treasure...

ေနလင္းတစ္ေယာက္ မႏၱေလးရွိ သူ၏ေနအိမ္တြင္ ခရီးထြက္ရန္အတြက္ လိုအပ္သည္မ်ားကို ျပင္ဆင္ေနသည္။ ေနလင္းမွာ ရတနာမ်ားကို လိုက္လံရွာေဖြကာ ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရကို အပ္ရေသာ TREASURE HUNTER အဖြဲ.မွ ေအးဂ်င့္တစ္ဦးျဖစ္သည္။ ထိုအဖြဲ.အစည္းမွာ ႏုိင္ငံတကာကပင္ မသိေသးေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လ်ိဳ.၀ွက္အဖြဲ.အစည္းတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ထိုအဖြဲ.ထဲသို့ ေရာက္ရွိေနေသာ သူတိုင္းမွာ ပညာရပ္ေပါင္းစံုကို တတ္ကြ်မ္းျပီး အလြန္ေတာ္ေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ေနလင္းမွာ မၾကာေသးမီကပင္ သင္တန္းဆင္းထားေသာ အဖြဲ.သားသစ္တစ္ဦး ျဖစ္သျဖင့္ သူ၏အုပ္စုတစ္မွ အဖြဲ.သားမ်ားႏွင့္ အခန္းထဲတြင္ ငွာနေခါင္းေဆာင္ ေပါလုက မိတ္ဆက္ေပးေနေလသည္..။ `ဟိုဘက္က တစ္ေယာက္ကေတာ့ မင္းသူပဲ..’ အရပ္ျမင့္ျမင့္ ခပ္ေခ်ာေခ်ာ လူတစ္ေယာက္က ျပံဳးျပကာ ႏွဳတ္ဆက္သည္။ `ဟိုကတစ္ေယာက္ကေတာ့ မီမီ၀န္းရံတဲ့..’ မီမီ၀န္းရံဆိုေသာမိန္းကေလးက သြားေလးမ်ားကိုေပၚကာ ျပံဳးျပသည္..။ေနလင္းေသခ်ာၾကည့္လိုက္မိသည္..။ ေတာ္ေတာ္လွတာပဲဟုလည္း ေတြးလိုက္မိသည္..။ `ေနာက္ဆံုးတစ္ေယာက္ကေတာ့ ေမမီလြင္ပါ..’ အရပ္ အနည္းငယ္ပုေသာ မ်က္မွန္ႏွင့္ မိန္းကေလးက လက္ဆြဲကာ ႏွဳတ္ဆက္သည္..။ `ငါကေတာ့ မင္းတို့ရဲ့ အဖြဲ.ေခါင္းေဆာင္ေပါလုပဲ..’ အားလံုးမိတ္ဆက္ ျပီးေတာ့ လူသစ္ကို ၾကိဳဆိုေသာအေနနဲ့ ဆရာေပါလုက ညစာလိုက္ေကြ်းေလသည္..။ေဆာင့္ရင္းႏွင့္ပင္ႏုိ့မ်ားကိုဆြဲကာညစ္ေသာေၾကာင့္အားးးအားးးရွီးးး ဟူေသာအသံမ်ားႏွင့္အတူခိုင္ေလးမွာလည္းတစ္ခ်ီျပီးသြားခဲ့ေလသည္။ေနလင္းလည္းမေအာင့္ႏုိင္ေတာ့ပဲ ဆယ္ခ်က္ခန္.ေဆာင္းျပီးေသာအခါတြင္သုတ္ရည္မ်ားကိုအဖုတ္အတြင္းသို့တဗ်စ္ဗ်စ္ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။ ထို့ေနာက္ေနလင္းမွာဖုန္းကိုယူျပီးလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္လည္းျဖစ္၊ညီအစ္ကိုတစ္၀မ္းကြဲလည္းျဖစ္ေသာမင္းသူထံဖုန္းဆက္ကာရတနာသိုက္ႏွင့္ပတ္သတ္ေသာ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားကိုေမးေလသည္။မင္းသူေျပာခ်က္အရေျမပံုမွာစင္ကာပူႏုိင္ငံတြင္ရွိေနၾကာင္းသတင္းအျပင္အစိုးရဘက္ကေကာ၊သူေဌးၾကီးဦးေတဇာေအာင္လည္း လိုက္ေနသျဖင့္သတိထားရမည္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာၾကားေလသည္။ေနလင္းကမနက္ျဖန္ညရန္ကုန္သို့ဆင္းလာမည္ျဖစ္ျပီးရန္ကုန္တြင္မိမိကိုေစာင့္ရန္မွာၾကားျပီးဖုန္းခ်လိုက္သည္။ ျပီးေနာက္အိပ္ရာထဲ၀င္ကာအိပ္ေပ်ာစျပဳေနေသာခိုင္ေလးကိုေစာင္ေအာက္မွလက္၀င္ျပီးႏုိ့ႏွစ္လံုးကိုအသာအယာကိုင္လိုက္သျဖင့္ ခိုင္ေလးမွာႏုိးကာေတာ္ျပီေလကြာဟုေျပာေသာ္လည္းမရသျဖင့္ခ်စ္သူရဲ့ႏွဳတ္ခမ္းကိုမိမိႏွဳတ္ခမ္းႏွင့္ဆြဲကာကပ္လိုက္ေလသည္။ ထို့ေနာက္ေနလင္းကာေပါင္ၾကားထဲသို့ေခါင္း၀င္ကာအေမႊးအမွ်င္ကင္းစင္ေနေသာအဖုတ္ေလးကိုသူ.လ်ာျပားၾကီးျဖင့္ အလ်ားလိုက္ေကာေဒါင္လိုက္ပါအထက္ေအာက္စုန္ဆန္ကာဘာဂ်ာအစြမ္းျပေနေလသည္။ ေနလင္းမွာမိန္းမက်မ္ေၾကသူတစ္ေယာက္ျဖစ္သျဖင့္ဘာဂ်ာကိုင္ရာတြင္လည္းအလြန္ကြ်မ္းက်င္ေသာေၾကာင့္သူႏွင့္ဆက္ဆံဖူးေသာမိန္းမတိုင္းသူ.ကိုတမ္း တမ္းစြဲျဖစ္ၾကေလသည္။ထို့ျပင္ရုပ္ကလည္းေျဖာင့္သျဖင့္ခိုင္ေလးမွာေနလင္းကိုမခြဲႏုိင္ျဖစ္ေနေလသည္။ေနလင္းဘာ၈်ာအစြမ္းေၾကာင့္ခိုင္ေလးမွာထြန့္ထြန့္လူးေနသည္ ေနလင္းလည္းအစိအားလ်ာျဖင့္ထိုးလိုက္၊သြားေလးျဖင့္မနာေအာင္ကိုက္လိုက္ျဖင့္စိတ္ေက်နပ္ေအာင္လုပ္ေပးျပီးေနာက္ဖင္ပူေတာင္းေထာင္ခိုင္းကာ ေဒါ့ကီစတိုင္ျဖင့္အေနာက္မွေနကာလီးၾကီးအားအဖုတ္အ၀ႏွင့္ပုတ္ေနေလရာသြင္းပါေတာ့ကိုကိုရယ္ဟုဆိုလိုက္သျဖင့္ တစ္ခ်က္တည္းႏွင့္အဆံုးထိ၀င္ေအာင္သြင္းလိုက္ေလသည္။ အားး ေျဖးေျဖးလုပ္ပါကိုကိုရဲ့ ဟူေသာခိုင္ေလးအသံကိုဂရုမစိုက္ပဲအဖုတ္ထဲသို့တစ္ခ်က္ျပီးတစ္ခ်က္ျပင္းထန္လွေသာေဆာင့္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ခိုင္ေလးမွာတအားးအားး တအင္းးအင္းးး ျဖစ္ကာပန္းတိုင္ကိုေနာက္တစ္ၾကိမ္ေရာက္ရွိသြားေတာ့သည္။ ေနလင္းမွာမူမျပီးေသးသျဖင့္ခိုင္ေလးအားအေပၚမွေနကာေဆာင့္ခိုင္းေလသည္။အေဆာင့္တြင္ေအာက္မွေနျပီးေကာ့ေကာ့ေပးသျဖင့္ႏွစ္ဦးစလံုးအလြန္ ေကာင္းမြန္ေသာ ကာမအရသာကိုခံစားေနရကာ ေနလင္းလိင္တံမွလည္းတစစ္စစ္ျဖစ္ျပီးသုတ္ရည္မ်ားပန္းအထုတ္ခိုင္ေလးမွာလည္းေနာက္တစ္ၾကိမ္အျပီးႏွင့္ဆံုသြား သျဖင့္ႏွစ္ေယာက္စလံုးအလြန္ေမာပန္းကာအိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။ မီမီ၀န္းရံ နာမည္ႏွင့္လိုက္ေအာင္ေခ်ာေမာလွပကာေဘာ္ဒီမွာလည္းေယာက်ာ္းတိုင္းေငးရေလာက္ေအာင္လွပေသာေၾကာင့္ေထာက္လွမ္းေရးတြင္နာမည္ၾကီးယံုသာမကအလွတြင္လည္း နာမည္ၾကီးေလသည္။ အခုလည္းဌာနခ်ဳပ္မွေခၚသျဖင့္ေရခ်ိဳးျပီးလည္ပင္းအေတာ္ဟိုက္ေသာဘေလာက္စ္တစ္ထည္ႏွင့္ေအာက္ရွဴးေဘာင္းဘီတို့ကို၀တ္ဆင္ထားေသာေၾကာင့္သူမ အလွအပမ်ားမွာဘူးေပၚသလိုေပၚေနေလသည္။အေပၚကကုတ္အက်ီ၀တ္ထားသျဖင့္သာအနည္းငယ္ေတာ္ေပေသးသည္။ဌာနခ်ဳပ္သို့ေရာက္ေသာအခါေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူ ဦးရဲမာန္အခန္းသို့ေရာက္ေသာအခါကြန္ပ်ဴတာတစ္လံုးျဖင့္အလုပ္မ်ားေနေသာဦးရဲမာန္ကိုေတြ.သျဖင့္ဆရာသမီးေရာက္ပါျပီဟုအသံေပးလိုက္မွသူမကိုထိုင္ခိုင္းကာ တာ၀န္ႏွင့္ပတ္သတ္သည့္အခ်က္အလက္မ်ားကိုေျပာျပသည္။တာ၀န္မွာေပ်ာက္ဆံုးေနေသာရတနာသိုက္ကိုရွာေဖြရန္ျဖစ္ေၾကာင္းသိရေသာအခါအ့ံၾသကာ ေမးျမန္းေလသည္။အထက္ကေပးေသာအမိန့္ျဖစ္သျဖင့္တာ၀န္ကိုေက်ပြန္ေအာင္ေဆာင္ရြက္ပါဟူေသာစကားမွလြဲကာမေျပာသျဖင့္ေရငံုႏွဳတ္ပိတ္ေနလိုက္ေလသည္။ သူမႏွင့္အတူအေဖာ္အျဖစ္ေမမီလြင္ကိုပါထည့္ေပးထားေၾကာင္းေျပာသျဖင့္အနည္းငယ္ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္ေနစဥ္တြင္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္၀င္လာသျဖင့္ဦးရဲမာန္ကမိတ္ဆက္ေပးေလသည္ ဒါမီမီလြင္ပဲသမီးနဲ့အတူတာ၀န္ထမ္းေဆာင္မယ့္သမီးအေဖာ္ပဲဟုမိတ္ဆက္ေပးေလသည္။ သူမကျပံဳၚရုံသာျပံဳးျပလိုက္ျပီးအခန္းထဲမွအထြက္သမီးဒါသမီးတစ္ေယာက္တည္း ၾကည့္ဖို့ဟုဆိုကာဖိုင္တစ္ခုေပးေလသည္။မီမီလြင္ကိုလည္းေပးျပီးျပီဟုေျပာသျဖင့္မိမိတာ၀န္ႏွင့္ပတ္သတ္မည္ဟုေတြးမိလိုက္သည္။ ေမမီလြင္မွာအထူးေအးဂ်င့္တစ္ဦးျဖစ္ျပီးစီအိုင္ေအတြင္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနရာမွအမိႏုိင္ငံကျပန္ေခၚသျဖင့္ျပန္လာခ့ဲခ်င္းျဖစ္သည္။ မီမီနည္းတူေခ်ာေမာလွပကာေယာက်ာ္းတိုင္းႏွစ္သက္ေသာေဘာ္ဒီလည္းရွိသျဖင့္ယခုလိုခက္ခဲေသာတာ၀န္ကို ဘာလို့မိန္းမပ်ိဳႏွစ္ဦးအားေစခိုင္းသလဲဟုေတြးေတာကာအိမ္ျပန္ျပီးစင္ကာပူသို့ခရီးထြက္ရန္ အတြက္ျပင္ဆင္ေနေလသည္ မီမီ၀န္းရံမွာအိမ္သို့ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဖိုင္ကိုဖြင့္ၾကည့္ရာေနလင္းဓာတ္ပံုကိုေတြ.သျဖင့္ေခ်ာေမာလွပေသာေနလင္းကိုၾကည့္ကာအလိုလိုရင္ခုန္မိသြားေလသည္။ရန္ကုန္ျမိဳ့ ဆီဒိုးနားဟိုတယ္ အထူးခန္းတစ္ခုတြင္ သူေဌးၾကီး ဦးေတဇာေအာင္သည္ သူစပြန္ဆာေပးထားေသာ မိန္းကေလး ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ စည္းစိမ္ခံေနသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူတပည့္တစ္ဦး ေရာက္လာျပီး ဆရာၾကီးေခၚခိုင္းထားေသာသူ ေရာက္ေနပါျပီဟု အစီရင္ခံေလသည္။ ထိုအခါ ေကာင္မေလးမ်ား ထြက္သြားၾကျပီး ဆံပင္မွာ ဆာမူရုိင္းမ်ားကဲသို့ မ်က္နွာတစ္ျခမ္းကို အုပ္ထားေသာ မအသက္၃၀ အရြယ္ရွိ လူတစ္ဦး ၀င္လာသည္။ ထိုသူအားသူေဌးက ရင္းႏွီးစြာ ဆက္ဆံျပီး ရတနာသိုက္ႏွင့္ ပတ္သတ္ေသာ သတင္းမ်ားကို ေျပာျပကာ ရတနာသိုက္အား မိမိဆီ ယူေဆာင္လာပါက တစ္၀က္ခြဲေပးမည္ ဟုစည္းရုံးေလသည္။ ထိုသူက လက္ခံလိုက္ေသာအခါတြင္ သူေဌးကစင္ကာပူ သြားရန္အတြက္ စားရိတ္အျဖစ္ ေဒၚလာ၅၀၀၀ ကိုထုတ္ေပးကာ ျပန္လည္ေစလြတ္လိုက္ေလသည္။ အဆိုပါသူမွာ ႏုိင္ငံတကာရဲတပ္ဖြဲ. အင္တာပိုလ္မွ အလိုရွိေနေသာ ဒုစရုိက္ေခါင္းေဆာင္ မိုးယံပင္ျဖစ္သည္။ သူထူးျခားခ်က္မွာ ညာဘက္ရွိ လက္ခလယ္ျပတ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ေနလင္းရန္ကုန္ကို နံနက္ငါးနာရီတြင္ သူ. fair lady Z ျဖင့္ေရာက္လာသည္။ ေရာက္ေရာက္ျခင္း ညီျဖစ္သူ မင္းသူဧအိမ္ကို သြားေလသည္။ မင္းသူႏွင့္ေတြ.ေသာအခါ ၀မ္းသာအားရျဖင့္ ညီေလးမေတြ.တာေတာင္ ၾကာျပီ။ ဟုတ္တယ္ ကိုၾကီးရ ဘယ္လိုလဲ အဆင္ေျပတယ္မလား ဟုဆိုျပီး အိုရီယမ္တယ္လ္တြင္ မနက္စာစားရင္း အေသးစိတ္တိုင္ပင္ၾကသည္။ မင္းသူက ဒီတစ္ခါေတာ့မလြယ္ေလာက္ဘူး ကိုၾကီး၊ အစိုးရကလည္း အေတာ္ဆံုးေအဂ်င့္ ႏွစ္ေယာက္ကိုလႊတ္ထားတယ္ လို့ၾကားထားတယ္။ ျပီးေတာ့ ကိုၾကီးရဲ့မိတ္ေဆြေဟာင္းၾကီး မိုးယံလည္း ပါတယ္လို့ၾကားတယ္။ မိတ္ေဟာင္းေဆြေဟာင္းေတြ ျပန္ေတြ.ၾကပီေပါ့ ဟားဟား။ ျပီးေနာက္ စေကာ့ေဈးထဲသို့ သြားကာ လိုအပ္ေသာအသံုးအေဆာင္မ်ား ၀ယ္ယူျပီး ညပိုင္းေရာက္ေသာအခါ DJ BAR သို့သြားကာ အရက္ေသာက္ရင္း ကတက္ေလးမ်ားကိုရွာၾကတယ္။ ထိုအခ်ိန္မွာပဲ Dance Floor မွာကေနတဲ့ ေ၇ႊ၀ါေရာင္ဆံပင္ပိုင္ရွင္ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္က သူတို့ႏွစ္ဦးကို ၾကည့္ေနသျဖင့္ ေနလင္းကသြားကာ ညီမေလးတို့ႏွစ္ေယာက္ ၾကည့္ရတာ အေဖာ္မရွိသလိုပဲ အစ္ကိုတို့နဲ. လိုက္ေသာက္ပါလားဟု ဖိတ္ေခၚလိုက္သည္။ ေကာင္မေလးကလည္း မျငင္းဘဲ လိုက္လာသျဖင့္ ဒီညေတာ့အဆင္ေျပျပီဟု ေတြးရင္း ညီေတာ္ေမာင္မင္းသူႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္သည္။ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ နာမည္ေတြက နန္းေလးနဲ့၀န္းရံ ျဖစ္ျပီး ႏွစ္ေယာက္စလံုးမွာ အလန္းေလးမ်ားျဖစ္သည္။ ေသာက္ရင္းႏွင့္ပင္ ကရေအာင္ဟုဆိုကာ လက္ဆြဲေခၚသြားသျဖင့္ ကရင္းႏွင့္ပင္ ေနလင္းက၀န္းရံရဲ့ ဖင္ၾကီးမ်ားကို အေနာက္မွေနကာ သူရဲ့ဖြားဖက္ေတာ္ႏွင့္ ေထာက္ေနေလသည္။ ၀န္းရံမွာလည္း ေနလင္း အထိအေတြ.ေၾကာင့္ ရင္ခုန္သံမ်ားျမန္လာျပီး ေနလင္းဘက္လွည့္ကာ ရီေ၀ေ၀ မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္လိုက္ေလသည္။ ေနလင္းလည္း ခ်က္ဆိုနားခြက္က မီးေတာက္သျဖင့္ ၀န္းရံ ႏွဳတ္ခမ္းနီနီေလးကို အငမ္းမရနမ္းရွဳတ္ေတာ့သည္။ နမ္းရင္းႏွင့္ပင္ လက္မ်ားက အျငိမ္မေနဘဲ ၀န္းရံရဲ့ေတာင္ပူစာေလး ႏွစ္လံုးကိုဘရာေပၚမွပင္ အသာအယာကိုင္တြယ္ ေပးေနသျဖင့္ ၀န္းရံမွာ မေနနုိင္ေတာ့ဘဲ ကားထဲသြားရေအာင္ဟု ဆိုျပီးကလပ္အျပင္ကို ထြက္ခဲ့ရာ ကားအတြင္းမွ အသံမ်ားၾကားသျဖင့္ ေခ်ာင္းၾကည့္ရာတြင္ မင္းသူႏွင့္နန္းေလးမွာ အ၀တ္မရွိဘဲ နန္းေလးရဲ့အဖုတ္ထဲသို့ မင္းသူရဲ့လိင္တံၾကီး ၀င္ထြက္ေနသည္ကို ေတြ.ရေလသည္။ တယ္ေတာ္တဲ့ငါ့ညီပါလားဟု ေတြးလိုက္ျပီး ၀ိတ္တာေလးတစ္ေယာက္ ကိုေခၚျပီး အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပလိုက္ရာ ၀ိတ္တာေလးက သူတို့ေနသည့္တန္းလ်ားေလးသို့ ေခၚသြားေပးရာ မုန့္ဖိုးအနည္းငယ္ ေပးလိုက္သျဖင့္ ၀မ္းသာအားရ ျပန္ထြက္သြားေလသည္။ ေနလင္းလည္း ၀န္းရံအက်ီကို ခြ်တ္လိုက္ေသာအခါ ႏုိ့ႏွစ္လံုးကို မနုိင့္တစ္နုိင္ ထမ္းထားရေသာ ဘရာအနက္ကေလးကို သနားသျဖင့္ ခြ်တ္လိုက္ေသာအခါ ႏုိ့မ်ားမွာ မိမိထင္ထားသည္ထက္ ပိုမိုၾကီးမားေနေသာေၾကာင့္ တစ္ဖက္ကိုဆြဲျပီး တစ္ဖက္ကိုစို့လိုက္ရာ ၀န္းရံ လက္မ်ားမွာလည္း ေဘာင္းဘီေပၚမွ ေနလင္း လီးၾကီးကိုကိုင္ျပီး ပြတ္ေပးေနေလသည္။ ထို့ေနာက္ စစ္စတီႏုိင္း ပံုစံေျပာင္းကာ မွဳတ္ၾကေလသည္။ ၀န္းရံမွာလည္း ပုေလြကိုင္ရာတြင္ ဆရာတစ္ဆူျဖစ္သျဖင့္ ဒစ္ၾကီးကို၀ိုက္ကာ လ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ လ်က္ေပးရာ ေနလင္းအဖို့ နတ္ျပည္ကိုအရွင္လတ္လတ္ ေရာက္ေနသက့ဲသို့ ခံစားေနရသလို ေနလင္း ဘာဂ်ာအစြမ္း ေၾကာင့္ ၀န္းရံလည္းအရည္မ်ားရြဲကာ တစ္ခ်ီျပီးသြားေလသည္။ ၀န္းရံရဲ့အဖုတ္မွာ ႏွဳတ္ခမ္းသားထူသျဖင့္ လီးၾကီး၀င္သြားတိုင္း အဖုတ္ႏွဳတ္ခမ္းသားမ်ားပါ အတြင္းသို့လိပ္၀င္သြားသျဖင့္ ၾကည့္ရသည္မွာလည္း အလြန္အရသာ ရွိေနေပသည္။ အားအားးးအင္းးးေဆာင့္ပါ....