ned

ခရမ္းခ်ဥ္ပင္ကို ေနေရာင္ျခည္သံုး သၾကားစက္ရံုလို႔ တင္စားၾကပါတယ္။ ခရမ္းခ်ဥ္ပင္က အစာျဖစ္တဲ့သၾကားဓာတ္ေတြ ထုတ္လုပ္ပါတယ္။အဲဒီအစာေတြကို အပင္အစိတ္အပိုင္းေတြ တည္ေဆာက္ဖို႔နဲ႔အသီးေတြႀကီးထြားဖို႔ အသံုးျပဳပါတယ္။ ခရမ္းခ်ဥ္ပင္က စိုက္ၿပီးပထမလအတြင္းမွာ ပင္ပိုင္းႀကီးထြားျခင္းပဲ ဦးစားေပးလုပ္ေဆာင္ပါတယ္။ႏွစ္ပတ္အတြင္းမွာ နဂိုအရြယ္အစားထက္ႏွစ္ဆႀကီးတဲ့အထိပင္ပိုင္းျကီးထြားမွုျမန္ ပါတယ္။ အရြက္၁၀နဲ႔၁၃ရြက္(မ်ိဳးအလိုက္ကြဲျပား)႐ွိ ႊိရင္ပထမဆံုးပန္းခိုင္စထြက္ပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ပင္စည္ကေန သားတက္ေတြ ထပ္ထြက္ပါတယ္။သားတက္(sucker) ဆိုတာ ေဘးကိုင္းျဖစ္ျပီး ပန္းခိုင္တပါတည္း ပါတတ္ပါတယ္။ အဲဒီသားတက္မပယ္ရင္ အပင္ရဲ႕ အဓိက ပန္းခိုင္ေတြမွာ အသီးေသးျခင္း၊အသီးအေရအတြက္နည္းျခင္း၊အသီးရင့္မွည့္ခ်ိန္ေနာက္က်ျခင္း၊ပိုးနွင့္ေရာဂါက်လြယ္ျခင္း၊ေဆးဖ်န္းရခက္ခဲျခင္း၊ေဆးဖိုးနဲ႔လုပ္အားခ ပိုကုန္ျခင္း စတဲ့ ဆိုးက်ိဳးေတြ ေတြရပါတယ္။ သားတက္ဖဲ့ျခင္းရဲ႕ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္က အပင္ရဲ႕အစာေတြ အသီးကိုပဲဦးတည္ေရာက္ေစခ်င္တာပါ။ သားတက္ဖဲ့ျခင္း မျပဳမီ မိမိစိုက္တဲ့ ခရမ္းခ်ဥ္ဟာ ပင္ပု သို႔မဟုတ္တိုင္လြတ္မ်ိဳး(Determinate*ပန္းခိုင္နဲ႔အဆံုးသတ္)သို႔မဟုတ္ ပင္႐ွည္မ်ိဳး၊တိုင္ေထာင္မ်ိဳး(Indeterminate*အၫြန္႔မ်ားဆက္ထြက္တဲ့မ်ိဳး) လား အရင္ ေလ့လာပါ။ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ပင္လတ္(semi-determinate)ေတြမ်ားပါတယ္။ သားတက္ဖဲ့ျခင္းကို တိုင္ေထာင္မ်ိဳးေတြမွာ မျဖစ္မေန လုပ္ေပးသင့္ပါတယ္။ တိုင္လြတ္မ်ိဳးေတြမွာေတာ့ မိမိမ်ိဳးအေနအထားအရ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို လုပ္သင့္မလုပ္သင့္ ဆံုးျဖတ္ပါ။ Prunning မွာ သားတက္ဖဲ့ျခင္း(pinching off suckers) ထိပ္ဖ်ားျဖတ္ျခင္း(topping) အျမစ္ျဖတ္ျခင္း(root cutting) အရြက္ညႇပ္ျခင္း(leaf removing) စတာေတြ အက်ံဳးဝင္ပါတယ္။ သားတက္ဖဲ့ျခင္းနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ပံုေတြေအာက္မွာ စာေရးထားပါတယ္။ ***ခရမ္းခ်ဥ္မ်ိဳးအားလံုးအတြက္ မဆိုလိုပါ။ ဗဟုသုတအျဖစ္ မိမိလိုအပ္သေလာက္သာ နည္းယူပါ။ သီးကိုင္းေမြးျခင္း သားတက္ဖဲ့ျခင္းမွာ မ်ိဳးအလိုက္ရာသီအလိုက္ အေျခအေနအရ ေဆာင္ရြက္ရေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။ စိုက္ပ်ိဳးေရးကို စိတ္ေအးခ်မ္းသာစြာ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ပါေစ။ Photo&info=>>internet Know More,Grow More Aung KO Latt@စိုက္ပ်ိဳးေရးကမၻာ1 က အဆံုးမဲ့ မ်ိဳးပါ။ပန္းခိုင္ထြက္ၿပီး အၫြန္႔ထပ္ထြက္ပါတယ္။ ၆ေပ နဲ႔အထက္ အပင္အရပ္ျမင့္ပါတယ္။2က ပန္းခိုင္နဲ႔အဆံုးသတ္မ်ိဳးပါ။ေလးေပေလာက္ထိပဲ ျမင့္ပါတယ္။္ ပထမထြက္တဲ့ ပန္းခိုင္ပါ။သူ႔ေအာက္က ေနာက္တစ္ကိုင္းထပ္ထြက္ပါတယ္။အရပ္အေခၚ "Y"ခြပါ။ အဲဒီအကိုင္းေအာက္က သားတက္ေတြ အကုန္ဖဲ့ပါ။တခါတရံ Y ခြတက္က ပန္းခိုင္နဲ႔ဆံုးရင္ သူ႔ေအာက္ကသားတက္ကိုေမြးရပါတယ္။Yခြကေန ေနာက္ထပ္ သီးကိုင္းတစ္ကိုင္းစီ ေမြးပါ။စုစုေပါင္းေလးကိုင္းရပါမယ္။ အကိုင္းကထြက္တဲ့ပန္းခိုင္ကလြဲပီးက်န္တဲ့ သားတက္ငယ္ေတြ ကို အခ်ိဳ႕ကဖဲ့တယ္ အခ်ိဳ႕ကမဖဲ့ဘ ဲထားၾကပါတယ္။ပန္းခိုင္ေအာက္ဖက္ ပင္စည္ကေနထြက္လာတဲ့သားတက္ေသးေသးေလးေတြကို ငယ္စဥ္ကဖဲ့ပါ။ တစ္ပတ္ႏွစ္ႀကိမ္ သားတက္ဖဲ့ပါ။ ျပန္ထြက္တတ္ပါတယ္။သားတက္အႀကီးေတြကို အသီးေနရိပ္ရေအာင္ နဲ႔အစာခ်က္လုပ္နိုင္ေအာင္အရြက္ႏွစ္ရြက္သံုးရြက္ခ်န္ ျဖတ္ပါ။အခ်ိဳ႕က မျဖတ္ဘဲသီးကိုင္းထားပါတယ္။ အပင္မွာ ပန္းခိုင္အေရအတြက္ လံုေလာက္ရင္ ေနာက္ထပ္အတက္ေတြ ဖဲ့ပါ။သားတက္ျဖတ္ရမယ့္ေနရာပါ