"အင္ .... အိပ္ခ်င္ေသးတယ္ .... အူး ...”ရံုးေနာက္က်တာကို နဲနဲမွ လက္မခံတဲ့ အေထြ ေထြ မန္ေနဂ်ာၾကီး ဦးေစာဆိုင္မြန္ရဲ႕မ်က္ႏွာၾကီး ကို ၿမင္ေယာင္လိုက္မိၿပီး လူးလဲထ ရသည္ ။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေၿပး၀င္သည္ ။ သြားတို္က္ရင္းနဲ႕ ေရခ်ိဳးသည္ ။ ေရခ်ိဳးေတာ့ ညက ၿဖစ္ပ်က္တာ ေတြေၾကာင့္ အေရေတြနဲ႕ ေပပြခဲ့ရလို႔ ညစ္ပတ္ေနတဲ့ ေပါင္ၾကားက ပိပိကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေဆး သည္ ။ ညက ဖတ္တဲ့ အင္တာနက္က စာက ရိုးရိုးစာ မဟုတ္ဘူး ။ကာမ စပ္ယွက္တဲ့ အေၾကာင္းေတြကို အသားေပး ထားၿပီး ကာမစိတ္ထၾကြလာေအာင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း (တစ္တစ္ခြခြ) ေရးထားတဲ့စာမ်ိဳးမို႔ ညက အဲဒီ စာဖတ္ရင္း လြန္းလြန္း စိတ္ေတြ ထန္လာသည္ ။လက္နဲ႕ အာသာ ေၿဖမိရသည္ ။လြန္းလြန္း ပိပိ ကို ပြတ္မိေတာ့ ပြတ္ၿပီးရင္း ပြတ္ခ်င္ရင္း ၿဖစ္ရ သည္ ။ ပိပိ အတြင္းအေခါင္းထဲက မခံမရပ္နိုင္ေအာင္ဘဲယားသည္ ။ လက္ညွိဳးနဲ႕ ထိုးသြင္းမိရ သည္ ။ အေရေတြက အရမ္းစိုစိုရႊဲေနသည္ ။ လက္ညွိဳးကို ထိုးလိုက္ထုတ္လိုက္ လုပ္မိေနရ သည္ ။ လြန္းလြန္းသည္ အာသာေၿဖခ်င္လို႔ ဒီစာေတြ ဖတ္တာလား ... ဒီစာေတြ ဖတ္မိလို႔... အာသာေၿဖခ်င္တာလား ... သူမ ဖါသာ ေတြးၾကည့္ေနသည္ ။ ဘာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ အပ်ိဳ ေပါက္ထဲက ၿဖစ္ေပၚရတဲ့ ဒီစိတ္ကို လက္ေတြ႕ ေယာက်ၤားတေယာက္နဲ႔ ကာမစပ္ယွက္တာ မ လုပ္နိုင္ေသးခင္ေတာ့ လက္နဲ႔ ပြတ္သပ္ထိုးႏိုက္ၿပီး အာသာေၿဖရံုနဲ႕ဘဲ တင္းတိမ္ေနရသည္ ။ ပိပိ ကို လက္နဲ႔ကိုင္ပြတ္ကာ ေဆးရေတာ့လဲ စိတ္ ထဲမွာ ေတာင့္တလိုလား လာရၿပန္သည္ ။ အို .... ရံုးေနာက္က်လို႔ မၿဖစ္ဘူး ။အၿမန္ ေရခ်ိဳးတာကို ရပ္လိုက္ရသည္ ။ ညက တဏွာစိတ္လြန္ေနလို႕ ခါတိုင္းလို ရံုးသြားမဲ့ အ၀တ္အစားေတြ ၾကိဳတင္ မၿပင္ဆင္္ခဲ့လို႔ နဲနဲပို အခ်ိန္ၾကာေနခဲ့ရသည္ ။ အင္း .. လူသားသဘာ၀ အေသြးအသားနဲ႕ တည္ေဆာက္ထားတဲ႕ ကိုယ္ခႏၵာက ပံုမွန္က်န္းမာေေနတာ့လဲ ဒီစိတ္ေတြက ရွိေနရတာ ေပါ့ ။ အင္း ... လြန္းလြန္း ဘြဲ႕ရၿပီးတာဘဲ တႏွစ္ေက်ာ္ေနၿပီေလ ။ သူမကို ၾကိဳက္တဲ့ လူေတြက အရမ္းမ်ားခဲ့ေပမဲ ခုထိ တေယာက္ကိုမွ သူမ မၾကိဳက္ေသး ။ ရီးစား မထားေသး ။ မတြဲေသး။ ေယာက်ၤားရဲ႕ အထိအေတြ႕ေတာ့ သူမ လိုလား ေနၿပီဆိုတာ သူမဖါသာေတာ့ လြန္းလြန္း ေကာင္းေကာင္းၾကီး သေဘာေပါက္ေနေပသည္ ။ ရံုးကို ေရာက္ေတာ့ ကိုးနာရီထိုးဖို႔ ငါးမိနစ္ ရွိေနၿပီ ။ ေတာ္ပါေသးသည္ ။ေနာက္မက်လို႔။ ဦးေစာဆိုင္မြန္ ေခၚသည္ဆိုလို႔ လြန္းလြန္း သူ႕ ရံုးခန္းၾကီးထဲ ၀င္ခဲ့သည္ ။ ဦးေစာဆိုင္မြန္သည္ ဖိုင္တခုကို ဖတ္ေနရာက ေမာ့ၾကည့္သည္ ။ပါ၀ါ မ်က္မွန္ထူထူၾကီးနဲ႕ ဦးေစာဆိုင္မြန္ကို လြန္းလြန္း က
" ေအာ္ ... လြန္းလြန္း ...မနက္ဖန္ ေဘာ့စ္ ၿပန္လာမယ္ ... က်ေနာ္ ရယ္ ... လြန္းလြန္းရယ္ . ကားႏွစ္စီးနဲ႔သြားၾကိဳမယ္ ... ကားေမာင္းတဲ့ ယာဥ္ေမာင္းေတြကိုလဲ လြန္းလြန္းဘဲ ေၿပာၿပထားပါ . .”
“ ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ . .”
“ လြန္းလြန္း ေဒၚ၀င္း၀င္းေသာ္ဆီက မသိတာေတြ ေမးထားတယ္ မဟုတ္လား . .”
“ဟုတ္ကဲ႕.. ေမးထားပါတယ္ . .”
“ မနက္ဖန္က စၿပီး လြန္းလြန္းက ေဘာ့စ္ ရဲ႕ ကိုယ္ေရး အတြင္းေရးမွဴးေပါ့...ဟုတ္ၿပီေနာ္... ေဘာ့စ္က သေဘာေကာင္းပါတယ္ ...က်ေနာ္နဲ႔ က ေကာလိပ္မွာထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြေလ . .”
