပင္ပန္း သြားတဲ႕ပံုရွိသည္ ။ ေခါင္းစိုက္ ငိုက္က်ေနသည္ ။ သူသည္လည္း စန္ဒီ႕လိုဘဲ အ၀တ္ ၿပန္မ၀တ္ရေသး ။ အၾကိမ္ၾကိမ္ ပြဲၾကမ္းၾကေတာ႕ အ၀တ္မကပ္ၾကေတာ႕ ။ ခပ္လွမ္းလွမ္းက စားပြဲေပၚက ေရသန္႕ပုလင္းကို သြားယူကာ ဖြင္႕ေမာ႕ေသာက္လိုက္သည္ ။ စန္ဒီ႕ရဲ႕ ကိုယ္အေရွ႕ဖက္ကို သူ ၿမင္ရသည္ ။ ဖြံ႕ထြားလြန္းတဲ႕ တင္းမာဖီးထေနတဲ႕ ရင္အစံုကလည္း စိတ္ထၾကြဖြယ္ရာ ေကာင္းလွသည္ ။ စန္ဒီနဲ႕ ေဘဘီ ညားသြားၾကၿပီ ။ လူခ်င္းေပါင္းစပ္ခဲ႕ၾကၿပီ ။ စန္ဒီ႕မ်က္လံုးေလးေတြ ပြင္႕လာတာကို ေဘဘီ လွမ္း ေတြ႕လိုက္သည္ ။ “ ေရေသာက္မလား...” ေဘဘီက ေမးသည္ ။ စန္ဒီက ၿပံဳးၿပံဳးေလးနဲ႕ ေခါင္းခါၿပသည္ ။ “ ဆာလား....” “ နည္းနည္း ဆာတယ္...” ေဘဘီက စန္ဒီ႕ ၿဖိဳးေကာ႕ေနတဲ႕ ရင္သားတစံုကို ၾကည္႕လိုက္လို႕ စန္ဒီက ရွက္ၿပံဳးေလးနဲ႕ ေစာင္နဲ႕ ဆြဲကာ လိုက္သည္ ။ “ ဘာလို႕ ၾကည္႕တာလဲ...” “ လွလို႕..” “ ၾကည္႕နဲ႕...” ေဘဘီက စန္ဒီ႕ေဘး ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္လိုက္သည္ ။ “ တခုခု ထြက္ စားၾကမလား ...” “ စားေလ..ေဘဘီ ဘာစားခ်င္လဲ.....” “ အင္း..အရင္ကေတာ႕ ပင္လယ္ၿပာဆိုတဲ႕ ဆိုင္မွာ ညဖက္ဆို သြားသြား စားတယ္...အခုေတာ႕ သြားမစားခ်င္ေတာ႕ ဘူး....” “ ဘာၿဖစ္လို႕...” စန္ဒီက ၿပံဳးစိစိနဲ႕ ေမးသည္ ။ “ သြားစားတာက အဲဒီ ဆိုင္က ေကာင္မေလးကို ၾကိဳက္လို႕......အခု ေကာင္မေလး အဲဒီဆိုင္ေလးမွာ မရွိေတာ႕ ဘူးေလ . . .” စန္ဒီက ရယ္သည္ ။ ေဘဘီက “ ဂဏန္းေပ်ာ႕ေၾကာ္ စားမလား....စန္ဒီ ” လို႕ ေမးလိုက္ရင္း တီရွပ္ကို ေကာက္စြပ္လိုက္သည္ ။ “ အင္း..စားမယ္...ဘာၿဖစ္ၿဖစ္ စားမယ္...ေဘဘီစားတာ စန္ဒီ စားမယ္.....” လို႕ စန္ဒီက ေၿပာလိုက္ၿပီး ကုတင္ေဘး က ၾကမ္းၿပင္ေပၚက သူ႕တီရွပ္ေလးကို ေကာက္ယူလိုက္သည္ ။ ခ်စ္စၾကင္စ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္သည္ နမ္းလို႕ မ၀ ခ်စ္လို႕ မ၀ႏိုင္ၾက ။ အၿပင္ထြက္မည္ လို႕ စိတ္ကူးေပမယ္႕ ခ်က္ ခ်င္း မထြက္ႏိုင္ၾကေသးဘူး ။ အနမ္းေတြ ၿပန္စမိေတာ႕ ေတာ္ေတာ္နဲ႕ ရပ္လို႕ မရၾကဘူး ။ ဦးဇြဲက ဒီရက္ အေတာအတြင္းမွာ အၿပင္သိပ္ မထြက္ဖို႕ မတတ္သာမွ ထြက္ဖို႕ ေဆာ္ၾသထားေပမယ္႕ အၿပင္စာ ထြက္ စားခ်င္ေနသည္ ။ ေဘဘီလည္း ဦးဇြဲ အိမ္က ကားေတြနဲ႕ အၿပင္မထြက္ခ်င္ ။ သူ႕ရုပ္က တီဗီမွာ ပါထားေတာ႕ တေယာက္ေယာက္က မွတ္မိသြားၿပီး အေနာက္ကေန ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္လာႏိုင္သည္ ဆိုေတာ႕ ဦးဇြဲ အိမ္ကို မလိုလားတဲ႕ ရန္သူ သို႕မဟုတ္ ရဲစံုေထာက္ေတြ ပါမလာေစခ်င္ဘူး ။ ဒါနဲ႕ စန္ဒီနဲ႕ ဦးဇြဲ ၿခံထဲကေန လမ္းေလ်ာက္ဘဲ ထြက္လာၾကၿပီး လမ္းထိပ္ကေန တက္ဆီကား တစီးကို တားစီး လိုက္ၾကသည္ ။ သဘာ၀ ထိုင္းအစားအစာ ေဘဘီ စားေနက် ဆိုင္ေလးက လူစည္ေနသည္ ။ ဘီယာလည္း ရသည္ ။ စန္ဒီနဲ႕ ေဘဘီသည္ အားေတြ သံုးထားၾကလို႕ အားၿဖည္႕ဖို႕ လိုေနၾကဟန္တူသည္ ။ အားရပါးရ စားေသာက္ေန ၾကသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဆိုင္ထဲကို ၀င္လာတဲ႕ လူတေယာက္က သူတို႕ စံုတြဲကို စူးစမ္းသလို ၾကည္႕ေနတာကို ေဘဘီတို႕ မေတြ႕ၾကဘူး ။ ေမႊးၾကိဳင္တဲ႕ ဂဏန္းေပ်ာ႕ေၾကာ္ကို မဲေနၾကလို႕ ။ ဦးဇြဲရဲ႕ မာစီဒီးကားနက္ၾကီး ထိုးဆိုက္လာတဲ႕အခ်ိန္ အိမ္က အိမ္အကူ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္က ေၿပးထြက္ၿပီး ၾကိဳၾကသည္ ။ မေလးေသာင္း ၀ယ္လာတာေတြက မ်ားသည္ ။ ေကာင္မေလးေတြ ၀ိုင္းကူသယ္ေနၾကတဲ႕အခ်ိန္မေလးေသာင္းက “ ေဟ႕..စန္ဒီေရာ..” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။ ေကာင္မေလး တေယာက္က “ ခုနဘဲ ကိုေဘဘီနဲ႕အၿပင္ထြက္သြားၾကတယ္...” လို႕ ၿပန္ေၿဖသည္ ။ မေလးေသာင္းက စန္ဒီအတြက္ အ၀တ္အစားေတြ ၀ယ္လာလို႕ ေပးဖို႕ ေမးတာ ။ ဦးဇြဲက ဆတ္ကနဲ လွည္႕ၾကည္႕ၿပီး...“ ဘာကားနဲ႕သြားလဲ..ဘယ္သြားၾကမယ္ လို႕ ေၿပာလဲ..” လို႕ ေမးသည္ ။ ေကာင္မေလး က “ ကားနဲ႕ မသြားဘူး...လမ္းေလ်ာက္ ထြက္သြားတယ္...တခုခု သြားစားမယ္ လို႕ ေၿပာတာဘဲ” လို႕ ေၿဖသည္ ။ ဦးဇြဲက “ ဟာ..ဒီကေလးေတြ..အၿပင္မထြက္ပါနဲ႕ လို႕ ေၿပာထားတဲ႕ဟာကို.....” လို႕ တီးတိုး ညည္းလိုက္ၿပီး ေဘဘီ႕ ဆီကို ဖုန္းေခၚလိုက္သည္ ။ မေလးေသာင္းက ေကာင္မေလး တေယာက္ လာေပးတဲ႕ ေရတခြက္ကို ေသာက္လိုက္ၿပီး....“ ဘယ္မွာ ေရာက္ေနၾကတာလဲဟင္..” လို႕ ဦးဇြဲကို ေမးလိုက္သည္ ။ ဦးဇြဲက “ သူစားေနက် သဘာ၀ဆိုတဲ႕ ဆိုင္မွာ သူတို႕စားေနၾကတယ္...” လို႕ မေလးေသာင္းကို ၿပန္ေၿဖၿပီး တေနရာကို ဖုန္းထပ္ေခၚလိုက္သည္ ။ မေလးေသာင္းက “ ဘယ္သူ႕ဆီ ေခၚတာလဲ..” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။ ဦးဇြဲက “ ဇီးရိုး ဆီကို....” လို႕ ေၿဖသည္ ။ တိုယိုတာ ကလူဂါကားနက္ တစီး သဘာ၀ ထိုင္းအစားအစာ ဆိုင္ေလး ေရွ႕ကို ထိုးဆိုက္လာသည္ ။ ကားထဲမွာ လူေလးေယာက္ ပါသည္ ။ သူတို႕ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြက ဆိုင္ထဲမွာ ထိုင္စားေနၾကတဲ႕ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီ ဆီကို အာရံုထားေနၾကသည္ ။ စန္ဒီနဲ႕ ေဘဘီတို႕ကေတာ႕ သူတို႕ ၾကည္႕ေနၾကသည္ကို မသိၾကဘူး ။ ကားေရွ႕ခန္းမွာ ထိုင္ေနတဲ႕လူက ကားၾကမ္းၿပင္မွာ ခ်ထားတဲ႕ ေသနတ္ကို ေကာက္ယူလိုက္သည္ ။ အေမရိကန္လုပ္ အမ္၁၆ ေမာင္းၿပန္ ။ ေၿဖာက္ကနဲ ေမာင္းဆြဲတင္လိုက္ၿပီး....