ေဆာင့္စမ္းပါ.....ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးေဆာင့္စမ္းပါ.... ရွီးးးေကာင္းတယ္....ေစာင့္ေဆာင့္...... အားျပီးပီကြ်န္မ ျပီးျပီဟု ေအာ္ကာ လဲက်သြားေလေတာ့သည္။ ေနလင္းလည္း အခ်ိန္မဆြဲေတာ့ဘဲ ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္ရာ ခဏအၾကာတြင္ လိင္တံထိပ္မွ က်င္တက္လာျပီး အဖုတ္အတြင္းထဲသို့ လရည္မ်ား ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ (ကိုယ္ေတြ.ျဖစ္ရပ္ေလးပါ ၀န္းရံေတာ့မဟုတ္ပါဘူး တျခားတစ္ေယာက္ေပါ့) မန္ဘာမ်ားအားလံုးဂြတ္ႏုိက္ပါ အဆိုပါ မိန္းကေလးႏွစ္ဦးမွာ အစိုးရဘက္က ေစလြတ္ထားေသာ ေအးဂ်င့္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ေနလင္းမွာ ရိပ္မိေသာ္လည္း နာမည္အတိအက် မသိသျဖင့္ သံသယမ်ား ၀င္လာေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ပင္ မင္းသူက `ကိုၾကီး ေစာ္ႏွစ္ေယာက္က အစိုးရဘက္က လႊတ္ထားတာဗ်။နာမည္က မီမီ၀န္းရံ နဲ့ေမမီလြင္ ပဲ’ `မင္းဘယ္လိုသိတာလဲ’ `ကြ်န္ေတာ္ သူ.ပိုက္ဆံအိတ္ကို ႏွဳိက္ၾကည့္လိုက္တာ ကဒ္ေတြထြက္လာတယ္။’ `ကိုၾကီးနဲ့လုပ္တဲ့ေစာ္က မီမီ၀န္းရံတဲ့’ `ဟုတ္လား ငါေတာ့သူကိုစိတ္၀င္စားသြားျပီကြာ။’ ေနလင္းတစ္ေယာက္ အမွန္တကယ္ မီမီ၀န္းရံကို စိတ္၀င္စားေနေလျပီ။မီမီ၀န္းရံကလည္း သူမရင္ခုန္ခဲ့ရေသာ ေနလင္းနဲ့အတူတူ ေနလိုက္ရေသာေၾကာင့္ ေက်နပ္ေနမိကာ အထက္ကတာ၀န္ ေပးထားသည္ကိုပင္ ခဏတာ ေမ့ေလ်ာ့သြားေလသည္။ ေနာက္တစ္ေန. နံနက္တြင္ ေနလင္းႏွင့္မင္းသူ ႏွစ္ေယာက္မွာ စင္ကာပူကိုသြားရန္ ေလယာဥ္ေပၚ ေရာက္ေနခဲ့ျပီ ျဖစ္သည္။ထို.အတူ ေမမီႏွင့္၀န္းရံ မွာလည္း အစိုးရေလယာဥ္ျဖင့္ ထြက္ခြာလာရာ စင္ကာပူသို့ ေရာက္ရွိေနျပီျဖစ္သည္။ စင္ကာပူသို.ေရာက္ေသာအခါ ေျမပံုဘယ္နားတြင္ ရွိမည္ဆိုတာကို စံုစမ္းရာ ေမွာင္ခိုေစ်းတစ္ခုတြင္ ရွိေနေၾကာင္း သိရေသာအခါ ထိုေစ်းသို.သြားၾကေလသည္။ေမွာင္ခိုေစ်း ဆိုသည့္အတိုင္း ေနရာတကာတြင္ လက္နက္ကိုင္ အေစာင့္မ်ားစြာ ရွိျပီး ဒုစရုိက္သမား တို့စုေ၀းရာ ေနရာတစ္ခုလည္းျဖစ္သည္။ ေျမပံုရွိသည္ဟု သတင္းရထားေသာ လူဆီသို့ေရာက္ေသာအခါ ေနလင္းမွာ အလြန္အံ့ၾသသြားသျဖင့္ မင္းသူလည္း ၾကည့္လိုက္ရာ ထိုသူမွာ မိမိရန္ဖက္ ျဖစ္ခဲ့ေသာ မိုးယံျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ.လိုက္ရေလသည္။မိုးယံမွာ ၀ရမ္းေျပးတစ္ဦး ျဖစ္သျဖင့္ ေနရာအႏွံ.တြင္ တပည့္တပန္း ေပါမ်ားေသာေၾကာင့္ ေျခတစ္လွမ္းဦးကာ ေျမပံုကိုရရွိသြားျခင္းျဖစ္သည္။ ေနလင္းသို့ေရာက္သြားခ်ိန္တြင္ မိုးယံမွာေစာ္တစ္ေပြႏွင့္ ကာမဆက္ဆံေနသျဖင့္ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေလသည္။ မိန္းကေလးမွာ စလံုးသူျဖစ္သျဖင့္ အသားအေရ ေကာင္းမြန္ျပီး ေျခသလံုးသားမ်ားမွာလည္း ေဖြးေနေလသည္။ ေနလင္းေရာက္သြားခ်ိန္တြင္ အေနာက္မွေဆာင့္ေနသျဖင့္ အဖုတ္ကိုေသခ်ာမျမင္ရေသာ္လည္း အေတြ.အၾကံဳအရ အလြန္လိုးေကာင္းမည့္ အဖုတ္ျဖစ္သည္ဟု ခန္.မွန္းမိေလသည္။ `ေဆာင့္ေဆာင့္ ၾကမ္းၾကမ္းေလးေဆာင့္စမ္းပါ အားးး’ မိုးယံၽမွလည္း ဒီေလာက္ထန္တဲ့ေကာင္မ အေသလိုးပစ္မယ္ဟု ေျပာကာ တဖုန္းဖုန္း တဒိုင္းဒိုင္း မီးကုန္ယမ္းကုန္ ေဆာင့္ေနရာ ေနလင္းေရာက္ေနသည္ကိုပင ္မသိဘဲ ကာမစိတ္မ်ား ဖံုးလႊမ္းေနသျဖင့္ ေနာက္စိအား ေသနတ္ျဖင့္ ေထာက္လိုက္မွ လန္.သြားကာ ေနာက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ မဟာရန္သူေတာ္ ေနလင္းျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ.လိုက္ရသည္။ `မင္းဆီမွာရွိတဲ့ေျမပံု ငါ့ကိုေပးစမ္း’ `မေပးရင္မင္းေနာက္စိပြင့္သြားမယ္’ `ေၾသာ္.. လက္စသတ္ေတာ့ ငါ့ရန္သူေတာ္ၾကီးပဲ’ `မေတြ.တာေတာင္ၾကာျပီေနာ္ ေနေကာင္းတယ္မလား’ ေနလင္းက`ေဟ့ေကာင္ ငါေမးတာကိုပဲေျဖ ေျမပံုငါ့ကိုေပးစမ္း’ ထိုအခါမွ မိုးယံလည္း ေဘးတြင္ခ်ိတ္ထားေသာ ကုတ္အက်ီထဲမွ ေျမပံုစာရြက္တစ္ရြက္ကို ထုတ္ေပးလို္က္သည္။ ေနလင္းလည္း ေသနတ္ဒင္ျဖင့္ ေခါင္းကိုရုိက္လိုက္ျပီး သူ.၀သီအတိုင္း စလံုးမေပၚသို.ခြကာ လီးကို အဖုတ္၀တြင္ ေတ့ျပီး တစ္ခ်က္တည္းႏွင့္ အဆံုးထိ၀င္ေအာင္ သြင္းလိုက္ေလသည္။ စလံဳးမမွာ ေအာ္ေသာ္လည္း ပါးစပ္ထဲတြင္ မင္းသူလီးက ေနရာယူထားသျဖင့္ အသံမထြက္ပဲ တအင္းအင္းသာ ျမည္ေနေလသည္။ ထို.ေနာက ္ေနလင္းက လီးကို အဖုတ္မွထုတ္ျပီး ဖင္ေပါက္၀သို့ေတ့လိုက္သည္။မင္းသူက `ကြ်န္ေတာ္က အဖုတ္ကိုလိုးမယ္ အစ္ကိုကဖင္လိုး’ ဟုဆိုကာ ေစာ္ကိုခြကာ ႏွစ္ေယာက္ညွပ္ျပီး လိုးၾကေလသည္။စလံုးသူ မိန္းကေလးမွာလည္း ဖင္ေကာ အဖုတ္ကိုပါ ၾကီးမားေသာ လီးၾကီးႏွစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ အလိုးခံေနရေသာေၾကာင့္ အလြန္စည္းစိမ္ေတြ.ကာ ေအာ္သံမ်ားမွာ အခန္းတစ္ခုလံုး ဆူညံေနေလသည္။ ေအာက္တြင္ အရက္ေသာက္ေနေသာ မိုးယံ တပည့္မ်ားမွာ ေနလင္းတို.ေရာက္ေနသည္ကို မသိဘဲ သူတို့ဆရာ အင္မတန္ေကာင္းေသာ စည္းစိမ္ခံစားေနသည္ကို ေခ်ာင္းရန္ အေပၚသို.တက္လာၾကေလသည္။ ထိုေျခသံမ်ားက ိုနားပါးေသာ ေနလင္းက ၾကားသျဖင့္ မင္းသူကို အခ်က္ေပးကာ ေဘာင္းဘီ အျမန္ျပန္၀တ္ျပီး သူအလြန္အားကိုးေသာ လ်ဴဂါပစတိုကို ေမာင္းတင္ျပီး အဆင္သင့္ေစာင့္ေနေလသည္။ မိုးယံတပည့္မ်ား အခန္း၀သ ို့ေရာက္ေသာအခါ အသံမၾကားရသျဖင့္ အခန္းတံခါးကို ဖြင့္လိုက္ရာ က်ည္ဆံမ်ားက တ၀ွီး၀ွီး တဒိုင္းဒိုင္း ျဖင့္၀င္လာသျဖင့္ အငိုက္မိကာ အတုန္းအရုန္း က်ဆံုးၾကေလသည္။ လူအင္အားမ်ားသျဖင့္ ျပန္လည္ပစ္ခတ္ရာ ေနလင္းတို.လည္း ျပတင္းေပါက္မွ ခုန္ဆင္းကာ ေျပးၾကေလသည္။ ထိုအျဖစ္အပ်က္ အားလံုးကို တစ္ေနရာမ ွေစာင့္ၾကည့္ေနသူ ႏွစ္ဦးမွာလည္း ခပ္သုတ္သုတ္ ေလွ်ာက္ကာ ထြက္ခြာသြားေလသည္။ ေနလင္းတို.လည္း မိမိတို့တည္းခိုေသာ ဟိုတည္ကို ျပန္ေရာက္မွပဲ စိတ္ေအးကာ ရရွိလာေသာ ေျမပံုကို ၾကည့္မိေလသည္။ထိုအခ်ိန္တြင္ အခန္းတံခါးမွာ ၀ုန္းကနဲပြင့္ကာ လူဳႏွစ္ဦး ေသနတ္မ်ားျဖင့္ခ်ိန္ကာ ၀င္ေရာက္လာေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မင္းသူမွာလည္း အျပင္ထြက္သြားသျဖင့္ ေနလင္းမွာမတတ္သာပဲ အည့ံခံရန္ျပင္လိုက္စဥ္ ေခါင္းကိုစြပ္ထားေသာ အစြပ္ကိုခြ်တ္လိုက္ရာ ေနလင္းမွာ အလြန္အံ့ၾသသြားေလသည္။ `မင္းး..မင္းး...မီမီ၀န္းရံမလား’ `ဟုတ္တယ္ေလ မျမင္ဘူးလို့လား’ `မင္းကဘာလ ို့ငါ့ေနာက္ လိုက္ေနတာလဲ…’ `ရွင့္ဆီက ေျမပံုကို လိုခ်င္လို.ေပါ့ ေျမပံုျမန္ျမန္ေပး’ `ေနပါဦး ငါ့ဆီမွာ ေျမပံုရွိတယ္လို့ ဘယ္သူကေျပာလဲ’ `ရွင္လုပ္ေနတာေတြ အကုန္လံုးျမင္တယ္’ အမွန္ေတာ့ ေနလင္းမွာ အရူးကြက္နင္းလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။မီမီ၀န္းရံကို သိေသာ္လည္း အၾကံရွိသျဖင့္ ရူးခ်င္ေယာင ္ေဆာင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ `မင္းနဲ့ငါနဲ့ေဆြးေႏြးရေအာင္’ `ငါတို့ရတနာသိုက္ကို အတူတူရွာမယ္’ `ေတြ.ရင္ တစ္ေယာက္တစ္၀က္ ဘယ္လိုလဲ’ `ရွင္…ရွင္…ဘာေတြၾကံေနျပန္ျပီလဲ….’ `ငါေျပာတာရွင္းပါတယ္’ `မင္းတို့ႏွစ္ေယာက္ကို ငါသတ္ခ်င္ရင္ အေစာၾကီးကတည္းက သတ္ျပီးျပီ’ ထိုအခါ ဘယ္အခ်ိန္ ကတည္းက ျပန္ေရာက္ေနမွန္း မသိေသာ မင္းသူက ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို ေသနတ္ျဖင့္ခ်ိန္ကာ အခန္းထဲသို့ ၀င္လာေလသည္။ မီမီလည္း မီးစင္ၾကည့္ကေတာ့မည္ဟု ေမမီလြင္ကို အခ်က္ျပကာ ေနလင္း သေဘာအတိုင္း ေဆာင္ရြက္ရန္ လက္ခံလိုက္ေလသည္။ေနလင္းမွာ မီမီ၀န္းရံႏွင့္ ကာမ ထပ္ဆက္ဆံ ခ်င္ေသာေၾကာင့္ မင္းသူအား အခ်က္ျပလိုက္ရာ မင္းသူလည္း မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ကို ေသနတ္ျဖင့္ခ်ိန္ျပီး အ၀တ္မ်ားခြ်တ္ရန္ ေျပာၾကားလိုက္သည္။ `ရွင္..ရွင္…ဘာလုပ္ဦးမလို.လဲ’ `မင္းကိုစြဲသြားလို.ပါ ကလပ္မွာ ကတည္းက မင္းကို သေဘာက်လို. စံုေတာက္မွန္း သိသိနဲ. တူတူ အိပ္ခဲ့တာေပါ့’ `ရွင္ကအဲတည္းက သိေနတာေပါ့..ဟုတ္လား….’ `ဟုတ္တယ္ ငါမင္းကိုခ်စ္မိသြားလို.ပဲ…’ ထိုစကားကို ၾကားလိုက္ေသာအခါ မီမီ၀န္းရံသာမက တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး နမ္းေနသည့္ မင္းသူေကာ ေမမီလြင္ပါ အံ့ၾသသြားၾကေသာ မ်က္ႏွာမ်ားျဖင့္ ေနလင္းကို ၾကည့္ေနၾကေလသည္။ မင္းသူႏွင့္ေမမီလြင္မွာလည္း ကလပ္ကတည္းက ခ်စ္သူမ်ား ျဖစ္ေနသည္။ ေနလင္းဓာတ္ပံုကို ေတြ.ကတည္းက ရင္ခုန္ခ့ဲေသာ မီမီ၀န္းရံမွာ ယခုလို ခ်စ္တယ္ဟု အေျပာခံရေသာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာတြင္ ဟန္ေဆာင္ေနေသာ္လည္း ရင္ထဲတြင္ တဒိတ္ဒိတ္ခုန္ကာ ၀မ္းသာေနမိသည္။ေနလင္းက `ဘယ္လိုလဲ…ငါ့ကိုလက္ခံမွာလား…’ ေမမီလြင္ကို ၾကည့္လိုက္ရာ သူမကလည္း ` ငါနဲ.မင္းသူကေတာ့ ႏုိက္ကလပ္မွာ ကတည္းက ခ်စ္သူေတြျဖစ္ေနျပီ။’ ထို.ေၾကာင့္ မီမီ၀န္းရံလည္း ႏွလံုးသားရဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေနာက္ကို လိုက္ကာ ေနလင္းအား `ကြ်န္မ…ကြ်န္မ…ရွင့္ကို လက္ခံပါတယ္’ဟု တစ္လံုးခ်င္း ေျပာလိုက္ေတာ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ….. `အား….ေကာင္းလိုက္တာ ေမမီရယ္…’ အသံမ်ိဳးစံု ထြက္လာသျဖင့္ ေနလင္းလည္း အခ်ိန္မဆြဲေတာ့ပဲ မီမီ၀န္းရံရဲ့ ႏွဳတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို စုပ္ယူလိုက္ေလသည္။ မီမီ၀န္းရံ လ်ာေလးကလည္း သူ.ပါးစပ္ထဲသို. က်ဴးေက်ာ္လာေလသည္။တျဖည္းျဖည္း အနမ္းမ်ား ျပင္းထန္လာျပီး ကိုယ္က်ပ္အက်ီ အနက္ေပၚမွပင္ ႏုိ.သီးေလးမ်ားကို အသာအယာ ပြတ္ကာ စည္းစိမ္ယူေနေလသည္။ မီမီ၀န္းရံက အလိုက္တသိႏွင့္ အက်ီကို ခြ်တ္ေပးလိုက္ရာ အျဖဴေရာင္ ဘရာေလးေအာက္တြင္ မို.ေမာက္၀န္းရံေသာ ႏို.ေလးႏွစ္လံုးမွာ အျပင္သို.ပင္ လွ်ံထြက္ေတာ့မည္အတိုင္း တင္းကာ ဘရာေအာက္မွ ရုန္းထြက္ေနၾကေလသည္။ ေနလင္းမွာ ထိုျမင္ကြင္းေၾကာင ့္စိတ္မရွည္ေတာ့ပဲ ဘရာကိုခ်ိတ္မွမျဖဳတ္ဘဲ ဆြဲျဖဲပစ္လိုက္ေလသည္။ ထိုအခါမွ အေႏွာင္အဖြဲ.မွ ကင္းလြတ္သြားေသာ ေပါက္စီႏွစ္လံုးကို ဆီးကာ တစ္လံုးကို ပါးစပ္ျဖင့္ငံုျပီး ေနာက္တစ္လံုးကို လက္ျဖင့္အုပ္ကိုင္ျပီး ႏုိ.သီးေခါင္းေလးကို အသာပင္ ပြတ္ေခ်ေပးေနေလသည္။ မီမီ၀န္းရံမွာလည္း မိမိအဖုတ္အား လက္ျဖင့္ပြတ္ေနသျဖင့္ ပင္တီေလးတစ္ခုလံုး အရည္မ်ားျဖင့္ ရြဲလာေလသည္။ေနလင္းလည္း ႏုိ.သီးေခါင္းေလးမ်ားအား ေဆာ့ေနရာမွ တျဖည္းျဖည္းေအာက္သို. ေရာက္လာျပီး အဖုတ္သို.ေရာက္ေသာအခါ ေျမာင္းေလးႏွစ္ခုအတြင္းသို. လ်ာေလးကို ထည့္ကာ လ်က္ေပးေလေတာ့သည္။ `ကြ်တ္…အားပါးပါး…ေကာင္းလိုက္တာေမာင္ရယ္… အစိေလးကိုလည္း လ်က္ေပးပါဦး….အို….’ `သူ.အဖုတ္က ေတာ္ေတာ္ သန္.ရွင္းတာပဲ…အနံ.လည္း မရဘူး… ၾကည့္ရတာ ေတာ္ေတာ္သန္.ရွင္းေရး လုပ္တဲ့ပံုပဲ’ ဟုေတြးရင္း အစိေလးကို လက္ျဖင့္ပြတ္ေပးလိုက္ အတြင္းထဲသို.ပါးစပ္တစ္ခါ လက္တစ္ခါ ထည့္ကာ အလုပ္ရွဳပ္ေနေတာ့သည္။ `ေမာင္…၀န္းရံမေနႏိုင္ေတာ့ဘူး….ထည့္လိုက္ပါေတာ့ေနာ္…’ `အင္းပါ ခဏေလးေစာင့္’ ေနလင္းလည္း ဘာဂ်ာမွဳတ္ျခင္းကို ခဏရပ္ကာ ၀င္ခ်င္လြန္းသျဖင့္ ေထာင့္မွန္ပင္ ျဖစ္ေနေသာ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ကို ကိုင္ကာ အေပါက္၀တြင္ ေတ့လိုက္ေလသည္။ ထို.ေနာက္ မီမီ၀န္းရံ ေသးသြယ္လွပေသာ ခါးေလးကိုကိုင္ကာ တစ္ရစ္ခ်င္းႏွဲ.