Wednesday, February 21, 2018

သူသူ သို႕မဟုတ္ ဇြဲမာန္ေအာင္........

သား....ဇြဲမာန္...
ထမင္းေၾကာ္ထားၿပီ ထ မ်က္ႏွာသစ္ေတာ့....
အေမ၏ႏိႈးေဆာ္သံႏွင့္အတူေစာင္ကိုခြာ၍ လူးလြန္႔ရင္း ကေလးဘဝကိုလြမ္းေမာမိသည္။ ႐ွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း ၿမိဳ႕ေလးတၿမိဳ႕ရဲ႕ ဧပရယ္လ ရာသီဥတုက ေအးစိမ့္စိမ့္ႏွင့္....ခ်စ္စရာ႐ႈခင္းမ်ားျဖင့္ က်ေနာ့ ဇာတိၾကီးျပင္းရာေျမ...သၾက္န္ပိတ္ရက္ စက္ရံုပိတ္ေသာေၾကာင့္ မိသားစုလိုက္ အေမ့အိမ္ျပန္ေရာက္ေနသည္။ သားႏွစ္ေယာက္ကလည္း အဖြားရဲ႕ ထမင္းေၾကာ္ပူပူကို ပဲပုပ္ ဆီတို႔ဟူးတို႔ျဖင့္ ေခါင္းမေဖာ္တမ္းအားေပးလ်က္....
အေမ့.....က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္း ကိုျမင့္ေအာင္က ဒီၿမိဳ႕မွာ ျခံေလးဝယ္ခ်င္တယ္ေျပာေနတာ ဘယ္မွာေမးရမလဲ.....အေမ့အသိထဲ႐ွိလား...
အသိထဲေတာ့ မ႐ွိပါဘူး...သားသူငယ္ခ်င္းေတြေမးၾကည့္ပါလား...
ဟုတ္ အေမ...
သူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုဖုန္းဆက္ေမးၾကည့္ရာ ေရာက္ေနတာကိုမေျပာပဲ လိုမွ ဖုန္းဆက္ေသာေၾကာင့္ ဝိုင္းဝန္းေထာပနာေပးၾကသည္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေျပာၾကားခ်က္ေၾကာင့္ ရပ္ကြက္တခုတြင္ ေစ်းသင့္ေသာ အိမ္ဝိုင္းေလးေတြ႐ွိေၾကာင္း သိ႐ွိခဲ့ရသည္။ မနက္စာစားၿပီး  ထိုရပ္ကြက္ကေလးသို႔ သြားစံုစမ္းရာ ျခံနံပါတ္ ေမးျမန္းရင္း ရင္းနီး ခဲ့ဖူးေသာ လမ္းကေလးေပၚသို႔ေရာက္လာသည္။ 
ေဩာ္.... သူတစ္ေယာက္ ဘယ္မ်ားေရာက္ေနပါလိမ့္....
ေပၚလာေသာအေတြးတစေအာက္မွ ...
လြမ္းေမာဖြယ္အတိတ္၏ပံုရိပ္မ်ား.....
အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘဝရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ရင္ခုန္ခဲ့ရေသာ ကာလေလးတခု...................
ကို...ညေနက်ဴ႐ွင္ဆင္းရင္ သူသူ႔ကိုအိမ္နားလိုက္ပို႔ေနာ္... လမ္းမွာ ဘယ္ကေကာင္မွန္းမသိဘူး...လိုက္ေနလို႔....
ေဟ......ဟုတ္လား...ေတြ႔မယ္...
ဒီကေကာင္လည္း အူတိုၿပီေလ....ရည္းစားလူလု အူႏုကြၽဲခတ္ရၿပီ.....ဒီအခ်ိန္လက္သည္းထိပ္ အပ္စိုက္ၿပီး တူနဲ႔ထုလဲ နာအံ့မထင္....ခ်စ္သူထိေတာ့ ရဲရင့္ရၿပီ...
ဟုတ္လား....သူသူ....ဘယ္ကေကာင္လဲ....
မသိဘူး ကို....က်ဴ႐ွင္က ၆ နာရီမွဆင္းေတာ့ ေမွာင္ေနၿပီေလ....အိမ္ကလည္း လာမႀကိဳႏိုင္ဘူး...
အင္း ညေနၾက ကိုလိုက္ပို႔မယ္.....
အင္း....လိုက္ပို႔ ကို႔ ကို ဆု ခ်မယ္...
ေျပာရင္းျပံဳးျပံဳးေလးလွည့္ထြက္သြားေသာ ခ်စ္သူေလးကိုၾကည့္ရင္း.... ခ်စ္သူ၏ ဖြံ႔ထြားလွေသာေနာက္ပိုင္းအလွတြင္ က်ေနာ္၏ရင္ဘက္အစံုမွာ နိမ့္ခ်ည္ ျမင့္ခ်ည္ႏွင့္။ ပါးလ်ားနီေဆြးေသာ ႏႈတ္ခမ္းေလးတစံုေၾကာင့္ အာေခါင္ေတြေျခာက္ေသြ႔ေအာက္ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ရဖူးသည္။ ႂကြားရြား ဖြံ႔ထားေသာခ်စ္သူ၏ ရင္ဘက္တစံုကိုေတြ႔ထိဖူးခ်င္သည္မွာ ႐ူးမတတ္......ေဩာ္ခ်စ္ရပါသည္ေကာ...သူသူရယ္.... 
  ညေနက်ဴ႐ွင္ဆင္းေတာ့.... စက္ဘီးေလးအတူနင္းရင္း စကားေတြေျပာမကုန္ႏိုင္ခဲ့....သူငယ္ခ်င္းမ်ားက အလိုက္သိစြာေ႐ွ႕က သြားေစာင့္ေနၾကၿပီ..။ကုန္းတက္ကေလးမွာ စက္ဘီးတြန္းရင္း စကားေျပာလာၾကစဥ္....
ေဟ့ေကာင္.. မင္းကဘာလဲ....ဘာလိုက္လုပ္တာလဲ...
အသံႏွင့္အတူ အနားသို႔ေရာက္လာေသာ ဘဲႀကီး ၁ေပြ...အသက္က ၂၀ေက်ာ္ေလာက္ၿပီ....ၿမိဳ႕ခံေတာ့ဟုတ္ဟန္မတူ တခါမွမျမင္ဖူး....
ခင္ဗ်ားကေကာဘာလဲ....က်ေနာ္ဘာလိုက္လုပ္လုပ္ ခင္ဗ်ားနဲ႔ဆိုင္လား...
ခ်စ္သူေ႐ွ႕မို႔ ခပ္တင္းတင္း ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ ခ်စ္သူက အားကိုးတႀကီး လက္ကိုကိုင္၍...
ကို...သူသူ ေျပာတာ အဲ့လူပဲ....
ဘာ... ကို....ဟုတ္လား....
ေတာက္ကြာ.....ငါ့မွာေတာ့...
ထိုလူ၏ မခ်ိတင္ကဲအသံ။
ကဲ ငါ့အကို ခင္ဗ်ားလစ္လိုက္ေတာ့...မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ ရန္မျဖစ္ခ်င္ဘူးဗ်ာ...
ေအး.....ေဟ့ေကာင္ ထမင္းဝေအာင္စားထား....
ေဟ့လူ.... ခင္ဗ်ားမေျပာလဲစားတယ္ ဘယ္သူမွ မဝတဝ မစားဘူး....
လာပါကိုရယ္....႐ွက္စရာႀကီး...
က်ေနာ္တို႔ ႐ုတ္႐ုတ္ ႐ုတ္႐ုတ္ ျဖစ္ေနတာ ျမင္ေသာ ေ႐ွ႕မွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားစက္ဘီးျပန္လွည့္လာသည္။ သေကာင့္သားက လ်င္သည္။ လွည့္ၾကည့္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္လွမ္းလွမ္းေရာက္သြားၿပီ။
ေဟ်ာင့္...ဇြဲမာန္ ဘာျဖစ္တာလဲ...
