ေမဇင္က ဒြန္႕ကို ေပါက္ေပါက္ကို လူေရွ႕မွာ အ၀တ္ေတြ မခြ်တ္ဖို႕ တားလိုက္မိသည္ ။
ဒြန္က “ ငါက ေနာက္တာပါ...” လို႕ ေၿပာၿပီး တဟားဟားရယ္ေနသည္ ။ ဆက္ေတာ႕ မလုပ္ေတာ႕ ။ တၿဖည္း
ၿဖည္းနဲ႕ စားလိုက္ ေသာက္လိုက္နဲ႕ ပိုမူးလာၾကသည္ ။
အာရပ္သူေဌးၾကီး ႏွစ္ေယာက္က ေမဇင္႕ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ေတြကို စပ္စုလာၾကသည္ ။ အိမ္ေထာင္ မရွိတဲ႕ လူ
လြတ္ ဆိုတာကိုလည္း သိေရာ သူတို႕ထဲက တေယာက္ေယာက္ကို လက္ထပ္ပါလား....သူတို႕ရဲ႕ မယား ၿဖစ္လာ
ရင္ လက္ညွိဳးညႊန္ရာ ေရၿဖစ္သည္ ဆိုတဲ႕စကားလို အရာရာ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ႏိုင္လိမ္႕မည္ လို႕ ကမ္းလွမ္းလာ
သည္ ။
သည္ ။ ေမဇင္လည္း ဘာေၾကာင္႕ သူတို႕ကို မၾကိဳက္လဲဆိုတာ ရွင္းမၿပပါဘူး ။
ဒြန္က အားလံုးကို “ ကဲ စားလို႕ေသာက္လို႕လည္း ၀ၾကၿပီ........ငါတို႕ ဘာလုပ္ၾကမလဲ....” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။
အာရပ္ၾကီး တေယာက္က “ ဒြန္...မင္းမွာ ဇိမ္ခံသေဘ္ာ ရွိတယ္ဆို....ငါတို႕ကို လိုက္ၿပမလား.....” လို႕ ေမးလိုက္
တဲ႕အခါ ဒြန္က “ ဟား.....ေကာင္းတဲ႕ အၾကံအစည္ဘဲ....အဇီ ...ငါ႕သေဘ္ာကို လိုက္ၿပမယ္.....မင္းတို႕သေဘ္ာ
ေတြေလာက္ေတာ႕ မၾကီးဘူး.....ၿမစ္ထဲကို အေပ်ာ္ သေဘ္ာစီး ထြက္ၾကမယ္......” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ေမဇင္႕ကို “ သေဘ္ာက အရမ္း လွတာဘဲ မမေမဇင္....ေပ်ာ္စရာၾကီး......” လို႕ ေၿပာၿပီး သြားရမွာကို ေပ်ာ္ေနသည္ ။ ဒြန္က သူ႕တပည္႕တေယာက္ကို သြားဖို႕ ကားေတြ စီစဥ္ခိုင္းလိုက္သည္ ။ တပည္႕တေယာက္က ၿပာၿပာသလဲ
သေဘ္ာဆီကို ဖုန္းဆက္ၿပီး မၾကာခင္ လာၾကမယ္႕အေၾကာင္း ေၿပာေနသလို တပည္႕တေယာက္က ကားဆီကို
ေၿပးသည္ ။
မၾကာခင္ ဒြန္ရဲ႕ လစ္မိုဇင္း ကားရွည္ၾကီးနဲ႕ အာရပ္ေဘာစိေတြရဲ႕ မာစီဒီးကားသစ္ၾကီးတို႕သည္ ဒြန္ရဲ႕ သေဘ္ာ
ရွိေနတဲ႕ ၿမစ္ဆိပ္ေလးကို အရွိန္ၿပင္းၿပင္းနဲ႕ သြားေနၾကပါသည္ ။
ေသာက္ထားတဲ႕ အရွိန္နဲ႕ ေမဇင္ ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ ။
ေအးစိမ္႕တဲ႕ ခံစားမွဳေၾကာင္႕ ဆတ္ကနဲ သတိၿပန္၀င္လာသည္ ။
ဒြန္ရဲ႕ သေဘာ္ေပၚကို ေရာက္ေနသည္ လို႕ စိတ္ထဲမွာ ထင္မိလိုက္ေပမယ္႕ ကိုယ္ခႏၶာက ပက္လက္ အေနအထား
ၿဖစ္ေနတာေၾကာင္႕ ပတ္၀န္းက်င္ကို အေသအခ်ာ ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
ဟင္.....
ငါ....ငါ...ကုတင္တလံုးေပၚမွာ ပက္လက္ၾကီး...ကိုယ္တံုးလံုးၾကီး......ေရာက္ေနပါလား.....
ဟာ....ငါ႕လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန္႕ကားၿပီး ၾကိဳးေတြနဲ႕ တုပ္ထားၾကပါလား......
ဘယ္လိုၿဖစ္တာလဲ...ဒြန္....ဒြန္.....တယ္ ယုတ္မာပါလား.....
ေပါက္ေပါက္...ေပါက္ေပါက္..ဘယ္ေရာက္ေနလဲ.......
ေပါက္ေပါက္ေရ...ေပါက္ေပါက္.....ရွိလား.....ေပါက္ေပါက္......
အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႕ ေအာ္ေမးလိုက္ေတာ႕...
“ ရွိတယ္....မမ.......ေပါက္ ဒီဖက္ခန္းမွာ....ေပါက္ကို ကိုယ္တံုးလံုး ခြ်တ္ၿပီး ေၿခေတြ လက္ေတြကို ၾကိဳးနဲ႕ တုပ္
ထားၾကတယ္...မမ........မမကိုေရာ.....”
“ ေအး...မမ ကိုလည္း အဲလိုဘဲ လုပ္ထားတယ္........ဘာၿဖစ္သြားတာလဲ....ဒြန္.....ယုတ္ပတ္ၿပီ …. ”
“ ဟုတ္တယ္....မမ........ဒြန္ရဲ႕ လက္ခ်က္ဘဲ......က်မလည္း ေက်ာခ်မွ ဓါးၿပမွန္းသိရၿပီ.....ေတာ္ေတာ္ ဆုိးတဲ႕ ေကာင္”
ဒီအခ်ိန္မွာ တံခါးပြင္႕လာသည္ ။
၀င္လာတာက ၿပံဳးစိစိနဲ႕ ဒြန္ ...။
“ ဘယ္လိုလဲ....အံ႕ၾသသြားလား.......မင္းတို႕ ၂ေယာက္ကို မၾကာခင္ ေဆာ္ဒီကို ပို႕ေတာ႕မယ္....မင္းတို႕က ငါ႕
မိတ္ေဆြ အဇီတို႕ရဲ႕ ေငြ၀ယ္ကြ်န္ေတြ ၿဖစ္ၿပီ..သူတို႕ ခိုင္းတာကို လုပ္ရမယ္....သူတို႕က လီးအစုတ္ ခံရတာရယ္
ဖင္လိုးရတာရယ္ကို အရမ္းၾကိဳက္တာ.....ဖင္ခံလီးစုတ္ ကြ်န္မ ..လုပ္ေပေတာ႕ကြာ...ဟားဟားဟား.......”
ဒြန္ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြက ေၾကာက္စရာ ေကာင္းလွသည္ ။
“ ငါ႕အေနနဲ႕က ေငြေၾကာင္႕ နင္တို႕ကို ေရာင္းစားတာ မဟုတ္ဘူး ...ဒီ ေဘာစိေတြက ငါ႕ဆရာေတြ..ေက်းဇူးရွင္
ေတြ..ငါတို႕ရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရး အတြက္ဆို ေငြေတြ ဗံုးေပါလေအာ လွဴတဲ႕လူေတြ..ေစတနာရွင္ေတြ..ဒါေၾကာင္႕ သူ
တို႕ကို ေက်းဇူးဆပ္တာကြ...”
“ ဘာ.....ေတာ္လွန္ေ၇း..ဟတ္လား....ဘာေတာ္လွန္ေရးလဲ..နင္က ႏိုက္ကလပ္ ဖြင္႕စားေနတာမဟုတ္လား...ဒြန္...”
လိုက ေမဇင္က ေဒါသတၾကီးနျက ေအာ္ ေမးလိုက္သည္ ။
“ အင္း....ဒါက ဟန္ၿပအလုပ္ကြ......ငါတို႕က ယူအက္စ္နဲ႕ အေနာက္ ေနတိုး အုပ္စုရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြ ေဖါက္ၿပန္တာ
ေတြကို ရြံရွာတဲ႕အုပ္စု....ငါတို႕ သူတို႕ကို ဖ်က္ဆီး ေခ်မွုန္းၾကဖို႕ ဆံုးၿဖတ္ထားၾကတာ....သူတို႕က ငါတို႕ကို တဲ
ရိုးရစ္စ္ ( အၾကမ္းဖက္သမား ) တဲ႕..ငါတို႕ကေတာ႕ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ေတာ္လွန္ေရး သူရဲေကာင္းေတြ လို႕ ယံုၾကည္
ၾကတယ္...ထင္ၾကတယ္......”
“ မင္း ေတာ္ေတာ္ ဆိုးတဲ႕ေကာင္ဘဲ.....မင္းတို႕ က်ဆံုးပါေစလို႕ ငါ ဆုေတာင္းေပးလိုက္မယ္..ဒြန္....”
ေဒါသနဲ႕ ေအာ္ေၿပာလိုက္တဲ႕ ေမဇင္႕ကို ဒြန္က စိတ္မဆိုး ။ တဟားဟား ေအာ္ရယ္လိုက္သည္ ။
“ ကဲ..ငါ႕ဆရာၾကီးေတြက မင္းတို႕ႏွစ္ေယာက္ကို ဖင္စမ္းလိုးခ်င္လို႕တဲ႕..ငါက အဆီမဆြတ္ဘဲေတာ႕ မလိုးပါနဲ႕...
” လို႕ ေတာင္းပန္ထားရတယ္....မင္းတို႕ အဆင္ေၿပေအာင္.....ဖင္လိုးတဲ႕အခါ သံုးတဲ႕ ဆီဘူးေလး...ငါ ေပးလိုက္
ပါတယ္...အဆင္ေၿပမွာပါ ….ကဲ သြားၿပီ.....”
ဒြန္ ထြက္သြားတယ္ ။ တဖက္ခန္းက ေပါက္ေပါက္ရဲ႕ ညစ္ညစ္ညမ္းညမ္း ဆဲသံေတြ ဆူညံသြားသည္ ။
ေတာက္...ဖြတ္ထြက္မွ ေတာင္ပို႕မွန္း သိရတယ္..လူယုတ္မာ...မေအလိုး....ေစာက္ရူးေခြးသား.....
ေမဇင္လည္း ဒီ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ကေန ဘယ္လို လြတ္ေၿမာက္ႏိုင္မလဲ ဆိုတာကို အၿပင္းအထန္ ၾကိဳးစားရပါၿပီ ။
ဒီတိုင္းၿပည္ရဲ႕ ေၿမၾကီးေပၚမွာ ရွိေနတံုး သူတို႕လက္ကေန လြတ္မွ ၿဖစ္မည္ ။ သူတို႕ တိုင္းၿပည္ကိုေရာက္သြားမွ ဆိုရင္ လြယ္ေတာ႕မယ္ မထင္ဘူး ။အခန္း ( ၂၂ )
အာရပ္ၾကီးသည္ ေမဇင္႕၀တ္လစ္စလစ္ ကိုယ္ကို ကာမခိုးေတြ လ်ံေနတဲ႕ မ်က္လံုးၿပဴးၾကီးေတြနဲ႕ စိုက္ၾကည္႕ေန
သည္ ။ ဖြံ႕ထြားတင္းမာတဲ႕ ရင္သားစိုင္တစံုကို ၾကည္႕လိုက္ အခ်ိဳးက် ေၿဖာင္႕စင္းတဲ႕ ေပါင္တန္ရွည္ ၿဖဴေဖြးေဖြးေတြနဲ႕ ေပါင္ဂြဆံုက အဂၤါစပ္ကို ၾကည္႕လိုက္..ပါးစပ္ကလည္း...သိပ္လွတယ္....သိပ္ေကာင္းတယ္...ဆိုတာေတြကိုတတြတ္တြတ္ ေၿပာဆိုေနသည္ ။
တဖက္ခန္းက ေပါက္ေပါက္ရဲ႕ ညစ္ညစ္ညမ္းညမ္း ေအာ္ဆဲေနတဲ႕ အသံေတြကိုလည္း ၾကားေနရသည္ ။ မတရား
အႏိုင္က်င္႕ ေရာင္းစား ခံရတဲ႕ ကိုယ္ေတြရဲ႕ အၿဖစ္ကို ေပါက္ေပါက္ လက္မခံႏိုင္ဘူး ၿဖစ္ေနသည္ ။ ေမဇင္လည္း
မယံုၾကည္ႏိုင္ေအာင္ကို အံ႕ၾသမိၿပီး အရမ္းေဒါသၿဖစ္တာပါဘဲ ။ သို႕ေပမယ္႕ လက္ေကာ ေၿခေကာ ၾကိဳးတုပ္ခံထား
ရတဲ႕ အေၿခအေနမွာ ဆဲေနလို႕လည္း ဘာထူးမွာလဲ ။
အခ်ဳပ္အေႏွာင္ကေန လြတ္ေၿမာက္ဖို႕ဘဲ အေရးၾကီးေနသည္ မဟုတ္လား ။ အာရပ္ၾကီးသည္ သူ႕ အ၀တ္အစား
ေတြကို ခြ်တ္ေနသည္ ။ ေမဇင္ရဲ႕ ကိုယ္တံုးလံုး ကိုယ္ေတြကို ၾကည္႕လိုက္ ရင္သားေတြကို ပြတ္လိုက္ အဂၤါစပ္
ကို ကိုင္လိုက္ လုပ္ေနရာက စိတ္ေတြ တအား ေသာင္းက်န္းလာၿပီး ေမဇင္႕ကို တက္လုပ္ဖို႕ ၿပင္ေနၿပီ ။ အ၀တ္ေတြ အကုန္ ခြ်တ္ၿပီးတဲ႕အခ်ိန္ ရွည္လ်ား တုတ္ခိုင္တဲ႕ သူ႕လိင္တန္ေခ်ာင္းကို လက္တဖက္နဲ႕ ကြင္းတိုက္ပြတ္သပ္ရင္း ေမဇင္ ရွိေနတဲ႕ ကုတင္အေပၚကို တက္လာသည္ ။
“ မင္း ပူစီ သိပ္လွတယ္....ႏွဳတ္ခမ္းသား ထူထူေတြကို နမ္းခ်င္တယ္...လွိဳဏ္ေခါင္းထဲကို ငါ႕လ်ာတခုလံုး သြင္းထား
ခ်င္တယ္...မင္း ပူစီက ထြက္လာတဲ႕ အခ်ိဳ၇ည္ေတြကို ၿမိဳခ်ခ်င္တယ္....”
