Sunday, March 11, 2018
ခ်စ္ျခင္းႏွလုံးသား၏တည္မွီရာ ရမၼက္ျဖင့္ ေႏွာင္ငင္ရစ္ဖြဲေသာ END...
တကယ္လိုးၾကေတာ့ Alexက သူမေစာက္ပတ္ကိုလိုးသည္။ တစ္ခါမွ မဆုံဖူး မလိုးဖူးေသး၍ လုိးခ်င္စိတ္ အလြန္အမင္း ျပင္းျပေနမွန္းသိသာသည္။ သူမေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို နေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္သို႔ ျပဲျပဲကားကား လုပ္ခိုင္းၿပီး ေစာက္ပတ္ထဲ လီးအရင္းေရာက္သည္အထိ အားပါပါႏွင့္ဖိေဆာင့္သြင္းလိုက္ကာ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ သူမေစာက္ပတ္တစ္ခုလုံး ပူထူသြားေအာင္ ဆက္တိုက္ေဆာင့္လိုးပစ္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ သက္မွဴးခင္ကိုယ္ကေလးကို ေစြ႕ကနဲ ပင့္မေပြ႕ခ်ီလိုက္ကာ ၾကမ္းျပင္ေပၚတစ္ပတ္လွိမ့္လိုက္ၿပီး သူကေအာက္ဖက္က ပက္လက္ေနၿပီး သူမကို အေပၚစီးကေန ကုန္းကုန္းကြကြ ဖိေမွာက္အိပ္သည့္ အေနအထားသို႔ ေရာက္ေအာင္ ပုံစံတစ္မ်ိဳးေျပာင္း၍ ျပဳျပင္ေနရာခ်ေပးလိုက္ေလသည္။
သက္မွဴးခင္ အေပၚစီးကေန Alex လီးေပၚကို ျမင္းထိုင္ေဆာင့္လိုးသည့္ ပုံစံမ်ိဳးျဖစ္သြားၿပီး သူက လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ သူမကိုယ္လုံးေလးကို ေအာက္ကေန သိုင္းဖက္နမ္းရႈံ႕ကာ ႏႈတ္ခမ္းကိုစုပ္ ကစ္ဆင္ေပးလ်က္ သူမႏို႔ႏွစ္လံုးကို ဆြဲညွစ္နယ္လိုက္ ဖ်စ္ကစားလိုက္ ႏို႔သီးကေလးလွိမ့္ေခ်လိုက္ လုပ္ေပးေန၍ သက္မွဴးခင္လည္း သူ႕ကိုျပန္လွန္နမ္းစုပ္ ေပးေနမိရင္း သူမဖင္သားကားကားအိအိႀကီးႏွစ္ဖက္ကိုပါ အေနာက္ဖက္ကို တစ္ခါတည္း ကုန္းေထာင္ဖြင့္ေပး ထားလိုက္သလိုျဖစ္သြားသည္။ Alex သူမဖင္ေပါက္ဝကေလးဆီ လက္လွ်ိဳၿပီး လက္တံေတြးဆြတ္ကာ ဖင္ထဲႏႈိက္ကလိ ဆြေပးလိုက္သည္။ တစ္ဖက္ကလည္း သူ႕လီးကို သူမေစာက္ပတ္ထဲ ထည့္စိမ္ထားရင္း ဖင္ေပါက္ကို အပီဆြကစားေပးေနတာမို႔ သက္မွဴးခင္ မေနႏိုင္ေအာင္ ေစာက္ပတ္ထဲကေရာ ဖင္ေပါက္ထဲကပါ ယားယံလာရၿပီး ဖင္ခံခ်င္စိတ္ပင္ အလိုလိုေပါက္လာမိျပန္ေတာ့သည္။
"ငါ လုပ္ေပးတာ … ေကာင္းလား … သက္မွဴး …"
"အ အ တ တစ္မ်ိဳးပဲ အစ္ကို ဟင့္ဟင့္ …ေစာက္ပတ္ကိုလည္း လိုးေသးတယ္… ဖင္ကိုလည္း …မေနႏိုင္ေအာင္ ဆြေပးေနျပန္ၿပီ … အိုး အို႔ အို႔ အ အင့္ … ဟင္းး … အေနခက္လိုက္တာ အစ္ကို ရာ… အ အိ အိ ဖင္ ဖင္ကို တ တအား မ …မႏႈိက္ နဲ႔ေလ … အင့္ ခက္ ခက္ ေတာ့တာပဲ …အင့္ဟင့္ ဟင့္ "
"နင္ ဖင္ခံခ်င္စိတ္ ေပါက္ေအာင္ လုပ္ေပးတာ ဒါမွ ဦးစိုးျမင့္ နင့္ဖင္ကုိ ေကာင္းေကာင္း လိုးႏိုင္မွာ သက္မွဴးရ "
"အ ဖင္ ဖင္ နာတယ္ စပ္တယ္ အိ အိ အင့္ "
"မနာပါဘူး လက္နဲ႔ လိုးတာပဲ ကဲ … ၿငိမ္မေနနဲ႔ အေပၚကေန လိုးေပး ငါ့လီး အရင္းထိ ဝင္တယ္ မဟုတ္လား "
"ဝင္ ဝင္ တယ္ အ အရင္းေတာ့ မ မေရာက္ေသးဘူး ထင္တယ္ နည္း နည္း … ဖိ ဖိၾကည့္မယ္ေနာ္ "
"ေျဖးေျဖးသာသာဖိ မေနနဲ႔ တစ္လက္စတည္း အားနဲ႔ေဆာင့္ထိုင္ခ်လိုက္ ဒါမွ လီးက အရင္းခိုက္သြားမွာ …ကဲ လိုးစမ္း ငါ့ အခ်စ္ကေလး … ေစာက္ပတ္ကေလးက ဘယ္သူနဲ႔မွကိုမတူဘူး အိအိေႏြးေႏြးကေလးး လိုးရတာ သိပ္မိုက္တာပဲ "
"ဟင့္ တကယ္ႀကီးလား တီ တီ မြန္ကေရာ "
"မမ မြန္ ေစာက္ပတ္လည္း တစ္မ်ိဳးေကာင္းတာပဲ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းထူၿပီး လီးကို စုပ္ဆြဲေပးထားတာ ေမွ်ာ့ပါလို႔ထင္တယ္ ဟင္းဟင္း "
"သ သမီးေစာက္ပတ္ က် … ေမွ်ာ့ ေမွ်ာ့ မ ပါ ပါဘူး … ဒီအတိုင္း ရိုးရိုးပဲ လိုး လိုးတတ္တယ္ လီးကို ဘယ္လိုစုပ္ေပးရမလဲ "
"ဒီလိုပဲ ေစာက္ပတ္ က ညွစ္ၿပီးစုပ္ … ေမွ်ာ့ဆိုတာ အလကားေျပာတာ လီးကို အားစိုက္ၿပီး ညွစ္ညွစ္ေပးသြားရင္ ၾကာေတာ့ အက်င့္ရလာမယ္ … တခ်ိဳ႕ မိန္းမေတြ … ငွက္ေပ်ာသီးကို ေစာက္ပတ္ထဲထည့္ၿပီး ေန႔တိုင္း တစ္ေန႔ ႏွစ္ႀကိမ္သုံးႀကိမ္ေလာက္ ေလ့က်င့္ေပးၾကတာ … ေကာင္းေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ေကာင္းတယ္ ေျပာၾကတာပဲ "
"ဟင့္ သမီး မ လုပ္တတ္ ပါဘူး အစ္ကို ရယ္ … မေကာင္းရင္ေန "
"ေကာင္းပါတယ္ သက္မွဳးရဲ႕ "
"ဘာ ေကာင္းတာလဲ "
"ဒီအတိုင္း လိုးလည္း ေကာင္းေနတာပဲဥစၥာ …သက္မွဳးေစာက္ပတ္ေလးက အပ်ိဳေစာက္ပတ္ကေလး လိုးရတာ နဂိုရည္မပ်က္ စီးၾကပ္ေနတာပဲ … ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီကေကာင္ေတြ သက္မွဴးကိုခ်ည္း နင္းကန္ ပိတ္လိုး ေနၾကတာေပါ့ …ကဲ ေဆာင့္ ျမန္ျမန္ ေဆာင့္ … ဖင္ကို ဖိလိုက္ၾကြလိုက္လုပ္ …အဲ ဟုတ္ ဟုတ္ပီ ဟုတ္ပီ ေစာက္ပတ္က ဖိလိုးရင္း ဖင္ကိုလည္း အေနာက္ဖြင့္ေပးထားလိုက္ ဟိုမွာ ဦးစိုး ေစာင့္ေနၿပီ "
သူမ ဖင္ႀကီးတလွိမ့္လွိမ့္လုပ္ကာ ဖိဖိေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။ လီးႀကီးႀကီးႏွင့္ လိုးေနရတာျဖစ္၍လည္း အရသာေတြ႕လြန္းလွၿပီး ေျပာမျပတတ္ေအာင္ေကာင္းလြန္းေနပါသည္။
သူမဖင္ကို အေနာက္ဖက္ ကုန္းေထာင္ေပးလိုက္ရင္း စိတ္မလုံမလဲျဖစ္ကာ အေနာက္ဖက္ကို သမင္လည္ျပန္ကေလး လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမဖင္စအိုေလးကိုၾကည့္ရင္း သူ႕လက္တစ္ဖက္က လီးကိုတဆဆႏွင့္ အဆင္သင့္လီးျပင္ေနသည့္ ဦးစိုးျမင့္ကို ေတြ႕လိုက္ရေလေတာ့သည္။ သူက အခ်ိန္ေကာင္းေစာင့္ၿပီး အေျခအေနေကာင္းၿပီလို႔ ယူဆရေတာ့မွ သက္မွဴးခင္ ဖင္သားအိအိႏွစ္ဖက္ အေနာက္ကို တျဖည္းျဖည္းတိုးကပ္လာခဲ့ပါသည္။
သူ႕လီးကိုေရာ သူမဖင္စအိုအဝကေလးကိုပါ တထြီထြီႏွင့္ တံေတြးႏိုင္ႏိုင္ေထြးထည့္ၿပီးမွ လီးဒစ္ထိပ္ဖူးႀကီးကို သူမဖင္ေပါက္ဝမွာ ေတ့ၿပီး လွည့္ပတ္ထိုးေမႊ သြင္းေပးေနသည္။ ေစာက္ပတ္ထဲမွာ လီးတစ္ေခ်ာင္းရွိေနသလို သူမဖင္ေပါက္ထဲမွာပါ ေနာက္လီးတစ္ေခ်ာင္းက တအိအိစိုက္နစ္တိုးဝင္လာၿပီး တစ္ခါမွမေတြ႕ဖူး မၾကံဳဖူးေသးေသာ ထူးျခားဆန္းျပားလွသည့္ အေတြ႕အရသာကို ေပးေနၿပီျဖစ္သည္။
"အ အိ အိ ေျဖး ေျဖး ဦး စိုး ဟင့္ … နာ နာ တယ္ "
"နာမွာ မေၾကာက္နဲ႔ ခဏေလးပဲ ေအာင့္ခံထားလိုက္ ေနာက္ကို ဖင္ကိုခ်ည္း လာလိုးပါ လာလိုးပါ ဆိုၿပီး ျဖစ္ေနမွာျမင္ေယာင္ေသးတယ္ ဟဲ ဟဲ ကဲ ေျဖးေျဖးပဲ လိုးမွာလား နာလား နာတယ္ အခံရခက္တယ္ ဆိုရင္ေျပာ … ဟုတ္ပီလား သက္မွဴးေလး … ဟင္း ဟင္း … ကဲ ကဲ "
"ဖ်စ္ … ပတစ္ စြိ … ဖြတ္… စြပ္ "
"အိ အု အု ယ … အာ့ လာ့ လားး … အား အင့္ အင့္ … လိုး လိုးစမ္းပါ … ဖိ ဖိသြင္း အင့္ လိုက္ …အ … ရ ရပီ ေတာ္ ေတာ္ၿပီ … ဆက္မသြင္းနဲ႔ ဦးရဲ႕ … အ !! အဲဒီေလာက္ပဲ လိုးးး …!! အ ဟင့္ … အိ အိ အစ္ အင့္ ဟင့္ "
ေအာက္က Alex ကလည္း လီးကို အေပၚေငါ့ေထာင္ၿပီး အဆက္မျပတ္ ေညွာင့္လိုးပစ္လိုက္သည္။ လီးက ဖြပ္စြပ္ ဖြပ္စြပ္ ဘုတ္စြိ စြပ္ ဘြပ္ ဘုတ္ စြပ္ ဇြပ္ … ဆိုၿပီး လိုဏ္သံမ်ား ထြက္ေပၚလာသည္။ ေစာက္ဖုတ္တစ္ခုလုံး မွာလည္း အရည္တအားရႊဲေနၿပီ။ တျဖည္းျဖည္း အေကာင္းဖက္ေရာက္လာသျဖင့္ ဖင္လိုးမႈကို နည္းနည္းကေလးမွ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္မိေတာ့ေပ။ အမွန္ေတာ့ အလိုးခံရဖန္မ်ား၍ ထူပူေနတာပဲ ျဖစ္သည္။ နာရက်င္ရ ေစာက္ဖုတ္ က်ိန္းရမွာကိုလည္း မသိေတာ့ပါ။ အံတႀကိတ္ႀကိတ္ႏွင့္သာ ကုန္းခံေနလိုက္ ေတာ့သည္။
Alex တစ္ခ်က္ေဆာင့္လိုက္ နားလိုက္ အေနာက္ကေန ဦးစိုးျမင့္ ဖင္ကို သုံးေလးခ်က္ ဆင့္လိုးလိုက္ ရပ္လိုက္ Alex ေစာက္ပတ္ျပန္လိုးလိုက္ ဦးစိုးျမင့္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ဖင္ေဆာ္လိုက္ႏွင့္ တစ္ခ်က္ခ်င္း သုံးေလးခ်က္ခ်င္း ကေန တျဖည္းျဖည္း အဆင့္တိုးၿပီး ဆယ္ခ်က္စီ ေအာက္ကေန ေစာက္ပတ္လိုးလိုက္ အေနာက္ကေန သူမဖင္ေပါက္ကို ေဆာ္လိုက္ လုပ္ေနၾကၿပီး ေနာက္ေတာ့ သူတစ္ခ်က္လိုး ကိုယ္တစ္ခ်က္လိုး အဝင္အထြက္ ထိန္းညွိရင္း Alex ေစာက္ဖုတ္ကေန လီးအၾကြမွာ ဦးစိုးျမင့္ အေနာက္ကေန ဖင္ေပါက္ထဲ ဖိလိုးသြင္းၿပီး သူ႕လီးအၾကြႏွင့္ ခ်ိန္သားကိုက္ဆိုသလို Alex ေအာက္ကေန ေစာက္ပတ္ထဲ လီးပင့္လိုးေပးေနေပသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အေပၚႏွင့္ေအာက္ တစ္လွည့္စီလိုးရင္း သာသာယာယာ ရွိေနခ်ိန္မွာ သက္မွဴးခင္တစ္ေယာက္ ထြန္႔ထြန္႔လြန္႔လူး ေကာ့ပ်ံေနရကာ ကာမေဇာအဟုန္ကို မထိန္းႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္လ်က္ တစ္ခ်ီၿပီးတစ္ခ်ီ ဆက္တိုက္ပင္ ၿပီးေနရေလေတာ့သည္။
Alex ေစာက္ဖုတ္ထဲ လရည္ညွစ္ပန္းထုတ္ခ်ိန္မွာ သက္မွဴးခင္ တတိယအခ်ီၿပီးသြားသည္။ ဦးစိုးျမင့္ ဆက္လိုး ႏိုင္ေအာင္ ေရွာင္ေပးလိုက္ၿပီး ဦးစိုးျမင့္လည္း သူမဖင္ေပါက္ကို ေစာက္ပတ္လိုးသလို မညွာစတမ္း ဆက္လိုးေနၿပီး ေအာက္ကေန လက္လွ်ိဳကာ ႏို႔ကိုင္လိုက္ ေစာက္စိကေလးကို လက္ညိႈးလက္မ ၾကားညွပ္၍ ပြတ္လွိမ့္ေခ်ေပးလိုက္ႏွင့္ ေနာက္ထပ္ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ၾကာေတာ့ သူေရာသက္မွဴးခင္ပါ လရည္ႏွင့္ေစာက္ရည္မ်ား အေရာေရာအေႏွာေႏွာ ပန္းထြက္လာၾကကာ ႏွစ္ဦးၿပိဳင္တူ တစ္ခ်ီၿပီးၾကရျပန္ပါသည္။ သက္မွဴးခင္တစ္ေယာက္ စတုတၳအခ်ီ ေလးခ်ီေျမာက္ ၿပီးျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။Mr.Ahmad လည္း မြန္မြန္ေက်ာ္ႏွင့္ခ်စ္ေရယဥ္ေၾကာထဲေမ်ာၿပီးရင္းေမ်ာေနၾကဆဲျဖစ္သည္။
Mr.Ahmad ၏ လီးမဲႀကီးကို စုပ္လိုက္ သူမကိုယ္တိုင္ အေပၚစီးကေန တစ္ခ်ီတက္ထိုင္ ေဆာင့္လိုးလိုက္ႏွင့္ မေမာႏိုင္ေအာင္ဘဲရွိေလသည္။ သက္မွဴးခင္ႏွင့္ ဦးစိုးျမင့္ Alex ကတစ္တြဲျဖစ္ေသာ္လည္း Mr.Ahmad က Alex ကို လွမ္းေခၚလိုက္ၿပီး မြန္မြန္ေက်ာ္အား ႏွစ္ေယာက္တြဲလိုးမည္ေျပာ၍ သူ႕အာစရိအလိုကို လိုက္ေလ်ာ ရျပန္ပါသည္။
Alex မြန္မြန္ေက်ာ္ဖက္ကို လွည့္သြား၍ သက္မွဴးခင္လည္း သက္သာရာရသြားသည္။ စိုးျမင့္သူမကို One by One ဆြဲၿပီး ေစာက္ဖုတ္တစ္လွည့္ ဖင္ကိုတစ္လွည့္ စိတ္ႀကိဳက္လိုးေတာ့သည္။ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ခ်ီေဆာ္ၿပီး အရက္ေသာက္ရင္း မိန္းမသားႏွစ္ေယာက္ကို သူတို႔သုံးေယာက္လီးအစုပ္ခိုင္းၾကျပန္သည္။ လီးေတာင္လာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လုံးကို ဖင္အကုန္းခိုင္းၿပီး သူတို႔သုံးေယာက္ တစ္ေယာက္စီတစ္ေယာက္စီ ဆိုသလို အေနာက္ကေန ေခြးကုန္းက်ားေရေသာက္ ပုံစံမ်ိဳးစုံေအာင္ တက္လိုးၾကပါသည္။ ဖင္ႏွင့္ေစာက္ပတ္ကို တစ္လွည့္စီ အနားမရေအာင္ ေဆာ္ျခင္းျဖစ္သည္။
