ေဒါက္တာၿမဲ အစြမ္းကုန္ ၾကိဳးစားေပမယ္႕ က်ည္ဆံေတြ ဗလပြ မွန္ထားတဲ႕ ေဘာၾကီး ဆံုးသြားသည္ ။
ဇြန္သလႅာရဲ႕ ေအာ္ငိုသံက တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ သူတို႕ စခန္းထဲ က်ယ္ေလာင္လွသည္ လို႕ ဦးဇြဲ ထင္သည္ ။ ဇြန္သလႅာက စားပြဲရွည္ေပၚမွာ ခ်ထားတဲ႕ ေသနတ္ေတြကို ေကာက္ဆြဲၿပီး ေၿမြေဟာက္နက္ကို
လိုက္ရွာၿပီး အၿပတ္ရွင္းပစ္ဖို႕ စခန္းကေန ထြက္မယ္ လို႕ လုပ္လို႕ ဦးဇြဲက တားထားသည္ ။
“ ဇြန္သလႅာ.....စိတ္ကို ထိန္း....ေလာၾကီးရင္ ကိုယ္ဘဲ ခံသြားရမယ္.....ခဏေလး ေစာင္႕...ေၿမြေဟာက္နက္ ဘယ္သူ ဆိုတာ ငါတို႕ သိရေတာ႕မွာပါ......”
“ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ကို ခုေလာက္ ဆိုရင္ ေၿမြေဟာက္နက္ အဖြဲ႕က ညွင္းပန္း ေနေလာက္ၿပီ ထင္တယ္....ဦးဇြဲ.....က်ေနာ္တို႕ အၿမန္ လိုက္ကယ္မွ ၿဖစ္မယ္......” လို႕ ဆင္ေပါက္က ေၿပာလိုက္သည္ ။
ေဘာၾကီး ေသဆံုးသြားရလို႕ ဆင္ေပါက္လည္း စိတ္ထိခိုက္ ေၾကကြဲေနသည္ ။
ဦးဇြဲက “ ေဘာၾကီး ေသတာ ငါလည္း စိတ္တအား ထိခိုက္တာေပါ႕ကြာ..သူက ငါ႕ရဲ႕ အားကိုးရတဲ႕ ညာလက္ရံုး ဘဲ....မင္းတို႕နဲ႕ ထပ္တူထပ္မွ် ငါလည္း စိတ္မေကာင္း ၀မ္းနည္းေနပါတယ္....ဒါေၾကာင္႕
ဒီေကာင္ေတြကို လက္တံု႕ၿပန္မွာပါ.....ခဏေလးပါ...မာကာေတာ႕ပါဘူး.......” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ခ်ိဳကန္းသည္ လက္ေမာင္းကို မွန္တဲ႕ ေသနတ္ဒါဏ္ရာကို ေၿမြေဟာက္နက္ရဲ႕ လက္သံုး ဆရာ၀န္က ခြဲၿပီး က်ည္ဖူးကို ထုတ္ေပးၿပီးလို႕ အကိုက္အခဲေပ်ာက္ေဆးလည္း ေပးထားတာေၾကာင္႕ ကုလားထိုင္
တလံုးမွာ ေမွးေနသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ေၿမြေဟာက္နက္ က သူ႕ဆီကို ဖုန္းေခၚသည္ ။
“ ခ်ိဳကန္း...ဘယ္လိုေနလဲ..ေနသာရဲ႕လား.....”
“ ဟုတ္...သက္သာပါတယ္...”
“ ဟို ခ်ာတိတ္ စံုတြဲကို စစ္ေနၿပီလား...သူတို႕ဆီက ဘာ သိရလဲ..”
“ ဘိုေလး..စစ္ေမးေနတယ္..က်ေနာ္လည္း က်ည္ဖူး ဆြဲထုတ္ေနတာနဲ႕ ဘိုေလးကို တာ၀န္ေပးထားတယ္..အခုဘဲ က်ေနာ္ သြားၾကည္႕လိုက္မယ္ .....”
ခ်ိဳကန္းလည္း ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ကို ဖမ္းေလွာင္ထားတဲ႕ အခ်ဳပ္ခန္းေတြ ရွိတဲ႕ ေၿမတိုက္ခန္းထဲကို ဆင္းသြားလိုက္သည္ ။
သူ အခ်ဳပ္ခန္းထဲကို ၀င္သြားလိုက္တဲ႕အခါ ကိုယ္တံုးလံုး ၿဖစ္ေနတဲ႕ စန္ဒီကို ဘိုေလး က မုဒိန္းက်င္႕ဖို႕ ၾကိဳးစားေနတာနဲ႕ သြားတိုးသည္ ။
စန္ဒီရဲ႕ ႏို႕လံုးၾကီးေတြကို ဘိုေလးက သူ႕လက္ေတြနဲ႕ ဆုပ္ကိုင္ထားေနသည္ ။ ၿဖဴေဖြးတဲ႕ စန္ဒီရဲ႕ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္လံုးလွလွေလးကို ခ်ိဳကန္း ၿမင္လိုက္ရလို႕ ခဏေလာက္ ေငးေမာသြားမိသည္ ။ ဘိုေလးရဲ႕ ရွည္လ်ားလွတဲ႕ လိင္တန္ၾကီးက တရမ္း၇မ္းနဲ႕ ၿဖစ္ေနသည္ ။
“ ဘိုေလး.....ဒါ ဘာလုပ္ေနတာလဲ......”
ဘိုေလးလည္း ခ်ိဳကန္းကို ရုတ္တရက္ ေတြ႕လိုက္လို႕ တုန္လွဳပ္သြားသည္ ။
“ မင္းကို သူတို႕စံုတြဲကို စစ္ေမးခိုင္းတာကြ..တက္လိုး ခိုင္းတာ မဟုတ္ဖူး......”
ဘိုေလးက ခ်ိဳကန္းကို ေၾကာက္ရသည္ ။ အခုဟာက တက္လိုးခါနီးဆဲဆဲ ၿဗံဳး ကနဲ ခ်ိဳကန္း ေရာက္လာတာ ဆိုေတာ႕ ႏွာစိတ္ကလည္း တအား ၿပင္းထန္ေနေတာ႕ “ ဟာ..က်ဳပ္ ဒီဟာမေလး
ဒီေလာက္ ေခ်ာတာ မလိုးဘဲ မေနႏိုင္ဘူး..” လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ ။ ခ်ိဳကန္း က “ ေဟ႕ေကာင္....ဘိုေလး..မင္း ငါ႕ကို ဘယ္တံုးက ဒီလို ၿပန္ေၿပာဘူးလို႕လဲ.....” လို႕ ေငါက္လိုက္သည္ ။
“ က်ေနာ္..က်ေနာ္.....”
ဖင္တံုးလံုး နဲ႕ ဘိုေလး လီးၾကီး ေငါလ်က္ ခ်ိဳကန္းကို ရွင္းၿပဖို႕ ၿပင္ေနသည္ ။ ခ်ိဳကန္းလည္း ညာလက္နဲ႕ သူ႕ခါးမွာ ထိုးထားတဲ႕ ေသနတ္ကို ဖ်တ္ကနဲ ဆြဲထုတ္ၿပီး ဘိုေလး မ်က္ႏွာကို ေၿပာင္းနဲ႕ ၿဖတ္ရိုက္
ထည္႕လိုက္သည္ ။
“ အား......”
ေသြးေတြ ၿဖာထြက္လာသည္ ။ ဘိုေလး အေနာက္ကို လန္က်သြားသည္ ။ စန္ဒီလည္း ဘိုေလး လက္က လြတ္သြားလို႕ ဘိုေလး ခြ်တ္ပစ္ထားတဲ႕ သူ႕အ၀တ္ေတြကို ေၿပးေကာက္ေနသည္ ။
“ ဘိုေလး....ေခြးသား....ဒူးေထာက္လိုက္စမ္း......”
“ ဆရာ..ဆရာခ်ိဳကန္း.....က်ေနာ္..က်ေနာ္.....ေတာင္းပန္တယ္ဗ်ာ...ႏွာထန္သြားတာဗ်ာ..ခြင္႕လႊတ္....”
ခ်ိဳကန္းက သူ႕ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္တဲ႕ ဘိုေလးရဲ႕ နဖူးကို ေသနတ္ေၿပာင္း ေတ႕လိုက္သည္ ။
“ ေၿမြေဟာက္နက္ ခိုင္းရင္ ခိုင္းတာကို ခ်က္ခ်င္း လုပ္ကြ.....”
“ ေဆာရီးဘဲဗ်ာ...ဒီတခါေတာ႕...ခြင္႕လႊတ္.......”
“ ပစ္သတ္လိုက္ ခ်ိဳကန္း...”
ေၿမတိုက္ခန္းကို ဆင္းတဲ႕ ေလွခါးဆီက အသံ ကို ခ်ိဳကန္း ၾကားလိုက္ရလို႕ လန္႕သြားသည္ ။
ေၿမြေဟာက္နက္ ရဲ႕ အသံ ၿဖစ္ေနလို႕ ။
သူကိုယ္တိုင္ လိုက္လာတာကိုး...။
“ ဘာေၾကာင္ေနတာလဲ..ဒီေကာင္ကို ပစ္သတ္လိုက္...လို႕ မင္းကို အမိန္႕ေပးေနတယ္.....”
ခ်ိဳကန္းသည္ ေနာက္ထပ္ ထပ္ ေၿပာလိုက္တာေၾကာင္႕ ဘိုေလးနဖူးကို ေတ႕ထားတဲ႕ ေသနတ္ကို ေမာင္းေကြးညွစ္ထည္႕လိုက္သည္ ။ ၿပင္းထန္တဲ႕ ယမ္းေပါက္ကြဲသံ...ဘိုေလးေခါင္းက ေသြးစေတြ သူ႕မ်က္ႏွာကို လာစင္...စန္ဒီရဲ႕ ေအာ္သံ..တခ်ိန္ထဲ ၿဖစ္ကုန္ပ်က္ကုန္သည္ ။
ဘိုေလး ေခြလဲက်သြားသည္ ။ ပြိဳင္႕ဖိုးဖိုက္ က်ည္ဖူးက သူ႕ေခါင္းကို ေဖါက္ထြက္သြားၿပီး နံရံကို ထိမွန္သည္ ။
ယမ္းခိုးေတြ ေၿမတိုက္ခန္းထဲမွာ ေ၀သြားသည္ ။
ေသနတ္သံေၾကာင္႕ တၿခားအခန္းေတြက ခ်ိဳကန္းရဲ႕ လူေတြ ေၿပး၀င္လာသည္ ။
“ ဆရာခ်ိဳကန္း....ဘာၿဖစ္လဲ....”
ေၿမြေဟာက္နက္သည္ ခြာၿမင္႕ေလဒီရွဴးသံ တခြပ္ခြပ္နဲ႕ ေလ်ာက္လွမ္းလာသည္ ။
“ မိန္းမတေယာက္ကို လိင္ကိစၥမွာ အၾကမ္းဖက္တာကို လံုး၀ မုန္းတယ္.......စက္ဆုပ္တယ္...ရြံတယ္.....ကြ...”
်ခ်ိဳ ကန္း ေမာ႕ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
ဟာ....
အင္မတန္ ေခ်ာလွ က်က္သေရ ရွိတဲ႕ မိန္းမ တေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္ရလို႕ပါ ။
ဒါ...ဒါ...ဒါ.....ေၿမြေဟာက္နက္......။ခ်ိဳကန္းသည္ မ်က္လံုး အၿပဴးသားနဲ႕ ေၿမြေဟာက္နက္ကို ေၾကာင္ေငးၾကည္႕ေနသည္ ။
ေၿမြေဟာက္နက္ ဆိုတာ သူကိုး ။
ဒုစရိုက္ေလာကမွာ က်င္လည္ ေနခဲ႕တာ ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာၿပီ ၿဖစ္တဲ႕ မိုးပ်ံခ်ိဳကန္း သည္ စီအိုင္ဒီ ရဲအုပ္ မွံဳရတီကို ေကာင္းေကာင္း သိေနပါသည္ ။ မွံဳရတီသည္ ဒုစရိုက္ အလုပ္မ်ိဳးစံုကို တာ၀န္ယူ လုပ္ကိုင္ေနတဲ႕ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ လူဆိုးဂိုဏ္းၾကီး တခုရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ေၿမြေဟာက္နက္ ၿဖစ္ေနတာက သူ အံ႕ၾသရင္လည္း အံ႕ၾသစရာဘဲ ေလ ။
ရဲအုပ္ မွံဳရတီသည္ ထြန္းဇံေအာင္ကို ေၿမြေဟာက္နက္ အေနနဲ႕ ဟန္ၿပလုပ္ထားၿပီး ေနာက္ကြယ္ကေန ၾကိဳးကိုင္ေနခဲ႕တာမို႕ ခ်ိဳကန္း အပါအ၀င္ သူ႕လက္ေအာက္မွာ သူ ၾကိဳးဆြဲရာကို ကေနၾကတဲ႕ လူမိုက္လူဆိုးေတြသည္ ထြန္းဇံေအာင္ကိုဘဲ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ေၿမြေဟာက္နက္ လို႕ ထင္ေနခဲ႕ၾကသည္ ။
“ ခ်ိဳကန္း ....”
ရုတ္တရက္ ေခၚလိုက္လို႕ ခ်ိဳကန္း တုန္သြားသည္ ။
“ ဗ်ာ.....”
“ ေနာက္ကို မင္း လက္ေအာက္က လူေတြကို ၿပတ္ၿပတ္သားသား ခိုင္းပါ...အခုတၾကိမ္ ကေတာ႕ မင္းက လက္ေမာင္းမွာ ေသနတ္ ဒါဏ္ရာ ရထားတယ္ ဆိုေတာ႕ ငါ ခြင္႕လႊတ္တယ္.....ေနာက္တခါဆိုရင္ မင္း ေသေသခ်ာခ်ာ ခိုင္းပါ...ေဘဘီတို႕ စံုတြဲကို စစ္ေမးဖို႕ ငါ စိတ္ေစာေနတယ္...ကဲ ငါကိုယ္တိုင္ဘဲ စစ္ေမးေတာ႕မယ္......”
စန္ဒီသည္ ဘိုေလး စုတ္ၿဖဲထားလို႕ အေပၚ အက်ၤ ီေရာ ဘရာစီယာေရာ စုတ္ၿပတ္သတ္ ပ်က္စီးေနၿပီ ။ စကပ္ေလးကိုေတာ႕ ၿပန္ ၀တ္ထားေပမယ္႕ အေပၚပိုင္းမွာ အ၀တ္မဲ႕ေနလို႕ ဖြံ႕ထြားတဲ႕ ရင္သား
ေတြကို လက္ကေလး ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ယွက္ကာထားေနရသည္ ။
၇ဲအုပ္ မွံဳရတီ သို႕မဟုတ္ ေၿမြေဟာက္နက္က သူမ ၀တ္လာတဲ႕ အၿပာေရာင္ ဂ်ာကင္အပါးစားေလးကို ခြ်တ္ၿပီး စန္ဒီ႕ကို ေပးလိုက္သည္ ။ မွံဳရတီ ဂ်ာကင္ကို ခြ်တ္လိုက္တဲ႕အခါ အၿပာရင္႕ေရာင္ ေဘာင္းဘီရွည္ကို ၀တ္ထားတဲ႕ မွံဳရတီရဲ႕ ခါးမွာ ပစၥတိုတလက္ကို အိတ္နဲ႕ ထည္႕ ခ်ိတ္ထားတာကို စန္ဒီနဲ႕ ခ်ိဳကန္းတို႕ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ လူေတြလည္း မွဳရတီနဲ႕ ခ်ိဳကန္းတို႕ ကို နားမလည္တဲ႕ မ်က္ႏွာေတြနဲ႕ ေငးၾကည္႕ၿပီး သူတို႕ဆရာ ခ်ိဳကန္း ဘာခိုင္းမလဲ ဆိုတာကို ေစာင္႕ေနၾကသည္ ။
ေၿမြေဟာက္နက္ မွံဳရတီက စန္ဒီကို “ ကဲ စန္ဒီ.....မင္းရဲ႕ ဘဲေလး ေဘဘီရဲ႕ အေၾကာင္းကို မမကို အကုန္ ေၿပာၿပစမ္း.....မင္း ေမးတာကို ေၿဖရင္..မင္းကို မသတ္ဘဲ လႊတ္ေပးလိုက္မယ္....ေဘဘီရဲ႕
ေဘာ႕စ္က ဘယ္သူလဲ.....ဘယ္မွာလဲ...မမ သိခ်င္တယ္...” လို႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕အခါ စန္ဒီလည္း....“ မသိဘူး..မသိဘူး.....က်မကို လာ မေမးနဲ႕...” လို႕ ၿပန္ေအာ္ေၿပာလိုက္သည္ ။ မွံဳရတီလည္း စန္ဒီ႕ဆီကို တိုးကပ္သြားၿပီး စန္ဒီ႕ပါးကို ဖ်န္းကနဲ လႊဲရိုက္ထည္႕လိုက္သည္ ။
“ အာ႕.....”
“ ေမးတာကို ေၿဖ....ေကာင္မေလး..အသား အနာ မခံခ်င္နဲ႕.....”
မွံဳရတီက “ ေဘဘီ ေကာ ဘယ္အခန္းမွာလဲ....” လို႕ ခ်ိဳကန္းကို လွည္႕ၾကည္႕ၿပီး ေမးလိုက္သည္ ။ ခ်ိဳကန္းက “ ဟိုဖက္ အခန္းမွာ...” လို႕ ေၿဖသည္ ။
“ တေယာက္ သြားေခၚခဲ႕လိုက္” လို႕ မွံဳရတီက ေၿပာလိုက္သည္ ။ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ တပည္႕တေယာက္ ေဘဘီ႕ကို ေခၚလာဖို႕ တဖက္ခန္းကို ထြက္သြားလိုက္သည္ ။
မွံဳရတီ က “ ခ်ိဳကန္း..ဒီအခ်ိန္က စၿပီး မင္းဟာ ေၿမြေဟာက္နက္ ၿဖစ္သြားၿပီ....မင္းဟာ ဒို႕အဖြဲ႕ရဲ႕ ဦးေဆာင္တဲ႕ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ လုပ္ရမယ္....” လို႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕ အခ်ိန္မွာ ေဘဘီ သူတို႕ေရွ႕ကို ေရာက္လာသည္ ။
ေဘဘီလည္း စန္ဒီ႕ဆီကို ေၿပးသြားဖို႕ လုပ္လိုက္သည္ ။ သို႕ေပမယ္႕ ခ်ိဳကန္း က ာကားက ၿဖတ္တားလိုက္ၿပီး....“ ေဟ႕..ခ်ာတိတ္.....မင္း အလြမ္းသယ္ရမယ္႕ အခ်ိန္ မဟုတ္ဖူး...မင္း....ငါတို႕ ေမးတာ ေတြကို ေၿဖရမယ္႕ အခ်ိန္....” လို႕ ေၿပာလိုက္သလို မွံဳရတီက သူ႕ခါးက ပစၥတိုကို အိတ္ထဲက ဆြဲထုတ္လိုက္သည္ ။
“ ကဲ ေဘဘီ.....မင္း ငါေမးတာေတြကို ေၿဖ..မေၿဖရင္ မင္းေစာ္ေလးရဲ႕ ေၿခေထာက္တဖက္ကို ပစ္ရလိမ္႕မယ္.....” လို႕ မွံဳရတီက ေဘဘီ႕ကို ေၿပာလိုက္သည္ ။
“ ဘာေမးမွာလဲ....”
“ မင္းရဲ႕ ေဘာ႕စ္..ဘယ္သူလဲ ဆိုတာနဲ႕ သူ ဘယ္မွာလဲ ဆိုတာ..မင္းတို႕ လုပ္ခဲ႕တဲ႕ ဘဏ္ဓါးၿပ တိုက္တဲ႕ အေၾကာင္းစံု.....”
“ မေၿဖဘူး ဆိုရင္ေကာ.....”
“ ေၿပာၿပီးၿပီေလ..မင္းေကာင္မေလးရဲ႕ ေၿခေထာက္ေတြကို တဖက္ၿပီးတဖက္ ပစ္ခ်ိဳးရလိမ္႕မယ္....”
“ ဘယ္လိုဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ခင္ဗ်ားတို႕က က်ေနာ္တို႕ကို အရွင္ထားမွာ မဟုတ္ပါဘူး..သတ္ပစ္မွာဘဲ.....က်ေနာ္႕ကို သတ္လိုက္ဗ်ာ..စန္ဒီ႕ကိုေတာ႕ ၿပန္ လႊတ္ေပးလိုက္ပါ....သူ ဘာမွ မသိ ဘာမွ မပါဘူး.... သူနဲ႕ မဆိုင္ဘူး....”
“ လႊတ္လို႕ေတာ႕ ဘယ္ၿဖစ္မလဲကြ..ငါတို႕ကို သူက သတင္းပို႕မွာေပါ႕......”
စန္ဒီက “ မပို႕ပါဘူး..စိတ္ခ်ပါ..က်မ အဲလို အက်င္႕ မရွိပါဘူး..ကိုယ္႕ဖါသာ ေအးေအးလူလူဘဲ ေနခ်င္တဲ႕သူပါ...အမရယ္.....” လို႕ ေၿပာရင္း မွံဳရတီကို လက္အုပ္ခ်ီကာ ရွစ္ခိုး ေတာင္းပန္သည္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ တပည္႕တေယာက္ ေၿမတိုက္ထဲကို ေၿပးဆင္းလာသည္ ။
“ ဆရာခ်ိဳကန္း......ဆရာခ်ိဳကန္း..အၿပင္မွာ လူေတြ ကားေတြ ေရာက္ေနတယ္..ရဲေတြ လား မသိဘူး.....”
မွံုရတီက “ ရဲေတြ မဟုတ္ဘူး ....အဲဒါ ေဘဘီတို႕ အဖြဲ႕ ၿဖစ္လိမ္႕မယ္....မင္းတို႕ ၿပန္ ခုခံၾက....သြား...အေပၚတက္ၾက...ရွိတဲ႕ လက္နက္နဲ႕ ၿပန္ခ်ၾက.....” လို႕ ေအာ္ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ခ်ိဳကန္းရဲ႕ တပည္႕ေတြ ေသနတ္ေတြ အသင္႕ကိုင္ၿပီး ေၿမတိုက္ထဲက အေပၚကို ေၿပးတက္သြားၾကသည္ ။
မွံဳရတီက “ ခ်ိဳကန္း.....ငါတို႕ အေနာက္ဖက္ လွိဳဏ္ေခါင္း ထြက္ေပါက္ ကေန လစ္ၾကစို႕....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ခ်ိဳကန္းက ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီကို ေသနတ္ေၿပာင္းနဲ႕ ထိုးၿပရင္း..“ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ကိုဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ..ေခၚသြားမလား....ပစ္သတ္ခဲ႕မလား....” လို႕ ေမးလိုက္တဲ႕အခါ မွံဳရတီလည္း...“ ေခၚသြားမယ္....” လို႕ ေၿဖလိုက္သည္ ။
ခ်ိဳကန္းက ဘီဒိုၾကီးကို တြန္းဖယ္ၿပီး လွိဳ႕၀ွက္ လွိဳဏ္ေခါင္း တံခါးကို ဖြင္႕လိုက္သည္ ။
“ ကဲ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီ..အေရွ႕က ၾကြ.....”
လက္ထိတ္ တြဲခတ္ထား ခံရတဲ႕ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီသည္ မွံဳရတီ နဲ႕ ခ်ိဳကန္္းတို႕ရဲ႕ အက်ဥ္းသားေတြ အၿဖစ္ လိုက္ပါသြားၾကရၿပီ ။
ခ်ိဳကန္္းရဲ႕ လူေတြ အကုန္ ေသကုန္လို႕ ဦးဇြဲတို႕ ေၿမေအာက္ခန္းကို ဆင္းလာၾကတဲ႕အခါ ဘယ္သူမွ မရွိေတာ႕ ။
ဇြန္သလႅာက ေတာက္ေခါက္ၿပီး ဆဲေရးတိုင္းထြာ လိုက္သည္ ။
“ လစ္သြားၾကၿပီ.....ဦးဇြဲ...ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲဟင္......”
ဦးဇြဲက “ အေပၚမွာ ဒါဏ္ရာနဲ႕ မေသေသးတဲ႕ ခ်ိဳကန္္းရဲ႕ တပည္႕တေယာက္ကို ညွင္းၿပီး စစ္ေမးၾကမယ္..သူတို႕ရဲ႕ တၿခား စခန္းေတြကို သိရေအာင္....” လို႕ ေၿပာလိုက္လို႕ ဆင္ေပါက္နဲ႕ ကိုသံုညတို႕က ဒါဏ္ရာရထားတဲ႕ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ တပည္႕ကို သြားၿပီး ဆြဲေခၚလာသည္ ။
မွံဳရတီရဲ႕ အရုပ္ဆိုးဆိုး နီဆန္း ဂ်ဳ( က္ )ကားေလးရဲ႕ အေနာက္ခန္းထဲမွာ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီကို လကထိပ္ပူးခတ္ထား
ရက္နဲ႕ ေခၚလာသည္ ။ မွံဳရတီက ကားကို ေမာင္းၿပီး ခ်ိဳကန္းက ေဘးက ထိုင္သည္ ။ ခ်ိဳကန္းက သူ႕ပစၥတိုေသနတ္ကို ညာဖက္လက္နဲ႕ ကိုင္ထားၿပီး အေပၚက ဂ်ာကင္နဲ႕ အုပ္ထားသည္ ။
ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ကို မ်က္စိ မစည္းထားတာေၾကာင္႕ သူတို႕သည္ တံတားၾကီးတခုကို ၿဖတ္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ၿပင္က
ၿမိဳ႕သစ္တခုထဲကို ဦးတည္ေနတာကို သိေနရသည္ ။ လူေနအိမ္ေၿခ ရပ္ကြက္ေတြကို ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာေအာင္ၿဖတ္သြားၿပီးတဲ႕ေနာက္ အိမ္ေၿခ အေဆာက္အဦး မရွိတဲ႕ ကြင္းေခါင္ေခါင္ေနရာတခုက အိမ္ပ်က္ၾကီးလိုလို ဂိုေဒါင္ၾကီးလိုလို အေဆာက္အအံု စုတ္စုတ္ၾကီးတလံုးဆီကို သူတို႕ေရာက္သြားၾကသည္ ။
“ ကဲ..ဆင္းၾက....ေၿပးဖို႕ေတာ႕ မစဥ္းစားနဲ႕..တကယ္ပစ္သတ္ပစ္မွာ.....နင္တို႕ေၾကာင္႕ ငါတို႕ အဖြဲ႕ၾကီးလည္း ပ်က္စီး
သြားတာ ယဲ႕ယဲ႕ဘဲ က်န္ေတာ႕တယ္....”ွ
ခ်ိဳကန္းက ေသနတ္ကို အသင္႕ခ်ိန္ထားရင္း ေၿပာလိုက္သည္ ။
မွံဳရတီက ဦးေဆာင္ၿပီး အေဆာက္အအံုၾကီးထဲကို ၀င္လိုက္သည္ ..။
အထဲေရာက္ၿပီး မီးေတြ ဖြင္႕လိုက္ၿပီးတဲ႕ အခါ ေဘဘီသည္ သူတို႕ဟာ သစ္ခြဲစက္ၾကီး တလံုးထဲကို ေရာက္ေနတယ္ ဆိုတာကို သိလိုက္သည္ ။ မွံဳရတီက ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီကို မနက္က်မွ စစ္ေတာ႕မည္ ..ေအာက္ထပ္မွာဘဲ ေသေသခ်ာခ်ာ တုပ္ေႏွာင္ထားလိုက္ လို႕ ခ်ိဳကန္းကို အမိန္႕ဆန္ဆန္ ခပ္ေငါက္ေငါက္ နဲ႕ ေၿပာလိုက္ၿပီး
အထပ္ခိုးေပၚကို ေလွခါးေလးကေန တက္သြားသည္ ။ ခ်ိဳကန္းလည္း ေဘဘီတို႕ႏွစ္ေယာက္ကို လက္ထိပ္ သံၾကိဳး ကို ထုတ္တန္းက တန္းလန္းက်ေနတဲ႕ ၾကိဳးတေခ်ာင္းနဲ႕ ခ်ည္ေႏွာင္လိုက္သည္ ။
“ တညလံုး ဒီလိုဘဲ ေနရမွလားဗ်ာ.....ထိုင္ခြင္႕ လွဲခြင္႕ေလး မေပးဘူးလား....”
ေဘဘီ ေၿပာလိုက္တဲ႕အခါ ခ်ိဳကန္းက ဆတ္ကနဲလွည္႕ၾကည္႕သည္ ။ သူ႕မီးေသေနတဲ႕ ေဆးၿပင္းလိပ္ကေလးက
ကိုက္ထားဆဲ ။
“ ဒီမွာ ေကာင္ေလး......မင္း.....ဂ်ီးမမ်ားနဲ႕....မင္း လုပ္ရမွာက အေပၚက ငါတို႕ ေခါင္းေဆာင္ ေၿမြေဟာက္နက္ကို
မင္းနဲ႕ မင္းေစာ္ေလးတို႕ ကို အသက္က ခ်မ္းသာေပးဖို႕ ရွစ္ခိုး ေတာင္းပန္ရမွာ...ဒါက အေရးၾကီးေနတာ....တၿခား
ကြန္ပလိန္႕ေတြ ခဏ ေဘးခ်ိတ္ထားစမ္းကြာ......” လို႕ ေလသံတိုးတိုးနဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ထပ္ခိုးေပၚကို ေရာက္သြားတဲ႕ မွံဳရတီသည္ သူမကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြကိုတခုၿပီးတခု တလႊာၿပီး တလႊာ ခြ်တ္ခ်ပစ္ေနသည္ ။ တေနကုန္ ေၿပးရလႊားရတာေတြေၾကာင္႕ တကုိယ္လံုး ညစ္ႏြမ္းေနသည္ ညစ္ပတ္ေနသည္ လို႕ သူမ ထင္ေနသည္ ။
အ၀တ္ေတြ အကုန္လံုး ခြ်တ္လိုက္ၿပီးတဲ႕အခါ သူမေရာက္ေနတဲ႕ အခန္းေလးရဲ႕ ေထာင္႕က ေရခ်ိဳးခန္းနဲ႕ အိမ္သာ
တြဲရက္ အခန္းေလးထဲကို ေလ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။
ေအာက္ထပ္မွာ ကြပ္ပ်စ္တခုေပၚမွာ သူ အိပ္ဖို႕ ေနရာ ခင္းက်င္းေနတဲ႕ ခ်ိဳကန္းလည္း နံရံမွာ ေထာင္ထားတဲ႕ ဂစ္တာၾကီးတလက္ကို ဆြဲယူလိုက္ၿပီး သူ ခင္းက်င္းထားတဲ႕ အိပ္ရာေလးေပၚ ထိုင္လိုက္ရင္း ဂစ္တာၾကိဳးေတြကို ညွိစမ္းေနသည္ ။
ေဘဘီက“ ဗ်ိဳ႕ ကိုခ်ိဳကန္းၾကီး....ဘာ သီခ်င္း တီးမွာလဲဗ်....” လို႕ လွမ္းေမးလိုက္သည္ ။
ခ်ိဳကန္းက ဘာမွ ၿပန္မေၿဖ ။ ဂစ္တာကို တင္ကေလာင္ တင္ကေလာင္နဲ႕ အသံစမ္းေနသည္ ။ ပါးစပ္မွာလည္း ေဆးၿပင္းလိပ္ကေလးက ကိုက္ထားသည္ ။ ေကာင္းဘြိဳင္ဦးထုပ္ၾကီးတလံုးကိုလည္း သူ ဘယ္က ေကာက္ေဆာင္း
လိုက္သလဲေဘဘီ မၿမင္လိုက္ ။ ဦးထုပ္ ငိုက္ငိုက္ေဆာင္းထားတဲ႕ ပါးသိုင္းေမြး မုတ္ဆိတ္ေမြးနဲ႕ ခ်ိဳကန္းသည္
ေဒၚလာလက္တဆုပ္ ဆိုတဲ႕ ရုပ္ရွင္ကားထဲက ဇာတ္၀င္ခန္း ေတးသြားကို က်က်နန တီးခတ္လိုက္တာကို ေဘဘီ
တို႕ ၾကားလိုက္ၾကရသည္ ။
သူၿပီးတဲ႕အခါမွာ ေဘဘီက “ လက္ေတြကို တုပ္ထားလို႕ လက္ခုတ္တီးလို႕ မရတာကို ခြင္႕လႊတ္ဗ်..ကိုခ်ိဳကန္း..ခင္ဗ်ား တီးတာ တအား ေကာင္းတယ္......” လို႕ ခ်ီးမြမ္းခန္း ထုတ္လိုက္သည္ ။ စန္ဒီကလည္း “ ဟုတ္တယ္ ကိုခ်ိဳကန္း......တအား နားေထာင္လို႕ ေကာင္းတာဘဲ....” လို႕ အေနာက္ကေန သံေယာင္လိုက္ သည္ ။
ခ်ိဳကန္းက ဘာမွ ၿပန္မေၿပာ ။ ေနာက္ တပုဒ္ကိုိ တီးခတ္လိုက္ၿပန္သည္ ။ ဒီတခါ တီးလိုက္တဲ႕ ေတးသြားကေတာ႕
လူေကာင္း..လူဆိုး နဲ႕ လူရုပ္ဆိုး ဆိုတဲ႕ ရုပ္ရွင္ကားထဲက ေတးသြား ပါ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ အထပ္ခိုးေပၚက “ ခ်ိဳကန္း..အေပၚ တက္ခဲ႕...” လို႕ ေအာ္ေၿပာလိုက္တဲ႕ မွံဳရတီရဲ႕ အသံကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ ဂစ္တာသံ ရပ္သြားသည္ ။
“ ခ်ိဳကန္း.....ေခၚေနတာ ၾကားလား.....”
“ ဟုတ္.....ဆရာမ...ၾကားတယ္....”
“ ၾကားရင္ တက္ခဲ႕.....”
“ ဟုတ္.....” ခ်ိဳကန္းလည္း ဂစ္တာကို နံရံမွာ ၿပန္ေထာင္လိုက္ၿပီး ထပ္ခိုးေပၚကို တက္သြားသည္ ။
အေပၚထပ္ကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ခ်ိဳကန္း သည္ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္နဲ႕ အိပ္ရာထဲမွာ လွဲေလ်ာင္းေနတဲ႕ မွံဳရတီကို ေတြ႕လိုက္ရလို႕ ေၿခလွမ္းေတြ တံု႕ဆိုင္းသြားသည္ ။
မွံဳရတီရဲ႕ ခ်ိဳဗူးၾကီး ႏွစ္လံုးက ေကာ႕ေကာ႕တင္းတင္းၾကီးေတြ နဲ႕ သူ႕ကို လက္ယပ္ေခၚေနသည္ လို႕ ခ်ိဳကန္း
ထင္မိသည္ ။ ႏို႕သီးေခါင္း နီညိဳညိဳၾကီးေတြက လာစုိ႕ပါေတာ႕ လို႕ ေခၚယူေနၾကသလိုဘဲ ။
“ လာေလ.....”မွံဳရတီသည္ ထြန္းဇံေအာင္ အသက္ရွိေနကထဲက ခ်ိဳကန္းကို သေဘာက်ေနတာ ။
ခ်ိဳကန္းကို တဖက္သပ္ ၾကိတ္ၾကိဳက္ေနခဲ႕သည္ ။ ခ်ိုကန္းသည္ မွံဳရတီ႕စိတ္ကူးထဲက ခ်စ္သူ ။ ခ်ိဳကန္းက မသိေပမယ္႕ မွံဳရတီ႕မွာ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ ဓါတ္ပံုေတြ..ဗီဒီယိုေတြ ရွိေနသည္ ။ မွံဳရတီရဲ႕ လွိဳ႕၀ွက္ အိမ္ပုန္းတခု
မွာ ခ်ိဳကန္းအခန္း ရွိသည္ ။ ခ်ိဳကန္းကို ခိုးရိုက္ထားတဲ႕ ဗီဒီယိုေတြ ဓါတ္ပံုေတြ ကို ထားသည္ ။ ခ်ိဳကန္းကို လူမိုက္ေလာက ဒုစရိုက္အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ နံမည္ၾကီးလာေအာင္ သူကဘဲ ေနာက္ကြယ္ကေန တြန္းပို႕ေပးခဲ႕တာ ၿဖစ္သည္ ။ မွံဳရတီရဲ႕ စိတ္ကူးထဲက ခ်စ္သူသည္ ခိုးဆိုးတိုက္ခိုက္တဲ႕ လူဆိုးေတြရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ဂိုဏ္းစတား တေယာက္ ၿဖစ္ခဲ႕သည္ ။ ဒီလိုလူကို မွံဳရတီ သေဘာက်သည္ ။ စိတ္လည္း
လာသည္ ။ ဂိုဏ္းစတား တေယာက္နဲ႕ လိင္ဆက္ဆံသည္ လို႕လည္း ဆယ္ေက်ာ္သက္ ဘ၀ထဲက စိတ္ကူးယဥ္ခဲ႕တာ ..။
မွံဳရတီသည္ ငယ္ငယ္ထဲက ဆိုးသြမ္းတဲ႕ ရာဇ၀တ္ေကာင္ေတြ ..ဟစ္တလာ.လိုအာဏာရွင္ေတြကို သေဘာက် အားက်ခဲ႕တဲ႕ ကေလးတေယာက္ ။ တလြဲဆံပင္ေကာင္းသည္ လို႕လည္း ေၿပာလို႕ရသည္ ။ မွံဳရတီသည္ သာမန္ကေလး တေယာက္ စဥ္းစားသလို မစဥ္းစား ။ မေကာင္းမွဳ ၿပစ္မွဳလို႕ လူ႕ကမၻာက သတ္မွတ္ထားတာေတြကို အားက်သည္ ။ အထင္ၾကီးသည္ ။ ဆက္တိုက္ လူသတ္တဲ႕ နံမည္ေက်ာ္ လူသတ္သမားေတြရဲ႕ အေၾကာင္း ေရးသားထားတဲ႕ စာအုပ္ေတြကို ဖတ္ရံုမက စုေဆာင္းသည္ ။ ဘဏ္ဓါးၿပတိုက္တာေတြကို အားက်သည္ ။ ဟိုတခ်ိန္က ဘဏ္ဓါးၿပတိုက္ခဲ႕လို႕ နံမည္ၾကီးခဲ႕တဲ႕ သန္းၾကြယ္သူေဌးသမီး ပက္တီဟိစ္ရဲ႕ ဓါတ္ပံုေတြကုိ နံရံမွာ ကပ္ထားခဲ႕သည္ ။
အကပ္ေကာင္းလို႕လား ရဲတပ္ဖြဲ႕က ဘက္ဂေရာင္း စစ္ေဆးတာက သိပ္ မပီၿပင္လို႕လားမသိဘူး ။ မွံဳရတီ ဘြဲ႕ရၿပီး ရဲတပ္ဖြဲ႕က အရာရွိေလာင္း သင္တန္း အတြက္ ေလ်ာက္ထားတဲ႕အခါ ဘာ အတားအဆီးမွ မရွိဘဲ ၀င္ခြင္႕တက္ခြင္႕ ရသြားသည္ ။ အင္တာဗ်ဴးေတြမွာလည္း မွံဳရတီရဲ႕ ဆိုးသြမ္းတာေတြကို ကိုးကြယ္ခ်င္ အားက်ခ်င္တဲ႕ စိတ္၇ိုင္းေတြက မေပၚလြင္ခဲ႕ဘဲ မွံဳရတီသည္ ဒုရဲအုပ္တေယာက္ ၿဖစ္လာခဲ႕သည္ ။ မွဳခင္းေတြကို စံုစမ္းေထာက္လွမ္းတာေတြက ပီၿပင္ထက္ၿမက္လို႕ စီအိုင္ဒီ စံုေထာက္အဖြဲ႕ကိုေတာင္ ေရာက္သြားခဲ႕သည္ ။
မွံဳရတီ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ ဘ၀မွာ ေဇာ္ေမာ္ထက္ ဆိုတဲ႕ လူနဲ႕ ရည္းစား ၿဖစ္ၾကေတာ႕ ေဇာ္ေမာ္ထက္သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ တခြင္မွာ ဒုစရိုက္အလုပ္ေတြကို ေနာက္ကြယ္က ခ်ဳပ္ကိုင္ ဦးစီးေနတဲ႕ လူဆိုးဂိုဏ္းၾကီးတခုရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ဦးထက္ၿမက္ရဲ႕သားတေယာက္ ၿဖစ္ေနတာကလည္း မွံဳရတီကို ေၿမြေဟာက္နက္ ၿဖစ္ေစဖို႕ အေထာက္အပံ႕ ၿဖစ္သြားရသည္ ။ ဒီလို ဒုစရိုက္ အလုပ္ေတြကို အားက်
ခံုမင္တဲ႕ မွံဳရတီသည္ တိုက္ဆိုင္စြာနဲ႕ ေဇာ္ေမာ္ထက္ရဲ႕ ခ်စ္သူ ၿဖစ္ခဲ႕တာ သူမကိုယ္ သူမလည္း အံ႕ၾသလို႕ မဆံုးဘူး ။
ေဇာ္ေမာ္ထက္က ခ်စ္သူ သက္တမ္း ၾကာလာတဲ႕အခါ သူ႕အိမ္ကို ေခၚသြားၿပီး အေဖ နဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးခဲ႕လို႕ ဦးထက္ၿမက္နဲ႕ မွံဳရတီ ရင္းႏွီးခဲ႕ရသည္ ။ ေဇာ္ေမာ္ထက္က မွံဳရတီကို သူတို႕မိသားစုဟာ ဂိုဏ္းစတားမိသားစု ဆိုတာကို ဖံုးထားခဲ႕တာပါ ။ မွံဳရတီကလည္း ေဇာ္ေမာ္ထက္ကို သာမန္ ပိုက္ဆံရွိ သူေဌးသား တေယာက္လို႕ဘဲ ထင္ထားခဲ႕တာပါ ။ တေန႕မွာ ေဇာ္ေမာ္ထက္တေယာက္ သူ႕အေဖ
ခိုင္းေစတာ တခုကို ထြက္လုပ္ရင္း မေတာ္တဆမွဳနဲ႕ ေသဆံုးသြားခဲ႕ရသည္ ။ သူ႕အေဖရဲ႕ ၿပိဳင္ဖက္ လူတေယာက္ဆီက စိန္ေတြကို ရန္ကုန္ ေမာ္လၿမိဳင္ သြား ရထားေပၚမွာ လုယူရင္း ရထားေပၚက ၿပဳတ္က်ၿပီး ေသဆံုးသြားခဲ႕သည္ ။ ေဇာ္ေမာ္ထက္ ေသဆံုးေတာ႕မွ သူတို႕မိသားစုဟာ ဒုစရိုက္ အလုပ္ေတြကို တသက္လံုး လုပ္လာၾကတဲ႕ ဂိုဏ္းစတားေတြမွန္း မွံဳရတီ သိသြားခဲ႕ရသည္ ။
သာမန္ မိန္းကေလး တေယာက္ ဆိုရင္ ဒီလို ေပၚေပါက္ သိရွိခဲ႕ရင္ စက္ဆုတ္ရြံရွာ ေၾကာက္လန္႕ၿပီး ဒီမိသားစုနဲ႕ ေ၀းရာကို ေရွာင္ရွားမွာ ၿဖစ္ေပမယ္႕လို႕ မွံဳရတီကေတာ႕ ပိုလို႕ေတာင္ သေဘာက်သြားခဲ႕ၿပီး ေဇာ္ေမာ္ထက္ရဲ႕ အေဖၾကီး ဦးထက္ၿမက္ဆီမွာ ပညာဆည္းပူး ေလ႕လာသင္ယူခဲ႕ေပသည္ ။ ဒီအခ်ိန္ထဲက ပါ၀င္ လုပ္ကိုင္ခဲ႕တဲ႕ မွံဳရတီသည္ တဖက္က ရဲအရာရွိ လုပ္ေနသလို တဖက္ကလည္း လူဆိုးဂိုဏ္းကို ေခါင္းေဆာင္ ေနတဲ႕ နံမည္ေက်ာ္ ေၿမြေဟာက္နက္ ၿဖစ္လာရသည္ ။
ခ်ိဳကန္းသည္ မိေမြးတိုင္းကိုယ္ေတြနဲ႕ တအားကို လွေနတဲ႕ မွံဳရတီကို ၿမင္တာနဲ႕ စိတ္ေတြ ၀ုန္းကနဲ ထၾကြသြားရသည္ ။
ေၿမြေဟာက္နက္ ရဲ႕ အေၾကာင္းကို သူ႕လက္ေအာက္မွာ လုပ္ေနခဲ႕လို႕ သိေန ၾကားဖူးေနသည္ ။ ဘယ္သူမွန္းသာ မသိခဲ႕တာ ။ ထြန္းဇံေအာင္ကို စစၿခင္းတံုးက ေၿမြေဟာက္နက္ လို႕ သူထင္ခဲ႕ေပမယ္႕
ေနာက္ပိုင္းမွာ ထြန္းဇံေအာင္က သူ႕ေရွ႕မွာ ဖုန္းနဲ႕ အမိန္႕ခံယူေနတာေတြကို ေတြ႕ၿပီး ထြန္းဇံေအာင္ရဲ႕ အထက္မွာ ေခါင္းေဆာင္ တေယာက္ ရွိေနတာကို သူ သိလာခဲ႕သည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ ေသသြားၿပီးတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ေၿမြေဟာက္နက္က သူ႕ကို ေခါင္းေဆာင္ တင္ၿပီး အလုပ္တခ်ိဳ႕ကို လုပ္ခိုင္းခဲ႕သည္ ။ ပထမ မိန္းမတေယာက္ ဆိုတာ မသိခဲ႕ ။ အခု သိမယ္႕သိေတာ႕လည္း ေခါင္းေဆာင္ သည္ ရဲအရာရွိတေယာက္ ၿဖစ္ေနတာကို သိလိုက္ရသည္ ။
ေၿမြေဟာက္နက္ က ကိုယ္တံုးလံုး ခြတ္ၿပီး သူ႕ကို ကုတင္ဆီကို ေခၚေနတာကလည္း အိပ္မက္တခု မက္ေနသလို ခံစားေနရသည္ ။
“ ခ်ိဳကန္း..မင္း ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြကို အကုန္ ခြ်တ္လိုက္ကြာ......”