အရူးတေယာက္လို တတြတ္တြတ္ ရြတ္ေနရင္း ေမဇင္႕ အဂၤါစပ္ၾကီးကို သူ႕ႏွာေခါင္း ရွည္ရွည္ ေကာက္ေကာက္ၾကီးနဲ႕ နမ္းရွံဳ႕သည္ ။
“ အို...ဟင္း......ဟင္း......အင္း....”
ေမဇင္မွာ ယားက်ိက်ိ ခံစားမွဳေၾကာင္႕ ပါးစပ္က ညည္းမိလိုက္သည္ ။
သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြက ရသာဖူး အစိေပၚမွာ ေရာက္ေနသည္ ။ ၾကက္သီးေတြ တဖ်န္းဖ်န္း ထရင္း ေမဇင္လည္း
သူ႕လုပ္ရပ္ေတြကို ရုန္းကန္ ၿငင္းဆန္ဖို႕ ၾကိဳးစားေပမယ္႕ လက္ေကာ ေၿခေကာ ၾကိဳးတုပ္ ခံထားရတာေၾကာင္႕ ဘာမွ လုပ္လို႕ မရဘူး ။
ဖိနပ္သံ တေဒါက္ေဒါက္ ၾကားလိုက္ရၿပီး ဒြန္ရဲ႕ တဟားဟား ရယ္သံကိုပါ ၾကားလိုက္ရသည္ ။
“ ၾကည္႕ေကာင္းတဲ႕ ၿမင္ကြင္းေလးဘဲကြာ....ဟားဟားဟား.....မင္း သူ႕လီးကို ေတြ႕တယ္ မဟုတ္လား..တကယ္႕
ပထန္လီးၾကီး..မင္း ကို အၿပတ္ လိုးေတာ႕မွာကြ..ဟားဟားဟား....ပြဲၾကီးပြဲေကာင္းဘဲ....”
ဒြန္နဲ႕အတူ လူတေယာက္ ပါလာသည္ ။
အသက္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ေတာင္႕တင္း သန္မာပံုရတဲ႕ လူငယ္ တေယာက္ ။
“ ဒါက ငါ႕ရဲ႕ မိတ္ေဆြ..ရပ္ေ၀းက လာတဲ႕ မိတ္ေဆြ..သူက မၾကာခင္ ယံုၾကည္ခ်က္အတြက္ အသက္ကို စေတး
ေတာ႕မယ္႕ သူရဲေကာင္း တေယာက္ ..အာဇာနည္ ၿဖစ္မယ္႕ လူ..သူ႕ကို ဘ၀တပါးကို မကူးေၿပာင္းခင္ မင္းရဲ႕
အလွအပေတြကို ငါလာၿပတာ..ကဲ..အာဇဇ္ေရ..ၾကည္႕ပါအံုးကြာ..ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕......”
ဒြန္က ေမဇင္႕ ၀တ္လစ္စလစ္ကိုယ္ေတြကို ၿပလိုက္သည္ ။ အာရပ္ၾကီးကေတာ႕ ၿပံဳးၿဖီးၿဖီးနဲ႕ သူ႕လိင္တန္ေခ်ာင္း
ကို လက္နဲ႕ ဆုပ္ရင္း ေမဇင္႕ ပါးစပ္ေပါက္နားကို လာေတ႕သည္ ။
“ ဟိတ္...စုတ္ေလ...လီးကို စုတ္ခိုင္းေနတာ မေတြ႕ဖူးလား.....”
ဒြန္က ေမဇင္႕ကို ေငါက္လိုက္သည္ ။
“ ဘာလို႕ စုတ္ရမွာလဲ....ၾကိဳးနဲ႕ တုပ္ထားၿပီး အတင္း အႏိုင္က်င္႕ လုပ္ခိုင္းတာေတာ႕ လြန္တာေပါ႕...”
ေမဇင္က ေဒါသသံနဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ဒြန္က မ်က္ႏွာၾကီး နီတက္လာသည္ ။
“ မင္းက ငါ႕ကို အာခံတယ္ေပါ႕ေလ..မင္းဟာ လတ္တေလာမွာ ငါ႕လက္ခုပ္ထဲ ေရာက္ေနတာ..ေကာင္မရဲ႕....”
ဧည္႕သည္ ဆိုတဲ႕ လူငယ္က “ အကိုၾကီး....မိန္းမ ကို လႊတ္ေပးလိုက္ပါဗ်ာ.....က်ဳပ္က နာရီပိုင္းအတြင္း ဘ၀
ကူးေၿပာင္းေတာ႕မယ္႕လူ...ယံုၾကည္ခ်က္ အတြက္ အသက္ေပးရဲေပမယ္႕ ဒီလို မတရား ခ်ဳပ္ေနွာင္တာကိုေတာ႕
က်ဳပ္ မၾကိဳက္ဘူး.....” လို႕ ေၿပာခ်လိုက္သည္ ။
ဒြန္လည္း လူငယ္ကို အံ႕ၾသသလို နဲ႕ ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
အာရပ္ၾကီးကေတာ႕ ဒြန္ကို “ မင္း ဘာလို႕ သူ႕ကို ဒီကို ေခၚလာတာလဲ ဒြန္...မင္း ေတာ္ေတာ္ မွားတယ္..” လို႕
အၿပစ္တင္လိုက္သည္ ။
လူငယ္က “ ကဲ ..အကိုၾကီး....သူ႕ကို ၾကိဳးၿဖည္ေပးလိုက္ပါ.....” လို႕ ေၿပာလိုက္ၿပန္သည္ ။ ဒြန္ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိ...ငိုင္ေနသည္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ သူတို႕ အေနာက္ တံခါး၀က အသံတသံ ထြက္လာသည္ ။
“ ဟုတ္တယ္.....အၾကမ္းဖက္သမားေလး ေၿပာတာ မွန္တယ္...မိန္းမကို ၾကိဳးၿဖည္ေပးလိုက္ပါ..ဒြန္....”
“ ဟင္.....မင္း....မင္း....ဘယ္သူလဲ...ဘာလဲ.....”
ဒြန္က အခန္းထဲကို ၀င္လာတဲ႕လူကို အံ႕ၾသတၾကီးနဲ႕ ေမးလိုက္သည္ ။
အသက္ ငါးဆယ္ခန္႕ အာရွႏြယ္ဖြား တေယာက္ ။ သူ႕လက္ထဲမွာ ေသနတ္ၾကီး တလက္ ။ ဒြန္တို႕ကို ခ်ိန္ရြယ္ထားသည္ ။
“ ငါ ဘယ္သူ ဆိုတာက အေရးမၾကီးပါဘူး....လူေတြကို အစုလိုက္ သတ္ၿဖတ္ပစ္ခ်င္တဲ႕ မင္းတို႕ကို တားဆီးဖို႕
ေရာက္လာတယ္ ဆိုပါေတာ႕..ေသမင္းတမန္ က်ည္ဆံေတြက ညွာမွာ မဟုတ္ဖူးေနာ္...ၾကမ္းၿပင္ေပၚကို ဒူးေထာက္
လိုက္ၾကစမ္း....လုပ္..လုပ္..ၿမန္ၿမန္......”
ဒီလူၾကီးရဲ႕ အမိန္႕သံနဲ႕အတူ ေသနတ္ေၿပာင္းကို ရမ္းၿပေနတာကို ဒြန္တို႕ ၿမင္ၾကသည္ ။ တကယ္ လုပ္မယ္႕ပံု ။
သူတို႕ သံုးေယာက္ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္ၾကသည္ ။
လူၾကီးက ေမဇင္႕အနားကို ေရာက္လာၿပီး ေသနတ္ကို လက္တဖက္နဲ႕ ခ်ိန္ထားရင္း က်န္တဲ႕လက္နဲ႕ ေမဇင္႕ကို
တုပ္ထားတဲ႕ ၾကိဳးေတြကို ေမာင္းခ်ဓါးတေခ်ာင္းနဲ႕ ၿဖတ္ေတာက္ေပးလိုက္သည္ ။
“ ကဲ..မိန္းကေလး..အ၀တ္ေတြ ၿပန္၀တ္.....”
“ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္....”
လူၾကီးက ဒြန္တို႕ သံုးေယာက္ ဒူးေထာက္ေနတဲ႕ေနရာကို ေလ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။
“ မင္းတို႕က ဆန္ကုန္ေၿမေလးေတြ..ဒီေလာကမွာ မရွိသင္႕တဲ႕လူေတြ.....”
အရင္ဆံုး အၾကမ္းဖက္သမားေလးရဲ႕ ေနာက္စိတည္႕တည္႕ကို သူ ခ်ိန္ရြယ္လိုက္သည္ ။
“ မင္းက အၾကင္နာတရားမဲ႕လြန္းတယ္...ေကာင္ေလး..မင္း ဒီေန႕ လုပ္မယ္႕ ေဖါက္ခြဲမွဳၾကီးက လူေတြ ေတာ္ေတာ္
မ်ားမ်ားကို ေသေစမွာ.....အင္း..သူတို႕ မေသခင္ မင္းတေယာက္ထဲ ေသလိုက္တာက ပိုေကာင္းပါတယ္..ေမာင္
အၾကမ္းဖက္ရယ္...မင္း တေယာက္ထဲဘဲ နတ္သမီးအပ်ိဳစင္ေလးေတြ တဖက္ ငါးေယာက္နဲ႕ ေပ်ာ္လိုက္ေတာ႕...ဂြတ္ဘိုင္...”
ထုတ္..ထုတ္.....
အသံထိန္းေၿပာင္းပို တပ္ထားတဲ႕ ေသနတ္က ခပ္အုပ္အုပ္ အသံေလး ထြက္သည္ ။
လူငယ္ေလး အသံမထြက္ဘဲ ေခြက်သြားသည္ ။
ဒြန္ တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေနသည္ ။
တုန္ရီစြာနဲ႕ “ မင္း လိုခ်င္တာ ေပးပါမယ္.....ေငြ သန္းနဲ႕ခ်ီ ေပးပါမယ္...ငါ႕ကို မသတ္ပါနဲ႕......” လို႕ ေၿပာလိုက္
သည္ ။
ခ်မ္းသာတဲ႕ သူေဌးတေယာက္မို႕ ေစာေစာ မေသခ်င္ ။ စိတ္ထဲက က်လိက်လိ ၿဖစ္လို႕သာ တိတ္တဆိတ္ အၾကမ္းဖက္သမားေတြကို ကူညီ ေၿမွာက္ပင္႕ေပးခဲ႕ေပမယ္႕ သူကိုယ္တိုင္ေတာ႕ အေသမခံလို ။ လူပါးလူနပ္ၾကီးသည္ အခုုေတာ႕ ငိုယိုေတာင္းပန္ေနၿပီ ။
“ ဒီလိုကြ ဒြန္....မင္းကို အရွင္ဖမ္းရင္ တရားစြဲတင္ပို႕ရင္ ႏို္င္ငံရဲ႕ ဘတ္ဂ်က္ထဲက ေတာ္ေတာ္ သံုးရမွာ..မင္းကို
ခုခံလို႕ ငါ ရွင္းပလိုက္ရတယ္ ဆိုရင္ က်ည္ဆံ တေတာင္႕ထဲ ကုန္မွာ.....က်ည္ဆံက တေဒၚလာဘဲ က်တယ္...
ငါ တိုင္းၿပည္ ဘတ္ဂ်က္ကို ေခြ်တာတဲ႕အေနနဲ႕ က်ည္ တေတာင္႕ တေဒၚလာဘဲ သံုးလိုက္ေတာ႕မယ္...”
“ မဟုတ္ပါဘူးကြာ..ငါ႕ကို ေထာင္ထဲဘဲ ပို႕ပါ..မေသပါရေစနဲ႕...”
“ ငါက ဘူးဆို ဖရံုမသီးဘူး..ဒြန္....ငရဲမွာ တေန႕ ၿပန္ေတြ႕မယ္....”
ထုတ္......