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
ဦးတင္ထြန္းဇံသည္ အာရွ အေရွ႕ဖ်ား စီးပြါးေရး မဂၢဇင္းကို စိတ္ပါ၀င္စားစြာ ဖတ္ေနစဥ္မွာဘဲ ေလယာဥ္ၾကီးသည္ အၿပည္ၿပည္ဆိုင္ရာ ရန္ကုန္ေလဆိပ္သို႔ ဆင္းသက္ ေနပါၿပီ ။ သူ႕ငယ္သူငယ္ခ်င္းလဲၿဖစ္..သူ႕အေထြေထြ မန္ေနဂ်ာလဲၿဖစ္တဲ့ ေစာဆိုင္မြန္ လာၾကိဳေန သည္။ ေစာဆိုင္မြန္နဲ႕အတူ ေကာင္မေလးတ ေယာက္ ပါလာသည္ ။ ထင္းေန... ၀င္းေနတဲ႕ ေကာင္မေလး ။ အရပ္ၿမင့္ၿမင့္..ကိုယ္လံုးလွလွနဲ႕ ရုပ္ကလဲ ေတာ္ေတာ္လန္းသည္ ။ ဘယ္သူမ်ား ပါလိမ့္။ ရံုး၀န္ထမ္း အသစ္လား ... ေစာဆိုင္မြန္ရဲ႕မိသားစုထဲကလား ။ ေလဆိပ္ အၿပင္ေရာက္ ေတာ့ သူ႔ကားဒရိုင္ဘာေတြၿဖစ္တဲ့ ေမာင္စိုးနဲ႕ ေမာင္ေမာင္က ကားတစီးေပၚကို သူ႔ပါလာတဲ့ ေသတၱာေတြ အထုပ္ေတြ တင္ေနတာ ေတြ႕ရ သည္ ။ ေမာင္စိုးေမာင္းေသာ သူ႔လင္ကရူဆာ ကားထဲ ေရာက္မွ ေစာဆိုင္မြန္က မိတ္ဆက္ေပး သည္ ။
" ဇံၾကီး ... ဒါ ဇံၾကီးရဲ႕ အတြင္းေရးမွဴး အၿဖစ္ ကိုယ္ အလုပ္ခန္႔ ထားေပးတာ ... လြန္းလြန္း ... တဲ့ ... နံမည္အၿပည့္အစံုက လြန္းခင္ခင္ တဲ့ ... "
သူ ေကာင္မေလးကို တခ်က္ လွမ္းၾကည့္ လိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလးက ၿပံဳးၿပသည္ ။ ေကာင္မေလးကို သူသိပ္သေဘာက်သြားသည္ ။ သူ႔ စိတ္ကို ဖမ္းစားေစတဲ့ အလွပိုင္႐ွင္လို႔ ေၿပာ နိုင္သည္ ။ မိန္းမဆိုတာ အဆန္းမဟုတ္တဲ့ သူ႕ ဘ၀မွာ သူ႔စိတ္ကို လႈပ္႐ွားေစလို႔ပါ ။ေစာဆိုင္မြန္ ဘယ္လိုမ်ား ရွာထားတာလဲ ။ ခန္႔ေတာ့လဲ သူ႕ အတြင္းေရးမွဴး လုပ္ဖို႔တဲ့ ။ အတြင္းေရးမွဴး ဆိုတာက အၿမဲ နီးနီးကပ္ကပ္ ေနရတာ ... ဒီ အေခ်ာစားေလးနဲ႔ သူနဲ႔ .. အိုး ... ၿဖစ္ပါ့မလား ... လာၿပန္ၿပီ ။ အရင္တခါလဲ ေစာဆိုင္မြန္သည္ ၀င္း၀င္းေသာ္ကို သူ႔ ပီေအ အၿဖစ္ခန္႔ထားခဲ့ သည္ ။ သူအေဖ လက္ထက္ထဲက ၿမန္မာၿပည္ အႏွံ ့မွာ ရွိေနတဲ့ သူတို႕ မိသားစုပိုင္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြကို မၾကာမၾကာ လွည္႕လည္ ၾကည့္ ႐ႈရေတာ့ ၀င္း၀င္းေသာ္က သူ႔ပီေအမို႔ အၿမဲ လုိက္ပါရသည္ ။ တေကြ႕မွာ အေတြ႕ေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါ သြားၾကမိရသည္ ။ ယခုလဲ လာၿပန္ၿပီ ။ ဒီ လြန္းလြန္းက ၀င္း၀င္းေသာ္ထက္ ေတာင္ လန္းေသး မိုက္ေသးသည္ ။ အရက္ၾကိဳက္တ့ဲလူကို အရက္ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္မွာ အလုပ္ခန္႕ထားမိသလို ၿဖစ္ေနမည္ ။ အင္း ... ႏွစ္ေယာက္ထဲက်မွ ေစာဆိုင္မြန္ကို ရီစရာ အၿဖစ္ ေၿပာအံုးမွဘဲ ။ ေထာက္ၾကန္႕က သူ႔ၿခံကို အရင္၀င္သည္ ။ သူ နိုင္ငံၿခားမွာ ရွိေနစဥ္ ေစာဆိုင္မြန္ သည္ သူ႔အတြက္ သူလိုခ်င္ေသာ သတၱ၀ါေတြ ရွာေဖြေပးထားသည္ ဆိုလို႔ ခရီးေရာက္မဆိုက္ ေတြ႕ခ်င္လို႔ ၿဖစ္သည္ ။ ဥေပဒနဲ႔ ၿငိ မၿငိေတာ့ သူ မသိ။ငယ္ငယ္ကထဲက တင္ထြန္းဇံသည္ တိရစာၦန္ မ်ိဳးစံု ေမြးသည္ ။ အဖြားက သူ႕ကို အလိုလိုက္ထားတာ ၿဖစ္သည္ ။ ၿမစ္၀က်ြန္းေပၚက အဖြားရဲ႕ တပည့္တေယာက္ လာေတာ့ မိေခ်ာင္းေပါက္စေလး ပါလာသည္ ။ တင္ထြန္းဇံက ဒီလိုအေကာင္ေတြ ၾကိဳက္တယ္ ဆိုလို႕ ။ အဖြားကဘဲ အစားေကြၽးကာ ေမြးေပး သည္ ။ ဦးေလးတေယာက္ကလဲ အမဲပစ္သြားရာက အၿပန္ ေမ်ာက္လႊဲေက်ာ္တေကာင္ ယူလာေပးသည္ ။ ၿခံက်ယ္ၾကီးထဲဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွလဲ မသိ ။ ဘယ္သူမွလဲ မတားဘူးေပါ့ ။ ေနၿမင့္ေလ အရူး ရင့္ေလ ဆိုတဲ့ စကားလိုဘဲ အသက္ၾကီးလာၿပီး.. သူကိုယ္တိုင္ သူေဌးၿဖစ္လာေတာ့သူ႕ ဒီေရာဂါ က ပိုၾကီးမားလာသည္ ။ အခု ေစာဆိုင္မြန္က သူငယ္ခ်င္းလဲၿဖစ္ ေဘာ့စ္လဲ ၿဖစ္တဲ့ သူ႔လိုအင္ ကို ၿဖည့္ဆည္းေပးထားသည္။ ဆင္ေပါက္စေလး တေကာင္ ၀ယ္ေပးထားသည္ ။ ဆင္ ကေတာ့ တရား၀င္ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္သည္ ။ ပိုင္သူေတြလဲ ရွိလို႔ သူတို႔ဆီက ၀ယ္ထားတာပါ။ အၿခား..ေတာရိုင္းသတၱ၀ါေတြကေတာ့ ၀ယ္ခြင့္..ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ဘယ္ရွိမလဲ ။
ေစာဆိုင္မြန္ တင္ထြန္းဇံနဲ႔ လြန္းလြန္းတို႕ ဆင္ကေလး သြားၾကည့္သည္ ။ ဆကေလးသည္ နို႕မၿပတ္ေသး ။ သူ႔ၿခံထဲမွာ နို႕စားႏြားမေတြလဲ ရွိတာေၾကာင့္ ဆင္ကေလးကို ႏြားနို႔တို္က္ရတာ အဆင္ေၿပသည္ ။ လြန္းလြန္းသည္ သူမေဘာ့စ္က ဆင္ေရာ.. တၿခားအေကာင္ဘေလာင္ ေတြေရာ ေမြးထားတာ ေတြ႕လို႔ ထူးဆန္း အံ့့ၾသေနသည္ ။ ပိုက္ဆံ ေပါလို႔ ေလွ်ာက္လုပ္ေနတာ လားလို႕ ေတြးမိသည္ ။
ေဒၚ၀င္း၀င္းေသာ္သည္ အိပ္ေကာင္းဆဲ အိပ္ေနတုန္း ေယာက်ၤား ၿဖစ္သူ ဦးခင္ေမာင္လင္းက သူမ အေနာက္ကေန သူမရဲ႕ ဖင္အိအိၾကီးေတြ ကို ဆုပ္နယ္ေနတာေၾကာင့္ နိုးလာရသည္ ။
" ဟင္ ..ေမာင္ . .ဘာလဲ . .လုပ္ခ်င္လို႔လား . . "
" အင္း . .၀င္းနဲ႕ေမာင္ မလုပ္ရတာ ဘယ္ေလာက္ ၾကာေနၿပီလဲ . ."
" အင္း . .အိပ္ခ်င္တုန္းဘဲ .... ေမာင္ လုပ္ခ်င္ လုပ္ေလ . ."
ေဒၚ၀င္း၀င္းေသာ္ ပက္လက္ အိပ္လိုက္ၿပီး ၀တ္ထားတဲ့ ည၀တ္ ဂါ၀န္ပါးေလးကို ခါးအထိ လွန္တင္လိုက္သည္ ။ အသားအလြန္ၿဖဴတာေၾကာင့္ ၀င္း၀ါေသာ ေဒၚ၀င္း၀င္းေသာ္ရဲ႕ ခါးေအာက္ပိုင္း ေတြက ေမွာင္ေနတဲ့ အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္ၾကီးေပၚမွာ ထင္းေနသည္ ။ ဦးခင္ေမာင္လင္းက ေဒၚ၀င္း၀င္းေသာ္ရဲ႕ ေပါင္္တန္႐ွည္ေတြ ၾကားမွာ ေနရာ၀င္ယူလိုက္သည္ ။ သူ႔လိင္တန္ မာမာႀကီး က တန္းတန္းၾကီး မတ္ေထာင္ေနသည္ ။ ေဒၚ၀င္း၀င္းေသာ္ရဲ႕ အဂၤါစပ္ၾကီးသည္ အေမြး ရိပ္ထားလို႕ ေၿပာင္တင္းကာ ရွင္းေနသည္ ။ မို႕ေဖါင္းလွတဲ႕ အဂၤါစပ္ၾကီး အလည္က အကြဲ ေၾကာင္း နီညိဳညိဳၾကီးက ေတာ္ေတာ္ ရွည္လ်ား သည္ ။ေပါင္ကို ၿဖဲကားလိုက္လို႕ ႏွဳတ္ခမ္းသား ေတြက ဖ်ပ္ကနဲ ဟသြားသည္ ။အတြင္းသား ပန္းေရာင္ေတြကို တစြန္းတစ ၿမင္ေန၇လို႕ ဦးခင္ေမာင္လင္းသည္ နဂိုက ထၾကြေနေသာ ကာမစိတ္ေတြဟာ ဟုန္းကနဲ ထေတာက္သြား ရၿပီး သူ႔လိင္တန္ၾကီးကို ေတ့ကာ ထိုးသြင္းလိုက္ ေလသည္ ။
" အို႔ . .အင္း . .ေမာင့္ဟာက အရင္ထက္ ပိုၾကီး လာသလိုဘဲ . . တခုခုမ်ား လုပ္ထားလား ... "
" ေမာင္ ဘာမွ မလုပ္ပါဘူး . .ဒီလိုပါဘဲ . ."
သူ႔လိင္တန္ကို ၾကီးလာသည္ ေၿပာလိုက္ေတာ့ ဦးခင္ေမာင္လင္း ေက်နပ္သြားသည္ ။ လိင္တန္ၾကီး ... စီးစီးၾကီး သူမအဂၤါစပ္ထဲ တိုး၀င္လာ ေတာ့ ေဒၚ၀င္း၀င္းေသာ္လဲ
" အင္း . .ဟင္းဟင္း . .."
လို႕ နုတ္ဖ်ားက ညည္းလိုက္ရင္း ေပါင္ေတြကို ေထာင္ကားေပးလိုက္သည္ ။ ဦးခင္ေမာင္လင္း ထိုးေဆာင့္သည္ ။ ေဒၚ၀င္း၀င္းေသာ္ ေအာက္ ကေန ပင့္ေဆာင့္ေပးရင္း . .
" လုပ္ ... လုပ္... ေမာင္ . .ၿမန္ၿမန္ေလး ... "
လို႔ ေၿပာသည္။ ဦးခင္ေမာင္လင္း ခပ္သြက္သြက္ ထိုးေဆာင့္သည္ ။ ေကာင္းခါနီး ၿဖစ္လာသည္ ။
" အို . .အို . .ေမာင္ . .တအား..တအား.. "
ေဒၚ၀င္း၀င္းေသာ္ ေအာက္မွ လူးပ်ံေအာင္ဘဲ စေကာ၀ိုင္း ေမႊ႕ရမ္းကာ ပင့္ေပးေနသည္ ။
" အို . . .အာ...အား . ."
ဦးခင္ေမာင္လင္း မထိန္းထားႏိုင္ဘဲ သုတ္ေတြ ပန္းထုတ္ခါ ၿပီးသြားသည္ ။ ေဒၚ၀င္း၀င္းေသာ္ မၿပီးခင္ ဦးခင္ေမာင္လင္း ၿပီးသြားသည္ ။
" ေမာင္ ... ေမာင္... ဆက္ေဆာင့္အံုးေလ . .. "
" ေဆာရီးဘဲ ကြာ..ေမာင္ ၿပီးသြားၿပီ . . "
ဦးခင္ေမာင္လင္းရဲ႕ လိင္တန္ဟာ ၿပီးၿပီးခ်င္းဘဲ ေပ်ာ့က် ေသးငယ္သြားေလသည္ ။ ေဒၚ၀င္း၀င္းေသာ္မွာ သည္ေယာက္်ားနဲ႕ ရၿပီး ကထဲက ကာမလမ္းဆံုးကို မရတာကမ်ားသည္။ သူ႔ လိုးေဆာင့္တာကိုေရာ သူ႔လိင္တန္ကိုေရာ အားမရခဲ့ေပ ။ ဦးခင္ေမာင္လင္း ကေတာ့ သူ လိုခ်င္တာ ရသြားၿပီမို႕ အိ္ပ္ရာေပၚလွဲခ်ကာ အိပ္လိုက္သည္ ။ ေဒၚ၀င္း၀င္းေသာ္မွာေတာ့ လိုအင္ မၿပည့္လို႔ စိတ္ဆင္းရဲစြာနဲ႔ ၿပန္အိပ္လို႔ မရ ။
" ဟင္း ... တကယ့္ကို တကိုယ္ ေကာင္းဆန္တဲ့ လူ .... "
စိတ္ထဲမွာ..ေယာက်ၤားၿဖစ္သူကို မေက်နပ္ ။ ဦးခင္ေမာင္လင္းနဲ႔ မယူခင္က ေဒၚ၀င္း၀င္းေသာ္ သည္ ေဘာစ္ဦးတင္ထြန္းဇံနဲ႕ ညိဘူးသည္ ။ ဦးတင္ထြန္းဇံသည္ တကယ့္ကို အလိုးေတာ္တဲ့ လူဆိုတာ ေယာက်္ားရၿပီးမွ သိသာခဲ့ရသည္ ။ ဦးတင္ထြန္းဇံရဲ႕ လိင္တန္သည္လဲ ေယာက်ၤား ၿဖစ္သူ ဦးခင္ေမာင္လင္းထက္ ပိုၾကီးမားၿပီး တခ်ီ ၿပီးသြားၿပီး ေနာက္တခ်ီ အတြက္ အၿမန္ဆံုး ၿပန္ေတာင္ႏိုင္ေသာ အားေကာင္းေသာ လိင္တန္ၾကီးမို႕ သူမ အခုလို ဆႏၵမၿပည့္၀တဲ့ အခါတိုင္း သတိရ ေတာင့္တမိေနရေပသည္ ။
လြန္းလြန္း ဒီေန႔ ေဘာ့စ္ ဦးတင္ထြန္းဇံကို ေလဆိပ္မွာ သြားၾကိဳ ခဲ့ရၿပီး ေဘာ့စ္နဲ႕အတူ သူ႕ ေထာက္ၾကန္႔က ၿခံၾကီးထဲ ေ၇ာက္ခဲရသည္ ။ ေဘာ့စ္ ေမြးထားတဲ့ အေကာင္ေတြကို လိုက္ၾကည့္ရသည္ ။ သူေမြးထားတဲ့ ဆင္ေပါက္စေလးသည္ သူ႔ပိုင္၇ွင္ ဘာကို လိုလားတယ္ဆိုတာ သိေနတဲ႕ ပံုဘဲ.. ဟြန္း..ေတာ္ေတာ္လည္ တဲ႕ ဆင္ေပါက္ေလး ။ လြန္းလြန္းက ခ်စ္စရာ ေလး ဆိုၿပီး သြားကိုင္မိပါတယ္ ။ လြန္းလြန္းဘက္လွည္႕ၿပီး ၀ူးကနဲ..ႏွာေမာင္းနဲ႔ တြန္းပစ္လိုက္တာ လြန္းလြန္းလဲ ယိုင္လဲ သြားရသည္ ။ ေဘာ့စ္ ရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲကို ယိုင္လဲက်သြားရတာ ေလ။ ေဘာစ္ကလဲ လြန္းလြန္းကို ဖက္ေပြ႕လိုက္ခဲ့ သည္ ။ သို႔ေပမဲ့ ေဘာ့စ္က ေတာ္ေတာ္ နဲ႕ ၿပန္မလႊတ္ေတာ့ ။ လြန္းလြန္းရဲ႕ ဖြ႕ံၿဖိဳးလံုး၀န္းတဲ့ ရင္သားေတြဟာ ေဘာ့စ္ရင္ဘတ္ၾကီးနဲ႕ တသား ထဲက်ေအာင္ကို ပိၿပားေနေတာ့တာေလ ။ လြန္းလြန္းက ရုန္းလိုက္ေတာ့မွ ေဘာ့စ္က ၿပန္လႊတ္ေပးသည္ ။ ဟြန္း .. ေလဆိပ္မွာထဲက သူၾကီးက လြန္းကို တခ်ိန္လံုး ၾကည့္ေနတာ .... အိေၿႏၵကို မဆည္နိုင္ေအာင္ဘဲကြာ.။ ခက္ေတာ့ ခက္ေတာ့မွာဘဲ ။ သူကလဲ လူပ်ိုၾကီး...တဲ့ ။ ဦးေစာဆိုင္မြန္ သည္ ၿခံထဲက ေမြးၿမဴေရးနဲ႔ စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းေတြ အေၾကာင္း..ၿခံက မန္ေနဂ်ာ ဦးေက်ာ္စိုးသြင္နဲ႔ စကားေၿပာ ေနတံုး.. ေဘာ့စ္က လြန္းလြန္းကို ေမးခြန္းေတြ ေမးသည္ ။ လြန္းလြန္း အေၾကာင္းေတြ ။
သူ႕ ရဲ႕အတြင္းေရးမွဴး တေယာက္ရဲ႕ အေၾကာင္း ကို သူသိခ်င္တာ အဆန္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ သို႕ေပမဲ့ ေစာေစာက ဆင္ကေလးေၾကာင့္ သူ ၾကီးနဲ႔ ဖက္မိခဲ့တာေတြေၾကာင့္ လြန္းလြန္းက ရွက္ေနလို႔ပါ ။ ေထာက္ၾကန္႔ၿခံကေန ကန္ပဏီ ရံုးခန္းကို သြားၾကသည္ ။ လြန္းလြန္းကို သူ ၿပန္ေ၇ာက္လာၿပီမို႔ သူ မနက္ဖန္ကစၿပီး ကန္ပဏီ ရဲ႕ အမ္ဒီ အလုပ္ကို ၿပန္တာ၀န္ယူေတာ့မွာ လို႔ ဦးတင္ထြန္းဇံက ေၿပာသည္ ။ သူ႔ ရံုးခန္းက စားပြဲၾကီးမွာ ထိုင္ၿပီး လြန္းလြန္းက သူ႔ ေ၇ွ႕က ထိုင္ခံုမွာ ထိုင္ၿပီး စကားေၿပာၾကတာ ၿဖစ္သည္ ။ သူ႔အၾကည့္ေတြေၾကာင့္ လြန္းလြန္း ရင္တုန္သလိုဘဲ ။
