ခက္တာက ဒီသူေဌး ေကြ်းထားေပးထားတာေတြက ေကာ္ထုတ္ရင္ သူ႕လည္ေခ်ာင္းထဲက ထြက္လာအံုးမည္ ။
ေက်းဇူးရွင္ အလုပ္ရွင္ေတြ ၿဖစ္ေနသည္ ။
ဆန္ၿပဳတ္ ၾကားၾကားခ်င္း ေဒါသေထာင္းကနဲ ထြက္ၿပီး ခ်က္ခ်င္းဘဲ ေၿပးသြား သတ္ပစ္ခ်င္ေပမယ္႕ ေသေသခ်ာ
ခ်ာ စဥ္းစားေတာ႕ ညိဳညက္သည္ ေလးေယာက္ေၿမာက္ မယား ။ သူက အခိုင္းအေစ သေဘာဘဲ ထားတာ ။
သူ႕ကို ခ်က္ၿပဳတ္ေပးဖို႕ လိုးခ်င္တဲ႕အခါ ေပးလိုးဖို႕ ။ သိပ္ နာစရာ မရွိလွ ။ မိန္းမလိုးခ်င္ရင္ မုဒိန္းေတာင္ တက္က်င္႕ေသးတာဘဲ ။ မိန္းမ ဆိုတာ သူ႕အတြက္ မရွား ။ ေနာက္ထပ္လည္း ယူႏိုင္ေသးသည္ ။
ဒီလို ေဘာစိမ်ိဳးက ရဖို႕ ခက္သည္ ။ ကြ်န္းကိုင္းမွီ ကိုင္းကြ်န္းမွီ ဆိုတာလို အခ်င္းခ်င္း အၿပန္အလွန္ ကူညီၾကတာ
ေတြ ရွိေနသည္ ။ ညိဳညက္လိုေစာ္က မရွားဘူး ။ သူလည္း ဖြတ္ဖြတ္ေၾကေအာင္ ေဆာ္ခဲ႕ၿပီးၿပီ ။ ေတာမွာဆို သူ ယူလို႕ ရတာေတြ အမ်ားၾကီး ။
ညိဳညက္ကို ထိုးေကြ်းလိုက္တယ္ဘဲ သေဘာထားလိုက္သည္ ။
မၾကာခင္ လူသတ္ေပးရမယ္႕ အလုပ္မွာ လူရွာေပး..စီစဥ္ေပးတဲ႕ သူတို႕ ၿမက္ၿမက္ေလး စားရအံုးမယ္ မဟုတ္လား ။ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္မည္ ။
ညိဳညက္သည္ ဆန္ၿပဳတ္တေယာက္ သူ ေၿပာလိုက္တာေၾကာင္႕ ဓါးတို႕ ေသနတ္တို႕ ေၿပးဆြဲလိမ္႕မည္ လို႕ ထင္
ထားခဲ႕ေပမယ္႕ ဆန္ၿပဳတ္သည္ သူ႕ကို ဟိုလူၾကီးေတြ ဘယ္လို လိုးသလဲ..သူတို႕ရဲ႕ လီးေတြ ၾကီးသလား ေသး
သလား ဆိုတဲ႕ ေမးခြန္းေတြကိုဘဲ ေမးေနလို႕ အံ႕ၾသမိသည္ ။ ဘာဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ သူ႕ကို မရိုက္မႏွက္တာကိုဘဲ ၀မ္းသာေနသည္ ။စခန္းမွဴးမန္းထူးသည္ လူေရွ႕မွာေတာ႕ ဘာမွ မၿဖစ္သလို ေနေနေပမယ္႕ စိတ္ထဲမွာ လူမိုက္ ဆန္ၿပဳတ္ကို ေရေရ
လည္လည္ မုန္းတီးရြံရွာေနသည္ ။ ဆန္ၿပဳတ္သည္ သူ႕ကို အလစ္အငိုက္ တိုက္ခိုက္ သတ္ၿဖတ္ႏိုင္သလို သူ႕ကို ေထာင္ေခ်ာက္လည္း ဆင္ႏိုင္သည္ ။ ရန္သူကို ရန္သူလို ေခ်မွဳန္းပစ္ရမည္ ။ သနားေနလို႕ မရဘူး ။
ဒီေကာင္ကို ဂြင္ထဲ ၀င္လာလို႕ကေတာ႕ အၿပတ္ေလ်ာ႕မည္ လို႕ ေတးထားသည္ ။ ညဖက္လည္း အၿပင္ထြက္တာ
သတိထားသည္ ။ မတတ္သာလို႕ သြားရတဲ႕အခါေတြမွာလည္း ေသနတ္ေဆာင္သြားသည္ ။
ကာကြယ္ခုခံပိုုင္ခြင္႕ကို အၿပည္႕အ၀ အသံုးခ်မည္ လို႕လည္း ဆံုးၿဖတ္ထားသည္ ။ လိုင္စင္မဲ႕ ေသနတ္စုတ္တလက္ကိုလည္း ေစ်းေပါေပါနဲ႕ ၀ယ္ထားသည္ ။ တေန႕ အကြက္ ၀င္လာရင္ ဆန္ၿပဳတ္က ေသနတ္နဲ႕ စပစ္လို႕ သူက ခုခံကာကြယ္လိုက္ရပါသည္ ဆိုၿပီး ဆန္ၿပဳတ္ကို အၿပတ္ရွင္းမည္ လို႕ ၿပင္ဆင္ေနသည္ ။
ဆန္ၿပဳတ္သည္လည္း မန္းထူး လိုဘဲ သူ႕ကို မန္းထူးတို႕ ရဲေတြ အေသမုန္းေနမည္ ဆိုတာကို သိသည္ ။ သူ႕ဖက္
ကလည္း သတိနဲ႕ေနသည္ ။ သူ႕ကို ေထာင္ေခ်ာက္ ဆင္နိုင္သည္ ဆိုတာကိုလည္း သိသည္ ။.
ဒီေန႕ နီၿပာသည္ ထမင္းဆိုင္ သိမ္းၿပီးတာနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ ရုပ္ရွင္သြားၾကည္႕သည္ ။
သူငယ္ခ်င္းက အရင္က သူ႕လိုဘဲ လမ္းေဘး ေစ်းေ၇ာင္းသူေပမယ္႕ ေငြ၀င္မ်ားတဲ႕ ေကာင္ေလး တေယာက္နဲ႕
အိမ္ေထာင္က်သြားလို႕ အဆင္ေၿပေနၿပီး ရုပ္ရွင္ၿပမယ္..အစားေကြ်းမယ္ ဆိုလို႕ နီၿပာလည္း ဒီသူငယ္ခ်င္းနဲ႕ ထြက္သည္ ။
ရုပ္ရွင္အၿပီး စားေသာက္ေနတာနဲ႕ အၿပန္မွာ ေမွာင္သြားသည္ ။
ဘတ္စ္ကားဂိတ္ကေန သူတို႕ေနတဲ႕ စက္ရံုဆီကို လမ္းေလ်ာက္ေနခိုက္ ကားတစီး ေဘးမွာ ထိုးဆိုက္လာလို႕ လန္႕
သြားသည္ ။
ကားကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ လူသံုးေလးေယာက္ေလာက္ အထဲမွာ ပါသည္ ။ ဆူညံေနတဲ႕ အသံ
ေတြက အာေလးလ်ာေလးေတြနဲ႕မို႕ သူတို႕သည္ အရက္မူးသမားေတြ ဆိုတာကို သိလိုက္သည္ ။
“ ဟိတ္..ေနအံုး........နင္နဲ႕ စာရင္း ရွင္းစရာ ရွိေသးတယ္.....”
“ ဟင္....ဆန္ၿပဳတ္ၾကီး.....”
