ျမန္မာအမည္ - မုန္ညင္းထုပ္
အဂၤလိပ္အမည္္ - CHINESE CABBAGE
႐ုကၡေဗဒအမည္ - Bassica chinensis
မ်ဳိးရင္းအမည္ - CRUCIFERAE
၁။ မူရင္းေဒသ
တ႐ုတ္ျပည္ေျမာက္ပိုင္း၊ ရွန္ေတာင္ေဒသသည္ မူရင္းေဒသဟု ယူဆရသည္။
၂။ စိုက္ပ်ဳိးသည့္ေဒသ
ကမၻာအႏွံ႔အျပားတြင္ စိုက္ပ်ဳိးသည္။ အမ်ားဆံုးစုိက္ပ်ဳိးေသာ ေဒသမွာ တ႐ုတ္၊ ဂ်ပန္ႏွင့္ အာရွေတာင္ပိုင္းျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္တြင္ ေဒသမေရြး စိုက္ပ်ဳိးႏုိင္ေသာ္လည္း ရွမ္းျပည္နယ္တြင္ သင့္ေတာ္ ေသာ ရာသီဥတုရွိျခင္းေၾကာင့္ အစုိက္မ်ားသည္။
၃။ အမ်ဳိးအစား
မုန္ညင္းထုပ္သည္ ေဂၚဖီမ်ဳိးရင္းထဲပါ၀င္ၿပီး၊ ေအးေသာရာသီဥတုကုိ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သည္။ ပံုသ႑ာန္ အားျဖင့္ မုန္ညင္းထုပ္ အရွည္မ်ဳိးႏွင့္ အပုမ်ဳိးရွိသည္။ သက္တမ္းအားျဖင့္ သက္ရင့္မ်ဳိး၊ သက္လတ္မ်ဳိးႏွင့္ သက္ႀကီးမ်ဳိးဟူ၍ (၃) မ်ဳိးခြဲျခားႏုိင္သည္။
အဂၤလိပ္အမည္္ - CHINESE CABBAGE
႐ုကၡေဗဒအမည္ - Bassica chinensis
မ်ဳိးရင္းအမည္ - CRUCIFERAE
၁။ မူရင္းေဒသ
တ႐ုတ္ျပည္ေျမာက္ပိုင္း၊ ရွန္ေတာင္ေဒသသည္ မူရင္းေဒသဟု ယူဆရသည္။
၂။ စိုက္ပ်ဳိးသည့္ေဒသ
ကမၻာအႏွံ႔အျပားတြင္ စိုက္ပ်ဳိးသည္။ အမ်ားဆံုးစုိက္ပ်ဳိးေသာ ေဒသမွာ တ႐ုတ္၊ ဂ်ပန္ႏွင့္ အာရွေတာင္ပိုင္းျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္တြင္ ေဒသမေရြး စိုက္ပ်ဳိးႏုိင္ေသာ္လည္း ရွမ္းျပည္နယ္တြင္ သင့္ေတာ္ ေသာ ရာသီဥတုရွိျခင္းေၾကာင့္ အစုိက္မ်ားသည္။
၃။ အမ်ဳိးအစား
မုန္ညင္းထုပ္သည္ ေဂၚဖီမ်ဳိးရင္းထဲပါ၀င္ၿပီး၊ ေအးေသာရာသီဥတုကုိ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သည္။ ပံုသ႑ာန္ အားျဖင့္ မုန္ညင္းထုပ္ အရွည္မ်ဳိးႏွင့္ အပုမ်ဳိးရွိသည္။ သက္တမ္းအားျဖင့္ သက္ရင့္မ်ဳိး၊ သက္လတ္မ်ဳိးႏွင့္ သက္ႀကီးမ်ဳိးဟူ၍ (၃) မ်ဳိးခြဲျခားႏုိင္သည္။
၄။ ေျမႏွင့္ ရာသီဥတု