တစ္ညလုံး ျဖစ္ခ်င္သလိုျဖစ္ၾကၿပီးေနာက္ မနက္ ၄ နာရီခန္႔ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ေလး လင့္ေတာ့မွသာ အသီးသီး အိပ္ယာဝင္လိုက္ၾကေတာ့သည္။
ေနာက္တစ္ေန႔ ကားတစ္စီးႏွင့္ သူတို႔ ထြက္သြားေတာ့ ဒရိုင္ဘာတစ္ေယာက္ (ဒရိုင္ဘာနာမည္က ကိုညြန္႔ေရႊျဖစ္သည္။) ႏွင့္ ကားတစ္စီးခ်န္ထားခဲ့သည္။ သြားလာလည္ပတ္လိုက သြားႏိုင္ေအာင္ အသင့္ေပးထားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ႏွစ္ေယာက္သား ညကအရွိန္ႏွင့္ ေခါင္းေတြကိုက္ေနၾကတာမို႔ အိပ္ယာကေနေတာ္ရံုႏွင့္မထႏိုင္ၾကေခ်။ ၁၁ နာရီေလာက္မွ ထၿပီး ေရမိုးခ်ိဳး အဝတ္အစားလဲ နံနက္စာစားေသာက္ၾကသည္။ ဒရိုင္ဘာကိုညြန္႔ (ညြန္႔ေရႊ) အခန္းထဲကို ေရာက္လာၿပီး ဘယ္သြားခ်င္သလဲ ဟုေမးရင္း စကားေရာေသာေဖာေသာ လာေျပာသည္။ သူလည္း ညကတည္းက ဒီမိန္းမႏွစ္ေယာက္စလုံးကို အပီလိုးဖူးခဲ့သူျဖစ္ရာ အမူအယာအေျပာအဆိုကအစ ရဲတင္းေနသည္။
"မသြားခ်င္ဘူး … ေနကပူ ပင္ကပင္ပန္းနဲ႔ … ရွင့္လူေတြ တစ္ညလုံး ေသာင္းက်န္းထားၾကတာ လူေတြကိုလည္း ၾကည့္လိုက္ဦး အကုန္လုံး …စုတ္ျပတ္သတ္ေနၿပီ ဟင္း ဟင္း "
"ဟုတ္တယ္ ကိုညြန္႔ …သမီးလည္း လမ္းေတာင္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ မေလွ်ာက္ႏိုင္ဘူး … အိပ္ေရးကပ်က္ ကိုဟ္လက္ေတြလည္း နာ … ၿပီးေတာ့ … ၿပီးေတာ့ လဲ … ဟြင္းးး … မေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး "
"ေျပာလိုက္စမ္းပါ အားလုံး … အဖုတ္ေရာ ဖင္ေရာ ျပဲရြဲကုန္တာ ပဲ …လို႔… ရစရာကို မရွိဘူး … လို႔ … ဟင္းဟင္း ဟင္း … ကိုညြန္႔ေရႊ ရွင္လဲ တစ္ေယာက္ အပါအဝင္ ပါေနာ္ … ေဂၚလီ ေလးငါးလုံးနဲ႔ ကို ေဂၚလီႀကီး ဟြန္း ကိုယ့္ဖာကိုယ္ သိ … ဒါပဲ "
"ဟင္းဟင္း ကြ်န္ေတာ္ … ဘာ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ေျပာပါ မမြန္ရဲ႕… ဒီေန႔ ကြ်န္ေတာ့္ Holiday ပဲေလ တစ္ေနကုန္အားတယ္ "
"ဒါဆိုရင္ ကြ်န္မတို႔အလွည့္ … ကြ်န္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ရွင္ေကာင္းေကာင္း ဆားဗစ္လုပ္ေပးရမယ္ … ျပဳစုေပးရမယ္ … ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ဇက္ေၾကာေလးဘာေလး ဆြဲေပး …နင္းေပး ႏွိပ္ေပး …ကိုညြန္႔ … ၿပီးရင္ေတာ့ … ရွင္ ျဖစ္ခ်င္တာ ျဖစ္လို႔ရတယ္ ေနာ္ … ကြ်န္မ ဘာဆိုလိုလဲဆိုတာ ရွင္ သိတယ္ မဟုတ္လား … ဟင့္ဟင့္ … ဟင့္ "
"တကယ္ …ေနာ္ မမြန္"
"အို တကယ္ ပါ ဆို … လာခဲ့ … ဒီ ကုတင္ေပၚ လာထိုင္ … အေနာက္ကေန ဇက္ေၾကာေလးဆြဲ ၿပီး … ႏွိပ္ေပး … ေပါင္ေၾကာေလးလည္း ႏွိပ္ ေျခသလုံးေၾကာေရာ တင္ပါးေရာ အကုန္ပဲ …ဟိုႏွိပ္ဒီႏွိပ္ ဟိုကိုင္ဒီကိုင္ေပါ့ … ခိခိ ခိ "
"ခစ္ခစ္ ခစ္ သမီးေရာပဲ ေနာ္ ဦး … ညြန္႔ေရႊႀကီး … တီမြန္ၿပီးရင္ သမီးအလွည့္ ဟင္းဟင္း "
"ဟာ … ဒီကေလးမ လုပ္ၿပီ ဦး …မေခၚစမ္းနဲ႔ …အဲ အ အစ္ကိုႀကီး …လို႔ ေခၚ ဟီးဟီး ဟီး "
"အင္း အင္း ဟင္း … ေခၚပါ့မယ္ တဲ့ ရွင္ … ဟင္း ဟင္း … အ စ္ ကို ႀကီးးးး … ကို ရီးးးးး ဟီ ဟီ ဟိ အဟစ္ … ခိ ခိ ခိ …ခစ္ခစ္ "
ႏြားျပာႀကီး ေအာက္သြားမရွိလို႔ ဆိုသည္။ ညြန္႔ေရႊ နျပာႀကီး (ႏြားျပာႀကီး) ကို ျဖစ္လို႔ … သြားႀကီး အၿဖီးသားႏွင့္ အာေတာင္ မေစ့ႏိုင္ေတာ့ေပ။ သက္မွဴးခင္လည္း ေဘးပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဘယ္သူမွမရွိ။ သူမတို႔ သုံးေယာက္ တည္းသာမို႔ ညြန္႔ေရႊ နေဘးနား အသာတိုးကပ္လာၿပီး ပတ္ခြ်ဲနပ္ခြ်ဲလုပ္ကာ အရွက္မဲ့ခ်င္တိုင္း မဲ့ေနေပေတာ့သည္။
ညြန္႔ေရႊကုတင္ေပၚတက္ၿပီး မြန္မြန္ေက်ာ့္ဇက္ေၾကာကို ကိုင္သည္။ သူက အိမ္ကမိန္းမခင္မာၾကဴကိုေရာ အရပ္ထဲမွာပါ နင္းေပးႏွိပ္ေပးဖူးသည့္အေတြ႕အၾကံဳေတြ အမ်ားႀကီးရွိခဲ့သူျဖစ္သည္။ အေနာက္ကေန အရြယ္ေရာက္ၿပီး မိန္းမတစ္ေယာက္၏ ကိုယ္သင္းရနံ႔ေလး ရွဴရွဳိက္ရင္း အထိအေတြ႕၌ ညႊတ္ႏူးရသည့္ အရသာမွာ ဘာႏွင့္မွလဲႏိုင္သည့္ အရာမ်ိဳးမဟုတ္ေခ်။ ၿပီးေတာ့ သူ႕နေဘးမွာ ေနာက္ထပ္ ေကာင္မေလး ေခ်ာေခ်ာကေလးတစ္ေယာက္ ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္လွန္လွဲအိပ္ကာ ႏွစ္ေယာက္သားႏွိပ္နယ္ေနၾကပုံကို ၾကည့္ရႈ၍ သူ႕ဖာသာသူ အေတြးတစ္မ်ိဳးေပါက္ကာ ဖီလင္ယူ ခံစားေနပုံရသည္။ ညြန္႔ေရႊ မြန္မြန္ေက်ာ္ကို ႏွိပ္ေပးရင္း လီးကေတာင္ခ်င္ခ်င္ ျဖစ္လို႔လာပါသည္။ အသားဆိုင္ခ်င္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ထိမိေနသလို ကိုယ့္ဖီလင္ႏွင့္ကိုယ္ တမင္အသားယူထိမိေနၾကျခင္းလည္းျဖစ္သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ကားေပၚမွာတုန္းက တစ္ညလုံးနီးပါး လိုးခဲ့ရတာကို ျပန္ေတြးရင္း သူေရာ မြန္မြန္ေက်ာ္ေရာ ကာမစိတ္ေတြ တျဖည္းျဖည္းတေငြ႕ေငြ႕ ႏိုးထလာခဲ့ၾကသည္ပဲျဖစ္သည္။
"အား ထိ ထိတယ္ ကိုညြန္႔ရယ္ ခုေနာက္ပိုင္း အသက္နည္းနည္းႀကီးလာလို႔လား မသိဘူး အာရံုေၾကာက သိပ္မေကာင္းခ်င္ဘူး အဲဒီ ဇက္ပိုးအရင္းနားေလး ကပ္ၿပီးႏွိပ္ အား မိုက္တယ္ … အင္းဟင္း ၾကက္သီးေတြေတာင္ ထလာၿပီ ေက်ာကုန္းမွာေရာ ခါးမွာပါ … ေန …ေန ကြ်န္မ ေရွ႕ကို နည္းနည္းကုန္းေပးမယ္ … လက္ေညာင္းရင္ တံေတာက္နဲ႔သာ ေထာင္းေပးေပေတာ့ အင္း အင္း … အဲဒီလို … အင္း ဟုတ္ ဟုတ္ပီ "
"တံေတာင္နဲ႔ ဆိုရင္ ထိမိေနမွာေပါ့ မမြန္ရ … "
မြန္မြန္ေက်ာ္၏ဖင္ကားႀကီး အေနာက္ဖက္ကို ေရႊ႕ကာ ကုန္းေထာင္ေပးလိုက္သလိုျဖစ္သြား၍ ညြန္႔ေရႊ သူမကို တမင္က်ီစယ္ၿပီး ေျပာသည္။
"ရွင္ ဘာ ဘာေျပာတယ္ ရွင့္ ဟာႀကီး ရွင့္လီးနဲ႔ ကြ်န္မဖင္ထိတာကိုေျပာတာလား ရတယ္ ရတယ္ ဖင္ကို ဒီထက္ျမဳပ္ေနေအာင္ လီးနဲ႔ ေထာက္ထားလည္း ရတယ္ …လရည္ထြက္ရင္ေတာ့ ကို္ယ့္ေဒါသနဲ႔ကိုယ္ တာဝန္ေတာ့ မယူဘူး ဒါပဲ အဟင့္ဟင့္ ဟင္းး "
"လူက ေနေပမယ့္ သူကမွမေနတာ မမြန္ရဲ႕ "
"ဟဲ့ ဟိုဟာမေလး မၾကားဘူးလား ေျပာေနတာ "
"ရွ ရွင္ …က် ကြ်န္ မ ဘာ ဘာရယ္ …"
အေတြးလြန္ေန၍သက္မွဴးခင္ မၾကားလိုက္မိ။ မြန္မြန္ေက်ာ္ကို ေၾကာင္အမ္းအမ္းႏွင့္ၾကည့္ၿပီး ျပန္ေမးသည္။
"ေအာ္ ဒီဟာမနဲ႔ေတာ့ …ဒီမယ္ နင့္လူႀကီး ငါ့ဖင္ၾကည့္ၿပီး လီးေတာင္ေနသတဲ့ အဲဒါ ညည္းတစ္ခုခုေတာ့ လုပ္ေပးလိုက္ "
"အာ တီမြန္ရွိေနတာပဲ ကိုယ့္ဖာသာလုပ္ ဒီမွာ ဖီးလ္နဲ႔ႏွပ္ေနတဲ့ဥစၥာ "
"ေအာ ညကဟာေတြ စျမံဳ႕ျပန္ေနတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား ရတယ္ ရတယ္ …ကိုညြန္႔ ရွင္ေထာက္ခ်င္ရင္ ဒီမွာလာေထာက္ မြန္ အသင့္ျပင္ထားတယ္ … ႏွိပ္တာလည္း ဆက္ႏွိပ္ေပးဦး"
"ေကာင္းၿပီ စိန္လိုက္ မမြန္ေရ႕ … "
မြန္မြန္ေက်ာ္ သူမဖင္ကိုအသာၾကြၿပီး သူမ၏ခါးဝတ္ထမီေအာက္နားစေလးကို ပင့္လွန္တင္ေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေအာက္ခံပင္တီမပါ၍ ဖင္သားႏွစ္ဖက္ အတိုင္းသားေပၚထြက္လာသည္ကို ညြန္႔ေရႊအေနာက္ကေန ပုဆိုးလွန္ကာ လီးသြင္း၍ သူမေစာက္ပတ္ကို ဖိကပ္မိေအာင္ ေထာက္ထားလိုက္ၿပီး မြန္မြန္ေက်ာ့္ေက်ာျပင္ကို တံေတာက္ဆစ္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ဆက္လက္ေထာက္ကာ ႏွိပ္နယ္ေပးေနေပသည္။ အေပၚကလည္းႏွိပ္ေနသလို ေအာက္ကလီးကလည္း မဝင့္တဝင္ပုံစံမ်ိဳး ေစာက္ပတ္ႏွင့္ မထိတစ္ခ်က္ထိတစ္ခ်က္ ထိေတြ႕မိတ္ဆက္ကာ အရသာခံေနၾကသည္။ ႏွိပ္နယ္သည့္ကိစၥမၿပီးခင္ လရည္ထြက္မွာကိုေတာင္ ေၾကာက္ေနရသည္။
သက္မွဴးခင္လည္း ခုမွ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ေနပုံကို ဂရုတစိုက္ၾကည့္မိရင္း ျပံဳးစိစိကေလးျဖစ္လာကာ အနားမွာ လာေရာက္ ကပ္ထိုင္လိုက္ရင္း …
"ဘယ္မလဲ ကိုညြန္႔ လီး ျပစမ္း … "
ဆိုၿပီး လီးကို မရအရႏႈိက္ကိုင္၍ ေဂၚလီးလဒစ္ႀကီး တင္းမာေတာင္မတ္ေနတာေတြ႕ရသျဖင့္ လီးကိုဆုပ္ကိုင္ ဂြင္းတိုက္ေပးရင္း တစ္ဖက္ကလည္း စသလိုေနာက္သလိုပုံစံႏွင့္ မြန္မြန္ေက်ာ့္ဖင္ေအာက္ကေန လက္လွ်ိဳသြင္းၿပီး သူမေစာက္ပတ္ႏွင့္ဖင္ကို လက္ေခ်ာင္းမ်ားႏွင့္ ပြတ္သပ္ဆြႏွဴးကာ ဇာတ္လမ္းကို စတင္လိုက္ ပါေတာ့သည္။ မၾကာမီ သုံးေယာက္သား လုံးေထြးသြားၾကၿပီး တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ဟိုကိုင္ဒီနယ္ က်ီစယ္ပြတ္သပ္ နမ္းစုပ္၍ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ထံမွ ခိုးခိုးခစ္ခစ္ အူျမဴးစြာ ဟီလာတိုက္ေနေသာ အသံဗလံမ်ား ကိုပါ စတင္ၾကားလာရေတာ့၏။
ေဂၚလီလီးကို တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ အလုအယက္စုပ္ၾကသလို ညြန္႔ေရႊကိုလည္း သူမတို႔ႏွစ္ဦး၏ ေစာက္ပတ္ေတြကို တစ္လွည့္စီမႈတ္ခိုင္း ဂ်ာခိုင္းသည္။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ထင္တိုင္းၾကဲခြင့္ ရေနၾကလို႔လားမသိ။ သူမတို႔ ႏွစ္ေယာက္ေစာက္ပတ္ဆီမွာ ေစာက္ရည္ေတြ ရႊဲစိုလာလိုက္တာမ်ား ေျပာမေနပါႏွင့္ေတာ့။
သည့္ေနာက္မွာေတာ့ မြန္မြန္ေက်ာ္တစ္လွည့္ သက္မွဴးခင္တစ္လွည့္ သူမတို႔ ႏွစ္ဦး၏ေစာက္ပတ္ႏွစ္ခုကို ညြန္႔ေရႊ၏ေဂၚလီလီးႏွင့္ စတင္မိတ္ဆက္ထိေတြ႕သံမ်ား အခန္းထဲမွာ အဆက္မျပတ္ထြက္ေပၚလို႔ လာရေခ်ၿပီ။
" စြတ္ ဖတ္ …စြတ္ ဖတ္… ဘုတ္ စြိ ဖတ္ဘြပ္ … စြတ္ ဖြတ္ ဇြပ္ … စြတ္ ဖြတ္ ဗြပ္ ဇြပ္ ဘုတ္ ဖတ္ ဗလပ္ … "
"အိ အင့္အင့္ ကို ကို ညြန္႔ ေဆာင့္ ေဆာင့္ …လိုး လိုးဦး ျမန္ျမန္လိုး … တအားလိုး အ အီး …အီးအင့္ …ေကာင္း ေကာင္းလိုက္တာ … ေနာ္ … အင့္ဟင့္ ဟင့္ "
"ျမန္ျမန္ လိုး ၿပီးရင္ ကြ်န္မအလွည့္ … မြန္႔ကိုလည္း ဖင္ထဲေရာ … ေစာက္ဖုတ္ထဲေရာ အပီလိုးေပးး ကိုညြန္႔ေရႊ ေရ … "
"လိုး လိုး ပါ့မယ္ ဗ်ာ … ေဟာဒီေကာင္ လီးေတာင္ႏိုင္သေရြ႕… မေသမခ်င္း ဗ်င္း …ဦးမွာ …လိုးေပး ဦးမွာပါ … တဲ့ ဗ်ားးး … ဟား … ဟား ဟား "
လိုးသံ ေဆာင့္သံ အာေခါင္ျခစ္မတတ္ ေအာ္ဟစ္ညည္းသံ မာန္သြင္းသံ အသားဆိုင္ေတြအခ်င္းခ်င္း ထိေတြ႕ရိုက္ခတ္သံေတြက ပြက္ေလာရိုက္မွ် ဆူညံေနၾကၿပီး ဘဝဂ္အထိ လွ်ံမတတ္ပင္ ရွိေနေလေတာ့၏။
ညဥ့္ ၁၀ နာရီေလာက္က်မွ Mr.Ahmad တို႔အဖြဲ႕ျပန္ေရာက္လာသည္။
တစ္ေနရာရာမွာ ေသာက္စားၿပီး ေတာ္ေတာ္ကေလး အရွိန္ရလာခဲ့ၾကဟန္ႏွင့္ ေလးေယာက္သား သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးကို အခန္းထဲေခၚကာ ညစ္တီးညစ္ပတ္ မဖြယ္မရာေတြေျပာၾကဆိုၾက ကိုင္ၾကနယ္ၾကႏွင့္ ကမ္းကုန္ေအာင္ သူတို႔စိတ္ႀကိဳက္ ျပဳစုခိုင္းၾကသည္။