သြင္းေနသျဖင့္ မီမီ၀န္းရံက `အဆံုးထိ၀င္ေအာင္ ထည့္စမ္းပါေမာင္ရဲ့…’ `မေနႏုိင္ေတာ့ဘူး…အရမ္းေကာင္းေနျပီ’ ဟုအားမရေသာအသံျဖင့္ ေျပာလိုက္ေသာအခါ ေနလင္းလည္း အဆံုးထိသြင္းကာ ခါးအားကိုသံုးျပီး အေသေဆာင့္ေလသည္။ေနလင္းမွာ ေလ့က်င့္ခန္းအျမဲလိုလို ျပဳလုပ္သျဖင့္ ခါးအားမွာ အလြန္သန္ေလသည္။ ေနလင္းမွာ ရက္ရက္စက္စက္ ထိုးေဆာင့္ေနသည္။… မီမီ၀န္းရံက ေအာ္ေသာအခါ စိတ္မ်ားပိုၾကြလာကာ မီမီ၀န္းရံရဲ့ ရင္သားမ်ားကို ဖ်စ္ညစ္ထားသည္။ က်ပ္တည္းလွေသာ ၀န္းရံအဖုတ္ေၾကာင့္ လိုးေနရသည္မွာ ေစးေစးပိုင္ပိုင္ ရွိလွသည္။ ထို.အျပင္ အဖုတ္အတြင္းသားမ်ားက မိမိလိင္တံကို ညစ္ယူေနသျဖင့္ ခံရသည္မွာလည္း စကားႏွင့္ ေျပာျပလို. မရႏုိင္ေအာင္ေကာင္းမြန္လွသည္။ ေနလင္းရဲ့ တုတ္ခိုင္လွေသာ လိင္တံၾကီးသည္ ၀န္းရံအဖုတ္ထဲတြင္ တင္းက်ပ္ေနေလသည္။ ၀န္းရံက ေနလင္းရဲ့ လည္ဂုတ္ကို ဆြဲဖက္ကာ ေနလင္းေဆာင့္သမွ်ကို ေအာက္မွတန္ျပန္ေကာ့ေပးေလသည္။ သူမဖင္ၾကီးမ်ားကိုလည္း စေကာ၀ိုင္းသလို ေမႊ.ရမ္းေပးသည္။..တစ္ဖပ္ဖပ္ တဖြတ္ဖြတ္ႏွင့္ လိင္အဂၤါႏွစ္ခု ပြတ္တိုက္ေပါင္းဆံုရာက ျဖစ္ေၚလာတဲ့အသံေတြ ဆူညံေနသည္။.. ေနလင္းရဲ့ အားယူသံ ၀န္းရံရဲ့ထိမိလြန္းလို. တအားအား…ေအာ္ည္းတဲ့အသံေတြလည္း ထြက္ေပၚေနသည္။ ႏွစ္ေယာက္ျပိဳင္ကာ က်ံဳးက်ေဆာင့္ၾကသျဖင့္ မၾကာခင္တြင္ပင္ ပန္းတိုင္ကို ျပိဳင္တူ တက္လွမ္း ေရာက္ရွိသြားေလသည္။… ေနလင္းသည္ သုတ္ရည္မ်ား တစ္ပံုၾကီးကို အဖုတ္ထဲသို. ပန္းထုတ္လိုက္ျပီး ၀န္းရံရဲ့ႏူးညံ့ေသာ ရင္သားမ်ားေပၚသို. မ်က္ႏွာက်သြားျပီး ကာမရဲ့ေကာင္းျခင္းကို ခံစားေနရေလသည္။… အတန္ၾကာေသာအခါ အဖုတ္ထဲမွ သူ.လိင္တံကိုႏုတ္ေသာအခါ ခါးကိုဖက္ျပီး `မထုတ္ပါနဲ.ေမာင္ရယ္’ဟုေျပာသျဖင့္ ထည့္ရက္ၾကီး ေနေနရေလသည္။ ၀န္းရံက `ကိုကို.ကိုေတာ့စြဲသြားျပီ…ကိုကို လုပ္ေပးတာ အရမ္းေကာင္းတာပဲ…’ဟုေျပာရင္း ေနလင္းကို အတင္းပင္ဖက္တြယ္ လာသည္။….လိင္တံကေပ်ာ့ျပီး အဖုတ္ထဲမွ ထြက္လာမွ ႏွစ္ဦးသားေဆးေၾကာရန္ ေရခ်ိဳးခန္းဆီသို. ေလွ်ာက္လာၾကေလသည္။ သူတို.လည္းအေရာက္ မင္းသူတို.အတြဲကလည္း ေရခ်ိဳးခန္းမွထြက္လာသျဖင့္ ၀တ္လစ္စတစ္ျဖစ္ေနေသာ မီမီ၀န္းရံမွာ ရွက္သြားကာ မ်က္နွာငုံ.သြားေလသည္။..ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို.ေရာက္ေသာအခါ ေနလင္းက ၀န္းရံရဲ့တစ္ကိုယ္လံုးကို ေရခ်ိဳးေပးကာ သန္.ရွင္းေရးလည္း လုပ္ေပးေလသည္။ လုပ္ေနရင္းပင္ ညီေတာ္ေမာင္မွာ ျပန္ထလာသျဖင့္ မီမီ၀န္းရံက မ်က္ေစာင္းထိုးျပီး ဒူးေထာက္လိုက္ကာ ေနလင္းေပါင္ၾကားကို မ်က္ႏွာအပ္လိုက္သည္။ ညီေတာ္ေမာင္ထိပ္က ခ်က္ခ်င္း စိုေထြးအိေႏြးသည့္ ဂူထဲသို.ေရာက္သြားသည္။ ေရမ်ားစိုေနသည့္ ၀န္းရံရ ဲ့ေရႊေရာင္ဆံႏြယ္ မ်ားကိုသာ ျမင္ရသည္။လက္ကေလးျဖင့္ ထြားၾကိဳင္းေနျပီ ျဖစ္ေသာ ေနလင္းလိင္တံကို အရင္းမွေနကာ အေပၚေအာက ္ေဆာင့္ေပးသည္။ပါးစပ္ထဲေရာက္ေနသည့္ လိင္တံထိပ္ကိုလည္း ခ်ိဳခ်ဥ္စုပ္သလို လ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ ထိကာစုပ္ေပးေနသည္။ ပညာျမင့္သျဖင ့္ခ်က္ခ်င္း လိင္တံၾကီးမွာ ေဖာင္းကားလာသည္။သူမလက္က ခပ္သြက္သြက္ လွဳပ္ရွားေနသလို ပါးစပ္ကလည္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း စုပ္ေပးသည္။ေနထက ္မခံႏုိင္ေတာ့ဘဲ လရည္မ်ားကို ပန္းထုတ္လိုက္ေလသည္။ ပါးစပ္ထဲသို.၀င္လာေသာ အရည္အားလံုးကို တစ္စက္မွမက်န္ေအာင္ မ်ိဳခ်လိုက္ေလသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ ထြက္လာေသာအခါ မင္းသူတို.မွာ မရွိေတာ့ေပ။ေရွာင္ထြက္သြားၾကေလသည္။ ထိုေန.တစ္ေန.လံုး ေနလင္းႏွင့္မီမီ၀န္းရံတို. ခ်စ္ၾကေလသည္။ပံုစံမ်ိဳးစံုႏွင့္ လုပ္သလို မီမီ၀န္းရံကလည္း ေနလင္းသေဘာအတိုင္း မညည္းမညဴေနေပးသျဖင့္ ေနလင္းမွာ မီမီ၀န္းရံကို အလြန္ပင္ ခ်စ္မိသြားေတာ့သည္။…ေနာက္ေန. ေရာက္ေသာအခါ သူတို.ေလးေယာက္ ျမန္မာျပည္ျပန္ရန္ စီစဥ္ျပီး ထိုတစ္ေန.လံုး စင္ကာပူျမိဳ.ထဲသို. ေလွ်ာက္လည္ၾကသည္။ေနလင္းက မီမီ၀န္းရံအတြက္ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက ၀ယ္ထားမွန္းမသိေသာ ဖန္စီဆြဲၾကိဳးေလးစ္ကံုးကို လက္ေဆာင္ေပးကာ အျမဲတမ္း ဆြဲရမည္ဟု မွာထားေလသည္။ သူတို.အေနာက္သို. တစ္ေယာက္ေယာက္ ေနာက္ေယာင္ခံ လိုက္ေနသည္ကို ရိပ္မိေသာ ေနလင္းက ဟိုတည္ကိုျပန္ျပီး မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ မင္းသူအား ေျမပံုေပးကာ အရင္ျပန္ခိုင္းျပီး ရတနာမ်ား ရွာေဖြထားရန္ မွာၾကားျပီး ျပန္လႊတ္လိုက္သည္။ မီမီ၀န္းရံက `ေမာင္..ဂရုစိုက္ေနာ္။၀န္းရံဆီျပန္လာရမယ္ေနာ္….’ `အင္းပါ ေရာက္ေအာင္ျပန္ခဲ့မယ္ စိတ္ခ်’ ဟုေျပာကာ မ်က္ရည္၀ဲေနေသာ ခ်စ္သူရဲ့ မ်က္ႏွာေလးကို ျမတ္ႏုိးစြာနမ္းကာ ေလယာဥ္ေပၚသို. တက္သြားသည္ကို ၾကည့္ရင္းက်န္ခဲ့ေလသည္။ ေနလင္းလည္း ဟိုတယ္ကိုျပန္လာေလသည္။အခန္းထဲသို.ေရာက္ေသာအခါ တစ္ခန္းလံုး ရွဳပ္ပြေနသျဖင့္ တစ္ေယာက္ေယာက္ အခန္းထဲကို ေရာက္ေနေၾကာင္း သိလိုက္ရသည္။သို.ေသာ္ အသိအနည္းငယ္ ေနာက္က်သြားသျဖင့္ ေခါင္းကိုေသနတ္ျဖင့္ ခ်ိန္ထားေသာ လူတစ္ေယာက္ကို ေတြ.လိုက္ရသည္။ `မင္း…မိုးယံ….မလား…’ `ဟုတ္တယ္…ငါမိုးယံပဲ…မင္းဆီကေျမပံုကို ျပန္လာယူတာ…’ `ေပးစမ္း... `ဟား…ဟာ.း…ငါ့မွာမရွိေတာ့ဘူး’ `မင္းေလွ်ာက္ေျပာမေနနဲ….မေပးရင္မင္းေခါင္းထဲကို..က်ည္ဆံေတြထည့္ေပးလိုက္မယ္…’ `မင္းယံုေအာင္ ငါလည္းမေျပာတတ္ေတာ့ဘူး…မင္းလုပ္ခ်င္တာလုပ္လိုက္…’ `ဒီေကာင့္ကိုဖမ္းျပီး နည္းနည္းပညာေပးလိုက္စမ္း…’ ေနလင္းဘာမွမသိေတာ့..။ေခါင္းထဲတြင ္အေမွာင္ထုကသာ ၾကီးစိုးသြားေတာ့သည္…။ သတိျပန္ရလာေတာ့ အခန္းတစ္ခုထဲတြင္ ေရာက္ေနသည္။…ခံုတစ္လံုးတြင္ သူ.ကို တစ္ကိုယ္လံုး ခ်ည္ေႏွာင္ခံထားရသျဖင့္ ဘယ္လိုမွ ရုန္းထြက္လို. မရႏုိင္ေပ..။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မိုးယံမွာ အခန္းထဲတြင္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေပ်ာ္ပါးေနေလသည္။ ေကာင္မေလးမွာ အသားအနည္းငယ္ညိဳေသာ္လည္း ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္ အေတာ္လွသည္။ သို.ေသာ္ထုိေကာင္မေလးမွာ ေနလင္းရဲ့ တပည့္ျဖစ္ေသာ ေက်ာ္ထက္ရဲ့ ရည္းစားျဖစ္သည္။… ထိုအေၾကာင္းကို မိုးယံသာ သိမည္ဆိုပါက ယခုကဲ့သို. ျဖစ္ေနမည္မဟုတ္ေပ…။ ေက်ာ္ထက္မွာ ေနလင္းတို. စင္ကာပူေရာက္ကတည္းက ဆရာကို စိတ္မခ်ေသာေၾကာင့္ ေနာက္ေယာင္ခံေနျဖင္း ျဖစ္သည္။ မိုးယံမွာ ေကာင္မေလးရဲ့ ပုေလြေအာက္တြင္ နစ္ေျမာေနသျဖင့္ အရာအားလံုးကိုပင္ ေမ့ေလ်ာ့ေနေလသည္။ သူ.လိင္တံၾကီးကို အရင္းမွေနျပီး ဆုတ္ကိုင္ကာ စုပ္ေပးေလသည္..။သူ.လိင္တန္ၾကီးက ပါးစပ္နဲ.ေတာင္ မဆန္.ခ်င္…။ေတာ္ေတာ္ၾကီးသည္.္…။ ရွည္လည္းရွည္သျဖင့္ ပါးစပ္ထဲသို. အကုန္မ၀င္ေပ..။ ေကာင္မေလးရဲ့လ်ာက ဒစ္လံုးထိပ္ဖူးၾကီးကို ပြတ္ထိုးလ်က္ေပးသျဖင့္ မိုးယံမွာ တစ္ကြ်တ္…ကြ်တ္…နဲ.စုပ္သတ္ေနရေလသည္…။ လိင္ေခ်ာင္းၾကီးကို ပါးစပ္ထဲမွထုတ္ျပီး လိင္တံအဖ်ားထိပ္ကေန လိင္တံအရင္းအထိ လွ်ာျဖင့္ လ်က္ေပးသည္။ကြ်မ္းက်င္ေသာ အစုပ္အယက္ေတြက သူႏွင့္အိပ္ဖူးေသာ မိန္းမမ်ားႏွင့္ တစ္ျခားစီ ျဖစ္ေနေလသည္…။ `အိုး…ေကာင္းလိုက္တာကြာ…မင္းကအမွဳတ္သိပ္ေကာင္းတာပဲ…’ ထိုမိန္းကေလးလည္း ေဂြးဥႏွစ္လံုးေဘးနားက ေပါင္ၾကားေနရာေတြကိုပါ လ်ာျဖင့္ယက္ေပးေနသျဖင့္ မိုးယံမွာ အလြန္ပင္ ခံလို. ေကာင္းေနေပသည္..။ ထိုမိန္းကေလးမွာ ေနလင္းက ိုကယ္ရန္အတြက္ မိုးယံရဲ့လိင္တန္ၾကီးကို ဖြဖြေလး လ်ာေလးျဖင့္ထိလိုက္ ရစ္ေပးလိုက္ျဖင့္ ဆြကာ အစြမ္းကုန္ ပညာျပေနေလသည္…။ `ေတာ္ျပီ…ဒို.လုပ္ရေအာင္’ `ဘယ္လိုပံုစံ ေနေပးရမလဲ…’ `ေလာေလာဆယ္ ပက္လက္ပဲေနလိုက္’ `ျပီးမွပံုစံေျပာင္းမယ္…’ မိုးယံ စိတ္ေတ ြအရမ္းျပင္းထန္ေနျပီ။မိန္းကေလးရဲ့ ေျခေထာက္မ်ားကို ပုခံုးေပၚတင္ျပီး အားရပါးရက်ံဳးေတာ့သည္..။တဖန္းဖန္း….အသံေတြႏွင့္ တအင္းအင္း…ေအာ္သံေတြက အခန္းထဲမွာ ဆူညံေနေလသည္…။ မိုးယံရဲ့ေဆာင့္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ရင္သားႏွစ္မႊာမွာ တုန္ခါေနေလသည္..။ `အိုး..၀ိုး..အား…အား…အီး..’ `ဖပ္…ဖပ္…ဖပ္…’ `ေဒါ့ကီစတိုင္လုပ္ရေအာင္…ကုန္းေပးစမ္း…’ ေကာင္မေလးလည္း သူ.စိတ္ၾကိဳက္ျဖစ္ေအာင္ ကုန္းေပးလိုက္သည္..။ အေနာက္မွေနျပီး ဖင္တုန္းမ်ားကို ကိုင္ကာ တဖန္းဖန္းေဆာင့္ျပန္သည္..။လဥႏွစ္လံုးကလည္း အရွိန္ျပင္းျပင္းႏွင့္ ဖင္ၾကားထဲသို.လာလာရုိက္ေနသည္..။ေကာင္မေလးမွာ ေကာင္းလာသျဖင့္ ဖင္ၾကီးမ်ားကို ေနာက္သို. ေကာ့ေကာ့ေပးေနေလသည္..။ မိုးယံလည္း ျပီးခါနီးသျဖင့္ တရၾကမ္းေဆာင့္ေတာ့သည္..။ေလးငါးဆယ္ခ်က္ေလာက္ ေဆာင့္ျပီးခ်ိန္တြင္ မေအာင့္ႏုိင္ေတာ့ပဲ သုတ္ရည္မ်ားကို အဖုတ္ထဲကို ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္ေလသည္..။ မိန္းမမခ်ရတာ ၾကာျပီျဖစ္သျဖင့္ သုတ္ထြက္ကၾကမ္းလာသည္။ ျပီးေနာက္ အေတာ္ပင္ပန္းသြားသျဖင့္ အနီးရွိဘီယာတစ္ဘူးကို ေဖာက္ေသာက္လိုက္ကာ ကုတင္ေပၚတြင္ လွဲခ်လိုက္ေလသည္..။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ေနလင္းကို ဖမ္းထားေသာ တံခါးပြင့္လာသျဖင့္ ၾကည့္လိုက္ရာ ေက်ာ္ထက္ရဲ့ခ်စ္သူ အံ့မွဴးခ်ိဳ ျဖစ္ေနသျဖင့္ အံ့ၾသကာ ၾကည့္ေနေလသည္။အံ့မွဴးခ်ိဳလည္း လက္ညိဳးႏွင့္ ပါးစပ္ကို ပိတ္ျပီး တိတ္တိတ္ေနရန္ အခ်က္ျပလိုက္သျဖင့္ ျငိမ္ေနလိုက္ေလသည္..။ ၾကိဳးမ်ားကို ေျဖေပးလိုက္ကာ အခန္းထဲမွ ထြက္လာခ်ိန္တြင္ ေစာင့္ေနေသာအေစာင့္မွာ အံ့မွဴးခ်ိဳ အစြမ္းေၾကာင့္ ေမ့ေမ်ာေနေလသည္..။လမ္းမေပၚသို. ေရာက္ေသာအခါတြင္ ေနလင္းက `ငါဒီမွာရွိတာ ဘယ္လိုသိလဲ’ `ကိုေက်ာ္ေျပာလို…ကြ်န္မလည္းလာခဲ့တာပဲ..’ `ေက်ာ္ထက္က မင္းကိုလႊတ္လိုက္တာေပါ့..’ `ဟုတ္တယ္…’ `ေက်းဇူးပါ႔ပဲကြာ…’ `ရပါတယ္…ေအာ္ဒါက ေနာက္တစ္နာရီေနရင္ ထြက္မယ့္ေလယာဥ္လက္မွတ္’ `အခုခ်က္ခ်င္း ထြက္သြားေတာ့ ပက္စ္ပို.လည္းပါတယ္’ ေနလင္းလည္း ကားတစ္စီးတားျပီး ေလဆိပ္သို.အျမန္ေမာင္းခိုင္းကာ ေလဆိပ္ကိုေရာက္လ်င္ အျမန္ ေလယာဥ္ေပၚ တက္ေနလို္က္ေလသည္..။ ေလယာဥ္ထြက္မွသာ ေနလင္းတစ္ေယာက္ သက္ျပင္းခ်ႏုိင္ေတာ့သည္..။မိနစ္ငါးဆယ္ေလာက္ ၾကာေသာအခါ စပီကာမွ ရန္ကုန္အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေလဆိပ္သို. ဆင္းသက္ေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသျဖင့္ လူၾကီးမင္းတို. ခါးပတ္မ်ား ပတ္ထားၾကပါရန္ သတိေပးခ်က္ ထြက္ေပၚလာေလသည္။ ေနလင္းတစ္ေယာက္ ရန္ကုန္သို.ျပန္ေရာက္လာခဲ့ေလျပီ။ပဲခူးရုိးမသို.သြားရန္ သူ.ညီရဲ့ တိုက္ခန္းကို ျပန္ျပီး လိုအပ္ေသာ အသံုးအေဆာင္မ်ားႏွင့္ လက္နက္ကိရိယာမ်ားကို ျပင္ဆင္ေနေတာ့သည္…။အားလံုး ျပင္ဆင္ျပီးေသာအခါ သူ.လက္စြဲေတာ္ လ်ဴဂါပစတိုကို ခါးတြင္ထည့္ကာ ေတာအတြင္းသို. ၀င္ေရာက္လာေလသည္။ေနလင္းမွာ ေျမပံုကို အလြတ္ရသျဖင့္ ရတနာမ်ား ရွိႏုိင္ေသာ လွ်ိဳကိုမွန္းဆကာ ရွာေဖြေနေလသည္။ ပဲခူးရုိးမမွာ အလြန္နက္ေသာ ေတာၾကီးတစ္ေတာ ျဖစ္သျဖင့္ သားရဲမ်ားျဖစ္ေသာ ၀က္၀ံ၊က်ား၊က်ားသစ္ အစရွိေသာ အေကာင္မ်ားလည္း ရွိသည္ဟု သိသျဖင့္ သတိၾကီးစြာထားကာ ခရီးဆက္ေနေလသည္။ ရွာရင္းႏွင့္ ညေနေစာင္းအခ်ိန္ကို ေရာက္လာေလသည္။ ေတာထဲေတာင္ထဲျဖစ္သျဖင့္ ေနရဲ့အလင္းေရာင္မွာ ကြယ္ေပ်ာက္ကာ အေမွာင္ထုက ၾကီးစိုးလာသျဖင့္ အနီးရွိ သစ္ကိုင္းမ်ားကို စုကာ မီးပံုတစ္ပံုဖိုျပီး အသင့္ယူေဆာင္လာေသာ အစာမ်ားကို စားျပီး ထိုင္ေနရေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေတာအတြင္းမွ အသံတစ္ခုက သူ.ဆီကို လာေနသည္ဟု ထင္မိသျဖင့္ ေသခ်ာနားစြင့္ လိုက္ေသာအခါ က်ားဟိန္းသံ ျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္ရသည္။သူ.ထံတြင္ ပစ္စတို ေသနတ္သာ ပါလာခဲ့သျဖင့္ က်ားကို ပစ္ႏုိင္မည္မဟုတ္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ရုတ္တရက္ က်ားတစ္ေကာင္က သူ.အနားကို ေရာက္ရွိလာကာ အလစ္ကိုေခ်ာင္းေနသည္။ ေနလင္းလည္း မထူးေတာ့ဘဲ ေသနတ္ကို ထုတ္ကာ က်ားကို ပစ္လိုက္ရာ ခ်က္ေကာင္းမထိသျဖင့္ က်ားမွာ ေဒါထထြက္ျပိး သူ.