“ ဟုတ္တယ္.....ဆန္ၿပဳတ္..နင္႕ကို မုဒိန္းက်င္႕ခဲ႕တဲ႕ ဆန္ၿပဳတ္..ဒါေပမယ္႕ ငါ ေထာင္မက်ဘူး.....ဟီးဟီး.....နင္က
ဖါခံလို႕ သတိေတာင္ အေပးခံလိုက္ရတယ္ေလ...ဟားဟားဟား.....ဆန္ၿပဳတ္တို႕က မပိုင္ရင္ ၿခင္ေတာင္ မရိုက္ဘူး”
ဆန္ၿပဳတ္က ကားေပၚက ဆင္းခ်လာလို႕ နီၿပာလည္း ေၿပးဖို႕ ၿပင္သည္ ။ သို႕ေပမယ္႕ ဆန္ၿပဳတ္ရဲ႕ တပည္႕ေက်ာ္
ေတြက ၀ိုင္းထားလို႕ ေၿပးေပါက္ မရွိဘူး ။
“ ၀ိုင္းၾကီး ပတ္ပတ္ ဒူ ေ၀ေ၀...........မင္း ဘယ္ေၿပးမလဲ...မိခ်ိဳသဲ.....ဟိဟိဟိ........”
ဆန္ၿပဳတ္သည္ မ်က္ႏွာၾကီး ရဲတြတ္ေနသည္ ။ ဒယိမ္းဒယိုင္နဲ႕ တအား မူးေနသည္ ။
“ ေခါင္းၾကီး...သူ႕ကို ကားေပၚဆြဲတင္စမ္း.....လုပ္...လုပ္...ၿမန္ၿမန္......”
နီၿပာ အတင္း ထြက္ေၿပးသည္ ။ ဆန္ၿပဳတ္တို႕ လူစုက အတင္း ဖမ္းဆြဲသည္ ။ ကားထဲကို အတင္း သြင္းထည္႕
သည္ ။ နီၿပာ ေအာ္ဟစ္ရင္း ကားထဲ ေရာက္သြားသည္ ။ ကား ေမာင္းထြက္သြားသည္ ။ နီၿပာ တေယာက္ ကား
ေပၚကို အတင္း ဆြဲေခၚ ခံလိုက္ရတာကို စက္ရံုဂိတ္ေပါက္က လံုၿခံဳေရးေစာင္႕တဲ႕ ဦးေပါက္က ၿမင္လိုက္သည္ ။
( ဟာ..ဟိုမွာ.....ဟိုမွာ နီၿပာကို ကားေပၚတင္ေၿပးၿပီ......)
ေမွာင္ကလည္း ေမွာင္ နည္းနည္းလည္း ေ၀းလို႕ ကားနံပါတ္ကို သူတို႕ မမွတ္ႏိုင္ၾကဘူး ။
ဦးေပါက္က စက္ရံုမန္ေနဂ်ာ ရံုးခန္းကို သူ႕ကင္းတဲေလးထဲကေန ဖုန္းဆက္လိုက္သည္ ။ ရပ္ကြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး
ရံုးကိုလည္း သူတို႕လူတေယာက္ကို ေၿပးၿပီး တိုင္ခိုင္းလိုက္သည္ ။
နီၿပာ ကားေပၚ အတင္ခံရတဲ႕ သတင္းသည္ ခ်က္ခ်င္း ဆိုသလိုဘဲ စက္၇ံုထဲမွာ ပ်ံ႕ႏွံ႕သြားသည္ ။
သန္းသန္းသည္ သမီးအတြက္ စိတ္ပူလြန္းတဲ႕အတြက္ ကိုက်င္စိန္ေသာင္းကို ေခၚၿပီး ရဲစခန္းကို သြားသည္ ။
ကားေမာင္းတဲ႕ ေကာင္ေလး လွိဳင္မင္း လည္း ပါသည္ ။ ကိုက်င္စိန္ေသာင္းက ကားေမာင္းခိုင္းလို႕ ပါလာတာ ။
နီၿပာသည္ သူ႕ပါးစပ္ကို ေခါင္းၾကီးက အ၀တ္နဲ႕ ပိတ္ဆို႕ထားလို႕ ေအာ္လို႕ မရေတာ႕ ။ သူ႕ကို ခ်ဳပ္ထားတာက
သန္မာတဲ႕ ေယာက်္ားၾကီးေတြမို႕ သူ မရုန္းႏိုင္ဘူး ။
( ဟားဟားဟား.......ဟားဟားဟား......)
ဆန္ၿပဳတ္ရဲ႕ အသံၾသၾသၾကီးနဲ႕ ရယ္လိုက္တဲ႕ အသံၾကီးက စက္ဆုတ္ဖြယ္ရာ ေကာင္းလွသည္ ။ မိန္းကေလး တ
ေယာက္ကို အားေကာင္းေမာင္းသန္ ေယာက်္ားၾကီး ေလးေယာက္က အတင္းၾကီး ခ်ဳပ္ၿပီး အႏိုင္က်င္႕ ဖမ္းေခၚသြားတာက မတရားသၿဖင္႕ၾကီး ၿဖစ္ေနသည္ ။
( ဘယ္ကို ေမာင္းရမလဲ ဆရာဆန္ၿပဳတ္.....) လို႕ ကားေမာင္းတဲ႕ တပည္႕ မိုးေလးက ေမးသည္ ။
“ လူက်ား ရွိတဲ႕ သစ္ခြဲစက္အေဟာင္းၾကီး ဆီကို ေမာင္းကြာ....မိုးေလး . . အဲဒီမွာက လူမရွိတဲ႕ ကြင္းေၿပာင္ေၿပာင္ ဆိုေတာ႕ ဒီေစာ္ေလးကို ငါ႕အေၾကာင္း ၿပဖို႕ သိပ္ေကာင္းတယ္..သူ ေအာ္ခ်င္ သေလာက္ ေအာ္..ဘယ္သူမွ ၾကားမွာ မဟုတ္ဘူး ”
တာ၀န္က် ဒုရဲအုပ္က နီၿပာ႕ကို လူတစု ကားနဲ႕ တင္သြားတဲ႕ အမွဳကို ဖြင္႕ေပးဖို႕ လုပ္ကိုင္ေနတဲ႕အခ်ိန္ စခန္းမွဴး
မန္းထူးသည္ ရဲစခန္းထဲကို ၀င္လာသည္ ။ ဒုရဲအုပ္က နီၿပာ႕အၿဖစ္အပ်က္ကို မန္းထူးကို တင္ၿပသည္ ။
မန္းထူးသည္ တခါလည္း မုဒိန္း အက်င္႕ခံခဲ႕ရၿပီး အခုတခါလည္း ထပ္ ကားတင္ ဖမ္းေခၚတာ ခံလိုက္ရတဲ႕ နီၿပာ႕အတြက္ စိတ္မေကာင္း ၿဖစ္မိသည္ ။ စိုးရိမ္မိၿပီး သူ႕တပည္႕ နယ္ထိန္း တေယာက္ကို ဆန္ၿပဳတ္ တေယာက္
သူ႕အိမ္မွာ ရွိမရွိ သြားၾကည္႕ခိုင္းသည္ ။ နယ္ထိန္းက ဆန္ၿပဳတ္ မရွိဘူး လို႕ ဖုန္း လွမ္းဆက္တဲ႕အခါ မန္းထူးလည္း ဒါဟာ ဆန္ၿပဳတ္ရဲ႕ လက္ခ်က္ ၿဖစ္ႏိုင္ေၿခရွိသည္ လို႕ ခန္႕မွန္းသည္ ။
နီၿပာကို ကားေပၚ အဓမၼတင္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္တဲ႕ လံုၿခံဳေရး အေစာင္႕ ဦးေပါက္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေမးသည္ ။ ဘယ္လိုကားမ်ိဳး ဆိုတာကို ။ သူေၿပာၿပတဲ႕ ကား အမ်ိဳးအစားကေန ေၿခရာခံ လိုက္ဖို႕ ဆန္ၿပဳတ္ရဲ႕ တပည္႕ရင္း