ရွက္တတ္တဲ႕ ခ်ိဳကန္းသည္ မွံဳရတီ ေၿပာလိုက္တဲ႕ စကားေၾကာင္႕ ၾကက္သီးေတြ ထသြားသည္ ။ ဒါေပမယ္႕ ေၿမြေဟာက္နက္ရဲ႕ အမိန္႕ကို နာခံေနက်မို႕ ခ်က္ခ်င္းဘဲ သူ႕အ၀တ္ေတြကို ခြ်တ္ပစ္ေနသည္ ။
မ်က္ႏွာက်က္က မီးေရာင္နဲ႕ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ အခ်ိဳးက် က်စ္လစ္တဲ႕ ကိုယ္လံုးကိုယ္ထည္ကို မွံဳရတီ ၿမင္ေနရသည္ ။ မွံဳရတီ သည္ တပည္႕တေယာက္က ခ်ိဳကန္းကို လိုက္ေခ်ာင္းေၿမာင္းၿပီး ဓါတ္ပံု ဗီဒီယို ရိုက္ေပး
ခဲ႕တာေၾကာင္႕ ငပလီ ေခ်ာင္းသာ ေငြေဆာင္လို ပင္လယ္ကမ္းေၿခေတြမွာ ေရကူးေဘာင္းဘီၿပတ္ေလးနဲ႕ ေရထဲက တက္လာတဲ႕ ပံုေတြကို ၿမင္ဘူးထားခဲ႕တာပါ ။ သို႕ေပမယ္႕ အခုလို ဒုတ္ၾကီး တေထာင္
ေထာင္ကိုေတာ႕ ခုမွဘဲ ၿမင္ဘူးရတာ ၿဖစ္သည္ ။
“ ဟယ္.....လွလိုက္တဲ႕ဟာၾကီး.....”
မွဳံရတီသည္ ေပါင္တန္သြယ္ ႏွစ္ဖက္ၾကားက မတ္မတ္ၾကီး ေထာင္ေနတဲ႕ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ ေယာက်္ားတန္ဆာေခ်ာင္းၾကီးကို ၿမင္ရေတာ႕ မေအာင္႕ႏိုင္ဘဲ ႏုတ္က ထုတ္ၿပီး ခ်ီးမြမ္းလိုက္မိသည္ ။
“ ခ်ိဳကန္း.....”
“ ဗ်ာ....”
“ မင္းကေတာ႕ ငါ႕ကို အခုလို ကိုယ္လံုးတီးနဲ႕ ေတြ႕လိုက္ရေတာ႕ အထင္အၿမင္ေသးသြားမလားေတာ႕ မသိဘူး..ငါက မင္းကို တဖက္သပ္ သေဘာက်ေနခဲ႕တာ ၾကာၿပီကြ.....”
“ ဗ်ာ.....”
“ ဟြန္႕...တဗ်ာဗ်ာနဲ႕......ခ်ာတိတ္ကေလး က်ေနတာဘဲ...သူ႕ပစၥည္းၾကီးကေတာ႕ တကယ္႕ အယ္စတံုၾကီး...လာ...ဒီကို......”
“ ဟုတ္....”
“ ငါ႕ကို မမမွံဳ လို႕ ေခၚကြာ..ငါက မင္းထက္ အသက္နည္းနည္းၾကီးတယ္....”
“ ဟုတ္...မမမွံဳ .....”
“ မင္း ဘာဂ်ာမွဳတ္ဘူးတယ္ မဟုတ္လား....”
ခ်ိဳကန္းက ရွက္သလိုလို ၿဖစ္သြားေပမယ္႕ ခ်က္ခ်င္းဘဲ “ ဟုတ္..မွဳတ္ပါတယ္....” လို႕ ေၿဖလိုက္သည္ ။
“ လာ....မမမွံဳကို မွဳတ္ေပးကြယ္....မမမွံဳ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ႕တဲ႕ဟာေတြ တကယ္ ၿဖစ္လာေအာင္...”
“ ဟုတ္..မမမွံဳ....”
မွံဳရတီရဲ႕ ေပါင္တန္ေတြကို ေဘးကို ၿဖဲကားလိုက္ၿပီး ေခါင္းကို ထိုးကပ္လို႕ ေဖါင္းမို႕တဲ႕ ေၿပာင္တင္းေနတဲ႕ အေမႊးမဲ႕ အဂၤါစပ္ၾကီးကို ခ်ိဳကန္း အရင္ဆံုး နမ္းရွံဳ႕ေနသည္ ။
“ အိုး...ယား...ယားတယ္ကြာ....ဟင္႕ဟင္႕....”
မွံဳရတီရဲ႕ ရသာဖူးအစိေလးကို ခ်ိဳကန္းရဲ႕ ႏွာေခါင္းက ပြတ္သပ္ၾကည္ဆယ္လိုက္လို႕ မွံဳရတီ ကိုယ္လံုးေလး လူးလြန္႕လွဳပ္ခါသြားသည္ ။ ခ်ိဳကန္းလည္း ႏွဳတ္ခမ္းသား ထူထူေတြကို လိုက္ နမ္းသည္ ။ အကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္ သူ႕ႏွာတန္ထိပ္နဲ႕ ပြတ္ဆြဲကာ နမ္းသည္ ။
“ အား...အား...အင္း......ဟင္႕........”
သူမစိတ္ကူးထဲက ခ်စ္သူ ခ်ိဳကန္းသည္ ေတာင္႕တထားတဲ႕ ဒီလို နမ္းေပးတာကို တကယ္ လုပ္ေပးေနၿပီမို႕ မွံဳရတီ အရမ္း ၾကည္ႏူးမိေနသည္ ။ ခ်ိဳကန္းနဲ႕ လူသူမရွိတဲ႕ ပင္လယ္ၿပင္ၾကီးထဲက ကြ်န္းေလးတ
ကြ်န္းေပၚကို ထြက္သြားခ်င္တဲ႕ စိတ္ကူးေတြကို ထပ္ၿပီး အေကာင္အထည္ ေဖၚမယ္ လို႕လည္း မွံဳရတီ စဥ္းစားထားသည္ ။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဒုစရိုက္ အလုပ္ေတြကို လုပ္ခဲ႕တဲ႕ မွံဳရတီသည္ လွိဳ႕၀ွက္ၿပီး ေငြသားနဲ႕ စိန္ေရႊ ရတနာပစၥည္းေတြ အေၿမာက္အမ်ားကို စုေဆာင္းထားခဲ႕လို႕ ဒီ ဒုစရိုက္ အလုပ္ေတြကေန အၿပီးအပိုင္ အနား
ယူလို႕ ရေနၿပီ ဆိုေတာ႕ လက္ရွိ အလုပ္နဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္ကို ထားခဲ႕လိုက္ၿပီး ခ်စ္သူ ခ်ိဳကန္းနဲ႕ အေပ်ာ္ခရီး ထြက္သြားလိုက္ဖို႕ ၾကံစည္ထားခဲ႕သည္ ။
ဒီ သစ္ခြဲစက္ေဟာင္းၾကီးကို ေရာက္ၿပီး အေပၚထပ္ေလးကို တက္..တကိုယ္လံုးကို ဆပ္ၿပာရည္ေမႊးေမႊးနဲ႕ ေဆးေၾကာ သန္႕စင္ခဲ႕ၿပီးတဲ႕ေနာက္ မွံဳရတီသည္ မေတာ္လိုက္ရတဲ႕ ေယာကၡမၾကီး ဦးထက္ၿမက္ဆီကို ဖုန္းဆက္ခဲ႕သည္ ။
ဦးထက္ၿမက္သည္ လူအင္အား ေတာ္ေတာ္မ်ားၿပားတဲ႕ ဒုစရိုက္ဂိုဏ္းၾကီးကို ဆက္လုပ္ေနဆဲ လူဆိုးဂိုဏ္းခ်ဳပ္ အဓိပတိၾကီး တေယာက္ ၿဖစ္လို႕ မွံဳရတီ လူလိုတဲ႕အခါ လူေတြ လႊတ္ေပးေနက် ၿဖစ္လို႕ အခု
လည္း သူမဆီကို တပည္႕လက္သား တခ်ိဳ႕ လႊတ္ေပးဖို႕ အကူအညီ ေတာင္းလိုက္သည္ ။ ဦးထက္ၿမက္က ၀မ္းသာအားရဘဲ လူေလးေယာက္ကို သစ္ခြဲစက္ၾကီး ဆီကို လႊတ္ေပးလိုက္မည္ လို႕ ေၿပာ
လိုက္သည္ ။
မွံဳရတီက ဦးထက္ၿမက္ရဲ႕ တပည္႕ေလးေယာက္ကို သစ္ခြဲစက္ၾကီးထဲကို မ၀င္ခိုင္းဘဲ အၿပင္မွာဘဲ လံုၿခဳံေရး အေနနဲ႕ ေစာင္႕ၾကပ္ေပးဖို႕ ေၿပာသည္ ။
သူမမွာ ခ်ိဳကန္းနဲ႕ အခ်စ္ပြဲေလး ႏႊဲခ်င္တဲ႕ စိတ္ကူးက ရွိေနသည္ မဟုတ္လား ။
ခ်ိဳကန္းသည္ မွံဳရတီရဲ႕ အဂၤါစပ္ၾကီးကို တ၀ၾကီး နမ္းရွံဳ႕လိုက္တဲ႕အခါ ကာမရာဂစိတ္ေတြက ၿပင္းထန္ ထၾကြလြန္းလာလို႕ သူ႕လ်ာနဲ႕ အဂၤါစပ္ကို တအား ဖိဖိ ယက္ေလၿပီ ။
“ အိုး....အိုး.......အာ႕..အာ႕.......အိ.........အမေလး......ဟာ..........အာ႕အာ႕......”
မွံဳရတီ အတြက္ တကယ္႕ကို ထူးၿခားတဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳပါဘဲ ။ ဘယ္ေယာက်္ားရဲ႕ အယက္အစုတ္ကိုမွ မခံဘူးေသးတဲ႕ သူမ အတြက္ ခ်စ္မိသူ ခ်ိဳကန္းက ေပးလိုက္တဲ႕ “ ဘာဂ်ာ ” ပါ ။
အဂၤါစပ္ကို အားရပါးရ ယက္စုတ္ရင္း ခ်ိဳကန္းရဲ႕ လက္တဖက္က ဆန္႕ထုတ္ၿပီး မွံဳရတီရဲ႕ ဖြ႕ံထြားတဲ႕ ရင္သားၾကီးတလံုးကို ဆုပ္နယ္ေနသည္ ။
( အင္း..ခ်ိဳကန္းရယ္....မင္းကို မမမွံဳက စြဲလန္းေနမိခဲ႕တာ ၾကာပါၿပီ.....)
ခ်ိဳကန္းရဲ႕ လ်ာထိပ္က မွံဳရတီရဲ႕ အဂၤါစပ္ အတြင္းထဲကို တစြပ္စြပ္နဲ႕ ထိုးကစားေပးလာသည္ ။
“ အား...အား.......ခ်ိဳကန္းရယ္.....မမမွံဳ...မေနႏိုင္ေတာ႕ဘူး...မင္း..မင္း...သိပ္...သိပ္......လုပ္တတ္တာဘဲကြာ........”
ဒီအခ်ိန္မွာ ေအာက္ထပ္မွာ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီသည္ ဘယ္လိုနည္းနဲ႕ လြတ္ေၿမာက္ႏိုင္မလဲ ဆိုတာကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ၾကိဳးစား ၾကံစည္ေနၾကသည္ ။
“ ေဘဘီ....အသံေတြ..အသံေတြ......”
စန္ဒီ တိုးတိုးေလး ေၿပာလိုက္လို႕ ေဘဘီက နားစြင္႕လိုက္ေတာ႕ အေပၚထပ္က ညည္းၿငဴသံေတြနဲ႕ တဒုတ္ဒုတ္ အသံေတြကို ၾကားရသည္ ။
“ ဟား....သူတို႕...လုပ္ေနၾကတာဘဲ......”
သစ္ခြဲစက္ၾကီးရဲ႕ မလွမ္းမကမ္းကို ကားတစီး ေရာက္လာတဲ႕ အသံကို ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ ၾကားလိုက္ရသည္ ။
ထြက္ေၿပး လြတ္ေၿမာက္ဖို႕ ၾကိဳးစားေနၾကတဲ႕ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ အတြက္ကေတာ႕ ဒီကားသံေၾကာင္႕ စိတ္အားတက္သြားသသလိုဘဲ ။ လြတ္ေၿမာက္ဖို႕အတြက္ အကူအညီမ်ား ရလာေလမလားလို႕
ထင္ၿပီး ။
တကယ္ေတာ႕ မွံဳရတီ ေခၚထားတဲ႕ ဦးထက္ၿမက္ရဲ႕ တပည္႕ေလးေယာက္ ေရာက္လာတာပါ ။
မွံဳရတီ ၿဖစ္ေစခ်င္တဲ႕အတိုင္း ဒီ လူေလးေယာက္သည္ သစ္စက္ေဟာင္းၾကီး ရဲ႕ အၿပင္မွာဘဲ ေစာင္႕ၾကပ္တဲ႕အေနနဲ႕ ရွိေနၾကမွာ ၿဖစ္သည္ ။
စန္ဒီက ေဘဘီ႕ကို “ ေဘဘီ....စန္ဒီတို႕ကို ဒီ မိန္းမက လႊတ္ေပးလိမ္႕မယ္ေတာ႕ မထင္ဘူး..သူသိခ်င္တာေတြ စစ္ေမးၿပီးရင္ သတ္ပစ္မွာ ေသခ်ာတယ္....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ စန္ဒီ ေၿပာတာ မွန္
သည္ ။ ေၿမြေဟာက္နက္သည္ သူ ဘယ္သူဆိုတာ သိသြားတဲ႕ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ကို ၿပန္လႊတ္ေးမွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ ေဘဘီလည္း သိသည္ ..။
သူတို႕ အေပၚထပ္မွာ ကာမပြဲၾကမ္းေနတဲ႕အခ်ိန္ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ အမ်ိဳးမ်ိဳး ၾကိဳးစားၾကပါသည္ ။ ပုခံုးသား မြတ္မြတ္ေလးေတြဆီကေန နမ္းလာရင္း ခါးသိမ္ေလးဆီကို အနမ္းေတြက ဆင္းလာသည္ ။ စြင္႕ကားတဲ႕
တင္သားႏွစ္လံုးဆီကို ထပ္ဆင္းလာေတာ႕ မေလးေသာင္းရဲ႕ ရယ္သံေလး ထြက္လာတယ္ ။
“ ယားတယ္..ကိုကို.....”
ဦးဇြဲရဲ႕ အနမ္းေတြက ရပ္မသြားေသး ။
မေလးေသာင္းရဲ႕ ခါးေလး ေကာ႕တက္လာၿပီး တင္ပါးေတြ ၾကြေထာင္သြားသည္ ။
တင္ပါးလွလွၾကီးေတြရဲ႕ၾကားေအာက္က မို႕ထြက္ေနတဲ႕ မေလးေသာင္းရဲ႕ မိန္းမအဂၤါကို ဦးဇြဲရဲ႕ ႏွာေခါင္းခြ်န္ခြ်န္
က စနမ္းလိုက္တဲ႕အခါ ရယ္ေနတဲ႕ မေလးေသာင္းဟာ ဆက္မရယ္ႏိုင္ဘဲ....“ အိုး........ဟင္း..........အူး.....အူး....”
ဆိုတဲ႕ ညည္းသံေလးေတြ နဲ႕ ဦးဇြဲရဲ႕ အနမ္းေတြကို ေရွာင္ရွားဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္ပါသည္ ။
ဦးဇြဲက မေလးေသာင္းရဲ႕ ခါးသိမ္ေလးကေန ဖမ္းဆြဲထားလိုက္လို႕ ငါးရွဥ္႕ေလးတေကာင္လို ေလ်ာကနဲ ထြက္သြားဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္တဲ႕ မေလးေသာင္းရဲ႕ အၾကံအစည္သည္ မေအာင္ၿမင္ေတာ႕ ။
“ ကိုကို မလုပ္နဲ႕...ေရမခ်ိဳးရေသးဘူး . . .”
မေလးေသာင္းရဲ႕စကားကို ဦးဇြဲက နားမေထာင္ပါဘူး ။ ၿပဴးအစ္ထြက္ေနတဲ႕ အဂၤါစပ္ေဖါင္းေဖါင္းေလးကို နမ္းရွံဳ႕ေန
ၿပီ ။ “ အို..............အား.......ဟင္႕.............ကိုကို.......အင္ဟင္.......” လို႕ မေလးေသာင္း ညည္းသည္ ။
ဦးဇြဲရဲ႕ ႏွာတန္ထိပ္က မေလးေသာင္းရဲ႕ အဂၤါစပ္ အကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္ စုန္လိုက္ဆန္လိုက္နဲ႕ မထိတထိ ပြတ္ တိုက္ ရွပ္တိုက္ေနသည္ ။ မေလးေသာင္းရဲ႕ ေပါင္တန္ေတြ လူးလြန္႕လွဳပ္ခါေနၾကသည္ ။
ဦးဇြဲရဲ႕ ႏွာေခါင္းေပါက္က မွဳတ္ထုတ္လိုက္တဲ႕ ေလေႏြးေႏြးက မေလးေသာင္းရဲ႕ အဂၤါစပ္ထိပ္နားက ရသာဖူးေလးကို
လာ တိုးတာကလည္း မေလးေသာင္းအတြက္ ထူးၿခားတဲ႕ အထိအေတြ႕ေလးမို႕ မေလးေသာင္းရဲ႕ စိတ္ေတြဟာ ထၾကြေသာင္းက်န္းလာရပါေတာ႕သည္ ။
“ ကိုကိုရယ္....လိုခ်င္ၿပီ.....မေလးေသာင္းကို ခ်စ္ေပးပါေတာ႕....”
မေလးေသာင္းက ဦးဇြဲကို ပြင္႕ပြင္႕လင္းလင္းဘဲ ေတာင္းဆိုလိုက္ၿပီမို႕ ဦးဇြဲလည္း ေမွာက္ရက္ အနမ္းေတြ ေပးေနရာ က ထထိုင္လိုက္ၿပီး မေလးေသာင္းရဲ႕ ေပါင္တန္ၿဖဴၿဖဴႏွစ္ေခ်ာင္းကို တြန္းၿဖဲကား လိုက္ရင္း သူ႕ကိုယ္ကို ေပါင္ၾကားမွာ ေနရာယူလိုက္သည္ ။
ဦးဇြဲရဲ႕ ေယာက်္ားအဂၤါသည္ အစြမ္းကုန္ ၾကီးထြားမာေက်ာေနၿပီး မတ္မတ္ၾကီး ေထာင္ေနသည္ ။ ထၾကြလြန္းတဲ႕
ကာမရာဂစိတ္အစဥ္ေၾကာင္႕ အဂၤါတန္ၾကီးသည္ တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေနသည္ ။ သူ ေတြ႕ခ်င္လြန္းေနတဲ႕ မေလးေသာင္းရဲ႕ မိန္းမအဂၤါဆီကို အေရာက္သြားဖို႕ အဆင္သင္႕ ၿဖစ္ေနသည္ ။
မေလးေသာင္းရဲ႕ မိန္းမအဂၤါသည္လည္း ဦးဇြဲရဲ႕ ေယာက်္ားတန္ဆာၾကီးကို ငံ႕လင္႕ေစာင္႕စားေနသည္ ။ မၾကာခင္
ထိေတြ႔စပ္ယွက္ရမယ္႕ အထိအေတြ႕ကို သိေနလို႕ တအားဘဲ ေဖါင္းၾကြ စုိရႊဲေနသည္ ။ အရည္ၾကည္ေတြသည္ အဂၤါစပ္က လ်ံထြက္ၿပီး ေပါင္ၿခံတေလ်ာက္ကို စီးက်ေနသည္ အထိ ။
ဦးဇြဲက မေလးေသာင္းရဲ႕ ရင္စိုင္လွလွၾကီးေတြကို တဖက္ၿပီးတဖက္ နမ္းလိုက္သည္ ။ သူ႕ႏွာေခါင္းနဲ႕ ရင္သီးဖုေလး
ေတြကို ပြတ္သပ္ၾကည္ဆည္ေပးလိုက္တာေတြက မေလးေသာင္းကို စိတ္ေတြ ထၾကြေစသည္ ။ ဒီအခ်ိန္ တၿပိဳင္နက္မွာဘဲ ဦးဇြဲရဲ႕ ေယာက်္ားတန္ဆာေခ်ာင္းထိပ္ဖူးၾကီးက မေလးေသာင္းရဲ႕ မိန္းမအဂၤါေပါက္၀ကို လာေတ႕ၿပီ ။
မေလးေသာင္းရဲ႕ ေပါင္တန္ေတြ အလိုလို ေဘးကို ကားသြားရသည္ ။
ဦးဇြဲရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းၾကီးက ရင္သီးမာမာေလးကို ဖမ္းငံုဟတ္လိုက္တဲ႕အခ်ိန္မွာဘဲ သူ႕တန္ဆာထိပ္ဖူးၾကီးသည္ မေလးေသာင္းရဲ႕ အဂၤါစပ္ထဲကို ၿငင္ၿငင္သာသာေလး တိုး၀င္သြားသည္ ။
“ အိုး..........ကိုကိုး..........”
လွပလြန္းတဲ႕ ေလးကိုင္းပံု ႏွဳတ္ခမ္းရဲရဲေလး ဖတ္ကနဲ ပြင္႕ဟသြားသည္ ။ လိင္တန္ထိပ္ဖူးၾကီးလည္း တြင္းၾကပ္ၾကပ္ထဲကို ပြတ္တိုက္ ၀င္ေရာက္သြားသည္ ။ လိင္တန္ၾကီးသည္ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္နဲ႕ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆုတ္တက္လွဳပ္ရွားေနသည္ ။ မေလးေသာင္းရဲ႕ ခပ္တိုးတိုး ညည္းသံေလးေတြက ဦးဇြဲကို
ပိုၿပီး စိတ္ထၾကြေစသည္ ။ ၿဖည္းၿဖည္း မွန္မွန္ ၀င္ထြက္ေနရာက ၿမန္ဆန္လာသည္ ။ တဖပ္ဖပ္ အသံေတြ ထြက္ေနသည္ ။ ကာမရဲ႕ အရသာကို ႏွစ္ဦးသား တင္ၿပည္႕ၾကပ္ၿပည္႕ ခံစားေနၾကရင္း ကာမခရီးဆံုးကို ေရာက္ ရွိဖို႕ စိတ္တူကုိယ္တူ ၾကိဳးပမ္းၾကေတာ႕သည္ ။
“ အိုး...ကိုကို......တအား...တအား.....တအား....ကိုကို.....အမေလး.....ေဆာင္႕ပါ ကိုကို.....အား...ေကာင္း..ေကာင္း
တယ္.......အိုး....ေဆာင္႕ေဆာင္႕......အီး..........အားဟား......ၿပီး...ၿပီးခါနီးၿပီ...........”
တရွဴးရွဴး အသက္ရွဴသံၿပင္းၿပင္းနဲ႕ ဦးဇြဲ တအားၾကဲၿပီ ။ တဖပ္ဖပ္အသံေတြ စိပ္လာသည္ ။ ၿပၿပၿမင္ေနရတဲ႕ လမ္း
ဆံုးထိပ္ေနရာကို မေရာက္ေရာက္ေအာင္ အၿပင္းအထန္ ၾကိဳးစားသည္ ။ မေလးေသာင္းကလည္း ေကာ႕ပင္႕တံု႕ၿပန္ခ်က္ေတြနဲ႕ အဂၤါစပ္ကို ညွစ္ညွစ္ေပးေနသည္ ။ တအားေကာင္းလာသည္ ။ အိုး....အိုး..ေကာင္းသထက္ေကာင္းလာသည္ ။ ေနာက္ဆံုး လမ္းဆံုးကို ေရာက္သြားေတာ႕ တကိုယ္လံုးက အေၾကာေတြ တုန္ခါသြားရေအာင္ ေကာင္းလြန္းတဲ႕ ကာမအရသာထူးကို ႏွစ္ေယာက္စလံုး ၿပိဳင္တူ ရရွိခံစားလိုက္ၾကရင္း တေယာက္နဲ႕တေယာက္ ထပ္ရက္ ဖက္ရက္နဲ႕ ၿငိမ္က်သြားေလသည္ ။
စကၠန္႕ကေန မိနစ္......မိနစ္ကေန နာရီ …. ။ ဖ်တ္ကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ႕ ဦးဇြဲသည္ ဖုန္းက တဂီ၈ီ လွဳပ္ေနလို႕ ႏိုးသြားသည္ ။ ဟင္....ဘယ္သူေခၚလဲ....။
ဖုန္းကို ကိုင္လိုက္သည္ ။ ၾကည္႕သည္ ။ ဇြန္ ေခၚတာပါလား . ..။
“ ေၿပာ ဇြန္.....ထူးၿပီလား . .”
“ ထူးၿပီ.....သတိက ေခါင္းမာ တင္းခံေနတယ္...ေတာ္ေတာ္ေလး ႏွိပ္စက္ၿပီးမွ ဘရိတ္ခ္ ၿဖစ္သြားတယ္....ေနရာ
သံုးခု ေၿပာတယ္....ႏွစ္ေနရာကို ခ်က္ၿပီးၿပီ......အခု ေနာက္ဆံုး ေနရာကို သြားေနတယ္.....သစ္ခြဲစက္ အေဟာင္းတလံုးဘဲ.....ေၿမြေဟာက္နက္ အဲ႕မွာ ေဘဘီတို႕နဲ႕ ရွိေနမွာ ေသခ်ာသေလာက္ဘဲ.....”
“ အိုေက..ဇြန္..ကိုသံုညကို ပီပီၿပင္ၿပင္ လွဳပ္ရွားဖို႕ ေၿပာေနာ..ထြန္းအံုၾကီးေကာ ပါတယ္ မဟုတ္လား....ေဘဘီတို႕စံုတြဲေလးကို ဘာမွ မထိခိုက္ေစနဲ႕..ငါ႕ဆီ အသက္ရွင္ရက္ ၿပန္ေခၚလာခဲ႕....”
“ ေကာင္းၿပီ ေဘာ႕စ္..စိတ္ခ်.....”
ဦးဇြဲ ထထိုင္လိုက္သည္ ။ ေရငတ္သည္ ။ ေရထေသာက္ဖို႕ ထလိုက္တဲ႕အခ်ိန္ မေလးေသာင္း လူးလြန္႕လာသည္။
“ ကိုကို...ထူးၿပီလား.....”
“ အင္း....ေဘဘီတို႕ ရွိတဲ႕ေနရာကို သိၿပီ.....”
မေလးေသာင္းရဲ႕ “ ေဘဘီ စန္ဒီတို႕ ေဘးကင္းၾကပါေစ....” လို႕ ဆုေတာင္းသံေလး ထြက္ေပၚလာသည္ ။
မနက္လင္းအားၾကီး အခ်ိန္ ဇြန္သလႅာတို႕ လူစုသည္ သစ္ခြဲစက္ေဟာင္းၾကီး နားကို တၿဖည္းၿဖည္း တိုးကပ္လို႕ သြားေနၾကသည္ ။ ညသည္ ၿငိမ္သက္ တိတ္ဆိတ္ေနသည္ ။ တခါတခါ အေ၀းဆီက ေခြးေဟာင္သံသဲ႕သဲ႕ကို ၾကားေနရသည္ ။
ကိုသံုညသည္ သူ႕လက္ထဲက က်ည္အေတာင္႕၃၀ဆန္႕ က်ည္ကပ္တပ္ထားတဲ႕ ေအေက၄၇ ေမာင္းၿပန္ ရိုင္ဖယ္ကို အသင္႕ခ်ိန္ရြယ္ရင္း ဇြန္သလႅာနဲ႕ ေဘးခ်င္းယွဥ္လ်က္ မွံဳရတီရဲ႕ လံုၿခံဳေရး အေစာင္႕ေတြ ရွိေနတဲ႕ ဂ်စ္ကား အနား ကို တေရြ႕ေရြ႕နဲ႕ တိုးကပ္သြားေနသည္ ။
သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေဘးနဲ႕ အေနာက္မွာ သူတို႕အဖြဲ႕က လူေတြ သည္လည္း ေသနတ္ေတြကို ခ်ိန္ရြယ္ရင္း လိုက္ပါလာၾကသည္ ။
ဇြန္သလႅာရဲ႕ လက္ေတြထဲမွာ အသံတိတ္ေၿပာင္း တပ္ထားတဲ႕ ကင္းဘား အမ်ိဳးအစား ပြိဳင္႕၄၅ ပစ္စတိုလ္ေသနတ္ ႏွစ္လက္ ရွိေနသည္ ။
မွံဳရတီရဲ႕ လံုၿခံဳေရး ကင္းသမား ေလးေယာက္သည္ တရွဴးရွဴးနဲ႕ အိပ္ေမာက်ေနၾကပါလား...။
ကိုသံုညက မီးစိမ္းၿပသည္႕သေဘာနဲ႕ လက္ၿပလိုက္တဲ႕အခါ ဇြန္သလႅာသည္ ရႊတ္...ရႊတ္...ရႊတ္ ..လို႕ အသံေပးလိုက္သည္ ။ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ႕ဂ်စ္ကားထဲက လူေလးေယာက္ မ်က္လံုးေတြ ပြင္႕လာၿပီး ဇြန္သလႅာကို ေတြ႕သြားၾကလို႕ သူတို႕ ခါးက ေသနတ္ေတြကို လက္လွမ္းလိုက္ၾကတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ဇြန္သလႅာက အသံတိတ္ေၿပာင္းတပ္ ေသနတ္ ႏွစ္လက္နဲ႕ စတင္ ပစ္ခတ္သည္ ။
လူေလးေယာက္သည္ ပြိဳင္႕၄၅ေသနတ္ေတြနဲ႕ အနီးကပ္ ပစ္ခတ္တာကို ခံလိုက္ရလို႕ ခုခံခ်ိန္ေတာင္ မရလိုက္ဘဲ အသက္ေပ်ာက္သြားၾကရသည္ ။ ကိုသံုညက လက္မေထာင္ၿပသည္ ။ သူတို႕သည္
ကင္းေတြကို အခက္အခဲ မရွိဘဲ ရွင္းပစ္လိုက္ႏိုင္ၿပီ ။
အိပ္ေမာက်ေနတဲ႕မွံဳရတီရဲ႕နေဘးမွာ ခ်ိဳကန္း ပက္လက္ အေနအထားနဲ႕ လွဲေလ်ာင္းေနသည္ ။ ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားရာက နားထဲမွာ အသံလိုလို ၾကားလိုက္လို႕ သူႏိုးသြားသည္ ။ မွံဳရတီသည္ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္နဲ႕ တေစာင္းေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္ ။ အၿပင္ဖက္က လူသံလိုလို ေၿခသံလိုလိုေတြ ၾကားေနသည္ ။ ခ်ိဳကန္း ထထိုင္လိုက္ရင္း ေခါင္းအံုးေအာက္မွာ ထိုးထားတဲ႕ သူ႕ေသနတ္ကို လွမ္း စမ္းလိုက္သည္ ။
ခ်က္ကိုစလိုဗက္ကီးယား လုပ္ ၉မမ စီဇီ ပစ္စတိုလ္ေသနတ္ ။ သူ႕စိတ္တိုင္းက်တဲ႕ ေသနတ္ ။
အသံေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားစြင္႕ လိုက္သည္ ။ ေသခ်ာသည္ ။ ေၿခသံေတြ ။ လူသံေတြ ။ ဒါ......ရန္သူလား...။
“ မမမွံဳ.....မမမွံဳ......”
သူ ခပ္တုိးတိုး ေခၚလိုက္ေတာ႕ မွံဳရတီရဲ႕ မ်က္လံုးေတြ ဖပ္ကနဲ ပြင္႕လာသည္ ။ ခ်က္ခ်င္း သူမ ထထိုင္လိုက္ရင္း“ ဘာထူးလဲ..” လို႕ ခ်ိဳကန္းကို ေမးလိုက္သည္ ။ခ်ိဳကန္းက “ လူသံၾကားတယ္....” လို႕ ေၿပာလိုက္၇င္း ကုတင္ေပၚက ထလိုက္သည္ ။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီကို ေကာက္၀တ္လိုက္သည္ ။ မွံဳရတီလည္း ဖ်တ္ကနဲ ထလိုက္သည္ ။
သူမ အ၀တ္ေတြကို အၿမန္ေကာက္ ၀တ္လိုက္ၿပီး ခ်ိဳကန္း မအိပ္ခင္က နံရံမွာ ေထာင္ထားခဲ႕တဲ႕ စမစ္အင္ ၀ပ္ဆင္ ေအအာရ္၁၅ ေမာင္းၿပန္ကို ေကာက္ကိုင္လိုက္သည္ ။
ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီသည္ သူတို႕နားမွာ ေတြ႕တဲ႕ အင္ဂ်င္၀ိုင္ စက္ဆီေဟာင္းေတြ ထည္႕ထားတဲ႕ ဘူးၾကီးထဲက စက္ဆီေဟာင္းေတြ နဲ႕ သူတို႕ကို ခတ္ထားတဲ႕ လက္ထိပ္ေတြကို ရေအာင္ ခြ်တ္လိုက္ၾကၿပီးေနာက္ အၿပင္ဖက္ ကို ထြက္ဖို႕ ၾကိဳးစားေနတဲ႕အခ်ိန္ အၿပင္က ကိုသံုညနဲ႕ ဇြန္သလႅာတို႕ ဦးေဆာင္တဲ႕ သူတို႕အဖြဲ႕သားေတြနဲ႕ ပက္ပင္းတိုးသည္ ။
“ ဟာ....ကိုသံုည......မမဇြန္ ......”
“ မင္းတို႕ကို လာ ကယ္ထုတ္တာ.....”
ကိုသံုညနဲ႕ ဇြန္သလႅာက ေၿမြေဟာက္နက္ ဘယ္မွာလဲ လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီက အေပၚထပ္ကို လက္ညွိဳးညႊန္ၿပၾကတဲ႕အခါ သူတို႕အားလံုးသည္ အေပၚထပ္ကို ေသနတ္ေတြနဲ႕ ထိုးခ်ိန္ထားကာ တက္လွမ္းဖို႕ ၿပင္ေနခိုက္ အေပၚထပ္ကေန အတြဲလိုက္ ပစ္ခတ္လိုက္တဲ႕ ေမာင္းၿပန္ေသနတ္က်ည္ဆံေတြက ပ်ားပိတုန္းေကာင္ေတြလို သူတို႕ဆီကို ၿမန္လြန္းတဲ႕ အရွိန္အဟုန္နဲ႕ ေၿပးလာၾကသည္ ။
ေသနတ္သံေတြ ဆူညံသြားသည္ . .။ တဒုန္းဒုန္း တထိန္းထိန္း နဲ႕ က်ယ္ေလာင္လွသည္ ။
အေပၚထပ္က မွံဳရတီနဲ႕ ခ်ိဳကန္းတို႕က စတင္ ပစ္ခတ္ တိုက္ခိုက္ၿပီ ။
ကိုသံုညနဲ႕ ဇြန္သလႅာတို႕ အဖြဲ႕လည္း အေပၚထပ္ကို ၀ိုင္းပစ္ခတ္ၾကသည္ ။ ေသနတ္သံေတြက တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ မနက္လင္းအားၾကီး အခ်ိန္ကို ဖ်က္ဆီးလိုက္ၿပီ ။
တေ၀ါေ၀ါ ေသနတ္သံေတြက ေသာေသာညံညံ ..။
ေဘဘီက ကိုသံုည ဆီက ေသနတ္ ေတာင္းသည္ ။ ကိုသံုည က မေပး ။ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ကို ကိုသံုညက ကားဆီကို ေၿပးခိုင္းသည္ ။
တိုက္ပြဲေလးတပြဲလို ပစ္ခတ္မွဳေတြက ၿပင္းထန္လွသည္ ။
တဖက္နဲ႕တဖက္ ပစ္ခတ္မွဳေတြက ၿပင္းထန္ၿပီး အခ်ိန္က ၾကာလာလို႕ ကိုသံုညက ဇြန္သလႅာတို႕ကို “ ၾကာရင္ ရဲေတြ ေရာက္လာလိမ္႕မယ္....ၿမန္ၿမန္ၿဖတ္ရင္ ေကာင္းမယ္....” လို႕ ေၿပာရင္း သူ႕ ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက လက္ပစ္ဗံုးေတြကို ထုတ္ယူလိုက္သည္ ။
အေပၚထပ္က ပစ္ခတ္တာေတြ ရပ္သြားသည္ ။
ကိုသံုည အကာအကြယ္ ယူထားရာကေန လက္ပစ္ဗံုးကို ပင္ၿဖဳတ္ၿပီး ေလွခါးေပၚကို လွမ္းပစ္တင္လိုက္သည္ ။
“ ၀ုန္း....”
လက္ပစ္ဗံုး ေပါက္ကြဲသံၾကီးက က်ယ္ေလာင္လွသလို သစ္ခြဲစက္ေဟာင္းၾကီး တုန္ခါရမ္းသြားသည္ ။
ကိုသံုည ေနာက္ထပ္ တလံုး ကို ထပ္ ပစ္ၿပန္သည္ ။
“ အံုး.....”
“ တက္...တက္...တက္ၾက....ပစ္ၾက...ပစ္...ပစ္.....ပစ္.......”
“ ဒိန္း..ထုန္းထုန္း.......”
ကိုသံုညနဲ႕ ဇြန္သလႅာတို႕ရဲ႕ ေအာ္ဟစ္ အမိန္႕ေပးသံေတြ ဆူညံသြားသည္ ။ သူတို႕ အေပၚထပ္ကို ေရာက္သြားၾကတဲ႕အခါ မွံဳရတီ နဲ႕ ခ်ိဳကန္းတို႕ မရွိၾကေတာ႕ ။ ေသြးကြက္ေတြကို ေတြ႕ရလို႕ သူတို႕ထဲက တေယာက္ေယာက္ဒါဏ္ရာ ရသြားသည္ လို႕ ယူဆရသည္ ။ အေပၚထပ္ကို ရွင္းလင္းၾကေတာ႕ တဖက္မွာ ေလွခါး အေသးစားေလး ရွိေနတာကို ေတြ႕ၾကရသည္ ။
“ ဒီေလွခါးေလးကေန လစ္သြားၾကတာဘဲကြ...ေတာက္.....လြတ္သြားတယ္......”
ကိုသံုညက သူ႕လူေတြကို စုစည္းသည္ ။
“ ကဲ ...အားလံုး......ထြက္ၾက ..ရဲေတြ မေရာက္လာခင္.....လစ္ၾကစို႕.....”
သူတို႕ ထင္ထားတဲ႕အတိုင္းပါဘဲ ။ မၾကာခင္မွာ ေခါင္မိုးမွာ မီးနီတန္းေတြ တလက္လက္နဲ႕ ရဲကားေတြ အေၿပးအလႊား ေရာက္ရွိလာၾကသည္ ။ သူတို႕ကေတာ႕ အခ်ိန္မွီ ဒီသစ္ခြဲစက္ေဟာင္းၾကီးကေန ခြာသြားလိုက္ၾကၿပီ ။
ေဘဘီက ကားေမာင္းသည္ ။ ကိုသံုညက ဖုန္းနဲ႕ ဦးဇြဲဆီကို ၿဖစ္ပ်က္တာေတြ အစီရင္ ခံသည္ ။ ဇြန္သလႅာက ရဲနဲ႕ ထိပ္တိုက္တိုးရင္ ႏွိပ္ဖို႕ ေမာင္းၿပန္ေသနတ္တလက္ကို အဆင္သင္႕ ၿပင္ေနသည္ ။
သူတို႕နဲ႕ ဆန္႕က်င္ဖက္ တဖက္လမ္းမၾကီးေပၚမွာ ရဲကားတခ်ိဳ႕ မီးနီ မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္နဲ႕ သစ္ခြဲစက္ၾကီး ဖက္ကို အၿပင္း ေမာင္းသြားေနၾကတာကို သူတို႕ ေတြ႕ရသည္ ။
ေဘဘီက ကိုသံုညနဲ႕ ဇြန္သလႅာကို “ ေၿမြေဟာက္နက္ ဆိုတာ မိန္းမဗ်....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
“ ဘာ.....”