ေျမအမ်ဳိးမ်ဳိးတြင္ စုိက္ပ်ဳိးႏုိင္ေသာ္လည္း ေျမဆီၾသဇာ ျပည့္စံုရန္ အေရးႀကီးသည္။ ေျမည့ံတြင္ ေနာက္ ေခ်း၊ ေျမေဆြး၊ မ်ားမ်ားထည့္ေပးရန္ လုိသည္။ အထူးသျဖင့္ ေရမ၀ပ္ေသာ ေျမျဖစ္ရမည့္အျပင္ ေျခာက္ေသြ႕ လြယ္ေသာ ေျမလည္း မဟုတ္ရေပ။ ေျမ၏ အခ်ဥ္ဓာတ္ကို အေတာ္အတန္ခံႏိုင္ရည္ရွိၿပိး pH (၅.၃) မွ (၆.၅) အထိ စိုက္ပ်ဳိးႏိုင္သည္။ ကယ္လ္ဆီယမ္နည္းေသာ ေျမတြင္ အူတုိင္ပုပ္တတ္သည္။ ထုိ္႔ေၾကာင့္ မုိးမ်ားေသာ ေဒသမ်ားတြင္ မုိးေရျဖင့္ ကယ္လ္ဆီယမ္မ်ား ဆံုး႐ံႈးတတ္ျခင္းေၾကာင့္၊ ၄င္းဓာတ္ပါေသာ ဓာတ္ေျမၾသဇာမ်ား (အ႐ုိးမႈန္႔ gypsum) ကုိ ထည့္ေပးရန္ လုိသည္။ မုိးမ်ားေသာ ရာသီတြင္ ေရာဂါအလြန္က်ေရာက္ေသာေၾကာင့္ မိုးနည္းေသာအခ်ိန္ကို ေရြးစုိက္ရမည္။ မုန္ညင္းထုပ္သည္ အေအးႀကိဳက္ေသာ သီးႏွံျဖစ္၍ အေအးဓာတ္ကို အေတာ္အတန္ခံႏုိင္ရည္ရွိသည္။ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး မုိးေရခ်ိန္ သင့္တင့္စြာ ရြာသြန္းေသာ ေဒသတို႔တြင္ မုန္ညင္း ထုပ္ကို တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး စိုက္ပ်ဳိးႏိုင္သည္။ အသင့္ေတာ္ဆံုးအပူခ်ိန္မွာ (၁၅-၂၀) ဒီဂရီစင္တီဂရိတ္ ျဖစ္ပါသည္။
၅။ မ်ဳိးေစ့ႏႈန္းထား
တစ္ဧကလွ်င္ (၁၀၀-၂၀၀) ဂရမ္
၆။ ေျမၾသဇာႏႈန္းထား
တစ္ဧကအတြက္
ႏြားေခ်း - ၁၀-၁၅ တန္
ယူရီးယား - ၂၂၄ ေပါင္
တီစူပါ - ၁၁၂ ေပါင္
ပိုတက္ရွ္ - ၅၆ ေပါင္
ႏြားေခ်း၊ တီစူပါ၊ ပိုတက္ရ္ွႏွင့္ ယူရီးယား၊ (၁၁၂) ေပါင္တုိ႔ကုိ မစိုက္ပ်ဳိးမီေျမတြင္ ထည့္သြင္းၿပီး က်န္ ယူရီးယား (၁၁၂) ေပါင္ကို (၂) ႀကိမ္ခြဲထည့္ေပးသင့္သည္။
၇။ ေျမျပဳျပင္္ျခင္း
ေဂၚဖီထုပ္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ပါသည္။
၈။ စိုက္ပ်ဳိးျခင္း
မုန္ညင္းထုပ္ကို ပ်ဳိးမေထာင္ဘဲ မ်ဳိးေစ့မွ တုိက္႐ုိက္စိုက္ပ်ဳိးျခင္းက ပိုေကာင္းသည္။ ေအာက္ပါ ေဖာ္ျပထားေသာ အပင္အကြာအေ၀းဆံုသည့္ေနရာတြင္ မ်ဳိးေစ့ (၁၀) ေစ့ခန္႔ခ်၍ ေျမႏွင့္ ပါးပါးဖံုးၿပီး စိုက္ရမည္။ သက္လ်င္မ်ဳိးတြင္ အတန္းအကြာအေ၀း (၂) ေပ၊ အပင္အကြာအေ၀း (၁၁/၂) ေပ၊ သက္ႀကီးမ်ဳိး အတန္းအကြာ အေ၀း (၂၁/၂) ေပ၊ အပင္အကြာအေ၀း (၁.