တေယာက္ ၿဖစ္တဲ႕ ဇလား ဆိုတဲ႕ေကာင္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း စစ္ေမးေတာ႕ ဒီကားသည္ ဆန္ၿပဳတ္ရဲ႕ တပည္႕တ
ေယာက္ ၿဖစ္တဲ႕မိုးေလး ဆိုတဲ႕ ပြဲစားရဲ႕ ကား ဆိုတာ သိလိုက္ရသည္ ။ မိုးေလး ဆီကို ခ်က္ခ်င္းလိုက္သြားၾက
တဲ႕အခါ သူ႕မိန္းမက မိုးေလးသည္ ေန႕လည္ထဲက ဆန္ၿပဳတ္တို႕ကို ကားလိုက္ေမာင္းေပးေနသည္ လို႕ ေၿပာသည္ ။
မန္းထူးသည္ အပင္ပန္း ခံၿပီး သဲသဲမဲမဲ လိုက္ေနသည္ ။
ဆန္ၿပဳတ္ရဲ႕ လူေတြကို ဖမ္းစစ္သည္ ။ ဆန္ၿပဳတ္ ဘယ္မွာ ရွိႏိုင္မလဲ ဆိုတာ ေမးစစ္ေနတာ ။
သစ္ခြဲစက္ အေဟာင္းၾကီးသည္ ကြင္းေၿပာင္ေၿပာင္မွာ ထီးထီးၾကီး ။
မိုးေလးသည္ ကားကို သစ္ခြဲစက္ အေဟာင္းၾကီး အနားကို တိုးသြားၿပီး ရပ္သည္ ။
ဆန္ၿပဳတ္က ကားေပၚက ဆင္းလိုက္ၿပီး “ လူက်ား.....လူက်ား....” လို႕ လွမ္းေခၚလိုက္သည္ ။ လူက်ားသည္ တပည္႕ အန္းကူး နဲ႕ အရက္ထိုင္ေသာက္ေနတဲ႕အခ်ိန္ အၿပင္က ေခၚသံၾကားလိုက္လို႕ ၿပဴတင္းေပါက္က လွမ္း
ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ ဆန္ၿပဳတ္ကို ေတြ႕လိုက္သည္ ။
“ ဆရာ.....ညၾကီးမင္းၾကီး.....ဘာလာလုပ္လဲ...”
သြားၾကီး အၿဖဲသားနဲ႕ ေမးလိုက္တဲ႕ လူက်ားကို ဆန္ၿပဳတ္က “ လာကြာ..ဒီကို...” လို႕ ေခၚလိုက္သည္ ။ လူက်ား
လည္း ကားထဲမွာ ရုန္းကန္ေနတဲ႕ မိန္းကေလး တေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္ေတာ႕ စိတ္ထဲက ( ဆရာဆန္ၿပဳတ္ေတာ႕
အမွဳတြဲ လာလုပ္ေနၿပီ..ေနာက္တခါ ထပ္ ၀င္ရအံုးမယ္ ထင္တယ္....ဒီတခါေတာ႕ ၃၇၆...) လို႕ ေတြးလိုက္ေပမယ္႕
ဆန္ၿပဳတ္ကို ေၾကာက္ရတာေၾကာင္႕ “ ဆရာ...ဒီမွာ လုပ္မလို႕လား...” လို႕ ခပ္တိုးတိုး ေမးလိုက္ပါသည္ ..။
ဆန္ၿပဳတ္က “ မင္းအေမကလႊား...လုပ္ဖို႕ လာတာေပါ႕ကြ.....မင္းေလသံက ေပ်ာ႕လွခ်ည္လား...” လို႕ ဖမ္းေငါက္
လိုက္သည္ ။ လူက်ားက “ ဆရာလည္း ၿမင္တဲ႕အတိုင္းဘဲ..အထဲမွာ ဆရာနဲ႕ေတာင္ အတူ ေနခဲ႕ေသးတာဘဲ..
ခ်က္ခ်င္းၾကီးေတာ႕ ၿပန္ မ၀င္ခ်င္ေသးဘူး....ဟီး......” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ဆန္ၿပဳတ္က “ နမိတ္မရွိ နမာမရွိ ” မင္းပါးစပ္ပုတ္ၾကီးနဲ႕ ေၿပာမေနနဲ႕..မင္း ေသြးနည္းရင္ ခုဘဲ ေရွာင္သြားလိုက္
ငါတို႕ဘဲ လုပ္မယ္....” လို႕ လူက်ားရဲ႕ လက္ေမာင္းကို တအား ညွစ္ၿပီး ေၿပာလုိက္တဲ႕အခါ လူက်ားလည္း “ ဆရာ
တပည္႕ပါ ဆရာ..ေသြးမနည္းပါဘူး..ေရႊဘိုမွာ ေလးေလာင္းၿပိဳင္ ခုတ္သတ္လာခဲ႕တဲ႕ေကာင္ပါ...စိန္လိုက္ေလ...”
လို႕ ၿပန္ေၿပာၿပီး နီၿပာကို လက္လိန္ခ်ိဳးၿပီး သစ္စက္ အေဟာင္းၾကီးထဲကို ဆြဲသြင္းသြားပါေတာ႕သည္ ။
ဆန္ၿပဳတ္လည္း တအား ရုန္းကန္ေနၿပီး နီးရာလူကို တံေတြးနဲ႕ ေထြးပစ္ေနတဲ႕ နီၿပာကို ရုတ္တရက္ ေၿဖာင္းကနဲ
နဘန္က်င္းလိုက္သည္ ။ နီၿပာသည္ မူးေ၀သြားၿပီး သစ္ခြဲစက္ၾကီးထဲက ရံုးခန္းအေသးစားေလးထဲမွာ ေခြကနဲ
လဲက်သြားပါေတာ႕သည္ ။
“ လူက်ား....”
“ ဗ်ာ.....ဆရာ....”
“ ေကာင္မေလးရဲ႕ ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြကို ခြ်တ္ပစ္လိုက္စမ္းကြာ.......”
ဆန္ၿပဳတ္ ခိုင္းလိုက္လို႕ လူက်ားလည္း သတိေမ႕သြားတဲ႕ နီၿပာ႕အ၀တ္အစားေတြ အားလံုးကို ခြ်တ္ေနသည္ ။
“ ဒီေထာင္႕မက်ိဳးတဲ႕ ေကာင္မကို ပညာေပးရမယ္...ပညာေပးေရး အစီအစဥ္ စမယ္.....စမယ္......”
ကိုယ္လံုးတီးေလး ပက္လက္ ေမ႕ေနတဲ႕ နီၿပာ႕ အေပၚကို ေရတပံုး ဗြမ္းကနဲ ေလာင္းခ်လိုက္သည္ ။
ေအးစက္ေနတဲ႕ ေရေတြေၾကာင္႕ နီၿပာ သတိရလာသည္ ။ သူမသည္ အ၀တ္မပါ ဗလာကိုယ္နဲ႕ ၿဖစ္ေနၿပီး တုတ္
ခိုင္ၾကီးမားတဲ႕ လူၾကီးေတြက ၀ိုင္းအံုၾကည္႕ေနတာကို နီၿပာ ေတြ႕လိုက္ရေတာ႕ တအား ေၾကာက္သြားသည္ ။
( အမေလး..ကယ္ၾကပါ..က်မကို မုဒိန္း ၀ိုင္းက်င္႕ေနပါတယ္.....ကယ္ၾကပါ.....ကယ္ၾကပါ......)