“ ကဲ....ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ေလး ..စလိုက္ ၾကရေအာင္....အားလံုး....ပီၿပင္ပါေစ.....” လို႕ ခပ္တိုးတိုး ေၿပာလိုက္သည္ ။ ကားေနာက္ခန္းက လူေတြလည္း ၾကမ္းၿပင္ေပၚက ေသနတ္ေတြကို အသီးသီး ေကာက္ယူလိုက္ၾကသည္ ။ရဲအုပ္မွံဳရတီသည္ ဘိုက္ထဲက အစာေဟာင္းေတြကို စြန္႕ထုတ္ပစ္ေနတဲ႕အခ်ိန္ အိမ္သာတံခါးမွာ ခ်ိတ္ထားတဲ႕ လက္ကိုင္အိတ္ထဲက ဖုန္းၿမည္လာလို႕ ထယူလိုက္ၿပီး ဖုန္းကို ၾကည္႕လိုက္သည္ ။ တဖက္က ေၿပာေနတာေတြကို နားေထာင္လိုက္ၿပီး..“ အိုေက...ေကာင္းၿပီ.....” လို႕ ေၿပာရင္း ဖုန္းကို ပိတ္လိုက္သည္ ။ခ်က္ခ်င္းဘဲ တေနရာကို ဖုန္းဆက္လိုက္သည္ ။ “ ခ်ိဳကန္း.....ေဘဘီ ဆိုတဲ႕ ေကာင္ေလး စံုတြဲ....ထမင္းဆိုင္တဆိုင္မွာ စားေနတယ္ လို႕ သတင္းရတယ္....မင္းတို႕သြားလိုက္ၾက...တတ္ႏိုင္ရင္ ခ်ာတိတ္ကို အရွင္ ဖမ္းခဲ႕...သူ႕ကို သူတို႕ ေဘာစိ ဘယ္သူဆိုတာ စစ္ခ်င္တယ္.... ခုခံလို႕ အေၿခအေန မေကာင္းရင္ေတာ႕ အေသသာ သတ္လိုက္...လူအင္အား လက္နက္အင္အား ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ သြားၾက..ခံမလာရေစနဲ႕.....”လို႕ ခပ္မာမာ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ခ်ိဳကန္းသည္ ေၿမြေဟာက္နက္ ဘယ္သူဆိုတာ သိသြားၿပီ ။ အရင္ ထြန္းဇံေအာင္ ရွိတံုးက ထြန္းဇံေအာင္ကဘဲ ေၿမြေဟာက္နက္နဲ႕ တိုက္ရိုက္ ဆက္သြယ္ ခိုင္းတာေတြကို လုပ္ေနခဲ႕ေပမယ္႕ ထြန္းဇံေအာင္ ေသသြားၿပီးတဲ႕ေနာက္ သူက တာ၀န္ခံ ၿဖစ္လာေတာ႕ ေၿမြေဟာက္နက္နဲ႕ ဆက္ သြယ္ လုပ္ရတဲ႕အခါ ပထမပိုင္းမွာ ေၿမြေဟာက္နက္က အသံဖ်က္တဲ႕ ကရိယာသံုးၿပီး ဖုန္းေၿပာခဲ႕လို႕ ဘယ္သူဆိုတာ သူ မသိေသး ။ ေနာက္ပိုင္း တၾကိမ္မွာ ေၿမြေဟာက္နက္သည္ ခ်ိဳကန္းနဲ႕ အဖြဲ႕ကို ခ်က္ခ်င္းေခၚၿပီး လုပ္ရမယ္႕ အလုပ္တခု ရုတ္တရက္ ေပၚလာေတာ႕ သူ အသံဖ်က္ခ်ိန္ မရေတာ႕ ။ ခ်ိဳကန္းကို ပံုမွန္အသံနဲ႕ဘဲ ဖုန္းေၿပာလိုက္သည္ ။ ခ်ိဳကန္းလည္း ေၿမြေဟာက္နက္သည္ လူလတ္ပိုင္း အမ်ိဳးသမီး တေယာက္ ဆိုတာ သိလိုက္၇သည္ ။ ဖုန္းပိတ္ၿပီးတာနဲ႕ ဖဲထိုင္ရုိက္ေနၾကတဲ႕ သူ႕လူေတြကို “ ေဟ႕....အလုပ္ေပၚၿပီ...ထၾက..ထၾက....” လို႕ ေအာ္ေခၚလိုက္တာနဲ႕ သူ႕လူေတြ အကုန္ ထရပ္လိုက္ၾကသည္ ။ ေသနတ္ေတြကို ေကာက္ဆြဲၿပီး ကားဂိုေဒါင္ဆီကို ခပ္သြက္သြက္ သြားလိုက္ၾကတဲ႕အခ်ိန္ ခ်ိဳကန္းက “ ေဘဘီဆိုတဲ႕ ခ်ာတိတ္ စံုတြဲ ကို အရင္ဆံုး အရွင္ဖမ္းဖို႕ လုပ္မယ္....