ဒြန္ရဲ႕ နဖူးမွာ အေပါက္ေလးတေပါက္ ေပၚလာသည္ ။ နီညိဳညိဳ အေပါက္ေလး ။ စကၠန္႕ပိုင္းအတြင္း ဒီအေပါက္
ေလးထဲကေန နီေစြးတဲ႕ ေသြးေတြ ပန္းထြက္လာသည္ ။ ဒြန္ ဘုန္းကနဲ လဲက်သြားသည္ ။
အာရပ္ၾကီး တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသည္ ။ သူ႕အလွည္႕က်ေတာ႕ ေၾကာက္တတ္သား ။
အေနာက္ကေန ေငြပံ႕ပိုးၿပီး ေၿမွာက္ေပးေနတဲ႕ လူယုတ္မာ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ တဖက္ခန္ဒက ေပါက္ေပါက္ကို တက္ၿဖဳတ္ေနတဲ႕ အာရပ္ၾကီး ေၿပး၀င္လာသည္ ။
ကိုယ္တံုးလံုးၾကီး ။ လီးတန္းလန္းနဲ႕ ။
“ ေဟ႕..ဘာၿဖစ္ေနၾကတာလဲ.....”
“ ေဟ႕ေကာင္....ဒူးေထာက္လိုက္စမ္း........”
ေမဇင္သည္ ဒီလူၾကီး တေယာက္ၿပီးတေယာက္ ပစ္သတ္ေနတာကို မၾကည္႕ရဲလို႕ ေခါင္းငံု႕ထားသည္ ။ အ၀တ္
ေတြကိုေတာ႕ အကုန္ ၿပန္၀တ္ၿပီးၿပီ ။
“ မင္းတို႕....ကေတာ႕ ေစာက္ပတ္ လာယက္ေနတယ္....ငါတို႕ ႏိုင္ငံသားေတြကိုေတာ႕ အစုလိုက္ အၿပံဳလိုက္ ေသ
ေစဖို႕ လူလႊတ္ၿပီး ေဖါက္ခိုင္းတယ္...ေတာ္ေတာ္လည္း တတ္ႏိုင္တဲ႕ေကာင္ေတြ..ကဲ....ငါ ဘ၀တပါးကို ပို႕ေပးမယ္..
ေနာင္ဘ၀က်ရင္ သဲကႏၱာရထဲက ကုလားအုပ္ေတြ ၿဖစ္ပါေစ......”
ထုတ္..ထုတ္........
အီး......
ထုတ္ထုတ္.....း
ရင္ဘတ္ကို တခ်က္ နဖူးကို တခ်က္ ပစ္ခတ္လိုက္ၿပီးတဲ႕အခ်ိန္ အားလံုးကို ေသမေသ စစ္ၾကည္႕ေနသည္ ။
အၾကမ္းဖက္သမားေလးရဲ႕ မ်က္ခြက္ကို ေနာက္တခ်က္ ထပ္ပစ္လိုက္သည္ ။
“ ကဲ...အမိ...တဖက္ခန္းက မင္း ေဘာ္ဒါဆီ သြားရေအာင္..ၾကိဳး ၿဖတ္ေပးရမယ္.....”
ေမဇင္နဲ႕ ဒီလူၾကီးတို႕ ေပါက္ေပါက္ရွိေနတဲ႕ တဖက္ခန္းဖက္ကို ေရာက္သြားၾကသည္ ။
ေပါက္ေပါက္သည္ ေမဇင္႕လုိဘဲ ေၿခကားရား လက္ကားရားနဲ႕ ၾကိဳးတုပ္ခံထားရသည္ ။
“ မမ..ေမဇင္....ဟိုေကာင္ေတြေကာ.....”
“ ေသကုန္ၿပီ......”
ေပါက္ေပါက္က ၿမန္မာလို ေမးလိုက္တာကို ဒီလူၾကီး အံ႕ၾသသလို ဖ်တ္ကနဲ လွည္႕ၾကည္႕သည္ ။
“ မင္းတို႕ ၿမန္မာမေတြလားကြ.....”
ၾကိဳးေတြကို ေမာင္းခ်ဓါးနဲ႕ ၿဖတ္ေပးရင္း သူ ေမးသည္ ။
“ ဟုတ္..ဟုတ္ပါတယ္....က်မတို႕ ၿမန္မာေတြပါ.....”
“ အင္း..ငါ မထင္ထားဘူး...မင္းတို႕ ဒြန္ဆိုတဲ႕ ငတိရဲ႕ ကလပ္ေတြကို လာလည္တံုးအခ်ိန္ထဲက ငါ ေတြ႕ဖူးတယ္..
ငါက ေခ်ာင္းေနတာ ၾကာၿပီကြ..မင္းတို႕ကို ဖိလစ္ပီႏိုမေတြ..ဒါမွ မဟုတ္ ထိုင္းမေတြလို႕ ငါထင္ထားတာ...လက္စ
သတ္ေတာ႕ ငါတို႕ ၿမန္မာမေတြ ၿဖစ္ေနတာကိုး....”
ေမဇင္က ေပါက္ေပါက္ရဲ႕ အ၀တ္အစားေတြကို ၾကမ္းတေနရာကေန ေကာက္ယူလိုက္ၿပီး ေပါက္ေပါက္ကို လာ
ေပးသည္ ။
“ ကဲ ခ်ာတိတ္...မင္း အ၀တ္ေတြ ၿပန္၀တ္စမ္း......မင္းကို က်င္႕တဲ႕ အာရပ္ၾကီးေတာ႕ ငါ ေလ်ာ႕ပစ္လိုက္ၿပီ....”
“ ဟုတ္..အကိုၾကီး..ေက်းဇူးပါ.....”
“ ကဲ အခ်ိန္သိပ္ မရွိဘူး....ငါတို႕ ဒီေနရာက လစ္ၾကရမယ္....”
ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာၾကတဲ႕အခ်ိန္ ဒီလူၾကီး သတ္ပစ္ထားတဲ႕ ဒြန္ရဲ႕ တပည္႕ေတြ အတံုးအရံုး ေသေနၾက
တာကို ေတြ႕ၾကရသည္ ။
“ အကိုၾကီး သတ္ထားတာလားဟင္....”
“ အင္း....”
“ ေမဇင္ တခု ေမးမယ္ေနာ္..စိတ္မရွိနဲ႕..အကိုၾကီးက သိပ္ လက္ယဥ္တာဘဲေနာ္...ေသြးေအးေအးနဲ႕ သတ္တယ္....အကိုၾကီးက ရဲဖက္ကလား...ဒါမွ မဟုတ္..အက္ဖ္ဘီအိုင္ စံုေထာက္အဖြဲ႕ကလား.....”
ေမဇင္႕ကို သူ လွည္႕ၾကည္႕ၿပီး ၿပံဳးသည္ ။
“ မင္း နံမည္က ေမဇင္ တဲ႕လား....” လို႕လည္း ေမးသည္ ။
“ ဟုတ္..အကိုၾကီး.....”
“ အင္း ..ငါက အဲလို အဖြဲ႕ တခုကေပါ႕ကြာ...ငါ အလုပ္၀င္ထဲက ငါ ဘယ္မွာ လုပ္တယ္ ဆိုတာ ငါ႕အေမကို
ေတာင္ မေၿပာဖူးဘူး ...မင္း ထင္တာ မမွားပါဘူး....”
“ ေမဇင္လည္း အကိုၾကီးကို ၿမန္မာလို႕ မထင္ဘူး.....ဖိလစ္ပီႏို သို႕မဟုတ္ ဗီယက္နမ္ၾကီး လို႕ ထင္ခဲ႕တယ္..”
သူ႕ကားေလးသည္ ဒီအေဆာက္အဦးၾကီးရဲ႕ အေနာက္ဖက္က ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားထဲမွာ ရပ္ထားသည္ ။
ေမဇင္နဲ႕ ေပါက္ေပါက္ကို သူ ေခၚသြားသည္ ။
ေမဇင္တို႕သည္ ၿမိဳ႕ရဲ႕ တၿခားတဖက္က ဆင္းရဲသား ရပ္ကြက္တခုက ကုန္ေလွာင္ရံုၾကီးတခု ထဲမွာ ေရာက္ေန
ရတာ ။
သူ႕ကားေလးသည္ အၿမင္စုတ္ေပမယ္႕ ေတာ္ေတာ္ အားေကာင္းသည္ ။ သူကားေမာင္းတာ တအား ၿမန္သည္ ။
“ မင္းတို႕ ဘယ္မွာေနလဲ..ဘယ္ကို ပို႕ေပးရမလဲ...”
ေမဇင္က ေမဇင္နဲ႕ ေပါက္ေပါက္ ေနတဲ႕ လိပ္စာကို ေၿပာၿပလိုက္သည္ ။
“ မင္းတို႕ကို ငါ တခု ေမတၱာရပ္ခံမယ္...အခု ေတြ႕ခဲ႕ ၿဖစ္ပ်က္တာေတြကို ေခါင္းထဲက ထုတ္လိုက္ပါ..အားလံုး
ကို အိပ္မက္ တခုလိုဘဲ သေဘာထားလိုက္ၾကကြာ...ေမ႕လိုက္....”
“ ဟင္..အကိုၾကီးကိုေရာ ေမ႕လိုက္ရမယ္..ဟုတ္လား..အကိုၾကီးက ေမဇင္တို႕ရဲ႕ ကယ္တင္ရွင္...ေက်းဇူးရွင္ပါ....
မေမ႕ေကာင္းပါဘူး...ေမဇင္တို႕ ေက်းဇူးဆပ္ခြင္႕ မရွိဘူးလားဟင္....”
“ မရွည္နဲ႕ မေခ်ာ....ငါေၿပာတာကို နားေထာင္.....ဘယ္သူ႕ကိုမွ အာမေခ်ာင္ၾကနဲ႕..မင္းတို႕ဘဲ အမွဳပတ္ေနမယ္...
ေမ႕လိုက္.....ဒါဘဲ.....”
သူ႕ေလသံက မာသည္ ။
ေမဇင္႕ အပတ္တမင္႕ အေရွ႕မွာ ကားကို ရပ္ေပးသည္ ။
စိတ္ခ်မယ္ေနာ္.....ေမ႕ပစ္လိုက္ၾကေနာ္.....