ဟိုေကာင္ေလ သူသူ႔ကို လိုက္ေနတာ....
မင္းပါလာတာေတာင္ ေၾကာင္လွခ်ည္လားဟ...
ေအးကြာ...
ေအး...ငါတို႔ေနခဲ့မယ္.... ေစာင့္ၾကည့္ေနမယ္သူငယ္ခ်င္း မင္းေ႐ွ႕ကသြား....
ငယ္သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏ ေႏြးေထြးေသာ သံေယာဇဥ္။
လမ္းခြဲခါနီးေတာ့...ယူကလစ္ပင္ရိပ္ေအာက္ စက္ဘီးေလးေတြေထာက္ ေထာက္ရင္း....
ကို.....
ေျပာ သူသူ....
ေက်းဇူးပါေနာ္....
ရင္ခြင္ထဲ တိုးဖက္လာေသာခ်စ္သူကို အလိုက္သင့္ ေထြးေပြ႔ရင္း နဖူးေလးအားနမ္းလိုက္သည္။ ႐ုတ္တရက္ က်ေနာ့ပါးႏွစ္ဘက္အား စံုကိုင္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေပၚသို႔ စိုစြတ္ေႏြးေထြးေသာ ခ်စ္သူ၏ ႏႈတ္ခမ္းတစံု က်ေရာက္လာၿပီး ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းအားစုပ္ယူသြားသည္။ႏူးည့ံလွပါလား။ ေတြးမဆံုးခင္ သူမလွ်ာေလးက က်ေနာ့ပါးစပ္ထဲတိုးဝင္ျဖတ္ေျပးသြားသည္။ မိေအာင္လိုက္မဖမ္းတတ္ခဲ့။ သူမခါးကိုတင္းတင္းဖက္ရင္း သူမလ်ွာကိုလိုက္ဖမ္းေနမိသည္။သူမကေတာ့ က်ေနာ့ႏႈတ္ခမ္းအစံုကို စုပ္ယူကစားလ်က္။က်ေနာ္သူမလို မနမ္းတတ္ခဲ့ပါ။ 
ႁပြတ္....
ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုကြာသြားၿပီး.... 
ကို..... ေန႔တိုင္းလိုက္ပို႔ေနာ္..
ေျပာရင္း စက္ဘီးတြန္းေျပးသြားေသာ ခ်စ္သူေလးကို က်ေနာ္ ဘယ္လိုျပန္ေျဖမိလဲ က်ေနာ္မသိေတာ့....လူက ေလဟာနယ္ထဲလြင့္ေမ်ာေနဆဲ....................
ေဟ်ာင့္ သြားမယ္....ေနာက္က်ဴ႐ွင္ေနာက္က်ေတာ့မယ္...သူငယ္ခ်င္းမ်ား လမ္းေပၚက လွမ္းေအာ္သံေၾကာင့္ စက္ဘီးတြန္းထြက္ခဲ့သည္။ က်ေနာ့္ ႏႈတ္ခမ္းေတြသူမဆီမ်ား ပါသြားခဲ့ေလသလား.........

 ေဩာ္....ယူကလစ္ပင္ႀကီး...လမ္းခ်ဲ့ေတာ့ ပါမသြားေသးဘူးဘဲ....ဒီအပင္ႀကီးကေတာ့ ငါတို႔ေတြကို ေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့ဖူးမွာပဲဟုေတြးရင္း သူမစက္ဘီးတြန္းေျပးသြားခဲ့ဖူးေသာလမ္းကေလးအတိုင္း ဆိုင္ကယ္စီးဝင္လာခဲ့သည္။ ျခံမ်ားကိုလိုက္စံုစမ္းရင္း သူသူ႔ဦးေလးအိမ္ေ႐ွ႕ေရာက္လာေတာ့ မေနႏိုင္ပဲ ဝင္ႏႈတ္ဆက္ျဖစ္ခဲ့သည္။ မေတြ႔ရတာၾကာေသာ မေတာ္လိုက္ရတဲ့ တူအား လိႈက္လွဲစြာျဖင့္ႏႈတ္ဆက္ဧည့္ခံရင္း သာေၾကာင္းမာေၾကာင္းေျပာျပ အလုပ္အကိုင္မ်ား အေၾကာင္းေျပာေနခဲ့သည္။ ထိုစဥ္ ၅ ႏွစ္ ၆ ႏွစ္အရြယ္ကေလးမေလးအိမ္ထဲဝင္လာသျဖင့္ ဦးေလးမွ.....
ဟာ...အေတာ္ပဲ ေဟ်ာင့္...သြားငါ့ေျမး နင့္အေမသြားေခၚ.... ဧည့္သည္ေရာက္ေနတယ္ေျပာလိုက္....
ဟုတ္....ဖိုးဖိုး
ကေလးမေလးေျပးထြက္သြားေတာ့ ေကာ္ဖီခြက္ကို စားပြဲေပၚခ်ရင္း......
ဦးေလး ဘယ္သူ႔ သမီးလဲဗ်....
ဦးေလးက ေစာင့္ၾကည့္ဆိုေသာ သေဘာျဖင့္ လက္ကာျပၿပီး ျပံဳးေနသည္။ က်ေနာ့္ အေတြးသာ မွန္ခဲ့ရင္ ခုနက ကေလးမေလးက........မိနစ္အနည္းငယ္ခန္႔အၾကာတြင္.....
ေမေမ ဖိုးဖိုးတို႔ကဟိုမွာ.....ဟူေသာ အသံႏွင့္ သားအမိႏွစ္ေယာက္ ဧည့္ခန္းထဲေရာက္လာၾကသည္။ လွည့္ၾကည့္မိေသာ က်ေနာ့္မွာ ကမ႓ာႀကီးရပ္တန္႔သြားသလို မခံစားရေသာ္လည္း ႏွလံုးေသြးေတြ လွည့္ပတ္မႈ ပိုမို လ်င္ျမန္သြားသလို ရင္ဘက္ထဲေႏြးသြားရသည္။ ႏႈတ္ကဆြံ႔အလ်က္ ေငးေမးေနမိသည္။ မေတြ႔ရတဲ့ႏွစ္ေတြအတြင္း သူသူတစ္ေယာက္ အနည္းငယ္ဝလာသည္မွအပ နွုတ္ခမ္းမ်ားက နီရဲေနဆဲ။ ရင္ဘက္အစံုက ပိုထြားလာသည္ထင့္။ စြင့္ကား၍ေကာက္ထြက္ေနေသာ ဖင္ႀကီးကိုမူ အိမ္ေနရင္း ေဘာင္းဘီပြႀကီးက မဖံုးအုပ္ႏိုင္။တုန္တုန္ တုန္တုန္ႏွင့္။
ဟဲ့အေကာင္....နင္ကငါ့မျမင္ဖူးဘူးလား.....
မဟုတ္ပါဘူးဟ....ဒါနင့္သမီးလား....
ေအး..ဘာလဲေခြၽးမေတာ္မလို႔လား...
ေအးေလ...ခုဘယ္ႏွတန္းေရာက္သြားၿပီလဲ...
၃တန္းေျဖထားတယ္ဟ...
နင္ဘာစားလာၿပီလဲ...လာ အိမ္လိုက္ခဲ့...ထမင္းစားၿပီးမွျပန္...
မစားေတာ့ပါဘူးဟ...အိမ္ေတာ့လိုက္ခဲ့မယ္...
ဦးေလး..က်ေနာ္ သူသူတို္အိမ္လိုက္သြားဦးမယ္..ဆိုင္ကယ္ထားခဲ့မယ္ဗ်....
သြားသြား...ငါ့တူ..
လာ..အေကာင္..ဒီဘက္ကသြားမယ္...
ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ ေ႐ွ႕ကထြက္သြားေသာ ခ်စ္သူေဟာင္း၏ေနာက္ပိုင္းအလွကိုခံစားရင္း စိတ္ေတြေဖာက္ျပန္ကုန္ၿပီ။
ထိ္န္းဟ ထိန္းဟ...
ကိုယ့္ဘာသာ သတိေပးရင္း သူသူ႔သမီးေလးကိုလက္ဆြဲၿပီး ေနာက္မွလိုက္သြားသည္။
ဟဲ့..သြားအိမ္ေပၚမွေစာင့္ေန... ဟင္းထုပ္စားမလား...မနက္ကအိမ္မွာလုပ္စားလို႔ ..
သမီး ဆန္လုံုးစီပန္းကန္ယူတက္သြားအေပၚကို..ဦးဦးနားကစားပြဲေပၚမွာသြားတင္ထား...
ေတာ္ၿပီဟ သူသူရ ငါဗိုက္ျပည့္ေနၿပီ....
အံမယ္..အေကာင္နင့္အေၾကာင္းမ်ားမသိတာၾကလို႔...
ဟင္းထုပ္ပန္းကန္ႏွင့္ ဓာတ္ဘူးယူတက္လာရင္းလွမ္းေျပာသည္။
နင္ႀကိဳက္တဲ့ ဂ်ဴးျမစ္နဲ႔ င႐ုတ္သီးလံုးေၾကာ္လည္း႐ွိပါတယ္ဟ...
သူသူ နင္မွတ္မိေနေသးတယ္ေနာ္....
ေအးေပါ့ဟ..ခဏေစာင့္ ငါသြားယူလိုက္ဦးမယ္...ေအး အခါးေရပန္ကန္(ေရေႏြးပန္းကန္)ယူခဲ့ဦး...
ေအးေအး...
ေရာ့ ရၿပီစားဦးဟ...
နင္ဘယ္ေတြေရာက္ေနတာလဲဟာ စားရင္းနဲ႔ေျပာျပဦး...
ဟုအစခ်ီေသာေ႐ွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္မ်ားအျပန္အလွန္ ေျပာျပၾကသည္။ေျပာရင္းႏွင့္ သူ႔ေယာက္က်ားႏွင့္ကြဲေနေၾကာင္း၊ သူ႔ေယာက္က်ားမွာေနာက္မိန္းမႏွင့္ စစ္ကိုင္းတိုင္းအထက္ဘက္တြင္သြားေနေၾကာင္းမ်ားၾကားရေသာအခါ မလွမ္းမကမ္းတြင္ ေဆာ့ကစားေနေသာသမီးေလးအားၾကည့္၍ သူသူ႔အစားရင္ေမာမိျပန္သည္။
ဟဲ့ထပ္ထည့္ဦးေလ...
ေတာ္ၿပီဟ မစားႏိုင္ေတာ့ဘူး...ျပန္ေတာ့မယ္ေလ..
ေအး..ျဖည္းျဖည္းစီးသြားဦး ...
ဟဲ့ နင့္ဖုန္းနံပါတ္ေပးခဲ့ဦး...
ေအး နင့္ဖုန္းေျပာ ငါေခၚလိုက္မယ္...
၀၉၄၂.........
ေအး ေခၚထားၿပီ...
ညေနဖုန္းဆက္လိုက္ဦးေနာ္...ငါမဆက္ေတာ့ဘူး..နင့္မိန္းမေ႐ွ႕ေရာက္ေနမစိုးလို႔...
ေအးပါ ငါသြားၿပီ...
အင္း...အင္း..
အျပန္လမ္းတြင္ဆိုင္ကယ္စီးရင္း..က်ေနာ့အေတြးထဲ ဘယ္သူ႐ွိေနမယ္ထင္ေနလဲ။ သူသူေပါ့........
ညေနပိုင္းတြင္အေမက သူ႔ဆိုင္ကယ္ စစ္ေပးရန္ေျပာသျဖင့္ အေမ့ဆိုင္ကယ္ျပင္ဖို႔ သူငယ္ခ်င္းဆိုင္သို႔္ထြက္လာခဲ့သည္။ ဆိုင္ကယ္ျပင္ေနတုန္း သူသူ႔ဆီကို ဖုန္းေခၚသင့္ မေခၚသင့္ စဥ္းစားရင္းေတြေဝေနစဥ္..
ဖုန္းဝင္လာသည္။ .....သူသူ...
ေအး ေျပာဟ...
ကို.....
ငိ...ကို တဲ့ဟ...
ဒါမွတကယ့္ကို ေခါင္းႀကီးသြားသလို ရင္ေတြပူသြားသည္။ ဒီအသံေလးမၾကားခဲ့ရတာ ႏွစ္ေပါင္း ဘယ္ေလာက္ၾကာခဲ့ၿပီလဲ ေသခ်ာမမွတ္မိေတာ့ပါ။က်ေနာ္ဘယ္လိုျပန္ထူးမိလဲ ကိုပင္မသိေလာက္ေအာင္ စိတ္နဲ႔ခႏၶာေဝးကြာသြားရသည္။
အခုဘာလုပ္ေနလဲ..
ဆိုင္ကယ္ျပင္ေနတာေလ...
အြန္း ေတာ္ေသးတာေပါ့...
မေနႏိုင္လို႔သာေခၚမိတာ...
ကို႔မိန္းမ႐ွိေနမလား ေၾကာက္ေနတာ ကိုရ..
အင္း ေျပာေလ..
ခဏေနၾကရင္ ေစ်းေထာင့္လမ္းဆံုနား လာခဲ့ပါလား..သူသူေစာင့္ေနမယ္...
ငင့္....ေအးလာခဲ့မယ္ေလ..ခဏေတာ့ေစာင့္ ဆိုင္ကယ္ျပင္ေနတာ ၿပီးေတာ့မယ္...
အြန္း...၅ နာရီ ၁၅ လမ္းဆံု ယူကလစ္ပင္ေအာက္က ေစာင့္ေနမယ္...
ယူကလစ္ပင္.. ယူကလစ္ပင္ ..ဘာလို႔ က်ေနာ့ရင္ခုန္သံေတြ စည္းခ်က္ပ်က္သြားရတာပါလိမ့္။ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၅နာရီေက်ာ္ေနၿပီ။
ေဟ်ာင့္ ငါ့ညီ ၾကာဦးမွာလားကြ...
မၾကာေတာ့ဘူး.အကို ကာဗာျပန္တပ္ၿပီးရင္ ၿပီးၿပီ...
ေအးလုပ္ဟ ျမန္ျမန္..
ဟုတ္အကို...
ၿပီးေနာက္ က်သင့္ေငြေပးေခ်ၿပီး ယူကလစ္ပင္ႀကီး႐ွိရာသို႔..........
ေတြ႔ပါၿပီ...ဟိုးအေ႐ွ႕မွာ သိုးေမႊးဦးထုပ္..ခါး႐ွည္ယုန္ေမႊးကုတ္ေလး... ထမီစကပ္ေလးႏွင့္ တခ်ိန္က က်ေနာ့ႏွလံုးသားရဲ႕ ဘုရင္မ သူသူ......
ေစာင့္ေနရတာ ၾကာၿပီလား သူသူ...
မၾကာေသးဘူး ကို ခုနကပဲေရာက္တာ...
အင္း..ဘယ္သြားၾကမလဲ...
ဘယ္သြားသြား ကိုရယ္..ခုေလာေလာဆယ္ ဒီနားက ေမာင္းေတာ့.. လူေတြၾကည့္ေနၿပီ...
အင္းပါ...
ခါးဖက္လိုက္လာေသာခ်စ္သူေဟာင္းေလးက က်ေနာ့္ေက်ာျပင္ေပၚ ပါးေလးအပ္ၿပိး ၿငိမ္လိုက္လာသည္။
သူသူ.. ဘယ္ဘက္ေမာင္းရမလဲ...