ခုခံရင္..ပစ္သာ သတ္...ရွင္းတယ္ေနာ္....” လို႕ သူ႕လူေတြကို ေၿပာလိုက္သည္ ။ ကိုသံုည....ဆင္ေပါက္နဲ႕ ေဘာၾကီးတို႕ ေဟာ႕ေပါ႕ဆိုင္မွာ စားေသာက္ေနတံုး ကိုသံုညရဲ႕ ဖုန္းကို ဦးဇြဲ ေခၚသည္ ။ “ ဇီးရိုးေရ..မင္းတို႕ နဲ႕ နီးလို႕ ငါ ေခၚလိုက္တာ...ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ သဘာ၀ ဆိုင္မွာ ထမင္းစားေနၾကတယ္...သူတို႕ အတြက္ ငါ စိတ္ပူတယ္....ငါက စိတ္ပူခဲတယ္ကြ..ငါ ပူၿပီ ဆိုရင္ တခုခု ၿဖစ္ေတာ႕မယ္႕ နမိတ္ဘဲ. .မင္းတို႕ သြားၾကလိုက္ၾကကြာ...ေသနတ္ ပါၾကတယ္ မဟုတ္လား....” ကိုသံုညက “ ဟုတ္..” လို႕ တိုတိုဘဲ ေၿဖလိုက္ၿပီး ဖုန္းပိတ္လိုက္သည္ ။ က်သင္႕ေငြကို စားပြဲေပၚကို ပိုပိုသာသာ ခ်ေပးလိုက္ၿပီး ဆင္ေပါက္နဲ႕ ေဘာၾကီးတို႕ကို ေခၚၿပီး ခ်က္ခ်င္းဘဲ သဘာ၀ ထိုင္းအစားအစာဆိုင္ေလး ကို ေမာင္းခ်သြားသည္ ။ ေဘဘီသည္ စန္ဒီ႕ကို ၿပည္ၾကီးငါးဖတ္တံုးေလး ခြံ႕ေကြ်းေနသည္ ။ လူေလးေယာက္ တိုယိုတာကားေပၚက ဆင္းလာတာ သူေတြ႕လိုက္သည္ ။ ထိတ္ကနဲ ၿဖစ္သြားသည္ ။ သူတို႕ လက္ထဲက သစ္လြင္တဲ႕ ေမာင္းၿပန္လက္နက္ေတြကို ေတြ႕လိုက္ရလို႕..။ “ စန္ဒီ..ဆိုင္ထဲကို ၀င္လိုက္.......အိမ္သာသြားတဲ႕ပံုနဲ႕.....”လို႕ စန္ဒီကို ေၿပာလိုက္သည္ ။ စန္ဒီက “ ဘာ..ဘာေၿပာတယ္..ဘာလို႕ ၀င္ရမွာလဲ....” လို႕ ၿပန္ေမးေနသည္ ။ စန္ဒီက အထာမညက္ဘူး ။ လူေလးေယာက္ သူ႕ေရွ႕ေမွာက္ကို ေရာက္လာသည္။ “ ခ်ာတိတ္....မင္း ငါတို႕နဲ႕ ေအးေအးေဆးေဆး လိုက္ခဲ႕....” ေရွ႕ဆံုးက ေခါင္းေဆာင္နဲ႕ တူတဲ႕လူက ေၿပာလိုက္သည္ ။ သူ႕ပံုစံက ပါးသိုင္းေမြးနဲ႕ ေဆးၿပင္းလိပ္တိုေလးကို ကိုက္ထားသည္ ။ ရုပ္က မထီတထီ မခန္႕ေလးစားရုပ္ ။ “ ခင္ဗ်ားက ဘယ္သူလဲ....” ေဘဘီက ခပ္မာမာနဲ႕ ေမးလိုက္သည္ ။ စန္ဒီ႕ဖက္ကို ၾကည္႕ၿပီး..“စန္ဒီ..အိမ္သာ သြားခ်င္တယ္ ဆို..သြားေလ” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေဆးၿပင္းလိပ္တိုေလးနဲ႕ ပါးသိုင္းေမြးနဲ႕ လူက “ ႏိုး....သြားခြင္႕မၿပဳဘူး..ေကာင္မေလး... ထိုင္ေန......” လို႕ အသံမာမာနဲ႕ ေၿပာလိုက္ရံုတင္ မကဘူး...လက္ထဲက အမ္၁၆ ေမာင္းၿပန္ရိုင္ဖယ္နဲ႕ ခ်ိန္လိုက္သည္ ။ ဒီလူက ေဘဘီ႕ဖက္ကို လွည္႕လိုက္ၿပီး...“ ငါလား...ငါက စိုင္းခ်ိဳကန္း.....ေမာင္းၿပန္ခ်ိဳကန္းလို႕လည္း လူသိမ်ားတယ္.. တခ်ိဳ႕က မိုးပ်ံခ်ိဳကန္းလို႕လည္း ေခၚၾကတယ္....ကဲ....ထပ္မေမးနဲ႕ေတာ႕..ထ....