ေမဇင္နဲ႕ ေပါက္ေပါက္ ကားေပၚက ဆင္းၿပီးတာနဲ႕ ကားကို ေ၀ါကနဲ ေမာင္းထြက္သြားသည္ ။
သူေၿပာသလိုဘဲ အရာရာဟာ အိပ္မက္တခု ရုပ္ရွင္ကားတကားထဲက ဇာတ္၀င္ခန္း တခုလိုပါဘဲ ။အခန္း ( ၂၃ )
ေမဇင္ေရာ ေပါက္ေပါက္ေရာ ဆိုက္ကို ၿဖစ္ကုန္ၾကတယ္ ။ သြားရင္းလာရင္း လူတေယာက္ ကိုယ္႕အနား ကပ္လာၿပီ ဆိုရင္ လူဆိုးမွတ္ၿပီး လန္႕ေအာ္တတ္ၾကသလို ညဖက္ အိပ္မက္ဆိုးေတြ မက္ၿပီး ေအာ္ဟစ္ၾကတာေတြ ၿဖစ္တယ္ ။ ေပါက္ေပါက္လည္း သူ႕အမေတြ ရွိတဲ႕ ကေနဒါကို ထြက္သြားလိုက္တယ္ ။
ေမဇင္လည္း ဒြန္နဲ႕ အာရပ္ၾကီးေတြနဲ႕ ဆံုလိုက္ၿပီး ၾကိဳးအတုပ္ခံရတာေတြေၾကာင္႕ ေယာက်္ားေတြကို လန္႕သြားခဲ႕
တာ အမွန္ဘဲ ။ ဟို ၿမန္မာလူၾကီးက ဒြန္တို႕ကို ေသနတ္နဲ႕ ကိုယ္႕မ်က္စိေရွ႕မွာ ပစ္သတ္တာေတြကလည္း ေသြးလန္႕စရာ ေၿခာက္ၿခားစရာပါ ။ မ်က္လံုးထဲမွာ ေသနတ္ဒါဏ္ရာနဲ႕ ေသေနၾကတဲ႕ သူတို႕ အေလာင္းေတြကို ၿပန္ ၿမင္ေယာင္ၿပီး အိပ္မ၇တဲ႕ ညေတြ မ်ားခဲ႕သည္ ။
စာေမးပြဲ ေအာင္စာရင္းထြက္ၿပီး ေမဇင္လည္း အမွတ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ ေအာင္လို႕ အလုပ္ေကာင္း ရသြားတယ္ ။
ခဏ ဆိုၿပီး ၿပန္သြားတဲ႕ အဲလက္စ္လည္း စာမလာ သတင္းမၾကား အဆက္အသြယ္ မလုပ္ေတာ႕ဘူး ။ အီတလီၿပည္မွာ မိန္းမ ရသြားလို႕ ၿဖစ္မယ္ ။
မၾကာခင္မွာ ေမဇင္ ေလ်ာက္ထားတဲ႕ အလုပ္ ၇တယ္ ။
လက္ရွိေနေနတဲ႕ ၿမိဳ႕ကေန မိုင္၂၀၀ေလာက္ ေ၀းတဲ႕ ၿမိဳ႕မွာ ရတာ ။
ေမဇင္ နဲ႕ ရန္ကုန္မွာထဲက သိခဲ႕တဲ႕ အမၾကီး တေယာက္ရဲ႕ ကူညီ လမ္းၿပမွဳနဲ႕ ရတာပါ ။ အဲဒီၿမိဳ႕ကို ေမဇင္
ေၿပာင္းသြားတယ္ ။
အလုပ္သစ္ကို စ၀င္တယ္ ။
ေမဇင္ ၾကိဳးစားရက်ိဳး နပ္သြားတယ္ ။ အလုပ္က လခေကာင္းတယ္ ။အဆင္ေၿပတယ္ ။
ေမဇင္လည္း ကာမစိတ္ေတြ ၿဖစ္လာရင္ ကိုယ္႕ဖါသာ လက္နဲ႕ ၿဖစ္ေစ ပစၥည္းတခုခုနဲ႕ ၿဖစ္ေစ ေၿဖေဖ်ာက္ပစ္တာ
ကလြဲၿပီး ေယာက်္ားသားေတြနဲ႕ အဆက္အဆံ မရွိေတာ႕တာ ၾကာၿပီ ။ လက္ရွိလုပ္ေနတဲ႕ေနရာက ဆရာ၀န္တေယာက္က ေမဇင္႕ကို သေဘာက်ေနတာ ေမဇင္ သိတယ္ ။ သူက မိန္းမေသသြားလို႕ ကေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႕ က်န္ေနတဲ႕ လူ ။ ေမဇင္႕ကို ဒိတ္လုပ္တယ္ ။ ေမဇင္လည္း သူ႕ကို စိတ္မလာဘူး ။ ဘာလို႕
မွန္းမသိဘူး ။ ေမဇင္ တေယာက္ထဲဘဲ ေအးေအး ေနခ်င္ေနတယ္ ။ ဘဲေတြ ထားခဲ႕တာလည္း မနည္းေတာ႕ဘူးေလ ။
ရန္ကုန္က မိသားစုေတြနဲ႕ ဖုန္းေၿပာၾကေတာ႕ သူတို႕က ေမဇင္႕ကို ခြဲေနၾကတာ ႏွစ္ေတြ ၾကာလာလို႕ လြမ္းၾက
လို႕ ရန္ကုန္ကို လာလည္ပါလား လို႕ ေခၚၾကတယ္ ။ ေမဇင္႕ မိဘေတြလည္း အသက္ၾကီးၾကၿပီေလ ။
ေမဇင္လည္း သူတို႕ကို သြားေတြ႕ဖို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္တယ္ ။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို ေမဇင္ ၿပန္ေရာက္တာကို သိၾကတဲ႕ ေဆြမ်ိဳးေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေမဇင္႕ကို လာေတြ႕ၾကၿပီး စားေသာက္ဆိုင္ေတြကို ေခၚသြားၾကတယ္ ။
အထူးသၿဖင္႕ ငယ္ငယ္ထဲက ခင္ခဲ႕တဲ႕ သီတာထူး က ေမဇင္႕ကို ေနရာတကာ လိုက္ၿပ လိုက္ပို႕တယ္ ။
သီတာထူးက အခု အိမ္ေထာင္က်ေနၿပီ ။ စီးပြားေရး အဆင္ေၿပတဲ႕ လုပ္ငန္းရွင္ တေယာက္နဲ႕ ၇တာမို႕ သီတာထူး
တေယာက္ ဘာအလုပ္မွ လုပ္စရာ မလိုဘဲ ေအးေအးေဆးေဆး ေနနိုင္ေနတယ္ ။ ေမဇင္နဲ႕ ၿပန္ေတြ႕ရတာကို သီ
တာထူး အရမ္း ေပ်ာ္ေနတယ္ ။ ေမဖင္နဲ႕သူ ၀ိုင္ၾကိဳက္ၾကတာၿခင္းလည္း စိတ္တူၾကတာမို႕ ညဖက္ဆို ဘားေတြ သြားၾကတယ္ ။
“ ေမဇင္ေရ...ယူ႕ကို တိုက္ေခါင္မိုးေပၚက ဘားတခုကို မေခၚသြားရေသးဘူး....ယူ သေဘာက်မွာဘဲ.....ညဖက္ဆို
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လည္ရဲ႕ မီးေရာင္စံုနဲ႕ တိုကေတါကို အေပၚစီးကေန ၿမင္ရတယ္....အစားအေသာက္ေရာ တီး၀ိုင္းေရာ ေကာင္းတယ္....” လို႕ ေၿပာၿပတာနဲ႕ ေမဇင္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ ညတညမွာ သြားလိုက္ၾကတယ္ ။
သီတာထူးနဲ႕ စကားေကာင္းေနတံုး ေမဇင္လည္း ေဘးစားပြဲ၀ိုင္းေတြကို အမွတ္တမဲ႕ ၾကည္႕လိုက္မိတဲ႕အခ်ိန္ အ
ရမ္းကို အံ႕ၾသသြားရတယ္ ။ ေမဇင္ ေတြ႕လိုက္တာက စားပြဲတလံုးမွာ အရက္ထိုင္ေသာက္ေနတဲ႕ ဒြန္တို႕လူစု ကို ပစ္သတ္ခဲ႕တဲ႕ လူၾကီးပါ ။
သူ႕ေခါင္းက ဆံပင္ေတြ ပို ၿဖဴလာသလိုဘဲ ။ နည္းနည္း ပို အိုစာသြားသလိုဘဲ ။
သူက ေမဇင္႕ကို မေတြ႕ဘူး ။ ေမဇင္က သူ႕ကို ေတြ႕လိုက္တာ ။ ၿမင္ၿမင္ခ်င္း သူ႕ကို ေမဇင္ မွတ္မိလိုက္တယ္ ။
အဲဒီတံုးက ကိုယ္႕ကို ကယ္ခဲ႕တဲ႕လူ ေက်းဇူးရွင္ ဆိုၿပီး သူ႕နံမည္ကို ေမးခဲ႕ေပမယ္႕ သူက မေၿပာခဲ႕ဘူး ။ သူ႕အလုပ္က လွိဳ႕၀ွက္တဲ႕ ဌာနတခုကမို႕ သူ႕အေမကိုေတာင္ သူ ဘယ္မွာ လုပ္သလဲ မေၿပာခဲ႕ဘူးလို႕ သူ ေၿပာတယ္ ။
ေမဇင္လည္း သီတာထူးကို မိတ္ေဆြ ေတြ႕လို႕ ခဏသြား ႏုတ္ဆက္လိုက္ဦးမယ္ လို႕ ေၿပာလိုက္ၿပီး သူရွိေနတဲ႕ စားပြဲကို ေလ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။
သူက ေမဇင္ ေလ်ာက္လာတာကို မသိသလိုပံုနဲ႕ ေခါင္းငံု႕ထားတယ္ ။
“ အကိုၾကီး.....”
သူ ေမာ႕ၾကည္႕တယ္ ။
“ ေမဇင္႕ကို မွတ္မိလားဟင္......”
သူ႕မ်က္ႏွာက အေၿပာင္းအလဲ မရွိဘူး ။ ဒါေပမယ္႕ “ အင္း....” လို႕ ေၿဖတယ္ ။
“ ေမဇင္ ထိုင္မယ္ေနာ္..” လို႕ ခြင္႕ေတာင္းၿပီး သူ႕ေရွ႕က ထိုင္ခံုမွာ ၀င္ထိုင္လိုက္တယ္ ။
“ ၿပန္ေတြ႕ရတာ ေမဇင္ အရမ္း ၀မ္းသာတာဘဲ..အကိုၾကီး.......”
သူက သက္ၿပင္းခ်ၿပီး “ ၿဖစ္ခဲ႕တာေတြ အကုန္လံုးကို ေမ႕ပစ္လိုက္ဖို႕..က်ေနာ္ ေၿပာခဲ႕ပါတယ္...” လို႕ ခပ္တိုးတိုး
ေလသံနဲ႕ သူ ေၿပာတယ္ ။
“ အကိုၾကီး ေၿပာခဲ႕တာကို ေမဇင္ နားေထာင္ခဲ႕ပါတယ္..ဒီေန႕ ဒီအခ်ိန္ အထိ အဲဒီညက ဘာၿဖစ္ခဲ႕တယ္ ဆိုတာ
ေမဇင္ ဘယ္သူ႕ကိုမွ ဘာတခုမွ မေၿပာၿပခဲ႕ပါဘူး.....ခုလို အကိုၾကီးကို မထင္မွတ္ဘဲ ၿပန္ဆံုရေတာ႕ ေမဇင္ အရမ္း
ကို ၀မ္းသာမိၿပီး လာႏုတ္ဆက္တာပါ.....” လို႕ ေမဇင္က သူ႕ကို ေၿပာလိုက္ပါတယ္ ။
သူက “ ရပါတယ္....ေမဇင္.....က်ေနာ္လည္း အလုပ္က နားလိုက္ပါၿပီ......မေရာက္တာ ၾကာလို႕ ၿပန္လာလည္တာ”
လို႕ ၿပန္ေၿပာပါတယ္ ။ သူ သက္ၿပင္းခ်ၿပန္တယ္ ။ “ က်ေနာ္႕ရဲ႕ မိဘေတြ ညီအကိုေမာင္ႏွမေတြ အကုန္....ဆံုး
ကုန္ၾကၿပီဗ်ာ......” လို႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕ သူ႕ကို ေမဇင္ တကယ္ဘဲ သနားသြားမိသည္ ။
“ တရားနဲ႕ ေၿဖပါ အကိုၾကီးရယ္..လူဆိုတာ ေသမ်ိဳးေတြပါဘဲ.....အခု အကိုၾကီး ဒီမွာ ဘယ္ေလာက္ ၾကာအံုးမလဲ
ဟင္.....ဘယ္ေတာ႕ ၿပန္မလဲ....”
သူက ခဏ စဥ္းစားေနၿပီးမွ “ သိပ္ေတာ႕ မၾကာေတာ႕ဘူး..က်ေနာ္ ၿပန္မယ္...ေနာက္အပတ္ေလာက္ေပါ႕ ” လို႕
ေၿဖသည္ ။
“ ေမဇင္ အကိုၾကီးနဲ႕ ထပ္ ေတြ႕ခ်င္ေသးတယ္..အကိုၾကီး ေမဇင္႕ကို ေတြ႕ခ်င္လားဟင္.....”
သူက ၿပံဳးတယ္ ။
“ ရပါတယ္..က်ေနာ္ ေၿပာၿပီးၿပီဘဲ....က်ေနာ္ အလုပ္က နားလိုက္ပါၿပီ.......”
“ ဒါဆို အရင္ဆံုး အကိုၾကီး နံမည္ကို ေၿပာၿပ.....”
“ က်ေနာ္ ဇန္မင္းေမာင္ ပါ..ေမဇင္......”
