မင္းကိုပဲ အျပစ္တင္ေတာ့မယ္....

( ၂၁ )ရာစုမွာ မိန္းမေတြဟာ ေယာက်ာ္းေတြနဲ႔အတူ ရင္ေဘာင္တန္းၿပီး အလုပ္လုပ္လာၾကပါၿပီ။ ဘယ္အလုပ္ေတြမွာပဲၾကည့္ၾကည့္ မိန္းမဝန္ထမ္းေတြက ေတာင္ပံုရာပံုပါပဲ။ company ၊ အေရာင္းဆိုင္ ၊ စက္ရံု စတဲ့ေနရာေတြမွာ အဓိကဝန္ထမ္းအျဖစ္လုပ္ကိုင္ေနၾကသူေတြက မိန္းမသားေတြခ်ည္းပါပဲ ။ အဲလို မိန္းမေတြခ်ည္း ေနရာယူလုပ္ကိုင္ေနၾကေတာ့ ေယာက်ာ္းေတြက ဘာအလုပ္လုပ္လို႔ရၾကသလဲ … ။
ဟုတ္ကဲ့ … ။ ရွိပါတယ္ … ။ ေယာက်ာ္းေတြက အေထြေထြလုပ္သားတုိ႔ ၊ ရံုးျပာတာတို႔ ၊ ဒရိုက္ဘာတို႔ ၊ လံုျခံဳေရးဝန္ထမ္းတို႔ အဲလိုေနရာေတြမွာ အလုပ္လုပ္ေနၾကရပါတယ္ ။ မိန္းမေတြထက္ အဆင့္နိမ့္တဲ့ ေနရာဌာနေတြမွာ လုပ္ေနၾကရတာပါ ။ အလုပ္ရွင္ေတြကလည္း အလုပ္ေခၚရင္ အမ်ိဳးသမီးဝန္းထမ္း အလိုရွိသည္ ဆိုတဲ့ဆိုင္းဘုတ္ပဲ တင္ၾကတာလည္း ပါေပသည္ ။

မိန္းမေတြအမ်ားဆံုး ဦးေဆာင္ေနတဲ့လက္ေအာက္မွာ ေယာက်ာ္းေတြက သူတို႔ခိုင္ထားတဲ့ ကိစၥအဝဝကို မၿငီးမျငဴလုိက္လုပ္ေပးေနရတဲ့ ေခတ္ႀကီးမွာေပါ့ဗ်ာ … ။
“ေရႊအလင္း” company က ခရီးသြား ေအဂ်င္စီလုပ္ငန္းစု တစ္ခုျဖစ္သည္ ။ ရန္ကင္းရွိ ကြန္ဒိုမီယံတိုက္ခန္းတစ္ခု၌ ရံုခန္းဖြင့္လွစ္ထားၿပီး ရံုးဝန္ထမ္းလူအင္အား( ၁၀ )ေယာက္ခန္႔ျဖင့္ လည္ပတ္လုပ္ကိုင္ေနသည့္ လုပ္ငန္းတစ္ခုပင္ျဖစ္သည္ ။ ထို company ရွိ ဝန္ထမ္းအမ်ားစုက မိန္းမသားေတြ ျဖစ္ၿပီး လူနည္းစုသာ ေယာက်ာ္းမ်ားျဖစ္ၾကသည္ ။
ပိုင္ရွင္က ျမန္မာျပည္ဖြား တရုတ္မတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္ ။ နံမည္က ေဒၚလွ်ံေဝ … ။ ဒါေပမယ့္ သူမက ထိုလုပ္ငန္းကို အစစအရာရာ ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရသည့္ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္လႊဲထားၿပီး က်န္းမားေရးအရ အနားယူေနေလသည္ ။ ထိုသူမွာ စုစုလဲ့ဆိုသည့္ အသက္ ( ၃၀ ) အရြယ္ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ပင္ ျဖစ္သည္ ။ စုစုလဲ့က တစ္ကယ္လည္း ေတာ္ပါသည္ ။ သူမပိုင္ဆိုင္ထားသည့္ ဘြဲ႔လက္မွတ္ ၊ သင္တန္း လက္မွတ္ေတြက ဖိုင္တစ္ဖိုင္ႏွင့္ အျပည့္ တစ္ထပ္ႀကီးရွိသည္ ။ ဒါေၾကာင့္လည္း သူေဌးကိုယ္တုိင္က ယံုယံုၾကည္ၾကည္ႏွင့္ လုပ္ငန္းတစ္ခုကို စီမံခန္႔ခြဲဖို႔ ရာထူးႀကီးႀကီးေပးထားတာ ျဖစ္သည္ ။
လုပ္ငန္းတစ္ခုကို ဦးစီးလုပ္ကိုင္ဖို႔ဆိုတာ လြယ္သည့္ကိစၥေတာ့မဟုတ္ ။ ခရီးသြား ေအဂ်င္စီလုပ္ငန္းဆိုတာမ်ိဳးက ရံုးခန္းမွာထုိင္ၿပီး ဖုန္းေလးနဲ႔ အခ်ိတ္အဆက္လုပ္ၿပီး လက္မွတ္ျဖတ္ ၊ ကုန္အတင္အပို႔ ခ်ိတ္ဆက္ျခင္းမ်ား လုပ္ေပးရလို႔ မပင္ပန္းဘူး ထင္ရေပမယ့္ အေတာ္ေတာ့ ေခါင္းစားသည့္ အလုပ္ ။ ဒီေတာ့ စုစုလဲ့မွာလည္း အျမဲလိုလို အလုပ္ေတြနဲ႔ လံုးေထြးေနတတ္ေလသည္ ။

စုစုလဲ့က အိမ္ေထာင္သည္တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္ ။ လင္ျဖစ္သူက အေဝးေျပး express ကားကို ကိုယ္တိုင္ေထာင္ၿပီး ေမာင္းေနသူျဖစ္ေတာ့ အိမ္းကို သိပ္မကပ္ျဖစ္သည့္ လူမ်ိဳး ။ လင္မယား ႏွစ္ေယာက္စလံုး အလုပ္ကိုယ္စီနဲ႔ လႈပ္ရွားရုန္းကန္ေနရျခင္းေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ သိပ္ၿပီး လက္ပြန္းတတီးမရွိလွ ။ အလြမ္းသည္လို႔မရၾကသည္မွာပင္ အခ်ိန္ေတြ အေတာ္ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္ ။

တစ္ကယ့္တစ္ကယ္ ဘဝမွာ လင္မယားေတြျဖစ္ၿပီး အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ အတူမေနျဖစ္ၾက ၊ လိင္ဆက္ဆံမႈ မျပဳလုပ္ျဖစ္ၾကသည့္ လင္မယားစံုတြဲေတြ ဒုနဲ႔ေဒးပင္ ။ ထိုအထဲတြင္ စုစုလဲ့တို႔ လင္မယားလည္း အပါအဝင္ေပါ့ ။
ေသြးသားဆႏၵ ၊ လိင္မႈကိစၥေတြကိုေမ့ေဖ်ာက္ၿပီး အလုပ္ထဲအာရံုစူနစ္ၿပီး ေနလာခဲ့သည့္စုစုလဲ့တစ္ေယာက္ ဒီေန႔လည္း ထံုးစံအတိုင္း သူမ်ားေတြရံုးဆင္းၿပီးၾကတာေတာင္ သူမမွာ အလုပ္မၿပီးႏိုင္ေသး ။ လကုန္ရက္မို႔ ဝန္ထမ္းလစာ ၊ ဝင္ေငြ ၊ ထြက္ေငြစာရင္းေတြ လုပ္ေနရသည္ ။ သူမက ဒီ company ရဲ့ အျမင့္ဆံုး ရာထူးရထားတာမို႔ စာရင္းေတြစစ္ၿပီး သူေဌးထံပို႔ေပးရဖို႔ ရွိေန၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း အလုပ္က မျပတ္ေသးတာ ျဖစ္ေတာ့သည္ ။
“အစ္မ … ဒီေန႔လည္း ေနာက္က်မယ္ထင္တယ္ … အဆာေျပစားဖို႔ တစ္ခုခုသြားဝယ္ေပးရမလား …. ”
ရံုးအကူလည္းျဖစ္ ၊ ရံုးမွာညေစာင့္အိပ္သည့္ ေနလင္းက အလိုက္သိစြားေမးလာတာမို႔ ။
“ေအးကြယ္ … အစ္မနဲနဲေနာက္က်အံုးမွာ … ဒီလိုလုပ္ အိမ္ျပန္ရင္လည္း ထမင္းစားျဖစ္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့ ေၾကးအိုးပဲေသာက္ေတာ့မယ္ … အစ္မကို ေၾကးအိုးတစ္ပြဲဝယ္ခဲ့ေပး … မင္းလည္း စားခ်င္တာ ဝယ္စားခဲ့ေလ … ေရာပိုက္ဆံ”
ေနလင္းထြက္သြားေတာ့ စုစုလဲ့ တစ္ေယာက္ အလုပ္ထဲျပန္ၿပီး အာရံုေရာက္သြားျပန္သည္ ။ သူမဘယ္ေလာက္ေတာင္ အလုပ္ထဲ နစ္ေျမာသြားမိသည္ မသိ ။ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ ကုန္သြားမွန္လည္း မသိ။
“ဟာ … အစ္မ … မျပန္ရေသးဘူးလား … ေဆာရီးပဲ အစ္မရာ … သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ေတြ႔ေနလို႔ အစ္မျပန္သြားၿပီေတာင္ ထင္ေနတာ … ”
“အို … ဟုတ္ပါရဲ့ … ရွစ္နာရီေတာင္ ထိုးေနၿပီ … အလုပ္ကလည္း မျပတ္ေသးဘူး … မနက္ျဖန္ သူေဌးကို ပို႔ေပးရမွာ … ကၽြတ္ … ဒုကၡပဲ … ”
စုစုလဲ့ တစ္ကယ္စိတ္ပ်က္သြားသည္ ။ ယခင္ လုပ္ေနက် စာရင္းအတိုင္းဆို ဒီေလာက္အခ်ိန္ၾကာမွာ မဟုတ္ေပမယ့္ ကားလုိင္းႏွစ္လိုင္း အသစ္ဝင္လာျခင္းေၾကာင့္ စာရင္းဇယားေတြ ပိုၿပီးမ်ားလာကာ အခုလို အလုပ္ရႈပ္ေနရျခင္းပင္ ၊ အခ်ိန္လည္း အေတာ္ေစာင္းေနၿပီမို႔ စိတ္ပ်က္မိသြားျခင္းလည္း ျဖစ္၏ ။ သူမက အင္းစိန္ထိ ျပန္ရမွာျဖင့္သျဖင့္ အျပန္ခရီးအတြက္ ေတြးၿပီးပူေနရျခင္းျဖစ္သည္ ။
“အစ္မ … ဒီလုိလုပ္ပါ့လား … ဒီမွာပဲ စာရင္းေတြျပတ္ေအာင္ လုပ္သြားလုိက္ေပါ့ … အျပန္က်ေနာ္ လိုက္ပို႔ေပးပါ့မယ္ … ”
“ျဖစ္ပါ့မလား … မင္းျပန္ေတာ့ တအားမိုးခ်ဳပ္ေနမွာေပါ့ … ”
“ျဖစ္ပါတယ္ … အင္းစိန္ဘက္မွာ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း ရွိတယ္ … အဲ့ဒီမွာ ဝင္အိပ္လည္းရတယ္ …. ကဲပါ … အခု ဝယ္လာတဲ့ ေၾကးအိုးေတြ အရင္စားလိုက္ … က်ေနာ္ ထည့္ေပးမယ္ … ”