သြားရေအာင္.....” လို႕ ေၿပာသည္ ။ မိုးပ်ံခ်ိဳကန္း ဆိုတဲ႕လူက လက္ထဲမွာက လူသတ္လက္နက္ၾကီးနဲ႕ ဆိုေတာ႕ ဘာတတ္ႏိုင္မလဲ ။ မတ္တပ္ ထရပ္လိုက္ရသည္ ။ “ ဘယ္ကို သြားရမွာလဲ....” “ စကား မရွည္နဲ႕ကြာ လိုက္မွာသာ လိုက္ခဲ႕....” ေဘးက ငတိေတြရဲ႕ လက္ထဲမွာလည္း အူဇီေမာင္းၿပန္ ေအေက၄၇ေမာင္းၿပန္ေတြက ရွိေနသည္ ။ “ က်ဳပ္ေကာင္မေလးကို ထားခဲ႕မယ္ဗ်ာ..သူနဲ႕ ဘာမွ မဆိုင္ဘူး....” “ ေဟ႕ေကာင္.....လ်ာမရွည္နဲ႕ကြာ..ၿဖဳတ္ထည္႕လိုက္လို႕ ဦးေႏွာက္ေတြ ၿပန္႕ၾကဲသြားမယ္....” မိုးပ်ံခ်ိဳကန္း သို႕မဟုတ္ မီးခြက္ေစ်းခ်ိဳကန္းက ခပ္မာမာနဲ႕ ေဟာက္သည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ အနက္ေရာင္ ဟြန္ဒါ ပိုင္းေလာ႕ကားၾကီးတစီး ထိုးဆိုက္လာသည္ ။ မိုးပ်ံခ်ိဳကန္း ဆိုင္အၿပင္ကို လွည္႕ၾကည္႕သည္ ။ လူသံုးေယာက္သည္ ပစၥတိုေသနတ္ေတြ ကိုင္ထားရင္း ကားေပၚက ဆင္းလာသည္ ။ဟာ...ကိုသံုည..ကိုဆင္ေပါက္ ..ကိုေဘာၾကီး..... ေဘဘီ အားတက္သြားသည္ ။ စန္ဒီကေတာ႕ ေဘဘီ႕လက္ေမာင္းကို တင္းတင္း ဆုတ္ကိုင္ထားၿပီး တအား ေၾကာက္တုန္ေနသည္ ။ ခ်ိဳကန္း ရုတ္တရက္ ဘာလုပ္ရမလဲ မသိ နည္းနည္းေလး စကၠန္႕ပိုင္းေလာက္ ၿငိမ္သြားေပမယ္က ခ်က္ခ်င္းဘဲ ကိုသံုညတို႕ဖက္ကို အမ္၁၆ ေမာင္းၿပန္နဲ႕ စတင္ ပစ္ခတ္လိုက္သည္ ။ ခ်ိဳကန္း ပစ္ေတာ႕ သူ႕လူေတြကလည္း ပစ္သည္ ။ ကိုသံုည ဆင္ေပါက္နဲ႕ ေဘာၾကီးတို႕ကလည္း နီးရာ ကားေတြကို အကာအကြယ္ ယူလိုက္ၾကသည္ ။ ခ်ိဳကန္းတို႕နဲ႕ ေဘဘီ နဲ႕ စန္ဒီတို႕ အတူ ရွိေနတာေၾကာင္႕ သူတို႕ ပစ္ခတ္ဖို႕ မလြယ္ဘူး ။ ေသနတ္သံေတြက ဆူညံသြားသည္ ။ ခ်ိဳကန္းတို႕အဖြဲ႕ ပစ္လိုက္တဲ႕ က်ည္ဆံေတြက သူတို႕ အကာအကြယ္ ယူထားတဲ႕ ကားေတြရဲ႕ ကိုယ္ထည္ေတြကို တေထာင္ေထာင္ နဲ႕ လာေရာက္ ထိမွန္ေနသည္ ။ “ သူတို႕ကို ကားေပၚကို ဆြဲတင္.....” ခ်ိဳကန္းက ေအာ္ရင္း က်ည္ကပ္လဲလိုက္ၿပီး ကိုသံုညတို႕ဖက္ကို ထပ္ ပစ္သည္ ။ ေဘဘီတို႕ႏွစ္ေယာက္ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ လူေတြနဲ႕ သူတို႕ကားေပၚကို ပါသြားသည္ ။ ခ်ိဳကန္း ပစ္တဲ႕ က်ည္ေတြထဲက တေတာင္႕က ေဘာၾကီးကို ထိသြားသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ေခါင္မိုးေပၚမွာ မီးအနီတန္းနဲ႕ ရဲကားႏွစ္စီး ထိုးဆိုက္လာသည္ ။ ခ်ိဳကန္းက သူ႕ေသနတ္ကို ရဲကားေတြ ဆီကို ထိုးခ်ိန္ၿပီး ဒလစပ္ ပစ္ခတ္လိုက္သည္ ။ ေဘာၾကီးတို႕ သံုးေယာက္ က ခ်ိဳကန္းကို ဒလစပ္ ပစ္ခတ္ၿပီး ေရွ႕တိုးသြားသည္ ။ရဲကားေပၚက ဆင္းလာတဲ႕ ရဲေတြ က ခ်ိဳကန္း လူေတြကို ပစ္ခတ္ၾကသည္ ။ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ လူေတြက