ယခင္ညကအတိုင္း အရက္ျပင္းေတြလည္းတိုက္ ေသာက္ၾကစားၾက မူးရူးေပ်ာ္ပါးၾကႏွင့္ တစ္ကိုယ္လုံးလည္း စက္ဆုပ္စရာအတိ ရစရာပင္ မရွိေတာ့ေလာက္ေအာင္ ကိုယ္ေရာစိတ္ေရာ အစြမ္းကုန္ လိုက္ေလ်ာေပး ခဲ့ရပါသည္။ သူတို႔ဆက္ဆံမႈက ကမ္းကုန္သည္။ ေစာက္ပတ္ကိုေရာ ဖင္ေပါက္ေရာ ပါးစပ္ကိုေရာ ေနရာလပ္မရွိေအာင္ ပိုးစိုးပက္စက္ဆက္ဆံၾက လိုးၾကသည္။ သက္မွဴးခင္အေနႏွင့္ သူမကို ကလန္ကဆန္ ျပန္မလုပ္တာကိုပင္ ၾကံဖန္ ေက်းဇူးတင္ေနရေသးေတာ့သည္ ဟု မြန္မြန္ေက်ာ္ စိတ္ထဲကေန ႀကိတ္ေတြး လိုက္မိပါသည္။
ပသို႔ဆိုေစ သူမမွာ ဒီေကာင္မေလးႏွင့္ပတ္သက္၍ တာဝန္အျပည့္ရွိသည္ ဟု ခံယူထားသည္ပဲမဟုတ္ပါလား။
က်န္ရက္မ်ားမွာလည္း ထုံးစံအတို္င္း သူတို႔ အုပ္စု တစ္ေနကုန္သြားၾကလာၾက တာဝန္ရွိသူေတြႏွင့္ အလုပ္ကိစၥ တိုင္ပင္ညွိႏွဳိင္းၾကႏွင့္ အျခားသြင္းကုန္ႏွင့္ဆိုင္သည့္ သီးျခားလုပ္ငန္းစု ႏွစ္ခုအတြက္ပါ အလုပ္မ်ားလ်က္ရွိၾကၿပီး ၄ ရက္ေျမာက္ေန႔မွ သူမတို႔ ႏွစ္ေယာက္အတြက္ အလုပ္သစ္ကို စယူလာခဲ့ပါသည္။
မြန္မြန္ေက်ာ္ေရာ သက္မွဴးခင္ပါ သူတို႔ေျပာဆိုေစခိုင္းသမွ် ေခါင္းတညိတ္ညိတ္ႏွင့္ တစ္လုံးတစ္ပါဒမွ်ပင္ တုံ႔ျပန္ ျငင္းဆန္ဝံ့ျခင္း မရွိၾကပါေခ်။
ေနျပည္ေတာ္မွာ သုံးေလးရက္မွ်ဟုသာ အစကထင္မိေသာ္လည္း ရက္သတၱ တစ္ပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ (တစ္ပတ္ ဆယ္ရက္) ခန္႔ ႏွစ္ေယာက္သား ေသာင္တင္သြားခဲ့ရသည္။
အစိုးရ႒ာနမွ …… အဆင့္ရွိ ခရီးသြားလုပ္ငန္း တာဝန္ရွိလူႀကီးမင္း ႏွစ္ေယာက္၏ေနအိမ္ (သီးသန္႔ အေပ်ာ္အိမ္းပဲ ျဖစ္လိမ့္မည္။) တြင္ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္လွည့္စီ အလွည့္က်သြားေရာက္ေနထိုင္ကာ သူတို႔စိတ္တိုင္းက် ညဥ့္လုံးေပါက္ပင္ ေဖ်ာ္ေျဖမႈေပးခဲ့ရသည္။ တစ္ညတည္း မဟုတ္ဘဲ ေလးငါးညဆက္တိုက္ သူမတို႔၏ အေသြးအသား အဆီအႏွစ္ ေတြကို ဝဝလင္လင္ႀကီး စိတ္ႀကိဳက္ ဝါးမ်ိဳသုံးဆာင္ခဲ့ၿပီးမွ ျပန္ခြင့္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။
Mr.Ahmad ႏွင့္အဖြဲ႕က သုံးရက္ေလာက္ေစာကာ ရန္ကုန္ကို ႀကိဳဆင္းသြားခဲ့ၿပီး ဟိုက်ေတာ့မွ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပန္လည္ ေတြ႕ဆုံခြင့္ရခဲ့ပါသည္။ ေက်းဇူးတင္စကားမ်ား ေျပာၾကားၿပီး သူမတို႔ႏွစ္ဦးအတြက္ သိန္းဆယ္ဂဏန္း မက အေတာ္အတန္ပင္ မ်ားျပားလွသည္ဟု ဆိုရမည္ျဖစ္ေသာ မုန္႔ဖိုးေငြ(ေဘာက္ဆူး)ႏွင့္ လက္ေဆာင္ပစၥည္း မ်ား တစ္ပုံတစ္ပင္နင့္ေနေအာင္ေပးခဲ့ကာ ေနာက္ သုံးရက္ေျမာက္ေန႔မွာ သူတို႔ႏွင့္ ထပ္မံေတြ႕ဆုံဖို႔ ႀကိဳတင္၍ အခ်ိန္းအခ်က္လုပ္လိုက္ၾကပါသည္။
ေဒၚသႏၲာခင္ ခင္မီမီေဇာ္တို႔ႏွင့္လည္း ျပန္လည္ေတြ႕ဆုံျဖစ္ၾကသည္။
ေတြ႕သမွ်ၾကံဳသမွ်ေဖာက္သည္ခ်ၾက အေတြ႕အၾကံဳခ်င္း ဖလွယ္ၾကၿပီး မြန္မြန္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ ေဒၚသႏၲာခင့္ ေနအိမ္မွာပဲ တစ္ညအိပ္ကာ ေနာက္တစ္ေန႔ ခပ္ေစာေစာထၿပီး သူမေနအိမ္ကို ျပန္လာခဲ့ပါသည္။သုံးရက္ေျမာက္ေန႔ ျဖစ္ေသာ ေသာၾကာေန႔ညမွာ မြန္မြန္ေက်ာ္ သူ႕အိမ္ကကားေလးႏွင့္ သႏၲာခင့္ေနအိမ္ဆီ ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါသည္။ အိမ္က ကားဒရိုင္ဘာ ေမာင္ထူးကိုယ္တိုင္ ေမာင္းလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ေဒၚသႏၲာခင္ဆီေရာက္ၿပီး အသင့္ဝတ္စားျပင္ဆင္ၿပီးတာႏွင့္ သႏၲာခင္က ကားတစ္စီး မြန္မြန္ေက်ာ္ကတစ္စီး Mr.Ahmad တို႔ လူစု ခ်ိန္းဆိုထားရာ ဟိုတယ္ဆီထြက္ခြာလာခဲ့ၾကသည္။
အပ္ေၾကာင္းထပ္မွာစိုး၍ ဟိုတယ္အိပ္ခန္းအတြင္းမွာ သူမတို႔ျဖစ္ပ်က္သမွ်အလုံးစုံတို႔ကို ခေရေစ့တြင္းက် ဖြင့္ဟ မေျပာလိုေတာ့ၿပီ။ မြန္မြန္ေက်ာ္ႏွင့္သႏၲာခင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ႏွစ္ရက္ႏွင့္ႏွစ္ညတိတိ ဟိုတယ္မွာေနၿပီး ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ကို သူတို႔လူစုႏွင့္ ထားပစ္ခဲ့ေလသည္။
ႏွစ္ေယာက္သား အိမ္ျပန္လာခဲ့ၾကပါသည္။
ဒရိုင္ေမာင္ထူးတစ္ေယာက္ အကြက္ေကာင္းဆိုက္ရေတာ့သည္။
အိမ္မွာ သႏၲာခင္ရယ္ မြန္မြန္ေက်ာ္ရယ္ သႏၲာခင့္တပည့္ အိမ္ေဖာ္မကေလး ေထြးေထြး(အိအိေထြး)ရယ္ အမ်ိဳးသမီးေခ်ာသုံးေယာက္ႏွင့္တစ္ညဥ့္တာ မီးကုန္ယမ္းကုန္ ခ်စ္ပြဲဝင္ခြင့္ရခဲ့ေတာ့သည္။ အမ်ိဳးသမီးသုံးေယာက္စလုံး တဏွာအျပတ္ႀကီးၾကသူေတြပီပီ လီးအတုႏွင့္ေရာ ေမာင္ထူးလီးႏွင့္ေရာ အျပတ္အသတ္ေဆာ္ၾကသည္။ မႈတ္ၾကစုပ္ၾက နမ္းၾကႏွင့္ ေမာင္ထူးက သူမတို႔သုံးေယာက္ရဲ႕ ေစာက္ပတ္ေတြကို အလွည့္က်ဆိုသလိုပင္ မရိုးမရြ ထန္လာရြလာေအာင္ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္စီ ဘာဂ်ာကိုင္ေပးရသည္။ အေပၚစီးကေန ေစာက္ပတ္ယက္ေပးရသလို ေအာက္ကေန ပက္လက္လွန္ၿပီးေတာ့လည္း ယက္ေပးရသည္။
လီးအတုႏွင့္က်ေတာ့ သူတို႔အခ်င္းခ်င္းသာ စခန္းသြားၾကျခင္းျဖစ္သည္။ လီးအတုအရြယ္အစား စုံလင္သည္။ ဆိုဒ္စုံရွိသည္။ ႏွစ္ဖက္ခြ်န္ေတြေရာ တစ္ဖက္ပိတ္လီးေတြပါ စုံလို႔။ သႏၲာခင္၏ေစာက္ပတ္ကို ေခြးကုန္းလိုးရင္း တစ္ဖက္ကလည္း မြန္မြန္ေက်ာ့္အား လက္ႏွင့္လိုးေပးရသလို မြန္မြန္ေက်ာ္ကလည္း အိမ္ေဖာ္မေလး ေထြးေထြးကို ေဂၚလီကဲ့သို႔ အလုံးလုံးအထစ္အထစ္ပါေသာ လိင္တန္ဆာအတု (ေရာ္ဘာလီးအတု) ေခ်ာင္းႀကီးျဖင့္ ေစာက္ပတ္တစ္လွည့္ ဖင္ေပါက္ကိုတစ္လွည့္ အားရပါးရ ထိုးသြင္းလိုးေဆာင့္ေပးေနပါသည္။ ေထြးေထြးၿပီးေတာ့ သႏၲာခင္ကို လိုးသည္။
ေမာင္ထူးက ဖင္သားအိအိႀကီးမ်ားကို အသင့္ကုန္းေထာင္ေပးထားၾကသည့္ မြန္မြန္ေက်ာ္ႏွင့္ ေထြးေထြးတို႔၏ ဖင္ေပါက္ႏွင့္ေစာက္ပတ္ကို စိတ္တိုင္းက် ေရြးခ်ယ္ေဆာ္ေနၿပီး ဖင္ေပါက္ပိုက်ဥ္းၾကပ္၍ ဖင္ပါကင္ အသစ္စက္စက္ လိုျဖစ္ေနသည့္ အိအိေထြး၏ဖင္ကို ႏွစ္ခ်ီဆက္တိုက္ပင္ၿပီးေအာင္ အားပါးတရ လိုးခြဲပစ္ လိုက္သည္။ အိအိေထြးရဲ႕ ဖင္စအိုဝ စူတူတူကေလးမွာ ဆက္လက္ၿပီး စူမေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ ဖင္ပါကင္ ပြင့္အာ သြားခဲ့ရကာ သူ႕လီးႀကီးအဝင္အထြက္ျပဳသည့္ဒဏ္ေၾကာင့္ ေသြးစေသြးနကေလးေတြပါ ထြက္လာတာ ေတြ႕ရေလေတာ့သည္။
ဒီေနာက္မွာေတာ့ သႏၲာခင္အျမဲတေစ ေဆာင္ထားေလ့ရွိသည့္ သူမအႀကိဳက္မက္မန္းဝိုင္ပုလင္းေတြထုတ္လာၿပီး ေသာက္ၾကစားၾက ဝိုင္မူးမူးႏွင့္ထပ္ခါတလဲလဲ လိုးၾကႏွင့္ တစ္ညတာ အခ်ိန္ေတြ ကုန္လြန္ခဲ့ေလေတာ့၏။
ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္ပိုင္းက်မွပဲ မြန္မြန္ေက်ာ္ သူမေနအိမ္သို႔ ျပန္ျဖစ္ေတာ့၏။နိဂံုး။
ေနာက္ထပ္ လအနည္းငယ္မွ် ၾကာၿပီးေနာက္ …
ေဒၚမြန္မြန္ေက်ာ္ လက္ကိုင္ဖုန္းဆီ Miss Call ႏွစ္ႀကိမ္တိတိ ဝင္ေရာက္လာခဲ့သည္။
သြားေရာက္ကိုင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မေလးရွားမွေခၚ လိုက္ေသာ ဖုန္းမ်ားျဖစ္ေနသည္။ တစ္ေယာက္က ခင္မီမီေဇာ္ ေနာက္တစ္ေယာက္က သက္မွဴးခင္ … ။
စကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာျဖစ္ၾကသည္။
သာေၾကာင္းမာေၾကာင္း အဆင္ေျပေၾကာင္းမ်ားႏွင့္တကြ သူမတို႔အလုပ္ေနရာေကာင္းေကာင္းရေနၿပီ ျဖစ္သည့္ အေၾကာင္း ယခုလို ပံ့ပိုးကူညီမႈမ်ားစြာ ေပးခဲ့သည့္အတြက္ ေဒၚသႏၲာခင္ကိုေရာ ေဒၚမြန္မြန္ေက်ာ္ကိုပါ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ေက်းဇူးဥပကာရ တင္ရွိေနပါမည့္အေၾကာင္း ခင္မီမီေဇာ္မွာ စားေသာက္စရာ အေဖ်ာ္ယမကာမ်ား တြဲဖက္ေရာင္းခ်သည့္ ႏိုင္ငံျခားသားအဝင္အထြက္မ်ားသည့္ ဟိုတယ္တစ္ခုမွာ အခိုင္အမာေနရာရေနၿပီး ဗီဇာႏွစ္ေစ့မွ တစ္ေခါက္ျပန္လာမည္ျဖစ္ၾကာင္း။ သက္မွဴးခင္ကေတာ့ ပထမအလုပ္ျဖစ္ေသာ မိတ္ကပ္ကုမၸဏီတစ္ခုမွာ သိပ္အဆင္မေျပ၍ ႏွစ္လခန္႔ ေယာက္်ားေလးမိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ထံမွာ ေသာင္တင္ေနၿပီးမွ ယခု KL ဆာလာရန္း အရပ္ရွိ နာမည္ႀကီး ႏိုက္ကလပ္ တစ္ခုမွာ စတင္အလုပ္ဝင္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ညေၾကးေငြ ေဘာက္ဆူးမ်ား ေသာက္ေသာက္လဲ ရသျဖင့္ ေငြလည္း အေတာ္ကေလး စုမိေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။ သက္မွဴးခင္က မြန္မြန္ေက်ာ္တို႔ ေနာက္ထပ္ပို႔မည့္ မိန္းကေလး ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာ ကေလးမ်ားရွိလွ်င္ သူ႕ကိုလက္တို႔ဖို႔ႏွင့္ ေနရာေကာင္းေကာင္းရေအာင္ သူမဝိုင္းကူ ရွာေပးႏိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေဒၚသႏၲာခင္ႏွင့္လည္း ယခုပင္ အဆက္အသြယ္ရၿပီး ထိုကိစၥကို ေျပာဆိုျဖစ္ေၾကာင္း။ ဆာလာရန္းအရပ္မွာ အေၾကာင္းမသိသူ ဝင္ဖို႔ခက္၍ သူခိုးဂ်ပိုး ဘိန္းစားလူမိုက္ ေၾကးစားေသနတ္သမားေတြ ေပါမ်ားလြန္းလွသျဖင့္ ေတာ္ရံုလူမေနရဲေၾကာင္း အေၾကာင္းသိ ေဂ်ာသိလွ်င္ ေနထိုင္က်က္စားဖို႔ မခက္ပါေၾကာင္း သူမအဖို႔ေတာ့ ရတနာသိုက္ႀကီးတစ္ခု ေတြ႕ရသလိုပင္ ျဖစ္ေနမိေၾကာင္း သူမအေတြ႕အၾကံဳေတြကို ရွင္းလင္းေျပာျပေနပါသည္။
နာရီဝက္ခန္႔ စကားေျပာၿပီး ေနာက္ထပ္ဆက္သြယ္ဦးမည္ ဆိုၿပီး ဖုန္းခ်သြား၍ မြန္မြန္ေက်ာ္လည္း သူမအတြက္ ေထြလီကာလီ အေတြးပြားရင္းသာ က်န္ခဲ့ေလေတာ့သည္။
သႏၲာခင္ႏွင့္ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သည့္ အက်ိဳးအျမတ္ကို စတင္ခံစားလာရသည္။ လူပို႔သည့္ကိစၥႏွင့္ဆက္ႏြယ္ၿပီး ေနာက္ထပ္ တရားဝင္ေရာ တရားမဝင္ေရာ ေငြျမက္ျမက္ကေလး႐ွိမည့္ အကြက္အကြင္းေကာင္း ရေပါက္ရလမ္း ကေလးေတြ ႀကိဳၾကားႀကိဳၾကား သူမျမင္ေတြ႕လာသည္။ ေနေပ်ာ္လာၿပီး အလုပ္မွာေပ်ာ္ေမြ႕တတ္လာသည္။
ခုလည္း ဧရာဝတီတိုင္းဖက္မွလာသည့္ အသုတ္မွာ အငုံအဖူး အလန္းကေလးေတြ ပါဝင္လာေၾကာင္း သူမ စတင္ သတိထားလိုက္မိၿပီ။ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ သႏၲာခင္လည္း သူမဆီ ဖုန္းမက္ေဆ့ခ်္ပို႔၍ မီးစိမ္းျပ အခ်က္ေပးလိုက္ၿပီ ျဖစ္သည္။
……
မြန္မြန္ေက်ာ္ ဒီတစ္ေခါက္ လင္ေတာ္ေမာင္ ဦးေမာင္ေမာင္ႀကီးကိုေရာ ဒရိုင္ဘာေမာင္ထူးကိုပါ အသိမေပး ေတာ့ဘဲ အိမ္ကကားေလးကို ကိုယ္တိုင္ပဲ ေမာင္းထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ သူမ၏အလိုအေလ်ာက္ သိျမင္ ေနတတ္သည့္ အာရံုထဲမွာေတာ့ ေဒၚလာေငြစကၠဴ သင္းရနံ႔ကေလးေတြ ႀကိဳင္လိႈင္ေနပါေတာ့သည္။
အခြင့္အလမ္းက သူမလက္တစ္ကမ္းဆီ မၾကာမီ ေရာက္ရွိလာခဲ့ေတာ့မည္။
ၿပီးပါၿပီ။စာရႈသူတို႔အား အစဥ္ေလးစားလ်က္
နရသူ
စာၿပီး။ Sun, Dec 3 _ 2017_______________________________
ဆံုလည္ႏြား .......စာျမည္း...