ေနာက္ကို လိုက္ေလသည္။ ေနလင္းလည္း က်ားႏွင့္ယွဥ္မေျပးႏုိင္မွန္း သိသျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို ေသလူဟုသတ္မွတ္ကာ ရင္ဆိုင္ရန္ ေနာက္ကို လွည့္မည္အျပဳ ေရသံၾကားလိုက္သျဖင့္ အားတက္ကာ ေရရွိရာေနရာကို ေျပးေလသည္။ သိပ္ၾကာၾကာ မေျပးလိုက္ရဘဲ ေခ်ာက္အစြန္းတစ္ခုကို ေရာက္သြားကာ ဏဥ္းစားမေနေတာ့ဘဲ ေခ်ာက္အတြင္းရွိ ေခ်ာင္းအတြင္းသို. ခုန္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။ တစ္ကိုယ္လံုး ေအးျမေနေသာ ေရရဲ့ အထိအေတြ.ေၾကာင့္ ဒဏ္ရာမ်ားလည္းရထားေသာ ေနလင္းမွာ ဘာမွမသိေတာ့ဘဲ ေမ့ေမ်ာသြားေလသည္…။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ရန္ကုန္ျမိဳ့ ၀င္ဒါမီယာ ရပ္ကြက္ရွိ သူေဌးၾကီး ဦးေတဇာေအာင္ထံသို. မိုးယံတစ္ေယာက္ ေရာက္ရွိေနသည္..။ဦးေတဇာေအာင္က `မိုးယံ ေျမပံုရခဲ့လား…’ `ရခဲ့ပါတယ္ဗ်ာ…ဒီမွာ’ဟု စာရြက္တစ္ရြက္ကို ျပလိုက္ရာ ဦးေတဇာေအာင္ရဲ့ မ်က္လံုးမ်ားမွာ အေရာင္လက္သြားျပီး….`ငါ့ကိုေပးေတာ့ေလ…’ `ဒီတိုင္းေတာ့ မရဘူးေလ…က်ဳပ္ရစရာရွိတဲ့ ပိုက္ဆံကို ရျပီးရင္ေပးမယ္…’ `အိုေက…ေပးမယ္ေလ’ ဟုဆိုကာ အနီးရွိအံဆြဲထဲမွ ေျခာက္လံုးျပဴးကို ထုတ္ကာ ပစ္မည္အျပဳ မိုးယံရဲ့ဓားေျမာင္က ဦးသြားကာ ဦးေတဇာေအာင္ရဲ့ ရင္ဘတ္ကို စိုက္၀င္သြားသည္…။ ဓားမွာ ႏွလံုးကို ထိသြားသျဖင့္ ေအာ္သံေတာင္ မထြက္လိုက္ဘဲ တစ္ခါတည္း အသက္ေပ်ာက္သြားေလသည္…။ မိုးယံမွာ ဦးေတဇာေအာင္ စုေဆာင္းထားေသာ ရတနာမ်ားမွာ အခန္းထဲတြင္ပင္ ရွိရမည္ဟု စဥ္းစား မိသျဖင့္ ေနရာအႏွ.ံရွာေဖြရာ သူ.ပံုတူပန္းခ်ီကားမွာ ထူးဆန္းေနသျဖင့္ ပန္းခ်ီကို ျဖဳတ္လိုက္ရာ ခလုတ္တစ္ခုကို ေတြ.ေလသည္…။ ခလုတ္က ိုႏွိပ္လိုက္ေသာအခါ ေဘးရွိ အလွဗီရုိၾကီးမွာ တျဖည္းျဖည္း ေရြ.ကာပြင့္လာသျဖင့္ ၀င္လိုက္ရာ အခန္းထဲတြင္ ေငြမ်ား၊ရတနာမ်ား၊အဖိုးတန္ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ားႏွင္ုအတူ ကတၱီပါအိတ္ကေလးတစ္လံုးကို ေတြ`့သျဖင့္ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေလသည္။ ထိုအခါ မိုးယံရဲ့ မ်က္ႏွာမွာ ေတာက္ပသြားေလသည္….။အိတ္ထဲတြင္ အလြန္ အရည္အေသြးေကာင္းေသာ စိန္မ်ားကို ေတြ ့လိုက္သျဖင့္ ၀မ္းသာသြားကာ အိတ္ထဲထည့္ျပီး ပိိုက္ဆံကို ႏဳိင္သေလာက္ ယူျပီး အိမ္ထဲမွ အထြက္တြင္ အေပၚထပ္မွ မိန္းမအသံတစ္ခုကို ၾကားလိုက္သျဖင့္ ေျခေဖာ့ကာ တက္သြားေလသည္။ အေပၚသို.ေရာက္ေသာအခါ အခန္းတစ္ခုထဲတြင္ မိန္းကေလးတစ္ဦး အိပ္မက္မက္ကာ ညည္းညဴေနေသာ အသံျဖစ္ေၾကာင္းကို သိလိုက္သျဖင့္ ကုတင္ေပၚသို.ၾကည့္လိုက္ရာ မိုးယံမွာ ေခ်ာေမာလွပေသာ ထိုမိန္းကေလးကို သေဘာက်သြားေလသည္..။ ထို.ျပင္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ မိန္းကေလးရဲ့ ထဘီမွာ ေပါင္ရင္းေလာက္အထိ တက္ေနသျဖင့္ ေျခသလံုးသား ျဖဴျဖဴ၀င္း၀င္းေလးမ်ားကို ၾကည့္ျပီး စိတ္ေတြထလာေလသည္..။ ထို.ေၾကာင့္မိုးယံမွာ အခန္းထဲသို.၀င္ျပီး မိန္းကေလး၏ ေပါင္သားေလးမ်ားကို အသာအယာ ပြတ္ေနေလသည္…။ ထို.ေနာက္ ထဘီကို ဆြဲခြ်တ္လိုက္ေသာအခါ မိန္းကေလးမွာ ႏုိးလာျပီး ေအာ္မည္အျပဳ ေနလင္း၏ဓားမွာ ထိုမိန္းကေလး၏ လည္ပင္းကိုေထာက္ျပီး ျငိမ္ျငမ္ေနရန္ အမိန့္ေပးလိုက္သည္..။ ျပီးေနာက္ ေပါင္ၾကားထဲသို. ေခါင္း၀င္ကာ မပြင့္တပြင့္ျဖစ္ေနေသာ ႏွဳတ္ခမ္းသားေလးႏွစ္လႊာၾကားသို. သူ၏ လ်ာၾကမ္းၾကီးကို သြင္းလိုက္ေလသည္..။ `အိုး…ေဂါ့…ရွီး…ရွီး…’ မိုးယံမွာလည္း မိမိ၏ဆံပင္မ်ားကို ဆြဲထားသျဖင့္ စိတ္ထဲတြင္ တစ္မ်ိဳးၾကီးျဖစ္ကာ အဖုတ္အကြဲေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းၾကီး လ်က္ပစ္သည္…။သူ.လ်ာကို အထဲကို ထိုးထည့္ႏုိင္သမွ် ထိုးထည့္ကာ ေမႊေႏွာက္သည္…။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္လည္း ပါးစပ္ႏွင့္ေသခ်ာေတ့ျပီး အစိေလးကို ရွဴးခနဲျမည္တဲ့အထိ စုပ္ပစ္သည္..။ ထိုသို.ဆြေနခ်ိန္တြင္ ေပါင္တံမ်ားက အျငိမ္မေနဘဲ လွဳပ္လာသျဖင့္ ျပီးခါနီးျပီဆိုတာ သိေနေသာေၾကာင့္ လက္ညိဳးႏွင့္ လက္ခလယ္ကိုပါ အကူေခၚျပီး အတြင္းထဲသို. ထည့္ကာ ေမႊေႏွာက္ပစ္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ဆတ္ကနဲတုန္ကာ တစ္ခ်ီျပီးသြားေလေတာ့သည္…။ မိုးယံသူ.ေဘးတြင္ ၀င္လွဲကာ ႏွဳတ္ခမ္းေလးကို ျပြတ္စ္ကနဲေနေအာင္ တစ္ခ်က္နမ္းလိုက္ျပီး မိန္းကေလးမွာလည္း ကာမ၏အလိုက ိုမထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ေတာ့သျဖင့္ မိုးယံ၏ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကို ဖယ္ကာ ေထာင္မတ္ေနျပီျဖစ္ေသာ သူ.အေကာင္က လကမာၻကို ခ်ိန္ရြယ္ထားသည့္အလား ေပၚထြက္လာေလသည္…။ `၀ိုး…မင္းဟာကေတာ္ေတာ္ၾကီးတာပဲ’ မိန္းကေလးထိုင္ေနပံုမွာ ေခါင္းကိုသာေရြ.ထားသျဖင့္ မ်က္ႏွာကိုမျမင္ရဘဲ ေခါင္းေလးကိုအသာေစာင္းကာ ပါးစပ္ေလးကိုဟထားသျဖင့္ လိင္တံ၏ထိပ္ဖူးကို ႏွဳတ္ခမ္းလွလွေလးျဖင့္ ငံုမိေလသည္..။ မိုးယံလည္း အလွည့္က်ေတာ မႏြဲ.စတမ္းဟု သတ္မွတ္ျပီး သူမေခါင္းကိုကိုင္သည္..။အတင္းဖိမခ်ဘဲ ထိန္းျပီး သူမျပဳစုသမွ်ကိုသာ ခံစားေနေလသည္..။ သူမအစုပ္ေကာင္းသည္..။လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ ဆြျပီး ေခါင္းကိုနိမ့္လိုက္ၾကြလိုက္ လုပ္ကာလည္း ျပဳလုပ္ေပးသည္..။မိုးယံတစ္ကိုယ္လံုး ဖိန္းရွိန္းလာျပီး အေၾကာေတြတက္လာသည္…။ `ငါမေနႏုိင္ေတာ့ဘူး…လုပ္ၾကရေအာင္’ ရမၼက္ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေလးနီျမန္းေနသည့္ ေကာင္မေလးကို ကုန္းခိုင္းျပီး သူ.လိင္တံကို မဟတဟ ျဖစ္ေနသည့္ အဖုတ္ထဲကို ႏွစ္ထည့္လိုက္ေလသည္..။ `ျဗစ္..အင့္..အ..ဟင္း…အ…’ အရမ္းၾကီးမက်ပ္ေသာ္လည္း အနည္းငယ္ က်ပ္ေနသာအဖုတ္ထဲသို. သူ.လိင္တံက တင္းတင္းစီးစီးႏွင့္ တိုး၀င္သြားသည္..။ဒစ္၀င္သြားျပီးေနာက္ ေကာင္မေလး၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုျဖဲကာ တအိအိ ဖိသြင္းသည္။ `စြပ္..ဖြတ္..စြတ္…အင့္..အင့္…အီး..အီး…’ မွန္မွန္ၾကီး ၀င္ထြက္ေနသည့္ မင္းမင္း၏လိင္တံေၾကာင့္ ေကာင္မေလးမွာ ဖင္ၾကီးကို ေကာ့ေကာ့ေပးျပီး ခံေနေလသည္..။အရည္ရြဲေနျခင္းေၾကာင့္ အဖုတ္ကလုပ္လို. တအားေကာင္းေနသည္..။ မိုးယံ ျမန္ျမန္ျပီးေအာင္ပင္ အရွိန္ျမွင့္ကာ ေဆာင့္သည္..။ေဘာင္ဘင္ခတ္ေနသလို လွဳပ္ခါေနသည့္ ႏုိ.မ်ားကို ဆြဲညွစ္ျပီး ဆက္တိုက္ဖိေဆာင့္သည္..။ အရွိန္တက္လာသည္ႏွင့္အမွ် ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို တတ္ႏုိင္သေလာက္ ကားေပးျပီး ေကာ့ႏုိင္သမွ်လည္း ေကာ့ေပးထားသည္..။မိုးယံ လိင္တံတစ္ေလွွ်ာက္ ပူတက္လာျပီး ေဆာင့္လိုက္သည့္ အခ်ိန္ႏွင့္ တစ္ျပိဳင္နက္ ေကာင္မေလးမွာလည္း ေခါင္းေမာ့ကာ တုန္သြားေလသည္..။ မိုးယံလည္း ထိန္းမထားေတာ့ဘဲ သုတ္ရည္မ်ားကို ပန္းထုတ္လိုက္သည္..။ထို.ေနာက္ ခဏအေမာေျဖကာ ေကာင္မေလးအား လက္၀ါးေစာင္းျဖင့္ရုိက္ကာ ေမ့ေအာင္ျပဳလုပ္လိုက္သည္..။ ထို.ေနာက္ အ၀တ္မ်ားကို ျပန္၀တ္ကာ အိမ္ထဲမွ ေအးေအးေဆးေဆးပင္ ထြက္ခြာသြားေလသည္။ ေနလင္း သတိရလာေသာအခါ တဲတစ္ခုအတြင္းသို.ေရာက္ေနျပီး တစ္ကိုယ္လံုးမွာလည္း ေညာင္းညာကိုက္ခဲ ေနေလသည္။ထိုအခ်ိန္တြင္ တဲအတြင္းသို. အဖိုးအိုတစ္ဦးႏွင့္ မိန္းမပ်ိဳတစ္ဦး အခန္းထဲသို.ေရာက္လာျပီး `ေမာင္ရင္ေလး သတိရျပီလား..’ `အဘေျမးေလးက ေမာင္ရင္ကို ေခ်ာင္းေဘးမွာ သတိေမ့ေနတာ ေတြ.လို. ဒီကို ေခၚလာတာ..’ `ေမာင္ရင္ၾကည့္၇တာ ဒုကၡတစ္ခုခု ေရာက္လာပံုပဲ…’ `ဘာျဖစ္လာတာလဲ…’ `ဟုတ္ကဲ့ ကြ်န္ေတာ္ ေတာထဲမွာ သစ္ပင္ပန္းပင္ေတြကို ေလ့လာရင္း က်ားနဲ.ေတြ.ခဲ့လို.ပါ’ `ေအာ္…ဟုတ္လား..ဒီမွာေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေနလို.ရပါတယ္…’ `ေက်းဇူးတင္ပါတယ္အဘ..ဒါနဲ.အဘတို.နာမည္ေတြက…’ `ဦးဒီပပါကြယ္ ဟိုဟာက အဘရဲ့ေျမးေလး ေဟမာန္ပါ…’ `ေအာ္..ဟုတ္ကဲ့ ကြ်န္ေတာ္က မိုးယံပါခင္ဗ်ာ..’ `ကဲ..ေမာင္ရင္လည္းနားလိုက္ဦး..အဘလည္းထင္းခုတ္သြားလိုက္ဦးမယ္..’ `ေျမးမေလးက မင္းကိုျပဳစုပါလိမ့္မယ္ကြယ္…’ဟုေျပာကာ ထြက္သြားေလသည္။ ေနလင္းလည္း ဒဏ္ရာအရွိန္ေၾကာင့္ ျပန္အိပ္လိုက္ရာ ေဟမာန္ လာႏွဳိးမွသာ ႏုိးလာေလသည္..။ သူႏုိးလာခ်ိန္တြင္ ညေနပင္ေစာင္းေနျပီျဖစ္သျဖင့္ ေဆးေသာက္ရန္ ဆန္ျပဳတ္ႏွင့္ ေဆးကို ေဟမာန္က ယူလာေပးသည္…။ ေနလင္းလည္း ေဆးေသာက္ျပီးေသာအခါ ေဟမာန္အား `အဘျပန္မလာေသးဘူးလား..’ `အဘက ထင္းခုတ္ရင္ တစ္ရက္ေလာက္ၾကာတယ္ရွင့္’ `ဟင္…အဲဒါဆို ကြ်န္ေတာ္နဲ.ေဟမာန္ ႏွစ္ေယာက္တည္းေပါ့’ `ဟုတ္တယ္ေလ…ဘာျဖစ္လို.လဲ’ `ဟို..ဟို..ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး…အားနာလို.ပါ…’ `အားမနာပါနဲ.ရွင္…ရပါတယ္’ ထိုအခ်ိန္တြင္ မိုးစက္ကေလးမ်ား တဖြဲဖြဲက်လာေလသည္။ေဟမာန္မွာ ေနလင္း၏ေဘးတြင္ထိုင္ျပီး မိုးစက္မ်ားကို ေငးေမာေနေလသည္…။ေဟမာန္မွာ အရမ္းမေခ်ာေသာ္လည္း မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းေလးမ်ားက အလြန္ပင္ ခ်စ္စရာေကာင္းေနေသာေၾကာင့္ ေနလင္းမွာ ေဟမာန္မ်က္ႏွာကို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနေလသည္..။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မိုးျခိမ္းလိုက္သျဖင့္ ေဟမာန္မွာေၾကာက္ျပီး ေနလင္းကို ဖက္ထားမိေလသည္…။ ေနလင္းမွာလည္း အလိုက္သင့္ပင္ ျပန္လည္ဖက္ထားလိုက္ေလသည္..။ႏူးညံ့ေသာ ေဟမာန္၏ အားမ်ားေၾကာင့္ ေအာက္က ညီေတာ္ေမာင္မွာ ေခါင္းေထာင္ခ်င္သလို ျဖစ္လာကာ စိတ္ကို မနည္းထိန္းထားရေလသည္…။ ေဟမာန္မွာ ေနလင္း၏ညီေမာင္ ေခါင္းေထာင္ေနသည္ကို ျမင္သြားေလသည္..။ `ခစ္..ခစ္..ခစ္..အဲဒါ..ေဟမာန္ေၾငာင့္ ျဖစ္တာလား..’ ေနလင္းမွာ ေဟမာန္၏အေမးေၾကာင့္ ေၾကာင္သြားေသာ္လည္း သူမၾကည့္ေနသည့္ေနရာကို လိုက္ၾကည့္လိုက္မွ သေဘာေပါက္သြားေလသည္..။ဖက္ထားေသာ လက္ကိုလည္း လႊတ္လိုက္သည္။ `ေဆာရီးေနာ္…ကြ်န္ေတာ္စိတ္ေတြ နည္းနည္း လြတ္သြားတယ္…’ `ရပါတယ္’ `ေဟမာန္ တစ္ခုခု လုပ္ေပးမယ္ေလ…’ ေနလင္းသည္ ေဟမာန္၏စကားကို ၾကားလိုက္ရေသာအခါ မ်က္လံုးျပဴးသြားသည္..။ဒီေကာင္မေလး ေတာထဲမွာသာေနတာ သူထင္ထားတာထက္ပင္ ပြင့္လင္းေနသျဖင့္ အံ့ၾသသြားသည္..။ `ရပါတယ္..ေဟမာန္’ `ေဟမာန္က အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းေနလို. အဲေကာင္က ထလာတာ ဟီးဟီး..’ ေနလင္းက လွသည္ဟုေျပာလိုက္သျဖင့္ ေဟမာန္သည္ ခ်စ္စဖြယ္ ျပံဳးျပလိုက္သည္…။ `အဲလိုေျပာလို. မုန္.ေကြ်းရမွာေပါ့’ `ဘာမုန္.ေကြ်းမွာလဲ…’ `အဲဒါကေတာ့ ျပီးရင္ေျပာမွာေပါ့ ဟဲဟဲ…’ `အခု ေဟမာန္ကို အစ္ကို.ဟာျပ…’ ေနလင္းလန္.သြားသည္။ျငင္းလည္း မရႏုိင္သျဖင့္ ေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္ေတာ့သည္…။ ေနလင္းလည္း၀တ္လာေသာ ေျပာက္က်ားေဘာင္းဘီကို ဇစ္မွျဖဳတ္ကာ ေအာက္ကို ဆြဲခ်လိုက္သည္..။ ေနလင္းမွာ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ ၀တ္ေလ့မရွိသျဖင့္ ညီေတာ္ေမာင္မွာ ဖတ္ခနဲ ေထာင္တက္လာသည္..။ `အိုး…အၾကီးၾကီးပဲေနာ္…’ `သိပ္မၾကီးပါဘူး…’ ေနလင္း သေဘာေပါက္သြားသည္။ေကာင္မေလးအေတြ.အၾကံဳ အနည္းငယ္ေတာ့ရွိရမည္။ သို.ေသာ ္ရွက္သြားမည္စိုးသျဖင့္ ဘာမွမေျပာဘဲ ဘာဆက္လုပ္မည္ ဆိုတာကို ဆက္ၾကည့္ေနေလသည္..။ မလုပ္ခင္ ေနလင္းကိုၾကည့္ကာ `ကိုင္ၾကည့္မယ္ေနာ္…’ `အစ္ကို.ကို ေဟမာန္ အရမ္းခ်စ္မိသြားလို. လုပ္ေပးတာေနာ္’ `ေဟမာန္ ေလ အစ္ကို.ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း ကတည္းက ခ်စ္မိသြားတာ’ ေနလင္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားသည္..။ဒါေပမဲ့ သူ.မွာ အလြန္ခ်စ္ေသာ ခ်စ္သူ ၀န္းရံရွိေနေလျပီ..။ စဥ္းစားသည္။ဘာလုပ္ရမလဲ…။ခ်က္ခ်င္းပင္ ေဘာင္းဘီျပန္၀တ္ကာ `အစ္ကို.မွာ ခ်စ္သူရွိတယ္ ညီမ..’ `ရပါတယ္..အစ္ကို.ကို ခ်စ္ေနရရင္ ေက်နပ္ပါျပီ..’ `ေဟမာန္ အပ်ိဳစင္ဘ၀ကို အစ္ကိုနဲ.ပဲ ကုန္ဆံုးခ်င္လို.