တည့္တည့္ေမာင္း ကို ... (...)ရြာသြားတဲ့လမ္းထဲကိုေမာင္း...မွတ္မိရဲ႕လားကို..
မွတ္မိပါတယ္ သူသူရယ္..ကိုလည္းဒီၿမိဳ႕သားပါ...
မသိပါဘူး ဗမာမနဲ႔ရလို႔ ေတာင္ေပၚသူကို ေမ့ေနၿပီလားလို႔...
မေမ့ပါဘူး သူသူရယ္...
ေမာင္းလာရင္းနဲ႔ရြာလမ္းခြဲထဲခ်ိဳးဝင္လာေတာ့ေမွာင္ရိပ္သန္းၿပီ။ လမ္းသြားလမ္းလာမ်ားလည္း မ႐ွိေလာက္ေအာင္ပင္။ သူသူလက္က ခါးေပၚမွတဆင့္ ေဘာင္းဘီေပၚကေန က်ေနာ္လီးကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း..
ကို ႀကီးလာလားဟင္....
အရမ္းႀကီး မႀကီးပါဘူး သူသူရဲ႕...
ႀကီးလာပါတယ္ကြာ...
သူသူ လမ္းေပၚမွာေလကြာ..ေ႐ွ႕လမ္းခြဲထဲေမာင္းတက္လိုက္ရမလား..
အင္း အဲ့ေပၚတက္လိုက္...အဲ့ဒါ လိေမၼာ္ျခံေတြဘက္သြားတဲ့လမ္းနဲ႔တူတယ္...
လမ္းခြဲေပၚေမာင္းတက္ၿပီး လမ္းေကြ႔တခုေရာက္ေတာ့ ဆိုင္ကယ္ရပ္လိုက္သည္။ ဆိုင္ကယ္ေပၚမွဆင္းၿပီး ႏွစ္ေယာက္သားတေယာက္ခါး တေယာက္ဖက္ခါ မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္း ေငးစိုက္ၾကည့္ရင္း အျပန္အလွန္စကားေျပာေနၾကသည္။ က်ေနာ့္ညီေလးကလဲ သူသူ႔ညီမေလးကို မေတြ႔ရတာၾကာခဲ့ၿပီေလ..သူလဲလြမ္းေရာ့ထင့္..အငမ္းမရ ေဘာင္းဘီတြင္းမွ တိုးထြက္ခ်င္လ်က္ သူသူ႔ညီမေလးအား ဖိေထာက္လ်က္သား။ခါးဖက္လ်က္သားမွ လိုလားမႈမ်ားႏွင့္ငမ့္လင့္ေနေသာ မ်က္ဝန္းတစ္စံုရဲ႕ဆြဲအားေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းပူးကပ္သြားၿပီး နွစ္အတန္ၾကာေဝးကြာခဲ့ေသာ အနမ္းတခုကရမက္မီးေတာက္အသြင္ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးကို ေတာက္ေလာင္ဝါးၿမိဳခဲ့သည္။ သူသူ႔ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို အငမ္းမရစုပ္နမ္းရင္း လက္ကိုခါးမွ သူသူ႔ႏို႔မ်ားေပၚေျပာင္းလိုက္သည္။ အလိုက္သိလြန္းေသာသူသူက ၾကယ္သီးမ်ားျဖဳတ္ေပးခ်ိန္ အနမ္းမ်ားခဏရပ္တန္႔သြားသည္။ ၾကယ္သီးျဖဳတ္ေနေသာ သူသူ႔လက္မ်ား အလ်င္လိုၿပီး တုန္ရီေနသည္ကို သတိထားမိလိုက္သည္။
ၾကယ္သီးျပဳတ္သြားေသာ အက်ီကိုေဘးသို႔ဆြဲ၍ အထဲမွ တထည္ကို အေပၚသို႔လွန္တင္ကာ သူ႔သူ႔ႏို႔အစံုကို ဘရာေပၚကေနဆုပ္ကိုကိုင္လိုက္ေတာ့ သူသူက ဘရာကို အေပၚဆြဲတင္လိုက္ၿပီး က်ေနာ့ေခါင္းကိုဖိခ်လိုက္သည္။ သူမ၏ တင္းေထာင္ေနေသာ ႏို႔သီးေခါင္းေပၚသို႔......
ကိုရယ္...အရမ္းလြမ္းေနခဲ့ရတာ...
တအားစို႔ကြာ....
အာ့....ဟား....ကို..
က်ေနာ့္ေခါင္းကို တင္းတင္းဖက္ၿပီး ညဥ္းတြားေနေသာ ခ်စ္သူေလးရဲ႕အသံက က်ေနာ့ရင္ေတြကိုဗေလာင္ဆူေစသည္။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးတဖက္ကို မွ်င္းစုပ္ၿပီး သြားႏွင့္ဖြဖြကိုက္ကာ က်န္တဖက္ကို လက္ညိဳးလက္မျဖင့္အသာေခ်ရင္း ႏို႔အံုႀကီးကို အားရပါးရပင္ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ သူသူလည္း က်ေနာ့္ေခါင္းကို ျပန္ဆြဲမၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကိုစုပ္ယူကာ လွ်ာေလးကို ပါးစပ္ထဲထိုးထည့္ေမႊေနသည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းနမ္းေနရင္းက သူသူ႔လက္ေတြ က်ေနာ့ခါးပါတ္ကိုခြၽတ္ၿပီး ဇစ္ဆြဲခ်၍ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီထဲမွ က်ေနာ့္လီးကို ႏိႈက္ကိုင္လိုက္ၿပီး....
ကို... အရင္ကထက္ႀကီးလာတယ္..
အင္း...ေပါ့ သူသူရဲ႕..
ေဆးေတြလိမ္းလား...
မလိမ္းပါဘူး...
ဟုတ္လို႔လား...
ဟုတ္တယ္ဆို မလိမ္းဘူး...
ၿပီးေရာ..
သူသူကလက္ျဖင့္ တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္၍ အျပင္သို႔ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ ထို့ေနာက္ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး သူမႏႈတ္ခမ္းအတြင္းသို႔ ငံုစုပ္လိုက္သည္။ လ်ွာေလးက ဒစ္ဖ်ားကို ထိုးဆြေပးၿပီး အမွတ္မထင္ လီးတေခ်ာင္းလံုးကို ငံုစုပ္လိုက္ေတာ့ ရင္ထဲက မီးေတာင္ေတြေပါက္ကြဲကုန္သလိုပင္။ သူသူ႔ေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ ထိန္းကိုင္ရင္း အသြင္းအထုတ္လုပ္ခါ ေလာကအရသာတခုကို ခံစားလိုက္ရသည္။
ကို..သူသူ႔ကို လိုးကြာ...ေနာ္..ေဆာင့္လိုးေပးေနာ္...
ဟုေျပာၿပီး မတ္တပ္ထရပ္ကာ ေနာက္လွည့္ၿပီး သူမစကပ္ကို အေပၚသို႔ လွန္တင္လိုက္သည္။က်ေနာ္လည္း သူမရဲ႕ ဖင္ႀကီးကို မႏိုင္မနင္းထိန္းထားေသာ ေဘာင္းဘီေသးေသးေလးအား ေဘးသို႔ကပ္၍ အရည္ရြဲေနေသာ အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးအား လက္ျဖင့္ အေပၚသို႔ ပြတ္ဆြဲၿပီး လက္ခလယ္ျဖင့္ အစိအားဖိပြတ္ေပးလိုက္ရာ....
ကို လိုးေတာ့ကြာ...သူ ေယာက္က်ားနဲ႔ကင္းကြာေနတာၾကာလွၿပီ...လိုခ်င္ၿပီကိုရယ္.. ေဆာင့္ထည့္လိုက္ပါ...