ေဒါက္တာဦး ..ေရးသည္။
ခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး သူ႕ဘာသာ တေယာက္ထည္း အေတြးေခါင္ေနမိသည္။ ငါ့ဘဝက ဒါပဲလား။ ၿပီးသြားၿပီလား။ ဒီလို အရြယ္ မိန္ုးမေတြ ဒီအတိုင္းပဲ ျဖစ္တတ္ၾကသလား။ ေနာက္သံုးေလးလေလာက္ဆိုရင္ အသက္ ၄၀ ျဖစ္ေတာ့မယ္ ဘဝရဲ႕ တဆစ္ခ်ိဳးျဖစ္ၿပီ လို႕ထင္တယ္။ စာေတြမွာ ဆိုထားတာကေတာ့ အသက္၄၀ မွ ဘဝစတယ္တဲ့။ ခု သူ႕ဘဝ သူျပန္ၾကည့္မိေတာ့ လည္း ဘာမွ ေျပာစရာမရွိပါ။ သူမ်ားေတြ ဆိုလွ်င္ ခုခ်ိန္ထိ အလုပ္လုပ္ေနၾကရတုန္း။ ငယ္ငယ္တုန္းက ေက်ာင္းအတူတူတက္ခဲ့ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွာ အလုပ္မလုပ္ပဲ အိမ္မွာေနၿပီး အိမ္ရွင္မ အေနနဲ႕ သူ႕လိုမ်ိဳး ေနႏိုင္ၾကတဲ့ လူေတြက လက္ခ်ိဳးေရလို႕ ေတာင္ရႏိုင္သည္။ လူ႕ဘဝ ဆိုတာမွာႀကံဳရမဲ့ ဟာေတြလည္း ႀကံဳၿပီးၿပီ။ ပညာသင္တယ္။ အိမ္ေထာင္က်တယ္၊ ခေလးေမြးတယ္၊ ခေလးေတြကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္တယ္၊ ဝါတြင္း ဥပုဂ္ရက္ ေတြဆိုရင္ ဥပုဂ္ေစာင့္တယ္။ အဲဒါေတြထက္ ဘာရွိေသးလည္း။ ဒါဆိုရင္ ဘဝစတယ္ ဆိုတာ ဘာကို ဆိုလိုခ်င္တာလည္း။ ေသျခာတာကေတာ့ သူ ပ်င္းသလို ျဖစ္ေနတာပါပဲ။
ခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တို႕ မွာ ညီအမ ႏွစ္ေယာက္သာရွိသည္။ သူ႕မမ မူမူေက်ာ္ဦး က အီကိုမွာတုန္းက နာမည္ႀကီး သလားမေမးနဲ႕၊ လိုက္တဲ့ ေယာက္်ားေတြ ဝိုင္းဝိုင္းလည္ ေနသည္။ မူမူေက်ာ္ဦး တတိယႏွစ္ေလာက္မွာ ခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ပထမႏွစ္ ေဒသေကာလိပ္ မွာပဲရွိေသးသည္။ ခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ မွာ ဇီဝေဗဒ အဓိကနဲ႕ တတိယႏွစ္ေရာက္လာေတာ့ မူမူေက်ာ္ဦးက ေက်ာင္းၿပီးသြားၿပီ။ သူတို႕ ညီအမ ႏွစ္ေယာက္ ကံေကာ္ေတာမွာ အတူမတက္လိုက္ၾကရ။
အခုေနျပန္စဥ္းစားၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ဘဝေတြက ဗီဒီယိုရုပ္ရွင္ကား တခုကို အျမန္ရစ္ၾကည့္လိုက္သလိုပဲ။ ျမန္လိုက္တာ၊ သူမ်ားေတြေတာ့ မသိ ခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးအတြက္ ထူးျခားသည့္အျဖစ္အပ်က္ဆိုလို႕ သူ႕လက္ဆယ္ေခ်ာင္းေတာင္ မျပည့္။ အခု အသက္ ေလးဆယ္ျပည့္ခါနီးအထိ သူ႕ဘဝ မွာထူးထူးျခားျခား ျဖစ္ခဲ့တာဆိုလို႕။ တစ္၊ သူဘြဲ႕ရခဲ့သည္။ ႏွစ္၊ သူအလုပ္ရခဲ့သည္။ သံုး၊ ကိုေအာင္ႏိုင္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က် ခဲ့သည္။ ေလး၊ သမီးႀကီး ႏိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ကိုေမြးခဲ့သည္။ ငါး၊ သမီးငယ္ ငယ္ငယ္ႏိုင္ ကိုေမြးခဲ့သည္။ ေျခာက္၊ မိဘ ႏွစ္ပါးစလံုး သူတို႕ နယ္အျပန္ သေဘၤာေမွာက္ ၿပီး ဆံုးပါးသြားခဲ့ရသည္။ အဲဒါက သူဘဝမွာ စိတ္အထိခိုက္ရဆံုး။ ခုႏွစ္၊ သမီးႀကီး ႏိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ဘြဲ႕ရခဲ့သည္။ရွစ္၊ သမီးႀကီး ႏိုင္ႏိုင္ႏိုင္ အိမ္ေထာင္က်သြားခဲ့သည္။ အဲေလာက္ပဲ သူစဥ္းစားလို႕ရသည္။ ဒါေတာင္မွ ေနာက္ဆံုး ႏွစ္ခုက သူကိုယ္တိုင္ ျဖစ္ခဲ့တာမဟုတ္။ သမီးႀကီး ဆိုေတာ့ သူ႕မွာလည္း ခံစားရလို႕၊ သူ႕ဘဝအတြက္ ထူးျခားတဲ့ အျဖစ္အပ်က္လို႕၊ သူထည့္တြက္ထားလိုက္မိျခင္း ျဖစ္သည္။ အခု လိုအတိုင္း ဆက္တြက္သြားမယ္ဆိုရင္၊ မျဖစ္ေသးတဲ့ အနာဂါတ္မွာ သမီးငယ္ ဘြဲ႕ရတာႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်တာရယ္၊ သမီးႀကီး ခေလးေမြး၊ သမီးငယ္ခေလးေမြးတာရယ္၊ ေနာက္ထပ္ေလးခုေပါင္း လက္ဆယ္ေခ်ာင္း ေက်ာ္ၿပီး ဆယ့္ႏွစ္ခု ေတာ့ ျဖစ္သြားမည္၊ ကိုေအာင္ႏိုင္ေသတာ ပါထည့္ေပါင္းရင္၊ စုစုေပါင္း ၁၃ခု ျဖစ္မည္။ အင္း ၁၃ ဂဏန္းဆိုတာ ကံမေကာင္းဘူးလို႕ အဲဒါေၾကာင့္မ်ားေျပာတာလား။ ဘာလို႕လည္းဆိုေတာ့ အဲဒီ၁၃ခု ၿပီးရင္သူေသတဲ့ဟာပဲ က်န္ေတာ့မည္။
“ခစ္ခစ္”
သူ႕ဘာသာ ေန႕ခင္းေၾကာင္ေတာင္ ေပါက္ကရေတြ ေလွ်ာက္စဥ္းစားရင္း ခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အသံထြက္ရီေမာမိလိုက္သည္။ ဟုတ္ပ၊ သူလည္း အခု အားအားယားယားရွိလို႕ ေပါက္ကရေတြ ေလွ်ာက္ေတြးဖို႕ အခ်ိန္ရလာတာမဟုတ္လား။ သူ႕ ကို ကိုႏိုင္က သမီးငယ္ငယ္ ေမြးၿပီးကထဲက အထက္တန္းျပဆရာမ အလုပ္ကေန ထြက္ခိုင္းၿပီး အိမ္ေထာင္ရွင္မ အျဖစ္ အိမ္မွာေနေစခဲ့သည္။ သူရသည့္လစာ ႏွင့္ ခေလးေတြ ကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ဖို႕ အခ်ိန္ ႏွင့္က ဘယ္လိုမွ မလဲႏိုင္ေအာင္ တန္ဖိုးက ကြာျခားလြန္းလွသည္ဟု ကိုႏိုင္က ဆိုသည္။ အဲေလာက္ လစာက ေတာ့ သူ အသံုးနည္းနည္းေလွ်ာ့လိုက္ရင္ နည္းနည္းေလး အခ်ိန္ပိုလုပ္လိုက္ရင္ ထြက္လာမွာဟု ဆို၏။
မမမူမူေက်ာ္ဦး က်ေတာ့ သူ႕ထက္ပို စိတ္လႈပ္ရွားစရာေကာင္းမည္ထင္သည္။ သူလည္း ခိုင္ခိုင့္လိုပင္ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ ၁၉ ႏွစ္ ျဖင့္ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ေသာ္လည္း ခိုင္ခိုင့္လို အိမ္ေထာင္ေရးကံမေကာင္းခဲ့ပါ။ သူ႕ေယာက္်ား သေဘၤာသား က ေဆးသမား။ ေဆးအလြန္အကၽြံသံုးစြဲၿပီး သေဘၤာေပၚမွာ ပင္ ေသဆံုးသြားခဲ့ရသည္။ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ပင္ မုဆိုးမ ျဖစ္ခဲ့ရၿပီး ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားခဲ့သည္။ သူပဲ အေရြးလြန္ေနသလား၊ အိမ္ေထာင္သည္ဘဝကိုပဲ စိတ္ပ်က္သြားသလားမသိ။ မုဆိုးမ ျဖစ္ၿပီး ဆယ္ႏွစ္အၾကာမွ ေနာက္အိမ္ေထာင္ထူျဖစ္ေတာ့သည္။ မူမူ၏ ဒုတိယအိမ္ေထာင္ ကိုမင္းေသာ္မွာ မူမူ ထက္ ၇ႏွစ္ခန္႕ႀကီးၿပီး ပထမ အိမ္ေထာင္ျဖင့္ သားေလးတေယာက္ပါလာသည္။ မူမူ ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ေတာ့ ကိုမင္းေသာ္၏သား ကိုကိုေသာ္မွာ ၈ႏွစ္သားေလး ရွိေသးသည္။ ဘာလို႕ မွတ္မိေနလည္းဆိုေတာ့ ခိုင္ခိုင့္သမီးငယ္ ငယ္ငယ္ ကလည္း ၈ႏွစ္သမီး။ သူတို႕ ႀကီးႀကီး မဂၤလာေဆာင္ေတာ့ သမီးႏွစ္ေယာက္ႏွင့္သြားခဲ့ရသည္။ ရုတ္တရက္ သူတို႕ အကိုဝမ္းကြဲတေယာက္ ရလာတယ္ဆိုေတာ့လည္း သူတို႕ က ခေလးပီပီ ေပ်ာ္ခဲ့ၾကသည္။
ကိုမင္းေသာ္ က ႏိုင္ငံျခား ကုမၸဏီ တခုမွာလုပ္ေနခဲ့သည္။ ေနာက္ ဗမာျပည္မွာ သူ႕ ကုမၸဏီက အေျခအေနမေကာင္း ေတာ့ တပ္ေခါက္သြားသည္။ သူတို႕က အင္ဒိုနီးရွားတို႕ မေလးရွားတို႕ မွာ ရံုးခြဲေတြ၊ပေရာဂ်က္ ေတြရွိသည္။ ကိုမင္းေသာ္ကို တကယ္အလုပ္လုပ္မွန္းသိ။ လုပ္ငန္းလည္း ကၽြမ္းက်င္မႈရွိေတာ့ အဲဒီ ႏိုင္ငံေတြမွာ သြားလုပ္ႏိုင္မလား ေအာ္ဖာေပးသည္။ ကိုမင္းေသာ္အေနနဲ႕လည္း ဒီလိုလစာမ်ိဳးျပန္ရွာလို႕မရႏိုင္ ေတာ့ သြားလုပ္သည္။ ရံုးက အတည္တက်မရွိ ရံုးခ်ဴပ္က ဂ်ပန္မွာဆိုေတာ့ ဟိုႏိုင္ငံဒီႏိုင္ငံ လွည့္ေျပာင္းေနရသည္။ ကိုမင္းေသာ္က ဝပ္ပါမစ္လိုမ်ိဳးႏွင့္သာ လုပ္ကိုင္ေနရသျဖင့္ မိသားစု ကိုေခၚထားလို႕လည္းမျဖစ္ႏိုင္။ မိသားစုက သူ႕ဆီသြားလည္လိုက္။ သူက ခနျပန္လာလိုက္ ႏွင့္ ပဲေနရသည္။
မူမူေက်ာ္ဦးႏွင့္ သူ႕သားကိုကိုေသာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ထည္းဆိုေတာ့ အားကိုးလည္းရ စိတ္လည္းခ်ရေအာင္ ခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတို႕ႏွင့္ ေလွခါးဟိုဘက္ဒီဘက္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ရွိသည့္ကြန္ဒိုခန္းကေလး ဝယ္ေပးထားလိုက္သည္။ မူမူေက်ာ္ဦးကလည္း ေအာဒစ္ကုမၸဏီတခုမွာ လုပ္ေနေသးသည္။ သူတို႕ အိမ္ အတြက္ သားအမိႏွစ္ေယာက္ထဲ ဆိုေတာ့ ခ်က္ျပဳတ္ဖို႕၊ အဝတ္ေလွ်ာ္၊အိမ္ရွင္းဖို႕၊ လူငွားထားရသည္။ သူတို႕ႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးမကင္းေသာ၊ ေဒၚဝင္းဝင္းသန္း က တရက္ျခားတန္သည္ သူတို႕အိမ္သို႕ လာၿပီး လုပ္ကိုင္ေပးတတ္သည္။
ခုေတာ့လည္း ငယ္ငယ္ က ေဆးတကၠသိုလ္ တက္ေနၿပီ၊ ကိုကိုေသာ္ကလည္း သခ်ာၤအဓိက မွာတက္ေနသည္။ ငယ္ငယ္ေက်ာင္းစာ က သူလည္းမကူညီႏိုင္ေတာ့ၿပီ။ ခုေတာ့ ေန႕လည္ေန႕ခင္းဆိုရင္ အိမ္မွာ တေယာက္ထည္း ျဖစ္ေနတတ္သည္။ တခါတေလ ကိုႏိုင့္ ညီမ ေလးေလးႏိုင္ တို႕ အိမ္မွာ သူတို႕ ခရီးထြက္လွ်င္ အိမ္သြားေစာင့္ေပးရတတ္သည္။ မေလးေလးႏိုင္တို႕က ကေလးသံုးေယာက္ရွိသည္။ အႀကီးဆံုးကမွ ကိုးတန္း ေက်ာင္းသား။သူတို႕လင္မယား ကအလုပ္ကိစၥႏွင့္ ခနခန ခရီးရွည္ထြက္ရေလ့ရွိသည္။ တေယာက္ခ်င္းစီ ခရီးထြက္လွ်င္ေတာ့ကိစၥ မရွိ၊ လင္မယား ႏွစ္ေယာက္စလံုးၿပိဳင္တူ ခရီးထြက္ရသည့္အခ်ိန္ အိမ္မွာ ခေလးေတြ ခ်ည္းထားခဲ့ရမွာ စိတ္မခ်တတ္။ ထိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ခိုင္ခိုင္က လည္းအားေနေတာ့ သြားေစာင့္အိပ္ေပးတတ္သည္။
ခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ဘာမွ ထူးထူးျခားျခားမရွိလွဟု ထင္ေနေသာ သူ႕ဘဝ အေျပာင္းအလဲကို မၾကာခင္မွာပင္ စၿပီး ေတြ႕ႀကံဳရေတာ့သည္။“ကိုကိုေသာ္ ရယ္ နင္ကေတာ့ ဟယ္စံပါပဲ၊ ငါ ခေလး ေလးေယာက္ရခဲ့တာေတာင္မွ အခု နင္လုပ္သလို အစံုအလုပ္မခံခဲ့ရဖူးဘူး၊ တကယ္ပါပဲ”
ဝင္းဝင္းသန္းတေယာက္ ျငီးၿငီးျငဴျငဴ ျဖင့္ ေျပာရွာသည္။ သို႕ေပမဲ့ မေကာင္းလို႕မဟုတ္ အင္မတန္ကို ေကာင္းလို႕သာ ကိုကိုေသာ္ လုပ္ခ်င္သမွ်ကို အလုပ္ခံတာေပါ့။ ကိုကိုေသာ္တို႕ အိမ္မွာ သူအလုပ္ စလုပ္ေတာ့ ကိုကိုေသာ္က လူပ်ိဳေတာင္ မျဖစ္ေသး၊ တကယ့္ခေလးေလး။ ဝင္းဝင္းသန္းက ကိုကိုေသာ္တို႕ အေမ မူမူေက်ာ္ဦး ႏွင့္ ဆို အမ်ိဳး လို႕ ဆိုေပမဲ့ ေတာ္ေတာ့္ကို ေဝးပါသည္။ ဝင္းဝင္းသန္းက ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင့္လင္ေနာက္လိုက္ေျပး သြားၿပီး အိမ္ေထာင္က်၊ ခေလးေတြလည္း တေယာက္ၿပီးတေယာက္ေမြး၊ ေယာက္်ားက လည္း လက္ေက်ာမတင္းေတာ့၊ ခ်ိဳ႕ခ်ိဳ႕တဲ့တဲ့ ေနရရွာသည္။ ခေလးေတြကလည္း ေက်ာင္းတက္သည့္အရြယ္ေတြဆိုေတာ့ အကူမရ၊ သေရစာ ဇီးယိုတို႕ ဘာတို႕လိုမ်ိဳး ေတြကို အိမ္ယူၿပီး ညဘက္ ထုတ္သည့္အလုပ္လုပ္သည္။ ေန႕ဘက္ေတာ့ မူမူေက်ာ္ဦး အိမ္မွာ ထမင္းဟင္းခ်က္ေပး အဝတ္ေလွ်ာ္ေပး၊ အိမ္ရွင္းေပး လုပ္ေပးသည္။ မူမူေက်ာ္ဦး ႏွင့္ဆိုလွ်င္ အသက္က တႏွစ္ေလာက္သာ ငယ္ေသာ္လည္း မမ ဟု ေခၚသည္။ မူမူကလည္း ဝင္းဝင္းသန္းကို ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရသျဖင့္ အိမ္ခန္းေသာ့ပါေပးထားၿပီး လစာအျပင္၊ အဝတ္အစား တို႕ အိမ္သံုးပစၥည္းအပိုအလွ်ံတို႕ အျမဲေပးေလ့ရွိသည္။ ဝင္းဝင္းသန္း ေယာက္်ား ကိုေတာ့ မႏွစ္သက္သျဖင့္ အိမ္အလာမခံ။