ေနလင္းက သူ႔ဘာသာ အၾကံေပး ၊ သူ႔ဘာသာ စီမံခန္႔ခြဲေျပာဆိုၿပီး ရံုးအေနာက္ရွိ စတိုခန္းေလးထဲ ဝင္သြားသည္ ။ စုစုလဲ့မွာ ေနလင္းေျပာသည့္ အၾကံအတိုင္း လုိက္လုပ္လိုက္တာပဲ ေကာင္းမည္ဟု စိတ္ပိုင္းျဖတ္လိုက္သည္ ။ အလုပ္ကို အိမ္ယူသြားၿပီး လုပ္မည္ဆိုလွ်င္ သူမျပန္ေရာက္မည့္အခ်ိန္နဲ႔ တစ္ေနကုန္လည္း ရံုးမွာ လုပ္ေနရသည့္ ပင္ပန္းမႈမ်ားေၾကာင့္ အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ ဖလက္ျပသြားမည္ဆိုတာ ေသခ်ာတာမို႔ ေနလင္းေျပာသည့္ အၾကံကို လက္ခံလုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္ ။
“အစ္မ … ဒီမွာရၿပီ … စားလုိက္အံုး … ၿပီးမွ အလုပ္ဆက္လုပ္ေပါ့ …. အစ္မလုပ္ၿပီးရင္ အသံေပးလုိက္ေလ … က်ေနာ္ အခန္းထဲမွာ ရွိမယ္ … ”
“မင္းေကာ … ဘာမွ မစားဘူးလား …”
“က်ေနာ္က ေၾကးအိုးသြားဝယ္ရင္းနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ေတြ႔ၿပီး ဘီယာနဲနဲေသာက္လာတယ္ အစ္မရဲ့ ဟဲဟဲ … စားလည္း စားၿပီးၿပီ … အစ္မၿပီးရင္သာ အသံျပဳလုိက္ … က်ေနာ္ အခန္းထဲမွာ ခဏႏွပ္လုိက္ အံုးမယ္ …”
ေနလင္းက ေၾကးအိုးပန္းကန္ကို စားပြဲေပၚခ်ေပးၿပီး ရံုးခန္းအေနာက္ဘက္ရွိ သူအိပ္ေသာ စတိုခန္းေလးထဲသို႔ ဝင္သြားေလသည္ ။
အလုပ္ခ်ိန္ေက်ာ္လြန္သြားၿပီးသည့္တိုင္ေအာင္ သူမကို ေလးစားမႈ ၊ ဂရုစိုက္မႈမ်ားျဖင့္ တေလးတစား ဆက္ဆံတတ္ေသာ ေနလင္းကို အမွတ္ေပးလုိက္မိသည္ ။ ေနလင္း၏ ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ရင္း စုစုလဲ့မွာ စိတ္ထဲ
“ဒီေကာင္ေလး အလိုက္လဲသိတယ္ … ခိုင္းလည္းေကာင္းတယ္ … သူေဌးကိုေျပာၿပီး ရာထူးေလး တိုးေပးဦးမွပဲ …” ဟုမွတ္ခ်က္ခ်လုိက္မိသည္ ။ စုစုလဲ့တစ္ေယာက္ ေၾကးအိုးေလးေသာက္လိုက္ ၊ စာရင္းလုပ္လုိက္ျဖင့္ပင္ အလုပ္ကၿပီးသြားသည္ ။ အလုပ္လည္းၿပီး ဗိုက္လည္းျပည့္သြားသည္မို႔ စိတ္ထဲေပါ့ပါးသြားရသည္ ။
“အင္း … ကၽြတ္ … ကၽြတ္ … အေၾကာေတြေတာင္ ေတာ္ေတာ္တက္သြားတယ္ … ဟင္း … ကိုးနာရီေတာင္ ထိုးၿပီးၿပီ … ”
နာရီၾကည့္မိေတာ့မွ စုစုလဲ့ မ်က္လံုးျပဴးသြားသည္ ။ ဒီအခ်ိန္တိုင္းဆို ကားငွားသြားေတာင္ ( ၁၀ ) နာရီေက်ာ္ေလာက္မွ အိမ္ေရာက္ေပေတာ့မည္ ။ စုစုလဲ့ သူမ၏ ပစၥည္းေတြကို လ်င္ျမန္စြာသိမ္းဆည္းလုိက္သည္ ။ အျပန္ ေနလင္း လိုက္ပို႔မည္ဟု ေျပာေပမယ့္ ကားပဲငွားသြားေတာ့မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ကာ ေနလင္းကို မေခၚေတာ့ဖို႔ စိတ္ကူးလုိက္သည္ ။ ေနလင္း လုိက္ပို႔မည္ဆိုလွ်င္လည္း သူမအိမ္ျပန္ေရာက္ခ်ိန္ ေနလင္းျပန္ဖို႔ အခက္အခဲရွိမွာကိုလည္း ကိုယ္ခ်င္းစာမိလို႔ အေဖာ္အျဖစ္မေခၚေတာ့ျခင္း ျဖစ္သည္ ။
စုစုလဲ့ျပန္ေတာ့မည္ဆိုေပမယ့္ ဒီအတိုင္းထျပန္ ၍ မျဖစ္ေသး ။ ရံုးခန္းတံခါး ပိတ္ရအံုးမည္ ။ ေနလင္းကို တံခါးလုိက္ပိတ္ေပးဖို႔ ႏိႈးရအံုးမည္ ၊ ေနလင္းအိပ္သည့္ အခန္းဘက္သို႔ စုစုလဲ့ ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္ ။
“ေနလင္း … ေနလင္း … ”
အခန္းေရွ ႔မွ စုစုလဲ့ေအာ္ေခၚသည္ ။ ျပန္ထူးသံ မၾကားရ ။
“ဒီေကာင္ေလး … ဘီယာေသာက္လာတာ မူးၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြား ၿပီလား မသိဘူး … ”
စုစုလဲ့ ေရရြတ္လိုက္ရင္း အခန္းတံခါးကို အသာတြန္း ၾကည့္ေတာ့ ပြင့္ဟသြားသည္ ။ အခန္းတြင္း ေထာင့္တစ္ေနရာ ၌ ေနလင္းေခြေခြေလး အိပ္ေပ်ာ္ေန၏
ေနလင္းက အသက္ ( ၂၂ ) ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး လူငယ္လည္းျဖစ္ ၊ တစ္ကိုယ္ရည္ တစ္ကာယသမားမို႔ အေနအထိုင္ စည္းစနစ္မရွိ ။ စတိုခန္းထဲရွိ ကတၱဴစကၠဴပံုး ေတြကိုျဖတ္ၿပီး သမံတလင္းေပၚခင္းကာ အေပၚက ယိုးဒရာဖ်ာတစ္ခ်ပ္ခင္းၿပီး ေခါင္းအံုးတစ္လံုး ၊ ေစာင္တစ္ထည္ျဖင့္ပင္ ျဖစ္သလုိ အိပ္တက္သူ ။ ထိုအိပ္ယာေဘး၌ ဟမ္းဘက္အိတ္ႀကီး တစ္လံုးျဖင့္ သူ၏အသံုးအေဆာင္မ်ား ထည့္ထားသည္ ။ သူ၏ အေဆာင္အေယာင္က ထိုမွ်ပင္ ။
“ဒီေကာင္ေလး ျဖစ္သလုိအိပ္တာပဲ … ”
ၾကမ္းျပင္တြင္ဖ်ာခင္းၿပီး ျဖစ္သလို အိပ္ေနေသာ ေနလင္းကိုၾကည့္ၿပီး စုစုလဲ့ စိတ္ထဲ သနားသြားသည္ ။ ေနလင္းက ဒီရံုးမွာ အငယ္ဆံုးလည္းျဖစ္ ၊ ရံုးအကူအဆင့္ဆိုေတာ့ အားလံုးခိုင္းဖက္ပံုစံမ်ိဳး ျဖစ္ေနသည္ ။ ဒါေပမယ့္ မၿငိဳမျငင္ မ်က္နာမပ်က္ လုပ္ေပးတတ္သည့္ ေနလင္းကို စုစုလဲ့ သတိထားေနတာ ၾကာၿပီျဖစ္သည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ရာထူးတိုးေပးဖို႔ သူမစိတ္ကူးထားျခင္းျဖစ္၏ ။
“ေနလင္း … ေနလင္း … အစ္မျပန္ေတာ့မယ္ … ခဏ ထအံုး …”
စုစုလဲ့က ႏႈတ္မွလည္းေျပာ ၊ အခန္းဝမွ ေနလင္းအိပ္ေနရာသို႔လည္း ေလွ်ာက္သြားၿပီး ေနလင္းကို ႏိႈးသည္ ၊ ဒါေပမယ့္ ဘသားေခ်ာက အိပ္ေပ်ာ္ေနဆဲ … ။
ေနလင္း၏ အနားေရာက္သြားေတာ့ စုစုလဲ့က ေနလင္း၏လက္ေမာင္းကို ကုိင္လႈပ္ႏိႈးဖို႔ ဟန္ျပင္လိုက္သည္ ။
“ဟင္ … ”
စုစုလဲ့ လက္က ေနလင္း၏ လက္ေမာင္ေပၚမေရာက္ဘဲ တန္႔သြားသည္ ။ ထိုမွ ေနလင္း၏ေခါင္းအံုးေဘးမွ ရႈပ္ပြေနေသာ စာအုပ္မ်ားႏွင့္ MP-4 ေလးဆီသို႔ အၾကည့္ႏွင့္အတူ လက္ကပါ ေရာက္သြားခဲ့သည္ ။ MP-4 ေလးက ပါဝါပြင့္ေနၿပီး Screen ေပၚမွ အရုပ္ေတြက လႈပ္ရွားေနၾကသည္ ။ ထို MP-4 ေလးေၾကာင့္လည္း စုစုလဲ့ တစ္ေယာက္ ေနလင္းကို ႏိႈဖို႔ တုန္႔ဆိုင္းသြားရျခင္းပင္ ျဖစ္သည္ ။
MP-4 က နားက်ပ္ႏွင့္တြဲလ်က္ ျဖစ္ေနၿပီး နားက်ပ္တစ္ဖက္က ေနလင္း၏ နားမွာ တပ္လွ်က္သား ။ ေနလင္းကေတာ့ တရႈးရႈးနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနဆဲပင္ ။
စုစုလဲ့ အသက္ကို မရႈမိေအာင္ သတိထားၿပီး ေနလင္း၏ နားမွက်န္ေနသည့္ နားက်ပ္တစ္ဖက္ကို ျဖဳတ္လိုက္သည္ ။ ၿပီးေနာက္ နားက်ပ္ကို သူမနားမွာတပ္ၿပီး MP-4 ေလးေပၚတြင္ လႈပ္ရွားေနသည့္ ရုပ္ပံုမ်ားကို အသံႏွင့္အတူ တြဲဖက္ခံစားကာ စိတ္ဝင္တစား ၾကည့္ရႈလိုက္မိေတာ့သည္ ။ အိမ္ျပန္ေနာက္က်မွာ စိုးရိမ္ပူပန္ခဲ့သည့္ စုစုလဲ့ တစ္ေယာက္ အိမ္ျပန္ဖို႔ေမ့ကာ စိတ္ဝင္တစားျဖစ္ေစခဲ့ရသည့္ MP-4 ေလးေပၚမွ လႈပ္ရွားေနသည့္ ပံုရိပ္ေတြကေတာ့ ….. ။
က်မ ေနလင္းကို ႏိႈဖို႔အခန္းထဲေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ထင္မွတ္မထားတဲ့ အေျခအေနတစ္ခုကို ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႔လုိက္ရပါတယ္ ။ ေကာင္ေလးက အျပင္မွာ ေသာက္စားလာၿပီး အနည္းငယ္မူးလာကာ အခန္းမွာ က်မ အလုပ္လုပ္ၿပီးတဲ့အထိ ေစာင့္ရင္း MP-4 ထဲသြင္းထားတဲ့ အျပာကားေခၚ ကားမဆက္ဆံမႈ သရုပ္ျပကားေတြၾကည့္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္လုိ႔ ေနသည္ ။ ေဘးမွာလည္း လက္တစ္ဝါးေလာက္ ရွိသည့္ စာအုပ္ေသးေသးေလးေတြ သံုးေလးအုပ္လည္း ရွိေနျပန္သည္ ။
က်မကို အထူးစိတ္ဝင္စားသြားေစသည့္ အရာကေတာ့ MP-4 ေလးပင္ျဖစ္သည္ ။ အျပာကားၾကည့္ၿပီး မူးမူးနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားျခင္းေၾကာင့္ ေနလင္းက MP-4 ေလးကို မပိတ္ထားနိုင္ခဲ့ ။ ထို႔ေၾကာင့္ က်မမွာ MP-4 ထဲမွာ အဲဒီ အျပာကားကို အမွတ္တမဲ့ ျမင္မိၿပီး စိတ္ဝင္စားသြားခဲ့ရျခင္းပင္ျဖစ္သည္ ။
က်မက လိင္ဆက္ဆံမႈအေတြ႔အၾကံဳရွိသည့္ အိမ္ေထာင္သည္ မိန္းမတစ္ေယာက္ပါ ။ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္နဲ႔ အတူ လိင္ဆက္ဆံမႈ အႀကိမ္ႀကိမ္လုပ္ခဲ့ဖူးသူပါ ။ ဒါေပမယ့္ အခုလို အျပာကားေခၚတဲ့ မိန္းမနဲ႔ ေယာက်ာ္း လိုးျပေနၾကပံုကို ရိုက္ကူးထားသည့္ video ကိုေတာ့ တစ္ခါမွ မၾကည့္ခဲ့ဖူးတာေၾကာင့္ ေနလင္းရဲ့ MP-4 ေလးေပၚက လႈပ္ရွားေနတဲ့ ပံုရိပ္ေတြကို စိတ္ဝင္စားသြား ခဲ့ရျခင္းပင္ျဖစ္၏ ။
က်မၾကည့္လိုက္မိတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဂ်ပန္လား ၊ တရုတ္လား ကိုးရီယားလား မသိတဲ့ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္ကို အေမရိကန္ ေယာက်ာ္းႀကီး တစ္ေယာက္က စက္ရံုတစ္ရံုရဲ့ အခန္းအတြင္းရွိ ခံုေပၚမွာ ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္ လုိးေနမႈကို ရိုက္ျပထားတာကို ျမင္လုိက္ရပါတယ္ ။ ျမင္လုိက္ရတဲ့ သရုပ္ေဆာင္မႈေတြက တကယ့္ကို ရမက္ထန္စရာပါပဲ ရွင္ ။ ေယာက်ာ္းႀကီးက ေကာင္မေလးကို ဖင္ကုန္းခိုင္းထားၿပီး လုိးေနရင္းမွ ဘာေတြေျပာေနသလဲ မသိပါဘူး ။ ေကာင္မေလးကလည္း ဖင္ကုန္း အလိုးခံေနရင္း ေနာက္သို႔ လွည့္လွည့္ ၿပီး စကားျပန္ေျပာရင္း အလိုးခံေနပါေတာ့တယ္ ။
ရမက္ထန္ျပင္းစြာနဲ႔ လုိးေနၾကတဲ့ သူတို႔ကိုၾကည့္ရင္း အသံေတြကိုပါ နားေထာင္ခ်င္လာပါတယ္ ။ ဒါ့ေၾကာင့္ MP-4 မွာ တြဲလ်က္ရွိေနၿပီး တစ္ဖက္က ၾကမ္းျပင္ေပၚက်၍ တစ္ဖက္က ေနလင္း၏နားမွာပင္ တပ္ထားဆဲျဖစ္သည့္ နားက်ပ္ကို ျဖဳတ္ၿပီး က်မနားမွာ တပ္ကာ အဲ့ဒီအျပာကားကို ဆက္ၾကည့္ေနမိပါ ေတာ့တယ္ ။
လိုးေနခံေနၾကတဲ့ ပံုရိပ္ေတြနဲ႔ သူတို႔ဆီမွ ထြက္ေပၚေနတဲ့ အသံကို ပီပီျပင္ျပင္ျမင္ရၾကားရေတာ့ က်မမွာ တစ္ကုိယ္လံုး ပူေႏြးထူပူသြားၿပီး စိတ္ထဲမွာ ရမက္စိတ္ေတြ ေပၚေပါက္လာမိပါတယ္ ။ အျပာကားက ေနာ္ကဆံုးအခန္းမို႔လို႔လား ေတာ့မသိ ။ ပိုမိုၾကမ္းတမ္းလာၿပီး ပို၍လည္း ရမက္ေသြးၾကြစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ သရုပ္ေဆာင္မႈေတြ ပီျပင္လာတယ္ ။
“အိုး … ရက္စ္ …. ရက္စ္ … fuck me … အိုး … ရက္စ္ … ”
ေကာင္မေလးက သူမကို လိုးပါဟု တစာစာေျပာရင္း ဖင္ကုန္းအလိုးခံရင္း ေအာ္ဟစ္ေနသံ ၊ အရသာေတြ႔ ဖီလ္းတက္ေနသံက က်မနားထဲ ပီသသဲကြဲစြာ ၾကားေနရသည္ ။ ထိုအသံက က်မကို စိတ္ထၾကြေစရသည္ ။
ခဏၾကာေတာ့ ေယာက်ာ္းႀကီးက ေကာင္မေလးရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲမွ သူ၏လီးတန္ ရွည္ရွည္တုတ္တုတ္ႀကီး ကို ထုတ္လိုက္ၿပီး လက္ျဖင့္ဂြင္းတိုက္ကာ လရည္ပ်စ္ပ်စ္ခဲခဲ ေတြကို ေကာင္မေလးရဲ့ ဖင္သားေဖြးေဖြးႀကီး အေပၚ ပက္ျဖန္းေပးလုိက္ေတာ့သည္ ။
က်မတစ္ကိုယ္လံုး ၾကက္သီးေမႊးညင္းထသြားရၿပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲမွလည္း စစ္ကနဲျဖစ္ကာ မရိုးမရြခံစာလာရသည္ ။ ေယာက်ာ္းလီးရဲ့ အရသာ ၊ အလိုးခံရသည့္ အရသာကို ေကာင္းေကာင္းခံစာဖူးသည့္ က်မအဖို႔ ဒီအျပာကားကို ၾကည့္ၿပီး ရမက္ေသြးေတြ ပိုမိုဆူပြက္လာေစရသည္ ။
ေယာက်ာ္းနဲ႔ မဆက္ဆံျဖစ္သည့္ အခ်ိန္ေတြက ၾကာေနၿပီမို႔ ရမက္စိတ္ေတြကို ခ်ိဳးႏိွမ္ထားခဲ့ရသည့္ က်မမွာ အခုေတာ့ အျပာကားကို ၾကည့္မိၿပီး စိတ္ေတြ ထိန္းမရေအာင္ ထၾကြလာရသည္ ။
က်မ ေနလင္းကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လုိက္မိသည္ ။ အခုအခ်ိန္ ေနလင္း ရုတ္တရုတ္ထလာၿပီး က်မကို ဆြဲလိုးလိုက္မယ္ ဆိုရင္ က်မ ေက်ေက်နပ္နပ္နဲ႔ အလိုးခံလိုက္မိမွာ ေသခ်ာပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ငတိက အိပ္ေပ်ာ္ေနဆဲ ။ သူ႔ကို ႏိႈးၿပီး လိုးေပးဖို႔ ေတာင္းဆို ၊ ခံပစ္လုိက္ခ်င္သည့္ အေတြးပင္ ေတြးလိုက္မိေသးတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ မျဖစ္ ၊ က်မက ဒီ company မွာ သူေဌးၿပီးရင္ ရာထူးအႀကီးဆံုး မိန္းမ တစ္ေယာက္ ၊ ေနလင္းက company ရဲ့ ျပာတာ အဆင့္သာရွိသူ ။ က်မ အဲဒီေလာက္ထိေတာ့ သိကၡာမမဲ့ခ်င္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ရမက္စိတ္ရိုင္း ေတြကို ခၽြန္းအုပ္ၿပီး လက္ထဲမွ MP-4 ေလးကို ေအာက္သို႔ခ်ရန္ ျပင္လိုက္ေတာ့သည္ ။
က်မလက္က တုန္႔ဆိုင္းသြားရျပန္သည္ ။ ခန ေကာင္မေလးနဲ႔ ေယာက်ာ္းႀကီးတို႔ လိုးၾကတဲ့ အခန္းၿပီးသြားေတာ့ ေနာက္ထပ္ဇာတ္လမ္း တစ္ခုေပၚလာျပန္သည္ ။ က်မ စိတ္ဝင္စားသြားမိျပန္ပါတယ္ ။ ေနလင္းရဲ့ MP-4 ထဲမွာ အျပာကားေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားထည့္ထားသလဲ မသိ ။ အဲ့ဒီ အျပာကားေတြကို က်မ ၾကည့္ခ်င္ေနမိသည္ ။ က်မ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို လ်င္ျမန္စြာ ခ်လိုက္မိပါတယ္ ရွင္ ။ အဲဒါကေတာ့ ေနလင္းရဲ့ MP-4 ေလးကို က်မ အပိုင္သိမ္းလိုက္ဖို႔ပါပဲ ။ ဒီည အဖို႔ေတာ့ အဲဒီ့ MP-4 ေလးထဲက အျပာဇာတ္လမ္းေတြကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္ထဲ လြင့္ေမ်ာမယ္လို႔ က်မစိတ္ကူးလိုက္ရင္း … ။
စုစုလဲ့ ထိုေန႔ညက တကၠစီငွားကာ အိမ္ျပန္ခဲ့သည္ ။ တံခါးကိုေတာ့ အတြင္းမွေလာခ္ခ်၍သာ ပိတ္ၿပီး ေနလင္းကို မႏိႈးဘဲ ထားခဲ့ပစ္လိုက္မိသည္ ။ ထံုးစံအတိုင္း ဆိုလွ်င္ ရံုးခန္းအဝင္ဝ သံဘာဂ်ာတံခါးကို ေသာ့ခတ္ ၊ အတြင္းကၽြန္း တံခါးကို ေလာခ္ခ်ၿပီး အိပ္ရေပမည္ ။ အခုေတာ့ company တစ္ခုလံုး၏ လံုျခံဳေရးကိုေတာင္ သတိမထားႏိုင္ခဲ့ပဲ စုစုလဲ့ တစ္ေယာက္ ရမက္စိတ္ကို ဦးစားေပးခဲ့ၿပီး အသိမဲ့ခဲ့ေလသည္ ။
အိမ္ေရာက္ေတာ့လည္း အိပ္ခန္းထဲတန္းဝင္ၿပီး ေနလင္းရဲ့ MP-4 ေလးထဲက အျပာကားေတြကို ၾကည့္ရင္း ကိုယ့္ေစာက္ဖုတ္ကို ကိုယ့္ဘာသာပြတ္သပ္ႏိႈက္ဆြ အာသာ ေျဖကာ တစ္ညလံုး မိုးလင္းေပါက္နီးပါး ရမက္ေသြးေတြ ထၾကြေနခဲ့၏ ။ ဘယ္ႏွစ္ခ်ီေျမာက္မွန္း မသိ ဖီးလင္ေတြတက္ ၿပီး ၿပီးသြားကာ ေမာေမာနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့ မနက္ ငါးနာရီပင္ ထိုးေတာ့မည္ ။
စုစုလဲ့ အရမ္းကို ဏွာထန္သည့္ မိန္းမမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ ။ ဒါေပမယ့္ လင္ေယာက်ာ္းနဲ႔ ကင္းကြာေနရတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ကာမ စိတ္လံႈေဆာ္ျခင္းခံရသည့္ အခါ၌ ထိုသို႔ပင္ျဖစ္ သြားရျခင္း ပင္ျဖစ္သည္ ။
ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္ ရံုးေရာက္ေတာ့ စုစုလဲ့ တစ္ေယာက္ ေနလင္းကို မသိမသာ အကဲခတ္လိုက္သည္ ။ ေနလင္းတစ္ေယာက္ ရံုးကလူေတြ ခိုင္းသည့္ကိစၥေတြနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနသည္ ။ အလုပ္ပါးသြားေတာ့မွ ေနလင္း စုစုလဲ့ အနားသို႔ေရာက္လာသည္ ။
“အစ္မ … က်ေနာ္ ညက အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ … အစ္မ ဘယ္လိုျပန္သြားတာလဲ … အဆင္ေျပရဲ့လား … ”
“အင္း … ေျပပါတယ္ … မင္းကိုေခၚၾကည့္ေတာ့ အသံမၾကားတာနဲ႔ ကားငွားၿပီးပဲ ျပန္သြားတာ … ”
“ေဆာရီးပါ … အစ္မရယ္ … က်ေနာ္ ညက နဲနဲေကာင္းသြားလို႔ … ဟဲဟဲ … ”
ေနလင္း အေမးကို စုစုလဲ့က ဟန္ေဆာင္ေကာင္းစြာေျဖသည္ ။ ေနလင္းက သူ၏ MP-4 ကို စုစုလဲ့ ယူသြားတာ သိပံုမေပၚေသာေၾကာင့္ စုစုလဲ့ ရင္ထဲေပါ့သြား ရသည္ ။ ထို MP-4 ကို စုစုလဲ့ ရံုးသို႔ျပန္မယူလာခဲ့ ။ သူမမွာ ထိုအထဲမွ အျပာဇာတ္ကားေတြ ကိုၾကည့္လို႔ မဝႏိုင္ေသး ။ ေလာေလာဆယ္ ေနလင္းရဲ့ MP-4 ကို မသိမသာ ျပန္ထားဖို႔ စိတ္ကူးပင္မရွိ ။
“ေနလင္းေရ … အန္တီႏြဲ႔ကို ကားအခ်ိန္ ဇယားေတြ မိတၱဴကူးေပးအံုး … ”
“ဟုတ္ကဲ့ … အန္တီႏြဲ႔ … ”
ေနလင္း အေျပးေလးထြက္သြားေတာ့ မွ စုစုလဲ့ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္သည္ ။ MP-4 ကို ေနလင္း မသိေအာင္ သူအိပ္သည့္ အခန္းထဲ ျပန္ထားသင့္တယ္ဆိုတာ စုစုလဲ့ သိေပမယ့္ သူမရဲ့ ရမက္စိတ္လံႈေဆာ္မႈေၾကာင့္ ေလာေလာဆယ္ အပိုင္သိမ္းထားဖို႔ပဲ ဆံုးျဖတ္ေနမိသည္ ။
ဒီလိုနဲ႔ အခ်ိန္က ရက္သတၱပတ္ တစ္ပတ္ေက်ာ္ ေလာက္ျဖစ္သြားခဲ့သည္ ။ ထိုကာလ အတြင္း လင္ျဖစ္သူ ျပန္ေရာက္လာသျဖင့္ စုစုလဲ့ တစ္ေယာက္ ေပ်ာ္ရြင္သြားခဲ့ရသည္ ။ ဒါေပမယ့္ လင္ျဖစ္သူက မနက္အေစာႀကီး ကားထြက္ရအံုးမည္ ဆိုသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ သူမဆႏၵေတြကို ျပည့္ဝေအာင္ စြမ္းေဆာင္ေပးျခင္းမရွိခဲ့ ။ စုစုလဲ့မွာ ထိုတစ္ပတ္အတြင္း ညစဥ္တိုင္း ေနလင္း၏ MP-4 ေလးထဲမွ အျပာကားေတြကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ၿပီး ရမက္စိတ္ေတြကို ေျဖေဖ်ာက္ေနခဲ့ရေလသည္ ။
လင္ျဖစ္သူက တစ္ညသာအိပ္ၿပီး ခရီးျပန္ထြက္သြားျခင္းေၾကာင့္ သူမရဲ့ လိုအင္ရမက္ေတြကို သူမဘာသာ ေျဖေဖ်ာက္ေနခဲ့ရျခင္းျဖစ္၏ ။ ထို႔အျပင္ အိမ္ေထာင္သက္က လည္း ငါးႏွစ္ေက်ာ္ၿပီမို႔ လင္ေရာမယားပါ တစ္ေယာက္အေပၚ တစ္ေယာက္ စိတ္ဝင္စားမႈ ေလ်ာ့ပါးလာရျခင္းျဖစ္သည္ ။
ေယာက်ာ္းႏွင့္ မိန္းမ ကြဲျပားခ်က္မွာ ေယာက်ာ္းေတြက ကိုယ့္ရဲ့ မိန္းမအေပၚ အိမ္ေထာင္သက္ ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် လိင္ဆက္ဆံခ်င္စိတ္ ေလ်ာ့ပါးလာတတ္ၾကသည္ ။ အခ်ိဳ ႔ေယာက်ာ္းမ်ားဆိုလွ်င္ ကိုယ့္မိန္းမနဲ႔ ေနာက္ဆံုးဘယ္ေန႔က အတူဆက္ဆံခဲ့သည္ကိုပင္ ေမ့ေနတတ္ၾက၏ ။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္မိန္းမ မဟုတ္သည့္ မိန္းမ တစ္ေယာက္နဲ႔ ဆံုေတြ႔ရမည္ဆိုလွ်င္ေတာ့ ထိုေယာက်ာ္း၏ ရမက္စိတ္က သာမာန္ထက္ ပိုမိုျပင္းထန္တတ္ၾကသည္ ။
မိန္းမေတြက်ေတာ့ ထိုသို႔မဟုတ္ ။ မိမိေယာက်ာ္း အေပၚ လိင္စိတ္ေလ်ာ့ပါးေနသည္ ဆိုေသာ္လည္း ထိေတြ႔ ဆက္ဆံမိၾကခ်ိန္တြင္ စိတ္ပါလက္ပါျဖင့္ ကာမ စည္းစိမ္ကို ခံစားတတ္ၾကသည္ ။ ေယာက်ာ္းေတြလို ကိုယ့္မိန္းမနဲ႔ ဆက္ဆံေနရတယ္ဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ ပြတ္းသပ္ႏူးဆြျခင္း ၊ နမ္းရႈပ္ျခင္း မ်ားပင္ မျပဳလုပ္ပဲ တက္ခြ လုိးပစ္တတ္ၾကသည္ မဟုတ္ ။ အလိုးခံရသည့္ ဖီလင္အေပၚ တကယ့္ကို အရသာခံစားတတ္ၾကသည့္ အမ်ိဳးပင္ ျဖစ္သည္ ။
စုစုလဲ့၏ ေယာက်ာ္းမွာ အေဝးေျပးကားေမာင္းရင္း လမ္းခရီးရွိ ၿမိဳ ႔တစ္ၿမိဳ ႔မွ ထမင္းဆိုင္တစ္ဆိုင္ရွိ တစ္ခုလပ္ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ စုစုလဲ့အေပၚ ဆက္ဆံခ်င္စိတ္ ေလ်ာ့ပါးေနသည္ ဆိုတာကို စုစုလဲ့ ခမွ် မသိရွာေပ ။
စုစုလဲ့မွာ လင္ျဖစ္သူႏွင့္ ကာမဆက္ဆံခ်င္စိတ္ ၊ လိင္စိတ္ေလ်ာ့ပါးေနခဲ့ၿပီမွန္ေသာ္လည္း တစ္ကယ့္တစ္ကယ္ အလိုးခံသည့္အခါတြင္မေတာ့ ကာမအရသာကို ျပည့္ျပည့္ဝဝခံစားခ်င္သည္ ။ ဒါေပမယ့္ သူမဆႏၵေတြကို ျပည့္ဝေအာင္ လင္ျဖစ္သူက မစြမ္းေဆာင္ေပးသည့္အခါ ေနလင္း၏ အျပာဇာတ္ကားမ်ားကိုသာ ၾကည့္၍ အသာဆႏၵ ေျဖေဖ်ာက္မိျခင္းျဖစ္သည္ ။
အျပာဇာတ္ကားမ်ားထဲမွ သူမ မျမင္ဖူး မေတြ႔ဖူးသည့္ ကာမဆက္ဆံျခင္းနည္းသစ္မ်ား ၊ စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ အလိုးခံသည့္ ပံုစံသစ္မ်ားကို ေတြ႔ျမင္သိရွိနားလည္ လာခဲ့ရေတာ့သည္ ။ ထိုနားလည္ သိရွိမႈႏွင့္အတူ ထိုသို႔ေသာ ပံုစံမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ အလိုးခံၾကည့္ခ်င္စိတ္မ်ားလည္း ျဖစ္ေပၚေနခဲ့ရ၏ ။
သူမ အေသြးအသားေတြထဲ ရမက္ေသြးေတြ ဆူပြက္ေနခ်ိန္၌ လင္ျဖစ္သူက အနားမွာမရွိ ။ ဒီေတာ့ စုစုလဲ့မွာ ညဘက္ အျပာကားေတြၾကည့္ ဖီလင္ေတြတက္ၿပီး မရိုးမရြ ျဖစ္ခဲ့ရသည့္ ညေတြမ်ားလာခဲ့သည္ ။ မနက္ရံုးေရာက္ေတာ့ အလုပ္ထဲ စိတ္ကိုႏွစ္ထားေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ခါ ရမက္ေသြးေတြ လႈပ္ရွားေနမႈကို ခံစားရကာ ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္ကို ေတာင့္တမိသည္ ။
ဒါေပမယ့္ သူမတို႔ရံုမွာက ေယာက်ာ္းသား သိပ္မရွိ ။ ဝန္ထမ္းအင္အား ( ၁၀ ) ေယာက္မွာ ( ၇ )ေယာက္က မိန္းမေတြျဖစ္သည္ ။ က်န္ ( ၃ ) ေယာက္က ဖယ္ရီေမာင္းသည့္ အသက္ ( ၅၅ ) ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီ ျဖစ္ေသာ ဦးေစာသာ ဆိုသည့္ အဖိုးႀကီး ။ က်န္တစ္ေယာက္က အေဝးေျပးဝင္းေတြ သြားၿပီးကားကြက္ခ် ၊ ကုန္ေတြစစ္ၿပီး ေအာ္ဒါတင္ပို႔ေပးရသည့္ အသက္ ( ၃၈ ) ႏွစ္ခန္႔ ကိုညီႏိုင္ဆိုသည့္ လူတစ္ေယာက္ ။ က်န္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေနလင္းတို႔ပင္ျဖစ္သည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ စုစုလဲ့ အမ်ားဆံုးေတြ႔ျမင္ေနရသူက ေနလင္းသာ ရွိသည္ ။
ေနလင္းအေပၚေတာ့ စုစုလဲ့ စိတ္ထဲ တပ္မက္စိတ္ သိပ္ၿပီးျဖစ္ေပၚျခင္းမရွိ ။ အသက္ငယ္ၿပီး အားလံုးရဲ့ခိုင္းဖက္လို ျဖစ္ေနသည့္ ေနလင္းကို တဏွာစိတ္ျဖင့္ သိပ္ၿပီး စိတ္ကူးယာဥ္လုိ႔ မရ ။ စုစုလဲ့မွ ကာမေသြးဆိုးေတြ ခႏၶာကိုယ္ ထဲစီးဆင္ေနေပမယ့္ အဆင့္အတန္း မာနေလးက ရွိေနေသးသည္ ။
ကိုညီႏိုင္ဆိုသည့္ လူက်ေတာ့လည္း မနက္ရံုးလာၿပီး စာရြက္စာတမ္းယူကာ ထြက္သြားလိုက္သည္မွ ညေနရံုးဆင္းခ်ိန္အထိေတာင္ ျပန္မေရာက္တတ္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ စုစုလဲ့၏ စိတ္တြင္ ထင္ထင္ေပၚေပၚ သိပ္မျဖစ္ ။
ဒါေပမယ့္ တစ္ေန႔ေတာ့ စုစုလဲ့အတြက္ စိတ္လႈပ္ရွားစရာ အေျခအေနတစ္ခုကို ၾကံဳလိုက္ရသည္ ။
“ေဟ့ေကာင္ ေနလင္း … မင္းဟာ အခုထိ ျပန္မေတြ႔ေသးဘူးလားကြ … ငါ့ကိုျပန္ေပးအံုး … ”
“ဟုတ္ကဲ့ပါ ကိုညီရာ … ဘယ္လိုေပ်ာက္သြားသလဲ မသိဘူး … က်ေနာ္လည္း စဥ္းစားလို႔ကိုမရတာ … အဲ့ဒီညက က်ေနာ္ဖြင့္ၾကည့္ေနေသးတယ္ … ေနာက္တစ္ေန႔ ည ၾကည့္မလို႔ လိုက္ရွာေတာ့မွ မေတြ႔ေတာ့တာ …”
စတိုခန္းေရွ ႔မွျဖတ္၍ သန္႔စင္ခန္းဘက္သို႔ သြားမည့္ စုစုလဲ့တစ္ေယာက္ အခန္းထဲမွ စကားသံမ်ားေၾကာင့္ ေျခလွမ္းေတြ တုန္႔ဆိုင္းသြားရသည္ ။ အထဲက စကားအသြားအလာကို နားေထာင္မိလုိက္တာနဲ႔ ဘာအေၾကာင္းေျပာတယ္ဆိုတာ ဒက္ကနဲ သိလိုက္ရသည္ ။ သူမက ထိုအေၾကာင္းအရာရဲ့ အဓိက တရားခံကိုး ။
“ရံုးမွာလည္း မိန္းမေတြခ်ည္းပဲ … ဒီအခန္းထဲလည္း ေတာ္ရံုလူ ဝင္တာမဟုတ္ဘူး … ေနာက္ၿပီး မင္း MP-4 ကို ညအိပ္ခ်ိန္ပဲ ထုတ္ၾကည့္တာ မဟုတ္လား …”
“အင္း … ဟုတ္တယ္ ကိုညီရ … က်ေနာ္ေတာ့ အထားမမွားတာ ေသခ်ာတယ္ … အဲဒီညက မူးလာတယ္ ဆိုေပမယ့္ က်ေနာ္ၾကည့္ျဖစ္ေသးတယ္ … ေအာစာအုပ္ေတြလည္း ရွိတာပဲ … စာအုပ္ေတြေတာ့ မေပ်ာက္ဘူး … ”
“အဲ့ဒီညက ရံုးမွာ ဘယ္သူရွိလဲ … ”
“အင္း … အစ္မပဲရွိတာ … အလုပ္မၿပီးလို႔ လုပ္ေနတာ သူျပန္ရင္ေတာင္ လိုက္ပို႔ေပးမယ္ဆိုၿပီး လုပ္ေနေသးတယ္ က်ေနာ္အိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔ အစ္မဘာသာျပန္သြားတာ … ”
စုစုလဲ့မွာ အခန္းအျပင္က ခိုးနားေထာင္ေနရင္း အဲ့ဒီညက အျဖစ္အပ်က္ကို ေနလင္းကျပန္ေျပာျပရင္း သူမအေၾကာင္းပါလာသည္မို႔ ရင္ေတြတဒိန္းဒိန္းခုန္လာသည္ ။
“ဟင္ … ငါယူသြားမွန္း သိမ်ားသိသြားမလား … အဲ့ဒါကို ျပန္ထားလိုက္ရင္ေကာင္းမယ္ … အခုေတာ့ … ”
စုစုလဲ့စိတ္ထဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္က်ိန္ဆဲရင္း စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔လာမိသည္ ။ MP-4 ကို သူမ ယူသြားမွန္း သိသြားရင္ အရွက္တကြဲနဲ႔ သိကၡာက်မွာကို ေတြးမိၿပီး စိုးရိမ္လာရျခင္းျဖစ္သည္ ။
“မလဲ့တစ္ေယာက္ပဲ အဲဒီေန႔က ေနာက္က်တာေပါ့ ဟုတ္လာေနလင္း …”
“ဟုတ္တယ္ ကိုညီ … ဒါေပမယ့္ အစ္မေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးဗ်ာ … ”
“အင္း … မင္းေသခ်ာေတာ့ ျပန္ရွာၾကည့္လုိက္အံုး … ငါ ေအာင္မဂၤလာ အေဝးေျပးဝင္းထဲ ခဏေျပးလုိက္အံုးမယ္ … ”
စုစုလဲ့ အခန္းအျပင္မွ ကသုတ္ကရိုက္ျဖင့္ပင္ သူမရံုးခန္းထဲသို႔ ျပန္ေျပးလုိက္ရသည္ ။ ရင္ေတြလည္း တဒိန္းဒိန္းခုန္ေနရသည္ ။
“မျဖစ္ဘူး … မျဖစ္ဘူး … ငါ အဲ့ဒီ MP-4 ကိုျပန္ယူလာၿပီး ေနလင္းမသိေအာင္ သူ႔အခန္းထဲျပန္ထည့္ထားမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ … အဲ့ဒီ MP-4 က ကိုညီႏိုင္ ဟာမ်ားလား မသိဘူး … ”
စုစုလဲ့ တစ္ဦးထဲ ေရရြတ္ရင္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ ေတာ့သည္ ။ ေနာက္ တစ္ေန႔ရံုးတက္ေတာ့ စုစုလဲ့ တစ္ေယာက္ ဂနာမၿငိမ္ျဖစ္ေနရသည္ ။ တစ္ေန႔ခင္းလံုး MP-4 ေလးကို ဘယ္လုိျပန္ထားရမလဲ ဆိုတာပဲ ေတြးေနမိ၏ ။ ေနာက္ဆံုး ညေန အမ်ားေတြရံုးဆင္းသြားေတာ့မွ စတိုခန္းထဲဝင္ၿပီး မသိမသာထားခဲ့လိုက္ မည္ဟု စိတ္ကူးရမိေတာ့သည္ ။
ညေနေရာက္ခ်ိန္မွာေတာ့ …
“ေနလင္းေရ … ”
“ဗ်ာ အစ္မ … ဘာခိုင္းမလို႔လဲ … ”
ရံုးဆင္းခ်ိန္ေက်ာ္သြားတဲ့ အထိ စုစုလဲ့ မျပန္ေသးဘဲ အလုပ္မ်ားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ရံုးထဲ ေနလင္းတစ္ေယာက္တည္း ရွိေနသည့္ အခ်ိန္က်မွ လွမ္းေခၚလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္ ။
“အစ္မကို အျပင္မွာ စားစရာတစ္ခုခု သြားဝယ္ေပးစမ္းကြယ္ … အဆာေျပေပါ့ … ဒါနဲ႔ အကုန္ျပန္သြားၾကၿပီလား …”
“ျပန္သြားၾကၿပီအစ္မ … ကိုညီႏိုင္ကေတာ့ ေအာင္မဂၤလာဝင္းထဲမွာ … အလုပ္ေစာၿပီးရင္ ဝင္ခဲ့မယ္လို႔ေတာ့ ေျပာတာပဲ … အခုခ်ိန္မွေတာ့ မလာေလာက္ေတာ့ဘူး ထင္တယ္ … ”
“ေအာ္ … ေအး … ေအး … ကဲကဲ … အစ္မဖို႔ တစ္ခုခု သြားဝယ္ေပးပါအံုး … ”
အမွန္ေတာ့ ထြက္သြားသည္ႏွင့္ စုစုလဲ့တစ္ေယာက္ သူမ စလင္းဘက္အိတ္ထဲမွ MP-4 ကို ထုတ္ယူကာ စတုိခန္းထဲ အျမန္ေျပးေတာ့သည္ ။ ထို႔ေနာက္ ေခ်ာင္ေကာင္းေကာင္းတစ္ခုကို အသဲအသန္ ရွာေဖြသည္ ။ ဒါမွ ေနလင္း တစ္ေယာက္ ရွာရင္းေဖြရင္းနဲ႔ MP-4 ေလးကို ျပန္ေတြ႔ၿပီး သူအထားမွားသြားသည္ဟု အထင္ေရာက္ေစရန္ ျဖစ္သည္ ။
ေနလင္းအိပ္ယာေဘးရွိ ကတၱဴစကၠဴပံုးေတြၾကားထဲသို႔ သင့္ေတာ္သည့္ ေနရာအျဖစ္သတ္မွတ္ကာ MP-4 ကိုခ်ထားခဲ့လိုက္သည္ ။ ထိုအခါမွပင္ စုစုလဲ့တစ္ေယာက္ စိတ္ေပါ့ပါးသြားကာ စတိုခန္းထဲမွ ျပန္ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္ ။ သူမရံုးခန္းထဲျပန္ေရာက္ေတာ့ ေနလင္းျပန္ေရာက္လာလွ်င္ အဆင္သင့္ ျပန္ႏိုင္ဖို႔ ျပင္ဆင္လိုက္သည္ ။ စလင္းဘက္အိတ္ထဲမွ ရံုးဆင္းျပန္ခ်ိန္တိုင္း ၾကည့္ေလ့ရွိသည့္ မွန္ အဝိုင္းေလးကို ထုတ္ယူဖို႔ ျပင္လုိက္စဥ္မွာေတာ့ …
“ဟင္ … ”
စုစုလဲ့ ျပာသြားရျပန္သည္ ။ MP-4 ကုိ သူမယူခဲ့စဥ္က နားက်ပ္ပါ တြဲလ်က္ပါလာခဲ့သည္ ။ ခု ထိုနားက်ပ္က သူမအိတ္ထဲ က်န္ေနေသး၏ ။ စုစုလဲ့ ထိုနားက်ပ္ကို ျပန္သြားထားဖို႔ ျပင္ရျပန္သည္ ။ အမွန္ဆို နားက်ပ္ကို ျပန္မထားလည္း ရသည္ ။ ဒါေပမယ့္ စုစုလဲ့က အမွားတစ္ခုျပဳလုပ္ထားၿပီး မလံုမလဲ ျဖစ္ေနသူမို႔ နားက်ပ္ကို MP-4 ႏွင့္အတူ တြဲျပန္ထားဖို႔ လုပ္ေဆာင္ေနမိျခင္းပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္ ။
စတိုခန္းထဲသို႔ စုစုလဲ့ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေရာက္ရျပန္သည္ ။ ခုန သူမထားခဲ့သည့္ ေနရာမွ MP-4 ကိုျပန္ရွာၿပီး နားက်ပ္ေပါက္ထဲသို႔ ျပန္တပ္လိုက္သည္ ။ ထိုစဥ္မွာပင္ …
“အဲဒီ MP-4 က ဘယ္လိုမွ ေပ်ာက္စရာမရွိပဲ ေပ်ာက္သြားတာ တစ္ေယာက္ေယာက္လက္ခ်က္လို႔ က်ဳပ္ထင္ေတာ့ ထင္သားပဲ … ဒါေပမယ့္ မလဲ့ လို႔ေတာ့ မထင္ခဲ့မိဘူး ဖယ္ရီကား ေမာင္းတဲ့ ဦးေစာသာႀကီးနဲ႔ အပ်ိဳႀကီး မႏုလို႔ ထင္ခဲ့တာ … အခုေတာ့ … ”
“ကို … ကိုညီႏိုင္ … ”
“ဟဲဟဲ … လန္႔သြားတာလား … မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ … က်ေနာ္ ဘယ္သူ႔မွ ျပန္မေျပာပါဘူး … ”
စုစုလဲ့ တစ္ေယာက္ ခိုးထုပ္ခိုးထည္နဲ႔ကို မိေနခဲ့ေပၿပီ ။ သူမအဖို႔ေတာ့ က်ားေရွ ႔ေမွာက္လ်က္လဲက်မိ သလိုပင္ ျဖစ္ေနေခ်သည္ ။ ညီႏိုင္ဆိုသည့္ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ေရွ ႔မွာ မိန္းမတစ္ေယာက္ မၾကည့္အပ္တဲ့ အျပာကားေတြပါသည့္ MP-4 တစ္ခုကို ကိုင္လ်က္သားရွိလုိ႔ေနသည္ ။ ေနာက္ၿပီး ထို MP-4 က သူမခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ ယူထားသည့္ အရာ ။
စုစုလဲ့ ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနရေတာ့သည္ ။ သူမအျဖစ္က ရွက္စရာေကာင္းလွသလုိ မိမိထက္ အဆင့္နိမ့္သည့္ လက္ေအာက္ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ေရွ ႔မွာ အျပစ္ရွိသူလို သိမ္ငယ္စြာ ရပ္ေနရသည့္ အျဖစ္ ။
“ေျပာပါအံုး မလဲ့ရဲ့ … အဲ့ဒီထဲက ဘယ္အခန္းကို မလဲ့ ႀကိဳက္လဲ … အဲ့ဒီကားေတြၾကည့္ၿပီး အလဲ့ေယာက်ာ္းနဲ႔အတူ လုပ္ၾကည့္ၾကေသးလား … ”
အျမဲတမ္း သူမကို တရိုတေသေျပာဆိုဆက္ဆံရသည့္ သူမ၏ လက္ေအာက္ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္က ရင့္ရင့္သီးသီး ေမးလာသည့္ အေမးစကားကို စုစုလဲ့ ျပန္မေျဖႏိုင္သလို ရာထူးအရွိန္အဝါလည္း ျပလုိ႔မရႏိုင္ ျဖစ္ေနရသည္ ။
ညီႏိုင္က စုစုလဲ့ အနီးသို႔ ေအးေဆးစြာပင္ တစ္လွမ္းခ်င္းေလွ်ာက္လာသည္ ။ သး၏ မ်က္လံုးေတြက ဖမ္းမိထားေသာ သားေကာင္ကို စားေသာက္ဖို႔လာေနတဲ့ က်ားရဲတစ္ေကာင္ရဲ့ မ်က္လံုးေတြလို အထက္စီးဆန္လြန္းေနသည္ ။
“မလဲ့ … ”
“ရွင္ … ရွင္ ကိုညီႏိုင္ ”
“အခုအျဖစ္အပ်က္ေတြကို ရံုးကလူေတြ သိသြားရင္ မလဲ့ သိကၡာက်သြားမွာေနာ္ … သူတို႔ေတြကို ေျပာျပလုိက္ ရမလား … ”
“အို … အဲလို မလုပ္ပါနဲ႔ ကိုညီႏိုင္ရယ္ … က်မ ေတာင္းပန္ပါတယ္ … ”
“ဒါဆို … ”
ညီႏိုင္က စကားကို ဆက္မေျပာေတာ့ ။ ယုန္သူငယ္ေလးလို မ်က္လံုးေလး ကလယ္ကလယ္နဲ႔ ထိတ္လန္႔သည့္ အသြင္ျဖစ္ေနေသာ စုစုလဲ့ကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဆြဲဖက္လုိက္ၿပီး တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည့္ ႏူတ္ခမ္းေတြကို ဆြဲစုပ္၍ နမး္လုိက္ေတာ့သည္ ။
“ျပြတ္ … ျပြတ္ … အြန္း … ဟြန္း … မလုပ္ … မလုပ္ပါနဲ႔ ကိုညီႏိုင္ရယ္ … က်မေတာင္းပန္ပါတယ္ … ”
“က်ဳပ္လုပ္ခ်င္တာကို လုပ္လို႔မရရင္ ရံုးထဲမွာ ခင္ဗ်ားအေၾကာင္းကို ဖြလုိက္မယ္ေနာ္ … ခု က်ဳပ္ ခင္ဗ်ားကို လိုးမယ္ … ေကာင္းေကာင္းမခံရင္ ခင္ဗ်ား အရွက္ကြဲၿပီသာမွတ္ … ဘယ္လိုလဲ … ”
အတင္းရုန္းကန္ၿပီး အေၾကာက္အကန္ ျငင္းဆန္ေတာင္ပန္ေနသည့္ စုစုလဲ့ကို ညီႏိုင္က အပိုင္အႏိုင္ ျခိမ္းေျခာက္ အက်ပ္ကိုင္ပစ္လုိက္သည္ ။ စုစုလဲ့ တစ္ေယာက္ အျပင္းအထန္ စဥ္းစားရေပၿပီ ။ ခု ညီႏိုင္၏ ဆႏၵကို ျငင္းဆန္လုိက္လွ်င္ သူမမွာ ရံုးထဲ၌ ရာထူးအႀကီးဆံုးမိန္းမတစ္ေယာက္အျဖစ္ ရပ္တည္ေနရမႈမွ ေလ်ာ့ပါးသြားႏိုင္သည္ ။ အျခားစိတ္ခံစားမႈအရလည္း ညီႏိုင္၏ သေဘာဆႏၵကို လုိက္ေလ်ာခ်င္စိတ္မ်ား ျဖစ္ေပၚေနျပန္သည္ ။ တစ္ပတ္နီးပါး အခ်ိန္ကာလမွာ အျပာဇာတ္ကားေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးေနခဲ့သည္ေၾကာင့္လည္း ထိုသို႔ေသာစိတ္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာရျခင္းျဖစ္သည္ ။ ညီႏိုင္အလိုကို လိုက္မိျပန္လွ်င္လည္း ညီႏိုင္၏ ႀကိဳးဆြဲရာ ကရမည့္ ကာမရုပ္ေသးတစ္ရုပ္ ျဖစ္သြားႏိုင္ေၾကာင္းလည္း စဥ္းစားမိေန၏ ။
“ကဲ … အခ်ိန္မရွိဘူးဗ်ာ … က်ဳပ္ ရံုးထဲမွာ ဖြလုိက္ရ မွာလား ”
“အဲလိုေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ရွင္ … က်မ … က်မ ရွင့္ ဆႏၵ … ”
“က်ဳပ္လုိးတာကို ခံမယ္ေပါ့ … ဟုတ္လား …. ”
“ဟုတ္ … ဟုတ္ကဲ့ … ”
ညီႏိုင္က စုစုလဲ့ကို ကိုယ့္အထက္အရာရွိ လူႀကီးတစ္ေယာက္လို႔ မျမင္ေတာ့ပဲ သူလိုးရေတာ့မည့္ မိန္းမ တစ္ေယာက္ အျဖစ္အထက္ဆီးမွ ေျပာဆိုဆက္ဆံလိုက္သည္ ။
“ကဲ … ဒါဆိုလည္း … လာ ”
ညီႏိုင္က စုစုလဲ့ကို လက္ဆြဲၿပီး အခန္းေထာင့္သို႔ ေခၚသြားသည္ ။ ထိုေနရာက ေနလင္းအိပ္သည့္ ေနရာျဖစ္၏ ။
“အဲ့ဒီဖ်ာကို ခင္းလိုက္ … အေပၚက ေစာင္ပါျဖန္႔ခင္း … အဲ့ဒီ ယိုးဒယားဖ်ာေတြက ဒူးေထာက္လိုက္ရင္ နာတယ္ … ”
ညီႏိုင္က ရင့္သည္ ။ ကိုယ္လိုးရမည့္ မိန္းမကို လိုးဖို႔ေနရာျပင္ခိုင္းေန၏ ။ ဒါေပမယ့္ စုစုလဲ့ ေစာဒက မတက္ရဲ ။ သူမကိုယ္တိုင္ကလည္း အခုလို အျဖစ္အပ်က္ကို ၾကံဳေတြ႔ေနရသည့္ အခ်ိန္၌ မသိစိတ္မွ ရမက္စိတ္မ်ားကို ျပင္းထန္စြာ ခံစားေနရေလသည္ ။
စုစုလဲ့ ဖ်ာခင္းၿပီး ကုန္းကုန္းကြကြျဖင့္ပင္ ယိုးဒယားဖ်ာခ်ပ္ေပၚသို႔ ေစာင္ကို ျဖန္႔ခင္းသည္ ။ စုစုလဲ့ ဖင္ကုန္းၿပီး အိပ္ယာခင္းေနသည့္ ပံုကို ညီႏိုင္က မက္တပ္ရပ္ၾကည့္ေနၿပီး သူ၏ ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ဆြဲျဖဳတ္ကာ ေတာင္မတ္ေနၿပီျဖစ္သည့္ လီးကို ကိုင္ၿပီး ဂြင္းတိုက္ေန၏ ။
စုစုလဲ့မွာ အိမ္ေဖာ္မေလးအသြင္ ေလးဘက္ေထာက္ကာ အညာေစာက္ေလးကို ဖ်ာေပၚျဖန္႔ခင္းေနသည္ ။ စုစုလဲ့ ဝတ္ထားသည့္ ရံုးယူနီေဖာင္း ထမီစကပ္ေအာက္မွ တင္းကားထြက္ေနသည့္ ဖင္အိုးႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး ညီႏိုင္ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ ။
“အစကေတာ့ ခင္ဗ်ားကို ေကာင္းေကာင္းကိုင္ၿပီးမွ လိုးမလို႔ပဲ … အခုေတာ့ ခင္ဗ်ား ဖင္အိုးႀကီး တင္းကားထြက္ေနတာကို ၾကည့္ၿပီး မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးဗ်ာ … အဲ့ဒီ့အတိုင္း ဖင္ကုန္းေနလိုက္ … ”
ညီႏိုင္က ေျပာေျပာဆိုဆို စုစုလဲ့ဖင္ေနာက္သို႔ ကပ္သြားၿပီး ထမီစကပ္ကို မရရေအာင္ အတင္းဆြဲလွန္တင္ပစ္လုိက္သည္ ။ စုစုလဲ့ကလည္း ကမူးရႈးထိုးလုပ္ေနသည့္ ညီႏိုင္၏ ဆႏၵအတိုင္း ကူညီကာျဖင့္ သူမ၏ ထမီစကပ္ကို ခါးဆီသို႔ေရာက္ေအာင္ လွန္တင္ေပး၏ ။
ထမီစကပ္ေလး စုစုလဲ့ခါးဆီသို႔ စုပံုသြားေတာ့ ညီႏိုင္က စုစုလဲ့၏ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကို ဖင္သားတစ္ဖက္သို႔ ဆြဲယူကာ ေစာက္ဖုတ္ကိုလွပ္လုိက္သည္ ။ စုစုလဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီက ေနာက္သို႔ ျပဴးထြက္ေနကာ ေဘာင္းဘီကို တစ္ျခမ္း ဆြဲဖယ္ထားျခင္းေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြက ပူးကပ္ေနၾကသည္ ။ ထိုေစာက္ဖုတ္ႀကီးဆီသို႔ ညီႏိုင္က သူ႔လီးတန္ႀကီးကို ေတ့ထားေထာက္လုိက္သည္ ။
ဖင္ေထာင္ကုန္းထားသည့္ အေနအထားေၾကာင့္ စုစုလဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီး ႏွစ္ခုက ေနာက္သို႔ အစြမ္းကုန္ ျပဴးထြက္ေနသည္ ။ လီးတန္ႀကီးက ထိုအေပၚသို႔ ေမးတင္လို႔ထား၏ ။
“ဟင့္ … ကိုညီႏိုင္ ေျဖးေျဖးလုပ္ေနာ္ … ”
မိန္းမေတြရဲ့ ထံုးစံအတိုင္း အလိုးခံဖို႔ လီးသြင္းခါနီးေျပာေနက် စကားကို စုစုလဲ့က ေျပာလိုက္သည္ ။
ညီႏိုင္က လီးတန္ႀကီးကို အသာဖိၾကည့္သည္ ။ မဝင္ေသး ၊ စုစုလဲ့ စိတ္ထေနၿပီမွန္းသိေသာ္လည္း တဏွာေရွ ႔ေျပးအရည္ၾကည္မ်ားက ေစာက္ေခါင္းထဲမွပင္ စိမ့္ထြက္ေနၿပီး အျပင္သို႔ ထြက္က်မလာေသးတာေၾကာင့္ သူ၏လီးကို လိုးသြင္းရာ၌ အနည္းငယ္ ေျခာက္ေသြ႔ေနေသး၏ ။ သူ၏ လီးတန္ႀကီးက တုတ္ခိုင္လြန္းျခင္းေၾကာင့္ လည္းပါေပသည္ ။
ညီႏိုင္က ေစာက္ေခါင္းဝမွာ လီးကို ဖိေတ့ထားၿပီး သူ၏လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ စုစုလဲ့၏ ဖင္သားႏွစ္ျခမ္းကို ဆြဲျဖဲလိုက္သည္ ။ စုစုလဲ့ ခါးေလးယမ္းထြက္သြား၏ ။ ညီႏိုင္က ထိုဖင္ၾကားထဲမွာ ညပ္ေနသည့္ ေဘာင္းဘီမွာ ပို၍ တင္းရင္းသြားၿပီး ေစာက္ဖုတ္ အေရွ ႔ပိုင္းမွ ေစာက္ေစ့ေလးကို ေဘာင္းဘီက သြား၍ဖိမိထား၏ ။
ညီႏိုင္က ဖင္ကိုပိုျဖဲလုိက္သျဖင့္ ေပၚလာေသာ စအိုဝေလးေအာက္ဖက္ လက္ႏွစ္လံုးေလာက္သာ ျခာေသာ ေစာက္ေခါင္းဝမွာ ေတ့ထားသည့္ သူ႔လီးဒစ္ႀကီးကို အေနာက္သို႔အသာဆုတ္ ဖယ္ရွားလုိက္ၿပီး ဖင္ၾကားထဲသို႔ တံေတြးေထြးခ်လုိက္သည္ ။
“အင့္ … ဟင့္ … ဘာလို႔ တံေတြးေတြ ေထြးခ်တာလဲလို႔ … ”
“ဖင္ခ်မလို႔ေပါ့ဗ် … ခင္ဗ်ာဖင္ႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး မေနႏိုင္ေတာ့လို႔ … ”
“ဖင္ … ဖင္က ခ်လို႔ရပါ့မလား ကိုညီႏိုင္ရယ္ … ေစာက္ဖုတ္ကိုပဲ လုပ္ပါေနာ္ … ”
“ဟာ … ဘာလဲ ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္ကိုျငင္းခ်င္ေသးတာလား … ”
“မဟုတ္ … မဟုတ္ပါဘူးရွင္ …. က်မ တစ္ခါမွ မခံဘူးေသးလို႔ပါ … ”
“ခင္ဗ်ား … ယူသြားတဲ့ MP-4 ထဲမွာ ဖင္ခ်တဲ့ကားေတြမွ ပံုလို႔ … မၾကည့္ရေသးဘူးလား … ”
“ၾကည့္ … ၾကည့္ၿပီးပါၿပီ … ဟို .. ဟို ..နာမွာေၾကာက္လို႔ … ”
“ဘာမွ … မနာဘူး …. နာရင္လည္း ေအာင့္ခံ … ျငိမ္ျငိမ္ေလးသာေန … ဟုတ္လား … ”
ေထြခ်လိုက္သည့္ တံေတြးေတြက ဖင္စအိုဝ တည့္တည့္ေပၚသြားက်ၿပီး ေအာက္သို႔တျဖည္းျဖည္း စီးက်လာကာ ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းမွ တစ္ဆင့္ ေအာက္က ခင္းထားသည့္ ေစာင္ေပၚအထိက်သြားသည္ ။ ထိုအခါမွ ညီႏိုင္က သူလီကို ဖင္ဝမွာေတ႔ၿပီး အတင္းဖိသြင္းလုိက္ ေတာ့သည္ ။
“ျဗစ္ … ျပြတ္ …ပလစ္ … ပ်စ္ …ျပြတ္ ..ဖြတ္ … ”
“အား … အမေလး … ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ .. ကိုညီႏိုင္ရဲ့ …. အ … အ… ဟင့္ .. ”
စုစုလဲ့ ဖင္ႀကီး ခါယမ္းသြားသည္ ။ လီးက စအိုဝရွိ ၾကြက္သားေတြကို အတင္းထိုးခြဲၿပီး အဆံုးထိ တရွိန္ထိုး ေဆာင့္ဝင္သြားျခင္းေၾကာင့္ စုစုလဲ့ ခမွ် ဖင္ဝက အရမ္းနာသြာတာမို႔ အတင္းရုန္းၿပီး ထြက္ေျပး သြားလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ ညီႏိုင္က ခါးကို အတင္းျခဳပ္ၿပီး ကိုင္ထား တာမို႔ ရုန္းထြက္ေျပးဖို႔ကလည္း အခြင့္မသာ ျဖစ္သြားရသည္ ၊ ဒါေၾကာင့္ ရုန္းမရမဲ့ အတူတူ ေျဖးေျဖးသက္သာ လုပ္ဖို႔သာ ေတာင္းပန္ၿပီး ေျပာလုိက္ရတာ ျဖစ္ေတာ့သည္ ။ စုစုလဲ့ စုပ္သပ္ညီးတြားျခင္းကို ညီႏိုင္ ဂရုမထား ။ ေဖြးဥေနတဲ့ ဖင္သားႀကီးေတြကို ၾကည့္ၿပီး ခါးေသးေသးေလးကို လက္ျဖင့္ စံုကိုင္ကာ စက္ေသနတ္ပစ္သလို တရစပ္ ေဆာင့္လိုးေလေတာ့သည္ ။
“ျပြတ္ … ျပြတ္ … ပလြတ္ … ဘြပ္ … ျဗစ္ … ပလြတ္ … ဘြပ္ … ဖတ္ … ဘြပ္ … ဖတ္ … ဖတ္ … ”
“အ … အီး … အ … ကၽြတ္ … ကၽြတ္ … အ … အား … ရွီး … အင္း … ဟင္း … ”
အိမ္ေထာင္သက္ ငါးႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီျဖစ္ေသာ အိမ္ေထာင္သည္ မိန္းမတစ္ေယာက္မို႔ အလိုးခံရသည့္ သေဘာ ၊ သဘာဝကို အေတာ္အသင့္ နားလည္ေနတာေၾကာင့္ စသြင္းသြင္းျခင္းမွာ အရမ္းကို မခံမရပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ နာသြားေပမယ့္လို ညီႏိုင္က စက္ေသနတ္ပစ္သလို တစ္ရစပ္ ေဆာင့္လိုးလာေသာ အခါ စအိုဝရွိ ၾကြက္သားေတြကို ေျဖေလွ်ာ့ၾကည့္မိရင္းက အနာသက္သာလာသည္ ။ ေစာက္ဖုတ္ကို အလိုးခံခ်င္စိတ္ ျပင္းျပေနခဲ့ေပမယ္လို႔ အသစ္ၾကံဳေတြ႔ေနရေသာ ဖင္လိုးခံ အရသာကိုလည္း စြဲမက္စ ျပဳလာရေတာ့သည္ ။ ညီႏိုင္ကလည္း မလိုးဖူးေသးသည့္ ဖင္ေပါက္မို႔ သဲသဲမဲမဲ လိုးသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ အသံေတြက ဆူညံစြာပင္ ထြက္ေပၚလို႔ေနေတာ့သည္ ။
“ဘြပ္ … ဖတ္ … ဖတ္ … ”
“အ … အင္း … ဟင္း … အင္း ... အိုး … အ … ”
စုစုလဲ့ ဖင္သားႀကီးေတြက တစ္ခ်က္ၿပီး တစ္ခ်က္ ေဆာင့္လိုးခံလိုက္ရတိုင္း တုန္ခနဲ႔ တုန္ခနဲ႔ ခါေနေတာ့သည္ ။ လီးအသြင္း အထုတ္မ်ားလာျခင္းေၾကာင့္ အဝင္အထြက္ကလည္း အတန္သင့္ ေခ်ာေမႊေနသည္ ။ ညီးႏိုင္က လိုးေနရင္းမွ အားမရေတာ့ဟန္ျဖင့္ ကုန္းေပးထားေသာ ဖင္သားႀကီးေတြ အေပၚအတင္းတက္ခြရင္း အေပၚဆီမွေန၍ အတင္းေဆာင့္သြင္းလိုးခ်ေနသလို စုစုလဲ့ ကလည္း ေထာက္ထားတဲ့ ဒူႏွစ္လံုး အေပၚမွာ အားျပဳရင္း ဖင္ႀကီးကို အေပၚသို အတင္းေကာ့ေကာ့တင္ကာ ပက္ပက္စက္စက္ကို ဖင္လိုးခံပစ္ေနသည္ ။
ဖင္လိုးေပးေနသူနဲ႔ အလိုးခံေနသူက ရမက္စိတ္ထန္ျပင္းစြာျဖင့္ တက္ညီလက္ညီလိုးေဆာ္ေနၾကသည္ ။ လုိးပြဲကလည္း ၿမိဳင္ဆိုင္ျပင္းထန္လြန္းလွသည္ ။ ထိုစဥ္ …
“ကိုညီ … ၾကမ္းလွခ်ည္လားဗ် … ”
“အို … ေနလင္း … ”
စတုိခန္းအဝမွာရပ္ၿပီး ရမက္ခိုးေဝေနတဲ့ မ်က္လံုးအစံုနဲ႔ ၾကည့္ေနတဲ့ ေနလင္းက လွမ္းေျပာၿပီး အခန္းထဲသို႔ လွမ္းဝင္လာသည္ ။
စုစုလဲ့မွာ ဖင္လိုးခံေနရင္းတန္းလန္း ေနလင္းကို ျမင္ေတာ့ ရွက္အား ၊ ေၾကာက္အားျဖင့္ ထေျပးဖို႔ျပင္းသည္ ။ ဒီအေျခအေနကို ရိပ္မိေသာ ညီႏိုင္က ကိုင္ထားလက္စ စုစုလဲ့ခါးေသးေသးေလးကို အတင္းသိုင္းဖက္ခ်ဳပ္ထားလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ စုစုလဲ့မွာ ဖင္ထဲ လီးတန္းလန္းႀကီးႏွင့္ ကုန္းကုန္း ကြကြ ျဖစ္သြားရ သည္ ။
“MP-4 ေလးက ဖန္ေပးတဲ့ ဂြင္ပဲ ေနလင္းေရ … မင္း ေဆာ္ခ်င္ရင္ ငါၿပီးေတာ့ ဆက္ေဆာ္ေပါ့ … ငါလည္းၿပီးေတာ့မယ္ … ”
“အိုေက … က်ေနာ္လည္း အစ္မရဲ့ ဖင္အိုးႀကီးေတြကို ၾကည့္ၿပီး မွန္းမွန္းထုေနရတာ … အခုမွပဲ အပီကိုင္ရေတာ့မယ္ … ကိုညီ ျမန္ျမန္လုပ္ဗ်ာ … ”
စုစုလဲ့ နားထင္နားရင္းေတြ ထူပူသြားမတတ္ ရွက္သြားရသည္ ။ ေယာက်ာ္းသားႏွစ္ေယာက္ ေျပာေနၾကသည့္ စကားေတြက ပက္စက္လြန္းလွသည္ ။ စုစုလဲ့ အေပၚ ကိုယ့္ရဲ့အထက္အရာရွိ တစ္ေယာက္လို႔ မျမင္ေတာ့ပဲ ပိုက္ဆံေပးရေသာ ေၾကးစားဖာသည္မ တစ္ေယာက္ကို ေခၚၿပီးလိုးေနၾကသလို ေျပာဆိုေနၾကသည္မွာ သိသာလွေပသည္ ။
ဒါေပမယ့္ စုစုလဲ့၏ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေယာက်ာ္းသားႏွစ္ေယာက္ေျပာေနၾကတဲ့ စကားေတြကို ၾကားၿပီး သူမၾကည့္ခဲ့မိသည့္ MP-4 ထဲက အျပာဇာတ္ကြက္ေတြထဲမွ ေယာက်ာ္းႏွစ္ေယာက္ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ဝိုင္းလိုးေနၾကသည့္ ျမင္ကြင္းမ်ားကို ျပန္လည္ျမင္ေယာင္လာသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ရမက္ေသြးက ပိုမိုတက္ၾကြလို႔လာသည္ ။ ညီႏိုင္ကလည္း သူမခါးကို ဆြဲဖက္ၿပီး ကုန္းကုန္းကြကြ အေနအထားျဖင့္ပင္ ဖင္ကို ဆက္ၿပီးေဆာင့္လိုးေနျခင္းေၾကာင့္ စုစုလဲ့မွ မထူးေတာ့ဟု စိတ္ထဲသတ္မွတ္လိုက္ရင္း အဝတ္အစားေတြ အကုန္ခၽြတ္ၿပီး လီးအေတာင္သားႏွင့္ သူမကိုလိုးဖို႔ ရပ္ေစာင့္ေနသည့္ ေနလင္းကို လွမ္းဆြဲလိုက္ကာ သူ႔လီးကို ပါးစပ္နဲ႔ စုပ္ေပးလိုက္ေတာ့သည္ ။
“အာ .. ပါး .. ပါး .. ေကာင္းလိုက္တာ … အစ္မရာ … အ .. က်ေနာ္ … ၿပီးသြားလိမ့္မယ္ … အ … ကိုညီ မၿပီးေသးဘူးလားဗ် …. က်ေနာ္လည္း … အစ္မကို … လိုးခ်င္လာၿပီး … ”
“ဟာ … မင္းဒီေလာက္ေတာင္ လိုးခ်င္ရင္လည္း …. သူ႔ေစာက္ဖုတ္အားေနတာပဲ … လာခ်ေလကြာ … ”
“ဟင္ … ကိုညီက … အေနာက္ကေန လိုးေနတာ… က်ေနာ္က … ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလည္း … ”
“ဟာ .. မင္းကလည္း … ဒီမွာၾကည့္ေလကြာ … ဒီလိုလိုးလို႔ ရတာပဲ … မဟုတ္ဘူးလား .. ”
ကိုညီႏိုင္က MP-4 ေလးကို ေနလင္းကို ဖြင့္ျပရင္း စုစုလဲ့ကိုလည္း ျပလိုက္သည္ ။ MP-4 ေလးထဲမွာေတာ့ မိန္းမ တစ္ေယာက္က ဖင္ဗူးေတာင္ေထာင္ ကုန္းေပးထားရၿပီး ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္က အေပၚဆီးမွေနၿပီး ထိုမိန္းမရဲ့ ဖင္ကို လိုးေနသလို ၊ ေနာက္ေယာက်ာ္း တစ္ေယာက္ကလည္း အေနာက္ကေနၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကို လိုးေပးေနတဲ့ ဇာတ္ကြက္ပဲ ျဖစ္ေတာ့သည္ ။
“ကဲ … မလဲ့ … ကိုယ္အေရွ ႔ပိုင္းကို ေအာက္ႏိွမ့္ၿပီး … ဖင္ႀကီးေတြ ေထာင္လာေအာင္ ကုန္းလိုက္ … ”
စုစုလဲ့ မွာလည္း ညီႏိုင္ေျပာသည့္အတိုင္း ကိုယ္အေရွ ႔ပိုင္းကို အိပ္ယာေပၚ အသာဝပ္ၿပီး ဖင္ႀကီးေတြ ေကာ့ေထာင္ေနရေလေအာင္ ဖင္ဗူးေတာင္ေထာင္ ေပးလုိက္ရပါေတာ့သည္ ။ အဲ့ဒီ အခါမွာေတာ့ စုစုလဲ့ရဲ့ ဖင္လံုးႀကီးေတြၾကားမွ အေပၚတည့္တည့္မွာရွိေနတဲ့ ဖင္ေပါက္ေလးကို ညီႏိုင္က သူ႔လီးႀကီးနဲ႔ က်ားစီးဖားစီး တက္ခြလိုးေနရင္း ၊ ေနလင္းကလည္း သူမ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္စုပ္ေပးလိုက္လို႔ တံေတြးေတြရြဲေနတဲ့ သူ႔လီးနဲ႔ စုစုလဲ့ရဲ့ အေနာက္ကို ျပဴးထြက္ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ထိုးသြင္းၿပီး လိုးပါေတာ့တယ္ ။
လုိးခ်က္ေတြကလည္း ျပင္းထန္လြန္းလွသည္ ။ ညီႏိုင္ကလည္း အေပၚကေန သူမရဲ့ ဖင္ေပါက္ကို ေဆာင့္ေဆာင့္ခ်ၿပီး လိုးေပးေနသလို ၊ ေနလင္းကလည္း အေနာက္ကေန ေစာက္ဖုတ္ကို ျပင္ထန္ၾကမ္းတမ္းတဲ့ လိုးခ်က္ေတြနဲ႔ အားပါးတရ လိုးေဆာ္ေနၾကသည္ ။ စုစုလဲ့မွာလည္း ေထာက္ထားတဲ့ ဒူးကို အားျပဳရင္း မနဲ အားတင္းၿပီး ေတာင့္ခံေနရပါေတာ့သည္ ။
သာမန္မိန္းမ တစ္ေယာက္အဖို႔ ဘယ္လိုမွ စဥ္းစာဖို႔ေတာင္မေျပာနဲ႔ အိပ္မက္ေတာင္ မမက္ဝံတဲ့ ပံုစံေတြနဲ႔ ေယာက်ာ္းႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ဝိုင္းဖိၿပီး ဖင္ေရာ ေစာက္ဖုတ္ကိုပါ လိုးေပးတာကို အားပါးတရ အလိုးခံလိုက္ရတဲ့ စုစုလဲ့ အဖို႔မွာေတာ့ MP-4 ေလးၾကည့္မိကတည္းက တက္ၾကြေသာင္းက်န္းေနတဲ့ ရမက္စိတ္ေတြဟာ ပီပီျပင္ျပင္ကို အားရ ေက်နပ္ သြားတယ္ ဆိုရေပမယ္လို႔ အရွက္နဲ႔ သိကၡာတရားတို႔ကေတာ့ သုညမွတ္ေအာက္ ေရာက္လို႔ သြားရပါေတာ့သည္ ။
ဒီအေျခ ဒီအေနထိ ျဖစ္လာရတဲ့ ကိစၥေတြက MP-4 ေလး ဖြင့္ၾကည့္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့တဲ့ ေနလင္းကိုလား ၊ ေနာက္ၿပီး MP-4 ေလးကို ေနလင္း မသိေအာင္ ယူၾကည့္မိခဲ့တဲ့ သူမေၾကာင့္ပဲလား ၊ ဒါမွ မဟုတ္ MP-4 ကို သြားထားတုန္း အမိဖမ္း အက်ပ္ကိုင္ခဲ့တဲ့ ကိုညီႏိုင္ကိုလား အေျဖရွာ မရတဲ့ အဆံုး ၊ ဒီအျဖစ္ရဲ့ တရားခံကိုေတာ့ MP-4 ေလးရယ္ မင္းကိုပဲ အျပစ္တင္ေတာ့ မယ္ကြယ္ ….. ။
(ျပီးပါျပီ)