ေမဇင္လည္း သူနဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္ခ်င္း ဖလွယ္လိုက္တယ္ ။
“ ၿပန္ေတြ႕ၾကမယ္ေနာ္ အကိုၾကီး....” လို႕ ေၿပာေတာ႕..“ အင္း..ေတြ႕ၾကတာေပါ႕....” လို႕ သူ ၿပံဳးၿပီး ၿပန္ေၿပာတယ္ ။
ဒါေပမယ္႕ သူ႕အသံက သိပ္ အားမရွိဘူး ။
သီတာထူးဆီကို ၿပန္ထိုင္ေတာ႕ သီတာထူးက စပ္စုလိုက္တာ အရမ္းဘဲ ။ ဘယ္သူလဲ..ဘာလဲ..ဘယ္မွာ သိတာ
လဲ..စံုေနေအာင္ ေမးေတာ႕တာဘဲ ။ အသက္ၾကီးလွခ်ည္လား...နင္နဲ႕ ဘယ္လို ခင္တာလဲ...ဘာညာဘာညာ....။အခန္း ( ၂၄ )
တက္ဆီကား သမားသည္ အဲကြန္းမဖြင္႕ ။
ဇန္မင္းေမာင္ အသက္ရွဳၾကပ္လာသလို ခံစားရလို႕ ၿပဴတင္းေပါက္မွန္ကို နည္းနည္း ခ်လိုက္သည္ ။
ေလေအးေအးကို ရလိုက္မွ နည္းနည္း သက္သာသြားသည္ ။
မထင္မွတ္ဘဲ ၿပန္ဆံုရတဲ႕ ေမဇင္ ဆိုတဲ႕ မိန္းမကို သူ ၿပန္ၿမင္ေယာင္ေနသည္ ။
အၾကမ္းဖက္သမား အုပ္စုေတြကို သူ အၿပတ္ရွင္းဖို႕ သူတို႕ရဲ႕ ကင္းသမားေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်းကို သတ္ၿပီး အ
ေဆာက္အဦးထဲကို ေရာက္သြားတဲ႕အခါ အခန္းတခန္းမွာ မိန္းမတေယာက္ကို ကိုယ္တံုးလံုးၾကီး ေၿခေတြ လက္ေတြ
ကို ၾကိဳးေတြနဲ႕ တုပ္ထားတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ သူမကို အတင္း ကိုင္တြယ္ေနတဲ႕ အာရပ္ၾကီး တေယာက္
ကိုလည္း ေတြ႕ရသည္ ။
မိန္းမရဲ႕ ရင္သားေတြက ေတာ္ေတာ္ လွသည္ ။ ဖြံ႕ၿဖိဳးလံုးတင္းေနသည္ ။ ေပါင္တန္သြယ္ေတြနဲ႕ ေပါင္ဂြဆံုေနရာ
က မို႕ေဖါင္းေဖါင္း အဂၤါစပ္ၾကီးကလည္း အေမႊး မရွိ ေၿပာင္သန္႕ေနသည္ ။ ဒီမိန္းမနဲ႕ ေနာက္တေယာက္ကို ဒြန္ရဲ႕
ကလပ္ေတြမွာ သူ ေတြ႕ဖူးခဲ႕သည္ ။ ပထမ ဖိလစ္ပီႏိုမေတြ လို႕ ထင္ခဲ႕ေပမယ္႕ ေနာက္ဆံုး သူတို႕ကို ကယ္လိုက္
ၿပီးတဲ႕အခ်ိန္ သူတို႕သည္ ၿမန္မာမေတြ ၿဖစ္ေနသည္ ။ ေမဇင္နဲ႕ ေပါက္ေပါက္ တဲ႕..သူတို႕ နံမည္ေတြက...။
သူတို႕ကို ၿဖစ္ပ်က္ခဲ႕တာေတြကို ဘယ္သူ႕ကိုမွ မေၿပာဖို႕နဲ႕ ေခါင္းထဲက ထုတ္ပစ္လိုက္ဖို႕ သူ မွာခဲ႕သည္ ။
ဒီမိန္းမကို အခ်ိန္ ေတာ္ေတာ္ ၾကာတဲ႕အထိ သူ သတိရမိတာ ခဏ ခဏ...။
ဒါေပမယ္႕ သူသည္ သူလုပ္ခဲ႕တဲ႕ အလုပ္ကို ေဖ်ာက္လိုက္ခ်င္လို႕ ဒီမိန္းမကို ၿပန္ မဆက္သြယ္ခဲ႕ ။ တကယ္ေတာ႕ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း က အၾကမ္းဖက္သမားေတြကို အဖြဲ႕နဲ႕ ၀င္ဖမ္းရမွာ... ။ အရွင္ ဖမ္းရမွာ ..။ သူသည္ ဌာနရဲ႕ စည္းကမ္းကို နားမေထာင္ခဲ႕ ။ မလိုက္နာခဲ႕ ။ တေယာက္ထဲ ၀င္ၿပီး အကုန္လံုးကို သတ္ပစ္ခဲ႕
သည္ ။ ဌာနအၾကီးအကဲကို သူေပးတဲ႕ ဆင္ေၿခက ရုတ္တရက္ ၾကံဳလိုက္ရတာမို႕ ဘက္ကပ္ ေခၚခ်ိန္ မရလိုက္
တာရယ္ သူတို႕ကို အသက္လု တိုက္ခိုက္ရလို႕ အရွင္ မဖမ္းႏိုင္ခဲ႕ဘူး လို႕ ။
အၿပစ္မဲ႕ ၿပည္သူေတြ တပံုတေခါင္းၾကီးကို ေဖါက္ခြဲဖို႕ လုပ္ေတာ႕မဲ႕ဆဲဆဲ အခ်ိန္ တားဆီးလိုက္ႏိုင္တာေၾကာင္႕
သူ႕ကို ဘာလို႕ အဖြဲ႕နဲ႕ မလုပ္တာလဲ..ဘာလို႕ အရွင္ မဖမ္းတာလဲ ဆိုတဲ႕ ေမးခြန္းေတြကို ဌာနအၾကီးအက မေမးေတာ႕ဘူး ။ သူ ေနာက္မွ ၿပန္သိရတာက ႏိုင္ငံေတာ္ သမတၾကီးက လူေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ အသက္ကို ကာကြယ္ခဲ႕တဲ႕ ေအးဂ်င္႕ကို ဘာေမးခြန္းမွ မထုတ္ဘဲ ဂုဏ္ၿပဳတာေတြဘဲ လုပ္ဖို႕ အၾကီးအကဲကို ညႊန္ၾကားခဲ႕တယ္
တဲ႕ ။
သူ အၿငိမ္းစား ယူလိုက္တယ္ ။ ဒါရိုက္တာ က ဆက္လုပ္ဖို႕ ေၿပာေပမယ္႕ မိုးသက္ ေသၿပီးတဲ႕ေနာက္ သူ မေပ်ာ္ေတာ႕ဘူး ။ စိတ္ဓါတ္က်ေနတာ ဘယ္ ဆက္လုပ္ခ်င္ေတာ႕မလဲ ။ အသက္ကေတာ႕ မၿပည္႕ေသးဘူး ။
မိုးသက္ရဲ႕ သင္းခ်ိဳင္းဂူ ဆီကို သူ ေန႕တိုင္း ေရာက္တယ္ ။
မိုးသက္ကို စကားေတြ သြားေၿပာတယ္ ။ တဖက္သတ္ၾကီး ။ သူေၿပာေနတာေတြဘဲ ရွိတယ္ ။ မိုးသက္ဆီကေတာ႕
ဘာမွ စကားၿပန္မွ မရခဲ႕ ။ မိုးသက္သည္ တမလြန္ဘ၀မွာ ဆိုတာကို သူသိရက္နဲ႕ သြား စကားေတြ ေၿပာေနတာ
ဟာ အရူးတေယာက္ရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြဘဲေလ ။
တေန႕မွာ ၿမန္မာၿပည္က သူ႕မိဘေတြကို ဆံုးပါးတဲ႕အခ်ိန္ အထိ ေစာင္႕ေရွာက္ ၿပဳစုေပးခဲ႕တဲ႕ သားအမိေတြ ဆီ
က အဆက္အသြယ္ ရတယ္ ။
ေဒၚမိုးစႏၵာ တဲ႕ ။ သူ႕သမီးက ရီရီမာ ။
သူ႕မိဘေတြ က်န္ခဲ႕တဲ႕ အိမ္ၿခံေၿမေတြနဲ႕ ဘဏ္စာရင္းေတြကို သူတို႕ သားအမိက ထိန္းသိမ္းေပးထားၾကၿပီး
လာခဲ႕ႏိုင္ရင္ လာဖို႕ ေခၚၾကသည္ ။ သူ႕ရဲ႕ ဖုန္းတို႕ လိပ္စာတို႕ မရွိလို႕ အခုလို ဆက္သြယ္တာ ေနာက္က်သြား
ရတာ လို႕ စာထဲမွာပါသည္ ။ သူတို႕ရဲ႕ ဖုန္နံပါတ္ကိုလည္း ေပးသည္ ။
သူသည္ မိဘေတြကို အဆက္အသြယ္ မလုပ္ ဖုန္းနဲ႕ လိပ္စာလည္း မေပးခဲ႕ဘဲ ႏွစ္ရွည္ ေနခဲ႕သည္ ။ မိဘေတြ
ေသဆံုးသြားတာေတာင္ သူ မသိခဲ႕ ။
ေဒၚမိုးစႏၵာတို႕ကို သူ ဖုန္းၿပန္ေခၚသည္ ။
သူတို႕ကို သူ ၿမန္မာၿပည္ကို လာခဲ႕ပါမည္ လို႕ ဂတိေပးလိုက္သည္ ။
ဇန္မင္းေမာင္သည္ တက္ဆီေပၚက ဆင္းလိုက္ၿပီး တက္ဆီခကို ကားေမာင္းသမားကို လွမ္းေပးလိုက္သည္ ။
( မအမ္းနဲ႕ေတာ႕...က်န္တာ မင္းအတြက္....)
( ေက်းဇူးပါဘဲ ဆရာ...)
ဟိုတယ္ ၀င္ေပါက္ကို ၀င္လိုက္တဲ႕အခ်ိန္ ေကာင္တာထဲက ၀န္ထမ္းလူငယ္ေလးက သူ႕အခန္းေသာ႕ကို တရိုတ
ေသ လာေပးရင္း ( အန္ကယ္႕ကို လာေစာင္႕ေနတဲ႕ ဧည္႕သည္ ရွိပါတယ္ ) လို႕ ေၿပာသည္ ။
( ဘယ္မွာလဲကြ...) လို႕ သူေမးရင္း ဟိုတယ္ဧည္႕ခန္းဆီကို မ်က္လံုး ေ၀႕ ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
သူနဲ႕ အသက္မတိမ္းမယိမ္း ရွိေလာက္မယ္႕ မိန္းမၾကီး တေယာက္နဲ႕ အသက္ သံုးဆယ္ေလာက္ အရြယ္ မိန္းမ
တေယာက္ ဆိုဖါထိုင္ခံုမွာ ထိုင္ေနၾကတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
( အဲဒီ အန္တီတို႕ပါဘဲ အန္ကယ္...)
သူ ဒီမိန္းမ ႏွစ္ေယာက္ ရွိတဲ႕ဆီကို ေလ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။
“ က်ေနာ္..ဇန္မင္းေမာင္ပါ...ေဒၚမိုးစႏၵာ လား.....”
“ ဟုတ္ပါတယ္...ေမာင္ဇန္မင္းေမာင္...အန္တီက မုိးစႏၵာပါ..ဒါက အန္တီ႕သမီး....ရီရီမာ......ခုလို ေတြ႕ရတာ အရမ္း
၀မ္းသာပါတယ္...မနက္ထိေတာင္ မေစာင္႕ႏိုင္ေတာ႕ဘဲ အန္တီတို႕ လာခဲ႕လိုက္ၾကတာ....အရမ္း ေတြ႕ခ်င္ေနၾကတယ္ေလ....”
“ ဟုတ္ကဲ႕ အန္တီ....ေဆာရီးဘဲ...ညဖက္ၾကီး ညဥ္႕နက္ေနၿပီ.....”
( ရတယ္..ေမာင္ဇန္မင္းေမာင္...အန္တီတို႕က မင္းကို မင္းမိဘေတြ အေၾကာင္း အရမ္း ေၿပာၿပခ်င္ေနတာကြဲ...ေနာက္
ၿပီး သူတို႕ ထားခဲ႕တဲ႕ ေၿခေၿမအိမ္တိုက္ေတြ ေငြေတြကိုလည္း မင္း လက္ထဲကို ၿပန္အပ္ခ်င္ေနတာ သူတို႕ ေသ
ၿပီး ကထဲကပါဘဲ..)
သူတို႕ သားအမိကို ဟိုတယ္က စားေသာက္ဆိုင္ဆီကို ေခၚခဲ႕ၿပီး သူတို႕နဲ႕ စကားေၿပာၾကသည္ ။
( ေမာင္ဇန္မင္းေမာင္..ဟိုတယ္မွာ ေနစရာ မလိုပါဘူးကြယ္..မင္း မိဘေတြရဲ႕ တိုက္က အန္တီတို႕ သားအမိ ေသ
ေသခ်ာခ်ာ ရွင္းလင္း ထိန္းသိမ္းေပးထားတာ အားလံုး သန္႕သန္႕ရွင္းရွင္းနဲ႕ ေနလို႕ရပါတယ္...ေၿပာင္းခဲ႕လိုက္ပါ
လား..)
( လတ္တေလာေတာ႕ က်ေနာ္ ဒီမွာဘဲ ေနပါမယ္...လုပ္စရာေလးေတြ ရွိလို႕ပါ....)
( မင္းကို မင္းမိဘေတြက သိပ္ ေတြ႕ခ်င္ၾကတာ..မင္းရဲ႕ လိပ္စာတို႕ ဖုန္းတို႕ကို မသိလို႕ ဘယ္လို ဆက္သြယ္ရ
မွန္း မသိခဲ႕ၾကဘူး....)
( အန္တီတို႕..တခုခု စားေသာက္ပါလား..က်ေနာ္ ေကြ်းပါရေစ....)
( အန္တီတို႕ ညေနစာ စားၿပီးခဲ႕ၾကပါၿပီ....ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..ေမာင္ဇန္မင္းေမာင္....)
( က်ေနာ္႕ရဲ႕ မိဘေတြက တေန႕ထဲမွာ ဆံုးသြားၾကတယ္ လို႕ အန္တီ ဖုန္းနဲ႕ ေၿပာၿပတာေလး..က်ေနာ္ စိတ္၀င္
စားတယ္..အဲဒါေလး နည္းနည္း ေၿပာၿပေပးပါလားဟင္....)
( ေၿပာၿပပါမယ္...ေမာင္ဇန္မင္းေမာင္ရယ္..သူတို႕က က်န္းမာေရး မေကာင္းၾကတာ တေယာက္တမ်ိဳးကြယ္႕..သူတို႕
ေရာဂါ အေၿခအေနေတြ အရ ေဆးရံုတရံုဆီမွာ တက္ကုၾကရတယ္...အဲဒီေန႕က မင္း ေဖေဖက မနက္ပိုင္းမွာ ဆံုး
သြားခဲ႕တယ္..မင္း ေမေမက သူ႕ေယာက်္ား မရွိေတာ႕ဘူး ဆိုတာ အလုိလို သိေနတယ္...အန္တီတို႕ကို ေမးတယ္..
မင္းတို႕ အန္ကယ္ မရွိေတာ႕ဘူး မဟုတ္လား တဲ႕...ညေနပိုင္း ေရာက္ေတာ႕ မင္းေမေမ ဆံုးသြားတယ္...ညင္ညင္
သာသာ ဘဲ ..)
သူသည္ ေဒၚမိုးစႏၵာရဲ႕ သမီး ရီရီမာကို မသိမသာ အကဲခတ္ေနသည္ ။
ေတာ္ေတာ္ ၾကည္႕ေကာင္းတဲ႕ မိန္းမ တေယာက္ ဘဲ ။
ရုပ္ကေတာ႕ ရြက္ၾကမ္းေရၾကိဳ...။ ကိုယ္လံုးက အခ်ိဳးက် ေၿပၿပစ္သည္ ။ လွသည္ ။
“ မင္းရဲ႕ မိဘေတြက ကား ႏွစ္စီးလည္း က်န္ခဲ႕တယ္..မင္း ယူသံုးေနာ္...အိမ္ကိုလည္း ေၿပာင္းခဲ႕ပါ...ထမင္းလည္း
အၿပင္မွာ စားစရာ မလိုဘူး...အန္တီနဲ႕ သမီး ရီရီမာ ခ်က္ေကြ်းမယ္..ဘာ စားခ်င္သလဲ ေၿပာေနာ္....”