ရဲေတြကို ကားေပၚကေန ပစ္ခတ္သည္ ။ “ အား....” ခ်ိဳကန္းကို က်ည္တခ်ိဳ႕ ထိမွန္သြားသည္ ။ တပည္႕တေယာက္ က ကားကို ေမာင္းထြက္တဲ႕အခ်ိန္ ခ်ိဳကန္း လည္း က်ည္ထိသြားတဲ႕ လက္ေမာင္းကို လက္နဲ႕ ဖိအုပ္ၿပီး ကားေပၚကို ေၿပးတက္သည္ ။ ကိုသံုညနဲ႕ ဆင္ေပါက္တို႕လည္း ေဘာၾကီးကို ဆြဲၿပီး ကားေပၚကို ေၿပးတက္ၿပီး ေမာင္းထြက္သည္ ။ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ ခ်ိဳကန္းတို႕နဲ႕ ပါသြားသည္ ။ ခ်ိဳကန္းသည္ က်ည္ထိထားတဲ႕ ဘယ္ဖက္လက္ေမာင္းကို သူ႕လူတေယာက္က အ၀တ္စတစနဲ႕ ခ်ည္ေႏွာင္ေပးေနတာကို ခံယူရင္း ေၿမြေဟာက္နက္ ဆီကို သတင္းပို႕ေနသည္ ။ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီကို ရလာခဲ႕တဲ႕အေၾကာင္းနဲ႕ သူ႕လက္ေမာင္းမွာ ေသနတ္ထိလာတဲ႕အေၾကာင္း....။ ေၿမြေဟာက္နက္က အင္းစိန္းက သူတို႕ရဲ႕ စခန္းတခုကို သြားၾကဖို႕ ညႊန္ၾကားလိုက္သည္ ..။ လက္ေမာင္းက ဒါဏ္ရာကို ၾကည္႕ေပးမယ္႕ ဆရာ၀န္တေယာက္လည္း ရွိေနမည္ လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေဘဘီသည္ ဦးဇြဲက ေသေသခ်ာခ်ာ မွာထားရက္နဲ႕ အၿပငကို ထြက္ၿပီး အစားမက္မိတာကို ေနာင္တ ရေနသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဦးဇြဲသည္ က်ည္ထိလာတဲ႕ ေဘာၾကီးတို႕ ရွိေနတဲ႕ စခန္း ( ၁ )ကို ေရာက္ေနသည္ ။ သဘာ၀ စားေသာက္ဆိုင္က ထြက္လာလာခ်င္းထဲက ကိုသံုည သတင္းပို႕တာေၾကာင္႕ သူ႕ညီအရင္း ၿဖစ္တဲ႕ ေဒါက္တာၿမဲကို ေခၚၿပီး စခန္း ( ၁ )မွာ ၾကိဳ ေစာင္႕ေနသည္ ။ က်ာ္ဆံထိလာတဲ႕ ေဘာၾကီးကို ေဒါက္တာၿမဲကို ဦးဇြဲက စစ္ေဆးကုသေစသည္ ။ ဇြန္သလႅာ လည္း စခန္း ( ၁ )ကို အေၿပးအလႊား ေရာက္ခ်လာသည္ ။ ေဘာၾကီးအတြက္ ဇြန္သလႅာ အရမ္း စိတ္ပူေနသည္ ။ မေလးေသာင္းသည္ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ကို သံေယာဇဥ္ တအား ၿဖစ္ေနၿပီ ။ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ကို အၿမန္ ကယ္ထုတ္ဖို႕ ဦးဇြဲကို တြန္းအားေပးသည္ ။ ဦးဇြဲက “ ေအးပါဟာ....မေလးေသာင္းရယ္..ကိုယ္ကလည္း သူတို႕ကို ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္တယ္ ဆိုတာ မေလးေသာင္းလည္း အသိဘဲဟာကို.....စိတ္ခ်..ေၿမြေဟာက္နက္အဖြဲ႕ကို ၾကဴပင္ခုတ္ ၾကဴငုတ္ မက်န္ ေအာင္ ဆိုသလို ႏွိပ္ကြပ္ပစ္မယ္.....” လို႕ ဖုန္းနဲ႕ သူ႕မေဟသီကို ေၿပာေနတာကို ဇြန္သလႅာ ၾကားလို႕ ဦးဇြဲဆီကို ေရာက္လာၿပီး...“ ဆရာဇြဲ..ေၿမြေဟာက္နက္ ကို ဇြန္႕လက္နဲ႕ ဇြန္ကိုယ္တိုင္ အၿပတ္ရွင္း ပါရေစ...” လို႕ ေတာင္းဆိုလိုက္သည္ ။ ဦးဇြဲလည္း ေဘာၾကီးအတြက္ လက္စားေၿခခ်င္ေနတဲ႕ ဇြန္သလႅာကို “ စိတ္ခ်..