( ဟားဟားဟားဟား......ေအာ္..ေအာ္......ၾကိဳက္သေလာက္ ေအာ္....ဟားဟားဟားဟား.......)စခန္းမွဴး မန္းထူးတို႕ ဆန္ၿပဳတ္ရဲ႕ တပည္႕တပန္းေတြကို စစ္ေမး သည္ ။
ဆန္ၿပဳတ္တို႕ ဘယ္ေရာက္ေနသလဲ ဆိုတာ ။ သူ႕အေပါင္းအသင္း တပည္႕တပန္းေတြ ေနတဲ႕ေနရာေတြကို ေမးသည္ ။ စစ္သည္ ။ လူခြဲၿပီး လိုက္ခိုင္းသည္ ။
မန္းထူးရဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳေတြထဲမွာ တကယ္ ခိုးဆိုး တိုက္ခိုက္ သတ္ၿဖတ္ မုဒိန္းက်င္႕တဲ႕ လူဆိုးေတြသည္ အမွဳ မခိုင္လံုလို႕ အုတ္နံရံ ေလးဖက္ထဲကို မေရာက္သြားႏိုင္တဲ႕အခါ သူတို႕ လုပ္ေနက် မွဳခင္းမ်ိဳးေတြကို ထပ္ က်ဴးလြန္ၾကလို႕ အၿပစ္မဲ႕ လူထု ထပ္ခံၾကရ ေသၾကရတာေတြ ေတြ႕ဖူးခဲ႕သည္ ။ အခုလည္း နီၿပာေလးကို အမွန္တကယ္ မုဒိန္းက်င္႕ပါရက္နဲ႕ သူတို႕ကလည္းေသေသခ်ာခ်ာ အမွဳ တည္ေဆာက္ပါရက္နဲ႕ တရားသူၾကီး ေၾကာင္႕ မုဒိန္းေကာင္ ဆန္ၿပဳတ္ လြတ္သြားသည္ ။ တကယ္လို႕မ်ား နီၿပာေလး ထပ္ အက်င္႕ ခံရတယ္ ဆိုရင္ေတာ႕ ဆန္ၿပဳတ္ဆိုတဲ႕ေကာင္ကို ေထာင္ထဲကေန ၿပန္မထြက္ခိုင္းသင္႕ေတာ႕ ။
မန္းထူးတေယာက္ နီၿပာေလး အတြက္ ရတက္မေအး ၿဖစ္ေနရသလို နီၿပာေလး အတြက္ စိုးရိ္မ္ေနၿပီး ေဆာက္တည္ရာ မရ ၿဖစ္ေနသူေတြ ရွိေနပါေသးသည္ ။ သူတို႕ကေတာ႕ နီၿပာရဲ႕ အေမေဒၚသန္းသန္း နဲ႕ စက္ရံုက ယာဥ္ေမာင္းသမားေလး လွိဳင္မင္း ပါ ။ ေဒၚသန္းသန္းသည္ နီၿပာသည္ တခါ ခံရၿပီးသားကို ဥပေဒဘက္ေတာ္သားေတြက မုဒိန္းေကာင္ကို ေထာင္ထဲ ပို႕မေပးလို႕ အခုလို ထပ္တခါ ခံရတယ္ လို႕ ေအာ္ဟစ္ငိုေၾကြးေနသည္ ။
ယာဥ္ေမာင္းေလး လွိဳင္မင္းကေတာ႕ နီၿပာနဲ႕ ေန႕တိုင္း ေစ်းထြက္ ၀ယ္ေနက်မို႕ ရင္းႏွိးေနသလို နီၿပာကို တဖက္သပ္ စိတ္၀င္စား ခ်စ္မိေနသူလည္း ၿဖစ္တာမို႕ နီၿပာ႕အတြက္ အရမ္းကို စိတ္ထိခိုက္ ေနသည္ ။ နီၿပာကို ခုလို လုပ္တဲ႕ လူေတြကိုလည္း လက္တံု႕ၿပန္မည္ လို႕ ၾကံဳး၀ါးေနသည္ ။
ဆန္ၿပဳတ္ရဲ႕ ေနာက္လိုက္ တပည္႕ တေယာက္ ၿဖစ္တဲ႕ဂ်ိဳဘသိန္း က ဆန္ၿပဳတ္ သြားတတ္တဲ႕ ေနရာေတြကို ေၿပာၿပတဲ႕အထဲ ကြင္းေၿပာင္ေၿပာင္ထဲ ရွိေနတဲ႕ သစ္ခြဲစက္ အေဟာင္းၾကီး ဆိုတာကို မန္းထူး စိတ္၀င္စားသည္ ။ ဆန္ၿပဳတ္ရဲ႕ တပည္႕ လူက်ား ဆိုတဲ႕ေကာင္ ေထာင္က ထြက္လာၿပီး ေနာက္ပိုင္း ခိုေနတဲ႕ေနရာလို႕ ဂ်ိဳဘသိန္းက ေၿပာၿပသည္ ။
အဲဒီနယ္ေၿမက နယ္ထိန္း ဆားပုလင္းကို မန္းထူး လွမ္း ဆက္သြယ္ၿပီး လူက်ားကို သြားၾကည္႕ေပးဖို႕ အကူအညီ ေတာင္းလိုက္သည္ ။ အဲဒီနယ္ေၿမ ရဲစခန္းက စခန္းမွဴးသည္ မန္းထူးရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း လည္း ၿဖစ္ေတာ႕ စခန္းမွဴးက နယ္ထိန္းနဲ႕ ပတ္တေရာင္ အဖြဲ႕တဖြဲ႕ကို လႊတ္ၾကည္႕ခိုင္းလိုက္သည္ ။
အကယ္လို႕ ဆန္ၿပဳတ္ စီးသြားတဲ႕ကားကို အဲဒီ သစ္ခြဲစက္ၾကီး နားမွာ ေတြ႕ခဲ႕ရင္ သူ႕ဆီကို ခ်က္ခ်င္း ၿပန္ ဖုန္းဆက္ဖို႕ မန္းထူးက ေၿပာလိုက္သည္ ။
လူက်ားရဲ႕ေမြ႕ယာ ညစ္စုတ္စုတ္ေလးေပၚမွာ နီၿပာ ပက္လက္ကေလး ခ်မ္းတုန္ေနသည္ ။ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသည္ ။
“ ခ်မ္းတယ္...က်မ အ၀တ္ေတြ ၿပန္၀တ္ပါရေစ.......”
ဆန္ၿပဳတ္က “ ေစာက္ေကာင္မေလး..နင္ ဒီအတိုင္းဘဲ ေကာင္းတယ္.....ဟားဟားဟား..အ၀တ္ ၿပန္၀တ္ခ်င္ရင္ ငါ႕ကို လီးေကာင္းေကာင္း စုတ္ေပး.....” လို႕ေၿပာလိုက္ရင္း သူ႕ပုဆိုးကို ခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္ ။ လံုးပတ္လည္းတုတ္ရွည္လည္း ရွည္တဲ႕ လီးမဲမဲၾကီး တရမ္းရမ္းနဲ႕ နီၿပာ႕အနားကို တိုးကပ္သြားသည္ ။
ဆန္ၿပဳတ္ရဲ႕ လုပ္ရပ္ကို တပည္႕ေတြက တ၀ါး၀ါးနဲ႕ သေဘာက်ေနသည္ ။ ဆန္ၿပဳတ္ကို ဖါးတဲ႕ေနနဲ႕ လက္ခုပ္လက္၀ါးတီးၿပီး အားေပးေထာက္ခံၾကသည္ ။
နီၿပာက မစုတ္ဘူး...မစုတ္ဘူး လို႕ ေအာ္ဟစ္ ၿငင္းဆန္သည္ ။ ဆန္ၿပဳတ္ရဲ႕ ၾကီးမားတဲ႕ လက္သီးဆုပ္ၾကီးေတြက နီၿပာ႕အေပၚကို ဆင္႕ကဲဆင္႕ကဲ က်ေရာက္သြားသည္ ။ အားႏြဲ႕တဲ႕ မိန္းကေလး တေယာက္ကို သန္မာထြားၾကိဳင္းတဲ႕ ေယာက်္ားၾကီးတေယာက္ရဲ႕ ခြန္အားသံုးၿပီး ထိုးၾကိတ္ ရိုက္ႏွက္တာကို တဟားဟားနဲ႕ သေဘာက်ၾကရံုမက သူတို႕ကပါ ၀င္ရိုက္ ၀င္ကန္ၾကတဲ႕ ဆန္ၿပဳတ္ရဲ႕ အေပါင္းအပါေတြရဲ႕ လက္ခ်က္နဲ႕ နီၿပာ ေခါင္းမေထာင္ႏိုင္ေတာ႕။
ကဲ...လိုးၾကကြာ....ေစာက္ပတ္ေရာ ဖင္ေပါက္ေရာ လိုး..တၿပိဳင္နက္ လိုးကြာ.....ေတာက္ ဟိုေကာင္ လူက်ား...ပါးစပ္
ထဲ လိုး......ေခါင္းၾကီး....မင္း ဖုန္းနဲ႕ ဗီဒီယို ရိုက္ထားစမ္း.....