" လြန္းလြန္း ... က်ေနာ့္အိမ္ သိလား .... ေရာက္ဘူးလား ... "
" မေရာက္ဘူးေသးပါဘူး ... အမ္ဒီ .... "
" ေစာဆိုင္မြန္ မေခၚသြားေသးဘူးေပါ့ .... အင္း .အခု လိုက္ခဲ႕ေလ ... အိမ္မွာ ရွိတဲ့ လူအားလံုးကိုလဲ သိထားဖို႕လိုမယ္ ... အဲ .... ဖုန္းနံပါတ္ေတြေရာ .. က်ေနာ့္အလုပ္ေတြ
လုပ္ဖို႕က က်ေနာ္အိမ္..က်ေနာ္ လုပ္တာေတြ ..သြားတဲ႕ ေနရာေတြ အားလံုး လြန္းလြန္း သိထားသင္႕တယ္ေလ . .က်ေနာ့္ ဟမ္းဖုန္း နံပါတ္ေကာ ရၿပီလား ... "
" ရပါၿပီ အမ္ဒီ ... ေဒၚ၀င္း၀င္းေသာ္.. လြန္း ကို ေပးထားပါတယ္ . .ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတာ့ ေဒၚ၀င္း၀င္းေသာ္က ၇ွင္းၿပ ... ေၿပာၿပ ထားၿပီးပါၿပီ ... "
" လြန္းလြန္း ... ေသာက္စရာ ဘာမ်ား ရွိလဲ မသိဘူး ... အဲ ေရေအးေအး တခြက္ေလာက္ရမလား .... "
" ရပါတယ္ . .အမ္ဒီ ..ဟုတ္ကဲ႕ .... "
လြန္းလြန္း ေရသြားယူေပးေတာ့ လြန္းလြန္းရဲ႕ ကိုယ္ အေနာက္ပိုင္း အလွအပကို သူ ၿမင္ရၿပန္ေတာ့ တင္ထြန္းဇံ သက္ၿပင္းခ်သည္ ။ ဟင္း ... လွလိုက္တဲ့ ဖင္ေတြ .... မၾကီးလြန္း ... မေသးလြန္း အေနေတာ္ဘဲ ... လြန္းလြန္း ကမ္းေပးတဲ့ေ၇ေအး ေအး တခြက္ကို ေသာက္ရင္း သူ႔ဘၾကီး တေယာက္ သူငယ္ငယ္က ဖုန္းေၿပာေနတာကို သူ ၾကားဖူးခဲ့တာ အမွတ္ရမိလိုက္သည္ ။ ဘၾကီး က သူ ၾကိဳက္ေနတဲ့ မိန္းမကို ဖုန္းနဲ႔ေၿပာေနတာ က . .
( ခင္ခင္စီ . .ခင္ခင္စီ ခပ္ေပးတဲ့ ေရက ေမတၱာ ပါလို႔ လားမသိဘူး ... အရမ္း ေအးၿမၿပီး ေသာက္ရတာ ေကာင္းလိုက္တာ ... ခင္ခင္စီ ... ) တဲ့။
သူလဲ အဲလို ၿဖစ္ေနၿပီ ။ လြန္းလြန္းေရ က်ေနာ္ေတာ့ ၿမင္ၿမင္ခ်င္းဘဲ ခ်စ္မိသြားၿပီဗ်ာလို႔ စိတ္ထဲက ေၿပာေနမိသည္ ။ ေဒၚ၀င္း၀င္းေသာ္သည္ လြန္းခင္ခင္ ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးကို ေဘာ့စ္နဲ႔ ပတ္သက္တာေတြ
ၿပေပး ၊ေၿပာၿပေပးေတာ့ သူမနဲ႔ ေဘာ့စ္ ... ဟိုတံုး က ခ်စ္တင္းႏွီးေႏွာခဲ့ ( လိုးခဲ႕ )ၾကတာေတြကို ၿပန္လည္ သတိရၿပီး လြန္းခင္ခင္ကို နဲနဲ မနာလို သလို ၿဖစ္မိရသည္ ။ အင္း .. ဒီေကာင္မေလးနဲ႔ လဲ သူ ၿငိကို ၿငိမွာပါဘဲ ။ ၾကည့္ပါအံုး .... ပက္ပက္စက္စက္ကို လွတာ ... ကိုယ္လံုးကလဲ ထိပ္တန္းဘဲ ... ၾကည့္ေကာင္းမဲ့ ပြဲတခုဘဲ .... အင္း ... ေဘာ့စ္ ေဘာ့စ္ ... ငါ့တံုးက ငါကလဲသူ႕ ေက်းဇူးေတြ အရမ္းမ်ားတာေၾကာင့္ သူ႔ကို လက္ထပ္ယူဖို႔ ငါ မေတာင္းဆိုရက္ခဲ့ဘူး .... သူကလဲ ငါ့ကို ... သူ မိန္းမ မယူခ်င္ေသးဘူး ... အရင္ေလလႊတ္ ထားခဲ့တယ္ေလ ... ငါ ဒီအတိုင္းဘဲ ေနရင္ေကာင္းသား ... ရွည္ၿပီး ကိုခင္ေမာင္လင္းကို သြားလက္ထပ္မိ လိုက္ တယ္ ... ေဒၚ၀င္း၀င္းေသာ္သည္ ေဘာ့စ္ၿပန္ေရာက္လာေတာ့ ေဘာ့စ္နဲ႔ တေနရာ ရာမွာ ေတြ႕လိုက္ခ်င္မိသည္ ။ ကိုကိုဇံလို႔ လူကြယ္ရာမွာ သူမေခၚခဲ့ေသာ ေဘာ့စ္နဲ႔ တခ်ီ တေမာင္းေလာက္ ေတြ႕လိုက္ခ်င္ေသးသည္ ။အင္းေလ လြန္းလြန္း ဆိုတဲ့ ငါးစိမ္းေလး ရွိေနမွေတာ့ ၀င္း၀င္းေသာ္ ဆိုတဲ့ ငါးကင္မကို သူပစ္ပယ္ေတာ့မလား မသိပါဘူး ။ ေစာဆိုင္မြန္ကလဲ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ပီသလိုက္တာ ။ ဒီလို လန္းတဲ့ ေဆာ္ေလးကို ဘယ္လိုမ်ား ရွာေတြ႕ၿပီး သူ႕ေဘာ့စ္ အတြက္ ခန္႔ေပးသလဲ မသိေတာ့ပါဘူး ။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx
ယုမသည္ အန္ကယ္ဇံ ၿပန္ေရာက္လာလို႔ စိတ္ ေတြ လႈပ္႐ွားေနသည္ ။ အန္ကယ္လ္ဇံ နိုင္ငံၿခား ကို ခရီးထြက္မဲ့ညက အၾကီးအက်ယ္ ပါတီပြဲ လုပ္ သည္ ။ အန္ကယ္လ္ဇံလဲ အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔ အရက္ေသာက္ၿပီး မူးေနသည္ ။ ယုမတို႔လဲ အန္ကယ္ဇံတို႔ လိုတာေတြလုပ္ကိုင္ေပးၾကသည္။ ဧည့္သည္ေတြ ၿပန္သြားၿပီးေတာ့ အန္ကယ္လ္ဇံ က သူ႔အခန္းထဲမွာ ပြေနတဲ့ ပုလင္း ဖန္ခြက္ေတြ ကို လာသိမ္းခိုင္းသည္ ။ ယုမသည္ အန္ကယ္္ဇံ ကုတင္ၾကီးရဲ႕အနီး ၾကမ္းၿပင္ေအာက္မွာ က်ေန တဲ့ အမွိဳက္ေတြကို ကုန္းေကာက္ေနတံုး အန္ကယ္္ဇံ ေရာက္လာသည္ ။
(ယုမ ... နင့္ကို ကေလးဘဲမွတ္ေနတာ ... နင္ ကေလး မဟုတ္ေတာ့ပါလား ... )
( ဘာလို႔လဲဟင္ အန္ကယ္လ္ဇံ . .)
( ဟ ..နင့္ ဖင္ၾကီးေတြက ကားထြက္ၿပီး အယ္ေနတာဘဲ ..တကယ္႕အပ်ိဳမ ၿဖစ္ေနေပကာ . .)
( အို . .အန္ကယ္ဇံကလဲ . .)