က်ေနာ္ ဘာစကားမွျပန္မေျပာေတာ့ဘဲ လီးကိုကိုင္ကာ အထက္ေအာက္တခ်က္ပြတ္ဆြဲၿပီး သူသူ႔အရည္မ်ားျဖင့္ လီးကိုသုပ္လိမ္းလိုက္ၿပီး အဖုတ္ထဲသို႔ သြင္းလိုက္သည္။ က်ပ္သည္ဟုလည္းမဆိုသာ ေခ်ာင္သည္လည္းမဟုတ္ဘဲ ခပ္စီးစီးေလး ဝင္သြားေသာလီးကို သူသူ႔အဖုတ္က ေႏြးေထြးသြာျဖင့္ ႀကိဳဆိုလိုက္သည္။ အိအိေထြးေထြးေလးေပါ့......
အား.....ကိုရယ္...
သူသူ.. အရမ္းေကာင္းတယ္ကြာ...
ကိုေကာင္းရင္ေက်နပ္တယ္ကြာ...လိုး ...ကို႔အတြက္ သူသူဆိုတဲ့ မိန္းမက
ေက်နပ္မႈေတြေပးႏိုင္ပါေသးတယ္ ကိုရယ္...
သူသူ႔စကားေၾကာင့္ ဖင္ေဖြးေဖြးႀကီးအား လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ ထိန္းကိုင္ကာ မညႇာတမ္းေဆာင့္လိုးေတာ့သည္။ သူသူ႔ ရမက္သံႏွင့္ ေက်နပ္အားရေသာအသံမ်ားက တိတ္ဆိတ္ေသာ လမ္းေဘးေတာတန္းေလးထဲ တိုးတိတ္စြာျဖင့္ ကာရံလွပေသာ သံစဥ္တခုျဖစ္ခဲ့သည္။ မနားတမ္းေဆာင့္လိုးေနဆဲ အဖုတ္ထဲမွ တင္းက်ပ္သြားခါ....
ကို...သိလိုက္လား...သူ ၿပီးသြားၿပီ ေကာင္းလိုက္တာ ကိုရယ္...ကိုမၿပီးေသးရင္ ဆက္လုပ္ေနာ္..
အင္း.. ၿပီးလိုက္မယ္ေလ...
ေဆာင့္ၿပီး လိုးေနာ္ သူလည္းေနာက္တေခါက္ထပ္ၿပီးခ်င္တယ္...
အင္း...ဆိုင္ကယ္လဲသြားမယ္ ထိန္းထားဦး...
ေျပာလဲေျပာ လိုးလဲလိုးေပါ့။ ခဏအၾကာ သူသူ႔အဖုတ္ထဲ က်ေနာ့္ လီးမွအရည္မ်ား ပန္းထည့္ၿပီး တဆံုးဖိထည့္ကာ ေလာကႀကီးနဲ႔ အဆက္သြယ္ျပတ္သြားရသည္။
ကို... ထုတ္ေတာ့ေလ..
အင္း...ထုတ္ၿပီေနာ္..
ဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းထားေသာ ခ်စ္အရည္မ်ား သူသူ႔အဖုတ္ထဲမွ လ်ွံၾကလာသည္။
ကို သုတ္စရာလဲ မပါဘူး..ဘာနဲ႔သုတ္ရမလဲ...
ေအးေလ.. သူသူကအေရေတြအရမ္းမ်ားတာကိုး...
ဟုတ္ပါဘူး... ကို႔ဟာေတြက ပိုမ်ားေနတာ...
ဟုတ္ပါဘူး သူသူက ပိုမ်ားတာ...
ေအးဟာ သူသူက ပိုလြမ္းေနလို႔ကြာ ကဲ...ေက်နပ္ၿပီလား...
ေဘာင္းဘီကိုခြၽတ္ၿပီးသုတ္ရင္း ျပန္ေျပာလာေသာ အခ်စ္ေဟာင္းရဲ႕ စကားသံေၾကာင့္ ဇစ္ဆြဲတင္ရင္း
အင္း...ဟုတ္တယ္...
လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ မ်က္ေစာင္းေလးျဖင့္ တုန္႔ျပန္လာသည္။ မ်က္ေစာင္းတြင္ ေက်နပ္ျပံဳးေလးက စြက္လို႔ေပါ့.....
အျပန္လမ္းတေလွ်ာက္ ခါးေလးဖက္ ပါးေလးအပ္ လိုက္လာေသာ ခ်စ္သူေလးက ယူကလစ္ပင္ႀကီးေအာက္အေရာက္ အနမ္းတပြင့္ေပးခဲ့ျပန္သည္။
မေျပာင္းလဲေသးပါလား အနမ္းေတြရယ္....စိုစြတ္ေႏြးေထြးေနဆဲ....အဲ့ဒီေန႔ေနာက္ပိုင္းထပ္မေတြ႔ျဖစ္ခဲ့ၾကပါ။ ပိတ္ရက္မကုန္ခင္ စက္ရံုမွအေရးေပၚျပန္ေခၚသျဖင့္ မိသားစုကို အေမ့အိမ္မွာထားခဲ့ၿပီး တေယာက္ထဲျပန္လာခဲ့သည္။ စက္ရံုေရာက္ လုပ္ငန္းမ်ားေဆာင္ရြက္ၿပီး ညေနအိမ္ျပန္ေရာက္ခ်ိန္ၾကေတာ့ ဟိုလြမ္းသလို ဒီလြမ္းသလိုႏွင့္။ ပ်င္းပ်င္းႏွင့္ TVၾကည့္ရင္း အရက္ေသာက္ေနလိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္ေဘးအခန္းမွ ေလးျဖဴရဲ႕ စာမ်က္ႏွာ တဆယ့္ငါး သီခ်င္းကလြင့္ျပန္႔လာေတာ့ သူသူ႔ကို သတိရမိလိုက္သည္။
ဟိုး..... ယူကလစ္ပင္ေအာက္က ပထမဆံုးအနမ္းရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲေတြေပါ့......
က်ေနာ့္ရဲ႕ပထမဆံုးေသာ............................................
ကို...က်ဴ႐ွင္အခ်ိန္ေတြေျပာင္းလိုက္တာသိၿပီးၿပီလား...
ေတြ႔တယ္ မနက္က စာကပ္ထားတယ္ေလ....
အင္း....အဲ့ဒါ မနက္လည္း ကိုပဲ ျပန္လိုက္ပို႔ေနာ္...
အင္း ပို႔မွာေပါ့...လူ႐ွင္းတဲ့ဘက္က ပတ္ၿပီးျပန္က်မယ္ေလ...
ဟုတ္ ....
ထိုခ်ိန္က ၁၀တန္းမ်ား ကိုယ္ပိုင္စာက်တ္ခ်ိန္ေပးထားသျဖင့္ ေက်ာင္းတက္ရန္မလိုေတာ့ေသာ ဇန္နဝါရီလ။
ထံုးစံအတိုင္း က်ဴ႐ွင္ဆင္းေတာ့ စက္ဘီေလးတြန္းၿပီး ေလ်ွာက္လာၾကသည္။ က်ေနာ့အၾကံအတိုင္း လူျပတ္တဲ့ လမ္းၾကားေလးဆီ။ ႏွင္းမ်ားၾကေနတဲ့လမ္းထဲ ခ်စ္သူေလးႏွင့္ ေပ်ာ္စရာအခ်ိန္မ်ားေပါ့။ လမ္းၾကားထဲေရာက္ေတာ့ ထိုင္စရာ႐ွာၾကသည္။ အဆင္မေျပ။ ေဘးဘယ္ညာက လူတရပ္ေက်ာ္ျမင့္ေသာ ျမက္ပင္မ်ားၾကားတိုးဝင္လိုက္ရာအရင္လူေဟာင္းမ်ားေက်းဇူးေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚေနေသာ ျမက္ေကာ္ေဇာႀကီးေတြ႔လိုက္ရသည္။စက္ဘီးေတြကို လွဲခ်ၿပီး ခ်စ္သူေလးကို ခါးဖက္ကာ ပါးျပင္မ်ားဆီသို႔ အနမ္းမ်ားေခြၽခ်လိုက္သည္။
ကို ေနဦးကြာ...ဒီမွာႏွင္းေတြနဲ႔ စိုကုန္ၿပီ..