“ က်ေနာ္ လာခဲ႕ပါမယ္...အန္တီတို႕ ေစတနာကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...ေဖေဖ ေမေမတို႕ကို ဂရုစိုက္ ၿပဳစုခဲ႕တာ
ေတြကိုလည္း တကယ္႕ကို ေက်းဇူး အထူး တင္ပါတယ္....”
“ မင္းမိဘေတြက အန္တီတို႕ရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ေတြပါ..သူတို႕ကို ၿပဳစုေပးဖို႕က အန္တီတို႕ တာ၀န္ပါ.....ေဆြမ်ိဳးရင္းၿခာ
ေတြလိုဘဲေလ....”
ေဒၚမိုးစႏၵာနဲ႕ ရီရီမာတို႕ ၿပန္သြားၾကၿပီးေနာက္ အေပၚထပ္ အခန္းကို မတက္ခ်င္ေသးလို႕ ဟိုတယ္ရဲ႕ ဘားခန္း
ေလးထဲကို သူ သြားထိုင္ၿပီး ၿမန္မာဘီယာ တလံုးကို မွာေသာက္သည္ ။ အာလူးေၾကာ္ တပြဲပါ လာခ်ေပးသည္ ။
ေမဇင္ ဆိုတဲ႕ မိန္းမကို သူ ထပ္ေတြ႕ခ်င္ေသးသည္ ။ ေတာ္ေတာ္႕ကို ဆြဲေဆာင္မွဳ ရွိတဲ႕ မိန္းမ ။ ဟင္း..သူ႕
အတြင္းပစၥည္းေတြ အကုန္လံုးကို ၿမင္ဖူးခဲ႕သည္ေလ ။ ေတာ္ေတာ္႕ကို ၾကည္႕ေကာင္းသည္ ။ ဖုန္းနံပါတ္ခ်င္း ဖ
လွယ္ခဲ႕လို႕ သူ႕ဖုန္းနံပါတ္ ရွိေနသည္ ။အခန္း ( ၂၅ )
ေမဇင္ရဲ႕ အေတြးထဲမွာ ဦးဇန္မင္းေမာင္ ေရာက္ေရာက္ေနသည္ ။
သူ႕ကို ငါ ၾကိဳက္သြားလား ဆိုတဲ႕ ေမးခြန္းကို ေမဇင္ ခ်က္ခ်င္း မေၿဖႏိုင္ဘူး ။ သူက ေမဇင္ ၾကိဳက္တတ္တဲ႕ ေယာက်္ား ပံုစံထက္ အသက္ နည္းနည္းပိုၾကီးေနတယ္ ။ ဒါေပမယ္႕ သူ႕ရဲ႕ ဟစ္မန္း Hit man ( ေၾကးစား လူသတ္သမား)ဆန္ဆန္ အမူအရာေတြကို ၿပန္ၿမင္ေယာင္ ၾကားေယာင္ေနသည္ ။ တကယ္႕ကို အသက္အရြယ္နဲ႕ မလိုက္ေအာင္ သြက္လက္ဖ်တ္လတ္တဲ႕ လူၾကီး ။
ရက္ရက္စက္စက္ ေသနတ္နဲ႕ ပစ္သတ္တာ ။ သူ သတ္တဲ႕လူေတြက လူေကာင္းေတြ မဟုတ္ဘဲ ေမဇင္တို႕ ၿပည္
သူလူထုကို ရက္ရက္စက္စက္ ေဖါက္ခြဲၿပီး သတ္ၿဖတ္မယ္႕ အၾကမ္းဖက္သမားေတြ ။ ဒါေၾကာင္႕ သူ သတ္တာေတြက တရားတယ္ လို႕ ေမဇင္နဲ႕ ေပါက္ေပါက္တို႕ ထင္မိခဲ႕ၾကတယ္ ။
သူနဲ႕ ရန္ကုန္မွာ ၿပန္ဆံုရတာက ထူးဆန္းသည္ ။ အမွတ္မထင္ ဆိုင္တဆိုင္မွာ ဆံုရတာ ။ သူ ေၿပာၿပသြားတာက သူက ၿမန္မာၿပည္ကို ၿပန္မလာတာ သူ ထြက္လာကထဲကဘဲ တဲ႕ ။ သူ႕မိဘေတြနဲ႕ ညီအကိုေတြ အကုန္ ဆံုးသြားၾကတာကိုလည္း သူ မသိဘူးတဲ႕ ။
သူနဲ႕ ထပ္ေတြ႕ခ်င္ေသးသည္ ။ သူ႕ကို ေမဇင္ စိတ္၀င္စားသြားသည္ ။
သူ႕ဖုန္းနံပါတ္ ရထားေပမယ္႕ ေမဇင္က စၿပီး ေခၚရမွာ နည္းနည္း ၀န္ေလးေနမိသည္ ။ ရွက္တာလားေတာ႕ မသိ ။
သူ ဘယ္ေလာက္ ၾကာအံုးမလဲ မသိဘူး ။ ေတာ္ၾကာ သူ ၿပန္သြားေနအံုးမယ္....။
ဆက္ၾကည္႕လိုက္မွဘဲ ဆိုၿပီး ဖုန္းနံပါတ္ ပါတဲ႕ သူ႕ကပ္ၿပားေလးကို စလင္းဘက္ခ္ထဲက ထုတ္ယူလိုက္သည္ ။
သူ႕ယူအက္စ္က အလုပ္အကိုင္က အသက္အာမခံ ကိုယ္စားလွယ္ တဲ႕ ။
ဟင္း....ဟုတ္ပါလိမ္႔မယ္ အားၾကီး ။
လူဆိုးေတြကို လိုက္သတ္ေနတဲ႕ လူၾကီး ။ အစိုးရဖက္က တရား၀င္ လူသတ္သမားၾကီး တေယာက္ ။
ေမဇင္ သူ႕ကို ဖုန္း မေခၚၿဖစ္ဘူး ။
သီတာထူး ေရာက္လာလို႕ ။ ေမဇင္တို႕ ကုန္တိုက္တခု အသစ္ဖြင္႕တာ ၾကားလို႕ သြားေလ႕လာမလို႕ ။
သီတာထူးက လမ္းမွာ ကားေပၚမွာ “ ေမဇင္..အခု..ဘဲ ရွိလား....” လို႕ ေမးသည္ ။ ေမဇင္လည္း “ လတ္တေလာ...ဘဲလြတ္ ” ေနသည္ လို႕ ရယ္ၿပီး ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ ။ သီတာထူးက သြားရင္း စကားေၿပာၾက
တာ လြတ္လပ္ေအာင္ ကားေမာင္းတဲ႕ ယဥ္ေမာင္း ရွိေပမယ္႕ မေမာင္းခိုင္းဘူး ။ သူကိုယ္တိုင္ ေမာင္းခဲ႕သည္ ။
“ ယူ႕ရဲ႕ ဆက္စ္ အေတြ႕အၾကံဳေတြ ေမးရအံုးမယ္..ဒို႕ရဲ႕ ၾကံဳခဲ႕တာေလးေတြနဲ႕ ယူ႕ ဇာတ္လမ္းေလးေတြ ဖလွယ္
ၾကရေအာင္....”
“ အိမ္ေရာက္တဲ႕အခါမွာ ေဆြးေႏြးပါ သီတာရယ္..ေတာ္ၾကာ သီတာ ႏွာထၿပီး ကားအက္ဆီးဒင္႕ ၿဖစ္ေနပါအံုးမယ္”
လို႕ ေမဇင္က ေနာက္လိုက္သည္ ။
သီတာထူးက တဟားဟားနဲ႕ ရယ္သည္ ။
“ ဟုတ္ပ..ဟုတ္ပ...သီတာ ထန္တာ ေမဇင္ အသိဆံုး..ခိခိ.....ေမဇင္႕ကို မေမးဘဲ ေနခဲ႕တာ တခု ရွိခဲ႕တယ္...အခု
ေမးလို႕ရမလား.....”
“ အမေလး..သီတာရယ္..အခ်င္းခ်င္းေတြ...စကားပလႅင္ခံေနရေသးတယ္.....ေမး......ေမး.....ဘာလဲ...”
“ ဟိုေလ....ေမဇင္ ရန္ကုန္မွာ တံုးက ေမဇင္တို႕ အေဖရဲ႕ ကားဒရိုင္ဘာနဲ႕ ဘာၿဖစ္ခဲ႕လဲလို႕..ေမးခ်င္တာပါ...”
“ ဟယ္..ယူ.....ယူ....ယူ....ဘယ္လို သိ....”
“ ဟင္း...ယူတို႕က သီတာတို႕ အေရွ႕မွာ တခါတခါ မ်က္လံုးခ်င္း စကားေၿပာေနၾကတယ္ေလ...ကိုယ္က သိလိုက္
တယ္..မရိုးဘူး ဆိုတာ.....ယူရဲ႕ သူ႕ကို ၾကည္႕တဲ႕အၾကည္႕က သံေယာဇဥ္ေတြ ပါေနတယ္....ခိခိခိ......”
“ ဟင္း..သီတာက တကယ္႕ ေထာက္လွမ္းေရးဘဲ....ေမဇင္က ကိုယ္႕ဖါသာ လံုလွၿပီ ထင္ေနခဲ႕တာ..ကိုညိဳမွိဳင္းနဲ႕
ေမဇင္က ခဏ ညိခဲ႕ၾကတယ္.....”
“ သူနဲ႕ ဟိုဒင္း...ၿဖစ္ခဲ႕ၾကတယ္ မဟုတ္လား....”
“ အင္း..ၿဖစ္တယ္.....ဟင္းဟင္း.....”
“ ဘယ္လိုလဲ...ေကာင္းလား...ၾကိဳက္လား...ေၿပာၿပပါအံုး..ေမဇင္ရဲ႕...”
သီတာထူးသည္ ကားေတြ ရွဳပ္ေနတဲ႕ၾကားက ေမးေနသည္ ။
“ သူက အဲ႕ေနရာမွာ တအားေတာ္တယ္.....ဟင္း..ေကာင္းတယ္...သီတာ..တကယ္႕ကို ေကာင္းေအာင္ လုပ္တတ္
တဲ႕လူ.....လူကလည္း က်စ္က်စ္လစ္လစ္နဲ႕...ဟူး....ၿပန္သတိရတာေတာင္ စိတ္ေတြ လွဳပ္ရွားသြားရတယ္ကြာ...”
ေမဇင္လည္း ကိုညိဳမွိဳင္းရဲ႕ လိင္ဆက္ဆံတာေတြကို ေတာ္ေတာ္ေလး အေသးစိတ္ ၿပန္ေၿပာၿပမိသည္ ။ သီတာထူး က ေတာ္ေတာ္ စိတ္၀င္စားသည္ ။
“ ယူ သူနဲ႕ ၿပန္မေတြ႕ခ်င္ဘူးလားဟင္....”
“ ဒီေမးခြန္းကို ေၿဖဖို႕ေတာ႕ ခက္တယ္...သီတာ....တခု ေမဇင္႕ စိတ္ထဲမွာ ၿဖစ္ေနတာကို အမွန္အတိုင္း ေၿပာၿပရမလား .”
“ ..သူငယ္ခ်င္း...စိတ္ထဲမွာ ဘာၿဖစ္ေနလဲဟင္....”
“ ေမဇင္ ေတြ႕ခ်င္ေနတာ ဟိုတေန႕က ဆံုခဲ႕တဲ႕ လူၾကီး..ဦးဇန္မင္းေမာင္...”
“ ဟယ္...ယူ....ယူ.......သူ႕ကို.....ၾကိဳက္ေနလားဟင္.....”
“ အင္း...သူ႕ကိုဘဲ သတိရရေနတယ္...ေမဇင္လည္း အတည္တက် အိမ္ေထာင္ၿပဳခ်င္ၿပီ …. အခု အလုပ္လည္း ရ..တေယာက္ထဲ ေနရတာထက္ အေဖၚနဲ႕ ေနခ်င္လာတယ္ ..လိင္ဆက္ဆံတာက အဓိက မက်ေတာ႕ပါဘူး...”
“ အင္း....သူက လူလြတ္ၾကီးလား...ဘယ္လို ဆံုတာလဲ ေမဇင္...”