ယုမ ဖင္ေတာင့္တာ အယ္တာကို ေၿဗာင္ၾကီး လာေၿ႔ပာေနေတာ့ ယုမ ရွက္တာေပါ့ ။
( လာစမ္း ... ယုမ ဒီအနား .... )
အန္ကယ္ဇံက ကုတင္ၾကီးေပၚထိုင္ေနရာက ယုမ ကို ဆြဲေခၚလိုက္သည္ ။ ယုမ တုန္ေနသည္ ။
( ဟား ... တကယ္ဟာ နင့္ကို ကေလးဘဲ ေအာက္ေမ့ေနတာ ... နင့္ဖင္ေတြ တကယ္ေတာင့္တာဘဲ ... )
အန္ကယ္လ္ဇံက ဖ်တ္ကနဲ ယုမ ဖင္တုံးအိအိၾကီး ေတြကို ကိုင္လိုက္ပါသည္ ။
( အို႕ . . )
ယုမ ရုန္းဖို႕ ၾကိဳးစားသည္။ ေၾကာက္လဲ ေၾကာက္ရသည္ ။ အန္ကယ္္ဇံကို ကလန္ကဆန္ ဘယ္သူမွ မလုပ္ရဲ ။ယုမ တင္မက ယုမ မိဘေတြ ေတာင္ အန္ကယ္္ဇံကို ေမာ္မၾကည့္ရဲ ။ တေဆြ တမ်ိဳးလံုးကို ေထာက္ပံ့ၾကည့္႐ႈထားၿပီး ေနစရာ လဲ ေပးထားသည္ ။ ကေလးေတြကို ေက်ာင္းလဲ ထားေပးသည္ ။ယုမတို႔က တကယ္ဆို ေသြးသား မေတာ္စပ္ ။ ရပ္ေဆြရပ္မ်ိဳးသာ ၿဖစ္သည္ ။ ၀ိုင္းလုပ္၀ိုင္းစား သေဘာနဲ႕ အန္ကယ္္ဇံတို႔ မိသားစုနဲ႕ ယုမတို႔လာ ေနေနၾကတာ ဖြားဖြားၾကီး ရွိကထဲကပါ ။အန္ကယ္ဇံသည္ အဖြားနဲ႔ ၾကီးၿပင္း လာသူၿဖစ္သည္ ။သူ႔ မိဘေတြ သူငယ္ငယ္ထဲက ကြယ္လြန္ခဲ့တာမို႕ ဖြားဖြား ေဒၚဖြားဇံ ကဘဲ ေမြးခဲ့ သည္။ ဖြားဖြားက ေရွးေခတ္ကထဲက မ်ိဳးရိုးနဲ႕ ခ်မ္းသာလာတဲ့ သူေဌးမၾကီးဆိုေတာ့ အန္ကယ္္ဇံ သည္ မိဘမဲ့ ေၿမးလဲ ၿဖစ္တာေၾကာင့္ ဖြားဖြားက အရမ္း အလိုလိုက္ခဲ့သည္ ။ လိုခ်င္တာ အကုန္ ၿဖစ္ေစခဲ့သည္။ ဒါေတြက ယုမကို အေမက ေၿပာၿပခဲ့လို႔ ယုမ သိတာပါ ။ ယုမဖင္ေတြ ကို အန္ကယ္ဇံ ကိုင္ေနသည္ ။ ပြတ္ၾကည့္ေနရာက ဆုပ္ကိုင္ၾကည့္ေနသည္ ။
(အူး . .ယုမ ...နင့္ဖင္ေတြက ကိုင္လို႔ ေကာင္းလိုက္တာဟာ . .)
ယုမ ေၾကာက္လို႕ မေၿပာရဲလို႕ ၿငိမ္ေနေတာ့ အန္ကယ္ဇံက တဆင့္တက္လာၿပီး ယုမ ဖင္ၾကား ထဲကို သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ႏွိဳက္စမ္းသည္ ။
( အို႕ . .အန္ကယ္ ..မ...မလုပ္ပါနဲ႕ . . ..)
( အံမာ ... ယုမ...နင္က ငါ့ကို ၿပန္ေၿပာတာ လား .. )
( မ...မဟုတ္ပါဘူး . ..ေၾကာက္လို႕ပါ . .)
အန္ကယ္ဇံ လက္ေခ်ာင္းေတြက ယုမရဲ႕ စအို ေပါက္ေလးကို ကလိေနသည္ ။
( နင့္ ပါးစပ္ေလး ခဏ ပိတ္ထား ... ၿပစမ္း.. နင့္နို႕ေတြေကာ ... ေတာ္ေတာ္ၾကီးေန ၿပီလား ...)
အန္ကယ္ဇံသည္ ယုမ နို႕ေတြကို ကိုင္ၾကည့္ေန သည္ ။ ယုမေလ ရင္ေတြ တုန္တာ အရမ္းပါဘဲ ။ၾကက္သီးေတြ တအားထလာၿပီး လက္ေတြ
ေၿခေတြ တုန္ေနသည္ ။
( ေဘာ႕စ္ . . .)
ေလွခါးက ေခၚသံေၾကာင့္ အန္ကယ္ဇံ ယုမကို လႊတ္လိုက္သည္။ သူ႕ကားဒရိုင္ဘာ ေမာင္စိုးပါ ။
( ဘာလဲေဟ႕ . .ေမာင္စိုး ... )
( ေဘာ့စ္ ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း ဦးေကာင္းေမာ္ လံုး၀ မူးၿပီး ကားမေမာင္းနိုင္ေတာ့လို႕ . .သူ႕အိမ္ကို က်ေနာ္ လိုက္ပို႔ေပးလို္က္ရမလား ... )
( ေဟ . .)
အန္ကယ္ဇံ ေအာက္ထပ္ကို ေၿပးဆင္းသြား သည္ ။ယုမလဲ သိမ္းစရာေတြ အၿမန္သိမ္းၿပီး ေအာက္ထပ္က ယုမ အခန္းေလးဆီ ဆင္းခဲ႕ ပါသည္ ။ တေနကုန္ အလုပ္လုပ္ထားလို႔ နံေစာ္ညစ္ပတ္ေနလို႕ ေရခ်ိဳးဖို႔ ၿပင္ေတာ့ ေပါင္ၾကားက ယုမ ပိပိဟာ အေရေတြ စိုစိုရႊဲေနတာ ေတြ႕လို္က္ရပါသည္ ။ အို ... ခုန အန္ကယ္ဇံ ကိုင္တာ.. ႏွိဳက္တာေတြေၾကာင့္ ၿဖစ္မည္ ။ ေယာက်ၤားရဲ႕ အထိေတြ႕ေၾကာင့္ စိုလာရတာကို ယုမ အံ့ၾသေနမိသည္ ။
ယုမသည္ အခု အန္ကယ္ဇံ နိုင္ငံၿခားက ၿပန္ေရာက္လာေတာ့ သူ မသြားခင္ညက ကိုင္ထား နွိဳက္ထားတာေၾကာင့္ ရွက္သလိုလို ရင္ဖိုသလိုလို ၿဖစ္ေနသည္ ။အန္ကယ္ဇံ ကေတာ့ ဘာမွ မၿဖစ္ခဲ့သလိုဘဲ ။ယုမကိုၿပန္ေတြ႕ေတာ့..
( ခ်ာတိတ္ ...ေနေကာင္းလား ... နင့္အတြက္လဲ လက္ေဆာင္ပါတယ္ ... )
ဆိုၿပီး ေခါင္းကိုပုတ္သည္ ။ ေနာက္တေန႔ မနက္ အိမ္မွာ ထမင္းဟင္းခ်က္ၿပဳတ္ေကြ်းေမြးတာေတြ အစစ တာ၀န္ယူေနတဲ့ ေဒၚေလးနီက
( ယုမ ... နင့္အန္ကယ္ဇံ နိုးၿပီလား မသိဘူး . .သြားေခ်ာင္းၾကည့္စမ္း ... နိုးေနရင္ ဘာစားပါမလဲလို႕ သြားေမး ... ) လို႔ ခိုင္းလိုက္တာေၾကာင့္ ယုမ အန္ကယ္လ္ဇံ အခန္း ကို သြားေခ်ာင္းသည္ ။ အိပ္ရာကုတင္ၾကီးေပၚမွာ အန္ကယ္လ္ဇံ မ၇ွိ ။ ဘယ္မွာလဲ ဆိုၿပီး စူးစမ္း ခ်င္စိတ္နဲ႔ ပြင့္ေနတဲ့ တံခါးကေန သူ႔အိပ္ခန္းထဲ ၀င္သြားမိသည္ ။ အိပ္ခန္းနဲ႔ တြဲရက္ ေရခ်ိဳးခန္း အိမ္သာ အခန္းၾကီးထဲကေန အန္ကယ္လ္ဇံ ရုတ္တရက္ ထြက္လာေတာ့ ယုမ လန္႔သြား သည္ ။ အို ... ပိုၿပီး လန္႔သြားရတာက အန္ကယ္ဇံ သည္ ကိုယ္တံုးလံုးၾကီး ေ၇ခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာလို႕ပါ ။
( ဟိတ္ ... ခ်ာတိတ္ ... ဘာတံုး ... )
( ဟို..ဟို . ..ဟို . .ဒင္း . . .)
ယုမ မ်က္လံုးေတြက သူ႔ေပါင္ၾကားက ဒုတ္တန္ မဲမဲၾကီးဆီ ေ၇ာက္ေနတာ သူေတြသြား သည္ ။
( လာစမ္း ... ယုမ . . .)