ဘာနဲ႔ခင္းထိုင္မလဲ...
ဘာမွမပါဘူးေလ....
ဒီတိုင္းထိုင္က်မယ္....
အင္း...
အၾကာႀကီးတိုင္ပင္စရာမလိုပဲ သေဘာတူမႈရသြားၾကေတာ့ လြယ္အိတ္ေတြကို စက္ဘီးေပၚမွာ သြားတင္ထားလိုက္သည္။ လြယ္အိတ္ထားၿပီး ျပန္လာေသာခ်စ္သူေလးက ထိုင္ေနေသာက်ေနာ္ဆီကို စပ္ၿဖီးၿဖီးႏွင့္ေလ်ွာက္လာသည္။ မ်က္နွာေပးက အသဲယားစရာေလး။
ဘာျဖစ္တာလဲ အဲ့ဒါက စပ္ျဖဲျဖဲနဲ႔....
ကို႔ကိုေၾကာက္လို႔ေလ....
ဘာလုပ္ေနလို႔လဲ ကိုက..
လုပ္ပါဘူး...
လာကြာ ျမန္ျမန္ထိုင္ေတာ့....
ေျပာလည္းေျပာ သူမလက္ကိုဆြဲၿပီး က်ေနာ့္ေပါင္ေပၚ ထိုင္ခိုင္းလိုက္သည္။ အလိုက္သင့္ လွဲခ်လာေသာခ်စ္သူေလးအား ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ငံုနမ္းရင္းႀကိဳဆိုလိုက္သည္။ ေနာက္သို႔လွန္ခ်ၿပီး ေအာက္ေလ်ွာသြားေတာ့ သူမႏို႔ေတြက မ်က္စိေအာက္ေရာက္လာသည္။ အက်ီေပၚကပြတ္သပ္ဆုပ္ကိုင္ရင္း လ်ွာခ်င္းကစားေနရာမွ က်ေနာ္လက္ကို ဖမ္းကိုင္လိုက္ၿပီး အက်ီကိုလွန္ကာ သူမႏို႔ေတြေပၚတင္ေပးသည့္ ခ်စ္သူေလးအား အံ့ဩအၾကည့္ျဖင့္ၾကည့္မိသည္။
ဘာလဲကြာ...အဲ့လိုမၾကည့္နဲ႔....
ေျပာရင္းလည္ပင္းဖက္ကာ နမ္းခဲ့ၾကျပန္သည္။ ပိုမိုျပင္းထန္လာေသာအနမ္းမ်ားႏွင့္ လက္ေတြကလည္း သူမႏို႔ေတြကို အားရပါးရဆုပ္ကိုင္ကာ ႏို႔သီးေခါင္းေတြကို ပြတ္ေခ်ေပးေနသည္။ က်ေနာ့လီးကလဲ ေဘာင္းဘီေအာက္မွထိုးေဖာက္ေတာ့မေယာင္ သူသူ႔ေက်ာျပင္ကို သြားေထာက္ေနသည္။ က်ေနာ္လဲအရဲစြန႔္ၿပီး ႏို႔ကိုင္ေနေသာလက္ေတြကို ေအာက္သို႔ေလ်ွာၿပီး လံုခ်ည္စကိုျဖည္ခ်လိုက္သည္။ လည္ပင္းကိုတိုးဖက္လာေသာ သူသူ႔ေၾကာင့္အားတက္သြားၿပီး ႏို႔ေတြကိုစို႔လိုက္သည္။ထိုခ်ိန္ကေတာ့ တတ္သေလာက္မွတ္သေလာက္ စို႔ရံုအျပင္ ဘာမွမသိခဲ့။
အတြင္းခံေဘာင္းဘီထဲ လက္ထည့္ၿပီး သူသူ႔ အဖုတ္ကိုကိုင္လိုက္သည္။ အေမႊးပါးပါးေလးမ်ားျဖင့္အုပ္ထားေသာ အဖုတ္ေလးသည္ အေရမ်ားရႊဲ၍ ေႏြးေထြးႏူးည့ံေနသည္။ အဝကိုပြတ္ေပးေနရံုအျပင္ ဘာမွဆက္မလုပ္တတ္ခဲ့။ သူသူလက္ကိုယူ၍ က်ေန ာ့္လီးေပၚတင္ေပးၿပီး ကိုင္ခိုင္းထားရာ သူလဲအတင္းဆုပ္ကိုင္ထားရံုသာ။ ေဘာင္းဘီဇစ္ဖြင့္၍ အျပင္သို႔ထုတ္လိုက္ၿပီး သူသူ႔လက္ကိုကိုင္ၿပီး အထက္ေအာက္လႈပ္ခိုင္းလိုက္သည္။သူေလးကလည္းမေခဘူးေလ အတတ္ျမန္သည္။တခါမွအေတြ႔ၾကံဳမ႐ွိခဲ့ေသာက်ေနာ္ထိန္းမရခ်င္ေတာ့။ ကိုယ္တိုင္လုပ္တာႏွင့္အကြာႀကီးကြာမွန္းသိသာလြန္းလွသည္။ သူသူ႔အေပၚတက္ခြၿပီး သူမေဘာင္းဘီေလးအားခြၽတ္လိုက္ၿပီး အဖုတ္ေလးအားငံု႔ၾကည္လိုက္သည္။
အာ...ကို မၾကည့္နဲ႔ကြာ....
မျမင္ဖူးလို႔ သူသူရ..
အဲ့လို႔မၾကည့္နဲ႔ကြာ....
အင္းမၾကည့္ေတာ့ဘူးကြာ...
က်ေနာ္လည္းေဘာင္းဘီခြၽတ္လိုက္ၿပီး လီးကိုအဖုတ္ဝေတ့လိုက္သည္။ ဟား.....ေႏြးေထြးစိုစြတ္ေနေသာ အဝေလးရဲ႕ ထိေတြ႔မႈကို ထိန္းမထားႏိုင္ေတာ့။ သြားၿပီ က်ေနာ္ပန္းထြက္ကုန္ၿပီ။ သူသူ႔အဖုတ္ေပၚမွာ က်ေနာ့အရည္ေတြမနဲမေနာ။ သူသူ႔အရည္ေတြကလဲ စိမ့္က်ေနတုန္း။ က်ေနာ့္ရဲ႕အားနာမႈႏွင့္ ႐ွက္ရြံ႔မႈကိုက်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ေဝခြဲမရခဲ့ဘူးေလ။
ကို ဘာျဖစ္လို႔လဲ....
က်ေနာ္႐ုတ္တရက္ၿငိမ္သြားသျဖင့္ ခ်စ္ခဲ့ရသူကေမးလာသည္။
ကို ၿပီးသြားၿပီ သူသူရာ...
ဟင္..ဟုတ္လား.. ၿပီးတယ္ဆိုတာဘာလဲ...
အရည္ေတြထြက္ကုန္ၿပီ...ခုထပ္လုပ္လို႔မရေတာ့ဘူး..အဲ့ဒါေျပာတာ သူသူရ..
ၿပီးတာပဲ.. ဒီက႐ွက္ေနတာ ဟိဟိ...
ေဘာင္းဘီခြၽတ္ၿပီး သူမအဖုတ္ကို တဖက္လွည့္ၿပီးသုတ္၍ ဝမ္းသာအားရေျပာေနေသာ ခ်စ္သူေလးကို အားနာစြာၾကည့္ေနမိသည္။ သူဘာမွမသိေသးလို႔ေပ်ာ္ေနတာ ဟင္း..သိမ်ားသိရင္။ က်ေနာ္လည္းေဘာင္းဘီျပန္ဝတ္လိုက္ၿပီး သူမအားဖက္ၿပီးထိုင္စကားေျပာေနၾကသည္။ သတိရတိုင္း နမ္းၾကရင္းနဲ႔ေလ။
ျပန္လိုက္ပို႔ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုးထရပ္လိုက္ၿပီး သူမက လံုခ်ည္ျပင္ဝတ္ေနတုန္း အကြက္ကေလးတခုျမင္လိုက္ရသည္။
သူသူအဲ့ဒါဘာေတြလဲ...
