အခန္း ( ၁၁ )ၿမန္မာနဲ႕ ထိုင္း နယ္စပ္ၿမိဳ႕ တာခ်ီလိတ္
ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္နဲ႕ ေဂ်ဘဂ်မ္း တို႕ကို ဖုန္းၿပည္႕ေဇာ္က ေလယာဥ္ကြင္းမွာ သြား ၾကိဳလာသည္ ။
ဖုန္းၿပည္႕ေဇာ္က သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ကို ဟိုတယ္မွာ ထားသည္ ။ ဟိုတယ္က သူ႕အိမ္ထက္ စာရင္ အစားအေသာက္ေကာ ဘာညာသရကာေရာ ရလို႕ ပိုေကာင္းသည္ လို႕ ေလယာဥ္ကြင္းက ၿမိဳ႕ထဲကို အလာ လမ္းမွာ ေၿပာလာခဲ႕သည္ ။
တကယ္လည္း ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္သည္ အလုပ္မ်ားေနလို႕ အိမ္ကေန အၿပင္ မထြက္ၿဖစ္တာ ၾကာၿပီ ဆိုေတာ႕ ေပ်ာ္စရာေတြ ၾကံဳခ်င္သည္ ။ အိမ္က မိန္းမကလည္း အသက္ၾကီးၿပီ ။ ေသြးဆံုးကိုင္ၿပီး ကဂ်ီကေဂ်ာင္ သိပ္မ်ားေနသည္ ။ အနားေတာင္ ကပ္လို႕ မရေတာ႕ ။ တာခ်ီလိတ္ေရာက္ရင္ေတာ႕ တဖက္ကမ္းက အငယ္ေလးေတြနဲ႕ ၿမဴးမည္ လို႕ အားခဲထားခဲ႕သည္ ။
ဒီကို ဘဂ်မ္းနဲ႕ လာခဲ႕ရတဲ႕ အေၾကာင္းရင္းကေတာ႕ သူတို႕ အဖြဲ႕က ေၿခာက္လ တခါ တႏွစ္တခါေလာက္ အစည္းအေ၀း လုပ္ၾကတာကို လာတက္ၾကတာ ။
သူတို႕သည္ ဟိုတေလာက လုပ္ၾကံ ခံလိုက္ရတဲ႕ ဘိန္းဘုရင္ က်င္ဖုန္ရဲ႕ အဖြဲ႕က ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းေတြ ၿဖစ္သည္ ။
က်င္ဖုန္ ေသသြားေတာ႕ သူ႕ညီ အရင္း က်င္ဟုတ္က ေခါင္းေဆာင္ တက္လုပ္သည္ ။
က်င္ဖုန္ၾကီးသည္ ထက္သည္ ။ လ်င္သည္ ။ ရက္စက္သည္ လို႕ ေရႊၾတိဂံနယ္ေၿမေဒသမွာ နံမည္ၾကီးခဲ႕သည္ ။ သူ႕ညီ က်င္ဟုတ္ကေတာ႕ ဘယ္လိုေနမည္ကို
မသိၾကေသး ။
က်င္ဟုတ္က သူ႕အကိုၾကီး အသတ္ခံရလို႕ အရမ္း ေဒါသူပုန္ထေနသည္ ။
စြဲၿမဲက အဖြဲ႕ရဲ႕ ဒုတိယ ေခါင္းေဆာင္ ၿဖစ္သည္ ။ က်င္ဟုတ္က ခန္႕ထားလိုက္တာ ။
စြဲၿမဲသည္ ေမာင္ပိန္ရဲ႕ တကယ္႕ သူငယ္ခ်င္း ။ အၾကာၾကီး တြဲလာတဲ႕ေကာင္ ။ ဒါေၾကာင္႕လည္း စြဲၿမဲက ေမာင္ပိန္ကို ေတာင္ၾကီးမွာ ေနခိုင္းသည္ ။ ေမာင္ပိန္ စြဲၿမဲ ေဂ်ဘဂ်မ္းတို႕သည္ ေၿမေပၚ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ၿဖစ္သည္ ။ လူၾကီးလူေကာင္း အေရၿခံဳထားၿပီး ေတာထဲက အဖြဲ႕နဲ႕ တိတ္တဆိတ္ ဆက္သြယ္ၿပီး ကုန္ၿဖန္႕တာေတြကို ဦးစီးၾကသည္ ။
ဘိန္းဘုရင္ အသစ္စက္စက္ က်င္ဟုတ္သည္ သူ႕အကိုၾကီး အသတ္ခံရတာကို စံုစမ္းဖို႕ စြဲၿမဲကို တာ၀န္ေပးသည္ ။ ေငြေပါသူေတြ ၿဖစ္သည္႕အားေလ်ာ္စြာ ကုန္ခ်င္သေလာက္ ကုန္ပါေစ လို႕ေၿပာသည္ ။ သတ္သြားတဲ႕ သစ္ခြေမ ဆိုတဲ႕ မိန္းမကို အပူတၿပင္း ရွာခိုင္းသည္ ။
ဒီမိန္းမသည္ ေၾကးစား သက္သက္ဘဲ ၿဖစ္မည္ လို႕ သူတို႕ ခန္႕မွန္းၿပီးသား ။ သူ႕ကို ဘယ္သူက သတ္ခိုင္းသလဲ ။ အဲဒါကို သိခ်င္ၾကတဲ႕ က်င္ဟုတ္တို႕ အဖြဲ႕ သစ္ခြေမကို ရေအာင္ ရွာၿပီး ဖမ္းစစ္ခ်င္သည္ ။ သတ္ခိုင္းသူကို လက္စားေၿခ ေခ်မွဳန္းပစ္ခ်င္သည္ ။
စြဲၿမဲက တာခ်ီလိတ္မွာ ေနသည္ ။ ဒုတိယေခါင္းေဆာင္ စြဲၿမဲသည္ သူငယ္ခ်င္း ေမာင္ပိန္ကို တပည္႕ေဂ်ဘဂ်မ္းနဲ႕အတူ သူ႕ဆီကို စည္းေ၀း လာတက္ဖို႕ လွမ္း ေခၚလိုက္သည္ ။
က်ိဳင္းတံုဖက္က လြိဳင္ေကာ္ လားရွိဳးဖက္က ေၿမေပၚ တာ၀န္ခံေတြကိုလည္း ဖိတ္ထားသည္ ။
က်င္ဟုတ္ေတာင္ ေရာက္လာခ်င္လာမည္ လို႕ စြဲၿမဲက ေၿပာသည္ ။
တာခ်ီလိတ္ကို ေမာင္ပိန္နဲ႕ ဘဂ်မ္းတို႕ ေရာက္လာတဲ႕အခ်ိန္ စြဲၿမဲ က တာခ်ီလိတ္မွာ မရွိေနဘူး ။ ထိုင္းဖက္ ကမ္းမွာ အလုပ္မ်ားေနသည္ လို႕ လာၾကိဳေပးတဲ႕ စြဲၿမဲရဲ႕ တပည္႕ ဖုန္းၿပည္႕ေဇာ္ ကေၿပာသည္ ။ စြဲၿမဲ မရွိေပမယ္႕ သူ႕တပည္႕ ဖုန္းၿပည္႕ေဇာ္က ေမာင္ပိန္တို႕ စိတ္ ရွိခဲ႕ရင္ အငယ္ေလးေတြ သူ စီစဥ္ေပးမည္ လို႕ ေၿပာသည္ ။
ဟိုတယ္မွာ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးတဲ႕ေနာက္ ဘဂ်မ္းနဲ႕ ေမာင္ပိန္ကို ဖုန္းၿပည္႕ေဇာ္က တဖက္ကမ္း မယ္ဆိုင္ၿမိဳ႕ကို ေခၚသြားသည္ ။ တံတားၾကီး တခုဘဲ ေခ်ာင္းကို ၿဖတ္ၿခားထားတဲ႕ ထိုင္းၿမိဳ႕ကေလးသည္ မေကာင္းမွဳ ဒုစရိုက္ မ်ိဳးစံု လုပ္ႏိုင္သည္ ။
ဘိန္းရွဴမလား..ဖဲရိုက္မလား..မာေက်ာက္ဆြဲမလား...ဖါခ်မလား.....အရက္ေသာက္မလား.....ဘာလုပ္ခ်င္ လုပ္ခ်င္ ရသည္ ။
လူသတ္ခိုင္းလို႕လည္း ရသည္ ။ ၿပန္ေပးဆြဲခိုင္းလို႕လည္း ရသည္ ။ ေငြသာေပး အကုန္ရသည္ ။ ဖုန္းၿပည္႕ေဇာ္ ေခၚသြားတဲ႕ ဟိုတယ္က သိပ္ အေကာင္းစားၾကီး မဟုတ္ေပမယ္႕ အစံုရတဲ႕ေနရာ ။ ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္နဲ႕ ေဂ်ဘဂ်မ္းတို႕ကို ေပ်ာ္စရာ ေကာင္မေလးေတြကို ေရြးခိုင္းတဲ႕အခါ သူတို႕သည္ တေယာက္ထဲနဲ႕ေတာင္ အားမရဘဲ ေခၚခ်င္ေနလို႕ ဖုန္းၿပည္႕ေဇာ္က အားၾကီးလွခ်ည္လား ဦးေလးတို႕ရယ္.....ၿဖည္းၿဖည္းေပါ႕..ေနာက္ရက္ေတြလည္း က်န္ပါေသးတယ္ လို႕ တားယူရသည္ ။
ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္ ေခၚလိုက္တဲ႕ ထိုင္းမေလးက သူ႕ေၿမး အရြယ္ေလာက္ဘဲ ရွိမည္ လို႕ ဘဂ်မ္းက ေနာက္သည္ ။ ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္သည္ ေကာင္မေလးကို ဟိုတယ္ခန္းကို ေခၚသြားလိုက္ၿပီး
ခ်က္ခ်င္းဘဲ ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြကို ခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္ ။ ေကာ႕တင္းေနတဲ႕ ရင္သားလံုးလံုးၾကီးေတြနဲ႕ ေကာင္မေလးသည္ ေပါင္တန္လွလွေတြနဲ႕ ေပါင္ၾကားက ေစာက္ဖုတ္က အေမႊး
ေတြလည္း ေၿပာင္ေအာင္ ရိပ္ထားသည္ ။ ေမာင္ပိန္သည္ အိမ္က သူ႕မိန္းမၾကီးရဲ႕ အေမႊးဗလပ်စ္နဲ႕ မဲညိဳညိဳ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးနဲ႕ တၿခားစီဘဲ လို႕ ေတြးမိရင္း ေကာင္မေလးကို ကုတင္ေလး
အေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ အိပ္ခိုင္းလိုက္ၿပီး ေပါင္ၾကားကို မ်က္ႏွာ ထိုးအပ္လိုက္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကို လ်ာနဲ႕ တၿပတ္ၿပတ္ ယက္လိုက္မိသည္ ။
ဒီေလာက္ ၿဖဴေဖြး ေတာင္႕တင္းတဲ႕ အသက ၁၉ႏွစ္ေလာက္ ေကာင္မေလးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ကို မယက္ဖူးေသးလို႕ အားရပါးရ ယက္ေနမိၿပီး သူ႕ေခါင္းထဲမွာ ေအကိုက္ႏိုင္သည္ ဆိုတာကို သတိ
ကို မရေတာ႕ ။
သူ႕တဖက္ခန္းထဲမွာလည္း ေဂ်ဘဂ်မ္းသည္ ထိုင္းမေလး တေယာက္နဲ႕ အပီအၿပင္ ကဲေနၿပီ ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အဲဒီ ေကာင္မေလးသ္ည ထိုင္းမ ဟန္ေဆာင္ထားတဲ႕ ၿမန္မာၿပည္ဖက္ကမ္းက ၿမန္မာမေလးမွန္း ဘဂ်မ္း သိသြားသည္ ။ ဘဂ်မ္းကေတာ႕ ဂရုစိုက္တဲ႕ေကာင္ မဟုတ္ပါဘူး ။ ခ်တာမွ တဖုန္းဖုန္း တဖန္းဖန္း ။ ဆူညံေနသည္ ။
ေမာင္ပိန္ ရဲ႕ ေကာင္မေလးသည္ ေမာင္ပိန္က ဘာဂ်ာမွဳတ္ေပးတာကို အံ႕ၾသေနသည္ ။ သူ႕ဖါသက္တမ္းမွာ သူ႕ကို ဘယ္သူကမွ အခုလို မမွဳတ္ေပးဘူးေလ ..။ ေမာင္ပိန္သည္ ေကာင္မေလးေတြကို မေခၚခင္ နာရီ၀က္ေက်ာ္ကထဲက ဘိုင္ယာဂရာေဆးၿပာေလးကို ေသာက္ထားလို႕ ဘာဂ်ာလည္း မွဳတ္လိုက္ေရာ သူ႕တန္ဆာၾကီးက မတ္မတ္ေထာင္ ၾကီးထြားေနၿပီ ။
ထိုင္းမေလးက အစြပ္ကို ကိုယ္တိုင္ စြပ္ေပးသည္ ။
ေမာင္ပိန္ကို သူ အေပၚက တက္လုပ္ေပးရမလား လို႕ ေမးသည္ ။ လုပ္ေပးသည္ ။ ဒီလို မိန္းကေလးက အေပၚက တက္လုပ္တာကို သူ မခံရတာ အရမ္း ၾကာေနၿပီ ဆိုေတာ႕ ေမာင္ပိန္ အရမ္း သေဘာက်သည္ ။ ဒါေပမယ္႕ ေကာင္မ အေပၚက တက္လုပ္တာကို သူ အားမရဘူး ။ ေကာင္မေလးကို ဖင္ကနု္းခိုင္းၿပီး သူ လုပ္သည္ ။ ေဆာင္႕ထည္႕သည္ ။ ေကာင္မေလးက ဂ်ပန္ႏွာကားေတြထဲကလိုဘဲ တအား ေအာ္သည္ ။ ေတာ္ေတာ္႕ကို ေကာင္းသြားတဲ႕ ကာမပြဲၾကမ္းပါဘဲ ။
အသက္အရြယ္ေၾကာင္႕ ေနာက္တခ်ီ ဆြဲဖို႕ သူ႕တန္ဆာက ေဆးေသာက္တာေတာင္ ၿပန္မထႏိုင္ဘူး ။ ေကာင္မေလးရဲ႕ ႏို႕ၾကီးေတြကို သူ ဆုပ္ညွစ္သည္ ။ ႏို႕သီးေတြကို ဆြဲသည္ ။
ဖင္ၾကီးေတြကို ဆုပ္ညွစ္သည္ ။ ဒါေပမယ္႕ သူ႕ဒုတ္က ၿပန္မထႏိုင္ ။
ေကာင္မေလးက ေရခဲစိမ္း ဘီယာ ပုလင္းကို ေဖါက္ၿပီး ယူလာေပးသည္ ။ ကိုယ္တံုးလံုး ေကာင္မေလးကို ဖက္ၿပီး ဘီယာ ေမာ႕ေသာက္ေနသည္ ။
အင္း .....ၿငိမ္းခ်မ္းလြန္းသည္ ။
မနက္ေရာက္ေတာ႕ ဖုန္းၿပည္႕ေဇာ္ လာႏွိဳးမွ သူ ႏိုးလာသည္ ။
ဆရာပိန္ ....ဆရာစြဲၿမဲ ၿပန္ေရာက္လာၿပီ ....ဆယ္႕တစ္နာရီေလာက္ ထမင္းစားရင္း စကားေၿပာမယ္ တဲ႕....သူ႕ဟိုတယ္ခန္းမွာ....
ေအး..ဘယ္က ဟိုတယ္လဲ..တာခ်ီလိတ္ဖက္ကလား....
မဟုတ္ဖူး..ဆရာပိန္..ဒီ မယ္ဆိုင္က ဟိုတယ္ ဘဲ......
ေကာင္းၿပီ.....
အစည္းအေ၀းပြဲသာ ေၿပာသည္ ။ အရက္ အစားအေသာက္ မိန္းမ စံုသည္ ။
စြဲၿမဲသည္ တကယ္႕ကို ေပ်ာ္တတ္သူ ၿဖစ္သည္ ။
ထိုင္းမေလးေတြကို အေပၚပိုင္း ဗလာနဲ႕ သူတို႕ကို အရက္ငွဲ႕ခိုင္းသည္ ။
ကဲ...သူငယ္ခ်င္း ေရာင္းရင္းတို႕ အမိန္႕ေတာ္ပါလာတယ္....ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး က်င္ဟုတ္က ( သစ္ခြေမ ) ကို အပူတၿပင္း ရွာခိုင္းတယ္....သစ္ခြေမဟာ ေၾကးစား ေသနတ္သမား ဘဲ...ေနာက္ကြယ္က ဘယ္သူခိုင္းသလဲ...သူ႕အကိုၾကီးကို ဘယ္သူသတ္ခိုင္းသလဲ သိခ်င္ေနတယ္....ေမာင္ပိန္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ လုပ္ခိုင္းလို႕ မွာလိုက္တယ္....ဒီေတာ႕ မင္းတို႕ ဒီဟာကို ေလးေလးနက္နက္ လုပ္ၾကေတာ႕..ေပ်ာ္တာလည္း ေပ်ာ္ေပါ႕....ေဘာစိ ခိုင္းတာကို ပီၿပင္ေအာင္လည္း လုပ္ၾကကြာ.....အခန္း ( ၁၂ )
ဟိုပံုးၿမိဳ႕ အလြန္ ေတာတြင္း တေနရာ ။
ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္သည္ သြားေနက် ေသနတ္ပစ္ ေလ႕က်င္႕ဖို႕ ေနရာေလးကို ေရာက္သြားသည္ ။
တေမွ်ာ္တေခၚ ထင္းရွဴးေတာၾကီး နဲ႕ ေတာင္တန္းၿပာ ေနာက္ခံရွဳခင္းက လွပ လြမ္းေမာဘြယ္ရာ ေကာင္းလွသည္။
အခုထိ သစ္ခြေမကို ေၿခရာခံလို႕ မရေသးဘူး ။
သစ္ခြေမသည္ သိုသိပ္လြန္းသည္ ။
ဌာနခ်ဳပ္က ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ကို သစ္ခြေမ ကယ္ထုတ္ေပးခဲ႕တဲ႕ စိုင္းေမာင္ေမာင္က ၿပန္လြတ္တာနဲ႕ ေမွာင္ခို လုပ္ငန္း
ေတြကို လူအင္အားနဲ႕ ၿပန္လုပ္ကိုင္ေနၿပီမို႕ သူတို႕လွဳပ္ရွားေနတဲ႕ နယ္ေၿမနဲ႕ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ ေရာက္ေနတဲ႕ နယ္ေၿမ
က တေနရာထဲမို႕ သူတို႕ကိုပါ ခရီးသြားဟန္လႊဲနဲ႕ စံုစမ္းေထာက္လွမ္းဖို႕ တာ၀န္ေပးလိုက္သည္ ။
သူသည္ လက္နက္ကိုင္ ဒုစရိုက္သမားေတြ ေၾကးစား လူသတ္သမားေတြနဲ႕ ရင္ဆိုင္ဖို႕ ရွိေနတာေၾကာင္႕ ကိုယ္႕ဖက္က ၾကိဳတင္ၿပင္ဆင္မွဳေတြ လုပ္ထားရမည္ ဆိုၿပီး ေသနတ္ပစ္ အၿမဲ ေလ႕က်င္႕ေနတာ ၿဖစ္သည္ ။
ကန္႕လန္႕ၿဖတ္ လဲက်ေနတဲ႕ ထင္းရွဴးပင္စည္ၾကီး ရဲ႕ အေပၚမွာ ေသာက္ၿပီးတဲ႕ ကိုကာကိုလာ နဲ႕ ဘီယာ ဘူးခြံေတြကို စီတန္းကာ တင္ေနသည္ ။
သူတေယာက္ထဲနဲ႕ တကိုယ္ေတာ္ လူစြန္႕စား လုပ္ၿပီး မ်ားၿပားလွတဲ႕ ဒုစရိုက္သမားေတြကို ႏွိမ္နင္းရမွာေတာ႕
မဟုတ္ပါဘူး ။ လွိဳ႕၀ွက္ စံုစမ္းေထာက္လွမ္းေနၿပီး ခိုင္မာတဲ႕ အခ်က္အလက္ေတြ ရလို႕ ဖမ္းဆီးရေတာ႕မယ္ ဆို
ရင္ သူ႕ကို မစကူညီဖို႕ အထူးတပ္ဖြဲ႕တဖြဲ႕ကို ေတာင္ၾကီးၿမိဳ႕ကို ေစလႊတ္ထားေပးမည္ လို႕ ဌာနခ်ဳပ္က သူ႕ကို ေၿပာၿပခဲ႕သည္ ။
ဆယ္႕ငါးကိုက္ အကြာအေ၀းကေန သူ ဘူးခြံေတြကို ပစၥတိုလ္ နဲ႕ ပစ္သည္ ။
ခဲေတာင္႕ေတြက ဘူးေတြကို ထိမွန္ၿပီး ဘူးေတြ ေလထဲကို လြင္႕ထြက္သြားတိုင္း သူ ေက်နပ္သည္ ။
က်ည္ဆံကိုးေတာင္႕ ပစ္ထုတ္ၿပီးတဲ႕အခါ သူ႕ေသနတ္က်ည္အိမ္ထဲမွာ က်ည္ကုန္သြားသည္ ။ ဘူးခြံကိုးခုလည္းေၿမၾကီးေပၚကို ေရာက္ေနၿပီ ။
ေသနတ္က်ည္ကပ္ထဲကို က်ည္အသစ္ ၿဖည္႕ဖို႕ သူ႕ေက်ာပိုးအိတ္ထဲက ၉မမ က်ည္ဆံဘူးတဘူးကို ထုတ္ယူလိုက္
တဲ႕အခ်ိန္ တခြ်တ္ခြ်တ္ နဲ႕ ေၿခသံလိုလို ၾကားလိုက္မိလို႕ သူ အေနာက္ကို လွည္႕ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
ဟာ.......
သူ႕ပတ္ပတ္လည္ကေန သူ႕ဆီကို ေလ်ာက္လာေနၾကတဲ႕ လက္နက္ကိုင္ လူတစုကို ေတြ႕လိုက္ရလို႕ ။
သူ႕က်ည္ကပ္ထဲကို က်ည္ေတာင္႕ေတြ ၿဖည္႕ဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္သည္ ။
ဒိုင္း......ေထာင္႕ေညာင္႕.......
က်ည္တေတာင္႕သည္ သူရွိေနတဲ႕ အနားကပ္၇က္က ထင္းရွဴးပင္ၾကီးရဲ႕ ပင္စည္ကို ၿပင္းထန္စြာနဲ႕ ထိမွန္သည္ ။
“ ေဟး.....လက္ႏွစ္ဖက္ကို အေပၚကို ေၿမွာက္ထားလိုက္..လက္ထဲက ေသနတ္ကို ခ်လိုက္.....”
လက္နက္ကိုင္ လူစုထဲက လူတေယာက္က လွမ္း ေအာ္ေၿပာလိုက္တာကို ေတြ႕ရ ၾကားရသည္ ။
တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕ ဒီလူစုသည္ သူ႕အနားကို နီးသထက္ နီးလာသည္ ။ ေရာက္လာသည္ ။
မုတ္ဆိတ္ပါးသိုင္းေမြးနဲ႕ ေဆးၿပင္းလိပ္ေသးေသးေလးကို ခဲထားတဲ႕ ေကာင္းဘိြဳင္ဦးထုပ္ေဆာင္း ပိန္ပိန္လူက
“ အင္း....ေရမ်ားေရႏိုင္ မီးမ်ားမီးႏိုင္..ဆိုတဲ႕ စကား အတိုင္းပါလား.....မင္းတို႕ ရဲေတြက မင္းတို႕ အုပ္ေတာင္႕ရင္
၀ိုင္း ရိုက္လိုက္ ကန္လိုက္နဲ႕ ႏွိပ္စက္ကလူ လုပ္တတ္လိုက္ၾကတာကြာ....အခုလို မင္းတေယာက္ထဲ ငါတို႕က တ
အုပ္တမၾကီး ၿဖစ္ေနေတာ႕လည္း မင္းမ်က္ခြက္ေလးက သနားစရာေလးပါလားကြ....ဟားဟားဟားဟား.....” လို႕
ဇာတ္မင္းသား အိုက္တင္နဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
သူ ရယ္ေတာ႕ သူနဲ႕ အတူ လာတဲ႕လူေတြက ၀ိုင္းရယ္ၾကသည္ ။
၀ိုင္းထားတဲ႕လူေတြရဲ႕ လက္ထဲမွာ ေအအာရ္၁၅ ေမာင္းၿပန္ရိုင္ဖယ္ေတြ ေအေက၄၇မ ေမာင္းၿပန္၇ိုင္ဖယ္ေတြ ကိုင္
ထားၾကသည္ ။
“ မၾကာခင္ မင္းတို႕ရဲေတြ လူေတြကို ဖမ္းသြားၾကၿပီး သိခ်င္တာေတြကို အၾကမ္းနည္းနဲ႕ ရိုက္ႏွက္စစ္ေဆးၾကသလိုဘဲ မင္းလည္း ငါတို႕ရဲ႕ ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းၿပီး သိခ်င္တာေတြကို ေမးၿမန္းတာေတြကို ခံရေတာ႕မယ္....”
လက္ေၿမွာက္ထားရတဲ႕ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ နားကို သူတို႕ ကပ္လာၾကသည္ ။
“ မင္း ေသနတ္လာက်င္႕က်င္႕ေနတာကို ငါတို႕ ေတြ႕တယ္ကြ..အရင္ဆံုး မင္း ဘယ္သူ ဆိုတာကို ငါတို႕ စံုစမ္း
လိုက္တယ္..မင္း ငါတို႕ အဖြဲ႕ကို လာစံုေထာက္ေနတယ္ ဆိုတာကို သိလိုက္ရၿပီ ...”
“ မင္းတို႕က ဘာအဖြဲ႕လဲ..ဘာေကာင္ေတြလဲ....”
“ ေဟ႕ေဟ႕..မင္းက ေမးခြန္း ထုတ္ပိုင္ခြင္႕ မရွိဘူးေလ....ကိုယ္႕ဘ၀ကိုယ္သိကြာ......ဟားဟားဟား.....”
အူဇီစက္ေသနတ္ကိုင္ ဆံပင္ရွည္ရွည္ အသားၿဖဴၿဖဴ သြားေခါေခါနဲ႕ လူတေယာက္က “ ဆရာဘဂ်မ္း....ဒီေကာင္႕ကို
ၾကိဳးတုပ္လိုက္မယ္ေနာ္....” လို႕ ေၿပာရင္း ေရွ႕ကို တိုးလာသည္ ။
“ ေအးကြာ..တုပ္....အပိုးက်ိဳးသြားေအာင္ အရင္ဆံုး နည္းနည္းေတာ႕ ပံုစံေပးလိုက္ၾကဦးစို႕.....”
ပါးသိုင္းေမြးေကာင္ရဲ႕ ေအအာရ္၁၅ ေမာင္းၿပန္၇ိုင္ဖယ္ရဲ႕ ဒင္က ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ရဲ႕ ဘိုက္ကို ေဆာင္႕ထိုးလာသည္ ။
အြတ္ …..
ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ရဲ႕ ကိုယ္ အေရွ႕ကို ကိုင္းညႊတ္က်လာသည္ ။ သူ႕ေခါင္း သူ႕ပုခံုးကို ေသနတ္ဒင္ေတြ အမ်ားၾကီး
လာမိတ္ဆက္ထိေတြ႕လာသည္ ။ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ..။
ရန္သူလက္ကိုေတာ႕ သူ ေရာက္ေတာ႕မယ္ ။
ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ...။
သြားေခါေခါေကာင္က သူ႕လက္ေတြကို ေနာက္ၿပန္ပူးၿပီး ၾကိဳးနဲ႕ တုပ္ေႏွာင္ေနၿပီ ။
ရုတ္တရက္ ဒိုင္း...ထန္း....ထိန္းထိန္း....ေထာင္း..ေထာင္း ေညာင္း.....ဆိုတဲ႕ ေသနတ္သံေတြ ဆက္တိုက္ ေပၚ
ထြက္လာသည္ ။
သူ႕ကို ၀ိုင္းထားတဲ႕ ေကာင္ေတြ အတံုးအရံုး ေၿမၾကီးေပၚကို လဲက်ကုန္သလို ကစဥ္႕ကလ်ား ၿဖစ္တဲ႕လူေတြလည္း
ၿဖစ္ကုန္သည္ ။ ပစ္သူကို မၿမင္ရ ။ ေသနတ္သံေတြ ေသာေသာညံေနသည္ ။ ေခါင္းေဆာင္ ၿဖစ္ဟန္တူတဲ႕ ပါး
သိုင္းေမြးလည္း ကားရားၾကီး ဂန္႕ေနၿပီ ။ အက်အဆံုး မ်ားစြာနဲ႕ ရန္သူေတြ ဆုတ္ေၿပးကုန္သည္ ။
ယမ္းခိုးေတြ ေ၀ေနသည္ ။
ဘေရာေ၀ါေ၀ါ..ဘရူးရူး..............
ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ စက္သံေတြ ၾကားလိုက္ရသည္ ။
“ အိုေကတယ္ မဟုတ္လား......”
ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ ေငးေမာေနသည္ ။
ၿမင္လိုက္ရတာက ၾကီးမားတဲ႕ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ၾကီးေပၚကေန လွမ္းေမးလိုက္တဲ႕ ဆံပင္ပြေယာင္းေယာင္း
ကားကားၾကီးနဲ႕ အနက္ေရာင္ ၀တ္စံု၀တ္ မိန္းမေခ်ာတေယာက္ ။
သူမလက္ထဲမွာ အက္စ္ေကဖိုက္ေက ၉မမ စက္ေသနတ္ေလး တလက္သည္ မီးခိုးေငြ႕ေလးေတြ ေ၀ထြက္ အူထြက္
လ်က္ ရွိေနသည္ ။
“ အိုေကတယ္...ေက်းဇူးဘဲဗ်ာ......”
“ တရားရံုးမွာ ရဲသံုးေယာက္ကို ပစ္လိုက္ရတာ မတတ္သာလို႕ေနာ....ဒါေၾကာင္႕ ခင္်ားတို႕အေပၚ တင္ေနတဲ႕ေၾကြး
ကို ခုလို ၿပန္ဆပ္လိုက္တာ..ေနာင္လည္း ထပ္ ဆပ္အံုးမယ္....သြားၿပီ.......”္
ေ၀ါကနဲ ထြက္သြားတဲ႕ သစ္ခြေမကို ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ မ်က္စိတဆံုး ေငးၿပီး က်န္ရစ္သည္ ။
အတံုးအရံုး ေသေနတဲ႕ ဒုစရိုက္ေလာကသားေတြ အလည္မွာ ရပ္ေနရင္း ဖုန္းကို ထုတ္ၿပီး ၿမိဳ႕နယ္မွဴး ဦးေအးသိုက္ဆီကို ဖုန္းေခၚလိုက္သည္ ။
သစ္ခြေမသည္ သူ႕ကို ကယ္သြားသည္ ဆိုတာကို ဦးေအးသိုက္တို႕ကို ေၿပာၿပမလား ..မေၿပာၿပဘူးလား သူ ဆံုးၿဖတ္လို႕ မရေသးဘူး ။အခန္း ( ၁၃ )
ေအာ္သံေတြ ညည္းၿငဴသံေတြ ေၿပးလ႔ႊားသံေတြေၾကာင္႕ စိုင္းေမာင္ေမာင္ ႏိုးသြားသည္ ။
ဘာၿဖစ္တာလဲ မသိဘူး.....ဆူညံေနတာဘဲ.....
မ်က္လံုးေတြကို မဖြင္႕ေသး ။ သူ႕လက္ကို ေဘးဖက္ကို ဆန္႕တန္း စမ္းလိုက္သည္ ။
ႏူးညံ႕ ေခ်ာမြတ္တဲ႕ နန္းစံရဲ႕ အ၀တ္မဲ႕ ေက်ာၿပင္ေလးကို စမ္းမိသည္ ။ သူ႕လက္ကို ေက်ာၿပင္ရဲ႕ ေအာက္ဖက္ကို ေရာက္ေအာင္ ပြတ္သပ္၇င္း ေရႊ႕လိုက္ေတာ႕ ၀ိုက္ကားသြားတဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြကို စမ္းမိသည္ ။
ကိုစိုင္း..နန္းစံ သြားၾကည္႕ေပးမယ္ေလ....
ေနပါေစ..နင္က ကိုယ္တံုးလံုးၾကီး.....ငါဘဲ သြားၾကည္႕မယ္......
ဟြန္႕...ကိုစိုင္းလည္း တံုးလံုးၾကီးဘဲဟာ........
စိုင္းေမာင္ေမာင္သည္ ကုတင္ေပၚကေန ထၾကည္႕ဖို႕ထက္ နန္းစံရဲ႕ တင္ပါးအိအိၾကီးေတြကို ဆုပ္ညွစ္ကိုင္တြယ္ဖို႕ကို ပိုၿပီး စိတ္၀င္စားေနသည္ ။
တံခါးကို တဘံုးဘံုး လာထုတဲ႕ အသံေၾကာင္႕ စိုင္းေမာင္ေမာင္ နန္းစံရဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြဆီကေန လက္ကို ရုပ္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚက ထလိုက္သည္ ။ အ၀တ္မပါ ေဂြးတန္းလန္းနဲ႕ တံခါးဆီကို
ေလ်ာက္သြားလိုက္ရင္း..ဘယ္ေကာင္လဲကြ..ဘာၿဖစ္ေနလဲ.....လို႕ ေအာ္ေၿပာလိုက္သည္ ။
စိန္ဒိုင္းတို႕ ခံလာရတယ္..ကိုစိုင္း..အမ်ားၾကီး ေသသြားတယ္...ထိလာတဲ႕လူေတြလည္း တပံုၾကီးဘဲ...လာ....လာၾကည္႕ပါအံုး . . .
လားဟူကေလး ခ်ီးဘား....လာေခၚေနတာ...။
စစ္ေရာင္ ေဘာင္းဘီတထည္ကို ေကာက္စြပ္၀တ္ၿပီး အၿပင္ကို ထြက္လိုက္သည္ ။
ခ်ီးဘားက သူ ဖြင္႕ထြက္လိုက္လို႕ ဟသြားတဲ႕ တံခါးၾကားကေန ကုတင္ေပၚမွာ ဖင္ေၿပာင္ၾကီးနဲ႕ ဆက္အိပ္ေနတဲ႕ နန္းစံကို ေတြ႕သြားသည္ ။
ေဟ႕ေကာင္ ခ်ီးဘား..မၾကည္႕နဲ႕...ငရဲၾကီးမယ္....ငါ ပါးရိုက္တာလည္း မင္း ခံရမယ္......
ခ်ီးဘားက ၀ါက်င္ေနတဲ႕ သြားေတြကို ၿဖဲၿပရင္း..ေဆာဒီ...မ်က္လံုးေတြ ေခ်ာ္သြားတယ္...ခြီးခြီး......လို႕ ေၿပာလိုက္ရင္း စိုင္းေမာင္ေမာင္ရဲ႕ အေနာက္က လိုက္သြားသည္ ။
ေဟ႕...အိုက္ခမန္း......
က်ားဟိန္းသံလို က်ယ္ေလာင္တဲ႕ စိုင္းေမာင္ေမာင္ရဲ႕ အသံေၾကာင္႕ အိုက္ခမန္း ေၿပးလာသည္ ။
တင္းမာတဲ႕ မ်က္ႏွာၾကီးနဲ႕ ဘယ္လို ၿဖစ္တာလဲ...အိုက္ခမန္း....လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။
အိုက္ခမန္းက ( စိန္ဒိုင္းတို႕ အုပ္စုက က်ေနာ္တို႕ကို စံုစမ္းဖို႕ ေရာက္ေနတဲ႕ ရဲစံုေထာက္ကို သူ ေသနတ္ပစ္က်င္႕ေနတဲ႕ေနရာမွာ သြား၀ိုင္းဖမ္းတာ ဟို သစ္ခြေမ ဆိုတဲ႕ ေစာ္ ဆိုင္ကယ္
နဲ႕ ေရာက္လာၿပီး ေအာ္တိုနဲ႕ ဆြဲလို႕ စိန္ဒိုင္းလည္းေသ ...ေဆြသင္းလည္း ေသ ....အမ်ားစုလည္း ဒါဏ္ရာ ရၿပီး ၿပန္လာတယ္.....) လို႕ မ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္နဲ႕ ေၿပာၿပသည္ ။
ဟာ......သစ္ခြေမ...ဟုတ္လား.....သူက ဘာလို႕ ငါတို႕လူေတြကို ၀င္ႏွိပ္ရတာလဲ.......
အိုက္ခမန္းက ( လမ္းၾကံဳရင္း ၀င္ႏွိပ္သြားတာ ၿဖစ္လိမ္႕မယ္.....ဆရာစိုင္း....က်ေနာ္တို႕ အဖြဲ႕ရယ္လို႕ သိပံုမရပါဘူး.......) လို႕ ေၿပာသည္ ။
ေအး..ဘာဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ကြာ...ဒီေစာ္ကို ငါ ေတြ႕ခ်င္တယ္....ငါ႕လူေတြ ေသကုန္တာ နာကုန္တာ သူ ဘယ္လို ေပးဆပ္မလဲ....
( က်ေနာ္တို႕လည္း ဒီေစာ္ကို ေၿခရာခံ လိုက္ေနတာဘဲ ....ခုထိ သူ႕အေၾကာင္း.....ခိုင္ခိုင္မာမာ မရေသးဘူး.... )
စိုင္းေမာင္ေမာင္က ( သိပ္ မခက္ပါဘူးကြာ.....ဟို ကြ်ဲအို ဆိုတဲ႕ အဖိုးၾကီး ကို ဖမ္း ေခၚၿပီး ညွင္းစစ္လိုက္ရင္ ဒီေစာ္ အေၾကာင္းကို သိရမွာပါ..အရင္က ငါက ဒီေစာ္ကုိ ငါ႕ကို
ကယ္ထုတ္ေပးခဲ႕လို႕ မိတ္ၿဖစ္ေဆြၿဖစ္ဘဲ ဆံုခ်င္တာေၾကာင္႕ ကြ်ဲအိုၾကီးကို လႊတ္ထားေပးလိုက္တာ.....ကဲ အိုက္ခမန္း....မင္းကိုယ္တိုင္ သြား ဖမ္းေခၚခဲ႕စမ္းကြာ.....) လို႕ အိုက္ခမန္းကို
တာ၀န္ေပးလိုက္သည္ ။
ေတာင္ၾကီးၿမိဳ႕ ရွမ္းေတာင္တန္း စားေသာက္ဆိုင္
ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္လည္း သူ တာခ်ီလိတ္ အစည္းအေ၀းက ေန ၿပန္လာခဲ႕ၿပီး အခုထိ သစ္ခြေမကို ေၿခရာခံ မရႏိုင္ေသးလို႕ သူတို႕ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး က်င္ဟုတ္ ေဒါေဖါင္းေနေၾကာင္း စြဲၿမဲ
ဆီက သတင္းရလို႕ သစ္ခြေမကို မရမက ဖမ္းမိဖို႕ သတင္းေပး တေယာက္ကို ေငြေပးၿပီး စံုစမ္းခိုင္းထားသည္ ။ ဒီ သတင္းေပးသည္ အသိုင္းအ၀ိုင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ၀င္ဆန္႕တဲ႕ လူ ၿဖစ္သည္ ။
အရက္ေသာက္ ထမင္းစားရင္း ဒီ သတင္းေပးကို သူ ဒီဆိုင္မွာ ခ်ိန္းထားခဲ႕သည္ ။
ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္ ေဂ်ဘဂ်မ္းနဲ႕ တပည္႕ႏွစ္ေယာက္ အရက္ေသာက္ ထမင္းစားေနၾကသည္ ။
သိမ္းမင္း ဆိုတဲ႕ တပည္႕က ေလသံႏွိမ္႕ၿပီး ..( ဆရာ...စိုင္းေမာင္ေမာင္တို႕ အုပ္စု အထိနာသြားတာ ၾကားၿပီးၿပီလား....) လို႕ ေမးလိုက္တဲ႕အခါ ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္လည္း ( ငါမသိဘူး....ေၿပာ
စမ္း..ဘယ္လို ၿဖစ္တာလဲ..ဘယ္သူက ႏွိပ္သြားတာလဲ.....) လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။
သိမ္းမင္းက သစ္ခြေမ ၀င္ေဆာ္သြားတာ ဆရာ...သူတို႕ ေၿပာၿပတာက အဲ႕ေစာ္က ေသနတ္ပစ္ ေရလည္ လက္ေၿဖာင္႕တယ္ တဲ႕....ဆိုင္ကယ္ေပၚက ပစ္သြားတာ စိုင္းေမာင္ေမာင္တို႕ လူေတြ
အတံုးအရံုးဘဲ တဲ႕....လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
သစ္ခြေမ ဆိုတဲ႕ နံမည္ကို ၾကားတာနဲ႕ ဘဂ်မ္းက တံေတြးကို ပ်စ္ကနဲ ေထြးလိုက္ၿပီး....( ဒီမသာမ က တယ္ ဂ်ိဳၾကြေနပါလား.....ဒို႕ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးကို လာသတ္သြားကထဲက ငါ
လိုက္သတ္ခ်င္ေနတာ လက္ယားေနတယ္....ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ႕ သစ္ခြေမ ရယ္...) လို႕ ၾကံဳး၀ါးလိုက္သည္ ။
ေဟာ..ခ်ိန္းထားတဲ႕ ဂ်ယ္ရီ ဆိုတဲ႕ ေကာင္ ဆိုင္ထဲကို ၀င္လာၿပီ.....
ဂ်ယ္ရီသည္ ကုလားကၿပား လူလည္တေယာက္ ၿဖစ္သည္ ။
ေတာင္ၾကီးမွာ ေမြး ေတာင္ၾကီးမွာဘဲ ၾကီးၿပင္းလာတဲ႕ ေတာင္ၾကီးသား ၿဖစ္သည္ ။
ဘယ္လိုလဲ ဂ်ယ္ရီ.....ထူးၿခားတာ ရွိလား.....
ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္က အေလာတၾကီး ေမးလိုက္သည္ ။ မေမးလို႕လည္း မၿဖစ္ဘူးေလ ။ သူ႕ကို ေဘာစိေတြက အေနာက္က ဖိအားေပးေနၿပီ ။
ထူးၿခားတယ္..ဆရာပိန္ ...ၾကဴကုတ္ ဆိုတဲ႕ ေကာင္ၾကီးနဲ႕ သစ္ခြေမ က အဆက္အစပ္ ရွိတယ္ ...ၾကဴကုတ္ကို ဖမ္းကိုင္လိုက္ရင္ သစ္ခြေမ ဘယ္မွာ ဆိုတာ သိရမယ္....
ေသခ်ာလား..ဂ်ယ္ရီ ....ဒီသတင္း တိက် မွန္ကန္ရင္ မင္းကို ေကာင္းေကာင္း ေဘာက္ဆူးေပးမယ္ကြာ....
ေသခ်ာတာမွ ရာႏွံဳးၿပည္႕ပါ ဆရာပိန္္.....
ဒါဆို ဘဂ်မ္းေရ ပြဲၾကမ္းေပေတာ႕ ..ၾကဴကုတ္ ဆိုတဲ႕ အီးေပါေလာၾကီးကို ဖမ္းေခၚခဲ႕ကြာ..ငါတို႕ ေအာင္ပန္းက ၿခံမွာ စစ္ေမးၾကမယ္.....ကဲ လုပ္ေတာ႕....
စိတ္ခ် ဆရာပိန္.....မနက္ဖန္ ဘဲ လွဳပ္ရွားလိုက္မယ္....အခန္း ( ၁၄ )
ဦးေက်ာက္စိမ္းသည္ တပည္႕တေယာက္ လာသတင္းေပးသြားလို႕ စိုင္းေမာင္ေမာင္သည္ ထိုင္းႏိုင္ငံဖက္ကို ထြက္မေၿပးဘဲ ၿမန္မာၿပည္ထဲမွာဘဲ တပည္႕တပန္းေတြနဲ႕ ဒုစရိုက္ လုပ္ငန္းေတြ လုပ္
ေနသည္ ဆိုတာကို သိလိုက္ရၿပီးကထဲက တေန႕မွ ေနလို႕ မေကာင္းဘူး ။ သူသည္ ေငြအကုန္ခံၿပီး သူ႕သားကို အခ်ဳပ္ကေန လြတ္ေအာင္ ကူညီ မစလိုက္ၿခင္းသည္ ( အဆိပ္ပင္ေရေလာင္း ) သလို ၿဖစ္ေနၿပီ လို႕ စဥ္းစားၿပီး စိတ္ထိခိုက္ေနသည္ ။
ေမြးစားသမီး နန္းအံုၾကာကို ေခၚသည္ ။
( သမီးေရ...နင္႕အကို ကို ဆက္သြယ္ပါအံုးကြာ....အေဖ အေသေၿဖာင္႕ေအာင္ အေဖ႕ကို သမီး တခု ကူညီပါလား...)
ဦးေက်ာက္စိမ္းသည္ သား အတြက္ ရတက္ မေအးရဘဲ ဒီစိတ္နဲ႕ဘဲ ေလာကၾကီးကို စြန္႕ခြာသြားရေတာ႕မလို ၿဖစ္ေနၿပီ ။
( သမီး..ကိုကို႕ကို ဘာေၿပာေပးရမလဲ အေဖ.....)
( သူ ဒီလို လူဆိုးဂိုဏ္း နဲ႕ ဥပေဒၿပင္ပမွာ မဟုတ္တာေတြ လုပ္ကိုင္ေနတာကို အေဖ မၾကည္႕ႏိုင္ဘူး..အေဖ႕ကို ၿမန္ၿမန္ မေသေစခ်င္ရင္ ဒါေတြကို ရပ္တန္းက ရပ္ၿပီး တဖက္ႏို္င္ငံကို ထြက္
သြားလိုက္ၿပီး ေအးေအးေဆးေဆး ေနပါေတာ႕ သမီး သူနဲ႕ တေနရာမွာ ဆံုၿပီး အေဖ႕ကိုယ္စား... ေၿပာေပးပါကြယ္......)
နန္းအံုၾကာလည္း ေမြးစား အေဖ စိတ္ခ်မ္းသာေစဖို႕ စိုင္းေမာင္ေမာင္နဲ႕ သြား ေတြ႕ဆံုမည္ လို႕ ဂတိေပးလိုက္ပါသည္ ။
တကယ္ေတာ႕ နန္းအံုၾကာသည္ စိုင္းေမာင္ေမာင္ နဲ႕ မေတြ႕ခ်င္ပါ ။
စိုင္းေမာင္ေမာင္သည္ သူ႕အေပၚ မေကာင္းခဲ႕ပါဘူး ။ နန္းအံုၾကာကို ဦးေက်ာက္စိမ္းတို႕ လင္မယားက ငယ္ငယ္ေလးထဲက ေမြးစားခဲ႕ၾကတာ ၿဖစ္သည္ ။ စိုင္းေမာင္ေမာင္သည္ နန္းအံုၾကာကို
သူ႕ညီမ အရင္း မဟုတ္မွန္း သိတာေၾကာင္႕ ငယ္ငယ္ထဲက ဗိုလ္က် ႏွိပ္စက္ခ်င္ခဲ႕သည္ ။ နန္းအံုၾကာလည္း အၿမဲ ငိုေနခဲ႕ရသည္ ။ အပ်ိဳေပါက္ေလး ၿဖစ္လာေတာ႕လည္း နန္းအံုၾကာ အေပၚ သူ
မရိုးသားမွန္း ေပၚလြင္လာသည္ ။ နန္းအံုၾကာ ေရခ်ိဳးတာေတြကို သူ ေခ်ာင္းၾကည္႕သည္ ။ ခရီးထြက္ၾကတဲ႕အခါေတြမွာလည္း မိဘေတြက ေမာင္ႏွမေတြဘဲ ဆိုၿပီး ကားေနာက္ခန္းမွာ အတူတူ
ထိုင္ခိုင္းတဲ႕အခါ သူက အခြင္႕ေကာင္းယူၿပီး နန္းအံုၾကာကို ပြတ္သပ္ ကိုင္တြယ္ခဲ႕တာေတြ ရွိခဲ႕သည္ ။
သို႕ေပမယ္႕ ေမြးစား ဖခင္ၾကီးရဲ႕ ၿဖစ္ေစခ်င္တာေတြကို နန္းအံုၾကာ လုပ္ေပးလိုသည္ ။ စိုင္းေမာင္ေမာင္ကို လွိဳ႕၀ွက္ တိတ္တဆိတ္ ဆက္သြယ္ဖို႕ ၾကိဳးစားေလသည္ ။
ၾကဴကုတ္သည္ ခိုင္ဇာကို အလုပ္သစ္ အတြက္ စရဲအၿဖစ္ ေငြေတြ ေပးခ်င္လို႕ ေတာင္ေပၚ ေစ်းေန႕မွာ ဆံုဖို႕ ခိုင္ဇာနဲ႕ ခ်ိန္းလိုက္သည္ ။
ခိုင္ဇာသည္ နယ္စပ္က ၿပန္ေရာက္တာ မၾကာေသး ။ ထိုင္းႏိုင္ငံဖက္က ဟြာဟင္း ဆိုတဲ႕ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးမွာ သူနဲ႕ တန္႕ယန္းတို႕ ေၿခရာေဖ်ာက္ ေနထိုင္ၾကဖို႕ တိတ္တဆိတ္ တိုက္ခန္းတခန္းကို
သြား ၀ယ္ယူၿပီး ၿပန္လာတာ ၿဖစ္သည္ ။
ခုိင္ဇာလည္း တိုက္ခန္း ၀ယ္လုိက္လို႕ လက္ထဲမွာ ေငြ လက္က်န္ သိပ္မရွိေတာ႕တာေၾကာင္႕ အကိုၾကဴကုတ္က ေငြလာယူဖို႕ ေၿပာတဲ႕အခါ ၀မ္းသာအားရဘဲ တန္႕ယန္းနဲ႕ အတူ ေတာင္ေပၚက
ေစ်းေန႕မွာ လာယူမည္ လို႕ ကိုၾကဴကုတ္ကို အေၾကာင္းၿပန္လိုက္သည္ ။
တန္႕ယန္းကို သူ ၀ယ္ခဲ႕တဲ႕ တိုက္ခန္း ဘယ္လို ေကာင္းေၾကာင္း တလမ္းလံုး ရွင္းၿပလာခဲ႕တဲ႕ ခိုုင္ဇာသည္ သူလုပ္ရမယ္႕ အလုပ္ေတြ အတြက္ကို ၾကိဳတင္ ၿပင္ဆင္ ေလ႕လာၿပီးေနခဲ႕ၿပီ ။
ဘိန္းဂိုဏ္းက ေခါင္းေဆာင္ ႏွစ္ေယာက္ ၿဖစ္တဲ႕ ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္ နဲ႕ စြဲၿမဲကို ရွင္းပစ္ဖို႕ကုိ လက္ခံခဲ႕သည္ ။ တကယ္ေတာ႕ ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္ကို လြန္ခဲ႕တဲ႕ အပတ္ထဲက ရွင္းပစ္ဖို႕ ပါ ။
အဲဒီေန႕က ရွင္းပစ္ဖို႕ အသြား လမ္းမွာ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ ဆိုတဲ႕ လူတေယာက္ကို စိုင္းေမာင္ေမာင္တို႕ အဖြဲ႕က ၀ိုင္း ဖမ္းေနတာကို ေတြ႕ရေတာ႕ ဒီ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ကို သူ ၀င္ကယ္လိုက္ခဲ႕သည္ ။
မူလ အစီပစဥ္ ၿဖစ္တဲ႕ ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္ကို သတ္ဖို႕ အလုပ္ကို မလုပ္ၿဖစ္လိုက္ေတာ႕ ။
စိုင္းေမာင္ေမာင္တို႕ အဖြဲ႕က လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုေတာ႕ ရွင္းပစ္လိုက္သည္ ။
ပစ္လို႕ အင္မတန္ ေၿဖာင္႕တဲ႕ အက္စ္ပီဖိုက္ေက ၉မမ ေသနတ္ေလးနဲ႕ စီမိုင္းေအာ္တို နဲ႕ တခ်က္တေယာက္ အၿမန္ ပစ္ခတ္ ပစ္ခဲ႕တာ အတံုးအရံုးဘဲ...။
ဘာေၾကာင္႕ ဒီ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ ကို သူ ကယ္လိုက္မိပါလိမ္႕ ။ ရဲသံုးေယာက္ကို ပစ္ရင္းခတ္ရင္း သတ္ခဲ႕မိလို႕လား မသိဘူး ။ ရဲတေယာက္ကို ၿပန္ကယ္ေပးခဲ႕မိသည္ ။ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ကို လူေတြကရဲမွန္း မသိၾကေပမယ္႕ ခိုင္ဇာကေတာ႕ သိေနသည္ ။ သူ ေသနတ္ပစ္ ေလ႕က်င္႕ေနတဲ႕ ေတာကေလးက ခိုင္ဇာရဲ႕ နယ္ေၿမ တခုဘဲေလ ။
တကယ္ေတာ႕ ခိုင္ဇာသည္ ေယာက်္ား မၾကိဳက္ ။ တန္႕ယန္းနဲ႕ မိန္းမခ်င္း ၾကိဳက္ေနတဲ႕ လက္စဘီယန္ တေယာက္ပါ ။ သို႕ေပမယ္႕ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ကို သူ ေခ်ာင္းေၿမာင္းေနရင္း ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္
အေပၚ ရင္ခံုေနမိခဲ႕သည္ ။ ငါ ဘာလို႕ ေယာက်ါား တေယာက္ အေပၚမွာ စိတ္၀င္စားသြားတာလဲ လို႕ သူ႕ကိုယ္သူ ၿပန္ ေမးခြန္း ထုတ္မိခဲ႕သည္ ။
ေတာင္ေပၚေစ်းကေလးသည္ စည္ကားေနသည္ ။
ငါးရက္တေစ်း လို႕ ေခၚဆိုၾကတဲ႕ ဒီေစ်းေလးသည္ အနီးအနားက ရြာေတြက လာေရာက္ ေရာင္းၾက၀ယ္ၾက ကုန္ေတြ ဖလွယ္ၾကတဲ႕ ေနရာ ၿဖစ္သည္ ။ ေစ်းကေလး ၿဖစ္သည္ ။
ၾကဴကုတ္သည္ ထံုးစံအတိုင္း သူတို႕ေရာက္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ ေရာက္လာသည္ ။ တန္႕ယန္းက ကိုၾကီးၾကဴကုတ္က အၿမဲ ေနာက္က်တယ္ကြာ ...လို႕ အၿပစ္တင္သည္ ။ ၾကဴကုတ္ၾကီးက
သူတို႕ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ၀က္သားခ်ဥ္ထုပ္ေတြ ႏွစ္ၿပန္ေၾကာ္နဲ႕ ကင္ေပါင္းေၾကာ္ေတြ ဂ်ဴးၿမစ္နဲ႕ ပဲပုတ္ေၾကာ္ေတြ တေထာၾကီး ထည္႕ေပးလိုက္သည္ ။
( ကဲ နင္တို႕ ၿပန္ၾကေတာ႕..ငါ က အေပါင္းအသင္း တေယာက္ နဲ႕ ခ်ိန္းထားလို႕ မၿပန္ေသးဘူး...} လို႕ ခိုင္ဇာနဲ႕ တန္႕ယန္းတို႕ကို ေၿပာၿပီး စားေသာက္ဆိုင္ေလးမွာ ေနခဲ႕သည္ ။
ခိုင္ဇာနဲ႕ တန္႕ယန္းတို႕လည္း ေငြေတြကို ကားေပၚတင္ၿပီး လာရာလမ္း အတိုင္း ၿပန္ၾကသည္ ။
ၾကဴကုတ္သည္ သူနဲ႕ ခ်ိန္းထားတဲ႕ စိုင္းႏြတ္ ဆိုတဲ႕ အေပါင္းအသင္းကို ထိုင္ေစာင္႕ေနတဲ႕အခ်ိန္ သူ ထိုင္ေနတဲ႕ ေရစိမ္ေခါက္ဆြဲဆိုင္ကေလးကို လူေလးေယာက္ ေရာက္လာသည္ ။ သူတို႕ကို
ဦးေဆာင္တဲ႕သူက ေဂ်ဘဂ်မ္း ...။
ေဂ်ဘဂ်မ္းကို ၿမင္တာနဲ႕ ၾကဴကုတ္ သိလိုက္သည္ ။ သူ႕အတြက္ မၿငိမ္းခ်မ္းေတာ႕ဘူး ဆိုတာ ခ်က္ခ်င္း သိလိုက္သည္ ။
ဘဂ်မ္းသည္ ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္ရဲ႕ လက္ရံုး တပည္႕ တေယာက္ ဆိုတာကို သူ သိေနလို႕ပါ ။
ဘဂ်မ္းက ခါးၾကားမွာ ထိုးထားတဲ႕ ေသနတ္ကို ၿမင္သာေအာင္ ဂ်ာကင္ကို လွစ္ၿပလိုက္သည္ ။
( ၾကဴကုတ္...မင္း....ငါတို႕နဲ႕ အသာတၾကည္ လိုက္ခဲ႕လိုက္ကြာ.....) လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ သူ႕လူ ေလးေယာက္ကလည္း ဂ်ာကင္အိတ္ေတြထဲကို လက္ေတြ ႏွိဳက္ထားၾကသည္ ။
ၾကဴကုတ္ မတ္တပ္ ထရပ္လိုက္သည္ ။
( လိုက္ ဆိုလည္း လိုက္ရတာေပါ႕ဗ်ာ.....က်ဳပ္က ဆုိင္ကယ္နဲ႕ လာတာ..ဆိုင္ကယ္ ထားခဲ႕ရမွာလား.....)
( အင္း ထားခဲ႕....မင္းကို ေမးစရာေတြ ရွိလို႕ ေခၚတာ...မင္း ဒို႕ေမးတာေတြကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ေၿဖတယ္ ဆို၇င္ မၾကာပါဘူး..ၿပန္လႊတ္မွာပါ...အဲ....မေၿဖဘူး ဆိုရင္ေတာ႕ ၾကာမယ္....မၿပန္လမ္းလည္း ၿဖစ္သြားမယ္.......)
ဘဂ်မ္းရဲ႕ လူတေယာက္က သူ႕ကိုယ္အႏွံ႕ လက္နက္ ရွာသည္ ။ ေနာက္ေက်ာ ေဘာင္းဘီၾကားမွာ အိတ္ေပ်ာ႕ေလး နဲ႕ ထိုးထားတဲ႕ ေသနတ္ကို သူ ေတြ႕သြားသည္ ။ သိမ္းသြားသည္ ။
ၾကဴကုတ္ ပါသြားၿပီ ။
တစ္တစ္တစ္...တစ္တစ္တစ္...တစ္တစ္တစ္......
ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္ ဖုန္းကို ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
ေဂ်ဘဂ်မ္း ေခၚတာမို႕ ကိုင္လိုက္သည္ ။
( အဆင္ေၿပလား ဘဂ်မ္း......)
( ေၿပတယ္..ၾကဴကုတ္ ကို ရလာၿပီ......ၿခံထဲကို လာခဲ႕မလား...)
( ဟုတ္ၿပီ..ငါ လာခဲ႕မယ္.......)
ေစြေစာင္း ေမာင္ပိန္ စြဲၿမဲ ဆီကို ဖုန္းဆက္လိုက္သည္ ။
ၾကဴကုတ္ ဆိုတဲ႕ေကာင္ကို ဖမ္းမိလာၿပီ ဆိုတဲ႕ အေၾကာင္းကို စြဲၿမဲကို ေၿပာၿပလိုက္သည္ ။ ၾကဴကုတ္ကို ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းၿပီး သစ္ခြေမ သတင္းကုိ ေမးမည္..သစ္ခြေမကို မိရင္ ေခါင္းေဆာင္
ၾကီး က်င္ဖုန္ကို ဘယ္သူ သတ္ခိုင္းသလဲ ဆိုတာကို ေမးမည္ ။ စြဲၿမဲက ေဘာစိ က်င္ဟုတ္ ေမးလွၿပီ..ခပ္ၿမန္ၿမန္ ေဖၚထုတ္ပါ လို႕ ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္ကို ခပ္မာမာ ေၿပာသည္ ။
( စိတ္ခ်ပါ..က်ဳပ္ အားလံုး ေဖၚထုတ္ၿပီး အၿမန္ တင္ၿပပါမယ္...) လို႕ ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္က ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ ။အခန္း ( ၁၅ )
နန္းအံုၾကာ ေညာင္ေရႊကို အိမ္က ကားေမာင္းသမား တေယာက္ကို လိုက္ပို႕ခိုင္းလိုက္သည္ ။
စိုင္းေမာင္ေမာင္နဲ႕ သြားေတြ႕ဖို႕ ၾကိဳးစားတဲ႕အခါ စိုင္းေမာင္ေမာင္က သူ႕ဟန္းဖုန္းကို ေခၚလာသည္ ။
( နန္းအံုၾကာ...နင္ ငါနဲ႕ ေတြ႕ခ်င္လို႕ ဆို.....)
( ဟုတ္တယ္..ကိုကို...အေဖက စကားေတြ ေၿပာခိုင္းလိုက္လို႕.......)
( ေၿပာေလဟာ..အခု ဖုန္းနဲ႕ ေၿပာလို႕ မရဘူးလား...)
( ရတယ္...အေဖက ကိုကို႕အတြက္ ေပးတာေလးေတြလည္း ရွိလို႕ ကိုကိုနဲ႕ တေနရာမွာ ဆံုခ်င္တယ္......)
( အိုေကေလ..ရတယ္..နင္ အင္းေလးကန္ကို လာႏိုင္မလား....ငါ အဲ႕မွာ အလုပ္ရွိေနလို႕ ၂ရက္ေလာက္ ရွိေနမယ္....)
( လာႏိုင္တယ္ ကိုကို...လာခဲ႕မယ္...)
စိုင္းေမာင္ေမာင္က အင္းေလးကန္ထဲက ဟိုတယ္ တခုရဲ႕ နံမည္ကို ေပးသည္ ။
( အဲ႕ကို ....နင္ လာခဲ႕..ငါ ဆက္သြယ္မယ္ .....)
( အိုေက...ကိုကို..အံုၾကာ လာခဲ႕မယ္......)
နန္းအံုၾကာသည္ ကိုကို႕ကို ခပ္လန္႕လန္႕ ။ သူက မိန္းမ နဲ႕ ပတ္သက္ရင္ ေတာ္ေတာ္ မေကာင္းဘူး ။ သူ လုပ္ခဲ႕တာေတြကို တခါတခါ နန္းအံုၾကာ ၿပန္ သတိရတတ္သည္ ။ သူသည္
အိမ္မွာ အလုပ္လုပ္တဲ႕ အိမ္ေဖၚေကာင္မေလးေတြကို အလြတ္မေပးတတ္ ။ အၿမဲတမ္းဘဲ လူအလစ္ ဆိုရင္ ၾကံစည္တတ္သည္ ။ သူနဲ႕ လြတ္တယ္ ဆိုတဲ႕ အိမ္ေဖၚ မရွိဖူးဘူး ။
ေကာင္မေလးေတြကို မုန္႕ဖိုးေပးၿပီး စည္းရံုးတတ္သည္ ။ ခ်စ္တယ္ ဘာညာကြိကြ ေၿပာဆိုၿပီး နသားပါးယား လုပ္သည္ ။
လူၾကီးေတြ မရွိရင္ တက္က်င္႕သည္ ။ ဘိုက္ၾကီးၿပီး အိမ္က ထြက္ရတဲ႕ ကေလးမေလးေတြ မနည္းဘူး ။ ေမေမက သူူ႕သားကို သိပ္ခ်စ္ေတာ႕ သားအတြက္ ဆိုရင္ ေငြ ၾကိတ္ေပးၿပီး အမွဳ မ
ၿဖစ္ေအာင္ ဖံုးဖိေပးခဲ႕တာ တခ်ိန္လံုးဘဲ ။
နန္းအံုၾကာက စပ္စုတတ္ေတာ႕ ကိုကို စိုင္းေမာင္ေမာင္ မိန္းကေလးေတြကို ကိုင္တာေတြ ကာမလုပ္တာေတြကို သိသည္ ။ ၿမင္သည္ ။ အပ်ိဳေပါက္ အရြယ္ေလး ၿဖစ္တာေၾကာင္႕ သူ႕လုပ္ရပ္
ေတြဟာ နန္းအံုၾကာအတြက္ ကာမစိတ္ေတြ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ ႏိုးၾကြေစခဲ႕တယ္ လို႕ ေၿပာရမည္ ။
သူ အိမ္ေဖၚေလးေတြကို ကိုင္ေနတာ နမ္းေနတာ ဖင္ႏွိဳက္ေနတာေတြကို နန္းအံုၾကာ မၾကာခဏ ေတြ႕ဖူးခဲ႕သည္ ။ တခါမွာ ဆိုရင္ ေနာ္ရီ ဆိုတဲ႕ အိမ္ေဖၚေလးကို ညဖက္ၾကီး
တက္က်င္႕ေနတာကိုပါ ေတြ႕ခဲ႕ဖူးသည္ ။ ေကာင္မေလးက သေဘာမတူတာကို အတင္း ခ်ဳပ္ၿပီး က်င္႕တာ ။ မီးၾကီး ေပၚတင္ ဖြင္႕ထားေတာ႕ အကုန္လံုးကို ၿမင္ရသည္ ။ ကိုကိုရဲ႕
တန္ဆာေခ်ာင္းၾကီးက နည္းတာၾကီး မဟုတ္ဘူး ။ တုတ္တုတ္ ရွည္ရွည္ၾကီး ။ နန္းအံုၾကာလည္း ကိုကို လုပ္တာေတြကို အကုန္ ၿမင္ရသည္ ။ ကိုကို႕ကို ေၾကာက္လို႕ မတားရဲဘူး။ မတိုင္ရဲဘူး ။
ထူးဆန္းတာက အက်င္႕ ခံရတဲ႕ ေကာင္မေလးက ေနာက္တေန႕မွာ မတိုင္ဘူး ။ ကိုကို ဘယ္လို စည္းရံုးလိုက္သလဲ မသိဘူး ။ ကိုကိုနဲ႕ ဖက္လားကိုင္လား လုပ္ေနတာကို ေတြ႕ရသည္ ။
တခစ္ခစ္နဲ႕ ။ ကိုကိုဟာ အသက္ၾကီးတဲ႕ မိန္းမေတြကိုလည္း အလြတ္မေပးဘူး ။
အိမ္မွာ ထမင္းဟင္း ခ်က္တဲ႕ ေဒၚပုၾကီးကိုေတာင္ အလြတ္မေပးဘူး ။ တညမွာ မီးဖိုခန္းထဲက အသံဘလံေတြ ၾကားလို႕ နန္းအံုၾကာ ဆင္းၾကည္႕ေတာ႕ ကိုကိုက ထမင္းခ်က္ အေဒၚၾကီး ေဒၚပု
ၾကီးကို ကာမလုပ္ေနတာ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ကိုကုိက ေဒၚပုၾကီးကို ေလးဖက္ကုန္းခိုင္းၿပီး အေနာက္ကေန လုပ္ေနတာ ။ နန္းအံုၾကာလည္း ကိုကို လုပ္တာေတြကို ၿမင္ၿပီး ေယာက်္ားနဲ႕ လိင္
ဆက္ဆံခ်င္တဲ႕ စိတ္ေတြ ၿဖစ္ေပၚခဲ႕ရသည္ ။ တေယာက္ထဲ ၾကိတ္ၿပီး ကိုယ္႕ဖါသာ ေၿဖေဖ်ာက္မိရတဲ႕အၿမဲဘဲ ။ ကိုကိုက လူလည္ ။ ရိပ္မိသည္ ။ နန္းအံုၾကာကို ရမလား ဆိုၿပီး စမ္းတာ ခဏ
ခဏဘဲ ။ ေထာင္ေခ်ာက္ေတြလည္း ဆင္တတ္သည္ ။ ကိုယ္တံုးလံုး ေနၿပတာ ။ သူ႕တန္ဆာေခ်ာင္းၾကီးကို ၿပတာ ။ ခဏ ခဏ ၿပတတ္သည္ ။ လာၿပီး ပြတ္သီးပြတ္သပ္လည္း အၿမဲ လုပ္သည္ ။
တခါဆိုရင္ နန္းအံုၾကာရဲ႕ ေပါင္ၾကားထဲေတာင္ သူ႕လက္ ေရာက္လာသည္ ။ နန္းအံုၾကာလည္း မၿဖစ္သင္႕ဘူး ဆိုၿပီး အတင္း ၿငင္းဆန္ခဲ႕လို႕ သူနဲ႕ ကာမ မလုပ္ၿဖစ္ခဲ႕တာ ။
သဘာ၀စိတ္ေတြ အရမ္း ၿဖစ္ေတာ႕ ေယာက်္ားေလးေတြ အေပၚ စိတ္၀င္စားလာခဲ႕ရာက ရည္းစား ထားခ်င္မိလာသည္ ။
နန္းအံုၾကာ ရဲ႕ ပထမဆံုး ရည္းစား အေတြ႕အၾကံဳက တိုေတာင္းလွသည္ ။
ေက်ာင္းေနဖက္ ေစာဂ်င္မီနဲ႕ နန္းအံုၾကာ ခ်စ္သူ ၿဖစ္ၾကေတာ႕ ကိုကို တအား ေဒါသတၾကီးနဲ႕ ေစာဂ်င္မီကို ရန္ရွာသည္ ။ ဒါတင္ မကေသးဘူး ။ မိဘေတြကိုလည္း တိုင္သည္ ။ ေစာဂ်င္မီတို႕
မိသားစုက ဆင္းရဲသည္ ။ ေဖေဖ ဦးေက်ာက္စိမ္းတို႕ရဲ႕ ၾသဇာ မကင္းတဲ႕ တပည္႕လက္သားေတြထဲက ၿဖစ္ေတာ႕ ေဖေဖ ေမေမတို႕က ေစာဂ်င္မီကို အေ၀းကို ေရာက္ေအာင္ ႏွင္
ပစ္လိုက္သည္။ နန္းအံုၾကာနဲ႕ ခြဲပစ္လိုက္ခဲ႕သည္ ။ ကုိကုိ႕ေၾကာင္႕မို႕ နန္းအံုၾကာလည္း ကိုကို႕ကို အရမ္း စိတ္ထဲက မုန္းသြားမိသည္ ။
ေစာဂ်င္မီနဲ႕ တခါထဲ ခ်ိန္းေတြ႕ဖူးခဲ႕သည္ ။ ကိုကိုရဲ႕ အိမ္ေဖၚေလးေတြကို ကိုင္တာ လုပ္တာေတြက အၿမဲ ၿမင္ဖူးေတြ႕ဖူးေနတဲ႕ နန္းအံုၾကာသည္ ရည္းစား ခ်ိန္းေတြ႕ၾကတဲ႕ ညမွာ ေစာဂ်င္မီက
နမ္းတာ ကိုင္တာေတြကို ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး ခြင္႕ၿပဳခဲ႕သည္ ။ ဒါေတြကို လိုလားေတာင္႕တေနမိခဲ႕တာကိုး ။
ဒါေပမယ္႕ကိုကို သိသြားေတာ႕ နန္းအံုၾကာရဲ႕ ခ်စ္အိပ္မက္ေတြ ပ်က္ၿပယ္သြားရေတာ႕သည္ ။ ဒီေနာက္ပိုင္း နန္းအံုၾကာကို ၾကိဳက္ၾကတဲ႕ ေယာက်္ားေတြလည္း ကိုကို႕ကို လန္႕ၾကလို႕ နန္းအံုၾကာ
အနားကို မလာရဲၾကဘူး ။ ကိုကိုက အရြယ္ေရာက္လာတဲ႕ အခ်ိန္က စၿပီး လူဆိုးေလးေတြ လူမိုက္ေလးေတြနဲ႕ဘဲ ေပါင္းသည္ ။ လက္နက္ ကိုင္လာသည္ ။ ဓါးေတြ ခ်ိန္းၾကိဳး ငါးမန္းစြယ္ နန္
ခ်ပ္ကု စတဲ႕ လူငယ္ လမ္းသူရဲေတြ ကိုင္တာေတြ သူ ၾကိဳက္သည္ ။ ကုိင္သည္ ။ ေက်ာင္းကိုလည္း ဒါေတြ ယူသြားသည္ ။ ကိုကို႕ေၾကာင္႕ ေဖေဖေမေမတို႕ အရမ္း အရွက္ကြဲခဲ႕ၾကရသည္ ။
ကိုကိုသည္ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕ ေက်ာင္းထုတ္ ခံရတဲ႕အထိ ဆိုးသြမ္းလာသည္ ။ ေသနတ္ေတြ ဖြက္ကိုင္တဲ႕အထိ ရဲတင္းလာသည္ ။
ေနာက္ဆံုးေတာ႕ ေထာင္ထဲကို ေရာက္ရတဲ႕အထိပါဘဲ ။ ေဖေဖက သူ႕သားကို ခ်စ္လြန္းလို႕ ေထာင္ ႏွစ္ရွည္ က်မယ္ ဆိုတာကိုလည္း သိလာေရာ ေၾကးစား ငွားၿပီး တရားရံုး အခ်ဳပ္ကေန
ကယ္ထုတ္ခိုင္းတဲ႕အထိ သားကို အလိုလိက္ခဲ႕သည္ ။
ေညာင္ေရႊ ေလွဆိပ္မွာ ေဖေဖတို႕ရဲ႕ တပည္႕တေယာက္ ၿဖစ္တဲ႕ ခြန္အုန္းေမာင္က နန္းအံုၾကာကို အဆင္သင္႕ ေစာင္႕ေနသည္ ။
အင္းေလးကန္ထဲကို ေလွနဲ႕ ထြက္ခဲ႕တဲ႕ အခ်ိန္ ကိုကိုသည္ တကယ္႕ကို ၀ရမ္းေၿပး လူဆိုးေခါင္းေဆာင္ တေယာက္ ၿဖစ္ေနၿပီး သူ႕ကို နန္းအံုၾကာ သြားေတြ႕ရမွာ ၿဖစ္တာကို ၿပန္ စဥ္းစားၾကည္႕
ၿပီး ရင္ေတြ တုန္ေနသည္ ။ အကယ္လို႕မ်ား ရဲတပ္ဖြဲ႕က သိသြားရင္ နန္းအံုၾကာပါ အမွဳပတ္မွာ ေသခ်ာေနသည္ ။
တကယ္လည္း နန္းအံုၾကာရဲ႕ အေတြးက မမွားပါဘူး ။
နန္းအံုၾကာ အေနာက္မွာ အရိပ္သဖြယ္ လိုက္ပါေနသူေတြက ရွိေနသည္ ။
ရဲအုပ္ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္နဲ႕ အဖြဲ႕ပါ ။ နန္းအံုၾကာက စိုင္းေမာင္ေမာင္ နဲ႕ အခုလို သြားေတြ႕မယ္ ဆိုတာကို သူေဌးဦးေက်ာက္စိမ္းက စီစဥ္ေပးခဲ႕ေတာ႕ သူ႕လူေတြထဲက ရဲသတင္းေပးတေယာက္က
ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ကို သတင္းေပးခဲ႕လို႕ သူတို႕ရဲ႕ အစီအစဥ္ကို ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ ၾကိဳတင္ သိသြားခဲ႕ရသည္ ။ ဒါေၾကာင္႕ ရုပ္ဖ်က္ၿပီး နန္းအံုၾကာရဲ႕ အေနာက္က သူ လိုက္သြားခဲ႕သည္ ။
ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္သည္ သူက အရပ္၀တ္နဲ႕ ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္ၿပီး အသြင္ယူ စံုစမ္း ေထာက္လွမ္းခဲ႕ေပမယ္႕ သစ္ခြေမက သူ႕ကို ရဲမွန္း သိေနခဲ႕လို႕ သူ ဖံုးကြယ္ေနလဲ အပိုဘဲ ဆိုတာကို
သေဘာေပါက္သြားခဲ႕သည္ ။ ဒါတင္ မကေသး စိုင္းေမာင္ေမာင္ရဲ႕ အဖြဲ႕ကလူေတြကလည္း သူ႕ကို ရဲအရာရွိတေယာက္မွန္း သိေနၿပီး လာဖမ္းဖို႕ ၾကိဳးစားခဲကတယ္ မဟုတ္လား ။
လူဆိုးေတြ ဖက္က သူ႕ကို ရဲမွန္း သိေနလို႕ အရင္ထက္ အစစ သတိထားေနရသည္ ။
သစ္ခြေမကိုေတာ႕ သူ႕ကို စိုင္းေမာင္ေမာင္တို႕ အဖြဲ႕လက္ကေန ကယ္ထုတ္ေပးခဲ႕လို႕ ေက်းဇူးတင္ေနသည္ ။ ဘာဘဲေၿပာေၿပာ သစ္ခြေမရဲ႕ တိုက္ရည္ ခိုက္ရည္ ကို လက္ေတြ႕ သူ
ၿမင္ေတြ႕လိုက္ရလုိ႕ အထင္ၾကီး ေလးစားသြားသည္ ။ဆိုင္ကယ္စီးရင္း ေသနတ္ကို မွန္ေအာင္ ပစ္ႏိုင္တာက တကယ္႕ကို ေလးစားစရာ အရည္အခ်င္း တခုဘဲေလ ။
နန္းအံုၾကာရဲ႕ စက္ေလွ အေနာက္ကေန သူနဲ႕ သူ႕အဖြဲ႕ လိုက္ေနသည္ ။
စိုင္းေမာင္ေမာင္ကို သူတို႕ ဖမ္းဆီးႏိုင္လိမ္႕မယ္ လို႕ ေမွ်ာ္လင္႕ေနၾကသည္ ။
အရပ္၀တ္ေတြနဲ႕ ၿဖစ္ေပမယ္႕ စိုင္းေမာင္ေမာင္တို႕နဲ႕ တိုးခဲ႕လို႕ ပစ္ၾကခတ္ၾကမယ္ ဆိုရင္လည္း ရင္ဆိုင္ဖို႕ လက္နက္ ခဲယမ္းေတြ သူတို႕ဆီမွာ အၿပည္႕အစံု ပါၾကသည္ ။
အခန္း ( ၁၆ )
ခိုင္ဇာသည္ တန္႕ယန္းနဲ႕ အတူ သိုင္း ေလ႕က်င္႕ခန္း လုပ္ေနသည္ ။
သုူတို႕ႏွစ္ေယာက္လံုးရဲ႕ ကိုယ္ေတြသည္ ေခြ်းေတြနဲ႕ ရႊဲနစ္ေနသည္ ။ ခိုင္ဇာသည္ တကယ္ေတာ႕ ရွမ္္းသိုင္း ၿမန္မာသိုင္း ပညာေတြမွာ ဆရာအဆင္႕ ေကာင္းေကာင္း
ကြ်မ္းဲ႕တဲ႕ ေကာင္မေလးတေယာက္ပါ ။ ဒါေပမယ္႕ သူမသည္ ေသနတ္ပစ္ကြ်မ္းလြန္းၿပီး သူမ တတ္ကြ်မ္းထားတဲ႕ ကိုယ္ခံပညာကို သံုးခဲသည္ ။ တန္႕ယန္းက
တိုက္တြန္းလို႕ အခုတေလာ သိုင္းေလ႕က်င္႕ခန္းေတြကို ကြန္ဖူးခါးစည္းအနက္ တန္႕ယန္းနဲ႕အတူ ၿပန္ေလ႕က်င္႕ေနသည္ ။
( ခိုင္ဇာ..ယူက မဆိုးပါဘူး..လက္ မက်ေသးဘူး......တကယ္႕ကို သြက္လက္တံုးဘဲကြာ....) လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ခိုင္ဇာက ေရပုလင္းကို ေမာ႕ေသာက္လိုက္ၿပီးမွ ( တန္႕ယန္း ေလာက္ေတာ႕ မသြက္ေတာ႕ပါဘူး...ကိုယ္က အေလ႕အက်င္႕ ၿပတ္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ ၾကာၿပီ..) လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ ။
သူတို႕သည္ သူတို႕အိမ္ အေနာက္ဖက္ ကြက္လပ္ေလးမွာ ေလ႕က်င္႕ေနၾကတာ ၿဖစ္သည္ ။
အိမ္ထဲကို ၿပန္ ၀င္လာတဲ႕အခ်ိန္ တန္႕ယန္းက အိပ္ခန္းထဲမွာ ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြကို အကုန္ ခြ်တ္ပစ္ရင္း ေရခ်ိဳးၾကရေအာင္ ခိုင္ဇာ......ေရခ်ိဳးၿပီးရင္ ခိုင္ဇာ႕ကို ခ်စ္ခ်င္တယ္....လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ခိုင္ဇာက အံ႕ၾသသလိုနဲ႕ တန္႕ယန္းကို လွည္႕ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
( ဟုတ္တယ္...ယူ႕ကို ခ်စ္ခ်င္ေနတယ္....တန္႕ယန္း ထန္ေနတယ္.....) လို႕ တန္႕ယန္းက ေၿပာလိုက္ေတာ႕ ခိုင္ဇာက ( အိုေက..ခ်စ္ၾကမယ္...ေရ အရင္ ခ်ိဳးလိုက္ၾကရေအာင္..) လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္ၿပီး ကိုယ္ေပၚက သိုင္းေလ႕က်င္႕တဲ႕ ၀တ္စံုကို ခြ်တ္ခ်ပစ္လိုက္သည္ ။
မိေမြးတိုင္း ကိုယ္ေတြနဲ႕ ေရ အတူတူ ခ်ိဳးၾကတဲ႕ ဒီ ေကာင္မေလး ႏွစ္ေယာက္သည္ ေရခ်ိဳးၿပီးတဲ႕ အခ်ိန္ ကာမပြဲကေလး ႏႊဲၾကမည္ လို႕ မွန္းထားၾကေပမယ္႕ ဘာ ကာမပြဲမွ သူတို႕ မလုပ္ၿဖစ္လိုက္ၾကပါ ။ ေရခ်ိဳးၿပီး အိပ္ခန္းထဲကို ၿပန္၀င္လာၾကတဲ႕ အခ်ိန္ တန္႕ယန္းရဲ႕ ဖုန္းမွာ မက္ေဆ႕ေတြ ၀င္ေနတာကို သိလိုက္ရလို႕ တန္႕ယန္းက နားေထာင္ ၾကည္႕လိုက္တဲ႕အခါ တန္႕ယန္း အရမ္း တုန္လွဳပ္သြားၿပီး ေအာ္ငိုပါေတာ႕သည္ ။
( ခိုင္ဇာေရ.....ကိုၾကီး ၾကဴကုတ္ကို ဘိန္းဂိုဏ္းကလူေတြ ဖမ္းေခၚသြားၾကၿပီ...တဲ႕....)
( ဟာ.....)
( လုပ္ပါအံုး ခိုင္ဇာရယ္...ကိုၾကီးၾကဴကုတ္ ေသေတာ႕မလား မသိဘူး......)
( ကိုၾကီးၾကဴကုတ္ကို ခိုင္ဇာ႕အေၾကာင္း စစ္ေမးခ်င္လို႕ ဖမ္းတာဘဲ ၿဖစ္မွာ....ကဲ ခိုင္ဇာ..သူ႕ကို သြားကယ္မွ ၿဖစ္မယ္......)
ၾကဴကုတ္သည္ သူ႕ကို ရိုက္ႏွက္စစ္ေမးေနၾကတဲ႕ ေဂ်ဘဂ်မ္းတို႕ လူစုကို သစ္ခြေမ ဘယ္သူ ဆိုတာနဲ႕ ဘယ္မွာ ရွိေနတယ္ ဆိုတာကို မေၿဖဘဲ ဘူးကြယ္ေနသည္ ။
ဘဂ်မ္းက ( မင္းက ေတာ္ေတာ္ အသားအနာခံႏိုင္တယ္ေနာ္....ေအး.....မင္းရဲ႕ လက္သဲခြံေတြကို ပလာယာနဲ႕ တခုခ်င္း ခြာရင္ေကာ မင္း ခုလို ေခါင္းမာႏိုင္အံုးမလား ဆိုတာ ၾကည္႕ေသးတာေပါ႕..) လို႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕အခ်ိန္ ၿခံထဲကိ လင္႕ကရူဆာကားၾကီးတစီး ေ၀ါကနဲ ေမာင္း၀င္လာတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္ ေရာက္လာတာ ။
ေမာင္ပိန္သည္ သူ႕လူေတြကို စုစည္းထားသည္ ။ ၾကဴကုတ္ဆီက သစ္ခြေမ ဘယ္မွာလဲ ဆိုတာကို သိရၿပီးတာနဲ႕ လူအင္အားနဲ႕ သစ္ခြေမကို လက္ရ ဖမ္းဖို႕ ၿပင္ေနသည္ ။ သစ္ခြေမသည္ လက္ၿမန္ လက္ေၿဖာင္႕တဲ႕ ေသနတ္သမား တေယာက္ ၿဖစ္တဲ႕အၿပင္ ခုန္ပ်ံေက်ာ္လႊား ႏိုင္တဲ႕ အသက္ငယ္ရြယ္သူ တေယာက္မို႕ အစစ လက္ဦးမွဳ အရယူရမည္..လူမ်ားမ်ားနဲ႕ ဖိပစ္ရမည္ ဆိုတာကို ေမာင္ပိန္ သိသည္ ။
( ဘယ္လိုလဲကြ ဘဂ်မ္း...ဒီေကာင္ ဘူးကြယ္ေနတံုးဘဲလားေဟ႕....)
ကားေပၚက ဆင္းလာရင္ း ေမာင္ပိန္က ေမးလိုက္သည္ ။
ပလာယာၾကီး လက္ထဲကိုင္ထားတဲ႕ ဘဂ်မ္းက ( ဟုတ္တယ္ ဆရာပိန္..ဒီငတိက ေတာ္ေတာ္႕ကို ေခါင္းမာတဲ႕ေကာင္...နည္းနည္း ၾကမ္းေပးအံုးမွ ၿဖစ္မယ္....) လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ ။
( ငါ ဒီေကာင္႕ပါးစပ္က ငါတို႕ သိခ်င္တာေတြကို ထုတ္ေၿပာလာတဲ႕အထိ ဒီမွာ ေနမယ္..စြဲၿမဲက ေမးလွၿပီ.....ငါလည္း အေၿဖမေပးႏိုင္လို႕ ေတာ္ေတာ္ ခက္ေနတယ္ကြ..ရေအာင္ စစ္ကြာ....ဒါနဲ႕ ညေနစာ ဘာစီစဥ္ထားလဲကြ..ဘဂ်မ္း......)
ဘဂ်မ္းလည္း စစ္လို႕ မရ ၿဖစ္ေနရတဲ႕ၾကားထဲ ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္က စားဖို႕ေသာက္ဖို႕ကို ေမးေနလို႕ စိတ္ထဲမွာ ကြ်ဲၿမီးတိုသြားသည္ ။
ဒါေပမယ္႕ ေမာင္ပိန္က သူ႕ရဲ႕ ဆရာ ။ ေဘာစိ ။
ပါးစပ္ကေတာ႕ ( ဆရာပိန္အတြက္ ၿခံထဲက သီးႏွံေတြနဲ႕ ၾကက္ေတြ မွာထားတယ္...အေနာက္ထဲတင္ပါ..ကေလးမ တေယာက္ လာပို႕ေပးလိမ္႕မယ္.... ခ်က္ေပးၾကမွာပါ....) လို႕ ၿပန္ေၿဖလိုက္သည္ ။
ေစြေစာင္းက ( ဘာ..ကေလးမ..ဟုတ္လား..ဘယ္သူ႕သမီးလဲ....ယာခင္း တာ၀န္ခံ ၾကည္လင္းသိုက္ရဲ႕ သမီးလား.....) လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။
ၾကည္လက္းသိုက္ရဲ႕ သမီးေလးသည္ အပ်ိဳေဖၚ၀င္လာၿပီး တစတစနဲ႕ ထြားလာတာေတြကို ေမာင္ပိန္ ၿမင္ေနခဲ႕လို႕ ။ ေမာင္ပိန္သည္ မိန္းမ ၀ါသနာရွင္ ၿဖစ္သည္ ။ ဆင္းရဲသူေလးေတြကို ေငြ နဲ႕ေပါက္ၿပီး ေၿခေတာ္တင္ ဖ်က္စီးခဲ႕တာ မ်ားၿပီ ။
ဘဂ်မ္းက ( ဟုတ္တယ္..ဆရာပိန္..ၾကည္လင္းသိုက္ရဲ႕ သမီး တေယာက္ေယာက္ လာပို႕ေပးလိမ္႕မယ္..ဘယ္တေယာက္လဲေတာ႕ မသိဘူး..အၾကီးမ လာပို႕ခ်င္ပို႕မယ္...သူဘဲ ခ်က္ၿပဳတ္ေပးလိမ္႕မယ္...) လို႕ ၿပန္ေၿဖရင္း ၾကဴကုတ္ၾကီး အနားကို ပလာယာ ကိုင္ၿပီး ကပ္သြားလိုက္သည္ ။
ေမာင္ပိန္က ( အၾကီးမဆို သာ ေကာင္းတာေပါ႕ လူကေလးရယ္...ဟားဟားဟား......ထြားထြား တင္းတင္း အိုးကလည္း တကယ္႕ကို ေကာင္းတဲ႕ စစ္ကိုင္းအိုး....ဟူး..ေလြးလိုက္ရရင္ေတာ႕အရသာက ေကာင္းလိုက္မယ္႕ ၿဖစ္ၿခင္း......) လို႕ ေၿပာၿပီး သေဘာက်ေနသည္ ။
ၾကဴကုတ္ကို လက္ၿပန္ၾကိဳး တုပ္ၿပီး ထုပ္တန္းမွာ တန္းလန္း ဆြဲထားတာ ၿဖစ္သည္ ။ ပလာယာနဲ႕ လက္သဲခြံခြာဖို႕ အနားကို တိုးကပ္သြားတဲ႕ ဂ်မ္းကို ၾကဴကုတ္ၾကီးက ရုတ္တရက္ ေၿခေထာက္နဲ႕ စံုကန္ပစ္လိုက္သည္ ။
သူတို႕ ေဆာ္ထားတာ ေတာ္ေတာ္ နာေနၿပီမို႕ အခုလို လုပ္လိမ္႕မယ္ လို႕ ထင္မထားတဲ႕ ဘဂ်မ္း တေယာက္ ပက္လက္လန္ လဲက်သြားသည္ ။
( အား....)
ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္လည္း ဘဂ်မ္း ခံလိုက္ရတာကို ေတြ႕လို႕ လန္႕သြားသလို ေဒါသလည္း ထြက္ၿပီး ေဘးနားမွာ ေတြ႕တဲ႕ ထီးတေခ်ာင္းနဲ႕ ၾကဴကုတ္ၾကီးကို ရိုက္သည္ ။ ၾကဴကုတ္သည္ ေစြေစာင္းကိုပါ ဆက္ ကန္ထည္႕သည္ ။ ေစြေစာင္းပါ လဲက်သြားသည္ ။ ဘဂ်မ္းလည္း ေၿမၾကီးေပၚက လူးလဲထလိုက္ၿပီး ( ေဟ႕ေကာင္ေတြ....ေဂ်ာ္နီ....စိုးၾကီး....ဘာလုပ္ေနၾကလဲ..ဒီေကာင္႕
ကို ၀င္ႏွိပ္ၾကေဆာ္ၾကေလကြာ.....) လို႕ ေအာ္ေၿပာလိုက္ေတာ႕ တပည္႕ေတြ ေၿပး၀င္လာၾကၿပီး ၾကဴကုတ္ၾကီးကို ထိုးၾက ကန္ၾကေလသည္ ။
ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္က ေခြးေၿခတလံုးနဲ႕ ၾကဴကုတ္ကို ေၿပးရိုက္သည္ ။
( ရိုက္ထားၾက..ငါ လြတ္တာနဲ႕ မင္းတို႕ကို လည္လိန္ခ်ိဳးပစ္မယ္...ေခြးလိုးမသားေတြ.....)
အသံၿပဲၾကီးနဲ႕ ေအာ္လိုက္တဲ႕ ၾကဴကုတ္သည္ တကယ္႕ကို ေခါင္းမာတဲ႕ေကာင္ၾကီးပါ ။ ေခါင္းေပၚက ေသြးေတြ မ်က္ႏွာေပၚကို စီးက်ေနတဲ႕တိုင္ ရိုက္ေနတာကို ၾကံ႕ၾကံ႕ခံေနသည္ ။
( ရိုက္..ရိုက္....လုပ္ေလ...ေစာက္ဂရုမစိုက္ဘူး....လုပ္ႏိုင္ရင္ လုပ္ထားၾက.....)
တကယ္မိုက္တဲ႕ တကယ္႕လူမိုက္ၾကီး...။
ဒီ အခ်ိန္မွာ ၿခံအေနာက္ဖက္ လိမ္ေမာ္ပင္ေတြ ၾကားထဲက ခေမာက္ေလး ေဆာင္းထားတဲ႕ မိန္းမ တေယာက္ ၿခင္းေတြ ဆြဲၿပီး သူတို႕ ရွိေနတဲ႕ တဲၾကီးရဲ႕ ေဘးနားက မီးဖိုတဲၾကီးဆီကို ေရာက္လာသည္ ။ ယာခင္းက ၾကည္လင္းသိုက္ ရဲ႕ သမီးအၾကီး ဆိုတာဘဲ ၿဖစ္မည္ ။
ဒီကေလးမေတြကေတာ႕ ဒီလို လူေတြကို ဖမ္းဆီး ညွင္းပန္း ႏွိပ္စက္တာေတြကို ၿမင္ေနက် ၿဖစ္လို႕ ရိုးေနၿပီ ။ ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္တို႕ ဘဂ်မ္းတို႕ ဘိန္းအဖြဲ႕သည္ ဒီလိုဘဲ လူေတြကို ဖမ္း ရိုက္ႏွက္ စစ္ေမးေနက် မဟုတ္လား ။
ဘဂ်မ္းက သူ႕ကို ေဆာင္႕ကန္ခဲ႕တဲ႕ ၾကဴကုတ္ၾကီးကို ၿပန္ လက္စားေၿခ ႏွိပ္စက္ဖို႕ ၾကိဳးစားၿပီ ။ တပည္႕ေတြကို ေၿခေထာက္ေတြကိုပါ တုပ္ခိုင္းလိုက္ၿပီး ၾကဴကုတ္ရဲ႕ လက္သဲခြံကို ပလာယာနဲ႕ဆြဲႏုတ္ဖို႕ လုပ္သည္ ။ လြယ္ေတာ႕ မလြယ္လွ ..။ ၾကဴကုတ္က ရုန္းကန္လို႕ တပည္႕ေတြကို သူ႕လက္ကိုအတင္း ကိုင္ခ်ဳပ္ထားခိုင္းရသည္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ခေမာက္ေဆာင္းထားတဲ႕ ေကာင္မေလးသည္ ၿခင္းထဲက ၾကက္တေကာင္ကို ထုတ္ယူလိုက္ၿပီး လည္လွီးသတ္ဖို႕ လုပ္တာမို႕ ၾကက္ေအာ္သံေတြ တကြပ္ကြပ္ ထြက္လာသည္ ။
ၾကဴကုတ္ၾကီးရဲ႕ မခ်ိမဆန္႕ ေအာ္သံၾကီးလည္း ထြက္လာသည္ ။ လက္သဲခြံကို ဆြဲထုတ္တာက ေတာ္ေတာ္နဲ႕ မရေပမယ္႕ ၾကဴကုတ္က နာလို႕ တအားေအာ္လိုက္သံၾကီးက က်ယ္လွသည္ ။
( အား...ဟားဟား....)
ေစြေစာင္း ေမာင္ပိန္က ( ဒီေခြးၾကီးရဲ႕ ေစာက္ပါးစပ္ကို အ၀တ္တခုခုနဲ႕ ဆို႕ထားလိုက္စမ္း....နားညည္းတယ္..) လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဘဂ်မ္းက စိုးၾကီး ဆိုတဲ႕
သူ႕တပည္႕ကို တာ၀န္ေပးလိုက္သည္ ... ၾကဴကုတ္ရဲ႕ ပါးစပ္ကိုေတာ႕ ေဂ်ာ္နီ ဆိုတဲ႕ေကာင္က အ၀တ္စုတ္တစနဲ႕ ဆို႕ထည္႕ေနသည္ ။
ဒိုင္း....ေယာင္းေအာင္း.....
ပဲ႕တင္သံနဲ႕ ေသနတ္သံတခ်က္ က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္လာသည္ ။
ပလာယာကိုင္ စိုးၾကီး နဖူးမွာ နီညိဳညိဳ အကြက္ေလးတကြက္ ေပၚလာသည္ ။ ၀ုန္းကနဲ ၿပိဳလဲက်သြားတဲ႕ စိုးၾကီးရဲ႕ ကိုယ္ၾကီးကို သူတို႕ ေငးေၾကာင္ကာ ၾကည္႕ေနတဲ႕အခ်ိန္ ေနာက္ထပ္ ေသနတ္သံတခ်က္ ထပ္ၾကားလိုက္ရသည္ ။ ေဂ်ာ္နီဆိုတဲ႕ ေကာင္ပါ ေခြကနဲ လဲက်သြားသည္ ။
မလွဳပ္နဲ႕..လက္ေတြ ေခါင္းေပၚတင္ထား.......ေတြ႕လား..နင္တို႕ေကာင္ေတြ ေသေနၿပီ....
ဟာ.....
ၾကည္လင္းသိုက္ရဲ႕ သမီး လို႕ သူတို႕ ထင္ထားတဲ႕ မိန္းကေလး ...။
သူတို႕ကို ေသနတ္တလက္နဲ႕ တန္းတန္းမတ္မတ္ ခ်ိန္ထားေနသည္ ။
( သစ္ခြေမ ဆိုတာ ငါဘဲ....မၿမင္ဘူးရင္ နင္တို႕ မေသခင္ေလး ၾကည္႕ထားၾက....တေန႕ ငရဲမွာ ၿပန္ဆံုမယ္႕ လူ အခ်င္းခ်င္း......)
ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္သည္ ခိုင္ဇာ ေၿပာတာကို မယံုသလိုဘဲ ။ သူတို႕ရဲ႕ ေဘာစိ ဘိန္းဘုရင္ က်င္ဖုန္ကို ကလပ္ထဲ ၀င္လာၿပီး ပစ္တံုးက မလွမ္းမကမ္းမွာ သူ ရွိေနသည္ ။ အဲ႕တံုးက ၿမင္လိုက္
တဲ႕ သစ္ခြေမနဲ႕ အခု ေတြ႕ေနတဲ႕ သူ႕ကိုယ္သူ သစ္ခြေမ ပါလို႕ ေၿပာေနတဲ႕ ေကာင္မလးနဲ႕က ရုပ္ မတူဘူး ။
ေကာင္မေလးက လက္ႏွစ္ဖက္ထဲက ေသနတ္ႏွစ္လက္နဲ႕ ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္နဲ႕ ဂ်မ္းကို ခ်ိန္ထားရာက ၾကဴကုတ္ၾကီးကို တန္းလန္း ဆြဲထားတဲ႕ ထုပ္တန္းက ၾကိဳးကို ေသနတ္တလက္နဲ႕ လွမ္း
ပစ္ထည္႕လိုက္သည္ ။
ဒိုင္းကနဲ ေသနတ္သံနဲ႕ ၾကိဳး ၿပတ္ထြက္သြားၿပီး ၾကဴကုတ္ၾကီး ေၿမၾကီးေပၚကို ၿပဳတ္က်လာသည္ ။
တန္႕ယန္းေရ..လာပါအံုးကြာ....ကိုၾကီးၾကဴကုတ္ကို ၾကိဳးၿဖတ္ေပးပါအံုး....
ေနာက္ထပ္ ေကာင္မေလး တေယာက္ တဲထဲကို ၀င္လာသည္ ။ ၾကည္လင္းသိုက္ရဲ႕ သမီးအငယ္ေတာ႕ မဟုတ္ဘူး ။ ၾကဴကုတ္ရဲ႕ ညီမ တန္႕ယန္း...။
ၾကဴကုတ္ၾကီးရဲ႕ လက္ကို တုပ္ထားတဲ႕ၾကိဳးေတြကို ဓါးတေခ်ာင္းနဲ႕ ၿဖတ္ေတာက္ေပးသည္ ။
ၾကဴကုတ္က ( ငါ မေၿပာဖူးလား..လုပ္ႏိုင္တံုး လုပ္ထားပါ လို႕..ငါက သိေနတယ္..သစ္ခြေမ က ငါ႕ကို ကယ္မွာဘဲ ဆိုတာကို......ကဲ...တူၿဖစ္ရင္ ႏွံ.....ေပၿဖစ္ရင္ ခံ
တဲ႕...ေခြးသား၂ေကာင္..နာဖို႕ ၿပင္ထား..ငါ မင္းတို႕ လက္သဲခြံေတြကို အကုန္ ႏွႊာမယ္.....) လုိ႕ေၿပာရင္း စိုးၾကီးရဲ႕ အေလာင္းနားမွာ က်ေနတဲ႕ ပလယာကို ေကာက္ယူလိုက္သည္ ။
ခိုင္ဇာ က ( ကိုၾကီး..အခ်ိန္ မရွိဘူး...က်မတို႕ လစ္ရမယ္..သူတို႕ လူေတြ ေသနတ္သံေၾကာင္႕ ဟိုဖက္ ေတာင္ယာတဲကေန လာၾကေတာ႕မယ္....အၿပင္မွာ
ကားပါတယ္....လစ္စို႕....) လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ၾကဴကုတ္ၾကီးက ( ဒီ၂ေကာင္ကို ဘယ္လို လုပ္မလို႕လဲ....) လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။
ခိုင္ဇာက ( သတ္မွာေပါ႕..ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္ကို သတ္ဖို႕ ရွိေနတာဘဲ..အခု တခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ၿပတ္..ကိုၾကီးၾကဴကုတ္ကိုလည္း ကယ္ႏိုင္ၿပီး သူ႕ကိုလည္း
သတ္ရမယ္ေလ...အဆစ္ အေနနဲ႕ သူ႕တပည္႕ ဘဂ်မ္းကိုပါ သတ္ရမယ္..ေပ်ာ္စရာၾကီး.....) လို႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕ခအါ ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္နဲ႕ ဘဂ်မ္းတို႕ မ်က္ႏွာေတြမွာ
ေသြးမရွိေတာ႕ ။ တအားေၾကာက္ၿပီး ဒူးေထာက္ ေတာင္းပန္ၾကေတာ႕တာဘဲ ။
( မသတ္ပါနဲ႕....အသက္ကို ခ်မ္းသာေပးပါ...)
တန္႕ယန္းက အၿပင္က ကားေပၚကေန လွမ္း ေခၚသည္ ။
( လစ္ၾကမယ္...လုပ္စရာ လုပ္ၾက....)အခန္း ( ၁ရ )
ရွမ္းဌာနီ ဟိုတယ္
အင္းေလးကန္
စိုင္းေမာင္ေမာင္ ခ်ိန္းထားတဲ႕ ဟိုတယ္ ကို နန္းအံုၾကာ ရဲ႕ စက္ေလွေလး ေရာက္ရွိလို႕ သြားၿပီ ။
ဟိုတယ္က မန္ေနဂ်ာက ဟိုတယ္ အေပါက္၀ ေရွ႕တည္႕တည္႕က ေလွဆိပ္မွာ ေစာင္႕ၾကိဳေနသည္ ။ နံမည္ၾကီး သူေဌးၾကီးဦးေက်ာက္စိမ္းရဲ႕ သမီး လာမည္ ဆိုတာ ၾကိဳတင္ သိေနလို႕
လာၾကိဳေစာင္႕ေနတာပါ ။
နန္းအံုၾကာကို ဟိုတယ္ရဲ႕ အေကာင္းဆံုး အခန္းေလးမွာ ေနရာေပးသည္ ။
ေရာက္ၿပီး မၾကာခင္ စားပြဲထိုး ေကာင္ေလး တေယာက္က နီညိဳေရာင္ ၀ိုင္တခြက္ကို လင္ပန္းေလးနဲ႕ လာပို႕ေပးသည္ ။ လင္ပန္းေပၚမွာ စာရြက္ေခါက္ေလး ။
( ဟင္....ဘာ စာလဲ...)
နန္းအံုၾကာ ယူလိုက္ၿပီး ဖြင္႕ဖတ္လိုက္သည္ ။
လံုၿခံဳေရး မေကာင္းလို႕ ဒီ ဟိုတယ္မွာ ငါ နင္႕ကို မေတြ႕ႏိုင္ဘူး....နင္ ...ငါ႕ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ယက္ကန္းစင္ ကို လာခဲ႕..အေဖ႕ရဲ႕ ေလွနဲ႕ မလာနဲ႕..ေလွတစီး ငွားၿပီး လာလိုက္ ....
အင္း..ကိုကို...ကိုကို..ဥပေဒ ေဖါက္ဖ်က္ တဲ႕ ၀ရမ္းေၿပးၾကီး ၿဖစ္ေနေတာ႕ ပုန္းရေရွာင္ရ နဲ႕..ပိုက္ဆံ ခ်မ္းသာ ပါရက္နဲ႕ ဘာလို႕ ဒီလို မေကာင္းတဲ႕ အလုပ္ေတြ ကို လုပ္ခ်င္သလဲ မသိပါဘူး....
အင္း..အေဖ ခိုင္းလိုက္တဲ႕ အလုပ္ ကို ၿပီးေအာင္ လုပ္ရမွာေပါ႕ေလ .....
သူႈသူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ယက္ကန္းစင္ ဆိုတာကို နန္းအံုၾကာ သိသည္ ။
တကယ္ေတာ႕ သူႈသူငယ္ခ်င္း ဆိုတာ မရွိေတာ႕ ။ ေသၿပီ ။ ယက္ကန္းစင္လည္း မလုပ္ေတာ႕ ။ အိမ္အို အိမ္ေဟာင္းၾကီး တလံုး ။ သူေၿပာတဲ႕အတိုင္း ေလွတစီး ငွားၿပီး ဘယ္သူမွ မသိေအာင္
အဲဒီေနရာကို နန္းအံုၾကာ သြားလိုက္သည္ ။
ေလွကို ၿပန္ခိုင္းလိုက္ၿပီး သစ္သားေလွခါးေဟာင္းၾကီး အတိုင္း အိမ္အိုၾကီးေပၚကို တက္ခဲ႕သည္ ။ အသက္ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ အရြယ္ ကေလး တေယာက္ ထိုင္ေနသည္ ။
အခန္းတခန္းကို လက္ညွိဳး ညႊန္ၿပလိုက္လို႕ အဲဒီ အခန္းဆီကို ေလ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။
ကုတင္တလံုး နဲ႕ ၀ိုင္ပုလင္း ဖန္ခြက္ ႏွစ္ခြက္ တင္ထားတဲ႕ စားပြဲေလး တလံုး ဘဲ ရွိေနတဲ႕ အခန္းေလး ၿဖစ္သည္ ။ ေမြ႕ယာထူထူ အိပ္ရာခင္း သန္႕သန္႕ ခင္းက်င္းထားသည္ ။ ထိုင္စရာ မရွိလို႕
ကုတင္ေလး ေပၚမွာဘဲ ၀င္ထိုင္လိုက္သည္ ..။ ကိုကိုကေတာ႕တကယ္႕ကို လွိဳ႕၀ွက္သဲဖိုဘဲ ။ ခဏၾကာေတာ႕ ကိုကို ေရာက္လာသည္ ။ အခန္းထဲကို ၀င္လာၿပီး အခန္းတံခါးကို သူက
အတြင္းကေန ပိတ္လိုက္သည္ ။
( ဟယ္..ကိုကို....ဆံပင္ရွည္ၾကီးနဲ႕ပါလား.....ေနေကာင္းတယ္ ေနာ္.....)
( ေအး..ေကာင္းတယ္...နင္လည္း လွလို႕..အင္း..ဟိုတံုးက ထက္ေတာင္ ပို ၾကည္႕ေကာင္းတယ္..ငါ႕ညီမ.....ကဲ ေၿပာ ...အေဖက ဘာေၿပာလဲ....)
ကိုကိုက နန္းအံုၾကာရဲ႕ ေဘးမွာ ၀င္ထိုင္လိုက္ရင္း နန္းအံုၾကာကို ေၿခဆံုး ေခါင္းဆံုး ၾကည္႕ရင္း ေမးသည္ ။
နန္းအံုၾကာလည္း အေဖ ေၿပာခိုင္းလိုက္တာေတြကို ေၿပာလိုက္သည္ ။ ကိုကို က ( အေဖက လူၾကီး ဆိုေတာ႕ သူ စိတ္ပူၿပီး ေၿပာတာေပါ႕ဟာ....ငါက တၿခား တိုင္းၿပည္ကို ထြက္ေၿပးရမွာထက္
ဒီမွာဘဲ ရဲေတြနဲ႕ တူတူ ပုန္းတမ္း ကစား ရတာကို ပို ၾကိဳက္တယ္ဟ...ငါ႕မွာ တပည္႕တပန္းေတြကလည္း ရွိေနတယ္ေလ...) လို႕ ေၿပာသည္ ။ စားပြဲေလး ေပၚက ၀ိုင္ပုလင္းထဲက ၀ိုင္ေတြကို
ဖန္ခြက္ေလးေတြထဲကို ေလာင္းထည္႕လိုက္သည္ ။
( ကိုကို..အံုၾကာ ၀ိုင္ မေသာက္ေတာ႕ဘူး....မေမွာင္ခင္ ဟိုတယ္ကို ၿပန္ရမယ္....)
( နင္ကလည္း..ၿဖည္းၿဖည္းေပါ႕..နင္နဲ႕ မေတြ႕တာ ၾကာၿပီေလဟာ..ဒို႕ ေမာင္ႏွမ ေအးေအးေဆးေဆး ေနၾကရေအာင္....ေရာ႕ေသာက္.....)
ဖန္ခြက္ကို ကမ္းေပးလိုက္လို႕ လွမ္းယူလိုက္ရသည္ ။
( ေသာက္..ေသာက္လိုက္....)
တကယ္႕ကို အတင္းအၾကပ္ဘဲ ။ သူ႕၀ိုင္ကလည္း ခါးလိုက္တာ....။
( အံုၾကာ......)
( ကိုကို....)
( နင္ ရည္းစား ရွိလား......)
( မရွိဘူး...ကိုကို....)
( ဟင္..နင္ အပ်ိဳၾကီး ဘ၀နဲ႕ဘဲ အရိုးထုတ္ေတာ႕မွာလား....နင္ ေယာက်္ား မယူခ်င္ဘူးလား....)
ကိုကို႕မ်က္လံုး အၾကည္႕ေတြက ရဲတင္းသည္ ။ အံုၾကာ႕ ရင္ဘတ္ကို သူ တခ်ိန္လံုး ၾကည္႕ေနသည္ ။ စိတ္ထဲမွာ ၿပန္ခ်င္လာသည္ ။
( အံုၾကာ အေဖ႕ကိုဘဲ ၿပဳစု လုပ္ကိုင္ေပးေနပါတယ္ ကိုကို...)
( ၀ိုင္ ေသာက္လိုက္အံုး.....) ဆိုၿပီး ထပ္ထပ္ ထည္႕ေပးၿပီး ေသာက္ခိုင္းေနသည္ ။ ( ေတာ္ၿပီ..ကိုကို...အံုၾကာ ၿပန္ေတာ႕မယ္.......)
( ၿပန္လို႕ မရေသးဘူး..ဒို႕ ေမာင္ႏွမ ေပ်ာ္ၾကရအံုးမယ္.....)
ရင္ထဲ ထိတ္သြားသည္ ။ သူ႕စကားေၾကာင္႕....။ ဘာေပ်ာ္မွာလဲ.....။
နန္းအံုၾကာလည္း ကုတင္ေလးေပၚက ထလိုက္ဖို႕ ၾကိဳးစားေပမယ္႕ စိုင္းေမာင္ေမာင္က ဆြဲထားလို႕ ထလို႕ မရဘူး ။
( ကိုကို..လႊတ္ပါ....အဲလို အတင္းအၾကပ္ မလုပ္ပါနဲ႕ကြာ.......)
( နင္႕ကို ငါ နင္ ငယ္ငယ္ထဲက ၾကိဳက္ခဲ႕တာ သိလား......အံုၾကာ......)
( ကိုကိုရယ္..မဟတ္တာေတြ မေၿပာပါနဲ႕..ကိုကို တဏွာစိတ္နဲ႕ ၾကိဳက္တာ ေနမွာပါ..အိမ္ေဖၚေလးေတြကိုလည္း ကိုကို လုပ္ခဲ႕တာဘဲ....ၿမိဳ႕ထဲက မိန္းကေလးေတြလည္း ကိုကို ၾကိဳက္ခဲ႕တာ
တပံုၾကီးဘဲ.....)
( ဒါေပမယ္႕..နင္႕ကို ငါ အခု အရမ္း ၾကိဳက္ေနတယ္....နင္႕ကို ၿပန္မလႊတ္ႏိုင္ဘူး..ေတာထဲကို ေခၚသြားမယ္......)
( ကိုကို..မလုပ္ပါနဲ႕ကြာ..အေဖ အိမ္မွာ ေစာင္႕ေနတယ္..ကိုကို႕သတင္းကို သူ႕ကို ၿပန္ေၿပာၿပရအံုးမယ္.....သြားခ်င္ၿပီ.....)
အံုၾကာ ၾကိဳးစားၿပီး ထေပမယ္႕ မရဘူး ။ ၀ိုင္ထဲမွာ သူ တခုခုမ်ား ေရာစပ္ထားသလား မသိဘူး ။
မူလာတာ အရမ္းဘဲ ။ ကိုကိုက အံုၾကာ႕ကို ကုတင္ေပၚကို တြန္းလွဲလိုက္သည္ ။
( ကိုကို...လႊတ္..မလုပ္နဲ႕..မေကာင္းဘူးကြာ.......)
သူ႕ႏွဳတ္ခမ္းၾကီးေတြနဲ႕ အံုၾကာ႕ႏွဳတ္ခမ္းေတြကို လိုက္နမ္းေနသည္ ။ သူ႕လက္တဖက္က အံုၾကာ႕လက္ေတြကို ခ်ဳပ္ထားသည္ ။ ေနာက္ လက္တဖက္နဲ႕ အံုၾကာ႕ ရင္သားေတြကို စမ္းသည္ ။
ကိုကို႕လက္က ရုန္းထြက္လို႕ မရဘူး ၿဖစ္ေနသည္ ။
( အံုၾကာ..ငါလိုခ်င္တာကို အသာတၾကည္ ေပးလိုက္..နင္ အသား မနာခ်င္နဲ႕....နင္နဲ႕ ငါနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ အတူတူ ေပ်ာ္လိုက္ၾကရေအာင္..နင္လည္း ေယာက်္ား မယူေတာ႕ လိုခ်င္ေနမွာဘဲ...)
( အို..မလိုခ်င္ဘူး...မလိုခ်င္ဘူး...က်မကို မတရား မလုပ္ပါနဲ႕.....မုဒိန္းမက်င္႕ပါနဲ႕....)
( ငါ႕အတြက္က သန္းေကာင္ထက္ ညဥ္႕မနက္ေတာ႕ပါဘူးဟာ.....မုဒိန္းမွဳ ထပ္ၿဖစ္လည္း မထူးေတာ႕ပါဘူး..နင္႕ကိုေတာ႕ ငါ လုပ္ကို လုပ္ရမွ ၿဖစ္မယ္....)
အတင္းဘဲ အံုၾကာ႕ ထမိန္ေလးကို သူ လွန္တင္ေနသည္ ။
( လႊတ္..ကုိကို..လႊတ္..လႊတ္ပါ.....အို...)
လန္တက္ေနတဲ႕ ထမိန္ထဲကို သူ႕လက္ၾကီး ေရာက္လာသည္ ။ ပင္တီေလးေပၚကေန အံုၾကာ႕ မိန္းမကိုယ္ကို သူ လက္ၾကီးနဲ႕ ကိုင္သည္ ။ ပြတ္ေနသည္ ။
( အို......ဟင္..မလုပ္နဲ႕.....)
အကြဲေၾကာင္းကို သူ စမ္းေနသည္ ။ လိုင္းေၾကာင္း ဆြဲေနသည္ ။
( အံုၾကာ..နင္ ငါ႕ လီးကို ေတြ႕ဖူးတယ္ မဟုတ္လား.....)
( ဟင္႕အင္း...ဟင္႕အင္း..မေတြ႕ဖူးဘူး...လႊတ္..က်မကို အႏိုင္မက်င္႕နဲ႕..ကိုကို မေကာင္းဘူး...)
( နင္ ငါ႕လီးကို အရမ္းၾကီးတုတ္ၿပီး ရွည္တယ္ လို႕ နန္းစိန္စိန္ကို ေၿပာဖူးတယ္ေလ...ဟင္းဟင္း..ငါ သိတာေပါ႕....)
( ဟင္.....)