“ ဟုတ္တယ္..မိန္းမမွ ေတာ္ေတာ္႕ကို ေခ်ာတဲ႕ မိန္းမ.....” လို႕ စန္ဒီက ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဇြန္သလႅာက စန္ဒီ႕ဖက္ကို လွည္႕ၾကည္႕သည္ ။ ကိုသံုညက “ ဒါဆို မင္းတို႕ႏွစ္ေယာက္က ေၿမြေဟာက္နက္
ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြ႕ဘူးသြားတာေပါ႕..ဟုတ္လား....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
စခန္း ( ၂ ) မွာ ဦးဇြဲက သူ႕လူေတြကို အစည္းအေ၀း ေခၚသည္ ။
ေၿမြေဟာက္နက္ အဖြဲ႕လည္း ၿပိဳကြဲသြားၿပီ လို႕ ယူဆလို႕ ရသည္ ။ ေၿမြေဟာက္နက္ ကိုယ္တိုင္ လည္း ဒါဏ္ရာ ရသြားပံု ရသည္ ။
“ ဘာဘဲေၿပာေၿပာ..ေဘာၾကီး ေသသြားတာက လြဲလို႕ ငါတို႕က စင္ေပၚကဘဲ..ဒီဂိုဏ္းစစ္ပြဲမွာ ငါတို႕ ႏိုင္တယ္ကြ.....မင္းတို႕အားလံုးကို ငါ ခ်ီးက်ဴးပါတယ္.....” လို႕ ဦးဇြဲက ေၿပာလိုက္သည္ ။
ဇြန္သလႅာက ၀ိုင္ပုလင္းၾကီးကို ပါးစပ္မွာ ေတ႕ၿပီး ေမာ႕ေသာက္လိုက္ၿပီး....“ ဆရာဇြဲ.....ဇြန္တို႕ကို အေႏွာက္အယွက္ ေပးမယ္႕ ေၿမြေဟာက္နက္ အုပ္စုလည္း ေခြးေၿပး ၀က္ေၿပး လစ္သြားရၿပီ ဆိုေတာ႕
ရန္သူေတြ ရွဲသြားတံုး ဇြန္တို႕ အလုပ္တခုခု ၾကီးၾကီးမားမား လုပ္ၾကရင္ မေကာင္းဘူးလား.....အိုနာစာ ရံပံုေငြေလးေပါ႕.....ဒါၿပီး အၿငိမ္းစား ယူလိုက္မယ္ေလ.....” လို႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕ အခါ ဦးဇြဲက
“ ငါ႕မွာ အစီအစဥ္ သစ္ေတြ ရွိေနပါတယ္..ဇြန္....မပူပါနဲ႕ မင္းတို႕သာ အားေမြးထား.....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
စန္ဒီက မွန္တင္ခံု ေရွ႕မွာ ထိုင္ရင္း ေခါင္းဖီးေနရင္း ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္ လွဲေနတဲ႕ ေဘဘီ႕ကို “ ဒီတခါ
ေဘဘီတို႕ အလုပ္သြားလုပ္ရင္ စန္ဒီလည္း ပါခ်င္တယ္...” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေဘဘီက မ်က္လံုးၿပဴးသြားၿပီး “ ဟာ....စန္ဒီ....ေအးေဆး ေနပါ....စန္ဒီ ပါလို႕ ဘယ္ၿဖစ္မလဲ...အႏၱရာယ္ ဘယ္ေလာက္ ၾကီးသလဲ....ေဘဘီဘဲသြားလုပ္မယ္....ဒီတခါ အလုပ္ၿပီးရင္ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ ေအးခ်မ္းတဲ႕ ဘ၀ေလး တခုကို လူေတြနဲ႕ ေ၀းတဲ႕ ေန
ရာေလး တခုမွာ သြား တည္ေဆာက္ၾကမယ္....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
စန္ဒီက “ ေဘဘီရယ္..ေသအတူ ရွင္အတူေပါ႕...စန္ဒီက စြန္႕စားခ်င္တယ္...” လို႕ ေၿပာလိုက္ရင္း ေဘဘီ ရွိေနတဲ႕ ကုတင္ဆီကို ေလ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။ ေဘဘီက လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန္႕တန္းၿပီး စန္ဒီ႕ကို ၾကိဳေနသည္ ။
စန္ဒီသည္ ေဘဘီ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ ေဘဘီ႕အနမ္းေတြကို ရယူေနရင္း ေဘဘီ႕ကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ၿပန္ဖက္ထားလိုက္သည္ ။ သူတို႕ရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းေတြ ပူးကပ္သြားသည္ ။ အနမ္းေတြက ဖြဖြေလး မထိတထိနဲ႕ စသည္ ။
“ ခ်စ္တယ္ ေဘဘီရယ္....”
“ စန္ဒီရယ္...ေဘဘီလည္း ခ်စ္တယ္....”
ေဘဘီက စန္ဒီ႕ အိမ္ေနရင္း၀တ္ ဘေလာက္စ္ပါးေလးကို ခြ်တ္လိုက္သည္ ။ ေဖြးကနဲ ၀င္းကနဲ စန္ဒီ႕ ႏို႕လွလွၾကီးေတြ ဘြားကနဲ ေပၚလာသည္ ။ နီရဲရဲ ႏို႕သီးေလးေတြက လံုးတင္း ေထာင္ထေနၾကသည္ ။
ေဘဘီ႕ႏွဳတ္ခမ္းေတြက ရင္သီးဖု နီရဲရဲေလး ကို ငံုလိုက္သည္ ။ လ်ာနဲ႕ တို႕ကစားလိုက္ေတာ႕ စန္ဒီ႕ ကိုယ္လံုး
ေလး တုန္ခါသြားသည္ ။ စန္ဒီ႕ႏွဳတ္ခမ္းေလးေတြ ဖတ္ကနဲ ပြင္႕ဟသြားသည္ ။
“ အိုး....”
ေဘဘီ စန္ဒီ႕ရဲ႕ႏို႕ေလးကို စုိ႕ေနသည္ ။ ဖြဖြေလး လ်ာထိပ္နဲ႕ မထိတထိ တို႕ကစား လိုက္ေတာ႕ “ အိုး....ေဘဘီ ...ဟင္႕ဟင္႕ဟင္႕...” ဆိုၿပီး ေဘဘီ႕ကို တအား ဖက္သည္ ။ စန္ဒီ႕ေပါင္တန္တဖက္နဲ႕ ေဘဘီ႕ပူေႏြးေႏြး အတန္ၾကီး ထိမိသြားသည္ ။ စန္ဒီ႕တကိုယ္လံုး ၾကက္သီးေတြ ထသြားသည္ ။
ေဘဘီ႕ႏွဳတ္ခမ္းေတြက ရင္သီးလံုး ေနာက္တဖက္ကို စို႕ေပးၿပန္သည္ ။ ေဘဘီ႕လက္တဖက္က စန္ဒီ႕ေပါင္ၾကား က ေဖါင္းမို႕မို႕ မုန္႕ေပါင္းအိအိၾကီးကို ပြတ္ေနသည္ ။
“အို...ေဘဘီရယ္...”
စန္ဒီ႕အကြဲေၾကာင္းသည္ အရည္ေတြနဲ႕ ရႊဲရႊဲစိုေနသည္ ။ ေဘဘီ႕အႏွဴးအႏွပ္ေတြေၾကာင္႕ စန္ဒီ႕ရဲ႕ စိတ္ေတြ တအား ထၾကြေနသည္ ။
“ ေဘဘီရယ္...စန္ဒီ႕ကို လိုးေပးပါေတာ႕ကြာ....” လို႕ စိတ္ထဲက ေၿပာမိေနသည္ ။ ႏုတ္ကေတာ႕ မေၿပာရဲ ။ ရွက္ေနေသးသည္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ မွံဳရတီနဲ႕ ခ်ိဳကန္းတို႕သည္ မွံဳရတီရဲ႕ မေတာ္လိုက္ရတဲ႕ ေယာကၡမၾကီး ဦးထက္ၿမက္ရဲ႕ တိုက္ၾကီးမွာ ေရာက္ေနသည္ ။ ခ်ိဳကန္းသည္ သစ္ခြဲစက္ေဟာင္းၾကီးမွာ က်ည္ထိခဲ႕လို႕ ဦးထက္ၿမက္ရဲ႕ လူယံုတပည္႕ ဆရာ၀န္ နဲ႕ တိတ္တဆိတ္ ၾကိတ္ကုေနရသည္ ။
မွံဳရတီလည္း စီအိုင္ဒီက အလုပ္ကို ေဆးခြင္႕ယူထားလိုက္ၿပီး ခ်ိဳကန္းကို အနီးကပ္ ၿပဳစုေပးေနသည္ ။ သူ႕လူေတြ ကုန္သေလာက္ ၿဖစ္ကုန္တာေၾကာင္႕ ေဘဘီတို႕ အဖြဲ႕အေပၚကို နာက်ည္း မုန္းတီးေနၿပီး ခ်ိဳကန္း ၿပန္ေနေကာင္းလာတဲ႕အခ်ိန္မွာ ေဘဘီတို႕အဖြဲ႕ကို လက္စားေခ်အံုးမယ္ လို႕ ၾကံဳး၀ါးေနသည္ ။
ဦးထက္ၿမက္သည္ မွံဳရတီကို သံေယာဇဥ္ ရွိၿပီး အစစ အကူအညီ ေပးခ်င္ေပမယ္႕ ခ်ိဳကန္း ပါလာတာကို သိပ္ မၾကိဳက္လွဘူး ။
သူ႕လူေလးေယာက္လည္း မွံဳရတီ က အကူေတာင္းလို႕ လႊတ္ေပးခဲ႕တာ အခု ေသကုန္ခဲ႕သည္ ။ ဒါေၾကာင္႕ ခ်ိဳကန္းကို ေဆးကုမေပးခ်င္ ။ မွံဳရတီကို အားနာလို႕ မတတ္သာဘဲ ေဆးကုေပးေနရသည္ ။
ဒါကို မွံဳရတီကလည္း ရိပ္မိသည္ ။ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ ဒါဏ္ရာ သက္သာလာတဲ႕အခါ ဦးထက္ၿမက္ရဲ႕ တိုက္ကေန ထြက္ၾကဖို႕ စဥ္းစားေနသည္ ။ လတ္တေလာေတာ႕ မွံဳရတီအဖို႕ ေဘဘီတို႔ အဖြဲ႕ေတြရဲ႕ တိုက္ခိုက္တာေတြေၾကာင္႕ အထိနာၿပီး အင္အား ၿပန္စုရအံုးမည္ ။
စခန္း( ၂ ) က အလုပ္ခန္းမွာ လူေတြ စံုၿပီ ။
ဦးဇြဲ ေရာက္လာသည္ ။
စားပြဲရွည္ၾကီးရဲ႕ တဖက္တခ်က္မွာ ဦးဇြဲရဲ႕ လူေတြ ထိုင္ေနၾကသည္ ။ ေဘဘီက စားပြဲရဲ႕ အဆံုးတဖက္မွာ ထိုင္သည္ ။ အေရွ႕က ေက်ာက္သင္ပုန္းၾကီး အနားမွာ ဦးဇြဲ က ရပ္လိုက္ၿပီး....“ မင္းတို႕ အားလံုး ေသေသခ်ာခ်ာနားေထာင္...အခု အလုပ္က ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို ၾကီးတယ္...ရရင္လည္း အလံုးအရင္းနဲ႕ ရမယ္...ရဖို႕က ၉၈% ရွိ
တယ္...ငါ ေသေသခ်ာခ်ာ အခ်ိန္ယူၿပီး ေလ႕လာထားတယ္...မင္းတို႕ ငါတို႕ တိတိက်က် လုပ္ရင္ ေအာင္ၿမင္မယ္..
ဒီအလုပ္ၾကီး ၿပီးရင္ မင္းတို႕ နားခ်င္သပ ဆိုရင္ နားလို႕ ရၿပီ...ငါလည္း အခိုက္အတန္႕ နားေတာ႕မယ္...အၿပီးအပိုင္
လည္း နားခ်င္နားသြားမယ္...ဒါၾကီးကိုေတာ႕ ေနာက္ဆံုးပိတ္ အေနနဲ႕ အိတ္နဲ႕လြယ္ပစ္လိုက္မယ္ကြာ....” လို႕ စေၿပာလိုက္သည္ ။
ေဘဘီသည္ ထံုးစံအတိုင္း နားၾကပ္ေလး နားမွာ တပ္ထားၿပီး ေနကာမ်က္မွန္အနက္ၾကီးကို တပ္ထားေနသည္ ။
ဆင္္ေပါက္ ကိုသံုည ဇြန္သလႅာ တို႕လည္း ဦးဇြဲ ေၿပာေနတာေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ အာရံုစိုက္ နားေထာင္ေနၾက
သည္ ။ လူသစ္ေတြ အေနနဲ႕ လွိဳင္ဘြားနဲ႕ ခိုင္ဘြား ဆိုတဲ႕ အမႊာညီေနာင္ တို႕ကို ဦးဇြဲက ဒီအလုပ္မွာ သံုးမည္ ။
သူတို႕ ညီေနာင္သည္ ရုပ္ခ်င္း ခြဲမရေအာင္ တူၾကၿပီး စိတ္ခ်င္းလည္း ညီသည္ ။
“ အလုပ္ကေတာ႕ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လည္က ဗဟိုဘဏ္ အမွတ္ ( ၁ ) ကို ဒို႕တေတြ ေဆာ္မယ္.....”
အားလံုး ဟာကနဲ ၿဖစ္သြားသည္ ။
ဗဟိုဘဏ္ အမွတ္ ( ၁ ) ဆိုတာက ၿမန္မာၿပည္မွာ အၾကီးဆံုး ဘဏ္ၾကီး ။
လံုၿခံဳေရးကလည္း ဘာေကာင္းသလဲ မေမးနဲ႕ ။
ဒီ ဘဏ္ၾကီးမွာ ႏိုင္ငံၿခားေငြေတြေရာ ေရႊေခ်ာင္းေတြေရာ ထားသည္ ။ ခ်မ္းသာတဲ႕ သူေဌးသူၾကြယ္ေတြရဲ႕ စိန္ေရႊရတနာေတြကိုလည္း သိမ္းဆည္းေပးတဲ႕ေနရာၾကီး တခုလည္း ၿဖစ္သည္ ။ ေၿမေအာက္ခန္းၾကီးေတြထဲမွာ လံုၿခံဳတဲ႕ မီးခံေသတၱာၾကီးေတြနဲ႕ သိမ္းဆည္းထားေပးသည္ ။ ဦးဇြဲရဲ႕ အၾကံက ၾကီးမားလွခ်ည္လား ။
ၿဖစ္မွ ၿဖစ္ႏိုင္ပါမလား ဆိုတဲ႕ စိုးရိမ္စိတ္ေတြ သူတို႕ အသီးသီးရဲ႕ ေခါင္းေတြထဲမွာ ၀င္သြားၾကသည္ ။
ဦးဇြဲသည္ အကြက္ခ်ေကာင္း အၾကံေကာင္းသူ တေယာက္ ဆိုတာေတာ႕ သူတို႕တေတြ သိၿပီးသား ။
သူက လုပ္မယ္႕ေနရာကို ၾကိဳတင္ၿပီး ေလ႕လာထားသလို လုပ္မယ္႕လူကိုလည္း မင္းဘာလုပ္ ဆိုၿပီး အကြက္ခ် ေပးတာလည္း ေတာ္သည္ ။
ဦးဇြဲက ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ဆိုတာေတြ ေၿပာၿပသည္ ။
ဘယ္သူက ဘယ္ေနရာမွာ တာ၀န္ယူရမည္ ကိုလည္း ေၿပာၿပသည္ ။ “ ကားေမာင္းရမယ္႕လူကေတာ႕ ထံုးစံ
အတိုင္း..ေဘဘီ ေပါ႕...” လို႕ ဦးဇြဲက ေၿပာလိုက္ေတာ႕ ေဘဘီက “ ဟုတ္ကဲ႕..အိုေကပါ ဦးဇြဲ ” လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ ။
လွိဳင္ဘြား ခိုင္ဘြား ညီေနာင္ကေတာ႕ ကိုသံုညတို႕နဲ႕အတူ ဘဏ္ထဲကို ၀င္ၾကရမည္ ။ ဦးဇြဲ သတိေပးတာက မလိုအပ္ဘဲ ေသနတ္မေဖါက္ဖို႕ လူမသတ္ဖို႕ ပါဘဲ ။
“ ဒါေပမယ္႕ သတင္းမေပါက္ၾကားေရး အတြက္ မင္းတို႕ အားလံုး အၿပင္ကို ဖုန္းေခၚခြင္႕ မရွိဘူး..ဖုန္းေတြ အား
လံုး စားပြဲေပၚ တင္လိုက္ပါ....ဒို႕ အားလံုး ဒီစခန္းမွာဘဲ ဒီည အိပ္ၾကမယ္....အၿပင္ မထြက္ၾကဘူး...မနက္က်ရင္
ဒီအလုပ္ကို လုပ္ၾကမယ္...ကားေတြ လက္နက္ေတြ အကုန္ ငါ ၿပင္ဆင္ထားၿပီးၿပီ.....ကဲ သေဘာတူလား”
အားလံုးက “ တူတယ္ ဦးဇြဲ....” လို႕ ၿပိဳင္တူ ေၿဖလိုက္ၾကသည္ ။ ခဏၾကာေတာ႕ ဦးဇြဲ ၿပန္သြားသည္ ။ ၿပန္ခါနီးေလး မွာ ေဘဘီကို အနားကို ေခၚၿပီး “ စန္ဒီ အတြက္
စိတ္မပူနဲ႕ ...မေလးေသာင္းနဲ႕ အတူတူ ရွိေနမယ္...မနက္ဖန္ အလုပ္ၾကီးက အေရးၾကီးတယ္ ဆိုေတာ႕ ငါကိုယ္တိုင္ တေနရာရာ ကေနပါ၀င္ေနမယ္ကြာ...အကယ္လို႕ မင္းတို႕ လြတ္လမ္း မရွိဘူး ၾကံဳခဲ႕ရင္ ငါလာကူမယ္.....မင္းရဲ႕ ကားေမာင္းတဲ႕ အရည္အခ်င္းကို ငါယံုၿပီးသား.....ေအာင္ၿမင္မွာပါ.....” လို႕ ေၿပာသြားသည္ ။
စခန္းမွာ ၿဖစ္သလိုဘဲ စားပြဲေတြ ဆိုဖါေတြေပၚမွာ တညတာ အိပ္ၾကရသည္ ။
ေဘဘီလည္း စတိုခန္းေလးထဲက ကုလားထိုင္မွာ တေရးေလာက္ ေမွးလိုက္ဦးမည္ လို႕ ၾကံခိုက္ စတိုခန္းေလးရဲ႕ တံခါး ပြင္႕လာသည္ ။ ဟင္....ဇြန္သလႅာ......။
“ ေဟး....ခ်ာတိတ္..တေယာက္ထဲ..ဒီအခန္းေလးထဲ လာပုန္းေနသလား....” လို႕ ေမးလိုက္တဲ႕ ဇြန္ၾကီးကိုဘာၿပန္ေၿဖရမလဲ မသိလို႕ ၿပံဳးၿပီး ေခါင္းညွိမ္႕ၿပလိုက္သည္ ။ သူတို႕က ဇြန္ၾကီးလို႕ ခ်စ္စနိုး ေခၚၾကသည္ ။ သူ႕ဘဲၾကီး ေဘာၾကီး ေသသြားလို႕ ဇြန္ၾကီး ေငါင္ေနသည္ ။ အေဆြးေတြ မ်ားေနသည္ ။ ဒီလိုဘဲေလ
သူသတ္လို႕ ကိုယ္ေသ ကိုယ္သတ္လို႕ သူေသ....ဂိုဏ္းစတား ေလာကမွာ ေသတာက မဆန္းဘူး ။
“ မင္း မနက္ဖန္ကိစၥ ေအာင္ၿမင္သြားရင္ ဒီေလာကကို ေက်ာခိုင္းေတာ႕မလား..ဘာစိတ္ကူးထားလဲ...”
“ မသိေသးဘူး..အေၿခအေနအေပၚ မူတည္မွာေပါ႕....”
“ ငါလည္း ယိုးဒယားက ေတာၿမိဳ႕ေလးတၿမိဳ႕မွာ ေအးေအးေဆးေဆး သြားေနမလားလို႕ စဥ္းစားေနတယ္”
“ ေကာင္းတယ္...”
ဇြန္ၾကီးက သူ႕ေဘးနားမွာ လာထိုင္သည္ ။
ၿပံဳးစိစိနဲ႕ “ ေဘဘီ..မင္း ...မင္းေစာ္ေလးကို ၿဗံဳးၿပီးၿပီလား...” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။
ေဘဘီက သူ႕ေမးခြန္းကို မေၿဖဘူး ။ ရယ္ေနလိုက္သည္ ။
“ မင္းကို ၾကည္႕ရတာ ေစာ္ အေတြ႕အၾကံဳေတာ႕ ရွိခဲ႕မယ္႕ပံုဘဲ....ဟင္းဟင္း....ငါေလ...မင္းကို စေတြ႕ေတြ႕
ၿခင္းတံုးက ေတာ္ေတာ္ဘဲ စိတ္၀င္စားမိတယ္.....ဒါေပမယ္႕ ေဘာၾကီးက လက္ၿမန္တယ္....ငါလည္း သူနဲ႕
ညိသြားခဲ႕ေတာ႕ မင္းေလးဖက္ကို မလွည္႕အားေတာ႕ဘူး....ဘယ္လိုလဲ...မင္းကေကာ ငါ႕ကို မိုက္တယ္လို႕
မထင္ဘူးလား.....ခ်ာတိတ္....”
“ ထင္တာေပါ႕..ဇြန္ၾကီးက တကယ္႕ ေဟာ႕တာဘဲ ေလ....”
“ တကယ္လား.....ဘာက ေဟာ႕တာလဲ.....”
“ အင္း...ဒီဇိုင္းေပါ႕..ဆံပင္ပံု...အ၀တ္အစား...အဲ....ၿပီးေတာ႕ ဇြန္ၾကီးရဲ႕ အိုး.....”
ဇြန္ၾကီးက တဟားဟားနဲ႕ ရယ္လိုက္သည္ ။
“ မင္း ငါ႕အိုးကို ၿပစ္မွားေနတယ္ ေပါ႕ေလ.....ခိခိခိ.....မင္းတို႕ ငါ႕အိုးကို အ၀တ္မပါဘဲ ေတြ႕ဖူးခ်င္ေနၾကလား ...”
“ ေတြ႕ခြင္႕ရရင္ေတာ႕ ေတြ႕ခ်င္တာေပါ႕...ဇြန္ၾကီးရာ....”
ဇြန္ၾကီးက စတိုခန္းေလးရဲ႕ တံခါးကို အတြင္းကေန ဂ်က္ခ်လိုက္သည္ ။
“ မင္း ၾကည္႕ခ်င္ရင္ ငါက ၿပမွာေပါ႕....”
ေဘဘီ႕ေရွ႕မွာ ဇြန္ၾကီး ေဘာင္းဘီကို ခြ်တ္ခ်လိုက္သည္ ။ အတြင္းခံပင္တီ အနက္ေလးသည္ ဇြန္ၾကီး ရဲ႕ တင္ပါးအိအိၾကီးေတြကို လံုၿခံဳေအာင္ မဖံုးႏိုင္ၾကဘူး ။
“ ဘယ္လိုလဲ ေဘဘီ.....ၾကိဳက္လား....”
“ အင္း..လွတယ္ဗ်ာ....ပင္တီေလးပါ ခြ်တ္ၿပပါလား....ဇြန္ၾကီး...”
ဇြန္ၾကီးက ေကာက္ေကြ႕ပြေယာင္းတဲ႕ ဆံပင္ေတြကို ယမ္းခါေအာင္ ေခါင္းကို ခါလိုက္ၿပီး ရယ္ေမာရင္း
လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ဇာနားကြပ္ ပင္တီအနက္ေလးကို ခြ်တ္လိုက္ပါသည္ ။
“ အို...”
ေဘဘီရဲ႕ မ်က္လံုးေတြ ၿပဴးက်ယ္သြားလို ပါးစပ္လည္းပြင္႕ဟလို႕ သြားသည္ ။
အာပါပါး....၀ွဴး........ဇြန္ၾကီးရဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြနဲ႕ ၾတိဂံပံု အဂၤါစပ္လွလွၾကီးကို ေတြ႕လိုက္ရလို႕ပါ ။
ႏွဳတ္ခမ္းသားထူထူေတြနဲ႕ အကြဲေၾကာင္း ညိဳညိဳၾကီးက ေၿပးယက္ပစ္ခ်င္စရာၾကီး ။
ဇြန္ၾကီးက စတိုခန္း တံခါးကို မ်က္ႏွာအပ္ လက္ေတြကို တံခါးမွာ ေၿမွာက္ကားထားရင္း ဖင္ၾကီးေတြကို
ကုန္းလိုက္သည္ ။
“ ဟာ....”
ေစာက္ဖုတ္ၾကီးက ၿပဴးထြက္ေနတာကို ေဘဘီ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ အေမႊးရိပ္ထားတဲ႕ ေစာက္ဖုတ္
ေဖါင္းေဖါင္းၾကီး ...။
ဇြန္သလႅာ က သမင္လည္ၿပန္ လွည္႕ၾကည္႕ရင္း..“ ေဘဘီ..ဘယ္လိုလဲ...ၾကိဳက္လား....” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။
ေဘဘီ ၀ုန္းကနဲ ထရပ္လိုက္သည္ ။ ထၾကြလာတဲ႕သူ႕စိတ္ရိုင္းေတြေၾကာင္႕ ေဘာင္းဘီထဲက တုတ္ရိုင္းက မတ္မတ္ေထာင္ေနၿပီ ။
ေရွ႕ကို တိုးဖို႕ ေၿခလွမ္းလိုက္တဲ႕အခ်ိန္ သူ႕ဖုန္း ၿမည္လာသည္ ။
ေကာ္လာအိုင္ဒီမွာ “ စန္ဒီ ” ဆိုတဲ႕ နံမည္ေလးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
“ ဟယ္လို.....”
“ ေဘဘီ....စန္ဒီပါ.....အိပ္ေနလား.....”
“ မအိပ္ေသးပါဘူး..အိပ္ေတာ႕မလို႕....”
ေဘဘီလည္း စတိုခန္းထဲကေန အၿပင္ကို လွမ္းထြက္လိုက္သည္ ။ စန္ဒီ႕ရဲ႕ ဖုန္းက သူ႕ကာမစိတ္ေတြကို ေလ်ာ႕
က်သြားေစသည္ ။ အင္း..နည္းနည္းေလးဘဲ လိုသည္ ။
“ မေလးေသာင္း ကေလ..စန္ဒီ႕ကို အရမ္း ဂရုစိုက္တာဘဲ သိလား...စန္ဒီေလ...မေလးေသာင္းကို တအား ခင္တာ
ဘဲ ေဘဘီ...”
“ ေကာင္းတာေပါ႕ စန္ဒီ...ေဘဘီ မနက္ဖန္က်ရင္ အလုပ္ၿပီးတာနဲ႕ ၿပန္လာမယ္....”
“ မေလးေသာင္းကလည္း ေၿပာတယ္...စန္ဒီနဲ႕ ေဘဘီ...အလုပ္ၿပီးရင္ သူတို႕ လင္မယားနဲ႕ လိုက္ခဲ႕ၾကတဲ႕....”
“ အင္း....”
“ ေဘဘီတို႕ အလုပ္ ေအာင္ၿမင္ပါေစကြာ..စန္ဒီ ဆုေတာင္းေပးေနမယ္. . ”
“ ေက်းဇူးဘဲ..စန္ဒီ...”
စတိုခန္းေလးထဲက ဇြန္သလႅာ ထြက္လာသည္ ။
ေဘဘီ႕ကို ႏွဳတ္ခမ္းေလး ေထာ္ၿပသည္ ။ ဇြန္သလႅာသည္ အ၀တ္ေတြ ၿပည္႕ၿပည္႕စံုစံု ၿပန္၀တ္ထားၿပီးေနတာကို သူေတြ႕ရသည္ ။ ဇြန္သလႅာ ရဲ႕ ၿမွဴဆြယ္ ဖ်ားေယာင္းမွဳေတြ မေအာင္ၿမင္ေတာ႕ဘူး ။
ေဘဘီလည္း ဧည္႕ခန္းမက ဆိုဖါေပၚမွာ လွဲလိုက္သည္ ။
မ်က္လံုးေတြကို ပိတ္ထားလိုက္သည္ ။
ဘယ္ေလာက္ ၾကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ႕သလဲ မသိဘူး ။
နားထဲမွာ “ ေဘဘီ...ေဘဘီ...” လို႕ လူတေယာက္ ေခၚသံေၾကာင္႕ ႏိုးလာသည္ ။
“ အခ်ိန္ ...နီးလာၿပီ...ခ်ာတိတ္...ထေတာ႕..မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးရင္ ဘရိတ္ဖတ္စ္ စားၾကရေအာင္ကြာ...” လို႕ ဆင္ေပါက္
က လာႏွိဳးလို႕ ေဘဘီ ႏိုးလာတာ ။
ဟင္...ဦးဇြဲလည္း ေရာက္ေနပါလား...။
ဦးဇြဲက သူတို႕ အားလံုးကို စကားေၿပာသည္ ။ လက္နက္ေတြ ေ၀ေပးသည္ ။ ေဘဘီ ရတာက ပြိဳင္႕ဖိုးဖိုက္ ပစ္စတိုလ္ တလက္ က်ည္ႏွစ္ကပ္ ။
ဟြန္ဒိုင္း ဆိုနာတား ကားၾကီးကို ေဘဘီ ေမာင္းေနသည္ ။ ခါးၾကားမွာ ပြိဳင္႕ဖိုးဖိုက္ကို ထိုးထားသည္ ။
သူ႕ကားေပၚမွာ ဆင္ေပါက္ ..ကိုသံုညနဲ႕ ဇြန္သလႅာ တို႕ လိုက္ပါလာသည္ ။
ကိုသံုညက လက္နက္ေတြကို စစ္ေဆးေနသည္ ။
သူတို႕ ဦးတည္ေနတာက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ၿမိဳ႕လည္ေခါင္က ဗဟိုဘဏ္ ( ၁ ) ဆီကို ။ ဇြန္သလႅာက သီခ်င္းေဟာင္း
ေလး တပုဒ္ကို ညည္းေနသည္ ။
“ တဒိုင္းဒိုင္း ေကာင္းဘြိဳင္လိုဘဲ.......ေသနတ္နဲ႕ပစ္မယ္ ခ်စ္သူေရ.......”
ဘဏ္ေရွ႕တံခါးေပါက္ၾကီး တည္႕တည္႕မွာကားကို ေဘဘီ ထိုးရပ္လိုက္သည္ ။ စိတ္တည္ၿငိမ္စြာနဲ႕ ၿဖည္းၿဖည္း ရပ္
လိုက္တာ ၿဖစ္သည္ ။ ဘဏ္ထဲကို ကိုသံုည..ဆင္ေပါက္နဲ႕ ဇြန္ၾကီးတို႕ ၀င္သြားၾကသည္ ။ ကားေပၚက အဆင္း မ်က္ႏွာဖံုးေတြကို စြပ္လိုက္ၾကသည္ ။ ကိုသံုညနဲ႕ဆင္ေပါက္တို႕လက္ထဲမွာ ေအေက၄၇ေမာင္းၿပန္ ေၿခမွဳန္းေရးရိုင္ဖယ္ေတြကို ကိုင္ထားၾကသလို ဇြန္သလႅာကေတာ႕ ပြိဳင္႕ဖိုးဖိုက္ ပစ္စတိုလ္ ႏွစ္လက္ကို လက္ေတြမွာ ဆုပ္ကိုင္ထားေနသည္ ။
ဘဏ္ထဲကို သူတို႕ ၀င္သြားတဲ႕အခ်ိန္ ေဘဘီသည္ ကားေရွ႕ဖက္နဲ႕ အေနာက္ဖက္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေစာင္႕ၾကည္႕ေနသည္ ။ ေဘဘီရဲ႕ ဆိုနာတား အေနာက္ဖက္ကို အနက္ေရာင္ တိုယိုတာ ကလူးဂါတစီး ထိုးဆိုက္လာၿပီး ခိုင္ဘြားနဲ႕ လွိဳင္ဘြား ဆင္းလိုက္တာကို ေဘဘီ ေနာက္ၾကည္႕မွန္ထဲမွာ ၿမင္ေနသည္ ။
ခိုင္ဘြားနဲ႕လွိဳင္ဘြားတို႕လည္း ေရွ႕က ၀င္သြားတဲ႕ ကိုသံုည ဆင္ေပါက္နဲ႕ဇြန္ၾကီးတို႕လိုဘဲ အ၀င္မွာ မ်က္ႏွာဖံုုးေတြ စြပ္လိုက္ၾကတာကို ေဘဘီ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
ေဘဘီသည္ နားၾကပ္နဲ႕ သီခ်င္းတပုဒ္ကို နားေထာင္ေနသည္ ။
ဘြန္ဂ်ိဳဗီရဲ႕ သီခ်င္းတပုဒ္ ...။
“ ေဟး.....အားလံုး လက္ေတြကို ေလထဲကို ေၿမွာက္ထားၾက.....အကုန္ ပစ္သတ္ပစ္လိုက္ရမလား.......”
“ မင္းတို႕ ငါတို႕ ခိုင္းတာကို လုပ္....”
ကိုသံုညနဲ႕ ဆင္ေပါက္သည္ ဘဏ္ထဲကို ေရာက္တာနဲ႕ ေအေကေသနတ္ေတြကို ထိုးခ်ိန္ၿပီး...ေငြေတြကို အိတ္မဲ
ၾကီးေတြနဲ႕ ထည္႕ေပးၾကဖို႕ ဘဏ္ အမွဳထမ္းေတြကို အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႕ အမိန္႕ေပး ခိုင္းေစလိုက္သည္ ။
ဘဏ္လံုၿခံဳေရးေတြသည္ ခိုင္ဘြားနဲ႕လွိဳင္ဘြားတို႕ရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မွဳေအာက္မွာ ဒူးေထာက္ရက္ အညံ႕ခံေနၾကရၿပီ ။
ဇြန္ၾကီးသည္ ေကာင္တာေပၚကို တက္ၿပီး အေပၚစီးကေန လူေတြကို ေကေအ၄၇နဲ႕ ခ်ိန္ထားသည္ ။
ဘဏ္အမွဳထမ္းေတြသည္ တုန္တုန္ရီရီနဲ႕ေငြထုပ္ေတြကို အိတ္ၾကီးေတြထဲကို ထည္႕ေနၾကသည္ ။
ကိုသံုညက “ ၿမန္ၿမန္လုပ္..ၿမန္ၿမန္......ၿမန္ၿမန္......” လို႕ အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႕ ေအာ္လိုက္သည္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ မေလးေသာင္းနဲ႕ စန္ဒီတို႕သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လည္က ေၿမအိုးၿမီးရွည္ဆိုင္မွာ ထိုင္စားေနၾကရင္း ေဘဘီတို႕ အဖြဲ႕သားေတြ အဆင္ေၿပ ေဘးကင္းၾကပါေစ လို႕ ဆုေတာင္းေနၾကသည္ ။
ေဘဘီတို႕ ေရာက္ေနတဲ႕ ဗဟိုဘဏ္နဲ႕ သိပ္မေ၀းလွတဲ႕ ဆိပ္ကမ္းသာလမ္းထဲက ေရွးေဟာင္း တိုက္ပ်က္ၾကီးတလံုးထဲမွာ မွံဳရတီ ေရာက္ေနသည္ ။ သူမ တေယာက္ထဲ ေတာ႕ မဟုတ္ ။ သူမရဲ႕ စီအိုင္ဒီ အဖြဲ႕သားေတြနဲ႕ ။
ပုတ္ပြေနတဲ႕ လူေသအေလာင္းတေလာင္းကို စစ္ေဆးေနၾကသည္ ။ နံလြန္းလို႕ မွံဳရတီတို႕သည္ မ်က္ႏွာေတြကို အ၀တ္စည္းကာထားၾကရသည္ ။
သူမလက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတဲ႕ စကားေၿပာစက္ကေန ရုတ္တရက္ အသံေတြ ထြက္လာသည္ ။
ဗဟိုဘဏ္( ၁ ) ကို ဓါးၿပတိုက္ေနသည္ ဆိုတဲ႕ သတင္းပို႕ခ်က္ ကို ၾကားလိုက္သည္ ။
မွံဳရတီရဲ႕ ၀ိုင္းစက္တဲ႕ မ်က္လံုးေတြ က်ဥ္းေၿမာင္း မွံဳမွိဳင္းသြားသည္ ။ ေမာင္းၿပန္လက္နက္ေတြနဲ႕ဆိုတာကိုပါ ထပ္ဆင္႕ ၾကားလိုက္ရသည္ ။
“ ဟင္ . .ငါ႕ရန္သူ အုပ္စုမ်ား ၿဖစ္ေနမလား ...”
မွံဳရတီသည္ တိုက္ပ်က္ၾကီးထဲကေန ထြက္လိုက္ၿပီး သူမရဲ႕ နီဆန္း ဂ်ဳ( ဒ္ ) ကားေလးထဲကို ၀င္ကာ အရွိန္ၿပင္းၿပင္းနဲ႕ ေမာင္းထြက္လိုက္သည္ ။
ေဘဘီသည္ ေနကာမ်က္မွန္ အနက္ေရာင္ကို တပ္ထားသည္ ။
သူ႕မ်က္လံုးေတြက ဘဏ္ အေပါက္၀ကို သတိထားၾကည္႕ေနသလို သူ႕ကားရဲ႕ အေရွ႕ဖက္ ေဘးဘက္ေတြကိုလည္း အလစ္တခ်က္ မေပးဘဲ သတိထား ၾကည္႕ေနသည္ ။ သူ႕မွာ အထဲ၀င္သြားၾကတဲ႕
သူ႕လူေတြနဲ႕ ဆက္သြယ္ဖို႕ စကားေၿပာစက္လည္း ေပါင္တဖက္ေပၚမွာ တင္ထားတာ ရွိေနသည္ ။ ညာဖက္ေပါင္ေပၚမွာ အေရးေပၚရင္ သံုးႏိုင္ေအာင္ ၉မမ ပစၥတိုေသနတ္တလက္ကိုလည္း တင္ထား
သည္ ။
ကိုသံုညတို႕က ေငြအိတ္ေတြနဲ႕ ဘဏ္ အၿပင္ကို ထြက္ခာေတာ႕မယ္႕အေၾကာင္း စက္နဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
အၿပင္မွာ လမ္းေၾကာင္း ရွင္းမရွင္း ေဘဘီကို ေမးသည္ ။
ေဘဘီက “ ရွင္းတယ္.....အိုေက ထြက္ခဲ႕ေတာ႕..” လို႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕အခ်ိန္မွာ နီဆန္း ဂ်ဳ( ဒ္ ) ကားေလးကို သူ႕တဖက္ကမ္း လမ္းေဘးမွာ ေတြ႕လိုက္ရလို႕ အသင္႕ရွိေနတဲ႕ မွန္ေၿပာင္းနဲ႕ လွမ္းၾကည္႕လိုက္သည္ ။
“ ဟင္.....ေၿမြေဟာက္နက္.....”