ဝင္းဝင္းသန္း ႏွင့္ ကိုကိုေသာ္တို႕ စျဖစ္ေတာ့ ကိုကိုေသာ္က လူပ်ိဳေပါက္ ဟိုမုန္းစၾကြၿပီး မိန္းမမွန္သမွ် မွန္းထုေနတဲ့ အရြယ္၊ ေန႕ခင္းဘက္ေတြဆိုရင္ ကိုကိုေသာ္ႏွင့္ ဝင္းဝင္းသန္း တို႕သာ အိမ္မွာရွိၾကသည္။ ဝင္းဝင္းသန္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ အဝတ္ေလွ်ာ္ေတာ့ ထမိန္ကို ေပါင္ရင္းထိတင္ေလွ်ာ္သျဖင့္ ေဖြး ေနေသာေပါင္လံုးႀကီးေတြက၊ လူပ်ိဳေပါက္ ကိုကိုေသာ္ကို စိတ္ရိုင္းဝင္ေစသည္။ ဝင္းဝင္းသန္းက လည္း ထိုအခ်ိန္မွာ ကေလးလည္းေလးေယာက္ရွိၿပီး သူကလည္း ဝဝဖိုင့္ဖိုင့္ျဖစ္ေနသည္။ ေယာက္်ားကလည္း သိပ္မလုပ္ေတာ့၊ အသက္က သံုးဆယ္ေက်ာ္ ကာမ ဆႏၵက အလြန္အားေကာင္းတဲ့ အရြယ္။ သူ တေန႕ ကိုကိုေသာ့္ အခန္းလာရွင္းရင္း ထံုးစံအတိုင္း စရင္းေျပာင္ရင္း လံုးလားေထြးလား ျဖစ္ရာက ကိုကိုေသာ္ လက္သရမ္းတာကို အလိုလိုက္လိုက္မိသည္။ ေနာက္ေန႕ ေနာက္ေန႕ ေတြမွာ တျဖည္းျဖည္း ႏွင့္ တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ ဟိုကိုင္ဒီကိုင္ ကေန ဖီးတက္လာသည့္ အဆင့္ေရာက္လာၾကသည္။ ေနာက္ေတာ့ အဆံုးစြန္ထိ ေရာက္သြားၾကသည္။ ဝင္းဝင္းသန္း ၏ ေပါင္လံုးႀကီးေတြ ဖင္ဆံုႀကီးေတြ၊ ႏို႕ႀကီးေတြမွာ၊ ပုံမုန္ အရြယ္ေရာက္သူ ေယာက္်ား ႀကီးမ်ားအဖို႕ ဝသည္ဟု ထင္မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း လူပ်ိဳေပါက္ေလး ကိုကိုေသာ္အတြက္ကေတာ့ ကိုင္တြယ္ခြင့္ လုပ္ခြင့္ ရလိုက္သည္မွာ သိန္းထီဆု ေပါက္တာထက္ပင္ ပိုတန္ဖိုးရွိသည္ဟု ထင္မိသည္။
ေယာက္်ားကေလးႏွင့္ မိန္းခေလး ႏွစ္ေယာက္ထဲ ဆိပ္ကြယ္ရာတြင္ အတူရွိမေနသင့္ ဆိုသည္မွာ အေတာ္မွန္ေသာစကားျဖစ္သည္။ အရြယ္ မတူ တာတူတာ၊ အဓိကမဟုတ္။ လြတ္လပ္မႈ ႏွင့္ အထီးနဲ႕ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္က အဓိက ျဖစ္သည္။ ဝင္းဝင္းသန္းႏွင့္ ကိုကိုေသာ္ တို႕ ဇာတ္လမ္းမွာ သူတို႕ အိမ္အတြင္းမွာသာ ျဖစ္ခဲ့ ၾကသျဖင့္ ဘယ္သူမွ လည္း မရိပ္မိပဲ ရွိေနခဲ့ေလသည္။ ကိုကိုေသာ္က သူဖတ္မိ၊ ၾကည့္မိသည့္ ႏိုင္ငံျခား စာအုပ္ေတြ ၊ရုပ္ရွင္ေတြက ဟာေတြကို ဝင္းဝင္းသန္းဆီမွာ အကုန္စမ္းသပ္၊ ဝင္းဝင္းသန္း ကလည္း လိုက္ေလွ်ာ ေတာ့ ကိုကိုေသာ္ တေယာက္ တႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္ အတြင္းမွာပင္ ဆရာႀကီးအဆင့္ျဖစ္လာခဲ့ေတာ့သည္။ ကိုကိုေသာ္တေယာက္ တကၠသိုလ္ေရာက္ ေတာ့ ရီးစားေတြ ဘာေတြ ရတာ ေတာင္မွ တခါတေလ မဝင္းဝင္းသန္း ႏွင့္ အလုပ္ျဖစ္ၾကတုန္း။
ဒီေန႕လည္း ေက်ာင္းက ျပန္လာေတာ့ သူ႕ရီးစားက ဟိုေပးမကိုင္ ဒီေပးမထိ၊ ေကာင္မေလးက သူ႕ကိုထိန္းသိမ္း ၾကပ္မတ္ေနသည့္ အပ်ိဳႀကီး အေဒၚႀကီးေတြ ဆံုးမထားသည့္အတိုင္း၊ မဂၤလာေဆာင္ၿပီးမွ တို႕ဘာတို႕လုပ္လာတာနဲ႕ ေဒါပြၿပီး စကားမ်ားကာ အိမ္ျပန္လာခဲ့သည္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ မဝင္းဝင္းသန္း က သူတို႕ အိမ္မွာ လုပ္စရာရွိတာလုပ္ၿပီးလို႕ ျပန္ဖို႕ျပင္ေနတာနဲ႕ ႀကံဳသည္။ သူ႕အခန္းထဲ ျပန္ေခၚလာၿပီး ဝင္းဝင္းသန္းကို မတ္တတ္ရပ္လွ်က္ ကုတင္ေပၚတေတာင္ ေထာက္ ဖင္ကုန္းခိုင္းၿပီး ေဆာ္ေနျခင္းျဖစ္ေလသည္။ သူ႕ေစာ္ေလးကို စိတ္နာနာျဖင့္ ဝင္းဝင္းသန္းကို တအားဗ်င္းလိုက္ရာ ဝင္ဝင္းသန္းလည္း တအားေကာင္းသြားခဲ့ရေလသည္။
သူေဆာင့္လိုက္တုိင္း တုံကနဲ တံုကနဲ ခါယမ္းသြားေသာ ဝင္းဝင္းသန္း၏ ဖင္လံုးႀကီးမ်ားကို ၾကည့္ေနရင္းမွ ကိုကိုေသာ္တေယာက္ အန္တီခိုင့္ ဖင္ႀကီးေတြ သြားျမင္ေယာင္မိသည္။ သူ ဝင္းဝင္းသန္းကို လုပ္ရင္း ႏွင့္ ရက္ေတြ လေတြ ရလာေတာ့ သူ႕ရဲ႕ အႀကိဳက္ေတြက တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ အရြယ္ေရာက္ အမ်ိဳးသမီးႀကီးေတြ ကို ပိုစိတ္ဝင္စားမိသည့္ အျဖစ္ကို ေရာက္သြားသလား မသိ။ အျမဲတမ္းလိုလို ပင္ အရြယ္ေရာက္ၿပီး ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္ေတာင့္တင္းဖြံ႕ျဖိဳးေနၿပီ ျဖစ္သည့္ မိန္းမႀကီးေတြက ပိန္ပိန္ေညွာင္ေညွာင္ ေကာင္မေလးေတြထက္ သူ႕ကို ပို စြဲေဆာင္မႈရွိတာကို သူသတိထားမိလာသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ အန္တီခိုင္ကို သူ႕ မ်က္ေစ့က်သြားရေတာ့သည္။ အန္တီခိုင္ က မာမီ့ ညီမအရင္းျဖစ္သည္။ မာမီက လည္း သူ႕အေမရင္းမဟုတ္ေတာ့ အန္တီခိုင္က သူနဲ႕ ဘာမွ ကို မေတာ္။ သို႕ေပမဲ့ အန္တီခိုင္တို႕က သူ႕ကို တူအရင္းလိုပင္သေဘာထားသည္။ အန္တီခိုင့္သမီးေတြ ျဖစ္တဲ့ ႏိုင္ႏိုင္တို႕ ငယ္ငယ္ တို႕ က လည္းသူ႕ ကိုေမာင္ႏွမ တဝမ္းကြဲလို သေဘာထားၾကသည္။ ငယ္ငယ္ေလးထဲက အတူတူ ႀကီးလာၾကသည္မို႕ တကယ္လည္း ေမာင္ႏွမေတြလို ျဖစ္ေနၾကသည္။
အန္တီခိုင္က မဝင္းဝင္းသန္းလို ဝတာမဟုတ္၊ ေတာင့္သည္လို႕ပဲ ေျပာရမည္။ တင္လံုးေတြက ဝိုင္းစက္ ေနသည္။ ခါးက သိပ္မေသးေသာ္လည္း ေအာက္က ကားစြင့္ေသာ တင္ႀကီးေၾကာင့္ က်င္ေနသည္ဟု ထင္ရသည္။ လမ္းေလွ်ာက္သြားလိုက္ရင္ တင္သားေတြက ထမိန္စကို ဆြဲမသလိုမို႕ တလံုးခ်င္းေရြ႕ေနတာကို ထမိန္ေပၚကပင္ျမင္ေနရသည္။ မ်က္ႏွာကလည္း ေခ်ာသည္၊ ယဥ္သည္ဟု ဆိုရမည္။ ႏွာတံေပၚေပၚ မ်က္လံုးႀကီးႀကီး၊ ႏူတ္ခမ္းထူထူ၊ ဆံပင္အုပ္ေကာင္းေကာင္းကို တပတ္လ်ိဳဆံထံုး အျမဲထံုးတတ္သည္။ ကၽြဲေကာ္ကိုင္း မ်က္မွန္တတ္ထားတာေတာင္မွ ဆက္ဆီျဖစ္ေနေသးသည္ဟု ကိုကိုေသာ္ ထင္မိသည္။ အေနအထိုင္လည္း တည္ျငိမ္သည္။ ဘုရားတရား သာလုပ္သည္၊ မာမီ့လိုေတာင္ ပါတီတို႕ ဘာတို႕ သြားေလ့မရွိ။ သူ အန္တီခိုင့္ကို သတိထားမိၿပီး စြဲလမ္းလာသည့္ေနာက္ပိုင္း၊ မဝင္းဝင္းသန္းကို ေနာက္က လုပ္တိုင္း အန္တီခိုင့္ကို လုပ္ေနသည္ဟု စိတ္ကူးယဥ္မိလာသည္။ အန္တီခိုင္ႏွင့္လည္း မသိမသာ အခ်ိန္ျဖဳန္းတတ္လာခဲ့သည္။ သူႏွာဗူးက်ေနတာေတာ့ အန္တီခိုင္မရိပ္မိရေအာင္ အေတာ္ေလး သတိထားကာ ေနရသည္။ နည္းနည္းေလး ပူးပူးကပ္ကပ္ ေနခဲ့ရၿပီသည္ႏွင့္ ညဖက္ဆိုရင္ သူ ေဂြလွိမ့္ျပစ္လိုက္ရေလ့ရွိသည္။
အန္တီခိုင္ႏွင့္ နီးနီးကပ္ကပ္ ေနခြင့္ရခဲ့ၿပီး ေနာက္တေန႕ မဝင္းဝင္းသန္း ႏွင့္ႀကံဳရင္ေတာ့၊ မဝင္းဝင္းသန္းတေယာက္ နာၿပီသာမွတ္ေတာ့။ အန္တီခိုင္အမွတ္ျဖင့္ တအားကို က်ံဳူးေဆာ္ေလေတာ့သည္။ သူ႕စိတ္ထဲမွာ တကယ္တမ္းလက္ေတြ႕က ျဖစ္ႏိုင္မည္မထင္လို႕ ပိုၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားရတာလားေတာ့မသိ။ ဒါေပမဲ့ လူဘဝ ဆိုတာ မေမွ်ာ္လင့္တာေတြနဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေနတတ္တယ္မဟုတ္လား။
ဒီတခါသၾကၤန္ က်ေတာ့ ကိုကိုေသာ္ တို႕ သူငယ္ခ်င္းတသိုက္၊ ဂ်စ္ကားတစီးျဖင့္ ေရပက္ခံထြက္ၾကသည္။ တေယာက္ေသာ သူငယ္ခ်င္း၏ကားမို႕ အရက္ပုလင္းေတြ ပလပ္စတစ္ပံုး တခုထဲထည့္ယူလာခဲ့ၾကသည္။ ေသာက္ရည္က သိပ္မပါလာ သျဖင့္ ခနေလးျဖင့္ေသာက္ရည္ကုန္သြားေတာ့ ပါလာသည့္ ရမ္ ေတြကို ဒီအတိုင္း ေသာက္ၾကရသည္။ ေရပက္မ႑ပ္ေရာက္လို႕ ထိုးပက္ေသာ ေရေတြကို ပါးစပ္ဖြင့္ခံၿပီး ေသာက္ၾကရသည္။ ေနကပူလိုက္ တကိုယ္လံုးပူလာလိုက္၊ ေနာက္ေရပက္ခံရေတာ့ ေရေတြစိုရြဲလိုက္ျဖစ္ေနၾကသည္။ လမ္းမွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနေသာ ေကာင္မေလး ႏွစ္ေယာက္ ေလာက္ ကို လိုက္မလားဆိုေတာ့ လိုက္မည္ဆိုတာ ႏွင့္ေခၚတင္လာခဲ့သည္။ သူ႕သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္က ေစာ္ေပြစီကို ထိန္းလိုက္ေတာ့ ကိုကိုေသာ္ တေယာက္လက္မဲ့ ျဖစ္ေနရသည္။ လမ္းေပၚမွ ေရစိုထမိန္ေတြႏွင့္ ေကာင္မေလးေတြေရာ၊ ကားေပၚပါလာသည့္ေကာင္မေလး ေတြကို သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြ ေထာက္လွမ္းေရးကာနယ္ လုပ္ေနတာေတြေရာ ျမင္ေနရေတာ့ ကိုကိုေသာ့္ ေကာင္ႀကီးမွာ တခ်ိန္လံုးမာေနရသည္။ နည္းနည္းခ်မ္းသည္ထင္တာႏွင့္ အရက္ကို ပဲ နိေမာ့ခ်လိုက္၊ ေရပက္တာေလးခံလိုက္ႏွင့္၊ ေန႕ခင္း ေရပက္နားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ကိုကိုေသာ္ ေခါင္းနည္းနည္းကိုက္လာသည္။ လူလည္းပင္ပန္းလာသည္။ ေန႕လည္ျပန္ထြက္ဖို႕အခ်ိန္ခ်ိန္းလိုက္ၾကရင္း သူ႕တိုက္ခန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ကားေပၚမွ ဆင္းလိုက္ရင္း သူတို႕ အခန္းရွိရာသို႕တက္လာခဲ့သည္။ သူတို႕အခန္းေရွ႕ေရာက္မွ သူ႕အိပ္ေတြ လိုက္စမ္းေတာ့ အခန္းေသာ့ ရွာမေတြ႕ေတာ့၊ ဟိုက္ ။ဒုကၡပဲ ဟိုေကာင့္ကားေပၚမ်ား က်သြားပလားမသိ။ ေအာက္ျပန္ဆင္းၿပီး ဟိုေကာင္ေတြ ဆီ ျပန္သြားရွာ ရရင္ေကာင္းမလား စဥ္းစားေနတုန္း အန္တီခိုင္တို႕ အခန္းတံခါးပြင့္လာသည္။
“ဟဲ့ ေသာ္ႀကီး.. ဘာလုပ္ေနတာလည္း၊ ေရေတြလည္းစိုရြဲလို႕”
“ေသာ့ေပ်ာက္ေနလို႕ တီတီ “
“ေအာ္ျဖစ္ရမယ္ နင္ကေတာ့ေလ၊ ေရစိုႀကီးနဲ႕ ဘယ္မွာေပ်ာက္သြားတာလည္း”
“မသိဘူး တီတီ.. မင္းခန္႕ တို႕ဂ်စ္ကားေပၚက်ခဲ့လားမသိဘူး”
“အိုလာလာ ဒီအတိုင္းမေနနဲ႕ ငါတို႕အခန္းထဲလာ မင့္ေလးေလး အဝတ္အစားေတြ ခနလဲထားလိုက္”
ကိုကိုေသာ္ ဘာမွ မေျပာေတာ့ အန္တီခိုင္သို႕အခန္းသို႕ ပါးစပ္ပိတ္ကာ ဝင္လာခဲ့သည္။ သူ႕ဆီက အရက္နံ႕ရသြားမွာ စိုးလို႕ စကား သိပ္မေျပာရဲ။ လူကေတာ့ သူ႕ကိုယ္သူ ပုံမွန္လို႕ထင္ေနသည္။ တကယ္ေတာ့ လူက ယိုင္တိုင္တိုင္၊ ေမွာက္ထိုးမလဲေအာင္အားျပဳ ေလွ်ာက္ေနရသည္။ အန္တီခိုင္တို႕အိမ္က သူကၽြမ္းေနၿပီးသားမို႕၊ ေရခ်ိဳးခန္းရွိရာကို တန္းဝင္သြားလိုက္သည္။ ေသးကလည္း အရမ္းေပါက္ခ်င္ေနတာမို႕အခန္းတံခါးကို အထဲက ဂ်က္ခ်ၿပီး ေဘာင္းဘီဇစ္ျဖဳတ္ကာ ေသးပန္းလိုက္သည္။ အား၊ ေသးကပူၿပီးေႏြးေနတာပဲ၊ သူ႕တကိုယ္လံုးေတာင္ၾကက္သည္းထသြားရသည္။ ေသးေပါက္ရတာ ဇိမ္ရွိလိုက္တာဟု ေတြးေနမိသည္။ တမနက္လံုး စိတ္ေတြထေနရေတာ့ သူ႕ေကာင္ႀကီးကလည္း မာတာတာ ျဖစ္ေနရသည္။