ဆန္ၿပဳတ္နဲ႕ အေပါင္းအပါေတြ သည္ နီၿပာ႕ကို ေရွ႕ေရာ ေနာက္ေရာ ပါးစပ္ကိုေရာ အၾကိမ္ၾကိမ္ က်င္႕ၾကသည္ ။
လူက်ားက “ ဆရာ ဆန္ၿပဳတ္...က်ဳပ္တို႕ ေက်နပ္ေအာင္ လုပ္ၿပီးရင္ ေကာင္မေလးကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ ပစ္လိုက္ရင္
ေကာင္းမယ္...ဆရာသမားက ပိုင္တယ္ ဆိုရင္ေတာင္ အခုေခတ္က ဒီအင္ေအေတြ ဘာေတြ စစ္ၾကည္႕ၿပီး က်ဳပ္
တို႕ကိုပါ လာဖမ္းလိမ္႕မယ္....ေထာင္ထဲေတာ႕ ၿပန္မသြားခ်င္ဘူး....ကိစၥတံုး ပစ္လိုက္တာက ပိုေကာင္းမယ္....”
လို႕ အၾကံေပးသည္ ။
ဆန္ၿပဳတ္က “ ငါက ဒီဟာမေလးကို ေလွာင္ထားၿပီး စိတ္လာတိုင္း တက္လိုးေနခ်င္တာ လူက်ားရ...လံုၿခံဳ စိတ္ခ်
ရတဲ႕ တေနရာမွာ ဖြက္ထားမယ္ကြာ...မင္းမွာ ေနရာ မရွိဘူးလား....” လို႕ ေၿပာသည္ ။
“ အင္း..ရွိေတာ႕ ရွိတယ္....ဆရာ႕သေဘာပါဘဲ...ကဲ...က်ေနာ္တို႕ လူစုခြဲၾကရင္ ေကာင္းမယ္..ေကာင္မကို က်ေနာ္႕
လူေတြ ရွိတဲ႕ ေမွာ္ဘီဖက္ကို ပို႕ထားလိုက္မယ္ေလ.....ဆရာ လိုးခ်င္တဲ႕အခါ အဲ႕သြားလိုးေပါ႕....” လို႕ လူက်ားက
ေၿပာသည္..။ ဆန္ၿပဳတ္ က သေဘာတူသည္ ။
“ ကဲ....ေကာင္မကို ကားေပၚတင္....လစ္စို႕..လစ္စို႕...”
လူက်ားက ေၿခရာလက္ရာ ေဖ်ာက္ဖ်က္ရင္း ေအာ္ေၿပာလိုက္သည္ ။
ဆန္ၿပဳတ္သည္ သာမန္အားၿဖင္႕ သူ႕ကို တပည္႕ေတြက ဆရာလုပ္တာကို နည္းနည္းမွ မၾကိဳက္ ။ သူဘဲ စဥ္းစား..သူဘဲ ဆံုးၿဖတ္သူ ၿဖစ္သည္ ။ ဒီတခါေတာ႕ နီၿပာ ကို ဖမ္းေခၚလာတာကို ေတြ႕တဲ႕လူေတြလည္း ေတြ႕
တာေၾကာင္႕ ရဲေတြ လိုက္လာႏိုင္သည္ကို သူသိသည္ ။ တေနရာရာကို သြားေနၿပီး သူနဲ႕ မဆိုင္သလို “ အလီဘိုင္” ၿပရင္လည္း ေကာင္းမည္ လို႕ ေတြးမိၿပီး လူက်ား အၾကံေပးတာေတြကို လက္ခံလိုက္သည္ ။
ထင္တဲ႕အတိုင္း မနက္ သံုးနာရီေလာက္ၾကီး စခန္းမွဴးမန္းထူးနဲ႕ အဖြဲ႕ ဆန္ၿပဳတ္ရဲ႕ အိမ္ကို တံခါးလာေခါက္သည္ ။
အိပ္မွံဳစံုမႊားနဲ႕ ဆန္ၿပဳတ္ တံခါးထဖြင္႕ေပးသည္ ။
“ မင္း ဘယ္သြားေနသလဲ..ညဦးပိုင္းက.....”
မန္းထူးသည္ ေဒါသထြက္ေနတဲ႕ အသံနဲ႕ ေမးလိုက္သည္ ။
“ ရွိတယ္.....ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ တရားေဆြးေႏြးေနတယ္....”
ေတာက္....ေခြးပါးစပ္က နတ္စကားေတြ ထြက္ေနသည္ ...ေခြးသား..သိမယ္....
မန္းထူးရဲ႕ စိတ္အတြင္းက ၾကိမ္း၀ါးလိုက္တာပါ ။
“ ဘယ္ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းလဲကြ..ငါ သြားေမးမွာေနာ္ ...”
“ ေမး..ေမး.....ေ၀ဌဳ၀န္ အေနာက္ရပ္ကြက္က ေက်ာင္း....က်ဳပ္နဲ႕အတူ အဲ႕ရပ္ကြက္က အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးလည္း အတူ
ပါတယ္.....”