နင္ကိုယ္တိုင္ သူတို႕စခန္းကို ၀င္တိုက္ေစရမယ္..အရင္ဆံုးက သူတို႕ ဘယ္မွာ ရွိတယ္ ဆိုတာကို ငါ စံုစမ္းပါရေစအံုး...” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဦးဇြဲရဲ႕ ညီ ေဒါက္တာၿမဲ ေရာက္လာၿပီး “ ေဘာၾကီးရဲ႕ အေၿခအေန မေကာင္းဘူး..ကိုကို.....က်ည္ဆံငါးေတာင္႕ေတာင္ ထိထားတယ္....ေသြးလည္း အထြက္မ်ားေနတယ္.....ေသြးသြင္းေပးထားတယ္ ” လို႕ ေၿပာသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕သည္ ခ်ိဳကန္းတို႕ရဲ႕ အင္းစိန္က စခန္းထဲက အခ်ဳပ္ခန္းထဲမွာ ေရာက္ေနသည္ ။ ခ်ိဳကန္းသည္ လက္ေမာင္းကို ထိထားတဲ႕ ဒါဏ္ရာကို ဆရာ၀န္နဲ႕ စစ္ေဆး ေနသည္ ။ က်ည္ဆံကို ခြဲထုတ္လို႕ ရမည္ လို႕ သိရၿပီး စိတ္ပူစရာ မရွိဘူး လို႕ ဆရာ၀န္က ေၿပာသည္ ။ ေၿမြေဟာက္နက္က ခ်ိဳကန္း ဒါဏ္ရာ ရထားလို႕ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ လက္ေထာက္ တေယာက္ ၿဖစ္တဲ႕ “ ဘိုေလး ” ကို ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ကို စစ္ေမးခိုင္းသည္ ။ ေၿမြေဟာက္နက္ သိခ်င္တာက ေဘဘီရဲ႕ အဖြဲ႕က ဘယ္သူေတြလဲ..ေခါင္းေဆာင္က ဘယ္သူလဲ..စခန္းက ဘယ္မွာလဲ..” ဆိုတာေတြ ၿဖစ္သည္ ။ “ ဘိုေလး ” က ခ်ိဳကန္း ကိုယ္စား ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ကို စစ္ေမးဖို႕ အခ်ဳပ္ခန္းထဲကို ေရာက္လာသည္ ။ ဘိုေလး ..။ အသားက ဆြတ္ဆြတ္ၿဖဴေနလို႕ ဘိုေလးလို႕ သူ႕အေမက နံမည္ေပးသည္ လို႕ သူက နီးစပ္သူေတြကို ေၿပာၿပဖူးသည္ ။ အမွန္မွာ ဘိုေလးသည္ အသားၿဖဴတဲ႕ မဂိုကုလား တေယာက္ဘဲ ။ ဘိုေလးသည္ စန္ဒီကို ၿမင္ၿမင္ခ်င္း သေဘာက်သြားသည္ ။ “ အူးလာလား......တယ္လည္း ပစၥည္းေကာင္းတဲ႕ ေစာ္ကေလးပါလား.......က်န္းမာေရး က လႊတ္ေကာင္းေနတယ္....ဟူး......မင္းအတြက္ ဆို၇င္ေတာ႕ ဘိုေလးတို႕ မုဒိန္းေကာင္လို႕ အေခၚခံရပါေစေတာ႕......” “ ဘာ..ဘာေၿပာတယ္......” ေဘဘီက ၀ုန္းကနဲ ခုန္ထလိုက္သည္ ။ လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားရင္း ေရွ႕ကို တိုးလာသည္ ။ ဘိုေလးက ဖ်တ္ကနဲ သူ႕ခါးမွာ အလြတ္ထိုးထားတဲ႕ ေသနတ္ကို ဆြဲထုတ္ၿပီး ေဘဘီ႕ကို ခ်ိန္လိုက္သည္ ။ “ ေဟ႕.....ၿပန္ထိုင္စမ္း...ခလုပ္ၿဖဳတ္လိုက္လို႕ ေခါင္းတၿခမ္း ပဲ႕ထြက္သြားမယ္....ဒါ ပြိဳင္႕ဖိုး ဖိုး မက္ဂနမ္.....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ၾကီးမားတဲ႕ ဒန္ေရာင္ ေၿပာင္းရွည္ ေၿခာက္လံုးၿပဴးၾကီးသည္ တခ်ိန္က ေရပန္းစားခဲ႕တဲ႕ ကလင္႕အိစ၀ပ္ၾကီး “ ဒါးတီးဟယ္ရီ ” ဆိုတဲ႕ ရုပ္ရွင္ကားမွာ ကိုင္ခဲ႕တဲ႕ ေသနတ္မ်ိဳးၾကီး...