၈) ေပ၊ သက္လတ္မ်ဳိး၏ အပင္အကြာအေ၀းမွာ သက္ႀကီးသက္ လတ္ၾကားတြင္ ျဖစ္သည္။ ရာသီဥတုပူျပင္းလွ်င္ အေစ့ခ်ထားေသာ ေနရာကုိ ေကာက္႐ုိးႏွင့္ ပါးပါးအုပ္ထားရ မည္။ အပင္ေပါက္လာမွ ဖယ္ရွားေပးရမည္။ မ်ဳိးေစ့ကုိ မစိုက္ပ်ဳိးမီ အာဂ႐ိုေဆးမႈန္႔ျဖင့္ လူးေပးပါ။
၉။ အပင္ျပဳစုျခင္း
အပင္ေလးမ်ား အရြက္ (၃) ရြက္ခန္႔ရွိေသာအခ်ိန္တြင္ ပထမအႀကိမ္ အပင္မႈန္းေပးရမည္။ စိုက္က်င္းတစ္က်င္းလွ်င္ (၃-၄) ပင္ခ်န္၍ မႈန္းပါ။ အရြက္ (၈) ရြက္ ထြက္လာေသာအခါ ဒုတိယ အႀကိမ္ (၂) ပင္ခ်န္၍ မႈန္းပါ။ အရြက္ (၈) ရြက္ရွိလာေသာအခ်ိန္တြင္ အေကာင္းဆံုးအပင္တစ္ပင္ကို ခ်န္၍ တတိယအႀကိမ္ မႈန္းပါ။ စိုက္ၿပီး (၂၅) ရက္အၾကာတြင္ ေပါင္းလုိက္ေျမဆြေပးပါ။ မုန္ညင္းထုပ္အျမစ္သည္ ေျမအေပၚပိုင္းတြင္ သာ ရွိေသာေၾကာင့္ အျမစ္မ်ားမထိခိုက္ေစရန္ သတိျပဳပါ။ အျမစ္ထိခိုက္က ေျမေဆာင္ေရာဂါ၀င္ေရာက္ရန္ လြယ္ကူျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေပါင္းလုိက္ ေျမဆြျခင္းကို အႀကိမ္နည္းနည္းႏွင့္ ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္း ေဆာင္ရြက္ရန္လုိသည္။ အပင္ေျခရင္းကို ေျမတင္ေပးရာ၌ အပင္၏ ေအာက္အရြက္ႀကီးမ်ား ေျမႀကီးႏွင့္ မပိမိေစရန္ ဂ႐ုျပဳပါ။
၁၀။ ေရသြင္းျခင္း
မုန္ညင္းထုပ္သည္ အစုိဓာတ္အၿမဲရွိေနသည္ကုိ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ္လည္း ေရ၀ပ္ျခင္းကို ေၾကာက္သည္။ အထူးသျဖင့္ အပင္စတင္ထုပ္လာေသာအခ်ိန္တြင္ ေရပိုလုိအပ္သည္။ အပင္သည္ ထုပ္လာၿပီး ဆက္လက္ႀကီးထြားမႈမရွိလွ်င္ ႏုိက္ထ႐ိုဂ်င္ ဓာတ္ေျမၾသဇာ ထည့္ေပးရန္ လိုသည္။ အပင္ပတ္လည္တြင္ ယူရီးယားေျမၾသဇာ ခ်ေပးပါ။
၁၁။ ပိုးမႊားေရာဂါမ်ား
စိန္ကြက္ဖလံ ပင္စည္ပုပ္ေရာဂါမ်ား က်ေလ့ရွိပါသည္။
၁၂။ ရိတ္သိမ္းျခင္း
မုန္ညင္းထုပ္သည္ က်စ္၍မာလာလွ်င္ စတင္ရိတ္သိမ္းရမည္။ ၾကာျမင့္စြာ စိုက္ခင္းတြင္ ဆက္လက္ထားရွိက အထုပ္ကြဲလာျခင္း၊ ပုပ္သြားျခင္း ျဖစ္ေစသည္။ အထုပ္၏ အျပင္ဘက္ဆံုး အေရာင္ပ်က္ေန ေသာ အရြက္မ်ားကုိ ခြာပစ္ရမည္။ မုန္ညင္းထုပ္ အကာအကြယ္ရေစရန္အတြက္ ေအာက္အရြက္ (၃) ရြက္ခ်န္ ထား၍ ဆက္ခူးရမည္။