ေမဇင္လည္း ဘယ္လို ဆံုခဲ႕တယ္ ဆိုတာကိုေတာ႕ သီတာထူးကို ေၿပာၿပမေနေတာ႕ပါဘူး ။ ဦးဇန္မင္းေမာင္ကလည္း ဘယ္သူ႕ကိုမွ မေၿပာၿပနဲ႕လို႕ ေသေသခ်ာခ်ာ ပိတ္ထားခဲ႕တယ္ ေလ ..။အခန္း ( ၂၆ )
ဇန္မင္းေမာင္သည္ မိဘေတြရဲ႕ ပါရမီက အိမ္ကို ေရာက္သြားသည္ ။
ေဒၚမိုးစႏၵာနဲ႕ သမီးရီရီမာတို႕ ထိန္းသိမ္းေစာင္႕ေရွာက္ ထားလို႕ အားလံုးသည္ သန္႕ရွင္းသပ္ရပ္ေနသည္ ။ ဒါေပ
မယ္႕ သူ႕မိသားစု မရွိေတာ႕တဲ႕ ဒီတိုက္ ဒီၿခံထဲကို ၿပန္လာခဲ႕တဲ႕အတြက္ ဟိုးအရင္က မိသားစုေတြနဲ႕ ေနခဲ႕တာ
ေတြကို ၿပန္ၿမင္ေယာင္မိသည္ ။
ေဒၚမိုးစႏၵာက “ ေမာင္ဇန္မင္းေမာင္..ဒီအိမ္မွာဘဲ ေနပါ...အခန္းလည္း ၿပင္ထားတယ္...အန္တီနဲ႕ သမီး ကို စားခ်င္
တာေၿပာ..အဲလို ေၿပာရတာက ေမာင္ဇန္မင္းေမာင္ ဘာ ဟင္းေတြ အစားေတြ စားမွန္း မသိလို႕...အန္တီတို႕ ခ်က္
ေကြ်းမယ္....အ၀တ္ေလ်ာ္စရာတို႕ မီးပူတိုက္စရာတို႕ ရွိရင္လည္း အခ်ိန္မေရြးေၿပာ..အိမ္အကူ ေကာင္မေလး ရွိ
တယ္....” လို႕ ေၿပာသည္ ။
ရီရီမာကလည္း စကား အမ်ားၾကီး မေၿပာေပမယ္႕ သူ႕ကို ဧည္႕ခံသည္ ။ အစားေတြ လာေကြ်းသည္ ။ ဘာလုပ္
ေပးရမလဲ ခဏခဏ လာလာေမးသည္ ။ သူ႕စိတ္ထဲမွာ အသဲယားတာက ရီရီမာရဲ႕ ကိုယ္လံုး အလွ ။ ဒီေလာက္
အခ်ိဳးက်တဲ႕ မိန္းမ သူ မၿမင္ဖူးဘူး ။ခါးေသးလို႕ ရင္ခ်ီ တင္ပါးေတြကလည္း တအားလွသည္ ။
ရီရီမာရဲ႕ ကိုယ္လံုးကို မသိမသာနဲ႕ သူ ခိုးခိုးၾကည္႕တာကို ၾကာလာေတာ႕ ရီရီမာက သတိထားမိလာသည္ လို႕သူ
ထင္ပါသည္ ။ တင္ပါးေတြကို သူ ၾကည္႕ေနတဲ႕အခ်ိန္ ရီရီမာက သူ႕ကို ရုတ္တရက္ လွည္႕လိုက္လို႕ သူ မ်က္လံုး
လႊဲလိုက္ရတာ ခဏ ခဏဘဲ ။
“ ေမာင္ဇန္မင္းေမာင္..ငွားထားတဲ႕ တက္ဆီကို ၿပန္အပ္လိုက္ပါ...သမီး ကို ကားေမာင္းခိုင္းပါ..သူ လိုက္ပို႕ေပးပါလိမ္႕မယ္..”
ေဒၚမိုးစႏၵာက ရီရီမာကို ကားေမာင္းခိုင္းၿပီး သူသြားခ်င္တဲ႕ေနရာေတြကို လိုက္ပို႕ခိုင္းသည္ ။ ရီရီမာကလည္း သူ႕ကို
တခ်ိန္လံုး ဘယ္ကို လိုက္ပို႕ေပးရမလဲ လို႕ လာလာေမးသည္ ။ ရီရီမာနဲ႕ အၿပင္ထြက္ရတာကုိ သူ႕စိတ္ထဲမွာ သ
ေဘာက်ေနသည္ ။ ရီရီမာရဲ႕ အလွအပေတြကို တခ်ိန္လံုး ေတြ႕ေနရတာကိုး ။
သူ ဒီေကာင္မေလးကို ၾကိဳက္ေနၿပီ လို႕ သိလိုက္သည္ ။
ရီရီမာနဲ႕ ထမင္းဆိုင္တဆိုင္မွာ ၀င္စားၾကသည္ ။ ရီရီမာက ေကာင္းတယ္ ဆိုလို႕ သြား စားၾကတာ ။ တကယ္
လည္း ေကာင္းသည္ ။ ဟင္းေတြက စံုသည္ ။ စားေကာင္းေကာင္းနဲ႕ စားေနတံုး “အကိုၾကီး...” လို႕ အေနာက္
ကေန ေခၚလိုက္တဲ႕အသံေၾကာင္႕ လွည္႕ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ ေမဇင္ ၿဖစ္ေနသည္ ။
“ ဟာ.....ေမဇင္... ထမင္းလာစားတာလား....က်ေနာ္ေတာင္ ေမဇင္႕ကို ဖုန္းဆက္ၿပီး ထမင္းစားဖို႕ ခ်ိန္း မလို႕....” လို႕
သူေၿပာလိုက္ေတာ႕ ေမဇင္က “ အကိုၾကီး မၿပန္ေသးဖူး မဟုတ္လား....တေန႕..စားၾကတာေပါ႕...” လို႕ ေၿပာၿပီး သူ႕
သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ မလွမ္းမကမ္းက စားပြဲမွည သြားထိုင္ၾကသည္ ။
သူ႕ကို ရီရီမာနဲ႕ ေတြ႕လိုက္တဲ႕အတြက္ ေမဇင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာ နည္းနည္း ေၿပာင္းသြားသည္ကို သူ သတိထားမိလိုက္
သည္ ။ မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္ လို႕ ေၿပာမလား ။
ေမဇင္ရဲ႕ အေနာက္ပိုင္း အလွကို သူ ဖ်တ္ကနဲ ၾကည္႕မိလိုက္သည္ ။
အိုး....
ေကာင္းလိုက္တဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြ....။
အဟင္း...ေတာ္ပါေသးရဲ႕ ။ သူ ေမဇင္႕ကို ၾကည္႕လိုက္တာကို ရီရီမာ ေတြ႕မသြားလို႕ ။
ရီရီမာသည္လည္း ေမဇင္ လာႏုတ္ဆက္တဲ႕အခ်ိန္ မ်က္ႏွာ နည္းနည္း ပ်က္သြားသည္ ။ မိန္းမေတြသည္ သ၀န္တို
တတ္ၾကသည္ ထင္တာဘဲ ။ ေမဇင္ ထြက္သြားလိုက္တာနဲ႕ ရီရီမာက “ အကိုၾကီး..သူက ဘယ္သူလဲဟင္” လို႕
ေမးလိုက္သည္ ။ “ ဟိုက မိတ္ေဆြ တေယာက္ပါ ” လို႕ ေၿဖလိုက္သည္ ။ ရီရီမာက ဒီထက္ ထပ္သိခ်င္တဲ႕ပံု ။
“ အကိုၾကီး....အခ်ိဳ တခုခု စားအံုးမလား.....”
“ ဟင္႕အင္း....မစားေတာ႕ပါဘူး...”
ရီရီမာလို တအားေတာင္႕တင္း စိုေၿပ အခ်ိဳးက်နဲ႕ ေကာင္မေလးနဲ႕ တအိမ္ထဲ ေနေနရတာ အခန္႕မသင္႕ရင္ ညိ
သြားႏိုင္သည္ ။ လူေတြက အသက္ၾကီးတဲ႕သူနဲ႕ ရီရီမာတို႕ တြဲသြားၾကတာကို ေတာ္ေတာ္ ၾကည္႕ၾကသည္ ။
ရီရီမာက ေရႊတိဂုန္ဘုရားေပၚကိုလည္း ေခၚသြားသည္ ။ စိတ္ထဲမွာ ၿဖစ္ေနတာက သူသည္ ရီရီမာကိုေရာ ေမဇင္
ကိုေရာ သေဘာက်မိေနသည္ ။
ရီရီမာ ဘုရားရွစ္ခိုးေနတံုး ေမဇင္႕ဆီကို ဖုန္း ဆက္လိုက္သည္ ။
ေမဇင္က သူ ဖုန္းေခၚတာကို အံ႕ၾသသြားသည္ ။
“ ဟင္..အကိုၾကီး....ေမဇင္႕ဆီကို ဖုန္းေခၚတယ္ေနာ္....”
“ အင္း..ဘာလို႕လဲ..မေခၚရဘူးလား.....”
“ ေခၚရပါတယ္..ေမဇင္က အကိုၾကီးနဲ႕ေတာင္ ထပ္ေတြ႕ခ်င္ေနလို႕ ေခၚမလို႕ စဥ္းစားေနတာ...ဒီေန႕ တိုက္တိုက္
ဆိုင္ဆိုင္ အကိုၾကီးနဲ႕ ထမင္းဆိုင္မွာ ဆံုၾကတယ္ေနာ္.....ဒါနဲ႕ အကိုၾကီးနဲ႕ အတူတူ ထိုင္စားေနတာ..ဟို....”
“ က်ေနာ္႕မိဘေတြ အိမ္ကို ေစာင္႕ေရွာက္ေပးေနတဲ႕ အမၾကီး တေယာက္ရဲ႕ သမီးေလး ပါ....”
“ ေအာ္..ေမဇင္က ဟင္းဟင္း..အကိုၾကီးရဲ႕ ဖီယြန္ေဆ...အဲ...ခ်စ္သူ ထင္လို႕..ခိခိခိ......”
“ မဟုတ္ပါဘူး....ေမဇင္....က်ေနာ္႕မွာ ခ်စ္သူ မရွိပါဘူး..မရွိေတာ႕ဘူး လို႕ ေၿပာရမယ္...ဟိုေလ...သူ ဆံုးသြားတယ္...
ကား ဆက္ဆီးဒင္႕ နဲ႕....”
“ အို..စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ အကိုၾကီးရယ္...ဘယ္မွာ ၿဖစ္တာလဲဟင္....”
“ ဟိုမွာပါဘဲ.....”
“ ေအာ္..ေဆာရီးေနာ္..အကိုၾကီး.....ဒါနဲ႕ ဘယ္ေတာ႕ အားမလဲဟင္..အကိုၾကီးနဲ႕ ထမင္းစားၾကမလားဟင္...”
“ ထပ္ ခ်ိန္းလိုက္မယ္ေလ..ညက်ရင္ ဖုန္းေခၚလိုက္လို႕ ရမလား....”
“ ရတယ္...အခ်ိန္မေရြး ေခၚ..ေမဇင္က အလည္အပတ္ လာတာေလ..အားေနတာ...”
“ အိုေက..က်ေနာ္ ေခၚလိုက္မယ္....”
“ ဘိုင္း....အကိုၾကီး......”
“ ဘိုင္း.......”
ရီရီမာသည္ သူ႕ဖက္ကို ေလ်ာက္လွမ္း လာေနသည္ ။ ဖုန္း ပိတ္လိုက္သည္ ။
ဘုရားေပၚ တပတ္ ပတ္ၿပီး ၿပန္ဆင္းဖို႕ ဓါတ္ေလွခါးဆီကို ေလ်ာက္သြားၾကတဲ႕အခ်ိန္ ရီရီမာက “ အကိုၾကီး.....
ရီမာ႕ကို ဟိုကို အလည္လာဖို႕ ေခၚမလားဟင္....” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။ သူက “ ဟာ..ေခၚမွာေပါ႕..အန္တီနဲ႕
ရီမာတို႕ လာလည္ၾကေနာ္....” လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ ။ ရီရီမာက “ ေမေမကေတာ႕ အသက္ၾကီးလို႕ မလိုက္
ဖို႕ မ်ားပါတယ္..သူက ေလယာဥ္ပ်ံ စီးရမွာလည္း တအား ေၾကာက္တယ္ေလ..” လို႕ ေၿပာသည္ ။
ဖိနပ္ေတြ အပ္ခဲ႕တဲ႕ေနရာကို ၿပန္ေရာက္လာသည္ ။
ရီရီမာက သူ႕ဖိနပ္ကို ယူေပးသည္ ။ သူ႕ကို အစစ ဂရုစိုက္တဲ႕ ရီရီမာကို သူ သံေယာဇဥ္ ၿဖစ္လာသလိုဘဲ ။
ကားထဲကို ၿပန္ေရာက္ေတာ႕ “ အကိုၾကီး..ဘယ္သြားခ်င္ေသးလဲဟင္...” လို႕ ရီရီမာက ေမးသည္ ။
“ ေစ်း၀ယ္ရေအာင္...အ၀တ္အထည္ေတြ ေရာင္းတဲ႕ ဆိုင္မ်ိဳးေပါ႕....”
“ ဟုတ္ၿပီ..အကိုၾကီး..ေၿမနီကုန္း နားမွာ ဂမုန္းပြင္႕ စတိုး ရွိတယ္....အကိုၾကီး အတြက္လားဟင္....”
“ နိုး..အမ်ိဳးသမီး အ၀တ္အစားေတြ ေရာင္းတဲ႕ေနရာ သြားခ်င္တာ....”
“ ဟုတ္ၿပီ..အကိုၾကီး ..အဲဒီမွာ....ၾကည္႕ေလ..မၾကိဳက္ေသးရင္လည္း..တၿခားေနရာေတြကို လိုက္ပို႕ေပးမယ္....”