( ရွင္ ... ဟုတ္ . .ဟုတ္ကဲ႕ . .. .)
( ကိုင္ၾကည့္စမ္း . . )
ယုမ လက္ကို သူဆြဲၿပီး သူ႔ေပါင္ၾကားက အတန္ၾကီးကို ဆုပ္ကိုင္ေစသည္ ။ အို ... ေႏြးေႏြးၾကီး ။
( ဆုပ္ထားေလ ... )
အို ... သူ႔ဟာၾကီးက အရမ္း တုတ္တာဘဲ ။ ယုမ ဆုပ္ကိုင္ထားဆဲ အန္ကယ္ဇံသည္ ယုမကို ဆြဲဖက္လိုက္သည္ ။
( ယုမ ... နင္ ရီးစား ရွိၿပီလား . .)
( ဟင့္အင္း ... )
( ၿပစမ္း . .နင့္ နို႕ေတြ ... )
ဆိုၿပိး ယုမနို႔ေတြကို အကႌ် အေပၚကေန ကိုင္ၾကည့္ေနသည္ ။ ယုမေလ ရင္ေတြ ခုန္တာ ေသးေတာင္ထြက္က်ၿပီ ထင္မိတာဘဲ ။
( ေတာ္ေတာ္ နို႕ၾကီးေနၿပီဘဲ . . နင္ လွလဲ ေတာ္ေတာ္ လွလာတယ္ . .)
( ယုမ . .)
( ရွင္ . .)
( နင္႕ အ၀တ္ေတြ ခြ်တ္လိုက္စမ္း . . .)
( ဟို..ဟို ... မခြ်တ္ခ်င္ဘူး ... ယုမ ရွက္တယ္ ... )
( အင္း ... နင္ ၇ွက္ေနလား ... ဒါဆို အ၀တ္မခြ်တ္ခ်င္ရင္ ငါ့လီးၾကီးကို နမ္းေပး ... နင္နမ္းေပး ရင္ အ၀တ္ခြ်တ္စရာ မလိုေတာ့ဘူး ... ဘယ္လိုလဲ ... )
( က်မ တခါမွ မနမ္းဘူးဘူး ... မနမ္းတတ္ဘူး .. )
( လာ ငါၿပေပးမယ္ ... )
အန္ကယ္ဇံက ကုတင္ၾကီးေပၚ ထိုင္လိုက္ၿပီး ယုမ ကို ကုတင္ေအာက္မွာ ဒူးေထာက္ေစသည္ ။သူ႕ ေပါင္ၾကားမွာ ယုမမ်က္ႏွာကို အပ္ေစၿပီး သူ႔ဟာ ၾကီးကို ယုမ ပါးစပ္မွာ ေတ့လိုက္ၿပီး ...
( ယုမ ပါးစပ္ဟ ... ငံုလိုက္ ... )
ယုမလဲ စိတ္အညွိဳ႕ခံေနရသူတေယာက္လိုဘဲ အန္ကယ္ဇံ ခိုင္းသမွ် ကို လုပ္ေနမိ သည္ ။ မၾကာခင္မွာဘဲ ယုမသည္ အန္ကယ္ဇံ အတန္ၾကီးကို စုပ္တတ္သြားသည္ ။ လွ်ာေလးနဲ႕ ဒစ္ၾကီးရဲ႕ အခ်ိဳင့္ထဲကို ထိုးလွိမ့္ကာ ကစားေပး တတ္လာသည္ ။
( အင္း ... ယုမ လိမၼာတယ္ ... မုန္႔ဘိုးလဲ ေပးရမယ္ ... နင္ ေကာလိပ္တက္ခ်င္ရင္လဲ ငါ ထားေပးမယ္ ... ဒီလိုမနက္ အေစာၾကီးဆို နင္ လာခဲ့ ... ငါ အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္ေတာင္ ... နင္ လာစုတ္ေပး . .ၾကားလား ... )
ယုမသည္ စုပ္ေနရင္းမို႔ ပါးစပ္က ေၿဖလို႔မရသၿဖင့္ ေခါင္းညိမ့္ၿပလိုက္ပါသည္ ။
( အင္း ... ဒီလိုမွေပါ့ ... နင့္ အေဖနဲ႕အေမကိုလဲ ငါၾကည့္မယ္ ... အိမ္တလံုး ေဆာက္ေပးမယ္ .. နင္ သေဘာက်တယ္မွဳတ္လား ... )
ယုမ ေခါင္းညိမ့္ၿပလိုက္ပါသည္ ။ ခဏအၾကာ အန္ကယ္ဇံက ၿမန္ၿမန္စုပ္လို႔ ခိုင္းလာသည္ ။
( စုပ္ ... စုပ္ ... ၿပီးေတာ့မယ္ ... )
ယုမလဲ တအား စုပ္ေပးလိုက္တာ ဗ်င္းကနဲ ဗ်င္းကနဲ အေရေတြ ပါးစပ္ထဲ ပန္း၀င္လာလို႔ ေယာင္ၿပီး ၿမိဳခ်ပစ္မိလိုက္ပါသည္ ။
( အား ... ေကာင္း ... ေကာင္းလိုက္တာ ခ်ာတိတ္ရယ္ ... အင္း ... )
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxx
တင္ထြန္းဇံ ရံုးခန္းကို ေရာက္ေတာ့ လြန္းလြန္းက သူ ေရာက္မလာခင္ သူ႔ကိုေခၚတဲ့ ဖုန္းေတြနဲ႔ လာေတြ႕လိုတဲ့ လူေတြရဲ႕ အမည္စာရင္းေတြ လာၿပသည္ ။ အလုပ္လုပ္စရာေတြ လုပ္ေနဆဲ လြန္းလြန္းက ရံုးတြင္းလိုင္းကေန သူ႔ကို ေတြ႕ခ်င္လို႔ အၿပင္မွာ ေရာက္ေနေၾကာင္း ေၿပာ သည့္သူ လႊတ္လိုက္ဖို႔ေၿပာလိုက္သည္ ။ ၀င္း၀င္းေသာ္ ၀င္လာသည္ ။
"ကိုကိုဇံ . .အာ . .ေဆာရီး အမ္ဒီ . .ေနေကာင္းလား ... မေန႔က ၿပန္ေ၇ာက္တံုးက အမ္ဒီ ပင္ပန္း အလုပ္႐ႈပ္ေနမွာဘဲ ဆိုၿပီး ... အခုမွ လာႏူတ္ဆက္တာပါ ..."
"ေကာင္းပါတယ္ . .၀င္းေသာ္ေကာ ေနေကာင္း တယ္မွဳတ္လား ... အလုပ္နဲ႔ ပတ္သက္တာ ထူးၿခားတာ ရွိလား ... "
"မရွိပါဘူး ... အားလံုး အဆင္ေၿပပါတယ္ ... ေအာ္ ဒါနဲ႔ စကၠတရီ အသစ္ေလးေရာ ... သေဘာ က်ရဲ႕လား ... "
" ဘာကို ဆိုလိုတာလဲ ၀င္းေသာ္ ... "
" ေအာ္ . .စကၠတရီအသစ္ ၀င္းေသာ္ ထရိန္းလုပ္ေပးတာ အိုေကရဲ႕လား ေမးတာပါ ..."
" ေၿပပါတယ္ ... "
" အမ္ဒီ ဘာလဲ ခိုင္းစရာ ရွိရွိ...၀င္းေသာ္ကို ေခၚပါေနာ္ . .၀င္းေသာ္ကေလ ...အမ္ဒီ့အတြက္ ဆို ဘာလုပ္ရလုပ္ရပါ အမ္ဒီ... "
ဒီစကားေတြ ေၿပာတဲ့အခါ ေဒၚ၀င္း၀င္းေသာ္ သည္ တင္ထြန္းဇံကို အဓိပၸါယ္ရိွတဲ့ ေလယူ ေလ သိမ္း မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ေၿပာလိုက္တာ ၿဖစ္သည္ ။
" အင္း ... ဒါေၾကာင့္လဲ ၀င္းေသာ္ကို အားကိုး ေနတာေပါ႕ ... ဒါေၾကာင့္လဲ ၀င္းေသာ္ကို မားကက္တင္း မန္ေနဂ်ာ ၇ာထူး ေပးထားတာေပါ့ ... မဟုတ္ဘူးလား ... "
"၀င္းေသာ္ကေတာ့ အရင္ကလိုဘဲ အမ္ဒီ့ စကၠတရီ ပိုေဆရွင္ဘဲ ပိုၾကိဳက္တယ္ ...၀င္းေသာ္ေလ . .လြန္းလြန္း ကို ဂ်ဲလက္စ္ ၿဖစ္မိတယ္ ... သိလား ... "
တင္ထြန္းဇံက ရယ္လိုက္သည္ ။
" အမ္ဒီ ... အမ္ဒီ နဲ႔ ၀င္းေသာ္ ေတြ႕လို႔ ရမလားဟင္ ... "
" ခု ေတြ႕ေနတာဘဲ ... ၀င္းေသာ္ ဘာေၿပာခ်င္ လဲ ... အခုေၿပာနိုင္တယ္ ... ကဲ... ေၿပာ ..."