အံုၾကာ လန္႕သြားသည္ ။ လွိဳ႕၀ွက္ၿပီး မိန္းကေလးခ်င္း ေၿပာတဲ႕ စကားေတြကို သူ ၿပန္သိေနလို႕ ။ နန္းစိန္စိန္ ပါးစပ္ မလံုဘူး ဆိုတာ အခုမွ သိလိုက္ရသည္ ။
( တကယ္ေတာ႕..နင္ၾကိဳက္ရင္ ငါ႕ကို ေတာင္းလိုက္ရံုဘဲေလ..နင္က ၾကိတ္ၿပီး သေဘာက်ေနတာကိုး...အံုၾကာရယ္.....နင္႕ကို ငါ႕လီးကို ေပးခ်င္ေနတာ ၾကာခဲ႕ပါၿပီ...)
အံုၾကာလည္း ဘာေၿပာရမွန္း မသိေတာ႕ ။ နန္းစိန္စိန္နဲ႕ ေၿပာခဲ႕တာေတြ သူ သိေနေတာ႕ ခက္သည္ ။
( ေရာ႕.ကိုင္ၾကည္႕....အပ်ိဳၾကီး ဆိုေတာ႕ လီး ေတြ႕ဖူးမွာ မဟုတ္ဘူး..)
သူ႕ေဘာင္းဘီကို ခြ်တ္ၿပီး မာေၾကာပူေႏြးတဲ႕ သူ႕လိင္တန္ေခ်ာင္းၾကီးကို နန္းအံုၾကာရဲ႕ လက္ကေလးထဲကို လာထည္႕သည္ ။
( ဆုပ္ထား...ဆုပ္ထား.....အံုၾကာ...နင္ ငါ႕လီးကို ၾကိဳက္သြားးမွာပါ..မိန္းကေလးေတြ လီးကို ၾကိဳက္ၿပီး တအား စုတ္ခ်င္ၾကတယ္ဟ..နင္လည္း စုတ္ခ်င္စိတ္ မေပါက္ခဲ႕ဖူးလား...)
သူ႕အတန္္ေခ်ာင္းၾကီးကို အံုၾကာ ကိုင္ဆုပ္ထားရသည္ ။ အတန္ၾကီးက သံေခ်ာင္းၾကီး တေခ်ာင္းလို မာေၾကာေနသည္ ။
စိုင္းေမာင္ေမာင္သည္ နန္းအံုၾကာရဲ႕ အ၀တ္ေတြကို တခုၿပီး တခု ခြ်တ္ပစ္ေနသည္ ။
ၿဖဴေဖြးတဲ႕ ရင္စိုင္လွလွၾကီးေတြ ဘြားကနဲ ေပၚလာသည္ ။ အိုး....တကယ္ေကာင္းပါလား...အံုၾကာရယ္.....ေအာက္ကို တြဲမက်ေသးဘူး...နင္႕ႏို႕ၾကီးေတြက လွလိုက္တာ.....
တအား ပို မူးလာလို႕လား..ဒါမွ မဟုတ္ တားဆီးမရလို႕ မထူးေတာ႕လို႕လား မသိဘူး..နန္းအံုၾကာသည္ မရုန္းကန္ေတာ႕..မ်က္လံုးအစံုကို ပိတ္ထားၿပီး စိုင္းေမာင္ေမာင္ရဲ႕ လိင္တန္ေခ်ာင္း
တုတ္တုတ္ၾကီးကို ဆုပ္ညွစ္ရင္း သူလုပ္တာေတြကို ခံေနသည္ ။
စိုင္းေမာင္ေမာင္က နန္းအံုၾကာရဲ႕ ပင္တီအတြင္းခံေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္ ။
ရွက္တယ္....ကိုကိုရယ္......
နန္းအံုၾကာရဲ႕ ႏုတ္ဖ်ားက ညည္းလိုက္တဲ႕ အသံေလးက တိုးညွင္းလြန္းသည္ ။
( မရွက္ပါနဲ႕ဟာ..တကယ္ေတာ႕ နင္႕ ေစာက္ပတ္ကိုေရာ နင္ အာသာေၿဖတာေတြကိုေရာ ငါ ေတြ႕ဖူးၿပီးသား..သိလား....)
( ဟင္..ကိုကုိရယ္....ရွက္စရာၾကီး....အိုကြာ..ဒါေတြ မေၿပာပါနဲ႕ေတာ႕...)
အ၀တ္မဲ႕ ကိုယ္ ေအာက္ပိုင္းေတြကို မ်က္လံုးၾကီး ၿပဴးၿပီး စိုက္ၾကည္႕ေနတဲ႕ စိုင္းေမာင္ေမာင္သည္ ဒီလို လွတဲ႕ ေဖါင္းမို႕မို႕ မိန္းမကိုယ္ ကို တခါမွ မေတြ႕ဖူးဘူး လို႕ တိုးတိုးေလး ေရရြတ္လိုက္
တဲ႕အခါ နန္းအံုၾကာက ( နားရွက္စရာေတြ မေၿပာပါနဲ႕လား..ကိုကိုရယ္..ဘာလို႕ အဲ႕ေနရာကို စိုက္ၾကည္႕ေနရတာလဲ...) လို႕ ရွက္တဲ႕ အသံေလးနဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
စိုင္းေမာင္ေမာင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာၾကီး သူမ ေပါင္ၾကားေနရာကို တိုးကပ္သြားတဲ႕အခါ နန္းအံုၾကာက ေပါင္တန္ေတြကို ေစ႕လိုက္ေပမယ္႕ စိုင္းေမာင္ေမာင္က သူ႕လက္ၾကီးေတြနဲ႕ တြန္းၿဖဲထားလို႕ ဘာ
မွ မတတ္ႏိုင္ပါဘူး ။
သူ႕ႏွာေခါင္းၾကီးနဲ႕ နန္းအံုၾကာရဲ႕ မိန္းမကိုယ္ အကြဲေၾကာင္းကို ပြတ္တိုက္ေနတဲ႕ စိုင္းေမာင္ေမာင္ရဲ႕ လိင္တန္ဆာၾကီးသည္ ေပါက္ကြဲထြက္မတတ္ တင္းမာလြန္းေနၿပီး တဆတ္ဆတ္ေတာင္
တုန္ခါေနသည္ ။
( နင္႕ကို ငါ လိုးေတာ႕မယ္.....အံုၾကာ......)
နန္းအံုၾကာရဲ႕ နားထဲမွာ မၾကားတခ်က္ ၾကားတခ်က္ ။ အရက္ ေရာထားတဲ႕ ၀ိုင္က သူမကို တအား မူးသြားေစသည္ ။
စိုင္းေမာင္ေမာင္ရဲ႕ ေပါင္ၾကား အနမ္းေတြကလည္း သူမကို မိန္းမူးသြားေစသည္ ။ စိုင္းေမာင္ေမာင္ ၿပဳသမွ် ႏုရမယ္႕ အေၿခအေနကို ေရာက္ေနလို႕လား..သူမကိုယ္တိုင္က လိုလားလို႕လား မသိ
စိုင္းေမာင္ေမာင္က ေပါင္တန္ေတြကို ေဘး တဖက္တခ်က္ကို ၿဖဲတြန္းၿပီး သူမကိုယ္ေပၚကို တက္လိုက္တဲ႕အခါ မ်က္လံုးေလး မွိတ္ၿပီး ၿငိမ္ေနသည္ ။ လိင္တန္ ထိပ္ဖူး ဒစ္လံုးၾကီးရဲ႕ အထိအေတြ႕
ကို ရလိုက္သည္ ။ မိန္းမကိုယ္ရဲ႕ အေပါက္၀က အသားႏုႏုေလးေတြကို ဒစ္ဖူးၾကီး အတင္း တိုးလာေတာ႕ ႏုတ္ဖ်ားက ( အိုး....ကိုကို...) လို႕ အသံေလး တိုးတိုးေလး ထြက္သြားသည္ ။
( အံုၾကာရယ္...နင္ သိပ္လွတယ္...)
ေကာ႕တင္းေနတဲ႕ ႏို႕အံုၿဖဴၿဖဴၾကီး ႏွစ္လံုးကို သူ႕စိတ္ၾကိဳက္ ေဆာ႕ကစားေနရင္း စိုင္းေမာင္ေမာင္က ေၿပာလိုက္တာပါ ။
နန္းအံုၾကာလည္း လိင္တန္ၾကီး သူမ အဂၤါစပ္ထဲကို အတြင္းသားေတြကို ပြတ္တိုက္ၿပီး ၀င္ေရာက္လာတဲ႕ အထိအေတြ႕ကို တအင္းအင္း ညည္းရင္း အရသာေတြ႕ေနခိုက္ စိုင္းေမာင္ေမာင္သည္
စူထြက္ေနတဲ႕ ႏို႕သီးနီနီေလးတဖက္ကို တၿပြတ္ၿပြတ္နဲ႕ စို႕ေပးေနသည္ ။ လိင္တန္ၾကီးကိုလည္း သြင္းလိုက္ ထုတ္လိုက္နဲ႕ ထိုးေညွာင္႕ေပးေနသည္ ။
စိုင္းေမာင္ေမာင္ရဲ႕ လက္ေမာင္းသားၾကီးေတြကို သူမ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ အတင္း ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း ေပါင္တန္ေၿခေထာက္ေတြကို အစြမ္းကုန္ ၿဖဲကားေပးရင္း ထိုးေညွာင္႕တာေတြကို ခံယူေနသည္ ။
အား....အား....အား......အား...
နန္းအံုၾကာရဲ႕ ေအာ္သံေတြက ယက္ကန္းစင္ေဟာင္း အိမ္ၾကီးထဲမွာ က်ယ္ေလာင္စြာ ေပၚထြက္ေနသည္ ။
နန္းအံုၾကာသည္ အပ်ိဳၾကီးမမ ၿဖစ္လာသည္႕တိုင္ ေယာက်္ားနဲ႕ တခါမွ မၾကံဳေတြ႕ဘူးတဲ႕ မိန္းမ တေယာက္ ၿဖစ္ပါသည္ ။ အခု စိုင္းေမာင္ေမာင္နဲ႕ ၾကံဳရတာက နန္းအံုၾကာ အတြက္ ပထမဆံုး
အေတြ႕အၾကံဳပါ ။ ေယာက်္ား တန္ဆာေခ်ာင္းနဲ႕ စ ထိေတြ႕ရတဲ႕ ပြဲ ၿဖစ္သည္ ။ ကိုယ္႕ဖါသာ အာသာ ေၿဖေဖ်ာက္ခဲ႕တဲ႕အခါေတြမွာ မီးဖိုေခ်ာင္က ခရမ္းသီးေတာင္႕ရွည္ကို သံုးခဲ႕တာက အၾကိမ္
ၾကိမ္ပါ ။ ကုတင္ေစာင္းကို ခြ ပြတ္တာတို႕ စားပြဲေထာင္႕စြန္းနဲ႕ ဖိၾကိတ္တာတို႕ကိုလည္း အၿမဲလို လုပ္ခဲ႕သူ ။
အခုေတာ႕ တအိမ္ထဲ ေနခဲ႕တဲ႕ စိုင္းေမာင္ေမာင္ရဲ႕ အပီအၿပင္ လိုးေပးတာေတြကို ခံေနရၿပီ ။ စိုင္းေမာင္ေမာင္လည္း နန္းအံုၾကာကို လိုးခ်င္လို႕ အခြင္႕အလမ္းကို ေခ်ာင္းေၿမာင္းေနခဲ႕သူပါ ။
အခုေတာ႕ တင္းၾကပ္လွတဲ႕ နန္းအံုၾကာရဲ႕ ရတာနာတြင္းေလးကို တဖပ္ဖပ္နဲ႕ ေဆာင္႕ထည္႕ေနရၿပီ ။
( အား...အား...အား......ကိုကို....ကိုကို......)
( ဘာၿဖစ္လဲ အံုၾကာ......)
( အရမ္း အရမ္း ေကာင္းတာဘဲ ကိုကိုရယ္....)
စိုင္းေမာင္ေမာင္လည္း လိုးေနရင္း နန္းအံုၾကာ ေၿပာလိုက္တာေလးကို သေဘာက်သြားသည္ ။
( ေအး..နင္ပိုေကာင္းေအာင္ ငါ လိုးေပးမယ္....) လို႕ ေၿပာလိုက္ၿပီး ရင္သားစိုင္ၾကီးေတြကို ဆုပ္ကိုင္ ဆြဲထားရင္း ဒလစပ္ ဖိေဆာင္႕ေပးေလသည္ ။ လီး မၾကံဳဘူးေသးတဲ႕ ေစာက္ဖုတ္မို႕
တအား ၾကပ္လြန္းလွသည္ ။ မၾကာခင္ နန္းအံုၾကာနဲ႕ စိုင္းေမာင္ေမာင္တို႕ တၿပိဳင္နက္ ၿပီးၿခင္းကို ရရွိသြားၾကေတာ႕သည္ ။
နန္းအံုၾကာလည္း သူမ အ၀တ္အစားေတြကို ၿပန္၀တ္လိုက္ခ်င္ေပမယ္႕ စိုင္းေမာင္ေမာင္က ေပး မ၀တ္ဘူး ။
ေနာက္ထပ္ အခ်ီေတြ ထပ္ဆြဲအံုးမည္ လို႕ ေၿပာလိုက္ရင္း မိေမြးတိုင္းကိုယ္ နဲ႕ဘဲ ဆက္ ေနခိုင္းသည္ ။
( ရွက္တယ္ ကိုကိုရယ္.....)
အခန္း ( ၁၈ )
အထူးတာ၀န္နဲ႕ ရွမ္းၿပည္ကို ေရာက္ေနခဲ႕ေပမယ္႕ စံုစမ္းေထာက္လွမ္းတာ ထူးၿခားမွဳ မရွိလို႕ ဌာနခ်ဳပ္က ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ကို ေမးခြန္း ထုတ္ေနတာ သံုးၾကိမ္ေလာက္ ရွိၿပီ ။
အင္းေလးကန္ထဲကေန သူနဲ႕ အဖြဲ႕သားေတြ ၿပန္လာခဲ႕သည္ ။
မနက္ေစာေစာမွာ ထြက္လာၾကၿပီး ေန႕လည္ခင္းမွာ သူ႕အိမ္ကို ၿပန္ေရာက္သည္ ။
ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္သည္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႕ ကုတင္ေပၚကို လွဲခ်လိုက္သည္ ။
အင္းေလးကန္ထဲကို လိုက္သြားခဲ႕ေပမယ္႕ နန္းအံုၾကာ နဲ႕ စိုင္းေမာင္ေမာင္ လာေတြ႕တာကို မေတြ႕ခဲ႕ရ ။
စိုင္းေမာင္ေမာင္သည္ အဆက္အသြယ္ေကာင္းၿပီး လ်င္လြန္းတဲ႕ ဒုစရိုက္ေကာင္ ၿဖစ္တာ ေသခ်ာေနသည္ ။ သူ႕ကို ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္နဲ႕ အဖြဲ႕ ေခ်ာင္းေနမွန္း သိလို႕ သူ႕ေမြးစားညီမ နန္းအံုၾကာ ဆီကို လာမေတြ႕ဘူး လို႕ယူဆသည္ ။
နန္းအံုၾကာ ေလွငွားၿပီး လစ္ထြက္သြားတာကို ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္တို႕ မသိလိုက္ၾက ။
ဖုန္း တဂီဂီ ၿမည္လာသည္ ။ ဟင္..ၿမိဳ႕နယ္မွဴး ဦးေအးသိုက္ ေခၚတာပါလား ..။
( ဟယ္လို ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ ပါ ..)
( ကိုၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ေရ....ခင္ဗ်ား ေတာ႕ ေတာ္ေတာ္ အံ႕ၾသမွာဘဲ.....အခုဘဲ က်ေနာ္႕ဆီကို သတင္း တက္လာလို႕ က်ေနာ္ ကရိုင္းမ္ဆင္းန္ ကို ေရာက္ေနတယ္...ၿမိဳ႕ အ၀င္ ေတာင္တက္ေကြ႕မွာ လမ္းဆိုင္းဘုတ္ေတြမွာ ၾကိဳးနဲ႕ တုပ္ထားတဲ႕ ေသနတ္ဒါဏ္ရာေတြနဲ႕ ေသေနတဲ႕ ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္ နဲ႕ ေဂ်ဘဂ်မ္း တို႕ရဲ႕ အေလာင္းေတြကို လာၾကည္႕ေနတယ္...)
( ဟာ.....)
( ဟုတ္တယ္.....ေမာင္ပိန္က ဟိုတေလာက ကလပ္ထဲမွာ သစ္ခြေမ ပစ္သတ္သြားတဲ႕ ဘိန္းဘုရင္လက္သစ္ က်င္ဖုန္ရဲ႕ တပည္႕တေယာက္ေပါ႕ ...)
( ဟုတ္..က်ေနာ္ သိတယ္.ဦးေအးသိုက္ ...)
( ဘဂ်မ္းက သူ႕လက္ေထာက္...သူတို႕က ဟိုတေလာေလးကဘဲ တာခ်ီလိတ္ဖက္က ၿပန္လာၾကတယ္....တာခ်ီလိတ္နဲ႕ မယ္ဆိုင္မွာ သူတို႕ အဖြဲ႕ရဲ႕ အစည္းအေ၀း လုပ္တယ္ေလ . .သူတို႕ရဲ႕ ဒုတိယ ေခါင္းေဆာင္ စြဲၿမဲက တာခ်ီလိတ္မွာ ေနတယ္....လူၾကီးလူေကာင္း ေခြးသူခိုးေပါ႕ဗ်ာ......)
( ဟုတ္..ဦးေအးသိုက္ ...က်ေနာ္လည္း စိုင္းေမာင္ေမာင္ကိုမ်ား ရမလား ဆိုၿပီး အင္းေလးကန္ထဲ လိုက္သြားတာ အဆင္မေၿပခဲ႕ပါဘူးဗ်ာ.....)
( စိုင္းေမာင္ေမာင္က သိပ္လည္တယ္ေနာ္...သတိလည္းထား..လူအင္အား..လက္နက္အင္အားကလည္း ေကာင္းတယ္..ဟိုတေလာက ခင္ဗ်ားကို လာဖမ္းဖို႕ ၾကိဳးစားတာဘဲ ၾကည္႕...)
( ဟုတ္တယ္...အဲ႕တံုးက သစ္ခြေမ ဆိုတဲ႕ ေကာင္မ လာမကယ္ရင္ က်ေနာ္ ခုေလာက္ဆို ေသၿပီ ထင္တာဘဲ...)
( စိုင္းေမာင္ေမာင္နဲ႕ စြဲၿမဲတို႕ အဖြဲ႕ ပူးေပါင္းသြားႏိုင္တယ္ လို႕ က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ သတင္းေပး တေယာက္ ဆီက အင္ေဖၚေမးရွင္း ရထားတယ္....)
( က်ေနာ္လည္း သစ္ခြေမ ကို မရရေအာင္ လိုက္အံုးမယ္ဗ်ာ....)
( အိုေက ကို ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ .....က်ေနာ္ ဓါတ္ပံုေတြ ပို႕လိုက္မယ္....ေမာင္ပိန္တို႕ အေလာင္းပံုေတြ....သစ္ခြေမဘဲ ေလ်ာ႕လိုက္သလား မသိပါဘူးဗ်ာ....ဒီေကာင္မ ေတာ္ေတာ္ အတင္႕ရဲေနတယ္.ခင္ဗ်ား ...အထူး သတိရွိပါေနာ.......)
( ရာဇ၀တ္ေဘး ေၿပးမလြတ္ပါဘူးဗ်ာ..တေန႕ေတာ႕ မိမွာပါ..က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္ ေထာင္ထဲကို ပို႕မယ္ ...)
ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္သည္ ထူးၿခားတဲ႕ သတင္း တခုကို ေပးမယ္႕ သတင္းေပး တေယာက္ က ဖုန္းဆက္လို႕ ၿမိဳ႕လည္ေခါင္ ေၾကးရုပ္နားက ဘာဘူ လဖက္ရည္ဆိုင္ေလး ဆီကို သြားလိုက္သည္ ။
ဘာဘူလဖက္ရည္ဆိုင္သည္ နံၿပားနဲ႕ ဆိတ္ေၿခေထာက္စြပ္ၿပဳတ္ ေကာင္းလို႕ နံမည္ၾကီးသည္ ။
ဆိုင္ထဲကို ေရာက္ေတာ႕ စားေသာက္ေနၾကတဲ႕ လူေတြထဲ သတင္းေပး ရွိမရွိ သူ ၾကည္႕လိုက္သည္ ။ သတင္းေပးသည္ ဂ်ာကင္ အၿဖဴကို ၀တ္ထားမည္ တဲ႕ ။
သူ ေတြ႕ၿပီ ။ ဂ်ာနယ္တေစာင္ကို ဖတ္ေနတဲ႕ ဂ်ာကင္ အၿဖဴနဲ႕ လူ ...။
သူ႕စားပြဲမွာ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ ၀င္ထိုင္လိုက္သည္ ။ ဂ်ာကင္အၿဖဴနဲ႕ လူက ( ဆရာ က်ေနာ္ ဆရာေတြ႕ခ်င္ေနတဲ႕ ေမာင္ၿဖဴပါ....) လို႕ စကားစလိုက္သည္ ။
( ဘာထူးလဲ..ဘာေၿပာခ်င္လဲ...) လို႕ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္က ေမးလိုက္သည္ ။
( ဆရာ...ဒီေန႕ ေန႕လည္ ၂ နာရီမွာ ေရေအးကြင္းရပ္က ေဒါက္တာၿမတ္သူ၀င္းရဲ႕ သြားေဆးခန္းကို စိုင္းေမာင္ေမာင္ ရုပ္ဖ်က္ၿပီး လာလိမ္႕မယ္..သူ႕ေကာင္မေလး နန္းစံ သြား အရမ္း ကိုက္ေနလို႕ လာၿပမွာ....)
( ေသခ်ာတယ္ေနာ္....)
( စိတ္ခ် ဆရာ..ေသခ်ာတယ္..တခုေတာ႕ ရွိတယ္...ရဲေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႕ ၀ိုင္း ဖမ္းလို႕ေတာ႕ ရမယ္ မထင္ဘူး..စိုင္းေမာင္ေမာင္က တအား လ်င္တယ္...အရိပ္အကင္း သိပ္ ပါးနပ္တယ္....ပိပိရိရိ လုပ္မွ ရမယ္....)
( အိုေက....မင္း ကို ၿမိဳ႕နယ္မွဴး ဦးေအးသိုက္က တာ၀န္ယူလိမ္႕မယ္.....)
( က်ေနာ္ နားလည္ပါတယ္ ဆရာ..လစ္ၿပီေနာ္...)
( ေအး..ေအး...ေက်းဇူးဘဲ...)
သတင္းေပး ေၿပာတဲ႕ ေနရာကို ခ်က္ခ်င္း သြားေလ႕လာလိုက္သည္ ။ သြားေဆးခန္းရဲ႕ ေဘးမွာ အ၀တ္အထည္ေတြ ေရာင္းတဲ႕ စတိုးဆိုင္ေလး ရွိသည္ ။ ဒီ ဆိုင္ေလးထဲကဘဲ စိုင္းေမာင္ေမာင္ အလာကို သူ ေစာင္႕မည္ လို႕ စဥ္းစား ၾကံစည္ေနသည္ ။
ခိုင္ဇာသည္ ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္ နဲ႕ ဘဂ်မ္းကို မသတ္ခင္ စြဲၿမဲ နဲ႕ ပတ္သက္တဲ႕ အခ်က္အလက္ေတြကို စစ္ေမးခဲ႕သည္ ။ သူတို႕ အားလံုး ေၿပာၿပခဲ႕ရင္ သူတို႕ကို ၿပန္လႊတ္ေပးမည္ လို႕ ေၿပာခဲ႕လို႕ ပသက္ေဘးကေန လြတ္ဖို႕ ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္နဲ႕ ဘဂ်မ္းတို႕က စြဲၿမဲရဲ႕ အတြင္းေရးေတြကို ခိုင္ဇာ႕ကို ေၿပာၿပလိုက္သည္ ။ ခိုင္ဇာက သူတို႕ကို ဂတိအတိုင္း ၿပန္လႊတ္ေပးမည္ လို႕ ဟန္ၿပင္ေနတဲ႕အခ်ိန္ ၾကဴကုတ္ၾကီးက ခါးၾကားမွာ ထိုးထားတဲ႕ ေသနတ္ကို ရုတ္တရက္ ထုတ္ယူလိုက္ၿပီး တဒိုင္းဒိုင္းနဲ႕ ပစ္သတ္ပစ္လိုက္သည္ ။
( ခိုင္ဇာ..ဒီလို လူဆိုးလူညစ္ေတြက လူ႕ေလာကမွာ မရွိသင္႕ေတာ႕ဘူး....သူတို႕ေၾကာင္႕ လူေတြ ေသရတယ္..အႏွိပ္စက္ ခံရတယ္..မိန္းကေလးေတြ မုဒိန္း အက်င္႕ ခံရတယ္...) လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ၾကဴကုတ္ၾကီးကို ဘာမွ မေၿပာဘဲ တန္႕ယန္းနဲ႕အတူ ခိုင္ဇာ ၿပန္သြားလိုက္သည္ ။
ၾကဴကုတ္လည္း ၿမိဳ႕အ၀င္ ေတာာင္တက္လမ္းက လမ္းဆိုင္းဘုတ္ေတြမွာ သူတို႕ အေလာင္းေတြကို ၾကိဳးနဲ႕ တုပ္ခ်ည္ထားလိုက္သည္ ။
တေယာက္ေတာ႕ ရွင္းသြားၿပီ ။
စြဲၿမဲ ဆိုတဲ႕ အဖြဲ႕ ဒုေခါင္းေဆာင္က တာခ်ီလိတ္မွာ ။ သူ႕ကို သြားရွင္းရအံုးမည္ ။ ဒီတခါ ရတဲ႕ ေငြနဲ႕ တန္႕ယန္းနဲ႕ ခိုင္ဇာ ဒီၿမိဳ႕ ဒီနယ္ကေန လစ္သြားလို႕ ရေတာ႕မည္ ။ စြဲၿမဲကို ရွင္းပစ္ၿပီးရင္ အလုပ္ရွင္က ေငြ အေက် ေခ်မည္ ..။
တာခ်ီလိ္တ္ကို သြားဖို႕ လိုအပ္တာေလးေတြကို ၀ယ္ဖို႕ ၿမိဳ႕ထဲက စတိုးဆိုင္ေတြကို ခိုင္ဇာ နဲ႕ တန္႕ယန္း သြားလိုက္သည္ . .။ တန္႕ယန္းက ခိုင္ဇာ တေယာက္ထဲ စိတ္မခ်လို႕ သူပါ တာခ်ီလိတ္ကို လိုက္ခဲ႕မည္ လို႕ ေၿပာသည္ ။ လမ္းမွာ တန္႕ယန္းက ( ခိုင္ဇာ...ဒီတခါ ၿပီးရင္....ဒို႕၂ေယာက္ ဟြာဟင္းကို ဒိုးၾကေတာ႕မယ္ေနာ္....ေသခ်ာတယ္ေနာ္....) လို႕ ေၿပာသည္ ။
ခိုင္ဇာက ( ေသခ်ာပါတယ္...တန္႕ယန္းရယ္....ဒီတခါ ေနာက္ဆံုးပါ..) လို႕ တန္႕ယန္းရဲ႕ လက္ကို ဆုပ္ထားၿပီး ေၿပာလိုက္သည္ ။
စတိုးဆိုင္ထဲကို သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ၀င္လိုက္တဲ႕ အခ်ိန္ ဆိုင္ထဲကေန ေဘးဖက္က သြားေဆးခန္းဖက္ကို မသိမသာ ေခ်ာင္းေနတဲ႕ ရဲအုပ္ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ကို ခိုင္ဇာ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
ခိုင္ဇာက သူ႕ကို သိေနေပမယ္႕ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ကေတာ႕ ခိုင္ဇာကို မသိ ။ သစ္ခြေမ အၿဖစ္နဲ႕ လွ်ပ္တပ်က္ ေတြ႕ဖူးလိုက္ေပမယ္႕ သစ္ခြေမ ရဲ႕ ရုပ္သည္ ခိုင္ဇာရဲ႕ မူလ ရုပ္ စစ္စစ္ မဟုတ္ဘဲ ရုပ္ဖ်က္ထားတာ ၿဖစ္လို႕ အခု ခိုင္ဇာနဲ႕ ပက္ပင္းတိုးေပမယ္႕ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္သည္ ခိုင္ဇာ႕ကို သစ္ခြေမမွန္း မသိ ။
ခိုင္ဇာလည္း ဒီလူၾကီး တေယာက္ေယာက္ကို ေစာင္႕ေခ်ာင္းေနသည္ ဆိုတာကို ခ်က္ခ်င္း သေဘာေပါက္လိုက္သည္ ။ ဒါေၾကာင္႕ အမွဳမဲ႕ အမွတ္မဲ႕ မေနဘဲ မသိမသာ ေစာင္႕ၾကည္႕ေနလိုက္ေတာ႕ မၾကာခင္ဘဲ သြားေဆးခန္း အေ၇ွ႕ကို စိုင္းေမာင္ေမာင္နဲ႕ သူ႕ေကာင္မေလး နန္းစံတို႕ ကားတစီးေပၚက ဆင္းလာၾကတဲ႕အခါ ခိုင္ဇာ သေဘာေပါက္သြားသည္ ။ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္သည္
စိုင္းေမာင္ေမာင္ကို ေစာင္႕ေနတာကိုး ။ သြားေဆးခန္းထဲကို စိုင္းေမာင္ေမာင္နဲ႕ နန္းစံ ၀င္သြားၿပီးတဲ႕အခါ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္သည္ စကားေၿပာစက္နဲ႕ သူ႕လူေတြကို ေခၚလိုက္သံကို ခိုင္ဇာနဲ႕ တန္႕ယန္းတို႕ ၾကားလိုက္ၾကသည္ ။
ခိုင္ဇာ သိလိုက္ၿပီ ။ မၾကာခင္ ဒီေနရာမွာ ေသြးေခ်ာင္းစီးေတာ႕မည္ကို ။ စိုင္းေမာင္ေမာင္သည္ တေယာက္ထဲ ဘယ္ေတာ႕မွ လာမည္ မဟုတ္ ။ အေဖၚအေပါင္း တပည္႕လက္သားေတြနဲ႕ လာမွာေသခ်ာသည္ ။ တန္႕ယန္းကို အေၿခအေနကို ေၿပာၿပလိုက္သည္ ။ ခက္တာက ခိုင္ဇာသည္ သစ္ခြေမ အၿဖစ္နဲ႕ လွဳပ္ရွားတဲ႕အခါေတြမွာ ေသနတ္ လက္နက္ေတြ အစံု ကိုင္ေပမယ္႕ ခိုင္ဇာ
အၿဖစ္နဲ႕ အၿပင္ထြက္တဲ႕အခါမွာ ဘာ လက္နက္မွ ေဆာင္ေလ႕ မရွိဘဲ သာမန္ မိန္းကေလး တေယာက္လိုဘဲ သြားလာတတ္တာေၾကာင္႕ စိုင္းေမာင္ေမာင္နဲ႕ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္တို႕ရဲက ၿဖစ္လာမယ္႕ တိုက္ခိုက္ပြဲမွာ ၀င္ပါဖို႕က မလြယ္လွဘူး ။
တန္႕ယန္းနဲ႕ အတူ သူတို႕ရဲ႕ ကားေလးထဲကို ၿပန္သြားလိုက္ၾကသည္ ။ တန္႕ယန္းသည္ ကြန္ထူးသင္တန္းေက်ာင္း ဖြင္႕ထားတာေၾကာင္႕ သူ႕ကားထဲမွာ ဓါး.. ႏွစ္ေခ်ာင္းဆက္ တုတ္ ( နန္ခ်ပ္ကု )..လွံေတြ ပါတတ္သည္ ။ ( တန္႕ယန္းေရ..တခုုခု ၿဖစ္လာရင္ ယူ႕ကြန္ဖူး လက္နက္ေတြကိုဘဲ သံုးသင္႕ရင္ သံုးရမယ္ကြ..) လို႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕ ခိုင္ဇာကို တန္႕ယန္းက ၉ ခိုငဇာ..ယူက ဘယ္သူ႕ဖက္က ၀င္ ကူခ်င္ေနလို႕လဲ....) လို႕ အံ႕ၾသသလို ေမးလိုက္သည္ ။
ခိုင္ဇာက ( ကူခ်င္တယ္လည္း မဟုတ္ပါဘူးကြာ..ဒါေပမယ္႕ ဟို ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ ဆိုတဲ႕ ရဲ႕ အူတူတူနဲ႕ကြ..သိပ္ၿပီး အကင္းမပါးဘူး..သူ ခံရမွာေတာ႕ စိုးရိမ္သား..) လို႕ ၿပန္ေၿပာေလသည္ ။
တန္႕ယန္းက ( ခိုင္ဇာ က အဲဒီ ရဲအုပ္ အတြက္ ကို ဘာေၾကာင္႕ စိုးရိမ္ေနတာလဲ ..ယူ သူ႕ကို သေဘာက်သြားလို႕လားဟင္....) လို႕ ေမးေလသည္ ။
ခိုင္ဇာက ( ဘာလဲ...ယူက ေဂ်၀င္တာလား..) လုိ႕ တန္႕ယန္းကို ေမးလိုက္သည္ ။
တန္႕ယန္းက တဟားဟား နဲ႕ ေအာ္ရယ္လိုက္သည္ ..။ ( မ၀င္ပါဘူး ခိုင္ဇာရယ္....ယူ႕သေဘာပါ...ကိုယ္က ယူ႕ကို ခ်စ္ေပမယ္႕ ယူက တေယာက္ေယာက္ကို ေတြ႕သြားရင္လည္း ဒုုိ႕က သေဘာထားၾကီးရမွာေပါ႕.....) လို႕ ၿပန္ေၿပာရင္း ခိုင္ဇာ႕လက္ကေလးကို ကိုင္ထားလိုက္ေလသည္ ။
ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ရဲ႕ တပည္႕ေတြ ကားတစီးနဲ႕ ေရာက္လာသည္ ။ ရဲ၀တ္စံုနဲ႕ တေယာက္မွ မပါ ။ အရပ္၀တ္နဲ႕ သာမန္လူေတြလိုဘဲ။ ဒါေပမယ္႕ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္နဲ႕ အတူ သြားေဆးခန္း အေရွ႕ကေနၿပီး စိုင္းေမာင္ေမာင္တို႕ စံုတြဲ ထြက္အလာကို ေစာင္႕ေနၾကတာကေတ႕ သိသာလြန္းလွသည္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ကားအနက္ေရာင္တစီး ေ၀ါကနဲ အရွိန္ၿပင္းၿပင္းနဲ႕ ေမာင္းလာတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ကားေပၚက လူေတြက စၿပီး ေဆးခန္းအေရွ႕မွာ ရပ္ေစာင္႕ေနတဲ႕ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္တုိ႕ လူစုကို စၿပီး ပစ္သည္ ။
ထိန္း ေထာင္းေထာင္း ေၿဖာင္းေၿဖာင္း ဒိုင္းဒိုင္း........
( ေဆာ္ကုန္ၿပီ တန္႕ယန္းေရ.....)
ေသနတ္သံေတြ တဒိုင္းဒိုင္း တထိန္းထိန္း ဆူညံသြားသည္ ။ ေသမင္းတမန္ ခဲပူေတာင္႕ေတြ တ၀ီး၀ီးနဲ႕ ၿဖတ္သန္း ေၿပးလႊားေနၾကသည္ ။
( ခိုင္ဇာ ေၿပာသားဘဲ ေဆာ္ၾကမယ္ ဆိုတာ..စိုင္းေမာင္ေမာင္ရဲ႕ လူေတြက တေနရာကေန ေစာင္႕ၾကည္႕ေနၾကတာ....)
အၿပန္အလွန္ ပစ္ခတ္ၾကတာ တိုက္ပြဲေလး တပြဲလို ေသနတ္သံေတြ ေသာေသာညံေနသည္ ။
ဒိုင္း...ဒိုင္း.....ဒုန္း ထုန္းထုန္း.....ေညာင္း.......၇ႊီး........
( ဟာ....)
ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ရဲ႕ တပည္႕ ရဲေတြ ေသနတ္ထိမွန္ၿပီး အတံုးအရံုး လဲက်ကုန္သည္ ။
စိုင္းေမာင္ေမာင္လည္း ေဆးခန္းထဲက နန္းစံနဲ႕ အတူ ကမူးရွဴးတိုး ေၿပးထြက္လာသည္ ။ သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္မွာ ေသနတ္ ႏွစ္လက္ နဲ႕ ။
( ဆရာစိုင္း..ဒီကိုလာ....)
စိုင္းေမာင္ေမာင္သည္ အကာအကြယ္ မယူဘဲ မိုက္မိုက္မဲမဲ ပစ္ခတ္ေနသည္ ။
ကားနက္ၾကီးထဲက သူ႕လူေတြက လွမ္း ေအာ္ေခၚတာကို ခိုင္ဇာတို႕ ၾကားလိုက္ရသည္ ။
ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္သည္ ကားတစီးရဲ႕ အေနာက္မွာ အကာအကြယ္ယူထားၿပီး စိုင္းေမာင္ေမာင္တို႕ကို ၿပန္ ခုခံေနသည္ ။
ခိုင္ဇာက တန္႕ယန္းကို ( ဒို႕ သူ႕ကို ကယ္လိုက္ခ်င္တယ္..အမ်ားနဲ႕ တေယာက္ အင္အား မမွ်ဘူး..) လို႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕အခါ တန္႕ယန္းက ကားကို တရွိန္ထိုး ေမာင္းၿပီး ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ ပုန္းေနတဲ႕ ကားေဘးကို ထိုးရပ္ေပးလိုက္သည္ ။
( ေဟး..တက္..တက္..ကားေပၚကို..တက္.....)
ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ သူတို႕ကား အေနာက္ခန္းထဲကို ခုန္၀င္ တက္လိုက္သည္ ။
စိုင္းေမာင္ေမာင္တို႕က ဒလစပ္ ပစ္ခတ္ေနလို႕ က်ည္ဆံေတြသည္ ပ်ားပိတံုးေကာင္ေတြလို သူတို႕ ဆီကို တ၀ီး၀ီးနဲ႕ ေရာက္လာၾကသည္ ။ သူတို႕ ကားေလးကို က်ည္ဖူးတခ်ိဳ႕က ထန္ကနဲ တိန္ကနဲ လာ ထိသည္ ။
တန္႕ယန္းက ကားကို တအား ၿမန္ၿမန္ ေမာင္းေၿပးလိုက္သည္ ။
ေတာ္ေတာ္ ေ၀းေ၀း ေရာက္ေတာ႕ ( ဒီက အကို ခံေနရတာ ေတြ႕လို႕ က်မတို႕ လာေခၚေပးလိုက္တာပါ..) လို႕ တန္႕ယန္းက ေၿပာလိုက္တဲ႕အခါ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္က ( က်ေနာ္က မွဳခင္းတပ္ဖြဲ႕က
ရဲအုပ္ ပါ..ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ပါ..ခုလို ကူညီတာ ညီမတို႕ကို တကယ္႕ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..) လို႕ ေၿပာေလသည္ ။
( က်မတို႕ ဒီက အကိုကို ဘယ္ကို ပို႕ေပးရမလဲဟင္...) လို႕ ခိုင္ဇာက ေမးလိုက္သည္ ။
( ရဲစခန္း တခုခုကိုဘဲ ပို႕ေပးပါ ညီမတို႕ေရ..က်ေနာ္႕ အဖြဲ႕သားေတြ အကုန္ ထိကုန္တယ္ဗ်ာ..ေသကုန္ၾကၿပီ ထင္တာဘဲ...)
( ေတြ႕တယ္ အကိုေရ..က်မတို႕ အကုန္ ၿမင္လိုက္တယ္....)
သူ႕ကို ၿပည္နယ္ ရဲတပ္ဖြဲ႕ ရံုးၾကီးကို လိုက္ပို႕ေပးလိုက္သည္ ။
( အဲဒီေန႕က ခိုင္ဇာ တန္႕ယန္းတို႕နဲ႕ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္တို႕ ခင္မင္သြားၾကသည္ ။ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ ဆီက ၿပန္ခဲ႕ၿပီး လမ္းမွာ ခိုင္ဇာက တန္႕ယန္းကို ( ဒီ ကိုၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ ဆိုတဲ႕ လူက ရဲထဲမွာေတာ႕ေတာ္ေတာ္ ၿခာတဲ႕ ရဲဘဲ တန္႕ယန္းေရ....ဟိုတခါလည္း ေတာထဲမွာ စိုင္းေမာင္ေမာင္တို႕ အဖြဲ႕က သူ႕ကို ၀ိုင္းဖမ္းတာ ခိုင္ဇာ ၀င္ကယ္လိုက္ေသးတယ္...သူခ်ည္းဘဲ ခံေနရတာဘဲ.....)
တန္႕ယန္းက မ်က္ႏွာေလး မဲ႕ၿပီး ( ဒါကေတာ႕ စာအုပ္ေတြထဲ ရုပ္ရွင္ေတြထဲမွာနဲ႕ အၿပင္မွာက ကြာဟေနတာေပါ႕ ခိုင္ဇာရယ္....ရဲတိုင္းက ခိုင္ဇာ႕လို ဘယ္ သြက္လက္ ၿမန္ဆန္ပါ႕မလဲေလ..)လို႕ ေၿပာလိုက္ပါသည္ ။
တာခ်ီလိတ္က ဒုတိယ ဘိန္းဘုရင္ စြဲၿမဲကို သုတ္သင္ပစ္ဖို႕ ခိုင္ဇာ စၿပီး ၿပင္ဆင္ေနၿပီ ။ ဒီတခါေတာ႕ ေနာက္ဆံုးပိတ္ အလုပ္မို႕ ခိုင္ဇာ႕အတြက္လည္း စိတ္ပူတဲ႕အတြက္ တန္႕ယန္းကလည္း
ခိုင္ဇာနဲ႕ အတူ လိုက္မည္ လို႕ ေၿပာသည္ ။ ခိုင္ဇာက မလိုက္ဖို႕ ေၿပာေပမယ္႕ တန္႕ယန္းက အတင္းဘဲ လိုက္မည္ တဲ႕ ။အခန္း ( ၁၉ )
တာခ်ီလိတ္ၿမိဳ႕
ၿမန္မာနဲ႕ ထိုင္းႏိုင္ငံ ထိေတြ႕ၾကတဲ႕ နယ္စပ္ၿမိဳ႕ ။
ေရႊၾတိဂံ ဟိုတယ္
ဆံပင္ေကာက္ေကာက္ပြပြနဲ႕ မိတ္ကပ္ေတြနဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းဆိုးေဆး နီရဲရဲ ၿခယ္သထားတဲ႕ မိန္းမေခ်ာေလး တေယာက္ ဟိုတယ္ထဲကို ၀င္လာသည္ ။
လွဳပ္လီလွဳပ္လဲ႕နဲ႕ ဒီ မိန္းမေခ်ာေလးရဲ႕ ထြာဆိုင္ခါးေလး ေအာက္က တင္ပါးအိအိကားကားေတြက ေတာ္ေတာ္ လွသည္ လို႕ ဟိုတယ္က ၀န္ထမ္း ေကာင္ေလး တေယာက္က တီးတိုး
ေၿပာလိုက္သံကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။
မိန္းမေခ်ာေလးက ၾကားေပမယ္႕ မၾကားခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနသည္ ။
ဟိုတယ္က ေကာင္တာမွာ ရွိေနတဲ႕ ၀န္ထမ္းကို ဒီ မိန္းမေခ်ာေလးက ( အခန္း ၁၁၉မွာ တည္းခိုေနတဲ႕ ဦးခြန္သိန္းႏိုင္ နဲ႕ ေတြ႕ခ်င္လို႕ ေခၚေပးႏိုင္မလား..) လို႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕အခါ ေကာင္တာေနာက္က ၀န္ထမ္းက ဖုန္းဆက္ၿပီး ေခၚေပးသည္ ။ မိန္းမေခ်ာေလးက ဖုန္းပြတ္ရင္း ထိုင္ေစာင္႕သည္ ။ ခဏၾကာေတာ႕ ဆံပင္ၿဖဴၿဖဴ ဂင္တုိတို ဘိုက္ပူပူနဲ႕ လူတေယာက္ အေပၚထပ္ကေန ဆင္းလာသည္ ။
( ေတာင္ၾကီးက မပန္း ဆိုတာလား....)
( ဟုတ္ပါတယ္.....ကို ခြန္သိန္းႏိုင္ ေနာ္.....)
( ဟုတ္ကဲ႕..က်ေနာ္ပါ..မပန္း အတြက္ ကိုၾကဴကုတ္ ပို႕ထားတဲ႕ အထုပ္က အေပၚထပ္က က်ေနာ္႕ အခန္းမွာပါ....မပန္း လိုက္ခဲ႕ၿပီး ယူမလားဟင္.....)
( ဟုတ္ကဲ႕ပါ..က်မ လိုက္ယူပါမယ္.....)
ကိုခြန္သိန္းႏိုင္နဲ႕ သူ႕အခန္းကို လိုက္သြားလိုက္သည္ ။
ကိုခြန္သိန္းႏိုင္ရဲ႕ မ်က္လံုးေမွးေမွးေတြသည္ မိန္းမေခ်ာေလးရဲ႕ အခ်ိဳးက် လွလြန္းတဲ႕ ကိုယ္လံုးေတြ အေပၚမွာ ခဏ ခဏ ေရာက္လို႕ေနသည္ ။
စိတ္ထဲက ( ေတာ္ေတာ္႕ကို အခ်ိဳးအဆက္ လွတဲ႕ ေကာင္မေလး ဘဲ....ဟင္း..ေကာင္းလိုက္တဲ႕ က်န္းမာေရး.... လို႕ ေၿပာေနေပသည္ ။
မၾကာခင္မွာ ေလးလံတဲ႕ အထုပ္ၾကီး တထုပ္ကို မႏိုင္မနင္း ဆြဲရင္း မိန္းမေခ်ာေလး ဟိုတယ္ ကေန ထြက္သြားတာကို ေတြ႕ရမည္ ၿဖစ္သည္ ။
ရွမ္းကမ္း မိုတယ္
နီယြန္မီး စာလံုး အနီနဲ႕ဆိုင္းဘုတ္ေလးက ေသးေပမယ္႕ ထင္းေနသည္ ။
တန္႕ယန္းသည္ ဟိုတယ္ခန္းထဲမွာ ေသြးပူေလ႕က်င္႕ခန္းေတြ လုပ္ေနသည္ ။ ကြန္ဖူးကလပ္ ဖြင္႕ထားတဲ႕ ခါးစည္းအနက္ ပိုင္ရွင္ တန္႕ယန္းသည္ ခိုင္ဇာက သင္ေပးထားလို႕
ေသနတ္မ်ိဳးစံုကိုလည္း ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္ ပစ္ခတ္ႏိုင္သည္ ။ ကိုၾကီးၾကဴကုတ္က သူတို႕ရဲ႕ ေသနတ္ေတြကို တာခ်ီလိတ္ကို သူ႕အဆက္အသြယ္နဲ႕ ပို႕ထားေပးခဲ႕သည္ ။
ခိုင္ဇာသည္ သစ္ခြေမ လို ပံု ရုပ္ဖ်က္ၿပီး သူ႕ေသနတ္ေတြကို ကိုၾကီးၾကဴကုတ္ရဲ႕ အဆက္အသြယ္ ဆီမွာ သြားယူေနသည္ ။
တာခ်ီလိတ္မွာ လက္နက္ပုန္းေတြ ေပါလို႕ ေသနတ္ေတြ ၀ယ္ႏိုင္ေပမယ္႕ ခိုင္ဇာနဲ႕ တန္႕ယန္းက သူတို႕ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ေသနတ္ေတြကိုဘဲ သံုးခ်င္ၾကသည္ ။
ၱဖုန္းၿပည္႔ေဇာ္သည္ ေဘာစိ စြဲၿမဲရဲ႕ လံုၿခံဳေရးကို အၿပည္႕အ၀ ယူေနရသည္ ။
ေစြေစာင္းေမာင္ပိန္နဲ႕ ဘဂ်မ္းတို႕ အသတ္ခံလိုက္ရတဲ႕ သတင္းက စြဲၿမဲကို တုန္လွဳပ္သြားေစသည္ ။
သစ္ခြေမရဲ႕ လက္ခ်က္ဘဲ လို႕ စြဲၿမဲက ယူဆလိုက္သည္ ။ ၾကဴကုတ္ၾကီးကို ရမိလိုက္ၿပီး စစ္ေဆးေနတဲ႕အခ်ိန္ သစ္ခြေမ လာကယ္ထုတ္သြားၿပီး ေစြေစာင္းနဲ႕ ဘဂ်မ္းတို႕ကို သတ္ပစ္လိုက္သည္ ။ လမ္းဆိုင္းဘုတ္ေတြမွာ ၾကိဳးနဲ႕တုပ္ၿပီး ၿပလိုက္တာက ဟိုးေလးတေက်ာ္ ၿဖစ္သြားေစသည္ ။ ရဲတပ္ဖြဲ႕လည္း တုန္လွဳပ္သြားသည္ ။
စြဲၿမဲကို ေတာထဲက စခန္းက ဘိန္းဘုရင္ လက္သစ္ က်င္ဟုတ္က “ သတိၾကီးၾကီးထား ” လို႕ မက္ေဆ႕ပို႕သည္ ။
စြဲၿမဲသည္ ဖါလိုက္စားသူ ၿဖစ္လို႕ မယ္ဆိုင္ဖက္ကို ကူးၿပီး ဖါမငယ္ငယ္ေလးေတြနဲ႕ ေပ်ာ္ပါးေလ႕ရွိသည္ ။ ေစြ
ေစာင္းနဲ႕ ဘဂ်မ္းတို႕ ေသၿပီးတဲ႕ေနာက္ စြဲၿမဲ သတိထားသြားသည္ ။ မယ္ဆိုင္ဖက္ကို အရင္ေလာက္ မကူးေတာ႕ ။
တာခ်ီလိတ္မွာဘဲ အစိုးရ အရာရွိေတြနဲ႕ အတူတူ ေနသည္ ။ သူ႕အတြက္ကို လံုၿခံဳေရး ပိုမ်ား ေကာင္းေလမလား ဆိုၿပီး ။
တာခ်ီလိတ္ၿမိဳ႕ အစြန္အဖ်ားမွာ တိုက္ၾကီးၾကီး ေဆာက္ၿပီး ေနတဲ႕ စြဲၿမဲသည္ သူ႕လံုၿခံဳေရးအတြက္ လူေတာ္ေတာ္
မ်ားမ်ားကို သံုးလိုက္သည္ ။ ေန႕ေရာညပါ ေမာင္းၿပန္ရိုင္ဖယ္ကိုင္ ကင္းေတြ ခ်ထားသည္ ။ ေစာ္ကိုလည္း တပည္႕
တေယာက္ကို လႊတ္ေခၚခိုင္းၿပီး အိမ္မွာဘဲ ခ်သည္ ။ လူပ်ိဳၾကီး ၿဖစ္တဲ႕ စြဲၿမဲသည္ အိမ္မွာ အိမ္ေဖၚ ထမင္းခ်က္ သက္ေတာ္ေစာင္႕နဲ႕ဘဲ ေနသည္ ။
သူ႕တပည္႕ ဖုန္းၿပည္႔ေဇာ္က သူ႕အိမ္မွာ တခ်ိန္လံုး ေစာင္႕ေပးသည္ ။ ေသနတ္ေတြကိုလည္း လက္က မခ်ဘူး ။
ဒီေန႕ စြဲၿမဲဆီကို မက္ေဆ႕တခု ၀င္လာသည္ ။ စိုင္းေမာင္ေမာင္က လာေရာက္ ေတြ႕ဆံုမယ္႕အေၾကာင္း ။
စိုင္းေမာင္ေမာင္တို႕အဖြဲ႕သည္ တေန႕တၿခား အင္အားေကာင္းလာသည္ ။ မူးယစ္ေဆး စိတ္ၾကြေဆး မ်ိဳးစံုကို ၿဖန္႕ေနတဲ႕ သယ္ေနတဲ႕ သူတို႕အဖြဲ႕နဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး က်င္ဟုတ္က ေပါင္းခ်င္ေနသည္ ။
စြဲၿမဲကို ေတာတြင္း စခန္းကေန လွမ္းၿပီး အမိန္႕ေပးသည္ ။ စိုင္းေမာင္ေမာင္နဲ႕ ေတြ႕ဆံုဖို႕ ။ အတူတူ ပူးေပါင္း လုပ္
ဖို႕ ႏွစ္ဖက္စလံုးရဲ႕ သေဘာထားေတြကို ခ်ၿပၿပီး ေဆြးေႏြးၾက လို႕ က်င္ဟုတ္က ခိုင္းသည္ ။
က်င္ဟုတ္သည္ ေရွးေခတ္က ဘိန္းဘုရင္ေတြလိုဘဲ ဘိန္းက ရတဲ႕ ေငြေတြနဲ႕ လက္နက္ေတြ ၀ယ္စု အၿမဲတမ္းလက္နက္ကိုင္တပ္ေတြ ဖြဲ႕ခဲ႕လို႕ တစတစ နဲ႕ ေရႊၾတိဂံနယ္ေၿမ ေဒသမွာ တန္ခိုးထြားလာေနသည္ ။ သူ႕ရဲ႕ အင္ပါယာၾကီး ၾကီးထြားလာတာနဲ႕အမွ် က်င္ဟုတ္သည္ သူ႕လုပ္ငန္းေတြ စက္ရံုေတြကို လာထိပါးမယ္႕ အစိုးရ စစ္
တပ္နဲ႕ ရဲေတြကို သူ႕လက္နက္ကိုင္တပ္ေတြနဲ႕ ေမာင္းထုတ္ပစ္တာက လြဲလို႕ ပတ္၀န္းက်င္မွာေရာ ၿမိဳ႕ေပၚမွာေရာ“ ရန္သူ ” မရွိခ်င္ဘူး ။ လုပ္ငန္းတူ အဖြဲ႕ေတြနဲ႕ ေၿပလည္ခ်င္သည္ ။ ပူးေပါင္းခ်င္သည္ ။
စိုင္းေမာင္ေမာင္ အခ်ဳပ္က ထြက္ေၿပး လာၿပီးတဲ႕ေနာက္ သူ႕အဖြဲ႕ကို ဦးေဆာင္ၿပီး အလုပ္ေတြ လုပ္တာ အရမ္း
ေအာင္ၿမင္လာသည္ကို က်င္ဟုတ္ ေတြ႕သည္ ။ သူ႕အဖြဲ႕သည္ ႏိုင္ငံတကာက မာဖီးယား အဖြဲ႕ေတြရဲ႕ စံခ်ိန္နဲ႕အမွီလိုက္ႏိုင္တာကို ေတြ႕ရသည္ ။ စိုင္းေမာင္ေမာင္ကို သူ႕အဖြဲ႕ထဲ သြတ္သြင္းလိုက္ရင္ သူ႕အဖြဲ႕ ပို ခိုင္မာလာမည္..ပို အင္အားေတာင္႕လာမည္..လူေကာင္းေတြ သူရမည္ လို႕ တြက္ဆၿပီး စိုင္းေမာင္ေမာင္ကို စကား ကမ္းလွမ္း
ခဲ႕တာ ၿဖစ္သည္ ။
စြဲၿမဲသည္ ပူေႏြးေနတဲ႕ ဆပ္ၿပာၿမဳပ္ ပူေပါင္းေတြ ၾကားမွာ ထိုင္ရင္း ေကာင္မေလးတေယာက္က ေရၿမဳပ္တံုး ၾကမ္း
ၾကမ္းၾကီးနဲ႕ ပြတ္တိုက္ေပးေနတာကို ဇိမ္ခံေနသည္ ။ သူ႕မ်က္လံုးေတြကို ပိတ္ထားေပမယ္႕ ပါးစပ္မွာေတာ႕ ေဆးၿပင္းလိပ္ၾကီးတလိပ္ကို ခဲထားသည္ ။ သူ႕အတြက္ ဖုန္းၿပည္႕ေဇာ္ ေခၚလာေပးတဲ႕ လက္ရိွေကာင္မ ကို သူသိပ္ မၾကိဳက္ဘူး ။ရုပ္ကလည္း သိပ္ မလွဘူး ။ ဖုန္းၿပည္႕ေဇာ္ကို ဟိုဖက္ကမ္း လႊတ္ၿပီး ေကာင္မ ငယ္လည္းငယ္ေခ်ာလည္း ေခ်ာတာကို သြားေခၚခိုင္းထားသည္ ။ မယ္ဆိုင္က ဖါေခါင္းမၾကီး ရွယ္လီက ေဖါက္သည္ ၿဖစ္တဲ႕ စြဲၿမဲ အတြက္ကို ခ်င္းမိုင္ကေန အသစ္ေတြ မွာထားေပးပါသည္ တဲ႕ ။
ေကာင္မေလးကေတာ႕ စြဲၿမဲ စိတ္ေက်နပ္ေစဖို႕ကို ၾကိဳးစားေပးရွာသည္ ။ သူ႕ကို ပုေလြ အၾကာၾကီး မွဳတ္ေပးခဲ႕
ေပမယ္႕ စြဲၿမဲက မၾကိဳက္ဘူး ။ ေကာင္မေလးသည္ သူ ဖင္ခ်လည္း ခံသည္ ။ သူ႕ဖင္ကိုလည္း ယက္ေပးသည္ ။
ဒါလည္း စြဲၿမဲက မၾကိဳက္ဘူး ။
ကားသံ ၾကားရသည္ ။
ဖုန္းၿပည္႕ေဇာ္ ၿပန္လာတာလား..စိုင္းေမာင္ေမာင္ ၿပန္လာတာလား.....။
စြဲၿမဲက သူ႕ေရခ်ိဳးခန္း အၿပင္ဖက္ မွာ ေအေက၄၇ ေမာင္းၿပန္နဲ႕ ရပ္ေစာင္႕ေနတဲ႕ ကင္းသမား ခ်စ္တီး ကို ( ဘယ္
သူလာလဲကြ..ၾကည္႕စမ္း..ေမးစမ္း...) လို႕ လွမ္းေအာ္လိုက္သည္ ။ ခ်စ္တီးက စက္နဲ႕ လွမ္းေမးေနသည္ ။ ခ်က္ခ်င္း
ဘဲ “ စိုင္းေမာင္ေမာင္ ေရာက္လာတာပါ..” လို႕ ၿပန္ေၿပာသည္ ။
စြဲၿမဲက “ ဧည္႕ခန္းမွာ ေစာင္႕ခိုင္း..ငါ ထြက္လာမယ္...” လို႕ ခ်စ္တီးကို ေၿပာလိုက္ၿပီး ေရကန္ထဲက ထလိုက္သည္ ။
စိုင္းေမာင္ေမာင္နဲ႕ စြဲၿမဲ ေဆြးေႏြးၾကသည္ ။
စိုင္းေမာင္ေမာင္ကလည္း သူတို႕အတြက္ ဘာ အက်ိဳးအၿမတ္ ရွိမလဲ...ခံစားခြင္႕ ဘယ္ေလာက္ ရွိမလဲ ေမးသည္ ။
စြဲၿမဲက ဒီလို ေမးလာရင္ ေၿဖဖို႕ အေၿဖေတြ အဆင္သင္႕ ရွိထားၿပီးသားပါ ။ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး က်င္ဟုတ္ ဆီက
ရထားၿပီးသား ။
သူတို႕ အရက္ေသာက္ရင္း စကားေကာင္းေနတံုး ၿခံထဲကို ၀င္လာတဲ႕ကားစက္သံကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။
ခ်စ္တီးက စြဲၿမဲ ေအးတဲ႕အထိ မေစာင္႕ေတာ႕ ။ ၿခံေပါက္၀က ကင္းေတြကို “ ဘယ္သူလာလဲ..” ဆိုတာကို စက္
နဲ႕ လွမ္း ေမးလိုက္သည္ ။
ဖုန္းၿပည္႕ေဇာ္ ၿပန္လာတာ ။ စြဲၿမဲ အတြက္ ေစာ္အသစ္ေလး ေခၚလာေပးတာ ။
စြဲၿမဲ သေဘာက်သြားသည္ ။
စိုင္းေမာင္ေမာင္ကို “ ခင္ဗ်ား..က်ဳပ္ နယ္ေၿမကို ေရာက္တံုး ေစာ္မိုက္မိုက္ေလးေတြ ၀ါးခ်င္ရင္ က်ဳပ္ စီစဥ္ေပးႏိုင္
တယ္...” လို႕ ၿပံဳးၿဖီးၿဖီးနဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ စိုင္းေမာင္ေမာင္သည္ ေၾကးစားေတြကို စိတ္မ၀င္စား ။လတ္တေလာ သူ႕မွာ အင္မတန္မွ ေခ်ာၿပီး သန္႕တဲ႕ နန္းစံ တေယာက္ ရွိေနသည္ေလ ။ ၿပီးေတာ႕ ေမြးစားညီမ နန္းအံုၾကာလည္း ရွိေနသည္ ဆိုေတာ႕ စြဲၿမဲရဲ႕ ေအာ္ဖါကို စိတ္မ၀င္စားဘဲ ၿငင္းပယ္လိုက္ပါသည္ ။
“ စိုင္းေမာင္ေမာင္ကို အံ႕ၾသစရာေလး တခု ၿပလို႕ ရမလား...”