ပါ’ `အဲတစ္ခုေတာ့ ခြင့္ျပဳေပးပါေနာ္…’ ေျပာရင္း မ်က္ရည္က်လာသျဖင့္ ေနလင္းမွာ ျငင္းပယ္ႏုိင္စြမ္းမရွိဘဲ ေခါင္းကိုသာျငိမ့္ျပမိလိုက္ေလသည္..။ ခြင့္ျပဳခ်က္ရသည္ႏွင့္ အသာပင္ အေခ်ာင္းဆီသို. လက္လွမ္းလိုက္သည္။လက္သြယ္ေလးႏွင့္ ထိပ္ပိုင္းကို အသာအုပ္ကိုင္သည္..။လက္မေလးႏွင့္လည္း ထိပ္ကို အသာပြတ္ေပးလိုက္သည္..။ `ခုတင္ေပၚလွဲလိုက္ အစ္ကို..’ ေနလင္းလည္း ခုတင္ေပၚလွဲလိုက္သည္တြင္ သူမ၏ ေခါင္းကေလးသည္ အသာပင္ငံု.သြားသည္..။ ေဟမာန္၏လွ်ာေလးသည္ ညီေတာ္ေမာင္၏ ထိပ္ကို အသာလ်က္လိုက္သည္။ထိပ္ကို သၾကားလံုးစုပ္သလို စုပ္လိုက္သည္..။ ယခုမွစလုပ္ဖူးသျဖင့္ ထိပ္ပိုင္းကို သြားျဖင့္ ျခစ္မိသြားသည္မွလြဲကာ အဆင္ေျပသြားသည္။ ေနလင္းမေနႏုိင္ေတာ့ဘဲ ေခါင္းေလးကို မကာ ညီေတာ္ေမာင္၏ထိပ္ကို ပါးစပ္ထဲသို. သြင္းလိုက္သည္။ ရုတ္တရက္ ခံလိုက္ရသျဖင့္ ေဟမာန္တစ္ေယာက္ ပ်ိဳ.ခ်င္သလိုပင္ ျဖစ္သြားေလသည္။ ဒါၾကီးႏွင့္ အလုပ္ခံရလ်င္ ငါ့ပိပိေလးေတာင္ ခံႏုိင္ပါ့မလား…။စုပ္ရင္းႏွင့္ပင္ မိမိ၏ ပိပိမွ အရည္ေတြထြက္လာသည္။ေနလင္း၏လိင္တံမွာ သူမ၏ပါးစပ္ထဲတြင္ တိုး၀င္လိုက္ ျပန္ထြက္လိုက္ ျဖစ္ေနေလသည္..။ `ေဟမာန္…ကိုမခံႏုိင္ေတာ့ဘူး..ထုတ္လိုက္ေတာ့..’ `ေတာ္ၾကာ ေဟမာန္.ပါးစပ္ထဲျပီးသြားလိမ့္မယ္…’ ေနလင္းေျပာေသာ္လည္း မထုတ္သျဖင့္ မထိန္းႏုိင္ေတာ့ဘဲ သုတ္မ်ားကို ပါးစပ္ထဲသို. ပန္းထုတ္လိုက္ေလသည္..။ `သိပ္ေကာင္းတာပဲ ေဟမာန္ရယ္..’ `ဒီတစ္ခါ ကိုယ့္အလွည့္ေပါ့…’ `အို..မလုပ္ပါနဲ. ငရဲၾကီးကုန္ပါ့မယ္…’ ေနလင္းက ေဟမာန္စကားကို နားမေထာင္ဘဲ ထဘီကိုခြ်တ္ကာ ပင္တီကိုပါ တစ္ခါတည္းခြ်တ္လိုက္သည္။ ပင္တီေလးကြ်တ္သြားျပီး မျပဴတျပဴ ထြက္ေပၚလာေသာ ေစာက္ပတ္ကို ေသခ်ာၾကည့္သည္။ အေမႊးသိပ္မရွိဘဲ အေပၚနားေလးတြင္ အနည္းငယ္ေပါက္ေနျပီး ႏွဳတ္ခမ္းသားမ်ားတြင္ေတာ့ အေမႊးမရွိေခ်။ ေဟမာန္သည္ စိတ္ထေနသျဖင့္ အ၀တြင္ အရည္ၾကည္ေလးမ်ား စိုေနသည္ကို ေတြ.လိုက္ရသည္။ ကိုယ္ကိုေမွာက္ကာ ေခါင္းအပ္လိုက္ခ်ိန္တြင္ အစိေလးကို အရင္နမ္းလိုက္သည္။ `အေမ့..အစ္ကိုရယ္…’ ေနလင္းလည္း ေဟမာန္ပိပိကို အစုန္အဆန္ပင္ လ်က္ေပးလိုက္သည္။အစပိုင္းတြင္ေတာ့ အနည္းငယ္ ငံေသာလည္း ၾကာလာေသာအခါ အရသာေပ်ာက္ကာ လ်က္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ လ်က္လိုက္ေလသည္။ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ေဟမာန္မေနႏုိင္ေတာ့ အသက္ရွဴသံေတြ ျပင္းလာကာ ကိုယ္ေလးမွာ နတ္ပူးတကဲ့သို.တုန္ရီလာသည္..။ သိပ္မၾကာပါ ေနလင္း၏ အစြမ္းေၾကာင့္ ေဟမာန္တစ္ေယာက္ တြန္.လိမ္ကာျပီးသြားေလသည္။ ေနလင္း ပါးစပ္တစ္ခုလံုးလည္း အရည္မ်ားႏွင့္ ေပပြကုန္သည္။သူလည္း ေက်ေက်နပ္နပ္ပင္ ဆက္လ်က္ေပးေနလိုက္သည္။အေတာ္ၾကာမွ မ်က္ႏွာကို ခြာလိုက္သည္။ ‘ေကာင္းတယ္..အစ္ကိုရယ္…’ `ေဟမာန္ တစ္ခါမွဒီလို မျဖစ္ဖူဒဘူး’ `ရပါတယ္..ေဟမာန္လည္းအစ္ကို.ကိုလုပ္ေပးခဲ့တာပဲေလ..’ ထိုအခ်ိန္ပင္ အဘျပန္ေရာက္လာသျဖင့္ ႏွစ္ေယာက္လံုး အ၀တ္မ်ား၀တ္ကာ ဟန္မပ်က္ပင္ ျပန္ေနလိုက္ၾကသည္။ေနာက္ေန.ေရာက္ေသာအခါ ေဟမာန္သည္ ရွက္ေနသျဖင့္ ေနလင္းကို မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ဘဲ ေနေလသည္..။ေနလင္းလည္း အဘဦးဒီပရဲ့ အလုပ္မ်ားကို ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးရင္း ေဟမာန္ကို ခိုးခိုးၾကည့္ေနမိသည္..။ အလုပ္မ်ားကူလုပ္ျပီးသြားေတာ့ ေနလင္းတစ္ေယာက္ အနီးရွိ စမ္းေခ်ာင္းေလးသို. သြားကာ တသြင္သြင္ စီးေနေသာ ေရေလးမ်ားကို ၾကည့္ေနမိသည္..။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အေနာက္မွာ ေရာက္ေနေသာ ေဟမာန္က ေနလင္း၏ ပုခံုးကို အေနာက္မွ ပုတ္လိုက္သျဖင့္ ေနလင္းလည္း လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ သူ.ကို ျပံဳးျပီး ၾကည္ုေနေသာ ေဟမာန္ကို ေတြ.လိုက္ေလသည္..။ ေဟမာန္ကပင္ `အစ္ကို..ဘာေတြေတြးေနတာလဲဟင္..’ `ေဟမာန္တို.နဲ.ေနရတာမေပ်ာ္လို.လား..’ `မဟုတ္ပါဘူးေဟမာန္ရယ္..’ `ေဟမာန္ကို မွန္မွန္ေျပာျပပါ..’ `တစ္ကယ္ေျပာျပရမွာလား..’ `အင္း…ေျပာျပ..’ `မေန.က ေဟမန္နဲ.အစ္ကိုတို.ျဖစ္ခဲ့တာေတြကိုစဥ္းစားေနတာ…’ `ဟာ…အစ္ကိုကလည္း..ရွက္စရာၾကီး..’ ေနလင္းလည္း ေဟမာန္၏ အျပစ္ကင္းစင္သည့္ မ်က္ႏွာေလးကို ၾကည့္ေနရင္း စိတ္မထိန္းႏုိင္ဘဲ မြတ္မြတ္သိပ္သိပ္နမ္းရင္း ေျမၾကီးေပၚသို.လွဲလိုက္သည္..။ရုတ္တရက္မို. ေဟမာန္ေၾကာင္သြားေသာ္လည္း သူကိုယ္တိုင္ကပင္ စိတ္ပါေနသည္မို. မရုန္းေတာ့ဘဲ ျငိမ္ေနလိုက္သည္..။ ေဟမာန္မွာ အခုအခံမ၀တ္သျဖင့္ ဖင္အက်ၤီပါးေလးႏွင့္ ထဘီေလးကို ခြ်တ္လိုက္ေသာအခါတြင္ ေဟမာန္၏ အလွအပေတြက ေပၚထြက္လာသည္..။ေနလင္းလည္း အရဳပ္ကေလးလိုလွသည့္ ေဟမာန္၏ အတြင္းအဂၤါမ်ားကို ေစ့ေစ့စပ္စပ္ပင္ ၾကည့္သည္..။ မ်က္စိအၾကည့္က ေအာက္သို.ေရာက္သြားေသာအခါတြင္ အေမႊးႏုႏုေလးမ်ားသာ ရွိေသာ ေျမာင္းကေလးဆီသို.ေရာက္သည္..။အလင္းေရာင္ကလည္း ေကာင္းစြာရရွိသျဖင့္ ေဟမာန္၏ အဖုတ္ေဖာင္းေလးကို အရွင္းသားျမင္ေနရသည္..။ မ်က္စိေရွ.တြင္ျမင္ေနရသည္. ေဟမာန္၏ ပန္းကေလးကိုဖယ္ကာ ပြင့္ဖတ္ႏွစ္ခ်ပ္ကို အသာခြာလိုက္သည္။ ခ်က္ခ်င္းပင္ မ်က္ႏွာအပ္ကာ ငံု.လ်က္လိုက္သည္..။ `အို…အေမ့…’ ေနလင္းသည္ အငမ္းမရပင္ လ်က္သည္..။ခနအၾကာတြင္ေတာ့ ေစာက္ေရေတြ တစ္ေတာက္ေတာက္ႏွင့္ ယိုလာသည္..။လက္ေတြကမူ ေနလင္း၏ေခါင္းကို အတင္းပင္ဆုပ္ကိုင္ထားသည္..။ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာမွ ေနလင္းသည္ ေဟမာန္၏ ေပါင္ၾကားမွခြာကာ လ်ာကိုတေရြ.ေရြ.ႏွင့္ အေပၚတက္လာသည္။ခ်က္ကေလးကို အသာလ်က္ေပးသည္။ `အင့္..အဟင့္..ယားတယ္..’ ေနလင္းလည္း ေဟမာန၏ ခ်က္ကေလးတြင္ တေထာက္နားျပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ အသာေခါင္းေထာင္ကာ ၾကည့္သည္။သူ၏ မ်က္စိေရွ.တြင္ေတာ့ ခ်စ္စရာေကာင္းသည့္ ေတာင္ပူစာေလးႏွစ္လံုးက မန္းျမိဳ.ေတာ္ေပါက္စီ အၾကီးသာသာေလာက္ပင္ ရွိမည္။ႏုိ.သီးေခါင္းကေတာ့ ရွည္သည္။ `ခ်စ္စရာေလး..ေဟမာန္ရယ္..ေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြ’ `အလကာ..ေဟမာန္စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေျပာေနတာ..’ ေနလင္းလည္း မ်က္ႏွာႏွင့္နီးေသာ ဘယ္ဖက္ႏုိ.ေလးကို ငံုလိုက္သည္။ပါးစပ္ကို က်ယ္ႏုိင္သမွ်က်ယ္ကာ ငံုလိုက္သျဖင့္ တစ္၀က္နီးပါးပင္ သူ.ပါးစပ္ထဲ ေရာက္သည္။ေဟမာန္လဘ္း ေနလင္းေၾကာင့္ တအင့္အင့္ပင္ ျဖစ္လာသည္။ေနလင္းလည္း က်န္ေနသည့္ ညာဖက္ႏုိ.အံုကိုလည္း အလြတ္မေပးဘဲ လက္ျဖင့္အသာ ပြတ္ေခ်ေပးလိုက္သည္။ `စို`့..ေကာင္းတယ္…အင္း…ဟင္း..ဟင္း..’ ေဟမာန္လည္း ႏွဳတ္က တဟင္းဟင္း ျဖစ္လာသည္။မ်က္စိမပြင့္ေတာေခ်။ေနလင္္္္္္းလည္း ေဟမာန္ ေျပာေတာ့ စို.ေကာင္းေကာင္းႏွင့္စို.သည္။ဘယ္ျပီးေတာ့ညာ၊ညယျပီးေတာ့ဘယ္ အျပန္အလွန္ပင္…။ ေနလင္းလည္းစို.ရင္းႏွင့္ပင္ တီရွပ္ကို ခြ်တ္လိုက္သည္။ျပီးေနာက္ ပုဆိုးကို ေျဖခ်လိုက္ရာ ေအာက္က ညီေတာ္ေမာင္ကေတာ့ တေထာင္ေထာင္ပင္ ျဖစ္ေနေလသည္။ ေနလင္းလည္း ေဟမာန္၏ လက္ကေလးကိုကိုင္ကာ ညီေတာ္ေမာင္ႏွင့္ ေတြ.ခိုင္းလိုက္သည္။ ပူေႏြးမာေက်ာသည့္ အေခ်ာင္းၾကီးကို ကိုင္မိသည္ႏွင့္ ေဟမာန္ ရင္ေတြခုန္လာသည္။ မ်က္လံုးဖြင့္ကာ ေနလင္းကို တစ္ခ်က္ၾကည့္သည္။သူမအၾကည့္က ေနလင္းကို လုပ္ခ်င္တာလုပ္ေတာ့ ဟူေသာ အၾကည့္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ ေနလင္းလည္း ေဟမာန္ကိုၾကည့္ကာ အဖုတ္ကေလးကို လက္ျဖင့္ အသာျဖဲသည္။ `အင့္..အဟင့္…’ က်ပ္ျပား၀ိုင္းေလာက္ သာရွိေသာ အေပါက္ကေလးသည္ အသာပင္ဟသြားသည္။ေနလင္းမွာ အေတြ.အၾကံဳရွိေသာ္လည္း တကယ္လုပ္ရမည္ဆိုေတာ့ ေခြ်းျပန္လာသည္။စိတ္ေအးေအးထားကာ အသက္ကို၀ေအာင္ ရွဴလိုက္သည္။ ေနလင္း သူ.ညီေတာ္ေမာင္၏ ေခါင္းကို အ၀တြင္ ေသခ်ာေတ့သည္။ေဟမာန္ခမ်ာ ျပန္အိပ္ေနသျဖင့္ အသာပင္ဖိသြင္းလိုက္သည္။ `ျပြတ္..အင့္..အင့္..’ ေနလင္းသည္ နဖူးကေခြ်းစကို လက္ျဖင့္ အသာသုတ္လိုက္ရသည္။ထိပ္ေတာင္မွအျပည့္မ၀င္ခ်င္။ တစ္၀က္ေလာက္ႏွင့္ပင္ အဖုတ္ကေလးသည္ သူ.ေခါင္းကို ညွစ္ထားသည္။သူမ မရုန္းေသာေၾကာင့္သာ ေတာ္ေသးသည္။မဟုတ္လ်င္ ထိပ္ႏွင့္ပင္ အေပါက္လြဲသြားႏုိင္သည္။ `ဗြတ္..အင့္…အစ္ကိုခန…’ `ရလား ေဟမာန္…’ ေနလင္းသည ္စိုးရိမ္စိတ္ႏွင့္ပင္ ေမးလိုက္သည္။ထိပ္ကေတာ့ ကြ်ံ၀င္သြားျပီျဖစ္၏။ေဟမာန္လည္း အခုမွ မ်က္လံုးေလးဖြင့္ကာ ေနလင္းကို ျပံဳးျပျပီး `ရတယ္..အစ္ကိုဟာကနည္းနည္းၾကီးတာကိုး…’ `၀င္သြားျပီလား..’ `၀င္သြားျပီ…ျပန္ထုတ္လိုက္ရမလား..’ `မထုတ္နဲ.ရတယ္…ဆက္သြင္း…’ ေနလင္းလည္း ပါမစ္ရသည္ႏွင့္ ေနာက္တစ္ခ်က္ ေဆာင့္ခ်လိုက္သည္..။ထိပ္က ၀င္ေနျပီမို. လမ္းေၾကာင္းက ပြင့္ေနရာ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၀င္သြားသည္။ `အီး…ကြ်တ္..ကြ်တ္…’ ေနလင္းလည္း ခဏနားျပီး အေျခအေနကို အကဲခတ္သည္။ေဟမာန္၏ ေစာက္ပတ္ကေလးသည္ တင္းက်ပ္ေနေသာ္လည္း အရည္ေတြထြက္ေနသျဖင့္ အရမ္းၾကီး မက်ပ္ေတာ့ေပ။လိင္တန္တစ္ေလွ်ာက္ စိုစိစိ ျဖစ္ေနသည္ကိုေတာ့ ခံစားရသည္။ေဟမာန္ကလည္း ျငိမ္ေနသည္မို. ေနာက္တစ္ခ်က္ ေဆာင့္ခ်လိုက္ျပန္သည္..။ `အင့္..အဟင့္…’ ဒီတစ္ခ်ိန္တြင္ ေနလင္းသည္ သူသိခ်င္ေနသော အရာကို သြားေတြ.သည္။ထိပ္၀က တင္းကနဲျဖစ္ကာ ေနသြားသည္ကို ခံစားလိုက္ရသည္..။ေဟမာန္ကို အသာပင္ငံု.ၾကည့္၏။မ်က္ႏွာတြင္ေခြ်းစို.ကာ သူ.ကိုစိုက္ၾကည့္ေနေသာ ေဟမာန္ကို ေတြ.သည္။ ေနလင္းအၾကည့္တြင္ ေဟမာန္ေခါင္းကိုျငိမ့္ျပလိုက္သည္။ေနလင္းလည္း အသာပင္ ျပန္ထုတ္သည္။ ထိပ္၀ အေရာက္တြင္ေတာ့ တရွိန္ထိုးပင္ ေဆာင့္သြင္းလိုက္သည္။ `အား…ေဖာက္…အင့္…ဒုတ္…’ ေနလင္းတစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာေလး ရွဳံ.မဲ့ကာ ညည္းေနသည့္ ေဟမာန္ကိုၾကည့္ကာ အေတာ္သနားသြားသည္။ တင္းကနဲေနျပီးမွ ကြ်ံ၀င္သြားသည့္အတြက္ တားျမစ္နယ္ေျမကို ေရာက္ရွိသြားျပီဆိုတာကိုလည္း အတတ္သိသည္။ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ကေလးသည္ သူ.လိင္တံကို ျပဳတ္တူႏွင့္ ညွပ္ထားသလိုပင္ လွဳပ္လို.မရေအာင္ ဖမ္းထားသည္..။ေနလင္းလည္း မလွဳပ္မယွက္ပင္ ေနလိုက္သည္။ခနၾကာေတာ့မွ `ေဟမာန္..အဆင္ေျပလာ…’ `အင္း..နည္းနည္းေတာ့နာတယ္…’ `နာရင္အစ္ကိုျပန္ထုတ္လိုက္မယ္ေလ…’ `၇ပါတယ္..မထုတ္ပါနဲ.’ ေနလင္းလည္း ေဟမာန္၏ အေျပာတြင္ ျငိမ္ျငိမ္ေလး ေနလိုက္သည္။ခါးကိုကိုင္ကာ ထိန္းထားေသာ လက္ကိုလည္း ေျဖလိုက္ကာ သူမ၏ ႏုိ.အံုေလးကို အသာပင္ ဆုပ္နယ္ေပးလိုက္သည္။ `အင့္…အ..ဟင့္…ဟင့္…’ `အစ္ကို..ေျဖးေျဖးေနာ္…’ ခဏေနေတာ့ ေဟမာန္သည္ ေနလင္းကို လွဳပ္ရွားခြင့္ ေပးလိုက္သည္..။ဒီတစ္ခါတြင္ေတာ့ ေနလင္းလည္း တစ္၀က္ေလာက္ထည့္ကာ ျပန္ထုတ္လိုက္သည္..။အခုေတာ့ ေဟမာန္၏ ေစာက္ပတ္ကေလး၏ ပိုႏုေသာ အပိုင္းသို.တိုး၀င္သည္။အေျမွးပါးေလး မရွိေတာ့သျဖင့္ အတားအဆီး မရွိေတာ့ရာ သြင္းလို.ေတာ့ အဆင္ေျပေနသည္..။ `အင့္…အင့္…ဟင့္…’ ဒီလိုႏွင့္ပင္ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ခါ ဆြဲအထုတ္ ျပန္အထည့္တြင ္ေနလင္းသည္ ေဟမာန္၏ အပ်ိဳစင္ဘ၀ကို ေအာင္ျမင္စြာ သိမ္းပိုက္ႏုိင္ခဲ့သည္။ထိပ္ဖ်ားဆိုလ်င္ သားအိမ္၀ကိုပင္ သြားေထာက္ေနသည္။ ဒါေတာင္ အျပင္ဘက္တြင္ နည္းနည္းေလး က်န္ေနေသးသည္..။ ေနလင္းထပ္မသြင္းေတာ့ေခ်။ဒီအတိုင္းပဲ ေနလိုက္သည္။ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာမွ ျပန္ထုတ္ကာ ေျဖးေျဖးေလး တစ္ခ်က္ စေဆာင့္သည္။ `အိုး..အင့္..အင့္..’ ေဟမာန္ႏွဳတ္မွ ညည္းသံေလး ထြက္လာသည္။ `ရလားေဟမာန္…’ `ရတယ္..ေဆာင့္ေဆာင့္..ေျဖးေျဖးေနာ္…’ ေဟမာန္သည္ အနည္းငယ္ က်ိန္းစပ္ေနေသးေသာ္လည္း ေနလင္း၏ လိင္တံကေပးသည့္ အရသာကို စတင္ခံစားေနရေလျပီ..။ေစာက္ရည္မ်ားက စိမ့္ထြက္ေနျပီမို. ေစာေစာကေလာက္ေတာ့ အေျခအေနမဆိုးေတာ့ ေနလင္း၏ ေျဖးေျဖးေလး ေဆာင့္ေပးမွဳကို ခံႏုိင္စျပဳလာသည္။ ေဟမာန္သည္ ခဏအၾကာတြင္ေတာ့ ေနလင္း၏ခါးကို ေျဖႏွစ္ဖက္ႏွင့္ လွမ္းခ်ိတ္လိုက္သည္..