ေၿမြေဟာက္နက္ လို႕ သူသိထားခဲ႕တဲ႕ မွံဳရတီကို ေတြ႕လိုက္ရလို႕ ေဘဘီ ဆတ္ကနဲ တုန္သြားသည္ ။ သူ သည္ မွံဳရတီကို ရဲအုပ္ တေယာက္ ဆိုတာေတာ႕ သိမထား ။
ထြက္လာေနတဲ႕ ကိုသံုညတို႕ကို ေၿမြေဟာက္နက္ လမ္းတဖက္တခ်က္မွာ ရွိေနသည္ လို႕ သတိေပးလိုက္သည္ ။ သူ႕ပစၥတိုလ္ကိုလည္း ေကာက္ကိုင္လိုက္သည္ ။
ကိုသံုညတို႕ အုပ္စုသည္ ေငြထုပ္ၾကီးေတြ အသီးသီး ဆြဲတဲ႕လူကဆြဲ..ထမ္းတဲ႕လူက ထမ္း နဲ႕ ဘဏ္အၿပင္ကို ထြက္လာၾကသည္ ။ လွိဳင္ဘြားနဲ႕ ခိုင္ဘြားတို႕ကေတာ႕ ေငြပါတဲ႕ ေက်ာပိုးအိတ္ေတြကို အ
သီးသီး ေက်ာပိုးထားၾကေပမယ္႕ လက္ထဲမွာ ေအေက၄၇ေမာင္းၿပန္ေတြကို အသင္႕အေနအထားနဲ႕ ကိုင္ထားၾကသည္ ။ ဘဏ္ အၿပင္ကုိ ေရာက္တာနဲ႕ ကိုသံုညတို႕ က ေဘဘီ႕ကားဆီကိူ တန္းလာၾကၿပီး ကားေပၚ တက္လိုက္ၾကေပမယ္႕ လွိဳင္ဘြားနဲ႕ ခိုင္ဘြားတို႕က နီဆန္းဂ်ဳ( ဒ္ ) ကားေလးဆီကို တန္းတန္းမတ္မတ္ ေလ်ာက္သြားၾကၿပီး ကိုက္ငါးဆယ္ အကြာေလာက္ ေရာက္တဲ႕အခ်ိန္ လမ္းမေပၚကေန ေအေကစက္ေသနတ္ေတြနဲ႕ စတင္ ပစ္ခတ္ၾကသည္ ။
ေသနတ္သံေတြ ေသာေသာညံသြားသည္ ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လည္ေခါင္ လူစည္ကားရာ ေနရာၾကီးမို႕ လူေတြ ေၾကာက္လန္႕တၾကား ေၿပးလႊားေနၾကသည္ ။
မွံဳရတီသည္ လွိဳင္ဘြား ခိုင္ဘြားတို႕ သူ႕ကားဆီကို တန္းမတ္စြာ ေလ်ာက္လာၾကကထဲက ကားတဖက္ေအာက္ကို ကမူးရွဴးတိုး ေၿပးဆင္းလိုက္တဲ႕အတြက္ ေကေအ က်ည္ဆံေတြသည္ သူမကားေလးရဲ႕ ကုိယ္ထည္ေတြနဲ႕ မွန္ခ်ပ္ေတြကို ထိမွန္ကုန္ေပမယ္႕ သူမကို မထိေသး ။ မွံဳရတီသည္ သူမကို ဘဏ္ဓါးၿပေတြက သိမည္ မဟုတ္ ဆိုၿပီး ဘဏ္ေရွ႕ မလွမ္းမကမ္းမွာ လာရပ္လိုက္ရင္း ရဲတပ္ဖြဲ႕ အထူး
ဆြပ္အဖြဲ႕ေတြကို ေခၚယူေနတာၿဖစ္သည္ ။ ကားတဖက္ ပလက္ေဖါင္းမွာ ၀ပ္ေနရာက ပစ္ခတ္သူေတြကို ၿပန္ပစ္ဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္ေပမယ္႕ ေအာ္တိုဆြဲေနတဲ႕ ပစ္အားက ေကာင္းလွလို႕ ေခါင္းမေဖၚႏိုင္ေအာင္ဘဲ ၿဖစ္ေနရသည္ ။
လွိဳင္ဘြားတိျ႕ ညီေနာင္လည္း ကားေလး အနားကို ေရာက္လာၿပီး ကဲၾကည္႕လိုက္ၾကတဲ႕အခါ ကားေလးထဲမွာ ဘယ္သူမွ မေတြ႕လို႕ ကားေဘးတဖက္ကို ၾကည္႕ဖို႕အလုပ္ ကားေအာက္ကေန မွံဳရတီက သူတို႕ကို ပစၥတိုလ္နဲ႕ ပစ္သည္ ။ လွိဳင္ဘြားတို႕ရဲ႕ ေၿခမ်က္စိေတြကို ေသနတ္ ထိမွန္လုိ႕ သူတို႕ နာနာက်ည္းက်ည္း ေအာ္ဟစ္ၾကၿပီး ပစ္လဲကုန္တဲ႕အခ်ိန္ ေဘဘီ႕ကားေပၚက ဆင္ေပါက္က ခုန္ဆင္းလာၿပီး သူ႕လက္ထဲက ေအေက ၄၇ နဲ႕ မွံဳရတီကို ဒလစပ္ ပစ္ခတ္ေလသည္ ။
မွံဳရတီလည္း သူ႕ကားေရွ႕မွာ ရပ္ထားတဲ႕ ကားၾကီးတစီးရဲ႕ ေနာက္ကြယ္ကို ေၿပး၀င္လိုက္လို႕ က်ည္ဆံေတြက တေထာင္းေထာင္းနဲ႕ ပလက္ေဖါင္းနဲ႕ ကားေဘာ္ဒီေတြကို ထိမွန္ကုန္သည္ ။ မွံဳရတီက အကြယ္ကေနၿပီး ၿပန္ ပစ္ခတ္ဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္သည္ ။
ေဘဘီတို႕ကားေပၚကေန ဆင္ေပါက္ကို အၿမန္ ၿပန္လာဖို႕ ေအာ္ေခၚေနၾကလို႕ ဆင္ေပါက္လည္း မွံဳရတီ ဖက္ကို ဆက္ မပစ္ၾကဘဲ ေဘဘီ႕ကားဆီကို ၿပန္ေၿပးလာသည္ ။
ဦးဇြဲရဲ႕ တၿခား တပည္႕ေတြရဲ႕ ကားတစီးလည္း ထိုးဆိုက္လာၿပီး လွိဳင္ဘြားတို႕ ညီေနာင္ကို ကားေပၚ ဆြဲတင္သည္ ။ မွံဳရတီလည္း သူတို႕ကို ထြက္ ပစ္သည္ ။ ကားေပၚက လူေတြကလည္း ၿပန္ပစ္သည္ ။
ေဘဘီလည္း ဘဏ္ အေရွ႕ကေန တရွိန္ထိုး ေမာင္းထြက္လာသည္ ။ ကမ္းနားလမ္းဖက္ကေန ေခါင္မိုးမွာ မီးနီတန္း တလက္လက္နဲ႕ တေ၀ါ႕ေ၀ါ႕ ဥၾသဆြဲလာတဲ႕ ရဲ ဆီဒင္ကား ႏွစ္စီးကို ေဘဘီတို႕ ေတြ႕လိုက္ၾကသည္ ။ ကိုသံုညက “ ဟိုေကာင္ေတြ ဒို႕ကားေနာက္ကို လိုက္လာၿပီကြ ေဘဘီ....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေဘဘီသည္ ဆူးေလလမ္းမၾကီးအတိုင္း အရွိန္
ၿပင္းၿပင္းနဲ႕ ေမာင္းလိုက္ၿပီး အေနာ္ရထာလမ္းဖက္ကို ေကြ႕ခ်လိုက္သည္ ။ ရဲကား ႏွစ္စီးက အေနာက္က ပါလာသည္ ။
ကားေတြ ၾကားထဲ ဟိုထိုးဒီ၀င္နဲ႕ ေဘဘီရဲ႕ ကားေမာင္းပညာစြမ္းေတြ ၿပသေနတာကို ဇြန္ၾကီးတို႕ ကိုသံုညတို႕ ေတြ႕ၾကရသည္ ။ ေရႊတိဂုန္ဘုရားလမ္းအတိုင္း သူ ေမာင္းေနသည္ ။ မီးနီကို ၿဖတ္ေမာင္းလို႕ တဖက္က လာေနတဲ႕ ကားေတြနဲ႕ ထိမိခမန္းေတြ ၿဖစ္သြားေပမယ္႕ ဆက္ၿပီး အရွိန္ၿပင္းၿပင္းနဲ႕ သူ ေမာင္းေနသည္ ။ ရဲကားေတြက ႏွစ္စီး မကေတာ႕ ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းမၾကီးဖက္ကေန ေကြ႕၀င္လာတဲ႕ ရဲကားတစီး ထပ္တိုးလာသည္ ။
ရဲကားစုစုေပါင္း သံုးစီး ။ တေ၀ါ႕ေ၀ါ႕ အသံေတြ ဆူညံေနသည္ ။ ဇြန္ၾကီးက ကားထဲက ကိုယ္တပိုင္း ထြက္ၿပီး ေအေကနဲ႕ တဒိန္းဒိန္း ပစ္ခတ္သည္ ။ ရဲကားတစီးရဲ႕ ေရွ႕မွန္ခ်ပ္ၾကီးကို တေဖါင္းေဖါင္း ထိမွန္ကြဲေၾကကုန္သည္ ။ သို႕ေပမယ္႕ ရဲကားသံုးစီးက လိုက္လာေနဆဲဘဲ ။
ေဘဘီက “ ကားေၿပာင္းမယ္..ရယ္ဒီ.....” လို႕ ေအာ္ေၿပာလိုက္သည္ ။
ဇြန္ၾကီးတင္ မက ဆင္ေပါက္ကပါ ကားတဖက္တခ်က္ ကေန ကိုယ္တပိုင္း ၿပဴထြက္ၿပီး အေနာက္က ရဲကားေတြကို ေမာင္းၿပန္ေတြနဲ႕ ဒလစပ္ ပစ္ခတ္ၾကသည္ ။
ဒီတခ်ီမွာေတာ႕ ပစ္အားမ်ားလို႕ ရဲကားေတြကို တိုက္ရိုက္ ထိမွန္ကုန္သည္ ။ ရဲကားေတြ ထပ္ခ်ပ္ ဆက္ မလိုက္လာႏိုင္ဘဲ နည္းနည္း ၿပတ္က်န္ခဲ႕သည္ ။
“ ေဟး..ဒီေကာင္ေတြ ခ်က္ေကာင္း ထိသြားတယ္နဲ႕ တူတယ္ကြ..က်န္ခဲ႕ၿပီ..” လို႕ ကိုသံုညက ေအာ္လုိက္သည္ ။
ေဘဘီက ကားကို ေယာက္လမ္းထဲကို ခ်ိဳးေကြ႕၀င္လိုက္သည္ ။
မၾကာခင္ သူတို႕ ကားလဲမယ္႕ ေၿမေအာက္ ကားဂိုေဒါင္ထဲကို အရွိန္နဲ႕ ထိုးေကြ႕ ဆင္းလိုက္သည္ ။ ကားရပ္လုိက္တာနဲ႕ သူတို႕ အားလံုးသည္ တိုင္ပင္ထားသလို သူတို႕ ေတြ႕ၾကတဲ႕ ၾကိဳတင္ ၿပင္ဆင္ထားတဲ႕ ဆူဘားရူးကားၿပာေလး တစီးထဲကို ကူးေၿပာင္းလိုက္ၾကသည္ ။ ေဘဘီလည္း မွန္အမဲေရာင္ေတြ ကပ္ထားတဲ႕ ဒီ ဆူဗာရူးကားေလးကို ခပ္မွန္မွန္ အရွိန္နဲ႕ ဂိုေဒါင္ထဲက ၿပန္ေမာင္းထြက္
လိုက္သည္ ။
ေယာက္လမ္းထဲမွာ ဘာရဲကားမွ မေတြ႕ ။ သူ အလံၿပဘုရားလမ္းဖက္ကို ေမာင္းသြားလိုက္သည္ ။
ဦးဇြဲရဲ႕ အသံ စက္ထဲမွာ ေပၚလာသည္ ။
“ ဗဟန္းဖက္မွာ ခ်က္ပြိဳင္႕တခု ရွိေနတယ္..တိရစာၦန္ရံု နားက်ရင္ လမ္းၾကားေလးထဲကို ေကြ႕၀င္လိုက္.....”
ေဘဘီလည္း “ အိုေက ...” လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္ရင္း ဦးဇြဲ ေၿပာတဲ႕အတိုင္း ေမာင္းလိုက္သည္ ။
မွံဳရတီသည္ ပ်က္စီးေနတဲ႕ သူမ နီဆန္း ဂ်ဳ ( ဒ္ ) ကားေလးရဲ႕ နေဘးမွာ ေဒါသထြက္ၿပီး ရဲအထူးအဖြဲ႕ေတြ ေရာက္လာတာကို ေစာင္႕ေနသည္ ။
ဒီတပြဲလည္း “ ေဘဘီတို႕ အဖြဲ႕ ” က လုပ္ၿပသြားၿပန္ၿပီ ။
သူမ ေတာင္ ကံေကာင္းလို႕ က်ည္ မထိဘူး ။
နင္တို႕ကို တသက္ေတာင္ မေၾကဘူးေဟ႕......တေန႕ေတာ႕ ေတြ႕မယ္.......။
ဦးဇြဲ ညႊန္ၾကားတဲ႕ လမ္းေၾကာင္းေတြ အတိုင္း ေဘဘီ ေမာင္းလာခဲ႕ၿပီး သူတို႕ရဲ႕ ကန္ေတာ္ကေလးက စခန္း ( ၃ ) ထဲကို ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ေရာက္ရွိသြားသည္ ။
စခန္း ( ၃ ) သည္ အေရးေပၚ အတြက္ မသံုးဘဲ ထားထားတဲ႕ ေနရာသစ္ ၿဖစ္လို႕ ရဲတပ္ဖြဲ႕က လံုး၀ မသိႏိုင္ဘူး ။
“ ကဲ....အၿပတ္ နားၾက..ဘာေသာက္မလဲ ဘာစားမလဲ..အကုန္ ရွိတယ္..ဒီအထဲမွာ ခဏ ေအာင္းေနၾကမယ္..ထြက္ရင္လည္း တေယာက္ခ်င္း ထြက္ၾကမယ္...”
ကိုသံုည က စခန္း ( ၃ ) က ၾကိဳဆိုေနတဲ႕ သူတို႕အဖြဲ႕က တာ၀န္ခံ ညိဳမီေအး ဦးေဆာင္ ေခၚသြားတဲ႕ အေပၚထပ္ ကို တက္လိုက္ဖို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေဘဘီ ကားေမာင္း ေတာ္တာ ၿမန္တာေတြကို ဇြန္ၾကီးက ခ်ီးက်ဴးလိုက္သည္ ။
“ ဒို႕ဖက္က လွိဳင္ဘြားတို႕ ညီေနာင္ ေၿခမ်က္စိေတြ မွန္ခံရတာ လြဲလို႕ ဘာမွ အထိအခိုက္ မရွိဘူး..ဒါလည္း ေၿမြေဟာက္နက္ ပစ္လိုက္လို႕ကြ..ေတာက္..ေၿမြေဟာက္နက္ကို လိုက္ရ်ာၿပီး အၿပတ္ ရွင္းပစ္ရမယ္......” လို႕ ဇြန္ၾကီးက ၾကိမ္း၀ါးလိုက္သည္ ။
ဦးဇြဲဆီက ဖုန္းလာသည္ ။ စီမံခ်က္ ေအာင္ၿမင္သည္ တဲ႕ ။
“ ရဲေတြ ေၿခရာမခံမိေစဖို႕ အထူး သတိရွိၾကပါ......” လို႕ ဦးဇြဲ႕ ေသေသခ်ာခ်ာ မွာသည္ ။ ေဘဘီလည္း ဒီ စခန္း ( ၃ ) မွာဘဲ ခဏ ေအာင္းေနရဦးမည္ ။ စန္ဒီ႕ကို လြမ္းေနေပမယ္႕ ခဏေတာ႕ ခြဲခြာေနၾကရဦးမည္ ။
သူ႕အတြက္ ေနရာခ်ထားေပးတဲ႕ အခန္းေလးထဲကို သူ ၀င္လိုက္သည္ ။ ေလေအးစက္က ေအးစိမ္႕ေနသည္ ။ အခန္းေလးက သန္႕ၿပန္႕သည္ ။ ကုတင္ေလးေပၚ လွဲခ် အိပ္လိုက္သည္ ။
တကယ္႕ စြန္႕စားခန္းၾကီး တခုကို ၿပီးေၿမာက္ခဲ႕တာဘဲ...။
ေၿခသံေလး ၾကားရသည္ ။
ဘယ္သူလာတာလဲ ....။ ေမာ႕ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
စခန္းတာ၀န္ခံေလး ပါလား...။ မိန္းမေခ်ာေလးက ၿပံဳးၿပံဳးေလး ...။
နံမည္က ညိဳမီေအး.....။
“ ေဘဘီ ....”
“ ဗ်ာ....”
“ ဘိုက္ဆာလားဟင္ ....”
“ ဟင္႕အင္း ...ႏိုး...မဆာေသးပါဘူး ....”
“ စားစရာေတြ ...အဆင္သင္႕ ရွိတယ္ေနာ္ ....တရုတ္ အစားအစာ.....ကုလား အစားအစာ......ၾကိဳက္တာ စားလို႕ ရတယ္....ဆာရင္ . . ညိဳမီ႕ကို ေၿပာ....ေဘဘီ.....”
ညိဳမီေအး စကားေၾကာင္႕ ေဘဘီ႕မ်က္လံုးေတြက လွတဲ႕ မ်က္ႏွာေလးကေန ထြားမို႕လံုးေနတဲ႕ ရင္သားစိုင္ ႏွစ္မႊာဆီကို ေရာက္သြားသည္ ။
သူ စားခ်င္တာက ကုလားစာ တရုတ္စာမွ မဟုတ္ဘဲ ။ သူ စားခ်င္ေနတာက .....ဟင္း . . . ။ စားခ်င္စရာ ေကာင္းေနတာက ညိဳမီေအး ။
ညိဳမီကလည္း ေဘဘီ႕အၾကည္႕ေတြ ဟာ ဘယ္ကို ေရာက္ေနတယ္ ဆိုတာကို သိသည္ ။ ေဘဘီ ဘာေတြ စားခ်င္ေနတယ္ ဆိုတာကို သိသည္ ။ ေဟာၾကည္႕...သူ႕မ်က္လံုးေတြက ရင္မို႕လံုးလံုးေတြ
ကေန ၀မ္းပ်င္သား ဆီကို ေရာက္သြားၾကသည္ ။ ဟင္ ..သူ႕အၾကည္႕စူးစူးေတြက .ေအာက္ဖက္ကို ဆက္..ဆင္းေနသည္ ။ ညိဳမီေအး ရင္ေတြ တအား ခံုလာသည္ ။
“ ေဘဘီ....ညိဳမီ သြားလိုက္အံုးမယ္.....ေဘဘီ ဆာရင္ လာခဲ႕လိုက္ေနာ္...စားေသာက္ခန္းကို.....”
“ အိုေက ညိဳမီ......”
ညိုမီေအးလည္း ေဘဘီ႕အခန္းက ၿပန္ထြက္လာသည္ ။ စိတ္ေတြက တအား လွဳပ္ရွားေနသည္ ။ ဟင္း..အရမ္း ေဟာ႕ၿဖစ္တဲ႕ ဘဲေလး ...။
ေဘဘီလည္း ညိဳမီေအးရဲ႕ တင္ပါးလွလွေတြကို ေငးစိုက္ၾကည္႕ရင္း က်န္ခဲ႕သည္ ။ စိတ္ေတြက ဆူေ၀ေသာင္းက်န္းေနသည္ ။ စန္ဒီ႕အေပၚ သစၥာေစာင္႕သိရမည္ ဆိုတာကို သိေနေပမယ္႕ ညိဳမီေအးရဲ႕
အလွအပေတြေၾကာင္႕ စိတ္ေတြက ထိန္းလို႕ မရဘူး ၿဖစ္ေနသည္ ။
“ ဟင္း.....ေတာ္ေတာ္ က်န္းမာေရး ေကာင္းတဲ႕ ေကာင္မေလး...”
တီ တီ တီ တီ တီတီတီတီ ......။
ေဘဘီ႕ဖုန္းေလး ၿမည္လာသည္ ။ ဖုန္းကို ေစာင္းငဲ႕ၾကည္႕လိုက္သည္ ။ ဟင္..စန္ဒီ ေခၚတာ ...။
“ ဟယ္လို....စန္ဒီ....”
“ ေဘဘီ..အရမ္း လြမ္းတယ္ကြာ.....”
“ မၾကာခင္ ေဘဘီတို႕ မွန္းထားတဲ႕ သာယာတဲ႕ ဘ၀ေလးကို ေရာက္ေတာ႕မွာပါ ....ေဘဘီတို႕ အလုပ္ ေအာင္ၿမင္တယ္ေလ..စန္ဒီ......ဦးဇြဲ ေၿပာၿပတယ္ မဟုတ္လား.....”
“ အင္း....ေၿပာၿပတယ္..မေလးေသာင္းနဲ႕ ဦးဇြဲက စန္ဒီနဲ႕ ေဘဘီတို႕ကို သူတို႕နဲ႕ ေခၚသြားမယ္ လို႕ ေၿပာထားတယ္ေလ.....”
“ ေဘဘီတို႕ လက္ရွိ အလုပ္ေတြကို စြန္႕လႊတ္လိုက္ၾကဖို႕ ဆံုးၿဖတ္ထားၿပီးၿပီ...စန္ဒီ....ေအးေအးေဆးေဆးဘဲ ေနၿပီး ရိုးရိုးသားသားဘဲ လုပ္စားၾကေတာ႕မယ္.....”
“ ေကာင္းတာေပါ႕ ေဘဘီ....၀မ္းသာလိုက္တာ....”
“ ဒါဆို မၾကာခင္ ေတြ႕ၾကမယ္ေနာ္..စန္ဒီ.....”
“ အိုေက ေဘဘီ..ဂြတ္ႏိုက္ေနာ္.....ဆီးယူး......”
“ ဆီးယူး..စန္ဒီ.....”
ဒီအခ်ိန္မွာ စားေသာက္ခန္းမထဲမွာ အဖြဲ႕သားေတြကို အစားအေသာက္ေတြ ၿပင္ဆင္ စီစဥ္ေပးေနတဲ႕ ညိဳမီေအးသည္ စိတ္က ေဘဘီ႕ဆီမွာဘဲ ေရာက္ေနသည္ ။ ေဘဘီ႕ႏွဳတ္ခမ္းေတြကို ေၿပးၿပီး နမ္းစုတ္ပစ္လိုက္ခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚေပါက္ေနသည္ ။
ေစာေစာက ဇြန္သလႅာက သူ႕အတြက္ ပုဇြန္ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ ကို ေႏႊးေပးပါလို႕ ေၿပာထားတာကို သတိရလို႕ သူမကို ကူညီေနတဲ႕ မိန္းကေလးကို ေႏႊးခိုင္းခဲ႕သည္ ။ မိန္းကေလးက ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ ပုဂံကို
လာေပးလို႕ ညိဳမီေအး လွမ္းယူလိုက္ၿပီး ဇြန္သလႅာကို ေပးထားတဲ႕ အခန္းေလး ဆီကို သြားလိုက္သည္ ။
အခန္းေလးရဲ႕ တံခါးကို ဖြင္႕ဖို႕ လက္လွမ္းလိုက္တဲ႕ အခ်ိန္မွာ အခန္းထဲက ထူးၿခားတဲ႕ အသံေတြကို ညိဳမီေအး ၾကားလိုက္ရသည္ ။
ပြတ္ပတ္ၿပတ္ၿပတ္ ..ပလပ္ပလပ္ ဆိုတဲ႕ အသံမ်ိဳးစံု ...။
ဟင္..မဇြန္ၾကီး..ဘာမ်ား လုပ္ေနတာလဲ.....။
ညိဳမီေအး အခန္းတံခါးကို အသာေလး တြန္းၾကည္႕သည္ ။ ေစ႕ရံုတင္ ေစ႕ထားလို႕ ပြင္႕ဟသြားတဲ႕ တံခါးကေန အခန္းထဲကို ေခ်ာင္းၾကည္႕လိုက္သည္ ။
ဟင္....ညိဳမီေအး....တအား အံ႕ၾသသြားသည္ ။
မဇြန္ၾကီးသည္ ကုတင္ေစာင္းမွာ ေပါင္ၾကီးကားေပးထားေနသည္ ။ ၿဖဴေဖြးတဲ႕ ေပါင္တန္ၾကီး ႏွစ္ဖက္ၾကားက ဂြဆံုေနရာမွာ မဇြန္ၾကီးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးက နီညိဳညိဳၾကီး ထင္းေနသည္ ။ အာ..လူတေယာက္ ..မဇြန္ၾကီးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ကို လ်ာၾကီးနဲ႕ ယက္ေပးေနပါလား...။
ေနာက္ေက်ာက ၿမင္ကြင္း ၿဖစ္လို႕ စစခ်င္း ဘယ္သူလည္း မသိ ။ ေနာက္ေတာ႕ ဦးဆင္ေပါက္ၾကီး ၿဖစ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ဦးဆင္ေပါက္သည္လည္း မဇြန္ၾကီးလိုဘဲ ကိုယ္ေပၚမွာ ဘာ အ၀တ္မွ မရွိေနဘဲ ကိုယ္တံုးလံုးၾကီး ။
အယ္....
ဦးဆင္ေပါက္ၾကီးရဲ႕ ညိဳမဲမဲ အတန္ၾကီးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ အာပါး....ေတာ္ေတာ္႕ကို ၇ွည္တဲ႕ အတန္ၾကီးပါလား ...။
ညိဳမီေအးရဲ႕ တကုိယ္လံုး ၾကက္သီးေတြ တဖ်န္းဖ်န္း ထသြားရသည္ ။
မဇြန္ၾကီးသည္ ကိုဆင္ေပါက္ ေစာက္ဖုတ္ ယက္တာကို တအား သေဘာက်ေနတဲ႕ ပံု ရွိသည္ ။ တဟင္းဟင္း တအူးအူး ေအာ္ရင္း ကိုဆင္ေပါက္ရဲ႕ ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို ဆုပ္ကိုင္ ဆြဲယူေနသည္ .။
ကိုဆင္ေပါက္က သဲသဲမဲမဲကို ယက္ေနသည္ ။
“ အား...အား.......အိုး....အူး......အူး............”ကိုိဆင္ေပါက္က မဇြန္ၾကီးရဲ႕ ေစာက္ပတ္ကို တရႊတ္ရႊတ္နဲ႕ စုတ္ယူေနတဲ႕အသံၾကီးနဲ႕ ၿမင္ကြင္းေၾကာင္႕ ညိဳမီေအး
သည္ ၾကက္သီးေတြ တဖ်န္းဖ်န္းထၿပီး စိတ္ေတြ အရမ္းကို ထၾကြေသာင္းက်န္းလာရသည္ ။ ေစာက္ပတ္ယားၿပီး အလိုးခံခ်င္စိတ္ေတြက ထိန္းလို႕ မရေအာင္ ေပၚေပါက္လာရသည္ ။
ကိုယ္႕ေပါင္ၾကားကို ကိုယ္ စမ္းမိလိုက္သည္ ။ ေစာက္ပတ္ အရည္စိမ္႕ထြက္ စိုရႊဲေနတာကို သိလိုက္သည္ ။
ေစာက္ပတ္ အရမ္းကို ယားေနၿပီ ။
မဇြန္ၾကီးက..“ ဆင္ေပါက္ရယ္...ဘာဂ်ာမွဳတ္မေနပါနဲ႕ေတာ႕..ငါ႕ကို လိုးေပးပါေတာ႕ဟာ...” လို႕ ပြင္႕ပြင္႕လင္းလင္းေတာင္းခံလိုက္တာကိုလည္း ညိဳမီေအး ၾကားလိုက္ရသည္ ။ မဇြန္ၾကီးကို သူ႕ဘဲၾကီး ေဘာၾကီး ေသသြားလို႕ ပူေဆြးေနသည္ ..ေသာကေရာက္ေနသည္ လို႕ ညိဳမီေအးက ထင္ထားခဲ႕တာ ။ အင္းေလ..သူလည္း ေသြးနဲ႕ကိုယ္သားနဲ႕ကိုယ္ဘဲ.. လို႕ ညိဳမီေအး ေတြးလိုက္မိသည္ ။
ညိဳမီေအးသည္ ေစာက္ပတ္က တအား ယားၾကြလာလို႕ ေပါင္ၾကားကို လက္နဲ႕ စမ္းလိုက္မိတဲ႕အခါ အရည္ေတြအရမ္းကို စိုစုိရႊဲေနတာကို စမ္းမိလိုက္သည္ ။ မဇြန္ၾကီး လိုဘဲ ေယာက်္ားလီးကို ရယူလိုတဲ႕စိတ္ေတြ ေပၚေပါက္ၿပီး ဆာရင္ေၿပးထ စားလိုက္ၾကသလိုဘဲ ေစာက္ပတ္ယား ခံခ်င္စိတ္ေပါက္လာရင္ ခံပစ္ကုန္းပစ္လိုက္ခ်င္သည္ ။
ဆင္ေပါက္သည္ ကုတင္ေစာင္းမွာ ေလးဖက္ေထာက္ ကုန္းေပးတဲ႕ မဇြန္ၾကီးကို အေနာက္ကေန ေကာင္းေကာင္း
လိုးေပးေနၿပီ ။ မဇြန္ၾကီးရဲ႕ ေအာ္သံက က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ထြက္ေပၚလာသည္ ။
“ အား....အား.......အားရွီး.....အမေလး.....ရွီး.....ေကာင္းလွခ်ည္လား....အီး.....အီး....အိုး...ရွီး.....ဟား.......”
( ဖပ္ဖပ္ဖပ္....ဖပ္ဖပ္ဖပ္..ဖြတ္ဖြတ္..ဖပ္..ဘြတ္.ဖပ္ဖပ္....ဖြတ္ဖြတ္..ဖပ္ဖပ္ဖပ္...ဖပ္ဖပ္ဖပ္...ဘြတ္..ဖြတ္ဖြတ္ဖြတ္....)
ညိဳမီေအးသည္ ေတြ႕ေနရတဲ႕ ၿမင္ကြင္းေၾကာင္႕ တအား ခံခ်င္လာလို႕ သူတို႕လိုးေနတဲ႕ဆီကိုေတာင္ ေၿပးထြက္သြားၿပီး..“ က်မကိုလည္း လိုးေပးပါ..” လို႕ ေတာင္းဆိုမိေတာ႕မလို ၿဖစ္ေနသည္ ။
ဆင္ေပါက္နဲ႕ မဇြန္ၾကီးတို႕ ပံုစံေၿပာင္းလိုက္ၾကတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ညိဳမီေအး ေခ်ာင္းေနတာကို ဆင္ေပါက္ ေတြ႕သြားသည္ ။
ညိဳမီေအးကို မ်က္စိမွိတ္ၿပလိုက္တဲ႕ ဆင္ေပါက္ေၾကာင္႕ ညိဳမီေအးလည္း ရွက္သြားၿပီး ဆက္ မေခ်ာင္းေတာ႕ဘဲ သူတို႕ လိုးေနတဲ႕ အခန္းေလး အနားကေန ထြက္ေၿပးသြားလိုက္သည္ ။
ညိဳမီေအး ဦးတည္လိုက္တာက ေဘဘီ ရွိေနတဲ႕ အခန္းကိုပါဘဲ ...။
ညိဳမီေအး ေဘဘီရဲ႕ အခန္းေလးဆီကို ေရာက္သြားတဲ႕အခါ အခန္းထဲမွာ ေဘဘီ မရွိေတာ႕ဘူး ။
ဟင္..ေဘဘီ ဘယ္ေရာက္သြားသလဲ....။
ဆင္ေပါက္နဲ႕ မဇြန္ၾကီးတို႕ရဲ႕ ကာမပြဲၾကမ္းေလးကို ေတြ႕ၿပီး ညိဳမီေအးသည္ စိတ္ရိုင္းေတြ အလြန္အမင္း ထၾကြလ်က္ ခံခ်င္စိတ္ေတြ တအား တဖြားဖြား ေပၚေပါက္ေနတဲ႕အခ်ိန္ ေဘဘီကလည္း အခန္းထဲမွာမရွိလို႕ စိတ္ပ်က္သြားတဲ႕အခ်ိန္ အခန္းထဲကို သူ႕အေနာက္က ထပ္ခ်ပ္မကြာ ၀င္လိုက္လာတဲ႕ လူတေယာက္က ညိဳမီေအးကို အ
ေနာက္ဖက္ကေန သိုင္းဖက္လိုက္သည္ ။
အို....ဘယ္သူလဲ.......။
“ ေကာင္မေလး..နင္ ဇြန္ၾကီးနဲ႕ ဆင္ေပါက္တို႕ လိုးေနတာကို သြားေခ်ာင္းၿပီး ဖီးတက္ေနတာ ငါသိတယ္...နင္႕ကို ငါေကာင္းေကာင္းလိုးေပးမယ္....”
အို..ကိုသံုည ...ပါလား....။
“ အို....ဟင္႕အင္းဟင္႕အင္း...က်မ...က်မ......”
“ လာပါဟာ..နင္ ခံခ်င္ေနတယ္ ဆိုတာ ငါသိပါတယ္...လာ....လာ........”
ကိုသံုညက ညိဳမီေအးကို ေဘဘီရဲ႕ ကုတင္ေပၚကို တြန္းလွဲလိုက္သည္ ။
“ ဦးသံုည.....မလုပ္ပါနဲ႕..က်မ ေၾကာက္တယ္.....”
ပက္လက္ကေလး လန္က်ေနတဲ႕ ညိဳမီေအးကို အေပၚစီးကေန ကိုသံုညက ၾကည္႕ေနသည္ ။
“ မင္း အရမ္းလွတယ္ ေကာင္မေလး . .”
ညိဳမီေအးက ရုန္းကန္ဖို႕ ၾကိဳးစားေပမယ္႕ ကိုသံုညက သူမကိုယ္ေပၚမွာ အုပ္မိုးတက္ခြထားေနသည္ ။
“ နင္ လိုခ်င္ေနလို႕ ေစာက္ရည္ေတြ ထမိန္မွာ ေပကြက္ေနတာ ငါေတြ႕ေနရတယ္..ဒါေၾကာင္႕ ငါနင္႕ေနာက္ကလိုက္လာတာ....” လို႕ ေၿပာရင္း ညိဳမီေအးရဲ႕ ေၿပကြ်တ္လုလု ထမိန္ႏြမ္းေလးကို ဖ်တ္ကနဲ ဆြဲေၿဖခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္။
“ အို......”
“ ၾကည္႕ နင္႕ပင္တီဂြၾကား တခုလံုး စိုစိုရႊဲေနတယ္...ကဲ...ဒီပင္တီေလးကိုပါ ခြ်တ္လိုက္ရေအာင္....”
ကိုသံုညက ဇာနားကြပ္ ပင္တီ အနက္ေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ဆြဲခြ်တ္လိုက္သည္ ။ တင္ပါးကားတဲ႕ ညိဳမီေအး သည္ တင္ပါးနားမွာ တစ္ေနလို႕ တင္ပါးေတြကို ၾကြေပးလိုက္သည္ ။ ပင္တီေလး ေလ်ာကနဲ ကြ်တ္သြားသည္ ။
ကိုသံုညသည္ ဗလာက်င္းသြားတဲ႕ ညိဳမီေအးရဲ႕ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည္႕ၿပီး ဆတ္ကနဲ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္ၿပီး ေပါင္ဂြဆံုက အေမႊးေရးေရး အုပ္ေနတဲ႕ ေစာက္ဖုတ္အကြဲၾကီးကို မ်က္ႏွာနဲ႕ လူးလွိမ္႕ နမ္းရွံဳ႕ပါေတာ႕သည္ ။
ညိဳမီေအးမွာလည္း တကယ္႕ကို အလိုးခံခ်င္ေနလို႕ ဆက္ မူမေနေတာ႕ဘဲ ကိုသံုည လုပ္သမွ်ကို မ်က္လံုး စံုပိတ္ လို႕ ခံေနလိုက္သည္ ။
ကိုသံုညရဲ႕ လ်ာၾကီးက ညိဳမီေအးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ကို တၿပတ္ၿပတ္နဲ႕ စယက္ေနၿပီ ။ေဘဘီသည္ ညိဳမီေအး ေၾကာင္႕ ထၾကြခဲ႕တဲ႕ စိတ္ေတြကို ေၿပေပ်ာက္သြားေအာင္ ကား ဂိုေဒါင္ၾကီးထဲမွာ ေခါက္
တံု႕ေခါက္ၿပန္ လမ္းေလ်ာက္ေနရင္း မၾကာခင္ စန္ဒီနဲ႕ ေအးခ်မ္းသာယာတဲ႕ တေနရာကို ထြက္သြားၾကႏိုင္ၿပီမို႕ ဒီ
အခ်ိန္မွာ စန္ဒီနဲ႕ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေနၾကဖို႕ကို စဥ္းစားေနခိုက္ သူ႕ဖုန္း ၿမည္လာသည္ ။
ဟင္....ဦးဇြဲ.....ေခၚတာပါလား . . .။
##############################################
ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ထဲက ကား၀ပ္ေရွာ႕ အလုပ္ရံုေဟာင္းၾကီးထဲက အခန္းတခန္းမွာ ခ်ိဳကန္း ရွိေနသည္ ။ ေသနတ္ထိ
ဒါဏ္ရာလည္း ေပ်ာက္ကင္းလာၿပီမို႕ ခ်ိဳကန္းသည္ ၿပိဳကြဲသြားတဲ႕ ဂိုဏ္းကို ၿပန္လည္ စုစည္း ထူေထာင္ေနသည္။
တပည္႕ေဟာင္းေတြနဲ႕ တပည္႕သစ္ေတြကို စည္းရံုးၿပီး မွံဳရတီရဲ႕ ပံ႕ပိုးမွဳနဲ႕ အင္အား ေတာင္႕တင္းခိုင္မာစ ၿပဳလာၿပီ ။
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ အလုပ္ရံုေဟာင္းၾကီးရဲ႕ အေနာက္ဖက္က တံခါးကို တစံုတေယာက္က လာဖြင္႕ေနတဲ႕ အသံကို ခ်ိဳကန္း ၾကားလိုက္ရလို႕ စားပြဲေပၚက ေသနတ္ဆီကို လက္လွမ္းလိုက္သည္ ။ နံရံမွာ ရွိေနတဲ႕ ေမာ္နီတာ ကို ေမာ႕ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
“ ဟင္....မမမွံဳ.....”
၀င္လာတဲ႕လူက မွံဳရတီ ၿဖစ္ေနသည္ ။
မွံဳရတီသည္ ခ်ိဳကန္းကို ဒီလိုဘဲ ညအခ်ိန္ လာေတြ႕တတ္သည္ ။
ခြာၿမင္႕ေလဒီရွဳးသံ တေဒါက္ေဒါက္ နဲ႕ မွံဳရတီသည္ ခ်ိဳကန္း ရွိေနတဲ႕ အခန္းေလးဆီကို ေလ်ာက္လာေနသည္ ။
ခ်ိဳကန္းလည္း ထိုင္ရာကေန ထလိုက္သည္ ။
“ ေမာင္ ...”
“ မမမွံဳ.......”
“ ေမာင္..တေယာက္ထဲလား....ဘာလုပ္ေနလဲ...ဟင္....ေမာင္ အရက္ေတြ ေသာက္ေနတယ္..”
“ အင္း....မမ.....မမေရာ ေသာက္မလား......”
“ ဟင္႕အင္း......မမ.....ေမာင္႕ကို တအား လြမ္းလို႕ လာခဲ႕တာ.....”
မွံဳရတီနဲ႕ ခ်ိဳကန္းတို႕ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖက္လိုက္ၾကသည္ ။ ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း ပူးကပ္သြားၾကသည္ ။ ခ်ိဳကန္းရဲ႕
လက္ေတြက မွံဳရတီရဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြေပၚကို ေရာက္သြားသည္ ။ မွံဳရတီရဲ႕ ရင္ထြားထြားေတြက ခ်ိဳကန္းရဲ႕ ရင္
ဘတ္နဲ႕ တသားထဲကို ပိကပ္ထိပူးေနသည္ ။
ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ နမ္းစုတ္လိုက္ၾကၿပီး ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း အခြာမွာ ခ်ိဳကန္းက “ သိပ္ခ်စ္တာဘဲ မမရယ္...လြမ္းလိုက္
တာ..မမနဲ႕ အတူတူ ေနခ်င္ၿပီ....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ မွံဳရတီက “ မမလည္း ေနခ်င္တာေပါ႕ ေမာင္ရယ္..ဒါေၾကာင္႕လည္း အခု မမ ေမာင္႕ဆီကို ေရာက္လာတာေပါ႕ ...” လို႕ ေၿပာလိုက္ရင္ူ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ ေပါင္
ၾကားဂြဆံုေနရာကို လက္နဲ႕ စမ္းလိုက္သည္ ။
“ ဟင္...ေမာင္....ေတာင္ေနၿပီ...တအား မာေနၿပီ...” လို႕ ရယ္သံေလးနဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ခ်ိဳကန္းက မွံဳရတီရဲ႕ အ၀တ္ေတြကို ခြ်တ္ပစ္ေတာ႕ မွံဳရတီက “ ေနအံုး..မမဖါသာ ခြ်တ္မယ္..အ၀တ္ေတြ ေၾကကုန္
လို႕ မၿဖစ္ဘူး..ဒီကေန အၿပန္မွာ မမ အလုပ္တခု သြားလုပ္ရအံုးမယ္..ေမာင္..” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
“ ေမာင္နဲ႕ဘဲ အိပ္လိုက္ပါလား..မမရယ္....” လို႕ ခ်ိဳကန္းက ေၿပာလိုက္ရင္း မိေမြးတိုင္း ဗလာကိုယ္နဲ႕ လွခ်င္တိုင္း
လွေနတဲ႕ မွံဳရတီကို ကုတင္ေပၚကို တြန္းလွဲလိုက္သည္ ။
“ ေမာင္ရယ္....ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေနၾကဖို႕က ေငြမ်ားမ်ား ရွိမွ ၿဖစ္မယ္ေလ....မမတို႕ ေငြမ်ားမ်ား
ရွာလိုက္ၾကဦးစို႕....မၾကာခင္ေတာ႕ ေမာင္နဲ႕မမ စိတ္ကူးေတြ အေကာင္အထည္ ေဖၚႏိုင္ၾကမွာပါကြာ.....”
မွံဳရတီ ေၿပာေနတဲ႕အခ်ိန္ ခ်ိဳကန္းသည္ မွံဳရတီရဲ႕ ခ်ိဳဗူးၾကီးေတြကို အားရပါးရ ဆုပ္နယ္ကိုင္တြယ္ရင္း ခ်ိဳဗူးသီး
ေလးေတြကို တဖက္ၿပီးတဖက္ စို႕ေပးေနသည္ ။
“ ဟိတ္...ၾကမ္းလွခ်ည္လား..ေမာင္ေမာင္လူဆိုးေလး . . ”
မွံဳရတီက ေပါင္ၾကားက ၾတိဂံပံုေနရာကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ အုပ္ၿပီး ၿပံဳးၿပံဳးေလး ေၿပာလုိက္သည္ ။
ခ်ိဳကန္းက ကုတင္ေအာက္မွာ ဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး မွံဳရတီရဲ႕ လက္ေတြကို ဆြဲဖယ္ပစ္လိုက္ၿပီး မို႕ေမာက္
ခံုးေနတဲ႕ မွံဳရတီရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ကို လ်ာၾကီးနဲ႕ ပင္႕ယက္လိုက္သည္ ။ မွံဳရတီရဲ႕ ေပါင္တန္လွလွေတြ ဖတ္ကနဲ ၿဖဲကားသြားသည္ ။ ခ်ိဳကန္း မွံဳရတီကို ဘာဂ်ာဆြဲေပးၿပီ ။ ခ်ိဳကန္းနဲ႕ မေတြ႕ရတာ ၾကာလို႕ ေတာင္႕တေနမိတဲ႕
အထိအေတြ႕ေတြကို မွံဳရတီ ၿပန္ရလိုက္လို႕ တအား သေဘာက်ၿပီး တအိုအို တအားအားနဲ႕ ေအာ္ရင္း ခ်ိဳကန္းရဲ႕
ေခါင္းကို ဆုပ္ကိုင္ထားသည္ ။ တၿပတ္ၿပတ္ အသံေတြ နဲ႕ မွံဳရတီရဲ႕ ေအာ္သံေတြဟာ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ အလုပ္ရံုေဟာင္းၾကီးထဲမွာ က်ယ္ေလာင္ေနသည္ ။
################
ကိုသံုညရဲ႕ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင္႕ခ်က္ေတြကို ညိဳမီေအး ေကာ႕ပင္႕ တံု႕ၿပန္ေပးေနသည္ ။
တဖပ္ဖပ္ အသံေတြ ထြက္ေနသည္ ။ အေပါစား ကုတင္က တကြ်ိကြ်ိ ၿမည္ကာ လွဳပ္ခါေနသည္ ။
ကြ်ီ . . .
တံခါးပြင္႕သြားတဲ႕အသံေၾကာင္႕ ကိုသံုညေရာ ညိဳမီေအးေရာ လွည္႕ၾကည္႕ၾကသည္ ။
“ ဟင္...ဦးဇြဲ . . ”
အနက္ေရာင္ အေနာက္တိုင္း ၀တ္စံုနဲ႕ လည္စည္းအနက္နဲ႕ ဦးဇြဲ …. ။
“ ေဟ႕..ဘယ္လိုလဲကြ..ငါ႕လူေတြက..စိတ္ေတြ ၿပင္းထန္ေနၾကသလား..”
ကိုသံုညနဲ႕ ညိဳမီေအးတို႕ တပ္ရက္ၾကီး ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ေၾကာင္ေနၾကသည္ ။ ဦးဇြဲက ကိုသံုညရဲ႕ လီးနဲ႕ ညိဳမီေအးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ စြပ္ရက္တပ္ရက္ေနရာကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည္႕လိုက္ၿပီးမွ “ မင္းတို႕ ၿပီးၾကမွ ဧည္႕
ခန္းကို လာခဲ႕ၾက.....” လို႕ ေၿပာလိုက္ၿပီး အခန္းထဲက ၿပန္ထြက္သြားလိုက္သည္ ။
မၾကာခင္ ဦးဇြဲသည္ ဧည္႕ခန္းက စားပြဲရွည္ၾကီးရဲ႕ ထိပ္မွာ ရပ္ၿပီး သူ႕လူေတြကို စကားေၿပာသည္ ။ တိုတိုတုတ္တုတ္ ပါဘဲ ။
သူတို႕အားလံုးကို ေ၀စု ခြဲေပးသည္ ။
ၿပီးေတာ႕ ၿမိဳ႕တြင္းကေန နယ္ေတြကို ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္သြားၾကဖို႕ ..တေန႕ အလုပ္ရွိရင္..ေပးထားတဲ႕ ဖုန္းေတြ
ကေန ဆက္သြယ္ ေခၚယူလိုက္မည္ လို႕ ေၿပာသည္ ။
“ ကဲ....ဂြတ္လပ္ အားလံုးဘဲ..ကံမကုန္ရင္ ၿပန္ဆံုၾကမယ္......”
ဦးဇြဲက ေဘဘီကို ေခၚလိုက္သည္ ။ ေဘဘီလည္း ဦးဇြဲရဲ႕ လက္ကိုင္အိတ္ၾကီးကို ဆြဲကိုင္ကာ ေနာက္က လိုက္သြားသည္ ။
ကားဂိုေဒါင္ထဲက ဦးဇြဲရဲ႕ အနက္ေရာင္ မာစီဒီး ဘင္႕ဇ္ကားၾကီးဆီကို ဦးဇြဲနဲ႕ ေဘဘီတို႕ ေလ်ာက္သြားၾကတဲ႕အခ်ိန္
ညိဳမီေအး..ဇြန္ၾကီး..ဆင္ေပါက္ နဲ႕ ကိုသံုညတို႕ အေနာက္က လိုက္လာတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
ဦးဇြဲက ကားေပၚ တက္ရင္း..“ သိုသိုသိပ္သိပ္နဲ႕ ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္ၾကကြာ..ေၿမြေဟာက္နက္...အသက္ရွင္ေနေသး
တယ္ ဆိုတာ မေမ႕ၾကနဲ႕...” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေဘဘီလည္း ကားေမာင္းသူ ေနရာမွာ ၀င္ထိုင္ေနရာယူလိုက္
သည္ ။ ခါးပတ္ကို ဆြဲပတ္လိုက္သည္ ။
ညိဳမီေအး..ဇြန္ၾကီး..ဆင္ေပါက္နဲ႕ ကိုသံုညတို႕ လက္ၿပၿပီး က်န္ခဲ႕ၾကသည္ ။
“ ကဲ ေဘဘီေရ..ငါတို႕ ဒီေလာကကို အၿပီးအပိုင္ ေက်ာခိုင္းလိုက္ၾကစို႕....မင္း မမ...မေလးေသာင္းနဲ႕ မင္းရဲ႕
စန္ဒီေလးတို႕ ေစာင္႕ေနၾကတယ္...လစ္စို႕........”