“ ဟား....ဒါမ်ိဳး ..စိုင္းေမာင္ေမာင္တို႕က သိပ္ၾကိဳက္..ဘာလဲဗ်...ႏို႕သံုးလံုး ေစာက္ဖုတ္ ႏွစ္ခုနဲ႕ ေစာ္ ကို ၿပမလို႕လား”
လို႕ စိုင္းေမာင္ေမာင္က ဟာသေႏွာၿပီး ၿပန္ေမးသည္ ။
စြဲၿမဲက “ မဟုတ္ပါဘူး....လာ..က်ေနာ္ ၿပမယ္...” လို႕ ေၿပာလိုက္ၿပီး ဧည္႕ခန္းနဲ႕ ကပ္ရက္က အခန္းတံခါးကို ဖြင္႕လိုက္သည္ ။
“ သူက ဘယ္သူလဲ ...ဦးစြဲၿမဲ.....”
ကိုယ္လံုးတီး ၿဖစ္ေနတဲ႕ လူတေယာက္ကို လက္ၿပန္ၾကိဳးတုပ္ထားတာကို ေတြ႕လိုက္ရလို႕ စိုင္းေမာင္ေမာင္က ေမးလိုက္တာ ။
“ ခင္ဗ်ားတို႕ အဖြဲ႕နဲ႕ ခဏခဏ ပက္ပင္းတိုးတဲ႕ ရဲအုပ္ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ ဆိုတာေလ..ခင္ဗ်ားတို႕ ေတာင္ၾကီး သြား
ေဆးခန္းအေရွ႕မွာ ဖိုက္ၾကတဲ႕ ရဲအရာရွိေပါ႕ ...က်ဳပ္ တပည္႕ေတြ ဖမ္းလာေပးတာ …..”
“ ဟာ...ဒီေကာင္လား....ေတာက္..က်ဳပ္ကို ေထာင္ထဲ ဖမ္းထည္႕ဖို႕ ရန္ကုန္ အင္းစိန္ စီအိုင္ဒီက လႊတ္လိုက္တဲ႕လူ
ေလ....ဟင္း..က်ဳပ္လက္နဲ႕ သုတ္သင္ခ်င္တယ္ဗ်ာ....ဦးစြဲၿမဲ ခြင္႕ၿပဳရင္ေပါ႕..”
“ ရတယ္..ရတယ္....ဒီေကာင္႕ကို ရွင္းပစ္ၿပီးရင္ သစ္ခြေမကို ရွင္းဖို႕ဘဲ က်န္ေတာ႕တယ္...က်ဳပ္ တပည္႕ေတြ မၾကာခင္ ဖမ္းလာပါလိမ္႕မယ္ေလ..ဟဲဟဲဟဲ......”
“ ဘာလို႕ ကိုယ္တံုးလံုး ခြ်တ္ထားတာလဲဗ်..ဦးစြဲၿမဲ.....”
“ သူ႕အ၀တ္အစားေတြထဲ အသံလႊြင္႕စက္တို႕ ေၿခရာခံ စက္တို႕ ဖြက္ထည္႕ထားမွာ စိုးလို႕ တဲ႕..က်ဳပ္တပည္႕
ဘုန္းၿပည္႕ေဇာ္ေလ....ဟင္းဟင္း..တကယ္ေတာ႕ ၿမန္မာႏိုင္ငံ ရဲတပ္ဖြဲ႕က ဒီေလာက္ အဆင္႕ မၿမင္႕ေသးပါဘူး”
စိုင္းေမာင္ေမာင္ကို သူ႕အိမ္မွာ အခန္း ၿပင္ေပးထားသလို ဟိုတယ္မွာ တည္းခိုခ်င္လည္း စီစဥ္ထားသည္ လို႔ ေၿပာလိုက္သည္ ။ စိုင္းေမာင္ေမာင္က သူက သက္ေတာ္ေစာင္႕ေလးေယာက္နဲ႕ လာခဲ႕တာမို႕ စြဲၿမဲရဲ႕ အိမ္မွာ မတည္းေတာ႕ပါ..ဟိုတယ္ကိုဘဲ သြားလိုက္ပါမယ္..လို႕ ေၿပာၿပီး တာခ်ီလိတ္ၿမိဳ႕လည္က ဟိုတယ္ဆီကို ထြက္သြားသည္ ။
“ ဖုန္းၿပည္႕ေဇာ္ ...”
“ ဟုတ္ ဆရာ..လာၿပီ....”
ဖုန္းၿပည္႕ေဇာ္သည္ အေပါ႕စား အမ္ပီဖိုက္ စက္ေသနတ္ကို ကိုင္ထားရင္း စြဲၿမဲေရွ႕ကို ေရာက္လာသည္ ။
“ စိုင္းေမာင္ေမာင္နဲ႕ေတာ႕ ေဆြးေႏြးၿပီးၿပီ ..သူက ဒို႕ ေဘာစိၾကီးနဲ႕ တေနရာရာမွာ ေတြ႕ခ်င္တယ္ လို႕ ေၿပာတယ္
ေဘာစိၾကီးရဲ႕ သေဘာကို ငါ ေမးၾကည္႕ရအံုးမယ္....” လို႕ ေၿပာေလသည္ ။
ဖုန္းၿပည္႕ေဇာ္က “ ဆရာ..အသစ္ကေလး ေခၚလာတယ္...ဆရာ႕ အိပ္ခန္းထဲမွာ ပို႕ထားတယ္...ရာ ၾကိဳက္မၾကိဳက္ေၿပာေနာ္...ဖါေခါင္းမၾကီး ၇ွယ္လီက တကယ္႕ တစ္ေတာ႕ရွယ္ကို ေပးတာပါ..လို႕ ေၿပာတာဘဲ ဆရာ...” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ စြဲၿမဲက “ ၾကည္႕ေသးတာေပါ႕ကြာ...လက္ရွိ ေကာင္မကို မင္း ၿပန္ပို႕လိုက္အံုး..အခု ခ်က္ခ်င္း ေၿပာတာ မဟုတ္ဘူး...” လို႕ ၿပန္ေၿပာေလသည္ ။
စြဲၿမဲသည္ ေစာေစာကဘဲ ဟို ေကာင္မေလးကို ၿဖဳတ္ထားလို႕ ခ်က္ခ်င္းၾကီးေတာ႕ ၿပန္မေဆာ္ႏိုင္ေသး ။
ဒါေပမယ္႕ အိပ္ခန္းထဲကို သြားၿပီး ေကာင္မေလး အသစ္ကို ၾကည္႕လိုက္သည္ ။ မဆိုးဘူး ..လို႕ ခ်က္ခ်င္း မွတ္ခ်က္ေပးလိုက္သည္ ။ ဒီတခါ ဖါေခါင္းမၾကီး ရွယ္လီသည္ ပစၥည္းေကာင္းေလးကို ထည္႕ေပးလိုက္တာဘဲ ။
ေကာင္မေလးက ထိုင္းစကားနဲ႕ “ အ၀တ္လဲလိုက္ရမလား....” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။ ၾကည္႕ရတာ ဘီကီနီလို ေရ
ကူး ၀တ္စံုေလး လဲမလို႕နဲ႕ တူတယ္ ။ သူက ခ်က္ခ်င္း မလုပ္ႏိုင္ေသးတာေၾကာင္႕ “ ေနအံုး မလဲနဲ႕အံုး....” လို႕
ထိုင္းစကားနဲ႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္ၿပီး ေကာင္မေလးကို သူ႕အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္ၾကီး ေပၚမွာ ထားခဲ႕ၿပီး သူ႕ရဲ႕ စာ
ၾကည္႕ခန္းထဲကို သြားကာ ဘိုင္ယာဂရာ ေဆးၿပာေလးကို ေသာက္လိုက္သည္ ။ သူ႕အရြယ္က ေဆးကူရမယ္႕ အ
ရြယ္ ေရာက္ေနၿပီေလ ။
ၿပီးေတာ႕ သူ႕ေဘာစိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးက်င္ဟုတ္နဲ႕ တိုက္ရိုက္ ေၿပာလို႕ရတဲ႕ ဖုန္းကို ဖြက္ထားတဲ႕ေနရာ အံဆြဲထဲကေန
ထုတ္ယူလိုက္သည္ ။ က်င္ဟုတ္သည္ သူ႕ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး လို႕ ေခၚမွ ၾကိဳက္သည္ ။ တကယ္ေတာ႕ သူ႕ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါ အင္အားသည္ သိပ္ မ်ားမ်ားစားစား မရွိလွပါဘူး ။ သို႕ေပမယ္႕ သူ႕ေနရာ သူဗိုလ္ ဆို
ေတာ႕ သူ႕ရာထူးက အၾကီးဆံုး ဆိုေတာ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးလို႕ သူ႕ဖါသာ အမည္ တပ္လိုက္သည္ ။ ဘန္ေကာက္ကို
သြားလည္တံုးက စစ္တပ္သံုး ပစၥည္းေတြ ေရာင္းတဲ႕ေနရာက ၾကယ္ပြင္႕ေတြ ၀ယ္လာၿပီး သူ႕ယူနီေဖါင္း ပုခံုးေတြမွာ
တပ္သည္ ။ သူ႕ကို ၿမင္ရင္ သူ႕လူေတြက ေသနတ္ေၿမွာက္ အေလးၿပဳၾကရသည္ ။
သူ႕လက္ေထာက္ စြဲၿမဲ သူတို႕ ေတာတြင္း စခန္းကို လာရင္လည္း ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ ယူနီေဖါင္းကို ၀တ္ရသည္ ။
“ ဗိုလိခ်ဳပ္ၾကီးက်င္ဟုတ္ မအားေသးဘူး..ေနာက္မွ ၿပန္ဆက္ပါ...” လို႕ မိန္းမတေယာက္က ဖုန္းကိုင္ၿပီး ေၿပာလို႕
ဖုန္းကို ၿပန္ပိတ္လိုက္သည္ ။
ဖုန္း ကြန္တက္ မရေသးတဲ႕တူတူ ေစာ္ အသစ္ေလးကို သြားဗ်င္းလိုက္မည္ လို႕ စိတ္ကူးလိုက္ၿပီး အိပ္ခန္းထဲကို ၿပန္ ၀င္ခဲ႕လိုက္သည္ ။
ေစာ္ေလးက ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္ေနဆဲ ။ အေ၀းကို ေငးေမာေနသည္ ။
“ ဟိတ္..ဘာေတြမ်ား စဥ္းစားေနလဲ....ငါ႕ကို ပုေလြ မွဳတ္ေပးမလား....” လို႕ ထိုင္း စကားနဲ႕ ေၿပာလိုက္ရင္း ကုတင္
ေပၚကို ပက္လက္ လွဲခ်လိုက္သည္ ။ ေကာင္မေလးက “ မွဳတ္ေပးမွာေပါ႕...ဆရာ ၾကိဳက္သြားေစရမယ္...” လို႕ ခ်စ္
စဖြယ္ ၿပံဳး ၿပံဳးေလး ၿပန္ေၿပာသည္ ။ သူ႕ေဘာင္းဘီကို ေကာင္မေလး ခြ်တ္ေပးသည္ ။ မ်က္စိေတြကို မွိတ္ထားလိုက္တဲ႕ခ်ိန္ ေကာင္မေလးက သူ႕အတြင္းခံေဘာင္းဘီကိုပါ ဆက္ ခြ်တ္သည္ ။
မတ္မတ္ မေထာင္ေသးတဲ႕ သူ႕လိင္တန္ကို ေကာင္မေလးက သူ႕လက္ေလးနဲ႕ တယုတယ ကိုင္လိုက္သည္ ။
မၾကာခင္ ပုေလြစုတ္ခ်က္ေလးေတြ လာေတာ႕မည္ ။ မ်က္လံုး စံုပိတ္ထားရင္း ေကာင္မေလး ကိုင္တြယ္တာေတြကို
အာရံုစိုက္ေနလိုက္တဲ႕အခ်ိန္ ရႊပ္ကနဲ အသံနဲ႕ အတူ သူ႕လိင္တန္ဆီက နာက်င္မွဳကို ခံလိုက္ရလို႕ ခ်က္ခ်င္း မ်က္
လံုး ဖြင္႕ၾကည္႕လိုက္တဲ႕အခါ သူ႕လိင္တန္သည္ အရင္းမွ တိတိ ၿပတ္ထြက္ေနသည္ ။ ေသြးမ်ား ပန္းထြက္ေနၿပီး
နာက်င္မွဳ ေ၀ဒနာကို ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ ခံစားလိုက္ရသည္ ။ သူ ေအာ္လိုက္ေပမယ္႕ ေကာင္မေလးက ေခါင္းအံုး
တလံုးနဲ႕ သူ႕ပါးစပ္ကို ဖိပိတ္ထားသည္ ။ သူ ရုန္းထဖို႕ ၾကိဳးစားသည္ ။ ေကာင္မေလးက အေပၚကေန ဖိထားသည္ ။
“ ဒီမွာ ဦးစြဲၿမဲ..သစ္ခြေမ ဆိုတာ ငါဘဲ...နင္႕ကို ငါ သတ္ဖို႕ လာခဲ႕တာ...” လို႕ ေကာင္မေလးက ၿမန္မာလို ပီပီသသ
နဲ႕ ေၿပာလိုက္သလို သူ႕လည္ပင္းကို ရႊပ္ကနဲ လွီးၿဖတ္လိုက္ေလသည္ ။ ထက္လွတဲ႕ ဓါးေၾကာင္႕ လည္ပင္းၿပတ္
ထြက္ၿပီး ေသြးရဲရဲေတြ တအား ပန္းထြက္လာသည္ ။
ေကာင္မေလး အၿမန္ ခုန္ထလိုက္ၿပီး တံခါးဆီကို ေၿပးသြားလိုက္သည္ ။ တံခါးကို အသာေလး ဖြင္႕ဟလိုက္ၿပီး အ
ၿပင္ကို ေခ်ာင္းၾကည္႕လိုက္တဲ႕အခါ ခ်စ္တီး ဆိုတဲ႕ အသားညိဳညိဳ ဗလေတာင္႕ေတာင္႕ လူက ေအေက၄၇ ေမာင္း
ၿပန္ကို ကိုင္လ်က္ ရပ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရလို႕ “ ေဟး....အကိုၾကီး....ေဘာစိက ခဏ လာပါတဲ႕..ေခၚေနတယ္ ”
လို႕ လွမ္းေခၚလိုက္ေလသည္ ။ ခ်စ္တီးလည္း အခန္းထဲကို ၀င္လာသည္ ။
ပက္လက္ၾကီး အိပ္ေနတဲ႕ ေဘာစိကိုယ္ေပၚမွာ ေစာင္ၾကီး လႊမ္းထားတာကို ခ်စ္တီး ေတြ႕လိုက္သည္ ။ အနားကို တိုးကပ္သြားလိုက္ၿပီး...“ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ေဘာ႕စ္ ” လို႕ ခ်စ္တီးက ေမးလိုက္သည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ေကာင္မေလးကသူ႕အေနာက္ကေနၿပီး သူ႕ေက်ာၿပင္တည္႕တည္႕ကို ဓါးတေခ်ာင္းနဲ႕ ထိုးစိုက္လိုက္တာကို ခံလိုက္ရသည္ ။ဆက္တိုက္ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ...ထိုးထည္႕သည္ ။
“ အား.....”
ခ်စ္တီး ဒူးေထာက္ရက္ အေနအထား ၿဖစ္သြားသည္ ။ ပါးစပ္ၾကီး ဟလ်က္ ။
ေကာင္မေလးက သူ႕လည္ပင္းကို ေနာက္ထပ္ တခ်က္ စိုက္ခ်လိုက္ၿပန္သည္ ။
ခ်စ္တီး အသက္ထြက္သြားၿပီ ။
အသံေတာင္ မထြက္ႏိုင္ဘဲ ေခြလဲက်သြားသည္ ။ ေသြေတြကေတာ႕ ၿမင္မေကာင္း ။
ခိုင္ဇာလည္း သူ႕စလင္းဘက္ အိတ္ထဲက ေသနတ္ကို ထုတ္ယူလိုက္ၿပီး အသံထိန္းေၿပာင္းပိုကို တပ္ဆင္လိုက္သည္ ။ သူ ေရာက္သြားတာက ရဲအုပ္ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ကို ဖမ္းေလွာင္ထားတဲ႕ အခန္း။
ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္သည္ သူ႕ကို အံ႕ၾသတၾကီးနဲ႕ ၾကည္႕ေနသည္ ။ ကိုယ္တံုးလံုးၾကီးနဲ႕ မို႕ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ရဲ႕ လိင္တန္ ညိဳတုတ္တုတ္ၾကီးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ လိင္တန္ၾကီးသည္ ေထာင္မေနေပမယ္႕ တန္းလန္းၾကီး က်ေနတာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ တုတ္သည္ ။ ရွည္သည္ ။ ခိုင္ဇာက သူ႕ကို တုပ္ေႏွာင္ထားတဲ႕ ၾကိဳးေတြကို ေၿဖေပးလိုက္သည္ ။
( ရွင္ကလည္း တုတ္ၿပခဲၿပနဲ႕..အ၀တ္ေတြ ရွာေဖြၿပီး ၀တ္လိုက္ပါအံုး....)
( ဟုတ္..က်ဳပ္ ခြ်တ္တာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ..စြဲၿမဲတို႕က ထြက္ေၿပးရ ခက္ေအာင္ ဆိုၿပီး ခြ်တ္ထားတာပါ..ေဆာရီးဘဲ..သစ္ခြေမ....)
( ကဲ ကိုၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္....ခင္ဗ်ားကို လြတ္ရာကြ်တ္ရာ ကို လိုက္ပို႕ေပးမယ္.....အဲ..ဒီအထဲက က်မတို႕ လြတ္ေအာင္ ထြက္ႏိုင္ရင္ေပါ႕.. ေရာ႕ ဒီေသနတ္ကို ယူထား..က်ည္အၿပည္႕ ထည္႕ထားတယ္...က်မတို႕ ပစ္ရင္း ထြက္မယ္...က်မရဲ႕ အေဖၚလည္း အေ၀းကေန မွန္ေၿပာင္း ေသနတ္နဲ႕ ကူပစ္ေပးလိမ္႕မယ္....က်မကို ရွင္ ပစ္ဖို႕ေတာ႕ မစဥ္းစားနဲ႕ေနာ္..ရွင္႕ကို ဟိုတခါလည္း စိုင္းေမာင္ေမာင္တို႕ အဖြဲ႕ ေတာထဲမွာ ၀ိုင္းဖမ္းခဲ႕တံုးက ကယ္ခဲ႕တာ မေမ႕နဲ႕..)
( ဟုတ္..က်ေနာ္႕ကို ကယ္ခဲ႕တာေတြ အတြက္ ေက်းဇူး တင္ပါတယ္ သစ္ခြေမ..က်ေနာ္ ဒီေလာက္ စိတ္မယုတ္ပါဘူး.ကိုယ္႕ကို ခဏခဏ ကယ္ထုတ္ေပးခဲ႕တဲ႕သူကို မပစ္ပါဘူးဗ်ာ..ခင္ဗ်ားေလးနဲ႕အတူ က်ေနာ္ ဒီေကာင္ေတြကို ပစ္ၿပီး လြတ္ေအာင္ ထြက္ပါမယ္..လိုအပ္ရင္..ခင္ဗ်ား သေဘာတူရင္ ရဲတပ္ဖြဲ႕ရဲ႕ အကူအညီကို ေခၚလိုက္ရမလား.....)
( ေခၚမေနပါနဲ႕ဗ်ာ..ေတာ္ၾကာ က်မနဲ႕ ရွင္တို႕ ရဲေတြနဲ႕ တပြဲထပ္ ဖိုက္ေနရအံုးမယ္...က်မ ရဲေတြကို မသတ္ခ်င္ဘူး...က်မ သတ္ေနတာက ဒုစရိုက္ ေလာကသားေတြကိုပါ..စိုင္းေမာင္ေမာင္ကို
ကယ္ထုတ္တံုးက က်မ ပိတ္မိေနလို႕ ေဖါက္ထြက္ရင္း ပစ္ခတ္လိုက္ရတယ္..ရဲေတြ ေသသြားရတာ စိတ္မေကာင္းပါဘူး....)
( ဟုတ္ၿပီေလ..မင္းေလးဘဲ ဦးေဆာင္လိုက္..က်ဳပ္ အေနာက္က လိုက္မယ္..)
ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္က ခိုင္ဇာ ေပးတဲ႕ ေအေက၄၇ေမာင္းၿပန္ကို ေခ်ာက္ကနဲ ေမာင္းဆြဲတင္လိုက္ၿပီး ေၿပာလိုက္သည္ ။
သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ အိမ္ထဲက ၿခံထဲက ထြက္ဖို႕ ၾကိဳးစားသည္ ။ ပထမဆံုး ရင္ဆိုင္ တိုးတာက စြဲၿမဲရဲ႕ လက္ေထာက္ လံုၿခံဳေရး တာ၀န္ခံ ဖုန္းၿပည္႕ေဇာ္ ။
ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္သည္ ၿခာတာတာ ရဲတေယာက္ လို႕ ထင္စရာ ရွိေပမယ္႕ ေသနတ္ပစ္ကေတာ႕ ၿမန္သည္ ။ လက္တည္႕လက္ေၿဖာင္႕သည္ ။ အသံတိတ္ေၿပာင္းတပ္ထားတဲ႕ ေသနတ္နဲ႕ ခိုင္ဇာက ဖုန္းၿပည္႔ေဇာ္ကို အၿမန္ ပစ္ခတ္လိုက္လို႕ ဖုန္းၿပည္႕ေဇာ္ ထိမွန္ လဲက်သြားေပမယ္႕ သူ႕လူေတြက ခိုင္ဇာနဲ႕ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္တို႕ကို ေမာင္းၿပန္ေတြနဲ႕ စတင္ ပစ္ခတ္ၾကလို႕ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္လည္း
ေအေက၄၇ ေမာင္းၿပန္နဲ႕ ဒလစပ္ ၿပန္လည္ ပစ္ခတ္ေတာ႕ ဖုန္းၿပည္႕ေဇာ္ရဲ႕ တပည္႕ေတြ အတံုးအရံုး ထိမွန္ လဲက်ကုန္သည္ ။ ၿခံထဲက က်န္တဲ႕ တပည္႕ေတြလည္း ေၿပးလာၾကတဲ႕အခ်ိန္ အေ၀း တေနရာက အားေကာင္းတဲ႕ မွန္ေၿပာင္းတပ္ ရိုင္ဖယ္နဲ႕ တန္႕ယန္းက တေယာက္ၿပီး တေယာက္ကို ေခြ်ပစ္ေပးေနလို႕ ခိုင္ဇာနဲ႕ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္တို႕ ၿခံထဲကေန ထြက္သြားႏိုင္သည္ ။
ကာတးစီး ေ၀ါကနဲ ထိုးဆိုက္လာသည္ ။ သူတို႕ကို လာၾကိဳေပးတဲ႕ ကိုၾကီး ၾကဴကုတ္ ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
( တက္ၾက.....ဒိုးၾကမယ္..တန္႕ယန္းကို ဟိုးက ေရစငင္ၾကီးမွာ ၀င္ ေခၚရမယ္ကြ..)
တန္႕ယန္းသည္ စြဲၿမဲရဲ႕ ၿခံထဲကို ညမင္သာတဲ႕ ေရစင္ၿမင္႕ၾကီးေပၚကေန မွန္ေၿပာင္းတပ္ ရိုင္ဖယ္နဲ႕ ခိုင္ဇာနဲ႕ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္တို႕ကို ကူပစ္ေပးခဲ႕တာ ၿဖစ္သည္ ။ တန္႕ယန္းရဲ႕ ကူညီမွဳေၾကာင္႕
ခိုင္ဇာတို႕သည္ ဒီလို ၿမန္ၿမန္ ေဖါက္ထြက္လာႏိုင္တာ ၿဖစ္သည္ ။
တန္႕ယန္းကို ၀င္ေခၚတင္ေနတံုးဘဲ စြဲၿမဲရဲ႕ ၿခံထဲက လင္႕ကရူစာကားၾကီးတစီး အၿမန္ေမာင္းထြက္လာတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္က လက္ၿမန္စြာနဲ႕ စတင္ ပစ္ခတ္သည္ ။
ခိုင္ဇာကလည္း ကိုၾကဴကုတ္ၾကီးရဲ႕ ကားထဲမွာ ပါလာတဲ႕ အမ္၁၆ ေသနတ္နဲ႕ ပစ္ခတ္သည္ ။
ေမာင္းၿပန္ စက္ေသနတ္သံေတြ ေသာေသာညံေနသည္ ။ က်ည္ခြံေတြက တခြ်င္ခြ်င္နဲ႕ ကားထဲမွာ ၿပဳတ္က် လြင္႕က်ေနသည္ ။ ၾကဴကုတ္ၾကီးက ကားကို အရွိန္ၿပင္းၿပင္းနဲ႕ ဒလၾကမ္း ေမာင္းေန
သည္ ။တန္႕ယန္းကလည္း သူမမွာ ပါခဲ႕တဲ႕ ေၿပာင္းတို အူဇီစက္ေသနတ္ေလးနဲ႕ ကားၿပဴတင္းေပါက္ကေန ကိုယ္တပိုင္း ထြက္ၿပီး အေနာက္က လင္႕ကရူစာကားၾကီးကို ပစ္ခတ္သည္ ။
သူတို႕ရဲ႕ သံုးေယာက္အားနဲ႕ ဆိုင္ပစ္လိုက္တာေၾကာင္႕ ေနာက္က ကားၾကီးသည္ လမ္းေဘးကို ထိုးဆင္းသြားေလသည္ ။ ကားေမာင္းသူကို ထိမွန္သြားသလား ကားဘီးေတြကိုဘဲ ထိမွန္သြားသလားေတာ႕ သူတို႕ သဲသဲကြဲကြဲ မသိၾက ။ ေနာက္က လိုက္တဲ႕လူ မရွိေတာ႕လို႕ စိတ္ေအးသြားရသည္ ။
( ကိုၾကီးၾကဴကုတ္..ဒီက အကို ကို ရဲတပ္ဖြဲ႕စခန္းနားမွာ ခ်ထားေပးခဲ႕ရေအာင္.....) လို႕ ခိုင္ဇာက ေၿပာလိုက္သည္ ။
ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္က ( ေက်းဇူး တင္ပါတယ္..သစ္ခြေမ...) လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
တန္႕ယန္းနဲ႕ ၾကဴကုတ္ၾကီးနဲ႕အတူ ခိုင္ဇာသည္ တာခ်ီလိတ္ထဲက အိမ္တလံုးမွာ ခဏ ပုန္းေအာင္းေနလိုက္သည္ ။ စြဲၿမဲတို႕ အဖြဲ႕က လူေတြသည္ ေဒါသတၾကီးနဲ႕ သူ႕ကို ပိုက္စိပ္တိုက္ လိုက္ရွာေနမည္ ကို သူ သိလို႕ ခဏေလာက္ ၿငိမ္းသက္ ပုန္းေအာင္းေနလိုက္တာ ။
စိုင္းေမာင္ေမာင္သည္ စြဲၿမဲနဲ႕ ဖုန္းၿပည္႕ေဇာ္ အပါအ၀င္ ဘိန္းဂိုဏ္းက လူေတြ တပံုၾကီးကို သတ္သြားတဲ႕ သစ္ခြေမသတင္းကို ၾကားရေတာ႕ အရမ္းကို အံ႕အားသင္႕သြားသည္ ။
ထို႕နည္းတူဘဲ ေတာတြင္းစခန္းက ဘိန္းဘုရင္ က်င္ဟုတ္လည္း သူ႕ လက္ေထာက္ စြဲၿမဲနဲ႕ အဖြဲ႕ကို သတ္သြားတဲ႕ သစ္ခြေမကို လိုက္ရွာဖို႕ သူ႕အဖြဲ႕ထဲ႕ လက္မရြံ႕ေသနတ္သမား ဆယ္႕ငါးေယာက္ကို တာခ်ီလိတ္ကို အၿမန္ လိုက္သြားခိုင္းလိုက္သည္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ သစ္ခြေမ ( သို႕မဟုတ္ ) ခိုင္ဇာသည္ တန္႕ယန္းနဲ႕ အတူ သူတို႕ရဲ႕ ၿမိဳ႕ကို ၿပန္ေရာက္သြားၾကၿပီ ။
( ကဲ ခိုင္ဇာ..ဒီတခါေတာ႕ ခိုင္ဇာနဲ႕ တန္႕ယန္းတို႕ ၀ယ္ထားတဲ႕ ဟြာဟင္းၿမိဳ႕ေလးက အိမ္ကို သြားၾကဖို႕ အခ်ိန္တန္ၿပီ...)
( အင္းပါ တန္႕ယန္းရယ္.....စြဲၿမဲတို႕ကို ရွင္းလိုက္တဲ႕အတြက္ ေငြလည္း ရၿပီးပါၿပီ.....ဒို႕ႏွစ္ေယာက္ အတြက္ အေရွ႕မွာ လမ္းေတြ ပြင္႕ေနပါၿပီ....ခိုင္ဇာလည္း ဒီေၾကးစား အလုပ္ကို ဘယ္
ေတာ႕မွ မလုပ္ေတာ႕ဘဲ ေအးေဆး တည္ၿငိမ္တဲ႕ အလုပ္တခုကို ဟြာဟင္းမွာ လုပ္ေတာ႕မယ္ လို႕ ဆံုးၿဖတ္ထားၿပီးပါၿပီ...)
ခိုင္ဇာ ရဲ႕ တတြတ္တြတ္ ေၿပာေနတဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္္းလွလွေလးကို တန္႕ယန္းက ထိကပ္ စုတ္ယူလိုက္ပါသည္ ။
တန္႕ယန္းသည္ ဘယ္အခ်ိန္ထဲက ထန္ေနသည္ မသိ ။
ခိုင္ဇာ႕ ရင္သားလံုးၾကီးေတြကို ဆုပ္ညွစ္ၿပီး ခိုင္ဇာ ၀တ္ထားတဲ႕ ေဘာင္းဘီတိုေလးကို ဆြဲခ်လိုက္သည္ ။ သူမ လက္ေခ်ာင္းေတြက ခိုင္ဇာ႕ အဂၤါစပ္ အကြဲေၾကာင္းကို ပြတ္သပ္ ဆြဲယူလိုက္သည္။
( အိုး.....တန္႕ယန္းရယ္......)
ခိုင္ဇာလည္း တန္႕ယန္း ကိုင္သမွ် နမ္းသမွ် ခံေနရာက တန္႕ယန္းကိုလည္း ၿပန္လည္ တံု႕ၿပန္ နမ္းစုတ္ ကိုင္တြယ္လာသည္ ။ တန္႕ယန္းရဲ႕ ကိုယ္ကို ေၿပာင္းၿပန္ တက္ခြလိုက္ၿပီး တန္႕ယန္းရဲ႕
အကြဲေၾကာင္းကို လ်ာနဲ႕ ဖိယက္သည္ ။ တန္႕ယန္းကလည္း ခိုင္ဇာ႕အကြဲေၾကာင္းကို လ်ာနဲ႕ ဖိယက္သည္ ။ စစ္စတီႏိုင္း ပြဲၾကမ္းကေလးက အသံေတြ တၿပတ္ၿပတ္ တၿပြတ္ၿပြတ္ ၿမည္ေနသည္ ။
ရမက္ေဇာ ထန္ေနၾကတဲ႕ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္လံုးသည္ တေယာက္ကို တေယာက္ အငမ္းမရ ပြတ္သပ္ ဆုပ္နယ္ နမ္းစုတ္ေနၾကရင္း ကာမရဲ႕ အၿမင္႕ဆံုး ပန္းတိုင္ဆီကို အေရာက္ ေလွာ္ခတ္
ေနၾကသည္ ။
အဂၤါစပ္ခ်င္း ဖိပြတ္ေနၾကခ်ိန္ တေယာက္ရဲ႕ ရင္သားစိုင္ေတြကိုလည္း တေယာက္က နမ္းစို႕ ကိုင္ညွစ္ေပးေနၾကသည္ ။
ခိုင္ဇာရဲ႕ စြင္႕ကားလံုးေကာ႕ေနတဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြရဲ႕ ၾကားထဲကို တန္႕ယန္းရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေတြ ေရာက္ေနသည္ ။ နီညိဳညိဳ ခေရပြင္႕ေပါက္ေလးထဲကို ထိုးကလိေပးေနလို႕ ခိုင္ဇာရဲ႕
ေအာ္ညည္းသံေတြ ထြက္ေနသည္ ။
ခိုင္ဇာကလည္း အားက်မခံ တန္႕ယန္းရဲ႕ အဂၤါစပ္ထဲကို သူ႕လက္ညွိဳးနဲ႕ လက္ခလယ္ ကို ပူးၿပီး ထိုးဆြေပးေတာ႕ တန္႕ယန္းလည္း ႏုတ္ဖ်ားက ေအာ္ညည္းရင္း ခေရပြင္႕ထဲကို ထိုးႏွိဳက္
ကလိေနတဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေတြကို ခပ္သြက္သြက္ ကစားေပးေလသည္ ။
ခံုးမို႕ ၾကြေနတဲ႕ အဂၤါစပ္ ႏွစ္ခု ဖိပြတ္ေနတာက ၿပင္းထန္ ၿမန္ဆန္လာသည္ ။ ကာမ အရည္ေတြက တအား ထြက္က်စိုရႊဲ ယိုစီးေနသည္ ။
( အား...အား....အား..........အိုး...အိုး...........အီး.........အီး.....ဟင္း.....)
( အို...အို......ေကာင္း...ေကာင္းတယ္......ေကာင္းတယ္.......အာ....အာ..........အား.......အိုး.........ဟင္းဟင္း.........အား.....ခိုင္ဇာရယ္.........အိုး......)
အခန္း ( ၂၀ )
ေတာင္ခိုးေတြ ေ၀ေနတဲ႕ သာယာရွဳေမာဘြယ္ ရွဳခင္းကို ခိုင္ဇာ ေငးၾကည္႕ေနသည္ ။
မၾကာခင္ ဒီေနရာ ဒီေဒသကေန ေၿပာင္းေရႊ႕သြားရေတာ႕မည္ ။
ဒါေပမယ္႕ အခု ေၿပာင္းသြားမယ္႕ ဟြာဟင္းၿမိဳ႕သည္လည္း တသက္လံုး အေၿခခ်မယ္႕ေနရာ မဟုတ္ေသးဘူး ဆိုတာ ခိုင္ဇာ႕စိတ္ထဲမွာ သိေနသည္ ။
ဘိန္းဘုရင္ က်င္ဟုတ္သည္ သစ္ခြေမကို လိုက္ရွာေနသည္ ။ က်င္ဟုတ္သည္ ၿမန္မာႏိုင္ငံနဲ႕ ထိုင္းႏိုင္ငံ နယ္နမိတ္ေပၚက ေတာနက္ေတြထဲမွာ ဘုရင္တဆူ လုပ္ေနတဲ႕ လက္နက္ကိုင္အုပ္စု
ေခါင္းေဆာင္ဆိုေတာ႕ အခ်ိန္မေရြးအနံ႕ခံၿပီး လိုက္လာႏိုင္သည္ ။ ဟြာဟင္းကေန ဒီထက္ ေ၀းၿပီး စိတ္ခ်ရတဲ႕ တၿခားတႏိုင္ငံကို ထပ္ ေရႊ႕ၾကရဦးမွာပါဘဲ ။
ထင္းရွဴးေတာၾကီး အလည္ေခါင္က ေၿမနီလမ္းကေလး အတိုင္း ခိုင္ဇာ လမ္းေလ်ာက္ေနသည္ ။ တန္႕ယန္းကို သင္တန္း ၾကိဳဖို႕က အခ်ိန္ေစာေနေသးလို႕ ေလေကာင္းေလသန္႕ ရွဴရင္း
ထင္းရွဴးေတာထဲမွာ လမ္းေလ်ာက္ေနတာ ။
ဒီေန႕ တန္႕ယန္းအတြက္ သင္တန္း က ေနာက္ဆံုး ၿဖစ္သည္ ။ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဆက္လက္ တာ၀န္ယူဖို႕ လႊဲအပ္ခဲ႕ေတာ႕မွာ ၿဖစ္သည္ ။
ခိုင္ဇာရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ရဲအုပ္ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ကို သတိရေနသည္ ။ ဒီ လူ ဘယ္မ်ား ေရာက္ေနပါလိမ္႕ ။ သူ႕ကို စိတ္ထဲမွာ သံေယာဇဥ္ ၿဖစ္ေနမိသလိုဘဲ ။ သူ႕အတြက္ကို စိတ္ပူမိေနသလိုဘဲ ။
လက္နက္ကိုင္ ရန္သူေတြနဲ႕ ရင္ဆိုင္တဲ႕အခါ အၿမဲလို ရွံဳးနိမ္႕ၿပီး ရန္သူလက္ကို အၾကိမ္ၾကိမ္ သက္ဆင္း ရတဲ႕ သူ႕ကို သနားသလို ၿဖစ္ေနသည္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ခိုင္ဇာရဲ႕ ဆဌမအာရံု လို႕ ေၿပာမလား ။
တခုခု ၿဖစ္ပ်က္ေတာ႕မယ္ ဆိုတာ ကိုယ္ေစာင္႕နတ္က ႏွိဳးေဆာ္လိုက္သလိုဘဲ ။ နားထဲမွာလည္း သစ္ရြက္ေၿခာက္ေတြကို နင္းလာတဲ႕ ေၿခသံေတြ လိုလို ၾကားလိုက္မိသည္ ။ လက္ေတြက အလို
လို ပုခံုး စလြယ္အိတ္ေတြနဲ႕ ထည္႕လာတဲ႕ ေသနတ္ေတြဆီကို ေရာက္သြားသည္ ။
ေၿခာက္..ေၿခာက္...ဂေလာက္...ေထာက္....
ေသနတ္ေမာင္းဆြဲတင္သံေတြ လို အသံေလးေတြ သဲ႕သဲ႕ ၾကားလိုက္မိသည္ ။ ဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်လိုက္တဲ႕ ခိုင္ဇာ...။
ၿပင္းထန္တဲ႕ ေကာ္ဒိုက္ ယမ္းအား ေပါက္ကြဲမွဳ အသံၾကီးေတြ .....။
ဒိန္း...ဒိန္း.....ဒိုင္း...ေထာင္း...ေထာင္း.......ဒက္ဒက္...ဒုတ္ဒုတ္.......
ေအာ္တိုဆြဲလိုက္တဲ႕ ေမာင္းၿပန္ရိုင္ဖယ္သံေတြ..ဆူညံသြားသည္ ။
ထင္းရွဴးေတာထဲ ယမ္းခိုးေတြ ေ၀သြားသည္ ။ တခဲနက္ ဆဲဆို ေအာ္ဟစ္သံေတြ မိုးမႊန္ေနသည္ ။ ရန္သူ တအုပ္တမၾကီးရဲ႕ ပစ္ခတ္မွဳကို ခိုင္ဇာ ၾကံဳလိုက္ရသည္ ။ ေၿမၾကီးေပၚ ဒူးေထာက္
ရက္နဲ႕ ရန္သူေတြဆီကို ေသနတ္ႏွစ္လက္နဲ႕ ၿပန္လည္ ပစ္ခတ္သည္ ။ က်ည္ဆံေတြက တရႊီးရႊီးနဲ႕ ခိုင္ဇာ႕ကိုယ္နားက ၿဖတ္သန္းေနသည္ ။ သစ္ပင္ၾကီး တပင္ရဲ႕ ေနာက္ကြယ္ကို ခုန္၀င္လိုက္
ၿပီး ရန္သူေတြ ဖက္ကို ဆက္တိုက္ ၿပန္လည္ ပစ္ခတ္ေနသည္ ။ သစ္ပင္ၾကီးကို က်ည္ဖူးေတြ လာေရာက္ ထိမွန္လို႕ သစ္ေခါက္ေတြ ဖြာကနဲ ဖြာကနဲ လြင္႕စင္ေနသည္ ။
ရန္သူအင္အားက ေတာ္ေတာ္ မ်ားသည္ ။
အပစ္ဆိုင္း..အပစ္ဆိုင္း.......ရႊီးရႊီး.....ရႊီး....၀ီစီ..ခရာမွဳတ္သံ ထြက္လာသည္ ။
ရုတ္ခ်ည္း ေသနတ္သံေတြ ဆဲသြားသည္ ။
ခိုင္ဇာ သစ္ပင္ၾကီးရဲ႕ ပင္စည္ၾကီးမွာ ေက်ာကပ္ရင္း ေသနတ္ေတြကို အဆင္သင္႕ အေနအထားနဲ႕ ကိုင္ထားရင္း ေပၚလာမယ္႕ ရန္သူကို ပစ္ခတ္ဖို႕ ေစာင္႕ၾကည္႕ေနသည္ ။
( သစ္ခြေမ......မင္း လက္နက္ခ်လိုက္..မင္းနဲ႕ ေဆြးေႏြးခ်င္တယ္........ဒုိ႕ သိခ်င္တာက ဒို႕ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး က်င္ဖုန္ကို ဘယ္သူ သတ္ခိုင္းသလဲ ဆိုတာဘဲ....မင္း အသာတၾကည္ လက္နက္
ခ်လိုက္ပါ...)
ခိုင္ဇာ ၿငိမ္ေနသည္ ။
( ခု ေၿပာေနတာ စိုင္းေမာင္ေမာင္...မင္း ကယ္ထုတ္ေပးခဲ႕တဲ႕ စိုင္းေမာင္ေမာင္.....မင္းကို မသတ္ခ်င္ဘူး..မင္းဟာ အရည္အခ်င္း ရွိတဲ႕ ေၾကးစား တေယာက္ ဘဲ....မင္းနဲ႕ ငါ
စကားေၿပာခ်င္တယ္.....ခိုင္ဇာ သို႕မဟုတ္ သစ္ခြေမ.....)
အင္း..ငါ ဘယ္သူဆိုတာ သူတို႕ သိသြားၿပီဘဲ.....။
ခိုင္ဇာ ပုန္းကြယ္ေနတဲ႕ ေနရာကို အဖက္ဖက္ကေန ရန္သူေတြ ပတ္လည္၀ိုင္း ထားၾကၿပီ ။
( မင္း မလြတ္ေတာ႕ဘူး..မင္းကို ၀ိုင္းမိထားၿပီ..လက္နက္ခ်လိုက္ပါ..ခိုင္ဇာ...)
သစ္ရြက္ေၿခာက္ေတြ သစ္ကိုင္းေၿခာက္ေတြ အေပၚ နင္းလာတဲ႕ ေၿခသံေတြ ၾကားရသည္ ။
စိုင္းေမာင္ေမာင္နဲ႕ သူ႕လူေတြသည္ ေမာင္းၿပန္ရိုင္ဖယ္ေတြကို ဆန္႕တန္း ခ်ိန္ရင္း တၿဖည္းၿဖည္း တိုးကပ္လို႕ လာေနၾကသည္ ။
( ခိုင္ဇာ ....မမိုက္ခ်င္နဲ႕...ေအးေအးေဆးေဆး စကားေၿပာၾကရေအာင္........လက္နက္ခ်လိုက္ကြာ.....)
နန္းစံက အူဇီစက္ေသနတ္ကို ခိုင္ဇာရွိရာဖက္ကို ခ်ိန္ရြယ္ရင္း စိုင္းေမာင္ေမာင္ရဲ႕ နေဘး ကေန လွမ္း ေအာ္ေၿပာလိုက္သည္ ။
စိုင္းေမာင္ေမာင္ နဲ႕ နန္းစံတို႕က သူတို႕ လူေတြကို လက္ဟန္ေၿခဟန္နဲ႕ ေဘးကေန ပန္း၀ိုင္းဖို႕ ၿပလိုက္ရင္း ခိုင္ဇာ ပုန္းေနရာ ဆီကို တိုးကပ္လာတဲ႕အခ်ိန္ ( ဘုတ္....ဒုတ္..ဒုတ္....ဂလုပ္ )
ဆိုတဲ႕ အသံနဲ႕ တစံုတခု လိမ္႕လာတာကို ေတြ႕လိုက္လို႕ စူးစိုက္ၾကည္႕လိုက္ၾကသည္ ။
( ဟင္..ဟာ......လက္ပစ္ဗံုး....)
အုန္း။။၀ုန္း........ဒုန္း......
ေလထဲကို ေၿမာက္တက္ လြင္႕စင္သြားတဲ႕ နန္းစံကို စိုင္းေမာင္ေမာင္ တုန္လွဳပ္စြာနဲ႕ ေတြ႕လိုက္ရတဲ႕အခ်ိန္ တဖက္က ေတာင္ကုန္းေပၚကေန ပစ္ခတ္လိုက္တဲ႕ က်ည္ဖူးေတြက စိုင္းေမာင္ေမာင္
ဆီကို တန္းတန္းမတ္မတ္ ေၿပး၀င္လာသည္ ။ လူတေယာက္သည္ ဘရင္းဂန္းၾကီးနဲ႕ သူတို႕ကို ဒလစပ္ ပစ္ခတ္ေနသည္ ။
လက္တဖက္နဲ႕ ပုခံုးကို ထိမွန္သြားလို႕ စိုင္းေမာင္ေမာင္ စူးစူး၀ါး၀ါး ေအာ္ဟစ္ၿပီး လဲက်သြားရသည္ ။ စိုင္းေမာင္ေမာင္ရဲ႕ လူေတြက ဘရင္းဂန္းသမား ဆီကို ၀ိုင္း ပစ္ၾကသည္ ။ ဘရင္းဂန္း
ကို ေဒါက္ေထာက္ၿပီး ပစ္ေနသူက လက္ပစ္ဗံုးေတြ တလံုးၿပီး တလံုး သူတို႕ဆီကို ပစ္ထည္႕ေနသည္ ။
အုန္း...ဒုန္း......၀ုန္း.....
စိုင္းေမာင္ေမာင္ရဲ႕ လူေတြ အထိနာၿပီး ေနာက္လန္ကုန္သည္ ။
ခိုင္ဇာလည္း ေသနတ္ႏွစ္လက္နဲ႕ အၿပင္းအထန္ ပစ္ခတ္ေနသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ တစီး ဒလၾကမ္း ေမာင္းလာတာကို ေတြ႕ရသည္ ။ အစိမ္းပုတ္ေရာင္ ယူနီေဖါင္း
၀တ္ထားတဲ႕ မိန္းမတေယာက္သည္ ဆိုင္ကယ္ကို လက္တဖက္ထဲနဲ႕ ထိန္းလာရင္း က်န္တဲ႕ လက္တဖက္နဲ႕ ေၿပာင္းတို စက္ေသနတ္ေလးနဲ႕ စိုင္းေမာင္ေမာင္တို႕ကို အေနာက္ဖက္ကေန
ဒလစပ္ ပစ္ခတ္ေတာ႕ စိုင္းေမာင္ေမာင္တို႕ လူစုသည္ ေၿပးေပါက္ မရွိဘဲ အတံုးအရံုး ေသကုန္ၾကသည္ ။
( ဟင္...တန္႕ယန္း.......)
ဆိုင္ကယ္နဲ႕ လာကူပစ္သူသည္ တန္႕ယန္း ၿဖစ္ေနသည္ ။
ဘရင္းဂန္းသမားက ဘရင္းဂန္းကို လက္နဲ႕ပိုက္ၿပီး ပစ္ခတ္ရင္း ေရွ႕တိုးလာသည္ ။ ( အို..သူ...သူ......သူ.....ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္...)
ဘရင္းဂန္းၾကီး ကို ပစ္ခတ္ေနသူသည္ ရဲအုပ္ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ ၿဖစ္ေနသည္ ။
စိုင္းေမာင္ေမာင္သည္ ေအာ္ဟစ္ညည္းေနရင္း ေၿမေပၚမွာ လူးလွိမ္႕လို႕ ေနသည္ ။
ေသနတ္သံေတြ ဆဲသြားသည္ ။
ရန္သူ႕အေလာင္းေတြကို ေက်ာ္နင္းၿပီး ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ ခိုင္ဇာ႕ဆီကို တိုးကပ္လာသည္ ။
( လာကူတာ ေက်းဇူးဘဲ ကို ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္.....)
( အၿပန္အလွန္ေပါ႕ ခိုင္ဇာ..ခိုင္ဇာက က်ေနာ္႕ကို ကယ္ခဲ႕တာ သံုးၾကိမ္ သံုးခါ ေတာင္....)
တန္႕ယန္းလည္း သူတို႕ အနားကို ေရာက္လာသည္ ။
စိုင္းေမာင္ေမာင္က ဒီေလာက္ ဒါဏ္ရာနဲ႕ နာက်င္ ခံစားေနတဲ႕ၾကားက ခိုင္ဇာနဲ႕ ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္တို႕ကို ပစ္ခတ္ဖို႕ ေသနတ္ကို ထိုးခ်ိန္လိုက္သည္ ။
ဒိုင္း.....ေညာင္းေညာင္း......
တန္႕ယန္းက စိုင္းေမာင္ေမာင္ကို အနီးကပ္ ပစ္ထည္႕လိုက္သည္ ။
( ကိုၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္...တေယာက္ထဲလား.....)
( ဟုတ္တယ္....ဒီေကာင္ေတြ ခိုင္ဇာ႕ဆီကို လာၾကမယ္ ဆိုတာ သတင္းရလို႕ ခ်က္ခ်င္း လိုက္လာခဲ႕တာ.....ခိုင္ဇာ...)
တန္႕ယန္းလည္း စိတ္ပူလို႕ ေစာေစာ သင္တန္းသိမ္းၿပီး လိုက္လာခဲ႕တာ ခိုင္ဇာ လို႕ ေၿပာလိုက္ရင္း ခိုင္ဇာ႕ကို လာ ဖက္လိုက္သည္ ။
ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္က ( ကဲ ခိုင္ဇာနဲ႕ တန္႕ယန္း..ဒိုးၾကေတာ႕ဗ်ာ..ေသနတ္သံေတြေၾကာင္႕ မၾကာခင္ တပ္နဲ႕ ရဲေတြ ေရာက္လာၾကလိမ္႕မယ္.....က်ေနာ္ ၾကည္႕ရွင္းလိုက္မယ္.....နန္းစံရဲ႕ ရုပ္မေပၚ
ေတာ႕တဲ႕ အေလာင္းကို က်ေနာ္ သစ္ခြေမ ဆိုၿပီး တင္ၿပလိုက္မယ္..သစ္ခြေမကို ေသဆံုးရမိ ဆိုၿပီး အမွဳပိတ္လိုက္မယ္...စိတ္ေအးလက္ေအး သြားၾကေပေတာ႕......) လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ခိုင္ဇာနဲ႕ တန္႕ယန္းတို႕ ထြက္ခြာသြားၾကတာကို ေငးေမာရင္း တေယာက္ထဲ ဘရင္းဂန္းေသနတ္ၾကီး ပိုက္ရင္း ၿမတ္ထြဋ္ေဇာ္ က်န္ရစ္ခဲ႕ပါသည္ ။
ရာဇ၀တ္ေလး ေၿပးမလြတ္ ဆိုေသာ္ၿငားလည္း ဖမ္းဆီးသူက လႊတ္ေပးလိုက္ရင္ေတာ႕ ေၿပးလို႕ လြတ္ပါတယ္ေလ ...လို႕ သူ႕ႏုတ္ဖ်ားက တိုးတိုးေလး ေရရြတ္လိုက္ပါသည္ ။
ယမ္းခိုးေတြလည္း ၿပယ္စၿပဳေနၿပီ ။
အတံုးအရံုး ေသေနတဲ႕ အေလာင္းေကာင္ေတြ အလည္မွာ သူ တေယာက္ထဲ ရပ္ေနရင္း ၿပံဳးေနသည္ ။
( ခ်စ္ေနမိၿပီ..ခိုင္ဇာရယ္.....တကယ္....အရမ္း အရမ္း ခ်စ္ေနမိၿပီကြာ......)
နားပါဦးမည္။
ပန္းရိုင္း
မတ္လ ၁၁ရက္ေန႕ ၂၀၁၈ခုႏွစ္
ခရိုနီညိဳရီ စာျမည္း...........
အပိုင္း ( ၁)အတြဲ၂
ပန္းရိုင္း ေရးသည္
( ၁ )
ကမၻာေအးေစတီလမ္းမၾကီး တေနရာက အထပ္ၿမင္႕ အေဆာက္အဦးသစ္ၾကီးရဲ႕ အေပၚဆံုးထပ္ ။
ခ်မ္းသာေရႊၿပည္ ကုမၸဏီ ရဲ႕ ဦးေဆာင္ ညႊန္ၾကားေရးမွဴး ရံုးခန္း
ညိဳရီေဆာင္း ( သို႕မဟုတ္ ) ငဲငဲ
ေလေအးစက္ နဲ႕ ၾကီးမားခန္းနားတဲ႕ ရံုးခန္းၾကီး အလည္မွာ ရွိေနတဲ႕ သစ္လြင္ေတာက္ပတဲ႕ ကြ်န္းသား အလုပ္
စားပြဲၾကီးရဲ႕ အေနာက္မွာ အညိဳေရာင္ေဖ်ာ႕ေဖ်ာ႕ သားေရ ကုးလားထိုင္ၾကီးေပၚမွာ ညိဳရီေဆာင္း ထိုင္ေနသည္ ။
အေငြ႕တလူလူနဲ႕ ေကာ္ဖီ မတ္ခြက္တခြက္က ညိဳရီေဆာင္း ရဲ႕ စားပြဲေပၚမွာ ရွိေနသည္ ။
သၾကားနဲ႕ ႏို႕မပါတဲ႕ အေမရီကားနား ေကာ္ဖီ ဘလက္ ။
ကြန္ၿပဳတာမွာ စီးပြားေရးနဲ႕ ပတ္သက္တဲ႕ ညီလာခံတခုကို စိတ္၀င္တစား ၾကည္႕ေနသည္ ။
အတြင္းေရးမွဴးမေလး ေက်ာ႕နဒီက ဧည္႕သည္ ေရာက္ေၾကာင္း လာေၿပာလို႕ စားပြဲၾကီးေပၚက မွန္ထဲမွာ ကိုယ္႕
ကိုယ္ကို ၾကည္႕ၿပီး ႏွဳတ္ခမ္းဆိုးေဆး နည္းနည္း ဆိုးလိုက္သည္ ။ ၾကည္႕ေကာင္းရဲ႕လား နည္းနည္း ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
ဖုန္းက အင္တာကြန္းနဲ႕ ေက်ာ႕နဒီကို ဧည္႕သည္ကို လႊတ္လိုက္လို႕ ရၿပီ လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ဧည္႕သည္က ဦးအယ္ဒီမိုးေဆြ ။ အက်ိဳးတူ စီးပြား လုပ္ေဖၚလုပ္ဖက္ တေယာက္ ။
အသက္က ညိဳရီေဆာင္း ထက္ နည္းနည္းေလး ၾကီးမည္ ။
ၿမန္မာၿပည္မွာ လုပ္တိုင္းေပါက္ ေနတဲ႕ လုပ္ငန္းၾကီးေတြ လုပ္ေနသူ တယာက္ ။ သူသည္လည္း ညိဳရီေဆာင္း
လိုဘဲ လူေတြက ခရိုနီလို႕ အေခၚခံေနရတဲ႕ ဘီလ်ံနာ တေယာက္ပါ ။
မတ္တပ္ ထရပ္ၿပီး လက္ကမ္းေပးရင္း..“ ကိုအယ္ဒီ..မေတြ႕တာ ၾကာၿပီေနာ္....” လို႕ ၿပံဳးၿပၿပီး ႏုတ္ဆက္လိုက္သည္ ။
အယ္ဒီမိုးေဆြက ညိဳရီေဆာင္းရဲ႕ လက္ကေလးကို ဆုပ္ကိုင္ ႏုတ္ဆက္ရင္း “ ဟုတ္တယ္....ငဲငဲ....ကိုယ္႕အလုပ္နဲ႕ကိုယ္ ၿခာၿခာလည္ေနၾကတာ
ေလ..ဟဲဟဲ....ဖုန္းခိုင္ၿမဲ တေယာက္ေကာ..ႏိုင္ငံၿခားမွာလား....” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။
ညိဳရီေဆာင္းရဲ႕ မ်က္ႏွာေလး ကြက္ကနဲ ပ်က္သြားသည္ ။
ခ်က္ခ်င္း ဘဲ ရယ္လိုက္ၿပီး “ သူ ရွိပါတယ္...ငဲငဲနဲ႕သာ မတြဲၿဖစ္ေတာ႕တာပါ ..ကိုအယ္ဒီ....” လို႕ ၿပန္ေၿဖလိုက္ၿပီး “ ကိုအယ္ဒီ..တခုခု ေသာက္ပါလား......ထိုင္ပါ....”
လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
အယ္ဒီမိုးေဆြက ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္လိုက္ရင္း..“ ေကာ္ဖီ ဘဲ...သၾကား ႏို႕မပါ....” လို႕ ေၿပာလိုက္လို႕ ညိဳရီေဆာင္း
က အၿပင္က အတြင္းေရးမွဴးမေလး ေက်ာ႕နဒီကို အင္တာကြန္းနဲ႕ လွမ္းမွာလိုက္သည္ ။
“ ကိုအယ္ဒီ....ဘာမ်ား ေၿပာခ်င္လဲ...”
အယ္ဒီမိုးေဆြလို လူတေယာက္က သူ႕ဆီကို အေၾကာင္း ၾကီးၾကီးမားမား မရွိဘဲနဲ႕ လာမည္ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကို
ညိဳရီေဆာင္း သိပါသည္ ။
ၿပံဳးေနတဲ႕ ကိုအယ္ဒီရဲ႕ မ်က္ႏွာ ရုတ္ခ်ည္း တည္သြားသည္ ။
“ ေၿပာခ်င္တာေတြ ရွိတယ္..ငဲငဲ.......ငဲငဲတို႕ အဖြဲ႕က စိန္းစိန္းတို႕ လုပ္ငန္းေတြကို ပံ႕ပိုးေနတာေတြကို ဒို႕တေတြ
ေတြ႕ေနရတယ္....စိန္းစိန္းက ေကာင္းတဲ႕လူတေယာက္ မဟုတ္ဘူး..အဲဒါကို ဆက္ မလုပ္ေပးဖို႕ ဒို႕က လာ သတိ
ေပးတာပါ...ငဲငဲတို႕ အက်ိဳး အတြက္ပါ..အဆိပ္ပင္ေရေလာင္း လုပ္ေနသလို ၿဖစ္ေနလို႕....”
ညိဳရီေဆာင္းက ကိုအယ္ဒီ႕စကား အဆံုး အသံထြက္ ရယ္ေမာလိုက္ပါသည္ ။
“ ဒါ အတြက္လား......မစိုးရိမ္ပါနဲ႕ ကိုအယ္ဒီ...ငဲငဲတို႕ ကူညီေနတယ္ ဆိုတာက အန္ကယ္ ဦးၿငိမ္းခ်မ္းရဲ႕ စီးပြားေရး
လုပ္ငန္းေတြကို ၿပန္ဦးေမာ႕လာေအာင္ အခ်င္းခ်င္း လက္တြဲေခၚေနတဲ႕ သေဘာပါ..အခု သူတို႕လည္း ၿပန္ေခါင္း
ေထာင္လာႏိုင္ၿပီမို႕ ငဲတို႕က ဆက္ ကူညီဖို႕ေတာင္ မလိုေတာ႕ပါဘူး.....”
“ ဒို႕က ေစတနာနဲ႕ပါ..သိတယ္ မဟုတ္လား..ဒို႕က ငယ္ငယ္ထဲက ငဲငဲ ကို ေစတနာ အၿပည္႕ထားခဲ႕တဲ႕လူပါ ”
ေက်ာ႕နဒီ ေကာ္ဖီမတ္ခြက္ေလးနဲ႕ ေရာက္လာသည္ ။ အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းနဲ႕ ေကာ္ဖီခြက္ေလးကို တြန္းလွည္း
ေလးနဲ႕ ကိုအယ္ဒီမိုးေဆြ အနားကို တရိုတေသနဲ႕ ခ်ေပးလိုက္သည္ ။
“ ေမႊးလိုက္တဲ႕ေကာ္ဖီ..ဘာေကာ္ဖီလဲ..စတားဘတ္ခ္ လား.....”
“ မဟုတ္ဖူး..ကိုအယ္ဒီ...ၿပည္တြင္းၿဖစ္ ဥာဏ္ၾကီးရွင္ ေကာ္ဖီပါ....”
“ ေအာ္...ၾကားဖူးတယ္..ၾကားဖူးတယ္...”
အယ္ဒီမိုးေဆြက သားကို အေၾကာင္းကို ေမးလာတဲ႕အခါမွာလည္း ညိဳရီေဆာင္းသည္ မေၿဖခ်င္တဲ႕ ပံုစံနဲ႕ “ ငဲ
လည္း မသိဘူး ကိုအယ္ဒီ...သူ ႏိုင္ငံၿခားမွာလို႕ ေၿပာတာဘဲ...” လို႕ စိတ္မပါတဲ႕ ေလသံနဲ႕ ေၿပာသည္ ။
ကိုအယ္ဒီကို ၿမန္ၿမန္ ၿပန္ေစခ်င္ၿပီ ။
ညိဳရီေဆာင္းမွာ အလုပ္ေတြ ရွိေသးသည္ ။ နယ္က လက္ေထာက္ မန္ေနဂ်ာေဆြဆီကို ဖုန္းေတြ ဆက္ၿပီး ညႊန္
ၾကားစရာေတြ ရွိေနသည္ ။
ေက်ာ႕နဒီသည္ ေဘာ႕စ္ရဲ႕ အခန္းၾကီးထဲက ထြက္လာၿပီး သူ႕စားပြဲမွာ ၿပန္ထိုင္လိုက္ရံု ရွိေသးသည္ ။ ဓါတ္ေလွခါး
တံခါး တြန္ကနဲ ပြင္႕လာၿပီး အမ်ိဳးသမီး တေယာက္ ထြက္လာတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ခ်က္ခ်င္းဘဲ ဒီအမ်ိဳး
သမီးသည္ ေဘာ႕စ္တို႕နဲ႕ တအား ခင္မင္တဲ႕ “ ေရႊၿပည္ၾကီး ကုမၸဏီ ” က ေဘာ႕စ္ ဦးၿငိမ္းခ်မ္းရဲ႕ သမီး ေဒၚစႏၵာ
ဆိုတာကို မွတ္မိလိုက္သည္ ။
“ ၾကြပါ မမ.....ေဒၚညိဳရီသက္နဲ႕ ေတြ႕ဖို႕ပါလား...”
“ ဟုတ္တယ္....”
“ ခဏ ထိုင္ေစာင္႕ပါေနာ္..မမ....ဧည္႕သည္ တေယာက္ အထဲမွာ ရိွေနလို႕..”
“ ေကာင္းၿပီ....”
အမွန္ပါ ၾကိဳတင္ ဖုန္းဆက္ ခ်ိန္းမထားသူေတြကို ေဘာ႕စ္နဲ႕ ေပးေတြ႕ခြင္႕ မရွိပါဘူး ။
ေဒၚစႏၵာကေတာ႕ ေဘာ႕စ္ရဲ႕ ငယ္သူငယ္ခ်င္း သားကို ( ေခၚ ) ကိုကိုၿငိမ္းခ်မ္းရဲ႕ အမ မို႕ သူတို႕က အမ်ိဳးေတြ
လိုဘဲေလ ။ ေက်ာ႕နဒီကို သူတို႕မိသားစုအေၾကာင္း အၿမဲ ေၿပာၿပေလ႕ရွိသည္ ဆိုေတာ႕ သိထားသည္ ။
ေငြေဆာင္ကမ္းေၿခ
ပင္လယ္ၿပာၿပာ ဟိုတယ္
အခန္းနံပါတ္ ( ၆၉ )
မနက္ အေစာၾကီး ေလးနာရီေက်ာ္ ။
ဖုန္းခိုင္ၿမဲ တေယာက္ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေမာက်ေနသည္ ။
သူ႕ကိုယ္ေပၚမွာ ဘာ အ၀တ္မွ မရွိဘူး ။ ေမွာက္ခံုၾကီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ႕ ဖုန္းခိုင္ၿမဲရဲ႕ ေဘးမွာ အိပ္ရာခင္း ၿဖဴၿဖဴ
ကို ပတ္ရစ္ၿပီး တေစာင္းေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ႕ ေကာင္မေလး တေယာက္ ရွိေနသည္ ။
ေလေအးစက္က ေအးစိမ္႕ေနသည္ ။
ကုတင္ေဘးက စားပြဲေလးေပၚက ဖုန္းခိုင္ၿမဲရဲ႕ ဖုန္းေလး တုန္ခါလာသည္ ။ တိတိတိတိ..အသံေလးလည္း ထြက္
သည္ ။
အြန္း...ဘယ္သူေခၚလဲကြာ..အေစာၾကီး.....
ဖုန္းခိုင္ၿမဲရဲ႕ ပါးစပ္က မေက်မနပ္ ေရရြတ္လိုက္တဲ႕အသံ ခပ္တိုးတိုး ထြက္လာသည္ ။
“ ဟယ္လို.....”
“ ေဟး.....ကိုဖုန္း....ဘယ္ေရာက္ေနလဲ....ငါပါ....တင္ေမာင္လတ္..”
“ ဟာ..လတ္ၾကီး..ဘယ္လိုၿဖစ္တာလဲကြာ....ငါတို႕ဆီမွာ မနက္ေလးနာရီဘဲ ရွိေသးတယ္....ဘာေၿပာခ်င္လို႕လဲ....”
ဖုန္းခိုင္ၿမဲက မေက်မနပ္ နဲ႕ ညည္းတြားသလို ေၿပာလိုက္သည္ ။ လတ္ၾကီးသည္ အဂၤလန္ေရာက္ေနတဲ႕ သူ႕ သူငယ္ခ်င္း ၿဖစ္သည္ ။
“ ဟာ....ေဆာရီးကြာ..ကိုဖုန္း..ငါ နာရီမၾကည္႕လိုက္မိဘဲ ေခၚလိုက္တာ....မင္းကို ေၿပာၿပခ်င္ေဇာနဲ႕......”
“ ဘာေၿပာၿပခ်င္တာလဲ..လတ္ၾကီး......”
“ ေစာေစာကဘဲ...မင္း ငယ္ငယ္က ၾကိဳက္ခဲ႕တဲ႕ နီလာထြန္းထြန္းနဲ႕ ငါ ဆံုလို႕..အဲဒါ ေၿပာၿပခ်င္လို႕...”
“ လတ္ၾကီး..မင္းဟာ ေက်ာက္ေခတ္လူသားဘဲ...”
“ ဘာ...ဘာလဲ..ငါ နားမလည္ဘူး..ကိုဖုန္း..ဘာ ေက်ာက္ေခတ္လူသားလဲ.....”
“ ေအာ္..မင္းက ေတာ္ေတာ္ ဒံုးေ၀းတယ္ကြာ...ငါ အဲဒါေတြ စိတ္မ၀င္စားေတာ႕ဘူး.......လတ္ၾကီး..မင္းက ေအာက္(တ္ ) ေအာ႕ဖ္ ဒိတ္.....ၿဖစ္ေနၿပီလို႕ ေၿပာခ်င္တာ.....နီလာထြန္းထြန္း.....ကို ငယ္ငယ္ကဘဲ ၾကိဳက္ခဲ႕တာ..အခု...ေၿပာင္း
လဲကုန္ၿပီ....ေခတ္ေတြ...အလီလိ....မင္း ငါ ဘယ္သူ႕ကို ၾကိဳက္ေနလဲ သိခ်င္လား....”
“ မင္း ေၿပာမွဘဲ ငါသိမွာေပါ႕ ကိုဖုန္း၇ာ.......ဘယ္သူလဲ....”
“ မင္း အမ ...”
“ ဟာ..ကိုဖုန္း..မင္း..မင္း......ေတာ္ေတာ္ ေနာက္တဲ႕ေကာင္....”
“ လတ္ၾကီး..ငါ ေနာက္မွ ေၿပာမယ္ကြာ..ငါ တညလံုး မအိပ္ရေသးဘူး.....”
“ ဘာ..ဘာလဲ...မင္း ေဆာ္ဆြဲေနတာလား....ေဟး...ကိုဖုန္း......ဘယ္ကလဲ...မိုက္လား....ပံုရွိလား...ၿပ...ၿပ....ၿပပါအံုး....”
“ ဟားဟား..လတ္ၾကီး..မင္းက ေတာ္ေတာ္ ၀ါသနာၾကီးတာဘဲ...ေနာက္မွကြာ..ငါ ဆက္ အိပ္လိုက္အံုးမယ္.....”
ဖုန္းပိတ္လိုက္ၿပီး ဖုန္းကို စားပြဲေပၚ ၿပန္တင္လိုက္တဲ႕အခ်ိန္ သူ႕ အ၀တ္မဲ႕ တင္ပါးေတြကို ေခ်ာေခ်ာမြတ္မြတ္ လက္
ကေလးတဖက္က လာ ပြတ္လိုက္လို႕ တဖက္ကို လွည္႕ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
ၿပံဳးၿပံဳးေလးနဲ႕ သူ႕ကို ၾကည္႕ၿပီး သူ႕တင္ပါးေတြကို ညွစ္ကစားေနတဲ႕ နန္းၿမင္႕သဇင္ ...။
နန္းၿမင္႕သဇင္နဲ႕ တညလံုး တခ်ီၿပီးတခ်ီ ကိုင္ၾကတာ ေမာေမာနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္လံုး အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ႕ၾကသည္ ။
“ ေခ်ာလိုက္တာ သဇင္ရယ္......”
နန္းၿမင္႕သဇင္က တင္ပါးေပၚက လက္ကေလးကို သူ႕ကိုယ္ အေရွ႕ၿခမ္းက အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ႕ နဂါးၾကီးဆီကို ေရႊ႕လိုက္သည္ ။ နဂါးၾကီးသည္ နန္းၿမင္႕သဇင္ရဲ႕ လက္ကေလးနဲ႕ တယုတယ ကိုင္ဆုပ္လိုက္တာေၾကာင္႕ လူးလြန္႕ေခါင္းေထာင္လာသည္ ။ နီရဲတြတ္ေနတဲ႕ နဂါးၾကီးရဲ႕ ေခါင္းပိုင္းကို နန္းၿမင္႕သဇင္ရဲ႕ လက္ကေလးက ခ်စ္စႏိုးနဲ႕ပြတ္သပ္ေပးလိုက္လို႕ တမဟုတ္ခ်င္း ေခါင္းေထာင္ ၾကီးထြားလာသည္ ။
နန္းၿမင္႕သဇင္ရဲ႕ ဖြံ႕ထြား တင္းလံုးတဲက ရင္သားၾကီးေတြကို သူ တရွိဳက္မက္မက္ နမ္းရွံု႕လိုက္ရင္း သူမကိုယ္ေပၚကို ခြတက္လိုက္သည္ ။
နဂါးၾကီးရဲ႕ တင္းမာဖြံ႕ထြားလာမွဳက အံ႕ၾသစရာ ေကာင္းလွသည္ ။ မာေၾကာေတာင္႕တင္း ထၾကြေနတာမွ အေၾကာ
ၾကီးေတြ အၿပိဳင္းၿပိဳင္းနဲ႕ ။
စူတင္း ေထာင္ထေနတဲ႕ ႏို႕သီးလံုးေလးေတြကို ဖုန္းခိုင္ၿမဲ တဖက္ၿပီးတဖက္ အငမ္းမရ စို႕ေပးေနတဲ႕အခ်ိန္ သူ႕လက္တဖက္ကလည္း ေပါင္ၾကား အလည္ဗဟိုေနရာက ေရႊၾကဳတ္ဆီကို ေရာက္သြားသည္ ။
ေဖါင္းၾကြေနတဲ႕ ၇တနာေရႊၾကဳတ္ေလးသည္ အရည္ေတြ စိမ္႕စိုေနၿပန္ၿပီ ။ နဂါးၾကီးရဲ႕ ေခါင္းကို နန္းၿမင္႕သဇင္ကရတနာေရႊၾကဳတ္ဆီကို ဆြဲေခၚသြားသည္ ။
စိုစိုရႊဲေနတဲ႕ ရတနာေရႊၾကဳတ္သည္ ရွင္းလင္း ေၿပာင္၀င္းေနသည္ ။
နီညိဳညိဳ တံခါးႏွစ္ခ်ပ္က မေစ႕တေစ႕ေလး ။
စိုအိႏူးညံ႕လြန္းတဲ႕ ေရႊၾကဳတ္ တံခါးႏွစ္ခ်ပ္ကို နဂါးၾကီးသည္ ေခါင္းနဲ႕ တိုးေ၀ွ႕ေနသည္ ။ နန္းၿမင္႕သဇင္ရဲ႕ ႏုတ္ဖ်ားက မပီမသ အသံေလးေတြ ထြက္လာတာကို သူ ၾကားရသည္ ။
ႏို႕သီးမာမာေလးကို လ်ာနဲ႕ ၀ိုက္ ကစားကလိရင္း ေရႊၾကဳတ္အထဲကို နဂါးကို ၀င္ခိုင္းလိုက္သည္ ။
စိုအိႏူးညံ႕တဲ႕ရတနာေရႊၾကဳတ္ရဲ႕ လွိဳဏ္ေခါင္းထဲကို နဂါးၾကီး တရွဴးထိုး တိုး၀င္သြားသည္ ။ လွိဳဏ္ေခါင္းတြင္းသည္ က်ဥ္းေၿမာင္းလြန္းတာေၾကာင္႕ နဂါးရဲ႕ ကိုယ္ထည္နဲ႕ လွိဳဏ္ေခါင္း နံရံေတြ ပြတ္တိုက္ထိုးထိသြားတာေတြက နန္းၿမင္႕သဇင္ကို ေရာ သူ႕ကိုေရာ တုန္ခါလူးလြန္႕သြားရတဲ႕ အထိအေတြ႕ေတြပါ ။
“ အင္း..ကိုကိုရယ္.....လုပ္ပါ လုပ္ပါ.....နန္း တအားလိုခ်င္ေနၿပီ.....”
ဒီလို ေတာင္းဆိုတဲ႕ အသံေလးက သူ႕ရဲ႕ ကာမစိတ္ရိုင္းေတြကို ပိုလို႕ ထၾကြေသာင္းက်န္းေစသည္ ။ တအားေဆာင္႕ထည္႕ပစ္ရင္း ကာမစည္းစိမ္ကို အတူယွဥ္တြဲကာ ခံစားေနမိသည္ ။ တဖပ္ဖပ္ တေဖါင္းေဖါင္း အသံေတြနဲ႕ အတူ နန္းရဲ႕ ေအာ္သံ ေတာင္းဆိုသံေလးေတြ က တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ ဟိုတယ္ခန္းေလးထဲမွာ ထြက္ေပၚေနသည္ ။
ေလေအးစက္ ဖြင္႕ထားတဲ႕အခန္းေလးထဲမွာ ေခြ်းတလံုးလံုးနဲ႕ လူသားႏွစ္ေယာက္ လွဳပ္ရွားေနသည္ ။
အင္း...အင္း....အင္း.......ဟင္း.....
အသားခ်င္း ရိုက္ခတ္သံ တဖတ္ဖတ္..အသက္ရွဴသံၿပင္းၿပင္းေတြနဲ႕ ညည္းၿငဴသံေတြ ခပ္တိုးတိုး ထြက္ေနသည္ ။
နန္းၿမင္႕သဇင္သည္ တက္သစ္စ အဆိုေတာ္မေလး ပါ ။
ဖုန္းခိုင္ၿမဲသည္ ညိဳရီေဆာင္းနဲ႕ ခ်စ္ပြဲ အခါခါ ၀င္ခဲ႕ၿပီးတဲ႕ေနာက္ ရိုးအီလာတာက တေၾကာင္း ညိဳရီေဆာင္းက စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြကို အားသြန္ခြန္စိုက္ ဖိလုပ္ေနတာမို႕ သူနဲ႕ မေတြ႕ၿဖစ္ေတာ႕တာေတြ မ်ားလာတာက တေၾကာင္း သူကိုယ္တိုင္လည္း စီးပြားေရး ဖက္ကို ေၿခစံုပစ္ ၀င္လိုက္တာေၾကာင္႕ ညိဳရီေဆာင္းနဲ႕ မေတြ႕ၿဖစ္ၾကေတာ႕ ။ ညိဳရီေဆာင္းက ႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္တခုကို ဘဏ္လုပ္ငန္းေတြနဲ႕ ပတ္သက္တဲ႕ ပညာရပ္ေတြကို သင္ယူဖို႕ သြားလိုက္တာေၾကာင္႕ သူနဲ႕ အၾကီးအက်ယ္ ရန္ၿဖစ္တာ စကားမ်ားတာ မရွိဘဲ ၿပတ္သလို ကြဲကြာသြားသည္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ အလံုလမ္းက စားေသာက္ဆိုင္ၾကီးတခုမွာ သီခ်င္း လာဆိုတဲ႕ နန္းၿမင္႕သဇင္နဲ႕ သူ ဆံုသည္ ။
နန္းၿမင္႕သဇင္သည္ နံမည္ရခါစ အဆိုေတာ္ အသစ္ေလး ၿဖစ္သည္ ။ သို႕ေပမယ္႕ ဆက္ၿပီး အၿမင္႕ကို တက္ေရာက္ဖို႕က စပြန္ဆာ ရွာေနေတာ႕ ဖုန္းခိုင္ၿမဲနဲ႕ ခင္မင္သိကြ်မ္းလိုက္တဲ႕အခါ
ဖုန္းခိုင္ၿမဲကို ေတာက္တဲ႕တေကာင္လို ကပ္ေနေတာ႕တာဘဲ ..။
ဖုန္းခိုင္ၿမဲကလည္း နံမည္ရွိတဲ႕ နန္းၿမင္႕သဇင္နဲ႕ တြဲရတာကို အရမ္း ေက်နပ္ ဂုဏ္ယူသည္ ။ တြဲေနတာ အၾကာၾကီး ။ ေနာက္က်ေတာ႕ ဖုန္းခိုင္ၿမဲ ေထာက္ပံ႕ကူညီတာေတြကလည္း တအားမ်ားသလို ဖုန္းခိုင္ၿမဲရဲ႕ မ်က္ႏွာနဲ႕ အရွိန္နဲ႕ နန္းၿမင္႕သဇင္ တေယာက္ စင္ေပၚပိုေရာက္ ခဲ႕လို႕ နံမည္ ပိုၾကီးလာခဲ႕သည္ ။ ဖုန္းခိုင္ၿမဲရဲ႕ ေက်းဇူးေတြက မ်ားၿပား ၾကီးမားလွေတာ႕ နန္းၿမင္႕သဇင္လည္း
သူမ အေမက ေပးထားတဲ႕ အေမြ ရတနာေရႊၾကဳတ္ေလးကို ဖုန္းခိုင္ၿမဲကို ေကြ်းးပစ္လိုက္တာေပါ႕ ။
ၿမန္မာၿပည္နဲ႕ မိုင္ေပါင္း အမ်ားၾကီး ေ၀းကြာေနတဲ႕ ပင္လယ္သမုဒၵရာၾကီးေတြ ၿခားေနတဲ႕ အေမရိကန္ၿပည္ေထာင္စု
ရဲ႕ တခုေသာ ၿမိဳ႕ၾကီး ။
ည ကိုးနာရီ ။
စည္ကားေနတဲ႕ တရုတ္တန္း ( ခ်ိဳင္းနားေတာင္း ) တေနရာ ..။
နီယြန္မီး ဆိုင္းဘုတ္ေလး က မွိတ္တုပ္ မွိတ္တုပ္နဲ႕ ဆိုင္ဖြင္႕ဆဲ ဆိုတာကို ၿပသေနသည္ ။
ဆိုင္နံမည္က ဖူဂ်ီယာမ ဆူရွီဆိုင္ ။
ဆိုင္ထဲမွာ လူက်ေနသည္ ။
ဆူရွီလိပ္သူ ဆူရွီဆ၇ာ ႏွစ္ေယာက္သည္ လက္မလည္ေအာင္ အလုပ္မ်ားေနသည္ ။ အနက္ေ၇ာင္ ၀တ္စံုနဲ႕ နင္၈်ာ
သိုင္းသမားေလး တေယာက္နဲ႕ တူတဲ႕ စားပြဲထိုး ေကာင္ေလးသည္ ေၿပးလႊား လုပ္ကိုင္ေနရသည္ ။ ေကာင္တာ
မွာ အသားၿဖဴဆြတ္ဆြတ္ ဆံပင္နက္နက္နဲ႕ ေကာင္မေလး တေယာက္သည္ ေငြရွင္းတဲ႕ စားသံုးသူ ကပ္စတန္မာေတြ ကို ေငြလက္ခံယူေနသည္ ။
ဆူရွီဆရာ ေကာင္ေလးသည္ သူ႕ဖုန္း ခဏခဏ ၿမည္ေနတာကို မကိုင္အားေသး ။
ဆူရွီလိပ္ေတြ လိပ္ေနသည္ ။
သူ႕နံမည္က သားကို ။ နံမည္အရင္းက ကိုကိုၿငိမ္းခ်မ္း ။ နီးစပ္သူေတြက သူ႕ကို သားကို လို႕ဘဲ ေခၚၾကသည္ ။
သားကိုသည္ ၿမန္မာၿပည္က စီးပြားေ၇းသမား အၾကီးစားၾကီး ဦးၿငိမ္းခ်မ္းရဲ႕ သား ၿဖစ္သည္ ။
အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႕ သူသည္ ၿမန္မာၿပည္ကို စြန္႕ခြာၿပီး အေမရိကန္မွာ ေရာက္ေနခဲ႕တာ ေတာ္ေတာ္ ၾကာ
ေနၿပီ ။
ေရာက္ခါစက ရန္ကုန္ မိသားစုဆီက ေငြေတြ လွမ္းလွမ္းမွာၿပီး သံုးၿဖဳန္းစားေသာက္ခဲ႕တဲ႕ သားကိုသည္ တရက္မွာ
ေငြၿပတ္သြားလို႕ ဦးေလးလိုဘဲ သူတို႕မိသားစုကို ေစာင္႕ေရွာက္ အလုပ္လုပ္ေပးေနတဲ႕ ဦးစိန္းစိန္းကို ေငြထပ္မွာ
တဲ႕အခါ ဦးစိန္းစိန္းက သူတို႕ မိသားစု စီးပြားေရး က်ဆင္းလို႕ ေပးဖို႕ ခက္ခဲသည္ လို႕ ေၿပာတာကို သူ စိတ္တ
အားဆိုးခဲ႕သည္ ။ ဦးစိန္းစိန္းကို ေအာ္ေဟာက္ခဲ႕သည္ ။ သို႕ေပမယ္႕ ဦးစိန္းစိန္းနဲ႕ ရေနတဲ႕ သူ႕အမ မနႏၵာက
၀င္ၿပီး တကယ္႕ကိုဘဲ စီးပြားက်လို႕ ခက္ခဲေနသည္ ဆိုတာကို ေၿပာၿပလိုက္တဲ႕အခါ သူ သေဘာေပါက္သြားသည္ ။
ရန္ကုန္ကိုလည္း သူ မဆက္သြယ္ေတာ႕ ။
ကိုယ္႕ေၿခေပၚ ကိုယ္ရပ္ႏိုင္ေအာင္ သူ စ ၾကိဳးစားသည္ ။ မေက်နပ္ရင္ တစ္က ၿပန္စမည္ ဆိုတဲ႕ စကားလိုေပါ႕ ။
သူမ်ားဆိုင္ေတြ လုပ္ငန္းေတြမွာ ၀င္လုပ္တာထက္ ကိုယ္႕ဖါသာ လုပ္ခ်င္စိတ္က ၿပင္းၿပသည္ ။ သံုးၿဖဳန္းလြန္ခဲ႕လို႕
လက္ထဲမွာ ေငြက မ်ားမ်ားစားစား မရွိဘူး ။
လတ္တေလာ တြဲေနတဲ႕ ဂ်ပန္မေလး ယုမိ ယာရွီးဒါး က “ သား.....မင္း နာရီၾကီးေတြ ရွိေနတာဘဲ...” လို႕ သတိေပးလိုက္လို႕ သားကိုလည္း ေငြေပါစဥ္က ေလ်ာက္၀ယ္ထားတဲ႕ ရိုးလက္စ္နာရီေတြ အိုမီဂါ နာရီေတြကို အံဆြဲထဲက ထုတ္ယူလိုက္သည္ ။
ယုမိကလည္း သားကို သူ႕ကို ၿမန္မာၿပည္က ေရာက္ခါစ လက္ေဆာင္ အၿဖစ္ ေပးခဲ႕တဲ႕ ပတၱၿမား လက္စြပ္ ေတြ
ေက်ာက္စိမ္းတံုးေတြကို ထုတ္ယူလိုက္သည္ ။
“ ဒါေတြကို ထုခြဲၿပီး အရင္းအႏွီးလုပ္ၾကမယ္...ေသးေသးေလး က စၾကတာေပါ႕ သား....” လို႕ ယုမိက ေၿပာသည္ ။
နံရံကပ္ ဆိုင္ေပါက္စနေလးကေန သူတို႕ စခဲ႕ၾကသည္ ။ မေလ်ာ႕ေသာ လံု႕လနဲ႕ ၾကိဳးစားခဲ႕ၾကသည္ ။
တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕ ေအာင္ၿမင္လာသည္ ။ ယုမိသည္ သားကိုရဲ႕ တကယ္႕ ပါတာနာေကာင္း တေယာက္ပါ ။သူတို႕
ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဖူဂ်ီယာမ ဆူရွီဆိုင္ကေလးသည္ ေအာင္ၿမင္သည္ ။ ညတိုင္းလို က်ိတ္က်ိတ္တိုး စည္ကားသည္ ။
ည ၁၁နာရီ ဆိုင္ပိတ္ၿပီးတဲ႕အခ်ိန္ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ပိုင္ ဆူဘားရူးကားေလးနဲ႕ သူတို႕ေနတဲ႕ တိုက္ခန္းေလးဆီကို
ၿပန္ၾကသည္ ။ ၿမန္မာဆူရွီလိပ္သမားေလး သစ္မင္းေဒ၀ နဲ႕ စားပြဲထိုး ဂ်ပန္ကေလး ကားတို တို႕သည္ သူတို႕နဲ႕
လက္ညီတဲ႕ ဖူဂ်ီယာမ ၀န္ထမ္းမ်ား ၿဖစ္သည္ ။ တခါတေလ အလုပ္က်လြန္းလို႕ ၿမန္မာဆူရွီလိပ္သမေလး ၀တ္မွံဳ
ကို ေခၚလုပ္ခိုင္းရသည္ ။ ၀တ္မွံဳသည္ သူ႕အမဆိုင္မွာ ဆူရွီလိပ္ေနသူ ၿဖစ္ေပမယ္႕ သားကိုတို႕ သစ္မင္းေဒ၀တို႕ကို
ခင္မင္မွဳနဲ႕ လာလာကူတတ္သည္ ။
ဒီေန႕လည္း ေတာ္ေတာ္ ေရာင္းေကာင္းသည္ ။
ည၁၀နာရီေက်ာ္ၿပီမို႕ အိုးပင္း ဆိုတဲ႕ မီးနီေလးကို ယုမိက သြားပိတ္လိုက္သည္ ။ ေနာက္ဆံုးပိတ္ ကပ္စတန္မာ
စံုတြဲသည္ သူတို႕ ၿဖိဳခြင္းေနတဲ႕ ၀ိုင္ပုလင္းကို လက္စသတ္ေနၿပီ မို႕ မၾကာခင္ ၿပန္ၾကေတာ႕မွာပါ ။
သစ္မင္းေဒ၀လည္း ဆူရွီလိပ္တဲ႕ စားပြဲကို သန္႕ရွင္းေရး စလုပ္ေနၿပီ ။ စားပြဲထိုးေလး ကားတို ကေတာ႕ ပုဂံခြက္
ေယာက္ေတြကို ေဆးေၾကာ ရွင္းလင္းေနသည္ ။ ယုမိက ကပ္ၿပားနဲ႕ ရွင္းထားတာေတြကို စာရင္းလုပ္ေနသည္ ။
သားကိုက သူ႕ဖုန္းကို စစ္ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
ဘယ္သူေတြ ေခၚတာလဲ …. ။
ဟင္........
သူ အရမ္း အံ႕ၾသသြားသည္ ။ သူ႕ကို ဖုန္းေခၚထားတာက ႏွစ္ဦးေတာင္ ။
တေယာက္က ဦးေလးစိန္းစိန္း ။
ေနာက္တေယာက္က သူ႕ငယ္သူငယ္ခ်င္း...ငယ္ခ်စ္.....ညိဳရီေဆာင္း ( ေခၚ ) ငဲငဲ.....။
ယုမိက ေမာ႕ၾကည္႕သည္ ။
“ သား.....ဘယ္သူ ေခၚတာလဲ....”
“ ၿမန္မာၿပည္က.....”
“ အားလံုး အိုေကၾကလား..ေနေကာင္းၾကလား.....သား.....”
“ အင္း..ေကာင္းပါတယ္...ထင္တာဘဲ....ေနာက္မွ ၿပန္ေခၚေမးေတာ႕မယ္..ယုမိ...ဒို႕တေတြ ဆိုင္ပိတ္ဖို႕ အရင္ လုပ္
ၾကရမယ္ မဟုတ္လား …. ”
ဖူဂ်ီယာမကေန သူတို႕ တိုက္ခန္းေလးဆီကို ၿပန္ေရာက္ၾကေတာ႕ အရင္ဆံုး လုပ္ၾကတာက ေရပန္းေအာက္ ၀င္ၿပီး
တေနကုန္ ေပေရနံေစာ္သမ်ွေတြကို ဆပ္ၿပာေမႊးေမႊးနဲ႕ ေရမိုးခ်ိဳး သန္႕စင္ပစ္ၾကရတာပါ ။
ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို အရင္ ၀င္ႏွင္႕ၿပီး ေရပန္းေအာက္မွာ ရပ္ရင္း ေရပူပူေတြကို အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းနဲ႕ ခ်ိဳးေနတဲ႕
ယုမိဆီကို သူ အေၿပးအလႊား ၀င္သြားလိုက္သည္ ။ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္ေတြနဲ႕ သားကိုနဲ႕ ယုမိ နီးနီးကပ္ကပ္ ေရခ်ိဳး
ေနၾကသည္ ။ ဒါက ေန႕စဥ္ လုပ္ေနက် အလုပ္ ။ ယုမိနဲ႕ တေယာက္ကို တေယာက္ ေခ်းတြန္းေပးေနက် အတိုင္း
ေခ်းတြန္းေပးသည္ ။ “ ဟိတ္..သား..ဘယ္လိုၿဖစ္တာလဲ...ထူးထူးဆန္းဆန္း.....” လို႕ ယုမိက ေၿပာလိုက္ရင္း သူမ
ဖင္တံုးေတြ ၾကားကို လာထိေထာက္မိတဲ႕ ေတာင္မာေနတဲ႕ သားကိုရဲ႕ လိင္တန္ေခ်ာင္းကို လက္ကေလးနဲ႕ ဖြဖြ
ရိုက္ထည္႕လိုက္သည္ ။
သားကိုက ရယ္သည္ ။
“ ယုမိ......”
“ အင္..ဘာလဲ သား.....”
“ စုတ္ေပးမလား......”
ယုမိက သားကို မ်က္ႏွာကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည္႕သည္ ။ ၿပံဳးစိစိနဲ႕ “ အင္း...ရတယ္ေလ....” လို႕ ၿပန္ေၿပာရင္း
ေရဖြားေတြ က်ေနတဲ႕အထဲ ေဆာင္႕ေၾကာင္႕ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး မာေၾကာတင္းေထာင္လာတဲ႕ သားကိုရဲ႕ ဒုတ္ၾကီးကို စုတ္ေပးသည္ ။
“ အား.......အိုး.....ေကာင္းလိုက္တာ ယုမိရယ္......”
ေရခ်ိဳးခန္း နံရံကို လက္နဲ႕ ေထာက္ရင္း ယုမိ စုတ္ေပးတာေတြကို မ်က္စိမွိတ္ၿပီး ခံယူေနသည္ ။
အင္း..ငဲငဲ တို႕ ဘာေၾကာင္႕ ေခၚလဲ မသိဘူး..ၿပီးတာနဲ႕ ၿပန္ေခၚၾကည္႕မွဘဲ......။
ယုမိကေတာ႕ စိတ္ပါလက္ပါနဲ႕ တအားကို စုတ္ေပးေနသည္ ။ ေတာ္ေတာ္ ပုေလြေကာင္းတဲ႕ ဂ်ပန္မေလး ။
( အား......အား....အင္း......စုတ္...ယုမိ...စုတ္...အိုး......ေကာင္းတယ္.....ေကာင္းလိုက္တာ.....)
ယုမိက သူ႕အၾကိဳက္ကို သိသည္ ။ ေဂြးစိႏွစ္လံုးကို လက္နဲ႕ ဆြဲဆုပ္ထားေပးသည္ ။ ယုမိရဲ႕ ပါးစပ္ထဲကို သူ ေကာ႕ထိုးေနသည္ ။ ယုမိသည္ အားရပါးရ စုတ္ေနသည္ ။
ယုမိရဲ႕ ႏို႕ၾကီးႏွစ္လံုးက တြဲက်ေနေပမယ္႕ ကိုင္လို႕ တအာေကာင္းသည္ ။ ႏို႕သီးလံုးေလးေတြက စူထြက္ေနၾကသည္ ။
အားရပါးရ စုတ္ေနတဲ႕ အခ်ိန္ ယုမိရဲ႕ ႏို႕ႏွစ္လံုးသည္ လွဳပ္ရမ္းေနသည္ ။
စုတ္တာ ခံေကာင္းေနေပမယ္႕ ယုမိကို လိုးခ်င္လာသည္ ။
ေတာ္ေတာ႕...ယုမိ....ဒို႕ လိုးၾကရေအာင္.....
ယုမိက လီးကို ပါးစပ္ထဲက မထုတ္ေသး ။ သားကို ကို ေမာ႕ၾကည္႕သည္ ။ ဆက္စုတ္ခ်င္ေနေသးသည္႕ သေဘာ ။
လိုးၾကမယ္.....
ယုမိနဲ႕ သူ ေရခ်ိဳးတာ ရပ္လိုက္သည္ ။ တဘက္နဲ႕ ေရ စင္ေအာင္ မသုတ္ႏိုင္ၾက ။ အိပ္ခန္းထဲကို အၿမန္ေၿပး၀င္ၿပီး ပက္လက္ တက္ေမွာက္ ေလွၾကီးထိုး ပံုစံနဲ႕ အၿပတ္ လိုးလိုက္ၾကသည္ ။
သူကလည္း တအား ေဆာင္႕လိုး ယုမိကလည္း ေကာ႕ပင္႕ေပး...တဖတ္ဖတ္ တဖုန္းဖုန္း အသံေတြ ညံေနသလို တအီးအီး ေအာ္သံေတြက ဆူညံလို႕ ေနသည္ ။( ၂ )
ရဲၾကီး ( ေခၚ )ရဲၿမင္႕သန္း
ဆရာစံလမ္းေပၚက ေရႊဘဲ စားေသာက္ဆိုင္ရဲ႕ အေပၚထပ္က သီးသန္႕ အခန္းထဲ ရဲၾကီးနဲ႕ အေပါင္းအသင္းေတြ
ေရာက္ေနသည္ ။ မိုးေအာင္လြင္က ဒတ္ဘယ္ဘလက္ တလံုး ယူလာသည္ ။ ရဲၾကီး နဲ႕ မိုးေအာင္လြင္က ယူ
အက္စ္က ၿပန္ေရာက္လာတဲ႕ ေဘာ္ဒါ တိုးညြန္႕မွီ အတြက္ကို ေတြ႕ဆံုပြဲ လုပ္ေပးတာ ။
ရဲၾကီး အရမ္း စိတ္ဆိုးေနသည္ ။
ေဘာ္ဒါေတြက ဖုန္းခိုင္ၿမဲ အေၾကာင္းကို ေၿပာၿပလို႕ ။
ညိဳရီေဆာင္း သို႕မဟုတ္ ငဲငဲကို သစၥာမဲ႕ေနတဲ႕ ဖုန္းခိုင္ၿမဲကို သတ္ပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ စိတ္ဆိုးေနသည္ ။
ရဲၾကီးသည္ သူ႕အေဖတို႕ စပ္တူ လုပ္ေနတဲ႕ ေက်ာက္တြင္းေတြဆီကို အၾကာၾကီးေရာက္ေနလို႕ ရန္ကုန္နဲ႕ ကင္း
ကြာေနသည္ ။ အခုမွ ဖုန္းခိုင္ၿမဲ အေၾကာင္းကို သူ ၾကားရသည္ ။ ေဘာ္ဒါေတြက ဖုန္းခိုင္ၿမဲသည္ လူယုတ္မာ
ညိဳရီေဆာင္းကို ၿဖတ္လိုက္ၿပီး အဆိုေတာ္မေလး နန္းၿမင္႕သဇင္နဲ႕ တြဲေနတယ္လို႕ ေၿပာၿပၾကလို႕ ။
တကယ္ေတာ႕ ရဲၾကီး ေခၚ ရဲၿမင္႕သန္း...သားကို သို႕မဟုတ္ ကိုကိုၿငိမ္းခ်မ္းတို႕သည္ ငယ္ငယ္ထဲက အရမ္း ခင္
မင္ ခ်စ္ၾကတဲ႕ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြ ပါ ။ အရြယ္ေရာက္လာေတာ႕ သားကိုကေရာ ရဲၾကီးကေရာ ညိဳရီေဆာင္း ကို
ခ်စ္မိခဲ႕ၾကသည္ ။ ရဲၾကီးက သားကို ေၾကာင္႕ ညိဳရီေဆာင္းကို ဖြင္႕မေၿပာခဲ႕ဘူး ။ ညိဳရီေဆာင္းကလည္း သားကို
သူ႕ကို ၾကိဳက္ေနတယ္ ဆိုတာကို သိေပမယ္႕ သားကိုက ေစာ္ရွဳပ္လို႕ ဆိုၿပီး စိတ္ဆိုးသည္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ဖုန္းခိုင္ၿမဲက ၀ုန္းဆို ၾကား၀င္ ဖန္သည္ ။ ဖုန္းခိုင္ၿမဲသည္ ကံေကာင္းတဲ႕ ေခြးသူေတာင္းစား။
သူတို႕ရဲ႕ ညိဳရီေဆာင္းကို ဖုန္းခိုင္ၿမဲ ရသြားသည္ ။ အခုေတာ႕ တန္ဖိုး မထားဘဲ တၿခားေစာ္နဲ႕ ကဲေနသည္ ဆို
ေတာ႕ ဒီေကာင္ကို ေတြ႕ရာသင္းခ်ိဳင္း ဓါးမဆိုင္း ဆိုသလို ႏွိပ္ပစ္ရမည္ လို႕ ရဲၾကီးက ေၿပာသည္ ။
မိုးေအာင္လြင္ကေတာ႕ ဖုန္းခိုင္ၿမဲရဲ႕ ဘက္ဂေရာင္းကို လန္႕သည္ ။ ဖုန္းခိုင္ၿမဲရဲ႕ အေဖက အေကာင္ၾကီးတေယာက္
မဟုတ္လား ။ ဒီသတင္းကို ၾကားၾကားၿခင္း မေအာင္႕အည္းႏိုင္ဘဲ စားေသာက္ခန္းရဲ႕ အၿပင္ဖက္ကို ထြက္လိုက္ၿပီး
ညိဳရီေဆာင္း ဆီကို ဖုန္းေခၚလိုက္သည္ ။
ဟယ္လို..ရဲၾကီးလား.....နင္ ဘယ္ေပ်ာက္ေနလဲ...ငါ နင္႕ကို သတိရေနတာ....
ေအး...ငဲငဲ..ငါေက်ာက္တြင္းေတြဆီ ေရာက္ေနတာ...အဲ႕မွာ ၾကာေနတာ..နင္႕ကို သတိရတာရယ္...ေမးခ်င္တာ တခု
ရယ္ေၾကာင္႕.... ငါ အခု ေခၚလိုက္တာ...နင္ ဖုန္းေၿပာလို႕ ရရဲ႕လား....ငဲငဲ....
ရတယ္..ငါ အခု အိမ္ၿပန္ေရာက္ေနၿပီ....ေၿပာ...ရတယ္...ရဲၾကီး......
နင္နဲ႕ ဖုန္းခိုင္ၿမဲ ၿပတ္သြားၿပီဆို.....ငါ အခုဘဲ ၾကားတယ္....ၾကားၾကားၿခင္း နင္႕ဆီ ေခၚလိုက္တာ......
ေအး....အဲလိုဘဲ ဆိုပါေတာ႕...ငါ ၿပန္မေတြးခ်င္ေတာ႕တဲ႕ ငါ႕အမွားတခုပါဟာ..ေမးမေနပါနဲ႕ေတာ႕....
ငဲငဲ...ငါ ဖုန္းခိုင္ၿမဲကို ခြင္႕မလြတ္ႏိုင္ဘူး.... နင္႕ကို သစၥာမဲ႕တဲ႕ေကာင္ကို ငါ ပညာေပးခ်င္ေနတယ္...ေတာက္....
ရဲၾကီး..နင္ ေလ်ာက္လုပ္မေနနဲ႕....သူက ငါ႕ကို ၿဖတ္တယ္လို႕ ၁၀၀% ေၿပာလို႕မရဘူး ဟ..ငါကလည္း ဘဏ္လုပ္
ငန္းေတြ အေၾကာင္း ေက်ာင္းသင္တန္းေတြ သြားတက္တယ္ေလ..သူနဲ႕ ငါနဲ႕ ေသြးေအးသြားၿပီး ၾကာေတာ႕လည္း
ၿပတ္တဲ႕သေဘာေပါ႕ဟာ..ရန္ေတြ ဘာေတြေတာ႕ မၿဖစ္ပါဘူး...သူက ေစာ္မရွိရင္ မေနတတ္တဲ႕လူမို႕ အသစ္တြဲ
တာေနမွာေပါ႕ဟယ္....
ငဲငဲ..နင္က ေတာ္ေတာ္ စိတ္ေအးတယ္....ေအး....နင္နဲ႕ ေနာက္မွ ေတြ႕အံုးမယ္....နင္ သားကို သတင္းေကာ ၾကား
ေသးလား..သူနဲ႕လည္း ငါ အဆက္ၿပတ္ေနတာ ၾကာၿပီ …
သူ ယူအက္စ္မွာေလ.....New York ဖက္မွာလို႕ ေၿပာတာဘဲ...ငါ ဆြစ္ဇလန္ ကေန ၿပန္တံုးက သူ႕ဆီေတာင္ ၀င္
လိုက္မလို႕ စိတ္ကူးေသးတယ္...ေနာက္ေတာ႕ ငါ အလုပ္တခု ေပၚလာလို႕ မ၀င္ၿဖစ္ေတာ႕ဘူး....ရဲၾကီး....သူ႕ကို
လည္း ငါ သတိရပါတယ္....ဟိုတေန႕ကေတာင္ သူ႕အမ မစႏၵာ ငါ႕ရံုးခန္းကို လာေသးတယ္....”
“ ေအး..နင္နဲ႕ ဖုန္းေၿပာၿဖစ္ရင္ ေၿပာလိုက္ပါဟာ..ငါ သားကိုကို သတိရေနတယ္...ေနာ...”
“ အိုေက...ေၿပာလိုက္မယ္..ရဲၾကီး....သူနဲ႕ ေၿပာၿဖစ္ဖို႕ ရွိတယ္....သူ႕မိသားစုက သူ႕ကို ၿမန္မာၿပည္ကို ၿပန္လာ
ေစခ်င္ၾကတယ္....သူတို႕လည္း စီးပြား ၿပန္ေကာင္းလာၿပီး ဦးေဆာင္ေပးမယ္႕ လူ လိုတယ္ေလ..သူ႕အေဖၾကီးက
သိပ္ ေနလို႕ မေကာင္းေတာ႕ဘူး....”
“ ဟုတ္လား..ငါသြားၾကည္႕လိုက္အံုးမယ္....ေအး..ဒါဘဲေနာ္ ငဲငဲ...ငါ ေနာက္မွ ေတြ႕မယ္....ဘိုင္း......”
“ေအး...ေအး..ဘိုင္း ရဲၾကီး......”
ညိဳရီေဆာင္းသည္ ရဲၾကီးနဲ႕ ဖုန္းေၿပာအၿပီး အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္ေပၚမွာ ခဏေလး ထိုင္ငိုင္ေနမိသည္ ။
တမင္တကာ ေမ႕ထားတဲ႕ အေၾကာင္းေတြကို ရဲၾကီးက လာ ေဖၚထုတ္သြားၿပန္တယ္ ။ တေန႕တေန႕ အလုပ္ေတြ
မ်ားေနသည္ ။ ကိုယ္ပိုင္ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အေရးေတြကို ပစ္ပယ္ထားေနခဲ႕တာ ၾကာၿပီ ။ ဘယ္သူကမွ ပစ္
ပယ္ပါလို႕ ေၿပာတာလည္း မဟုတ္ပါ ။ မိသားစု လုပ္ငန္း တာ၀န္ေတြကို စ ဦးေဆာင္လုပ္တဲ႕ အခ်ိန္ထဲက ညိဳရီေဆာင္းကို ဘယ္သူမွ လႊမ္းမိုးတာ ခ်ဳပ္ကိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္တာ မရွိ ပါဘူး ။ အလုပ္ေတြကို ညိဳရီေဆာင္းဘဲ ဦးေဆာင္ေနတာပါ ။
ညိဳရီေဆာင္းရဲ႕ စိတ္ေတြကိုက အလုပ္ထဲကို ၿမွပ္လိုက္မိတာေၾကာင္႕ ကိုယ္႕ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ကိစၥေတြကို ေရွ႕တန္း မတင္ၿဖစ္ေတာ႕တာပါ ။
ဖုန္းခိုင္ၿမဲနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ကေတာ႕ သူက ညိဳရီ႕ကို တက္ မခ်စ္လို႕ပါ လို႕ ေၿပာရမွာပါ ။ တကယ္ ခ်စ္သူ ဆိုရင္
ဘယ္ေလာက္ဘဲ ေ၀းကြာေနပါေစ...သစၥာရွိေနမွာဘဲေလ ။ သူကလည္း စီးပြားေရးေလာကထဲကို ေၿခစံုပစ္ ၀င္
လိုက္တယ္ ဆိုေတာ႕ မိန္းမေခ်ာေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႕ ေတြ႕လိုက္ရတဲ႕အခါ တင္းမ ခံႏိုင္ဘူး ၿဖစ္လိမ္႕မယ္ ။
သူ႕ကိုေတာ႕ ညိဳရီ စိတ္ကုန္သြားပါၿပီ ။ တေန႕ ညိဳရီ႕ဆီကို ၿပန္လွည္႕လာရင္ေတာင္ သူ႕ကို ညိဳရီ လံုး၀ လက္မခံေတာ႕လို႕ ဆံုးၿဖတ္ၿပီးသြားၿပီ ။
ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္အစားေတြကို တခုၿပီး တခု ခြ်တ္ပစ္သည္ ။ တေနကုန္ ေခါင္းကလည္း စဥ္းစား..ပါးစပ္က
လည္း ေၿပာ..ဟန္ေဆာင္အၿပံဳးေတြၿပံဳး..တာ၀န္အရ ၿပံဳး..စိတ္မပါဘဲ သူမ်ား ေၿပာတာေတြ နားေထာင္ရနဲ႕ ေတာ္
ေတာ္ပင္ပန္းသည္ ။ ညီးစီစီ ၿဖစ္ၿပီး ေခြ်းေတြပ်ံေနတဲ႕ တကုိယ္လံုးကို ေရေအးေအးနဲ႕ ခ်ိဳးပစ္လိုက္ခ်င္ေနလို႕ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ဖုန္းလာသည္ ။
ဟင္....ဘယ္သူေခၚလဲ...အိုး..သားကို......
ဟယ္လို …. ညိဳရီေဆာင္းပါ......
ေဟး..ငဲငဲ..ငါပါ..သားကို.....
ေအး..သားကို ...ေၿပာ.....
နင္ ငါ႕ဆီ ဖုန္းေခၚထားတာ ေတြ႕လို႕....ဘာထူးလဲ..နင္ လြမ္းလို႕ ေခၚတာလား..ဟဲဟဲဟဲ.........
ဟီး.....နင္႕ကို မလြမ္းပါဘူး....ေအး ..သားကို..ငါေခၚတယ္.....နင္႕မိသားစုက ေခၚခိုင္းလို႕...
ဟင္...ဘာလို႕လဲ...
နင္႕ကို ခဏၿဖစ္ၿဖစ္ ရန္ကုန္ကို ၿပန္လာခဲ႕ေစခ်င္တယ္ တဲ႕...နင္႕အေဖလည္း မမာဘူး ...နင္႕ဦးေလးစိန္းကလည္း
တေယာက္ထဲ အလုပ္သိပ္မ်ားတယ္.....နင္ ခဏ ၿပန္လာၾကည္႕ေပါ႕ဟာ.....
ဟာ..ငါလည္း ဒီမွာ ဆိုင္ဖြင္႕ထားတယ္..ငဲငဲ..ပစ္ထားခဲ႕လို႕ မရဘူး......
ဟင္..သားကို..ဘာဆိုင္ ဖြင္႕တာလဲ..ငါ မသိေသးဘူး....
နင္႕လို လုပ္ငန္းၾကီး ေတြ ငါ မလုပ္ပါဘူးဟာ...ငါ ဆူရွီဆိုင္ ဖြင္႕ထားတာ...ေသးေသးေလးပါဘဲ..ဒါေပမယ္႕...
ေရာင္းေကာင္းတယ္.....
ဟာ..ဟန္က်တာေပါ႕ သားကို....ေအးေလ..ခဏ ၿဖစ္ၿဖစ္ ၿပန္လာခဲ႕ဟာ...ငါလည္း နင္႕ကို ၿပန္ေတြ႕ခ်င္တယ္...
ေဟ...နင္ကပါ လာေစခ်င္တယ္..ဟုတ္လား..အင္း..ဒါဆိုရင္ေတာ႕ ငါ စဥ္းစားမယ္.....ငါလာရင္ နင္က လိုက္ေကြ်းမွာ
လား...ငဲငဲ....
ဟာ..ေကြ်းမွာေပါ႕..သားကိုကလည္း....
ဟို.....နင္႕...နင္႕ဘဲက ၾကည္ပါ႕မလား.....
ဘာဘဲလဲ..ေလ်ာက္ေၿပာေန..ဘဲ မရွိပါဘူး.......
ဟင္...တကယ္လား....ဟို..ဟိုတေယာက္နဲ႕ မဟုတ္ေတာ႕ဘူးလား....
အင္း....ငါ အလုပ္ဘဲလုပ္ေနတာဟာ..ဘဲေတြ ဘာေတြ မရွိပါဘူး..အဲ...မရွိေတာ႕ပါဘူး....
ဟာ........ဟာ.....ဟီး.....
ဘာၿဖစ္သြားတာလဲ သားကို......
ငါ တအား ေပ်ာ္သြားတာေလ...ဟားဟားဟား....
တကယ္႕ငေပါဘဲ..ခုထိ ေပါတံုးဘဲ.....
ဟားဟားဟား....တအား ေပ်ာ္သြားၿပီ.....တကယ္တကယ္.....
ေအးပါ....နင္ တကယ္ လာမွာလား....သားကို....
စဥ္းစားပါမယ္ ဆို.....
ရဲၾကီးေတာင္ ေစာေစာကဘဲ ငါ႕ဆီကို ဖုန္းဆက္တယ္......နင္႕ကို သတိရတယ္ လုိ႕ ေၿပာေပးပါ တဲ႕....
ေအး..ငါလည္း သူ႕ကို သတိရတယ္......
ငါတို႕ ငယ္ငယ္ကလို ေပ်ာ္ၾကမယ္ေလ.....လာခဲ႕ေနာ္
ေအး..ေအး........ငါၾကိဳးစားမယ္.....
ဒါဘဲေနာ္ သားကို.ငါ ခ်မ္းလာၿပီ..ငါ ေရခ်ိဳးမလို႕...
ဟင္..နင္...နင္ အ၀တ္မပါ ကိုယ္တံုးလံုးၾကီးလား.......ဟီး...
ဟာ...နင္ ဘာေတြ ေလ်ာက္ေၿပာေနတာလဲ..တကယ္ ေနာက္တဲ႕ေကာင္....
ငါ ၿမင္ေယာင္ၾကည္႕ေနတယ္....ဟဲဟဲ......
ကဲ..ကဲ..ငါေနာက္မွ ေၿပာေတာ႕မယ္ဟာ..ဒါဘဲ....ဘိုင္း.....
ညိဳရီေဆာင္း ဖုန္းပိတ္လိုက္သည္ ။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ေလ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။ ကိုယ္လံုးေပၚ မွန္က်ယ္ၾကီးထဲ
မွာ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ၿပန္ေတြ႕ေနရသည္ ။ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည္႕မိသည္ ။
ဟင္း...မဆိုးေသးပါဘူး......
ေကာ႕တင္း လံုး၀န္းတဲ႕ ႏို႕ၾကီးေတြက အရင္ထက္ နည္းနည္း ပိုထြားလာေပမယ႕ တင္းရင္းဆဲ..တြဲမက်ေသးဘူး ..
ခါးေလးက ေသးေနဆဲေပမယ္႕၀မ္းပ်ဥ္ကေတာ႕ မဆိုသေလာက္ေလး ထြက္လာသည္ ။ တင္ပါးေတြက ပိုကား
လာသည္ ။ အင္း.....အိုက္ဆာဆိုက္ လုပ္အံုးမွပါဘဲ....
ေရပန္းကို ဖြင္႕လိုက္သည္ ။
တေ၀ါေ၀ါ က်လာတဲ႕ ေရမွဳန္ေရစက္ေတြ ေအာက္မွာ မ်က္လံုးစံုမွိတ္ၿပီး ေရခ်ိဳးလိုက္သည္ ။
ဖုန္းခိုင္ၿမဲကို စိတ္နာသည္ ။ မုန္းေတာ႕ မုန္းဘူး ။
သားကို ကို ခ်စ္လိုက္ရင္ ေကာင္းသား လို႕ ဖ်တ္ကနဲ ေတြးမိလိုက္ေပမယ္႕ သူက ေစာ္ေတြနဲ႕ ကဲခဲ႕တာေတြကို
ၿပန္သတိရသြားေတာ႕ မခ်စ္လိုက္တာဘဲ ေကာင္းပါတယ္ေလ လို႕ ေတြးလိုက္မိၿပန္ေရာ ...။
ဆပ္ၿပာရည္နဲ႕ တကိုယ္လံုး ပြတ္တိုက္လိုက္ခ်ိန္ မ၀တ္ရည္ အရင္က ေခ်းတြန္းေပးခဲ႕တာေတြကို သတိရလိုက္မိ
သည္ ။ လက္က ေရခ်ိဳးခန္း နံရံတေနရာက အင္တာကြန္း ခလုပ္ဆီကို ေရာက္သြားသည္ ။
“ ဟယ္လို...၀တ္ရည္ပါ ...ငဲငဲ.....ဘာလိုလဲဟင္....”