။ ေနလင္းအေဆာင့္တြင္ သူမကလည္း ေျဖကိုဆြဲကာ လွဳပ္ရွားသည္..။အားေပးအားေျမွာက္ ျပဳသည့္သေဘာပင္..။ `ျပြတ္..ဗြတ္..ျပြတ္…ဗြတ္…’ `အင့္…အဟင့္…’ ေနလင္း ေတာ္ေတာ္ပင္ စိတ္ကို ထိန္းထားရသည္။သူသည္ ေဟမာန္၏ ေစာက္ပတ္က ျဖစ္ညစ္ေနမွဳတြင္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပင္ လရည္ေတြ ပန္းထြက္မလိုပင္ ျဖစ္မိသည္။ေကာင္မေလးက အခုမွ ေကာင္းစျပဳလာသည္ကို သိသျဖင့္ ေတာ္ေတာ္ပင္ စိတ္ကိုထိန္းထားရသည္။ တေျဖးေျဖးႏွင့္ပင္ ေနလင္းတို.ႏွစ္ေယာက္၏ လွဳပ္ရွားမွဳသည္ ျမန္လာသည္။အခုေတာ့ျဖင့္ ေနလင္းသည္ ေဟမာန္ကို ေတာ္ေတာ္ျပင္းျပင္းထန္ထန္ပင္ လိုးေနသည္။လိင္တန္ တစ္၀က္ေက်ာ္ကို ဆြဲထုတ္လိုက္ အရွိန္ျဖင့္ ျပန္ေဆာင့္လိုက္ျဖင့္ ေတာ္ေတာ္အလုပ္ျဖစ္ေနသည္။ ေဟမာန္ခမ်ာမွာလည္း တအင့္အင့္ညည္းကာ ေနလင္း၏ေဆာင့္ခ်က္မ်ားႏွင့္ အျပိဳင္ တင္ပါးေလးကို မေကာ့တတ္ေကာ့တတ္ျဖင့္ ေကာ့ေပးေနသည္။ဒါကလဲ ကာမစိတ္ေၾကာင့္ မိန္းကေလးသဘာ၀ စိတ္လွဳပ္ရွားမိျခင္းပင္။ `အို..အင့္..ေကာင္းတယ္..အစ္ကိုရယ္..’ ေနလင္းသည္ တအင့္အင့္ႏွင့္ ညည္းကာေနသည့္ ေဟမာန္၏မ်က္ႏွာ လွလွေလးကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ အရုပ္ကေလးလို လွသည္မို. ေဟမာန္ကို လုပ္ခြင့္ရျခင္းသည္ သူ.အတြက္ေတာ့ အင္မတန္မွ ကံထူးသည့္ အျဖစ္ပင္။ ေကာင္မေလးက ကိုယ္ကေလး လွဳပ္ခါေနသည္က လွပသည့္ ကေခ်သည္မေလး သဖြယ္ပင္။ သူ၏ အလိုးအဆာင့္မ်ားကို အကြက္က်က် တုန့္ျပန္ေနသည္။ `လုပ္..လုပ္..အစ္ကို..ေဟမာန္လာေတာ့မယ္…ေဆာင့္..’ ေဟမာန္တစ္ေယာက္ ပိုမို လူးလြန္.လာသည္။တျပိဳင္နက္ပင္ ေနလင္း၏ အိတ္ႏွစ္လံုးက ရွံဳ.တက္လာသည္။ သူလဲျပီးေတာ့မယ္ဆိုတာ သိသည္။အရွိန္ျမွင့္ကာ ေဆာင့္သည္။ေဟမာန္ခမ်ာ ေနလင္း၏ အားပါေသာ ေဆာင့္ခ်က္တိုင္းတြင္ အင့္ကနဲ အင့္ကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားသည္။ လက္ကိုလဲ ေနလင္း၏ခါးကိုဆြဲကာ သူေဆာင့္အခ်တြင္ ခါးေနာက္ကေန ဖိဖိသြင္းသည္။ ေရႊရင္အစံုသည္ လွဳိင္းလံုးမ်ားသဖြယ္ ေဘာင္ဘင္ခတ္ကာ လွဳပ္ခါေနသည္။ `အို..အီး..ထြက္ျပီ…’ ေဟမာန္၏ ဦးေႏွာက္သည္ ရုတ္တရက္ ဗံုးခြဲခံလိုက္ရသလို ပြင့္သြားသည္။ဒီလိုမ်ိဳး ခံစားခ်က္မိ်ဳးကို တစ္ခါမွ မၾကံဳဘူးေခ်။ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားမ်ားကေတာ့ ေနလင္း၏ လိင္တံကို ျဖစ္ညွစ္ကာပင္ ဆြဲျပစ္လိုက္သည္..။ေစာက္ရည္မ်ားလည္း တာက်ိဳးသလို ပန္းက်သည္။ `Oh..Shit…’ ေနလင္းသည္ ေဟမာန္အျပီးတြင္ေတာ့ ဘယ္လိုမွမေနႏုိင္ေတာ့။ကမန္းကတန္းပင္ သူ၏အေခ်ာင္းကို ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ဒါေတာင္ ေဟမာန္၏ အတြင္းသားေတြက ညွစ္ထားသျဖင့္ လြယ္လြယ္ႏွင့္မရ။ ေတာ္ေတာ္ေလး အားစိုက္ထုတ္လိုက္ရသည္။ `ေဖာက္…ျဗြတ္….’ `အီး…ပ်စ္..ပ်စ္..အီး…’ ေနလင္း၏ နီျမန္းေနေသာထိပ္သည္ ေစာပ္ပတ္အ၀က ကြ်တ္ထြက္သည္ႏွင့္ လရည္ေတြပန္းထြက္သည္။ အေမႊးခပ္ေရးေရးေပါက္ေနသည့္ ေဟမာန္၏ ဆီးစပ္ေပၚသို. တဖတ္ဖတ္ႏွင့္ပင္ က်သည္။ အရွိန္က ဘယ္ေလာက္ပင္ ျပင္းသလဲဆိုေတာ့ ပထမဆံုး ထြက္ေသာ အသုတ္သည္ ေဟမာန္၏ ရင္ညႊန္.အထိေရာက္သည္။ ေနာက္အသုတ္တြင္ေတာ့ ဆီးစပ္ေလးတစ္၀ိုက္တြင္သာ ေနရာယူသြားသည္။ `အင့္…အဟင့္…’ ေဟမာန္သည္ စိတ္ထဲတြင္ ဟာသြားသည္။သူမ၏ အတြင္းသားမ်ားသည္ ရုတ္တရက္ ထြက္သြားေသာ ေနလင္း၏ ညီေတာ္ေမာင္ကို စိတ္ဆိုးသြားသည္။ေဒါသထြက္ကာ လွဳပ္ရွားရုန္းကန္ၾကသည္။ ေနလင္း၏လရည္ေတြ သူမကိုယ္ကို လာအစင္တြင္ေတာ ့ေႏြးကနဲ ျဖစ္သြားကာ ေနာက္ထပ္အရည္ေတြ ထြက္ကုန္ၾကျပန္သည္။ မမွီမကန္းႏွင့္ ေနာက္တစ္ခ်ီဆက္ျပီး ျပီးသြားရွာသည္။ ခဏအၾကာတြင္ေတာ့ ေဟမာန္သည္ ေနလင္းကို အသာပင္ မ်က္လံုးလွန္ၾကည့္သည္။ `ေကာင္းတယ္အစ္ကိုရယ္…ေက်းဇူးပဲ…’ ေနလင္း လက္ေမာင္းကို ဆန္.ေပးလိုက္ရာတြင္ေတာ့ ေဟမာန္သည္ အသာပင္မွီလိုက္သည္။ ေဟမာန္ကို အသာဖက္ထားရင္း ေနလင္းသည္ သူမက သူ.ရဲ့ ပထမဆံုးပါလားဟု ေတြးမိလိုက္သည္။ေတြးျပီးမွ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားသည္။ေနာက္ေန. ေ၇ာက္ေသာအခါ ဦးဒီပမွာ ပံုမွန္အတိုင္း ထင္းေခြရင္း အမဲလိုက္ထြက္ရာ ေနလင္းလည္း ဒဏ္ရာ ျပန္ေကာင္းလာသျဖင့္ ဦးဒီပႏွင့္အတူ လိုက္ခဲ့ေလသည္..။ေတာထဲသို.ေရာက္ေသာအခါ ေနလင္းမွာ ဦးဒီပကို ကူညီကာ လုပ္ကိုင္ေပးေနေလသည္။ ေန.လည္ထမင္းစားခ်ိန္သို. ေရာက္ေသာအခါ ဦးဒီပက ထမင္းထုပ္ ဟင္းထုပ္မ်ားကို ေျဖျပီး ဖက္ျဖင့္ အနည္းငယ္ထုတ္ကာ ေတာပိုင္ေတာင္ပိုင္မ်ားကို ကပ္ေလသည္။ထိုအခ်င္းအရာကို မသိေသာ ေနလင္းက `အဘ..အဲဒါေတြကဘာလုပ္တာတုန္း..။’ ‘ေအာ္..ဒါကေတာပိုင္ေတာင္ပိုင္ေတြကို ပူေဇာ္တာေလ..။’ `အဲဒါေတြက လိုအပ္လို.လား..အဘ’ `လိုတာေပါ့လူေလးရယ္..’ `အိမ္ေတြ၊ျမိဳ.ေတြမွာလည္း အိမ္ေစာင့္နတ္၊ျမိဳ.ေစာင့္နတ္ေတြရွိသလို’ `ေတာေတြ၊ေတာင္ေတြမွာလည္းရွိတယ္ကြဲ.’ ‘အဲဒါေတြ မလုပ္ရင္ဘာျဖစ္သလဲအဘ..’ `ေတာေျခာက္ခံရတတ္တယ္’ `ျပီးေတာ့ ေတာေတြ ေတာင္ေတြထဲမွာ၊အေျပာအဆို၊အေနအထိုင္ ဆင္ျခင္ရတယ္ကြဲ.’ `မဆင္ျခင္ရင္ အသက္အႏၱရာယ္ကိုပါ စိုးရိမ္ရတယ္’ `အဘကိုယ္ေတြ.တစ္ခုေျပာျပမယ္’ လြန္ခဲ့ေသာ ၁၀ႏွစ္ခန္.က မုဆိုးကေလး ေမာင္ဒီပတစ္ေယာက္ ရုိးမေတာထဲသို. အမဲလိုက္ ထြက္လာေလသည္..။ငယ္ရြယ္သူလည္းျဖစ္၊မုဆိုးအေတြ.အၾကံဳကလည္း နည္းေသာေၾကာင့္ ေတာနက္သို. မသြားဖို. အိမ္ကမွာလိုက္ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သမင္တစ္ေကာင္ ျမက္စားေနသည္ကို ေတြ.ကာ ဒူးေလးကို အသင့္ခ်ိန္ျပီး သမင္နားကို တိုးကပ္သြားသည္။ထိုအခ်ိန္တြင္ ေလကတစ္ခ်က္တိုက္လိုက္သျဖင့္ ပစ္ခ်က္မွာ ခ်က္ေကာင္းကို မထိဘဲ သမင္မွာ ထြက္ေျပးသြားေလသည္။ ဒီပလည္း သမင္ေနာက္ကိုလိုက္ရင္း တျဖည္းျဖည္း ေတာနက္ထဲသို. ေရာက္လာေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သမင္မွာ ေျဖရာေပ်ာက္သြားကာ ေနလည္း၀င္လုျပီ ျဖစ္သျဖင့္ သစ္ပင္တစ္ပင္မွ သစ္ကိုင္းမ်ားကို ခုတ္ျပီး မီးဖိုကာ ထမင္းထုပ္ကို ေျဖျပီး အလြန္အမင္း ဆာေလာင္ေနသျဖင့္ ေတာပိုင္ေတာင္ပိုင္ မ်ားကို ပူေဇာ္ရန္ ေမ့သြားေလသည္။ စားေသာက္ျပီးေနာက္ သစ္ပင္၏ ပင္စည္ကိုမွီကာ ေခါင္းခ်လိုက္ရာ ပင္ပန္းေသာ အရွိန္ေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းပင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။ညသန္းေခါင္သို. အေရာက္တြင္ က်ားဟိန္းသံကို ၾကားလိုက္သျဖင့္ အအိပ္ဆတ္ေသာ ဒီပတစ္ေယာက္ လန္.ႏုိးကာ ဒူးေလးကိုလြယ္ကာ သစ္ပင္တစ္ပင္ေပၚသို. တက္ကာ ေစာင္ၾကည့္ေနေလသည္။ က်ားေအာ္သံမွာ တျဖည္းျဖည္းေပ်ာက္သြားျပီး ေအာက္ကိုျပန္ဆင္းမည္အျပဳ လူတစ္ဦး လမ္းေလွ်ာက္လာသည္ ကို ေတြ.လိုက္ရသည္။မီးဖုိမွာ မီးမျငိမ္းေသးသျဖင့္ ထိုလူ၏ မ်က္ႏွာကို အလင္းေရာင္ မွိန္ပ်ပ်ျဖင့္ မသဲမကြဲသာ ျမင္ေနရေသာေၾကာင့္ ဘယ္သူဘယ္၀ါမွန္း မသိႏုိင္ေခ်။ သို.ရာတြင္ ထိုသူမွာ တျဖည္းျဖည္း မီးပံုႏွင့္ နီးလာေသာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာစြာ ၾကည့္ရွဳလိုက္ရာ ဒီပတစ္ေယာက္ မ်က္လံုးသာမက ရွိသမွ်အလံုး အကုန္ျပဴးသြားေလသည္။မျပဴးဘဲခံႏုိင္မလား။ အလြန္ေခ်ာေမာလွပသည့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ျမင္လိုက္ရေသာေၾကာင့္ ဒီပတစ္ေယာက္ အံ့ၾသစြာ မ်က္ေတာင္ပင္ မခတ္ႏုိင္ဘဲ ေငးၾကည့္ေနေလသည္။ဒီအခ်ိန္ၾကီး ဒီလိုေတာထဲကို တစ္ေယာက္တည္း လာတာေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္။ စဥ္းစားရင္းပင္ လူၾကီးမ်ားေျပာၾကေသာ စကားတစ္ခြန္းကို သတိရမိသည္။သူတို.ရြာထဲက လူတစ္ေယာက္ ေတာထဲ ထင္းသြားရွာရင္း မိန္းမပ်ိဳ တစ္ဦးႏွင့္ေတြ.ရာ ထိုမိန္းမပ်ိဳက ေခၚသျဖင့္ လိုက္သြားမိေလရာ လမ္းတစ္၀က္ အေရာက္မွာပင္ မသကၤာသျဖင့္ လက္ျဖင့္ လွမ္းပုတ္လိုက္ရာ ထိုရြာသားမွာ အေၾကာက္လြန္ျပီး ေမ့သြားေလသည္။ရြာမွအျခားလူမ်ားႏွင ့္ေတြ.သျဖင့္ ရြာသို.ျပန္ေရာက္လာျပီး အေၾကာင္းစံုကို ေမးျမန္းရာ ထိုမိန္းကေလးမွာ မ်က္ႏွာေနရာတြင္ ဘာမွမရွိဘဲ စကၠဴအလြတ္ကဲ့သို႔ ေျပာင္ေခ်ာၾကီး ျဖစ္ေနေၾကာင္းကို ေျပာျပေလသည္။ ထိုရြာသားမွာ လန္.ဖ်ားဖ်ားကာ တစ္ပတ္ေလာက္ ေဆးကုလိုက္ရေလသည္။ဒီပလည္း ထိုအေၾကာင္းအရာမ်ား ကိုျပန္ေတြးမိျပီး ေၾကာက္လန္.ကာ သစ္ပင္ေပၚတြင္ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ရေလသည္။မိုးေသာက္ခါနီးတြင္ ထိုမိန္းကေလးမွာ ရုတ္တရက္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလသည္။ထိုအခါမွ ဒီပလည္း ညက ေတာပိုင္ေတာင္ပိုင္ မ်ားကို ဆက္သရန္ ေမ့သြားသည္ကို သတိရျပီး ေတာင္းပန္ကာ ျပန္ခဲ့ေလသည္။ ဦးဒီပလည္း သူေတာအေျခာက္ခံရသည္ကို ေျပာျပရင္း ထမင္းစားၾကသည္။ထမင္းစားျပီးေနာက္ ေနလင္းလည္း အိပ္ငိုက္လာသျဖင့္ သစ္ပင္တစ္ပင္ကို ေက်ာမွီကာ အိပ္လိုက္ရာ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။အိပ္မက္ထဲတြင္ ဦးဒီပ ေျပာျပခဲ့ေသာ သရဲလိုလို ဥစၥာေစာင့္မလိုလို မိန္းကေလးႏွင့္ ေတြ.ကာ အတူေပ်ာ္ပါးၾကသည္ဟုပင္ ထင္ေနရေလာက္ေအာင္ သြားရည္သျမားျမားႏွင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။ ေနလင္း ႏုိးလာေသာအခါ ညေနေစာင္းကာ ေနပင္ အေနာက္ေတာင္တန္းမ်ားဆီသို. အေတာ္၀င္ေရာက္ ေနျပီျဖစ္သည္။ေနလင္းလည္း ထိုအခါမွ ထကာ ပတ္၀န္းက်င္ကို ၾကည့္လိုက္ရာ ဦးဒီပမွာ မရွိေတာ့သျဖင့္ လန္.ဖ်ပ္ျပီး ဦးဒီပတို. တဲရွိရာေနရာကို ျပန္ခဲ့ေလသည္။ အလင္းေရာင ္အားနည္းေနေသာေၾကာင့္ အျပန္လမ္းကို မမွတ္မိဘဲ သူအိပ္ခဲ့ေသာ သစ္ပင္နားတြင္သာ တ၀ဲလည္လည္ ျဖစ္ေနသည္။မိုးလည္းခ်ဳပ္ျပီ ျဖစ္သျဖင့္ မနက္မွ ျပန္ေတာ့မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ကာ ထိုအပင္ ေပၚသို့တက္ကာ ပတ္၀န္းက်င္ကို ေလ့လာေနေလသည္။ တျဖည္းျဖည္း ညနက္လာသျဖင့္ ေနလင္းလည္း အိတ္ထဲမွ မီးျခစ္ကို ထုတ္ကာ မီးတုတ္တစ္ေခ်ာင္းလုပ္ျပီး သစ္ပင္ေပၚတြင္ ငုတ္တုတ္ၾကီးထိုင္ေနရေလသည္။ညစာလည္း ဘာမွမစားရေသးသျဖင့္ ဆာေလာင္လာျပီး အရဲစြန္.ကာ သစ္ပင္ေအာက္သို့ဆင္းလာေလသည္။ ေအာက္ကို ေရာက္ေသာအခါ မီးတုတ္ကို ကိုင္ျပီး အနီးအနားတြင္ စားစရာရွိႏုိင္မည့္ ေနရာမ်ားကို ရွာေဖြ ေသာ္လည္း မေတြ.သျဖင့္ စိတ္ပ်က္ကာ အနီးရွိ သစ္ပင္ေပၚသို.တက္ျပီး အိပ္စက္လိုက္ေလသည္။ မနက္မိုးလင္းေသာအခါ အပင္ေပၚမွဆင္းျပီး ဦးဒီပတို့ ေနထိုင္ေသာ တဲဆီသို.ျပန္ေလသည္။ တဲရွိရာေနရာသို. ေရာက္ေသာအခါ ထိုေနရာတြင္ မည္သည့္အရာမွ မေတြ.ရဘဲ တဲေရာ လူမ်ားပါ မရွိေတာ့သျဖင့္ အံ့ၾသသြားေလသည္။ထိုအခ်ိန္တြင္ သစ္ခုတ္လာေသာ အဖြဲ.တစ္ဖြဲ.ကိုေတြ.ကာ ေမးၾကည့္ေသာအခါ ထိုသူမ်ားက ဒီေနရာမွာ ဘယ္တုန္းကမွ တဲမရွိခဲ့ပါဟု ေျပာဆိုၾကေလသည္။ ေနလင္းလည္း ထိုအခါမွ မ်က္လံုးျပဴးသြားျပီး ဒီေနရာတြင္ အမွန္တကယ္ တဲတစ္လံုးရွိေၾကာင္း ရွင္းျပေသာ္လည္း လူမ်ားက မျဖစ္ႏုိင္ဟုဆိုကာ ျငင္းျမဲျငင္းေနၾကသျဖင့္ ဦးဒီပနာမည္ႏွင့္ ေဟမာန္၏ နာမည္ကို ေျပာျပလိုက္ေသာအခါ ထိုသူမ်ားမွာ အလြန္အမင္းအံ့ၾသ သြားၾကေလသည္။ ထိုထဲမွ လူတစ္ေယာက္က… `ခင္ဗ်ား ဦးဒီပနဲ့ေဟမာန္လို. ေျပာလိုက္တာလား’ `ဟုတ္တယ္ေလ..ဘာလို့လဲ..’ `အဲဒါဆို ခင္ဗ်ား သရဲအေျခာက္ခံရျပီဗ်’ `ဗ်ာ….သရဲအေျခာက္ခံရတယ္…ဟုတ္လား’ `ဟုတ္တယ္..ကြ်န္ေတာ္ေျပာျပပါ့မယ္..’ တကယ္ေတာ့ ဦးဒီပတို. ေျမးအဖိုးႏွစ္ေယာက္က သနားစရာ ေကာင္းပါတယ္။အခုေမာင္ရင္ ေရာက္ေနတဲ့ ေနရာကလည္း အရင္က သူတို.ေျမးအဖိုး ေနခဲ့တဲ့ေနရာပါပဲ။လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္ေလာက္ကေပါ့…။ ဒီေတာထဲကို ရတနာသိုက္တစ္ခု လာရွာတယ္ဆိုတဲ့ အုပ္စုတစ္စု ေရာက္လာတယ္။ရတနာသိုက္ဟု ဆိုေသာေၾကာင့္ ေနလင္းတစ္ေယာက္ စိတ္လွဳပ္ရွားသြားေသာ္လည္း ဘာမွမျဖစ္သလို ဟန္ေဆာင္ လိုက္ေလသည္။ အဲအုပ္စုက လူေတြက ေတာမကြ်မ္းေတာ့ ဦးဒီပကို လမ္းျပအျဖစ္ ငွားခဲ့ၾကတယ္။ဦးဒီပက မုဆိုးလုပ္ေနေတာ့ ဒီေတာအေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းၾကီး သိေနတယ္ေလ။ သူတို.