"အမ္ဒီ့ ေလသံက စိမ္းသလိုဘဲ . .. "
သည္တုန္း အၿပင္က လြန္းလြန္းဆီက ပိကနဲ ရံုးတြင္းေၿပာဖံုး ၀င္လာသည္ ။
" အမ္ဒီ . .ကြန္တိန္နာ ဆိပ္ကမ္းကေန .. လွလွမင္း . .ေခၚပါတယ္ . .အေရးၾကီးလို႔တဲ့ ... "
အေရးၾကီးတဲ့ ကိစၥေပၚလာလို႔ ေဒၚ၀င္း၀င္းေသာ္ လဲ စကားဆက္ မေၿပာနိုင္ေတာ့ ။
" ကဲ ... ၀င္းေသာ္ ... ဒို႕ ေၿပးလိုက္အံုးမယ္ ... "
ေဒၚ၀င္း၀င္းေသာ္ မ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္နဲ႔ က်န္ခဲ့ ေလသည္ ။ ဦးတင္ထြန္းဇံသည္ လြန္းလြန္းကို ေခၚၿပီး ကြန္တိန္နာ ဆိပ္ကမ္းကို ေၿပးေလသည္ ။ လင္းခရုဆာ ကားၾကီးထဲမွာလဲ ဦးတင္ထြန္းဇံ သည္ လြန္းလြန္းကို အၿမဲ ၾကည့္ေနသည္ ။ ၾကာေတာ့ လြန္းလြန္း ရွက္လာသည္ ။ အလုပ္ၿပီးေတာ့ ေန႔လည္ ၂နာရီ ရွိေနၿပီ ။
" လြန္းလြန္း . .ဆာၿပီလား ... "
လြန္းလြန္းက ဟန္ေဆာင္မေန ။ ၿပံဳးလ်က္ ဆာၿပီ လို႔ ေခါင္းၿငိမ့္ၿပသည္ ။
" ဘာ စားခ်င္လဲ ... "
" ဘာဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ပါ ... "
" ေမာင္စိုးေရ ... ေရႊဘဲကို ေမာင္းကြာ ... "
ခါတိုင္းဆိုရင္ ေမာင္စိုးသည္ သူနဲ႕အတူ စားေန က် ။ ဒီေန႔ လြန္းလြန္းပါလို႔ ေမာင္စိုးက အလိုက္ သိစြာနဲ႕ ...
" က်ေနာ္ ေအာက္ထပ္မွာဘဲ စားမယ္ေဘာ့စ္... ကားကို ၿမင္သာတဲ့ ေနရာမွာ စားခ်င္လို႔ပါ ... "
တဲ့ ။ လြန္းလြန္းနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ထမင္းအတူ စားရင္း လြန္းလြန္းကို သူ ၾကည့္လို႔မ၀ ။လြန္းလြန္းက သူ ၾကည့္ေနတာကို ေတြ႕သြားလို႔ ေခါင္းငံု႔ မ်က္လႊာခ်သြားသည္ ။ လြန္းလြန္းရဲ႕ ဆြတ္ဆြတ္ၿဖဴေသာ အသားေၾကာင့္ သူမ နားရြက္ဖ်ားေလးေတြ နီရဲေနတာ သိသာသည္ ။လြန္းလြန္း ရွက္ေနပံုရသည္ ။
" လြန္းလြန္း ... က်ေနာ္နဲ႔ အလုပ္လုပ္ရတာ အဆင္ေၿပရဲ႕လား ... "
" ဟုတ္ကဲ႕ အမ္ဒီ ..."
" အမ္ဒီလို႕ လြန္းလြန္း က်ေနာ့္ကို ေခၚတာ တမ်ိဳးၾကီး ဘဲ ... "
" ဒါၿဖင့္ လြန္းက ဘယ္လိုေခၚရမလဲ ... ေဘာ့စ္ လား ... "
" အင္ ... အဲဒါၾကီးလဲ သိပ္ မၾကိဳက္သလိုဘဲ ... ေမာင္စိုး ေခၚတာမ်ိဳးၾကီး ... မပီေတာ့ ေဘာစိ ... ေဘာစိနဲ႕ ... "
လြန္းလြန္းက သူ႔အေၿပာကို သေဘာက်ၿပီး ရယ္ သည္ ။လြန္းလြန္း ပုဂံထဲ ဘဲကင္ဖတ္ေတြ သူ ထည့္ေပးေတာ့ ...
" လြန္း ... တအား၀ၿပီး ပံုပ်က္လာလို႔ အမ္ဒီ့ အတြင္းေရးမွဴးက ဖက္တီးၾကီးလို႔ ေၿပာၾကရင္ အမ္ဒီက လြန္းကို အလုပ္ၿဖဳတ္ေနမွာ ..."
လို႕ ေၿပာရင္းရယ္သည္ ။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxx
ညဖက္မွာ လြန္းလြန္းသည္ ကြန္ၿပဴတာမွာ လုပ္စရာေတြ လုပ္အၿပီး ဖတ္ေနက် အြန္လိုင္းမွာ တင္ထားတဲ႕လိင္အသားေပး ၿမန္မာ စာအုပ္ေတြ ဖတ္ရင္း စိတ္ေတြ ထၾကြလာရသည္ ။ သူ ဒီည ဖတ္မိတဲ့ စာအုပ္က ကန္ပဏီ ပိုင္ရွင္ ေဘာ့စ္တေယာက္ နဲ႔ သူ႔စာေရးမေလးတို႕ ၿငိၾကတဲ့ ဇာတ္လမ္း ။ လက္ရိွ လြန္းလြန္းရဲ႕ ေဘာ့စ္ ဦးတင္ထြန္းဇံ ကလဲ လြန္းလြန္းကို ၾကိဳက္ေနတဲ့ပံု ရွိတာမို႔ ဒီဇာတ္လမ္းကို စိတ္၀င္တစား ဖတ္မိ သည္ ။ ဖတ္မိေတာ့လဲ လိင္ဆက္ဆံတဲ့ အခန္း ေတြမွာ ေသြးေတြ ဆူေ၀လာၿပီး ကာမစိတ္ေတြ ၿပင္းထန္လာသည္ ။ တေန႕မွာ သူမရဲ႕ေဘာ့စ္ ဦးတင္ထြန္းဇံသည္လဲ ဇာတ္လမ္းထဲက ေဘာ့စ္ လိုဘဲ သူမကို အခ်စ္စခန္းဖြင့္လာနိုင္သည္လို႕ စိတ္ကူးေတြ ယဥ္မိကာ သူမ ေပါင္လည္ဂြဆံုက ရတနာေရႊၾကဳတ္ၾကီးကို ထမိန္အေပၚကဘဲ ပြတ္သပ္ေနမိသည္ ။ လြန္းလြန္းသည္ အိမ္ေထာင္ၿပဳဖို႔ အခ်ိန္တန္ေနၿပီလို႔ လြန္းလြန္း အေမက ေၿပာေနတာ ၾကာၿပီ ။ ဟိုတေလာက ေမေမ လာလည္သြားသည္ ။ လြန္းလြန္းကို ၾကိဳက္တဲ့ လူမေတြ႕ေသးဘူးလားလို႔ ေမးေနေသး သည္ ။ လတ္တေလာ လြန္းလြန္းသည္ လွည္း
တန္းမွာ တိုက္ခန္းတခန္းကို ေ၀မာ၀င္းဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္နဲ႕စပ္တူ ငွားေနေနသည္။အဲဒီ သူငယ္ခ်င္း ေ၀မာ၀င္းကေတာ့ ရီးစား ရွိသည္ ။ ၿမိဳ႕နယ္ရဲစခန္းတခုက ရဲအရာရွိ ၿဖစ္သည္ ။ ေ၀မာ၀င္းက သူဘဲက ရဲအုပ္ ၿဖစ္ၿပီး သူမဆီ အၿမဲလာေတြ႕ေနလို႕ ရပ္ကြက္ထဲက လူငယ္ေတြက သူမကို ကြယ္ရာမွာ ( ရဲလိုး ) လို႕ ေခၚေၾကာင္း လြန္းလြန္းကို ေၿပာၿပသည္ ။ ဒီလို စကားလံုးမ်ိဳးကို ေၿပာရင္ လြန္းလြန္း ၾကက္သီး ေတြ ထသည္ ။ ေၿပာရမွာ ရွက္သလိုဘဲ ။ လြန္းလြန္းသည္ ကုတ္ကၿမင္းသာ ၿဖစ္သည္ ။ ညဖက္ သူမ အခန္းထဲ ဂ်က္ထိုးပိတ္ခါ အြန္လိုင္း က စာေတြဖတ္ က်ိတ္ၿပီး အာသာေၿဖတဲ့မိန္းမ ၿဖစ္သည္ ။ လူေရွ႕မွာေတာ့ အင္မတန္မွ ရွက္တတ္ ေၾကာက္တတ္သည္ ။ တေန႔ လြန္းလြန္း အလုပ္က ၿပန္အလာ အခန္းေဖၚ ေ၀မာ၀င္းရဲ႕ အခန္းဘက္က ေယာက်ၤားအသံ ၾကားရသည္ ။ ေအာ္ ... ေ၀မာရဲ႕ဘဲ ေ၇ာက္ေန တာကိုး ။ လြန္းလြန္းလဲ ေရခ်ိဳးဖို႕ ရံုး၀တ္ အ၀တ္ေတြကို ခြ်တ္ပစ္ၿပီး တပတ္ရစ္ ထမိန္ႏြမ္းကေလး ကို ရင္လ်ားလိုက္သည္ ။ သူမ အိပ္ခန္းကေန ေရခ်ိဳးခန္းရွိရာကို ထြက္ေတာ့မဲ့ ဆဲဆဲ တဘက္ ခန္းက ထူးၿခားတဲ့ အသံေတြ ၾကားလို္က္ရလို႕ နားစြင္႕ လိုက္ေတာ့ ... အို ... ေ၀မာ၀င္းနဲ႔ သူ႕ဘဲ ရဲအုပ္ဆိုတဲ့ လူၾကီး ခ်စ္တင္းႏွီးေႏွာၾကတဲ့ အသံေတြ ဆိုတာ လြန္းလြန္း သိလို္က္ရပါေတာ့ သည္ ။ ဆန္႔က်င္ဘက္ လိင္ကို စိတ္၀င္စားေနေသာ ( တနည္းအားၿဖင္႕ အရြယ္ေရာက္လာတာေၾကာင့္ သဘာ၀ စိတ္ေတြ ေတာင့္တ ဆာေလာင္ေနေသာ ) လြန္းလြန္းသည္ ေရငတ္တံုး ေရတြင္းထဲ က်ရသည္ ဆိုသလိုဘဲ ေရသြား မခ်ိဳးေသးဘဲ ေ၀မာ၀င္းတို႕ အသံေတြ ကို နားေထာင္ေနမိပါေတာ့သည္ ။ ေ၀မာ၀င္းရဲ႕ အသံက ကာမစိတ္ၿပင္းထန္ေနတဲ့ အသံ ။
( ကိုကို . .လိုး . .လိုး . .. ေ၀မာ႕ကို တအားလိုးေပးပါေတာ႕ရွင္ . .ေ၀မာ႕ ေစာက္ပတ္ ယားလွပါၿပီ . .)