မ၀တ္၇ည္ရဲ႕ အသံေလး ေပၚလာသည္ ။
မ၀တ္ရည္ အသံေလးက အားနည္း ေဖ်ာ႕ေနသလိုဘဲ ။ မ၀တ္ရည္ စိတ္မေပ်ာ္ဘူးလား မသိဘူး ။
“ မ၀တ္ရည္ အားလား....”
“ အားတယ္ ငဲငဲ..ဘာလုပ္ေပးရမလဲ...ငဲငဲ....”
“ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို လာခဲ႕မလား....”
“ ဟုတ္..လာခဲ႕ၿပီ.....”
ခဏၾကာေတာ႕ မ၀တ္ရည္ ငဲငဲဆီကို ေရာက္လာပါသည္ ။ မ၀တ္ရည္သည္ ခ်က္ဆုိ နားခြက္က မီးေတာက္သူ
ပါ ။ ငဲငဲ ေရခ်ိဳးေနတဲ႕ဆီကို အ၀တ္မပါ ဗလာကိုယ္နဲ႕ ေရာက္လာသည္ ။ ငဲငဲကို ေခ်းတြန္းေပးဖို႕ ေခၚတယ္ ဆို
တာ သူ မေၿပာဘဲ သိေနတယ္ေလ ။
မ၀တ္ရည္နဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ တကိုယ္လံုး တလက္မ မက်န္ေအာင္ ပြတ္သပ္ေခ်းတြန္းေပးတာကို မ်က္လံုးေတြ စံု
မွိတ္ၿပီး ခံေနမိသည္ ။
သူ႕လက္တဖက္ကို ဆြဲယူၿပီး လံုးတင္းေကာ႕ေနတဲ႕ ႏို႕ၾကီးတလံုး အေပၚကို တင္ေပးလိုက္သည္ ။
မ၀တ္ရည္သည္ ႏို႕လံုးၾကီးကို ဆုပ္ညွစ္ေပးသလို ႏို႕သီးေလးကို ေခ်နယ္ ကစားေပးသည္ ။ ေတာ္ေတာ္႕ကို အလိုက္သိတဲ႕ မ၀တ္ရည္ ။( ၃ )
အို....အင္း.........အင္း.....
မ၀တ္ရည္က ညိဳရီေဆာင္းရဲ႕ ေကာ႕ထားေပးတဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြ ၾကားက ၿပဴးထြက္ေနတဲ႕ ေရႊၾကဳတ္အက္ကြဲ
ေၾကာင္းကို ဖိပြတ္ေပးေနသည္ ။ သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြက အက္ကြဲေၾကာင္းက ႏွဳတ္ခမ္းသား ထူထူေတြကိုတင္
မကဘဲ ရသာဖူးစိေလးကိုပါ ပြတ္တိုက္ထိေတြ႕မိေနေတာ႕ ညိဳရီေဆာင္း တုန္ခါေနရေအာင္ ေကာင္းလြန္းသည္ ။
ရင္သီး မာမာေလးေတြကိုလည္း ဖြဖြေလး ဆြဲေပးသည္ ။
အိုး.....အား.....ဟင္း.......အင္း......
ညိဳရီေဆာင္း မ၀တ္ရည္ရဲ႕ ကူညီမွဳနဲ႕ လမ္းဆံုး ပန္းတိုင္ကို တက္လွမ္းသြားရသည္ ။
“ အဆင္ေၿပလား..ငဲငဲေလး . . ”
“ အင္း......”
မ၀တ္ရည္က တဘက္ၾကီး တထည္နဲ႕ ညိဳရီ႕တကိုယ္လံုးကို ေရေတြ သုတ္ေပးသည္ ။
“ ေက်းဇူးဘဲ..မ၀တ္ရည္.....”
အရင္က မ၀တ္ရည္သည္ ေခ်းတြန္းေပးရင္း ဒီလိုဘဲ ညိဳရီေဆာင္း ခိုင္းလို႕ လုပ္ေပးေနက် ၿဖစ္သည္ ။ ေနာက္ပိုင္း
ညိဳရီေဆာင္းသည္ ဖုန္းခိုင္ၿမဲနဲ႕ ရည္းစား ၿဖစ္သြားၿပီးတဲ႕ေနာက္ ဖုန္းခိုင္ၿမဲနဲ႕ ကာမစပ္ယွက္ေနခဲ႕လို႕ မ၀တ္ရည္ကို
ခုလိုေတြ လုပ္ခိုင္းဖို႕ မလိုအပ္ေတာ႕ ။
အခုေတာ႕ ဖုန္းခိုင္ၿမဲနဲ႕ ၿပတ္ေနခဲ႕တာ ေတာ္ေတာ္ ၾကာခဲ႕ၿပီ ဆိုေတာ႕ ညိဳရီေဆာင္း မ၀တ္ရည္ရဲ႕ ခုလို ပြတ္သပ္
ကိုင္တြယ္ေပးတာေတြကို ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး ခံယူေနေပသည္ ။
မ၀တ္ရည္ေရာ ညိဳရီေဆာင္းေရာ လက္စ္ဘီယန္ ( ေခၚ ) မိန္းမခ်င္း ၾကိဳက္တဲ႕သူ အမ်ိဳးအစား မဟုတ္ၾကပါဘူး ။
ညိဳရီေဆာင္းကေတာ႕ သူ႕ရဲ႕ လူယံုလူရင္း မ၀တ္ရည္ကို ပိုင္လို႕ စိတ္ခ်လို႕ အခုလိုေတြ လုပ္ခိုင္းတာ ၿဖစ္သလို
မ၀တ္ရည္ကလည္း သူ႕အေပၚ အစစ ေကာင္းလြန္းတဲ႕ သူေဌးသမီး ကို ကူညီတာ သက္သက္ ၿဖစ္သည္ ။
မ၀တ္ရည္သည္ ညိဳရီေဆာင္းရဲ႕ အေဖ သူေဌးၾကီး တုိင္ကြန္းၾကီး ဦးေဆာင္းက တိတ္တိတ္ပုန္း ကာမ ရယူေနတာ
ကို ခံေနတာ ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာခဲ႕ၿပီ ။ ဒါေပမယ္႕ အသက္ၾကီးလြန္းတဲ႕ ဦးေဆာင္းက မ၀တ္ရည္ ဆႏၵၿပည္႕၀ေအာင္ မစြမ္းေဆာင္ေပးႏိုင္ပါဘူး ။ တပ္တာနဲ႕ ထြက္ တပ္ထြက္ ပါဘဲ ။ မ၀တ္ရည္လည္း ဦးေဆာင္း
ကို ပုေလြမွဳတ္ေပး ၿပဳစုေပးေတာ႕ စိတ္ေတြ ထၾကြလာရၿပီး က်က်နန အလုပ္မခံရလို႕ လိုလားေဆာင္႕တခဲ႕ေတာ႕
ညိဳရီေဆာင္းရဲ႕ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ရဲၾကီး ( ေခၚ ) ရဲၿမင္႕သန္းနဲ႕ ညိစြန္းခဲ႕သည္ ။
ရဲၾကီးသည္ သူမရဲ႕ လိုအင္ေတြကို ၿပည္႕ၿပည္႕၀၀ ၿဖည္႕ဆည္းေပးႏိုင္ခဲ႕သည္ ။ ရဲၾကီးနဲ႕ ခ်ိန္းေတြ႕ဖို႕က မ၀တ္ရည္
အတြက္ မလြယ္ကူခဲ႕ ။ ဒီ အေတာအတြင္းမွာ ရဲၾကီးသည္ ေက်ာက္တြင္းတူးဖို႕ ၿမန္မာၿပည္ အထက္ပိုင္းကို ထြက္
သြားခဲ႕ေတာ႕ မ၀တ္ရည္လည္း ကာမဆက္ဆံမွဳ ထပ္ မရရွာေတာ႕ ။
ညိဳရီေဆာင္းလည္း မ၀တ္ရည္ ကိုင္တြယ္ေပး ပြတ္သပ္ေပးတာေတြေၾကာင္႕ စိတ္ အေတာ္ ေၿပသြားသည္ ။
ရည္းစားမရွိ..ကာမၿပတ္လပ္ေနလို႕ ဆန္႕က်င္ဖက္ ေယာက်္ား အထိအေတြ႕ကို လိုခ်င္ေနမိခဲ႕ေပမယ္႕ အလုပ္ဖက္
ကို အာရံုစိုက္ကာ မသိသလို ေမ႕ေပ်ာက္ထားခဲ႕တာပါ ။
သားကို ၿပန္လာမည္ ဆိုလို႕ ညိဳရီေဆာင္း အရမ္း ၀မ္းသာေနသည္ ။
သားကိုနဲ႕ ေလ်ာက္လည္မည္..သူစားခ်င္တာေတြကို ေကြ်းမည္ လို႕ စိတ္ထဲမွာ ေတးထားသည္ ။
မနက္တိုင္း ညိဳရီေဆာင္းသည္ ယာဥ္ေမာင္းၾကီး ဦးကင္းမို ေမာင္းတဲ႕ကားနဲ႕ အလုပ္ကို သြားသည္ ။
ဦးကင္းမိုသည္ ညိဳရီေဆာင္းတို္႕ မိသားစု ကို ကားေမာင္း တာ၀န္ ယူေပးေနခဲ႕တာ ညိဳရီေဆာင္း တသက္ ရွိေန
ၿပီ ။ သူေမာင္းတဲ႕ မာစီဒီးဘင္႕ဇ္ ေငြမွင္ေရာင္ကားၾကီးရဲ႕ ေနာက္ခန္းမွာ ဖုန္းပြတ္ရင္း လိုက္ပါသြားသည္ ။
ဦးကင္းမိုသည္ ယာဥ္ေမာင္း ကြ်မ္းရံုမက အကင္းပါးတဲ႕ အဖိုးၾကီးလည္း ၿဖစ္သည္ ။ ညိဳရီေဆာင္းကို ရံုးေရွ႕မွာ ခ်
ၿပီးတာနဲ႕ သူ႕ကားၾကီးကို ကားရိုေဒါင္ အထပ္မွာ ထိုးၿပီး က်က်နန သန္႕ရွင္းေရး လုပ္ေလ႕ ရွိသည္ ။ သူသည္
ညိဳရီေဆာင္း အတြက္ သီးသန္႕ ယာဥ္ေမာင္း ၿဖစ္သည္ ။ က်န္တဲ႕ မိသားစုေတြ အတြက္ ေမာင္းေပးတဲ႕ ယာဥ္
ေမာင္းေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေနေသးသည္ ။
ဒီေန႕ ရံုးခန္းကို ေရာက္ေတာ႕ ညိဳရီေဆာင္းကို အတြင္းေရးမွဴးမေလး ေက်ာ႕နဒီက ေကာ္ဖီပူပူတခြက္ စားပြဲမွာ
လာခ်ထားေပးတဲ႕အခ်ိန္ “ မမ ကို ဦးအယ္ဒီမိုးေဆြ ဖုန္းဆက္ပါတယ္....မမကို ၿပန္ဆက္မယ္ လို႕ ေၿပာပါတယ္ ”
လို႕ ေၿပာသည္ ။
အင္း..ဒီ အယ္ဒီမိုးေဆြ ဆိုတဲ႕ ဘဲၾကီးက ညိဳရီ႕ကို ၾကိဳက္ေနသည္မို႕ ခဏခဏ ဆက္သြယ္ေနသည္ လို႕ ညိဳရီ သိ
ေနသည္ ။ သူသည္ အင္မတန္ ေတာ္တဲ႕ တတ္တဲ႕ ေငြရွာေကာင္းတဲ႕ ဘဲၾကီး မွန္ေပမယ္႕လို႕ ညိဳရီသည္ သူ႕ကို
နည္းနည္းမွ မၾကိဳက္ဘူး ။ စိတ္မလာဘဲ ေယာက်္ား တေယာက္ကို ညိဳရီ ဘာလို႕ လက္ခံမွာလဲ ။
တခ်ိဳ႕ မိန္းမေတြက ခ်မ္းသာလို႕ အားကိုးခ်င္လို႕ ဒီလို သူေဌးၾကီးလိုမ်ိဳးကို လက္ခံၾကမွာ ၿဖစ္ေပမယ္႕ ညိဳရီေဆာင္း
လို ထက္ၿမက္တဲ႕ ေတာ္တဲ႕ လ်င္တဲ႕ က်ိက်ိတက္ ခ်မ္းသာတဲ႕ သူေဌးမေလး တေယာက္ကေတာ႕ တကယ္႕ကို
ခ်စ္မိမွ ရင္ခံုမွ စိတ္ရွိမွ လက္ခံမွာမို႕ပါ ။
“ ေက်ာ႕နဒီ....”
“ ရွင္....မမ.......”
“ သူ ထပ္ဆက္ရင္ ...မမ.....မရွိဘူးသာ ေၿပာလိုက္ေနာ္.....”
“ ဟုတ္......မမ......”
ေက်ာ႕နဒီ ထြက္သြားၿပီးတဲ႕ေနာက္ ကြန္ၿပဴတာမွာ ( ယေန႕ လုပ္ရန္ အလုပ္မ်ား ) ဆုိတာကို ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
အေထြအထူး ၾကီးၾကီးမားမား မရွိလွတာေၾကာင္႕ ေဖ႕စ္ဘြတ္ခ္ ဖြင္႕ၿပီး သူငယ္ခ်ငး္ေတြ ပါ ပို႕စ္လုပ္သလဲ ေလ်ာက္
ၾကည္႕ေနသည္ ။ ေကာ္ဖီခါးခါးကိုလည္း တခါတခါ ေသာက္သည္ ။
ေက်ာ႕နဒီ အသံ ေပၚလာသည္ ။
“ မမ....ဧည္႕သည္ လာပါတယ္....ကိုေက်ာ္သီဟ....ပါ.........မမ....နဲ႕ အပြိဳင္႕မင္႕ လုပ္ထားတယ္ လို႕ ေၿပာပါတယ္..”
ေအာ္...ဒက္ဒီ ေၿပာထားတဲ႕လူ …. ။ ခုမွ ခ်ိန္းထားတာ သတိရသည္ ။
“ ေအး..လႊတ္လိုက္ပါ ေက်ာ႕နဒီ.....”
ေက်ာ္သီဟ ...တဲ႕ ။
၀င္လာတဲ႕ လူရြယ္ကို ညိဳရီေဆာင္း ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
လူကေတာ႕ လူေခ်ာဘဲ ။ အသားကေတာ႕ ခပ္ညိဳညိဳ...။ ညိဳစိမ္႕စိမ္႕ ..။
ဆံပင္က နည္းနည္း ရွည္သလိုဘဲ ။
အရပ္က သာမန္ ေယာက်္ားေတြထက္ နည္းနည္းမ်ား ပိုၿမင္႕မလား...။ က်စ္က်စ္လစ္လစ္ ေတာင္႕တင္းတဲ႕ ကိုယ္
လံုးကိုယ္ထည္နဲ႕ ။
“ ထိုင္ပါ ...နံမည္က ကိုေက်ာ္သီဟ ေနာ္....”
“ ဟုတ္ပါတယ္....”
“ က်မ အေဖ နဲ႕ အင္တာဗ်ဴးၿပီးသားမို႕ က်မ သိပ္ေတာ႕ ေမးစရာ မလိုေတာ႕ပါဘူး.....တခုဘဲ ...သိခ်င္တာက
လက္ရွိ အိမ္ေထာင္ ရွိသလား သိခ်င္တယ္...”
“ မရွိပါဘူး.....ဆရာမ.....က်ေနာ္ အိမ္ေထာင္ မရွိပါဘူး....”
“ အာ..ပထမ ေၿပာခ်င္တာက က်မကို ဆရာမ လို႕ မေခၚပါနဲ႕လား....ေနာက္တခုက ဒီ ေမးခြန္းကို ေမးရတဲ႕ အ
ေၾကာင္းရင္းကို ေၿပာဖို႕ မလိုေပမယ္႕ က်မ ေၿပာရမယ္ ဆိုရင္..က်မဆီမွာ အလုပ္လုပ္ရင္..အဲ....အထူးသၿဖင္႕ ယာဥ္
ေမာင္းဖို႕.နဲ႕..လံုၿခံဳေရး အရာရွိ တို႕ ဆိုရင္ အခ်ိန္အခါမေရြး ခရီးထြက္ရတတ္တာမို႕ လူလြတ္ ဆိုရင္ ပိုသင္႕ေတာ္
တယ္ေလ...ဒါေၾကာင္႕ပါ...”
“ ဟုတ္ကဲ႕ ေဒၚညိဳရီေဆာင္း..က်ေနာ္႕ကို ခိုင္းခ်င္ရာ ခိုင္းပါဗ်..က်ေနာ္ အၿမဲ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္...အားပါတယ္....လုပ္ဖို႕
အင္အားလည္း အၿပည္႕ပါဘဲ....”
“ အိုေက...ေကာင္းတာေပါ႕....အခု ..အၿပင္က ေက်ာ႕နဒီ ကေန က်မ ယာဥ္ေမာင္းၾကီး နဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးပါလိမ္႕မယ္...သူ႕ဆီက လုပ္ရမွာေတြ....အကုန္ သင္ယူလိုက္ပါ...က်မ မၾကိဳက္တာ..ၾကိဳက္တာေတြ..ယာဥ္ေမာင္းၾကီးက ကိုေက်ာ္သီဟကို ၿပသ ေၿပာၿပပါလိမ္႕မယ္....”
“ ဟုတ္ကဲ႕..ေဒၚညိဳရီေဆာင္း...”
“ အိုေက..သြားႏို္င္ပါၿပီ.....ဒီေန႕က စၿပီး အလုပ္၀င္တယ္ လို႕ သတ္မွတ္လိုက္ပါမယ္....”
“ ဟုတ္ကဲ႕ ေက်းဇူးပါ.....”
ေက်ာ္သီဟသည္ ဒက္ဒီ ခန္႕ခ်င္တဲ႕ ညိဳရီ႕အတြက္ ကားလည္းေမာင္း..လံုၿခံဳေရးလည္း တာ၀န္ယူမယ္႕ လူသစ္ ။
ေငြေၾကးခ်မ္းသာသူေတြကို မသမာသူ ဒုစရိုက္သမားေတြက ဖမ္းဆီး ၿပန္ေပးဆြဲတာေတြ ဆက္တိုက္ ၿဖစ္ပြားေန
တာမို႕ ဒက္ဒီ႕ကို သူ႕မိတ္ေဆြ ရဲဖက္က လူၾကီးတခ်ိဳ႕က လံုၿခံဳေရး ပို ဂရုစိုက္ဖို႕....ေဘာ္ဒီဂတ္ ထားဖို႕ အၾကံေပး
တိုက္တြန္းၾကတာေၾကာင္႕ ဒက္ဒီက ဒီ ေက်ာ္သီဟကို ညိဳရီ႕အတြက္ ခန္႕ေစခ်င္တာပါ ။
ညိဳရီကေတာ႕ မေၾကာက္တတ္ပါဘူး ။
လက္ရွိ ယာဥ္ေမာင္း အဖိုးၾကီးဦးကင္းမိုကလည္း အသက္သာၾကီးသည္..လ်င္ၿမန္ဖ်တ္လပ္ အကင္းပါးသူမို႕
ညိဳရီ႕ကို အၿပည္႕အ၀ အသက္နဲ႕လဲၿပီး ကာကြယ္မယ္႕ ၀န္ထမ္းေကာင္း တေယာက္ဘဲေလ ။
ဒက္ဒီ ေက်နပ္ေအာင္ သူလႊတ္ေပးတဲ႕ ေက်ာ္သီဟကို ေမးခြန္း မ်ားမ်ား မေမးဘဲ အလုပ္ခန္႕ေပးလိုက္သည္ ။
ေက်ာ္သီဟက ကိုယ္ခံပညာတို႕ ေသနတ္ပစ္ခတ္တာတို႕ ကြ်မ္းသည္ ဆိုဘဲ ။ ရဲလူထြက္ တေယာက္ ၿဖစ္မည္
ထင္တာဘဲ ။
သူ႕အေၾကာင္း အေသးစိတ္ကိုေတာ႕ သူ႕ကိုယ္ေရး ရာဇ၀င္ မွတ္တမ္းမွာ မဖတ္ရေသးဘူး ။
အေမရီကန္ၿပည္ေထာင္စု အေရွ႕ၿခမ္း က ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕ရဲ႕ မနက္ ငါးနာရီ အခ်ိန္ ။
လက္ကားေရာင္းတဲ႕ ငါးမ်ိဳးစံု ေရာင္းတဲ႕ ငါးေစ်းၾကီးထဲ ။
မနက္ အေစာၾကီး ေစ်းထေၿပးၾကတဲ႕အခ်ိန္ ယုမိက သားကို ကို “ သား.....ယူ ၿမန္မာၿပည္ကို သြားမလို႕ဆို ..”
လို႕ ေမးလာသည္ ။ အင္း..သားကိုသည္ ယုမိကို ဒီအေၾကာင္း မေၿပာရေသးဘူး ။
“ ဟုတ္တယ္...ယုမိ..စဥ္းစားတံုးမို႕ ယုမိကို သား မေၿပာၿပေသးတာ..ဘယ္သူေၿပာလဲ..ယုမိကို …. “ လို႕ ၿပန္္ေမးလိုက္
သည္ ။ ယုမိ က “ ဗိုလ္သိုး ေၿပာၿပတာ...” လို႕ ေၿဖၿပီး ဆိုင္အတြက္ ငါးေတြကို ေစ်း၀ယ္တဲ႕ လွည္းေလးထဲကို
ထည္႕ေနသည္ ။
ဗိုလ္သိုးက သားကိုရဲ႕ ေဘာ္ဒါ ။ ရန္ကုန္မွာ တံုးက မသိၾကပါဘူး ။ ဒီကို ေရာက္မွ ေက်ာင္းတေက်ာင္းထဲ တက္
ၾကရင္း ခင္သြားတဲ႕ ေဘာ္ဒါ ။ ဗိုလ္သိုးက ဂ်ပန္မွာလည္း အလုပ္လုပ္ခဲ႕ဖူးၿပီး ဂ်ပန္လို မႊတ္ေနသည္ ။ ယုမိနဲ႕
လည္း ခင္မင္ေနသည္ ။ သူတို႕ တိုက္ခန္းကို လာလည္တတ္သလို သူနဲ႕ ယုမိကလည္း ဗိုလ္သိုးဆီကို သြားလည္
တတ္သည္ ။ ဗိုလ္သိုးက အိုင္တီသမား ။ စေန တနဂၤေႏြမွာလည္း အလုပ္ေတြ သူလုပ္သည္ ။ သူနဲ႕ ယုမိတို႕ရဲ႕
“ ဖူဂ်ီရာမ ” ဆူရွီဆိုင္ေလးမွာ လူလိုရင္လည္း လာလုပ္ကူတတ္သည္ ။ လခ ေငြေၾကးကို အဓိက မထား ။ ဂ်ပန္
မွာထဲက ဆူရွီေကာင္းေကာင္း လိပ္တတ္ခဲ႕တဲ႕သူ ။
“ သား...ယူ ဒီကို ၿပန္ေကာ ၿပန္လာမွာလား.....”
“ အာ..လာမွာေပါ႕....သားအေဖက ေနလို႕မေကာင္းေတာ႕ဘူးေလ....သူက ေတြ႕ခ်င္တယ္ ဆိုလို႕....သူက သိပ္
ၾကာၾကာ ေနခ်င္မွေနေတာ႕မွာ......”
“ ယုမိကို မခြဲလိုက္နဲ႕ေနာ္...သား.....”
ယုမိသည္ သားကို ကို “ သား ” လို႕ အဖ်ားဆြတ္ ေခၚသည္ ။ ၿမန္မာလိုေတာ႕ ပီပီသသ မဟုတ္ ။
ေစ်းက ၿပန္္ခဲ႕ၾကၿပီး အၿပန္လမ္းမွာ ဒန္းကင္းဒိုးနတ္ ဆိုင္ကို ၀င္သည္ ။ ေကာ္ဖီနဲ႕ ေပါင္မုန္႕အသားညွပ္ တခုစီ
စားၾကရင္း ယုမိက “ သား.....ယူ႕ ငယ္သူငယ္ခ်င္းက သိပ္ေခ်ာတယ္ ဆို..တအားလည္း ခ်မ္းသာတယ္ဆို...သူက
ယူ႕ကို ၿပန္လႊတ္ပါ႕မလား.....ေတာ္ၾကာ အပိုင္ ဆြဲထားလိုက္မလား..ယုမိ စိတ္ပူေနတယ္..သိလား.....” လို႕ ေၿပာၿပန္
လို႕ ဒါေတြလည္း ဗိုလ္သိုးဘဲ အာေခ်ာင္လိုက္တာ ၿဖစ္မည္ လို႕ သားကို တြက္ဆလိုက္ပါသည္ ။
“ ဟုတ္တယ္...ငဲငဲ ဆိုတာ သားရဲ႕ ငယ္သူငယ္ခ်င္း..ေခ်ာတယ္ ဆိုတာလည္း ဟုတ္ပါတယ္...ဒါေပမယ္႕ သူ႕မွာ
ရည္းစား ရွိတယ္...သားနဲ႕က ၇ိုးရိုး ခင္မင္တာပါ ယုမိ....” လို႕ ယုမိကို ရွင္းၿပလိုက္သည္ ။
ယုမိက “ သားရဲ႕ အသံေတြက တုန္ေနသလိုဘဲ....သား ယုမိကို ညာေနတာလား....” လို႕ ႏွဳတ္ခမ္းေလး စူၿပီး ေမး
ၿပန္သည္။ ၿမန္မာမေတြလိုဘဲ စိတ္ေကာက္တတ္တဲ႕ နိပြန္သူေလး ဘဲ ။
“ သားနဲ႕ လိုက္ခဲ႕ပါလား....ယုမိ ၿမန္မာၿပည္ကို လည္ခ်င္တယ္ဆို....ေရာက္ဖူးခ်င္ေနတဲ႕ ပုဂံၿမိဳ႕ကို တခါထဲ လိုက္
ၾကည္႕လိုက္ေပါ႕..ယုမိ......”
“ လိုက္ခ်င္တာေပါ႕..ခက္တာက စားေသာက္ဆိုင္ ဖြင္႕ထားတယ္ ဆိုတာလည္း မေမ႕နဲ႕ေလ...သား....ဆိုင္ပိတ္ခဲ႕
ဖို႕ကလည္း မၿဖစ္ႏိုင္ဘူး.....”
“ သား သြားတံုး ဗိုလ္သိုးကို အစားထိုး ထားခဲ႕မယ္ေလ..ယုမိ တေယာက္ထဲ မထားခဲ႕ပါဘူး.....အိုေကမွာပါ....”
တိုက္ခန္းကို ၿပန္ေရာက္ေတာ႕ ငါးေတြကို ေရခဲ ဖရီဇာထဲ ထည္႕ၿပီးတာနဲ႕ ယုမိကို ၿပစရာ ရွိလို႕ ခဏ လာခဲ႕အံုး
လို႕ အိပ္ခန္းထဲကေန ေအာ္ေခၚလိုက္သည္ ။ ယုမိလည္း ေ၇ာက္လာေ၇ာ ကုတင္ေပၚကို ဆြဲလွဲလိုက္ၿပီး ယုမိရဲ႕
ေဘာင္းဘီေလးကို ဆြဲခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္ ။ ယုမိလည္း ရုတ္တရက္မို႕ အို႕ လို႕ ေအာ္လိုက္ၿပီး လိုက္ဖမ္းဆြဲေပ
မယ္႕ မမွီေတာ႕ဘူး ။ ေဘာင္းဘီေလး သားကိုရဲ႕ လက္ထဲကို ပါသြားသည္ ။ ပင္တီအမဲေလးက ေသးေသးၿပတ္
ၿပတ္ ။ ေပါင္ၾကားက အံုၾကီး ကိုေတာင္ လံုေအာင္ မဖံုးႏိုင္ဘူး ။ ေဖါင္းမို႕မို႕ ေရႊၾကဳတ္ၾကီးရဲ႕ ေဘးသားအိအိေတြ
ထြက္ေနသည္ ။ ဟူး....တပ္မက္စရာ မိန္းမအဂၤါေရႊၾကဳတ္ ။ ရတနာေရႊၾကဳတ္ို ေခၚၾကတဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ ။ ဒီမွာေတာ႕
အေမရိကန္ေတြက ပူစီ လို႕ ေခၚၾကသည္ ။
ပင္တီေလးကိုပါ ဆက္ခြ်တ္သည္ ။ ယုမိက တခစ္ခစ္နဲ႕ သေဘာက်ေနသည္ ။
“ ဘာလုပ္မလို႕လဲ သား.....ပူစီ စားမလို႕လား.....”
“ အင္း..စားမလို႕....”
ယုမိရဲ႕ ေပါင္တန္ေဖြးေဖြး သြယ္သြယ္ေတြ ၾကားထဲကို မ်က္ႏွာအပ္ၿပီး ေရႊၾကဳတ္ေဖါင္းေဖါင္းကို သူ အားရပါးရ နမ္း
ပစ္လိုက္ပါသည္ ။
ယုမိရဲ႕ ေအာ္သံေတြက က်ယ္လြန္းသည္ ။ တအားအား ေအာ္ေနၿပီး သူ႕ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕
ဆုပ္ဆြဲထားေနသည္ ။ မို႕ေဖါင္းတဲ႕ ေရႊၾကဳတ္အံုၾကီးက ႏွဳတ္ခမ္းသား ထူထူေတြကို လ်ာနဲ႕ အၿပတ္ယက္သည္ ။
“ အား.....အား.....အား....သား.......သား.....ယုမိကို ထည္႕ေပးေတာ႕ကြာ.......”
ယုမိ စိတ္ေတြ ထၾကြေနၿပီ ။ လုပ္ေပးဖို႕ ပူဆာေနသည္ ။ သူ႕ေပါင္ၾကားကို ေဘာင္းဘီအေပၚကေန လွမ္းကိုင္သည္ ။( ၄ )
သားကိုရဲ႕ လိင္တန္သည္ မာေတာင္ၾကီးထြားေနၿပီမို႕ ေဘာင္းဘီမွာ အေခ်ာင္းရာၾကီး ထင္းေနသည္ ။ ယုမိက ေဘာင္းဘီအေပၚက ပြတ္ေနရာက ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ဖြင္႕ခ်ၿပီး ေဘာင္းဘီကို ခြ်တ္သည္ ။
လိင္တန္ေခ်ာင္းက အခ်ဳပ္အေႏွာင္က လြတ္သြားလို႕ ထိုင္းကနဲ မတ္မတ္ၾကီး ေပၚလာသည္ ။ ယုမိ အငမ္းမရ ထိုးငံုဟတ္ၿပီး စုတ္သည္ ။ ယုမိသည္ သားကိုရဲ႕ လိင္တန္ကို စုတ္တိုင္း တဆံုးအရင္းအထိ ငံုၿပီး စုတ္တတ္သည္ ။ ယုမိ သူ႕လိင္တန္ကို စုတ္ေနတဲ႕အခ်ိန္ သားကိုလည္း ယုမိကိုယ္ေအာက္ပိုင္း ဆီကို သူ႕ေခါင္း ထိုးအပ္လိုက္ၿပီး ယုမိရဲ႕ ေပါင္တန္ေတြ ၾကားထဲကို နမ္းေလသည္ ။ ရမက္ၿပင္းၿပစြာနဲ႕ စစ္စတီႏိုင္း ေၿပာင္းၿပန္ အိပ္ရင္း တေယာက္ဟာကို တေယာက္ စုတ္ၾက ယက္ၾကၿပီ ။
ယုမိရဲ႕ ဖူးၾကြေနတဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းသားထူထူေတြကို သူ႕လ်ာၾကီးနဲ႕ အပီအၿပင္ ယက္ေပးေနတဲ႕ သားကိုသည္ ယုမိ ပါးစပ္ထဲကိုလည္း လိင္တန္ကို ခပ္သြက္သြက္ ထိုးေညွာင္႕ေနသည္ ။
ယုမိသည္ သူနဲ႕ ခ်စ္သူ ၿဖစ္ခါစထဲက သူ႕လိင္တန္ကို မက္မက္ေမာေမာ စုတ္ေပးခဲ႕သည္ ။ တခါတရံ မထိန္းႏိုင္ဘဲ သုတ္ရည္ေတြ ထြက္မိသြားရင္လည္း ယုမိက စိတ္မဆိုးဘဲ သုတ္ရည္ေတြကို ၿမိဳခ်ပစ္တတ္သည္ ။ သူ႕အေပၚမွာ အရမ္း သေဘာေကာင္းတဲ႕ အလိုလိုက္ခဲ႕တဲ႕ ယုမိကို ထားခဲ႕ၿပီး ၿမန္မာၿပည္ကို ၿပန္လိုက္ဖို႕ ၀န္ေလးေနသည္ ။ ငယ္ငယ္က ခ်စ္ခဲ႕တဲ႕ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ညိဳရီေဆာင္းနဲ႕လည္း ၿပန္ေတြ႕ခ်င္သည္ ။ မိသာစုကလည္း သူ႕ကို ၿပန္ေခၚေနၾကသည္ ။ ခဏ ၿဖစ္ၿဖစ္ေတာ႕ ၿပန္လိုက္မည္ ။ ယုမိကို ခဏနဲ႕ ၿပန္လာမည္ ဆိုၿပီး ေခ်ာ႕ေၿပာရမွာဘဲ ။
ယုမိရဲ႕ ေရႊၾကဳတ္ အတြင္းထဲကို သူ႕လ်ာကို ထိုးသြင္းၿပီး ေမႊေႏွာက္ေပးလိုက္တဲ႕အခ်ိန္ ယုမိကလည္း သူ႕လိင္တန္ ထိပ္ဖူးကို လ်ာနဲ႕ တအား ထိုးဆြ ကစားေပးေနသည္ ။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ဖီလင္ေတြ စြတ္တက္ၿပီး တအား လုပ္ခ်င္လာတာေၾကာင္႕ မတိုင္ပင္ရဘဲ ႏွစ္ေယာက္စလံုး စုတ္တာ ယက္တာေတြ ရပ္ပစ္လိုက္ၾကၿပီး ယုမိက ပက္လက္အိပ္ ေပါင္ၿဖဲေပး သားကိုက အေပၚက တက္ေမွာက္ခြၿပီး စပ္ယွက္ဖို႕ ၿပင္လိုက္ၾကသည္ ။
သားကိုရဲ႕ လိင္တန္ေခ်ာင္းသည္ တင္းမာလြန္းေနသည္ ။ ယုမိရဲ႕ ေရႊၾကဳတ္ထဲကို ေအာင္းလိုက္ဖို႕ တဆတ္ဆတ္နဲ႕ တာစူေနသည္ ။ သားကုိလည္း ဖြံ႕ထြားေကာ႕တင္းေနတဲ႕ ယုမိရဲ႕ ႏို႕ၾကီးေတြကို ဆျပ္ညွစ္ ပြတ္သပ္ကစားရင္း သူ႕တန္ဆာထိပ္ဖူးကို ယုမိေရႊၾကဳတ္မွာ ေတ႕ကာ ဖိသြင္းထည္႕သည္ ။
အိုး...
ႏွဳတ္ခမ္းသားထူထူႏွစ္ခ်ပ္ ကို အတင္းၾကီး တိုးေ၀ွ႕ၿပီး ေရႊၾကဳတ္ထဲကို တိုး၀င္သြားတဲ႕ သားကိုရဲ႕ လိင္တန္ တုတ္တုတ္ၾကီးသည္ ယုမိရဲ႕ ေရႊၾကဳတ္ အတြင္းသားႏုႏုေတြကို ပြတ္တိုက္ရင္း ၀င္သြားတာက ယုမိကို တအားေကာင္းသြားေစသည္ ။
( အို..သားရယ္.....မင္းဟာၾကီးက တအားၾကီးတယ္ကြာ...)
အခါခါ လုပ္ဖူးေနတဲ႕ သားကိုရဲ႕ လိင္တန္ေခ်ာင္းကို ၾကီးတယ္လို႕ အထူးအဆန္းအေနနဲ႕ ေၿပာေနသည္႕ ယုမိကို သားကိုက စိတ္ထဲက ၿပံဳးလိုက္မိသည္ ။ ၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕ မွန္မွန္ေလး အသြင္း အထုတ္ေလးေတြနဲ႕ စလိုက္သည္ ။ ယုမိသည္ တဟင္းဟင္းနဲ႕ သေဘာက်ေနေပမယ္႕ ခဏအတြင္း ခပ္ၿမန္ၿမန္ ၿပင္းၿပင္း လုပ္ေပးဖို႕ သားကုိ ကို ေတာင္းဆိုလာသည္ ..။
သားကိုလည္း ယုမိရဲ႕ ေၿခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္းကို သူ႕ပုခံုးေပၚ ထမ္းတင္လိုက္ၿပီး အားရပါးရ ေဆာင္႕ထည္႕ေတာ႕သည္ ။ ေဆာင္႕အား အရွိန္အဟုန္သည္ တမဟုတ္ၿခင္း ၿမန္ဆန္ ၿပင္းထန္သြားသည္ ။
ေဖါက္ေဖါက္ ဖပ္ဖပ္ အသံေတြ ထြက္လာသည္ ။ သားကိုရဲ႕ ေဂြးစိႏွစ္လံုးက ေဆာင္႕ခ်က္ေတြနဲ႕ အတူ ယုမိရဲ႕ ဖင္ၾကားကို တဘတ္ဘတ္ ရိုက္ခတ္ေနသည္ ။
' " အား...ေဆာင္႕...ေဆာင္႕..တအား...တအား...ေဆာင္႕......ေဆာင္႕...ယုမိ ေစာက္ပတ္ ကြဲခ်င္ ကြဲသြားပါေစ..ေဆာင္႕ပစ္လိုက္စမ္းပါ...သားကို..."
တဏွာစိတ္ေတြ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ ၾကြထေနတဲ႕ ယုမိသည္ သားကို ကို အခုလို အၿမဲ ေဆာင္႕ခိုင္းတတ္သည္ ။
သားကိုကလည္း ယုမိ စိတ္တိုင္းက် အားသြန္ခြန္စိုက္ ၾကိဳးစား လိုးေပးသည္ ။ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္သည္ အေပးအယူ မွ ်တဲ႕ စံုတြဲ ၿဖစ္သည္ ။ ယုမိ ၿပီးၿပီးမွ သူက ၿပီးေအာင္ ထိန္းႏိုင္တဲ႕ သားကိုသည္ ယုမိ ၿပီးသြားေအာင္ ဆက္တိုက္ အသားကုန္ ဆြဲေတာ႕သည္ ။
( အား.....အား........အား......လိုး....လိုး.......တအား လိုး.....အိုး...ေကာင္းတယ္...ေကာင္းတယ္.......လိုး...အား....ၿပီး...ၿပီး....ၿပီး သြားၿပီကြာ...ေကာင္းလိုက္တာ အခ်စ္ရယ္........)
ယုမိ အထြဋ္အထိပ္ကို တက္လွမ္းသြားၿပီ ။ သားကိုလည္း ဆက္တိုက္ ဆက္ေဆာင္႕ရင္း လမ္းဆံုးကို တက္ေရာက္သြားပါေတာ႕သည္ ။
ႏွစ္ေယာက္သား အတူတူ ယွဥ္တြဲ လွဲေလ်ာင္းေနၾကသည္ ။ ယုမိသည္ သူမရဲ႕ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္ကို ေစာင္တထည္နဲ႕ ရစ္ပတ္ထားလိုက္ၿပီး မ်က္လံုး စံုမွိတ္ထားရင္း နားေနတဲ႕ သားကို ကို လက္ဖ၀ါးေလးနဲ႕ လွမ္းပုတ္လိုက္သည္ ။
( သား....)
( အင္...ယုမိ....)
( သား..ၿမန္မာၿပည္ကို စိတ္ေၿဖာင္႕ေၿဖာင္႕နဲ႕သြားေနာ္...ယုမိ အတြက္ ဘာမွ စိ္တ္မပူနဲ႕.....ယုမိ သားရဲ႕ အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႕ ဆိုင္ကို လုပ္ႏိုင္ပါတယ္....တကယ္ေတာ႕ ယုမိလည္း သားနဲ႕အတူ ၿမန္မာၿပည္ကို လိုက္လည္ခ်င္တာပါ....လတ္တေလာ ဆိုင္ကို ထားခဲ႕ဖို႕ လူခြဲ မရွိလို႕ မလိုက္ႏိုင္ေသးဘူး....သား...)
ခဏအၾကာ ယုမိက ဆိုင္အတြက္ ငါးေတြ ၿပင္ဆင္ လွီးခုတ္ေနသလို သားကိုလည္း အင္တာနက္မွာ ၿမန္မာၿပည္ကို သြားဖို႕ ေလယာဥ္ လက္မွတ္ ရွာေဖြေနသည္ ။
( ငဲငဲေရ.......ငါ လာေတာ႕မယ္ေဟ႕.....)( ၅ )
ရဲၾကီး မ၀တ္ရည္ကို အရမ္း ေတြ႕ခ်င္ေနသည္ ။
ဒီတခါ မ၀တ္ရည္ကို ေတြ႕ဖို႕က ကာမစပ္ရွက္ဖို႕ မဟုတ္ဘူး ။ မ၀တ္ရည္ကို သူ လက္ထပ္ခ်င္တဲ႕အေၾကာင္း ေၿပာမလို႕ ။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္ခဲ႕ၿပီး ၿဖစ္တဲ႕ လက္ရွိလုပ္ေနတဲ႕ အလုပ္ကို ထြက္လိုက္ၿပီး သူနဲ႕ လက္ထပ္ဖို႕ တိုင္ပင္မလို႕ ။
မ၀တ္ရည္နဲ႕ သူေနတဲ႕ ငဲငဲတို႕ အိမ္နဲ႕ နီးတဲ႕ ဆိုင္တဆိုင္မွာ ခ်ိန္းလိုက္သည္ ။ RAWHIDE Steakhouse ကို လာခဲ႕ဖို႕ ေခၚလိုက္သည္ ။ မ၀တ္ရည္လည္း သူ႕အသံကို ၾကားရလို႕ အရမ္း ၀မ္းသာသည္ ။ ရဲရယ္..လြမ္းလိုက္ရတာကြယ္.....လို႕ ေၿပာသည္ ။ လာခဲ႕မယ္..လာခဲ႕မယ္....အဲ႕က ေစာင္႕ေနေနာ္ ...ရဲ လို႕ ေၿပာသည္ ။
ရဲၾကီး ဘီယာ တလံုး မွာၿပီး ေမာ႕ေသာက္ေနရင္း မ၀တ္ရည္ အလာကို ေစာင္႕ေနသည္ ။ ဆိုင္၀န္ထမ္းေလးကို မိတ္ေဆြ တေယာက္ကို ေစာင္႕ေနေၾကာင္း သူလာမွ အစားအေသာက္ေတြ မွာမည္ လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
မ၀တ္ရည္ကို မေတြ႕တာ ၾကာၿပီမို႕ သူ ဘယ္လိုပံု ၿဖစ္ေနလဲ သိခ်င္ေနသည္ ။ စိတ္ေစာေနသည္ ။ သူ႕စိတ္ထဲမွာ ယံုၾကည္ေနတာက မ၀တ္ရည္သည္ ၀လည္း လာမည္ မဟုတ္..ပိန္လည္းသြားမည္ မဟုတ္ ။ အေနအစား ဆင္ၿခင္တဲ႕ သူ႕ခ်စ္သူ အေၾကာင္းကို ရဲၾကီး သိသည္ ။ အၿမဲ ပိန္ပါး က်စ္လစ္ ၾကည္႕ေကာင္းေနတဲ႕ မိန္းမေခ်ာ တေယာက္ ။ မ၀တ္ရည္ အေၾကာင္းကို ေတြးရင္း ၿပံဳးေနမိတဲ႕ ရဲၾကီးသည္ ဆိုင္ထဲကို ၀င္လာတဲ႕လူေတြေၾကာင္႕ သူ႕မ်က္ႏွာသည္ ၿပံဳးရာက တည္ တည္ရာက မဲ႕လာသည္ ။
သူ ၿမင္လိုက္ရတာက ဇြဲခိုင္ၿမဲသည္ ေခာတ္ဆန္ဆန္ လန္ပ်ံေအာင္ ၿပင္ဆင္ ၀တ္စား ထားတဲ႕ ေကာင္မေလး တေယာက္နဲ႕ တြဲၿပီး ဆိုင္ထဲကို ၀င္လာတာကိုပါ ။
ငဲငဲ ( ညိဳရီေဆာင္း ) ရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးကို ၿမင္ေယာင္သြားသည္ ။
စိတ္ထဲမွာ ( ေခြးသား...သူေတာင္းစား.....ငါတို႕က အထြဋ္အၿမတ္ ထားထားတဲ႕ ေရႊမင္းသမီးေလးကို ေခြး၀ဲစားက အပ်ိဳစင္ပန္းကိုေတာင္ ေခ်မြသြားခဲ႕တယ္.....) လို႕ ၾကံဳး၀ါးလိုက္ၿပီး ထိုင္ေနရာကေန မတ္တပ္ ထရပ္လိုက္သည္ ။ လက္သီးေတြကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားလိုက္မိၿပီး ဇြဲခိုင္ၿမဲ ၀င္သြားတဲ႕ အတြင္းဖက္ အခန္းကို ၀င္လိုက္သြားသည္ ။
ဇြဲခိုင္ၿမဲက ရဲၾကီး လာေနတာကို မသိဘူး ။ သူ႕သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ရယ္ တြဲလာတဲ႕ ေဟာ႕ေရွာ႕ေလးရယ္နဲ႕ စားပြဲတလံုးမွာ ၀င္ထိုင္လိုက္သည္ ။
ရဲၾကီးသည္ အေ၀းကထဲက ဇြဲခိုင္ၿမဲရဲ႕ အမူအရာေတြကို စက္ဆုတ္ရြံရွာ စြာနဲ႕ ၾကည္႕ေနသည္ ။
( ေတာက္...ေတာ္ေတာ္႕ကို ယုတ္တဲ႕ေကာင္....ငဲငဲကို ေက်ာရရံု ၾကံသြားတဲ႕ ေခြး...) လို႕ စိတ္ထဲက ေရရြတ္လာသည္ ။
( ဇြဲခိုင္ၿမဲ....မင္းနဲ႕ စာရင္းရွင္း စရာ ရွိတယ္....)
အံ႕ၾသစရာ သူ႕အသံက တည္ၿငိမ္ ေနသည္ ။ ေဒါသသံ မပါ လို႕ ထင္ရသည္ ။
ဇြဲခိုင္ၿမဲက ေမာ႕ၾကည္႕သည္ ။ ရဲၾကီးကို ၿမင္ေတာ႕ မ်က္ႏွာ ကြက္ကနဲ ပ်က္သြားသည္ ။
( ဟာ.....ကိုရဲ.....တေယာက္ထဲလား..ကိုသားကိုေကာ ပါလား.....) လို႕ ေၿပာရင္း မတ္တပ္ ထရပ္လိုက္ၿပီး လက္ကို ကမ္းေပးလိုက္သည္ ။
ရဲၾကီးက ဇြဲခိုင္ၿမဲရဲ႕ လက္ကုိ ဖမ္းဆုပ္လိုက္သည္ ။ သို႕ေပမယ္႕ ညင္ညင္သာသာေတာ႕ မဟုတ္ ။ တအားၾကီး ဆုပ္ညွစ္လိုက္တာ ။
( ေဟ႕ေကာင္.....ဖါေခါင္း...မင္း ငဲငဲကို ဘယ္လို လုပ္လိုက္တာလဲ..မင္းက အေပ်ာ္ၾကံရမယ္႕မိန္းမလို႕ မင္း ထင္ေနသလား ေစာက္ရူး..ေစာ္ရူး..ေခြးသား......)
ရဲၾကီးရဲ႕ လက္သီးဆုပ္ေတြက ဆက္တိုက္ တထံုးထံုးနဲ႕ ဇြဲခိုင္ၿမဲရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚကို ဆင္႕ကာဆင္႕ကာ က်ေရာက္သြားသည္ ။
ဇြဲခိုင္ၿမဲရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္က ထိုင္ေနၾကရာကေန ၀ုန္းကနဲ ထရပ္လိုက္သည္ ။ ရဲၾကီးက ဇြဲခိုင္ၿမဲရဲ႕ ဘိုက္ကို ဒူးနဲ႕ ပစ္တိုက္လိုက္သည္ ။ ေဘးက ထရပ္လိုက္တဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ကို ( ေဟ႕ မင္းတို႕က ဖိုက္ခ်င္လို႕လား.....) လို႕ ေအာ္ေၿပာလိုက္ရင္း ေၿပးထိုးလိုက္သည္ ။
ရုတ္ရုတ္သဲသဲေတြ ၿဖစ္ကုန္သည္ ။ ဇြဲခိုင္ၿမဲ နဲ႕ တြဲလာတဲ႕ ေဟာ႕ေရွာ႕ေကာင္မေလးက ေၾကာက္လန္႕ၿပီး ထေၿပးသည္ ။ ဆိုင္ မန္ေနဂ်ာနဲ႕ ၀န္ထမ္းေတြ ေၿပးလာသည္ ။
( ဆိုင္ထဲမွာ ရန္မၿဖစ္ၾကပါနဲ႕ဗ်ာ...ေတာင္းပန္ပါတယ္...)
ဇြဲခိုင္ၿမဲ ေတာ္ေတာ္ ခံသြားရသည္ ။
ရဲၾကီးက ( မင္းနဲ႕ ငါ ထပ္ေတြ႕အံုးမယ္.....ဇြဲခိုင္ၿမဲ..လူယုတ္မာ.....) လို႕ ေအာ္ၿပီး ေၿခလွမ္းက်ဲက်ဲနဲ႕ ဆိုင္ထဲကေန ထြက္သြားသည္ ။
ဆိုင္အၿပင္ကို ေရာက္သြားတဲ႕အခါ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ဆိုင္ဆီကို ေလ်ာက္လာေနတဲ႕ မ၀တ္ရည္ကို ရဲၾကီး ေတြ႕လိုက္သည္ ။
( မ၀တ္ရည္ . . .)
( ဟယ္...ကိုရဲ.....)
ရဲၾကီးနဲ႕ မ၀တ္ရည္တို႕ တေယာက္ လက္ကို တေယာက္ ဆုပ္ကိုင္ထားမိၾကသည္ ။
( လာ..မ၀တ္ရည္..သြားၾကရေအာင္.....)
သူ ရပ္ထားတဲ႕ ကားေလးဆီကို ေခၚသြားလို႕ မ၀တ္ရည္က ( ဒီ ဆိုင္မွာ စားၾကမယ္ မွတ္လို႕ ) လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။
ရဲၾကီးက ( အစက စားမလို႕ဘဲ...အခုေတာ႕ မစားေတာ႕ဘဲ တၿခားတေနရာကို သြားမလားလို႕....) လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ မ၀တ္ရည္က ( ကိုရဲသေဘာဘဲ...) လို႕ ေၿပာၿပီး ကားေပၚကို တက္သည္ ။
( ကိုရဲ ပိန္သြားတယ္.....ေနေကာင္းရဲ႕လား.....)
( ေနေကာင္းတယ္...မ၀တ္ရည္...မ၀တ္ရည္ေကာ ေနေကာင္းလား..ဘာမွ မေၿပာင္းလဲဘူး..အရင္ကအတိုင္းဘဲ....)
ရဲၾကီးလည္း မ၀တ္ရည္ကို ေအးေအးေဆးေဆး စကားေၿပာဖို႕ ေနရာ တခုခုကို စဥ္းစားေနသည္ ။ သူ႕ကို လက္ထပ္ခ်င္သည္ လို႕ ေၿပာဖို႕ လြတ္လပ္တဲ႕ေနရာ ၿဖစ္ဖို႕လည္း လိုအပ္တာေၾကာင္႕
သူငယ္ခ်င္း ပိုင္တဲ႕ ဟိုတယ္ကို ေခၚသြားၿပီး အခန္းတခန္းထဲ ေၿပာမည္ လို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္သည္ ။
သြားၾကတဲ႕ေနရာက ဟိုတယ္ ၿဖစ္ေနတဲ႕အခါ မ၀တ္ရည္က မ်က္ႏွာေလး နီၿမန္းၿပီး ( ကိုရဲ....မ၀တ္ရည္က အၾကာၾကီး မေနႏိုင္ဘူး..အလုပ္ေတြ ရွိေသးတယ္...) လို႕ တိုးတိုးေလး ေၿပာလုိက္
သည္ ။ ဒါေၾကာင္႕ ရဲၾကီးလည္း ( မ၀တ္ရည္ကို အလုပ္မလုပ္ေစခ်င္ေတာ႕ပါဘူး..ဒီအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးမလို႕.....) လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ခ်စ္သူရဲ႕ မ်က္ႏွာ ညိဳတာကို မၿမင္ခ်င္တဲ႕ မ၀တ္ရည္
က ( ကဲ..ကဲ..ေၿပာ..ေၿပာ..လိုက္မယ္..လိုက္မယ္....ကိုရဲ ေခၚရင္ ဘယ္ၿဖစ္ၿဖစ္ မ၀တ္ရည္ လိုက္မယ္...) လို႕ ၿပံဳးၿပံဳးေလး ေၿပာလိုက္ပါသည္ ။
ဟိုတယ္အခန္းထဲကို ေရာက္ေတာ႕ ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္လိုက္ၾကရင္း ရဲၾကီးက မ၀တ္ရည္ကို ဖက္လိုက္သည္ ။
( လြမ္းလိုက္ရတာကြာ..မ၀တ္ရည္ေကာ က်ေနာ္႕ကို လြမ္းလား....)
( အင္း....လြမ္းတာေပါ႕...ရင္ထဲကို နာက်င္ေနရေအာင္ကို လြမ္းတာ..ကိုရဲရယ္.....)
မ၀တ္ရည္က ရဲၾကီး ရင္ခြင္ထဲကို တိုး၀င္လာၿပီး ၿပန္ဖက္ထားသည္ ။
( ခ်စ္တယ္....မ၀တ္ရည္ရယ္......)
( ဒို႕ေရာဘဲ...)
ႏွဳတ္ခမ္းေတြ ပူးကပ္ ဖိကပ္ စုတ္မိၾကသည္ ။
အနမ္းေတြက မစဲ တသဲသဲ မရပ္ႏိုင္ေတာ႕ ။ ရဲၾကီးလည္း လက္ထပ္ဖို႕ ေၿပာရမွာမို႕ အနမ္းေတြကို ခဏ ရပ္လိုက္ၿပီး ( မ၀တ္ရည္နဲ႕ က်ေနာ္ လက္ထပ္ၾကရေအာင္....) လို႕ ေၿပာလိုက္ေတာ႕
မ၀တ္ရည္ အရမ္း တုန္လွဳပ္သြားသည္ ။ ( ဟင္..ကိုရဲ....ဘာ..ဘာေၿပာတယ္......) လို႕ တုန္ခါတဲ႕ အသံေလးနဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
( က်ေနာ္နဲ႕ မ၀တ္ရည္ လက္ထပ္ၾကမယ္ေလ....မ၀တ္ရည္ ငဲငဲတို႕ အိမ္ကေန အလုပ္ ထြက္လိုက္ေတာ႕..က်ေနာ္ အစစ တာ၀န္ယူမယ္...က်ေနာ္ ေက်ာက္သြားတူးတာ အဆင္ေၿပလာတယ္)
( ကိုရဲရယ္....မ၀တ္ရည္နဲ႕ ရဲ ...ၿဖစ္ခဲ႕ၾကတယ္ ဆိုေပမယ္႕ လက္ထပ္ဖို႕ အထိေတာ႕ မ၀တ္ရည္က မမွန္းထားခဲ႕ပါဘူး.....)
( ဘာ...)
ရဲၾကီးရဲ႕ အသံက က်ယ္သြားသည္ ။ မ၀တ္ရည္ တုန္သြားသည္ ။
( မ၀တ္ရည္က က်ေနာ္႕ကို အေပ်ာ္သေဘာ လုပ္တာလား...)
( အို..အဲလို သေဘာ ေၿပာတာ မဟုတ္ဖူး......မ၀တ္ရည္နဲ႕ ကိုရဲ႕ အဆင္႕အတန္း မတူၾကဘူးေလ...)
( ဟာ..မ၀တ္ရည္..ဘယ္လို ေၿပာလိုက္တာလဲဗ်ာ..အဲလို မဟုတ္ဘူး.....ဘာ အဆင္႕အတန္းလဲ....ဒါေတြ မပါဘူး...)
( အခုလို ကိုရဲက ဒို႕ကို လက္ထပ္မယ္ ေၿပာတာကိုဘဲ ဒို႕ေလ..ရင္ထဲမွာ တကယ္ ၾကည္ႏူးရတယ္..ကိုရဲရယ္..ကိုရဲနဲ႕ မ၀တ္ရည္ မတန္ပါဘူး.....)
( ဘာလို႕လဲ...) ရဲၾကီး အသံက က်ယ္သြားၿပန္သည္ ။
( ဘာ မတန္တာလဲ...)
( မ၀တ္ရည္က အိမ္အကူသာသာ...)
( ဟာ..အဲလို မေၿပာနဲ႕.....မေၿပာနဲ႕....)
ရဲၾကီး က မ၀တ္ရည္ရဲ႕ ပါးစပ္ကို သူ႕လက္၀ါးနဲ႕ လာပိတ္သည္ ။ ( မ၀တ္ရည္ကို ခ်စ္တယ္..လက္ထပ္မယ္....လက္ထပ္မယ္ မဟုတ္လား...)
မ၀တ္ရည္ရဲ႕ ပါးၿပင္ ႏွစ္ဖက္မွာလည္း မ်က္ရည္ေပါက္ေတြ လိမ္႕ဆင္းက်လာေနသည္ ။
( ဒို႕လည္း သူ႕ကို အရမ္း ခ်င္တယ္ကြာ.......ခ်စ္တယ္......သူ မရွိေတာ႕ လြမ္းလိုက္ရတာ ေသေတာ႕မယ္ သိလား.....)
ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း ဖိကပ္မိၾကၿပန္သည္ ။ ၿပီးေတာ႕ မ၀တ္ရည္က ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြကို တခုၿပီး တခု ခြ်တ္ပစ္သည္ ။
( ကိုရဲ..မ၀တ္ရည္ကို ခ်စ္ကြာ..သူ႕အခ်စ္ေတြကို တမ္းတ လြမ္းေနတာ ၾကာၿပီ...) လို႕ တုန္တုန္ရီရီနဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ဖြ႕ံၿဖိဳးလံုး၀န္းတဲ႕ ရင္သားလွလွၾကီးေတြကို ၿမင္ရတာနဲ႕ ရဲၾကီးသည္ အငမ္းမရဘဲ ဒီ ရင္သားေတြကို နမ္းမိသည္ ။
( လွလိုက္တာ မ၀တ္ရည္ရယ္ . . .)( ၆ )
သဘာ၀စိတ္ေတြ ထၾကြေနလို႕ ထင္သည္ ။ ရင္သီးလံုးေလးေတြက စူထြက္ တင္းမာ ေထာင္ထေနၾကသည္ ။
ရဲၾကီးက ဒီ ရင္သီးေလးေတြကို ဖြဖြေလး နမ္းေနသည္ ။ တဖက္ၿပီးေတာ႕ တဖက္ ။ မ၀တ္ရည္ရဲ႕ တိုးတိုးေလး ညည္းလိုက္သံေလးကို ရဲၾကီး ၾကားရသည္ ။ ဇြဲခိုင္ၿမဲကို ထိုးၾကိတ္ခဲ႕တဲ႕ သူ႕လက္ေတြ တစစ္စစ္ ကိုက္ခဲ နာက်င္ေနသည္ ။ မ၀တ္ရည္ရဲ႕ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ ၾကားဂြဆံုကို သူ႕လက္တဖက္ ေရာက္သြားသည္ ။ အကြဲေၾကာင္းကို ပြတ္သပ္လိုက္တဲ႕အခ်ိန္ ကာမအရည္ ခြ်ဲက်ိက်ိေတြ စိုေနတာကို စမ္းမိလိုက္သည္ ။ ရင္သီးေလးေတြကို စို႕ေနရာက ေပါင္ၾကားက အေမႊးမဲ႕ ေတာင္ပူစာ ကမူခံုးေလးကို နမ္းခ်င္စိတ္ေတြ ေပါက္လာသည္ ။
သူ႕ကိုယ္ကို ေအာက္ဖက္ကို ေလ်ာခ်လိုက္တဲ႕အခ်ိန္ မ၀တ္ရည္က သူ ဘာလုပ္ေတာ႕မည္ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္သည္ ။
( ရဲရယ္...မလုပ္နဲ႕...နံမယ္....နံမယ္....)
( က်ေနာ္႕နံမည္ ကိုရဲေလ....)
( ခစ္ခစ္.သူသိပ္ေနာက္တယ္ကြာ....အနံ႕နံမယ္ လို႕ ေၿပာေနတာ.....)
ရဲၾကီးသည္ မ၀တ္ရည္ကို အရင္ကလည္း အဲဒီေနရာေတြကို နမ္းခဲ႕ဖူးသည္ ။ အနံ႕အသက္ မရွိခဲ႕ ။ ရဲရဲတင္းတင္းဘဲ သူ႕ႏွာေခါင္းနဲ႕ ထိုးရွဴ နမ္းရွံဳ႕လိုက္သည္ ။ သူ႕စိတ္ေတြ ေထာင္းကနဲ တအား ထၾကြသြားရသည္ ။ ညွီစို႕စို႕အနံ႕ကေလးက သူ႕စိတ္ေတြကို ပိုမို ၿပင္းထန္ တက္ၾကြသြားေစသည္ ။
မ၀တ္ရည္က ( ရဲရယ္..မနမ္းပါနဲ႕ဆို..သိပ္ ကဲတာဘဲကြယ္.....) လို႕ ညည္းၿငဴလိုက္ေပမယ္႕ သူ႕ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ဆုပ္ကိုင္ထားသည္ ။
ရဲၾကီးရဲ႕ လ်ာအၿပားလိုက္ၾကီးက အကြဲေၾကာင္းကို ေအာက္ကေန အထက္ ပင္႕ေကာ္ ယက္လိုက္သည္ ။
အ....အား......
ရသာဖူး အစိေလးကို လ်ာၾကီးက ယက္ပစ္လိုက္မိသည္ ။
အို...ရဲရယ္....
လ်ာၾကီးက ရပ္မသြား...။ ဆက္တိုက္ စုန္ခ်ီ ဆန္ခ်ီ တၿပတ္ၿပတ္နဲ႕ ဆက္တိုက္ၾကီး ယက္ေနသည္ ။ သူ႕လ်ာထိပ္က အကြဲေၾကာင္းက စပ္ယွက္ေပါက္ထဲကို တိုး၀င္သြားတတ္သည္ ။
တကယ္႕ကို ဘာဂ်ာကြ်မ္းတဲ႕ ရဲၾကီး ။
မ၀တ္ရည္ရဲ႕ တင္ပါးအိအိၾကီးေတြကို လက္နဲ႕ ဆုပ္ကိုင္ညွစ္ထားၿပီး အကြဲေၾကာင္းကို ဖိယက္ေနသည္ ။
အို....ေတာ္..ေတာ္ၿပီကြယ္......မ၀တ္ရည္ မခံႏိုင္ေတာ႕ဘူး.....
ရဲၾကီးက အဂၤြစပ္အကြဲေၾကာင္းကေန မ်က္ႏွာ ခြာလိုက္သည္ ။
ႏွစ္ေယာက္သလံုး အရမ္း ထန္ေနၾကၿပီ ။ ေလွၾကီးထိုး ရိုးရိုး ပက္လက္ တက္ေမွာက္ အေနအထားနဲ႕ဘဲ ခပ္သြက္သြက္ ဆြဲလိုက္ၾကတာ တဖန္းဖန္း တစြပ္စြပ္နဲ႕ အရမ္းကို ေကာင္းတဲ႕ စပ္ယွက္
ပြဲေလး ၿဖစ္သည္ ။ မ၀တ္ရည္ရဲ႕ တံု႕ၿပန္ခ်က္ေတြကလည္း ပီၿပင္သည္ ။ တကယ္႕ကို အတြဲညီတဲ႕ မိန္းမ ။
မ၀တ္ရည္သည္ ငဲငဲရဲ႕ အေဖၾကီး ဦးေဆာင္းကလည္း ဇရာေထာင္းလာလို႕ သူ႕ကို မဖိႏိုင္ေတာ႕သလို ရဲၾကီးကလည္း အထက္ၿမန္မာၿပည္ကို ေက်ာက္တူးထြက္သြားခဲ႕တာမို႕ လိင္ဆက္ဆံမွဳ
ၿပတ္လပ္ ကင္းကြာေနခဲ႕လို႕ တအား လိုလား ဆာေလာင္ေနရေတာ႕ ရဲၾကီးကို တံု႕ၿပန္မွဳေတြ ပီပီၿပင္ၿပင္ ေပးေလသည္ ။
အၿပတ္ကို ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ ေဆာင္႕ၾက ပင္႕ေကာ႕ၾကနဲ႕ တအားေကာင္းၾကၿပီး လမ္းဆံုးကို အတူတူ တက္လွမ္းသြားခဲ႕ၾကသည္ ။
ပြဲၾကမ္းေလး အၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား ပက္လက္ လွဲေလ်ာင္း နားေနၾကတံုး ဖုန္းလာသည္ ။
ငဲငဲ ေခၚတာ....။
( ငဲငဲ....)
( ရဲၾကီး.....RAW HIDE STEAK HOUSE မွာ ဖုန္းခိုင္ၿမဲကို နင္ ထိုးၾကိတ္ ရိုက္ႏွက္တယ္ ဆို.....)
( အင္း..နင္႕ကို ဘယ္သူေၿပာလဲ...ငဲငဲ...)
( ဟာ..ဒီအေၾကာင္းက ဟိုးေလးတေက်ာ္ ၿဖစ္ေနတဲ႕ဟာ....နင္ ဘယ္လို ၿဖစ္တာလဲ....ဘာလို႕ အဲလို လုပ္ရတာလဲဟာ.....)
( ငါ ေနာက္မွ ရွင္းၿပမယ္ဟာ..အခု ငါ မအားေသးဘူး....)
( နင္႕ကို သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြက ရဲတိုင္မယ္..ဖမ္းခ်ဳပ္မယ္ နဲ႕ ပြက္ေနၾကတယ္ဟ...ငါလည္း ဖုန္းခိုင္ၿမဲဆီ ဖုန္းဆက္ၿပီး နင္႕ကို ဖမ္းတာေတြ ဘာေတြ လုပ္ခဲ႕ရင္ ငါနဲ႕ ေတြ႕မယ္ လို႕ အၿပတ္
ေဟာက္ ပစ္လိုက္တယ္...)
( နင္႕ကို ငါ တခု ေၿပာခ်င္ေနတယ္....)
( ဘာလဲ ေၿပာ..သားကို ၿပန္လာမယ္႕ဇာတ္လမ္းလား.....)
( ႏိုး.....ငါ ေၿပာခ်င္ေနတာ မ၀တ္ရည္ နင္တို႕ အိမ္ကေန အလုပ္ထြက္လိမ္႕မယ္....)
( ဘာ....ဘာလို႕ ထြက္ရမွာလဲ..သူက ငါတို႕ အိမ္သားဘဲ...အလုပ္သမားလို႕ ဒို႕က သေဘာမထားပါဘူး....ဘာလဲ..နင္က ဘာလို႕ မ၀တ္ရည္ အေၾကာင္းကို လာေၿပာေနတာလဲ ရဲၾကီး...)
( ငါ မ၀တ္ရည္နဲ႕ ခ်စ္ေနတယ္..သူ႕ကို ငါ လက္ထပ္ေတာ႕မလို႕....)
( ဟင္...ဟုတ္လား...ေကာင္းတာေပါ႕..နင္ကလည္း ငါ႕ ဘက္စ္ဖရင္း..သူကလည္း ငါ႕ အခ်စ္ဆံုး ညီအမေတြလို ေနလာခဲ႕တဲ႕သူ..ငါ နင္တို႕ မဂၤလာေဆာင္ကို အစစ ကူညီ ပံ႕ပိုးမယ္...)
( ေအး..ေကာင္းတာေပါ႕ ငဲငဲ...အဲဒါ ငါ ၾကိဳတင္ ေၿပာၿပထားတာ....)
" အိုေက..ငါ ၀မ္းသာတယ္ဟာ..ေနာက္မွ ေၿပာၾကမယ္...ငါ႕ဆီ ဖုန္းတခု ၀င္လာလို႕..."
( ေကာင္းၿပီ ငဲငဲ..ဘိုင္း...)
မ၀တ္ရည္သည္ ေစာင္ေလး ၿခံဳၿပီး သူနဲ႕ ငဲငဲတို႕ ဖုန္းေၿပာတာကို နားေထာင္ေနသည္ ။
( ရဲကေတာ႕ လုပ္ခ်လိုက္ၿပီ..သိပ္ စိတ္ၿမန္တဲ႕ ရဲ...)
" ေနာက္လည္း သိမွာဘဲေလ...မမ......မမကို ရဲ မခြဲႏိုင္ေတာ႕ဘူး.....မမ က်ေနာ္႕ကို ခြဲမသြားနဲ႕ေနာ္ ... ."( ရ )
သႏၱာၿငိမ္းခ်မ္း … ။
သားကိုရဲ႕ အမအၾကီး ။
သႏၱာၿငိမ္းခ်မ္းသည္ ဦးစိန္းစိန္း မူပ်က္ေနတာကို သတိထားမိသည္ ။
ဦးစိန္းစိန္းသည္ ရခါစမွာေတာ႕ ဖူးဖူးမွဳတ္ထားခဲ႕ေပမယ္႕ ေနာက္ပိုင္းမွာ ရိုးအီလာလို႕လား မသိ ။ သႏၱာက သူ႕နားကို ကပ္ခဲ႕ရင္ေတာင္ သူက ေရွာင္ဖယ္ဖယ္နဲ႕ ။ လူတေယာက္ ဖုန္းဆက္ ေၿပာတာကေတာ႕ ဦးစိန္းစိန္းသည္ခ်ာတိတ္မေလး တေယာက္နဲ႕ ညိေနသည္ တဲ႕ ။ စားေသာက္ဆိုင္တဆိုင္မွာ အေပ်ာ္လြန္ေနတာကို ေတြ႕ခဲ႕သည္တဲ႕ ။
သားကို အေမရီကန္ကို ထြက္သြားခါစက သူတို႕မိသားစု စီးပြားေရး က်ဆင္းသည္ ။ လုပ္ငန္းေတြ မေအာင္ၿမင္ ။
ဦးစိန္းစိန္းလည္း ၾကိဳးစားၿပီး လုပ္ခဲ႕ေပမယ္႕ အေၿခအေနက တစစ က်ဆင္းေနလို႕ ညိဳရီေဆာင္းတို႕ရဲ႕ အကူအညီကို ယူခဲ႕ရသည္ ။ ညိဳရီေဆာင္းက သူတို႕ကို လက္တြဲေခၚသည္ ။ ကူညီသည္ ။ ေငြေတြေတာင္ အလံုးအရင္းနဲ႕ ထုတ္ေခ်းခဲ႕သည္ ။ ဒါေၾကာင္႕လည္း ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ အတြင္း စီးပြား ၿပန္ ဦးေမာ႕လာရသည္ ။
စီးပြားေလ်ာတံုးက မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕ ကုတ္ေခ်ာင္းေခ်ာင္း ၿဖစ္ခဲ႕တဲ႕ စိန္းစိန္းသည္ ၿပန္ေအာင္ၿမင္လာတဲ႕အခါ ခ်မ္းသာလာတဲ႕လူေတြ ၿဖစ္တတ္တဲ႕ လူ႕သေဘာသဘာ၀ အတိုင္း ေၿပာင္းလဲလာသည္ ။ “ လြတ္ ” လာသည္ ။ အခု အငယ္ေတြဘာေတြေတာင္ ထားေနၿပီလို႕ ေၿပာေနၾကသည္ ။
သႏၱာလည္း စိန္းစိန္းကို သိပ္ၿပီး မေၿပာခ်င္ပါဘူး ။
သူရွဳပ္ရင္ ငါကဲပစ္မယ္ ဆိုတဲ႕ စိတ္မ်ိဳး သႏၱာ႕ဆီမွာက ရွိသည္ ။ သူၾကင္မွ ကိုယ္ၾကင္ ဆိုတဲ႕ စကား ရွိတယ္ မဟုတ္လား ။
ဒီေန႕လည္း သူငယ္ခ်င္း တေယာက္နဲ႕ ၀ိုင္ထိုင္ေသာက္ေနတဲ႕အခ်ိန္ ညီမ စႏၵာ ဖုန္းဆက္သည္ ။ စိန္းစိန္းကို လမ္းေပၚမွာ ေကာင္မေလး တေယာက္နဲ႕ အတူ ကားနဲ႕ ၿဖတ္သြားတာ ေတြ႕လိုက္သည္ တဲ႕ ။
စႏၵာက စိန္းစိန္းကို ထိန္းအံုး...သားကို ကိုလည္း ၿပန္ေခၚထားတယ္...ေယာက်္ားေတြက ေစာ္ရူးၿပီ ဆိုရင္ စီးပြား က်တတ္တယ္...တတ္ႏိုင္ရင္ သားကို ကို မိသားစု စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြကို ၿပန္ကိုင္ခိုင္းခ်င္တယ္...နင္႕ေယာက်္ားက ေစာ္ရူးၿပီး ေလ်ာက္ ေပးပစ္ေနရင္ ငါတို႕ ဟိုတခါလိုဘဲ စီးပြားက်ႏိုင္တယ္ သႏၱာ လို႕ ေၿပာသည္ ။
အင္း..သားကို ကိုလည္း ခဏ ၿဖစ္ၿဖစ္ ၿပန္လာဖို႕ ဖုန္းဆက္ေခၚထားတာဘဲ ။ သူကလည္း ဂ်ပန္မေလး တေယာက္နဲ႕ လစ္ဗင္း တူဂဲသား ( လက္မထပ္ဘဲ အတူတူေန ) ေနေနသည္ တဲ႕ ။ စားေသာက္ဆိုင္ ( ဆူရွီဆိုင္ေလး ) ဖြင္႕ထားတာ ေအာင္ၿမင္ေနသည္ တဲ႕ ။မၾကာခင္ ၿပန္လာေတာ႕မယ္ လို႕ သိတာဘဲေလ ။
စႏၵာရယ္..သိပ္ မပူေနပါနဲ႕..ငါေတာင္ သူ႕မိန္းမ သိပ္မပူတာ..ေပ်ာ္ေပ်ာ္ဘဲ ေနပါဟာ..ဒါနဲ႕ ေက်ာ္ေက်ာ္နဲ႕ နင္နဲ႕ေကာ ဘယ္ေတာ႕ လက္ထပ္ၾကမွာလဲ...စႏၵာ...လို႕ သႏၱာက ေမးလိုက္သည္ ။
စႏၵာ က “ ေက်ာ္ေက်ာ္က စကၤာပူကို အလုပ္နဲ႕ သြားစရာ ရွိေနတယ္...မၾကာခင္ေတာ႕ ငါတို႕ လက္ထပ္ၿဖစ္ၾကမွာပါ...နင္လည္း ငါ႕ဆီကို လာလည္အံုးေလ ...” လို႕ ၿပန္ေၿပာသည္ ။
စႏၵာသည္ သူ႕ဖါသာ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ ဖြင္႕ထားၿပီး ကိုးမိုင္ဖက္မွာ ေနသည္ ။ ငယ္ငယ္ထဲက သူ႕ဖါသာ ေနခ်င္တတ္တဲ႕ သဘာ၀ ရွိသည္ ။
ေက်ာ္ေဖေသာင္း ဆိုတဲ႕ စီးပြားေရးသမား တေယာက္နဲ႕ စႏၵာ ခ်စ္သူ ၿဖစ္ေနတာ တႏွစ္ေလာက္ ရွိၿပီ ။
ေက်ာ္ေဖေသာင္းသည္ တရွိန္ရွိန္ တက္လာတဲ႕ ေနာက္ေပါက္ စီးပြားေရးသမား တေယာက္ ပါ ။ ေအာင္ၿမင္ေနသူ တေယာက္ လို႕လည္း ဆိုႏိုင္သည္ ။ စႏၵာက ေက်ာ္ေဖေသာင္းကို ေက်ာ္ေက်ာ္ လို႕ ေခၚသည္ ။
သူက စႏၵာ႕ကိုလည္း အရမ္း ခ်စ္သည္ ။ ဂရုစိုက္သည္ ။ ဦးစိန္းစိန္းနဲ႕လည္း ေၿပလည္သည္ ။ သားကိုနဲ႕ ေက်ာ္ေဖေသာင္းနဲ႕ မဆံုၿဖစ္ၾကေသး ။ ဖုန္းနဲ႕ေတာ႕ စကားေၿပာဖူးၾကသည္ ။
“ ဒီညေန နင္ အားလား..ငါ လာခဲ႕မယ္ေလ..”
“ အင္း..ဒီညေနေတာ႕ မအားဘူး..ေက်ာ္ေက်ာ္က သူနဲ႕ တေနရာကို လိုက္ခဲ႕ဖို႕ ေခၚထားလို႕..”
“ ေအးေလ.နင္ အားရင္ ဖုန္းဆက္လိုက္....”
“ အိုေက ဆက္မယ္...သႏၱာ.....”
စိနု္းစိန္း ကား ထိုးဆိုက္ ရပ္လိုက္တဲ႕ အသံကို ၾကားလိုက္သည္ ။
ဟင္း..မေမးခ်င္ေပမယ္႕လည္း စိန္းစိန္းကို နည္းနည္းေတာ႕ ေမးရအံုးမည္ ။
စိန္းစိန္းသည္ အိမ္ထဲကို ေရာက္လာတာနဲ႕ ေဒါသထြက္ေနတဲ႕ မ်က္ႏွာနဲ႕ သူ႕ကို ၾကည္႕ေနတဲ႕ ခ်စ္ဇနီး သႏၱာကိုေတြ႕လိုက္ရတာနဲ႕ အမွဳေတာ႕ ၾကီးေတာ႕မယ္ ဆိုတာကို သိလိုက္သည္ ။
ၿဖစ္ႏိုင္တာက ေရႊမွဳံရီရီ နဲ႕ ပတ္သက္လို႕ဘဲ ၿဖစ္မည္ ။
စိန္းစိန္းသည္ ေရႊမွံဳရီရီနဲ႕ ဧည္႕ခံပြဲတခုမွာ ဆံုသည္ ။ ေစာ္၀ါသနာအိုး အုန္းခိုင္မိုးၿမင္႕က မိတ္ဆက္ေပးတာ ၿဖစ္သည္ ။ စိန္းစိန္းသည္ စီးပြားေရးေတြ ၿပန္လည္ ဦးေမာ႕လာၿပီးေနာက္ မိသားစုအားလံုးကလည္း သူ႕ကိုဘဲ ေရွ႕တန္းတင္ထားလို႕ စိတ္ခ် ယံုၾကည္ၾကလို႕ သူလုပ္ခ်င္တာေတြကို လုပ္လာႏိုင္သည္ ။ ေအာက္ေၿခလြတ္လာသည္လို႕လည္း ေၿပာႏိုင္သည္ ။
သူတို႕ လက္ေအာက္က ၀န္ထမ္းေတြကို ဆုေပး ဒါဏ္ေပး လုပ္တဲ႕ေနရာမွာ ဘယ္လို ဆုေပးမယ္ ..ဘယ္လို ဒါဏ္
ေပးမယ္ ဆိုတာ သူ႕သေဘာ တခုထဲ ၿဖစ္လာတာ မ်ားေတာ႕ ( ငါလုပ္တာ ဘယ္သူမွ မကန္႕ကြက္ပါလား ) ( ဘယ္သူမွ မသိပါလား ) ဆိုတဲ႕ စိတ္က ၿဖစ္လာသည္ ။ ဥပမာ သူတို႕ပိုင္ စက္ရံုက ခိုးထုပ္ခိုးထည္နဲ႕ မိလို႕ သူ႕ဆီကို တင္ၿပလာတဲ႕ ၀ါေရႊေသြး ဆိုတဲ႕ ခ်ာတိတ္မေလး ကိစၥ ။
၀ါေရႊေသြးကို ေထာင္ထဲ မပို႕ေတာင္ အလုပ္ေတာ႕ ထုတ္ပစ္ရမွာ ၿဖစ္သည္ ။ ခိိုးတတ္တဲ႕သူကို ဘယ္နည္းနဲ႕မွ ကိုယ္႕စက္ရံုမွာ ဆက္ မထားသင္႕ဘူးေလ။ သို႕ေပမယ္႕ သူ႕ရံုးခန္းထဲကို မ်က္ရည္ေပါက္ေတြနဲ႕ ေရာက္လာတဲ႕သူခိုးမေလး ၀ါေရႊေသြးကို သူ ၿမင္လိုက္ရတဲ႕အခါ သူ႕စိတ္ေတြ တအား ေဖါက္ၿပန္သြားခဲ႕သည္ ။
၀ါေရႊေသြးသည္ ႏုပ်ိဳ ၀င္း၀ါ စိုေၿပ အခ်ိဳးက် လွပတဲ႕ ႏုႏုထြတ္ထြတ္ေလးမို႕ စိန္းစိန္း ေရလည္ ခိုက္သြားခဲ႕သည္ ။
သူကေလးကို အလုပ္ေတာ႕ ထုတ္မည္ ။ သူကဘဲ ၿပန္လည္ ေစာင္မ ၾကည္႕၇ွဳေပးမည္ ဆိုတဲ႕ စိတ္ေတြသည္ သူ႕ေခါင္းထဲမွာ ေပၚလာသည္ ။
၀ါေရႊေသြးကလည္း ခပ္ပ်က္ပ်က္ေလး ဆိုေတာ႕ ဒီဘဲၾကီး ငါ႕ကို ေၿခဆံုး ေခါင္းဆံုးၾကည္႕ၿပီး ဖီးတက္ေနၿပီ ဆိုတာကို သိသည္ ။ ငိုၿပလိုက္တာမွ ေၿခေထာက္ကို ေခါင္းနဲ႕ ဦးတိုက္ၿပီး ငိုတာ ။ စိန္းစိန္း ေၾကြသြားသည္ ။ ေကာင္မေလးကို ေခၚ စားပစ္လိုက္သည္ ။ အိမ္တေဆာင္မီးတေၿပာင္ နဲ႕ ကီပင္ ထားလိုက္သည္ ။
တကယ္ေတာ႕၀ါေရႊေသြးတို႕လို ၿမိဳ႕ငယ္ေလးက စက္ရံု အလုပ္သမေလး မက္ေလာက္တဲ႕ အိမ္ေပါက္စေလး တလံုးက စိန္းစိန္းတို႕ ဘန္ေကာက္မွာ သြားၿဖဳန္းတာေလာက္ မတန္ပါဘူး ။ ၀ါေရႊေသြးလို သန္႕သန္႕ေလးကို သူ လုပ္ရတာ ေရွ႕ေပါက္ေရာ ေနာက္ေပါက္ေရာေလ ။
ငယ္ငယ္ ႏုႏုထြတ္ထြတ္ေလးကို ၀ါးေနရေတာ႕ အဲဒီထဲက သႏၱာက စားေနက် ဇနီးမယားမို႕ ရိုးအီလာခဲ႕ၿပီး အိမ္သိပ္မကပ္တာ႕ဘဲ အလုပ္ အေၾကာင္းၿပၿပီး ၀ါေရႊေသြးကိုဘဲ အပီ ဖိေနသည္ ။ ဒါေပမယ္႕ ၾကာလာေတာ႕လည္းေတာၿမိဳ႕ကေလးက ၀ါေရႊေသြးကို သူ ရိုးအီလာၿပန္ေရာ ။ ပိုဆိုးတာက တားခိုင္းထားတဲ႕ ၾကားက ၀ါေရႊသြး မွာ ကိုယ္၀န္ ရွိသြားတာပါဘဲ ။ စိန္းစိန္း ေဒါသူပုန္ထၿပီး ၀ါေရႊေသြးကို ေငြေပးၿပီး ကေလး ဖ်က္ခိုင္းလိုက္သည္ ။
ဒီကိစၥေတြ အားလံုးကို ေငြနဲ႕ဘဲ ေၿဖရွင္းခဲ႕တာ သူ ေငြေတြ အမ်ားၾကီး သံုးပစ္လိုက္သည္ ။ ဘယ္သူမွ မသိၾက ။
စိန္းစိန္း ပို ရဲတင္းလာၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က ေမာ္ဒယ္ဂဲလ္ ေဟာ႕ေရွာ႕ေတြကို တက္ကိုင္လာသည္ ။ အခုေတာ႕ ေမာ္ဒယ္သစ္ေလး ေရႊမွံဳရီရီနဲ႕ သူ ညိေနသည္ ။ ေရႊမွံဳရီရီကလည္း ဘာရိပ္သလဲ မေမးနဲ႕ ။ ေဒၚရိပ္ၾကီးရဲ႕ သမီးေထြး ။
စိန္းစိန္းကလည္း တအားခိုက္ေနသည္ ။ ေရႊမွံဳရီရီ နဲ႕ တတြဲတြဲ လုပ္ေတာ႕ သႏၱာ႕ဆီကို သတင္း ၿပန္ေပါက္သြားၿပီေပါ႕ ။
“ ေလးစိန္း....”
“ ဟင္..သႏၱာ..ဘာေတြ စိတ္ဆိုးေနလဲ..မ်က္ႏွာက သုန္မွဳန္လို႕....”
“ ေလးစိန္း...တခု ေၿပာမလုိ႕..”
“ ဘာလဲဟင္...”
“ ေဖေဖ အသက္ရွင္ေနေသးတယ္ ဆိုတာ ေလးစိန္း သိတယ္ေနာ္ ..”
“ သႏၱာရယ္..ဘာေတြ လာေၿပာေနတာလဲ....”
“ ေလးစိန္း ကို သတိေပးတာပါ..သိပ္ၿပီး ေအာက္ေၿခ မလြတ္နဲ႕လို႕...”
“ သႏၱာ..မင္း ဘယ္လို ေၿပာလိုက္တာလဲ...ငါက မင္းတို႕အတြက္ကို တသက္လံုး အလုပ္လုပ္ေပးေနတဲ႕ေကာင္ပါ မေန႕တေန႕ကမွ လုပ္ေနတဲ႕လူ မဟုတ္ပါဘူး..မင္းတို႕ မိသားစု ေကာင္းက်ိဳး အတြက္ဆို ေရွ႕ကေန..မားမား...”
“ ေတာ္..ေတာ္...ေလးစိန္း..ဓါတ္ၿပားေဟာင္းၾကီး ထပ္ေနၿပီ.....ကဲ ခု ဘယ္က ၿပန္လာတာလဲ....”
“ အလုပ္ကိစၥနဲ႕ အစည္းအေ၀း တခု တက္ၿပီး ၿပန္လာတာပါ သႏၱာရယ္...ေလးစိန္း..ဘာလုပ္ေပးရမလဲဟင္....ေလးစိန္းက ကိုယ္႕မိန္းမ အတြက္ဆိုရင္ ဘာမဆို လုပ္ေပးဖို႕ အဆင္သင္႕ဘဲ.....”
သူ႕ကို ေလသံေပ်ာ႕ေလးနဲ႕ ေအာက္က်ိဳ႕သြားတဲ႕ စိန္းစိန္းကို သႏၱာ သေဘာက်သြားသည္ ။ သူ႕ကိုလည္း သနားသလို ၿဖစ္သြားသည္ ။
“ တကယ္ လုပ္ေပးမွာလား....”
“ အင္းေပါ႕...”
လာ..လိုက္ခဲ႕..
ေရွ႕ကေန တင္ပါးအိအိၾကီးေတြ တုန္ခါလ်က္ သြားေနတဲ႕ မိန္းမ အေနာက္ကို စိန္းစိန္း လိုက္သြားလိုက္သည္ ။
မိန္းမနဲ႕ ဆန္႕က်င္လို႕ မၿဖစ္ဘူး ဆိုတဲ႕ အသိတရားက စိန္းစိန္းရဲ႕ ေခါင္းထဲမွာ ရွိၿပီးသား ။
မိန္းမ ရိုေသ အသက္ရွည္..မိန္းမ ရွိခိုး သြားမက်ိဳး ဆိုတဲ႕ စကားေတြက စိန္းစိန္း အတြက္ လို ၿဖစ္ေနသည္ ။ မိန္းမဖက္က ခ်မ္းသာတဲ႕ စည္းစိမ္နဲ႕ ေနေနတာ မဟုတ္လား ။
လက္၇ွိ အေၿခအေန အတိုင္း ေမွးေနတာက ပိုေကာင္းသည္ ။
ထိုင္ေနရင္ အေကာင္းသား ထသြားမွ က်ိဳးမွန္းသိ ဆိုသလို ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါး ထလုပ္ခါမွ အေၿခအေန ေၿပာင္းသြားရင္ ခက္မည္ ။
အိပ္ခန္းထဲကို ေရာက္သြားေတာ႕ သႏၱာက ( အ၀တ္ေတြ အကုန္ ခြ်တ္ထား....ကုတင္ေပၚက ေစာင္႕ေန ...) လို႕ ေၿပာလိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ၀င္သြားတာေၾကာင္႕ စိန္းစိန္း နည္းနည္း စိတ္ေအးသြားသည္ ။ မိန္းမက သူ႕ကို ဖိုက္ခိုင္းေတာ႕မည္ လို႕ နားလည္လိုက္လို႕..။
ပစ္ပယ္ထားၿပီး အၿပင္မွာဘဲ စားေနလို႕ ငါ႕မိန္းမ ဆာေနၿပီလား မသိဘူး ။ ငါ႕တာ၀န္ကို ငါ မထမ္းတာ ၾကာသြားၿပီ လို႕ စိတ္ထဲမွာ ေတြးရင္း ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြကို အၿမန္ ခြ်တ္ေလသည္ ။
( ၈ )
မိန္းမ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ၀င္ေနခ်ိန္မွာ စိန္းစိန္း မၾကာခင္ မိန္းမနဲ႕ ဗ်င္းၾကေတာ႕မည္လို႕ စိတ္ထဲမွာ သိလိုက္တာ
ေၾကာင္႕ မိန္းမနဲ႕ အရင္ ဗ်င္းခဲ႕တာေတြကို စိတ္ကူးၿမင္ေယာင္လိုက္တဲ႕အခါ သူ႕တန္ဆာေခ်ာင္းသည္ တင္းမာထြား
လာထလာသည္ ။ ေငါေငါၾကီး တန္းလာတဲ႕ တန္ဆာကို ေရွ႕ေနာက္ ကြင္းတိုက္ကစားေပးလိုက္တဲ႕အခါ ေစာေစာ ကထက္ ပိုၾကီးထြား မတ္ေထာင္လာသည္ ။
ေခ်ာက္ကနဲ အသံနဲ႕အတူ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါး ပြင္႕လာသည္ ။
သႏၱာရဲ႕ ကိုယ္ေပၚမွာ မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါၾကီးတထည္ကို ပတ္ထားတာက လြဲလို႕ ဘာအ၀တ္မွ မရွိေတာ႕ ။
“ အံအယ္..ေလးစိန္းက ရယ္ဒီ ၿဖစ္ေနပါလား....”
ေငါေငါၾကီး ေထာင္စၿပဳေနတဲ႕ စိန္းစိန္းရဲ႕ လိင္တန္ကို ၾကည္႕ၿပီး သႏၱာက ေၿပာလိုက္သည္ ။ စိန္းစိန္းရဲ႕ တန္ဆာ
ကို လက္နဲ႕ အသာကိုင္ထိလိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚကို သႏၱာ တက္လိုက္သည္ ။ စိန္းစိန္းက မ်က္ႏွာသုတ္ ပု၀ါကို ဆြဲ
ၿဖဳတ္လိုက္သည္ ။ သႏၱာ ကိုယ္တံုးလံုး ၿဖစ္သြားေတာ႕ ထြားၿဖိဳးတဲ႕ ရင္သားစိုင္ ႏွစ္လံုး ၿဗံဳးကနဲ ေပၚလာသလို
ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ ရွိဆဲ ၀မ္းဘိုက္သားနဲ႕ မို႕ေဖါင္းေဖါင္း အဂၤါစပ္ၾကီးကို ေတြ႕လိုက္ရတာနဲ႕ စိန္းစိန္းလည္း အလိုက္သိ
စြာနဲ႕ ေပါင္တန္ေတြရဲ႕ ၾကားထဲကို မ်က္ႏွာ ထိုးအပ္လိုက္ၿပီး အကြဲေၾကာင္း ညိဳတိုတိုကို နမ္းရွံဳ႕ ပစ္လိုက္သည္ ။
“ ဟင္႕...ယားတယ္...နမ္းနဲ႕...”
သႏၱာ ဘာေၿပာေၿပာ သူ နားမေထာင္ပါ ။ အကြဲေၾကာင္းကို သူ႕လ်ာၾကီးနဲ႕ အပီအၿပင္ ယက္ေပးလိုက္သည္ ။
တကယ္ေတာ႕ စိန္းစိန္းသည္ ဘာဂ်ာကြ်မ္းတဲ႕ဘဲၾကီးပါ ။ သႏၱာ႕ကို ဘာဂ်ာ အၿမဲ မွဳတ္ေပးေနက် ။ သႏၱာကလည္း
သူမွဳတ္ေပးတာေတြကို ၾကိဳက္သည္ ။ အိမ္ေထာင္သက္ ၾကာလာေတာ႕ အရင္လို မလုပ္ၿဖစ္ေတာ႕တာ ။
ၿပတ္ၿပတ္ၿပတ္ ၿပိၿပိ ၿပတ္ၿပတ္ၿပတ္ ….
စိန္းစိန္းရဲ႕ လ်ာၾကီးက သႏၱာရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းသားထူထူေတြကို ယက္လိုက္ စုတ္လိုက္ အဂၤါစပ္အတြင္းထဲကို ထိုးသြင္း
လိုက္ လုပ္ေပးေနသည္ ။ သႏၱာလည္း စိန္းစိန္းရဲ႕ ဘာဂ်ာအစြမ္းေၾကာင္႕ သူ႕အေပၚ စိတ္ခုေနတာေတြ ေၿပလုလု
ၿဖစ္သြားသည္ ။
“ ေလးစိန္း...ေတာ္ေတာ႕ကြာ...ထည္႕ေပးေတာ႕..”
စိန္းစိန္းသည္ သႏၱာ တအား လိုခ်င္ေနၿပီ ဆိုတာကို သိလိုက္သည္ ။ ခ်က္ခ်င္းဘဲ ဘာဂ်ာကို ရပ္လိုက္ၿပီး သႏၱာ
ရဲ႕ ကိုယ္ေပၚကို တက္ေမွာက္ရင္း သူ႕တန္ဆာေခ်ာင္းကို သႏၱာ႕အဂၤါစပ္ထဲကို ဖိသြင္းထည္႕လိုက္ေလသည္ ။
“ အို႕.....အား....အား...အား....”
သႏၱာ႕ ေအာ္ညည္းလိုက္တဲ႕ အသံေလးနဲ႕ အတူ လိင္တန္ ထိပ္ဖူးၾကီးသည္ အထဲကုိ ကိန္းေအာင္းသြားသည္ ။
စိန္းစိန္းက ဆက္တိုက္ ဖိသြင္းလိုက္ရင္း လိင္တန္ဆာ တ၀က္ေလာက္မွာ ၿပန္ဆုတ္သည္ ။ ၿပန္ဖိသြင္းသည္ ။
ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ တစြပ္စြပ္နဲ႕ သြင္းလိုက္ ထုတ္လိုက္ အသြင္းအထုတ္ေတြကို ဆက္တိုက္ လုပ္ေပးသည္ ။
သႏၱာလည္း စိန္းစိန္း ေက်ာၿပင္ကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ဖက္တြယ္ထားသည္ ။ စိန္းစိန္း ေရေရလည္လည္ ဗ်င္းၿပီ ။
ဖပ္ဖပ္ဖပ္ဖပ္...ဖပ္ဖပ္ဖပ္ဖပ္....ဖပ္ဖပ္ဖပ္ဖပ္
ဆက္တိုက္ ေဆာင္႕ေနသည္ ။ သႏၱာကလည္း ေအာက္ကေန ေကာ႕ေပးသည္ ။ ပင္႕ေပးသည္ ။ တင္ပါးၾကီးေတြ
ကို ပတ္ၿခာလွည္႕ေပးသည္ ။ ေအာက္ေပးေကာင္းတဲ႕ သႏၱာေၾကာင္႕ စိန္းစိန္းလည္း အရမ္းေကာင္းေနသည္ ။
ဒီပံုအတိုင္းသာဆိုရင္ သူ ၿမန္ၿမန္ ၿပီးသြားလိမ္႕မည္ လို႕ သူထင္လိုက္သည္ ။
သႏၱာၿပီးသည္အထိ ထိန္းထားႏိုင္ဖို႕ လိုသည္ ။ စိတ္ကို တၿခားပို႕ၿပီး ဆက္ဆြဲေပးေနသည္ ။
“ၿမန္ၿမန္...ၿမန္ၿမန္ေလး..ေလးစိန္း....ေဆာင္႕..ေဆာင္႕....တအား...တအား......ၿမန္ၿမန္.....”
ေလးစိန္း အၿပတ္ ေဆာင္႕ထည္႕ေနသည္ ။ ၿပင္းထန္တဲ႕ ေဆာင္႕ခ်က္ေတြေၾကာင္႕ ဘိုက္ခ်င္း ဆီးခံုခ်င္း တဖတ္
ဖတ္ ရိုက္သံေတြကလည္း သႏၱာ႕ေအာ္သံေတြနဲ႕အတူ က်ယ္ေလာင္ေနသည္ ။
စိန္းစိန္းရဲ႕ တကုိယ္လံုး ေခြ်းေတြ ရႊဲေနသည္ ။ ဆက္တိုက္ ေညွာင္႕ထည္႕ေနတဲ႕အခ်ိန္ သႏၱာ လမ္းဆံုး ေရာက္
သြားသည္ ။ မိန္းမကို ေကာင္းေအာင္လုပ္ သူၿပီးမွ ကိုယ္လိုက္ၿပီးတာ စိန္းစိန္းရဲ႕ လုပ္ေနက် အလုပ္ပါ ။အရည္
ေတြက ရႊဲလြန္းေနတာ ေပါင္ၿခံေတြေရာ ေဂြးစိေတြေရာ အကုန္ ရႊဲေနသည္ ။ ဖြပ္ဘတ္ အသံမ်ိဳးစံု ထြက္ေနသည္ ။
သႏၱာသည္ ၿပီးသြားတဲ႕အခါ ေအာက္ကေန ပင္႕ေကာ႕ေပးတာေတြ ေ၀႕၀ိုက္ေပးတာေတြ မလုပ္ေတာ႕ ။ ေၿခပစ္
လက္ပစ္ ေလ်ာ႕ခ်လိုက္သည္ ။စိန္းစိန္းလည္း ဆက္ ေဆာင္႕ထည္႕ေနသည္ ။ ေကာင္းတက္လာခ်ိန္မွာ တန္ဆာကို ဖ်တ္ကနဲ ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ကြင္းတိုက္ပစ္လိုက္သည္ ။ မၾကာခင္ သႏၱာ႕ဘိုက္သားေလးေပၚကို သူ႕လရည္ေတြ တပ်က္ပ်က္ ထိမွန္ကုန္သည္ ။ အား.....ေကာင္းလိုက္တာ သႏၱာရယ္......လို႕ စိန္းစိန္းရဲ႕ ႏုတ္ဖ်ားက ေၿပာလိုက္တာကလည္း မိန္းမ ေက်နပ္ေစဖို႕ လုပ္လိုက္တဲ႕ လုပ္ရပ္တခု ပါ ။
အသစ္ကေလးေတြ ငယ္ငယ္ေလးေတြကို ၀ါးခ်င္တဲ႕ ၀ါးေနတဲ႕ စိန္းစိန္းသည္ ေအာက္ေပးေကာင္းၿပီး ပစၥည္း လတ္ေသးတဲ႕ မိန္းမနဲ႕ ဗ်င္းရတာကိုလည္း ေက်နပ္မိသည္ ။ တခါတခါ ေၾကးအိုးစားၿပီး တခါတခါ ဒန္ေပါက္စား သလိုေပါ႕ ။ ဘာ စားစား...စားရင္ ဘိုက္ၿပည္႕တာခ်ည္းေပမယ္႕ အရသာ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေပါ႕ ။
ေရခ်ယ္သိန္းဇံ
ညိဳရီေဆာင္းရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း အရင္းအၿခာ ။
ပဲခူးသူ ေရခ်ယ္သိန္းဇံသည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ကုန္တိုက္ေတြ ပလာဇာေတြ ေပါမ်ားလာတဲ႕အခ်ိန္မွာ မုန္႕တိုက္ေတြ
ဖြင္႕တာ ေအာင္ၿမင္လာသည္ ။ ေရခ်ယ္ရဲ႕ မုန္႕တိုက္က “ ပူတူတူးေလး ” ။
PuTooTooLay Bakery နံမည္ၾကီးလာၿပီး ဆိုင္ခြဲေတြ ဖြင္႕ခ်င္လို႕ လာ ကမ္းလွမ္းတဲ႕လူေတြက မ်ားသည္ ။ သို႕ေပ
မယ္႕ ေရခ်ယ္က သူတဦးတည္းပိုင္ တႏိုင္တပိုင္ဘဲ လုပ္ခ်င္တာေၾကာင္႕ ဆိုင္ေၿခာက္ဆိုင္ ဖြင္႕တာနဲ႕ဘဲ ေက်နပ္
ေနသည္ ။
သူငယ္ခ်င္း ညိဳရီေဆာင္းနဲ႕ ဖုန္း စကားေၿပာၿဖစ္ၾကေပမယ္႕ အရင္လို ငါးအင္းကို မသြားၿဖစ္ၾကေတာ႕ ။ ၿမင္းလည္း
အတူတူ မစီးၿဖစ္ၾကေတာ႕ဘူး ။ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္လံုး အလုပ္ကိုယ္စီနဲ႕ အလုပ္ေတြ မ်ားေနၾကတာကိုး ။
အခုလည္း ေရခ်ယ္သည္ သူ႕ရဲ႕ ဂ်န္းရွင္းစကြဲက ဆိုင္ကို သြား စစ္ေဆးၿပီး ေနာက္တဆိုင္ ရွိေနတဲ႕ ဂ်န္းရွင္းေမာ္တင္ကို အကူး ညိဳရီေဆာင္း ဆီက ဖုန္း ၀င္လာလို႕ ကားထဲစီးရင္း ညိဳရီနဲ႕ စကား ေၿပာေနသည္ ။
“ ေရခ်ယ္.....သားကို မနက္ဖန္ ရန္ကုန္ ၿပန္ေရာက္မယ္.....ယူသိၿပီးၿပီလား....”
“ အင္း..ရဲၾကီး ေၿပာၿပတယ္...ဒါနဲ႕ ရဲၾကီးက ဘယ္လိုၿဖစ္တာလဲ...ယူတို႕ အိမ္က မ၀တ္ရည္နဲ႕ ယူမလို႕ဆို ...”
“ အင္း..မ၀တ္ရည္လည္း အိမ္ေထာင္ၿပဳဖို႕ အခ်ိန္တန္ပါၿပီ....ေရခ်ယ္...”
“ အင္းေပါ႕ေလ..ယူတို႕ အိမ္မွာ ဘယ္ေနႏိုင္ေတာ႕မလဲေနာ္...”
“ ဟုတ္တာေပါ႕....ဒက္ဒီတို႕ကေတာ႕ မ၀တ္ရည္က ေသြးရင္းလိုဘဲ ညိဳရီတို႕ကို အရမ္း ခ်စ္ အရမ္း လုပ္ကိုင္ေပး
ခဲ႕လို႕ သူ႕ကို ေငြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လက္ဖြဲ႕ၾကမယ္ လို႕ ေၿပာေနတယ္...ညိဳရီကလည္း သူ႕ကို တသက္လံုး
ခ်စ္သြားမွာပါဘဲ ေရခ်ယ္ရယ္....”
“ အင္း....မ၀တ္ရည္က တကယ္႕ကို ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႕ သိပ္သေဘာေကာင္းတဲ႕ မိန္းမပါ ညိဳရီ....ရဲၾကီး ကံေကာင္း
တာေပါ႕ေလ...ဒါနဲ႕..ယူနဲ႕ ဇြဲ ၿပတ္သြားတာ သားကို သိၿပီးၿပီလား...”
“ အင္း...ဒို႕ ေၿပာၿပလိုက္တယ္...ဘာလို႕လဲ....”
“ ေအာ္..သားကို အသဲကြဲလို႕ ယူအက္စ္ကို ထြက္သြားတာ ယူ သိသားနဲ႕....”
“ ဘာ..အသဲကြဲတယ္...ေရခ်ယ္...ဘာကို ေၿပာခ်င္တာလဲ...”
“ ယူ ဇြဲနဲ႕ ၾကိဳက္သြားလို႕ သားကို အသဲကြဲခဲ႕တယ္ေလ...ယူကလည္း သားကိုက အဲ႕တံုးက ဒို႕ကို ရင္ဖြင္႕လိုက္
တာ ငိုလိုက္ ေအာ္လိုက္နဲ႕..ဟီး...ယူ႕ကို သူက တိတ္တခိုး တဖက္သတ္ ခ်စ္ေနတာ ငယ္ငယ္ေလးထဲက ဆိုဘဲ”
ညိဳရီလည္း ေရခ်ယ္ ေၿပာမွဘဲ သားကို အသဲကြဲလို႕ ထြက္သြားတယ္.ဆိုတာ သိရသည္ ။
“ သူက ေစာ္ရွဳပ္တယ္ ေရခ်ယ္ရဲ႕..ဒါေၾကာင္႕ ညိဳရီက သူ႕ကို မၾကိဳက္ခဲ႕တာ....”
“ ေသခ်ာလား..ညိဳရီ....ယူ မၾကိဳက္တာ ေသခ်ာလား...”
“ ဘာလို႕လဲ....ေရခ်ယ္....”
“ ယူမၾကိဳက္တာ ေသခ်ာရင္ ဒို႕ ၾကိဳက္လိုက္မယ္ေလ....ဟီး...သားကိုက တကယ္႕ ဇာတ္လိုက္...မင္းသား ႏိုင္း
ႏိုင္း လိုလို ပံုေလ..ဗလက ေတာင္႕ေတာင္႕....”
ညိဳရီေဆာင္းလည္း ေရခ်ယ္က ဟာသ အေနနဲ႕ ေနာက္ေၿပာင္ေနသည္ လို႕ဘဲ ယူဆပါသည္ ။
အခုထိ အိမ္ေထာင္ မက်ေသးေပမယ္႕ ေရခ်ယ္သိန္းဇံမွာ မိဘခ်င္း သေဘာတူထားတျက လူတေယာက္က ရွိေန
သည္ကို ညိဳရီေဆာင္း သိေနသည္ ။
“ ေကာင္းတာေပါ႕ ေရခ်ယ္...သားကို ၿပန္လာရင္ ဒို႕တေတြ ဆံုၾကရေအာင္...ပြဲကေလး တခုေလာက္ လုပ္ၾကမယ္
ေလ....”
“ အိုေက ညိဳရီ....ကဲ..ကိုယ္႕ဆိုင္ကို ေရာက္ၿပီ..အလုပ္လုပ္လိုက္အံုးမယ္..ေနာက္မွ ဆံုၾကတာေပါ႕..ညိဳရီ..”
“ အိုေက..ဘိုင္း....”
( ၉ )
ညိဳရီေဆာင္းတို႕ရဲ႕ မိသားစုအိမ္ၾကီး
အင္းလ်ားလမ္း
မ၀တ္ရည္သည္ မၾကာခင္ ရဲၾကီးနဲ႕လက္ထပ္ အတူေနေတာ႕မွာမို႕ ပစၥည္းေတြ သိမ္းဆည္းေနသည္ ။
ညိဳရီေဆာင္းလည္း မ၀တ္ရည္ ခြဲသြားမွာကို မလိုလားေပမယ္႕ သူ႕အိမ္ေထာင္သူ တည္ေဆာက္ေတာ႕မွာကို မတား
ႏိုင္ ။ မတားခ်င္ ။ မ၀တ္ရည္ ကို အေဖၾကီး ဦးေဆာင္း ကလည္း ထိုက္ထိုက္တန္တန္ ေငြေၾကးေတြ ေပးလိုက္ဖို႕
စီစဥ္ထားသည္ ။
အိမ္ၾကီးရဲ႕ စားေရးေသာက္ေရး သန္႕ရွင္းေရး ေလ်ာ္ဖြတ္ေရးေတြကို သူ႕လိုဘဲ စီမံခန္႕ခြဲဖို႕ အတြက္ကို သူ႕ေနရာမွာ
ေနာ္ထရီစာ ဆိုတဲ႕ သြက္လက္ခ်က္ၿခာၿပီး ပညာအေၿခခံေလး ရွိတဲ႕ အိမ္အကူ ေကာင္မေလးက်ု ပုခံုးေၿပာင္း တာ
၀န္လႊဲထားသည္ ။ ေနာ္ထရီစာကို သင္ၿပေပးသည္ ။ ဒီအိမ္က မိသားစုေတြရဲ႕ အၾကိဳက္က ဘာလဲ ဆိုတာ မ၀တ္
ရည္က အသိဆံုးမို႕ ဒါေတြကို ေနာ္ထရီစာကို ေၿပာၿပသည္ ။ ၿပသသည္ ။ သင္ေပးသည္ ။
ညိဳရီေဆာင္းတို႕ ေပးထားတဲ႕ အမွတ္တရ ပစၥည္းေလးေတြကို မ၀တ္ရည္ ေသေသခ်ာခ်ာ သိမ္းဆည္းေနတဲ႕အခိုက္
ေနာ္ထရီစာ သူမ အခန္းထဲကို ၀င္လာၿပီး “ ဘဘၾကီး...က မ၀တ္ရည္ အားရင္ သူ႕အခန္းကို ခဏ လာခဲ႕ပါအံုး
လို႕ ေခၚတယ္...မ၀တ္ရည္....” လို႕ လာေၿပာလို႕ ဦးေဆာင္း ရဲ႕ အေပၚထပ္က အိပ္ခန္းၾကီးဆီကို တက္ခဲ႕လိုက္သည္ ။
ဦးေဆာင္းသည္ ကုတင္ၾကီး ေဘးက ပက္လက္ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္ၿပီး ပုတီးစိပ္ေနသည္ ။
“ ၀တ္ရည္..လာ...လာ.....”
“ ဟုတ္...အန္ကယ္....ဘာလိုလဲဟင္........ဘာလုပ္ေပးရမလဲ.....”
ဦးေဆာင္းက “ ငါ ဘယလိုသလဲ ဆိုတာ ညည္းသိပါတယ္....” လို႕ အဓိပၸါယ္ရွိတဲ႕ အၾကည္႕နဲ႕ ၾကည္႕ၿပီး ေၿပာလိုက္တဲ႕အခါ မ၀တ္ရည္လဲ “ အန္ကယ္ရယ္..က်မ ကိုရဲနဲ႕ လက္ထပ္ၾကေတာ႕မွာ မို႕ သူ႕အေပၚ သစၥာ မ
ေဖါက္ခ်င္ေတာ႕ဘူး......အန္ကယ္နဲ႕ က်မရဲ႕ ဇာတ္လမ္းကို နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ၾကၿပီဘဲေလ....တၿခား ခိုင္းခ်င္ရာ ခိုင္းပါ
အဲ႕ကိစၥေတာ႕ က်မ မလုပ္ေပးပါရေစနဲ႕..” လို႕ ေလသံတိုးတိုးေလးနဲ႕ ေၿပာလိုက္ပါသည္ ။
ဦးေဆာင္းသည္ မ်က္ႏွာၾကီး ရဲတြတ္သြားၿပီး...“ ညည္း ေတာ္ေတာ္ ရက္စက္တယ္...၀တ္ရည္..ငါ ညည္းကို ဘယ္
ေလာက္ ခ်စ္သလဲ ဆိုတာ ညည္းသိသားနဲ႕...” လို႕ အသံတုန္တုန္နဲ႕ ေၿပာလိုက္ရင္း မ၀တ္ရည္ရဲ႕ လက္တဖက္ကို
ဖမ္းဆုပ္ထားလိုက္သည္ ။
တကယ္ေတာ႕ ဦးေဆာင္းသည္ ဇရာေၾကာင္႕ ကာမ စပ္ယွက္ဖို႕ ေတာ္ေတာ္႕ကို ခက္ခဲေနပါၿပီ ။ လူက မလိုက္ႏိုင္
ေပမယ္႕ သူ႕စိတ္ကေတာ႕ ရွိေနဆဲ ၿဖစ္လို႕ မ၀တ္ရည္ ကို သူ႕ကို ပုေလြကိုင္ေပးဖို႕ လုပ္ေနတာပါ ။
“ မၿဖစ္ႏိုင္ေတာ႕ပါဘူး...အန္ကယ္...က်မ ကိုရဲနဲ႕ လက္ထပ္ေတာ႕မွာ.....”
“ ေအးေလ..ညည္းသေဘာပါ..အတင္းၾကီး ဇြတ္ မခိုင္းခ်င္ေတာ႕ပါဘူး.....အင္း...လူေတြ..လူေတြ...ေၿပာင္းလဲကုန္တယ္
ေက်းဇူးတရားကို မေထာက္ထားေတာ႕ဘူး.....”
ဦးေဆာင္းသည္ ပါးစပ္က တတြတ္တြတ္ ရြတ္ေနသည္ ။
မ၀တ္ရည္ရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးလည္း နီရဲသြားၿပီး...“ ဒီလိုေတာ႕ မေၿပာပါနဲ႕ အန္ကယ္....က်မလည္း က်မ ခ်စ္တဲ႕လူ ေတြ႕လို႕ ဘ၀ခရီးကို ဆက္လက္ ေလ်ာက္လွမ္းမလို႕ လုပ္တာပါ..ေက်းဇူးတရား မေထာက္ထားလို႕ မဟုတ္ပါဘူး..
အန္ကယ္တို႕ မိသားစုရဲ႕ ေက်းဇူးေတြကို ဘယ္ေတာ႕မွ မေမ႕ပါဘူး....တတ္ႏိုင္သမွ် ေပးဆပ္ခ်င္ပါတယ္.....” လို႕
ၿပန္ေၿပာလိုက္ပါသည္ ။
ဦးေဆာင္း ဘာတခြန္းမွ ထပ္ မေၿပာေတာ႕ဘဲ မ်က္လံုးေတြကို ပိတ္ထားလိုက္သည္ ။
မ၀တ္ရည္ ဦးေဆာင္းရဲ႕ အခန္းထဲက ၿပန္ထြက္သြားလိုက္သည္ ။
“ ဒီအိမ္ၾကီးကေန အၿမန္ဆံုး ထြက္မွာပါဘဲ......”