ဆန္ၿပဳတ္က ေအးေအးေဆးေဆး ဘဲ ။
မန္းထူးတို႕ နီၿပာကိုလည္း ရွာမေတြ႕..ဆန္ၿပဳတ္ကိုလည္း ဆြဲစိလို႕ မရ ။ နီၿပာကေတာ႕ ေပ်ာက္ခ်င္းမလွ ေပ်ာက္
ေနသည္ ။လွိဳင္မင္းသည္ နီၿပာ တေယာက္ ေသၿပီလို႕ ယူဆေနသည္ ။
ဆန္ၿပဳတ္နဲ႕ အေပါင္းအပါေတြရဲ႕ လက္ခ်က္ ဆိုတာ စက္ရံုက လံုၿခံဳေရးသမားၾကီးရဲ႕ မ်က္ၿမင္ ထြက္ခ်က္ တခုဘဲ
ရွိေနသည္ ။ သူက ကားနံပါတ္ၿပားကိုလည္း မမွတ္လိုက္ႏိုင္ ။ ဆန္ၿပဳတ္ ဆြဲေခၚသြားတာကိုလည္း ဘယ္သူမွ မ
ၿမင္လိုက္ ။ မ်က္ၿမင္သက္ေသေတြက အေ၀းကဆိုေတာ႕ မေရမရာေတြ ၿဖစ္ေနၿပီး ဆန္ၿပဳတ္ကို ဆြဲမထည္႕ႏိုင္
ဘူးလို႕ စခန္းမွဳးက စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ နဲ႕ ေၿပာသည္ ။
လွိဳင္မင္းသည္ လူမရွိတဲ႕ စက္ရံု အေနာက္ဖက္ တေနရာမွာ အံၾကိတ္ထားရင္း မ်က္ရည္ေပါက္ေတြ က်ေနသည္ ။
နီၿပာအတြက္ လက္စားေၿခမည္ လို႕ သူ ဆံုးၿဖတ္လိုက္သည္ ။
ဒီေန႕ သက္သာဆိုင္ အတြက္ ေစ်းထြက္၀ယ္ေတာ႕ နီၿပာ မရွိေတာ႕လို႕ ေဒၚသန္းသန္းနဲ႕ သြားရသည္ ။ ေဒၚသန္း
သန္းသည္ ေစ်းသာ ထြက္၀ယ္ရသည္ ။ မ်က္ရည္နဲ႕ မ်က္ခြက္ ၿဖစ္ေနသည္ ။
“ လွိဳင္မင္းရယ္...ငါ႕သမီးေလးေတာ႕ ေသၿပီ ထင္တာဘဲ .. လူယုတ္မာေတြ မုဒိန္းက်င္႕ၿပီး သတ္ပစ္လိုက္ၾကၿပီလား
မသိဘူး......အမေလး.....မတရားလိုက္တဲ႕ ေလာကၾကီး....ေၿမနိမ္႕ရာ လွံစိုက္......ေတာက္..ဆင္းရဲပါတယ္ ဆိုမွ မုဒိန္း
က်င္႕..တခါနဲ႕ အားမရလို႕ ထပ္ဖမ္းသြားၿပီး က်င္႕..ဘယ္သူမ်ား ကယ္ၾကမလဲ.....” လို႕ ေအာ္ၿပီး ငိုသည္ ။
ေစ်းထဲကို ေရာက္ေတာ႕ အရင္တခါ ဆန္ၿပဳတ္ ထြက္လာတဲ႕ လဖက္ရည္ဆိုင္ကို ေရာက္ေတာ႕ လွိဳင္မင္းသည္
ဆိုင္ထဲကို ၾကည္႕မိလိုက္တဲ႕အခါ စားေသာက္ေနတဲ႕ ဆန္ၿပဳတ္နဲ႕ တပည္႕ေတြကို ေတြ႕လိုက္သည္ ။
ေတာက္...ေခြးသားၾကီး....ၿမိဳဆို႕ေနတယ္....စားထားအံုးေပါ႕ကြာ..မင္းကို အၿပတ္ရွင္းမယ္...လို႕ လွိဳင္မင္း စိတ္ထဲက
ေၿပာေနၿပီး မီး၀င္း၀င္းေတာက္ေနတဲ႕ မ်က္လံုးအစံုနဲ႕ ဆန္ၿပဳတ္တို႕ကို စားေတာ႕ ၀ါးေတာ႕မတတ္ ၾကည္႕ေနသည္ ။ ဆန္ၿပဳတ္ရဲ႕ တပည္႕ ဇလားက အမွတ္မထင္ ဆိုင္ၿပင္ကို ၾကည္႕မိလိုက္တဲ႕အခါ လွိဳင္မင္း ေဒါသမ်က္လံုးေတြ
နဲ႕ လက္သီးေတြကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ရင္း ၾကည္႕ေနတာကို ေတြ႕သြားသည္ ။
“ ဆရာ...ဆရာ..ဟိုမွာ...ခ်ာတိတ္တေကာင္...က်ေနာ္တို႕ကို ဘုၾကည္႕ၾကည္႕ေနတယ္......”
ဇလား ေၿပာလိုက္လို႕ ဆန္ၿပဳတ္ လွည္႕ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
“ ေအာ္...အဲ႕ေကာင္လား...ဒါ နီၿပာနဲ႕ ေစ်း၀ယ္လာေနက် ဒရိုင္ဘာ ေကာင္ေလး ေလ......”
ဆန္ၿပဳတ္က “ သူ႕ေကာင္မေလး ေပ်ာက္သြားလုိ႕ ငါတို႕ကို မၾကည္ ၿဖစ္ေနတာကြ...ဟားဟား...မေလာက္ေလး
မေလာက္စားေလး...ေလနဲ႕မွဳတ္ရင္ေတာင္ လဲသြားမယ္႕ ငေဖါင္ရိုးေလး.....” လို႕ ေၿပာသည္ ။
ထမင္းေၾကာ္ကို ပလုပ္ပေလာင္း စားေနတဲ႕ ေခါင္းၾကီးက “ ဇလား..မင္း သြား ေမာင္းထုတ္လိုက္ကြာ....ေ၀းေ၀း
ကို သြားလို႕....” လို႕ ခိုင္းလိုက္လို႕ ဇလား စားပြဲကေန ထထြက္သြားသည္ ။
လွိဳင္မင္းသည္ ဆန္ၿပဳတ္ရဲ႕ တပည္႕တေယာက္ ထလာတာကို ေတြ႕ေတာ႕ မလွမ္းမကမ္းက ေစ်း၀ယ္ေနတဲ႕ ေဒၚသန္းသန္း ဆီကို ေလ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။ ဇလားသည္ သူထထြက္သြားတာနဲ႕ ေရွာင္ထြက္သြားတဲ႕ လွိဳင္
မင္းကို ေတြ႕လိုက္ေတာ႕ သေဘာက်သြားသည္ ။
“ ေတာက္.....တကယ္လည္း ရင္မဆိုင္ရဲဘဲနဲ႕....လာစြာခ်င္တယ္..ေစာက္ရူးေလး . . ”
ဆန္ၿပဳတ္က ဇလားကို “ အလကား ေကာင္ေလးပါကြာ....ေနာက္ကို လမ္းမွာ တိုးရင္ နားဘန္က်င္းလိုက္.....” လို႕
ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေခါင္းၾကီးက “ ဆရာသမား..သူေဌး ဆီကို ဒီေန႕သြားမွာလား.....” လို႕ ေမးလိုက္ေတာ႕ ဆန္ၿပဳတ္က “ ေအး..ငါ႕ကို ေခၚထားတယ္....ဟိုဟာလုပ္ဖို႕..အခ်ိန္က်ၿပီနဲ႕ တူတယ္.....” လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ ။
တကိုယ္လံုး နာက်င္ကိုက္ခဲေနသည္ ။
လူယုတ္မာေတြ လက္ခ်က္ေၾကာင္႕ နီၿပာ႕ကိုယ္က အေပါက္ မွန္သမွ် နာက်င္ က်ိန္းစပ္ေနသည္ ။ ေရွ႕ေပါက္ေရာ
ေနာက္ေပါက္ေရာ တအား ေဆာင္႕လုပ္ထားၾကတာ ။
တဲအိမ္ေလး တလံုးထဲမွာ တံခါး အလံုပိတ္ၿပီး အေစာင္႕နဲ႕ ထားထားသည္ ။ ဘယ္ေနရာမွန္းေတာ႕ နီၿပာ မသိဘူး ။ ဆန္ၿပဳတ္ရဲ႕ တပည္႕ေတြ ေၿပာဆိုေနၾကတဲ႕အထဲ ၾကားမိတာေတာ႕ ေမွာ္ဘီဖက္က ရြာေလးတရြာမွာ လို႕ သိရ