ရီရီမာ အတြက္ အ၀တ္အထည္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သူ ၀ယ္ေပးၿဖစ္သည္ ။ ရီရီမာက “ ရီမာက တၿခားသူ
အတြက္လို႕ ထင္ေနတာ..ရီမာ႕ကို ၀ယ္ေပးစရာ မလိုပါဘူး..အကိုၾကီးရယ္...အားနာစရာၾကီး....” လို႕ ေၿပာသည္ ။
အၿပန္မွာ မိုက္ခရိုေ၀႕ဖ္ အာဗင္ တလံုးကိုလည္း ၀ယ္ခဲ႕လိုက္သည္ ။ ရီမာတို႕သည္ ဟင္းေႏႊးရင္ သမားရိုးက်
မီးဖိုေပၚ ေႏႊးေနရတာ အခ်ိန္လည္း ၾကာ.....အိုးခြက္ေတြလည္း ပန္ ေဆးေၾကာရတာမို႕ သူ မိုက္ခရိုေ၀႕ဖ္ နဲ႕ ေႏႊးတာကို ၿပေပးလိုက္သည္ ။
ေဒၚမိုးစႏၵာက သူနဲ႕ ရီရီမာ အၿပင္ အတူတူ ထြက္တာကို ေက်နပ္ သေဘာက်ေနသည္ ။ ဒီ မိန္းမၾကီးကို ၾကည္႕
ရတာ သူနဲ႕ ရီရီမာကို သေဘာတူေနပံုဘဲ ။ ဖိတ္ခ်င္းဖိတ္..ကိုယ္႕အိတ္ထဲ ဖိတ္ ဆိုသလိုမ်ိဳးကို လိုလား ၿဖစ္ေစခ်င္ေနတဲ႕ ပံု ရွိသည္ ။အခန္း ( ၂ရ )
ညဖက္မွာ ေမဇင္ဆီကို ဖုန္းေခၚလိုက္သည္ ။
ေမဇင္က အကိုၾကီးကိုလည္း ေမဇင္ သတိရေနတယ္...ေမဇင္လည္း ဖုန္းေခၚေတာ႕မလို႕ဘဲ လို႕ ေၿပာသည္ ။
ေမဇင္နဲ႕ မနက္ဖန္ ေတြ႕ၾကမလား လုိ႕ သူက ေမးလိုက္ေတာ႕ ေမဇင္က ေတြ႕ေလ...ဘယ္မွာ ဆံုမလဲ..ဘယ္အ
ခ်ိန္လဲ အကိုၾကီး လို႕ ၿပန္ေမးသည္ ။ သူသည္ ရန္ကုန္နဲ႕ ႏွစ္ေပါင္းအမ်ားၾကီး ကင္းကြာေနတဲ႕လူ ။ ဘယ္မွာ ဆံုၾကမလဲ ရုတ္တရက္ မေၿပာႏိုင္ ။
မေန႕က ရီရီမာ ေခၚသြားတဲ႕ ဆိုင္တဆိုင္ကုိ သတိရလိုက္သည္ ။ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းမၾကီးေပၚက စားေသာက္
ဆိုင္ ။ ေအးေအးေဆးေဆး ထိုင္ၿပီး စကားေၿပာလို႕လည္း ေကာင္းမည္...လို႕ ထင္လိုက္လို႕ ေမဇင္႕ကို ေၿပာၿပလိုက္
ေတာ႕ ေမဇင္က အဲဒီဆိုင္ကို သိသည္ ။ ဆံုမယ္..အကိုၾကီး..အဲဒီ ဖူဂ်ီဆိုင္မွာ ေန႕လည္ ၁၂ တိတိ ဆံုၾကမယ္ေနာ္
လို႕ ခ်ိန္းလိုက္သည္ ။
ေမဇင္နဲ႕ ခ်ိန္းတာကို ရီရီမာကို လိုက္မပို႕ေစခ်င္ဘူး ။
ရီရီမာသည္ ေမဇင္နဲ႕ ပတ္သက္ရင္ ေဂ်၀င္ၿပီး မ်က္စိမ်က္ႏွာပ်က္တာကို ဟိုတေန႕က ထမင္းဆိုင္မွာ ေမဇင္နဲ႕ အ
မွတ္မထင္ ေတြ႕ၾကတံုးက သိလိုက္ၿပီးၿပီ ။ ရီရီမာကို မေၿပာေတာ႕လို႕ သူ ဆံုးၿဖတ္လိုက္သည္ ။
ေနာက္တေန႕ မနက္ ။
ရီရီမာသည္ သူ႕အတြက္ အေစာၾကီး ထၿပီး သူစားဖို႕ ဘရိတ္ဖတ္စ္ေတြ ၿပင္ဆင္သည္ ။ သူ႕ကို လာေခၚသည္ ။
က်က်နန ၿပင္ဆင္ေကြ်းသည္ ။ ဒီေန႕ ဘယ္ကို သြားခ်င္လဲ အကိုၾကီး လို႕ ေမးသည္ ။ သူက အင္းလ်ားလမ္း
က သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ ခ်ိန္းထားတယ္...သူနဲ႕ စကားေၿပာ တိုင္ပင္စရာ ရွိလို႕ ရီမာ လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
ရီရီမာက “ ရီမာ လိုက္ပို႕ေပးမယ္ေနာ္ အကိုၾကီး လို႕ ေၿပာသည္ ။ လိုက္ပို႕ေပးေလ..အၿပန္ေတာ႕ သူငယ္ခ်င္းကို
ၿပန္ပို႕ခိုင္းမယ္..ကိုယ္တို႕က မေတြ႕တာ ႏွစ္သံုးဆယ္ ေလာက္ ဆိုေတာ႕ စကားေၿပာၾကမွာ ၾကာခ်င္ၾကာမယ္..လို႕
သူက ေၿပာလိုက္သည္ ။
ဆယ္႕တနာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္က်ေတာ႕ ရီရီမာ႕ကို အင္းလ်ားလမ္းက သူငယ္ခ်င္း ေ၀ၿဖိဳး ဆီကို လိုက္ပို႕ခိုင္း
လိုက္သည္ ။ ေ၀ၿဖိဳးရဲ႕ အိမ္က ေမဇင္နဲ႕ ခ်ိန္းထားတဲ႕ ဖူဂ်ီနဲ႕က သိပ္ မေ၀းဘူး ။ လမ္းေလ်ာက္သြားလို႕ေတာင္
ရသည္ ။ ရီရီမာက လာၾကိဳမယ္ေလ..အကိုၾကီး ၿပန္ရင္ ရီမာ႕ကို ဖုန္းဆက္လိုက္ လို႕ ေၿပာသည္ ။
ေ၀ၿဖိဳး အိမ္ထဲကို ခဏ၀င္ၿပီး စကားေၿပာၿပီးတဲ႕ေနာက္ ေ၀ၿဖိဳးကို ဖူဂ်ီဆိုင္ကို လုိက္ပို႕ခိုင္းလိုက္သည္ ။ ေ၀ၿဖိဳးက သူလည္း လိုက္စားမည္ လို႕ လုပ္ေနလို႕ အထူးမိတ္ေဆြ တေယာက္နဲ႕ ခ်ိန္းထားတာ လို႕ ေၿပာၿပလိုက္
ရသည္ ။ ေ၀ၿဖိဳးက သေဘာေပါက္လြယ္သည္ ။ သိၿပီ....သေဘာေပါက္ၿပီ..မလိုက္ေတာ႕ဘူး..လိုက္ဘဲ လိုက္ပို႔မည္
လို႕ ေၿပာၿပီး ဆိုင္ေရွ႕မွာ ကားရပ္ေပးသည္ ။
ဆိုင္ထဲကို ၀င္လိုက္ေတာ႕ စားပြဲတလံုးမွာ ထိုင္ေနတဲ႕ ေမဇင္႕ကို ေတြ႕လိုက္သည္ ။ သူ ေမဇင္႕ဆီကို ေလ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။
“ ဟယ္လို အကိုၾကီး.....”
“ ေမဇင္.....”
ေမဇင္ သိပ္လွေနသည္ ။
မိုးသက္ ဘ၀ထဲက ေပ်ာက္ဆံုးသြားၿပီးတဲ႕ေနာက္ ေမဇင္႕ကို ေတြ႕ေတာ႕ သူ႕အခ်စ္စိတ္ေတြ ၿပန္လည္ရွင္သန္လာ
သည္ လို႕ သူထင္သည္ ။ ရီရီမာသည္ လည္း သူ႕ကို အထာေပးေနတဲ႕ မိန္းကေလး တေယာက္ ၿဖစ္ေပမယ္႕
သူ႕စိတ္ေတြဟာ ေမဇင္႕ကို ပိုၿပီး ရင္ခံုစိတ္လွဳပ္ရွားသည္ လို႕ သူ ထင္မိသည္ ။
ေမဇင္နဲ႕ အရက္ေသာက္ၾကရင္း စကားေၿပာၾကသည္ ။
ေမဇင္က ငယ္ငယ္က အေၾကာင္းေတြကို ေၿပာၿပသည္ ။ အကိုၾကီး အေၾကာင္းလည္း ေၿပာၿပအံုုးေလ လို႕ သူ႕ကို
ေမးသည္ ။ သူက အၾကမ္းဖ်င္း ေၿပာၿပလိုက္ၿပီး ေမဇင္ကို အၾကမ္းဖက္သမားေတြဆီမွာ ေတြ႕ခဲ႕ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ
ၿပန္ေတြ႕ခ်င္တဲ႕စိတ္ေတြ မ်ားခဲ႕ရတာကို ေၿပာၿပလိုက္ေတာ႕ ေမဇင္႕မ်က္ႏွာေလးက ေက်နပ္ ပီတိၿဖစ္တဲ႕ပံု ရွိတာ
ကို ေတြ႕ရသည္ ။
“ ေမဇင္လည္း အကိုၾကီးကို ခဏခဏ သတိရမိခဲ႕တာ..အိပ္မက္ထဲေတာင္ ခဏခဏ မက္တယ္...” လို႕ ၿပန္ေၿပာ
သည္ ။ “ က်ေနာ္ ေတာ႕ ေမဇင္႕ကို အၿမဲဘဲ ေတြ႕ခ်င္ေနေတာ႕တာဘဲဗ်ာ....” လို႕ သူ ေၿပာမိလိုက္သည္ ။
ေမဇင္က ၿပံဳးၿပီး “ တကယ္လား ” လို႕ ေမးသည္ ။ သူက “ တကယ္..ေမဇင္႕ကို က်ေနာ္ သံေယာဇဥ္ ၿဖစ္မိ
ေနၿပီ..ခ်စ္မိေနၿပီ ” လို႕ သူ ထပ္ ေၿပာခ်ပစ္လိုက္ၿပီး ေမဇင္႕လက္ကေလးကို ဖမ္းဆုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ႕ ေမဇင္
မရုန္း ။ “ ေမဇင္ ယံုခ်င္ပါတယ္...” လို႕ ခပ္တုိးတိုး ၿပန္ေၿပာသည္ ။ “ ယံုလိုက္ပါ ေမဇင္ရယ္...တသက္လံုး လက္
တြဲရေအာင္ပါ...ၿပန္ခ်စ္လိုက္..” လို႕ သူ ထပ္ေၿပာသည္ ။
ေမဇင္က တအား ခ်စ္စရာေကာင္းေနလို႕ သူ နမ္းပစ္လိုက္ခ်င္စိတ္ေတြ ေပၚလာသည္ ။
“ အကိုၾကီး ဘယ္ေတာ႕ ၿပန္မလဲဟင္..ေမဇင္က ခြင္႕သိပ္မရဘူး..ေမဇင္ ၿပန္ရေတာ႕မယ္...” လို႕ ေၿပာတဲ႕အခ်ိန္
ေမဇင္႕လက္ကေလးကို သူ ဆုပ္ကိုင္ထားဆဲ ။
“ ေမဇင္ ၿပန္တဲ႕ရက္ တရက္ထဲ တခ်ိန္ထဲ ကိုယ္လည္း ၿပန္မယ္ေလ..ကိုယ္႕လက္မွတ္ကို ေၿပာင္းလိုက္မယ္....” လို႕
သူ ေၿပာလိုက္ရင္း ဖ်တ္ကနဲ ေမဇင္႕နဖူးေလးကို နမ္းလိုက္သည္ ။
“ ဟိတ္.မကဲနဲ႕..လူေတြ ၿမင္ကုန္မယ္....”
ေမဇင္က ၿပံဳးစိစိနဲ႕ ေၿပာလိုက္ေပမယ္႕ သူလက္ကို ဆုပ္ထားတာကို မရုန္းပါ ။
“ ခ်စ္လား....ေမဇင္.....”လို႕ သူက ေမးသည္ ။
“ အင္း..ခ်စ္မိတာ အမွန္ဘဲ...” လို႕ ေမဇင္က ၿပန္ေၿဖသည္ ။
“ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြ႕ခ်င္တယ္...ေမဇင္ ...ေမဇင္ ဘယ္မွာ ေနလဲဟင္....”
“ ေမဇင္ ဟိုတယ္တခုမွာ ေနတယ္ ...သူငယ္ခ်င္းသီတာထူးက သူ႕အိမ္မွာ လာေနဖို႕ ေခၚေပမယ္႕ မေနခ်င္ဘူး
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနခ်င္တာနဲ႕....”
“ ဘယ္ဟိုတယ္လဲ......”
ေမဇင္က ဟိုတယ္နံမည္ကို ေၿပာၿပသည္ ။
သူတို႕ အရက္ ထပ္ထပ္ ေသာက္ၾကရင္း သူ ေမဇင္႕ဟိုတယ္ကို လိုက္သြားၿဖစ္သည္ ။
ဟိုတယ္အခန္းထဲကို ႏွစ္ေယာက္ အတူတူ ၀င္မိလိုက္တာနဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း ဖိကပ္ နမ္းစုတ္မိၾကသည္ ။ တင္းတင္း
ၾကပ္ၾကပ္ ဖက္တြယ္မိၾကသည္ ။
“ ခ်စ္တယ္...” ဆိုတဲ႕စကားလံုးေတြကို ႏွစ္ေယာက္ တၿပိဳင္နက္ ေၿပာမိလိုက္ၾကသည္ ။
No comments:
Post a Comment