ရန္ကုန္ အၿပည္ၿပည္ဆိုင္ရာ ေလဆိပ္
ည ၁၂နာရီ တိတိ ။
သားကို လိုက္ပါလာတဲ႕ ေလယာဥ္ၾကီးသည္ ရန္ကုန္ အၿပည္ၿပည္ဆိုင္ရာ ေလဆိပ္ကို ဆိုက္ေရာက္လာသည္ ။
သူ ထြက္သြားတံုးကနဲ႕ လံုးလံုး မတူေတာ႕တဲ႕ သန္႕ရွင္းသားနားလြန္းတဲ႕ သစ္လြင္ေနတဲ႕ ေလဆိပ္ၾကီးကို ၿမင္
လိုက္ရလို႕ သားကို အံ႕ၾသေနသည္ ။
ေလွခါးၾကီးေပၚက ဆင္းလာတာနဲ႕ မွန္ၾကီးရဲ႕ အၿပင္ဖက္က လာၾကိဳေနတဲ႕လူေတြက သားကို ကို ေတြ႕လိုက္လို႕
ေဟးဟားနဲ႕ ေအာ္ၿပီး လက္ေတြ ၿပေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
သားကို ကို အမၾကီး မနႏၵာ..ဦးစိန္းစိန္း အမငယ္ မစႏၵာ ..သူငယ္ခ်င္းေတြ ၿဖစ္တဲ႕ ညိဳရီေဆာင္း ..ရဲၾကီး ေရခ်ယ္သိန္းဇံ..တို႕ လာၾကိဳၾကသည္ ။ ငယ္ငယ္တံုးက ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်ငး္ေတြလည္း အမ်ားၾကီး လာၾကိဳ
ၾကသည္ ။
သားကိုက ဘိုက္ဆာတယ္ ဆိုလို႕ ညသန္းေကာင္ အခ်ိန္ ဖြင္႕တဲ႕ ဆိုင္ တဆိုင္ ကို ေခၚသြားၾကမည္ လို႕ ရဲၾကီး
က ေၿပာၿပီး “ ပြင္႕သစ္ဆန္း ” ကို ေခၚသြားသည္ ။ သူတို႕အုပ္စု သန္းေကာင္က်ာ္ အခ်ိန္ အစားအစာေတြ အမ်ိဳး
မ်ိဳး မွာစားၾကရင္း စကားေတြ ေၿပာၿပီး ေပ်ာ္လိုက္ၾကတာ အရမ္း ။
ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲ ေၾကးအိုး ပလာတာ ဆိတ္သားဟင္း ပဲပလာတာ စားစရာေတြက စံုသည္ ။
အမႏွစ္ေယာက္က ဒီမွာ ဆူရွီဆိုင္ေတြ ဆိုင္ ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ဖြင္႕ႏိုင္သားနဲ႕ ဘာေၾကာင္႕ ယူအက္စ္မွာ ဆိုင္
ေပါက္စေလး လုပ္ေနတာလဲ ၿပန္လာခဲ႕စမ္းပါ ...သားကို ေမာင္ေလးရယ္ လို႕ ေၿပာၾကသည္ ။
စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းသည္ သူ႕ေမာင္ သားကိုသည္ ဂ်ပန္မေလး တေယာက္နဲ႕ ရည္းစားၿဖစ္ အတူတူေနေနတာကို သိ
သည္ ။ သို႕ေပမယ္႕ ညိဳရီေဆာင္းတို႕ ေရခ်ယ္တို႕အေရွ႕မွာ ဒီအေၾကာင္းကို မေမးလို မေၿပာလို ။ ႏွစ္ေယာက္ထဲ
က်မွ ေမးေတာ႕မည္ လို႕ ၿမိဳသိပ္ထားသည္ ။
သားကိုရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ငဲငဲ ( ညိဳရီေဆာင္း ) သည္ အရင္ကထက္ ပို လွေနသည္ ။ ပို ၾကည္႕ေကာင္းလာသည္ လို႕
ထင္သည္ ။ ရဲၾကီးက မ၀တ္ရည္နဲ႕ သူ လက္ထပ္ေတာ႕မယ္႕အေၾကာင္း ေၿပာၿပသည္ ။ ဦးစိန္းစိန္းက ခရီးေရာက္
မဆိုက္ဘဲ လုပ္ငန္းေတြကို သားကို ၿပန္လာၿပီး ဦးစီး လုပ္ကိုင္ေစခ်င္သည္ လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ သားကိုက မတင္မက် ( ၾကည္႕တာေပါ႕..အၿခအေန အရပါဘဲ....) လို႕ ေၿပာသည္ ။
ညိဳရီေဆာင္းကလည္း သားကိုကို ရန္ကုန္ ၿပန္လာၿပီး လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ေစခ်င္သည္ ။ သူ႕ဘ၀ထဲမွာ သားကို ၿပန္ေရာက္လာမယ္ ဆိုရင္ သူ ဘယ္ေလာက္ ေပ်ာ္လိုက္မလဲ လို႕ ေၿပာလို႕ က်န္တဲ႕လူေတြက ညိဳရီေဆာင္းရဲ႕
မ်က္ႏွာေလးကို အကဲခတ္လိုက္ၾကသည္ ။
အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႕ မနက္ ၂နာရီ ရွိေနၿပီ ။
ညိဳရီေဆာင္းသည္ သားကိုနဲ႕ ၿပန္ေတြ႕ရလို႕ အရမ္းေပ်ာ္သည္ ။ သားကိုသည္ ပိုလို႕ေတာင္ ၾကည္႕ေကာင္းလာ
သည္လို႕ စိတ္ထဲမွာ ထင္မိသည္ ။
ညိဳရီေဆာင္းကို သူ ခန္႕ထားခဲ႕တဲ႕ ဒရိုင္ဘာေဘာ္ဒီဂတ္ ေက်ာ္သီဟက ကားေမာင္းေပးသည္ ။ ေက်ာ္သီဟကို
ေရခ်ယ္သိန္းဇံက “ ညိဳရီရဲ႕ တူးအင္၀မ္း ” လို႕ သံုးႏွဳံးလိုက္သည္ ။ ဒရိုင္ဘာေရာ ေဘာ္ဒီဂတ္ေရာ အလုပ္၂ခုကို
တေယာက္ထဲက လုပ္လို႕...တဲ႕ ။
သားကိုက ေက်ာ္သီဟကို ေတြ႕သြားေတာ႕ နည္းနည္း ေဂ်၀င္သြားသလိုဘဲ ။ ေက်ာ္သီဟက ခပ္ေၿဖာင္႕ေၿဖာင္႕
ခပ္ေတာင္႕ေတာင္႕ နဲ႕မို႕ ။
“ ငဲငဲ....သူက ဒရိုင္ဘာ ရုပ္မေပါက္ဘဲ ဇာတ္လိုက္ရုပ္ ေပါက္ေနတယ္....” လို႕ ေၿပာသည္ ။
ဘာဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ညိဳရီက ဂရုမစိုက္ပါ ။ ေက်ာ္သီဟကိ သူမွ မၾကိဳက္ဘဲ ။ သူ႕လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ကိုေတာ႕ ေက်နပ္
သေဘာက်ပါသည္ ။ ဖ်တ္ဖ်တ္လပ္လပ္ လ်င္ၿမန္ သြက္လက္တဲ႕ လူရြယ္ တေယာက္ မဟုတ္လား ။ ရဲေဟာင္း
တေယာက္မို႕လည္း လက္ရွိ ဥပေဒေတြကို နားလည္သည္ ။ အဆက္ေတြလည္း ရွိသည္ ။ ရန္ ရွိလာရင္ ကာ
ကြယ္ႏိုင္မယ္႕ လူတေယာက္ ။
အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႕ အေပၚထပ္ကို အေရာက္ ဒက္ဒီဦးေဆာင္းရဲ႕ အခန္းထဲက ေနာ္ထရီစာ ထြက္လာတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ေနာ္ထရီစာရဲ႕ ပံုက ဖရိုဖရဲနဲ႕ ။ အင္း..ဧကံတ..ဒက္ဒီ ေနာ္ထရီစာကို ေၿခေတာ္တင္လိုက္ၿပန္
ၿပီလား မသိဘူး ..။
ညက ညဥ္႕နက္မွာအိပ္လို႕လား မသိ ။ မနက္က်ေတာ႕ ေနဖင္ထိုးမွ ညိဳရီေဆာင္း အိပ္ရာက ႏိုးသည္ ။ သူ အိပ္
ရာက ႏိုးတာကို မ၀တ္ရည္ သိေနသလား မသိဘူး ။ သူႏိုးလည္းႏိုး မ၀တ္ရည္လည္း သူ႕အိပ္ခန္းထဲကို ၀င္လာ
သည္ ။
“ ငဲေလး ႏိုးၿပီ....ဘရိတ္ဖတ္စ္ ဘာစားမလဲကြယ္...မ၀တ္ရည္ သြား လုပ္ေပးမယ္.....” လို႕ ၿပံဳးၿပံဳးေလး ေမးတဲ႕အခါ
ညိဳရီေဆာင္းက “ မ၀တ္ရည္ကိုေတာ႕ ငဲတို႕ အရမ္း လြမ္းက်န္ရစ္ရဦးမွာဘဲ....” လို႕ အိပ္ရာထဲ လွဲေနရင္း ေၿပာလိုက္သည္ ။
“ ပဲၿပဳတ္ထမင္းေၾကာ္ စားမလား..ငရုတ္ေကာင္း မုန္႕ဟင္းခါး ေမႊးေမႊးေလး စားမလား.....ငဲေလး....”
“ မ၀တ္ရည္လည္း ငဲနဲ႕အတူ စားရင္ ငဲ စားမယ္....”
“ အမ္...ငဲငဲ စားေစခ်င္ရင္ မ၀တ္ရည္က စားမွာေပါ႕....ဘာစားမွာလဲ....”
“ဘဲသားဆန္ၿပဳတ္..အီၾကာေကြးနဲ႕....”
“ အို..ရတယ္...ရတယ္...ယူလာခဲ႕မယ္..အတူတူ စားမယ္....အိပ္ဆာဆိုက္ လုပ္ထား....ၿပန္လာခဲ႕မယ္...”
မ၀တ္ရည္ အိပ္ခန္းထဲက ထြက္သြားပါသည္ ။
အင္း မ၀တ္ရည္သည္ ညိဳရီေဆာင္း ( ငဲငဲ ) အတြက္ ေဆြမ်ိဳးရင္းၿခာ အမတေယာက္လိုဘဲ အေဖၚရပါသည္ ။
ေရခ်ယ္သိန္းဇံသည္ သားကို တို႕ ညိဳရီတို႕နဲ႕ လမ္းခြဲခဲ႕ၿပီး ကိုယ္႕မင္းကိုယ္႕ခ်င္း လမ္းေပၚက သူ႕အိမ္ကို ၿပန္
ေရာက္လာတဲ႕အခါ အိပ္ခန္းထဲမွာ ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြကို အကုန္လံုး ခြ်တ္ပစ္လိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို မိ
ေမြးတိုင္း ကိုယ္နဲ႕ ၀င္ခဲ႕လိုက္သည္ ။
ခ်မ္းသာသူေတြမို႕ ေရခ်ိဳးခန္းၾကီး က က်ယ္၀န္း သားနား လြန္းသည္ ။ ဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ ေတာက္ပေနတဲ႕ ေၾကြ
ၿပားကပ္ နံရံေတြမွာ ကိုယ္လံုးေပၚ မွန္ခ်ပ္ၾကီး တခ်ပ္က ရွိေနသည္ ။
ေရခ်ယ္လည္း မွန္ၾကီးထဲမွာ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ေသခ်ာ ေလ႕လာ ဆန္းစစ္ေနသည္ ။ အရင္ထက္ ဘိုက္ေခါက္ေလး
မဆိုသေလာက္ ထြက္လာသည္ လို႕ ထင္သည္ ။ အစားမလည္း မေလ်ာ႕ႏိုင္ဘူး ဆိုေတာ႕ ေလ႕က်င္႕ခန္းေတြ ကို
ပိုလုပ္ရမည္ လို႕ စဥ္းစားေနသည္ ။ ေၾကြေရကန္ၾကီးထဲမွာ ဆပ္ၿပာမွဳပ္ရည္နဲ႕ စိမ္ၿပီး ေအးေအးေဆးေဆး ေရခ်ိုးရ
တာကို သေဘာက်သည္ ။
သားကို ကို ေရခ်ယ္ ခိုက္သြားၿပီ ။ သားကို ကို လိုခ်င္တဲ႕စိတ္ေတြ တအား ၿဖစ္ေပၚေနသည္ ။ သူ႕ကို လမ္းခင္း
ၾကည္႕အံုးမယ္...သူ ကြ်ံ၀င္လာရင္ေတာ႕ ဘယ္ေတာ႕မွ ၿပန္မလႊတ္ေပးေတာ႕ဘူး ။ ေရခ်ယ္ကအပိုင္သိမ္းလိုက္မယ္။
သားကိုက အေမရီကန္မွာ ဂရင္းကပ္လည္း ရထားေတာ႕ ၀င္လို႕ ထြက္လို႕ ရေနသည္ ။ ေရခ်ယ္လည္း သူနဲ႕ရ
ရင္ အေမရီကန္ကိုလည္း ေရာက္မယ္....လက္ရွိလုပ္ကိုင္ ေအာင္ၿမင္ေနတဲ႕ မုန္႕ဖုတ္လုပ္ငန္း အတြက္ အဆင္႕ၿမင္႕
တဲ႕ ပညာေတြ သင္ယူႏိုင္မယ္.....စက္ကရိယာေတြ ၀ယ္ႏိုင္မယ္....လို႕ ေတြးေနသည္ ။
မ်က္စိေတြကို ပိတ္ထားၿပီး ဆပ္ၿပာၿမွဳပ္ေတြ ေအာက္ထဲမွာ ရွိေနတဲ႕ လက္က ေပါင္ၾကားက မို႕ေမာက္တဲ႕ ရတနာ
ေရႊၾကဳတ္ဆီကို ေရာက္သြားသည္ ။ အင္း..သားကိုရယ္......သားကို ကို စိတ္ကူးယဥ္ၿပီး ၿမင္ေယာင္ တမ္းတေနမိ
သည္ ။ လက္တဖက္ က ေရႊၾကဳတ္ကို မိမိရရ ပြတ္သပ္ လိုက္မိသည္ ။ ေရႊၾကဳတ္ရဲ႕ ရသာဖူးေလးကို ဖိေခ်ေပး
ေတာ႕ ေကာင္းလြန္းတဲ႕ ဖီလင္ေၾကာင္႕ ပါးစပ္က တအိုးအိုးနဲ႕ ညည္းမိသြားရသည္ ။
ညိဳရီေဆာင္း မ်က္ႏွာသစ္ ကိုယ္လက္သန္႕စင္ၿပီးတဲ႕အခ်ိန္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာတဲ႕အခါ သူ႕အတြက္ ဘရိတ္
ဖတ္စ္ ၿပင္ေပးေနတဲ႕ မ၀တ္ရည္နဲ႕ ေနာ္ထရီစာတို႕ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ မ၀တ္ရည္က “ တေန႕ မ၀တ္ရည္ ဒီ
အိမ္ၾကီးကေန ေၿပာင္းသြားတဲ႕အခါ ငဲငဲကို မ၀တ္ရည္ ကိုယ္စား ထရီစာက လုပ္ကိုင္ ေကြ်းေမြးေပးမယ္ေလ..သူ႕ကို
ငဲငဲ ဘာၾကိဳက္တတ္လဲ..ဘယ္လို ၾကိဳက္သလဲေတြ ေသေသခ်ာခ်ာ သင္ေပးၿပေပးခဲ႕မယ္....ငဲငဲ အတြက္ စိတ္အ
ေႏွာက္အယက္ မၿဖစ္ရေအာင္...”
ညိဳရီေဆာင္းသည္ အလိုက္သိ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႕ မ၀တ္ရည္ကို သူ႕ရဲ႕ အမလိုဘဲ ခ်စ္မိသည္ ။ သူနဲ႕ယူမယ္႕
လူကလည္း ရဲၾကီး ဆိုေတာ႕ သူတို႕ရဲ႕ မဂ္လာပြဲနဲ႕ သူတို႕ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ကူညီဖို႕ စဥ္းစားထားသည္ ။
ေနာ္ထရီစာက ခုမွ ေရာက္လာတာဆိုေတာ႕ သူ႕အေၾကာင္းကိုေတာ႕ မသိေသးဘူး ။
ေနာ္ထရီစာသည္ ၇ုပ္က မ၀တ္ရည္လိုဘဲ ခ်စ္စရာေကာင္းသည္ ။ ၿဖဴဆြတ္ဆြတ္အသား..မ်က္လံုး၀ိုင္းစက္စက္
ႏွဳတ္ခမ္းထူထူ..ကိုယ္လံုးအခ်ိဳးအဆက္က မ၀တ္ရည္ေလာက္ မေတာင္႕ေပမယ္႕ ပါးပါးလ်ပ္လ်ပ္နဲ႕ ေမာ္ဒယ္ ဒီဇိုင္းမ်ိဳး ။
ဘဲသားဆန္ၿပဳတ္ကို အီၾကာေကြးနဲ႕ စားေနတံုး မ၀တ္ရည္က “ ေနာ္ထရီစာကို ငဲငဲေရခ်ိုးတဲ႕အခါ မ၀တ္ရည္ လုပ္ေပးတာမ်ိဳးေတြ အကုန္ လုပ္ေပးဖို႕ မ၀တ္ရည္ သင္ေပးခဲ႕မယ္...ငဲငဲ...သူက မ၀တ္ရည္နဲ႕ တေထရာထဲ အကုန္ ၿဖစ္ခ်င္တယ္ တဲ႕...” လို႕ ေၿပာလိုက္လို႕ ညိဳရီေဆာင္း ေမာ႕ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
ေက်ာ္သီဟသည္ မနက္ ရွစ္နာရီ မထိုးခင္ထဲက တိုက္ေရွ႕ အေပါက္၀ကို ကားၾကီးနဲ႕ အတူတူ ေရာက္ေနၿပီ ။ သန္႕ရွင္းသပ္ရပ္တဲ႕ အ၀တ္အစားေတြနဲ႕ ဆံပင္တိုတို အရပ္ၿမင္႕ၿမင္႕မို႕ ေက်ာ္သီဟသည္ မိန္းမေတြ သမင္လည္ၿပန္ ၾကည္႕ၾကတဲ႕ ေယာက်္ား တေယာက္ပါ ။
ညိဳရီေဆာင္းရဲ႕ ကားကိုလည္းေမာင္း လံုၿခံဳေ၇းကိုလည္း တာ၀န္ယူထားရတဲ႕ သူမို႕ သူသည္ အၿမဲ သြက္သြက္လက္
လက္ နဲ႕ လုပ္တာကိုင္တာ ၿမန္ဆန္သည္ ။ လုပ္စရာ ရွိရင္လည္း တိတိက်က် လုပ္တတ္သည္ ။ အလုပ္တာ၀န္နဲ႕ ပတ္သက္လာရင္ အားမနာတတ္ ။ ဘယ္သူ႕ကိုမွလည္း မေၾကာက္တတ္ ။ ဒါေၾကာင္႕လည္း သူ သည္ အစိုးရ အရာရွိ အလုပ္ကေန ထြက္ခဲ႕ရသည္ ။
အခုေတာ႕ သူ႕ဆရာေဟာင္းၾကီးေတြက အာမခံေပးလို႕ သူေဌးၾကီး တေယာက္ရဲ႕ သမီး သူေဌးမေလးကို ကားေမာင္းေပးရတဲ႕ ေဘာ္ဒီဂတ္ တေယာက္ ၿဖစ္ေနသည္ ။
ေက်ာ္သီဟသည္ ေဒၚညိဳရီေဆာင္းရဲ႕ ၿခံထဲကို မနက္ ခုနစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ ေလာက္ ဆိုရင္ စက္ဘီးေလးနဲ႕ ေရာက္လာသည္ ။ ၿခံေပါက္၀မွာ လံုၿခံဳေရး ေစာင္႕ေပးတဲ႕ ဦးေလးကြမ္းသီးနဲ႕ ကိုေလးေသာင္းတို႕သည္လည္း အရင္တံုးက ရဲအမွဳထမ္းေတြ ၿဖစ္ခဲ႕သည္ ။
အခုလည္း သူတို႕သည္ ရဲ၀တ္စံုလို ယူနီေဖါင္းေတြကို ၀တ္ထားတာ ရုတ္တရက္ ၿမင္လိုက္မယ္ ဆိုရင္ ရဲတပ္သား
ေတြလို႕ဘဲ ထင္မွတ္ႏိုင္သည္ ။ လက္ေမာင္းေနရာေတြမွာ ရဲတံဆိပ္ေတြ မတပ္ထားတာ တခုဘဲ ။သူတို႕ရဲ႕ ဘယ္
ဖက္ခါး မွာ ဖုန္းေတြ ခ်ိန္ထားသလို ညာဖက္ခါးမွာ နံပါတ္တုတ္လို႕ ေခၚၾကတဲ႕ တုတ္ တေခ်ာင္းစီကို ခ်ိတ္ဆြဲထား
သည္ ။ သူတို႕သည္ ေန႕ဆိုင္း တာ၀န္ခံေတြ ၿဖစ္သည္ ။ ညဖက္မွာ တာ၀န္ယူတဲ႕ ညဆိုင္း တာ၀န္ခံေတြလည္း ရွိသည္ ။
ေက်ာ္သီဟသည္ တရက္မွ အလုပ္ ေနာက္မက်ေသးးဘူး ။ အၿမဲတမ္းလည္း မ်က္ႏွာထားေလးက တည္ၾကည္လို႕ ညိဳရီေဆာင္းက သူ႕ကို သေဘာက်သည္ ။ သန္႕ရွင္း သပ္ရပ္မွဳကိုလည္း သေဘာက်သည္ ။
သားကို ကို ေလဆိပ္မွာ သြားၾကိဳေတာ႕ လိုအပ္တာေတြကို အေၿပးအလႊား လုပ္ကိုင္ေပးတဲ႕ ေက်ာ္သီဟကို ၿမင္
ေတာ႕ သားကိုက ညိဳရီေဆာင္းကို “ ဘယ္သူလဲ..ဒီလူက...” လို႕ ေမးသည္ ။ ညိဳရီေဆာင္းက မေၿဖခင္ ေရခ်ယ္
က “ တူးအင္၀မ္း....” လို႕ ရယ္ၿပီး ေၿဖခဲ႕သည္ ။ “ ေဘာ္ဒီဂတ္ ” ဆိုတာကို ၾကားေတာ႕ သားကိုက မေက်မနပ္
နဲ႕ “ အင္း..စိတ္ပူစရာဘဲ ငဲငဲ..” လို႕ ေၿပာလိုက္လို႕ ညိဳရီေဆာင္းလည္း စိတ္ညစ္သြားသည္ ။ ဒါေပမယ္႕ ဟိုး ရင္ဘတ္ထဲက ေထာင္႕တေနရာက ေက်နပ္သြားသလိုဘဲ ။စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း
အပ်ိဳၾကီး တပိုင္း ၿဖစ္လာသည္႕တိုင္ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းသည္ ေယာက်္ားနဲ႕ လိင္ မဆက္ဆံဖူးေသးတဲ႕ အပ်ိဳစစ္စစ္ တေယာက္ ၿဖစ္ေနဆဲ ဆိုတာကို ဘယ္သူမွ ယံုႏိုင္ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။
စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းသည္ ေက်ာင္းသူ ဘ၀မွာ ရုပ္ရည္ ေခ်ာလွ ေတာင္႕တင္း အခ်ိဳးက်တဲ႕ ကိုယ္လံုးပိုင္ရွင္ေလး ၿဖစ္ၿပီး က်ိက်ိတက္ ခ်မ္းသာတဲ႕ ဘီလ်ံနာ သူေဌး သမီး ၿဖစ္ခဲ႕လို႕ လိုခ်င္သူ မ်ားၿပား
လွတဲ႕ေယာက်္ားေတြ၇ဲ႕ ပါးစပ္မွာ ေရပန္းစားလွတဲ႕ မိန္းမေခ်ာေလး ၿဖစ္ခဲ႕ၿပီး လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားနဲ႕ တြဲခဲ႕ကဲခဲ႕ေပမယ္႕ အဆံုးစြန္းအထိကို မေရာက္ခဲ႕တာေၾကာင္႕ အခု အခ်ိန္အထိ
လိင္ဆက္ဆံမွဳ မရွိေသးတဲ႕ အပ်ိဳစစ္စစ္ တေယာက္ ပါ ..။
မိဘ ထုတ္ေပးတဲ႕ ေငြ အရင္းအႏွီးေတြနဲ႕ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ တခုၿပီး တခု ဖြင္႕ၿပီး မိဘအိမ္ၾကီးမွာ မေနဘဲ သီးၿခား တိုက္တလံုး ေဆာက္ၿပီး ေနခဲ႕တဲ႕ မစႏၵာသည္ အလုပ္ေတြကိုဘဲ အာ
ရံုစိုက္ ဖိလုပ္ေနခဲ႕တာေၾကာင္႕ အခု အရြယ္မွာလည္း လာၾကိဳက္တဲ႕ ဘဲေတြ ေပါမ်ားေပမယ္႕ ၿငင္းပယ္ခဲ႕တာခ်ည္းပါဘဲ ။ ဒါေပမယ္႕ တေန႕မွာ ေက်ာ္ေဖေသာင္း ဆိုတဲ႕ ဘဲနဲ႕ လုပ္ငန္းခ်င္း
ဆက္စပ္လို႕ လုပ္ကိုင္ရင္း ေတြ႕လိုက္တဲ႕အခါ ဒီလူကို စိတ္၀င္စားသြားခဲ႕သည္ ။
ေက်ာ္ေဖေသာင္းသည္ ေအာင္ၿမင္ေနတဲ႕ စီးပြားေရးသမားတေယာက္ ၿဖစ္ၿပီး အသားညိဳညိဳ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းနဲ႕ ေယာက်္ား ပီသသူ တေယာက္ ၿဖစ္သလို စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းကို သေဘာ
ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ ကူညီမစခဲ႕လို႕ သူ႕ကို ခင္ခင္မင္မင္ ဆက္ဆံၿဖစ္သြားခဲ႕သည္ ။ ေက်ာ္ေဖေသာင္းက စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းနဲ႕ ရင္းႏွီး ခင္မင္ခြင္႕ရတဲ႕ အခြင္႕အေရးကို လက္လႊတ္ဆံုးရွံဳး မခံပါဘူး ။
ရင္းႏွီးသထက္ ရင္းႏွီးေအာင္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးၿပၿပီး ဖန္တီးေလေတာ႕ တေန႕မွာ ေက်ာ္ေဖေသာင္းက ခ်စ္ေရးဆိုလာတဲ႕အခါ သူ႕ကို ၿငင္းပယ္ႏိုင္စြမ္း မရွိေတာ႕ဘဲ ခ်စ္သူ အၿဖစ္
ေရြးခ်ယ္လိုက္မိပါေတာ႕သည္ ။
ေက်ာ္ေဖေသာင္း ရဲ႕ ဘက္ဂေရာင္း ေနာက္ေၾကာင္းကို စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းက စံုစမ္း မၾကည္႕ဘဲ မေနပါ ။ နံမည္ၾကီး ဘီလ်ံနာ သူေဌးမေလး တေယာက္ဘဲေလ ။ အဆက္အသြယ္ အသိုင္းအ၀ိုင္း ေပါ
မ်ားသူေတြဘဲ ။ ေက်ာ္ေဖေသာင္းမွာ ဘာ နံံမည္ပ်က္မွ မေတြ႕ရ ။ ရည္းစားတြဲခဲ႕သည္ လို႕ေတာင္ သတင္း အစအန မရခဲ႕ ။ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း က ေက်ာ္ေဖေသာင္းကို ေက်ာ္ေက်ာ္ လို႕ ေခၚသည္ ။
( ေက်ာ္ေက်ာ္က မိန္းမ မၾကိဳက္ခဲ႕ဘူး ဆိုတာ ဆန္းသားေနာ္.....ပံုပမ္းကလည္း ဇာတ္လိုက္ၾကီးလို ခန္႕ေခ်ာၿပီး....စႏၵာ အံ႕ၾသေနတယ္.....) လို႕ ေက်ာ္ေဖေသာင္းကို ေၿပာလိုက္ေတာ႕ ေက်ာ္ေဖ
ေသာင္းက ( ေအာ္ ခက္ပါလား.....စႏၵာရယ္....ေက်ာ္ေက်ာ္က ဘယ္မိန္းမကိုမွ စိတ္မွ မ၀င္စားခဲ႕ဘဲ...ေဟာ..အခု ဆံုရတဲ႕ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း ဆိုတဲ႕ နတ္မိမယ္ေလးနဲ႕က်မွ အရမ္း အရမ္းကို
ခ်စ္မိသြားခဲ႕ရတာပါ လို႕ ဆိုေန.....) လို႕ ၿပန္ေၿပာခဲ႕ေလသည္ ။ သူေၿပာတာေတြကို ယံုတယ္ လို႕လည္း မဟုတ္ပါဘူး ။ ဒါေပမယ္႕ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း ေက်နပ္မိေနတာ အမွန္ပါ ။
ေက်ာ္ေဖေသာင္းသည္ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းကို အရမ္း ဂရုစိုက္ၿပသည္ ။ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း ကို အလိုလိုက္သည္ ။ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း ၿဖစ္ခ်င္တာေတြ အားလံုးကို ဖန္တီးေပးသည္ ။
စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း အတြက္ ေက်ာ္ေဖေသာင္း အၿမဲ အဆင္သင္႕ ရွိသည္ ။ ခိုင္းတာေတြ လုပ္ေပးသည္ ။ ေခၚလိုက္ရင္ ခ်က္ခ်င္း ေရာက္လာသည္ ။ ဒါေၾကာင္႕ ေက်ာ္ေဖေသာင္းကို စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း
သေဘာက်တာ ။ ခ်စ္မိတာ ။
စားေသာက္ဆိုင္ လုပ္ငန္း ဆိုတာက နားခ်ိန္ မရွိဘူး ။ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းရဲ႕ ဆိုင္ေတြက တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕ မ်ားလာသည္ ။ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း သည္ ဒီဆိုင္ေတြေၾကာင္႕ အနားမရတာကို ေက်ာ္ေဖေသာင္း
ေတြ႕လို႕ တခါတေလ လက္ေထာက္ေတြနဲ႕ လႊဲထားၿပီး အနားယူဖို႕ တိုက္တြန္းသည္ ။ ေငြေဆာင္ကမ္းေၿခက ေတာင္ကုန္းေလးေပၚမွာ ဘန္ဂလို တိုက္ပုေလးတလံုးကို စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း အတြက္
ေက်ာ္ေဖေသာင္းက ၀ယ္ေပးသည္ ။
စႏၵာ.....သိပ္ ပင္ပန္းေနရင္ ေငြေဆာင္မွာ ခဏ သြားနားလိုက္ပါလား......ေက်ာ္ေက်ာ္ လိုက္ပို႕ေပးမယ္ေလ......
ေက်ာ္ေက်ာ္ ေၿပာတာလည္း မွန္တာဘဲ....ေန႕စဥ္ရက္ဆက္ အလုပ္ေတြ ပိေနေတာ႕ နားဖို႕ လိုေနၿပီ......
ေက်ာ္ေဖေသာင္းနဲ႕ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း တို႕ ေငြေဆာင္က ဘန္ဂလိုေလး ဆီကို ေရာက္သြားၾကသည္ ။
လိုုအပ္တာေတြကို ေက်ာ္ေဖေသာင္းကဘဲ ယူခဲ႕ေပးသည္ ။ သူနဲ႕ ခရီး အတူတူ သြားရရင္ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း ဘာမွ လုပ္စရာ မလိုဘူး ။ ေတာ္ေတာ္႕ကို ေစ႕စပ္တဲ႕လူ ။ စားစရာေတြ ေသာက္စရာ
ေတြ သူ အကုန္ ထည္ံခဲ႕ေပးသည္ ။
ေတာင္ကုန္းေလးေပၚမွာ ေဆာက္ထားတာေၾကာင္႕ သူတို႕ရဲ႕ ဘန္ဂလိုေလး အေရွ႕ မွန္ၿပဴတင္းေပါက္ကေန ပင္လယ္ၿပင္ၾကီးကို ၿမင္ေနရသည္ ။ ေက်ာ္ေဖေသာင္း ထည္႕ေပးတဲ႕ ၀ိုင္ကို
ေသာက္ရင္း ပင္လယ္ၾကီးကို ေငးေမာေနတဲ႕ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းဆီကို ေက်ာ္ေဖေသာင္းက ပုဂံၿပားေလးနဲ႕ ထည္ံထားတဲ႕ ဒိန္ခဲတံုး ၀ါ၀ါေလးေတြကို ယူလာေပးၿပန္သည္ ။
( စႏၵာ...ခ်ိစ္ေလး ၿမည္းၾကည္႕လိုက္အံုး......)
( ေက်ာ္ေက်ာ္ေကာ မေသာက္ဖူးလား..၀ိုင္.....)
( ေက်ာ္ က ဘီယာေသာက္မယ္...)
စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းသည္ ေက်ာ္ေဖေသာင္းနဲ႕ ခ်စ္သူ ၿဖစ္ၾကၿပီးေနာက္ အခုလိုဘဲ ညအိပ္ခရီးေတြ အတူတူ ထြက္တာ သံုးေလးေခါက္ ရွိၿပီ ။ ေက်ာ္ေဖေသာင္းသည္ နဖူးေလး နမ္းတာ ပါးေလး နမ္းတာ
ထက္ မပိုခဲ႕ ။ ေက်ာ္ေဖေသာင္း ေရွ႕ဆက္ တက္မည္ ဆိုရင္လည္း စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းက ၿငင္းမွာ မဟုတ္ ။ ေက်ာ္ေဖေသာင္းက စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းကို တကယ္႕ကို အခ်စ္စစ္နဲ႕ ခ်စ္ၿပီး တဏွာရမက္က
အဓိက မဟုတ္ဖူး ဆိုတဲ႕ အေနနဲ႕ သန္႕သန္႕ေလး ေနၿပေနသလားေတာ႕ မေၿပာတတ္ ။
ၿပီးခဲ႕တဲ႕ ခရီးစဥ္တံုးက ေက်ာ္ေဖေသာင္းနဲ႕ ပူတာအိုၿမိဳ႕က ဟိုတယ္ေလးမွာ ဒီလိုဘဲ ႏွစ္ေယာက္ အတူတူ အရက္ေသာက္ၿပီး ရွိေနတဲ႕အခ်ိန္ ေက်ာ္ေဖေသာင္းက စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းကို နမ္းသည္ ။
ဒါေပမယ္႕ ေရွ႕ကို မတက္လာဘဲ ယုယုယယ ေစာင္ေလး ၿခံဳေပးၿပီး တဖက္ခန္းမွာ သြားအိပ္သည္ ။ အဲဒီတံုးက စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းသည္ သူ႕ကို အရမ္း လိုခ်င္ခဲ႕မိသည္ ။ အခု ေငြေဆာင္
ခ၇ီးမွာေတာ႕ သူနဲ႕ အခ်စ္လြန္ပစ္လိုက္မည္ လို႕ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း စဥ္းစားေနသည္ ။
ေက်ာ္ေဖေသာင္းသည္ တကယ္ေတာ႕ က်န္းမာသန္စြမ္းတဲ႕ လူတေယာက္ပါ ။ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း လို ၿဖဴၿဖဴေဖြးေဖြး ေခ်ာေခ်ာလွလွ ခ်စ္သူနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ထဲ အတူတူ ညအိပ္ ေနၾကတဲ႕အခါ
ကာမစိတ္ေတြ ႏိုးၾကြေဖါက္ၿပန္တာေတြ မရွိဘဲ မၿဖစ္ဘဲ ဘယ္ေနလိမ္႕မလဲ ။ သို႕ေပမယ္႕ သူ႕စိတ္ေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး ေနခဲ႕တာ ၿဖစ္သည္ ။ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း ကို အတင္းအၾကပ္ၾကီး လုပ္ခဲ႕ရင္
သူမ စိတ္ၿငိဳၿငင္သြားမွာကို စိုးရိမ္လို႕ အေပၚယံ နမ္းတာ ဖက္တာေလာက္ကိုဘဲ သူ လုပ္ခဲ႕သည္ ။
သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ ပင္လယ္ကမ္းေၿခ တေလ်ာက္ လမ္းသြား ေလ်ာက္ၾကသည္ ။
ေငြေဆာင္ ကမ္းေၿခသည္ ေခ်ာင္းသာကမ္းေၿခေလာက္ လူမမ်ားဘူး ။ ကမ္းေၿခမွာ လူ သိပ္ မရွိလွဘူး ။ ေန၀င္ဆည္းဆာ အလွကို သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ ၾကည္႕ရင္း လက္ခ်င္း တြဲထားၾကသည္ ။
စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း လည္း ( ေက်ာ္ေက်ာ္႕စကားကို နားေထာင္လိုက္တာ အရမ္း မွန္တာဘဲ ေက်ာ္ေက်ာ္ရယ္..သာယာလိုက္တာ....အလုပ္ေတြဘဲ ဆက္တိုက္ ပိေနတာ အခုလို ထြက္လာလိုက္ရတာ
သိပ္ေကာင္းတာဘဲကြယ္...) လို႕ ေၿပာၿပီး ေက်ာ္ေဖေသာင္းရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲကို ေခါင္းေလးထိုးၿပီး မ်က္လံုးေလး မွိတ္ထားလိုက္သည္ ။
ေက်ာ္ေဖေသာင္းက အဲဒီတံုးက စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းသည္ သူ႕ကို အရမ္း လိုခ်င္ခဲ႕မိသည္ ။ အခု ေငြေဆာင္
ခ၇ီးမွာေတာ႕ သူနဲ႕ အခ်စ္လြန္ပစ္လိုက္မည္ လို႕ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း စဥ္းစားေနသည္ ။
ေက်ာ္ေဖေသာင္းသည္ တကယ္ေတာ႕ က်န္းမာသန္စြမ္းတဲ႕ လူတေယာက္ပါ ။ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း လို ၿဖဴၿဖဴေဖြးေဖြး ေခ်ာေခ်ာလွလွ ခ်စ္သူနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ထဲ အတူတူ ညအိပ္ ေနၾကတဲ႕အခါ
ကာမစိတ္ေတြ ႏိုးၾကြေဖါက္ၿပန္တာေတြ မရွိဘဲ မၿဖစ္ဘဲ ဘယ္ေနလိမ္႕မလဲ ။ သို႕ေပမယ္႕ သူ႕စိတ္ေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး ေနခဲ႕တာ ၿဖစ္သည္ ။ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း ကို အတင္းအၾကပ္ၾကီး လုပ္ခဲ႕ရင္
သူမ စိတ္ၿငိဳၿငင္သြားမွာကို စိုးရိမ္လို႕ အေပၚယံ နမ္းတာ ဖက္တာေလာက္ကိုဘဲ သူ လုပ္ခဲ႕သည္ ။
သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ ပင္လယ္ကမ္းေၿခ တေလ်ာက္ လမ္းသြား ေလ်ာက္ၾကသည္ ။
စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း လည္း ( ေက်ာ္ေက်ာ္႕စကားကို နားေထာင္လိုက္တာ အရမ္း မွန္တာဘဲ ေက်ာ္ေက်ာ္ရယ္..သာယာလိုက္တာ....အလုပ္ေတြဘဲ ဆက္တိုက္ ပိေနတာ အခုလို ထြက္လာလိုက္ရတာ
သိပ္ေကာင္းတာဘဲကြယ္...) လို႕ ေၿပာၿပီး ေက်ာ္ေဖေသာင္းရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲကို ေခါင္းေလးထိုးၿပီး မ်က္လံုးေလး မွိတ္ထားလိုက္သည္ ။
အဲဒီတံုးက စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းသည္ သူ႕ကို အရမ္း လိုခ်င္ခဲ႕မိသည္ ။ အခု ေငြေဆာင္
ခ၇ီးမွာေတာ႕ သူနဲ႕ အခ်စ္လြန္ပစ္လိုက္မည္ လို႕ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း စဥ္းစားေနသည္ ။
ေက်ာ္ေဖေသာင္းသည္ တကယ္ေတာ႕ က်န္းမာသန္စြမ္းတဲ႕ လူတေယာက္ပါ ။ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း လို ၿဖဴၿဖဴေဖြးေဖြး ေခ်ာေခ်ာလွလွ ခ်စ္သူနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ထဲ အတူတူ ညအိပ္ ေနၾကတဲ႕အခါ
ကာမစိတ္ေတြ ႏိုးၾကြေဖါက္ၿပန္တာေတြ မရွိဘဲ မၿဖစ္ဘဲ ဘယ္ေနလိမ္႕မလဲ ။ သို႕ေပမယ္႕ သူ႕စိတ္ေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး ေနခဲ႕တာ ၿဖစ္သည္ ။ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း ကို အတင္းအၾကပ္ၾကီး လုပ္ခဲ႕ရင္
သူမ စိတ္ၿငိဳၿငင္သြားမွာကို စိုးရိမ္လို႕ အေပၚယံ နမ္းတာ ဖက္တာေလာက္ကိုဘဲ သူ လုပ္ခဲ႕သည္ ။
သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ ပင္လယ္ကမ္းေၿခ တေလ်ာက္ လမ္းသြား ေလ်ာက္ၾကသည္ ။
ေငြေဆာင္ကမ္းေၿခသည္ ေခ်ာင္းသာကမ္းေၿခေလာက္ လူမမ်ားလွ ။ ပင္လယ္ကမ္းေၿခ သဲေသာင္ တေလ်ာက္ လမ္းေလ်ာက္သူ သိပ္ မမ်ားလွ ။ မၾကာခင္ ေန၀င္ေတာ႕မည္ ။
ေက်ာ္ေဖေသာင္းနဲ႕ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းတို႕ လက္ခ်င္းတြဲထားၾကသည္ ။
( ေပ်ာ္လားဟင္....)
( ေပ်ာ္တယ္ ေက်ာ္ေက်ာ္....)
စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း လည္း ( ေက်ာ္ေက်ာ္႕စကားကို နားေထာင္လိုက္တာ အရမ္း မွန္တာဘဲ ေက်ာ္ေက်ာ္ရယ္..သာယာလိုက္တာ....အလုပ္ေတြဘဲ ဆက္တိုက္ ပိေနတာ အခုလို ထြက္လာလိုက္ရတာ
သိပ္ေကာင္းတာဘဲကြယ္...) လို႕ ေၿပာၿပီး ေက်ာ္ေဖေသာင္းရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲကို ေခါင္းေလးထိုးၿပီး မ်က္လံုးေလး မွိတ္ထားလိုက္သည္ ။
ေနလံုးၾကီး ကြယ္ေပ်ာက္သြားၿပီး အေမွာင္ထုက ၾကီးစိုးလာၿပီ ။
သူတို႕ရဲ႕ ဘန္ဂလိုေလးဆီကို ႏွစ္ေယာက္လက္ခ်င္းတြဲလို႕ ၿပန္ေလ်ာက္ခဲ႕ၾကသည္ ။
( ညစာ တခုခု စားမလားဟင္.....ေက်ာ္ ဖုန္းနဲ႕ မွာလိုက္လို႕ ရတယ္.....)
( ဟင္႕အင္း...မစားေတာ႕ဘူး..ေက်ာ္ စားခ်င္စား......)
(ေက်ာ္ မဆာပါဘူး.....စႏၵာနဲ႕ အခုလို အတူတူ ေနရတာ အရမ္းေပ်ာ္ေနလို႕ အစားေတာင္ ေမ႕ေနတယ္....)
( တကယ္လား....ေက်ာ္....)
( တကယ္ေပါ႕.....)
ဘန္ဂလိုေလးရဲ႕ ဧည္႕ခန္းက ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ ဆိုဖါ အညိဳေရာင္ၾကီးမွာ အတူတူ ထိုင္လိုက္ၾကတဲ႕အခါ ေက်ာ္ေဖေသာင္းက စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းရဲ႕ ခါးသိမ္ေလးကေန ဆြဲဖက္လိုက္ၿပီး ႏွဳတ္ခမ္းဖူးဖူး
ေလးကို သူ႕ႏွဳတ္ခမ္းၾကီးနဲ႕ ဖိကပ္ စုတ္ယူလိုက္ပါသည္ ။ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းရဲ႕ မ်က္လံုးေတြ မွိတ္က်သြားၿပီး ေက်ာ္ေဖေသာင္းရဲ႕ ေက်ာၿပင္ၾကီးကို တအား ၿပန္ဖက္ရင္း တံု႕ၿပန္တဲ႕ အနမ္းေတြကို ေပး
သည္ ။ ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း ဂေဟဆက္ စုတ္နမ္းတာေတြက ေတာ္ေတာ္နဲ႕ မရပ္ႏိုင္ၾက ။
ေက်ာ္ေဖေသာင္းရဲ႕ လက္က စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းရဲ႕ ခါးေလးကို ဖက္ထားရာက ေအာက္ဖက္ကို ေရြ႕က်သြားၿပီး စြင္႕ကားတဲ႕ တင္ပါး
ၾကီးေတြ အေပၚကို ေရာက္သြားသည္ ။ မသိမသာေလး တင္ပါးၾကီးေတြ အေပၚမွာ သူ႕လက္ဖ၀ါးက ေရြ႕လ်ားေနသည္ ။ အငမ္းမရ ကိုင္ဆုပ္ ပြတ္သပ္တာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ သူ႕အထိအေတြ႕ေတြ
က ၿငင္သာလွသည္ ။
ဧည္႕ခန္းထဲမွာ ၿဖစ္ေနၿပီး မီးေတြလည္း ထိန္ထိန္လင္းေနလို႕ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းက ( ေက်ာ္ေက်ာ္..အိပ္ခန္းထဲကို သြားၾကရေအာင္..) လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
သူတို႕ အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္ၾကီးေပၚကို ေရာက္သြားၾကတဲ႕အခါ ေစာေစာက မၿပီးခ်င္ေသးဘဲ ရပ္လိုက္ရတဲ႕ အနမ္းေတြကို ၿပန္ ဆက္ၾကသည္ ။ နမ္းစုတ္ေနတဲ႕အခ်ိန္ ေက်ာ္ေဖေသာင္းရဲ႕
တီရွပ္ကို စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းက ဆြဲမ ခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္ ။ အ၀တ္မဲ႕သြားတဲ႕ သူ႕ကိုယ္အေပၚပိုင္း ေနရာအႏွံ႕ကို စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း ကိုင္ညွစ္ ပြတ္သပ္ေနသည္ ။ ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း အကြာ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းက
သူမ ၀တ္ထားတဲ႕ တီရွပ္ေလးကိုလည္း ခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္ ။အ၀တ္မဲ႕သြားတဲ႕ ပုခံုးသား ေဖြေဖြးေတြကို သူ အရင္ နမ္းသည္ ။ ၿပီးေတာ႕ ရင္ညြန္႕ေနရာေတြ ။တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕ ဘရာစီယာ
အေပၚက လ်ံထြက္ေနတဲ႕ ၀င္းမြတ္တဲ႕ ရင္စိုင္ အေပၚပိုင္းေတြကို သူနမ္းေနရင္း ဘရာစီယာခ်ိတ္ေလးကို အသာ ၿဖဳတ္လိုက္သည္ ။ အစည္းအေႏွာင္က လြတ္ေၿမာက္သြားတဲ႕စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းရဲ႕
ရင္သားလွလွၾကီးေတြက ၾကြားၾကြား၀င္႕၀င္႕နဲ႕ လွခ်င္တိုင္း လွေနၾကၿပီ ။
( လွလိုက္တာ..
ဧည္႕ခန္းထဲမွာ ၿဖစ္ေနၿပီး မီးေတြလည္း ထိန္ထိန္လင္းေနလို႕ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းက ( ေက်ာ္ေက်ာ္..အိပ္ခန္းထဲကို သြားၾကရေအာင္..) လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
သူတို႕ အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္ၾကီးေပၚကို ေရာက္သြားၾကတဲ႕အခါ ေစာေစာက မၿပီးခ်င္ေသးဘဲ ရပ္လိုက္ရတဲ႕ အနမ္းေတြကို ၿပန္ ဆက္ၾကသည္ ။ နမ္းစုတ္ေနတဲ႕အခ်ိန္ ေက်ာ္ေဖေသာင္းရဲ႕
တီရွပ္ကို စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းက ဆြဲမ ခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္ ။ အ၀တ္မဲ႕သြားတဲ႕ သူ႕ကိုယ္အေပၚပိုင္း ေနရာအႏွံ႕ကို စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း ကိုင္ညွစ္ ပြတ္သပ္ေနသည္ ။ ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း အကြာ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းက
( ေက်ာ္ေက်ာ္ ...စႏၵာ႕ကို ခ်စ္လားဟင္.....) လို႕ ေမးလိုက္ၿပီး သူမ ၀တ္ထားတဲ႕ ဘေလာက္စ္ေလးကို ခြ်တ္ပစ္လိုက္ပါသည္ ။
( အရမ္းခ်စ္တယ္....စႏၵာရယ္......ေက်ာ္ေက်ာ္ အရမ္းခ်စ္တာ သိတယ္ မဟုတ္လား....) လို႕ ေက်ာ္ေဖေသာင္းက ေၿပာလိုက္ရင္း အ၀တ္မဲ႕သြားတဲ႕ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းရဲ႕ ပုခံုးေတြ
ရင္ညြန္႕ေနရာေတြကို အငမ္းမရ နမ္းသည္ ။ အနက္ေရာင္ ဘရာစီယာေလးထဲက ဖြံ႕ထြားလံုး၀န္းတဲ႕ ရင္သားစိုင္ၾကီးေတြက အတင္း ရုန္းကန္တြန္း ထြက္ခ်င္ေနၾကသည္ ။ ဘရာစီယာ အေပၚ
က လ်ံထြက္ေနတဲ႕ ၀င္းမြတ္တဲ႕ ရင္စိုင္ အေပၚပိုင္းေတြကို သူနမ္းေနရင္း ဘရာစီယာခ်ိတ္ေလးကို အသာ ၿဖဳတ္လိုက္သည္ ။ အစည္းအေႏွာင္က လြတ္ေၿမာက္သြားတဲ႕စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းရဲ႕ ရင္သား
လွလွၾကီးေတြက ၾကြားၾကြား၀င္႕၀င္႕နဲ႕ လွခ်င္တိုင္း လွေနၾကၿပီ ။
( လွလိုက္တာ....စႏၵာရယ္.... )
စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းက ရယ္သည္ ။
( ၾကိဳက္လား..ေက်ာ္ေက်ာ္.........)
( အင္း....အရမ္းၾကိဳက္တယ္......နမ္းခ်င္တယ္......)
( အင္း..နမ္းေလ......)
ေက်ာ္ေဖေသာင္းက ရင္သားလွလွၾကီးေတြကို တဖက္ၿပီး တဖက္ နမ္းသည္ ။ စႏၵာက ေက်နပ္စြာနဲ႕ ခံယူေနရင္း တခစ္ခစ္နဲ႕ ရယ္ေနသည္ ။ ေက်ာ္ေဖေသာင္းရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေတြက တင္းမာ
ေထာင္ထေနတဲ႕ ရင္သီးလံုးေလးေတြကို စမ္းပြတ္ေနသည္ ။
( အို ....ေက်ာ္ေက်ာ္ရယ္.......)
ရင္သီးလံုးေလး တလံုးကို ေက်ာ္ေဖေသာင္း ငံုစို႕လိုက္သည္ ။
( အို......)
( ၿပြတ္...ၿပြတ္........)
ေက်ာ္ေဖေသာင္းရဲ႕ လ်ာထိပ္က ရင္သီးေလးကို ရစ္ထိုး ကစားလိုက္သည္ ။
( အို႕.....အင္.......ေက်ာ္ေက်ာ္ရယ္........)
ေက်ာ္ေဖေသာင္းရဲ႕ လက္တဖက္က ေၿပလုလု ထမိန္ေလးကို ဆြဲခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္ ။ စႏၵာသည္ ပင္တီ ခံ ၀တ္မထား ။ ထမိန္ေလး ကြ်တ္သြားတာနဲ႕ ၿဖဴေဖြးတဲ႕ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းေတြ အားလံုး
ကို ေက်ာ္ေဖေသာင္း ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ အခ်ိဳးက်တဲ႕ ေပါင္တန္ရွည္ေတြနဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြ....အေမႊးပါးပါးနဲ႕ ဆီးခံုေဖါင္းေဖါင္းၾကီး ...။
ေပါင္တန္ ႏွစ္ဖက္ရဲ႕ ၾကားထဲကို ေက်ာ္ေဖေသာင္းရဲ႕ ေခါင္း ထိုးအပ္လိုက္သည္ ။ ေဖါင္းမို႕တဲ႕ ေတာင္ကမူေလးကို အားပါးတရ နမ္းရွံု႕လိုက္သည္ ။ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းရဲ႕ မ်က္ႏွာေလး ေမာ႕သြား
သည္ ။ ႏွဳတ္ခမ္းေလးေတြ ပြင္႕ဟသြားသည္ ။ ( အိုး..ေက်ာ္ေက်ာ္........) ေက်ာ္ေဖေသာင္းရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းေတြက သူမရဲ႕ အဂၤါစပ္အေပၚမွာ ေၿပးလႊားေနသည္ ။
( အိုး.......ဟင္း........အား...........အား..........အိုး....)
စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း အတြက္ ဘ၀မွာ ပထမဆံုး ဘာဂ်ာ အမွဳတ္ ခံရတာ ၿဖစ္လို႕ အရမ္းကို သေဘာက်ေနသည္ ။
ေက်ာ္ေဖေသာင္းလည္း ခ်စ္သူအေပၚ ေစာင္႕ထိန္းထားတာ ၾကာခဲ႕ၿပီး လုပ္မယ္႕လုပ္ေတာ႕လည္း ခ်စ္သူရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ကိုပါ ယက္ပစ္လိုက္ၿပီ ။ လ်ာနဲ႕ စုန္ခ်ီ ဆန္ခ်ီ ယက္ေနရင္း
လက္ႏွစ္ဖက္ကို တန္႕တန္းၿပီးလည္း ႏို႕ၾကီးႏွစ္လံုးကို ဆုပ္ညွစ္ေပးေနသည္ ။ စူတင္းေထာင္ထေနတဲ႕ ႏို႕သီးေလးေတြကိုလည္း ဆြဲေခ်ေပးသည္ ။ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္း သည္ ေက်ာ္ေဖေသာင္း
လုပ္သမွ်ကို ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး ခံယူေနသည္ ။ သူမစိတ္ထဲတြင္ ၿဖစ္ေပၚေနတာက ခ်စ္သူ ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ႕ ဖြားဖက္ေတာ္ လိင္တန္ ကို ေတြ႕ဖူးခ်င္လွၿပီ ။
ေက်ာ္ေဖေသာင္းသည္ တကယ္ေတာ႕ မိန္းမ အေတြ႕အၾကံဳ အမ်ားၾကီး ရွိဖူးတဲ႕ လူတေယာက္ပါ ။
လက္ထပ္ယူမည္႕ ခ်စ္သူမို႕ အငမ္းမရ အၾကမ္းပတမ္းနဲ႕ မဆက္ဆံခ်င္လို႕ စိတ္ထိန္းထားတာ ။ စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းရဲ႕ ေစာက္စိေလးကို လ်ာထိပ္ေလးနဲ႕ ဖြဖြရြရြေလး တို႕ထိ ကလိေပးေနသည္ ။
( အို..ေက်ာ္ေက်ာ္ရယ္.....စႏၵာ....စႏၵာ...မခံႏိုင္ေတာ႕ဘူး........)
( ဘာၿဖစ္လဲဟင္....)
( ေက်ာ္ လုပ္တာ တအားကို ယားလြန္းေနၿပီ.....)
( ခ်စ္..အယားေၿပသြားေအာင္ ေက်ာ္ လုပ္ေပးေတာ႕မယ္ေနာ္.....)
( ဘာ...ဘာလုပ္ေပးမွာလဲဟင္...ေက်ာ္.....)
( ခ်စ္ကို ခ်စ္ေပးေတာ႕မယ္ေလ.....)
ေက်ာ္ေဖေသာင္းက စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းရဲ႕ ေပါင္တန္ေတြ ၾကားကေန သူ႕မ်က္ႏွာကို ဖယ္ခြာလိုက္သည္ ။ သူ႕ေဘာင္းဘီတိုေလးကို ခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႕ဖြားဖက္ေတာ္သည္ တအား
ၾကီးထြားမာေၾကာၿပီး မတ္မတ္ေထာင္ေနရံုမက အစာကို စားခ်င္လြန္းလို႕ အငမ္းမရ ၿဖစ္ေနတဲ႕ ေၿမြၾကီးတေကာင္လို ေခါင္း တရမ္းရမ္းနဲ႕ ၿဖစ္ေနၿပီ ။
( အို.....)
စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းသည္ ညိဳညိဳတုတ္တုတ္ နဲ႕ ရွည္လ်ားတဲ႕ ေက်ာ္ေက်ာ္႕လိင္တန္ေခ်ာင္းၾကီးကို ၿမင္လိုက္ရလို႕ အရမ္းကို အံ႕ၾသ သြားသည္ ။ ကိုယ္႕ခ်စ္သူရဲ႕ ေယာက်္ားတန္ဆာသည္ တကယ္႕ကို
ေယာက်္ားပီသ ေအာင္ၿမင္လြန္းပါလား ။ အမ ၿဖစ္သူက ေယာက်္ားေတြရဲ႕လိင္တန္ၾကီးတာကို ေက်နပ္သေဘာက်ၿပီး အၿမဲ ေၿပာၿပေလ႕ရွိခဲ႕သည္ ေလ ။ ငယ္ငယ္ကလည္း ေလးေလးစိန္းရဲ႕
လိင္တန္ကို ညီအမႏွစ္ေယာက္ တိတ္တဆိတ္ ခိုးေခ်ာင္းခဲ႕ၾကဖူးသည္ ။ အခု ေက်ာ္ေက်ာ္႕ လိင္တန္သည္ ေလးေလးစိမ္းရဲ႕ လိင္တန္ထက္ေတာင္ ပိုၿပီး ၾကီးမား တုတ္ခိုင္ေနသည္ကို ေတြ႕ရ
သည္ ။
ေက်ာ္ေဖေသာင္းက သူ႕လိင္တန္တုတ္ၾကီးကို စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းရဲ႕ လက္ထဲကို ထည္႕ေပးလိုက္သည္ ။
( ကိုင္ၾကည္႕ေလ..ခ်စ္...ဒါ ခ်စ္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ အခ်စ္လက္နက္ၾကီးဘဲ...ခ်စ္ကို အၿမဲ ခ်စ္ေပးမယ္႕ ကိုယ္႕ရဲ႕ လီးၾကီး...)
လီးၾကီး ဆိုတဲ႕ အေခၚအေ၀ၚက စႏၵာၿငိမ္းခ်မ္းရဲ႕ စိတ္ေတြကို ထိန္းကနဲ ထၾကြသြားေစသည္ ။ ေက်ာ္ေက်ာ္႕လီးၾကီးကို မရဲတရဲနဲ႕ ဆုပ္ကိုင္ ၾကည္႕မိသည္ ။ မာမာေတာင္႕ေတာင္႕ လီးၾကီးကို
ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ေနမိတာနဲ႕ မိမိရဲ႕ ေပါင္တန္ေတြ ၾကားထဲက ရတာနာေရႊၾကဳတ္ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းထဲက တအားကို ယားတက္ၿပီး အထည္႕ခံခ်င္စိတ္ေတြ တအားၾကီး ေပၚေပါက္ လာရတာ
ေၾကာင္႕ ခ်စ္သူေက်ာ္ေက်ာ္႕ကို ( ေက်ာ္..ခ်စ္ေပးေတာ႕ကြယ္....) လို႕ ဖြင္႕ဟ ေတာင္းခံမိပါေတာ႕သည္ ။
အခန္း၁။ ဇာတ္ေကာင္မ်ားႏွင့္မိတ္ဆက္ေပးျခင္း။ ကိုရင္ဦးေမာင္ အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ့ အသက္က ၂၇ ရွိၿပီ။ ဘာျဖစ္လို႕ အဲေလာက္ေတာင္ အခ်ိန္ဆြဲေနခဲ့မိလဲ ဆိုေ...
ကုတင္ေစာင္းမွာ ဖင္ပူးေတာင္း ေထာင္ေပးထားတဲ႕ စေနမကို ကုတင္ေအာက္ ၾကမ္းၿပင္မွာ မတ္တပ္ရက္ၿပီး ေဆာင္႕ထည္႕ေနတဲ႕ စိုးရေအာင္သည္ ဆက္တိုက္ အၾကိမ္ တရာေက...
ရဲဆိုး part 2..( ပန္းရိုင္း ) ရဲမွဴး ဟန္သာေက်ာ္သည္ သူ ရိုက္ထားတဲ႕ စေနမ ရဲ႕ ဓါတ္ပံုေတြကို သူ႕ဖုန္းထဲမွာ ၾကည္႕ေနသည္ ။ ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္ လွဲေ...
No comments:
Post a Comment