လိုက္ပို.ခိုင္းတဲ့လွ်ိဳက ေတာ္ေတာ္ေလးနက္တယ္ဗ်။ျပီးေတာ့အဲလွ်ိဳထဲမွာ အရမ္းအဆိပ္ျပင္းတဲ့ ေျမြေဟာက္ေတြေနတဲ့ ဂူတစ္ဂူလည္းရွိတယ္။အဲဒါကို ဦးဒီပက သတိေပးေပမဲ့ အဲဒီလူေတြက မရဘူး။ သူတို့ရွာေနတဲ့ ရတနာသိုက္က အဲဒီဂူထဲမွာ ရွိေနတယ္လို.ထင္ျပီး ဦးဒီပကို အထဲ၀င္ၾကည့္ခိုင္းတယ္။ ဦးဒီပကလည္း ဘယ္၀င္ခ်င္မလဲ။အဲဒါနဲ. သူတို.က ဆဲဆိုျပီး ဦးဒီပကို သတ္ပစ္လိုက္တယ္။သူ.ေျမးမေလး ေဟမာန္ကေတာ့ အဲဒီလူယုတ္မာေတြရဲ့ ယုတ္မာမွဳေတြေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အဆံုးစီရင္ခဲ့တယ္။ ေနလင္းက `သူတို.ရတနာေတြ ရသြားလားဦး’ `မရခဲ့ပါဘူးလူေလးရယ္’ `ဒီေတာက အင္မတန္ နတ္ၾကီးတာကြယ့္’ `သူတို.တစ္အုပ္စုလံုးလဲ ေတာထဲမွာ ေတာေျခာက္ခံရျပီး အကုန္ေသကုန္ၾကတယ္’ ထိုစကားေၾကာင့္ ေနလင္းမွာ ထိတ္လန္.သြားျပီး ညီျဖစ္သူမင္းသူႏွင့္ သူ၏ခ်စ္သူ မီမီ၀န္းရံတို.ကို သတိရကာ စိုးရိမ္သြားေလသည္။ေနလင္းမွာ ထိုသူမ်ား၏ ပံုစံကို ၾကည့္လိုက္ရာ သစ္ခုတ္သမား ပံုစံမ်ိဳးကို မေတြ.ရဘဲ ထူးဆန္းေနသျဖင့္ ခႏၵာကိုယ္ကို အသင့္အေနအထား ျပင္ထားလိုက္ေလသည္။ ထိုစဥ္ သူတို.ထဲမွတစ္ေယာက္ကို ရုတ္တရက္ မွတ္မိလိုက္ရာ ေနလင္းမွာ မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္ ပ်က္သြားသည္။ ထိုအရာကို ျမင္လိုက္သျဖင့္ ရိပ္မိသြားကာ အနီးရွိ လူတစ္ေယာက္က ေနလင္းအား လက္ထဲတြင္ရွိေသာ ပုဆိန္ျဖင့္ လွမ္းခုတ္ေလသည္။ ေနလင္းလည္း ထိုအျခင္းအရာကို ၾကိဳတင္တြက္ဆျပီး ျဖစ္သည့္အတိုင္း ေခါင္းကို ေနာက္သို.တိမ္းကာ အလ်င္အျမန္ပင္ ေနာက္ဆုတ္လိုက္ေလသည္။ထိုအခ်ိန္တြင္ အကုန္လံုးက ဓားမ်ား ပုဆိန္မ်ားကိုင္ကာ ေနလင္းထ ံတျဖည္းျဖည္း ခ်ဥ္းကပ္လာေလသည္။ေနလင္းလည္း သူ၏ဆရာ ယိမ္းႏြဲ.ပါးဂိုဏ္း၏ ေနာက္ဆံုးမ်ိဳးဆက္ျဖစ္ေသာ ေပါလု၏ သိုင္းကြက္တစ္ကြက္ကို ထုတ္ကာ ခုခံရန္ ျပင္ဆင္လိုက္ေလသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ လူႏွစ္ေယာက္က သူ.ဆီ တျပိဳင္နက္ ခုန္၀င္လာသျဖင့္ လြတ္ရုံေလးေရွာင္ကာ လြတ္ေနေသာ အရွိဳက္ကို ျပင္းထန္အားပါေသာ လက္သီးတစ္လံုး သြင္းလိုက္ေလသည္။တစ္ေယာက္မွာ အရွိဳက္ကို အထိုးခံလိုက္ရသျဖင့္ လဲသြားေလသည္။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုလည္း သူ၏ဆရာေပါလု သင္ၾကားေပးထားေသာ သိုင္းေျပာင္းျပန္ထဲမွ အကြက္တစ္ကြက္ကို သံုးကာ လွဲသိပ္လိုက္ေလသည္။သို.ေသာ္ ထိုသူမ်ားမွာ ဆယ္ေယာက္ခန့္ေလာက္ ရွိသျဖင့္ ေနလင္း အေျခအေန သိပ္မေကာင္းမွန္း ရိပ္မိသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ပင္ တစ္ျပံဳလိုက္ ၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္ၾကရာ ေနလင္းတစ္ေယာက္ မခုခံႏဳိင္ေတာ့ဘဲ ေျမၾကီးေပၚသို့ လဲသြားေလသည္။ဒီတစ္ခါေတာ့ တကယ္ေသျပီဟု ေတြးကာ မွိတ္လံုးမွိတ္ျပီး ဘုရားတရား ကိုသာ အာရုံျပဳလိုက္ေတာ့သည္။ သို့ေသာ္ သူထင္ထားသကဲ့သို့ ဓားက သူ.ဆီကို ေရာက္မလာဘဲ လမ္းတစ္၀က္တြင္သာ ရပ္သြားသျဖင့္ မ်က္လံုး ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရာ သူကို ဓားျဖင့္ ခုတ္သူ၏ ရင္ဘတ္တြင္ ဓားေျမာင္တစ္ေခ်ာင္း စိုက္ေနသည္ကို ေတြ.ရသျဖင့္ ၀မ္းသာသြားေလသည္။ ထိုဓားေျမာင္မွာ သူ၏ညီမင္းသူ ကိုင္ေလ့ရွိေသာ ဓားေျမာင္ျဖစ္သျဖင့္ အံ့ၾသေနခ်ိန္တြင္ပင္ ေနာက္ထပ္ျမား တစ္ေခ်ာင္းက လူတစ္ေယာက္၏ ရင္ဘတ္ဆီသို. ၀င္ေရာက္သြားေလသည္။ရန္သူမ်ားလည္း ေၾကာက္လန့္ျပီး လာရာလမ္းအတိုင္း ျပန္ဆုတ္ခြာသြားၾကေလသည္။ ထိုအခါမွ မလွမ္းမကမ္းရွိ ခ်ံဳပုတ္အတြင္းမွ ထြက္လာေသာ မင္းသူ၊ မီမီ၀န္းရံ၊ ဦးဒီပႏွင့္အတူ ေဟမာန္ပါ ထြက္လာသည္ကို ေတြ.လိုက္ရသည္။မင္းသူက `ကိုၾကီး ဘာမွမျဖစ္ဘူးေနာ္…’ `ေတာ္ေသးတာေပါ့…က်ေနာ္တို့အခ်ိန္မီေရာက္လာလို့..’ `မီမီလြင္တစ္ေယာက္ေကာမေတြ.ပါလား..’ `သူဆံုးသြားျပီ..ကိုၾကီး..’ `ဟင္..ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ…’ `ေျမြကိုက္ခံရလို့ဆံုးသြားတာပါ…’ `ျဖစ္မွျဖစ္ရေလကြာ..’ မီမီ၀န္းရံကလည္း.. `ေမာင့္ကို အရမ္းလြမ္းေနတာ..’ `အ၇မ္းလည္းေတြ.ခ်င္ေနတာ..’ `ဦးဒီပ ခင္ဗ်ားက သရဲဆို…’ `ဟားဟား..လူေလးရယ္..အဲေကာင္ေတြမင္းကိုေလွ်ာက္ေျပာတာပါကြာ..’ `သရဲမဟုတ္လို့ မင္းေရွ`့ေတာင္ေရာက္ေနျပီပဲ..’ `ေၾသာ္..ဒါနဲ့..ကြ်န္ေတာ့္လူေတြနဲ့ဘယ္လိုေတြ.တာလဲ…’`ေျပာရရင္ေတာ့ အရွည္ၾကီးပဲေပါ့ကြယ္။’ `ဒီကညီေလးနဲ.ညီမေလးေျပာျပလို.သိျပီးပါျပီကြယ္..။’ `ဘာကိုသိတာလဲဟင္…အဘ။’ `လူေလးတို.ဒီေတာထဲကိုလာတာ ရတနာသိုက္ရွာဖို.ဆိုတာ’ `အဘကသိေနျပီဆိုေတာ့လည္းမလိမ္ေတာ့ပါဘူးဗ်ာ’ `စိတ္မပူပါနဲ.ကြယ္..အဘမင္းတို.ကိုကူညီမွာပါ..’ `တကယ္ေတာ့..ဒီရတနာသိုက္ဆိုတာ လက္၀တ္ရတနာေတြကိုေျပာတာမဟုတ္ဘူးကြယ့္..’ `ေရနံသိုက္ၾကီးကိုေျပာတာ..’ ေနလင္းသာမကက်န္လူမ်ားပါ အံ့ၾသသြားၾကေလသည္။ `ဘယ္..ဘယ္လို…ေရနံသိုက္..ဟုတ္လား..’ `ဒီလိုေတာၾကီးထဲမွာ ေရနံဆိုတာရွိႏုိင္ပါ့မလားအဘရယ္..’ `ရွိတာေပါ့ကြယ္..’ `အဘတို.ႏုိင္ငံက သယံဇာတ ေပါၾကြယ္၀တဲ့ ႏုိင္ငံမလား..’ `အဘည္း အစက မယံုခဲ့ပါဘူးလူေလး’ `ဒါေပမဲ့ အဘကိုယ္တိုင္ေတြ.ခဲ့ရတာဆိုေတာ့ မမွားႏုိင္ပါဘူးကြယ္..’ `လူေလးတို.ၾကည့္ခ်င္ရင္ အဘလိုက္ျပပါ့မယ္..’ `ကဲမေမွာင္ခင္သြားရေအာင္..’ `ဟုတ္အဘ..’ ေနလင္းတို့အုပ္စုလည္း အဘေနာက္မွေနျပီး လိုက္လာၾကရာ တစ္နာရီခန္.လမ္းေလွ်ာက္ျပီးခ်ိန္တြင္ အလြန္ၾကီးမားေသာ လွ်ိဳၾကီးတစ္ခုကို ေတြ.လိုက္ရသည္။လွ်ိဳထဲကို ေရာက္ေသာအခါ အလင္းေရာင္မွာ အေတာ္ပင္အားနည္းေနျပီ ျဖစ္သျဖင့္ ရြက္ဖ်င္တဲ တစ္လံုးထိုးကာ မီးဖိုျပီး ပါလာေသာ ရိကၡာမ်ားကို စားေသာက္ၾကသည္။ စားျပီးေနာက္ အလွည့္က် ကင္းေစာင့္မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ျပီး ေနလင္းက ပထမဆံုး အခ်ိန္ကို တာ၀န္ယူလိုက္သည္ တျဖည္းျဖည္း အေမွာင္ထုကလည္း ၾကီးစိုးလာသျဖင့္ အိပ္ရာသို.အကုန္၀င္ၾကေလျပီ။ထိုအခ်ိန္တြင္ ကင္းေစာင့္ေနေသာ ေနလင္းကို အေနာက္မွေနျပီး လက္ျဖင့္ ပုတ္လိုက္သျဖင့္ လန့္သြားကာ လက္ကိုဆြဲျပီး လိမ္လိုက္သည္။ `အားးးနာတယ္..အစ္ကိုရဲ့..ညီမပါ’ ထိုအခါမွ ေနလင္းလည္း ေနာက္သို့လွည့္ၾကည့္မိသည္..။ `အာ..ေဆာရီးပဲ..ေဟမာန္..’ `ေတာ္ေတာ္နာသြားလား…’ `နာတာေပါ့..အစ္ကိုကအရမ္းလုပ္တာကို..’ `ေဟမာန္ကမအိပ္ေသးဘူးလား..’ `အိပ္မေပ်ာ္လို့..အစ္ကိုဆီကိုလာတာေပါ့..’ `ျပီးေတာ့အစ္ကိုနဲ့လည္းေတြ.ခ်င္လို့..’ `ဘာလို.ေတြ.ခ်င္တာလဲ’ `အစ္ကို့ကို..သတိရေနတာ..ျပီးေတာ့ေအာက္ကေကာင္ကိုေရာပဲ..ဟီးး’ ေနလင္းအေတာ္အံ့ၾသသြားသည္။ဒီေကာင္မေလး အတည္ေျပာေနတာလား ဟုေတြးကာ မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာၾကည့္လိုက္သည္။ေကာင္းကင္ေပၚတြင္ ထိန္လင္းေနေသာ လမင္းၾကီး၏ တန္ခိုးျဖင့္ အျပစ္ကင္းစင္ ေသာေဟမာန္၏ မ်က္ႏွာဖူးဖူးေလးကို ေတြ.လိုက္ရေသာအခါ သူမ မလိမ္ေၾကာင္းကို သိလိုက္ရသည္..။ ေနလင္းလည္း ေဟမာန္၏ ကိုယ္လံုးေလးကို တအားဖက္လိုက္သျဖင့္ ေဟမာန္တစ္ေယာက္ အငိုက္မိကာ ခံလိုက္ရသည္။ေဟမာန္၏ ကိုယ္လံုးေလးႏွင့္ ေနလင္း၏ကိုယ္လံုးမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ပူးမိေနသည္။ ႏွဳတ္ခမ္းေဖာင္းေဖာင္းေလးကို သူ`့ႏွဳတ္ခမ္းေတြနဲ့ ငံု့ကာ စုတ္လိုက္သည္။ ေဟမာန္မ်က္လံုးေတြ မွိတ္သြားသည္..။ေနလင္းကိုလည္း ဖက္ထားမိလိုက္သည္..။သူမကိုယ္တိုင္က စိတ္ပါေနသည္ပင္ မဟုတ္ေလာ။ေနလင္းရဲ့လ်ာက ေဟမာန္၏ ႏွဳတ္ခမ္းႏွစ္မႊာထဲ ၀င္လာျပီး ေဟမာန္လ်ာေလး ကိုလာထိေတာ့ သူ.လ်ာကို ျပန္ထိုးပြတ္လိုက္သည္။ အနမ္းေတြက တျဖည္းျဖည္း ၾကမ္းတမ္းလာသည္။ေမာလာသျဖင့္ မ်က္ႏွာခ်င္း အခြာတြင္ ေဟမာန္မ်က္လံုးက မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ေနလင္း၏ ညီေတာ္ေမာင္ဆီသို. ေရာက္သြားသည္။ေဟမာန္လည္းျပံဳးကာ `အစ္ကိုညီေလးက အျပင္ထြက္ခ်င္ေနျပီနဲ့တူတယ္..ခိခိ’ `ထုတ္လိုက္ေလ အစ္ကိုရဲ့..’ ေနလင္းလည္း ေဘာင္းဘီကို အျမန္ခြ်တ္ကာ တင္းမာေနေသာ ညီေတာ္ေမာင္ကို အျပင္သို့ထုတ္လိုက္သည္။ `ကဲ..အစ္ကိုအသက္ကို ေဟမာန္ဆီေပးလိုက္ျပီေနာ္..’ `ဘာအသက္လဲ အစ္ကိုရဲ့..’ `ေယာကၤ်ားတစ္ေယာက္ရဲ့ အဓိကက ဒီေကာင္ပဲေလ..’ `ဒီေကာင္မရွိရင္ ေယာကၤ်ား ဘယ္စစ္ေတာ့မလဲ..ဟဲဟဲ..’ `အစ္ကိုေနာ္..ဘာေတြေျပာေနမွန္းမသိဘူး..’ `ေအာ္..ေဟမာန္ကလည္း အစ္ကိုေျပာတာမဟုတ္လို.လား’ `ကဲ..ကဲ..အခ်ိန္ရွိခိုက္ လံု့လစိုက္လိုက္ရေအာင္..ဟဲ..ဟဲ’ `ေနဦးေလ..ေဟမာန္ကိုနမ္းေပးအံုး..’ ျငဳတုတု အသံေလးျဖင့္ေျပာလာေသာေၾကာင့္ ေပါင္ၾကားကို ေခါင္းအပ္ကာ နမ္းရွဳံ.ေေလသည္..။ မေတြ.တာၾကာသည့္ ကာလအတြင္း ေဟမာန္၏ ပိပိေလးမွာ စလုပ္ခါစကဲ့သို့ပင္ ပံုစံမပ်က္ပဲ ရွိေနေလသည္။ ေဟမာန္ ပိပိေလးမွာ အရည္မ်ားျဖင့္ တအားရြဲေနေသာ္လည္း ေနလင္းက သူ၏လ်ာစြမ္းကိုျပကာ လ်က္ေနေလသည္။ ျပတ္လပ္ေနတာ ၾကာျပီျဖစ္သျဖင့္ ပိပိေလးက အရည္ေတြကို စုပ္ယူျမိဳခ်ျပစ္ေနသည္။ထိုအခိုက္ ေနလင္းက ေဟမာန္၏ အစိေလးကို လ်ာထိပ္ႏွင့္ေကာ္ေကာ္ထိုးေပးလိုက္လို့ ေဟမာန္လည္း အရသာထိမိ ေကာင္းလြန္း သျဖင့္ ခါးေကာ့ကာ တင္ပါးၾကီးေတြ ဆတ္ဆတ္ခါသြားရသည္။ `အား…အား…ရွီး…’ ေနလင္း၏လ်ာက ဆက္တိုက္ပင္ ေဟမာန္၏ အစိေလးကို ကလိေနသည္။ေဟမာန္မခံႏုိင္ေတာ့…။ `အစ္ကို…ေတာ္ျပီ…ေတာ္ျပီ…ထည့္ေပးေတာ့….’လို့ ေနလင္းေခါင္းကို လက္ျဖင့္ တြန္းဖယ္ကာ ေျပာသည္..။ ေနလင္းလည္း ေဟမာန္တစ္ေယာက္ အရမ္းထန္ေနျပီဆိုတာ သိလို့ ဆက္မယက္ေတာ့ပဲ ေဟမာန္၏ ကိုယ္ေပၚသို့တက္လိုက္သည္။ေဟမာန္လည္း ေပါင္တံေတြကို အစြမ္းကုန္ ျဖဲကားေပးထားသည္။ ေနလင္း ေဟမာန္ရင္စိုင္ တစ္ဖက္က နီညိဳညိဳ ႏဳိ.သီးေခါင္းေလးကို လ်ာႏွင့္ တို့ကစားရင္း သူ၏ညီေတာ္ေမာင္ ကို စိတ္မွန္းႏွင့္ ေဟမာန္၏ အဖုတ္၀ေလးထဲသို့ ခ်ိန္ရြယ္ကာ ထိုးသြင္းေလသည္။အလင္းရာင္ မရွိသျဖင့္ ပထမအၾကိမ္လြဲသြားေသာ္လည္း ေနာက္တစ္ၾကိမ္တြင္ ေလ်ာေလ်ာလ်ဴလ်ဴ ၀င္သြားသည္။တစ္ေခ်ာင္းလံုး မ၀င္ေသာ္လည္း ထိပ္ဖူးဒစ္၀င္သြားသည္ႏွင့္ပင္ အီစိမ့္ေနေသာ အရသာကို ခံစားလိုက္ရသည္။ ေနလင္းလည္း အခ်ိန္မဆြဲေတာ့ဘဲ ခါးအားကို သံုးကာ က်န္ေနသည့္ အပိုင္းကို ၀င္ေအာင္သြင္းလိုက္သည္။ `အိ..အာ..အာ…’ ေဟမာန္ဆီမွ ညည္းညဴသံေလး ထြက္ေပၚလာသည္။ေဟမာန္၏ အဖုတ္ေလးမွာ သူတစ္ခါႏွစ္ခါသာ လိုးထားသျဖင့္ အပ်ိဳေလး၏ အဖုတ္ကဲ့သို့ တင္းက်ပ္ေနသည္။တျဖည္းျဖည္း ေဟမာန္ကလည္း ေပါင္တန္ ေတြကို ေထာင္ေပးလာသည္။ ေနလင္းလည္း ေဟမာန္၏ ေျခေထာက္ေတြကို တြန္းေျမွာက္လိုက္ျပီး သူ၏လိင္တံကို ျပန္ထုတ္ကာ ခံုးေမာက္ေနေသာ အဖုတ္ေလးဆီသို့ ဖိသြင္းလိုက္သည္။ `အား…အင္း…ရွီး…ျဖည္းျဖည္း…အစ္ကို…’ လိင္တန္တုတ္ၾကီး တအား၀င္လာလို့ ေဟမာန္ ေနလင္းရင္ဘတ္က ိုတြန္းလိုက္သည္။ေနလင္းက ဂရုမစိုက္။ တခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ပဲ စစခ်င္းမွာ ေျဖးေျဖးသြင္းထုတ္ေပမဲ့ ခဏအၾကာ ေရေရလည္လည္ ေဆာင့္ထည့္ ေလသည္။ေဟမာန္လည္း တအိုအို တအင့္အင့္ႏွင့္ ေနလင္းၾကမ္းသမွ်ကို သေဘာေတြ.ေနေလျပီ..။ လုပ္တဲ့လူက ၾကမ္းသျဖင့္ ေဟမာန္တစ္ေယာက္ စိတ္ေတြထန္သထက္ ထန္လာသည္..။ေအာက္ကေန ေကာ့ေကာ့ေပးလိုက္ စေကာ၀ိုင္း ေမႊ.ရမ္းေပးလိုက္ လုပ္ရုံသာမက သူ.အဖုတ္ကို ရွံဳ.ပြရွဳံ.ပြႏွင့္ ညွစ္ညွစ္ေပးရာ ေနလင္းမွာလည္း ျပတ္လပ္ေနတာၾကာျပီဆိုေတာ့ တအားၾကံဳးၾကံဳးေဆာင့္ရင္း ျပီးခ်င္လာသည္။ ေဟမာန္ကို အရင္ျပီးေအာင္ ေဆာ္ေပးရမည္ဆိုေသာ အသိေၾကာင့္ စိတ္ကိုထိန္းလိုက္ျပီး ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို ေႏွးခ်လိုက္သည္။ ေဟမာန္က… `အစ္ကို..ေဆာင့္ေလ..ဘာျဖစ္လို.