သူမ ကိုကိုသည္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ႏွဴးႏွပ္လိုက္ သလဲ မသိဘူး ။ေ၀မာ၀င္း . .အရွက္မရွိ လိုးေပးရန္ ေတာင္းခံေနၿပီ ။ ေ၀မာ၀င္း အသံေၾကာင့္ လြန္းလြန္းမွာ စိတ္ေတြ နိုးၾကြ လာရသည္ ။ လြန္းလြန္းရဲ႕ နို႕ေတြ တင္းလာသ လိုဘဲ ။ နို႕သီးေလးေတြ မာေတာင္လာသလိုဘဲ ။ ေပါင္ၾကားက မံု႕ေပါင္း ေဖါင္းေဖါင္းၾကီးကလဲ ပိုေဖါင္းစူ လာရသလိုဘဲ ။ ခဏၾကာေတာ့ ဖြတ္ဖြတ္ဖပ္ဖပ္ နဲ႔ လိုးသံေတြ ၾကားရေတာ့တာ ဘဲ။ ေ၀မာ၀င္းရဲ႕ ကုတင္လႈပ္သံကလဲ တကြၽီကြၽီ နဲ႔ ။ ေ၀မာ၀င္း ဘဲၾကီးရဲ႕ "အင္း . .အင္း" နဲ႕ အားယူသံေတြ ... ေ၀မာ၀င္းရဲ႕ ခ်က္ေကာင္းကို ထိသြားလို႕ ညည္းတဲ့ အသံေတြက ရုပ္မၿမင္ရေသာ္လည္း လြန္းလြန္းအတြက္ စိတ္ေတြ ထိန္းမရေအာင္ ေဖါက္ၿပန္ နိုးထ ေစေလသည္ ။ လြန္းလြန္း သူမ ေပါင္ၾကားကို ပြတ္မိရသည္ ။ မ်က္စိေတြ မွိတ္လို႔ နံရံမွာ မွီထိုင္ရင္း သူမ ပိပိကို လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕ ဖိဖိပြတ္ေနမိသည္ ။ တဖက္ခန္းက တဖုန္းဖုန္းနဲ႕ လိုးေဆာင့္ေနသလို လြန္းလြန္းလဲ သူမ ပိပိကို လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕ ထိုးဆြကစားေနမိရပါသည္ ။
လြန္းလြန္းသည္ အခုမွ ေဘာ့စ္အစစ္နဲ႕ လုပ္ရလို႕ အစစ အခြင့္အေရးေတြ ရလာသည္ ။ ေစာေစာက ဦးတင္ထြန္းဇံ ၿပန္မလာခင္တံုးက ဦးေစာဆိုင္မြန္က ဦးတင္ထြန္းဇံအတြက္ ၾကိဳတင္ အလုပ္ခန္႔ထားေပးတာသာ ၿဖစ္လို႔ ဟမ္းဖုန္းလို ဟာကို ေပးထားၿခင္းမရွိေသး ။ အခုေတာ့ လြန္းလြန္းသည္ အင္တာနက္ရေသာ အိုင္ဖုန္းနဲ႕ ၿဖစ္ေနၿပီ ။ ဦးတင္ထြန္းဇံရဲ႕ အတြင္းေရးမွဴး ၿဖစ္ရတာ ဒံုးကနဲ ဒိုင္းကနဲ သူမ ဘ၀ ေၿပာင္းလဲမွဳ ေတြ ၿဖစ္လာသည္ ။ဦးတင္ထြန္းဇံ ကိုယ္တိုင္ လြန္းလြန္းကို ကားေမာင္းသင္ေပးေနသည္ ။ လြန္းလြန္း ကားလိုင္စင္ရၿပီးေတာ့ ဦးတင္ထြန္းဇံ သည္ လြန္းလြန္းကို ကားအေရာင္း ဆိုင္တခုကို ေခၚသြားၿပီး အ၀ါေရာင္ ေတာက္ေတာက္ ကားေလးတစီးကို ၀ယ္ေပးလိုက္သည္ ။
" ဒါ လြန္းလြန္းအတြက္ ... က်ေနာ့္ အလုပ္ေတြ ကို တာ၀န္ယူ လုပ္ေပးေနတဲ့ လြန္းလြန္း သြားေရးလာေရးအဆင္ေၿပေအာင္ .... "
လြန္းလြန္း . .အိပ္မက္လိုဘဲ ၿဖစ္ေနသည္ ။စိတ္လႈပ္႐ွားလြန္းေနသည္ ။ ၿငင္းလိုေပမဲ့ ၿငင္းရခက္ေနသည္ ။
" ဟို . .ဟို . .အမ္ဒီ ... လြန္းက လွည္းတန္းက တိုက္ခန္းမွာေနေနတာဆိုေတာ႕ ကားထားဖို႕ အခက္အခဲ . .."
လြန္းလြန္း စကားဆံုးေအာင္ မေၿပာလို္က္ရ . .။ ဦးတင္ထြန္းဇံက လက္ကာလိုက္သည္ ။
" သိၿပီ ... လြန္းလြန္း ဒီေလာက္ ေၿပာလိုက္တာနဲ႕ က်ေနာ္ သိၿပီ ... ကား ရပ္ဖို႕ ေနရာ လိုတယ္ . . .ဟုတ္တယ္ ... လြန္းလြန္း ေနဘို႕ ေနရာပါ လိုတယ္ . ."
ဦးတင္ထြန္းဇံ ဖုန္းေကာက္ဆက္လိုက္သည္ ။ သူ႕ မိတ္ေဆြ ဦးကက္နက္ ဆီကို ။ ဦးကက္နက္ က ေၿမၿခံ အိမ္တိုက္ခန္း ေရာင္း၀ယ္ သည္ ။ ဦးတင္ထြန္းဇံသည္ ဦးကက္နက္ဆီက သူ႕ ကန္ပဏီ ရံုးခန္းနဲ႕ သိပ္ မေ၀းတဲ႕ ေနရာေကာင္း တခုမွာ ကားဂိုေဒါင္ပါတဲ့ အိပ္ခန္း ၂ ခန္းပါ ကြန္ဒို တိုက္ခန္းတခန္းကို ၀ယ္သည္ ။ လြန္းလြန္း ကို ေၿပာင္းေစသည္ ။ ေန႕ခ်င္းညခ်င္း လြန္းလြန္း သည္ တိုက္ခန္း အသစ္ ကားအသစ္ ဖုန္းအသစ္ နဲ႔ ၿဖစ္သြားသည္ ။ လြန္းလြန္းသည္ စီးပြါးလဒ္ၿမင္ၿပီး အလုပ္ၾကိဳးစားလို႕ ဦးတင္ထြန္းဇံရဲ႕ အလုပ္ သဘာ၀ေတြကို အခ်ိန္တိုတို နဲ႕ တတ္ေၿမာက္ကာ အလြန္အားကိုးရတဲ့ အတြင္းေရးမွဴးတေယာက္ ၿဖစ္လာေလသည္ ။
(ၿပီးပါၿပီ)
No comments:
Post a Comment