တာဘဲ ။
ငါ႕ဘ၀ ဆိုး၀ါးလွခ်ည္လား လို႕ နီၿပာေတြးေနသည္ ။ ငိုရလြန္းလို႕ ေမာလွၿပီ ။ ဒီကေန လြတ္ေၿမာက္မယ္ ဆိုရင္
ေတာ႕ ဆန္ၿပဳတ္တို႕ကို အေသသတ္ၿပီး လက္စားေခ်ရမည္ ။ ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ လက္စားမေခ်ႏိုင္ရင္ ကိုယ္စား
ေခ်ေပးမယ္႕ လူတေယာက္ကို ရွာရမည္ ။ ဒါ နီၿပာ အထပ္ထပ္ ေရရြတ္ေနတာေတြ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ တံခါး ၀ုန္းကနဲ ပြင္႕လာသည္ ။
သူ႕ကို ေစာင္႕တဲ႕ အေစာင္႕ မိန္းမၾကီး ။ အသားမဲမဲ အရုပ္ဆိုးဆိုး ။ အ၀လြန္ မိန္းမၾကီး ။
“ ေကာင္မေလး...ၿမိဳလိုက္ဆို႕လို္က္အံုး.....နင္ စိုေၿပလွပေနမွ ၿဖစ္မယ္...ငါတို႕ ဆရာၾကီး မၾကာခင္ နင္႕ကို လာလိုး
မယ္....” လို႕ ေၿပာရင္း ထမင္းနဲ႕ ဟင္း ပုဂံကို အေရွ႕ကို လာခ်ေပးသည္ ။ ပလပ္စတစ္ခြက္တခြက္နဲ႕ ေရတခြက္ ။
ဒီမိန္းမၾကီးကို လဒ္ထိုး စည္းရံုးၿပီး ထြက္ေၿပးလို႕ရရင္ ေကာင္းမယ္...။
သူ႕ကို ဘာနဲ႕ လဒ္ထိုးရမလဲ ဆိုတာ နီၿပာ႕ေခါင္းထဲမွာ အေၿပးအလႊား စဥ္းစားေနသည္ ။
ဦးၾကီးေငြသည္ သူ႕တိုက္ အေနာက္ဖက္က ေရကူးကန္ ေဘးနားမွာ ပက္လက္ကုလားထိုင္နဲ႕ ထိုင္ၿပီး ဖုန္းေၿပာ
ေနသည္ ။ သူသည္ သူ႕လုပ္ငန္းေတြ အရွံဳးေပၚေနလို႕ စိတ္ညစ္ေနသည္ ။ သူ႕ၿပိဳင္ဖက္ရဲ႕ ထိုးႏွက္ခ်က္ေၾကာင္႕
ၿဖစ္တာလို႕ သူ႕တပည္႕ေတြက တင္ၿပၾကသည္ ။ အၿပိဳင္အဆိုင္ လုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ႕အခ်ိန္ သူ႕ၿပိဳင္ဖက္သည္ ခ်က္
ေအာက္ထိုးတဲ႕ ညစ္ပတ္တဲ႕ အကြက္ေတြနဲ႕ အႏိုင္ယူေနသည္ ။ ဒီေခြးသူေတာင္းစားကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ မုန္း
ေနသလဲ ဆိုရင္ ဆန္ၿပဳတ္တို႕ လူမိုက္ေတြကို လူသတ္သမားေတာင္ ရွာခိုင္းထားသည္ ။ သူ႕ကို သည္းခံေနေပ
မယ္႕ ဆိုးသထက္ ဆိုးလာသည္ ။ လမ္းေပါက္ေတြကိုလည္း လိုက္ပိတ္ေနလို႕ လုပ္စားလို႕ မေကာင္းေတာ႕ဘူး ။
သူ႕တပည္႕ ေတဇာေက်ာ္႕ကို လူမိုက္ ဆန္ၿပဳတ္ကို ေခၚခိုင္းလိုက္သည္ ။
ဆန္ၿပဳတ္ကို သူ ေမြးထားသည္ ။ ေမြးထားတာ ၾကာၿပီ ။ ဒီေကာင္က မိုက္တဲ႕ေနရာမွာ ကိုယ္႕အေမကိုေတာင္ ၿပန္
သတ္တဲ႕ေကာင္ ။ လာဖမ္းတဲ႕ ရဲေတြကို ဓါးနဲ႕ ဆီးထိုးတဲ႕ေကာင္ ။ မုဒိန္းက်င္႕တာကလည္း မိန္းမ သံုးဆယ္ေက်ာ္
ၿပီ ။ ကမ္းကုန္ေအာင္ မိုက္ကန္းတဲ႕ေကာင္ ။
အၿမဲ သူေၿပာေလ႕ရွိတာက သူသည္ လမ္းမေတာ္ဖိုးတုတ္လို လူသာေသ နံမည္မေသတဲ႕ နံမည္ၾကီး လူမိုက္ၾကီး
တေယာက္ ၿဖစ္ခ်င္သည္ တဲ႕ ။ ဆန္ၿပဳတ္က သူ႕ကို လုပ္ေပးခဲ႕တာေတြ အမ်ားၾကီးဘဲ ။
သူ႕အကိုၾကီးက ေမြးတဲ႕ သူ႕တူမေလး မသင္႕ေတာ္တဲ႕ ကေလကေခ် ဆင္းရဲသားေလးနဲ႕ လိုက္ေၿပးတံုးကလည္း
ဆန္ၿပဳတ္ကို သူ ခိုင္းခဲ႕ဘူးသည္ ။ ဆန္ၿပဳတ္သည္ တူမေလးကို ခိုးေၿပးတဲ႕ ကေလကေခ်ေလးကို မသန္မစြမ္း
ေဆးရံုကို ရာသက္ပန္ တက္သြားရေအာင္ကို ဆံုးမခဲ႕သည္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ သူပိုင္ ကုန္ကားတစီး ေမွာက္တဲ႕အေၾကာင္း နယ္က မန္ေနဂ်ာ တေယာက္က ဖုန္းလွမ္းဆက္ သတင္း
ပို႕သလို သူပိုင္ စက္ရံုတရံုလည္္း မီးေလာင္သြားသည္ ဆိုတာ ေနာက္ လူယံုတေယာက္ဆီက သတင္းေပးပို႕သည္ ။ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ညစ္သြားတဲ႕အခ်ိန္ သူ႕ၿပိဳင္ဖက္ ငတိရဲ႕ ဆုိး၀ါးတဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြကို ထပ္သိလိုက္ရေတာ႕ ဒီ
ေကာင္ကို လူ႕ေလာကေန အၿပီးအပိုင္ ေမာင္းထုတ္ဖို႕ အခ်ိန္တန္ၿပီ လို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္ေတာ႕သည္ ။
အိမ္အကူ ေကာင္မေလး မေက်ာ႕ခိုင္က “ ဦးဆန္ၿပဳတ္ ေရာက္ေနပါတယ္..သူေဌး ေခၚထားလို႕ လာတာလို႕ ေၿပာပါတယ္ရွင္႕....” လို႕ လာေၿပာသည္ ။
ဦးၾကီးေငြ လည္း “ လႊတ္လိုက္..” လို႕ ေၿပာရင္း ေတာင္ၾကီးက သူ႕တပည္႕ စိုင္းေအာင္ ကို ဖုန္းေၿပာေနသည္ ။
မေက်ာ႕ခိုင္ လွည္႕ထြက္သြားခ်ိန္ သူ တခ်က္ လွမ္းၾကည္႕လိုက္သည္ ..။
မေက်ာ႕ခိုင္ရဲ႕ ခါးေသးေသး ေအာက္က တင္ပါးလံုးလံုးေတြ တုန္ခါ လွဳပ္ရမ္းသြားတာကို သူ ေတာ္ေတာ္ ၾကာေအာင္ စိုက္ၾကည္႕သည္ ။ ဟူး....ေကာင္မ...မဆိုးဘူး....။
သူ႕ထမင္းခ်က္ ၾကံ႕ၾကီး လင္ပန္းေပၚ စားစရာေတြ တင္ၿပီး ေရာက္လာသည္ ။
“ ဆရာ...ဆရာ ၾကိဳက္တာေတြ အကုန္ ခ်က္ခဲ႕တယ္..ဟီး...စားၾကည္႕ပါအံုး.....” လို႕ ေၿပာရင္း ။
“ ေဟ႕ေကာင္......ငါ စိတ္ညစ္ေနတယ္....မစားခ်င္ဘူး......”