အနက္ေရာင္ မာစီဒီး ဘင္႕ဇ္ကားၾကီးသည္ ပြင္႕တက္သြားတဲ႕ ကားဂိုေဒါင္ တံခါး ေပါက္ ကေန လမ္းမေပၚကို
ေမာင္းထြက္သြားလိုက္ၿပီ ။
နားပါဦးမည္
ဘြား
atwaypinlel.com
ေအာက္တုိဘာလ ၃ရက္ေန႕ ၂၀၁၇
ေဒါက္တာၿမဲ အစြမ္းကုန္ ၾကိဳးစားေပမယ္႕ က်ည္ဆံေတြ ဗလပြ မွန္ထားတဲ႕ ေဘာၾကီး ဆံုးသြားသည္ ။
ဇြန္သလႅာရဲ႕ ေအာ္ငိုသံက တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ သူတို႕ စခန္းထဲ က်ယ္ေလာင္လွသည္ လို႕ ဦးဇြဲ ထင္သည္ ။ ဇြန္သလႅာက စားပြဲရွည္ေပၚမွာ ခ်ထားတဲ႕ ေသနတ္ေတြကို ေကာက္ဆြဲၿပီး ေၿမြေဟာက္နက္ကို
လိုက္ရွာၿပီး အၿပတ္ရွင္းပစ္ဖို႕ စခန္းကေန ထြက္မယ္ လို႕ လုပ္လို႕ ဦးဇြဲက တားထားသည္ ။
“ ဇြန္သလႅာ.....စိတ္ကို ထိန္း....ေလာၾကီးရင္ ကိုယ္ဘဲ ခံသြားရမယ္.....ခဏေလး ေစာင္႕...ေၿမြေဟာက္နက္ ဘယ္သူ ဆိုတာ ငါတို႕ သိရေတာ႕မွာပါ......”
“ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ကို ခုေလာက္ ဆိုရင္ ေၿမြေဟာက္နက္ အဖြဲ႕က ညွင္းပန္း ေနေလာက္ၿပီ ထင္တယ္....ဦးဇြဲ.....က်ေနာ္တို႕ အၿမန္ လိုက္ကယ္မွ ၿဖစ္မယ္......” လို႕ ဆင္ေပါက္က ေၿပာလိုက္သည္ ။
ေဘာၾကီး ေသဆံုးသြားရလို႕ ဆင္ေပါက္လည္း စိတ္ထိခိုက္ ေၾကကြဲေနသည္ ။
ဦးဇြဲက “ ေဘာၾကီး ေသတာ ငါလည္း စိတ္တအား ထိခိုက္တာေပါ႕ကြာ..သူက ငါ႕ရဲ႕ အားကိုးရတဲ႕ ညာလက္ရံုး ဘဲ....မင္းတို႕နဲ႕ ထပ္တူထပ္မွ် ငါလည္း စိတ္မေကာင္း ၀မ္းနည္းေနပါတယ္....ဒါေၾကာင္႕
ဒီေကာင္ေတြကို လက္တံု႕ၿပန္မွာပါ.....ခဏေလးပါ...မာကာေတာ႕ပါဘူး.......” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ခ်ိဳကန္းသည္ လက္ေမာင္းကို မွန္တဲ႕ ေသနတ္ဒါဏ္ရာကို ေၿမြေဟာက္နက္ရဲ႕ လက္သံုး ဆရာ၀န္က ခြဲၿပီး က်ည္ဖူးကို ထုတ္ေပးၿပီးလို႕ အကိုက္အခဲေပ်ာက္ေဆးလည္း ေပးထားတာေၾကာင္႕ ကုလားထိုင္
တလံုးမွာ ေမွးေနသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ေၿမြေဟာက္နက္ က သူ႕ဆီကို ဖုန္းေခၚသည္ ။
“ ခ်ိဳကန္း...ဘယ္လိုေနလဲ..ေနသာရဲ႕လား.....”
“ ဟုတ္...သက္သာပါတယ္...”
“ ဟို ခ်ာတိတ္ စံုတြဲကို စစ္ေနၿပီလား...သူတို႕ဆီက ဘာ သိရလဲ..”
“ ဘိုေလး..စစ္ေမးေနတယ္..က်ေနာ္လည္း က်ည္ဖူး ဆြဲထုတ္ေနတာနဲ႕ ဘိုေလးကို တာ၀န္ေပးထားတယ္..အခုဘဲ က်ေနာ္ သြားၾကည္႕လိုက္မယ္ .....”
ခ်ိဳကန္းလည္း ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ကို ဖမ္းေလွာင္ထားတဲ႕ အခ်ဳပ္ခန္းေတြ ရွိတဲ႕ ေၿမတိုက္ခန္းထဲကို ဆင္းသြားလိုက္သည္ ။
သူ အခ်ဳပ္ခန္းထဲကို ၀င္သြားလိုက္တဲ႕အခါ ကိုယ္တံုးလံုး ၿဖစ္ေနတဲ႕ စန္ဒီကို ဘိုေလး က မုဒိန္းက်င္႕ဖို႕ ၾကိဳးစားေနတာနဲ႕ သြားတိုးသည္ ။
စန္ဒီရဲ႕ ႏို႕လံုးၾကီးေတြကို ဘိုေလးက သူ႕လက္ေတြနဲ႕ ဆုပ္ကိုင္ထားေနသည္ ။ ၿဖဴေဖြးတဲ႕ စန္ဒီရဲ႕ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္လံုးလွလွေလးကို ခ်ိဳကန္း ၿမင္လိုက္ရလို႕ ခဏေလာက္ ေငးေမာသြားမိသည္ ။ ဘိုေလးရဲ႕ ရွည္လ်ားလွတဲ႕ လိင္တန္ၾကီးက တရမ္း၇မ္းနဲ႕ ၿဖစ္ေနသည္ ။
“ ဘိုေလး.....ဒါ ဘာလုပ္ေနတာလဲ......”
ဘိုေလးလည္း ခ်ိဳကန္းကို ရုတ္တရက္ ေတြ႕လိုက္လို႕ တုန္လွဳပ္သြားသည္ ။
“ မင္းကို သူတို႕စံုတြဲကို စစ္ေမးခိုင္းတာကြ..တက္လိုး ခိုင္းတာ မဟုတ္ဖူး......”
ဘိုေလးက ခ်ိဳကန္းကို ေၾကာက္ရသည္ ။ အခုဟာက တက္လိုးခါနီးဆဲဆဲ ၿဗံဳး ကနဲ ခ်ိဳကန္း ေရာက္လာတာ ဆိုေတာ႕ ႏွာစိတ္ကလည္း တအား ၿပင္းထန္ေနေတာ႕ “ ဟာ..က်ဳပ္ ဒီဟာမေလး
ဒီေလာက္ ေခ်ာတာ မလိုးဘဲ မေနႏိုင္ဘူး..” လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ ။ ခ်ိဳကန္း က “ ေဟ႕ေကာင္....ဘိုေလး..မင္း ငါ႕ကို ဘယ္တံုးက ဒီလို ၿပန္ေၿပာဘူးလို႕လဲ.....” လို႕ ေငါက္လိုက္သည္ ။
“ က်ေနာ္..က်ေနာ္.....”
ဖင္တံုးလံုး နဲ႕ ဘိုေလး လီးၾကီး ေငါလ်က္ ခ်ိဳကန္းကို ရွင္းၿပဖို႕ ၿပင္ေနသည္ ။ ခ်ိဳကန္းလည္း ညာလက္နဲ႕ သူ႕ခါးမွာ ထိုးထားတဲ႕ ေသနတ္ကို ဖ်တ္ကနဲ ဆြဲထုတ္ၿပီး ဘိုေလး မ်က္ႏွာကို ေၿပာင္းနဲ႕ ၿဖတ္ရိုက္
ထည္႕လိုက္သည္ ။
“ အား......”
ေသြးေတြ ၿဖာထြက္လာသည္ ။ ဘိုေလး အေနာက္ကို လန္က်သြားသည္ ။ စန္ဒီလည္း ဘိုေလး လက္က လြတ္သြားလို႕ ဘိုေလး ခြ်တ္ပစ္ထားတဲ႕ သူ႕အ၀တ္ေတြကို ေၿပးေကာက္ေနသည္ ။
“ ဘိုေလး....ေခြးသား....ဒူးေထာက္လိုက္စမ္း......”
“ ဆရာ..ဆရာခ်ိဳကန္း.....က်ေနာ္..က်ေနာ္.....ေတာင္းပန္တယ္ဗ်ာ...ႏွာထန္သြားတာဗ်ာ..ခြင္႕လႊတ္....”
ခ်ိဳကန္းက သူ႕ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္တဲ႕ ဘိုေလးရဲ႕ နဖူးကို ေသနတ္ေၿပာင္း ေတ႕လိုက္သည္ ။
“ ေၿမြေဟာက္နက္ ခိုင္းရင္ ခိုင္းတာကို ခ်က္ခ်င္း လုပ္ကြ.....”
“ ေဆာရီးဘဲဗ်ာ...ဒီတခါေတာ႕...ခြင္႕လႊတ္.......”
“ ပစ္သတ္လိုက္ ခ်ိဳကန္း...”
ေၿမတိုက္ခန္းကို ဆင္းတဲ႕ ေလွခါးဆီက အသံ ကို ခ်ိဳကန္း ၾကားလိုက္ရလို႕ လန္႕သြားသည္ ။
ေၿမြေဟာက္နက္ ရဲ႕ အသံ ၿဖစ္ေနလို႕ ။
သူကိုယ္တိုင္ လိုက္လာတာကိုး...။
“ ဘာေၾကာင္ေနတာလဲ..ဒီေကာင္ကို ပစ္သတ္လိုက္...လို႕ မင္းကို အမိန္႕ေပးေနတယ္.....”
ခ်ိဳကန္းသည္ ေနာက္ထပ္ ထပ္ ေၿပာလိုက္တာေၾကာင္႕ ဘိုေလးနဖူးကို ေတ႕ထားတဲ႕ ေသနတ္ကို ေမာင္းေကြးညွစ္ထည္႕လိုက္သည္ ။ ၿပင္းထန္တဲ႕ ယမ္းေပါက္ကြဲသံ...ဘိုေလးေခါင္းက ေသြးစေတြ သူ႕မ်က္ႏွာကို လာစင္...စန္ဒီရဲ႕ ေအာ္သံ..တခ်ိန္ထဲ ၿဖစ္ကုန္ပ်က္ကုန္သည္ ။
ဘိုေလး ေခြလဲက်သြားသည္ ။ ပြိဳင္႕ဖိုးဖိုက္ က်ည္ဖူးက သူ႕ေခါင္းကို ေဖါက္ထြက္သြားၿပီး နံရံကို ထိမွန္သည္ ။
ယမ္းခိုးေတြ ေၿမတိုက္ခန္းထဲမွာ ေ၀သြားသည္ ။
ေသနတ္သံေၾကာင္႕ တၿခားအခန္းေတြက ခ်ိဳကန္းရဲ႕ လူေတြ ေၿပး၀င္လာသည္ ။
“ ဆရာခ်ိဳကန္း....ဘာၿဖစ္လဲ....”
ေၿမြေဟာက္နက္သည္ ခြာၿမင္႕ေလဒီရွဴးသံ တခြပ္ခြပ္နဲ႕ ေလ်ာက္လွမ္းလာသည္ ။
“ မိန္းမတေယာက္ကို လိင္ကိစၥမွာ အၾကမ္းဖက္တာကို လံုး၀ မုန္းတယ္.......စက္ဆုပ္တယ္...ရြံတယ္.....ကြ...”
်ခ်ိဳ ကန္း ေမာ႕ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
ဟာ....
အင္မတန္ ေခ်ာလွ က်က္သေရ ရွိတဲ႕ မိန္းမ တေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္ရလို႕ပါ ။
ဒါ...ဒါ...ဒါ.....ေၿမြေဟာက္နက္......။ခ်ိဳကန္းသည္ မ်က္လံုး အၿပဴးသားနဲ႕ ေၿမြေဟာက္နက္ကို ေၾကာင္ေငးၾကည္႕ေနသည္ ။
ေၿမြေဟာက္နက္ ဆိုတာ သူကိုး ။
ဒုစရိုက္ေလာကမွာ က်င္လည္ ေနခဲ႕တာ ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာၿပီ ၿဖစ္တဲ႕ မိုးပ်ံခ်ိဳကန္း သည္ စီအိုင္ဒီ ရဲအုပ္ မွံဳရတီကို ေကာင္းေကာင္း သိေနပါသည္ ။ မွံဳရတီသည္ ဒုစရိုက္ အလုပ္မ်ိဳးစံုကို တာ၀န္ယူ လုပ္ကိုင္ေနတဲ႕ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ လူဆိုးဂိုဏ္းၾကီး တခုရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ေၿမြေဟာက္နက္ ၿဖစ္ေနတာက သူ အံ႕ၾသရင္လည္း အံ႕ၾသစရာဘဲ ေလ ။
ရဲအုပ္ မွံဳရတီသည္ ထြန္းဇံေအာင္ကို ေၿမြေဟာက္နက္ အေနနဲ႕ ဟန္ၿပလုပ္ထားၿပီး ေနာက္ကြယ္ကေန ၾကိဳးကိုင္ေနခဲ႕တာမို႕ ခ်ိဳကန္း အပါအ၀င္ သူ႕လက္ေအာက္မွာ သူ ၾကိဳးဆြဲရာကို ကေနၾကတဲ႕ လူမိုက္လူဆိုးေတြသည္ ထြန္းဇံေအာင္ကိုဘဲ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ေၿမြေဟာက္နက္ လို႕ ထင္ေနခဲ႕ၾကသည္ ။
“ ခ်ိဳကန္း ....”
ရုတ္တရက္ ေခၚလိုက္လို႕ ခ်ိဳကန္း တုန္သြားသည္ ။
“ ဗ်ာ.....”
“ ေနာက္ကို မင္း လက္ေအာက္က လူေတြကို ၿပတ္ၿပတ္သားသား ခိုင္းပါ...အခုတၾကိမ္ ကေတာ႕ မင္းက လက္ေမာင္းမွာ ေသနတ္ ဒါဏ္ရာ ရထားတယ္ ဆိုေတာ႕ ငါ ခြင္႕လႊတ္တယ္.....ေနာက္တခါဆိုရင္ မင္း ေသေသခ်ာခ်ာ ခိုင္းပါ...ေဘဘီတို႕ စံုတြဲကို စစ္ေမးဖို႕ ငါ စိတ္ေစာေနတယ္...ကဲ ငါကိုယ္တိုင္ဘဲ စစ္ေမးေတာ႕မယ္......”
စန္ဒီသည္ ဘိုေလး စုတ္ၿဖဲထားလို႕ အေပၚ အက်ၤ ီေရာ ဘရာစီယာေရာ စုတ္ၿပတ္သတ္ ပ်က္စီးေနၿပီ ။ စကပ္ေလးကိုေတာ႕ ၿပန္ ၀တ္ထားေပမယ္႕ အေပၚပိုင္းမွာ အ၀တ္မဲ႕ေနလို႕ ဖြံ႕ထြားတဲ႕ ရင္သား
ေတြကို လက္ကေလး ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ယွက္ကာထားေနရသည္ ။
၇ဲအုပ္ မွံဳရတီ သို႕မဟုတ္ ေၿမြေဟာက္နက္က သူမ ၀တ္လာတဲ႕ အၿပာေရာင္ ဂ်ာကင္အပါးစားေလးကို ခြ်တ္ၿပီး စန္ဒီ႕ကို ေပးလိုက္သည္ ။ မွံဳရတီ ဂ်ာကင္ကို ခြ်တ္လိုက္တဲ႕အခါ အၿပာရင္႕ေရာင္ ေဘာင္းဘီရွည္ကို ၀တ္ထားတဲ႕ မွံဳရတီရဲ႕ ခါးမွာ ပစၥတိုတလက္ကို အိတ္နဲ႕ ထည္႕ ခ်ိတ္ထားတာကို စန္ဒီနဲ႕ ခ်ိဳကန္းတို႕ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ လူေတြလည္း မွဳရတီနဲ႕ ခ်ိဳကန္းတို႕ ကို နားမလည္တဲ႕ မ်က္ႏွာေတြနဲ႕ ေငးၾကည္႕ၿပီး သူတို႕ဆရာ ခ်ိဳကန္း ဘာခိုင္းမလဲ ဆိုတာကို ေစာင္႕ေနၾကသည္ ။
ေၿမြေဟာက္နက္ မွံဳရတီက စန္ဒီကို “ ကဲ စန္ဒီ.....မင္းရဲ႕ ဘဲေလး ေဘဘီရဲ႕ အေၾကာင္းကို မမကို အကုန္ ေၿပာၿပစမ္း.....မင္း ေမးတာကို ေၿဖရင္..မင္းကို မသတ္ဘဲ လႊတ္ေပးလိုက္မယ္....ေဘဘီရဲ႕
ေဘာ႕စ္က ဘယ္သူလဲ.....ဘယ္မွာလဲ...မမ သိခ်င္တယ္...” လို႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕အခါ စန္ဒီလည္း....“ မသိဘူး..မသိဘူး.....က်မကို လာ မေမးနဲ႕...” လို႕ ၿပန္ေအာ္ေၿပာလိုက္သည္ ။ မွံဳရတီလည္း စန္ဒီ႕ဆီကို တိုးကပ္သြားၿပီး စန္ဒီ႕ပါးကို ဖ်န္းကနဲ လႊဲရိုက္ထည္႕လိုက္သည္ ။
“ အာ႕.....”
“ ေမးတာကို ေၿဖ....ေကာင္မေလး..အသား အနာ မခံခ်င္နဲ႕.....”
မွံဳရတီက “ ေဘဘီ ေကာ ဘယ္အခန္းမွာလဲ....” လို႕ ခ်ိဳကန္းကို လွည္႕ၾကည္႕ၿပီး ေမးလိုက္သည္ ။ ခ်ိဳကန္းက “ ဟိုဖက္ အခန္းမွာ...” လို႕ ေၿဖသည္ ။
“ တေယာက္ သြားေခၚခဲ႕လိုက္” လို႕ မွံဳရတီက ေၿပာလိုက္သည္ ။ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ တပည္႕တေယာက္ ေဘဘီ႕ကို ေခၚလာဖို႕ တဖက္ခန္းကို ထြက္သြားလိုက္သည္ ။
မွံဳရတီ က “ ခ်ိဳကန္း..ဒီအခ်ိန္က စၿပီး မင္းဟာ ေၿမြေဟာက္နက္ ၿဖစ္သြားၿပီ....မင္းဟာ ဒို႕အဖြဲ႕ရဲ႕ ဦးေဆာင္တဲ႕ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ လုပ္ရမယ္....” လို႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕ အခ်ိန္မွာ ေဘဘီ သူတို႕ေရွ႕ကို ေရာက္လာသည္ ။
ေဘဘီလည္း စန္ဒီ႕ဆီကို ေၿပးသြားဖို႕ လုပ္လိုက္သည္ ။ သို႕ေပမယ္႕ ခ်ိဳကန္း က ာကားက ၿဖတ္တားလိုက္ၿပီး....“ ေဟ႕..ခ်ာတိတ္.....မင္း အလြမ္းသယ္ရမယ္႕ အခ်ိန္ မဟုတ္ဖူး...မင္း....ငါတို႕ ေမးတာ ေတြကို ေၿဖရမယ္႕ အခ်ိန္....” လို႕ ေၿပာလိုက္သလို မွံဳရတီက သူ႕ခါးက ပစၥတိုကို အိတ္ထဲက ဆြဲထုတ္လိုက္သည္ ။
“ ကဲ ေဘဘီ.....မင္း ငါေမးတာေတြကို ေၿဖ..မေၿဖရင္ မင္းေစာ္ေလးရဲ႕ ေၿခေထာက္တဖက္ကို ပစ္ရလိမ္႕မယ္.....” လို႕ မွံဳရတီက ေဘဘီ႕ကို ေၿပာလိုက္သည္ ။
“ ဘာေမးမွာလဲ....”
“ မင္းရဲ႕ ေဘာ႕စ္..ဘယ္သူလဲ ဆိုတာနဲ႕ သူ ဘယ္မွာလဲ ဆိုတာ..မင္းတို႕ လုပ္ခဲ႕တဲ႕ ဘဏ္ဓါးၿပ တိုက္တဲ႕ အေၾကာင္းစံု.....”
“ မေၿဖဘူး ဆိုရင္ေကာ.....”
“ ေၿပာၿပီးၿပီေလ..မင္းေကာင္မေလးရဲ႕ ေၿခေထာက္ေတြကို တဖက္ၿပီးတဖက္ ပစ္ခ်ိဳးရလိမ္႕မယ္....”
“ ဘယ္လိုဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ခင္ဗ်ားတို႕က က်ေနာ္တို႕ကို အရွင္ထားမွာ မဟုတ္ပါဘူး..သတ္ပစ္မွာဘဲ.....က်ေနာ္႕ကို သတ္လိုက္ဗ်ာ..စန္ဒီ႕ကိုေတာ႕ ၿပန္ လႊတ္ေပးလိုက္ပါ....သူ ဘာမွ မသိ ဘာမွ မပါဘူး.... သူနဲ႕ မဆိုင္ဘူး....”
“ လႊတ္လို႕ေတာ႕ ဘယ္ၿဖစ္မလဲကြ..ငါတို႕ကို သူက သတင္းပို႕မွာေပါ႕......”
စန္ဒီက “ မပို႕ပါဘူး..စိတ္ခ်ပါ..က်မ အဲလို အက်င္႕ မရွိပါဘူး..ကိုယ္႕ဖါသာ ေအးေအးလူလူဘဲ ေနခ်င္တဲ႕သူပါ...အမရယ္.....” လို႕ ေၿပာရင္း မွံဳရတီကို လက္အုပ္ခ်ီကာ ရွစ္ခိုး ေတာင္းပန္သည္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ တပည္႕တေယာက္ ေၿမတိုက္ထဲကို ေၿပးဆင္းလာသည္ ။
“ ဆရာခ်ိဳကန္း......ဆရာခ်ိဳကန္း..အၿပင္မွာ လူေတြ ကားေတြ ေရာက္ေနတယ္..ရဲေတြ လား မသိဘူး.....”
မွံုရတီက “ ရဲေတြ မဟုတ္ဘူး ....အဲဒါ ေဘဘီတို႕ အဖြဲ႕ ၿဖစ္လိမ္႕မယ္....မင္းတို႕ ၿပန္ ခုခံၾက....သြား...အေပၚတက္ၾက...ရွိတဲ႕ လက္နက္နဲ႕ ၿပန္ခ်ၾက.....” လို႕ ေအာ္ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ခ်ိဳကန္းရဲ႕ တပည္႕ေတြ ေသနတ္ေတြ အသင္႕ကိုင္ၿပီး ေၿမတိုက္ထဲက အေပၚကို ေၿပးတက္သြားၾကသည္ ။
မွံဳရတီက “ ခ်ိဳကန္း.....ငါတို႕ အေနာက္ဖက္ လွိဳဏ္ေခါင္း ထြက္ေပါက္ ကေန လစ္ၾကစို႕....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ခ်ိဳကန္းက ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီကို ေသနတ္ေၿပာင္းနဲ႕ ထိုးၿပရင္း..“ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ကိုဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ..ေခၚသြားမလား....ပစ္သတ္ခဲ႕မလား....” လို႕ ေမးလိုက္တဲ႕အခါ မွံဳရတီလည္း...“ ေခၚသြားမယ္....” လို႕ ေၿဖလိုက္သည္ ။
ခ်ိဳကန္းက ဘီဒိုၾကီးကို တြန္းဖယ္ၿပီး လွိဳ႕၀ွက္ လွိဳဏ္ေခါင္း တံခါးကို ဖြင္႕လိုက္သည္ ။
“ ကဲ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီ..အေရွ႕က ၾကြ.....”
လက္ထိတ္ တြဲခတ္ထား ခံရတဲ႕ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီသည္ မွံဳရတီ နဲ႕ ခ်ိဳကန္္းတို႕ရဲ႕ အက်ဥ္းသားေတြ အၿဖစ္ လိုက္ပါသြားၾကရၿပီ ။
ခ်ိဳကန္္းရဲ႕ လူေတြ အကုန္ ေသကုန္လို႕ ဦးဇြဲတို႕ ေၿမေအာက္ခန္းကို ဆင္းလာၾကတဲ႕အခါ ဘယ္သူမွ မရွိေတာ႕ ။
ဇြန္သလႅာက ေတာက္ေခါက္ၿပီး ဆဲေရးတိုင္းထြာ လိုက္သည္ ။
“ လစ္သြားၾကၿပီ.....ဦးဇြဲ...ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲဟင္......”
ဦးဇြဲက “ အေပၚမွာ ဒါဏ္ရာနဲ႕ မေသေသးတဲ႕ ခ်ိဳကန္္းရဲ႕ တပည္႕တေယာက္ကို ညွင္းၿပီး စစ္ေမးၾကမယ္..သူတို႕ရဲ႕ တၿခား စခန္းေတြကို သိရေအာင္....” လို႕ ေၿပာလိုက္လို႕ ဆင္ေပါက္နဲ႕ ကိုသံုညတို႕က ဒါဏ္ရာရထားတဲ႕ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ တပည္႕ကို သြားၿပီး ဆြဲေခၚလာသည္ ။
မွံဳရတီရဲ႕ အရုပ္ဆိုးဆိုး နီဆန္း ဂ်ဳ( က္ )ကားေလးရဲ႕ အေနာက္ခန္းထဲမွာ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီကို လကထိပ္ပူးခတ္ထား
ရက္နဲ႕ ေခၚလာသည္ ။ မွံဳရတီက ကားကို ေမာင္းၿပီး ခ်ိဳကန္းက ေဘးက ထိုင္သည္ ။ ခ်ိဳကန္းက သူ႕ပစၥတိုေသနတ္ကို ညာဖက္လက္နဲ႕ ကိုင္ထားၿပီး အေပၚက ဂ်ာကင္နဲ႕ အုပ္ထားသည္ ။
ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ကို မ်က္စိ မစည္းထားတာေၾကာင္႕ သူတို႕သည္ တံတားၾကီးတခုကို ၿဖတ္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ၿပင္က
ၿမိဳ႕သစ္တခုထဲကို ဦးတည္ေနတာကို သိေနရသည္ ။ လူေနအိမ္ေၿခ ရပ္ကြက္ေတြကို ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာေအာင္ၿဖတ္သြားၿပီးတဲ႕ေနာက္ အိမ္ေၿခ အေဆာက္အဦး မရွိတဲ႕ ကြင္းေခါင္ေခါင္ေနရာတခုက အိမ္ပ်က္ၾကီးလိုလို ဂိုေဒါင္ၾကီးလိုလို အေဆာက္အအံု စုတ္စုတ္ၾကီးတလံုးဆီကို သူတို႕ေရာက္သြားၾကသည္ ။
“ ကဲ..ဆင္းၾက....ေၿပးဖို႕ေတာ႕ မစဥ္းစားနဲ႕..တကယ္ပစ္သတ္ပစ္မွာ.....နင္တို႕ေၾကာင္႕ ငါတို႕ အဖြဲ႕ၾကီးလည္း ပ်က္စီး
သြားတာ ယဲ႕ယဲ႕ဘဲ က်န္ေတာ႕တယ္....”ွ
ခ်ိဳကန္းက ေသနတ္ကို အသင္႕ခ်ိန္ထားရင္း ေၿပာလိုက္သည္ ။
မွံဳရတီက ဦးေဆာင္ၿပီး အေဆာက္အအံုၾကီးထဲကို ၀င္လိုက္သည္ ..။
အထဲေရာက္ၿပီး မီးေတြ ဖြင္႕လိုက္ၿပီးတဲ႕ အခါ ေဘဘီသည္ သူတို႕ဟာ သစ္ခြဲစက္ၾကီး တလံုးထဲကို ေရာက္ေနတယ္ ဆိုတာကို သိလိုက္သည္ ။ မွံဳရတီက ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီကို မနက္က်မွ စစ္ေတာ႕မည္ ..ေအာက္ထပ္မွာဘဲ ေသေသခ်ာခ်ာ တုပ္ေႏွာင္ထားလိုက္ လို႕ ခ်ိဳကန္းကို အမိန္႕ဆန္ဆန္ ခပ္ေငါက္ေငါက္ နဲ႕ ေၿပာလိုက္ၿပီး
အထပ္ခိုးေပၚကို ေလွခါးေလးကေန တက္သြားသည္ ။ ခ်ိဳကန္းလည္း ေဘဘီတို႕ႏွစ္ေယာက္ကို လက္ထိပ္ သံၾကိဳး ကို ထုတ္တန္းက တန္းလန္းက်ေနတဲ႕ ၾကိဳးတေခ်ာင္းနဲ႕ ခ်ည္ေႏွာင္လိုက္သည္ ။
“ တညလံုး ဒီလိုဘဲ ေနရမွလားဗ်ာ.....ထိုင္ခြင္႕ လွဲခြင္႕ေလး မေပးဘူးလား....”
ေဘဘီ ေၿပာလိုက္တဲ႕အခါ ခ်ိဳကန္းက ဆတ္ကနဲလွည္႕ၾကည္႕သည္ ။ သူ႕မီးေသေနတဲ႕ ေဆးၿပင္းလိပ္ကေလးက
ကိုက္ထားဆဲ ။
“ ဒီမွာ ေကာင္ေလး......မင္း.....ဂ်ီးမမ်ားနဲ႕....မင္း လုပ္ရမွာက အေပၚက ငါတို႕ ေခါင္းေဆာင္ ေၿမြေဟာက္နက္ကို
မင္းနဲ႕ မင္းေစာ္ေလးတို႕ ကို အသက္က ခ်မ္းသာေပးဖို႕ ရွစ္ခိုး ေတာင္းပန္ရမွာ...ဒါက အေရးၾကီးေနတာ....တၿခား
ကြန္ပလိန္႕ေတြ ခဏ ေဘးခ်ိတ္ထားစမ္းကြာ......” လို႕ ေလသံတိုးတိုးနဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ထပ္ခိုးေပၚကို ေရာက္သြားတဲ႕ မွံဳရတီသည္ သူမကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြကိုတခုၿပီးတခု တလႊာၿပီး တလႊာ ခြ်တ္ခ်ပစ္ေနသည္ ။ တေနကုန္ ေၿပးရလႊားရတာေတြေၾကာင္႕ တကုိယ္လံုး ညစ္ႏြမ္းေနသည္ ညစ္ပတ္ေနသည္ လို႕ သူမ ထင္ေနသည္ ။
အ၀တ္ေတြ အကုန္လံုး ခြ်တ္လိုက္ၿပီးတဲ႕အခါ သူမေရာက္ေနတဲ႕ အခန္းေလးရဲ႕ ေထာင္႕က ေရခ်ိဳးခန္းနဲ႕ အိမ္သာ
တြဲရက္ အခန္းေလးထဲကို ေလ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။
ေအာက္ထပ္မွာ ကြပ္ပ်စ္တခုေပၚမွာ သူ အိပ္ဖို႕ ေနရာ ခင္းက်င္းေနတဲ႕ ခ်ိဳကန္းလည္း နံရံမွာ ေထာင္ထားတဲ႕ ဂစ္တာၾကီးတလက္ကို ဆြဲယူလိုက္ၿပီး သူ ခင္းက်င္းထားတဲ႕ အိပ္ရာေလးေပၚ ထိုင္လိုက္ရင္း ဂစ္တာၾကိဳးေတြကို ညွိစမ္းေနသည္ ။
ေဘဘီက“ ဗ်ိဳ႕ ကိုခ်ိဳကန္းၾကီး....ဘာ သီခ်င္း တီးမွာလဲဗ်....” လို႕ လွမ္းေမးလိုက္သည္ ။
ခ်ိဳကန္းက ဘာမွ ၿပန္မေၿဖ ။ ဂစ္တာကို တင္ကေလာင္ တင္ကေလာင္နဲ႕ အသံစမ္းေနသည္ ။ ပါးစပ္မွာလည္း ေဆးၿပင္းလိပ္ကေလးက ကိုက္ထားသည္ ။ ေကာင္းဘြိဳင္ဦးထုပ္ၾကီးတလံုးကိုလည္း သူ ဘယ္က ေကာက္ေဆာင္း
လိုက္သလဲေဘဘီ မၿမင္လိုက္ ။ ဦးထုပ္ ငိုက္ငိုက္ေဆာင္းထားတဲ႕ ပါးသိုင္းေမြး မုတ္ဆိတ္ေမြးနဲ႕ ခ်ိဳကန္းသည္
ေဒၚလာလက္တဆုပ္ ဆိုတဲ႕ ရုပ္ရွင္ကားထဲက ဇာတ္၀င္ခန္း ေတးသြားကို က်က်နန တီးခတ္လိုက္တာကို ေဘဘီ
တို႕ ၾကားလိုက္ၾကရသည္ ။
သူၿပီးတဲ႕အခါမွာ ေဘဘီက “ လက္ေတြကို တုပ္ထားလို႕ လက္ခုတ္တီးလို႕ မရတာကို ခြင္႕လႊတ္ဗ်..ကိုခ်ိဳကန္း..ခင္ဗ်ား တီးတာ တအား ေကာင္းတယ္......” လို႕ ခ်ီးမြမ္းခန္း ထုတ္လိုက္သည္ ။ စန္ဒီကလည္း “ ဟုတ္တယ္ ကိုခ်ိဳကန္း......တအား နားေထာင္လို႕ ေကာင္းတာဘဲ....” လို႕ အေနာက္ကေန သံေယာင္လိုက္ သည္ ။
ခ်ိဳကန္းက ဘာမွ ၿပန္မေၿပာ ။ ေနာက္ တပုဒ္ကိုိ တီးခတ္လိုက္ၿပန္သည္ ။ ဒီတခါ တီးလိုက္တဲ႕ ေတးသြားကေတာ႕
လူေကာင္း..လူဆိုး နဲ႕ လူရုပ္ဆိုး ဆိုတဲ႕ ရုပ္ရွင္ကားထဲက ေတးသြား ပါ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ အထပ္ခိုးေပၚက “ ခ်ိဳကန္း..အေပၚ တက္ခဲ႕...” လို႕ ေအာ္ေၿပာလိုက္တဲ႕ မွံဳရတီရဲ႕ အသံကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ ဂစ္တာသံ ရပ္သြားသည္ ။
“ ခ်ိဳကန္း.....ေခၚေနတာ ၾကားလား.....”
“ ဟုတ္.....ဆရာမ...ၾကားတယ္....”
“ ၾကားရင္ တက္ခဲ႕.....”
“ ဟုတ္.....” ခ်ိဳကန္းလည္း ဂစ္တာကို နံရံမွာ ၿပန္ေထာင္လိုက္ၿပီး ထပ္ခိုးေပၚကို တက္သြားသည္ ။
အေပၚထပ္ကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ခ်ိဳကန္း သည္ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္နဲ႕ အိပ္ရာထဲမွာ လွဲေလ်ာင္းေနတဲ႕ မွံဳရတီကို ေတြ႕လိုက္ရလို႕ ေၿခလွမ္းေတြ တံု႕ဆိုင္းသြားသည္ ။
မွံဳရတီရဲ႕ ခ်ိဳဗူးၾကီး ႏွစ္လံုးက ေကာ႕ေကာ႕တင္းတင္းၾကီးေတြ နဲ႕ သူ႕ကို လက္ယပ္ေခၚေနသည္ လို႕ ခ်ိဳကန္း
ထင္မိသည္ ။ ႏို႕သီးေခါင္း နီညိဳညိဳၾကီးေတြက လာစုိ႕ပါေတာ႕ လို႕ ေခၚယူေနၾကသလိုဘဲ ။
“ လာေလ.....”မွံဳရတီသည္ ထြန္းဇံေအာင္ အသက္ရွိေနကထဲက ခ်ိဳကန္းကို သေဘာက်ေနတာ ။
ခ်ိဳကန္းကို တဖက္သပ္ ၾကိတ္ၾကိဳက္ေနခဲ႕သည္ ။ ခ်ိုကန္းသည္ မွံဳရတီ႕စိတ္ကူးထဲက ခ်စ္သူ ။ ခ်ိဳကန္းက မသိေပမယ္႕ မွံဳရတီ႕မွာ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ ဓါတ္ပံုေတြ..ဗီဒီယိုေတြ ရွိေနသည္ ။ မွံဳရတီရဲ႕ လွိဳ႕၀ွက္ အိမ္ပုန္းတခု
မွာ ခ်ိဳကန္းအခန္း ရွိသည္ ။ ခ်ိဳကန္းကို ခိုးရိုက္ထားတဲ႕ ဗီဒီယိုေတြ ဓါတ္ပံုေတြ ကို ထားသည္ ။ ခ်ိဳကန္းကို လူမိုက္ေလာက ဒုစရိုက္အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ နံမည္ၾကီးလာေအာင္ သူကဘဲ ေနာက္ကြယ္ကေန တြန္းပို႕ေပးခဲ႕တာ ၿဖစ္သည္ ။ မွံဳရတီရဲ႕ စိတ္ကူးထဲက ခ်စ္သူသည္ ခိုးဆိုးတိုက္ခိုက္တဲ႕ လူဆိုးေတြရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ဂိုဏ္းစတား တေယာက္ ၿဖစ္ခဲ႕သည္ ။ ဒီလိုလူကို မွံဳရတီ သေဘာက်သည္ ။ စိတ္လည္း
လာသည္ ။ ဂိုဏ္းစတား တေယာက္နဲ႕ လိင္ဆက္ဆံသည္ လို႕လည္း ဆယ္ေက်ာ္သက္ ဘ၀ထဲက စိတ္ကူးယဥ္ခဲ႕တာ ..။
မွံဳရတီသည္ ငယ္ငယ္ထဲက ဆိုးသြမ္းတဲ႕ ရာဇ၀တ္ေကာင္ေတြ ..ဟစ္တလာ.လိုအာဏာရွင္ေတြကို သေဘာက် အားက်ခဲ႕တဲ႕ ကေလးတေယာက္ ။ တလြဲဆံပင္ေကာင္းသည္ လို႕လည္း ေၿပာလို႕ရသည္ ။ မွံဳရတီသည္ သာမန္ကေလး တေယာက္ စဥ္းစားသလို မစဥ္းစား ။ မေကာင္းမွဳ ၿပစ္မွဳလို႕ လူ႕ကမၻာက သတ္မွတ္ထားတာေတြကို အားက်သည္ ။ အထင္ၾကီးသည္ ။ ဆက္တိုက္ လူသတ္တဲ႕ နံမည္ေက်ာ္ လူသတ္သမားေတြရဲ႕ အေၾကာင္း ေရးသားထားတဲ႕ စာအုပ္ေတြကို ဖတ္ရံုမက စုေဆာင္းသည္ ။ ဘဏ္ဓါးၿပတိုက္တာေတြကို အားက်သည္ ။ ဟိုတခ်ိန္က ဘဏ္ဓါးၿပတိုက္ခဲ႕လို႕ နံမည္ၾကီးခဲ႕တဲ႕ သန္းၾကြယ္သူေဌးသမီး ပက္တီဟိစ္ရဲ႕ ဓါတ္ပံုေတြကုိ နံရံမွာ ကပ္ထားခဲ႕သည္ ။
အကပ္ေကာင္းလို႕လား ရဲတပ္ဖြဲ႕က ဘက္ဂေရာင္း စစ္ေဆးတာက သိပ္ မပီၿပင္လို႕လားမသိဘူး ။ မွံဳရတီ ဘြဲ႕ရၿပီး ရဲတပ္ဖြဲ႕က အရာရွိေလာင္း သင္တန္း အတြက္ ေလ်ာက္ထားတဲ႕အခါ ဘာ အတားအဆီးမွ မရွိဘဲ ၀င္ခြင္႕တက္ခြင္႕ ရသြားသည္ ။ အင္တာဗ်ဴးေတြမွာလည္း မွံဳရတီရဲ႕ ဆိုးသြမ္းတာေတြကို ကိုးကြယ္ခ်င္ အားက်ခ်င္တဲ႕ စိတ္၇ိုင္းေတြက မေပၚလြင္ခဲ႕ဘဲ မွံဳရတီသည္ ဒုရဲအုပ္တေယာက္ ၿဖစ္လာခဲ႕သည္ ။ မွဳခင္းေတြကို စံုစမ္းေထာက္လွမ္းတာေတြက ပီၿပင္ထက္ၿမက္လို႕ စီအိုင္ဒီ စံုေထာက္အဖြဲ႕ကိုေတာင္ ေရာက္သြားခဲ႕သည္ ။
မွံဳရတီ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ ဘ၀မွာ ေဇာ္ေမာ္ထက္ ဆိုတဲ႕ လူနဲ႕ ရည္းစား ၿဖစ္ၾကေတာ႕ ေဇာ္ေမာ္ထက္သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ တခြင္မွာ ဒုစရိုက္အလုပ္ေတြကို ေနာက္ကြယ္က ခ်ဳပ္ကိုင္ ဦးစီးေနတဲ႕ လူဆိုးဂိုဏ္းၾကီးတခုရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ဦးထက္ၿမက္ရဲ႕သားတေယာက္ ၿဖစ္ေနတာကလည္း မွံဳရတီကို ေၿမြေဟာက္နက္ ၿဖစ္ေစဖို႕ အေထာက္အပံ႕ ၿဖစ္သြားရသည္ ။ ဒီလို ဒုစရိုက္ အလုပ္ေတြကို အားက်
ခံုမင္တဲ႕ မွံဳရတီသည္ တိုက္ဆိုင္စြာနဲ႕ ေဇာ္ေမာ္ထက္ရဲ႕ ခ်စ္သူ ၿဖစ္ခဲ႕တာ သူမကိုယ္ သူမလည္း အံ႕ၾသလို႕ မဆံုးဘူး ။
ေဇာ္ေမာ္ထက္က ခ်စ္သူ သက္တမ္း ၾကာလာတဲ႕အခါ သူ႕အိမ္ကို ေခၚသြားၿပီး အေဖ နဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးခဲ႕လို႕ ဦးထက္ၿမက္နဲ႕ မွံဳရတီ ရင္းႏွီးခဲ႕ရသည္ ။ ေဇာ္ေမာ္ထက္က မွံဳရတီကို သူတို႕မိသားစုဟာ ဂိုဏ္းစတားမိသားစု ဆိုတာကို ဖံုးထားခဲ႕တာပါ ။ မွံဳရတီကလည္း ေဇာ္ေမာ္ထက္ကို သာမန္ ပိုက္ဆံရွိ သူေဌးသား တေယာက္လို႕ဘဲ ထင္ထားခဲ႕တာပါ ။ တေန႕မွာ ေဇာ္ေမာ္ထက္တေယာက္ သူ႕အေဖ
ခိုင္းေစတာ တခုကို ထြက္လုပ္ရင္း မေတာ္တဆမွဳနဲ႕ ေသဆံုးသြားခဲ႕ရသည္ ။ သူ႕အေဖရဲ႕ ၿပိဳင္ဖက္ လူတေယာက္ဆီက စိန္ေတြကို ရန္ကုန္ ေမာ္လၿမိဳင္ သြား ရထားေပၚမွာ လုယူရင္း ရထားေပၚက ၿပဳတ္က်ၿပီး ေသဆံုးသြားခဲ႕သည္ ။ ေဇာ္ေမာ္ထက္ ေသဆံုးေတာ႕မွ သူတို႕မိသားစုဟာ ဒုစရိုက္ အလုပ္ေတြကို တသက္လံုး လုပ္လာၾကတဲ႕ ဂိုဏ္းစတားေတြမွန္း မွံဳရတီ သိသြားခဲ႕ရသည္ ။
သာမန္ မိန္းကေလး တေယာက္ ဆိုရင္ ဒီလို ေပၚေပါက္ သိရွိခဲ႕ရင္ စက္ဆုတ္ရြံရွာ ေၾကာက္လန္႕ၿပီး ဒီမိသားစုနဲ႕ ေ၀းရာကို ေရွာင္ရွားမွာ ၿဖစ္ေပမယ္႕လို႕ မွံဳရတီကေတာ႕ ပိုလို႕ေတာင္ သေဘာက်သြားခဲ႕ၿပီး ေဇာ္ေမာ္ထက္ရဲ႕ အေဖၾကီး ဦးထက္ၿမက္ဆီမွာ ပညာဆည္းပူး ေလ႕လာသင္ယူခဲ႕ေပသည္ ။ ဒီအခ်ိန္ထဲက ပါ၀င္ လုပ္ကိုင္ခဲ႕တဲ႕ မွံဳရတီသည္ တဖက္က ရဲအရာရွိ လုပ္ေနသလို တဖက္ကလည္း လူဆိုးဂိုဏ္းကို ေခါင္းေဆာင္ ေနတဲ႕ နံမည္ေက်ာ္ ေၿမြေဟာက္နက္ ၿဖစ္လာရသည္ ။
ခ်ိဳကန္းသည္ မိေမြးတိုင္းကိုယ္ေတြနဲ႕ တအားကို လွေနတဲ႕ မွံဳရတီကို ၿမင္တာနဲ႕ စိတ္ေတြ ၀ုန္းကနဲ ထၾကြသြားရသည္ ။
ေၿမြေဟာက္နက္ ရဲ႕ အေၾကာင္းကို သူ႕လက္ေအာက္မွာ လုပ္ေနခဲ႕လို႕ သိေန ၾကားဖူးေနသည္ ။ ဘယ္သူမွန္းသာ မသိခဲ႕တာ ။ ထြန္းဇံေအာင္ကို စစၿခင္းတံုးက ေၿမြေဟာက္နက္ လို႕ သူထင္ခဲ႕ေပမယ္႕
ေနာက္ပိုင္းမွာ ထြန္းဇံေအာင္က သူ႕ေရွ႕မွာ ဖုန္းနဲ႕ အမိန္႕ခံယူေနတာေတြကို ေတြ႕ၿပီး ထြန္းဇံေအာင္ရဲ႕ အထက္မွာ ေခါင္းေဆာင္ တေယာက္ ရွိေနတာကို သူ သိလာခဲ႕သည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ ေသသြားၿပီးတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ေၿမြေဟာက္နက္က သူ႕ကို ေခါင္းေဆာင္ တင္ၿပီး အလုပ္တခ်ိဳ႕ကို လုပ္ခိုင္းခဲ႕သည္ ။ ပထမ မိန္းမတေယာက္ ဆိုတာ မသိခဲ႕ ။ အခု သိမယ္႕သိေတာ႕လည္း ေခါင္းေဆာင္ သည္ ရဲအရာရွိတေယာက္ ၿဖစ္ေနတာကို သိလိုက္ရသည္ ။
ေၿမြေဟာက္နက္ က ကိုယ္တံုးလံုး ခြတ္ၿပီး သူ႕ကို ကုတင္ဆီကို ေခၚေနတာကလည္း အိပ္မက္တခု မက္ေနသလို ခံစားေနရသည္ ။
“ ခ်ိဳကန္း..မင္း ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြကို အကုန္ ခြ်တ္လိုက္ကြာ......”