လဲ…’ဟုေျပာရင္း ေအာက္ကေန တင္ပါးၾကီးကို ယမ္းခါေပးေနသည္။ ေဟမာန္မွာလည္း မခံရတာ ၾကာျပီျဖစ္သျဖင့္ ေအာက္ကေန ညွစ္ေပးေကာ့ေပးရင္း အထြဋ္အထိပ္ကို ေရာက္သြားေလသည္။ `အိုးဟိုးဟိုး…အား..အား…ထိ…ထိလိုက္တာ…အို…ဟယ္…ေကာင္းတယ္…ေကာင္းတယ္…အိ….အီ…အင္း..’ ေဟမာန္ျပီးသြားသည္။ျပီးသြားေပမဲ့ ခဏပဲ ဇိမ္ယူ အရသာခံျပီး ေကာင္းေကာင္းလုပ္ေပးတဲ့ ခ်စ္သူေနလင္းကို လည္းကူညီရမည္ဆိုတာသိသည္။ထို.ေၾကာင့္ အစ္ကို ခဏဟုဆိုကာ ေနလင္းေျပာထားဘူးေသာ ေဒါ့ဂီစတိုင္ ေျပာင္းကာ ေလးဖက္ေထာက္ေပးလိုက္သည္။ ေနလင္းလည္း အလိုက္သိလြန္းေသာ ေဟမာန္ကို သေဘာက်သြားကာ တင္ပါးေတြၾကားက ျပဴးထြက္ေနေသာ အဖုတ္ထဲကို သူ.လိင္တန္ၾကီး ထိုးႏွစ္လိုက္သည္။ `အိ…အင့္…ဟင့္…ဟင့္….’ အရည္ေတြ စိုရႊဲေနတဲ့ ေဟမာန္ အဖုတ္ေလးထဲကို လိင္တန္ၾကီး ဗ်ိကနဲ တိုး၀င္သြားသည္။ေနလင္းက အဂၤါႏွစ္ခု တပ္လ်က္ျဖစ္ေနတာကို ငုံ့ၾကည့္ျပီး လုပ္ေနရသျဖင့္ သေဘာအက်ၾကီးက်ေနေလသည္။ ေဟမာန္၏ တင္ပါးအိုးၾကီးေတြကို ဆုတ္ကိုင္ျပီး အေသထိုးေဆာင့္ေလသည္`အား….အား…’ ေနလင္း ဆြဲျပီ။အားနဲ`့မာန္နဲ`့ေဆာင့္ျပီ။ဖြပ္ဖြပ္ဖတ္ဖတ္ အသံေတြ ထြက္လာသည္။ေဟမာန္လည္း ေစာေစာက တစ္ခ်ီ ျပီးျပီးသားေပမဲ့ အခုလို ဖင္ပူးေတာင္းေထာင္ ေလးဘက္ကုန္းရက္ႏွင့္ တအားေဆာင့္ထည့္ေပးတာ ခံေနရျပန္ေတာ့ စိတ္ေတြ တအားျပန္ထၾကြ လာရျပန္သည္။ ဖတ္ကနဲ ဖတ္ကနဲ အသံေတြနဲ့ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ေဟမာန္ကိုယ္လံုးကို တုန္ခါသြားေစသည္။လိင္တံကလည္း ၾကီးျပီးရွည္.. လူကလည္း ဗလေတာင့္ေတာင့္ႏွင့္ တအားၾကံဳးေပးႏုိင္တဲ့ ေနလင္းကို ေဟမာန္စြဲမက္ သြားေလသည္။ ေဟမာန္ေနာက္တစ္ခ်ီ ဖင္ကုန္းရက္ႏွင့္ ျပီးသြားျပန္သည္။ေနလင္းလည္း ဆက္မထိန္းေတာ့ဘဲ တအားျမန္ျမန္ ျပင္းျပင္းေဆာင့္ထည့္ရင္း သုတ္ေတြတစ္ျပံဳာကီး တစစ္စစ္ႏွင့္ ပန္းထုတ္ရင္း ေကာင္းသြားေတာ့သည္။ ျပီးသြားသည္။ဇိကနဲဇိကနဲ ညွစ္ေပးေနတဲ့ ေဟမာန္ အဖုတ္ထဲကို သူ.လိင္တန္ၾကီး စိမ္ထားရင္း အရသာ ခံေနလိုက္ေတာ့သည္။ ေဟမာန္လည္း ဆႏၵေတြ ျပ္ည့၀သြားသျဖင့္ သူမ တဲအတြင္းသို့ ျပန္၀င္ကာ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ သြားေလသည္..။ေနလင္းလည္း ကင္းေစာင့္ခ်ိန္ ျပည့္သျဖင့္ ထိုင္ေနရာမွထလိုက္စဥ္ တဲအတြင္းမွ မင္းသူထြက္လာေသာေၾကာင့္ ျပံဳးျပကာ တဲထဲသို့ ၀င္ရန္ ျပင္လိုက္ေလသည္။ မင္းသူက သူ.အနားကိုကပ္လာျပီး `ငါ့အစ္ကိုကေတာ့ စြံတယ္ကြာ..’ `ဘာလို့တုန္းကြ..’ `ကြ်န္ေတာ္ အကုန္လံုးကို ျမင္ပါတယ္ဗ်ာ..။’ `ျမင္ရင္လည္း တိတ္တိတ္ေနစမ္းပါ..။’ `မင္းကင္းေစာင့္ရမယ့္ အလွည့္မလား..’ `သြားေစာင့္ေတာ့…’ မင္းသူလည္း တဟီးဟီးလုပ္ကာ ကင္းေစာင့္ရန ္ထြက္သြားေလသည္။ေနလင္းလည္း တဲအတြင္းကို ၀င္လိုက္ ေသာအခါ မီမီ၀န္းရံတစ္ေယာက္ အိပ္ေမာက်ေနသျဖင့္ သူ၏ေဘးတြင္ ၀င္ကာအိပ္လိုက္ေလသည္..။ ဦးဒီပႏွင့္ ေဟမာန္မွာ တဲတစ္လံုး သူတို့သံုးေယာက္က တဲတစ္လံုး ျဖစ္သျဖင့္ တဲထဲတြင္ေနလင္းႏွင့္ မီမီ၀န္းရံ ႏွစ္ေယာက္တည္းသာ ရွိေနေလသည္။ ေနလင္းလည္း ေစာေစာက ေဟမာန္ကို ၾကံဳးထားသျဖင့္ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္က ေခါင္းခ်လိုက္သည္ႏွင့္ အိပ္ေပ်ာ္ သြားေလသည္။ေနာက္တစ္ေန. မိုးစင္စင္လင္းမွပင္ အိပ္ရာမွ နုိးေလသည္။ တဲအျပင္တြင္ေတာ့ ခရီးဆက္ထြက္ ရန္အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနၾကေလသည္။ ေနလင္းလည္း လုပ္စရာမ်ားကို အျမန္လုပ္ကာ ခရီးဆက္ထြက္ လာခဲ့ၾကသည္။ေနလင္းက ဦးဒီပအား… `အဘ ေျပာတဲ့ ေ၇နံသိုက္ ဆိုတာကို မေရာက္ေသးဘူးလား။’ `ေရာက္ေတာ့မွာပါ လူေလးရယ္..’ `ဟိုေရွ့နားဆို ေရာက္ပါျပီ..’ သိပ္ၾကာၾကာ မေလွ်ာက္လိုက္ရေပ..။ ခဏၾကာေသာအခါ ဂူတစ္ဂူ၏ အေပါက္၀သို့ ေရာက္လာေလသည္..။ ဦးဒီပက.. `လူေလးတို့ရွာေနတဲ့ ရတနာသိုက္ဆိုတာ ဒီဂူထဲမွာပဲ..’ `ဒီဂူထဲမွာ ေရတြင္းေဟာင္းလိုလို တြင္းတစ္တြင္းရွိတယ္..။’ `ေရနံေတြက အဲဒီကေန စိမ့္ထြက္ေနတာ..’ `အခုေတာ့ ထမင္းစားၾကတာေပါ့..’ `ျပီးမွ ေအးေအးေဆးေဆး ၀င္ၾကည့္မယ္..’ ဦးဒီပ၏ အဆိုကို အားလံုးက သေဘာတူလိုက္သျဖင့္ ေန.လည္စာကို ထိုဂူ၀ အနီးမွာပင္ စားလိုက္ၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ က်ီက်ီဟူေသာ အသံမ်ား ၾကားလိုက္သျဖင့္ နားစြင့္လိုက္ရာ ဦးဒီပက `ဟာ..ဒါေတာဆင္ရုိင္းေတြရဲ့ အသံပဲ..’ `ၾကည့္ရတာ ငါတို့ဘက္ကို လာေနတာနဲ့တူတယ္..’ `အေျဖအေနမေကာင္းဘူး…’ `ဒီေနရာက ခြာရေအာင္…’ `ျမန္ျမန္လုပ္ၾက..’ ဦးဒီပ၏ စကားေၾကာင့္ အားလံုးရုတ္ရုတ္သဲသဲ ျဖစ္ကုန္ကာ ေက်ာပိုးအိတ္မ်ားကို ေကာက္လြယ္လိုက္က်သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေတာဘက္မွ ေတာဆင္ရုိင္းတစ္အုပ္ ထြက္လာသျဖင့္ အားလံုးေျပးၾကေလသည္..။ ဦးဒီပက ေျပးရင္းႏွင့္ `လူေလးတို့ လူခြဲေျပးၾက အဲဒါမွလြတ္မွာ..’ ` ျပီးရင္ ဒီဂူနားမွာပဲ ေနာက္သံုးရက္ေနရင္ျပန္ဆံုမယ္..။’ မင္းသူ၊ေဟမာန္ႏွင့္၊ဦးဒီပတို့က တစ္လမ္း။ေနလင္းႏွင့္ ေမီမီ၀န္းရံတို့က တစ္လမ္း ေျပးၾကရာ ဆင္အုပ္မွာ ကံဆိုးစြာျဖင့္ ေနလင္းတို့ေျပးေသာလမ္းေနာက္သိ့ု လိုက္လာၾကေလသည္..။ေနလင္းတို့ ႏွစ္ေယာက္လည္း သစ္ပင္မ်ားကို ေကြ.ကာပတ္ကာ ေျပးေလသည္။ဆင္မ်ားကလည္း တရွိန္ထိုး လိုက္ၾကရာ မွီလုမွီခင္ အေျခအေနသို့ ေရာက္လာေလသည္..။ထိုအခ်ိန္တြင္ ပရိတ္ရြတ္သံလိုလို အသံၾကား လိုက္ရာ ဆင္မ်ားမွာ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေနာက္လွည့္ကာ ျပန္ေျပးသြားၾကေလသည္..။ ေနလင္းတို့ႏွစ္ေယာက္ ထူးဆန္းအံ့ၾသစြာ ၾကည့္ေနစဥ္ ေတာင္ေ၀ွးသံ တစ္ေဒါက္ေဒါက္ႏွင့္ သူတို့ႏွစ္ဦးဆီကို ေလွ်ာက္လာေသာ ေျခသံကို ၾကားလိုက္သျဖင့္ အေနာက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ အလြန္ၾကည္ညိဳဖြယ္ ေကာင္းေသာ ၀တ္ျဖဴစဥ္ၾကယ္ ၀တ္ထားသည့္ အဖိုးအိုတစ္ဦးကို ေတြ.လိုက္ရေလသည္..။ ထိုအဖိုးက သူတို့ထံသို့ေလွ်ာက္လာရင္း ပါးစပ္မွလည္း `သတၱ၀ါမ်ား က်န္းမာပါေစ..ခ်မ္းသာပါေစ…’ ဟုေရရြတ္ေနေလသည္။ေနလင္းတို့ထံ ေရာက္ေသာအခါ `လူေလးတို့က ဘယ္ကလာၾကတာလဲကြဲ.’ `ကြ်န္ေတာ္တို့က ဒီေတာထဲကို ေလ့လာေရး လာၾကတာပါအဘ..’ ေနလင္း လိမ္လိုက္သျဖင့္ အဖိုးအိုက တစ္ခ်က္ျပံဳးကာ… `လူေလးတို့ ဟိုလွ်ိဳၾကီးထဲက ဂူထဲကို လာၾကတာ အဘသိပါတယ္ကြယ္..’ `ဟင္…အဘသိေနတယ္..ဟုတ္လား..’ `ဘယ္လိုသိေနတာလဲ..’ `အဘလူေလးတို့ကို အဲနားမွာ ျမင္လိုက္လို့ပါ..’ ေနလင္းအဖိုးအိုကို မသကၤာ ျဖစ္မိသြားသည္..။မီမီ၀န္းရံကေတာ့ ဘာမွ၀င္မေျပာ..ျငိမ္ေနလိုက္သည္..။ ေနလင္းစဥ္းစားေနခ်ိန္တြင္ပင္ အဖိုးအိုက… `လူေလးတုိ့ ဘာမွမစားရေသးဘူးမလား..’ `အဘေနာက္က လိုက္ခဲ့ၾက..။’ `ေနလည္းေတာ္ေတာ္ေစာင္းေနျပီ..’ ထိုအဖိုးအို ေျပာမွ ေနလင္းလည္း သူ.ဗိုက္ကို သတိထားမိသည္..။သူေကာ မီမီ၀န္းရံေကာ ႏွစ္နာရီေလာက္ ေျပးလာရသျဖင့္ တစ္ကိုယ္လံုးလည္း ေညာင္းညာ ကိုက္ခဲေနေလသည္..။ထို့ေၾကာင့္ အဖိုးအိုေခၚရာေနာက္ကို လိုက္လာခဲ့ေလသည္..။ ထမင္းအို တစ္လံုးခ်က္ခန့္အၾကာတြင္ သပ္ရပ္စြာ ေဆာက္ထားေသာ တဲငယ္တစ္လံုးကို ေတြ.လိုက္ရာ အဖိုးအိုမွာ ထိုတဲအတြင္းသို့ ၀င္သြားသျဖင့္ ေနလင္းတို့ႏွစ္ေယာက္လည္း ထိုတဲ အတြင္းသို့ ၀င္လိုက္ေလသည္..။ တဲအတြင္းတြင္ ကြပ္ပ်စ္တစ္လံုး ေရခ်မ္းစင္တစ္ခုသာရွိျပီး အျခား ဘာအသံုးအေဆာင္မွ မရွိသျဖင့္ ေနလင္း တို့မွာ ေျမၾကီးေပၚတြင္သာ ထိုင္လိုက္ေလသည္..။ခဏၾကာ္ေသာအခါ အဖိုးအိုက တဲအေနာက္ရွိ ငွက္ေပ်ာပင္မွ ငွက္ေပ်ာသီး တစ္ခိုင္ယူလာကာ ေနလင္းတို့ကို ေကြ်းေလသည္။ေနလင္းတို.လည္း ဗိုက္ဆာေနသျဖင့္ ဟန္မေဆာင္ႏုိင္ဘဲ စားၾကရာ ငွက္ေပ်ာသီးတစ္ဖီးမွာ ခဏႏွင့္ပင္ ကုန္သြားေလသည္။ ငွက္ေပ်ာသီးမ်ားမွာ ရွည္လ်ားကာ အလြန္အရသာရွိလွသျဖင့္ ေနလင္းမွာ အားအင္မ်ား ျပန္လည္ကာ ျပည့္ျဖိဳးလာေလသည္..။ေနလင္းလည္း ဗိုက္ျပည့္မွ အဖိုးအို၏နာမည္ကို ေမးရန္သတိရသျဖင့္ ကြပ္ပ်စ္ေပၚတြင္ထိုင္ေနေသာ အဖိုးအိုအား .. `အဘနာမည္ ဘယ္လိုေခၚပါသလဲ ခင္ဗ်ာ..’ဟု ယဥ္ေက်းစြာေမးလိုက္ေလသည္..။ ထိုအခါ အဖိုးအိုက.. `အဘနာမည္က ဦးရဲေထာင္ပါ လူေလးရယ္..’ ထိုနာမည္ကို ၾကားလိုက္သျဖင့္ ေနလင္းမွာ လန့္သြားကာ မ်က္လံုးမ်ားပင္ ျပဴးသြားေလသည္..။ ဒါ..ဒါဆို အဘက `ရတနာမုဆိုးၾကီး ဦးရဲေထာင္ ေခၚ တပ္ၾကပ္ၾကီးေပါ့…ဟုတ္လား..’ `အင္း..အဲဒါေတြက ၾကာခဲ့ပါျပီကြယ္..’ `အဘလည္း ကိုယ္ျပဳခဲ့တဲ့ အကုသိုလ္ေတြအတြက္ ေနာင္တရေနပါျပီကြယ္..။’ `ဒီေတာထဲမွာပဲ ရာသက္ပန္တရားက်င့္ၾကံမယ္လို့ ဆံုးျဖတ္ျပီးပါျပီ..’ `အဘက ဘယ္လိုျဖစ္ျပီး သံေ၀ဂ ရသြားတာလဲ..’ `အဲဒါကေျပာရမယ္ဆိုရင္ ရွည္တယ္..လူေလးသိခ်င္ရင္ေတာ့ ေျပာျပပါ့မယ္..။’ `ဟုတ္..သိခ်င္ပါတယ္ အဘ..’ `အဘအျဖစ္ကဒီလို..’ ဦးရဲေထာင္တစ္ေယာက္ ရတနာသိုက္ တစ္ခုကို ရွာေဖြရန္ ပဲခူးရုိးမေတာအတြင္းသို့ေရာက္ေနသည္..။ သူလိုက္ခဲ့သမွ် သိုက္အားလံုး ေအာင္ျမင္ခဲ့သျဖင့္ သူ.ကိုယ္သူ ယံုၾကည္မွဳ အျပည့္လည္းရွိေနသည္..။ သို့ေသာ္ ယခုအခ်ိန္ထိ ရတနာမ်ားရ်ိသည္ဟူေသာ လွ်ိဳကို မျမင္ရေသးသျဖင့္ အနည္းငယ္ေတာ့ စိတ္ဓာတ္က် မိေနျပီ..။ ဦးရဲေထာင္တစ္ေယာက္ ေလွ်ာက္ရင္း သစ္ငုတ္တစ္ခုျဖင့္ ခလုတ္တိုက္မိျပီး အနီးရွိ လွ်ိဳထဲသို့ က်သြားေလသည္..။က်သည့္အရ်ိန္မွာ အေတာ္ပင ္ျပင္းထန္ေသာေၾကာင့္ ဦးရဲေထာင္တစ္ေယာက္ ေလာကၾကီးႏွင့္ ခဏအဆက္အသြယ္ ျပတ္သြားေလသည္..။ ေမ့ေမ်ာေနရာမွ ျပန္ႏုိးလာေသာအခါ ေက်ာင္းသခ္န္း ကဲ့သို့ေသာ တဲတစ္လံုးေပၚတြင္ ေရာက္ေနေၾကာင္းကို သတိထားမိသည္..။အိပ္ရာေပၚမွ ထမည္ အျပဳ ေခါင္းကနာက်င္လာသျဖင့္ ျပန္လွဲေနလိုက္ရေလသည္..။ ခဏၾကာေသာအခါ ရေသ့ၾကီးတစ္ဦး ၀င္လာျပီး သူကို `သတိရလာျပီလား..’ `ဟုတ္ကဲ့..ကြ်န္ေတာ့္ကို ကယ္ခဲ့လို့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ..’ `၇ပါတယ္ကြယ္..’ ဦးရဲေထာင္မွာ ထိုရေသ့ၾကီးကို ျမင္ျမင္ခ်င္း ၾကည္ညိဳသြားကာ ကိုးကြယ္ခ်င္လာမိသည္..။ထို့ေၾကာင့္ သူ.အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေျပာျပျပီး ရေသ့ၾကီးအား အျမဲ ရာသက္ပန္ ေစာင့္ေရွာက္ခြင့္ေပးပါရန္ ေတာင္းပန္ေလသည္..။ရေသ့ၾကီးကလည္း လက္ခံလိုက္သျဖင့္ သူ.ကိုယ္သူ က်ားကိုက္လို့ေသျပီဟု သတင္းလႊင့္ကာ ရေသ့ၾကီးကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေနျခင္းျဖစ္သည္.. ေနလင္းက အဲဒီရေသ့ၾကီးေကာဟု ေမးလိုက္ရာ… `ဆံုးသြားပါျပီကြယ္..’ဟုေျဖလိုက္သည္..။ ေနလင္းမွာ ဦးရဲေထာင္၏စကားကို မယံုတစ္၀က္ ယံုတစ္၀က္ ျဖစ္ေနေလသည္..။သို့ေသာ္ အခုအခ်ိန္တြင္ မယံုမရေတာ့သျဖင့္ ယံုလိုက္ေလသည္..။ေနလင္းမယံုဘူးဆိုလည္း ဆိုခ်င္စရာပင္..။ ေနလင္းမွာဦးရဲေထာင္၏ အေၾကာင္းကို သူ၏ဆရာ ေပါလုထံမွ ၾကားဖူးထားသျဖင့္ အေတာ္ပင္လန့္ေနသည္။ ဦးရဲေထာင္မွာ ရတနာမ်ားရွာေဖြရာတြင္ အလြန္နာမည္ၾကီးသူျဖစ္ျပီး အလြန္အင္မတန္မွလည္း ဥာဏ္မ်ားသူ ျဖစ္သည္..။ ဦးရဲေထာင္ကို ဒုစရုိက္ေလာကသား အကုန္လံုးက ေၾကာက္ရြံ.ၾကသျဖင့္ ေနလင္းမွာ လန့္ေနျခင္းျဖစ္သည္..။ သူေနာက္ဆံုးၾကားရေသာ သတင္းအရ ဦးရဲေထာင္ေခၚ တပ္ၾကပ္ၾကီးမွာ မိမိတို့ ယခုရွာေဖြေနေသာ ရတနာသိုက္ကို ရွာရငး္ ေတာထဲတြင္ က်ားကိုက္ခံရျပီး ေသဆံုးသြားသည္ဟူေသာ သတင္းပင္ျဖစ္သည္..။ `ေအာ္ဒါနဲ့ ဒီနားမွာ ေရခ်ိဳးလို့ရတဲ့ စမး္ခ်ာင္းရွိလား’ `ရွိတယ္..ဒီတဲရဲ့ အနာက္ဖက္မွာပဲ..’ `အဲဒါဆို ကြ်န္ေတာ္ေရသြားခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္..အဘ’ `ေအး..ေအး..သြားခ်ိဳးေလ..’ `ခ်စ္ေကာ လိုက္ဦးမလား..’ဟု မီမီ၀န္းရံကို ေမးလိုက္ရာ `အင္းလိုက္မယ္ေလ..’ဟုဆိုကာ လိုက္လာေလသည္..။ ေနလင္းမွာ မီမီ၀န္းရံကို တစ္ေယာက္တည္း ဦးရဲေထာင္ႏွင့္ စိတ္မခ်သျဖင့္ ေခၚလာျဖင္းျဖစ္ရာ မီမီ၀န္းရံ လည္းသေဘာေပါက္သျဖင့္ လိုက္လာျခင္းျဖစ္သည္..။ဦးရဲေထာင္၏ အျခားဂုဏ္ျဒပ္တစ္ခုမွာ `အေနာက္ဘိုးေတာ္’ဟူျဖစ္သည္..။