“ေဒါက္ေဒါက္ “
“.ေသာ္ႀကီး နင္တခါထဲ ေရခ်ိဳးလိုက္ေတာ့၊ နင္တို႕ကို ဘာေရေတြနဲ႕ပက္ထားမွန္းသိတာမဟုတ္ဘူး ေရာ့ဒီမွာ ေရခ်ိဳးၿပီးသုတ္ဖို႕နဲ႕ ဝတ္ဖို႕ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါနဲ႕ပုဆိုးတထည္ယူထားလိုက္၊”
ကိုကိုေသာ္ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို အသာေလးဟၿပီး အန္တီခိုင္လွမ္းေပးေသာ ပုဆိုးႏွင့္ သဘက္ကို ယူလိုက္သည္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲရွိတန္းတခုေပၚမွာ အသာလႊားတင္လိုက္ၿပီး သူ႕အကၤ် ီေဘာင္းဘီေတြကို ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ သူ႕ေကာင္ႀကီးက ေတာ္ေတာ္မာေနၿပီ။ ေရေလာင္းခ်ၿပီး ဆပ္ျပာတိုက္လိုက္ေတာ့ ပိုေတာင္လာသည္။ မထိမကိုင္မွပဲ ရေတာ့မည္။ သၾကၤန္တြင္း ဆိုေတာ့ မဝင္းဝင္းသန္းလည္း အိမ္လာမွာမဟုတ္။ ေအာဇာတ္လမ္းေတြထဲက လို သူ႕လီးႀကီးကို ပုဆိုးေအာက္မွာ ေငါထ ေနတာ အန္တီခိုင္ ျမင္ေအာင္ ထားလိုက္ရင္ ဘယ္လိုျဖစ္မယ္ထင္သလဲ။ အဲဒီအေတြးကပင္ ကိုကိုေသာ့္ လီးႀကီး မွာ သုတ္ရည္ေတြ ထြက္သြားမေလာက္ကို ဆတ္ဆတ္ခါသြားသည္။ ေရေခါင္းေလာင္းခ်ိဳးခ်လိုက္ၿပီး ဆပ္ျပာတိုက္ေရျပန္ေလာင္းၿပီး ကိုယ္လံုးကို သဘက္နဲ႕ ေျခာက္ေအာင္သုတ္ေတာ့ သူ႕ေကာင္ႀကီးက မာတုန္းရွိေသးသည္။ အင္း စမ္းၾကည့္တာေပါ့။ အရက္နံ႕ကလည္းရွိေသးေတာ့ မူးခ်င္ေယာင္လည္းေဆာင္လို႕ရတာပဲ၊ တခုခု ျဖစ္ရင္ မူးလို႕ပါဆိုၿပီး လြဲခ်ရတာေပါ့။ ေတြးရင္းႏွင့္ပင္ ကိုကိုေသာ္ ရင္ထဲ တဒိန္းဒိန္းခုံလာ၏။
ေလးေလးဦးေအာင္ႏိုင္ ပေလကပ္ပုဆိုးနဲ႔ ႐ွပ္အက်ႌကိုဝတ္ၿပီးထြက္လာတဲ့ ကိုကိုေသာ္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ရင္း ခိုင္ခိုင္က၊
“အမေလး ေသာ္ႀကီး ထြားလာလိုက္တာ နင့္ေလးေလး အက်ႌ နဲ႔ေတာင္ က်ပ္ေနၿပီ”
“ဝတ္လို႔ရပါေသးတယ္တီတီရဲ႕”
“ဟဲ့ နင့္မ်က္ႏွာႀကီးလည္းနီလို႔ပါလား ေနလို႔ေကာင္းရဲ႕လား”
“ေခါင္းေတာ့နည္းနည္းကိုက္ေနတယ္ တီတီ”
“ျပစမ္း ဟဲ့ကိုယ္ေတြလည္းပူေနတယ္ဟဲ့..နင္ ေရစိုလိုက္ ေနပူလိုက္နဲ႔အပူ႐ွတ္ၿပီထင္တယ္..ေနအုန္းငါေဆးသြား႐ွာအုန္းမယ္”
တကယ္ေတာ့ တမနက္လံုး ေနပူထဲ ေန အရက္ေသာက္ ေရပက္ခံထားခဲ့ၿပီး အခုေရေအးေအးနဲ႔ခ်ိဳးခ်လိုက္ၿပီးကာစမို႔ အပူေငြ႔ေတြ တ႐ွိန္႐ွိန္တက္ေနျခင္းသာျဖစ္သည္။ အန္တီခိုင္ရဲ႕ လက္ဖဝါး ႏုႏုေလးေတြ သူ႕နဖူးေပၚလာစမ္းေတာ့ ကိုကိုေသာ့္ လီးႀကီးက ပုဆိုးေအာက္မွာ လႈပ္သြားသည္။ ကိုကိုေသာ္မ်က္ႏွာေလး ရံႈ႕မဲ့ ထားလိုက္သည္။
“ လာလာ ငါတို႕ အခန္းထဲက ကုတင္ေပၚခနလွဲေနလိုက္ တီတီ ေရေႏြး လည္းသြားလုပ္လိုက္မယ္”
ေလးေလး ဦးေအာင္ႏိုင္ႏွင့္ တီတီခိုင္တို႕ ေမြ႕ယာႀကီးက အိစက္ေနသည္။ ကိုကိုေသာ္ေက်ာခ်လိုက္ရင္း အားကနဲ အေၾကာေတြအျခင္ေတြ ဆန္႕လိုက္သည္။ ဟား ဇိမ္က်လိုက္တာ၊ ဟုလည္းေတြးလိုက္မိသည္။
“ ေရာ့ ဒီေရေႏြးေလးေသာက္ထားလိုက္အုန္း အိမ္က ပါရာစီတေမာ့လည္း ဘယ္နား ထားမိလဲမသိပါဘူး ေသာ္ႀကီးခနေလးေစာင့္ ငါလမ္းထိပ္ကုလားဆိုင္က တထုပ္ေလာက္အေရးေပၚေျပးဆြဲလိုက္အုန္းမယ္”
“ အာေနပါေစ တီတီ က်ေနာ္ ခနေနသက္သာသြားမွာပါ”
“ အိုခနပဲ၊ တံခါးအထဲက ဂလန္႕မခ်ထားနဲ႕ ခနေလးပဲ”
တီတီခိုင္ထြက္သြားေတာ့ ကိုကိုေသာ္ ကိုယ့္ေကာင္ႀကီးကို ကိုယ္ ခပ္ဖြဖြေလး ပုဆိုးေပၚကပင္ဆုပ္ကိုင္မိသည္။ အမဝင္းဝင္းသန္းကို ပင့္လာလို႕ရရင္ေကာင္းမွာပဲလို႕လည္းေတြးေနမိသည္။ ေသာ့ေပ်ာက္သြားတယ္ ဆိုၿပီး အမဝင္းဝင္းသန္းကို လွမ္းေခၚလိုက္ၿပီး အိမ္မွာတီးလိုက္ရရင္ေကာင္းမယ္ဟုေတြးေနသည္။ တဆက္တည္းပင္၊ အခုလို တီတီခိုင္ႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေနရသည့္အခြင့္အေရးကလည္း ေကာင္းေနတာ ခနေလာက္သည္းညည္းခံလိုက္အုန္းမယ္ေလ။ ဟုေတြးရင္းမွိန္းေနလိုက္သည္။
“ လမ္းထဲက ခေလးေတြ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္ကြာ ဥပုဂ္ေစာင့္ေနပါတယ္ ညာေျပာလို႕လည္းမရဘူး အဟစ္၊ ဝိုင္းပက္လိုက္ၾကတာ၊ ကဲ ေဆးရလာၿပီ အဲဒီေဆးေလး ႏွစ္လံုးေလာက္ေသာက္လိုက္ ေသာ္ႀကီး”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးရဲ႕ ေရေတြစိုရြဲေနတဲ့ ထမိန္ေအာက္က ေပါင္လံုးႀကီးေတြေၾကာင့္ ကိုကိုေသာ္ခမွာ တုန္ခါၿပီး တကယ္အဖ်ားတက္ခ်င္သလိုျဖစ္သြား၏။
“ ေအာ္ ၾကည့္ နင္ ခ်မ္းေနၿပီ မဟုတ္လား၊ ေနအုန္း ေရေႏြးလည္းကုန္သြားၿပီ၊ တီတီ သြားထပ္ထည့္လိုက္အုန္းမယ္ ေဆးေသာက္လို႕ရေအာင္”
သူ႕ေရေႏြးခြက္ကို ယူၿပီး အခန္းထဲက ထြက္သြားတဲ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးရဲ႕ ေရစိုထမိန္ကပ္ေနတဲ့ တင္ပါးဆံုႀကီးေတြ က တလံုးတက္တလံုးဆင္းနဲ႕ ခုန္ခုန္ၿပီး လႈပ္ယမ္းသြားတာကို အေနာက္က ၾကည့္ရင္း ကိုကိုေသာ္တေယာက္ တံေတြးေတြ မ်ိဳခ်ေနမိပါေတာ့တယ္။
“ ေရာ့ေရာ့ ေရေႏြးေလးနဲ႕ေသာက္လိုက္”
အခန္းထဲ ေရေႏြးခြက္ေလးႏွင့္ ျပန္ဝင္လာတဲ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ ကိုကိုေသာ္ မ်က္လံုးျပဴးသြားသည္။ မျပဴးးပဲ ခံႏိုင္မည္လား၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက သူ႕ေရစိုအဝတ္ေတြကို ေရခ်ိဳးခန္းထဲ သြားခၽြတ္ခ်လိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲလွ်ားထားေသာ ထမိန္အေဟာင္းေလး တထည္ကို ေကာက္ဝတ္ၿပီး ရင္လွ်ားလိုက္ၿပီးမွ မီးဖိုေခ်ာင္မွ ေရေႏြးခြက္ ကေလးသြားယူလာခဲ့ျခင္းျဖစ္ေလသည္။ အခုေတာ့ ကုတင္ေစာင္းမွာ ထထိုင္ေနေသာ ကိုကိုေသာ္ ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မွာ။ အတြင္းမွ ဘရာဇီယာ အသားေရာင္ ပုခံုးႀကိဳးႏွင့္ အေပၚပိုင္းကို နည္းနည္းျမင္ေနရၿပီး အဲဒီအေပၚမွ ထမိန္ကို ရင္လွ်ားထားေတာ့ ဝင္းမြတ္ေနသည့္ ပုခံုးသား ရင္ညႊန္႕ႏွင့္ မို႕ေမါက္ထေနေသာ ရင္ႏွစ္မႊာအေပၚသားေလးေတြ။
ကိုကိုေသာ္၏ မ်က္လံုးျပဴးႀကီးေၾကာင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ဇေဝဇဝါျဖစ္သြားသည္။ သူအေပၚက သဘက္ကေလး ျခံဳလာလိုက္ရင္ေကာင္းသားဟု လည္းေတြးလိုက္မိသည္။ စိတ္ထဲမွာကေတာ့ သေဘာက်သလို၊ ပီတိျဖစ္မိသလို ေလးလည္းျဖစ္သြားသည္။ အဲလိုမ်ိဳဳး ေယာက္်ား ေတြရဲ႕ သူ႕ကို မက္မက္ေမာေမာ ၾကည့္တဲ့ အၾကည့္မ်ိဳးေတြ မခံစားရတာ ၾကာၿပီေကာ။ သူ႕ကိုယ္သူေတာင္ စြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးလို႕ပင္ မေတြးမိေတာ့။ ကိုေအာင္ႏိုင္ ပင္ သူ႕ကို နမ္းတာျပဳတာ မရွိတာေတာင္ ၾကာခဲ့ၿပီပဲ။
ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလက္ထဲက ေရေႏြးခြက္ေလးကို ယူၿပီး သူအသင့္ျပင္ထားေသာ ေဆးေလးႏွစ္လံဳုးပါးစပ္ထဲ ျပစ္ထည့္ရင္းေသာက္ခ်လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေရခြက္ကို ကုတင္ေဘးက စားပြဲေပၚလွန္းတင္ရင္း မ်က္ေစ့ကို စံုမွိတ္လိုက္မိသည္။ သူ႕မ်က္လံုးေတြ အၾကည့္ရိုင္းသြားတာကို သူသိလိုက္သည္။ တီတီခိုင့္ မ်က္ႏွာတခ်က္ရဲသြားၿပီး အမူအယာေျပာင္းသြားတာကိုလည္း သူသတိထားလိုက္မိသည္ မဟုတ္လား။ မ်က္ႏွာကိုလည္း အသာရႈံ႕မဲ့ျပလိုက္သည္။
“ ဟင္.. ေသာ္ႀကီး ဘာျဖစ္တာလဲ ေခါင္းအရမ္းထိုးတာလား”
စိုးရိမ္တႀကီးႏွင့္ အနားတိုးလာေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ အနံ႕အသက္၊ သူ႕နဖူးကို လာကိုင္ေသာ လက္ဖဝါးႏုႏုတို႕က ကိုကိုေသာ္၏ စိတ္ရိုင္းမီးစကို ေလမႈတ္ေပးလိုက္သလိုျဖစ္သြားသည္။ သူ႕မ်က္လံုးကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တီတီခိုင္၏ ေဖါင္းၾကြေနေသာ ရင္ႏွစ္မႊာက သူ႕မ်က္ႏွာႏွင့္ ေျခာက္လက္မေလာက္မွာ။ ကိုကိုေသာ့္လက္ေတြက တီတီခိုင္၏ ခါးေလးကို လွမ္းဆြဲၿပီး သူ႕မ်က္ႏွာကို တီတီခိုင့္ ရင္ႏွစ္မႊာမွာထိုးအပ္လိုက္မိေလေတာ့သည္။
“ အို”ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ဘာမွန္းမသိလိုက္ပဲ ေၾကာင္သြားသည့္ ခနမွာ သူ႕ထမိန္မွာ ၾကမ္းေပၚသို႕ ကြင္းလံုးကၽြတ္က်သြားၿပီး ကိုကိုေသာ္၏ မ်က္ႏွာျပင္ႀကီးမွာ သူ၏ ေရႊရင္အစံုေပၚမွာ ပြတ္သပ္စုပ္နမ္းေနၿပီ။ သူအေနာက္ဘက္သို႕ ျပန္မဆုတ္ႏိုင္ေအာင္လည္း ကိုကိုေသာ့္ ေျခႏွစ္ဘက္က သူ႕ေပါင္ရင္းအေနာက္မွာ ခြၿပီး ခ်ိတ္ထားလို႕။သူ႕ဘရာဇီယာမွာ ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ အသားႏွင့္ သိုင္းႀကိဳးမ်ားမွာလည္း ခပ္ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ျဖစ္ေလရာ ကိုကိုေသာ္က မတင္လိုက္လို႕ သိမ့္သိမ့္တုံ ရမ္းခါေနေသာ ႏို႕ႀကီးႏွစ္လံုးမွာ ကိုကိုေသာ္၏ မ်က္ႏွာႏွင့္ တုိက္ရိုက္ပြတ္တိုက္မိေနေလေတာ့သည္။ ဘာမွန္းမသိ ရုတ္တရက္မို႕ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး စိတ္ထဲ ဘာေတြးရမွန္းမသိ အေမွာင္ပိတ္သြားေသာ္လည္း ကိုယ္ခႏၶာအေသြးအသားမ်ားကေတာ့ ခ်က္ျခင္းတုန္႕ျပန္သည္မို႕လားမသိ၊ ႏိူ႕သီးေခါင္းႏွစ္လံုးမွာ ခ်က္ခ်င္းမာေတာင္တက္လာေလေတာ့သည္။ ကိုကိုေသာ္က လည္း အေတြ႕အႀကံဳရွိေနသူမို႕ သူ႕ပါးကို လာေထာက္ေနေသာ ႏို႕သီးေခါင္းမာမာ ႀကီးကို သူ႕ပါးစပ္ျဖင့္ တန္းငံု႕ကာ စုိ႕ထည့္လိုက္ေတာ့သည္။
“ အား..နင္..နင္…”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တကိုယ္လံုး ေသြးေတြ တျဖင္းျဖင္း ထူပူတက္လာၿပီး ဒူးမ်ားညြတ္ေခြသလိုျဖစ္သြားရာ၊ သူ႕ကိုယ္လံုးကို ေျခေထာက္ႏွင့္ေရာ လက္ျဖင့္ပါ တြယ္ဖက္ထားေသာ ကိုကိုေသာ့္ရင္ခြင္ထဲသို႕ ထိုးက်လာခဲ့ရေတာ့သည္။ ကိုကိုေသာ္က သူ႕ကိုယ္ကို ကုတင္ေပၚေနာက္ဆုတ္ၿပီး ကိုယ္လံုးကို လွိမ့္ခ်လိုက္ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ကိုယ္လံုးႀကီးမွာ သူ႕ကိုယ္ေအာက္မွာပက္လက္ကေလး ျဖစ္သြားရေတာ့သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ လက္မ်ားက ကိုကိုေသာ့္ေခါင္းကို အတင္းႀကိဳးစားတြန္းထိုးေနပါေသးသည္။
“ လႊတ္ လႊတ္..နင္..နင္..ရူးေနလား ေသာ္ႀကီး….”