အာ....ဘာေတြေမးေနတာလဲ ကိုရာ... မသိဘူးသြား
႐ွက္ျပံဳးျပံးၿပီး လာဖက္နမ္းခဲ့ေသာ သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကို ေမ့မရႏိုင္ခဲ့ဘူး တိုက္ဆိုင္မႈေတြ႐ွိတိုင္း သတိရမိေနတုန္းပါ။
အဲ့ဒီေန႔က အျပန္လမ္းမွာစက္ဘီးေလးနင္းၿပီး စကားမေျပာျဖစ္ပဲ မ်က္ႏွာၾကည့္လိုက္ျပံဳးႏွင့္လိုက္ေပါ့။ အဲ့ဒါက်ေနာ့ရဲ႕ ပထမဆံုးအေတြ႔အၾကံဳေပါ့။အဲ့တုန္းကခ်စ္သူမ်က္ႏွာေတာင္ ရဲရဲမၾကည့္ရဲခဲ့ေအာင္ အားငယ္ခဲ့ရသည္။
ဒီလိုႏွင့္ စာေမးပြဲေတြၿပီးသည့္အထိ ထပ္ၿပီး အေျခအေနမေပးေတာ့ဘဲ သာမာန္အတိုင္းၿပီးဆံုးခဲ့သည္။ စာေမးပြဲၿပီးေတာ့လည္း သူကသူ႔ျခံအလုပ္ႏွင့္ က်ေနာ္လည္း သင္တန္းေပါင္းစံုႏွင့္ ေဝးခဲ့ၾကရသည္။
အေတြးလည္းလက္စပ်က္ အရက္ပုလင္းလဲကုန္သျဖင့္ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ည ၈နာရီထိုးေတာ့မည္။ လက္ဖုန္းဆီေရာက္သြားၿပီး သူသူ႔နံပါတ္ေတြဆီသို႔.....
တူ.....တူ....
ဟယ္လို...ကို...
အင္း သူသူ အိပ္ၿပီလား...
အိပ္ပါဘူး ကို႔အေၾကာင္းေတြးေနတာ...ပထမဆံုးေန႔က ကို ဘာမွမလုပ္ရေသးဘဲ ၿပီးသြားတာေလ....
အာ.....သူသူကလည္း...
ဟိဟိ လြမ္းတာကိုရယ္..ဒါနဲ႔ ခုညမွဖုန္းေခၚေနတာ ကို အျပင္ေရာက္ေနတာလား...
မဟုတ္ဘူး အလုပ္ထဲျပန္ေရာက္ေနၿပီ မနက္ကျပန္လာတာ..
အဲ့ဒါဆို သူသူ မနက္ဖန္ ေတာင္ႀကီးလာခဲ့မယ္...ကိုလာႀကိဳမလား...
တကယ္လား လာႀကိဳမယ္ေလ...
ဟုတ္ကို အဲ့ဒါဆိုမနက္မွေရာက္ခါနီးရင္ ဆက္လိုက္မယ္... ကို အားေမြးထားေနာ္...
အင္း....see you သူသူ..
ဟုတ္ ကို...
ကဲ ခ်စ္သူေလးက အားေမြးထားတဲ့ အိပ္ယာထဲဝင္ကာ ေစာင္ျခံဳၿပီး အိပ္ခ်လိုက္သည္။ မွတ္မွတ္ရရ အဲ့ညက ထမင္းမစားလိုက္မိ။မနက္ ၆ နာရီခြဲေတာ့ ဖုန္းဆက္လာသည္။ ၆နာရီခြဲကားႏွင့္ ထြက္လာသည္တဲ့။ ေတာင္ႀကီးသို႔ ၉ နာရီဝန္းက်င္ခန္႔ေရာက္လိမ့္မည္။ ကားဂိတ္မေရာက္ခင္ လမ္းဆံုတြင္ဆင္းရန္ ေျပာၿပီးဖုန္းထဲမွႏႈတ္ဆက္အနမ္းေႁခြလိုက္ၾကသည္။
ေတာင္ႀကီးေရာက္ေတာ့ ၉နာရီထိုးဖို႔ ၁၅ မိနစ္အလို။ကားလာမည့္ဘက္သို႔ ဆိုင္ကယ္ေပၚမွ လွမ္းေမ်ွာ္ၾကည့္ေနသည္။ ၉ နာရီေက်ာ္ေတာ့ ကားတစီးလမ္းဆံုတြင္ရပ္သြားၿပီး သူမဆင္းလာပါၿပီ။ ေနကာမ်က္မွန္မည္းႀကီးႏွင့္။ ဦးထုပ္ဝိုင္းႀကီးႏွင့္။ အိတ္တလံုးလြယ္ကာဆိုင္ကယ္႐ွိရာေလ်ွာက္လာ သူသူ႔ကိုၾကည့္၍ ရီခ်င္စိတ္ကိုထိန္းမရေတာ့။
ကို..အဲ့ဒါဘာျဖစ္ေနတာလဲ...
ကိုယ့္ဟာကို ျပန္ၾကည့္ဦးေလ..ဘာပံုေပါက္ေနလဲလို႔..
႐ုပ္ဖ်က္ထားတာေလ..ကိုရဲ႕...
ေဩာ္...ေအးေအး..ပီျပင္လိုက္တာေနာ္..ဟားဟားဟား...
အာ..ကိုရာ..ရီမေနနဲ႔ေတာ့...သြားမယ္..
အင္း..တက္..
ဆိုင္ကယ္ေလးကလမ္းမေပၚတြင္တရိပ္ရိပ္ႏွင့္ သခင့္အလိုက် ေျပးလႊားေနခဲ့သည္။ ဟိုတယ္အေသးစားေလးတခုသို႔ဝင္၍ အခန္းယူလိုက္ၿပီး
သူသူ ဘာစားခဲ့လဲ...
မနက္က ကားဂိတ္မွာ တို႔ဟူးေႏြးစားခဲ့တယ္..
အင္း...
ကို..ခဏေနာ္...
ေျပာရင္း အိပ္ကေလးဆြဲကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားသည္။ က်ေနာ္လည္း ကုတင္ေပၚမွာလဲွရင္း အထဲက ေရသံမ်ားကိုနားစြင့္ေနမိသည္။ ခဏအၾကာ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးပြင့္လာၿပီး လံုခ်ည္ရင္လ်ားႏွင့္ထြက္လာေသာ သူသူ...
ကို ေရသြားခ်ိဳးကြာ..မခ်ိဳးလာဘူးမဟုတ္လား..
မခ်ိဳးလာဘူး...ခဏေစာင့္ေနာ္...
ေျပာရင္း အက်ီခြၽတ္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းတြင္းဝင္၍ ေရေဆးစရာ႐ွိတာေဆး...သြက္သြက္ကေလးခ်ိဳးလိုက္သည္။ ေရခ်ိုးခန္းတံခါးေခါက္သံၾကား၍ ဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့ သူသူ တံဘက္အျဖဴကေလးလွမ္းေပးသည္။ ယူ၍ခါးတြင္ပတ္ၿပီးထြက္လာေတာ့ သူလည္း တံဘက္ကေလးပတ္ကာေစာင့္ေနသည္။ ခုနကဝတ္ထားေသာ လံုခ်ည္ေလးမွာ ခုံေလးေပၚတြင္ေခါက္လ်က္သား။
က်ေနာ့္လက္ကို လွမ္းဆြဲကာ ေက်ာျပင္ကိုသိုင္းဖက္ၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာေလးကို က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲအပ္ထားၿပီးၿငိမ္ေနသည္။ က်ေနာ္လည္း သူ႔ခါးေလးကိုဖက္ၿပီး ေခါင္းမွဆံပင္မ်ားကို ပြတ္သပ္ေဆာ့ကစားေပးေနလိုက္သည္။ မ်က္ႏွာကို ဆြဲေမာ့ကာႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းရန္ျပင္ေတာ့...