ၾကံ႕ၾကီး.....ေၾကာင္ေငးၾကည္႕ေနသည္ ။ အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းနဲ႕ စားဖြယ္ရာေတြက သူ အပင္ပန္းခံၿပီး ခ်က္
ၿပဳတ္လာတာ ။ ဆရာသမားက မစားခ်င္ဘူး ဆိုလို႕ သူ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိဘူး ။
“ ေဟ႕ေကာင္ ေစာက္ရူး ဖြတ္ၾကား....ဘာေငးေနတာလဲ ငါ ဖေနာင္႕နဲ႕ ထေပါက္လိုက္ရလို႕....နာေတာ႕မယ္...”
ဒီအခ်ိန္မွာ ဆန္ၿပဳတ္ ေရာက္လာသည္ ။
“ ေဘာ႕စ္....”
“ ေဟ႕ေကာင္ ဆန္ၿပဳတ္...လာ...လာထိုင္.....မင္း ဘာစားၿပီးပလဲ.....”
“ အဟဲ....မ....မ....မစား....ရေသး.....”
“ အိုေက...ေကာင္းတယ္...ဟိုေကာင္ ၾကံ႕ရူး....ဖြတ္ၾကား......ၿပန္လာ..အစားေတြ ယူလာခဲ႕....”
ထမင္းခ်က္ ၾကံ႕ၾကီး ၿပန္ေရာက္လာသည္ ။
“ အစားေတြ ဒီေပၚခ်.....”
ၾကံ႕ၾကီးက လင္ဘန္းကို စားပြဲေလးေပၚ ခ်လိုက္သည္ ။
“ ကဲ ဆန္ၿပဳတ္..စားစမ္း...ငါ႕အတြက္ ရွယ္ ခ်က္ေပးတာ..စားၾကည္႕....ဆိတ္ဖိုက္တင္းေဘာ....ရယ္.....သိုးလီးစြပ္ၿပဳတ္
ရယ္....ႏြားေၿခေထာက္ရယ္.....”
“ ဟုတ္..ေက်းဇူးဘဲ ေဘာ႕စ္......”
ဆန္ၿပဳတ္ စားေနတဲ႕အခ်ိန္ ဦးၾကီးေငြက “ မင္း နယ္စပ္ကေန ေခၚလာတဲ႕ ခ်ာတိတ္ နံမည္က ဘာတဲ႕..” လို႕ ေမး
လိုက္သည္ ။
“ ေအာင္ႏိုင္ေက်ာ္...ပါ ေဘာ႕စ္.....”
“ ဟား....ေကာင္းလိုက္တဲ႕ နံမည္.......ေအာင္....ႏိုင္...ေက်ာ္......အင္း..အကုန္..ေကာင္း.....”
ဦးၾကီးေငြ သေဘာက်သြားသည္ ။
“ ေသနတ္ေကာ..အဆင္သင္႕ ရွိၿပီလား......”
“ ဟုတ္ကဲ႕ပါ ေဘာ႕စ္.....”
“ ဒီေကာင္ သြားတတ္လာတတ္တဲ႕ေနရာေတြကို ေတဇာေက်ာ္ သိတယ္.....မင္း ေတဇာေက်ာ္နဲ႕ တိုင္ပင္လိုက္....
ငါ ၿဖစ္ေစခ်င္တာကေတာ႕ လူစည္ကားတဲ႕ ၿမိဳ႕လည္ေခါင္လို ေနရာမွာ ေပၚတင္ၾကီး ၿဖဳတ္ေစခ်င္တယ္.....”
“ ေဘာ႕စ္သေဘာတိုင္း ၿဖစ္ေစရပါမယ္....စိတ္ခ်ပါ.....”
“ ေအာင္ႏိုင္ေက်ာ္က ၿပီးရင္ ဘယ္လို ေရွာင္တိမ္းမလဲ...”
“ က်ေနာ္႕လူတေယာက္က အသင္႕ေစာင္႕ေနပါမယ္..ကားနဲ႕ တင္သြားပါမယ္....သူ နယ္စပ္ကို တခါထဲ ေၿပးပါမယ္
တဖက္ကမ္းကို သူ ေရွာင္ေနပါမယ္.....”
“ အိုေက.....သူက ငါခိုင္းတယ္ ဆိုတာ မသိဘူး မဟုတ္လား..”
“ မသိပါဘူး ေဘာ႕စ္..က်ေနာ္ ခိုင္းတယ္ဘဲ သူသိပါတယ္.....အကယ္လို႕ သူ႕ကို ရဲမိသြားရင္ က်ေနာ္တို႕ သူ႕ကို
ႏုတ္ပိတ္ေပးပါမယ္......”
“ ေကာင္းၿပီ....ဆန္ၿပဳတ္...ဆက္လုပ္လိုက္ေတာ႕ကြာ.....”
“ ဟုတ္ ေဘာ႕စ္..စိတ္ခ်ပါ....ေအာင္ႏိုင္ေက်ာ္ ပစ္သတ္လိုက္တာကို က်ေနာ္႕တပည္႕တေယာက္က ဗီဒီယို ရိုက္ထား
ပါမယ္...ေဘာ႕စ္ ေတြ႕ရေအာင္....”
“ ေကာင္တယ္.....”
ဒီအခ်ိန္မွာ စခန္းမွဴးမန္းထူးသည္ သူထိုင္ေနက် လပ္ကီးဆဲဗင္း လဖက္ရည္ဆိုင္ထဲမွာ သူ႕တပည္႕တေယာက္နဲ႕
ထိုင္ေနသည္ ။
သူ စိတ္ခ်ရတဲ႕ တပည္႕ ရဲတပ္ၾကပ္ လြင္မိုးေနေအာင္ ။ “ ေဟ႕ေကာင္ လြင္မိုးေနေအာင္...မင္း ဆန္ၿပဳတ္ကို ရွဲ
ဒိုး လုိက္စမ္းကြာ..မင္းလိုတဲ႕ စားရိတ္ အကုန္ ငါ ထုတ္ေပးမယ္...ဒီေကာင္႕ ေၿခရာလက္ရာေတြ ငါ အကုန္သိခ်င္
တယ္.....မင္း တေယာက္ထဲလုပ္...မင္း ရဲစခန္းလည္း လာစရာမလိုဘူး..မင္း သိတာမွန္သမွ် ငါ႕ဆီ ကို ဖုန္းနဲ႕ သတင္းပို႕ကြာ...” လို႕ တီးတိုး ေၿပာေနသည္ ။ လြင္မိုးေနေအာင္က “ စိတ္ခ်ပါ ဆရာသမား....က်ေနာ္ ေသခ်ာ လိုက္မယ္...ဆရာ႕ဆီကို ထူးၿခားတာ သတင္းပို႕မယ္.....” လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ ။
ပိုင္ေလာက္တဲ႕ ဂြင္၀င္ရင္ ဆန္ၿပဳတ္ကို အၿပတ္သိပ္မည္ လို႕ မန္းထူး ဆံုးၿဖတ္ထားသည္ ။ လြင္မိုးေနေအာင္က
သူေမြးထားတဲ႕ ခ်ာတိတ္ ။ အစစ သူ ကူညီထားတဲ႕ ေကာင္ေလး ။ ေတာ္ရံုတပည္႕ကို စိတ္မခ်ဘူး ။ ႏွစ္ေပါက္
တေပါက္ ရိုက္တဲ႕ေကာင္က ခပ္မ်ားမ်ား မဟုတ္လား ။ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မယံုရတဲ႕ ေခတ္ အခါ ေလ ။
No comments:
Post a Comment