၁၃။ အထြက္ႏႈန္း
တစ္ဧကလွ်င္ (၅၀၀၀ - ၇၀၀၀) ပိႆာ ထြက္သည္။
၁၄။ မ်ဳိးေစ့ ထုတ္လုပ္ျခင္း
ေဂၚဖီထုပ္ကဲ့သို႔ ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ အထုပ္ကုိ ခြဲေပးရန္ မလုိေခ်။ ေျမျပန္႔ေဒသတြင္ မ်ဳိးေစ့ထုတ္ လုပ္ႏိုင္ေသာ္လည္း အပူခ်ိန္ (၅) ဒီဂရီစင္တီဂရိတ္ေအာက္ က်ဆင္းသြားမွသာ ပြင့္တံထြက္လာႏုိင္ပါသည္။
တစ္ဧကလွ်င္ (၁၀၀-၂၀၀) ဂရမ္
၆။ ေျမၾသဇာႏႈန္းထား
တစ္ဧကအတြက္
ႏြားေခ်း - ၁၀-၁၅ တန္
ယူရီးယား - ၂၂၄ ေပါင္
တီစူပါ - ၁၁၂ ေပါင္
ပိုတက္ရွ္ - ၅၆ ေပါင္
ႏြားေခ်း၊ တီစူပါ၊ ပိုတက္ရ္ွႏွင့္ ယူရီးယား၊ (၁၁၂) ေပါင္တုိ႔ကုိ မစိုက္ပ်ဳိးမီေျမတြင္ ထည့္သြင္းၿပီး က်န္ ယူရီးယား (၁၁၂) ေပါင္ကို (၂) ႀကိမ္ခြဲထည့္ေပးသင့္သည္။
၇။ ေျမျပဳျပင္္ျခင္း
ေဂၚဖီထုပ္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ပါသည္။
၈။ စိုက္ပ်ဳိးျခင္း
မုန္ညင္းထုပ္ကို ပ်ဳိးမေထာင္ဘဲ မ်ဳိးေစ့မွ တုိက္႐ုိက္စိုက္ပ်ဳိးျခင္းက ပိုေကာင္းသည္။ ေအာက္ပါ ေဖာ္ျပထားေသာ အပင္အကြာအေ၀းဆံုသည့္ေနရာတြင္ မ်ဳိးေစ့ (၁၀) ေစ့ခန္႔ခ်၍ ေျမႏွင့္ ပါးပါးဖံုးၿပီး စိုက္ရမည္။ သက္လ်င္မ်ဳိးတြင္ အတန္းအကြာအေ၀း (၂) ေပ၊ အပင္အကြာအေ၀း (၁၁/၂) ေပ၊ သက္ႀကီးမ်ဳိး အတန္းအကြာ အေ၀း (၂၁/၂) ေပ၊ အပင္အကြာအေ၀း (၁.၈) ေပ၊ သက္လတ္မ်ဳိး၏ အပင္အကြာအေ၀းမွာ သက္ႀကီးသက္ လတ္ၾကားတြင္ ျဖစ္သည္။ ရာသီဥတုပူျပင္းလွ်င္ အေစ့ခ်ထားေသာ ေနရာကုိ ေကာက္႐ုိးႏွင့္ ပါးပါးအုပ္ထားရ မည္။ အပင္ေပါက္လာမွ ဖယ္ရွားေပးရမည္။ မ်ဳိးေစ့ကုိ မစိုက္ပ်ဳိးမီ အာဂ႐ိုေဆးမႈန္႔ျဖင့္ လူးေပးပါ။
၉။ အပင္ျပဳစုျခင္း