ရွက္တတ္တဲ႕ ခ်ိဳကန္းသည္ မွံဳရတီ ေၿပာလိုက္တဲ႕ စကားေၾကာင္႕ ၾကက္သီးေတြ ထသြားသည္ ။ ဒါေပမယ္႕ ေၿမြေဟာက္နက္ရဲ႕ အမိန္႕ကို နာခံေနက်မို႕ ခ်က္ခ်င္းဘဲ သူ႕အ၀တ္ေတြကို ခြ်တ္ပစ္ေနသည္ ။
မ်က္ႏွာက်က္က မီးေရာင္နဲ႕ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ အခ်ိဳးက် က်စ္လစ္တဲ႕ ကိုယ္လံုးကိုယ္ထည္ကို မွံဳရတီ ၿမင္ေနရသည္ ။ မွံဳရတီ သည္ တပည္႕တေယာက္က ခ်ိဳကန္းကို လိုက္ေခ်ာင္းေၿမာင္းၿပီး ဓါတ္ပံု ဗီဒီယို ရိုက္ေပး
ခဲ႕တာေၾကာင္႕ ငပလီ ေခ်ာင္းသာ ေငြေဆာင္လို ပင္လယ္ကမ္းေၿခေတြမွာ ေရကူးေဘာင္းဘီၿပတ္ေလးနဲ႕ ေရထဲက တက္လာတဲ႕ ပံုေတြကို ၿမင္ဘူးထားခဲ႕တာပါ ။ သို႕ေပမယ္႕ အခုလို ဒုတ္ၾကီး တေထာင္
ေထာင္ကိုေတာ႕ ခုမွဘဲ ၿမင္ဘူးရတာ ၿဖစ္သည္ ။
“ ဟယ္.....လွလိုက္တဲ႕ဟာၾကီး.....”
မွဳံရတီသည္ ေပါင္တန္သြယ္ ႏွစ္ဖက္ၾကားက မတ္မတ္ၾကီး ေထာင္ေနတဲ႕ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ ေယာက်္ားတန္ဆာေခ်ာင္းၾကီးကို ၿမင္ရေတာ႕ မေအာင္႕ႏိုင္ဘဲ ႏုတ္က ထုတ္ၿပီး ခ်ီးမြမ္းလိုက္မိသည္ ။
“ ခ်ိဳကန္း.....”
“ ဗ်ာ....”
“ မင္းကေတာ႕ ငါ႕ကို အခုလို ကိုယ္လံုးတီးနဲ႕ ေတြ႕လိုက္ရေတာ႕ အထင္အၿမင္ေသးသြားမလားေတာ႕ မသိဘူး..ငါက မင္းကို တဖက္သပ္ သေဘာက်ေနခဲ႕တာ ၾကာၿပီကြ.....”
“ ဗ်ာ.....”
“ ဟြန္႕...တဗ်ာဗ်ာနဲ႕......ခ်ာတိတ္ကေလး က်ေနတာဘဲ...သူ႕ပစၥည္းၾကီးကေတာ႕ တကယ္႕ အယ္စတံုၾကီး...လာ...ဒီကို......”
“ ဟုတ္....”
“ ငါ႕ကို မမမွံဳ လို႕ ေခၚကြာ..ငါက မင္းထက္ အသက္နည္းနည္းၾကီးတယ္....”
“ ဟုတ္...မမမွံဳ .....”
“ မင္း ဘာဂ်ာမွဳတ္ဘူးတယ္ မဟုတ္လား....”
ခ်ိဳကန္းက ရွက္သလိုလို ၿဖစ္သြားေပမယ္႕ ခ်က္ခ်င္းဘဲ “ ဟုတ္..မွဳတ္ပါတယ္....” လို႕ ေၿဖလိုက္သည္ ။
“ လာ....မမမွံဳကို မွဳတ္ေပးကြယ္....မမမွံဳ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ႕တဲ႕ဟာေတြ တကယ္ ၿဖစ္လာေအာင္...”
“ ဟုတ္..မမမွံဳ....”
မွံဳရတီရဲ႕ ေပါင္တန္ေတြကို ေဘးကို ၿဖဲကားလိုက္ၿပီး ေခါင္းကို ထိုးကပ္လို႕ ေဖါင္းမို႕တဲ႕ ေၿပာင္တင္းေနတဲ႕ အေမႊးမဲ႕ အဂၤါစပ္ၾကီးကို ခ်ိဳကန္း အရင္ဆံုး နမ္းရွံဳ႕ေနသည္ ။
“ အိုး...ယား...ယားတယ္ကြာ....ဟင္႕ဟင္႕....”
မွံဳရတီရဲ႕ ရသာဖူးအစိေလးကို ခ်ိဳကန္းရဲ႕ ႏွာေခါင္းက ပြတ္သပ္ၾကည္ဆယ္လိုက္လို႕ မွံဳရတီ ကိုယ္လံုးေလး လူးလြန္႕လွဳပ္ခါသြားသည္ ။ ခ်ိဳကန္းလည္း ႏွဳတ္ခမ္းသား ထူထူေတြကို လိုက္ နမ္းသည္ ။ အကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္ သူ႕ႏွာတန္ထိပ္နဲ႕ ပြတ္ဆြဲကာ နမ္းသည္ ။
“ အား...အား...အင္း......ဟင္႕........”
သူမစိတ္ကူးထဲက ခ်စ္သူ ခ်ိဳကန္းသည္ ေတာင္႕တထားတဲ႕ ဒီလို နမ္းေပးတာကို တကယ္ လုပ္ေပးေနၿပီမို႕ မွံဳရတီ အရမ္း ၾကည္ႏူးမိေနသည္ ။ ခ်ိဳကန္းနဲ႕ လူသူမရွိတဲ႕ ပင္လယ္ၿပင္ၾကီးထဲက ကြ်န္းေလးတ
ကြ်န္းေပၚကို ထြက္သြားခ်င္တဲ႕ စိတ္ကူးေတြကို ထပ္ၿပီး အေကာင္အထည္ ေဖၚမယ္ လို႕လည္း မွံဳရတီ စဥ္းစားထားသည္ ။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဒုစရိုက္ အလုပ္ေတြကို လုပ္ခဲ႕တဲ႕ မွံဳရတီသည္ လွိဳ႕၀ွက္ၿပီး ေငြသားနဲ႕ စိန္ေရႊ ရတနာပစၥည္းေတြ အေၿမာက္အမ်ားကို စုေဆာင္းထားခဲ႕လို႕ ဒီ ဒုစရိုက္ အလုပ္ေတြကေန အၿပီးအပိုင္ အနား
ယူလို႕ ရေနၿပီ ဆိုေတာ႕ လက္ရွိ အလုပ္နဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္ကို ထားခဲ႕လိုက္ၿပီး ခ်စ္သူ ခ်ိဳကန္းနဲ႕ အေပ်ာ္ခရီး ထြက္သြားလိုက္ဖို႕ ၾကံစည္ထားခဲ႕သည္ ။
ဒီ သစ္ခြဲစက္ေဟာင္းၾကီးကို ေရာက္ၿပီး အေပၚထပ္ေလးကို တက္..တကိုယ္လံုးကို ဆပ္ၿပာရည္ေမႊးေမႊးနဲ႕ ေဆးေၾကာ သန္႕စင္ခဲ႕ၿပီးတဲ႕ေနာက္ မွံဳရတီသည္ မေတာ္လိုက္ရတဲ႕ ေယာကၡမၾကီး ဦးထက္ၿမက္ဆီကို ဖုန္းဆက္ခဲ႕သည္ ။
ဦးထက္ၿမက္သည္ လူအင္အား ေတာ္ေတာ္မ်ားၿပားတဲ႕ ဒုစရိုက္ဂိုဏ္းၾကီးကို ဆက္လုပ္ေနဆဲ လူဆိုးဂိုဏ္းခ်ဳပ္ အဓိပတိၾကီး တေယာက္ ၿဖစ္လို႕ မွံဳရတီ လူလိုတဲ႕အခါ လူေတြ လႊတ္ေပးေနက် ၿဖစ္လို႕ အခု
လည္း သူမဆီကို တပည္႕လက္သား တခ်ိဳ႕ လႊတ္ေပးဖို႕ အကူအညီ ေတာင္းလိုက္သည္ ။ ဦးထက္ၿမက္က ၀မ္းသာအားရဘဲ လူေလးေယာက္ကို သစ္ခြဲစက္ၾကီး ဆီကို လႊတ္ေပးလိုက္မည္ လို႕ ေၿပာ
လိုက္သည္ ။
မွံဳရတီက ဦးထက္ၿမက္ရဲ႕ တပည္႕ေလးေယာက္ကို သစ္ခြဲစက္ၾကီးထဲကို မ၀င္ခိုင္းဘဲ အၿပင္မွာဘဲ လံုၿခဳံေရး အေနနဲ႕ ေစာင္႕ၾကပ္ေပးဖို႕ ေၿပာသည္ ။
သူမမွာ ခ်ိဳကန္းနဲ႕ အခ်စ္ပြဲေလး ႏႊဲခ်င္တဲ႕ စိတ္ကူးက ရွိေနသည္ မဟုတ္လား ။
ခ်ိဳကန္းသည္ မွံဳရတီရဲ႕ အဂၤါစပ္ၾကီးကို တ၀ၾကီး နမ္းရွံဳ႕လိုက္တဲ႕အခါ ကာမရာဂစိတ္ေတြက ၿပင္းထန္ ထၾကြလြန္းလာလို႕ သူ႕လ်ာနဲ႕ အဂၤါစပ္ကို တအား ဖိဖိ ယက္ေလၿပီ ။
“ အိုး....အိုး.......အာ႕..အာ႕.......အိ.........အမေလး......ဟာ..........အာ႕အာ႕......”
မွံဳရတီ အတြက္ တကယ္႕ကို ထူးၿခားတဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳပါဘဲ ။ ဘယ္ေယာက်္ားရဲ႕ အယက္အစုတ္ကိုမွ မခံဘူးေသးတဲ႕ သူမ အတြက္ ခ်စ္မိသူ ခ်ိဳကန္းက ေပးလိုက္တဲ႕ “ ဘာဂ်ာ ” ပါ ။
အဂၤါစပ္ကို အားရပါးရ ယက္စုတ္ရင္း ခ်ိဳကန္းရဲ႕ လက္တဖက္က ဆန္႕ထုတ္ၿပီး မွံဳရတီရဲ႕ ဖြ႕ံထြားတဲ႕ ရင္သားၾကီးတလံုးကို ဆုပ္နယ္ေနသည္ ။
( အင္း..ခ်ိဳကန္းရယ္....မင္းကို မမမွံဳက စြဲလန္းေနမိခဲ႕တာ ၾကာပါၿပီ.....)
ခ်ိဳကန္းရဲ႕ လ်ာထိပ္က မွံဳရတီရဲ႕ အဂၤါစပ္ အတြင္းထဲကို တစြပ္စြပ္နဲ႕ ထိုးကစားေပးလာသည္ ။
“ အား...အား.......ခ်ိဳကန္းရယ္.....မမမွံဳ...မေနႏိုင္ေတာ႕ဘူး...မင္း..မင္း...သိပ္...သိပ္......လုပ္တတ္တာဘဲကြာ........”
ဒီအခ်ိန္မွာ ေအာက္ထပ္မွာ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီသည္ ဘယ္လိုနည္းနဲ႕ လြတ္ေၿမာက္ႏိုင္မလဲ ဆိုတာကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ၾကိဳးစား ၾကံစည္ေနၾကသည္ ။
“ ေဘဘီ....အသံေတြ..အသံေတြ......”
စန္ဒီ တိုးတိုးေလး ေၿပာလိုက္လို႕ ေဘဘီက နားစြင္႕လိုက္ေတာ႕ အေပၚထပ္က ညည္းၿငဴသံေတြနဲ႕ တဒုတ္ဒုတ္ အသံေတြကို ၾကားရသည္ ။
“ ဟား....သူတို႕...လုပ္ေနၾကတာဘဲ......”
သစ္ခြဲစက္ၾကီးရဲ႕ မလွမ္းမကမ္းကို ကားတစီး ေရာက္လာတဲ႕ အသံကို ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ ၾကားလိုက္ရသည္ ။
ထြက္ေၿပး လြတ္ေၿမာက္ဖို႕ ၾကိဳးစားေနၾကတဲ႕ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ အတြက္ကေတာ႕ ဒီကားသံေၾကာင္႕ စိတ္အားတက္သြားသသလိုဘဲ ။ လြတ္ေၿမာက္ဖို႕အတြက္ အကူအညီမ်ား ရလာေလမလားလို႕
ထင္ၿပီး ။
တကယ္ေတာ႕ မွံဳရတီ ေခၚထားတဲ႕ ဦးထက္ၿမက္ရဲ႕ တပည္႕ေလးေယာက္ ေရာက္လာတာပါ ။
မွံဳရတီ ၿဖစ္ေစခ်င္တဲ႕အတိုင္း ဒီ လူေလးေယာက္သည္ သစ္စက္ေဟာင္းၾကီး ရဲ႕ အၿပင္မွာဘဲ ေစာင္႕ၾကပ္တဲ႕အေနနဲ႕ ရွိေနၾကမွာ ၿဖစ္သည္ ။
စန္ဒီက ေဘဘီ႕ကို “ ေဘဘီ....စန္ဒီတို႕ကို ဒီ မိန္းမက လႊတ္ေပးလိမ္႕မယ္ေတာ႕ မထင္ဘူး..သူသိခ်င္တာေတြ စစ္ေမးၿပီးရင္ သတ္ပစ္မွာ ေသခ်ာတယ္....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ စန္ဒီ ေၿပာတာ မွန္
သည္ ။ ေၿမြေဟာက္နက္သည္ သူ ဘယ္သူဆိုတာ သိသြားတဲ႕ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ကို ၿပန္လႊတ္ေးမွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ ေဘဘီလည္း သိသည္ ..။
သူတို႕ အေပၚထပ္မွာ ကာမပြဲၾကမ္းေနတဲ႕အခ်ိန္ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ အမ်ိဳးမ်ိဳး ၾကိဳးစားၾကပါသည္ ။ ပုခံုးသား မြတ္မြတ္ေလးေတြဆီကေန နမ္းလာရင္း ခါးသိမ္ေလးဆီကို အနမ္းေတြက ဆင္းလာသည္ ။ စြင္႕ကားတဲ႕
တင္သားႏွစ္လံုးဆီကို ထပ္ဆင္းလာေတာ႕ မေလးေသာင္းရဲ႕ ရယ္သံေလး ထြက္လာတယ္ ။
“ ယားတယ္..ကိုကို.....”
ဦးဇြဲရဲ႕ အနမ္းေတြက ရပ္မသြားေသး ။
မေလးေသာင္းရဲ႕ ခါးေလး ေကာ႕တက္လာၿပီး တင္ပါးေတြ ၾကြေထာင္သြားသည္ ။
တင္ပါးလွလွၾကီးေတြရဲ႕ၾကားေအာက္က မို႕ထြက္ေနတဲ႕ မေလးေသာင္းရဲ႕ မိန္းမအဂၤါကို ဦးဇြဲရဲ႕ ႏွာေခါင္းခြ်န္ခြ်န္
က စနမ္းလိုက္တဲ႕အခါ ရယ္ေနတဲ႕ မေလးေသာင္းဟာ ဆက္မရယ္ႏိုင္ဘဲ....“ အိုး........ဟင္း..........အူး.....အူး....”
ဆိုတဲ႕ ညည္းသံေလးေတြ နဲ႕ ဦးဇြဲရဲ႕ အနမ္းေတြကို ေရွာင္ရွားဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္ပါသည္ ။
ဦးဇြဲက မေလးေသာင္းရဲ႕ ခါးသိမ္ေလးကေန ဖမ္းဆြဲထားလိုက္လို႕ ငါးရွဥ္႕ေလးတေကာင္လို ေလ်ာကနဲ ထြက္သြားဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္တဲ႕ မေလးေသာင္းရဲ႕ အၾကံအစည္သည္ မေအာင္ၿမင္ေတာ႕ ။
“ ကိုကို မလုပ္နဲ႕...ေရမခ်ိဳးရေသးဘူး . . .”
မေလးေသာင္းရဲ႕စကားကို ဦးဇြဲက နားမေထာင္ပါဘူး ။ ၿပဴးအစ္ထြက္ေနတဲ႕ အဂၤါစပ္ေဖါင္းေဖါင္းေလးကို နမ္းရွံဳ႕ေန
ၿပီ ။ “ အို..............အား.......ဟင္႕.............ကိုကို.......အင္ဟင္.......” လို႕ မေလးေသာင္း ညည္းသည္ ။
ဦးဇြဲရဲ႕ ႏွာတန္ထိပ္က မေလးေသာင္းရဲ႕ အဂၤါစပ္ အကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္ စုန္လိုက္ဆန္လိုက္နဲ႕ မထိတထိ ပြတ္ တိုက္ ရွပ္တိုက္ေနသည္ ။ မေလးေသာင္းရဲ႕ ေပါင္တန္ေတြ လူးလြန္႕လွဳပ္ခါေနၾကသည္ ။
ဦးဇြဲရဲ႕ ႏွာေခါင္းေပါက္က မွဳတ္ထုတ္လိုက္တဲ႕ ေလေႏြးေႏြးက မေလးေသာင္းရဲ႕ အဂၤါစပ္ထိပ္နားက ရသာဖူးေလးကို
လာ တိုးတာကလည္း မေလးေသာင္းအတြက္ ထူးၿခားတဲ႕ အထိအေတြ႕ေလးမို႕ မေလးေသာင္းရဲ႕ စိတ္ေတြဟာ ထၾကြေသာင္းက်န္းလာရပါေတာ႕သည္ ။
“ ကိုကိုရယ္....လိုခ်င္ၿပီ.....မေလးေသာင္းကို ခ်စ္ေပးပါေတာ႕....”
မေလးေသာင္းက ဦးဇြဲကို ပြင္႕ပြင္႕လင္းလင္းဘဲ ေတာင္းဆိုလိုက္ၿပီမို႕ ဦးဇြဲလည္း ေမွာက္ရက္ အနမ္းေတြ ေပးေနရာ က ထထိုင္လိုက္ၿပီး မေလးေသာင္းရဲ႕ ေပါင္တန္ၿဖဴၿဖဴႏွစ္ေခ်ာင္းကို တြန္းၿဖဲကား လိုက္ရင္း သူ႕ကိုယ္ကို ေပါင္ၾကားမွာ ေနရာယူလိုက္သည္ ။
ဦးဇြဲရဲ႕ ေယာက်္ားအဂၤါသည္ အစြမ္းကုန္ ၾကီးထြားမာေက်ာေနၿပီး မတ္မတ္ၾကီး ေထာင္ေနသည္ ။ ထၾကြလြန္းတဲ႕
ကာမရာဂစိတ္အစဥ္ေၾကာင္႕ အဂၤါတန္ၾကီးသည္ တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေနသည္ ။ သူ ေတြ႕ခ်င္လြန္းေနတဲ႕ မေလးေသာင္းရဲ႕ မိန္းမအဂၤါဆီကို အေရာက္သြားဖို႕ အဆင္သင္႕ ၿဖစ္ေနသည္ ။
မေလးေသာင္းရဲ႕ မိန္းမအဂၤါသည္လည္း ဦးဇြဲရဲ႕ ေယာက်္ားတန္ဆာၾကီးကို ငံ႕လင္႕ေစာင္႕စားေနသည္ ။ မၾကာခင္
ထိေတြ႔စပ္ယွက္ရမယ္႕ အထိအေတြ႕ကို သိေနလို႕ တအားဘဲ ေဖါင္းၾကြ စုိရႊဲေနသည္ ။ အရည္ၾကည္ေတြသည္ အဂၤါစပ္က လ်ံထြက္ၿပီး ေပါင္ၿခံတေလ်ာက္ကို စီးက်ေနသည္ အထိ ။
ဦးဇြဲက မေလးေသာင္းရဲ႕ ရင္စိုင္လွလွၾကီးေတြကို တဖက္ၿပီးတဖက္ နမ္းလိုက္သည္ ။ သူ႕ႏွာေခါင္းနဲ႕ ရင္သီးဖုေလး
ေတြကို ပြတ္သပ္ၾကည္ဆည္ေပးလိုက္တာေတြက မေလးေသာင္းကို စိတ္ေတြ ထၾကြေစသည္ ။ ဒီအခ်ိန္ တၿပိဳင္နက္မွာဘဲ ဦးဇြဲရဲ႕ ေယာက်္ားတန္ဆာေခ်ာင္းထိပ္ဖူးၾကီးက မေလးေသာင္းရဲ႕ မိန္းမအဂၤါေပါက္၀ကို လာေတ႕ၿပီ ။
မေလးေသာင္းရဲ႕ ေပါင္တန္ေတြ အလိုလို ေဘးကို ကားသြားရသည္ ။
ဦးဇြဲရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းၾကီးက ရင္သီးမာမာေလးကို ဖမ္းငံုဟတ္လိုက္တဲ႕အခ်ိန္မွာဘဲ သူ႕တန္ဆာထိပ္ဖူးၾကီးသည္ မေလးေသာင္းရဲ႕ အဂၤါစပ္ထဲကို ၿငင္ၿငင္သာသာေလး တိုး၀င္သြားသည္ ။
“ အိုး..........ကိုကိုး..........”
လွပလြန္းတဲ႕ ေလးကိုင္းပံု ႏွဳတ္ခမ္းရဲရဲေလး ဖတ္ကနဲ ပြင္႕ဟသြားသည္ ။ လိင္တန္ထိပ္ဖူးၾကီးလည္း တြင္းၾကပ္ၾကပ္ထဲကို ပြတ္တိုက္ ၀င္ေရာက္သြားသည္ ။ လိင္တန္ၾကီးသည္ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္နဲ႕ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆုတ္တက္လွဳပ္ရွားေနသည္ ။ မေလးေသာင္းရဲ႕ ခပ္တိုးတိုး ညည္းသံေလးေတြက ဦးဇြဲကို
ပိုၿပီး စိတ္ထၾကြေစသည္ ။ ၿဖည္းၿဖည္း မွန္မွန္ ၀င္ထြက္ေနရာက ၿမန္ဆန္လာသည္ ။ တဖပ္ဖပ္ အသံေတြ ထြက္ေနသည္ ။ ကာမရဲ႕ အရသာကို ႏွစ္ဦးသား တင္ၿပည္႕ၾကပ္ၿပည္႕ ခံစားေနၾကရင္း ကာမခရီးဆံုးကို ေရာက္ ရွိဖို႕ စိတ္တူကုိယ္တူ ၾကိဳးပမ္းၾကေတာ႕သည္ ။
“ အိုး...ကိုကို......တအား...တအား.....တအား....ကိုကို.....အမေလး.....ေဆာင္႕ပါ ကိုကို.....အား...ေကာင္း..ေကာင္း
တယ္.......အိုး....ေဆာင္႕ေဆာင္႕......အီး..........အားဟား......ၿပီး...ၿပီးခါနီးၿပီ...........”
တရွဴးရွဴး အသက္ရွဴသံၿပင္းၿပင္းနဲ႕ ဦးဇြဲ တအားၾကဲၿပီ ။ တဖပ္ဖပ္အသံေတြ စိပ္လာသည္ ။ ၿပၿပၿမင္ေနရတဲ႕ လမ္း
ဆံုးထိပ္ေနရာကို မေရာက္ေရာက္ေအာင္ အၿပင္းအထန္ ၾကိဳးစားသည္ ။ မေလးေသာင္းကလည္း ေကာ႕ပင္႕တံု႕ၿပန္ခ်က္ေတြနဲ႕ အဂၤါစပ္ကို ညွစ္ညွစ္ေပးေနသည္ ။ တအားေကာင္းလာသည္ ။ အိုး....အိုး..ေကာင္းသထက္ေကာင္းလာသည္ ။ ေနာက္ဆံုး လမ္းဆံုးကို ေရာက္သြားေတာ႕ တကိုယ္လံုးက အေၾကာေတြ တုန္ခါသြားရေအာင္ ေကာင္းလြန္းတဲ႕ ကာမအရသာထူးကို ႏွစ္ေယာက္စလံုး ၿပိဳင္တူ ရရွိခံစားလိုက္ၾကရင္း တေယာက္နဲ႕တေယာက္ ထပ္ရက္ ဖက္ရက္နဲ႕ ၿငိမ္က်သြားေလသည္ ။
စကၠန္႕ကေန မိနစ္......မိနစ္ကေန နာရီ …. ။ ဖ်တ္ကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ႕ ဦးဇြဲသည္ ဖုန္းက တဂီ၈ီ လွဳပ္ေနလို႕ ႏိုးသြားသည္ ။ ဟင္....ဘယ္သူေခၚလဲ....။
ဖုန္းကို ကိုင္လိုက္သည္ ။ ၾကည္႕သည္ ။ ဇြန္ ေခၚတာပါလား . ..။
“ ေၿပာ ဇြန္.....ထူးၿပီလား . .”
“ ထူးၿပီ.....သတိက ေခါင္းမာ တင္းခံေနတယ္...ေတာ္ေတာ္ေလး ႏွိပ္စက္ၿပီးမွ ဘရိတ္ခ္ ၿဖစ္သြားတယ္....ေနရာ
သံုးခု ေၿပာတယ္....ႏွစ္ေနရာကို ခ်က္ၿပီးၿပီ......အခု ေနာက္ဆံုး ေနရာကို သြားေနတယ္.....သစ္ခြဲစက္ အေဟာင္းတလံုးဘဲ.....ေၿမြေဟာက္နက္ အဲ႕မွာ ေဘဘီတို႕နဲ႕ ရွိေနမွာ ေသခ်ာသေလာက္ဘဲ.....”
“ အိုေက..ဇြန္..ကိုသံုညကို ပီပီၿပင္ၿပင္ လွဳပ္ရွားဖို႕ ေၿပာေနာ..ထြန္းအံုၾကီးေကာ ပါတယ္ မဟုတ္လား....ေဘဘီတို႕စံုတြဲေလးကို ဘာမွ မထိခိုက္ေစနဲ႕..ငါ႕ဆီ အသက္ရွင္ရက္ ၿပန္ေခၚလာခဲ႕....”
“ ေကာင္းၿပီ ေဘာ႕စ္..စိတ္ခ်.....”
ဦးဇြဲ ထထိုင္လိုက္သည္ ။ ေရငတ္သည္ ။ ေရထေသာက္ဖို႕ ထလိုက္တဲ႕အခ်ိန္ မေလးေသာင္း လူးလြန္႕လာသည္။
“ ကိုကို...ထူးၿပီလား.....”
“ အင္း....ေဘဘီတို႕ ရွိတဲ႕ေနရာကို သိၿပီ.....”
မေလးေသာင္းရဲ႕ “ ေဘဘီ စန္ဒီတို႕ ေဘးကင္းၾကပါေစ....” လို႕ ဆုေတာင္းသံေလး ထြက္ေပၚလာသည္ ။
မနက္လင္းအားၾကီး အခ်ိန္ ဇြန္သလႅာတို႕ လူစုသည္ သစ္ခြဲစက္ေဟာင္းၾကီး နားကို တၿဖည္းၿဖည္း တိုးကပ္လို႕ သြားေနၾကသည္ ။ ညသည္ ၿငိမ္သက္ တိတ္ဆိတ္ေနသည္ ။ တခါတခါ အေ၀းဆီက ေခြးေဟာင္သံသဲ႕သဲ႕ကို ၾကားေနရသည္ ။
ကိုသံုညသည္ သူ႕လက္ထဲက က်ည္အေတာင္႕၃၀ဆန္႕ က်ည္ကပ္တပ္ထားတဲ႕ ေအေက၄၇ ေမာင္းၿပန္ ရိုင္ဖယ္ကို အသင္႕ခ်ိန္ရြယ္ရင္း ဇြန္သလႅာနဲ႕ ေဘးခ်င္းယွဥ္လ်က္ မွံဳရတီရဲ႕ လံုၿခံဳေရး အေစာင္႕ေတြ ရွိေနတဲ႕ ဂ်စ္ကား အနား ကို တေရြ႕ေရြ႕နဲ႕ တိုးကပ္သြားေနသည္ ။
သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေဘးနဲ႕ အေနာက္မွာ သူတို႕အဖြဲ႕က လူေတြ သည္လည္း ေသနတ္ေတြကို ခ်ိန္ရြယ္ရင္း လိုက္ပါလာၾကသည္ ။
ဇြန္သလႅာရဲ႕ လက္ေတြထဲမွာ အသံတိတ္ေၿပာင္း တပ္ထားတဲ႕ ကင္းဘား အမ်ိဳးအစား ပြိဳင္႕၄၅ ပစ္စတိုလ္ေသနတ္ ႏွစ္လက္ ရွိေနသည္ ။
မွံဳရတီရဲ႕ လံုၿခံဳေရး ကင္းသမား ေလးေယာက္သည္ တရွဴးရွဴးနဲ႕ အိပ္ေမာက်ေနၾကပါလား...။
ကိုသံုညက မီးစိမ္းၿပသည္႕သေဘာနဲ႕ လက္ၿပလိုက္တဲ႕အခါ ဇြန္သလႅာသည္ ရႊတ္...ရႊတ္...ရႊတ္ ..လို႕ အသံေပးလိုက္သည္ ။ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ႕ဂ်စ္ကားထဲက လူေလးေယာက္ မ်က္လံုးေတြ ပြင္႕လာၿပီး ဇြန္သလႅာကို ေတြ႕သြားၾကလို႕ သူတို႕ ခါးက ေသနတ္ေတြကို လက္လွမ္းလိုက္ၾကတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ဇြန္သလႅာက အသံတိတ္ေၿပာင္းတပ္ ေသနတ္ ႏွစ္လက္နဲ႕ စတင္ ပစ္ခတ္သည္ ။
လူေလးေယာက္သည္ ပြိဳင္႕၄၅ေသနတ္ေတြနဲ႕ အနီးကပ္ ပစ္ခတ္တာကို ခံလိုက္ရလို႕ ခုခံခ်ိန္ေတာင္ မရလိုက္ဘဲ အသက္ေပ်ာက္သြားၾကရသည္ ။ ကိုသံုညက လက္မေထာင္ၿပသည္ ။ သူတို႕သည္
ကင္းေတြကို အခက္အခဲ မရွိဘဲ ရွင္းပစ္လိုက္ႏိုင္ၿပီ ။
အိပ္ေမာက်ေနတဲ႕မွံဳရတီရဲ႕နေဘးမွာ ခ်ိဳကန္း ပက္လက္ အေနအထားနဲ႕ လွဲေလ်ာင္းေနသည္ ။ ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားရာက နားထဲမွာ အသံလိုလို ၾကားလိုက္လို႕ သူႏိုးသြားသည္ ။ မွံဳရတီသည္ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္နဲ႕ တေစာင္းေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္ ။ အၿပင္ဖက္က လူသံလိုလို ေၿခသံလိုလိုေတြ ၾကားေနသည္ ။ ခ်ိဳကန္း ထထိုင္လိုက္ရင္း ေခါင္းအံုးေအာက္မွာ ထိုးထားတဲ႕ သူ႕ေသနတ္ကို လွမ္း စမ္းလိုက္သည္ ။
ခ်က္ကိုစလိုဗက္ကီးယား လုပ္ ၉မမ စီဇီ ပစ္စတိုလ္ေသနတ္ ။ သူ႕စိတ္တိုင္းက်တဲ႕ ေသနတ္ ။
အသံေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားစြင္႕ လိုက္သည္ ။ ေသခ်ာသည္ ။ ေၿခသံေတြ ။ လူသံေတြ ။ ဒါ......ရန္သူလား...။
“ မမမွံဳ.....မမမွံဳ......”
သူ ခပ္တုိးတိုး ေခၚလိုက္ေတာ႕ မွံဳရတီရဲ႕ မ်က္လံုးေတြ ဖပ္ကနဲ ပြင္႕လာသည္ ။ ခ်က္ခ်င္း သူမ ထထိုင္လိုက္ရင္း“ ဘာထူးလဲ..” လို႕ ခ်ိဳကန္းကို ေမးလိုက္သည္ ။ခ်ိဳကန္းက “ လူသံၾကားတယ္....” လို႕ ေၿပာလိုက္၇င္း ကုတင္ေပၚက ထလိုက္သည္ ။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီကို ေကာက္၀တ္လိုက္သည္ ။ မွံဳရတီလည္း ဖ်တ္ကနဲ ထလိုက္သည္ ။
သူမ အ၀တ္ေတြကို အၿမန္ေကာက္ ၀တ္လိုက္ၿပီး ခ်ိဳကန္း မအိပ္ခင္က နံရံမွာ ေထာင္ထားခဲ႕တဲ႕ စမစ္အင္ ၀ပ္ဆင္ ေအအာရ္၁၅ ေမာင္းၿပန္ကို ေကာက္ကိုင္လိုက္သည္ ။
ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီသည္ သူတို႕နားမွာ ေတြ႕တဲ႕ အင္ဂ်င္၀ိုင္ စက္ဆီေဟာင္းေတြ ထည္႕ထားတဲ႕ ဘူးၾကီးထဲက စက္ဆီေဟာင္းေတြ နဲ႕ သူတို႕ကို ခတ္ထားတဲ႕ လက္ထိပ္ေတြကို ရေအာင္ ခြ်တ္လိုက္ၾကၿပီးေနာက္ အၿပင္ဖက္ ကို ထြက္ဖို႕ ၾကိဳးစားေနတဲ႕အခ်ိန္ အၿပင္က ကိုသံုညနဲ႕ ဇြန္သလႅာတို႕ ဦးေဆာင္တဲ႕ သူတို႕အဖြဲ႕သားေတြနဲ႕ ပက္ပင္းတိုးသည္ ။
“ ဟာ....ကိုသံုည......မမဇြန္ ......”
“ မင္းတို႕ကို လာ ကယ္ထုတ္တာ.....”
ကိုသံုညနဲ႕ ဇြန္သလႅာက ေၿမြေဟာက္နက္ ဘယ္မွာလဲ လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီက အေပၚထပ္ကို လက္ညွိဳးညႊန္ၿပၾကတဲ႕အခါ သူတို႕အားလံုးသည္ အေပၚထပ္ကို ေသနတ္ေတြနဲ႕ ထိုးခ်ိန္ထားကာ တက္လွမ္းဖို႕ ၿပင္ေနခိုက္ အေပၚထပ္ကေန အတြဲလိုက္ ပစ္ခတ္လိုက္တဲ႕ ေမာင္းၿပန္ေသနတ္က်ည္ဆံေတြက ပ်ားပိတုန္းေကာင္ေတြလို သူတို႕ဆီကို ၿမန္လြန္းတဲ႕ အရွိန္အဟုန္နဲ႕ ေၿပးလာၾကသည္ ။
ေသနတ္သံေတြ ဆူညံသြားသည္ . .။ တဒုန္းဒုန္း တထိန္းထိန္း နဲ႕ က်ယ္ေလာင္လွသည္ ။
အေပၚထပ္က မွံဳရတီနဲ႕ ခ်ိဳကန္းတို႕က စတင္ ပစ္ခတ္ တိုက္ခိုက္ၿပီ ။
ကိုသံုညနဲ႕ ဇြန္သလႅာတို႕ အဖြဲ႕လည္း အေပၚထပ္ကို ၀ိုင္းပစ္ခတ္ၾကသည္ ။ ေသနတ္သံေတြက တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ မနက္လင္းအားၾကီး အခ်ိန္ကို ဖ်က္ဆီးလိုက္ၿပီ ။
တေ၀ါေ၀ါ ေသနတ္သံေတြက ေသာေသာညံညံ ..။
ေဘဘီက ကိုသံုည ဆီက ေသနတ္ ေတာင္းသည္ ။ ကိုသံုည က မေပး ။ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ကို ကိုသံုညက ကားဆီကို ေၿပးခိုင္းသည္ ။
တိုက္ပြဲေလးတပြဲလို ပစ္ခတ္မွဳေတြက ၿပင္းထန္လွသည္ ။
တဖက္နဲ႕တဖက္ ပစ္ခတ္မွဳေတြက ၿပင္းထန္ၿပီး အခ်ိန္က ၾကာလာလို႕ ကိုသံုညက ဇြန္သလႅာတို႕ကို “ ၾကာရင္ ရဲေတြ ေရာက္လာလိမ္႕မယ္....ၿမန္ၿမန္ၿဖတ္ရင္ ေကာင္းမယ္....” လို႕ ေၿပာရင္း သူ႕ ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက လက္ပစ္ဗံုးေတြကို ထုတ္ယူလိုက္သည္ ။
အေပၚထပ္က ပစ္ခတ္တာေတြ ရပ္သြားသည္ ။
ကိုသံုည အကာအကြယ္ ယူထားရာကေန လက္ပစ္ဗံုးကို ပင္ၿဖဳတ္ၿပီး ေလွခါးေပၚကို လွမ္းပစ္တင္လိုက္သည္ ။
“ ၀ုန္း....”
လက္ပစ္ဗံုး ေပါက္ကြဲသံၾကီးက က်ယ္ေလာင္လွသလို သစ္ခြဲစက္ေဟာင္းၾကီး တုန္ခါရမ္းသြားသည္ ။
ကိုသံုည ေနာက္ထပ္ တလံုး ကို ထပ္ ပစ္ၿပန္သည္ ။
“ အံုး.....”
“ တက္...တက္...တက္ၾက....ပစ္ၾက...ပစ္...ပစ္.....ပစ္.......”
“ ဒိန္း..ထုန္းထုန္း.......”
ကိုသံုညနဲ႕ ဇြန္သလႅာတို႕ရဲ႕ ေအာ္ဟစ္ အမိန္႕ေပးသံေတြ ဆူညံသြားသည္ ။ သူတို႕ အေပၚထပ္ကို ေရာက္သြားၾကတဲ႕အခါ မွံဳရတီ နဲ႕ ခ်ိဳကန္းတို႕ မရွိၾကေတာ႕ ။ ေသြးကြက္ေတြကို ေတြ႕ရလို႕ သူတို႕ထဲက တေယာက္ေယာက္ဒါဏ္ရာ ရသြားသည္ လို႕ ယူဆရသည္ ။ အေပၚထပ္ကို ရွင္းလင္းၾကေတာ႕ တဖက္မွာ ေလွခါး အေသးစားေလး ရွိေနတာကို ေတြ႕ၾကရသည္ ။
“ ဒီေလွခါးေလးကေန လစ္သြားၾကတာဘဲကြ...ေတာက္.....လြတ္သြားတယ္......”
ကိုသံုညက သူ႕လူေတြကို စုစည္းသည္ ။
“ ကဲ ...အားလံုး......ထြက္ၾက ..ရဲေတြ မေရာက္လာခင္.....လစ္ၾကစို႕.....”
သူတို႕ ထင္ထားတဲ႕အတိုင္းပါဘဲ ။ မၾကာခင္မွာ ေခါင္မိုးမွာ မီးနီတန္းေတြ တလက္လက္နဲ႕ ရဲကားေတြ အေၿပးအလႊား ေရာက္ရွိလာၾကသည္ ။ သူတို႕ကေတာ႕ အခ်ိန္မွီ ဒီသစ္ခြဲစက္ေဟာင္းၾကီးကေန ခြာသြားလိုက္ၾကၿပီ ။
ေဘဘီက ကားေမာင္းသည္ ။ ကိုသံုညက ဖုန္းနဲ႕ ဦးဇြဲဆီကို ၿဖစ္ပ်က္တာေတြ အစီရင္ ခံသည္ ။ ဇြန္သလႅာက ရဲနဲ႕ ထိပ္တိုက္တိုးရင္ ႏွိပ္ဖို႕ ေမာင္းၿပန္ေသနတ္တလက္ကို အဆင္သင္႕ ၿပင္ေနသည္ ။
သူတို႕နဲ႕ ဆန္႕က်င္ဖက္ တဖက္လမ္းမၾကီးေပၚမွာ ရဲကားတခ်ိဳ႕ မီးနီ မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္နဲ႕ သစ္ခြဲစက္ၾကီး ဖက္ကို အၿပင္း ေမာင္းသြားေနၾကတာကို သူတို႕ ေတြ႕ရသည္ ။
ေဘဘီက ကိုသံုညနဲ႕ ဇြန္သလႅာကို “ ေၿမြေဟာက္နက္ ဆိုတာ မိန္းမဗ်....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
“ ဘာ.....”