။ ဘိုေလး က ေဘဘီကို ေသနတ္နဲ႕ တန္းတန္းမတ္မတ္ ခ်ိန္ထားရင္း အခ်ဳပ္ခန္း အၿပင္က သူ႕လူေတြကို လွမ္းေခၚလိုက္သည္ ။ တုတ္ခိုင္ၾကီးမားတဲ႕ ဘိုေလးနဲ႕ ခ်ိဳကန္းတို႕ရဲ႕ တပည္႕ေလးေယာက္ ၀င္လာၿပီး ေဘဘီ႕ကို ဖမ္းခ်ဳပ္ၿပီး ေနာက္ၿပန္ လက္ထိတ္ ခပ္ၿပီး အခန္းထဲက ဆြဲေခၚ ထုတ္သြားၾကသည္ ။ ေဘဘီသည္ စန္ဒီ႕အတြက္ စိတ္ပူလို႕ ပါးစပ္က ေအာ္ဟစ္ ဆဲဆိုရုန္းကန္ ရင္း ဘိုေလးရဲ႕ လူေတြ အတင္း ေခၚထုတ္သြားရာကို ပါသြားရသည္ ။ ဘိုေလးသည္ ေၾကာက္လို႕ တုန္ရီေနတဲ႕ စန္ဒီ႕ကို ေၿခဆံုး ေခါင္းဆံုး ၾကည္႕ၿပီး “ မတ္တပ္ ရပ္စမ္း...” လို႕ အမိန္႕ေပးလိုက္သည္ ။ စန္ဒီသည္ သူ႕ေဘးနားမွာ ေဘဘီလည္း မရွိေတာ႕လို႕ အရမ္း တုန္လွဳပ္ ေနသည္ ။ ေႏွးေကြးေနလို႕ ဘိုေလးက တအား ေအာ္ေငါက္လိုက္သည္ ။ “ ဟိတ္.....မတ္တပ္ရပ္လို႕ ငါ မင္းကို ေၿပာေနတယ္.....ထ....ထ.....” စန္ဒီ မတ္တပ္ ရပ္လိုက္သည္ ။ မို႕ေမာက္ လံုး၀န္းတဲ႕ ရင္သားၾကီးေတြက ဘိုေလးရဲ႕ စိတ္ေတြကို ဆူပြက္ ထၾကြလာေစသည္ ။ “ ေကာင္မ..နင္႕ အ၀တ္ေတြ အားလံုးကို ခြ်တ္လိုက္စမ္း.....အသား အနာမခံနဲ႕ေနာ္..နင္ ေအးေအးေဆးေဆး မခြ်တ္ရင္ ငါ ရိုက္ႏွက္ကန္ေက်ာက္ၿပီး အတင္း ဆြဲခြ်တ္မွာ...နင္ နာတာဘဲ အဖတ္တင္မယ္...မင္းကို ငါ လိုးမယ္..မင္း အသာတၾကည္ အလိုးခံလိုက္....” “ ဘာ..ဘာေၿပာတယ္.....နင္... မိုက္ရိုင္းလွခ်ည္လား...နင္ လုပ္ခ်င္တိုင္း ရမယ္လို႕ ထင္သလား....” “ အင္း ေကာင္မ...နာခ်င္ေနၿပီ......” ဘိုေလး လည္း ၿပန္အာခံေနတဲ႕ စန္ဒီ႕ကို ၾကည္႕ၿပီး ေၿပာလိုက္ရင္း သူ႕တပည္႕ႏွစ္ေယာက္ကို လွမ္း ေခၚလိုက္ၿပန္သည္ ။ “ ပါပူး....နဲ႕ ပီးေပၚ.....ေကာင္မကို ခ်ဳပ္ထားစမ္း.....” စန္ဒီသည္ သူ႕အနားကို တိုးကပ္လာတဲ႕ ဘိုေလးရဲ႕ တပည္႕ႏွစ္ေယာက္ကို ကန္ေက်ာ္ကတြန္းထိုး ခုခံသည္ ။ ပါပူးနဲ႕ ပီးေပၚတို႕က အသား အနာခံၿပီး ၀င္လံုးသည္ ။ စန္ဒီ႕လက္ေတြကို သူတို႕ ဖမ္းခ်ဳပ္ထားလိုက္ၾကသည္ ။ စန္ဒီသည္ “ ေသနာေတြ..ေခြးေတြ လူယုတ္မာေတြ...” လို႕ ေအာ္ဟစ္ရင္း ရုန္းကန္ေနသည္ ။ ဘိုေလးက “ ကဲ....ေစာက္ေကာင္မ...နင္ ဘာတတ္ႏိုင္ေသးလဲ...” လို႕ ေၿပာရင္း စန္ဒီ႕ ရွပ္အက်ၤ ီ ၾကယ္သီးေတြကို ၿဖဳတ္ဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္တဲ႕အခါ စန္ဒီက ဘိုေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာကုိ တံေတြးနဲ႕ ေထြးထည္႕လိုက္သည္ ။ “ ဟာ.....ေစာက္ေကာင္မ......”