အပင္ေလးမ်ား အရြက္ (၃) ရြက္ခန္႔ရွိေသာအခ်ိန္တြင္ ပထမအႀကိမ္ အပင္မႈန္းေပးရမည္။ စိုက္က်င္းတစ္က်င္းလွ်င္ (၃-၄) ပင္ခ်န္၍ မႈန္းပါ။ အရြက္ (၈) ရြက္ ထြက္လာေသာအခါ ဒုတိယ အႀကိမ္ (၂) ပင္ခ်န္၍ မႈန္းပါ။ အရြက္ (၈) ရြက္ရွိလာေသာအခ်ိန္တြင္ အေကာင္းဆံုးအပင္တစ္ပင္ကို ခ်န္၍ တတိယအႀကိမ္ မႈန္းပါ။ စိုက္ၿပီး (၂၅) ရက္အၾကာတြင္ ေပါင္းလုိက္ေျမဆြေပးပါ။ မုန္ညင္းထုပ္အျမစ္သည္ ေျမအေပၚပိုင္းတြင္ သာ ရွိေသာေၾကာင့္ အျမစ္မ်ားမထိခိုက္ေစရန္ သတိျပဳပါ။ အျမစ္ထိခိုက္က ေျမေဆာင္ေရာဂါ၀င္ေရာက္ရန္ လြယ္ကူျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေပါင္းလုိက္ ေျမဆြျခင္းကို အႀကိမ္နည္းနည္းႏွင့္ ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္း ေဆာင္ရြက္ရန္လုိသည္။ အပင္ေျခရင္းကို ေျမတင္ေပးရာ၌ အပင္၏ ေအာက္အရြက္ႀကီးမ်ား ေျမႀကီးႏွင့္ မပိမိေစရန္ ဂ႐ုျပဳပါ။
၁၀။ ေရသြင္းျခင္း
မုန္ညင္းထုပ္သည္ အစုိဓာတ္အၿမဲရွိေနသည္ကုိ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ္လည္း ေရ၀ပ္ျခင္းကို ေၾကာက္သည္။ အထူးသျဖင့္ အပင္စတင္ထုပ္လာေသာအခ်ိန္တြင္ ေရပိုလုိအပ္သည္။ အပင္သည္ ထုပ္လာၿပီး ဆက္လက္ႀကီးထြားမႈမရွိလွ်င္ ႏုိက္ထ႐ိုဂ်င္ ဓာတ္ေျမၾသဇာ ထည့္ေပးရန္ လိုသည္။ အပင္ပတ္လည္တြင္ ယူရီးယားေျမၾသဇာ ခ်ေပးပါ။
၁၁။ ပိုးမႊားေရာဂါမ်ား
စိန္ကြက္ဖလံ ပင္စည္ပုပ္ေရာဂါမ်ား က်ေလ့ရွိပါသည္။
၁၂။ ရိတ္သိမ္းျခင္း
မုန္ညင္းထုပ္သည္ က်စ္၍မာလာလွ်င္ စတင္ရိတ္သိမ္းရမည္။ ၾကာျမင့္စြာ စိုက္ခင္းတြင္ ဆက္လက္ထားရွိက အထုပ္ကြဲလာျခင္း၊ ပုပ္သြားျခင္း ျဖစ္ေစသည္။ အထုပ္၏ အျပင္ဘက္ဆံုး အေရာင္ပ်က္ေန ေသာ အရြက္မ်ားကုိ ခြာပစ္ရမည္။ မုန္ညင္းထုပ္ အကာအကြယ္ရေစရန္အတြက္ ေအာက္အရြက္ (၃) ရြက္ခ်န္ ထား၍ ဆက္ခူးရမည္။
၁၃။ အထြက္ႏႈန္း
တစ္ဧကလွ်င္ (၅၀၀၀ - ၇၀၀၀) ပိႆာ ထြက္သည္။
၁၄။ မ်ဳိးေစ့ ထုတ္လုပ္ျခင္း
ေဂၚဖီထုပ္ကဲ့သို႔ ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ အထုပ္ကုိ ခြဲေပးရန္ မလုိေခ်။ ေျမျပန္႔ေဒသတြင္ မ်ဳိးေစ့ထုတ္ လုပ္ႏိုင္ေသာ္လည္း အပူခ်ိန္ (၅) ဒီဂရီစင္တီဂရိတ္ေအာက္ က်ဆင္းသြားမွသာ ပြင့္တံထြက္လာႏုိင္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment