“ေသာ္ႀကီး ငါတို႕ ႏွစ္ေယာက္ကိစၥ ဘယ္လိုမွ ေပါက္ၾကားလို႕မျဖစ္ဘူးေနာ္”
“ ဟာ တီတီ ကလည္း ဒီေလာက္ေတာ့ က်ေနာ္သိပါတယ္ဗ်၊ က်ေနာ္လည္း အဲေလာက္မအပါဘူး”
“နင္မအ မွန္းငါသိပါတယ္ဟယ္၊ မအလို႕ပဲ ကိုယ့္တီတီကို အတင္းက်င့္တာေပါ့”
“ ဟာတီတီကလည္း က်ေနာ္ႀကိဳတင္ႀကံစည္ထားတာမွ မဟုတ္တာ အမွတ္မထင္ စိတ္မထိန္းႏိုင္ပဲ ျဖစ္သြားတာပါဆို “
“ အဲဒါ ဆိုရင္လည္း ဘာလို႕ ေနာက္တခါလည္း၊ တခါထည္းကိုမွ ပဲ ေနာက္တခါၿပီးေနာက္တခါဟြန္႕ မေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး၊ ကိုေအာင္ႏိုင္ ေတာင္ စယူကထည္းက ခုထိ ငါခေလးႏွစ္ေယာက္သာ ရလာတာ တေန႕ထည္း ေလးခါ မျဖစ္ဖူးဘူး”
“ တီတီ ကလည္း တကယ္ေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႕ထင္ခဲ့တဲ့ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္က တကယ္ျဖစ္လာတာကိုး၊ ေနာက္တခါဆိုတာ ေသျခာပါ့မလား ဆိုတဲ့စိုးရိမ္စိတ္နဲ႕ အခြင့္ေရးရတုန္း လုပ္မိတာပါ”
ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား ဗိုက္ဆာဆာျဖင့္ ညေနစာ စားၿပီး အိမ္သားေတြ ဘယ္သူမွ ျပန္မေရာက္ေသးသျဖင့္ အိမ္ေရွ႕ခန္း တီဗီေရွ႕ဆိုဖာေပၚတြင္၊ ႏွစ္ေယာက္သား ပူးပူးကပ္ကပ္ထိုင္ရင္း တြတ္ထိုးေနၾကျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ခါးေလးကို သိုင္းဖက္ထားၿပီး လက္ျပတ္ဝတ္ထားသျဖင့္ အဖံုးအကာမရွိသည့္ လက္ေမာင္းသားဝင္းဝင္းႀကီးကို နမ္းလိုက္သူ႕ပါးျဖင့္ဖိကပ္ထားလိုက္လုပ္ေနမိေလသည္။ထိုအခ်ိန္မွာပင္ တင္းေတာင္ ဟု အိမ္ေရွ႕တံခါးမွ ဘဲသံျမည္လာသျဖင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ကိုကိုေသာ့္ကို တြန္းထုတ္ျပစ္လိုက္ၿပီး မ်က္လံုးျပဴးႀကီးျဖင့္။
“ ေဟာသမီး ျပန္လာၿပီလားမသိဘူး၊ ေသာ္ၾကီး အရင္အတိုင္းေနေနာ္ မူမပ်က္နဲ႕”
ေျပာရင္းက ထမိန္ကို ေသျခာဆန္႕ရန္႕ဝတ္ရင္း အိမ္ေရွ႕တံခါးနားသို႕သြားလိုက္ေလသည္။
“ ေဟာ သမီးငယ္ ျပန္လာၿပီလား စာသြားၾကည့္မယ္ဆိုေတာ့ မိုးမ်ားခ်ဴပ္မလားလို႕၊ အိုေရေတြလည္း စိုရြဲလို႕ပါလား”
“ပထမေတာ့ အဲလိုပဲေလ ေမေမ ဒါေပမဲ့ သၾကၤန္ဆိုေတာ့ အသံေတြလည္းၾကားေနရေတာ့ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ခစ္ခစ္၊ အဲဒါ အိမ္ကို မျပန္ခင္လမ္းမွာ သူငယ္ခ်င္းကားနဲ႕ ေရပက္မ႑ပ္ေတြ နည္းနည္းပတ္ၾကည့္လိုက္တာ”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အေနာက္နားမွ ကပ္ပါလာေသာ ကိုကိုေသာ္ကလည္း ဝင္ေျပာလိုက္ေသးသည္။
“ နင္တို႕ အုပ္စုပဲ ရွိမွာပါဟာ သႀကၤန္တြင္း စာက်က္ရတယ္လို႕ မၾကားဘူးေပါင္”
“ ဟင္း ကိုေသာ္ တို႕လို သခ်ာၤ ဆိုရင္ေတာ့ ဟုတ္မွာေပါ့”
“ ဟဲ့သမီးငယ္ ကိုယ့္အကိုကို အဲလိုမေျပာနဲ႕ေလ”
“ အဟီး ရပါတယ္ တီတီ ရဲ႕ ငယ္ငယ္ နဲ႕က က်ေနာ္တို႕က စေနၾကပါ”
“ ကိုေသာ္က အိမ္မွာဘာလာလုပ္ေနတာလဲ ေရပက္ခံထြက္မယ္ဆို ကားနဲ႕”
“ သြားတယ္ေလဟ ငါေနနည္းနည္းမေကာင္းခ်င္လို႕ျပန္လာတာ အိမ္ေသာ့ေပ်ာက္လာလို႕ တီတီ့အခန္းမွာ လာခိုေနတာ၊ မဝင္းဝင္းသန္းကလည္း သႀကၤန္တြင္းဆိုေတာ့မလာဘူးေလ၊ မာမီကလည္း ေအာဒစ္ရွိလို႕ ေနာက္က်မယ္ဆိုတာမို႕၊ ဒီမွာပဲ တီဗီၾကည့္ ဝါးဒီးေပးရင္း ေစာင့္ေနတာ၊ အဟီးး”
“ ကဲကဲ သမီးငယ္ ေရစိုေတြသြားလဲလိုက္အုန္းဖ်ားေနမယ္”
“ ဟုတ္ကဲ့ ေမေမ”
တကိုယ္လံုးေရစိုရြဲေနေသာ ငယ္ငယ္ႏိုင္ က ပလပ္စတစ္ျဖင့္ ထုတ္ထားေသာ သူ႕စာအုပ္ထုပ္ကို သူ႕အေမအားလွမ္းေပးၿပီး ေနာက္ေဖးခန္းကို အေျပးေလး ဝင္သြားလိုက္သည္။ ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္ ဂလန္ဂလားကေလး ျဖစ္ေသာ္လည္း ေရစိုထမိန္ေအာက္က ဖင္လံုးေလးေတြက ဘတ္စကတ္ေဘာလံုးေလာက္ရွိေနေျခၿပီ၊ ေနာက္ ထမိန္က ပါးေတာ့ ေရစိုေအာက္က အတြင္းခံ အနက္ေရာင္ေလးက ထင္းေနသည္ကို အမွတ္မထင္ေငွးၾကည့္လိုက္မိေသာ ကိုကိုေသာ္ကို ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက တံေတာင္ျဖင့္လွမ္းတြက္ရင္း မ်က္ေစာင္းတခ်က္ထိုးလိုက္ေလသည္။ ေနာက္ခပ္တိုးတိုးေလးျဖင့္၊
“ ႏွာဗူးမက်နဲ႕ခေလးကို ဟြန္း”
ဟုေျပာလိုက္ေလသည္။ ကိုကိုေသာ္ လည္းရုတ္တရက္ ရွက္သြားသည္။ ငယ္ငယ္ႏိုင့္ကို တခါမွ သူ႕စိတ္ထဲ မျပစ္မွားမိ၊ ေမာင္ႏွမ လိုပင္ေနလာခဲ့သည္မွာ ယခုထိပင္၊ ဒီေန႕ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို လိုးလိုက္ရၿပီးမွ သူ႕စိတ္ ေတြက တမ်ိဳးျဖစ္လာတာထင္သည္။ အေမ ႏွင့္ပင္ က်ဴးလြန္ခဲ့ၿပီ ဆိုေတာ့ သမီးကိုေတာ့ ဘာလို႕ ေရွာင္စရာလိုအုန္းမလဲ လို႕ အေတြးဝင္သြားလို႕မ်ားလား၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေရွ႕မွာ ေနာက္ဆိုရင္ လံုးဝ ေရွာင္မွ ျဖစ္လိမ့္မည္ဆိုတာကို ကိုကိုေသာ္ ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္သြားေတာ့သည္။
“ ဟာတီတီ ကလည္း က်ေနာ့္စိတ္ထဲ ဘာမွ မရွိပါဘူး၊ ငယ္ငယ့္ကို က်ေနာ့္ ညီမ အရင္းလိုပါပဲ”
“ ဒါဆိုလည္း ၿပီးေရာ”
ကိုကိုေသာ္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေနာက္ဆိုရင္ ငါ့မ်က္လံုးေတြကိုပါ ဆင္ျခင္မွ ရေတာ့မယ္ဟု ေတြးေနမိပါေတာ့သည္။
……………………………………
ကိုကိုေသာ္ တေယာက္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးႏွင့္ အမွတ္မထင္ ျဖစ္ခဲ့ရၿပီးသည့္ ေနာက္ေန႕ မွ စ၍ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို အလစ္ေခ်ာင္းေနေသာ္လည္း သူ သြားၾကည့္လိုက္တိုင္း သူတို႕ အိမ္မွာ လူမျပတ္၊ ျဖစ္ေနသျဖင့္ မခ်င့္မရဲသာ ျဖစ္ေနခဲ့ရသည္။ ကိုကိုေသာ္ မေယာင္မလည္ႏွင့္ ေရာက္လာ တိုင္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး မွာ စိုးရိမ္သည့္ အမူအရာ ျဖစ္သြားေသာ္လည္း ေနာက္ေတာ့ ကိုကိုေသာ္၏ မအီမလည္ အမူအယာကို ရီခ်င္သည့္ ျပံဳးေစ့ေစ့ မ်က္ႏွာ သာ ျဖစ္လာေတာ့သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကိုယ္တိုင္ကလည္း တပတ္ေလာက္ၾကာၿပီးေတာ့ ကိုိကုိေသာ္ႏွင့္ ျဖစ္ခဲ့ရသည့္ အခ်ိန္က အရသာ အေတြ႕အႀကံဳေလးမ်ားကို စျမံဳျပန္ရင္း ျဖင့္ ေသြးေတြ ပူလာရသည္။ တခါတေလ လူလစ္လွ်င့္ ကိုယ့္ေစာက္ဖုတ္ေလး ကိုယ္ ျပန္ၿပီး ပြတ္မိသည့္အထိပင္ စိတ္က ထန္လာရသည္။
…………………….
ကိုကိုေသာ္ မွာ မဝင္းဝင္းသန္း ႏွင့္ အိမ္မွာ ႀကံဳတာေတာင္ စိတ္မလာေတာ့၊ သူ႕စိတ္ထဲ မွာ သူ႕တီတီသာ ရွိေနေတာ့သည္။ သူတို႕ အမွတ္မထင္ျဖစ္ခဲ့ၾကသည့္ ေန႕မွ ႏွစ္ပတ္ေလာက္အၾကာမွာေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တို႕ အိမ္မွ မုန္႕ဟင္းခါးခ်က္စား သည္ဆို၍ သူ႕မာမီ မူမူေက်ာ္ဦး အလုပ္မသြားမွီ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးအခန္းသို႕ ကူးလာခဲ့ၾကေလသည္။ ကိုကိုေသာ္မွာ ေက်ာင္းပိတ္ထားလို႕ ကြန္ျပဴတာ သင္တန္းတခုကို တက္ေနေလသည္၊ ငယ္ငယ္ႏိုင္တို႕ကေတာ့ ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္လို႕ ေက်ာင္းတက္ေနရေလၿပီ။
“ ေဟး လာၾက အေတာ္ပဲ တို႕လည္း စားေတာ့မလို႕”
ဦးေအာင္ႏိုင္က ေဒၚမူမူေက်ာ္ဦးတုို႕ကို ျပံဳးျပရင္း လွမ္းေခၚလိုက္သည္။ သူလည္း အလုပ္သြားဖို႕ အဝတ္အစား ေတြလဲထားၿပီးေနၿပီ၊ ငယ္ငယ္ႏိုင္လည္း ေက်ာင္းသြားဖို႕ အဝတ္အစားလဲထားၿပီးေနၿပီ ထမင္းစားပြဲေပၚမွာ ပုဂံလံုးမ်ားကို ေနရာခ်ေနေလသည္။
“ ဟင္း အေတာ္ပဲ အိမ္ခ်က္ မုန္႕ဟင္းခါး မစားရတာၾကာၿပီ ခစ္ခစ္”
ေဒၚမူမူေက်ာ္ဦးက ေျပာရင္း ဆိုရင္းျဖင့္ ကုလားထိုင္တလံုးကို ယူၿပီး ထုိင္လိုက္သည္၊ ေနာက္ေတာ့ စကားတေျပာေျပာျဖင့္ မုန္႕ဟင္းခါးကို မွိန္ရည္ရွက္ရည္ စားေသာက္ၾကသည္။ စကားေတြလည္း ေဖာင္ေလာက္ ေအာင္ေျပာျဖစ္ၾကသည္။ သႀကၤန္တြင္းတုန္းက အေတြ႕အႀကံဳမ်ားကို ျပန္ေျပာၾက ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တေယာက္ မ်က္ႏွာ နည္းနည္းေလး နီေနသည္။ ကိုကိုေသာ့္ကို မ်က္စေလးျဖင့္ တခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီး ဘာမွ ေတာ့ မေျပာ။ မုန္႕ကိုသာ ခပ္သုတ္သုတ္ေလး စားေနေတာ့သည္။
စားေသာက္ၿပီးသြားေတာ့ ဦးေအာင္ႏိုင္ ႏွင့္ ငယ္ငယ္ႏိုင္တို႕ အရင္ထြက္သြားၾကသည္၊ ဦးေအာင္ႏိုင္က ငယ္ငယ့္ကို ေက်ာင္းမွာ ခ်ထားေပးခဲ့ၿပီး အလုပ္ကို ဆက္သြားမည္ျဖစ္သည္။ေဒၚမူမူေက်ာ္ဦးကလည္း သြားမည္လုပ္ေတာ့ ကိုကိုေသာ့္ကို ဘယ္ႏွားမွာ ခ်ေပးခဲ့ရမလဲ ဟုေမးသည္။ ကိုကိုေသာ့္ ကြန္ျပဴတာသင္တန္း အခ်ိန္က ေစာေသးသည္မို႕ တခါတေလ ျမိဳ႕ထဲက တေနရာမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ ဆံုတတ္သည္။
“ သားဒီေန႕ ဘတ္စ္ကားနဲ႕ပဲ သြားေတာ့မယ္မာမီ”
“ ေအးေအး ေနပူထဲ ေလွ်ာက္မသြားေနနဲ႕ေနာ္ အခုတေလာ ေနက အရမ္းပူေနတာ”
“ဟုတ္ကဲ့ မာမီ”
ေဒၚမူမူေက်ာ္ဦး ေလွခါးမွ ဆင္းသြားတာ ၾကည့္ေနလိုက္ၿပီး မ်က္ေစ့ေအာက္က ေပ်ာက္သြားမွ ကိုကိုေသာ္က မိန္းတံခါးကို ပိတ္လိုက္ၿပီး အတြင္းမွ မင္းတုန္းခ်လိုက္သည္။ ေနာက္ ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတို႕ မီးဖိုခန္းသို႕ ဝင္လာခဲ့ေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက အခုနက စားၿပီးသြားေသာ မုန္႕ပုဂံေတြကို ေဆးေၾကာေနေလသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ ဆံပင္ကို တပတ္လွ်ိဳေလးထံုးထားၿပီး မနက္ေစာေစာ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး သနပ္ခါးေလး ပါးပါးလိမ္း ထားသျဖင့္ မ်က္ႏွာေလးမွာ သန္႕ရွင္း ၾကည္လင္ လို႕ေနေပသည္။ ေခါင္းကို ငံု႕ မ်က္လႊာေလးခ်ၿပီး ပုဂံေဆးေနတာကို ေဘးတိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာ့ေနေသာ မ်က္ေတာင္ရွည္ရွည္ေတြ၊ ရင္ဖံုးအက်ႌ ေအာက္မွ မို႕ေမာက္ေနေသာ ေရႊရင္အစံု၊ မသိမသာေလး ေကာက္ေနေသာ စြံ႕စြံ႕ကားကား တင္ပါးဆံု တို႕ကို ကိုိကိုေသာ္တေယာက္ၾကည့္လို႕မဝျဖစ္ေနေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႕ကို စူးစူးစိုက္စိုက္ ၾကည့္ေနေသာ ကိုကိုေသာ္ကို ေတြ႕လိုက္ရရာ မ်က္ႏွာကေလးနီျမန္းသြားေလသည္။
“ေဟ့ ေသာ္ႀကီး ဘာၾကည့္ေနတာလည္း လူကို တခါထည္း၊ ငရဲႀကီးမယ္ေနာ္”
ထိုအခါက်မွ ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးဆီသို႕ လွမ္းေလွ်ာက္သြားလိုက္ရင္း၊
“ ငရဲမကလို႕ ဘာပဲ ႀကီးႀကီး တီတီရယ္၊ တီတီက သိပ္လွတာပဲ တကိုယ္လံုးေျပာစရာမရွိဘူး”
“ေဟ့ မလုပ္နဲ႕ေနာ္ သႀကၤန္တုန္းက မွားခဲ့တာ မွားခဲ့ၿပီးၿပီ ေနာက္ထပ္မမွားနဲ႕ေတာ့
“က်ေနာ္ကေတာ့ မွားတယ္လို႕မထင္ပါဘူး တီတီရယ္ ကံေကာင္းသြားတာလို႕ပဲထင္တာပဲ”
အနားကပ္လာေသာ ကိုိကုိေသာ္ ဆီမွ အလြတ္ရုန္းဖို႕ႀကိဳးစားလိုက္ေသာ္လည္း ခ်ီတုန္ခ်တုန္ ျဖစ္ေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးခမ်ာ၊ ကိုကိုေသာ့္ လက္မ်ားက သူ႕ခါးေလး ကိုယ္လံုးတို႕ကို သိမ္းဖက္ခံလိုက္ရေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ ဒီၾကားထဲ သူ႕လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ ေမးရိုးေလးမ်ားကို ဖြဖြေလး နမ္းရႈံ႕လာသည့္ ကိုကိုေသာ့္ ႏူတ္ခမ္းမ်ားေၾကာင့္ တကိုယ္လံုးလည္း ႏူံးက်သလို ျဖစ္သြားရသည္။ သူကိုယ္တိုင္ကလည္း တပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ အေတြးထဲမွာ ကိုကိုေသာ္၏ အထိအေတြ႕ေတြကို တမ္းတ ေနမိသည္မဟုတ္ပါလား။
“ ဟင့္အင္း ေသာ္ႀကီး မေကာင္းဘူးနဲ႕တူတယ္ကြာ၊ တို႕ေတြ ထပ္မမွားသင့္ေတာ့ဘူး”
ပါးစပ္ကသာ ၿငီးၿငီးျငဴျငဴေျပာဆိုေနေသာ္လည္း အတင္းရုန္းဖယ္ျခင္းလည္း မရွိ၊ သူ႕ကို လည္း မ်က္လံုးခ်င္းဆိုင္မၾကည့္၊ မ်က္လႊာေလးကို ခ်ကာ တိုးတိုးေလး ေျပာေနရွာေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတေယာက္၊ တဏွာရာဂေသြးေတြ တရွိန္းရွိန္းထေနၿပီ ျဖစ္ေသာ ကိုကိုေသာ့္အတြက္က ပိုၿပီးေတာ့ ရမက္ပြားစရာ ျဖစ္ေနရသည္ကိုေတာ့ သူ႕ခမ်ာမသိရွာေပ။
ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ကိုယ္လံုး ကို သိုင္းဖက္ကာ သူ႕ဖက္ကို မ်က္ႏွာလွည့္ေစၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ႏူတ္ခမ္းေဖာင္းေဖာင္းေလးကို သူ႕ႏူတ္ခမ္းေတြႏွင့္ ဖိကပ္ကာ စုပ္နမ္းလိုက္သည့္အခ်ိန္မွာ ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ လက္ေတြက ကိုကိုေသာ့္ ပုခံုးႏွစ္ဘက္ကို တြဲခို လွ်က္ တကိုယ္လံုးလည္း ေပ်ာ့ေခြလာရေလေတာ့သည္။
ျပန္လည္တုန္႕ျပန္လာေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ အနမ္းေတြက ကိုကိုေသာ့္ကိုပင္ တအံ့တၾသျဖစ္ေစခဲ့ရသည္။ တကယ္ကေတာ့ ကိုကိုေသာ္ပင္မက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကိုယ္ႏိူက္ကပင္၊ သူ႕ကိုယ္ခႏၶာက ထိုကဲ့သို႕ တုန္႕ျပန္ေနမိသည္ကို အံၾသေနမိသည္။ ဘာလို႕ေၾကာင့္မွန္းေတာ့မသိ၊ ကိုေအာင္ႏိုင္ႏွင့္ ရကာစတုန္းက လိင္ကိစၥ ဆိုတာအသစ္အဆန္းမို႕ စိတ္လႈပ္ရွားခဲ့ရသည္၊ ရင္သိမ့္တုံ ခဲ့ရသည္။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ လင္မယား ဆိုတာ ဒါလုပ္ရမည္ ဆိုသည့္ အသိႏွင့္ တာဝန္ေက်ခဲ့သည္။ တခါတေလလည္း စိတ္ပါၿပီး တခါတေလစိတ္မပါ။ အဲေတာ့ ခေလးႏွစ္ေယာက္ရၿပီး ေနာက္ပိုင္း ကိုေအာင္ႏိုင္ က သူ႕အေပၚတပ္မက္မႈေတြ ေလွ်ာ့လာၿပီး၊ တျဖည္းျဖည္း ေသြးေအးလာခဲ့သည္မွာလည္း ပံုမွန္လို႕ပင္ သူေတြးထင္ထားခဲ့သည္။ အဲဒီမတိုင္မွီတုန္း ကပင္လွ်င္၊ ကိုေအာင္ႏိုင္ႏွင့္ နမ္းတုန္းက အခုလို လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ စိတ္လႈပ္ရွားမႈမ်ိဳးရွိခဲ့သည္လား ဆိုတာကို သိပ္မမွတ္မိေတာ့ေခ်။
သူ႕လည္ဂုတ္ကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္တြဲခိုၿပီး ပူေႏြးမြတ္သိပ္ေသာ အနမ္းမ်ား ေပးလာသည့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ႏူတ္ခမ္းထူထူ ႀကီးေတြထဲကို သူ႕လွ်ာဖ်ားေလးထိုးထည့္ေဆာ့ကစားရင္း ကိုကိုေသာ့္ လက္ဖဝါးေတြကလည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ အိစက္ေနေသာ တင္သားလံုးမ်ားကို အုပ္ကိုင္ ဆုပ္ႏွယ္ေပးေနမိသည္။ သူ႕လံုျခည္ေအာက္မွာ ေထာင္မတ္ေနသည့္ လိင္တန္ႀကီးကလည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏ ဗိုက္သားေလးေပၚ ထိုးေထာက္မိေနေလသည္။
တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ လွ်ာဖ်ားခ်င္းပြတ္သပ္စုပ္နမ္းေနၾကရင္း မွ ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကိုယ္ ကိုအသာထိန္းေပးရင္း ထမင္းစားပြဲ မွ ခံုတလံုးေပၚတြင္ အသာထိုင္ေပးလိုက္သည္။ သူကေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေရွ႕ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ရင္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ထမိန္အနားစ မွ ကိုင္၍ ထမိန္ကို ေပၚရင္း ေပၚထိ လွန္တင္လိုက္ေလသည္။ ကိုကိုေသာ္ က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ေခ်ာမြတ္သာ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားကို ငံု႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မရမ္းႏုေရာင္ ပိတ္သား အတြင္းခံေဘာင္းဘီကေလး၊
“ အိုေသာ္ႀကီး၊ မီးဖိုထဲမွာ ဘာလုပ္မလို႕လဲကြယ္”
“ တီတီ့ကို ေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးမလို႕ေလတီတီ”
ေျပာရင္းဆိုရင္းႏွင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ခါးနားမွ ေဘာင္းဘီသားေရေမွ်ာ့ႀကိဳးေလးကို လက္မ ျဖင့္ တဖက္တခ်က္ခ်ိတ္ကာ ေပါင္လံုးႀကီးမ်ားတေလွ်ာက္၊လိပ္ဆြဲ ေလးဆြဲခၽြတ္လာခဲ့သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ဦးက ကုလားထိုင္ေပၚမွ ဖင္ကို အသာေလးၾကြေပးသျဖင့္လည္း ခၽြတ္ရတာ လြယ္ကူျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ေဘာင္းဘီေလးကၽြတ္သြားေတာ့ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကိုိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိမတင္ၿပီး ေျခဖဝါးမ်ားကို ကုလားထိုင္ေပၚတင္ေပးလိုက္သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတေယာက္ ဒူးေထာင္လွ်က္ ကုလားထိုင္ေပၚထိုင္ေနသလို ျဖစ္ေနၿပီ၊ ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ဖင္ႀကီး ကို အသာဆြဲယူလိုက္ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ ကုထားထိုင္ေပၚမွာ ခပ္ေလွ်ာေလွ်ာအေနအထားေလးျဖစ္သြားၿပီး သူ၏ အေမႊးနက္နက္မ်ားဖံုးေနသည့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ကိုကိုေသာ့္ မ်က္ႏွာမွ တထြာခန္႕သို႕ ေရာက္လာေလေတာ့သည္။ ေစာက္ေမႊးနက္နက္မ်ား ရွိေနေသာ္လည္း ကိုကိုေသာ္မွာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ေစာက္ဖတ္ႏူတ္ခမ္းသား ညိဳညိဳ တြန္႕လိမ္လိမ္ေလးႏွင့္ အတြင္းသား နီတာရဲေလးမ်ားကို ေစာက္ရည္ၾကည္ ေရာင္ျပန္တလက္လက္ႏွင့္ ျမင္ေနရေလသည္။
“ ဟယ္ ေသာ္ႀကီးရယ္၊ ဘာလို႕ အဲလိုၾကည့္ေနတာလည္း ငါရွက္တာနဲ႕ေသေတာ့မယ္”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ တကယ္လည္း ရွက္သြားသျဖင့္သူ႕မ်က္ႏွာကို လက္ဖဝါးႏွစ္ဘက္ျဖင့္ ဖံုးအုပ္ထားလိုက္ေလသည္။ ကိုကိုေသာ္က သူ႕လက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားျဖင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေစာက္ေမႊးမ်ားကို အသာေဘးတဖက္တခ်က္သို႕ သပ္ဖယ္လိုက္ရင္း သူ႕ႏူတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္သားေလးမ်ားကို လွမ္းစုပ္ေပးလိုက္သည္။
“ အား..ကၽြတ္စ္….ရွီးးး”
ကိုကိုေသာ္၏ လွ်ာႀကီးကလည္း ေျမြေဟာက္လွ်ာကဲ့သို႕ တစ္လစ္တစ္လစ္ ကေလးလုပ္ရင္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသား အတြင္းသားမ်ားကို စတင္ရက္ေပးေနေတာ့သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ေစာက္ေစ့ေလးကို လွ်ာထိတ္ျဖင့္ထိုးေပးလိုက္၊ လွ်ာကို ေဘးတိုက္ဘယ္ညာလႈပ္ရွားရင္း ေစာက္ေခါင္းေလးအတြင္း ထဲ ဝင္သေလာက္ထိုးထည့္လိုက္ လုပ္ေပးေနရာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ ဖင္ႀကီးတၾကြၾကြႏွင့္ တရွီးရွီး ျငီးျငဴေနရေတာ့သည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ေစာက္ပတ္မွ အနံ႕မွာ သင္းသင္းေလး ျဖစ္ၿပီး မဝင္းဝင္းသန္း ေစာက္ဖုတ္လို အနံျပင္းျပင္း မဟုတ္သျဖင့္ ကိုကိုေသာ္မွာ အားရပါးရက္ ရက္လိုက္ စုပ္လိုက္လုပ္ေနေပေတာ့ရာ ၊ တခါမွ ေစာက္ပတ္အရက္မခံဘူးေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတေယာက္ အရသာထူးမ်ား ေတြ႕ေနၿပီး လူးလိမ့္ေနေအာင္ ခံစားေနရေလေတာ့သည္။ မၾကာခင္မွာပင္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက သူ႕ေပါင္ႏွစ္လံုးျဖင့္ ကိုကိုေသာ့္ ေခါင္းကို အတင္းညွပ္လာၿပီး ကိုကိုေသာ့္ဆံပင္မ်ားကိုလည္း အတင္းဆုပ္ကုိင္ ဆြဲယူကာ သူ႕ေစာက္ဖုတ္ျဖင့္ ဖိကပ္ထားလိုက္ျဖင္းျဖင့္ သူတခ်ီၿပီးသြားၿပီဆိုတာကို ကိုကိုေသာ့္အား သိသြားေစခဲ့ေတာ့သည္။
ကိုကိုေသာ္ကေတာ့ စီးက်လာေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေစာက္ရည္မ်ားကို သူ႕ေမးေစ့ ျဖင့္ ဘယ္ညာအေပၚေအာက္ ရသေလာက္ လႈပ္ရွား ပြတ္သပ္ေပးရင္း သူ႕ေခါင္းညွပ္ထားေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေပါင္ႀကီးႏွစ္လံုး ေလွ်ာ့ေပးမည့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနလိုက္ေတာ့သည္။
ၿပီးမွ မတ္တတ္ထရပ္လိုက္ၿပီး ႏူံးေခြသြားေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို လက္ကမ္းေပးရင္း၊
“လာတီတီ ဧည့္ခန္းက ဆိုဖာကိုသြားရေအာင္ ဟိုမွာက ထိုင္လို႕ပိုေကာင္းမယ္”
………………………………..
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ဘာမွ မေျပာေတာ့ ကိုကိုေသာ္လက္ကိုသာ ဆြဲခိုၿပီးလိုက္လာခဲ့ေတာ့သည္။ ေစာက္ဖုတ္ရက္သည္ ဆိုတာကို သူ ၾကားဖူးေနေသာ္လည္း တခါမွ မခံဘူး၊ ကိုေအာင္ႏိုင့္ကိုလည္း ဘုန္းနိမ့္မွာစိုးလို႕ ေခါင္းကို သူ႕ခါးေအာက္ပင္အေရာက္မခံခဲ့။ ကိုေအာင္ႏိုင္ကလည္း မလုပ္ခဲ့ပါ၊ အခုေတာ့ ကိုကိုေသာ္ လုပ္ေပးလိုက္တာ အသည္းတယားယားႏွင့္ တကယ္ေကာင္းမွန္းသိခဲ့ရၿပီ၊ ေနာက္ၿပီး ဟိုသႀကၤန္တြင္းတုန္းက ကိုကိုေသာ္ သူ႕ကို လိုးသလို အားရပါးရ လိုးတာကိုလည္း ခံခ်င္ေနမိၿပီ။
ခုလည္း သူ႕ကို ဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ခိုင္းၿပီး ကိုကိုေသာ္တေယာက္ သူ႕ရင္ဖံုးအက်ႌ ၾကယ္သီးေတြကို ျဖဳတ္ေနတာ ဘာမွမေျပာေတာ့၊ ကိုကိုေသာ့္ ပါးျပင္ေလးေတြကိုပဲ သူ႕လက္ဖဝါးျဖင့္ ပြတ္ေပးေနမိေတာ့သည္။
“ ေသာ္ႀကီး နင္ကေတာ့ ငါ့ကို အထင္ေသးေတာ့မွာပဲေနာ္၊ ဒီမိန္းမႀကီး လြယ္လိုက္တာလို႕”
“ဟာတီတီကလည္း ဘာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာလည္း၊ ဘယ္ကလြယ္ရမွာလည္း၊ က်ေနာ္တီတီ့ကို အဲလိုခ်စ္ခ်င္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလည္း ဆိုတာသိလို႕လား”
ရင္ဖံုးအကႌ်က ၾကယ္သီးေတြ ကၽြတ္သြားေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက သူ႕ကိုယ္ကိုမတ္ကာ အက်ႌကို လက္ႏွစ္ဖက္ေျမွာက္ကာ ခၽြတ္ေပးလိုက္သည္၊ ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ဘရာဇီယာကိုလည္း ေက်ာဘက္ကို လက္လ်ိဳကာ ဂ်ိတ္ျဖဳတ္လိုက္ေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္း ဂ်ိတ္ျပဳတ္သြားေသာဘရာဇီယာကို သူ႕ကိုယ္ေပၚမွ ခၽြတ္ခ်လိုက္ေလသည္၊ အခုေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ ကိုယ္အထက္ပိုင္းမွာ အိမ္ေနရင္းဝတ္ထားေသာ ေရႊဆြဲႀကိဳးမွ်င္မွ်င္ေလး တကံုးသာ ရွိေတာ့ၿပီး ေအာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ေလွ်ာ့ရဲရဲစည္းထားေသာ ထမိန္ႏွင့္ျဖစ္ေနေလသည္။
ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ႏို႕ႀကီး ႏွစ္လံုးကို သူ႕မ်က္ႏွာႏွင့္ အားရပါးရ လူးပြတ္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ သူ႕လက္ဖဝါးေတြျဖင့္ တဖက္တခ်က္ကိုင္ကာ ႏွယ္ရင္းမွ ႏို႕သီးေခါင္းတုတ္တုတ္ႀကီးေတြကို တျပြတ္ျပြတ္ျဖင့္ စုပ္ေနေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္း ေျပာလက္စ စကားဘယ္ေရာက္သြားမွန္းေတာင္မသိေတာ့ သူကာမဆႏၵေတြက တျဖင္းျဖင္း ျဖင့္ ျပန္ထလာျပန္ၿပီ မဟုတ္လား။ ကိုကိုေသာ့္ ေခါင္းမွ ဆံပင္ေတြကိုသာ ဖြေပးရင္း ေၾကာင္မေလးျငီးသလို ျငီးရင္းဇိမ္ခံေနမိေတာ့သည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ႏို႕ႀကီးေတြက အခြံႏြာထားေသာ အုန္းသီးေလာက္ရွိသည္။ သမီးႏွစ္ေယာက္ ႏို႕တိုက္ ခဲ့ရလို႕ထင္သည္၊ ႏို႕သီးေခါင္းညိဳညိဳေတြက လက္ခလည္လံုးေလာက္ေတာ့တုတ္သည္၊ သဘာဝ အတိုင္းႀကီးေသာ ရင္သားေတြမို႕ အျပာကားေတြထဲက ႏို႕အတုေတြလို တင္းရင္း ေထာင္မတ္မေန၊ နည္းနည္းေလးေတာ့ ေအာက္သို႕ အိက်ေနသည္။ မဝင္းဝင္းသန္းလိုႀကီးလည္း တြဲမေန။ ကိုကိုေသာ့္အျမင္မွာေတာ့ အရမ္းကို ဆက္ဆီျဖစ္သည္ဟုထင္မိသည္။
ကိုကိုေသာ္ တေယာက္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ႏို႕ႀကီးေတြကို အားရပါးရ နွယ္ဖတ္ဆုပ္ႏွယ္၊ တျပြတ္ျပြတ္စို႕ရာမွ အားရသြားေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ဦး ကိုယ္ေပၚရင္ခ်င္းအပ္ေမွာက္ၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ႏူတ္ခမ္းထူထူ ေတြကို ငံုစုပ္နမ္းမိျပန္သည္။ ကိုကိုေသာ္က သူ႕တီရွပ္ကိုလည္း ခၽြတ္ၿပီး ၾကမ္းတေနရာကို လႊတ္ျပစ္ထားၿပီးၿပီမို႕ သူ႕ရင္ဘတ္ေအာက္မွာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ဦး ႏို႕ႀကီးႏွစ္လံုးက ေက်ာက္ေက်ာတုံုးႀကီးႏွစ္ခုလို အိအိကေလးခံေနသည္မွာ အလြန္အရသာရွိေနေပသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ႏို႕သီးေခါင္းေတြကလည္း မာေတာင္ေနသည္မို႕ တခ်က္တေလ သူ႕ႏို႕သီးေခါင္းကေလးကို လာပြတ္လိုက္ေတာ့ ၾကက္သည္းပင္ထသြားရသည္။
ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးေပၚ ေမွာက္ရက္ ႏူတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္နမ္းေနရင္းမွ သူ႕လံုခ်ည္ကို ကန္ခၽြတ္လိုက္သလို၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ထမိန္ကိုလည္း ဆြဲလွန္တင္လိုက္ေလသည္။ အခုေတာ့ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္သားခ်င္းလည္းပြတ္မိေနၾကေလၿပီ။ ကိုိကုိေသာ္၏ မာေတာင္ေနေသာ လိင္တန္ႀကီးက တရမ္းရမ္း ျဖစ္ေနေသာ္ျငား၊ သူ၏ ပစ္မွတ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားအလယ္တည့္တည့္မွာ ျဖစ္၍ ဘယ္လိုမွ မလြဲ ႏိုင္ပါေျခ၊ သို႕ေသာ္လည္း အေတြ႕အႀကံဳမရွိၾကပါက တန္းဝင္ဖို႕ မလြယ္ႏိုင္ပါ။ ကိုကိုေသာ္က ခါးကေလးကို နည္းနည္းကုန္းလို႕သူ႕လိင္တန္ႀကီးကို ကိုးဆယ္ဒီဂရီေထာင္ၿပီး ေရွ႕ကို အတိုး၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကလည္း ဖင္ႀကီးအသာၾကြေပးကာ ပစ္မွတ္ကို လမ္းေၾကာင္းတည့္ ေအာင္ထားေပးလိုက္ ျဖင့္ ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ကို ျဖစ္သြားရပါသည္။ ကိုကိုေသာ္၏ ဒစ္ထိပ္ဖူးက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသားေလးေတြကို ထိုးၿဖဲၿပီး တြန္းဝင္သြားေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ခမ်ာ သူ႕ပါးစပ္ထဲေရာက္ေနေသာ ကိုကိုေသာ့္လွ်ာကို အတင္းစုပ္ယူမိလိုက္ၿပီး သူ႕လက္သည္းမ်ားကလည္း ကိုကိုေသာ့္ ေက်ာျပင္ႀကီးကို ကုတ္ျခစ္လိုက္မိပါေတာ့သည္။
“အင့္….အီးးးး ရွီးး…”
“ကၽြတ္စ္..ကၽြတ္စ္..”
“ေဖာက္...ဖတ္...စြတ္...ဖတ္….ဖလြတ္...ဖတ္….”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ ဆိုဖာေပၚပက္လက္အေနအထားမွ လက္မ်ားက ကိုကိုေသာ့္လည္ဂုတ္ကို တြဲခိုဆြဲထားသည္။ ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ဒူးေခါက္ေကြးေနရာကို တဘက္တခ်က္ကိုင္တြန္းထားလွ်က္ အားရပါးရ ေဆာင့္ေနေလသည္။ ထိုပံုစံမွာ ကိုကိုေသာ္၏ လီးႀကီးတေခ်ာင္းလံုး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေစာက္ေခါင္းထဲကို အဆံုးထိ ေဆာင့္ေဆာင့္ဝင္ေနေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏ ေစာက္ေခါင္းအတြင္း နက္နက္ထဲ ကိုေအာင္ႏိုင့္လီး မေရာက္ထိခဲ့သည့္ ေနရာမ်ားကိုပါ ထိေနေလရာ၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တေယာက္ ၾကက္သည္းတဖ်န္းဖ်န္း ျဖင့္ အရသာ မ်ား ေတြ႕ေနရေလေတာ့သည္။
ကိုကိုေသာ္ က အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာေဆာင့္ေနရင္းက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကိုယ္ခႏြာတခုလံုး ေတာင့္တင္းလာတာႏွင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲမွလည္း လႈပ္စိလႈပ္စိ ျဖစ္လာေတာ့ သူလည္း ေရရွည္ထိန္းမထားႏိုင္ေတာ့ သူ႕လိင္တန္တြင္းက သုတ္ရည္မ်ားက ေရပန္းမွ ထြက္သလို ျပစ္ကနဲ ျပစ္ကနဲ ပန္းထြက္သြားရေလေတာ့သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာလည္း ကာမအရသာ အထြတ္အထိပ္ေရာက္ေနခ်ိန္မွာပင္ သူ႕ေစာက္ေခါင္းအတြင္းထဲသို႕ ပူေႏြးေသာ လရည္မ်ား ျဖန္းပက္ေပးျခင္းကို ခံလိုက္ရသျဖင့္ အရသာ ႏွစ္ဆ တိုးကာ ကိုကိုေသာ့္ကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ႀကီး ဖက္ထားလိုက္မိပါေတာ့သည္။
“အား..ေကာင္းလိုက္တာ တီတီ ရယ္”
“ အင္း…”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး က အသိတရားျပန္ဝင္လာေတာ့ ပါးစပ္က ထုတ္ေျပာရမွာ ရွက္သျဖင့္ သက္ျပင္းကေလး ျဖည္းျဖည္းသာ မႈတ္ထုတ္လိုက္ရင္း ကိုကိုေသာ့္ကို အသာဖြဖြေလး ဖက္ထားရင္း သူ႕မ်က္ႏွာကို ကိုကိုေသာ့္ ပုခံုးေပၚအပ္ကာ နားေနေတာ့သည္။ ကိုကိုေသာ္ကလည္း သူ၏ မေပ်ာ့မမာ လီးႀကီးကို ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ေစာက္ေခါင္းထဲ ခနစိမ္ထားရင္း က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကိုယ္ေပၚသူ႕ကိုယ္လံုးႀကီး မဖိမိေအာင္ သူ႕တေတာင္ကို ဆိုဖာေပၚေထာက္ကာ အေပၚကထပ္လွ်က္နားေနလိုက္ေလသည္။
“ ဟယ္ ဆိုဖါေပၚေပကုန္ေတာ့မယ္”
တျဖည္းျဖည္းေပ်ာ့လာေသာ လီးႀကီးက ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ျပန္ထြက္လာေတာ့ သူ႕သုတ္ရည္မ်ားႏွင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေစာက္ရည္ေတြက ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ အျပင္သို႕ စီးထြက္လာသျဖင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကထေအာ္လိုက္မိျခင္းသာ္။ အဲဒါကို သိလို႕လည္း ကိုကိုေသာ္က ကမန္းကတမ္းထၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ခါးတြင္လံုးတက္ေနေသာ ထမိန္သားကို ဆြဲခ်ကာ ေစာက္ဖုတ္ဝကို ဖိပိတ္ေပးလိုက္ေလသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္း ကမန္းကတန္းထ၊ သူ႕ထမိန္ျဖင့္ ေပါင္ခြၾကားကို အုပ္ကာ မီးဖိုေခ်ာင္သို႕ ေျပးသြားေတာ့သည္။ ေနာက္ေန႕မွာေတာ့ ကိုကိုေသာ္ က သူ႕မာမီ အလုပ္သြားၿပီး မွ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အခန္းသို႕ ကူးလာခဲ့ေတာ့သည္။
..ေဒါက္..ေဒါက္..
တံခါးဖြင့္လိုက္လို႕ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို ေတြ႕သည္ႏွင့္ ကိုကိုေသာ္က ေသျခာေအာင္ တိုးတိုးေလး ေမးလိုက္သည္။
“ တီတီ ငယ္ငယ္ေရာ ေက်ာင္းသြားၿပီလား၊ အန္ကယ္ေရာ၊”
“ အိမ္မွာ ဘယ္သူရွိေတာ့မလဲဟဲ့ ဒီအခ်ိန္မွေတာ့၊ ဘာလုပ္မလို႕လဲ”
အိမ္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိဘူး ဆိုေသာ စကားကို ၾကားတာႏွင့္ ကိုကိုေသာ္က အခန္းထဲ အျမန္ဝင္လိုက္ၿပီး အတြင္းမွ တံခါးကို ဂ်က္ခ်လိုက္ေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကိုလည္း ဆြဲဖက္ကာ ႏူတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္လိုက္ေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္းခန ျပန္လည္နမ္းစုပ္လိုက္ၿပီး မွ ကိုကိုေသာ့္ရင္ဘတ္ကို အသာတြန္းကာ။
“ ဟဲ့ ခနေနအုန္း၊ တီတီေရခ်မ္းေလးလဲမလို႕ သြား မီးဖိုထဲမွာ ၾကက္ဥေက်ာ္နဲ႕ ေကာ္ဖီရွိတယ္ သြားစားထားႏွင့္ တီတီ လာခဲ့မယ္။”
ကိုကိုေသာ္လည္း ဒီေန႕လည္း သင္တန္းမသြားေတာ့ ဘူး ဒီမွာပဲ အခ်ိန္ျဖံဳးေတာ့မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ထားသျဖင့္ ေအးေအး ေဆးေဆး ပင္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ သြား စားပြဲေပၚက စားစရာ ေသာက္စရာေတြကို စားေသာက္ေနလိုက္ သည္။
ခနေနေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး မီးဖိုခန္းထဲဝင္လာၿပီး ကိုကိုေသာ္ အားရပါးရ စားေသာက္ေနသည္ကို ၿပံဳးၿပံဳးေလးၾကည့္ၿပီး အနားေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။
“ နင့္မာမီ မနက္စာ မေကၽြးသြားဘူးလား ဟဲ တခါထဲ စားေနလိုက္တာ”
“ ဟင့္အင္း အခုမွ ဆာလာတာ၊ အိပ္ယာႏိုးကထဲက တီတီ ကိုေတြ႕ဖို႕ပဲစိတ္ထဲ ေလာေနတာ”
“ဟင္ ေသာ္ႀကီး နင့္ဟာကလည္း ေလ ဒုကၡေတာ့ ျဖစ္ေတာ့မယ္ထင္တယ္ေနာ္”
“ ဘာလို႕လည္း တီတီ ကလည္း”
“ ဟယ္ ငါတို႕ကိစၥ ေပါက္ၾကားသြားလို႕ကေတာ့ ငါလည္း ဘယ္မွာ မ်က္ႏွာသြားထားရေတာ့မလည္း ၊ ေသဖို႕ပဲရွိေတာ့တယ္”
“ ဟာ တီတီကလည္း က်ေနာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ထဲ သိတဲ့ဟာ ဘယ္သူက လိုက္ေၾကျငာေနမွာမို႕လဲ”
“ တီတီ ကေတာ့ ေၾကာက္ေနတယ္ကြာ”
ကိုကိုေသာ္က ထိုင္ရာမွ ထ ၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို ရင္ခြင္ထဲ အသာဆြဲယူေပြ႕ဖက္လိုက္သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကလည္း အလိုက္သင့္ေလး ကိုကိုေသာ့္ ပုခံုးေပၚကို ပါးေလး အပ္ကာ ကိုကိုေသာ့္ ေက်ာ္ျပင္ကို ျပန္တြယ္ဖက္ထားလိုက္သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏ ရင္ေတြ လည္း တဒိန္းဒိန္းခုန္ေနသည္။ စိတ္ထဲကလည္း အဲလိုေၾကာက္လာေလ၊ စိတ္လႈပ္ရွားလာေလ၊ သူ႕အဖုတ္ကလည္း ရြစိရြစိျဖစ္လာေလ ျဖစ္ေနရသည္။ အရင္တုန္းက အိပ္ယာထ ရင္ ဒီေန႕ က မေန႕ကလိုပါဘဲ ဟု ပ်င္းေနတတ္သူက မ်က္ေစ့ႏွစ္လံုးပြင့္တာႏွင့္၊ ကိုကိုေသာ္ နဲ႕ ဒီေန႕ေတြ႕ရအုန္းမလားဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႕ စိတ္လႈပ္ရွားလာခဲ့ရသည္။
အသက္ေလးဆယ္မွာ ဘဝစ တယ္ ဆိုတာ အဲဒါမ်ိဳးလားဟုလည္းေတြးေနမိခဲ့ေလသည္။
အိစက္ေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ရင္သားအစံုက သူ႕ရင္ဘတ္ကို အိကနဲ လာဖိကထဲက ကိုကိုေသာ့္ လိင္တန္ႀကီးက ဒုတ္ကနဲ မာေတာင္လာရသည္။ ကိုကိုေသာ္ လက္ေတြကလည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို သိုင္းဖက္ရင္းမွ အေနာက္ဘက္သို႕ ေကာ့လံုးထြက္ေနေသာ တင္သား အစံုကို လက္ဖဝါးတဖက္တခ်က္ျဖင့္ ျဖစ္ညွစ္ဆုပ္ႏွယ္ေပးလိုက္မိသည္။ တခ်က္တခ်က္လည္း သူ႕ကိုယ္ကို ဆြဲကပ္လိုက္ရာ ေထာင္မတ္ေနေသာ လိင္တန္ႀကီးက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ဗိုက္သားေနရာေလးကို သြားေထာက္မိေနေလသည္။
“ လာ တီတီ တို႕ အခန္းထဲ သြားၾကရေအာင္ပါ”
ဒီတခါေတာ့ ဘာမွ မူေနတာေတြ မရွိေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုး အခန္းထဲ ေရာက္တာနဲ႕ ကိုယ္ေပၚက အဝတ္အစား ေတြ အကုန္ခၽြတ္ျပစ္လိုက္ၾကသည္။ ကိုကိုေသာ္က အဲလို ကိုယ္လံုးတီး တေယာက္နဲ႕တေယာက္ ဖက္ထား ရတာ အသားခ်င္းထိေနရတာကို ၾကိဳက္သည္။
ကိုကိုေသာ္က အခန္းထဲ ေရာက္သည္ႏွင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို တကိုယ္လံုးအႏွံ႕နမ္းရံႈ႕ရင္း ဘာဂ်ာ ေကာင္းေကာင္း ေပးလိုက္သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက လည္း အရသာလည္းသိေန၊ေမွ်ာ္လည္းလင့္ ေနသူမို႕ မ်က္ေစ့ကို စံုမွိတ္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္က အိပ္ယာခင္းကို ကုတ္ျခစ္ဆြဲၿပီး ခံရွာသည္။ ကိုကိုေသာ္ သူ႕ေစာက္ဖုတ္ကို ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္ ရက္မႈတ္စုပ္ ေပးလိုက္လို႕ တခ်ီၿပီးသြားေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အသက္ကို ပံုမွန္ျဖစ္ေအာင္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းရႈရင္း ပက္လက္ကေလးအေမာေျဖေနမိသည္။ ကိုကိုေသာ္က ကုတင္ေပၚတက္လာၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးေပၚခြလွ်က္ ဒူးကို ဂ်ိဳင္းေအာက္တဖက္တခ်က္မွာ ေထာက္လိုက္သည္။ သူ၏ေထာင္မတ္ေနေသာ လိင္တန္ႀကီးမွာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး
ရင္ႏွစ္မႊာၾကားမွေန၍ အေျမွာက္ႀကီးလို ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးေမးေစ့ဆီသို႕ ေခါင္းတည္ေနေပသည္။ ပထမေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ႏို႕ႀကီးႏွစ္လံုးျဖင့္ သူ႕လိင္တန္ႀကီးကို ညွပ္ကာ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုပ္လိုးၾကည့္ေသးသည္။ သို႕ေသာ္လည္း အေျခာက္တိုက္မို႕ လုပ္လို႕မေကာင္း ေနာက္မွ လိုးရွင္းယူလာရမည္ဟု ေတးထားလိုက္ရင္း သူ႕ကိုယ္ကို ေရွ႕တိုးလာလိုက္သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ မ်က္လံုးကေလး ျပဴးးသြားသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က သူ႕ကို တခါမွ ဘာဂ်ာမေပးဖူးသလို သူလည္း တခါမွ ပုေလြ မမႈတ္ဘူးခဲ့။ ပုေလြမႈတ္တယ္ဆိုတာ ဖာသည္ေတြပဲ လုပ္တာ ဟု သူထင္ထားခဲ့သည္။ သို႕ေပမဲ့ အခု သူ႕ကို ကိုကိုေသာ္ ဘာဂ်ာေပးေတာ့ ေကာင္းမွန္းသူသိသြားသည္မဟုတ္လား ၊ သူ႕ဘက္ကလည္း ျပန္လုပ္ေပးရမယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ကိုကိုေသာ့္လီးထိပ္ႀကီး သူ႕ႏူတ္ခမ္းဝကို လာထိေတာ့ သူ႕ပါးစပ္ေလးကို အသာဟ ေပးလိုက္မိသည္။
“ အု.. ဂလု..ဖု.”
ကိုကိုေသာ္က ကုတင္ေခါင္းရင္းဘုတ္ကို လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ကိုင္ကာ သူ႕ကိုယ္ကို ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးအေပၚမွာ အုပ္မိုးလွ်က္၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးပါးစပ္ကို သူ႕လီးႀကီးထိုးထည့္လိုက္ေတာ့ လီးႀကီးမဆံုးခင္ပင္ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး လည္ေခ်ာင္းကို သြားထိုးမိေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္း အသက္ရူမွားသြားၿပီး ကိုကိုေသာ့္ဗိုက္ကို ေအာက္မွ ဆီးတြန္းထားေလေတာ့သည္။ ထိုအခါမွ ကိုကိုေသာ္လည္း သူေလာသြားမွန္းသတိရၿပီး ဝင္သေလာက္ကေလးကိုသာ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္လုပ္ေပးေနေတာ့သည္။
“ အား တီတီ့ ပါးစပ္ေလးက ေႏြးေနတာပဲ၊ တီတီ နည္းနည္းစုပ္ေပးအုန္းေလ”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ ဘာလုပ္ေပးရမွန္းမသိပဲ ဒီတိုင္းခံေနရာမွ ကိုကိုေသာ္ ေျပာလိုက္သျဖင့္ လီးႀကီးကုိ သၾကားလံုးစုပ္သလို တျပြတ္ျပြတ္စုပ္ေပးေလေတာ့သည္။
"ျပြတ္စ္ျပြတ္စ္"
"ဖတ္ဖတ္..အား"
မၾကာခင္ ကိုကိုေသာ့္ လီးႀကီးမွာ ယားယံလာၿပီး သုတ္ရည္မ်ားပန္းထြက္သြားရာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ ဘယ္လိုမွလည္း ရုန္းထ၍မရသျဖင့္ အသက္ေအာင့္ၿပီး သုတ္ရည္မ်ားကို တဂြပ္ဂြပ္ မ်ိဳခ်ျပစ္ေနရေလေတာ့သည္။ကိုကိုေသာ္ ႏွင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတို႕ ၏ ဆက္ဆံေရးမွာ ထိုအခါမွ စ၍ လံုးဝကို ေျပာင္းလဲ သြားခဲ့ရေလေတာ့ သည္။ ကိုကိုေသာ္မွာ သူ႕အိပ္မက္ ထဲက အမ်ိဳးသမီးကို လက္ေတြ႕ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့လို႕ အရမ္းကို စိတ္အားထက္သန္ၿပီး တတီတီ ထဲ တီ ေနရသလို၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ လည္း ယခုမွ ဘဝကို စရသလို၊ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ ႏွင့္ ေသြးသားဆႏၵခံစားမႈ၊ တို႕က သက္ဝင္လာခဲ့သျဖင့္၊ သူ႕အတြက္ေတာ့ ေန႕သစ္ ေတြလိုပင္။
သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္မွာ လူလစ္ရင္ လစ္သလို လိုးၾက ေဆာ္ၾကရံု သက္သက္သာမက သံေယာဇဥ္ ေတြ ပိုခိုင္မာ လာၿပီး၊ ေႏွာင္ႀကိဳးေတြလည္း ပိုတြယ္လာခဲ့ၾကရသည္။ တေယာက္ ႏွင့္တေယာက္ ပိုၿပီးပြင့္လင္းလာခဲ့ၾကသလို၊ ကာမ ဆႏၵ ေရ အလွ်င္မွာလည္း ကူးလို႕ အရမ္းကို ေကာင္းေနၾကသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏ အိမ္တြင္း ေနရာအႏွံ႕ ပံုစံမ်ိဳးစံု ေအာင္လုပ္ဖူးေနၾကၿပီ။ ေနာက္ေတာ့ စြန္႕စားခန္းေလး ေတြ လုပ္ရတာကို ပင္ ပိုၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားလာၾက ရသည္။ အေခၚအေဝၚေတြလည္း ေျပာင္းလာရသည္။ ပထမေတာ့ ေနာက္ရင္း ေျပာင္ရင္းျဖင့္ ေနာက္ေတာ့လည္း ပါးစပ္က အသားက်သြားၾကသည္။ လူေရွ႕မွာ တီတီခိုင္ ႏွင့္ ေသာ္ႀကီး ဟု ေခၚေနၾကေသာ္လည္း သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ထည္း ဆိုလွ်င္ ေမာင္ ႏွင့္ ခိုင္ ျဖစ္ေနၾကေလၿပီ။
စြန္႕စားခန္းေလးေတြ ဆိုသည္မွာ အစပိုင္းကေတာ့ လူေတြ အမ်ားၾကားထဲမွာ ကိုကိုေသာ္က လူေတြ မျမင္ေအာင္၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ဖင္ကို ဆိတ္ျခင္း၊ လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ျခင္း၊ စတာေတြ လုပ္သည္။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ အိမ္ထဲ မွာ အျခားသူမ်ားရွိလွ်က္၊ ကြယ္ရာ ေဒါင့္၊ ေခ်ာင္ တေနရာမွာ ဝင္ၿပီး ကစ္ဆင္းဆြဲျခင္း။ ႏို႕ႏုယ္ျခင္းမ်ားလုပ္သည္။ ထိုမွ တဆင့္တက္ ကာ ပိုရဲလာၾကေတာ့သည္။
ဦးေအာင္ႏိုင္ အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာ တီဗီၾကည့္ေနတုန္း၊ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို ထမင္းစားပြဲေပၚလက္ေထာက္ကုန္းခိုင္းၿပီး ထမိန္လွန္ကာ ကိုကိုေသာ္ အေနာက္မွ လိုး သည္က ေတာ့ ရိုးသြားၿပီလို႕ေတာင္ ေျပာလို႕ရသည္။
တေန႕ေတာ့ ကိုကိုေသာ္ အရမ္းကို အတတ္ဆန္းလိုက္သည္။ တနဂၤေႏြ ေန႕ ထံုးစံ အတိုင္း၊ ငယ္ငယ္ က သူငယ္ခ်င္းေတြ အိမ္သြားသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က အိပ္ယာထ မနက္စာ စားၿပီးတာႏွင့္ တီဗီေရွ႕ထိုင္တတ္သည္။ ထိုေန႕က ကိုကိုေသာ္ ေရာက္သြားေတာ့ ငယ္ငယ္က အျပင္ထြက္ဖို႕ ဟန္ျပင္ေနသည္။ ဦးေအာင္ႏိုင္က ေဘာလံုးပြဲ ထိုင္ၾကည့္ေနသည္။ ဦးေအာင္ႏိုင္ႏွင့္ ငယ္ငယ္တို႕ကို ႏူတ္ဆက္ၿပီး ကိုကိုေသာ္က ထံုးစံအတိုင္း မီးဖိုေခ်ာင္ဝင္ၿပီး ဟိုဒီႏိုက္စားေသာက္တတ္သည္။ ဦးေအာင္ႏိုင္ အတြက္ ေဖ်ာ္ေသာ ေကာ္ဖီကို တနဂၤေႏြ ဆိုရင္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ကိုကိုေသာ္အတြက္ပါ အပိုတခြက္ေဖ်ာ္ထားေပးေလ့ ရွိသည္။
ကိုကိုေသာ္ ေကာ္ဖီေသာက္ ေနစဥ္၊ ငယ္ငယ္ ထြက္သြား၍ အိမ္တံခါးကို သြားပိတ္ေပး သည့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး မီးဖိုထဲသို႕ ဝင္လာသည္။ အိမ္ေနရင္း မနက္ေစာေစာ ေရမိုးထ ခ်ိဳးထားၿပီး သနပ္ခါး ပါးပါးလိမ္းကာ ဆံပင္တပတ္လ်ိဳေလး ထံုးကာ ဆံပင္စကို ရင္ဘတ္ေပၚခ်ထားေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို၊ ကိုကိုေသာ္က ဆီးႀကိဳေပြ႕ဖက္ကာ နမ္းလိုက္သည္၊ လက္ျပတ္အက်ႌဝတ္ထားသျဖင့္ ေခ်ာမြတ္ေနေသာ လက္ေမာင္းသား အိအိ ေတြကလည္း ေအးစက္ေနသည္။
“ေမႊးလိုက္တာ ခိုင္ရယ္.. ေမာင္ နမ္းလို႕ မဝဘူး”
“အင္းပါ ေမာင္ က ေနာက္ ရြယ္သူ ေကာင္မေလး အသစ္နဲ႕ေတြ႕ရင္ ခိုင့္ ကို အဲလိုေျပာအုန္းမလား ၾကည့္ေသးတာေပါ့”
“ ခိုင္က ေမာင့္ရဲ႕ အခ်စ္ဦးပါ ခိုင္ရယ္”
“ အလကားစ တာပါေမာင္ရယ္၊ ေမာင္ ေနာက္ ရြယ္သူေကာင္မေလး တေယာက္ရသြားလည္း ခိုင္က ဘာေျပာပိုင္ခြင့္ရွိမွာလည္း၊ ခိုင့္မွာလည္း ကာမပိုင္ရွိၿပီးသားပဲဟာ၊ ခိုင့္ကို ေမာင္ ပ်င္းမသြားတဲ့ အထိ ခ်စ္သြားရင္ေက်နပ္ၿပီ။ ပ်င္းသြားရင္လည္း ရွင္းရွင္းသာေျပာ၊ ခိုင္ ကနားလည္ၿပီးသား”
“ ဟာ ခိုင္က လည္း မျဖစ္ေသးတာေတြကို ႀကိဳေျပာၿပီး စိတ္ဆင္းရဲေအာင္လုပ္မေနပါနဲ႕၊ ေမာင့္ကို တကယ္ခ်စ္လား”
“ ခ်စ္လို႕ပဲ ဒီေလာက္လိုက္ေလွ်ာထားၿပီးပဲဟာ၊ ကိုေအာင္ႏိုင္ နဲ႕ အတူတူသာ အိပ္ေနတာ ခိုင္က ဟိုကိစၥကို စိတ္မပါေတာ့ဘူး လို႕ပဲလုပ္ၿပီး မေပးပဲထားတာၾကာလွၿပီ ေမာင္တေယာက္ပဲ ခိုင္ က ဟိုဟာ အလုပ္ခံတာ၊ ဟင့္၊ တကယ္ေတာ့ ေမာင့္မယား လို႕ေတာင္ေျပာလို႕ရေနၿပီ”
“ ဒါဆို ေမာင္ ဟိုအိမ္ေရွ႕က ဆိုဖာေနာက္မွာ မတ္တတ္ရပ္ ေကာ္ဖီေသာက္ ရင္း ေဘာလံုးပြဲၾကည့္ေနတုန္း ေမာင့္ကို ပုေလြမႈတ္ေပး”
“ဟင္ ေမာင္ကလည္း အိမ္ေရွ႕မွာ ကိုေအာင္ႏိုင္လည္း တီဗီၾကည့္ေနတယ္ေလ၊”
“ သူလည္း ေဘာလံုးပြဲ စိတ္ဝင္စား ေနတာပါ၊ ခိုင္ကလည္း ေနာက္ၿပီး ဆိုဖာေနာက္မွီက လည္းျမင့္ေတာ့ သူ႕ ေနရာက ဆိုမျမင္ရပါဘူး၊ ခိုင္က အခန္းေထာင့္ေလးကစၿပီး အသာေလး ေလးဘက္ေထာက္လာလိုက္၊ အန္ကယ့္ေနရာက မျမင္ရပါဘူး”
စြန္႕စားရမည့္ လယ္ပယ္က အရမ္းျမင့္ေနၿပီမို႕ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ရင္ေတြ တအားခံုလာသည္။ သူ႕ ေစာက္ဖုတ္မွာလည္း အရည္ေတြ စစိုလာၿပီ။ ငါေတာ့ ဒုကၡေရာက္ေတာ့မွာပဲ ဟုလည္း ေတြးေနမိသည္။ သူ ကိုကိုေသာ့္အလိုကို လိုက္ေတာ့မယ္မွန္းလည္း သူ႕ကိုယ္သူသိေနသည္။
ကိုကိုေသာ္က ေကာ္ဖီခြက္ကိုင္ၿပီး အိမ္ေရွ႕ထြက္သြားလိုက္သည္ အိမ္ေရွ႕ ၌ တီဗီ ကို တေစာင္းေလးေပးထားေသာ ပက္လက္ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္ရင္း ဦးေအာင္ႏိုင္တေယာက္ ေဘာလံုးပြဲကို စိတ္ဝင္တစားၾကည့္ေနသည္။ ကိုကိုေသာ္ဝင္လာတာေတြ႕ေတာ့ လွမ္းေခၚလိုက္သည္။
“ ေဟ့ ေသာ္ႀကီးလာကြ၊ ပြဲေကာင္းေနတယ္၊ ခုထိ ဘယ္သူမွ မသြင္းႏိုင္ေသးဘူး၊ အက်ိတ္အနယ္ပဲ”
“ ဟုတ္အန္ကယ္၊ ဒီေကာ္ဖီေလးကုန္ရင္ လာထိုင္ၾကည့္မယ္”
ကိုကိုေသာ္က ေကာ္ဖီခြက္ကို ေျမွာက္ျပရင္း သံုးေယာက္ထိုင္ဆိုဖာႀကီးအေနာက္မွာ ရပ္ရင္း ေဘာပြဲကို စိတ္ဝင္စားသလိုလုပ္ကာ ေငးၾကည့္ေနသည္။ ဦးေအာင္ႏိုင္ တီဗီဘက္ျပန္လွည့္သြားေတာ့ အခန္းအျပင္ေဒါင့္ေလးမွာ ရပ္ေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကို ေခါင္းေလး မသိမသာဆတ္ျပ လိုက္သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၾကမ္းေပၚမွာ ေလးဘက္ေထာက္ၿပီး ကိုကိုေသာ့္ဆီသို႕ တြားတြား လာေတာ့သည္။
ဦးေအာင္ႏိုင္ထိုင္ေနေသာ ပက္လက္ကုလားထိုင္မွာ ဆိုဖာထက္နိမ့္သည့္အျပင္ ဆိုဖာေနာက္မွီက လည္း ကိုကိုေသာ့္ ခါးေလာက္ကို ျမင့္သည္ မို႕ ေလးဘက္ေထာက္လာေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို ဦးေအာင္ႏိုင္ေနရာမွ လံုးဝ မျမင္ရႏိုင္ေပ။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး သူ႕ေျခေထာက္နားေရာက္လာေတာ့ ကိုကိုေသာ္ သူ႕ပုဆုိုးကို အသာဆြဲမေပးလိုက္သည္။ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ မဝတ္ထားသျဖင့္ သူ၏ မာေတာင္ေနေသာ လီးႀကီးမွာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး မ်က္ႏွာတည့္တည့္ကို ေသနပ္ေျပာင္းႏွင့္ ခ်ိန္ထားသလို ျဖစ္ေနေလသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ ဆိုဖာေနာက္ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ပုဆစ္တုတ္ထိုင္ၿပီး ကိုကိုေသာ့္လီးႀကီးကို စစုပ္ေပးေတာ့သည္။ ကိုကိုေသာ္မွာ သူႏွင့္ ဆယ္ေပမွ်ပင္မေဝးေသာေနရာတြင္ ေယာက္်ားႀကီ ထိုင္လွ်က္ရွိေနၿပီး မိန္းမ ျဖစ္သူက သူ႕ကို ပုေလြမႈတ္ေပးေနသျဖင့္ အရမ္းကို စိတ္လႈပ္ရွားၿပီး လီးႀကီးက လည္း မာတင္းေနေလသည္။ ေႏြးေထြးနူးညံ့ေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ အာခံတြင္းေလး ႏွင့္ တစစ္စစ္ ျဖစ္ေအာင္ကို စုပ္ေပးေနေသာ ပုေလြပညာေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းသုတ္မလြတ္မိေအာင္ပင္မနည္းထိန္းေနရေလသည္။ တခ်ီတြင္ ေဘာလံုးအသင္း တိုက္စစ္မူးတေယာက္က ေနာက္ခံလူမ်ား ကို ေက်ာ္ျဖတ္သြားၿပီး ဂိုးကို ကန္ထည့္လိုက္ရာ စိတ္လႈပ္ရွားသြားၿပီး ဖင္ကို ေကာ့ေဆာင့္လိုက္မိရာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အာေဂါင္ကို လီးထိပ္သြားထိုးမိၿပီး အုကနဲ ျဖစ္သြားရေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ေဘာလံုးက ဂိုးတိုင္ကို ထိၿပီး ေဘးထြက္သြားသျဖင့္ ဦးေအာင္ႏိုင္ေရာ ကိုကိုေသာ္ေရာ ေအာ္လိုက္သည့္ ဟာကနဲ အသံက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေအာ့ကနဲ႕ ျဖစ္သြားသံကို ဖံုးကြယ္သြားခဲ့ေလသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ကိုကိုေသာ့္ေပါင္ကုိ လွမ္းဆိပ္ၿပီး ေမာ့ၾကည့္ကာ မ်က္ေမွာင္တခ်က္တြန္႕ျပေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ကိုကိုေသာ္က လက္တဖက္က ေကာ္ဖီခြက္ကို ေမာ့ေသာက္ရင္း တဘက္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ပါးကေလးကို ပြတ္ေပးေနေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္း သူ႕လီးႀကီးကို ျပန္လည္စုပ္ေပး ေနေလေတာ့သည္။
“ ဒီပံုတိုင္းသာ ဆိုရင္ ေတာ့ ဂိုးေတာ့ဝင္ေတာ့မယ္ ကိုကိုေသာ္ရ”
“ ဟုတ္တယ္ အန္ကယ္ သူတို႕က ေတာ္ေတာ္ဖိထားၿပီ”
ကိုကိုေသာ္က ေျပာရင္း လက္တဘက္က လည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးေခါင္းကို အသာဖိကာ သူ႕လီးႀကီးကို ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးပါးစပ္ထဲ ထိုးထည့္ေနသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက သူ႕ႏွစ္ခမ္းထူထူ ႏွစ္ခုကို တင္းတင္းေလးစိကာ လိင္တန္ႀကီးကို ညွစ္ထားရင္းမွ တအားစုပ္လိုက္ရာ။
“ ဂိုးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး”
“ဂိုးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး”
ဦးေအာင္ႏိုင္ႏွင့္ ကိုကိုေသာ္တို႕ ျပိဳင္တူ ေအာ္လိုက္ၾကသလို၊ ကိုကိုေသာ့္ လီးႀကီးမွ လည္းသုပ္ရည္မ်ား တေျဖာေျဖာ ပန္းထြက္ကုန္၏၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ၾကမ္းေပၚလည္းမက်၊ ဆိုဖာေနာက္ေက်ာကိုလည္း မေပေစရန္၊ ထြက္သမွ် လရည္မ်ားကို အတင္း မ်ိဳခ်ေနရေလသည္။ ကိုကိုေသာ္ကလည္း ရင္တထိတ္ထိတ္ စြန္႕စြန္စားစား လုပ္ရလို႕လားမသိ၊ ထြက္လိုက္သည့္ လေရေတြက လည္း မ်ားမွမ်ား။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ပါးစပ္မွ လွ်ံက်ၿပီး ေမးေစ့ေတြပါ ေပကုန္သည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ အိမ္ေရွ႕တံခါးေပါက္မွ ေသာ့ခေလာ့ဖြင့္သံ ဂေလာက္ဂလုပ္ဟဳုၾကားလိုက္ရသျဖင့္၊ ကိုကိုေသာ္ေရာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးေရာ ႏွစ္ေယာက္စလံုးတုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားသြားၾကရေတာ့သည္။ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ကို ဦးေအာင္ႏိုင္ေနရာမွ ေန၍လွမ္းမျမင္ႏိုင္ေသာ္လည္း၊ အိမ္ေရွ႕တံခါးေပါက္မွ ဝင္လာသူအေနျဖင့္ဆိုလွ်င္ မည္သို႕မွ ပုန္းကြယ္မရ ေအာင္ ထင္းထင္းႀကီးမဟုတ္ပါလား။ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ တံခါးက အတြင္းက ဂလန္႕ခ်ထားသျဖင့္၊ ေသာ့ပြင့္သြားေသာ္လည္းမပြင့္လာေသးေျခ။
ဦးေအာင္ႏိုင္က တံခါးရွိရာကို လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္ၿပီး၊
“ဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္ ေသာ္ႀကီးေရ တံခါးေလး ဖြင့္ေပးလိုက္ပါအုန္းကြာ”
ဟု လွမ္းေျပာလိုက္၏၊ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ေလးဘက္ေထာက္ရက္ျဖင့္ ဦးေအာင္ႏိုင္မျမင္ႏိုင္သည့္ အခန္းအျပင္ေထာက္ကို ေရာက္ေအာင္ အျမန္သြားၿပီးမွ အကြယ္ေရာက္သည္ႏွင့္ မတ္တတ္ရပ္ကာ မီးဖိုေခ်ာင္ဘက္သို႕ အျမန္ေျပးေလေတာ့သည္။ ကိုကိုေသာ္က လည္း တံခါးဆီသို႕ အခ်ိန္ဆြဲ ေလွ်ာက္သြားလိုက္ၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး မီးဖိုခန္းထဲ ဝင္ေပ်ာက္သြားမွ တံခါးဂလန္႕ကို ျဖဳတ္ေပးလိုက္ေလသည္။
“ေအာ ငယ္ငယ္ပါလား”
“ ဟဲ့ သမီးငယ္ငယ္ ဘာက်န္ခဲ့ျပန္သတုန္း”
“ အိုး ၾကာလိုက္တာ တံခါးဖြင့္ေပးဖို႕ကလည္း၊ ေအာ္ ကိုေသာ္ ပါလား ခုထိရွိေသးတယ္”
“ ေအး ေဘာပြဲေကာင္းေနတာနဲ႕ အန္ကယ္နဲ႕ တူတူ ၾကည့္ေနတာ နင္က ဘာလိုျဖစ္လို႕လဲ ခုနေလးတင္ထြက္သြားတာ မဟုတ္လား”
“ အင္း စာအုပ္တအုပ္က်န္ေနလို႕ ျပန္လာယူတာ သူငယ္ခ်င္းကားေအာက္မွာေစာင့္ေနတယ္”
ငယ္ငယ္ႏိုင္က ကိုကိုေသာ့္နားမွ ျဖတ္သြားရင္း သူ႕အခန္းထဲမွာစာအုပ္အျမန္သြားယူလိုက္သည္။
“ ဒီနားမွာ ဘာနံ႕ႀကီးလည္းမသိဘူး တခုရတယ္”
“ေအာ္ အဟီး ငါ ေလလည္လိုက္တာေနမယ္၊ အိမ္သာမသြားရေသးဘူး”
“ သြား ကိုေသာ္ ညစ္ပတ္…ေဖေဖ၊ ေမေမ သမီး သြားၿပီ”
“ ေအာ္ေအးေအး”
………………………………………………..
“ခိုင္ရယ္ ခိုင္နဲ႕ တူတူအိပ္ခ်င္တယ္ အနည္းဆံုးေတာ့ တညေလာက္”
“ခိုင္လည္း အိပ္ခ်င္တာေပါ့ ေမာင္ရယ္ ျဖစ္မွ မျဖစ္ႏိုင္တာ၊ ေနာက္ၿပီး ေမာင္ကလည္း ခိုင္နဲ႕ တခါတေလ တေန႕လံုးအိပ္ယာေပၚက မထ ေနဘူးတာပဲဟာ၊ ဘာထူးမွာမို႕လို႕လဲ”
“ဟင့္အင္းကြာ၊ ကိုယ့္ရဲ႕ မေတာ္ရမဲ့ မယားေလးကို ရင္ခြင္ထဲထားၿပီး အိပ္ခ်င္တာပဲသိတယ္”
“ဟာ ေမာင္ကလည္း မျဖစ္ႏိုင္တာ ေတြ မေတာင္းဆိုနဲ႕ကြာ ခိုင္စိတ္ရႈတ္လာၿပီ”
“အင္းပါ အင္းပါ၊ စိတ္မရႈတ္ပါနဲ႕၊ ေမာင္ကလည္း လိုခ်င္တာ ေျပာမိတာပါ”
ဒါကေတာ့ စေနေန႕ တေန႕ ထံုးစံအတိုင္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တို႕အိမ္မွာ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိၿပီး၊ အခ်စ္မုန္တိုင္းထန္ၿပီးကာစ၊ အိမ္ေရွ႕ခန္းဆိုဖာေပၚမွာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေပါင္ေပၚ ကိုကိုေသာ္ ေခါင္းတင္ၿပီး လွဲေလ်ာင္း အနားယူရင္း စကားမၿမီေျပာေနၾကျခင္း ျဖစ္ေလသည္။
“ဒါနဲ႕ ေနပါဦး ေမာင္ က ခိုင့္ကို ဘယ္အခ်ိန္ထဲက အဲလို လုပ္ခ်င္ေနရတာလည္း”
“ ဘာကို ေျပာတာလည္းခိုင္၊ ခိုင့္ကို လိုးခ်င္ေနတာကို ေျပာတာလား”
“အို႕ ၾကည့္ သူစကားေျပာ သိပ္ၾကမ္းတာပဲ၊ အင္းပါ ထားပါေတာ့ ၊ ဟုတ္တယ္ အဲလိုစိတ္ေတြေပၚလာတာ ဘယ္ထဲကလည္း”
“ေမာင္လူပ်ိဳေပါက္ စျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္ထဲက ေပါ့”
“ေအာင္မယ္ ပိုၿပီ မျဖစ္ႏိုင္တာႀကီးကို၊ လူပ်ိဳေပါက္ေလးေတြ ဆိုတာ ကိုယ္နဲ႕ရြယ္တူ ေကာင္မေလးေတြ ေခ်ာေခ်ာလွလွေလးေတြကိုပဲ စိတ္ဝင္စားမွာေပါ့”
“ဟင့္အင္း က်ေနာ္က ခိုင့္လိုမ်ိဳး ဖူးဖူးၾကြားၾကြား ႏွင္းဆီပန္းပြင့္ႀကီးေတြလို အားရပါးရႀကီးမွ ႀကိဳက္တာ”
“ အမေလး ေၾကာက္စရာႀကီးပါလား ခစ္ခစ္။ အဲလိုသာဆိုရင္ ေမာင့္ဆရာမေတြေတာ့ မလြယ္ဘူး၊ ေက်ာက္သင္ပုန္းဘက္လွည့္စာေရးတာနဲ႕ အေနာက္ကမွန္းမဲ့ေကာင္က အဆင္သင့္ပဲ ဆိုတာလို ျဖစ္ေနၿပီ ခစ္ခစ္”
“ခိ လူတိုင္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ခိုင္ရဲ႕၊ အခ်စ္ဆိုတာကလည္းရွိပါေသးတယ္။”
“ ေမာင့္မွာ ရြယ္တူ ရီးစားေကာင္မေလးေတြ မရွိဘူးလား၊ သိခ်င္လို႕ေမးတာေနာ္ မနာလိုလို႕မဟုတ္ဘူး၊ မေျဖခ်င္ရင္မေျဖနဲ႕”
“အင္းရွိတယ္ ဒါေပမဲ့ သူတို႕က သိပ္ခေလးဆန္ေတာ့ ၾကာၾကာမၿမဲဘူး ခနေလးနဲ႕ျပတ္တာပဲ”
“ ေမာင့္မွာ အေတြ႕အႀကံဳ ရွိကို ရွိဘူးရမယ္၊ ခိုင့္လို ကေလးအေမေတာင္ ေျမာ့ေနေအာင္ခံရတာ ဟြန္႕ ကိုေအာင္ႏိုင္ထက္ေတာင္ကၽြမ္းေသး၊ မွန္မွန္ေျပာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေတာင္ ရွိလည္း”
“ ခိုု္င့္ အရင္တေယာက္ပါပဲ အမ်ားႀကီးမရွိပါဘူး၊ ဘယ္သူလည္း ေျပာမေနေတာ့ပါဘူး အက်ိဳးမရွိလို႕ ခုလည္း ျပတ္သြားပါၿပီ ခိုင္တေယာက္ထဲပဲ ခုေတာ့”
“ဟြန္႕ အဲလိုမလုပ္ပါနဲ႕ ခိုင္က မိသားစု ရွိတယ္ ေမာင္က ခိုင့္ကို တြယ္လို႕မရဘူးေလ၊ ေမာင္ အဆင္ေျပတဲ့ ႀကိဳက္တဲ့သူနဲ႕သြားပါ၊ ခိုင္နားလည္မႈရွိပါတယ္၊ ေမာင္ရဲ႕ အခ်ိန္ပိုင္းေလး ခိုင့္အတြက္ေပးႏိုင္ရင္ ေက်နပ္ပါၿပီ”
“ခိုင့္ကိုလည္းအဲဒါ ေျပာမလို႕၊ ခိုင္ကခ်ည္းပဲ ေမာင့္ကို ေမးေနတယ္ ေမာင္လည္းေမးအုန္းမယ္ မွန္မွန္ေျဖ”
“ေမးပါရွင္ ေမးပါ”
“ ခိုင္ကေရာ အန္ကယ္ ဦးေအာင္ႏိုင္က လြဲရင္ ဘယ္သူနဲ႕မွ ဘာမွ မျဖစ္ဖူးဘူးလား”
“ဟင့္အင္း ခိုင့္ဘဝမွာ ေမာင္နဲ႕ မေတြ႕ခင္အထိ ကိုေအာင္ႏိုင္က လြဲရင္ တျခားဘယ္ေယာက္်ားေလးကိုမွ စိတ္လည္းမကစားခဲ့ဘူး။ စိတ္ကစားရမွန္းလည္းမသိခဲ့ဘူး။ ေယာက္်ားရသြားၿပီးရင္ ၿပီးၿပီေပါ့ ကိုယ့္ဘဝမွာ ဒီတေယာက္ပဲ လို႕ ထင္ထားခဲ့တာေပါ့။ ခု ေမာင္နဲ႕ေတြ႕မွ စိတ္ေတြ ေျပာင္းလဲကုန္တာ ဟြန္း သူ သိပ္ ဆိုးတာ”
“ အင္း အဲေတာ့ ခိုင္က ခု ေႏွာင္တရေနၿပီလား “
“ ဟင့္အင္း ဆန္႕က်င္ဘက္ ခစ္ခစ္။ ခုမွ မ်က္ေစ့ပြင့္သြားတာ၊ တံခါးကို ဖြင့္မၾကည့္ပဲနဲ႕ အထဲမွာ ဘာရွိမလဲ ဆိုတာ ဘယ္သိပါ့မလဲ၊ ခစ္ခစ္။ ေမာင္နဲ႕ သာ မေတြ႕ရရင္၊ လိင္ကိစၥ ဆိုတာ ညက်ရင္ ကုတင္ေပၚတက္ ပက္လက္လွန္၊ ကိုယ့္ေယာက္်ားကို ထမိန္လွန္ေပး၊ သူက သူ႕ပစၥည္းနဲ႕ အဝင္အထြက္လုပ္၊ ခေလးေမြး၊ အဲေလာက္ပဲ လို႕ထင္ၿပီး ဘဝတခု ၿပီးသြားရမွာေလ။ ခုလိုမ်ိဳး တကယ့္ေကာင္းတယ့္အရသာေတြ ခံစားမႈေတြ။ စိတ္လႈပ္ရွားစရာေတြ ရွိေသးပါလား ဆိုတာ မသိလိုက္ရပဲ အို၊နာ၊ေသ သြားရေတာ့မွာ၊ ခစ္ခစ္။”
“ခိုင္ အဲလို ေပ်ာ္တယ္ ဆိုရင္ ဝမ္းသာပါတယ္ ဟင္းဟင္း။ အခု ေမာင္နဲ႕ ေတြ႕ၿပီးမွ စိတ္ေျပာင္းသြားၿပီ ဆိုေတာ့ ေနာက္ အသစ္ ေတြေရာ စိတ္ကစားမိေသးလား”
“ဘာကိုေျပာတာလည္းေမာင္”
“ေမာင့္အျပင္ တျခားေယာက္်ား ေတြနဲ႕ေရာ စမ္းၾကည့္ခ်င္စိတ္ ျဖစ္မိေသးလားလို႕ေမးတာပါ”
ကိုကိုေသာ့္ ထိုအေမးစကား ကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတေယာက္ နည္းနည္းေလး ေတြသြားသည္။ ေနာက္ေတာ့ မခ်ိဳမခ်င္ မ်က္ႏွာေပးႏွင့္ ကိုကိုေသာ့္ကို မ်က္လံုးခ်င္းဆံုကာ စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ ၿပီးမွ မ်က္ႏွာကို လြဲၿပီး တျခားတေနရာကို လွမ္းၾကည့္ေနသည္။ သူ႕မ်က္ႏွာေပၚမွာ ပန္ႏုေသြးေရာင္ေလး ျဖန္းသြားသည္ကို ကိုကိုေသာ္ သတိထားမိလိုက္သည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အဲလို ေတြေဝသြားတာ ေတြ႕တာနဲ႕ ကိုကိုေသာ္က ဖိအားေပးေတာ့သည္။
“ေျပာပါ ခိုင္ရဲ႕ ေမာင္လည္း အမွန္ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာမွာပဲေလ၊ ဒါမွ ခိုင္နဲ႕ ေမာင္နဲ႕ ၾကားမွာ ဘာမွ လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မရွိ၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း တေယာက္ကို တေယာက္ နားလည္မႈရၿပီး ပိုခ်စ္ႏိုင္မွာ”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ကိုကိုေသာ့္ မ်က္လံုးခ်င္း ဆိုင္ကာ ျပန္ၾကည့္လိုက္ျပန္သည္။ သူ႕မ်က္ႏွာေလး နီေနၿပီ၊ သို႕ေသာ္လည္း မ်က္လံုးေတြကေတာ့ ကိုကိုေသာ္ မ်ားဘာေျပာမလည္းဆိုတဲ့ ေမးခြန္းထုတ္ေနသလိုမ်ိဳး။
“ အို ခိုင္ မေျပာတတ္ပါဘူး၊ စိတ္ထင္လို႕ လည္းေနမွာပါ။”
“ဟာ ခိုင္ကလည္း အဲလိုမလုပ္နဲ႕ေလ၊ ေျပာပါ၊ မလ်ိဳထားနဲ႕ေလ”
“အင္း ခိခိ ဟိုေကာင္ေလးေလ”
“ ဘယ္ေကာင္ေလးလဲ၊ ခိုင္၊ ေျပာေတာ့ဗ်ာ”
ကိုကိုေသာ့္ လီးႀကီး ေဒါင္ကနဲကို ေထာင္မတ္လာခဲ့ရသည္။ ဘာလို႕မွန္းေတာ့မသိ။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးႏွင့္ ေနာက္ေကာင္ေလး တေယာက္ဆိုသည့္အေတြးက၊ သူစိတ္ကို သိခ်င္ေဇာေတြ တအားၾကြလာၿပီး၊ ကာမ စိတ္လည္း ဟုန္းကနဲ႕ ထေတာက္လာခဲ့ရသည္။“လိႈင္ဘြားေလ အဟိ၊ “
“ ဟင္လိႈင္ဘြား ဟုတ္လား”
လိႈင္ဘြားဆိုတာက ဦးေအာင္ႏုိင္ညီမ ေဒၚေလးေလးႏိုင္ ရဲ႕ သားအႀကီးဆံုးေလး၊ ဒီေကာင္ေလးက ခုမွ ကိုးတန္းလား ဆယ္တန္းလား၊ မသိ။ ကိုကိုေသာ္ မွာေတြးလိုက္ရင္းႏွင့္ကို သူ႕လီးႀကီးက တအားကို မာေတာင္ ေတာင့္တင္းလာခဲ့ရသည္။ သိခ်င္စိတ္ကလည္းအရမ္းကို ျဖစ္လာခဲ့ရသည္။
“ကဲပါ ေျပာျပပါအုန္းျပည့္ျပည့္စံုစံုေလး ခိုင္နဲ႕ ဘယ္အဆင့္ထိေရာက္ၿပီးၿပီလည္း၊”
“ အင္း ေျပာျပမယ္ ခိုင့္ကို စိတ္မဆိုးနဲ႕ေနာ္”
“ဘာလို႕ဆိုးရမွာလည္း၊ ေမာင္က အဲလိုသိရရင္ ပိုဖီးတက္လာသလိုပဲ ကိုင္ၾကည့္ပါလား ေမာင့္ဟာႀကီး ဘယ္ေလာက္မာေနပလဲ ဆိုတာ လာ၊ ေမာင့္ဟာႀကီးကို ကိုင္ေပးထားရင္းေျပာ၊”
“ဟြန္႕ သူေတာ္ေတာ္ကဲ”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ကိုကိုေသာ္ပုဆိုး ျဖည္ေပးလိုက္သျဖင့္ ေထာင္မတ္ထြက္လာေသာ အလံတိုင္ႀကီးကို သူ႕လက္ဖဝါးေလးျဖင့္ ဖြဖြေလး ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ပြတ္သတ္ေပးေနရင္းက သူ႕ဇာတ္လမ္းကို စေျပာျပေလေတာ့သည္။
“ ဒီလိုေမာင္ရဲ႕၊ ကိုသန္းထြန္းအုန္း နဲ႕ ေလးေလးႏိုင္တို႕ အလုပ္ကိစၥနဲ႕ ခရီးထြက္သြားေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ခိုင္က သူတို႕ ကေလးေတြကို လည္းၾကည့္ရႈေပး၊ အိမ္လည္းေစာင့္ေပးရင္းနဲ႕ သူတို႕အိမ္သြားေနေပးရတယ္ေလ…
အဲဒီအပတ္တုန္းက သူတို႕က ေသာၾကာေန႕ ခရီးထြက္မွာဆိုေတာ့ ေသာၾကာေန႕ ေန႕လည္ထဲက ေရာက္သြား တယ္ေလ၊ သူတို႕ထြက္သြားေတာ့ ခေလးေတြက ေက်ာင္းမွာပဲရွိေသးတယ္၊ ေလးေလးႏိုင္ကေတာ့ ညေနစာနဲ႕ ေနာက္ေန႕ မနက္စာ ခ်က္ထားေပးခဲ့လို႕ ဘာမွ လုပ္စရာမလိုပါဘူး ကိုယ့္ဘာသာ တီဗီေလးၾကည့္ၿပီး အိမ္ေစာင့္ေနရံုပါပဲ။ ညေနေစာင္းခေလးေတြ အိမ္ျပန္လာၾကမွပဲ သူတို႕ကို ထမင္းျပင္ေကၽြး၊ ညက်ေတာ့ အိမ္စာလုပ္တာေတြ ဝိုင္းကူေပး၊ ေပါ့။ သူတို႕က အိပ္ခန္းသံုးခန္းမွာ ေလးေလးႏိုင္တို႕က တခန္းေနတယ္၊ လိႈင္ဘြားက တခန္း၊နဲ႕ မိန္းခေလးေတြက တခန္းေနတယ္ေလ။ သူတို႕ အိမ္စာေတြ ၿပီးၾကေတာ့ လိႈင္ဘြားက သူ႕အခန္းသူဝင္၊ နီနီနဲ႕ ႏြယ္ႏြယ္က သူတို႕အခန္းကို ဝင္သြား၊ ခိုင္လည္း သူတို႕ မိဘအခန္း၊မွာအိပ္မွာဆိုေတာ့ အဲဒီအခန္းကိုဝင္ေပါ့။
အိပ္ယာအေျပာင္းအလဲမို႕လား။ ေန႕ခင္းက တီဗီၾကည့္ရင္းပဲ ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားလို႕လား မသိဘူး၊ ညက်ေတာ့ အိပ္မေပ်ာ္ဘူး။ အိပ္ယာေပၚ ဟိုလိမ့္ဒီလိမ့္နဲ႕ ေနာက္ေတာ့ ေရငတ္လာတာနဲ႕ ေနာက္ေဘးဖက္ကို သြားၿပီး ေရသြားေသာက္တယ္၊ လိႈင္ဘြားအခန္းက မီးအလင္းေရာင္ တံခါးေအာက္ေျခက ထြက္ေနေတာ့ အင္းဒီခေလး မီးမပိတ္ပဲနဲ႕ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီထင္တယ္လို႕ေတြးမိတယ္။ အဲဒါနဲ႕ ေရေသာက္ၿပီးျပန္အလာမွာ သူ႕တခါးလက္ကိုင္ကို အသာလွည့္ၾကည့္ေတာ့ ေသာ့ခတ္ထားတာမေတြ႕ဘူး၊ အခန္းတံခါးကိုတြန္းၾကည့္ေတာ့ ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ ကုတင္ေပၚမွာ အိပ္ေမာက်ေနတာေတြ႕ရတယ္၊အဲဒါနဲ႕ ျခင္ေထာင္ခ်ေပးမယ္ဆိုၿပီး သူ႕အနားသြားေတာ့၊ သူပုဆိုးက ခါးပံုစကေနေျပေနတာေတြ႕ရတယ္၊ သူ႕ ငယ္ပါကလည္း ေငါက္ေတာက္ေထာင္လို႕၊ သူ႕ကိုယ္ေဘး အိပ္ယာေပၚမွာလည္းစာအုပ္ပြင့္ရက္သားနဲ႕ ဆိုေတာ့ စာဖတ္ရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားတာေနမယ္လို႕ေတြးမိတယ္။ စာအုပ္ကို ယူၿပီး ကုတင္ေဘးက စားပြဲေပၚကို တင္မလို႕ဟာစာအုပ္အတြင္းက ပံုတစြန္းတစေတြ႕လိုက္ရလို႕ လွန္ၾကည့္လိုက္မိတယ္။ အဟီး ေယာက္်ားနဲ႕ မိန္းမ ကာမ စပ္ယွက္ေနတဲ့ ပံုေတြ ။ အမေလး ပံုစံမ်ိဳးစံုပါပဲ။ ခိုင္သာ ေမာင္နဲ႕ မျဖစ္ခင္က ဆိုရင္ဒါမ်ိဳး စာအုပ္ေတြ႕လို႕ကေတာ့ ျမင္လိုက္တာနဲ႕ လန္႕ျဖတ္ၿပီးေမ့သြားႏိုင္တယ္၊ ခစ္ခစ္။ အဖံုးကေတာ့ ေက်ာင္းစာအုပ္တခုက အဖံုးကို ကာဗာလုပ္ၿပီးတတ္ထားတယ္နဲ႕တူတယ္၊ အထဲသာလွန္မၾကည့္ရင္ သိမွာမဟုတ္ဘူး။ သူတကယ္အိပ္ေပ်ာ္ရဲ႕လားဆိုတာ ကို ေသျခာလွမ္းၾကည့္ၿပီးမွ ခိုင္လည္း စာအုပ္ကို ေသေသျခာျခာလွန္ေလွာ ၾကည့္မိတယ္။ ခိုင့္ေစာက္ဖုတ္ေတာင္မွ ပူလာသလိုပဲ၊ ပံုေတြက ေတာ္ေတာ့္ကို ကြာလတီေကာင္းတာပဲ။ ခိုင္လည္း ေတာ္ေတာ့္ကို စိတ္ထသြားတယ္။ မျဖစ္ေျခဘူး ဆိုၿပီး စာအုပ္ကို အသာစားပြဲေပၚတင္လိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ျခင္ေထာင္ခ်ေပးမယ္ဆိုၿပီး ကုတင္နားကပ္သြားရင္း သူ႕ ညီေတာ္ေမာင္ကို ငံု႕ၾကည့္မိတယ္။ သူ႕အေဖက ကျပားမို႕လားမသိဘူး၊ သူ႕ပစၥည္းႀကီးက ႀကီးလိုက္တာ ေမာင္ရယ္ တုတ္တုတ္ ရွည္ရွည္ႀကီး။ စိတ္မဆိုးနဲ႕ေနာ္ေမာင္၊ ေမာင့္ပစၥည္းထက္ ႀကီးတယ္။ ခစ္ခစ္။ လီးႀကီးက အေၾကာျပိဳင္းျပိဳင္းထလို႕၊ လူနဲ႕ေတာင္မလိုက္ပါဘူး ေမာင္ရယ္။ သူ႕ကိုယ္ေလးက ေသးေသးသြယ္သြယ္၊ လီးႀကီးက ဟိုစာအုပ္ေတြထဲက လူေတြရဲ႕ ဟာႀကီးေတြေလာက္ရွိမယ္။ဒစ္ႀကီးကလည္း ကားၿပီးမိႈပြင့္ႀကီးလိုပဲ။ခိုင္လည္း ကမန္းကတန္းပဲ ျခင္ေထာင္အသာခ်ေပးၿပီး အခန္းထဲက ထြက္လာခဲ့မိေတာ့တယ္။ ကိုယ့္အိပ္ယာေပၚေရာက္မွပဲ ကိုယ့္လက္နဲ႕ ကိုယ္ ပြတ္ၿပီး အာသာေျဖလိုက္ရေတာ့တယ္။
တကယ္ကေတာ့ အဲဒီတုန္းက သူအိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီလို႕ထင္တာ။ ခိုင္ေနာက္ေတာ့မွ သံသယျဖစ္လာတယ္။ ဘာလို႕လည္းဆိုေတာ့ မနက္က်ေတာ့ ခိုင့္ကို သူၾကည့္တဲ့ မ်က္လံုးေတြက တမ်ိဳးပဲ။ ခိုင္က သူညတုန္းက ခိုင္သူ႕အခန္းထဲ ေရာက္သြားတာ၊ သူမသိေလာက္ဖူးထင္ ေတာ့ ဟန္မပ်က္ ခတ္တည္တည္ေနေပမဲ့ သူ႕ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြက ခိုင့္တကိုယ္လံုးကို ၾကည့္ေနလိုက္တာမ်ားကြယ္။ ခိုင္ရင္ေတာင္ တဒိန္းဒိန္း ခံုၿပီး မ်က္ႏွာကို ေသြးျဖန္းကနဲ ပူသြားတာ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသိတယ္၊ ခိုင့္မ်က္ႏွာေတာ့ နီရဲေနမွာပဲ ဆိုတာ။ ခိုင့္စိတ္အာရံုထဲမွာလည္း သူ႕လီးႀကီးကိုပဲ ျမင္ျမင္ေနမိေတာ့ ေျခေတြလက္ေတြတုန္ ျဖစ္ေနမိတယ္။ ေကာင္ေလး ကလည္း ရိပ္မိပံုပဲ၊ သူတို႕ေမာင္ႏွမေတြအတြက္ မနက္စာခိုင္ျပင္ေပးေနေတာ့ အန္တီခိုင္ က်ေနာ္ကူလုပ္ေပးမယ္ ဆိုၿပီး ခိုင့္အနားမွာပဲ ပြတ္သီးပြတ္သပ္ေနေတာ့တာပဲ။ တခါတေလ မသိသလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႕ သူလီးႀကီးနဲ႕ ခိုင့္တင္ပါးေတြကို ပြတ္ဆြဲသြားေသးတယ္။ သူ႕လီးႀကီးက ပုဆိုးေအာက္မွာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီမဝတ္ထားေတာ့ မာတာတာ ပူေႏြးေႏြးႀကီးကို ခိုင့္ထမိန္ေအာက္က အသားမွာေတာင္ လာခံစားလိုက္ရတယ္။ ခိုင္ ဒူးေတြေတာင္ ေခြညႊတ္သြားမတတ္ပါပဲ။ သူညီမေလးႏွစ္ေယာက္ ရွိေနလို႕သာေတာ္ေသးတာေပါ့။ ခိုင္မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေပမဲ့၊ သူ႕မ်က္လံုးေတြနဲ႕ ခိုင့္ကို မုဒိန္းက်င့္ေနသလို ခံစားေနရတယ္။ ျပႆ နာကေတာ့ ခိုင္ကလည္း ရင္ေတြခံုၿပီး သေဘာက်ေနမိတာပဲ။ ခိုင့္ အဖုတ္ထဲက ယားလြန္းလို႕ အရည္ၾကည္ေတာင္ စိမ့္က်ေနရတယ္။
ကံေကာင္းေတာ့ မနက္စာစားၿပီးတာနဲ႕ သူက ကြန္ျပဴတာသင္တန္းသြားစရာရွိလို႕ထြက္သြားလိုက္တာ တေနကုန္နီးပါး ပဲဆိုေတာ့ ခိုင္လည္း နည္းနည္းစိတ္ျပန္ျငိမ္လာတယ္။ ညေနစာစားၾကေတာ့ ခိုင္က မ်က္ႏွာကို ခပ္တည္တည္ထားေတာ့ သူနည္းနည္းေတာ့ လန္႕တယ္ထင္တယ္၊ မနက္က မြန္ေနတုန္းကလိုေတာ့ လာမကပ္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ညက်ေတာ့ ခိုင္ အိပ္မေပ်ာ္ျပန္ဘူး၊ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေဖးကို မသြားရဲေတာ့ဘူး၊အိပ္ယာထဲမွာပဲ တလူးလူးတလိမ့္လိမ့္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ သန္းေကာင္ေလာက္က်ေတာ့ ေကာင္ေလးလည္း အိပ္ေလာက္ပါၿပီ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ သူ႕လို ကိုယ့္ေယာက္်ားရဲ႕ တူေလးတေယာက္ကို ဘာေၾကာက္စရာလိုလဲ မာန္ေဟာက္လိုက္ရင္ ၿပီးတာပဲလို႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားတင္းၿပီး အိမ္သာဘက္ကို ထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္။ အိမ္သာကို အသြားမွာ သူ႕အခန္းက တံခါးက ေစ့ထားၿပီးအထဲက မီးလင္းေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ မေန႕ညတုန္းကလို ျဖစ္မွာစိုးလို႕ ကိုယ္နဲ႕ မဆိုင္သလိုပဲ ေျခဖြနင္းၿပီး ျဖတ္လာခဲ့လိုက္ေတာ့တယ္။
အဲ အျပန္မွာက်ေတာ့၊ သူ႕အခန္းက တံခါးက နည္းနည္းေလးဟေနတယ္၊ခိုင္လည္းမေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ ဟေနတဲ့ တံခါးနား ေျခဖ်ားေထာက္သြားၿပီးတံခါးၾကားကေန အသာေခ်ာင္းလိုက္မိတယ္။
ေကာင္ေလးေလ လိႈင္ဘြားေပါ့၊ ကုတင္ေပၚမွာ ကိုယ္တုံးလံုးႀကီးနဲ႕ ပက္လက္ႀကီးလွန္လို႕။ သူ႕မိႈပြင့္ႀကီးကို လက္နဲ႕ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ဂြင္းထုေနတာ။ခိုင္ေလ ၾကည့္ရင္းနဲ႕ေတာင္ ေျခေတြ မခိုင္ေတာ့သလိုပဲ၊ ခိုင့္အဖုတ္ေလးထဲမွာလည္း အရည္ေတြနဲ႕ စိုရြဲေနတာေပါ့။ ခိုင္လည္း ေခ်ာင္းၾကည့္ရင္း ကိုယ့္ထမိန္ေပၚကေနပဲ ကိုယ့္ဘာသာ ျပန္ပြတ္ေနမိေတာ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႕ေကာင္ႀကီးက လရည္ေတြ ဖတ္ကနဲဖတ္ကနဲ ပန္းထြက္ရင္းနဲ႕ သူ႕တကိုယ္လံုးလည္း တုန္ခါေနေတာ့၊ ခိုင္လည္းလန္႕ၿပီး အျမန္ကိုယ္အိပ္တဲ့အခန္း ကိုယ္ ျပန္ေျပးလာခဲ့မိတယ္။ ကမန္းကတန္း၊ ကတုန္ကရင္နဲ႕မို႕လမ္းမွာ ဘာကိုခလုပ္တိုက္မိမွန္းေတာင္မသိဘူး၊ ဒုန္းကနဲ က်သြားသံၾကားေပမဲ့ လွည့္မေကာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ကိုယ့္အခန္းထဲဝင္ တံခါးကိုပိတ္ၿပီးကုတင္ေပၚေျပးတက္၊ လွဲခ်အိပ္လိုက္တယ္။ အိပ္လို႕ကေတာ့ ဘယ္လိုသြားေပ်ာ္မွာလည္း။
ေနာက္ေန႕မနက္က်ေတာ့ မီးဖိုထဲမွာ သူ႕မ်က္ႏွာက ျပံဳးစစ နဲ႕ ခိုင့္ကို ၾကည့္တဲ့ပံုက၊ ေနာက္ၿပီး လူကလည္း ပိုအတင့္ရဲလာတယ္၊ ခိုင့္နားမွာ ပြတ္သီးပြတ္သပ္ တခ်ိန္လံုးေနေတာ့တာပဲ။ အဲဒီေန႕ခင္းပဲသူ႕မိဘေတြ ျပန္ေရာက္လာေတာ့ ခိုင္လည္း အိမ္ျပန္လာခဲ့တာေပါ့။ ဒါပါပဲေမာင္ရယ္၊ ဘာမွ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ “
ကိုကိုေသာ္မွာစိတ္အရမ္းတက္ၾကြေနၿပီး သုတ္ရည္ေတာင္ထြက္က်ခ်င္ေနၿပီျဖစ္သည္။ သူ႕လီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ပြတ္သပ္ေပးေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ေခါင္းေလးကို ဆြဲယူၿပီး သူ႕လီးႀကီးနားကို မ်က္ႏွာအပ္ေစကာ။
“ ကဲပါ ခုေလာေလာဆယ္ ေမာင့္လီးကိုပဲ လိႈင္ဘြားလီးလို႕ စိတ္ထဲေတြးၿပီးစုပ္ေပးေနာ္ အန္တီခိုင္”
ကိုကိုေသာ္က သူ ခိုင္ဟုေခၚေနရာမွ လိႈင္ဘြားေခၚသလို အန္တီခိုင္ ဟု ေျပာင္းေခၚလိုက္သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဥ္းကလည္း ခ်က္ခ်င္းပင္ သူ႕ႏူတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို ဖြင့္ဟလိုက္ကာ ကိုကိုေသာ့္လီးႀကီးကို အသာငံုခဲလိုက္ေလေတာ့သည္။တကယ္ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ကိုကိုေသာ္ကို အကုန္အစင္ ေျပာျပခဲ့ျခင္းမဟုတ္ပါ၊ သူႏွင့္ လိႈင္ဘြားတို႕မွာ ဒီထက္မက ဇာတ္လမ္း ပိုခဲ့ပါသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး က ပထမ ကိုကိုေသာ့္ကို လိႈ႕ဝွက္ထားမည္ဟု ေတြးထားခဲ့ပါသည္။ ကိုကိုေသာ္က လမ္းေၾကာင္းစေပးၿပီး သူ႕ကို ဆြေပးေသာေၾကာင့္ ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္ေျပာျပခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ကိုကိုေသာ္က ေမးေတာ့မွ သူက လိုႈင္ဘြားႏွင့္ အျဖစ္အပ်က္ကို အကုန္ေျပာျပပါက၊ ကိုကိုေသာ္က သူ႕ကို ေမးမွေျပာျပသူ၊ ေဖါက္ျပန္သူ၊ အဲလို ထင္သြားမွာ ကို စိုးမိသျဖင့္၊ ကိုကိုေသာ္လက္ခံႏိုင္မည့္ အတိုင္းအတာထိသာ ေျပာခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ကိုကိုေသာ္ ႏွင့္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ကာမဂံုခံစားမႈ အျမင္မွာ ေျပာင္းလဲ သြားခဲ့ရၿပီ။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တေယာက္ အခုမွ ဆားငံရည္ ကို ေသာက္မိသလိုပင္ ငတ္မေျပ ျဖစ္လာခဲ့ရေတာ့သည္။ စားရသည့္ခေလး ပိုငတ္သည္ဆိုသလိုပင္၊ အရင္က ကိုေအာင္ႏိုင္ ႏွင့္တုန္းက တလမွ တခါေလာက္သာ လုပ္ျဖစ္သည့္အလုပ္ကို ယခု တပတ္မွာ အနည္းဆံုးသံုးခါေလာက္ေတာင္းတမိေလသည္။
လိႈင္ဘြား၏ လီးႀကီးကို ျမင္ၿပီးေတာ့ ထိုလီးႀကီးျဖင့္ ခံျခင္စိတ္ သူ႕မွာ တဖြားဖြားေပၚလာခဲ့ရသည္။ ပထမေန႕ မနက္ လိႈင္ဘြား သူ႕တင္ပါးေတြကို မသိမသာ သူ႕လီးႀကီးႏွင့္ ပြတ္ေတာ့ သူ႕ေစာက္ဖုတ္မွာ အရည္ေတြ စိုရြဲေန ရသည္။ လိႈင္ဘြား ေဂြလိမ့္ေနသည့္ ညကလိႈင္ဘြားအခန္းဝမွာ သူတမင္သက္သက္ကို သြားေျခာင္းၾကည့္ေနတာ ျဖစ္ၿပီး လိႈင္ဘြားအၿပီး သူ႕အခန္းကို အျမန္ျပန္သြားရင္း အိပ္ယာေပၚမွာ ပက္လက္လွန္၍ ထမိန္ကို ဗိုက္ေပၚလွန္တင္ကာ ဒူးေထာင္ေပါင္ကားၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကို ပြတ္ေနမိေလသည္။
အိပ္ခန္းတံခါး ဟသြားသည္ကို ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ျမင္လိုက္ရေလသည္။ ပထမေတာ့ ေကာင္မေလးေတြမွတ္ၿပီး လန္႕သြားေသာ္လည္း မိန္းခေလးမ်ား အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္မွာ ၾကာၿပီမို႕ လိႈ္င္ဘြားသာ ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္းသိလုိက္သည္။
အခန္းတံခါးက ကုတင္ေျခရင္းမွာ ျဖစ္သျဖင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏ ဒူးေထာင္ေပါင္ကားအေနအထားႏွင့္ဆိုလွ်င္ လိႈင္ဘြားေနရာမွ သူ႕ ဖင္ႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္ကို တန္းျမင္ေနရေပမည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ ေတြးလိုက္သည္ႏွင့္ပင္ ေစာက္ဖုတ္ထဲအထဲမွ အရည္စိမ့္က်လာရေတာ့သည္။ သူ႕လက္ေခ်ာင္းထိပ္ေတြႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္သားေလးေတြကို ပြတ္ရင္းပြတ္ရင္းမွ လက္ညိဳးေလးျဖင့္ေစာက္ဖုတ္ထဲ ႏိုက္ကလိရင္း အယားကို ေျဖေဖ်ာက္ေနမိေတာ့သည္။ သူ႕စိတ္ထဲမွာေတာ့ လိႈင္ဘြားကို ကိုကိုေသာ္ကဲ့သို႕ပင္ ရဲရဲတင္းတင္းအခန္းထဲ ဝင္လာၿပီး သူ႕ကို လိုးျပစ္လိုက္ပါေတာ့ဟု ေျပာေနမိေတာ့သည္။ သူ႕ေစာက္ဖုတ္မွလည္းယားသည္ထက္ယားလာေပရာ လက္ညိဳး လက္သၾကြယ္ ႏွစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ထိုးထိုးထည့္ကာ လုပ္ရင္းျဖင့္ တခ်ီၿပီးသြားရေလေတာ့သည္။
ကာမဆႏၵအထြတ္အထိပ္ေရာက္ၿပီးသြားမွ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး မွာ အသိတရားျပန္ဝင္လာၿပီး ကမန္းကတန္း ထမိန္ကို ဆြဲခ်ဖံုးၿပီး ကုတင္ေပၚထထိုင္လိုက္သည္။ အခန္းဝကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လိႈင္ဘြား မရွိေတာ့၊ တံခါးႀကီးလည္း ဟဟ ကေလးေတာင္မဟုတ္ေတာ့ ဒီအတိုင္း ပြင့္လွ်က္သားႀကီး က်န္ခဲ့သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အခန္းဝသို႕ထသြားလိုက္ၿပီး တံခါးကို ပိတ္လိုက္သည္။ ငါဘာေတြလုပ္မိၿပီလဲ ဟု ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေမးေနမိသည္။ ငါ့ကို ခေလးထိန္းခိုင္းလိုက္တာ ငါက မဟုတ္တာေတြ လုပ္ေနမိၿပီဟု ေနာင္တရေနမိသည္။
……………………
လိႈင္ဘြားကေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ။ သူက ဘာမွ အေတြ႕အႀကံဳမရွိ။ ပထမဆံုးညက သူ႕အိပ္ခန္းကို ဂလန္႕ခ်ဖို႕ေမ့သြားၿပီး ေက်ာင္းမွ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ဆီက ရလာသည့္ အျပာမဂၢဇင္းစာအုပ္ကို လွန္ၾကည့္ရင္း ေဂြလိမ့္ေနျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ထိုအခိုက္တံခါးဝမွ အသံၾကားၾကား ျခင္းဘယ္လိုမွ အခ်ိန္မမွီေတာ့သျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္ရသည္။ သူထင္တာက အန္တီခိုင္ တံခါးဝမွ ေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီး သူအိပ္ေပ်ာ္ေနတာေတြ႕သြားလွ်င္၊ သူဘာသာသူျပန္ထြက္သြားလိမ့္မည္ဟု ထင္ထားခဲ့သည္။ အန္တီခိုင္က ထြက္မသြားပဲ သူ႕အခန္းထဲဝင္လာၿပီး သူၾကည့္ေနေသာ စာအုပ္ကိုပင္ ေကာက္လွန္ကာ ၾကည့္ေနတာကို၊ သူ၏ေမွးထားေသာ မ်က္ခြံၾကားမွ ေတြ႕ေနရသည္။ ေနာက္ၿပီး ျခင္ေထာင္မခ်ေပးခင္၊ သူ၏ လီးႀကီးကိုလည္း ေသေသျခာျခာၾကည့္သြားတာကို ေတြ႕ေနရသည္။
အန္တီခိုင္ထြက္သြားေတာ့ သူကိစၥကို ၿပီးေအာင္လက္စသပ္လိုက္ရသည္။ အဲေတာ့မွ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္။ မနက္က်ေတာ့ ညက အန္တီခိုင့္ အျပဳအမူကို ျပန္သတိယ ၿပီး သူ႕လီးႀကီးကလည္းမာေနသည္။ တဏွာကလည္း တအားၾကြေနသည္ျဖစ္ရာ၊ အန္တီခိုင့္ ဖင္ကို သူလီးႀကီးျဖင့္ပြတ္မိေအာင္ က်ိဳးစားမိေလသည္။ ေနာက္ ကြန္ျပဴတာကလပ္စ္ သြားေတာ့ အန္တီခိုင့္ ဖင္ႀကီးကိုပဲ ျမင္ေယာင္ေနၿပီး လီးက တခ်ိန္လံုးေတာင္ေနသျဖင့္ ေဘာင္းဘီတြင္းမွာ ၾကပ္သပ္ေနခါ နာေနရေလသည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ က်ဴရွင္က အိမ္သာထဲ ဝင္ ေဂြလိွမ့္လိုက္မွ သက္သာသြားေတာ့သည္။
ထိုေန႕ညမွာ အန္တီခိုင္မ်ား လာအုန္းမလားဟု ေတြးရင္း တံခါးကို တမင္ကလန္႕မခ်ပဲထားကာ မဂၢဇင္းကို ဖတ္ၿပီး သူ႕လီးႀကီးကို အစြမ္းကုန္ေထာင္ေနေအာင္လုပ္ထားေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း အန္တီခိုင္မေပၚလာ ေတာ့သျဖင့္ စိတ္အလိုမက်ျဖစ္ေနရေလသည္။ ညသန္းေကာင္ေလာက္တြင္ အိမ္သာထဲမွ ေရသံၾကား လိုက္ရသျဖင့္ အန္တီခိုင္တေယာက္ အိမ္သာသြားမွန္းသိလိုက္ရသည္။ ထိုေၾကာင့္ကမန္းကတန္း တံခါး ကို သြားကာ အသာေလး လွပ္ထားလိုက္သည္။ သူျပန္လာရင္ေသျခာေပါက္လွမ္းၾကည့္မွာပဲဟုေတြးလိုက္သည္။ ေနာက္သူ႕လီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ဂြင္းစထု သည္။
တံခါးဝဖက္သို႕ ေခါင္းကို လွည့္မၾကည့္မိေအာင္သတိထားၿပီး ထုေနေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း တံခါးဝဖက္ကို ျမင္ေနရသည့္ မွန္ကေလးက မွ တဆင့္ အန္တီခိုင့္ကို ျမင္ေနရေလရာ စိတ္ေတြ တအားတက္ၾကြလာၿပီး သူ႕လီးႀကီးကို တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ ထုမိ သည္။ သိပ္အၾကာႀကီးမခံလိုက္။ခနေလးႏွင့္ သုတ္ရည္ ေတြ တျဖြတ္ျဖြတ္ထြက္က်ကုန္ေတာ့သည္။
လိႈင္ဘြား သူ႕လရည္ေတြကို ပုဆိဳုးႏွင့္ သုတ္ၿပီး အခန္းဝကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အန္တီခိုင္မရွိေတာ့ၿပီ။ ေနာက္ေဖးဘက္သြား ေရေဆး၊ ေရေသာက္လုပ္ၿပီးေတာ့ စပ္စုခ်င္စိိတ္ျဖင့္ အန္တီခိုင္ အိပ္ရာ၊ သူ႕မိဘအခန္းရွိတာသို႕ ေျခဖ်ားေထာက္ လာခဲ့သည္။ တခါးလက္ကိုင္ကို အသာလွည့္ၾကည့္ရာ ေသာခတ္မထားတာကို ေတြ႕ရသျဖင့္ ျဖည္းျဖည္းေလး အသာဟ ၾကည့္လိုက္မိသည္။
လိႈင္ဘြားတေယာက္ ကိုယ့္မ်က္ေစ့ေတာင္ ကိုယ္မယံုႏိုင္ျဖစ္ရသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးေပါင္လံုးႀကီးႏွစ္လံုး ေထာင္ၿပီး လက္က ေပါင္ခြၾကားမွာ။ သူ႕ေနရာကဆိုလွ်င္ ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ ဖင္ႀကီးမွာ ျပဴးကနဲ ျမင္ေနရေလသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး လက္ေခ်ာင္းေတြက သူ႕ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ပြတ္သတ္ေဆာ့ကစားေနရင္းက အထဲကို လည္း ထိုးထိုးသြင္းေနသည္။
လိႈင္ဘြား အခုေလးတင္ တေၾကာင္းၿပီးထားေပမဲ့ ထိုကဲ့သို႕ ျပက္ျပက္ကြင္းကြင္းႀကီးျမင္လိုက္ရေတာ့ လီးက ခ်က္ခ်င္းျပန္မာလာသည္။ အန္တီခိုင္လည္း လိုေနၿပီ ဆိုတာသူနားလည္သည္။ ဟိုစာအုပ္ေတြ ဇာတ္လမ္းေတြ မွာဆိုရင္ေတာ့ သူအခုဝင္သြားလိုက္ၿပီးတက္အုပ္လိုက္ရင္ရၿပီဟု ေတြးမိသည္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ဦးေလးမိန္းမ၊ ငယ္ငယ္ထဲက ကုိယ့္ထိန္းလာခဲ့တဲ့ သူဆိုေတာ့ မလုပ္ရဲ၊ အဆင္ေျပသြားရင္ ဟုတ္ရဲ႕ မေျပခဲ့ရင္၊ ဆိုတဲ့ အေတြးက လိႈင္ဘြားကို သတိၱနည္းေစခဲ့သည္။ စိတ္ထဲရွိတာက ရွိတာပဲ လက္ေတြ႕မွာေတာ့ အေကာင္အထည္မေပၚရဲ။ ဆိုေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး သူ႕ဘာသာသူ စိတ္ေျဖေနတာကို ၾကည့္ရင္း လိႈင္ဘြားလည္း ကိုယ့္ေကာင္ႀကီးကို ကိုယ္ပြတ္ေနမိေတာ့သည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေကာ့လန္ၿပီး ျငိမ္မက်သြားခင္ေလးမွာပင္ လိႈင္ဘြားမွာ ေနာက္တေၾကာင္းၿပီးသြားရျပန္ပါသည္။ ထိုအခါကေတာ့ သူ႕ေကာင္ႀကီးကို ပုဆိုးေပၚမွပင္အုပ္ကိုင္ၿပီး ပြတ္ေပးေနမိေသာေၾကာင့္ သုတ္ရည္ေတြက ပုဆိုးထဲကိုသာ တထုတ္ထုတ္ပန္းထြက္သြားသျဖင့္ေတာ္ေတာ့သည္။ သူၿပီးသြားေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္း ျငိမ္က်သြားတာ ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္၊ လိႈင္ဘြားတေယာက္ သူ႕အခန္းသို႕ အျမန္ျပန္ေျပးထြက္လာခဲ့ရေလေတာ့သည္။
…………………………
မနက္က်ေတာ့ထံုးစံအတိုင္း တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ ပိုးဝင္ေနၿပီမို႕ လိႈင္ဘြား သာစလိုက္ပါက သူက ပါၿပီးသားပင္ျဖစ္ေနသည္။ သို႕ေသာ္ လိႈင္ဘြားက မစ။ တကယ္က လိႈင္ဘြားက ကိုကိုေသာ့္လိုမဟုတ္၊ မိန္းမႏွင့္ ပတ္သက္လို႕ အေတြ႕အႀကံဳလံုးဝ မရွိေသးတာက တေၾကာင္း၊ သူ႕အရြယ္ႏွင့္၊ ကိုယ့္ဦးေလး မိန္းမကို စိတ္ထဲက ျပစ္မွားတာေတာင္ ေတာ္ေတာ့္ကို လြန္လွၿပီ၊ လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႕ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မစရဲ။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကေတာ့ ကိုကိုေသာ့္ စနက္ေၾကာင့္ အေတြ႕အႀကံဳအသစ္အဆန္းေတြကို စမ္းရမွာဝန္မေလး ေတာ့၊ သူကိုယ္တိုင္လည္း လိႈင္ဘြား၏ အခက္အခဲကို နားလည္သည္။ လိႈင္ဘြားကို သူကမွ မစလွ်င္ ဇာတ္လမ္း ျဖစ္လာမည္မဟုတ္ ဆိုတာကို သူသိသည္။
ဒါေပမဲ့ ခက္တာက လိႈင္ဘြား၏ ညီမႏွစ္ေယာက္က တခ်ိန္လံုးသူ႕အနားမွာရွိေနသည္။ နဂိုထဲက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို ခ်စ္ၾကသူေတြမို႕၊ အိမ္မွာလာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႕အေဒၚနားက မခြာၾက။
မနက္စာစားၿပီးေတာ့ သံုးေယာက္စလံုးေက်ာင္းပိတ္တဲ့ ရက္ဆိုေတာ့ ဘယ္မွသြားစရာမရွိၾက။ လိႈင္ဘြားကို ဗီဒီယိုေခြသြားငွားခိုင္းၿပီး တူဝရီး ေလးေယာက္အိမ္မွာပဲ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ဖို႕ ျပင္ၾကသည္။ အငယ္မ ႏွစ္ေယာက္ပါၾကည့္လို႕ရမည့္ကားဆိုေတာ့ လိႈင္ဘြားက သိပ္စိတ္မဝင္စား၊ ခါတိုင္းလို ဆိုရင္ေတာ့ တူမေတြႏွင့္အေဒၚကို ဧည့္ခန္းထဲ ထားခဲ့ၿပီး သူ႕အခန္းထဲသူဝင္ကာ ဟိုစာအုပ္ေတြ ကို ၾကည့္ေနမည္ျဖစ္ေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း အခုေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အေပၚစိတ္လႈပ္ရွားေနမိၿပီမို႕၊ ဘာလဲလုပ္လုပ္ အနားမွာ ရစ္ေနရလွ်င္ ကို စိတ္က တက္ၾကြေနေပရာ၊ ကိုယ့္အခန္းထဲ ကိုယ္မသြားေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာပဲ မုန္႕ပဲသားေရစာမ်ား ခ်လွ်က္ ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ရုပ္ရွင္ၾကည့္ဖို႕ လုပ္ေနေတာ့သည္။
အငယ္မ ႏွစ္ေယာက္က တီဗီေရွ႕ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဝမ္းလွ်ားေမွာက္လွ်က္ ၾကည့္ၾကၿပီး သူတို႕ ေနာက္ဘက္က ဆိုဖာေပၚမွာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ထိုင္လွ်က္ၾကည့္ေနသည္။ လိႈင္ဘြားက ဆိုဖာေဘးက ပက္လက္ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္လွ်က္ၾကည့္ၾကသည္။ ရုပ္ရွင္စလို႕ ၅မိနစ္ေလာက္က်ေတာ့၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက သူ႕ကို မသိမသာ လွမ္းလွမ္းၾကည့္ေနသည့္ လိႈင္ဘြားကို ေခါင္းေလးတခ်က္ဆပ္ျပလိုက္ၿပီး သူထိုင္ေနသည့္ ဆိုဖာေပၚသူ႕ေဘးနားကို လက္ျဖင့္ ပုတ္ျပလိုက္သည္။ သေဘာကေတာ့ ဒီမွာလာၾကည့္ပါလားဆိုသည့္ သေဘာ။
လိႈင္ဘြားကလည္း ႏွစ္ခါမေခၚရပါ တခါတည္းႏွင့္တန္းေရာက္လာသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးႏွင့္ ေပါင္ျခင္းထိကပ္ၿပီးထိုင္လိုက္သည္ႏွင့္ သူ႕ေကာင္ႀကီးက ေခါင္းေထာင္ထလာသည္။ ဝတ္ထားတာကလည္း ပေလကပ္အပါးစား၊ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီမပါ။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး မ်က္လံုးေထာင့္စြန္ကေန ျမင္ေနရသည္။ လူသာငယ္တယ္ နာမည္က တုတ္ႀကီး ဆိုတဲ့ ေကာင္မ်ိဳးေလးကိုး။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလက္က လိႈင္ဘြားေပါင္ေပၚအသာတင္လိုက္ေတာ့ လိႈင္ဘြားရင္ေတြ တဒိတ္ဒိတ္ခုံလာသည္။ မ်က္လံုးက တီဗီ ဖန္သားမ်က္ႏွာျပင္ကို ၾကည့္ေနေသာ္လည္း သူ႕ကိုယ္က ေပါင္လံုးခ်င္းထိလို႕အိေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ အသား၊ အခုေတာ့ သူ႕ေပါင္ေပၚေရာက္လာေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ လက္ဖဝါး။ သူ႕ႏွာဝမွာ သင္းပ်ံ႕ေနသည့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ သနပ္ခါးနံ႕၊ အဲဒါေတြပဲ သူ႕အာရံုက ရွိေနသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလက္ဖဝါးက သူ႕ေကာင္ႀကီးကို ပုဆိုးေပၚမွ အုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ လိႈင္ဘြား စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းသျဖင့္ အသက္ရႈရပ္သြားမလားေတာင္ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထင္လိုက္မိသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ဆုပ္္ကိုင္ထားေသာ လိႈင္ဘြားလီးႀကီးမွာ ပူေႏြးမာတင္းေနၿပီး တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေလသည္။ လိႈင္ဘြားမွာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ဘက္ကို လွည့္မၾကည့္ရဲ၊ တီဗီကိုသာ မ်က္ေတာင္မခတ္ၾကည့္ေနမိေလသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကလည္း စမိမွေတာ့ မထူးေတာ့ ၿပီမို႕ လိႈင္ဘြား၏ ပုဆိုးခါးပံုစကိုပါျဖည္ၿပီးအတြင္းထဲ လက္ႏိူက္ကာ လီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေလသည္။ သူ႕လက္ဖါးေလးျဖင့္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အထက္ေအာက္ပြတ္တိုက္ေပးေတာ့ လိႈင္းဘြား လီးထိပ္မွ အရည္ၾကည္ေလးမွားက လက္ေခ်ာင္းေတြေပၚမွာ စိုလာသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလက္က လႈပ္ရွားေပးေနသလို လိႈင္ဘြားလည္း ဖင္တၾကြၾကြျဖစ္လာခဲ့သည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး လုပ္ေပးရင္းျဖင့္ အားမရေတာ့ ၊ ဟိုေန႕ညက အနီးကပ္ျမင္ခဲ့ရသည့္ေကာင္ႀကီးကို အရသာ စမ္းၾကည့္ေနခ်င္မိသည္။ ဒီမွာေတာ့ လုပ္၍ မရႏိုင္၊ ခေလးမ ႏွစ္ေယာက္က တခါတေလ လွည့္စကားေျပာတတ္ေသးသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက လိႈင္ဘြားလီးႀကီးကို ထုေပးေနရာမွ လက္ကိုျပန္ရုတ္သြားၿပီး မတ္တတ္ထလိုက္ေတာ့ လိႈင္ဘြားရင္ထဲ ဟာကနဲျဖစ္သြားသည္။ ေနာက္ေတာ့ ဆိုဖာကထရပ္ၿပီး ေနာက္ေဘးခန္းဘက္ကို ေလွ်ာက္သြားေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ဖင္ႀကီးေတြ တဖက္တလံုးစီနိမ့္လိုက္ေျမာက္လိုက္ျဖင့္သြားေနတာကို လိုက္ၾကည့္မိသည္။ ဖင္ေအာက္နားမွာ ထမိန္မွာလည္း အစိုကြက္ တကြက္။ လိႈင္ဘြားဘာလုပ္ရမွန္းမသိ။ ေၾကာင္ၿပီး ပုဆိုးျပင္ဝတ္ကာ ဆက္ထိုင္ေနမိသည္။
“ လိႈင္ဘြားေရ၊ အန္တီခိုင့္ကို ဒါေလးတခု လုပ္ေပးပါအုန္း”
အေနာက္က ေခၚသံၾကားေတာ့ လိႈင္ဘြားတေယာက္ ကမန္းကတန္းထကာ ေနာက္ေဖးခန္းထဲ ဝင္သြားလိုက္သည္။ မီးဖိုထဲေရာက္ေတာ့ ထမင္းစား စားပြဲနားမွာ ရပ္ေနသည့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္၊
“ ဘာလုပ္ေပးရမွာလည္းအန္တီခိုင္”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး စကားမေျပာေတာ့ လိႈင္ဘြားကို လက္ဆြဲကာ ကုလားထိုင္ေပၚထိုင္ခိုင္းလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ လိႈင္ဘြားေရွ႕က ၾကမ္းမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ၿပီး လိႈင္ဘြား၏ ပုဆိုးကို လွန္တင္လိုက္သည္။ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးႀကီးက အေၾကာျပိဳင္းျပိဳင္းႏွင့္၊ ထိပ္ဖြားကားကားႀကီးမွာ အရည္ေတြ စို႕လို႕။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ မြတ္သိပ္ေနေသာ ႏူတ္ခမ္းႏူစ္လႊာက လိႈင္ဘြား၏ ညီေတာ္ေမာင္ကို ငံုခဲလိုက္ေလေတာ့သည္။
…………………………………………………..
ကိုကိုေသာ္က သူ႕ကို အားရပါးရ ပုေလြေပးေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ေခါင္းေလးကို ပြတ္သပ္ေပးေနရင္း ဇိမ္ခံေနရာက။
“ ဒါဆုိရင္ လိႈင္ဘြားနဲ႕ ခိုင္နဲ႕က ဘာမွ မျဖစ္ခဲ့ဘူးေပါ့၊ ဟုတ္လား”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ငံု႕လက္ပုေလြမႈတ္ေပးေနရင္းက ေခါင္းကို အသာယမ္းျပလိုက္သည္။
ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏မ်က္ႏွာေမးေစ့ေလးကို ကိုင္ကာ သူ႕လီးႀကီးမွ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးပါးစပ္ကို ဆြဲျဖဳတ္လိုက္သည္။ လီးႀကီးက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး သြားရည္ေတြ ျဖင့္ စိုရြဲ ေျပာင္လက္ေနသည္။ ကိုိကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမ်က္လံုးကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ရင္းက၊
“ခိုင္ကေရာ ဘယ္လိုလည္း၊ စမ္းၾကည့္ခ်င္လား”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက မ်က္လႊာကိုခ်လွ်က္၊
“ေမာင္ သေဘာတူမွပါ၊ ေမာင္သေဘာမတူရင္ ခိုင္ဘာမွ မလုပ္ပါဘူး”
“အို ေမာင္က ဘာလို႕သေဘာမတူရမွာလည္း ၊ ေမာင္က ခိုင့္ကို ခ်စ္ၿပီးသား ခိုင္ဘာလုပ္လုပ္ပါ၊ ခိုင္ေပ်ာ္ရင္ ေမာင္ေပ်ာ္တာပဲေလ”
“အင္းပါေမာင္ရယ္၊ အဲေလာက္လည္းမဟုတ္ပါဘူး”
“ဟုတ္ပါတယ္ခိုင္ရယ္၊ ဒီလိုလုပ္၊ ခိုင္ ဒီအိမ္ကို ေခၚလိုက္ပါလား၊ ဒီမွာဘယ္သူမွ မရွိတဲ့အခ်ိန္၊ ေမာင္ အခန္းထဲမွာ ပုန္းေနမယ္၊ ခိုင္နဲ႕ လိႈင္ဘြားကို ေမာင္ပုန္းၿပီးၾကည့္ခ်င္တယ္၊ ဘယ္လိုလဲ”
“ အို႕ ရွက္စရာႀကီးေမာင္ရယ္၊ ေမာင့္ကိုလည္းအားနာပါတယ္”
“ဟင့္အင္းအားမနာနဲ႕၊ ေမာင္က ခိုင္ေကာင္းတာ ကို ၾကည့္ခ်င္တာ”
ကိုကိုေသာ္ႏွင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတို႕ တေယာက္ႏွင့္တေယာက္မ်က္လံုးခ်င္းေစ့ေစ့ၾကည့္မိၾကသည္။ ခနၾကေတာ့ ကိုကိုေသာ္က ျပံဳးၿပီးေခါင္းျငိမ့္ျပသည္၊ သေဘာတူတယ္မဟုတ္လားဆိုတဲ့သေဘာ။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကလည္း ေခါင္းျပန္ျငိမ့္ျပလိုက္သည္။ ဟုတ္ကဲ့ပါရွင္ဆိုတဲ့သေဘာ။အဲဒီေန႕က လိႈင္ဘြားကို ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ပုေလြမႈတ္ေပးလိုက္တာ ခနေလးသာ ခံသည္။ လိႈ္င္ဘြားမွာ တကယ့္ကို အစိမ္းသက္သက္မို႕ ခ်က္ခ်င္းသုတ္ရည္ေတြပန္းထုတ္ျပစ္လိုက္ရာ။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကမန္းကတန္း မ်ိဳခ်ျပစ္လိုက္ရသည္။ သူ႕အကႋ်ေတြေတာ့ အစိုမခံခ်င္။ လိႈင္ဘြားမွာလည္း တခ်ီၿပီးသြားေတာ့ လီးႀကီးမွာ ေပ်ာ့ေခြသြားၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို သူက ရွက္ေနေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကလည္း ေနာက္တခါျပန္ထလာမွ ခရီးဆက္လို႕ရမွာမို႕ ပါးစပ္ေဆး ေရေသာက္လုပ္ၿပီး အိမ္ေရွ႕ ျပန္ထြက္ကာ တီဗီၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့သည္။ ေနာက္တခါ ျပန္မစျဖစ္ခင္မွာပင္ လိႈင္ဘြားတို႕ မိဘေတြ ျပန္ေရာက္လာသျဖင့္၊ ထိုအပတ္က ထိုမွ်သာ ျဖင့္ အဆံုးသတ္ခဲ့ရေလေတာ့သည္။
………………………………………
ခုေတာ့ ကိုကိုေသာ္ဆီက လည္း တရားဝင္ခြင့္ျပဳခ်က္ရၿပီ ဆိုေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အရမ္းကို စိတ္လႈပ္ရွား ေနခဲ့ရသည္။ ထိုစိတ္လႈပ္ရွားမႈေတြကို ကိုကိုေသာ္က လည္း အခြင့္အေရးအျပည့္အဝယူသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကို ေကာင္းေကာင္းတြယ္ေနေပေတာ့သည္။
တေန႕ ထံုးစံအတိုင္း ကိုကိုေသာ္ တေယာက္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တို႕အခန္းမွာ၊ ဦးေအာင္ႏိုင္ႏွင့္ တီဗီထိုင္ၾကည့္ေနၾကေလသည္။ အရင္ အပတ္စေန တုန္းက ဦးေအာင္ႏိုင္ ေနမေကာင္း၍ အျပင္မထြက္သျဖင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကိုလည္း မဆြဲခဲ့ရ။ တနဂၤေႏြေန႕လိုမ်ိဳးကလည္း ငယ္ငယ္ ရွိေနတတ္သည္မို႕ အဆင္မေျပ။ ၾကားရက္ေတြမွာလည္း ေက်ာင္းသြားေနရသျဖင့္ အရင္ကေလာက္ မေခ်ာင္ေတာ့။သျဖင့္ ကိုကိုေသာ္တေယာက္ ဆာေလာက္မြတ္သိတ္ေနေလသည္။ အခုလည္း ဦးေအာင္ႏိုင္ အျပင္ထြက္တာႏွင့္ ေဒၚခိုင္ခုိင္ေက်ာ္ဦးကို ဆြဲမည္ဟု ရည္ရြယ္ထားၿပီး ဦးေအာင္ႏိုင္ႏွင့္အတူ တီဗီကို စိတ္ဝင္စားဟန္ေဆာင္ၾကည့္ေနေလသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကလည္း သိသည္။ ၿပံဳးေစ့ေစ့ႏွင့္၊ ဦးေအာင္ႏိုင္ႏွင့္ ကိုကိုေသာ္တို႕အတြက္ ေကာ္ဖီခြက္ေတြလာခ်ေပးလိုက္သည္။ ထိုစဥ္ အခန္းေထာင့္မွ တယ္လီဖုန္းက အသံျမည္လာသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အခန္းေထာင့္ဆီသို႕ ေလွ်ာက္သြားရင္း ဖုန္းကိုေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။
“ဟဲလို”
“.................”
“ ေအာ္ ေလးေလးႏိုင္လား၊ .. ဘာလဲ.”
“............”
“.ေအာ္ အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲ၊ အဟိ၊ အေတာ္ပဲ ကိုေအာင္ႏိုင္လည္း ေျပာေျပာေနတာ ငါက အပ်င္းထူေနတာ”
“..................”
“ ေအာ္ ေအးေကာင္းတာပဲ ေက်းဇူးပဲ။”
“............”
“ အင္း ရွိမယ္၊ ဘယ္မွမသြားဘူး”
“...........................”
“ေက်းဇူးပဲေလးေလးႏိုင္”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ဖုန္းခ်လိုက္ၿပီး၊ သူ႕ကို ေမးခြန္းထုတ္သည့္မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္မ်က္မွန္ေပၚမွ ေက်ာ္ၾကည့္ေနေသာ ဦးေအာင္ႏိုင္ကို၊
“ ေလးေလးႏိုင္တို႕ေလ၊ သူတို႕အိမ္မွာ အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲ ခ်က္စားတာ ၊ အဲဒါလာပို႕ေပးမလို႕တဲ့”
“ေအာ္ အေတာ္ပဲ မစားရတာၾကာၿပီ။ ဟာ ဒါနဲ႕ ခုမွ သတိရတယ္၊ အလုပ္ကိစၥတခုခ်ိန္းထားတာတခု၊ အရင္အပတ္က မသြားျဖစ္လိုက္တာ၊ ဒီေန႕သြားရမယ္”
“ ကိုကလည္း စားၿပီးမွ သြားေလ”
“ မရေတာ့ဘူး ျပန္လာမွ စားမယ္၊ ကိုေမ့ေနလို႕၊ အဲဒီကိစၥ ေနာက္ေတာင္က်ေနၿပီ အျမန္လစ္မွ”
ဦးေအာင္ႏိုင္ထြက္သြားတာႏွင့္ ကိုကိုေသာ္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးနား ကပ္သြားသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ မ်က္ႏွာအေနအထားမွာ တမ်ိဳးျဖစ္ေနသျဖင့္၊
“ခိုင္.. ဘာျဖစ္လို႕လည္းဟင္ “
“ ေမာင့္ ကိုေျပာရမွာ အားနာလို႕”
“အိုေျပာပါ၊ အဲလိုလုပ္ေတာ့ ေမာင္စိတ္ပူလာၿပီ”
“ခု အုန္းႏုိ႕ေခါက္ဆြဲကို လိႈင္ဘြား လာပို႕မွာေလ”
“ဟား.. အေတာ္ပဲ အိမ္မွာလည္း ဘယ္သူမွ မရွိတာနဲ႕ ၊ ကဲ ေမာင္ အခန္းထဲက ေထာင့္တေနရာမွာ သြားပုန္းေနမယ္ေလ”
“ဟင့္ အင္း ေမာင္၊ ခိုင္ေလ၊ ပထမဆံုးအႀကိမ္ဆိုေတာ့၊ ေမာင္ရွိေနမွန္းသိရင္ ရွက္တယ္၊ ဒီတခါေတာ့ ခိုင့္ကို ခြင့္လႊတ္ေပးပါလားေမာင္”
“ ခိုင္ ဘာကို ဆိုလိုတာလည္း”
“ အင္း… ေမာင္လည္းေရွာင္ေပးလို႕ေျပာတာေလ၊ ေခ်ာင္းခ်င္ရင္ လည္းေနာင္မ်ားမွေလ”
ကိုကိုေသာ္တေယာက္ ခဲေလသမွ် သဲေရက် ျဖစ္ရေလၿပီ။ သို႕ေသာ္လည္း သူေမႊးခဲ့သည့္မီးမဟုတ္လား၊ အင္းေလေနာက္တေခါက္ေပါ့ဟု သူ႕ကိုယ္သူအားေပးကာ၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အိေထြးေသာ ႏူတ္ခမ္းအစံုကို ဖိကပ္စုပ္နမ္းလိုက္ၿပီးမွ ၊
“ အဲဒါဆိုလည္း ေမာင္ လမ္းထိပ္လဘက္ရည္ဆိုင္က ထိုင္ေစာင့္ေနမယ္ေလ၊ ေလးေလးေအာင္ ျပန္လာရင္ အိမ္ဖုန္းကို လွမ္းေခၚလိုက္မယ္”
………………………………………………….
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တေယာက္အပ်ိဳေလးလိုျဖစ္ေနရျပန္သည္။ ရင္ေတြခုန္လို႕၊ သူေနာက္ဆံုး ပုေလြမႈတ္ေပးခဲ့ ရစဥ္ကထည္းက ေတာင္းတခဲ့ရေသာ လိႈင္ဘြား၏ လိင္တန္ႀကီး ကို ျပန္ေတြးမိေနသည္။ ေကာင္ေလး အေဖက လူမ်ိဳးျခားႏွင့္ စပ္ထားလို႕လားမသိ၊ လိႈင္ဘြား ပစၥည္းက သူ ဆက္ဆံခဲ့ဘူးေသာ ကိုေအာင္ႏိုင္၊ ကိုကိုေသာ္တို႕ ႏွင့္ယွဥ္လွ်င္ တမ်ိဳးျဖစ္ေနသည္။ ထြားထြားတုတ္တုတ္ႀကီးလို႕သာ သူမွတ္မိသည္။ သူ႕ အဖုတ္ထဲ ထည့္လိုက္လွ်င္ ဘယ္လိုမ်ားေနမလည္း အရမ္းသိခ်င္ေနမိၿပီ။ ကိုကိုေသာ့္ ပစၥည္းေတာင္ သူ႕ အတြင္းမွာ ေစးက်ပ္ေနသည္။ လိႈင္ဘြားသာဆိုလွ်င္ေတာ့၊ ခစ္ခစ္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေရခ်ိဳးခန္းထဲသြားကာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္လိုက္ၿပီး ထမိန္တန္းမွာ တင္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ ထမိန္ကို ခါးေပၚလွန္တင္ကာ စိုထိုင္းထိုင္းျဖစ္ေနသည့္ သူ႕ေစာက္ဖုတ္ ကိုဆပ္ျပာရည္ျဖင့္ ေသျခာေဆးလိုက္သည္။ ၿပီးမွ အေပၚတန္းမွာလႊားထားသည့္ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ အနားစေလးျဖင့္ ေျခာက္ေအာင္သုတ္လိုက္သည္။ ေနာက္သူတို႕ အိပ္ခန္းထဲသြား ကာ အလွျပင္ မွန္တင္ခံုေရွ႕ထိုင္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ၾကည့္မိသည္။ မနက္အေစာႀကီးထည္းက ေရမိုးခ်ိဳး သနပ္ခါးေျခဆံုးေခါင္းဆံုး လိမ္းထားၿပီးမို႕ သန္႕ျပန္႕ ေနသည္။ အိမ္ေနရင္း တပတ္လ်ိဳထံုးထားသည့္ဆံပင္ကို ျဖည္ခ်လိုက္သည္။ ဆံပင္အုပ္က ေကာင္းေတာ့ ထူထူထဲထဲ ဆံပင္ေတြက သူတင္ပါးနားထိ ေရာက္ေနသည္။ ဆံပင္ဖားလွ်ား ခ်ထားတာ အပူသည္ရုပ္မ်ားေပါက္ေနမလား၊ ကိုကိုေသာ္က ေတာ့ သူေရမိုးခ်ိဳးေခါင္းေလွ်ာ္ၿပီး ကာစ ဆံပင္ေျခာက္ေအာင္တန္းလန္းထားတာ အရမ္းဆက္ဆီ ျဖစ္သည္ဆိုပဲ။ တပတ္လ်ိဳေလးလုပ္ၿပီးပုခံုးေပၚကေန အေရွ႕ကို ခ်ထားလိုက္ရင္ေရာ၊ မွန္ထဲမွာ ၾကည့္ၿပီး ဆံပင္ကို ဘယ္လိုထားရမလည္း ခ်ီတုန္ခ်တုန္ျဖစ္ေနတုန္း အိမ္ေရွ႕မွ လူေခၚေခါင္းေလာင္းသံၾကားလိုက္ရသည္။ ေဟာ လိႈင္ဘြားလာၿပီ။
အိမ္ေရွ႕တံခါးကို ဖြင့္ေပလိုက္ေတာ့ လိႈင္ဘြား တေယာက္ ေလးဆင့္ဂ်ိဳင့္တလံုးလက္မွာဆြဲလို႕၊ မ်က္ႏွာ က တမ်ိဳးပဲ၊ ျပံဳးခ်င္ေနသလိုလို၊ ေၾကာက္သလိုလို၊ ရွက္သလိုလို၊ တကယ္က မ်က္ႏွာမထားတတ္တာျဖစ္သည္။ လိႈင္ဘြားကလည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးသူ႕ကို ပုေလြေပးသြားၿပီးသည့္ေနာက္ သူဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ေတာ့တာကို၊ ျပန္စဥ္းစားမိတိုင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေဒါပြရသည္။ ေနာက္တခါႀကံဳရင္ေတာ့ ဘာလုပ္လိုက္မည္ညာလုပ္လိုက္ မည္ဟုေတြးေတြးၿပီး ေဂြေတြသာလိမ့္ေနသည္။ တကယ္ေတြ႕လိုက္ရေတာ့လည္း ဘယ္ကစၿပီး ဘာလုပ္ရမည္မသိ။ ကိုယ့္ဘႀကီးမိန္းမ ဆိုေတာ့လည္း၊ နည္းနည္းေတာ့တြန္႕ေနသည္မဟုတ္လား။ အခုလည္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ဘာေျပာရမွန္းမသိ၊ လက္ထဲက ပါလာသည့္ဂ်ိဳင့္ကိုသာ လွမ္းေပးလိုက္မိသည္။
…………………………………..
လိႈင္ဘြား ေမေမက အန္တီခိုင္တို႕အိမ္ကို အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲ သြားပို႕ေပးဖို႕ ေျပာကတည္းက လိႈင္ဘြားအရမ္းဝမ္းသာေနခဲ့သည္။ သူ႕ညီေတာ္ေမာင္က လည္း မာေနခဲ့ရသည္။ ဟိုးတပတ္တုန္းက အန္တီခိုင္ႏွင့္ အျဖစ္အပ်က္ကို ျပန္ေတြးလိုက္မိတိုင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေျပးေျပးၿပီး ဂြင္းထု ေနမိသည္။ အဲဒီတုန္းက မေမွ်ာ္လင့္ပဲ အန္တီခိုင္ မႈတ္ေပးလိုက္တာ သူ႕ဘဝမွာ ပထမဆံုးမိန္းမတေယာက္က စုပ္ေပးတာ ခံရျခင္းပင္။ အရမ္းကို ေကာင္းလြန္းလို႕ ၾကာၾကာလည္းမထိန္းႏိုင္ ၿပီးသြားေတာ့လည္း ထြက္သြားလိုက္သည့္ လရည္ေတြက တကိုယ္လံုးမွာရွိတဲ့ အင္နာဂ်ီေတြကို သြန္ခ်လိုက္သလိုပဲ။ လူတကိုယ္လံုးကို ႏံုးေခြသြားၿပီး၊ ညီေတာ္ေမာင္ေတာင္ ေခါင္းမေထာင္ႏိုင္။ ျပန္ျပန္ေတြးလိုက္တိုင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေဒါပြခဲ့ရသည္။
အခု အိမ္တံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့ ျမင္လိုက္ရသည့္အန္တီခိုင္ရဲ႕မ်က္ႏွာ၊ အို လွလိုက္တာ၊ က်က္သရည္လည္းရွိလိုက္တာ၊ မ်က္ႏွာဝိုင္းစက္စက္ေလးမွာ ႏူတ္ခမ္းလံုးလံုးေဖာင္းေဖာင္းကေလးေတြက ေရာင္ေနသလိုပဲ၊ မ်က္မွန္ ေအာက္က မ်က္လံုးေလးေတြကလည္း ဝိုင္းစက္ေနတာပဲ၊ အန္တီခိုင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာတခုလံုးတင္ အလံုး၊ အဝိုင္းေတြက စုေနတာမဟုတ္ဘူး၊ သူ႕တကိုယ္လံုးပဲ။ ရင္သား လံုးလံုး ႀကီးေတြ က အိမ္ေနရင္းဝတ္ထားတဲ့ ရွပ္အက်ီေအာက္မွာ ေဖာင္းၾကြေနတယ္။ ဒါတင္ပဲလား ဘယ္ဟုတ္မလည္း ၊ လိႈင္ဘြား လက္ထဲကေန ဂ်ိဳင့္ကို ယူၿပီး ေနာက္ေဖးခန္းထြက္သြားေတာ့ အေနာက္က လိုက္လာခဲ့တဲ့ လိႈင္ဘြားျမင္ေနရတဲ့ တင္ႏွစ္လံုးကလည္း လံုးဝိုင္းၿပီး ကားကားေလး ျဖစ္ေနတယ္။
အန္တီခိုင္က တံခါးျပန္ပိတ္ခဲ့ဖို႕ ေျပာလိုက္လို႕ ကမန္းကတမ္းတံခါးကို ဂ်က္ခ်ၿပီး အန္တီခိုင့္ အေနာက္အေျပး ကေလးလိုက္လာခဲ့မိတယ္။ ဘယ္တလံုးညာတလံုး နဲ႕ ထမိန္သား ေပ်ာ့ေပ်ာ့ကိုပါ ဆြဲတင္ဆြဲခ်လႈပ္သြားေနတဲ့ တင္ႏွစ္လံုးကို လြတ္သြားမွာစိုးလို႕ေလ။
“အန္တီခိုင္၊ ဘယ္သူမွ မရွိၾကဘူးလားအိမ္မွာ”
“ဟင့္အင္း မရွိၾကဘူးကြယ့္၊ အခုနေလးတင္ မင္းဘႀကီးအလုပ္ကိစၥနဲ႕ အျပင္ထြက္သြားတာ”
လိႈင္ဘြားေတာ္ေတာ္ဝမ္းသာသြားသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ဘယ္က စရမည္မသိေသး။ မီးဖိုခန္းမွာ သူ႕ခ်ိဳင့္ထဲက အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲ ဟင္းရည္ေတြ မုန္႕ဖတ္ေတြကို ခြက္ေတြထဲ လွယ္ထည့္ေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို ေနာက္ဖက္မွ ၾကည့္ေနမိသည္။ မုန္႕ေတြလွယ္ၿပီးသြားေတာ့၊ဂ်ိဳင့္ေတြကို ေရေဆးဇလံုရွိရာယူသြားၿပီး ဆပ္ျပာရည္တို႕ျဖင့္ ေသျခာတိုက္ခၽြတ္ေဆးေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ေနာက္ပိုင္းအလွကို ေငးၾကည့္ရင္း လိႈင္ဘြား ခမ်ာ ရင္ေတြသာ တဒိန္းဒိန္းခုန္ေနမိၿပီး ေျခဖ််ား လက္ဖ်ားမ်ား ေအးစက္ေနရေလသည္။
ဂ်ိဳင့္ေတြ ေရေဆးၿပီးလို႕ အေနာက္ဖက္ကိုလွည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးအျပဴးသားႏွင့္၊ တံေတြးေတြ ၿမိဳခ်လွ်က္သူ႕ကိုေငးၾကည့္ေနေသာ လိႈင္ဘြားကိုေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတေယာက္ ရီခ်င္စိတ္ေပါက္သြားေတာ့သည္။
“ ဟဲ့ေကာင္ကေလး အန္တီခိုင့္ကို မျမင္ဘူးတာက်ေနတာပဲ ၾကည့္ေနလိုက္တာ ခစ္ခစ္”
“ အန္တီခိုင္က လွလြန္းလို႕ ၾကည့္ေနမိတာပါ “
“အန္မယ္ ဘာလွတာလည္း ၾကည့္ေတာ့ သူမ်ားဖင္ကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ဘာလဲ ဖင္လွတာလား ခစ္ခစ္”
“ အဲဒါလည္းလွတာပဲ အန္တီခိုင္ရဲ႕ ၊ အန္တီခိုင္က တကိုယ္လံုးလွတာ၊ မ်က္ႏွာ ႏူတ္ခမ္း၊ ကိုယ္လံုး၊”
“ပိုၿပီ ေကာင္ေလး”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက တခစ္ခစ္ရီရင္း လိႈင္ဘြား ဘိုက္ေခါက္ကို မနာေအာင္ လိမ္ဆြဲလိုက္သည္။ လိႈင္ဘြားက ထိုလက္ကို လွမ္းဆြဲလိုက္ရာ၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကိုယ္လံုးေလးမွာ လိႈင္ဘြားရင္ခြင္ထဲ အလိုက္သင့္ လိုက္ပါလာေတာ့သည္။ လိႈင္ဘြားက အရဲစြန္႕ၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ပါးျပင္ေလးကို သူ႕ႏွာေခါင္းႀကီးျဖင့္ ရႊတ္ကနဲ႕ နမ္းလိုက္ေလသည္။
“ ဟိတ္ မီးဖိုေခ်ာင္ႀကီးထဲမွာ “
လိႈင္ဘြား ဒီေလာက္ေတာ့ မတုံးပါ။
“ ဒါဆိုလည္း အိပ္ခန္းထဲသြားမယ္ေလ အန္တီခိုင္”
“အယ္မယ္ ဘယ္သူက ဘာလုပ္မယ္ေျပာလို႕လဲ”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ မ်က္ေစာင္းအညဳ တို႕ဒဏ္ကို လိႈင္ဘြားမခံႏိုင္ေတာ့၊ အတင္းသိမ္းႀကံဳးဖက္ရင္း ၊ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ႏူတ္ခမ္းမ်ားကို သူ႕ပါးစပ္ျဖင့္ဖိကပ္ကာ စုပ္နမ္းျပစ္လိုက္မိေတာ့သည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကလည္း အဲဒါကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတာ ဆုိေတာ့ အနမ္းကို မ်က္ေစ့ေလးေမွးကာ ျပန္တုန္႕ျပန္သည္။ သူ႕လွ်ာကေလးက လိႈင္ဘြား ပါးစပ္ထဲဝင္သြားၿပီး လိႈင္ဘြားလွ်ာကို တို႕ထိလိုက္ရာ၊ လိႈင္ဘြားခမ်ာ ဒူးေတြေတာင္ညႊတ္ေခြက်ခ်င္သြားရသည္။ သူ႕ညီေတာ္ေမာင္ကလည္း အတြင္းခံေဘာင္းဘီေအာက္မွအတင္းရုန္းထေနရာ လထိပ္ကေလးပင္နာလာရသည္။
လိႈင္ဘြား၏လက္ဖဝါးႏွစ္ဘက္ကလည္း အခုနေလးကမွ သူသြားရည္တျမွားျမွားက်ေနခဲ့ရသည့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တင္ပါးႀကီးႏွစ္လံုးကို အားရပါးရ ဆုပ္ညွစ္ကိုင္ႏွယ္ေနေပေတာ့သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ အတြင္းခံလည္းမဝတ္ထားသျဖင့္ ထမိန္ပါးပါးေပၚမွ တင္သားႀကီးမ်ား၏ အထိအေတြ႕မွာ ေခ်ာမြတ္အိတင္းေနေလသည္။ လိႈင္ဘြား၏ တင္းမာေနေသာ ညီေတာ္ေမာင္ကလည္း အတြင္းခံေဘာင္းဘီ၊သူ႕လံုျခည္ ႏွင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ထမိန္တို႕ခံေနသည့္ၾကားမွပင္ သိသိသာသာႀကီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေပါင္ရင္းဗိုက္သားမ်ားကို ထိတိုက္မိေနေလရာ၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာလည္း စိတ္ေတြ ပိုထလာရေတာ့သည္။
ခနေနေတာ့ သူတို႕ ႏွစ္ဦး အသက္ရႈရေအာင္ ႏူတ္ခမ္းႏွစ္ခုကို ခြာလိုက္ၾကရေလသည္။ လိႈင္ဘြားမွာ အသံတုန္တုန္ရီရီေလးျဖင့္၊
“ အိပ္ခန္းထဲသြားၾကရေအာင္လား အန္တီခိုင္ရယ္”
ဟုေျပာလိုက္ေလသည္။လိႈင္ဘြားမွာ အခန္းထဲ ေရာက္သည္ႏွင့္ အငမ္းမရ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏ ရင္သားအစံုကို အက်ႌေပၚမွ ပင္ အတင္းအုပ္ကိုင္ ဆုပ္ႏွယ္ေနရာ၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက၊ သူ႕ဘာသာသူ အက်ႌၾကယ္သီးေတြျဖဳတ္ကာခၽြတ္ေပးလိုက္ရသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက လိႈင္ဘြားကို အမူအယာျဖင့္သူ႕ ေက်ာမွ ဘရာဇီယာဂ်ိတ္ကို ျဖဳတ္ဖို႕ျပေပးလိုက္သျဖင့္ လိႈင္ဘြားလည္း ကမန္းကတမ္း ေလး ျဖတ္ေပးလိုက္ ေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက လိႈင္ဘြားကို ေက်ာေပးထားရင္းက ထမိန္ကို ရင္လွ်ားျပင္ဝတ္ၿပီး ဘရာဇီယာကို ဆြဲထုတ္ခၽြတ္ကာ ကုတင္ေျခရင္းမွာ လွမ္းတင္လိုက္ေလသည္။
ထိုအခ်ိန္မွာ လိႈင္ဘြားတေယာက္လည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိတာႏွင့္ သူ႕အက်ႌလံုခ်ည္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီမ်ားကို ခၽြတ္ခ်လိုက္ေလသည္။ သူထင္သည္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္း အဝတ္အစားေတြ ခၽြတ္ေနၿပီ ဆိုေတာ့ သူၾကည့္ဘူးခဲ့သည့္ ေအာကားမ်ားထဲကလို ႏွစ္ေယာက္စလံုးကိုယ္လံုးတီးႏွင့္ စလိုးၾကေတာ့မည္ဟုထင္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္သူ႕ကိုယ္သူ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ထားလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူ႕ေကာင္ႀကီးကလည္း အခုမွ လြတ္လပ္သြားေတာ့ ေဒါင္ကနဲကကို ရုန္းထ မာန္ဖီေနသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးပင္ လိႈင္ဘြားဘက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ျပံဳးေစ့ေစ့ ျဖစ္သြားရသည္။
သို႕ေသာ္လည္း အရမ္းတက္ၾကြေနေသာ လိႈင္ဘြားက အတင္းဝင္ဖက္ၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ မ်က္ႏွာအႏွံ႕နမ္းရံႈ႕ရင္းက ႏူတ္ခမ္းမ်ားကို လာစုပ္ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္း အားက်မခံ ျပန္လည္ နမ္းစုပ္ေပးေနမိေတာ့သည္။ လိႈင္ဘြား၏ လက္မ်ားကလည္း သူအလြန္တရာ ကိုင္ခ်င္ေနခဲ့ရေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏ တင္သားစိုင္မ်ားကို ထမိန္ေပၚမွ ဆုပ္ညွစ္ ကိုင္ႏွယ္ေနေတာ့သည္။ ေနာက္ေတာ့ အားမရသလိုျဖင့္ ထမိန္စကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီးေဆာင့္ဆြဲခ်လိုက္ရာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ရင္လွ်ားမွာ ေျပေလွ်ာ့သြား ၿပီး ထမိန္တကြင္းလံုး ၾကမ္းျပင္ေပၚပံုလွ်က္က်သြားရေတာ့ေလသည္။
လိႈင္ဘြားက အတင္းသိမ္းႀကံဳးဖက္ထားသျဖင့္ လံုးအိေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ဦး၏ ရင္သား ထြားထြားႀကီးေတြက လိႈင္ဘြားရင္ဘတ္ေပၚမွာ အိကနဲ ဖိမိေနၿပီး ႏို႕ႀကီးေတြထိပ္မွ ႏို႕သီးေခါင္းမာမာ ေလးေတြက လိႈင္ဘြား အရည္ျပားကို လာေထာက္မိေနသလို၊ လိႈင္ဘြား၏ လိင္တန္ႀကီးကလည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေပါင္ရင္း ဗိုက္သားေလး မ်ားကို ဟိုထိုးဒီေထာက္ျဖစ္ေနေလသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက အေနာက္ကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆုတ္သြားခဲ့ရာ လိႈင္ဘြားက တြန္းထိုးကပ္လိုက္ သြားရင္း ကုတင္ေစာင္းသို႕ ေရာက္သြားရသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကုတင္ေစာင္းမွာ ထိုင္မိေတာ့ သူ႕ေပါင္ႏွစ္လံုးကို ကားေပးလိုက္ရာ လိႈင္ဘြားမွာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကား မတ္တတ္ရပ္လွ်က္သားေလး ျဖစ္ေနရေတာ့ သည္။ လိႈင္ဘြားက ထိုအခါမွ ေအာက္ကို ငံု႕ၾကည့္လိုက္ရာ၊ ေပါင္ကားထားသျဖင့္ ဟတတ ေလးျဖစ္ေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို အရည္ေတြ ရြမ္းလက္လွ်က္ ေတြ႕လိုက္ရသည္။
လူပ်ိဳရိုင္းေလး လိႈင္ဘြား ခမ်ာ ဘာမွ ေတြးမေနေတာ သူ၏ သံေခ်ာင္းႀကီးလို မာေတာင္ေနေသာ လီးႀကီးကို ထိုအဖုတ္ဝတြင္ေတ့ကာ ဖိသြင္းခ်လိုက္ေလတာ့သည္။
“အားးး…...အိ..ျဖည္းျဖည္းကြယ္.. သိပ္မေလာနဲ႕..”
အေတြ႕အႀကံဳရွိၿပီး အရည္ရြဲေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ထဲကိုေတာင္ တိုးတိုးက်ပ္က်ပ္ ျဖစ္ေနေအာင္ ခံလိုက္ရေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တေယာက္ အသံေလးထြက္ကာ ျငီးျငဴမိရွာသည္။ စိတ္ထဲကလည္း သူခံဘူးသည့္ လီးထဲမွာ အထြားဆံုးပဲ ဆိုတာ သိလိုက္သည္။ သူ႕ေစာက္ေခါင္းအတြင္းနံရံေတြကို ပြတ္ဆြဲၿပီး တိုးဝင္လာေသာ လိႈင္ဘြား ၏ဒစ္ႀကီးေၾကာင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတေယာက္ အေၾကာေတြ တဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းေနေအာင္ အရသာ ခံစားလိုက္ရသျဖင့္ လိႈင္ဘြားေက်ာျပင္ႀကီးကို တြယ္ဖက္ထားလိုက္မိေလသည္။ လိႈင္ဘြားတေယာက္ သူ႕လီးႀကီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေစာက္ဖုတ္ထဲ အဆံုးဝင္သြားေတာ့ မ်က္ေစ့ထည္း ၾကယ္ေတြ လေတြ ျမင္သြားရေအာင္ပင္ အရသာထူးကို ခံစားလိုက္ရေလသည္။ တခါမွ ေစာက္ဖုတ္ထဲ မဝင္ဘူးေသာ လီးေပမို႕ အရသာ ထူးကို တစိမ့္စိမ့္ ခံစားရန္ ခန ရပ္လိုက္ရေလသည္။ ႏို႕မို႕ဆိုရင္ တခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေဆာင့္လိုက္တာႏွင့္ လေရေတြ ပန္းထြက္သြားေတာ့မွာကို သူခံစားမိေနေလၿပီ။ အခုေတာင္ လေရေတြက လီးတဝက္ေလာက္ေရာက္ေနၿပီ ထင္မိသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက သူ႕ေပါင္ႏွစ္လံုးကို လိႈင္ဘြားခါးတဖက္တခ်က္မွာ ညွပ္လိုက္ၿပီး ေျခက်င္းဝတ္ႏွစ္ခုကို လိႈင္ဘြားဖင္အေနာက္ဖက္တြင္ ခ်ိတ္ထားလိုက္ေလသည္။ လိႈင္ဘြား သူ႕လီးႀကီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္ခ်ိန္မွာ အလိုက္သင့္ေလွ်ာ့ထားလိုက္ၿပီး လိႈင္ဘြား ေဆာင့္သည့္အခ်ိန္တြင္ အားပါေစရင္ သူက ပါ သူ႕ေျခဖိေနာက္ေတြျဖင့္ လိႈင္ဘြားဖင္ကို ကုတ္ဆြဲယူလိုက္ေလသည္။ လိႈင္ဘြားကလည္း တခုေတာ့ တဖုန္းဖုန္းကို ေဆာ္ေနေပၿပီ။
အရူးအမဲသား စစားမိေလၿပီ။
အရိုင္းေလး ၏ ပထမဆံုးအခ်ီမို႕ လိႈင္ဘြားသိပ္အၾကာႀကီးမေဆာင့္လိုက္ရသလို၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္း ကာမစည္းဇိမ္ အထြတ္အထိပ္ ကို လိႈင္ဘြားနဲ႕ အတူတူ ေရာက္ရွိသြားေတာ့သည္။ လိႈင္ဘြား၏ လေရပူပူေတြ သူ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲ ပန္းထြက္လာခ်ိန္မွာပဲ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္း ၾကက္သည္းေတြ တျဖင္းျဖင္းထလွ်က္ တခ်ီၿပီးသြားေတာ့သည္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး တေယာက္ကို တေယာက္တင္းၾကပ္စြာဖက္ရင္း ကုတင္ေပၚ လဲျပိဳက်သြားၾကရေလေတာ့သည္။သူတို႕ ႏွစ္ဦး တဦးႏွင့္တဦး ဖက္ၿပီး မွိန္းေနၾကသည့္ အေတာအတြင္းမွာပင္ လိႈင္ဘြားတေယာက္ ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး သတိျပဳမိသည္မွာ လိႈင္ဘြား၏ လီးႀကီးျဖစ္သည္။ လိႈင္ဘြားမွာ ဘယ္ထဲက ေအာင္းထားမွန္းမသိေသာ သုတ္ရည္ေတြတပံုႀကီး သူ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲပန္းထုတ္လိုက္ေပမဲ့ လံုးလံုးႀကီးေပ်ာ့ၿပီး ေသးသြားျခင္းမရွိ။ သုတ္မထြက္ခင္တုန္းက လိုေတာ့ သံေခ်ာင္းႀကီးလိုမမာေတာ့။ သို႕ေသာ္လည္း ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ ႏွင့္အလံုးအရွည္က ခုနကထက္ စာလွ်င္ ေလးပံုသံုးပံုေလာက္ေတာ့ က်သြားသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ဦးက သူ႕ကိုယ္ကို အသာခြာလိုက္ေတာ့ လီးႀကီးက ေလွ်ာကနဲ ထြက္သြားရာ သူရင္ထဲမွာလည္း ဟာကနဲ ျဖစ္သြားရသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ၾကမ္းျပင္ေပၚကြင္းလံုးက်ေနသည့္ထမိန္ကိုေကာက္ရင္လွ်ားလိုက္သည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေရခ်ိဳးခန္းထဲသြားကာ ပုဝါအေသးေလးတခုကို ေရစြတ္လိုက္သည္ၿပီးေတာ့မွ အိပ္ခန္းထဲျပန္ဝင္လာၿပီး လိႈင္ဘြား၏ လီးႀကီးကို ေသျခာသန္႕စင္ေပးေနသည္။ ထိုအခါေတာ့ လိႈင္ဘြားက ႏိုးလာၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး သူ႕လီးႀကီးကို ေရပတ္တိုက္ေနသည္ကို ျပံဳးၿပိးၾကည့္လိုက္သည္၊ တဆက္ထည္း ရင္လွ်ား ထားေသာ ထမိန္ေပၚမွ ပင္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ႏို႕ထြားထြားႀကီးေတြကို လွမ္းဆုပ္ကိုင္ေနေလသည္။
သူ႕လီးႀကီးမွာလည္း ေရေအးေအးႏွင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ လက္ဖဝါးတို႕၏ အထိအေတြ႕ႏွင့္၊ လက္ကလည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ႏို႕ႀကီးေတြ ကိုင္ေနရသျဖင့္။ တျဖည္းျဖည္းမာလာရေလသည္။ ေနာက္ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက လိႈင္ဘြားေပါင္တဘက္ကိုတြႏ္းလိုက္ကာ ကုတင္ေပၚဒူးေထာက္တက္လိုက္ေလသည္။ လိႈင္ဘြားေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားတြင္ေနရာယူၿပီးမွ လိႈင္ဘြား၏ လီးႀကီးကို လိုလီေပါ့ စုပ္သလို စစုပ္ေတာ့သည္။
လိႈင္ဘြားက သူ႕လီးႀကီးကို ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး စုပ္ေပးေနတာကိုလည္း ၾကည့္ခ်င္ေသးသျဖင့္ ေခါင္းရင္းဘက္ကို ေလွ်ာတိုးကာ ကုတင္ ေခါင္းရင္း ဟက္ဘုတ္ ကို ေက်ာမွီကာ ထိုင္လိုက္သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက လည္း လိႈင္ဘြားဒုတ္ကို ကိုင္ရင္း တြားတြားလိုက္လာလိုက္ရာ ပဆစ္တုတ္အေနအထားမွ ေလးဘက္ေထာက္အေန အထားသို႕ ေရာက္ရေလသည္။ လိႈင္ဘြားမွာ သူ႕လီးႀကီးကို မ်က္ႏွာအပ္လွ်က္ ေခါင္းကို ျမင့္ခ်ည္ႏွိမ့္ခ်ည္ ပုေလြေပးေနေသာ အန္တီခိုင့္ကို ၾကည့္ရင္း စိတ္ေတြက ပိုထလာကာ လီးႀကီးမွာလည္းအစြမ္းကုန္မာတင္း လာရျပန္ပါသ္။ ထမိန္ရင္လွ်ားျဖင့္ ေလးဘက္ေထာက္ ဖင္ကုန္းကာ သူ႕ကို မႈတ္ေပးေနသျဖင့္ အန္တီခိုင္၏ ကားစြံ႕ေနေသာ တင္သား ဝိုင္းစက္စက္ႀကီးကို သူက လွမ္းျမင္ေနရေလသည္။ သူ႕လက္က လည္း နက္ေမွာင္ထူထဲလွေသာ အန္တီခိုင့္ဆံပင္အုပ္ႀကီးထဲ လက္ထိုးထည့္ကာ ဖြေနမိသည္။ အန္တီခိုင္ ၏သြားကေလးမ်ား မထိတထိ ျခစ္မသျဖင့္ ယားသြားေသာ လီးတန္ႀကီးေၾကာင့္ လိႈင္ဘြားတေယာက္အားမလို အားမရ ဆပ္ကနဲ ဖင္ေကာ့ထိုးလိုက္မိရာ အန္တီခိုင္တေယာက္ ေအာ့ ကနဲ လည္ေခ်ာင္းဝ မွာ ဆို႕တစ္သြားရေလသည္။
..အု..
အန္တီခိုင္က သူ႕တေတာင္ျဖင့္လိႈင္ဘြားေပါင္ကို ျပန္တြန္းဖိထားလိုက္သျဖင့္ လိႈင္ဘြားတေယာက္ဆက္ေကာ့ထိုးမရႏိုင္ေတာ့ေျခ။ အန္တီခိုင္က လိႈင္ဘြား လိင္တန္ႀကီးကို သူ႕ပါးစပ္မွ မခၽြတ္ပဲ လိႈင္ဘြားကို ေမာ့ၾကည့္ကာ မ်က္ေစာင္းတခ်က္ထိုးလိုက္သည္။ လိႈင္ဘြားလည္း သူ႕အမွားသူသိၿပီး ခနျငိမ္သြား၏။ ေနာက္ေတာ့ အန္တီခိုင့္ထမိန္ရင္လွ်ားကို လက္ထိုးထည့္ကာ ႏို႕ထြားထြားႀကီးေတြကို အုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ အန္တီခိုင့္ထမိန္မွာ လိႈင္ဘြားလက္ထိုးထည့္လိုက္ေတာ့ ေျပေလွ်ာ့က် သြားရသည္။ လိႈင္ဘြားက လည္း သူ႕ဖဝါးကို စူးစူးေလး လာထိုးေနေသာ ႏို႕သီးေခါင္းမ်ားကို အရသာခံရင္းဆုပ္ႏွယ္ပြတ္သပ္ေပးေနေလသည္။
ခနေနေတာ့ အန္တီခိုင္က လိႈင္ဘြားလိင္တန္ႀကီးကို သူ႕ပါးစပ္မွ ဆြဲထုတ္ရင္း ထထိုင္လိုက္ေလသည္။ သူ႕ထမိန္ကိုလည္း ကြင္းလံုးကိုင္ကာ ေခါင္းေပၚမွ ေက်ာ္ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ ၿပီးမွ လိႈင္ဘြား ခါးနားမွာတက္ခြ လိုက္ၿပီးေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ လိႈင္ဘြားဒစ္ႀကိးကို သူ႕ေစာက္ဖုတ္ဝမွာေတ့၍ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ယခုေတာ့ လိႈင္ဘြားႏွင့္ အန္တီခိုင္၊ တေယာက္ႏွင့္တေယာက္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အေနအထား။ အန္တီခိုင္က လိႈင္ဘြားကို ျမင္းလုပ္တက္စီးေနေလၿပီ။ အခန္းထဲမွာေတာ့ အေရစိုရြဲေနသည့္ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးတန္ႀကီး ဝင္ထြက္ေနသည့္ စြတ္ဖတ္ စြပ္ဖြတ္၊ အသံ ႏွင့္ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္၏ အသက္ရႈသံပ်င္းပ်င္းသာ ဖံုးလႊမ္းေနေပေတာ့သည္။
………………………………….
ကိုကိုေသာ္ လမ္းထိပ္လဘက္ရည္ဆိုင္မွာ ထိုင္ေနသည္မွာ တနာရီေက်ာ္သြားၿပီ၊ လိႈင္ဘြားတေယာက္မေပၚလာေသး။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးႏွင့္ လိႈင္ဘြားတို႕ လိုးေနၾကမည့္ပံုကို စဥ္းစားရင္း လူလီးႀကီးမွာ မာေတာင္ေနရသည္။ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီလည္း ဝတ္မထားတာမို႕ အခုခ်ိန္ေတာ့ သူမတ္တတ္ရပ္ဖို႕ေတာင္မျဖစ္ႏိုင္။ စိတ္ထဲမွာ တနာရီက လည္း တေနကုန္ေအာင္ၾကာလွ သည္ဟုေတြးေနမိသည္။
ထိုအခိုက္ သူတို႕လမ္းထဲသို႕ လမ္းေလွ်ာက္လာေနေသာ မႏိုင္ႏိုင့္ ကိုေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ ဟိုက္ ျပႆနာပဲ ငါေတာ့ သူ႕ကို မျဖစ္မေနဆြဲထားမွ ရေတာ့မွာပဲ။
“ မမႏိုင္..မမႏိုင္..
“ ဟဲ့ေသာ္ႀကီး နင္ ဒီအခ်ိန္ထိ လဘက္ရည္ဆိုင္ထိုင္တုန္းလား၊ “
“ ဟာ မမႏိုင္က လည္း ဒီေန႕က ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေလဗ်ာ၊ ေဟ့ေမာင္ငယ္ေရ စကၤာပူ တခြက္ေပးပါအုန္းငါ့အမအတြက္”
ကိုကိုေသာ္က မမႏိုင္ကို အခ်ိန္ဆြဲဖို႕ စားပြဲထိုးေကာင္ေလးကို အတင္းလွမ္းေအာ္ၿပီး မွာလိုက္ေလသည္။
“ ဟဲငါမေသာက္ေတာ့ဘူးဟဲ့၊ အေမတို႕အိမ္ခန ဝင္မလို႕၊ ေကာင္းေလး ငါ့အတြက္မလုပ္နဲ႕ေတာ့”
“ဟာ ဗ်ာ ခနေလးဟာကို ေမာင္ႏွမေတြ မဆံုရတာၾကာလွၿပီကို၊ ေယာက္ဖႀကီးေရာ ဘာသတင္းၾကားေသးလဲ”
လဘက္ရည္ဆိုင္မွ စားပြဲထိုးေလးမွာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ေနသျဖင့္ ကိုကိုေသာ္က ပင္လွမ္းၿပိးထပ္ေျပာလိုက္ရေလသည္။
“ ေဟ့ေမာင္ငယ္ သြားသြား ငါေျပာတာ တခြက္သြားယူု၊ မင္းကေလ ေတာ္ေတာ္ေႏွးတာပဲ”
“နင့္အကိုက အခု အလုပ္ရသြားၿပီတဲ့ ငါလည္းဝမ္းသာတာေပါ့ဟ၊ အဲဒါ ဟိုဘက္လမ္းမွာ သူထည့္ေပးလိုက္တဲ့ လူႀကံဳလာယူတာ၊ ဒီနားေရာက္မွေတာ့ မထူးဘူး ဆိုၿပီး အေမ့အိမ္ခနဝင္မလို႕”
ေျပာရင္းဆိုရင္း စားပြဲထိုးေလး ေမာင္ငယ္တေယာက္ မႏိုင္ႏိုင္အတြက္ စကၤာပူတခြက္ ယူလာၿပီး စားပြဲေပၚတင္ေပးလိုက္သည္။ ကိုကိုေသာ္က ေမာင္ငယ့္ဖင့္ကို လက္ဖဝါးျဖင့္ဖတ္ကနဲတခ်က္လွမ္းရိုက္လိုက္ၿပီး၊
“ မင္းဟာေလ အဲဒီဖင္တုံၾကီးသယ္ေနရလို႕ေႏွးေနတာ ဟီးဟီး “
မႏိုင္ႏိုင္က အားနာသြားသည့္ပံုျဖင့္၊
“ ဟဲေသာ္ႀကီး နင္ကေလ သူမ်ားကို ေျပာလိုက္ရင္”
ကိုကိုေသာ္က ေမာင္ငယ္ထြက္သြားမွ ခတ္တိုးတိုးေလး၊
“ ရပါတယ္ မမႏိုင္ရဲ႕ အဲေကာင္ေလးက အပံုးေလးထင္တာပဲ ဘယ္လိုစစရတယ္၊ သေဘာလည္းေကာင္းတယ္ ခစ္ခစ္”
မႏိုင္ႏိုင္ သူ႕လဘက္ရည္ပုဂံကို မႈတ္ေသာက္ေနတုန္း၊ ကိုကိုေသာ္က ထိုင္ခံုမွခနထကာ၊
“ ခနေနာ္မမ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကိုဒီအခ်ိန္ ေခၚမယ္ေျပာထားလို႕၊”
ေျပာရင္း ေငြရွင္းေကာင္တာဆီသို႕ထြက္လာခဲ့ေလသည္၊ ေကာင္တာေပၚတြင္ ပိုက္ဆံေပးဆက္ရသည့္ဖံုး ကို ကိုင္ၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အိမ္သို႕ ေခၚလိုက္ေလသည္။ တဖက္မွ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မကိုင္၊ ကိုကိုေသာ္ေခၽြးျပန္ေနေလၿပီ။
……………………………………………….
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ျမင္းစီးလို႕ အရွိန္ရေနတုန္း အိမ္ေရွ႕ခန္းက ဖံုးက တဂြမ္ဂြမ္ ျမည္လာသည္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ၿပီးကာနီးဆုိေတာ့ ငလ်င္လႈပ္ရင္ ထမွာ မဟုတ္ေတာ့ေျခ။ လိႈင္ဘြားလက္ႏွစ္ဘက္ကလည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ လႈပ္ယမ္းေနေသာ ႏိူ႕ႀကီး ႏွစ္လံုးကို အားရပါးရ ဖ်စ္ညွစ္ေခ်မြလ်က္၊ ဖုံုးက ျမည္ေနဆဲမွာပင္ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္အထြတ္အထိတ္ေရာက္သြား၏။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး လိႈင္ဘြးအေပၚေမွာက္ရက္ထပ္ၿပီး က်သြားကာ အသက္ကို မွန္မွန္ျဖစ္ေအာင္ ရႈေနခ်ိန္မွာ ဖံုးက ရပ္သြားသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ခနေနေတာ့ လိႈင္ဘြားအေပၚမွ ေဘးအိပ္ယာသို႕ လွိမ္ခ်ၿပီး ပက္လက္ကေလးနားေနလိုက္သည္။ လိႈင္ဘြားက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးအေပၚမွ မိုးၿပီး မ်က္ႏွာကို ငံု႕ၾကည့္သည္။ မ်က္လံုးေလးပိတ္ကာ မွိန္းေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏ ႏူတ္ခမ္းထူထူ ေတြကို သူ႕ႏူတ္ခမ္းျဖင့္ ဖိကပ္စုပ္နမ္းလိုက္မိသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက လိႈ္င္ဘြားေခါင္းကို သူ႕လက္ျဖင့္ လွမ္းဖက္ဖို႕ ႀကံရြယ္ေနတုန္းမွာ ဖံုးက ထပ္ျမည္လာျပန္သည္။
ဒီတခါေတာ့ကိုင္မွ ျဖစ္ေတာ့မည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး လူးလဲထၿပီး ကြင္းလိုက္က်ေနသည့္ထမိန္ကိုေကာက္ ေခါင္းမွ စြတ္ခ်ခါ ရင္လွ်းားကိုအျမန္ဝတ္ၿပီး အိမ္ေရွ႕ခန္းဖံုးရွိရာသို႕ အျမန္ေလွ်ာက္သြားေလသည္။
“ ဟဲလို ခိုင္လား”
“ ဟုတ္တယ္ေမာင္ ေျပာ၊ “
“ၾကာလိုက္တာခိုင္ရယ္ ေခၚလို႕ကိုမရဘူး၊ လိႈင္ဘြားမျပန္ေသးဘူးလား”
“ဟင့္အင္း.. ဘာလည္း ေမာင့္ဦးေလး ျပန္လာၿပီလား”
“ အဲဒါထက္ဆိုးတယ္ မမႏိုင္ လာေနတယ္ အခု လဘက္ရည္ဆိုင္မွာ က်ေနာ္အခ်ိန္ဆြဲထားတယ္ အခုနက ခုေတာ့ မရေတာ့ဘူး သူအခ်ိိန္မရွိဘူးဆုိၿပီး လာေတာ့မယ္အခု”
“အို..အင္းအင္း လိႈင္ဘြားကို ခနပံုးခိုင္းထားလိုက္ေတာ့မယ္”
“အဲဒါေကာင္းတယ္ အခု က်ေနာ္တို႕ ပိုက္ဆံရွင္းေနၿပီ”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ျပာယာခတ္သြားသည္ သူ႕အခန္းကို အျမန္ေျပး၊လမ္းမွာလည္း လိႈင္ဘြားဖိနပ္ကို ေကာက္သြား လိုက္သည္ အခန္းထဲက်ေနာ့ လိႈင္ဘြားကို ႏိုင္ႏိုင္လာေနသည့္အေၾကာင္းေျပာကာ ကုတင္ေအာက္ဝင္ပုန္းခိုင္းလိုက္သည္ သူ႕အဝတ္အစားေရာ ဖိနပ္ပါ တြန္းထည့္ေပးလိုက္သည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တို႕ ကုတင္မွာ တဘက္က နံရံနားနည္းနည္းကပ္သည္၊ ကုတင္ေအာက္မွာလည္း ေသတၱာအဝတ္စား ေဘာက္စ္ စသည္တို႕ရွိရာ နံရံနားကပ္သည့္ဘက္မွ ဝင္လိုက္လွ်င္ အခန္းဘက္မွ ငံု႕ၾကည့္ပါက ပုန္းေနသူကို ေတြ႕ဖို႕မလြယ္ေျခ။ လိႈင္ဘြားပုန္းတာကို လံုျခံဳမၿခံဳ ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေရခ်ိဳးခန္းအျမန္ေျပးကာ ေရတဗြမ္းဗြမ္းႏွင့္ ခ်ိဳးခ်ေလေတာ့သည္။
အိမ္ေရွ႕က ဘဲသံၾကားေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတေယာက္ ေရစက္လက္ ေရလဲခံထမိန္ကို ဝတ္ထားလွ်က္ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ ပုခံုးေပၚလႊားကာ လာဖြင့္ေပးေလသည္။
“ေအာ္ ေမေမ ေရခ်ိဳးေနတာလား”
“ေအး သမီးႏိုင္ႏိုင္ ဘယ္ကလွည့္လာတာလဲ”
သူ႕သမီးကို ႏူတ္ဆက္လိုက္ရင္း အေနာက္က ကပ္ပါလာသည့္ ကိုကိုေသာ္ကို လွမ္းၾက ည့္လိုက္ေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ မ်က္လံုးမ်ားက ေက်းဇူးပဲဟု ေျပာေနသည့္အေရာင္ထြက္ေနသည္ဟု ကိုကိုေသာ္ ထင္လိုက္မိေလသည္။
ေနာက္ တေန႕ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ႏွင့္ ကိုကိုေသာ္တို႕ အခြင့္အေရးရျပန္သည့္အခါ။ ကိုကိုေသာ္မွာ သူ၏ စိပ္စုလုိစိတ္မ်ားကို ထိန္းမရ ႏိုင္၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတို႕ ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ ႏွစ္ေယာက္သား လွဲေလ်ာင္းရင္ တေယာက္ကို တေယာက္ ပြတ္သတ္ စုပ္နမ္းလုပ္ေနၾကစဥ္မွာပဲ ေမးလိုက္မိေလသည္။
“ခိုင္..လိႈင္ဘြား နဲ႕ ဟိုေန႕က ဘယ္လိုေနလဲ”
“ ဒီလိုပါပဲ ေမာင္ရယ္ လိႈင္ဘြားက တခါမွ မိန္းမနဲ႕ မႀကံဳဖူးဘူး မလား”
“ အဲေတာ့”
“အဲေတာ့ ႏြားသိုးႀကိဳးျပတ္ေပါ့ကြယ္၊ ခိုင့္ဟိုထဲကေတာင္ နည္းနည္းေအာင့္သြားတယ္”
“ ဟင္၊ ခိုင္ က အေတြ႕အႀကံဳရွိၿပီးသားဟာကို”
“ အင္း ဒါေပမဲ့ သူ႕ေကာင္ႀကီးက အဟိ၊”
“ ဘာျဖစ္လည္း သူ႕ေကာင္ႀကီးက ေအာ္၊ ေတာ္ေတာ္ႀကီးတာလား၊”
ခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ရွက္သလိုျဖင့္ ေခါင္းကိုသာ အသာျငိမ့္ျပလိုက္သည္။ ကိုကိုေသာ္ စိတ္ထဲမွ ႀကိတ္မနာလို ျဖစ္သြားလိုက္သည္။ အင္း ဒီေကာင့္အေဖဘက္က မ်ိဳး လိုက္တာပဲေနမယ္ဟု ေတြးလိုက္မိေလသည္။ လိိႈင္ဘြား ၏ လက္နက္ႀကီးျဖင့္ ေဆာင့္ဖိခ်ခံရလို႕ ေကာ့ပ်ံေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို အေတြးထဲမွာ ျမင္ေယာင္မိလာၿပီး၊ သူ႕ေကာင္ႀကီးကလည္း ခ်က္ခ်င္းမာန္ဖီထလာေလေတာ့သည္။ ခ်က္ခ်င္း ပင္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကား ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ကာ ေပါင္ႏွစ္လံုးကို ျဖဲကားၿပီး သူ႕ပုခံုးေပၚထမ္းတင္လိုက္ေလေတာ့သည္။
…………………………………..
ေနာက္ပိုင္းမွာ ကိုကိုေသာ္က စကားစ ေမးေသာ္လည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက လိႈင္ဘြားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး စိတ္ဝင္စားပံု မျပေတာ့၊ သိပ္လည္း ဟက္ဟက္ပက္ပက္ မေျဖေတာ့ သျဖင့္၊ ကိုကိုေသာ္လည္း ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္သြားေလေတာ့သည္။
……………………………………………
ထိုသုိ႕ျဖင့္ ေလးငါးေျခာက္လ ၾကာေသာ အခါတြင္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ကိုကိုေသာ့္ကို ေျပာစရာရွိသည္ဟု စကားပလင္ခံလာခဲ့ေလသည္။
“ ေမာင္.. ခိုင္ေျပာစရာရွိလို႕၊ ခိုင္တို႕ ဒီလိုေနသြားလို႕ မျဖစ္ေတာ့ဘူး ထင္တယ္ကြာ”
“ ဘာျဖစ္လို႕လဲခိုင္ရယ္၊ ခိုင္ ေမာင့္အေပၚရိုးသြားလို႕လား”
“ မဟုတ္ပါဘူး ေမာင့္အတြက္ပါ၊ ခိုင္က ဘဝမွာ အိမ္ေထာင္နဲ႕ မိသားစု လည္းရွိေနၿပီ၊ ေမာင္က ငယ္ငယ္ေလး ရွိေသးတယ္၊ ေမာင့္ ဘဝ အတြက္ စဥ္းစားဖို႕လိုၿပီေလ”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေျပာသည္မွာလည္း တနည္းအားျဖင့္ မွန္ေနသည္မို႕ ကိုကိုေသာ္ ျငိမ္ၿပီး နားေထာင္ေနလိုက္ မိသည္။ ေနာက္တခုက ကိုကိုေသာ္ တေယာက္ ငယ္ငယ္ႏိုင့္ အေပၚ စိတ္ဝင္စားေနတာမို႕လည္း ျဖစ္သည္။ သူႏွင့္ ငယ္ငယ္ႏိုင္တို႕ မွာ ေမာင္ႏွမလို ငယ္ငယ္ ထဲက ေနလာၾကသူမ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ႏွင့္ ျဖစ္ ၿပီးေနာက္ပိုင္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အေသးစားေလးႏွင့္ တူေသာ ငယ္ငယ္ႏိုင့္ အေပၚမွာ က်ိတ္ျပစ္မွားေနမိသည္မွာ အေတာ္ၾကာေနၿပီ ျဖစ္ေလသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေရွ႕မွာ ပံုမွန္သာ ဆက္ဆံခဲ့ေသာ္လည္း အျပင္မွာ ေတြ႕လွ်င္ ငယ္ငယ္ႏိုင့္ကို သူက အထူးဂရုစိုက္ ေပးခဲ့ၿပီး ငယ္ငယ္ႏိုင္တေယာက္လည္း သူ႕ကို အရင္ကထက္ နည္းနည္းေလး ပိုလာသလို စိတ္က ထင္လာမိသည္လည္းရွိေလသည္။
“ အဲေတာ့ ခိုင္က ေမာင့္ကို သက္တူ ရြယ္သူ ခ်စ္သူ ရွာပါေတာ့လို႕ ေျပာေနတာလား ခိုင္”
“ အင္း အဲလိုပဲ ဆိုရေတာ့မွာေပါ့ ေမာင္ရယ္၊ အဲဒါ သဘာဝ မက်ဘူးလား”
………………………………………
ငယ္ငယ္ႏိုင္ အရမ္းကို ေဒါသထြက္ ေနသည္။ စာလည္း ၾကည့္လို႕ မရ၊ မိမိ မာနကို ထိခိုက္တာလည္းျဖစ္၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း စိတ္ဓါတ္က်ခ်င္သလို ျဖစ္သြားရေတာ့ စိတ္က အရင္တုန္းကလို ဘာကိုမွ အာရံုစူးစိုက္လို႕ မရ၊ စိတ္ေတြလည္းေလေနသည္။
တရားခံက ခ်စ္ေမာင္ေမာင္ ဆိုတဲ့ ေကာင္၊ တတန္းထဲ ေဆးေက်ာင္းမွာ အတူေနလာ၊ လက္ေတြ႕ေတြ အတူဆင္း၊ အုပ္စု တခုထဲမွာ ရွားပါး ေယာက္်ားေလး ႏွစ္ေယာက္ထဲက ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေျပာင္းေျပာင္း မိန္းမ နည္းနည္းဆန္သလိုေပမဲ့ ရုပ္ရည္ေလးက မဆိုးရွာ၊ သူႏွင့္ဆိုလွ်င္လည္း တတြဲတြဲေနလြန္းလို႕ သူတို႕ အဖြဲ႕ကေတာင္ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ကို အတြဲလိုလို အျမဲစၾကသည္။ ငယ္ငယ္ႏိုင္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ငယ္ငယ္ထည္းက စာမွာသာ စိတ္ဝင္စားၿပီး အဲလို ကိစၥေတြမွာ သိပ္စိတ္မဝင္စားခဲ့ေပမဲ့ အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ ေသြးသား လႈပ္ရွား လာၿပီ ဆိုေတာ့ ေတာင္ေတာင္အီအီေလးေတြ ေတြးတတ္လာၿပီ။ သို႕ေသာ္လည္း အျပင္မွ တျခားေယာက္်ားေလး ေတြနဲ႕ ေရာေရာေႏွာေႏွာလည္း မေနဘူးေတာ့ တစိမ္း ေယာက္်ားေလး ဆိုလို႕ သူ႕ပတ္ဝန္းက်င္မွာ သူတို႕ အုပ္စုထဲက ေကာင္ေလး ႏွစ္ေယာက္သာ ဆန္႕က်င္ဘက္ လိင္ ဆိုလို႕ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေနဘူးေလသည္။ တကယ္က သူ႕ကို လိုက္ေနသည့္ေကာင္ေတြက ေက်ာင္းမွာ တန္းစီေနသည္။ သူ႕မ်က္ႏွာ သူ႕ေဘာ္ဒီမ်ိဳးက ေဆးေက်ာင္းမွာ ေတြ႕ရခဲသည့္ အေနအထား။ အဲေတာ့လည္း သူ႕အတြင္းစိတ္မွာ ခ်စ္ေမာင္ေမာင္ ကသူ႕ကို တခ်ိန္က်လွ်င္ ဖြင့္ေျပာလာလိမ့္မည္ဟု မွတ္ယူထားခဲ့မိေလသည္။
သို႕ေသာ္လည္း ယခုေတာ့ ခ်စ္ေမာင္ေမာင္တေယာက္ အီးေမဂ်ာက စိမ္းမမ ဆိုသည့္ တေယာက္ႏွင့္ သမီးရီးစား ျဖစ္ေနၿပီ ဆိုသည့္သတင္းထြက္လာေတာ့၊ ငယ္ငယ္ႏိုင္တေယာက္ ဘာမွ မဆိုင္ေပမဲ့ ရွက္သြားခဲ့ရသည္။ သူတို႕ အဖြဲ႕ကလူေတြကလည္း ပထမေတာ့ ဖံုးထားေသးသည္၊ ေနာက္ေတာ့ ဟိုက ဒီက သတင္းၾကားၿပီး တကယ္အမွန္ဆိုတာ သိသြားေတာ့ ငယ္ငယ္ႏိုင္ ဘယ္လိုပင္ ဟန္ေဆာင္ထိန္းထားေသာ္လည္း သူ႕အတြင္းစိတ္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ထိခိုက္သြားသည္။ သူတို႕ အုပ္စု စာစုၾကည့္သည့္ အခ်ိန္မ်ားမွာပင္ တခါတေလ သူ တျခားအေၾကာင္းျပၿပီး ေရွာင္ေနခဲ့မိေတာ့သည္။
ဤမွာပင္ သူႏွင့္ ကိုကိုေသာ္၏ ဇာတ္လမ္း အစပ်ိဳးခဲ့သည္ဟု ဆိုရေပေတာ့မည္။“တီတီ က်ေနာ္က လြဲရင္ ဘယ္သူနဲ႕ မွ မခ်စ္ရဘူးေနာ္”
“ အင္း ပါကြာ ေမာင္လိႈင္ဘြားကလည္း တီတီ ေျပာထားၿပီးသားကို တခါထဲ ပိုကို ပိုတယ္”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး မွာ ထံုးစံအတိုင္း လိႈင္ဘြားတို႕ အိမ္မွာ ေစာင့္ေပးရသည့္ ညထဲမွ တည ျဖစ္ေလသည္။ အငယ္မေတြ အိပ္သြားတာႏွင့္ လိႈင္ဘြားက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အိပ္ေနေသာ သူ႕မိဘ ေတြ အိပ္ခန္းထဲ ကူးလာၿပီး၊ အခ်စ္ၾကမ္း ေတာ့သည္။ ကာမလိႈင္းတံပိုးေတြ ထၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ေစာင္ပါး တထည္ေအာက္ ကိုယ္လံုးတီး ျဖင့္ လွဲေနၾကသည္။ လိႈင္ဘြားကို ေက်ာေပးအိပ္ေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို အေနာက္မွ လိႈင္ဘြားက သိုင္းဖက္ထားရင္း စကားေျပာေနၾကျခင္းျဖစ္ေလသည္။
တကယ္ေတာ့ ခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တေယာက္ ဘာလုပ္ရမလဲ ခ်ီတုံခ်တံု ျဖစ္ေနေလၿပီ။ သူ႕ ကိုယ္သူ ျပန္စဥ္းစားေနမိျပန္သည္။ ပထမဆံုးေတာ့ အိမ္ေထာင္ႏွင့္သားသမီးေတြႏွင့္ သူ႕ဘဝ ဒီလိုပဲ ဆက္သြားေတာ့ မည္ဟု အထင္မွ ကိုကိုေသာ့္ စနက္ေၾကာင့္ ကာမ အရသာ ကို စခံစားမိၿပီး သူမသိေသးတာေတြ အမ်ားႀကီးပါလားဟု ကမာၻသစ္တခုကို စလွမ္းေလွ်ာက္မိေလသည္။ ကိုကိုေသာ္ ႏွင့္ ျဖစ္ေနရာက သူ႕စြန္႕စားမႈကို ထပ္ခ်ဲ႕လိုက္မိသည္။ ေနာက္ထပ္ အသစ္အဆန္း စမ္းၾကည့္ခ်င္သည့္သေဘာလည္း ပါမည္။
သို႕ႏွင့္ လိႈင္ဘြားေလးႏွင့္ ျဖစ္လိုက္သည္။ လိႈင္ဘြားႏွင့္ စျဖစ္ေတာ့ အရြယ္ႏွင့္ မလိုက္ေအာင္ ထြားလွသည့္ လိႈင္ဘြား လက္နက္ေၾကာင့္ ခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ခိုက္သြားရသည္။ ေနာက္ပိုင္းလည္း မိန္းမ အေတြ႕အႀကံဳ လံုးဝ မရွိေသးသည့္ လိႈင္ဘြားကို သင္ေပးရင္း သူလုပ္ခ်င္သည့္ အကြက္မ်ား ကာမ ခံစားမႈ ပံုစံ အသစ္မ်ားကို စမ္းသပ္ရင္း စိတ္လႈပ္ရွားခဲ့ရသည္။ တခ်ိဳ႕ ဟာေတြကို ကိုကိုေသာ့္ကို ပင္ သူမေျပာခ်င္၊ ရွက္သလိုလို မ်က္ႏွာပူ သလိုလို ရွိသည္။ လိႈင္ဘြားကိုက်ေတာ့ သူေျပာရဲသည္ လုပ္ခိုင္းလို႕လဲရသည္။ လိႈင္ဘြားကိုယ္တိုင္ကလည္း မိန္းမ ဆိုလို႕ ခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ပထမ ဆံုးဆိုေတာ့ ဘာေျပာေျပာနားေထာင္သည္ လုပ္ေပးသည္။ ဥပမာ ေျပာရရင္ေတာ့ ခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို ဘာဂ်ာမႈတ္ေပးရင္း ဖင္ေပါက္ေလးကို ပါ ရက္ခိုင္းပါက မျငင္း ရက္ေပးသည္။ ခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အရမ္းႀကိဳက္သြားသည္။ လိႈင္ဘြားက ေနာက္ၿပီး အရမ္းကို ဝန္တိုသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ကိုကိုေသာ့္ကို အဆက္ျဖတ္ဖို႕ က်ိဳးစားသည္။ လိႈင္ဘြားေၾကာင့္လို႕ ထင္မွာ စိုးသျဖင့္၊ လိႈင္ဘြားႏွင့္ အျဖစ္အပ်က္တို႕မွာ ၿပီးသြားပါၿပီ ဆိုၿပီး ဖုန္းထားလိုက္သည္။
ကိုကိုေသာ္ႏွင့္ ေနာက္ေတာ့ တကယ့္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပတ္သြား ေတာ့ လိႈင္ဘြား ႏွင့္အခြင့္ရတိုင္း လုပ္ျဖစ္ ၾကသည္။ အစပိုင္းမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး တက္ၾကြခဲ့ေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ ခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတေယာက္ စိတ္ထဲ ဟာတာတာ လို ခံစားေနရသည္။ လိႈင္ဘြားႏွင့္ ေတြ႕လိုက္ရင္ေတာ့ လိႈင္ဘြား လက္နက္ႀကီးေၾကာင့္ ေဆြမ်ိဳးအကုန္ေမ့သြား ခဲ့ရေပမဲ့၊ ကာမ ဆႏၵ အထြတ္အထိပ္ေရာက္သြားၿပီးရင္ေတာ့ ဘာမွ ရင္ထဲ မက်န္ခဲ့ေတာ့။ အဲဒီမွာ ကိုကိုေသာ့္ကို တမ္းတ မိေတာ့သည္။ ဘာလို႕မွန္းမသိ၊ ကိုကိုေသာ္ ႏွင့္တုန္းက ကာမ ဆႏၵ အထြတ္အထိပ္ေရာက္သြား ၿပီးလည္း ကိုကိုေသာ့္ ရင္ခြင္ထဲ သူေနခ်င္ ခဲ့မိသည္။ ကိုကိုေသာ့္ ရင္ဘတ္ေပၚေခါင္းထိုးၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ တေမွးေလာက္ အိပ္ရတာ ကို ေက်နပ္မိသည္။ လိႈင္ဘြားႏွင့္က်ေတာ့ အဲလိုမဟုတ္။ လိႈင္ဘြား ပစၥည္းႀကီး သူ႕ အရသာဂူထဲ ဝင္ထြက္ေနခ်ိန္မွာ အရမ္း ေကာင္းေနခဲ့ေပမဲ့ ၿပီးသြားတာနဲ႕ ေက်ာေပးၿပီး အိပ္ခ်င္ေနမိသည္။
ယခုလည္း လိႈင္ဘြား တေယာက္ သူ႕ကို ရစ္ေနတာကို အလိုက္သင့္ ေျပာေနရေသာ္လည္း ကိုကိုေသာ့္ ကိုပဲ သူ႕စိတ္ထဲ သတိယ ေနမိသည္။ ဒုကၡ ပါပဲ အဲဒါ ဘာလဲကြာ၊ ဒီအရြယ္ႀကီးက်မွ အခ်စ္ေပၚလာတာလား။ ကိုကိုေသာ္ ႏွင့္ သမီးငယ္ငယ္တို႕ တတြဲတြဲ ျဖစ္ေနတာကို လည္း သတိျပဳမိသည္။ သမီးအတြက္ စိုးရိမ္ ရမည့္အစား၊ ဂ်ယ္လက္စီ ပင္ဝင္မိသည္။ သူကိုယ္သူ တခုခု ေတာ့ မွားေနၿပီလားဟုလည္း ေတြးေနမိသည္။
ထိုအခ်ိန္မွာ လိႈင္ဘြား လက္ဖဝါးေတြက သူ႕ ရင္သားေတြကို အားရပါးရ ဆုပ္နွယ္ေပးေနၿပီး၊ သူ႕ ဖင္ၾကားမွ လိႈင္ဘြားရဲ႕ ဒုတ္ေႏြးေႏြးႀကီး တျဖည္းျဖည္းမာလာတာကိုလည္း သူသတိထားမိသည္။ သူဖင္ကို အသာေလးေကာ့ေပးလိုက္ေတာ့ ဖင္ႏွစ္လံုးၾကားေအာက္ေျခ၊ ေပါင္ခြဆံုမွ လိႈင္ဘြား၏ ေျမြႀကီးက တိုးဝင္လာခဲ့သည္။ ေသြးေၾကာေတြ ဆူၿပီးေဖါင္းပြလာေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ႏူတ္ခမ္းလႊွာႏွစ္ခုၾကားအေပၚယံမွ ဖိပြတ္တိုးဝင္လာေသာ အေၾကာျပိဳင္းျပိဳင္း လိင္တန္ႀကီး ေၾကာင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ပါးစပ္မွ အ ကနဲအသံေလးထြက္သြားရ႕သည္။ သူ႕ ရင္သား ေတြအေပၚမွာ ေဆာ့ကစားေနေသာ လိႈင္ဘြား လက္ေတြကိုအေပၚမွ အုပ္ကိုင္လိုက္ရင္းမွ၊ သူ႕ဖင္ႀကီးေတြကို ေနရာတက် ျဖစ္ေစရန္ အသာေကာ့ေပးလိုက္သည္။ လိႈင္ဘြား ၏ လိင္တန္တုတ္ခိုင္ခိုင္ႀကီးက တြင္းဝင္ေျဖာင့္ေသာ ေျမြႀကီးပမွာ သူ႕ ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္ခမ္းေတြကို တိုးခြဲကာ ေစာက္ေခါင္းထဲ ျပည့္က်ပ္တိုးဝင္လာေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ခမ်ာ မ်က္လံုးကို ေမွး ပါးစပ္ေလး ဟကာ ေလကို ဟ ကနဲပင္ရိႈက္လိုက္မိေလ ေတာ့သည္။ကိုကိုေသာ္မွာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ႏွင့္ ျပတ္သြားၿပီး ေနာက္ပိုင္း ငယ္ငယ္ႏိုင္ႏွင့္ တြဲျဖစ္လာခဲ့ေလသည္။ သူ႕စိတ္ထဲမွာ ေနာက္ မိန္းခေလး တေယာက္ေယာက္ႏွင့္ ျဖစ္လိုက္လွ်င္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကို ေမ့သြားမည္၊ ငယ္ငယ္ႏိုင္၏မ်က္ႏွာ အေနအထားကိုယ္လံုး ကိုယ္ေပါက္တို႕က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ႏွင့္ တူသျဖင့္ သူ၏ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးအေပၚစြဲလမ္းေနေသာ စိတ္တျဖည္းျဖည္းေပ်ာက္သြားမည္ဟု ထင္ထားခဲ့သည္။
တကယ္တမ္း တြဲသြားတြဲလာ လုပ္ေနရင္းမွ ေနာက္တဆင့္တက္ဖို႕ကို သူ႕ကိုယ္သူ ဘယ္လိုမွ အားထုတ္လို႕ မရျဖစ္ေနသည္။ ငယ္ငယ္ႏိုင္က လည္း သူ႕ကို တအားကပ္လာခဲ့သည္။ ကိုကိုေသာ္က သာ သူ႕ကိုယ္သူ မယံုၾကည္ျဖစ္ေနရသည္။ ငယ္ငယ္ႏိုင္ဆိုတာက တစိမ္း မိန္းခေလးလည္းမဟုတ္၊ သူႏွင့္ အတူ ႀကီးျပင္းလာ ခဲ့တဲ့ ေမာင္ႏွမလို မိန္းခေလးမ်ိဳး၊ ျဖစ္ခ်င္ရာ ျဖစ္ဆိုၿပီး လုပ္လိုက္ၿပီးမွ မႀကိဳက္ေတာ့ဘူးဆိုကာ ထားခဲ့၍ ရမည့္သူ မဟုတ္၊ ကိုယ္ကေတာင္ အဲလို လုပ္သြားမည့္ေကာင္မ်ိဳး၏ လက္ခ်က္က လြတ္ေအာင္လုပ္ေပးရမည့္ တာဝန္ရွိ သည္မဟုတ္လား။
ေနာက္ဆံုးမွာ ကိုကိုေသာ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္၊ ငယ္ငယ္ႏိုင့္ကို ညီမေလး တေယာက္လိုပဲ ေစာင့္ေရွာက္ ေတာ့မည္၊ သူ႕အေပၚမွာ ယိမ္းေနတဲ့ စိတ္ေတြလည္း တျဖည္းျဖည္း ေလွ်ာ့သြားေအာင္ လုပ္မည္ဆိုၿပီး စကာ အေနအထိုင္ကို ဆင္ျခင္လာခဲ့သည္။ ထိုအခါမွ ငယ္ငယ္ႏိုင္က တမ်ိဳးေတြးလာေတာ့သည္၊ အရင္တုန္းက ေတာ့ သူနဲ႕ တတြဲတြဲေနၿပီး သူ႕ကို ခ်စ္တယ္ ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့ ဖြင့္ေျပာမလဲ ဟု ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခဲ့ရာက ကိုကိုေသာ္ တေယာက္ နည္းနည္း ခပ္ကြာကြာ ျပန္ျဖစ္သြားေတာ့ စိတ္ေတြ ကေရာက္ကရက္ျဖစ္လာခဲ့ရသည္။ အရင္ သူ႕အဖြဲ႕ထဲက ဘဲတေဗြႏွင့္တုန္းကလည္း အဲလို၊ အခု ကိုကိုေသာ္ႏွင့္က်ေတာ့လည္း အလားတူ ဆိုေတာ့ သူ႕စိတ္ထဲမွာ ငါဘာမွားေနသလဲ ဆိုတာကို ေတြးစျပဳလာၿပီး၊ စိတ္ဓါတ္က် ေရာဂါ ဝင္ခ်င္သလို ျဖစ္လာခဲ့ရသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး မွာ ငယ္ငယ့္ အေျခအေနကို အကဲခတ္မိသည္။ တိတိက်က် ဘာျဖစ္မွန္းမသိေပမဲ့၊ အရင္ကလို တက္ၾကြ လန္းဆန္းေနတာမဟုတ္သည္ကို ျမင္ေနရသည္၊ စာလုပ္ဖို႕လည္း အရင္က လို စိတ္ဝင္တစားမရွိေတာ့၊ ရီးစားပူမိေနၿပီထင္တယ္လို႕ ေတြးမိသည္။ ငယ္ငယ္နဲ႕ ကိုကိုေသာ္ႏွင့္ တြဲေနတာလည္း သတိထားမိသည္။ ကိုယ့္သမီးကို ပညာေရးကို ေတာ့ အထိခိုက္မခံႏိုင္၊ သမီး ဘဝတေလွ်ာက္ အဆင္ေျပာ ေခ်ာေမြ႕ ဆိုဖို႕ဆိုတာ ကိုယ့္မွာ တာဝန္ရွိသည္မဟုတ္ပါလား။
မတတ္ႏိုင္ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကိုကိုေသာ့္ကို ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း ေတြ႕ရန္ အခြင့္ေကာင္းေစာင့္ၿပီး မွ စကားေျပာရေလေတာ့သည္။
“ ဒီမွာ ေသာ္ႀကီး တီခိုင္ ေျပာစရာ ရွိလို႕ “
ကိုကိုေသာ္ကလည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏ မ်က္ႏွာရိပ္ မ်က္ႏွာကဲကို ၾကည့္ၿပီး အရင္တုန္းကလို ခိုင္ဟု ေခၚခ်င္စိတ္ ကို အတင္းႏွိပ္ကြပ္ကာ မ်က္ႏွာကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ပံုမွန္ထား၍ ျပန္ေျပာျဖစ္ေလသည္။
“ ဟုတ္ကဲ့ တီခိုင္ ေျပာပါ”
“ သမီးငယ္နဲ႕ ေသာ္ႀကီး တို႕ ဘာျဖစ္ၾကတာလဲ”
“ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး တီခိုင္ ရဲ႕ ဘာျဖစ္လို႕လဲ၊ ငယ္ငယ္က ဘာေျပာလို႕လဲ”
“ သမီးငယ္က ဘာမွ ေတာ့ မေျပာပါဘူး၊ ဒါေပမဲ့ ေသာ္ႀကီးနဲ႕ ဟိုတေလာတုန္းက အတူသြားအတူလာေနတုန္းက ေပ်ာ္လို႕ ရြင္လို႕၊ အခု ၾကေတာ့ သိပ္လည္း သြားတာ မေတြ႕ေတာ့ဘူး၊ သမီးငယ္က လည္း ခုတေလာ တမိႈင္မိႈင္ တေတြေတြ နဲ႕ ေက်ာင္းစာ ကိုလည္း စိတ္ဝင္စားပံု မရ ဘူး ေသာ္ႀကီး နဲ႕ ဘာမ်ား ျဖစ္ၾကတာလဲ”
ကိုကိုေသာ္ တခ်က္ေတြ သြားသည္။ ေခါင္းထဲမွာ အခုမွ သြားေတြးမိသည္။ သြားပါၿပီ ငါေတာ့၊ ဆုပ္လည္းစူး စားလည္းရူးေတာ့ ျဖစ္ၿပီ။ အပ်က္ပ်က္နဲ႕ ႏွာေခါင္းေသြးထြက္ တယ္ဆိုတာ ဒါကိုပဲ ဆိုမလား။ ကိုကိုေသာ္ ေခါင္းထဲမွာ ငယ္ငယ္ ကိစၥကို ဘယ္လို ေျဖရွင္းရမလည္း အသည္းအသန္စဥ္းစားေနရင္းမွ ပင္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ က်က္သရည္ရွိလွေသာ မ်က္ႏွာေလးကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ တခ်ိန္တုန္းက သူအားရပါးရ စုပ္ခဲ့သည့္ႏူတ္ခမ္းေလးေတြ။ နမ္းခဲ့သည့္ပါးျပင္ေလးေတြ၊ လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့။ ကိုကိုေသာ္မ်က္ေစ့ကို တဖက္လႊဲလိုက္မိသည္။ ဆက္ၾကည့္ေနမိရင္ သူ႕စိတ္ကို ထိန္းႏိုင္မည္မထင္ ေတာ့။
…………………………………………………
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး စိတ္ထဲမွာ ဝမ္းနည္းသလို၊ ဝမ္းသာသလို၊ ခံစားေနရသည္။ သမီးေလး ေပ်ာ္ေနတာ ျမင္ေတာ့လည္း စိတ္ခ်မ္းသာမိသည္။ သို႕ေသာ္လည္း သူ႕ သမီးေလးကသာ သူတိုးသားႏွင့္ ေယာကၡမတို႕ အတိတ္က ဇာတ္လမ္းကို သိမ်ားသိခဲ့ရင္၊ ဆိုတာကို ဆက္မေတြးရဲ၊ ျဖစ္ခဲ့မိတာေတြကိုလည္း စိတ္မေကာင္းမိ။
ယခု သမီးငယ္ငယ္ႏိုင္ ႏွင့္ ကိုကိုေသာ္တို႕ မဂၤလာပြဲေတာင္မွ သူတို႕ မိသားစု အတြင္း အက်ိတ္အႏွယ္ ေဆြးေႏြးၿပီး မွ ေနာက္ဆံုး အားလံုးသေဘာတူျဖင့္၊ ခြင့္ျပဳခဲ့ၾကရျခင္းျဖစ္ေလသည္။ အျပင္မွ လူမ်ားက သူတို႕ကို ေမာင္ႏွမဝမ္းကြဲလို႕ ထင္ေနၾကတာ ကို ေတာ္ေတာ္ ေျဖရွင္းၾကလိုက္ရသည္။ တကယ္ေတာ့ ဘာမွ မေတာ္ေၾကာင္း၊ ရင္းႏွီးေသာ သူမ်ားက သိၿပီးေသာ္လည္း အေပၚယံသာ သိသူေတြက ကိုကိုေသာ့္ကို မမမူရဲ႕ သားအရင္းလို႕ ထင္ေနၾကသည္ေလ။
……………………………
“ ပင္ပန္းေနၿပီလား ငယ္ “
“ နည္းနည္းေတာ့ ပင္ပန္းတာေပါ့ ကို ရယ္၊ ဒါေပမဲ့ ေပ်ာ္တယ္ေလ၊ ကိုေရာ မေပ်ာ္ဘူးလား”
“ ေပ်ာ္တာေပါ့ကြာ ဘယ္လိုေမးလိုက္တာလဲ၊ ကိုယ္အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႕ ယုယပ်ိဳးေထာင္ခဲ့ ရတဲ့ ပန္းကေလးကို အခုမွပဲ ပိုင္ဆိုင္ၿပီး အားရပါးရ နမ္းရံႈ႕ခြင့္ရေတာ့မွာမဟုတ္လား”
“ နမ္းရံႈ႕ရံုတင္ပဲလား ခစ္ခစ္”
“ စကားအျဖစ္ေျပာတာေလ၊ ညက်ရင္ေတြ႕မယ္၊ ဟင္း အဲေတာ့မွ သိသြားေစရမယ္”
“ အမေလး အံႀကီးက်ိတ္လို႕ ေၾကာက္စာႀကီး ခစ္ခစ္”
တကယ္တမ္းေတာ့ ကိုကိုေသာ္ တေယာက္လည္း စိတ္လႈပ္ရွားေနရပါတယ္။ ငယ္ငယ္နဲ႕ ခ်စ္သူဘဝေရာက္ၿပီးေတာ့ သူ ငယ္ငယ့္အေပၚ အေတာ္စည္းေစာင့္ထားခဲ့ပါသည္။ ငယ္ငယ္ထည္းကပင္ ကိုယ့္ညီမ အရင္းလို သေဘာထားခဲ့သူမို႕၊ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ အဆင္မေျပ ျဖစ္ခဲ့ပါက သူ႕ေၾကာင့္ ငယ္ငယ့္ဘဝကို တစြန္းအထင္းမျဖစ္ေစလို၊ အေပၚယံအပယိက နမ္းရံႈ႕၊ ကစ္ဆင္ဆြဲ၊ ႏို႕ေလး ဖြဖြကိုင္ တာကလြဲလို႕ ဘာမွ မလုပ္ခဲ့ပါ။ ငယ္ငယ္ႏိုင္ကလည္း ကိုကိုေသာ္ သူ႕အေပၚအဲလို တန္ဖိုးထားခဲ့လို႕ ေပ်ာ္ရႊင္ စိတ္ခ်မ္းသာခဲ့ရပါတယ္။
ကိုကိုေသာ္တို႕ ယူၿပီးရင္ ကိုကိုေသာ္တို႕ အခန္းမွာပဲ ေနၾကမည္ဆိုေတာ့၊ ကိုကိုေသာ့္အခန္းကိုပဲ မဂၤလာကုတင္၊ ေတြ အခမ္းအနားေတြ ျပင္ထားလိုက္ၾကသည္။ မဂၤလာေဆာင္သည့္ေန႕မွာ ကိုကိုေသာ့္အခန္းမွာ ျပန္အိပ္မည္၊ ၿပီးမွ ဟန္းနီးမြန္း အျဖစ္ မႏၱေလး၊ ေမၿမိဳ႕ သြားၾကမည္ဟု၊ စီစဥ္ထားၾကသည္။
မဂၤလာအခမ္းအနားၿပီး၊ ေတာ့ အိမ္ျပန္ အဝတ္အစားလဲၿပီး ေဆြမ်ိဳးအရင္း ေတြပဲ စုၿပီးေတာ့ ညစာအျဖစ္ စားေသာက္ဆိုင္ႀကီးတခုမွာ သြားစားၾကသည္။ ၿပီးေတာ့မွ အိမ္ျပန္လာၾကသည္။ ကိုကိုေသာ္က အရင္ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး အိမ္ေနရင္း ပုဆိုးအက်ႌအဝတ္အစားလဲခ်ိန္မွ ငယ္ငယ္ႏိုင္က ေရခ်ိဳးခန္းဝင္သည္။ ဆံပင္ကို ေတာ့ ညေနကထဲက ဆံထံုးႀကီးလုပ္ထားတာ ေတြ ျဖည္ၿပီး ဖားလွ်ားခ်ထားၿပီးၿပီ။
ကိုကိုေသာ္ကေတာ့ ညက်လွ်င္ သူစားရေတာ့မည့္ အရည္ရြမ္းသစ္သီးေလး တလံုးကို ၾကည့္ၾကည့္ရင္း သြားရည္ေတြ က်ေနရသျဖင့္ ေဘာေတာင္ နည္းနည္းေအာင့္ခ်င္လာၿပီမို႕၊ ဒီအခ်ိန္ေလး ေရာက္ေတာ့မွာကို ရင္ခံုေနမိသည္။ တေန႕လံုး လူေတြ အံုၿပီး တဝုန္းဝုန္းႏွင့္ နားကို အူေနရာမွ ရုတ္ခ်ည္းဆိုသလို အခန္းတခန္း ထဲ ႏွစ္ေယာက္ထဲ က်န္ခဲ့ေတာ့လည္း ဘယ္လိုခ်ည္းမွန္းမသိ အီလည္လည္လည္းျဖစ္ေမိသည္။
မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ အႀကီးႀကီးကို ရင္လွ်ားလွ်က္ ေရခ်ိဳးခန္းမွ ထြက္လာေသာ မယား မသစ္စက္စက္ေလးကို ကိုကိုေသာ္က ကုတင္ေပၚသူ႕ေဘးကို လက္ျဖင့္ပုတ္ျပ၍ လွမ္းေခၚလိုက္ေသာ္လည္း ငယ္ငယ္က ၿပံဳးစစ ျဖင့္ ေခါင္းယမ္းျပေလသည္။ တဆက္ထဲမွာပင္ အခန္းထဲမွ မွန္တင္ခံုေလးကို လက္ညိဳးထိုးျပလိုက္ၿပီး ေလွ်ာက္သြားေလသည္။ မွန္တင္ခံုေရွ႕မွာ ထိုင္ၿပီးမွ မ်က္ႏွာေပၚဟိုဟာေလးလိမ္းဒီဟာေလးလိမ္း၊ လက္ေတြ ေျခေတာက္ေတြ၊ ပုခံုးရင္ညႊန္႕ေတြကို လိုးရွင္းေလး ေတြ လိမ္းၿပီးမွ ထကာ ဘီဒိုထဲမွ ညဝတ္အက်ႌအပါးေလးကို ထုတ္လိုက္ေလသည္။ ညဝတ္အက်ႌမွာ ကိုကိုေသာ္ကိုယ္တိုင္ ဝယ္ေပးထားေသာ ပန္းေရာင္ ဖာပါးပါးေလးျဖင့္ ရယ္ဒီမိတ္ခ်ဴပ္ၿပီးသား ႏိုင္ငံျခားမွ လာေသာ ညဂါဝန္ေလးျဖစ္ၿပီး ေပါင္လည္ေလာက္ထိသာရွည္ေလသည္။ ထိုညဝတ္ဂါဝန္ေလးကို လက္မွာကိုင္ရင္းမွ ငယ္ငယ္က ကိုကိုေသာ့္ဘက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး။
“ ၾကည့္မေနနဲ႕ကြာ ၊ ဟိုဘက္ခနလွည့္အုန္း”
“ ေအးပါ မိန္းမရာ၊ မိန္းမကလည္း ေနာက္လည္းေတြ႕ရမဲ့ဟာကိုတခါတည္း”
“ အိုေနာက္ေတြ႕တာက ေတြ႕ေတြ႕၊ ခုေတာ့ မရဘူး”
ကိုကိုေသာ္က ကုတင္ေပၚမွာပင္ တျခားဘက္သို႕ လွည့္၊ ၿပီးလွဲေနလိုက္သည္။
ငယ္ငယ္က ၿပီးၿပီ ေျပာလိုက္မွ လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ။
“ ဟင္၊ ဘယ္အခ်ိန္က ဘရာနဲ႕ ပင္တီ ဝတ္လိုက္တာတုန္း၊ ညဝတ္ဂါဝန္က ဒီတိုင္းေလး ဝတ္ရတာကို”
“ အုိ ကို႕ ဂါဝန္က ဒီတိုင္းဝတ္လို႕ကေတာ့ ဘာမွ မဝတ္တာနဲ႕ အတူတူပဲဟာကို၊ ရွက္စရာႀကီး”
“ ေအးပါကြာ မိန္းမ ရာ ခုလည္းလွပါတယ္၊ လာေတာ့လာေတာ့ ၊ သိပ္မိုးခ်ဴပ္ေနၿပီ အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူး”
“ အင္ ဘာလို႕ အခ်ိန္မရွိရတာလည္း၊ အခ်ိန္က ဘယ္ေရာက္သြားလို႕လဲ ခစ္ခစ္”
ကိုကိုေသာ္ မေအာင့္အီးႏိုင္ေတာ့၊ ကုတင္ေပၚလွဲေလွ်ာင္းေနရာမွ ထၿပီး ငယ္ငယ္အနားေလွ်ာက္သြားလိုက္ရင္း သူ႕ကိုယ္ေလးကို ေပြ႕ခ်ီကာ ကုတင္ရွိရာသို႕သယ္လာခဲ့သည္။ ကုတင္ေပၚသို႕ ပက္လက္တင္လိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္ ငယ္ငယ္ မလႈပ္ရွားႏိုင္မွီ ငယ္ငယ့္အေပၚတက္ခြကာ အေပၚမွ မိုး၍ ေလးဘက္ေထာက္ရက္က ငယ္ငယ့္မ်က္ႏွာေလးကို ငံု႕ၾကည့္လိုက္သည္။
“ ကဲ ခုေတာ့ ဘာတတ္ႏိုင္ေသးလဲ ရူးသလို အသလို လုပ္ၿပီး တေန႕လံုးေျပးေနလို႕ရမလား”
“ ဟြန္႕ ဘယ္မွာေျပးလို႕လဲ ခုမွ ႏွစ္ေယာက္ထည္း ေနရတာကို၊ တေန႕လံုးသူ႕အနားမွာပဲ ေနေနတာကို”
ကိုကိုေသာ္မွာ ခ်စ္စရာေကာင္းလွေသာ ငယ္ငယ္မ်က္ႏွာေလးကို အနမ္းမိုးေစြျပစ္လိုက္ေတာ့သည္။ ေနာက္ေတာ့လည္း ခ်ိဳျမေသာ ႏူတ္ခမ္းေလးမ်ားကို သူ႕ႏူတ္ခမ္းေတြျဖင့္ ငံုစုပ္လိုက္ေတာ့ ငယ္ငယ္ခမ်ာမ်က္လံုးေလးေမွးစင္းသြားရွာသည္။ သူ႕ေပါင္ခြဆံုမွာ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ႏွင့္ေထာက္ေနေသာ အရာႀကီးကလည္း ငယ့္ငယ့္ရင္ကို တဒံုးဒံုးခုန္လာေစေတာ့သည္။ ငယ္ငယ့္လက္ေတြက အလိုလို ကိုကိုေသာ့္လည္ကုတ္ကို တြဲခိုဖက္လာေတာ့သည္။ ကိုကိုေသာ့္လက္ေတြက ငယ္ငယ့္ ညဝတ္ဂါဝန္ ေလး၏ၾကယ္သီးမ်ားကို စျဖဳတ္ေတာ့ ငယ္ငယ္က၊
“ ကို.. မီးပိတ္လိုက္အုန္းကြာ၊ ငယ္ရွက္တယ္”
“ ဟာကြာ ငယ္ကလည္း ကိုတို႕ လင္မယားျဖစ္ၿပီပဲဟာ ဘာရွက္စရာလိုေသးလို႕တုန္း”
“ ဟင့္အင္း သိဘူးကြာ၊ အခုေတာ့ ရွက္ေသးတယ္”
“ ဒါဆိုလည္း စားပြဲေပၚက ညအိပ္မီးေလးေတာ့ ထြန္းထားမယ္ေနာ္”
ငယ္ငယ္က ေခါင္းေလးကို ျငိမ့္ျပလိုက္ေတာ့ ကိုကိုေသာ္က ကုတင္ေပၚမွ ထၿပီး အခန္းနံရံမွ မီးခလုပ္ကို သြားပိတ္ေလသည္။ ေနာက္ေတာ့ ကုတင္ေခါင္းရင္းစားပြဲေပၚမွ ညအိပ္မီးအျပာေလးကို ဖြင့္လိုက္ၿပီးကုတင္ဆီေလွ်ာက္လာေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာ ေစာင္ကို ေခါင္းၿမီးျခံဳထားေသာ ငယ္ငယ့္ကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ ကိုကိုေသာ္က ၿပံဳးလိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚသို႕ ငယ္ငယ့္ေျခရင္းဘက္မွ တက္လိုက္ၿပီး ေစာင္ကို အသာေလးလွန္လိုက္သည္။ ေစာင္ကို အေပၚသို႕ လွန္မတင္ပဲႏွင့္ သူ႕ေခါင္းကို လွ်ိုဝင္လိုက္ရာ သူ႕မ်က္ႏွာမွာ ငယ္ငယ့္ ေပါင္ေပၚ အပ္မိေလသည္။ ေစာင္ေအာက္မွပင္ သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ငယ္ငယ့္ ဂါဝန္ကို အေပၚလွန္တင္လိုက္ရာ သူ႕မ်က္ႏွာမွာ ငယ္ငယ့္ေပါင္လံုးေတြေပၚအပ္မိေတာ့သည္။ သူ႕ႏူတ္ခမ္းေတြျဖင့္ ငယ္ငယ့္ ေပါင္တြင္းသားေလးမ်ားကို နမ္းလိုက္ေတာ့ ငယ္ငယ္တေယာက္လူးလိမ့္ေကာ့ျပန္သြာရေလသည္။ အဲဒါကလည္း ငယ့္ငယ့္ပင္တီေလးကို ဆြဲခႊၽတ္ခ်င္ေသာ ကိုကိုေသာ့္အတြက္ ဖင္ၾကြေပးလိုက္သလို ျဖစ္သြားရေလသည္။
ငယ္ငယ္က ဆရာဝန္မ ပီပီ ပါစင္နယ္ဟိုက္ဂ်င္း ကို ဂရုစိုက္ေတာ့ အေမႊးအျမွင္လည္းရွင္းေျပာင္၊ အနံ႕အသက္လည္းကင္း ( လံုးဝႀကီးကေတာ့ မကင္းႏိုင္ဘူးေလ ေရေဆးၿပိးကာစကလြဲရင္ ) ေတာ့၊ ကိုကိုေသာ့္အတြက္ကလည္း ဘာမွ ေနာက္တြန္႕ေနစရာမရွိ၊ အေတြ႕အႀကံဳမရွိေသးေသာ အပ်ိဳေလးမွန္းလည္း သိထားေတာ့ ပိုၿပီးတက္ၾကြမိသည္။ ေပါင္ေလးႏွစ္လံုးကို လက္ႏွစ္ဘက္နဲ႕ တြန္းကားလိုက္ၿပီး မို႕မို႕ေဖာင္းေဖာင္းမုန္႕စိမ္းေပါင္းကေလးကို သူ႕ပါးစပ္ႏွင့္ ဖိကပ္ကာ လွ်ာႏွင့္ အျပားလိုက္ရက္ျပစ္လိုက္သည္။ ငယ္ငယ္ႏိုင္က တခါမွ အရက္မခံဖူးေသာ္လည္း၊ ၾကားဖူးနားဝရွိေနသူမို႕ မျငင္း၊ စိမ့္ေနေသာအရသာကို အသက္မရႈႏိုင္ပဲ ခံရွာသည္။ ကိုကိုေသာ့္လွ်ာထိပ္က သူ႕ညီမေလး ႏွတ္ခမ္းလႊာကို ပြတ္ဆြဲလာၿပီး အရသာဖူးေလးကို လွ်ာထိပ္ႏွင့္ထိုးခံရေတာ့ ထြန္႕ထြန္႕လူးလာရသည္။ ေသးပဲ ေပါက္ခ်င္သလိုလို၊ ထိုနားတဝိုက္က ၾကြက္သားေတြလား ေသြးေၾကာေတြလားမသိ၊ ကိုယ့္ဆႏၵမပါပဲ၊ ဟိုကလႈပ္ဒီကလႈပ္ႏွင့္၊ ပါးစပ္ကပင္ အသံေလးထြက္ကာ ျငီးမိရွာသည္။
ေနာက္ေတာ့ အေပၚဘက္ကို တြားတြားတက္လာၿပီး လက္ကလည္းတြန္းတင္ထားေသာေၾကာင့္ေပၚေနေသာ ႏို႕ေလးေတြကို ငံု၍စုတ္သည္နမ္းသည္။ ရင္သားေလးေတြက ကိုကိုေသာ္ႀကံဳ ဖူးသည့္ အမ်ိဳးသမီးႀကီးေတြ နဲ႕ ဆိုလွ်င္ေတာ့ ေသးသည္ဟု ေျပာလို႕ရေသာ္လည္း လက္ဝါးတအုပ္စာ ထက္နည္းနည္းႀကီးေသာ အေနေတာ္ေလး ျဖစ္ေပသည္။ ငယ္ငယ္ႏိုင့္ ႏုိ႕သီးေခါင္းေလးကို သူ႕သြားေလးႏွင့္မနာတနာေလး ကိုက္လိုက္ေတာ့ ေက်ာကေလးေကာ့ကာ သူ႕ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို ကုတ္ဆြဲလာသည္။ ကိုကိုေသာ္က ငယ္ငယ္ႏိုင့္ႏို႕ေလးေတြကို အားရေအာင္စုိ႕ၿပီးေတာ့မွ ငယ္ငယ္ႏိုင့္မ်က္ႏွာအႏွံ႕ ကို နမ္းရႈံ႕ေတာ့သည္။ လူလည္းနည္းနည္း ေခၽြးေလးစို႕ကာ အိုက္လာၿပီမို႕ သူတို႕ ကုိယ္ေပၚမွ ေစာင္ကို ကန္ထုတ္ျပစ္လိုက္မိသည္။ ငယ္ငယ္ႏိုင့္ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို စုပ္နမ္းသည့္အခ်ိန္မွာေတာ့ သူတို႕ ခ်င္းနမ္းေနၾကမို႕ ငယ္ငယ္ႏိုင္တေယာက္ ရမက္ျပင္းတဲ့ အနမ္းေတြနဲ႕ ျပန္လည္စုပ္ယူနမ္းလာခဲ့သည္။ ခုတခါမွာေတာ့ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ကိုယ္လံုးေတြက ဘာအဝတ္အစားမွ ၾကားခံမရွိေတာ့ပဲ အသားခ်င္းပြတ္မိေနၾကသည္မို႕ ကာမ စိတ္ေတြကလည္း တအားႏိုးၾကြလာခဲ့ရေတာ့သည္။ ကိုကိုေသာ္က သူ႕ဒူးေခါင္းႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ငယ္ငယ္ႏိုင့္ေပါင္ေလး ႏွစ္ဘက္ကို ခြဲေစလွ်က္ သူ႕ဘယ္ဘက္လက္ျဖင့္ညီေတာ္ေမာင္ကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ငယ္ငယ့္ ညီမေလးအဝကို အေပၚေအာက္ဖိပြတ္ေပးလိုက္သည္။ ငယ္ငယ္ညီမေလးမွ အရည္ၾကည္ခၽြဲတို႕က ကိုကိုေသာ့္ ညီေတာ္ေမာင္ေခါင္းကို စြတ္စိုေနၿပီး။ ဂူဝသို႕ ဖိတိုးရင္း ဝင္ဖို႕ က်ိဳးစားေလေတာ့သည္။
“ အာ့.. ကၽြၽတ္စ္.. ကၽြတ္စ္.. အီး..”
ငယ္ငယ္ႏိုင္ က တိုးတိုးေလး ျငီးရွာသည္။ အေတြ႕အႀကံဳရွိေသာ၊ ကိုကိုေသာ္က ဝင္သေလာက္ေလး ျဖည္းျဖည္းဖိသြင္းလိုက္၊ ျပန္ဆြဲလိုက္၊ ျပန္သြင္းလိုက္ လုပ္ရင္းလုပ္ရင္းက အရင္းနားထိကို ေရာက္ေလသည္။ ငယ္ငယ္ က ဘာမွ မေျပာ ပါးစပ္ေလးကေတာ့ တအိအိ ျငီးရွာသည္။ ကိုကိုေသာ့္လိင္တန္ႀကီး တေခ်ာင္းလံုးဝင္သြားေတာ့ ငယ္ငယ္ႏိုင္တေယာက္ ရင္ထဲ ျပည့္သြားသလိုပင္ခံစားလိုက္ရသည္။ နာသည့္ ခံစားခ်င္ေပၚမွာ ရမက္ဆႏၵက ဖံုးလႊမ္းေနသည္မို႕၊ တင္းခံထားသည္။ ကိုကိုေသာ္ကလည္း သူတို႕ ဆီးခံုခ်င္းကပ္ထားရင္းမွ မလႈပ္မရွား ပဲ ငယ္ငယ့္ မ်က္ႏွာအႏွံနမ္းရႈံ႕ေပး၊ နူတ္ခမ္းေလးကို စုပ္လွ်ာခ်င္းကလိ လုပ္ေပးေနေတာ့ ငယ္ငယ္ႏိုင္လူးလြန္႕လာသည္။ သူ႕ဖက္က ရယ္ဒီ ဆိုတာကို အမူအယာေလးနဲ႕ ျပလာသည္မို႕၊ သူ႕ေကာင္ၾကီးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္ဆြဲထုတ္သည္၊ ျပန္သြင္းသည္။ အဲလိုႏွင့္ အရွိန္တျဖည္းျဖည္းတက္လာေတာ့သည္။ ငယ္ငယ္လည္း ကိုကိုေသာ့္ေက်ာျပင္ၿပီးကို ကုတ္ျခစ္၍ အားမလိုအားမရ ျဖစ္လာရသည္။ ငယ္ငယ့္ရင္ထဲလိႈက္ကနဲလိႈက္ကနဲျဖစ္လာရသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ကိုကိုေသာ့္ လိင္တန္ႀကီးထဲမွ သူ႕ကိုယ္ထဲသို႕ ပူေႏြးေႏြး အရည္မ်ားျဖန္းပက္ ေပးလိုက္တာကို ခံစားလိုက္ရေလသည္။
………………………..
ကုိကိုေသာ္ က ေခၽြးေလးေတြ စို႕ေနေသာ ငယ္ငယ္ကို သူ႕ရင္ခြင္ထဲ အသာေထြးေပြ႕ထားလိုက္သည္။ ေယာက္်ားတေယာက္ႏွင့္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ဆက္ဆံဖူးျခင္းျဖစ္ၿပီး ကာမဆႏၵ အထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္ရွိသြားခဲ့ရလို႕ ႏြမ္းလွ်ေသာ္လည္း မ်က္ႏွာေပၚမွာ ေက်နပ္ေသာ အျပံဳးေလးႏွင့္ ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ မယားအသစ္ခ်ပ္ကၽြတ္ေလးကို ငံု႕နမ္းရင္း အိပ္မေပ်ာ္ပဲ မ်က္လံုးေၾကာင္ေနမိသည္။
သူႏွင့္ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆက္ဆံခဲ့ၾကေသာ ခိုင္ သို႕မဟုတ္ တီတီခိုင့္ အေၾကာင္းကို ေတြးေနမိသည္။ ဒီေန႕တမနက္လံုး မဂၤလာေဆာင္မွာေရာ ေနရာအႏွံ႕တခ်ိန္လံုး ျမင္ေနခဲ့ရသည့္၊ ခိုင္ သို႕မဟုတ္ ခုေတာ့သူ႕ေယာက္ခမႀကီး။ ပြဲေနပြဲထိုင္ အဝတ္အစားျဖင့္ အပ်ံစား၊ သူတို႕သမီးအေမပီပီ၊ ဧည့္သည္မ်ားကို ႏူတ္ဆက္လိုက္ အခန္းအနားအတြက္ လိုအပ္သည္မ်ားကို စိတ္ပူပန္စြာျဖင့္ မွာၾကား ေအာ္ဟစ္ လုပ္ေေဆာင္ေနေသာ၊ ခိုင့္ကို အဝတ္အစားေတြ မပါပဲ သူ႕မ်က္ေစ့ထဲမွာ ျမင္ေနခဲ့မိေလသည္။ ခိုင့္ကိုယ္လံုးကို သူအလြတ္ရ ေနခဲ့ ေလာက္ေအာင္ကို သူတို႕ ရင္းႏွီးခဲ့ၾကသည္။ ခိုင့္ဘယ္ဘက္တင္ပါးေလး အေပၚက မွက္နက္ေလးတလံုး၊ ခိုင့္ ေပါင္အေနာက္ဖက္က အမာရြတ္ေသးေသးေလးတခု၊ ငယ္ငယ္တုန္းက ေခြးဟတ္တာ ခံခဲ့ရသည္ဟု ဆိုသည္။ အဲဒါေတြကို ေတြးၿပီးလြမ္းေနမိသည္။ ဒီဘဝေတာ့ ျပန္ၿပီး ေတြ႕ရေတာ့မည္ မထင္ေတာ့။ တီတီခိုင္အေနနဲ႕ လည္း အျဖစ္ခံေတာ့မည္မဟုတ္။ ဗမာအမ်ိဳးသမီးႀကီး အေနျဖင့္ လည္း မိမိသမက္ႏွင့္ ျပန္ျဖစ္ဖို႕ဆိုတာ သမီးအေပၚမွာ ေတာ္ေတာ္ရက္စက္ၿပီး သနားငွဲ႕ညွာမႈ မရွိမွပဲ ျဖစ္ႏိုင္ေတာ့မည္။ ေတြးရင္းႏွင့္ လြမ္းလာမိသည္။ တီတီခိုင္ ႏွင့္သူႏွင့္ အေပးအယူမွ်ၾကသည္မွာ လင္မယား ထက္ပင္မကဟု တီတီခိုင္ ေျပာခဲ့ဘူးလို႕ သူသိရသည္။ တီတီခိုင္မွာ ေလးေလးဦးေအာင္ႏိုင္ႏွင့္ ခေလးႏွစ္ ေယာက္သာရခဲ့ေသာ္လည္း သူနဲ႕ ဆက္ဆံသလို တေယာက္နဲ႕တေယာက္ အေပးအယူမမွ်ခဲ့လို႕ဆိုေလသည္။ သူစိတ္လာေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေလေလးဦးေအာင္ႏိုင္ ကို ကိုယ္လိုေနတာကို သိပ္မျပရဲ၊ ကိုယ့္ကိုေကာင္မရြေနတာလို႕ထင္သြားမွာလည္းစိုးသည္။ ေလးေလးဦးေအာင္ႏိုင္ကလည္း အရိပ္ျပလို႕ အေကာင္မျမင္ဟုဆိုသည္။ တခါတေလ သူစိတ္မပါေနသည့္အခါမွာ ေလးေလးဦးေအာင္ႏိုင္က လိုခ်င္ရင္ အတင္းယူတတ္သည္ဟုဆိုသည္။ ေျပာရမွာအားနာလို႕ စိတ္မပါလည္း အနာခံၿပီးျငိမ္ေနလိုက္ရသည္ဆို၏။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးစိတ္ပါ တဲ့ အခ်ိန္ ေပ်ာ္ရြင္ၾကည္ႏူးရတာမ်ားလည္းရွိပါသည္ဟု ဆိုပါသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ကိုကိုေသာ္ ႏွင့္လို အခ်ိန္တိုင္းလိုလို အရသာ အထြတ္အထိပ္ကို ခံစားရတာ။ သူလိုခ်င္တာ ကိုယ္လိုခ်င္တာ၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာလို႕ ဆိုလို႕ရတာမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ဟု ဆိုသည္။ ကိုကိုေသာ္ သိပ္ေတာ့ နားမလည္ခဲ့။
ခုေတာ့ တီတီခိုင့္ကို လြမ္းေနမိသည္။ တီတီခိုင္ရဲ႕ ခါးက်င္က်င္ေလး ေအာက္က စြံ႕ကားေနေသာ တင္သားစိုင္ႀကီးေတြ ကို တခါတေလ သူ႕လက္ဖဝါးျဖင့္ ခပ္စပ္စပ္ေလး ရိုက္ကာ စရတာကို လြမ္းမိျပန္သည္။ ေတြးရင္းေတြးရင္း ကိုကိုေသာ့္ ညီေတာ္ေမာင္မွာ ကုန္းရံုးထလာသည္။ ႏူတ္ခမ္းမွာ အျပံဳးစေလးျဖင့္ ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ၊ ငယ္ငယ့္နဖူးေလး ကို အသာငံု႕နမ္းလိုက္သည္။ ေနာက္ေတာ့ ႏူတ္ခမ္းပါးပါးေလး ကိုသူ႕လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္တို႕ကာ ရက္လိုက္ေတာ့ ျငီးတြားသံေလးျဖင့္ ႏိုးလာသည္။ တခ်ိန္ထဲမွာပင္ သူ႕ေပါင္ကိုလာေထာက္ေနေသာ ပူပူေႏြးေႏြး အေခ်ာင္းႀကီးကိုလည္း သတိထားမိ သြားသည္။
မ်က္ႏွာမွာ ရွက္စႏိုးအျပံဳးေလးႏွင့္ ငယ္ငယ္ႏိုင္က မ်က္ေစာင္းလွလွေလးတခ်က္ထိုးရင္း ကိုကိုေသာ့္လက္ေမာင္းကို သူ႕လက္သည္းကေလးႏွင့္ လွမ္းဆိတ္လိုက္ေလေတာ့သည္။“ ဟဲ့ ကိုကိုေသာ္ ျဖစ္ရဲ႕လားကြယ္၊ ဟိုေတာ္ၾကာ ငယ္ငယ္ႏိုးလာပါအုန္းမယ္၊ ငါေၾကာက္တယ္ဟ”
“ ျဖစ္ပါတယ္ အမဝင္းရဲ႕ သူ က ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ အိပ္ရမွ သူ႕ ဘိုက္ႀကီးကလည္း အပ်ိဳဗိုက္သာဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ႀကီးတယ္ေလ”
ကိုကိုေသာ္တေယာက္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ အဝတ္ေလွ်ာ္ေနေသာ မဝင္းဝင္းသန္းကို ဝင္ၾကမ္းေန၍ ျဖစ္ေလသည္။
အခုလို ငယ္ငယ္တေယာက္ ကိုယ္ဝန္ႀကီးနဲ႕ ျဖစ္ေနေတာ့ သူ႕မွာ လုပ္ခ်င္တိုင္းမလုပ္ရ၊ ပထမဦးဆံုးေသာ ကိုယ္ဝန္မို႕လည္း တခုခု ျဖစ္မွာ စိုးရိမ္သျဖင့္ စိတ္ထင္တိုင္းမၾကမ္းရဲ။ ကိုယ္ဝန္စရကာစ သံုးလေလာက္က အဲလို အခ်ိန္ေတြမွာ တခုခု မွားတာနဲ႕ ကိုယ္ဝန္ပ်က္တတ္သည္ ေျပာသျဖင့္ ထိန္းခဲ့ရသည္။ သံုးလေက်ာ္ေတာ့ ခိုင္သြားၿပီ လုပ္လို႕ရၿပီဆိုတာနဲ႕ ျပန္လုပ္ခဲ့သည္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ မိန္းမရဲ႕ အဖုတ္အတြင္းသားေတြက ႏူးညံ့ေဖာင္းအိေနသျဖင့္ လုပ္လို႕ အရမ္းေကာင္းခဲ့ရသည္။ ဒါေပမဲ့ မၾကမ္းမိဖို႕ စိတ္ကို အေတာ္ထိန္းရသည္။ ေနာက္ ပံုစံကလည္း အေတာ္လည္း သတိထားရသည္။ အၾကိမ္လည္း မ်ားမ်ားလုပ္လို႕မရ။ ငယ္ငယ့္ကိုလည္း သနားသည္။ ဆိုေတာ့ တခါတခါ ကိုယ့္ဖာသာ လက္ႏွင့္ ျဖည္ေဖ်ာက္ရသည့္ ဘဝ ျပန္ေရာက္ရသည္။ အဲလိုဆိုေတာ့လည္း စိတ္က အာသာမေျပ။
လူပ်ိဳဘဝက ျဖစ္ခဲ့ဘူးေသာ မဝင္းဝင္းသန္းကလည္း ခုခ်ိန္ထိ သူတို႕ အိမ္မွာ လာၿပီး အဝတ္ေလွ်ာ္၊ ဖုန္ခါ၊ အိမ္သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ေနတုန္း၊ မဝင္းဝင္းသန္းႏွင့္ သူက ဘာမွ မျဖစ္ၾကသည္မွာ ႏွစ္ နဲ႕ေတာင္ခ်ီေနၿပီ။ သူအန္တီခိုင္ ႏွင့္ ျဖစ္ခဲ့စဥ္ကတည္းက မဝင္းဝင္းသန္းကို လွည့္ပင္ မၾကည့္ျဖစ္ေတာ့။ အခုေတာ့ တပတ္ျပန္လည္လာသည္ပဲ ေခၚရမလား။ သူ႕ေသြးသားေတြ ေသာင္းက်န္းတာကို ျဖည္ေဖ်ာက္ဖို႕ သူက ေၾကးစားေတြလည္းမသြားခ်င္။ ေရာဂါေၾကာက္တာေရာ၊ ပိုက္ဆံေပးလို႕ အေပါက္ဖြင့္ေပးတာမ်ိဳးကိုလည္းသူက နဂိုထည္းက စိတ္မပါတာေရာ ေၾကာင့္ပင္။ အာ့တာေၾကာင့္ အိမ္မွာ လာသန္႕ရွင္းေရးလုပ္ေပးတဲ့အခ်ိန္ မဝင္းဝင္းသန္းကို ငယ္ငယ့္အလစ္မွာ ဖင္ညွစ္လိုက္ ႏို႕ညွစ္လိုက္ ျပန္လုပ္လာသည္။ အရင္ထဲက ဇာတ္လမ္းရွိၿပီးသားမို႕ ကတေၾကာင္း၊ မဝင္းဝင္းသန္း ကိုယ္တိုင္က ခေလးအေမမို႕တေၾကာင္း ကိုကိုေသာ္ ငတ္ေနၿပီး ေတာ္ေတာ္ဆာေနတာကို ရိပ္မိသည္။ နိဂုံးခ်ဴပ္ရရင္ေတာ့ ကိုကိုေသာ့္အလိုကို ျပန္လိုက္ရမိျပန္သည္။
ပိုၿပီးလြတ္လပ္ေနတာက၊ သူ႕မာမီက သူ႕အေဖဆီ ခနသြားလည္၊ ေနာက္ျပန္လာေတာ့လည္း နယ္လွည့္စာရင္း စစ္ ဆိုၿပီး ထြက္သြားေတာ့ အိမ္မွာမရွိ တာကမ်ားေနသည္။၊ အဲေတာ့ ငယ္ငယ္အိပ္ေနခ်ိန္ဆို၊ သူႏွင့္ မဝင္းဝင္းသန္းတို႕ က်ိတ္ဆြဲေလး ဆြဲၾကသည္။
အခုလည္း ေရခ်ိဳးခန္းမွာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ အဝတ္ေလွ်ာ္ေနေသာ မဝင္းဝင္းသန္းကို အေနာက္ဖက္မွာ သိုင္းဖက္ကာ ႏို႕ႀကီးေတြကို အုပ္ကိုင္ဆုပ္ႏွယ္ေနေသာၾကာင့္ မဝင္းဝင္းသန္းက ျပန္ေျပာေနခ်င္းျဖစ္ေလသည္။
အစသာ မဝင္းဝင္းသန္းက ျငင္းသလိုလို လုပ္ေနေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့လည္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲ မွာ ထမိန္ကို ကြင္းလံုး ခ်ၽြတ္ကာတန္းေပၚလႊားတင္လိုက္ၿပီး ေရကန္ေဘာင္ကို လက္ေထာက္ၿပီးဖင္ကုန္းေပးရရွာသည္။ ကိုကိုေသာ္က အေနာက္မွ ေမာ္ေတာ္ဆပ္ ေလသည္။ ကိုကိုေသာ္မွာ တကယ္ေတာ့ အစာငတ္ေနလို႕ မဝင္းဝင္းသန္းကို အျဖည့္ခံ ေဆာ္ေနရေသာ္လည္း သူ႕စိတ္ထဲမွာကေတာ့ သူ႕ရဲ႕ အခ်စ္ဦး တီတီခိုင္ကို တမ္းတ ေနမိသည္။ အခုလည္း မဝင္းဝင္းသန္းကို မ်က္ေစ့မွိတ္ေဆာ္ေနရင္း သူ႕စိတ္ထဲမွာကေတာ့ တီခိုင့္ကို ဆြဲေနရသည္လို႕ မွန္းကာအားရပါးရႀကီးေဆာင့္ေနမိေတာ့သည္။
“ဖြတ္..ဖတ္.. ဖြတ္.. ဖတ္”
“အိ..အိ..အားးးးးးး”
……………………………………….
ဆရာဝန္က ငယ္ငယ့္ကို ေသျခာစစ္ေဆးၿပီးေတာ့၊ အင္း ေဖါ့အလန္းပါ၊ ေလဘာမလာေသးပါဘူး ဆိုေတာ့၊ ကေလးေမြးခ်ေတာ့မလားလို႕ ေဆးရံု ကမန္းကတန္း ေျပးလာၾကရေသာ ကိုကိုေသာ္တို႕ ေမာသြားၾကရသည္။ မာမီကလည္း နယ္ကို စာရင္းစစ္ထြက္ေနေတာ့ ေယာကၡမႀကီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး က သူ႕သမီးကို လာၿပီး ေစာင့္ေပးေနသျဖင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္း ေဆးရံုအတူပါလာသည္။ အေရးထဲမွာ အိမ္က ကားက ဝပ္ေရွာ့ ေရာက္ေနသျဖင့္၊ တကၠစီငွားၿပီးလစ္ၾကရသည္။အိမ္အျပန္က်ေတာ့ ကားေဆာင့္မွာစိုးလို႕ ငယ္ငယ့္ကို တကၠစီကား ေရွ႕ခန္းမွာ ထိုင္ခိုင္းၿပီး ကိုကိုေသာ္ႏွင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တို႕ကားအေနာက္ခန္းမွာ ထိုင္လိုက္ခဲ့ၾကသည္။
အသြားတုန္းက မိန္းမႏွင့္ကိုယ့္ရင္ေသြးေလးအတြက္ ပူေနသျဖင့္ သတိမထားမိေသာ္လည္း အခု ေသြးျပန္ေအးသြားေတာ့မွ ေဘးမွ ေယာကၡမႀကီးကို ျပန္သတိထားမိလာသည္။ တခ်ိန္တုန္းက အခ်စ္ၾကမ္းခဲ့တာေတြ ျပန္ေတြးမိၿပီး ေလာင္တီးလာေလသည္။ အခု အခ်ိန္က ငတ္ျပတ္ေနတာက လည္းသူ႕စိတ္ကို ရိုင္းေစေလသည္လားမသိ။
တီခိုင္က ခုထိေတာင့္တုန္းေမာက္တုန္း မက်ေသးဘူး။ အဲဒီ က်က္သရည္ရွိခန္႕ျငားေခ်ာေမာလွေသာမ်က္ႏွာ၊ ထူလံုးလံုးႏွစ္ခမ္းေတြက သူ႕လိန္တန္ႀကီးကို အားရပါးရ စုပ္ေပးခဲ့တာေတြ ျပန္ေတြးမိၿပီး ေသြးေတြလည္းဆူ လာသည္။ ကိုကိုေသာ္ရဲ႕ အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းထေနေသာ အႀကည့္ေတြကို သတိထားမိေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကမ်က္ႏွာကို ခပ္တည္တည္ထားကာ ကိုကိုေသာ္ဘက္လွည့္မၾကည့္ ကားမွန္ျပဴတင္းမွ အျပင္သို႕ ေငးၾကည့္ေနလိုက္သည္။ တကယ္က သူ႕ ကၽြဲေကာ္ကိုင္းအနက္ေလးေထာင့္ မ်က္မွန္ေအာက္မွ မ်က္လံုးရႊဲႀကီးေတြက ရီေဝေနသည္။ သူ႕မွာလည္း ေဝဒနာေတြရွိသည္။ သူ႕ခံစားခ်က္ေဝဒနာေတြကို ရင္ဖြင့္ခဲ့ ရသူ၊ ခ်စ္သူေဟာင္း က အခုေတာ့ သူ႕သားမက္ျဖစ္ေနၿပီ မဟုတ္လား။ သူ႕သမီး ကိုယ္ဝန္ရင့္မာႀကီးနဲ႕ ဆိုေတာ့ ကိုကိုေသာ္လို႕ ကာမဆႏၵျပင္းပ်သူအဖို႕ ေတာ္ေတာ္ေလး ဆာေလာင္ေနမယ္မွန္းလည္း သူရိပ္မိထားသည္။ သမီး ေလးမ်က္ႏွာျဖင့္ သူ႕ကိုယ္သူ ထိန္းထားသည္။ ငါ့ဆႏၵကို အလိုလိုက္လို႕ မျဖစ္ဟု လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို အျမဲသတိေပးေနမိသည္။
ထိုအခ်ိန္မွာပင္ သူ႕ေပါင္ေပၚကို ကိုကိုေသာ့္လက္ဖဝါးက ေရာက္လာသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကိုကိုေသာ့္ ကို မ်က္လံုးခ်င္းဆံုၾကည့္ၿပီး မ်က္ေမွာင္ကုတ္ ၾကည့္လိုက္သည္။ ကိုကိုေသာ့္ လက္ဖဝါးေႏြးေႏြးက သူ႕တကိုယ္လံုး ကို အမ်ိဳးအမည္မသိဓါတ္ေတြ ျဖင့္ တုန္လႈပ္သြားေစသည္။ ကိုယ့္ဟန္ဖို႕ ဆိုေသာ စကားလို သူ႕လက္ျဖင့္ ကိုကိုေသာ့္လက္ေကာက္ဝတ္ကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ဖယ္ျပစ္ဖို႕ က်ိုး စားသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ကိုကိုေသာ္က ေတာင့္ခံကာမဖယ္ေပးပဲေနသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကိုကိုေသာ့္မ်က္ႏွာကို မ်က္ႏွာတင္းတင္းႏွင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ကိုကိုေသာ္ ၏ ရီေဝေနေသာမ်က္လံုး၊ ေတာင္းပန္ခယေနရွာေသာ မ်က္ႏွာေလးက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏ စိတ္ေတြကို အေရေပ်ာ္သြားေစသည္။ သူမဆူရက္ မေျပာရက္။ သူမ်က္စကို ကားေရွ႕ခန္းထိုင္ေနေသာ ငယ္ငယ့္ဆီသို႕ ျပစ္ျပလိုက္သည္။ ငယ္ငယ္ေတြ႕သြားမယ္ဆိုသည့္သေဘာ၊ ကိုကိုေသာ္က ေခါင္းယမ္းျပသည္။ ငယ္ငယ္မျမင္ႏိုင္ပါဆိုသည့္သေဘာ။ တကယ္လည္းျမင္ဖို႕က မလြယ္ပါ။ သူတို႕ ေဆးရံုက ျပန္သယ္လာသည့္ အထုပ္အပိုး တခ်ိဳ႕က ေပါင္ေတြ ဒူးေခါင္းေတြေပၚမွာတင္ထားသည္မဟုတ္လား။ ကိုကိုေသာ္က ထိုၾကားထဲမွ လက္လ်ိဳကာ အခြင့္အေရးကို အသံုးခ်လိုက္ျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ေနာက္ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး စိတ္ကိုေလွ်ာ့လိုက္ကာ မ်က္လံုးကို စံုမိွ္တ္ၿပီး ကားေနာက္မွီေပၚေခါင္းလွန္ထားလိုက္ေတာ့သည္။ ကိုကိုေသာ့္ လက္ဖဝါးက သူ႕ေပါင္ေပၚကို ေျဖးေျဖးခ်င္းပြတ္ေပးေနရာက ထမိန္အေပၚထပ္အလႊာေအာက္မွ တိုးဝင္ကာ ထမိန္အသားတလႊာထဲက်န္ေတာ့သည့္ေနရာမွ ေပါင္အတြင္းသား ေလးေတြကို ပြတ္သတ္လာခဲ့ေတာ့သည္
“ေသာ္ႀကီး ငါတို႕ ႏွစ္ေယာက္ကိစၥ ဘယ္လိုမွ ေပါက္ၾကားလို႕မျဖစ္ဘူးေနာ္”
“ ဟာ တီတီ ကလည္း ဒီေလာက္ေတာ့ က်ေနာ္သိပါတယ္ဗ်၊ က်ေနာ္လည္း အဲေလာက္မအပါဘူး”
“နင္မအ မွန္းငါသိပါတယ္ဟယ္၊ မအလို႕ပဲ ကိုယ့္တီတီကို အတင္းက်င့္တာေပါ့”
“ ဟာတီတီကလည္း က်ေနာ္ႀကိဳတင္ႀကံစည္ထားတာမွ မဟုတ္တာ အမွတ္မထင္ စိတ္မထိန္းႏိုင္ပဲ ျဖစ္သြားတာပါဆို “
“ အဲဒါ ဆိုရင္လည္း ဘာလို႕ ေနာက္တခါလည္း၊ တခါထည္းကိုမွ ပဲ ေနာက္တခါၿပီးေနာက္တခါဟြန္႕ မေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး၊ ကိုေအာင္ႏိုင္ ေတာင္ စယူကထည္းက ခုထိ ငါခေလးႏွစ္ေယာက္သာ ရလာတာ တေန႕ထည္း ေလးခါ မျဖစ္ဖူးဘူး”
“ တီတီ ကလည္း တကယ္ေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႕ထင္ခဲ့တဲ့ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္က တကယ္ျဖစ္လာတာကိုး၊ ေနာက္တခါဆိုတာ ေသျခာပါ့မလား ဆိုတဲ့စိုးရိမ္စိတ္နဲ႕ အခြင့္ေရးရတုန္း လုပ္မိတာပါ”
ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား ဗိုက္ဆာဆာျဖင့္ ညေနစာ စားၿပီး အိမ္သားေတြ ဘယ္သူမွ ျပန္မေရာက္ေသးသျဖင့္ အိမ္ေရွ႕ခန္း တီဗီေရွ႕ဆိုဖာေပၚတြင္၊ ႏွစ္ေယာက္သား ပူးပူးကပ္ကပ္ထိုင္ရင္း တြတ္ထိုးေနၾကျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ခါးေလးကို သိုင္းဖက္ထားၿပီး လက္ျပတ္ဝတ္ထားသျဖင့္ အဖံုးအကာမရွိသည့္ လက္ေမာင္းသားဝင္းဝင္းႀကီးကို နမ္းလိုက္သူ႕ပါးျဖင့္ဖိကပ္ထားလိုက္လုပ္ေနမိေလသည္။ထိုအခ်ိန္မွာပင္ တင္းေတာင္ ဟု အိမ္ေရွ႕တံခါးမွ ဘဲသံျမည္လာသျဖင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ကိုကိုေသာ့္ကို တြန္းထုတ္ျပစ္လိုက္ၿပီး မ်က္လံုးျပဴးႀကီးျဖင့္။
“ ေဟာသမီး ျပန္လာၿပီလားမသိဘူး၊ ေသာ္ၾကီး အရင္အတိုင္းေနေနာ္ မူမပ်က္နဲ႕”
ေျပာရင္းက ထမိန္ကို ေသျခာဆန္႕ရန္႕ဝတ္ရင္း အိမ္ေရွ႕တံခါးနားသို႕သြားလိုက္ေလသည္။
“ ေဟာ သမီးငယ္ ျပန္လာၿပီလား စာသြားၾကည့္မယ္ဆိုေတာ့ မိုးမ်ားခ်ဴပ္မလားလို႕၊ အိုေရေတြလည္း စိုရြဲလို႕ပါလား”
“ပထမေတာ့ အဲလိုပဲေလ ေမေမ ဒါေပမဲ့ သၾကၤန္ဆိုေတာ့ အသံေတြလည္းၾကားေနရေတာ့ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ခစ္ခစ္၊ အဲဒါ အိမ္ကို မျပန္ခင္လမ္းမွာ သူငယ္ခ်င္းကားနဲ႕ ေရပက္မ႑ပ္ေတြ နည္းနည္းပတ္ၾကည့္လိုက္တာ”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အေနာက္နားမွ ကပ္ပါလာေသာ ကိုကိုေသာ္ကလည္း ဝင္ေျပာလိုက္ေသးသည္။
“ နင္တို႕ အုပ္စုပဲ ရွိမွာပါဟာ သႀကၤန္တြင္း စာက်က္ရတယ္လို႕ မၾကားဘူးေပါင္”
“ ဟင္း ကိုေသာ္ တို႕လို သခ်ာၤ ဆိုရင္ေတာ့ ဟုတ္မွာေပါ့”
“ ဟဲ့သမီးငယ္ ကိုယ့္အကိုကို အဲလိုမေျပာနဲ႕ေလ”
“ အဟီး ရပါတယ္ တီတီ ရဲ႕ ငယ္ငယ္ နဲ႕က က်ေနာ္တို႕က စေနၾကပါ”
“ ကိုေသာ္က အိမ္မွာဘာလာလုပ္ေနတာလဲ ေရပက္ခံထြက္မယ္ဆို ကားနဲ႕”
“ သြားတယ္ေလဟ ငါေနနည္းနည္းမေကာင္းခ်င္လို႕ျပန္လာတာ အိမ္ေသာ့ေပ်ာက္လာလို႕ တီတီ့အခန္းမွာ လာခိုေနတာ၊ မဝင္းဝင္းသန္းကလည္း သႀကၤန္တြင္းဆိုေတာ့မလာဘူးေလ၊ မာမီကလည္း ေအာဒစ္ရွိလို႕ ေနာက္က်မယ္ဆိုတာမို႕၊ ဒီမွာပဲ တီဗီၾကည့္ ဝါးဒီးေပးရင္း ေစာင့္ေနတာ၊ အဟီးး”
“ ကဲကဲ သမီးငယ္ ေရစိုေတြသြားလဲလိုက္အုန္းဖ်ားေနမယ္”
“ ဟုတ္ကဲ့ ေမေမ”
တကိုယ္လံုးေရစိုရြဲေနေသာ ငယ္ငယ္ႏိုင္ က ပလပ္စတစ္ျဖင့္ ထုတ္ထားေသာ သူ႕စာအုပ္ထုပ္ကို သူ႕အေမအားလွမ္းေပးၿပီး ေနာက္ေဖးခန္းကို အေျပးေလး ဝင္သြားလိုက္သည္။ ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္ ဂလန္ဂလားကေလး ျဖစ္ေသာ္လည္း ေရစိုထမိန္ေအာက္က ဖင္လံုးေလးေတြက ဘတ္စကတ္ေဘာလံုးေလာက္ရွိေနေျခၿပီ၊ ေနာက္ ထမိန္က ပါးေတာ့ ေရစိုေအာက္က အတြင္းခံ အနက္ေရာင္ေလးက ထင္းေနသည္ကို အမွတ္မထင္ေငွးၾကည့္လိုက္မိေသာ ကိုကိုေသာ္ကို ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက တံေတာင္ျဖင့္လွမ္းတြက္ရင္း မ်က္ေစာင္းတခ်က္ထိုးလိုက္ေလသည္။ ေနာက္ခပ္တိုးတိုးေလးျဖင့္၊
“ ႏွာဗူးမက်နဲ႕ခေလးကို ဟြန္း”
ဟုေျပာလိုက္ေလသည္။ ကိုကိုေသာ္ လည္းရုတ္တရက္ ရွက္သြားသည္။ ငယ္ငယ္ႏိုင့္ကို တခါမွ သူ႕စိတ္ထဲ မျပစ္မွားမိ၊ ေမာင္ႏွမ လိုပင္ေနလာခဲ့သည္မွာ ယခုထိပင္၊ ဒီေန႕ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို လိုးလိုက္ရၿပီးမွ သူ႕စိတ္ ေတြက တမ်ိဳးျဖစ္လာတာထင္သည္။ အေမ ႏွင့္ပင္ က်ဴးလြန္ခဲ့ၿပီ ဆိုေတာ့ သမီးကိုေတာ့ ဘာလို႕ ေရွာင္စရာလိုအုန္းမလဲ လို႕ အေတြးဝင္သြားလို႕မ်ားလား၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေရွ႕မွာ ေနာက္ဆိုရင္ လံုးဝ ေရွာင္မွ ျဖစ္လိမ့္မည္ဆိုတာကို ကိုကိုေသာ္ ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္သြားေတာ့သည္။
“ ဟာတီတီ ကလည္း က်ေနာ့္စိတ္ထဲ ဘာမွ မရွိပါဘူး၊ ငယ္ငယ့္ကို က်ေနာ့္ ညီမ အရင္းလိုပါပဲ”
“ ဒါဆိုလည္း ၿပီးေရာ”
ကိုကိုေသာ္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေနာက္ဆိုရင္ ငါ့မ်က္လံုးေတြကိုပါ ဆင္ျခင္မွ ရေတာ့မယ္ဟု ေတြးေနမိပါေတာ့သည္။
……………………………………
ကိုကိုေသာ္ တေယာက္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးႏွင့္ အမွတ္မထင္ ျဖစ္ခဲ့ရၿပီးသည့္ ေနာက္ေန႕ မွ စ၍ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို အလစ္ေခ်ာင္းေနေသာ္လည္း သူ သြားၾကည့္လိုက္တိုင္း သူတို႕ အိမ္မွာ လူမျပတ္၊ ျဖစ္ေနသျဖင့္ မခ်င့္မရဲသာ ျဖစ္ေနခဲ့ရသည္။ ကိုကိုေသာ္ မေယာင္မလည္ႏွင့္ ေရာက္လာ တိုင္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး မွာ စိုးရိမ္သည့္ အမူအရာ ျဖစ္သြားေသာ္လည္း ေနာက္ေတာ့ ကိုကိုေသာ္၏ မအီမလည္ အမူအယာကို ရီခ်င္သည့္ ျပံဳးေစ့ေစ့ မ်က္ႏွာ သာ ျဖစ္လာေတာ့သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကိုယ္တိုင္ကလည္း တပတ္ေလာက္ၾကာၿပီးေတာ့ ကိုိကုိေသာ္ႏွင့္ ျဖစ္ခဲ့ရသည့္ အခ်ိန္က အရသာ အေတြ႕အႀကံဳေလးမ်ားကို စျမံဳျပန္ရင္း ျဖင့္ ေသြးေတြ ပူလာရသည္။ တခါတေလ လူလစ္လွ်င့္ ကိုယ့္ေစာက္ဖုတ္ေလး ကိုယ္ ျပန္ၿပီး ပြတ္မိသည့္အထိပင္ စိတ္က ထန္လာရသည္။
…………………….
ကိုကိုေသာ္ မွာ မဝင္းဝင္းသန္း ႏွင့္ အိမ္မွာ ႀကံဳတာေတာင္ စိတ္မလာေတာ့၊ သူ႕စိတ္ထဲ မွာ သူ႕တီတီသာ ရွိေနေတာ့သည္။ သူတို႕ အမွတ္မထင္ျဖစ္ခဲ့ၾကသည့္ ေန႕မွ ႏွစ္ပတ္ေလာက္အၾကာမွာေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တို႕ အိမ္မွ မုန္႕ဟင္းခါးခ်က္စား သည္ဆို၍ သူ႕မာမီ မူမူေက်ာ္ဦး အလုပ္မသြားမွီ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးအခန္းသို႕ ကူးလာခဲ့ၾကေလသည္။ ကိုကိုေသာ္မွာ ေက်ာင္းပိတ္ထားလို႕ ကြန္ျပဴတာ သင္တန္းတခုကို တက္ေနေလသည္၊ ငယ္ငယ္ႏိုင္တို႕ကေတာ့ ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္လို႕ ေက်ာင္းတက္ေနရေလၿပီ။
“ ေဟး လာၾက အေတာ္ပဲ တို႕လည္း စားေတာ့မလို႕”
ဦးေအာင္ႏိုင္က ေဒၚမူမူေက်ာ္ဦးတုို႕ကို ျပံဳးျပရင္း လွမ္းေခၚလိုက္သည္။ သူလည္း အလုပ္သြားဖို႕ အဝတ္အစား ေတြလဲထားၿပီးေနၿပီ၊ ငယ္ငယ္ႏိုင္လည္း ေက်ာင္းသြားဖို႕ အဝတ္အစားလဲထားၿပီးေနၿပီ ထမင္းစားပြဲေပၚမွာ ပုဂံလံုးမ်ားကို ေနရာခ်ေနေလသည္။
“ ဟင္း အေတာ္ပဲ အိမ္ခ်က္ မုန္႕ဟင္းခါး မစားရတာၾကာၿပီ ခစ္ခစ္”
ေဒၚမူမူေက်ာ္ဦးက ေျပာရင္း ဆိုရင္းျဖင့္ ကုလားထိုင္တလံုးကို ယူၿပီး ထုိင္လိုက္သည္၊ ေနာက္ေတာ့ စကားတေျပာေျပာျဖင့္ မုန္႕ဟင္းခါးကို မွိန္ရည္ရွက္ရည္ စားေသာက္ၾကသည္။ စကားေတြလည္း ေဖာင္ေလာက္ ေအာင္ေျပာျဖစ္ၾကသည္။ သႀကၤန္တြင္းတုန္းက အေတြ႕အႀကံဳမ်ားကို ျပန္ေျပာၾက ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တေယာက္ မ်က္ႏွာ နည္းနည္းေလး နီေနသည္။ ကိုကိုေသာ့္ကို မ်က္စေလးျဖင့္ တခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီး ဘာမွ ေတာ့ မေျပာ။ မုန္႕ကိုသာ ခပ္သုတ္သုတ္ေလး စားေနေတာ့သည္။
စားေသာက္ၿပီးသြားေတာ့ ဦးေအာင္ႏိုင္ ႏွင့္ ငယ္ငယ္ႏိုင္တို႕ အရင္ထြက္သြားၾကသည္၊ ဦးေအာင္ႏိုင္က ငယ္ငယ့္ကို ေက်ာင္းမွာ ခ်ထားေပးခဲ့ၿပီး အလုပ္ကို ဆက္သြားမည္ျဖစ္သည္။ေဒၚမူမူေက်ာ္ဦးကလည္း သြားမည္လုပ္ေတာ့ ကိုကိုေသာ့္ကို ဘယ္ႏွားမွာ ခ်ေပးခဲ့ရမလဲ ဟုေမးသည္။ ကိုကိုေသာ့္ ကြန္ျပဴတာသင္တန္း အခ်ိန္က ေစာေသးသည္မို႕ တခါတေလ ျမိဳ႕ထဲက တေနရာမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ ဆံုတတ္သည္။
“ သားဒီေန႕ ဘတ္စ္ကားနဲ႕ပဲ သြားေတာ့မယ္မာမီ”
“ ေအးေအး ေနပူထဲ ေလွ်ာက္မသြားေနနဲ႕ေနာ္ အခုတေလာ ေနက အရမ္းပူေနတာ”
“ဟုတ္ကဲ့ မာမီ”
ေဒၚမူမူေက်ာ္ဦး ေလွခါးမွ ဆင္းသြားတာ ၾကည့္ေနလိုက္ၿပီး မ်က္ေစ့ေအာက္က ေပ်ာက္သြားမွ ကိုကိုေသာ္က မိန္းတံခါးကို ပိတ္လိုက္ၿပီး အတြင္းမွ မင္းတုန္းခ်လိုက္သည္။ ေနာက္ ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတို႕ မီးဖိုခန္းသို႕ ဝင္လာခဲ့ေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက အခုနက စားၿပီးသြားေသာ မုန္႕ပုဂံေတြကို ေဆးေၾကာေနေလသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ ဆံပင္ကို တပတ္လွ်ိဳေလးထံုးထားၿပီး မနက္ေစာေစာ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး သနပ္ခါးေလး ပါးပါးလိမ္း ထားသျဖင့္ မ်က္ႏွာေလးမွာ သန္႕ရွင္း ၾကည္လင္ လို႕ေနေပသည္။ ေခါင္းကို ငံု႕ မ်က္လႊာေလးခ်ၿပီး ပုဂံေဆးေနတာကို ေဘးတိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာ့ေနေသာ မ်က္ေတာင္ရွည္ရွည္ေတြ၊ ရင္ဖံုးအက်ႌ ေအာက္မွ မို႕ေမာက္ေနေသာ ေရႊရင္အစံု၊ မသိမသာေလး ေကာက္ေနေသာ စြံ႕စြံ႕ကားကား တင္ပါးဆံု တို႕ကို ကိုိကိုေသာ္တေယာက္ၾကည့္လို႕မဝျဖစ္ေနေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႕ကို စူးစူးစိုက္စိုက္ ၾကည့္ေနေသာ ကိုကိုေသာ္ကို ေတြ႕လိုက္ရရာ မ်က္ႏွာကေလးနီျမန္းသြားေလသည္။
“ေဟ့ ေသာ္ႀကီး ဘာၾကည့္ေနတာလည္း လူကို တခါထည္း၊ ငရဲႀကီးမယ္ေနာ္”
ထိုအခါက်မွ ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးဆီသို႕ လွမ္းေလွ်ာက္သြားလိုက္ရင္း၊
“ ငရဲမကလို႕ ဘာပဲ ႀကီးႀကီး တီတီရယ္၊ တီတီက သိပ္လွတာပဲ တကိုယ္လံုးေျပာစရာမရွိဘူး”
“ေဟ့ မလုပ္နဲ႕ေနာ္ သႀကၤန္တုန္းက မွားခဲ့တာ မွားခဲ့ၿပီးၿပီ ေနာက္ထပ္မမွားနဲ႕ေတာ့
“က်ေနာ္ကေတာ့ မွားတယ္လို႕မထင္ပါဘူး တီတီရယ္ ကံေကာင္းသြားတာလို႕ပဲထင္တာပဲ”
အနားကပ္လာေသာ ကိုိကုိေသာ္ ဆီမွ အလြတ္ရုန္းဖို႕ႀကိဳးစားလိုက္ေသာ္လည္း ခ်ီတုန္ခ်တုန္ ျဖစ္ေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးခမ်ာ၊ ကိုကိုေသာ့္ လက္မ်ားက သူ႕ခါးေလး ကိုယ္လံုးတို႕ကို သိမ္းဖက္ခံလိုက္ရေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ ဒီၾကားထဲ သူ႕လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ ေမးရိုးေလးမ်ားကို ဖြဖြေလး နမ္းရႈံ႕လာသည့္ ကိုကိုေသာ့္ ႏူတ္ခမ္းမ်ားေၾကာင့္ တကိုယ္လံုးလည္း ႏူံးက်သလို ျဖစ္သြားရသည္။ သူကိုယ္တိုင္ကလည္း တပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ အေတြးထဲမွာ ကိုကိုေသာ္၏ အထိအေတြ႕ေတြကို တမ္းတ ေနမိသည္မဟုတ္ပါလား။
“ ဟင့္အင္း ေသာ္ႀကီး မေကာင္းဘူးနဲ႕တူတယ္ကြာ၊ တို႕ေတြ ထပ္မမွားသင့္ေတာ့ဘူး”
ပါးစပ္ကသာ ၿငီးၿငီးျငဴျငဴေျပာဆိုေနေသာ္လည္း အတင္းရုန္းဖယ္ျခင္းလည္း မရွိ၊ သူ႕ကို လည္း မ်က္လံုးခ်င္းဆိုင္မၾကည့္၊ မ်က္လႊာေလးကို ခ်ကာ တိုးတိုးေလး ေျပာေနရွာေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတေယာက္၊ တဏွာရာဂေသြးေတြ တရွိန္းရွိန္းထေနၿပီ ျဖစ္ေသာ ကိုကိုေသာ့္အတြက္က ပိုၿပီးေတာ့ ရမက္ပြားစရာ ျဖစ္ေနရသည္ကိုေတာ့ သူ႕ခမ်ာမသိရွာေပ။
ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ကိုယ္လံုး ကို သိုင္းဖက္ကာ သူ႕ဖက္ကို မ်က္ႏွာလွည့္ေစၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ႏူတ္ခမ္းေဖာင္းေဖာင္းေလးကို သူ႕ႏူတ္ခမ္းေတြႏွင့္ ဖိကပ္ကာ စုပ္နမ္းလိုက္သည့္အခ်ိန္မွာ ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ လက္ေတြက ကိုကိုေသာ့္ ပုခံုးႏွစ္ဘက္ကို တြဲခို လွ်က္ တကိုယ္လံုးလည္း ေပ်ာ့ေခြလာရေလေတာ့သည္။
ျပန္လည္တုန္႕ျပန္လာေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ အနမ္းေတြက ကိုကိုေသာ့္ကိုပင္ တအံ့တၾသျဖစ္ေစခဲ့ရသည္။ တကယ္ကေတာ့ ကိုကိုေသာ္ပင္မက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကိုယ္ႏိူက္ကပင္၊ သူ႕ကိုယ္ခႏၶာက ထိုကဲ့သို႕ တုန္႕ျပန္ေနမိသည္ကို အံၾသေနမိသည္။ ဘာလို႕ေၾကာင့္မွန္းေတာ့မသိ၊ ကိုေအာင္ႏိုင္ႏွင့္ ရကာစတုန္းက လိင္ကိစၥ ဆိုတာအသစ္အဆန္းမို႕ စိတ္လႈပ္ရွားခဲ့ရသည္၊ ရင္သိမ့္တုံ ခဲ့ရသည္။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ လင္မယား ဆိုတာ ဒါလုပ္ရမည္ ဆိုသည့္ အသိႏွင့္ တာဝန္ေက်ခဲ့သည္။ တခါတေလလည္း စိတ္ပါၿပီး တခါတေလစိတ္မပါ။ အဲေတာ့ ခေလးႏွစ္ေယာက္ရၿပီး ေနာက္ပိုင္း ကိုေအာင္ႏိုင္ က သူ႕အေပၚတပ္မက္မႈေတြ ေလွ်ာ့လာၿပီး၊ တျဖည္းျဖည္း ေသြးေအးလာခဲ့သည္မွာလည္း ပံုမွန္လို႕ပင္ သူေတြးထင္ထားခဲ့သည္။ အဲဒီမတိုင္မွီတုန္း ကပင္လွ်င္၊ ကိုေအာင္ႏိုင္ႏွင့္ နမ္းတုန္းက အခုလို လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ စိတ္လႈပ္ရွားမႈမ်ိဳးရွိခဲ့သည္လား ဆိုတာကို သိပ္မမွတ္မိေတာ့ေခ်။
သူ႕လည္ဂုတ္ကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္တြဲခိုၿပီး ပူေႏြးမြတ္သိပ္ေသာ အနမ္းမ်ား ေပးလာသည့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ႏူတ္ခမ္းထူထူ ႀကီးေတြထဲကို သူ႕လွ်ာဖ်ားေလးထိုးထည့္ေဆာ့ကစားရင္း ကိုကိုေသာ့္ လက္ဖဝါးေတြကလည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ အိစက္ေနေသာ တင္သားလံုးမ်ားကို အုပ္ကိုင္ ဆုပ္ႏွယ္ေပးေနမိသည္။ သူ႕လံုျခည္ေအာက္မွာ ေထာင္မတ္ေနသည့္ လိင္တန္ႀကီးကလည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏ ဗိုက္သားေလးေပၚ ထိုးေထာက္မိေနေလသည္။
တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ လွ်ာဖ်ားခ်င္းပြတ္သပ္စုပ္နမ္းေနၾကရင္း မွ ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကိုယ္ ကိုအသာထိန္းေပးရင္း ထမင္းစားပြဲ မွ ခံုတလံုးေပၚတြင္ အသာထိုင္ေပးလိုက္သည္။ သူကေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေရွ႕ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ရင္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ထမိန္အနားစ မွ ကိုင္၍ ထမိန္ကို ေပၚရင္း ေပၚထိ လွန္တင္လိုက္ေလသည္။ ကိုကိုေသာ္ က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ေခ်ာမြတ္သာ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားကို ငံု႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မရမ္းႏုေရာင္ ပိတ္သား အတြင္းခံေဘာင္းဘီကေလး၊
“ အိုေသာ္ႀကီး၊ မီးဖိုထဲမွာ ဘာလုပ္မလို႕လဲကြယ္”
“ တီတီ့ကို ေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးမလို႕ေလတီတီ”
ေျပာရင္းဆိုရင္းႏွင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ခါးနားမွ ေဘာင္းဘီသားေရေမွ်ာ့ႀကိဳးေလးကို လက္မ ျဖင့္ တဖက္တခ်က္ခ်ိတ္ကာ ေပါင္လံုးႀကီးမ်ားတေလွ်ာက္၊လိပ္ဆြဲ ေလးဆြဲခၽြတ္လာခဲ့သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ဦးက ကုလားထိုင္ေပၚမွ ဖင္ကို အသာေလးၾကြေပးသျဖင့္လည္း ခၽြတ္ရတာ လြယ္ကူျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ေဘာင္းဘီေလးကၽြတ္သြားေတာ့ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကိုိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိမတင္ၿပီး ေျခဖဝါးမ်ားကို ကုလားထိုင္ေပၚတင္ေပးလိုက္သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတေယာက္ ဒူးေထာင္လွ်က္ ကုလားထိုင္ေပၚထိုင္ေနသလို ျဖစ္ေနၿပီ၊ ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ဖင္ႀကီး ကို အသာဆြဲယူလိုက္ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ ကုထားထိုင္ေပၚမွာ ခပ္ေလွ်ာေလွ်ာအေနအထားေလးျဖစ္သြားၿပီး သူ၏ အေမႊးနက္နက္မ်ားဖံုးေနသည့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ကိုကိုေသာ့္ မ်က္ႏွာမွ တထြာခန္႕သို႕ ေရာက္လာေလေတာ့သည္။ ေစာက္ေမႊးနက္နက္မ်ား ရွိေနေသာ္လည္း ကိုကိုေသာ္မွာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ေစာက္ဖတ္ႏူတ္ခမ္းသား ညိဳညိဳ တြန္႕လိမ္လိမ္ေလးႏွင့္ အတြင္းသား နီတာရဲေလးမ်ားကို ေစာက္ရည္ၾကည္ ေရာင္ျပန္တလက္လက္ႏွင့္ ျမင္ေနရေလသည္။
“ ဟယ္ ေသာ္ႀကီးရယ္၊ ဘာလို႕ အဲလိုၾကည့္ေနတာလည္း ငါရွက္တာနဲ႕ေသေတာ့မယ္”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ တကယ္လည္း ရွက္သြားသျဖင့္သူ႕မ်က္ႏွာကို လက္ဖဝါးႏွစ္ဘက္ျဖင့္ ဖံုးအုပ္ထားလိုက္ေလသည္။ ကိုကိုေသာ္က သူ႕လက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားျဖင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေစာက္ေမႊးမ်ားကို အသာေဘးတဖက္တခ်က္သို႕ သပ္ဖယ္လိုက္ရင္း သူ႕ႏူတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္သားေလးမ်ားကို လွမ္းစုပ္ေပးလိုက္သည္။
“ အား..ကၽြတ္စ္….ရွီးးး”
ကိုကိုေသာ္၏ လွ်ာႀကီးကလည္း ေျမြေဟာက္လွ်ာကဲ့သို႕ တစ္လစ္တစ္လစ္ ကေလးလုပ္ရင္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသား အတြင္းသားမ်ားကို စတင္ရက္ေပးေနေတာ့သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ေစာက္ေစ့ေလးကို လွ်ာထိတ္ျဖင့္ထိုးေပးလိုက္၊ လွ်ာကို ေဘးတိုက္ဘယ္ညာလႈပ္ရွားရင္း ေစာက္ေခါင္းေလးအတြင္း ထဲ ဝင္သေလာက္ထိုးထည့္လိုက္ လုပ္ေပးေနရာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ ဖင္ႀကီးတၾကြၾကြႏွင့္ တရွီးရွီး ျငီးျငဴေနရေတာ့သည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ေစာက္ပတ္မွ အနံ႕မွာ သင္းသင္းေလး ျဖစ္ၿပီး မဝင္းဝင္းသန္း ေစာက္ဖုတ္လို အနံျပင္းျပင္း မဟုတ္သျဖင့္ ကိုကိုေသာ္မွာ အားရပါးရက္ ရက္လိုက္ စုပ္လိုက္လုပ္ေနေပေတာ့ရာ ၊ တခါမွ ေစာက္ပတ္အရက္မခံဘူးေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတေယာက္ အရသာထူးမ်ား ေတြ႕ေနၿပီး လူးလိမ့္ေနေအာင္ ခံစားေနရေလေတာ့သည္။ မၾကာခင္မွာပင္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက သူ႕ေပါင္ႏွစ္လံုးျဖင့္ ကိုကိုေသာ့္ ေခါင္းကို အတင္းညွပ္လာၿပီး ကိုကိုေသာ့္ဆံပင္မ်ားကိုလည္း အတင္းဆုပ္ကုိင္ ဆြဲယူကာ သူ႕ေစာက္ဖုတ္ျဖင့္ ဖိကပ္ထားလိုက္ျဖင္းျဖင့္ သူတခ်ီၿပီးသြားၿပီဆိုတာကို ကိုကိုေသာ့္အား သိသြားေစခဲ့ေတာ့သည္။
ကိုကိုေသာ္ကေတာ့ စီးက်လာေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေစာက္ရည္မ်ားကို သူ႕ေမးေစ့ ျဖင့္ ဘယ္ညာအေပၚေအာက္ ရသေလာက္ လႈပ္ရွား ပြတ္သပ္ေပးရင္း သူ႕ေခါင္းညွပ္ထားေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေပါင္ႀကီးႏွစ္လံုး ေလွ်ာ့ေပးမည့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနလိုက္ေတာ့သည္။
ၿပီးမွ မတ္တတ္ထရပ္လိုက္ၿပီး ႏူံးေခြသြားေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို လက္ကမ္းေပးရင္း၊
“လာတီတီ ဧည့္ခန္းက ဆိုဖာကိုသြားရေအာင္ ဟိုမွာက ထိုင္လို႕ပိုေကာင္းမယ္”
………………………………..
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ဘာမွ မေျပာေတာ့ ကိုကိုေသာ္လက္ကိုသာ ဆြဲခိုၿပီးလိုက္လာခဲ့ေတာ့သည္။ ေစာက္ဖုတ္ရက္သည္ ဆိုတာကို သူ ၾကားဖူးေနေသာ္လည္း တခါမွ မခံဘူး၊ ကိုေအာင္ႏိုင့္ကိုလည္း ဘုန္းနိမ့္မွာစိုးလို႕ ေခါင္းကို သူ႕ခါးေအာက္ပင္အေရာက္မခံခဲ့။ ကိုေအာင္ႏိုင္ကလည္း မလုပ္ခဲ့ပါ၊ အခုေတာ့ ကိုကိုေသာ္ လုပ္ေပးလိုက္တာ အသည္းတယားယားႏွင့္ တကယ္ေကာင္းမွန္းသိခဲ့ရၿပီ၊ ေနာက္ၿပီး ဟိုသႀကၤန္တြင္းတုန္းက ကိုကိုေသာ္ သူ႕ကို လိုးသလို အားရပါးရ လိုးတာကိုလည္း ခံခ်င္ေနမိၿပီ။
ခုလည္း သူ႕ကို ဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ခိုင္းၿပီး ကိုကိုေသာ္တေယာက္ သူ႕ရင္ဖံုးအက်ႌ ၾကယ္သီးေတြကို ျဖဳတ္ေနတာ ဘာမွမေျပာေတာ့၊ ကိုကိုေသာ့္ ပါးျပင္ေလးေတြကိုပဲ သူ႕လက္ဖဝါးျဖင့္ ပြတ္ေပးေနမိေတာ့သည္။
“ ေသာ္ႀကီး နင္ကေတာ့ ငါ့ကို အထင္ေသးေတာ့မွာပဲေနာ္၊ ဒီမိန္းမႀကီး လြယ္လိုက္တာလို႕”
“ဟာတီတီကလည္း ဘာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာလည္း၊ ဘယ္ကလြယ္ရမွာလည္း၊ က်ေနာ္တီတီ့ကို အဲလိုခ်စ္ခ်င္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလည္း ဆိုတာသိလို႕လား”
ရင္ဖံုးအကႌ်က ၾကယ္သီးေတြ ကၽြတ္သြားေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက သူ႕ကိုယ္ကိုမတ္ကာ အက်ႌကို လက္ႏွစ္ဖက္ေျမွာက္ကာ ခၽြတ္ေပးလိုက္သည္၊ ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ဘရာဇီယာကိုလည္း ေက်ာဘက္ကို လက္လ်ိဳကာ ဂ်ိတ္ျဖဳတ္လိုက္ေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္း ဂ်ိတ္ျပဳတ္သြားေသာဘရာဇီယာကို သူ႕ကိုယ္ေပၚမွ ခၽြတ္ခ်လိုက္ေလသည္၊ အခုေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ ကိုယ္အထက္ပိုင္းမွာ အိမ္ေနရင္းဝတ္ထားေသာ ေရႊဆြဲႀကိဳးမွ်င္မွ်င္ေလး တကံုးသာ ရွိေတာ့ၿပီး ေအာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ေလွ်ာ့ရဲရဲစည္းထားေသာ ထမိန္ႏွင့္ျဖစ္ေနေလသည္။
ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ႏို႕ႀကီး ႏွစ္လံုးကို သူ႕မ်က္ႏွာႏွင့္ အားရပါးရ လူးပြတ္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ သူ႕လက္ဖဝါးေတြျဖင့္ တဖက္တခ်က္ကိုင္ကာ ႏွယ္ရင္းမွ ႏို႕သီးေခါင္းတုတ္တုတ္ႀကီးေတြကို တျပြတ္ျပြတ္ျဖင့္ စုပ္ေနေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္း ေျပာလက္စ စကားဘယ္ေရာက္သြားမွန္းေတာင္မသိေတာ့ သူကာမဆႏၵေတြက တျဖင္းျဖင္း ျဖင့္ ျပန္ထလာျပန္ၿပီ မဟုတ္လား။ ကိုကိုေသာ့္ ေခါင္းမွ ဆံပင္ေတြကိုသာ ဖြေပးရင္း ေၾကာင္မေလးျငီးသလို ျငီးရင္းဇိမ္ခံေနမိေတာ့သည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ႏို႕ႀကီးေတြက အခြံႏြာထားေသာ အုန္းသီးေလာက္ရွိသည္။ သမီးႏွစ္ေယာက္ ႏို႕တိုက္ ခဲ့ရလို႕ထင္သည္၊ ႏို႕သီးေခါင္းညိဳညိဳေတြက လက္ခလည္လံုးေလာက္ေတာ့တုတ္သည္၊ သဘာဝ အတိုင္းႀကီးေသာ ရင္သားေတြမို႕ အျပာကားေတြထဲက ႏို႕အတုေတြလို တင္းရင္း ေထာင္မတ္မေန၊ နည္းနည္းေလးေတာ့ ေအာက္သို႕ အိက်ေနသည္။ မဝင္းဝင္းသန္းလိုႀကီးလည္း တြဲမေန။ ကိုကိုေသာ့္အျမင္မွာေတာ့ အရမ္းကို ဆက္ဆီျဖစ္သည္ဟုထင္မိသည္။
ကိုကိုေသာ္ တေယာက္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ႏို႕ႀကီးေတြကို အားရပါးရ နွယ္ဖတ္ဆုပ္ႏွယ္၊ တျပြတ္ျပြတ္စို႕ရာမွ အားရသြားေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ဦး ကိုယ္ေပၚရင္ခ်င္းအပ္ေမွာက္ၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ႏူတ္ခမ္းထူထူ ေတြကို ငံုစုပ္နမ္းမိျပန္သည္။ ကိုကိုေသာ္က သူ႕တီရွပ္ကိုလည္း ခၽြတ္ၿပီး ၾကမ္းတေနရာကို လႊတ္ျပစ္ထားၿပီးၿပီမို႕ သူ႕ရင္ဘတ္ေအာက္မွာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ဦး ႏို႕ႀကီးႏွစ္လံုးက ေက်ာက္ေက်ာတုံုးႀကီးႏွစ္ခုလို အိအိကေလးခံေနသည္မွာ အလြန္အရသာရွိေနေပသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ႏို႕သီးေခါင္းေတြကလည္း မာေတာင္ေနသည္မို႕ တခ်က္တေလ သူ႕ႏို႕သီးေခါင္းကေလးကို လာပြတ္လိုက္ေတာ့ ၾကက္သည္းပင္ထသြားရသည္။
ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးေပၚ ေမွာက္ရက္ ႏူတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္နမ္းေနရင္းမွ သူ႕လံုခ်ည္ကို ကန္ခၽြတ္လိုက္သလို၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ထမိန္ကိုလည္း ဆြဲလွန္တင္လိုက္ေလသည္။ အခုေတာ့ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္သားခ်င္းလည္းပြတ္မိေနၾကေလၿပီ။ ကိုိကုိေသာ္၏ မာေတာင္ေနေသာ လိင္တန္ႀကီးက တရမ္းရမ္း ျဖစ္ေနေသာ္ျငား၊ သူ၏ ပစ္မွတ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားအလယ္တည့္တည့္မွာ ျဖစ္၍ ဘယ္လိုမွ မလြဲ ႏိုင္ပါေျခ၊ သို႕ေသာ္လည္း အေတြ႕အႀကံဳမရွိၾကပါက တန္းဝင္ဖို႕ မလြယ္ႏိုင္ပါ။ ကိုကိုေသာ္က ခါးကေလးကို နည္းနည္းကုန္းလို႕သူ႕လိင္တန္ႀကီးကို ကိုးဆယ္ဒီဂရီေထာင္ၿပီး ေရွ႕ကို အတိုး၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကလည္း ဖင္ႀကီးအသာၾကြေပးကာ ပစ္မွတ္ကို လမ္းေၾကာင္းတည့္ ေအာင္ထားေပးလိုက္ ျဖင့္ ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ကို ျဖစ္သြားရပါသည္။ ကိုကိုေသာ္၏ ဒစ္ထိပ္ဖူးက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသားေလးေတြကို ထိုးၿဖဲၿပီး တြန္းဝင္သြားေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ခမ်ာ သူ႕ပါးစပ္ထဲေရာက္ေနေသာ ကိုကိုေသာ့္လွ်ာကို အတင္းစုပ္ယူမိလိုက္ၿပီး သူ႕လက္သည္းမ်ားကလည္း ကိုကိုေသာ့္ ေက်ာျပင္ႀကီးကို ကုတ္ျခစ္လိုက္မိပါေတာ့သည္။
“အင့္….အီးးးး ရွီးး…”
“ကၽြတ္စ္..ကၽြတ္စ္..”
“ေဖာက္...ဖတ္...စြတ္...ဖတ္….ဖလြတ္...ဖတ္….”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ ဆိုဖာေပၚပက္လက္အေနအထားမွ လက္မ်ားက ကိုကိုေသာ့္လည္ဂုတ္ကို တြဲခိုဆြဲထားသည္။ ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ဒူးေခါက္ေကြးေနရာကို တဘက္တခ်က္ကိုင္တြန္းထားလွ်က္ အားရပါးရ ေဆာင့္ေနေလသည္။ ထိုပံုစံမွာ ကိုကိုေသာ္၏ လီးႀကီးတေခ်ာင္းလံုး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေစာက္ေခါင္းထဲကို အဆံုးထိ ေဆာင့္ေဆာင့္ဝင္ေနေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏ ေစာက္ေခါင္းအတြင္း နက္နက္ထဲ ကိုေအာင္ႏိုင့္လီး မေရာက္ထိခဲ့သည့္ ေနရာမ်ားကိုပါ ထိေနေလရာ၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တေယာက္ ၾကက္သည္းတဖ်န္းဖ်န္း ျဖင့္ အရသာ မ်ား ေတြ႕ေနရေလေတာ့သည္။
ကိုကိုေသာ္ က အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာေဆာင့္ေနရင္းက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကိုယ္ခႏြာတခုလံုး ေတာင့္တင္းလာတာႏွင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲမွလည္း လႈပ္စိလႈပ္စိ ျဖစ္လာေတာ့ သူလည္း ေရရွည္ထိန္းမထားႏိုင္ေတာ့ သူ႕လိင္တန္တြင္းက သုတ္ရည္မ်ားက ေရပန္းမွ ထြက္သလို ျပစ္ကနဲ ျပစ္ကနဲ ပန္းထြက္သြားရေလေတာ့သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာလည္း ကာမအရသာ အထြတ္အထိပ္ေရာက္ေနခ်ိန္မွာပင္ သူ႕ေစာက္ေခါင္းအတြင္းထဲသို႕ ပူေႏြးေသာ လရည္မ်ား ျဖန္းပက္ေပးျခင္းကို ခံလိုက္ရသျဖင့္ အရသာ ႏွစ္ဆ တိုးကာ ကိုကိုေသာ့္ကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ႀကီး ဖက္ထားလိုက္မိပါေတာ့သည္။
“အား..ေကာင္းလိုက္တာ တီတီ ရယ္”
“ အင္း…”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး က အသိတရားျပန္ဝင္လာေတာ့ ပါးစပ္က ထုတ္ေျပာရမွာ ရွက္သျဖင့္ သက္ျပင္းကေလး ျဖည္းျဖည္းသာ မႈတ္ထုတ္လိုက္ရင္း ကိုကိုေသာ့္ကို အသာဖြဖြေလး ဖက္ထားရင္း သူ႕မ်က္ႏွာကို ကိုကိုေသာ့္ ပုခံုးေပၚအပ္ကာ နားေနေတာ့သည္။ ကိုကိုေသာ္ကလည္း သူ၏ မေပ်ာ့မမာ လီးႀကီးကို ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ေစာက္ေခါင္းထဲ ခနစိမ္ထားရင္း က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကိုယ္ေပၚသူ႕ကိုယ္လံုးႀကီး မဖိမိေအာင္ သူ႕တေတာင္ကို ဆိုဖာေပၚေထာက္ကာ အေပၚကထပ္လွ်က္နားေနလိုက္ေလသည္။
“ ဟယ္ ဆိုဖါေပၚေပကုန္ေတာ့မယ္”
တျဖည္းျဖည္းေပ်ာ့လာေသာ လီးႀကီးက ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ျပန္ထြက္လာေတာ့ သူ႕သုတ္ရည္မ်ားႏွင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေစာက္ရည္ေတြက ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ အျပင္သို႕ စီးထြက္လာသျဖင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကထေအာ္လိုက္မိျခင္းသာ္။ အဲဒါကို သိလို႕လည္း ကိုကိုေသာ္က ကမန္းကတမ္းထၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ခါးတြင္လံုးတက္ေနေသာ ထမိန္သားကို ဆြဲခ်ကာ ေစာက္ဖုတ္ဝကို ဖိပိတ္ေပးလိုက္ေလသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္း ကမန္းကတန္းထ၊ သူ႕ထမိန္ျဖင့္ ေပါင္ခြၾကားကို အုပ္ကာ မီးဖိုေခ်ာင္သို႕ ေျပးသြားေတာ့သည္။ ေနာက္ေန႕မွာေတာ့ ကိုကိုေသာ္ က သူ႕မာမီ အလုပ္သြားၿပီး မွ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အခန္းသို႕ ကူးလာခဲ့ေတာ့သည္။
..ေဒါက္..ေဒါက္..
တံခါးဖြင့္လိုက္လို႕ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို ေတြ႕သည္ႏွင့္ ကိုကိုေသာ္က ေသျခာေအာင္ တိုးတိုးေလး ေမးလိုက္သည္။
“ တီတီ ငယ္ငယ္ေရာ ေက်ာင္းသြားၿပီလား၊ အန္ကယ္ေရာ၊”
“ အိမ္မွာ ဘယ္သူရွိေတာ့မလဲဟဲ့ ဒီအခ်ိန္မွေတာ့၊ ဘာလုပ္မလို႕လဲ”
အိမ္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိဘူး ဆိုေသာ စကားကို ၾကားတာႏွင့္ ကိုကိုေသာ္က အခန္းထဲ အျမန္ဝင္လိုက္ၿပီး အတြင္းမွ တံခါးကို ဂ်က္ခ်လိုက္ေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကိုလည္း ဆြဲဖက္ကာ ႏူတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္လိုက္ေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္းခန ျပန္လည္နမ္းစုပ္လိုက္ၿပီး မွ ကိုကိုေသာ့္ရင္ဘတ္ကို အသာတြန္းကာ။
“ ဟဲ့ ခနေနအုန္း၊ တီတီေရခ်မ္းေလးလဲမလို႕ သြား မီးဖိုထဲမွာ ၾကက္ဥေက်ာ္နဲ႕ ေကာ္ဖီရွိတယ္ သြားစားထားႏွင့္ တီတီ လာခဲ့မယ္။”
ကိုကိုေသာ္လည္း ဒီေန႕လည္း သင္တန္းမသြားေတာ့ ဘူး ဒီမွာပဲ အခ်ိန္ျဖံဳးေတာ့မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ထားသျဖင့္ ေအးေအး ေဆးေဆး ပင္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ သြား စားပြဲေပၚက စားစရာ ေသာက္စရာေတြကို စားေသာက္ေနလိုက္ သည္။
ခနေနေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး မီးဖိုခန္းထဲဝင္လာၿပီး ကိုကိုေသာ္ အားရပါးရ စားေသာက္ေနသည္ကို ၿပံဳးၿပံဳးေလးၾကည့္ၿပီး အနားေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။
“ နင့္မာမီ မနက္စာ မေကၽြးသြားဘူးလား ဟဲ တခါထဲ စားေနလိုက္တာ”
“ ဟင့္အင္း အခုမွ ဆာလာတာ၊ အိပ္ယာႏိုးကထဲက တီတီ ကိုေတြ႕ဖို႕ပဲစိတ္ထဲ ေလာေနတာ”
“ဟင္ ေသာ္ႀကီး နင့္ဟာကလည္း ေလ ဒုကၡေတာ့ ျဖစ္ေတာ့မယ္ထင္တယ္ေနာ္”
“ ဘာလို႕လည္း တီတီ ကလည္း”
“ ဟယ္ ငါတို႕ကိစၥ ေပါက္ၾကားသြားလို႕ကေတာ့ ငါလည္း ဘယ္မွာ မ်က္ႏွာသြားထားရေတာ့မလည္း ၊ ေသဖို႕ပဲရွိေတာ့တယ္”
“ ဟာ တီတီကလည္း က်ေနာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ထဲ သိတဲ့ဟာ ဘယ္သူက လိုက္ေၾကျငာေနမွာမို႕လဲ”
“ တီတီ ကေတာ့ ေၾကာက္ေနတယ္ကြာ”
ကိုကိုေသာ္က ထိုင္ရာမွ ထ ၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို ရင္ခြင္ထဲ အသာဆြဲယူေပြ႕ဖက္လိုက္သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကလည္း အလိုက္သင့္ေလး ကိုကိုေသာ့္ ပုခံုးေပၚကို ပါးေလး အပ္ကာ ကိုကိုေသာ့္ ေက်ာ္ျပင္ကို ျပန္တြယ္ဖက္ထားလိုက္သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏ ရင္ေတြ လည္း တဒိန္းဒိန္းခုန္ေနသည္။ စိတ္ထဲကလည္း အဲလိုေၾကာက္လာေလ၊ စိတ္လႈပ္ရွားလာေလ၊ သူ႕အဖုတ္ကလည္း ရြစိရြစိျဖစ္လာေလ ျဖစ္ေနရသည္။ အရင္တုန္းက အိပ္ယာထ ရင္ ဒီေန႕ က မေန႕ကလိုပါဘဲ ဟု ပ်င္းေနတတ္သူက မ်က္ေစ့ႏွစ္လံုးပြင့္တာႏွင့္၊ ကိုကိုေသာ္ နဲ႕ ဒီေန႕ေတြ႕ရအုန္းမလားဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႕ စိတ္လႈပ္ရွားလာခဲ့ရသည္။
အသက္ေလးဆယ္မွာ ဘဝစ တယ္ ဆိုတာ အဲဒါမ်ိဳးလားဟုလည္းေတြးေနမိခဲ့ေလသည္။
အိစက္ေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ရင္သားအစံုက သူ႕ရင္ဘတ္ကို အိကနဲ လာဖိကထဲက ကိုကိုေသာ့္ လိင္တန္ႀကီးက ဒုတ္ကနဲ မာေတာင္လာရသည္။ ကိုကိုေသာ္ လက္ေတြကလည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို သိုင္းဖက္ရင္းမွ အေနာက္ဘက္သို႕ ေကာ့လံုးထြက္ေနေသာ တင္သား အစံုကို လက္ဖဝါးတဖက္တခ်က္ျဖင့္ ျဖစ္ညွစ္ဆုပ္ႏွယ္ေပးလိုက္မိသည္။ တခ်က္တခ်က္လည္း သူ႕ကိုယ္ကို ဆြဲကပ္လိုက္ရာ ေထာင္မတ္ေနေသာ လိင္တန္ႀကီးက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ဗိုက္သားေနရာေလးကို သြားေထာက္မိေနေလသည္။
“ လာ တီတီ တို႕ အခန္းထဲ သြားၾကရေအာင္ပါ”
ဒီတခါေတာ့ ဘာမွ မူေနတာေတြ မရွိေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုး အခန္းထဲ ေရာက္တာနဲ႕ ကိုယ္ေပၚက အဝတ္အစား ေတြ အကုန္ခၽြတ္ျပစ္လိုက္ၾကသည္။ ကိုကိုေသာ္က အဲလို ကိုယ္လံုးတီး တေယာက္နဲ႕တေယာက္ ဖက္ထား ရတာ အသားခ်င္းထိေနရတာကို ၾကိဳက္သည္။
ကိုကိုေသာ္က အခန္းထဲ ေရာက္သည္ႏွင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို တကိုယ္လံုးအႏွံ႕နမ္းရံႈ႕ရင္း ဘာဂ်ာ ေကာင္းေကာင္း ေပးလိုက္သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက လည္း အရသာလည္းသိေန၊ေမွ်ာ္လည္းလင့္ ေနသူမို႕ မ်က္ေစ့ကို စံုမွိတ္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္က အိပ္ယာခင္းကို ကုတ္ျခစ္ဆြဲၿပီး ခံရွာသည္။ ကိုကိုေသာ္ သူ႕ေစာက္ဖုတ္ကို ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္ ရက္မႈတ္စုပ္ ေပးလိုက္လို႕ တခ်ီၿပီးသြားေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အသက္ကို ပံုမွန္ျဖစ္ေအာင္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းရႈရင္း ပက္လက္ကေလးအေမာေျဖေနမိသည္။ ကိုကိုေသာ္က ကုတင္ေပၚတက္လာၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးေပၚခြလွ်က္ ဒူးကို ဂ်ိဳင္းေအာက္တဖက္တခ်က္မွာ ေထာက္လိုက္သည္။ သူ၏ေထာင္မတ္ေနေသာ လိင္တန္ႀကီးမွာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး
ရင္ႏွစ္မႊာၾကားမွေန၍ အေျမွာက္ႀကီးလို ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးေမးေစ့ဆီသို႕ ေခါင္းတည္ေနေပသည္။ ပထမေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ႏို႕ႀကီးႏွစ္လံုးျဖင့္ သူ႕လိင္တန္ႀကီးကို ညွပ္ကာ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုပ္လိုးၾကည့္ေသးသည္။ သို႕ေသာ္လည္း အေျခာက္တိုက္မို႕ လုပ္လို႕မေကာင္း ေနာက္မွ လိုးရွင္းယူလာရမည္ဟု ေတးထားလိုက္ရင္း သူ႕ကိုယ္ကို ေရွ႕တိုးလာလိုက္သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ မ်က္လံုးကေလး ျပဴးးသြားသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က သူ႕ကို တခါမွ ဘာဂ်ာမေပးဖူးသလို သူလည္း တခါမွ ပုေလြ မမႈတ္ဘူးခဲ့။ ပုေလြမႈတ္တယ္ဆိုတာ ဖာသည္ေတြပဲ လုပ္တာ ဟု သူထင္ထားခဲ့သည္။ သို႕ေပမဲ့ အခု သူ႕ကို ကိုကိုေသာ္ ဘာဂ်ာေပးေတာ့ ေကာင္းမွန္းသူသိသြားသည္မဟုတ္လား ၊ သူ႕ဘက္ကလည္း ျပန္လုပ္ေပးရမယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ကိုကိုေသာ့္လီးထိပ္ႀကီး သူ႕ႏူတ္ခမ္းဝကို လာထိေတာ့ သူ႕ပါးစပ္ေလးကို အသာဟ ေပးလိုက္မိသည္။
“ အု.. ဂလု..ဖု.”
ကိုကိုေသာ္က ကုတင္ေခါင္းရင္းဘုတ္ကို လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ကိုင္ကာ သူ႕ကိုယ္ကို ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးအေပၚမွာ အုပ္မိုးလွ်က္၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးပါးစပ္ကို သူ႕လီးႀကီးထိုးထည့္လိုက္ေတာ့ လီးႀကီးမဆံုးခင္ပင္ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး လည္ေခ်ာင္းကို သြားထိုးမိေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္း အသက္ရူမွားသြားၿပီး ကိုကိုေသာ့္ဗိုက္ကို ေအာက္မွ ဆီးတြန္းထားေလေတာ့သည္။ ထိုအခါမွ ကိုကိုေသာ္လည္း သူေလာသြားမွန္းသတိရၿပီး ဝင္သေလာက္ကေလးကိုသာ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္လုပ္ေပးေနေတာ့သည္။
“ အား တီတီ့ ပါးစပ္ေလးက ေႏြးေနတာပဲ၊ တီတီ နည္းနည္းစုပ္ေပးအုန္းေလ”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ ဘာလုပ္ေပးရမွန္းမသိပဲ ဒီတိုင္းခံေနရာမွ ကိုကိုေသာ္ ေျပာလိုက္သျဖင့္ လီးႀကီးကုိ သၾကားလံုးစုပ္သလို တျပြတ္ျပြတ္စုပ္ေပးေလေတာ့သည္။
"ျပြတ္စ္ျပြတ္စ္"
"ဖတ္ဖတ္..အား"
မၾကာခင္ ကိုကိုေသာ့္ လီးႀကီးမွာ ယားယံလာၿပီး သုတ္ရည္မ်ားပန္းထြက္သြားရာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ ဘယ္လိုမွလည္း ရုန္းထ၍မရသျဖင့္ အသက္ေအာင့္ၿပီး သုတ္ရည္မ်ားကို တဂြပ္ဂြပ္ မ်ိဳခ်ျပစ္ေနရေလေတာ့သည္။ကိုကိုေသာ္ ႏွင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတို႕ ၏ ဆက္ဆံေရးမွာ ထိုအခါမွ စ၍ လံုးဝကို ေျပာင္းလဲ သြားခဲ့ရေလေတာ့ သည္။ ကိုကိုေသာ္မွာ သူ႕အိပ္မက္ ထဲက အမ်ိဳးသမီးကို လက္ေတြ႕ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့လို႕ အရမ္းကို စိတ္အားထက္သန္ၿပီး တတီတီ ထဲ တီ ေနရသလို၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ လည္း ယခုမွ ဘဝကို စရသလို၊ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ ႏွင့္ ေသြးသားဆႏၵခံစားမႈ၊ တို႕က သက္ဝင္လာခဲ့သျဖင့္၊ သူ႕အတြက္ေတာ့ ေန႕သစ္ ေတြလိုပင္။
သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္မွာ လူလစ္ရင္ လစ္သလို လိုးၾက ေဆာ္ၾကရံု သက္သက္သာမက သံေယာဇဥ္ ေတြ ပိုခိုင္မာ လာၿပီး၊ ေႏွာင္ႀကိဳးေတြလည္း ပိုတြယ္လာခဲ့ၾကရသည္။ တေယာက္ ႏွင့္တေယာက္ ပိုၿပီးပြင့္လင္းလာခဲ့ၾကသလို၊ ကာမ ဆႏၵ ေရ အလွ်င္မွာလည္း ကူးလို႕ အရမ္းကို ေကာင္းေနၾကသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏ အိမ္တြင္း ေနရာအႏွံ႕ ပံုစံမ်ိဳးစံု ေအာင္လုပ္ဖူးေနၾကၿပီ။ ေနာက္ေတာ့ စြန္႕စားခန္းေလး ေတြ လုပ္ရတာကို ပင္ ပိုၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားလာၾက ရသည္။ အေခၚအေဝၚေတြလည္း ေျပာင္းလာရသည္။ ပထမေတာ့ ေနာက္ရင္း ေျပာင္ရင္းျဖင့္ ေနာက္ေတာ့လည္း ပါးစပ္က အသားက်သြားၾကသည္။ လူေရွ႕မွာ တီတီခိုင္ ႏွင့္ ေသာ္ႀကီး ဟု ေခၚေနၾကေသာ္လည္း သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ထည္း ဆိုလွ်င္ ေမာင္ ႏွင့္ ခိုင္ ျဖစ္ေနၾကေလၿပီ။
စြန္႕စားခန္းေလးေတြ ဆိုသည္မွာ အစပိုင္းကေတာ့ လူေတြ အမ်ားၾကားထဲမွာ ကိုကိုေသာ္က လူေတြ မျမင္ေအာင္၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ဖင္ကို ဆိတ္ျခင္း၊ လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ျခင္း၊ စတာေတြ လုပ္သည္။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ အိမ္ထဲ မွာ အျခားသူမ်ားရွိလွ်က္၊ ကြယ္ရာ ေဒါင့္၊ ေခ်ာင္ တေနရာမွာ ဝင္ၿပီး ကစ္ဆင္းဆြဲျခင္း။ ႏို႕ႏုယ္ျခင္းမ်ားလုပ္သည္။ ထိုမွ တဆင့္တက္ ကာ ပိုရဲလာၾကေတာ့သည္။
ဦးေအာင္ႏိုင္ အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာ တီဗီၾကည့္ေနတုန္း၊ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို ထမင္းစားပြဲေပၚလက္ေထာက္ကုန္းခိုင္းၿပီး ထမိန္လွန္ကာ ကိုကိုေသာ္ အေနာက္မွ လိုး သည္က ေတာ့ ရိုးသြားၿပီလို႕ေတာင္ ေျပာလို႕ရသည္။
တေန႕ေတာ့ ကိုကိုေသာ္ အရမ္းကို အတတ္ဆန္းလိုက္သည္။ တနဂၤေႏြ ေန႕ ထံုးစံ အတိုင္း၊ ငယ္ငယ္ က သူငယ္ခ်င္းေတြ အိမ္သြားသည္။ ကိုေအာင္ႏိုင္က အိပ္ယာထ မနက္စာ စားၿပီးတာႏွင့္ တီဗီေရွ႕ထိုင္တတ္သည္။ ထိုေန႕က ကိုကိုေသာ္ ေရာက္သြားေတာ့ ငယ္ငယ္က အျပင္ထြက္ဖို႕ ဟန္ျပင္ေနသည္။ ဦးေအာင္ႏိုင္က ေဘာလံုးပြဲ ထိုင္ၾကည့္ေနသည္။ ဦးေအာင္ႏိုင္ႏွင့္ ငယ္ငယ္တို႕ကို ႏူတ္ဆက္ၿပီး ကိုကိုေသာ္က ထံုးစံအတိုင္း မီးဖိုေခ်ာင္ဝင္ၿပီး ဟိုဒီႏိုက္စားေသာက္တတ္သည္။ ဦးေအာင္ႏိုင္ အတြက္ ေဖ်ာ္ေသာ ေကာ္ဖီကို တနဂၤေႏြ ဆိုရင္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ကိုကိုေသာ္အတြက္ပါ အပိုတခြက္ေဖ်ာ္ထားေပးေလ့ ရွိသည္။
ကိုကိုေသာ္ ေကာ္ဖီေသာက္ ေနစဥ္၊ ငယ္ငယ္ ထြက္သြား၍ အိမ္တံခါးကို သြားပိတ္ေပး သည့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး မီးဖိုထဲသို႕ ဝင္လာသည္။ အိမ္ေနရင္း မနက္ေစာေစာ ေရမိုးထ ခ်ိဳးထားၿပီး သနပ္ခါး ပါးပါးလိမ္းကာ ဆံပင္တပတ္လ်ိဳေလး ထံုးကာ ဆံပင္စကို ရင္ဘတ္ေပၚခ်ထားေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို၊ ကိုကိုေသာ္က ဆီးႀကိဳေပြ႕ဖက္ကာ နမ္းလိုက္သည္၊ လက္ျပတ္အက်ႌဝတ္ထားသျဖင့္ ေခ်ာမြတ္ေနေသာ လက္ေမာင္းသား အိအိ ေတြကလည္း ေအးစက္ေနသည္။
“ေမႊးလိုက္တာ ခိုင္ရယ္.. ေမာင္ နမ္းလို႕ မဝဘူး”
“အင္းပါ ေမာင္ က ေနာက္ ရြယ္သူ ေကာင္မေလး အသစ္နဲ႕ေတြ႕ရင္ ခိုင့္ ကို အဲလိုေျပာအုန္းမလား ၾကည့္ေသးတာေပါ့”
“ ခိုင္က ေမာင့္ရဲ႕ အခ်စ္ဦးပါ ခိုင္ရယ္”
“ အလကားစ တာပါေမာင္ရယ္၊ ေမာင္ ေနာက္ ရြယ္သူေကာင္မေလး တေယာက္ရသြားလည္း ခိုင္က ဘာေျပာပိုင္ခြင့္ရွိမွာလည္း၊ ခိုင့္မွာလည္း ကာမပိုင္ရွိၿပီးသားပဲဟာ၊ ခိုင့္ကို ေမာင္ ပ်င္းမသြားတဲ့ အထိ ခ်စ္သြားရင္ေက်နပ္ၿပီ။ ပ်င္းသြားရင္လည္း ရွင္းရွင္းသာေျပာ၊ ခိုင္ ကနားလည္ၿပီးသား”
“ ဟာ ခိုင္က လည္း မျဖစ္ေသးတာေတြကို ႀကိဳေျပာၿပီး စိတ္ဆင္းရဲေအာင္လုပ္မေနပါနဲ႕၊ ေမာင့္ကို တကယ္ခ်စ္လား”
“ ခ်စ္လို႕ပဲ ဒီေလာက္လိုက္ေလွ်ာထားၿပီးပဲဟာ၊ ကိုေအာင္ႏိုင္ နဲ႕ အတူတူသာ အိပ္ေနတာ ခိုင္က ဟိုကိစၥကို စိတ္မပါေတာ့ဘူး လို႕ပဲလုပ္ၿပီး မေပးပဲထားတာၾကာလွၿပီ ေမာင္တေယာက္ပဲ ခိုင္ က ဟိုဟာ အလုပ္ခံတာ၊ ဟင့္၊ တကယ္ေတာ့ ေမာင့္မယား လို႕ေတာင္ေျပာလို႕ရေနၿပီ”
“ ဒါဆို ေမာင္ ဟိုအိမ္ေရွ႕က ဆိုဖာေနာက္မွာ မတ္တတ္ရပ္ ေကာ္ဖီေသာက္ ရင္း ေဘာလံုးပြဲၾကည့္ေနတုန္း ေမာင့္ကို ပုေလြမႈတ္ေပး”
“ဟင္ ေမာင္ကလည္း အိမ္ေရွ႕မွာ ကိုေအာင္ႏိုင္လည္း တီဗီၾကည့္ေနတယ္ေလ၊”
“ သူလည္း ေဘာလံုးပြဲ စိတ္ဝင္စား ေနတာပါ၊ ခိုင္ကလည္း ေနာက္ၿပီး ဆိုဖာေနာက္မွီက လည္းျမင့္ေတာ့ သူ႕ ေနရာက ဆိုမျမင္ရပါဘူး၊ ခိုင္က အခန္းေထာင့္ေလးကစၿပီး အသာေလး ေလးဘက္ေထာက္လာလိုက္၊ အန္ကယ့္ေနရာက မျမင္ရပါဘူး”
စြန္႕စားရမည့္ လယ္ပယ္က အရမ္းျမင့္ေနၿပီမို႕ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ရင္ေတြ တအားခံုလာသည္။ သူ႕ ေစာက္ဖုတ္မွာလည္း အရည္ေတြ စစိုလာၿပီ။ ငါေတာ့ ဒုကၡေရာက္ေတာ့မွာပဲ ဟုလည္း ေတြးေနမိသည္။ သူ ကိုကိုေသာ့္အလိုကို လိုက္ေတာ့မယ္မွန္းလည္း သူ႕ကိုယ္သူသိေနသည္။
ကိုကိုေသာ္က ေကာ္ဖီခြက္ကိုင္ၿပီး အိမ္ေရွ႕ထြက္သြားလိုက္သည္ အိမ္ေရွ႕ ၌ တီဗီ ကို တေစာင္းေလးေပးထားေသာ ပက္လက္ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္ရင္း ဦးေအာင္ႏိုင္တေယာက္ ေဘာလံုးပြဲကို စိတ္ဝင္တစားၾကည့္ေနသည္။ ကိုကိုေသာ္ဝင္လာတာေတြ႕ေတာ့ လွမ္းေခၚလိုက္သည္။
“ ေဟ့ ေသာ္ႀကီးလာကြ၊ ပြဲေကာင္းေနတယ္၊ ခုထိ ဘယ္သူမွ မသြင္းႏိုင္ေသးဘူး၊ အက်ိတ္အနယ္ပဲ”
“ ဟုတ္အန္ကယ္၊ ဒီေကာ္ဖီေလးကုန္ရင္ လာထိုင္ၾကည့္မယ္”
ကိုကိုေသာ္က ေကာ္ဖီခြက္ကို ေျမွာက္ျပရင္း သံုးေယာက္ထိုင္ဆိုဖာႀကီးအေနာက္မွာ ရပ္ရင္း ေဘာပြဲကို စိတ္ဝင္စားသလိုလုပ္ကာ ေငးၾကည့္ေနသည္။ ဦးေအာင္ႏိုင္ တီဗီဘက္ျပန္လွည့္သြားေတာ့ အခန္းအျပင္ေဒါင့္ေလးမွာ ရပ္ေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကို ေခါင္းေလး မသိမသာဆတ္ျပ လိုက္သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၾကမ္းေပၚမွာ ေလးဘက္ေထာက္ၿပီး ကိုကိုေသာ့္ဆီသို႕ တြားတြား လာေတာ့သည္။
ဦးေအာင္ႏိုင္ထိုင္ေနေသာ ပက္လက္ကုလားထိုင္မွာ ဆိုဖာထက္နိမ့္သည့္အျပင္ ဆိုဖာေနာက္မွီက လည္း ကိုကိုေသာ့္ ခါးေလာက္ကို ျမင့္သည္ မို႕ ေလးဘက္ေထာက္လာေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို ဦးေအာင္ႏိုင္ေနရာမွ လံုးဝ မျမင္ရႏိုင္ေပ။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး သူ႕ေျခေထာက္နားေရာက္လာေတာ့ ကိုကိုေသာ္ သူ႕ပုဆုိုးကို အသာဆြဲမေပးလိုက္သည္။ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ မဝတ္ထားသျဖင့္ သူ၏ မာေတာင္ေနေသာ လီးႀကီးမွာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး မ်က္ႏွာတည့္တည့္ကို ေသနပ္ေျပာင္းႏွင့္ ခ်ိန္ထားသလို ျဖစ္ေနေလသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ ဆိုဖာေနာက္ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ပုဆစ္တုတ္ထိုင္ၿပီး ကိုကိုေသာ့္လီးႀကီးကို စစုပ္ေပးေတာ့သည္။ ကိုကိုေသာ္မွာ သူႏွင့္ ဆယ္ေပမွ်ပင္မေဝးေသာေနရာတြင္ ေယာက္်ားႀကီ ထိုင္လွ်က္ရွိေနၿပီး မိန္းမ ျဖစ္သူက သူ႕ကို ပုေလြမႈတ္ေပးေနသျဖင့္ အရမ္းကို စိတ္လႈပ္ရွားၿပီး လီးႀကီးက လည္း မာတင္းေနေလသည္။ ေႏြးေထြးနူးညံ့ေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ အာခံတြင္းေလး ႏွင့္ တစစ္စစ္ ျဖစ္ေအာင္ကို စုပ္ေပးေနေသာ ပုေလြပညာေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းသုတ္မလြတ္မိေအာင္ပင္မနည္းထိန္းေနရေလသည္။ တခ်ီတြင္ ေဘာလံုးအသင္း တိုက္စစ္မူးတေယာက္က ေနာက္ခံလူမ်ား ကို ေက်ာ္ျဖတ္သြားၿပီး ဂိုးကို ကန္ထည့္လိုက္ရာ စိတ္လႈပ္ရွားသြားၿပီး ဖင္ကို ေကာ့ေဆာင့္လိုက္မိရာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အာေဂါင္ကို လီးထိပ္သြားထိုးမိၿပီး အုကနဲ ျဖစ္သြားရေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ေဘာလံုးက ဂိုးတိုင္ကို ထိၿပီး ေဘးထြက္သြားသျဖင့္ ဦးေအာင္ႏိုင္ေရာ ကိုကိုေသာ္ေရာ ေအာ္လိုက္သည့္ ဟာကနဲ အသံက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေအာ့ကနဲ႕ ျဖစ္သြားသံကို ဖံုးကြယ္သြားခဲ့ေလသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ကိုကိုေသာ့္ေပါင္ကုိ လွမ္းဆိပ္ၿပီး ေမာ့ၾကည့္ကာ မ်က္ေမွာင္တခ်က္တြန္႕ျပေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ကိုကိုေသာ္က လက္တဖက္က ေကာ္ဖီခြက္ကို ေမာ့ေသာက္ရင္း တဘက္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ပါးကေလးကို ပြတ္ေပးေနေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္း သူ႕လီးႀကီးကို ျပန္လည္စုပ္ေပး ေနေလေတာ့သည္။
“ ဒီပံုတိုင္းသာ ဆိုရင္ ေတာ့ ဂိုးေတာ့ဝင္ေတာ့မယ္ ကိုကိုေသာ္ရ”
“ ဟုတ္တယ္ အန္ကယ္ သူတို႕က ေတာ္ေတာ္ဖိထားၿပီ”
ကိုကိုေသာ္က ေျပာရင္း လက္တဘက္က လည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးေခါင္းကို အသာဖိကာ သူ႕လီးႀကီးကို ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးပါးစပ္ထဲ ထိုးထည့္ေနသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက သူ႕ႏွစ္ခမ္းထူထူ ႏွစ္ခုကို တင္းတင္းေလးစိကာ လိင္တန္ႀကီးကို ညွစ္ထားရင္းမွ တအားစုပ္လိုက္ရာ။
“ ဂိုးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး”
“ဂိုးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး”
ဦးေအာင္ႏိုင္ႏွင့္ ကိုကိုေသာ္တို႕ ျပိဳင္တူ ေအာ္လိုက္ၾကသလို၊ ကိုကိုေသာ့္ လီးႀကီးမွ လည္းသုပ္ရည္မ်ား တေျဖာေျဖာ ပန္းထြက္ကုန္၏၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ၾကမ္းေပၚလည္းမက်၊ ဆိုဖာေနာက္ေက်ာကိုလည္း မေပေစရန္၊ ထြက္သမွ် လရည္မ်ားကို အတင္း မ်ိဳခ်ေနရေလသည္။ ကိုကိုေသာ္ကလည္း ရင္တထိတ္ထိတ္ စြန္႕စြန္စားစား လုပ္ရလို႕လားမသိ၊ ထြက္လိုက္သည့္ လေရေတြက လည္း မ်ားမွမ်ား။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ပါးစပ္မွ လွ်ံက်ၿပီး ေမးေစ့ေတြပါ ေပကုန္သည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ အိမ္ေရွ႕တံခါးေပါက္မွ ေသာ့ခေလာ့ဖြင့္သံ ဂေလာက္ဂလုပ္ဟဳုၾကားလိုက္ရသျဖင့္၊ ကိုကိုေသာ္ေရာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးေရာ ႏွစ္ေယာက္စလံုးတုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားသြားၾကရေတာ့သည္။ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ကို ဦးေအာင္ႏိုင္ေနရာမွ ေန၍လွမ္းမျမင္ႏိုင္ေသာ္လည္း၊ အိမ္ေရွ႕တံခါးေပါက္မွ ဝင္လာသူအေနျဖင့္ဆိုလွ်င္ မည္သို႕မွ ပုန္းကြယ္မရ ေအာင္ ထင္းထင္းႀကီးမဟုတ္ပါလား။ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ တံခါးက အတြင္းက ဂလန္႕ခ်ထားသျဖင့္၊ ေသာ့ပြင့္သြားေသာ္လည္းမပြင့္လာေသးေျခ။
ဦးေအာင္ႏိုင္က တံခါးရွိရာကို လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္ၿပီး၊
“ဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္ ေသာ္ႀကီးေရ တံခါးေလး ဖြင့္ေပးလိုက္ပါအုန္းကြာ”
ဟု လွမ္းေျပာလိုက္၏၊ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ေလးဘက္ေထာက္ရက္ျဖင့္ ဦးေအာင္ႏိုင္မျမင္ႏိုင္သည့္ အခန္းအျပင္ေထာက္ကို ေရာက္ေအာင္ အျမန္သြားၿပီးမွ အကြယ္ေရာက္သည္ႏွင့္ မတ္တတ္ရပ္ကာ မီးဖိုေခ်ာင္ဘက္သို႕ အျမန္ေျပးေလေတာ့သည္။ ကိုကိုေသာ္က လည္း တံခါးဆီသို႕ အခ်ိန္ဆြဲ ေလွ်ာက္သြားလိုက္ၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး မီးဖိုခန္းထဲ ဝင္ေပ်ာက္သြားမွ တံခါးဂလန္႕ကို ျဖဳတ္ေပးလိုက္ေလသည္။
“ေအာ ငယ္ငယ္ပါလား”
“ ဟဲ့ သမီးငယ္ငယ္ ဘာက်န္ခဲ့ျပန္သတုန္း”
“ အိုး ၾကာလိုက္တာ တံခါးဖြင့္ေပးဖို႕ကလည္း၊ ေအာ္ ကိုေသာ္ ပါလား ခုထိရွိေသးတယ္”
“ ေအး ေဘာပြဲေကာင္းေနတာနဲ႕ အန္ကယ္နဲ႕ တူတူ ၾကည့္ေနတာ နင္က ဘာလိုျဖစ္လို႕လဲ ခုနေလးတင္ထြက္သြားတာ မဟုတ္လား”
“ အင္း စာအုပ္တအုပ္က်န္ေနလို႕ ျပန္လာယူတာ သူငယ္ခ်င္းကားေအာက္မွာေစာင့္ေနတယ္”
ငယ္ငယ္ႏိုင္က ကိုကိုေသာ့္နားမွ ျဖတ္သြားရင္း သူ႕အခန္းထဲမွာစာအုပ္အျမန္သြားယူလိုက္သည္။
“ ဒီနားမွာ ဘာနံ႕ႀကီးလည္းမသိဘူး တခုရတယ္”
“ေအာ္ အဟီး ငါ ေလလည္လိုက္တာေနမယ္၊ အိမ္သာမသြားရေသးဘူး”
“ သြား ကိုေသာ္ ညစ္ပတ္…ေဖေဖ၊ ေမေမ သမီး သြားၿပီ”
“ ေအာ္ေအးေအး”
………………………………………………..
“ခိုင္ရယ္ ခိုင္နဲ႕ တူတူအိပ္ခ်င္တယ္ အနည္းဆံုးေတာ့ တညေလာက္”
“ခိုင္လည္း အိပ္ခ်င္တာေပါ့ ေမာင္ရယ္ ျဖစ္မွ မျဖစ္ႏိုင္တာ၊ ေနာက္ၿပီး ေမာင္ကလည္း ခိုင္နဲ႕ တခါတေလ တေန႕လံုးအိပ္ယာေပၚက မထ ေနဘူးတာပဲဟာ၊ ဘာထူးမွာမို႕လို႕လဲ”
“ဟင့္အင္းကြာ၊ ကိုယ့္ရဲ႕ မေတာ္ရမဲ့ မယားေလးကို ရင္ခြင္ထဲထားၿပီး အိပ္ခ်င္တာပဲသိတယ္”
“ဟာ ေမာင္ကလည္း မျဖစ္ႏိုင္တာ ေတြ မေတာင္းဆိုနဲ႕ကြာ ခိုင္စိတ္ရႈတ္လာၿပီ”
“အင္းပါ အင္းပါ၊ စိတ္မရႈတ္ပါနဲ႕၊ ေမာင္ကလည္း လိုခ်င္တာ ေျပာမိတာပါ”
ဒါကေတာ့ စေနေန႕ တေန႕ ထံုးစံအတိုင္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တို႕အိမ္မွာ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိၿပီး၊ အခ်စ္မုန္တိုင္းထန္ၿပီးကာစ၊ အိမ္ေရွ႕ခန္းဆိုဖာေပၚမွာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေပါင္ေပၚ ကိုကိုေသာ္ ေခါင္းတင္ၿပီး လွဲေလ်ာင္း အနားယူရင္း စကားမၿမီေျပာေနၾကျခင္း ျဖစ္ေလသည္။
“ဒါနဲ႕ ေနပါဦး ေမာင္ က ခိုင့္ကို ဘယ္အခ်ိန္ထဲက အဲလို လုပ္ခ်င္ေနရတာလည္း”
“ ဘာကို ေျပာတာလည္းခိုင္၊ ခိုင့္ကို လိုးခ်င္ေနတာကို ေျပာတာလား”
“အို႕ ၾကည့္ သူစကားေျပာ သိပ္ၾကမ္းတာပဲ၊ အင္းပါ ထားပါေတာ့ ၊ ဟုတ္တယ္ အဲလိုစိတ္ေတြေပၚလာတာ ဘယ္ထဲကလည္း”
“ေမာင္လူပ်ိဳေပါက္ စျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္ထဲက ေပါ့”
“ေအာင္မယ္ ပိုၿပီ မျဖစ္ႏိုင္တာႀကီးကို၊ လူပ်ိဳေပါက္ေလးေတြ ဆိုတာ ကိုယ္နဲ႕ရြယ္တူ ေကာင္မေလးေတြ ေခ်ာေခ်ာလွလွေလးေတြကိုပဲ စိတ္ဝင္စားမွာေပါ့”
“ဟင့္အင္း က်ေနာ္က ခိုင့္လိုမ်ိဳး ဖူးဖူးၾကြားၾကြား ႏွင္းဆီပန္းပြင့္ႀကီးေတြလို အားရပါးရႀကီးမွ ႀကိဳက္တာ”
“ အမေလး ေၾကာက္စရာႀကီးပါလား ခစ္ခစ္။ အဲလိုသာဆိုရင္ ေမာင့္ဆရာမေတြေတာ့ မလြယ္ဘူး၊ ေက်ာက္သင္ပုန္းဘက္လွည့္စာေရးတာနဲ႕ အေနာက္ကမွန္းမဲ့ေကာင္က အဆင္သင့္ပဲ ဆိုတာလို ျဖစ္ေနၿပီ ခစ္ခစ္”
“ခိ လူတိုင္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ခိုင္ရဲ႕၊ အခ်စ္ဆိုတာကလည္းရွိပါေသးတယ္။”
“ ေမာင့္မွာ ရြယ္တူ ရီးစားေကာင္မေလးေတြ မရွိဘူးလား၊ သိခ်င္လို႕ေမးတာေနာ္ မနာလိုလို႕မဟုတ္ဘူး၊ မေျဖခ်င္ရင္မေျဖနဲ႕”
“အင္းရွိတယ္ ဒါေပမဲ့ သူတို႕က သိပ္ခေလးဆန္ေတာ့ ၾကာၾကာမၿမဲဘူး ခနေလးနဲ႕ျပတ္တာပဲ”
“ ေမာင့္မွာ အေတြ႕အႀကံဳ ရွိကို ရွိဘူးရမယ္၊ ခိုင့္လို ကေလးအေမေတာင္ ေျမာ့ေနေအာင္ခံရတာ ဟြန္႕ ကိုေအာင္ႏိုင္ထက္ေတာင္ကၽြမ္းေသး၊ မွန္မွန္ေျပာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေတာင္ ရွိလည္း”
“ ခိုု္င့္ အရင္တေယာက္ပါပဲ အမ်ားႀကီးမရွိပါဘူး၊ ဘယ္သူလည္း ေျပာမေနေတာ့ပါဘူး အက်ိဳးမရွိလို႕ ခုလည္း ျပတ္သြားပါၿပီ ခိုင္တေယာက္ထဲပဲ ခုေတာ့”
“ဟြန္႕ အဲလိုမလုပ္ပါနဲ႕ ခိုင္က မိသားစု ရွိတယ္ ေမာင္က ခိုင့္ကို တြယ္လို႕မရဘူးေလ၊ ေမာင္ အဆင္ေျပတဲ့ ႀကိဳက္တဲ့သူနဲ႕သြားပါ၊ ခိုင္နားလည္မႈရွိပါတယ္၊ ေမာင္ရဲ႕ အခ်ိန္ပိုင္းေလး ခိုင့္အတြက္ေပးႏိုင္ရင္ ေက်နပ္ပါၿပီ”
“ခိုင့္ကိုလည္းအဲဒါ ေျပာမလို႕၊ ခိုင္ကခ်ည္းပဲ ေမာင့္ကို ေမးေနတယ္ ေမာင္လည္းေမးအုန္းမယ္ မွန္မွန္ေျဖ”
“ေမးပါရွင္ ေမးပါ”
“ ခိုင္ကေရာ အန္ကယ္ ဦးေအာင္ႏိုင္က လြဲရင္ ဘယ္သူနဲ႕မွ ဘာမွ မျဖစ္ဖူးဘူးလား”
“ဟင့္အင္း ခိုင့္ဘဝမွာ ေမာင္နဲ႕ မေတြ႕ခင္အထိ ကိုေအာင္ႏိုင္က လြဲရင္ တျခားဘယ္ေယာက္်ားေလးကိုမွ စိတ္လည္းမကစားခဲ့ဘူး။ စိတ္ကစားရမွန္းလည္းမသိခဲ့ဘူး။ ေယာက္်ားရသြားၿပီးရင္ ၿပီးၿပီေပါ့ ကိုယ့္ဘဝမွာ ဒီတေယာက္ပဲ လို႕ ထင္ထားခဲ့တာေပါ့။ ခု ေမာင္နဲ႕ေတြ႕မွ စိတ္ေတြ ေျပာင္းလဲကုန္တာ ဟြန္း သူ သိပ္ ဆိုးတာ”
“ အင္း အဲေတာ့ ခိုင္က ခု ေႏွာင္တရေနၿပီလား “
“ ဟင့္အင္း ဆန္႕က်င္ဘက္ ခစ္ခစ္။ ခုမွ မ်က္ေစ့ပြင့္သြားတာ၊ တံခါးကို ဖြင့္မၾကည့္ပဲနဲ႕ အထဲမွာ ဘာရွိမလဲ ဆိုတာ ဘယ္သိပါ့မလဲ၊ ခစ္ခစ္။ ေမာင္နဲ႕ သာ မေတြ႕ရရင္၊ လိင္ကိစၥ ဆိုတာ ညက်ရင္ ကုတင္ေပၚတက္ ပက္လက္လွန္၊ ကိုယ့္ေယာက္်ားကို ထမိန္လွန္ေပး၊ သူက သူ႕ပစၥည္းနဲ႕ အဝင္အထြက္လုပ္၊ ခေလးေမြး၊ အဲေလာက္ပဲ လို႕ထင္ၿပီး ဘဝတခု ၿပီးသြားရမွာေလ။ ခုလိုမ်ိဳး တကယ့္ေကာင္းတယ့္အရသာေတြ ခံစားမႈေတြ။ စိတ္လႈပ္ရွားစရာေတြ ရွိေသးပါလား ဆိုတာ မသိလိုက္ရပဲ အို၊နာ၊ေသ သြားရေတာ့မွာ၊ ခစ္ခစ္။”
“ခိုင္ အဲလို ေပ်ာ္တယ္ ဆိုရင္ ဝမ္းသာပါတယ္ ဟင္းဟင္း။ အခု ေမာင္နဲ႕ ေတြ႕ၿပီးမွ စိတ္ေျပာင္းသြားၿပီ ဆိုေတာ့ ေနာက္ အသစ္ ေတြေရာ စိတ္ကစားမိေသးလား”
“ဘာကိုေျပာတာလည္းေမာင္”
“ေမာင့္အျပင္ တျခားေယာက္်ား ေတြနဲ႕ေရာ စမ္းၾကည့္ခ်င္စိတ္ ျဖစ္မိေသးလားလို႕ေမးတာပါ”
ကိုကိုေသာ့္ ထိုအေမးစကား ကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတေယာက္ နည္းနည္းေလး ေတြသြားသည္။ ေနာက္ေတာ့ မခ်ိဳမခ်င္ မ်က္ႏွာေပးႏွင့္ ကိုကိုေသာ့္ကို မ်က္လံုးခ်င္းဆံုကာ စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ ၿပီးမွ မ်က္ႏွာကို လြဲၿပီး တျခားတေနရာကို လွမ္းၾကည့္ေနသည္။ သူ႕မ်က္ႏွာေပၚမွာ ပန္ႏုေသြးေရာင္ေလး ျဖန္းသြားသည္ကို ကိုကိုေသာ္ သတိထားမိလိုက္သည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အဲလို ေတြေဝသြားတာ ေတြ႕တာနဲ႕ ကိုကိုေသာ္က ဖိအားေပးေတာ့သည္။
“ေျပာပါ ခိုင္ရဲ႕ ေမာင္လည္း အမွန္ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာမွာပဲေလ၊ ဒါမွ ခိုင္နဲ႕ ေမာင္နဲ႕ ၾကားမွာ ဘာမွ လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မရွိ၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း တေယာက္ကို တေယာက္ နားလည္မႈရၿပီး ပိုခ်စ္ႏိုင္မွာ”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ကိုကိုေသာ့္ မ်က္လံုးခ်င္း ဆိုင္ကာ ျပန္ၾကည့္လိုက္ျပန္သည္။ သူ႕မ်က္ႏွာေလး နီေနၿပီ၊ သို႕ေသာ္လည္း မ်က္လံုးေတြကေတာ့ ကိုကိုေသာ္ မ်ားဘာေျပာမလည္းဆိုတဲ့ ေမးခြန္းထုတ္ေနသလိုမ်ိဳး။
“ အို ခိုင္ မေျပာတတ္ပါဘူး၊ စိတ္ထင္လို႕ လည္းေနမွာပါ။”
“ဟာ ခိုင္ကလည္း အဲလိုမလုပ္နဲ႕ေလ၊ ေျပာပါ၊ မလ်ိဳထားနဲ႕ေလ”
“အင္း ခိခိ ဟိုေကာင္ေလးေလ”
“ ဘယ္ေကာင္ေလးလဲ၊ ခိုင္၊ ေျပာေတာ့ဗ်ာ”
ကိုကိုေသာ့္ လီးႀကီး ေဒါင္ကနဲကို ေထာင္မတ္လာခဲ့ရသည္။ ဘာလို႕မွန္းေတာ့မသိ။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးႏွင့္ ေနာက္ေကာင္ေလး တေယာက္ဆိုသည့္အေတြးက၊ သူစိတ္ကို သိခ်င္ေဇာေတြ တအားၾကြလာၿပီး၊ ကာမ စိတ္လည္း ဟုန္းကနဲ႕ ထေတာက္လာခဲ့ရသည္။“လိႈင္ဘြားေလ အဟိ၊ “
“ ဟင္လိႈင္ဘြား ဟုတ္လား”
လိႈင္ဘြားဆိုတာက ဦးေအာင္ႏုိင္ညီမ ေဒၚေလးေလးႏိုင္ ရဲ႕ သားအႀကီးဆံုးေလး၊ ဒီေကာင္ေလးက ခုမွ ကိုးတန္းလား ဆယ္တန္းလား၊ မသိ။ ကိုကိုေသာ္ မွာေတြးလိုက္ရင္းႏွင့္ကို သူ႕လီးႀကီးက တအားကို မာေတာင္ ေတာင့္တင္းလာခဲ့ရသည္။ သိခ်င္စိတ္ကလည္းအရမ္းကို ျဖစ္လာခဲ့ရသည္။
“ကဲပါ ေျပာျပပါအုန္းျပည့္ျပည့္စံုစံုေလး ခိုင္နဲ႕ ဘယ္အဆင့္ထိေရာက္ၿပီးၿပီလည္း၊”
“ အင္း ေျပာျပမယ္ ခိုင့္ကို စိတ္မဆိုးနဲ႕ေနာ္”
“ဘာလို႕ဆိုးရမွာလည္း၊ ေမာင္က အဲလိုသိရရင္ ပိုဖီးတက္လာသလိုပဲ ကိုင္ၾကည့္ပါလား ေမာင့္ဟာႀကီး ဘယ္ေလာက္မာေနပလဲ ဆိုတာ လာ၊ ေမာင့္ဟာႀကီးကို ကိုင္ေပးထားရင္းေျပာ၊”
“ဟြန္႕ သူေတာ္ေတာ္ကဲ”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ကိုကိုေသာ္ပုဆိုး ျဖည္ေပးလိုက္သျဖင့္ ေထာင္မတ္ထြက္လာေသာ အလံတိုင္ႀကီးကို သူ႕လက္ဖဝါးေလးျဖင့္ ဖြဖြေလး ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ပြတ္သတ္ေပးေနရင္းက သူ႕ဇာတ္လမ္းကို စေျပာျပေလေတာ့သည္။
“ ဒီလိုေမာင္ရဲ႕၊ ကိုသန္းထြန္းအုန္း နဲ႕ ေလးေလးႏိုင္တို႕ အလုပ္ကိစၥနဲ႕ ခရီးထြက္သြားေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ခိုင္က သူတို႕ ကေလးေတြကို လည္းၾကည့္ရႈေပး၊ အိမ္လည္းေစာင့္ေပးရင္းနဲ႕ သူတို႕အိမ္သြားေနေပးရတယ္ေလ…
အဲဒီအပတ္တုန္းက သူတို႕က ေသာၾကာေန႕ ခရီးထြက္မွာဆိုေတာ့ ေသာၾကာေန႕ ေန႕လည္ထဲက ေရာက္သြား တယ္ေလ၊ သူတို႕ထြက္သြားေတာ့ ခေလးေတြက ေက်ာင္းမွာပဲရွိေသးတယ္၊ ေလးေလးႏိုင္ကေတာ့ ညေနစာနဲ႕ ေနာက္ေန႕ မနက္စာ ခ်က္ထားေပးခဲ့လို႕ ဘာမွ လုပ္စရာမလိုပါဘူး ကိုယ့္ဘာသာ တီဗီေလးၾကည့္ၿပီး အိမ္ေစာင့္ေနရံုပါပဲ။ ညေနေစာင္းခေလးေတြ အိမ္ျပန္လာၾကမွပဲ သူတို႕ကို ထမင္းျပင္ေကၽြး၊ ညက်ေတာ့ အိမ္စာလုပ္တာေတြ ဝိုင္းကူေပး၊ ေပါ့။ သူတို႕က အိပ္ခန္းသံုးခန္းမွာ ေလးေလးႏိုင္တို႕က တခန္းေနတယ္၊ လိႈင္ဘြားက တခန္း၊နဲ႕ မိန္းခေလးေတြက တခန္းေနတယ္ေလ။ သူတို႕ အိမ္စာေတြ ၿပီးၾကေတာ့ လိႈင္ဘြားက သူ႕အခန္းသူဝင္၊ နီနီနဲ႕ ႏြယ္ႏြယ္က သူတို႕အခန္းကို ဝင္သြား၊ ခိုင္လည္း သူတို႕ မိဘအခန္း၊မွာအိပ္မွာဆိုေတာ့ အဲဒီအခန္းကိုဝင္ေပါ့။
အိပ္ယာအေျပာင္းအလဲမို႕လား။ ေန႕ခင္းက တီဗီၾကည့္ရင္းပဲ ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားလို႕လား မသိဘူး၊ ညက်ေတာ့ အိပ္မေပ်ာ္ဘူး။ အိပ္ယာေပၚ ဟိုလိမ့္ဒီလိမ့္နဲ႕ ေနာက္ေတာ့ ေရငတ္လာတာနဲ႕ ေနာက္ေဘးဖက္ကို သြားၿပီး ေရသြားေသာက္တယ္၊ လိႈင္ဘြားအခန္းက မီးအလင္းေရာင္ တံခါးေအာက္ေျခက ထြက္ေနေတာ့ အင္းဒီခေလး မီးမပိတ္ပဲနဲ႕ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီထင္တယ္လို႕ေတြးမိတယ္။ အဲဒါနဲ႕ ေရေသာက္ၿပီးျပန္အလာမွာ သူ႕တခါးလက္ကိုင္ကို အသာလွည့္ၾကည့္ေတာ့ ေသာ့ခတ္ထားတာမေတြ႕ဘူး၊ အခန္းတံခါးကိုတြန္းၾကည့္ေတာ့ ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ ကုတင္ေပၚမွာ အိပ္ေမာက်ေနတာေတြ႕ရတယ္၊အဲဒါနဲ႕ ျခင္ေထာင္ခ်ေပးမယ္ဆိုၿပီး သူ႕အနားသြားေတာ့၊ သူပုဆိုးက ခါးပံုစကေနေျပေနတာေတြ႕ရတယ္၊ သူ႕ ငယ္ပါကလည္း ေငါက္ေတာက္ေထာင္လို႕၊ သူ႕ကိုယ္ေဘး အိပ္ယာေပၚမွာလည္းစာအုပ္ပြင့္ရက္သားနဲ႕ ဆိုေတာ့ စာဖတ္ရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားတာေနမယ္လို႕ေတြးမိတယ္။ စာအုပ္ကို ယူၿပီး ကုတင္ေဘးက စားပြဲေပၚကို တင္မလို႕ဟာစာအုပ္အတြင္းက ပံုတစြန္းတစေတြ႕လိုက္ရလို႕ လွန္ၾကည့္လိုက္မိတယ္။ အဟီး ေယာက္်ားနဲ႕ မိန္းမ ကာမ စပ္ယွက္ေနတဲ့ ပံုေတြ ။ အမေလး ပံုစံမ်ိဳးစံုပါပဲ။ ခိုင္သာ ေမာင္နဲ႕ မျဖစ္ခင္က ဆိုရင္ဒါမ်ိဳး စာအုပ္ေတြ႕လို႕ကေတာ့ ျမင္လိုက္တာနဲ႕ လန္႕ျဖတ္ၿပီးေမ့သြားႏိုင္တယ္၊ ခစ္ခစ္။ အဖံုးကေတာ့ ေက်ာင္းစာအုပ္တခုက အဖံုးကို ကာဗာလုပ္ၿပီးတတ္ထားတယ္နဲ႕တူတယ္၊ အထဲသာလွန္မၾကည့္ရင္ သိမွာမဟုတ္ဘူး။ သူတကယ္အိပ္ေပ်ာ္ရဲ႕လားဆိုတာ ကို ေသျခာလွမ္းၾကည့္ၿပီးမွ ခိုင္လည္း စာအုပ္ကို ေသေသျခာျခာလွန္ေလွာ ၾကည့္မိတယ္။ ခိုင့္ေစာက္ဖုတ္ေတာင္မွ ပူလာသလိုပဲ၊ ပံုေတြက ေတာ္ေတာ့္ကို ကြာလတီေကာင္းတာပဲ။ ခိုင္လည္း ေတာ္ေတာ့္ကို စိတ္ထသြားတယ္။ မျဖစ္ေျခဘူး ဆိုၿပီး စာအုပ္ကို အသာစားပြဲေပၚတင္လိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ျခင္ေထာင္ခ်ေပးမယ္ဆိုၿပီး ကုတင္နားကပ္သြားရင္း သူ႕ ညီေတာ္ေမာင္ကို ငံု႕ၾကည့္မိတယ္။ သူ႕အေဖက ကျပားမို႕လားမသိဘူး၊ သူ႕ပစၥည္းႀကီးက ႀကီးလိုက္တာ ေမာင္ရယ္ တုတ္တုတ္ ရွည္ရွည္ႀကီး။ စိတ္မဆိုးနဲ႕ေနာ္ေမာင္၊ ေမာင့္ပစၥည္းထက္ ႀကီးတယ္။ ခစ္ခစ္။ လီးႀကီးက အေၾကာျပိဳင္းျပိဳင္းထလို႕၊ လူနဲ႕ေတာင္မလိုက္ပါဘူး ေမာင္ရယ္။ သူ႕ကိုယ္ေလးက ေသးေသးသြယ္သြယ္၊ လီးႀကီးက ဟိုစာအုပ္ေတြထဲက လူေတြရဲ႕ ဟာႀကီးေတြေလာက္ရွိမယ္။ဒစ္ႀကီးကလည္း ကားၿပီးမိႈပြင့္ႀကီးလိုပဲ။ခိုင္လည္း ကမန္းကတန္းပဲ ျခင္ေထာင္အသာခ်ေပးၿပီး အခန္းထဲက ထြက္လာခဲ့မိေတာ့တယ္။ ကိုယ့္အိပ္ယာေပၚေရာက္မွပဲ ကိုယ့္လက္နဲ႕ ကိုယ္ ပြတ္ၿပီး အာသာေျဖလိုက္ရေတာ့တယ္။
တကယ္ကေတာ့ အဲဒီတုန္းက သူအိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီလို႕ထင္တာ။ ခိုင္ေနာက္ေတာ့မွ သံသယျဖစ္လာတယ္။ ဘာလို႕လည္းဆိုေတာ့ မနက္က်ေတာ့ ခိုင့္ကို သူၾကည့္တဲ့ မ်က္လံုးေတြက တမ်ိဳးပဲ။ ခိုင္က သူညတုန္းက ခိုင္သူ႕အခန္းထဲ ေရာက္သြားတာ၊ သူမသိေလာက္ဖူးထင္ ေတာ့ ဟန္မပ်က္ ခတ္တည္တည္ေနေပမဲ့ သူ႕ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြက ခိုင့္တကိုယ္လံုးကို ၾကည့္ေနလိုက္တာမ်ားကြယ္။ ခိုင္ရင္ေတာင္ တဒိန္းဒိန္း ခံုၿပီး မ်က္ႏွာကို ေသြးျဖန္းကနဲ ပူသြားတာ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသိတယ္၊ ခိုင့္မ်က္ႏွာေတာ့ နီရဲေနမွာပဲ ဆိုတာ။ ခိုင့္စိတ္အာရံုထဲမွာလည္း သူ႕လီးႀကီးကိုပဲ ျမင္ျမင္ေနမိေတာ့ ေျခေတြလက္ေတြတုန္ ျဖစ္ေနမိတယ္။ ေကာင္ေလး ကလည္း ရိပ္မိပံုပဲ၊ သူတို႕ေမာင္ႏွမေတြအတြက္ မနက္စာခိုင္ျပင္ေပးေနေတာ့ အန္တီခိုင္ က်ေနာ္ကူလုပ္ေပးမယ္ ဆိုၿပီး ခိုင့္အနားမွာပဲ ပြတ္သီးပြတ္သပ္ေနေတာ့တာပဲ။ တခါတေလ မသိသလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႕ သူလီးႀကီးနဲ႕ ခိုင့္တင္ပါးေတြကို ပြတ္ဆြဲသြားေသးတယ္။ သူ႕လီးႀကီးက ပုဆိုးေအာက္မွာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီမဝတ္ထားေတာ့ မာတာတာ ပူေႏြးေႏြးႀကီးကို ခိုင့္ထမိန္ေအာက္က အသားမွာေတာင္ လာခံစားလိုက္ရတယ္။ ခိုင္ ဒူးေတြေတာင္ ေခြညႊတ္သြားမတတ္ပါပဲ။ သူညီမေလးႏွစ္ေယာက္ ရွိေနလို႕သာေတာ္ေသးတာေပါ့။ ခိုင္မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေပမဲ့၊ သူ႕မ်က္လံုးေတြနဲ႕ ခိုင့္ကို မုဒိန္းက်င့္ေနသလို ခံစားေနရတယ္။ ျပႆ နာကေတာ့ ခိုင္ကလည္း ရင္ေတြခံုၿပီး သေဘာက်ေနမိတာပဲ။ ခိုင့္ အဖုတ္ထဲက ယားလြန္းလို႕ အရည္ၾကည္ေတာင္ စိမ့္က်ေနရတယ္။
ကံေကာင္းေတာ့ မနက္စာစားၿပီးတာနဲ႕ သူက ကြန္ျပဴတာသင္တန္းသြားစရာရွိလို႕ထြက္သြားလိုက္တာ တေနကုန္နီးပါး ပဲဆိုေတာ့ ခိုင္လည္း နည္းနည္းစိတ္ျပန္ျငိမ္လာတယ္။ ညေနစာစားၾကေတာ့ ခိုင္က မ်က္ႏွာကို ခပ္တည္တည္ထားေတာ့ သူနည္းနည္းေတာ့ လန္႕တယ္ထင္တယ္၊ မနက္က မြန္ေနတုန္းကလိုေတာ့ လာမကပ္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ညက်ေတာ့ ခိုင္ အိပ္မေပ်ာ္ျပန္ဘူး၊ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေဖးကို မသြားရဲေတာ့ဘူး၊အိပ္ယာထဲမွာပဲ တလူးလူးတလိမ့္လိမ့္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ သန္းေကာင္ေလာက္က်ေတာ့ ေကာင္ေလးလည္း အိပ္ေလာက္ပါၿပီ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ သူ႕လို ကိုယ့္ေယာက္်ားရဲ႕ တူေလးတေယာက္ကို ဘာေၾကာက္စရာလိုလဲ မာန္ေဟာက္လိုက္ရင္ ၿပီးတာပဲလို႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားတင္းၿပီး အိမ္သာဘက္ကို ထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္။ အိမ္သာကို အသြားမွာ သူ႕အခန္းက တံခါးက ေစ့ထားၿပီးအထဲက မီးလင္းေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ မေန႕ညတုန္းကလို ျဖစ္မွာစိုးလို႕ ကိုယ္နဲ႕ မဆိုင္သလိုပဲ ေျခဖြနင္းၿပီး ျဖတ္လာခဲ့လိုက္ေတာ့တယ္။
အဲ အျပန္မွာက်ေတာ့၊ သူ႕အခန္းက တံခါးက နည္းနည္းေလးဟေနတယ္၊ခိုင္လည္းမေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ ဟေနတဲ့ တံခါးနား ေျခဖ်ားေထာက္သြားၿပီးတံခါးၾကားကေန အသာေခ်ာင္းလိုက္မိတယ္။
ေကာင္ေလးေလ လိႈင္ဘြားေပါ့၊ ကုတင္ေပၚမွာ ကိုယ္တုံးလံုးႀကီးနဲ႕ ပက္လက္ႀကီးလွန္လို႕။ သူ႕မိႈပြင့္ႀကီးကို လက္နဲ႕ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ဂြင္းထုေနတာ။ခိုင္ေလ ၾကည့္ရင္းနဲ႕ေတာင္ ေျခေတြ မခိုင္ေတာ့သလိုပဲ၊ ခိုင့္အဖုတ္ေလးထဲမွာလည္း အရည္ေတြနဲ႕ စိုရြဲေနတာေပါ့။ ခိုင္လည္း ေခ်ာင္းၾကည့္ရင္း ကိုယ့္ထမိန္ေပၚကေနပဲ ကိုယ့္ဘာသာ ျပန္ပြတ္ေနမိေတာ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႕ေကာင္ႀကီးက လရည္ေတြ ဖတ္ကနဲဖတ္ကနဲ ပန္းထြက္ရင္းနဲ႕ သူ႕တကိုယ္လံုးလည္း တုန္ခါေနေတာ့၊ ခိုင္လည္းလန္႕ၿပီး အျမန္ကိုယ္အိပ္တဲ့အခန္း ကိုယ္ ျပန္ေျပးလာခဲ့မိတယ္။ ကမန္းကတန္း၊ ကတုန္ကရင္နဲ႕မို႕လမ္းမွာ ဘာကိုခလုပ္တိုက္မိမွန္းေတာင္မသိဘူး၊ ဒုန္းကနဲ က်သြားသံၾကားေပမဲ့ လွည့္မေကာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ကိုယ့္အခန္းထဲဝင္ တံခါးကိုပိတ္ၿပီးကုတင္ေပၚေျပးတက္၊ လွဲခ်အိပ္လိုက္တယ္။ အိပ္လို႕ကေတာ့ ဘယ္လိုသြားေပ်ာ္မွာလည္း။
ေနာက္ေန႕မနက္က်ေတာ့ မီးဖိုထဲမွာ သူ႕မ်က္ႏွာက ျပံဳးစစ နဲ႕ ခိုင့္ကို ၾကည့္တဲ့ပံုက၊ ေနာက္ၿပီး လူကလည္း ပိုအတင့္ရဲလာတယ္၊ ခိုင့္နားမွာ ပြတ္သီးပြတ္သပ္ တခ်ိန္လံုးေနေတာ့တာပဲ။ အဲဒီေန႕ခင္းပဲသူ႕မိဘေတြ ျပန္ေရာက္လာေတာ့ ခိုင္လည္း အိမ္ျပန္လာခဲ့တာေပါ့။ ဒါပါပဲေမာင္ရယ္၊ ဘာမွ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ “
ကိုကိုေသာ္မွာစိတ္အရမ္းတက္ၾကြေနၿပီး သုတ္ရည္ေတာင္ထြက္က်ခ်င္ေနၿပီျဖစ္သည္။ သူ႕လီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ပြတ္သပ္ေပးေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ေခါင္းေလးကို ဆြဲယူၿပီး သူ႕လီးႀကီးနားကို မ်က္ႏွာအပ္ေစကာ။
“ ကဲပါ ခုေလာေလာဆယ္ ေမာင့္လီးကိုပဲ လိႈင္ဘြားလီးလို႕ စိတ္ထဲေတြးၿပီးစုပ္ေပးေနာ္ အန္တီခိုင္”
ကိုကိုေသာ္က သူ ခိုင္ဟုေခၚေနရာမွ လိႈင္ဘြားေခၚသလို အန္တီခိုင္ ဟု ေျပာင္းေခၚလိုက္သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဥ္းကလည္း ခ်က္ခ်င္းပင္ သူ႕ႏူတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို ဖြင့္ဟလိုက္ကာ ကိုကိုေသာ့္လီးႀကီးကို အသာငံုခဲလိုက္ေလေတာ့သည္။တကယ္ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ကိုကိုေသာ္ကို အကုန္အစင္ ေျပာျပခဲ့ျခင္းမဟုတ္ပါ၊ သူႏွင့္ လိႈင္ဘြားတို႕မွာ ဒီထက္မက ဇာတ္လမ္း ပိုခဲ့ပါသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး က ပထမ ကိုကိုေသာ့္ကို လိႈ႕ဝွက္ထားမည္ဟု ေတြးထားခဲ့ပါသည္။ ကိုကိုေသာ္က လမ္းေၾကာင္းစေပးၿပီး သူ႕ကို ဆြေပးေသာေၾကာင့္ ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္ေျပာျပခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ကိုကိုေသာ္က ေမးေတာ့မွ သူက လိုႈင္ဘြားႏွင့္ အျဖစ္အပ်က္ကို အကုန္ေျပာျပပါက၊ ကိုကိုေသာ္က သူ႕ကို ေမးမွေျပာျပသူ၊ ေဖါက္ျပန္သူ၊ အဲလို ထင္သြားမွာ ကို စိုးမိသျဖင့္၊ ကိုကိုေသာ္လက္ခံႏိုင္မည့္ အတိုင္းအတာထိသာ ေျပာခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ကိုကိုေသာ္ ႏွင့္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ကာမဂံုခံစားမႈ အျမင္မွာ ေျပာင္းလဲ သြားခဲ့ရၿပီ။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တေယာက္ အခုမွ ဆားငံရည္ ကို ေသာက္မိသလိုပင္ ငတ္မေျပ ျဖစ္လာခဲ့ရေတာ့သည္။ စားရသည့္ခေလး ပိုငတ္သည္ဆိုသလိုပင္၊ အရင္က ကိုေအာင္ႏိုင္ ႏွင့္တုန္းက တလမွ တခါေလာက္သာ လုပ္ျဖစ္သည့္အလုပ္ကို ယခု တပတ္မွာ အနည္းဆံုးသံုးခါေလာက္ေတာင္းတမိေလသည္။
လိႈင္ဘြား၏ လီးႀကီးကို ျမင္ၿပီးေတာ့ ထိုလီးႀကီးျဖင့္ ခံျခင္စိတ္ သူ႕မွာ တဖြားဖြားေပၚလာခဲ့ရသည္။ ပထမေန႕ မနက္ လိႈင္ဘြား သူ႕တင္ပါးေတြကို မသိမသာ သူ႕လီးႀကီးႏွင့္ ပြတ္ေတာ့ သူ႕ေစာက္ဖုတ္မွာ အရည္ေတြ စိုရြဲေန ရသည္။ လိႈင္ဘြား ေဂြလိမ့္ေနသည့္ ညကလိႈင္ဘြားအခန္းဝမွာ သူတမင္သက္သက္ကို သြားေျခာင္းၾကည့္ေနတာ ျဖစ္ၿပီး လိႈင္ဘြားအၿပီး သူ႕အခန္းကို အျမန္ျပန္သြားရင္း အိပ္ယာေပၚမွာ ပက္လက္လွန္၍ ထမိန္ကို ဗိုက္ေပၚလွန္တင္ကာ ဒူးေထာင္ေပါင္ကားၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကို ပြတ္ေနမိေလသည္။
အိပ္ခန္းတံခါး ဟသြားသည္ကို ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ျမင္လိုက္ရေလသည္။ ပထမေတာ့ ေကာင္မေလးေတြမွတ္ၿပီး လန္႕သြားေသာ္လည္း မိန္းခေလးမ်ား အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္မွာ ၾကာၿပီမို႕ လိႈ္င္ဘြားသာ ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္းသိလုိက္သည္။
အခန္းတံခါးက ကုတင္ေျခရင္းမွာ ျဖစ္သျဖင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏ ဒူးေထာင္ေပါင္ကားအေနအထားႏွင့္ဆိုလွ်င္ လိႈင္ဘြားေနရာမွ သူ႕ ဖင္ႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္ကို တန္းျမင္ေနရေပမည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ ေတြးလိုက္သည္ႏွင့္ပင္ ေစာက္ဖုတ္ထဲအထဲမွ အရည္စိမ့္က်လာရေတာ့သည္။ သူ႕လက္ေခ်ာင္းထိပ္ေတြႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္သားေလးေတြကို ပြတ္ရင္းပြတ္ရင္းမွ လက္ညိဳးေလးျဖင့္ေစာက္ဖုတ္ထဲ ႏိုက္ကလိရင္း အယားကို ေျဖေဖ်ာက္ေနမိေတာ့သည္။ သူ႕စိတ္ထဲမွာေတာ့ လိႈင္ဘြားကို ကိုကိုေသာ္ကဲ့သို႕ပင္ ရဲရဲတင္းတင္းအခန္းထဲ ဝင္လာၿပီး သူ႕ကို လိုးျပစ္လိုက္ပါေတာ့ဟု ေျပာေနမိေတာ့သည္။ သူ႕ေစာက္ဖုတ္မွလည္းယားသည္ထက္ယားလာေပရာ လက္ညိဳး လက္သၾကြယ္ ႏွစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ထိုးထိုးထည့္ကာ လုပ္ရင္းျဖင့္ တခ်ီၿပီးသြားရေလေတာ့သည္။
ကာမဆႏၵအထြတ္အထိပ္ေရာက္ၿပီးသြားမွ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး မွာ အသိတရားျပန္ဝင္လာၿပီး ကမန္းကတန္း ထမိန္ကို ဆြဲခ်ဖံုးၿပီး ကုတင္ေပၚထထိုင္လိုက္သည္။ အခန္းဝကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လိႈင္ဘြား မရွိေတာ့၊ တံခါးႀကီးလည္း ဟဟ ကေလးေတာင္မဟုတ္ေတာ့ ဒီအတိုင္း ပြင့္လွ်က္သားႀကီး က်န္ခဲ့သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အခန္းဝသို႕ထသြားလိုက္ၿပီး တံခါးကို ပိတ္လိုက္သည္။ ငါဘာေတြလုပ္မိၿပီလဲ ဟု ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေမးေနမိသည္။ ငါ့ကို ခေလးထိန္းခိုင္းလိုက္တာ ငါက မဟုတ္တာေတြ လုပ္ေနမိၿပီဟု ေနာင္တရေနမိသည္။
……………………
လိႈင္ဘြားကေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ။ သူက ဘာမွ အေတြ႕အႀကံဳမရွိ။ ပထမဆံုးညက သူ႕အိပ္ခန္းကို ဂလန္႕ခ်ဖို႕ေမ့သြားၿပီး ေက်ာင္းမွ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ဆီက ရလာသည့္ အျပာမဂၢဇင္းစာအုပ္ကို လွန္ၾကည့္ရင္း ေဂြလိမ့္ေနျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ထိုအခိုက္တံခါးဝမွ အသံၾကားၾကား ျခင္းဘယ္လိုမွ အခ်ိန္မမွီေတာ့သျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္ရသည္။ သူထင္တာက အန္တီခိုင္ တံခါးဝမွ ေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီး သူအိပ္ေပ်ာ္ေနတာေတြ႕သြားလွ်င္၊ သူဘာသာသူျပန္ထြက္သြားလိမ့္မည္ဟု ထင္ထားခဲ့သည္။ အန္တီခိုင္က ထြက္မသြားပဲ သူ႕အခန္းထဲဝင္လာၿပီး သူၾကည့္ေနေသာ စာအုပ္ကိုပင္ ေကာက္လွန္ကာ ၾကည့္ေနတာကို၊ သူ၏ေမွးထားေသာ မ်က္ခြံၾကားမွ ေတြ႕ေနရသည္။ ေနာက္ၿပီး ျခင္ေထာင္မခ်ေပးခင္၊ သူ၏ လီးႀကီးကိုလည္း ေသေသျခာျခာၾကည့္သြားတာကို ေတြ႕ေနရသည္။
အန္တီခိုင္ထြက္သြားေတာ့ သူကိစၥကို ၿပီးေအာင္လက္စသပ္လိုက္ရသည္။ အဲေတာ့မွ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္။ မနက္က်ေတာ့ ညက အန္တီခိုင့္ အျပဳအမူကို ျပန္သတိယ ၿပီး သူ႕လီးႀကီးကလည္းမာေနသည္။ တဏွာကလည္း တအားၾကြေနသည္ျဖစ္ရာ၊ အန္တီခိုင့္ ဖင္ကို သူလီးႀကီးျဖင့္ပြတ္မိေအာင္ က်ိဳးစားမိေလသည္။ ေနာက္ ကြန္ျပဴတာကလပ္စ္ သြားေတာ့ အန္တီခိုင့္ ဖင္ႀကီးကိုပဲ ျမင္ေယာင္ေနၿပီး လီးက တခ်ိန္လံုးေတာင္ေနသျဖင့္ ေဘာင္းဘီတြင္းမွာ ၾကပ္သပ္ေနခါ နာေနရေလသည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ က်ဴရွင္က အိမ္သာထဲ ဝင္ ေဂြလိွမ့္လိုက္မွ သက္သာသြားေတာ့သည္။
ထိုေန႕ညမွာ အန္တီခိုင္မ်ား လာအုန္းမလားဟု ေတြးရင္း တံခါးကို တမင္ကလန္႕မခ်ပဲထားကာ မဂၢဇင္းကို ဖတ္ၿပီး သူ႕လီးႀကီးကို အစြမ္းကုန္ေထာင္ေနေအာင္လုပ္ထားေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း အန္တီခိုင္မေပၚလာ ေတာ့သျဖင့္ စိတ္အလိုမက်ျဖစ္ေနရေလသည္။ ညသန္းေကာင္ေလာက္တြင္ အိမ္သာထဲမွ ေရသံၾကား လိုက္ရသျဖင့္ အန္တီခိုင္တေယာက္ အိမ္သာသြားမွန္းသိလိုက္ရသည္။ ထိုေၾကာင့္ကမန္းကတန္း တံခါး ကို သြားကာ အသာေလး လွပ္ထားလိုက္သည္။ သူျပန္လာရင္ေသျခာေပါက္လွမ္းၾကည့္မွာပဲဟုေတြးလိုက္သည္။ ေနာက္သူ႕လီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ဂြင္းစထု သည္။
တံခါးဝဖက္သို႕ ေခါင္းကို လွည့္မၾကည့္မိေအာင္သတိထားၿပီး ထုေနေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း တံခါးဝဖက္ကို ျမင္ေနရသည့္ မွန္ကေလးက မွ တဆင့္ အန္တီခိုင့္ကို ျမင္ေနရေလရာ စိတ္ေတြ တအားတက္ၾကြလာၿပီး သူ႕လီးႀကီးကို တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ ထုမိ သည္။ သိပ္အၾကာႀကီးမခံလိုက္။ခနေလးႏွင့္ သုတ္ရည္ ေတြ တျဖြတ္ျဖြတ္ထြက္က်ကုန္ေတာ့သည္။
လိႈင္ဘြား သူ႕လရည္ေတြကို ပုဆိဳုးႏွင့္ သုတ္ၿပီး အခန္းဝကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အန္တီခိုင္မရွိေတာ့ၿပီ။ ေနာက္ေဖးဘက္သြား ေရေဆး၊ ေရေသာက္လုပ္ၿပီးေတာ့ စပ္စုခ်င္စိိတ္ျဖင့္ အန္တီခိုင္ အိပ္ရာ၊ သူ႕မိဘအခန္းရွိတာသို႕ ေျခဖ်ားေထာက္ လာခဲ့သည္။ တခါးလက္ကိုင္ကို အသာလွည့္ၾကည့္ရာ ေသာခတ္မထားတာကို ေတြ႕ရသျဖင့္ ျဖည္းျဖည္းေလး အသာဟ ၾကည့္လိုက္မိသည္။
လိႈင္ဘြားတေယာက္ ကိုယ့္မ်က္ေစ့ေတာင္ ကိုယ္မယံုႏိုင္ျဖစ္ရသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးေပါင္လံုးႀကီးႏွစ္လံုး ေထာင္ၿပီး လက္က ေပါင္ခြၾကားမွာ။ သူ႕ေနရာကဆိုလွ်င္ ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ ဖင္ႀကီးမွာ ျပဴးကနဲ ျမင္ေနရေလသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး လက္ေခ်ာင္းေတြက သူ႕ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ပြတ္သတ္ေဆာ့ကစားေနရင္းက အထဲကို လည္း ထိုးထိုးသြင္းေနသည္။
လိႈင္ဘြား အခုေလးတင္ တေၾကာင္းၿပီးထားေပမဲ့ ထိုကဲ့သို႕ ျပက္ျပက္ကြင္းကြင္းႀကီးျမင္လိုက္ရေတာ့ လီးက ခ်က္ခ်င္းျပန္မာလာသည္။ အန္တီခိုင္လည္း လိုေနၿပီ ဆိုတာသူနားလည္သည္။ ဟိုစာအုပ္ေတြ ဇာတ္လမ္းေတြ မွာဆိုရင္ေတာ့ သူအခုဝင္သြားလိုက္ၿပီးတက္အုပ္လိုက္ရင္ရၿပီဟု ေတြးမိသည္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ဦးေလးမိန္းမ၊ ငယ္ငယ္ထဲက ကုိယ့္ထိန္းလာခဲ့တဲ့ သူဆိုေတာ့ မလုပ္ရဲ၊ အဆင္ေျပသြားရင္ ဟုတ္ရဲ႕ မေျပခဲ့ရင္၊ ဆိုတဲ့ အေတြးက လိႈင္ဘြားကို သတိၱနည္းေစခဲ့သည္။ စိတ္ထဲရွိတာက ရွိတာပဲ လက္ေတြ႕မွာေတာ့ အေကာင္အထည္မေပၚရဲ။ ဆိုေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး သူ႕ဘာသာသူ စိတ္ေျဖေနတာကို ၾကည့္ရင္း လိႈင္ဘြားလည္း ကိုယ့္ေကာင္ႀကီးကို ကိုယ္ပြတ္ေနမိေတာ့သည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေကာ့လန္ၿပီး ျငိမ္မက်သြားခင္ေလးမွာပင္ လိႈင္ဘြားမွာ ေနာက္တေၾကာင္းၿပီးသြားရျပန္ပါသည္။ ထိုအခါကေတာ့ သူ႕ေကာင္ႀကီးကို ပုဆိုးေပၚမွပင္အုပ္ကိုင္ၿပီး ပြတ္ေပးေနမိေသာေၾကာင့္ သုတ္ရည္ေတြက ပုဆိုးထဲကိုသာ တထုတ္ထုတ္ပန္းထြက္သြားသျဖင့္ေတာ္ေတာ့သည္။ သူၿပီးသြားေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္း ျငိမ္က်သြားတာ ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္၊ လိႈင္ဘြားတေယာက္ သူ႕အခန္းသို႕ အျမန္ျပန္ေျပးထြက္လာခဲ့ရေလေတာ့သည္။
…………………………
မနက္က်ေတာ့ထံုးစံအတိုင္း တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ ပိုးဝင္ေနၿပီမို႕ လိႈင္ဘြား သာစလိုက္ပါက သူက ပါၿပီးသားပင္ျဖစ္ေနသည္။ သို႕ေသာ္ လိႈင္ဘြားက မစ။ တကယ္က လိႈင္ဘြားက ကိုကိုေသာ့္လိုမဟုတ္၊ မိန္းမႏွင့္ ပတ္သက္လို႕ အေတြ႕အႀကံဳလံုးဝ မရွိေသးတာက တေၾကာင္း၊ သူ႕အရြယ္ႏွင့္၊ ကိုယ့္ဦးေလး မိန္းမကို စိတ္ထဲက ျပစ္မွားတာေတာင္ ေတာ္ေတာ့္ကို လြန္လွၿပီ၊ လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႕ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မစရဲ။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကေတာ့ ကိုကိုေသာ့္ စနက္ေၾကာင့္ အေတြ႕အႀကံဳအသစ္အဆန္းေတြကို စမ္းရမွာဝန္မေလး ေတာ့၊ သူကိုယ္တိုင္လည္း လိႈင္ဘြား၏ အခက္အခဲကို နားလည္သည္။ လိႈင္ဘြားကို သူကမွ မစလွ်င္ ဇာတ္လမ္း ျဖစ္လာမည္မဟုတ္ ဆိုတာကို သူသိသည္။
ဒါေပမဲ့ ခက္တာက လိႈင္ဘြား၏ ညီမႏွစ္ေယာက္က တခ်ိန္လံုးသူ႕အနားမွာရွိေနသည္။ နဂိုထဲက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို ခ်စ္ၾကသူေတြမို႕၊ အိမ္မွာလာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႕အေဒၚနားက မခြာၾက။
မနက္စာစားၿပီးေတာ့ သံုးေယာက္စလံုးေက်ာင္းပိတ္တဲ့ ရက္ဆိုေတာ့ ဘယ္မွသြားစရာမရွိၾက။ လိႈင္ဘြားကို ဗီဒီယိုေခြသြားငွားခိုင္းၿပီး တူဝရီး ေလးေယာက္အိမ္မွာပဲ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ဖို႕ ျပင္ၾကသည္။ အငယ္မ ႏွစ္ေယာက္ပါၾကည့္လို႕ရမည့္ကားဆိုေတာ့ လိႈင္ဘြားက သိပ္စိတ္မဝင္စား၊ ခါတိုင္းလို ဆိုရင္ေတာ့ တူမေတြႏွင့္အေဒၚကို ဧည့္ခန္းထဲ ထားခဲ့ၿပီး သူ႕အခန္းထဲသူဝင္ကာ ဟိုစာအုပ္ေတြ ကို ၾကည့္ေနမည္ျဖစ္ေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း အခုေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အေပၚစိတ္လႈပ္ရွားေနမိၿပီမို႕၊ ဘာလဲလုပ္လုပ္ အနားမွာ ရစ္ေနရလွ်င္ ကို စိတ္က တက္ၾကြေနေပရာ၊ ကိုယ့္အခန္းထဲ ကိုယ္မသြားေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာပဲ မုန္႕ပဲသားေရစာမ်ား ခ်လွ်က္ ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ရုပ္ရွင္ၾကည့္ဖို႕ လုပ္ေနေတာ့သည္။
အငယ္မ ႏွစ္ေယာက္က တီဗီေရွ႕ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဝမ္းလွ်ားေမွာက္လွ်က္ ၾကည့္ၾကၿပီး သူတို႕ ေနာက္ဘက္က ဆိုဖာေပၚမွာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ထိုင္လွ်က္ၾကည့္ေနသည္။ လိႈင္ဘြားက ဆိုဖာေဘးက ပက္လက္ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္လွ်က္ၾကည့္ၾကသည္။ ရုပ္ရွင္စလို႕ ၅မိနစ္ေလာက္က်ေတာ့၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက သူ႕ကို မသိမသာ လွမ္းလွမ္းၾကည့္ေနသည့္ လိႈင္ဘြားကို ေခါင္းေလးတခ်က္ဆပ္ျပလိုက္ၿပီး သူထိုင္ေနသည့္ ဆိုဖာေပၚသူ႕ေဘးနားကို လက္ျဖင့္ ပုတ္ျပလိုက္သည္။ သေဘာကေတာ့ ဒီမွာလာၾကည့္ပါလားဆိုသည့္ သေဘာ။
လိႈင္ဘြားကလည္း ႏွစ္ခါမေခၚရပါ တခါတည္းႏွင့္တန္းေရာက္လာသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးႏွင့္ ေပါင္ျခင္းထိကပ္ၿပီးထိုင္လိုက္သည္ႏွင့္ သူ႕ေကာင္ႀကီးက ေခါင္းေထာင္ထလာသည္။ ဝတ္ထားတာကလည္း ပေလကပ္အပါးစား၊ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီမပါ။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး မ်က္လံုးေထာင့္စြန္ကေန ျမင္ေနရသည္။ လူသာငယ္တယ္ နာမည္က တုတ္ႀကီး ဆိုတဲ့ ေကာင္မ်ိဳးေလးကိုး။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလက္က လိႈင္ဘြားေပါင္ေပၚအသာတင္လိုက္ေတာ့ လိႈင္ဘြားရင္ေတြ တဒိတ္ဒိတ္ခုံလာသည္။ မ်က္လံုးက တီဗီ ဖန္သားမ်က္ႏွာျပင္ကို ၾကည့္ေနေသာ္လည္း သူ႕ကိုယ္က ေပါင္လံုးခ်င္းထိလို႕အိေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ အသား၊ အခုေတာ့ သူ႕ေပါင္ေပၚေရာက္လာေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ လက္ဖဝါး။ သူ႕ႏွာဝမွာ သင္းပ်ံ႕ေနသည့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ သနပ္ခါးနံ႕၊ အဲဒါေတြပဲ သူ႕အာရံုက ရွိေနသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလက္ဖဝါးက သူ႕ေကာင္ႀကီးကို ပုဆိုးေပၚမွ အုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ လိႈင္ဘြား စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းသျဖင့္ အသက္ရႈရပ္သြားမလားေတာင္ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထင္လိုက္မိသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ဆုပ္္ကိုင္ထားေသာ လိႈင္ဘြားလီးႀကီးမွာ ပူေႏြးမာတင္းေနၿပီး တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေလသည္။ လိႈင္ဘြားမွာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ဘက္ကို လွည့္မၾကည့္ရဲ၊ တီဗီကိုသာ မ်က္ေတာင္မခတ္ၾကည့္ေနမိေလသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကလည္း စမိမွေတာ့ မထူးေတာ့ ၿပီမို႕ လိႈင္ဘြား၏ ပုဆိုးခါးပံုစကိုပါျဖည္ၿပီးအတြင္းထဲ လက္ႏိူက္ကာ လီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေလသည္။ သူ႕လက္ဖါးေလးျဖင့္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အထက္ေအာက္ပြတ္တိုက္ေပးေတာ့ လိႈင္းဘြား လီးထိပ္မွ အရည္ၾကည္ေလးမွားက လက္ေခ်ာင္းေတြေပၚမွာ စိုလာသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလက္က လႈပ္ရွားေပးေနသလို လိႈင္ဘြားလည္း ဖင္တၾကြၾကြျဖစ္လာခဲ့သည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး လုပ္ေပးရင္းျဖင့္ အားမရေတာ့ ၊ ဟိုေန႕ညက အနီးကပ္ျမင္ခဲ့ရသည့္ေကာင္ႀကီးကို အရသာ စမ္းၾကည့္ေနခ်င္မိသည္။ ဒီမွာေတာ့ လုပ္၍ မရႏိုင္၊ ခေလးမ ႏွစ္ေယာက္က တခါတေလ လွည့္စကားေျပာတတ္ေသးသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက လိႈင္ဘြားလီးႀကီးကို ထုေပးေနရာမွ လက္ကိုျပန္ရုတ္သြားၿပီး မတ္တတ္ထလိုက္ေတာ့ လိႈင္ဘြားရင္ထဲ ဟာကနဲျဖစ္သြားသည္။ ေနာက္ေတာ့ ဆိုဖာကထရပ္ၿပီး ေနာက္ေဘးခန္းဘက္ကို ေလွ်ာက္သြားေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ဖင္ႀကီးေတြ တဖက္တလံုးစီနိမ့္လိုက္ေျမာက္လိုက္ျဖင့္သြားေနတာကို လိုက္ၾကည့္မိသည္။ ဖင္ေအာက္နားမွာ ထမိန္မွာလည္း အစိုကြက္ တကြက္။ လိႈင္ဘြားဘာလုပ္ရမွန္းမသိ။ ေၾကာင္ၿပီး ပုဆိုးျပင္ဝတ္ကာ ဆက္ထိုင္ေနမိသည္။
“ လိႈင္ဘြားေရ၊ အန္တီခိုင့္ကို ဒါေလးတခု လုပ္ေပးပါအုန္း”
အေနာက္က ေခၚသံၾကားေတာ့ လိႈင္ဘြားတေယာက္ ကမန္းကတန္းထကာ ေနာက္ေဖးခန္းထဲ ဝင္သြားလိုက္သည္။ မီးဖိုထဲေရာက္ေတာ့ ထမင္းစား စားပြဲနားမွာ ရပ္ေနသည့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္၊
“ ဘာလုပ္ေပးရမွာလည္းအန္တီခိုင္”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး စကားမေျပာေတာ့ လိႈင္ဘြားကို လက္ဆြဲကာ ကုလားထိုင္ေပၚထိုင္ခိုင္းလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ လိႈင္ဘြားေရွ႕က ၾကမ္းမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ၿပီး လိႈင္ဘြား၏ ပုဆိုးကို လွန္တင္လိုက္သည္။ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးႀကီးက အေၾကာျပိဳင္းျပိဳင္းႏွင့္၊ ထိပ္ဖြားကားကားႀကီးမွာ အရည္ေတြ စို႕လို႕။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ မြတ္သိပ္ေနေသာ ႏူတ္ခမ္းႏူစ္လႊာက လိႈင္ဘြား၏ ညီေတာ္ေမာင္ကို ငံုခဲလိုက္ေလေတာ့သည္။
…………………………………………………..
ကိုကိုေသာ္က သူ႕ကို အားရပါးရ ပုေလြေပးေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ေခါင္းေလးကို ပြတ္သပ္ေပးေနရင္း ဇိမ္ခံေနရာက။
“ ဒါဆုိရင္ လိႈင္ဘြားနဲ႕ ခိုင္နဲ႕က ဘာမွ မျဖစ္ခဲ့ဘူးေပါ့၊ ဟုတ္လား”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ငံု႕လက္ပုေလြမႈတ္ေပးေနရင္းက ေခါင္းကို အသာယမ္းျပလိုက္သည္။
ကိုကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏မ်က္ႏွာေမးေစ့ေလးကို ကိုင္ကာ သူ႕လီးႀကီးမွ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးပါးစပ္ကို ဆြဲျဖဳတ္လိုက္သည္။ လီးႀကီးက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး သြားရည္ေတြ ျဖင့္ စိုရြဲ ေျပာင္လက္ေနသည္။ ကိုိကိုေသာ္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမ်က္လံုးကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ရင္းက၊
“ခိုင္ကေရာ ဘယ္လိုလည္း၊ စမ္းၾကည့္ခ်င္လား”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက မ်က္လႊာကိုခ်လွ်က္၊
“ေမာင္ သေဘာတူမွပါ၊ ေမာင္သေဘာမတူရင္ ခိုင္ဘာမွ မလုပ္ပါဘူး”
“အို ေမာင္က ဘာလို႕သေဘာမတူရမွာလည္း ၊ ေမာင္က ခိုင့္ကို ခ်စ္ၿပီးသား ခိုင္ဘာလုပ္လုပ္ပါ၊ ခိုင္ေပ်ာ္ရင္ ေမာင္ေပ်ာ္တာပဲေလ”
“အင္းပါေမာင္ရယ္၊ အဲေလာက္လည္းမဟုတ္ပါဘူး”
“ဟုတ္ပါတယ္ခိုင္ရယ္၊ ဒီလိုလုပ္၊ ခိုင္ ဒီအိမ္ကို ေခၚလိုက္ပါလား၊ ဒီမွာဘယ္သူမွ မရွိတဲ့အခ်ိန္၊ ေမာင္ အခန္းထဲမွာ ပုန္းေနမယ္၊ ခိုင္နဲ႕ လိႈင္ဘြားကို ေမာင္ပုန္းၿပီးၾကည့္ခ်င္တယ္၊ ဘယ္လိုလဲ”
“ အို႕ ရွက္စရာႀကီးေမာင္ရယ္၊ ေမာင့္ကိုလည္းအားနာပါတယ္”
“ဟင့္အင္းအားမနာနဲ႕၊ ေမာင္က ခိုင္ေကာင္းတာ ကို ၾကည့္ခ်င္တာ”
ကိုကိုေသာ္ႏွင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတို႕ တေယာက္ႏွင့္တေယာက္မ်က္လံုးခ်င္းေစ့ေစ့ၾကည့္မိၾကသည္။ ခနၾကေတာ့ ကိုကိုေသာ္က ျပံဳးၿပီးေခါင္းျငိမ့္ျပသည္၊ သေဘာတူတယ္မဟုတ္လားဆိုတဲ့သေဘာ။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကလည္း ေခါင္းျပန္ျငိမ့္ျပလိုက္သည္။ ဟုတ္ကဲ့ပါရွင္ဆိုတဲ့သေဘာ။အဲဒီေန႕က လိႈင္ဘြားကို ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ပုေလြမႈတ္ေပးလိုက္တာ ခနေလးသာ ခံသည္။ လိႈ္င္ဘြားမွာ တကယ့္ကို အစိမ္းသက္သက္မို႕ ခ်က္ခ်င္းသုတ္ရည္ေတြပန္းထုတ္ျပစ္လိုက္ရာ။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကမန္းကတန္း မ်ိဳခ်ျပစ္လိုက္ရသည္။ သူ႕အကႋ်ေတြေတာ့ အစိုမခံခ်င္။ လိႈင္ဘြားမွာလည္း တခ်ီၿပီးသြားေတာ့ လီးႀကီးမွာ ေပ်ာ့ေခြသြားၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို သူက ရွက္ေနေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကလည္း ေနာက္တခါျပန္ထလာမွ ခရီးဆက္လို႕ရမွာမို႕ ပါးစပ္ေဆး ေရေသာက္လုပ္ၿပီး အိမ္ေရွ႕ ျပန္ထြက္ကာ တီဗီၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့သည္။ ေနာက္တခါ ျပန္မစျဖစ္ခင္မွာပင္ လိႈင္ဘြားတို႕ မိဘေတြ ျပန္ေရာက္လာသျဖင့္၊ ထိုအပတ္က ထိုမွ်သာ ျဖင့္ အဆံုးသတ္ခဲ့ရေလေတာ့သည္။
………………………………………
ခုေတာ့ ကိုကိုေသာ္ဆီက လည္း တရားဝင္ခြင့္ျပဳခ်က္ရၿပီ ဆိုေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အရမ္းကို စိတ္လႈပ္ရွား ေနခဲ့ရသည္။ ထိုစိတ္လႈပ္ရွားမႈေတြကို ကိုကိုေသာ္က လည္း အခြင့္အေရးအျပည့္အဝယူသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကို ေကာင္းေကာင္းတြယ္ေနေပေတာ့သည္။
တေန႕ ထံုးစံအတိုင္း ကိုကိုေသာ္ တေယာက္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တို႕အခန္းမွာ၊ ဦးေအာင္ႏိုင္ႏွင့္ တီဗီထိုင္ၾကည့္ေနၾကေလသည္။ အရင္ အပတ္စေန တုန္းက ဦးေအာင္ႏိုင္ ေနမေကာင္း၍ အျပင္မထြက္သျဖင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကိုလည္း မဆြဲခဲ့ရ။ တနဂၤေႏြေန႕လိုမ်ိဳးကလည္း ငယ္ငယ္ ရွိေနတတ္သည္မို႕ အဆင္မေျပ။ ၾကားရက္ေတြမွာလည္း ေက်ာင္းသြားေနရသျဖင့္ အရင္ကေလာက္ မေခ်ာင္ေတာ့။သျဖင့္ ကိုကိုေသာ္တေယာက္ ဆာေလာက္မြတ္သိတ္ေနေလသည္။ အခုလည္း ဦးေအာင္ႏိုင္ အျပင္ထြက္တာႏွင့္ ေဒၚခိုင္ခုိင္ေက်ာ္ဦးကို ဆြဲမည္ဟု ရည္ရြယ္ထားၿပီး ဦးေအာင္ႏိုင္ႏွင့္အတူ တီဗီကို စိတ္ဝင္စားဟန္ေဆာင္ၾကည့္ေနေလသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကလည္း သိသည္။ ၿပံဳးေစ့ေစ့ႏွင့္၊ ဦးေအာင္ႏိုင္ႏွင့္ ကိုကိုေသာ္တို႕အတြက္ ေကာ္ဖီခြက္ေတြလာခ်ေပးလိုက္သည္။ ထိုစဥ္ အခန္းေထာင့္မွ တယ္လီဖုန္းက အသံျမည္လာသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အခန္းေထာင့္ဆီသို႕ ေလွ်ာက္သြားရင္း ဖုန္းကိုေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။
“ဟဲလို”
“.................”
“ ေအာ္ ေလးေလးႏိုင္လား၊ .. ဘာလဲ.”
“............”
“.ေအာ္ အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲ၊ အဟိ၊ အေတာ္ပဲ ကိုေအာင္ႏိုင္လည္း ေျပာေျပာေနတာ ငါက အပ်င္းထူေနတာ”
“..................”
“ ေအာ္ ေအးေကာင္းတာပဲ ေက်းဇူးပဲ။”
“............”
“ အင္း ရွိမယ္၊ ဘယ္မွမသြားဘူး”
“...........................”
“ေက်းဇူးပဲေလးေလးႏိုင္”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ဖုန္းခ်လိုက္ၿပီး၊ သူ႕ကို ေမးခြန္းထုတ္သည့္မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္မ်က္မွန္ေပၚမွ ေက်ာ္ၾကည့္ေနေသာ ဦးေအာင္ႏိုင္ကို၊
“ ေလးေလးႏိုင္တို႕ေလ၊ သူတို႕အိမ္မွာ အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲ ခ်က္စားတာ ၊ အဲဒါလာပို႕ေပးမလို႕တဲ့”
“ေအာ္ အေတာ္ပဲ မစားရတာၾကာၿပီ။ ဟာ ဒါနဲ႕ ခုမွ သတိရတယ္၊ အလုပ္ကိစၥတခုခ်ိန္းထားတာတခု၊ အရင္အပတ္က မသြားျဖစ္လိုက္တာ၊ ဒီေန႕သြားရမယ္”
“ ကိုကလည္း စားၿပီးမွ သြားေလ”
“ မရေတာ့ဘူး ျပန္လာမွ စားမယ္၊ ကိုေမ့ေနလို႕၊ အဲဒီကိစၥ ေနာက္ေတာင္က်ေနၿပီ အျမန္လစ္မွ”
ဦးေအာင္ႏိုင္ထြက္သြားတာႏွင့္ ကိုကိုေသာ္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးနား ကပ္သြားသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ မ်က္ႏွာအေနအထားမွာ တမ်ိဳးျဖစ္ေနသျဖင့္၊
“ခိုင္.. ဘာျဖစ္လို႕လည္းဟင္ “
“ ေမာင့္ ကိုေျပာရမွာ အားနာလို႕”
“အိုေျပာပါ၊ အဲလိုလုပ္ေတာ့ ေမာင္စိတ္ပူလာၿပီ”
“ခု အုန္းႏုိ႕ေခါက္ဆြဲကို လိႈင္ဘြား လာပို႕မွာေလ”
“ဟား.. အေတာ္ပဲ အိမ္မွာလည္း ဘယ္သူမွ မရွိတာနဲ႕ ၊ ကဲ ေမာင္ အခန္းထဲက ေထာင့္တေနရာမွာ သြားပုန္းေနမယ္ေလ”
“ဟင့္ အင္း ေမာင္၊ ခိုင္ေလ၊ ပထမဆံုးအႀကိမ္ဆိုေတာ့၊ ေမာင္ရွိေနမွန္းသိရင္ ရွက္တယ္၊ ဒီတခါေတာ့ ခိုင့္ကို ခြင့္လႊတ္ေပးပါလားေမာင္”
“ ခိုင္ ဘာကို ဆိုလိုတာလည္း”
“ အင္း… ေမာင္လည္းေရွာင္ေပးလို႕ေျပာတာေလ၊ ေခ်ာင္းခ်င္ရင္ လည္းေနာင္မ်ားမွေလ”
ကိုကိုေသာ္တေယာက္ ခဲေလသမွ် သဲေရက် ျဖစ္ရေလၿပီ။ သို႕ေသာ္လည္း သူေမႊးခဲ့သည့္မီးမဟုတ္လား၊ အင္းေလေနာက္တေခါက္ေပါ့ဟု သူ႕ကိုယ္သူအားေပးကာ၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အိေထြးေသာ ႏူတ္ခမ္းအစံုကို ဖိကပ္စုပ္နမ္းလိုက္ၿပီးမွ ၊
“ အဲဒါဆိုလည္း ေမာင္ လမ္းထိပ္လဘက္ရည္ဆိုင္က ထိုင္ေစာင့္ေနမယ္ေလ၊ ေလးေလးေအာင္ ျပန္လာရင္ အိမ္ဖုန္းကို လွမ္းေခၚလိုက္မယ္”
………………………………………………….
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တေယာက္အပ်ိဳေလးလိုျဖစ္ေနရျပန္သည္။ ရင္ေတြခုန္လို႕၊ သူေနာက္ဆံုး ပုေလြမႈတ္ေပးခဲ့ ရစဥ္ကထည္းက ေတာင္းတခဲ့ရေသာ လိႈင္ဘြား၏ လိင္တန္ႀကီး ကို ျပန္ေတြးမိေနသည္။ ေကာင္ေလး အေဖက လူမ်ိဳးျခားႏွင့္ စပ္ထားလို႕လားမသိ၊ လိႈင္ဘြား ပစၥည္းက သူ ဆက္ဆံခဲ့ဘူးေသာ ကိုေအာင္ႏိုင္၊ ကိုကိုေသာ္တို႕ ႏွင့္ယွဥ္လွ်င္ တမ်ိဳးျဖစ္ေနသည္။ ထြားထြားတုတ္တုတ္ႀကီးလို႕သာ သူမွတ္မိသည္။ သူ႕ အဖုတ္ထဲ ထည့္လိုက္လွ်င္ ဘယ္လိုမ်ားေနမလည္း အရမ္းသိခ်င္ေနမိၿပီ။ ကိုကိုေသာ့္ ပစၥည္းေတာင္ သူ႕ အတြင္းမွာ ေစးက်ပ္ေနသည္။ လိႈင္ဘြားသာဆိုလွ်င္ေတာ့၊ ခစ္ခစ္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေရခ်ိဳးခန္းထဲသြားကာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္လိုက္ၿပီး ထမိန္တန္းမွာ တင္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ ထမိန္ကို ခါးေပၚလွန္တင္ကာ စိုထိုင္းထိုင္းျဖစ္ေနသည့္ သူ႕ေစာက္ဖုတ္ ကိုဆပ္ျပာရည္ျဖင့္ ေသျခာေဆးလိုက္သည္။ ၿပီးမွ အေပၚတန္းမွာလႊားထားသည့္ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ အနားစေလးျဖင့္ ေျခာက္ေအာင္သုတ္လိုက္သည္။ ေနာက္သူတို႕ အိပ္ခန္းထဲသြား ကာ အလွျပင္ မွန္တင္ခံုေရွ႕ထိုင္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ၾကည့္မိသည္။ မနက္အေစာႀကီးထည္းက ေရမိုးခ်ိဳး သနပ္ခါးေျခဆံုးေခါင္းဆံုး လိမ္းထားၿပီးမို႕ သန္႕ျပန္႕ ေနသည္။ အိမ္ေနရင္း တပတ္လ်ိဳထံုးထားသည့္ဆံပင္ကို ျဖည္ခ်လိုက္သည္။ ဆံပင္အုပ္က ေကာင္းေတာ့ ထူထူထဲထဲ ဆံပင္ေတြက သူတင္ပါးနားထိ ေရာက္ေနသည္။ ဆံပင္ဖားလွ်ား ခ်ထားတာ အပူသည္ရုပ္မ်ားေပါက္ေနမလား၊ ကိုကိုေသာ္က ေတာ့ သူေရမိုးခ်ိဳးေခါင္းေလွ်ာ္ၿပီး ကာစ ဆံပင္ေျခာက္ေအာင္တန္းလန္းထားတာ အရမ္းဆက္ဆီ ျဖစ္သည္ဆိုပဲ။ တပတ္လ်ိဳေလးလုပ္ၿပီးပုခံုးေပၚကေန အေရွ႕ကို ခ်ထားလိုက္ရင္ေရာ၊ မွန္ထဲမွာ ၾကည့္ၿပီး ဆံပင္ကို ဘယ္လိုထားရမလည္း ခ်ီတုန္ခ်တုန္ျဖစ္ေနတုန္း အိမ္ေရွ႕မွ လူေခၚေခါင္းေလာင္းသံၾကားလိုက္ရသည္။ ေဟာ လိႈင္ဘြားလာၿပီ။
အိမ္ေရွ႕တံခါးကို ဖြင့္ေပလိုက္ေတာ့ လိႈင္ဘြား တေယာက္ ေလးဆင့္ဂ်ိဳင့္တလံုးလက္မွာဆြဲလို႕၊ မ်က္ႏွာ က တမ်ိဳးပဲ၊ ျပံဳးခ်င္ေနသလိုလို၊ ေၾကာက္သလိုလို၊ ရွက္သလိုလို၊ တကယ္က မ်က္ႏွာမထားတတ္တာျဖစ္သည္။ လိႈင္ဘြားကလည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးသူ႕ကို ပုေလြေပးသြားၿပီးသည့္ေနာက္ သူဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ေတာ့တာကို၊ ျပန္စဥ္းစားမိတိုင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေဒါပြရသည္။ ေနာက္တခါႀကံဳရင္ေတာ့ ဘာလုပ္လိုက္မည္ညာလုပ္လိုက္ မည္ဟုေတြးေတြးၿပီး ေဂြေတြသာလိမ့္ေနသည္။ တကယ္ေတြ႕လိုက္ရေတာ့လည္း ဘယ္ကစၿပီး ဘာလုပ္ရမည္မသိ။ ကိုယ့္ဘႀကီးမိန္းမ ဆိုေတာ့လည္း၊ နည္းနည္းေတာ့တြန္႕ေနသည္မဟုတ္လား။ အခုလည္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ဘာေျပာရမွန္းမသိ၊ လက္ထဲက ပါလာသည့္ဂ်ိဳင့္ကိုသာ လွမ္းေပးလိုက္မိသည္။
…………………………………..
လိႈင္ဘြား ေမေမက အန္တီခိုင္တို႕အိမ္ကို အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲ သြားပို႕ေပးဖို႕ ေျပာကတည္းက လိႈင္ဘြားအရမ္းဝမ္းသာေနခဲ့သည္။ သူ႕ညီေတာ္ေမာင္က လည္း မာေနခဲ့ရသည္။ ဟိုးတပတ္တုန္းက အန္တီခိုင္ႏွင့္ အျဖစ္အပ်က္ကို ျပန္ေတြးလိုက္မိတိုင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေျပးေျပးၿပီး ဂြင္းထု ေနမိသည္။ အဲဒီတုန္းက မေမွ်ာ္လင့္ပဲ အန္တီခိုင္ မႈတ္ေပးလိုက္တာ သူ႕ဘဝမွာ ပထမဆံုးမိန္းမတေယာက္က စုပ္ေပးတာ ခံရျခင္းပင္။ အရမ္းကို ေကာင္းလြန္းလို႕ ၾကာၾကာလည္းမထိန္းႏိုင္ ၿပီးသြားေတာ့လည္း ထြက္သြားလိုက္သည့္ လရည္ေတြက တကိုယ္လံုးမွာရွိတဲ့ အင္နာဂ်ီေတြကို သြန္ခ်လိုက္သလိုပဲ။ လူတကိုယ္လံုးကို ႏံုးေခြသြားၿပီး၊ ညီေတာ္ေမာင္ေတာင္ ေခါင္းမေထာင္ႏိုင္။ ျပန္ျပန္ေတြးလိုက္တိုင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေဒါပြခဲ့ရသည္။
အခု အိမ္တံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့ ျမင္လိုက္ရသည့္အန္တီခိုင္ရဲ႕မ်က္ႏွာ၊ အို လွလိုက္တာ၊ က်က္သရည္လည္းရွိလိုက္တာ၊ မ်က္ႏွာဝိုင္းစက္စက္ေလးမွာ ႏူတ္ခမ္းလံုးလံုးေဖာင္းေဖာင္းကေလးေတြက ေရာင္ေနသလိုပဲ၊ မ်က္မွန္ ေအာက္က မ်က္လံုးေလးေတြကလည္း ဝိုင္းစက္ေနတာပဲ၊ အန္တီခိုင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာတခုလံုးတင္ အလံုး၊ အဝိုင္းေတြက စုေနတာမဟုတ္ဘူး၊ သူ႕တကိုယ္လံုးပဲ။ ရင္သား လံုးလံုး ႀကီးေတြ က အိမ္ေနရင္းဝတ္ထားတဲ့ ရွပ္အက်ီေအာက္မွာ ေဖာင္းၾကြေနတယ္။ ဒါတင္ပဲလား ဘယ္ဟုတ္မလည္း ၊ လိႈင္ဘြား လက္ထဲကေန ဂ်ိဳင့္ကို ယူၿပီး ေနာက္ေဖးခန္းထြက္သြားေတာ့ အေနာက္က လိုက္လာခဲ့တဲ့ လိႈင္ဘြားျမင္ေနရတဲ့ တင္ႏွစ္လံုးကလည္း လံုးဝိုင္းၿပီး ကားကားေလး ျဖစ္ေနတယ္။
အန္တီခိုင္က တံခါးျပန္ပိတ္ခဲ့ဖို႕ ေျပာလိုက္လို႕ ကမန္းကတမ္းတံခါးကို ဂ်က္ခ်ၿပီး အန္တီခိုင့္ အေနာက္အေျပး ကေလးလိုက္လာခဲ့မိတယ္။ ဘယ္တလံုးညာတလံုး နဲ႕ ထမိန္သား ေပ်ာ့ေပ်ာ့ကိုပါ ဆြဲတင္ဆြဲခ်လႈပ္သြားေနတဲ့ တင္ႏွစ္လံုးကို လြတ္သြားမွာစိုးလို႕ေလ။
“အန္တီခိုင္၊ ဘယ္သူမွ မရွိၾကဘူးလားအိမ္မွာ”
“ဟင့္အင္း မရွိၾကဘူးကြယ့္၊ အခုနေလးတင္ မင္းဘႀကီးအလုပ္ကိစၥနဲ႕ အျပင္ထြက္သြားတာ”
လိႈင္ဘြားေတာ္ေတာ္ဝမ္းသာသြားသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ဘယ္က စရမည္မသိေသး။ မီးဖိုခန္းမွာ သူ႕ခ်ိဳင့္ထဲက အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲ ဟင္းရည္ေတြ မုန္႕ဖတ္ေတြကို ခြက္ေတြထဲ လွယ္ထည့္ေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို ေနာက္ဖက္မွ ၾကည့္ေနမိသည္။ မုန္႕ေတြလွယ္ၿပီးသြားေတာ့၊ဂ်ိဳင့္ေတြကို ေရေဆးဇလံုရွိရာယူသြားၿပီး ဆပ္ျပာရည္တို႕ျဖင့္ ေသျခာတိုက္ခၽြတ္ေဆးေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ေနာက္ပိုင္းအလွကို ေငးၾကည့္ရင္း လိႈင္ဘြား ခမ်ာ ရင္ေတြသာ တဒိန္းဒိန္းခုန္ေနမိၿပီး ေျခဖ််ား လက္ဖ်ားမ်ား ေအးစက္ေနရေလသည္။
ဂ်ိဳင့္ေတြ ေရေဆးၿပီးလို႕ အေနာက္ဖက္ကိုလွည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးအျပဴးသားႏွင့္၊ တံေတြးေတြ ၿမိဳခ်လွ်က္သူ႕ကိုေငးၾကည့္ေနေသာ လိႈင္ဘြားကိုေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတေယာက္ ရီခ်င္စိတ္ေပါက္သြားေတာ့သည္။
“ ဟဲ့ေကာင္ကေလး အန္တီခိုင့္ကို မျမင္ဘူးတာက်ေနတာပဲ ၾကည့္ေနလိုက္တာ ခစ္ခစ္”
“ အန္တီခိုင္က လွလြန္းလို႕ ၾကည့္ေနမိတာပါ “
“အန္မယ္ ဘာလွတာလည္း ၾကည့္ေတာ့ သူမ်ားဖင္ကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ဘာလဲ ဖင္လွတာလား ခစ္ခစ္”
“ အဲဒါလည္းလွတာပဲ အန္တီခိုင္ရဲ႕ ၊ အန္တီခိုင္က တကိုယ္လံုးလွတာ၊ မ်က္ႏွာ ႏူတ္ခမ္း၊ ကိုယ္လံုး၊”
“ပိုၿပီ ေကာင္ေလး”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက တခစ္ခစ္ရီရင္း လိႈင္ဘြား ဘိုက္ေခါက္ကို မနာေအာင္ လိမ္ဆြဲလိုက္သည္။ လိႈင္ဘြားက ထိုလက္ကို လွမ္းဆြဲလိုက္ရာ၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကိုယ္လံုးေလးမွာ လိႈင္ဘြားရင္ခြင္ထဲ အလိုက္သင့္ လိုက္ပါလာေတာ့သည္။ လိႈင္ဘြားက အရဲစြန္႕ၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ပါးျပင္ေလးကို သူ႕ႏွာေခါင္းႀကီးျဖင့္ ရႊတ္ကနဲ႕ နမ္းလိုက္ေလသည္။
“ ဟိတ္ မီးဖိုေခ်ာင္ႀကီးထဲမွာ “
လိႈင္ဘြား ဒီေလာက္ေတာ့ မတုံးပါ။
“ ဒါဆိုလည္း အိပ္ခန္းထဲသြားမယ္ေလ အန္တီခိုင္”
“အယ္မယ္ ဘယ္သူက ဘာလုပ္မယ္ေျပာလို႕လဲ”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ မ်က္ေစာင္းအညဳ တို႕ဒဏ္ကို လိႈင္ဘြားမခံႏိုင္ေတာ့၊ အတင္းသိမ္းႀကံဳးဖက္ရင္း ၊ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ႏူတ္ခမ္းမ်ားကို သူ႕ပါးစပ္ျဖင့္ဖိကပ္ကာ စုပ္နမ္းျပစ္လိုက္မိေတာ့သည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကလည္း အဲဒါကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတာ ဆုိေတာ့ အနမ္းကို မ်က္ေစ့ေလးေမွးကာ ျပန္တုန္႕ျပန္သည္။ သူ႕လွ်ာကေလးက လိႈင္ဘြား ပါးစပ္ထဲဝင္သြားၿပီး လိႈင္ဘြားလွ်ာကို တို႕ထိလိုက္ရာ၊ လိႈင္ဘြားခမ်ာ ဒူးေတြေတာင္ညႊတ္ေခြက်ခ်င္သြားရသည္။ သူ႕ညီေတာ္ေမာင္ကလည္း အတြင္းခံေဘာင္းဘီေအာက္မွအတင္းရုန္းထေနရာ လထိပ္ကေလးပင္နာလာရသည္။
လိႈင္ဘြား၏လက္ဖဝါးႏွစ္ဘက္ကလည္း အခုနေလးကမွ သူသြားရည္တျမွားျမွားက်ေနခဲ့ရသည့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တင္ပါးႀကီးႏွစ္လံုးကို အားရပါးရ ဆုပ္ညွစ္ကိုင္ႏွယ္ေနေပေတာ့သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာ အတြင္းခံလည္းမဝတ္ထားသျဖင့္ ထမိန္ပါးပါးေပၚမွ တင္သားႀကီးမ်ား၏ အထိအေတြ႕မွာ ေခ်ာမြတ္အိတင္းေနေလသည္။ လိႈင္ဘြား၏ တင္းမာေနေသာ ညီေတာ္ေမာင္ကလည္း အတြင္းခံေဘာင္းဘီ၊သူ႕လံုျခည္ ႏွင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ထမိန္တို႕ခံေနသည့္ၾကားမွပင္ သိသိသာသာႀကီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေပါင္ရင္းဗိုက္သားမ်ားကို ထိတိုက္မိေနေလရာ၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးမွာလည္း စိတ္ေတြ ပိုထလာရေတာ့သည္။
ခနေနေတာ့ သူတို႕ ႏွစ္ဦး အသက္ရႈရေအာင္ ႏူတ္ခမ္းႏွစ္ခုကို ခြာလိုက္ၾကရေလသည္။ လိႈင္ဘြားမွာ အသံတုန္တုန္ရီရီေလးျဖင့္၊
“ အိပ္ခန္းထဲသြားၾကရေအာင္လား အန္တီခိုင္ရယ္”
ဟုေျပာလိုက္ေလသည္။လိႈင္ဘြားမွာ အခန္းထဲ ေရာက္သည္ႏွင့္ အငမ္းမရ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏ ရင္သားအစံုကို အက်ႌေပၚမွ ပင္ အတင္းအုပ္ကိုင္ ဆုပ္ႏွယ္ေနရာ၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက၊ သူ႕ဘာသာသူ အက်ႌၾကယ္သီးေတြျဖဳတ္ကာခၽြတ္ေပးလိုက္ရသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက လိႈင္ဘြားကို အမူအယာျဖင့္သူ႕ ေက်ာမွ ဘရာဇီယာဂ်ိတ္ကို ျဖဳတ္ဖို႕ျပေပးလိုက္သျဖင့္ လိႈင္ဘြားလည္း ကမန္းကတမ္း ေလး ျဖတ္ေပးလိုက္ ေလသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက လိႈင္ဘြားကို ေက်ာေပးထားရင္းက ထမိန္ကို ရင္လွ်ားျပင္ဝတ္ၿပီး ဘရာဇီယာကို ဆြဲထုတ္ခၽြတ္ကာ ကုတင္ေျခရင္းမွာ လွမ္းတင္လိုက္ေလသည္။
ထိုအခ်ိန္မွာ လိႈင္ဘြားတေယာက္လည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိတာႏွင့္ သူ႕အက်ႌလံုခ်ည္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီမ်ားကို ခၽြတ္ခ်လိုက္ေလသည္။ သူထင္သည္က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္း အဝတ္အစားေတြ ခၽြတ္ေနၿပီ ဆိုေတာ့ သူၾကည့္ဘူးခဲ့သည့္ ေအာကားမ်ားထဲကလို ႏွစ္ေယာက္စလံုးကိုယ္လံုးတီးႏွင့္ စလိုးၾကေတာ့မည္ဟုထင္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္သူ႕ကိုယ္သူ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ထားလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူ႕ေကာင္ႀကီးကလည္း အခုမွ လြတ္လပ္သြားေတာ့ ေဒါင္ကနဲကကို ရုန္းထ မာန္ဖီေနသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးပင္ လိႈင္ဘြားဘက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ျပံဳးေစ့ေစ့ ျဖစ္သြားရသည္။
သို႕ေသာ္လည္း အရမ္းတက္ၾကြေနေသာ လိႈင္ဘြားက အတင္းဝင္ဖက္ၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ မ်က္ႏွာအႏွံ႕နမ္းရံႈ႕ရင္းက ႏူတ္ခမ္းမ်ားကို လာစုပ္ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္း အားက်မခံ ျပန္လည္ နမ္းစုပ္ေပးေနမိေတာ့သည္။ လိႈင္ဘြား၏ လက္မ်ားကလည္း သူအလြန္တရာ ကိုင္ခ်င္ေနခဲ့ရေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏ တင္သားစိုင္မ်ားကို ထမိန္ေပၚမွ ဆုပ္ညွစ္ ကိုင္ႏွယ္ေနေတာ့သည္။ ေနာက္ေတာ့ အားမရသလိုျဖင့္ ထမိန္စကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီးေဆာင့္ဆြဲခ်လိုက္ရာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ရင္လွ်ားမွာ ေျပေလွ်ာ့သြား ၿပီး ထမိန္တကြင္းလံုး ၾကမ္းျပင္ေပၚပံုလွ်က္က်သြားရေတာ့ေလသည္။
လိႈင္ဘြားက အတင္းသိမ္းႀကံဳးဖက္ထားသျဖင့္ လံုးအိေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ဦး၏ ရင္သား ထြားထြားႀကီးေတြက လိႈင္ဘြားရင္ဘတ္ေပၚမွာ အိကနဲ ဖိမိေနၿပီး ႏို႕ႀကီးေတြထိပ္မွ ႏို႕သီးေခါင္းမာမာ ေလးေတြက လိႈင္ဘြား အရည္ျပားကို လာေထာက္မိေနသလို၊ လိႈင္ဘြား၏ လိင္တန္ႀကီးကလည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေပါင္ရင္း ဗိုက္သားေလး မ်ားကို ဟိုထိုးဒီေထာက္ျဖစ္ေနေလသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက အေနာက္ကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆုတ္သြားခဲ့ရာ လိႈင္ဘြားက တြန္းထိုးကပ္လိုက္ သြားရင္း ကုတင္ေစာင္းသို႕ ေရာက္သြားရသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကုတင္ေစာင္းမွာ ထိုင္မိေတာ့ သူ႕ေပါင္ႏွစ္လံုးကို ကားေပးလိုက္ရာ လိႈင္ဘြားမွာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကား မတ္တတ္ရပ္လွ်က္သားေလး ျဖစ္ေနရေတာ့ သည္။ လိႈင္ဘြားက ထိုအခါမွ ေအာက္ကို ငံု႕ၾကည့္လိုက္ရာ၊ ေပါင္ကားထားသျဖင့္ ဟတတ ေလးျဖစ္ေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို အရည္ေတြ ရြမ္းလက္လွ်က္ ေတြ႕လိုက္ရသည္။
လူပ်ိဳရိုင္းေလး လိႈင္ဘြား ခမ်ာ ဘာမွ ေတြးမေနေတာ သူ၏ သံေခ်ာင္းႀကီးလို မာေတာင္ေနေသာ လီးႀကီးကို ထိုအဖုတ္ဝတြင္ေတ့ကာ ဖိသြင္းခ်လိုက္ေလတာ့သည္။
“အားးး…...အိ..ျဖည္းျဖည္းကြယ္.. သိပ္မေလာနဲ႕..”
အေတြ႕အႀကံဳရွိၿပီး အရည္ရြဲေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ထဲကိုေတာင္ တိုးတိုးက်ပ္က်ပ္ ျဖစ္ေနေအာင္ ခံလိုက္ရေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တေယာက္ အသံေလးထြက္ကာ ျငီးျငဴမိရွာသည္။ စိတ္ထဲကလည္း သူခံဘူးသည့္ လီးထဲမွာ အထြားဆံုးပဲ ဆိုတာ သိလိုက္သည္။ သူ႕ေစာက္ေခါင္းအတြင္းနံရံေတြကို ပြတ္ဆြဲၿပီး တိုးဝင္လာေသာ လိႈင္ဘြား ၏ဒစ္ႀကီးေၾကာင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတေယာက္ အေၾကာေတြ တဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းေနေအာင္ အရသာ ခံစားလိုက္ရသျဖင့္ လိႈင္ဘြားေက်ာျပင္ႀကီးကို တြယ္ဖက္ထားလိုက္မိေလသည္။ လိႈင္ဘြားတေယာက္ သူ႕လီးႀကီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေစာက္ဖုတ္ထဲ အဆံုးဝင္သြားေတာ့ မ်က္ေစ့ထည္း ၾကယ္ေတြ လေတြ ျမင္သြားရေအာင္ပင္ အရသာထူးကို ခံစားလိုက္ရေလသည္။ တခါမွ ေစာက္ဖုတ္ထဲ မဝင္ဘူးေသာ လီးေပမို႕ အရသာ ထူးကို တစိမ့္စိမ့္ ခံစားရန္ ခန ရပ္လိုက္ရေလသည္။ ႏို႕မို႕ဆိုရင္ တခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေဆာင့္လိုက္တာႏွင့္ လေရေတြ ပန္းထြက္သြားေတာ့မွာကို သူခံစားမိေနေလၿပီ။ အခုေတာင္ လေရေတြက လီးတဝက္ေလာက္ေရာက္ေနၿပီ ထင္မိသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက သူ႕ေပါင္ႏွစ္လံုးကို လိႈင္ဘြားခါးတဖက္တခ်က္မွာ ညွပ္လိုက္ၿပီး ေျခက်င္းဝတ္ႏွစ္ခုကို လိႈင္ဘြားဖင္အေနာက္ဖက္တြင္ ခ်ိတ္ထားလိုက္ေလသည္။ လိႈင္ဘြား သူ႕လီးႀကီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္ခ်ိန္မွာ အလိုက္သင့္ေလွ်ာ့ထားလိုက္ၿပီး လိႈင္ဘြား ေဆာင့္သည့္အခ်ိန္တြင္ အားပါေစရင္ သူက ပါ သူ႕ေျခဖိေနာက္ေတြျဖင့္ လိႈင္ဘြားဖင္ကို ကုတ္ဆြဲယူလိုက္ေလသည္။ လိႈင္ဘြားကလည္း တခုေတာ့ တဖုန္းဖုန္းကို ေဆာ္ေနေပၿပီ။
အရူးအမဲသား စစားမိေလၿပီ။
အရိုင္းေလး ၏ ပထမဆံုးအခ်ီမို႕ လိႈင္ဘြားသိပ္အၾကာႀကီးမေဆာင့္လိုက္ရသလို၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္း ကာမစည္းဇိမ္ အထြတ္အထိပ္ ကို လိႈင္ဘြားနဲ႕ အတူတူ ေရာက္ရွိသြားေတာ့သည္။ လိႈင္ဘြား၏ လေရပူပူေတြ သူ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲ ပန္းထြက္လာခ်ိန္မွာပဲ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္း ၾကက္သည္းေတြ တျဖင္းျဖင္းထလွ်က္ တခ်ီၿပီးသြားေတာ့သည္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး တေယာက္ကို တေယာက္တင္းၾကပ္စြာဖက္ရင္း ကုတင္ေပၚ လဲျပိဳက်သြားၾကရေလေတာ့သည္။သူတို႕ ႏွစ္ဦး တဦးႏွင့္တဦး ဖက္ၿပီး မွိန္းေနၾကသည့္ အေတာအတြင္းမွာပင္ လိႈင္ဘြားတေယာက္ ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး သတိျပဳမိသည္မွာ လိႈင္ဘြား၏ လီးႀကီးျဖစ္သည္။ လိႈင္ဘြားမွာ ဘယ္ထဲက ေအာင္းထားမွန္းမသိေသာ သုတ္ရည္ေတြတပံုႀကီး သူ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲပန္းထုတ္လိုက္ေပမဲ့ လံုးလံုးႀကီးေပ်ာ့ၿပီး ေသးသြားျခင္းမရွိ။ သုတ္မထြက္ခင္တုန္းက လိုေတာ့ သံေခ်ာင္းႀကီးလိုမမာေတာ့။ သို႕ေသာ္လည္း ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ ႏွင့္အလံုးအရွည္က ခုနကထက္ စာလွ်င္ ေလးပံုသံုးပံုေလာက္ေတာ့ က်သြားသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ဦးက သူ႕ကိုယ္ကို အသာခြာလိုက္ေတာ့ လီးႀကီးက ေလွ်ာကနဲ ထြက္သြားရာ သူရင္ထဲမွာလည္း ဟာကနဲ ျဖစ္သြားရသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ၾကမ္းျပင္ေပၚကြင္းလံုးက်ေနသည့္ထမိန္ကိုေကာက္ရင္လွ်ားလိုက္သည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေရခ်ိဳးခန္းထဲသြားကာ ပုဝါအေသးေလးတခုကို ေရစြတ္လိုက္သည္ၿပီးေတာ့မွ အိပ္ခန္းထဲျပန္ဝင္လာၿပီး လိႈင္ဘြား၏ လီးႀကီးကို ေသျခာသန္႕စင္ေပးေနသည္။ ထိုအခါေတာ့ လိႈင္ဘြားက ႏိုးလာၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး သူ႕လီးႀကီးကို ေရပတ္တိုက္ေနသည္ကို ျပံဳးၿပိးၾကည့္လိုက္သည္၊ တဆက္ထည္း ရင္လွ်ား ထားေသာ ထမိန္ေပၚမွ ပင္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ႏို႕ထြားထြားႀကီးေတြကို လွမ္းဆုပ္ကိုင္ေနေလသည္။
သူ႕လီးႀကီးမွာလည္း ေရေအးေအးႏွင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ လက္ဖဝါးတို႕၏ အထိအေတြ႕ႏွင့္၊ လက္ကလည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ႏို႕ႀကီးေတြ ကိုင္ေနရသျဖင့္။ တျဖည္းျဖည္းမာလာရေလသည္။ ေနာက္ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက လိႈင္ဘြားေပါင္တဘက္ကိုတြႏ္းလိုက္ကာ ကုတင္ေပၚဒူးေထာက္တက္လိုက္ေလသည္။ လိႈင္ဘြားေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားတြင္ေနရာယူၿပီးမွ လိႈင္ဘြား၏ လီးႀကီးကို လိုလီေပါ့ စုပ္သလို စစုပ္ေတာ့သည္။
လိႈင္ဘြားက သူ႕လီးႀကီးကို ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး စုပ္ေပးေနတာကိုလည္း ၾကည့္ခ်င္ေသးသျဖင့္ ေခါင္းရင္းဘက္ကို ေလွ်ာတိုးကာ ကုတင္ ေခါင္းရင္း ဟက္ဘုတ္ ကို ေက်ာမွီကာ ထိုင္လိုက္သည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက လည္း လိႈင္ဘြားဒုတ္ကို ကိုင္ရင္း တြားတြားလိုက္လာလိုက္ရာ ပဆစ္တုတ္အေနအထားမွ ေလးဘက္ေထာက္အေန အထားသို႕ ေရာက္ရေလသည္။ လိႈင္ဘြားမွာ သူ႕လီးႀကီးကို မ်က္ႏွာအပ္လွ်က္ ေခါင္းကို ျမင့္ခ်ည္ႏွိမ့္ခ်ည္ ပုေလြေပးေနေသာ အန္တီခိုင့္ကို ၾကည့္ရင္း စိတ္ေတြက ပိုထလာကာ လီးႀကီးမွာလည္းအစြမ္းကုန္မာတင္း လာရျပန္ပါသ္။ ထမိန္ရင္လွ်ားျဖင့္ ေလးဘက္ေထာက္ ဖင္ကုန္းကာ သူ႕ကို မႈတ္ေပးေနသျဖင့္ အန္တီခိုင္၏ ကားစြံ႕ေနေသာ တင္သား ဝိုင္းစက္စက္ႀကီးကို သူက လွမ္းျမင္ေနရေလသည္။ သူ႕လက္က လည္း နက္ေမွာင္ထူထဲလွေသာ အန္တီခိုင့္ဆံပင္အုပ္ႀကီးထဲ လက္ထိုးထည့္ကာ ဖြေနမိသည္။ အန္တီခိုင္ ၏သြားကေလးမ်ား မထိတထိ ျခစ္မသျဖင့္ ယားသြားေသာ လီးတန္ႀကီးေၾကာင့္ လိႈင္ဘြားတေယာက္အားမလို အားမရ ဆပ္ကနဲ ဖင္ေကာ့ထိုးလိုက္မိရာ အန္တီခိုင္တေယာက္ ေအာ့ ကနဲ လည္ေခ်ာင္းဝ မွာ ဆို႕တစ္သြားရေလသည္။
..အု..
အန္တီခိုင္က သူ႕တေတာင္ျဖင့္လိႈင္ဘြားေပါင္ကို ျပန္တြန္းဖိထားလိုက္သျဖင့္ လိႈင္ဘြားတေယာက္ဆက္ေကာ့ထိုးမရႏိုင္ေတာ့ေျခ။ အန္တီခိုင္က လိႈင္ဘြား လိင္တန္ႀကီးကို သူ႕ပါးစပ္မွ မခၽြတ္ပဲ လိႈင္ဘြားကို ေမာ့ၾကည့္ကာ မ်က္ေစာင္းတခ်က္ထိုးလိုက္သည္။ လိႈင္ဘြားလည္း သူ႕အမွားသူသိၿပီး ခနျငိမ္သြား၏။ ေနာက္ေတာ့ အန္တီခိုင့္ထမိန္ရင္လွ်ားကို လက္ထိုးထည့္ကာ ႏို႕ထြားထြားႀကီးေတြကို အုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ အန္တီခိုင့္ထမိန္မွာ လိႈင္ဘြားလက္ထိုးထည့္လိုက္ေတာ့ ေျပေလွ်ာ့က် သြားရသည္။ လိႈင္ဘြားက လည္း သူ႕ဖဝါးကို စူးစူးေလး လာထိုးေနေသာ ႏို႕သီးေခါင္းမ်ားကို အရသာခံရင္းဆုပ္ႏွယ္ပြတ္သပ္ေပးေနေလသည္။
ခနေနေတာ့ အန္တီခိုင္က လိႈင္ဘြားလိင္တန္ႀကီးကို သူ႕ပါးစပ္မွ ဆြဲထုတ္ရင္း ထထိုင္လိုက္ေလသည္။ သူ႕ထမိန္ကိုလည္း ကြင္းလံုးကိုင္ကာ ေခါင္းေပၚမွ ေက်ာ္ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ ၿပီးမွ လိႈင္ဘြား ခါးနားမွာတက္ခြ လိုက္ၿပီးေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ လိႈင္ဘြားဒစ္ႀကိးကို သူ႕ေစာက္ဖုတ္ဝမွာေတ့၍ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ယခုေတာ့ လိႈင္ဘြားႏွင့္ အန္တီခိုင္၊ တေယာက္ႏွင့္တေယာက္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အေနအထား။ အန္တီခိုင္က လိႈင္ဘြားကို ျမင္းလုပ္တက္စီးေနေလၿပီ။ အခန္းထဲမွာေတာ့ အေရစိုရြဲေနသည့္ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးတန္ႀကီး ဝင္ထြက္ေနသည့္ စြတ္ဖတ္ စြပ္ဖြတ္၊ အသံ ႏွင့္ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္၏ အသက္ရႈသံပ်င္းပ်င္းသာ ဖံုးလႊမ္းေနေပေတာ့သည္။
………………………………….
ကိုကိုေသာ္ လမ္းထိပ္လဘက္ရည္ဆိုင္မွာ ထိုင္ေနသည္မွာ တနာရီေက်ာ္သြားၿပီ၊ လိႈင္ဘြားတေယာက္မေပၚလာေသး။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးႏွင့္ လိႈင္ဘြားတို႕ လိုးေနၾကမည့္ပံုကို စဥ္းစားရင္း လူလီးႀကီးမွာ မာေတာင္ေနရသည္။ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီလည္း ဝတ္မထားတာမို႕ အခုခ်ိန္ေတာ့ သူမတ္တတ္ရပ္ဖို႕ေတာင္မျဖစ္ႏိုင္။ စိတ္ထဲမွာ တနာရီက လည္း တေနကုန္ေအာင္ၾကာလွ သည္ဟုေတြးေနမိသည္။
ထိုအခိုက္ သူတို႕လမ္းထဲသို႕ လမ္းေလွ်ာက္လာေနေသာ မႏိုင္ႏိုင့္ ကိုေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ ဟိုက္ ျပႆနာပဲ ငါေတာ့ သူ႕ကို မျဖစ္မေနဆြဲထားမွ ရေတာ့မွာပဲ။
“ မမႏိုင္..မမႏိုင္..
“ ဟဲ့ေသာ္ႀကီး နင္ ဒီအခ်ိန္ထိ လဘက္ရည္ဆိုင္ထိုင္တုန္းလား၊ “
“ ဟာ မမႏိုင္က လည္း ဒီေန႕က ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေလဗ်ာ၊ ေဟ့ေမာင္ငယ္ေရ စကၤာပူ တခြက္ေပးပါအုန္းငါ့အမအတြက္”
ကိုကိုေသာ္က မမႏိုင္ကို အခ်ိန္ဆြဲဖို႕ စားပြဲထိုးေကာင္ေလးကို အတင္းလွမ္းေအာ္ၿပီး မွာလိုက္ေလသည္။
“ ဟဲငါမေသာက္ေတာ့ဘူးဟဲ့၊ အေမတို႕အိမ္ခန ဝင္မလို႕၊ ေကာင္းေလး ငါ့အတြက္မလုပ္နဲ႕ေတာ့”
“ဟာ ဗ်ာ ခနေလးဟာကို ေမာင္ႏွမေတြ မဆံုရတာၾကာလွၿပီကို၊ ေယာက္ဖႀကီးေရာ ဘာသတင္းၾကားေသးလဲ”
လဘက္ရည္ဆိုင္မွ စားပြဲထိုးေလးမွာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ေနသျဖင့္ ကိုကိုေသာ္က ပင္လွမ္းၿပိးထပ္ေျပာလိုက္ရေလသည္။
“ ေဟ့ေမာင္ငယ္ သြားသြား ငါေျပာတာ တခြက္သြားယူု၊ မင္းကေလ ေတာ္ေတာ္ေႏွးတာပဲ”
“နင့္အကိုက အခု အလုပ္ရသြားၿပီတဲ့ ငါလည္းဝမ္းသာတာေပါ့ဟ၊ အဲဒါ ဟိုဘက္လမ္းမွာ သူထည့္ေပးလိုက္တဲ့ လူႀကံဳလာယူတာ၊ ဒီနားေရာက္မွေတာ့ မထူးဘူး ဆိုၿပီး အေမ့အိမ္ခနဝင္မလို႕”
ေျပာရင္းဆိုရင္း စားပြဲထိုးေလး ေမာင္ငယ္တေယာက္ မႏိုင္ႏိုင္အတြက္ စကၤာပူတခြက္ ယူလာၿပီး စားပြဲေပၚတင္ေပးလိုက္သည္။ ကိုကိုေသာ္က ေမာင္ငယ့္ဖင့္ကို လက္ဖဝါးျဖင့္ဖတ္ကနဲတခ်က္လွမ္းရိုက္လိုက္ၿပီး၊
“ မင္းဟာေလ အဲဒီဖင္တုံၾကီးသယ္ေနရလို႕ေႏွးေနတာ ဟီးဟီး “
မႏိုင္ႏိုင္က အားနာသြားသည့္ပံုျဖင့္၊
“ ဟဲေသာ္ႀကီး နင္ကေလ သူမ်ားကို ေျပာလိုက္ရင္”
ကိုကိုေသာ္က ေမာင္ငယ္ထြက္သြားမွ ခတ္တိုးတိုးေလး၊
“ ရပါတယ္ မမႏိုင္ရဲ႕ အဲေကာင္ေလးက အပံုးေလးထင္တာပဲ ဘယ္လိုစစရတယ္၊ သေဘာလည္းေကာင္းတယ္ ခစ္ခစ္”
မႏိုင္ႏိုင္ သူ႕လဘက္ရည္ပုဂံကို မႈတ္ေသာက္ေနတုန္း၊ ကိုကိုေသာ္က ထိုင္ခံုမွခနထကာ၊
“ ခနေနာ္မမ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကိုဒီအခ်ိန္ ေခၚမယ္ေျပာထားလို႕၊”
ေျပာရင္း ေငြရွင္းေကာင္တာဆီသို႕ထြက္လာခဲ့ေလသည္၊ ေကာင္တာေပၚတြင္ ပိုက္ဆံေပးဆက္ရသည့္ဖံုး ကို ကိုင္ၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အိမ္သို႕ ေခၚလိုက္ေလသည္။ တဖက္မွ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မကိုင္၊ ကိုကိုေသာ္ေခၽြးျပန္ေနေလၿပီ။
……………………………………………….
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ျမင္းစီးလို႕ အရွိန္ရေနတုန္း အိမ္ေရွ႕ခန္းက ဖံုးက တဂြမ္ဂြမ္ ျမည္လာသည္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ၿပီးကာနီးဆုိေတာ့ ငလ်င္လႈပ္ရင္ ထမွာ မဟုတ္ေတာ့ေျခ။ လိႈင္ဘြားလက္ႏွစ္ဘက္ကလည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ လႈပ္ယမ္းေနေသာ ႏိူ႕ႀကီး ႏွစ္လံုးကို အားရပါးရ ဖ်စ္ညွစ္ေခ်မြလ်က္၊ ဖုံုးက ျမည္ေနဆဲမွာပင္ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္အထြတ္အထိတ္ေရာက္သြား၏။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး လိႈင္ဘြးအေပၚေမွာက္ရက္ထပ္ၿပီး က်သြားကာ အသက္ကို မွန္မွန္ျဖစ္ေအာင္ ရႈေနခ်ိန္မွာ ဖံုးက ရပ္သြားသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ခနေနေတာ့ လိႈင္ဘြားအေပၚမွ ေဘးအိပ္ယာသို႕ လွိမ္ခ်ၿပီး ပက္လက္ကေလးနားေနလိုက္သည္။ လိႈင္ဘြားက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးအေပၚမွ မိုးၿပီး မ်က္ႏွာကို ငံု႕ၾကည့္သည္။ မ်က္လံုးေလးပိတ္ကာ မွိန္းေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏ ႏူတ္ခမ္းထူထူ ေတြကို သူ႕ႏူတ္ခမ္းျဖင့္ ဖိကပ္စုပ္နမ္းလိုက္မိသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက လိႈ္င္ဘြားေခါင္းကို သူ႕လက္ျဖင့္ လွမ္းဖက္ဖို႕ ႀကံရြယ္ေနတုန္းမွာ ဖံုးက ထပ္ျမည္လာျပန္သည္။
ဒီတခါေတာ့ကိုင္မွ ျဖစ္ေတာ့မည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး လူးလဲထၿပီး ကြင္းလိုက္က်ေနသည့္ထမိန္ကိုေကာက္ ေခါင္းမွ စြတ္ခ်ခါ ရင္လွ်းားကိုအျမန္ဝတ္ၿပီး အိမ္ေရွ႕ခန္းဖံုးရွိရာသို႕ အျမန္ေလွ်ာက္သြားေလသည္။
“ ဟဲလို ခိုင္လား”
“ ဟုတ္တယ္ေမာင္ ေျပာ၊ “
“ၾကာလိုက္တာခိုင္ရယ္ ေခၚလို႕ကိုမရဘူး၊ လိႈင္ဘြားမျပန္ေသးဘူးလား”
“ဟင့္အင္း.. ဘာလည္း ေမာင့္ဦးေလး ျပန္လာၿပီလား”
“ အဲဒါထက္ဆိုးတယ္ မမႏိုင္ လာေနတယ္ အခု လဘက္ရည္ဆိုင္မွာ က်ေနာ္အခ်ိန္ဆြဲထားတယ္ အခုနက ခုေတာ့ မရေတာ့ဘူး သူအခ်ိိန္မရွိဘူးဆုိၿပီး လာေတာ့မယ္အခု”
“အို..အင္းအင္း လိႈင္ဘြားကို ခနပံုးခိုင္းထားလိုက္ေတာ့မယ္”
“အဲဒါေကာင္းတယ္ အခု က်ေနာ္တို႕ ပိုက္ဆံရွင္းေနၿပီ”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ျပာယာခတ္သြားသည္ သူ႕အခန္းကို အျမန္ေျပး၊လမ္းမွာလည္း လိႈင္ဘြားဖိနပ္ကို ေကာက္သြား လိုက္သည္ အခန္းထဲက်ေနာ့ လိႈင္ဘြားကို ႏိုင္ႏိုင္လာေနသည့္အေၾကာင္းေျပာကာ ကုတင္ေအာက္ဝင္ပုန္းခိုင္းလိုက္သည္ သူ႕အဝတ္အစားေရာ ဖိနပ္ပါ တြန္းထည့္ေပးလိုက္သည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တို႕ ကုတင္မွာ တဘက္က နံရံနားနည္းနည္းကပ္သည္၊ ကုတင္ေအာက္မွာလည္း ေသတၱာအဝတ္စား ေဘာက္စ္ စသည္တို႕ရွိရာ နံရံနားကပ္သည့္ဘက္မွ ဝင္လိုက္လွ်င္ အခန္းဘက္မွ ငံု႕ၾကည့္ပါက ပုန္းေနသူကို ေတြ႕ဖို႕မလြယ္ေျခ။ လိႈင္ဘြားပုန္းတာကို လံုျခံဳမၿခံဳ ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေရခ်ိဳးခန္းအျမန္ေျပးကာ ေရတဗြမ္းဗြမ္းႏွင့္ ခ်ိဳးခ်ေလေတာ့သည္။
အိမ္ေရွ႕က ဘဲသံၾကားေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတေယာက္ ေရစက္လက္ ေရလဲခံထမိန္ကို ဝတ္ထားလွ်က္ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ ပုခံုးေပၚလႊားကာ လာဖြင့္ေပးေလသည္။
“ေအာ္ ေမေမ ေရခ်ိဳးေနတာလား”
“ေအး သမီးႏိုင္ႏိုင္ ဘယ္ကလွည့္လာတာလဲ”
သူ႕သမီးကို ႏူတ္ဆက္လိုက္ရင္း အေနာက္က ကပ္ပါလာသည့္ ကိုကိုေသာ္ကို လွမ္းၾက ည့္လိုက္ေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ မ်က္လံုးမ်ားက ေက်းဇူးပဲဟု ေျပာေနသည့္အေရာင္ထြက္ေနသည္ဟု ကိုကိုေသာ္ ထင္လိုက္မိေလသည္။
ေနာက္ တေန႕ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ႏွင့္ ကိုကိုေသာ္တို႕ အခြင့္အေရးရျပန္သည့္အခါ။ ကိုကိုေသာ္မွာ သူ၏ စိပ္စုလုိစိတ္မ်ားကို ထိန္းမရ ႏိုင္၊ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတို႕ ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ ႏွစ္ေယာက္သား လွဲေလ်ာင္းရင္ တေယာက္ကို တေယာက္ ပြတ္သတ္ စုပ္နမ္းလုပ္ေနၾကစဥ္မွာပဲ ေမးလိုက္မိေလသည္။
“ခိုင္..လိႈင္ဘြား နဲ႕ ဟိုေန႕က ဘယ္လိုေနလဲ”
“ ဒီလိုပါပဲ ေမာင္ရယ္ လိႈင္ဘြားက တခါမွ မိန္းမနဲ႕ မႀကံဳဖူးဘူး မလား”
“ အဲေတာ့”
“အဲေတာ့ ႏြားသိုးႀကိဳးျပတ္ေပါ့ကြယ္၊ ခိုင့္ဟိုထဲကေတာင္ နည္းနည္းေအာင့္သြားတယ္”
“ ဟင္၊ ခိုင္ က အေတြ႕အႀကံဳရွိၿပီးသားဟာကို”
“ အင္း ဒါေပမဲ့ သူ႕ေကာင္ႀကီးက အဟိ၊”
“ ဘာျဖစ္လည္း သူ႕ေကာင္ႀကီးက ေအာ္၊ ေတာ္ေတာ္ႀကီးတာလား၊”
ခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ရွက္သလိုျဖင့္ ေခါင္းကိုသာ အသာျငိမ့္ျပလိုက္သည္။ ကိုကိုေသာ္ စိတ္ထဲမွ ႀကိတ္မနာလို ျဖစ္သြားလိုက္သည္။ အင္း ဒီေကာင့္အေဖဘက္က မ်ိဳး လိုက္တာပဲေနမယ္ဟု ေတြးလိုက္မိေလသည္။ လိိႈင္ဘြား ၏ လက္နက္ႀကီးျဖင့္ ေဆာင့္ဖိခ်ခံရလို႕ ေကာ့ပ်ံေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို အေတြးထဲမွာ ျမင္ေယာင္မိလာၿပီး၊ သူ႕ေကာင္ႀကီးကလည္း ခ်က္ခ်င္းမာန္ဖီထလာေလေတာ့သည္။ ခ်က္ခ်င္း ပင္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကား ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ကာ ေပါင္ႏွစ္လံုးကို ျဖဲကားၿပီး သူ႕ပုခံုးေပၚထမ္းတင္လိုက္ေလေတာ့သည္။
…………………………………..
ေနာက္ပိုင္းမွာ ကိုကိုေသာ္က စကားစ ေမးေသာ္လည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက လိႈင္ဘြားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး စိတ္ဝင္စားပံု မျပေတာ့၊ သိပ္လည္း ဟက္ဟက္ပက္ပက္ မေျဖေတာ့ သျဖင့္၊ ကိုကိုေသာ္လည္း ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္သြားေလေတာ့သည္။
……………………………………………
ထိုသုိ႕ျဖင့္ ေလးငါးေျခာက္လ ၾကာေသာ အခါတြင္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ကိုကိုေသာ့္ကို ေျပာစရာရွိသည္ဟု စကားပလင္ခံလာခဲ့ေလသည္။
“ ေမာင္.. ခိုင္ေျပာစရာရွိလို႕၊ ခိုင္တို႕ ဒီလိုေနသြားလို႕ မျဖစ္ေတာ့ဘူး ထင္တယ္ကြာ”
“ ဘာျဖစ္လို႕လဲခိုင္ရယ္၊ ခိုင္ ေမာင့္အေပၚရိုးသြားလို႕လား”
“ မဟုတ္ပါဘူး ေမာင့္အတြက္ပါ၊ ခိုင္က ဘဝမွာ အိမ္ေထာင္နဲ႕ မိသားစု လည္းရွိေနၿပီ၊ ေမာင္က ငယ္ငယ္ေလး ရွိေသးတယ္၊ ေမာင့္ ဘဝ အတြက္ စဥ္းစားဖို႕လိုၿပီေလ”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေျပာသည္မွာလည္း တနည္းအားျဖင့္ မွန္ေနသည္မို႕ ကိုကိုေသာ္ ျငိမ္ၿပီး နားေထာင္ေနလိုက္ မိသည္။ ေနာက္တခုက ကိုကိုေသာ္ တေယာက္ ငယ္ငယ္ႏိုင့္ အေပၚ စိတ္ဝင္စားေနတာမို႕လည္း ျဖစ္သည္။ သူႏွင့္ ငယ္ငယ္ႏိုင္တို႕ မွာ ေမာင္ႏွမလို ငယ္ငယ္ ထဲက ေနလာၾကသူမ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ႏွင့္ ျဖစ္ ၿပီးေနာက္ပိုင္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အေသးစားေလးႏွင့္ တူေသာ ငယ္ငယ္ႏိုင့္ အေပၚမွာ က်ိတ္ျပစ္မွားေနမိသည္မွာ အေတာ္ၾကာေနၿပီ ျဖစ္ေလသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ေရွ႕မွာ ပံုမွန္သာ ဆက္ဆံခဲ့ေသာ္လည္း အျပင္မွာ ေတြ႕လွ်င္ ငယ္ငယ္ႏိုင့္ကို သူက အထူးဂရုစိုက္ ေပးခဲ့ၿပီး ငယ္ငယ္ႏိုင္တေယာက္လည္း သူ႕ကို အရင္ကထက္ နည္းနည္းေလး ပိုလာသလို စိတ္က ထင္လာမိသည္လည္းရွိေလသည္။
“ အဲေတာ့ ခိုင္က ေမာင့္ကို သက္တူ ရြယ္သူ ခ်စ္သူ ရွာပါေတာ့လို႕ ေျပာေနတာလား ခိုင္”
“ အင္း အဲလိုပဲ ဆိုရေတာ့မွာေပါ့ ေမာင္ရယ္၊ အဲဒါ သဘာဝ မက်ဘူးလား”
………………………………………
ငယ္ငယ္ႏိုင္ အရမ္းကို ေဒါသထြက္ ေနသည္။ စာလည္း ၾကည့္လို႕ မရ၊ မိမိ မာနကို ထိခိုက္တာလည္းျဖစ္၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း စိတ္ဓါတ္က်ခ်င္သလို ျဖစ္သြားရေတာ့ စိတ္က အရင္တုန္းကလို ဘာကိုမွ အာရံုစူးစိုက္လို႕ မရ၊ စိတ္ေတြလည္းေလေနသည္။
တရားခံက ခ်စ္ေမာင္ေမာင္ ဆိုတဲ့ ေကာင္၊ တတန္းထဲ ေဆးေက်ာင္းမွာ အတူေနလာ၊ လက္ေတြ႕ေတြ အတူဆင္း၊ အုပ္စု တခုထဲမွာ ရွားပါး ေယာက္်ားေလး ႏွစ္ေယာက္ထဲက ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေျပာင္းေျပာင္း မိန္းမ နည္းနည္းဆန္သလိုေပမဲ့ ရုပ္ရည္ေလးက မဆိုးရွာ၊ သူႏွင့္ဆိုလွ်င္လည္း တတြဲတြဲေနလြန္းလို႕ သူတို႕ အဖြဲ႕ကေတာင္ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ကို အတြဲလိုလို အျမဲစၾကသည္။ ငယ္ငယ္ႏိုင္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ငယ္ငယ္ထည္းက စာမွာသာ စိတ္ဝင္စားၿပီး အဲလို ကိစၥေတြမွာ သိပ္စိတ္မဝင္စားခဲ့ေပမဲ့ အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ ေသြးသား လႈပ္ရွား လာၿပီ ဆိုေတာ့ ေတာင္ေတာင္အီအီေလးေတြ ေတြးတတ္လာၿပီ။ သို႕ေသာ္လည္း အျပင္မွ တျခားေယာက္်ားေလး ေတြနဲ႕ ေရာေရာေႏွာေႏွာလည္း မေနဘူးေတာ့ တစိမ္း ေယာက္်ားေလး ဆိုလို႕ သူ႕ပတ္ဝန္းက်င္မွာ သူတို႕ အုပ္စုထဲက ေကာင္ေလး ႏွစ္ေယာက္သာ ဆန္႕က်င္ဘက္ လိင္ ဆိုလို႕ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေနဘူးေလသည္။ တကယ္က သူ႕ကို လိုက္ေနသည့္ေကာင္ေတြက ေက်ာင္းမွာ တန္းစီေနသည္။ သူ႕မ်က္ႏွာ သူ႕ေဘာ္ဒီမ်ိဳးက ေဆးေက်ာင္းမွာ ေတြ႕ရခဲသည့္ အေနအထား။ အဲေတာ့လည္း သူ႕အတြင္းစိတ္မွာ ခ်စ္ေမာင္ေမာင္ ကသူ႕ကို တခ်ိန္က်လွ်င္ ဖြင့္ေျပာလာလိမ့္မည္ဟု မွတ္ယူထားခဲ့မိေလသည္။
သို႕ေသာ္လည္း ယခုေတာ့ ခ်စ္ေမာင္ေမာင္တေယာက္ အီးေမဂ်ာက စိမ္းမမ ဆိုသည့္ တေယာက္ႏွင့္ သမီးရီးစား ျဖစ္ေနၿပီ ဆိုသည့္သတင္းထြက္လာေတာ့၊ ငယ္ငယ္ႏိုင္တေယာက္ ဘာမွ မဆိုင္ေပမဲ့ ရွက္သြားခဲ့ရသည္။ သူတို႕ အဖြဲ႕ကလူေတြကလည္း ပထမေတာ့ ဖံုးထားေသးသည္၊ ေနာက္ေတာ့ ဟိုက ဒီက သတင္းၾကားၿပီး တကယ္အမွန္ဆိုတာ သိသြားေတာ့ ငယ္ငယ္ႏိုင္ ဘယ္လိုပင္ ဟန္ေဆာင္ထိန္းထားေသာ္လည္း သူ႕အတြင္းစိတ္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ထိခိုက္သြားသည္။ သူတို႕ အုပ္စု စာစုၾကည့္သည့္ အခ်ိန္မ်ားမွာပင္ တခါတေလ သူ တျခားအေၾကာင္းျပၿပီး ေရွာင္ေနခဲ့မိေတာ့သည္။
ဤမွာပင္ သူႏွင့္ ကိုကိုေသာ္၏ ဇာတ္လမ္း အစပ်ိဳးခဲ့သည္ဟု ဆိုရေပေတာ့မည္။“တီတီ က်ေနာ္က လြဲရင္ ဘယ္သူနဲ႕ မွ မခ်စ္ရဘူးေနာ္”
“ အင္း ပါကြာ ေမာင္လိႈင္ဘြားကလည္း တီတီ ေျပာထားၿပီးသားကို တခါထဲ ပိုကို ပိုတယ္”
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး မွာ ထံုးစံအတိုင္း လိႈင္ဘြားတို႕ အိမ္မွာ ေစာင့္ေပးရသည့္ ညထဲမွ တည ျဖစ္ေလသည္။ အငယ္မေတြ အိပ္သြားတာႏွင့္ လိႈင္ဘြားက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အိပ္ေနေသာ သူ႕မိဘ ေတြ အိပ္ခန္းထဲ ကူးလာၿပီး၊ အခ်စ္ၾကမ္း ေတာ့သည္။ ကာမလိႈင္းတံပိုးေတြ ထၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ေစာင္ပါး တထည္ေအာက္ ကိုယ္လံုးတီး ျဖင့္ လွဲေနၾကသည္။ လိႈင္ဘြားကို ေက်ာေပးအိပ္ေနေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို အေနာက္မွ လိႈင္ဘြားက သိုင္းဖက္ထားရင္း စကားေျပာေနၾကျခင္းျဖစ္ေလသည္။
တကယ္ေတာ့ ခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တေယာက္ ဘာလုပ္ရမလဲ ခ်ီတုံခ်တံု ျဖစ္ေနေလၿပီ။ သူ႕ ကိုယ္သူ ျပန္စဥ္းစားေနမိျပန္သည္။ ပထမဆံုးေတာ့ အိမ္ေထာင္ႏွင့္သားသမီးေတြႏွင့္ သူ႕ဘဝ ဒီလိုပဲ ဆက္သြားေတာ့ မည္ဟု အထင္မွ ကိုကိုေသာ့္ စနက္ေၾကာင့္ ကာမ အရသာ ကို စခံစားမိၿပီး သူမသိေသးတာေတြ အမ်ားႀကီးပါလားဟု ကမာၻသစ္တခုကို စလွမ္းေလွ်ာက္မိေလသည္။ ကိုကိုေသာ္ ႏွင့္ ျဖစ္ေနရာက သူ႕စြန္႕စားမႈကို ထပ္ခ်ဲ႕လိုက္မိသည္။ ေနာက္ထပ္ အသစ္အဆန္း စမ္းၾကည့္ခ်င္သည့္သေဘာလည္း ပါမည္။
သို႕ႏွင့္ လိႈင္ဘြားေလးႏွင့္ ျဖစ္လိုက္သည္။ လိႈင္ဘြားႏွင့္ စျဖစ္ေတာ့ အရြယ္ႏွင့္ မလိုက္ေအာင္ ထြားလွသည့္ လိႈင္ဘြား လက္နက္ေၾကာင့္ ခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ခိုက္သြားရသည္။ ေနာက္ပိုင္းလည္း မိန္းမ အေတြ႕အႀကံဳ လံုးဝ မရွိေသးသည့္ လိႈင္ဘြားကို သင္ေပးရင္း သူလုပ္ခ်င္သည့္ အကြက္မ်ား ကာမ ခံစားမႈ ပံုစံ အသစ္မ်ားကို စမ္းသပ္ရင္း စိတ္လႈပ္ရွားခဲ့ရသည္။ တခ်ိဳ႕ ဟာေတြကို ကိုကိုေသာ့္ကို ပင္ သူမေျပာခ်င္၊ ရွက္သလိုလို မ်က္ႏွာပူ သလိုလို ရွိသည္။ လိႈင္ဘြားကိုက်ေတာ့ သူေျပာရဲသည္ လုပ္ခိုင္းလို႕လဲရသည္။ လိႈင္ဘြားကိုယ္တိုင္ကလည္း မိန္းမ ဆိုလို႕ ခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးက ပထမ ဆံုးဆိုေတာ့ ဘာေျပာေျပာနားေထာင္သည္ လုပ္ေပးသည္။ ဥပမာ ေျပာရရင္ေတာ့ ခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးကို ဘာဂ်ာမႈတ္ေပးရင္း ဖင္ေပါက္ေလးကို ပါ ရက္ခိုင္းပါက မျငင္း ရက္ေပးသည္။ ခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး အရမ္းႀကိဳက္သြားသည္။ လိႈင္ဘြားက ေနာက္ၿပီး အရမ္းကို ဝန္တိုသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ကိုကိုေသာ့္ကို အဆက္ျဖတ္ဖို႕ က်ိဳးစားသည္။ လိႈင္ဘြားေၾကာင့္လို႕ ထင္မွာ စိုးသျဖင့္၊ လိႈင္ဘြားႏွင့္ အျဖစ္အပ်က္တို႕မွာ ၿပီးသြားပါၿပီ ဆိုၿပီး ဖုန္းထားလိုက္သည္။
ကိုကိုေသာ္ႏွင့္ ေနာက္ေတာ့ တကယ့္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပတ္သြား ေတာ့ လိႈင္ဘြား ႏွင့္အခြင့္ရတိုင္း လုပ္ျဖစ္ ၾကသည္။ အစပိုင္းမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး တက္ၾကြခဲ့ေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ ခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးတေယာက္ စိတ္ထဲ ဟာတာတာ လို ခံစားေနရသည္။ လိႈင္ဘြားႏွင့္ ေတြ႕လိုက္ရင္ေတာ့ လိႈင္ဘြား လက္နက္ႀကီးေၾကာင့္ ေဆြမ်ိဳးအကုန္ေမ့သြား ခဲ့ရေပမဲ့၊ ကာမ ဆႏၵ အထြတ္အထိပ္ေရာက္သြားၿပီးရင္ေတာ့ ဘာမွ ရင္ထဲ မက်န္ခဲ့ေတာ့။ အဲဒီမွာ ကိုကိုေသာ့္ကို တမ္းတ မိေတာ့သည္။ ဘာလို႕မွန္းမသိ၊ ကိုကိုေသာ္ ႏွင့္တုန္းက ကာမ ဆႏၵ အထြတ္အထိပ္ေရာက္သြား ၿပီးလည္း ကိုကိုေသာ့္ ရင္ခြင္ထဲ သူေနခ်င္ ခဲ့မိသည္။ ကိုကိုေသာ့္ ရင္ဘတ္ေပၚေခါင္းထိုးၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ တေမွးေလာက္ အိပ္ရတာ ကို ေက်နပ္မိသည္။ လိႈင္ဘြားႏွင့္က်ေတာ့ အဲလိုမဟုတ္။ လိႈင္ဘြား ပစၥည္းႀကီး သူ႕ အရသာဂူထဲ ဝင္ထြက္ေနခ်ိန္မွာ အရမ္း ေကာင္းေနခဲ့ေပမဲ့ ၿပီးသြားတာနဲ႕ ေက်ာေပးၿပီး အိပ္ခ်င္ေနမိသည္။
ယခုလည္း လိႈင္ဘြား တေယာက္ သူ႕ကို ရစ္ေနတာကို အလိုက္သင့္ ေျပာေနရေသာ္လည္း ကိုကိုေသာ့္ ကိုပဲ သူ႕စိတ္ထဲ သတိယ ေနမိသည္။ ဒုကၡ ပါပဲ အဲဒါ ဘာလဲကြာ၊ ဒီအရြယ္ႀကီးက်မွ အခ်စ္ေပၚလာတာလား။ ကိုကိုေသာ္ ႏွင့္ သမီးငယ္ငယ္တို႕ တတြဲတြဲ ျဖစ္ေနတာကို လည္း သတိျပဳမိသည္။ သမီးအတြက္ စိုးရိမ္ ရမည့္အစား၊ ဂ်ယ္လက္စီ ပင္ဝင္မိသည္။ သူကိုယ္သူ တခုခု ေတာ့ မွားေနၿပီလားဟုလည္း ေတြးေနမိသည္။
ထိုအခ်ိန္မွာ လိႈင္ဘြား လက္ဖဝါးေတြက သူ႕ ရင္သားေတြကို အားရပါးရ ဆုပ္နွယ္ေပးေနၿပီး၊ သူ႕ ဖင္ၾကားမွ လိႈင္ဘြားရဲ႕ ဒုတ္ေႏြးေႏြးႀကီး တျဖည္းျဖည္းမာလာတာကိုလည္း သူသတိထားမိသည္။ သူဖင္ကို အသာေလးေကာ့ေပးလိုက္ေတာ့ ဖင္ႏွစ္လံုးၾကားေအာက္ေျခ၊ ေပါင္ခြဆံုမွ လိႈင္ဘြား၏ ေျမြႀကီးက တိုးဝင္လာခဲ့သည္။ ေသြးေၾကာေတြ ဆူၿပီးေဖါင္းပြလာေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ ႏူတ္ခမ္းလႊွာႏွစ္ခုၾကားအေပၚယံမွ ဖိပြတ္တိုးဝင္လာေသာ အေၾကာျပိဳင္းျပိဳင္း လိင္တန္ႀကီး ေၾကာင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ပါးစပ္မွ အ ကနဲအသံေလးထြက္သြားရ႕သည္။ သူ႕ ရင္သား ေတြအေပၚမွာ ေဆာ့ကစားေနေသာ လိႈင္ဘြား လက္ေတြကိုအေပၚမွ အုပ္ကိုင္လိုက္ရင္းမွ၊ သူ႕ဖင္ႀကီးေတြကို ေနရာတက် ျဖစ္ေစရန္ အသာေကာ့ေပးလိုက္သည္။ လိႈင္ဘြား ၏ လိင္တန္တုတ္ခိုင္ခိုင္ႀကီးက တြင္းဝင္ေျဖာင့္ေသာ ေျမြႀကီးပမွာ သူ႕ ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္ခမ္းေတြကို တိုးခြဲကာ ေစာက္ေခါင္းထဲ ျပည့္က်ပ္တိုးဝင္လာေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ခမ်ာ မ်က္လံုးကို ေမွး ပါးစပ္ေလး ဟကာ ေလကို ဟ ကနဲပင္ရိႈက္လိုက္မိေလ ေတာ့သည္။ကိုကိုေသာ္မွာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ႏွင့္ ျပတ္သြားၿပီး ေနာက္ပိုင္း ငယ္ငယ္ႏိုင္ႏွင့္ တြဲျဖစ္လာခဲ့ေလသည္။ သူ႕စိတ္ထဲမွာ ေနာက္ မိန္းခေလး တေယာက္ေယာက္ႏွင့္ ျဖစ္လိုက္လွ်င္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကို ေမ့သြားမည္၊ ငယ္ငယ္ႏိုင္၏မ်က္ႏွာ အေနအထားကိုယ္လံုး ကိုယ္ေပါက္တို႕က ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ႏွင့္ တူသျဖင့္ သူ၏ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးအေပၚစြဲလမ္းေနေသာ စိတ္တျဖည္းျဖည္းေပ်ာက္သြားမည္ဟု ထင္ထားခဲ့သည္။
တကယ္တမ္း တြဲသြားတြဲလာ လုပ္ေနရင္းမွ ေနာက္တဆင့္တက္ဖို႕ကို သူ႕ကိုယ္သူ ဘယ္လိုမွ အားထုတ္လို႕ မရျဖစ္ေနသည္။ ငယ္ငယ္ႏိုင္က လည္း သူ႕ကို တအားကပ္လာခဲ့သည္။ ကိုကိုေသာ္က သာ သူ႕ကိုယ္သူ မယံုၾကည္ျဖစ္ေနရသည္။ ငယ္ငယ္ႏိုင္ဆိုတာက တစိမ္း မိန္းခေလးလည္းမဟုတ္၊ သူႏွင့္ အတူ ႀကီးျပင္းလာ ခဲ့တဲ့ ေမာင္ႏွမလို မိန္းခေလးမ်ိဳး၊ ျဖစ္ခ်င္ရာ ျဖစ္ဆိုၿပီး လုပ္လိုက္ၿပီးမွ မႀကိဳက္ေတာ့ဘူးဆိုကာ ထားခဲ့၍ ရမည့္သူ မဟုတ္၊ ကိုယ္ကေတာင္ အဲလို လုပ္သြားမည့္ေကာင္မ်ိဳး၏ လက္ခ်က္က လြတ္ေအာင္လုပ္ေပးရမည့္ တာဝန္ရွိ သည္မဟုတ္လား။
ေနာက္ဆံုးမွာ ကိုကိုေသာ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္၊ ငယ္ငယ္ႏိုင့္ကို ညီမေလး တေယာက္လိုပဲ ေစာင့္ေရွာက္ ေတာ့မည္၊ သူ႕အေပၚမွာ ယိမ္းေနတဲ့ စိတ္ေတြလည္း တျဖည္းျဖည္း ေလွ်ာ့သြားေအာင္ လုပ္မည္ဆိုၿပီး စကာ အေနအထိုင္ကို ဆင္ျခင္လာခဲ့သည္။ ထိုအခါမွ ငယ္ငယ္ႏိုင္က တမ်ိဳးေတြးလာေတာ့သည္၊ အရင္တုန္းက ေတာ့ သူနဲ႕ တတြဲတြဲေနၿပီး သူ႕ကို ခ်စ္တယ္ ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့ ဖြင့္ေျပာမလဲ ဟု ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခဲ့ရာက ကိုကိုေသာ္ တေယာက္ နည္းနည္း ခပ္ကြာကြာ ျပန္ျဖစ္သြားေတာ့ စိတ္ေတြ ကေရာက္ကရက္ျဖစ္လာခဲ့ရသည္။ အရင္ သူ႕အဖြဲ႕ထဲက ဘဲတေဗြႏွင့္တုန္းကလည္း အဲလို၊ အခု ကိုကိုေသာ္ႏွင့္က်ေတာ့လည္း အလားတူ ဆိုေတာ့ သူ႕စိတ္ထဲမွာ ငါဘာမွားေနသလဲ ဆိုတာကို ေတြးစျပဳလာၿပီး၊ စိတ္ဓါတ္က် ေရာဂါ ဝင္ခ်င္သလို ျဖစ္လာခဲ့ရသည္။
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး မွာ ငယ္ငယ့္ အေျခအေနကို အကဲခတ္မိသည္။ တိတိက်က် ဘာျဖစ္မွန္းမသိေပမဲ့၊ အရင္ကလို တက္ၾကြ လန္းဆန္းေနတာမဟုတ္သည္ကို ျမင္ေနရသည္၊ စာလုပ္ဖို႕လည္း အရင္က လို စိတ္ဝင္တစားမရွိေတာ့၊ ရီးစားပူမိေနၿပီထင္တယ္လို႕ ေတြးမိသည္။ ငယ္ငယ္နဲ႕ ကိုကိုေသာ္ႏွင့္ တြဲေနတာလည္း သတိထားမိသည္။ ကိုယ့္သမီးကို ပညာေရးကို ေတာ့ အထိခိုက္မခံႏိုင္၊ သမီး ဘဝတေလွ်ာက္ အဆင္ေျပာ ေခ်ာေမြ႕ ဆိုဖို႕ဆိုတာ ကိုယ့္မွာ တာဝန္ရွိသည္မဟုတ္ပါလား။
မတတ္ႏိုင္ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကိုကိုေသာ့္ကို ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း ေတြ႕ရန္ အခြင့္ေကာင္းေစာင့္ၿပီး မွ စကားေျပာရေလေတာ့သည္။
“ ဒီမွာ ေသာ္ႀကီး တီခိုင္ ေျပာစရာ ရွိလို႕ “
ကိုကိုေသာ္ကလည္း ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏ မ်က္ႏွာရိပ္ မ်က္ႏွာကဲကို ၾကည့္ၿပီး အရင္တုန္းကလို ခိုင္ဟု ေခၚခ်င္စိတ္ ကို အတင္းႏွိပ္ကြပ္ကာ မ်က္ႏွာကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ပံုမွန္ထား၍ ျပန္ေျပာျဖစ္ေလသည္။
“ ဟုတ္ကဲ့ တီခိုင္ ေျပာပါ”
“ သမီးငယ္နဲ႕ ေသာ္ႀကီး တို႕ ဘာျဖစ္ၾကတာလဲ”
“ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး တီခိုင္ ရဲ႕ ဘာျဖစ္လို႕လဲ၊ ငယ္ငယ္က ဘာေျပာလို႕လဲ”
“ သမီးငယ္က ဘာမွ ေတာ့ မေျပာပါဘူး၊ ဒါေပမဲ့ ေသာ္ႀကီးနဲ႕ ဟိုတေလာတုန္းက အတူသြားအတူလာေနတုန္းက ေပ်ာ္လို႕ ရြင္လို႕၊ အခု ၾကေတာ့ သိပ္လည္း သြားတာ မေတြ႕ေတာ့ဘူး၊ သမီးငယ္က လည္း ခုတေလာ တမိႈင္မိႈင္ တေတြေတြ နဲ႕ ေက်ာင္းစာ ကိုလည္း စိတ္ဝင္စားပံု မရ ဘူး ေသာ္ႀကီး နဲ႕ ဘာမ်ား ျဖစ္ၾကတာလဲ”
ကိုကိုေသာ္ တခ်က္ေတြ သြားသည္။ ေခါင္းထဲမွာ အခုမွ သြားေတြးမိသည္။ သြားပါၿပီ ငါေတာ့၊ ဆုပ္လည္းစူး စားလည္းရူးေတာ့ ျဖစ္ၿပီ။ အပ်က္ပ်က္နဲ႕ ႏွာေခါင္းေသြးထြက္ တယ္ဆိုတာ ဒါကိုပဲ ဆိုမလား။ ကိုကိုေသာ္ ေခါင္းထဲမွာ ငယ္ငယ္ ကိစၥကို ဘယ္လို ေျဖရွင္းရမလည္း အသည္းအသန္စဥ္းစားေနရင္းမွ ပင္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး၏ က်က္သရည္ရွိလွေသာ မ်က္ႏွာေလးကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ တခ်ိန္တုန္းက သူအားရပါးရ စုပ္ခဲ့သည့္ႏူတ္ခမ္းေလးေတြ။ နမ္းခဲ့သည့္ပါးျပင္ေလးေတြ၊ လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့။ ကိုကိုေသာ္မ်က္ေစ့ကို တဖက္လႊဲလိုက္မိသည္။ ဆက္ၾကည့္ေနမိရင္ သူ႕စိတ္ကို ထိန္းႏိုင္မည္မထင္ ေတာ့။
…………………………………………………
ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး စိတ္ထဲမွာ ဝမ္းနည္းသလို၊ ဝမ္းသာသလို၊ ခံစားေနရသည္။ သမီးေလး ေပ်ာ္ေနတာ ျမင္ေတာ့လည္း စိတ္ခ်မ္းသာမိသည္။ သို႕ေသာ္လည္း သူ႕ သမီးေလးကသာ သူတိုးသားႏွင့္ ေယာကၡမတို႕ အတိတ္က ဇာတ္လမ္းကို သိမ်ားသိခဲ့ရင္၊ ဆိုတာကို ဆက္မေတြးရဲ၊ ျဖစ္ခဲ့မိတာေတြကိုလည္း စိတ္မေကာင္းမိ။
ယခု သမီးငယ္ငယ္ႏိုင္ ႏွင့္ ကိုကိုေသာ္တို႕ မဂၤလာပြဲေတာင္မွ သူတို႕ မိသားစု အတြင္း အက်ိတ္အႏွယ္ ေဆြးေႏြးၿပီး မွ ေနာက္ဆံုး အားလံုးသေဘာတူျဖင့္၊ ခြင့္ျပဳခဲ့ၾကရျခင္းျဖစ္ေလသည္။ အျပင္မွ လူမ်ားက သူတို႕ကို ေမာင္ႏွမဝမ္းကြဲလို႕ ထင္ေနၾကတာ ကို ေတာ္ေတာ္ ေျဖရွင္းၾကလိုက္ရသည္။ တကယ္ေတာ့ ဘာမွ မေတာ္ေၾကာင္း၊ ရင္းႏွီးေသာ သူမ်ားက သိၿပီးေသာ္လည္း အေပၚယံသာ သိသူေတြက ကိုကိုေသာ့္ကို မမမူရဲ႕ သားအရင္းလို႕ ထင္ေနၾကသည္ေလ။
……………………………
“ ပင္ပန္းေနၿပီလား ငယ္ “
“ နည္းနည္းေတာ့ ပင္ပန္းတာေပါ့ ကို ရယ္၊ ဒါေပမဲ့ ေပ်ာ္တယ္ေလ၊ ကိုေရာ မေပ်ာ္ဘူးလား”
“ ေပ်ာ္တာေပါ့ကြာ ဘယ္လိုေမးလိုက္တာလဲ၊ ကိုယ္အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႕ ယုယပ်ိဳးေထာင္ခဲ့ ရတဲ့ ပန္းကေလးကို အခုမွပဲ ပိုင္ဆိုင္ၿပီး အားရပါးရ နမ္းရံႈ႕ခြင့္ရေတာ့မွာမဟုတ္လား”
“ နမ္းရံႈ႕ရံုတင္ပဲလား ခစ္ခစ္”
“ စကားအျဖစ္ေျပာတာေလ၊ ညက်ရင္ေတြ႕မယ္၊ ဟင္း အဲေတာ့မွ သိသြားေစရမယ္”
“ အမေလး အံႀကီးက်ိတ္လို႕ ေၾကာက္စာႀကီး ခစ္ခစ္”
တကယ္တမ္းေတာ့ ကိုကိုေသာ္ တေယာက္လည္း စိတ္လႈပ္ရွားေနရပါတယ္။ ငယ္ငယ္နဲ႕ ခ်စ္သူဘဝေရာက္ၿပီးေတာ့ သူ ငယ္ငယ့္အေပၚ အေတာ္စည္းေစာင့္ထားခဲ့ပါသည္။ ငယ္ငယ္ထည္းကပင္ ကိုယ့္ညီမ အရင္းလို သေဘာထားခဲ့သူမို႕၊ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ အဆင္မေျပ ျဖစ္ခဲ့ပါက သူ႕ေၾကာင့္ ငယ္ငယ့္ဘဝကို တစြန္းအထင္းမျဖစ္ေစလို၊ အေပၚယံအပယိက နမ္းရံႈ႕၊ ကစ္ဆင္ဆြဲ၊ ႏို႕ေလး ဖြဖြကိုင္ တာကလြဲလို႕ ဘာမွ မလုပ္ခဲ့ပါ။ ငယ္ငယ္ႏိုင္ကလည္း ကိုကိုေသာ္ သူ႕အေပၚအဲလို တန္ဖိုးထားခဲ့လို႕ ေပ်ာ္ရႊင္ စိတ္ခ်မ္းသာခဲ့ရပါတယ္။
ကိုကိုေသာ္တို႕ ယူၿပီးရင္ ကိုကိုေသာ္တို႕ အခန္းမွာပဲ ေနၾကမည္ဆိုေတာ့၊ ကိုကိုေသာ့္အခန္းကိုပဲ မဂၤလာကုတင္၊ ေတြ အခမ္းအနားေတြ ျပင္ထားလိုက္ၾကသည္။ မဂၤလာေဆာင္သည့္ေန႕မွာ ကိုကိုေသာ့္အခန္းမွာ ျပန္အိပ္မည္၊ ၿပီးမွ ဟန္းနီးမြန္း အျဖစ္ မႏၱေလး၊ ေမၿမိဳ႕ သြားၾကမည္ဟု၊ စီစဥ္ထားၾကသည္။
မဂၤလာအခမ္းအနားၿပီး၊ ေတာ့ အိမ္ျပန္ အဝတ္အစားလဲၿပီး ေဆြမ်ိဳးအရင္း ေတြပဲ စုၿပီးေတာ့ ညစာအျဖစ္ စားေသာက္ဆိုင္ႀကီးတခုမွာ သြားစားၾကသည္။ ၿပီးေတာ့မွ အိမ္ျပန္လာၾကသည္။ ကိုကိုေသာ္က အရင္ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး အိမ္ေနရင္း ပုဆိုးအက်ႌအဝတ္အစားလဲခ်ိန္မွ ငယ္ငယ္ႏိုင္က ေရခ်ိဳးခန္းဝင္သည္။ ဆံပင္ကို ေတာ့ ညေနကထဲက ဆံထံုးႀကီးလုပ္ထားတာ ေတြ ျဖည္ၿပီး ဖားလွ်ားခ်ထားၿပီးၿပီ။
ကိုကိုေသာ္ကေတာ့ ညက်လွ်င္ သူစားရေတာ့မည့္ အရည္ရြမ္းသစ္သီးေလး တလံုးကို ၾကည့္ၾကည့္ရင္း သြားရည္ေတြ က်ေနရသျဖင့္ ေဘာေတာင္ နည္းနည္းေအာင့္ခ်င္လာၿပီမို႕၊ ဒီအခ်ိန္ေလး ေရာက္ေတာ့မွာကို ရင္ခံုေနမိသည္။ တေန႕လံုး လူေတြ အံုၿပီး တဝုန္းဝုန္းႏွင့္ နားကို အူေနရာမွ ရုတ္ခ်ည္းဆိုသလို အခန္းတခန္း ထဲ ႏွစ္ေယာက္ထဲ က်န္ခဲ့ေတာ့လည္း ဘယ္လိုခ်ည္းမွန္းမသိ အီလည္လည္လည္းျဖစ္ေမိသည္။
မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ အႀကီးႀကီးကို ရင္လွ်ားလွ်က္ ေရခ်ိဳးခန္းမွ ထြက္လာေသာ မယား မသစ္စက္စက္ေလးကို ကိုကိုေသာ္က ကုတင္ေပၚသူ႕ေဘးကို လက္ျဖင့္ပုတ္ျပ၍ လွမ္းေခၚလိုက္ေသာ္လည္း ငယ္ငယ္က ၿပံဳးစစ ျဖင့္ ေခါင္းယမ္းျပေလသည္။ တဆက္ထဲမွာပင္ အခန္းထဲမွ မွန္တင္ခံုေလးကို လက္ညိဳးထိုးျပလိုက္ၿပီး ေလွ်ာက္သြားေလသည္။ မွန္တင္ခံုေရွ႕မွာ ထိုင္ၿပီးမွ မ်က္ႏွာေပၚဟိုဟာေလးလိမ္းဒီဟာေလးလိမ္း၊ လက္ေတြ ေျခေတာက္ေတြ၊ ပုခံုးရင္ညႊန္႕ေတြကို လိုးရွင္းေလး ေတြ လိမ္းၿပီးမွ ထကာ ဘီဒိုထဲမွ ညဝတ္အက်ႌအပါးေလးကို ထုတ္လိုက္ေလသည္။ ညဝတ္အက်ႌမွာ ကိုကိုေသာ္ကိုယ္တိုင္ ဝယ္ေပးထားေသာ ပန္းေရာင္ ဖာပါးပါးေလးျဖင့္ ရယ္ဒီမိတ္ခ်ဴပ္ၿပီးသား ႏိုင္ငံျခားမွ လာေသာ ညဂါဝန္ေလးျဖစ္ၿပီး ေပါင္လည္ေလာက္ထိသာရွည္ေလသည္။ ထိုညဝတ္ဂါဝန္ေလးကို လက္မွာကိုင္ရင္းမွ ငယ္ငယ္က ကိုကိုေသာ့္ဘက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး။
“ ၾကည့္မေနနဲ႕ကြာ ၊ ဟိုဘက္ခနလွည့္အုန္း”
“ ေအးပါ မိန္းမရာ၊ မိန္းမကလည္း ေနာက္လည္းေတြ႕ရမဲ့ဟာကိုတခါတည္း”
“ အိုေနာက္ေတြ႕တာက ေတြ႕ေတြ႕၊ ခုေတာ့ မရဘူး”
ကိုကိုေသာ္က ကုတင္ေပၚမွာပင္ တျခားဘက္သို႕ လွည့္၊ ၿပီးလွဲေနလိုက္သည္။
ငယ္ငယ္က ၿပီးၿပီ ေျပာလိုက္မွ လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ။
“ ဟင္၊ ဘယ္အခ်ိန္က ဘရာနဲ႕ ပင္တီ ဝတ္လိုက္တာတုန္း၊ ညဝတ္ဂါဝန္က ဒီတိုင္းေလး ဝတ္ရတာကို”
“ အုိ ကို႕ ဂါဝန္က ဒီတိုင္းဝတ္လို႕ကေတာ့ ဘာမွ မဝတ္တာနဲ႕ အတူတူပဲဟာကို၊ ရွက္စရာႀကီး”
“ ေအးပါကြာ မိန္းမ ရာ ခုလည္းလွပါတယ္၊ လာေတာ့လာေတာ့ ၊ သိပ္မိုးခ်ဴပ္ေနၿပီ အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူး”
“ အင္ ဘာလို႕ အခ်ိန္မရွိရတာလည္း၊ အခ်ိန္က ဘယ္ေရာက္သြားလို႕လဲ ခစ္ခစ္”
ကိုကိုေသာ္ မေအာင့္အီးႏိုင္ေတာ့၊ ကုတင္ေပၚလွဲေလွ်ာင္းေနရာမွ ထၿပီး ငယ္ငယ္အနားေလွ်ာက္သြားလိုက္ရင္း သူ႕ကိုယ္ေလးကို ေပြ႕ခ်ီကာ ကုတင္ရွိရာသို႕သယ္လာခဲ့သည္။ ကုတင္ေပၚသို႕ ပက္လက္တင္လိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္ ငယ္ငယ္ မလႈပ္ရွားႏိုင္မွီ ငယ္ငယ့္အေပၚတက္ခြကာ အေပၚမွ မိုး၍ ေလးဘက္ေထာက္ရက္က ငယ္ငယ့္မ်က္ႏွာေလးကို ငံု႕ၾကည့္လိုက္သည္။
“ ကဲ ခုေတာ့ ဘာတတ္ႏိုင္ေသးလဲ ရူးသလို အသလို လုပ္ၿပီး တေန႕လံုးေျပးေနလို႕ရမလား”
“ ဟြန္႕ ဘယ္မွာေျပးလို႕လဲ ခုမွ ႏွစ္ေယာက္ထည္း ေနရတာကို၊ တေန႕လံုးသူ႕အနားမွာပဲ ေနေနတာကို”
ကိုကိုေသာ္မွာ ခ်စ္စရာေကာင္းလွေသာ ငယ္ငယ္မ်က္ႏွာေလးကို အနမ္းမိုးေစြျပစ္လိုက္ေတာ့သည္။ ေနာက္ေတာ့လည္း ခ်ိဳျမေသာ ႏူတ္ခမ္းေလးမ်ားကို သူ႕ႏူတ္ခမ္းေတြျဖင့္ ငံုစုပ္လိုက္ေတာ့ ငယ္ငယ္ခမ်ာမ်က္လံုးေလးေမွးစင္းသြားရွာသည္။ သူ႕ေပါင္ခြဆံုမွာ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ႏွင့္ေထာက္ေနေသာ အရာႀကီးကလည္း ငယ့္ငယ့္ရင္ကို တဒံုးဒံုးခုန္လာေစေတာ့သည္။ ငယ္ငယ့္လက္ေတြက အလိုလို ကိုကိုေသာ့္လည္ကုတ္ကို တြဲခိုဖက္လာေတာ့သည္။ ကိုကိုေသာ့္လက္ေတြက ငယ္ငယ့္ ညဝတ္ဂါဝန္ ေလး၏ၾကယ္သီးမ်ားကို စျဖဳတ္ေတာ့ ငယ္ငယ္က၊
“ ကို.. မီးပိတ္လိုက္အုန္းကြာ၊ ငယ္ရွက္တယ္”
“ ဟာကြာ ငယ္ကလည္း ကိုတို႕ လင္မယားျဖစ္ၿပီပဲဟာ ဘာရွက္စရာလိုေသးလို႕တုန္း”
“ ဟင့္အင္း သိဘူးကြာ၊ အခုေတာ့ ရွက္ေသးတယ္”
“ ဒါဆိုလည္း စားပြဲေပၚက ညအိပ္မီးေလးေတာ့ ထြန္းထားမယ္ေနာ္”
ငယ္ငယ္က ေခါင္းေလးကို ျငိမ့္ျပလိုက္ေတာ့ ကိုကိုေသာ္က ကုတင္ေပၚမွ ထၿပီး အခန္းနံရံမွ မီးခလုပ္ကို သြားပိတ္ေလသည္။ ေနာက္ေတာ့ ကုတင္ေခါင္းရင္းစားပြဲေပၚမွ ညအိပ္မီးအျပာေလးကို ဖြင့္လိုက္ၿပီးကုတင္ဆီေလွ်ာက္လာေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာ ေစာင္ကို ေခါင္းၿမီးျခံဳထားေသာ ငယ္ငယ့္ကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ ကိုကိုေသာ္က ၿပံဳးလိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚသို႕ ငယ္ငယ့္ေျခရင္းဘက္မွ တက္လိုက္ၿပီး ေစာင္ကို အသာေလးလွန္လိုက္သည္။ ေစာင္ကို အေပၚသို႕ လွန္မတင္ပဲႏွင့္ သူ႕ေခါင္းကို လွ်ိုဝင္လိုက္ရာ သူ႕မ်က္ႏွာမွာ ငယ္ငယ့္ ေပါင္ေပၚ အပ္မိေလသည္။ ေစာင္ေအာက္မွပင္ သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ငယ္ငယ့္ ဂါဝန္ကို အေပၚလွန္တင္လိုက္ရာ သူ႕မ်က္ႏွာမွာ ငယ္ငယ့္ေပါင္လံုးေတြေပၚအပ္မိေတာ့သည္။ သူ႕ႏူတ္ခမ္းေတြျဖင့္ ငယ္ငယ့္ ေပါင္တြင္းသားေလးမ်ားကို နမ္းလိုက္ေတာ့ ငယ္ငယ္တေယာက္လူးလိမ့္ေကာ့ျပန္သြာရေလသည္။ အဲဒါကလည္း ငယ့္ငယ့္ပင္တီေလးကို ဆြဲခႊၽတ္ခ်င္ေသာ ကိုကိုေသာ့္အတြက္ ဖင္ၾကြေပးလိုက္သလို ျဖစ္သြားရေလသည္။
ငယ္ငယ္က ဆရာဝန္မ ပီပီ ပါစင္နယ္ဟိုက္ဂ်င္း ကို ဂရုစိုက္ေတာ့ အေမႊးအျမွင္လည္းရွင္းေျပာင္၊ အနံ႕အသက္လည္းကင္း ( လံုးဝႀကီးကေတာ့ မကင္းႏိုင္ဘူးေလ ေရေဆးၿပိးကာစကလြဲရင္ ) ေတာ့၊ ကိုကိုေသာ့္အတြက္ကလည္း ဘာမွ ေနာက္တြန္႕ေနစရာမရွိ၊ အေတြ႕အႀကံဳမရွိေသးေသာ အပ်ိဳေလးမွန္းလည္း သိထားေတာ့ ပိုၿပီးတက္ၾကြမိသည္။ ေပါင္ေလးႏွစ္လံုးကို လက္ႏွစ္ဘက္နဲ႕ တြန္းကားလိုက္ၿပီး မို႕မို႕ေဖာင္းေဖာင္းမုန္႕စိမ္းေပါင္းကေလးကို သူ႕ပါးစပ္ႏွင့္ ဖိကပ္ကာ လွ်ာႏွင့္ အျပားလိုက္ရက္ျပစ္လိုက္သည္။ ငယ္ငယ္ႏိုင္က တခါမွ အရက္မခံဖူးေသာ္လည္း၊ ၾကားဖူးနားဝရွိေနသူမို႕ မျငင္း၊ စိမ့္ေနေသာအရသာကို အသက္မရႈႏိုင္ပဲ ခံရွာသည္။ ကိုကိုေသာ့္လွ်ာထိပ္က သူ႕ညီမေလး ႏွတ္ခမ္းလႊာကို ပြတ္ဆြဲလာၿပီး အရသာဖူးေလးကို လွ်ာထိပ္ႏွင့္ထိုးခံရေတာ့ ထြန္႕ထြန္႕လူးလာရသည္။ ေသးပဲ ေပါက္ခ်င္သလိုလို၊ ထိုနားတဝိုက္က ၾကြက္သားေတြလား ေသြးေၾကာေတြလားမသိ၊ ကိုယ့္ဆႏၵမပါပဲ၊ ဟိုကလႈပ္ဒီကလႈပ္ႏွင့္၊ ပါးစပ္ကပင္ အသံေလးထြက္ကာ ျငီးမိရွာသည္။
ေနာက္ေတာ့ အေပၚဘက္ကို တြားတြားတက္လာၿပီး လက္ကလည္းတြန္းတင္ထားေသာေၾကာင့္ေပၚေနေသာ ႏို႕ေလးေတြကို ငံု၍စုတ္သည္နမ္းသည္။ ရင္သားေလးေတြက ကိုကိုေသာ္ႀကံဳ ဖူးသည့္ အမ်ိဳးသမီးႀကီးေတြ နဲ႕ ဆိုလွ်င္ေတာ့ ေသးသည္ဟု ေျပာလို႕ရေသာ္လည္း လက္ဝါးတအုပ္စာ ထက္နည္းနည္းႀကီးေသာ အေနေတာ္ေလး ျဖစ္ေပသည္။ ငယ္ငယ္ႏိုင့္ ႏုိ႕သီးေခါင္းေလးကို သူ႕သြားေလးႏွင့္မနာတနာေလး ကိုက္လိုက္ေတာ့ ေက်ာကေလးေကာ့ကာ သူ႕ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို ကုတ္ဆြဲလာသည္။ ကိုကိုေသာ္က ငယ္ငယ္ႏိုင့္ႏို႕ေလးေတြကို အားရေအာင္စုိ႕ၿပီးေတာ့မွ ငယ္ငယ္ႏိုင့္မ်က္ႏွာအႏွံ႕ ကို နမ္းရႈံ႕ေတာ့သည္။ လူလည္းနည္းနည္း ေခၽြးေလးစို႕ကာ အိုက္လာၿပီမို႕ သူတို႕ ကုိယ္ေပၚမွ ေစာင္ကို ကန္ထုတ္ျပစ္လိုက္မိသည္။ ငယ္ငယ္ႏိုင့္ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို စုပ္နမ္းသည့္အခ်ိန္မွာေတာ့ သူတို႕ ခ်င္းနမ္းေနၾကမို႕ ငယ္ငယ္ႏိုင္တေယာက္ ရမက္ျပင္းတဲ့ အနမ္းေတြနဲ႕ ျပန္လည္စုပ္ယူနမ္းလာခဲ့သည္။ ခုတခါမွာေတာ့ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ကိုယ္လံုးေတြက ဘာအဝတ္အစားမွ ၾကားခံမရွိေတာ့ပဲ အသားခ်င္းပြတ္မိေနၾကသည္မို႕ ကာမ စိတ္ေတြကလည္း တအားႏိုးၾကြလာခဲ့ရေတာ့သည္။ ကိုကိုေသာ္က သူ႕ဒူးေခါင္းႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ငယ္ငယ္ႏိုင့္ေပါင္ေလး ႏွစ္ဘက္ကို ခြဲေစလွ်က္ သူ႕ဘယ္ဘက္လက္ျဖင့္ညီေတာ္ေမာင္ကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ငယ္ငယ့္ ညီမေလးအဝကို အေပၚေအာက္ဖိပြတ္ေပးလိုက္သည္။ ငယ္ငယ္ညီမေလးမွ အရည္ၾကည္ခၽြဲတို႕က ကိုကိုေသာ့္ ညီေတာ္ေမာင္ေခါင္းကို စြတ္စိုေနၿပီး။ ဂူဝသို႕ ဖိတိုးရင္း ဝင္ဖို႕ က်ိဳးစားေလေတာ့သည္။
“ အာ့.. ကၽြၽတ္စ္.. ကၽြတ္စ္.. အီး..”
ငယ္ငယ္ႏိုင္ က တိုးတိုးေလး ျငီးရွာသည္။ အေတြ႕အႀကံဳရွိေသာ၊ ကိုကိုေသာ္က ဝင္သေလာက္ေလး ျဖည္းျဖည္းဖိသြင္းလိုက္၊ ျပန္ဆြဲလိုက္၊ ျပန္သြင္းလိုက္ လုပ္ရင္းလုပ္ရင္းက အရင္းနားထိကို ေရာက္ေလသည္။ ငယ္ငယ္ က ဘာမွ မေျပာ ပါးစပ္ေလးကေတာ့ တအိအိ ျငီးရွာသည္။ ကိုကိုေသာ့္လိင္တန္ႀကီး တေခ်ာင္းလံုးဝင္သြားေတာ့ ငယ္ငယ္ႏိုင္တေယာက္ ရင္ထဲ ျပည့္သြားသလိုပင္ခံစားလိုက္ရသည္။ နာသည့္ ခံစားခ်င္ေပၚမွာ ရမက္ဆႏၵက ဖံုးလႊမ္းေနသည္မို႕၊ တင္းခံထားသည္။ ကိုကိုေသာ္ကလည္း သူတို႕ ဆီးခံုခ်င္းကပ္ထားရင္းမွ မလႈပ္မရွား ပဲ ငယ္ငယ့္ မ်က္ႏွာအႏွံနမ္းရႈံ႕ေပး၊ နူတ္ခမ္းေလးကို စုပ္လွ်ာခ်င္းကလိ လုပ္ေပးေနေတာ့ ငယ္ငယ္ႏိုင္လူးလြန္႕လာသည္။ သူ႕ဖက္က ရယ္ဒီ ဆိုတာကို အမူအယာေလးနဲ႕ ျပလာသည္မို႕၊ သူ႕ေကာင္ၾကီးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္ဆြဲထုတ္သည္၊ ျပန္သြင္းသည္။ အဲလိုႏွင့္ အရွိန္တျဖည္းျဖည္းတက္လာေတာ့သည္။ ငယ္ငယ္လည္း ကိုကိုေသာ့္ေက်ာျပင္ၿပီးကို ကုတ္ျခစ္၍ အားမလိုအားမရ ျဖစ္လာရသည္။ ငယ္ငယ့္ရင္ထဲလိႈက္ကနဲလိႈက္ကနဲျဖစ္လာရသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ကိုကိုေသာ့္ လိင္တန္ႀကီးထဲမွ သူ႕ကိုယ္ထဲသို႕ ပူေႏြးေႏြး အရည္မ်ားျဖန္းပက္ ေပးလိုက္တာကို ခံစားလိုက္ရေလသည္။
………………………..
ကုိကိုေသာ္ က ေခၽြးေလးေတြ စို႕ေနေသာ ငယ္ငယ္ကို သူ႕ရင္ခြင္ထဲ အသာေထြးေပြ႕ထားလိုက္သည္။ ေယာက္်ားတေယာက္ႏွင့္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ဆက္ဆံဖူးျခင္းျဖစ္ၿပီး ကာမဆႏၵ အထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္ရွိသြားခဲ့ရလို႕ ႏြမ္းလွ်ေသာ္လည္း မ်က္ႏွာေပၚမွာ ေက်နပ္ေသာ အျပံဳးေလးႏွင့္ ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ မယားအသစ္ခ်ပ္ကၽြတ္ေလးကို ငံု႕နမ္းရင္း အိပ္မေပ်ာ္ပဲ မ်က္လံုးေၾကာင္ေနမိသည္။
သူႏွင့္ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆက္ဆံခဲ့ၾကေသာ ခိုင္ သို႕မဟုတ္ တီတီခိုင့္ အေၾကာင္းကို ေတြးေနမိသည္။ ဒီေန႕တမနက္လံုး မဂၤလာေဆာင္မွာေရာ ေနရာအႏွံ႕တခ်ိန္လံုး ျမင္ေနခဲ့ရသည့္၊ ခိုင္ သို႕မဟုတ္ ခုေတာ့သူ႕ေယာက္ခမႀကီး။ ပြဲေနပြဲထိုင္ အဝတ္အစားျဖင့္ အပ်ံစား၊ သူတို႕သမီးအေမပီပီ၊ ဧည့္သည္မ်ားကို ႏူတ္ဆက္လိုက္ အခန္းအနားအတြက္ လိုအပ္သည္မ်ားကို စိတ္ပူပန္စြာျဖင့္ မွာၾကား ေအာ္ဟစ္ လုပ္ေေဆာင္ေနေသာ၊ ခိုင့္ကို အဝတ္အစားေတြ မပါပဲ သူ႕မ်က္ေစ့ထဲမွာ ျမင္ေနခဲ့မိေလသည္။ ခိုင့္ကိုယ္လံုးကို သူအလြတ္ရ ေနခဲ့ ေလာက္ေအာင္ကို သူတို႕ ရင္းႏွီးခဲ့ၾကသည္။ ခိုင့္ဘယ္ဘက္တင္ပါးေလး အေပၚက မွက္နက္ေလးတလံုး၊ ခိုင့္ ေပါင္အေနာက္ဖက္က အမာရြတ္ေသးေသးေလးတခု၊ ငယ္ငယ္တုန္းက ေခြးဟတ္တာ ခံခဲ့ရသည္ဟု ဆိုသည္။ အဲဒါေတြကို ေတြးၿပီးလြမ္းေနမိသည္။ ဒီဘဝေတာ့ ျပန္ၿပီး ေတြ႕ရေတာ့မည္ မထင္ေတာ့။ တီတီခိုင္အေနနဲ႕ လည္း အျဖစ္ခံေတာ့မည္မဟုတ္။ ဗမာအမ်ိဳးသမီးႀကီး အေနျဖင့္ လည္း မိမိသမက္ႏွင့္ ျပန္ျဖစ္ဖို႕ဆိုတာ သမီးအေပၚမွာ ေတာ္ေတာ္ရက္စက္ၿပီး သနားငွဲ႕ညွာမႈ မရွိမွပဲ ျဖစ္ႏိုင္ေတာ့မည္။ ေတြးရင္းႏွင့္ လြမ္းလာမိသည္။ တီတီခိုင္ ႏွင့္သူႏွင့္ အေပးအယူမွ်ၾကသည္မွာ လင္မယား ထက္ပင္မကဟု တီတီခိုင္ ေျပာခဲ့ဘူးလို႕ သူသိရသည္။ တီတီခိုင္မွာ ေလးေလးဦးေအာင္ႏိုင္ႏွင့္ ခေလးႏွစ္ ေယာက္သာရခဲ့ေသာ္လည္း သူနဲ႕ ဆက္ဆံသလို တေယာက္နဲ႕တေယာက္ အေပးအယူမမွ်ခဲ့လို႕ဆိုေလသည္။ သူစိတ္လာေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေလေလးဦးေအာင္ႏိုင္ ကို ကိုယ္လိုေနတာကို သိပ္မျပရဲ၊ ကိုယ့္ကိုေကာင္မရြေနတာလို႕ထင္သြားမွာလည္းစိုးသည္။ ေလးေလးဦးေအာင္ႏိုင္ကလည္း အရိပ္ျပလို႕ အေကာင္မျမင္ဟုဆိုသည္။ တခါတေလ သူစိတ္မပါေနသည့္အခါမွာ ေလးေလးဦးေအာင္ႏိုင္က လိုခ်င္ရင္ အတင္းယူတတ္သည္ဟုဆိုသည္။ ေျပာရမွာအားနာလို႕ စိတ္မပါလည္း အနာခံၿပီးျငိမ္ေနလိုက္ရသည္ဆို၏။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးစိတ္ပါ တဲ့ အခ်ိန္ ေပ်ာ္ရြင္ၾကည္ႏူးရတာမ်ားလည္းရွိပါသည္ဟု ဆိုပါသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ကိုကိုေသာ္ ႏွင့္လို အခ်ိန္တိုင္းလိုလို အရသာ အထြတ္အထိပ္ကို ခံစားရတာ။ သူလိုခ်င္တာ ကိုယ္လိုခ်င္တာ၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာလို႕ ဆိုလို႕ရတာမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ဟု ဆိုသည္။ ကိုကိုေသာ္ သိပ္ေတာ့ နားမလည္ခဲ့။
ခုေတာ့ တီတီခိုင့္ကို လြမ္းေနမိသည္။ တီတီခိုင္ရဲ႕ ခါးက်င္က်င္ေလး ေအာက္က စြံ႕ကားေနေသာ တင္သားစိုင္ႀကီးေတြ ကို တခါတေလ သူ႕လက္ဖဝါးျဖင့္ ခပ္စပ္စပ္ေလး ရိုက္ကာ စရတာကို လြမ္းမိျပန္သည္။ ေတြးရင္းေတြးရင္း ကိုကိုေသာ့္ ညီေတာ္ေမာင္မွာ ကုန္းရံုးထလာသည္။ ႏူတ္ခမ္းမွာ အျပံဳးစေလးျဖင့္ ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ၊ ငယ္ငယ့္နဖူးေလး ကို အသာငံု႕နမ္းလိုက္သည္။ ေနာက္ေတာ့ ႏူတ္ခမ္းပါးပါးေလး ကိုသူ႕လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္တို႕ကာ ရက္လိုက္ေတာ့ ျငီးတြားသံေလးျဖင့္ ႏိုးလာသည္။ တခ်ိန္ထဲမွာပင္ သူ႕ေပါင္ကိုလာေထာက္ေနေသာ ပူပူေႏြးေႏြး အေခ်ာင္းႀကီးကိုလည္း သတိထားမိ သြားသည္။
မ်က္ႏွာမွာ ရွက္စႏိုးအျပံဳးေလးႏွင့္ ငယ္ငယ္ႏိုင္က မ်က္ေစာင္းလွလွေလးတခ်က္ထိုးရင္း ကိုကိုေသာ့္လက္ေမာင္းကို သူ႕လက္သည္းကေလးႏွင့္ လွမ္းဆိတ္လိုက္ေလေတာ့သည္။“ ဟဲ့ ကိုကိုေသာ္ ျဖစ္ရဲ႕လားကြယ္၊ ဟိုေတာ္ၾကာ ငယ္ငယ္ႏိုးလာပါအုန္းမယ္၊ ငါေၾကာက္တယ္ဟ”
“ ျဖစ္ပါတယ္ အမဝင္းရဲ႕ သူ က ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ အိပ္ရမွ သူ႕ ဘိုက္ႀကီးကလည္း အပ်ိဳဗိုက္သာဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ႀကီးတယ္ေလ”
ကိုကိုေသာ္တေယာက္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ အဝတ္ေလွ်ာ္ေနေသာ မဝင္းဝင္းသန္းကို ဝင္ၾကမ္းေန၍ ျဖစ္ေလသည္။
အခုလို ငယ္ငယ္တေယာက္ ကိုယ္ဝန္ႀကီးနဲ႕ ျဖစ္ေနေတာ့ သူ႕မွာ လုပ္ခ်င္တိုင္းမလုပ္ရ၊ ပထမဦးဆံုးေသာ ကိုယ္ဝန္မို႕လည္း တခုခု ျဖစ္မွာ စိုးရိမ္သျဖင့္ စိတ္ထင္တိုင္းမၾကမ္းရဲ။ ကိုယ္ဝန္စရကာစ သံုးလေလာက္က အဲလို အခ်ိန္ေတြမွာ တခုခု မွားတာနဲ႕ ကိုယ္ဝန္ပ်က္တတ္သည္ ေျပာသျဖင့္ ထိန္းခဲ့ရသည္။ သံုးလေက်ာ္ေတာ့ ခိုင္သြားၿပီ လုပ္လို႕ရၿပီဆိုတာနဲ႕ ျပန္လုပ္ခဲ့သည္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ မိန္းမရဲ႕ အဖုတ္အတြင္းသားေတြက ႏူးညံ့ေဖာင္းအိေနသျဖင့္ လုပ္လို႕ အရမ္းေကာင္းခဲ့ရသည္။ ဒါေပမဲ့ မၾကမ္းမိဖို႕ စိတ္ကို အေတာ္ထိန္းရသည္။ ေနာက္ ပံုစံကလည္း အေတာ္လည္း သတိထားရသည္။ အၾကိမ္လည္း မ်ားမ်ားလုပ္လို႕မရ။ ငယ္ငယ့္ကိုလည္း သနားသည္။ ဆိုေတာ့ တခါတခါ ကိုယ့္ဖာသာ လက္ႏွင့္ ျဖည္ေဖ်ာက္ရသည့္ ဘဝ ျပန္ေရာက္ရသည္။ အဲလိုဆိုေတာ့လည္း စိတ္က အာသာမေျပ။
လူပ်ိဳဘဝက ျဖစ္ခဲ့ဘူးေသာ မဝင္းဝင္းသန္းကလည္း ခုခ်ိန္ထိ သူတို႕ အိမ္မွာ လာၿပီး အဝတ္ေလွ်ာ္၊ ဖုန္ခါ၊ အိမ္သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ေနတုန္း၊ မဝင္းဝင္းသန္းႏွင့္ သူက ဘာမွ မျဖစ္ၾကသည္မွာ ႏွစ္ နဲ႕ေတာင္ခ်ီေနၿပီ။ သူအန္တီခိုင္ ႏွင့္ ျဖစ္ခဲ့စဥ္ကတည္းက မဝင္းဝင္းသန္းကို လွည့္ပင္ မၾကည့္ျဖစ္ေတာ့။ အခုေတာ့ တပတ္ျပန္လည္လာသည္ပဲ ေခၚရမလား။ သူ႕ေသြးသားေတြ ေသာင္းက်န္းတာကို ျဖည္ေဖ်ာက္ဖို႕ သူက ေၾကးစားေတြလည္းမသြားခ်င္။ ေရာဂါေၾကာက္တာေရာ၊ ပိုက္ဆံေပးလို႕ အေပါက္ဖြင့္ေပးတာမ်ိဳးကိုလည္းသူက နဂိုထည္းက စိတ္မပါတာေရာ ေၾကာင့္ပင္။ အာ့တာေၾကာင့္ အိမ္မွာ လာသန္႕ရွင္းေရးလုပ္ေပးတဲ့အခ်ိန္ မဝင္းဝင္းသန္းကို ငယ္ငယ့္အလစ္မွာ ဖင္ညွစ္လိုက္ ႏို႕ညွစ္လိုက္ ျပန္လုပ္လာသည္။ အရင္ထဲက ဇာတ္လမ္းရွိၿပီးသားမို႕ ကတေၾကာင္း၊ မဝင္းဝင္းသန္း ကိုယ္တိုင္က ခေလးအေမမို႕တေၾကာင္း ကိုကိုေသာ္ ငတ္ေနၿပီး ေတာ္ေတာ္ဆာေနတာကို ရိပ္မိသည္။ နိဂုံးခ်ဴပ္ရရင္ေတာ့ ကိုကိုေသာ့္အလိုကို ျပန္လိုက္ရမိျပန္သည္။
ပိုၿပီးလြတ္လပ္ေနတာက၊ သူ႕မာမီက သူ႕အေဖဆီ ခနသြားလည္၊ ေနာက္ျပန္လာေတာ့လည္း နယ္လွည့္စာရင္း စစ္ ဆိုၿပီး ထြက္သြားေတာ့ အိမ္မွာမရွိ တာကမ်ားေနသည္။၊ အဲေတာ့ ငယ္ငယ္အိပ္ေနခ်ိန္ဆို၊ သူႏွင့္ မဝင္းဝင္းသန္းတို႕ က်ိတ္ဆြဲေလး ဆြဲၾကသည္။
အခုလည္း ေရခ်ိဳးခန္းမွာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ အဝတ္ေလွ်ာ္ေနေသာ မဝင္းဝင္းသန္းကို အေနာက္ဖက္မွာ သိုင္းဖက္ကာ ႏို႕ႀကီးေတြကို အုပ္ကိုင္ဆုပ္ႏွယ္ေနေသာၾကာင့္ မဝင္းဝင္းသန္းက ျပန္ေျပာေနခ်င္းျဖစ္ေလသည္။
အစသာ မဝင္းဝင္းသန္းက ျငင္းသလိုလို လုပ္ေနေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့လည္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲ မွာ ထမိန္ကို ကြင္းလံုး ခ်ၽြတ္ကာတန္းေပၚလႊားတင္လိုက္ၿပီး ေရကန္ေဘာင္ကို လက္ေထာက္ၿပီးဖင္ကုန္းေပးရရွာသည္။ ကိုကိုေသာ္က အေနာက္မွ ေမာ္ေတာ္ဆပ္ ေလသည္။ ကိုကိုေသာ္မွာ တကယ္ေတာ့ အစာငတ္ေနလို႕ မဝင္းဝင္းသန္းကို အျဖည့္ခံ ေဆာ္ေနရေသာ္လည္း သူ႕စိတ္ထဲမွာကေတာ့ သူ႕ရဲ႕ အခ်စ္ဦး တီတီခိုင္ကို တမ္းတ ေနမိသည္။ အခုလည္း မဝင္းဝင္းသန္းကို မ်က္ေစ့မွိတ္ေဆာ္ေနရင္း သူ႕စိတ္ထဲမွာကေတာ့ တီခိုင့္ကို ဆြဲေနရသည္လို႕ မွန္းကာအားရပါးရႀကီးေဆာင့္ေနမိေတာ့သည္။
“ဖြတ္..ဖတ္.. ဖြတ္.. ဖတ္”
“အိ..အိ..အားးးးးးး”
……………………………………….
ဆရာဝန္က ငယ္ငယ့္ကို ေသျခာစစ္ေဆးၿပီးေတာ့၊ အင္း ေဖါ့အလန္းပါ၊ ေလဘာမလာေသးပါဘူး ဆိုေတာ့၊ ကေလးေမြးခ်ေတာ့မလားလို႕ ေဆးရံု ကမန္းကတန္း ေျပးလာၾကရေသာ ကိုကိုေသာ္တို႕ ေမာသြားၾကရသည္။ မာမီကလည္း နယ္ကို စာရင္းစစ္ထြက္ေနေတာ့ ေယာကၡမႀကီး ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး က သူ႕သမီးကို လာၿပီး ေစာင့္ေပးေနသျဖင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦးလည္း ေဆးရံုအတူပါလာသည္။ အေရးထဲမွာ အိမ္က ကားက ဝပ္ေရွာ့ ေရာက္ေနသျဖင့္၊ တကၠစီငွားၿပီးလစ္ၾကရသည္။အိမ္အျပန္က်ေတာ့ ကားေဆာင့္မွာစိုးလို႕ ငယ္ငယ့္ကို တကၠစီကား ေရွ႕ခန္းမွာ ထိုင္ခိုင္းၿပီး ကိုကိုေသာ္ႏွင့္ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး တို႕ကားအေနာက္ခန္းမွာ ထိုင္လိုက္ခဲ့ၾကသည္။
အသြားတုန္းက မိန္းမႏွင့္ကိုယ့္ရင္ေသြးေလးအတြက္ ပူေနသျဖင့္ သတိမထားမိေသာ္လည္း အခု ေသြးျပန္ေအးသြားေတာ့မွ ေဘးမွ ေယာကၡမႀကီးကို ျပန္သတိထားမိလာသည္။ တခ်ိန္တုန္းက အခ်စ္ၾကမ္းခဲ့တာေတြ ျပန္ေတြးမိၿပီး ေလာင္တီးလာေလသည္။ အခု အခ်ိန္က ငတ္ျပတ္ေနတာက လည္းသူ႕စိတ္ကို ရိုင္းေစေလသည္လားမသိ။
တီခိုင္က ခုထိေတာင့္တုန္းေမာက္တုန္း မက်ေသးဘူး။ အဲဒီ က်က္သရည္ရွိခန္႕ျငားေခ်ာေမာလွေသာမ်က္ႏွာ၊ ထူလံုးလံုးႏွစ္ခမ္းေတြက သူ႕လိန္တန္ႀကီးကို အားရပါးရ စုပ္ေပးခဲ့တာေတြ ျပန္ေတြးမိၿပီး ေသြးေတြလည္းဆူ လာသည္။ ကိုကိုေသာ္ရဲ႕ အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းထေနေသာ အႀကည့္ေတြကို သတိထားမိေသာ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကမ်က္ႏွာကို ခပ္တည္တည္ထားကာ ကိုကိုေသာ္ဘက္လွည့္မၾကည့္ ကားမွန္ျပဴတင္းမွ အျပင္သို႕ ေငးၾကည့္ေနလိုက္သည္။ တကယ္က သူ႕ ကၽြဲေကာ္ကိုင္းအနက္ေလးေထာင့္ မ်က္မွန္ေအာက္မွ မ်က္လံုးရႊဲႀကီးေတြက ရီေဝေနသည္။ သူ႕မွာလည္း ေဝဒနာေတြရွိသည္။ သူ႕ခံစားခ်က္ေဝဒနာေတြကို ရင္ဖြင့္ခဲ့ ရသူ၊ ခ်စ္သူေဟာင္း က အခုေတာ့ သူ႕သားမက္ျဖစ္ေနၿပီ မဟုတ္လား။ သူ႕သမီး ကိုယ္ဝန္ရင့္မာႀကီးနဲ႕ ဆိုေတာ့ ကိုကိုေသာ္လို႕ ကာမဆႏၵျပင္းပ်သူအဖို႕ ေတာ္ေတာ္ေလး ဆာေလာင္ေနမယ္မွန္းလည္း သူရိပ္မိထားသည္။ သမီး ေလးမ်က္ႏွာျဖင့္ သူ႕ကိုယ္သူ ထိန္းထားသည္။ ငါ့ဆႏၵကို အလိုလိုက္လို႕ မျဖစ္ဟု လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို အျမဲသတိေပးေနမိသည္။
ထိုအခ်ိန္မွာပင္ သူ႕ေပါင္ေပၚကို ကိုကိုေသာ့္လက္ဖဝါးက ေရာက္လာသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကိုကိုေသာ့္ ကို မ်က္လံုးခ်င္းဆံုၾကည့္ၿပီး မ်က္ေမွာင္ကုတ္ ၾကည့္လိုက္သည္။ ကိုကိုေသာ့္ လက္ဖဝါးေႏြးေႏြးက သူ႕တကိုယ္လံုး ကို အမ်ိဳးအမည္မသိဓါတ္ေတြ ျဖင့္ တုန္လႈပ္သြားေစသည္။ ကိုယ့္ဟန္ဖို႕ ဆိုေသာ စကားလို သူ႕လက္ျဖင့္ ကိုကိုေသာ့္လက္ေကာက္ဝတ္ကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ဖယ္ျပစ္ဖို႕ က်ိုး စားသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ကိုကိုေသာ္က ေတာင့္ခံကာမဖယ္ေပးပဲေနသည္။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ကိုကိုေသာ့္မ်က္ႏွာကို မ်က္ႏွာတင္းတင္းႏွင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ကိုကိုေသာ္ ၏ ရီေဝေနေသာမ်က္လံုး၊ ေတာင္းပန္ခယေနရွာေသာ မ်က္ႏွာေလးက ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး ၏ စိတ္ေတြကို အေရေပ်ာ္သြားေစသည္။ သူမဆူရက္ မေျပာရက္။ သူမ်က္စကို ကားေရွ႕ခန္းထိုင္ေနေသာ ငယ္ငယ့္ဆီသို႕ ျပစ္ျပလိုက္သည္။ ငယ္ငယ္ေတြ႕သြားမယ္ဆိုသည့္သေဘာ၊ ကိုကိုေသာ္က ေခါင္းယမ္းျပသည္။ ငယ္ငယ္မျမင္ႏိုင္ပါဆိုသည့္သေဘာ။ တကယ္လည္းျမင္ဖို႕က မလြယ္ပါ။ သူတို႕ ေဆးရံုက ျပန္သယ္လာသည့္ အထုပ္အပိုး တခ်ိဳ႕က ေပါင္ေတြ ဒူးေခါင္းေတြေပၚမွာတင္ထားသည္မဟုတ္လား။ ကိုကိုေသာ္က ထိုၾကားထဲမွ လက္လ်ိဳကာ အခြင့္အေရးကို အသံုးခ်လိုက္ျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ေနာက္ေတာ့ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေက်ာ္ဦး စိတ္ကိုေလွ်ာ့လိုက္ကာ မ်က္လံုးကို စံုမိွ္တ္ၿပီး ကားေနာက္မွီေပၚေခါင္းလွန္ထားလိုက္ေတာ့သည္။ ကိုကိုေသာ့္ လက္ဖဝါးက သူ႕ေပါင္ေပၚကို ေျဖးေျဖးခ်င္းပြတ္ေပးေနရာက ထမိန္အေပၚထပ္အလႊာေအာက္မွ တိုးဝင္ကာ ထမိန္အသားတလႊာထဲက်န္ေတာ့သည့္ေနရာမွ ေပါင္အတြင္းသား ေလးေတြကို ပြတ္သတ္လာခဲ့ေတာ့သည္
No comments:
Post a Comment