ကို ခဏေလးကြာ....ဒီတိုင္းေလးဖက္ထားခ်င္လို႔...
အင္း..
ၿငိမ္သက္တိတ္ဆိတ္ေနေသာအခန္းထဲ ရင္ခုန္သံမ်ားျပန္ၾကားေယာင္မိရင္း က်ေနာ့္လီးက သူသူ႔ ကိုေထာက္မိေနၿပီ။ သူသူက သူ႔တံဘက္ကို ျဖည္ခ်လိုက္ၿပီး က်ေနာ့တံဘက္ကိုလည္း ဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္းကာ က်ေနာ့္လီးဒစ္ဖ်ားေလးကို ငံု၍ လ်ွာျဖင့္ေဆာ့ကစားကာ အထက္မွေအာက္သို႔ လွ်ာႏွင့္ယက္လိုက္ ငံုစုပ္လိုက္ ဥေတြကို လက္ႏွင့္ ဖြဖြဆုပ္ကိုင္လိုက္ျဖင့္ က်ေနာ့ကို တစခ်င္းေႁခြခ်ေနခဲ့သည္။ က်ေနာ္လည္း သူသူ႔ေခါင္းေတြကိုကိုင္ၿပီး ဆံပင္ေလးေတြကို ေဆာ့ကစားရင္း တခ်က္တခ်က္မ်က္လံုးလွန္ကာၾကည့္လာေသာ သူမအၾကည့္စူးစူးေတြကို သေဘာက်ေနမိသည္။
စုပ္အားယက္အားျပင္းထန္လာေသာ သူသူ႔ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္လ်ွာေလးေၾကာင့္ က်ေနာ့အေရေတြပန္းမထြက္ခင္ သူသူ႔ကို ဆြဲထူကာကုတင္ေပၚဆြဲတင္လိုက္ၿပီး သူသူ႔အဖုတ္ကိုစမ္းလိုက္ေတာ့ အေမႊးအမ်ွင္မ႐ွိ ေျပာင္႐ွင္းလ်က္ အေရမ်ားရႊဲကာေနသည္။ အဖုတ္ဝကိုပြတ္၍ အေရမ်ားထပ္စီးက်လာေတာ့ အစိေလးကို ဖိပြတ္ေခ်ေပးလိုက္သည္။ သူသူ႔ခါးေတြေကာ့တက္လာၿပီး အေရမ်ားထပ္ထြက္လာသည္။
ကို.. လက္နဲ႔ မလုပ္နဲ႔ လိုးေတာ့...သူ..မရေတာ့ဘူး..အထဲက တအားယားေနၿပီ...လိုးေတာ့ကြာ...
က်ေနာ္လည္း စကားျပန္ေျပာမေနေတာ့ဘဲ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုဆြဲကားကာ သူသူ႔ အဖုတ္ဝေတ့ၿပီး တအိအိထိုးသြင္းခ်လိုက္သည္။ အေရမ်ားရႊဲအိုင္ေနေသာ အဖုတ္ႀကီးထဲမွာ လ်ွံၾကလာေသာ ေခ်ာဆီမ်ားက သူသူ႔ ဖင္ဝေလးတြင္ ေျပာင္ေျပာင္လက္လက္ျဖင့္ ဖိတ္ေခၚေနသေယာင္။ သူသူ႔ ေပါင္ႏွစ္ဘက္ကို ရင္ဘက္ဆီသို႔တြန္းၿပီး ဒူးေခါက္ေကြးကို လက္တဘက္ျဖင့္ထိန္းကာ အစိကိုေခ်ရင္း အေပၚမွ ဖိေဆာင့္လိုးလိုက္သည္။ သူသူကလည္း ႏွတ္ခမ္းကိုကိုက္ကာ ရမက္ထန္ေသာ အၾကည့္မ်ားျဖင့္....
ေဆာင့္ကြာ..လိုးပလိုက္..ကိုႀကိဳက္လား...
ႀကိဳက္တယ္ သူသူ... ကိုလိုးတာေကာ ႀကိဳက္လား..
ႀကိဳက္တယ္ ကိုရယ္ ေဆာင့္ပါ...ကို႔ လီးကို သိပ္ခ်စ္တာပဲ သူသူ႔ကို တအားလိုးေနာ္...
စိတ္ခ်...ၿပီးမွေတာ္ၿပီ နာလို႔ မလုပ္နဲ႔...
မေျပာဘူး မေျပာဘူး..လိုးကြာ...
ေျပာရင္းေဆာင့္ရင္းႏွင့္ သူသူ႔အဖုတ္ထဲက ယြစိယြစိႏွင့္ လီးထိပ္ကိုယားလာေအာင္ ခံစားရၿပီး သူသူ႔အေရမ်ားထပ္ထြက္လာကာ အသားေတြတုန္လာသည္။ က်ေနာ္လည္ပင္းကိုလွမ္းဆြဲဖက္လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကိုစုပ္နမ္းကာ တင္းတင္းဖက္ရင္း....
ကို ၿပီးေတာ့မယ္...သူသူ ၿပီးေတာ့မယ္... ေဆာင့္ေပး ကိုေဆာင့္လိုးတာ သူ အရမ္းႀကိဳက္တာ....
အင္း ကိုလည္းၿပီးေတာ့မယ္...
ပန္းထည့္လိုက္ ကို... သူ႔ထဲပန္းထည့္လိုက္...
ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းနမ္းကာ အဆက္မျပတ္ဖိေဆာင့္ရင္း တဆံုးဖိထည့္၍ သူသူ႔ သားအိမ္ဝကိုေတ့ၿပီး က်ေနာ့္အေရမ်ားပန္းထည့္လိုက္သည္။ အသက္ကိုလု႐ွဴရင္း ႏွစ္ေယာက္သား တင္းတင္းဖက္ကာ သူသူကေတာ့ တကိုယ္လံုးတုန္ေနသည္။ ေအာက္က အိပ္ယာခင္းေပၚမွာလည္း အေရေတြကကြက္လို႔။ သူသူ ဒီေန႔ ခါတိုင္းထက္အေရမ်ားပိုထြက္ေနသလားေတြးရင္း က်ေနာ့္လီးကို ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ က်ေနာ့အေရမ်ား သူသူ႔အဖုတ္ထဲက စီးက်လာသည္။ က်ေနာ္လည္း တစ္႐ွဴးေလးေတြ ယူေပးရင္း သူသူ သုတ္ေနတာေငးၾကည့္ေနေတာ့ သူသူလည္း ျပံဳးျပရင္း ဆက္သုတ္ေနသည္။ ေရမေဆးႏိုင္ၾကေသးပဲ ဖက္အိပ္ကာ မွိန္းေနလိုက္ၾကသည္။ ဒီေလာက္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ေကာင္မေလးကိုသူ႔ေယာက္က်ား ဘာလို႔ထားသြားပါလိမ့္လို႔ေတြးလိုက္မိသည္။

No comments:

Post a Comment

ရဲဆိုး ဇာတ္သိမ္းပိုင္း( ပန္းရိုင္းwrite: )

ကုတင္ေစာင္းမွာ ဖင္ပူးေတာင္း ေထာင္ေပးထားတဲ႕ စေနမကို ကုတင္ေအာက္ ၾကမ္းၿပင္မွာ မတ္တပ္ရက္ၿပီး ေဆာင္႕ထည္႕ေနတဲ႕ စိုးရေအာင္သည္ ဆက္တိုက္ အၾကိမ္ တရာေက...