ကိုကိုေသာ္က စကားျပန္မေျပာႏိုင္ အခ်ိန္မရွိဆိုတာကို သူသိသည္။ ေထာင္က်မဲ့ အတူတူ လုပ္ခ်င္ေနသည့္ဆႏၵကို အရင္လုပ္သြားလိုက္မည္ဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္ဟန္တူသည္။ ရင္ဘတ္ႏို႕ႏွစ္လံုးေပၚလွန္ထားခံရတဲ့ ဘရာဇီယာကလြဲလွ်င္ သူ႕ကိုယ္ေပၚမွာ ဘာအဝတ္အစားမွ မရွိေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ ေပါင္လံုးႀကီးႏွစ္လံုးကို ယက္ကန္ကာ ရုန္းဖယ္ဖို႕ႀကိဳးစားေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္းကိုကိုေသာ္၏ ကိုယ္လံုးက သူ႕ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားမွာေရာက္ေနၿပီ။ ေနာက္ ရုန္းရင္းကန္ရင္းေျပသြားေသာ ပုဆိုးေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေနေသာ ကိုကိုေက်ာ့္ လိင္တန္ႀကီးကလည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေပါင္းတြင္းသားေတြကို ဟိုထိုးဒီထိုးျဖစ္ေနရာက ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသားေတြကိုပါ ပြတ္ထိုးမိသြားသည္။
“ အား..ရွီးးးးးးးးးးးးးးး”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တကိုယ္လံုး ၾကက္သည္းဖ်န္းကနဲ ထသြားရသည္။ အဲဒီေနရာကို သူ႕လက္ကလြဲရင္ ဘယ္သူမွ မထိခဲ့တာ ၾကာခဲ့ၿပီေကာ။ ဆယ္စုႏွစ္တခုေတာင္ ရွိၿပီလားမသိ။ နဂိုထဲက အရွက္အေၾကာက္ႀကီး ၿပီး သူ႕လင္ေယာက္်ား အထင္အျမင္ေသးမွာစိုးလို႕၊ ညဘက္ အိပ္ယာထဲမွာ ေယာက္်ားစမွသာ အလုပ္ျဖစ္ေလ့ရွိသည္။ သူကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မစ။ စိတ္တအားလာေနေပမဲ့ ေယာက္်ားက တရူးရူးေဘးမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနလွ်င္ ေပါင္ႏွစ္လံုးကိုသာ လိမ္က်စ္ၿပီး ကိစၥတုန္းခဲ့ရသည္။ ေနာက္ေတာ့ လည္းအက်င့္လို ျဖစ္လာခဲ့ရသည္။ ထိုအလုပ္မ်ားမွာ ေယာက္်ားရဲ႕ အလုပ္သာ။သူလုပ္ရင္၊ အလိုက္သင့္၊ မလုပ္ခဲ့လွ်င္ ကိုယ့္ဘာသာ အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ ႀကိဳးစားအိပ္ဒါပဲ။ အဲလိုႏွင့္ သမီးႏွစ္ေယာက္သာႀကီးလာခဲ့ရသည္။ လိင္ကိစၥဆိုတာ ေယာက္်ား အလိုလိုက္ဖို႕ဟာဟု မွတ္ထားခဲ့သူမဟုတ္လား။ ခုေတာ့ သူ႕ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသားေတြကို မာမာ အေခ်ာင္းႀကီးျဖင့္ ဖိပြတ္ဆြဲတာ ခံလိုက္ရေတာ့၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တကိုယ္လံုးလႈပ္ခပ္တုန္ခါသြားၿပီး အေၾကာဆြဲသလိုပင္ ေပါင္တန္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကားေပးလိုက္မိသည္။
မဝင္းဝင္းသန္း ႏွင့္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ အေတြ႕အႀကံဳရွိထားခဲ့ေသာ ကိုကိုေသာ္ ၏ေျမြႀကီးကဟာကြက္ ကိုခ်က္ခ်င္းသိလိုက္သည္။ ဟလာေသာ အကြဲေၾကာင္းထဲကို သူ႕ေခါင္းႀကီး ထိုးတည့္ကာ တိုးဝင္လိုက္ေတာ့သည္။
..အိ..ကၽြတ္စ္.ကၽြတ္စ္...ရွီးးးးး..
သူ႕ရဲ႕ အထိမခံ ႏိူင္ေအာင္စန္းစန္းတင့္ျဖစ္လွသည့္ ႏို႕သီးေခါင္းႏွစ္လံုးကို တလွည့္စီအစုပ္ခံေနရကထဲက အေၾကာခ်င္းဆက္ေနသလားမသိေသာ ေစာက္ေခါင္းထဲက အရည္ၾကည္တို႕က စိုတိုတိုေလး ျဖစ္လာခဲ့ရသည္မို႕ ေတာ္ေတာ့သည္။ ကိုကိုေသာ္၏ လိင္တန္ႀကီးက ကိုေအာင္ႏိုင္ထက္လံုးပတ္ပိုတုတ္သည့္အျပင္၊ ဘယ္ပစၥည္းမွ မဝင္ျဖစ္တာၾကာလို႕ ျပန္က်ဥ္းေနေသာ ေစာက္ေခါင္းေလးက ႏု႕နယ္ေစးက်ပ္ေနေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေတာ္ေတာ္ေလး နစ္ေနေအာင္ခံလိုက္ရသည္။ ကိုကိုေသာ္ကလည္း အခုမွ မိန္းမစလိုးဖူးတာ မဟုတ္ေတာ့ စိတ္ရွည္သည္။ တခ်က္ထဲႏွင့္ ေဆာင့္မသြင္းခ် ဝင္သေလာက္ေလး သြင္းလိုက္၊ခနျငိမ္လိုက္ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ နည္းနည္းေလး အားသံုးကာ ေဆာင့္လိုက္၊ နားလိုက္၊ ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ ျဖင့္ တျဖည္းျဖည္း လုပ္သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေစာက္ေခါင္းအတြင္းထဲက ယားေနတာေလးေတြ အရသာ ေကာင္းေကာင္းရေနၿပီး သူ႕လက္ေတြက သူသတိမထားမိပဲ ကိုကိုေသာ့္ကို ဖက္တြယ္ထားမိတဲ့ အခ်ိိန္မွာေတာ့ ကိုကိုေသာ္က ဆီးခံုႏွစ္ခု တဖန္းဖန္းအသံျမည္သည္အထိ၊ အားရပါးရေဆာင့္ေနၿပီ။
လီးႏွင့္မေတြ႕ရသည္မွာ ဆယ္ႏွစ္နီးပါးရွိေနၿပီျဖစ္ေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးႏွင့္ တအားေတာင္ေနေသာ ကိုကိုေသာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္စလံုးမွာ သိပ္အၾကာႀကီး မခံလိုက္ၾက၊ ႏွစ္ေယာက္စလံုးတေယာက္ကို တေယာက္ တင္းက်ပ္စြာဖက္ထားရင္း ၿပီးသြားၾကရသည္။ ကိုကိုေသာ္၏ လိင္ေခ်ာင္းႀကီးမွ ပန္းထြက္လာသည့္ လရည္ ေတြကို ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေစာက္ေခါင္းအတြင္းထဲမွာ ေႏြးကနဲ ေႏြးကနဲ ခံစားေနရေလေတာ့သည္။“နင္မေကာင္းဘူး ေသာ္ႀကီး၊ ငါတို႕ မဟုတ္တာေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကၿပီ.”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ ကာမအရသာ အထြတ္အထိပ္ကို သူ႕စိတ္အလိုမပါပဲ ကိုယ္ခႏၶာက အလိုလို ေရာက္သြားသျဖင့္ ခတၱခဏ အသိတရားျဖင့္ ကင္းကြာသြားခဲ့ရသည္။ ယခုၿပီးသြားေတာ့ ခ်က္ျခင္းပင္ အသိျပန္ဝင္လာေတာ့ အခုနက သူ ကိုကိုေသာ္ကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ေလး ျပန္ဖက္မိသြားသည့္ လက္ေတြကို ျပန္ရုတ္လိုက္ၿပီး ကိုကိုေသာ္ကို သူ႕ကိုယ္ခႏၶာမွ ကြာသြားရန္တြန္းထုတ္ဖို႕က်ိဳးစားလိုက္သည္။
ကိုကိုေသာ္ မွာလည္း ေကာင္းလြန္းေသာအရသာ ေၾကာင့္ သုတ္ရည္မ်ားလႊတ္ထုတ္လိုက္သျဖင့္ ေမာသလိုျဖစ္သြားသည္။ အနည္းငယ္ေပ်ာ့သြားေသာ္လည္း မာတာတာေနေသးသည့္ လီးႀကီးကို ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေစာက္ဖုတ္ထဲစိမ္လွ်က္ မွိန္းခံစားေနရင္း က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို ဖက္ထားေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ရုပ္တရက္သူ႕ကို တြန္းထုတ္ဖို႕ႀကိဳးစားေတာ့ ကိုကိုေသာ္မွာ စိုးရိမ္တႀကီးျဖင့္ မလြတ္ေသးပဲ အတင္းျပန္ဖက္ထားမိေလသည္။ သူ႕စိတ္ထဲမွာ စိုးရိမ္မိတာက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး သူ႕မာမီကို တိုင္သည္ျဖစ္ေစ၊ ေလးေလးဦးေအာင္ႏိုင္ကို ျပန္တိုင္မွာကိုပဲ ျဖစ္သည္။ ျပန္တိုင္လို႕ကေတာ့၊ ျပႆ နာအႀကီးက်ယ္ တက္မည္ဆိုတာသူသိသည္။ အိမ္ေပၚက ဆင္းရမလား၊ ရဲစခန္းေရာက္မလား၊ စသျဖင့္ေပါ့။ စိုးရိမ္စိတ္ႏွင့္အတူ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိလို႕ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို မလႊတ္ေပးပဲ အတင္းဖက္ထားမိေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ရုန္းေလ သူက ပိုတင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္ေလ၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေစာက္ဖုတ္ထဲ စိမ္ထားသည့္သူ႕လီးႀကီးက လႈပ္ေလ။ ေနာက္ၿပီး အိစက္ေတာ အထိအေတြ႕၊ အပြတ္အသတ္မ်ားကလည္း သူ႕ေသြးေၾကာေတြကို ျပန္ပူလာေစခဲ့သျဖင့္၊ သူ႕ေကာင္ႀကီးမွာ တျဖည္းျဖည္း မာေတာင္ထလာျပန္သည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကလည္း သူ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ကိုကိုေသာ့္လီးႀကီးက တျဖည္းျဖည္းမာေတာင္လာသည္ကို ခံစားမိသည္။ ရုန္းရင္းကန္ရင္းျဖင့္ အားေတြ တျဖည္းျဖည္းဆုတ္ယုတ္လာသလိုခံစားေနရသည္။
“ မင္း...မင္း..ေသာ္ႀကီး..ယုတ္မာတယ္ကြာ..မေကာင္းဘူး..တီတီ့ ကို လႊတ္ပါေတာ့”
“ က်ေနာ္ ေၾကာက္လို႕ပါ တီတီရယ္၊ က်ေနာ္တီတီ့ ကိုလည္း ခ်စ္မိလို႕ စိတ္ေဖါက္ျပန္သြားမိတာပါ”
“ မင္း ကိုယ့္တီတီ ကို ကိုယ္ျပန္လုပ္ရက္တယ္ကြာခုလႊတ္ေတာ့”
သူ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲက လီးႀကီး တျဖည္းျဖည္းျပည့္ေဖာင္းလာတာႏွင့္အမွ် ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အသံလည္းေပ်ာ့လာခဲ့ရသည္။ ဒူးေတြလည္းေပ်ာ့ေခြေနၿပီ ရုန္းရတာ အားမရွိေတာ့ဘူး၊ ငါဘာျဖစ္ေနလည္း အပ်ိဳေပါက္စေလးလည္းမဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး သူ႕စိတ္ထဲမွာေတြးေနသည္။
ကိုကိုေသာ္ကလည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးရုန္းတာ ေပ်ာ့သြားမွန္းသိသည္၊ ထို႕ေၾကာင့္လည္း သူ႕ဖင္ကို ၾကြကာ လီးႀကီးကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုပ္အသြင္းအထုပ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္းစလုပ္လာသည္။
“ အို႕”
ကိုကိုေသာ္က အရွိန္ျပင္းျပင္းႏွင့္ေဆာင့္ခ်င္လို႕ လီးႀကီးကို အျပင္ေရာက္လုနီးပါး ထုတ္လိုက္ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ရင္ကနဲ ဟာကနဲလိုျဖစ္သြားသည္။ သူ႕လက္ထဲမွာကိုင္ထားသည့္ အဖိုးတန္ေၾကြပုဂံတလံုးလြတ္က်ကာနီးလို ခံစားမႈမ်ိဳး၊ ဒါမွ မဟုတ္ ေဂ်ာက္ကမ္းဘားတခုကေန ျပဳတ္က်ေတာ့မိတဲတဲေလး လိုခံစားမႈမ်ိဳးျဖစ္၏။ ထို႕ေၾကာင့္လည္းေယာင္ရမ္းၿပီး ကိုကိုေသာ့္ကို လွမ္းဆြဲထားလိုက္မိသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ သူ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲ ျပန္လည္တိုးဝင္လာသည့္ ကိုကိုေသာ့္ လီးႀကီးက သူ႕ရင္ေခါင္းထဲ ျပည့္သြားသလိုပင္ ခံစားလိုက္ရျပန္ေလသည္။ ထိုကဲ့သို႕ ေလးငါးဆယ္ႀကိမ္ျဖစ္ၿပိးသည့္ေနာက္ ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးခမ်ာ စိတ္ကိုေလွ်ာ့့ခ်လိုက္ေတာ့သည္။ ပင္လယ္ကမ္းစပ္မွာ လိႈင္းလံုးႀကီးေတြ စီးေနရသလို နိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္အရသာ ထူးႏွင့္အတူ တျဖည္းျဖည္းဆူပြက္လာေသာ အေသြးအသားမ်ားက သူမသိလိုက္ပဲ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကို အလိုလို လႈပ္ရွားမိေနေစေတာ့သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏လက္မ်ားက ကိုကိုေသာ့္ ကိုယ္လံုးကို တြယ္ဖက္ထားမိရံုမက သူ႕တင္ပါးႀကီးမ်ားကို ၾကြကာၾကြကာ ကိုကိုေသာ္လိုးသမွ်၊ ေဆာင့္သမွ် ကို အခ်က္ညီညီေကာ့ခံေပးေနေလေတာ့သည္။
“ အ..အ...အို႕”
ဒီတေခါက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုးဒုတိယအႀကိမ္မို႕ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မၿပီးႏိုင္ၾက၊ အေတြ႕အႀကံဳလည္း ရွိၾကသူမ်ားမို႕ ခနေလးႏွင့္ တေယာက္ နရီ ကို တေယာက္ဖမ္းမိၿပီး စည္းဝါးမွန္မွန္ျဖင့္ ကာမပင္လယ္ကို ကူးခတ္ေနၾကေလေတာ့သည္။
……………………………………….