“ ဟုတ္တယ္..မိန္းမမွ ေတာ္ေတာ္႕ကို ေခ်ာတဲ႕ မိန္းမ.....” လို႕ စန္ဒီက ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဇြန္သလႅာက စန္ဒီ႕ဖက္ကို လွည္႕ၾကည္႕သည္ ။ ကိုသံုညက “ ဒါဆို မင္းတို႕ႏွစ္ေယာက္က ေၿမြေဟာက္နက္
ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြ႕ဘူးသြားတာေပါ႕..ဟုတ္လား....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
စခန္း ( ၂ ) မွာ ဦးဇြဲက သူ႕လူေတြကို အစည္းအေ၀း ေခၚသည္ ။
ေၿမြေဟာက္နက္ အဖြဲ႕လည္း ၿပိဳကြဲသြားၿပီ လို႕ ယူဆလို႕ ရသည္ ။ ေၿမြေဟာက္နက္ ကိုယ္တိုင္ လည္း ဒါဏ္ရာ ရသြားပံု ရသည္ ။
“ ဘာဘဲေၿပာေၿပာ..ေဘာၾကီး ေသသြားတာက လြဲလို႕ ငါတို႕က စင္ေပၚကဘဲ..ဒီဂိုဏ္းစစ္ပြဲမွာ ငါတို႕ ႏိုင္တယ္ကြ.....မင္းတို႕အားလံုးကို ငါ ခ်ီးက်ဴးပါတယ္.....” လို႕ ဦးဇြဲက ေၿပာလိုက္သည္ ။
ဇြန္သလႅာက ၀ိုင္ပုလင္းၾကီးကို ပါးစပ္မွာ ေတ႕ၿပီး ေမာ႕ေသာက္လိုက္ၿပီး....“ ဆရာဇြဲ.....ဇြန္တို႕ကို အေႏွာက္အယွက္ ေပးမယ္႕ ေၿမြေဟာက္နက္ အုပ္စုလည္း ေခြးေၿပး ၀က္ေၿပး လစ္သြားရၿပီ ဆိုေတာ႕
ရန္သူေတြ ရွဲသြားတံုး ဇြန္တို႕ အလုပ္တခုခု ၾကီးၾကီးမားမား လုပ္ၾကရင္ မေကာင္းဘူးလား.....အိုနာစာ ရံပံုေငြေလးေပါ႕.....ဒါၿပီး အၿငိမ္းစား ယူလိုက္မယ္ေလ.....” လို႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕ အခါ ဦးဇြဲက
“ ငါ႕မွာ အစီအစဥ္ သစ္ေတြ ရွိေနပါတယ္..ဇြန္....မပူပါနဲ႕ မင္းတို႕သာ အားေမြးထား.....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
စန္ဒီက မွန္တင္ခံု ေရွ႕မွာ ထိုင္ရင္း ေခါင္းဖီးေနရင္း ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္ လွဲေနတဲ႕ ေဘဘီ႕ကို “ ဒီတခါ
ေဘဘီတို႕ အလုပ္သြားလုပ္ရင္ စန္ဒီလည္း ပါခ်င္တယ္...” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေဘဘီက မ်က္လံုးၿပဴးသြားၿပီး “ ဟာ....စန္ဒီ....ေအးေဆး ေနပါ....စန္ဒီ ပါလို႕ ဘယ္ၿဖစ္မလဲ...အႏၱရာယ္ ဘယ္ေလာက္ ၾကီးသလဲ....ေဘဘီဘဲသြားလုပ္မယ္....ဒီတခါ အလုပ္ၿပီးရင္ ေဘဘီနဲ႕ စန္ဒီတို႕ ေအးခ်မ္းတဲ႕ ဘ၀ေလး တခုကို လူေတြနဲ႕ ေ၀းတဲ႕ ေန
ရာေလး တခုမွာ သြား တည္ေဆာက္ၾကမယ္....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
စန္ဒီက “ ေဘဘီရယ္..ေသအတူ ရွင္အတူေပါ႕...စန္ဒီက စြန္႕စားခ်င္တယ္...” လို႕ ေၿပာလိုက္ရင္း ေဘဘီ ရွိေနတဲ႕ ကုတင္ဆီကို ေလ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။ ေဘဘီက လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန္႕တန္းၿပီး စန္ဒီ႕ကို ၾကိဳေနသည္ ။
စန္ဒီသည္ ေဘဘီ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ ေဘဘီ႕အနမ္းေတြကို ရယူေနရင္း ေဘဘီ႕ကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ၿပန္ဖက္ထားလိုက္သည္ ။ သူတို႕ရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းေတြ ပူးကပ္သြားသည္ ။ အနမ္းေတြက ဖြဖြေလး မထိတထိနဲ႕ စသည္ ။
“ ခ်စ္တယ္ ေဘဘီရယ္....”
“ စန္ဒီရယ္...ေဘဘီလည္း ခ်စ္တယ္....”
ေဘဘီက စန္ဒီ႕ အိမ္ေနရင္း၀တ္ ဘေလာက္စ္ပါးေလးကို ခြ်တ္လိုက္သည္ ။ ေဖြးကနဲ ၀င္းကနဲ စန္ဒီ႕ ႏို႕လွလွၾကီးေတြ ဘြားကနဲ ေပၚလာသည္ ။ နီရဲရဲ ႏို႕သီးေလးေတြက လံုးတင္း ေထာင္ထေနၾကသည္ ။
ေဘဘီ႕ႏွဳတ္ခမ္းေတြက ရင္သီးဖု နီရဲရဲေလး ကို ငံုလိုက္သည္ ။ လ်ာနဲ႕ တို႕ကစားလိုက္ေတာ႕ စန္ဒီ႕ ကိုယ္လံုး
ေလး တုန္ခါသြားသည္ ။ စန္ဒီ႕ႏွဳတ္ခမ္းေလးေတြ ဖတ္ကနဲ ပြင္႕ဟသြားသည္ ။
“ အိုး....”
ေဘဘီ စန္ဒီ႕ရဲ႕ႏို႕ေလးကို စုိ႕ေနသည္ ။ ဖြဖြေလး လ်ာထိပ္နဲ႕ မထိတထိ တို႕ကစား လိုက္ေတာ႕ “ အိုး....ေဘဘီ ...ဟင္႕ဟင္႕ဟင္႕...” ဆိုၿပီး ေဘဘီ႕ကို တအား ဖက္သည္ ။ စန္ဒီ႕ေပါင္တန္တဖက္နဲ႕ ေဘဘီ႕ပူေႏြးေႏြး အတန္ၾကီး ထိမိသြားသည္ ။ စန္ဒီ႕တကိုယ္လံုး ၾကက္သီးေတြ ထသြားသည္ ။
ေဘဘီ႕ႏွဳတ္ခမ္းေတြက ရင္သီးလံုး ေနာက္တဖက္ကို စို႕ေပးၿပန္သည္ ။ ေဘဘီ႕လက္တဖက္က စန္ဒီ႕ေပါင္ၾကား က ေဖါင္းမို႕မို႕ မုန္႕ေပါင္းအိအိၾကီးကို ပြတ္ေနသည္ ။
“အို...ေဘဘီရယ္...”
စန္ဒီ႕အကြဲေၾကာင္းသည္ အရည္ေတြနဲ႕ ရႊဲရႊဲစိုေနသည္ ။ ေဘဘီ႕အႏွဴးအႏွပ္ေတြေၾကာင္႕ စန္ဒီ႕ရဲ႕ စိတ္ေတြ တအား ထၾကြေနသည္ ။
“ ေဘဘီရယ္...စန္ဒီ႕ကို လိုးေပးပါေတာ႕ကြာ....” လို႕ စိတ္ထဲက ေၿပာမိေနသည္ ။ ႏုတ္ကေတာ႕ မေၿပာရဲ ။ ရွက္ေနေသးသည္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ မွံဳရတီနဲ႕ ခ်ိဳကန္းတို႕သည္ မွံဳရတီရဲ႕ မေတာ္လိုက္ရတဲ႕ ေယာကၡမၾကီး ဦးထက္ၿမက္ရဲ႕ တိုက္ၾကီးမွာ ေရာက္ေနသည္ ။ ခ်ိဳကန္းသည္ သစ္ခြဲစက္ေဟာင္းၾကီးမွာ က်ည္ထိခဲ႕လို႕ ဦးထက္ၿမက္ရဲ႕ လူယံုတပည္႕ ဆရာ၀န္ နဲ႕ တိတ္တဆိတ္ ၾကိတ္ကုေနရသည္ ။
မွံဳရတီလည္း စီအိုင္ဒီက အလုပ္ကို ေဆးခြင္႕ယူထားလိုက္ၿပီး ခ်ိဳကန္းကို အနီးကပ္ ၿပဳစုေပးေနသည္ ။ သူ႕လူေတြ ကုန္သေလာက္ ၿဖစ္ကုန္တာေၾကာင္႕ ေဘဘီတို႕ အဖြဲ႕အေပၚကို နာက်ည္း မုန္းတီးေနၿပီး ခ်ိဳကန္း ၿပန္ေနေကာင္းလာတဲ႕အခ်ိန္မွာ ေဘဘီတို႕အဖြဲ႕ကို လက္စားေခ်အံုးမယ္ လို႕ ၾကံဳး၀ါးေနသည္ ။
ဦးထက္ၿမက္သည္ မွံဳရတီကို သံေယာဇဥ္ ရွိၿပီး အစစ အကူအညီ ေပးခ်င္ေပမယ္႕ ခ်ိဳကန္း ပါလာတာကို သိပ္ မၾကိဳက္လွဘူး ။
သူ႕လူေလးေယာက္လည္း မွံဳရတီ က အကူေတာင္းလို႕ လႊတ္ေပးခဲ႕တာ အခု ေသကုန္ခဲ႕သည္ ။ ဒါေၾကာင္႕ ခ်ိဳကန္းကို ေဆးကုမေပးခ်င္ ။ မွံဳရတီကို အားနာလို႕ မတတ္သာဘဲ ေဆးကုေပးေနရသည္ ။
ဒါကို မွံဳရတီကလည္း ရိပ္မိသည္ ။ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ ဒါဏ္ရာ သက္သာလာတဲ႕အခါ ဦးထက္ၿမက္ရဲ႕ တိုက္ကေန ထြက္ၾကဖို႕ စဥ္းစားေနသည္ ။ လတ္တေလာေတာ႕ မွံဳရတီအဖို႕ ေဘဘီတို႔ အဖြဲ႕ေတြရဲ႕ တိုက္ခိုက္တာေတြေၾကာင္႕ အထိနာၿပီး အင္အား ၿပန္စုရအံုးမည္ ။
စခန္း( ၂ ) က အလုပ္ခန္းမွာ လူေတြ စံုၿပီ ။
ဦးဇြဲ ေရာက္လာသည္ ။
စားပြဲရွည္ၾကီးရဲ႕ တဖက္တခ်က္မွာ ဦးဇြဲရဲ႕ လူေတြ ထိုင္ေနၾကသည္ ။ ေဘဘီက စားပြဲရဲ႕ အဆံုးတဖက္မွာ ထိုင္သည္ ။ အေရွ႕က ေက်ာက္သင္ပုန္းၾကီး အနားမွာ ဦးဇြဲ က ရပ္လိုက္ၿပီး....“ မင္းတို႕ အားလံုး ေသေသခ်ာခ်ာနားေထာင္...အခု အလုပ္က ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို ၾကီးတယ္...ရရင္လည္း အလံုးအရင္းနဲ႕ ရမယ္...ရဖို႕က ၉၈% ရွိ
တယ္...ငါ ေသေသခ်ာခ်ာ အခ်ိန္ယူၿပီး ေလ႕လာထားတယ္...မင္းတို႕ ငါတို႕ တိတိက်က် လုပ္ရင္ ေအာင္ၿမင္မယ္..
ဒီအလုပ္ၾကီး ၿပီးရင္ မင္းတို႕ နားခ်င္သပ ဆိုရင္ နားလို႕ ရၿပီ...ငါလည္း အခိုက္အတန္႕ နားေတာ႕မယ္...အၿပီးအပိုင္
လည္း နားခ်င္နားသြားမယ္...ဒါၾကီးကိုေတာ႕ ေနာက္ဆံုးပိတ္ အေနနဲ႕ အိတ္နဲ႕လြယ္ပစ္လိုက္မယ္ကြာ....” လို႕ စေၿပာလိုက္သည္ ။
ေဘဘီသည္ ထံုးစံအတိုင္း နားၾကပ္ေလး နားမွာ တပ္ထားၿပီး ေနကာမ်က္မွန္အနက္ၾကီးကို တပ္ထားေနသည္ ။
ဆင္္ေပါက္ ကိုသံုည ဇြန္သလႅာ တို႕လည္း ဦးဇြဲ ေၿပာေနတာေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ အာရံုစိုက္ နားေထာင္ေနၾက
သည္ ။ လူသစ္ေတြ အေနနဲ႕ လွိဳင္ဘြားနဲ႕ ခိုင္ဘြား ဆိုတဲ႕ အမႊာညီေနာင္ တို႕ကို ဦးဇြဲက ဒီအလုပ္မွာ သံုးမည္ ။
သူတို႕ ညီေနာင္သည္ ရုပ္ခ်င္း ခြဲမရေအာင္ တူၾကၿပီး စိတ္ခ်င္းလည္း ညီသည္ ။
“ အလုပ္ကေတာ႕ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လည္က ဗဟိုဘဏ္ အမွတ္ ( ၁ ) ကို ဒို႕တေတြ ေဆာ္မယ္.....”
အားလံုး ဟာကနဲ ၿဖစ္သြားသည္ ။
ဗဟိုဘဏ္ အမွတ္ ( ၁ ) ဆိုတာက ၿမန္မာၿပည္မွာ အၾကီးဆံုး ဘဏ္ၾကီး ။
လံုၿခံဳေရးကလည္း ဘာေကာင္းသလဲ မေမးနဲ႕ ။
ဒီ ဘဏ္ၾကီးမွာ ႏိုင္ငံၿခားေငြေတြေရာ ေရႊေခ်ာင္းေတြေရာ ထားသည္ ။ ခ်မ္းသာတဲ႕ သူေဌးသူၾကြယ္ေတြရဲ႕ စိန္ေရႊရတနာေတြကိုလည္း သိမ္းဆည္းေပးတဲ႕ေနရာၾကီး တခုလည္း ၿဖစ္သည္ ။ ေၿမေအာက္ခန္းၾကီးေတြထဲမွာ လံုၿခံဳတဲ႕ မီးခံေသတၱာၾကီးေတြနဲ႕ သိမ္းဆည္းထားေပးသည္ ။ ဦးဇြဲရဲ႕ အၾကံက ၾကီးမားလွခ်ည္လား ။
ၿဖစ္မွ ၿဖစ္ႏိုင္ပါမလား ဆိုတဲ႕ စိုးရိမ္စိတ္ေတြ သူတို႕ အသီးသီးရဲ႕ ေခါင္းေတြထဲမွာ ၀င္သြားၾကသည္ ။
ဦးဇြဲသည္ အကြက္ခ်ေကာင္း အၾကံေကာင္းသူ တေယာက္ ဆိုတာေတာ႕ သူတို႕တေတြ သိၿပီးသား ။
သူက လုပ္မယ္႕ေနရာကို ၾကိဳတင္ၿပီး ေလ႕လာထားသလို လုပ္မယ္႕လူကိုလည္း မင္းဘာလုပ္ ဆိုၿပီး အကြက္ခ် ေပးတာလည္း ေတာ္သည္ ။
ဦးဇြဲက ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ဆိုတာေတြ ေၿပာၿပသည္ ။
ဘယ္သူက ဘယ္ေနရာမွာ တာ၀န္ယူရမည္ ကိုလည္း ေၿပာၿပသည္ ။ “ ကားေမာင္းရမယ္႕လူကေတာ႕ ထံုးစံ
အတိုင္း..ေဘဘီ ေပါ႕...” လို႕ ဦးဇြဲက ေၿပာလိုက္ေတာ႕ ေဘဘီက “ ဟုတ္ကဲ႕..အိုေကပါ ဦးဇြဲ ” လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ ။
လွိဳင္ဘြား ခိုင္ဘြား ညီေနာင္ကေတာ႕ ကိုသံုညတို႕နဲ႕အတူ ဘဏ္ထဲကို ၀င္ၾကရမည္ ။ ဦးဇြဲ သတိေပးတာက မလိုအပ္ဘဲ ေသနတ္မေဖါက္ဖို႕ လူမသတ္ဖို႕ ပါဘဲ ။
“ ဒါေပမယ္႕ သတင္းမေပါက္ၾကားေရး အတြက္ မင္းတို႕ အားလံုး အၿပင္ကို ဖုန္းေခၚခြင္႕ မရွိဘူး..ဖုန္းေတြ အား
လံုး စားပြဲေပၚ တင္လိုက္ပါ....ဒို႕ အားလံုး ဒီစခန္းမွာဘဲ ဒီည အိပ္ၾကမယ္....အၿပင္ မထြက္ၾကဘူး...မနက္က်ရင္
ဒီအလုပ္ကို လုပ္ၾကမယ္...ကားေတြ လက္နက္ေတြ အကုန္ ငါ ၿပင္ဆင္ထားၿပီးၿပီ.....ကဲ သေဘာတူလား”
အားလံုးက “ တူတယ္ ဦးဇြဲ....” လို႕ ၿပိဳင္တူ ေၿဖလိုက္ၾကသည္ ။ ခဏၾကာေတာ႕ ဦးဇြဲ ၿပန္သြားသည္ ။ ၿပန္ခါနီးေလး မွာ ေဘဘီကို အနားကို ေခၚၿပီး “ စန္ဒီ အတြက္
စိတ္မပူနဲ႕ ...မေလးေသာင္းနဲ႕ အတူတူ ရွိေနမယ္...မနက္ဖန္ အလုပ္ၾကီးက အေရးၾကီးတယ္ ဆိုေတာ႕ ငါကိုယ္တိုင္ တေနရာရာ ကေနပါ၀င္ေနမယ္ကြာ...အကယ္လို႕ မင္းတို႕ လြတ္လမ္း မရွိဘူး ၾကံဳခဲ႕ရင္ ငါလာကူမယ္.....မင္းရဲ႕ ကားေမာင္းတဲ႕ အရည္အခ်င္းကို ငါယံုၿပီးသား.....ေအာင္ၿမင္မွာပါ.....” လို႕ ေၿပာသြားသည္ ။
စခန္းမွာ ၿဖစ္သလိုဘဲ စားပြဲေတြ ဆိုဖါေတြေပၚမွာ တညတာ အိပ္ၾကရသည္ ။
ေဘဘီလည္း စတိုခန္းေလးထဲက ကုလားထိုင္မွာ တေရးေလာက္ ေမွးလိုက္ဦးမည္ လို႕ ၾကံခိုက္ စတိုခန္းေလးရဲ႕ တံခါး ပြင္႕လာသည္ ။ ဟင္....ဇြန္သလႅာ......။
“ ေဟး....ခ်ာတိတ္..တေယာက္ထဲ..ဒီအခန္းေလးထဲ လာပုန္းေနသလား....” လို႕ ေမးလိုက္တဲ႕ ဇြန္ၾကီးကိုဘာၿပန္ေၿဖရမလဲ မသိလို႕ ၿပံဳးၿပီး ေခါင္းညွိမ္႕ၿပလိုက္သည္ ။ သူတို႕က ဇြန္ၾကီးလို႕ ခ်စ္စနိုး ေခၚၾကသည္ ။ သူ႕ဘဲၾကီး ေဘာၾကီး ေသသြားလို႕ ဇြန္ၾကီး ေငါင္ေနသည္ ။ အေဆြးေတြ မ်ားေနသည္ ။ ဒီလိုဘဲေလ
သူသတ္လို႕ ကိုယ္ေသ ကိုယ္သတ္လို႕ သူေသ....ဂိုဏ္းစတား ေလာကမွာ ေသတာက မဆန္းဘူး ။
“ မင္း မနက္ဖန္ကိစၥ ေအာင္ၿမင္သြားရင္ ဒီေလာကကို ေက်ာခိုင္းေတာ႕မလား..ဘာစိတ္ကူးထားလဲ...”
“ မသိေသးဘူး..အေၿခအေနအေပၚ မူတည္မွာေပါ႕....”
“ ငါလည္း ယိုးဒယားက ေတာၿမိဳ႕ေလးတၿမိဳ႕မွာ ေအးေအးေဆးေဆး သြားေနမလားလို႕ စဥ္းစားေနတယ္”
“ ေကာင္းတယ္...”
ဇြန္ၾကီးက သူ႕ေဘးနားမွာ လာထိုင္သည္ ။
ၿပံဳးစိစိနဲ႕ “ ေဘဘီ..မင္း ...မင္းေစာ္ေလးကို ၿဗံဳးၿပီးၿပီလား...” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။
ေဘဘီက သူ႕ေမးခြန္းကို မေၿဖဘူး ။ ရယ္ေနလိုက္သည္ ။
“ မင္းကို ၾကည္႕ရတာ ေစာ္ အေတြ႕အၾကံဳေတာ႕ ရွိခဲ႕မယ္႕ပံုဘဲ....ဟင္းဟင္း....ငါေလ...မင္းကို စေတြ႕ေတြ႕
ၿခင္းတံုးက ေတာ္ေတာ္ဘဲ စိတ္၀င္စားမိတယ္.....ဒါေပမယ္႕ ေဘာၾကီးက လက္ၿမန္တယ္....ငါလည္း သူနဲ႕
ညိသြားခဲ႕ေတာ႕ မင္းေလးဖက္ကို မလွည္႕အားေတာ႕ဘူး....ဘယ္လိုလဲ...မင္းကေကာ ငါ႕ကို မိုက္တယ္လို႕
မထင္ဘူးလား.....ခ်ာတိတ္....”
“ ထင္တာေပါ႕..ဇြန္ၾကီးက တကယ္႕ ေဟာ႕တာဘဲ ေလ....”
“ တကယ္လား.....ဘာက ေဟာ႕တာလဲ.....”
“ အင္း...ဒီဇိုင္းေပါ႕..ဆံပင္ပံု...အ၀တ္အစား...အဲ....ၿပီးေတာ႕ ဇြန္ၾကီးရဲ႕ အိုး.....”
ဇြန္ၾကီးက တဟားဟားနဲ႕ ရယ္လိုက္သည္ ။
“ မင္း ငါ႕အိုးကို ၿပစ္မွားေနတယ္ ေပါ႕ေလ.....ခိခိခိ.....မင္းတို႕ ငါ႕အိုးကို အ၀တ္မပါဘဲ ေတြ႕ဖူးခ်င္ေနၾကလား ...”
“ ေတြ႕ခြင္႕ရရင္ေတာ႕ ေတြ႕ခ်င္တာေပါ႕...ဇြန္ၾကီးရာ....”
ဇြန္ၾကီးက စတိုခန္းေလးရဲ႕ တံခါးကို အတြင္းကေန ဂ်က္ခ်လိုက္သည္ ။
“ မင္း ၾကည္႕ခ်င္ရင္ ငါက ၿပမွာေပါ႕....”
ေဘဘီ႕ေရွ႕မွာ ဇြန္ၾကီး ေဘာင္းဘီကို ခြ်တ္ခ်လိုက္သည္ ။ အတြင္းခံပင္တီ အနက္ေလးသည္ ဇြန္ၾကီး ရဲ႕ တင္ပါးအိအိၾကီးေတြကို လံုၿခံဳေအာင္ မဖံုးႏိုင္ၾကဘူး ။
“ ဘယ္လိုလဲ ေဘဘီ.....ၾကိဳက္လား....”
“ အင္း..လွတယ္ဗ်ာ....ပင္တီေလးပါ ခြ်တ္ၿပပါလား....ဇြန္ၾကီး...”
ဇြန္ၾကီးက ေကာက္ေကြ႕ပြေယာင္းတဲ႕ ဆံပင္ေတြကို ယမ္းခါေအာင္ ေခါင္းကို ခါလိုက္ၿပီး ရယ္ေမာရင္း
လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ဇာနားကြပ္ ပင္တီအနက္ေလးကို ခြ်တ္လိုက္ပါသည္ ။
“ အို...”
ေဘဘီရဲ႕ မ်က္လံုးေတြ ၿပဴးက်ယ္သြားလို ပါးစပ္လည္းပြင္႕ဟလို႕ သြားသည္ ။
အာပါပါး....၀ွဴး........ဇြန္ၾကီးရဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြနဲ႕ ၾတိဂံပံု အဂၤါစပ္လွလွၾကီးကို ေတြ႕လိုက္ရလို႕ပါ ။
ႏွဳတ္ခမ္းသားထူထူေတြနဲ႕ အကြဲေၾကာင္း ညိဳညိဳၾကီးက ေၿပးယက္ပစ္ခ်င္စရာၾကီး ။
ဇြန္ၾကီးက စတိုခန္း တံခါးကို မ်က္ႏွာအပ္ လက္ေတြကို တံခါးမွာ ေၿမွာက္ကားထားရင္း ဖင္ၾကီးေတြကို
ကုန္းလိုက္သည္ ။
“ ဟာ....”
ေစာက္ဖုတ္ၾကီးက ၿပဴးထြက္ေနတာကို ေဘဘီ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ အေမႊးရိပ္ထားတဲ႕ ေစာက္ဖုတ္
ေဖါင္းေဖါင္းၾကီး ...။
ဇြန္သလႅာ က သမင္လည္ၿပန္ လွည္႕ၾကည္႕ရင္း..“ ေဘဘီ..ဘယ္လိုလဲ...ၾကိဳက္လား....” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။
ေဘဘီ ၀ုန္းကနဲ ထရပ္လိုက္သည္ ။ ထၾကြလာတဲ႕သူ႕စိတ္ရိုင္းေတြေၾကာင္႕ ေဘာင္းဘီထဲက တုတ္ရိုင္းက မတ္မတ္ေထာင္ေနၿပီ ။
ေရွ႕ကို တိုးဖို႕ ေၿခလွမ္းလိုက္တဲ႕အခ်ိန္ သူ႕ဖုန္း ၿမည္လာသည္ ။
ေကာ္လာအိုင္ဒီမွာ “ စန္ဒီ ” ဆိုတဲ႕ နံမည္ေလးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
“ ဟယ္လို.....”
“ ေဘဘီ....စန္ဒီပါ.....အိပ္ေနလား.....”
“ မအိပ္ေသးပါဘူး..အိပ္ေတာ႕မလို႕....”
ေဘဘီလည္း စတိုခန္းထဲကေန အၿပင္ကို လွမ္းထြက္လိုက္သည္ ။ စန္ဒီ႕ရဲ႕ ဖုန္းက သူ႕ကာမစိတ္ေတြကို ေလ်ာ႕
က်သြားေစသည္ ။ အင္း..နည္းနည္းေလးဘဲ လိုသည္ ။
“ မေလးေသာင္း ကေလ..စန္ဒီ႕ကို အရမ္း ဂရုစိုက္တာဘဲ သိလား...စန္ဒီေလ...မေလးေသာင္းကို တအား ခင္တာ
ဘဲ ေဘဘီ...”
“ ေကာင္းတာေပါ႕ စန္ဒီ...ေဘဘီ မနက္ဖန္က်ရင္ အလုပ္ၿပီးတာနဲ႕ ၿပန္လာမယ္....”
“ မေလးေသာင္းကလည္း ေၿပာတယ္...စန္ဒီနဲ႕ ေဘဘီ...အလုပ္ၿပီးရင္ သူတို႕ လင္မယားနဲ႕ လိုက္ခဲ႕ၾကတဲ႕....”
“ အင္း....”
“ ေဘဘီတို႕ အလုပ္ ေအာင္ၿမင္ပါေစကြာ..စန္ဒီ ဆုေတာင္းေပးေနမယ္. . ”
“ ေက်းဇူးဘဲ..စန္ဒီ...”
စတိုခန္းေလးထဲက ဇြန္သလႅာ ထြက္လာသည္ ။
ေဘဘီ႕ကို ႏွဳတ္ခမ္းေလး ေထာ္ၿပသည္ ။ ဇြန္သလႅာသည္ အ၀တ္ေတြ ၿပည္႕ၿပည္႕စံုစံု ၿပန္၀တ္ထားၿပီးေနတာကို သူေတြ႕ရသည္ ။ ဇြန္သလႅာ ရဲ႕ ၿမွဴဆြယ္ ဖ်ားေယာင္းမွဳေတြ မေအာင္ၿမင္ေတာ႕ဘူး ။
ေဘဘီလည္း ဧည္႕ခန္းမက ဆိုဖါေပၚမွာ လွဲလိုက္သည္ ။
မ်က္လံုးေတြကို ပိတ္ထားလိုက္သည္ ။
ဘယ္ေလာက္ ၾကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ႕သလဲ မသိဘူး ။
နားထဲမွာ “ ေဘဘီ...ေဘဘီ...” လို႕ လူတေယာက္ ေခၚသံေၾကာင္႕ ႏိုးလာသည္ ။
“ အခ်ိန္ ...နီးလာၿပီ...ခ်ာတိတ္...ထေတာ႕..မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးရင္ ဘရိတ္ဖတ္စ္ စားၾကရေအာင္ကြာ...” လို႕ ဆင္ေပါက္
က လာႏွိဳးလို႕ ေဘဘီ ႏိုးလာတာ ။
ဟင္...ဦးဇြဲလည္း ေရာက္ေနပါလား...။
ဦးဇြဲက သူတို႕ အားလံုးကို စကားေၿပာသည္ ။ လက္နက္ေတြ ေ၀ေပးသည္ ။ ေဘဘီ ရတာက ပြိဳင္႕ဖိုးဖိုက္ ပစ္စတိုလ္ တလက္ က်ည္ႏွစ္ကပ္ ။
ဟြန္ဒိုင္း ဆိုနာတား ကားၾကီးကို ေဘဘီ ေမာင္းေနသည္ ။ ခါးၾကားမွာ ပြိဳင္႕ဖိုးဖိုက္ကို ထိုးထားသည္ ။
သူ႕ကားေပၚမွာ ဆင္ေပါက္ ..ကိုသံုညနဲ႕ ဇြန္သလႅာ တို႕ လိုက္ပါလာသည္ ။
ကိုသံုညက လက္နက္ေတြကို စစ္ေဆးေနသည္ ။
သူတို႕ ဦးတည္ေနတာက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ၿမိဳ႕လည္ေခါင္က ဗဟိုဘဏ္ ( ၁ ) ဆီကို ။ ဇြန္သလႅာက သီခ်င္းေဟာင္း
ေလး တပုဒ္ကို ညည္းေနသည္ ။
“ တဒိုင္းဒိုင္း ေကာင္းဘြိဳင္လိုဘဲ.......ေသနတ္နဲ႕ပစ္မယ္ ခ်စ္သူေရ.......”
ဘဏ္ေရွ႕တံခါးေပါက္ၾကီး တည္႕တည္႕မွာကားကို ေဘဘီ ထိုးရပ္လိုက္သည္ ။ စိတ္တည္ၿငိမ္စြာနဲ႕ ၿဖည္းၿဖည္း ရပ္
လိုက္တာ ၿဖစ္သည္ ။ ဘဏ္ထဲကို ကိုသံုည..ဆင္ေပါက္နဲ႕ ဇြန္ၾကီးတို႕ ၀င္သြားၾကသည္ ။ ကားေပၚက အဆင္း မ်က္ႏွာဖံုးေတြကို စြပ္လိုက္ၾကသည္ ။ ကိုသံုညနဲ႕ဆင္ေပါက္တို႕လက္ထဲမွာ ေအေက၄၇ေမာင္းၿပန္ ေၿခမွဳန္းေရးရိုင္ဖယ္ေတြကို ကိုင္ထားၾကသလို ဇြန္သလႅာကေတာ႕ ပြိဳင္႕ဖိုးဖိုက္ ပစ္စတိုလ္ ႏွစ္လက္ကို လက္ေတြမွာ ဆုပ္ကိုင္ထားေနသည္ ။
ဘဏ္ထဲကို သူတို႕ ၀င္သြားတဲ႕အခ်ိန္ ေဘဘီသည္ ကားေရွ႕ဖက္နဲ႕ အေနာက္ဖက္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေစာင္႕ၾကည္႕ေနသည္ ။ ေဘဘီရဲ႕ ဆိုနာတား အေနာက္ဖက္ကို အနက္ေရာင္ တိုယိုတာ ကလူးဂါတစီး ထိုးဆိုက္လာၿပီး ခိုင္ဘြားနဲ႕ လွိဳင္ဘြား ဆင္းလိုက္တာကို ေဘဘီ ေနာက္ၾကည္႕မွန္ထဲမွာ ၿမင္ေနသည္ ။
ခိုင္ဘြားနဲ႕လွိဳင္ဘြားတို႕လည္း ေရွ႕က ၀င္သြားတဲ႕ ကိုသံုည ဆင္ေပါက္နဲ႕ဇြန္ၾကီးတို႕လိုဘဲ အ၀င္မွာ မ်က္ႏွာဖံုုးေတြ စြပ္လိုက္ၾကတာကို ေဘဘီ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
ေဘဘီသည္ နားၾကပ္နဲ႕ သီခ်င္းတပုဒ္ကို နားေထာင္ေနသည္ ။
ဘြန္ဂ်ိဳဗီရဲ႕ သီခ်င္းတပုဒ္ ...။
“ ေဟး.....အားလံုး လက္ေတြကို ေလထဲကို ေၿမွာက္ထားၾက.....အကုန္ ပစ္သတ္ပစ္လိုက္ရမလား.......”
“ မင္းတို႕ ငါတို႕ ခိုင္းတာကို လုပ္....”
ကိုသံုညနဲ႕ ဆင္ေပါက္သည္ ဘဏ္ထဲကို ေရာက္တာနဲ႕ ေအေကေသနတ္ေတြကို ထိုးခ်ိန္ၿပီး...ေငြေတြကို အိတ္မဲ
ၾကီးေတြနဲ႕ ထည္႕ေပးၾကဖို႕ ဘဏ္ အမွဳထမ္းေတြကို အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႕ အမိန္႕ေပး ခိုင္းေစလိုက္သည္ ။
ဘဏ္လံုၿခံဳေရးေတြသည္ ခိုင္ဘြားနဲ႕လွိဳင္ဘြားတို႕ရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မွဳေအာက္မွာ ဒူးေထာက္ရက္ အညံ႕ခံေနၾကရၿပီ ။
ဇြန္ၾကီးသည္ ေကာင္တာေပၚကို တက္ၿပီး အေပၚစီးကေန လူေတြကို ေကေအ၄၇နဲ႕ ခ်ိန္ထားသည္ ။
ဘဏ္အမွဳထမ္းေတြသည္ တုန္တုန္ရီရီနဲ႕ေငြထုပ္ေတြကို အိတ္ၾကီးေတြထဲကို ထည္႕ေနၾကသည္ ။
ကိုသံုညက “ ၿမန္ၿမန္လုပ္..ၿမန္ၿမန္......ၿမန္ၿမန္......” လို႕ အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႕ ေအာ္လိုက္သည္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ မေလးေသာင္းနဲ႕ စန္ဒီတို႕သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လည္က ေၿမအိုးၿမီးရွည္ဆိုင္မွာ ထိုင္စားေနၾကရင္း ေဘဘီတို႕ အဖြဲ႕သားေတြ အဆင္ေၿပ ေဘးကင္းၾကပါေစ လို႕ ဆုေတာင္းေနၾကသည္ ။
ေဘဘီတို႕ ေရာက္ေနတဲ႕ ဗဟိုဘဏ္နဲ႕ သိပ္မေ၀းလွတဲ႕ ဆိပ္ကမ္းသာလမ္းထဲက ေရွးေဟာင္း တိုက္ပ်က္ၾကီးတလံုးထဲမွာ မွံဳရတီ ေရာက္ေနသည္ ။ သူမ တေယာက္ထဲ ေတာ႕ မဟုတ္ ။ သူမရဲ႕ စီအိုင္ဒီ အဖြဲ႕သားေတြနဲ႕ ။
ပုတ္ပြေနတဲ႕ လူေသအေလာင္းတေလာင္းကို စစ္ေဆးေနၾကသည္ ။ နံလြန္းလို႕ မွံဳရတီတို႕သည္ မ်က္ႏွာေတြကို အ၀တ္စည္းကာထားၾကရသည္ ။
သူမလက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတဲ႕ စကားေၿပာစက္ကေန ရုတ္တရက္ အသံေတြ ထြက္လာသည္ ။
ဗဟိုဘဏ္( ၁ ) ကို ဓါးၿပတိုက္ေနသည္ ဆိုတဲ႕ သတင္းပို႕ခ်က္ ကို ၾကားလိုက္သည္ ။
မွံဳရတီရဲ႕ ၀ိုင္းစက္တဲ႕ မ်က္လံုးေတြ က်ဥ္းေၿမာင္း မွံဳမွိဳင္းသြားသည္ ။ ေမာင္းၿပန္လက္နက္ေတြနဲ႕ဆိုတာကိုပါ ထပ္ဆင္႕ ၾကားလိုက္ရသည္ ။
“ ဟင္ . .ငါ႕ရန္သူ အုပ္စုမ်ား ၿဖစ္ေနမလား ...”
မွံဳရတီသည္ တိုက္ပ်က္ၾကီးထဲကေန ထြက္လိုက္ၿပီး သူမရဲ႕ နီဆန္း ဂ်ဳ( ဒ္ ) ကားေလးထဲကို ၀င္ကာ အရွိန္ၿပင္းၿပင္းနဲ႕ ေမာင္းထြက္လိုက္သည္ ။
ေဘဘီသည္ ေနကာမ်က္မွန္ အနက္ေရာင္ကို တပ္ထားသည္ ။
သူ႕မ်က္လံုးေတြက ဘဏ္ အေပါက္၀ကို သတိထားၾကည္႕ေနသလို သူ႕ကားရဲ႕ အေရွ႕ဖက္ ေဘးဘက္ေတြကိုလည္း အလစ္တခ်က္ မေပးဘဲ သတိထား ၾကည္႕ေနသည္ ။ သူ႕မွာ အထဲ၀င္သြားၾကတဲ႕
သူ႕လူေတြနဲ႕ ဆက္သြယ္ဖို႕ စကားေၿပာစက္လည္း ေပါင္တဖက္ေပၚမွာ တင္ထားတာ ရွိေနသည္ ။ ညာဖက္ေပါင္ေပၚမွာ အေရးေပၚရင္ သံုးႏိုင္ေအာင္ ၉မမ ပစၥတိုေသနတ္တလက္ကိုလည္း တင္ထား
သည္ ။
ကိုသံုညတို႕က ေငြအိတ္ေတြနဲ႕ ဘဏ္ အၿပင္ကို ထြက္ခာေတာ႕မယ္႕အေၾကာင္း စက္နဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
အၿပင္မွာ လမ္းေၾကာင္း ရွင္းမရွင္း ေဘဘီကို ေမးသည္ ။
ေဘဘီက “ ရွင္းတယ္.....အိုေက ထြက္ခဲ႕ေတာ႕..” လို႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕အခ်ိန္မွာ နီဆန္း ဂ်ဳ( ဒ္ ) ကားေလးကို သူ႕တဖက္ကမ္း လမ္းေဘးမွာ ေတြ႕လိုက္ရလို႕ အသင္႕ရွိေနတဲ႕ မွန္ေၿပာင္းနဲ႕ လွမ္းၾကည္႕လိုက္သည္ ။
“ ဟင္.....ေၿမြေဟာက္နက္.....”