“ ေသာ္ႀကီး ေတာ္ၿပီကြယ္ ထေတာ့ တီတီ ေရခ်ိဳးခန္းသြားခ်င္ၿပီ”
ကိုကိုေသာ္မွာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကို လံုးဝ လက္မလြတ္ပဲ လုပ္ခဲ့သည့္ တတိယ အခ်ီၿပီးသည့္အခ်ိန္မွာေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ မရုန္းကန္ေတာ့၊ ယခုလည္း ဆီးတအားေပါက္ခ်င္လာသျဖင့္သာ ကိုကိုေသာ့္ကို ခြင့္ေတာင္းေနျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ကိုကိုေသာ္မွာလည္း အခုေတာ့ ေက်နပ္သြားေလၿပီ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေျပာင္းလဲလာၿပီျဖစ္ေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏အေျခအေနကိုလည္း သူသိေနၿပီမို႕ အသာဖယ္ေပးလိုက္ေလသည္။ သူကိုယ္တိုင္လည္း ေသးေပါက္ခ်င္လာခဲ့သည္မို႕ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အေနာက္မွ ထလိုက္လာခဲ့ေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ၾကမ္းျပင္ေပၚကြင္းလံုးက်ေနသည့္ထမိန္ကို ေကာက္စြပ္ကာ ရင္လွ်ားလိုက္ေသာ္လည္း ကိုကိုေသာ္က ေတာ့ ကိုယ္လံုးတီး လီးတန္းလန္းျဖင့္ပင္လုိက္ပါလာခဲ့ေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတို႕ ေရခ်ိဳးခန္း အထဲတြင္ ေထာင့္ နားတြင္ ဗိုလ္ထိုင္အိမ္သာကို တတ္ဆင္ထားေလသည္။
ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႕ သူ႕ေနာက္မွ ကပ္ဝင္လိုက္လာေသာ ကိုကိုေသာ္ ကို ေဂြးစိတန္းလန္းျဖင့္ ျမင္လိုက္ရေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး မွာ ျပံဳးေစ့ေစ့ျဖစ္သြားသည္။
“ ဟယ္ ေသာ္ႀကီး နင္အရွက္လည္းမရွိဘူး တခါထဲ”
“ ဟင္တီတီ ကလည္း တီတီနဲ႕ က်ေနာ္နဲ႕ က ဘာရွက္စရာလိုေသးလို႕လဲဟာကို၊ အခုေလးတင္ပဲ..”
“ ေတာ္ေတာ့ ..အရွက္မရွိစကားေတြ ဆက္ေျပာမေနနဲ႕ေတာ့”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ကိုကိုေသာ္ဆက္ေျပာ၍ မရေအာင္ပိတ္ေျပာလိုက္ေလသည္။ ေနာက္ေတာ့ အိမ္သာကမုတ္ေပၚထမိန္ကို အသာလွန္၍ထိုင္ကာ ရူရူပန္းေတာ့သည္။ ကိုကိုေသာ္က ေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းႀကမ္းျပင္မွ ေရထြက္ေပါက္ေနရာကို သူ႕လီးႀကီးခ်ိန္ၿပီး ပန္းေလေတာ့သည္။
“ ဟဲ့ ၿပီးရင္ ေရမ်ားမ်ားေလာင္းခ်ေနာ္ ေတာ္ၾကာေသးေစာ္ေတြနံေနမယ္”
“ အင္းပါတီတီ ရဲ႕ တခါထဲ ေရခ်ိဳးခ်မွာပဲဟာ”
“ ေသာ္ႀကီး နင္အျပင္ထြက္အုန္း ငါေရေဆးမလို႕”
“ ဟာတီတီကလည္း ေရတခါထည္းခ်ိဳးလိုက္ပါ၊ ေခၽြးေတြနဲ႕ျဖစ္ေနၿပီဟာကို က်ေနာ္လည္းခ်ိဳးမယ္ေလ”
“ ဟယ္ မခ်ိဳးတတ္ပါဘူး နင္ထြက္မွ ငါခ်ိဳးမယ္ “
“ဟာ တီတီကလည္း လာပါ ခုမွ က်ေနာ္တို႕ ဘာရွက္စရာရွိေသးလို႕လဲ”
သူ႕ေစာက္ဖုတ္ ကို တစ္ရူးေလးျဖင့္သုတ္၊ အိမ္သာကမုတ္ကို ေရဆြဲခ်၊ ၿပီးထလာေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို ကိုကိုေသာ္က လက္ျဖင့္လွမ္းဆြဲလိုက္ေလသည္။ ေနာက္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏ ထမိန္ကို ဆြဲခၽြတ္ဖို႕က်ိဳးစားေလသည္။
“ ေဟ့ ေသာ္ႀကီးမလုပ္နဲ႕ကြာ ငါထမိန္နဲ႕ပဲ ခ်ိဳးမယ္ ေတာ္ေတာ့ မကဲနဲ႕ေတာ့၊ ငါမမနဲ႕တိုင္ေျပာမွာေနာ္”
တကယ္တိုင္ေျပာေတာ့မည္မဟုတ္မွန္း ကိုကိုေသာ္က သိေနေသာ္လည္း သိပ္အၾကမ္း မဖက္ေတာ့၊ ေနာက္မွ စည္းရံုးေတာ့မည္ဟု သေဘာထားၿပီး ေရခြက္အျဖည့္ေရကို ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ပုခံုးေပၚမွ ေလာင္းခ်လိုက္ေလသည္။
“ ဟား အခုမွ ပဲ တီတီ့ကို သႀကၤန္ေရေလာင္းရေတာ့တယ္။”
“ နင့္ကိုလည္းငါပက္မယ္ အဲေလာက္ျဖစ္ေန”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကလည္း ေရခြက္တခြက္ႏွင့္ ကိုကိုေသာ့္မ်က္ႏွာကို ျပန္ပက္လိုက္သည္။
“ ဗြမ္း”
“ဖ်မ္း”
“ခိခိ”
“ဟီးဟီး”
သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ ပက္ၾကေရွာင္ၾကႏွင့္ ရီရီေမာေမာ ျဖစ္လာၾကသည္။
“ ေတာ္ၿပီကြာ တီတီ့ ဆံပင္ေတြစိုကုန္ေတာ့မယ္ ဆပ္ျပာတိုက္ေတာ့မယ္”
“ ေပးတီတီ က်ေနာ္တိုက္ေပးမယ္”
ကိုကိုေသာ္က ဆပ္ျပာတုန္းကို ခတ္ျမန္ျမန္ေလးလုယူလိုက္ၿပီး သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ပြတ္ကာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးေက်ာျပင္ လက္ေမာင္းတို႕ကို ပြတ္တိုက္ေပးေနလိုက္ေလသည္။ ေခ်ာမြတ္ေသာ အထိအေတြ႕ ႏွင့္ ထမိန္ေရစို ေၾကာင့္ ဖုထစ္တစ္ရစ္ေနသည့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ကိုယ္လံုးအလွေၾကာင့္ ကိုကိုေသာ္ ၏ လီးႀကီးမွာ တျဖည္းျဖည္းေထာင္မတ္လာရေလသည္။ ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အေနာက္ဖက္မွာျဖစ္ေနသျဖင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက မျမင္ရေျခ။ ကိုကိုေသာ္ ဆပ္ျပာသုပ္ထားေသာ လက္မ်ားက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ေရႊရင္အစံုကို ရင္လွ်ားအေပၚမွ ထုိးႏိုက္ပြတ္လိုက္ေတာ့၊
“အို႕”
ကနဲအသံႏွင့္အတူ ေနာက္ကို ဖင္ေကာ့လိုက္မိေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးဖင္ႀကီးက ကိုကိုေသာ့္ အလံတိုင္ႀကီးကို သြားတိုက္မိေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက သူ႕ဖင္ကို တိုက္မိတာ ဘာမွန္းသိသြားေတာ့ နည္းနည္းရွက္သလို ေတြေဝေနခ်ိန္မွာ ကိုကိုေသာ့္ လက္ဖဝါးေတြက သူ႕ႏို႕ေတြကို ပြတ္သတ္ေနေလၿပီ။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္း အတင္း မျငင္းေတာ့ သူ႕လက္မ်ားျဖင့္ ေျပက်လာာေသာ ထမိန္ကို ေလွ်ာ့ရဲရဲကိုင္ေပးထားလိုက္ေလသည္။ ကိုကိုေသာ့္လက္မ်ားက ဆပ္ျပာျမဳပ္မ်ားျဖင့္ ေခ်ာမြတ္ေနၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ႏို႕ႀကီးမ်ားကို ပြတ္သတ္ဆုပ္ႏွယ္ေပးေနရင္း မာေတာင္ လာၿပီ ျဖစ္ေသာ ႏို႕သီးေခါင္းမ်ားကိုလည္း ေဆာ့ကစားေပးေနေတာ့သည္။
“ လႊတ္ခ်လိုက္ပါေတာ့ ဒီထမိန္ကို တီတီကလည္း က်ေနာ္ တကိုယ္လံုးဆပ္ျပာတိုက္ေပးခ်င္လို႕ပါ ဆို”
“ ဟင့္ နင္ေတာ္ေတာ္ညဏ္မ်ားတယ္”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ မ်က္ေစာင္းေလးတခ်က္ထိုးၿပီးေျပာလိုက္ေသာ္လည္း သူ႕လက္ထဲကိုင္ထားေသာ ထမိန္အနားမ်ားကို လႊတ္ခ်လိုက္ရာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ဖြံ႕ထြားေတာင့္တင္းလွေသာ ကိုယ္လံုးႀကီးမွာ ဝင္းကနဲ ေပၚလာရေလေတာ့သည္။
“ အားလွလိုက္တာ တီတီရယ္၊ တီတီံ့ ကိုယ္လံုးအရမ္းလွတာပဲ”
“ ေတာ္စမ္းပါကြယ္ ေပါက္ကရေတြ”
ကိုကိုေသာ့္လက္ေတြက လံုးက်စ္ေနေသာ တင္သား ေတြဆီကို ေရာက္သြားသည္။ လံုးအိေနေသာ တင္သား စိုင္မ်ားကို လက္ဖဝါးျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးေနရင္းက အားမလိုအားမရ တခ်က္တခ်က္ဆုပ္ညွစ္မိလိုက္ေသးသည္။ ဆပ္ျပာျမဳတ္ေတြျဖင့္ေခ်ာေနေသာ ကိုကိုေသာ့္ လက္ခလည္ထိပ္ဖ်ားေလးက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ဖင္ၾကားထဲ အသာ ပြတ္ဆြဲသြားရာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ တြန္႕ကနဲ ျဖစ္သြားရေလသည္။ ကိုကိုေသာ္ ၏ လက္တဖက္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏ ဗိုက္သားျပင္ေလးမ်ားမွ ေအာက္သို႕ အသာပြတ္ဆြဲလာၿပီး ေစာက္ေမႊးအုပ္အုပ္ေလးကို ဆပ္ျပာျမဳပ္မ်ားျဖစ္ ပြတ္ဆြ ေပးလိုက္သည္။ သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြက ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသားေလးေတြကို ထိတို႕ ကစားေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး လက္ေတြက သူ႕ပုခံုးေပၚကို လွမ္းကိုင္ၿပီးထိန္းထားရသည္။ သူ႕ဒူးေတြ မခိုင္ေတာ့သလိုမို႕ေလ၊ ငါဘာျဖစ္ေနတာလည္း၊ အရမ္းကို အထိမခံေၾကြပုဂံ ျဖစ္ေနတာလားဟု ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေတြးေနမိသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတေယာက္ သူ႕ပုခံုးေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္မွီထားၿပီး ဆပ္ျပာရည္မ်ားျဖင့္ေခ်ာေနေသာ ႏိူ႕ႀကီးမ်ားက လည္းသူ႕ရင္ဘတ္ေပၚလာပိေနခ်ိန္မွာ ကိုကိုေသာ္၏ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္း က သူ႕တီတီခိုင္၏ ေစာက္ဖုတ္ေခါင္းထဲ တိုးထင္တိုးထြက္ လႈပ္ရွားေနေလၿပီ။ ကိုကိုေသာ့္ လီးႀကီးမွာလည္း မခံရပ္ႏိုင္ေအာင္တင္းမာလာေတာ့ ကိုကိုေသာ္ သူ႕လက္ေတြကို လႈပ္ရွားေနရာက ရပ္လိုက္သည္။
“ တီတီ ဟိုဘက္လွည့္ၿပီး ေရကန္ေဘာင္ကို ကိုင္ေပးထားပါလား”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ဘာမွ မေျပာေတာ့ ကိုကိုေသာ္ေျပာသလိုသာလုပ္ေပးေနမိေတာ့သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေရကန္ေဘာင္ကို လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ကိုင္ရင္း ကိုယ္ကို ႏွိမ့္ခ်ကာ သူ႕ဖင္ႀကီးေတြကို ေကာ့ထားေတာ့ ကိုကိုေသာ့္ လီးႀကီးက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ေပါက္ခြဆံုမွ ျပဴထြက္ေနသည့္ အဖုတ္ႀကီးတြင္းသို႕ တိုးဝင္သြားေတာ့သည္။
“ အာ့ “
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ျငီးသံေလးသဲ့သဲ့သာ ထြက္လာခဲ့သည္။ ဆပ္ျပာရည္မ်ားျဖင့္ေခ်ာေမြ႕ေနေသာ ကိုကိုေသာ့္လီးႀကီးက သူ႕ေစာက္ေခါင္းထဲ ေရွာကနဲတိုးဝင္လာၿပီး၊ သူ႕ေစာက္ေခါင္းနံရံေတြကို တိုးေခြ႕ပြတ္တိုက္ အဝင္အထြက္လုပ္ေနတာကို အေၾကာေတြ အေသြးေတြ တဖ်င္းဖ်င္း ျဖစ္ေနရေအာင္ကို အရသာ ခံစားရမိေနေလေတာ့သည္။
“ဖြတ္ ဖတ္..ဖတ္..ဖတ္...စြတ္”
“ပလြတ္..ဖန္းဖန္း...ဖတ္ဖတ္..”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ဟ ဖင္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ကိုကိုေသာ့္ ဆီးခံုရိုက္ခတ္သံတဖန္းဖန္း၊ တခ်က္တခ်က္ ေလခိုသြားသလို ပလြတ္၊ဖရု စြတ္ သံမ်ားက တဖံု၊ အိအိ အားအား ျငီးသံမ်ားကပါ ေရခ်ိဳးခန္းေလးတြင္း ဆူညံေနေပေတာ့သည္။
………………………………….
ဆံုလည္ႏြား စာျမည္း ဖတ္ျပီးရင္ ဆက္တင္ေပးရမလားဆိုတာ ေ၀ဖန္ အၿကံျပုနိုင္ပါတယ္...။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ရဲဆိုး ဇာတ္သိမ္းပိုင္း( ပန္းရိုင္းwrite: )
ကုတင္ေစာင္းမွာ ဖင္ပူးေတာင္း ေထာင္ေပးထားတဲ႕ စေနမကို ကုတင္ေအာက္ ၾကမ္းၿပင္မွာ မတ္တပ္ရက္ၿပီး ေဆာင္႕ထည္႕ေနတဲ႕ စိုးရေအာင္သည္ ဆက္တိုက္ အၾကိမ္ တရာေက...
-
အခန္း၁။ ဇာတ္ေကာင္မ်ားႏွင့္မိတ္ဆက္ေပးျခင္း။ ကိုရင္ဦးေမာင္ အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ့ အသက္က ၂၇ ရွိၿပီ။ ဘာျဖစ္လို႕ အဲေလာက္ေတာင္ အခ်ိန္ဆြဲေနခဲ့မိလဲ ဆိုေ...
-
ကုတင္ေစာင္းမွာ ဖင္ပူးေတာင္း ေထာင္ေပးထားတဲ႕ စေနမကို ကုတင္ေအာက္ ၾကမ္းၿပင္မွာ မတ္တပ္ရက္ၿပီး ေဆာင္႕ထည္႕ေနတဲ႕ စိုးရေအာင္သည္ ဆက္တိုက္ အၾကိမ္ တရာေက...
-
ရဲဆိုး part 2..( ပန္းရိုင္း ) ရဲမွဴး ဟန္သာေက်ာ္သည္ သူ ရိုက္ထားတဲ႕ စေနမ ရဲ႕ ဓါတ္ပံုေတြကို သူ႕ဖုန္းထဲမွာ ၾကည္႕ေနသည္ ။ ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္ လွဲေ...
No comments:
Post a Comment