ေၿမြေဟာက္နက္ လို႕ သူသိထားခဲ႕တဲ႕ မွံဳရတီကို ေတြ႕လိုက္ရလို႕ ေဘဘီ ဆတ္ကနဲ တုန္သြားသည္ ။ သူ သည္ မွံဳရတီကို ရဲအုပ္ တေယာက္ ဆိုတာေတာ႕ သိမထား ။
ထြက္လာေနတဲ႕ ကိုသံုညတို႕ကို ေၿမြေဟာက္နက္ လမ္းတဖက္တခ်က္မွာ ရွိေနသည္ လို႕ သတိေပးလိုက္သည္ ။ သူ႕ပစၥတိုလ္ကိုလည္း ေကာက္ကိုင္လိုက္သည္ ။
ကိုသံုညတို႕ အုပ္စုသည္ ေငြထုပ္ၾကီးေတြ အသီးသီး ဆြဲတဲ႕လူကဆြဲ..ထမ္းတဲ႕လူက ထမ္း နဲ႕ ဘဏ္အၿပင္ကို ထြက္လာၾကသည္ ။ လွိဳင္ဘြားနဲ႕ ခိုင္ဘြားတို႕ကေတာ႕ ေငြပါတဲ႕ ေက်ာပိုးအိတ္ေတြကို အ
သီးသီး ေက်ာပိုးထားၾကေပမယ္႕ လက္ထဲမွာ ေအေက၄၇ေမာင္းၿပန္ေတြကို အသင္႕အေနအထားနဲ႕ ကိုင္ထားၾကသည္ ။ ဘဏ္ အၿပင္ကုိ ေရာက္တာနဲ႕ ကိုသံုညတို႕ က ေဘဘီ႕ကားဆီကိူ တန္းလာၾကၿပီး ကားေပၚ တက္လိုက္ၾကေပမယ္႕ လွိဳင္ဘြားနဲ႕ ခိုင္ဘြားတို႕က နီဆန္းဂ်ဳ( ဒ္ ) ကားေလးဆီကို တန္းတန္းမတ္မတ္ ေလ်ာက္သြားၾကၿပီး ကိုက္ငါးဆယ္ အကြာေလာက္ ေရာက္တဲ႕အခ်ိန္ လမ္းမေပၚကေန ေအေကစက္ေသနတ္ေတြနဲ႕ စတင္ ပစ္ခတ္ၾကသည္ ။
ေသနတ္သံေတြ ေသာေသာညံသြားသည္ ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လည္ေခါင္ လူစည္ကားရာ ေနရာၾကီးမို႕ လူေတြ ေၾကာက္လန္႕တၾကား ေၿပးလႊားေနၾကသည္ ။
မွံဳရတီသည္ လွိဳင္ဘြား ခိုင္ဘြားတို႕ သူ႕ကားဆီကို တန္းမတ္စြာ ေလ်ာက္လာၾကကထဲက ကားတဖက္ေအာက္ကို ကမူးရွဴးတိုး ေၿပးဆင္းလိုက္တဲ႕အတြက္ ေကေအ က်ည္ဆံေတြသည္ သူမကားေလးရဲ႕ ကုိယ္ထည္ေတြနဲ႕ မွန္ခ်ပ္ေတြကို ထိမွန္ကုန္ေပမယ္႕ သူမကို မထိေသး ။ မွံဳရတီသည္ သူမကို ဘဏ္ဓါးၿပေတြက သိမည္ မဟုတ္ ဆိုၿပီး ဘဏ္ေရွ႕ မလွမ္းမကမ္းမွာ လာရပ္လိုက္ရင္း ရဲတပ္ဖြဲ႕ အထူး
ဆြပ္အဖြဲ႕ေတြကို ေခၚယူေနတာၿဖစ္သည္ ။ ကားတဖက္ ပလက္ေဖါင္းမွာ ၀ပ္ေနရာက ပစ္ခတ္သူေတြကို ၿပန္ပစ္ဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္ေပမယ္႕ ေအာ္တိုဆြဲေနတဲ႕ ပစ္အားက ေကာင္းလွလို႕ ေခါင္းမေဖၚႏိုင္ေအာင္ဘဲ ၿဖစ္ေနရသည္ ။
လွိဳင္ဘြားတိျ႕ ညီေနာင္လည္း ကားေလး အနားကို ေရာက္လာၿပီး ကဲၾကည္႕လိုက္ၾကတဲ႕အခါ ကားေလးထဲမွာ ဘယ္သူမွ မေတြ႕လို႕ ကားေဘးတဖက္ကို ၾကည္႕ဖို႕အလုပ္ ကားေအာက္ကေန မွံဳရတီက သူတို႕ကို ပစၥတိုလ္နဲ႕ ပစ္သည္ ။ လွိဳင္ဘြားတို႕ရဲ႕ ေၿခမ်က္စိေတြကို ေသနတ္ ထိမွန္လုိ႕ သူတို႕ နာနာက်ည္းက်ည္း ေအာ္ဟစ္ၾကၿပီး ပစ္လဲကုန္တဲ႕အခ်ိန္ ေဘဘီ႕ကားေပၚက ဆင္ေပါက္က ခုန္ဆင္းလာၿပီး သူ႕လက္ထဲက ေအေက ၄၇ နဲ႕ မွံဳရတီကို ဒလစပ္ ပစ္ခတ္ေလသည္ ။
မွံဳရတီလည္း သူ႕ကားေရွ႕မွာ ရပ္ထားတဲ႕ ကားၾကီးတစီးရဲ႕ ေနာက္ကြယ္ကို ေၿပး၀င္လိုက္လို႕ က်ည္ဆံေတြက တေထာင္းေထာင္းနဲ႕ ပလက္ေဖါင္းနဲ႕ ကားေဘာ္ဒီေတြကို ထိမွန္ကုန္သည္ ။ မွံဳရတီက အကြယ္ကေနၿပီး ၿပန္ ပစ္ခတ္ဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္သည္ ။
ေဘဘီတို႕ကားေပၚကေန ဆင္ေပါက္ကို အၿမန္ ၿပန္လာဖို႕ ေအာ္ေခၚေနၾကလို႕ ဆင္ေပါက္လည္း မွံဳရတီ ဖက္ကို ဆက္ မပစ္ၾကဘဲ ေဘဘီ႕ကားဆီကို ၿပန္ေၿပးလာသည္ ။
ဦးဇြဲရဲ႕ တၿခား တပည္႕ေတြရဲ႕ ကားတစီးလည္း ထိုးဆိုက္လာၿပီး လွိဳင္ဘြားတို႕ ညီေနာင္ကို ကားေပၚ ဆြဲတင္သည္ ။ မွံဳရတီလည္း သူတို႕ကို ထြက္ ပစ္သည္ ။ ကားေပၚက လူေတြကလည္း ၿပန္ပစ္သည္ ။
ေဘဘီလည္း ဘဏ္ အေရွ႕ကေန တရွိန္ထိုး ေမာင္းထြက္လာသည္ ။ ကမ္းနားလမ္းဖက္ကေန ေခါင္မိုးမွာ မီးနီတန္း တလက္လက္နဲ႕ တေ၀ါ႕ေ၀ါ႕ ဥၾသဆြဲလာတဲ႕ ရဲ ဆီဒင္ကား ႏွစ္စီးကို ေဘဘီတို႕ ေတြ႕လိုက္ၾကသည္ ။ ကိုသံုညက “ ဟိုေကာင္ေတြ ဒို႕ကားေနာက္ကို လိုက္လာၿပီကြ ေဘဘီ....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေဘဘီသည္ ဆူးေလလမ္းမၾကီးအတိုင္း အရွိန္
ၿပင္းၿပင္းနဲ႕ ေမာင္းလိုက္ၿပီး အေနာ္ရထာလမ္းဖက္ကို ေကြ႕ခ်လိုက္သည္ ။ ရဲကား ႏွစ္စီးက အေနာက္က ပါလာသည္ ။
ကားေတြ ၾကားထဲ ဟိုထိုးဒီ၀င္နဲ႕ ေဘဘီရဲ႕ ကားေမာင္းပညာစြမ္းေတြ ၿပသေနတာကို ဇြန္ၾကီးတို႕ ကိုသံုညတို႕ ေတြ႕ၾကရသည္ ။ ေရႊတိဂုန္ဘုရားလမ္းအတိုင္း သူ ေမာင္းေနသည္ ။ မီးနီကို ၿဖတ္ေမာင္းလို႕ တဖက္က လာေနတဲ႕ ကားေတြနဲ႕ ထိမိခမန္းေတြ ၿဖစ္သြားေပမယ္႕ ဆက္ၿပီး အရွိန္ၿပင္းၿပင္းနဲ႕ သူ ေမာင္းေနသည္ ။ ရဲကားေတြက ႏွစ္စီး မကေတာ႕ ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းမၾကီးဖက္ကေန ေကြ႕၀င္လာတဲ႕ ရဲကားတစီး ထပ္တိုးလာသည္ ။
ရဲကားစုစုေပါင္း သံုးစီး ။ တေ၀ါ႕ေ၀ါ႕ အသံေတြ ဆူညံေနသည္ ။ ဇြန္ၾကီးက ကားထဲက ကိုယ္တပိုင္း ထြက္ၿပီး ေအေကနဲ႕ တဒိန္းဒိန္း ပစ္ခတ္သည္ ။ ရဲကားတစီးရဲ႕ ေရွ႕မွန္ခ်ပ္ၾကီးကို တေဖါင္းေဖါင္း ထိမွန္ကြဲေၾကကုန္သည္ ။ သို႕ေပမယ္႕ ရဲကားသံုးစီးက လိုက္လာေနဆဲဘဲ ။
ေဘဘီက “ ကားေၿပာင္းမယ္..ရယ္ဒီ.....” လို႕ ေအာ္ေၿပာလိုက္သည္ ။
ဇြန္ၾကီးတင္ မက ဆင္ေပါက္ကပါ ကားတဖက္တခ်က္ ကေန ကိုယ္တပိုင္း ၿပဴထြက္ၿပီး အေနာက္က ရဲကားေတြကို ေမာင္းၿပန္ေတြနဲ႕ ဒလစပ္ ပစ္ခတ္ၾကသည္ ။
ဒီတခ်ီမွာေတာ႕ ပစ္အားမ်ားလို႕ ရဲကားေတြကို တိုက္ရိုက္ ထိမွန္ကုန္သည္ ။ ရဲကားေတြ ထပ္ခ်ပ္ ဆက္ မလိုက္လာႏိုင္ဘဲ နည္းနည္း ၿပတ္က်န္ခဲ႕သည္ ။
“ ေဟး..ဒီေကာင္ေတြ ခ်က္ေကာင္း ထိသြားတယ္နဲ႕ တူတယ္ကြ..က်န္ခဲ႕ၿပီ..” လို႕ ကိုသံုညက ေအာ္လုိက္သည္ ။
ေဘဘီက ကားကို ေယာက္လမ္းထဲကို ခ်ိဳးေကြ႕၀င္လိုက္သည္ ။
မၾကာခင္ သူတို႕ ကားလဲမယ္႕ ေၿမေအာက္ ကားဂိုေဒါင္ထဲကို အရွိန္နဲ႕ ထိုးေကြ႕ ဆင္းလိုက္သည္ ။ ကားရပ္လုိက္တာနဲ႕ သူတို႕ အားလံုးသည္ တိုင္ပင္ထားသလို သူတို႕ ေတြ႕ၾကတဲ႕ ၾကိဳတင္ ၿပင္ဆင္ထားတဲ႕ ဆူဘားရူးကားၿပာေလး တစီးထဲကို ကူးေၿပာင္းလိုက္ၾကသည္ ။ ေဘဘီလည္း မွန္အမဲေရာင္ေတြ ကပ္ထားတဲ႕ ဒီ ဆူဗာရူးကားေလးကို ခပ္မွန္မွန္ အရွိန္နဲ႕ ဂိုေဒါင္ထဲက ၿပန္ေမာင္းထြက္
လိုက္သည္ ။
ေယာက္လမ္းထဲမွာ ဘာရဲကားမွ မေတြ႕ ။ သူ အလံၿပဘုရားလမ္းဖက္ကို ေမာင္းသြားလိုက္သည္ ။
ဦးဇြဲရဲ႕ အသံ စက္ထဲမွာ ေပၚလာသည္ ။
“ ဗဟန္းဖက္မွာ ခ်က္ပြိဳင္႕တခု ရွိေနတယ္..တိရစာၦန္ရံု နားက်ရင္ လမ္းၾကားေလးထဲကို ေကြ႕၀င္လိုက္.....”
ေဘဘီလည္း “ အိုေက ...” လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္ရင္း ဦးဇြဲ ေၿပာတဲ႕အတိုင္း ေမာင္းလိုက္သည္ ။
မွံဳရတီသည္ ပ်က္စီးေနတဲ႕ သူမ နီဆန္း ဂ်ဳ ( ဒ္ ) ကားေလးရဲ႕ နေဘးမွာ ေဒါသထြက္ၿပီး ရဲအထူးအဖြဲ႕ေတြ ေရာက္လာတာကို ေစာင္႕ေနသည္ ။
ဒီတပြဲလည္း “ ေဘဘီတို႕ အဖြဲ႕ ” က လုပ္ၿပသြားၿပန္ၿပီ ။
သူမ ေတာင္ ကံေကာင္းလို႕ က်ည္ မထိဘူး ။
နင္တို႕ကို တသက္ေတာင္ မေၾကဘူးေဟ႕......တေန႕ေတာ႕ ေတြ႕မယ္.......။
ဦးဇြဲ ညႊန္ၾကားတဲ႕ လမ္းေၾကာင္းေတြ အတိုင္း ေဘဘီ ေမာင္းလာခဲ႕ၿပီး သူတို႕ရဲ႕ ကန္ေတာ္ကေလးက စခန္း ( ၃ ) ထဲကို ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ေရာက္ရွိသြားသည္ ။
စခန္း ( ၃ ) သည္ အေရးေပၚ အတြက္ မသံုးဘဲ ထားထားတဲ႕ ေနရာသစ္ ၿဖစ္လို႕ ရဲတပ္ဖြဲ႕က လံုး၀ မသိႏိုင္ဘူး ။
“ ကဲ....အၿပတ္ နားၾက..ဘာေသာက္မလဲ ဘာစားမလဲ..အကုန္ ရွိတယ္..ဒီအထဲမွာ ခဏ ေအာင္းေနၾကမယ္..ထြက္ရင္လည္း တေယာက္ခ်င္း ထြက္ၾကမယ္...”
ကိုသံုည က စခန္း ( ၃ ) က ၾကိဳဆိုေနတဲ႕ သူတို႕အဖြဲ႕က တာ၀န္ခံ ညိဳမီေအး ဦးေဆာင္ ေခၚသြားတဲ႕ အေပၚထပ္ ကို တက္လိုက္ဖို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေဘဘီ ကားေမာင္း ေတာ္တာ ၿမန္တာေတြကို ဇြန္ၾကီးက ခ်ီးက်ဴးလိုက္သည္ ။
“ ဒို႕ဖက္က လွိဳင္ဘြားတို႕ ညီေနာင္ ေၿခမ်က္စိေတြ မွန္ခံရတာ လြဲလို႕ ဘာမွ အထိအခိုက္ မရွိဘူး..ဒါလည္း ေၿမြေဟာက္နက္ ပစ္လိုက္လို႕ကြ..ေတာက္..ေၿမြေဟာက္နက္ကို လိုက္ရ်ာၿပီး အၿပတ္ ရွင္းပစ္ရမယ္......” လို႕ ဇြန္ၾကီးက ၾကိမ္း၀ါးလိုက္သည္ ။
ဦးဇြဲဆီက ဖုန္းလာသည္ ။ စီမံခ်က္ ေအာင္ၿမင္သည္ တဲ႕ ။
“ ရဲေတြ ေၿခရာမခံမိေစဖို႕ အထူး သတိရွိၾကပါ......” လို႕ ဦးဇြဲ႕ ေသေသခ်ာခ်ာ မွာသည္ ။ ေဘဘီလည္း ဒီ စခန္း ( ၃ ) မွာဘဲ ခဏ ေအာင္းေနရဦးမည္ ။ စန္ဒီ႕ကို လြမ္းေနေပမယ္႕ ခဏေတာ႕ ခြဲခြာေနၾကရဦးမည္ ။
သူ႕အတြက္ ေနရာခ်ထားေပးတဲ႕ အခန္းေလးထဲကို သူ ၀င္လိုက္သည္ ။ ေလေအးစက္က ေအးစိမ္႕ေနသည္ ။ အခန္းေလးက သန္႕ၿပန္႕သည္ ။ ကုတင္ေလးေပၚ လွဲခ် အိပ္လိုက္သည္ ။
တကယ္႕ စြန္႕စားခန္းၾကီး တခုကို ၿပီးေၿမာက္ခဲ႕တာဘဲ...။
ေၿခသံေလး ၾကားရသည္ ။
ဘယ္သူလာတာလဲ ....။ ေမာ႕ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
စခန္းတာ၀န္ခံေလး ပါလား...။ မိန္းမေခ်ာေလးက ၿပံဳးၿပံဳးေလး ...။
နံမည္က ညိဳမီေအး.....။
“ ေဘဘီ ....”
“ ဗ်ာ....”
“ ဘိုက္ဆာလားဟင္ ....”
“ ဟင္႕အင္း ...ႏိုး...မဆာေသးပါဘူး ....”
“ စားစရာေတြ ...အဆင္သင္႕ ရွိတယ္ေနာ္ ....တရုတ္ အစားအစာ.....ကုလား အစားအစာ......ၾကိဳက္တာ စားလို႕ ရတယ္....ဆာရင္ . . ညိဳမီ႕ကို ေၿပာ....ေဘဘီ.....”
ညိဳမီေအး စကားေၾကာင္႕ ေဘဘီ႕မ်က္လံုးေတြက လွတဲ႕ မ်က္ႏွာေလးကေန ထြားမို႕လံုးေနတဲ႕ ရင္သားစိုင္ ႏွစ္မႊာဆီကို ေရာက္သြားသည္ ။
သူ စားခ်င္တာက ကုလားစာ တရုတ္စာမွ မဟုတ္ဘဲ ။ သူ စားခ်င္ေနတာက .....ဟင္း . . . ။ စားခ်င္စရာ ေကာင္းေနတာက ညိဳမီေအး ။
ညိဳမီကလည္း ေဘဘီ႕အၾကည္႕ေတြ ဟာ ဘယ္ကို ေရာက္ေနတယ္ ဆိုတာကို သိသည္ ။ ေဘဘီ ဘာေတြ စားခ်င္ေနတယ္ ဆိုတာကို သိသည္ ။ ေဟာၾကည္႕...သူ႕မ်က္လံုးေတြက ရင္မို႕လံုးလံုးေတြ
ကေန ၀မ္းပ်င္သား ဆီကို ေရာက္သြားၾကသည္ ။ ဟင္ ..သူ႕အၾကည္႕စူးစူးေတြက .ေအာက္ဖက္ကို ဆက္..ဆင္းေနသည္ ။ ညိဳမီေအး ရင္ေတြ တအား ခံုလာသည္ ။
“ ေဘဘီ....ညိဳမီ သြားလိုက္အံုးမယ္.....ေဘဘီ ဆာရင္ လာခဲ႕လိုက္ေနာ္...စားေသာက္ခန္းကို.....”
“ အိုေက ညိဳမီ......”
ညိုမီေအးလည္း ေဘဘီ႕အခန္းက ၿပန္ထြက္လာသည္ ။ စိတ္ေတြက တအား လွဳပ္ရွားေနသည္ ။ ဟင္း..အရမ္း ေဟာ႕ၿဖစ္တဲ႕ ဘဲေလး ...။
ေဘဘီလည္း ညိဳမီေအးရဲ႕ တင္ပါးလွလွေတြကို ေငးစိုက္ၾကည္႕ရင္း က်န္ခဲ႕သည္ ။ စိတ္ေတြက ဆူေ၀ေသာင္းက်န္းေနသည္ ။ စန္ဒီ႕အေပၚ သစၥာေစာင္႕သိရမည္ ဆိုတာကို သိေနေပမယ္႕ ညိဳမီေအးရဲ႕
အလွအပေတြေၾကာင္႕ စိတ္ေတြက ထိန္းလို႕ မရဘူး ၿဖစ္ေနသည္ ။
“ ဟင္း.....ေတာ္ေတာ္ က်န္းမာေရး ေကာင္းတဲ႕ ေကာင္မေလး...”
တီ တီ တီ တီ တီတီတီတီ ......။
ေဘဘီ႕ဖုန္းေလး ၿမည္လာသည္ ။ ဖုန္းကို ေစာင္းငဲ႕ၾကည္႕လိုက္သည္ ။ ဟင္..စန္ဒီ ေခၚတာ ...။
“ ဟယ္လို....စန္ဒီ....”
“ ေဘဘီ..အရမ္း လြမ္းတယ္ကြာ.....”
“ မၾကာခင္ ေဘဘီတို႕ မွန္းထားတဲ႕ သာယာတဲ႕ ဘ၀ေလးကို ေရာက္ေတာ႕မွာပါ ....ေဘဘီတို႕ အလုပ္ ေအာင္ၿမင္တယ္ေလ..စန္ဒီ......ဦးဇြဲ ေၿပာၿပတယ္ မဟုတ္လား.....”
“ အင္း....ေၿပာၿပတယ္..မေလးေသာင္းနဲ႕ ဦးဇြဲက စန္ဒီနဲ႕ ေဘဘီတို႕ကို သူတို႕နဲ႕ ေခၚသြားမယ္ လို႕ ေၿပာထားတယ္ေလ.....”
“ ေဘဘီတို႕ လက္ရွိ အလုပ္ေတြကို စြန္႕လႊတ္လိုက္ၾကဖို႕ ဆံုးၿဖတ္ထားၿပီးၿပီ...စန္ဒီ....ေအးေအးေဆးေဆးဘဲ ေနၿပီး ရိုးရိုးသားသားဘဲ လုပ္စားၾကေတာ႕မယ္.....”
“ ေကာင္းတာေပါ႕ ေဘဘီ....၀မ္းသာလိုက္တာ....”
“ ဒါဆို မၾကာခင္ ေတြ႕ၾကမယ္ေနာ္..စန္ဒီ.....”
“ အိုေက ေဘဘီ..ဂြတ္ႏိုက္ေနာ္.....ဆီးယူး......”
“ ဆီးယူး..စန္ဒီ.....”
ဒီအခ်ိန္မွာ စားေသာက္ခန္းမထဲမွာ အဖြဲ႕သားေတြကို အစားအေသာက္ေတြ ၿပင္ဆင္ စီစဥ္ေပးေနတဲ႕ ညိဳမီေအးသည္ စိတ္က ေဘဘီ႕ဆီမွာဘဲ ေရာက္ေနသည္ ။ ေဘဘီ႕ႏွဳတ္ခမ္းေတြကို ေၿပးၿပီး နမ္းစုတ္ပစ္လိုက္ခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚေပါက္ေနသည္ ။
ေစာေစာက ဇြန္သလႅာက သူ႕အတြက္ ပုဇြန္ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ ကို ေႏႊးေပးပါလို႕ ေၿပာထားတာကို သတိရလို႕ သူမကို ကူညီေနတဲ႕ မိန္းကေလးကို ေႏႊးခိုင္းခဲ႕သည္ ။ မိန္းကေလးက ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ ပုဂံကို
လာေပးလို႕ ညိဳမီေအး လွမ္းယူလိုက္ၿပီး ဇြန္သလႅာကို ေပးထားတဲ႕ အခန္းေလး ဆီကို သြားလိုက္သည္ ။
အခန္းေလးရဲ႕ တံခါးကို ဖြင္႕ဖို႕ လက္လွမ္းလိုက္တဲ႕ အခ်ိန္မွာ အခန္းထဲက ထူးၿခားတဲ႕ အသံေတြကို ညိဳမီေအး ၾကားလိုက္ရသည္ ။
ပြတ္ပတ္ၿပတ္ၿပတ္ ..ပလပ္ပလပ္ ဆိုတဲ႕ အသံမ်ိဳးစံု ...။
ဟင္..မဇြန္ၾကီး..ဘာမ်ား လုပ္ေနတာလဲ.....။
ညိဳမီေအး အခန္းတံခါးကို အသာေလး တြန္းၾကည္႕သည္ ။ ေစ႕ရံုတင္ ေစ႕ထားလို႕ ပြင္႕ဟသြားတဲ႕ တံခါးကေန အခန္းထဲကို ေခ်ာင္းၾကည္႕လိုက္သည္ ။
ဟင္....ညိဳမီေအး....တအား အံ႕ၾသသြားသည္ ။
မဇြန္ၾကီးသည္ ကုတင္ေစာင္းမွာ ေပါင္ၾကီးကားေပးထားေနသည္ ။ ၿဖဴေဖြးတဲ႕ ေပါင္တန္ၾကီး ႏွစ္ဖက္ၾကားက ဂြဆံုေနရာမွာ မဇြန္ၾကီးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးက နီညိဳညိဳၾကီး ထင္းေနသည္ ။ အာ..လူတေယာက္ ..မဇြန္ၾကီးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ကို လ်ာၾကီးနဲ႕ ယက္ေပးေနပါလား...။
ေနာက္ေက်ာက ၿမင္ကြင္း ၿဖစ္လို႕ စစခ်င္း ဘယ္သူလည္း မသိ ။ ေနာက္ေတာ႕ ဦးဆင္ေပါက္ၾကီး ၿဖစ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ဦးဆင္ေပါက္သည္လည္း မဇြန္ၾကီးလိုဘဲ ကိုယ္ေပၚမွာ ဘာ အ၀တ္မွ မရွိေနဘဲ ကိုယ္တံုးလံုးၾကီး ။
အယ္....
ဦးဆင္ေပါက္ၾကီးရဲ႕ ညိဳမဲမဲ အတန္ၾကီးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ အာပါး....ေတာ္ေတာ္႕ကို ၇ွည္တဲ႕ အတန္ၾကီးပါလား ...။
ညိဳမီေအးရဲ႕ တကုိယ္လံုး ၾကက္သီးေတြ တဖ်န္းဖ်န္း ထသြားရသည္ ။
မဇြန္ၾကီးသည္ ကိုဆင္ေပါက္ ေစာက္ဖုတ္ ယက္တာကို တအား သေဘာက်ေနတဲ႕ ပံု ရွိသည္ ။ တဟင္းဟင္း တအူးအူး ေအာ္ရင္း ကိုဆင္ေပါက္ရဲ႕ ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို ဆုပ္ကိုင္ ဆြဲယူေနသည္ .။
ကိုဆင္ေပါက္က သဲသဲမဲမဲကို ယက္ေနသည္ ။
“ အား...အား.......အိုး....အူး......အူး............”ကိုိဆင္ေပါက္က မဇြန္ၾကီးရဲ႕ ေစာက္ပတ္ကို တရႊတ္ရႊတ္နဲ႕ စုတ္ယူေနတဲ႕အသံၾကီးနဲ႕ ၿမင္ကြင္းေၾကာင္႕ ညိဳမီေအး
သည္ ၾကက္သီးေတြ တဖ်န္းဖ်န္းထၿပီး စိတ္ေတြ အရမ္းကို ထၾကြေသာင္းက်န္းလာရသည္ ။ ေစာက္ပတ္ယားၿပီး အလိုးခံခ်င္စိတ္ေတြက ထိန္းလို႕ မရေအာင္ ေပၚေပါက္လာရသည္ ။
ကိုယ္႕ေပါင္ၾကားကို ကိုယ္ စမ္းမိလိုက္သည္ ။ ေစာက္ပတ္ အရည္စိမ္႕ထြက္ စိုရႊဲေနတာကို သိလိုက္သည္ ။
ေစာက္ပတ္ အရမ္းကို ယားေနၿပီ ။
မဇြန္ၾကီးက..“ ဆင္ေပါက္ရယ္...ဘာဂ်ာမွဳတ္မေနပါနဲ႕ေတာ႕..ငါ႕ကို လိုးေပးပါေတာ႕ဟာ...” လို႕ ပြင္႕ပြင္႕လင္းလင္းေတာင္းခံလိုက္တာကိုလည္း ညိဳမီေအး ၾကားလိုက္ရသည္ ။ မဇြန္ၾကီးကို သူ႕ဘဲၾကီး ေဘာၾကီး ေသသြားလို႕ ပူေဆြးေနသည္ ..ေသာကေရာက္ေနသည္ လို႕ ညိဳမီေအးက ထင္ထားခဲ႕တာ ။ အင္းေလ..သူလည္း ေသြးနဲ႕ကိုယ္သားနဲ႕ကိုယ္ဘဲ.. လို႕ ညိဳမီေအး ေတြးလိုက္မိသည္ ။
ညိဳမီေအးသည္ ေစာက္ပတ္က တအား ယားၾကြလာလို႕ ေပါင္ၾကားကို လက္နဲ႕ စမ္းလိုက္မိတဲ႕အခါ အရည္ေတြအရမ္းကို စိုစုိရႊဲေနတာကို စမ္းမိလိုက္သည္ ။ မဇြန္ၾကီး လိုဘဲ ေယာက်္ားလီးကို ရယူလိုတဲ႕စိတ္ေတြ ေပၚေပါက္ၿပီး ဆာရင္ေၿပးထ စားလိုက္ၾကသလိုဘဲ ေစာက္ပတ္ယား ခံခ်င္စိတ္ေပါက္လာရင္ ခံပစ္ကုန္းပစ္လိုက္ခ်င္သည္ ။
ဆင္ေပါက္သည္ ကုတင္ေစာင္းမွာ ေလးဖက္ေထာက္ ကုန္းေပးတဲ႕ မဇြန္ၾကီးကို အေနာက္ကေန ေကာင္းေကာင္း
လိုးေပးေနၿပီ ။ မဇြန္ၾကီးရဲ႕ ေအာ္သံက က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ထြက္ေပၚလာသည္ ။
“ အား....အား.......အားရွီး.....အမေလး.....ရွီး.....ေကာင္းလွခ်ည္လား....အီး.....အီး....အိုး...ရွီး.....ဟား.......”
( ဖပ္ဖပ္ဖပ္....ဖပ္ဖပ္ဖပ္..ဖြတ္ဖြတ္..ဖပ္..ဘြတ္.ဖပ္ဖပ္....ဖြတ္ဖြတ္..ဖပ္ဖပ္ဖပ္...ဖပ္ဖပ္ဖပ္...ဘြတ္..ဖြတ္ဖြတ္ဖြတ္....)
ညိဳမီေအးသည္ ေတြ႕ေနရတဲ႕ ၿမင္ကြင္းေၾကာင္႕ တအား ခံခ်င္လာလို႕ သူတို႕လိုးေနတဲ႕ဆီကိုေတာင္ ေၿပးထြက္သြားၿပီး..“ က်မကိုလည္း လိုးေပးပါ..” လို႕ ေတာင္းဆိုမိေတာ႕မလို ၿဖစ္ေနသည္ ။
ဆင္ေပါက္နဲ႕ မဇြန္ၾကီးတို႕ ပံုစံေၿပာင္းလိုက္ၾကတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ညိဳမီေအး ေခ်ာင္းေနတာကို ဆင္ေပါက္ ေတြ႕သြားသည္ ။
ညိဳမီေအးကို မ်က္စိမွိတ္ၿပလိုက္တဲ႕ ဆင္ေပါက္ေၾကာင္႕ ညိဳမီေအးလည္း ရွက္သြားၿပီး ဆက္ မေခ်ာင္းေတာ႕ဘဲ သူတို႕ လိုးေနတဲ႕ အခန္းေလး အနားကေန ထြက္ေၿပးသြားလိုက္သည္ ။
ညိဳမီေအး ဦးတည္လိုက္တာက ေဘဘီ ရွိေနတဲ႕ အခန္းကိုပါဘဲ ...။
ညိဳမီေအး ေဘဘီရဲ႕ အခန္းေလးဆီကို ေရာက္သြားတဲ႕အခါ အခန္းထဲမွာ ေဘဘီ မရွိေတာ႕ဘူး ။
ဟင္..ေဘဘီ ဘယ္ေရာက္သြားသလဲ....။
ဆင္ေပါက္နဲ႕ မဇြန္ၾကီးတို႕ရဲ႕ ကာမပြဲၾကမ္းေလးကို ေတြ႕ၿပီး ညိဳမီေအးသည္ စိတ္ရိုင္းေတြ အလြန္အမင္း ထၾကြလ်က္ ခံခ်င္စိတ္ေတြ တအား တဖြားဖြား ေပၚေပါက္ေနတဲ႕အခ်ိန္ ေဘဘီကလည္း အခန္းထဲမွာမရွိလို႕ စိတ္ပ်က္သြားတဲ႕အခ်ိန္ အခန္းထဲကို သူ႕အေနာက္က ထပ္ခ်ပ္မကြာ ၀င္လိုက္လာတဲ႕ လူတေယာက္က ညိဳမီေအးကို အ
ေနာက္ဖက္ကေန သိုင္းဖက္လိုက္သည္ ။
အို....ဘယ္သူလဲ.......။
“ ေကာင္မေလး..နင္ ဇြန္ၾကီးနဲ႕ ဆင္ေပါက္တို႕ လိုးေနတာကို သြားေခ်ာင္းၿပီး ဖီးတက္ေနတာ ငါသိတယ္...နင္႕ကို ငါေကာင္းေကာင္းလိုးေပးမယ္....”
အို..ကိုသံုည ...ပါလား....။
“ အို....ဟင္႕အင္းဟင္႕အင္း...က်မ...က်မ......”
“ လာပါဟာ..နင္ ခံခ်င္ေနတယ္ ဆိုတာ ငါသိပါတယ္...လာ....လာ........”
ကိုသံုညက ညိဳမီေအးကို ေဘဘီရဲ႕ ကုတင္ေပၚကို တြန္းလွဲလိုက္သည္ ။
“ ဦးသံုည.....မလုပ္ပါနဲ႕..က်မ ေၾကာက္တယ္.....”
ပက္လက္ကေလး လန္က်ေနတဲ႕ ညိဳမီေအးကို အေပၚစီးကေန ကိုသံုညက ၾကည္႕ေနသည္ ။
“ မင္း အရမ္းလွတယ္ ေကာင္မေလး . .”
ညိဳမီေအးက ရုန္းကန္ဖို႕ ၾကိဳးစားေပမယ္႕ ကိုသံုညက သူမကိုယ္ေပၚမွာ အုပ္မိုးတက္ခြထားေနသည္ ။
“ နင္ လိုခ်င္ေနလို႕ ေစာက္ရည္ေတြ ထမိန္မွာ ေပကြက္ေနတာ ငါေတြ႕ေနရတယ္..ဒါေၾကာင္႕ ငါနင္႕ေနာက္ကလိုက္လာတာ....” လို႕ ေၿပာရင္း ညိဳမီေအးရဲ႕ ေၿပကြ်တ္လုလု ထမိန္ႏြမ္းေလးကို ဖ်တ္ကနဲ ဆြဲေၿဖခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္။
“ အို......”
“ ၾကည္႕ နင္႕ပင္တီဂြၾကား တခုလံုး စိုစိုရႊဲေနတယ္...ကဲ...ဒီပင္တီေလးကိုပါ ခြ်တ္လိုက္ရေအာင္....”
ကိုသံုညက ဇာနားကြပ္ ပင္တီ အနက္ေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ဆြဲခြ်တ္လိုက္သည္ ။ တင္ပါးကားတဲ႕ ညိဳမီေအး သည္ တင္ပါးနားမွာ တစ္ေနလို႕ တင္ပါးေတြကို ၾကြေပးလိုက္သည္ ။ ပင္တီေလး ေလ်ာကနဲ ကြ်တ္သြားသည္ ။
ကိုသံုညသည္ ဗလာက်င္းသြားတဲ႕ ညိဳမီေအးရဲ႕ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည္႕ၿပီး ဆတ္ကနဲ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္ၿပီး ေပါင္ဂြဆံုက အေမႊးေရးေရး အုပ္ေနတဲ႕ ေစာက္ဖုတ္အကြဲၾကီးကို မ်က္ႏွာနဲ႕ လူးလွိမ္႕ နမ္းရွံဳ႕ပါေတာ႕သည္ ။
ညိဳမီေအးမွာလည္း တကယ္႕ကို အလိုးခံခ်င္ေနလို႕ ဆက္ မူမေနေတာ႕ဘဲ ကိုသံုည လုပ္သမွ်ကို မ်က္လံုး စံုပိတ္ လို႕ ခံေနလိုက္သည္ ။
ကိုသံုညရဲ႕ လ်ာၾကီးက ညိဳမီေအးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ကို တၿပတ္ၿပတ္နဲ႕ စယက္ေနၿပီ ။ေဘဘီသည္ ညိဳမီေအး ေၾကာင္႕ ထၾကြခဲ႕တဲ႕ စိတ္ေတြကို ေၿပေပ်ာက္သြားေအာင္ ကား ဂိုေဒါင္ၾကီးထဲမွာ ေခါက္
တံု႕ေခါက္ၿပန္ လမ္းေလ်ာက္ေနရင္း မၾကာခင္ စန္ဒီနဲ႕ ေအးခ်မ္းသာယာတဲ႕ တေနရာကို ထြက္သြားၾကႏိုင္ၿပီမို႕ ဒီ
အခ်ိန္မွာ စန္ဒီနဲ႕ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေနၾကဖို႕ကို စဥ္းစားေနခိုက္ သူ႕ဖုန္း ၿမည္လာသည္ ။
ဟင္....ဦးဇြဲ.....ေခၚတာပါလား . . .။
##############################################
ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ထဲက ကား၀ပ္ေရွာ႕ အလုပ္ရံုေဟာင္းၾကီးထဲက အခန္းတခန္းမွာ ခ်ိဳကန္း ရွိေနသည္ ။ ေသနတ္ထိ
ဒါဏ္ရာလည္း ေပ်ာက္ကင္းလာၿပီမို႕ ခ်ိဳကန္းသည္ ၿပိဳကြဲသြားတဲ႕ ဂိုဏ္းကို ၿပန္လည္ စုစည္း ထူေထာင္ေနသည္။
တပည္႕ေဟာင္းေတြနဲ႕ တပည္႕သစ္ေတြကို စည္းရံုးၿပီး မွံဳရတီရဲ႕ ပံ႕ပိုးမွဳနဲ႕ အင္အား ေတာင္႕တင္းခိုင္မာစ ၿပဳလာၿပီ ။
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ အလုပ္ရံုေဟာင္းၾကီးရဲ႕ အေနာက္ဖက္က တံခါးကို တစံုတေယာက္က လာဖြင္႕ေနတဲ႕ အသံကို ခ်ိဳကန္း ၾကားလိုက္ရလို႕ စားပြဲေပၚက ေသနတ္ဆီကို လက္လွမ္းလိုက္သည္ ။ နံရံမွာ ရွိေနတဲ႕ ေမာ္နီတာ ကို ေမာ႕ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
“ ဟင္....မမမွံဳ.....”
၀င္လာတဲ႕လူက မွံဳရတီ ၿဖစ္ေနသည္ ။
မွံဳရတီသည္ ခ်ိဳကန္းကို ဒီလိုဘဲ ညအခ်ိန္ လာေတြ႕တတ္သည္ ။
ခြာၿမင္႕ေလဒီရွဳးသံ တေဒါက္ေဒါက္ နဲ႕ မွံဳရတီသည္ ခ်ိဳကန္း ရွိေနတဲ႕ အခန္းေလးဆီကို ေလ်ာက္လာေနသည္ ။
ခ်ိဳကန္းလည္း ထိုင္ရာကေန ထလိုက္သည္ ။
“ ေမာင္ ...”
“ မမမွံဳ.......”
“ ေမာင္..တေယာက္ထဲလား....ဘာလုပ္ေနလဲ...ဟင္....ေမာင္ အရက္ေတြ ေသာက္ေနတယ္..”
“ အင္း....မမ.....မမေရာ ေသာက္မလား......”
“ ဟင္႕အင္း......မမ.....ေမာင္႕ကို တအား လြမ္းလို႕ လာခဲ႕တာ.....”
မွံဳရတီနဲ႕ ခ်ိဳကန္းတို႕ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖက္လိုက္ၾကသည္ ။ ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း ပူးကပ္သြားၾကသည္ ။ ခ်ိဳကန္းရဲ႕
လက္ေတြက မွံဳရတီရဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြေပၚကို ေရာက္သြားသည္ ။ မွံဳရတီရဲ႕ ရင္ထြားထြားေတြက ခ်ိဳကန္းရဲ႕ ရင္
ဘတ္နဲ႕ တသားထဲကို ပိကပ္ထိပူးေနသည္ ။
ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ နမ္းစုတ္လိုက္ၾကၿပီး ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း အခြာမွာ ခ်ိဳကန္းက “ သိပ္ခ်စ္တာဘဲ မမရယ္...လြမ္းလိုက္
တာ..မမနဲ႕ အတူတူ ေနခ်င္ၿပီ....” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ မွံဳရတီက “ မမလည္း ေနခ်င္တာေပါ႕ ေမာင္ရယ္..ဒါေၾကာင္႕လည္း အခု မမ ေမာင္႕ဆီကို ေရာက္လာတာေပါ႕ ...” လို႕ ေၿပာလိုက္ရင္ူ ခ်ိဳကန္းရဲ႕ ေပါင္
ၾကားဂြဆံုေနရာကို လက္နဲ႕ စမ္းလိုက္သည္ ။
“ ဟင္...ေမာင္....ေတာင္ေနၿပီ...တအား မာေနၿပီ...” လို႕ ရယ္သံေလးနဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ခ်ိဳကန္းက မွံဳရတီရဲ႕ အ၀တ္ေတြကို ခြ်တ္ပစ္ေတာ႕ မွံဳရတီက “ ေနအံုး..မမဖါသာ ခြ်တ္မယ္..အ၀တ္ေတြ ေၾကကုန္
လို႕ မၿဖစ္ဘူး..ဒီကေန အၿပန္မွာ မမ အလုပ္တခု သြားလုပ္ရအံုးမယ္..ေမာင္..” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
“ ေမာင္နဲ႕ဘဲ အိပ္လိုက္ပါလား..မမရယ္....” လို႕ ခ်ိဳကန္းက ေၿပာလိုက္ရင္း မိေမြးတိုင္း ဗလာကိုယ္နဲ႕ လွခ်င္တိုင္း
လွေနတဲ႕ မွံဳရတီကို ကုတင္ေပၚကို တြန္းလွဲလိုက္သည္ ။
“ ေမာင္ရယ္....ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေနၾကဖို႕က ေငြမ်ားမ်ား ရွိမွ ၿဖစ္မယ္ေလ....မမတို႕ ေငြမ်ားမ်ား
ရွာလိုက္ၾကဦးစို႕....မၾကာခင္ေတာ႕ ေမာင္နဲ႕မမ စိတ္ကူးေတြ အေကာင္အထည္ ေဖၚႏိုင္ၾကမွာပါကြာ.....”
မွံဳရတီ ေၿပာေနတဲ႕အခ်ိန္ ခ်ိဳကန္းသည္ မွံဳရတီရဲ႕ ခ်ိဳဗူးၾကီးေတြကို အားရပါးရ ဆုပ္နယ္ကိုင္တြယ္ရင္း ခ်ိဳဗူးသီး
ေလးေတြကို တဖက္ၿပီးတဖက္ စို႕ေပးေနသည္ ။
“ ဟိတ္...ၾကမ္းလွခ်ည္လား..ေမာင္ေမာင္လူဆိုးေလး . . ”
မွံဳရတီက ေပါင္ၾကားက ၾတိဂံပံုေနရာကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ အုပ္ၿပီး ၿပံဳးၿပံဳးေလး ေၿပာလုိက္သည္ ။
ခ်ိဳကန္းက ကုတင္ေအာက္မွာ ဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး မွံဳရတီရဲ႕ လက္ေတြကို ဆြဲဖယ္ပစ္လိုက္ၿပီး မို႕ေမာက္
ခံုးေနတဲ႕ မွံဳရတီရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ကို လ်ာၾကီးနဲ႕ ပင္႕ယက္လိုက္သည္ ။ မွံဳရတီရဲ႕ ေပါင္တန္လွလွေတြ ဖတ္ကနဲ ၿဖဲကားသြားသည္ ။ ခ်ိဳကန္း မွံဳရတီကို ဘာဂ်ာဆြဲေပးၿပီ ။ ခ်ိဳကန္းနဲ႕ မေတြ႕ရတာ ၾကာလို႕ ေတာင္႕တေနမိတဲ႕
အထိအေတြ႕ေတြကို မွံဳရတီ ၿပန္ရလိုက္လို႕ တအား သေဘာက်ၿပီး တအိုအို တအားအားနဲ႕ ေအာ္ရင္း ခ်ိဳကန္းရဲ႕
ေခါင္းကို ဆုပ္ကိုင္ထားသည္ ။ တၿပတ္ၿပတ္ အသံေတြ နဲ႕ မွံဳရတီရဲ႕ ေအာ္သံေတြဟာ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ အလုပ္ရံုေဟာင္းၾကီးထဲမွာ က်ယ္ေလာင္ေနသည္ ။
################
ကိုသံုညရဲ႕ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင္႕ခ်က္ေတြကို ညိဳမီေအး ေကာ႕ပင္႕ တံု႕ၿပန္ေပးေနသည္ ။
တဖပ္ဖပ္ အသံေတြ ထြက္ေနသည္ ။ အေပါစား ကုတင္က တကြ်ိကြ်ိ ၿမည္ကာ လွဳပ္ခါေနသည္ ။
ကြ်ီ . . .
တံခါးပြင္႕သြားတဲ႕အသံေၾကာင္႕ ကိုသံုညေရာ ညိဳမီေအးေရာ လွည္႕ၾကည္႕ၾကသည္ ။
“ ဟင္...ဦးဇြဲ . . ”
အနက္ေရာင္ အေနာက္တိုင္း ၀တ္စံုနဲ႕ လည္စည္းအနက္နဲ႕ ဦးဇြဲ …. ။
“ ေဟ႕..ဘယ္လိုလဲကြ..ငါ႕လူေတြက..စိတ္ေတြ ၿပင္းထန္ေနၾကသလား..”
ကိုသံုညနဲ႕ ညိဳမီေအးတို႕ တပ္ရက္ၾကီး ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ေၾကာင္ေနၾကသည္ ။ ဦးဇြဲက ကိုသံုညရဲ႕ လီးနဲ႕ ညိဳမီေအးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ စြပ္ရက္တပ္ရက္ေနရာကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည္႕လိုက္ၿပီးမွ “ မင္းတို႕ ၿပီးၾကမွ ဧည္႕
ခန္းကို လာခဲ႕ၾက.....” လို႕ ေၿပာလိုက္ၿပီး အခန္းထဲက ၿပန္ထြက္သြားလိုက္သည္ ။
မၾကာခင္ ဦးဇြဲသည္ ဧည္႕ခန္းက စားပြဲရွည္ၾကီးရဲ႕ ထိပ္မွာ ရပ္ၿပီး သူ႕လူေတြကို စကားေၿပာသည္ ။ တိုတိုတုတ္တုတ္ ပါဘဲ ။
သူတို႕အားလံုးကို ေ၀စု ခြဲေပးသည္ ။
ၿပီးေတာ႕ ၿမိဳ႕တြင္းကေန နယ္ေတြကို ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္သြားၾကဖို႕ ..တေန႕ အလုပ္ရွိရင္..ေပးထားတဲ႕ ဖုန္းေတြ
ကေန ဆက္သြယ္ ေခၚယူလိုက္မည္ လို႕ ေၿပာသည္ ။
“ ကဲ....ဂြတ္လပ္ အားလံုးဘဲ..ကံမကုန္ရင္ ၿပန္ဆံုၾကမယ္......”
ဦးဇြဲက ေဘဘီကို ေခၚလိုက္သည္ ။ ေဘဘီလည္း ဦးဇြဲရဲ႕ လက္ကိုင္အိတ္ၾကီးကို ဆြဲကိုင္ကာ ေနာက္က လိုက္သြားသည္ ။
ကားဂိုေဒါင္ထဲက ဦးဇြဲရဲ႕ အနက္ေရာင္ မာစီဒီး ဘင္႕ဇ္ကားၾကီးဆီကို ဦးဇြဲနဲ႕ ေဘဘီတို႕ ေလ်ာက္သြားၾကတဲ႕အခ်ိန္
ညိဳမီေအး..ဇြန္ၾကီး..ဆင္ေပါက္ နဲ႕ ကိုသံုညတို႕ အေနာက္က လိုက္လာတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
ဦးဇြဲက ကားေပၚ တက္ရင္း..“ သိုသိုသိပ္သိပ္နဲ႕ ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္ၾကကြာ..ေၿမြေဟာက္နက္...အသက္ရွင္ေနေသး
တယ္ ဆိုတာ မေမ႕ၾကနဲ႕...” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေဘဘီလည္း ကားေမာင္းသူ ေနရာမွာ ၀င္ထိုင္ေနရာယူလိုက္
သည္ ။ ခါးပတ္ကို ဆြဲပတ္လိုက္သည္ ။
ညိဳမီေအး..ဇြန္ၾကီး..ဆင္ေပါက္နဲ႕ ကိုသံုညတို႕ လက္ၿပၿပီး က်န္ခဲ႕ၾကသည္ ။
“ ကဲ ေဘဘီေရ..ငါတို႕ ဒီေလာကကို အၿပီးအပိုင္ ေက်ာခိုင္းလိုက္ၾကစို႕....မင္း မမ...မေလးေသာင္းနဲ႕ မင္းရဲ႕
စန္ဒီေလးတို႕ ေစာင္႕ေနၾကတယ္...လစ္စို႕........”
အနက္ေရာင္ မာစီဒီး ဘင္႕ဇ္ကားၾကီးသည္ ပြင္႕တက္သြားတဲ႕ ကားဂိုေဒါင္ တံခါး ေပါက္ ကေန လမ္းမေပၚကို
ေမာင္းထြက္သြားလိုက္ၿပီ ။
နားပါဦးမည္
ဘြား
atwaypinlel.com
ေအာက္တုိဘာလ ၃ရက္ေန႕ ၂၀၁၇ 
No comments:
Post a Comment